Professional Documents
Culture Documents
OKTUBRE 25 Takdang Aralin Pangkatan
OKTUBRE 25 Takdang Aralin Pangkatan
PANGKATANG GAWAIN:
1. Basahin ang mga impormasyong nakapaloob sa bawat grupo ng mga tao sa
Pilipinas.
2. Ilista sa loob ng talahanayan (table) ang mga natukoy na natatanging kultura ng
nasabing grupo.
3. Uriin ang mga nailistang kultura ayon sa Materyal at Di-materyal na Kultura.
May mga katanungan marahil ang ilan sa pag-usbong ng iba’t ibang grupo o pangkat na may
natatanging pinapaniwalaan na iba sa karaniwang mga samahan o pangkat na kilala na sa
buong Pilipinas tulad ng Rotary, Lions, Samahan ng mga Magsasaka, Couples for Christ , Ang
mga Mangagawang Pilipino, at marami pang iba. Ang kakaibang mga grupong ito ay may mga
kaugalian na taliwas kung minsan sa mga sinusunod ng iba. Naging palaisipan sila sa hindi
nakakaalam at kung makikilala naman sila ay lalong naging misteryoso ang gawain nila sa
pagtingin ng mga nag-iisip na hindi sila normal na mga indibidwal. Ang mga paghuhusgang ito
ay mabibigyan kasagutan o pagpapaliwanag sa bahaging ito kahit man lang sa kaunting
impormasyon tungkol sa mga grupong ito. Naririto ang iilan sa kanila.
(mula sa pananaliksik nina: Ana Rheza B. Blase, Mary Cris E. Manlangit at Precious I. Salaveria)
May sarili silang bersyon ng kasaysayan ng buhay ni Rizal na hindi sinabi sa mga aklat.
Ang sumusunod ang bersiyon nila ng kwento:
Nang minsan itong bumisita, umibig ito sa isang babaeng Pilipina na kanyang nabuntis.
Dahil may dugong bughaw, hindi puwede sa kanila ang umibig sa hindi dugong bughaw. Dito
isinilang ang isang batang lalaki na pinangalanang Jose Protacio Rizal. Dahil ang babae ay hindi
mayaman dinala niya ang bata sa mayamang pamilya ni Doña Teodora Realonda Alonzo at Don
Francisco Mercado. Kaya sinabi ni Jose Rizal sa kanyang isang liham na “It seems that I am an
illegitimate child of the Mercado Family cause I am the only Rizal.” Dahil tatlong araw matapos
siyang ibigay ng kanyang ina kay Don Francisco, pagbukas nila ng lampin ay may pangalan na
itong Jose Protacio Rizal. Napagtanto nina Doña Teodora na ang bata ay hindi isang ordinaryong
bata lamang dahil noong dalawang taong gulang pa lamang siya ay marunong na itong
magbasa.
Sa murang edad ni Rizal ay mayroon na itong tatlong propesiya. Una, ang mapalaya ang
nakulong niyang ina; pangalawa gumawa siya ng rebulto ng sarili niyang imahen na
nagpapahiwatig na sa hinaharap ang lahat ng bayan sa Pilipinas ay gagawa ng kanyang imahe o
rebulto para kilalanin ang kanyang pangalan; at ikatlo, tinawag niyang Philippines in Century
Hills o ang Pilipinas sa ikasandaang taon. Nang nabubuhay pa si Rizal, isa ang lungsod ng
Dapitan sa Mindanao sa kanyang naging tahanan sa loob ng apat na taon bago siya ipinadala sa
Maynila para hatulan ng kamatayan noong 1896. Sa mga taong ito naging malapit sa kanya ang
lungsod, lalo na ang mga taong naninirahan mismo sa Barangay Talisay. Ibinahagi niya ang
3
kanyang mga kaalaman sa mga tao at hindi tumigil sa kanyang pagtulong at pagsasaayos ng
lugar. Naging guro siya ng mga bata at naging doktor sa lahat ng maysakit. Isa sa kanyang
inoperahan ay ang ama ni Josephine Bracken na naging kabiyak niya sa buhay at kinasama sa
Dapitan. Naging katuwang niya ang kanyang asawa sa lahat ng bagay at minsan na silang
biniyayaan ng anak ngunit nakunan si Josephine. Sa kanyang pagkamatay, hindi ito naging
dahilan para matigil ang kanyang nasimulan at hindi makalimutan ng mga tao ang kanyang mga
nagawa. Ipinagpatuloy nila ang mga nagawang ito ni Rizal at pinahalagahan ang mga bagay na
kanyang naipundar.
