Özel Rapor: 11 Haziran 2010

Yazar Hakkında Prof. Dr. Ümit Özdağ*

Ümit Özdağ, 1999 senesinde Avrasya
Stratejik Araştırmalar Merkezi'ni (ASAM)
kurmuş ve başkanlığını üstlenmiştir.
Türkiye gündemindeki en çarpıcı başlıklardan birisi askeri darbe iddiaları
2002 yılında ASAM'a bağlı olarak çalışan
Ermeni Araştırmaları Enstitüsü'nü ve bununla birlikte Özel Harp Dairesi ve Özel Kuvvetler Komutanlığı'dır. Bu
kurmuştur. Prof. Dr. Ümit konularda bazı dönemlerde her gün yüzlerce haber ve makale yazılı ve sanal
Özdağ ASAM Başkanlığı görevinden 2004 basında çıkmaktadır. Eski adı Özel Harp Dairesi olan ancak 1994'de yapısı,
yılında ayrılmıştır; 2005 yılından beri amacı ve kapsamı büyüyerek değişen Özel Kuvvetler Komutanlığı'nın Kontr-
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü’nün başkanıdır.
Prof. Dr. Ümit Özdağ; gerilla olduğu ile ilgili iddialar ise 1970'lerden buyana gündemde olmuştur.
“Atatürk ve İnönü döneminde
Bu çerçevede bir kısım basın ve yayın organı tarafından sürekli gündeme
Ordu-Siyaset İlişkileri”(1990),
“Menderes Döneminde Ordu-Siyaset İlişkileri getirilen bir iddiada rahmetli Alparslan Türkeş'in Özel Harp Dairesi'nin ilk adı
ve 27 Mayıs İhtilali”(1993), ile seferberlik Tetkik Dairesi'nin kurucularından ve öğretmenlerinden oluşu ile
“Güneydoğu Anadolu ve Güneydoğu 1970'li yıllarda MHP ile Özel Harp Dairesi/Kontrgerilla arasında bağ olduğu. Bu
Anadolu'dan Göç Eden Yurttaşlar Hakkında kadar iddiaya rağmen bu konuda yazılmış kitap sayısı ne yazık ki çok azdır.
Sosyoekonomik Araştırma”(1996),
“Türkiye, PKK, Kuzey Irak-Bir Gayri Nizami Bu konularda kapsamlı bir çalışma olma iddiası ile piyasada bulunan bir
Savaşın Anatomisi” (1999),
çalışmada gazeteci Ecevit Kılıç'ın “Özel Harp Dairesi-Türkiye'nin Gizli
“Low Intensity Conflict in Turkey,” (2001)
“Kürtçülük Sorununun Analizi ve Çözüm Tarihi” adlı kitabıdır. Son yıllarda bir çok baskı yapan bu kitap sadece bilimsel
Politikaları” (2006), araştırma adına değil, araştırmacı gazetecilik adına da büyük çarpıtmadır. Bu
“Kerkük, Irak, Ortadoğu” (2007), çalışmanın konusu, son yıllarda TSK'ya, ve Özel Harp Dairesi ve Özel Kuvvet-
“Türk Ordusunun PKK Operasyonları”(2007), ler Komutanlığına yapılan mesnetsiz saldırıları kaynak olan bir kitabı bilimsel
“Türk Ordusunun
Kuzey Irak Operasyonları” (2008), bir yaklaşım ile tahlil etmektir.
“PKK Neden Bitmedi Nasıl Biter”(2009),
“Pusu ve Katliamların Kronolojisi-PKK'nın
Gerçekleştirdiği Toplu Katliamlar”(2009), Seferberlik Tetkik Dairesi-Gladio Farkı
“Türk Sorunu”(2009)
kitaplarının yazarıdır. Ecevit Kılıç'ın en temel çarpıtması Özel Harp Dairesi'ni İtalyan Özel Harp

Devamı Arkada *
21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü Başkanı
 “21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü"
(21YYTE)
21.YYTE; Türkiye ve dünyadaki millî
güvenlik stratejileri,
ekonomi, hukuk, enerji/enerji güvenliği,
nükleer enerji/ nükleer silahlanma,
enformasyon/bilgi iletişimi, anayasal düzen,
hukuk, adalet,
düşük yoğunluklu çatışma(terör ve
terörizm), teostratejik araştırmaları
demokrasi ve sivil toplum araştırmaları gibi
işlevsel ana konular ile, çevre/Türk Dünyası
ülkeleri ve küresel/bölgesel güçler ile
uluslararası örgütlerdeki gelişmeleri izlemek,
bu gelişmeleri Türkiyenin milli menfaatleri
ve ulusal güvenlik gerekleri,
doğrultusunda incelemek ve bu alanlarda
ciddî çalışmalar yaparak alternatif politika,
strateji,program ve projeler üretmek
amacıyla 01 Aralık 2005'de kurulmuştur.
21.YYTE 'de kurulma amacına
uygun olarak aşağıdaki
araştırma gurupları kurulmuştur.
n
Anayasal Düzen, Hukuk, Adalet Araştırma
Gurubu
n
Bio ve Gen Teknolojileri Araştırma
Gurubu
n
Teostrateji Araştırmaları Gurubu
nMillî Güvenlik Stratejileri Araştırma
Gurubu
n
Enerji ve Enerji Güvenliği Araştırma
Gurubu
n
Düşük Yoğunluklu Çatışma (Terör ve
Terörizm) Araştırma Gurubu
n
Enformasyon ve İnternet Teknolojileri
Araştırma Grubu
n
Ekonomi ve Küreselleşme Araştırma
Gurubu
n
Rusya Araştırma Gurubu
n
Amerika Araştırma Gurubu
n
Avrupa Birliği Araştırma Gurubu
n
Avrasya-Türk Dünyası Araştırma Gurubu
n
Orta Doğu Araştırma Gurubu
n
Balkanlar-Kıbrıs Araştırma Gurubu
n
Çin-Uzakdoğu Araştırma Gurubu
Dairesi Gladio ile özdeşleştirmesi ile başlıyor. Oysa, Türkiye'de 1952'de kuru-
lan Seferberlik Tetkik Kurulu ile İtalya'da kurulan Gladio'yu yapı ve işlev açı-
sından özdeş örgütler olarak ortaya koyması. Oysa, karşımızda kuruluş zemi-
ni, yapı ve işlev açısından çok farklı iki örgüt var. Seferberlik Tetkik Kurulu/Özel
Harp Dairesi ile ilgili bilinen en temel gerçek, Türkiye'nin 1952'de NATO'ya
girmesinden sonra, Türk Ordusu bünyesinde “Seferberlik Tetkik Dairesi”
adlı bir dairenin 27 Eylül 1952'de “Milli Savunma Yüksek Konseyi”nde görüşül-
dükten sonra hükümetin kararnamesi ile kurulduğudur. Seferberlik Tetkik Ku-
rulu/Özel Harp Dairesi'nin Kuruluş kararnamesinin altında Cumhurbaşkanı
Celâl Bayar, Başbakan Adnan Menderes, Milli Savunma Bakanı, İçişleri Bakanı
ve Adalet Bakanının da imzaları vardır.
