Trzeci Świat 

– powstałe w okresie zimnej wojny określenie grupy państw nienależących ani do

bloku zachodniego – w którym dominował kapitalizm, ani do bloku wschodniego – gdzie
dominował ustrój socjalistyczny.
Popularyzacja tego pojęcia nastąpiła po konferencji w Bandungu w 1955 r.[1] Od tej konferencji
też zaczęto łączyć pojęcie Trzeciego Świata z ruchem dekolonizacji.
Trzeci świat jest współcześnie pojęciem stygmatyzującym poprzez związane z nim negatywne
skojarzenia i stereotypy. Kojarzony jest z biedą, głodem, zacofaniem, konfliktami i
niestabilnością[2]. Obecnie instytucje zajmujące się problematyką globalną używają określeń
Globalna Północ, dawniej Pierwszy Świat i Drugi Świat, i Globalne Południe (eng. Global
South), dawniej Trzeci Świat i Czwarty Świat.[3][4]
Jako twórcę pojęcia wskazuje się najczęściej francuskiego demografa i socjologa Alfreda
Sauvy’ego, który miał go użyć po raz pierwszy w 1952 r. Nawiązywał on do pamfletu z
okresu rewolucji francuskiej, autorstwa księdza Emmanuela-Josepha Sieyèsa, "Czym jest stan
trzeci?". Pamflet wskazywał na dysproporcje między faktyczną rolą stanu trzeciego w
społeczeństwie francuskim, a jego miejscem we francuskim ustroju[5]. Zdaniem Alfreda
Sauvy’ego, tak jak stan trzeci domagał się równych praw w okresie rewolucji francuskiej, tak
samo teraz państwa trzeciego świata domagają się równej pozycji na arenie międzynarodowej[6].
Pierwszeństwo Sauvy’ego jest jednak niepewne i niekiedy autorstwo terminu przypisywane
jest Frantzowi Fanonowi, Georges’owi Balandierowi, a także (mylnie) Claude’owi Bourdetowi[7].
Zwrot ma pochodzenie francuskie (Tiers monde). W świecie anglosaskim używano początkowo
określeń „Świat Pośredni” czy „Międzyświat”, które jednak nie zyskały popularności[8].