Pagtanggal ng asignaturang Filipino sa Kolehiyo

Naging matagal na usapin sa bansa ang balak na pagtanggal sa asignaturang Filipino sa kolehiyo.
Maraming iba’t ibang opinion ang isinaalang alang ng mga tao. Ngunit ano nga ba talaga ang nararapat
na tugon sa isyung ito? Dapat nga ba itong tuluyang alisin o dapat itong panatilihin? Ika nga ni Gat Jose
Rizal: “Ang hindi magmahal sa sariling wika, daig pa ang hayop at malansang isda”. Pero paano na kung
tatanggalin na ito?

Ang asignaturang filipino ay tungkol sa wikang Filipino na napakahalagang asignatura o subject

para sa mga estudyanteng elementary, high school, senior high school o kahit kolehiyo sapagkat
nakabuhol ito sa ating kultura. Hindi ito pwedeng paghiwalayin at ito ang ginagamit natin sa pakikipag
komunikasyon at pagbibigay ng mga impormasyon. Sa inilabas ng CHED na Memorandum No. 20, series
of 2013, maraming guro ng filipino, manunulat man, mananaliksik o panitikan ay nanindigan at nagsama
sama upang labanan ang polisiyang ito. Ikinakatwiran ng CHED na hindi na magagamit ang panitikan at
asignaturang Filipino sa ilang mga pangunahing kurso sa kolehiyo subalit aking nahihinuha na ang mga
katagang binitawan nilang ito upang suportahan ang mga hakbang na ginawa nila ay hindi konkreto at
walang maayos na basehan.

Bakit nga ba dapat panatilihin ang asignaturang ito? Unang una, hindi pa ganon kalawak ang
ating nalalaman ukol sa asignaturang ito. Marami pa tayong hindi nahahalungkat o kaya’y napag aaralan
na siyang makakatulong sa pag unlad ng bawat indibidwal. Pangalawa, napakaraming guro ng
asignaturang Filipino ang maaaring mawalan ng kanilang hanap buhay na siyang magiging dahilan ng
pagtaas ng porsyento ng kahirapan sa bansa o unemployment. Pangatlo, marami pa rin ang nalilito sa
paggamit ng mga kataga, ang pagkakaiba ng “nang” sa “ng”, “rito” at “dito”, maging ang pagiging
pormal ay napapalitan ng balbal at iba pang mga terminolohiya na ginagamit ng iba sa komunikasyon
ngayon. Pero bakit sa iba ayos lang? Bakit ganon kadali sa kanila na sabihing “ayos lang na alisin para
gumaan ang subjects”?

Hindi naging sapat na dahilan ang layunin na pagaanin ang pag aaral ng mga estudyante sa
kolehiyo kung kaya’t dapat tanggalin ito. Hindi ba tayo nahihiya? Filipino ang nagging pagkakakilanlan ng
ating bansa, pinagtanggol at ipinaglaban ito ng ating mga bayani upang ating matuklasan ang ating
karunungan at yumabong ang ating kakayahan kaya dapat hindi natin kalimutan ang ating kinagisnan.
Ano nga ba ang pagtitiis ng 4 na taon sa pag aaral nito kumpara sa paglaban ng ating mga bayani sa
mga banyaga? Sa totoo lang, bilang isang estudyante sa kolehiyo, maganda naman ang layunin na ito,
ngunit mas marami pang ibang isyu ang nararapat na pagtuunan ng pansin upang mas umunlad pa ang
bansa.

Ang pagkatanggal nito ay hindi lamang magdudulot ng malawakang pagbabago pagdating sa

Sistema ng edukasyon, maaapektuhan din nito ang iba’t ibang aspekto ng buhay ng tao. Hinuhulma nito
ang kaalaman at mas minumulat ang mga estudyanteh sa tunay na lagay at estado ng ating lipunan. Sa
pagtanggal dito, unti unting mawawala’t mamamatay ang ating wika’t pagkakakilanlan maging ang
simbolo sa lahi ng ating pinanggalingan. Hindi natin kailangan tanggalin ang Filipino upang makaakma sa
estado ng edukasyon ng ibang bansa, ang kailangan ay mapagtibay ito upang sa susunod na henerasyon
ang ating wika ay mananatiling buhay sa ating lahi. Isa pa, ayon kay Dr. Jose Rizal kabataan ang pag-asa
ng bayan at edukasyon ang susi sa kaunlaran. Paano magiging pag-asa ang kabataan kung sila mismo ay
walang alam sa ating wika na kakambal ng ating kultura at pinagmulan?