Wika, Paano Ang Mundo Kung Wala Nito?

Napakaingay ng mundo, nakakabingi. Nakakasawa. Pilit humahanap ng kalinga ng katahimikan na ang

tangi mong maririnig ay ang pagpintig ng pulso. Pumaroon ka ma't pumarito ngunit tila pa rin isang
bomba ang sasalubong sayo. Pasasabugan ka ng nakabibinging mga salitang paulit ulit binibigkas, na
paulit ulit mo ng naririnig. Nakakasawa. Ngunit tanong ay na sayong isipan, paano ang mundo kung
balutin ito ng bombang di sumasabog, tanging hanging humahampas sa mga dahon ang syang
kumakaluskos, at ang mga taoy parang asong umaalulong sa gabi, tumatahol at di maintindihan ang
sinasabi? Paano ang mundo kung balutin ng nakabibinging katahaimikan at ang mga tao'y parang mga
piping nagsesnyasan?

Sa iyong paglalakad, napuno ka ng mga katanungan na sa kalaunay patuloy ka pa ring nahihiwagaan.

Paano na lang kung yung mga kasama mo sa bahay ay parang mga galing sa ibang planeta kung
magsalita? Sa tingin mo ba ay may pagkakaisa? Sa mga kaibigan mo, sa tingin mo ba makakapagkwento
ka pa sa kanila? O kahit noong una pa lang magihing magkaibigan pa kaya kayo kung wala man lang
isang bagay na nagbubuklod sa inyo? Talagang sa buhay natin hindi natin kakayaning mabuhay ng
matagal ng wala man lang matinong pagkakaintindihang nangayayari. Na tipong bawat tao may sariling
mundo, dito'y matatawag pa kaya ang bawat bansa na isang bansa? Paano nga bang ang isang bansa ay
nabuo? ang isang samahan ay nabigyang pangalan? dahil iyon sa pagkakaintindihan at paanong tayoy
nagkakaintindihan? Dahil iyon sa ating wika. Sa iisang wikang syang nagbubuklod sa atin. Syang nagiging
tulay upang ang bawat isay paunlarin. Na nagreresulta sa isang maunlad na bayan. Napakahalaga na
meron tayong wika. Wikang kumikilanlan ng bawat bansa. Wikang syang katumbas ng watawat na
Pambansa. Nang sa gayoy sa pamamagitan ng ating wika ay makikilala tayo sa kung sino tayo. Sa kung
ano ang meron tayo. Wika ang siyang nagbibigkis sa likod ng ating mga pagkakaiba-iba sa kultura ngunit
tayo'y tinawag na isang bansa dahil sa meron tayong sariling wika.

Tayo, bilang mga mamayan ng ating sariling bansa, panindigan natin ang ating sariling wika. Nang sa
gayo'y mabigyang kabuluhan ang lupang ating sinilangan. Na kahit mabingi man tayo ng samu't saring
ingay. Di naman tayo mapipipi sa kasiyahang dala nito sa ating buhay.