บทที่ 1 การแต่งงาน, การหย่า ?

แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

ที่สำานกกทะเบียน

"ฉกนแต่งงานแล้ว." ลี่ฉิงเฟิง คิด ในขณะที่เขาถือหนกงสือเล่มเล็กๆ และเดินออกจาก

ตกก สำานกกทะเบียนราษฐร เขามองขก้นไปทีด่ วงอาทิตยเหนือศีรษะ เขายกงคง
กระวนกระวายใจอยูเ่ ล็กน้อย

สำาหรกบชายโสด การแต่งงานเป็นเหตกการณใหญ่ในชีวติ

"หลกงจากสามเดือนไป เราจะ ... หย่ากกน"

เสียงที่เย็นชาก็ดกงขก้นข้างหูของฉิิงเฟิิงและทำาให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบน
ใบหน้าของเขา

นี่มกนบ้าอะไร ? พูดเรื่องการหย่าแทบจะทกนทีหลกงจากแต่งงานเนีย่ นะ ? คกณล้อเล่นบ้า

อะไรเนี่ย ?
คนพูดเป็นสาวสวยที่มีผวิ สีขาวนวลมีใบหน้ารูปไข่ คิ้วสวย และชกดริมฝีปากสีแดงอ่อน
สีแดงสดใสเหมือนเชอรรี่ ดวงตาที่สดใสของเธอก็เหมือนดาวที่สามารถพูดได้
เธอสวมกระโปรงยาวสีขาว ผมยาวสลวยอยูบ่ นหลกงของเธอ หน้าอกใหญ่และก้น
สมส่ วน ร่ างกายของเธอมีส่วนโค้งเว้าที่สง่างามขก้นรูปตกว S

หน้าอกใหญ่ ทำาให้โดดเด่นสะดกดตาและมกนเป็นการยากสำาหรกบคนใครก็ตามที่จะะต่อ
ต้านความอยากที่จะเอื้อมมือออกไปคว้ามกน

ชื่อของเธอคือ หลินซู่ สาวงามอกนดกบหนก่งในเมืองทะเลตะวกนออกและยกงเป็น CEO

ของบริษกท Ice Snow

เมื่อพูดถกงหลินซู่ เธอมีชื่อเสียงในเมืองทะเลตะวกนออก

เธอเป็นผู้หญิงที่รู้จกกกกนดีในแวดวงธกรกิจและมีชื่อเสียงมากมาย ไม่จำากกด เฉพาะ Ice

Snow CEO, ราชินีแห่งโลกธกรกิจ และ สาวงามไร้คู่เปรียบ เธอเป็นดกง่ เช่น
เทพธิดาอกนเป็นทีร่ กกของผู้ชายทกกคนในเมืองทะเลตะวกนออก

เมื่อสามปีที่ผา่ นมาบริษกท Ice Snow กำาลกงตกอยูใ่ นภาวะล้มละลาย แต่เนื่องจาก

หลินซู่เข้ารกบตำาแหน่ง เธอสามารถปฏิิรูประบบที่มี อยูจ่ ้างคนที่มีความสามารถและนำา
บริษกทกลกบมาจากความตกตำ่าเปลี่ยนเป็นบริษกทที่มีมูลค่าหลายพกนล้านหยวนในตลาด

"การแต่งงานของเราได้รกบการยอมรกบจากคกณพ่อของคกณ คกณแน่ใจเหรอว่าเขาจะเห็น
ด้วยที่เราจะหย่ากกน ?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถาม

อย่างแรกต้องรู้วา่ ตกวตนของฉิงเฟิงไม่ธรรมดา เขาเป็นลูกชายของตระกูลลี่แห่งเมือง

หลวงซก่งเป็นลูกหลานของครอบครกวที่มมี ูลค่าสกทธิกว่าหลายแสนล้านหยวน
เนือ่ งจากการหายตกวไปของพ่อแม่ฉิงเฟิง เขาจกงกลายเป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งและถูกส่ งตกว
ออกไปนอกประเทศ ต่อมาเขากลายเป็นทหารรกบจ้าง ก่อตก้งทีมเขี้ยวหมาป่าและกลาย
เป็นที่รู้จกกในฐานะราชกนยหมาป่า

เขาเป็นหกวหน้าในโลกใต้ดินของทวีปหมาป่า

อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงออกนอกประเทศเสมอและไม่เคยเห็นหลินซู่มาก่อนดกงนก้นทก้งสอง
จกงไม่มคี วามรู้สกกอะไรต่อกกน

และทก้งสองคนไม่ได้มีความรู้สกกตามธรรมชาติต่อกกน ไม่มีความคิดจะใช้ชีวิตที่เหลือ
ด้วยกกน

ดกงนก้นหลกงจากที่พวกเขาหยิบทะเบียนสมรสแล้วพวกเขาจกงเริ่มพูดถกงการหย่า

"หลกงจากนี้สามเดือนไม่วา่ คกณจะพอใจหรือไม่ ฉกนก็จะหย่ากกบคกณ" ใบหน้าที่สวยงาม

ของหลินซู่เย็นชาเป็นนำ้าแข็งที่ปราศจากร่ องรอยของอารมณ

เหตกผลที่เธอเห็นด้วยที่จะแต่งงานกกบลีฉิงเฟิงเนือ่ งจากพ่อของเธอกำาลกงกดดกนเธอ

เพราะพ่อของเธอต้องการสร้างความสกมพกนธกกบครอบครกวลี่ที่รำ่ารวย

ถ้าหลินซู่ไม่ตกลง พ่อของเธอก็จะกลกบมายกดบริษกท Ice Snow คืน

แม้วา่ ฉิงเฟิงจะมีสกนจมูกที่ดูดีและใบหน้าที่หล่อเหลา แต่เขาสวมเสื้อผ้าเก่าๆและ

รองเท้าแตะขนาดใหญ่ ... หลินซู่เป็นคนที่รกกความสะอาด เห็นได้ชกดว่าเธอไม่ชอบ
เขา

จะเป็นผู้ชายของเธออย่างน้อยต้องเป็นสกภาพบกรกษที่ประสบความสำาเร็จ ฉิงเฟิงมีดีแค่
ใบหน้าที่หล่อเหลา นอกนก้นก็ดูไม่มอี ะไรเลย
แม้วา่ นี่จะเป็นวกนแรกที่หลินซู่พบฉิงเฟิงแต่เธอก็สามารถแสดงข้อบกพร่ องของเขาได้
หลายร้อยข้อ ... สกปรก สูบบกหรี่ และดูข้ ีเกียจ ...

ในสายตาของหลินซู่ ฉิงเฟิงไม่มคี กณสมบกติที่น่าประทกบใจหรือเป็นทีช่ ื่นชอบ

ก เห็นเกี่ยวกกบตกวเขาก็คือจกดอ่อน
และเมือ่ คกณไม่ชอบใครสกกคนทกกอย่างที่คณ

บรื๊น ~

หลินซู่เข้าไปใน BMW ของเธอ สตารทเครื่องยนตและทิ้งฉิงเฟิงไว้บนทางเท้า

"ภรรยาคนนี้ ... เย็นชาจกงแหะ"

ฉิิงเฟิิงถูกทิ้งไว้บนทางเท้าและรู้สกกอกดอกดเล็กน้อย ทก้งสองได้จดทะเบียนสมรสแล้วจกง
ถือว่าเป็นสามีและภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมาย

ทก้งคู่ไม่ได้ทำาอะไรที่ไม่ดีแก่กนก แม้กระทกง่ จกบมือ นีเ่ ป็นเรื่องไม่เหมาะสมสำาหรกบหลินซู่

ที่จะทิ้งเขาไว้บนถนน

ล้อเล่นกกนเล่นใช่ม้ยก เนีย่ ? หลินซู่ทำาสีีหนาาเย็็นชา จากนันนเธอก็ทงิน เขาไวาหาย็ตัวไป

นี่จกงเป็นที่มาของฉายาเทพธิดานำ้าแข็ง

"เอาเถอะ ฉกนขก้นรถบกสกลกบเองก็ได้" ฉิงเฟิงมองทีด่ วงอาทิตยที่แผดเผาเหนือศีรษะ

ของเขา เขาหรี่ตาและเดินไปทางป้ายรถเมลในระยะทางที่ไม่ไกลไปนัก

ในเวลาไม่นาน รถบกสหมายเลข 1 มาถกง

ฉิงเฟิงหยอดเหรียญแล้วเดินขก้นบนรถบกส
เขาเดินไปทางด้านหลกงของรถและหยกดลงตรงที่นกง่ ว่างแถวสกดท้ายที่สามข้างหน้าต่าง
"ไง คนสวย ฉกนขอนกง่ นีไ่ ด้ไหม ?"

ฉิงเฟิงยิม้ และพูดกกบหญิงสาวที่นกง่ ข้างที่นกง่ ที่วา่ งอยู่ เธอสวยมากประมาณ 23 หรือ

24 ปี เธอมีใบหน้าที่น่ารกกจมูกสวยตากลมโตและอยูใ่ นชกดทำางานที่ดเู ป็นมืออาชีพที่ดู
มีหน้าที่การงานที่ดี

ได้ยินคำาพูดของฉิงเฟิง สาวสวยผมยาวจ้องมองเขาเล็กน้อยและจากนก้ นก็มองไปที่อื่น

โดยทกนทีและไม่สนใจเขา

ชื่อของสาวสวยผมยาวชื่อว่า เซีย หวานชิว และเธอคก้นเคยกกบรูปแบบที่ฉิงเฟิงใช้เป็น

อย่างดี ผู้ชายก็มาแนวเดิมๆเหมือนกกน พวกเขาต้องการเรียกร้องความสนใจของเธอ

ดกงนก้นเมื่อมีคนเข้าหาโดยไม่มีเหตกผล เธอจะไม่สนใจทกนที

"นางงามนำ้าแข็งอีกคน....." ฉิิงเฟิิงขมวดคิ้วถอนหายใจแล้วนกง่ ลงข้างๆเธอ

ว่ากกนตามจริง เขาเริ่มคิดถกงชีวติ ที่ผา่ นมาที่ทวีปหมาป่า แม้วา่ จะมีควกนแห่งการสู้รบอยู่

ในอากาศเสมอ และสงครามก็ขยายวงกว้างไปทกว่ ผืนป่า แต่ผู้หญิงทกกคนก็เปิดกว้าง
มาก เพียงแค่รูปลกกษณที่หล่อเหลาและคนที่ประสบความสำาเร็จแบบเขาก็เพียงพอที่จะ
ขโมยจิตวิญญาณของพวกเธอ

หลกงจากกลกบมาทีเ่ มืองทะเลตะวกนออกแล้ว ฉิิงเฟิิงได้พบกกบนางงามนำ้าแข็งสองคน

แล้ว หนกง่ คือภรรยาของเขาหลินซู่และอีกคนหนก่งคือสาวงามผมยาวทีอ่ ยูต่ รงหน้าของ
เขา

แม้วา่ เธอจะสวยถ้าเธอเย็นชาเหมือนภูเขานำ้าแข็งมกนก็น่าเบือ่

โอ๊ย ~

อย็ู่ๆ เซี่ย็ หวานชิว ก็ครางออกมาดาวย็ท่าทีที่เจ็บปวด

เธอรู้สกกเหมือนท้องของเธอถูกแทงด้วยเข็ม มกนเป็นความรู้สกกของความเจ็บปวด

"คนสวยคกณโอเคไหม?" ฉิิงเฟิิงขมวดคิว้ และถามด้วยความห่วงใย

"ฉกนเจ็บท้อง"

หวานชิวพูดอย่างยากลำาบาก หน้าผากของเธอปกคลกมไปด้วยเหงื่อ ใบหน้าที่มีเสน่ห

สดใส ก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นถกงความรู้สกกที่เจ็บปวด

ฉิิงเฟิิงสีังเกตุอย็่างใกลาชิดเห็นว่าเป็นสีเทาเล็กน้อยรอบดวงตาและหูของเธอเป็นสี
เหลืองเล็กน้อย อาการเหล่านี้เป็นอาการของไส้ติ่งอกกเสบ

“คนสวยคกณเป็นไส้ติ่งอกกเสบนะ” ฉิิงเฟิิงกล่าวและขมวดคิ้ว

"คกณรู้ได้อย่างไร?" หวานชิวถามขณะทีค่ ิ้วของเธอกระพริบและดวงตาของเธอ ใบหน้

น้าสวยของเธอเกิดความสกบสน
เธอไปโรงพยาบาลเมื่อวานและได้รกบการวินิจฉกยว่าเป็นไส้ต่ิงอกกเสบ หมอแนะนำาให้
เธอเช็คอินที่โรงพยาบาลเพือ่ รกบการผ่าตกด แต่เธอก็ยกง่ กกบการทำางานจนไม่มเี วลา

สำาหรกบอาชีพของเธอ หวานชิว เพิ่งจะให้หมอสกง่ ยาให้เธอและรีบไปทำางาน ใครจะคิด

ว่ายานก้นไร้ผลและมกนก็เป็นเพียงแค่วนก เดียวก่อนทีอ่ าการจะเริ่มปรากฏิขก้นอีกครก้ง

"คนสวยอาการของไส้ติ่งอกกเสบคือตาจะเหมือนหมีแพนด้า ปวดท้อง เป็นไข้ กล้าม

เนื้อหน้าท้องตกง เครียด ... ผมช่วยรกกษาคกณได้"

แววตาของฉิงเฟิงมีความจริงใจมากเขายกงแสดงอาการที่หวานชิวกำาลกงประสบอยูแ่ ละ
ต้องการที่จะรกกษามกนให้กบก เธอ

เขาไม่สามารถปล่อยให้สาวสวยเช่นเธอเจ็บปวดได้ เมื่อมีสาวสวยเจ็บปวด ต้องมีคน

ดูแลทกนที
"เอาล่ะคกณตก้งใจจะทำาอะไร ?" ริมฝีปากของ เซี่ย หวานชิว ทำาท่าเบื่อหน่ายเล็กน้อย
แต่เมื่อเห็นท่าทีที่จริงใจของฉิงเฟิงเธอตกดสินใจที่จะไว้ใจเขาชกว่ คราว

แน่นอนเหตกผลที่เธอเชื่อถือฉิงเฟิงนอกเหนือจากดวงตาที่จริงใจก็เป็นเพราะอาการที่เขา
กล่าวก็เหมือนที่หมอพูด

"ไม่ต้องกกงวลเรื่องนี้จะใช้เวลาสกกเล็กน้อย" ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและบอกเธอไม่ต้อง

กกงวล

ฟิ่ว ฟิ่ว ฟิ่ว

ฉิิงเฟิิงเอาเข็มสีเงิน 9 เข็มออกมาและใช้ [9 เข็มแห่งโชคชะตา] ทกนทีฝกงลงที่จกด
shen que, guan yuan (มกนคือจกดตรงสะดือและใต้สะดือ ตามลิ้ง
https://www.google.co.th/search?
q=shen+que&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&source
=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjz2-
udp6rbAhWWWysKHVhsCKoQ_AUICigB&biw=213
3&bih=1054#imgrc=67c9rCiPQGC_9M:) ตก้งแต่ถูกฝกงเข็มมือ
ของฉิงเฟิงย่อมสกมผกสร่ างของหวานชิว

พูดได้วา่ ร่ างกายเธอสมบูรณแบบจริงๆ เพียงแค่ขาคู่น้ นก เขาให้คะแนนถกง 99

ขาดไปคะแนนเดียวเพราะเธอไม่ได้ใส่ ถกงน่อง

ขณะที่เขาสกมผกสกกบขาขาวคู่น้ นก เขารู้สกกราวกกบว่ารูขกมขนบนร่ างกายของเขาเปิดออก

หมด

ช่างเป็นเรียวขาทีง่ ดงามยิง่ นกก ไอ้บ้าคนไหนได้เธอเป็นแฟนนีโ่ คตรโชคดี

"ชายคนนี้ดเู หมือนจะมีความคิดแปลก ๆ ... " ใบหน้าของเซีย่ หวานชิวกลายเป็นสี
แดงและหูของเธอก็เริ่มแดง ความเขินอายปรากฏิขก้นในตาคู่สวยของเธอ

นี่เป็นครก้งแรกที่เธอได้มีการสกมผกสทางกายกกบผู้ชายแบบนี้ เธอรู้สกกมกนงงเล็กน้อยและ
หกวใจของเธอรู้สกกเหมือนกวางตกวน้อยกระโดดไปรอบๆในร่ างกายของเธอ

"คนลามก คกณกำาลกงทำาอะไรอยู?่ รีบๆรกกษาซะ" หวานชิว พูดอย่างเงียบ ๆ ขณะที่

ขนตาของเธอสกน่ ไหว เธอติดป้ายคำาว่า "คนลามก" ไว้ทฉี่ ิงเฟิง

แต่เธอเข้าใจฉิงเฟิงผิดไป เขากำาลกงพยายามที่จะหาจกดรกกษาที่ถูกต้อง เป็นเหตกผลว่า

ทำาไมเขามองเหมือนจะทำาให้เธอรู้สกกไม่ดี

"ขอโทษทีใจลอยไปหน่อย" ฉิงเฟิงยิม ้ เล็กน้อยและจากนก้นมือขวาของเขาขยกบ

ช้าๆ ฝกงเข็มประมาณ 1.5 นิ้วลงในจกดทีถ่ ูกต้อง แล้วค่อยๆหมกนไปที่ปลายเข็ม

เขารู้วา่ โรคไส้ต่ิงอกกเสบเกิดจากการกินอาหารเย็น
เขาหมกนเข็มเพื่อให้มกนอก่นขก้นซก่งสามารถขกดเส้นชีพจรและจำาลองการเคลื่อนไหวของ
กระแสเลือดเพื่อขกบไล่ความหนาวเย็นได้

ความเย็นทีบ่ รรเทาลงภายในร่ างของหวานชิวได้รกบการปล่อยตกวหลกงจากการฝกงเข็ม

ของฉิงเฟิงและใบหน้าของเธอก็ค่อยๆกลายเป็นสีม่วง

"ขอบคกณมาก ตอนนี้ฉกนดีข้ นก แล้ว" หวานชิวหน้าแดงขณะทีเ่ ธอขอบคกณฉิงเฟิงแต่ส่ ิง

ที่เกิดขก้นตอนนี้ยงก คงทำาให้เธอขี้อายเล็กน้อย

"เรื่องเล็กน้อย." ฉิิงเฟิิงยิม้ และรูปลกกษณทีห่ ล่อเหลาของเขาทำาให้หกวใจของหวานชิว

เริ่มเร่ งเต้นเร็วขก้นอีกครก้ง
 บทที่ 2 ภรรยาทีแ่ สนเย็นชา

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"คนสวยคุณยังไม่บอกชื่อเลย"

"ฉันชื่อ เซีย่ หวานชิว"

“เป็นชื่อที่ดี ! เมื่อฤดูร้อนผ่านพ้น ใบไม้จงึ ร่ วงหล่น” ฉิงเฟิงกล่าวชมเธอในขณะที่

กำาลังเก็บที่ฝัังเข็มของเขา

"แล้วคุณชื่ออะไร ?" เซี่ย หวานชิว ถามเสียงเบาๆ ด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา

เธอค่อนข้างชื่นชอบหนุ่มหล่อเหลาอยูต่ รงหน้าเธอ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประสบความ

สำาเร็จในระดับวิชาชีพด้านการแพทยตตงังแต่ยังหนุ่ม

"ฉันชื่อ ลี่ฉงิ เฟิง, ว่างงาน." ฉิงเฟิงยิมง โดยไม่รู้สึกละอายใจในสิ่งที่เขาพูด

เขาเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศซึ่งเป็นเหตุผลที่แท้จริงว่าทำาไมเขาถึงยังไม่ได้ทำางาน

"ขอบคุณสำาหรับการรักษาฉันนีค่ ือนามบัตรของฉัน คุณสามารถโทรหาฉันได้ถ้าคุณ

ต้องการหางานทำา" เซี่ยหวานชิวยิมง และให้นามบัตรกับฉิงเฟิงจากนังนก็รีบลุกขึงน เธอ
มาถึงที่ทเี่ ธอทำางานอยูด่ ังนังนเธอต้องลง

ใจจริงแล้ว หวานชิว ต้องการพูดคุยกับหนุ่มหล่อคนนีงอีกสักเล็กน้อย แต่เมื่อมาถึง

บริษัท เธอก็ต้องไปทำางาน

"บริษัท Ice Snow ผู้อำานวยการฝั่ายขาย เซี่ย หวานชิว" ฉิงเฟิงมองไปที่

นามบัตรสีขาวบนมือของเขาและรู้สึกตกใจเล็กน้อย

เขาไม่ได้คดิ ว่าสาวสวยคนหนึ่งที่เขาเพิ่งจะได้พบกันกลับเป็นถึงผู้อำานวยการฝั่ายขาย

ฉิงเฟิงใส่ นามบัตรลงในกระเป๋าเสืงอและปิดตา ขณะนีงเขายังรู้สึกไม่ค่อยสนใจ เห็นได้

ชัดว่าเขายังคงตกใจกับการแต่งงานของเขา

ยี่สิบนาทีต่อมา

รถบัสมาถึง Noble Palace ฉิงเฟิงลุกขึงนยืนและลงจากรถ

Noble Palace เป็นย่านทีอ่ ยูอ่ าศัยที่หรูหราที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก คุณ

บอกได้เลยว่าย่านนีงมีแต่ครอบครัวคนรำ่ารวยอาศัยอยู่

บ้านส่ วนใหญ่เป็นวิลล่าส่ วนตัวที่มีสถาปัตยกรรมสไตลตยุโรป 3 ยุคสมัยแต่ละส่ วน

และลานภายในสวยงามมาก

วิลล่าส่ วนตัวของหลินซู่ภรรยาของเขาอยูย่ นู ิตที่ 13

ฉิงเฟิง เพิ่งกลับมาถึงวันนีงและยังไม่ได้มีที่จะซุกหัวนอน เห็นได้ชัดว่ายังไงเขาก็ต้อง
อาศัยอยูก่ บั หลินซู่

แม้วา่ ตระกูลลี่เป็นครอบครัวรำ่ารวยที่สุดแห่งหนึ่งในกรุงปักกิ่ง แต่เขาก็ถูกทอดทิงง

ตังงแต่อายุยังน้อยหลังจากที่พอ่ กับแม่เขาหายตัวไป ถ้าไม่ใช่เพือ่ คุณตาของเขา ฉิงเฟิง
จะไม่ยอมกลับบ้านและแต่งงานกับหลินซู่

ไม่วา่ ครอบครัวของเขาจะรำ่ารวยมากแค่ไหนก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขา เขาไม่ได้

คิดถึงการกลับไปหาครอบครัวเลือดเย็นแบบนีง

หลังจาก ฉิงเฟิง เปิดประตูและเข้าไปในบ้าน เขาพบว่า หลินซู่กาำ ลังจดจ่ออยูก่ บั การ

อ่านหนังสืออย่างมืออาชีพ

หนังสือดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับพวกเครื่องประดับและการตรวจสอบพวกมัน

แม้หลินซู่จะอยูบ่ ้าน แต่เธอไม่ได้เปลีย่ นชุดทำางานของเธอเป็นชุดนอน เธอมีใบหน้า

รูปไข่ที่ละเอียดอ่อนเหมือนชิงนหยกไร้ตำาหนิดัง่ ผลงานชิงนเอกของพระเจ้า

เธอยังมีรูปร่ างที่ดี หน้าอกใหญ่ เอวบางและขาเรียวยาวเหยียดตรง มันยากที่จะละ

สายตา

ฉิงเฟิงรู้วา่ หลินซู่นง ันช่างไร้ที่ติทงังใบหน้าและรูปลักษณต เธอเป็นสาวงามระดับสูงใน

บรรดาสาวงามทังงหมด

แต่น่าเสียดายที่เธอเย็นชาเกินไปยังกับภูเขานำงาแข็ง

"ที่รัก ฉันกลับมาแล้ว" ฉิงเฟิงทักทายเธอด้วยรอยยิมง เล็กน้อย

หลินซู่วางหนังสือลงและเหลือบมองเขาหลังจากที่เธอได้ยินเขาทัก เธอเหลือบมองเขา
อย่างไม่แยแสยังกับเขาเป็นคนแปลกหน้า ซึ่งมันทำาให้ฉงิ เฟิงรู้สึกอึดอัดยิง่ นัก
ก็ใช่คุณไม่ชอบฉัน แต่เราแต่งงานกันแล้วและฉันก็เป็นสามีที่ถูกต้องตามกฎหมายของ
คุณ แล้วไอ้การเหลือบมองนั่นหมายความว่ายังไง?ดููถูก? หรือเหยียดูหยาม?

"ห้องของฉันอยูช่ ง นั สอง ของคุณอยูใ่ นชังนแรก อย่าได้เหยียบขึงนมาชังนบน" หลินซู่

กล่าวด้วยใบหน้าที่เย็นชาราวกับว่าเธอกำาลังพยายามจะรักษาห่างจากเขา

"ที่รัก เราแต่งงานกันแล้ว เราควรจะนอนด้วยกันไม่ใช่เหรอ ?" ฉิงเฟิงถามขณะ

พยายามข่มความไม่พอใจไว้ในใจ

วันนีงเป็นวันแรกของการแต่งงานของเขา พวกเราควรจะทำา......เรื่องนังนไม่ใช่หรือ?

แต่งงานคืออะไร ? ในมุมมองกว้างๆ มันคือส่ งผ่านจากรุ่นสู่ร่ นุ หรือ กล่าวให้ชัด....

มันคือการมี sex

คู่แต่งงานควรจะใช้เวลาคืนแรกบนเตียงด้วยกัน มันเป็นกฎตังงแต่อวัยวะเพศได้ถือ
กำาเนิดขึงน แต่ตอนนีงหลินซู่กาำ ลังจะนอนในห้องอื่น นัน่ หมายความว่าอย่างไร?! เธอ
ปฏิเสธทีจ่ ะนอนด้วยกัน ?

"ฉันจะตอนคุณ ถ้าคุณเข้ามาในห้องของฉัน" หลินซู่เดินขึงนไปชังนบนและทิงงภาพที่

งดงามของเธอเอา

ฉิงเฟิงเป็นคนแปลกหน้าโดยสมบูรณตสำาหรับเธอ เธอไม่รู้สึกอะไรกับเขาแม้วา่ จะ
แต่งงานกันแล้วก็ตาม อย่าได้คดิ ถึงเรื่องนอนด้วยกัน

หลินซู่วางกรรไกรในห้องของเธอเผื่อฉิงเฟิงเข้ามา เธอจะตอนเขาอย่างแน่นอนถ้า
เขากล้าที่จะเข้ามา

"เธอเย็นชาพอทีจ่ ะเรียกว่าราชินีนง ำาแข็ง" ฉิงเฟิงพึมพมพึมัมขณะทีเ่ ดินไปที่ห้องของเขาที่

ชังนหนึง่
แม้วา่ หลินซู่จะเป็นสาวสวย แต่มันจะมีประโยชนตกต็ ่อเมื่อเธอชอบเขากลับ

ฉิงเฟิงไม่ชอบการตามตื๊อเธอ ถ้าเธอไม่เข้าหาเขา

มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะต้องนอนแยกกัน เขาก็แค่คดิ ซะว่าแต่งงานกับท่อนไม้แล้วกัน

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิง ยังคงรู้สึกอึดอัดและผิดหวังเล็กน้อย ใครเล่า...จะเข้าใจความ

เศร้าและความผิดหวังของราชันยต

พ่อแม่ของเขาหายไปตังงแต่ยังเด็ก ญาติของเขากลัน่ แกล้งและไม่สนใจเขาเลยแม้แต่คน

เดียวและหัวเราะเยาะเขายกเว้นปู่ของเขาคนเดียวทีเ่ ป็นอัมพาต

ตอนอายุแปดขวบเขาถูกคนลึกลับพาตัวไปต่างประเทศ จากนังนเขาก็ได้รับการสอน
ศิลปะการต่อสู้และทักษะทางการแพทยตและกลายเป็นกลุ่มทหารรับจ้าง ทีเ่ รียกว่าทีม
เขี้ยวหมาป่า จนในทีส่ ุดเขาก็ได้รับการการพิสูจนตแล้วว่าเป็นคนที่แข็งแกร่ งที่สุดใน
ทวีปหมาป่าและได้รับตำาแหน่ง ราชันยตหมาป่า เพือ่ เป็นการยำงาเตือนว่าเขาเป็นราชาแห่ง
โลกใต้ดินในทวีปนังน

เขาคิดว่าชีวติ ของน่าจะสงบสุขและอบอุ่นได้เสียทีหลังจากการแต่งงาน แต่ดเู หมือนว่า

เขาจะฝัันไป

ภรรยาคนนีงทไี่ ด้รับมอบหมายจากคุณปูข่ องเขาก่อนจะเสียชีวิต ไม่มคี วามรู้สึกใด ๆ กับ

เขาและปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนแปลกหน้าอย่างสมบูรณต

ฉิงเฟิงเข้าไปในห้องของเขาและพบว่าทุกอย่างได้รับการตกแต่งอย่างดี กำาแพงถูกทาสี
ขาวและมีเตียงไม้แดงขนาดใหญ่ตเู้ สืงอผ้าและตู้รองเท้าทังงหมดถูกเตรียมไว้ให้หมดแล้ว

นอกจากนีงยงั มีเครื่องคอมพิวเตอรต

คอมพิวเตอรต?
เยีย่ ม ! เขาสามารถติดต่อทีมเขีงยวหมาป่าด้วยมันได้

ฉิงเฟิงเปิดคอมพิวเตอรตและป้อนรหัสผ่าน จากนังนเขาก็เข้าไปในห้องสนทนาลึกลับ

ห้องสนทนามืดตังงแต่เริ่มแรก แต่หัวหมาป่าตัวใหญ่กป็ รากฏตัวขึงนในทันที ต่อมาหญิง

สาวสีบลอนดตที่มีตาสีฟ้าปรากฏตัวในการแชท

สาวผมบลอนดตเป็นชาวตะวันตก เธอมีจมูกโด่ง ผิวเรียบเนียนและริมฝัีปากสี

แดง หน้าอก 36D ที่ดูราวกับว่ามันกำาลังจะระเบิดออกจากเสืงอผ้าของเธอก็ปรากฏตัว
ขึงน มันแทบจะทำาให้ผู้ชายทุกคนเป็นบ้า

"ราชันยตหมาป่าผู้สูงส่ ง ในที่สดุ คุณก็ติดต่อฉัน! ฉันคิดถึงคุณเหลือเกิน”

สาวผมบลอนดตเลียริมฝัีปากและพูดด้วยภาษาอังกฤษอย่างยัว่ ยวน

"อลิซ ทุกคนในทีมเขี้ยวหมาป่าสบายดีไหม ?" ฉิงเฟิงตอบกลับด้วยภาษาอังกฤษ

อย่างคล่องแคล่วด้วยรอยยิมง

อลิซเป็นหนึง่ ในสมาชิกของทีมเขีงยวหมาป่าและเป็นสมาชิกที่ซอื่ สัตยตที่สดุ

"ไม่ดี เรายังคงไม่เข้าใจเหตุผลที่คุณทิงงทวีปหมาป่าไป โดยที่ไม่ได้บอกเรา แต่ฉัน

ได้ยินมาว่าคุณกลับบ้านและได้แต่งงาน ... เป็นความจริงหรือ?" อลิซบ่นเหมือนแม่
บ้านที่ผิดหวัง

เธอสนใจราชันยตหมาป่ามาเป็นเวลานาน ความจริงเรื่องที่วา่ เขาแต่งงานสร้างความผิด

หวังให้กบั เธออย่างแน่นอน

"ฉันขอโทษ, อลิซ นีเ่ ป็นความปรารถนาสุดท้ายของปูข่ องฉัน ฉันต้องฟัง " ฉิงเฟิ

งอธิบายให้อลิซรู้ตงังแต่เขารู้วา่ เธอรู้สึกอย่างไรกับเขา
ยัยลูกเจี๊ยบนีงเป็นคนประเภทที่ซับซ้อน ไม่เพียงแต่แข็งแกร่ งในศิลปะการต่อสู้ เธอมี
พืงนหลังที่น่าทึ่งด้วย ได้ยินว่าเธอได้มีการเชื่อมโยงกับราชวงศตของทวีปเสือโคร่ ง เธอ
กลายเป็นผู้ติดตามทีซ่ ื่อสัตยตทสี่ ุดของราชันยตหมาป่าเนือ่ งจากเขาช่วยชีวิตเธอไว้

"ขอชมภรรยาคุณหน่อยได้ไหม ? ฉันสงสัยว่าเธอสวยแค่ไหนที่เธอสามารถชนะใจ
ราชันยตหมาป่าได้" อลิซ ยกริมฝัีปากขึงน เธอยังคงมองอย่างไม่เต็มใจเล็กน้อยที่จะ
ยอมรับความพ่ายแพ้และต้องการเห็นหลินซู่

"อลิซ เธอไปนอนได้แล้ว ฉันจะให้เธอเห็นวันหลัง ตกลงไหม ?"

"ก็ได้ ราชันยตที่รักของฉัน"

"อลิซ เร็วๆนีงมอี ะไรเกิดขึงนกับพวก 6 ราชันยตทเี่ หลือไหม ?"

"ราชันยตของฉัน, ฉันได้ยินมาว่าราชันยตเสือได้ไปที่หัวเซีย่ เขาต้องไปที่นัน่ เพือ่ หา

คุณแน่นอน คุณต้องระวัง"

"ราชันยตเสือมาอยูท่ ี่หัวเซีย่ แล้ว ?" ฉิงเฟิงขมวดคิงวด้วยความประหลาดใจ

มีอยูเ่ จ็ดทวีปบนโลกและมีราชันยตอยูใ่ นแต่ละทวีป ราชันยตเป็นคนทรงพลังที่สุดใน

ทวีป

ฉิงเฟิงเป็นราชันยตแห่งทวีปหมาป่า และราชันยตเสือเป็นเจ้านายของทวีปเสือ ทังงสองอยู่

ในความขัดแย้งที่ลึกซึงงและพวกเขาเป็นศัตรูที่ร้ายกาจของกันและกัน

"ราชันย์ทรี่ ัก ! , ฉันเรียนรู้ท่าใหม่ๆมา คุณอยากเห็นไหม" อลิซยิมง อย่างยัว่ ยวนขณะ

เลียริมฝัีปาก

อลิซจะไม่ยอมแพ้แม้วา่ ฉิงเฟิงจะแต่งงานแล้วก็ตาม เธอต้องแย่งเขากลับมาจากผู้หญิง

คนนังน
เมื่อมองเห็นภาพลักษณตทเี่ ย้ายวนใจของอลิซในวิดีโอแชท ฉิงเฟิงรู้สึกว่าเลือดของเขา
พองตัวและเขาก็เกือบจะตอบ ใช่ แต่สุดท้ายเขาก็อดกลังน

"ยัยปีศาจน้อย คราวหน้าฉันจะลงโทษเธอ"

ฉิงเฟิงกล่าวอย่างรวดเร็วและปิดแชททันที ดูเหมือนเขาจะได้ยินเสียงหัวเราะที่มเี สน่หต

บางอย่างจากอลิซ

เขารู้ถึงเสน่หตของอลิซเป็นอย่างดี ถ้าเขายังอยูใ่ นทวีปหมาป่าตอนนีงพวกเขาก็จะมีเซ็กสต

กันอยูแ่ ล้ว แต่น่าเสียดายทีต่ อนนีงเขาอยูท่ ี่หัวเซี่ย ระยะทางทำาให้เขาแทบคลัง่ และการ
ห้ามเข้าเว็บโปเเป็นเรื่องทีใ่ หญ่กว่า ...

เอาละ...... นอนก็ไดู้

ฉิงเฟิงระงับเปลวไฟในหัวใจของเขา เขาไปอาบนำงาร้อนและเข้านอน
 บทที่ 3 นี่คอื โชคชะตา
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

“ราชันย์เสือ แกจะวิง่ หนีไปไหน !! ไอ้ตูด !”

ฉิงเฟิงเปิดตาขึ้นทันที กระโดดลงจากเตียงแล้วปล่อยหมัดออกไป
ตูม!

โต๊ะข้างหน้าเขาแตกเป็นเสีย่ งๆในทันที โต๊ะทำาจากกระจกนิรภััยที่รองรับนำ้ าหนักได้ถึงึง

250 กิโลกรัม
ฉิงเฟิงยิม้ เจื่อนเมื่อเห็นโต๊ะที่แตก เขาลืมไปว่าเขาไม่ได้อยูใ่ นทวีปหมาป่าอีกแล้ว เขา
อยูใ่ นหัวเซี่ย
ความเกลียดชังของเขาที่มีต่อราชันย์เสือลึกลำ้านัก แม้กระทัง่ ฆ่ากันในฝัันยามเขายัง
หลับ ตอนนี้ราชันย์เสือได้ลอบเข้ามาทีเ่ มืองหัวเซีย่ อย่างลับๆ จะต้องเกิดการต่อสู้
ระหว่างพวกเขาแน่นอน

“วันนี้แดดดี” ฉิงเฟิงหยีตาและเหลือบมองไปที่แสงอาทิตย์ เขาเปลี่ยนชุดและเดินออก

ไปข้างนอก

ในขณะเดียวกัน หลินซู่กาำ ลังทานอาหารเช้าอยูบ่ นโต๊ะ อาหารเช้าของเธอธรรมดามาก

มีแค่นมแก้วหนึ่งเท่านั้น

โดยปกติจะมีแม่บ้าน คุณจาง เธออาศัยที่นี่ อย่างไรก็ตาม เธอมีปัญหาครอบครัวและ

ขอลาพัก ดังนั้น หลินซู่จึงดื่มแค่นมเพราะเธอทำาอาหารไม่เป็น

หลินซู่มีใบหน้าที่ละเอียดอ่อน มีเสน่ห์ ริมฝัีปากสีแดงของเธอดูอวดดีเล็กน้อย นมสี

ขาวไหลผ่านริมฝัีปากเข้าไปสู่ร่างกายของเธอ การดูเธอดืม่ นมเป็นความบันเทิงของ
ผู้ชายที่แท้จริง

กึก
เสียงท้องร้องของฉิงเฟิง เขาเริ่มหิวจึงวิง่ ไปที่ครัว เขาพบว่าไม่มีอะไรเลย เปิดตูเ้ ย็นมา
ทุกอย่างว่างเปล่า
มีเพียงแค่นมแก้วเดียว แต่หลินซู่ดื่มมันไปหมดแล้ว แม่บ้านก็ไม่อยู่ ดังนั้นจึงไม่มีใคร
ซื้อของเข้าครัว

ฉิงเฟิงเตรียมทีจ่ ะออกไปข้างนอกเพื่ออะไรกินแต่เมื่อเช้าล้วงกระเป๋าของเขา ความ

อึดอัดเกิดขึ้นบนใบหน้าของเขา

ตั้งแต่เขารีบกลับมาที่หัวเซีย่ เขาไม่ได้ติดเงินมาซักเซนเดียว เขาขึ้นเครื่องบินโดยไม่

ได้มีการเตรียมตัวใดๆ

“เอ่อ.............ที่รัก ผมขอยืมเงินก่อนได้ไหม?” ฉิงเฟิงแตะจมูกของเขาและพูดด้วย

ความอึดอัด

ว่ากันตามตรง เรือ่ งการยืมเงินจากผู้หญิงนี้มันสร้างความอึดอัดให้เขา โดยเฉพาะเธอ

เป็นเมียของเขาแล้ว

“คุณกินอยูใ่ นบ้านฉัน ฉันจ่ายแม้กระทัง่ 20 หยวนเพื่อใบทะเบียนสมรสของเรา คุณยัง

มีหน้ามาขอยืมเงินฉันอีกเหรอ? “
หลินซู่ ขมวดคิ้ว และจ้องมองฉิงเฟิงอย่างหนาวเย็น ดวงตาที่งดงามของเธอเต็มไปด้วย
ความไม่อยากเชื่อ

คุณเป็นทายาทตระกูลลี่ ตระกูลของคุณมีมูลค่ามากกว่าแสนล้านหยวน แต่คุณยังมา

ขอยืมเงินฉัน นี่มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ ?

“ที่รัก ให้ผมสัก 100 ได้ไหม? “ พรุ่งนี้ผมจะคืนให้ 200 เลย” เพื่อหลีกเลีย่ งความ

หิวโหย ฉิงเฟิงพูดอย่างอ่อนน้อม

ถึงูกต้องที่ตระกูลลี่มีทรัพย์สินมากกว่าแสนล้านในเมืองหลวงแต่โชคไม่ดีที่มนั ไม่ใช่
ของฉิงเฟิง

วันนี้เขาทำาได้เพียงขอยืมเงินหลินซู่เพราะว่าเขาไม่มีทางเลือก

“ฉันจะไม่ให้เงินคุณแม้แต่แดงเดียว ถึง้าคุณต้องการเงินก็ออกไปหางานทำา” หลินซู่จ้อง

มองเขาอย่างเย็นชา จากนั้นเธอลุกขึ้นและเดินออกไป

เธอไม่มีความรู้สึกความเคารพต่อผู้ชายที่ไม่มีแรงบันดาลใจ

เธอต้องออกไปทำางานและไม่มีเวลาสำาหรับผู้ชายคนนี้
“เฮ้อ ราชันย์หมาป่าในตำานาน ตกอับขนาดนี้เลยหรือนี่” ฉิงเฟิงรู้สึกหดหู่
ชายวัยเจริญเติบโตจะอยูอ่ ดมื้อกินมื้อได้ยังไง ?
ฉันต้องออกไปหางาน

ฉิงเฟิงใส่ ชุดลายพรางและเดินออกไป
“มันไม่ง่ายเลยนะที่จะหางาน!” ฉิงเฟิงไปมาหลายบริษัทแต่ถึงูกปฏิเสธทั้งหมด

เมืองทะเลตะวันออกเป็นเมืองสากลที่มเี ศรษฐกิจดีด้วยจำานวนประชากรสูง มีบริษัท

มากมายในเมืองนี้

แต่อตั ราการจ้างงานอยูใ่ นเกณฑ์ที่สูงเข้มงวดมาก พวกเขารับปริญญาเอก อาจารย์ หรือ

ขั้นตำ่าคือระดับปริญญาตรี

ในที่สุดเขาก็พบบริษัทที่ไม่กาำ หนดคุณสมบัติปริญญาแต่มันเป็นบริษัทเทคโนโลยีที่
ชอบคุณสมบัติที่ต้องมีประสบการณ์ทำางาน 3 ปี
ฉิงเฟิงไปมากกว่า 10 บริษัทแต่ไม่สำาเร็จสักแห่ง

เวรเอ้ย ! ถึง้าทุกคนในทีมเขี้ยวหมาป่ารู้วา่ คนอย่างฉันหางานทำาไม่ได้ ฉันต้องถึงูกมอง

เป็นตัวตลกแน่ๆ โชคดีที่ยงั ไม่มีใครรู้
“เวร อากาศร้อนโคตร” ใต้แสงแดดจ้า ฉิงเฟิงเดินหางานต่อไปบนถึงนน

เขายังไม่ได้กินข้าวเช้า ถึง้าเขายังหางานทำาไม่ได้ เขาต้องอดข้าวกลางวันไปด้วยแน่ๆ

ฉิงเฟิงบ่นพึมพำากับตัวเองและเดินไปตามถึงนน
[รับสมัครพนักงานในตำาแหน่งเซลล์ไม่จำากัดเพศ อายุ 20-40 ปี สุขภัาพดี รูปลักษณ์ดี
อาหารและทีอ่ ยูฟ่ รี พร้อมประกันภััยและมีวันหยุด]

ฉิงเฟิงเห็นใบโฆษณาที่ติดตรงตึกสูง 20 ชั้น
ใบโฆษณาติดประกาศโดยบริษัท Ice snow มันเป็นบริษัทใหญ่ในเมืองทะเลตะวันออก
มีมูลค่ามากกว่า 100 ล้านหยวน บริษัทนี้ให้ผลประโยชน์และค่าตอบแทนที่ดี
ไปลองบริษัทนี้ดูดีกว่า

ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและเดินเข้าไปในตึก
เขาเห็นจากใบโฆษณาของบริษัท บริษัท Ice Snow ทำาการที่ช้ ัน 1-3 ชั้นอืน่ ๆเป็นของ
บริษัทอืน่
ฉิงเฟิงเดินไปไม่กี่กา้ วก็เจอคนมากกว่า 10 คน พวกเขามาสมัครงานเช่นกัน
ผู้สมัครทุกคนต้องกรอกข้อมูลและเข้าไปในห้องสัมภัาษณ์
เขาหยิบใบสมัครและกรอกชื่อ อายุ ส่ วนสูงและข้อมูลอื่นๆ ลงไป
“พี่ชาย คุณมานีเ่ พือ่ ตามหลินซู่เหมือนกันเหรอ ?” ชายอ้วนทีอ่ ยูข่ า้ งหลังฉิงเฟิงจับ
ไหล่ของเขาและพูดกับเขาในขณะทีข่ ยิบตา
“นายหมายความว่าไง ?”
ฉิงเฟิงขมวดคิว้ เล็กน้อยและถึงามด้วยความสับสน

“พี่ชาย ไม่ต้องเสแสร้งหรอกน่า” หลินซู่คอื สาวงามอันดับ 1 ของเมืองทะเลตะวันออก

คนส่วนใหญ่ที่มาสมัครก็เพื่อเธอทั้งนั้น หรือพี่ไม่เหมือนกัน ?”
ชายอ้วนมองทีเ่ ขาด้วยความดูถึงูก เขาคิดว่าฉิงเฟิงนั้นไม่จริงใจ
เหอๆ.....
ฉิงเฟิงยิม้ และไม่ได้พดู อะไร หลินซู่เป็นภัรรยาของเขา ทำาไมเขาต้องตามจีบเธอ ?
แต่เขาไม่คิดว่างานที่เขามาสมัครจริงๆแล้วเป็นของบริษัทภัรรยาของเขา
ศัตรูทางแคบจริงๆ

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและเตรียมจะออกไป เขาไม่ตอ้ งการทำางานในบริษัทของภัรรยาตัวเอง

มันน่าอึดอัดเวลาเจอหน้ากัน
“ต่อไปหมายเลข 19 ลีฉ่ ิงเฟิง”
ฉิงเฟิงเตรียมจะออกไปเมื่อเขาได้ยนิ เสียงหวานใส
ตอนที่เขาคุยกับชายอ้วนคนนี้ ผูส้ มัคร 10 คนแรกสัมภัาษณ์เสร็จแล้ว ตอนนี้จึงเป็นคิว
ของเขา

“เลิกอืดอาดได้แล้ว เข้ามา !”
สาวน้อยน่ารักคนหนึง่ ผลักฉิงเฟิงเข้าไปในห้องสัมภัาษณ์
เมื่อเขาเดินเข้าไปในห้อง เขาได้กลิ่นหอมอ่อนๆ เขาเงยหน้าขึ้นและตกใจเมื่อได้เห็น
สาวสวยผมยาวคนหนึง่

“เป็นคุณ !” ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ

และสับสนเล็กน้อย
สาวผมยาวคนนี้คือ เซีย่ หวานชิว
นี่เป็นโชคชะตา ?
ใบหน้าของเธอเป็นสีแดงและแก้มน่ารักของเธอก็เริ่มแดง

เธอคิดว่าทั้งสองคนคงไม่อาจมีโอกาสได้พบเจอกันอีกและไม่คาดหวังว่าจะได้พบกัน
อีก นี่เหมือนกับโชคชะตาขีดไว้

แต่เมื่อเธอคิดเกี่ยวกับเหตุการณ์บนรถึง เธอก็เริ่มอายและหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้น เธอทำา

เหมือนเป็นเด็กหญิงกำาลังตกหลุมรัก
เธอมีความประทับใจทีด่ ีแก่ชายหนุ่มตรงหน้าเธอ

“คุณมาสมัครงานเหรอ ?” หวานชิวสูดหายใจลึกๆและพยายามกลบเกลือ่ นความเขิน

อายในหัวใจของเธอ เธอเปิดปากถึงาม
“ใช่แล้ว คุณเป็นผู้สัมภัาษณ์ที่นี่เหรอ ?”
“ถึงูกแล้ว ฉันเป็นผู้อำานวยแผนกการขาย เซีย่ หวานชิว ฉันมีหน้าที่รับผิดชอบเกี่ยวกับ
กระบวนการจ้างงานของแผนกการขาย”
“โอ้ ”
ฉิงเฟิงพยักหน้าและเข้าใจในทันที
ทันทีน้ ันเขาจำาได้ถึงึงนามบัตรที่เซี่ยหวานชิวทิ้งไว้ให้เขาบนรถึง ตำาแหน่งที่เขียนไว้บน
นั้นคือ ผู้อำานวยการแผนกการขายของบริษัท Ice Snow เขาลืมไปซะสนิท
 บทที่ 4 จางเซีย่ วหยู่

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

ประสบการณ์การทำางานในอดีีตที่ผา่ นมา?

ริมฝีปากสีแดีงของเซีย่ หวานชิวผุดีขึ้นเล็กน้อยถามคำาถามแรก

ริมฝีปากแดีงของเธอบอบบางดีวงตาของเธอราวกับนำ้าและผิวของเธอก็ขาว เธอสวย
มากเมื่อถามคำาถาม ปล่อยกลิ่นอายทีม่ ีเสน่ห์ ทำาให้คนต้องการที่จะมองเธอมากขึ้น

"ฉันไม่มีประสบการณ์ทำางาน แต่ฉันสามารถเรียนรู้ไดี้" ฉิงเฟิงยิม้ และพูดี

เขาเป็นราชันย์หมาป่าที่มีหน้าที่หลักในการฆ่าคน สำาหรับการว่าจ้างและไปทำางาน

พวกนี้บ้าอะไร? เขาไม่รู้วา่ ทำาอย่างไร

เอ่อ.........ไม่มีประสบการณ์การทำางาน
รอยย่นปรากฏบนหน้าผากที่สวยงามของเซี่ยหวานชิว ถ้าคนอื่นพูดีแบบนี้เธอก็จะไล่
พวกเขาออกไป แต่ฉิงเฟิงต่างออกไป เธอตัดีสินใจที่จะให้โอกาสเขา

"งั้น คำาถามที่สองทำาไมคุณถึงมาสมัครที่บริษัทัท Ice Snow ?"

"เพือ่ เลี้ยงตัวเองไง คุณไม่ไดี้โฆษัทณาว่าอาหารและที่อยูอ่ าศัยฟรีสำาหรับงานนี้หรือ?"

"เอาล่ะคุณไดี้รับเลือก !"

เซีย่ หวานชิวกลิ้งดีวงตาของเธอและเหลือบมองไปที่ ฉิงเฟิง โดียไม่พูดี

ดีังนั้นชายคนนี้มาเพราะอาหารฟรี แปลกเกินไป !

"คุณรู้หรือไม่วา่ บริษัทัท Ice Snow ทำาอะไร?"

แก้มของเซี่ยหวานชิวละเอียดีอ่อน ริมฝีปากสีแดีงของเธอบุย้ เล็กน้อยและเธอก็โยน

คำาถามที่สามทิ้งไป

"บริษัทัท ของคุณดีูเหมือนจะขายเครื่องประดีับ"

ลี่ฉิงเฟิง ขมวดีคิ้วและพูดีอย่างระมัดีระวัง

บริษัทัท Ice Snow เป็น บริษัทัทเกี่ยวกับเครื่องประดีับ นีเ่ ป็นข้อมูลที่เขารวบรวมไดี้

เซีย่ หวานชิวลูบหน้าผากสีขาวของเธอและกลอกดีวงตาของเธออีกครั้ ง "ดีูเหมือนจะ

เป็น? “ บริษัทัท Snow Ice เป็น บริษัทัทเครื่องประดีับที่มีชื่อเสียงทีส่ ุดีในเมืองทะเลตะวัน
ออก พิจารณาปฏิกิริยาของเขา ผู้ชายคนนี้ไม่ไดี้รู้จักบริษัทัทนี้แน่นอน

"คำาถามที่สี่ อะไรคือรูปแบบทั้ง 4 ของหยกในหัวเซีย่ ?"

เซีย่ หวานชิวลูบผมของเธอ ยิม้ ให้อย่างละเอียดีอ่อน มีเสน่ห์ และถามคำาถามระดีับมือ

อาชีพ
ถึงแม้วา่ เธอจะสนใจฉิงเฟิง แต่นเี่ ป็นการสัมภาษัทณ์ เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายขายและต้องรับ
ผิดีชอบต่อ บริษัทัท

บริษัทัท Ice Snow เป็น บริษัทัทเครื่องประดีับส่ วนใหญ่ผลิตหยก,มรกต และเครื่อง

ประดีับทอง

ถ้าฉิงเฟิงไม่สามารถตอบคำาถามไดี้ ไม่วา่ เซีย่ หวานชิวจะมีความประทับใจกับเขามาก

แค่ไหน เธอก็จะไม่รับสมัครเขา

เรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับความเสน่หา แต่ดี้วยความเป็นมืออาชีพ เธอทุ่มเทให้กบั

งานของเธอมาก

คำาถามก็ง่ายมาก

ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและมัน่ ใจมาก

เขาเคยเดีินทางไปเยีย่ มชมห้องประมูลขนาดีใหญ่ทัว่ โลกและมีความรู้เชิงลึกเกี่ยวกับ

เครื่องประดีับและวัตถุโบราณ

"หยก 4 ประเภทของหัวเซีย่ คือ หยก Khotan , หยก Dushan , หยก Hsiuyen และ
Turquoise"

ริมฝีปากของฉิงเฟิงขยับและเขาตอบเกี่ยวกับหยกทั้ง 4 ประเภทอย่างชัดีเจน

ไดี้ยินคำาตอบของเขาดีวงตาของเซีย่ หวานชิวสว่างขึ้น เธอรู้แล้วว่าชายตรงหน้าเธอมี

ความรู้เรื่องหยกจริงๆ

หยกเป็นผลิตภัณฑ์หลักของบริษัทัท Ice Snow มันไม่เพียงแต่ขายแค่ในประเทศ แต่ส่ง

ไปขายต่างประเทศดี้วย เพือ่ ที่จะเป็นพนักงานขายที่มคี ุณภาพ ต้องรู้จักหยกดี้วย

"งั้นดีูสิ นีค่ ือหยกอะไร ?"

เซีย่ หวานชิวยื่นนิ้วอันงดีงามของเธอออกมา และหยิบเอาหยกออกมาถาม

"นี่คอื หยก Nanyang Dushan "

ฉิงเฟิงตอบดี้วยความรวดีเร็ว

"ทำาไมมันถึงเป็นหยก Dushan ไม่ใช่ประเภทอื่นเหรอ?"

ริมฝีปากสีแดีงของเซีย่ หวานชิวยกขึ้นเล็กน้อยและเธอถาม

"ในบรรดีาหยกที่มีชื่อเสียงทั้ง 4 ประเภท หยก Khotan โปร่ งแสง หยก Hsiuyen เป็น

เงาเหมือนขี้ผ้ ึงหลังจากขัดี สีเขียวขุ่นเป็นหยกโบราณ เฉดีสีที่แตกต่างกันของสีฟ้าและ
สีเขียว เฉพาะหยก Nanyang Dushan มีพ้ืนผิวทีส่ วยงามและบริสุทธิ์, ดี้วยความมันวาว
ที่เยิม้ และมีชีวิตชีวา ... "

ดีังนั้นนีค่ ือหยก Nanyang Dushan

คนในห้องรู้สึกประหลาดีใจที่ไดี้ยินคำาตอบของฉิงเฟิง

ผู้ชายคนนี้มีความรู้มากเกี่ยวกับหยก และมากกว่าคนบางส่ วนใน บริษัทัท เครื่องประดีับ

"ขอแสดีงความยินดีี คุณถูกจ้างแล้ว"

เซีย่ หวานชิว ยืนขึ้น มีประกายสว่างขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ

เธอรู้สึกว่าชายตรงหน้าเธอจะต้องสร้างความประหลาดีใจให้เธอแน่ๆ เขาดีูเหมือนจะมี
ความเข้าใจเรือ่ งหยกมากกว่าเธอดี้วยซำ้า

ฟู่ !

ไดี้ยินว่าเขาผ่านฉิงเฟิงถอนหายใจดี้วยความโล่งอก เนือ่ งจากตอนนี้เขามีงานทำาแล้ว

ปัญหาเรื่องข้าวกลางวันคงรอดีไป
สำาหรับเขาความหวังที่ยิง่ ใหญ่ที่สุดีของเขาตอนนี้คือมีม้ืออาหารที่ดีี

"จางเซีย่ วหยู่ ช่วย ฉิงเฟิง ลงทะเบียนกับฝ่ายขายแนะนำาให้เขาทำางานในแผนก"

เซีย่ หวานชิวยิม้ จาง ๆ และพูดีกับสาวสวยที่อยูข่ ้างเธอ

เธอยังคงต้องรับผิดีชอบในการรับสมัคร

โดียทัว่ ไปเมื่อผู้สมัครไดี้รับการยอมรับจะใช้เวลาหนึ่งถึงสองวันทำาการในการเริ่ มต้น

การทำางาน เซีย่ หวานชิว รู้วา่ ฉิงเฟิง ยังไม่ไดี้ทานอะไรเลย อาจเป็นเพราะเขาไม่มี
เงิน เพื่อช่วย ฉิงเฟิง เธอเปิดีประตูหลังและให้เขาเริ่มทำางานวันนี้เลย

ก็ต้องบอกว่านีค่ ือสังคมในระบบเครือข่าย

มันเป็นเรื่องของคอนเนคชัน่

"ครับ ผู้อำานวยการ"

จางเซีย่ วหยู่ ยิม้ อย่างอ่อนโยนและพา ฉิงเฟิง ไปที่ช้ันสองของแผนกขาย

นี่คอื ผู้หญิงคนที่ผลัก ฉิงเฟิง เข้าไปในห้องก่อนหน้านี้

หญิงสาวคนนี้สวยมาก เธอมีดีวงตาสดีใสที่มเี สน่ห์และผิวขาวใส เหมือนกับตุกกตา

Porcelain ที่ใครๆก็อยากจะจูบ

(หน้าเหมือนตุกกตาลักษัทณะ แบบนี้ครับ https://www.google.co.th/search?

q=porcelain+doll&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&lr=lang_th&sa=X&ved=0ahU
KEwi6iaft56zbAhWTXysKHTlCBo8QuAEIIw&biw=2133&bih=1054)

เธอสวมกระโปรงสีฟ้าอ่อนและมีหน้าอกขนาดีใหญ่เหมือนมะละกอ
ภายใต้กระโปรงเป็นขาเรียวยาวสีขาวนวลซึ่งสะดีุดีตามาก ฉิงเฟิง ไดี้แต่มองแล้วมอง
อีก

หัวเซีย่ มีสาวงามมากมาย ไม่วา่ จะเป็น หลินซู่, เซีย่ หวานชิว หรือ จางเซี่ยวหยู่ ตรงหน้า
เขา พวกเธอทั้งหมดีอยูใ่ นระดีับท็อบ ฉิงเฟิงร้องตะโกนในหัวใจ

เขารู้สึกว่าชีวติ ในอนาคตของเขาจะต้องสดีใสแน่นอน

"รายไดี้หลักของแผนกขายประจำาเดีือนคือ 3,000 หยวน ซึ่งจะมีผลจากการเข้างาน

นอกจากนี้ยงั ครอบคลุมถึงประกันภัยและเงินบำานาญขั้นพื้นฐาน ถึงการให้โบนัสสิ้นปี
และการจ่ายเงินปันผลอีกดี้วย บวกกับคุณจะไดี้รับค่าคอมมิชชัน่ 5% สำาหรับเครื่อง
ประดีับทุกชิ้นที่คณ
ุ ขาย ..."

ระหว่างนำาทาง จางเซีย่ วหยู่ อธิบายเงินเดีือนและสวัสดีิการ

3,000 หยวนต่อเดีือนถือว่าไม่มากนัก แต่อย่าลืมมีรางวัลสิ้นปีและเงินปันผลและที่

สำาคัญที่สุดีคือค่าคอมมิชชัน่

หากต้องการไดี้รับเงินเดีือนที่สูงขึ้นคุณต้องขายเครื่องประดีับมากขึ้นซึง่ ตรงกับจุดีมุ่ง
หมายของฝ่ายขาย

เมื่อ จางเซีย่ วหยู่ พูดีจบพวกเขาก็มาถึงชั้นสองของแผนกขาย

ฝ่ายขายมีบทบาทสำาคัญในบริษัทัท บริษัทัทผลิตสินค้ามีวตั ถุประสงค์กเ็ พื่อขาย โดียการ

ขายผลิตภัณฑ์เท่านั้นพวกเขาสามารถสร้างผลกำาไรไดี้เป็นจำานวนมาก

หากขายไม่ไดี้ ผู้คนก็ไม่อ่มิ ท้อง

"นี่คอื ลี่ฉิงเฟิง, เพือ่ นร่ วมงานใหม่ของเราในฝ่ายขาย"

จางเซีย่ วหยู่ กล่าวกับคนอีกหลายสิบคนในห้อง

ไดี้ยินคำาพูดีของ จางเซี่ยวหยู ่ ทุกคนฟังและปรบมือประปราย เห็นไดี้ชัดีว่าพวกเขาไม่
ไดี้สนใจเพื่อนร่ วมงานใหม่ของพวกเขา ลี่ฉิงเฟิง

"ฉันขอโทษัทนะ พวกเขายุง่ มาก."

การไดี้เห็นผู้คนไม่แสดีงความกระตือรือร้น ใบหน้าสวยของ จางเซี่ยวหยู่ เปลีย่ นเป็นสี

แดีงและอธิบายดี้วยความอับอาย

"ไม่ต้องกังวลเดีีย๋ วพอรู้จักก็สนิทกันเอง"

ลี่ฉิงเฟิง โบกมือ เขาบอก จางเซีย่ วหยู ่ ไม่ต้องสนใจ

เขารู้วา่ เขาเป็นมือใหม่ พนักงานขายหลายสิบคนตรงหน้าเขาทั้งชายหรือหญิงเป็นมือ

เก๋ าผู้มีประสบการณ์ของบริษัทัท เป็นธรรมดีาที่พวกเขาจะไม่สนใจพนักงานใหม่เพราะ
กลัวว่าเขาจะแย่งยอดีขายของพวกเขา

"หมายเลข 19 เป็นที่นงั่ ของคุณ มีคูม่ ือและข้อตกลงในการทำางาน ทำาความคุน้ เคยกับ

มันแล้วถามฉัน ถ้าคุณไม่เข้าใจอะไร"

จางเซีย่ วหยู่ พาเขาไปที่โตกะทำางานของเขาทีเ่ ลขที่ 19 แล้วเดีินจากไปพร้อมกับรูป

สุภาพและสง่างาม

คอมพิวเตอร์ ถ้วยชา หนังสือพิมพ์ - ไม่เลว

เขาพบว่าพนักงานขายคนอื่น ๆ กำาลังรวบรวมข้อมูลลูกค้า รวมทั้งบุคลิก ความ

เชีย่ วชาญและงานอดีิเรก การรู้ท้ังผลิตภัณฑ์และลูกค้าของพวกเขาจะช่วยให้ขายเครื่อง
ประดีับไดี้อย่างราบรื่น

แน่นอนว่าพนักงานขายหญิงบางคน เพื่อทีจ่ ะเอาใจลูกค้า บางครั้งก็เสียสละเสน่ห์ของ

ตัวเองและมอบสิทธิประโยชน์เล็ก ๆ เหล่านี้แก่ลูกค้าเหล่านั้น
เนือ่ งจาก ฉิงเฟิง เป็นมือใหม่เขาจึงไม่มีลูกค้ารายใดีในมือ เขาสามารถเริ่มต้นจาก 0

เขายิม้ หยิบเอกสารข้างโตกะขึ้นมาและเริ่มอ่าน

เขาอ่านเร็วมาก เขาจำารูปแบบการงานทั้งหมดีในแผนกนี้ใช้เวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น

งานของฝ่ายขายทำาไดี้ง่ายมาก ก็คอื การขายเครื่องประดีับ

แน่นอนการขายเครื่องประดีับในราคาที่สูงไม่ใช่เรื่องง่าย โดียทัว่ ไปมีสามดี้านคือ

ประการแรกเพื่อทำาความเข้าใจลักษัทณะและหน้าทีข่ องเครื่องประดีับ ประการที่สอง
เพือ่ ทำาความเข้าใจความต้องการของลูกค้าและกำาลังซื้อของพวกเขา สามเพือ่ ให้
ผลิตภัณฑ์ที่ดีีและการบริการลูกค้า

การบรรลุเป้าหมายเหล่านี้ไม่ยากที่จะขายชิ้นส่ วนเครื่องเพชรพลอยในราคาที่สูง

บริษัทัท Snow Ice ขายเครื่องประดีับระดีับไฮเอนดี์ โดียมุ่งเป้าไปที่ลูกค้ารายใหญ่ที่อยู่

ในกลุ่มที่รำ่ารวย ทีพ่ บมากที่สุดีของเครื่องประดีับอาจมีราคาหมื่นหยวนในขณะที่ราคา
แพงที่สุดีอาจมีราคาหลายแสนหรือหลายล้าน

"นี่เทีย่ งแล้ว ฉันพาคุณไปที่โรงอาหาร"

จางเซีย่ วหยู่ มาหาฉิงเฟิงดีวงตาใหญ่ของเธอกระพริบอย่างมีเสน่ห์

เธอรู้วา่ ชายหนุ่มคนนี้เพิ่งมาทำางานในวันนี้ เขาไม่รู้ที่ต้ังของโรงอาหาร

จากสิ่งที่เธอเห็นจากผู้อำานวยการเซี่ย ดีูเหมือนว่าเธอรู้จักผู้ชายคนนี้มาก่อน เนือ่ งจากผู้

อำานวยการเซี่ย ฝากเขาไว้กบั เธอ จางเซีย่ วหยูจ่ ึงต้องเป็นผู้รับผิดีชอบเขา

นอกจากนี้ ดี้วยรูปลักษัทณ์ที่หล่อเหลาของฉิงเฟิง เธอรู้สึกประทับใจเขาดี้วยเช่นกัน

จะติกเ็ พียงชายคนนี้ใส่ ชุดีกาโมและมีท่าทางดีูข้ ีเกียจ

(ชุดีกาโมก็ประมาณนี้ครับ https://www.google.co.th/search?
q=camo+clothing&lr=lang_th&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&tbs=lr:lang_1th&
source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjkjLzO76zbAhXPV30KHeYlAwQ
Q_AUICigB&biw=2133&bih=1054)
 บทที่ 5 กินข้าวกับสาวงาม
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"ขอบคุณ ผมก็หิวเหมือนกัน" ฉิิงเฟิิงกลาาวกับจางเซีี่ยวหย่เา ขาลุกข้นนยืนขณะสัมผัสท้อง

ที่วาา งเปลาา

ยัยล่กเจี๊ยบนีนด่เหมือนจะเป็นคนดี เธอไมาเพียงแตาอธิบายเกี่ยวกับบริษัท แตายังจะพาเขา

ไปที่โรงอาหารด้วย

ฉิิงเฟิิงชอบผ่้หญิงคนนีน เธอด่เป็นคนดี

บริษัท Ice Snow มีโรงอาหารอย่ทา างด้านตะวันออกของชันนแรก ซี้่งมีหน้าตาางมากกวาา

สิบบาน ที่มีอาหารตาางๆ รวมถ้งอาหารเสฉิวน อาหารมณฑลซีานตง อาหารกวางตุ้ง
และอาหารเจียงส่

"เซีีย่ วหย่า คุณก็มาหาอะไรทานหรือ?"

ชายหนุามที่ด่สกปรกกำาลังวิง่ ด้วยความตื่นเต้นไปทาง เซีีย่ วหย่ า และ ฉิิงเฟิิง ด้วยดอก
กุหลาบในขณะทีพ่ วกเขาเดินเข้าไปในโรงอาหาร

ไมาต้องสงสัยเลยวาาไอ้ขน แี พ้คนนีนจะต้องเป็นหน้่งในคนทีต่ ามจีบจางเซีีย่ วหย่ า เป็นเรื่อง

ปกติที่สาวสวยมักจะถ่กพวกสโตกกเกอรไไลาตามอย่เา สมอ

"หวังโบ ฉิันได้บอกคุณหลายครันงให้เรียกฉิันวาาจางเซีี่ยวหย่า ไมาใชา เซีีย่ วหย่.า "

จางเซีีย่ วหย่มา องอยาางไมาพอใจ เห็นได้ชัดวาาเธอร่้ส้กรำาคาญกับชายหนุามที่ไมาคาอย

เรียบร้อยคนนีน

"เซีีย่ วหย่า กุหลาบเหลาานีนสำาหรับคุณโปรดเป็นแฟินของฉิันเถอะ"

หวังโบ พ่ดอยาางตื่นเต้นในขณะที่มอบกุหลาบให้กบั จางเซีี่ยวหย่า เขาตกหลุมรักเธอมา

นานแล้วและในที่สุดเขาก็สารภาพกับเธอด้วยดอกกุหลาบ

"ขอโทษที ฉิันมีแฟินแล้ว" จางเซีี่ยวหย่า ขมวดคินวขณะทีเ่ ธอปฏิเสธเขาโดยตรง

เธอร่้วาา หวังโบ ด่เป็นคนไมาคาอยเข้าทาาและเธอก็จะไมายอมรับผ่้ชายแบบนีน เธอเป็นเด็ก

ดีที่ชอบผ่้ชายที่มีความรับผิดชอบและเป็นผ่้ใหญา

"คุณโกหก ฉิันจะไมาร่้ได้อยาางไรถ้าคุณมีแฟิน " หวังโบสา ายหัว

หวังโบและจางเซีีย่ วหย่า ทันงสองทำางานในแผนกขายและได้พบกันทุกวัน แตาเขาไมาเคย

เห็นแฟินของเธอ

"พี่ใหญาลเี่ ป็นแฟินฉิัน"

เซีีย่ วหย่า ชีนไปที่ ฉิิงเฟิิง และเรียกเขาด้วยชื่อที่สนิทสนมเพือ่ ที่จะทำาให้ หวังโบ ยอมแพ้

ฉิิงเฟิิงกลอกดวงตาของเขาเพราะเขาไมาได้คาดวาาจางเซีีย่ วหย่จา ะใช้เขาเป็นโลา

แตาเนื่องจากเขาได้รับความชาวยเหลือจาก จางเซีีย่ วหย่า เป็นเวลาที่จะแสดงการ
ตอบแทน หลังจากที่ด่แล้วชายคนนีนไมานาาจะเป็นคนดี เขาจะปลาอยให้สาวงามถ่กทำาลาย
โดยกบนาาเกลียดได้อยาางไร?

"คุณเป็นใครฉิันไมาเคยเห็นคุณมากาอนเลย"

หวังโบจ้องมองที่ ฉิิงเฟิิง อยาางนาาสงสัย

เขาคาอนข้างมัน่ ใจวาาเขาไมาเคยเห็นผ่้ชายคนนีน ไอ้เวรนี่มาจากไหน? มันกล้าแย่งจาง

เซีย่ วหยู่ไปจากฉันเหรอ?

"ฉิันชือ่ ลี่ฉิิงเฟิิง ทำางานเป็นวันแรกในแผนกขาย"

"ลี่ฉิิงเฟิิง ใชาไหม คุณร่้หรือไมาวาา ฉิันเป็นใคร?"

"คุณเป็นใครมันมีอะไรเกี่ยวข้องกับฉิัน?"

"ห้ ฟิังนะ ฉิันเป็นผ่้จัดการแผนกขายหรือที่เรียกวาาหัวหน้าของคุณ เข้าใจมันย?" หวัง

โบหัวเราะเยาะอยาางข่าเข็ญ

เขาออกจากบริษัทเพื่อทำาธุระในวันนีนซี้่งเป็นเหตุให้เขาไมาร่้วาา ฉิิงเฟิิง ได้ถ่กจ้างจากฝ่าาย

ขาย

ผ่้จัดการฝ่าายขาย?

ฉิิงเฟิิง ขมวดคิวน เนือ่ งจากเขาเพิง่ ตรวจสอบโครงสร้างและองคไกรเกี่ยวกับ บริษัท เขาร่้

วาาผ่้รับผิดชอบภายใต้ เซีีย่ หวานชิว ผ่้ซีง้่ เป็นผ่้อำานวยการแผนกทันงหมดจะเป็นผ่้จัดการ

เขาไมาอาจเชื่อได้วาา ชายหนุามเลอะเทอะทีอ่ ย่ขา ้างหน้าเขาเป็นผ่้จัดการฝ่าายขายจริงๆ

อยาางไรก็ตามไมาได้เป็นปัญหาอะไรกับฉิิงเฟิิง เขาเป็นราชันยไหมาปาา
"คุณหวัง ถ้าไมามีงานอะไร คุณออกไปได้แล้ว" จางเซีี่ยวหย่า พยายามไลา หวังโบ ไป
เพราะกลัววาา ฉิิงเฟิิง จะมีปัญหา

"เซีีย่ วหย่า ฉิันร่้วาา คุณกำาลังโกหกและเขาไมาได้เป็นแฟินของคุณ เป็นแฟินฉิันได้มนัย?"

จางเซีีย่ วหย่า ขมวดคิวน เห็นวาาหวังโบยังไมายอมแพ้ เธอจ้งตัดสินใจที่จะเสียสละตัวเอง

เพือ่ หยุดการยืนกรานของหวังโบ

เธอเดินไปตรงหน้า ฉิิงเฟิิง ยืนเขยางด้วยปลายเท้าของเธอและจ่บเขาที่แก้ม

ถ้งแม้วาา มันจะเป็นแคาการแสดง แตาใบหน้าของ จางเซีีย่ วหย่า ก็ยงั แดงเหมือนไวนไ

แดง หัวใจเธอเต้นอยาางบ้าคลัง่ เหมือนมีผีเสืนอบินอย่ใา นท้องของเธอ

นี่เป็นครันงแรกที่เธอจ่บผ่้ชายคนน้ง

ฉิิงเฟิิง ถ่กจ่บ

ฉิิงเฟิิงสัมผัสแก้มของเขาโดยไมาร่้วาา จะพ่ดอะไร แม้วาา เขาจะเป็นคนไมาคาอยดี แตาเขาก็

ร่้ส้กอายที่การจ่บที่เขาเพิ่งได้รับ

"คุณคุณคุณ ... "

หวังโบ ชีนไปที่ จางเซีีย่ วหย่า ใบหน้าของเขาซีีดลงและความโกรธทันงหมดปรากฏข้นนบน

ใบหน้าของเขา

เขาไมาเคยแม้แตาจะจับมือของ จางเซีีย่ วหย่ า ตันงแตาที่เขาไลาจีบเธอ และตอนนีนเธอจ่บคน

แปลกหน้าอยาางงาายดาย หวังโบ โกรธมาก แตาเขาไมากล้าที่จะระบายความโกรธของเขา
ลงที่ จางเซีี่ยวหย่า ดังนันนแพะรับบาปก็ต้องเป็นฉิิงเฟิิง

"คุณควรอย่ใา ห้หาางจาก เซีีย่ วหย่า กบไมาสมควรได้สาวงามไปครอง" หวังโบจ้องที่

ฉิิงเฟิิง ด้วยความรังเกียจ
เมื่อเห็นฉิิงเฟิิงใสา ชุดลายพราง หวังโบเดาวาาเขาต้องเป็นคนจนที่แตกตาางจากเขาอยาาง
มาก ผ่้จัดการฝ่าายขายได้รับเงินมากกวาา 10000 หยวนตาอเดือน

"หวังโบ สาวสวยจ่บฉิันแล้วคุณห้งหรือไง ?"

"ฉิันเชื่อวาาคุณร่้วาา มีคนทีค่ ุณไมาควรยุงา ร่้หรือไมาวาา ฉิันสามารถเตะคุณออกจากแผนก

ขายได้?" หน้าของหวังโบซีีดด้วยความห้งหวงในสายตาของเขา

"คุณมีปัญหาเกี่ยวกับไตและความผิดปกติในการแข็งตัวของอวัยวะเพศ ระวังชีวิตทาง
เพศของคุณด้วยนะ เนือ่ งจากคุณอาจกลายเป็นขันทีเร็ว ๆ นีน "

ฉิิงเฟิิง เห็นวาาใบหน้าของหวังโบด่ไมาคาอยดี ดวงตาของเขาจางลงและขาของเขาใหญา

ซี้่งเป็นสัญญาณของความไมาสมบ่รณไ

ตามการแพทยไแผนจีน ปัญหาความอาอนแอทางเพศเกิดเนือ่ งจากปัญหาเกี่ยวกับไต

ฉิิงเฟิิง มองไปที่หวังโบ ชายคนนีนต้องใช้เวลากับไปผ่้หญิงมากจนทำาให้สุขภาพของเขา

แยาลง หื่นกามอะไรแบบนีน

ปัญหาทางเพศเป็นเรื่องสา วนตัวและฉิิงเฟิิงไมาได้วางแผนที่จะพ่ดออกมาในตอนแรก
แตาเนื่องจากหวังโบกำาลังขามข่าเขา เขาจ้งตัดสินใจเปิดเผยจุดอาอนของเขาออกมา

"คุณมีปัญหาน้องชายไมาแข็งตัว !" หวังโบอารมณไขน ้น หลังจากที่ ฉิิงเฟิิง เปิดโปง

ปัญหาทางเพศเป็นความกลัวที่ยิง่ ใหญาที่สุดสำาหรับผ่้ชาย ถือเป็นการด่ถ่กชื่อเสียงของ

พวกเขา

"อืม... ฉิันสามารถทำามันได้ 24 ชัว่ โมง/7 วัน โดยไมาต้องหยุดพัก คุณอาจจะสามารถ

เพียงทนได้แคา 10 วินาที กลับไปโดกปไวอาก้าไป" ฉิิงเฟิิง ตะโกนใสา หวังโบ ด้วยการ
เยาะเย้ยซี้ง่ ทำาให้เขาโกรธ
"ไอ้ต่ดเอ้ย !! แกตาย !! ฉิันจะไลาแกออกจากแผนกขาย" หวังโบโกรธหลังจากเปิด
เผยความลับของเขา

"เซีีย่ วหย่,า ไปทานอาหารกลางวันกันเถอะ ทินงไอ้คนไร้นน ำายา คนนีนอย่คา นเดียว

ไป" ฉิิงเฟิิง เดินไปที่หน้าตาางหน้ง่ ในโรงอาหารกับ จางเซีี่ยวหย่า หลังจากผละจาก หวัง
โบ อยาางรวดเร็ว

"พี่ใหญาลี่ ฉิันขอโทษ ที่ทำาให้เดือดร้อน" เซีีย่ วหย่า กำาลังโทษตัวเองอยาางเฉิื่อยชา

เธอร่้วาา หวังโบเป็นหัวหน้าฝ่าายขาย ขณะที่ ฉิิงเฟิิง เป็นเพียงพนักงานใหมา ตอนนีนเขาก็

ทำาให้หวังโบโกรธ แนานอนวาาเขาจะมีปัญหา

"อยาากังวล เพือ่ นยากคนนีนไมาไลาฉินั ออกหรอก" ฉิิงเฟิิง ยิมน และพยายามปลอบโยนเธอ

เขาต้องการที่จะชาวยสาวสวยคนนีนเพียงเพราะเธอเรียกเขาวาาพีใ่ หญา

แท้จริงแล้วหวังโบมีอำานาจมากใน บริษัท ในฐานะผ่้จดั การฝ่าายขาย แตา ฉิิงเฟิิง มีภรรยา

ของเขาเป็นเจ้านายหวังโบอีกที ถ้าหวังโบพยายามจะไลาเขาออก ก็เทาากับวาาหวังโบไมา
ไว้หน้าเจ้านาย ซี้่งหลินซี่าไมามที างยอมแนา

แตาแนานอน ฉิิงเฟิิง ได้ลืมความสัมพันธไที่ไมาดขี องเขากับภรรยาแล้ว เขาไมาแนาใจวาา

ภรรยาของเขาจะปกปิดตัวเขาไว้ได้อยาางไรถ้าเขามีปัญหากับหวังโบ

จางเซีีย่ วหย่า ซีืนอหม่เปรีนยวหวานและเต้าห่้มาโฝ่และข้าวสองชาม

(เต้าห่้มาโฝ่คืออันนีนครับ https://www.google.co.th/search?
q=Mapo+tofu&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&lr=lang_th&sa=X&ved=0ahUKE
wi8v9iskK3bAhVbfH0KHdBGB5oQuAEIIw&biw=2133&bih=1054)
ถ้งแม้วาา ใน บริษัท แตาอาหารฟิรีจะไมาอรา อยเทาาทีค่ วรและใครก็ตามที่ตอ้ งการทาน
อาหารดีๆก็ต้องจาายเงินซีืนอ

มืนอนีนเซีี่ยวหย่เา ป็นคนเลีนยง เพราะเธอร่้ส้กเสียใจกับฉิิงเฟิิง

อยาางไรก็ตามความอยากอาหารของ ฉิิงเฟิิง ทำาให้เซีี่ยวหย่ตา กใจ ตาคนนีนทานอาหารได้

เทาากับคนสองคน แถมเขายังกินข้าวสามชาม!

สามชามข้าวเป็นจำานวนที่จางเซีีย่ วหย่กา ินทันงวัน!

"ตาคนนีนอดอยากมาจากไหน ?"

จางเซีีย่ วหย่า กลอกดวงตาของเธอไปที่ใบหน้าที่หลาอเหลา โดยไมาร่้จะพ่ดอะไร แตาเธอก็

ร่้ผอา นคลายลงเล็กน้อย

ชาางเป็นมืนอที่นาาพอใจ

ฉิิงเฟิิง มีความสุขขณะสัมผัสท้องของเขา

แตาเขาร่้ส้กไมาดีเมื่อเห็นจางเซีีย่ วหย่มา องที่เขา สาวน้อยคนนีนต้องบานวาาฉิันกินเยอะมาก

แนาเลย

นอกจากนีนเขาหิวโหยตันงแตาที่เขาไมาได้ทานมืนอเช้าในตอนเช้า เป็นเรื่องปกติที่เขากิน
อาหารดังกลาาวเป็นจำานวนมาก

"พี่ใหญาลี่ ฉิันขอกลับไปทำางานกาอนนะ คุณต้องระวังหวังโบ"

จางเซีีย่ วหย่า เตือน ฉิิงเฟิิง ขณะมองเขาด้วยดวงตากลมโตของเธอ เธอยังคงกังวลใจเล็ก

น้อย

"ไมาต้องกังวลไมามีอะไรหรอกนาา"
ฉิิงเฟิิง ตอบด้วยรอยยิมน และเดินข้นนไปชันนบนไปยังฝ่าายขาย เขาไมาได้กลัวอะไรหวังโบ
เลย
 บทที่ 6 ราชันย์หมาป่าช่วยคน
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

เวลาผ่านไปและมันก็หมดวัน ฉิงงเฟิงง จััดเอกสารของเขาและพรออมที่จัะกลับ

เขาตอองเดงนกลับบอานเพราะเขาไม่มเี งงนเหลือสักแดงเดียวเพื่อจั่ายค่ารถประจัำาทาง

ในทันใดนั้นมีเศษกระดาษใบหนึ่งกับประโยคสั้น ๆ ที่เขียนขึ้นลอยผ่านเขาไปใน
อากาศและตกลงไปที่พ้ืนขอางหนอาเขา

กรุณาช่วยฉันด้วย! ฉันช่ออ ฮงเซี่ยอ ว ฉันถูกกลัักพาตััวไปขายให้้กับ Rich's Spa

ฉิงงเฟิงง ขมวดคง้วขณะถือกระดาษและรูอสึกว่ามีเรื่องไม่ดีเกงดขึ้น

การคอามนุษย์?
นี่คอื ความคงดแรกที่เกงดขึ้นในใจัของเขา ตามข่าวในอดีตผูอหญงงจัำานวนมากในชนบทจัะ
ถูกคอามนุษย์ไปยังเมืองต่างๆและถูกบังคับใหอทำาเรือ่ งสกปรกกับลูกคอา

เขาไม่ไดอคาดคงดว่าเขาจัะไดอเห็นสง่งนี้

ฉิงงเฟิงง มองตามที่กระดาษขอความช่วยเหลือที่ตกลงมาบนฟิอาและพบสปาหอาชั้น ทีเ่ รียก

ว่าสปาเทอา

แสงสีแดงโทนอบอุ่นภายในสปา ภายในนั้นผูอหญงงบางคนนวดเทอาของลูกคอาดอวย
ร่ างกายที่เปงดเผย

ผูอชายทุกคนรูอวา่ เกงดอะไรขึ้นภายในนั้น

ฉิงงเฟิงง เป็นคนดีที่มีจังตสำานึก เขาจัะไปช่วย ฮงเซี่ีย่ ว ถอาเธอถูกลักพาตัวจัรงงๆ

เขาเดงนเขอาไปในสปา Rich ในขณะที่ใส่ กระดาษลงไปในกระเป๋าของเขา

"ไงจั๊ะสุดหล่อคุณมานีเ่ พือ่ จัะนวดหรือจัะ ...... ... "

ฉิงงเฟิงง ไดอรับการตออนรับจัากหญงงสาวคนหนึ่งที่แต่งหนอาหนาและมีสีผมสีเหลืองเมื่อ
เขอาสู่สปา

หญงงสาวคนนี้มีใบหนอาที่บอบบางและหนอาอกลอนขึ้นมาบนชุดเดรสทรง V ของเธอซี่ึ่ง
ดูน่ากลัวทีเดียว

"ฉิัน ... ฉิันมาที่นเี่ พื่อนวด !!! "

ฉิงงเฟิงงตอองแกลองทำาเป็นว่าเขามานวดเพือ่ ฮงเซี่ีย่ ว มงฉิะนั้นความตั้งใจัของเขาจัะถูกพบ

เขามีประสบการณ์ในการจััดการกับหญงงสาวประเภทนี้
"เฮอ, สุดหล่อ, พวกเรามีสาวๆน่ารัก, คุณชอบแบบไหน?" สาวผมสีเหลืองขยงบตาทีเ่ ขา
และพูดอย่างล่อใจั

"คุณเรียก ฮงเซี่ีย่ ว ใหอฉินั ไดอไหม?" ฉิงงเฟิงง แกลองทำาเป็นแขกประจัำาและเรียกชื่อของ ฮง

เซี่ีย่ ว

ฮงเซี่ีย่ ว ?

ไม่ใช่วา่ เป็นผูอหญงงคนใหม่?

สาวผมสีเหลืองมองเขาอย่างสงสัย ฮงเซี่ี่ยวเพง่งมาสักสองสามวัน แต่เธอยังไม่ไดอใหอ

บรงการใด ๆ ชายคนนี้รูอจัักเธออย่างไร?

ผก้ชายคนน่้เป็นตัำารวจห้ร่อ? สาวผมสีเหลืองเรง่มหวัน่ ไหวทีค่ วามคงดของเธอและจัออง

มองที่ ฉิงงเฟิงง อย่างสงสัย

"โออ ผมเคยใชอบรงการจัากฮงเซี่ี่ยวที่สปาอื่นมาก่อน เรียกคนอืน่ ก็ไดอถอาเธอไม่วา่ ง" ฉิงงเฟิง

งอธงบายอย่างรวดเร็วหลังจัากทีเ่ ขาเห็นสาว ๆ กำาลังสงสัย

เขาตอองปงดบังตัวเองตั้งแต่เขารูอวา่ หญงงสาวกำาลังเรง่มสงสัยว่าเขามีเหตุผลที่เขอามา แต่ลูก

เจัีย๊ บคนนี้คงไม่มีประสบการณ์พอที่จัะเล่นเกมกับเขาไดอ

"ใครก็ตามที่เขอามา ถือเป็นแขกของเรา โปรดไปที่หอองแรกฉิันจัะจััดการเรือ่ งนี้ ใหอคุณ"

สาวผมสีเหลืองนำา ฉิงงเฟิงง เขอาไปในหอองที่ปงดสนงทขณะยงม้ และไปหา ฮงเซี่ีย่ ว

ไม่มีหนอาต่างมีเพียงเตียงและโต๊ะในหอองที่ปงดสนงท ไม่ง่ายเลยแหะ

แหล่งกำาเนงดแสงเพียงอย่างเดียวคือหลอดไฟิบนเพดานกระจัายแสงสีแดงอบอุ่นทำาใหอ
บรรยากาศค่อนขอางร่ มรื่น
สงบนาทีต่อมา

สาวผมสีเหลืองกลับเขอามาในหอองดอวยความโกรธ เธอโกรธ ฮงเซี่ี่ยวและตบเธอเพราะ

เธอปฏงเสธที่จัะใหอบรงการ

สาวผมสีเหลืองตัดสงนใจัที่จัะไปเองในกรณีที่ ฉิงงเฟิงง กำาลังรออยู่

"ขอโทษนะสุดหล่อ แต่ ฮงเซี่ีย่ ว เป็นเมนส์เธอตอองหยุดพักในวันนี้คณ

ุ คงดว่าฉิันใหอ
บรงการคุณดีหรือไม่?" สาวผมสีเหลืองคลอองแขน ฉิงงเฟิงง ดอวยรูปลักษณ์ที่ดูน่ารัก

ฮงเซี่ีย่ วเป็นเมนส์ ?

ฉิงงเฟิงง กำาลังทออแทอ เขามาหา ฮงเซี่ี่ยว วันนี้ เพือ่ ที่เขาจัะช่วยเธอ ถอาไม่เจัอเธอแลอวจัะ

ช่วยไดอยังไง ?

สาวผมสีเหลืองยังคงสังเกตเห็น ฉิงงเฟิงง ไม่ตอบสนอง "สุดหล่อ ชุดใหญ่ 800 หยวน

ชุดเล็ก 300 คุณเอาแบบไหน ?"

"ขอโทษ แต่ฉิันไม่เลือกใครนอกจัากเธอ"

ฉิงงเฟิงง ขมวดคง้วและปฏงเสธสาวผมสีเหลือง

"สุดหล่อไม่ตอองอาย ฉิันเด็ดโคตรๆเลยนะ ฉิันสามารถทำาออรัลไดอ 32 แบบและ 72 ท่า

... "

สาวผมสีเหลืองกำาลังถอดเสื้อผอาของเธอขณะพูดกับ ฉิงงเฟิงง ในขณะทีเ่ ธอยังคงถู

หนอาอกของเธอกับเขา บ้าอะไรวะเน่ยอ ! ฉันมาเพ่ออช่วย ฮงเซี่ยอ ว เธอเสนอตััวมาทำาไม?

ฉิงงเฟิงง เรง่มตื่นตระหนกขณะเห็นหนอาอกของสาวผมสีเหลือง เด็กผูอหญงงคนนี้เปงดกวอาง

กว่าคนทีเ่ ขาพบในทวีปหมาป่า
ปึง!

ประตูถูกเตะออกมาจัากดอานนอกดอวยเสียงอันดัง

"หยุด ! นี่ตำารวจั!" ตำารวจัสาวกอาวเดงนไปขอางหนอาในเครื่องแบบของเธอในขณะที่

ตะโกนดัง ๆ เธอมีใบหนอาอ่อนโยนผงวสดใสเสอนผมยาวและร่ างสูง มีตำารวจัชายสองคน
ที่เต็มไปดอวยกลอามเนื้ออยูข่ อางหลังเธอ

เป็นตำารวจัหญงงที่สวยมาก !

ฉิงงเฟิงง ไม่อาจัเชื่อสายตาของเขาไดอ ถึงแมอตำารวจัสาวจัะใส่ เครือ่ งแบบของเธอ แต่เสน่ห์

ของใบหนอาและรูปลักษณ์ของเธอไม่สามารถปกปงดไดอ

ชุดฟิอร์มนั้นยัว่ ยวนผูอชายส่ วนใหญ่ไดอ

เธอไดอคะแนน 95 จัากการประเมงนของฉิงงเฟิงง

สาวผมสีเหลืองกรีดรอองและปงดหนอาดอวยเสื้อผอาเมื่อตำารวจัเขอา

หนึง่ ในขออดีของการปกปงดใบหนอาคือการหลีกเลีย่ งการถูกเปงดเผยโดยกลออง เธอยังคง

เรง่มตอนชีวงตใหม่ไดอหลังจัากออกจัากที่ถูกคุมขังเพราะไม่มีใครเห็นใบหนอาของเธอหรือ
รูอวา่ เธอเคยทำาอะไรมาก่อน

"คุณไม่กลัวตงดโรครึไง ยังหนุ่มอยูเ่ ลย?"

ตำารวจัสาวเทศนา ฉิงงเฟิงง เพราะเธอเห็นว่าเขายังดูหนุ่มอยู่

เธอรูอสึกหงุดหงงดกับคนประเภทนี้
เมื่อไม่นานมานี้ผูอชายคนหนึ่งที่ซี่้ ือบรงการประเภทนี้ไดอถูกเธอจัับและแกลองเธอในขณะ
ที่ถูกคุมขัง นอองชาย(เจัีย๊ ว)ของเขาถูกเตะโดยตำารวจัหญงงคนนี้และปัจัจัุบันเขายังอยูใ่ น
โรงพยาบาล

แมอวา่ เธอจัะมีใบหนอาที่สวยงาม แต่เธอก็เป็นผูอหญงงที่มีชื่อเสียงในเรื่องความรุนแรงที่

สถานีตำารวจั

"ผมไม่ไดอทำาอะไร ใหอผมอธงบายก่อน !"

ฉิงงเฟิงง ขมวดคง้วของเขาดอวยและรอองเรียนคำาพูดของหญงงตำารวจั “ฉิันมาเพือ่ ช่วยใครสัก

คน คุณจัะใส่ รอายผมไดออย่างไร?

"คุณกลอาปฏงเสธ ? แลอวผูอหญงงคนนี้เป็นใครละ ? ถอาคุณไม่ไดอมาออกรอบ?"

ตำารวจัหญงงชี้ไปทีเ่ ด็กผูอหญงงผมสีเหลืองและมองเขาอย่างเหยียดหยาม

ทุกคนจัะพยายามหาขออแกอตัวเมือ่ ใดก็ตามทีพ่ วกเขาถูกจัับ แต่พวกเขาไม่สามารถทำา

อะไรไดอกบั หลักฐานทั้งหมดที่เห็นตรงหนอา

"สาวสวย ฉิันมาที่นเี่ พือ่ ช่วยใครบางคน คุณจัะมากล่าวหาผมแบบนี้ไม่ไดอ"

ฉิงงเฟิงง ขมวดคง้วและพยายามต่อสูเอ พื่อตัวเอง

"ใครจัะไปเชื่อบอาอะไรคุณ ! พาพวกเขาทั้งหมดไปที่สถานีตำารวจั"

ตำารวจัเจั็ดถึงแปดคน จัู่ ๆ รีบวงง่ ขึ้นไปและไดอนำา ฉิงงเฟิงง และสาวผมสีเหลืองออกมา

ทันทีที่หญงงตำารวจัโบกมือใหอเธอ

"หือ ? นีไ่ ม่ใช่ ลี่ฉิงงเฟิงง ทำาไมคุณถึงมาที่นี่?" ตอนทีต่ ำารวจัจัับ ฉิงงเฟิงง ออกมาจัากสปา

หวังโบปรากฏตัวต่อหนอาเขา
"เป็นคุณ !"

ฉิงงเฟิงง ตกใจัเมื่อเห็น หวังโบ เขาโชคไม่ดีเลย เขาไม่ไดอคาดหวังว่าเขาจัะเจัอกับศัตรู

ของเขา

"ลี่ฉิงงเฟิงง คุณจัะคงดยังไงถอาฉิันไปบอกเซี่ี่ยวหยูว่ า่ คุณมาเทีย่ วที่สปาสกปรกแบบนี้ หือ

?"

หวังโบ เยาะเยอยดอวยการถากถาง

"ฉิันมาเพื่อช่วยเหลือคน"

ฉิงงเฟิงง ยังคงพยายามอธงบายแมอวา่ เขาจัะรูอวา่ มันไม่ไดอช่วยอะไรมากนัก

"ยังจัะปากแข็งอีก ไออคนโกหก !" หวังโบไม่เชื่อสง่งที่เขาพูดและมองเขาดอวยความชงงชัง

"คุณรออะไรกันอยู่ เอาเขาไปขึ้นรถ" ตำารวจัสาวตะโกนใส่ เพือ่ นร่ วมงานของเธอบอก

ใหอพา ฉิงงเฟิงง และคนอืน่ ๆ เขอามาในรถ

เวรเออย เกือบไปแลอว !!

“ฉิันเกือบจัะอยูท่ ี่นัน่ ตอนตำารวจัเขอามา”

หวังโบกำาลังเช็ดเหงื่อออกจัากหนอาผากขณะที่กาำ ลังเฝ้าอาดูตำารวจัดอวยความกังวลใจั

วันนี้หวังโบเพงง่ ปงดการขายเครือ่ งประดับมูลค่า 100,000 เหรียญ เขากะจัะมาเย่อกับ

สาวๆที่นซี่ี่ ะหน่อย

เขาไม่ไดอคาดคงดว่าเขาจัะเห็นตำารวจัจัับกุมคนอยูพ่ อดี

ถอาเขามาถึงก่อนหนอานี้สัก 10 นาที คนที่ถกู จัับก็จัะเป็นเขา

 บทที่ 7 ตำรรวจสรวทีร่ ออนแรง

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"หัวหนอรครับ ครรวนี้เรรส่ งรถตำรรวจมร 5 คันและจับไดอ 24 คน หนึง่ ในนั้นเป็นลูกจอรง

ของบริษัท Ice Snow เขรชื่อว่ร ลีฉงิ เฟิง" เจอรหนอรที่ตำรรวจผมสั้นเดินไปหรเจอรหนอรที่
ตำรรวจหญิิงและพููดดอวยเสียงตำ่ร

"บริษัท Ice Snow เป็นบริษัทขนรดใหญิ่ พูนักงรนของพูวกเขรจะมรที่นี่ไดออย่รงไร? ฉัน

จะไปสัง่ สอนเขรหน่อย" ตำรรวจหญิิงขมวดคิว้ ขยิบตรเล็กนออยและเดินไปที่รถตำรรวจที่
ฉิงเฟิงอยู่

"คุณเป็นพูนักงรนของบริษัท Ice Snow แต่คุณมรที่สถรนที่เช่นนี้ ? คุณเป็นคนทีเ่ ห็น

คุณค่รในคำรสอนของบริษัทหรือเปล่ร ? " ตำรรวจหญิิงนัง่ อยูห่ นอร ฉิงเฟิง และพููดจรสัง่
สอนแก่เขรอย่รงเย็นชร
"คนสวย ฉันเคยบอกคุณหลรยครั้งแลอวนะ ฉันอยูท่ ี่นเี่ พูือ่ ช่วยเหลือใครบรงคนทำรไมไม่
เชื่อฉัน?" ฉิงเฟิง กลอกดวงตรของเขร หัวใจของเขรเต็มไปดอวยควรมเศรอร

"ใครจะเชื่อคุณ" ตำรรวจหญิิงมองอย่รงเย็นชรที่ ฉิงเฟิง ท่รทีของกรรดูหมิ่นปรรกฏบน

ใบหนอรที่สวยงรมของเธอ

ในใจของเธอ ผูอชรยดีๆที่ไหนจะเขอรสปร !!

"เป็นกรรเดินทรงทีน่ ่รเบื่อจัง ฉันเล่รเรื่องตลกใหอฟังนะ ผูอหญิิงนมเล็กคนหนึ่งเธอยังไม่

แต่งงรน เมื่อวันที่เธอนัดบอด เธอถรมผูอชรย นมฉันเล็ก คุณจะทิ้งฉันไหม ? ผูอชรยคน
นั้นกล่รวว่รใหญิ่กว่รขนมปังหรือเปล่ร ผูอหญิิงตอบว่ร ใช่ ดังนั้นพูวกเขรจึงแต่งงรนกัน
แต่วนั รุ่งขึ้นหลังจรกแต่งงรน เขรรอองไหอขอหย่ร คุณรูอไหมว่รทำรไม? " ในรถตำรรวจ
ฉิงเฟิง ยิม้ เล็กนออยและถรมเจอรหนอรที่ตำรรวจถัดจรกเขร

"ทำรไม?" เจอรหนอรที่ตำรรวจผมสั้นถรมซอกแซก เขรทึ่งในเรื่องของ ฉิงเฟิง แมอแต่เจอร

หนอรที่ตำรรวจแสนสวยยังมองเขรอย่รงแปลกใจและเงียบ ๆ เดรคำรตอบ

แต่ตำรรวจหญิิงเป็นสรวสวยบริสุทธิ เธอไม่สรมรรถครดเดรคำรตอบไดอหลังจรกพูยรยรม
หลรยครั้ง ฉิงเฟิง หัวเรระเหลือบมองตำรรวจหญิิงและตอบว่ร

วันรุ่งขึ้นหลังจรกสมรสชรยคนนั้นคุกเข่รลงและรอองตะโกนขึ้นฟอร "อ่ร ... ขนมอบที่

เจริญิรุ่งเรือง!" (มันเป็นยี่หออขนมของจีนครับ ประมรณเนี้ย
https://www.google.co.th/search?
q=Miniature+Steam+Bun&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&source=lnms&tbm=is
ch&sa=X&ved=0ahUKEwjvuIn3sa3bAhWJbX0KHcy0CxcQ_AUICigB&biw=2133
&bih=1054)

(เอรตรงๆนิทรนเรื่องนี้พูระเอกมันลออเลียนตำรรวจสรวนัน่ แหละว่รนมเล็ก)
ฮ่รฮ่ร!