Bago niya binuo ang kanilang samahan ay marami na ang kapareho nila ng paniniwala—
paniniwalang panginoon si Jose Rizal ng mga taga-Maynila na kilala sa tawag na “Watawat ng
lahi” at pinamumunuan ni Arceño de Guzman noong binuo niya ang grupo noong 1914. Si
Arceño de Guzman ay kaklase ni Jose Rizal at kaunaunahang pinakitaan ni Jose Rizal ng
kanyang espiritu. Sinabi ni Jose Rizal na siya ang Diyos at inatasan si de Guzman na bumuo ng
sekta na mananampalataya sa kanya.
Sumunod naman ang mga kwento nina Parabuac, Felix Milgar ng Ozamiz, Anastasio
Balase ng Zamboanga del Norte at Ruben Ecleo Sr. ng Surigao. Nagkaraoon ng hindi
pagkakaunawaan ang mga lider na nauwi sa pagkakawatak-watak ng ibang kasapi ng samahan.
Pumunta lahat ng mga lider sa Dapitan para malaman kung sino sa kanila ang pinili ng Diyos na
pasukan ng espiritu. Napili si Filemon na pasukan ng espiritu at nanirahan sa parke sa Dapitan.
Naging basehan nila ang pagkakaroon ng Pitong Espiritu ng Panginoon na makikita kay Felimon.
Ang pitong Espiritong ito ay ang banal na dugo ni Hesus, utak o karunungan at ang limang
pandama at kagustuhan ng gobyerno.
gumawa ng arko; at si Hesus, ang huling pinasukan ng Espiritu na isinaad sa Bibliya bilang anak
ng Diyos at siya ang ikaanimnapu na pinasukan ng Espiritu.
Naniwala sila na si Hesus at si Rizal ay iisa lamang sapagkat pumasok ang espirito kay
Rizal. Sina Hesus lamang at Rizal ang kanilang pinaniniwalaan at hindi ang Holy Trinity. Hindi sila
naniniwala sa Ama at Balaang Espiritu. Lahat ng kanilang pinaniniwalaan ay nakabatay sa Bibliya
dahil para sa kanila ang Bibliya ay may apat na bahagi—ang Kasaysayan, Agham, Matematika at
Propesiya.
Taong 1982 nang magsimulang dumami ang mga tagasunod ni Filemon sa Dapitan at
patuloy itong dumarami hanggang taong 1992. Sa taong ito naaprubahan sa Maynila ang
kanilang samahan bilang isang organisasyon na makikita sa Mindanao na may seksyon na
CN201410709 at pinangalanan nilang Kingdom of God ang mas kilalang Rizalista o Rizalian.
Kingdom of God ang kanilang pinangalan sa kanilang organisasyon dahil sa ideya na ang Dapitan
ang The Land of Promise, ang bagong Jerusalem at Mesapotamia. Mula rin ito sa Bibliya na
nangangahulugang kaharian ng Diyos. Si Filemon O. Reambonanza, bilang pinuno ng
samahan,ang nagbibigay ng mga utos at patakaran, maging ng kanilang mga pangangailangan.
