ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΓΕΝΙΚΗΣ Γ΄ΛΥΚΕΙΟΥ

1) Να αποδείξετε ότι η παράγωγοσ τησ ςταθερήσ ςυνάρτηςησ f ( x )  c είναι

( c )  0 .
Απόδειξη:
Έχουμε
f ( x  h)  f ( x)  c  c  0 y y
και για h  0 , y=c
f ( x  h)  f ( x ) c
 0,
h y=0
f ( x  h)  f ( x ) O x O x
οπότε lim 0.
h 0 h (α) (β)
Άρα ( c )  0 .

2) Να αποδείξετε ότι η παράγωγοσ τησ ταυτοτικήσ

ςυνάρτηςησ f ( x )  x είναι ( x )  1 . y
y=x
Απόδειξη:
Έχουμε f ( x  h)  f ( x)  ( x  h)  x  h , και για h  0 ,
f ( x  h)  f ( x ) h
  1. O x
h h (α) y
f ( x  h)  f ( x )
Επομένωσ lim  lim 1  1 .
h 0 h h 0
y=1
Άρα ( x )  1 .
(β) O x

3)Να αποδείξετε ότι η παράγωγοσ τησ ςυνάρτηςησ f ( x )  x ρ είναι ( x 2 )  2 x

Απόδειξη:
Έςτω η ςυνάρτηςη f ( x)  x 2 . Έχουμε
f ( x  h)  f ( x)  ( x  h) 2  x 2  x 2  2 xh  h 2  x 2  (2 x  h)h ,
f ( x  h )  f ( x ) ( 2 x  h) h
και για h  0 ,   2x  h .
h h
f ( x  h)  f ( x )
Επομένωσ, lim  lim(2 x  h)  2 x .
h0 h h 0

Άρα ( x )  2 x
2
4)Να αποδείξετε ότι η παράγωγοσ τησ ςυνάρτηςησ cf ( x ) είναι:
(c  f ( x ))  c  f ( x ) .
Απόδειξη:
Έςτω η ςυνάρτηςη F ( x)  cf ( x) . Έχουμε
F ( x  h)  F ( x)  cf ( x  h)  cf ( x)  c( f ( x  h)  f ( x)) , και για h  0
F ( x  h )  F ( x ) c ( f ( x  h)  f ( x ) f ( x  h)  f ( x )
 c .
h h h
F ( x  h)  F ( x )  f ( x  h)  f ( x ) 
Επομένωσ lim  lim c
h 0    cf ( x) .
h 0 h h 
Άρα (c  f ( x ))  c  f ( x ) .

5) Να αποδείξετε ότι η παράγωγοσ τησ ςυνάρτηςησ f ( x )  g( x ) είναι:

( f ( x )  g( x ))  f ( x )  g ( x )
Απόδειξη:
Έςτω η ςυνάρτηςη F ( x)  f ( x)  g ( x) . Έχουμε
F ( x  h)  F ( x)  ( f ( x  h)  g ( x  h))  ( f ( x)  g ( x))
 ( f ( x  h)  f ( x))  ( g ( x  h)  g ( x)) ,
F ( x  h)  F ( x ) f ( x  h)  f ( x ) g ( x  h)  g ( x )
και για h  0 ,   .
h h h
Επομένωσ
F ( x  h)  F ( x ) f ( x  h)  f ( x ) g ( x  h)  g ( x )
lim  lim  lim  f ( x)  g ( x).
h 0 h h 0 h h 0 h

Άρα ( f ( x )  g( x ))  f ( x )  g ( x )

6)Να αποδείξετε ότι για τη ςχετική ςυχνότητα ιςχύουν οι ιδιότητεσ:

(i) 0  f i  1 για i  1,2,..., κ .
(ii) f1  f 2  ...  f κ  1
Απόδειξη:
0  
(i) Είναι 0  νi  ν άρα  i  δηλαδή 0  fi  1
  