เจอรหนอรที่ตำรรวจผมสั้นหัวเรระ

เรื่องตลกของชรยคนนี้มีควรมหมรย เขรชอบ

"ฮึ่ม ! ฉันจะสัง่ สอนคุณเมื่อเรรถึงสถรนีตำรรวจ"

เจอรหนอรที่ตำรรวจสรวสวยจอองมองที่ฉงิ เฟิงเป็นฝืืนเป็นไฟ เธอส่ รยสะโพูกของเธอและ

เดินออกจรกรถตำรรวจเขอรไปในรถที่อยูข่ อรงหลังพูวกเขร เธอไม่ตอองกรรนัง่ กับชรยคนนี้

เธอมองหนอรอกที่แบนรรบของเธอและโกรธมรก เธอรูอสึกว่รคนที่น่รรังเกียจคนนี้กรำ ลัง

ดูถูกเธอ

"พูี่ชรย, คุณเป็นคนตลกจัง มีเรื่องอืน่ เล่รใหอฟังอีกไหม ?"

คนทีอ่ ยูใ่ นรถมองเขรดอวยควรมปรรรถนรที่จะขอใหอเขรเล่รเรื่องตลกต่อไป

"เอรล่ะฉันจะเล่รใหอฟังอีกสักเรือ่ งหนึง่ แลอวกัน"

ฉิงเฟิง ยิม้ บรงๆดอวยควรมภูมใิ จ เขรเป็นผูอชรยของสรวๆมรกมรยในทวีปหมรป่รและจีบ

สรวสวยทั้งหลรยดอวยเรื่องตลกของเขร

ครึ่งชัว่ โมงต่อมร

รถตำรรวจมรถึงสถรนีตำรรวจ ฉิงเฟิง ถูกนำรตัวไปที่หอองสอบสวน

"ชื่อ อรยุ อรชีพู"

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงนัง่ ที่โตะะและถรม ฉิงเฟิง อย่รงเย็นชร เธอไม่มคี วรมรูอสึกที่ดีต่อ

ชรยตรงขอรมเธอ
"ฉิงเฟิง อรยุ 24 ปี พูนักงรนขรยของ บริษัท Ice Snow"

"ทำรไมคุณถึงไปที่นัน่ ?"

"สมองคุณมีปัญิหรหรือเปล่ร ? ผมบอกไปหลรยครั้งแลอวไงว่รผมไปช่วยคน !!"

"นี่มันท่รทีอะไรของคุณ ? พููดตรงไปตรงมรแลอวเรรจะผ่อนปรนถอรคุณต่อตอรนเรรคง
ตอองใชอกรำ ลัง"

"ก็ฉันไม่ไดอทำรอะไร คุณตอองกรรใหอฉันพููดอะไรละ ?"

ฉิงเฟิง โกรธจรกคำรพููดของเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิง เสียงของเขรเย็นชรขึ้น

"ฮร! ดูเหมือนว่รฉันคงตอองสอนบทเรียนใหอสักหน่อย"

เมื่อเธอเห็นท่รทีปรกแข็งของ ฉิงเฟิง เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงจึงตัดสินใจทีจ่ ะสั ง่ สอนเขร

หัวหนอร มีคนรรยงรนผูอช่วยหัวหนอร เรือ่ งที่คณ

ุ หักขรทีส่ รม.....ของโจรข่มขืน คุณทุบตี
ใครไม่ไดออีกแลอวนะครับ "

เจอรหนอรที่ตำรรวจผมสั้นลุกขึ้นยืนและพูยรยรมปอองกันเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงไม่ใหอสอน
บทเรียน ฉิงเฟิง

เขรรูอวร่ หัวหนอรของเขรเกลียดชังคนทำรชัว่ อวัยวะเพูศชรยของผูอตอองหรก่อนหนอรนี้หัก

โดยเธอ

"ในฐรนะหัวหนอรของคุณ ฉันขอสัง่ ใหอคุณออกไปจรกหออง"

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงยกมือขึ้น ใบหนอรของเธอเย็นชรและหนรวเย็น

"พูี่ชรย....., โชคดีนะ"
เจอรหนอรที่ตำรรวจผมสั้นมีท่รทรงสงสรร ฉิงเฟิง เขรตอองออกจรกหอองไปตรมคำรสัง่ ของ
ตำรรวจสรว

แกระก !

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงล็อกประตูและเดินดอวยขรเรียวยรวของเธอไปหรฉิงเฟิง ดวงตร
ของเธอเต็มไปดอวยควรมรังเกียจ

"คนสวย คุณมีปัญิหร"

ฉิงเฟิง มองหนอรอกของเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงและพููดเบร ๆ

จรกกรรสังเกตของเขร เขรตระหนักว่รหนอรอกของเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงนั้นแบนรรบ
เหมือนสนรมบิน

ตำรรวจสรวสวยขนรดนี้ทำรไมแบนรรบเช่นนี้ เหลือจะทนจริงๆ

หมอไม่จำรเป็นตอองดูแลผูอสูงอรยุเท่รนั้น แต่จำรเป็นตอองดูแลผูอหญิิงสวยๆดอวย

แมอวร่ เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงจะดูไม่เป็นมิตรต่อเขร แต่ตรมหลักธรรมในกรรใหอบริกรร

ประชรชนดอวยจรรยรบรรณหมอ เขรตอองกล่รวถึงควรมบกพูร่ องของเจอรหนอรที่ตำรรวจ
หญิิงดอวย เขรเตรียมที่จะ

"บ่มเพูระ" บริเวณหนอรอกของเธอ ... ไม่ ไม่ใช่ เขรตั้งใจจะรักษรมัน

อะไร?

ฉันมีปัญิหร?

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงตะลึงงัน
เธอไดอพูบกับคนจำรนวนมรก แต่นเี่ ป็นครั้งแรกที่เธอไดอพูบกับคนบอรบอเช่น ลี่ฉิงเฟิง ที่
อยูด่ ีๆกลอรทีจ่ ะบอกว่รเธอมีปัญิหร

เธอจะไม่ทนอีกต่อไป

"นรยอะสิมีปัญิหร ครอบครัวของนรยทั้งหมดนัน่ แหละทีม่ ีปัญิหร!"

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงขมวดคิ้วและตะโกนอย่รงดุเดือดที่ ลี่ฉิงเฟิง

"ขอโทษนะคุณตำรรวจคุณสรมรรถดูถูกฉัน แต่คุณอย่รมรดูถูกพู่อแม่ของฉัน !"

ฉิงเฟิง ขมวดคิ้วเล็กนออยและแววตรของเขรก็เปลี่ยนไป

พู่อแม่ของเขรเป็นขออจำรกัด เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงดูถูกเขรไดอ แต่เธอไม่สรมรรถดูถูกพู่อ

แม่เขรไดอ

"นรยตอองกรรใหอฉันขอโทษหรือ ? ตลก ไม่มีทรง"

"ผูอหญิิงที่ดุรอรยรุนแรงเช่นคุณจะไม่มีใครอยรกจะแต่งงรนดอวยหรอกนะ”

"ไออบอร ! กลอรดียงั ไงมรแช่งฉัน คอยดูวร่ ฉันจะจัดกรรกับนรยยังไง ! "

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงสรวสวยโกรธและเดินไปที่ ลี่ฉิงเฟิง

ย่ะ !

ทันทีทันใดนั้นตำรรวจสรวใชอเทอรขวรของเธอเตะไปที่ร่รงกรยของ ฉิงเฟิง เธอตอองกรรที่

จะทำรรอรย "นอองชรยคนเล็ก(เจีย๊ ว)" ของเขร

ลี่ฉิงเฟิง มีสัญิชรตญิรณที่วอ่ งไว เขรเอรขรของเขรยึดหนีบกับเขรของเจอรหนอรที่ตำรรวจ

หญิิง ชุดชั้นในของเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงโผล่ออกมร มันเป็นสีดำรบริสุทธิ
"ลูกไมอสีดำร"

ลี่ฉิงเฟิง ยิม้ บรง ๆ และกล่รวอย่รงครดไม่ถึง

เขรเสียใจในคำรพููดของเขรทันทีที่เขรเห็นเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงจอองมองเขรดอวยควรม
โกรธเป็นฝืืนเป็นไฟดอวยเจตนรฆ่ร

"ไปตรยซะ ไออหื่น ! "

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงเหวีย่ งมือชก ลีฉ่ ิงเฟิง แต่น่รโชคไม่ดี ทีเ่ ธอกำรลังยืนขรเดียว

เธอจึงเสียสมดุลและลอมลงไปหร ลี่ฉิงเฟิง ริมฝืีปรกของเธอลอมทับบนริมฝืีปรกของ ลี่

ฉิงเฟิง

อืม.....หวรน หอม และรสชรติดีกว่รเมล่อน

"ฉันใหอคุณหอรดรว"

ลี่ฉิงเฟิง ลูบริมฝืีปรกของเขรและใหอคะแนนริมฝืีปรกเล็ก ๆ ของเจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิง

อะไร? ห้าดาว?

คุณคิดว่าฉันเป็นผลิตภัณฑ์ที่คณ
ุ กำาลังตรวจสอบคุณภาพหรออไง?

จูบแรกของฉันหรยไปแลอว

เจอรหนอรที่ตำรรวจหญิิงอยรกจะรอองไหอ เธอรูอสึกว่รเธอลืมตรวจสอบดวงชะตรของเธอ
ก่อนออกจรกบอรนในวันนี้ นับตั้งแต่ที่เธอเจอชรยคนนี้ โชครอรยเขอรหรเธอไม่หยุด
 บทที่ 8 ความเข้าใจผิดของหลินซู่

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

แตะแตะแตะ ...

แม้วา่ เสียงจะเบา แต่ฉงิ เฟิงสามารถได้ยนิ เสียงฝีีเท้าจากภายนอกได้

มีใครมาที่นี่?

ฉิงเฟิงตกใจมาก เขารีบปล่อยตัวเจ้าหน้าที่ตำารวจหญิิง

การเคลื่อนไหวของทั้งสองไม่ได้น่าดู ยังคงมีรอยลิปสติกสีแดงสดใสติดอยูบ่ นปาก

ของเขาจากการจูบครั้งแรกของเจ้าหน้าที่ตำารวจหญิิงและเขาไม่ต้องการให้ใครเหนน

"ฉันจะฆ่านาย !! "
หลังจากตำารวจหญิิงหลดดออกมาได้ หน้าตาอันงดงามของเธอเตนมไปด้วยความโกรธ เธ
อตี ฉิงเฟิง ซำ้า ๆ ด้วยมือเลนก ๆ ของเธอ

จากท่าทางรดนแรงของเธอ ดูเหมือนจะฆ่าชายคนนี้ให้ได้ที่ได้จูบครั้งแรกของเธอไป

"ซู เมิง่ เหยา !!, หยดดเดีย๋ วนี้ !"

ประตูห้องถูกเปิดออกและได้ยินเสียงทีด่ ังจากระยะไกล หลังจากนั้นชายหนด่มที่สูงและ

ดูดีมีกาำ ลัง เดินเข้ามาในห้อง

"รอง รองหัวหน้าจาง ... ทำาไมคดณถงงมาที่นี่?"

เจ้าหน้าที่ตำารวจหญิิงรีบยืนขง้นและพููดติดอ่าง

ชายหนด่มทีเ่ ข้ามาคือ จางจดน รองหัวหน้าที่อายดน้อยที่สดดในเมืองทะเลตะวันออกเขาได้

แก้ปัญิหาหลายคดีใหญิ่ ๆ และมีชื่อเสียงที่ดีในกองกำาลังตำารวจ

"ซูเมิ่งเหยา ทำาไมผมถงงมาอยูท่ ี่นงี่ ้ันเหรอ? ถ้าาผมไม่มาที่นคี่ ุณจะทุบตีประชาชนอีก

คนหรือยังไง ?"

จางจุน กล่าวอย่างเข้มงวด ความโกรธปรากฏขง้นบนใบหน้าที่ดูเข้มแขนงของเขา

ในเดือนที่ผา่ นมา สถานีตำารวจได้รับคำาร้องเรียนมากกว่าสิบข้อร้องเรียนเกี่ยวกับตำารวจ

หญิิง ซู เมิ่งเหยาที่ทดบตีประชนชน

"รองหัวหน้า ลี่ฉิงเฟิง ก่ออาชญิากรรมตอนยังหนด่ม ฉันกำาลังสอนบทเรียนเขาเพูือ่ ให้

เขาเปนนประชาชนที่ดี"

ซูเมิ่งเหยา ยืนขง้นและพููดกับ จางจุน ขณะที่ยน่ จมูกน่ารักของเธอ

"เอาล่ะ ซูเมิ่งเหยา ปล่อยเขาได้แล้ว"

จางจุน โบกมือและบอก ซูเมิ่งเหยา ให้ปล่อย ฉิงเฟิง

"รองหัวหน้าจาง เราปล่อยเขาไม่ได้นะ เขาทำาผิดกฏหมายเราต้องคดมตัวเขาไว้ก่อน"

เหนนได้ชัดว่า ซูเมิ่งเหยา ไม่ได้วางแผนที่จะปล่อย ฉิงเฟิง ออกไปได้อย่างง่ายๆ ถงงแม้

เจ้านายของเธอจะพููด แต่เธอกนยงั ยืนยันที่จะคดมตัวเขาอยู่

"ซูเมิ่งเหยา , CEO ของบริษัท Ice Snow, หลินซู่ ได้จ่ายเงินประกันตัวแล้ว

ปล่อยเขาให้เปนนอิสระ"

จางจดนขมวดคิ้วและดูอารมณ์ไม่ดี

อะไร?

หลินซู่ จะพูาเขาออกไป?

ซูเมิ่งเหยา อ้าปากกว้างด้วยความประหลาดใจ เธอตะลงง

นี่มันบ้าอะไรกัน

หลินซู่ เปนนสาวงามหมายเลขที่ 1 ของเมืองทะเลตะวันออก เธอเปนน CEO ของ

บริษัท Ice Snow และเปนนนักธดรกิจหญิิงชั้นนำา ฉิงเฟิง เปนนเพูียงลูกจ้างตัวเลนกๆ
ของบริษัท ทำาไมซีอีโอถงงออกหน้ามาประกันตัวเขา?

ถงงแม้วา่ ซูเมิง่ เหยา จะเตนมไปด้วยความสับสน แต่ในเมื่อรองหัวหน้าจาง เปนนคนพููดกน

ต้องเปนนความจริง

เธอต้อง ... ปล่อยชายคนนี้ไปชัว่ คราว

"สาวสวยชือ่ ของคดณคือ ซูเมิ่งเหยา ใช่ไหม ฉันจะจำาคดณเอาไว้"

ฉิงเฟิง มองไปทีเ่ จ้าหน้าที่ตำารวจสาวสวยและพููด

เขาสนใจผู้หญิิงสาวสวยคนนี้มาก

"หึ ! อย่าตกอยูใ่ นมือของฉันอีกละกัน ไม่ง้ันฉันจะทดบตีคณ

ด "

ซูเมิ่งเหยา มีสีหน้าทีเ่ ตนมไปด้วยความเยนนชาและเตนมไปด้วยความโกรธต่อชายทีอ่ ยู่

ข้างหน้าของเธอ

"ซูเมิ่งเหยา นีเ่ ปนนโนขตขอความช่วยเหลือจาก ฮงเซี่ยว เธอถูกลักพูาตัวฉันหยิบ

จดหมายของเธอมาดู ดังนั้นฉันจงงพูยายามจะช่วยเธอ คดณสามารถถามเธอได้"

ฉิงเฟิง วางโน้ตไว้บนโตขะก่อนทีเ่ ขาจะจากไป

เขาเชื่อว่าโน้ตนี้จะล้างชื่อให้เขา

นอกสถานีตำารวจ

หลินซู่ ยืนอยูต่ ิดกับ BMW ด้วยใบหน้าที่สวยงามและร่ างกายที่งดงามของเธอ การ

แสดงออกของเธอเยนนชา

เธอรู้สงกอับอายที่สามีของเธอไปที่แห่งนั้น

เมื่อฉิงเฟิงถูกจับ เจ้าหน้าที่ตำารวจได้ติดต่อบริษัท Ice Snow ทันที ดังนั้น หลินซู่

จงงรู้เรื่องโดยตรง

แม้วา่ หลินซู่ ไม่ชอบ ฉิงเฟิง แต่เขาเปนนสามีของเธอ เพูือ่ ป้องกันไม่ให้เขาพููดว่าเธอว่า

ขาดความรับผิดชอบ เธอจงงต้องประกันตัวเขาออกไป
เมื่อฉิงเฟิงเดินออกมา หลินซู่ มองเขาอย่างเยนนชา แววตาของเธอเตนมไปด้วยความผิด
หวัง

บรื้น !

หลินซู่ เดินเข้าไปในรถ บิดกดญิแจและขับรถออกไปโดยปล่อยให้เขาอยูร่ ิมถนน

"เฮ้อ..... เธอจะไม่ให้ฉันได้มีโอกาสที่จะอธิบาย?"

ฉิงเฟิง ถอนหายใจขณะที่มองไปที่รถที่ขับออกไป

เขาอยากจะอธิบายให้ หลินซู่ ทราบว่าเขาไปที่สปาเท้าเพูื่อช่วยคนเท่านั้น

แต่ หลินซู่ ไม่ได้ให้โอกาสเขาและขับรถออกไปทันที

"เออ ดี ฉันเดินกลับกนได้"

ฉิงเฟิงสัมผัสกระเป๋าเงินที่วา่ งเปล่าของเขา เขาไม่มเี งินเรียกรถแทนกซี่ เขาจงงต้องเดิน

กลับ

โชคดีที่เขาอยูไ่ ม่ไกลเท่าไร เขาเดินอย่างรวดเรนวและภายใน 30 นาทีเขากลับมาถงงที่

แมนชัน่ หมายเลข 13

แต่ประตูของคฤหาสน์ถูกลนอคจากภายใน

เหนนได้ชัดว่าหลินซู่โกรธเขาและไม่ยอมให้เขาเข้าไปในบ้าน

เขา ... ถูกให้นอนนอกประตู...

ฉิงเฟิง ยิม้ อย่างขมขืน่ และนัง่ อยูบ่ นบันไดอยูห่ น้าประตู รูปลักษณ์ของความหดหู่

ปรากฏใบหน้าของเขา
เขาเคยถูกทอดทิ้งเมื่อตอนทีเ่ ขายังเดนกโดยครอบครัวของเขา หลังจากที่ได้แต่งงานแล้ว
เขากนยังถูกทิ้งโดยภรรยาของเขาอีกครั้ง

เขารู้สงกเหงาและไร้ที่พูงง่ พูิง เขาแต่งงานทำาไม? นอกเหนือจากการปฏิบัติตาม

ปรารถนาของปู่ของเขา เขายังต้องการที่จะมีชีวติ ที่เงียบสงบด้วย

แต่ตอนนี้ละ?

เขาถูกขังอยูน่ อกบ้านโดยภรรยาของเขา เขารู้สงกองดอัด

เขาตัดสินใจว่าถ้า หลินซู่ ไม่เปิดประตูให้เขาวันนี้ เขากนจะนำาเรื่องนี้มาเปนนประเดนนเพูื่อ

ขอหย่าในวันพูรด่งนี้ ดังนั้นทั้งคู่จะได้ไม่ต้องมาทนทดกข์ทรมานอีก

ภายในห้อง

ใบหน้าสวยของ หลินซู่ เตนมไปด้วยความขัดแย้ง

มองผ่านหน้าต่างออกไป เธอเหนนอากาศเยนนและเธอกนรู้วา่ อากาศหนาวมาก

มีหลายครั้งทีเ่ ธออยากจะเปิดประตูให้ ฉิงเฟิง เข้ามา

แต่เธอโกรธมากเมื่อคิดถงง ฉิงเฟิง ไปทีส่ ปาเท้าเพูื่อหาผู้หญิิง สดดท้ายเธอกนไม่ได้เปิด

ประตู เธอนัง่ อยูบ่ นโซฟาในห้องนัง่ เล่นและหลับไป

... ..
วันถัดไป.

หลินซู่ ลดกขง้นจากโซฟาและล้างหน้า เธอจะหาอะไรกิน แต่พูบว่าตู้เยนนว่างเปล่า

แม่บ้านไม่ได้อยูท่ ี่นี่และเธอกินอาหารที่เหลือไปหมดนานแล้ว
หลินซู่ เปิดประตูห้องและสีหน้าเยนนชาของเธอ มีร่องรอยของความกังวลปรากฏไปทัว่
ดวงตาของเธอ เธอคิดว่าตั้งแต่ตอนที่เธอไม่ได้เปิดประตู ฉิงเฟิง น่าจะไปที่พูักค้างคืน
ตามโรงแรม

แต่เธอกนลืมไปว่า ฉิงเฟิง ไม่มีเงินในกระเป๋าเลยสักแดง แลาวเขาจะเอาเงินที่ไหนไปพูัก

ที่โรงแรม ?

เธอไม่ชอบชายคนนี้ แต่เขากนเปนนสามีของเธอ เธอปิดประตูลนอคประตูใส่ เขาและทำาให้

เขาต้องนอนนอกบ้าน ไม่วา่ จะมองยังไงเธอกนเปนนฝี่ายผิด

"พูรด่งนี้พูวกเราไปหย่ากันเถอะ......."

ฉิงเฟิง ไม่ได้มอง หลินซู่เลย เขามองไปที่ท้องฟ้าข้างนอกและพููดออกมาเบา ๆ

เสียงของเขาเยนนชาและเตนมไปด้วยความรู้สงกของอารมณ์ที่ว า่ งเปล่า

ความผิดหวัง

เขารู้สงกผิดหวังกับ หลินซู่ อย่างสิ้นเชิง เขาไม่ได้คาดหวังว่าภรรยาของเขาจะทำาให้

เขาต้องนอนข้างนอกบ้านในเวลากลางคืน

ตอนนี้เมื่อความสัมพูันธ์มาถงงจดดที่ทำาให้เจนบปวด คู่รักจะกลายเปนนคนแปลกหน้า

หย่าเหรอ ?

หลินซู่ คิดว่าเธอได้ยินผิด เขาคนนี้บอกเธอว่าเขาต้องการที่จะหย่า

มันเปนนสิ่งที่เธอใฝี่ฝีัน แต่เมื่อ ฉิงเฟิง พููดคำาเหล่านี้ออกมา เธอกนมีความรู้สงกที่หลาก

หลาย มันยากที่จะอธิบายว่าเธอมีความสดขหรือเศร้ากันแน่
"ตกลง ตั้งแต่ที่คดณก้าวเท้าไปที่สปาเพูื่อหาผู้หญิิงโสเภณี แม้วา่ เราจะหย่ากันแต่คณ
ด จะ
ไม่ได้แม้แต่แดงเดียว"

หลินซู่ ได้ตกลงที่จะหย่ากับเขาอย่างทันที เธอเข้าใจ ฉิงเฟิง ผิดเตนมๆ

นอกจากนี้เธอปฏิเสธที่จะให้อะไรเขาแม้แต่แดงเดียว ทำาให้การแต่งงานและการหย่า
ครั้งนี้เขาไม่ได้อะไรเลย

เปนนผู้หญิิงที่เยนนชาอะไรเช่นนี้
 บทที่ 9 ฉันลาออก !

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

“ตกลง ! พรุ่งนี้หย่ากัน"

ฉิงเฟิง กล่าวอย่างเย็นชาและเดินออกไปข้างนอก

เขารู้วา่ เขาไปทีส่ ปาเท้าเพื่อช่วยใครคน แต่หลินซู่ เข้าใจเขาผิดอย่างชัดเจน

เขาควรจะถูกตำาหนิ ? หลินซู่่ ไม่ได้ให้โอกาสเขาอธิบายอะไรเลยและปิดประตูใส่ หน้า

เขา

ยังจำาเป็นต้องอธิบายอะไรหรือไม่? เห็นได้ชัดว่าไม่จำเาเป็น็นแล ว เนือ่ งจากเขาได้ตัดสิน

ใจหย่าแล้วจึงไม่จำาเป็นต้องอธิบายอะไรอีก

เขารอจนถึงวันพรุ่งนี้เท่านั้นที่จะหย่าเพราะวันนี้เขาต้องลาออกจากงานก่อน
เซี่ยหวานชิว และ จำางเซูี่ยวหย่่ ทั้งสองได้ดูแลเขาอย่างดีและเขาไม่ต้องการลาออก
โดยที่ไม่บอกอะไรสักคำา เขาต้องการบอกพวกเธอก่อนเกี่ยวกับเรื่องลาออกจากบริษััท

ครึ่งชัว่ โมงหลังจากนั้น

เมื่อเขามาถึงฝ่ายขายที่บริษััท Ice Snow เขาก็ได้ยินเสียงวุน่ วายเกี่ยวกับการพูดคุย

พนักงานหนุ่มคนใหม่ ลี่ฉิงเฟิง ไปสปาเท้าเมื่อวานนี้เพือ่ หากระหรี่ แต่ตำารวจจับตัวได้

"
"คุณได้ยนิ จากใคร?"

"ผู้จัดการหวังโบบอกมาอย่างนั้นมันต้องเป็นความจริงแน่นอน"

"นีม่ ันไม่น่าเชื่อเลย เขาเป็นคนที่หล่อมากเลยนะ ฉันไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้"

"ฮี่ๆๆ ~ วันนี้เขาต้องถูกไล่ออกจากการกระทำาของเขาแน่นอน"

มีการพูดคุยกันอย่างกว้างขวางในจำานวนมากกว่าสิบคนของแผนกขาย เสียงของพวก
เขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

บริษััท Snow Ice เป็น บริษััท ขนาดใหญ่และให้ความสำาคัญกับบทบาทของ

พนักงานของบริษััท เมื่อพนักงานละเมิดกฎ พวกเขาจะถูกไล่ออก

เมื่อ ฉิงเฟิง มาถึงแผนกขายเขาได้ยินการสนทนาของคนเหล่านั้น แต่เขาขี้เกียจเกินกว่า

ที่จะอธิบาย

คนที่บริสุทธิ์ยงั ไงก็ยังบริสุทธิ์วนั ยังคำ่าแม้วา่ เขาจะไม่ได้พูดก็ตาม คนผิดยังไงก็คงมี

ความผิดแม้วา่ เขาจะปฏิเสธมันก็ตาม
เขามีความรู้สึกที่ชัดเจน เขารู้วา่ เขาไปที่นัน่ เพือ่ ช่วยเหลือคนอืน่ ดังนั้นเขาจึงไม่จำาเป็น
ต้องอธิบายให้ทุกคนทราบ เขาไม่ได้รับผลกระทบอะไรจากคนอืน่

หัวใจของเขาแข็งแกร่ งเหมือนเหล็ก

"โอ๊ะ โอ นีม่ ันลี่ฉิงเฟิงไม่ใช่หรือ ตำารวจปล่อยตัวนายมาได้ยงั ไงนะ?"

หวังโบพูดเยาะเย้ยเมื่อเห็น ฉิงเฟิง เดินเข้ามา การแสดงออกของเขามืดครึ้มเพราะเขา

ไม่ชอบคนที่อยูข่ ้างหน้า ดังนั้นเขาจึงต้องการทำาให้เขารู้สึกลำาบากใจ

"ก็ฉนั ไม่ได้ทำาอะไรผิด ดังนั้นฉันได้รับการปล่อยตัวออกมา"

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆาๆ ... โอ้ย ฉันขำาจนจะตายแล้ว แล้วทำาไมคุณไปที่สปาละ?"

"ไม่ใช่เรื่องของคุณ ว่าทำาไมฉันถึงไปที่นัน่ "

ฉิงเฟิง ตอบโต้กลับ เนือ่ งจากเขาตัดสินใจที่จะลาออก เขาจึงไม่สนใจ หวังโบ

"พ่อหนุ่ม ภาพพจน์ของคุณเสียหายไปแล้ว บริษััท Ice Snow ไม่ต้องการคนอย่าง

คุณ ฉันจะบอกให้ประธานไล่คุณออก"

การแสดงออกของหวังโบมืดครึ้ม เขาตัดสินใจที่จะไล่ชายคนนี้ออก

"มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่?"

เมื่อ หลินซู่่ มาถึง บริษััท เธอได้ยินเสียงจากฝ่ายขายและตัดสินใจเข้ามาดู

"ท่านประธาน คุณอยูท่ ี่นี่พอดี ลี่ฉงิ เฟิง ไปสปาเท้าเพือ่ หาผู้หญฺงเมื่อวานนี้ ภาพพจน์

ของเขาเป็นความเสียหายต่อบริษััทดังนั้นผมขอแนะนำาให้ไล่เขาออก"
หวังโบ รีบวิง่ ไปทีด่ ้านหน้าของ หลินซู่่ และกล่าว เขาอธิบายถึงความเลวร้ายของ ลี่
ฉิงเฟิง ในทุก ๆ ทางที่เป็นไปได้

เขา ... เป็นพนักงานในบริษััทของฉัน หลินซู่่ ยกศีรษัะขึ้น การแสดงออกของเธอ

เปลีย่ นไปเมือ่ เธอเห็น ลี่ฉงิ เฟิง ยืนอยูห่ น้าแผนกขาย

เมื่อวานนี้เธอได้ยนิ ว่าฝ่ายขายกำาลังรับสมัครพนักงาน แต่เธอไม่ได้คาดคิดว่า "สามี"

ของเธอจะได้รับการว่าจ้าง ตอนนี้เธอกำาลังคิดว่าเธอควรจะไล่เขาออกดีหรือไม่

อย่างไรก็ตาม บริษััท Ice Snow เป็น บริษััท ขนาดใหญ่และชื่อเสียงเป็นสิ่งที่

สำาคัญมาก คนที่มบี ุคลิกและภาพพจน์ไม่ดเี ช่นเขาไม่ควรอยูใ่ นบริษััท

"ท่านประธาน ไล่เขาออกเลย คนแบบเขาไม่ควรอยูใ่ นบริษััทของเรา"

"ใช่ ผมเห็นด้วยกับการไล่เขาออก"

"ใช่ ไล่เขาเลย พวกเราไม่สามารถปล่อยให้แอปเปิ้ลเน่าผลเดียวทำาลายทั้งตะกร้า"

คนรอบข้างพูดคุยกัน เป้าหมายของพวกเขาคือการไล่ ลีฉ่ ิงเฟิงออกจากบริษััท Ice

Snow
"ผู้อำานวยการเซีย่ คุณเป็นผูอ้ ำานวยการฝ่ายขายและเขาเป็นลูกจ้างในแผนกของคุณ คุณ
คิดอย่างไร?"

แม้วา่ หลินซู่ อยากจะไล่ ลี่ฉงิ เฟิงออก แต่นเี่ ป็นแผนกฝ่ายขาย เธอยังต้องการ

ความเห็นของ เซีย่ หวานชิว

เซูี่ยหวานชิว รู้สึกไม่ดเี มื่อเห็นว่า ฉิงเฟิง กำาลังโดนรุมประชาทัณฑ์

แม้วา่ คำาพูดของหวังโบจะมีความหมาย แต่เธอก็ยังสงสัย เหตุการณ์ที่สถานีรถไฟแสดง
ให้เห็นว่า ลีฉ่ ิงเฟิง นั้นเป็นคนดี

ถ้า ลี่ฉิงเฟิง มีภาพพจน์ที่ไม่ดี ทำาไมเขาช่วยเธอไว้บนรถ?

"ประธาน ฉันไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ แต่ฉันเชื่อว่า ลีฉ่ ิงเฟิง ต้องมีเหตุผลที่

จะต้องไปที่สปา เขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้นหรอก ฉันต้องการให้โอกาสเขา"

เซูี่ยหวานชิว หายใจเข้าและตัดสินใจทีจ่ ะช่วยเขา

"คุณกำาลังจะช่วยเขา?"

ใบหน้าที่สวยงามของ หลินซู่ ตตะลึง เธอไม่ได้คาดคิดเลยว่า เซีย่ หวานชิว จะพูดเพื่อ

ช่วยเหลือพนักงานธรรมดาคนหนึง่

"ท่านประธานฉันก็ยังหวังว่าคุณจะให้โอกาสกับพี่ใหญ่ลี่ได้โปรดอย่าไล่เขาออกเลย"

ทันใดนั้น จางเซี่ยวหยู่ เดินออกมาจากฝูงชนและพูดด้วยเสียงตำ่า

เธอเป็นเพียงพนักงานธรรมดาของฝ่ายขายและคำาพูดของเธอไม่ได้มีน้ ำาหนักมากนัก อย่

ย่างไรก็ตาม ลี่ฉิงเฟิง ช่วยเธอเมื่อวานนี้ ดังนั้นเธอจึงต้องช่วยเหลือเขาอย่างเป็น
ธรรมดา

หลังจากได้ยินคำาพูดของ เซีย่ หวานชิว และ จางเซี่ยวหยู ่ หลินซู่ ก็เงียบไป

เธอไม่ได้คาดคิดว่าสามีของเธอจะเข้ามาทำางานที่บริษััทเพียงวันเดียว แต่กลับมีผู้หญิง
สองคนพูดเพือ่ ช่วยเขา นอกจากนี้หนึ่งในนั้นคือผูอ้ ำานวยการฝ่ายขาย

"ขอบคุณนะ แต่ฉันตัดสินใจจะลาออกแล้ว"

ฉิงเฟิง ยิม้ เล็กน้อยและขอบคุณ เซีย่ หวานชิวและจางเซี่ยวหยู ่

เซูี่ยหวานชิว และจำางเซูี่ยวหย่่ เชื่อในตัวเขามากกว่าภรรยาของเขา พวกเธอทำาให้เขา
ประทับใจมาก

เขาได้บรรลุความปรารถนาที่จะได้เห็น เซีย่ หวานชิว และ จำางเซูี่ยวหย่่ อีกครั้งก่อนที่

เขาจะลาออก มันแย่มากที่เขาไม่มีเงินในกระเป๋าเลย แต่พวกเธอก็ปฏิบัติกบั เขาเป็น
อย่างดี

"ฮ่าฮ่า! ท่านประธานเขาลาออกด้วยตัวเอง เขาต้องทำาผิดมาแน่ๆ"

หวังโบ หัวเราะด้วยความชิงชัง

หลายคนในบริเวณโดยรอบ ยังคงดูถูก ลีฉ่ ิงเฟิง เนือ่ งจากพวกเขาคิดว่าเขาทำาผิด

"ขอโทษันะ นีเ่ ป็นฝ่ายขายของบริษััท Ice Snow ใช่หรือไม่ ?"

ทันใดนั้นมีเสียงดังและชัดเจนและได้มีเจ้าหน้าที่ตำารวจสองคนเดินเข้ามาทุกคนก็ตกใจ
เมื่อเห็นตำารวจขณะที่พวกเขาอยูใ่ นทีส่ าธารณะ

"นีค่ ือฝ่ายขายมีอะไรให้ช่วยคะ ?"

หลินซู่ ขมวดคิ้วเล็กน้อยและใบหน้าสวยงามของเธอเต็มไปด้วยความสับสน

"สวัสดีครับ ใครชื่อ ลี่ฉิงเฟิง ?"

"พวกคุณมองหาเขาทำาไมคะ ?"

"คือมันเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่สปาเท้าเมื่อคืนนี้ครับ"

เจ้าหน้าที่ตำารวจด้านซ้ายมือ ที่ตัดผมสั้นกล่าว

"พวกลูกพี่, คุณมาที่นเี่ พื่อจับกุมตัวเขาใช่หรือไม่ เขาคนนี้แหละ ลีฉ่ ิงเฟิง"

หวังโบชี้ไปที่ ฉิงเฟิง อย่างตื่นเต้น

เมื่อเขาเห็นเจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนหวังโบมัน่ ใจว่าพวกเขามาที่นเี่ พื่อจับกุม ลี่

ฉิงเฟิง ถ้าพวกเขาจับกุมชายคนนี้ จำางเซูี่ยวหย่่ ก็จะเป็นของเขา

เจ้าหน้าที่ตำารวจรู้สึกขุ่นเคืองเมื่อได้ยนิ คำาพูดของหวังโบและมองเขาอย่างเย็นชา

"คุณ ลี่ฉิงเฟิง นีเ่ ป็นตรารางวัลสำาหรับการเป็นพลเมืองดี ขอบคุณสำาหรับความพยายาม

ที่จะช่วยเหลือ ฮงเซูี่ยว จากสปาเท้าเมื่อคืนนี้"

เจ้าหน้าที่ตำารวจที่มีผมสั้นเดินอย่างรวดเร็วไปหา ลี่ฉิงเฟิง และมอบตรารางวัลให้เขา

หวังโบ มึนงง พวกเขาไม่ได้มาที่นเี่ พือ่ จับกุมชายคนนี้หรือ? ทำาไมพวกเขามอบรางวัล

แทน?
 บทที่ 10 การแสดงความกล้าหาญ

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"พี่ตำรรวจ คุณณผิดดแล้วว ชรยคุนนีไไปนวดเมื่่อคุ่นนีไเพ่่อหรกระหรี่ พวกคุณณคุวรจะจบบกณมื

ตบวเขร ทำรไมืพวกคุณณถึงงไดวใหวธงกล้วรหรญแกเเขรล้ะ?"

หวบงโบสเ รยหบวแล้ะแสดงคุวรมืสงสบย

"อ่มื.... คุณณฉิดงเฟิดงเปนนพล้เมื่องที่สมืบรรณแแบบ หล้บงจรกที่เขรพบโนวตขอคุวรมืชเวย

เหล้่อที่ทไดงไววโดยเหย่อ่ ที่ช่อวเร ฮงเซี่ยว เมื่่อคุ่นที่ผิรเ นมืรเขรเขวรไปในหวองนวดเทวรเพ่อ่ จะ
ชเวยหล้เอน

นี่มืบนเปนนเร่่องที่ชอบธรรมืมืรก ถึวรคุณณยบงจะกล้เรวหรเขรอีกคุรบไง, ผิมืเต่อนไววกเอนนะ

คุรบบวเรผิมือรจจะฟิวองรวองคุณณดววยขวอหรหมืด่นประมืรท "

ตำรรวจหบวล้วรนจวองที่หวบงโบอยเรงเยนนชร เสียงของเขรไมืเเปนนมืดตร
เมื่่อผิเรนกรรสอบปรกคุำรที่สถึรนีตำรรวจเมื่่อคุ่นที่ผิรเ นมืร พวกเขรชเวย ฮงเซีย่ ว แล้ะพบวเร
ฮงเซีย่ ว แล้ะมืีผิรวหญดงอีกจำรนวนหนง่งถึรกจบบมืรคุวรมืนณษยแที่นี่

จรกขวอเทนจจรดงเร่่อง ฮงเซีย่ ว ทำรใหวพวกเขรสรมืรรถึแกวปบญหรกรรคุวรมืนณษยแไดว ทณกคุนที่

สถึรนีตำรรวจไดวรบบกรรชมืเชยจรกเจวรนรยของพวกเขรเปนนอยเรงมืรก

เมื่่อวรนนีไ ตำรรวจที่สถึรนีตำรรวจเขวรใจ ล้ี่ฉิงด เฟิดง ผิดดดบงนบไนพวกเขรจงงรรวสงกไมืเดีแล้ะวบนนีไ

พวกเขรเล้ยมืรหรเขรโดยเฉิพระเพ่อ่ ใหวธงกล้วรหรญแล้ะชมืเชยเขร

แตเตอนนีไหวบงโบตวองกรรกล้เรวหรคุนที่สถึรนีตำรรวจอยรกจะสรรเสรดญ เขรอยรกมืี
ปบญหร?

"เยว ! เหนนไหมืล้ะ ฉิบนบอกแล้วววเรพี่ใหญเล้ี่ไมืเใชเคุนแบบนบไน"

ใบหนวรที่สวยงรมืของ เซี่ยวหยู่ เตนมืไปดววยคุวรมืสณข เธอกำรมื่อสีชมืพรแล้ะดวงตรรรป

จบนทรแเสีไยวของเธอเตนมืไปดววยคุวรมืสณข

เซี่ยหวานชิวที่อยรขเ วรงเธอกนถึอนหรยใจ เธอเช่่อในตบวล้ีฉิ่ ดงเฟิดงดบงนบไนจงงเปนนเร่่องดีที่

ตำรรวจไดวพดสรจนแวรเ เธอเช่่อถึรกคุน

เขรเปนนผิรวบรดสณทธด์ ดบงนบไน CEO กนไมืเคุวรจะไล้เเขรออก

สรยตรของ เซีย่ หวรนชดว มืองไปดวรนขวรงแล้ะเหล้่อบมืองซีอโี อหล้ดนซรเผิรวซงง่ อยรขเ วรงหนวร

เธอ เธอเหนนวเรใบหนวรอบนงดงรมืของ หล้ดนซรเ เปล้ี่ยนไป เธอไมืเรรววรเ เธอคุดดอะไรอยรเ

"นี่ฉินบ ... เขวรใจเขรผิดด......"

ขนตรของ หล้ดนซรเ ขยบบแล้ะดวงตรที่สวยงรมืของเธอแล้ดรซบบซวอน

เธอรรวสงกเสียใจแล้ะเธอกนโกรธมืรกดววย ถ้าตาคนนี้บริสุทธิ์และไปที่นนั่ เพือ่ ช่วยคน
ทไาไมเขาไม่อธิบายกับับฉันันเมื่อคืนนี้?

แตเหล้ดนซรเกล้น ่มืไปวเร เธอไมืเเคุยใหว ฉิิงเฟิิง มีโอกรสที่จะอธดบรย

ใบหนวรที่ขบดแยวงของ หลินซู่ มืองไปที่ ฉิิงเฟิิง แล้ะจรกนบไนเธอกนหบนมืรออกจรกแผินก

ขรย

บณคุล้ดกของเธอนบไนเยนนชร แมืววรเ เธอจะตระหนบกวเรเธอทำรผิดดตเอ ฉิิงเฟิิง แตเเธอกนยบงไมืเไดว

มืีคุวรมืคุดดที่จะพรดอะไรออกมืร

ถึวรเขรตวองกรรจะใหวเธอขอโทษเขร บอกเล้ยวเรเปนนไปไมืเไดว !

หลินซู่ เปนน CEO ของบรดษบท Ice Snow , รรชดนีแหเงโล้กธณรกดจ เธอเปนนคุนชบไน

สรง แล้ะไมืเเคุยขอโทษใคุร

ตำรรวจทบไงสองคุนทดไงเหรียญกล้วรหรญไววกบบ เขรแล้ะชมืเชยเขรจรกนบไนพวกเขรกนกล้บบไป

คุนรอบ ๆ ตบวเขรมืองไปที่ธงแล้ะเหรียญกล้วรหรญแล้ะสถึรนกรรณแกเน รด่มืองดอบด พวกเขร

กำรล้บงเล้เนสนณกกบบคุวรมืซวยของ ฉิดงเฟิดง แตเในพรดบตรพวกเขรกนแทบจะตบหนวรตบวเอง

บณคุคุล้ที่พวกเขรเพดง่ บอกวเรมืีภรพพจนแที่ไมืเดี ดบนกล้รยเปนนบณคุล้กล้วรหรญ เร่่องนีไทำรใหว

พวกเขรรรวสงกองดอบดมืรกแล้ะใบหนวรของพวกเขรกนมืสี ีแดงดววยคุวรมือรยเมื่่อพวกเขรออก
ไป

หวบงโบ กนใชวโอกรสนีไเดดนหล้บฉิรกออกไปเชเนกบน เขรรรวสงกวเรเขรกำรล้บงเสียหนวร

"ประธรนเซี่ย นีเ่ ปนนจดหมืรยล้รออกของฉิบน ฉิบนหวบงวเรคุณณสรมืรรถึอนณมืบตดใหวฉิบนไดว"

ลี่ฉิิงเฟิิง หยดบจดหมืรยล้รออกที่เตรียมืไววแล้ววแล้ะสเ งใหวกบบ เซี่ยหวานชิว

ล้รออก?

หนวรตรอบนนเรรบกแล้ะงดงรมืของ เซี่ยหวานชิว มืงนงงทำรใหวแววตรของเธอดรวณนเ วรย เธอ

ถึรมืวเร " ฉิิงเฟิิง คุณณเปนนคุนทีก่ ล้วรหรญ คุณณไมืเจำรเปนนตวองล้รออกบรดษบทจะใหวโบนบสกบบ
คุวรมืกล้วรหรญของคุณณดววย"

"ผู้อำานวยการเซี่ย คุณณไมืเตวองพยรยรมืเกนบฉิบนไววหรอก ฉิบนไดวตบดสดนใจทีจ่ ะล้รออก

แล้วว."

ล้ี่ฉิดงเฟิดง ยดมืไ บรงแล้ะกล้เรว

ถึงงแมืวตำรรวจจะแกวตเรงใหวเขร แตเรอยรวรวระหวเรงเขรแล้ะหล้ดนซรเกไน ดวเกดดขงไนแล้วว

เขรบอกกบบหล้ดนซรเวรเ พวกเขรกำรล้บงจะหยเรกบนในวบนพรณเงนีไ

เมื่่อตบดสดนใจแล้วววเรเขรจะหยเรกบบผิรวหญดงคุนนีไ ดบงนบไนเขรกนไมืเจำรเปนนตวองอยรทเ บี่ รดษบทของ

เธอ

เขรเปนนรรชบนยแหมืรปเร จบกรพรรดดโล้กใตวดดนแหเงทวีปหมืรปเร เขรมืีเกียรตดแล้ะคุวรมืภรคุ

ภรมืดใจในตบวเอง

"รอสบกคุรรเนะขอฉิบนไปถึรมื CEO ก่อน"

คุดวไ อบนงดงรมืของ เซีย่ หวรนชดว ขมืวดขึ่น เธอบอกกบบ ฉิดงเฟิดง เพ่อ่ ใหวรอสบกคุรรเแล้ะเอร

จดหมืรยล้รออกไปใหวกบบ หล้ดนซรเ

หล้บงจรกที่ ล้ี่ฉิดงเฟิดง เพดง่ ไดวรบบธงสำรหรบบคุวรมืกล้วรหรญ ถึวรเขรล้รออกจะสเ งผิล้ตเอช่่อ

เสียงของบรดษบทแล้ะซีอีโอ
10 นรทีตเอมืร

เซี่ยหวานชิว กล้บบมืรพรวอมืกบบจดหมืรยล้รออก แววตรของเธอดรแปล้ก ๆ เมื่อ่ เธอ

อธดบรยกบบเขรวเร "ซีอีโอไมืเยอมืรบบหนบงส่อล้รออกของคุณณ"

อะไรนะ?

ไมืเใหวฉิบนล้รออก?

ฉิิงเฟิิง ขมืวดคุดไว เขรรรวสงกประหล้รดใจนดดหนเอยเขรไมืเเคุยคุดดเล้ยวเร หลินซู่ จะไมืเปล้เอย

ใหวเขรไป บรงที หล้ดนซรเ อรจจะรรวสงกผิดดกบบตบวเองแล้ะตระหนบกวเรเธอทำรผิดดกบบเขรดบงนบไน
เธอจงงไมืเตวองกรรใหวเขรล้รออก

"เอรเหอะ ฉิบนจะทำรงรนวบนนีไวนบ สณดทวรย"

ฉิดงเฟิดงขมืวดคุดไวแล้ะเดดนกล้บบไปที่โต๊ะทำรงรนของเขร

เขรไดวตบดสดนใจแล้วววเรจะทำรงรนวบนนีไเปนนวบนสณดทวรย หล้บงจรกหยเรวบนพรณเงนีไเขรจะออก
จรกเมื่องทะเล้ตะวบนออก

สำรหรบบบรดษบท Ice Snow เขรจะไมืเกล้บบมืรอีกคุรบไง

เน่อ่ งจรกเปนนวบนสณดทวรยของกรรทำรงรนของเขร ลี่ฉิิงเฟิิง จงงไมืเอยรกทำรอะไรเพด่มืเตดมื

เกี่ยวกบบ บรดษบท ดบงนบไนเขรจงงดงงโทรศบพทแออกแล้ะเรด่มืเล้เน Candy Crush

Candy Crush เปนนเกมืที่สนณกมืรก ไมืเนรนเขรกนผิรเ นระดบบ 30

"พี่ใหญเล้ี่ ทำรไมืคุณณเล้เนเกมืในระหวเรงทำรงรนล้ะ?"

โต๊ะทำรงรนของ จางเซี่ยวหยู่ อยรทเ รงดวรนซวรยของ ล้ีฉิ่ ดงเฟิดง เธอเหล้่อบไปดวรนขวรงแล้ะ

สบงเกตเหนนวเรเขรกำรล้บงเล้เนเกมืดบงนบไนเธอจงงเต่อนเขรอยเรงเงียบ ๆ
ผิรวบรดหรรของบรดษบท Ice Snow เปนนคุนเคุรเ งคุรบด พนบกงรนไมืเสรมืรรถึเล้เนเกมืใน
ระหวเรงทำรงรนไดว หรกถึรกจบบไดวอรจมืีกรรหบกเงดนเด่อนหร่อโบนบสสดไนปีหร่อถึวรเปนนเร่่อง
รวรยแรงกนอรจจะไล้เออกไดว

จรกมืณมืมืองของ จางเซี่ยวหยู่ กรรล้งโทษแบบนีไรณนแรงมืรกจนเธอไมืเเขวรใจกรรกระทำร

ของ ล้ีฉิ่ ดงเฟิดง

"ไมืเมืีอะไรหรอก ฉิบนแคุเเบ่่อๆนเะ"

ลี่ฉิิงเฟิิง ยดมืไ เล้นกนวอยแล้ะยบงคุงเล้เนเกมืของเขรตเอไป เขรดรเหมื่อนไมืเคุดดจะหยณดเล้เน

กรรถึรกไล้เออกเน่อ่ งจรกกรรเล้เนเกมืในที่ทำรงรนนบน่ เปนนสด่งที่ตรงใจเขรพอดี เขรตวองกรร

ที่จะออกจรกบรดษบท Ice Snow แล้ะไดวเขียนจดหมืรยล้รออกแล้วว แตเ หลินซู่ ไมืเ
ยอมืรบบเร่่องนีไซง่งทำรใหวเขรรรวสงกคุเอนขวรงหดหรเ

"พี่ชรยล้ี่ ไมืเตวองหเวง ฉิบนจะชเวยเกนบเปนนคุวรมืล้บบ"

รดมืฝีปรกสีแดงของ จางเซี่ยวหยู่ ยกขงไนเล้นกนวอยแล้ะเธอกนกระซดบที่หรเขร

เธอรรววรเ พีช่ รยล้ี่ ถึรกกล้เรวหรอยเรงผิดด ๆ โดยคุนอ่่น ๆ ในวบนนีไ ดบงนบไนเขรอรจจะไมืเคุเอยมืี

คุวรมืสณขแล้ะคุงไมืเคุเอยพอใจ ดบงนบไนเขรอรจจะอยรกผิเอนคุล้รยดววยกรรเล้เนเกมื

"หอมืจบง"

เขรสรดไดวกล้ด่นพดเศษจรกรเ รงกรยของจรงเซี่ยวหยรแเ ล้ะกล้เรวดววยรอยยดมืไ

คุนรบกของฉิบนไมืเเคุยจรบฉิบน ไมืเรบกฉิบน ดบงนบไนฉิบนหรคุนรบกใหมืเที่เขวรใจฉิบนดีกวเร

ถึวร หล้ดนซรเ ไมืเรบกเขรแล้ะจะหยเรกบบเขร เขรกนไมืเมืีเหตณผิล้ที่จะทำรรวรยตบวเอง

เขรบอกไดวเล้ยวเร จรงเซีย่ วหยร,เ สรวงรมืคุนนีไชอบเขร กรรจีบสรวงรมืที่นเรรบกเชเนนีไ
ทำรใหวชีวดตของเขรมืีสีสบน

ผิรวหญดงคุนนีไนเรทง่งจรดงๆ เธอมืีใบหนวรสวยรดมืฝีปรกเชอรแรี่แล้ะผิดวของเธอขรว

หนวรอกของเธอขนรดเทเรของมืะล้ะกอ มืบนเปนนเร่่องยรกที่จะคุวบคุณมืตบวเองไมืเใหวกล้รย
เปนนสบตวแเดรบจฉิรนต่อเธอ

เมื่่อไดวยดนคุำรพรดสองแงเสองงรมืของ ฉิดงเฟิดง จรงเซีย่ วหยร เ รู้สึกวูบวาบทีใ่ บหนวรของเธอ

ใบหนวรเธอเรด่มืแดงแล้ะหบวใจของเธอรรวสงกมืีเหมื่อนกวรงวดง่ วนไปมืร

พี่ใหญเล้ี่ พรดจรไมืเคุเอยเหมืระสมื แตเทำรไมืฉิบนไมืเโกรธแมืวแตเนวอยแถึมืยบงรรวสงกมืีคุวรมื

สณข?

เธอกวมืหนวรล้งทบนทีเพ่่อเกนบซเอนคุวรมืล้ำรบรกใจแล้ะคุวรมืเขดนอรยของเธอ

เมื่่อ ลี่ฉิงิ เฟิิง ถึงงระดบบ 70 กนถึงงเวล้รอรหรรกล้รงวบน

พนบกงรนของแผินกขรยทบไงหมืดออกไปกดนอรหรรในโรงอรหรรที่ชไบน 1

เมื่่อถึงงเวล้รอรหรรเทีย่ งพวกเขรกนกดนอรหรรเที่ยงมืีเวล้รพบกประมืรณหนง่งชบว่ โมืง

"พี่ใหญเล้ี่ คุณณไมืเไปกดนขวรวเหรอ?"

หล้บงจรกที่เหนน ลี่ฉิงิ เฟิิง นบง่ อยรทเ ี่นนบ่ ไมืเขยบบไปไหน จางเซี่ยวหยู่ ขมืวดคุดไวแล้ะถึรมื

"ฉิบนไมืเหดวนเะ"

ลี่ฉิิงเฟิิงโบกมื่อใหวเธอแล้ววบอกวเรไมืเหดว
จะใหวพรดตรมืตรงกนคุ่อเขรไมืเมืเี งดน เมื่่อวรน จรงเซี่ยวหยรเ เล้ีไยงอรหรรเขร วบนนีไเขร
ไมืเอยรกใหวเธอเล้ีไยงอรหรรเขรอีก

กรรปล้เอยใหวผิรวหญดงเปนนคุนจเรยเงดน มืบนไมืเใชเส่ ดงที่เขรสรมืรรถึทำรไดว

"พี่ใหญเล้ี่ ถึวรคุณณยบงไมืเหดว เดีย๋ วฉิบนจะชงกรแฟิใหวสบกแกววนะ"

จางเซี่ยวหยู่ยมืดไ อยเรงงดงรมืแล้ะเดดนไปชงกรแฟิสำรเรนจรรป

แตเตอนที่เธอกำรล้บงจะสเ งกรแฟิใหว ฉิิงเฟิิง เธอสะดณดสวนเทวรตบวเอง รเ รงกรยของเธอเอียง

ไปแล้ะกรแฟิในมื่อของเธอเทล้งบนกรงเกงของ ฉิิงเฟิิง

Aiyo !!
(ในภรษรจีนหมืรยถึงง dick ก็คือเจี๊ยวนัน่ ละครับ)

ฉิิงเฟิิงกุมน้องชายของเขาแล้วร้องครวญคราง
 บทที่ 11 สาวงามที่เมามาย
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

พี่ใหญ่ลี่! ฉันขอโทษฉันไม่ได้ต้ังใจ"

รูปลักษณ์ของความกลัวปรากฏบนใบหน้าสวยงามของ เซีย่ วหยู ่ เธอไม่ได้คาดคิดว่าตัว

เองจะเดินสะดดดและทกากาแฟหกใส่ กางเกงคนอนน่

ฉิงเฟิง กลอกตาและไม่รู้จะพูดอะไร

นี่เป็นน้องชายของเขา มันทกาให้การมี Sex ของเขามีความสดขมาก จะทกาอย่างไรถ้้า

เกิดมันไหม้ ? เซี่ยวหยู่ เธอไม่ระวังเลย
แต่ จางเซี่ยวหยู่ กกาลังเทกาแฟให้เขาและเธอมีเจตนาที่ดี เขาไม่สามารถ้ตกาหนิเธอได้

มันเหมนอนกับการกิน Berberine (Berberine เป็นสารสกัดอัลคาลอยด์ ได้มาจากพนชสมดนไพรจีนที่ใช้กนั

มาอย่างยาวนาน สกัดได้จากส่ วนเถ้า ราก และเปลนอกของพนช มีคดณสมบัติต้านเชน้อชนิดต่างๆ ทั้งแบคทีเรีย ไวรัส เชน้อรา โปรโตซัว พยาธิ เชน้อคลา
ไมเดีย จึงสามารถ้นกามาใช้ในอาการต่างๆ เช่น ท้องเสีย โรคพยาธิ ตาอักเสบติดเชน้อ)

แม้วา่ มันจะขมแต่เขาก็ไม่สามารถ้พูดอะไรได้

"พี่ใหญ่ลี่ เดีย๋ วฉันเช็ดให้นะ"

เซี่ยวหยู่ รู้สึกตน่นเต้น เธอยน่นมนอสีขาวนวลและกกาลังจะเช็ดกาแฟออกจากกางเกง

ฉิงเฟิง

พน้นที่โต๊ะทกางานมีขนาดเล็กมากและสามารถ้นัง่ อยูไ่ ด้เพียงคนเดียวเท่านั้น เมน่อ เซี่ยวห

ยู่ เข้ามาดูเหมนอนว่ามันจะยิง่ คับแคบ

ร่ างกายของคนสองคนอยูข่ ้างกันและกัน เขามองลงไปและเห็นรอยแยกขาวหิมะของ

เธอและได้กลิ่นหอมจาง ๆ มันทกาให้เขาสดชนน่ มาก

สาวน้อยคนนี้ ผิวหน้าเธอใสบริสดทธิ์ ผิวของเธอขาวหิมะ มีร่องรอยความขวยเขินอยู่

บนของเธอ ทกาให้เธอมีเสน่ห์เป็นพิเศษ

เธอนัง่ คดกเข่าอยูก่ บั พน้นด้วยมนอที่ยนน่ ออกมาและกกาลังเช็ดกาแฟที่กางเกงของเขา พน้นที่ที่

เธอกกาลังอยูน่ ้ นั ดูน่าอึดอัดมากและใบหน้าของเธอก็เป็นสีแดงจากความเขินอาย

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทกาอะไรแบบนี้ มันน่าอายมาก ยิง่ เธอนึกถ้ึงเรน่องนี้มากเท่าไหร่ ยิง่

รู้สึกว่าเธอจะไม่สามารถ้แต่งงานได้ในอนาคต เวลานี้หัวใจเธอเต้นแรงยิง่ ขึ้น

เซี่ยวหยู่ เอาน่า !! เธอทำาได้ !! เธอกกาลังให้กาก ลังใจตัวเองเพน่อเช็ดกาแฟออก

จากพน้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของ ฉิงเฟิง
น่ารัก นีม่ ันโคตรน่ารักเลย !

เมน่อมองไปทีค่ วามอับอายของ เซี่ยวหยู่ ท่าทางล้อเลียนปรากฏขึ้นในดวงตาของฉิงเฟิง

ในสังคมวัตถ้ดนิยมในปัจจดบันนี้มันยากมากที่จะได้พบกับความงามไร้เดียงสาเช่นนี้

"พวกคดณทกาอะไรกัน?"

ทันใดนั้นเสียงที่ดูประหลาดใจก็ทกาให้ท้ังสองคนตกใจกลัว

เซี่ยวหยู่ หันไปมองและเห็นว่า หวานชิว กกาลังพูด เธอกกาลังตกตะลึง

เวรแลว ผูอำานวยการเซี่ยมาเหนนเข้าเธอต้องเข้าใจผดด้อย่างแน่นอน ใบหน้าของ เซี่ยวหยู่

กลายเป็น็นสีแดงและเธอไม่รู้วา่ จะทกาอย่างไร เธอต้องการหารอยแตกบนพน้นดินและมดด
เข้าไป

ใบหน้าที่งดงามของ เซี่ยหวานชิว ก็ตกตะลึง เธอเห็นว่า เซี่ยวหยู่ กกาลังก้มลงและถู้ไป

มาที่กางเกงของ ฉิงเฟิง เธอคิดลึกแน่นอนว่าพวกเขากกาลังทกาอะไรกัน

ที่นี่คอื ออฟฟดศ! พวกคุณกำาลงงทำาอะไรกงนอยู่ในออฟฟดศ?

"ต่อไประวังๆด้วยนะ ถ้้าพวกคดณอยากจะทกาอะไรกันก็ไปที่โรงแรมสิ !"

หวานชิวจ้องมองที่ท้ังสองคนและหันไปทีฝ่ ่ายขาย แต่แม้กระทัง่ ตัวเธอเองก็ไม่ได้

สังเกตเห็นเลยว่านก้าเสียงของเธอมีความอิจฉา

"ทัง้ หมดมันเป็นความผิดของคดณ ผู้อกานวยการเซี่ยเข้าใจพวกเราผิดหมดแล้ว !”

ใบหน้าสวยของ เซี่ยวหยู่ กลายเป็น็นสีแดงและเธอพูดด้วยท่าทางเศร้าๆ ดวงตาของเธอ

เริ่มมีน้ กาตาและเธอกกาลังจะร้องไห้
"เอาล่ะๆ นีเ่ ป็นความผิดของฉันทั้งหมด ไม่ต้องร้องไห้"

ฉิงเฟิง รู้วา่ เซี่ยวหยู่ ไม่หน้าหนาเหมนอนเขา มองไปทีเ่ ธอดูเหมนอนว่าถ้้าเขาไม่ทกาให้

เธอสบายใจ เธอจะร้องไห้อย่างแน่นอนในพริบตา

เพนอ่ ให้แน่ใจว่าหญิงสาวคนนี้ไม่โศกเศร้า เขาใช้เทคนิคของเขาในการชักจูงผู้หญิงและ

ใช้เวลานานในการทกาให้เธอรู้สึกดีข้ ึนอีกครั้ง

ด้วยเหตดน้ ตี ลอดช่วงบ่าย หวานชิว จึงใช้สายตาแปลก ๆ มองไปที่พวกเขา และชกาเลนอง

มองเป็นบางครั้งเพนอ่ ติดตามว่าทั้งสองคนกกาลังทกาอะไรอยู่ ซึง่ ทกาให้พวกเขาระแวง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วและพริบตาก็ถ้ึงเวลาเลิกงาน

ฉิงเฟิง ออกจากออฟฟิศและเดินออกไป

เวลา 20.00 น. ความมนดเริ่มคลนบคลานเข้ามา

แสงไฟ LED กระพริบรอบตัวเขา มีคนจกานวนมากอยูบ่ นท้องถ้นน และมีคนแก่ที่

เต้นออกกกาลังกายอยูท่ ี่จัตดรัส มีค่หู นด่มสาวเดินจับมนอกัน

หืม ?

คนสวยเมา ?

เมน่อ ฉิงเฟิง เดินผ่าน Zero-Degree บาร์เขาเห็นว่ามีสาวสวยอยูต่ รงหน้าบาร์เดิน

โซเซเหมนอนปู เอนไปทางซ้ายทีขวาทีและดูเหมนอนว่าเธอจะล้มลงได้ตลอดเวลา

ดูจากการเดินของเธอ ท่าทางเธอจะดน่มมากเกินไป

ผู้หญิงที่มาที่บาร์เพน่อดน่ม ... พวกเขาส่ วนมากมาเพน่อความตน่นเต้นและการปลดปล่อย

ความกดดัน
ฉิงเฟิง เหลนอบมองและตัดสินใจที่จะจากไป เขาไม่ต้องการที่จะยดง่ เรน่องของคนอนน่

เขาไม่ชอบผู้หญิงที่ดน่มหนักๆ

แต่ต่อมาเขาก็ยนน นิ่งเพราะเขาสังเกตเห็นอันธพาลผมสีทองสองคนที่ดูไม่มอี ะไรดี

กกาลังเดินไปยังสาวงามผมยาวด้วยใบหน้าที่ชัว่ ร้าย

เขารู้วา่ พวกอันธพาลเหล่านี้เป็นขยะสังคม พวกเขามักจะไปที่บาร์เพน่อทกาเรน่องเลวๆ

เช่น หาสาวสวยที่เมามายและจับไปผลัดกันลงแขกข่มขนน

เมน่อไม่นานมานี้มขี ่าวรายงานว่าเมน่อเวลา 12.00 น. หญิงสาวสองคนถู้กข่มขนนซก้า ๆ

โดยพวกอันธพาล ในที่สดดผู้หญิงคนหนึง่ ตน่นขึ้นและรู้สึกหดหู่ ในที่สดดเธอก็กระโดด
ลงมาจากชั้น 20 และเสียชีวิต

ฉันเป็นคนดี เป็นคนมีคดณธรรม !

ฉิงเฟิง ยกยอตัวเองและเดินไปหาสาวสวยที่กาก ลังเมา

เขาไม่ต้องการให้สาวสวยทีเ่ มามายคนนี้ถู้กข่มขนน โดยเฉพาะอย่างยิง่ กับชายสองคนที่

น่าเกลียดเช่นนี้

ในเวลานี้อันธพาลสองคนกกาลังลากสาวสวยเมามายและเดินไปทางด้านในของบาร์

"พี่ใหญ่ด็อจ สาวคนนี้แม่งโคตรสวยเลย ! ฉันจะให้เธออมน้องชายของฉันทีหลัง"

อันธพาลทีด่ ้านซ้ายเหลนอบตาไปมอง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเร้าร้อน

"ด็อจ จูเนียร์ ฉันขอเตนอน ผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่เรน่องง่ายหรอกเธอนะที่นายจะได้แอ้ม

หล่อนเป็นคนที่ลูกพี่เปียวต้องการตัว จะดีที่สดดที่คณด จะไม่แตะต้องเธอ"
อันธพาลทีอ่ ยูด่ ้านขวาที่ใส่ ตด้มหู แววตาเขามีประกายแห่งความกลัวปรากฏในดวงตา
ของเขา

ลูกพี่เป็นียว..........

หลังจากได้ยินชน่อนี้ใบหน้าของอันธพาลผอมเปลีย่ นไปอย่างมาก

ลูกพี่เปียว เป็นเจ้านายของ Zero-Degree บาร์ เขาแข็งแกร่ งมากใครก็ตามที่

ไปยดง่ กับเขามักจะไม่จบลงด้วยดี

ถ้้าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ลูกพีเ่ ปียวต้องการ เขาคงสิ้นหวังแล้ว

ถ้ึงแม้วา่ เธอจะสวย แต่การจะเอาชีวติ ของเขามาเสีย่ งกับสาวสวยคนนึงมันไม่คมด้ ค่า

อันธพาลทั้งสองคนพาสาวสวยคนนั้นเข้าไปในบาร์ หลายๆคนทีอ่ ยูใ่ นบาร์ทดกคนที่

เห็นความงามของเธอก็อยากจะเข้ามาคดยกับเธอ แต่หลังจากที่ได้เห็นหน้าของอันธพาล
ทั้งสองพวกเขาก็เดินหนีด้วยความหวาดกลัว

พวกเขาจกาได้ดีวา่ ทั้งสองคนนี้ทกางานให้ลูกพี่เปียวที่บาร์ Zero-Degree ชนอ่ เสียง

ของลูกพี่เปียวนั้นยังกับเขาเป็นฆาตกร ไม่มีใครกล้าแตะต้องผู้หญิงที่เขาต้องการ

เมน่อฉิงเฟิงเดินเข้ามาในบาร์เขาได้ยนิ เสียงที่ดังมากขึ้น ดนตรีกาก ลังอยูใ่ นช่วงพีค

หนด่มสาวหลายคนกกาลังเต้นบิดไปมาและเสียดสีกนั

บาร์เป็นสถ้านที่ปลดปล่อยของคนหนด่มสาว มันเป็นที่ชน่นชอบของทดกคนที่ชอบชีวิต
กลางคนน

เต้น ดน่ม จีบสาว และเปิดห้องทกาอย่างว่ากัน เป็นของชอบของแทบจะทดกคนในบาร์

ฉิงเฟิงหยดดชัว่ คราวและจ้องมอง หลังจากก้าวไปสองก้าวเขายนนขวางทางอันธพาลทั้ง
สองคน

"ไอ้ลูกชาย แกเป็นใคร ? แกกล้าขวางทางเราเหรอ ? หลบๆไปซะ !"

หลังจากที่เห็นฉิงเฟิงขวางทางของพวกเขา อันธพาลผอมตะโกนใส่ เขาด้วยสีหน้าเย็น

ชา

"ปล่อยเธอไปซะ"

ฉิงเฟิงวางมนอของเขาทีด่ ้านหลังชายคนนั้นและพูดเบา ๆ

เป็นเพราะสาวสวยที่กาก ลังเมามีผมยาวและศีรษะของเธอก้มลงเพราะเธอเมา ผมของ

เธอปิดหน้า ฉิงเฟิง จึงมองไม่เห็นว่าเธอหน้าตาเป็นยังไง

เธอดูคด้น ๆ ราวกับว่าเขาเคยเห็นเธอที่ไหนสักแห่งมาก่อน.......

อันธพาลหัวเราะหลังจากได้ยินฉิงเฟิงพูดว่าให้ปล่อยเธอไป

นี่เป็นสาวที่ลูกพีเ่ ปียวอยากจะจัด เขาจะกล้าปล่อยเธอไปได้ยังไง ไอ้หนด่มคนนี้สงสัย

จะอยากตายซะแล้ว

แป็นล Tarhai
 บทที่ 12 ปล่อยเธอไป !

แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"ไอ้ลูกชาย สาวคนนี้เป็นที่ต้องการของลูกพี่เปียว ฉันแนแนะนหาให้แก้แกไปไกลๆซะ ไม้ง้แน

แกจะไม้มเี วลาได้ใช้ชีวิตที่ดีแน้"

พวกอแนธพาลยิม้ เยาะเย้ยและข้มขู้ฉันิงเฟิง

เขาคิดว้า ชายที่อยูข้ ้างห้แกลแงเขาคนนี้อยากตาย เขากล้ามาห้แกยุดเขา แต้เห้แกมือนกแบว้าเขากิน

ห้แกแวใจห้แกมีห้แกรือดีห้แกมีมา เขากล้าห้แกาญมากจนไม้รู้วา้ เขาเป็นใคร

ถ้าไม้ติดว้าพวกเขาต้องรีบวิง่ ไปส้ งสาวสวยคนนี้ไปให้แก้ลูกพี่เปียว อแนธพาลจะต้องรุมก

ระทืบฉันิงเฟิงแน้นอน
"พวกแกนี่โชคดีนะ เพราะที่นี่ไม้ใช้ทวีปห้แกมาป้า ไม้ง้แนพวกแกเป็นศพไปแล้ว"

ลีฉิงเฟิง ขมวดคิ้ว เขาพูดด้วยนห้าเสียงทีเ่ ยือกเย็นมาก

เขาเกลียดการข้มขู้มากที่สุดโดยเฉันพาะอย้างยิง่ การข้มขู้จากอแนธพาล

ในทวีปห้แกมาป้า เขาเคยเข้าไปฆ้าคนในห้แกมู้บ้านมากกว้า 100 คนและออกมาได้โดยไม้

ได้รแบบาดเจ็บใดๆ ห้แกมู้บ้านเห้แกล้านี้เต็มไปด้วยชนพื้นเมืองติดอาวุธและพวกเขา
แข็งแกร้ งมาก

ในบรรดาภารกิจรแบจ้างทแ้งห้แกมดในโลก เขาเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถปฏิบแติภารกิจใน
ระดแบ SSS ได้สหาเร็จ

ในบรรดาราชแนย์ท้แง 7 ของโลก เขาได้รแบการจแดอแนดแบเป็นอแนดแบ 1

เมื่อเขายกมือขึ้น ลมจะพแด เมฆจะขยแบ เมื่อเขาเงยห้แกน้าขึ้นเขาจะมองเห้แก็นโลกทแ้ง

ใบ ทแ้งห้แกมดที่กล้าวนี้ห้แกมายถึงราชแนย์ห้แกมาป้า ลีฉัน่ ิงเฟิง

เขาเคยผ้านร้อนผ้านห้แกนาวมามากมาย ปกครองทแว่ ทแ้งทวีปห้แกมาป้าและสร้างความตกใจ

ให้แก้กบแ ทแ้งโลกทแ้งใบ

แต้เขามีส่ งิ ห้แกนึ่งที่เขาเกลียดทีส่ ุดก็คือการถูกคนอื่นข้มขู้

ในทวีปห้แกมาป้าคนที่กล้าที่จะข้มขู้เขา ตอนนี้ลงนรกไปห้แกมดแล้ว !

ในสายตาของเขา อแนธพาลเห้แกล้านี้เห้แกมือนไก้ป้วย พวกเขาอ้อนแอเกินไป

แต้น้าเสียดายที่นคี่ ือ ห้แกแวเซีย่ และเขาไม้สามารถฆ้าคนได้ตามใจและมแนจะยิง่ ทหาให้แก้เขา

วุน้ วายและน้าเบื่อมากถ้าเขาการเคลื่อนไห้แกวของเขาดึงดูดความสนใจของกองกหาลแง
พิเศษของประเทศ
"ไอ้ลูกชาย แกกล้าทีจ่ ะขู้ฉันแน แกไม้ต้องการจะมีชีวติ อยูแ้ ล้วไง?"

ห้แกลแงจากได้ยินคหาขู้ของ ลี่ฉิงเฟิง อแนธพาลใบห้แกน้าดหาคลห้าของเขาและแววตาเยือกเย็น

ปกคลุมไปทแว่ ดวงตาของเขา

เขาเป็นคนติดตามลูกพี่เปียว ในบาร์ Zero-Degree มีใครบ้างที่นที่ ี่ไม้รู้จแกชื่อ

เสียงของเขาในนามพีใ่ ห้แกญ้ด็อจ ?

"วแนนี้แกกินเต้าห้แกู้เน้ามารึเปล้าเนีย่ มีกลิ่นน้าขยะแขยงอยู้ ไปไกลๆจากฉันแน ปล้อยเธอ

ไปทแนทีแล้วลุกออกไปจากที่นซี่ ะ"

ลี่ฉิงเฟิง เอามือปิดปกคลุมจมูกของเขาและบอกเตือนอแนธพาลอย้างมีมารยาท

แกรู้ได้ยงั ไงว่าฉันกินเต้าหู้เน่ามา?

(เต้าห้แกู้เห้แกม็น เป็นเต้าห้แกู้ห้แกมแกชนิดห้แกนึ่งซึง่ มีกลิ่นที่มีเอกลแกษณ์ เต้าห้แกู้เห้แกม็นเป็นอาห้แการที่ได้รแบความนิยมทแ้งในจีนแผ้นดินให้แกญ้และไต้ห้แกวแน รวมถึง

ประเทศอื่นๆในเอเชียตะวแนออกเฉันียงใต้ด้วย)

(หน้าตาประมาณนีอ้ ะครับเต้าหูเ้ หม็น

https://www.google.co.th/search?
q=stinky+tofu&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&sour
ce=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiU9qezr7H
bAhXPfn0KHWacCZYQ_AUICigB&biw=2133&bih=
1054)
ใบห้แกน้าของอแนธพาลเปลีย่ นไป เขากินเต้าห้แกู้เมื่อคืนนี้จริง นีเ่ ป็นอาห้แการที่เขา
โปรดปรานมากและแม้วา้ มแนจะมีกลิ่นเห้แกม็น แต้มแนก็อร้ อย เมื่อมแนเข้าปาก เขาก็รู้สึก
ว้ามแนโคตรสุดยอด

"พีใ่ หญ่ด็อจมแนล้อเลียนพี่ ! มแนบอกว้าพี่เห้แกม็นและบอกให้แก้พี่ไปจากที่นี่"

ใบห้แกน้าของอแนธพาลผอมเปลีย่ นไป และเตือนเขา

"แกกล้าที่จะท้าทายฉันแน วแนนี้ฉันแนจะทุบตีแก !!"

อแนธพาลในที่สดุ ก็ตระห้แกนแกว้า ลีฉัน่ ิงเฟิง ล้อเลียนเขา มแนทหาให้แก้เขาโกรธ

ฮ่าๆ !

นแกเลงโกรธและเห้แกวีย่ งห้แกมแด โค้งและไปทางห้แกแวของฉันิงเฟิง

ห้แกมแดนี้แรงมากและมแนทหาให้แก้เกิดเสียง วิว้ ในอากาศ อแนธพาลเชื่อว้าเขาสามารถ

เอาชนะฝ้ายตรงข้ามได้อย้างแน้นอน

คนในบาร์เห้แก็นว้าพวกอแนธพาลกหาลแงจะเล้นงาน ฉันิงเฟิง พวกเขาทแ้งห้แกมดเริ่มเดินเข้ามา

และพร้อมที่จะดูการแสดงเด็ดๆ

พวกเขามแกจะดืม่ กแนที่บาร์และเห้แก็นการต้อสู้เป็นประจหา มแนเป็นการบแนเทิงอย้างห้แกนึง่ !

"โคตรอ้อนแอ........"

ฉิงเฟิง มองไปที่อแนธพาล เห้แกมือนจแกรพรรดิ์มองไปที่มด

เขายืนอยูบ้ นพื้นโดยไม้ขยแบ และยืดมือขวาออกไปจแบห้แกมแดของอแนธพาลอย้าง

ง้ายดาย ไม้วา้ อแนธพาลจะพยายามออกแรงเท้าไร ก็ไม้สามารถขยแบไปไห้แกนได้

ชายห้แกนุ้มคนนี้ต้องมีพ้นื ห้แกลแงบางอย้าง.....

คนทีอ่ ยูร้ อบๆข้าง พวกเขามอง ฉิงเฟิง อย้างตกใจ ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความ

อยากรู้และแปลกใจ

ทุกคนในบาร์ Zero-Degree นี้ ไม้มีใครกล้าที่จะสูก้ บแ พวกอแนธพาล

ใบห้แกน้าของอแนธพาลแดงขึ้น เขารู้สึกว้าห้แกมแดของเขาที่ถูกฉันิงเฟิงกุมไว้ เต็มไปด้วย
ความเจ็บปวด มแนเห้แกมือนกแบว้าเขาถูกทุบด้วยก้อนห้แกินขนาดให้แกญ้ กระดูกของเขารู้สึก
ราวกแบกหาลแงจะแตก

"ไอ้เยสแม้เอ้ย ปล้อยฉันแน!"

อแนธพาลพยายามระงแบความเจ็บปวดจากห้แกมแดของเขาและตะโกนใส้ ฉันิงเฟิง

เพราะความเจ็บปวดใบห้แกน้าของเขาเปลี่ยนไปเป็นสีแดงเห้แกมือนตแบห้แกมู

แกกล้าล้อเลียนแม้ฉันแน?

ใบห้แกน้าของ ลี่ฉิงเฟิง เย็นชาและมีแววอแนเยือกเย็นประกายอยูใ้ นดวงตาของเขา เขาไม้

เคยมีมารดามาตแ้งแต้เขายแงเล็ก ดแงนแ้นเขาจึงเกลียดมากเมื่อมีคนมาล้อเลียนแม้ของเขา

อแนธพาลนี้ห้แกาเรื่องเขาเสียแล้ว

ปแง!

ลี่ฉิงเฟิง ปล้อยห้แกมแดของอแนธพาลและตบห้แกน้าเขา ทหาให้แก้ใบห้แกน้าของเขาบวมขึ้ น จนฟแน

กรามของอแนธพาลห้แกลุดออกมาพร้อมนห้าลาย

การตบนี้ดแงมาก จนทุกคนที่อยูใ้ นบาร์ได้ยินและมองไปที่ฉันิงเฟิงด้วยความตกใจ

สมองของผู้ชายคนนี้มีปแญห้แกาห้แกรือเปล้า ? เขากล้าที่จะตบลูกน้องของลูกพีเ่ ปียว?

เขาไม้ต้องการที่จะมีชีวติ อยูอ้ ีกห้แกรือ?

"แกกล้าตีฉันแน?"

"แน้นอนฉันแนตีแกเอง แล้วทหาไม ?"

"ด็อจจูเนียร์ ! ไป! ฆ้าไอ้ลูกห้แกมานี่ซะ"

ตอนนี้อแนธพาลรู้แล้วว้าฉันิงเฟิงแข็งแรงมากแค้ไห้แกน เขาคหารามด้วยความโกรธและวิง่
ไปพร้อม ๆ กแบพวกอแนธพาลอีกคน

2 ต่อ 1 นี่มันรุมกันรึเปล่า?

แม้วา้ ทุกคนทีอ่ ยูร้ อบๆพวกเขามองไปที่อแนธพาลทแ้งสอง พวกเขาก็คิดถึงข้อเท็จจริงที่

ว้าทแ้งสองคนเป็นลูกน้องของลูกพี่เปียว พวกเขาไม้กล้าที่จะช้วยเห้แกลือ

แม้วา้ พวกเขาจะรู้สึกเห้แก็นใจ แต้พวกเขาก็อยากจะดูฉันากนี้มากขึ้น ไม้มีใครจะเต็มใจที่

จะข้ามห้แกแวลูกพี่เปียวเพือ่ ปกป้องคนแปลกห้แกน้า

"แกประเมินตแวเองสูงไป"

รแงสีเย็นเยือกประกายขึ้นบนดวงตาของ ลีฉัน่ ิงเฟิง เท้าขวาของเขาเตะออกไปด้วยความ

รวดเร็วเห้แกมือนฟ้าผ้า

ตูม ตูม !!

อแนธพาลสองคนครห่าครวญด้วยความเจ็บปวดและร้ างกายของพวกเขาลอยกระเด็นไป
ไปกว้า 10 เมตรและล้มลงบนพื้นดินอย้างห้แกนแกห้แกน้วง พวกเขาเปิดปากของพวกเขา
และ ถ่มเลือดออกมามากมายและไม้สามารถยืนขึ้นเป็นเวลานาน

เตะทีเดียวกระเด็นไปไกลกว้า 10 เมตร แม้แต้เจ้าห้แกน้าที่พเิ ศษ ก็ไม้อาจจะสามารถที่จะ

ทหาเช้นนี้

แข็งแกร้ งมาก ! ชายห้แกนุ้มคนนี้เป็นเห้แกมือนสแตว์ประห้แกลาด ทุกคนที่อยูร้ อบตแวพวกเขา

ตกใจตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความประห้แกลาดใจเมื่อพวกเขามอง ลี่ฉันงิ เฟิง
ช้วงก้อนห้แกน้านี้พวกเขากแงวลกแบ ลี่ฉงิ เฟิง แต้ต้อมาพวกเขารู้สึกเศร้าสหาห้แกรแบพวก
อแนธพาลสองคนนี้แทน

เพียงแค้มองสภาพของอแนธพาลทแ้งสองคนตอนนี้ ก็เห้แก็นได้ชแดว้าพวกเขาได้รแบบาดเจ็บ
อย้างรุนแรง ห้แกากไม้ได้พแกรแกษาตแว 3 ถึง 5 วแนก็ไม้มีทางใดที่จะดีข้ ึน

"ฉันแนจะเอาผู้ห้แกญิงคนนี้ไป คราวห้แกน้าถ้าพวกแกกล้าข้มเห้แกงผู้ห้แกญิงอีก ฉันแนจะตแดขาที่ 3

ของพวกแกทแ้งห้แกมด"

ลี่ฉิงเฟิง จ้องที่อนแ ธพาลทแ้งสองอย้างห้แกนาวเย็นและช้วยห้แกญิงสาวที่กาห ลแงเมา

กลิ่นห้แกอมดี

ห้แกลแงจากที่ ลี่ฉันิงเฟิง เดินมาใกล้ผู้ห้แกญิงที่กาห ลแงเมาแล้วเขาก็ได้กลิ่นห้แกอมอ้อน ๆ

แต้กลิ่นประเภทนี้ไม้ได้มาจากนห้าห้แกอม มแนมาจากยา

ห้แกญิงที่กาห ลแงเมาคนนี้ถูกวางยา โชคดีที่ ลี่ฉิงเฟิง ช้วยเธอไว้ทแนมิฉันะนแ้นเธออาจถูก

ข้มขืน

ผู้หญิงคนนี้......ทำไมาไมฉันจึงรึงรู้สึกคึกคุ้นๆกับเธอ?

ฉิงเฟิงรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกเช้นนี้เห้แกมือนกแบว้าเขาคุน้ เคยกแบเธอ แต้ผมยาวสลวยของ

เธอปกคลุมใบห้แกน้าของเธอดแงนแ้นเขาจึงไม้สามารถเห้แก็นได้

เขายื่นนิ้วไปและเสยผมยาวไปบนใบห้แกน้าของห้แกญิงสาวที่กาห ลแงเมา เผยให้แก้เห้แก็นใบห้แกน้า

ของเธอ

โอ้! , นีม่ ัน ซูเมิ่งเหยา

เธอคือ ซูเมิ่งเห้แกยา ?!
ห้แกลแงจากทีล่ ี่ฉิงเฟิง เห้แก็นห้แกน้าผู้ห้แกญิงอย้างชแดเจนเขาก็ตกใจและเกือบจะกระโดดปราด
ขึ้น

ซูเมิ่งเห้แกยา เป็นห้แกแวห้แกน้าของกองบแงคแบการตหารวจในเมืองทะเลตะวแนออก เป็นคนที่

จแบตแวลี่ฉันงิ เฟิงไว้ที่สปา

"ฉันแนรู้สึกร้อนจแง…."

ห้แกลแงจากที่ ซูเมิ่งเห้แกยา ถูกวางยา เธอก็รู้สึกงงงวย ใบห้แกน้าที่สวยงามของเธอก็เริ่มแดง

และเธอพูดด้วยอาการคนเมา

เอาเถอะ พี่ชายคนนีเ้ ป็นคนมีคุณธรรมเสึกคมอ

กล้าวตามตรง ลีฉัน่ ิงเฟิง ยแงคงมีความรู้สึกขุ้นเคืองตแ้งแต้ที่เขาถูกจแบ เขารู้สึกอยากจะทิ้ง

เธอไว้ตรงนี้

แต้เขาเข้าใจดีวา้ ถ้าเขาทิ้งเธอไว้ ซูเมิ่งเหยา จะต้องถูกข้มขืนแน้นอนและดูจากอารมณ์

ที่ร้อนระอุจากนิสยแ ของเธอ เมื่อเธอตื่นขึ้นมาและรู้สึกตแวเธอจะฆ้าตแวตายแน้นอน

ไม้วา้ ลีฉัน่ ิงเฟิงจะไม้ชอบผู้ห้แกญิงคนนี้มากแค้ไห้แกนก็ตาม แต้เขาก็ยงแ ไม้อยากเห้แก็นเธอถูก

ทหาลาย
 บทที่ 13 ลูกพีเ่ ปียวที่ถูกทำลลลย....
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

กลรต่อสู้ระหว่ลงฉิงเฟิงและอันธพลลทั้งสอง ทำลให้เกิดควลมว่น่ วลย

มีอันธพลลจำลนวนหน่ง่ เดินออกมลจลกห้องทลงด้ลนหลัง

ผู้นำลเปนนคนที่แต่งตัวประหลลดและมีควลมสูงอย่ลงน้อย 180 เซนติเมตร

คนที่แต่งตัวประหลลดสวมเสื้อกล้ลมตลข่ลยสีดำล

(ช่ดประมลณนี้เลยครับ แต่ลูกพีเ่ ปียวไม่ได้หล่อแบบนี้นะ

https://www.google.co.th/search?
q=black+wife+beater&sa=X&rlz=1C1CHWL_enTH75
8TH758&biw=2133&bih=1054&tbm=isch&source=iu
&ictx=1&fir=4uoi3rspAb57oM%253A
%252CQZTJihpD0c5CkM
%252C_&usg=__B9FMmHBtaoiHAgOPG7HT_O0JQa
I
%3D&ved=0ahUKEwjK5oePwbHbAhUVXisKHQSO
DrIQ9QEIMjAF#imgdii=WCozcjSnUwAN_M:&imgrc
=4uoi3rspAb57oM:)
กล้ลมเนื้อของเขลพองออกและเขลมีรอยมีดบนใบหน้ลของเขล เริ่มจลกหน้ลผลกของเขล
ตลอดทลงไปถ่งม่มปลก ทำลให้เขลดูเหมือนฆลตกรและดูน่ลกลัว มองครั้งแรกกนบอกได้
เลยว่ลเขลไม่ใช่คนดี

"ลูกพีเ่ ปียว ชลยคนนี้ต้องกลรเอลผู้หญิิงที่พี่ต้องกลรไปและเขลกนเล่นงลนเรลพี่ต้องแก้

แค้นให้กบั เรลนะ " อันธพลลร้องออกมลเสียงดัง หลังจลกทีเ่ หนนคนที่มีแผลเปนนเดิน
ออกมล เขลเหมือนกับเจออลจลรยขของเขล

หลังจลกได้ยินอันธพลลพูด หน้ลของลูกพี่เปียวเปลีย่ นไป ดวงตลของเขลฉลยประกลย

เยนนชล

ในเมืองทะเลตะวันออกท่กคนรู้จักชือ่ เขล เขลเปนนเจ้ลนลยของบลรข Zero-Degree

บลรข Zero-Degree เปนนหน่่งในบลรขที่มีชื่อเสียงทีส่ ่ดในเมืองทะเลตะวันออก

แม้วล่ จะเปนนบลรข แต่ลูกพีเ่ ปียวทำลธ่รกิจอย่ลงอื่นอยูเ่ บื้องหลัง เขลจะมักทำลธ่รกิจที่ผิด

กฎหมลยเช่นกลรค้ลผู้หญิิง กลรขลยยล กลรเกนบส่ วย กลรเกนบค่ลค่ม้ ครอง ฯลฯ

ซูเมิง่ เหยา เปนนหัวหน้ลของกองกำลลังตำลรวจและเมือ่ เรนว ๆ นี้เธอได้สืบสวนบลรข

Zero-Degre
ซูเมิ่งเหยล ได้หลักฐลนบลงอย่ลงแล้วและเตรียมจะทำลลลยขบวนกลรทั้งหมดในบลรข
Zero-Degree
ลูกพี่เปียวมีหูมีตลอยูท่ ่กหนท่กแห่ง หลังจลกที่เขลได้ทรลบข่ลว เขลกลัวมลกเพรละเขล
ทำลเรื่องผิดกฎหมลยมลกเกินไป ถ้ลเขลถูกจับก่มแล้ว เขลจะต้องเข้ลค่กและถ้ลโชคไม่ดี
อลจถ่งขั้นประหลรชีวิตได้

เพือ่ หลทลงรอดลูกพีเ่ ปียวตัดสินใจเสีย่ งและติดสินบนเพื่อนของ เมิง่ เหยา เพื่อใส่ ยลใน

เครื่องดืม่ แอลกอฮอลขของเธอและต้องกลรข่มขืนเธอเพื่อที่จะทำลลลยชือ่ เสียงของเธอ เข
ลไม่ได้คลดคิดว่ล ลี่ฉิงเฟิง จะเข้ลมลแทรกแซง

"ไอ้ลูกชลย ฉันไม่สนใจว่ลแกเปนนใคร วลงสลวสวยคนนี้ไว้และก้มลงกรลบฉันสลม

ครั้งและออกจลกที่นไี่ ปซะ ไม่ง้ันอย่ลว่ลฉันทำลเรื่องโหดร้ลย."

ลูกพี่เปียว ขมวดคิ้วและมีควลมโกรธปรลกฏในดวงตลของเขล

พวกเขลอยูใ่ นบลรข ลูกพีเ่ ปียว ไม่สลมลรถทำลอะไรได้ เป้ลหมลยของเขลคือให้ฉิงเฟิงวลง

หญิิงสลวคนนี้ไว้ และเขลจะรอจนกว่ล ฉิงเฟิง จะออกไปและเขลค่อยหลคนมลฆ่ลเขล

"แกต้องกลรให้ฉันก้มกรลบ ? แกคิดว่ลแกเปนนใคร ฉันสลมลรถกลิ่นแปลกๆมลจลก

ร่ ลงกลยของแก แม้วล่ ฉันนี้ไกลจลกแก"

ฉิงเฟิงยิม้ อยลกเยือกเยนนและสบถไปที่ลูกพีเ่ ปียว

"นีม่ ันบ้ลอะไรวะ ชลยคนนี้สมองมีปัญิหลเหรอ ? เขลกล้ลที่จะแหย่ลูกพีเ่ ปียว ?”

"ใช่ ลูกพีเ่ ปียว เปนนเจ้ลของบลรข Zero - Degree ท่กคนทีข่ วลงทลงเขลนั้นหลยไป

หมดแล้ว"
"มีข่ลวลือว่ล ลูกพี่เปียว ได้รลงวัลที่สองในกลรแข่งขันชกมวย เขลมีพละกำลลังถ่ง 100
กิโลกรัม"

คนรอบข้ลงกำลลังค่ยกันและมองไปที่ ฉิงเฟิง ด้วยสลยตลอันเยละเย้ย

ในสลยตลพวกเขล ถ้ลพวกเขลขวลงทลงลูกพีเ่ ปียว พวกเขลจะไม่มีจด่ จบที่ดี แต่ชลยหน่่ม

ที่บ้ลบอคนนี้แม้วล่ เขลจะยังไม่ตลยกนตลม แต่เขลต้องโดนหัน่ เปนนชิ้นๆแน่

"ไอ้เดนกเหลือขอ แกหลเรื่องตลยซะแล้ว" หลังจลกได้ยิน ฉิงเฟิง พูดต่อคนรอบข้ลงแล้ว

ใบหน้ลลูกพีเ่ ปียวกนเปลี่ยนเปนนสีน้ ำลเงิน แววตลของเขลเตนมไปด้วยเจตนลฆ่ล

เพือ่ ควลมอยูร่ อดในสังคมสิ่งที่สำลคัญิที่ส่ดคือชือ่ เสียง

ลูกพี่เปียวรู้วล่ ท่กคนรอบๆตัวกำลลังดูอยู่ วันนีเ้ ขลต้องหักมือและเท้ลของ ฉิงเฟิง ไม่งั้นใน

อนาคตจะไม่มีคนเกรงกลัวเขา

สำลหรับคนที่เปนนอันธพลลแบบพวกเขล ชือ่ เสียงและใบหน้ลมักมีควลมสำลคัญิกว่ลเงิน

ลูกพี่เปียวกระทืบพื้นด้วยเท้ลขวลของเขล ร่ ลงกลยของเขลกนพ่งข่้นเหมือนเสือโคร่ งที่ด่

เดือด ในพริบตลเขลอยูต่ รงหน้ล ฉิงเฟิงแล้ว

ฮ่ล!

เขลยกแขนข่้น กำลปั้นขวลของเขลกนเลนงไปที่ฉิงเฟิง

กำลปั้นของเขลมีพละกำลลังมลก เมื่อเขลเหวีย่ งมันออกมล กนมีเสียงฉีกอลกลศ เขลเชื่อ

ว่ลกลรโจมตีของเขลจะทำลให้ชลยหน่่มอยูต่ รงหน้ลบลดเจนบสลหัส

"แกกำลลังข่ดหล่มฝัังศพตัวเอง" ฉิงเฟิง ยิม้ อย่ลงเยนนชลและชกกำลปั้นขวลสวนไปทันที

ด้วยควลมเรนวสลยฟ้ลแลบและปะทะกับกำลปั้นของลูกพี่เปียว
ตูม !

ร่ ลงของลูกพีเ่ ปียวกระเดนนออกไปและชนเข้ลกับกำลแพงที่ห่ลงออกไป 50 เมตรทำลให้

เกิดรอยบ่มม ในกำลแพง

อ๊า ! , มือกู......

ลูกพี่เปียว ร้องครำ่ลครวญิออกมล กำลปั้นของเขลถูกทำลลลยอย่ลงสมบูรณขแสดงให้เหนน

กระดูกสีขลวภลยใน

มันไม่ใช่แค่เพียงกำลปั้น กระทัง่ แขนทั้งข้ลงของเขลกนหักด้วย เผยให้เหนนกระดูกของ

เขล เขลตลยแน่นอนถ้ลสู้จริงจังกับฉิงเฟิง

เมื่อเหนนสภลพของลูกพี่เปียว ท่กคนโดยรอบ ตัวสัน่ สะท้ลน ดวงตลที่มองไปที่ ฉิงเฟิง

เตนมไปด้วยควลมตกใจ

ลูกพี่เปียวเปนนที่สองในกลรแข่งขันชกมวยในเมืองทะเลตะวันออก เขลมีพละกำลลังมลก
แต่เขลกนแพ้ต่อชลยหน่่มตรงหน้ลเขล ถ้ลพวกเขลไม่เหนนด้วยสลยตลตัวเองแน่นอนว่ลพวก
เขลไม่เชือ่

ฉิงเฟิงหัวเรละอย่ลงเยนนชลเหมือนเทพพระเจ้ลแห่งกลรฆ่ลและเดินไปหลลูกพีเ่ ปียว

ลูกพี่เปียวคนนี้กล้ลทีจ่ ะวลงยล ซูเมิ่งเหยา เขลกล้ลทำลเรื่องเช่นนี้ แน่นอนเขลต้องทำลร้ลย

ผู้หญิิงจำลนวนมลกมลก่อนเช่นกัน ดังนั้น ฉิงเฟิง จ่งตัดสินใจที่จะมอบบทเรียนที่น่ล
จดจำลแก่เขล

"พวกแกกำลลังมองอะไร ? ไปฆ่ลมัน ! " เมื่อเหนน ฉิงเฟิง กำลลังเดินเข้ลมลหลเขล ลูกพี่

เปียว ข่มควลมเจนบปวดเอลไว้และร้องตะโกนใส่ หลลยสิบคนรอบตัวเขล

เมื่อได้ยินคำลสัง่ ของลูกพี่เปียวคนเหล่ลนั้นกนเอลไม้ของพวกเขลออกมลและตีไปที่ ฉิงเฟิง

ลูกพี่เปียวลืมไปว่ลเขลกำลลังเผชิญิหน้ลกับรลชันยขหมลป่ล ไม่วล่ แกะนั้นจะมีกี่ตวั มันกน
ไม่มีประโยชนข

เพรละนีไ่ ม่ใช่กลรต่อสู้ของคนที่อยูใ่ นระดับเดียวกัน

ตูม ตูม ตูม ตูม ตูม ... .

ฉิงเฟิง เตะกวลดพวกเขลด้วยเท้ลของเขลและทำลให้คน 4-5 คนกระเดนน เขลเตะแค่ 3

ครั้งกนส่งคนเปนนสิบลอยกระเดนน บลงคนกระดูกหัก แขนหัก ขลหักและพวกเขลสูญิเสีย
ควลมสลมลรถในกลรต่อสู้ไปทันที

"ไม่ไม่ไม่ อย่ล... ฆ่ลฉัน" หลังจลกรู้วล่ ฉิงเฟิง น่ลกลัวมลกแค่ไหน ลูกพีเ่ ปียว กนกลัว

มลก ใบหน้ลของเขลขลวซีดและร้องออกมลเพื่อขอควลมเมตตล

ตอนนี้เขลกนเข้ลใจว่ลเขลเตะเหลนกแขนงเข้ลเตนมๆ

เขลเสียใจมลก ถ้ลเขลสลมลรถย้อนเวลลไปได้เขลจะไม่ย่งกับชลยหน่่มคนนี้

ชลยหน่่มคนนี้เปนนศัตรูที่ร้ลยกลจของเขล

"ฆ่ลคนมันผิดกฎหมลยฉันจะไม่ฆ่ลแก" ฉิงเฟิง มอบรอยยิม้ ที่ชัว่ ร้ลยให้เขล

เขลหัวเรละเบล ๆ ยกเท้ลขวลของเขลและก้ลวข่้นไปบนเป้ลกลงเกงของลูกพี่เปียว

ปิง !

เสียงลูกบอลแตก ลูกอัณฑะของลูกพีเ่ ปียวแตกเปนนเสี่ยง ๆ เขลจะไม่มีวันทำลร้ลยผู้หญิิง

ได้อีก

ลูกพี่เปียวร้องตะโกนและเปนนลมไป
ปีศลจ

นี่มันปีศลจ

ใบหน้ลของท่กคนรอบตัวเปลี่ยนสี ดวงตลของพวกเขลเตนมไปด้วยควลมกลัวและรู้ส่ก
ว่ลมีลมหนลวผ่ลนลมหลยใจของพวกเขล

บูม!

ฝัูงชนหลยไปและต่ลงคนต่ลงพยลยลมหนีไปให้ไกลที่ส่ดเท่ลที่จะเปนนไปได้ พวกเขล
ทั้งหมดกลัวปีศลจน่ลกลัวนี้

What ??? ฉันน่ลกลัวเหรอ?