Ang salitang Rizal ay mula sa salitang Espanyol na Ricial na ibig sabihin ay field where
wheat is cut while still green, and sprouts again. Naniniwala ang mga Rizalista na matapos
patayin si Jose Rizal sa Bagumbayan, isang Rizal ang isisilang pagkaraan ng labimpitong taon
mula ng kanyang kapanganakan noong taong 1861. Pinaniniwalaan ng mga Rizalista na si
Filemon, na ipinanganak noong taong 1931, ang bagong Rizal na tulad ni Jose Rizal ay pinasukan
ng Espiritu at siyang susunod na maghahari sa buong mundo at magpapatuloy sa mga nagawa
ng Panginoon. Ayon sa mga Rizalist; ang salitang Rizal ay hindi lamang tumutukoy kay Jose Rizal
dahil lahat ng tao na naniniwala kay Jose Rizal ay matatawag na Rizal kahit pa hindi ito
naniniwala na siya ay Diyos. Ang batayan ng pagiging Rizalian ay ang pananampalataya ng isang
tao at ang malalim na paniniwala na Diyos si Jose Rizal. Kaya ang naniniwala kay Rizal bilang
5
Jose Rizal lamang at hindi ang Rizal na Diyos ay hindi itinuturing na Rizalista o kasapi ng
samahan.
Nakabatay ang lahat ng kanilang paniniwala sa King James Version, Bibliya ng mga
Katoliko dahil sinasabi nilang malapit ito sa orihinal na bersiyon ng Bibliya at wala masyadong
binago. Sa tulong na rin ni Jose Rizal na dumadalaw sa panaginip ni Felimon, ay nabigyan ang
Bibliya ng interpretasyon na pinagbabatayan ng kanilang paniniwala.
Iba ang Rizalian ng Kingdom of God sa Talisay sa mga Rizalian na makikita sa ibang
bahagi ng bansa at iba rin ang tawag ng kanilang simbahan. Naging iba na ito sa mga grupong
may kapareho nila ng paniniwala sa dahilang nagiging tiwalag na ang ibang grupo sa totoong
paniniwala nila at may masasama nang adhikain. Ang pagkakatulad lamang nila ay ang
paniniwala na si Jose Rizal ay reinkarnasiyon ni Hesukristo. Sila ay iisa pero iba-iba ang
pamamaraan ng bawat grupo sa pagsamba. Sa Kingdom of God nakabatay lahat sa Bibliya ang
kanilang paniniwala.
Hindi lahat ng mga miyembro ay ipinanganak na isa nang Rizalian dahil ang iba sa kanila
ay Katoliko o may ibang relihiyong kinalakhan. Pero minsan na rin silang dinalaw ni Jose Rizal sa
kanilang panaginip o di kaya sa panahong nangangailangan sila. Katulad na lamang nang
muntik nang may namatay ay nagpakita si Jose Rizal at sinasabing humawak ito sa taong
nangangailangan ng tulong para gamutin. Dahil nasaksihan ng iba na agad namang gumaling
ang mga ginagamot, nahikayat silang sumali sa samahang Rizalian. May iba namang minana na
lamang sa mga magulang ang pagiging Rizalian. Ang iba naman ay matanda na nang sumali sa
samahan. Karamihan sa mga sumasali sa samahan ay nagmula lang din sa Lungsod ng Dapitan.
Sa ngayon, tinatayang nasa humigit-kumulang 50,000 ang mga miyembro ng Rizalian sa buong
kapuluan. Nagiging daan sa pagsali sa samahan ang tatlong bagay–panaginip, pakikinig sa
radyo, at sakit.
tawag na Eba at Josephine Bracken dahil ang dalawang babaeng ito ay pinasukan ng espiritu
nina Eba at Josephine.
Binibigyang galang naman ng hindi mga Rizalian na nakatira sa lungsod ang mga
paniniwala at kulturang mayroon ang Rizalian sapagkat mayroon silang mabubuting nagawa at
naiambag sa kanilang komunidad o sa kapwa tao. Marami sa kanila ang nagsasabi na may
mabubuting puso at marunong makipagkapwa tao ang grupong ito.