İtalyan'da Gladio ise Amerikan istihbarat örgütü ile İtalyan askeri istih-
barat örgütü arasındaki bir anlaşma çerçevesinde imzalanmıştır. Bu çok ö-
nemli bir hukukî ve politik meşruluk farkıdır. Esasen 2. Dünya Savaşı'nda A-
merikan Ordusu tarafından işgal edilerek Alman işgalinden kurtarılan İtalya'-
da Amerikan ordu ve istihbaratının İtalyan devleti üzerindeki etkisi 1950'lerin
Türkiye'sindeki Amerikan etkisi ile kıyaslanmayacak kadar güçlüydü.
Seferberlik Tetkik Dairesi, NATO'daki benzeri kuruluşlardan farklı olarak,
içinde “İstikrar Harekâtı” ve “Psikolojik Savaş” birimleri olmayan, sade-
ce “Gayri Nizamî Harp” bölümü üzerine kurulmuş bir yapıdır. Gayri Nizamî
Harp, üç askeri harekât türünü içermektedir. Bunlar, gerilla harekâtı, muka-
vemet harekâtı ve özel kuvvetler harekâtıdır. Türkiye'de oluşan yapı, gerek
örgütsel gerek stratejik anlayış açısından genel NATO modelinden büyük
farklılıklar içermektedir.
İtalyan Özel Harp Örgütü Gladio, “İstikrar Harekâtı”, “Psikolojik Savaş”
“Gayri Nizami Harp” bölümlerinin üçünü bünyesinde barındıracak şekilde
oluşturulmuştur. Bu fark büyük bir öneme sahiptir. Çünkü örgütsel modeliniz
sizin işlevinizi de belirler. Ecevit Kılıç ve onun gibi bir politik sonuca varmak
isteyenler, bu kuruluş farkı ve örgütsel model farkını bilmelerine rağmen
bilmemezlikten gelmektedirler. Çünkü bu farkı ortaya koyduğunuz zaman
daha sonraki çıkarımlarınız tartışmalı hale gelir.
Türkeş-MHP-Kontrgerilla Bağlantısı İddiası
Türkiye'de sol hareketin büyük bir bölümüne hâkim olan “Özel Harp
Dairesi-Alparslan Türkeş-MHP” bağlantısı efsanesini Ecevit Kılıç'ın kita-
bında acımasız ve kanıtsız şekilde sömürmüş olmasıdır. Kılıç'ın kitabından alın-
tılarla çarpıtmaları tek tek ortaya koymak mümkündür. Kılıç şöyle diyor: “Sa-
vaş sırasında Türkiye'de tanınmayan Türkeş'in adını Naziler çok iyi biliyordu.
Avrupa'daki gizli örgütler üzerinde en kapsamlı araştırmayı yapan ünlü araş-
tırmacı Daniele Ganser'e göre Nazilerin İkinci Dünya Savaşı'nda Türkiye'de
bağlantılı olduğu kişi Alparslan Türkeş'ti”.
Kılıç'ın bahsettiği Daniele Ganser'in “NATO'nun Gizli Orduları” adlı kitabı
son derece yüzeysel, ikincil ve üçüncül kaynaklara dayalı bir çalışmadır. Kita-
bın Türkiye bölümü ise kullandığı kaynaklar açısından tam bir felâkettir. Bu
bölümde kullanılan birçok kaynak PKK'nın Almanya'da bastırdığı propaganda
kitaplarına dayanmaktadır. Nitekim, A. Türkeş ile ilgili iddiasını ileri sürdüğü
393-394. sayfalara baktığımız zaman Ganser'in bu görüşüne kaynak olarak
Fikret Arslan ve Kemal Bozay'in yazdığı “Grauen Wolfe heulen wieder”
adlı (Bozkurtlar yeniden uluyor) Almanya'da yayınlanan komünist ajitas-
yon/propaganda kitabı olduğunu görürsünüz. Böyle bir kaynağa dayanarak
ortaya attığınız iddia uyduruktur. Kılıç bunu bilmiyor mu? Tabii ki biliyor ancak
sözde “ünlü araştırmacı Danser” diyerek kaynağın çürüklüğünü örtmeye ve
bu tespiti Ganser'in ürettiğine okuyucuyu ikna etmeye çalışıyor.
Kılıç, Türkeş ile ilgili bir başka efsaneyi de özensiz bir şekilde gündeme ta-
şıyor. 1948'de 16 Türk subayı iki ordu arasında yapılan bir anlaşma gereği “ge-
rilla savaşı” konusunda eğitim almak üzere ABD'ye yollandı diyor. Gerçekten
de 16 Türk subayı 1948 senesinde ABD'ye yollanıyor ancak subayları Genel-
kurmay Başkanlığı keyfi olarak seçmiyor. Yapılan İngilizce dil sınavını kazanan
16 subay yollanıyor. Subayların politik görüşlerinin seçilme ile herhangi bir
ÖZEL RAPOR
ilgisi yok. Ancak Kılıç, “27. sayfada “Nazilerin Türkiye'deki
bağlantılı ismi olan Alparslan Türkeş” ve s.29'da “Alparslan
Türkeş ve Turgut Sunalp'in liste başı olduğu ekip” diyerek iki
çarpıtma yapıyor. Ölçüt dil sınavında yüksek puan almak için
liste başı olmayı oluşturacak tek şey dil sınavından yüksek
puan almak. Ancak Kılıç, burada gördüğü bir listeye atıfta
bulunmuyor sadece psikolojik operasyon yapıyor.
ABD'ye yollanan 16 subay içinde 27 Mayıs'ta Milli Birlik
Komitesi içinde ve Alparslan Türkeş'in politik olarak karşısın-
da yer alan Ahmet Yıldız ve Mucip Ataklı'da var. Özellikle
Ahmet Yıldız, 1970'li yıllarda Türkiye'de solun önde gelen
isimlerinden. Yıldız, MBK üyelerinden Suphi Karaman'ın da
bu 16 subay arasında olduğunu söylüyor ki bu doğru değil.