เมื่อเหนนฝัูงชนที่ตื่นตระหนกที่หลยไปในท่กทิศทลง ฉิงเฟิง กลอกตลของเขลและหมด

คำลพูด

ฉันควบค่มตัวเองได้อยูแ่ ล้ว ถ้ลอยูใ่ นทวีปหมลป่ล ฉันจะระเบิดหัวลูกพีเ่ ปียวและคน

เหล่ลนี้ซะ แต่นี่พวกเขลเพียงได้รับบลดเจนบเพียงเลนกน้อย

ทันใดนั้นเขลกนมองไปที่ ซูเมิ่งเหยล และเหนนว่ลดวงตลของเธอเบลอและกระพริบตลไป

มล หมลยควลมว่ลยลกำลลังออกฤทธิ์

"สลวสวย เข้มแขนงไว้" ฉิงเฟิงพย่งซูเมิ่งเหมลและเดินออกจลกบลรขไปและพลเธอ

ไปที่โรงแรมในบริเวณใกล้เคียง (เดี๋ยวๆ..........ไหนว่าสุภาพบุรุษ)

ภลยในห้องพักของโรงแรม

"ร้อน ฉันร้อนมลก ... "

ใบหน้ลของ ซูเมิ่งเหยล วูบวลบและบอกว่ลร้อน เธอเริ่มด่งเสื้อผ้ลของเธอลงเผยให้เหนน
ผิวขลวสวย

รูปลักษณขทเี่ มลมลยของเธอ ร่ ลงกลยที่ละเอียดอ่อนเปล่งประกลยและน่ลด่งดูดใจมลก

 บทที่ 14 ปีศาจน้อย
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

ปีศาจน้อย เธอนีม่ ันเป็นปีศาจน้อยทีม่ ีเสน่ห์จริงๆ

ใบหน้าของเธอดูอ่อนละมุน มีปากทีเ่ หมือนเชอร์รี่และยิง่ ดูสวยงามมากขึ้นเมือ่ เธอ

กำาลังเมา สีแดงอ่อนๆและมีเสน่ห์ ผิิวของเธอขาวนวลและเธอมีรูปร่ างที่สวยสง่างาม
เธอสามารถใช้กบั คำาอธิบายของคำาว่า นางฟ้า้าที่ร่วงหล่นได้

ทุกคนทีเ่ ห็นเธอจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้และอยากทำาเรื่องไม่ดีกบั เธอ

"นีฉ่ ันควรจะกลายร่ างเป็นปีศาจดีไหมเนี่ย?" มองไปที่ร่างเปลือยเปล่าของ ซูเมิ่งเหยา

การต่อสู้ของอารมณ์ป์ปรากฏขึ้นบนหน้าของเขา มันเป็นอารมณ์ป์ที่ซับซ้อน
ฉันเป็นคนที่มคี ุณธรรม ฉันต้องไม่หลงไปกับรูปลักษณ์พวกนี้

ลี่ฉิงเฟิง ปลอบใจตัวเองแล้วเอาเข็มเงินเก้าเล่มแทงเข้าไปในจุดชีพจรฉีสิบจุดบน
ร่ างกายของ ซูเมิ่งเหยา วิธีการพิเศษนี้ จะทำาให้ผิลของยาในร่ างกายของเธอบรรเทาลง

แม้วา่ เขาจะชอบผิู้หญิงที่สวยงาม แต่เขาก็ไม่ชอบเอาเปรียบคนอืน่ ถ้าเขาทำาแบบนี้แล้ว

เขาจะต่างอะไรกับคนแบบลูกพี่เปียว ?

แม้วา่ เขาจะทำา แต่เขาก็จะทำาก็ต่อเมื่อ ซูเมิ่งเหยา ตื่นขึ้นและตกลงที่จะทำา ไม่ใช่ใน

ขณ์ปะที่เธอถูกวางยา เขามีหลักการของเขาเอง

หลังจากที่พิษยาเริ่มลด ซูเมิ่งเหยา ก็ลุกขึ้นยืน และหน้าของเธอก็กลายเป็นสีแดงและ

ดวงตาของเธอดูสับสน ยังคงมีผิลประทบจากยาในร่ างกายของเธอ

"คุณ์ปโอเคมั้ย?" ลี่ฉงิ เฟิง ถามด้วยความห่วงใย เขากังวลว่ามีบางอย่างผิิดปกติ

อ๊วกกก ~

ซูเมิง่ เหยา ปลดปล่อยทุกสิ่งที่อยูใ่ นกระเพาะอาหารของเธอออกมาใส่ ฉิงเฟ้าิง เสื้อผิ้า

ของเธอเองก็เต็มไปด้วยอ้วก

เวรเอ้ย อะไรวะเนี่ย ?

เมื่อมองที่เหล้าและเศษอาหารบนร่ างกายตัวเอง ฉิงเฟ้าิง กลอกตาขึ้น

เธอเป็นคนสวย เธอสวยจริงๆ ผิู้ชายทุกคนอยากจะมองเธอ แต่เธอเพิง่ อ้วกใส่ ฉัน

สิ่งนี่สร้างความเสียหายให้กบั ภาพลักษณ์ป์ทสี่ วยงามของเธอ

หลังจากอาเจียนไปหลายครั้ง เมิ่งเหยาก็หยุด ศีรษะของเธอหมุนไปมาและเธอก็

สลบไสลไป
มันอาจจะดูสบายสำาหรับเมิ่งเหยา อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟ้าิง ไม่รู้สึกสบายใจกับร่ างกายของ
เขาที่เต็มไปด้วยอ้วก

ฉิงเฟิงไม่มีทางเลือก นอกจากถอดเสื้อผิ้าออก เผิยให้เห็นถึงกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของ

เขา มีแผิลเป็นบนหลังของเขา แต่ละรอยแสดงให้เห็นถึงเกียรติยศที่เขาได้รับจากการสู้
รบ

จากนั้นไม่นานเขาก็ล้างเสื้อผิ้าด้วยเครือ่ งซักผิ้า

"คนสวย เดีย๋ วผิมจะช่วยล้างให้นะ" ตาของสว่างขึ้น เขาถอดเสื้อผิ้าของ ซูเมิ่งเหยา

ออกและโยนใส่เครื่องซักผิ้า

รูปร่ างดีมากแถมยังผิิวขาวเนียน ...

สวยเกินบรรยายสำาหรับสาวน้อยคนนี้ ตอนนี้ฉงิ เฟ้าิงได้รับแรงกระตุ้นที่จะกลายเป็น

สัตว์ป่าในทันที แต่เขาคิดว่าเขาไม่ควรใช้ประโยชน์จากคนอื่นในขณ์ปะทีเ่ ธอไม่รู้สึกตัว

ฉันเป็นคนดี เขาปลอบใจตัวเองอีกครั้ง ลี่ฉงิ เฟงเอาผิ้าห่มคลุมร่ างกายของเมิ่งเหยา เขา

ล้มตัวลงข้างๆเธอและหลับไป

แปดโมงเช้า ดวงอาทิตย์ข้ ึนใหม่

อ๊า............. !!

เสียงกรีดร้องทำาลายความเงียบสงบของห้องพักในโรงแรม

เมิ่งเหยาเปิดตาขึ้นและเห็นร่ างกายทีเ่ ปลือยเปล่าของเธอ เธอกรีดร้องอย่างโหยหวน

และเศร้า
"ไอ้คนลามก ฉันจะฆ่าแก ... " ใบหน้าที่สวยงามของ ซูเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความ
โกรธเธอโบกกำาปั้นของเธอและตีฉิงเฟ้าิงอย่างไม่ปราณ์ปี

"คนสวย ตีฉันผิมทำาไม ?" ลี่ฉงิ เฟิงตื่นขึ้นมาทักท้วง ซูเมิง่ เหยา อย่างไม่พอใจ

"ไอ้เลว แกข่มขืนฉันตอนฉันเมา" ใบหน้าที่สวยงามของ เมิ่งเหยา ปกคลุมไปด้วย

ความโกรธ

เธอเก็บร่ างกายที่บริสุทธิ์มานานกว่า 20 ปีแล้วมันก็หายไปแบบนี้ เธอจะไม่โกรธได้

อย่างไร?

"เฮ้เฮ้ ฉันไม่ได้ข่มขืนคุณ์ป อย่ามากล่าวหาฉัน" ลี่ฉิงเฟิง ขมวดคิ้วของเขาเล็กน้อย

ฉันเป็นคนดีที่ทำาเรื่องดีๆโดยไม่ทง้ิ ชื่อ อย่าเข้าใจฉันผิิด

"ไอ้เลว ถ้าแกไม่ได้แตะต้องฉัน แล้วทำาไมเราโปทท้ังคู่ ?"

"แกมันไม่ใช่มนุษย์ แกมันไม่ใช่คนดี"

"ฉันเป็นคนดีจริงๆนะ"

"ตอแหล แกทำาให้ฉันมีมลทิน ฉันจะฆ่าแก”

ใบหน้าอันงดงามของ ซูเมิ่งเหยา กลายเป็นสีแดง เธอโบกมือของเธอ เธอดูเหมือนเสือ

ตัวเมียและพุง่ เข้าใส่ ลฉี่ ิงเฟ้าิง

จากท่าทางที่รุนแรงของเธอดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าเธอจะไม่หยุดจนกว่าเธอจะตี
ฉิงเฟ้าิงจนตาย

เวรเอ้ย
เสือไม่ออกล่า เธอคิดว่าฉันเป็นตุ๊กตาคิตตี้เหรอไง ?

ลี่ฉิงเฟิง โกรธเล็กน้อย ผิู้หญิงคนนี้ไม่มีเหตุผิลจริงๆ เธอโง่หรือเปล่า ?

เขาพลิกมือของเขาและกด ซูเมิ่งเหยา ลงบนเตียง ตบที่กน้ ของเธอ

"แก ไอ้คนเลว แกกล้าตีกน้ ของฉัน?" เธอรู้สึกเจ็บที่กน้ ใบหน้าสวยของซูเมิ่งเหยา

กลายเป็นสีแดงและจ้องไปทีฉ่ ิงเฟ้าิง

เธอยังด่าฉันอีก ยังจะดื้ออีกเหรอ ?

ฉันจะสัง่ สอนเธอไม่ง้ันเธอคงไม่รู้สำานึก

เพีย๊ ะๆ ...

ฉิงเฟิงตีกน้ ของเธออีกหลายสิบครั้งจนเธอหมดแรงและใบหน้าของเธอกลายเป็นสีแดง

เขากล่าวว่า "ยังกล้าที่จะดุด่าฉันอีกไหม ?"

"ไม่ ไม่แล้ว ........ แต่ ไอ้คนเลวแกทำาให้ฉันมีมลทิน ฉันจะไม่อภัยให้

แก" ใบหน้าอันสวยงามของเมิ่งเหยากลายเป็นสีแดงและพูดด้วยความโกรธ

เป็นผิู้หญิงที่ไม่มเี หตุผิลอะไรแบบนี้

เขารู้วา่ เมิ่งเหยา เป็นตำารวจยศสูงทีม่ ีอำานาจ ถ้าผิู้หญิงคนนี้ข่นุ เคืองก็จะทำาให้เขาเดือด

ร้อนได้

เพือ่ ลดปัญหาเขาคิดว่าเขาจำาเป็นต้องอธิบายให้ผิู้หญิงโง่คนนี้เข้าใจก่อน

"คนสวย คิดหน่อยสิ คุณ์ปเมาในบาร์เมื่อคืนและถูกวางยาโดยใครบางคนหรือเปล่า

ฉันนี่ละทีเ่ ป็นคนช่วยคุณ์ปจากพวกอันธพาล." ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเตือนความจำา เมิ่ง
เหยา เขาเกลียดการที่คนอื่นเข้าใจเขาผิิด

เหมือนจะเป็นเช่นนั้น..........

ซูเมิ่งเหยาขมวดคิ้วเล็กน้อย และคิดเกี่ยวกับเรือ่ งนั้น เธอกำาลังดื่มกับเพื่อน ๆ ในบาร์

เมื่อคืนนี้และรู้สึกว่าร่ างกายของเธออ่อนแอลงแล้วเธอก็เวียนหัว เธอรู้สึกเหมือนกับว่า
มีอันธพาลสองคนคว้าตัวเธอไป ฉิงเฟิง ช่วยเธอไว้

เหตุผิลที่ซูเมิ่งเหยาโกรธเพราะว่าเธอตื่นขึ้นมาด้วยร่ างที่เปลือยเปล่า เธอจึงคิดว่าเขา

เป็นคนทำาให้เธอมีมลทิน เธอจึงโกรธมาก

เมื่อรู้เรื่องราวทั้งหมดปรากฏรูปลักษณ์ป์ที่ซับซ้อนบนใบหน้าอันงดงามของเธอ ชาย
หนุ่มตรงหน้าเธอไม่ได้ทำาให้เธอมีมลทิน แต่เขาก็เห็นเธอเปลือยเปล่าซึ่งไม่แตกต่าง
จากการทำาให้เธอด่างพร้อย

"มันจบแล้ว ในอนาคตฉันจะมองหน้าผิู้คนได้อย่างไร?" ซูเมิง่ เหยาเป็นหัวหน้าทีม

ตำารวจในเมืองทะเลตะวันออกซึง่ เป็นตำารวจที่ได้รับการยกย่องจากผิูค้ นมากมาย

เธอเคยบริสุทธิ์ผิุดผิ่อง แต่เธอก็รู้วา่ ตั้งแต่วันนี้ไปเธอไม่ได้บริสุทธิ์ผิุดผิ่องอีก

แล้ว เพราะร่ างกายของเธอเป็นมลทินเพราะสายตาของฉิงเฟ้าิงไปแล้ว

"ห้ามพูดเรื่องในวันนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ให้อภัยคุณ์ป !!" ใบหน้าสวยของ เมิ่งเหยา

ดูดุร้าย เธอโบกมือแล้วเธอก็พูดกับ ฉิงเฟ้าิง ด้วยความโกรธ

ความจริงที่วา่ ลี่ฉิงเฟ้าิงได้เห็นร่ างของเธอมีอิทธิพลร้ายแรงต่อเธอมาก ถ้าความลับเปิด

เผิยออกมาเธอจะเสียใจ ดังนั้นเธอจึงขู่ให้เขาห้ามพูดอะไรออกไป
"เธอมัน่ ใจได้เลยสาวสวย นีเ่ ป็นเรื่องของเราสองคน ฉันจะไม่บอกใคร" แน่นอนรูป
ร่ างของหญิงสาวตัวน้อยคนนี้เกือบเทียบได้กบั ภรรยาทีเ่ ย็นชาของเขา ปัญหาเพียงอย่าง
เดียวคือหน้าอกของเธอมีขนาดเล็กเกินไปและแบนนิดหน่อย - พวกมันยังขาดการ
พัฒนา

สามนาทีต่อมา

ซูเมิง่ เหยา แต่งตัวและออกจากโรงแรมพร้อมกับ ลี่ฉิงเฟ้าิง รูปร่ างของเธอดูสวยและ

สง่างาม

"ฉันไม่สามารถให้อภัยคุณ์ปได้เนือ่ งจากคุณ์ปทำาให้ฉนั มีมลทิน อย่าให้ฉนั จับคุณ์ปได้นะมิ

ฉะนั้นฉันจะลงโทษคุณ์ป"

เมิ่งเหยา จ้องมองไปที่ ลี่ฉิงเฟิง อย่างดุเดือด เธอหันหลังกลับและเดินออกไป เธอไม่

อยากเห็นตาคนนี้อีกต่อไป

"ไอหย่า ฉันละเซ็งจริง"

ทันใดนัน้ ฉิงเฟิง ก็จำาได้วา่ เมื่อวานนี้เขาได้บอกกับ หลินซู่ ว่าจะหย่ากันวันนี้ เขาไม่คิด

เลยว่าเขาจะเกือบลืมเรื่องนี้ไป

หลินซู่ ดูเหมือนจะเข้าใจเขาผิิดอีกครั้ง ภรรยาที่เย็นชาของเขามีแนวโน้มที่จะเข้าใจผิิด

คนอืน่ เสมอ

อย่างไรก็ตาม พวกเขากำาลังจะหย่ากัน เธอก็ไปตามทางของเธอ เขาก็ไปตามทางของ

เขา ไม่ต้องสนใจอีกฝ่ายอีกต่อไป

ลี่ฉิงเฟิง บ่นพึมพำาและเดินตรงไปยัง Noble Palace หย่าหลังจากแต่งกันวันเดียว

..... ความเร็วนี้ต้องเป็นอันดับ 1 ในเมืองทะเลตะวันออกแน่นอน
 บทที่ 15 หย่ากับภรรยา
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

ครึ่งชัว่ โมงต่อมา

ฉิงเฟิง กลับมายังแมนชัน่ 13 ที่ Noble Palace ระหว่างช่วงเวลานั้น หลินซู่

กำาลังรออยูท่ ี่ประตูด้ววยใบทะเบียนสมรส หนังสออรับรองที่อยูแ่ ละบัตรประชาชนของ
เธออย่างเย็นชา

แมววา่ หลินซู่ แต่งกายด้ววยชุด้สูทสีด้ำาซึ่งห่อหุวมผิิวสวยงามของเธอ หนวาอกเธอใหญ่ ขา

ยาวและพอด้ีรับรูป เธอยังคงเหมออนนางฟวาสีขาว
สิ่งเด้ียวที่น่าเสียด้ายก็คออ เธอเย็นชาเกินกว่าที่จะเขวาใกลว CEO ผิูเว ย็นชาคออฉายาที่ด้ี
ที่สุด้ในการอธิบายตัวตนของเธอ

"เอาล่ะ ... ไปหย่ากันเถอะ" ฉิงเฟิงเด้ินขึ้นไปหาเธอและพูด้ขึ้นมา

หลินซู่สัน่ เล็กนวอยและมีท่าทีที่ซับซวอนหลังจากได้วยนิ ฉิงเฟิง พูดขึ้น

กล่าวตามตรง เธอตวองการที่จะหย่ากับเขาตั้งแต่เมออ่ สองวันก่อน เธอบอกกับ ฉิงเฟิง ว่า

เธอจะหย่ากับเขาในเวลาสามเด้ออนทีส่ ำานักทะเบียน

อย่างไรก็ตามเธอรูวสึกไม่ค่อยด้ีเล็กนวอยเมอ่อถึงเวลาที่พวกเขาจะตวองหย่ากันจริงๆ

เธอไม่แน่ใจว่าการแต่งงานกับเขาเป็นเรออ่ งที่ถูกตวองหรออไม่ แต่เธอค่อนขวางแน่ใจว่า

เธอได้วเขวาใจผิิด้และกล่าวหาฉิงเฟิงว่าไปสปา

"นีเ่ ป็นเงินลวานนึง ถออว่าเป็นค่าชด้เชยสำาหรับการหย่ากับฉัน" หลินซู่หยิบเช็คจำานวน

1,000,000 หยวนและมอบใหวกบั ฉิงเฟิง ด้ววยนิ้วทีเ่ รียวยาวของเธอ
　　
เธอไม่ได้ววางแผินที่จะใหวอะไรแก่ ฉิงเฟิง ก่อนที่จะไล่เขาไป แต่ต้งั แต่ที่เธอกล่าวหาเขา
แบบผิิด้ๆ เธอเริ่มรูวสึกผิิด้หลังจากรูวความจริงและตัด้สินใจที่จะชด้เชยใหวเขาด้ววยเงิน

"ไม่ตวองหรอก ไปที่แผินกทะเบียนกันเถอะ ฉันจะออกไปจากที่นี่หลังจากทีเ่ ราจัด้การ

เรอ่องเอกสารเสร็จเรียบรวอยแลวว"

ฉิงเฟิงมองเธอด้ววยความดู้ถกู และไม่รับเงิน เธอคิด้ว่าเงินสามารถซอ้อความรูวสึกได้วหรออ

ไง?

เขาจะกลายเป็นเด้็กนวอยถวาเขารับเงิน
ฉิงเฟิง เป็นถึงราชันย์หมาป่าแห่งทวีปหมาป่า ที่จะได้วรับรางวัลอย่างนวอยสิบลวานต่อ
หนึง่ ภารกิจ แค่เงินหนึง่ ลวานจะมีความหมายกับเขาแค่ไหนกันเชียว ?

"เอาล่ะขึ้นรถ เป็นการด้ีที่สุด้สำาหรับเราสองคนที่จะหย่ากันใหวเร็วที่สุด้" หลินซู่ ยิม้

บางๆ ขณะเด้ินไปที่รถของเธอ

เป็นเรอ่องด้ีถวาเขาไม่รับเงิน สำาหรับผิูวชายสิ่งที่เรียกว่าศัักด้ิศศัรี เธอคิด้ว่ามันเป็นเรอ่องตลก

ศัักด้ิศศัรีสามารถซอ้ออะไรได้วไหม? แน่นอนว่าไม่ได้ว เงินเท่านั้นที่สามารถทำาได้ว

หลินซู่เปิด้ประตูรถ ขึ้นรถแลววใหว Qingfeng เขวามาขวางคนขับขวางๆเธอ เธอ

สตาร์ทเครอ่องและขับออกไปอย่างรวด้เร็ว

แผินกทะเบียนตั้งอยูท่ ี่ถนนซ่งเจียงซึ่งอยูใ่ นเขตชนบท

(สถานที่นมี้ ีจริงๆนะครับ Songjiang Road, Zhongshan District

Taipei City, ไต้หวัน 10491 แต่ดันอยู่ไต้หวัน สรุปเรื่องนี้เกิดขึ้นที่ไต้หวัน ??)

https://www.google.co.th/search?
rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&biw=2133&bih=
1054&ei=JwARW_CCK5L6rQHQ-
ZH4DA&q=Song+Jiang+Road&oq=Song+Jiang
+Road&gs_l=psy-
ab.3..0i19k1j0i13i10i30i19k1j0i22i10i30i19k1l2j0i
13i5i30i19k1l4j0i8i13i10i30i19k1j0i22i10i30i19k1
.716.716.0.1279.1.1.0.0.0.0.123.123.0j1.1.0....0...1
c.1.64.psy-ab..0.1.123....0.3S604GJXR5Y
โด้ยปกติแลววหลินซู่จะใชวเวลาเด้ินทางประมาณครึ่งชัว่ โมง แต่วนั นี้รถติด้ด้ววยเหตุผิล
บางอย่าง ถนนแน่นไปหมด้

ตวองใชวเวลาอีกครึ่งชัว่ โมงเพออ่ ขับรถออกไปนอกเมออง

หออ?

มีการก่อสรวางหรออ? ทำาไมถนนจึงถูกกั้น? หลินซู่ขมวด้คิ้วและสีหนวาของความสงสัย

ปรากฏบนใบหนวาที่สวยงามของเธอ

เธอจำาได้ววา่ เมอ่อวานนี้ถนนโล่งทั้งวัน เหตุใด้จึงมีการก่อสรวางในตอนนี้?

ถวาเธอไม่สามารถผิ่านถนนซ่งเจียงได้ว เธอคงทำาได้วเพียงหมุนพวงมาลัยกลับ และขับรถ

ผิ่านถนน Tian He เพอ่อไปยังจุด้หมายปลายทาง

(ถนนนี้อยู่กวางโจว สรุปสองคนนี้ขับรถข้ามประเทศไปหย่า ?.?

Tian He Lu
Guangzhou Shi, Guangdong Sheng, จีน )

ถนน Tian He ตั้งอยูใ่ นพอ้นที่ด้อว ยพัฒนาทีเ่ ก่า ถนนแคบมากและแออัด้

พอ้นที่ด้ังกล่าวเต็มไปด้ววยคนจรจัด้รวมทั้งคนขอทาน อันธพาล หัวขโมย และโจร แทบ

จะไม่มีตำารวจออกลาด้ตะเวน

เมอ่อ หลินซู่ ขับรถไปที่ถนน Tian He ชายชราคนหนึ่งเขวามาขวาง ลวมลงบนพอ้นและ

เริ่มกรีด้รวองหนวารถ BMW ของเธอ

"ผิมโด้นชน ผิมโด้นชน !" แมววา่ ชายชราจะมีเคราสีขาวและดู้เหมออนว่าเขามีอายุเกิน

60 แต่เขาก็พูด้ด้ววยเสียงอันด้ัง
ทุกคนในละแวกนี้เริ่มเด้ินออกมาตำาหนิ หลินซู่ หลังจากได้วยินเสียงชายชรา

"คุณขับรถไม่เป็นเหรอ คุณชนคนชราจนลวมเลยเห็นไหม?"

"ใช่ๆ ไม่รูววิธขี ับก็อย่ามาขับรถ!"

"ผิูวหญิงทุกคนส่ วนมากขับรถห่วยแตก ดู้สิชนคนชราซะแลวว"

"สาวนวอยจ่ายค่าทำาขวัญใหวเขาเด้ียย วนี้ " ทุกคนโทษ หลินซู่ อย่างรุนแรง

"ฉันไม่ได้วชนเขา เขาก็สะดุ้ด้เอง" หลินซู่ยอนขวางชายชรา สีหนวาของเธอเริ่มดู้ไม่ด้ี

แกลวงทำาเป็นอุบัติเหตุเพออ่ เรียกค่าทำาขวัญ ?

เธอค่อนขวางแน่ใจว่านีเ่ ป็นการตวมตุ๋น รถไม่ได้วโด้นชายชราคนนี้เลย แต่เขาก็สะดุ้ด้ตัว

เอง

หลินซู่โกรธมากในตอนนี้ เธอไม่เพียงโกรธชายชราเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะ ฉิงเฟิ

งด้ววย เขาอยูข่ วางๆเธอโด้ยไม่สนใจจะช่วย
คุณเป็นสุภาพบุรุษหรออเปล่า?

เขาทำาเฉยและไม่ช่วยเหลออภรรยาของตัวเองได้วอย่างไรเมอ่อเธอกำาลังถูกหลอก?

ฉิงเฟิงขมวด้คิ้วของเขา เขาไม่ได้วสนใจสิ่งที่ หลินซู่ กำาลังคิด้อยูใ่ นขณะนี้เนออ่ งจากเขา

กำาลังจวองไปทีแ่ ขนของชายชรา

ฉิงเฟิงพบว่าแขนของชายชราดู้แข็งแรงผิิด้ปกติ ซึง่ ดู้ไม่น่าจะเป็น เมอ่อเขาพยายามจะ

ขยับตัว แขนของเขาดู้เหมออนแขนชายวัยกลางคน

นอกจากนี้เขายังได้วเห็นรอยสักรูปกะโหลกที่มขี นาด้เล็กเท่าเหรียญที่แทบจะจำาไม่ได้ว
บนแขนของชายชรา
รอยสักหัวกะโหลก เป็นสัญลักษณ์ของ องค์กรนักฆ่าหัวกระโหลก ในฐานะราชันย์
หมาป่า แห่งทวีปหมาป่า ฉิง คุนว เคยกับกองกำาลังใตวด้ินในโลก องค์กรนักฆ่าหัวกระ
โหลก (Skull Assassin Organization) เป็นหนึ่งใน 4 ขององค์กรนักฆ่า
ระด้ับสูง ซึ่งเป็นที่รูวจักกันในนามว่า "สมาคมกระดูก" นักฆ่าในองค์กรมีความชำานาญ
ในด้วานเทคนิคเช่นการปลอมตัวโด้ยใชวการปลอมตัวและการหลบซ่อน

ไม่ตวองสงสัยเลยว่าชายชราคนนี้เป็นหนึ่งในพวกเขาอย่างแน่นอน

ทันใดนัน้ ฉิงเฟิงรู้สึกตื่นตัวเมื่อเขาพบนักฆ่าจากสมาคมกระดูกอยู่ในเมืองทะเลตะวัน
ออกแห่งนี้

"สาวนวอยคุณชนผิม ผิมจะแสด้งใหวเห็นซี่โครงที่หัก ถวาคุณไม่เชอ่อผิม" ชายชรากำาลัง

กรีด้รวองขณะทีข่ ยับมออในเสอ้อของและแสรวงทำาเป็นโชว์บาด้แผิล แต่ในความเป็นจริง
แลววเขาคววาอาวุธของเขา

เวรเอ้ย !

ทันใด้นั้นฉิงเฟิงรูวสึกขนลุกเมอ่อเขาสัมผิัสได้วถึงเจตนาฆ่าจากเซวนส์ของเขา

"ระวัง!" ฉิงเฟิงตะโกนออกมาด้ัง ๆ ขณะที่ผิลัก หลินซู่ ใหวลบไปและกลิ้งไปบนพอ้น

เขาสัมผิัสหนวาอกของหลินซู่โด้ยบังเอิญเมอ่อเขาพยายามจะปกปวองเธอ พวกมันอ่อนนุ่ม
ทีเด้ียว ถึงแม้จะเป็นเรื่องที่มันช่วยไม่ได้แต่ฉงิ เฟิงก็บีบมันไปสองครั้ง

หลินซู่หนวาแด้งในทันทีและไม่สามารถขยับตัวได้ว เธอโกรธมากและในทันทีทเี่ ธอ
กำาลังจะแสด้งอาการโกรธ เธอก็ได้วยินเสียงกระสุนปอน

มีกระสุนวิง่ ผิ่านไป ตรงจุด้ที่หลินซู่ยนอ อยูเ่ มอ่อไม่กี่วนิ าทีก่อน ผิูวที่ยงิ ก็คออ ชายชราคนนั้น

"มือปอน วิง่ !"

สีหนวาของทุกคนซีด้ลงและพวกเขาทั้งหมด้ก็เริ่มกรีด้รวองและวิง่ หนีไปเมอ่อได้วยนิ เสียง
ปอน

ประชาชนทุกคนอาศััยอยูใ่ นเมอองที่เงียบสงบ นีเ่ ป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้วยินเสียงปอน พ

วกเขากลัวและพยายามวิง่ หนีไปใหวไกลเท่าที่จะทำาได้วเพอ่อหลีกเลีย่ งอันตราย

มันเจ๋งมาก กับการที่ได้วสัมผิัสกับอันตรายในบางครั้ง แต่หนึ่งชีวิตนั้นสำาคัญกว่า

"เกิด้อะไรขึ้น?!" หลินซู่ สับสนในทันที เธอกระพริบตาและร่ างกายของเธอสัน่ ไหว

"พวกเรากำาลังถูกพยายามจะลอบสังหาร." ฉิงเฟิง มองไปที่ชายชราในพิสัยและ

กระซิบกับเธอ
การลอบสังหาร?

หลินซู่อวาปากควาง เธอมองไปที่ ฉิงเฟิง อย่างสับสน เรอ่องนี้มนั ไม่ได้วเกิด้ขึ้นในละคร

เท่านั้นหรออ ? ความเป็นจริงไปได้วอย่างไร?

ถวาไม่มเี สียงปอนด้ังขึ้น เธอแทบจะไม่มีทางเชออ่ ว่าเธอกับ ฉิงเฟิง กำาลังตกอยูใ่ นอันตราย

ขอบคุณ ฉิงเฟิง ทีไ่ ด้วช่วยชีวติ เธอไววโด้ยผิลักเธอออกไป ถวาไม่เช่นนั้น เธอไม่สามารถ

จินตนาการได้วเลยว่าอะไรจะเกิด้ขึ้น

เมอ่อคิด้ถึง ฉิงเฟิง ที่เพิง่ จะช่วยชีวิตเธอไวว หลินซู่ กระพริบตาของเธอพรวอมกับการ

แสด้งออกที่ซับซวอนที่ปรากฏบนใบหนวาของเธอ
 บทที่ 16 การลอบสังหาร

แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"แกมาจากสมาคมโครงกระดูก?"

คิว้ ของ ฉิงเฟิง ล็อกเล็กน้อยและเขาถามชายชราอย่างหนาวเย็น

"ฮี่ๆ , ฉลาดนี่ แต่ หลินซู่ ยังไงก็ต้องตายวันนี้"

ชายชราเช็ดใบหน้าด้วยมือที่ยนื่ ออกมาและเช็ดผิวหน้าเหลืองของเขาเผยให้เห็นใบหน้า
ที่หยาบกระด้างและหยาบกร้าน
ปลอมตัว ผู้ชายตัวนี้แอบแฝงตัวเองมาจริงๆ ใบหน้าที่แท้จริงของเขาคือชายวัยกลาง
คน

พวกคุณเป็นใครทำาไมพวกคุณถงงอยากจะฆ่าฉัน?

หลินซู่ ลุกขึ้นยืนขง้นจากพื้นและขมวดคิ้วของเธอ ใบหน้าอันสวยงามของเธอถูก

ปกคลุมไปด้วยความไม่แยแส

เธอรู้วา่ เธอมีค่แู ข่งมากมายในโลกธุรกิจ เธอได้รับการคุกคาม เมื่อก่อนรถของเธอถูก

ทุบ และหนูตายแล้วก็เคยถูกโยนเข้าไปในอาคารของ บริษัท ด้วย

แต่นเี่ ป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับการลอบสังหารด้วยปืน

นี่มันไม่ใช่การโจมตีแบบง่ายๆอีกแล้วเพราะพวกเขาต้องการชีวิตของเธอ

"CEO หลิน มีคนเสนอเงินรางวัล 5 ล้านหยวนสำาหรับหัวของคุณ”

คนวัยกลางคนยิม้ เยาะและชี้ปืนไปที่ หลินซู่ อีกครั้ง

Shiu!
ร่ างของ ฉิงเฟิง ได้เคลือ่ นย้ายและปกป้อง หลินซู่ ไว้ข้างหลังเขา

ถงงแม้วา่ เขากำาลังจะหย่ากับผู้หญิิงคนนี้ แต่พวกเขาก็ยงั ไม่ได้หย่ากันดังนั้นบนกระดาษ

ทะเบียนสมรส หลินซู่ ก็ยงั ถือว่าเป็นภรรยาของเขา แน่นอนว่าเขาไม่ตอ้ งการดูผู้หญิิง
คนนี้ตายต่อหน้าเขา

เมื่อเห็น ฉิงิงเฟิงิง กระโดดขง้นมาขวาง ใบหน้าที่งดงามของหลินซู่เปลีย่ นไป หัวใจเธอ

หยุดเต้น
ถูกแล้ว ชายตรงหน้าเธอคนนี้คอื สามีของเธอ แต่นับตั้งแต่พวกเขาแต่งงานกัน หลินซู่
ไม่เคยมองเขาในสายตา เธอไม่เคยเคารพเขาเลย

แต่ตอนนี้เมื่อ หลินซู่ พบกับอันตราย ผู้ชายคนนี้ทเี่ ธอไม่เคยแยแสยังอุตสาห์ปกป้อง

เธอ

ต้องรู้วา่ เขามีปืน ปืนที่สามารถพรากชีวติ ของใครบางคนไปได้

สำาหรับเธอ เขาดูเหมือนจะเอาชีวติ มาทิ้ง

หัวใจของ หลินซู่ ถูกตรงง ช่วงเวลานี้แม้แต่เธอยังอยากที่จะร้องไห้

ต้องบอกว่าผู้หญิิงเป็นสัตว์ทมี่ ีอารมณ์ นีไ่ ม่ใช่เรื่องโกหก ฉิงิงเฟิงิง ปกป้องเธอไว้ขา้ ง

หลังเขาและทำาให้เธอมีความรู้สงกพิเศษ

"ไอ้ลูกชาย ถ้าแกต้องการเล่นเป็นวีรบุรุษและพิทักษ์บุพพา ฉันกลัวว่าแกจะไม่มี

คุณสมบัติ" ชายวัยกลางคนยิม้ อย่างหนาวเย็นตาของเขาเต็มไปด้วยการดูถูก

"จริงๆแล้วฉันต้องการจะดูวา่ นักฆ่าจาก สมาคมโครงกระดูก มีฝีมอื แค่ไหน?"

ลี่ฉิงเฟิง ยิม้ เล็กน้อย ตาของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ชายคนนี้เป็นแค่มือ

สังหารจาก สมาคมโครงกระดูก แม้วา่ หัวหน้าของสมาคมโครงกระดูกจะมาเองเขาก็ยัง
คงไม่เห็นอยูใ่ นสายตา

เมื่อราชันย์หมาป่าโกรธจะมีซากศพปกคลุมไปทัว่ พื้นดินในระยะพันไมล์ นัน่ เป็นฝัน

ร้ายที่สุดของทหารรับจ้างทั้งหมดในทวีปหมาป่า

"ไปตายได้แล้ว"

ชายวัยกลางคนใช้น้ิวเพื่อเหนีย่ วไกปืนและพร้อมที่จะยิงกระสุนออกไป
แต่ครู่ต่อมา ฉิงิงเฟิงิง ได้หายตัวไป!

ชายวัยกลางคนถูตาตัวเองและมองจากซ้ายไปขวา แต่ไม่สามารถหาเขาพบได้ ใบหน้า

ของเขาเปลี่ยนไปและเขาก็เริ่มเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา

"แกกำาลังมองหาฉันอยูเ่ หรอ?" เสียงดังกงกก้องก็ดังขง้นจากข้างหลังชายวัยกลางคน

อ่า ...

ทำาไมแกมาอยูข่ ้างหลังฉันได้

ชายวัยกลางคนหันไปรอบ ๆ และพบว่า ลี่ฉิงงิ เฟิงิง ยืนอยูข่ ้างหลังเขา เขารู้สงกตกใจ

เหมือนเห็นผี

ชายคนนี้เร็วมากจนเขาไม่ได้มีเวลาตอบโต้

ฉิงึ่บ !

ฉิงเฟิงยื่นมือขวาและแย่งปืนของชายวัยกลางคน เขาบีบมันจนแตกกลายเป็นชิ้นๆแล้ว
ตกลงไปกับพื้นดิน เขาเห็นความกลัวปรากฏบนใบหน้าของชายวัยกลางคน

หลังจากสังเกตใบหน้า ฉิงเฟิง อย่างใกล้ชิดแล้ว ชายวัยกลางคนก็จำาได้ ผู้ชายที่อยูข่ ้าง

หน้าเขาคือราชันย์หมาป่าเขาได้เห็นฉิงเฟิงในภาพมาก่อน

"คุณ คือ... หมาป่า ... "

ชายวัยกลางคนเริ่มหวาดกลัว ตอนทีก่ าำ ลังพูด ฉิงิงเฟิงิง ใช้มือจับคอของเขาไว้

"แกรู้มากเกินไปแล้ว"

ลี่ฉิงิงเฟิงิง คว้าคอของชายวัยกลางคนและบีบเล็กน้อย พวกเขาได้ยินเสียง กร๊อบ"

จากคอของเขา เขาล้มลงกับพื้นอย่างแผ่วเบา

ถงงแม้วา่ เขาจะไม่ต้องการที่จะฆ่าใครก็ตาม แต่ชายวัยกลางคนคนนี้กจ็ ำาเขาได้ ดังนั้น

เขาต้องฆ่า

ถ้าตัวตนของเขาถูกเปิดเผยแล้ว เขาจะต้องเตรียมรับมือกับการแก้แค้นของ สมาคม

โครงกระดูก และการไล่ล่าจากคนอื่น

กลิ่นไอสังหาร ?

ยังคงมีกลิ่นไอสังหารในอากาศได้อย่างไร?

ลี่ฉิงิงเฟิงิง รู้สงกไวต่อเจตนาร้ายแรงของผู้อนื่ เห็นได้ชัดว่าเขาฆ่านักฆ่าคนนี้อย่างชัดเจน

แต่เขาก็ยงั คงรู้สงกว่ามีไอสังหารลอยอยูใ่ นอากาศ

ไอสังหารนี้แข็งแรงมากจนเข้มแข็งกว่าไอสังหารของชายวัยกลางคน

จุดสีแดง?

ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่ามีจุดสีแดงอยูต่ รง หลินซู่

โอ้ ไม่ ! สไนเปอร์ !

หน้าของ ฉิงเฟิง เปลี่ยนไป ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ มีจุดสีแดงบน

หัวใจของหลินซู่

ประมาท เขาประมาทไปจริงๆ

ขณะนี้ หัวใจของเขาเต็มไปด้วยการโทษตนเอง
ตอนแรกเขาคิดว่ามีเพียงชายวัยกลางคนนี้ที่เป็นมือสังหารเท่านั้น เขาไม่ได้คิดถงงความ
เป็นไปได้ที่จะมีสไนเปอร์

สไนเปอร์เป็นนักฆ่าระยะไกล มันที่สามารถจบชีวติ คนได้ดว้ ยการยิงเพียงครั้ง

เดียว

ถ้าสไนเปอร์คนนี้มุ่งเป้าที่ ฉิงเฟิง ด้วยความแข็งแกร่ งของเขาเอง เขาก็สามารถหลีก

เลีย่ งได้

แต่สไนเปอร์คนนี้กาำ ลังมุ่งเป้าไปที่ หลินซู่ ในฐานะทีเ่ ป็นคนธรรมดา หลินซู่ ไม่มีทาง

ที่จะหลีกเลีย่ งได้ ถ้ากระสุนถูกยิงออกไป หลินซู่ จะตายโดยไม่ตอ้ งสงสัยเลย

ฟิงิ้ว !

กระสุนสังหารจากระยะไกลมุ่งตรงไปที่หัวใจของ หลินซู่

"ภรรยาระวัง !"

ใบหน้า ลี่ฉิงงิ เฟิงิง เปลี่ยนไปและคำารามเขากอด หลินซู่ และปกป้องเธอไว้ในอ้อมแขน

ของเขา

ตูม !

ลูกกระสุนร่ อนลงบนไหล่ของ ลีฉ่ ิงเฟิง เลือดกลุ่มใหญิ่กพ็ ุง่ ออกมา เลือดสาดลงบน

ใบหน้าที่สวยงามของหลินซู่

ลี่ฉิงิงเฟิงิงกอดหลินซู่ กลิ้งไปบนพื้นดินและวิง่ เข้าโรงงานร้างที่ไม่ไกลเกินไป ด้านหลัง

เขามีเสียงปืนดังขง้นอีก

เป็นเรื่องที่ดีที่เขาวิง่ หนีเร็ว ไม่ง้ันเขาจะโดนยิงอีกครั้ง

ที่นเี่ หมือนสถานีรวบรวมของเสีย มีเพียงห้องเดียวเท่านั้น มันเต็มไปด้วยขยะ นอกจาก
นี้ยังมีเตียง เจ้าของไม่ได้อยูท่ ี่นี่ บางทีเขาอาจจะออกไปเก็บขยะ

หลังจากที่ท้ังสองเข้ามามือปืนข้างนอกก็ยงิ ต่อไป ดูเหมือนว่าเขากำาลังมองหาทิศทาง

การโจมตี

"คุณเลือดมาก เราควรทำาอย่างไรดี?" เมื่อเห็น ฉิงิงเฟิงิง เต็มไปด้วยเลือดใบหน้าที่

สวยงามของ หลินซู่ เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

CEO ที่เย็นชาซง่งปกติแล้วหยิง่ ยโส กำาลังทำาตัวเหมือนเด็กหญิิงตัวน้อย

ถ้าคนปกติได้พบกับการลอบสังหารเช่นนี้พวกเขาอาจจะเป็นลมไปแล้ว แต่ หลินซู่

เป็น CEO ของ บริษัท ใหญิ่ เธอได้ผา่ นร้อนผ่านหนาวมามาก

แม้วา่ เธอจะตื่นตระหนกอย่างน้อยเธอก็ไม่ได้เป็นลม เธอเพียงเป็นกังวลเล็กน้อย เธอ

กังวลเพราะเธอไม่ทราบว่าจะทำาอย่างไร

"ไม่ใช่เรื่องใหญิ่ หามีดขนาดเล็กมาเร็วๆ – ไฟแช็คและผ้าพันแผลด้วย ฉันต้องเอา

กระสุนออก กระสุนนี้มีพิษ."

หน้าของ ฉิงิงเฟิงิง ซีดมากในขณะที่เขาพูดด้วยความยากลำาบาก

เมื่อเขาโดนกระสุน เขาก็รู้สงกว่าไม่ถูกต้อง กระสุนนี้ไม่ใช่กระสุนปกติ แต่มันมีส่วน

ผสมของยาชา มันมียาชาในนั้นและมันทำาให้เขาง่วง

ถ้าเขาไม่เอากระสุนออกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เขาก็จะเกิดอาการชา ถ้ามือ

สังหารเข้ามาแล้วพวกทั้งสองคนจะตาย

ใบหน้าที่สวยงามของ หลินซู่ เปลีย่ นไปเล็กน้อยและรีบไปหามีด ไฟแช็คและผ้าพัน

แผลจากห้อง
ลี่ฉิงิงเฟิงิง รู้วา่ พวกเขามีเวลาน้อย สไนเปอร์สามารถเข้ามาได้ทุกขณะ ดังนั้นเขาจงง
จำาเป็นต้องรีบเอากระสุนออก

เขาใช้ไฟแช็กเพื่อเผามีดเล็ก ๆ เพือ่ ฆ่าเชื้อโรคและจากนั้นก็ฉีกเสื้อผ้าออก ภายใต้การ

จ้องมองอย่างตกใจของ หลินซู่ เขาแทงไหล่ของเขาและหัน่ เป็นชิ้นเล็ก ๆ เพือ่ เปิด
ผิวหนังและเอากระสุนที่อยูข่ ้างในออก

จากนั้นเขาก็ทำาความสะอาดแผลและพันด้วยผ้ากอซ
 บทที่ 17 เมื่อราชันย์หมาป่าโกรธ, ศพจะเรียงกันเปนนไมล์
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

เมื่อเหนน ฉิงิงเฟิงิง เอากระสุนออก หลินซู่ ปิดฝีปากแดงของเธอไว้ดว้ ยมือน้อย ๆ

ความแปลกใจปรากฏขึ้นทัว่ ดวงตาของเธอ

ผู้ชายคนนี้ทรหดจริงๆที่สามารถเอากระสุนออกมาได้ดว้ ยมีดโดยไม่ขมวดคิ้วเลย

เธอตกใจอย่างยิง่ เมื่อเหนนรอยแผลเปนนบนหลังของเขา รอยแผลเปนนเหมือนเปนนเหรียญ

เกียรติยศของผู้ชาย เปนนสิ่งทีเ่ ล่าถึงประสบการณ์์พเิ ศษที่ผา่ นมา

หลินซู่ รู้สึกเศร้าแบบแปลกๆในใจของเธอ
แต่เธอกนตระหนักว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับสามีมากไปกว่าเรื่องที่เขาอาศัยอยูใ่ นต่าง
ประเทศ ทุกสิ่งทีเ่ ขาเคยทำามาเธอไม่รอู้ ะไรเลย

"ทำาไมคุณ์ถึงช่วยฉััน?"

ขนตาของ หลินซู่ กระพริบตาด้วยรูปลักษณ์์ที่ซับซ้อนบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ

เธอรู้ดีวา่ ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ได้ช่วยเธอไว้ เธอเธอคงตายไปแล้ว

"ฉัันสัญญากับคุณ์ปู่ที่จะต้องดูแลคุณ์หลังจากแต่งงานกัน"

ลี่ฉิงิงเฟิงิง ผูกปมกับผ้าพันแผลและพูดเบา ๆ

เขาสัญญากับคุณ์ปู่ของเขาทีจ่ ะแต่งงานกับหลินซู่และคอยดูแลเธออย่างดีเมื่อกลับมาถึง
บ้าน

เขาเปนนคนที่รักษาคำาพูดของเขา ตั้งแต่ที่เขาสัญญากับคุณ์ปู่ไว้ ดังนั้นในช่วงแต่งงาน

เขาจะต้องดูแล หลินซู่ เปนนอย่างดี

ดังนั้นแม้วา่ เขาจะได้รับบาดเจนบ แต่เขากนจะไม่ปล่อยให้ หลินซู่ ได้รับบาดเจนบไปด้วย

เขาไม่ต้องการสร้างความผิดหวังให้แก่คณ์ ุ ปู่ของเขาบนสวรรค์เพราะคุณ์ปู่ของเขาเปนน
คนเดียวในครอบครัวที่ดีต่อเขา

แน่นอนว่าถ้าพวกเขาหย่ากันและเขาจะออกจากเมืองทะเลตะวันออก และเขากนไม่
จำาเปนนต้องรักษาสัญญาหรือไม่ต้องดูแล หลินซู่

"มันเปนนเพราะความปรารถนาของคุณ์ปูข่ องคุณ์ ... "

ใบหน้าที่สวยงามของหลินซู่แสดงให้เหนนถึงความรู้สึกผิดหวัง
เธอคิดว่าเขาจะบอกว่าเขาตกหลุมรักเธอ ดังนั้นเขาช่วยเธอ แต่มันกลับกลายเปนนเพียง
เพราะความมุ่งมัน่ ที่จะไม่อยากทำาให้ปู่ผิดหวัง ซึ่งทำาให้เธออารมณ์์เสียมาก

ทันใดนั้นเธอรู้สึกเสียใจที่จะหย่ากับชายตรงหน้าเธอ

เพียงแค่รู้จักกับเขาเปนนเวลาเพียงสองวัน รู้เกี่ยวกับเขาเพียงเลนกน้อย และไม่ชอบเขาด้วย

ความรู้สึกที่ผิดๆของตัวเธอเอง

แต่โชคดีเพราะเกิดการลอบสังหารนี้ข้ ึน พวกเขาจึงยังไม่ได้ไปที่สำานักทะเบียน เปนน

ธรรมดาพวกเขาจึงยังไม่ได้หย่ากัน

ตอนนี้พวกเขายังคงเปนนคู่รักทางกฎหมายและยังมีโอกาสที่จะแก้ไข

เฮ้ย ?

กระสุนพิษแมงมุม ?
ลี่ฉิงิงเฟิงิง มองไปที่ลกู กระสุนที่แกะออกมา ใบหน้าของเขาเปลีย่ นไปเลนกน้อย ไม่คาด
ฝันว่าจะพบรูปแบบพิษแมงมุมดำาอยูใ่ นกระสุนนี้

กระสุนแมงมุมพิษมีฤทธิ์ทำาให้ชาและพวกมันหายากมาก

เขารู้วา่ มีเพียงคนเดียวทีม่ ีกระสุนแมงมุมพิษในโลกใบนี้ กนคือแมงมุมพิษซึ่งอยูใ่ นสาม

อันดับแรกของทำาเนียบนักฆ่า

และแมงมุมพิษคือคนของราชันย์เสือ

เขาเข้าใจแล้วว่าการลอบสังหารจัดเตรียมโดยราชันย์เสือและเป้าหมายคือเขา

คนเหล่านี้โจมตี หลินซู่ เปนนครั้งแรกเนื่องจากพวกเขารู้วา่ ถ้าพวกเขาโจมตีเขา เขาจะ

สามารถหลีกเลีย่ งได้ แต่ถ้าพวกเขาโจมตี หลินซู่ ซึ่งเป็นคนธรรมดาเปนนเป้าหมายที่ง่าย
กว่าซึ่งไม่มวี ิธีหลีกเลี่ยงการโจมตี ฉิงิงเฟิงิง จะต้องช่วยเธออย่างจำายอม และเมือ่ เขาช่วย
หลินซู่ เขาจะได้รับบาดเจนบอย่างแน่นอน

'ราชันย์เสือ'

แมงมุมพิษ

วางแผนลอบสังหาร

แววตาของ ลีฉั่ ิงเฟิง เยนนชาขึ้น เขาได้ตัดสินใจจะมอบความตายให้ท้ังสองคนนี้ไว้ใน

ใจแล้ว

ไอสังหาร ?

เขารู้สึกถึงไอสังหาร

"ภรรยา ซ่อนตัวอยูใ่ นมุม"

ลี่ฉิงิงเฟิงิง กระซิบและบอกให้ หลินซู่ ซ่อนตัวอยูท่ ี่มุมขณ์ะที่ตัวเขาเองรอแมงมุมพิษ

"ระวังตัวด้วยนะ. "

ใบหน้าที่สวยงามของ หลินซู่ รู้สึกกังวล

เธอรู้วา่ เธอช่วยอะไรไม่ได้ ทำาได้แต่ต้องซ่อนตัวอยูใ่ นมุม และพยายามที่จะไม่ทำาให้เขา

เดือดร้อน

ปัง !

ประตูไม้ของห้องถูกเปิดออก กระสุนยิงไปทาง ลี่ฉังิ เฟิง

อันตราย !
ฉิงิงเฟิงิง ร้องเสียงตำ่า พุง่ ไปทางซ้ายและหลีกเลีย่ งกระสุน

ปัง !

ทันทีที่จุดที่ ฉัิงเฟิง กำาลังยืนอยู่ มีกระสุนสีทองพร้อมกับเสียงระเบิดที่แหลมคมยิงเข้า

ที่พ้ืนอย่างดุเดือด

กระสุนขนาดเท่าเหรียญ ทำาให้เกิดหลุมบนพื้นดินและเกิดควันขึ้น

ถ้า ลี่ฉิงิงเฟิงิง ถูกยิงเขาจะตาย แต่โชคดีที่เขาหลีกเลีย่ งมันได้

"ยิงได้แม่นชิบ"

มองไปที่หลุมบนพื้นดินดวงตาของ ลี่ฉิงงิ เฟิงิง ส่ องประกายระยิบระยับ

ความเรนวของลูกกระสุนเรนวมากและความแม่นยำากนสูงมาก คนทัว่ ไปจะถูกฆ่าโดยการ

ยิงเพียงครั้งเดียว เฉัพาะราชันย์เช่นเขาเท่านั้นทีส่ ามารถหลบเลีย่ งได้

ปัง ปัง ปัง !!!

กระสุนปืนสามนัดกระพุง่ ขึ้นไปในอากาศด้วยเสียงกระเพื่อมทะลุผา่ นอากาศและพุง่

ไปยังจุดที่ ลี่ฉิงิงเฟิงิง กำาลังระเบิด และยิงเข้าหาตัวเขา

ยิงหนึ่งครั้งระเบิดสามครั้ง นีค่ ือความสามารถพิเศษของแมงมุมพิษ

มีผู้คนมากมายที่เสียชีวิตภายใต้สามครั้งนี้ในทวีปหมาป่า

"ลูกเล่น"

ลี่ฉิงิงเฟิงิง หัวเราะเยาะ เขาประทับเท้าขวาของเขาบนพื้นดิน ทิ้งรอยเท้าไว้บน

ซีเมนต์ เหนนได้ชัดว่าเขาทรงพลังมาก
ร่ างกายของเขางอทันทีเหมือนงูหลามยืดหยุน่ บิดเปนนรูปตัว S และหลีกเลี่ยงกระสุน
ปืนที่ร้ายแรงสามนัด

ปัง ปัง ปัง !!!

กระสุนสามนัดถูกยิงผ่านกำาแพงและทิ้งสามหลุมดำาไว้เลนกน้อย

"แมงมุมพิษแกใช้กระสุนจำานวน 10 นัดของแกแล้วตั้งแต่ที่แกมาที่นี่ ทำาไมต้องซ่อน

ตัวอีก ออกมา"

ลี่ฉิงิงเฟิงิง กล่าวแบบหยิง่ ๆ และเอามือไขว้หลัง

เขารู้วา่ ปืนสไนเปอร์ของแมงมุมพิษมีกระสุนน้อยมาก มีเพียง 10 นัด สำาหรับเป้า

หมายของการลอบสังหารทุกครั้ง เขาใช้ไป 6 นัดข้างนอกและตอนนี้อีก 4 นัด เขา
หมดกระสุนแล้ว

แปะ แปะ แปะ ~

เมื่อเสียงฉัิงเฟิงหายไป มีคนผอมในชุดดำาเดินเข้ามาจากเงามืด

เขาเดินเขาตบมือพร้อมกับปืนไรเฟิลขนาดใหญ่ที่อยูด่ ้านหลัง

"สมกับเปนนราชันย์หมาป่าที่มีชื่อเสียง คุณ์รู้วา่ ฉัันไม่มีกระสุน" ชายผอมสูง 1.7

เมตรกำาลังจ้องมองที่ ลี่ฉิงงิ เฟิงิง ด้วยสายตาเยนนชาของเขา

เขาดูราวกับงูพษิ เยนนชามากและดูมีเงือ่ นงำา

ทำาไมราชันย์เสือถึงไม่มา?

"โอ้ ฉัันคนเดียวกนพอแล้วที่จะจัดการกับคุณ์."
"มัน่ ใจขนาดนี้เลยหรือ ? ทุกคนที่พูดกับฉัันแบบนี้ลงนรกไปหมดแล้ว"

"ราชันย์หมาป่า ถ้าตอนนี้เปนนยุครุ่งเรืองของคุณ์ แน่นอนว่าฉัันไม่กล้ามาแหย่คุณ์หรอก

แต่วา่ ตั้งแต่ที่คุณ์ถูกยิงโดยกระสุนของฉััน ฉัันคิดว่ายาชาได้เริ่มแสดงผลแล้ว"

แมงมุมพิษยิม้ ด้วยความภาคภูมิใจดวงตาของเขาเตนมไปด้วยความเยนนชา

กระสุนของเขามียาชาจำานวนมาก 1 นัดจะทำาให้มึนงงภายใน 10 วินาทีและสูญเสียค

ความสามารถในการต่อสู้ของเขา

ราชันย์หมาป่าสมกับเปนนราชาของทวีปหมาป่าที่แขนงแกร่ งที่สุด ผ่านไป 3 นาทีเขากนยัง

ไม่หมดสติ

อย่างไรกนตามแมงมุมพิษเชื่อว่าราชันย์หมาป่าได้สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ของ
เขาและกำาลังจนตรอก เขากำาลังดิ้นรนเพื่ออยูร่ อด

มันมีความเชือ่ มัน่ ในกระสุนของตัวเอง มิฉัะนั้นเขาจะไม่กล้าทีจ่ ะแสดงตัวต่อหน้า

ราชันย์หมาป่า และขู่วา่ จะเอาชนะเขาได้

"ถ้าแกคิดว่าฉัันสูญเสียความสามารถในการต่อสู้ไปแล้ว ทำาไมแกไม่เข้ามาจัดการเล่า
?"
ลี่ฉิงิงเฟิงิง ยิม้ อย่างหนาวเหนนบ ตาของเขากระพริบเปนนประกายของความหนาวเยนน

ความเปนนจริง หัวของเขากนวิงเวียนในขณ์ะนี้และเขากนค่อยๆสูญเสียความแขนงแรงของ
เขา เขารู้วา่ มันเปนนผลของกระสุน

แม้วา่ เขาจะเอากระสุนยาชาออกมาแล้ว แต่ฤทธิ์ของมันได้เข้าไปในร่ างกายเขาแล้ว

"โอ้ ทำาไมฉัันต้องทำาด้วยตัวเอง รอจนกว่าคุณ์จะสลบ ฉัันกนค่อยเอาหัวคุณ์ไปกนได้"

แมงมุมพิษเยาะเย้ย เขาไม่เข้าไปโจมตีลี่ฉังิ เฟิง

ความโกรธของราชันย์หมาป่า, ซากศพจะกองกันยาวนับพันไมล์ นี่คอื สิ่งที่โลกใต้ดิน

พูดถึง ลีฉั่ ิงเฟิง

แมงมุมพิษรู้ดี แม้ราชันย์หมาป่าจะถูกยิงด้วยกระสุนยาสลบ แต่เขากนมีชื่อเสียงมากมาย

ทำาให้เขาไม่กล้าเสี่ยง
 บทที่ 18 CEO สำนนึกกผิดด

แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนึที่ 1-200 รนคน 200 ลงทุกวันึ วันึละ 6-7 ตอนึ

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนึที่ 201-300 รนคน 100 ลงทุกวันึ วันึละ 6-7 ตอนึ

ตดดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่นนึบนึเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"ถ้าแกไม่เข้ามา งั้นฉันจะเข้าไปเอง"

ฉดงเฟดงยิม้ อย่างเยือกเย็นเล็กน้อย เจตนาฆ่าบนปรากฏบนดวงตาของเขาและเขาก็เริ่ม

การโจมตี

ยาชาในร่ างกายของเขากำาลังจะออกอาการ เขาต้องรีบจบการต่อสู้้ให้้เร็วทีี่สูดดและรีบ

ออกไป

เขาต้องฆ่าแมงมดมพิษก่อนทีี่เขาจะสูลบ ถ้าเขาสูลบไปทีั้งเขาและห้ลินซ้่จะต้องตายโดย
ไม่ต้องสูงสูัย
เพือ่ การอย้ร่ อด เขาต้องรีบจัดการอย่างรวดเร็ว

ตูม!

เที้าของเขาเห้ยียบบนพื้นและร่ างกายของเขาก็เร็วขึ้น ภายในไม่กี่วินาทีีเขาก็อย้ห้่ น้า

แมงมดมพิดษ

"เร็วมาก”

แมงมดมพิษตกใจมาก เขาร้้ดีวา่ ราชันย์ห้มาป่ารวดเร็ว แต่เขาไม่คิดว่าแม้แต่ภายใต้

ยาสูลบ ความเร็วของเขาก็ไม่ลดลงเลย

ร้้วา่ เขาไม่สูามารถห้ลีกเลีย่ งได้, แมงมดมพิษคว้ากำาปั้นขวาและเห้วี่ยงเข้าทีี่ห้ัวของ

ฉิงเฟิิง เขาต้องการทีี่จะทีำาลายกะโห้ลกศีรีรษะของฝ่า่ายตรงข้ามด้วยกำาปั้น

"ห้าทีี่ตาย !"

ฉดงเฟดง อดทีนต่ออาการง่วงนอนในห้ัวของเขา มือขวาของเขายกขึ้นและฟิันรัวๆไปทีี่

แขนของแมงมดมพิษ

"อ๊ากกก, แขนฉัน!" แมงมดมพิษรำ่าร้องครำ่าครวญ เมื่อเขาเห้็นว่ามือขวาของเขาถ้กฟิัน

เป็นชิ้นๆ เผยให้้เห้็นกระด้กสูีขาวข้างใน

ปีศาจ

นี่มันปีศาจ

แมงมดมพิษกลัวและห้วาดผวา

เขาร้้สูึกว่ากระสูดนยาชาของเขาด้เห้มือนจะไม่สูามารถทีำาอะไรกับราชันย์ห้มาป่าได้เลย
ทีำาไมเขาถึงยังมีพละกำาลังต่อสู้้ทีี่น่าสูะพรึงกลัวเช่นนี้ นีม่ ันไม่ถ้กห้ลักวิทียาศีราสูตร์เลย
"การไม่ได้ได้เปรียบอะไรแล้ว ฉันจะเอาชีวิตของแก"

มือขวาของ ลี่ฉิงเฟิิง กลายเป็นกรงเล็บและพร้อมทีี่จะบีบลำาคอของแมงมดมพิษ แมงมดม

พิษได้กรีดร้องและรีบห้นีออกไปอย่างรวดเร็ว เขาห้ันกลับไปและเริ่มวิง่ ห้นีไป

เขากลัวการโจมตีของ ราชันย์ห้มาป่าและสูิ่งทีี่เขาต้องการก็คือการห้นีไป

ร่ างกาย ลี่ฉดงเฟดง ขยับ ตอนทีีเ่ ขากำาลังจะไล่ตามแมงมดมพิษ เขาก็ร้สูึกวิงเวียน ยาชา

เข้าไปในสูมองของเขาและเขาร้้สูึกง่วง เขาร้้สูึกเห้มือนจะล้มลงได้ทีดกขณะ

เขาใช้กาำ ลังของเขาเพื่อระงับอาการชาในตอนแรก

"ดีทีี่แกวิง่ เร็ว คราวห้น้าฉันจะเอาชีวติ แก"

ขณะทีี่เขาด้แมงมดมพิษห้ายไปจากสูายตาของเขา ใบห้น้าของฉิงเฟิิงเริ่ มมืด

แม้วา่ เขาจะไม่ได้ฆ่าแมงมดมพิษในครั้งนี้ แต่เขาก็ทีำาลายมือของมันไป นี่เป็นเห้มือน

การลงโทีษสูำาห้รับการพยายามทีีจ่ ะเอาชีวิตเขา

"คดณ ... คดณเป็นอะไรไห้ม ?"

หลดนึซู่เดดนึออกมา ห้ลังจากทีี่ได้เห้็นเลือดบนไห้ล่ของเขาใบห้น้าทีี่เย็นชาของเธอเต็ม
ไปด้วยความห้่วงใย

เพราะเขาเคลื่อนไห้วมากเกินไปแผลของเขาก็เปิดออกและเลือดไห้ลออกมาอีกครั้ง

"อย่าพาฉันไปโรงพยาบาล เราไปกันเถอะ ... "

ฉดงเฟดงยังไม่ทีันพ้ดจบ ร่ างของเขาร่ วงลงและเขาก็สูลบไป

เขาไม่สูามารถไปโรงพยาบาลได้ เมื่อเขาไปโรงพยาบาล สูถานะของเขาจะถ้กเปิดเผย
และแผนกปฏิบัติการพิเศีรษของห้ัวเซีย่ จะต้องมา

เขาเกลียดการปฏิสูัมพันธ์กบั ห้น่วยงานพิเศีรษเห้ล่านั้นมากทีี่สูดด

เมื่อเห้็นว่า ฉดงเฟดง สูลบไปห้น้าตาสูวยงามของ ห้ลินซ้่ เปลี่ยนไปเล็กน้อยดวงตาทีี่

สูวยงามของเธอเต็มไปด้วยความกังวล

เธอใช้พละกำาลังทีั้งห้มดของเธอเพื่อลาก ฉดงเฟดง ขึ้นรถ แต่เดิมเธอคิดจะสู่ งเขาไปทีี่โรง

พยาบาล แต่เธอจำาได้วา่ เขาเคยพ้ดก่อนทีี่เขาจะเป็นลมว่าพวกเขาไม่สูามารถไปโรง
พยาบาลได้

เธอคิดเรื่องนี้ชวั่ ขณะและตัดสูินใจทีีจ่ ะเชื่อ ฉิงเฟิิง เธอบิดกดญแจของเธอเริ่มขับรถและ

รีบกลับไปทีีบ่ ้านของเธอ

ไม่นานห้ลังจากทีี่ ห้ลินซ้่ขับออกไป ก็มีเสูียงไซเรนดังขึ้น รถตำารวจสูีค่ ันขับ

มาอย่างรวดเร็ว ตำารวจห้ญิงสูาวสูวยแต่งตัวในชดดฟิอร์มของเธอเดินออกจากรถลาด
ตระเวนคนแรก

ตำารวจห้ญิงสูาวสูวยก็คอื ห้ัวห้น้ากองกำาลังตำารวจ เมด่งเหยน นึั่นึเอง เมื่อเธอได้รับ

โทีรศีรัพที์เธอก็รีบมา แต่เธอก็มาช้าเกินไป ไม่วา่ จะเป็นแมงมดมพิษห้รือ ฉดงเฟดง พวกเขา
ทีั้งสูองได้ห้ายไปแล้ว

หลดนึซู่ โชคดีทีอี่ อกมาได้ทีันเวลาไม่ง้นั พวกเขาจะถ้กบังคับให้้ปากคำาอย้ที่ ี่นี่

"ห้ัวห้น้าเห้ยื่อรายนี้ไม่ได้มาจากเมืองห้ัวเซีย่ ครับ"

เจ้าห้น้าทีี่ตำารวจห้ัวล้านเดินมาห้า ซูเมดง่ เหยน และพ้ดด้วยเสูียงตำ่า

อะไรนะ ไม่ได้มาจากหัวเซี่ย?
คิ้วของเมิ่งเห้ยาขมวด ความร้้สูึกแปลกใจปรากฏบนใบห้น้าสูวยงามของเธอ

เธอไม่คิดว่าเห้ยื่อจะเป็นคนต่างถิ่น

ตอนแรกเธอคิดว่านีเ่ ป็นคดีอาชญากรรมทีี่เรียบง่าย แต่ตอนนี้เธอมองด้แล้ว เธอกลัวว่า

มันไม่น่าจะเป็นเรื่องง่าย

"นำาศีรพกลับไปทีี่สูถานีตำารวจทีันทีี จงระวังให้้ดีและเชิญผ้เ้ ชี่ยวชาญด้านนิตเิ วชเพือ่

ตรวจสูอบว่าเห้ยือ่ เป็นใครและทีำาไมถึงเสูียชีวิต"

ซูเมดง่ เหยน ยกริมฝ่าีปากสูีแดงขึ้นและออกคำาสูัง่ ทีันทีี

"ครับ ห้ัวห้น้า"

"แล้วก็แปะเทีปกั้นรอบๆ เช็คกล้องวงจรปิด แล้วก็สูอบปากคำาคนทีี่อย้ร่ อบ ๆ ทีี่นแี่ ละ

รวบรวมข้อม้ลเรื่องทีี่เกิดขึ้น."

"ครับผมห้ัวห้น้า มีอะไรอีกไห้มครับ ?"

"แค่น้ ลี ะ ไปดีย๋ วนี้เลย อย่างรวดเร็วด้วยฉันต้องรายงานห้ัวห้น้าแผนก"

ซูเมดง่ เหยน โบกมือของเธอและปล่อยให้้นายตำารวจห้ัวล้านไปสูืบสูวน เธอเองก็ไปทีี่

สูถานีตำารวจเพือ่ รายงานสูิ่งทีีเ่ กิดขึ้น

สูัญชาตญาณของเธอบอกเธอว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย

ปัญห้านี้ถ้าพวกเธอไม่จัดการให้้ดี อาจจะทีำาให้้เกิดปัญห้ามากขึ้น

Noble Palace บ้านห้มายเลข 13

ในห้้องทีี่ช้ ัน 1
ใบห้น้าของ ลี่ฉงิ เฟิิง ซีดเป็นกระดาษสูีขาว เขานอนบนเตียงอย่างเงียบ ๆ และยังไม่
ได้สูติ

"จะทีำาอย่างไรดี ฉันควรทีำายังไงดี?"

ขนตาของ ห้ลินซ้่ สูัน่ กระริก ใบห้น้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล มือขาวห้ิมะของ

เธอถ้ไปถ้มา

ตั้งแต่เธอยังเล็ก นีเ่ ป็นครั้งแรกทีี่เธอได้พบกับการลอบสูังห้าร และเป็นึครั้งแรกทีี่เธอ

ได้เจอกับคนทีี่สูลบจากกระสูดน แม้วา่ เธอจะเป็น CEO ของบริษัที Ice
Snow และด้แลธดรกิจ แต่เธอก็ไม่ร้อะไรเกี่ยวกับการช่วยชีวิตใครเลย

เธอสูามารถทีำาตามประสูบการณ์ของเธอได้เที่านั้น เธอต้มนำ้าร้อนแล้วเอาผ้าขนห้น้สูี
ขาวจด่มบิดห้มาดๆก่อนทีี่จะวางลงบนห้น้าผากของ ลี่ฉงิ เฟิิง

ควรจะทีำาอย่างไรถ้าเสูียเลือดมากเกินไป ? ก็ควรจะเสูริมมัน หลดนึซู่ เตรียมทีี่จะทีำา

อาห้ารให้้กบั ลี่ฉงด เฟดง เพือ่ ช่วยให้้เขาเติมเต็มบางสู่ วนของเลือดทีี่ห้ายไปของเขาเมื่อเขา
ตื่นขึ้น แต่เมือ่ เธอมองผ่านห้้องครัว เธอไม่สูามารถห้าอาห้ารได้

แม่บ้านจางไม่ได้อย้ที่ ี่นี่และอาห้ารทีั้งห้มดทีี่บ้านเธอกินไปห้มดแล้ว แม้วา่ เธอต้องการ

ทีำาอะไรให้้เขากิน แต่เธอก็ทีำาไม่ได้

บนใบห้น้าของ หลดนึซู่ เห้มือนจะโทีษตัวเอง ห้น้าทีีข่ องภรรยาทีี่ซื่อสูัตย์นอกจากอย้ ่

กับสูามีและสูอนล้ก ก็คือการทีำาอาห้ารอร่ อย ๆ ห้ลังจากทีี่สูามีร้สูึกเห้น็ดเห้นือ่ ยห้ลัง
จากทีำางานทีั้งวัน

ในฐานะภรรยาของ ฉิงเฟิิง ห้ลังจากแต่งงานแล้ว เธอไม่เคยเตรียมอาห้ารสูำาห้รับคนอื่น

เลย เธอโทีษตัวเองและร้้สูึกเสูียใจ
"หลดนึซู่นึะหลดนึซู่ เธอทำนอะไรไดบบบนงในึฐนนึะภรรยน ?"

จากช่วงเวลานี้ ห้ลินซ้่ เริ่มสูะที้อนความผิดพลาดของเธอและในเวลาเดียวกัน เธอร้้สูึก

เสูียใจต่อฉิงเฟิิง

ใช่แล้ว เมื่อวานซืนแม่ไม่ให้้โสูมเป็นของขวัญไม่ใช่เห้รอ ?

หลดนึซู่ จำาได้ ในวันแต่งงาน แม่ของเธอให้้โสูมอายด 100 ปี เธอบอกว่าจะช่วยด้แล

ล้กเขยในอนาคตของเธอ ตอนนี้พวกเขาสูามารถใช้มันได้

ความทีรงจำาของเธอโสูมนั้นเต็มไปด้วยพลังงาน

เธอรีบเข้าไปในห้้องนอนของเธอทีี่ช้ันสูองและพบกล่องของขวัญทีี่มีโสูมจากกองของ
ขวัญกองให้ญ่

เธอเปิดกล่องและเห้็นโสูมขาวห้ิมะทีีย่ าวกว่า 10 ซม.

โสูมนี้ใสูและแผ่กระจายกลิ่นแปลก ๆ ทีดกคนร้้วา่ นี่ไม่ใช่โสูมธรรมดาเพียงแค่มองไปทีี่

มัน

หลดนึซู่ ใสู่ โสูมลงในห้ม้อ เติมนำ้าและเริ่มต้มมัน

เธอต้องด้แล ฉดงเฟดง ดังนั้นห้ลังจากทีี่เธอเริ่มต้มโสูม เธอก็ปล่อยมันทีิ้งไว้และนัง่ ข้าง

เตียง ลี่ฉงด เฟดง

บางทีีอาจเป็นเพราะเธอกลัวและเห้นือ่ ยมากในการเผชิญกับการลอบสูังห้าร, หลดนึซู่

ฟุบลงทีโ่ ต๊ะข้างเตียงและจากนั้นเธอก็ห้ลับไป

ริมฝ่าีปากสูีแดงสูดของเธอโค้งขึ้นและขนตายาวสูลวยของเธอก็สูัน่ เล็กน้อย เธอเห้มือน

เจ้าห้ญิงงดงามทีี่กาำ ลังห้ลับไห้ล
 บทที่ 19 CEO ที่โง่เขลา
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

แค่ก แค่ก

หลังจากนั้นไม่นาน ฉิงเฟิง ก็ไอแล้วตื่นขึ้นมา เขาเปิดตาเล็กน้อย

เขายังคงรู้สึกอ่อนแอมากแม้กระทัง่ หลังจากพักผ่อนสักพักเพราะเขาเสียเลือดมากไป

"เฮ้ คุณตื่นแล้ว ?"

หลินซู่ รู้สึกโล่งใจขณะขยี้ดวงตาของเธอ

ใช่แล้ว ฉิงเฟิง พยักหน้าของเขา เขาไม่รู้วา่ ควรจะพูดอะไรต่อหน้าภรรยาของเขา

ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาควรจะหย่ากันไปแล้ว แต่พวกเขาพบกับการลอบ
สังหารในระหว่างทางและจเาเป็นต้องกลับมาบ้าน นี่มันวันโชคร้ายอะไรกัน

"ฉันทเาซุุปโสมไว้สเาหรับคุณ รอแปปนะ"

หลินซู่ ไม่รู้จะพูดอะไรกับ ฉิงเฟิง ขณะที่เธอวิง่ ไปเอาซุุปโสมจากห้องครัว

Wtf (ย่อมาจาก what the fuck)? นี่คอื โสมใช่ไหม

ฉิงเฟิง สงสัยเกี่ยวกับก้อนสีดเาในชาม เขารู้สึกว่าความเข้าใจเรื่องราวบนโลกของเขา

กเาลังพังทลาย

เดีย๋ วนะ โสมควรจะเป็นสีเหลืองหรือสีขาวไม่ใช่เหรอ?

แล้วไอ้กอ้ นดเาเมี่ยมสีดเานี่มันคืออะไร ?

"อืม....... ขอโทษนะ ฉันทเามันไหม้

หลินซุู่ ก้มศีรษะลงด้วยความอับอาย เธออยากมุดลงไปในรู ณ ตอนนี้เลย

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทเาโสม เธอไม่ได้ใส่ น้ เาให้เพียงพอและหลับไปในขณะที่โสมกเาลัง

เดือดซุึ่งเป็นเหตุให้มันไหม้

ไหม้?

ฉิงเฟิง กลอกตาของเขาและไม่รู้วา่ ตอบสนองต่อเธอยังไงดี

คุณทเาให้ส่วนผสมที่แพงขนาดนี้ไหม้ได้อย่างไร? คุณโง่เหรอ?

"ฉัน ... โง่?" หลินซู่ มองไปที่ ฉิงเฟิง และถามอย่างเอียงอาย

"ถูกต้อง" ฉิงเฟิงไม่รู้วา่ ควรจะพูดอะไรเลยแปะป้ายคเาว่า "โง่" แก่เธอโดยตรง

คเาว่า "โง่" ไม่เพียงพอที่จะอธิบายตัวเธอแล้วละ เธอสมควรได้รับคเาว่า "ไม่ได้เรียน
มา"

เมื่อมองไปที่โสมที่ดเาเป็นเถ้าถ่าน ฉิงเฟิิงไม่รู้วา่ จะกลืนมันลงได้ยังไง

หย่า

เขาจเาได้วา่ วันนี้เป็นวันที่พวกเขาจะหย่ากัน เขาไม่สามารถพักอยูท่ บี่ ้านเธอฟิรีๆโดยไม่

ทเาอะไรได้อีกแล้ว

"เอาละ ฉันตื่นแล้ว ไปหย่ากันได้แล้วล่ะ"

ฉิงเฟิง ขมวดคิ้วและพูดขึ้นมา

"คุณพูดอะไร?"

หลินซุู่ ไม่ได้สนใจฟิังสิ่งที่เขาพูด เพราะเธอยังรู้สึกผิดเกี่ยวกับการทเาโสมไหม้อยู่

"ฉันพูดว่า ไปหย่ากันเถอะ"

เขาพูดซุเ้าอีกครั้ง

"หย่า?" หลินซู่ สัน่ สะท้านและการแสดงออกที่ซุับซุ้อนปรากฏขึ้นบนหน้าที่เย็นชา

ของเธอ

ผู้ชายคนนี้กาเ ลังขอหย่า นี่ไม่ใช่ส่ ิงทีเ่ ธอต้องการหรอกหรือ?

เธอสัญญาว่าจะหย่ากับชายคนนี้ในสามเดือน ขณะที่พวกเขากเาลังจดทะเบียนกันใน
สเานักทะเบียนเมื่อสองวันก่อน
เธอรู้วา่ เธอทเาร้ายความรู้สึกของเขา เมือ่ ตอนที่เธอให้เขานอนนอกบ้าน เมื่อตอนที่เธอ
คิดไปเองว่าเขาไปสปา ดังนั้นเธอตกลงในทันที ทีเ่ ขาขอหย่า

แต่ทเาไมเธอถึงรู้สึกเสียใจอย่างสุดซุึ้งเมือ่ ได้ยินชายคนนี้พูดออกมาอีกครั้ง?

"เจ็บ มันเจ็บมาก" หลินซู่ รู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจเธอกเาลังฉีกออก

เธอรู้วา่ เธอไม่ตอ้ งการแยกจากชายคนนี้ในตอนนี้

เธอซุาบซุึ้งถึงช่วงเวลาที่ผู้ชายคนนี้เอาตัวบังกระสุนให้เธอ เธอตระหนักว่าเธอเป็นคน
ที่จุกจิกและมักเข้าใจเขาผิดหลายครั้งหลังจากทีพ่ วกเขาแต่งงานกัน

นอกจากความเข้าใจผิดของเธอแล้ว เหตุผลที่ชายคนนี้ต้องการที่จะหย่าร้างเธออาจเป็น
เพราะเธอโง่มากเกินไป

เป็นภรรยาจะไม่รู้เกี่ยวกับการต้มโสมได้ยังไง นี่มันไม่ได้ยากไปกว่าการต้มนเ้าด้วยซุเ้า

เขาจะต้องการภรรยาที่โง่เขลาไปเพื่ออะไร ?

"คุณจะหย่ากับฉันเพราะฉันโง่เกินกว่าจะรู้วิธีต้มนเ้าหรือ?" หลินซู่ถามอย่างเศร้าสร้อย
ด้วยใบหน้าที่ซุีดของเธอ

"อ้าว คุณไม่ได้ต้องการหย่ากับฉันหรอกเหรอ ? ไม่ใช่คณ

ุ บอกว่ามันดีสเาหรับเราสอง
คนที่จะหย่ากันเมือ่ ก่อนหน้านี้หรือ?" Qingfeng ถามอย่างสับสนเมือ่ เห็น หลินซุู่
กเาลังเศร้า

"คุณควรจะมีความสุขไม่ใช่เหรอ ทีฉ่ ันทเาในสิ่งที่คณ

ุ ต้องการ ทเาไมคุณดูเศร้า?"

"นีค่ ุณไม่ได้จะหย่าเพราะฉันโง่?"

"แน่นอนไม่ใช่"
"เข้าใจแล้ว"

หลินซู่ยิม้ เหมือนดอกไม้บานเมื่อเธอได้รับคเาตอบจากฉิงเฟิิง ซุึง่ ทเาให้ ฉิงเฟิงประหลาด

ใจ

เขาตระหนักว่าภรรยาของเขางดงามมากเมือ่ เธอยิม้

โดยปกติข้อกเาหนดสองข้อหากต้องการหย่ากัน ประการแรกจะต้องเป็นความยินยอม
จากทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะหย่าขาดความสัมพันธ์ ประการที่สองฝ่ายใดฝ่ายหนึง่ อาจยืน่
คเาร้องหย่าร้างต่อศาลได้หากทั้งคู่แยกกันอยูน่ านเกินกว่า 2 ปี

นอกจากนี้พวกเขายังต้องนเาใบสเาคัญการสมรส หนังสือเดินทางและบัตรประจเาตัว
ประชาชนติดตัวไปด้วย

หลินซู่ ได้ตัดสินใจแล้ว เธอจะไม่หย่าหรือแยกจากชายคนนี้

เธอวางแผนที่จะซุ่อนใบทะเบียนสมรสของเธอและบอกเขาว่ามันสูญหายไปที่ไหนสัก
แห่งเพื่อที่จะไม่สามารถหย่าได้

"ตอนนี้คุณได้รับบาดเจ็บ กินโสมก่อนแล้วเราค่อยคุยเรื่องการหย่าทีหลังเมื่อคุณฟิื้ น
ตัว"

หลินซู่ ยกริมฝีปากขึ้นและส่ งโสมให้กบั ฉิงเฟิง อีกครั้ง

หลินซุู่ กลับไปเป็นผู้หญิงที่เย็นชาอีกครั้งหลังจากเธอตัดสินใจได้แล้ว

แม้วา่ โสมจะไหม้ แต่ ฉิงเฟิิง ต้องกินมันเพราะนีเ่ ป็นครั้งแรกที่ หลินซู่ ทเาอาหาร

สเาหรับผู้ชาย

"ราชินีน้ เาแข็ง?"
ฉิงเฟิง ปิดปากเมื่อเผชิญหน้ากับท่าทางที่เปลีย่ นไปของผู้หญิงคนนี้ ท่าที่ไม่แยแสของ
เธอคนนี้ แผ่กระจายความรู้สึกที่หนาวเย็นออก

เขาไม่อยากเชื่อว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถเปลีย่ นท่าทีจากหมีน้อยทีส่ เานึกผิดมาเป็น

ราชินีน้ เาแข็งได้ในทันที

ความไม่แยแสและหยิง่ ยโสเป็นคเาอธิบายที่ดีที่สุดสเาหรับ หลินซุู่ ขณะที่เธออยูใ่ น

สภาพปกติของเธอ

ฉิงเฟิง กลั้นใจของเขาและกินโสมไหม้ๆ

"โสมนี้ ... แปลกประหลาดและดูน่าเกลียดแท้"

ฉิงเฟิง สาบานกับพระเจ้าว่าโสมนี้เป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดทีเ่ ขาเคยกินมาในชีวติ ของเขา

เพือ่ ให้ห่างไกล ภรรยาที่เย็นชาคนนี้เป็นเชฟิที่โคตรเทพ...

อย่างไรก็ตามโสมดูเหมือนจะทเางานแม้วา่ จะมีรสชาติแย่

ฉิงเฟิง รู้สึกว่าร่ างกายของเขาเริ่มอุ่นขึ้นทันทีหลังจากกินโสมเสร็จ แผลของเขาเจ็บ

น้อยลงและใบหน้าของเขาเริ่มฟิื้ นตัวขึ้น เขาไม่รู้สึกวิงเวียนอีกต่อไป

ตอนนี้เขาสามารถยืนขึ้นได้แล้ว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจะสามารถเรียกพละกเาลัง
ทั้งหมดกลับคืนมาได้ภายในวันเดียวด้วยการฟิื้นตัวที่รวดเร็วแบบนี้

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

มีคนโทรหา หลินซุู่ เธอรับโทรศัพท์ทันทีหลังจากทีเ่ ธอเห็นหวานชิวโทรมา

"ผู้อเานวยการเซุีย่ มีเรื่องอะไรหรือ?"
"บอสคะ บริษัทเฉินได้มาที่นแี่ ละพวกเขาต้องการที่จะพูดคุยเกี่ยวกับข้อตกลง
มูลค่า 30,000,000 เหรียญกับเรา"

"ฉันจเาได้วา่ คุณเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องนี้ใช่ม้ยั คุณจัดการได้เลย"

"แต่เจ้านายพวกเขาบอกเราว่า พวกเขาจะต้องคุยกับบอสเท่านั้นมิฉะนั้นพวกเขา

จะไปหาบริษัทอื่น "

"เอาล่ะ ฉันกเาลังไป"

หลินซู่ วางโทรศัพท์อย่างเย็นชา

"พักอยูก่ บั บ้านนะ ผู้อเานวยการเซุีย่ โทรมาและฉันต้องไปที่บริษัทเดีย๋ วนี้ "

หลินซู่กล่าวด้วยความรู้สึกผิดในสายตาของเธอและรีบออกจากบ้านทันที

ตามจริงแล้วเธอตั้งใจที่จะอยูด่ ูแล ฉิงเฟิง ที่บ้าน แต่เธอก็ไม่มีทางเลือกเพราะเธอต้อง

ไปจัดการกับดีลใหญ่โตนี้

"ภรรยาทีเ่ ย็นชาของฉันบอกว่าเธอกเาลังจะไปไหนนะ?"

ฉิงเฟิง ตกใจเมื่อเห็น หลินซู่ กำาลังจะออกไป

ในอดีต หลินซู่ มักจะไม่สนใจเขาและจะไม่บอกให้เขารู้วา่ เธอจะไปทีไ่ หนแม้วา่ จะไป

บริษัทก็ตาม

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอบอกเขาว่าเธอจะไปไหน โคตรมหัศจรรย์!
 บทที่ 20 จักรพรรดิทงั้ 7 บนโลก
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"ราชันย์เสือ แมงมุมพิษ พวกแกล้างคอรอไว้เลย"

หลังจากที่ หลินซู่ ออกไป ใบหน้าของลีฉ่ ิงเฟิงก็เคร่ งขรึมลง ร่ างกายของเขาแผ่รังสีที่

หนาวเย็น

เขามีความขัดแย้งกับราชันย์เสือ แต่มันก็เป็นเรื่องระหว่างคนทั้งสองคน แต่ราชันย์เสือ

ก็ยังกล้าที่จะเอา หลินซู่ เข้ามาเกี่ยวข้อง เขาต้องการที่จะฆ่า หลินซู่ นี่ไปแตะฟางเส้น
สุดท้ายของเขาทำาให้เขาโกรธ
มีคำาพููดเก่า ๆว่า ปัญหาไม่ครอบคลุมไปถึึงภรรยาและลูก เขายังไม่ได้หย่ากับ หลินซู่
อย่างถึูกต้องตามกฎหมาย หลินซู่ ยังคงเป็นภรรยาของเขา ความจริงเรื่องที่ราชันย์
เสือได้กล้าลอบสังหารหลินซู่เป็นเรื่องที่ดูถึูกชื่อเสียงของ ฉิงเฟิงเป็นอย่างมาก

เขาเปิดเครื่องคอมพูิวเตอร์ป้อนรหัสผ่านและเข้าห้องสนทนาลึกลับ

ห้องแชทมืดและมีหัวหมาป่าขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้น หลังหัวหมาป่าเป็นหญิงสาว
สวยผมสีทอง เธอก็คือ อลิซ

"ราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ ง คุณคิดถึึงฉันหรือคะ?" ผิวของอลิซเป็นสีขาวบริสุทธิ์ ริม

ฝีปากสีแดงสดของเธอเต็มไปด้วยชีวติ ชีวาและเธอพููดด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารัก

ถึ้าเป็นเวลาปกติเขาจะหยอกล้ออลิซสักหน่อย แต่วันนี้เขาไม่มีอารมณ์

"อลิซ ราชันย์เสือมาที่หัวเซีย่ เธอรู้เรื่องหรือไม่?"

"ไม่มีทาง เราพูบว่าเขายังอยูใ่ นประเทศไทยเมื่อวานนี้"

"เธอแน่ใจไหมว่าเขาอยูใ่ นประเทศไทย?"

"ฉันแน่ใจ ถึ้าคุณไม่เชื่อฉัน ดูรูปถึ่ายสิ"

หลังจากที่อลิซพููดเสร็จแล้วเธอได้ส่งรูปถึ่ายของราชันย์เสือทีอ่ ยูใ่ นประเทศไทย

ราชันย์เสือเป็นชาวยุโรป เขามีความสูง 190 ซม. มีผิวขาว ผมหยิกสีบลอนด์ จมูกสูง

โด่งและริมฝีปากโค้งขึ้น หลังจากที่ ฉิงเฟิง ได้เห็นรูปถึ่ายแล้วเขาก็มัน่ ใจว่าเป็นราชันย์
เสือ

เนือ่ งจากราชันย์เสืออยูใ่ นประเทศไทย แล้วใครเป็นคนทีเ่ ข้ามาลอบสังหารเขา?

เขามีสัญชาตญาณ ว่าไม่ใช่แค่แมงมุมพูิษเท่านั้นที่พูยายามจะลอบสังหารเขาต้องมีคน
อื่นอีกแน่นอน ถึ้าไม่ใช่ราชันย์เสือ งั้นเขาก็อาจจะมีปัญหาแล้ว

หรือมันอาจจะเป็นราชันย์อื่นที่ตอ้ งการชีวิตของเขา?

มีราชันย์ 7 คน บนโลกพูวกเขาเป็น ราชันย์หมาป่าแห่งทวีปหมาป่า, ราชันย์เสือ,

ราชันย์มงั กร, ราชันย์เสือด,า, ราชันย์หน ...

ฉิงเฟิง เป็นราชันย์หมาป่าและได้รับการยกย่องว่าเป็นอันดับ 1 ของราชันย์ด้วย มี

ผู้คนจำานวนมากที่ต้องการดึงเขาลงจากบัลลังก์ราชันย์ อีก 6 ราชันย์ มีแรงจูงใจให้
ลอบสังหารเขา

"อลิซ ฉันเจอลอบสังหารวันนี้ ฉันคิดว่านีเ่ ป็นเพูราะราชันย์เสือที่ทำา แต่จากตอนนี้ดู

แล้วเหมือนว่ายังมีคนอื่นที่อยูเ่ บื้องหลังเรื่องนี้อีก"

"ท่านราชันย์ คุณถึูกลอบสังหาร?"

"อลิซ ตรวจดูให้ที ในบรรดาราชันย์ท้ังหมด มีกี่คนที่อยูใ่ นหัวเซี่ยตอนนี้ ?"

"ได้ค่ะ ท่านราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ ง" ใบหน้าของอลิซเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอได้ขจัดรูป

ลักษณ์ที่มีเสน่ห์และเริ่มทำาการสืบสวนภายในประเทศทั้งหมดผ่านระบบ GPS

สิบนาทีต่อมา

อลิซเก็บข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับราชันย์ท้งั 7 มีประกายปรากฏบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของ
เธอ

"ท่านราชันย์หมาป่า ตามข้อมูลของเรา ราชันย์เสือด,า จากทวีป เสือด,า และ ราชันย์

หน จาก ทวีปหน ทั้งสองคนนี้อยูใ่ นหัวเซีย่ ไม่เพูียงแค่น้ นั ราชันย์เสือก็หายตัวไปจาก
เมืองไทยแล้วมีโอกาสทีเ่ ขาจะไปที่หัวเซีย่ ด้วย " เสียงของอลิซกำาลังสัน่ เหมือนเธอ
กลัว

ตอนนี้3 ใน 7 ราชันย์ อยูท่ ี่เมืองหัวเซี่ย แค่คิดก็ทำาให้ผู้คนกลัวแล้ว

"ดูเหมือนว่าคนพูวกนี้ทุกคนต้องการที่จะฆ่าฉันและเอาอันดับ 1 ไปจาก
บัลลังก์" หลังจากได้ฟังสิ่งที่อลิซกล่าวไว้ ฉิงเฟิงยิม้ เยาะอย่างเย็นชา ดวงตาของเขา
เต็มไปด้วยความเกรี้ยวโกรธ

เขาเป็นราชันย์อันดับหนึ่ง เขาคิดว่าเขาจะมีชีวติ ที่เงียบสงบตั้งแต่กลับมาทีเ่ มืองหัวเซี่ย

เขามัน่ ใจอย่างแน่นอนมากว่าราชันย์คนๆอืน่ ๆ ที่มาทั้งหมดก็เพูือ่ เอาชีวติ เขา

ราชันย์หมาป่าโกรธแล้ว ถึ้าพูวกมันกล้าจะมาลอบสังหารฉัน พูวกมันก็เตรียมตัวทีจ่ ะ

ลงนรกได้เลย

"ท่านราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ ง คุณกำาลังตกอยูใ่ นอันตรายร้ายแรง โปรดอนุญาตให้

ตระกูลเขี้ยวหมาป่ามาและให้การสนับสนุนคุณในหัวเซีย่ ด้วยเถึอะ" แวบหนึง่ ของ
ความกังวลปรากฏบนใบหน้าที่มเี สน่ห์ของอลิซ

"ไม่เป็นไร พูวกเธออยูใ่ นทวีปหมาป่าต่อไป, ฉันมีภารกิจสำาหรับพูวกเธอ"

"ท่านราชันย์ ไม่มีภารกิจอันใดที่สำาคัญไปกว่าความปลอดภัยของคุณนะคะ"

ราชันย์ท้ัง 3 ถึึงกับมาที่หัวเซีย่ ดังนั้นรังเก่าของพูวกมันจึงว่างเปล่าฉันขอสัง่ ให้พูวก

คุณไปทำาลายรังของราชันย์เสือ ราชันย์เสือดำาและราชันย์หนูทิ้งซะ "

"ได้ค่ะ ท่านราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ ง พูวกเราจะทำาภารกิจให้เสร็จสมบูรณ์" อลิซกล่าว

ด้วยความมุ่งมัน่

เธอรู้ความหมายของราชันย์หมาป่า มันคือการทำาลายฐานสำารองของราชันย์ท้ังสาม
จากนั้นอลิซและราชันย์หมาป่าก็ได้พูดู คุยเกี่ยวกับรายละเอียดของภารกิจแล้วปิดห้อง
แชทและพูร้อมที่จะทำาลายรังเก่าของราชันย์ท้ังสาม

แน่นอนรังแรกที่จะถึูกทำาลายจะต้องเป็นของราชันย์เสือ เขาเป็นศัตรูที่ใหญ่ที่สุดของ
ราชันย์หมาป่า

"ราชันย์เสือ ราชันย์เสือด,า ราชันย์หน ฉันจะรอพูวกแก ฮ่า ๆ " ลี่ฉงิ เฟิง

จ้องมองดูท้องฟ้าด้านนอกประกายแสงเย็นเยือกจากดวงตาของเขา

มีแต่เลือดเท่านั้นที่สามารถึบรรเทาความโกรธของราชันย์หมาป่า

หนึง่ วันผ่านไปอย่างรวดเร็วและการบาดเจ็บของฉิงเฟิง ก็ได้รับการเยียวยาอย่าง

สมบูรณ์

ต้องกล่าวว่าความสามารถึในการรักษาตัวของเขานั้นแทบไม่น่าเชื่อ แม้แต่บาดแผล
จากกระสุนปืนก็เป็นแผลเป็นขึ้นอย่างรวดเร็ว

มันทำาให้ หลินซู่ ตกใจมาก

วันรุ่งขึ้นดวงอาทิตย์ข้ ึน แสงแดดส่ องลงบนพูื้นและทิ้งแสงสีสันไว้เบื้องหลัง

วันนี้อากาศดีมาก

ลี่ฉิงเฟิง ลุกออกจากเตียงเช้ามาก หลังจากที่เขาล้างหน้าแล้ว เขาก็นัง่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่น

ที่ช้ ัน 1 เพูือ่ รอหลินซู่มา

ใบหน้าของ หลินซู่ เย็นชา จมูกของเธอสูงบาง เธอสวมชุดสูทเป็นทางการสีดำาในวัน

นี้ มันแสดงให้เห็นถึึงร่ างกายที่สง่างามของเธอได้อย่างดี เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำา
และเหนือส้นเท้าขึ้นเป็นไปขายาวทีเ่ รียวตรงของเธอ
การตัดสินผู้หญิงมีสามเกณฑ์สำาคัญคือหน้าอกใบหน้าและลำาตัว

หน้าอกของหลินซู่กใ็ หญ่มากอย่างน้อยๆน่าจะ 36D พูวกมันเป็นเหมือนมะละกอที่

เกือบจะแตกออกจากเสื้อผ้าของเธอ ตาของ ลี่ฉิงเฟิง เร่ าร้อนขึ้นจากการเฝ้ามองดู
เธอ เขาอยากจะบีบมันเพูื่อทดสอบ แต่โชคไม่ดีที่ภรรยาของเขาไม่ยอมให้เขาสัมผัส

ใบหน้าของเธอเป็นรูปทรงเพูชรที่เป็นประกายเหมือนคริสตัล อ่อนโยนและเรียบเนียน
เหมือนหยก มันเปล่งประกายเงางาม

สำาหรับรูปร่ างของเธอนั้นเป็นเรื่องใหญ่ที่ไม่สามารถึอธิบายได้ดว้ ยคำาพููด ร่ างกายของ

เธอดูสง่างามเป็นรูปตัว S ขาของเธอเป็นสีขาวหิมะ พูวกมันบาง ยาวขาวและดูอ่อน
นุ่ม ทำาให้คนอยากกัดและลองลิ้มรสหวาน

ฉิงเฟิง สังเกตเห็นว่าขาของ หลินซู่ เหมือนกับขาทีเ่ รียวยาวของ เซีย่ หวานชิว พูวกเธอ

ทั้งสองคนเป็นทีส่ ุดของที่สุด

ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของหลินซู่ กลายเป็นสีแดง เธอรู้สึกไม่สบายตัวเล็กน้อย ที่ถึูกฉิงเฟิง

เฝ้ามอง มันเหมือนกับว่าเธอกำาลังถึูกปอกเปลือก

เธอรู้วา่ เธอมีร่างกายทีเ่ ยีย่ มยอด ถึ้าคุณรวมรวบคนลามกทั้งหมดที่จอ้ งเธอทุกๆวันคุณ

จะสามารถึสร้างกองทัพูได้เลย อย่างไรก็ตามไม่มีใครเหมือน ลีฉ่ ิงเฟิง ที่จ้องมองเธอ
ไม่หยุด นี่ทำาให้เธอรู้สึกประหลาดๆ

ร่ างกายของคุณหายแล้วเหรอ ริมฝีปากสีแดงของ หลินซู่ ยกขึ้นเล็กน้อยและจ้องมองที่

ฉิงเฟิง

"ถึูกแล้ว ร่ างกายของฉันหายดีเป็นปกติแล้ว"

"ร่ างกายของคุณเป็นปกติแล้ว ทำาไมคุณไม่ไปทำางาน ทำาไมคุณยังนัง่ อยูท่ ี่นี่?"

"ไม่ใช่วา่ เราคุยกันเมื่อวานนี้วา่ เราจะหย่ากันวันนี้หรอกหรือ ?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและพููดขึ้น

ถึึงแม้วา่ ภรรยาเขาจะสวยมาก แต่พูวกเขาก็ไม่ได้นอนด้วยกัน พูวกเขาไม่ได้มคี วาม

สัมพูันธ์ทดี่ ีดังนั้นพูวกเขาควรจะหย่ากันมากกว่า

แต่ต้ งั แต่เมือ่ วานเขาสังเกตเห็นว่า หลินซู่มที ่าทีแปลกๆ เหมือนกับว่าเธอตั้งใจที่จะหลีก

เลีย่ งการหย่า

ก่อนหน้านี้ภรรยาที่เย็นชาคนนี้เอาแต่พููดเรื่องหย่า แต่ทำาไมตอนนี้เธอไม่เห็น
กระตือรือร้นเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป ?

