Ερώτηση:

Να σχολιάσετε την παρομοίωση των στίχων 163-169 της ενότητας

ζ139-259.
Απάντηση:
Η παρομοίωση που συναντάται στους στίχους 163-169 αποτελείται από
το αναφορικό μέρος
«Kαι κίνησε σαν το περήφανο λιοντάρι που περιφέρεται στα όρη,
το δέρνει ο άνεμος και το μουσκεύει η μπόρα,
165 εκείνο όμως με τα μάτια φλογισμένα προχωρεί
ψάχνοντας για γελάδια, αρνιά κι ελάφια ανήμερα,
το σπρώχνει η πείνα στα κοπάδια, ακόμη και σε μάντρα φυλαγμένη·».
Εισάγεται με το «σαν το περήφανο λιοντάρι».
Το δεικτικό μέρος
«παρόμοιος έμελλε κι ο Oδυσσέας να σμίξει με κόρες καλλιπλόκαμες,
έτσι όπως ήτανε γυμνός, γιατί τον πίεζε η ανάγκη » εισάγεται με τη λέξη
«παρόμοιος».
Οι όροι που παρομοιάζονται είναι το λιοντάρι και ο Οδυσσέας. Το κοινό
σημείο μεταξύ των δύο είναι άγρια όψη (λιονταριού – Οδυσσέα) και η
ανάγκη που τους πιέζει (η πείνα για το λιοντάρι και η ανάγκη για ρούχα
και τροφή για τον Οδυσσέα). Η επική παρομοίωση είναι παρμένη από
τη ζωή στη φύση. Ο ρόλος της συγκεκριμένης παρομοίωσης είναι να
ζωντανέψει την εικόνα του άγριου στην όψη Οδυσσέα,
παραλληλίζοντάς την με κάτι οικείο και γνωστό, και να συμπληρώσει
την περιγραφή με εικόνες της καθημερινότητας από τη ζωή στη φύση.