ABD'ye giden 16 subay gerilla ve özel harp eğitimi mi
alıyorlar? Hayır, aldıkları eğitim “İleri Piyade Tekâmül Kur-
su”. Zaten Kılıç'ta da Türkeş'in “Şahinlerle Dans” adlı kita-
bındaki anılarına dayanarak eğitimin Georgia'da Amerikan
Piyade Okulu'nda gerçekleştiğini ifade ediyor. Kılıç'a göre bu
okuldaki eğitim son üç ayında özel harp teknikleri öğretil-
miş. Demek ki 3 ayda özel harpçi olunuyormuş!!!
Ancak Kılıç'ın A. Türkeş'e olan takıntısı burada bitmiyor.
Kılıç, kitabının 40. sayfasında Fransa'da kurulan özel harp
yapısından bahsederken şöyle diyor: “Elemanları tamamen
Amerika'da özel harp eğitiminden geçirilen bu örgütün baş-
kahramanı ise Alparslan Türkeş'le benzer özellikler taşıyan
Francois Grassouvre'ydi. O da İkinci Dünya Savaşı sırasında
tıpkı Türkeş gibi Nazilerin yayında yer almıştır.” Kılıç, böylece
bir yandan büyük bir yalanla Türkeş'i Nazi bağlantılı olarak
ortaya koymakta ve ülkesi Fransa Nazi orduları tarafından
işgal edilen ve onlarla işbirliği yapan Francois Grassouvre ile
benzer göstermektedir. Kılıç'a bu yetmiyor. Sayfa 40'da
ÖZEL RAPOR
“Portekiz'de özel harp örgütünü kuran Yves Guillon da Tür-
keş gibi yüzbaşı iken ABD'de eğitim almıştır” diyerek devam
etmektedir. Doğrusu çok etkileyici bir benzerlik… Aslında
Kılıç, kitabın değişik yerlerinde ilgili ilgisiz konuyu Türkeş'e
getirerek psikolojik savaş metni kaleme alıyor.
Ecevit Kılıç kitabının 49. sayfasında Özel Harp Dairesi'ni
kuran kadroların isimlerini veriyor. Bunların arasında Alpars-
lan Türkeş yok. İlk kez bir doğru ile karşılaşıyoruz Türkeş ile
ilgili Türkeş emekli olduğu 13 Kasım 1960 tarihine kadar hiç
Seferberlik Tetkik Dairesinde hiç görev yapmamış. Bu nasıl
özel harp dairesi kurucusu ki hiç özel harp dairesinde çalış-
mamış.
Alparslan Türkeş-Seferberlik Tetkik Kurulu
Bağlantısı Yalandır
Türkeş, değil özel harpçi olmak özel harp eğitimi dahi
almamıştır. Türkeş'in Çankırı'da Piyade Okulunda gerilla
dersleri vermiş olması Özel Harp Dairesi ile ilgili bir kanıt gibi
sunulmaya çalışılır. Oysa Türkeş, Çankırı'da Piyade Okulu'n-
da 1949-51 seneleri arasında öğretmenlik yapmış. Bu okul-
da hem “gerilla savaşı” dersine hem “savunma tabyası”
derslerine girmiştir. Gerilla savaşı, özel harbin konularından
sadece birisidir. Her gerilla dersi savaşı bilen subay özel
harpçi değildir. Özetle gerilla savaşı dersi vermesi onun özel
harpçi olduğunun kanıtı değildir. Zaten Türkeş'ten gerilla
dersini alanlar da özel harp subayları değil, piyade subayla-
rıdır. Üstelik bu tarihlerde henüz Seferberlik Tetkik Dairesi
henüz kurulmuş değildir.
Türkeş, Özel Harp Dairesinin kuruluşunda veya daha
sonraki yıllarda çalışmalarında bulunmamıştır. Askeri sicilin-
3
de de böyle bir husus yoktur. Eğer Türkeş Özel Harp Daire-
sinde çalışsaydı bu sicilinde bulunurdu. Aslında Türkeş, Özel
Harp Dairesi'nin ne iş yaptığını tam anlamı ile ancak 28
Mayıs 1960'da Seferberlik Tetkik Kurulundan görevli ve
Harp Okulundan arkadaşı İsmail Tansu gelip anlatana kadar
bu dairenin ne iş yaptığını dahi bilmemektedir. İsmail Tansu,
bu olayı çok açık bir şekilde “Aslında Kimse Uyumuyor-
du” adlı kitabında anlatıyor. Kılıç bu kitabı okuduğu ve Tansu
ile söyleşi yaptığı halde Türkeş ile ilgili bu gerçeği kurmak is-
tediği sahte gerçekliğe uymadığı için görmezlikten geliyor.
Kılıç, İsmail Tansu'nu kitabından özet alıntı yaptığı 109.
sayfada şöyle diyor: “Tansu bu gergin bekleyişe son vermek
ve daireyle ilgili planları öğrenmek için Cemal Gürsel'e gitti.
Ancak randevu verilen kişi Başbakan Müsteşarı olan Alpars-
lan Türkeş oldu.İsmail Tansu karşında Alparslan Türkeş'i
görünce hem şaşırdı hem sevindi. Sevinmesi derdini rahat
anlatacak olmasındandı. Çünkü Türkeş Özel Harp Dairesini
ve görevlerini çok iyi biliyordu.” Bu anlatımdan sonra oku-
yucu şu soruyu sorma hakkına sahip oluyor. “Eğer Türkeş
Özel Harp'in kurucularından ise Özel Harpçi İsmail Tansu
neden Gürsel'den randevu istesin ve tesadüfen Türkeş ile
görüştüğünde şaşırsın?” Özel Harp Dairesinde efsane olan
bir subayı hem de başbakan müsteşarı olmuş. Eğer Özel
Harp Dairesi için bu kadar önemli bir subay 27 Mayıs'ın öncü
kadrosu içinde ise neden Özel Harp Dairesi 27 Mayıs'tan ha-
bersiz ve dışında kalmış… Bu tür soruları artırabiliriz.
Üstelik İsmail Tansu, Türkeş ile görüşmesini Kılıç'ın ö-
zetlediği gibi anlatmıyor.(Aslında Kimse Uyumuyordu s.
232) “Türkeş'le daha önceden tanışıyordum.(…) O da öteki
ihtilalci subaylar gibi kurulumuzu tanımıyordu. Yalan yanlış
dedikodular nedeni ile kurulumuzdan kuşku duyuyorlardı.