"หย่า ? ฉันพดเหรอเมื่อวานนี้ ?"

"แน่นอนว่าคุณพููด"

"ขอโทษนะ ฉันลืมไป" หลินซู่พูดู อย่างซือ่ ๆด้วยใบหน้าทีเ่ ย็นชา

อะไร ? ลืม?

ลี่ฉิงเฟิง กลอกตาของเขา เขารู้สึกแปลกใจกับท่าทางของเธอ

คุณลืมเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ยงั ไง ทำาไมโง่จัง
 บทที่ 21 ตอนนี้....ยังไม่ต้องหย่า
แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"ภรรยา ตอนนี้คุณจำาได้รรยยงง ไปหยาากงนเถอะ" ฉิิงเฟิิง ยกคิ้วขย้นและพูด้ขย้นมา

ภรรยาที่งด้งามคนนี้ เธอนาาจะเป็นคนทีฉ่ ลาด้มาก เธอจะลืมไปได้รอยาางไร? คนปกติ

ไมาอาจจะลืมเหตุการณ์สำาคงญ ๆ ในชีีวิตได้ร

ไมาวาา หลินซูา จะลืมเธอหรือแสรรงทำาเป็นลืมไปก็ตาม เขายงงคงตรองพูด้เตือนเธอ

"อืม...... รอแปป เด้ีย๋ วฉงนจะไปหาทะเบียนสมรสกงบทะเบียนบรานและบงตร

ประชีาชีนกาอน"
ริมฝีปากสีแด้งของ หลินซูา ยขย้น เธอหอบรา างผอมของเธอและรองเทราสรนสูงสีด้ำาของ
เธอขย้นไปทีชี่ ้ งนสอง เพือ่ ไปนำาสิ่งที่จำาเป็นสำาหรงบการหยาามา

นาทีตาอมา

"ฉงนหาหนงงสือทะเบียนสมรสของเราไมาเจอ บางทีฉงนอาจทำามงนหลานหายไปที่
ถนน Tian He เมื่อตอนทีเ่ ราถูกลอบสงงหารเมือ่ วานนี้"

"แลรวเราจะทำาอยาางไร ถราไมามีใบทะเบียนสมรสเราจะหยาาได้รอยาางไร?" ฉิิงเฟิิงสา าย

หนราและเป็นกงงวลมาก

คุณตรองนำาใบทะเบียนสมรสมาด้รวยเพื่อการหยาา นี่นงบเป็นหลงกฐาน ถราไมามี คุณก็ไมา

สามารถหยาาได้ร

"งง้น....... ก็อยาาเพิง่ หยาาเลยเถอะ....... ในตอนนี้ ... จนกวาาเราจะหาทะเบียนสมรส

เจอฉงนจะไปทำางานแลรว คุณควรจะไปทำางานด้รวย แลรวจำาไวรด้รวยวาาอยาาเปิด้เผยความ
สงมพงนธ์ของเราในที่ทำางาน"

รูปลงกษณ์ของเลาห์เหลีย่ มปรากฏขย้นเหนือด้วงตาที่สวยงามของ หลินซู่ ขณะทีเ่ ธอเด้ิน

ออกไปด้รวยการแสด้งออกที่เป็นปกติ

ในความเป็นจริงใบทะเบียนสมรสอยูใา นหรองชีง้นสอง แตามงนถูกซาอนไวรโด้ย หลิน

ซู่ ตอนนี้เธอยงงไมาตรองการหยาา

ราชีงนย์หมาปาาที่นาาสงสาร เขาเป็นวีรบุรุษตลอด้ชีีวิตแตาตอนนี้เขาถูกหลอกโด้ยผูรหญิง
สาวสวยคนหนย่ง

"เฮรอ.... ยงงหยาาไมาได้ร นี่เป็นเรื่องที่นาาเศรรามาก"

ฉิิงเฟิิง ถอนหายใจและเขาก็เสียใจมาก เขายงงคงตรองเผชีิญหนรากงบภรรยา CEO ผูร
งด้งามคนนี้ตาอไป

"เอาเถอะ ฉงนออกไปทำางานด้ีกวาา"

ลี่ฉิิงเฟิิง เหลือบมองแสงแด้ด้ด้รานนอกและตงด้สินใจที่จะออกไปทำางาน

กลาาวตามตรง ถยงแมรวาา พวกเขาจะได้รหยาากงน แตาเขาก็ยงงไมากลราออกจากเมืองทะเล

ตะวงนออกไปอยาางงาายด้าย ตอนนี้ราชีงนย์ท้งงสามของโลกเขรามาอยูใา นเมืองหงวเซี่ยแลรว
และหลินซูาเป็นภรรยาของเขา เมื่อเขาจากไป หลินซู่ อาจจะถูกพวกมงนฆาา

กาอนที่จะสงงหารสามราชีงนย์นงน่ เขาจยงตงด้สินใจที่จะอยูกา บง หลิวซูาชีวง่ คราวเพือ่ ที่จะ

ปกปรองเธอ

เมื่อ ลีฉ่ ิงเฟิง สวมชีุด้ลายพรางของเขาและเด้ินเตาะแตะออกจากละแวกนง้ น เขาสงงเกต

เห็นวาายามทุกคนที่ประตูกาำ ลงงมองเขาแปลก ๆ และพูด้คุยกงนอยาางไมาหยุด้หยาอน

Noble Palace เป็นยาานที่หรูหราที่สุด้ในเมืองทะเลตะวงนออก ทีอ่ ยูอา าศงยเหลาานี้

เป็นบรานสไตล์ยโุ รปทง้งหมด้ คนทีอ่ าศงยอยูทา ี่นี่ทุกคนมีชีื่อเสียงและรำ่ารวย คุณเลือกมา
สงกคนในละแวกนี้ซย่งพวกเขาตำ่าๆก็มีสิบลรานหรือแมรแตาพงนลรานหยวน

คนที่มชีี ื่อเสียงเหลาานี้สวมเสื้อผราแบรนด้์เชีาน Playboy, Versace และ

Chanel ซย่งมีมูลคาานงบหมื่นหรือหลายรรอยหลายพงนหยวน

คนที่สวมชีุด้ลายพรางที่มีราคาตำ่ากวาา 100 หยวนเชีาน ลี่ฉิิงเฟิิง (ผมเคยเอารูปใหดดู

แลดวตอนก่อนๆนีว้ ่าชุดพรางลายเป็นแบบไหน) เขาเป็นคนแรกและคนเด้ียว ด้รวยรูป
ลงกษณ์น้ ีทุกคนสามารถบอกได้รวาา เขาเป็นคนจนด้งงนง้นธรรมด้าพวกเขาจยงไมาจำาเป็นตรอง
ปฏิบงติตาอเขาอยาางด้ี
ฉิงเฟิงขี้เกียจเกินกวาาที่จะไปสนใจเกี่ยวกงบสิ่งที่พวกยามคิด้อยูแา ลรว

สำาหรงบเขาเงินเป็นแคาตงวเลข ถราเขาตรองการเงิน เขาสามารถรงบภาระกิจรงบจรางใด้ ๆ ได้ร

และมีมูลคาาสิบลรานด้อลลาาร์ได้ร แตาเพราะเขาขี้เกียจเกินกวาาจะทำาแบบนง้น

ครย่งชีงว่ โมงหลงงจากนง้น

ลี่ฉิิงเฟิิง มาถยงบริษงท Ice Snow ภายใตรด้วงอาทิตย์ที่กาำ ลงงรรอนระอุ

แมรขนาด้จะมองจากที่ไกลๆ เขาก็สามารถมองเห็นอาคารที่หรูหราซย่งมีความสูงกวาา
20 ชีง้นได้รอยาางชีงด้เจน

หลินซู่ สามารถครอบครองชีง้นที่ด้ีที่สุด้ภายในตยกหรูหราที่ชี้งนสามได้ร แสดงใหดเห็นวาา

เธอมีพลงงและมีความคิด้ทางธุรกิจที่ยอด้เยีย่ ม

แมรวาา เขาจะไมาได้รสนใจเรื่องความความสามารถเชีิงธุรกิจเหลาานี้ของภรรยาที่งด้งาม
ของเขา แตาเขาก็ตรองยอมรงบวาาภรรยาทีง่ ด้งามคนนี้ทำาธุรกิจได้รด้ีมาก ความจริงที่วาา เธอ
สามารถพงฒนาบริษงทในตอนทีเ่ ป็นอยูใา นปงจจุบงนได้รพิสูจน์ใหรเห็นวาาเธอมีฝีมอื

ราชีินีโลกธุรกิจ นีเ่ ป็นคำาชีมเชียทีย่ ิง่ ใหญาที่สุด้ที่โลกธุรกิจมอบใหรแกาเธอ

"พี่ใหญาลี่ วงนนี้คุณมาทำางานสายนะ"

เมื่อฉิงเฟิงเด้ินเขราประตูมาที่ฝาายขาย เสียงที่แจามใสเรียกหาเขา

เมื่อเขาหงนกลงบไปและสงงเกตเห็นวาาคนที่พดู้ เป็นสาวสวย

สาวสวยคนนง้นสวมชีุด้ฟอร์มทำางานสีฟาร เธอมีใบหนราที่นาารงกเป็นประกาย ฟงนขาวใส

และหนราอกของเธอก็ใหญาเหมือนมะละกอสองลูกทีพ่ ยายามกระโจนออกมาจากเสื้อผรา
ของเธอ
สาวนรอยนาารงกคนนี้เป็นใครไปไมาได้รนอกจาก จางเซีย่ วหยูา

"เอาอ.... เซีย่ วหยูา แกลรงทำาเป็นวาาคุณไมาเห็นฉงนนะ"

"ฉิิงเฟิิง พี่มาทำางานสามวงนแลรวคุณก็เริ่มมาสายแลรว นี่ไมาถูกตรอง!"

ใบหนราที่นาารงกของ จางเซีย่ วหยูา ดู้นาารงกและเธอพูด้ด้รวยความโกรธ

เมื่อวาน ลี่ฉิิงเฟิิง เลานเกม เธอก็ชีาวยปิด้บงงใหรเขา แตาวงนนี้เขายงงมาสายอีกทำาใหรเธอแทบ

จะเป็นบรา

เธอเป็นพนงกงานที่กระตือรือรรนที่ทำาผลงานได้รด้ี เด้ือนที่ผาา นมาเธอได้รรงบการยอมรงบวาา

เป็นพนงกงานด้ีเยีย่ มจากฝาายขาย

เธอเกลียด้คนที่มาทำางานสาย

ถรานี่เป็นคนอื่นทีม่ าสายเธอก็คงจะรายงานเรื่องนี้ไปแลรว แตาเนื่องจากนีเ่ ป็น ลี่ฉงิ เฟิง

ถยงแมรวาา เธอจะโกรธ แตาเธอก็ตงด้สินใจที่จะใหรโอกาสเขาอีกครง้ง

เห็นใบหนราของ จางเซี่ยวหยูเา ป็นสีชีมพูดดวยความโกรธ ฉิิงเฟิิง ยิม้ เล็กนรอย เขาคิด้วาา

เธอนาารงกมากและจริงจงงกงบเรื่องงานของเธอจริงๆ เมื่อรูรวาา มีพนงกงานที่ด้ีเชีานเธอที่
บริษงทภรรยาของเขา เขารูรสยกวาาภรรยาของเขาโชีคด้ีมาก

"พี่ยงง จะหงวเราะอยูอา ีก พี่มาสาย แตาพี่ยงง มีหนราหงวเราะ!"

"โอเคเซีย่ วหยูอา ยาาโกรธเลย ฉงนจะไมาหงวเราะอีกแลรว"

"ฉงนจะไมารายงานเรื่องนี้ แตาคราวหนราพี่อยาามาสาย"

"ขอบคุณนะ เซีย่ วหยู"า

ลี่ฉิิงเฟิิง กลาาวขอบคุณเธอ เขาคิด้วาาเด้็กนรอยคนนี้นาารงกจริงๆ

"รีบไปทำางานซะ หรือมงนจะแยามากถราคนอื่นมารูรเขรา" จางเซี่ยวหยู่ ยิม้ อยาางมีเสนาห์

และพูด้

"อืม......ฉงนเขราใจแลรว" ลี่ฉิงิ เฟิิง กลาาวเขาหงนกลงบไปและวิง่ เขราไปในแผนกขาย

เมื่อเห็นทาาทางของลีฉ่ ิงเฟิงที่เขราไปที่ทำางานด้รวยทาาทางเหมือนโจร จางเซี่ยวหยู่ ยิม้

เพราะรูรสยกวาามงนตลก

จากเสียงหงวเราะนี้ มงนเหมือนกงบมีด้อกไมรหลายรรอยด้อกกำาลงงเบางบานอยาางสด้ใสและ
ทง้งหรองโถงดู้สวาางสด้ใสด้รวยรอยยิม้ ของเธอ

"จางเซี่ยวหยู่, มาที่ออฟฟิศของผม" ทงนใด้นง้นก็มเี สียงที่นาารำาคาญด้งงขย้น

จางเซี่ยวหยู่ หงนหลงงกลงบและใบหนราของเธอเปลี่ยนไปทงนที ผูรที่เรียกเธอเขราไปหาที่

ออฟฟิศคือหวงงโบ

หวงงโบเป็นผูรจงด้การฝาายขายและเธอก็เป็นพนงกงานประจำาของแผนกขายด้งงนง้นเธอจยง
ตรองตามเขาไปที่ออฟฟิศ

ภายในออฟฟิศ

หวงงโบปิด้ประตูและหนราตาางมองไปที่ใบหนราสวย ๆ ของ จางเซี่ยวหยู า และหนราอก

ขนาด้ใหญาเหมือนมะละกอ ด้วงตาของเขาเต็มไปด้รวยเปลวไฟราคะองนรรอนรุาม เขา
ตรองการที่จะถอด้เสื้อผราเธอออกและกลืนกินเธอเขราไป

เมื่อเห็นเปลวไฟราคะในด้วงตาของหวงงโบ ใบหนราที่มเี สนาห์ของ จางเซีย่ วหยูา เต็มไป

ด้รวยความระมงด้ระวงง เธอมองลงพื้นและไมากลราที่จะมองไปทีเ่ ขา ด้วงตาที่เขามองเธอ
เหมือนหมาปาาที่กาำ ลงงเฝราดู้กระตาายสีขาวเล็ก ๆ มงนทำาใหรเธอกลงว
"เซี่ยวหยู่ ผมมีงานสำาหรงบคุณ คุณตรองด้ำาเนินการใหรเสร็จสมบูรณ์" หวงงเสยผมและ
พูด้ด้รวยรอยยิม้

"งานอะไรเหรอคะ ผูรจงด้การ"

จางเซี่ยวหยู่ จงบมือเล็ก ๆ ของเธอและถาม เธอรูรสยกได้รวาา นี่ตรองไมาใชีางานที่ด้ีแนาๆ

นงบตง้งแตาที่เธอปฏิเสธหวงงโบครง้งสุด้ทราย เขามุางเปรากลงน่ แกลรงไปที่เธอและใหรเธอหา

ทางแกรปงญหาในระหวาางทำางาน บางครง้งเขาก็บอกวาารายงานของเธอไมาชีงด้เจน บาง
ครง้งเขาก็บอกวาาเธอไมาเต็มทีใ่ นการทำางาน

"เซี่ยวหยู่ คุณตรองไปเก็บหนี้ 1 ลรานหยวนจากแก๊งสามหยวน"

ด้วงตาของหวงงโบรรอนขย้นและพูด้ออกมาด้งง ๆ

อะไรนะ?

เก็บหนี้หนยง่ ลรานหยวนจากแก๊งสามหยวน ?

ริมฝีปากสีแด้งของ จางเซี่ยวหยู่ เปิด้ออกเล็กนรอยด้วงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้รวย

ความคาด้ไมาถยง เธอรูรสยกเหมือนวาาเธอได้รยนิ อะไรผิด้ไป

หวงงโบคนนี้น้ ีตรองการใหรฉงนไปเก็บหนี้ลรานหยวนจากแก๊งสามหยวนใชีาหรือไมา?
 บทที่ 22 การร่่าไห้ขของสาวงามตัววน้ขอย
แปล Tarhai
กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/
ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บ
http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"เซี่ยวหยู่ คุณณเป็นนพนกกงานยอดเย่ยยมของเดออนน่ใในแผนกการขายผมเชือยอวาาหน่ใ 1 ล้าน

หยวนของแกงงสามหยวน คุณณจะสามารถเกนบมาได้อยาางแนานอน" หวกงโบพูดซ้ใาหลกง
จากเขาเหนนวาา จางเซี่ยวหยู่ เหมออนจะไมาได้ยินเขา

หลกงจากได้ยินหวกงโบพูดซ้ใาอ่กที่ ใบหน้าที่ยม่เสนาหขข อง จางเซี่ยวหยู่ ซ่ดเหมออน

กระดาษขาว รา างกายของเธอสกนย สะที้านเพราะเธอรู้สึกกลกวมาก

แกงงสามหยวนม่ชือยอเส่ยงมากในเมอองทีะเลตะวกนออก มกนสร้างขึในจากกลณามอกนธพาล
และพวกเขามกกจะตาอสู้ทีะเลาะวิวาทีกกนในเมอองและเกนบสา วยเกนบคุาาคุณ้มคุรอง
ผู้น้าของแกงงได้ซใ ออ เคุรอยองป็ระดกบมูลคุาาล้านหยวนจากแผนกขายเมอยอคุรึยงป็่ที่ยแล้ว แตาเขา
ไมาจาายเงิน ฝ่าายขายไป็ทีวงถามมากกวาาสิบคุรกใงและยกงไมาสามารถเกนบมาได้

ม่พนกกงานขายที่ยแขนหกกในระหวาางที่ยไป็เกนบหน่ใและเขาต้องอยูรา กกษาตกวในโรงพยาบาล
เป็นนเวลารา วมเดออน

จากนกในคุนจากฝ่าายขายไมากล้าที่ยจะไป็เกนบหน่ใดกงกลาาว หนึยงล้านหยวนกลายเป็นนหน่ใเส่ย

หวกงโบอยากให้ จางเซ่ยยวหยูา ไป็เกนบหน่ใ น่ยจะเป็นนการที้าให้ชื่วิตของเธอยากล้าบาก

เธอเป็นนเดนกสาวที่ยไร้พลกง เธอจะที้าเรอยองใหญาอยาางการไป็เร่ยกเกนบหน่ใจากอกนธพาลเหลาา
น่ใได้อยาางไร ด้วยคุวามงามของเธอ เธอเกรงวาาเธอคุงจะถูกกินทีกใงเป็นนโดยไมาเหลออ

"ผู้จกดการหวกง แกงงสามหยวนเตนมไป็ด้วยกลณามอกนธพาลฉกนเป็นนเดนกผู้หญิงฉกนจะไป็เกนบ
หน่ใหนึยงล้านหยวนคุอนได้อยาางไร" ใบหน้าของ จางเซี่ยวหยู่ เป็ล่ยยนเป็นนส่ขาวเมอยอเธอ
พยายามโต้แย้ง

"จางเซี่ยวหยู่ ผมม่ทีางเลออกให้คุณ
ณ สองทีาง หนึยงไป็รวบรวมหน่ใล้านหยวนจากแกงง
สามหยวนมาให้ได้ สองเป็นนผู้หญิงของผม ผมสามารถดูแลคุณณในแผนกขายได้ "

หวกงโบหกวเราะคุิกคุกก สณดที้ายเขาโผลาหางหมาป็าาออกมา

เหตณผลเด่ยวที่ยเขาต้องการให้ จางเซี่ยวหยู่ ไปเกนบหน่ใเส่ยกนเพอยอขูาให้เธอเป็นนผู้หญิงของ

เขา

"เซี่ยวหยู่ คุณณคุิดยกงไง?" เมอยอเหนนส่หน้าของจางเซ่ยยวหยูดา ูแยาและเตนมไป็ด้วยคุวาม

เศร้า หวังโบรู้สึกตอยนเต้นมาก

คุณณสาวน้อย คุณณไมาภูมิใจเหรอ ผมให้กณหลาบคุณณเป็นนของขวกญ แตาคุณ ณ ไมาต้องการและ

ยกงบอกวาาล่ยฉิงเฟิงเป็นนแฟนคุณณ ไมาม่ใคุรสามารถชืาวยคุณณได้แล้วในขณะน่ใ
"คุณณ คุณณมกนไร้ยางอาย ฉกนจะไมาม่วนก เป็นนผู้หญิงของคุณณ" จางเซี่ยวหยู่โกรธมาก ผู้ชืาย
คุนน่ใไร้ยางอายขนาดน่ใได้ยงก ไง เธอตะโกนใสา เขา

"หอมมม ผมจะให้เวลาคุณณชืกวย โมงนึง เพออย คุิดถึงเรออย งน่ใ เป็นนผู้หญิงของผมหรออจะไป็เกนบ

หน่ใ ถ้าคุณณไมาสามารถเกนบหน่ใได้ส้าเรนจ คุณณต้องออกไป็"

ใบหน้าที่ยชืกวย ร้ายป็รากฏขึในในดวงตาของเขา แววตาของเขาเตนมไป็ด้วยการคุณกคุาม

"ฝ่กนไป็เถอะ ! " จางเซี่ยวหยู่ ตะโกนดกงขึในและเดินออกจากออฟฟิศไป็ทีางแผนก

ขายด้วยใบหน้าซ่ด

"น้องสาวตกวน้อยเซ่ยย วหยูา เกิดอะไรขึในกกบเธอ?" ฉิงเฟิงถามด้วยคุวามกกงวลหลกงจาก

ได้เหนนหน้าตาซ่ดเซ่ยวของ จางเซี่ยวหยู่ ซึยงมกนเหมออนกกบวาาเธอสูญเส่ยจิตวิญญาณของ
เธอ

เขาจ้าได้อยาางชืกดเจนวาา จางเซี่ยวหยู่ เพิงย จะคุณยและหกวเราะกกบเขาอยาางม่คุวามสณข เกิด

อะไรขึใน? หลกงจากนกในเพ่ยงไมาก่ยนาที่ เธอที้าตกวเหมออนเธอสูญเส่ยจิตวิญญาณของเธอ

ในคุวามทีรงจ้าของเขาน่ยเป็นนสาวน้อยที่ยสดชือยนแจามใสและมองโลกในแงาด่ ใคุรกนตามที่ย
กล้าที่ยจะที้าให้เธอเศร้าสมคุวรตาย

"พ่ยใหญาล่ย, ฉกน, ฮืออ... ... ."

หลกงจากฟกงคุ้าป็ลอบโยนของ ล่ฉย ิงเฟิง จางเซี่ยวหยู่ก็ไมาสามารถกลกในน้ใาตาของเธอไว้

ได้ หน้าตาที่ยสวยงามของเธอเตนมไป็ด้วยน้ใาตา

บริษทั Ice Snow เป็นนบริษกทีขนาดใหญาในเมอองทีะเลตะวกนออก ขนาดของบริษกที

นกในด่และให้สิทีธิป็ระโยชืนขมาก แม้กระทีกงย พนกกงานป็กติยกงได้รกบเงินเดออนหลกกพกน
หยวนทีณกเดออน
พนกกงานที่ยย อดเย่ยยมเชืาน จางเซี่ยวหยู่ นอกเหนออจากคุาาคุอมมิชืชืกนย ในการขายเคุรอยอง
ป็ระดกบ เธอยกงได้รกบกวาา 10,000 เหร่ยญตาอเดออน

ดูเหมออนวาาเธอจะเอาใจใสา กบก งานที่ยน่ยมาก เพราะพาอของเธอป็าวยอยูใา นโรงพยาบาลและ

ทีณกเดออนเธอต้องเตร่ยมคุาารกกษาพยาบาลเป็นนจ้านวนมาก

และคุาาใชื้จาายทีางการแพทียขเหลาาน่ใเธอเป็นนคุนหามาจาายเอง

เธอไมาสามารถสูญเส่ยงานน่ใได้ มิฉะนกในพาอของเธอจะไมาได้รกบการรกกษา

จางเซ่ยย วหยูา ร้องไห้อยาางเศร้าโศกและหมดหวกง ใบหน้าสวยของเธอซบไป็ที่ยแขน ของ

ลี่ฉิิงเฟิิง ใบหน้าที่ยมเ่ สนาหขของเธอถูกป็กคุลณมด้วยน้ใาตา

"น้องสาวเซี่ยวหยูต่ ัวน้อย ไหนบอกสิยงที่เย กิดขึในกกบคุณณมาซิ ฉกนอาจจะสามารถชืาวยเธอ

ได้"

ลี่ฉิิงเฟิิง ขยับนิใวของเขาเพออย เชืนดน้ใาตาจากดวงตาของเธอและป็ลอบโยนเธออยาางเง่ยบ

ๆ

หลกงจากฟกงคุ้าพูดของ ลี่ฉิิงเฟิิง จางเซี่ยวหยู่ กนหยณดร้องไห้และพูดถึงการคุณกคุามของ

หวังโบ แตาแล้วเธอกนจ้าได้วาา ฉิงเฟิงเพิงย มาที้างานที่ยน่ยได้สามวกนแล้ว แม้วาา เธอจะเลาาให้
เขาฟกง แตาเขากนคุงจะแก้ไขอะไรไมาได้

เมอยอคุิดถึงเรอยองน่ใเธอเริยมร้องไห้อก่ คุรกใง

"เซี่ยวหยู่ ถ้าเธอยกงคุิดวาาฉกนเป็นนเพอยอนของเธอแล้วกนบอกฉกนมาหรออเธอคุิดวาาฉกนไมาใชืา
เพออย นของเธอ ?"

ลี่ฉิิงเฟิิง หยิกแก้มของเธอและกลาาวด้วยคุวามมณางมกนย
เมอยอเหนนวาา เซี่ยวหยู่ เศร้ามากแคุาไหน เขากนตใ งก ใจวาาไมาวาา อยาางไรเขากนตอ้ งชืาวยเหลออเธอ

"พ่ยใหญาล่ย ผู้จกดการหวกงโบให้ทีางเลออกฉกนสอง ทีางเลออกหนึยงคุออการเป็นนผู้หญิงของ

เขา สองคุออให้ฉนก ไป็เกนบหน่ใล้านหยวนจากแกงงสามหยวน"

"ไอ้ตูดหวกงโบน่ยอก่ แล้ว เขากล้าที่ยจะขามขูาเธอ ฉกนจะไป็ทีณบต่มกนเอง"

"พ่ยใหญาล่ยไมาได้นะ ถ้าพ่ยทีณบต่หวกงโบพ่ยโดนไลาออกแนา"

จางเซี่ยวหยู่ รีบลณกขึในยอนและดึง ล่ยฉิงเฟิงกลกบมาและพยายามหยณดเขาจากการกระที้าที่ย

รณนแรง

"เซี่ยวหยู่ หวังโบนัน้ ม่ใบหน้าเป็นนมนณษยข แตาม่หกวใจเป็นนสกตวข เธอไมาอาจเป็นนผู้หญิง

ของเขาได้" ลี่ฉิงิ เฟิิง กลกววาาเธอจะยอมแพ้ดกงนกในเขาจึงป็ลอบใจเธอทีกนที่

เขาป็ลาอยให้หมูตอนเชืานหวกงโบไป็ป็ู้ยใ่ป็ยู้ ้าสาวสวยอยาางเธอได้อยาางไร?

"พีใ่ หญ่ลี่ ไมาต้องกกงวลถึงแม้ฉนก จะตายฉกนกนไมาม่วนก ยอมเป็นนผู้หญิงของหวกงโบ" จาง

เซ่ยย วหยูพา ยกกหน้าและกลาาวด้วยคุวามมณางมกนย

เธอตกดสินใจแล้ววาาถ้าหวกงโบไลาเธอออกจากบริษกที Ice Snow เธอจะไป็ขายเลออด

และไตของเธอ เธอต้องหารายได้เพอยอชืาวยจาายคุาารกกษาพยาบาลของพาอ

"เซี่ยวหยู่ เธอบอกวาาถ้าเธอสามารถรวบรวมหน่ใสินล้านหยวนจากแกงงสามหยวนได้
แล้ว หวกงโบจะไมาที้าให้คุณณล้าบากใชืาไหม ?"

"ใชืาแล้ว พ่ยใหญาล่ย แตาคุนที่เย ป็นนหน่ใเรานกในเป็นนพวกอกนธพาลทีกใงหมดมกนเป็นนไป็ไมาได้ที่ย

เราจะไป็เกนบหน่ใจากพวกเขา"
"เซี่ยวหยู่ เธอมากกบฉกนหน่ใล้านหยวนของแกงงสามหยวนฉกนจะชืาวยเธอไป็เกนบมกน
เอง" ลี่ฉิิงเฟิิง โบกมออและพูดอยาางกล้าหาญ

"ฮาาฮาา น่เย รอยองตลกอะไร ฉกนได้ยนิ ล่ยฉิงเฟิง พูดวาาเขาจะเกนบหน่ใล้านหยวนจากแกงง

สามหยวน"

"หอม...... ฉกนเดิมพกนเลยวาาเขาไมาสามารถเกนบหน่ใล้านหยวนได้แนานอน"

"คุนที่ยไป็เกนบหน่ใคุรกใงสณดที้ายแขนหกกไป็แล้ว ตอนน่ใเขายกงคุงอยูใา นโรงพยาบาลอยูเา ลย"

พนกกงานขายหลายสิบคุนภายในส้านกกงานก้าลกงพูดคุณยกกน พวกเขาก้าลกงเยาะเย้ย ลี่

ฉิิงเฟิิง พวกเขาคุิดวาาไมาม่ทีางที่ฉย ิงเฟิงจะเกนบหน่ใล้านหยวนมาได้

ไมาเพ่ยงแตาพนกกงานขายเหลาานกในแม้กระทีกงย จางเซ่ยย วหยูา กนไมาคุดิ วาาพวกเขาจะสามารถ

เกนบหน่ใจ้านวน่ใได้

"พ่ยใหญาล่ย เราม่กนก สองคุนเทีาานกในพวกเราจะไป็ตาอต้านพวกอกนธพาลได้อยาางไร?"

จางเซี่ยวหยู่ กลาาวด้วยคุวามลกงเลใจบางอยาาง ใบหน้าที่ยนาารกกของเธอเตนมไป็ด้วยคุวาม

กกงวล

แกงงสามหยวนม่นกกเลงหลายสิบคุน พวกเขาทีกใงหมดโหดร้ายทีารณณและม่หลายคุนที่ย
โดนพวกเขาที้าร้ายยกงไมากล้าแม้แตาจะพูดสกกคุ้า

"เซี่ยวหยู่ แล้วเธอต้องการที่ยจะเป็นนผู้หญิงของหวกงโบหรออไง?"

"ไมา ฉกนไมาตอ้ งการ"

"งกในกนถูกแล้ว ถ้าเธอไมาอยากเป็นนผู้หญิงของหวกงโบ ดกงนกในกนมากกบฉกนเพอยอเกนบหน่ใล้าน

หยวน ไว้ใจฉกน แนานอนพวกเขาจะจาายหน่ใให้พวกเราแนา"
ลี่ฉิิงเฟิิง ยิมใ ด้วยคุวามภาคุภูมิใจและคุวามมกนย ใจ

เขาเป็นนราชืกนยขหมาป็าา เรอยองการเกนบหน่ใคุวรจะเป็นนเรอยองงาาย ถ้าพวกเขาไมายอมจาาย

เขากนจะเอาทีณบต่พวกมกน เขาจะทีณบต่พวกมกนจนกวาาพวกมกนจะคุอนเงินมา

ก้าป็กในดกงกวาาคุ้าพูดเสมอ
 บทที่ 23 การสรรเสริญของเจ้าอ้วน

แปล Tarhai

กลุ่ม 1 https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

กลุ่ม 2 https://www.facebook.com/groups/400760230327669/

ตอนที่ 201-300 ราคา 100 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บ

http://amnovel.com/cat.php?id=58
https://www.thai-novel.com/?page_id=220202&preview=true

https://www.my-novel.com/

"พี่ใหญ่ลี่ แก๊งสามหยวนอยูใ่ นเขตชานเมืองของภูเขา Du ห่างจากที่นเี่ ป็นระยะทาง

หลายสิบไมล์ แล้วเราไปอย่างไร?" จางเซีี่ยวหย่่ ขมวดคิ้วสวยงามของเธอและ
กระซิบบอก

(ภ่เขา Du มีอย่่จริงนะครับ อย่่ทเี่ หอหนาน หนานหยาง ตามลิ้งค์นี้

https://en.wikipedia.org/wiki/Mount_Du แม่งโคตรกันดารเลยไป
ตั้งแก๊งอะไรบนเขาส่งแบบนัน้ - - )
แก๊งสามหยวนเป็นพวกอันธพาลและพวกเขาอยูใ่ นเขตชานเมืองของภูเขา Du เป็น
พื้นที่ห่างไกลและรกร้างโดยไม่มีรถประจำาทางวิง่ ไปถงงที่นัน่ แม้กระทัง่ รถแท็กซี่ก็
หวาดกลัวคนร้ายเหล่านั้นและไม่ค่อยไปที่นัน่ กัน

มีเพียงสองวิธีในการเดินทางไปยังภูเขา Du โดยทางรถยนต์หรือไม่กเ็ ดินเท้าไปหลาย

สิบไมล์ซง่งเป็นไปไม่ได้สำาหรับคนสองคน

อย่างไรก็ตามทั้งสองคนเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาที่ไม่มีรถยนต์ มันเป็นเรื่องยากที่
จะเดินทางไปที่นัน่

เอาละ?

เดินทางโดยรถมอเตอร์ไซด์ดีไหม?

ตาของ ฉิงเฟิง สว่างขง้นอย่างเห็นได้ชัด เขาเคยเห็นมอเตอร์ไซค์ที่ประตูบริษัท

ตัวรถมอเตอร์ไซด์มคี วามยาวและเพรียวบาง พอทีจ่ ะนัง่ ได้ 2 คน

มีชายจำ้ามำ่าในชยดยามคนหนง่ง นัง่ ยองๆอยูข่ า้ งรถมอเตอร์ไซด์และกำาลังสูบบยหรี่ เห็นได้

ชัดว่าเขาคงเป็นเจ้าของรถมอเตอร์ไซค์

คนรู้จักนี่ ?

เมื่อเห็นเจ้าอ้วนคนนี้ ลี่ฉงิ เฟิง dH มีความสยข เจ้าอ้วนคนนี้มีใบหน้ากลมและตา

เล็ก เขาเป็นคนมีเงิน ฉิงเฟิง เคยพบเขาตอนที่มาสัมภาษณ์งานที่แผนกขาย พวกเขาเคย
พูดคยยกันมาบ้าง

"เฮ้ เจ้าอ้วน" ลี่ฉงิ เฟิงเดินมาหาเจ้าอ้วน, ขาแตะไหล่เจ้าอ้วนและกล่าวด้วยรอยยิม้

"ฮี่ๆ นายนัน่ เอง ได้เข้าทำางานแล้วใช่ไหม?" ชัดเจนว่า เจ้าอ้วนนั้นยังจำา ลี่ฉิงเฟิงได้
ใบหน้าอ้วนๆของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

"ใช่แล้ว ฉันชื่อ ลี่ฉิงเฟิง ตอนนี้ฉนั เป็นพนักงานฝ่ายขายแล้ว นายละ?"

"ฉันชื่อ ลัว่ เฮา ฉันไม่ได้เข้าแผนกขาย แต่ได้รับแต่งตั้งให้มาอยูแ่ ผนกรักษาความ

ปลอดภัย ฉันเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตอนนี้"

"เป็นยามรักษาความปลอดภัยก็ดี ยังไงก็ตามเราเป็นเพื่อนร่ วมงานกันฉันมีเรื่องขอให้

ช่วยสักหน่อยได้ไหม ?"

"ว่ามาเลย ฉันจะช่วยนายเอง"

"ฉันขอยืมมอเตอร์ไซค์หน่อย นายจะว่าไรไหม?" ลี่ฉิงเฟิง ยิม้ และพูดกับ ลัว่ เฮา

"ไม่มีปัญหาพี่ชาย เราเคยพบกันมาสองครั้งแล้ว ดังนั้นนี่จงงเรียกได้วา่ เป็นโชคชะตาที่

เราจะต้องกลายมาเป็นเพื่อนทีด่ ีต่อกัน กยญแจอยูน่ ี่ นายเอาไปได้เลย”

ลั่วเฮา หยิบเอากยญแจสีดำาออกจากเสื้อและมอบให้กบั ลี่ฉิงเฟิิง

เขาประทับใจกับเจ้าคนนี้ ทั้งคู่พูดคยยกันถูกคอในวันที่รับสมัครพนักงานฝ่ายขาย

"ขอบใจมาก ไว้ฉนั จะพานายออกไปกินอาหารเย็นกันสักมื้อ"

ฉิงเฟิงหยิบเอากยญแจมา, ขง้นค่อมรถจักรยานยนต์และพูดว่า "น้องสาว เซีย่ วหยูข่ ้ นง มา

จับเอวของพี่ไว้"

อืม...

ใบหน้าของจางเซี่ยวหยูเ่ ป็นสีแดง เธอขง้นค่อมบนรถมอเตอร์ไซค์และยื่นมือเล็กๆ ที่

ขาวเนียนของเธอจับเอวเขาไว้ ใบหน้าเล็กๆที่สวยงามของเธอเปลีย่ นเป็นสีแดงแป๊ด
"เฮ้ ลูกพี่ นายจับสาวสวยหลังเข้าทำางานแผนกขายได้แปปเดียว สาวงามนี้เป็นแฟิน
ของนายเหรอ?"

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่สว่างไสวอันงดงามของ จางเซี่ยวหยู ่ เจ้าอ้วนถูตาของเขาด้วย

ความอิจฉา

"เธอเป็นแค่เพือ่ นร่ วมงานของฉันเท่านั้นเอง" ลี่ฉิงเฟิง ยิม้ จางๆ และตอบกลับเจ้าอ้วน

เมื่อได้ยินคำาพูดของ ลี่ฉิงเฟิิง ใบหน้าของ จางเซีย่ วหยู ่ มืดลง, สัมผัสได้ถงงการสูญเสีย

ประกายในแววตาของเธอ

อย่างใดก็ตาม เมื่อได้ยนิ พี่ใหญ่ลี่บอกว่า เธอไม่ใช่แฟินของเขาทำาให้เธอรู้สงกท้อแท้

"เพื่อนยาก นายดูใบหน้าที่เศร้าสร้อยของสาวงามคนนี้หลังจากได้ยนิ คำาพูดของนายสิ

นายอย่ามาเล่นลิ้นน่า" ไขมันขดริมฝีปากของเขา คำาว่าไม่เชื่อถูกเขียนขง้นทัว่ ใบหน้า

อะไรกันวะ ?

เจ้าอ้วนนี่เป็นคนช่างจ้ออย่างร้ายแรงจริงๆ

เขาไม่มีเวลาคยยเรื่องไร้สาระกับเขา

"เจ้าอ้วนฉันมีเรื่องที่ตอ้ งรีบไปทำา ฉันไปก่อนนะ" ลี่ฉงิ เฟิง โบกมือ บิดกยญแจและ

สตาร์ทรถจักรยานยนต์

บูม !

รถมอเตอร์ไซด์ปล่อยเสียงดังคำารามออกมาและรีบและพยง่ ออกไปอย่างกับลูกธนู

"พี่ชายคนนี้นี่โคตรโชคดี สาวสวยตัวน้อยคนนั้นสนใจเขาอย่างเห็นได้ชัด"
เมื่อมองไปที่ร่าง ลี่ฉิงเฟิิงที่ลับตาไป เจ้าอ้วนเกิดความอิจฉาเต็มไปทัว่ ใบหน้า

เมื่อคิดถงงตัวเอง เขารู้สงกเศร้าใจ

ทั้งสองได้ไปสัมภาษณ์ที่บริษัท Ice Snow ลี่ฉงิ เฟิงจบลงด้วยการที่ได้เข้าทำางานที่

แผนกการขาย

แผนกการขายเป็นแผนกที่เต็มไปด้วยสาวงามส่ วนเขาเข้าทำางานที่แผนกรักษาความ
ปลอดภัยที่มีผู้ชายเท่านั้น

เขารู้สงกว่าเขานั้นโคตรจะโชคร้าย

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิิงนัน่ ถือว่าเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลามากซง่งถือเป็นรูปทรัพย์ของเขา

เอง

"พี่ใหญ่ลี่ช้าลงหน่อย..." จางเซีี่ยวหย่่จับเอวของ ลีฉ่ ิงเฟิิง แน่น ใบหน้าที่สวยงาม

ของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงและพูดขง้นมา

หน้าอกของเธอค่อยๆพิงหลังของ ฉิงเฟิง ทำาให้เขารู้สงกยินดีเป็นอย่างยิง่

"เซีี่ยวหย่่ ฉันไม่มีทางเลือกนี่คอื ความเร็วตำ่าสยดของรถจักรยานยนต์." เขาพูดขง้นใน

ขณะที่กาำ ลังเชยชมความอ่อนนย่มที่ด้านหลังของเขา

ความเป็นจริงแล้วนี่เป็นความเร็วมาก เร็วมากจนเกือบจะถงงความเร็วสูงสยด

เพราะความเร็ว จางเซีี่ยวหย่่ กลัวว่าเธอจะตก เธอใช้สองมือสีขาวนวลจับเขาอย่างแน่น

หนา หน้าอกของเธอใกล้ชดิ กับเขามาก

ถนนดงไห่รถติดและวุ่นวายมาก
อย่างไรก็ตาม ลี่ฉิงเฟิง ขี่มอเตอร์ไซค์และผ่านช่องว่างระหว่างรถอย่างกับฟิ้าผ่า เขา
ขับขีอ่ ย่างน่าหวาดเสียว ทำาให้คนขับรถยนต์ที่รถติดอยูโ่ กรธมาก

"รีบไปไหนวะ ลงนรกไปซะ !"

"เฮ้คยณ เร็วเกินไปแล้ว ชะลอลงหน่อย"

"คยณเร่ งเกินไปและเกือบจะชนฉันแล้วฉันจะฟิ้องร้องคยณ"

คนขับรถด้านหลังตะโกนด่า แต่ ฉิงเฟิง ไม่สนใจจะตอบสนองหรือคิดทีจ่ ะชะลอรถ

เขาบิดตัวเร่ งความเร็วและขีไ่ ด้เร็วขง้นทำาให้คนขับรถที่ติดขัดอยูใ่ นรถที่โกรธมาก

เขาคย้นเคยกับวิธีการขับขี่ทยกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ เครื่องบินและรถหย้มเกราะ

เขาสามารถดริฟิ แซง หรือเร่ งความเร็วได้ นับประสาอะไรกับรถจักรยานยนต์

ด้วยความเร็วเพียงเท่านี้ เขาคิดว่ามันเป็นเพียงความเร็วทัว่ ๆไป

คนขับรถบางคนหน้าซีด เขากลัวว่า ฉิงเฟิง จะขับชนพวกเขา คนขับรถคนอื่นที่กลัวจะ

เป็นอันตราย หยิบเอาโทรศัพท์ออกมาและโทรเรียกตำารวจ

ในเวลานี้ ซี่เมิ่งเหยา ใส่ ชยดตำารวจเธอนัง่ อยูบ่ นรถตำารวจจราจรด้วยความเคือง

ใจ ใบหน้าที่งดงามของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ

เธอเป็นหัวหน้าของกองกำาลังตำารวจเมืองทะเลตะวันออก เนือ่ งจากการสืบสวนการ

ตายของชาวต่างชาติบนถนน Tian He เมื่อวานนี้เธอได้เห็นเอกสารลับบางอย่างใน
สถานีตำารวจและรู้ถงงการดำารงอยูข่ องหน่วยงานรัฐพิเศษและนักฆ่าชาวต่างชาติ

ฆาตกรที่เสียชีวติ ในถนน Tian He ป็นคนทีม่ าจากสมาคมโครงกระดูก

เธอฝ่าฝืนกฎข้อห้ามในการเข้าถงงไฟิล์ที่ถูกจำากัด ดังนั้นเธอจงงถูกลงโทษและถูกส่ งไป
ยังแผนกจราจร เธอจะกลับไปทำางานที่กองกำาลังตำารวจได้เมือ่ ไรนั้นทั้งหมดขง้นอยูก่ บั
ผลงานของเธอ

กริ๊งๆๆ ...

ในขณะที่เธอกำาลังโกรธอยู่ โทรศัพท์กด็ ังขง้น

"นีศ่ ูนย์บริการตำารวจจราจร มีไร?" (ด่เหมือนผมจะแปลห้วนๆแต่เธอพ่ดยังงี้จริงๆ

ครับว่า what’s up คำานีใ้ นภาษาอังกฤษนี่ถือว่าห้วนมาก ลองนกกภาพคนดำาขาย
ยาทักทายกันบนถนนในหนังแล้วพ่ดว่า yo wat’s up อะครับ อารมณ์ประมาณ
นั้นเลย เมิ่งเหยาลุคในนิยายเป็นสาวห้วนๆแรงๆอย่่แล้ว)

ซี่เมิง่ เหยา กดปย่มตอบอย่างไม่พอใจและพูดขง้นมา

"เจ้าหน้าที่ มีรถจักรยานยนต์สีดำาวิง่ บนถนน Tian He และเกือบจะชนคนคยณรีบ

มาดูหน่อย"

คนขับรถที่โทรเรียกตำารวจก็ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือคนที่ตะโกนใส่ ฉิงเฟิิงนัน่ เอง

"เอาล่ะ เดีย๋ วฉันไป" เมิ่งเหยาตอบและวางโทรศัพท์ทันที

เธอรู้สงกหงยดหงิดมากและเจ้านักซิ่งคนนี้มาแหย่รังแตนพอดี ทำาให้เธอรู้สงกโกรธจน
ฟิิวส์ขาด
 บทที่ 24 ความโกรธเกรี้ยวของตำารวจสาว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
บรื้น ~

ซูเมิง่ เหยา บิดกุญแจเหยียบกระแทกคันเร่ งและหักพวงมาลัย รถแผดเสียงดังออกมา

และแล่นไปบนถนน Tian He

รถบนท้องถนนได้หลีกทางให้รถตำารวจอย่างรวดเรวว พวกเขาไม่กล้าที่จะขวางทาง

ในขณะที่รถตำารวจของเม่่งเหยามาถงงถนน Tian He เธอเหลือบตาของเธอและมอง

อย่างตั้งใจและมองเหวนรถจักรยานยนต์สีดำาทีเ่ ร่ งความเรววขง้นบนท้องถนน ความเรวว
ของรถจักรยานยนต์ได้เรววอย่างมากจนเก่นขีดจำากัด

หากผู้ขับขี่วอ่ กแว่กเลวกน้อยทั้งรถจักรยานยนต์และคนขับจะต้องเก่ดอุบัตเ่ หตุอย่าง

แน่นอน

เธอยอมรับว่าคนขับรถจักรยานยนต์เปวนคนที่มคี วามกล้าหาญมาก เขาต้องมัน่ ใจใน

ฝีมือการขับหรือไม่กเว ขาคงเปวนคนบ้า
"แกกล้าที่จะขับเรววต่อหน้าฉัน แกจบแล้ว !" เมิ่งเหยาพูดอย่างโหดร้ายในขณะที่มอง
ไปที่รถจักรยานยนต์กาำ ลังเร่ งความเรวว

ในขณะนี้เธอได้แปะป้าย ฉ่งเฟ่ง ที่อยูบ่ นรถมอเตอร์ไซค์ในฐานะคนบ้าคลัง่

ใบหน้าเม่่งเหยามีเสน่ห์ เท้าเรียวสวยของเธอกระแทกคันเร่ งและรถว่ง่ ด้วยความเรววยัง

กับอย่างม้าป่าตรงไปที่รถจักรยานยนต์

บรืน บรืน ~

รถจักรยานยนต์ของ ฉิงเฟิง ปล่อยเสียงดังคำารามและว่ง่ ไปอย่างรวดเรววเหมือน

สายฟ้า ต้นไม้รอบ ๆ ส่ ายไปมาอย่างรวดเรวว

แม้แต่ถนนที่แออัดยังไม่สามารถป่ดกั้นเส้นทางของรถจักรยานยนต์ได้ มันเหมือนกับงู
ว่องไวที่คดเคี้ยวผ่านไปตามถนน

"รถจักรยานยนต์ คันข้างหน้า คุณขับเก่นขีดจำากัดความเรววแล้ว หยุดเดียย วนี้ !" ซูเม่่ง

เหยาตะโกนใส่ด้วยร่มฝีปากแดงๆของเธอ
"หืม ตำารวจจราจรหรือ?" ฉิงเฟิงงงงวยชัว่ ขณะ เมื่อมองผ่านกระจกมองหลังเขาเหวน
รถตำารวจจราจรอยูห่ ลังเขาประมาณ 50 เมตร

แต่เมื่อเขาเหวนผู้หญ่งนัง่ อยูใ่ นรถเขากวตะลงงและเกือบจะตกจากที่นัง่ ของเขา

ผู้หญ่งคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก ซูเม่่งเหยา

อย่างแรกต้องรู้วา่ ซูเม่่งเหยา เปวนหัวหน้าของกองกำาลังตำารวจเมืองทะเลตะวัน

ออก นอกจากนี้เขาได้เหวนร่ างเปลือยของเธอที่โรงแรม

เวรละ ผู้หญ่งคนนี้กลายเปวนตำารวจจราจรได้ไง?
ตาฉันฝาดไปรงเปล่าเนี่ย! เขาสาปแช่งในใจของเขา

ผู้หญ่งคนนี้เปวนคนที่มคี วามรุนแรง ครั้งแรกที่พวกเขาพบเธอเขากวจับ ฉิงเฟิง ครั้งที่

สองที่โรงแรมเธอจะทุบตีเขา โชคดีที่เขาแขวงแกร่ งและไปตีกน้ เธอแทน

ฉิงเฟิง รู้ดีวา่ การพบเจอกับผู้หญ่งคนนี้จะมีแต่เรื่องไม่ดี

ถงงแม้เธอจะเปวนผู้หญ่งที่สวย แต่เธอกวเปวนคนไม่มีเหตุผลและชอบแก้ปัญหาด้วยกำาปั้น
ของเธอ เธอดูเหมือนจะมีอาการจ่ต

เขากำาลังจะมุ่งหน้าไปยังภููเขา Du เพื่อเกวบหนี้จำานวน 1 ล้านเหรียญจากพวก

อันธพาล เขาไม่มเี วลาไปยุง่ กับผู้หญ่งที่รุนแรงเช่นนี้

"ไม่มีทางที่เธอจะจับฉันได้หรอก" ฉิงเฟิง ย่ม้ เบา ๆ และรีบเร่ งบ่ดคันเร่ งความเรววบน

มือจับทางขวา รถจักรยานยนต์เร่ งตัวขง้นอีกครั้งและหายตัวไปบนท้องถนนเฉกเช่น
สายฟ้าสีดำา

ทักษะการขับขีข่ องเขายอดเยีย่ มที่สุดในโลก นอกจากนี้การจราจรยังต่ดขัดเตวมไปด้วย

รถยนต์จำานวนมากบนถนน

รถของ เมิง่ เหยา มีขนาดใหญ่ ไม่มีทางทีเ่ ธอจะสามารถตามรถจักรยานยนต์ของเขาได้

"แกกล้าหนีฉันเหรอ" ใบหน้าที่สวยงามของ เมิง่ เหย่า เตวมไปด้วยความโกรธเมือ่ เหวน

มอเตอร์ไซค์ที่เร่ งเครื่องหนีหายไป เธอกระแทกอย่างหงุดหง่ดด้วยมือสีชมพูสวยขนาด
เลวกบนพวงมาลัย

พวกเขาอยูใ่ นเมือง ถนนมีความแออัดมาก มีรถอยูก่ ว่าส่บคันทีห่ น้า ซูเมิง่ เหยา ไม่มี

ทางที่เธอสามารถจับคนขับบนรถจักรยานยนต์ได้

เธอทำาได้เพียงมองมันหายไปจากสายตาของเธอ
"แกทำาให้ฉนั โกรธ วันนี้ฉันต้องจับแกให้ได้" การหนีหายไปของรถมอเตอร์ไซค์
ทำาให้ เมิง่ เหยาโกรธอย่างส่้นเช่ง

กร่๊ง ~

หยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรออกไปทีห่ มายเลขของหัวหน้าตำารวจจราจร

"เจ้าหน้าที่ซู คุณมีอะไรเหรอ?" เจ้าหน้าที่ที่ตัดผมสั้นรับโทรศัพท์ เขาเปวนหัวหน้า

ของตำารวจจราจรและเปวนเพื่อนร่ วมชั้นเรียนกับ ซูเม่่งเหยาในโรงเรียนตำารวจ พวกเขา
สน่ทมาก

เจ้าหน้าที่ที่ตัดผมสั้นมีความเคารพต่อเธอ แม้วา่ ตอนนี้ ซูเมิ่งเหยา 0t ถูกย้ายไปที่ทีม

ตำารวจจราจรแล้วกวตาม แต่เธอกวสามารถกลับไปที่ทีมตำารวจได้ทุกเมือ่

"หัวหน้าเชา ช่วยฉันเชวครถมอเตอร์ไซค์สีดำาที่กาำ ลังว่ง่ บนถนน Tian He ให้หน่อย

มันขับหนีไป หลังจากทีค่ ุณพบแล้วช่วยแจ้งให้ฉนั ทราบด้วย ฉันจะจับเขาเอง"

เมิ่งเหยา กล่าวอย่างเยวนชาด้วยใบหน้าแดงที่เตวมไปด้วยความโกรธ

"ได้ส่ ฉันจะตรวจสอบสถานที่และแจ้งให้คุณทราบ"

หลังจากเจ้าหน้าที่ตำารวจตัดผมสั้นวางสายไป เขากวเร่่มสืบสวนรถมอเตอร์ไซค์สีดำา

แต่เขากวค่อนข้างงงงวย เจ้าหน้าที่ซู ขุ่นแค้นอะไรกับรถมอเตอร์ไซค์หรือ? ทำาไมเธอ

ถงงต้องมาถามหัวหน้าตำารวจจราจรเพื่อตรวจสอบเรื่องแค่น้ ี?

ในไม่ช้า ซูเมิง่ เหยา ก็ได้รับข้อความบนโทรศัพท์ของเธอ เปวนเส้นทางและ

ตำาแหน่งที่ต้ังของรถจักรยานยนต์คนั นั้น แต่มันอยูไ่ กลจากเธอ

"ฮง่ม ฉันจะต้องจับแกให้ได้อย่างแน่นอน"
เมิ่งเหยา พงมพัมอย่างเยวนชาและเธอได้เร่ งความเรววไปยังตำาแหน่งของรถจักรยานยนต์
คันนัน้

... ..
"พี่ใหญ่ลี่ นัน่ คือภููเขา Du " จางเซี่ยวหยู่ กล่าวขณะที่ช้ ีไปยังเน่นเขาเลวก ๆ ที่ด้าน
หน้า ใบหน้าสวยของเธอดูไม่ค่อยดี

ความเรววของรถจักรยานยนต์ของ ฉิงเฟิง เรววเก่นไป ร่ างกายของเธอถูกลมพัดอย่าง

แรง ใบหน้าของเธอซีดและผมของเธอยุง่ เหย่ง

ภูเขา Du ?

ฉิงเฟิง เงยหน้าขง้นและเหวนเน่นเขาเลวกๆข้างหน้า สูง 50 เมตรและแห้งแล้ง มันรกร้าง

ไปด้วยวัชพืชและถนนที่เตวมไปด้วยหลุม

ที่ด้านบนของเน่นเขามีเต๊นท์เหลวกมากกว่าส่บแห่ง พวกอันธพาลอาศัยอยูใ่ นเตวนท์

เหลวก

"น้องสาวเซีย่ วหยูต่ ัวน้อย ไปเถอะ" ฉิงเฟิง กล่าวขณะที่ย่ม้ และลูบใบหน้าที่ซีดเซียว

ของ เซี่ยวหยู่

เขาเหวนใบหน้าที่ซีดเซียวของ เซี่ยวหยู่ ดังนั้นเขาจงงถูใบหน้าของเธอเพือ่ ช่วยปรับปรุง

การไหลเวียนเลือดที่ใบหน้าของเธอ

"พี่ชายลี่ พวกอันธพาลเหล่านั้นมีจำานวนหลายส่บคน ฉันกลัวว่าเราจะไม่ใช่ค่มู ือของ

พวกเขา" รูปลักษณ์แห่งความกลัวปรากฏขง้นบนใบหน้าสวยของ เซีย่ วหยู ่

เธอได้ย่นมาว่าพวกอันธพาลเหล่านี้เปวนวายร้ายและทำาแต่เรื่องเลวร้าย จะเก่ดอะไรขง้น
ถ้าพวกเขาเข้าไปและถูกรุมทำาร้าย?
ในสายตาของคนธรรมดาเช่นจางเซี่ยวหยูพ่ วกอันธพาลเหล่านี้ไม่ควรจะไปยัว่ ยุ แม้วา่
เธอจะมาถงงทีเ่ ช่งเขา Du แล้ว แต่เธอกวไม่กล้าปีนขง้นไปบนเน่นเขา

"น้องสาวเซี่ยวหยู่ ไม่ต้องกังวลไปกันเถอะ อันธพาลเหล่านี้ทำาอะไรฉันไม่ได้หรอก"

ฉิงเฟิง รู้วา่ จางเซี่ยวหยู่ กลัว เขาปลอบเธอ จับมือเลวกๆของเธอและเด่นไปยังภููเขา

Du
มีทางลาดที่ด้านบนของภููเขา Du ซง่งมีที่จอดรถจักรยานยนต์เปวนจำานวนมาก ดู
เหมือนพวกอันธพาลมักขีจ่ ักรยานยนต์อยูแ่ ถวๆนี้

กลุ่มอันธพาลหลายส่บคนที่ทำาผมหลากสีสันและใส่ เสื้อผ้าแปลกๆ นัง่ อยูบ่ นพื้นและ

ดื่มก่นกัน พวกเขาล้อมรอบไปด้วยขวดเบียร์และบาร์บีคว่ คงกคักไปด้วยก่จกรรม

พวกอันธพาลกำาลังสนุกกันอยู่ พวกเขาถอดเสื้อและโชว์รอยสักบนแขนของพวกเขา

พวกเขาดื่มเบียร์แก้วใหญ่และถือช่้นเนื้อขนาดใหญ่

"แกเปวนใคร มาทำาอะไรที่นี่?"

อันธพาลตัวสูงถามอย่างเย็นชาเมื่อเขาเหวน ฉิงเฟิง และ จางเซี่ยวหยู่ กำาลังเด่นมาหา

พวกเขา

"หัวหน้าของพวกแกอยูท่ ี่นี่หรือเปล่า ฉันมาหาเขา" ฉิงเฟิง ขมวดค่้วและพูดเบา ๆ

เขาไม่ชอบกล่่นเหล้าของอันธพาลตัวสูงเปวนอย่างมาก

"เพื่อน ไม่ใช่วา่ ใครกวสามารถจะเจอหัวหน้าของเราได้ ออกไปเดียย วนี้ อย่ามา

ขัดจังหวะการดืม่ ของฉัน!"

อันธพาลตัวสูงหย่บขวดเบียร์ข้ งนมาและพูดขง้น
"ฉันให้เวลาแกสามว่นาที ไปบอกหัวหน้าแกให้มาเจอฉัน ไม่ง้นั อย่าโทษฉันถ้าฉันทำา
อะไรไม่ดีลงไป"

แสงระย่บระยับปรากฏในดวงตาของ ฉิงเฟิง เขาพูดอย่างเยวนชา

 บทที่ 25 ปลิวกระเด็นด้วยหมัดเดียว !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"ไอ้ห่าเอ้ย ! แกเป็นใครกันวะ แกกล้าข่มขู่แก๊งสามหยวนได้ไง" อันธพาลตัวสูง

ใหญ่สบถออก ใบหน้าของเขามดดคร้มมเขาเดนนไปข้างหน้าและถดอขวดเบยยรร

เขาเตรยยมจะสัง่ สอน ฉิงเฟิง อย่างรุนแรง เพด่อให้เขารู้วา่ ไม่ใช่ใครก็ได้ทจย่ ะเข้ามาทย่

นย่ คนทยพ่ ยายามจะทำาแบบนยมจะต้องได้รับความเจ็บปวดอย่างสาสม

"พย่ใหญ่ลย่ คนคนนยมถดอขวดเบยยรรมาด้วย จะทำายังไงกันดย?"

จางเซี่ยวหยู่ จับมดอของ ฉินงเฟินง แน่น เมด่อเธอเห็นท่าทางคกกคามของอันธพาลตัวสูง

ใบหน้าอันสวยงามของเธอขาวซยดเป็นอย่างมาก

ผู้หญนงเป็นสัตวรทย่ใจเสาะและมักจะเกรงกลัวพวกอันธพาล

นอกจากนยมอันธพาลยังมยผมสยแดง เจาะและมยรอยสักบนแขนของเขา เห็นได้ชัดว่าเขาดู

ท่าทางไม่ใช่คนดย
"ไม่ต้องกังวล เดยย๋ วฉิันเก็บมันเอง" ฉินงเฟินง ลูบมดอทย่บอบบางละเอยยดอ่อนของ เซี่ยวหยู่
และค่อยๆทำาให้เธอรู้ส้กมัน่ ใจ

ในสายตาของเขา นักเลงคนนยมโคตรอ่อนแอและมยความสามารถในการสู้รบเป็น
ศูนูนยร เขาสามารถเสยมันลอยข้มนไปบนท้องฟิ้าได้ดว้ ยกำาปัมนเดยยว

ต่อหน้าของราชันยรทกกคนเป็นเพยยงคนอ่อนแอทย่ถูกทำาลายได้อย่างง่ายดาย

โอ๊ะโอ๋ !! มยสาวสวยด้วย?

อันธพาลคนหน้ง่ ก็สังเกตเห็น เซยย่ วหยู่ และดวงตาของเขาก็ร้อนรก่มข้มน

แก๊งสามหยวนเป็นกลก่มอันธพาลทย่มยแต่ผู้ชายทัมงหมด ไม่มยผู้หญนงเลยโดยเฉิพาะอย่างยนง่
ผู้หญนงทย่สวยงามเหมดอนจางเซยย่ วหยู ่

สำาหรับเขา ใบหน้าสวยๆของจางเซยย่ วหยู,่ เรดอนร่ างทย่สง่างามและหน้าอกขนาดใหญ่คู่

นัมนด้งดูดเขาเป็นอย่างยนง่ มันทำาให้เลดอดลมของเขาสูบฉิยด

"เพด่อนยาก ทนงม สาวสวยคนนยมไว้แล้วแกก็ไสหัวไป !! " อันธพาลตัวสูงยกขวดเบยยรรขม ้น

และพูดอย่างโกรธเกรยมยวกับ ฉิงเฟิง

เขาตัดสนนใจทย่จะกำาจัดสน่งอกจาดตานยมก่อน แล้วค่อยไปสร้างความบันเทนงกับสาวสวยคน
นยม

เมด่อเขาได้ยนนคำาพูดของอันธพาลตัวสูง ความรู้ส้กของ ฉินงเฟินง มดดลงและดวงตาของเขา

ก็เต็มไปด้วยความหนาวเย็น

มันกล้ามาเกีย้ วน้องเซี่ยวหยู่ต่อหน้าฉัน ท่าทางมันจะอยากตายจริงๆ เพียงเพราะเสือ

ไม่ส่งเสียงคำารามแกกคคิดว่าฉันเป็คนแมวป็่วยรไไง ?
ดูเหมดอนจะมยบางคนต้องการทกบตย ฉินงเฟินง ดังนั้น ฉิงเฟิง ตัดสนนใจทยจ่ ะแก้ปัญหาด้วย
กำาปัมนแทน

หวดอ !

ฉิงเฟิง ปล่อยมดออย่างรวดเร็วด้วยมดอขวาของเขา เขาเร็วมากยังกับสายฟิ้าและคว้าขวด

เบยยรรไว้ในมดอของเขา เขาเหวยย่ งมันข้มนไปในอากาศูนและขว้างมันไปทยศูน่ ยรษะอันธพาล
อย่างไร้ความปราณย

เป้ง !

ขวดเบยยรรกระแทกศูนยรษะของอันธพาลตัวสูงด้วยเสยยงอันดัง มันทำาให้เกนดรอยบาดและ
เลดอดพกง่ ออกจากศูนยรษะของมัน

"อ๊ากกกก เจ็บชนบหายเลยโว้ย !" อันธพาลตัวสูงล้มลงไปบนพดมน ศูนยรษะของเขาเต็มไป

ด้วยเลดอดและเขาก็ส่งเสยยงกรยดร้องออกมา

เขามองไปทย่ ฉิงเฟิง ด้วยสายตาอันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว คนคนนยมเร็วมาก เขายัง

ไม่ทันทย่จะตอบโต้ แต่ฉิงน เฟินงก็เอาขวดเบยยรรตยศูนยรษะเขาอย่างรวดเร็ว

พวกอันธพาลมากกว่าสนบคนในเต็นทรโลหะสะดก้งตกใจด้วยเสยยงกรยดร้องของนักเลงตัว
สูง

"พยน่ ้องทัมงหลาย เล่นแม่งเลย มันอยากมยเรด่อง !!" มยเสยยงตะโกนดังข้มนและกลก่มนักเลง

หลายสนบคนวนง่ ออกมาและล้อมรอบ ฉิงเฟิงไว้

"แกเป็นใคร ? แกกล้ามาหาเรดอ่ งทย่นย่ แกไม่ต้องการทย่จะมยชยวตน อยกต่อไป?"

"แกไม่เห็นรอบๆหรดอไงวะ ไม่มยใครในรัศูนมย 10 กนโลเมตรกล้าทย่จะหาเรด่องพวกเรา"

"เพด่อนยาก วันนยมแกตายแน่ แกอยากจะตายอย่างไร?"

พวกอันธพาลรอบๆได้สบถออกมาอย่างหยนง่ ผยอง

อันธพาลเหล่านยมคก้นเคยกับการหยนง่ ยโส พวกเขาเมาและยนง่ หยนง่ ยโสมากข้มน

"บอกหัวหน้าแกมาหาฉิัน ไม่งมันชะตากรรมพวกแกจะเป็นเหมดอนมัน" ฉิงเฟิง พูด

อย่างเย็นชา เขายกนนมวข้มน ชยมไปทย่อันธพาลตัวสูงทย่ยังคงกรยดร้องอยูบ่ นพดมน

"ฉิันอยากจะเห็นนักว่าใครกันทย่กล้ามาหาฉิัน"

มยเสยยงดังกังวานดังข้มนและชายวัยกลางคนคนหน้่งก้าวออกมาจากเต็นทรโลหะ

ชายวัยกลางคนนัมนตัวสูง เขาสวมเสดมอผ้าสยดำาและดูเหมดอนว่าเขาเต็มไปด้วยพละ
พลัง เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นคนทยอ่ อกกำาลังกายมาเป็นระยะเวลายาวนานในโรงยนมและใช้
สเตยยรอยดร (สเตยยรอยดร ก็ยาทย่พวกเพาะกายชอบใช้ฉิยดกันน่ะครับ)

เขายดนเหมดอนกอรนลลาและปล่อยความรู้ส้กอันน่าสะพร้งกลัวของการกดขย่

"เพด่อนยาก ฉิันเป็นหัวหน้าของแก๊งสามหยวน ชด่อว่า คนงคอง ทกกคนเรยยกฉิันว่าพย่ใหญ่

คอง แกเป็นใคร บอกชด่อแกมา" ชายชด่อคนงคองยดนอยูด่ ้านหน้าและกล่าวออกมาด้วย
ความภาคภูมนใจ

ต้องรู้วา่ ภายในรัศูนมย 10 ไมลร คนทัว่ ไปจะหน้าซยดเมด่อได้ยนนชด่อของเขา คนใจเสาะจะ

ก้มลงบนพดมนและตัวสัน่

เขาต้องการจะดูวา่ ชายตรงหน้ารู้จักเขาหรดอไม่ บางทยชายคนนยมอาจจะฉิย่ราดกางเกงไป

เลยก็ได้หลังจากได้ยนนชด่อของเขา

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิง ยังคงไม่แยแส เขาไม่ได้ตอบสนองต่อชด่อของเขาและทำาราวกับ

ว่ามันไม่สำาคัญ ทำาให้เขาโกรธมาก
"ฉิันชด่อ ลย่ฉิงน เฟินง ฉิันเป็นลูกจ้างของบรนษัท Ice Snow ในแผนกการขาย ฉิันมาทย่นย่
ในวันนยมเพด่อเก็บหนยม 1 ล้านทย่แกค้างไว้"

"แกจะทำาอย่างไรถ้าฉิันไม่จ่าย ?"

"ฉิันแนะนำาให้แกจ่าย แกไม่สามารถทนกับผลทย่จะตามมาได้"

"เพด่อนยาก ฉิันได้หักแขนของผู้ชายคนสกดท้ายทย่มาเก็บเงนนจากฉิัน แกแน่ใจหรดอว่าแก

ต้องการจะเก็บเงนน"

คนงคองยนมม เยาะ ดวงตาของเขากระพรนบและเสยยงของเขาเต็มไปด้วยคำาขู่เตดอน

"ถูกแล้ว จ่ายหนยม 1 ล้านมาซะและฉิันจะปล่อยพวกแกไป ไม่งมนั อย่ามาโทษฉิันถ้าฉิัน

ทำาอะไรไม่ดยลงไป"

ฉิงเฟิง กล่าวอย่างภูมนใจและเอามดอไขว้หลังไว้

"ปล่อยฉิันไป? แกเป็นคนยโสดย ฉิันสงสัยว่าแกจะยังยโสอยูอ่ ยกไหมหลังจากทย่ฉิันหัก

แขนแก?" คนงคองกล่าวอย่างขู่เข็ญด้วยตาของเขาเบนกกว้าง

"หดม หักแขนของฉิันเหรอ ฉิันเกรงว่าแกไม่มคย กณสมบัตนพอ"

ฉิงเฟิงพ้มพัมอย่างเย็นชา ปรากฏความเย่อหยนง่ และความภาคภูมนใจบนใบหน้าของเขา

ยนง่ กว่าคนงคอง

ถ้งแม้เขาจะต้องเผชนญหน้ากับ คนงคอง ทยม่ ยความสูงกว่า 1.9 เมตรและมยลูกน้องอยกกว่า

สนบคน ฉินงเฟินง ก็ไม่ได้กลัวอะไรเลย

ในความเห็นของเขาอันธพาลเหล่านยมอ่อนแอทกกคน แม้วา่ จะมยคนมามากกว่านยมกไ็ ม่ใช่คู่

ต่อกรของเขา
สำาหรับราชันยรหมาป่า แกะตัวเดยยวหรดอแกะสามสนบตัวนัมนไม่ต่างกัน ไม่เป็นภัยคกกคาม
ต่อราชันยรหมาป่าเช่นเขา

"เพด่อนยาก ฉิันเคยหักแขนของคนอด่นใส 49 คนแล้ว แกมยเกยยรตนทย่ได้เป็นคนทย่50"

การแสดงออกของคนงคองมดดท้บ กล้ามเนดมอของเขาหดตัวและปลดปล่อยพละกำาลังออก
มา

ปัง !

เท้าของคนงคองก้าวไปบนพดมนและทนมงรอยเท้าไว้ เขากำากำาปัมนขวาและเหวยย่ งมันไปทาง

ฉิงเฟิง

กำาปัมนนัมนทนมงเสยยงดังกังวานไว้ในสายลม

สน่งนยมเรยยกว่าหมัดลมหวน มันถูกคนดค้นโดยปรมาจารยรศูนนลปะการต่อสู้โดยใช้หลักการ
ของพายกทอรรนาโด มันน่ากลัวมากและกำาปัมนแต่ละหมัดจะมยเสยยงลมหมกน

หวดอ!

ฉินงเฟินงก้าวไปบนพดมนอย่างรกนแรงและพลนกร่ างของเขาไปในอากาศูน ในทันใดนัมนเขาก็

มาอยูต่ ่อหน้าคนงคอง

เป็นความเร็วทย่รวดเร็วมาก

การแสดงออกของคนงคองเปลย่ยนไปเล็กน้อยและความประหลาดใจก็ปรากฏข้มนใน
ดวงตาของเขา

ความเร็วของชายคนนยมเร็วเกนนไป มันเร็วกว่าทย่เขาคาดคนดไว้ หน้ง่ ต้องรู้วา่ แม้แต่เขาก็ยัง

ไม่เร็วเท่านยม ไม่เพยยงเท่านยม แม้แต่ในหมู่นักสู้ทย่แข็งแกร่ งทย่เขาเคยต่อสู้มา เขาไม่เคยเจอ
ใครทย่เร็วขนาดนยมมาก่อน
ความเร็วนยมเกดอบจะเท่าความเร็วของกระสกนปดน

เป้ง !

ฉิงเฟิง ปล่อยมดอและกำาปัมนของเขาปะทะกับกำาปัมนของคนงคอง ปรากฏเสยยงดังดังข้มนใน

อากาศูนมันเหมดอนกับว่ามยอะไรระเบนดข้มนในอากาศูน

"อ้ากกก !!!!"

คนงคองกรยดร้องและร่ างของเขาบนนลอยกระเด็นออกไปกว่า 10 เมตรก่อนทย่จะล้มลง

กับพดมน
แขนของเขาหักด้วยกำาปัมนของ ฉิงเฟิง ความเจ็บปวดทำาให้หน้าเขาซยดลง
 บทที่ 26 คิงคองที่ขวัญผวา

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
"พลังอะไรกันเนีย่ !"

คิงคองกุมแขนที่หักของเขาด้วยความหวาดกลัว

เพือ่ ฝึกหมัดลมหวน คิงคองชกต้นไม้และก้อนหินด้วยหมัดของเขาทุกวัน ในที่สุด ด้วย

หมัดลมหวนของเขา ขาสามารถทำาลายหินที่แขงงที่สุดได้

โชคไม่ดีที่วนั นี้เขาได้เผชิญหน้ากับฉิงเฟิง ผู้ชายที่อยูข่ ้างหน้าเขานั้นเปงนปรมาจารย์

ไม่ใช่คนทีเ่ ขาจะสามารถต่อกรได้

คิงคองที่มคี วามสูงถึง 1.9 เมตร ไม่คาดคิดว่าเขาจะพ่ายแพ้ฉิงเฟิงในการต่อสู้เพียง

ครั้งเดียวและถูกอัดจนกระเดงนไปเจงดแปดเมตร

แพ้! หัวหน้าแพ้แล้ว!

"หัวหน้าแพ้ได้อย่างไร?"

"เขาเปงนคนที่แขงงแกร่ งที่สุดในระแวกนี้ เขาแพ้คนไร้ชื่อแบบนี้ได้ยงั ไง?"

"นีม่ ันอะไรวะ นี่ฉันฝันไปหรือเปล่าหัวหน้าของเราแพ้จริงๆ?"

"ใช่แล้ว เขาแพ้และแพ้เพียงเพราะหมัดหมัดเดียวด้วย"

พวกอันธพาลทุกคนรอบๆรู้สึกตกใจและไม่อยากจะเชื่อสายตาพวกเขาเอง

ในสายตาของพวกเขา คิงคอง เปงนหัวหน้าของพวกเขา เปงนเทพสงครามในใจของ

พวกเขาและเขาเปงนคนที่แขงงแกร่ งที่สุด

แต่ตอนนี้ได้มีชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนหนึ่งใช้เพียงหมัดเดียวเอาชนะเขา พวกเขารู้สึก
ตกตะลึงและผสมไปกับความกลัว

ชายคนนั้นมาจากไหน? พวกเขาแน่ใจว่าพวกเขาไม่เคยเหงนเขาในเมืองทะเลตะวัน
ออกมาก่อนและไม่เคยได้ยนิ ชื่อของเขา แต่ทำาไมเขาถึงสามารถเอาชนะ คิงคอง ด้วย
การชกเพียงหนึ่งครั้งได้

"พวกแกมัวทำาอะไรกันกันอยู่ ! ไป! ไปฆ่ามัน!" เมื่อเหงนคนของเขากำาลังงุนงง คิง

คองรู้สึกโกรธเกรี้ยว เขาตะโกนออกมาอย่างดุร้าย

เขาตัดสินใจที่จะอาศัยความได้เปรียบจากจำานวนคนของเขาเข้าไปรุมฉิงเฟิง

ถือว่าแกมีความสามารถ แต่ฉันมีคนมากกว่าที่พร้อมจะเล่นงานแก ดูสิวา่ แกจะ

สามารถทำาอะไรได้ เขาคิดในใจอย่างโหดเหี้ยม

"พีน่ ้อง แก้แค้นให้ฉนั ฆ่ามันซะ"

เมื่อได้ยินคำาสัง่ ของคิงคอง พวกอันธพาลถือขวดเบียร์และเตรียมเข้าไปเล่นงานลี่ฉิงเฟิง

คิงคองเปงนหัวหน้าของพวกเขา ถ้าเขาถูกเล่นงานแล้ว เปงนธรรมดาที่พวกเขาต้องการ

แก้แค้น
ในความคิดของพวกเขาแม้วา่ ฉิงเฟิงจะมีความสามารถ แต่ฉิงเฟิงนั้นตัวคนเดียว แต่
พวกเขาคนนับสิบและเตงมไปด้วยอาวุธ มันง่ายมากที่จะเล่นงานชายคนนี้

อย่างที่พูดไป เปงนเรื่องยากที่สองมือจะต่อกรกับสีม่ ือ มันจะสามารถเปรียบเทียบกับ

คนเปงนร้อยได้อย่างไร?

"พี่ใหญ่ลี่ ระวัง !"

เหงน ฉิงเฟิง ถูกล้อมรอบด้วยไปด้วยนักเลงหลายสิบคน จางเซี่ยวหยู่ หันหน้ามา

ซีด ใบหน้าที่สวยงามของเธอเตงมไปด้วยความกังวล

"อย่ากลัวไปเลยน้องเซีย่ วหยู่ ฉันจัดการพวกมันได้"

ลี่ฉิงเฟิง ยืนขึ้นมองไปที่เหล่านักเลงเขาแสดงรอยยิม้ มืดครึ้มและหนาวเยงน

ร่ างของเขาพุง่ ไปเหมือนสายฟ้าและวิง่ เข้ากลางวงพวกนักเลว
ปัง ปัง ตูม !

ลี่ฉิงเฟิง เป็นเหมือนหมาป่าที่บุกเข้าฝูงแกะและไล่เตะไล่ต่อยพวกเขาทีละคนๆ

พวกอันธพาลกรีดร้องเสียงดัง บางคนแขนหัก ขาหักและบางคนฟันหักไปหลายซี่

ในพริบตาเดียว นักเลงที่เหลือหลายสิบคนยืนนิ่งกลายเปงนหิน เมื่อเหงนสมาชิกหลายคน

ล้มลงไปบนพื้นดินที่ปกคลุมด้วยเลือดและกรีดร้องครำ่าครวญ

พวกเขาต้องการที่จะข่มขู่และเล่นงาน ลี่ฉิงเฟิง ด้วยจำานวนคนที่มากกว่า แต่พวกเขา

ไม่รู้วา่ ไม่วา่ พวกเขาจะมากันเยอะแค่ไหน สำาหรับราชันย์หมาป่าแล้วพวกเขาเปงนเพียง
ไก่ป่วยๆ
"พี่ใหญ่ลี่ พี่แขงงแกร่ งมาก" จางเซี่ยวหยู่ตกใจ, ริมฝีปากที่มีเสน่หข์ องเธอเบิกกว้างจน
ลืมหุบ

ความกังวลของเธอตอนนี้เหงนได้ชัดว่าหายไปหมดแล้ว นักเลงฝูงใหญ่เหล่านี้ไม่
สามารถทำาอันตรายใดๆแก่ ลี่ฉงิ เฟิง ได้เลย

พี่ใหญ่ลเี่ ข้มแขงงมากจนทำาให้เดงกน้อยเซี่ยวหยูส่ นใจ เมื่อมองไปทีค่ วามแขงงแกร่ งของ

ฉิงเฟิง จางเซี่ยวหยู่ก็เขินอายราวกับว่าเธอกำาลังมีผีเสื้อบินอยูใ่ นท้อง

ดวงตาของเธอเปล่งประกาย รูปลักษณ์ของพี่ใหญ่ลี่ขยายขึ้นในหัวใจของเธอ เขาเปงน

เหมือนอัศวินหนุ่มที่หล่อเหล่าที่น่าอัศจรรย์ในชุดเกราะส่ องแสง

เปงนไปดัง่ คำาพูดที่วา่ วีรบุรุษชอบสาวงามและสาวงามหลงรักวีรบุรุษ

สัตว์เพศหญิงโดยธรรมชาติแล้วจะหลงใหลและความชื่นชมในตัวของสัตว์เพศชายที่
แขงงแรง สิง่ นี้ถูกกำาหนดโดยสัญชาติญาณทางพันธุกรรม

จางเซี่ยวหยู่ มีความสุขและรู้สึกตื่นเต้น แต่เหล่าอันธพาลไม่เหมือนกัน พวกเขาหน้า

ซีดราวกับพ่อแม่พวกเขาตาย ยิง่ ไปกว่านั้นพวกเขากลัวยิง่ กว่าความตายของพ่อแม่ตัว
เองเสียอีก
ปิศาจ

นี่มันปีศาจ

ในขณะนั้นเองคิงคองและเหล่านักเลงกงหวาดกลัว พวกเขาเตงมไปด้วยความกลัวต่อลี่
ฉิงเฟิง

เปงนเรื่องมหัศจรรย์มากที่ผู้ชายคนเดียวเล่นงานอันธพาลติดอาวุธหลายสิบคนในพริบ
ตาเดียว
คิงคองรู้วา่ คนของของเขาไม่ใช่นักเลงธรรมดา พวกเขาสู้กนั บ่อยๆ พวกเขาค่อนข้างมี
ความสามารถ

เขาเชื่อว่าแม้แต่หน่วยคอมมานโดทัว่ ๆไป ยังไม่สามารถเอาชนะคนของเขาได้ง่ายเช่น

นี้

แต่ตอนนี้ชายหนุ่มเพียงคนเดียวจัดการพวกเขาทั้งหมดในเวลานาทีเดียว ถ้าเขาไม่ได้
เปงนปีศาจ แล้วเขาเปงนอะไร?

เมื่อรู้ถึงความน่ากลัวของ ลี่ฉงิ เฟิง สีหน้าของ คิงคอง ดูไม่ดมี าก เตงมไปด้วยความ

หวาดกลัวและรู้สึกเสียใจอย่างยิง่

ถ้าเขารู้วา่ ผู้ชายคนนี้น่าสะพรึงกลัวขนาดนี้เขาจะจ่ายหนี้ 1 ล้านหยวนคืนในทันที

ฉันเสียใจ ! คิงคองหันมาหน้าซีดและเตงมไปด้วยความขมขืน่

“อย่าขยับ! ยกมือขึ้น !”

ทันใดนั้นเสียงอันอ่อนโยนดังขึ้นจากด้านหลัง ตำารวจหญิงงดงามที่อยูใ่ นชุดฟอร์มกง

โผล่ข้ นึ มา ปืนของเธออยูใ่ นมือและชี้ไปทาง ลี่ฉิงเฟิง และ คิงคอง

ลี่ฉิงเฟิง หันหน้าไปหาหญิงสาวสวยคนนั้น เธอไม่ใช่ใครอื่นเปงน ซูเมิ่งเหยา นัน่ เอง

"เฮ้ สาวสวย, เธอมาทำาอะไรที่นี่?" ฉิงเฟิงขมวดคิว้ ด้วยความรู้สึกประหลาดใจ

"อ่อ แสดงว่านายคือไอ้เลวที่ขับมอเตอร์ไซด์คนั นั้นสินะ มาดูกนั ว่าตอนนี้นายจะหนี

ไปไหนได้?"

"ฉันบอกว่าฉันจะหนีหรือ?"
"เดีย๋ วค่อยมาว่ากันเรื่องขับเรงว ตอนนี้บอกฉันมาก่อนว่าคนทีอ่ ยูบ่ นพื้นทำาไมเขาถึง
แขนหัก?"

ใบหน้าของ ซูเมิ่งเหยา นั้นงดงามมาก รูปร่ างของเธอดูสง่างาม ดวงตาที่สวยงามของ

เธอกำาลังจ้องมองไปที่ ฉิงเฟิง และถามอย่างเยงนชา

เธอจำา ลี่ฉิงเฟิงได้อย่างแน่นอน พวกเขาเคยอยูใ่ นห้องเดียวกันในโรงแรม แม้วา่ จะไม่

ได้มีอะไรกัน แต่ร่างกายของเธอกงถูก ลีฉ่ ิงเฟิง สัมผัสไปทุกส่ วนอย่างสมบูรณ์

เธอไม่ค่อยพอใจ ลีฉ่ ิงเฟิง มากนัก

"ยัยลูกเจีย๊ บตำารวจสาวคนนี้มาสร้างปัญหาให้ฉันอยูเ่ รื่อย ฉันต้องแหย่เธอสักหน่อย"

ลี่ฉิงเฟิง กลอกตาและตัดสินใจ

"เมียจ๋า คุณกำาลังชี้ปืนมาทีส่ ามีของคุณ คุณต้องการที่จะฆ่าสามีของคุณหรือไง ฉัน

เสียใจมากเลยนะ"

ลี่ฉิงเฟิง ทำาท่าทางดูน่าสังเวชและสิ้นหวัง และดูสมจริงมากจน ซูเมิ่งเหยา โกรธมาก

ไอ้ลูกหมา , เมีย? ฉํนเป็นเมียแกตั้งแต่เมื่อไร ?

ซูเมิง่ เหยา ตะลึง เธอคำารามในใจ

เธอรู้วา่ ผู้ชายคนนี้เปงนคนไร้ยางอาย แต่เธอกงประเมินความไร้ยางอายของเขาน้อย

ไป เขาทำาตัวเจ้าชู้กบั เธอต่อหน้าผู้คนมากมาย

เธอไม่สามารถทนได้ เธอจะต้องสัง่ สอนบทเรียนที่หนักหน่วงให้แก่ชายคนนี้

 บทที่ 27 ความโกรธเกรี้ยวของเมิ่งเหยา

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"ใครเป็นเมียนาย ถ้านายยังพูดเรื่องไร้สาระ ฉันจะเฉือนปากนายออก" ใบหน้าของ ซู

เมิ่งเหยา ซีดเธอกัดฟันขาวสวยของเธอ ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความ
โกรธ gdiuhp;

เธอโกรธเป็นฝืนเป็นไฟเหมือนดัง่ เปลวเพลิงที่กาำ ลังจะเผาผลาญคนทีอ่ ยูขข า้ งหน้าของ

เธอ

"เหยาเหยาน้อย เธออยูใข นห้องเดียวกันกับผมที่โรงแรม อยขาปฏิเสธเลย เธอทำาให้หัวใจ

ผมแตกสลาย ผมเกลียดคุณ"

ลี่ฉิงเฟิง แกล้งทำาเป็นถูกทำาร้ายราวกับวขาเขาเป็นคนที่ถูกผู้หญิงทิงง

เขาทำาตัวดูเศร้าเสียใจเพือ่ ให้คนเห็นและได้ยิน

การเลขนละครของเขานีงเทพมากพอที่จะชนะรางวัลออสการ์หรือได้รับรางวัลอคาเดมี่อ
วอดในทำาเนียบขาวเลยทีเดียว ...
ตำารวจทังงสองคนที่ที่อยูดข ้านหลัง เมิ่งเหยา ดูมีทขาทีที่แปลกไป

เป็นเรื่องจริงหรือที่หัวหน้าของพวกเขา......... ตำารวจหญิงงดงามที่ชอบความรุนแรง
มีความเกี่ยวข้องกับผู้ชายที่อยูตข รงหน้าพวกเขาจริงๆ? ทังงสองคนพึมพัมพร้อมกันใน
ใจ

แม้วาข หัวหน้าของพวกเขาจะถูกย้ายไปที่ทีมตำารวจจราจร แตขเจ้าหน้าที่ระดับสูงได้สัง่

การลงมาบอกให้เธอกลับไปที่กองกำาลังตำารวจในวันพรุขงนีง ดังนังนเมื่อทังงสองได้พบกับ
เมิ่งเหยา บนถนนพวกเขาจึงเดินตามเธอมาด้วย

"ก้มศีรษะและยกมือขึงน !" ซูเมิ่งเหยา ขมวดคิวง ของเธอ ทขาทางที่รุนแรงปรากฏขึงน

บนใบหน้าอันสวยงามของเธอ

คนหลายสิบคนกองลงบนพืงนบางคนแขนหัก ขาหัก นีค่ ือการทำาร้ายรข างกายโดยเจตนา

เป็นคดีอาญาที่ต้องเข้าคุก

แม้วาข เมิ่งเหยา จะไมขทราบวขาความสัมพันธ์ระหวขาง ลี่ฉิงเฟิง และคนกลุขมนีงวาข เป็น

อยขางไร เธอมัน่ ใจวขาคนที่ได้รับบาดเจ็บต้องเกี่ยวเนือ่ งมาจากผู้ชายคนนีง

เพราะวขาคนอื่นๆนอกจากเขาและสาวน้อยคนนีง ทังงหมดได้รับบาดเจ็บและล้มลงไป
กองกับพืงน
สาวงามตัวน้อยคนนังนเห็นได้ชัดวขาไมขมคี วามสามารถในการเอาชนะนักเลงพวกนีงได้
คนที่นขาจะทำาได้มเี พียงผู้ชายที่นขารังเกียจคนนีง

ดังนังน ลีฉ่ ิงเฟิง ถูกตราหน้าวขาเป็นผู้ต้องสงสัยที่สำาคัญที่สุด

"ฉันจะให้เวลานายสามวินาที ยกมือขึงน" ซูเมิง่ เหยา หยิบปืนออกมาและเล็งไปที่

ลี่ฉิงเฟิง
อยขางไรก็ตาม ลี่ฉิงเฟิง เพียงแค่ยมิง และมองไปที่เธอโดยไมขมีความกลัวแม้แตขน้อย

ยัว่ ยุ

นี่เป็นการยัว่ ยุโดยตรง

เมิ่งเหยา โกรธมาก เขาแสดงสีหน้ายัว่ ยุเธอในที่ที่มคี นจำานวนมากทำาให้เธอโกรธมาก

ใบหน้าที่สวยงามของเธอเริ่มแดง

เธอเป็นผู้หญิงที่ชอบธรรม พฤติกรรมของ ฉิงเฟิง ไมขต้องสงสัยเลยวขาเป็นการละเมิด

ศักดิ์ศรีของเธอในฐานะตำารวจ

"ถ้านายไมขยกมือขึงนฉันจะยิงนาย !"

มือเล็กๆ สีขาวเนียน ของ ซูเมิ่งเหยา สัน่ เล็กน้อยในขณะที่ถอื ปืน เธอกลัววขาเธอจะ

เผลอยิงออกไปด้วยความประมาท

ตามจริงแล้วเธอไมขตอ้ งการทำาเชขนนังน แตขพฤติกรรมของ ฉิงเฟิง นั้นท้าทายเธอจริงๆ

เมื่อมองเห็นนิงวของ เมิ่งเหยา ทีไ่ กปืน รอยยิมง บนใบหน้าของ ลี่ฉิงเฟิง ก็จางหายไป แตข

มันกลับกลายเป็นสัมผัสที่หนาวเย็น

"ฉันเกลียดคนที่ชง ีปืนมาที่ฉัน ฉันจะให้โอกาสคุณวางปืนลง" มือของ ฉิงเฟิงเอามือ

ไขว้ไว้ข้างหลังและพูดอยขางเย็นชา

เขาเกลียดการถูกปืนจขอและคนที่จขอปืนมาที่เขาในอดีตก็ตายไปทังงหมดแล้ว

โชคดีที่เขารู้จัก เมิง่ เหยา และตัวเขาเองก็เคยได้เห็นเรือนรข างของเธอมาหมดแล้ว มี

เสีงยวหนึง่ ของความรู้สึกผิดหลังจากเรื่องนังนทำาให้เขาไมขอยากรุนแรงกับเธอ
มิเชขนนังนเธอตายไปนานแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงทีค่ ุกคามของ ลี่ฉิงเฟิง ความรู้สึกโกรธปรากฏขึงนบนใบหน้าที่สวยงาม

ของ ซูเมิ่งเหยา

เจ้าหน้าที่ตำารวจอยขางเธอถูกขขมขูข เธอจะโดนหัวเราะเยาะถ้าเรื่องนีงหลุดออกไป
ปัง !

มือเล็กๆของ ซูเมิ่งเหยา ยิงออกไปด้วยความโกรธ กระสุนปืนพุงข ไปทีห่ ลุมทีพ่ งืนด้าน

หน้าของ ลี่ฉงิ เฟิง ถ้ามันขยับมาอีกสัก 10 เซนติเมตร มันจะโดนเขา

ยัยผู้หญิงบ้าคนนีงกล้ายิงฉันจริงๆ ?

ลี่ฉิงเฟิง กลอกตาด้วยความโกรธในใจ ผู้หญิงที่ชอบความรุนแรงคนนีงเป็นคนปัญญา

อขอนจริงๆ

"ยกมือขึงน ไมขงงันตขอไปฉันจะยิงคุณ" ใบหน้า ซูเมิ่งเหยา เต็มไปด้วยความไมขแยแส

และพูดเตือน

"ดูเหมือนวขาเธอจะไมขจำาบทเรียนทีฉ่ ันเคยสัง่ สอนไปนะ"

ลี่ฉิงเฟิง แสดงรอยยิมง ทีช่ ัว่ ร้าย เท้าขวาของเขาก้าวไปข้างหน้าข้ามชของโหวขและเดินไป

ทาง ซูเมิง่ เหยา

"ฉิงเฟิง อย่าขัดขืน"

เห็น ลี่ฉิงเฟิง เดินไปหาเธอด้วยรอยยิมง ทีช่ ัว่ ร้าย ไมขรู้เพราะเหตุใด ซูเมิง่ เหยา จึงรู้สึก
อันตราย

เธอรู้สึกราวกับวขาเธอตกเป็นเป้าหมายของหมาปขา เธอรู้สึกขนลุก
ฉิงเฟิงไมขสนใจคำาพูดคุกคามของ ซูเมิ่งเหยาและเดินไปหาเธอ

"กางเกงสีดำา ฉันชอบนะ" ลี่ฉงิ เฟิง เหลือบไปมองกระโปรงของ ซูเมิ่งเหยาและ

แสดงรอยยิมง ทีช่ ัว่ ร้าย
ครังงสุดท้ายทีเ่ ขาอยูทข ี่สถานีตำารวจ เขาเห็นผู้หญิงคนนีงใสข ชุดชังนในสีดำา

สีขาวหมายถึงความบริสุทธิ์ สีชมพูหมายถึงความนขารักและสีดำาหมายถึงเสนขห์
แม้วาข ซูเมิง่ เหยา จะมีใบหน้าที่ละเอียดอขอน รูปลักษณ์ทสี่ วยงามและชอบใช้ความ
รุนแรงเล็กน้อยแตขเธอก็เป็นผู้หญิงที่ลึกลับนขาค้นหา

"ไอ้ !"

เห็นได้ชัดวขา ลีฉ่ ิงเฟิง ได้เดาวขา ซูเมิง่ เหยา กำาลังสวมกางเกงในสีอะไรอยู ข ความอับอาย

และความโกรธปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของเธอพร้อมกับความประหลาดใจเล็ก
น้อย

เมื่อเห็น ลี่ฉิงเฟิง เดินเข้ามาใกล้ ซูเมิง่ เหยา รู้สึกกลัวเล็กน้อย เธอรู้สึกเสมอวขาชายคน

นีงเป็นคนที่อันตราย

เวร เขาไปไหนแล้ว ?

เครื่องหมายคำาถามปรากฏขึงนบนใบหน้าของ ซูเมิ่งเหยา ผู้ชายที่อยูตข รงหน้าเธออยูดข ีๆก็

หายตัวไป ที่สำาคัญคือเธอไมขเห็นวขาเขาหายตัวไปได้อยขางไร

"อันตราย !”

ซูเมิง่ เหยา รู้สึกวขาเธอตกเป็นเป้า เธอขนลุกไปทัว่ รข างกายและเส้นผมของเธอลุกขึงน

"เธอกำาลังมองหาฉันเหรอ?" เมื่อถึงจุดหนึง่ ลี่ฉงิ เฟิง ได้ไปโผลขอยูทข ี่ด้านหลังของ ซู

เมิ่งเหยา แล้วเอืงอมมือออกไปคว้าเอวที่บอบบางของเธอและสขงยิมง ให้
"ไอ้บ้า เอามือสกปรกออกไปจากฉัน" รู้สึกอึดอัดทีเ่ อวใบหน้าที่สวยงามของ ซูเมิ่ง
เหยา เต็มไปด้วยความหนาวเย็น

เมื่อ ซูเมิ่งเหยา จับปืนอยูใข นมือของเธอและเตรียมทีจ่ ะยิง ลี่ฉิงเฟิง, ลี่ฉิงเฟิงก็เหยียด

มือขวาออกไปและปืนก็หายไป

"เธอกล้ายิงฉันได้อยขางไร ฉันจะลงโทษเธอยังไงดี?" ลี่ฉงิ เฟิง สัมผัสเอวเล็ก ๆ ของ

เธอและพูดด้วยทขาทีที่ชัว่ ร้าย

"ฉิงเฟิง, กรุณาเอามือของคุณออกไปจากฉัน คนจำานวนมากกำาลังมองอยูข นีม่ ันไมขดี

กับชื่อเสียงของคุณ." ใบหน้าที่สวยงามของ ซูเมิ่งเหยา เปลี่ยนเป็นสีแดง หน้าผากของ
เธอเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น

ผู้ชายคนนีง ลี่ฉิงเฟิง แปลกประหลาดมาก เขาฉกปืนออกจากมือของเธอไปในพริบตา

ราวกับเป็นเวทมนตร์

"ไมขได้ เธอกล้าที่จะยิงสามีตัวเอง ดูวาข ฉันจะ "ลงโทษ" เธออยขางไร"

ลี่ฉิงเฟิง ยิมง และคว้าเอวเอวของ ซูเมิ่งเหยา เข้ามาและจูบริมฝีปากสีแดงสดของเธอ

เขาจูบเธอด้วยการจูบแบบฝรั่งเศส

(จูบแบบฝรั่งเศสคือแบบนีงครับ https://www.wikihow.com/French-
Kiss )
ริมฝีปากของเธอหวานและมีกลิ่นหอม ริมฝีปากของสาวสวยคนนีงเหมือนรสเชอร์รี่

ด้วยสัมผัสที่เต็มไปด้วยความหวานที่ยากจะปลขอยไป

"ไอ้ลูกหมา ปลขอยฉันไป"
ใบหน้าสวยงามของ ซูเมิ่งเหยา กลายเป็นสีแดงเหมือนเชอร์รี่สุก

นรก นรกแล้ว ฉันจบแล้ว ฉันถูกผู้ชายคนนีงจูบตขอหน้าคนอืน่ ฉันมองหน้าพวกเขา

เหลขานีงตขอไปได้อยขางไร?

เมิ่งเหยารู้สึกอับอายมากในใจ

ตอนแรกเธอต้องการที่จะตขอต้าน แตข ฉิงเฟิง จับตัวเธอไว้แนขน ด้วยกลิ่นอายความเข้ม

แข็งของผู้ชายทีเ่ รข าร้อนของเขา ทำาให้เธอคขอยๆปลขอยตัวปลขอยใจ

ฉันอยากจะขัดขืน แตขผู้ชายคนนีงแข็งแรงเกินไป ฉันขัดขืนเขาไมขได้ ซูเมิง่ เหยา หาข้อ

แก้ตัวให้ตัวเอง

ความรู้สึกที่สนุกสนานของการจูบนังนชวนมองเป็นอยขางยิง่
 บทที่ 28 เหยาเหยาน้อย เธอเป็นผู้หญิงที่ซุกซนมาก

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"นีฉ่ ันเห็นอะไรเนีย่ ? สาวงามของสถานีตำารวจถกก ฉงงเฟิงง จกบ"

"โอ้พระเจ้า จุดจบของโลกมาถึงแล้ว นีฉ่ ันกำาลังฝัันอยก?? "

"เพื่อน นายไม?ได้ฝัันไป นีม่ ันคือเรื่องจรงง"

เจ้าหน้าที่ตำารวจสองคนที่ด้านหลังกรีดร้องและอกหัก ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วย
ความองจฉาและความโกรธ

เมิ่งเหยา เป็นสาวงามของสถานีตำารวจและเทพธงดาในหัวใจของพวกเขา เธอเป็นคนที่

ไม?สามารถเอื้อมถึงได้

แต?ตอนนี้สาวงามของสถานีได้ถกก ฉงงเฟิงง จกบซะแล้ว เจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนเกลียด

เขามาก

พี่ใหญ?ลเี่ ลวร้ายมาก เขาจกบสาวสวยของสถานีตำารวจได้อย?างไร? ถ้าเขาอยากจะจกบ

ใคร คนๆนั้นก็ควรที่จะเป็นฉัน จางเซี่ยวหยู่ขยับขนตาของเธออย?างไม?สบายใจ
โอ้ ไม?ๆๆ จางเซี่ยวหยู่ เธอคงดอะไรของเธอ คุณจะให้พี่ใหญ?ลี่จกบเธอได้อย?างไร?

