Według Aliny Witkowskiej oraz Ryszarda Przybylskiego sonety krymskie stanowiące

opis podróży odbytej przez

Mickiewicza mówią o bohaterze który jest samotny, mowa tu o byciu zdala od kraju
oraz sporym brakiem relacji
uczuciowych. Postać ta jest bohaterem bajroniczym co wynika z wielu wspólnych cech.
Osoba ta jest nie tylko
typem turysty który jest ciekawy świata, lecz można go także postrzegać jako
pielgrzyma przez pryzmat
utworu "Pielgrzym i Droga nad przepaścią w Czufut-Kale" w którym mieści się opis
przymusowego oddalenia się od
miejsca zamieszkania oraz romantycznego pielgrzymostwa filozoficznego do nowych
źródeł poznania. Pielrzyma
cechuje wyczulenie na przemijanie, na nietrwałość cywilizacji. Postrzega on
przegraną walkę cywilizacji z
naturą i zdaje sobie sprawę z tego, że zyjąca pamięć nie ocali człowieka.