(…) Kurulumuzu tanıtmak ve gerçekleri anlatmak için Milli
Birlik Komitesinde yakın arkadaşlarım vardı. Fakat ben bu-
Başbakanlık Müsteşarlığı Özel Harp Dairesi içinde bir mevkii
lunduğu makamı göz önünde bulundurarak Türkeş'e gitme-
imiş gibi ima vardır. Oysa Kılıç'ta bilmektedir ki Türkeş'in
yi tercih ettim.(…) 28 Mayıs sabahı randevu almadan, tebrik
Başbakanlık Müsteşarlığının herhangi bir süre ile ilgisi yok-
etmek vesilesi ile Türkeş'in makamına gittiğimde beni dost-
tur. 27 Mayıs ihtilâli ile ilgisi vardır. Bir yazar üç cümlede üç
ça karşılayıp, kucaklayarak teşekkür etmiş ve oturmam için
büyük hatayı ancak bilinçli olarak yapar.
yer göstermişti(…) Beni dikkatle ve merakla dinleyen Tür-
keş, ”Anlat Tansu anlat vaktim var. Bu çok önemli bir mesele, Kılıç kitabının 110. sayfasında: “Özel Harp Dairesi'nin
bulandırılan kafalarımız şüpheden arınsın” demişti.” Bunları merkezi yapısında görev almamasına karşın Türkeş, daire
okuduktan sonra Ecevit Kılıç'ın konuyu nasıl çarpıttığı bir kez içinde etkin isimlerdendi. Daireye subay alımında en son
daha meydana çıkıyor. Bir araştırmacı kaynağa sadık kalmak testi özel harp öğretmeni olarak o yapıyordu” demektedir.
zorundadır. Kaynağı çarpıtan araştırmacı araştırmacı değil- Bu testleri nerede, ne zaman, nasıl yapıyordu belli değil.
dir. Eğer Çankırı'da öğretmenliği sırasında yapıyordu ise henüz
kurulmamış bir daireye subay alıyormuş demek Türkeş. Kılıç
Kılıç'ın Türkeş üzerine kurduğu kurgular burada bitmi-
devam ediyor: “Komando eğitimini tamamlayanlar Türke-
yor. Yıldız, s.110'da şöyle diyor: “Özel Harp Dairesini 27 Ma-
ş'in vatanseverlik testine katılmaya hak kazanıyorlardı. Sa-
yıs'çıların tasfiyesinden kurtaran ve en son dairenin Çankırı
dece testi geçen subaylar Özel Harp Dairesi'nde göreve baş-
Gerilla Okulu'nda öğretmenlik yapan Alparslan Türkeş, kısa
lıyordu. Siviller biraz daha hafif olsa da aynı testlerden geçi-
sürede nasıl Başbakanlık müsteşarlığına oturmuştu?” Bu
yorlardı” demektedir. Bu cümleler Kılıç'ın fantezi dünyasının
cümle başlı başına bir felâkettir.
zengin olduğunu gösterir. Ancak yaptığı araştırmacılık adına
Türkeş, Özel Harp Dairesini tasfiyeden kurtarmamış sa- çok ayıptır.
dece TMT'nin Kıbrıs ile ilgili çalışmalarının devamını sağla-
111 sayfada Kılıç şöyle diyor: “yeni döndüğünde artık
mıştır bir. İkincisi Gerilla Okulu Özel Harp Dairesine bağlı de-
kurmay albay'dı ve yeni görev yeri de Elazığ'dı: Bu sürede
ğildir. Ve Türkeş'in ders verdiği 1949-1950 senelerinde Özel
Elazığ'ı Özel Harp Dairesi'ne sivil unsurlar yetiştirme mer-
Harp Dairesi daha kurulmamıştır. Türkeş, Çankırı'da 2.5 se-
kezlerinden biri haline getiren Türkeş, Milli Birlik Komitesi'-
ne kaldığını Hulusi Turgut'a anlatır. “Şahinlerin Dansı” adlı
nin içinde yer aldı.” Oysa 1958'de Elazığ'da görev yapan
kitabın 80. sayfasında çok açık bir şekilde ifade edilmiştir bu.
Türkeş 1960'da çoktan Ankara'dadır ve 27 Mayıs'ta Milli Sa-
1949-1950 seneleri anlamına gelir bu.
vunma Bakanlığı NATO Koordinasyon Şubesi Müdürü idi.
Üçüncü cümle ise tam bir felâkettir. Türkeş nasıl kısa Elazığ'daki sivil unsurlar meselesi ile tam bir fantezidir. Tür-
sürede Başbakanlık müsteşarlığına geldi sorusu içinde sanki keş'in Elazığ'da görev dışı esas mesaisini 27 Mayıs'ın hazır-

4 ÖZEL RAPOR
lıkları oluşturmuştur.
Kılıç 133. sayfada şöyle diyor: “Nazar, savaş sonrasında
Nazi yanlısı olan Alparslan Türkeş'le de Amerika'da CIA
kampında tanıştı. Tanıştıran kişi ise Pentagon'da Türk Hava
Kuvvetleri'ni temsilen bulunan ateşe yardımcısı Agasi Şen'-
di.” Oysa Türkeş'in Washington'da bulunduğu sırada Nazar
ile tanıştığı doğruda bunun için CIA kampını gittiği ancak
Kılıç'ın kendince yaptığı bir psikolojik harekâttan başka bir
şey değil.
Kılıç böyle bir çarpıtmayı Özel Harp Dairesi komutanlığı
yapmış E. Orgeneral Kemal Yamak'ın hatıralarını çarpıtırken
de yapıyor. Kılıç şöyle diyor: “Türkeş de zaman zaman Yeni
Delhi'den Kabil'e (Fazıl) Akkoyunlu'yu ziyarete gidiyordu. İş-
te bu ziyaretler sırasında Türkeş ile tanıştı. Türkeş'in Kabil'e
gelişlerini hiç kaçırmıyordu artık. Bu Yamak için ikinci staj
dönemi olmuştu. Hem de stajı Alparslan Türkeş yanında ya-
pıyordu.”
Oysa bu konuda Kemal Yamak “Gölgede Kalan izler
ve gölgeleşen bizler” adlı kitabının 174. sayfasında şöyle
demektedir: “Daha sonra aynı şekilde Yeni Delhi'ye atanan,
rahmetli Alparslan Türkeş de Afganistan'a Sayın Akkoyun-
lu'nun misafiri olarak gelecek ve bir sürede Kabil'de kalacak-
tı.” Bu ifadeden Kılıç'ın söyledikleri çıkar mı?
Turancı Hareketle ABD Bağlantısı Çarpıtması
Ecevit Kılıç büyük bir çarpıtma yaparak Amerikalıların
Seferberlik tetkik Dairesi ile Turancı akım arasında ilgi kur-
duğunu iddia ediyor. Yıldız'ın bu yargısını dayandırdığı JSPC
891/6 B Bölümü adlı Amerikan belgesindeki cümleler şöy-
le:”Türkler politik anlamda güçlü milliyetçi ve antikomünist
anlayışa sahipler. Ve Kızılordu'nun Türkler içinde varlık gös-
termesi milliyetçi duyguların kabarmasına neden olacaktır.