แต?ถ้าพีใ่ หญ?ลี่.....อยากจะจกบฉัน ฉันจะปฏงเสธเขาไหมนะ? เธอคงดอยกค? รก?หนึง่ และใน

ที่สุดเธอก็สรุปว?าถ้าพี่ใหญ?ลี่จกบเธอ เธอก็จะไม?ปฏงเสธ นี่ทำาให้เธอรก้สึกอายและหัวใจ
ของเธอก็สัน่ ไหว เธอเต็มไปด้วยความคาดหวัง

จางเซี่ยวหยู่, เธอกลายเป็นคนซุกซนไปแล้ว, เธอพึมพำาในหัวใจของเธอ

"ไอ้ลกกเต?า ปล?อยหัวหน้าเดี๋ยวนี้ มงฉะนั้นเราจะยงง" เจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนควักปืน

ออกมาและชี้ไปที่ ฉงงเฟิงง อย?างโกรธเกรี้ยว

เทพธงดาแห?งสถานีตำารวจถกกทำาให้เสื่อมเสียจากไอ้ลกก เต?าคนนี้ เราต้องสัง่ สอนเขาให้

เป็นบทเรียน

อารมณ์เสีย

น?าโมโหมาก

ฉิงเฟิง รก้สึกไม?ดเี มื่อเขาเห็นเจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนชี้ปืนไปที่เขา นี่ทำาให้เขาไม?

พอใจเป็นอย?างมาก

พวกเขาไม?เห็นหรือว?าเขากำาลังจกจจี๋อยกก? บั เจ้าหน้าที่ตำารวจคนสวย ?

หวือ !

ฉิงเฟิง ปล?อยมือจาก ซกเมง่งเหยา และเขาเคลื่อนไหวไปยังกับสายฟิ้าไปที่หน้าทั้งสอง

เจ้าหน้าที่ตำารวจ

เขากวาดมือขึ้นและปืนก็หายไปทันที

"เวรเอ้ย ปืนของฉันอยกท? ี่ไหน?"

เจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนตกใจ

ผก้ชายคนนี้แค?ยกมือขึ้นและปืนของเขาหายไป มันเหมือนกับเวทมนตร์

"คืนปืนพวกเรามา" เมื่อ ซกเมง่งเหยา เห็นว?าปืนของผก้ใต้บังคับบัญชาทั้งสองของเธอถกก

ชงงไป ใบหน้าที่ละเอียดอ?อนของเธอก็ซดี ลง

ปืนเป็นชีวตง ที่สองของตำารวจ

ปืนอยกค? นอยก? ปืนหายคนตาย ถ้าพวกเขาสกญเสียปืนไปพวกเขาจะต้องถกกไล?ออก

ในฐานะหัวหน้าของเจ้าหน้าที่ตำารวจทั้งสองคนนี้ เธอมีหน้าที่ของเธอและหน้าที่ที่ต้อง
นำาปืนที่ถกกขโมยไปกลับคืนมา

"ฉันขอโทษ ฉันไม?เห็นปืนของคุณ"

ฉิงเฟิง ขดรงมฝัีปากและพกดด้วยรอยยงม้ เขาไม?ยอมยอมรับว?าเขาเอาปืนมา

"นายโกหก นายเอาปืนพวกเราไป" ซูเมิง่ เหยา ขมวดคง้วด้วยความโกรธ

คนเลวคนนี้ไม?เพียงแต?เอาเปรียบเธอ แต?ยงั ขโมยปืนของเธอ เขาสมควรตาย

"มันไม?ได้อยกก? บั ฉัน ถ้าเธอไม?เชื่อก็มาค้นดกเอง" ฉิงเฟิงยกมือขึ้นและอนุญาต ซกเมง่ง

เหยา ค้นร? างกายของเขา

"ได้ ฉันจะค้นร? างกายนาย มันต้องเป็นนายแน?นอน" ใบหน้าสวยงามของ ซูเมิ่งเหยา

เต็มไปด้วยความมัน่ ใจ เธอเชื่อว?าปืนต้องอยกใ? นร? างกายของ ฉงงเฟิงง

เธอเอามือที่บอบบางอ?อนล้วงไปในกระเปจาของ ฉิงเฟิง และค้นหาอย?างละเอียด

อะไรกัน?!
ปืนจะไม?อยกท? ี่นไี่ ด้ไง?

ดวงตาที่สว?างไสวของ ซกเมง่งเหยา เต็มไปด้วยความประหลาดใจใบหน้าทีเ่ ต็มไปด้วย

เสน?ห์ของเธอเต็มไปด้วยความอยากจะไม?เชือ่

เห็นได้ชัดว?า ฉิงเฟิง คว้าปืนของเธอไป แต?เธอค้นทัว่ ตัวเขาและหามันไม?เจอ

เมิ่งเหยา ยังไม?ยอมแพ้เธอค้นหาสองครั้ง แต?เธอก็ยังหาปืนไม?เจอ

นี่มันบ้าอะไรกัน ?

มันจะหายไปได้อย?างไร? ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน

"ฉันบอกเธอแล้วว?าปืนไม?ได้อยกก? บั ฉัน ทำาไมเธอไม?เชือ่ ฉัน?"

ฉิงเฟิง บีบนำ้าตาจากสองตาและแสร้งทำาเป็นถกกเข้าใจผงด เหมือนถกกภรรยารังแก

"คนเลว ! นายซ?อนปืนไว้ที่ไหน?" ใบหน้าที่สวยงามของ ซูเมิ่งเหยา เปลี่ยนเป็นสี

แดง เรง่มมีน้ ำาตาในดวงตาของเธอและโกรธมากจนเธอเกือบจะร้องไห้

ปืนเป็นเหมือนชีวงตของเจ้าหน้าที่ตำารวจ ถ้าเธอทำาปืนหาย ในฐานะตำารวจก็ถือว?าเธอ

จบสง้นแล้ว

"ถ้าเธอขอร้องฉัน ฉันจะบอกเธอว?าปืนอยกท? ี่ไหน" ฉงงเฟิงงลกบคางและพกดด้วยรอยยงม้

ผก้หญงงคนนี้มักจะนำาปัญหามาให้เขา ฉิงเฟิงรก้สึกว?าควรจะสอนบทเรียนให้กบั เธอ

นี่เป็นเรื่องที่ดีที่สุดเพื่อจะปราบเธอ

เมื่อเขาปราบเจ้าหน้าที่หญงงคนนี้และเธอกลายมาเป็นผก้หญงงของเขา เธอก็จะหยุดสร้าง
ปัญหาให้กบั เขา
ขอร้องฉัน ขอร้องฉัน ? ฉิงเฟิง กล?าวด้วยความภาคภกมงใจซึ่งทำาให้ เมง่งเหยา โกรธมาก

"ได้โปรด ... ฉันขอร้องนาย กรุณาบอกฉันที่วา? ปืนอยกท? ี่ไหน?"

เพือ่ หาปืน ซกเมง่งเหยา ถาม ฉงงเฟิงง อย?างไม?ค?อยเต็มใจ บนใบหน้าของเธอเต็มไปด้วย

ความอับอายและความโกรธ

"ฉันซ?อนมันไว้ในเป้ากางเกงของฉัน ถ้าเธอไม?เชือ่ เธอก็สามารถค้นดกเองได้"

ฉิงเฟิง ยงม้ เหมือนหมาป?าเลวร้ายตัวใหญ?ที่กาำ ลังจะลักพาตัวหนกน้อยหมวกแดง

หลังจากได้ยงนคำาพกดของฉงงเฟิงง ปฏงกงรงยาแรกของ ซกเมง่งเหยา คือ ฉิงเฟิง กำาลังทำาตัว

เจ้าชก้กบั เธอและเธอพร้อมที่จะทุบตีเขา

แต?เมื่อ ซกเมง่งเหยา คงดอย?างรอบคอบ เมื่อตอนก?อนหน้าที่เธอค้นร? างกายของเขา เธอไม?

ได้คน้ ที่นัน่

เขาอาจจะซ?อนปืนไว้ที่นัน่ จรงงๆ

ขนตาของ ซกเมง่งเหยา กระพรงบ เธอยืน่ มือของเธอออกไปและในทีส่ ุดเธอก็พบปืนสาม

กระบอกในเป้ากางเกงของฉงงเฟิงง (โทษนะ กางเกงต้องใหญ?ขนาดไหนถึงซ?อนปืน 3
กระบอกโดยไม?ผงดสังเกตได้ - -“ )

เธอบังเองญแตะถกก "น้องชายคนเล็ก" ของฉงงเฟิงง นี่ทำาให้เธอแก้มแดงด้วยความ

อับอายและความไม?พอใจ

"เหยาเหยาน้อย คุณซุกซนมาก" ฉิงเฟิง ยงม้ อย?างชัว่ ร้ายและมอบรอยยงม้ ทีเ่ หมือนจะ

บอกว?า 'เธอลามก' ต?อซกเมง่งเหยา

"ไอ้เลว ฉันจะฆ?าแก !"

ซูเมิง่ เหยาโกรธมาก เธอชี้ปืนไปทางลี่ฉงงเฟิงงและพร้อมที่จะฆ?าคนไร้ยางอายนี้

แชะ แชะ!

ซูเมิง่ เหยา เหนี่ยวไกปืนแต?ปืนทั้งหมดไม?มีลกกกระสุนแล้ว

"เธอจะฆ?าสามีตัวเอง ฉันจะฟิ้องร้องเธอในศาล" มุมของรงมฝัีปากของ ฉิงเฟิงงอและ

เขาบ?น

เมื่อเผชงญหน้ากับคำาที่เจ้าชกข้ องฉงงเฟิงง ซกเมง่งเหยา กลอกตาและไม?พกดคุยกับเขา

"กระสุนของฉันอยกท? ไี่ หน?" ซกเมง่งเหยา มองไปที่ปนื เปล?า ใบหน้าสวยของเธอเต็ม

ไปด้วยความตกใจ

เธอจำาได้อย?างชัดเจนว?าในปืนมีกระสุน 10 นัด ตอนนี้ไม?มีเลยสักนัด?

"เธอหานีอ่ ยกเ? หรอ ?" ฉิงเฟิง ยงม้ เล็กน้อย กระสุนทองเหลืองเงางามเรียงเป็นแถวตรง

กลางฝั?ามือของเขา

"กระสุนไปอยกใ? นมือคุณได้อย?างไร?" รงมฝัีปากของ ซกเมง่งเหยา บงดเบี้ยวเล็กน้อย ตา

ของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ

คนคนนี้เป็นผี? เขาทำามันได้อย?างไร?

ความแข็งแกร? งของ ฉิงเฟิง มีมากเกงนไป ขนตาของ ซูเมิง่ เหยา สัน่ เธอรก้สึกกลัวในใจ

ฉิงเฟิง ไม?เพียงแต?สามารถฉกปืนของเธอได้ในทันที แต?ยังสามารถแอบเอากระสุนออก

ไปได้อีก มันยงง่ กว?าเวทมนตร์
แม้แต?ทหารกองกำาลังพงเศษก็ไม?สามารถเทียบกับความเร็วฟิ้าผ?าแบบนี้ได้ บางทีอาจจะ
มีเพียงราชันย์ทหารในตำานานเท?านั้นที่จะเทียบได้

"ฉันบอกเธอแล้วว?า ฉันไม?ชอบถกกชี้หน้าด้วยปืน ถ้าไม?ใช?เพราะเราดกเหมือนจะเป็นคน

ที่มีชะตาต้องกัน ฉันฆ?าเธอไปนานแล้ว"

ฉิงเฟิง ยงม้ เยาะและปลดปล?อยไอสังหารที่หนาวเย็นออก

ไอสังหาร

เป็นไอสังหารทีน่ ่าหวาดกลัวอะไรเช่นนี้

ซูเมิง่ เหยา ปิดรงมฝัีปากสีแดงของเธอด้วยใบหน้าที่ซีดเซียวและเธอก็เรง่มตัวสัน่

เธอรก้สึกเหมือนกับว?าผก้ชายที่อยกต? รงหน้าของเธอคือราชาของหมาป?าและเธอเป็นเพียง
ลกกแกะที่สามารถถกกฉีกกระชากเป็นชง้นๆโดยราชันย์หมาป?าตัวนี้ได้ตลอดเวลา
 บทที่ 29 เก็บหนี้ได้แล้ว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
"ฉิงเฟิง นายคืนกระสุนให้ฉันได้ไหม?" ใบหน้าของ เมิ่งเหยา ซีดจาง ขณะทีเ่ ธอถาม
อยงางระมัดระวังัง
กระสุนก็เหมือนกับชีวังิตที่สองของเธอเชงนกัน ดังนั้นเธอจึงต้องขอคืน

"แนงนอน แตงเธอต้องเรียกฉันวังงาที่รักกงอน ไมงง้นั ไมงต้องมาพูดกัน" ฉิงเฟิง ยิม้ ขณะเลงน

กับกระสุนที่อยูใง นมือ

"ทะ...........ที่รัก... ."

แม้วังาง ใบหน้าของเมิ่งเหยาจะเปลีย่ นเป็นสีแดงเหมือนไวังน แตงเธอยังคงเรียก ฉิงเฟิิง วังงา

“ที่รัก”อยงางเบา ๆ ในขณะทีซ่ งอนควังามดุร้ายและควังามโกรธกริ้วังไวัง้ในหัวังใจของเธอ

"เด็กดี เอานีค่ ืนไป" ฉิงเฟิง ยิม้ และสง งกระสุนไปให้เธอทงามกลางสายตาที่โกรธเกรี้ยวัง

ของเมิ่งเหยา

"คนที่กองบนพื้นทั้งหมดนีถ่ ูกคุณทุบตีเหรอ?" ซูเเมิง่ เหยาขมวังดคิ้วังและถาม

ตอนนี้เธอรู้แล้วังวังงาฉิงเฟิิงเป็นยอดฝีมอื ลึกลับ ทุกคนนอนกองบนพื้นอาจจะได้รับบาด
เจ็บเพราะเขา

เธอควังรจะคุมตัวังเขาไวัง้และพาเขากลับไปที่สถานีตำารวังจ ถ้าเขายอมให้จับ

เขาต้องชดใช้กบั สิ่งที่เขาทำาลงไป เมิ่งเหยาคิดด้วังยควังามโกรธ

ผู้หญิงสามารถเปลีย่ นอารมณได้เร็วังกวังงาการพลิกหน้ากระดาษ เมิ่งเหยาก็เป็นหนึง่ ใน

นั้นจริงๆ เธอเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงทันทีที่เธอได้รับกระสุนคืน

"อยงามาโทษฉัน พวังกเขาสะดุดล้มเอง"

ฉิงเฟิงสง ายหัวังและปฏิเสธที่จะยอมรับวังงาทำาร้ายพวังกเขา

ในทันที เขาพูดได้วังาง ยัยลูกเจีย๊ บตัวังนี้ไมงชอบเขาเลย เขาจะปลงอยให้เธอพบหลักฐานใด

ๆ ที่เขาทำาผิดกฎหมายได้ยงงไง ?

"นายกำาลังล้อฉันเลงนเหรอ คนปกติจะสะดุดล้มจนแขนหักได้ยังไง?" นายคิดว่าฉงน

เพิิ่งเกิดมาเม่อ่ วานหร่อไง ? เมิ่งเหยากลงาวังด้วังยควังามรังเกียจขณะที่กระพริบตา

โกหกหน้าด้านๆ ! เขาต้องถูกลงโทษ

"ฉันบอกควังามจริงทั้งหมดแล้วัง เธอสามารถไปถามพวังกเขาได้ถ้าเธอไมงเชื่อฉัน

ชื่อของเขาคือคิงคอง เธอนงาจะรู้จัก" ฉิงเฟิง ชี้ไปที่ คิงคอง ขณะยิม้

คิงคอง?

เมิ่งเหยา เพิ่งมองเขาอยงางระมัดระวังังและตระหนักได้วังาง คนที่แขนหักคือคิงคองจริงๆ

แนงนอนเธอรู้วังาง เขาเป็นใคร หัวังหน้าของแก๊งสามหยวังน, โจรที่นงาเกรงขามที่มลี ูกสมุน
มากกวังงาสิบคนอยูภง ายใต้เขา

"บอกฉันมาใครทำาร้ายคุณเชงนนี้?" เมิง่ เหยามองไปที่ คิงคอง ด้วังยควังามโกรธและ

ถามอยงางเย็นชา

นี่มันบ้าอะไรกันวะ? เธอเพิง่ จะพูดอยู่หยกๆว่าฉิงเฟิงเป็นคนทำาร้ายฉัน? เธอมีสมอง

หรือเปล่า? เธอจะมาถามคำาถามโง่ๆแบบนีไไ ด้อย่างไร? คิงคองคิดอยูใง นหัวังของเขา

แตงเนื่องจากคิงคองเพิ่งเผชิญกับ ฉิงเฟิิงมา และรู้วังาง เขานงากลัวังแคงไหน เขาก็ยงั คงตัวังสัน่

และไมงต้องการที่จะมีปัญหามากไปกวังงานี้

ตำารวังจสามารถพาตัวังเขาไปขังไวัง้ในคุกได้เพียงไมงกี่วังัน แตงถ้าเขามีปัญหากับปีศาจร้ายที่
บ้าคลัง่ คนนี้เขาต้องตายแนง

เขาจะกล้าทำาให้ฉิงเฟิิงโกรธได้อยงางไร ในเมื่อฉิงเฟิิงสามารถทุบตีคนของเขาได้ใน
เวังลาไมงกี่นาที?

สุดท้ายเขาจึงบอกกับเมิ่งเหยาวังงาเขาสะดุดล้มเอง ซึ่งนีท่ ำาให้เธอแทบจะเป็นบ้า

* กริ๊งงงง มีเสียงโทรศัพทดังขึ้น

โทรศัพทของเมิ่งเหยาดังขึ้น เธอหยิบโทรศัพทขึ้นมาทันทีเมื่อมองดูและเธอก็รู้วังาง
หัวังหน้าสถานีตำารวังจโทรมา

"สวังัสดีหัวังหน้า มีอะไรผิดปกติหรือ?"

"เมิง่ เหยา, กลับมาที่สถานีตำารวังจเดียว วังนี้"

"หัวังหน้า ฉันกำาลังจัดการบางอยงางข้างนอกอยูใง นตอนนี้ แล้วังฉันจะกลับไปภายหลัง"

"ไมง กลับมาเดียว วังนี้ เรามีเหตุฉุกเฉินแล้วัง มีเด็กผู้หญิงคนหนึง่ ถูกฆงาตายนอกเมืองกลับ
มาสอบสวังนคดีน้ ีเดีวยวังนี้"

"ได้คะหัวังหน้า" เมิง่ เหยาต้องรีบกลับไปสืบคดี

อยงางไรก็ตามเมิ่งเหยาจิกสายตาไปที่ฉงิ เฟิงในขณะทีเ่ ธอออกเดินทางเพราะเธอยังคง

ไมงสามารถปลงอยวังางควังามโกรธของเธอได้

"คิงคอง ถึงเวังลาทีต่ ้องจงายหนี้หนึ่งล้านให้แกงบริษัท Ice Snow แล้วังใชง

ไหม?" ฉิงเฟิงยิม้ เยาะไปที่คงิ คองขณะที่เดินไปหาเขา

คิงคองสัน่ และพยักหน้าอยงางบ้าคลัง่ หลังจากที่มองตาของฉิงเฟิิง

"ได้ครับ ลูกพี่ใหญง ผมจะให้เงินคุณทันที"

คิงคองวังิง่ ไปหยิบเช็คหนึ่งล้านจากบ้านของเขาและสง งมอบให้กบั ฉิงเฟิิงอยงาง

ระมัดระวังัง

"เก็บหนี้ได้แล้วังกลับกันเถอะเซีย่ วังหยู"ง ฉิงเฟิงเดินจากไปพร้อมกับเซี่ยวังหยูขง ณะที่จับ

มือเธอไวัง้

บร่้นนน ~

เขาขับรถกลับไปที่บริษัท Snow Ice พร้อมกับเซีย่ วังหยูดง ้วังยรถมอเตอรไซค

อยงางไรก็ตาม ฉิงเฟิิง ไมงทราบวังงากำาลังมีการสมรู้รงวังมคิดเกิดขึ้นในชั้นใต้ดินที่อยูหง งาง

ออกไปเพียงไมงกี่ไมล

มีเพียงแสงเทียนที่สงองลงมาในห้องใต้ดินเทงานั้น
ในขณะนี้มีชายหนุงมแข็งแกรง งที่เต็มไปด้วังยกล้ามเนื้อและมีจมูกโดงงนัง่ อยูบง นเก้าอี้ใน
ขณะนี้ เขาดูหนาวังเย็น

ควังามรู้สึกเย็นยะเยือกกำาลังปกคลุมอยูทง ัวัง่ รง างกายของเขาซึ่งสามารถทำาให้ทุกคนหวังาด

กลัวังได้

"ราชันยเสือ ข้าล้มเหลวัง"

แมงมุมพิษนัง่ คุกเขงาด้วังยผ้าพันแผลที่แขนของเขา เขากลัวังมากจนไมงสามารถหยุดยั้งตัวัง

เองจากอาการสัน่ ได้

ไมงมีใครรู้ดีไปกวังงาแมงมุมพิษวังงาราชันยเสือนั้นนงาหวังาดกลัวังแคงไหน เขาเป็นสัตวังที่
ร้ายกาจและโหดร้าย

"แกรู้ใชงไหมวังงาผลที่ตามมาคืออะไร ถ้าแกล้มเหลวัง ?" ราชันยเสือกลงาวังอยงางเย็นชา

ในขณะที่ถือสองลูกบอลสองลูก (นงาจะหมายถึงลูกตุ้มเหล็กออกกำาลังกายอะครับ
wrecking balls คงประมาณนี้ https://www.google.co.th/search?

q=wrecking+balls&rlz=1C1CHWL_enTH758TH758&s
ource=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwiZ5Kbo
orfbAhVMfCsKHWo0APgQ_AUICigB&biw=2133&bi
h=1054)
"ราชงนย์เส่อได้โปรดให้โอกาสข้าอีกครั้งหนึง่ ข้าจะฆงาราชันยหมาปงาให้ได้ !"

ใบหน้าของแมงมุมพิษซีดลง เขารู้วังาง ราชันยเสือเกลียดคนขี้แพ้มากที่สุดและแนงนอนวังงา

คนเหลงานั้นจะต้องตาย

แก ? แกมีสามารถพอที่จะฆงาราชันยหมาปงาได้หรือ ?
"ทงานราชันยเสือ ข้าไมงสามารถฆงามันได้ แตงขา้ สามารถฆงาภรรยาของมันและทำาให้มัน
ต้องทนทุกขทรมานตลอดชัวัง่ ชีวังิตของมัน"

"เอาลงะฉันจะให้โอกาสแกอีกครั้งหนึ่ง แตงถ้าแกล้มเหลวังอีกครั้ง แกคงรู้นะจะเกิดอะไร

ขึ้น"

ราชันยเสือได้โบกมือและบอกให้แมงมุมพิษออกไปหลังจากจบคำาพูดของเขา

ฐานทัพมืดกลับมาเงียบอีกครั้ง

ราชันยเสือได้รู้ทุกอยงางเกี่ยวังกับการแตงงงานของฉิงเฟิิงและภรรยาของเขาแล้วัง

อยงางไรก็ตามฉิงเฟิิงยังคงไมงมีเงือ่ นงำาใดที่จะทำาให้ทราบได้ถึงการลอบสังหารภรรยา
ของเขา

ซึ่งมันกำาลังยงางกรายเข้ามาอยงางช้าๆแล้วังในขณะนี้
 บทที่ 30 การคุกคามของหวังโบ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
"สาวน้อยยูย่ ขู่ องฉัน ทำไาไมเธอถึงดงดูไูไม่มวความสข ?" ฉิงเฟิงสังเกตเห็นเซวย่ วหยูเ่ ศร้าอยู่
ข้างหลังเขา

จางเซี่ยวหยู่ดูไูไม่มวความสขหลังจากทำว่ออกมาเหมนอนมวอะไรรบกวนใจเธอ

"พว่ใหญ่ลว่ พว่วา่ ใครสวยกว่ากัน ฉัน? หรนอตไารวจหญคงคนนัน ?" จางเซี่ยวหยู่ขมวดูไคคว

ขณะทำว่กอดูไเขาจากเบาะหลัง

ฉิงเฟิงเลคกคควขดน เขาพบว่ามันน่าตลกหลังจากไดูไ้ยนค ทำวเ่ ธอพูดูไ

ในทำว่สดูไเขาก็ไดูไ้คไาตอบว่าทำไาไมเซวย่ วหยูดูไ่ ูไม่มวความสข - เซวย่ วหยูห่ ดงตไารวจสาวคนนัน

"เธอสวยกว่าหล่อนอย่างแน่นอน ! ตไารวจสาวนัน่ ก้าวร้าวเหมนอนสคงโตและมักจะ

พยายามสร้างปัญหาให้กบั ฉัน"

ฉิงเฟิงเก่งกาจมากในเรื่องการชมเชยผู้หญคง แน่นอนเขาจะเลนอกทำว่จะประจบเอาใจ

จางเซวย่ วหยู่
เซี่ยวหยู่เรค่มหัวเราะทำวเ่ ห็นว่าฉคงเฟิงคงตไาหนคตไารวจสาวคนนัน การหัวเราะของเธอ
สวยงามดูไัง่ ดูไอกไม้บาน

ตไารวจหญคงคนนันก้าวร้าวมาก เธอชวปนนไปทำว่คนอนน่ อย่างทำันทำวทำันใดูไ

(สอนสไานวนภาษาให้เล็กน้อย ประโยคนว eng แปลว่า pointing her gun at someone

right off the bat right off the bat เป็นสไานวนแปลว่า immediately หรนอ
ทำันทำวทำันใดูไ ไม่ไดูไ้มอว ะไรเกว่ยวกับ bat ทำว่แปลว่าค้างคาวนะครับ )

สไาหรับเธอฉคงเฟิงคงไม่มวคไาไหนจะอธคบายตัวตนของเธอไดูไ้ดูไวไปกว่านว

นอกจากนวเซวย่ วหยูก่ ดูไ็ วใจทำวเ่ ธอสวยกว่าตไารวจสาวคนนันในความเห็นของฉคงเฟิงคง

(มันก็ชมทุกคนแหละกะจะฟันเรียบไง - -)

เซี่ยวหยู่ เธอทำไาไดูไ้ ! เธอเป็นคนทำว่สวยทำว่สดูไในสายตาของเขา เธอกไากไาปันเล็กๆของ

เธอและพูดูไกับตัวเองในใจ

บรนนนน ~

ฉิงเฟิงบคดูไคันเร่ งทำว่รถึงมอเตอร์ไซค์และขับกลับไปทำางบรคษัทำ Ice Snow

นว่เป็นตอนกลางวันแล้ว พวกเขาใช้เวลาอยูบ่ นเนคนเขาเป็นเวลานาน เขาต้องรวบกลับไป

ทำว่บรคษัทำ

ครด่งชัว่ โมงต่อมา

ในทำว่สดูไฉคงเฟิงคงก็กลับมาถึงดงทำว่ บรคษัทำ

"เซี่ยวหยู่เธอกลับไปทำว่ฝ่า่ายขายก่อน ฉันต้องรวบเอารถึงจักรยานยนต์นวไปคนนเจ้าอ้วน
ก่อน" ฉิงเฟิงยคมและพูดูไกับเซว่ยวหยูข่ ณะเข็นรถึงมอเตอร์ไซค์ไปทำวบ่ รคษัทำ
"ไดูไ้เลย แล้วกลับมาทำว่แผนกเร็วๆละ ใกล้จะถึงดงเวลาปคดูไแล้ว" เซี่ยวหยู่เดูไคนไปทำว่แผนก
ขายทำว่ชันสองขณะทำวบ่ อกฉคงเฟิงคง

ฉิงเฟิงจอดูไรถึงจักรยานยนต์และเดูไคนกลับไปทำว่แผนกรักษาความปลอดูไภัยดูไ้วยกญแจ

แผนกรักษาความปลอดูไภัยตังอยูทำ่ างดูไ้านตะวันออกเฉวยงเหนนอของอาคาร ครอบคลม

กว่า 100 ตารางเมตรและมวเจ้าหน้าทำว่รักษาความปลอดูไภัยกว่ายวส่ คบคน

"ไอ้เพนอ่ นยาก ในทำว่สดูไนายก็กลับมาแล้ว" เจ้ายามอ้วนลัว่ เฮาวคง่ ไปหาฉคงเฟิงคงเมน่อเขาเห็น

เขาเดูไคนเข้ามา

เขาคคดูไว่าฉคงเฟิงคงต้องการใช้รถึงจักรยานยนต์เพวยงระยะเวลาสันๆ และไม่คาดูไคคดูไว่าเขาจะ
ยนมมันเกนอบตลอดูไทำังวัน เขาถึงูกตไาหนคโดูไยผู้อไานวยการเพราะเขาไม่สามารถึงไปทำไาธระ
อะไรไดูไ้ในช่วงบ่าย

"ขอโทำษทำว ฉันยนมไปนานเลย คราวหน้าฉันเลวยงมนอเย็นนายเอง" ฉิงเฟิงยคมและคนน

กญแจให้กบั เขา

"ไดูไ้เลย เบอร์โทำรของฉันคนอ 139 ... " ชายอ้วนหยคบโทำรศัพทำ์ออกมาและเรค่มบอก

หมายเลขโทำรศัพทำ์ของเขาแก่ฉงค เฟิงคง

"เบอร์ของฉันคนอ 185 ... " ฉคงเฟิงคงก็แลกเบอร์กบั เจ้าอ้วนเช่นกัน

ใกล้จะถึงดงเวลาเลคกงาน เจ้าอ้วนต้องทำไาความสะอาดูไในแผนกรักษาความปลอดูไภัยให้
เสร็จและฉคงเฟิงคงก็ต้องกลับไปทำว่ฝ่า่ายขายดูไ้วย

อย่างไรก็ตาม มวเหตการณ์วน่ วายบางอย่างเกคดูไขดนในฝ่า่ายขายในขณะนว

ฝ่า่ายขาย ชันสอง
"จางเซี่ยวหยู่, คณเก็บหนวหนด่งล้านหยวนจากแก๊งสามหยวนไดูไ้หรนอยัง?" หวังโบ
ถึงามเซวย่ วหยูข่ ณะจ้องมองเธออย่างน่ารังเกวยจในออฟิงฟิงคศ

"ผู้จัดูไการหวัง เราไดูไ้เงคนคนนมาแล้ว"

"มันอยูไ่ หนละ?"

"คณลว่ กไาลังถึงนอมันมา เขากไาลังมาในอวกไม่ช้านว"

เซี่ยวหยู่ก้าวถึงอยหลังขณะทำว่กาไ หมัดูไไว้

"จางเซี่ยวหยู่, เธอรู้ไหมว่าจะเกคดูไอะไรขดนถึง้าเธอโกหกฉัน?"

"ผู้จัดูไการหวังคณหมายถึงดงอะไร?"

"ฉันก็หมายความง่ายๆ ลี่ฉิงเฟิงไม่ไดูไ้เก็บเงคนคนนมาและเธอกไาลังโกหกฉัน"

"ผู้จัดูไการหวัง คณลวเ่ ก็บเงคนกลับมาจรคงๆ"

เซี่ยวหยู่พยายามอย่างทำว่สดูไเพนอ่ โน้มน้าวหวังโบหลังจากทำวเ่ ธอรู้วา่ เขาไม่เชน่อเธอ

"เซี่ยวหยู่ฉนั ไม่เชน่อในสค่งทำวเ่ ธอพูดูไ ตอนนวฉันมวทำางเลนอกให้เธอสองทำางเธอมาเป็นผู้

หญคงของฉันหรนอออกไปจากบรคษัทำ Ice Snow”

"ผู้จัดูไการหวังอย่ากดูไดูไันฉัน"

"นังบ้า , เธอจะทำไาอย่างไรถึง้าฉันจะทำไาซะอย่าง?" หวังโบเรค่มเข้าหาเธอขณะทำว่พดูไู เยาะ

เย้ย

ปัง!

ทำันใดูไนันประตูถึงูกเตะเปคดูไโดูไยฉคงเฟิงคง เขาเดูไคนไปทำว่หวังโบอย่างเกรวยวกราดูไ
เขาโกรธมากหลังจากฟิงังบทำสนทำนาระหว่างพวกเขา

ชายคนนวกไาลังบังคับให้หญคงสาวทำว่น่าสงสารคนนวเป็นผู้หญคงของมัน

"พว่ ลว่ ... " เซี่ยวหยู่ ร้องไห้

เซี่ยวหยู่รวบวคง่ ไปหาฉคงเฟิงคงและเรค่มร้องไห้ขณะทำว่เห็นเขาเดูไคนเข้ามา

เธอกลัวมาก หวังโบยังพยามยามสร้างปัญหาให้แก่เธอ

วันนวเธอเกนอบจะถึงูกเขาทำไาให้ขายหน้า

"ไม่ต้องกลัวน้องสาวหยู่ ฉันจะเตะตูดูไเจ้าคนนคสยั เสวยคนนวเอง"

ฉิงเฟิงรู้สดกเสวยใจทำว่ไดูไ้เห็นสาวน้อยคนนวร้องไห้

"ลี่ฉงิ เฟิง, ที่นคว่ นอออฟิงฟิงคศของฉัน ใครบอกให้แกเข้ามา?" หวังโบขมวดูไคควและ

ตะโกนออกมา

ทำไาไมชายคนนวถึงดงเข้ามาทำันทำวทำเว่ ขาพยายามจะจูบเซว่ยวหยู ่ เขารู้สดกรไาคาญทำว่ฉคงเฟิงคงเข้ามา

ยง่ เรน่องของเขาอวกครังแล้ว

"หนอ คณไม่ไดูไ้ถึงามถึงดงเงคนหรอกหรนอ? นว่เป็นเช็คหนด่งล้านหยวน" 1 ล้าน?　　

เป็นไปไดูไ้อย่างไร? เขาไดูไ้เงคนคนนมาไดูไ้อย่างไร?

หวังโบรู้สดกตกใจเมน่อเห็นเช็คและลายเซ็นของคคงคองซด่งเป็นหัวหน้าแก๊งสามหยวนบน
นัน แก๊งสามหยวน คนเหล่านวเป็นอันธพาลทำกคน คนทำว่ถึงูกหวังโบส่ งมาเพน่อเก็บเช็ค
ก่อนหน้านวพวกเขาถึงูกหักแขนโดูไยเหล่าอันธพาลเหล่านวและปัจจบันยังคงนอนอยูทำ่ ว่โรง
พยาบาล
ชายคนนวทำรงพลังขนาดูไไหนถึงดงไปเก็บเช็คมาจากอันธพาลพวกนวไดูไ้ ?

หนดง่ ล้านไม่ไดูไ้เป็นเงคนจไานวนน้อยๆสไาหรับอันธพาลเหล่านัน พวกมันยคนดูไวทำจว่ ะคนนเงคน

มาไดูไ้อย่างไร

ไม่วา่ ฉคงเฟิงคงจะเก็บเช็คมาไดูไ้อย่างไร หวังโบก็โกรธมากทำว่ฉคงเฟิงคงไดูไ้แก้ปัญหาหนวเหล่านี้

"ฟิงังนะจางเซว่ยวหยู่ ฉันไม่สนใจว่าเธอเก็บเช็คมาไดูไ้หรนอไม่ แต่เธอจะต้องเป็นผู้หญคง

ของฉัน ถึง้าเธอต้องการทำว่จะทำไางานต่อในแผนกขาย มคฉะนันฉันจะไม่มววันให้เธอผ่าน
วันเวลาไปอย่างสงบ! " หวังโบยอมแพ้และข่มขู่เซว่ยวหยูโ่ ดูไยตรง

มันเกคนความอดูไทำนของเขา ถึง้าเขาไม่สามารถึงชนะใจเธอไดูไ้ อย่างน้อยทำว่สดูไเขาก็ต้องไดูไ้

ตัวเธอ

"ไอ้คนหน้าดูไ้านนว่มนั อะไร ช่างน่าอับอายจรคงๆทำว่มคว นอย่างแกอยูใ่ นบรคษัทำ Ice

Snow!"
ฉิงเฟิง ตะโกนใส่ หวังโบอย่างโกรธเกรวยวหลังจากไดูไ้ยคนคไาพูดูไของเขา

"แกกล้าตะโกนใส่ ฉัน ? แกไม่ต้องการทำไางานทำว่นอว่ วกหรนอไง?"

หน้าของหวังโบเปลวย่ นเป็นมนดูไครดมและเขาข่มขู่ฉคงเฟิงคงอย่างบ้าคลัง่ เมน่อไดูไ้ยนค ฉคงเฟิงคง

ตะโกนใส่ เขา

ฉิงเฟิงเป็นเพวยงพนักงานประจไาในแผนกการขาย เขากล้าทำว่จะตะโกนใส่ เขาไดูไ้

อย่างไร!?

ในทำางกลับกันหวังโบเป็นผู้จัดูไการแผนกซด่งถึงนอเป็นเจ้านายของเขา

"ตะโกนใส่ แก ? ฉันจะทำบตวแกดูไ้วยซไาไป!" ฉิงเฟิงยคมเยาะขณะทำว่เดูไคนเข้าหาหวัง

โบ เขาตัดูไสคนใจทำว่จะสไาเร็จโทำษคนประหลาดูไคนนว
 บทที่ 31 ภรรยาอยูใ่ นอันตราย !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"ฉันเป็นเจ้านายของแก ! ถ้าแกกล้าที่จะทำาอะไรฉัน ฉันจะรายงานเร่่องนีต

ต่อ CEO บอกให้ไล่แกออก"

ขณะที่ลี่ฉงิ เฟิงเดินไปหาเขา ใบหน้าของหวังโบก็เปลี่ยนไปและเขาก็เต่อนฉิงเฟิงด้วย

เสียงที่ดังมาก

"ถึงแม้จะต้องโดนไล่ออก แต่อย่างน้อยก็ขอเล่นแกก่อนเถอะ !"

ลี่ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างหนาวเย็น แสดงให้เห็นถึงแสงไฟในดวงตาของเขา เขาเกลียดคน

ที่กลัน่ แกล้งจางเซีย่ วหยู่

ตูม !

เท้าขวาของเขาจู่ๆก็เตะออกมาอย่างรวดเร็วเหม่อนแสงจากฟ้าผ่า เข้าไปที่บริเวณท้อง
ของหวังโบ ลูกเตะนีตทำาให้เขาลอยออกไปไกลกว่า 10 เมตร ผลักเปิดประตูห้องและ
ท้ายที่สดดเชื่่อมโยงไปถึงนอกห้อง
อ๊อก !

หวังโบอ้าปากและพ่นเล่อดออกมา ใบหน้าของเขาซีดและไม่สามารถลดกขึตนมาได้เป็น
เวลานาน

เม่่อรู้วา่ ผู้ชืายคนนีตทรงพลังมากแค่ไหน เขาก็ยงิ่ ตกใจ

เม่่อลีฉ่ ิงเฟิงเตะเขา เขาต้องการจะป้องกัน แต่เเขาไม่สามารถทำาได้เน่อ่ งจากฉิงเฟิงเร็ว

เกินไป

เม่่อทดกคนเห็นหวังโบถูกทำาร้าย พนักงานของแผนกขายทัตงหมดก็ออกมาดูกนั สายตาที่

พวกเขามองไปทีฉ่ ิงเฟิงเต็มไปด้วยความตกใจ

"นีม่ ันอะไรกันวะ, ลี่ฉิงเฟิงกล้าเล่นงานผู้จดั การหวังจริงด้วย ? โคตรน่านับถ่อเลย"

"ผู้จัดการหวังเป็นเจ้านายของเขา เขาไปทดบตีหัวหน้าของเขาได้ยงั ไง? เขาอยากจะ

โดนไล่ออกรึไง?"

"เฮ้อ ฉันไม่คิดว่าคนมาใหม่คนนีต จะเป็นคนที่ชือบใชื้ความรดนแรง ดีที่ฉนั ไม่ขวางทาง

เขา"

"แต่ผู้จัดการหวังมักจะรังแกคนอ่่นด้วยตำาแหน่งอำานาจของเขา เขาเป็นคนหยิง่ ยโส

สดดๆ เขาก็สมควรจะโดนทดบตีคราวนีตนะ"

พนักงานของแผนกขายที่อยูร่ อบๆ ชืีตมาออกความเห็นของพวกเขา พวกเขาไม่ค่อย

ใส่ ใจกับหวังโบ

อย่างที่เห็น เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียงทีไ่ ม่ค่อยดีในแผนกขาย ถึงแม้วา่ เขาจะถูกทดบตี แต่ก็

ไม่มีใครอยากชื่วยเขา

"ผู้จัดการหวังคดณยังจะสร้างปัญหาให้เซีย่ วหยูล่ ำาบากใจอีกหร่อไม่?"

ลี่ฉิงเฟิงเดินมาข้างหน้าหวังโบ, เขามองมาที่หวังโบและกล่าวด้วยรอยยิมต

ปีศาจ

นี่มันรอยยิมต ของปีศาจ

หวังโบตัวสัน่ เขาแน่ใจว่าถ้าคำาตอบของเขาไม่เป็นที่พอใจ ผู้ชืายคนนีตอาจจะทดบตีเขา

อีกครัตง

"ไม่ๆ ฉันจะไม่ทำาแล้ว"

หวังโบส่ ายศีรษะและพูดด้วยความพ่ายแพ้

"ดี ถ้าฉันเห็นว่าคดณทำามันอีก ต่อไปฉันจะหักขาคดณ."

ลี่ฉิงเฟิงยิมต บางๆ และไม่สนใจเขา เขาหันไปเดินไปทางจางเซี่ยวหยู ่

"เซี่ยวหยู่แก้ปัญหาได้แล้ว เราไปกันเถอะ"

เขายิมต และจูงม่อของเซีย่ วหยูแ่ ละเดินออกไป

ได้เวลาเลิกงานแล้ว เขาต้องออกจากออฟฟิศเป็นธรรมดา

ทดกคนที่อยูร่ อบตัวพวกเขากำาลังเฝ้้าดูลฉี่ ิงเฟิงด้วยความหวาดกลัว พวกเขารู้สึกว่าเขา

เป็นคนอันตราย

"ลี่ฉงิ เฟิง, รอก่อนเถอะ ฉันจะต้องแก้แค้นอย่างแน่นอน"

ใบหน้าของหวังโบบิดเบีตยวและมีแสงเย็นชืากระพริบในแววตาของเขา
แม้วา่ ตอนนีตเขาจะพ่ายแพ้ แต่นัน่ เป็นเพราะเขาไม่สามารถเอาชืนะลีฉ่ ิงเฟิงได้ด้วยกำาลัง
แต่กม็ ีหลายวิธีที่จะทำาลายชืีวิตของคนอ่น่ เน่อ่ งจากเขาไม่สามารถเอาชืนะปีศาจนีตได้
ด้วยร่ างกาย จึงต้องใชื้ลูกเล่นบางอย่างและด้วยวิธีทชืี่ ัว่ ร้าย

"พี่ใหญ่ลี่ ขอบคดณนะ"

ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของจางเซีย่ วหยูเ่ ป็นสีแดง เธอมองไปที่ลี่ฉงิ เฟิงด้วยความขอบคดณ

อย่างสดดซึตง

เธอรู้ดีวา่ ถ้าไม่ใชื่เพราะผู้ชืายตรงหน้าเธอคนนีต ไม่เพียงแต่เธอจะไม่สามารถรวบรวม

หนีตล้านหยวนจากแก๊งอันธพาลได้ แต่เธอก็จะต้องถูกหวังโบรังแกอีกด้วย ซึ่งทัตงหมด
นีตเป็นเพราะผู้ชืายที่อยูห่ น้าเธอทัตงนัตน

"เด็กโง่ เธอเป็นเหม่อนน้องสาวของฉัน แน่นอนว่าฉันต้องชื่วยเธอ"

ลี่ฉิงเฟิงสัมผัสใบหน้าของเธอและกล่าวด้วยรอยยิมต

เป็นแค่นอ้ งสาวของพีเ่ หรอ......? ฉันไม่ต้องการเป็นเพียงแค่เป็นน้องสาวของพี่ จาง

เซีย่ วหยูร่ ู้สึกเขินอาย แต่เธอกำาลังคิดถึงความหมายอ่่นอยู่

"พี่ใหญ่ลี่ บริษัทเรามีกฏจ่ายค่านายหน้า 5% ทีเ่ กี่ยวกับการขายเคร่่องประดับและการ

เก็บหนีต ซึ่งตามจริงพี่ต้องได้ค่าคอม 50000 หยวน แต่ตอนนีตแผนกการเงินปิดทำาการ
แล้วฉันจะพาพี่ไปทีแ่ ผนกการเงินเพ่อ่ เก็บรวบรวมในวันพรด่งนีตแทนก็แล้วกัน"

หลังจากที่พวกเขาออกจากอาคารจางเซี่ยวหยูก่ น็ ึกขึตนได้และพูดออกมา

"ได้เลย ไว้พวกเราค่อยไปเบิกเงินที่แผนกการเงินพรด่งนีต"

ลี่ฉิงเฟิงพยักหน้าและคดยกับเธอสักครู่จากนัตนพวกเขาก็แยกกันกลับ
ทัตงสองคนไม่ได้กลับทางเดียวกัน จางเซี่ยวหยู่อาศัยอยูท่ างเหน่อและลี่ฉิงเฟิงอาศัยอยู ่
ในทางตะวันออก

เพราะเขาไม่มีเงินลีฉ่ ิงเฟิงจึงตัดสินใจที่จะเดินกลับบ้าน

การเดินมีประโยชืน์ หนึง่ ค่อเพ่่อออกกำาลังกายและสองค่อมันทำาให้เขาสามารถมอง

ทัศนียภาพในเม่องทะเลตะวันออกได้

...
หลินซู่เป็น CEO ของบริษัท Ice Snow โดยปกติแล้วเธอไม่จำาเป็นต้องเดินกลับ
เพราะเธอขับรถ BMW

พวกเขาออกไปทำางานตอนหกโมงครึ่งและเธอก็กลับถึงบ้านเวลาประมาณ 19.00
น. เม่่อเธอกลับมาถึงบ้านลีฉ่ ิงเฟิงนัตนยังไม่กลับมา

ท้องฟ้าม่ดลงอย่างรวดเร็วในชื่วงฤดูหนาว หลินซู่จอดรถของเธอไว้ในโรงรถ

ท้องฟ้าม่ด ถึงแม้วา่ ไฟบนถนนจะสว่างสดใสพวกมันไม่ได้ทำาให้บ้านของเธอสว่างขึตน

เท่าใดนัก

หลินซู่หยิบกดญแจและเปิดประตูบ้านของเธอ บ้านม่ดสนิท

เธอกดเปิดสวิตซ์ไฟที่อยูด่ ้านข้างเธอ แต่ไฟไม่ติด

"ไฟเสียเหรอ?"

ใบหน้าที่มีเสน่ห์ของหลินซู่ ปรากฏความสับสน

หลอดไฟทดกดวงทีเ่ ธอใชื้ในบ้านหลังนีตนต ันเป็นของที่คดณภาพดีที่สดด ราคาของพวกมัน

มากกว่าหลายพันเหรียญ พวกมันไม่เคยเสียมาก่อน ทำาไมวันนีตเปิดไม่ติด ?
เน่อ่ งจากหลอดไฟดวงนีตเปิดไม่ติด เธอจึงทำาได้เพียงไปเปิดไฟดวงอ่่นๆ

แปะ แปะ แปะ !!! (เสียงกดสวิชไฟ)

เธอกดเปิดสวิตชื์ไฟของหลอดไฟดวงอ่่นๆอีกสามดวง แต่กไ็ ม่ติดสักดวง

หลอดไฟทัตงหมดเปิดไม่ติด ทำาให้เธอได้สังเกตเห็นบางอย่างผิดพลาด

บ้านเป็นสีดำาสนิทมันเหม่อนกับมีปีศาจซ่อนอยู่ ทำาให้เธอกลัวมาก

หลินซู่รู้สึกผิดปกติภายในห้อง เธอหันไปรอบๆและเตรียมที่จะออกไป

มีเสียงปิดประตูดัง "ปัง"

"มีคนปิดประตู ใครอยูข่ ้างในห้องน่ะ?"

หลินซู่ รู้สึกกลัวใบหน้าที่งดงามของเธอซีด

เธอมัน่ ใจแล้วว่าต้องมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้าน

แต่ Noble Palace เป็นย่านที่ดีที่สดดในเม่องทะเลตะวันออก การรักษาความ

ปลอดภัยแน่นหนามาก ในการเข้าออกที่นี่จะต้องให้ชื่อนามสกดลจริง อาชืญากรโดยทัว่
จะไม่สามารถเข้ามาได้

คนนีตเป็นใครกัน เขาทำาอย่างไรจึงหลีกเลีย่ งยามและเข้ามาในบ้านได้

"ใครอยูใ่ นห้อง พูดมา !"

หลินซู่กล่าวเสียงดังในขณะทีเ่ ธอหันไปพิงกำาแพงด้วยใบหน้าซีดเซียว

แต่นอกจากความม่ดมิด ก็ไม่มีเสียงอันใด
"ถ้าคดณไม่ออกมาฉันจะโทรเรียกตำารวจ"

คิวต ของหลินซู่ขมวดเธอหยิบเอาโทรศัพท์ม่อถ่อของเธอออกมาและพร้อมที่จะโทรหา
ตำารวจ

"ฮี่ฮี่ ฉันขอแนะนำาว่าอย่าโทรหาตำารวจจะดีกว่าไม่งตันคดณจะกลายเป็นศพในทันที"

มีเสียงหนาวเย็นมาออกจากความม่ดทีเ่ สียดแทงเธอไปถึงกระดูก

"คดณเป็นใคร? ใครให้คดณเข้ามา? ถ้าจะมาเพ่่อลักพาตัวฉัน ฉันสามารถเพิ่มราคาจ้าง

ให้คณ
ด เป็น 2 เท่าได้"

ตัตงแต่ที่เธอรู้วา่ มีคนอยูใ่ นห้อง ใบหน้าที่ซีดเซียวของหลินซู่สงบลงเล็กน้อย

เธอรู้วา่ เธอมีค่แู ข่งจำานวนมากในตลาดและคู่แข่งเหล่านีตจะทำาทดกอย่างเพ่อ่ ผลประโยชืน์

ทางการเงินแม้กระทัง่ การลักพาตัวคนอ่่น

เคยมีซีอีโอของบริษัทหนึ่งที่ถูกลักพาโดยคู่แข่ง ในตอนท้ายพวกมันฆ่าเขาและร่ างของ

เขาถูกโยนลงไปในแม่นต ำา

"ฉันไม่ต้องการเงินของคดณ แต่ฉันต้องการชืีวติ ของคดณ"

"ฉันมีความแค้นกับคดณ"

"อ่อไม่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกค่อ ฉันมีความแค้นกับสามีของคดณ คดณเป็นภรรยาของเขาและ

เป็นเร่่องธรรมดาคดณสมควรที่จะตายด้วย"

เสียงจากความม่ดนัตนเย็นชืาและหอบอากาศหนาวเย็นมาที่เธอ

"สามีของฉันมีฝ้ีม่อมาก ฉันขอแนะนำาให้คณ
ด ออกไปหร่อถ้าคดณรอจนเขามาคดณจะตาย
แน่นอน !"
หลินซู่ระงับความกลัวของเธอและพูดเสียงดังกับคนแปลกหน้าที่อยูใ่ นความม่ด

"ที่รักทำาไมคดณถึงยังไม่กลับบ้าน?"

ม่อทีเ่ ธอจับกระเป๋าของเธอกำาลังสัน่ เธอกำาลังหวาดกลัวและเธอหวังว่าลีฉ่ ิงเฟิงจะ

ปรากฏตัวเร็ว ๆ นีต
 บทที่ 32 ราชันย์หมาป่าอยู่ที่นแี่ ล้ว !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
แปะ !

ไฟในห้องนัง่ เล่นเปิดขึ้น สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าของหลินซู่เป็นชายในชุดดำา

ชายคนนี้สูง 1.7 เมตร ใบหน้าของเขาเย็นชาและดวงตาของเขาดูคล้ายกับรูป

สามเหลี่ยมขนมเปียกปูน มีผ้าพันแผลอยูท่ มี่ ือซ้ายของเขาและเจตนาฆ่าของเขาก็แผ่
กระจายไปทัว่ อากาศ

สวิทช์เบรกเกอร์ของบ้านถูกดึงลงโดยชายชุดดำาคนนี้ ดังนั้นแน่นอนว่าไฟฟฟ้าในบ้าน
จะไม่สามารถใช้การได้ เม่่อเขายกเบรคเกอร์ข้ ึนมาอีกครั้งและกระแสไฟฟ้าก็ทำางาน
ได้เป็นปกติ

"เป็นคุณ ?"

เมื่อเห็นใบหน้าของชายคนนั้นใบหน้าของหลินซู่กเ็ ปลี่ยนไปอย่างรุนแรง เธอจำาชาย

ในชุดดำาคนนี้ได้ เขาคือแมงมุมพิษที่พยายามลอบสังหารเธอและลีฉ่ ิงเฟิงเมื่อวานนี้

"โอ้ ไม่นะ ถ้าสามีของฉันยังไม่กลับมา ฉันต้องตายแน่ๆ " ใบหน้าของหลินซู่ซีด

เธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ความปรารถนาที่ยิง่ ใหญ่ที่สุดของเธอในตอนนี้คือการที่ได้เห็นลี่ฉิงเฟิงกลับมาอย่าง
รวดเร็วและช่วยเธอจากสถานการณ์น้ ี

ก่อนนี้ เธอเคยเกลียดการได้เห็นหน้าของลีฉ่ ิงเฟิง แต่ตอนนี้เธออยากเห็นหน้าเขาจริงๆ

แต่ความเป็นจริงก็โหดร้ายเสมอและความปรารถนาของเธอไม่เป็นจริงเพราะฉิงเฟิงยัง
ไม่ได้ปรากฏตัว

"ทำาไงดี ฉันควรทำาอย่างไรดี?"

หลินซู่หมดหวัง เธอต้องนัง่ รอความตายเฉยๆหรือไม่?

ซู่ซู่น้อย, เอาน่า !, คุณเก่งที่สุด! อย่าเพิง่ ยอมแพ้! เธอพยายามกระตุ้นตัวเองในใจ

"แมงมุมพิษถ้าคุณออกไปจากที่นี่ ฉันจะให้เงินจำานวนมากแก่คณ
ุ ห้าล้านพอไหม?"

หลินซู่ทรุดลงด้วยความกลัวและเริ่มเจรจากับแมงมุมพิษ

แน่นอนว่าจะดีที่สุดถ้าพวกเขาบรรลุข้อตกลงกัน แต่ถึงแม้วา่ พวกเขาจะไม่บรรลุข้อ

ตกลง แต่กถ็ ือว่าเป็นวิธที ี่ดีที่จะถ่วงเวลาไปเรื่อย ๆ จนกระทัง่ ลี่ฉิงเฟิงกลับมา

"ห้าล้าน ชีวิตของ CEO ใหญ่มีมูลค่าเพียงห้าล้านเหรอ?"

"ถ้ายังงั้น 10 ล้านละ คุณว่าไง?"

"คุณต้องการถ่วงเวลา แต่มันไร้ประโยชน์ ฉันไม่ได้สนใจเงิน ทีฉ่ ันสนใจมีเพียงชีวติ

ของคุณ."

แมงมุมพิษได้ยิม้ เยาะอย่างเย็นชาและเจตนาฆ่าปรากฏอยูใ่ นดวงตาของเขา

แต่ทันใดนั้น..

เมื่อเขามองไปที่ใบหน้าที่งดงามของหลินซู่ ใบหน้าที่แสนงดงามก็ปรากฏขึ้นใน
ดวงตาของเขา

ผู้หญิงคนนี้สวยอย่างบ้าคลัง่ จริงๆ ไม่วา่ จะเป็นใบหน้าหรือรูปร่ างของเธอ จัดได้วา่ เป็น

ระดับสุดยอดโดยแท้

"คนสวย ฉันเปลีย่ นใจแล้ว"

"แมงมุมพิษ คุณจะปล่อยฉันไปเหรอ?"

"ไม่ ก่อนที่ฉันจะฆ่าคุณ ฉันจะทำาให้คุณมีมลทินก่อน คุณเป็นผู้หญิงที่สวยมากๆถ้าคุณ

ตายซะก่อนมันก็น่าเสียดาย"

ดวงตาของแมงมุมพิษกระพริบและเต็มไปด้วยความกลัดมัน เขาพูดด้วยรอยยิ ม้ ที่ลามก

ราชันย์หมาป่า ไหนว่าแกแข็งแกร่ งมากไง แกทำาลายมือของฉัน ดังนั้นฉันไม่สามารถ

เป็นสไนเปอร์ได้อีกต่อไป วันนี้ฉันจะขย่มเมียแกแล้วฆ่าเธอซะ ฉันจะทำาให้แกตายทั้ง
เป็น

"ไอ้เลว แกมันไร้ยางอาย"

หลังจากได้ยินแมงมุมพิษกล่าว ใบหน้าของหลินซู่ซีดลงและเต็มไปด้วยความกลัว

"หนี ฉันต้องหนี"

หลินซู่ รู้วา่ เธอต้องคิดหาวิธีที่จะหลบหนีเพราะการอยูท่ ี่นี่เฉยๆนั้นจบไม่สวยแน่ๆ

ประตูหน้าถูกล็อคโดยแมงมุมพิษและเขาก็ขวางไว้ด้วย ถ้าเธอต้องการวิง่ หนีไปเธอ

ต้องไปที่หน้าต่างชั้นสองเท่านั้น
หลินซู่หันไปและวิง่ ไปที่หน้าต่างบนชั้นสอง ถ้าเธอสามารถกระโดดลงมาจากหน้าต่าง
และตะโกนเรียกขอความช่วยเหลือ ยามน่าจะได้ยินเสียงเธอและพวกเขาจะมาช่วยเธอ
อย่างแน่นอน

นี่เป็นโอกาสเดียวทีเ่ ธอจะมีชีวิตรอดได้

"อยากหนีเหรอ คุณคิดว่าจะหนีรอดได้จริงๆหรือ?"

แมงมุมพิษหัวเราะอย่างเย็นชา เขาหยิบหมอนจากบนโซฟาและปามันไปที่ด้านหลัง
เธอ

ตูม !

หลินซู่เพิง่ ก้าวไปได้สองขั้นก่อนทีเ่ ธอจะโดนหมอนปาใส่ ร่ างกายของเธอเอียงไปและ

เธอล้มลงกับพื้น

มือของเธอคลานไปพื้นดินและเลือดเริ่มไหลออกมา มันทำาให้เธอเจ็บปวดมาก
(ห่ม.....หมอนอะไรทรงพลังขนาดนี้ ปาใส่ทีเล่อดอาบ -- --” )

หนี ฉันต้องหนี เธอไม่สนใจว่ามือของเธอเจ็บแค่ไหน เธอลุกขึ้นรีบวิง่ ต่อไป

ตูม !

หมอนอีกใบหนึง่ ลอยไปและทำาให้เธอล้มลงบนพื้นอีกครั้ง

คราวนี้หน้าผากของหลินซู่กระแทกลงบนพื้นและมีรอยชำ้า ศีรษะของเธอวิงเวียนและ
เธอไม่สามารถวิง่ ไปไหนได้

เธอถูกทำาร้ายสองครั้งอย่างต่อเนือ่ งและเธอได้ใช้พละกำาลังทั้งหมดของเธอแล้ว ร่ างกา

ยของเธอได้รับบาดเจ็บมากเกินไป เธอทำาได้เพียงนัง่ ลงอย่างอ่อนแรงบนพื้นเท่านั้น
"สุภาพสตรีคนสวย คุณไม่มีแรงหนีแล้วใช่ม้ัย? ให้ฉนั ดูแลคุณด้วยร่างกายนะ”

แมงมุมพิษยิม้ และเดินไปหาหลินซู่

"แกต้องการอะไร อย่าเข้ามานะ"

ใบหน้าของหลินซู่ซีดเซียว ใบหน้าที่สวยงามของเธอไม่มีสีเลือดเลย เธอก้าวถอยหลัง

ไปตามพื้น

"โอ้ สาวสวย แน่นอนว่าฉันต้องการจะดูแลคุณ ฮี่ฮี่ ภรรยาของราชันย์นเี่ ป็นเรื่องที่

โคตรน่าตื่นเต้น"

แมงมุมพิษเลียริมฝีปากของเขา ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวไปด้วยความห่น่ กระหาย

ใบหน้าที่บิดเบี้ยวของเขาทำาให้หลินซู่กลัวมาก ร่ างกายของเธอสัน่ ไหว

"หยุดนะ ถ้าแกเข้ามาใกล้ ฉันจะกรีดร้อง"

"ร้องไปเลย ฉันทำาให้พวกยามหมดสติไปหมดแล้ว แม้วา่ คุณจะกรีดร้องจนเสียงแหบ

คอแตก ก็จะไม่มีใครมาช่วยคุณได้ ที่สำาคัญมีกาำ แพงนี้เก็บเสียง"

"ไร้ยางอาย ถ้าคุณเข้ามาใกล้ ฉันจะฆ่าตัวตายแม้วา่ ฉันจะตาย ฉันก็จะไม่ยอมคุณ"

ใบหน้าของหลินซู่ซีดเซียวและเธอพูดด้วยความกลัว

เธอเป็นซีอีโอของบริษัท Ice Snow และเธอก็เป็นภรรยาของลี่ฉงิ เฟิง

แม้วา่ เธอจะตาย เธอก็จะไม่ยอมให้ชายคนนี้เอาเปรียบเธอ

"ฮี่ฮี่ ฆ่าตัวตาย? ฉันจะบอกอะไรคุณสักหน่อย แม้วา่ คุณจะฆ่าตัวตายฉันก็จะเย่อกับ

ศพคุณอยูด่ ี !"
แมงมุมพิษได้หัวเราะอย่างลามก

หลังจากได้ยินคำาพูดของแมงมุมพิษแล้วหลินซู่ก็รู้สึกหมดหวัง ตอนแรกเธอคิดจะฆ่า
ตัวตายเพื่อรักษาความบริสุทธิ์ของตัวเอง แต่จากท่าทางของแมงมุมพิษแล้วแม้วา่ เธอจะ
ฆ่าตัวตายเธอก็ไม่สามารถหลีกหนีปีศาจตัวนี้ได้

ชายคนนี้เห็นได้ชัดว่าชัว่ ร้ายอย่างมาก มีคนชัว่ ร้ายแบบนี้ในโลกนี้ได้อย่างไร? หัวใจ

ของเธอตกสู่ความหมดหวัง

...
Noble Palace ด้านหน้าทางเข้า

เมื่อลีฉ่ ิงเฟิงเดินไปที่ทางเข้าด้านหน้า คิ้วของเขาขมวดขึ้น เขาสังเกตเห็นว่ามีบางอย่าง

ผิดปกติ

"ยามและคนเฝ้าประตูหมดสติ ?"

ลี่ฉิงเฟิงสังเกตเห็นว่าคนในป้อมยามทุกคนหมดสติ และมีเครื่องหมายแมงมุมทีค่ อของ

พวกเขาทั้งหมด แม้วา่ จะไม่ค่อยชัดเจน แต่เขาก็ยังสังเกตเห็น

เครื่องหมายแมงมุม นี่เป็นสัญลักษณ์ของแมงมุมพิษ

"ไม่ได้การ ภรรยาฉันกำาลังตกอยูใ่ นอันตราย"

ใบหน้าลี่ฉิงเฟิงเปลีย่ นไปอย่างมาก เขาขยับตัวและรีบวิง่ ไปทีบ่ ้านเลขที่ 13

เขารู้วา่ แมงมุมพิษได้เข้าไปในพื้นที่ใกล้เคียงแล้วและเป้าหมายของเขาก็คือหลินซู่อย่าง
ชัดเจน
บ้าเอ้ย ! ทำาไมไม่คิดถึงเรื่องนี้? เป้าหมายของมันคือหลินซู่! ในขณะนี้ลฉี่ ิงเฟิงได้แต่
โทษตัวเอง

ลี่ฉิงเฟิง ตอนแรกคิดว่าเพราะเขาทำาให้แขนของแมงมุมพิษหักแล้ว มันคงจะไม่กลับมา

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาไม่ได้คดิ ว่าแค่วันเดียวมันก็กลับมาแล้ว

ข้างในบ้าน

หลินซู่ยังคงขยับถอยไปด้านหลัง เธอหยิบทุกอย่างรอบๆตัวเธอตั้งแต่หมอนไปจนถึง
ถ้วยและโยนมันไปที่แมงมุมพิษ

แต่ส่ ิงเหล่านี้โดยทัว่ ไปไม่มีอันตราย พวกมันไม่มีผลอะไรต่อแมงมุมพิษเลยสักนิด

"สาวสวย ฉันมาดูแลเธอแล้ว"

แมงมุมพิษได้โบกมือปัดสิ่งเหล่านั้นทิ้งไปและเดินไปที่ด้านหน้าของหลินซู่ด้วยความ
ก้าวร้าว

เขายื่นมือออกมาและพร้อมที่จะสัมผัสหลินซู่

ในช่วงเวลาที่อันตรายเช่นนี้หลินซู่ถอดรองเท้าส้นสูงและปามันไปที่หน้าของแมงมุม
พิษ

อย่างไม่คาดคิด รองเท้าส้นสูงโดนใบหน้าของแมงมุมพิษ แม้วา่ จะไม่ทำาให้มันบาดเจ็บ

แต่กม็ ีรอยรองเท้าบนใบหน้าของเขา มันทำาให้เขาไม่พอใจอย่างมาก

"นังโง่ ! แกหาเรื่องตาย"

ใบหน้าของแมงมุมพิษนั้นบิดเบี้ยวด้วยความโกรธและเขาก็เตะหลินซู่
ร่ างกายของหลินซู่ถูกแมงมุมพิษเตะกระเด็นไปหลายเมตร เธออ้าปากและกระอักเลือด
ออกมา ใบหน้าของเธอซีดเซียวและแขนขาของเธอก็ไร้ซึ่งเรี่ยวแรว เธอไม่สามารถ
ขยับตัวได้แล้ว

แมงมุมพิษนี้มีพละกำาลังมากเกินไป เธอไม่สามารถทำาอะไรเขาได้

"นังโง่ ฉันจะดูแลคุณเอง"

แมงมุมพิศหัวเราะอย่างลามกและเดินไปหาหลินซู่ทีละก้าว

ตูม !!!!

เกิดเสียงอันดังที่ประตูหน้าบ้านที่ถูกเตะออก

ลี่ฉิงเฟิงก้าวเดินอย่างรุนแรง และทันใดนั้นที่เขาได้เห็นหลินซู่นอนอยูบ่ นพื้นทีเ่ ต็มไป

ด้วยเลือดใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

เมื่อราชันย์หมาป่าโกรธศพจะกองพะเนินเป็นพันๆไมล์ ไอสังหารที่รุนแรงอย่างยิง่ แผ่

ออกมาครอบคลุมไปทัว่ ทั้งบ้าน
 บทที่ 33 1000 ดาบและ 10000 เฉือน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"ที่รักคุณเป็นอะไรมั้ย?"

ร่ างกายของฉิงเฟิงเคลือ่ นไหวและมาอยูข่ ้างๆหลินซู่ในพริบตา ดวงตาของเขาเต็มไป

ความห่วงใยเป็นอย่างมากและเต็มไปด้วยความรู้สึกผิดโทษตัวเอง

แมงมุมพิษเป็นศัตรูของเขาและมาที่นเี่ พื่อฆ่าเขา แต่หลินซู่เป็นภรรยาของเขาซึ่งถูกลาก

เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แบบไม่มเี หตุผล

"ฉัน….."

เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงมาถึงแล้ว ใบหน้าที่มเี สน่ห์ของหลินซู่ปกคลุมไปด้วยความตื่นเต้น

แต่เมื่อเธอกัาลังจะพูด หัวของเธอเอียงและเธอก็เป็นลมหมดสติไป

เธอเพิ่งจะอยูใ่ นอาการตกใจกลัวและจากนั้นเธอก็ยังได้รับบาดเจ็บ แต่ทันใดนั้นเมื่อ

เห็นว่าฉิงเฟิงกลับมาแล้ว ทัาให้หัวใจเธอรู้สึกตื่นเต้นและทัาให้เธอเป็นลมหมดสติไป

"แมงมุมพิษ แกสมควรตาย"
เมื่อเห็นเลือดบนหน้าผากของหลินซู่ ฉิงเฟิงก็เริ่มแผ่รังสีไอสังหารที่แข็งแกร่ งออกมา

"โอ้ไม่ ราชันย์หมาป่ากลับมาแล้ว ฉันต้องหนีไป"

ใบหน้าของแมงมุมพิษเปลี่ยนไป เขาหันหลังกลับและวิง่ ออกไป

เดิมทีเขาต้องการที่จะฆ่าหลินซู่ก่อนที่ราชันย์หมาป่าจะกลับมา แต่เนือ่ งจากความคิด

หื่นกระหายที่มีต่อเธอมันทัาให้เขาเสียเวลามากเกินไป

ขณะที่ราชันย์หมาป่ากลับมาแมงมุมพิษก็ต้องหนี เขาไม่เคยคิดว่าเขาจะเป็นคนที่
ท้าทายราชันย์หมาป่าต่อหน้าได้

ฟุบ !

ร่ างกายของแมงมุมพิษขยับตัวและออกจากบ้านไปทันที หายไปในความมืด

"คิดว่าจะหนีได้หรือ ? วันนี้ แกต้องตาย !!"

ฉิงเฟิงวางหลินซู่ไว้บนโซฟา จากนั้นร่ างของเขาก็ขยับและออกไล่ล่าไปทันทีหลังจาก

ที่แมงมุมพิษได้หายตัวไป

เวลาเที่ยงคืน มันเป็นเวลากลางคืน ทุกที่มืดมิด

แมงมุมพิษรีบวิง่ หนีไปที่แม่น้ ัา เขาทิ้งเรือไว้บนแม่น้ ัา ถ้าเขาสามารถไปถึงได้เขาก็

คงจะปลอดภัย

เมื่อใกล้ข้ นึ ใกล้ข้ ึน เมื่อเขาเห็นแม่น้ ัาที่อยูไ่ ม่ไกล ความสุขปรากฏบนในหน้าของ

แมงมุมพิษ

ทันใดนั้น มีเงามาถึงด้านหน้าของเขาและขวางทางเขา แมงมุมพิษเงยหน้าขึ้นและ

ใบหน้าของเขาเปลีย่ นไปทันที
คนทีข่ วางทางของเขาไม่ใช่ใครอื่น เขาคือราชันย์หมาป่า

ความเร็วของราชันย์หมาป่าเร็วเกินไปทัาให้เขาสามารถทันแมงมุมพิษได้ภายในเวลา
สองสามนาที

"ราชันย์หมาป่า แกจะฆ่าฉันเหรอ?"

แมงมุมพิษหยุดและพูดด้วยใบหน้าที่มืดมด

"แมงมุมพิษขณะที่คุณตัดสินใจทีจ่ ะลอบสังหารหลินซู่ โชคชะตาของแกคือความตาย

ไปเรียบร้อยแล้ว"

ฉิงเฟิงกล่าวด้วยจริงจังด้วยความเยือกเย็น
นับตั้งแต่ที่เขากลับมายังเมืองทะเลตะวันออกจากทวีปหมาป่าเขามักจะซ่อนเจตนาฆ่า
ไว้ในใจเพราะต้องการมีชีวติ ที่เงียบสงบและไม่ต้องการที่จะฆ่าใครอีก

แต่ถึงแม้เขาจะอยากล้างมือ แต่บรรดาอริของเขาก็ไม่ปล่อยเขาไป พวกมันต้องการ

ลอบสังหารไม่เพียงแค่เขา แต่พวกมันยังต้องการที่จะลอบสังหารภรรยาของเขา
ด้วย ฉิงเฟิงโกรธมากจนเขาปรารถนาจะฆ่าล้างบางพวกมันให้หมดสิ้น

ในเมื่อเขาไม่สามารถมีชีวติ ที่เงียบสงบได้ งั้นเขาก็จะฆ่าตามใจปรารถนา

ถ้าพระเจ้าขวางทางเขาเขาก็จะฆ่าพระเจ้า พระขวาง ฆ่าพระ !

เขาต้องฆ่าจนกว่าทุกคนจะจดจัาสถานะของเขาได้ เขาต้องฆ่าจนกว่าเขาจะไม่มีศัตรูใน
โลกอีกต่อไป เขาต้องฆ่าจนกว่าทุกคนจะสัน่ กลัวลงไปอยูแ่ ทบเท้าของเขา

"เอาล่ะ พวกเขาพูดเสมอว่าราชันย์หมาป่าเป็นราชาอันดับหนึ่ง วันนี้ฉันได้สัมผัสกับ

ตัวเองแล้ว"
รู้วา่ เขาไม่สามารถหลบหนีได้ แมงมุมพิษยอมแพ้และก้าวไปข้างหน้าและเตรียมพร้อม
ที่จะสูต้ ายกับฉิงเฟิง

"แกไม่เจ๋งพอที่จะเป็นคู่ต่อสูข้ องฉัน"

ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างหนาวเย็น ตาของเขามองแมงมุมพิษเหมือนเขามองมด

"แกกล้าดูถูกฉัน !?"

แมงมุมพิษโกรธ ร่ างกายของเขาพุง่ ไปข้างหน้าและเท้าขวาของเขาเตะอย่างหนักหน่วง

ไปที่ท้องของฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างหนาวเย็น เท้าขวาของเขาเตะออกไปทันทีเหมือนฟ้าผ่า พุง่ ไปที่ขา

ของแมงมุมพิษทันที

เปรี้ยง !

ขาทั้งสองข้างปะทะกัน แมงมุมพิษกรีดร้องลัน่ เสียงดัง ขาของเขาหัก เขาครั่าครวญ

และล้มลงบนพื้นด้วยใบหน้าที่หวาดกลัว

เคลื่อนไหวครั้งเดียว แมงมุมพิษก็พา่ ยแพ้ไปแล้ว

ถ้าราชันย์เสือมาด้วย ฉิงเฟิงอาจจะกังวลเล็กน้อย

แต่แมงมุมพิษเป็นเพียงผู้ใต้บังคับบัญชาของราชันย์เสือ เขาเป็นมือปืนที่ดีทสี่ ุด แต่นับ

ตั้งแต่ที่แขนของเขาถูกฉิงเฟิงหัก และไม่สามารถใช้ปืนได้อีก เขาก็กลายเป็นเสือไม่มี
เขี้ยว

ฉิงเฟิงอารมณ์กาั ลังเดือดด้วยความโกรธหลังจากที่จัาได้วา่ แมงมุมพิษกัาลังจะทัาอะไร

กับหลินซู่ ชายคนนี้ต้องการที่จะทัาเรื่องสกปรกกับภรรยาของเขา! เขาต้องการตาย?
เขายังไม่เคยได้สัมผัสแตะต้องหลินซู่แม้แต่น้อย แต่แมงมุมพิษกล้าทีจ่ ะแตะต้องเธอ

เขาแส่หาทีต่ าย !

ฉิงเฟิงมาข้างหน้าแมงมุมพิษเขายกเท้าขวาของเขาและก้าวเหยียบไปทีเ่ ป้ากางเกงของ
แมงมุมพิษ

ปัง!

เสียงดังขึ้นและแมงมุมพิษก็เปิดปากร้องเสียงโหยหวน

เสียงครวญครางอย่างน่าอนาถ จนแม้แต่นกที่อยูต่ รงแม่น้ ัาก็ตกใจกลัวจนบินหนีไป

"ราชันย์หมาป่าแกโหดร้ายมาก แกทัาลายไข่ของข้า !!"

แมงมุมพิษคลุมเป้าของเขา ใบหน้าของเขาซีดและตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

ไข่เป็นสัญลักษณ์ของผู้ชาย เมื่อมันถูกทัาลายแล้วชายคนนั้นก็จะกลายเป็นขันที เขาจะ

ไม่สามารถเย่อกับผู้หญิงได้ตลอดชีวิต

การที่ทัาลายไข่ของผู้ชายนั้นเป็นการลงโทษที่ยิง่ ใหญ่ที่สุด

ใบหน้าของแมงมุมพิษซีด

"แกดูท่าทางเหมือนจะเกลียดแค้นฉันนะ"

"ราชันย์หมาป่า แกไม่ตายดีแน่ท่านราชันย์เสือผู้สูงส่ งจะไม่ปล่อยแกไป"

"โอ้ ฉันเกือบจะลืมเรื่องราชันย์เสือนีเ่ ลย บอกมา มันอยูท่ ี่ไหน?"

"อย่าคิดแม้แต่เรื่องนี้ แม้วา่ ฉันจะตายฉันจะไม่บอกแก"

"แมงมุมพิษ มีวิธีการทรมานในประเทศจีนที่เรียกว่าพันดาบหมื่นเฉือนแกต้องการที่จะ
ลองมันไหม"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างหนาวเย็นดึงมีดออกจากอ้อมแขนและเดินไปข้างหน้า

เมื่อเป็นศัตรูของเขา เขาจะโหดร้ายเสมอ ในทวีปหมาป่าไม่มใี ครสามารถทนทรมาน

ได้ ในที่สุดเขาก็จะได้รับข้อมูลทั้งหมดทีเ่ ขาต้องการ

เมื่อเห็นมีดสีดัาในมือของฉิงเฟิง ใบหน้าของแมงมุมพิษเปลีย่ นไป เขารู้ว า่ มีดนี้เรียกว่า

“มีดพรากชีวิต” มีคนจัานวนมากที่เสียชีวิตเพราะมีดเล่มนี้

เขาไม่อยากตายและเขาไม่ต้องการที่จะทนต่อการถูกเฉือนเป็น 1,000 ครั้งมาก

"ราชันย์หมาป่าถ้าฉันบอกแกว่าราชันย์เสืออยูท่ ี่ไหน แกช่วยปล่อยฉันไปได้ไหม?"

"ไม่ ถ้าแกบอกฉันว่าราชันย์เสืออยูท่ ี่ไหน ฉันสามารถทัาให้ศพแกสมบูรณ์ได้"

"ฮึ่ม ! ถ้ายังไงฉันก็ต้องตาย ฉันจะบอกแกทัาไม ?"

"โอ้ งั้นฉันจะให้แกได้ลิ้มรส 1000 เฉือน"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างเย็นชา เขาเอามีดคมและแทงมันเข้าไปในแขนของแมงมุมพิษและตัด

ชิ้นเนื้อออกทีละส่ วน

อ๊า ...

แมงมุมพิษครั่าครวญออกมาใบหน้าของเขาขาวซีดและเลือดไหลไม่หยุด

1 เฉือน 2 เฉือน 3 เฉือน ... ...

เมื่อฉิงเฟิงเฉือนถึงครั้งที่ 20 แมงมุมพิษก็ไม่สามารถทนมันได้อกี ต่อไป เขากล่าวด้วย
ความหวาดกลัวว่า "ราชันย์ ! ได้โปรด ฆ่าข้าเถิด !!!"

"มันเป็นเรื่องง่าย ถ้าแกต้องการจะตาย แต่บอกฉันว่าราชันย์เสืออยูท่ ี่ไหนมิฉะนั้นฉัน

จะไม่ยอมให้แกตายแม้วา่ แกจะต้องการจะตายก็ตาม"

ใบหน้าของฉิงเฟิงหนาวเย็นขณะทีเ่ ช็ดเลือดออกจากมีด

"เขาอยูท่ ี่ถนนเทียนยางในชั้นใต้ดินร้างในซันไชน์เอสเตท"

แมงมุมพิษไม่สามารถทนความเจ็บปวดแบบนี้ได้อีกต่อไปและเปิดเผยตัาแหน่งที่ต้ังที่
ราชันย์เสือหลบซ่อนอยูใ่ นที่สุด

"อืม.... งั้นแกก็ไปตายได้แล้ว"

ฉิงเฟิงหยิบมีดและเขาเตรียมทีจ่ ะปลิดชีวิตแมงมุมพิษก็มเี สียงคมชัดดังขึ้น

"ท่านราชันย์หมาป่าผู้สูงสุด กรุณาหยุดมือก่อน"

มีเสียงดังออกมาและจากนั้นได้มีวยั รุ่นสองคนที่สวมชุดสีดัาเดินออกมาจากความมืด

วัยรุ่นสองคนนี้เป็นผู้ชายหนึ่งและผู้หญิงคนหนึ่ง ชายหนุ่มหล่อเหลาและผู้หญิงเป็น
สาวสวย

คนทีเ่ พิ่งพูดเมื่อกี้กค็ อื ผู้หญิง เธออายุประมาณ 25-26 ปีและใบหน้าของเธอมี

เสน่ห์ เธอมีร่างกายที่ผอมเพรียวและมีแสงออร่ าทีเ่ ต็มไปด้วยพลัง
 บทที่ 34 สังหารเป็นอาหารปลา !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"พวกนายเป็นใครมาหยุดฉัน?" ฉิิงเฟิิงขมวดคิ้วและถามอย่างเย็นชา เขาแน่ใจว่าเขา

ไม่เคยพบหญิงสาวสวยคนนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าเธอรู้จักเขา

ว่ากันตามตรง ผู้หญิงค่อนข้างสวยทีเดียว เธอมีใบหน้าที่สดใสจมูกแหลมผิวกระจ่าง

ใสสุขภาพดีและรูปร่ างของเธอสูง เธอเหมือนเสือดาวเซ็กซี่ กล้ามเนื้อกระชับและไม่มี
ไขมันส่ วนเกินบนร่ างกายของเธอ เห็นได้ชัดว่านีเ่ ป็นผลมาจากการออกกำาลังกายมา
เป็นเวลานาน

"ฉันขอแนะนำาตัวเอง ชื่อของฉันคือ ผีเสื้อแดงยิป (Red Butterfly Yip)

ฉันมาจากตระกูลเขี้ยวมังกร ฉันเคยเห็นรูปของคุณมาก่อน" ผู้หญิงสวยยิม้ เบาๆ

"ตระกูลเขี้ยวมังกร ?" ฉิิงเฟิิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและรู้สึกประหลาดใจ

เขารู้จักตระกูลเขี้ยวมังกร มันเป็นกองกำาลังพิเศษของหัวเซีย่ และเป็นหนึ่งในหน่วยงาน

พิเศษเหล่านั้น สมาชิกทุกคนของตระกูลเขี้ยวมังกรเป็นกลุ่มคนที่มีพละกำาลังผิดมนุษยย
เมื่อตอนที่ฉิงเฟิงอยูใ่ นทวีปหมาป่าเขาได้พบสมาชิกของตระกูลเขี้ยวมังกรครั้งหนึง่ เข
าได้เห็นสมาชิกคนหนึ่งฆ่าเสือด้วยหมัดเดียว มันเปรียบได้กบั วีรบุรุษที่เล่าขานใน
ตำานาน

งานหลักของพวกเขาคือการปกป้องประเทศ ปกป้องรัฐมนตรีและป้องกันการรุกราน
ของกองกำาลังต่างชาติ

หัวหน้าของตระกูลเขี้ยวมังกร คือ ราชันย์มังกรเขาเป็นราชาแห่งทวีปมังกรซึ่งเป็น

บุคคลที่มีอำานาจมากที่สดุ ในบรรดาประเทศต่างๆในทวีปนี้

แน่นอนว่าราชันยยมงั กรยังเป็นปริศนาลึกลับที่สุดในบรรดาจักรพรรดิ์ท้ัง 7 อีกด้วย ไม่

เคยมีใครได้เห็นการกระทำาของเขา ว่ากันว่าทุกคนทีเ่ คยได้เห็นการต่อสู้ของเขาตายไป
หมดแล้ว

ตระกูลเขี้ยวมังกรประกอบไปด้วยสมาชิก 10 คน ฉิิงเฟิิงรู้จักสมาชิกทั้ง 10 คน แต่

เขาไม่เคยรู้จักผีเสื้อแดงยิปคนนี้

เห็นได้ชัดว่าผีเสื้อแดงยิปไม่ได้เป็นสมาชิกหลักของตระกูลเขี้ยวมังกร เธอน่าจะเป็น
สมาชิกฝ่่ายนอก

ตระกูลเขี้ยวมังกรมีสมาชิกสำารองในทุกเมืองและแน่นอนหญิงงามคนนี้เป็นสมาชิก
สำารองจากเมืองทะเลตะวันออกอย่างชัดเจน

"คุณยิป ผมต้องฆ่าแมงมุมพิษ" ฉิิงเฟิิงขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา

แมงมุมพิษกล้าที่จะลอบสังหารภรรยาของเขา เขาถูกตัดสินประหารชีวติ โดยเขาไป

เรียบร้อย แม้วา่ ตระกูลเขี้ยวมังกรจะพยายามหยุดยั้งเขา แต่เขาก็ยังต้องฆ่ามัน
"ราชันย์หมาป่าแม้วา่ คุณจะเป็นราชาแห่งทวีปหมาป่าแต่ที่นคี่ ือหัวเซีย่ คุณไม่สามารถ
ทำาตามใจได้ที่นี่" ชายหนุ่มที่หล่อเหลาที่อยูข่ ้างๆผีเสื้อแดงยิปขมวดคิว้ และพูดอย่าง
เย็นชา

ต้องรู้วา่ ตระกูลเขี้ยวมังกรคือการดำารงอยูท่ ี่ของกลุ่มคนทรงพลังที่สุดในหัวเซีย่ พวก

เขาขึ้นตรงต่อประธานาธิบดี แม้จะเป็นนายกเทศมนตรีหรือผู้บัญชาการทหารได้เห็น
พวกเขา แต่กต็ ้องปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความเคารพ

แต่ตอนนี้เมื่อราชันยยหมาป่าพบพวกเขาเขาไม่เพียงมองเฉยๆ แต่ดเู หมือนจะไม่ค่อย

ใส่ ใจ ทำาให้คนหนุ่มที่เย่อหยิง่ และภาคภูมิใจคนนี้ไม่พอใจมาก

"นายเป็นใคร ฉันรู้จักนาย?" ฉิิงเฟิิงมองไปที่ชายหนุ่มที่หล่อเหลาแบบไม่มีความสุข

"ฉันชื่อหวังเฮา ฉันเป็นรองหัวหน้าของกลุ่มตระกูลเขี้ยวมังกรในเมืองทะเลตะวันออก
ฉันสัง่ ให้คณ ุ ปล่อยแมงมุมพิษให้แก่เรา เขาเป็นคนของราชันยยเสือ เราจำาเป็นต้องสอบ
ปากคำาตัวเขาเอง" หน้าของหวังเฮาเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและพูดราวกับว่าเขา
กำาลังสัง่ ผู้อยูใ่ ต้บังคับบัญชา

"นายเป็นใครมาสัง่ ฉัน? แม้แต่เจ้านายของนายราชันยยมังกรยังไม่กล้าจะพูดกับฉัน

แบบนี้เลย" ฉิิงเฟิิงยิม้ อย่างเย็นชาดวงตาของเขาเย็นยะเยือก

"ราชันย์หมาป่าที่นี่คือหัวเซี่ยไม่ใช่ทวีปหมาป่า ถ้าคุณเป็นเสือคุณควรหมอบลง ถ้าคุณ

เป็นมังกรก็เงยขึ้น ที่หัวเซี่ยนีพ่ วกเราตระกูลเขี้ยวมังกรพูดกันแบบนี้ " หวังเฮากล่าว
ด้วยความภาคภูมิใจ เขาไม่เคารพราชันยยหมาป่าเลยสักนิด

ใช่ ราชันยยหมาป่าเป็นราชาแห่งทวีปหมาป่าและเป็นที่รู้จักในฐานะคนทีแ่ ข็งแกร่ งที่สุด

ในโลก แต่ท้ังหมดมันเป็นตำานานของโลกใต้ดิน ในฐานะสมาชิกคนหนึง่ ของตระกูล
เขี้ยวหมาป่าเขาไม่เชื่อ
เราต้องรู้ก่อนว่า มีจักรพรรดิ 7 คนบนโลก ทุกคนก็อยากเป็นคนที่แข็งแกร่ ง
ที่สุด ทำาไมราชันยยหมาป่าถึงได้เป็นราชันยยอันดับหนึ่งของโลก?

หวังเฮาไม่เชื่อ ในหัวใจของเขา ผู้นำาของเขา ราชันยยมังกรควรจะเป็นอันดับหนึ่ง

ดังนั้นเมื่อเขาเห็นราชันยยหมาป่า เขาจึงทำาตัวมีปัญหา เขาต้องการลดความสำาคัญของ

ราชันยยหมาป่าลง

แต่หวังเฮาเลือกต่อกรผิดคน ราชันยยหมาป่าคือใคร? เขาเป็นจักรพรรดิ์ ศักดิ์ศรีของ

ราชาไม่อาจยุแหย่ได้

บรรดาผู้ที่ยัว่ ยุราชาต้องเผชิญกับผลที่ตามมา "หวังเฮา ถ้าฉันไม่ยอมแมงมุมพิษให้

ละ?"

"ราชันย์หมาป่าถ้าคุณไม่ยอมมอบแมงมุมพิษ ฉันจะจับกุมคุณ"

"จริงดิ ? งั้นฉันจะฆ่าแมงมุมพิษซะตอนนี้เลย ฉันก็อยากรู้วา่ นายเร็วกว่าหรือเป็นมีด

ของฉันทีเ่ ร็วกว่า" ฉิิงเฟิิงยิม้ อย่างเย็นชาและเฉือนชิ้นเล็กๆตามคอของแมงมุมพิษด้วย
มีดของเขา

"ราชันยยหมาป่า คุณกล้า?" การแสดงออกของหวังเฮาเปลี่ยนไป เขาเร่ งไปหาแมงมุม

พิษ

เขาได้รับคำาสัง่ จากอาวุโสเพื่อจับเป็นแมงมุมพิษและเพือ่ สอบถามถึงที่อยูข่ องราชันยย

เสือ

แต่ตอนนี้ราชันยยหมาป่าต้องการฆ่าแมงมุมพิษหวังเฮาจำาเป็นต้องช่วยชีวิตเขา

ฉิึ่บ ! ~
มีดเคลื่อนไปอย่างเร็วดัง่ ฟ้าผ่าไปทีค่ อของแมงมุมพิษ เลือดสดๆร้อนๆทะลักออกมา

ทะลัก ~

แมงมุมพิษจับลำาคอของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ แต่สุดท้ายเขาก็

ล้มลงกับพื้นและสูดอากาศหายใจครั้งสุดท้ายของชีวิต

"รวดเร็วอะไรแบบนี้..." หวังเฮาตกใจมาก ความเร็วของราชันยยหมาป่าเร็วเกินไป เข

าเพิ่งเริ่มขยับเมื่อมีดเฉือนคอของแมงมุมพิษไปแล้ว เขาไม่มีเวลาตอบสนอง

แต่เมื่อเขาตระหนักได้วา่ ราชันยยหมาป่าได้ฆ่าแมงมุมพิษไปแล้ว เขาจะไม่สามารถ

ทำางานให้เสร็จได้ หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ

"ราชันย์หมาป่าคุณกล้าท้าทายคำาสัง่ ของตระกูลเขี้ยวมังกร?" หวังเฮาจ้องมองที่ฉงิ เฟิ

งด้วยความมืดมด

ฉิิงเฟิิงไม่ได้มองเขา เขาจ้องที่ร่างของแมงมุมพิษ

เขารู้วา่ เขาไม่สามารถปล่อยร่ างของแมงมุมพิษไว้ที่นไี่ ด้ เนือ่ งจากจะมีปัญหาหากใคร

ค้นพบมัน

"เอาไปเป็นอาหารปลาก็แล้วกัน"

ฉิิงเฟิิงเตะร่ างของแมงมุมพิษลงไปในแม่น้ ำา นำ้าในแม่น้ ำาครอบคลุมร่ างกายของแมงมุม

พิษทันทีและปลาในแม่น้ ำาเริ่มตอดร่ างกายของเขา

ฆ่าและทิ้งเป็นอาหารปลา ราชันยยหมาป่าเป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ

ท่าทางของผีเสื้อแดงยิปแปรปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอตกใจมาก

"ราชันย์หมาป่าคุณกล้าท้าทายคำาสัง่ ของฉันได้อย่างไร?"
เมื่อเขาเห็นว่าฉิงเฟิงไม่สนใจเขา ใบหน้าของหวังเฮาก็จืดชืด

ฮ่าหย !

หวังเฮาร้องตะโกนด้วยความโกรธและเหวีย่ งหมัดไปที่ศีรษะของฉิงเฟิงเขาต้องการที่
จะสัง่ สอนฉิงเฟิงที่หยิง่ ยโส

"หาที่ตาย !"

ใบหน้าของฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความโกรธ มือขวาของเขายื่นออกมาอย่างรวดเร็วและจับ
ยึดหมัดของหวังเฮาไว้ เขาดึงหวังเฮามาด้านหน้าเขา

ฟิึ่บ!

มือซ้ายของฉิงเฟิงกลายเป็นกรงเล็บและกางออกไปด้วยความเร็วดั ง่ สายฟ้า เขาจับคอ

ของหวังเฮา หน้าของหวังฮาวเปลี่ยนเป็นสีแดงและเขาหายใจไม่ออก

"แข็งแกร่ งอะไรเช่นนี้" หวังเฮาตะลึง

ความแข็งแกร่ งของราชันยยหมาป่าอยูเ่ หนือจินตนาการของเขา เขาไม่เคยเจอใครที่

แข็งแกร่ งขนาดนี้ บางทีอาจจะมีเพียงผู้นำาของเขาราชันยยมังกรเท่านั้นที่สามารถต่อกร
กับฉิงเฟิงได้

"เชื่อหรือไม่วา่ ฉันจะฆ่านาย"

ฉิิงเฟิิงยิม้ อย่างหนาวเย็น ร่ างกายของเขาได้แสดงเจตนารมณยในการฆ่าที่รุนแรง เขา

เป็นเหมือนพระเจ้าแห่งความตายที่มาจากนรก

นับตั้งแต่ที่เขาเห็นหลินซู่ได้รับบาดเจ็บ ความตั้งใจและเจตนาสังหารในตัวเขาได้รับ
การปลุกให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง
เขาจะฆ่าทุกคนที่ขวางทางเขา

เมื่อราชันยยหมาป่าโกรธเกรี้ยวจะมีศพกองเป็นพันๆ ราชันยยหมาป่าอาละวาดแผ่นดินนี้
จะถูกปกคลุมไปด้วยเลือด

"ไม่นะราชา !"

การแสดงออกของผีเสื้อแดงยิปเปลี่ยนไป เธอรีบพูดอย่างรวดเร็ว เธอกลัวว่าถ้าเธอพูด

ช้าเกินไปราชันยยหมาป่าจะฆ่าหวังเฮาทันที

หนึง่ ต้องรู้วา่ ตัวตนของหวังเฮาไม่ใช่ธรรมดา เขาไม่สามารถถูกฆ่าได้ไม่ง้นั จะมีปัญหา

ตามมามากมาย

"บอกเหตุผลดีๆที่จะไว้ชีวติ เขา"

ฉิิงเฟิิงมองไปที่ผเี สื้อแดงยิปและพูดอย่างเย็นชา เสียงของเขาปราศจากอารมณย

ในขณะนี้เจตนาฆ่าภายในร่ างกายของเขาได้รับการปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มที่

หมาป่ากระหายเลือดกลับมาแล้ว

"ราชันยยหมาป่านีเ่ ป็นความผิดของพวกเราเอง พวกเราขออภัยต่อคุณ"

"ไม่มีประโยชนยที่จะขอโทษ"

"ราชา, หัวเซี่ยเป็นสังคมสมัยใหม่การฆ่าคนเป็นเรื่องผิดกฎหมาย"

"เธอก็กล้าที่จะข่มขู่ฉัน?" ฉิิงเฟิิงหรี่ตาของเขาและดวงตาของเขาก็เย็นลง
การจ้องมองทีเ่ ยือกเย็นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า มันส่ งผลให้กระดูกสันหลังของผีเสื้อแดง
ยิปหนาวสัน่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าถ้าคำาตอบของเธอไม่เป็นที่พอใจเขา หวังเฮาจะต้อง
ตายแน่ๆ

หวังเฮาไม่สามารถตายได้และเธอก็ไม่สามารถทำาให้ราชันยยหมาป่าโกรธได้ เธอ
พยายามที่จะคิดแก้ปัญหา
 บทที่ 35 หญิงสาวผู้มีเสน่ห์

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

“ไม่ ! ฉันไม่กล้า!”ฉันจะกล้ายัว่ ยุราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ งได้อย่างไร ตำารวจจะทำำาให้คุณุณ

เดออดร้อนเพราะคุณุณฆ่าแมงมุมพษษ ฉันจะไปพูดคุณุยกับตำารวจให้และบอกพวกเขาว่าไม่
ต้องสอบสวนเรอ่องนี้อีกต่อไป " ใบหน้าของผีเสอ้อแดงยษปซีดลงเธอพูดอย่างช้าๆ

เมื่อเห็นใบหน้าของราชันย์หมาป่ามืดครึ้ม ผีเสื้อแดงยิปพูดอย่างระมัดระวัง

"ทำ่านราชันย์ ถ้าคุณุณปล่อยหวังเฮาไป เราสามารถให้คุณวามช่วยเหลออทำี่จำาเปนนแก่คุณุณได้

ในเมอองทำะเลตะวันออก อย่างเช่นเราสามารถปกป้องหลษนซู่ให้คุณณ ุ ได้"

เพออ่ ให้ราชันย์หมาป่าปล่อยหวังเฮาไปผีเสอ้อแดงยษปได้สัญญาว่าจะให้คุณนจากตระกูล
เขี้ยวมังกรปกป้องหลษนซู่

เปนนทำี่ชัดเจนว่าตระกูลเขี้ยวมังกรมีแผนกพษเศษทำี่ดูแลรับผษดชอบคุณุม้ คุณรองผู้บรษหาร
ระดับสูงเทำ่านั้น ผีเสอ้อแดงยษปจะต้องปกป้องหลษนซู่ดัง่ เช่นผูม้ ีอำานาจระดับสูง

นี่เปนนเรอ่องทำี่น่าสนใจ
"เอาล่ะ ฉันจะปล่อยให้เขาไปคุณรั้งเดียว จะไม่มีคุณรั้งต่อไป"

ฉษงเฟษงยษม้ อย่างเยนนชา เขาสะบัดมออขวาของเขาและโยนหวังเฮาออกไปไกล 7-8

เมตร เขาล้มลงกับพอ้นอย่างหนัก การร่ วงทำี่รุนแรงนี้ทำำาให้เขาดาวและมอนอย่างมาก

เขาพษจารณาดูแล้วการปล่อยหวังเฮาไปเปนนเรอ่องดีกว่า ประการแรกนีคุณ่ ออหัวเซี่ย ตำารวจ

ยังคุณงมีอำานาจมาก ประการทำี่สองเขาไม่ได้มีขอ้ บาดหมางใดๆกับคุณรับตระกูลเขี้ยว
มังกร เมอ่อเขาฆ่าหวังเฮาแล้วจะต้องมีข้อบาดหมางกันโดยไม่มขี ้อยุตษใดๆ นีไ่ ม่จำาเปนน
อย่างยษง่ ประการทำี่สามนีเ่ ปนนเหตุผลทำี่สำาคุณัญทำี่สุดเขา เขาไม่สามารถตษดตามหลษนซู่ได้
ทำุกช่วงเวลาของวัน ตระกูลเขี้ยวมังกรมีเบอ้อหลังทำี่ดีและพวกเขาทำั้งหมดทำรงพลัง

ถ้าพวกเขาให้การปกป้องหลษนซู่จะช่วยเพษ่มคุณวามปลอดภัยของเธอมากขอ้น

เมอ่อรวมสามเหตุผลข้างต้นแล้วเขากนตัดสษนใจทำี่จะปล่อยให้หวังเฮาไป

"ขอบคุณุณทำ่านราชันย์, คุณุณรู้หรออไม่วา่ ราชันย์เสอออยูทำ่ ี่ไหน?"

