Wskaźnik masy ciała(ang.

body mass index, BMI), także wskaźnik Queteleta II–

współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat
wysokości podanej w metrach. Klasyfikacja (zakres wartości) wskaźnika BMI została
opracowana wyłącznie dla dorosłych i nie może być stosowana u dzieci. Dla oceny
prawidłowego rozwoju dziecka wykorzystuje się siatki centylowe, które powinny być
dostosowane dla danej populacji.
Oznaczanie wskaźnika masy ciała ma znaczenie w ocenie zagrożenia chorobami
związanymi z nadwagą i otyłością, np. cukrzycą,chorobą niedokrwienną serca,miażdżycą.
Przyjmuje się, że wyższe wartość BMI wiążą się ze zwiększonym ryzykiem dla zdrowia i
życia.
Historia wskaźnika BMI
Antropometryczny współczynnik masy ciała został opracowany w 1832 r. Przez
belgijskiego matematyka Adolfa Queteleta .
Adolphe Quatelet w czasie swojej wieloletniej pracy prowadził badania, które miały na celu
unifikację przyczyn zgonów w poszczególnych krajach. Prowadził także cały szereg badań
związanych z medycyną, których zadaniem było określenie kształtu ówczesnego
przeciętnego człowieka.
W badaniach Quateleta brały udział setki ochotników. Uczony dostrzegł pewną zależność,
związaną z masą ciała i wzrostem człowieka. Okazało się, że waga ludzka rośnie w sposób
proporcjonalny do kwadratu wzrostu człowieka. I tak właśnie powstał współczynnik
Quateleta, który jest obecnie wykorzystywany powszechnie jako wskaźnik BMI.
W roku 1972 amerykański fizjolog Ancel Keys przemianował współczynnik Queteleta na
znany obecnie wskaźnik masy ciała (ang.body mass index– BMI).
Jak liczymy wskaźnik BMI?

MÓJ WSKAŹNIK
BMI= 52kg/1.68m2=18.42 -niedowaga