ν ν ν ν  ν  ...  ν κ ν
(ii) f1  f 2  ...  f κ  1  2  ...  κ  1 2  1
ν ν ν ν ν

7) Έςτω t1,t2,...,tν οι παρατηρήςεισ μιασ ποςοτικήσ μεταβλητήσ Χ ενόσ δείγματοσ

μεγέθουσ ν, που έχουν μέςη τιμή x .Σχηματίζουμε τισ διαφορέσ t1 - x , t2 - x ,..., tν-
x .Να αποδείξετε ότι ο αριθμητικόσ μέςοσ των διαφορών αυτών είναι ίςοσ με
μηδέν.

Απόδειξη:
(t1  x )  (t 2  x )  ...  (t v  x ) t1  t 2  ...  t v vx
Ιςχύει   xx 0
v v v
8)Να αποδείξετε ότι:
P( A  B)  P( A)  P( B)
Απόδειξη:
Αν N ( A)  κ και N ( B)  λ , τότε το A  B έχει κ  λ ςτοιχεία, γιατί αλλιώσ τα Α
και Β δε θα ήταν αςυμβίβαςτα. Δηλαδή, έχουμε N ( A  B)  κ  λ  N ( A)  N ( B) .
Επομένωσ:
N ( A  B)
P( A  B) 
N ( )
B
N ( A)  N ( B) A

N ( )
N ( A) N ( B)
  . Ω
N ( ) N (  )
A B
 P( A)  P( B) .

Η ιδιότητα αυτή είναι γνωςτή ωσ απλόσ προςθετικόσ νόμοσ .

9) Να αποδείξετε ότι για δύο ςυμπληρωματικά ενδεχόμενα Α και A ιςχύει:

P( A)  1  P( A)
Απόδειξη:
Επειδή A  A   , δηλαδή τα Α και A είναι αςυμβίβαςτα, έχουμε διαδοχικά,
ςύμφωνα με τον απλό προςθετικό νόμο:
P( A  A)  P( A)  P( A)
P( )  P( A)  P( A) A΄
A
1  P( A)  P( A) .
Οπότε P( A)  1  P( A) . Ω

10) Να αποδείξετε ότι για δύο ενδεχόμενα Α και Β ενόσ δειγματικού χώρου Ω
ιςχύει: P( A  B)  P( A)  P( B)  P( A  B)
Απόδειξη:
Για δυο ενδεχόμενα Α και Β έχουμε
N ( A  B)  N ( A)  N ( B)  N ( A  B) , (1)
B
αφού ςτο άθροιςμα N ( A)  N ( B) το πλήθοσ A
των ςτοιχείων του A  B υπολογίζεται δυο
φορέσ.
Αν διαιρέςουμε τα μέλη τησ (1) με N ( ) Ω
A B
έχουμε:
N ( A  B) N ( A) N ( B) N ( A  B)
  
N ( ) N ( ) N ( ) N ( )
και επομένωσ P( A  B)  P( A)  P( B)  P( A  B) .

Η ιδιότητα αυτή είναι γνωςτή ωσ προςθετικόσ νόμοσ .

11) Να αποδείξετε ότι αν A  B , τότε P( A)  P( B)
Απόδειξη:
Επειδή A  B έχουμε διαδοχικά:
N ( A)  N ( B)
N ( A) N ( B)
 B
N ( ) N ( ) A

P( A)  P( B) .
Ω

12) Να αποδείξετε ότι για δύο ενδεχόμενα Α και Β ενόσ δειγματικού χώρου Ω
ιςχύει:
P( A  B)  P( A)  P( A  B) .
Απόδειξη:
Επειδή τα ενδεχόμενα A  B και A  B είναι A B
αςυμβίβαςτα και ( A  B)  ( A  B)  A , έχουμε:
P( A)  P( A  B)  P( A  B) .
Ω
Άρα P( A  B)  P( A)  P( A  B) .
A B