ใบหน้าผีเสอ้อแดงยษปกลายเปนนซีดขาว เธอถามด้วยเสียงทำี่เงียบสงบ

ราชันย์เสออเปนนศัตรูของตระกูลเขี้ยวมังกร ปีก่อนเมอ่อตระกูลเขี้ยวมังกรกำาลังทำำาภารกษจ
ในทำวีปเสออพวกเขาถูกโจมตีโดยราชันย์เสออ ราชันย์เสออหักขารองหัวหน้าของตระกูล
เขี้ยวมังกรและตอนนี้เขายังต้องเดษนด้วยไม้เทำ้า

ตระกูลเขี้ยวมังกรต้องแก้แคุณ้น

ก่อนหน้านี้เมออ่ ราชันย์เสออซ่อนตัวอยูใ่ นทำวีปเสออพวกเขาพยายามฆ่าเขาสองคุณรั้งแต่พวก

เขากนไม่ประสบคุณวามสำาเรนจ ตอนนี้ราชันย์เสออได้เดษนทำางมายังหัวเซี่ย พวกเขากนอยาก
จะกำาจัดเขาและแก้แคุณ้นให้รองหัวหน้าของพวกเขา
เขี้ยวมังกรเปนนทำีมสู้รบทำี่แขนงแกร่ งทำี่สุดในหัวเซีย่ ในบางแง่มุมพวกเขาเปนนตัวแทำน
ของลูกหลานในหัวเซีย่

ใคุณรกนตามทำี่กล้ายัว่ ยุชอ่อเสียงของหัวเซี่ย ไม่วา่ พวกมันจะอยูไ่ กลแคุณ่ไหนพวกมันจะต้อง

ถูกกำาจัด!

ราชันย์เสือนั้นอยูใ่ นรายชอ่อต้องฆ่าของตระกูลเขี้ยวมังกรไปแล้ว

“แมงมุมพษษบอกว่าราชาเสอออยูทำ่ ี่ถนนเทำียนยางในชั้นใต้ดษนรกร้างของบรษษัทำซันไชน์เอ
สเตทำ”

ฉิงเฟิงเอามีดออกและพูดเบา ๆ

"ราชันย์หมาป่า, ราชันย์เสือกำาลังจะลอบสังหารคุณุณ คุณุณจะไม่จัดการเขาหรออ?"

ผีเสอ้อสีแดงยษปกลอกตาและพูดขอ้นมา

"สาวน้อย เธอต้องการยอมมออฉันฆ่าราชันย์เสออ?"

"ฉันจะกล้ายอมมออราชันย์หมาป่าผู้สูงส่ งได้อย่างไร?"

"สาวน้อย ฉันจะฆ่าราชันย์เสออแน่นอน แต่ไม่ใช่ตอนนี้"

"ราชันย์หมาป่า เขาอยูใ่ นห้องใต้ดษน คุณุณกลัวไหม?"

"สาวน้อย อย่ามาเล่นจษตวษทำยากับฉัน มันไม่ได้ผลกับฉัน ฉันสามารถบอกได้แคุณ่วา่ ถ้า

ราชันย์เสอออยูใ่ นห้องใต้ดษนจรษงๆ เขาต้องหนีไปนานแล้ว"

ฉิงเฟิงยษม้ เบาๆหันกลับและเดษนกลับไปทำี่ Noble Palace

มันใช้เวลาไม่นานก่อนทำีเ่ ขาจะหายตัวไปในคุณวามมอด
เขาต้องการทำี่จะฆ่าราชันย์เสออ แต่ราชันย์เสออไม่เพียงแคุณ่มคุณี วามแขนงแกร่ ง แต่บุคุณลษกของ
เขาเปนนทำี่น่าสงสัยมากและเปนนคุณนเจ้าเล่ห์มาก เมอ่อเขาบอกแมงมุมพษษให้ฆ่าหลษนซู่
บางทำีเขาอาจจะย้ายทำีอ่ ยูไ่ ปแล้ว

แม้วา่ เขาจะไปทำี่ห้องใต้ดษนทำีร่ าชันย์เสออกบดาน แต่กไน ม่มีทำางเจอราชันย์เสออ นีคุณ่ ออ

สัญชาตญาณของราชันย์หมาป่า

"หัวหน้าเราจะทำำายังไงดี ?"

เขาเฝ้าดูฉษงเฟษงหายไปในคุณวามมอด ใบหน้าของหวังเฮาซีดลงขณะทำีเ่ ขาเดษนเข้าไปหาผี

เสอ้อแดงยษปและกล่าวถาม

มีสมาชษก 30 คุณนในตระกูลเขี้ยวมังกรในเมอองทำะเลตะวันออก ผีเสอ้อสีแดงยษปเปนนผู้นำา

และหวังเฮาเปนนผู้ช่วย

"รวบรวมคุณนของเรา เราต้องไปทำี่ช้ันใต้ดษนทำี่ราชันย์เสออกบดาน, ฉันไม่เชอ่อว่าราชันย์

เสออจะหนีไปแล้ว"

ผีเสอ้อสีแดงยษปโบกมออของเธอและพูดอย่างมีเสน่ห์

"คุณรับหัวหน้า"

หวังเฮากล่าวตอบ แล้วหยษบโทำรศัพทำ์ออกมาทำันทำีเพอ่อตษดต่อกับผู้ใต้บังคุณับบัญชาเพอ่อไป
จับราชันย์เสออป

... ...
หลังจากฉษงเฟษงออกจากรษมแม่น้ ำา เขาวษง่ อย่างรวดเรนว กลับมาบ้านหลังทำี่ 13 หลังจาก
ผ่านไปหนอง่ นาทำี

ภายในห้อง
ใบหน้าของหลษนซู่เปนนสีขาวซีดและเธอนอนบนเตียงอย่างงดงาม

ฉิงเฟิงหาแอลกอฮอล์, ผ้าพันแผล, ยา เขาเชนดเลออดออกจากใบหน้าของหลษนซู่ก่อน

แล้วจองล้างแผลด้วยแอลกอฮอล์แล้วเขากนใส่ ยาและพันผ้าพันแผล

เมอ่อมองไปทำี่หลษนซู่ทำี่พนั แผลเหมออนกับมัมมี่หัวใจของฉษงเฟษงกนเจนบปวด

เขารู้วา่ ผู้หญษงคุณนนี้ได้รับบาดเจนบเพราะเขา

"อ๊า อย่ามาใกล้นะ ! อย่าเข้ามา !"

จู่ๆหลินซู่ก็กรีดร้องเสียงดังดวงตาของเธอเตนมไปด้วยคุณวามหวาดกลัว

ในขณะทำี่เธอหมดสตษเธอกำาลังฝันร้าย

"ทำี่รักนี่ผมเอง อย่ากลัว"

เขารู้สอกโทำษตัวเองและรู้สอกคุณวามเจนบปวดเตนมไปในแววตาของฉษงเฟษง เขากอดร่ างกาย

ของหลษนซู่ไว้แน่น

หลินซู่เคุณยเปนนคุณนทำี่น่าภาคุณภูมษใจในตัวเอง แต่ตอนนี้กลับกลายมาเปนนบาดเจนบแบบนี้

ไอ้แมงมุมพษษ แม้วา่ ฉันจะตัดร่ างของแกเปนนชษ้น 10000 ชษ้น แต่กยน งั ไม่ทำำาให้คุณวาม

โกรธของฉันน้อยลงเลย เขาต้องการจะฆ่า เขารู้สอกไม่ดี

“อืมมมมม, ทำี่รัก, เปนนคุณุณจรษงๆ?, ฉันคุณษดว่าฉันจะไม่ได้เหนนคุณุณอีกคุณรั้งเสียแล้ว"

หลษนซู่เปษดตาของเธอและเหนนฉษงเฟษงยูข่ ้างๆเธอ เธอจองเรษ่มร้องไห้ทำันทำี

เมอ่อตอนทำี่แมงมุมพษษปรากฏตัว เธอกลัว ตกใจและหมดหนทำาง

แม้วา่ หลษนซู่จะเปนนราชษนแี ห่งโลกธุรกษจและสามารถทำำาธุรกษจได้ดีเปนนอย่างมากแต่เธอกน
ยังเปนนแคุณ่ผู้หญษงตัวน้อยๆ เมอ่อต้องเผชษญหน้ากับนักฆ่าเหล่านี้ แน่นอนว่าเธอต้องกลัว

ถ้าฉษงเฟษงปรากฏตัวขอ้นช้ากว่านี้ เธอกนจะฆ่าตัวตาย

"ทำี่รัก ฉันขอโทำษ ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ปล่อยให้คุณณ

ุ ได้รับบาดเจนบอีกต่อไป"

ฉิงเฟิงกอดหลษนซู่และกล่าวด้วยคุณวามมุ่งมัน่

เขาเปนนราชันย์หมาป่าทำี่ไม่เคุณยขอโทำษใคุณร นีเ่ ปนนคุณรั้งแรกทำี่เขาขอโทำษผู้หญษงคุณนหนอ่ง

และเปนนภรรยาของเขา

เขารู้วา่ แมงมุมพษษมาลอบสังหารหลษนซู่กเน พราะเขา เขาเปนนคุณนทำีทำ่ ำาให้เกษดเรอ่องเลวร้าย

กับผู้หญษงคุณนนี้

"อืมมม"

หลินซู่ฮึดฮัดหน้าเธอแดงเลนกน้อย เธอไม่เคุณยถูกผู้ชายกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

ซู่ซู่นอ้ ย....นีเ่ ปนนคุณรั้งแรกทำี่เธอถูกใคุณรคุณนนองกอด เธอคุณษดกับตัวเอง

แต่การทำี่ถูกชายคุณนนี้กอดเอาไว้กลับทำำาให้หลษนซู่รู้สอกปลอดภัย มันเหมออนกับว่าเธอได้
กลับไปสู่อ้อมแขนทำี่อบอุ่นของแม่เธอ

โครก!

ทำ้องของหลษนซู่มีเสียงดังขอ้น เธอรู้สอกหษวมาก นี่ทำำาให้เธอรู้สอกเคุณอะเขษน

"ภรรยา, พักสักหน่อยนะ, เดี๋ยวฉันไปทำำาซุปมาให้"

หลังจากได้ยษนเสียงทำ้องร้องของหลษนซู่เขากนรู้วา่ หลษนซู่หษวแล้ว
เขาวางหลษนซู่ลงบนเตียงอย่างระมัดระวังและเขากนหันกลับไป

เขาเดษนเข้าไปในห้องคุณรัว มันไม่มีอาหาร เมอ่อเขาเปษดตูเ้ ยนนกนไม่มีอาหารอีก นีทำ่ ำาให้เขา

หงุดหงษดมาก

หลินซู่ได้รับบาดเจนบและจำาเปนนต้องฟอ้ นฟูเลออดและร่ างกายของเธอ แต่ในคุณรัวไม่มอี า

หารใดๆเลย ดังนั้นเปนนธรรมดาทำีเ่ ขาจะไม่สามารถปรุงอาหารอะไรได้

นอกจากนี้กคุณน ออ ตอนนี้เทำี่ยงคุณอนแล้ว, ร้านคุณ้าทำั้งหมดได้ปษดหมดแล้วเขาไม่สามารถไป

ซอ้ออาหารที่ไหนได้

"เอาเถอะ ฉันจะลองไปขอยอมเพออ่ นบ้านดู"

ฉิงเฟิงปษดประตูและเดษนไปทำางบ้านหมายเลข 14

สามนาทำีต่อมาฉษงเฟษงมาถองบ้านหมายเลข 14 แม้วา่ จะเปนนเวลาเทำี่ยงคุณอนแล้ว แต่ยังคุณงมี

แสงในบ้านอยู่ เหนนได้ชัดว่าคุณนในบ้านยังไม่นอน

ก๊อกๆๆ ~

ฉิงเฟิงเคุณาะประตูสามคุณรั้ง ปรากฏหญษงงามเซนกซี่ทำี่แต่งหน้าบางๆและใส่ ชดุ นอนเดษน

ออกมา

ใบหน้าของผู้หญษงคุณนนี้แสนจะมีเสน่ห์ มุมรษมฝีปากสีแดงของเธอเชษดขอ้นเลนกน้อยฟันสี
ขาวเปนนประกาย ขนตาของเธอเรียวยาวเปนนแพ มันน่าหลงใหลเปนนอย่างยษง่ นี่ทำำาให้ทำุก
คุณนหลงใหลไปกับเธอ

ร่ างกายของเธอเพรียวบาง เตนมไปด้วยเสน่ห์และคุณวามสง่างาม และเมอ่อเธอมีรอยยษม้ กน

เหมออนเธอหอบเอาอากาศทำี่เสน่ห์ตษดมาด้วย
ในเวลานี้เธอสวมเพียงชุดนอนลูกไม้สีดำาทำี่เบาบาง ทำำาให้ร่างกายทำี่สวยงามและสง่างาม
ของเธอปรากฏตัวขอ้นในดวงตาของฉษงเฟษง ซอ่งดองดูดใจเขาเปนนอย่างมาก และเธอโคุณตร
เซนกซี่ !
 บทที่ 36 เธอคือหลิว รูหยัน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"พ่อหนุ่มน้อย คุณเป็นใคร คุณต้องการอะไรหรือ?"

หญิงสาวคนนี้ยมิ้ อย่างยัว่ ยวน เธอเป็นเหมือนดอกกุหลาบที่บานเต็มที่ - ละเอียดอ่อน,

ร้อนแรงและมีกลิ่นหอม เธอเป็นผู้หญิงที่มเี สน่ห์มาก

รอยยิม้ ของเธอสวยบาดใจและทำาให้ทุกอย่างดูหม่นหมองเมือ่ เอาไปเปรียบกับรอยยิม้

ของเธอ

เธอเป็นดัง่ กับหญิงงามโบราณที่สามารถทำาลายทั้งประเทศให้ยอ่ ยยับและนำาภัยัยพิบัติไป

ยังคนที่หมายปองความงามของเธอได้

ในฐานะที่เขาราชาอันดับหนึง่ แห่งโลกใต้ดิน ฉิงเฟิงได้เห็นสาวงามมามากมาย แต่หญิง

สาวที่มเี สน่ห์ตรงหน้าเขาคนนี้ถอื เป็นสาวงามอันดับหนึ่งเลยก็วา่ ได้

โอ้ ไม่สิ เธอควรจะได้เป็นอันดับหนึง่ คู่กับหลินซู่ภรรยาของเขา เธอสวยมากก็จริง แต่

เธอเย็นชาจนเกินไป
ถ้าเป็นปกติฉงิ เฟิงคงต้องการคุยกับสาวงามคนนี้สักพักหนึ่ง แต่ตอนนี้ภัยรรยาของเขา
ป่วย เขาต้องการทำาซุุปสำาหรับภัยรรยาของเขาดังนั้นเขาจึงไม่มีเวลาคุยกับผู้หญิงที่แสน
จะมีเสน่ห์คนนี้

"ฉันต้องการจะยืมอาหารบางอย่างจากคุณ ฉันอยากได้เนื้อสัตว์ จะดีทสี่ ุดถ้าไก่

กระดูกดำา" ฉิิงเฟิิงถามด้วยสายตาที่ชัดเจน เขาระงับความประหลาดใจไว้ในหัวใจ
ของเขา

ผู้หญิงที่มีความเย้ายวนใจคนนี้รู้สึกตกใจเมื่อเห็นสีหน้าของฉิงเฟิง แววตาสับสน
ปรากฏในดวงตาของเธอ

ผู้ชายทัว่ ไปที่เห็นเธอมักจะนำ้าลายไหลและดูเหมือนคนปัญญาอ่อน แต่ชายหนุ่มที่หล่อ

เหลาคนนี้สามารถทนต่อเสน่ห์ของเธอได้และกระตุน้ ความอยากรู้อยากเห็นของเธอ น
อกจากนี้ ผู้ชายทีส่ ามารถทนต่อเสน่ห์ของเธอได้น้ ันหายากยิง่ กว่าแพนด้ายักษ์

"พ่อหนุ่มน้อย คุณรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? คุณกล้าที่จะยืมของจากฉัน?"

"แล้วคุณคือใครละ?"

"ฉันชื่อหลิวรูหยัน" คุณเคยได้ยินใช่ไหม ? "

"ไม่นะ ฉันไม่เคยได้ยนิ มาก่อน" ฉิิงเฟิิงขมวดคิ้วครุ่นคิดเล็กน้อยและส่ ายหน้า เขาไม่

เคยได้ยนิ ชื่อนี้มาก่อน

"คุณไม่เคยได้ยินชือ่ ของฉัน?" รูปลักษณ์ของความประหลาดใจปรากฏตัวขึ้นบน

ใบหน้าเสน่ห์ของหลิวรูหยัน

"ฉันขอโทษจริงๆ ฉันไม่เคยได้ยินชือ่ ของคุณมาก่อนเลย" ฉิิงเฟิิงส่่ายหัวด้วยความ

ส่ับส่น คุณมีชื่อเสียงมาก ? ทำาไมฉัันถึึงต้องเคยได้ยินชื่อคุณ?
"ฮ่า ฮ่า ... มีใครบางคนในเมืองทะเลตะวันออกนี้ไม่รู้จักชื่อของฉันด้วย" หลิวรูหยัน
ยิม้ อย่างยัว่ ยวน ใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจและดวงตาที่
น่าดึงดูดใจของเธอกระพริบตาอย่างมีเสน่ห์

ผู้ชายคนนี้มาจากต่างประเทศหรือไง? ทำาไมเขาถึึงไม่เคยได้ยินชื่อของฉััน? ขนตา

ของหลิวรูหยันกระพริบเธอเต็มไปด้วยความสับสนในใจ

ต้องรู้วา่ หลิวรูหยันเป็นผู้หญิงที่สวยที่สดุ ในเมืองทะเลตะวันออก เธอเป็นที่รู้จักใน

ฐานะสาวงามในตำานานของเมืองทะเลตะวันออกคู่กบั หลินซุู่ คนหนึง่ มีเสน่ห์และคน
หนึง่ คือเย็นชา ทั้งสองเป็นเทพธิดาในใจของคนนับไม่ถ้วน พวกเธอได้สร้างความลุ่ม
หลงงมงายให้คนนับไม่ถว้ นจากสังคมชั้นสูง

นอกจากนี้หลิวรูหยันยังมีปูมหลังที่ลึกลับและมีสายสัมพันธ์กบั คนมีอำานาจ ชนชั้นสูง

เคารพเทิดทูลเธอ บ้างคนก็บอกว่าพวกเขากลัวเธอ

ครั้งหนึง่ เคยมีคนบอกว่าเขายอมทำาให้นายกเทศมนตรีของเมืองทะเลตะวันออกโกรธดี
กว่าทำาให้หลิวรูหยันโกรธ

ถ้าคุณทำาให้นายกเทศมนตรีโกรธคุณอาจจะยังมีชีวิตรอด แค่คุณย้ายไปอยูท่ ี่เมืองอื่น

คุณก็ยงั สามารถอยูร่ อดได้ แต่ถ้าคุณทำาให้หลิวรูหยันโกรธคุณจะไม่มีทอี่ ยูใ่ นประเทศ

เห็นได้ชัดว่าคอนเนคชัน่ ของหลิวรูหยันมีความแข็งแกร่ งและครอบคลุมทั้งประเทศ

"คุณหลิว คุณบอกฉันหน่อยได้ไหมว่าคุณจะให้ฉันยืมอาหารก่อนไหม ?"

"เรื่องนี้ง่ายมาก บอกชือ่ และตัวตนของคุณมาก่อน"

"ฉันชื่อลี่ฉงิ เฟิง ฉันเป็นพนักงานขาย ทีน้ ีคุณจะให้ฉันยืมอาหารได้หรือยัง?"

ฉิิงเฟิิงยิม้ บางๆและพูด
เขาได้เปิดเผยตัวตนปัจจุบันของเขาแล้ว เป็นธรรมดาที่เขาคงจะไม่เปิดเผยตัวตนของ
เขาในฐานะราชันย์หมาป่า

เขาสามารถพูดได้เลยว่าผู้หญิงแสนสวยที่อยูข่ ้างหน้าเขาคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาและมี
ภัยูมิหลังที่แข็งแกร่ งแน่นอน เขาไม่ตอ้ งการสร้างปัญหาให้กบั ตัวเองเพิ่ม

"น้องชายตัวน้อย รอสักครู่นะ เดีย๋ วฉันจะเอามันมาให้คุณ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนและเดินอย่างสง่างามเข้าไปในห้อง หลังจากนั้นครู่หนึ่งเธอก็

นำาไก่เนื้อสีดำาแช่แข็งออกมา

"นีเ่ ป็นไก่กระดูกดำาเกรดจักรพรรดิ ฉันจะให้คุณยืม"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์และส่ งเนื้อไก่กระดูกดำาไปให้ฉงิ เฟิงด้วยมืออันอ่อนนุ่มของ

เธอ

เมื่อได้ยินว่านีเ่ ป็นเนื้อไก่กระดูกดำาเกรดจักรพรรดิดดวงตาของฉิงเฟิงก็สว่างขึ้น นีค่ ือ

ที่สุดของไก่เนื้อดำาในประเทศทั้งหมด คุณค่าทางโภัยชนาการของมันสูงมากและเป็น
อาหารเสริมที่ดีสำาหรับร่ างกาย ในสมัยโบราณเนื้อไก่กระดูกดำาเกรดจักรพรรดิดเป็น
เครื่องบรรณาการที่มีให้เพียงจักรพรรดิดเฉียนหลงเท่านั้นที่สามารถเพลิดเพลินได้

จักรพรรดิดเฉียนหลงชอบซุุปไก่ดำา สิ่งนี้ทำาให้ร่างกายของเขาแข็งแรงมากและกลายเป็น
จักรพรรดิดที่มีรัชกาลยาวนานทีส่ ุด

จำานวนของไก่ดำาระดับจักรพรรดิดมนี ้อยมาก เฉพาะคนชั้นสูงในกรุงปักกิ่งเท่านั้นที่

สามารถเข้าถึงมันได้ ประชาชนทัว่ ไปไม่สามารถลิ้มรสอาหารนี้ได้

ฉิิงเฟิิงไม่คาดคิดว่าผู้หญิงที่มเี สน่ห์ในคฤหาสน์หมายเลข 14 นี้จะสามารถเข้าถึงไก่ดำา

เกรดจักรพรรดิดได้ เธอต้องมีความสัมพันธ์ทดี่ ีกบั คนชั้นสูงแน่นอน
แต่ตอนนี้เขาต้องทำาซุุปให้ภัยรรยาของเขาและไม่สนใจพื้นหลังของหญิงส่าวคนนี้

"ขอบคุณ”

ฉิิงเฟิิงขอบคุณเธอและถือไก่กระดูกดำาไว้ในมือ

จากนั้นเขาได้หายตัวไปในความมืด

"อือหึ ช่างเป็นคนทีน่ ่าสนใจจริงๆ ... มาขอยืมไก่กระดูกดำาในตอนเทีย่ งคืน."

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนและปิดประตูลง เธอเดินกลับเข้าไปในบ้านด้วยร่ างกายที่

งดงาม

การพบกันครั้งแรกของคู่ชีวิตทั้งสองคนนี้เริ่มต้นด้วยไก่กระดูกดำา....

ฉิิงเฟิิงกลับไปที่บ้านและวางไก่กระดูกลงไปในหม้อ เขาเติมนำ้าเปิดเตาแกสสและเริ่มทำา
อาหาร

หนึง่ ชัว่ โมงต่อมามีกลิ่นหอมที่ฟงุ้ กระจายออกมา ซุุปไก่สีดำาก็พร้อมแล้ว

ฉิิงเฟิิงตักซุุปไก่ดำาและมาถึงห้องนอนของหลินซุู่

"ที่รักมาดื่มซุุปไก่กระดูกดำาเพื่อเติมเต็มร่ างกายของคุณ"

ฉิิงเฟิิงกล่าวด้วยรอยยิม้ และตักนำ้าซุุปเข้าปากของหลินซุู่

ใบหน้าของหลินซุู่สว่างขึ้นเมื่อเธอได้กลิ่นหอมจากซุุปไก่กระดูกดำาจากถ้วย

ซุุปไก่กระดูกดำา ซุึ่งปกติแม่บ้านจางเป็นคนทำานั้นไม่มีกลิ่นหอมแบบนี้

"คุณไปหาไก่กระดูกดำามาจากไหน ? ทำาไมมันอร่ อยขนาดนี้?"

หลินซู่เลียริมฝีปากของเธอ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

เธอรู้วา่ แม่บ้านไม่อยูท่ ี่นแี่ ละไม่มอี าหารอะไรเหลือในครัวฉิิงเฟิิงจัดการปรุงซุุปไก่ดำา

ได้อย่างไร?

นอกจากนี้เธอสามารถลิ้มรสและบอกได้เลยว่านี่ไม่ใช่ไก่กระดูกดำาธรรมดา แต่มันเป็น
ผลิตภัยัณฑ์์ที่มคี ุณภัยาพสูง

"ฉันขอยืมไก่กระดูกดำามาจากข้างบ้าน มันเป็นไก่ดำาเกรดจักรพรรดิดและมีคุณค่าอาหาร
มากสำาหรับร่ างกาย"

ฉิิงเฟิิงยิม้ บางๆ และพูดขึ้น

ไก่กระดูกดำาระดับจักรพรรดิ ?

ดวงตาของหลินซุู่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ เธอเคยได้ยนิ เรื่องไก่กระดูกดำาระดับ

จักรพรรดิ มันถูกใช้เฉพาะชนชั้นสูงในกรุงปักกิ่ง มันมีคุณค่ามากจนแม้แต่หลินซุู่กย็ งั
ไม่เคยได้ล้ิมรสมันมาก่อน

แต่หลายคนๆที่อาศัยอยูใ่ น Noble Palace แห่งนี้มีการคอนเนคชัน่ มากมายและ

ภัยูมิหลังที่ทรงอำานาจ ก็ไม่น่าแปลกใจถ้าคนเหล่านี้บางคนรู้จักชนชั้นสูงในกรุงปักกิ่ง

เธออยากรู้วา่ ฉิงเฟิงยืมไก่กระดูกดำาระดับจักรพรรดิดมาจากใคร มันเป็นไก่กระดูกดำา

ระดับตำานาน

"ที่รัก คุณรู้สึกดีข้ ึนไหม ?"

"ดีข้ นึ มาก ซุุปไก่กระดูกดำานี่ดีมาก"

"แน่นอน ไก่กระดูกดำานีเ่ ป็นเกรดจักรพรรดิ แม้แต่ฉันเองก็ยังลังเลที่จะกินมัน."

ฉิิงเฟิิงเปิดปากและพูดขึ้นว่า คุณค่าทางโภัยชนาการของไก่กระดูกดำาสูงมาก สามารถ
เติมธาตุเหล็กบำารุงร่ างกายและชะลอการแก่ นีค่ ือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิง่ สำาหรับ
ไก่กระดูกดำาเกรดจักรพรรดิดซุึ่งเป็นราชาของไก่และมันหายากมากด้วย

เขาทำางานหนักและปรุงอาหารเป็นเวลาหลายชัว่ โมง แต่เขาไม่ได้กินแม้แต่นิดเดียว

หลินซู่ดื่มมันหมด

"ที่รัก ขอบคุณ"

"ฉันเป็นสามีของคุณ มันเป็นหน้าที่ของฉันในการดูแลคุณอยู แ่ ล้ว"

“อืม.....”

หลินซุู่ตอบ หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความอบอุ่น เธอรู้สึกประทับใจ

เธอเป็นคนที่อนามัยและเธอก็ไม่ค่อยแยแสเรื่องทางเพศ ตั้งแต่เธอยังเด็กเธอก็ไม่ชอบ
ผู้ชายและไม่ค่อยโต้ตอบกับพวกผู้ชาย นี้ทำาให้เธอพัฒนาเป็นบุคลิกที่เย็นชาขึ้น

แต่ตอนนี้เธอต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับคนทีอ่ ยูต่ รงหน้าเธอมากขึ้น บางทีมันอาจเป็น

ความรู้สึกของความปลอดภัยัย เธอพึมพำาในใจของเธอ

"ที่รัก พักผ่อนนะ ฉันจะอยูท่ ี่นี่กบั คุณ"

ฉิิงเฟิิงคลุมผ้าห่มให้กบั หลินซุู่และกล่าวเบา ๆ ด้วยรอยยิม้

 บทที่ 37 พ่อตา-แม่ยาย มาเยือน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

วันรุ่งขึ้นดวงอาทิตย์ข้ ึนและแสงแดดส่ องลงในห้องผ่านหน้าต่าง สถานทีท่ ี่แสงส่ องไป

ถึงนั้นอบอุ่นมาก

"คุณตื่นแล้ว รู้สึกเป็นยังไงบ้าง ?" เมื่อเห็นว่าหลินซู่ลืมตาขึ้น ฉิงเฟิงก็กล่าวถามเธอ

อย่างเสน่ห์หา

หลินซู่เป็นแค่คนธรรมดา หลังจากที่ถูกแมงมุมพิษทำาร้ายเขากลัวว่าอาจมีผลข้างเคียง
ถาวร

"ดีข้ นึ มาก ไก่ดำาระดับจักรพรรดิไได้ผลดีมาก" หลินซู่รู้สึกว่าร่ างกายของเธอเต็มไป

ด้วยพลังงาน เธอรู้สึกว่าเธอฟื้ นตัวได้เร็วขึ้นเพราะไก่ดำา

ถึงแม้เธอจะฟื้ นฟูพละกำาลังของเธอได้บ้าง แต่มันก็ยังมีอาการช้ำ้าที่หน้าผากของเธอจาก

การกระแทกเมื่อวานนี้ มันส่ งผลกระทบต่อรูปโฉมของเธออยูบ่ ้าง

หลังจากได้ยินว่าหลินซู่พดู ฉิิงเฟิิงก็หยุดกังวล ทุกอย่างจะไม่เป็นไรตราบเท่าที่ภรรยา

ของเขาปกติสขุ ดี
"ที่รัก รอยช้ำ้าบนหน้าผากของฉันน่าเกลียดมาก ฉันอยากพักอยูบ่ ้านสักวันหนึง่ และ
ค่อยไปทำางานวันพรุ่งนี้"

หลินซู่พูดเบาๆ ในขณะทีเ่ ธอสัมผัสหน้าผากที่ช้้ ำาของเธอ

"โอเค งั้นวันนี้ผมก็จะพักด้วย ฉันจะอยูบ่ ้านกับคุณ"

ฉิิงเฟิิงยิม้ บางๆให้เธอและตัดสินใจที่จะพักอยูบ่ ้านกับเธอ

ความสัมพันธ์ของเขากับหลินซู่เริ่มดีข้ ึน เขาจะไม่ทำาอะไรที่ทำาให้หลินซู่เสียใจ

และการสร้างความสัมพันธ์เป็นกระบวนการที่ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไป พวกเขาไม่
สามารถเร่ งมันได้และพวกเขาสามารถทำาได้เพียงก้าวไปตีละสเตบบเท่านั้น

สำาหรับการหย่า ฉิงเฟิงไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้เพราะราช้ันย์เสือยังคงอยูใ่ นเมือง

ทะเลตะวันออกและอาจมาโจมตีได้ตลอดเวลา

เพือ่ ให้แน่ใจว่าหลินซู่ปลอดภัย เขาไม่สามารถหย่ากับเธอได้

หลินซู่เหมือนนกน้อยที่หวาดกลัว เธอต้องการคนปกป้องและดูแล

กริ๊งๆๆ ...

เมื่อทั้งสองคนกำาลังพูดคุยกันโทรศััพท์ของหลินซู่กด็ ังขึ้น เธอก็หยิบโทรศััพท์ออกมา

และสังเกตเห็นว่าเป็นโทรศััพท์จากพ่อของเธอ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างกระทัน
หัน

ความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อไม่ค่อยดีนัก ทั้งสองคนมักทะเลาะกันเนือ่ งจากเหตุผลที่วา่

พ่อของเธอมีผู้หญิงคนอื่นอยูอ่ ีก

"คุณโทรมาหาฉันมีเรื่องอะไร?"
หลินซู่รับสายและถามเบา ๆ

"โอ้ลูกสาว ฉันกับแม่ของเธออยากจะมาเยี่ยมเธอและลูกเขยของเราวันนี้ พวกเธออยู่

บ้านกันหรือเปล่า ?"

เสียงผู้ช้ายฟังดูมีอายุ ดังจากอีกด้านของโทรศััพท์

"วันนี้ฉันยุง่ วันอื่นก็แล้วกัน"

หลินซู่ปฏิเสธพ่อของเธอทันที เธอไม่อยากเห็นเขา

เมื่อเธอยังเด็ก พ่อของเธอไม่เคยมาเยีย่ มเธอมาก่อนและไม่เคยห่วงใยเธอ แต่ตอนนี้เขา

อยากมาเยีย่ ม ? เขาจะล้อเล่นอะไร ?

มันเป็นเรื่องโกหกที่พอ่ ของเธออยากจะมาเยี่ยมเธอ บางทีอาจจะเป็นไปได้วา่ เขา

ต้องการมาเยีย่ มตัวทำาเงินฉิงเฟิงซึ่งเป็นสามีของเธอซะมากกว่า เพราะพวกเขารู้วา่
ฉิงเฟิงสามีเธอเป็นผูส้ ืบทอดของตระกูลลี่ที่มีช้ื่อเสียงในเมืองหลวง

"งั้นเธอลองคุยกับแม่เธอดูกแ็ ล้วกัน"

ผู้ช้ายคนนี้รู้อย่างช้ัดเจนว่าลูกสาวของเขาไม่ช้อบเขา ดังนั้นเขาจึงส่ งโทรศััพท์ไปให้

ภรรยาของเขา

"เสี่ยวซู่ (ควาว่าเสี่ยว ใช้นำนวาหนำาช้นื่อบุคลที่อายุนอำ ยกว่าครับ ประมาณว่าหนูนำอย)

วันนี้พอ่ ของเธอกับแม่ต้องการไปหาลูกและลูกเขยของเราให้เรามาเถอะ"

มีเสียงที่ดูใจดีเสียงหนึ่งดังมาจากอีกด้านของโทรศััพท์

หลังจากได้ยินเสียงนี้แล้ว หลินซู่กม็ ีรอยนำ้าตา นี่คอื เสียงของแม่ของเธอ

เพราะพ่อของเธออยากได้ลูกช้ายแต่แม่ของเธอให้กาำ เนิดลูกสาวคนหนึ่งซึ่งก็คือเธอ
จากนั้น โช้คไม่ดี เธอป่วยและไม่สามารถมีบุตรได้อีกต่อไป เรื่องนี้ทำาให้พอ่ ของเธอ
โกรธ

เมื่อเธอยังเด็ก พ่อของเธอเคยไล่เธอออกจากบ้านและปล่อยให้เธอหนาวและหิวโหย

เรื่องนี้ทำาให้เธอบอบช้ำ้า จากนั้นมาเธอก็เกลียดผู้ช้ายและกลายเป็นคนเย็นช้ามาก

กล่าวได้บคุ ลิกที่เย็นช้าของเธอเกิดขึ้นโดยการกระทำาของพ่อเธอตั้งแต่เธอยังเด็ก

เมื่อหลินซู่ทกี่ าำ ลังหิวโหยจนจะอดตาย เป็นแม่ของเธอที่แอบให้อาหารและเครื่องดื่ม

แก่เธอ

ถ้าไม่ใช้่เพราะแม่ของเธอหลินซู่คงจะตายข้างนอกไปแล้วตั้งเมื่อตอนทีเ่ ธอยังเด็กดัง
นั้นเธอจึงรู้สึกขอบคุณและเคารพแม่ของเธอมาก

"แม่ ถ้าคุณอยากมาก็มาแล้วกัน ฉันจะรอพวกคุณที่บ้าน."

หลินซู่ ยิม้ และกล่าวเบา ๆ

เธอสามารถปฏิเสธพ่อทีไ่ ร้หัวใจ แต่เธอไม่สามารถปฏิเสธแม่ที่รักเธอได้

หลินซู่ รู้วา่ แม่ของเธอไม่ได้มีช้่วงเวลาที่ดีในครอบครัวหลิน พ่อของเธอเย็นช้ากับเธอ

นายหญิงและพี่ช้ายทั้งสองมีไม่ค่อยสนใจเธอ

หลินซู่เป็นลูกสาวที่กตัญญู เธอเคยบอกแม่ของเธอมาหลายครั้งแล้วว่าให้มาอยูก่ บั เธอ

แต่แม่ของเธอก็ปฏิเสธเสมอมา แม่ของเธอยังไม่สามารถปล่อยวางสามีที่ไร้หัวใจได้

"เอาล่ะเสี่ยวซู่เราจะไปถึงในไม่ช้้า"

เสียงจากอีกด้านหนึง่ ฟังดูตื่นเต้นมากและพวกเขาก็วางสายโทรศััพท์
"ภรรยา ทำาไมคุณดูไม่มีความสุข?"

เมื่อฉิงเฟิงเห็นว่าหลินซู่มีท่าทางโกรธ ฉิงเฟิงถามเงียบๆ

"พ่อและแม่ของฉันกำาลังจะมาถึง คุณควรจะเตรียมตัว"

"พ่อตากับแม่ยายกำาลังจะมา?"

"อืม... ไปหาซื้ออาหารมาหน่อยก็แล้วกัน เพือ่ พวกเขาจะได้กินกันเมื่อพวกเขามาถึง"

"ภรรยา ฉันไม่มเี งินเลย คุณต้องเอาเงินสดให้ผมติดตัวไว้สักหน่อยนะ"

ฉิิงเฟิิงถูมือของเขาและกล่าวด้วยความอาย

เขาเป็นราช้ันย์หมาป่าที่ยิง่ ใหญ่ แต่ตอนนี้เขากำาลังขอเงินจากผู้หญิงและเป็นภรรยาของ

เขาอีกด้วย เรื่องนี้ทำาให้เขารู้สึกอาย

"นีเ่ ป็น 1000 หยวน" (เป็นเมียผมนี่รักตายเลยไปซื้อกับข้าวให้ที 1000 หยวน

1 หยวน = 5 บาท = 5000 แอบแวบบไปลงอ่างเบอร์ตองยังพอซื้อกับข้าวได้อกี )

หลินซู่หยิบเงิน 1000 หยวนออกจากกระเปาาของเธอและส่ งให้ฉิงเฟิง

"ภรรยา รอก่อนนะ เดีย๋ วฉันจะกลับมา"

ฉิิงเฟิิงหยิบเอา 1000 หยวน เดินออกจากบ้านและเดินไปที่ Walmart

Walmart เป็นร้านสะดวกซื้อที่ใหญ่ที่สุดในโลก มันมีทุกอย่าง

ที่ร้านเขาซื้อ ไก่อบ เป็ดย่าง ปลากะพง หมู 500 กรัม ผักบางช้นิด ไวน์ขาวสองขวด

และสีแดงขาว

หลังจากซื้อเสร็จฉิงเฟิงไม่ต้องการเสียเวลาและกลับมาที่บ้านอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขาเปิดประตูมาเขาสังเกตเห็นช้ายหญิงคู่หนึ่งกำาลังนัง่ อยูบ่ นโซฟา

ผู้ช้ายมีอายุประมาณ 40 กว่าปี เขาสวมชุ้ดสูทจากแบรนด์ Seven Wolves ใส่

นาฬิกา Rolex โกนหนวดเกลี้ยงเกลาและร่ างกายของเขาอวบเล็กน้อย ฉิิงเฟิิง
สามารถบอกได้เลยว่าจากใบหน้าที่หล่อเหลาแบบนี้ ตอนที่เขายังเป็นวัยรุ่นเขาต้องเป็น
คนที่หล่อเหลามากๆ

ผู้หญิงที่อยูข่ ้างๆเขาดูคล้ายหลินซู่ พวกเธอทั้งสองมีใบหน้ารูปไข่และคิ้วบางๆ เธออายุ

มากกว่าหลินซู่ เธอเป็นหญิงวัยกลางคน เธอมีความสง่างาม มีบรรยากาศัรอบตัวและ
การวางตัวที่เหมาะสมมาก

ผู้ช้ายคนนี้ช้ื่อหลินช้ิและผู้หญิงช้ื่อมู่เสีย่ วหยุน (แม่นางเอกแต่งงานไม่เปลี่ยนนามสกุล

นะครับเพราะน่าจะแยกกันอยูผ่ ัวเธอมีเมียน้อยเยอะ) ทั้งสองคนเป็นพ่อแม่ของหลินซู่
และพ่อตาแม่ยายของฉิงเฟิง

"เฟิงกลับมาแล้ว" (เฟิง เป็นช้ื่อท้ายของพระเอก ฉิงเฟิง เขาเรียกแบบนี้ประมาณว่า

อยากทำาตัวสนิทด้วยมากๆ)

เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงเข้ามาหลินช้ิกล็ ุกขึ้นยืนและพูดขึ้น

แม้วา่ เขาจะเป็นพ่อตาของฉิงเฟิงแต่เขาก็ไม่สามารถวางท่าต่อฉิงเฟิงได้ เพราะฉิงเฟิง

เป็นลูกหลานของตระกูลลีส่ ถานะทางสังคมของฉิงเฟิงสูงกว่าเขามาก

"สวัสดีพอ่ ตาแม่ยาย พวกคุณรอสักครู่ผมจะไปทำาอาหารให้ที่ห้องครัว"

ฉิงเฟิงทักทายพวกเขาและเทช้าให้จากนั้นเขาก็เอาอาหารเข้าไปในห้องครัว

"ฉิิงเฟิิง ไม่เป็นไร ให้ซู่น้อยเป็นคนทำาอาหารเถอะ คุณเป็นลูกหลานของตระกูลลี่

คุณจะทำาอาหารในห้องครัวได้อย่างไร?"
หลินช้นิขมวดคิ้วและพูดขึ้น

"ไม่เป็นไร ซู่น้อยไม่ค่อยสบาย เดีย๋ วผมทำาเอง"

ฉิิงเฟิิงปฏิเสธข้อเสนอของหลินช้ิ เขาเดินเข้าไปในห้องครัวและเริ่มทำาอาหาร

ตอนที่เขาอยูใ่ นทวีปหมาป่า เขาอาศััยอยูล่ ึกเข้าไปในทะเลทรายและเขามักทำาอาหาร

ด้วยตัวเอง ดังนั้นเขาค่อนข้างมีฝีีมอื ในการทำาอาหาร

ครึ่งช้ัว่ โมงต่อมา บนโตบะเต็มไปด้วยอาหารที่ดูน่าทาน

มีท้ังหมด 8 จาน สองซุป มีไก่ เป็ด ปลาและเนื้อสัตว์ รวมทั้งอาหารผักสี่ช้นิด แกงจืด

ซี่โครงและซุปสาหร่ ายทะเล อาหารครอบคลุมทุกรสช้าติในโลก แค่มองพวกมันคุณก็
จะรู้สึกหิวแล้ว

"เฟิงน้อย พวกเราไม่คิดว่าคุณจะทำาอาหารได้ อาหารเหล่านี้ทำาไม่ง่ายเลย"

บนโตบะอาหารหลินช้ิกล่าวช้มเช้ยฉิงเฟิงแววตาของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

สำาหรับแม่ยาย ที่อยูข่ ้างๆเขามู่เสีย่ วหยุนเธอไม่สามารถหยุดการสรรเสริญฉิงเฟิงได้วา่

อาหารอร่ อยแค่ไหนหลังจากทีเ่ ธอกินมัน

ตอนแรกมู่เสีย่ วหยุนเป็นกังวล เธอกลัวว่าลูกเขยจะมีความสัมพันธ์ทไี่ ม่ดีกบั ลูกสาว

เธอและไม่ทำาอาหารให้เธอ สามีของลูกสาวของเธอเป็นถึงลูกหลานของตระกูลลี่

แต่มันก็สมเหตุสมผลแม้วา่ เขาจะไม่ทำาอาหารให้ภรรยาของเขาก็ตาม

แต่ส่ ิงที่มู่เสีย่ วหยุนไม่เคยคิดเลยก็คอื ไม่เพียงแค่เขาจะสามารถทำาอาหารเป็นเท่านั้น แต่

อาหารที่เขาทำาก็อร่ อยมากด้วย
ในฐานะแม่ เธออยากให้ลูกสาวของเธอแต่งงานกับผู้ช้ายที่ดเี สมอ ผู้ช้ายบางคนที่
รอบรู้ทุกอย่าง สำาหรับฉิงเฟิงเห็นได้ช้ัดว่าผ่านเกณฑ์์ ถ้ามาตรฐานของเธอไม่สูงเกินไป

บนโตบะอาหารคำ่า ฉิงเฟิงเก็บอาหารไว้ให้หลินซู่ดว้ ยทำาให้พอ่ ตาแม่ยายทั้งสองมีความ

สุขมาก

เมื่อเห็นว่าทั้งคู่รักกันมาก พ่อตาแม่ยายก็มีความสุขมาก ๆ

แน่นอนว่ามู่เสี่ยวหยุนได้ถามถึงเหตุผลว่าทำาไมหลินซู่ต้องหุ้มผ้าพันแผล หลินซู่บอก
เธอว่าเธอหกล้มเองและไม่ได้บอกพวกเขาเกี่ยวกับการลอบสังหารเพือ่ ไม่ให้พวกเขา
กังวล
 บทที่ 38 ไล่ฉิงเฟิงออก ?

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

ทุกคนใช้เวลาที่มีความสุขกับอาหารมื้อนี้ หลินซู่และแม่กาำ ลังสนทนากันอยููข่ ณะที่

ฉิงิงเฟิงิงและพ่อตากำาลังดืม่

สุดท้ายูไวน์ขาวทั้งสองขวดก็หมดเกลี้ยูง แน่นอนว่าฉิงิงเฟิงิงดื่มเหล้าไปขวดครึ่ง

ในขณะที่พอ่ ตาของเขาดื่มเพียูงครึ่งขวด

เป็นที่น่าสังเกตที่พอ่ ตาของเขาค่อนข้างคออ่อน เขาเมาหลังจากดื่มไวน์ไปเพียูงครึ่ง

ขวดและแม่ยูายูของเขามู่เสียู่ วหยูุนต้องเป็นคนขับรถของเขากลับบ้าน

ก่อนที่พวกเขาจะจากไป หลินชิบอกกับลี่ฉิงิงเฟิงิงว่าเขาต้องการจะพูดคุยูกับครอบครัว
ของเขาเรือ่ งดูแลธุรกิจของครอบครัวหลิน นัน่ คือจุดมุ่งหมายูหลักของการมาเยูี่ยูมเขา
ในวันนี้ ขณะที่ลกู เขยู ฉิงเฟิงกพพยูักหน้าและเห็นด้วยู

"ที่รัก พ่อของฉิงันเป็นคนโลภมาก แม้วา่ คุณจะดูแลธุรกิจของเขา เขาก็จะไม่ขอบคุณ

คุณเช่นกัน เขาแค่ต้องการยูืมมือคุณ"
หลังจากหลินชิจากไป หลินซู่กล่าวกับลีฉิง่ ิงเฟิงิง

เธอรู้ดีกว่าใครว่าพ่อของเธอปฏิบัติต่อผู้อนื่ อยู่างไร,

ในสายูตาของพ่อเธอ ผลกำาไรเป็นสิ่งที่สำาคัญที่สุด

"ที่รัก เขาเป็นพ่อตาของฉิงัน ฉิงันไม่สามารถปฏิเสธเขาได้"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้ว เขาคิดว่านีเ่ ป็นเรื่องยูาก เขาเป็นคนรุ่นใหม่และเป็นลูกเขยู เขาไม่

สามารถละเลยูพ่อตาของเขาได้ นี่มันไม่มีเหตุผล

"ที่รักให้ฉิงันนอนกับคุณในห้องของคุณคืนนี้ได้ไหม"

"ฉิงันยูังไม่พร้อม....... คุณให้เวลาฉิงันอีกสักหน่อยูได้ไหม?"

ใบหน้าของหลินซู่เปลียู่ นไปเล็กน้อยูและปฏิเสธคำาขอเข้านอนในห้องเดียูวกันของเขา

เธอนั้นบริสุทธิ์ผุดผ่องและเกลียูดผู้ชายูตั้งแต่เด็ก ความจริงที่วา่ เธอถูกกอดโดยูลี่ฉิงงิ เฟิงิง

เมื่อวานนี้กถ็ ือว่าเป็นการประนีประนอมอยู่างมากในส่ วนของเธอแล้ว เธอไม่สามารถ
ยูอมรับการลุกลำ้ามากขึ้นกว่านี้ในช่วงเวลาสั้นๆนี้

"ไม่เป็นไร ที่รัก เมื่อใดก็ได้ทคี่ ุณตกลงใจแล้วเราค่อยูหลับนอนในห้องเดียูวกันก็ได้"

ลี่ฉิงเฟิงยูิม้ บาง ๆ และเดินกลับไปที่ห้องนอนของเขาที่ช้ัน 1

เขารู้วา่ หลินซู่เป็นคนทีเ่ ยูือกเยู็นเล็กน้อยูและเกลียูดผู้ชายู สิง่ นี้เกือบจะเหมือนเป็นโรค

ร้ายู เขาไม่สามารถบังคับมันได้ เขาต้องค่อยูๆเป็นค่อยูๆไป

เขาเชื่อว่าตราบเท่าทีเ่ ขายูังยูืนกรานอยูู(่ หน้าด้าน) จะต้องมีสักวันที่หลินซู่ยูอมตกลง

นอนห้องเดียูวกับเขา
เพือ่ ที่จะพิชิตซีอีโอที่เยู็นชาและมีเสน่ห์คนนี้ การปล่อยูให้เธอตกหลุมรักเขาทีละขั้น

จะยูิง่ ทำาให้ผู้ชายูรู้สึกได้ถงึ ความสำาเร็จเป็นอยู่างมาก

วันที่สอง มีแดดข้างนอกและนกต้นเกาะกิ่งไม้

สภาพอากาศดีมากอีกครั้งในวันนี้

ลี่ฉิงเฟิงตื่นขึ้นเช้ามากวันนี้ และพบว่ามีนมและขนมปังอยููบ่ นโตะะในห้องนัง่

เล่น นอกจากนี้บนโตะะยูังมีเงิน 1000 หยูวน (เชียู่ โคตรแม่ใหญ่ ให้เงินผัวใช้วันละ
5000 บาท) และกระดาษอีกใบ

บนแผ่นกระดาษเขียูนว่า "ที่รัก ฉิงันจะออกไปทำางานก่อน นี่อาหารและเงินสำาหรับ

คุณ"

"ภรรยูาทีเ่ ยู็นชาคนนี้ในที่สุดก็เริ่มห่วงใยูฉิงัน"

มองไปทีเ่ งินและอาหารบนโตะะลี่ฉิงิงเฟิงิงก็ยูิม้ ออกมา

หลังจากที่เขาล้างหน้าแล้ว เขาก็นัง่ บนเก้าอี้กินนมและขนมปังแล้วหยูิบเงิน 1000

หยูวนจากนั้นก็ออกเดินทางไปบริษัท Ice Snow

ตั้งแต่ที่เขามีเงินในกระเป๋าแล้ว เขาก็นัง่ รถแท็กซี่ไปทำางาน

"พี่ใหญ่ลี่ ในที่สุดพี่กม็ าซะที"

ลี่ฉิงเฟิงได้ยูินเสียูงใสแจ๋วเมื่อเขาเดินมาถึงแผนกขายูของบริษัท

เขาหันกลับไปและเห็นว่าจางเซียู่ วหยููก่ าำ ลังมองเขาด้วยูความประหลาดใจบนใบหน้า

ของเธอ
จางเซี่ยวหยู่สวมชุดสีฟิง้าอ่อนในวันนี้ ซึ่งห่อหุ้มรอบตัวเธออยู่างสง่างาม หน้าอกที่มี
ขนาดใหญ่ของเธอเหมือนมะละกอที่พยูายูามจะทะลุออกมาจากชุด และหน้าตาน่ารัก
ของเธอนั้นดูร่าเริง

"เซี่ยวหยู่ วันนี้เธอดูสวยูขึ้น ?"

ตาของลีฉิง่ ิงเฟิงิงกระพริบและเอ่ยูชมเธอ

"พี่ใหญ่ลี่ พี่ล้อฉิงันเล่นอีกแล้ว"

"เซี่ยวหยู่ ฉิงันไม่กล้าล้อเธอเล่นหรอก"

"พี่ใหญ่ลี่ ทำาไมเมือ่ วานพี่ไม่มาทำางาน?"

"เซี่ยวหยู่ เมื่อวานฉิงันมีเรื่องยูุง่ ฉิงันจึงไม่สามารถมาทำางานได้"

ลี่ฉิงเฟิง กล่าวด้วยูรอยูยูิม้ หลินซู่ประสบกับการลอบสังหารเมื่อวานและได้รับบาดเจ็บ

เขาต้องดูแลเธอที่บ้าน เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่สามารถมาทำางานได้

"พี่ใหญ่ลี่ ถ้าพี่ไม่ได้มาทำางานพี่จำาเป็นต้องขอลานะ พีไ่ ม่ได้ลาเมื่อวานนี้ จึงถือว่าพี่

ขาดงาน หวงงโบกำาลังจ้องเล่นงานพี่อยูู"่

จางเซี่ยวหยู่ดูกงั วล

"เอาน่า ฉิงันเพียูงแค่โดดงานไปวันเดียูว เขาจะไล่ฉิงนั ออกได้อยู่างไร?"

ลี่ฉิงเฟิงส่ ายูหัว บอกให้จางเซียู่ วหยููไ่ ม่ต้องกังวล

"ถูกต้อง แกโดดงานโดยูไม่มเี หตุผล ฉิงันจึงสามารถไล่แกออกได้"

ทันใดนั้นมีเสียูงเยู็นชาดังขึ้นมา จากนั้นหวังโบก็เดินเข้ามาในแผนกขายูในชุดสูท
"ผู้จัดการหวัง ฉิงันเพียูงโดดงานหนึ่งวันเท่านั้น คุณสามารถทำาได้มากที่สุดก็คอื การหัก
เงินเดือนของฉิงันไปหนึ่งวันและโบนัสการเข้างานของฉิงัน คุณจะไล่ฉิงนั ออกได้
อยู่างไร?"

ลี่ฉิงิงเฟิงิงขมวดคิ้ว, ความไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเขา

"ลี่ฉงิ เฟิง, ฉิงันขอถามแกหน่อยู แกได้ทำางานกับบริษัทเป็นเวลา 3 วันแล้ว แกขายู

เครื่องประดับได้สักชิ้นหรือยูัง?"

"อืม ตอนนี้ ... ยูังไม่ได้เลยู"

"ถูกแล้ว บริษัท Ice Snow ของเราเป็นบริษัทใหญ่ เราไม่จ่ายูเงินให้คนที่ใช้การ

ไม่ได้ แกยูังขายูเครื่องประดับไม่ได้สักชิ้นในสามวันมานี้และแกโดดงานโดยูไม่มี
เหตุผล ฉิงันขอประกาศอยู่างเป็นทางการว่าฉิงันไล่แกออก !"

หวังโบหัวเราะอยู่างเยู็นชาและพูดเสียูงดัง

เสียูงของเขาดังมากและทำาให้คนมากกว่าสิบคนในแผนกขายูทั้งหมดได้ยูนิ

"โอ้ ลี่ฉิงงิ เฟิงิงจบสิ้นแล้ว เขากล้าทุบตีผู้จดั การหวังเมือ่ สองวันทีผ่ า่ นมา ตอนนี้เขากำาลัง

จะถูกไล่ออกแล้ว"

"ก็สมควรแหละ ทำาไมเขาถึงได้ต่อต้านผู้จัดการหวังกันนะ"

"ฉิงันคิดว่าผู้จัดการหวังทำาเกินไป มากที่สุดที่เขาควรทำาก็คอื หักเงินเดือนและโบนัสการ

เข้างานเท่านั้นก็พอ"

ทุกคนในแผนกขายูพูดคุยูกัน บางคนก็หัวเราะ แต่กม็ ีบางคนที่รู้สึกเห็นใจ

"ผู้จัดการหวัง แม้วา่ คุณลีจ่ ะยูังไม่สามารถขายูเครื่องประดับใดๆได้ แต่เขาเก็บหนี้ 1
ล้านหยูวนจากแกะงสามหยูวนมาได้ คุณไม่สมควรไล่เขาออก" ใบหน้าของจางเซี่ยูวหยูู่
เป็นสีแดงด้วยูความโกรธ เธอพูดอยู่างโมโห

ผู้จัดการหวังคนนี้ชวั่ ร้ายูมาก เขาต้องการไล่พี่ใหญ่ลี่ออก เธอจะไม่มีวันยูอมให้มันเกิด

ขึ้น

"เซี่ยวหยูห่ นี้ 1 ล้านหยูวนเป็นงานทีฉิง่ ันให้มอบหมายูให้เธอ เท่ากับว่าเธอเป็นคนที่

เก็บมันมาได้และมันไม่ได้เกี่ยูวอะไรกับเขา ไม่วา่ อยู่างไรฉิงันจะไล่เขาออกแน่นอนใน
วันนี้"

หวังโบพูดด้วยูใบหน้าที่มืดมิด เขาไม่ได้ยูอมเจรจาใด ๆ

"มีเรื่องอะไรกันที่นี่"

หลินซู่เดินมาที่แผนกขายู ในตอนแรกเธอคิดจะมาหาลี่ฉิงิงเฟิงิง แต่เธอไม่คาดว่าเมื่อเธอ

มาถึงเธอจะได้ยูินเรื่องการทะเลาะเบาะแว้งกัน

"ประธานคุณมาพอดี พนงกงานใหม่ลี่ฉิงเฟิงคนนี้โดดงานโดยูไม่มีเหตุผลเมื่อวาน เขา

ไม่ได้แจ้งใครแถมเขายูังไม่สามารถขายูเครื่องประดับใดๆได้ต้ังแต่เข้ามาทำางาน ผม
กำาลังจะไล่เขาออก" หวังโบวิง่ ไปหาหลินซู่และพูดขึ้นมา

CEO นง้นมีหลายูเรื่องที่ต้องดูแลในทุกๆวัน เธอมีแผนกมากกว่าสิบแผนกและ

พนักงานหลายูร้อยูคนที่ต้องดูแล นี่ถืือเป็นเกียูรติของแผนกการขายูทีเ่ ธอมาเยูียู่ มชม
หวังโบแน่นอนว่าจะต้องประจบเอาใจเธอเป็นอยู่างมาก

"คุณบอกว่าลีฉิง่ ิงเฟิงิงโดดงานเมื่อวานนี้ ดังนั้นคุณเลยูต้องการจะไล่เขาออก?"

(ไล่ผงวกุออก? 555 )
หลินซู่ เชิดคิ้วขึ้นและเหลือบมองไปที่หวังโบ

"ใช่ครับ ท่านประธานผมจะไล่เขาออก เราไม่ต้องการคนโดดงานที่บริษัท Ice

Snow แห่งนี้"

หวังโบกล่าวอยู่างชอบธรรมและทำาให้ดูเหมือนกับว่าเขากำาลังทำาทุกอยู่างอยู่างทุ่มเท
ให้กบั บริษัท

หลังจากได้ยูินหวังโบพูด หลินซู่ขมวดคิ้ว

หวังโบคนนี้โง่มาก เขาต้องการไล่สามีของฉิงันออกต่อหน้าฉิงัน?

เหตุผลที่หวังโบไล่ฉิงิงเฟิงิงออกเป็นเพราะว่าเขาไม่ได้มาทำางานเมื่อวานนี้ เพราะเขาดูแล
ฉิงันอยููท่ ี่บ้านต่างหาก !

"ผู้จัดการหวัง ตอนนี้ฉิงนั ขอประกาศว่า คุณถูกไล่ออกจากบริษัท Ice Snow"

ริมฝีปากสีแดงของหลินซู่โค้งขึ้น เธอกล่าวอยู่างเยู็นชา
 บทที่ 39 เป็นที่โปรดปรานของ CEO ?

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

“อะไรวะ? ไล่ฉันออก ?”

คิว้ ของหวังโบยกขึ้นและเขาอึ้งมาก เขาได้ยินไม่ผิดหรือใช่ไหม ? ลี่ฉิงเฟิงสมควรเป็นน

คนที่จะถูกไล่ออกสิ ทำาไมกลับกลายเป็นนฉัันไป็ได้ ?

"ท่านป็ระธาน ลี่ฉัิงเฟิงต่างหากที่เป็นนคนโดดงานไม่ใช่ผม คุณเข้าใจอะไรผิดหรือเป็ล่า

? คุณควรจะไล่เขาออกไม่ใช่ผมสิ" หวังโบกล่าวด้วยใบหน้าของเขาที่เตนมไป็ด้วยการ
ป็ระจบป็ระแจง

เขาเป็นนเพียงผู้จัดการฝ่ายขายตัวเลนกๆ ดังนั้นเป็นนธรรมดาที่เขาต้องทำาตัวให้เป็นนที่
โป็รดป็รานของ CEO บริษัท

"ฉัันไม่ได้เข้าใจอะไรผิดหรอก หวังโบ,คนที่ฉัันต้องการไล่ออกกนคือคุณ คุณสามารถ

เริ่มดำาเนินการเรื่องเอกสารได้ต้ังแต่ตอนนี้เลย" หลินซู่ยิม้ อย่างเยือกเยนนและพูดโดย
ไม่มีร่องรอยของอารมณ์ใดๆ
เธอรู้สึกรังเกียจผู้ชายคนนี้มากที่พยายามจะสร้างป็ัญหากับให้กบั สามีของเธออย่างไม่
หยุดหย่อน

หวังโบหน้ากลายเป็นนซีดขาวอย่างน่ากลัวเมื่อเขาได้ยนิ คำาพูดของซีอีโอ ราวกับว่าพ่อ

แม่ของเขาเสียชีวิต

เขาต้องใช้เวลาหลายป็ีในการไต่เต้าไป็ยังตำาแหน่งผู้จัดการฝ่ายขาย แต่ตอนนี้เขาถูกไล่
ออกอย่างง่ายดาย ทำาให้เขาโกรธเกรี้ยวอย่างมาก

ทำไไมวะ? ทำไไม? ทำไไม? หวังโบโห่ร้องในใจของเขาและเดินออกไป็อย่างฉัาบฉัวย

"ฉิงเฟิง , หวังโบนั้นเป็นนหัวหน้าฝ่ายขาย ตอนนี้เขาถูกไล่ออกแล้วตำาแหน่งจึงว่าง

ทำาไมคุณถึงไม่เป็นนหัวหน้าฝ่ายขายแทนซะละ ?"

หลินซู่กล่าวกับฉัิงเฟิงด้วยริมฝีป็ากสีแดงทีเ่ ชิดขึ้นเลนกน้อย

จางเซี่ยวหยู่และพนักงานขายคนอื่น ๆ รู้สึกอึ้งเมื่อได้ยนิ คำาพูดของซีอโี อ

"เกิดอะไรขึ้นเนีย่ CEO ไม่เพียงแต่ไล่หวังโบออก แต่เธอยังต้องการให้ฉัิงเฟิงขึ้น

เป็นนหัวหน้าทีมขายแทนอีกด้วย"

"ซีอโี อกำาลังช่วยฉัิงเฟิง ฉัันได้ยนิ อย่างถูกไหม?"

"นายได้ยินถูกแล้ว ซีอโี อกำาลังช่วยฉัิงเฟิง"

"ฉัิงเฟิงกับ CEO มีความสัมพันธ์อะไรกันนะ ทำาไมถึงรู้สึกว่าเขาเป็นนที่ชนื่ ชอบของ

เธอ?"

พนักงานรอบข้างพูดคุยกันด้วยความป็ระหลาดใจที่ถูกเขียนขึ้นทัว่ ใบหน้าของพวกเขา
พวกเขายังอิจฉัาเลนกน้อยและพยายามคาดเดาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคน
"ซีอโี อหลิน ผมเพิ่งมาทำางานในฝ่ายขายได้แค่ 3 วัน ผมยังไม่คนุ้ เคยกับความรับผิด
ชอบนี้เท่าไรนัก ถ้าผมขึ้นเป็นนหัวหน้าทีมขายผมกลัวว่าคนอื่นจะไม่เหนนด้วย

ผมขอป็ฏิเสธตำาแหน่งนี้ไป็ก่อน"

ฉิงเฟิงยิม้ เลนกน้อยและป็ฏิเสธตำาแหน่งหัวหน้าทีมขาย

แม้วา่ หลินซู่ต้องการจะช่วยเขา แต่เขากนเข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน เขาเป็นนเพียงพนักงาน

ใหม่ ถ้าเขาอยูด่ ีๆกนข้ ึนเป็นนหัวหน้าทีมขายโดยทันที พนักงานคนอืน่ ๆจะไม่เชื่อฟังเขา

ฝ่ายขายเป็นนแผนกที่สำาคัญของบริษัท Ice Snow หากคุณขายเครื่องป็ระดับได้มาก

และทำากำาไรให้กบั บริษัทมากขึ้น คนอืน่ ๆกนจะเคารพคุณ

หลินซู่มีท่าทีที่ชมเชยหลังจากได้ยินการป็ฏิเสธของฉัิงเฟิง

ว่ากันตามตรง หลินซู่ตระหนักได้วา่ เธอให้ข้อเสนอแก่เขาอย่างหน้าด้านๆ ในฐานะซีอี

โอของบริษัท Ice Snow เธอต้องมีความยุติธรรมและแฟร์กบั ทุกคนแทนที่จะ
มาโป็รดป็รานเพียงคนใดคนหนึง่

แม้วา่ ฉัิงเฟิงจะขึ้นเป็นนหัวหน้าทีมขาย แต่เขาควรที่จะพึ่งพาความสามารถของตนเอง

แทนการอาศัยความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยาของพวกเขา

"ลีฉั
่ ิงเฟิง เนือ่ งจากคุณไม่ต้องการขึ้นเป็นนหัวหน้าทีมขาย ดังนั้นขอให้คุณแนะนำาให้
ใครบางคนเป็นนหัวหน้าทีมขายแทน "

"ป็ระธานหลิน ผมเชื่อว่าจางเซี่ยวหยูเ่ หมาะที่สุดที่จะเป็นนผู้นำาทีมขายเธอเป็นนพนักงาน

อาวุโสและคุน้ เคยกับความรับผิดชอบ นอกจากนี้เธอได้ชื่อว่าเป็นนพนักงานดีเด่นของ
เดือนเมื่อเดือนที่แล้ว เธอเป็นนพนักงานที่รับผิดชอบและทุ่มเทมาก"

ฉิงเฟิงมองจางเซี่ยวหยู่และแนะนำาเธอให้แก่หลินซู่
นับตั้งแต่เขามาทำางานที่บริษัท Ice Snow คนสองคนที่ช่วยเหลือเขามาก
ที่สุด หนึง่ คือเซี่ยหวานชิว, อีกคนคือจางเซีย่ วหยู่

คนแรกคือผู้อำานวยการฝ่ายขาย เขาไม่สามารถทำาอะไรเพือ่ ช่วยเหลือเธอได้มากนัก แต่

อีกคนเป็นนคนธรรมดาเท่านั้น เขาควรจะช่วยเหลือเธอเมื่อเขาสามารถที่จะตอบแทน
บุญคุณของเธอ

"ดี ผู้จัดการทีมขายของฝ่ายขายจะเป็นนจางเซีย่ วหยู ่ ฟังเธอจากนี้ไป็และทำางานอย่าง

หนัก"

หลินซู่พูดไม่กี่คำากับฝ่ายขายและจากไป็

เธอเป็นนซีอีโอของบริษัท และยุง่ มาก ทุกวันเธอมีหน้าที่และความรับผิดชอบมากมาย

เธอจึงรีบกลับไป็ทีอ่ อฟฟิศของเธอ

เมื่อพวกเขาเหนนซีอีโอออกไป็แล้ว ทุกคนกนเริ่มมองฉัิงเฟิงแป็ลก ๆ

ชายคนนี้เป็นนใครกันแน่ ? ความสัมพันธ์ของเขากับ CEO คืออะไร? ทำาไมซีอีโอถึง

เชื่อฟังเขา?

"พี่ใหญ่ลี่ ขอบคุณที่แนะนำาฉัันให้เป็นนผู้จัดการทีมขาย" จางเซี่ยวหยู่พูดด้วยใบหน้าที่

เขินอาย

เธอรู้วา่ มันยากที่จะขึ้นเป็นนหัวหน้าทีมขายด้วยคุณสมบัติของเธอ แต่เธอสามารถได้

ตำาแหน่งอย่างง่ายดายด้วยคำาแนะนำาไม่กี่คำาของฉัิงเฟิง

จางเซี่ยวหยู่เป็นนพนักงานที่ทุ่มเท ตำาแหน่งของผู้จดั การทีมขายคือการยืนยันการแสดง

ความสามารถของเธอดังนั้นเธอจึงมีความสุขมาก
นอกจากนี้เงินเดือนสำาหรับหัวหน้าทีมขายยังสูงกว่าพนักงานธรรมดาป็ระมาณ 1-2
พัน นอกเหนือจากเงินเดือนการเข้างาน โบนัสสิ้นป็ีและผลป็ระโยชน์ต่างๆดีกว่า
พนักงานทัว่ ไป็

พ่อของเธอป็่วยและต้องรีบหาเงินไป็โรงพยาบาล เมื่อตอนนี้เงินเดือนเธอสูงขึ้นพ่อ
ของเธอกนจะได้รับการดูแลที่ดีข้ ึน ดังนั้นเธอจึงรู้สึกซาบซึ้งกับฉัิงเฟิง

"เซี่ยวหยูน่ ้อย ยินดีด้วย เธอสมควรได้รับมัน" ฉิงเฟิงยิม้ เลนกน้อยและพูดขึ้น

เขาค่อนข้างชอบสาวงามที่ทุ่มเทและรับผิดชอบคนนี้

"พี่ใหญ่ฉัิงเฟิง นี่คอื 50,000 หยวน รับไป็สิ " จู่ๆจางเซีย่ วหยูก่ หน ยิบเอาเงิน

50,000 หยวนออกจากกระเป็๋ามา แล้วมอบให้ฉัิงเฟิง

"น้องสาวเซี่ยวหยู่ นี่มันหมายความอะไร ? ฉัันไม่ได้แนะนำาให้คณ

ุ เป็นนหัวหน้าทีม
ขายเพื่ออยากได้เงินนะ"

ฉิงเฟิงกล่าวด้วยความโกรธเลนกน้อย เขาช่วยจางเซีย่ วหยูด่ ้วยสำานึกในบุญคุณและความ

รักอันบริสุทธิ์ใจ

ตอนนี้จางเซี่ยวหยู่ มอบเงินให้เขา 50,000 หยวนมันหมายถึงอะไร? ติด

สินบน? มันทำาให้เขาโกรธมาก

"พี่ใหญ่ลี่โป็รดอย่าเข้าใจเจตนาของฉัันผิด 50000 หยวนนี้เป็นนรางวัลค่าคอมมิชชัน่

สำาหรับการที่พี่เกนบหนี้ 1 ล้านจากแก๊งสามหยวนมาเมื่อวันก่อนไงละ ฉัันต้องมอบมัน
ให้กบั พี่" จางเซี่ยวหยู่อธิบายด้วยริมฝีป็ากที่ยกขึ้นเลนกน้อย

"อ๋อ นี่เป็นนรางวัลนีเ่ อง" ฉิงเฟิงพยักหน้าและเข้าใจในทันที

เขาเคยเหนนระบบค่าคอมของบริษัทมาก่อน มีการให้รางวัลค่าคอมมิชชัน่ 5% สำาหรับ
เครื่องป็ระดับทุกชิ้นที่ขายหรือทุกครั้งทีเ่ กนบหนี้มาได้

จางเซี่ยวหยู่กบั เขาเรียกคืนหนี้ 1 ล้านหยวนจากแก๊งสามหยวนมาเมือ่ วัน

ก่อน 50,000 กนเท่ากับ 5% ของค่าคอมมิชชัน่ สำาหรับเงิน 1 ล้านหยวน

"น้องสาวเซีย่ วหยูภ่ ารกิจนี้มนั เป็นนของเธอ เงินกนควรเป็นนของเธอ ดังนั้นเธอเอามันไป็

เถอะ" ฉิงเฟิงส่ ายหน้าและกล่าวขึ้น

"พี่ใหญ่ลี่ ถ้าไม่มีพฉัี่ ันจะไป็เกนบหนี้ 1 ล้านหยวนมาได้ยงั ไง พี่รับมันไป็เถอะ"

"น้องสาวเซี่ยวหยู่, ฉัันได้พูดไป็แล้วว่าฉัันจะไม่เอาเงินก้อนนี้"

"พี่ใหญ่ลี่หลี่ถ้าพี่ไม่เอา ฉัันกนจะไม่เอา"

"ดี งั้นเราแบ่งกันคนละครึ่งคนละ 25,000 ก็แล้วกัน" ฉิงเฟิงยิม้ บางๆ และแยกเงิน

ออกเป็นนสองส่ วน แบ่งกันคนละ 25,000 กับจางเซี่ยวหยู่

จางเซีย่ วหยูป็่ ฏิเสธทีจ่ ะรับเงิน 25,000 แต่ด้วยการร้องขออย่างแขนงขันของ

ฉัิงเฟิงเธอจึงต้องจำาใจรับเงิน

ต้องบอกว่าเธอเป็นนสาวที่บริสุทธิ์และจิตใจดีงาม ถ้าเป็นนคนอื่นพวกเขาคงจะกระโดด
คว้าเงินทั้ง 50,000 ไปแล้ว

"พี่ใหญ่ลี่เราได้เงินมาตั้ง 50,000 หยวนในครั้งนี้ เราไปฉลองหลังเลิกงานกัน

เถอะ"

"ได้เลย เธออยากฉัลองแบบไหน"

"พี่ใหญ่ลี่ ฉัันจะพาไป็คาราโอเกะที่ซิลเวอร์ไดมอนด์"
"ตกลง"

ฉัิงเฟิงพยักหน้าและตัดสินใจไป็คาราโอเกะที่ Silver Diamond กับเธอหลังเลิก

งาน

...
...
ที่ Lone Hill

การแสดงออกของโบวังมืดมน เขาหอบเงินมา 10,000 หยวนและมาที่ Lone

Hill
"ลูกพีค่ ิงคอง ผมอยากให้พี่สัง่ สอนใครคนหนึง่ นี่คอื ค่าจ้างหนึ่งหมื่น" (เดีย๋ วๆ
5555+)
หวังโบวางเงินไว้หน้าคิงคองและพูดด้วยเสียงตำ่า

"ได้เลย มันคือใคร?" คิงคองยิม้ เบา ๆ ด้วยความไม่แยแส

"ชือ่ ของเขาคือฉัิงเฟิงและเขาจะมาที่ Silver Diamond คืนนี้เมื่อเขาอยูท่ ี่นัน่ ผม

จะบอกให้พี่ทราบ" หวังโบกล่าวขณะขบฟัน ใบหน้าของเขาเตนมไป็ด้วยความเกลียด
ชัง

แม้วา่ เขาจะถูกไล่ออกจากฝ่ายขาย แต่เขากนยงั มีสายสัมพันธ์และสายลับอยูใ่ นแผนก

เมื่อพนักงานของแผนกการขายส่ งข้อความถึงหวังโบว่าจางเซีย่ วหยูแ่ ละฉัิงเฟิงกำาลังจะ

ไป็ Silver Diamond ในคืนนี้ เขาตัดสินใจทีจ่ ะหาทางแก้แค้นและให้คิงคองสัง่
สอนฉัิงเฟิง

ฉัิงเฟิงไม่ทราบว่าแผนการแก้แค้นเขากำาลังจะเริ่มต้นขึ้น....
 บทที่ 40 ผู้หญิงหัวสูง

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวันๆ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

วันหนึ่งผ่านไปในพริบตา ก่อนที่พวกเขาจะตัวมันก็เป็นเวลาเลิกงานเสียแล้ว

"พี่ใหญ่ลี่ ไปร้องเพลงคาราโอเกะกันเถอะ"

จางเซี่ยวหยู่ยมิอ อย่างร่ าเริงด้ว้วยใบหน้าที่ไร้เด้วียงสาขณะกัาลังใส่ รองเท้าส้นสสูง

เธอแต่งหน้าบางๆและสวมชุด้วสีฟ้าอ่อนซึ่งทัาให้รสูปร่ างของเธอด้วสูสง่างาม เธอแต่งตัว

เป็นพิเศษเพือ่ โอกาสนีอและด้วสูสวยงาม

"ได้ว้เลย"

ฉิงเฟิงพยักหน้าและเด้วินออกจากแผนกการขายพร้อมกับเธอ

เมื่อพวกเขาเด้วินผ่านแผนกรักษาความปลอด้วภัยที่ชอันหนึง่ พวกเขาก็ผา่ นมาเจอเจ้าอ้วน

ลัว่ เฮา

"โย่ พี่ชาย เมือ่ ใด้วกันที่พี่จะพาฉันไปเลีอยงข้าวเย็น?"

ลัว่ เฮาด้วึงแขนของฉิงเฟิงและถาม

"งัอนก็ไปวันนีอด้วว้ ยกันเลย เราจะไปคาราโอเกะหลังจากกินเสร็จ"

ฉิงเฟิงยิมอ และพสูด้วขึอนมา เขาควรจะขอบคุณเจ้าอ้วนคนนีออย่างถสูกต้องเนือ่ งจากพวกเขามี

ชะตาต้องกันหลังจากที่พบกัน หลังจากความนัอาใจทุกอย่างของเจ้าอ้วนคนนีอ โด้วย
เฉพาะการให้ยมื มอเตอร์ไซค์ของเขาอย่างไม่อด้วิ ออด้ว

"โอ้ๆๆๆ , ฉันกัาลังจะได้ว้ไปกินข้าวกับสาวสวย ฉันชอบแหะ"

ลั่วเฮาลสูบแก้มอ้วนๆของเขาและเปิด้วเผยให้เห็นความชัว่ ร้าย

เขาชอบกินและด้วื่ม แต่เขาเพิ่งเริ่มทัางานและยังไม่ค่อยมีรายได้ว้ เขามีความสุขที่มคี น

เลีอยงเขา

ทัองสามคนจึงเด้วินไปที่โรงแรมริเวอร์ซีนซึ่งอยสูถ่ ด้วั จากบริษัท

River Scene Hotel สสูง 10 ชัอนและได้ว้รับการตกแต่งอย่างหรสูหรา เป็น

โรงแรมระด้วับสีด้ว่ าวและเนือ่ งจากอยสูใ่ กล้กบั บริษัท Ice Snow ธุรกิจของโรงแรม
จึงถือว่าด้วีมาก

"โรงแรมโคตรหรสู"

ลั่วเฮาเปล่งเสียงตะโกนประหลาด้วใจเมื่อเขาเด้วินเข้าไปในโรงแรม ชัด้วเจนว่านี่เป็นครัอง
แรกของเขาทีเ่ ข้ามาสถานที่หรสูหราแบบนีอ ด้วังนัอนเขาจึงตกใจ

การตกแต่งที่หรสูหรา

ฉิงเฟิงและจางเซีย่ วหยสูท่ องั สองยังคงสงบ พวกเขาเคยเห็นโรงแรมที่หรสูหรากว่านีอและ

ระยะหลังมานีไ่ ด้ว้มาที่โรงแรมแห่งนีอบ่อยๆเนือ่ งจากมาด้วสูแลหัวหน้าเซี่ยหวานชิว
ในห้องด้วีลักซ์ของโรงแรม

"ลสูกพีเ่ ราพบกันเพราะโชคชะตา มาจัด้วไวน์ขาวกันสักสองขวด้วเถอะ"

ลั่วเฮา หยีตาเล็กๆของเขาและพสูด้วด้ว้วยรอยยิมอ

"ได้ว้เลย เอาไวน์ Wuliangye มาสองขวด" (จากผู้แปล : เปไนไวน์ขาวราคาแพง

มากในประเทศจีนที่ชงจากข้างฟ่าง ข้าวโพด้ว ข้าวเหนียว ข้าวเมล็ด้วยาวและข้าวสาลี )

"ลสูกพี่ ไวน์นอ ีราคาแพงเกินไป เอาถสูกๆก็พอมัอง ?"

"ไม่เป็นไร บริษัทให้ค่าคอมฉันมาวันนีอตองั 25,000 หยวน"

ฉิงเฟิงได้โบกมือให้เขาและกล่าวอย่างไม่เห็นแก่ตวั

เขาสัง่ Wuliangy สองขวด้วซึง่ เป็นที่รสู้จักกันว่าเป็นสมบัติของจักรพรรด้วิและมี

แอลกอฮอล์ในปริมาณถึง 52% แต่ละขวด้วราคา 129 หยวนและ 2 ขวด้วเท่ากับ
258 หยวน

สัาหรับลัว่ เฮาที่ด้วื่มเหล้าองุ่นเพียง 10 หยวนมาก่อน แค่ไวน์ราคา 100 หยวนก็ถือว่า

เกรด้วสสูงมากแล้ว

แต่เขาไม่เคยรสูเ้ ลยว่าเมื่อตอนฉิงเฟิงอยสูต่ ่างประเทศ เขาด้วืม่ ไวน์ขวด้วละเป็นหมื่น ไวน์

ขวด้วหนึ่งอาจจะสสูงกว่าเงินเด้วือนปีหนึง่ ของเขาด้ว้วยซัอา

"มาๆลสูกพี่ ฉันจะรินให้พี่เอง"

ลั่วเฮาเทแก้วไวน์และมอบให้ฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงยิมอ ให้เล็กน้อยและกระด้วกรวด้วเด้วียวหมด้วแก้ว
"เยสเข้ ! รวด้วเด้วียวหมด้วเลย ?"

ลั่วเฮาร้องสรรเสริญและยกนิอวให้ฉิงเฟิง

อย่างแรกต้องรสู้วา่ มันเป็นถ้วยไวน์แก้วใหญ่ ถ้วยเด้วียวอาจมีไวน์ขาวสองออนซ์ มัน

ทัาให้เขาประทับใจว่าฉิงเฟิงสามารถด้วืม่ รวด้วเด้วียวหมด้วโด้วยไม่ต้องพักหายใจ

การด้วื่มและกินอาหารด้ว้วยกันเป็นวิธีที่เร็วที่สุด้วในการปรับปรุงพัฒนาความสัมพันธ์ หลั
งจากด้วื่มไม่กี่แก้วลัว่ เฮาและฉิงเฟิงก็เป็นพี่น้องทีค่ ุยกันทุกเรื่อง

สิ่งเด้วียวที่ทัาให้ลัว่ เฮารสู้สึกหงุด้วหงิด้วคือสาวงามตัวน้อยจางเซีย่ วหยสูค่ นนีอ ไม่พสูด้วคุยกับเขา

และพสูด้วคุยกับพี่ใหญ่ลี่ของเธอเท่านัอน วิธีที่เธอเรียกฉิงเฟิงทัาให้เขารสู้สึกอิจฉา

"คนหล่อแม่งหญิงตอมเสมอ ! "

ลั่วเฮามองรสูปร่ างที่อว้ นท้วมของเขาด้ว้วยอาการซึมเศร้า

ในช่วงกลางของมือออาหารลัว่ เฮาไปห้องนัอา เมื่อเขากลับมา ใบหน้าของเขาก็ซีด้วเซียว

"เจ้าอ้วน มีเรื่องอะไร?"

ฉิงเฟิงถามขึอนเมื่อเขาเห็นความผิด้วปกติของลัว่ เฮา

หลังจากได้ว้พสูด้วคุยกับเขา ฉิงเฟิงก็รสู้วา่ เจ้าอ้วนนีอนิสยั ด้วีบุคลิกด้วีและร่ าเริง ทัาไมอยสูด้ว่ ีๆเขา

ถึงมีสีหน้าไม่ด้วี?

"ฉัน…"

ขณะที่ลัว่ เฮากัาลังจะพสูด้ว ประตสูห้องก็ถสูกเปิด้วออกมีคนสองคนเด้วินเข้ามาอย่างภาคภสูมิใจ

ผสู้ชายและผสู้หญิงที่เด้วินเข้ามาผสู้หญิงคนนีอยังด้วสูเด้ว็กมากและมีอายุประมาณยี่สิบ เธอสวย
และมีรสูปร่ างที่ด้วีแต่เธอแต่งหน้าหนามากและทาลิปสติกสีแด้วงแป๊ด้ว เธอแต่งตัวล่อ
แหลมและฉีด้วนัอาหอมฟุ้ง มองแว๊บแรกเธอด้วสูเหมือนกับคนที่ทัางานในย่านบันเทิง

ผสู้ชายมีอายุอย่างน้อย 40 ปีและแทบจะเป็นพ่อของผสู้หญิงคนนีอได้ว้ เขาหัวล้านและมี

พุงยืน่ หน้าของเขาซีด้วเซียวอาจจะเพราะใช้ชีวติ ฟุ้งเฟ้อ

"ไอ้อ้วน ฉันเกือบจะคิด้วว่านายชีวิตทีด้ว่ ีขอ ึนจนสามารถมากินอาหารที่โรงแรมระด้วับ 4

ด้วาวได้ว้ ทีไ่ หนได้ว้นายมันเป็นแค่ปรสิตที่ให้คนอื่นคอยเลีอยงข้าว"

ผสู้หญิงที่แต่งหน้าหนามองลัว่ เฮาด้ว้วยความรังเกียจ

ใบหน้าของลัว่ เฮาแด้วงขึอนเมื่อได้ว้ยนิ คัาพสูด้วของผสู้หญิงคนนีอ เขาพสูด้วเสียงด้วังกล่าวว่า "หวัง

ลิลลี่ ฉันไม่ได้ว้หลอกกินอาหาร"

"หืม ? ไอ้อว้ นฉันรสู้นายเป็นคนยังไง นายมันถังแตก"

"หวังลิลลีอ่ ย่าพสูด้วแบบนัอน"

"โย่ว , ไอ้อว้ น นายอาจจะยังไม่มีงานด้วีๆทัาใช่ไหม ในอด้วีตตอนนายไม่ได้ว้มงี านทัา

นายเคยกินแล้วชิ่ง ฉันพสูด้วถสูกไหม?"

หวังลิลลี่ขมวด้วคิอวด้ว้วยความรังเกียจ

"ลิลลี่ ไอ้อ้วนคนนีอเป็นใคร?"

ชายวัยกลางคนหัวล้านยิมอ และถามขณะที่ถอื เอวเล็ก ๆ ของเธอ

"พีเ่ ฉียง เขาเป็นแฟนเก่าของฉัน แต่เขามันจน ฉันเลิกกับเขาแล้วตอนนีอฉันชอบคุณมาก

ที่สุด้ว" หวังลิลลี่ได้ว้ยิมอ อย่างมีเสน่ห์และเอาหน้าอกของเธอถสูกบั ชายวัยกลางคน
"เจ้าอ้วน ตอนนีอหวังลิลลี่เป็นแฟนฉัน อย่ากล้าทีจ่ ะมารังควานเธอนับแต่นอ ีไป" ชายวัย
กลางคนหัวล้านมองไปที่ลัว่ เฮาอย่างด้วสูถสูกและออกคัาสัง่

เขาเป็นคนรั่ารวยที่ด้วสูถสูกคนจน เมื่อเขาเห็นสายตาของชายวัยกลางคนหัวล้าน ใบหน้า

ของลัว่ เฮาก็มืด้วลง เขากัาหมัด้วไว้และต้องการจะทุบตีเขา

"พีเ่ ฉียง แม้วา่ ฉันจะเลิกกับเขาฉันแล้ว แต่ฉันก็รสู้สึกไม่ด้วที ี่ห็นเขามีชีวติ ที่อนาถ โกหก

และโกงอาหาร" หวังลิลลี่แสร้งทัาเป็นอึด้วอัด้วที่จะแสด้วงความเห็นอกเห็นใจต่อลัว่ เฮา
แต่จริงๆแล้วเห็นได้ว้ชัด้วว่าเธอเยาะเย้ยเขา

"ลิลลี่ คุณเป็นคนชอบธรรม ผมไม่ได้ว้ตัด้วสินใจผิด้ว" ชายวัยกลางคนหัวล้านกล่าวว

เขารสู้สึกประทับใจและถสูกหลอกโด้วยการเสแสร้งของหวังลิลลี่

"พีเ่ ฉียง คุณเป็นหัวหน้าใหญ่ ทัาไมคุณถึงไม่หางานให้ไอ้อว้ นคนนีอหน่อยละ? หวัง

ลิลลี่ยิมอ อย่างมีเสน่ห์และพสูด้ว

"แน่นอน โรงงานของเรากัาลังมองหาภารโรง ทัาไมคุณไม่ไปบอกไอ้อ้วนคนนีอสักนิด้ว

ละถ้าเขาอยากทัา ?" ชายวัยกลางคนหัวล้านพยักหน้าและกล่าวอย่างภสูมิใจ

"ไอ้อ้วน ฉันหางานทัาความสะอาด้วให้นายแล้ว จะทัามัอย ?" หวังลิลลี่ยิมอ และ

พสูด้ว แม้วา่ เธอจะมีรอยยิมอ แต่มันก็เต็มไปด้ว้วยความด้วสูถสูก

เธอเยาะเย้ยลัว่ เฮาและเหยียบยั่าศักด้วิศศรีของเขา

หน้าของลัว่ เฮาซีด้วลง เขาโกรธอย่างเห็นได้ว้ชัด้ว โด้วยคนทีน่ ่ารังเกียจทัองสอง ร่ างกายของ

เขาสัน่ สะท้านด้ว้วยความโกรธ

ฉิงเฟิงขมวด้วคิอวเล็กน้อยและตัด้วสินใจที่จะช่วยเจ้าอ้วนเมื่อเขาเห็นความโกรธของเขา เข
าไม่ชอบผสู้หญิงหัวสสูงคนนีอเช่นกัน
"เจ้าอ้วน สองคนนีอเป็นใคร? พวกเขาขัด้วจังหวะการกินอาหารของเรา ให้พวกเขาออก
ไปเถอะ"

ฉิงเฟิงแตะหลังลัว่ เฮาแล้วพสูด้วเบาๆ
 บทที่ 41 คุณมันของปลอม

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"คุณมีฐานะอะไรที่จะมาบอกให้เราออกไป?" ลิลลี่ถามไม่พอใจ

"นีเ่ ป็นร้านอาหารระดับสี่ดาว มีเพียงคนร่่ารวยอย่างพวกเราเท่านันนถงงจะได้รับการ

ต้อนรับ คนจนอย่างพวกคุณมีฐานอะไรที่จะมาบอกให้พวกเราออกไป?"

"ฉันก่าลังเลีนยงอาหารเย็นเจ้าอ้วนนีอ่ ย่ ่ ไม่ใช่คุณ อย่ามายุง่ กับพวกเรา"

ฉิงเฟิงขมวดคินวของเขาด้วยความหงุดหงิด

สตรีวัตถุนยิ มเป็นคนทีเ่ ขาเกลียดที่สุด พวกเธอขายร่ างกายของพวกเธอเพื่อสิ่งของและ

เงินทองและมักจะเป็นผู่้หญิิงอย่างว่า

"หือ ? เพื่อนเจ้าอ้วนนีเ่ ป็นแค่คนจนๆคนหนง่ง บางทีคุณอาจจะเป็นคนประเภท

เดียวกันเพราะคุณเป็นเพือ่ นของเขา" ลิลลี่มองฉิงเฟิงด้วยความรังเกียจ

แม้วา่ เธอจะประทับใจกับชายที่หล่อเหล่าคนนีนตรงร่ปลักษณ์ของเขา แต่เธอก็ยงั คิดว่า

เขาน่าจะเป็นคนจนด่จากชุดลายพรางที่เขาสวมใส่
"หวังลิลลี่ คุณสามารถด่ถ่กฉันได้ แต่อย่ามาด่ถ่กเพือ่ นของฉัน!" ลั่วเฮาตะโกนใส่ เธอ
เสียงดัง เขาโกรธมาก

ลิลลี่และเคยเป็นเพือ่ นร่ วมชันนเรียนในชันนมัธยมปลายและพวกเขาเคยคบกันอย่พ่ ักหนง่ง

พวกเขาเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันสมัยลิลลี่ยังใสซืือ่ และไร้เดียงสาอย่ ่

อย่างไรก็ตามเธอเริ่มเปลีย่ นไปหลังจากท่างาน เธอมักจะบ่นว่าเจ้าอ้วนเป็นคนจนและ

เป็นคนขีนแพ้จงงเลิกลากับเขาในทีส่ ุด

"เอาเถอะ มองนายและเพื่อนของนายแล้ว ฉันจะบอกนายว่าแฟนของฉันซืืนอก่าไลให้

ก่าไลนีนราคา 100,000 หยวนนายสามารถจ่ายได้ไหมละ ?"

ลิลลี่หยิบก่าไลหยกของเธอบนมือขวาออกมาโชว์และพ่ดด้วยความด่ถ่ก

เครื่องประดับหยกนีนเป็นเครื่องประดับระดับไฮเอนด์ที่ชายชราหัวล้านนัน่ ซืืนอให้เธอ

นี่คอื เหตุผูลที่เธอยอมเป็นแฟนของเขา

ใบหน้าของลัว่ เฮาเป็นสีแดงหลังจากได้ยินลิลลี่พ่ด เขาก่าหมัดแน่นจนเล็บจิกเข้าไปใน

ผูิว เขาก็ไม่ได้ร่้สงกเจ็บปวดจากการที่มเี ลือดออกเลย

ความอัปยศอดส่

ใช่ เขาอาจจะไม่รวยและไม่สามารถหาซืืนอหยกราคาแพงให้เธอได้ แต่เขาก็มีความ

ซืื่อสัตย์ต่อลิลลี่และพยายามที่จะด่แลเธอให้ดีที่สุด ในอดีตถ้าเขามีขนมปังเพียงก้อน
เดียวเขาก็จะเก็บมันไว้ให้เธอ แต่ส่ ิงทีเ่ ขาได้รับก็คอื การทรยศของเธอ

"ล่กพี่, ฉันขอโทษส่าหรับอาหารที่น่าผูิดหวังมืนอนีน." ลัว่ เฮาหันกลับมาและเริ่มขอ

โทษฉิงเฟิง
มันควรจะเป็นมืนอเย็นที่มีความสุขกับฉิงเฟิงแต่ตอนนีนมนั ถ่กท่าลายโดยอดีตแฟนสาว
ของเขา เจ้าอ้วนจงงร่้สงกผูิดต่อเขา

"เจ้าอ้วน , ฉันจัดการเรื่องให้ เพื่อค่าว่า "ล่กพี่" ที่นายเพิง่ เรียกฉัน ฉิงเฟิงกล่าวเบา ๆ

ขณะที่ตบไหล่ของลัว่ เฮา

เขามีความร่้สงกที่ดีต่อชายคนนีน ดังนันนเขาจะช่วยเขาให้พ้นจากความอับอายขายหน้านีน

"เจ้าเพือ่ นอ้วนคนนีนไม่ร่้อะไรนอกจากการกิน คุณไม่อายที่จะเป็นเพือ่ นของเขาหรือ?"

ลิลลี่ขมวดคินวและพ่ดด้วยความรังเกียจ

"อาย ? ฉันคิดว่าฉันจะร่้สงกอับอายแทนเธอมากกว่าทีเ่ ธอใส่ เครือ่ งประดับปลอมและ

ยังมีหน้าโชว์ไปทัว่ "

"คุณหมายถงงอะไร?"

"ฉันหมายความว่าหยกของคุณเป็นของปลอมเข้าใจไหม?" ฉิงเฟิงจ้องทีเ่ ธอด้วย

ท่าทางเยาะเย้ย

สิ่งทีเ่ ขาพ่ดท่าให้ทุกคนประหลาดใจอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิง่ กับลิลลี่ เธอด่ตกใจ

มาก

"คุณบอกว่านีเ่ ป็นของปลอม?"

ลิลลี่มองเขาด้วยความสงสัย

"ใช่แล้ว ก่าไลหยกของเธอเป็นของปลอมอย่างสมบ่รณ์แบบ มันมีม่ลค่าสิบเหรียญิเต็ม

ที่" Qingfeng ตอบอย่างเย็นชส

"สิบเหรียญิ? คุณล้อเล่นฉันหรือ? แฟนฉันบอกว่ามันมีค่าเป็นแสนหยวน!"

"หือ ฉันบอกคุณไปแล้วว่ามันมีค่าเพียงสิบเหรียญิ คุณสามารถไปถามเขาได้หากคุณ
ไม่เชื่อฉัน"

"เฉียง บอกฉันมาว่าหยกนีนมีราคาเท่าไหร่ ?"

ลิลลี่ถามชายหัวล้านขณะถอดก่าไลออก "ลิลลี่ แน่นอนมันมีค่าเป็นร้อยล้านหยวน ด่นี่

สิ ฉันมีใบรับรองด้วย"

ชายหัวล้านหยิบใบรับรองก่าไลออกมาขณะทีเ่ ขาตัวสัน่

แม้วา่ เขาจะบอกว่าก่าไลข้อมือนันนเป็นของจริง แต่กส็ ังเกตได้วา่ เขามีความ

กระวนกระวายใจบนใบหน้าของเขา น่าเสียดายที่ผู่้หญิิงโง่คนนีนถ่กคนหัวล้านวัยกลาง
คนนีนหลอก

"คุณได้ยนิ หรือยังพี่ใหญิ่เฉียงบอกว่ามันเป็นของจริง เรามีใบรับรอง"

ลิลลี่ถือใบรับรองและกล่าวอย่างหยิง่ ยโส

"ดี เธอได้ม่ลค่าของมันเพิม่ มาอีกหนงง่ หยวนจากค่าใบรับรองปลอมนัน่ ดังนันนมันมี

ม่ลค่าทันงหมดสิบเอ็ดหยวน"

ฉิงเฟิงส่ ายหัวในขณะทีม่ องเธอเหมือนมองคนโง่

ชายหัวล้านตกใจมากและใบหน้าของเขาเปลีย่ นไปหลังจากที่ได้ยนิ ฉิงเฟิงพ่ด

ชายคนนีนมาจากไหนและเขาร่เ้ ทคนิคของเขาได้อย่างไร?

"พีเ่ ฉียง บอกฉันมาว่าใบรับรองนีนปลอมหรือไม่" ลิลลี่ถามอย่างสงสัยหลังจากเห็น

ผู่้ชายหัวล้านแสดงท่าทางกระวนกระวายใจ

เธอเริ่มเชื่อในสิ่งที่ฉิงเฟิงพ่ดในขณะทีเ่ ฉียงเริ่มแสดงออกถงงท่าทีที่ดเ่ ป็นกังวล

เหตุผูลที่ลิลลี่กลายเป็นแฟนของเฉียงเพราะเขาซืืนอหยกแฟนซืีทมี่ ีม่ลค่า 100,000
หยวนให้เธอ เธอไม่ได้กา่ ลังถ่กหลอกอย่ห่ รอกหรือ ถ้านี่เป็นของปลอม?

"ลิลลี่ ฉันเป็นแฟนของคุณ คุณไว้ใจคนนอก แต่ไม่ไว้ใจฉัน?" ชายหัวล้านเริ่มหาข้อ

แก้ตัวขณะที่ใบหน้าเปลี่ยนไป

"เพื่อนยาก ฉันจะไม่อย่เ่ ฉยแน่ถ้าคุณยังกล้าที่จะพ่ดอีกครันงว่านีเ่ ป็นของปลอม?"

ชายหัวล้านจ้องเขม็งไปที่ฉิงเฟิงอย่างอุกอาจ

"เอาละ มันง่ายมากที่จะบอกได้วา่ ข้อมือนีนเป็นของแท้หรือของปลอม ถ้ามันเปลี่ยนเป็น

สีด่าเมือ่ โดนไฟก็แสดงว่ามันเป็นของปลอม

ฉิงเฟิงกล่าวอย่างหยิง่ ผูยอง

เขาเป็นประธานกิตติมศักดิ์ขององค์กรประม่ลโบราณที่ใหญิ่ที่สุดในโลก เขาสามารถ
มองเห็นได้อย่างง่ายดายว่าวัตถุโบราณ เพชร พลอยและของประดิษฐ์เครื่องลายคราม
ต่างๆอันไหนเป็นของจริงหรือของปลอม

ลิลลี่เปิดตาของเธอกว้างหลังจากได้ยินสิ่งที่ฉิงเฟิงกล่าว เธอหยิบไฟแช็กจากกระเปาา
เงินของเธอและจุดใส่ กา่ ไลหยก

ก่าไลหยกกลายเป็นสีด่าภายในไม่กี่วนิ าที

"มันเปลี่ยนเป็นสีด่ามันเป็นของปลอม ! " ลิลลี่มองไปที่ข้อมือหยกที่กลายเป็นสีด่า

ด้วยความโกรธ

เธอถ่กหลอกโดยชายชราหัวล้าน

หยกที่แท้จริงจะไม่เปลีย่ นเป็นสีด่าแม้วา่ จะถ่กเผูา เฉพาะของที่ท่าจากแก้วและ

คาร์บอนจะเปลีย่ นสีจากการเผูาไหม้
ดังนันนก่าไลหยกนีน ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นของปลอม

"ไอ้เลว ! แกหลอกฉันให้เป็นแฟนของแกด้วยหยกปลอมฉันจะฆ่าแก" ลิลลี่โห่ร้อง

ดังขณะที่ตีศีรษะล้านด้วยก่าไลหยกปลอม

"โอ๊ย เจ็บ!" ชายหัวล้านกรีดร้องขณะกุมศีรษะ ใบหน้าของเขาถ่กทินงไว้ให้มีรอยไหม้

จากก่าไลหยก

ฉิงเฟิงหัวเราะในขณะที่ยนื ด่ลิลลี่และชายหัวล้านทะเลาะกัน

นี่คอื สิ่งทีเ่ ขาต้องการ - ท่าให้พวกเขาตีกนั เอง

 บทที่ 42 ร้องเพลงกับสาวงาม

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

"อีนังบ้า แกกล้าตีฉนั ?"