(mula sa pananaliksik nina Angelica Dumasapal, Fatma M. Jamali, Josa Marie M. Labis, at
Princess L. Tado)
Isang puting palasyong bahay na makikita sa Barangay Pala-o, Iligan City sa Lanao del
Norte, Mindanao. Ang nagmamay-ari sa Kingdom Filipina Hacienda ay si Dr. Salvacion Legaspi o
kilala sa tawag na “Majesty”. Sa bahay na ito nakabase ang pinakaopisina ng isang Monarchy
Government. Tinatawag ang gobyernong ito na Gospel Ministry of Salvacion (salvation). Ayon
sa nakapanayam ng aming grupo na si Alden Kerubin, ang punong direktor ng kanilang opisina;
ito ang pinakamataas na hukom sa lahat ng hukom. Sinabi rin niyang ang opisinang ito ang
pinaka- opisina, kahit pa nakaayon ito sa palasyong nakabase sa England. Ang ilan sa mga
bakanteng kwarto ng palasyong ito ay nakalaan sa mga magiging trabahante o sa mga
magtatrabaho sa palasyo. Iminumungkahing layunin ng hukom na ito na pag-isahin at gawing
isang barangay ang buong mundo, mayroon silang sariling watawat, pera, pasaporte at plaka ng
kotse. Bukod pa rito, plano ng hukumang ito na gagawa ng sariling bangko na kung saan doon
magiging epektibo ang kanilang ginawang pera.
Makikita sa kanilang pera ang larawan ng kanilang itinuturing na Majesty. Ang bawat
pera ay may partikular na larawan. Nakabatay ang larawang ito sa pitong (7) sagradong
katawagan sa kanya. Tinagurian siya bilang Queen of Salvation, Queen of South, Queen of
Islam, Queen of Light, Queen of Flowers, Queen of Motherland at ang Alpha and Omega.
Sapagkat iminumungkahi ng kanilang Majesty na pagmamay-ari niya ang Pilipinas, kaya niya
gumawa ng pera at mag-imprenta nito. Bawat isang AU dollar ay may katumbas na pitong
daang piso (P700). Bukod pa rito, gumawa rin sila ng sarili nilang watawat na kung saan ang
watawat na ito ay sumisimbolo sa layunin at responsibilidad na ayon kay Kerubin, ibinigay ng
diyos kay Majesty. Ayon kay Kerubin, ang dalawang tig-aanim na mga bituin sa itaas at ibabang
bahagi ng watawat ay sumisimbolo sa labindalawang (12) tribu noong unang panahon na
binanggit sa Bibliya. Ang isang araw sa gitna ay sumisimbolo kay Majesty na siyang magiging
tagapagligtas ng buong sinasakupan. Makikita rin ang isang buwan at isang bituin sa ibabaw na
bahagi ng watawat na ayon sa nasabing impormante, ang buwan at bituin ay sinisimbolo ng
Diyos.
7
Ayon kay Majesty, masasabing pag-aari niya ang bansang Pilipinas dahil siya lamang ang
may hawak ng titulo nito. May pinanghahawakan siyang kasunduan o dukomento ng Treaty of
Paris na nilagdaan at inaprobahan ng lahat ng hukom. Unti-unti niyang tinitipon ang mga
mahahalagang dukomentong gagamitin niya sa pagbuo ng bagong gobyerno, bagong mundo.
Una niyang magiging hakbang ay ang paggawa ng sariling bangko na tatawagin niyang Tribunal
Bank na itatayo niya sa mismong kinatatayuan ng kanyang palasyo. Ang unang makikinabang ng
bangkong ito ay ang mga naunang miyembro o kasapi ng kanilang kaharian. Aniya, ang ID card
na gawa nila ay magiging isang pinakamahalagang bagay upang makapasok at makalabas sa
bansang Pilipinas sapagkat darating ang panahon na walang sinuman ang makakapasok at
makalalabas ng bansa kung wala silang maipapakitang ID card na katulad ng nasa larawan at
maisasakatuparan lamang ito kung matutuloy ang plano niyang isara ang bansa. Sa panahon na
iyon, wala nang mga taong maghihirap sapagkat ang pera ay hindi na po-problemahin ng mga
tao at mawawala na rin ang pagsingil ng tax dahil ayon kay Majesty, tax ang nagpapahirap sa
mga tao. Ito ang lahat ng paniniwala ng miyembro ng grupo nila.