Türkiye gizli ordu rezervlerinin kurulması için fazlasıyla uy-
gun bir ülke.” Bu cümleden “Türkiye'deki ırkçı-Turancı ha-
reket” ile ilgili hiçbir şey çıkmaz ancak Türk milletinin milli-
yetçi eğiliminin güçlü olduğu çıkar. Ancak Kılıç politik felse-
fesini desteklemek için böyle bir sonuç çıkarabilir. Ayrıca
Amerikan belgesinden yapılan tercümenin 2. cümlesinde
tercüme hatası var.
Kılıç Belgeleri Tahrif Ediyor
Kılıç, hiç çekinmeden belge tahrif ediyor. Örneğin David
Galula'nın Genelkurmay Başkanlığı tarafından tercüme edi-
len ve yayınlanan “Ayaklanmaları Bastırma Hareket-
leri-Teori ve Pratik” adlı kitabından yaptığı bir alıntı da
Galula'nın kontrgerilla örgütlerine “şuursuz terörizm” ve
“seçilmiş terörizm” şeklinde iki eylem biçimin önerdiğini
ileri sürüp, kitaptan bu eylem biçimlerini anlatan alıntılar ya-
pıyor. Kılıç, Türkiye'de Galula'nın bu kitabı okutularak, bu
tavsiyelere uyularak cinayetlerin işlendiğini ima ediyor.
Oysa kitabın ilgili bölümünde bu eylemler Galula tara-
fından kontrgerillaya önerilen eylemler değil. Galula bu ey-
lemleri, “Burjuva-Milliyetçi” devrimci hareketlerin eylem
biçimlerini anlatırken dile getiriyor. Üstelik Kılıç bu alıntıları
yaparken cümlelerin içinden kelime çekerek işine gelmeyen
bölümleri çıkarıyor. Nasıl mı? Galula şöyle diyor: “Şuursuz
terörizmden maksat ayaklanma hareketleri sebepleri için
fazla alaka toplamak ve halkın dikkati bir tarafa çekildikten
sonra gizli olarak bulunan taraftarları cezbetmektir.” (“A-
ÖZEL RAPOR
yaklanmaları Bastırma Hareketleri-Teori ve Pratik”,
s.52). Kılıç ise kitabının 60. sayfasında bu alıntıyı yaparken,
“Şuursuz terörizmden maksat (“ayaklanma hareketleri
sebepleri için fazla”-denilen kısmı çıkararak) alâka
toplamak ve halkın dikkati bir tarafa çekildikten sonra gizli
olarak bulunan taraftarları cezp etmektir” diyor ve cümleyi
kendi amacına uygun hale getiriyor.
Kılıç'ın bu çarpıtmasını ikinci çarpıtması izliyor. Galula,
Burjuva-Milliyetçi devrimci hareketlerin bir başka eylem bi-
çiminin ise “seçilmiş terörizm” olduğu belirtiyor ve seçil-
miş terörizmi şu şekilde tanımlıyor: “Seçilmiş terörizm çabu-
cak şuursuz terörizmi takip eder. Bundan maksat, isyanı
bastırmakla görevli olan tarafı halktan uzak tutmak, halkı
mücadeleye sokmak ve asgari olarak halkın pasif ortaklığını
temin etmektir.”(“Ayaklanmaları Bastırma Hareketleri
-Teori ve Pratik”, s. 52) Kılıç bu cümleyi de kitabına tahrif
etmiştir. Kılıç'ın kitabında bu cümle şu şekilde aktarılmıştır:
“Seçilmiş terörizm çabucak şuursuz terörizmi takip eder.
Bundan maksat, isyanı bastırmakla görevli olan tarafı halk-
tan uzak tutmak, halkı mücadeleye sokmak ve asgarî olarak
halkın pasif ortaklığını temin etmektir.” Görüldüğü gibi cüm-
lenin ortasından “isyanı bastırmakla görevli olan tarafı halk-
tan uzak tutmak” bölümü çıkarılmıştır.
Özetle Türkiye'de Galula'nın kitabının okunduğu kesin
ancak Ecevit Kılıç tarafından yapılan kırma ve kesmelere
maruz kalmış baskısı değil okunan. Kılıç'ın yaptığı şey çok
ayıptır.
Ecevit Kılıç'ın Türk Mukavemet Teşkilatı'na
Saldırıları
Ecevit Kılıç, Kıbrıs'taki Türk Mukavemet Teşkilatından
bahsederken “illegal” örgüt tanımlamasını yapmaktadır.
Bu Ecevit Kılıç'a hâkim olan politik ruhu çok iyi ifade etmek-
tedir. Türk Mukavemet Teşkilatı'na “illegal” demekle İstiklal
Harbini veren Büyük Millet Meclisine “illegal” demek arasın-
da hiçbir fark yoktur. İngiliz işgali altındaki bir bölgede kuru-
lan bir örgüt nasıl “legal” bir örgüt olabilir ki? Kılıç bununla
da yetinmeyip, sayfa 101'de “Yavru kontrgerilla örgütü
TMT'de adada işçi hareketini aydınları hedef aldı” demekte-
dir. Oysa TMT sadece Yunan ve Rumlara ajanlık yapan kişile-
i hedef almış ve öldürmüştür. TMT'nin 1965'de İngiliz petrol
şirketi British Petrolumun Baf'taki rafinerisini havaya uçur-
duğunu biliyoruz. Bu saldırı üzerine Washington ve Londra
sarsılmıştır. İşçileri işçi oldukları için hedef alan bir örgüt
kapitalizmin en güçlü temsilcisi olan bir şirketi hedef alır mı?
“Özel Harp Dairesi/kontrgerilla-MHP”
Bağlantısı İddiaları
Kıbrıs Barış Harekâtı'nın başlamasından bir süre önce
Amerikalı yetkililer ile ÖHD yetkilileri arasında Amerikalıların
olumsuz yaklaşımlarından kaynaklanan bir gerilim oluş-
muştur. Bu gerilimin sonucunda Türk tarafı, ABD'nin her
sene Özel Harp Dairesi'ne, askeri malzeme alımı için verdiği
bir milyon Dolar'ı almaktan vazgeçmiştir. Amerikalılar, muh-
temelen Özel Harp Dairesi'nin Kıbrıs'ta yaptığı çalışmalar-
dan iyice rahatsız olmaya başlamışlardır.
