Lilla Weneda- królewna kraju Wenedów, córka króla Derwida.

Słowacki zaczerpnął inspirację do tej

postaci ze żródeł słowiańskich. To łagodna dziewczyna, która boi się o siebie i o los swojego ojca i braci-
Lelum i Polelum. Z każdego jej zdania przebija łagodność i spokój. Samo jej imię oznacza białą, łagodną i
czystą, ale też odważną, pewną siebie, zdecydowaną i przebiegłą.

Dla Lilli, jedynej wśród Wenedów i Lechitów chrześcijanki (nawrócona przez świętego Gwalberta)
zemsta nic nie znaczy. Jedynym jej celem było uratowanie Derwida i braci, niesienie pokoju, doskonalenie
się w wierze. Gotowa jest się poświęcić aby ratować swoją rodzinę. Krwawa zemsta jest zaprzeczeniem
wszystkiego, w co wierzyła, bezsensowne samobójstwo ojca odbiera sens jej ofierze. Lilla decyduje się
uratować braci i ojca. Zdaje sobie sprawę, czego to będzie wymagało, już na początku prologu Lilla
dowiaduje się od swojej siostry-wieszczki, że nie
przeżyje upadku Wenedów.

Prosi Boga o rozum i przebiegłe serce, wierzy, że jej czystość daje jej przychylność wszystkiego, co
podobne do niej.

Lilla jedyną osobą dramatu, która podejmuje celowe, skuteczne działanie i jedyną, która ostatecznie –
przez zachowanie ludzi, dla których się poświęca – ponosi całościową klęskę. Nic, o co świadomie i z
odwagą przewyższającą rycerzy Wenedów walczyła, nie zostanie ocalone.