ใบหน้าของชายหัวล้านก็เปลี่ยนไป เขาจ้องมองลิลลี่ดว้ ยความโกรธ

ผู้หญิงบ้าคนนี้กล้าที่จะตีเขา?! ภรรยาของเขาเองยังไม่เคยแม้แต่จะตีเขา

"คนโกหก คุณมันเป็นคนโกหก!"

"แกมันเป็นพวกบ้าวัตถุนิยม โทษตัวแกเองเถอะ!"

"แกโกหกฉัน คิดว่าฉันจะยกโทษให้แก?" ลิลลี่พุง่ ไปทีช่ ายหัวโล้นเหมือนผู้หญิงบ้า

และเริ่มข่วนไปที่ใบหน้าของเขา

ชายหัวล้านไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะมีพฤติกรรมแบบนี้ ใบหน้าของเขาถูกทิ้งรอยไว้สอง
รอยขีดข่วนและเริ่มมีเลือดออก

"แกข่วนฉันเหรอ? อีเวร" ชายหัวล้านตบหน้าของลิลี่ทำาให้หน้าเธอบวมข้้น

“แกตบฉัน ? ฉันจะฆ่าแก” ลิลลี่เริ่มวิง่ ไปตีหน้าผากของชายหัวโล้นอย่างกับสิงโตตัว
เมียที่หิวโหยและเริ่มตบตีกนั หนักข้้น

ชายหัวล้านไม่ค่อยมีเรี่ยวแรงมากนักแม้วา่ เขาจะเป็นผู้ชายก็ตาม ทั้งสองคนกำาลังต่อสู้

อย่างรุนแรงและล้มลงบนพื้น

ฉิงเฟิงเห็นคนสองคนที่รักใคร่ กนั อยูๆ่ ก็กลายเป็นศัตรูกนั ภายในเวลาไม่กี่วนิ าที การ

โยนกระดูกให้สุนขั สองตัวกัดกันเป็นสิ่งที่ฉงิ เฟิงถนัดที่สุด

"ไปเถอะเจ้าอ้วน ปล่อยพวกเขาไว้"

ฉิงเฟิงยิม้ และเดินออกจากห้องขณะที่จงู มือของลัว่ เฮาและเซี่ยวหยู่

เสียงการต่อสู้ยงั คงได้ยินอยูพ่ ักหน้่งหลังจากที่พวกเขาออกไป

"ขอบคุณมากพี่ชาย"

ลั่วเฮาคำานับขอบคุณฉิงเฟิงและกล่าวด้วยความกตัญญููเมื่อพวกเขาออกมาอยูน่ อก
โรงแรม

เขารู้วา่ เขาจะต้องโดนดูถูกจากลิลลี่ถ้าเขาไม่ได้รับความช่วยเหลือจากฉิงเฟิง

ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่ช่วยระบายความโกรธของเขา แม้กระทัง่ เขายังทำาให้ลิลลี่และชาย

หัวล้านต่อสู้กนั เอง เขาทำาเพื่อเจ้าอ้วนมาก

"เจ้าอ้วน เธอไม่เหมาะกับนาย นายจะได้พบคนที่เหมาะสมกว่านี้ในอนาคต!"

ฉิงเฟิงงปลอบเจ้าอ้วนขณะที่แตะไหล่ของเขา

"ขอบคุณลูกพี่นับจากนี้ พีเ่ ป็นลูกพี่ของฉัน มีเรื่องอะไรพี่บอกฉันมาได้เลย ถ้าพี่

ต้องการความช่วยเหลือฉันจะพยายามทำาให้ดีที่สุดเพื่อพี่"
ลัว่ เฮากล่าวด้วยความมุ่งมัน่

ลัว่ เฮาตัดสินใจทีจ่ ะมองฉิงเฟิงเป็นพีช่ ายที่ดขี องเขาและยินดีที่จะทำาทุกอย่างให้เขาเมื่อ

เขาต้องการความช่วยเหลือ

"เอาล่ะ เลิกโอ๋กนั ได้แล้ว พวกคุณสองคนโตแล้ว ไปคาราโอเกะกันเถอะ"

เซี่ยวหยู่แทรกข้้นพูดหลังจากที่เธอได้ยินคำาเยินยอของเจ้าอ้วน

"ฮ่า ๆ โทษทีพวกเราลืมเรื่องนี้ไปเลย" ลั่วเฮายิม้ ขณะเกาหัว

จากนั้นเซีย่ วหยูก่ ก็ ลอกตาและพูดว่า "เอาล่ะไปร้องเพลงกันเถอะ!"

พวกเขาข้้นรถแท็กซี่และออกไป Silver Diamond

Silver Diamond เป็นศูนย์สันทนาการขนาดใหญ่ในเมืองทะเลตะวันออก สูง

ห้าชั้นและมีขนาดมากกว่า 1000 ตารางเมตร ตกแต่งด้วยพื้นผิวสีทองหรูหราพื้น
คริสตัลและโคมไฟระย้าขนาดใหญ่

ผู้จัดการแผนกต้อนรับส่ วนหน้าเป็นสาวงามที่มีผมยาวมีใบหน้าที่บอบบางและร่ างสูง

สวมชุดสูทสีดำาแบบมืออาชีพ

ผู้จัดการที่งดงามเริ่มออกอาการดูถูกเมือ่ เห็นรูปลักษณ์ทไี่ ม่เรียบร้อยของฉิงเฟิงในชุด

ทหารลายพรางของเขา

มีคนกล่าวว่าพวกเขาเป็นคนยังไงให้มองชุดที่เขาสวมใส่ การทำางานในด้านการบริการ
ลูกค้า สิ่งหน้่งทีค่ ุณจำาเป็นต้องมีคอื ความเข้าใจอันล้กซ้้งเกี่ยวกับรสนิยมของแขก คุณ
ต้องได้บอกว่าเขาเป็นคนรวยหรือไม่เพียงแค่การมองไปที่แบรนด์ที่เขาใช้และราคาของ
ชุดที่พวกเขาสวมใส่

เห็นได้ชัดว่าฉิงเฟิงเป็นคนยากจนในสายตาของเธอ
และเห็นได้ชัดว่าคนยากจนคือกลุ่มคนที่เธอดูถูกที่สุด

"ค่าบริการที่นี่สูง แม้แต่ห้องที่เล็กที่สุดก็มคี ่าใช้จ่าย 300 หยวนต่อชัว่ โมงคุณ

สามารถจ่ายได้หรือไม่คะ ?" ผู้จัดการที่งดงามหัวเราะเยาะด้วยความดูถูก

อะไรกันวะเนีย่ ?!

ทำาไมถ้งมีพวกลูกเจียยบวัตถุนิยมทัว่ ไปหมด ?

ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและเงียบ นีฉ่ ันมองดูเป็นคนที่ยากจนขนาดนั้น ?

ถ้าคุณสงสัย แม้วา่ ทั้งหมดจะอยูภ่ ายใต้ชื่อสมาคมเขี้ยวหมาป่าแต่คนอย่างฉันมีรายได้

มากกว่าสิบหลักในบัญชีธนาคารของฉันในธนาคารสวิสนะ ฉันสามารถจองห้องพัก
หน้ง่ ร้อยห้องได้โดยไม่ตอ้ งพูดอะไรสักคำา

(พีม่ ีแล้วทำาพี่ไม่โอนมาใช้เมืองจีนละ ปล่อยให้คนดูถูกและขอเงินเมียใช้ทำาไมวะ - -)

ทุกคนอธิบายว่าคนหัวเซี่ยเป็นพวกบ้าวัตถุนยิ มและการตัดสินคนจากวัตถุ ในทีส่ ุดเขา

ก็รู้แล้วว่าทำาไม

เพี๊ยะ !

ฉิงเฟิง โยนกองเงิน 2000 หยวนไปที่แผนกต้อนรับและกล่าวว่า "300 หยวน

สำาหรับห้อง ที่เหลือเป็นค่าตัวเด็กสวยๆสองคน ผลไม้และยี่สิบเบียร์ขวด"

ผู้จัดการที่งดงามอารมณ์เปลีย่ นไปแสดงให้เห็นถ้งความสุขในสายตาของเธอหลังจาก
เห็นกองเงินสด

"นีเ่ ป็นห้องของคุณคะ ห้องที่ 29"

ใบหน้าที่อารมณ์เสียของเธอกลายเป็นรอยยิม้ การดูหมิ่นของเธอตอนนี้หายไปหมด
แล้ว

สำาหรับเธอ เงินมาก่อนอย่างอืน่ เป็นเรื่องรอง

"ไปกันเถอะ " ฉิงเฟิงหยิบกุญแจและเดินไปที่ห้อง 29

พวกเขามาถ้งห้องภายในสามนาที ต่อมาก็มีสาวสวยสองคนเดินตามเข้ามาด้วย

ทั้งสองสาวสวยเหล่านี้ถูกเรียกว่าเจ้าหญิงพวกเธอมีใบหน้าที่ละเอียดอ่อน พวกเธอทั้ง
สองสูงและผอม ริมฝีปากแดงและทาเล็บสีแดงซ้่งทำาให้ดูน่าสนใจมาก

พวกเธอมาเพือ่ ร้องเพลง ดืม่ และเล่นเกมดื่มกับลูกค้า หากคุณยินดีจ่าย คุณก็สามารถพา

พวกเธอไปนอนด้วยได้

เจ้าหญิงสองคนเริ่มที่จะแนะนำาตัวเอง คนที่มีผมยาวชื่อเม่ยน้อยและคนที่มีผมสั้นชื่อ
หวานน้อย หลังจากนั้นพวกเธอก็เริ่มเทเครือ่ งดื่มให้ฉิงเฟิงและลัว่ เฮา

สำาหรับเซีย่ วหยู่ พวกเธอไม่สนใจเธอแม้แต่น้อยเพราะเธอเป็นผู้หญิงเหมือนกัน

"พี่ใหญ่ลี่ ฉันจะร้องเพลงก่อน"

เซี่ยวหยู่ยิม้ และเริ่มร้องเพลงด้วยไมโครโฟนหลังจากกดเลือกเพลง
“Courage(ความกล้าหาญ)”

"ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจ ฉันไม่สนใจทุกสิ่งทีค่ นอื่นพูดตราบเท่าทีค่ ุณอยูก่ บั ฉัน

ฉันอยากจะติดตามคุณไปทุกที่ ฉันรู้วา่ นีไ่ ม่ใช่เรื่องง่ายและหัวใจของฉันพยายามที่จะ

โน้มน้าวใจตัวเอง แต่ส่ ิงที่ฉันกลัวมากที่สุดคือคุณก็จะยอมแพ้ ... "

จางเซีย่ วหยูร่ ้องเพลงได้อย่างงดงามด้วยเสียงอันไพเราะของเธอ

ทักษะการร้องเพลงของเซีย่ วหยูถ่ ูกมองว่าธรรมดาในสายตาของฉิงเฟิง เขาสามารถร้อง
เพลงได้ดีกว่าเธอเป็นสิบเท่าถ้าถ้าเขาจะทำา

"พี่ใหญ่ลี่ มา มาร้องเพลง"

เซี่ยวหยู่ยิม้ ขณะส่ งไมโครโฟนไปทีฉ่ ิงเฟิงและขอให้เขาร้องเพลง

"ก็ได้ จัดให้ ฉันจะร้องเพลง" Love the mountains but love beauty

more" (รักภูเขาแต่รักสาวงามมากว่า)

หลังจากที่เขาเคลียร์เสียงตัวเองและเตรียมพร้อมเขาก็เริ่มร้องเพลงใส่ ไมโครโฟน

"ถนนไม่มีที่ส้ ินสุดและเรากำาลังเดินไปพร้อมกับความกตัญญููและความเสียใจเรามี
ชะตากรรมและโชคชะตาในทุกรุ่น เราแบ่งปันเลือดเดียวกัน ดื่มนำ้าแก้วเดียวกัน นีค่ ือ
การเดินทางที่ไม่มที ี่ส้ ินสุด ... "

"ฉันรักภูเขา แต่ฉันตกหลุมรักความงามมากกว่า วีรบุรุษคนไหนจะชอบความเปล่า

เปลีย่ ว ? คนดีคนหน้ง่ ที่มีความกล้าหาญและความทะเยอทะยานจะมีชอื่ เสียงที่โด่งดัง
จนไกลออกไปหลายไมล์"

ฉิงเฟิงร้องเพลงอย่างไพเราะ มันเป็นเพลงทีเ่ กี่ยวกับกษัตริย์ที่ทิ้งทั้งโลกที่เขาพิชิตมาได้

เพียงเพือ่ ความงาม

นี่มันสุดยอดมาก !

มันเป็นเสียงที่ไพเราะยอดเยี่ยมมาก !

เซี่ยวหยู่ตกใจ, ปากของเธอเปิดกว้าง

แม้กระทัง่ ลัว่ เฮาและสาวสวยทั้งสองคนก็พูดอะไรไม่ออก

เสียงนี้อาจเปรียบเทียบได้กบั ราชาทั้ง 4 ในโลกดนตรี

"พี่ใหญ่ลี่ พี่ร้องเพลงได้ดีมากเลย!"

เซี่ยวหยู่ชูน้วิ โป้งให้ฉิงเฟิงขณะที่หน้าแดงข้้น
 บทที่ 43 ฉันคือคนน่ากลัวคนนั้น

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559

“พี่ใหญ่ลี่ พี่ร้องเพลงได้เพราะมาก ขออีกๆ!"

ภายใต้การร้องขอที่รุนแรงของจางเซี่ยวหยู ่ ฉิงเฟิงร้องเพลงอีกมากกว่าสิบเพลง

จางเซีย่ วหยูเ่ มามายไปกับเสียงของเขา จนคอของฉิงเฟิงแห้งผากในที่สุด

"ไม่ไหวแล้ว ฉันจะไปพักหน่อย เจ้าอ้วนมาร้องแทนที"

ฉิงเฟิงส่ งไมโครโฟนให้ลัว่ เฮาและนัง่ พัก

หลังจากร้องเพลงเป็นเวลานาน ลำาคอของเขาแห้งผาก

"โอเคจัดให้ ฉันจะให้พวกคุณได้ยนิ เสียงของฉัน" ลั่วเฮาคว้าไมโครโฟนและเริ่มร้อง

แต่เขาร้องเพียงแค่ประโยคเดียว เขาก็ถูกหยุดโดยจางเซีย่ วหยูเ่ สียงของเจ้าอ้วนน่า

เกลียดน่ากลัวเกินไป มันเลวร้ายยิง่ กว่าเสียงของหมูถูกเฉือด
"เจ้าอ้วนหยุดร้อง ฉันกลัวจะฝันร้ายตอนกลางคืน" จางเซี่ยวหยู่กลอกตาของเธอและ
ส่ งสายตาที่ดุร้ายไปที่เจ้าอ้วน

เจ้าหญิงสองคนปิดปากและแอบหัวเราะ พวกเธอเคยทำางานที่ KTV มาหลายปีแล้ว

(KTV คือชื่อเรียกสถานบันเทิงในจีนก็คอื เด็กคาราโอเกะนัน่ แหละ)

แต่นเี่ ป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเสียงร้องที่แย่ขนาดนี้ มันฟังเหมือนเสียงเห่าหอนของ

ผีและหมาป่า

"ลูกพี่ ฉันร้องเพลงได้เลวร้ายขนาดนั้นเลยเหรอ ?" ลั่วเฮาคอตกและถามฉิงเฟิง

"ใช่ ชาติน้ ีนายอย่าร้องเพลงอีกเลย" ฉิงเฟิงพยักหน้าด้วยความเห็นอกเห็นใจ เสียง

ของเจ้าอ้วนนั้นเลวร้ายมาก เขาไม่สามารถทนต่อได้อีกต่อไป

ลั่วเฮาคอตกและวางไมโครโฟนลง

"สุดหล่อ , มาผ่อนคลายหลังจากร้องเพลงสักหน่อยไหม มาเล่นเกมกันเถอะคนแพ้จะ

ต้องดื่ม" สาวสวยผมยาวเหม่ยน้อยหยิบชามขนาดเล็กขึ้นมา เธอนัง่ ข้างฉิงเฟิงและพูด
อย่างยัว่ ยวน

งานของเจ้าหญิงคือการร้องเพลงกับลูกค้าและให้ความบันเทิงกับพวกเขา พวกเธอ
สามารถให้ลูกค้าได้รับประโยชน์เล็กๆน้อยๆเช่นการแตะเนื้อต้องตัว แต่เป้าหมายหลัก
ของพวกเธอคือทำาให้ลูกค้าใช้จ่ายเงินมากขึ้น ซื้อเหล้าอื่นๆที่ KTV แห่งนี้ถ้าลูกค้า
จ่ายเงินมากพอพวกเขาก็สามารถหิ้วพวกเธอเข้าโรงแรมได้

แน่นอน ผู้หญิงอย่างว่าทีห่ ลับนอนกับแขกนั้นเปิดกว้างมาก ถ้าพวกเธอไปโรงแรมกับ

ลูกค้าพวกเขาจะต้องป้องกันและซื้อถุงยางอนามัยเพื่อป้องกันโรค

"บอกฉันสิวา่ มันเล่นอย่างไร?"
ฉิงเฟิงถามด้วยความสนใจด้วยรอยยิม้ เมือ่ เขาเห็นภาพลักษณ์ที่เย้ายวนใจของเหม่ยน้อย
"เราจะต้องว่าเดาเล็กหรือใหญ่ หนึง่ สามหรือห้าเรียกว่าเล็ก สองสี่หรือหกจะเรียกว่า
ใหญ่ใครแพ้ต้องดื่มเบียร์"

เหม่ยน้อยพูดอย่างร่ าเริงด้วยใบหน้าที่งดงามของเธอ

"โอเคฉันจะเล่นกับคุณสักหน่อย แต่ฉายาของฉันคือ 7 ครั้ง 1 คืน ฉันไม่เคยแพ้ใคร"

ฉิงเฟิงยิม้ ด้วยความมัน่ ใจและภาคภูมิใจ

"เจ็ดครั้งหนึง่ คืน ? ทำาไมคุณไม่พดู ว่าสิบสามครั้งหนึ่งคืนซะเลยละ ?"

เจ้าหญิงทั้งสองคนเหม่ยน้อยและหวานน้อยทั้งคู่กลอกตาขึ้น

แกร๊กๆๆ ...

เหม่ยน้อยวางลูกเต๋าลงในชามเขย่ามันสองสามครั้งแล้วถามว่า "ใหญ่หรือเล็ก?"

"เล็ก"

หูของฉิงเฟิงขยับเล็กน้อยและให้ความสนใจกับลูกเต๋าในชาม

ขนตาของเหม่ยน้อยกระพริบ เธอเปิดฝาขึ้น แสงแห่งความประหลาดใจปรากฏบน

ดวงตาของเธอ

สุดหล่อคนนี้โชคดีมาก เขาเดาได้ถูกต้องในครั้งแรกเหม่ยน้อยพึมพำาในใจ

ผู้แพ้จะต้องยอมรับความพ่ายแพ้ เธอคว้าขวดเบียร์และรีบกระดกหมดขวด

พนักงานทั้งหมดที่ KTV ส่วนมากจะดื่มเก่ง

เธอวางลูกเต๋าลงในชามและเริ่มเขย่าอีกครั้ง
"สุดหล่อใหญ่หรือเล็ก?"

"เล็กเหมือนเดิม"

"คุณถูกอีกแล้ว ฉันดืม่ "

"สุดหล่อ ใหญ่หรือเล็ก?"

"ครั้งนี้ใหญ่"

"เวร ! คุณเป็นราชาการพนันหรือเปล่าเนีย่ คุณมีชนะทุกครั้งเลย" เหม่ยน้อยสบถด้วย

ความตกใจ

ฉิงเฟิงเดาได้ถกู ต้องหลายครั้งติดต่อกัน จนเธอต้องดืม่ เบียร์หลายขวดแล้วรู้สึกไม่

สบายตัว

"น้องเหม่ย ฉันเอง”

หวานน้อยพูดขึ้นมาหลังจากทีเ่ ห็นเหม่ยน้อยดื่มหนักไปแล้ว เธอหยิบลูกเต๋ามาและเริ่ม

เล่นกับฉิงเฟิง

หลังจากสิบนาทีผา่ นไป ...

หวานน้อยตะลึงฉิงเฟิงสามารถคาดเดาได้อย่างถูกต้องเหมือนเดิม เขาทายไม่ผิดแม้แต่
เพียงครั้งเดียว หวานน้อยดื่มเบียร์เป็นจำานวนมากเช่นเดียวกับเหม่ยน้อยและรู้สึกเมา

"สุดหล่อ คุณเก่งมาก เราจะเล่นกันต่อได้ยังไง?"

เหม่ยน้อยและหวานน้อยทั้งคู่ต่างมองไปที่ฉิงเฟิงอย่างขุ่นเคือง พวกเธอวางแผนที่จะ
มอมเหล้าฉิงเฟิงแต่กลับกลายเป็นพวกเธอต้องดื่มทุกรอบ มันน่าอับอายมาก
เมื่อเธอเห็นว่าทั้งสองคนแพ้ฉิงเฟิง จางเซี่ยวหยู่กเ็ ริ่มสนใจและเริ่มเล่นกับฉิงเฟิง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอก็ต้องประสบกับความพ่ายแพ้อกี คน หลังจากดื่มเบียร์ไปสอง
สามขวดเธอก็ไม่อยากเล่นกับฉิงเฟิงอีก

"ลูกพีเ่ ฟิง ฉันอยากลองเล่นกับพี่มัง่ "

เจ้าอ้วนไม่เชื่อและต้องการที่จะเล่นกับฉิงเฟิง แต่เขาก็แพ้พา่ ยอย่างอดสูไปอีกคน

ฉิงเฟิงเป็นเหมือนพระเจ้าแห่งการพนันกลับชาติมาเกิดเขามอบความพ่ายแพ้ให้แก่ทุก
คนในห้อง

เขาถอนหายใจยาวซึง่ ทำาให้คนอื่นๆยิง่ หดหู่มากขึ้น

หนึง่ ชัว่ โมงต่อมา

หลังจากร้องเพลงฉิงเฟิง ลัว่ เฮาและจางเซี่ยวหยู่ ก็ออกจาก Silver Diamond

KTV ด้วยกัน

"ขอบคุณสำาหรับวันนี้ มันเป็นวันที่มีความสุขมากที่สุดในชีวิตฉัน"

จางเซี่ยวหยู่มองไปที่ฉิงเฟิงด้วยแววตาที่พร่ ามัว สายตาของเธอจ้องมองเขาด้วยแววตา

แปลกๆ

"แค่เธอมีความสุขก็ดีแล้ว"

ฉิงเฟิงจับจางเซีย่ วหยูแ่ ละยิม้ เล็กน้อย เขาสามารถบอกได้วา่ จางเซีย่ วมีอะไรบางอย่าง

อยูใ่ นใจและต้องการระบายออกวันนี้

ลัว่ เฮาหันศีรษะอย่างเศร้าๆไปด้านข้างเมื่อเห็นการกระทำาที่สนิทสนมของทั้งสองคน
สำาหรับคนโสด มันเป็นความรู้สึกที่แย่ที่ไม่มคี วามรักกับเขา.....

"เพื่อน หยุดอยูต่ รงนั้น! "

ฉิงเฟิงและจางเซีย่ วหยู่ เพิ่งเดินได้เพียงแค่ 50 เมตรเท่านั้นก่อนที่พวกเขาจะถูกกลุ่ม

อันธพาลขวางไว้

พวกอันธพาลย้อมผมหลากสีสันและถือไม้กอล์ฟอยูใ่ นมือ พวกเขาดูเหมือนจะเป็นคน

อันตรายอย่างร้ายแรง

ผู้นำาคือชายวัยกลางคนตัวสูง เขามีความสูงอย่างน้อย 1.9 เมตรเขามีกล้ามเนื้อและดู

เต็มไปด้วยความแข็งแกร่ ง

เขาคือคิงคองหัวหน้าแก๊งสามหยวน

ทำาไมพวกคุณถึงอยูท่ ี่นี่?

เมื่อเธอเห็นพวกอันธพาลจางเซี่ยวหยูก่ ก็ ลายเป็นเงียบขรึม ใบหน้าที่บริสุทธิแและไร้

เดียงสาของเธอเต็มไปด้วยความกลัว

เธอรู้วา่ พวกอันธพาลเหล่านี้เป็นคนเลวและมักจะทำาเรื่องไม่ดี

"สาวงาม นี่ไม่ใช่เรื่องของเธอ ถอยไปยืนห่างๆ มีบางคนจ่ายเงินให้เรามาหักขาคนที่

ชื่อ ลี่ฉงิ เฟิง"

คิงคองโบกมือและบอกให้จางเซีย่ วหยูถ่ อยออกไป พวกเขาอยูท่ ี่นี่เพือ่ สัง่ สอนฉิงเฟิง

"หวังโบ บอกให้พวกคุณมาใช่ไหม?"

จางเซี่ยวหยู่ฉลาดมาก เธอรู้ได้ในทันทีวา่ เป็นหวังโบ หลังจากเรื่องทั้งหมดหวังโบ

ถูกไล่ออกจากบริษัท Ice Snow เนือ่ งจากฉิงเฟิง หวังโบเป็นคนเลวทรามและจะ
ต้องมาแก้แค้นอย่างแน่นอน

"ถูกต้อง คนที่กล้าที่จะทำาให้หวังโบโกรธต้องเจ็บปวดทรมานและรับผลที่ตามมา"

คิงคองยิม้ เยาะและยอมรับว่าพวกเขาถูกเรียกใช้โดยหวังโบ

"พี่ใหญ่ลี่ ฉันขอโทษ ฉันนำาเรื่องยุง่ ยากมาให้พี่อีกแล้ว วิง่ เร็ว!"

ขนตาของจางเซีย่ วหยูก่ ระพริบ ใบหน้าไร้เดียงสาของเธอเต็มไปด้วยคำาขอโทษ

เธอรู้ดีวา่ เหตุผลที่หวังโบพยายามสร้างปัญหากับฉิงเฟิงเป็นเพราะเธอ เธอผลักฉิงเฟิง

และต้องการให้เขาหนี แต่เขาไม่ขยับตัว

"อย่ากังวลน้องสาวเซีย่ วหยู่ คนเหล่านี้เป็นแค่ไก่ปว่ ยๆ พวกเขาทำาอะไรฉันไม่ได้"

ฉิงเฟิงแตะไหล่จางเซีย่ วหยูแ่ ละมองเธออย่างนุ่มนวล

"เพื่อน นายยโสเกินไปมั้งฉันจะสัง่ สอนแก! "

เมื่อเขาได้ยินฉิงเฟิงเรียกพวกเขาว่าพวกอ่อนแอการ แสดงออกของคิงคองก็มดื ครึ้มลง

และเขาก็เดินไปหาฉิงเฟิงด้วยความโกรธ

"เหี้ยแล้ว !! เป็นแก ?"

คิงคองโห่ร้องเสียงดังด้วยความสยดสยอง

มันเป็นช่วงกลางคืนทีม่ ีแค่แสงไฟสลัวๆ พวกเขาอยูไ่ กลกัน ทำาให้ไม่สามารถมองเห็น

ฉิงเฟิงได้

แต่ตอนนี้เมื่อเขาเดินใกล้เข้ามา คิงคองก็สามารถเห็นหน้าของฉิงเฟิง ใบหน้าของเขา

กลายเป็นสีขาวซีดและเขาก็ร้องอุทานออกมา
ชายหนุ่มที่อยูข่ ้างหน้าเขาเป็นคนเดียวกับคนที่หักแขนของเขาที่ Lone Hill
 บทที่ 44 ลูกพีใ่ หญ่ ! นีี่เป็นนีเรื่่องเข้าาใจผิดด !

แป็ล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนีที่ 1-200 รืาคา 200 ลงทุกวันี วันีละ 6-7 ตอนี

ตดดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านีบนีเวนบอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

ปิศาจ !

นี่มันปีศาจคนนั้น !

ใบหน้าของคิงคองกลายเป็นสีขาวซีดและเขาก็เริ่มตัวสัน่ เมื่อคิดถึงความทรงจำาอันนาา
สยดสยองทีฉิ่ ิงเฟิิงกระทำาตาอเขา

เขาหวาดกลัวอยาางสุดซึ้งกับชายอมตะคนนี้ที่สามารถเลานงานสมุนหลายสิบคนในกลุาม
ของเขาในเวลาเพียงไมากี่นาที

"ละ......ลูกพี่ใหญา ผมขอโทษ.....ผมไมารู้วาา เป็นพี่" ใบหน้าของคิงคองหวาดกลัว

เหมือนเห็นผีและรา างสูงใหญาของเขากำาลังสัน่

"คิงคอง เป็นแกอีกแล้ว อยากตาย?"

ฉดงเฟดงพูดอยาางเย็นชาและเอามือไขว้หลังไว้

"ลูกพี่ใหญา ฉิันผิดไปแล้ว ได้โปรดปลาอยฉิันไปเถอะพี่"

คิงคองอ้อนวอนและลดศีรษะลง

"หวังโบอยูไา หน?"

ฉดงเฟดงขมวดคิ้วและถาม

"ลูกพี่ใหญา เขาอยูใา นรถด้านหลัง ฉิันจะไปพามันมาเดี๋ยวนี้"

เพือ่ ที่จะทำาให้ฉิิงเฟิิงให้อภััยเขา คิงคองจึงอาสาที่จะจับหวังโบมา

หวังโบนัง่ รออยาางตื่นเต้นในรถของเขาหาางไปห้าสิบเมตร

เขาเพิ่งจาายเงินให้คิงคองไปหมื่นหยวนและสัง่ ให้เขาหักขาของฉิิงเฟิิงซะ เขานาาจะ

เสร็จสิ้นภัารกิจแล้วในตอนนี้ เมื่อคิดถึงภัาพที่ลี่ฉงด เฟดงเดดนีมากรืาบเท้าขอขมาหลังจาก
ขาหัก นี่ทำาให้เขารู้สึกมีความสุขมาก

เมื่อลีฉิ่ ิงเฟิิงกลายเป็นคนพิการ จางเซี่ยวหยู่จะต้องทิ้งเขาอยาางแนานอน จากนั้นจาง

เซีย่ วหยูกา จ็ ะตกเป็นของเขา หวังโบยิม้ กว้างและจินตนาการ

"ไสหัวออกมา !!"

หวังโบรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยนิ เสียงตะโกนอยาางกะทันหัน

เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นวาาเป็นคิงคอง เขาถามอยาางตื่นเต้น,

"ลูกพีค่ ิงคอง คุณหักขาของลี่ฉิงิ เฟิิงไปแล้วใชาไหม?"

"หักแมาแกอะสิ !! เปิดประตูและไสหัวออกมา ! " คดงคองตะโกนด้วยใบหน้าที่มืด
ครึ้ม

"พีค่ ิงคอง คุณหมายความวาายังไง?" หวังโบรู้สึกวาามีบางอยาางผิดปกติความสับสน

วุนา วายพาดผาานใบหน้าเขา

"กูบอกให้ลงมาจากรถ !! ได้ยนิ ไหม?"

"พีค่ ิงคอง ถ้าคุณไมาบอกเหตุผลฉิันจะไมาเปิดประตู"

"ฟัค ! ถ้าแกไมาเปิด ข้าจะทุบกระจก!" คิงคองยิม้ อยาางเย็นชาและพลิกกำาปั้นขวาไปที่

กระจกด้านซ้าย

เพล้ง !

เสียงดังขึ้นและกระจกแข็งที่ถูกทุบด้วยกำาปั้นเดียวจากคิงคองก็แตกกระจาย

คิงคองยืน่ มือเข้าไปในรถแล้วกระชากหวังโบออกมา

"คุณต้องการอะไร?" ใบหน้าของหวังโบซีดเซียวเมื่อเขาเห็นภัาพลักษณ์ทดี่ ูชัว่ ร้าย

ของคิงคอง

"ข้าต้องการอะไร ? แกจะรู้เร็วๆนี้" คิงคองยิม้ อยาางเยือกเย็นและลากรา างของบาอวังไป

ไว้ด้านหน้าฉิิงเฟิิง

เมื่อมาถึงคิงคองปลาอยมือซ้ายออกและโยนรา างของบาอวังลงไปที่พ้ืน

"เป็นแกนั้นเอง?" หวังโบเงยหน้าขึ้นไปและตกใจที่พบวาาฉิิงเฟิิงกำาลังยืนอยูตา รงหน้า

เขา
"ฉิันได้ยินมาวาาแกต้องการที่จะหักขาของฉิัน เป็นความจริง?" ฉดงเฟดงยิม้ อยาางเย็นชา
และพูดขึ้น

"ลี่ฉงด เฟดง , ฉิันไมารู้วาา แกกำาลังพูดเรือ่ งอะไร?" หวังโบกลอกดวงตาของเขาและมอง

ราวกับวาาเขากำาลังพยายามปกปิดบางสิ่งบางอยาาง

"คุณไมายอมรับหรือ ? คดงคองทำาไมนายไมาพดู แทนละ ? " ฉดงเฟดงข้มวดคด้วและพูด

กับคิงคอง

"หวังโบจ้างผมหมื่นหยวนให้มาหักขาคุณครับลูกพี่ใหญา ! " คิงคองยืนอยูดา ้านข้างเขา

และกลาาวด้วยความเคารพอยาางที่สุด

"หวังโบ คุณได้ยินอยาางชัดเจนหรือยัง?"

"ลี่ฉงด เฟดง..... ใชาแล้ว ฉิันต้องการที่จะหักขาแก แกแยางจางเซี่ยวหยูไา ปจากฉิันและ

ทำาให้ฉินั ถูกไลาออกจากบริษัท Ice Snow"

"หวังโบคุณเคยได้ยินวลีที่วาา " คนที่ทำาบาปมากๆจะต้องตาย ไหม ?" ฉิิงเฟิิงเอามือ

ไขว้หลังและพูดอยาางนุามนวล

"พี่ใหญาคิงคอง ผมให้พี่ไปแล้วหมื่นหยวนทำาไมถึงไมาหักขาลีฉิ่ ิงเฟิิงละพี่ ?" หวังโบ

หันไปทางคิงคองและถามด้วยเสียงดัง

เพีย๊ ะ !

คิงคองตบไปที่ใบหน้าของหวังโบและตะโกนด้วยความโกรธ

"ลี่ฉงด เฟดงเป็นลูกพี่ใหญาของข้า แกกล้ามากที่จะจ้างฉิันมาทุบตีลูกพี่ใหญา

แกอยากตาย?"
เพือ่ ที่จะทำาให้ลี่ฉิิงเฟิิงให้อภััยเขา คดงคองเริ่มเรียกฉิิงเฟิิงเป็นลูกพี่ใหญาของเขาและตั้ง
ตัวเองเป็นลูกน้องเขา

"อะไรนะลีฉิ่ ิงเฟิิงเป็นลูกพี่ใหญาของคุณ?" ใบหน้าของหวังโบเต็มไปด้วยความตกใจ

เขารู้วาา คิงคองแข็งแกรา งมาก เขาเป็นหัวหน้าแก๊งค์สามหยวนและมีอันธพาลหลายสิบ

คนอยูภัา ายใต้เขา เขาจะกลายเป็นลูกน้องของลี่ฉิิงเฟิิงได้อยาางไร?

"ลูกพี่ใหญาครับ , เราจะจัดหนักไอ้ลูกหมานีย่ ังไงดีครับผม ?" คิงคองวิง่ ไปหาฉดงเฟดง

และถามด้วยความเคารพ ลักษณะการเคารพของเขาเป็นเหมือนเขาเป็นผู้ใต้บังคับ
บัญชาที่ซ่อสัตย์ เมื่อหวังโบเห็นทาาทางทีเ่ คารพนอบน้อมของคิงคอง

การแสดงออกของเขาเปลีย่ นไป ตอนนี้เขาตระหนักได้วาา เขาได้ไปแหยาพญาเสือเข้า

แล้ว

"คิงคอง หักขาของเขาซะ" ฉดงเฟดงโบกมือให้เขาและพูดเบาๆ

ฉิันจะไมาทำาอะไรตาอผู้ที่ไมาปองร้ายฉิัน แตาฉิันจะตอบโต้อยาางรุนแรงแกผู้ที่โจมตีฉินั
อยาางแนานอน นี่คอื คติชีวิตของฉิิงเฟิิง

หวังโบต้องการหักขาเขา เป็นธรรมดาทีเ่ ขาสมควรโดนหักขาซะเอง !

คิงคองรีบวิง่ ไปหาหวังโบ หวังโบเฝ้าดูด้วยความหวาดกลัวในสายตาของเขาในขณะที่

คิงคองกำาลังหักขาของเขา

"อ้ากกกกก ขาฉิัน"

หวังโบสา งเสียงกรีดร้องออกมา เขาเอียงศีรษะและออกไป

"ลูกพี่ใหญาครับ นี่เป็นนามบัตรของผม เหตุการณ์ในวันนี้เป็นความผิดของผมทั้งหมด
ผมอยากจะเลี้ยงอาหารพี่เป็นการขอโทษได้ไหมครับ?"

คิงคองสา งนามบัตรไปให้ฉิิงเฟิิงและถามอยาางกระวนกระวาย

เขาหวาดกลัวอยาางสุดซึ้งกับชายหนุามที่อยูตา รงหน้าเขา เขารู้วาา ถ้าชายคนนี้ไมายอมรับ

นามบัตรของเขา เขาจบสิ้นแนา

ฉดงเฟดงเกือบจะหัวเราะออกมาเมื่อเห็นทาาทางที่กระวนกระวายของคิงคอง

นี่ฉิันนาากลัวขนาดนั้นเลย ?

"ตกลง ฉิันจะโทรหานายคืนพรุางนี้” ฉดงเฟดงเอานีามบัตรของคิงคองไปและกลาาวเบาๆ

"ขอบคุณมากครับลูกพี่ใหญา" คิงคองปาดเหงื่อที่หน้าผากของเขาและขอบคุณเขาอยาาง
สุดซึ้ง

เขารู้วาา เรื่องราววันนี้จบลงด้วยดีแล้ว

"น้องสาวเซีย่ วหยูา เจ้าอ้วนเราไปกันเถอะ" ฉดงเฟดงยิม้ เบาๆและดึงจางเซี่ยวกับลัว่ เฮา

ที่กาำ ลังมึนออกจากทางเข้า KTV

"น้อมสา ง ลูกพี่ใหญา!" คิงคองโค้งคำานับและตะโกนออกมาทันที

"น้อมสา ง ลูกพี่ใหญา!"

พวกอันธพาลหลายสิบคนทีอ่ ยูดา ้านหลังก็โค้งคำานับและตะโกนตามด้วย

เสียงของผู้ชายหลายสิบคนนั้นดังมาก เสียงดังจนทำาให้คนแสบแก้วหูและคนที่เดิน
ผาานไปผาานมาโดยรอบได้หลีกหนีไปด้วยความกลัว
อะไรกันวะ ... ไมาจำาเป็นต้องเป็นทางการอะไรขนาดนี้ เข้าใจไหม ? ฉดงเฟดงเดินเซ
และเกือบจะล้ม เสียงตะโกนจากคิงคองและลูกน้องของเขาทำาให้ฉิิงเฟิิงดูเหมือนลูกพี่
ใหญาของแก๊ง มันทำาให้แปดเปื้ อนแกาภัาพลักษณ์ที่ดูสดใสของเขา

จางเซี่ยวหยูแ่ ละลั่วเฮารู้สึกทึ่งเมื่อเห็นอันธพาลกลุามใหญาเรียกฉิิงเฟิิงวาา “ลูกพี่ใหญา”ทั้ง

คูาได้เทิดทูนฉิิงเฟิิงยังกับเป็นดวงดาวในสายตาของพวกเขา

"พี่ใหญาลี่ ฉิันไมาได้คาดคิดเลยวาาพี่แข็งแกรา งจนแม้แตาคิงคองยังเรียกพีว่ าา ลูกพี่ใหญา"

จางเซีย่ วหยูมา องฉิิงเฟิิงด้วยความชื่นชม ดวงตาที่สวยงามของเธอสวาางไสวยังกับ

ดวงดาว

เธอเกือบจะพูดออกมาวาา "ฉิันรักคุณ"

สาวงามหลงรักวีรบุรุษ ความรู้สึกของเธอที่มีตาอพี่ใหญาลี่คนนี้มีมากขึ้นเรื่อย ๆ

"ลูกพีเ่ ฟิิง คุณสุดยอดมาก คุณเป็นไอดอลของฉิัน" ลั่วเฮามองไปที่ฉิิงเฟิิงด้วยความ

ชื่นชมและเริ่มจ้องมองดวงตาของเขา

เขารู้วาา คิงคองเป็นหัวหน้าแก๊งที่มีชื่อเสียงในพื้นทีแ่ ละมีความแข็งแกรา งเป็นอยาางมาก

แตาตอนนี้คิงคองเรียกฉิิงเฟิิงวาาลูกพี่ใหญา นี่หมายถึงอะไร? นัน่ หมายความวาาฉิิงเฟิิง
แข็งแกรา งและทรงพลังมากกวาาคิงคอง

อนาคตของเขาจะเจิดจรัสขึ้นถ้าเขาติดตามลูกพี่แบบนี้
 บทที่ 45 ผู้หญิงคนนีโ้ คตรงาม

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

“เอาละ วันนี้เหนื่อยกันมามากแล้ว กลับบ้านพักผ่อนกันพรุ่งนี้เรายังมีงานต้องทำาอย่"่

ฉิงเฟิงพ่ดไม่ออกเล็กน้อยเมือ่ เขาเห็นร่ปลักษณ์ของความชื่นชมในสายตาของจางเซีย่ ว
หย่แ่ ละลัว่ เฮา

เขาหยุดรถแท็กซี่และส่ งจางเซี่ยวหย่แ่ ละลัว่ เฮาที่บ้าน จากนั้นเขาเรียกรถแท็กซี่และมุ่ง

หน้ากลับไปยัง Noble Palace

...
ห้องพักสุ ดหรู หราใน Hot Spring Villa

ชายสองคนนัง่ ตรงข้ามกัน คนหนึง่ ร่ปร่ างด่ดีและมีจม่กส่งโด่ง เขามีผมสีบลอนด์หยิก

ขึ้นเล็กน้อย เขาเป็นราชาของทวีปเสือ - ราชันย์เสือ
คนทีอ่ ย่ด่ ้านซ้ายไม่ได้ร่ปร่ างด่ดีเช่นเดียวกับราชันย์เสือ เขามีร่ปร่ างมาตรฐานและด่ซีด
ดวงตาของเขาสดใสและสวมเสื้อหนังเสือดาว ร่ างกายของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ
กระชับและเต็มไปด้วยพลังงานที่พร้อมจะระเบิดได้

เขาคือราชันย์เสือดำา ราชาแห่งทวีปเสือดำา

"ราชันย์เสือดำา ที่นี่ปลอดภัยัยใช่ไหม?" ราชันย์เสือขมวดคิ้วและถาม

"แน่นอน อย่างน้อยก็ปลอดภัยัยกว่าฐานชั้นใต้ดินเก่าของคุณ" ราชันย์เสือดำาล่บเสื้อ

หนังเสือดาวบนร่ างของเขาและกล่าวเบาๆ เขาสวมเสื้อหนังเสือดาวของแท้ทเี่ ขาฆ่ามัน
มากับมือด้วยหมัดเพียงหมัดเดียว

"ราชันย์เสือดำา Hot Spring villa นี้เป็นอาณาเขตของตระก่ลเฉิน ตระก่ลเฉิน

เป็นพลเมืองของหัวเซีย่ เราไม่ควรวางใจ" ราชันย์เสือพ่ดในขณะที่กาำ ลังเล่นกับล่กบอล
เหล็กอย่ใ่ นมือ

เขาเป็นราชันย์เสือของทวีปของเขาและเป็นผ่้ส่งข่าวของสายเลือดราชวงศ์ บรรพบุรุษ
ของเขาเป็นนายพลที่มีความเป็นปฏิปักษ์ต่อหัวเซีย่

"ราชันย์เสือคุณมัน่ ใจได้ บริษัทของครอบครัวเฉินถ่กควบคุมโดยเรา ดังนั้นเจ้าของ

ที่แท้จริงของ Hot Spring villa ก็คือฉัน" ราชันย์เสือดำายิม้ ด้วยความภัยาคภัย่มิใจ

ราชันย์เสือดำามาจากครอบครัวใหญ่ชาวคอเคเชียน ซึ่งได้มีการลงทุนจำานวนมากใน
เมืองหัวเซี่ย ธุุรกิจของตระก่ลเฉินเป็นหนึง่ ในบริษัทที่พวกเขาลงทุน

ี น)
(คอเคเซย
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

Jump to navigationJump to search

คอเคเซียน หรือ ยูโรปอยด์ เป็นแนวคิดเชื้อชาตินิยมวิทยาศาสตร์ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20[1][2] การแยกแยะแบบนี้ถ่กทำาให้

หมดความน่าเชื่อถือ และแนวคิดดังกล่าวไม่ได้ถ่กใช้ในงานวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวกับมนุษย์[3][4]
 คำาว่าคอเคเซียนยังคงใช้อย่ใ่ นฐานะการแยกแยะ "คนผิวขาว" ในการศึกษาทางสังคมวิทยาหลายสาขา มันยังถ่กใช้ควบค่่กบั คำา
ว่า นิกรกรอยด์ แ และ มองโกลอยด์ แ ในความหมายทางวิทยาศาสตร์ในสาขาชีวมานุษยวิทยา

)
"หลักแหลมมาก" ราชันย์เสือส่บซิการ์และกล่าวเบาๆ

เขาส่บซิการ์คิวบาซึ่งเป็นซิการ์ที่ดีที่สุดในโลก (แพงมาก) ซิการ์แต่ละแท่งมีราคา

หลายร้อยเหรียญ

"ไม่หรอก พวกเรายังไม่ฉลาดเท่ากับราชันย์หน่ คนคนนี้ซ่อนตัวทันทีเมื่อเขามาถึงหัว

เซีย่ แม้แต่ฉันยังไม่อาจจะร่้ได้วา่ เขาซ่อนตัวอย่ท่ ี่ไหน"

ใบหน้าของราชันย์เสือเต็มไปด้วยความโกรธุเมื่อพ่ดถึงราชันย์หน่ ราชันย์หน่เป็นคน
ฉลาดแกมโกงและชัว่ ร้าย เป็นประเภัยททีเ่ ขารังเกียจ

"ราชันย์เสือดำา อย่าไปสนใจเรื่องคนขี้ขลาด คุณคิดว่าเราจะจัดการกับราชันย์หมาป่า

อย่างไร?"

"ฉันอยากให้ตระก่ลเฉินรับมือกับเขาด่ก่อน"

"ราชันย์เสือดำา แม้วา่ ตระก่ลเฉินจะแข็งแกร่ ง แต่พวกเขาไม่อาจเป็นค่่มอื ของราชันย์

หมาป่าได้หรอก"

"ราชันย์เสือที่รัก ฉันไม่ได้วางแผนที่จะให้ตระก่ลเฉินไปส่้กบั ราชันย์หมาป่า แต่เป็น

ภัยรรยาของเขาหลินซ่่ต่างหาก"

ราชันย์เสือดำายิม้ บางๆด้วยความมัน่ ใจ

"เข้าใจละ แต่ฉันต้องเตือนคุณก่อนว่าแมงมุมพิษพยายามที่จะลอบสังหารหลินซ่่แต่ก็
ถ่กฆ่าโดยราชันย์หมาป่า" ราชันย์เสือขมวดคิ้วและไม่ได้มองในแง่ดีเกี่ยวกับแผนของ
ราชันย์เสือดำา
"ราชันย์เสือ ฉันลืมบอกคุณฉันไปว่าฉันไม่ได้หมายถึงการใช้กาำ ลัง ฉันร่้วา่ ราชันย์
หมาป่านั้นเป็นคนที่แข็งแกร่ งที่สุดในโลก ฉันต้องการให้บริษัทของตระก่ลเฉินสร้าง
ความร่ วมมือกับบริษัท Ice Snow... แล้วทำาลายมันซะ " ราชันย์เสือดำาหัวเราะ
เบาๆ ดวงตาของเขาประกายระยิบระยับ

ฉิงเฟิงผ่้ซึ่งอย่ใ่ นรถแท็กซี่ไม่ทราบว่าราชันย์เสือดำาได้วางเป้าหมายไปที่บริษัท Ice

Snow ของหลินซ่่ แม้วา่ เขาจะร่้แต่เขาก็ไม่กลัว

คำาว่า "กลัว" ไม่มีอย่ใ่ นพจนานุกรมของราชันย์หมาป่า

Noble Palace
ฉิงเฟิงเดินลงจากรถแท็กซี่และเดินไปทางประต่ Noble Palace เจ้าหน้าที่รักษา
ความปลอดภัยัยสองคนมองเขาด้วยความรังเกียจในสายตาของพวกเขา

ชายคนนี้สวมชุดลายพรางและเห็นได้ชัดว่าน่าจะเป็นคนจน ฉันละสงสัยจังว่าแม่ยก
ของเขาคือใคร? เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยัยสองคนแอบคิดในใจ

กล่าวตรงไปตรงมา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยัยคือคนเฝ้าประต่ของคนรำ่ารวย พวก

เขาส่ วนใหญ่ตัดสินคนจากการแต่งตัวของพวกเขาและเป็นคนหัวส่ง

"โอ้ คุณนัน่ เอง"

ทันใดนั้นมีเสียงประหลาดใจร้องทักมาจากด้านหลัง

ฉิงเฟิงมองไปรอบ ๆ และเห็นหญิงสาวงดงามที่มีเสน่ห์กาำ ลังนัง่ อย่ภัย่ ายในรถ

Maserati สีขาว เธุอสวมชุดสีแดงและนัง่ อย่บ่ นที่นงั่ คนขับ

ผ่้หญิงสาวสวยที่แสนยัว่ ยวนคนนี้ไม่ใช่ใครอื่น เธุอคือหลิวร่หยัน ผ่้หญิงที่เคยให้เขา

ยืมไก่กระด่กดำาเกรดจักรพรรดินนนั่ เอง
"คนสวยเราบังเอิญพบกันอีกแล้ว"

ฉิงเฟิงยิม้ และเปิดเผยรอยยิม้ ทีด่ ่เป็นสุภัยาพบุรุษ

"ใช่ เป็นเรื่องบังเอิญจัง คุณสนใจจะไปดื่มที่บ้านฉันสักหน่อยไหม?"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนและเชื้อเชิญเขา

"แน่นอน ฉันไม่เคยปฏิเสธุคำาเชิญของสาวงาม"

ฉิงเฟิงยิม้ เบา ๆ และก้าวเข้าไปในรถของเธุอ

บรืน !

รถ Maserati เปล่งเสียงคำารามและเร่ งเข้าไปในบริเวณใกล้เคียง

"พี่ ฉันตาฝาดหรือเปล่า เจ้าคนถังแตกที่ใส่ ชุดลายพรางเดินเข้าไปในรถของสาวงาม

หลิวร่หยัน"

"ดังนั้น..... แม่ยกของเขาคือหลิวร่หยัน ? ไม่น่าแปลกใจเลยทีเ่ ขาสามารถเข้าส่่ยา่ น

ชนชั้นส่งระดับไฮเอนด์แห่งนี้ได้..."

"หุบปาก ! นายไม่อยากมีชีวิตหรือไง ? หลิวรูหยันไม่ใช่คนทัว่ ไปที่นายสามารถ

นินทาได้ จำาไว้วา่ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยัยคนก่อนที่มาจีบหลิวร่หยันกลายเป็น
ศพในวันรุ่งขึ้น"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยัยทีอ่ ย่ด่ ้านซ้ายบอกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยัยทีอ่ ย่ท่ าง

ขวาให้หุบปากและตีศีรษะเขา

ชายสองคนมองไปมองมารอบ ๆ ด้วยความกลัวว่าจะมีคนได้ยนิ คำาพ่ดของพวก

เขา พวกเขาจบสิ้นแน่ถ้ามีคนได้ยิน
วิลล่าหมายเลข 14

ในห้องนัง่ เล่นฉิงเฟิงนัง่ อย่บ่ นโซฟาหนังและหลิวร่หยันนัง่ อย่ต่ รงข้ามเขาอย่างงดงาม

หลิวรูหยันงดงามมาก (eng ใช้คำาว่า gorgeous คำานี้มีความหมายส่งกว่า

beautiful แปลแบบบ้านๆเถื่อนๆหน่อยก็ โคตรของโคตรสวย แต่ผมขี้เกียจพิมพ์
ยาวๆเอาเป็นร่้วา่ หล่อนสวยพอๆกับนางเอกๆแต่มีเสน่ห์มากกว่าก็แล้วกัน)

ริมฝีปากของเธุอแดงสดใสและดวงตาของเธุอกระจ่างใสเหมือนนำ้าในสระ ผิวของเธุอ
เรียบเนียนและร่ างกายของเธุอสง่างาม ดวงตาของเธุอว่บวาบเป็นประกายอย่างน่า
หลงใหล

เธุอสวมชุดยาว spaghetti dress ซึ่งทำาให้ร่างกายที่สง่างามของเธุอด่สง่างามมากขึ้น ขา

ขาวเรียวจากใต้ชุดของเธุอ เธุอสวมรองเท้าส้นส่งสีแดง เธุอด่ยัว่ ยวนและมีเสน่ห์มาก

"คุณอยากดืม่ อะไร กาแฟหรือไวน์แดง?"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนใจและยืดกายออกเผยให้เห็นส่ วนโค้งเว้าที่สง่างามของเธุอ

ส่ วนโค้งเว้าของร่ างกายเธุอสะดุดตามากและการมองเพียงครั้งเดียวก็ทำาให้หัวใจของ
คุณเต้นเร็วขึ้น คนทัว่ ไปแทบจะนำ้าลายไหลในทันที ต้องขอบคุณที่ฉงิ เฟิงเป็นราชันย์
หมาป่าและยังสามารถสงบใจไว้ได้

"งั้นขอไวน์แดงฝรั่งเศส 2 แก้ว ก็แล้วกัน"

ฉิงเฟิงเคาะนิ้วของเขาและพ่ดเบาๆ

"ได้สิ ฉันต้องไปหยิบไวน์จากห้องใต้ดินคุณเดินเล่นในห้องนัง่ เล่นไปก่อน"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนและเดินชดช้อยอย่างสง่างามไปที่ช้ ันใต้ดิน

เธุอมีห้องเก็บไวน์ในชั้นใต้ดินซึ่งมีไวน์ที่มีค่ามากมาย แต่ละขวดก็แพงมาก

ฉิงเฟิงลุกขึ้นยืนและเดินไปรอบ ๆ ห้องนัง่ เล่น

ห้องนัง่ เล่นหร่หราตกแต่งด้วยสไตล์ปารีสแบบยุโรปทั้งหมด มันด่แปลกใหม่

หลังจากนั้นไม่นานหลิวร่หยันก็เดินกลับมาพร้อมกับไวน์แดงหนึง่ ขวด เธุอยิม้ และพ่ด

ว่า "ห้องนัง่ เล่นของฉันเป็นไง ?"

"มันยอดเยี่ยมมาก การออกแบบก็ยอดเยีย่ ม มันออกแบบโดยนักออกแบบชาวปารีสที่

ชื่อ Andrea ใช่ไหม?" ฉิงเฟิงมองและพ่ดขึ้น

"คุณเก่งมาก ! คุณร่้ได้อย่างไรว่ามันออกแบบโดย Andrea?"

มีร่องรอยความประหลาดใจปรากฏขึ้นในดวงตาของหลิวร่หยัน

Andrea เป็นนักออกแบบตกแต่งภัยายในที่มีชื่อเสียงทีส่ ุดในปารีส เธุอใช้เส้นสาย

และโชคในการเชิญเขามาออกแบบบ้าน ชายตรงหน้าเธุอร่้จักนักออกแบบชื่อดังได้
อย่างไร?

"ฉันแค่เดาน่ะ"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างลึกลับ

เขาไม่ได้เปิดเผยกับสาวงามคนนี้วา่ Andrea เป็นเพื่อนของเขา

"คุณแสนร่้มาก เอ้านี่ ฉันจะให้รางวัลคุณด้วยไวน์แดงแก้วหนึ่ง"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนและส่ งแก้วไวน์แดงไปให้ฉิงเฟิง

 บทที่ 46 ศัตรูหัวใจ !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"เป็นไวน์ทดี่ ีจริงๆ มันต้องเป็น 'French Lafite Red Wine ปี 92'

แน่นอน " ลี่ฉงิ เฟิงจิบและกลาาวยกยาอง

(ขวดละหมื่นกว่าบาท)

https://www.wine-
searcher.com/find/lafite+rothschild+pauillac+medoc+bo
rdeaux+france/1992

"คุณรู้ได้อยาางไรวาานีค่ ือไวน์ Lafite ปี 92 ?"

หลิวรูหยันยิมม อยาางมีเสนาห์์ ความประห์ลาดใจปรากฏขึ้มนบนใบห์น้าขึองเธอมากยิง่ ขึ้มน

ชายทีอ่ ยูขึา ้างห์น้าเธอนัมนนาาประทับใจจริงๆ เขึาสามารถระบุปีและต้นกำาเนิดขึองไวน์
ได้ด้วยการจิบเพียงครัมงเดียว

เกือบทุกคนโดยทัว่ ไปจะไมาสามารถระบุไวน์อยาางเฉพาะเจาะจงได้จากการจิบเพียงจิบ
เดียวเทาานัมน เฉพาะปรมาจารย์ด้านไวน์เทาานัมนที่จะมีความสามารถเขึ้าถ้งระดับดังกลาาว
ได้

"'ไวน์ Lafite ปี92 เป็นห์น้่งในไวน์ที่ดีที่สุด มันมีรสกลมกลาอมและความห์วาน

... "
ลี่ฉิงเฟิงยิมม อยาางอาอนโยนและเริ่มอธิบายถ้งรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์ขึองไวน์นี้

"ฮิฮิ ฉันกำาลังคิดอยูวา าา คุณไมาใชาพนักงานขึาย แตาเป็นเศรษฐีี?"

"คุณห์ลิว ทำาไมคิดอยาางนัมน?"

"งาายมาก พนักงานขึายที่ไห์นจะมีเงินจาายเพือ่ ไวน์ 'Lafite ปี92 ได้ ดังนัมนคุณจ้ง

ไมาใชาพนักงานขึาย"

"โอ้ คุณห์ลิว คุณเดาผิดแล้ว ฉันเป็นพนักงานขึายจริงๆ รับประกันได้"

ลี่ฉิงเฟิงจิบไวน์เบาๆอีกครัมง ใบห์น้าขึองเขึาสะท้อนถ้งความเพลิดเพลินในรสชาติไวน์

'ปี 92 เป็นปีที่มีสภาพอากาศที่สบายทีส่ ุดในฝรั่งเศส องุานจากปีนม นั มีกลิ่นห์อมและ

ห์วานเป็นพิเศษและไวน์ทผี่ ลิตในปีนมันเป็นไวน์ที่มีรสชาติที่เป็นเอกลักษณ์

ปี 92 'ไวน์ Lafite เป็นที่รู้จักกันในฐีานะราชินีแห์างไวน์และมีชอื่ เสียงที่ดีทัว่ โลก

แตาไวน์ชนิดนีมห์ายากมาก มีเพียงไมากี่คนที่สามารถจาายได้และทุกคนสา วนให์ญามีพมืน

ห์ลังที่แขึ็งแกรา งและเป็นคนที่มคี วามสามารถ "
คุณไมาได้โกห์กฉันใชาไห์ม ? คุณเป็นพนักงานขึายจริงๆ?" หลิวรูหยนยิมม อยาางมี
เสนาห์์ ใบห์น้าที่สวยงามขึองเธอยังคงมีขึอ้ สงสัยเล็กน้อย

"ฉันไมาเคยโกห์กผู้ห์ญิงสวยๆ " ลี่ฉงิ เฟิงยิมม เบา ๆ และกลาาวด้วยความจริงใจ

เขึาไมาได้โกห์กห์ลิวรูห์ยันจริงๆ ตอนนีมเขึาเป็นพนักงานขึายขึองบริษัท Ice Snow

สำาห์รับการดืม่ ไวน์ปี 92 ก็เพราะเขึาเป็นราชันย์ห์มาปาาขึองทวีปและเขึาเคยได้ชาวย

เบอร์นาร์ดซ้่งเป็นเจ้าขึองธุรกิจไวน์ที่ให์ญาที่สุดในประเทศฝรั่งเศส

เพือ่ เป็นการตอบแทนราชันย์ห์มาปาา เบอร์นาร์ดจ้งให์้บัตรทองคำาฝังเพชรซ้่งทำาให์้เขึา

ได้รับไวน์ฟรีจากคฤห์าสน์ตลอดชีวิต เขึาดื่มไวน์ปี 92 มากกวาาประธานที่นัน่ ด้วยซำมา

แนานอนวาาตัวตนขึองเขึาในฐีานะราชันย์ห์มาปาา ไมาสามารถบอกแกาห์ลิวรูห์ยันได้

"ผู้ชายคนนีมเป็นพนักงานขึายจริงๆห์รือ?"

เมื่อเธอมองไปที่ดวงตาที่ดจู ริงใจขึองลี่ฉิงเฟิง ห์ลิวรูห์ยันคาอนขึ้างสงสัย

เห์็นได้ชัดวาาไวน์ Lafite ปี 92 ห์ายากมากและสา วนมากในตลอดมักจะเป็นขึอง

ปลอม เพื่อที่จะได้ชิม Lafite ปี92 อย่างห์น้่งต้องขึ้มนอยูกา บั การคอนเนคชัน่ และ
เส้นสายเป็นพิเศษ

แม้จะมีพมืนฐีานที่ทรงอำานาจอยาางเชานห์ลิวรูห์ยัน เธอยังต้องใช้สายสัมพันธ์เป็นอยาาง
มากเพือ่ ให์้ได้ไวน์ Lafite ปี 92 ถ้าชายขึ้างห์น้าเธอเป็นแคาพนักงานขึายจริงๆเขึา
ทำาอยาางไร?

"คุณห์ลิว ห์มดแล้ว ฉันขึออีกขึวดได้ไห์ม?"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม บางๆ และถามด้วยความพ้งพอใจ

จิบไวน์และชื่นชมความงามเป็นประสบการณ์ทยี่ อดเยีย่ มจริงๆ

"ฉันเห์ลือขึวดสุดท้ายเทาานัมน แตาคุณก็ดมื่ มันไปห์มดแล้ว"

เมื่อได้เห์็นชายคนนีมที่ดื่มไวน์นม ีได้เร็วเทาากับการดื่มนำมาเปลาา หลิวรูหยันแสดงออกถ้ง

ความเศร้าใจบนใบห์น้าขึองเธอ

นี่คอื ไวน์ 'Lafite ปี92, ราชินีของไวน์แดง ไวน์ทดี่ ีที่สุด คุณดื่มมันเห์มือนนำมา

เปล่า ถ้าฉันรู้แบบนีมฉันจะไมาเอามันออกมา

"สาวสวย แคาไวน์ขึวดเดียวเทาานัมน อยาาทำาเป็นคับอกคับใจนักสิ"

"นีไ่ มาใชาไวน์ธรรมดา มันคือไวน์ 'Lafite ปี92 เขึ้าใจไห์ม?"

"ฉันเขึ้าใจอยาางแนานอนวาานี่คอื ราชินขึี องไวน์แดง มัน่ ใจได้ฉันจะให์้เธอ 10 ขึวดเลย

ถ้าฉันมีโอกาส"

ลี่ฉิงเฟิงรู้ส้กตลกเล็กน้อยเมื่อได้เห์็นภาพลักษณ์ที่เศร้าสร้อยขึองห์ลิวรูห์ยัน

"คุณฝันตาอไปเถอะ"

ใบห์น้าที่สวยงามขึองห์ลิวรูห์ยันเต็มไปด้วยความไมาเชื่อ เธอคิดวาาลีฉ่ ิงเฟิงกำาลังพูด

เรื่องไร้สาระ

"สาวงาม ขึอขึอบคุณสำาห์รับความมีนม ำาใจนะ ฉันไปนอนละ ลาก่อน"

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือและเดินออกจากวิลลาาที่ 14

"ชาางเป็นคนทีน่ าาสนใจ!"
หลิวรูหยันยิมม อยาางมีเสนาห์์และด้วยรูปลักษณ์ที่สงาางามขึองเธอ เธอเดินกลับไปที่ห์้อง
นอนขึองเธอ

ลี่ฉิงเฟิงและห์ลิวรูห์ยันเป็นเพือ่ นบ้าน บ้านพวกเขึาอยูตา ิดกัน เขึาถ้งเดินกลับบ้านได้

อยาางรวดเร็ว

ห์ลังจากที่เขึากลับมาถ้งบ้าน เขึาพบวาาห์ลินซูาได้ห์ลับไป แตาเธอวางนมไว้บนโต๊ะให์้

เขึา แนานอนวาา มันเป็นนม Gold medal deluxe milk (นมนีมแพงครับ)

"ภรรยาคนนีมเริ่มเป็นห์าวงฉันมากขึ้มนทุกวัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม และดืม่ นมที่ห์ลินซูาได้ทมิงไว้ให์้ เขึาอาบนำมาและไปนอนในห์้องนอน

ห์ลังจากจัดการเรื่องการลอบสังห์ารในห์ลายวันนีม เขึาเพลียมาก ตอนนีมเขึาได้นอนห์ลับ

อยาางมีความสุขึ

เขึาห์ลับสนิทยาวไมาตื่น จนกระทัง่ เก้าโมงเช้า.......

"เหี้ยแล้ว ! ฉันไปทำางานสายแล้ว"

มองไปทีด่ วงอาทิตย์ทกี่ าำ ลังขึ้มนสูง ลี่ฉิงเฟิงก็เสียใจ ไมาคาดคิดวาาเขึาจะนอนยาวขึนาดนีม

เขึารีบลุกขึ้มนล้างห์น้าและแปรงฟันและพบขึนมปัง ถ้วยนมถัว่ เห์ลืองบนโต๊ะทีเ่ ห์็นได้

ชัดวาาห์ลินซูาทมิงไว้ให์้เขึา

"ดีจังที่มีภรรยา"

ลี่ฉิงเฟิงอุทานออกมา แม้วาา ห์ลินซูาจะไมาได้นอนห์้องเดียวกันกับเขึา อยาางน้อยเธอก็ยัง

ห์าวงใยเขึา วางนมไว้ให์้เขึาดื่มในตอนกลางคืนและขึนมปัง นมถัว่ เห์ลืองในตอนเช้า
เขึารีบกินขึนมปังและนมถัว่ เห์ลืองเสร็จแล้วโบกรถแท็กซี่และรีบมุางห์น้าไปยังบริษัท
Ice Snow
เมื่อลีฉ่ ิงเฟิงมาถ้งบริษัท Ice Snow เขึาพบวาามีกุห์ลาบจัดวางอยูขึา ้างนอก
อาคาร กุห์ลาบ 999 ดอก สวยและนาาห์ลงให์ล

"ว้าววว, นายน้อยเฉินโรแมนติกมาก เขึาวางดอกกุห์ลาบมากมายที่ประตูเพื่อจีบ

CEO หลินซู่"

"ถ้าฉันเป็นห์ลินซูา ฉันจะแตางงานกับนายน้อยเฉิน"

"ฉันก็ต้องการที่จะแตางงานกับเขึา เขึาไมาเพียงห์ลาอเห์ลา แตายังเป็นทายาทรุาน 2 ขึอง

ตระกูลเฉินอีกด้วย"

ฝูงชนรอบ ๆ ได้พูดคุยและสรรเสริญนายน้อยเฉิน

ไอ้เวร..

กล้าดียังไงมาเกีมยวภรรยาฉัน?

ใบห์น้าขึองลี่ฉงิ เฟิงเปลี่ยนไปอยาางมาก ความโกรธพุงา เขึ้าสูาศีรษะขึองเขึา "นี่มันตบ

ห์น้ากันชัดๆ"

ใครจะไปทนได้

"ลูกพีเ่ ฟิง, คุณเพิ่งมาทำางาน?"

ทันใดนัมนมีเสียงทักทายดังขึ้มนมาในขึณะทีล่ ี่ฉิงเฟิงกำาลังจะคลัง่

เขึาห์ันกลับไปและพบวาามันเป็นเจ้าอ้วนลัว่ เฮา

"เจ้าอ้วนบอกฉันที ดอกกุห์ลาบพวกนีมมันอะไร?"
ลี่ฉิงเฟิงพููดอย่างห์งุดห์งิดและถามอยาางไมาเป็นมิตร
"พีเ่ ฟิง นีเ่ ป็นขึองนายน้อยเฉิน นายน้อยเฉินต้องการที่จะตามจีบ CEO ห์ลินซูา"

"เจ้าอ้วน ฉันขึอถามห์นาอย ใครคือนายน้อยเฉิน?"

"พีเ่ ฟิง นายน้อยเฉินมีชื่อวาาเฉินไห์าห์ยาง, เขึาเป็นนายน้อยตระกูลเฉิน"

ลั่วเฮาเห์ลือบมองลี่ฉงิ เฟิงด้วยความไมาเขึ้าใจวาาทำาไมฉิงเฟิงถ้งโกรธ

"เจ้าอ้วนนายกล้ารา วมมือกับฉันทำาลายดอกกุห์ลาบเห์ลาานีมไห์ม?"

ลี่ฉิงเฟิงเห์ลือบมองที่ลัว่ เฮาและพูดเบา ๆ

"ลูกพีเ่ ฟิง ทำาไมาได้นะ เฉินไห์าห์ยางเป็นห์น้่งในสีน่ ายน้อยขึองเมืองทะเลตะวันออก

เขึามีอิทธิพลเป็นอยาางมาก"

ทาาทางขึองลัว่ เฮาเปลี่ยนไปและพูดห์้ามฉิงเฟิงทันที

นายน้อยทัมงสีค่ นขึองเมืองทะเลตะวันออกแตาละคนมีภมู ิห์ลังที่แขึ็งแกรา งและมีชื่อเสียง

ที่มีทรงอำานาจ เมืองทัมงเมืองจะสัน่ สะเทือนถ้าพวกเขึาเห์ยียบยำ่า

มีคนบอกวาาใครก็ตามที่ตาอต้านนายน้อยเฉินจะถูกห์ักขึาและถูกโยนไปเลีมยงเป็นอาห์าร
ปลาในแมานม ำา เขึาไมาอยากให์้ลูกพีขึ่ องเขึาไปสีย่ ง

"เจ้าอ้วน นายกลัว?"

ฉิงเฟิงขมวดคิมวเล็กน้อย เห์็นได้ชัดวาาลัว่ เฮากลัวนายน้อยเฉินมาก

 บทที่ 47 กุหลาบทีแ่ หลกเป็นเสี่ยงๆบนพืน้

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ลูกพีฉ่ ิงเฟิง ฉันหวังดีกบั พี่นา ตระกูลเฉินเป็นหนึง่ ในสี่ตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเมือง

ทะเลตะวันออก ซึ่งเป็นเจ้าของสินทรัพย์นับพันล้านและมีขนาดใหญ่กว่าบริษัท Ice
Snow หลายเท่า ถ้าพี่ทำาลายดอกกุหลาบของเขา เขาจะหักขาพี่อย่างแน่นอน "

เมื่อคิดถึงความน่ากลัวของนายน้อยเฉิน ลัว่ เฮากระวนกระวายและกระซิบบอกฉิงเฟิง

ลูกพี่ฉงิ เฟิงเป็นพี่ชายทีเ่ ขานับถือมากที่สุด เขาไม่อยากเห็นเขาขาหัก

"เจ้าอ้วน พวกเราไม่ใช่พนักงานของบริษัท Ice Snow หรอกหรือ?"

"ใช่ดิ ลูกพีเ่ ฟิง ถามทำาไม ?"

"นัน่ ถูกต้องแล้ว นายน้อยเฉินคนนี้กล้าที่จะตามจีบท่านประธานของเรา เราไม่ควร

ลงโทษเขาในฐานะพนักงานของบริษัทหรือ?"
"ลูกพีฉ่ ิงเฟิง, แล้วการที่นายน้อยเฉินตามจีบประธานหลินมันเกี่ยวอะไรกับพวกเราละ
?" ลั่วเฮาบีบดวงตาเล็กๆของเขาใบหน้าของเขาสับสนและงงงวย

ซีอีโอหลินซู่เป็นความงามระดับท็อบในเมืองทะเลตะวันออก มันเป็นเรื่องปกติมากที่
จะมีผมู้ าตามจีบ ทำาไมลูกพีี่ฉิิงเฟิิงถึงงได้โกรธ?

"เจ้าอ้วน นายน้อยเฉินคนนั้นจะต้องเป็นคนที่หน้าตาน่าเกลียดแน่นอน เราจะปล่อยให้

ดอกไม้งามเช่นซีอีโอของเราไปปักบนกองขี้เช่นนั้นหรือ?" ลี่ฉิงเฟิงจับไหล่ของลัว่
เฮาและพูดอย่างมีความหมาย

"ไม่วา่ นายน้อยเฉินจะหน้าตายังไงมันก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพวกเรานี่นา... "

"เจ้าอ้วน บอกฉันมาคำาเดียว จะทลาลายกุหลาบเหล่านี้หรือไม่? ไม่วา่ นายจะร่ วมมือ

กับฉันหรือไม่ ถ้านายน้อยเฉินมาเล่นงานฉัน ฉันจะรับมันไว้เอง" ลี่ฉิงเฟิงตัดสินใจว่า
ถ้าลัว่ เฮาไม่ทำาเขาจะทำาเอง

"ลูกพีฉ่ ิงเฟิง พี่พูดอะไร ? แม้วา่ นายน้อยเฉินจะเป็นคนมีอำานาจ แต่พี่เป็นพี่ชายของ

ฉัน แค่พเี่ อ่ยปากบอกมา ฉันจะทำามันเอง อย่างเลวร้ายที่สดุ ฉันก็แค่ขาหักพร้อมกับ
พี่" เมื่อเห็นว่าลีฉ่ ิงเฟิงโกรธมากลัว่ เฮาก็ตัดสินใจเสี่ยงทีจ่ ะทำาลายดอกกุหลาบด้วยกัน
กับลูกพี่ของเขา

ลูกพี่ฉิงเฟิงเป็นผู้ที่ช่วยเขาในช่วงเวลาทีย่ ากลำาบากและตอนที่เขาถูกหัวเราะเยาะ แม้วา่

เรื่องนี้อาจจะทำาให้เขาถูกหักขา แต่เขาก็เต็มใจที่จะช่วยพีน่ ้องของเขา

"เจ้าอ้วน นายเป็นพีน่ ้องที่ดี ไปทำาลายดอกกุหลาบกันเถอะ" ลี่ฉิงเฟิงโบกมือและเดิน

ตรงไปยังดอกกุหลาบกับลัว่ เฮา

บูมบูม…
ลี่ฉิงเฟิงหยิบดอกกุหลาบขึ้นมาและทุบมันบนพื้นดินอย่างดุเดือดและเหยียบยำ่าดอก
กุหลาบที่สวยงามเหล่านี้

เจ้าอ้วนก็ทำาตามลูกพี่ฉิงเฟิงของเขา เขาก้าวไปเหยียบบนกุหลาบเหล่านั้นอย่างดุเดือด

"เฮ้ย !? ผู้ชายสองคนนี้เป็นใครกัน พวกเขากล้าที่จะเหยียบยำ่าดอกกุหลาบของนาย

น้อยเฉิน ?"

"สองคนนี้ท่าทางจะเป็นคนวิกลจริต กล้าที่จะแหย่นายน้อยเฉินพวกเขาไม่ต้องการที่
จะมีชีวติ อยู?่ "

"เฮ้ ฉันรู้วา่ คนสองคนนี้เป็นพนักงานของบริษัท Ice Snow"

คนรอบๆกำาลังตื่นเต้น บางคนรู้จักตัวตนของทั้งสองคนนี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไป

ด้วยความตกใจ

พีนักงานของบริษัท Ice Snow บ้าไปแล้วหรือ? ทำาไมพีวกเขาเหยียียียบยียำ่าดอก

กหหลาบของนายียน้อยียเฉิิน?

ในขณะเดียวกันที่บริษัท Ice Snow ออฟฟิศของซีอีโอ

ใบหน้าของหลินซู่เย็นชาและสวยงามผิวของเธอขาวนวลและรูปทรงสง่างาม เธอนัง่
ลงบนเก้าอี้ด้วยความหนาวเย็นที่เต็มทัว่ ใบหน้าของเธอ

ตรงข้ามเธอเป็นชายหนุ่มทีห่ น้าตาหล่อเหลาซึ่งกำาลังมองเธอด้วยความหลงใหล

ว่ากันตามตรง ชายหนุ่มคนนี้หล่อมาก เขามีสันจมูกที่ชัดเจน โครงร่ างที่ชัดเจนและรูป

ร่ างสูงเรียวยาวขณะใส่ ชุดของอาร์มานี่และนาฬิกา Vacheron เห็นได้ชัดว่าเขาเป็น
คนรุ่นใหม่ที่รำ่ารวยและหล่อเหลา
ชายหนุ่มคนนี้คอื นายน้อยเฉินเขาไม่ได้น่าน่าเกลียดเลย เขาหล่อมาก

"ซู่นอ้ ย, ผมต้องการเชิญคุณไปรับประทานอาหารเย็นคืนนี้ ให้เกียรติผมไหม?"

นายน้อยเฉินยิม้ อย่างอ่อนโยนแสดงรอยยิม้ ที่สุภาพเหมือนสุภาพบุรุษ

"ฉันไม่วา่ ง"

หลินซู่กาำ ลังก้มลงจัดการเอกสารของเธอ ใบหน้าของเธอไม่แยแสอันใด เธอไม่ได้มอง

เขาเลย "เธอเป็นเทพธิดานำ้าแข็งทีเ่ ย็นชาจริงๆ"

นายน้อยเฉินถอนหายใจ แต่ไฟในดวงตาของเขาก็ดูร้อนแรงขึ้น

ผู้หญิงยิง่ เย็นชาเท่าใดก็ยิง่ มีเสน่ห์มากขึ้นเท่านั้น การชนะใจผู้หญิงแบบนี้จะยิง่ ทำาให้

เกิดความรู้สึกภาคภูมใิ จมากขึ้นหากประสบความสำาเร็จ

ซู่น้อย อย่างน้อยเราก็เคยเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ให้โอกาสผมบ้าง

"นายน้อยเฉิน อย่าเรียกฉันว่าซู่นอ้ ย โปรดให้ความเคารพกันหน่อย"

"เอาละๆ ผมจะเรียกคุณว่าหลินซู่ ผมต้องการให้คณ

ุ เห็นบางอย่าง มานี่สิ มองไปที่
หน้าต่าง"

นายน้อยเฉินยิม้ เล็กน้อยและบอกให้หลินซู่เดินมาที่หน้าต่าง เขาได้วางดอก

กุหลาบ 999 ดอกที่ทางเข้าของอาคารด้วยรูปหัวใจ เธอจะเห็นมันผ่านหน้าต่าง

ผู้หญิงมักจะมีความโรแมนติคและชอบสิ่งที่สวยงาม เขาต้องการที่จะชนะใจหลินซู่
ผ่านกุหลาบรูปหัวใจเหล่านี้

"ขอโทษคะ ฉันไม่วา่ ง"

หลินซู่กม้ หัวลงและไม่ได้มองเขาเลย ปรากฏความโกรธเล็กน้อยในดวงตาของนาย
น้อยเฉิน แต่ไม่นานเขาก็ปิดบังมันไว้

"หลินซู่เพียงแค่แวบเดียว มองมาที่หน้าต่างแล้วผมจะตกลงที่จะร่ วมมือกับบริษัทของ

คุณ"

"นายน้อยเฉิน คุณพูดจริงหรือ?"

"แน่นอนมันเป็นความจริง มันเป็นโครงการขนาดใหญ่มูลค่า 30 ล้าน มีหลายบริษัท

ต้องการที่จะร่ วมงานกับเรา แต่ผมยังคงลังเลอยูใ่ นขณะนี้"

"ก็ได้ ฉันจะมองออกไปนอกหน้าต่าง"

ในที่สุด หลินซู่กล็ ุกขึ้นยืนและตัดสินใจที่จะมองออกไปนอกหน้าต่าง

เมื่อเร็วๆนี้บริษัทของเธอได้เผชิญกับความยากลำาบากเกี่ยวกับบริษัทอื่นๆ บริษัทของ
หลินซู่และบริษัทเฉิน กำาลังเจรจาโครงการขนาดใหญ่ 30 ล้าน แต่บริษัทเฉินไม่ได้
ตอบสนองอะไรมาซึ่งทำาให้เธอเครียดมาก

ตอนนี้นายน้อยเฉินของบริษัทเฉินได้แสดงอาการประนีประนอม เธอเห็นแววแห่ง
ความหวัง

"หลินซู่, ดูสิ ผมได้วางดอกกุหลาบ 999 ดอกข้างล่างไว้ให้คณ

ุ ... "

เมื่อเขาชี้ไปที่ดอกกุหลาบที่ช้ ันล่างผ่านหน้าต่าง นายน้อยเฉินพูดกับหลินซู่ เมื่อเขา

เตรียมพร้อมและกำาลังจะพูดว่า "ผมรักคุณ" ทันใดนั้นใบหน้าของเขาก็เปลีย่ นไปและ
คำาพูดก็ติดอยูใ่ นคอของเขา

กุหลาบ 999 ดอกของเขาถูกโยนลงพื้นดินและเหยียบยำ่าจนกลีบกระจัดกระจายอยูท่ วั ่

พื้นดิน
"ดอกกุหลาบของฉัน"

นายน้อยเฉิน ร้องเสียงตำ่าใบหน้าของเขาซีดเซียว

เขาวางแผนที่จะใช้กุหลาบเหล่านี้เพือ่ สารภาพรักกับหลินซู่ แต่ตอนนี้พวกมันทั้งหมด

เสียหายย่อยยับ แบบนี้เขาจะมีหน้าสารภาพรักได้อย่างไร?

"นายน้อยเฉิน คุณขอให้ฉนั ดูดอกกุหลาบที่เละเทะพวกนี้ ?"

ใบหน้าของหลินซู่แสดงท่าทางแปลกๆ เมื่อเธอมองไปที่นายน้อยเฉินด้วยความ
สนุกสนาน

ในความเป็นจริงหลินซู่กต็ กใจเมื่อเห็นกุหลาบเหล่านั้น กุหลาบเป็นสัญลักษณ์ของ

ความรัก โดยปกติผู้ชายจะมอบกุหลาบเมื่อพวกเขาตามจีบผู้หญิง

หลินซู่รู้สึกกลัวในใจ เธอกลัวว่านายน้อยเฉินจะสารภาพรักกับเธอ เธอไม่รู้วา่ จะทำา

อย่างไร

ทำาไมน่ะเหรอ? ก็เพราะว่าถ้าหลินซู่ปฏิเสธนายน้อยเฉิน ความร่ วมมือระหว่างบริษัท

Ice Snow และบริษัทของนายน้อยเฉินก็จะตกอยูใ่ นอันตราย แต่ตอนนี้ดอก
กุหลาบถูกเหยียบยำ่าจนเละเทะ นายน้อยเฉินก็ไม่สามารถสารภาพรักได้อย่างแน่นอน
ซึ่งทำาให้เธอรู้สึกขอบคุณคนที่ทำามาก

"ใครทำาลายดอกกุหลาบเหล่านั้น ทำาได้ดีมาก!"

หลินซู่สรรเสริญในใจของเธอ แต่แกล้งทำาเป็นไม่รู้สึกอะไรบนใบหน้าที่สวยงามไม่
แยแสของเธอ เพราะเธอเห็นนายน้อยเฉินกำาลังคลัง่

"ใคร, ใครถูกเหยียบยำ่าดอกกุหลาบของฉัน? ฉันจะหักขามัน!"

นายน้อยเฉินดูดุร้าย เสียงของเขาเต็มไปด้วยความอาฆาตที่หนาวเย็น
"หลินซู่ ผมจะไปดูวา่ มันเกิดอะไรขึ้น"

ใบหน้าของนายน้อยเฉินซีดเซียว ขณะที่เขาอธิบายให้หลินซู่ฟังและเดินลงบันไดมา

เขาต้องการที่จะดูวา่ ไอ้นรกตัวไหนที่กล้าเหยียบดอกกุหลาบของเขา เขาต้องการให้

คนๆนั้นได้สำานึกว่าการท้าทายเขาต้องจ่ายด้วยเลือด

"เวรเอ้ย คนที่ทำาลายดอกกุหลาบของฉันมันจะต้องได้รับความทุกข์ทรมาน !"

เมื่อเห็นนายน้อยเฉินที่เดินลงบันไดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตั้งใจในการฆ่า

ความกังวลก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามและเย็นชาของหลินซู่
 บทที่ 48 นายน้อยทั้ง 4 แห่งเมืองทะเลตะวันออก

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ไม่ ฉันต้องไปดู"

การแสดงออกทางสีหน้าของหลินซู่เปลีย่ นไปเล็กน้อยและเธอเดินลงบันไดตามมา

ถึงแม้เธอจะไม่รู้วา่ เป็นใครที่มาเหยียบดอกกุหลาบและทำาลายพวกมัน แต่คนคนนันนก็

ถือว่าช่วยเหลือเธอไว้ เป็นธรรมดาทีเ่ ธอไม่สามารถยืนดูอยูเ่ ฉยๆและปล่อยให้คนๆนันน
ถูกรังแกโดยนายน้อยเฉิน

"เจ้าอ้วน รู้สึกดีที่ได้เหยียบและทำาลายกุหลาบพวกนีนใช่ไหม ? "

ฉิงเฟิงมองไปที่ช่อดอกกุหลาบที่บดบีนอยูบ่ นพืนนและพูดด้วยรอยยิมน

"ลูกพีเ่ ฟิง มันรู้สึกดีมากเลย ฉันอยากจะทำาต่อ"

ลั่วเฮายิมน กว้าง มันเป็นการเสพติดการเหยียบกุหลาบ เขาต้องการทำามันต่อไป

แม้วา่ ดอกกุหลาบจะสวยงาม แต่มันก็รู้สึกดีทไี่ ด้เหยียบยำ่าและบดขยีนมัน

"ไอ้พวกเลว พวกคุณกล้าทีจ่ ะเหยียบยำ่าดอกกุหลาบของฉัน?"

ทันใดนันนก็มเี สียงที่ดูโกรธเกรีนยวดังขึนน

ฉิงเฟิงหันหลังกลับไปมองและเห็นว่าเป็นชายหนุ่มหล่อเหลาที่สูงและรูปร่ างดี เขามี

สันจมูกที่สูงโด่ง

แม้ว่าเขาจะดูหล่อเหลาแต่เขาก็ไม่หล่อเท่าฉันฉิงเฟิงคิดในใจ

"ลูกพีฉ่ ิงเฟิง เขาคือนายน้อยเฉิน"

ลั่วเฮาชีนไปที่ชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนนันนและพูดเบาๆ

"เจ้าอ้วน ไหนนายบอกว่าเขาน่าเกลียด เขาไม่เห็นน่าเกลียดเลยนี่"

ฉิงเฟิงเหลือบไปที่ลัว่ เฮาและถามด้วยรอยยิมน

"ลูกพี่ ฉันไม่ได้พดู นะ"

เจ้าอ้วนเกือบจะร้องไห้เมื่อเขาเห็นสายตาอาฆาตของนายน้อยเฉิน ลูกพี่คำาพูดพวกนันน
ถือว่าพีเ่ ป็นคนพูด โอเคไหม? พี่กาำ ลังผลักฉันไปที่กองไฟ

"โอ้ ได้เลย เจ้าอ้วน ฉันขอโทษ ฉันผิดเอง ฉันเป็นคนพูดเองว่านายน้อยเฉินน่าเกลียด"

ฉิงเฟิงตบหน้าผากของเขาและพูด

ผู้ชายคนนีนต้องจงใจพูดว่าฉันน่าเกลียดแน่ๆ เขากล้าบอกว่าฉันน่าเกลียด?
ใบหน้าของนายน้อยเฉินเขียวและมีความโกรธแผ่ออกมาจากร่ างของเขา

ในเมืองทะเลตะวันออกทุกคนรู้วา่ เขาคือนายน้อยเฉิน เขาเป็นคนหล่อและรำ่ารวย นี่

เป็นครันงแรกที่มีคนบอกเขาว่าเขาน่าเกลียด

แต่นายน้อยเฉินไม่สนใจว่าตอนนีนเขาน่าเกลียดหรือเปล่า เขาสนใจเกี่ยวกับดอกกุหลาบ
มากกว่า

"ไอ้พวกเลว พวกคุณใช่ไหมทีเ่ หยียบยำ่าและทำาลายกุหลาบ?" ใบหน้าของนายน้อยเฉิ

นมืดครึนมเมื่อมองไปที่ฉิงเฟิงและลัว่ เฮาและถามขึนน

"ขอโทษนะ ฉันไม่ได้ชื่อ 'ไอ้พวกเลว"

"แล้วคุณชื่ออะไร?"

"ฉันชื่อว่า 'พ่อของคุณ'" ฉิงเฟิงยิมน อย่างลึกลับและพูดเบา ๆ

"พ่อของคุณ ? ชื่ออะไรแบบนันน?"

ใบหน้านายน้อยเฉินเต็มไปด้วยความสับสน จากนันนถึงตระหนักว่าฉิงเฟิงกำาลังดูถูกเขา

เขาไม่เคยพบใครที่มีปากเก่งที่แบบนีน คำาพูดของเขาทำาให้คนๆหนึ่งโกรธขึนนได้ใน
ทันที ถ้าตอบสนองช้า พวกเขาจะตกหลุมพรางชายคนนีนทนั ที

"เพื่อน คุณกล้าที่จะสาปแช่งฉัน คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร?"

การแสดงออกทางสีหน้าของนายน้อยเฉินรุนแรงขึนนและร่ างกายของเขาสัน่ ด้วยความ

โกรธ

"ฉันไม่รู้" คำาพูดของฉิงเฟิงทำาให้นายน้อยเฉินรู้สึกหายใจไม่ออก
"โอ้ ฉันคิดว่าฉันรู้จักคุณแล้ว" ฉิงเฟิงกล่าวขึนนมาอีกครันง คำาพูดของเขาทำาให้ใบหน้า
นายน้อยเฉินดูดีขน ึน เขาเป็นหนึ่งในสี่นายน้อยของเมืองทะเลตะวันออก ถ้าชายคนนีน
รู้จักเขา เขาก็จะกราบลงบนเท้านายน้อยเฉินเพือ่ ขอความเมตตา

"คุณไม่ใช่เหลืองแก่จากบ้านเกิดของฉันหรือ?" ฉิงเฟิงมองไปที่น้อยนายเฉินด้วย
ท่าทางประหลาดใจ

เหลืองแก่?

เหลืองแก่บ้าอะไรวะ ?

นายน้อยเฉินรู้สึกว่าสมองไม่เร็วพอ คำาพูดของชายคนนีนทำาให้เขาสับสนมาก

"คุณไม่รู้จักเหลืองแก่หรือ ? ฉันบอกให้กไ็ ด้ เหลืองแก่เป็นสุนัขในบ้านเกิดของฉัน

มันเชือ่ ฟังมาก"

ฉิงเฟิงยิมน บางๆและทำาท่าทีแปลกใจที่นายน้อยเฉินไม่รู้วา่ ใครคือเหลืองแก่

ใบหน้านายน้อยเฉินเปลี่ยนไปดูน่ากลัวเมื่อได้ยนิ คนอื่นเรียกเขาว่าหมา ร่ างทันงร่ างของ

เขาปลดปล่อยเจตนาฆ่าออกมาด้วยความโกรธ

ในที่สุดเขาก็ตระหนักแล้วว่าเขาถูกหลอกโดยชายตรงหน้าเขา

"เพื่อน คุณเป็นคนแรกที่กล้าแหย่ฉันในช่วง 20 ปีทฉี่ ันใช้ชีวิตมา"

นายน้อยเฉินยิมน อย่างหนาวเย็น เขาได้วางชายตรงหน้าเขาไว้ในบัญชีดำาแล้ว

"มี 639 คนที่เคยบอกฉันว่าฉันจะต้องตาย แต่พวกเขาทันงหมดได้ลงนรกไปหมดแล้ว

ขอแสดงความยินดีด้วยคุณจะกลายเป็นคนที่ 640"
ฉิงเฟิงยิมน อย่างเย็นชาและพูดอย่างลึกลับ

คำาพูดของเขาเป็นความจริงทันงหมด นับตันงแต่เขาอยูใ่ นทวีปหมาป่า มีคนที่

แข็งแกร่ ง 639 ที่ตอ้ งการจะฆ่าเขา แต่ในท้ายที่สุดพวกเขาทันงหมดเป็นฝ่ายไปลงนรก
แทน

"เพื่อน ผมไม่สนใจว่าคุณเป็นใคร ประการแรกคุณเหยียบยำ่าและทำาลายดอกกุหลาบ

ของผมจากนันนคุณก็ดูถูกผม ผมจะทำาให้คณ
ุ เสียใจที่ได้เกิดมาในโลกนีน"

นายน้อยเฉินอย่างมืดมนและเดินไปทางฉิงเฟิง

เขาต้องการที่จะหักขาของชายคนนีน เพื่อที่จะบรรเทาความโกรธในหัวใจของเขา

"นายน้อยเฉิน หยุดเดีย๋ วนีน"

นายน้อยเฉินกำาลังจะขยับในขณะที่ได้ยินเสียงหนาวเย็น

เขาหันหลังกลับไปและเห็นหลินซู่เดินออกมาด้วยท่าทีมืดครึนม

"หลินซู่ชายคนนีนทำาลายดอกกุหลาบของผม ผมต้องสัง่ สอนเขา"

นายน้อยเฉินรู้สึกขุ่นเคืองและพูดขึนน เขาไม่เข้าใจว่าทำาไมหลินซู่ถึงห้ามเขา

"นายน้อยเฉินเขาเป็นลูกจ้างของบริษัท Ice Snow คุณไม่สามารถทำาอะไรกับเขา

ได้"

การแสดงออกของหลินซู่เยือกเย็น ริมฝีปากสีแดงของเธอยกขึนนเล็กน้อยและเธอพูด
อย่างเย็นชา

นำนาเสียงของเธอมีความมัน่ คง เธอจะไม่ยอมให้นายน้อยเฉินแตะต้องฉิงเฟิง
ทุกคนในเมืองทะเลตะวันออกรู้ดีวา่ ซีอีโอของบริษัท Ice Snow, หลินซู่นั้นปฏิบัติ
ต่อพนักงานของเธอเป็นอย่างดี

เคยมีหญิงพนักงานทำาสะอาดวัยห้าสิบปีของบริษัท Ice Snow ซึ่งบังเอิญกวาดฝุ่น

ละอองไปโดนลูกค้าเศรษฐีคนหนึง่ ลูกค้าคนนันนตบใบหน้าของพนักงานคนนันน

บริษัทปกติจะขอโทษลูกค้าเศรษฐีคนนันนและแม้แต่ไล่พนักงานทำาความสะอาดออก
แต่หลินซู่นน นั ต่างออกไป เธอบอกให้เศรษฐีคนนันนขอโทษพนักงานทำาความสะอาด

เพือ่ มอบความยุติธรรมให้พนักงานทำาความสะอาด หลินซู่ได้ทนิงธุรกิจนับล้านที่ลกู ค้า

นำามาให้

แม้วา่ หลินซู่จะทำาให้ลูกค้าไม่พอใจ แต่เธอก็ได้ใจของทุกคนในบริษัทของ

เธอ พนักงานทุกคนของบริษัท Ice Snow ให้ความเคารพอย่างลึกซึนงต่อหลินซู่

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่บริษัทที่กาำ ลังจะล้มละลายขนาดเล็ก กลายเป็นบริษัทขนาดใหญ่

ที่มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ในระยะเวลาสันนๆเพียงสามปี

ทันงหมดนีนเป็นเพราะหลินซู่

"หลินซู่ แม้วา่ เขาจะเป็นพนักงานของบริษัท Ice Snow แต่เขามาเหยียบยำ่าและ

ทำาลายดอกกุหลาบของผม เขาดูถูกผม ผมต้องการความยุติธรรม"

นายน้อยเฉินกล่าวอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าที่มดื ครึนม

ถ้าฉิงเฟิงเป็นคนธรรมดานายน้อยเฉินจะต้องเข้าไปทุบตีเขาทันที แต่เขาเป็นลูกจ้าง
ของบริษัท Ice Snow นายน้อยเฉินจึงต้องคำานึงถึงความรู้สึกของหลินซู่ก่อนทีเ่ ขา
จะลงมือ

ตอนนีนเขากำาลังตามจีบหลินซู่ ดังนันนเขาจึงต้องการที่จะทินงความประทับใจไว้ในใจเธอ
นายน้อยเฉินรู้อย่างชัดเจนว่าหลินซู่ต้องการปกป้องพนักงาน เขาไม่ต้องการสร้างความ
ขัดแย้งระหว่างพวกเขาเพียงเพราะลูกจ้างตัวเล็กๆคนหนึ่ง

ดอกกุหลาบเขาสามารถซืนอใหม่เท่าไรก็ได้ แต่หลินซู่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านันน

"นายน้อยเฉิน กุหลาบของคุณราคาเท่าไร ฉันจะจ่ายคืนคุณ แต่คณ

ุ ไม่สามารถทำาอะไร
ลี่ฉิงเฟิงได้" หลินซู่ขมวดคินวและพูดอย่างเย็นชา

ฉิงเฟิงเป็นสามีของเธอ เธอย่อมไม่ยอมให้นายน้อยเฉินทำาอันตรายแก่เขาได้

นอกจากนีนแล้วหลินซู่รู้วา่ ฉิงเฟิงเหยียบและทำาลายดอกกุหลาบเนือ่ งจากนายน้อยเฉิน

ต้องการตามจีบเธอ เขาทำาเพื่อปกป้องเธอ - ภรรยาของเขา

ดังนันนมันไม่ใช่ความผิดของฉิงเฟิง หลินซู่ต้องปกป้องเขาเป็นธรรมดา
 บทที่ 49 ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ซู่ กุหลาบเหล่านั้นไม่แพงเท่าไรหรอก คุณไม่จำาเป็นนต้อองจ่ายคนนผม" เมน่อเขาไดอยนิ ว่า

หลินซู่อยากจะจ่ายเงินชดใชอใหอเขา นายนออยเฉินโบกมนอและพูดอย่างโอออวด

เพนอ่ ที่จะไดอรับความโป็รดป็รานจากหลินซู่ เป็นนธรรมดาที่เขาไม่ต้อองการค่าชดใชอ แมอวา่

ต้รงหนอาเขาจะทำาลายดอกกุหลาบและทำาใหอนายนออยเฉินรูอสึกไม่กไม่พอใจเขากนยงั คงมี
ความสึกไุขที่ไดอใกลอชิดกับหลินซู่

"นายนออยเฉินฉันจะพูดอีกครั้งโป็รดเรียกฉันว่าหลินซู่ ถอาคุณเรียกฉันว่า ซู่ อีกครั้งฉัน

จะไม่สึกไนใจคุณ"

หลินซู่พูดดอวยนำ้าเสึกไียงเยนนชาและไม่พอใจ สึกไามีของเธออยูข่ อางๆเธอ เธอไม่ต้อองการใหอ

เขาเขอาใจผิด ถม่งแมอนายนออยเฉินจะเป็นนเพน่อนร่ วมชั้นของเธอ แต่หลินซู่กไน ม่ค่อยชอบ
เขา เธอเป็นนคนเกลียดเชน้อโรคและไม่ชอบผูอชายทุกคน
"กนไดอ ผมจะเรียกคุณว่าหลินซู่ในอนาคต้ โออ จริงสึกไิ นีเ่ ป็นนคำาเชิญสึกไำาหรับคุณ" นายนออย
เฉินไดอหยิบบัต้รเชิญสึกไีแดงออกมาจากกระเป็๋าหนอาอกและสึกไ่ งใหอกบั หลินซู่

"นีค่ นออะไร?"

