Professional Documents
Culture Documents
Pagsusuri Sa Tatlong Kuwento NG Buhay Ni Julian Candelabra
Pagsusuri Sa Tatlong Kuwento NG Buhay Ni Julian Candelabra
Santiago Jessa G.
III BFE
Buod ng Katha
Simbolo
1. Bagay
Julian Candelabra
“Pagkatapos nýon tinatanong niya ang Diyos: “Diyos ko, ba’t ko nagawa
yon?”At minsan pa, ang katwiran na ginamit niya may limang taon na ang
nakaraan: Natukso lang po ako! Hindi ko po napigilan ang sarili ko!”
Hindi naiiba si Julian sa mga kabataan sa kasalukuyan. Isang imahen at simbolo sya ng
mga kabataang patuloy lumalaban sa gulong ng kanilang palad. Patuloy na sumasagwan sa
karagatang may malalakas na hampas ng alon. Ngunit sana’y hwag padadala sa emosyon at
iwasang manaig ang kasamaan sa puso’t isip ng bawat tao. Ito ang aral na nais ipahatid ni Julian
base sa mga karanasan niya sa kanyang kuwento.
Tatay ni Julian
Ang Ama sa kuwento ay isang arketipong tauhan ng mga amang may isang paninindigan.
Pinatunayan nito sa kuwento na kahit nakararanas man sya at ng kanyang pamilya ng kahirapan
ang mahalaga’y silaý nabubuhay sa pagiging marangal. Hindi rin siya mapangunsinte, katulad
sya ng ibang mga amang ginagawa ang mahigpit na pandedesiplina kung ang anak ay nakagawa
ng masama.
“Gulping walang humpay ang inabot ni Julian sa tatay niya nang magsumbong si
Aling Sandra; walang nagawa maski ang nanay niya kundi magtitilit mag-iiyak. May
latay siya hanggang mukha, napaihi sa sakit, hindi makabangon sa hirap. Akala taaga
niya papatayin nasiya ng tatay niya…”
Philippine Normal University
National Center for Teacher Education
The Indigenous People’s Education Hub
North Luzon Campus
Alicia, Isabela
Ngunit sa kabila ng malupit na kamay ng kanyang ama, hindi pa rin maikukubli ang
kaniyang tunay na puso. Walang perpektong magulang ika nga nila. Iba-iba ang paraan ng
pagpapakita ng kanilang pagmamahal.
Aling Connie
“Madalas nga siyang tawagin ni Aling Connie. “Julan, pakikabit mo nga ang
daylight ko,” o “Julian, pumutok ang fuse naming, pakitingnan mo nga.” Kaa takbo siya
agad sa bawat utos ni Aling Connie, taboy yon ng abot-langit na pangangailangan niya,
sa kabila ng lahat, sa kabila ng kapwa-tao. O, kunin mo na ‘tong limang psio, Julian…
panigarilyo mo man lang.”
Philippine Normal University
National Center for Teacher Education
The Indigenous People’s Education Hub
North Luzon Campus
Alicia, Isabela
“ Halika sa tabi ko, Julian. Sus, h’wag kang manginig! Ano k aba, para
nahawakan ka lang!... lalaki ka, babae ako… walang masama dito, Julian. Puwera nalang
kung bakla ka?”
“H’wag Aling Con-“ “Hahaha! H’wag kang matakot, ako ng bahala. Hmmm, yan
ang gusto ko sa lalaki…yong talagang amoy-lalaki!”
ay dahil mabuti naman ang hangarin ni Julian kung bakit niya nagawang magnakaw
ngunit hindi ito matatanggap dahil kahit pagbali-baliktarin ay mali pa rin ito sa paningin
ng tao at ng Diyos.
Ang pangalawang pagkakamali ni Julian ay ang makiapid sa taong may asawa na.
Siya ay labing-pitong taon na noon.
Kung ating susuriin ay hindi naman talaga siya ang may kasalanan dahil natukso lamang
siya at isa pa, siya’y nasa murang edad pa lamang. Hindi naman lingid sa ating kaalaman na iyon
ang edad ng kapusukan. Hindi naman si Julian ang nagpakita ng motibo at ang unang gumawa
ng aksyon. Kung hindi sya pinagnasahan ni Aling Connie ay hindi mangyayari ang ganitong
pagkakamali. Ngunit gaya ng una, ito ay labag pa rin sa batas ng tao at sa batas ng Diyos.
emosyong nangibabaw na kung saan ay ang galit. Panatilihing kontrolin ang emosyon at h'wag
padadala sa sitwasyon
“Hindi lang nila alam kung paano lumilindol ang dibdib niya nang gawin iyon.