(Isinalin sa Filipino ng may-akda mula sa internet sa panayam kay Dennis Arcon, News5, 2013)
Isa sa pangunahing adhikain ng kilusang ito ang protektahan ang mga Kristiyanong
komunidad sa pag-atake ng mga rebeldeng Moro Islamic Liberation Front (MILF) at sa New
People’s Army (NPA) na nasa Sentral Mindanao ng mga panahong iyon. Sunud-sunod ang
pakikipaglaban ng kilusan sa kanilang pinaniniwalaang sila lamang ang makaprotekta sa
8
komunidad ng mga Kristiyano. May mga bali-balita noon na sinusuportahan sila ng gobyerno sa
pakikipaglaban sa mga rebeldeng MNLF at NPA. Sunud-sunod din noon ang panalo ng mga Ilaga
sa kalaban. Sinasabing ang kilusan ay isang kulto, may talisman o anting-anting, di-tinatablan ng
bala at higit sa lahat, kumakain ng tao. Lumaganap noon ang balita na takot na takot sa kanila
ang kanilang kalaban dahil sa sila na mismo ang kinakain nila.
Noong 2013, binuhay ang kilusan ni Mike Santiago, isang kumander sa North Cotabato
at naging tagapagsalita rin nila. Tinawag ang dating Ilaga na Reform Ilaga Movement na may
45,000 na miyembro sa buong Mindanaw. Ilan sa mga dating kilalang mga lider nila ay sina
Kumander “Bukay”ng M’lang- North Cotabato at Kumander “Toothpick”ng Upi-Maguindanaw.
Ang Isla ng Samal ay napakagandang isla na makikita sa gulpo ng Davao. Ito ay kilala sa
napakaganda dahil sa kulay asul nitong karagatan na may puting buhangin. Noong panahon ng
Komonwelt naging mas kilala ang lugar na ito nang bumuo si Hilario Moncado ng isang sektong
panrelihiyon na tinawag niyang Filipino Crusaders World Army (FCWA). Tinawag na mga
Moncadista ang mga kasapi nito na sumunod sa katuruan ng kanilang ispiritwal na lider.
Pagkatapos ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, maraming mga tao mula sa iba’t ibang
lugar sa PIlipinas ang pumunta sa Samal upang maging tagasunod ng relihiyong ito at upang
lalong malapit sa punong-kwarter nila. May dalawampu’t tatlong (23) ektaryang lupa sila sa
Babak at labingsiyam (19) naman sa Limao na pinaninirahan ng mga Moncadista at pinatayuan
ng tinawag nilang White House. Ang ibang miyembro nila ay nasa Makilala, North Cotabato;
Marawi City, Lanao del Sur; Kitawtaw, Bukidnon, at sa Sudlon II. Sa Cebu ay may tatlong palapag
sila na gusali na tinawag naman nilang Moncado Hotel.
Marami ring kontrobersya ang inabot ng sektong Moncadian kaya naging dahilan ng
unti-unting paglaho nito. Maraming miyembro ang bumalik sa dati nilang relihiyon at ang iba
naman ay sumapi sa mga bagong relihiyon. Nang mamatay si Hilario noong 1956, may bagong
akting na presidente ang inihalal sa isang kombensyon ng organisasyon para ipagpatuloy ang
bisyon ng namatay na dating punong-kumander.
Ngayon, ang White House na itinayo sa Isla ng Samal ay naging atraksyon na lamang sa
mga turista na bumibisita sa lugar, banyaga man o lokal. Ang estatwa ni Hilario Moncado ay
nakatayo pa rin sa Limao bilang alaala sa kanya.
Sinasabing ang mga miyembro ng PBMA ay may sariling mga sandata para proteksyunan
ang kanilang lider na si Ecleo Jr. Handa silang mamatay para sa kanya. Napatunayan ito nang
magkaroon ng kaso si Ecleo Jr. dahil sa pagpatay niya sa kanyang asawa at sa iba pang kaso
laban sa gobyerno. Nagkaroon ng putukan nang ipagtanggol ng mga miyemro nito si Ecleo Jr.
Marami sa mga miyembro ang namatay. Nahatulan si Ecleo Jr. na mabilanggo sa loob ng
tatlumpong (30) taon dahil sa paglabag sa kontratang panggobyerno na may kinalaman sa pera
at ikinalugi ng gobyerno. Ang kaso niyang pagpatay ay wala pang linaw hanggang sa
kasalukuyan.