Barış Harekâtı'nın sonuçlanmasından sonra Amerikalı-
lar ismi Özel Harp Dairesi ve onun kurduğu Türk Mukavemet
Teşkilatının ne kadar başarılı bir çalışma yaptığını anlamış-
lardır. Kıbrıs Barış harekâtından bir süre sonra, ABD, Türk
5
Silahlı Kuvvetlerine karşı askeri ambargo uygularken, Özel
Harp Dairesi'ne karşı ise “kontrgerilla” sloganı arkasına sığı-
nan bir psikolojik operasyon geliştirmiştir. Ambargo ve psi-
kolojik harekât 1974'de Kıbrıs Barış Harekâtı'ndan hemen
sonra başlamıştır. Ancak bir süre sonra ABD'nin de isteği ile
Amerikan ambargosundan doğan boşluğu Batı Alman askeri
yardımı kapatmıştır.
Özel Harp Dairesine karşı sürdürülen psikolojik operas-
yon ise 1980'e kadar sürmüştür. Bu Amerikan operasyonun-
da Türk sosyalist hareketi büyük bir tuzağa düşmüştür. Bu
noktada şunun da altını çizmek istiyorum. Afganistan-İran-
Türkiye üzerinden denizlere inmeyi hedefleyen Sovyetler
Birliği'de böyle bir psikolojik operasyondan çıkar sağlayacak
bir güçtür. Ancak ben operasyonun arkasında ABD'nin ol-
duğunu düşünüyorum
B. Ecevit, daha sonra ki yıllarda yaptığı bir açıklamada,
1974'de Kıbrıs Barış Harekâtı öncesinde Tümg. K. Yamak'ın
kendisine ve Milli Savunma Bakanı Hasan Esat Işık'a yapmış
olduğu sunumdan sonra çok rahatsız olduklarını hatta Özel
Harp Dairesini ortadan kaldırmaya karar verdiklerini fakat
bunun için Kıbrıs Barış Harekâtı sonrasını beklediklerini söy-
lemiştir. Oysa Hasan Esat Işık, 1984'de artık Orgeneral ve
Kara Kuvvetler Komutanı olan Kemal Yamak'a yazdığı mek-
tupta şöyle demektedir: “Sizi o zaman sorumlusu bulundu-
ğunuz bir önemli dairenin sorunlarını sunarken asıl tanıdım.
O gün ki izlenimlerimi hazla sürdürürüm. Bazı görevler var-
dır onlar başkasına emanet edilemez, ancak ulusların kendi
evlatları ve kendi olanakları ile görülmesi gerekir. Bu gerçek
bağımsızlık ve egemenliğin koşuludur. Sunuşunuz bu bilinci
her yönü ile yansıtıyordu.” H. E. Işık'ın mektubundan anla-
şılan Işık'ın Özel Harp Dairesi ile ilgili olarak Ecevit ile hiç te
aynı düşünceleri taşımadığıdır.
Öte yandan dairesine yönelik olarak başlatılan “Kontr-
gerilla” suçlamaları karşısında dönemin ÖHD komutanı Ke-
mal Yamak, ÖHD'nin hiçbir personelinin, görev almadığının
altını çizdiği 12 Mart 1971 muhtırasından sonra gerçekleşen
sorgulama ve anti terör operasyonları ile hesaplaştıklarını
6 ÖZEL RAPOR
düşünen Türk sosyalistleri, aslında bir yabancı psikolojik
operasyon sürecinin parçası olmuştur.
Üzerinde biraz düşünülse Özel Harp Dairesi elemanları-
nın 12 Mart sonrasında yapılan sorgulamaları yapmaya hiçte
uygun olmadığı anlaşılır. 12 Mart sonrası yapılan sorgulama-
ları yapacak kadroların Türkiye'nin ve sol siyasetin iç yapısı
hakkında detaylı bilgi sahibi olması gerekirdi. Türkiye'de bu
sorgulamaları yapacak bilgiye MİT ve siyasi polis dışında
kimse sahip değildir. Hele odak noktası Kıbrıs olan Özel Harp
Dairesi hiç değildir. Zaten seneler sonra 1982'de içlerine bü-
yük komünist sızma olan ve 1978 devresi Harp Okulu me-
zunlarının sorgulanması söz konusu olduğunda önce sorgu-
yu yapacak kimse bulunamamıştır. Sonra acaba Kıbrıs'ta
TMT içinde Rum-Yunan unsurları sorgulayan subaylardan
yararlanılabilir mi diye düşünülmüş fakat uygulamada bu da
başarısız olmuştur.
ÖHD ile MHP'nin özdeş olduğu ve MHP Genel Başkanı
Alparslan Türkeş'in STD'nin kurucusu olduğu şeklindeki id-
dialar MHP ile ideolojik mücadele içinde olan Türk sosyalist-
lerinin Türk Özel Harp Dairesine açtıkları politik-ideolojik-
psikolojik savaşı daha da güçlendirmelerine neden olmuş-
tur. Çünkü Türk solunu sadece geçmişte yapılan sorgulama
ve işkenceler üzerinden “Kontrgerillaya” karşı sürekli ve is-
tikrarlı bir muhalefete sevk etmek mümkün değildir.
Bundan dolayı gerçekler tamamen saptırılarak, Özel
Harp Dairesi ile MHP arasında bir organik ilişki üretilmeye
çalışılmış, A. Türkeş, STD/ÖHD'nin ve onun sivil uzantısı
olduğu iddia edilen Ergenekon'un kurucusu olarak tanım-
lanmaya çalışılmıştır. Aslında bu 1970'li yılların Türkiye si-
yaseti düşünüldüğünde çok akıllıca bir psikolojik operasyon-
dur. ÖHD-MHP özdeşliği, ne kadar gündeme getirilir ise
ÖHD o kadar baskı altında kalacaktır.
1974-1980 sürecinde gerçekleşen eylemlerin sonucun-
da 5100, çoğu genç olan insan hayatını kaybetmiştir. Bun-
ların yarısını Marksist çizgiyi savunanlar diğer yarısını ise
milliyetçi-ülkücü çizgiye oluşturanlar oluşturur. Bu matema-
tiksel sonuç kaba bir şekilde bir güç dengesini de ifade et-
mektedir. Ancak 12 Eylül 1980'e gelindiğinde MHP siyasal
anlamda büyük bir ilerleme kaydetmiş olmasına rağmen,
Ülkücü Hareket çok ağır bir darbe yemiş durumdadır. İstan-
bul, İzmir başta olmak üzere Ege bölgesinde yok edilme
noktasına itilmiştir. Ankara'da ise Marksist terör örgütleri
büyük bir güç üstünlüğüne sahiptirler. Arkasında iddia edi-
len Özel Harp Dairesi'nin sistemli ve örgütsel desteği olan
Ülkücü Hareket söz konusu olsaydı, 12 Eylül 1980'de güçler
dengesinin bu şekilde olması mümkün olmazdı.