Hindi lang nila alam kung gaano kadesperado ang pagtawag niya sa Diyos. Pero may
ugaling magbingi-bingihan ang Diyos kung minsan. Saktong ibinabalik niya sa lugar
ang pitaka ni Alling Sandra nang bigla itong pumasok. At namasak sa mukha nito ang
pagkagulat, na may halong pagkagalit.”
“Hindi alam ni Julian kung kailan ang eksaktong sandali ng pagdidilim ng isip
niya. Pero bigla’y hinablo’t niya ang mataas na kuwelyo ni Ma’am, pakaladkad itong
itinindig, at sinakal, mahigpit, mariin, papilipit, at nagngalit ang mga masel sa braso
niya, ang mga ugat sa leeg niya, kasabay ng pagtatangka ni Ma’am na makasigaw sa
kabla ng disidisong pagpiga niya hanggang huling hininga nito at mula kung saan,
parang narining ni Julian ang gimbal na tili ng kanyang ina.”
Ngunit kung ating sisiyasatin ay hindi naman puro masasama ang aksyong kanyang
ginawa. Mayroon naming magagandang katangian na ipinakita ni Julian sa kuwento na sana’y
binigyan pa ng kaunting pansin sa paglalarawan at pagsasalaysay ng may akda sa pagsusulat.
Maging ang Ama ni Julian ay hinusgahan agad ang anak sa kasalanang kanyang ginawa. Bilang
isang ama sana’y nagkaroon ito ng malambot na puso upang pakinggan ang saloobin ng anak
kung bakit niya ito nagawa. Hindi man lang nagdalawang isip ang ama bagkus agad agad nitong
pinarusahan ang anak. Sana’y intindihin nito ang kalagayan ng anak. Hindi siya nagkaroon awa
sa panggugulping kanyang ginawa sa isang menor de edad na si Julian. Pinagdamutan niya ang
kanyang anak ng karapatang mapakinggan.
Ngunit hindi naman maaaring takpan ng nagawang kasalanan ni Julian ang mga mabubuting
bagay na kanyang ginawa. Hindi matibay na rason ang salitang hindi napigilan ang sarili at
natukso lang.
“Sa hukuman, isa lang ang alibi na ibinigay ni Julia sa kasong pagpatay na
inihain laban sa kanya, kasama ang mahigpit na pag-iwas sa nanunumbat na mga mata
ng kanyang ama: Hindi ko napigilan ang aking sarili.”
“Pagkatapos niyon, tinanong niya ang Diyos: “Diyos ko, ba’t ko nagawa yon? At
muli ang tanging katwiran na ginamit niya rin noong kasalukuyang nilulumpo siya ng
Philippine Normal University
National Center for Teacher Education
The Indigenous People’s Education Hub
North Luzon Campus
Alicia, Isabela
tatay niya may limang taon na ang nakararan: Natukso lang po ako! Hindi kop o
napigilan ang sariliko!”
“Gulping walang humpay ang inabot ni Julian sa tatay niya nang magsumbong si
Aling Sandra; walang nagawa maski ang nanay niya kundi magtitilit mag-iiyak. May
latay siya hanggang mukha, napaihi sa sakit, hindi makabangon sa hirap. Akala taaga
niya papatayin nasiya ng tatay niya…”
“Halika sa tabi ko. Sus, Julian, h'wag kang manginig! Ano ka ba, para
nahawakan ka lang!” Lalaki ka, babae 'ko. walang masama dito, Julian. Puwera na lang
kung bakla ka?” “H'wag, Aling Con-“
'H'wag ka rin! Haha! H'wag kang matakot, ako'ng bahala. Hmm, 'yan ang gusto ko sa
lalaki. 'yong talagang amoy-lalaki!”
Mapapansin sa sipi na nasa itaas na labag sa kalooban ni Julian ang nais na mangyari ni
Aling Connie. Ngunit dahil mas nanaig sa pangunahing tauhan ang tukso ay nagpatianod siya
dahil na rin sa bugso ng damdamin. Kung iisipin ay wala pa sa maturity age si Julian, ang
murang edad nito ang edad kung saan mas nananaig ang kapusukan. Marapat na si Aling Connie
na nasa tamang edad ang nagtuturo sa kagaya ni Julian na nasa murang edad ng mga bagay na
malugod. Ang masaklap ay tanging si Julian lamang ang nagdusa sa nagawa niyang kasalanan.
Sa pagkakataong ito rin ag si Julian pa ang naging biktima. Siya ang dumanas ng
panghuhusga ng mga kapwa nya tao. Kung sa realidad ito nangyari ay mabibigyan ng pansin ang
ginawa ni Aling Connie. Ang sasapitin ni Aling Connie maaaring humantong sa isang kasong
tinatawag na Child Abuse. Marapat na sa akda ay nabigyan din ng kaparusahan ang ginawang
pananamantala ni Aling Connie kay Julian. Bakit ganoon na lamang ang kanyang ginawa sa
binatang menor de edad na si Julian.