- IRITZIAREN LEIHOA -
B E R TUxueAlberdi
Erditze baten kronika
I VI
Goizeko ordubatean
le(he)nbiziko uzkurdura,
ta izterretatik be(he)ra
tantaka hasi zait ura.
Unea iritsi al da?,
biok egin dugu duda,
barealdiak ez dira
heltzen bost-sei minutura.
Mutila dantzan hasi da,
behar da hau eta hura!
Ni logelan biluztu naiz,
has dadila abentura:
nire gorputza bi zati
egiteko prestatu da.
II
Etxe hontan jaio ziren
gure aita ta amona,
amonaren ama eta
birramonaren aitona.
Zilborresteen kateak
biltzen dituzten lau horma,
familiako emeen
memoriak duen forma.
Horren sentitzen naiz ziur,
hain da sentsazio ona
erdiminaren erdian
dudan sentipen sakona:
denak niri laguntzera
etorri direla hona.
III
Ordubietan puntuan
jo du Elisak txirrina.
Mutilak abixatu dit,
iritsi da emagina.
Kafea eskaini dio
–beltza, zerua adina–;
esan diot gehixeago
prestatu izan bagina...
Guk uste baino le(he)nago
dator etxeko sorgina!
Erantzun dit egin (e)zazu
lasaitzeko ahalegina:
bizia basatia da
eta kontrolaezina.
DOINUA: ETAren su etenean
Bidali zure sortak bertsoak@argia.com helbidera. Aukeratuak orri honetan argitaratuko ditugu.
24  2012 KO MARTXOAREN 25 A
SO BERRIAK
A NDONI O TAMENDI
Nola txalupa txikiak
itsas-enbaten menpeko
minaren olatuetan
galdu naiz dagoeneko.
Ez diot kontra egiten,
eta horrela hobeto:
oinazearekin bals bat
dantzatzearen pareko.
Lau ordutan zabaldu naiz
jada hamar zentimetro,
orroak erraietatik
datoz niri esateko
gutxi falta dela zure
aurpegia ikusteko.
IV VII
Izara za(ha)rrak zabaldu Baineratik nekez noa
ditu besaulki gainera, sofa trapuz tapatura,
haizez puztu eta urez lau-hankatan ipini naiz,
goraino bete bainera. sentitutako modura.
Esan dit zelan, laztana, Erditik hautsi behar naiz!,
badator mina ostera? etorri arren burura,
Lepotik heldu diot ta indarrez egin dut bultza,
intziri bat zait atera. presioa, erredura...
Haurrari hitz egiteko Ta bat-batean entzun dut
sartu naiz nire barnera: burutxoa agertu da!
abandonatu gaitezen Aitatxok atera zaitu
zu hutsera, ni minera, ta pasa nire eskura.
erditu eta osatu Zer moduz zaude, txikitxo?
gaitezen biok batera. Ongi etorri mundura!
V VIII
Barreneko pasabide, Orain besoetan zaitut
barreneko zirrikitu, –eguna sortzen ari da–
ireki zaitez pixkana, izerdia ta odola
handitu zaitez, handitu. biziaren usain dira.
Arnasa dut epidural, Nire bularra eraman
kontzientzia mediku, dizut zure belarrira:
minak esaten dit nola bizi-gose, azal-gose
eta norantza mugitu. zatoz amaren titira.
Buruari joaten utzi Begiak zabal-zabalik
ta gorputzari aditu, al zatoz mundu berrira?
barealdiak gozatu, Zazpiak hogei gutxitan
oinazean, errenditu... heldu zara Getarira:
Nire buruaz hain ziur lehen arnasa emanez
ez naiz sekula sentitu. itsasoari begira.