6-7 Eylül 1955 Olaylarını Özel Harp Dairesi
Düzenlememiştir
6-7 Eylül olaylarının Özel Harp Dairesi tarafından dü-
zenlendiği iddiası akla aykırı. 1955'de Seferberlik Tetkik Ku-
rulu daha çok genç, karargâh kuruluşunu Ağustos 1995'de
ancak tamamlamış bir örgüttür. Seferberlik Tetkik Dairesi
Başkanı Daniş Karabelen 25 Ağustos 1955'de görevinden
alınmış ve yerine bir başka atama yapılmamıştır. her şeyden
önce Bu kadar önemli bir operasyonu yürütecek bir örgütün
başsız bir şekilde operasyona sokulması akla aykırıdır.
Öte yandan 6-7 Eylül olayları ise bizzat Başbakan Ad-
nan Menderes tarafından yönetilmiş bir operasyondur. Ope-
rasyona Selanik'te Atatürk'ün evinin bombalanmasına Sela-
nik Başkonsolosu aracılığı ile Dışişleri Bakanlığı, propagan-
da boyutuna Demokrat Parti'nin yayın organı ve DP'li millet-
vekili Mithat Perin'in Ekspres adlı gazetesi, İçişleri Bakanlığı
ve istihbarat örgütü dahil olmuşlardır. 6-7 Eylül olaylarının
gerçek amacı, Rum sermayesinin tasfiye edilerek, politik
temsilciliğini DP'nin yaptığı Anadolu girişimcilerine yol aç-
maktır. Seferberlik Tetkik Dairesi'nin 6-7 Eylül ile ilişkilendi-
rilmesinin temel gerekçesi olarak ortaya bir dönem bu ör-
gütte komutanlık yapmış olan E. Org. Sabri Yirmibeşoğlu'-
nun 6-7 Eylül olayları için “özel harp operasyonu” demiş ol-
masıdır. Bunun anlamı, olayların Seferberlik Tetkik Dairesi
tarafından düzenlendiği değil, operasyonun tekniğinin özel
harp tekniği olduğudur.
“Kontrgerilla” Diye Bir Örgüt Yok
“Kontrgerilla örgütü” kavramının ortaya çıkışı da ilginç-
tir. Sorgulama ve işkenceler sırasında sorgulananlara, sor-
gucular kendilerinin çok gizli, Genelkurmay Başkanlığına
bağlı Kontrgerilla örgütünden bahsetmişler ve bu “örgütün”
adı bu şekilde duyulmuştur. Oysa, kendi siyasî muhalifi olan
komünistleri sorguya çeken gizli bir örgüt eğer sorguya çe-
keceklerini sorgulama sonrasında fiziksel olarak ortadan
kaldırmayacak ise varlığını açıklamaz hele muhaliflere hiç a-
çıklamaz. “Kontrgerilla”, bir örgütten çok sorgulamada sor-
gulananları psikolojik olarak yıkmak için kullanılmış bir psi-
kolojik operasyon aracı, sanal bir örgüttür. Sorgulamaları ise
Emniyet ve MİT'ten bir uzman heyet yaptığını anılarından
anlıyoruz. Sorgulamalarda askerin etkisi Sıkıyönetim Komu-
tanlığı aracılığı ile olmuştur. Özetle, ben kastedildiği şekli ile
“Özel Harp Dairesi” eksenli olarak oluşmuş bir “Kontrgerilla”
örgütünün olmadığına inanıyorum.
12 Eylül Öncesinde Kontrgerilla Yok İse
Tahrikleri Kim Yaptı?
Bu çok iyi bir soru. Çünkü 12 Mart öncesinde de 12 Eylül
öncesinde de bir hatta birçok tahrik merkezi var. MHP Genel
Başkanı A. Türkeş ve Genel Merkezi'nin olayların durması
için yaptıkları her girişimden sonra yeni bir tahrik girişimi
ÖZEL RAPOR
gerçekleşiyor. Örneğin, MHP Genel Merkezi, “Kanımız aksa
da zafer İslam'ın” sloganını yasakladıkça sanki bir el bütün
Ankara'yı bu slogan ile donatıyor. Bazı sol merkezlere ve
kişilere yapılan toplu katliam türü saldırılar var. Bu eylemler
Ülkücü Harekette de şaşkınlık yaratıyor. Bazı silahların iki
tarafın eylemlerinde kullanıldığı tespit ediliyor. Özetle 12
Eylül öncesinde ortada Ülkücü Hareket ve komünist eylem-
ciler dışında başka unsurlar var.
Kimlerin olduğunu Türkiye'nin uluslararası ilişkiler ze-
minindeki konumundan bağımsız olarak belirleyemeyiz. Bu
unsurların kim olduğunu tespit etmek için önce doğru yön-
temi tespit etmeli sonra bu yöntem ile olguları tespit etme-
liyiz. Soğuk Savaş döneminde Türkiye öncelikle Sovyetler
Birliği'nin ve müttefiklerinin hedefi. Sovyet istihbaratı Türki-
ye'deki istikrarsızlaştırmadaki önemli unsurlardan birisi. Ay-
nı husus Bulgar istihbaratı içinde geçerli. 1974 sonrasında
Yunan istihbaratının da Türkiye'deki çatışma zeminin geliş-
mesi için çalıştığını biliyoruz.
Sovyetlerin en sadık müttefiki Bulgaristan, Türkiye'de
terörizm sürecinde kullanılan silahların ana kaynağı olmuş-
tur. Anılan dönemde Bulgaristan Komünist Partisi Genel
Sekreteri olan Todor Jilkov, görevinden alındıktan sonra ya-
pılan yargılama sürecinde Moskova'nın Türkiye'deki iç ka-
rışıkları desteklediğini ve Sovyetlerin Türkiye'yi işgal etmeyi
plânladıklarını hatta Edirne'yi Bulgaristan'a bırakma sözü
verdiklerini anlatmıştır. Sovyetlerinde 1970'li yıllarda Türki-
ye'de Moskova çizgisindeki birçok Marksist örgüte destek
verdiği bilinmektedir. Batı Dünyası da 1970'li yıllarda çıkan
çatışmalarda Türkiye'den Kıbrıs Barış Harekâtının intikamını
almıştır. Özetle, Türkiye çok boyutlu bir istikrarsızlaştırma
operasyonu ile karşı karşıyadır.
