Japanmuseum SieboldHuis

CKV activiteitenverslag
Heaven Temanu

4F

LEONARDO COLLEGE
Het Japanse Sieboldhuis museum, een kleine museum in het midden van Leiden vol met
kunstwerken, munten, literatuur, schatten en nog veel meer onderwerpen over het Japanse
cultuur. Ik ben zelf alleen gegaan en het was goed bereikbaar met de fiets. Het was een
kleine museum maar met veel informatie waar ik veel aan had voor dit verslag. Er werden
verschillende collecties getoond het museum zijn tussen 1823 en 1829 in Japan verzameld
door de arts Philip Franz von Siebold. Vandaar dat het ook zo heet. Ik heb zelf voor dit
museum gekozen omdat ik altijd interesse had in de Japanse cultuur en in dit museum kon je
hier veel mee krijgen. In dit museum werden de mooiste collecties uit Japan getoond uit het
verre verleden maar ook werden er collecties getoond die nieuw waren.

Zelf heb ik een paar fotos gemaakt van de mooiste

voorwerpen die ik in dit museum zag. Onder andere deze
schilderij. Zelf vond ik dat je in dit schilderij gelijk het
Japanse. Cultuur kon terug herkennen. Door de kleding
die de vrouwen dragen genaamd, een kimono. Hun haren
zitten in een Geisha bon vastgestoken. Op de achtergrond
zie je nog de bomen, De Japanse sierkers 'Amonaogawa'.

Hiernaast zie je 2 maneki-neko katten. Deze katten geven

in de japanse cultuur geluk. De afdeling waar ik was heette
ook dus Neko. Elke kleur heeft een verschillende betekenis.
Hier had je een rode kat wat betekent met gezondheid, om
te beschermen en behoeden voor ziektes. Daarnaast had je
de witte kat en dat betekent voor puurheid en positiviteit
en brengt naast geluk ook vreugde.

Toyohara Kunichika (1835-

1900)
In dit schilderij bevinden zich 2
personen waarin de ene vermomd
is als een kattenheks en de andere
is een edel jongen. Dit was ook een toneelstuk wat voor het eerst werd opgedragen in 1827.
Er werden gebruikt gemaakt van special effects waardoor de klauwen van de kattenheks net
echt leken daardoor werd dit toneelstuk een groot succes.

Het museum zelf was zo gesorteerd dat de schilderijen aan de muren hingen van oud naar
nieuw. Er waren verschillende kamers voor verschillende collecties zoals de Neko collecties.
Dat was een kamer vol met kattenbeeldjes, plaatjes en nog veel meer andere dingen. Maar
je had ook schilderijen waarin de mooie Japanse cultuur werd getoond. Als ik zou moeten
kijken voor welke leeftijdsgroep dit museum meer geschikt is zou
ik zeggen dat dit museum voor iedereen jong, oud geschikt is. Het
had leuke voorwerpen voor kleine kinderen om te zien en voelen
en voor de oudere mensen zouden de schilderijen, beelden en
oude plattegronden meer aanspreken.

Tot mijn conclusie, vond ik het zelf een leuke ervaring om op te

doen en na echt opgezocht te hebben gelezen te hebben over de
betekenis van de beelden en schilderijen kan ik er ook van zeggen
dat ik er ook wel echt van heb geleerd. Het leukste gedeelte van
de museum vond ik toch wel de kattenbeeldjes er werden ook
video’s getoond over de geschiedenis over deze beeldjes. Ik vond
de manier waarop de museum de Japanse cultuur voorstelde erg
fijn. Je begon eerst vroege geschiedenis over munten, stukken
papier met schrift en daarna met schilderijen en dan de beeldjes.
De muren waren ook allemaal rood en de schilderijen waren zo

Opgehangen dat het overzichtelijk was. Naar mijn mening was het een leuke en leerzame
manier om een cultuur over te laten komen op mensen.