Wandeling door de steegjes van Amsterdam

Naam: Yasmina Bajjati

Klas: 4H2
Opdracht: CKV stadswandeling

 Op 27 augustus ’21 ben ik samen met mijn groepje en een gids op een
stadswandeling gegaan. De bedoeling van de stadswandeling was dat we
onze stad beter zouden leren kennen. We maakten veel foto’s en in dit
verslag ziet u al die foto’s terug. Ik hoop dat u dankzij het lezen van mijn
verslag net zoals mij meer over Amsterdam te weten komt.
 Nu is dit gebouw een universiteit, maar toen der tijd was het een
maagdenhuis. Het heette letterlijk: Het Maagdenhuis. Jonge katholieke
meiden die geen ouders hadden werden opgevangen in het Maagdenhuis.
Ook meisjes die maar één ouder hadden werden opgevangen in het
Maagdenhuis. Vaak kon hun ouder niet voor ze zorgen dus werden ze
opgevangen in het Maagdenhuis.

 Dit gebouw heet: Helios Amsterdam. Het gebouw is gebouwd door een
artistieke fotograaf. Er zijn verschillende dingen geschilderd op het gebouw.
 Dit is een pakhuis. Wat erg opmerkelijk is, is dat je helemaal bovenaan het
gebouw een os ziet. Deze straat was een veemarkt oftewel de kalvermarkt.
Ongeveer 140 jaar geleden was er dus in deze straat een veemarkt, vandaar
de os op het dak van het pakhuis.

 Het gebouw die je hier ziet, was vroeger een overnachtingsplek voor de
veehandelaren. Nadat ze hard op de markt hadden gewerkt, sliepen ze in dit
pakhuis.
 Bovenstaand gebouw heeft voor zover ik weet geen specifieke naam. Het
gebouw was tot 1978 een ziekenhuis, daarna kwam het AMC. Het was een
burgerziekenhuis. Als je een ernstige ziekte had werd je naar pesthuizen
gebracht die toen der tijd gevestigd waren in Amsterdam-west.

 Op deze foto liepen we door een steegje vol met planten. Er was (achterin de
foto te zien) een klein verstopt cafeetje. Het steegje rook erg naar planten. Het
was geen storende geur maar eerder een schone geur.
 Het gebouw hierboven lijkt op een normaal zwart geverfd pakhuis. Alleen is
het geen zwarte verf wat er op het pakhuis is geverfd. Teer gemengd met
lijnolie werd geverfd op vele pakhuizen in het centrum van Amsterdam. De
bedoeling ervan? Het vocht buitenhouden. Vroeger werden vele pakhuizen als
opslagplek gebruikt. Door het verfen van die pakhuizen met dat
teermengseltje gingen etenswaren niet bederven maar bleven ze goed.

 Dat stenen ronde dingetje tegen de muur aan is ook iets uit de tijd van de
handelaren (het heeft geen specifieke naam). Etenswaren en andere
goederen werden vervoerd in karren. Als een kar door 2 grote deuren heen
ging, hadden de deuren aan de linker en rechterkant zo een stenen rond iets.
De karren pasten door het stenen dingentje perfect door de deur heen. Zo
kwamen er geen beschadingen aan de kar en werden de goederen netjes
afgeleverd.
 Dit pakhuis hierboven is het enige pakhuis, in Amsterdam, die grenst aan drie
grachten. Bovenstaande foto is de voorkant van het pakhuis, met enorm veel
ramen en hij grenst aan een gracht.

 Dit is de zijkant van het pakhuis. Geen ramen te bekennen maar alleen maar
muur. Ook deze kant van het huis grenst aan een gracht. Ook meteen een
leuke groepsfoto :)

 Dit is de achterkant van het pakhuis. Ook weer helemaal gevuld met ramen.
Op deze foto is goed te zien dat de achterkant van het huis aan deze gracht
grenst.
 Het gebouw achter de rode auto op de foto is de eerste universiteit van
Amsterdam. In het betonnen muurwerk (wat via de foto niet te lezen is) staat
er ‘Athenaeum Illustre’. Ook staat er wanneer de universiteit is opgericht
(1632) en wanneer de universiteit is opgeheven (1921). Op het kleine
zwart/wit bordje staat er ‘Universiteit van Amsterdam’.

 De binnentuin van de oude universiteit is zoals te zien erg groen. De

binnentuin ziet er erg kalmerend uit en is gevuld met planten en bloemen. Tot
de dag van vandaag komen er nog steeds mensen naar de binnentuin toe om
tot rust te komen.
 De twee mannen die in steen zijn gegraveerd zijn: Vossius en Barlaeus. Deze
twee mannen waren internationale bekende wetenschappers. Ook waren ze
hoogleraren op de universiteit van Amsterdam. In 1632 hielden ze hun
inaugurele redes in deze UVA.

 Niet zo een scherpe foto, maar hetgeen wat je achter mij ziet is een slaapplek
met een deur die je omhoog kan trekken. Je hebt twee hele rijen van deze
slaapplekken. Deze slaapplekken waren bedoeld voor de zusters die werkten
in het binnengasthuis. Zodra ze klaar waren met werken in het binnengasthuis
(toen der tijd was het een ziekenhuis/ ziekenhuis voor zwangere vrouwen).
Sliepen ze in dit soort slaapplekken.
 Misschien herkent u het al. Het middelste huis met de rode luiken open is het
huis van onze geliefde schilder: Rembrandt van Rijn.

 Hier liepen we de Chinatown van Amsterdam in. In het Nederlands staat er

‘Nieuwmarkt’ en daaronder staat er in het Chinees ‘Nieuwplein’.
 Dit is de Chinatown straat. Je ziet alleen maar Chinese winkeltjes.

 Hier stond ik voor een Chinees restaurant. Je herkent meteen dat het een
Chinees restaurant is door de rode lampionnen, de dakpannen en natuurlijk
het Chinese geschrift.

 Het gebouw achter mij is een Chinese tempel. Het viel in de Chinese straat
meteen op omdat het op een traditionele Chinese tempel lijkt. Helaas is de
tempel door de Corona-maatregelen gesloten en konden we geen kijkje
binnen nemen.
 Heel cliché misschien maar ik vond de stadswandeling echt leuk. Ik denk dat
ik het ook best interessant vond omdat de stadswandeling in mijn eigen stad
plaatsvond. Als de stadswandeling niet in Amsterdam was, had ik het denk ik
niet zo leuk gevonden. De gids die met mij en mijn groepje meeliep was een
erg vriendelijke man. Hij maakte tussendoor grapjes en bracht ons naar
verschillende plekken. Het was een leuke ervaring om de geschiedenis van
mijn stad te leren kennen. Ik heb dingen geleerd over gebouwen waarbij ik
eerst dacht van: ‘Wat is er zo speciaal aan dit gebouw?’, maar nu weet ik de
geschiedenis van bepaalde gebouwen en straten. Ik hoop dat u doormiddel
van mijn verslag meer van Amsterdam heeft leren kennen.