Suriye istihbaratının olayların içinde olduğu örneğin
Kahramanmaraş'taki eylemlerde önemli bir rol oynadığını
biliyoruz. Örneğin MHP ve Ülkücü Hareket'in üzerine yıkıl-
maya çalışılan Kahramanmaraş olayları çok önemli bir örnek
olaydır. Olaylar gerçekleşirken CHP iktidardadır. CHP'li İçiş-
leri Bakanı İrfan Özaydınlı olaylardan hemen sonra Kahra-
manmaraş Olaylarını komünist örgütlerin gerçekleştirdiğini
açıklamış ve Ecevit tarafından görevden alınmıştır.
Kahramanmaraş olaylarından Devrimci Halkın Birliği
Örgütü lideri Garbis Altınyan olaylarının tertipçisi olduğu ge-
rekçesi ile Adana Sıkıyönetim Mahkemesi tarafından 1982'-
de mahkûm edilmiştir. Kahramanmaraş'ta olayların çıkması-
na neden olan iki sol görüşlü öğrencinin öldürülmesinin
DHKP/C Dev-Savaş örgütü içinde bir fraksiyon çatışmasının
sonucu olduğunu ve bu cinayetlerden dolayı bu örgütün iki
militanının 1984'de idam cezasına mahkûm olmuşlardır.
PKK'lı teröristlerin olaylarda etkin rol üstlendiği Adana Sıkı
Sıkıyönetim Mahkemesinin 1986/104 tarihli kararı ile tespit
edilmiştir. Ve basın tarafından Kahramanmaraş Olaylarının 1
nolu sanığı olarak sanki suçlu imiş gibi takdim edilen Ökkeş
Kenger(Şendiler) Adana Sıkıyönetim Mahkemesi'nin kararı
ile beraat etmiştir. Bütün bunlardan sonra Kahramanmaraş
olayları için MHP-Kontrgerilla işbirliği demek bence eğer ca-
hillik değil ise büyük bir çarpıtmadır. Demek ki 1974-1980
sürecinde yaşanan olayları bu çok önemli dış faktörleri ta-
mamen göz ardı ederek izah etmeye çalışmak metodolojik
bir sefalettir.
Peki, Türk devleti içinde bir grup veya gizli bir örgüt sis-
temli bir şekilde MHP'yi ve Ülkücü Hareketi desteklemiş
olabilir mi? 12 Eylül öncesinde toplumun genel hatlar
7
üzerinde nasıl bölünmüş olduğunu bilen herkes böyle bir
bütünsel örgütsel desteğin mümkün olamayacağının farkın-
da olmalıdır. Çünkü 12 Eylül öncesinde belli ölçüler içerisin-
de polis, istihbarat ve askerde Türkiye'deki bölünmüşlüğün
bir parçası haline gelmişlerdir. Polis örgütü milliyetçi ve solcu
olmak üzere iki örgütsel yapı oluşturmuştur.
Ordu içerisinde belirgin bir bölünmüşlük subay kadro-
suna sızmıştır. Bazı subaylar komünist örgütlerde ülkücülere
karşı kanlı eylemler gerçekleştirmişlerdir. Bu bölünmüşlüğü
kısmen engellemek amacı ile 1978 Harp Okulu mezunlarının
tamamı komünist oldukları gerekçesi ile ordudan atılmıştır.
Birçok subayda ülkücü oldukları için ordudan uzaklaştırıl-
mıştır.
Bütün bu kurumlar gibi nihayet Özel Harp Dairesi de
değişik görüşlerde insanlardan oluşmaktadır. Bu Dairenin
sistemli bir şekilde MHP'yi ve Ülkücü Hareketi desteklemesi
gibi bir süreç derhal bütün kanıtları ile ortaya dökülecektir.
Peki bu tespitin anlamı, 1974-1980 sürecinde bürokrasinin
özellikle de güvenlik bürokrasisinin tamamen terör süreci-
nin dışında kaldığı mıdır? Hayır, bu zaten mümkün değildir.
Bürokrasi terör sürecine üç temel şekilde bulaşmıştır. Sol
eğilimli güvenlik bürokratları Marksist örgütlere lojistik dahil
her türlü desteği vermişler ve hatta komünist polisler MHP
Genel Merkezini basarak makinalı tüfeklerle taramışlardır.
Nedense kimse “kontrgerilla-sol örgütler” işbirliğinden
bahsetmemiştir. Milliyetçi güvenlik bürokratlarda bireysel
zeminde Ülkücü Harekete lojistik destek vermiştir. Üçüncü
tavır ise, devletçi güvenlik bürokratları tarafından sergile-
nen denge politikası olmuştur. Örneğin Ankara'da Emek 4.
8 ÖZEL RAPOR
Caddeyi denetim altına alan komünist örgütlerin etkin oldu-
ğu Diyarbakır Yurdunu dengelemek amacı ile Emek 8. Cad-
de üzerinde Nenehatun Öğrenci Yurdu kurulmuş ve ülkücü
gençlerin etkin olmasına yardımcı olunmuştur.
Sonuç
Türkiye'de sürdürülen ve zaman zaman çarptırılarak ya
da eksik bilgiye dayanarak gündeme taşınan Özel Harp-Özel
Kuvvetler Komutanlığı tartışmalarının arkasında TSK'yı ve
TSK'nın en seçkin birliğini bilinçli ve sistemli şekilde yıp-
ratma çabaları vardır. Bu saldırıların bir bölümü de burada
görüldüğü gibi olağanüstü çürük bir zeminde gerçekleşmek-
tedir. Ancak TSK ve Özel Harp Dairesi/Özel Kuvvetler ken-
dilerine karşı yapılan bu politik/ideolojik saldırı karşısında
yıllardan buyana garip bir şekilde sessiz kalmaktadırlar.
Oysa yapılması gereken gerçekleri yayınlanmasında sakınca
olmayan belgelere dayandırarak kamuoyu ile paylaşmaktır.
Bu yapılmadığı için tek yanlı yıkıcı propagandanın etkisi al-
tında kalan kimi insanlar TSK'nın bu seçkin kuruluşunu
“çeteleşmiş” bir yapı, kanun dışı bir örgüt olarak algılamak-
tadır. TSK'nın Özel Harp Dairesi ve Özel Kuvvetler Komutan-
lığı ile ilgili belgeli tavır alması bilim adamları ve objektif
araştırmacılarında bu konuda çalışmalar yapmasını teşvik
edecektir. Bu da mevcut politik/ideolojik saldırılardan arın-
mış, bilimsel çalışmalardan kamuoyunun faydalanması so-
nucunu doğuracaktır.