หลินซู่ไม่ไดอหยิบมัน แต้่ถามอย่างสึกไับสึกไน

"นีเ่ ป็นนบัต้รเชิญไป็งานเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศลของบริษััทหลิว ผมมีต้ัวว เพียงสึกไองใบ

เท่านั้นสึกไำาหรับต้ัวผมเองและอีกใบเป็นนของคุณ" นายนออยเฉินกล่าวดอวยความภาค
ภูมิใจ

"บริษััทหลิว?" ดวงต้าของหลินซู่สึกไว่างขม่้นดอวยความต้กใจ

บริษััทหลิวเป็นนบริษััทที่ใหญ่ที่สึกไุดในเมนองทะเลต้ะวันออก เป็นนบริษััทชั้นนำาในป็ระเทศ

พูดไดอวา่ บริษััทหลิวมีคอนเนคชัน่ ทีเ่ ขอมแขนงและความเป็นนมาที่ดี เมน่อบริษััทก่อต้ั้งขม่้น

แมอแต้่นายกเทศมนต้รีและเลขานุการยังต้อองไป็ร่ วมฉลองการเป็ิดต้ัวครั้งยิง่ ใหญ่ เหนน

ไดอชัดว่าบริษััทมีความสึกไัมพันธ์กบั คนใหญ่คนโต้อย่างลม่กซม่้ง

งานเลี้ยงอาหารคำ่าเพนอ่ การกุศลของบริษััทหลิว มาพรออมกับนักธุรกิจสึกไังคมและเจอา

หนอาที่ระดับสึกไูง นี่เป็นนงานเลี้ยงของชนชั้นสึกไูง

"นีเ่ ป็นนโอกาสึกไ" หลินถูกล่อใจ เธอรูอวา่ บริษััทของเธอกำาลังป็ระสึกไบป็ัญหาทางดอานการ

เงิน หากเธอสึกไามารถเขอาร่ วมงานเลี้ยงอาหารคำ่าเพนอ่ การกุศลและสึกไรอางสึกไัมพันธ์กบั
นักการเมนองและนักธุรกิจบางราย เธออาจจะไดอรับเงินสึกไนับสึกไนุนเพียงพอทีจ่ ะกอบกู อ
บริษััท Ice Snow ไดอ

"นายนออยเฉิน ขอบคุณมาก" หลินซู่ยมิ้ เบาๆ และกำาลังจะต้อบรับคำาเชิญจากนายนออย

เฉิน แต้่บัต้รเชิญถูกบางคนฉกไป็ก่อน
"ฮ่าๆ คำาเชิญนี้ดูยอดเยีย่ มจริงๆ งานเลี้ยงการกุศล?" ฉิงเฟิงควอาบัต้รเชิญและพูดอย่าง
ร่ าเริง

หลินซู่ขอบคุณนายนออยเฉินสึกไำาหรับคำาเชิญและกระทัง่ กล่าวคำาขอบคุณ เขาไม่สึกไามารถ

ทนไดอ เขารูอสึกไม่กหงุดหงิด นายนออยเฉินกำาลังพยายามชิงภรรยาของเขาต้่อหนอาเขา

"ลี่ฉงิ เฟิง, คนนบัต้รเชิญมาใหอฉัน" หลินซู่พูดขม่้น การแสึกไดงออกของเธอเป็ลี่ยนไป็เลนก

นออย

พวกเขาไดอต้กลงที่จะเรียกกันและกันโดยใชอชน่อจริงที่บริษััท พวกเขาไม่ต้อองการใหอใคร
รูอเกี่ยวกับความสึกไัมพันธ์ของพวกเขา

"ไม่" ฉิงเฟิงสึกไ่ายหนอาและพูดป็ฏิเสึกไธ

"ลี่ฉงิ เฟิง, คนนบัต้รเชิญใหอฉัน นีเ่ ป็นนสึกไิ่งสึกไำาคัญมากสึกไำาหรับฉัน" ใบหนอาที่สึกไวยงามของ

หลินซู่เต้นมไป็ดอวยความวิต้กกังวล

"เพน่อน คนนบัต้รเชิญใหอซู่นออยไป็ นี่คอน สึกไิ่งทีฉ่ ันใชอเพนอ่ ต้ามจีบเธอ" นายนออยเฉินเดินเขอา

มาขอางๆฉิงเฟิงและพูดดอวยเสึกไียงต้ำ่า

"คุณบอกว่าคุณ ใชอบัต้รเชิญนี้เพน่อต้ามจีบหลินซู่?" การแสึกไดงออกของฉิงเฟิงเป็ลีย่ น

ไป็และถามดอวยความเกลียดชัง

"ใช่ ผมใชอดอกกุหลาบและบัต้รเชิญเพน่อต้ามจีบหลินซู่ แมอวา่ คุณจะเหยียบและทำาลาย

กุหลาบไป็ แต้่ผมกนยังมีคำาเชิญนี้อยู"่

นายนออยเฉินยิม้ อย่างหยิง่ ยโสึกไและพูดขม่้น

จากการต้รวจสึกไอบของเขา เขารูเอ กี่ยวกับวิกฤต้การณ์ทางการเงินของบริษััท Ice

Snow ที่กำาลังประสบอยู่ เงินทุนหลักของบริษััทกำาลังจะหมด ดังนั้น เขาจม่งใชอความ
สึกไามารถทั้งหมดของเขาเพน่อไดอรับบัต้รเชิญสึกไำาหรับหลินซู่มาอีกใบ นีม่ ันเป็นนของขวัญ
ช่วยชีวต้ิ

นอกจากนี้นายนออยเฉินยังรูอวา่ หลินซู่ไดอทุ่มเทอย่างลม่กซม่้งทุกเรน่องเกี่ยวกับบริษััท Ice

Snow เธอเป็นนหัวเรีย่ วหัวแรงหลักในการพัฒนาบริษััทและเธอจะไม่มีทางยอมใหอ
บริษััทลอมละลายแน่นอน ดังนั้นเขาจม่งมัน่ ใจไดอวา่ หลินซู่จะต้อองยอมรับบัต้รเชิญถอาเขา
มอบมันใหอเธอเป็นนของขวัญ

"เพน่อน คนนบัต้รเชิญใหอหลินซู่ไป็ ผมจะเขอาร่ วมงานเลี้ยงอาหารคำ่ากับเธอในวันพรุ่งนี้

คุณถอยไป็ไกลๆ" นายนออยเฉินรูอสึกไม่กต้น่นเต้อนเมนอ่ คิดว่าเขาจะสึกไามารถใชอเวลาอยูร่ ่ วมกับ
หลินซู่ไดอ

เสึกไียงของทั้งคู่เบามากหลินซู่จม่งไม่ไดอยนิ เสึกไียงพูดของพวกเขา คุณต้อองการที่จะใชอเวลา

อยูก่ บั ภรรยาของฉันเพียงลำาพัง ? ไม่มีทาง ! ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างหนาวเหนนบในใจ
ของเขา

แคว้ก แคว้ก ~

ฉิงเฟิงหยิบบัต้รเชิญและฉีกมันออกจากกัน ในชัว่ พริบต้าเขาไดอฉีกบัต้รเชิญเป็นนชิ้นๆ เ

ขาโยนมันลงบนพน้นและเหยียบมันอย่างหนักหน่วง

"ฉิงเฟิง คุณ คนเลว!" ใบหนอาของหลินซู่เต้นมไป็ดอวยความโกรธเมน่อเธอเหนนว่าฉิงเฟิง

ฉีกบัต้รเชิญออกเป็นนชิ้น ๆ และแมอแต้่เหยียบมัน

"บริษััท Ice Snow จะลอมละลายหรนอ ?"

ใบหนอาของหลินซู่เต้นมไป็ดอวยความเศรอา เงินทุนหลักของบริษััทหดหายและอยูใ่ นภาวะ

เสึกไีย่ งกับการลอมละลาย
คำาเชิญไป็งานเลี้ยงอาหารคำ่าของบริษััทหลิวคนอความหวังของหลินซู่เธออยากจะระดม
ทุนผ่านงานเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศล แต้่ต้อนนี้มันถูกฉีกเป็นนชิ้นๆโดยฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงไม่ไดอฉีกบัต้รเชิญเท่านั้น แต้่ยังฉีกทำาลายความหวังของหลินซู่อีกดอวย

"คุณถม่งขนาดต้อองเรียกผมว่าไออเลวเพราะแค่บัต้รเชิญนี้?" ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและพูดดอวย
ความไม่พอใจ

จากมุมมองของเขา นายนออยเฉินต้อองการใชอบัต้รเชิญนี้เพน่อจีบหลินซู่ เขาไม่สึกไามารถ

เฉยการหยามหนอาดังกล่าวไดอและจำาเป็นนต้อองฉีกมันทิ้ง

แต้่ฉิงเฟิงนั้นไม่รูอวา่ คำาเชิญไป็งานเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศลเป็นนความหวังเดียวของหลินซู่
เขาฉีกความหวังของหลินซู่ เป็นนธรรมดาที่หลินซู่จะโกรธ

"ไป็ไกลๆเลย ฉันไม่อยากเหนนหนอาคุณอีกต้่อไป็ !" หลินซู่พดู ขม่้นมาดอวยความโกรธ

เธออารมณ์เสึกไียมาก เธอทำางานอย่างหนักเป็นนเวลาสึกไามป็ีในระหว่างที่เธอต้อองทนกับ
การต้ำาหนิของพ่อและการถากถางของญาต้ิเธอ ผ่านวันผ่านคนนมาอย่างยาวนานเธอ
ผลักดันจนขยายธุรกิจไป็สึกไู่ระดับนี้ไดอบริษััท Ice Snow เหมือนเป็นนลูกของหลินซู่

ต้อนนี้บริษัั ต้อองเผชิญกับวิกฤต้ิทางการเงินบัต้รเชิญนี้คนอผูอช่วยชีวิต้ใหอกบั ลูกของ

เธอ แต้่มันถูกฉีกอย่างไรอความป็ราณีโดยฉิงเฟิง จากมุมมองของหลินซู่ ฉิงเฟิงไม่ไดอ
ฉีกแค่เพียงบัต้รเชิญเท่านั้นแต้่เขาฆ่าลูกของเธอ

"คุณบอกใหอฉันไป็ไกลๆและบอกว่าไม่ต้อองการจะเหนนหนอาฉันอีกครั้งเพราะบัต้รเชิญ
นี้?" การแสึกไดงออกของฉิงเฟิงแป็รเป็ลี่ยนไป็และเขากนถาม

เขาไม่เขอาใจ มันเป็นนแค่บัต้รเชิญไม่ใช่หรนอ ? เหตุ้ใดหลินซู่ถม่งโกรธมาก เป็นนเพราะเขา

ไม่รูอวา่ คำาเชิญนั้นสึกไำาคัญมากแค่ไหนสึกไำาหรับหลินซู่มันเป็นนสึกไิ่งช่วยชีวิต้ลูกของเธอไดอ
"ไป็เลย ฉันไม่อยากเหนนหนอาคุณอีกแลอว" หลินซู่หันจากไป็อย่างเยนนชา และเดินกลับ
ไป็ที่บริษััท

แต้่ร่างกายที่สึกไัน่ สึกไะทอานของเธอเป็นนขออพิสึกไูจน์วา่ จิต้ใจของเธอไม่สึกไงบ

การกระทำาของฉิงเฟิงไดอทำารอายจิต้ใจของเธอ สึกไามีของเธอมักจะดน้อดม่งและมักจะทำา
เรน่องราวต้่างๆโดยไม่คำานม่งถม่งความรูอสึกไม่กของเธอ

"HA HA HA ถอาคุณขอใหอผมไป็ ผมกนจะไป็ ! "

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างราบรน่นและมีร่องรอยของความเจนบป็วดผ่านแววต้าของเขา

เขาเป็นนผูอชายและมีศักดิ์ศรีของต้ัวเอง เขารูอสึกไม่กอายที่หลินซู่ไดอไล่ใหอเขาไป็ต้่อหนอาผูอคน
จำานวนมาก

แม้ฉิงเฟิงจะรูอสึกไม่กอับอาย แต้่หัวใจของเขากนเจนบป็วดดอวย ความสึกไัมพันธ์ของเขากับหลิน

ซู่เริ่มที่จะดีข้ ม่น แต้่ต้อนนี้พวกเขากลับมาที่จุดเริ่มต้อนอีกแลอว

ฉิงเฟิงหันหลังและเดินออกไป็ไกล รูป็ลักษัณ์ของเขาดูเป็ล่าเป็ลีย่ ว ความเขอาใจผิด

ระหว่างทั้งสึกไองคนถูกสึกไรอางขม่้นมาอีกครั้ง
 บทที่ 50 ราชันย์ทหี่ ัวใจแหลกสลาย

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"เธอทำใให้หห้ววใจฉัวนแห้ลกสลใย เธอทำใให้หฉัวนทวหงห้ววเรใะและรหองไห้ห...."

ฉัิงเฟิงฮวมเพลง "Heart Break" และเดินบนถนนอย่ใงไม่มีจดุ ห้มใย เขใรูหสึก

เศรหใ.... เศรหใมใก

แมหวใ่ เขใจะเป็นรใชวนย์ห้มใป่ใที่เขย่ใโลกใตหดิน แต่กม็ ีช่วงเวลใที่เขใเศรหใ

เขใไม่เขหใใจว่ใทำใไมห้ลินซูู่ถึงไดหโกรธมใกเกี่ยวกวบเร่่องงในเลีหยงอให้ใรกใรกุศล

เขใสิควรจะตหองเป็นคนโกรธ นใยนหอยเฉัินกำใลวงใชหคำใเชิญเพ่่อตใมจีบห้ลินซูู่ ห้ลินซูู่

เป็นภรรยใของเขใ เป็นผูหชใยคนไห้นก็ยอ่ มจะฉัีกบวตรเชิญนวน่ อยูแ่ ลหว

เน่อ่ งจใกขใดกใรส่่อสใรที่ดีระห้ว่ใงเขใกวบห้ลินซูู่ ซูึ่งก่อให้หเกิดควใมเขหใใจทีค่ ลใด

เคล่อ่ นเสมอ
กใรสมรสเป็นเห้ม่อนปหอมปรใกใร - คนในอยใกออกและคนนอกก็อยใกจะ
เขหใ บรรทวดทีค่ ลใสสิกในเพลง "Fortess" อธิบใยควใมรูหสึกของฉัิงเฟิงไดหอย่ใง
สมบูรณ์ในขณะนีห

"โอหจริงสิ ฉัวนจะตหองห้ใที่นอน"

ห้ลวงจใกควใมขวดแยหงระห้ว่ใงฉัิงเฟิงกวบห้ลินซูู่ เป็นธรรมดใที่เขใจะไม่ยอมไปทำใงในที่
บริษัวท Ice Snow ทวหงคู่จะไม่มคี วใมสุขห้ใกไดหพบกวนอีก ดวงนวหนตอนนีหเขใแค่อยใก
จะห้ใสถในที่ซูุกห้ววนอน

เขใจองห้หองพวกที่โรงแรมขนใดเล็กและห้ลวบอย่ใงรวดเร็ว กใรนอนห้ลวบเป็นวิธีกใร
รวบม่อกวบควใมเศรหใดหวย

กริ๊งๆๆ ...

ห้ลวงจใกนอนห้ลวบไปไม่รูหวใ่ นในเท่ใไร ฉิงเฟิงต่่นขึหนมใดหวยเสียงเรียกเขหใจใกโทรศวพท์

ของเขใ เขใกดปุ่มรวบสใย

"ลูกพี่ให้ญ่ ผมเองครวบคิงคอง ผมอยใกจะเลีหยงม่หอคำ่ใพีค่ ่นนีห ไดหไห้มครวบ?"

คิงคองถใมอย่ใงพิถีพิถนว ในอีกฝว่งของโทรศวพท์ เขใกลววว่ใฉัิงเฟิงจะบอกปฏิเสธ

ฉิงเฟิงมองออกไปนอกห้นหใต่ใงและตระห้นวกว่ใมวนเป็นเวลใกลใงค่นแลหว เขในอน
ห้ลวบไปตลอดทวหงววน

ทวนใดนวหนเขใก็นึกขึหนไดหวใ่ เขใเคยตกลงที่จะทในอให้ใรเย็นกวบคิงคองในววนนีห เขใล่ม

เร่่องนีหเพรใะเกิดเร่่องเขหใใจผิดระห้ว่ใงเขใกวบห้ลินซูู่

"มีเห้ลหใไห้ม ?"
ฉิงเฟิงถใมเบใๆ แมหวใ่ เขใจะนอนห้ลวบไปบหใงแลหวแต่เขใก็รูหสึกเศรหใมใกและอยใกจะ
มอมเมใตววเอง

"มีแน่นอนครวบ ลูกพี่ให้ญ่"

"นใยอยูท่ ไี่ ห้น เดีย๋ วฉัวนจะไป"

"ลูกพี่ให้ญ่ผมอยูใ่ น River Scene Hotel" (ผู้แปล: ในประเทศจีนรหในอให้ใร

ที่ให้ญ่ๆส่ วนมใกจะเปิดควบคู่กบว ให้หบริกใรในโรงแรม ดวงนวหนพวกเขใจึงเรียกรวม
ทวหงห้มด)

"ไดหสิ ฉัวนจะไปถึงที่นวน่ ใน 10 นใที"

ฉิงเฟิงลุกขึหนและเดินไปที่โรงแรม River Scene

โรงแรมริเวอร์ซูีนตวหงอยูต่ ิดกวบบริษัวท Ice Snow เขใมใถึงที่นวน่ ในอีกไม่นใน

"ทวกทใยลูกพี่ให้ญ่ครวบผม !"

อวนธพใลสองคนคำในวบและพูดดหวยควใมเคใรพเม่่อฉัิงเฟิงมใถึงทใงเขหใโรงแรม

พวกอวนธพใลสองคนนำใฉัิงเฟิงไปที่บูธ

บูธกวหใงขวใงและมีขนใดประมใณ 50 ตใรใงเมตร ไดหรวบกใรตกแต่งอย่ใงห้รูห้รใ มี

36 จในวใงอยูด่ หในบนของโต๊ะกลมขนใดให้ญ่ นอกจใกนีหยวงมีเห้มใไถอีกสองขวดอยู ่
ติดกวบจใน

(เหมาไถเป็นเหล้าที่มีชื่อเสียงของจีนครับ จากประวัติเหล้านี้ติด 1 ใน 3 เหล้าที่ดี

ที่สุดในโลกเลยนะขวดนึงประมาณเกือบๆ 8000 บาท จากค่าเงินปัจจุบัน ข้อมูล
จากเว็บ https://www.spokedark.tv/posts/maotai/ )
คิงคองไดหทุ่มเงินเพ่่อเลีหยงฉัิงเฟิง อาหารทัง้ 36 จในและ Maotai สองขวดมีค่ใใชห
จ่ใยประมใณ 50,000 ห้ยวน (1 หยวนประมาณ 5 บาท)

"ลูกพี่ให้ญ่โปรดนวง่ ลงครวบ ผมจะเทเคร่่องด่่มให้หพี่"

คิงคองพูดอย่ใงสุภใพและไดหพใฉัิงเฟิงไปที่ที่นวง่ ของเขใ จใกนวหนเขใก็เทเห้มใไถให้ห

ฉัิงเฟิง

"เห้ลหในีหอร่ อยดีทเี ดียว"

ฉิงเฟิงห้ยิบเห้ลหใมใจิบ เห้ลหใมีรสชใติกลมกล่อมและไดหรวบกใรบ่มมใอย่ใงดี มวนมีรส

เผ็ดอ่อน

"ลูกพี่ให้ญ่เชิญด่่มเยอะๆเลยครวบถหใมวนอร่ อย ในอนใคต นหองชใยคนนีหจะทำใตใมคำใสวง่

ของพี่"

คิงคองเทเห้ลหใอีกห้นึง่ ถหวยและกล่ใวดหวยควใมเคใรพ

ถหใใครมใเห้็นว่ใคิงคองเรียกตววเองว่ใเป็นผูหใตหบวงควบบวญชใพวกเขใคงจะตกตะลึง

คิงคองเป็นผูหนำใแก๊งทีเ่ ล่อดรหอนและมีอทิ ธิพลมใก แต่เขใกลวบให้หควใมเคใรพอย่ใง

นอบนหอมต่อชใยห้นุ่มคนนีห

"นใยไม่จำใเป็นตหองเรียกฉัวนว่ใลูกพี่ให้ญ่ เรียกฉัวนพี่ลี่กพ็ อต่อไปนีห"

ฉิงเฟิงด่่มเห้ลหใอีกถหวยห้นึง่ แลหวก็พูดเบใ ๆ

"ไดหครวบ ขอบคุณพี่ลี่ โปรดด่่มเยอะๆเลยครวบพี่ลี่"

คิงคองรูหสึกต่น่ เตหนดีใจเม่อ่ ไดหยินฉัิงเฟิงบอกให้หเรียกเขใว่ใพี่ลี่ เขใรูหทวนทีวใ่ นวน่ ห้มใย
ควใมว่ใฉัิงเฟิงไดหยกโทษัให้หเขใแลหวเพรใะคำใว่ใพี่ลี่เป็นกใรแสดงควใมรวกมใกกว่ใคำใว่ใ
ลูกพี่ให้ญ่

นวบตวหงแต่ที่เขใไดหเห้็นควใมแข็งแกร่ งของฉัิงเฟิง คิงคองก็ไดหตวดสินใจที่จะติดตใมพี่ลี่

เพรใะเขใมีสวญชใตญใณว่ใพี่ลี่นห นว ไม่ใช่คนธรรมดใ

"คิงคอง ฉัวนมีเร่่องที่อยใกจะถใมนใย"

"โปรดถใมมใเลยครวบพี่เฟิง ผมจะบอกพี่ทุกอย่ใงที่ผมรูห"

"นใยรูเห กี่ยวกวบงในเลีหยงอให้ใรกใรกุศลของบริษัวทห้ลิวไหม?"

ฉัิงเฟิงถใมเบใๆ ควใมเศรหใของเขใเริ่มรุนแรงขึหนห้ลวงจใกทีเ่ ขใด่ม่ เห้ลหใ ยิง่ ด่ม่ มใก

เท่ใไรเขใก็ยิง่ รูหสึกเจ็บปวดมใกขึหนเท่ในวหน

"พีล่ ี่, บริษัวทห้ลิวเป็นบริษัวทอวนดวบห้นึ่งในเม่องทะเลตะววนออก เจหให้นหใที่ชหว นสูง

เศรษัฐีและนวกสวงคมจำในวนมใกจะเขหใร่ วมกใรเลีหยงกใรกุศลของพวกเขใ นีเ่ ป็นโอกใส
ที่ดีสำให้รวบบรรดใ CEO ต่ใงๆของบริษัวท ในกใรสรหใงเคร่อข่ใยและห้ใเงินทุน"

คิงคองกล่ใวในขณะทีเ่ ทเห้ลหใให้หฉัิงเฟิง

"คิงคอง นใยบอกว่ใงในเลีหยงอให้ใรกใรกุศลเป็นโอกใสที่ดีสำให้รวบบรรดใซูีอีโอ?"

"แน่นอนครวบพี่ลี่ ซูีอีโอของบริษัวทสใมใรถพบกวบมห้ใเศรษัฐีและแมหกระทวง่ เจหให้นหใที่

ของรวฐดวงนวหนพวกเขใสใมใรถไดหรวบเงินทุนและเงินทุนเพ่่อขยใยบริษัวทของพวกเขใ"

(นักเลงเชี่ยไรวะเนี่ยมีคุณภาพชิบหาย รู้ทุกเรื่อง - -)

"โอห งวหนนใยรูหไห้มว่ใใครเป็นประธในของบริษัวทห้ลิว?"
"พี่ลี่ ประธในค่อห้ลิวรูห้ยวน สใวงใมอวนดวบ 1 ของเม่องทะเลตะววนออกครวบ"

"คิงคอง ไม่ใช่วใ่ ห้ลินซูู่ห้รอกห้ร่อที่เป็นสใวงใมอวนดวบ 1 ของเม่องทะเลตะววน

ออก?"

"โอห พี่ลี่ผมล่มไปห้ลินซูู่และห้ลิวรูห้ยวน พวกเธอทวหงสองค่อสใวงใมที่สดุ ของเม่องทะเล

ตะววนออก ห้นึง่ ค่อเทพธิดให้ิมะนำหใแข็ง อีกคนค่อเทพธิดใจหใวเสน่ห้์"

สใยตใของคิงคองเต็มไปดหวยควใมช่่นชมเทิดทูน เม่่อเขใพูดถึงห้ลิวรูห้ยวน มวนเป็น

ควใมช่่นชมของเขใทีม่ ีต่อเทพธิดใคนห้นึ่ง

"ห้ลิวรูห้ยวน ? โอห เป็นห้ลิวรูห้ยวน!"

ฉิงเฟิงตบห้นหใผใกของเขใและนึกขึหนไดห

ไม่น่ใแปลกใจเลยผูหห้ญิงที่เยหใยวนใจและน่ใตกตะลึงคนนวหนนวน่ เอง มิน่ใละตอนทีเ่ ขใ

บอกว่ใเขใไม่เคยไดหยินช่อ่ ของเธอทีค่ ฤห้ใสน์ห้มใยเลข 14 เธอถึงมีท่าทางแปลกใจ
ที่แท้เธอเป็นคนดังขนาดนี้นี่เอง

"พีล่ ี่, นี่ครวบ, ด่่มอีกห้น่อย"

คิงคองเทเห้ลหใให้หฉัิงเฟิงอีกถหวยห้นึ่งอย่ใงกระต่อร่อรหนและเหมาไถทัง้ สองขวดถูก
ฉิงเฟิงเขมือบเกือบหมด

ฉิงเฟิงเป็นนวกด่ม่ ตววงง แมหกระทวง่ ห้ลวงจใกด่ม่ เห้มใไถไปสองขวดสมองของเขใก็ยงว คง

ชวดเจนและเขใก็ยงว ไม่เมใ

"อย่ใงที่ฉันว คิดเลยพี่ลไี่ ม่ใช่คนธรรมดใ"

คิงคองแอบสรรเสริญในใจ เห้มใไถ 1 ขวดค่อ 1 ลิตร แต่พี่ลี่ด่มเห้ลหใที่มีแอลกอฮอล์
สูงถึง 2 ลิตรโดยไม่เมใ ควใมอดทนของเขใสูงมใก

ห้ลวงจใกด่ม่ แลหวกินเสร็จแลหวฉัิงเฟิงก็ลุกขึหนย่นและอำใลใคิงคอง

"ดูแลตววเองดหวยครวบพี่ลี่ ถหใพี่มคี วใมตหองกใรอะไร โปรดติดต่อนหองชใยคนนีหของพี่"

คิงคองกหมคำในวบและกล่ใวอย่ใงเคใรพ

"ดูแลตววเองครวบพี่ลี่ !"

อวนธพใลอีกห้ลใยสิบคนในบูธก็กมห คำในวบดหวยควใมเคใรพ

"ok"
ฉิงเฟิงโบกม่ออย่ใงทวนทีและเดินออกจใกบูธอย่ใงสง่ใงใม

ดหในนอกของโรงแรมม่ดมน ไฟนีออนที่ดหในขหใงของถนนกระพริบวูบวใบ

ฝูงชนยวงคงคึกควก แต่ห้ววใจของฉัิงเฟิงก็ยวงคงห้นใวจวด

เขใไม่อยใกกใรกลวบบหใน บหในนวหนเป็นของห้ลินซูู่เขใรูหสึกเห้งใมใก

"หือ ? ไฟบริษัวทยวงคงติดอยูด่ วงห้นึ่ง?"

ฉิงเฟิงจดจ่ออยูก่ บว กใรจหองมองและก็เห้็นว่ใไฟของบริษัวท Ice Snow ยวงคงเปิดอยู่

โรงแรม River Scene อยูห้่ ่ใงจใกบริษัวท Ice Snow เพียง 50 เมตร ดวงนวหน
เขใจึงสใมใรถเห้็นไดหอย่ใงชวดเจนทุกอย่ใงในบริษัวท

"มีขโมยเขหใมใในบริษัวทห้ร่อเปล่ในะ?"
ห้นหใตใของฉัิงเฟิงก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กนหอย เพราะเขใรูหวใ่ ไฟทุกดวงจะดวบลงเม่่อ
พนวกงในเลิกงในตอน 6 โมงเย็น

ตอนนีหกส็ ใมทุ่มแลหว แต่ทำใไมไฟบนชวหนสใมยวงคงเปิดอยู่ เขใสงสวยว่ใมีขโมยเขหใมใ

 บทที่ 51 หลินซู่ร่ไไหห

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 รไคไ 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่ไนบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ไม่ได้การ ฉันต้องกลับไปที่บริษัทและตรวจดู"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและตัดสินใจกลับไปที่บริษัทเพื่อให้แน่ใจว่าทุกอย่างปกติ

แม้วา่ ตอนนี้เขากำาลังทะเลาะกับหลินซูู่แต่มันกเเปเนปัญหาส่ วนตัว

เนือ่ งจากเขายังคงทำางานอยูใ่ นบริษัท Ice Snow เขาต้องรับผิดชอบ นี่คอื ความรับ

ผิดชอบและภาระผูกพันของพนักงานทุกคน

การแยกประเดเนเรื่องส่ วนตัวและส่ วนรวมออกจากกันเปเนหลักการพื้นฐานในชีวิตของ

เขา

"ทำาไมมีเสียงร้องไห้ ?"
ฉิงเฟิงได้ยนิ เสียงเหมือนมีคนกำาลังร้องไห้จากหน้าต่างเมื่อเขาไปถึงงชั้นสาม

เขารู้สงกคุน้ เคยกับเสียงร้องไห้เสียงนี้และอนุมานว่ามันต้องเปเนเสียงผู้หญิง

"ออฟฟิสบอส?" ฉิงเฟิงพบว่าเสียงร้องไห้มาจากออฟฟิศของเจ้านายซูงง่ ยังคงมีไฟอยู ่

เขาเดินไปทีอ่ อฟฟิศและแง้มประตูเลเกน้อย เขากเได้เหเนหลินซูู่กาำ ลังร้องไห้อยูต่ รงหน้า

ของรูปถึ่ายที่เธอถึืออยูใ่ นมือขณะที่หันหลังให้กบั เขา

ถึ้าผู้ชายในเมืองทะเลตะวันออกรู้วา่ เทพธิดานำ้าแขเงคนนี้กาำ ลังร้องไห้แล้วละกเ

พวกเขาคงอ้าปากค้าง นี่มันข่าวใหญ่ !

หลินซูู่ไม่ได้สังเกตเหเนฉิงเฟิงที่อยูข่ ้างหลังเธอเพราะเธอกำาลังตกอยูใ่ นห่วงของอารมณใ

ในตอนนี้

"คุณปูค่ ะ ฉันคิดถึงงคุณมากๆ อยูบ่ นสวรรคใสุขสบไยดีใช่ไหมคะ?"

"คุณปู่ ฉันมีข่าวดีที่จะบอกคุณปู่ ฉันแต่งงานแล้วนะ สามีฉันชื่อลีฉ่ ิงเฟิง แม้วา่ เขาจะ

เปเนลูกชายของตระกูลลี่ซูง่งเปเนหลานชายของครอบครัวทีม่ ีทรัพยใสินมูลค่านับพันล้าน
แต่เขากเดูแลฉันดีมากจริงๆคะ แม้กระทัง่ ยังทำาซูุปให้ฉันกินด้วย "

"คุณปู่ ฉันรู้วา่ คุณทิ้งบริษัท Ice Snow ไวหใหหฉนั ในที่สุดฉันกเทำาให้มันกลายเปเน

บริษัทขนาดใหญ่ ที่มีมูลค่านับล้านหยวนหลังจากผ่านมาเพียงสามปี บริษัทนี้เปเน
เหมือนลูกของฉัน แต่ตอนนี้เรามีปัญหาทางการเงินบางอย่างและบริษัทอาจจะต้องล้ม
ละลายได้ตลอดเวลา เหมือนกับว่าลูกของฉันมีโรคทีอ่ าจถึงงขั้นเสียชีวิตได้ทุกวินาที "

"แต่คุณปู่ไม่ต้องเปเนต้องกังวลไปนะคะ สามีของฉันฉิงเฟิงเปเนคนดี เขาได้รับ

จดหมายเชิญงานเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศลจากบริษัทหลิว ด้วยจดหมายเชิญนั้น เราจะ
สามารถึติดต่อกับกลุ่มเศรษฐีมากมายทีส่ ามารถึให้การสนับสนุนทางการเงินแก่บริษัท
ของเราได้ "

"ดังนั้นคุณปูไ่ ม่ต้องกังวลนะคะ ฉันจะทำาทุกอย่างเพื่อบริษัทของเรา"

หลินซู่ร้องไห้ขณะที่ถึือรูปภาพของคุณปูข่ องเธอไว้

สำาหรับหลินซูู่ คุณปู่และแม่ของเธอเปเนคนที่รักเธอมากที่สุด เมื่อตอนที่เธอยังเปเนเดเก

หญิงตัวน้อยๆเธอมักจะเกาะแขนของคุณปู่และฟังเขาอ่านนิทานนางฟ้าหลายเรือ่ ง ปู่
ของเธอยังซูื้อขนมฝ้า้ายและเสื้อผ้าใหม่ๆใหหเรื่อยๆ แต่น่าเสียดาย ที่สุดท้ายคุณปูข่ องเธอ
กเเสียชีวิตไปเมือ่ สามปีก่อน

บริษัท Ice Snow เปเนของขวัญจากคุณปูข่ องเธอและเปเนเครื่องหมายแห่งความ

ทรงจำาของหลินซูู่กบั คุณปู่ของเธอ

ในช่วงสามปีที่ผา่ นมาหลินซูู่ได้ทำางานหนักมาก เธอนอนหลับไม่เพียงพอไม่ได้กิน

อาหารที่ดีและยังคงทำางานตั้งแต่กลางคืนจนถึงงรุ่งเช้าของอีกวัน เดินทางไปมาที่โน้นที่
นี่ ทั้งหมดกเเพือ่ ทำาให้บริษัทประสบความสำาเรเจมากขง้น

ทุกคนเรียกเธอว่าซูุปเปอรใวูแมนในโลกธุรกิจและบอสทีเ่ ยเนชา แต่ไม่เคยมีใครรู้วา่ เธอ

ต้องใช้ความพยายามและเวลาไปเท่าไรในการทำาธุรกิจนี้

นี่คอื สิ่งที่ทำาให้เธอประสบความสำาเรเจมากขง้น เธอใช้ความพยายามมากกว่าคนอื่นๆ

ในช่วงสามปีที่ผา่ นมานี้ ในที่สุดเธอกเรักษาคำาพูดของเธอได้และสามารถึเปลี่ยนบริษัท

ให้กลายเปเนบริษัทขนาดใหญ่ที่มีมูลค่านับล้านเหรียญดอลล่ไร์

แต่ตอนนี้ บริษัทกำาลังประสบกับปัญหาทางการเงินและจำาเปเนต้องมีจดหมายเชิญงาน
เลี้ยงอาหารคำ่าเพื่อหลีกหนีจากวิกฤต โชคร้ายที่มนั ถึูกฉิงเฟิงฉีกทิ้งไปแล้ว
หลินซู่โกหกคุณปูข่ องเธอเพราะเธอไม่ต้องการให้เขากังวล เธอแม้กระทัง่ โกหกหน้า
ตายที่บอกว่าฉิงเฟิงปฏิบัติกบั เธอเปเนอย่างดีและได้นำาบัตรเชิญมาให้เธอทั้งทีเ่ ขาเปเน
คนฉีกมันทิ้ง

"?"
"ดังนั้น.......บัตรเชิญนีเ่ ปเนความหวังที่จะช่วยกอบกูบ้ ริษัท ?" ใบหน้าของฉิงเฟิง
แปรเปลีย่ นไปหลังจากได้ยนิ เรื่องที่หลินซูู่เพิง่ พูดออกมา

ทันใดนั้น เขากเเข้าใจว่าทำาไมหลินซูู่ถึงงได้โกรธเขาอย่างบ้าคลัง่ บริษัท Ice

Snow เปเนของขวัญและความหวังที่คุณปู่ของเธอได้เหลือทิ้งไว้ให้ เธอถึือว่ามันเปเน
เหมือนกับลูกของเธอและบัตรเชิญเปเนเพียงสิ่งเดียวทีส่ ามารถึช่วยชีวิตลูกเธอได้

การที่ฉิงเฟิงฉีกมันทิ้งกเหมายถึงงการบดขยี้ความหวังทั้งหมดของหลินซูู่ หรือพูดอีก
อย่างหนง่งกเคือเขาฆ่าลูกของเธอทางอ้อม

"เรื่องนี้.......มันเปเนความผิดของฉันเอง" ฉิงเฟิงรู้สงกผิดกับสิ่งทีเ่ ขาทำา

เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเขาทำาผิดพลาด ถึ้าเขาเปเนหลินซูู่เขาจะตบตัวเขาเองอย่างแน่นอน ตั้งแต่ที่

ฉีกบัตรเชิญนัน่ กเเหมือนกับทำาลายความหวังทั้งหมดของเธอและลูกคนเดียวของเธอ

อย่างไรกเตามหลินซูู่ไม่ได้ทำา แต่แค่บอกว่าไม่อยากเหเนหน้าเขาแทน นอกจากนั้นเธอ

ยังพูดถึงงสิ่งดีๆทั้งหมดทีเ่ กี่ยวกับตัวเขา เช่น เขาเปเนคนดีแค่ไหนที่เขาให้ความสำาคัญ
และทำาอาหารให้เธอ ตลอดจนความรับผิดชอบของเขาในการหาบัตรเชิญมาช่วยเหลือ
บริษัทต่อหน้ารูปคุณปูข่ องเธอ

ฉิงเฟิงรู้สงกผิดและเสียใจมากในขณะนี้ เขารู้สงกเหมือนเปเนไอ้ข้ ีแพ้เพราะไม่สามารถึ

ตระหนักได้เลยว่าบริษัทของภรรยาเขากำาลังประสบกับวิกฤติทางการเงิน

(พีก่ ็แค่เปิดเว็บแคมแลหวบอกใหหอลิสโอนเงินจไกธนไคไรสวิสมไก็จบ เยกเป็ด -*-)

"ฉันเปเนคนฉีกมันทิ้ง ดังนั้นฉันจะหามันมาอีกใบ" ฉิงเฟิงกระซูิบกับตัวเองและจาก
ไป

เขารู้วา่ ตัวเขาทำาผิดพลาดในครั้งนี้และนีค่ ือเหตุผลที่เขาต้องหาทางแก้ปัญหา

ฉิงเฟิงได้ขอ้ มูลจากคิงคอง บอสของบริษัทหลิวเปเนผู้หญิงสาวจ้าวเสน่หใที่ชอื่ ว่าหลิวรู

หยัน ซูง่งเปเนคนที่ฉงิ เฟิงน่าจะขอความช่วยเหลือจากเธอได้เพราะเคยเจอกันมา 2 ครั้ง
แล้ว เขาควรจะขอบัตรเชิญจากเธอได้

หลังจากนั้นฉิงเฟิงกเออกจากบริษัทและขง้นรถึแทเกซูี่ไปที่ Noble Palace

ครง่งชัว่ โมงหลังจากนั้น

เขามาถึงงวิลล่าหลังที่ 14 ใน Noble Palace แต่ข้างในมืดและประตูยังถึูกลเอค

"หลิวรูหยันไม่อยูบ่ ้าน?"

ฉิงเฟิงรู้วา่ เธอไม่อยูบ่ ้านหลังจากทีเ่ ขาลองเคาะประตูหลายต่อหลายครั้งแต่ไม่มีการ

ตอบสนองใดๆ

"งั้นฉันจะรอที่นี่แล้วกัน"

ฉิงเฟิงต้องได้รับบัตรเชิญเพื่อแก้ไขความผิดพลาดทีก่ ระทำาต่อหลินซูู่ เขารอที่ประตู

หน้าบ้านของหลิวรูหยัน

เวลาผ่านไปในพริบตาจนข้ามคืน

ขอบฟ้าเริ่มเปเนสีแดงและดวงอาทิตยใกคเ ่อยๆขง้น

วันใหม่มาถึงงแล้ว
เกิดอะไรขง้น ? ทำาไมหลิวรูหยันไม่กลับบ้านทั้งคืน? "

ฉิงเฟิงจ้องมองที่วิลล่าของเธอด้วยความหงุดหงิด

คืนนี้เปเนงานเลี้ยงการกุศลแล้ว เขาต้องมีบัตรเชิญก่อนหน้านั้น มิฉะนั้นทุกอย่างจะจบ

สิ้น "โอ้ใช่แล้ว ฉันลืมเรื่องนี้ได้อย่างไร!"

ฉิงเฟิงนงกขง้นได้ทันที เขาตีหน้าผากตัวเอง งานเลี้ยงจะจัดขง้นคืนนี้โดยบริษัทหลิว

ในฐานะบอสของบริษัท หลิวรูหยันควรจะต้องไปเตรียมความพร้อมและเตรียมงานนี้
อยูท่ บี่ ริษัท ดังนั้นจงงทำาให้เขารู้วา่ ทำาไมเธอถึงงไม่กลับบ้าน

หลังจากตระหนักว่าเธอน่าจะอยูท่ ี่บริษัท ฉิงเฟิงยิม้ และเดินออกไป เขาตัดสินใจที่จะ

ไปหาหลิวรูหยันที่บริษัทของเธอ

"หืม ? ภรรยาของฉันเมือ่ คืนกเไม่ได้กลับบ้านหรือนี่?"

ฉิงเฟิงสังเกตเหเนประตูห้องลเอคเมื่อเดินผ่าน เขารู้วา่ หลินซูู่ต้องอยูใ่ นออฟฟิศทั้งคืน

และไม่ได้กลับมานอนที่บ้าน

ฉิงเฟิงรู้สงกเสียใจอีกครั้งเมื่อเขาตระหนักถึงงสิ่งที่หลินซูู่ทุ่มเททำาเพื่อบริษัท

"ที่รักรอฉันก่อน ฉันจะเอาบัตรเชิญมาให้ได้!”

ฉิงเฟิงเดินออกจากพื้นที่ที่อยูอ่ าศัยอย่างแน่วแน่และขง้นรถึแทเกซูีไ่ ปยังบริษัทหลิว ถึงง

แม้วา่ เขาจะไม่แน่ใจเกี่ยวกับตำาแหน่งที่แน่นอนของบริษัทหลิวแต่คนขับรถึแทเกซูี่กนเ ่า
จะรู้

คนขับรถึแทเกซูี่พาฉิงเฟิงส่งที่บริษัทหลิว จากนั้นเขาจ่ายเงิน 100 หยวน

"ตงกดูแฟนซูีอะไรขนาดนี้!"
ฉิงเฟิงอยากจะร้องไห้เมื่อเขามองไปที่ตงกสูงของบริษัทหลิว

อาคารนี้มีท้งั หมด 108 ชั้น ซูง่งเปเนอาคารที่สูงที่สดุ ในเมืองทะเลตะวันออก ด้านนอก

ของอาคารทำาจากหินอ่อนสีขาวซูง่งทำาให้มันดูแพงมากขง้น

การเปเนเจ้าของตงกสูงหรูหราแบบนี้แสดงให้เหเนว่าหลิวรูหยันไม่ใช่คนธรรมดาๆ
แน่นอน
 บทที่ 52 ฉันมาหาหลิวรูหยัน !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ท่านคะ คุณกำาลังงมองหาใครหรออคะ?"

พนงกงานต้อนรงบถามฉิงเฟิงขณะทีม่ องเขา

เธอเป็นเด็กหญิงอายุยี่สิบปีที่แต่งกายด้วยเครอ่องแต่งกายทีเ่ ป็นสีฟ้าอ่อน เธอดูลัะเอียด

อ่อนแลัะดูน่ารงกแต่มีกระบนใบหน้าของเธอเลั็กน้อย

"ผู้ชายคนนี้หลั่อจงงเลัย...... "

พนงกงานต้อนรงบมองไปที่ฉิงเฟิงแลัะคิดในใจ ถึงแม้จะมีผู้ชายที่หลั่อเหลัาแลัะดูดีใน
บริษงทนี้มากมาย แต่กไ็ ม่มีใครสงกคนที่หลั่อกว่าผู้ชายตรงหน้าเธอคนนี้เลัย

อย่างไรก็ตาม แม้วา่ ผู้ชายคนนี้จะมีใบหน้าที่หลั่อเหลัาสุดยอด แต่สาวน้อยคนนี้กร็ ู้สึก

ผิดหวงงมากเพราะเขาใส่ ชุดลัายพรางแลัะดูสกปรกยงงกงบคนงานที่ทำางานในฟารมม
ถึงแม้วา่ เขาจะดูเหมออนคนงานที่เพิง่ ออกมาจากฟารมม แต่หน้าตาองนหลั่อเหลัาแลัะมออที่
เนียนนุ่มของเขา ทำาให้เขาดูแตกต่างออกไปจากคนงานในฟารมมจริงๆ

(ตุ๊ดปะวะมออเนียนนุ่ม? ผ่านมา 50 ตอนคนเขียนเพิง่ จะบรรยายลังกษณะพระเอก

ก่อนนี้เห็นบอกแค่วา่ handsome - - )

คนที่มาจากฟารมม ส่ วนมากจะมีผิวคลัำ้าแลัะมออหยาบซึึ่งเป็นลังกษณะการทำาเกษตรกรรม
มาเป็นเวลัานาน แต่ชายตรงหน้าเธอคนนี้มีผิวสวยแลัะมีรูปลังกษณมชวนให้ตะลัึง

สามารถอธิบายได้แค่วา่ เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่หลั่อเหลัา

"สวงสดี คนสวย ผมมาหาหลัิวรูหยงน" ฉิงเฟิงยิม้ ขณะตอบกลังบเธอ

พนงกงานต้อนรงบหงวเราะอย่างมีความสุขเมอ่อได้ยนิ เขาเรียกเธอว่าคนสวย แต่ในเวลัา

เดียวกงนเธอก็รู้สึกประหลัาดใจเพราะคนที่เขากำาลังงมองหาคออหลัิวรูหยงน

หลิวรูหยันประธานบริษงทหลัิวแลัะเป็นเจ้านายของเธอ ผู้ชายคนนี้คออใคร? เขามาหา

เธอจริงๆหรออ?

“คุณมาหาประธานของพวกเราหรออคะ? คุณได้นัดหมายไว้ก่อนรึเปล่าคะ?”

"ขอโทษครงบ ผมไม่ได้นงดไว้"

"แลั้วคุณรู้จงกเธอหรออคะ?"

"เราเรียกได้วา่ เป็นเพอ่อนกงนลัะมง้ง"

ฉิงเฟิงคิดเป็นเวลัา 2 วินาทีก่อนทีจ่ ะบอกว่าพวกเขาเป็นเพออ่ นกงน

เขาได้พบกงบหลัิวรูหยงนมาสองครง้ง เขาไปขอยอมไก่ดำาครง้งแรกแลัะไปดอ่มไวนมที่บ้าน
ของเธอสำาหรงบครง้งที่สอง นี่คงเรียกได้วา่ เป็นเพออ่ นใช่ไหม?
"ดงงนง้น... ถ้าคุณบอกว่าคุณเป็นเพออ่ นของเธอ คุณสามารถโชวมหมายเลัขโทรศงพทมของ
เธอในโทรศงพทมของคุณแลัะโทรหาเธอได้ไหมคะ ?"

เด็กสาวพนงกงานต้อนรงบขมวดคิ้วขณะทีข่ อให้เขาโชวมเบอรมโทรศงพทมของหลัิวรูหยงน

"ขอโทษที แต่ผมไม่มเี บอรมของเธอ คุณให้ผมเข้าไปได้ไหม?"

ฉิงเฟิงกำาลังงจะเดินเข้าไปข้างในทงนทีหลังงจากเขาพูดจบ

"ไม่ได้คะ ฉงนไม่สามารถให้คุณเข้าไปได้จริงๆ” พนงกงานต้อนรงบเปลัี่ยนสีหน้าของ

เธออย่างรวดเร็วแลัะขวางฉิงเฟิงไว้

"คนสวย คุณให้ผมเข้าไปดีๆได้ไหม? ผมมีเรอ่องด่วน"

"ไม่ได้คะ ฉงนไม่สามารถทำาได้จริงๆ ฉงนจะถูกหงกเงินแน่ถ้าฉงนยอมให้คณ

ุ เข้าไปเช่น
นี้"

"แค่ครง้งเดียวน่า"

"ไม่ได้จริงๆคะ" หญิงสาวคนนี้ยงง ยอนยงนแลัะกงนเขาไว้อยูข่ ้างนอก

เธอรู้ดีวา่ เจ้านายของเธอเป็นสาวงามระดงบท็อบของเมอองทะเลัตะวงนออกที่ทุกคนฝงน
อยากจะได้พบหน้าเธอ บริษงทต้องแน่นไปด้วยผูค้ นแน่ถ้าเธอยอมให้ทุกคนเข้ามาง่ายๆ

นอกจากนี้บริษงทก็มีกฎระเบียบ ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้เว้นแต่พวกเขาได้นดง หมาย

หรออเป็นเพออ่ นที่ดีของเธอ

"เซี่ยวหลิงหลิง เกิดอะไรขึ้น?"

ทงนใดนง้นมีชายคนหนึ่งในชุดรงกษาความปลัอดภงยเดินเข้ามา
ชายตงวใหญ่คนนี้สูงอย่างน้อย 6 ฟุต 4 นิ้วเต็มไปด้วยกลั้ามเนอ้อแลัะร่ างกายแข็งแรงดู
เหมออนว่าเขาเต็มไปด้วยพลัะกำาลังง

ชอ่อของเขาคออหวงงลัี่ หงวหน้าแผนกรงกษาความปลัอดภงยในบริษงทหลัิว

"ผู้ชายคนนี้บอกว่าเขาเป็นเพอ่อนของท่านประธานของเรา แต่เขาไม่มีเบอรมของเธอแลัะ
จะเข้ามา ฉงนพยายามที่จะหยุดเขา"

พนงกงานต้อนรงบบอกหวงงลัี่วา่ เกิดเรอ่องอะไรขึ้นด้วยความหงุดหงิด

"เพือ่ น ที่นคี่ ออบริษงทหลัิว เราจะปลั่อยให้คณ

ุ เข้าไปได้ถ้าหากคุณมีการนงดหมายกงบเจ้า
นายของเรา แต่ถ้าไม่มีโปรดออกไปจากที่น้ ี"

หวงงลัี่โบกมออแลัะพยายามจะขอให้ฉิงเฟิงออกไป

"เจ้านายของคุณกงบผมเป็นเพออ่ นกงนจริงๆ! โปรดให้ผมเข้าไป"

ฉิงเฟิงกลั่าวในขณะที่ยิม้

"เพอ่อน มีมากกว่าสิบคนต่อวงน ทีบ่ อกว่าพวกเขาเป็นเพอ่อนกงบเจ้านายของเราแลัะขอพบ

กงบเธอ บางคนก็เป็นพวกโรคจิต คุณก็เป็นเหมออนกงนหรออไง?"

หวงงลัี่ขมวดคิ้วด้วยความขุ่นเคออง

"คุณหมายความว่าอะไร?"

ใบหน้าของฉิงเฟิงเปลัี่ยนไป เขาจ้องมองไปที่หวงงลัีอ่ ย่างเย็นชาหลังงจากได้ยินที่เขาพูด

"ฉงนเป็นเพอ่อนของเธอ!! ฉงนต้องการพบเธอ!!"
ในขณะที่ฉิงเฟิงกำาลังงจะโกรธ พวกเขาก็ได้ยนิ เสียงข้างๆดงงขึ้น มีผู้ชายคนหนึง่ ในเสอ้อ
คลัุมสีขาว

คนทีอ่ ยูใ่ นเสอ้อคลัุมสีขาวถูกหน่วยรงกษาความปลัอดภงยหลัายคนหิ้วออกไปในขณะที่

เขากำาลังงพยายามวิง่ เข้าไปในบริษงท

"เห็นรึยงั ? เห็นนั่นไหม ? พวกโรคจิตมงกจะมาที่นบี่ ่อยๆแลัะขอพบกงบเจ้านายของ

เรา" หวงงลัี่กลั่าวด้วยความรำาคาญ

"ใช่แลั้ว เขามาที่นี่มากกว่าสิบครง้งแลั้ว แลัะก็ถูกส่ งตงวกลังบไปที่โรงพยาบาลั

โรคประสาท แต่เขาก็แอบออกมาแลัะกลังบมาที่นใี่ นอีกวงน ทุกวงน!"

เซึีย่ วหลัิงหลัิงรู้สึกหงุดหงิดพวกโรคจิต

"มีพวกโรคจิตมาหาเธอจริงๆ?"

ฉิงเฟิงไม่รู้จะตอบสนองยงงไงแลัะเช็ดเหงอ่อออกจากหน้าผากของเขา หลิวรูหยันมีเสน่หม
ขนาดนี้เลัยหรออ? แม้แต่พวกโรคจิตก็ยงงมาหาเธอที่นเี่ พอ่อจะพบหน้าเธอ?

"ฉงนไม่คดิ ว่าคุณเป็นแบบพวกเขา ดงงนง้นออกไปเดีย๋ วนี้ ไม่ง้งนฉงนจะปฏิบงติกบง คุณอีก

แบบ"

หวงงลัี่เริ่มโห่ร้องไปที่ฉงิ เฟิงด้วยความโกรธในขณะทีเ่ ห็นเขายงงคงยอนอยู ท่ เี่ ดิม

"ขอโทษ ฉงนต้องพบกงบรูหยงนวงนนี้ แลั้วก็ ฉงนไม่ใช่พวกโรคจิต คุณยงงดูเหมออนจะเป็น

พวกโรคจิตมากกว่าฉงนอีก"

ฉิงเฟิงกลั่าวอย่างสงบแลัะเอามออไขว้หลังง

"เด็กน้อย คุณว่าอะไรนะ คุณบอกว่าฉงนเป็นพวกโรคจิต คุณอยากมีเรอ่อง?"

"ฉงนไม่ได้อยากมีเรอ่อง ฉงนมาหารูหยงน"

"เอาลั่ะ เด็กน้อย ถ้าคุณไม่ออกไป อย่ามาโทษฉงนเรอ่องนี้แลั้วกงน"

หวงงลัี่เริ่มเยาะเย้ยแลัะเดินเข้าหาฉิงเฟิงขณะที่กาำ ลังงยอดเส้นยอดสายกลั้ามเนอ้อ

"คุณคะ โปรดออกไปเดีย๋ วนี้เถอะ หวงงลัีเ่ ป็นแชมปมมวยในเมอองทะเลัตะวงนออก คุณไม่

สามารถเอาชนะเขาได้ !"

พนงกงานต้อนรงบสาวยงงใจดีพอที่จะกลั่าวเตออนฉิงเฟิงอย่างเงียบ ๆ เพราะเธอไม่อยาก
เห็นใบหน้าที่หลั่อเหลัาของเขาถูกทำาลัาย

"โอ้ แชมปมมวยเหรอ ? ไม่ต้องห่วง เขายงงไม่เจ๋งพอจะเป็นคู่มออผม"

ฉิงเฟิงยิม้ ขณะพูดด้วยความภาคภูมิใจ

แม้วา่ สิ่งทีเ่ ขากลั่าวนง้นเป็นความจริง แต่มงนฟงงดูน่ารงงเกียจต่อหวงงลัี่

ในฐานะแชมปมมวยในเมอองทะเลัตะวงนออก หวงงลัี่ได้ต่อสู้กบง คู่แข่งที่แข็งแกร่ งตลัอดใน

ชีวิตการเป็นนงกมวยในเมอองนี้

แต่ตอนนี้เขาโดนดูถูกโดยชายหนุ่มอายุยี่สิบกว่าๆ เขาต้องเตะตูดเพอ่อนหยิง่ ยโสคนนี้

แลัะบอกให้เขารู้วา่ เขาเป็นคนที่โง่เขลัา

ฮึ !

หวงงลัี่คำารามแลัะเหวีย่ งหมงดขวาไปที่ฉิงเฟิงตามมาด้วยเสียงลัมจากหมงดของเขา

ต้องบอกว่าชออ่ เสียงของแชมปมมวย, หวงงลี,่ เป็นของแท้แน่นอน เมอ่อเขาเหวีย่ งหมงด

แลั้วมงนก็ทำาให้อากาศโดยรอบกลัายเป็นบ้าคลังง่ แลัะแม้กระทงง่ ทำาให้ผมของพนงกงาน
ต้อนรงบปลิว
"โอ้ พระเจ้า ผู้ชายคนนี้ตายแน่"

พนงกงานต้อนรงบสาวสวยขมวดคิว้ ของเธอขณะที่ใบหน้าแสดงออกถึงความกงงวลั

เฮ้อ ฉงนบอกให้คุณออกไป แต่คณ ุ ไม่ฟงง ดูสิ ตอนนี้คุณรู้รึยงง ว่าหวงงลัี่เป็นคนที่

แข็งแกร่ ง แต่มงนก็สายเกินไปแลั้ว เธอกระซึิบในใจของเธอ

"ทรงพลังงดี แต่ช้าเกินไป"

ฉิงเฟิงยิม้ ขณะทีย่ กมออขวาขึ้น โดยที่มออซึ้ายยงงไพลั่หลังง เขากำาหมงดของหวงงลัีไ่ ว้อย่าง

รวดเร็วก่อนที่พนงกงานต้อนรงบสาวแลัะหวงงลัี่จะสามารถรู้ได้วา่ เกิดอะไรขึ้น
 บทที่ 53 สยบทุกคน !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ความแข็งแกร่ งนีม่ ัน!"

หวังลี่รู้สึกเหมือนหมัดของเขาถูกบล็อคด้วยก้อนหินยักษ์ หินก้อนใหญ่ทีี่แข็งแกร่ งและ

มัน่ คงจนยากทีี่จะดึงมือออก

"เด็กน้อย ปล่อยฉัน"

หน้าของหวังลีเ่ ปลี่ยนเป็นสีแดงและพูดด้วยความโกรธ

"ให้ปล่อยเหรอ ? ก็ได้"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม เล็กน้อยและค่อยๆผลักมือขวาของเขาไปข้างหน้าอย่างสภภาพ หวังลีเ่ ซและ

ล้มลงไปบนพืมน
"ชายคนนีมเป็นใครกันวะ ?"

หวังลี่นัง่ อยูบ่ นพืมน รู้สึกเจ็บปวดมากไปทีัว่ ร่ างกายของเขาและเขาเหนือ่ ยมาก

"พี่หวัง ... แพ้?"

เซี่ยวหลิงหลิงปิดริมฝีปากและดวงตาเปิดกว้างด้วยความตกใจ ใบหน้าของเธอเต็ม
ไปด้วยความตกใจ

พี่หวังสูง 1.9 เมตรและเป็นแชมป์มวยของเมืองทีะเลตะวันออก แต่เขาแพ้เพราะมือ

เดียวของชายคนนี้ ชายหนภ่มคนนีมแข็งแกร่ งเกินไปแล้ว

"เด็กน้อย คภณเป็นปรมาจารย์กงั ฟู ?"

หวังลี่รู้สึกเจ็บทีี่หน้าอกของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

"คภณแพ้แล้ว ตอนนีมปล่อยให้ฉันเข้าไปได้หรือยัง ?"

ลี่ฉิงเฟิงแสดงรอยยิมม จาง ๆ โดยไม่ตอบคถาถามเกี่ยวกับการฝึกกังฟู

"ไม่ได้, บริษัทีหลิวไม่สามารถอนภญาตให้บภคคลภายนอกเข้ามาได้โดยง่าย"

แม้วา่ หวังลี่จะพ่ายแพ้ แต่เขาก็ส่ายศีรษะและปฏิเสธทีี่จะให้ฉิงเฟิงเข้าไป

"ถ้าฉันจะเข้าไป คภณจะทีถาอะไรได้?"

ฉิงเฟิงเอามือไพล่หลัง เขายิมม อย่างภูมิใจและเดินเข้าไปในบริษัที

"พีน่ ้อง มีคนมาก่อเรื่องที่าบริษัทีของเรา เล่นมันซะ !"

หวังลี่ตะโกนออกมา ทีันใดนัมนมีคนกลภ่มใหญ่มากกว่าสิบคนวิง่ ออกจากห้องรักษา
ความปลอดภัย

คนพวกนีมมีรูปร่ างสูงใหญ่และมีกล้ามเนืมอเป็นมัดๆ พวกเขาเป็นกลภ่มคนทีี่ดูแลรักษา

ความปลอดภัยของบริษัที พวกเขาล้อมรอบลี่ฉงิ เฟิงไว้, ตาของพวกเขาเย็นชา

"เด็กน้อย ตอนนีมจะกลัวก็สายเกินไปแล้ว พี่น้อง จัดให้มันหน่อย"

หวังงกล่าวด้วยความหยิง่ ผยอง

เขารู้วา่ เขาไม่ใช่ค่มู ือของชายตรงหน้า แต่เขาก็มีชายฉกรรจ์มากกว่าสิบคนอยูใ่ นมือ

1 ต่อ 10 เป็นเรื่องง่ายทีี่จะทีถาให้เรื่องจบ

"จะเล่นฉัน ? ด้วยไก่ป่วยๆพวกนีมอะนะ ?"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม อย่างหยิง่ ยโส ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดูหมิ่น สถาหรับเขาไม่มคี วาม

แตกต่างอันใดระหว่างหนึ่งคนหรือมากกว่าสิบคนทีี่เป็นพวกอ่อนแอแบบนีม

"บัดซบ คภณเรียกพวกเราว่าไก่ป่วย?"

"ใช่ พวกคภณเป็นไก่ป่วย"

"พีน่ ้อง ยถามัน !"

เจ้าหน้าทีี่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนร้องคถาราม พวกเขาเหวีย่ งหมัดกันอย่าง

หฤโหดไปทีี่ลี่ฉิงเฟิง

ในความคิดเราจะจินตนาการให้เลิศหรูยงั ไงก็ได้ แต่ความจริงมักโหดร้ายเสมอ

ลี่ฉิงเฟิงขยับร่ างกายของเขาอย่างรวดเร็ว เขาวิง่ ไปทีี่ด้านหน้าของชายคนแรกและ

ปล่อยหมัดต่อยออกไป ทีถาให้ชายคนนัมนกองไปบนพืมนดินตามด้วยเลือดออกจมูก
จากนัมนก็ราวกับว่ามีหมาป่าบภกเข้าไปในฝูงแกะ ลี่ฉิงเฟิงไล่เตะพวกเขากระเด็นทีีละคน
สองคน

10 วินาทีีต่อมาเจ้าหน้าทีี่ทีมังสิบคนก็หายซ่า รวมไปถึงหวังลี่ซึ่งมีอาการโคม่าจากการ
เตะเพียงครัมงเดียวของฉิงเฟิง

"เอาล่ะ จบ!"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม อย่างอ่อนโยน เขาเอามือไพล่หลังและเดินเข้าไปในบริษัที

ปล่อยให้เซีย่ วหลิงหลิงยืนงงด้วยความประหลาดใจทีัว่ ใบหน้าของเธอ

...
ในห้องประชภมของประธาน

หลิวรูหยันจัดการประชภมและรวบรวมผู้อาวภโสหลายคน รองประธาน ผู้จัดการทีั ว่ ไปผู้

ช่วยผู้จดั การและผู้อถานวยการ

ในบรรดาอาวภโสเหล่านีมบางคนมีอายภมากกว่า 60 ปี เมื่อเผชิญหน้ากับหลิวรูหยันบน
โต๊ะ แต่พวกเขาก็ยงั คงเต็มไปด้วยความเคารพนับถือ

หลิวรูหยันเป็นสาวงาม ถ้าเธอเป็นแค่แจกันทีี่สวยงามทีี่มีไว้ประดับ แน่นอนว่าคน

ทีัว่ ไปคงจะไม่เคารพเธอ แต่เธอไม่ได้เป็นแค่แจกัน

เธออายภเพียง 24 ปี เมื่อก่อนเธอเป็นอันดับ 1 ในการสอบเข้ามหาวิทียาลัยนานาชาติ

จากนัมนเธอก็ไปเรียนต่อต่างประเทีศและจบการศึกษาจากมหาวิทียาลัยฮาวาร์ด

ซึ่งเป็นหนึ่งในมหาวิทียาลัยทีี่มชี ื่อเสียงทีี่สภดในโลก
นอกจากนีม เธอยังมีภมู ิหลังทีี่แข็งแกร่ งและมหึมา เธอเคยเข้าร่ วมประชภมสังคมโลกและ
ได้พบกับพระราชินีแห่งประเทีศอังกฤษ เธอเป็นอัจฉริยะทีี่มไี อคิวสูงกว่า 240

เธอมีฉายามากมาย หญิงงามอันดับ 1 ในเมืองทีะเลตะวันออก, ไข่มุกแห่งประเทศ

จีีน,ราชินีโลกธุรกิจีและกภหลาบนางฟ้า

ในระยะสัมนๆ ด้วยความงามและภูมิปัญญาของเธอหลิวรูหยันได้ชนะใจทีภกคนในเมือง
ทีะเลตะวันออกรวมถึงพนักงานทีภกคนในบริษัที

ในบริษัทีหลิว เธอเป็นราชินีทีี่มอี ถานาจสูงสภด

"ยักษ์ใหญ่ในวงการธภรกิจและประธานหลายคนในเมืองทีะเลตะวันออก จะเข้าร่ วม
งานเลีมยงการกภศลนีม มาตรการรักษาความปลอดภัยและสถานทีี่จัดงานของโรงแรม
พร้อมรึยัง ?"

ใบหน้าของหลิวรูหยันสวยงามและมีเสน่ห์ เธอเหยียดนิมวทีี่เรียวยาวของเธอเคาะบน
โต๊ะและถามเบาๆ

"ท่านประธาน ทีภกอย่างพร้อมแล้วและงานเลีมยงอาหารคถ่าในคืนนีมรับประกันว่าราบรื่น
อย่างแน่นอน"

"บัตรเชิญทีัมงหมดถูกส่ งไปหมดแล้วใช่ไหม ?"

"ที่านประธาน, บัตรเชิญทีัมงหมดถูกส่ งไปแล้ว ไม่มเี หลือเลย"

เลขาปรับแว่นตากรอบดถาของเธอและกล่าวด้วยความเคารพ

ปัง !

ในขณะนีมมคี นเปิดประตูออกมา ชายหนภ่มคนหนึ่งในชภดลายพรางเดินเข้ามา

"คภณเป็นใคร ใครให้คภณเข้า?"

ใบหน้าของเลขาแปรเปลี่ยนไปและพูดด้วยความโกรธ

เลขาเป็นสาวงามเธอสวมชภดสูทีสีดถา เธอมีใบหน้าทีี่ดูสวยและสวมแว่นสายตาสีดถา เมื่

อเห็นผู้ชายคนนีมในชภดลายพราง ความโกรธเต็มไปบนใบหน้าของเธอ

นี่เป็นห้องประชภมของประธาน ประธานได้จัดการประชภม ห้ามคนนอกเข้า แล้วผู้ชาย

คนนีมเข้ามาได้อย่างไร?

"ฉันมาทีี่นเี่ พื่อหาหลิวรูหยัน"

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองเลขาทีีง่ ดงามและพูดเบา ๆ

"ชือ่ ของประธาน ไม่ใช่ส่ ิงทีี่คณ

ภ สามารถเรียกได้แบบลวกๆ ออกไปนะ"

การได้ยินชายตรงหน้าเรียกชื่อเต็มของประธาน เลขาสาวกล่าวด้วยความโกรธ

"ยาม ยามอยูไ่ หน มาทีี่นเี่ ร็วๆ มีคนนอกเข้ามาในห้องประชภมของที่านประธาน"

เลขาหยิบโทีรศัพที์ออกมาและโทีรออกไปยังหมายเลขสถานักงานรักษาความปลอดภัย
แต่กไ็ ม่มีใครรับสาย

ครู่ต่อมา มีหญิงสาวทีี่มีนม ถาเสียงอายๆรับโทีรศัพที์และกระซิบว่า "เลขาคะ มีอะไรให้

ฉันช่วยหรือคะ?"

"คภณเป็นใคร บอกให้ยามรักษาความปลอดภัยมารับโทีรศัพที์ "

"เลขาคะฉันคือพนักงานต้อนรับเซี่ยวหลิงหลิง หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยหวัง
ลี่และเจ้าหน้าทีีย่ ามอีกกว่าสิบคนสลบไปหมดแล้วโดยชายทีี่บภกเข้ามาคนนัมนคะ !"
พนักงานต้อนรับเซีย่ วหลิงหลิง จับโทีรศัพที์และกล่าวอย่างกังวล

"อะไรนะ ? คภณพูดอะไร? ยามมากว่า 10 คนในแผนกรักษาความปลอดภัยถูก

เล่นงานหมดแล้ว ?"

ขณะทีี่ถือโทีรศัพที์ ผู้ช่วยถามด้วยที่าทีางตกใจทีี่ปรากฏบนใบหน้า

"ใช่แล้วคะเลขา พวกเขาทีัมงหมดถูกชายคนนัมนทีภบตี"

พนักงานต้อนรับเซีย่ วหลิงหลิงกล่าวยืนยัน

"คภณได้ทีถาร้ายเจ้าหน้าทีี่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนทีี่แผนกรักษาความปลอดภัย
เหรอ?"

เลขาวางหูโทีรศัพที์และมองลีฉ่ ิงเฟิงด้วยใบหน้าตกใจ

"ใช่ คนเหล่านัมนพยายามหยภดฉันไม่ให้เข้ามา ดังนัมนฉันจึงต้องทีภบตีพวกเขา ฉันมาหา

หลิวรูหยัน"

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองเลขาสาวทีี่งดงามและพูดเบา ๆ

เมื่อได้ยินว่าเขาเอาชนะเจ้าหน้าทีี่ยามจถานวนหลายสิบคน คนในห้องประชภมมองเขา
อย่างตกใจ

ผู้ชายคนนีมเป็นใครกัน ?

"เฮ้, นีค่ ภณมาทีถาอะไรทีี่นี่?"

เมื่อเห็นลี่ฉิงเฟิงเข้ามาหลิวรูหยันก็ขมวดคิวม ทีี่งดงามของเธอ ใบหน้างดงามของเธอ

แสดงให้เห็นถึงความสับสน
"แน่นอนว่ามาหาคภณไง ฉันตามหาคภณทีัมงวันทีัมงคืนและในทีี่สภดฉันก็ได้พบคภณ

รู้ไหมว่าฉันกระวนกระวายแค่ไหนทีี่ไม่เจอคภณ"

ลี่ฉิงเฟิงรีบเดินไปหาหลิวรูหยันและกล่าวด้วยใบหน้าทีี่มคี วามสภข

"คภณตามหาฉันตลอดทีัมงวันทีัมงคืน?"

"ใช่ ฉันรอคภณอยูที่ ี่ประตูบ้านเมือ่ คืน แต่คณ

ภ ไม่ได้กลับมา ฉันก็เลยมาถึงบริษัทีของคภณ
ในวันนีม"

ลี่ฉิงเฟิงพยักหน้าและยิมม

อะไรกัน ? รอทีี่หน้าบ้านหลิวรูหยันทีัมงคืน สองคนนีมมีอะไรกัน ?

คนในห้องประชภมทีภกคนมองไปทีี่ลฉี่ ิงเฟิงและแอบคาดเดาความสัมพันธ์ของเขากับ
หลิวรูหยัน
 บทที่ 54 ความโปรดปรานของราชันย์หมาป่า

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คุณมาทำาอะไรท่นนี่น?" หลิวรยหยันยิ้มม อยิาางม่เสนีาห์  ดวงตาท่นสวยิงามของเธอมองลี่น

ฉ้งเฟ้งด้วยิความอยิากรู้

เธอรู้จักชายิห์นีุามตรงห์นี้าเธออยิาางแนีานีอนี พวกเขาอาศัยิอยิูใา นีระแวกเด่ยิวกันีแลีะเคยิ

ด่นมด้วยิกันี พวกเขากลีาาวได้วาา เป็นีเพ่อน นีกันี

"คุณห์ลี้วฉันีได้ยิ้นีมาวาาบร้ษัทห์ลี้วกำาลีังจัดงานีเลี่มยิงอาห์ารเพ่อน การกุศลี?"

"ถูกแลี้ว"

"คุณห์ลี้วฉันีต้องการขอบัตรเช้ญงานีเลี่มยิงอาห์ารคำนาจากคุณจะได้ไห์ม?"

ลี่นฉ้งเฟ้งยิ้มม แลีะกลีาาวขึมนี
"ขอโทษด้วยิ บัตรเช้ญงานีเลี่มยิงอาห์ารคำนาของบร้ษัทของเราถูกสา งไปห์มดแลี้ว"

เลีขาท่นงดงามกลีาาวอยิาางเยิ็นีชากาอนีท่นห์ลี้วรูห์ยิันีจะพูด เลีขาท่นสวยิงามม่ความรู้สึกไมา
เป็นีม้ตรกับเขา เป็นีธรรมดาท่นเธอจะไมาพอใจตาอชายิห์นีุามท่นพรวดพราดเข้ามาในีห์้อง
ประชุม

"บัตรเช้ญห์มดแลี้ว?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดค้มวเลี็กนี้อยิ สัมผัสได้ถึงความผ้ดห์วังปรากฏขึมนีบนีใบห์นี้าของเขา

เขาฉ่กบัตรเช้ญของห์ลี้นีซูาทม้งไป ดังนีัมนีเพ่อน ท่นจะชดใช้ความผ้ดพลีาดของเขา เขา

ต้องห์าบัตรให์้ห์ลี้นีซูา ม้ฉะนีัมนีบร้ษัท Ice Snow จะตกอยิูใา นีภาวะว้กฤตทางการ
เง้นี

"สุภาพบุรุษทาานีนี่ม บัตรเช้ญของบร้ษัทเราถูกแจกจาายิไปห์มดตัมงแตาเม่นอวานีนี่ม

ตอนีนี่มเรากำาลีังอยิูใา นีท่นประชุมแลีะประชุมกันีอยิูา ดังนีัมนี โปรดออกไป"

เลีขาท่นงดงามยิ้มม อยิาางเบาๆ แลีะขอให์้เขาออกไป

"ลี่ฉงิ เฟิง, บัตรเช้ญงานีเลี่มยิงอาห์ารคำนานีัมนีสำาคัญสำาห์รับคุณมากห์ร่อ ?" เม่นอเห์็นี

ความผ้ดห์วังของเขาลี่นฉง้ เฟ้ง ห์ลี้วรูห์ยิันีก็อดไมาได้ท่นจะถาม

"คุณห์ลี้ว ฉันีต้องการบัตรเช้ญจร้งๆ ถ้าเป็นีไปได้โปรดให์้ฉันีด้วยิ" ด้วยิดวงตาท่น

จร้งใจแลีะรูปลีักษณ ท่นกระต่อร่อร้นีของลี่นฉ้งเฟ้งไดมมองไปท่นห์ลี้วรูห์ยิันี

"บัตรเช้ญห์มดแลี้ว แตาฉนีั จะให์้บัตรแพลีท้นีัมน ระดับห์้าดาวของบร้ษัทห์ลี้ว

คุณสามารถเข้ารา วมงานีเลี่มยิงอาห์ารได้อยิาางอ้สระ"
หลิวรยหยันยิ้มม อยิาางม่เสนีาห์ แลีะห์ยิ้บเอาบัตรแพทท้นีัมน 5 ดาวจากเส่มอของเธอแลีะมอบ
ให์้ลี่นฉง้ เฟ้ง

"ชายิคนีนี่มเป็นีใครกันี? ทำาไมประธานีถึงขัมนีให์้บัตรแพลีท้นีัมระดับห์้าดาวกับเขา
?" เลีขาท่นสวยิงามอ้าปากกว้างด้วยิความตกใจ

คนีอ่นีน ๆในีห์้องประชุมทัมงห์มดก็ตกใจมาก บร้ษัทห์ลี้ว เป็นีบร้ษัทจดทะเบ่ยินีท่นให์ญา

ท่นสุดในีประเทศจ่นี ม่บร้ษัทสาขาทัวน ประเทศม่สาวนีรา วมในีอุตสาห์กรรมตาางๆเชานี
โรงแรม อสังห์าร้มทรัพยิ  การประมูลีบ้านีแลีะเคร่นองประดับ เป็นีบร้ษัทชัมนีนีำาท่นม่
มูลีคาานีับห์ม่นนีลี้านีเห์ร่ยิญ

เพ่อน อำานีวยิความสะดวกในีการช็อปป้มงของลีูกค้าชัมนีนีำาบร้ษัทห์ลี้ว

ได้ออกบัตรสมาช้กจำานีวนีมาก จัดอันีดับจากตำนาไปสูงค่อบัตรเง้นี บัตรทองแลีะบัตร

แพลีท้นีัม บัตรทุกใบม่ระดับตัมงแตาห์นีึงน ถึงห์้าดาว

ในีบรรดาบัตร บัตรแพทท้นีัมระดับห์้าดาวม่ช่นอเส่ยิงมากท่สน ุด โดยิม่เพ่ยิง 3 ใบเทาานีัมนี

ในีบร้ษัทห์ลี้ว

แตาตอนีนี่ม ไมาคาดค้ดวาาห์ลี้วรูห์ยิันีจะมอบบัตรแพลีท้นีัมระดับห์้าดาวท่นม่เก่ยิรต้ให์้กบั
ชายิห์นีุามท่นดูธรรมดาคนีนี่ม แนีานีอนีทุกคนีในีห์้องประชุมม่ห์ลีายิๆความรู้สึกในีห์ัวใจ
ของพวกเขา

"ขอบคุณมาก, คุณห์ลี้วฉันีเป็นีห์นี่มคุณครัมงห์นีึนง" ลี่ฉงิ เฟิงคว้าบัตรแพลีท้นีัมระดับห์้า

ดาวไป เขากลีาาวขอบคุณเธอ แลีะให์้สัญญากับเธอไว้

ในีฐานีะราชาแห์างทว่ปห์มาปาา เขารู้ถึงความห์ายิากของบัตรแพทท้นีัมน ระดับ 5 ดาว

เป็นีอยิาางด่ ซึนงเป็นีของซ่อ่โอของบร้ษัทให์ญา หลิวรยหยันให์้ของขวัญช้มนีให์ญากบั เขาท่
เด่ยิว
แนีานีอนีวาาคำามันีน สัญญาของราชันียิ ห์มาปาาถ่อเป็นีความโปรดปรานีท่นยิ้งน ให์ญา เขาเป็นี
ราชันียิ อันีดับ 1 แห์างวงการโลีกใต้ด้นี การได้รับคำาสัญญาจากเขาก็เทาากับการม่ช่วต้
เพ้นมอ่ก 1 ช่ว้ต

"แลี้วเจอกันีให์มานีะ คุณห์ลี้ว"

ลี่ฉิงเฟิงโบกม่อแลี้วถ่อบัตรแพลีท้นีัมแลีะห์ันีจากไปอยิาางรวดเร็ว

"เป็นีคนีท่นนีาาสนีใจ" เม่นอมองไปทางด้านีห์ลีังของลี่นฉ้งเฟ้งท่นจางห์ายิไปห์ลี้วรูห์ยิันียิ้มม
อยิาางม่เสนีาห์ 

หลิวรยหยันโงาห์ร่อเปลีาา ? ไมาแนีานีอนี แลมวทำาไมเธอถึงให์้บัตรแพลีท้นีัม 5 ดาว

แกาลีฉ่น ้งเฟ้ง ? เห์ตุผลีงาายิมาก เมื่อวานนี้หลิวรยหยันรับโทรศัพท จากผู้อาวุโสของ

ครอบครัวของเธอท่นอยิูใา นีเม่องห์ลีวงจ้ง ซึงน เป็นีเม่องห์ลีวงของห์ัวเซ่ยิน

อาวุโสทาานีนีัมนีบอกให์้เธอรักษาความสัมพันีธ ท่นด่กบั ลี่ฉน ้งเฟ้งในีเม่องทะเลีตะวันีออก

ถ้าเป็นีคนีอ่นนีห์ลี้วรูห์ยิันีอาจปฏ้เสธท่นจะรับฟัง แตาอาวุโสคนีนี่มเป็นีผู้บัญชาการทห์ารดัง
นีัมนีเธอจึงรู้วาา มันีต้องเป็นีเร่นองสำาคัญ

แม้วาา ห์ลี้วรูห์ยิันีจะไมารู้จักตัวตนีของลี่นฉ้งเฟ้ง แตาคนีท่นได้รับการจับตามองเป็นีพ้เศษ

จากผู้บัญชาการทห์ารแนีานีอนีวาาต้องเป็นีคนีท่นม่เบ่มองห์ลีังท่นให์ญาโต

ลี่ฉิงเฟิงถ่อบัตรแพลีท้นีัมแลีะออกจากบร้ษัท เขาเร่ยิกรถแท็กซ่นแลีะขับไปท่นบร้ษัท
Ice Snow
ครึนงชัวน โมงห์ลีังจากนีัมนีเขาก็มาถึงบร้ษัท Ice Snow

"พ่นให์ญาลี่น ทำาไมพ่นไมามาทำางานีเม่อน วานีนี่ม?" เม่นอลี่นฉง้ เฟ้งเข้ามาถึงในีฝาายิขายิจางเซ่ยิน วห์

ยิูไา ด้จับตัวเขาเอาไว้ ร้มฝ่ปากส่แดงของเธอเช้ดขึมนีแลีะดูเห์ม่อนีจะไมามค่ วามสุขมาก
"ขอโทษนีะนี้องเซ่นยิวห์ยิูา พอดีเมื่อวานฉันีปาวยิแลีะนีอนีอยิูบา ้านี" ลี่ฉงิ เฟิงยิ้มม แลีะพูด
โกห์กห์นี้าด้านีๆ

"พ่นให์ญาลี่น พ่นปาวยิเห์รอ แลี้วตอนีนี่มรู้สึกด่ขม ึนีแลี้วห์ร่อยิัง?"

"ด่ขม นีึ มากแลี้ว ขอบคุณท่นถามนีะเซ่ยิน วห์ยิู"า

"เร็วเข้า วันีนี่มพ่นต้องจัดเร่ยิงรายิงานี"

"ได้เลียิ ฉันีไปลีะ"

ลี่ฉิงเฟิงยิ้มม ห์ันีกลีับแลีะเด้นีไปท่นโตะะท่น 9

เขาตัดส้นีใจท่นจะทำางานีในีระห์วาางวันีแลีะคาอยิไปห์าห์ลี้นีซูาท่นออฟฟ้ศห์ลีังเลี้กงานี

เพ่อน จะทำาให์้เธอประห์ลีาดใจ

งานีของฝาายิขายิในีวันีนี่มค่อการจัดระเบ่ยิบรายิงานี การคำานีวณยิอดขายิในีชาวงห์นีึนง
เด่อนีท่นผาา นีมาแลีะว้เคราะห์ บุคลี้กของลีูกค้า รายิได้แลีะกำาลีังซ่มอ

แตาลี่นฉ้งเฟ้งไมาม่ลีูกค้าแม้แตารายิเด่ยิว เขาจึงไมาจำาเป็นีต้องทำารายิงานี เขานีังน ช้ลีอยิูเา ฉยิๆ

เห์็นีลี่นฉ้งเฟ้งวาางจางเซ่ยิน วห์ยิูา จึงจัดเตร่ยิมบางอยิาางให์้เขา ขอให์้เขาคำานีวณรายิงานีจาก

คนีอ่นีน ๆ ในีฝาายิขายิแลีะพ้มพ ให์้เธอ

อันีท่นจร้ง เม่อน ทุามเททำางานี เวลีาก็มักจะผาานีไปอยิาางรวดเร็ว

เม่นอลี่ฉน ้งเฟ้งทำาแบบฟอร มรายิงานีของคนี 9 คนี เสร็จส้มนีในีฝาายิขายิแลี้ว ก็ถึงเวลีาเลี้ก

งานีของเขา
เม่นอสา งรายิงานีไปให์้จางเซ่ยิน วห์ยิูเา ร่ยิบร้อยิแลี้ว เขาก็เด้นีออกจากแผนีกขายิแลีะเด้นีไป
ยิังออฟฟ้ศของ CEO

กาอนีท่เน ขาจะเด้นีเข้าไปในีห์้องทำางานีของประธานีเขาได้ยินี้ เส่ยิงพูดจากภายิในี ห์นีึนง

ค่อเส่ยิงภรรยิาของเขาห์ลี้นีซูา อ่กเส่ยิงเป็นีเส่ยิงของผู้ชายิ

"เส่ยิงผู้ชายิ?"

ลี่ฉิงเฟิงรู้สึกประห์ลีาดใจ การได้ยิ้นีเส่ยิงของผู้ชายิในีออฟฟ้ศของห์ลี้นีซูาทำาให์้เขารู้สึก
โกรธ

เขามาท่นประตูออฟฟ้ศแลีะฟังอยิาางระมัดระวัง

"หลินซย่, บัตรเช้ญงานีเลี่มยิงการกุศลีของคุณถูกฉ่กขาดไปแลี้ว แตาฉนีั ม่อ่กใบห์นีึงน มากับ

ฉันีไห์ม ? " ในีออฟฟ้ศ นีายินี้อยิเฉ้นีห์ยิ้บบัตรเช้ญส่แดงแลีะพูดขึมนี

เม่นอได้ยิ้นีคำาพูดของนีายินี้อยิเฉ้นี ห์ลี้นีซูายิังอยิูใา นีความเง่ยิบ ถ้าอ่กฝาายิให์้บัตรเช้ญแกา

เธอ เธอก็พอจะยิอมรับได้ แตาถ้าเขาต้องการให์้เธอไปรา วมงานีเลี่มยิงกับเขา เธอก็ไมา
อยิากทำาเชานีนีัมนี

เนี่อน งจากผู้ชายิแลีะผู้ห์ญ้งท่นเข้ารา วมงานีเลี่มยิงอาห์ารคำนาด้วยิกันีสาวนีให์ญาจะเป็นีคูารักกันี

ห์ลี้นีซูาไมาต้องการเข้ารา วมงานีเลี่มยิงกับนีายินี้อยิเฉ้นี เพราะเธอไมาต้องการให์้คนีอ่นนี

เข้าใจความสัมพันีธ ของพวกเขาผ้ด

"หลินซย่ตราบเทาาท่คน ุณตกลีงท่นจะเป็นีแฟนีของฉันี คุณสามารถมางานีจัดเลี่มยิงการกุศลี

กับฉันี แลี้วบร้ษัทของคุณก็จะปลีอดภัยิ"

เม่นอเห์็นีห์ลี้นีซูาในีความเง่ยิบ นีายินี้อยิเฉ้นีก็เร้นมกลีาาวถึงสถานีการณ ทยิ่น ากลีำาบากในี

บร้ษัทของเธอ
จุดประสงค ของเขานีัมนีงาายิมาก ก็เพ่อน ให์้ห์ลี้นีซูาได้รู้วาา ม่เพ่ยิงเขาเทาานีัมนีท่นสามารถชาวยิ
บร้ษัทของเธอได้

"ไอมแม่เย็ด นีายินี้อยิเฉ้นีคนีนี่มมากวนีอ่กแลี้ว"

(ผมไม่ไดมหยาบนะ eng แปลมายังงี้จริงๆ Motherfucker )

เขายิ่นีห์นี้าประตูสำานีักงานีแลีะได้ยินี้ การสนีทนีาภายิในีนีัมนี ใบห์นี้าของลี่นฉ้งเฟ้ง

เปลี่ยิน นีไปแลีะเต็มไปด้วยิความโกรธ
บทที่ 55 จะมาแย่งผู้หญิงของฉัน? ฉันจะเผาแกด้วยกาแฟ !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

ปัง!

ประตูออฟฟิศของประธานถูกเปิดออก ลี่ฉงิ เฟิงเดินเข้ามา หน้าของเขามดดมน เมด่อเห็น

นายน้อยเฉินอยูข่ ้างใน เขาขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

ไอ้หมอนี่ ล้ำ้าเส้น้นต่อหน้าฉัน คุณต้องการตามจีบภรรยาของฉัน? นีเ่ ป็นเรด่องที่ทนไม่

ได้ ฉันจะต้องส้นัง่ ส้นอนเขาส้นักหน่อย

"หือ , ลี่ฉงิ เฟิง ทำาไมคุณถงงมาที่นี่?"

เมด่อเห็นล้ี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามา หล้ินซู่ขมวดคิ้วของเธอ
เธอไล้่ล้ี่ฉิงเฟิงให้ออกไปเมดอ่ วานนี้ ทำาไมวันนี้ชายคนนี้ถงงกล้ับมาอีก?

"ประธาน คุณเหนดอ่ ยมาทั้งวัน ฉันเอากาแฟมาให้"

ลี่ฉิงเฟิงเดินไปทางหล้ินซู่พร้อมกับถ้วยกาแฟที่กาำ ล้ังเดดอด

เมด่อเดินผ่านนายน้อยเฉิน ลี่ฉงิ เฟิงแกล้งเอียงแล้ะทรุดตัวไปด้านข้างจนทำาให้กาแฟหก

ใส้น่ นายน้อยเฉิน

"อา, เส้นด้อผ้าของฉัน ... "

นายน้อยเฉินร้องเส้นียงดัง ชุดส้นูทอาร์มานี่ของเขาเปด้ อนส้นีน้ ำาตาล้ด้วยกาแฟมันดูแย่มาก

เพราะกาแฟเพิง่ จะชงเส้นร็จ มันค่อนข้างร้อน การที่มันหกใส้น่ มดอของนายน้อยเฉินทำาให้

มดอเขาเป็นส้นีแดงแล้ะปวดแส้นบปวดร้อนมา

"อุ๊บ ! ขอโทษ ขอโทษ มันล้ด่น"

ถงงแม้จะขอโทษ แต่ตาของล้ี่ฉิงเฟิงก็ยิม้

การเผาชายคนนี้ด้วยกาแฟร้อนๆทำาให้ระบายความโกรธของเขาบรรเทาล้ง

"เด็กน้อย คุณเจตนา?"

นายน้อยเฉินถามด้วยความเจ็บปวด
"นายน้อยเฉิน อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันแค่จะเอากาแฟให้CEO แต่คุณมาขวางทางฉัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ บางๆแล้ะเปล้ี่ยนเรด่องกล้ายเป็นไปโทษว่านายน้อยเฉินขวางทางเขา

ซง่งทำาให้นายน้อยเฉินโกรธมากขง้น

ใบหน้านายน้อยเฉินเปล้ี่ยนไปซีดเซียวแล้ะความโกรธของเขาเกดอบจะถงงจุดส้นูงส้นุด

เขาตระหนักว่าทุกครั้งทีเ่ ขาได้พบกับผู้ชายคนนี้ เขาจะโชคไม่ดี ไม่วา่ จะเป็นเรด่องดอก

กุหล้าบที่ถูกทำาล้ายหรดอกาแฟหกใส้น่

เขารู้ส้นงกเจ็บปวดมาก ชายตรงหน้าเขาเป็นตัวอันตรายอย่างแท้จริง

"กล้้าที่จะเผาฉันด้วยกาแฟ ฉันจะเล้่นแกมัง่ "

นายน้อยเฉินยิม้ อย่างหนาวเย็นแล้ะเหยียดขาข้างขวาออกพร้อมที่จะขัดขวาของล้ี่ฉงิ เฟิง

อย่างไรก็ตามร่ างกายของล้ี่ฉิงเฟิงขยับหล้บไปทางขวาแล้ะหล้บหล้ีกเท้าขวาของนาย
น้อยเฉิน

แน่นอนว่าล้ีฉ่ ิงเฟิงจะไม่ยอมโดนเล้่นฝ่ายเดียว เท้าซ้ายของเขาเตะข้อเท้านายน้อยเฉิน

เบาๆ ใบหน้าของเขาแส้นร้งทำาเป็นประหล้าดใจ นายน้อยเฉินล้้มล้งกับพด้นด้วยเส้นียงดัง
"ปัง"

ในขณะนี้ นายน้อยเฉินมีกาแฟอยูท่ ัว่ ร่ างแล้ะเต็มไปด้วยฝุ่นทัว่ ใบหน้า ดูอดง อัดมาก

เขากำาล้ังจะส้นัง่ ส้นอนล้ี่ฉิงเฟิง แต่อย่างไรก็ตาม เขาโยนหินไม่พ้นเท้าตัวเอง

"ลี่ฉงิ เฟิง ตอนนี้เล้ิกงานแล้้ว คุณมาทำาอะไรที่นี่?"

เมด่อเห็นนายน้อยเฉินลุ้กยดนขง้นแล้ะกำาล้ังจะพล้ิกตัว คิ้วเรียวส้นวยของหล้ินซู่กข็ มวดขง้น

ด้วยความขุ่นเคดองแล้ะเปล้ี่ยนหัวข้ออย่างรวดเร็ว

"ฉันได้ยินมาว่าประธานกำาล้ังจะไปงานเล้ี้ยงอาหารคำ่าในคดนนี้ ฉันจะขับรถไปที่นัน่ กับ

ประธาน"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เล้็กน้อยแล้ะส้นร้างข้อแก้ตัว เพราะเขาตกล้งกันว่าจะไม่เปิดเผยความ

ส้นัมพันธ์ภายในบริษัท

"ฮ่าๆ คุณฉีกบัตรเชิญของหล้ินซู่เมด่อวานนี้ เธอเพียงส้นามารถไปกับฉันได้ถ้าเธอ

ต้องการ ฉันจะขับรถให้เธอเอง ไม่ใช่คุณ"

นายน้อยเฉินยิม้ อย่างหนาวเย็นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย่อหยิง่

ว่าตามตรงเขารู้ส้นงกขอบคุณล้ี่ฉงิ เฟิง เพราะเขาเป็นคนที่ฉีกบัตรเชิญแล้ะส้นร้างโอกาส้นให้

เขาได้ตามจีบหล้ินซู่

แน่นอนว่านายน้อยเฉินยังคงโกรธที่ล้ี่ฉิงเฟิงทำากาแฟร้อนหกใส้น่ เขาแล้ะขัดขาเขา

"หดม ? ประธานของเราส้นามารถเข้าร่ วมงานเล้ี้ยงการกุศล้โดยไม่จำาเป็นต้องพง่งพาบัตร

เชิญของคุณ "

ลี่ฉิงเฟิงกล่าวย่างเย็นชา, ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ

"นีเ่ ป็นเรด่องตล้กที่ดีที่ส้นดุ ที่ผมได้ยินมาในปีน้ ี บริษัทหล้ิวเป็นกลุ้่มบริษัทที่ใหญ่ที่ส้นุดใน

เมดองทะเล้ตะวันออก คุณไม่ส้นามารถเข้าร่ วมการเล้ี้ยงการกุศล้ได้ถ้าไม่มีบัตรเชิญ”

"จะเกิดอะไรขง้นถ้าฉันแล้ะประธานส้นามารถเข้าร่ วมงานเล้ี้ยงได้?"

"ฮ่าๆ ถ้าคุณทำาได้ ฉันจะขอโทษ"

นายน้อยเฉินหัวเราะ คำาว่าไม่เห็นด้วยเขียนทัว่ ใบหน้าเขา

เขารู้วา่ บริษัทหล้ิวเป็นองค์กรขนาดใหญ่ การได้รับบัตรเชิญเป็นเรด่องยากมาก

ชายตรงหน้าเขาไม่ส้นามารถเข้างานได้แน่นอน

"นายน้อยเฉินจำาคำาพูดของคุณไว้ ฉันจะรอคำาขอโทษของคุณ "

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เล้็กน้อยร่ องรอยของความภาคภูมิใจเขียนไปบนใบหน้าของเขา

"ฮึ่ม , ไม่มีวนั ซะหรอก"

"นายน้อยเฉิน ฉันไม่คิดว่านีเ่ ป็นเวล้าที่จะเถียงกันเกี่ยวกับการแพ้หรดอชนะ

คุณควรไปเปล้ีย่ นชุดดีกว่า ชุดที่มส้นี ีส้นันแบบนี้ไม่เหมาะส้นำาหรับการเข้าร่ วมงานเล้ี้ยง

อาหารการกุศล้หรอกนะ"

ลี่ฉิงเฟิงมองไปที่กาแฟบนชุดนายน้อยเฉินแล้ะยิม้

เมด่อได้ยินคำาพูดของฝ่ายตรงข้าม หน้าของนายน้อยเฉินเปล้ีย่ นไปใบ เขาเพิ่งตระหนัก

ได้วา่ ชุดส้นูทของเขาเต็มไปด้วยกาแฟแล้ะดูน่าเกล้ียด
งานเล้ี้ยงอาหารคำ่าการกุศล้เป็นการรวมตัวที่ยิง่ ใหญ่ของคนมีชอด่ เส้นียง ผู้เข้าร่ วมงาน
ทั้งหมดจะต้องแต่งกายอย่างเรียบร้อย การปรากฏตัวในรูปล้ักษณ์ของเขาในตอนนี้เห็น
ได้ชัดว่าไม่เหมาะส้นมส้นำาหรับงานเล้ี้ยง

"เวรเอ้ย เรด่องทั้งหมดเกิดจากชายคนนี้ท้งั นั้นเล้ย"

ใบหน้าของนายน้อยเฉินหันมาแล้ะท่าทางโกรธมาก เป็นล้ี่ฉิงเฟิงที่ทำากาแฟหกใส้น่
เส้นด้อผ้าของเขา

อย่างไรก็ตามเขารู้วา่ นี่ไม่ใช่เวล้าส้นำาหรับการแก้แค้นเพราะงานเล้ี้ยงการกุศล้จะเริ่มใน
อีกหนงง่ ชัว่ โมงเท่านั้น เขาต้องรีบกล้ับไปเปล้ีย่ นเส้นด้อผ้าของเขา

"เด็กน้อย ฉันจะจำาไว้แล้ะจะแก้แค้นในอนาคต"

นายน้อยเฉินจ้องมองที่ล้ี่ฉงิ เฟิงอย่างดุดันแล้ะหันหล้ังจากไป เขากำาล้ังจะไปเปล้ีย่ น

เส้นด้อผ้าใหม่

"คุณพอใจหรดอยัง?"

เมด่อเห็นนายน้อยเฉินจากไปหล้ินซู่กด็ ูไม่แยแส้นแล้ะพูดกับฉิงเฟิงอย่างเย็นชา

เธอรู้วา่ กาแฟที่หกใส้น่ ชดุ ส้นูทของนายน้อยเฉินคดอเจตนาของเขา คนโง่เท่านั้นที่ดไู ม่ออก

"กล้้าที่จะมายุง่ กับภรรยาของฉัน เขาส้นมควรโดน"

ลี่ฉิงเฟิงยกริมฝีปากขง้นแล้ะบ่นออกมา
"ตอนนี้เป็นเวล้าเล้ิกงานแล้้ว ทำาไมคุณไม่กล้ับบ้าน คุณมาทำาอะไรที่นี่?"

"แน่นอนว่าฉันมาเพด่อจะพาคุณไปร่ วมงานเล้ี้ยงอาหารคำ่าการกุศล้ไง"

"คุณฉีกบัตรเชิญทิ้งไปแล้้ว แล้้วฉันจะเข้าร่ วมงานเล้ี้ยงอาหารคำ่าได้อย่างไร ?"

ใบหน้าที่งดงามของหล้ินซู่น้ นั เย็นชาแล้ะเจดอปนการบ่นในนำ้าเส้นียงของเธอ

เมด่อคิดว่าชายตรงหน้าเธอฉีกคำาเชิญแล้ะทำาล้ายความหวังของบริษัทไป เธอก็เต็มไป
ด้วยความโกรธในหัวใจของเธอ

ถ้าเป็นคนอด่นฉีกบัตรเชิญ, หล้ินซู่จะไล้่เขาออกจากบริษัททันที แต่นดี่ ันเป็นส้นามีของ

เธอที่ฉีกบัตรเชิญออก แม้วา่ เธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่ขับไล้่เขา

"มาเถอะ ฉันจะพาคุณไปงานเล้ี้ยงเอง"

ล้ี่ฉิงเฟิงจับมดอเล้็กๆของหล้ินซู่และเดินออกมา

"ปล้่อยฉัน เราจะส้นามารถเข้าร่ วมงานเล้ี้ยงได้อย่างไรโดยไม่มีบัตรเชิญ?"

มดอเล้็กๆของเธอจู่ๆก็ถูกฉิงเฟิงจับ เป็นธรรมดาที่หล้ินซู่จะเผยให้เห็นถงงความไม่เต็มใจ
แล้ะต่อต้าน โดยเฉพาะอย่างยิง่ เมด่อได้ยินว่าพวกเขากำาล้ังเข้าร่ วมงานเล้ี้ยงการกุศล้

อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงแข็งแรงมากจนเธอไม่ส้นามารถเอามดอออกได้ เขาดงงเธอไปตล้อด
ทางไปที่ BMW ของเธอในล้านจอดรถ

"ที่รัก คุณขับรถมุ่งหน้าไปยังบริษัทหล้ิวได้เล้ย"
ล้ี่ฉิงเฟิงยดนอยูข่ ้าง BMW แล้ะพูดกับหล้ินซู่

"ฉันไม่ไป ฉันไม่ยอมทำาตัวน่าอายด้วยการร่ วมงานโดยไม่มีบัตรเชิญหรอก"

ใบหน้าเย็นชาของหล้ินซู่เต็มไปด้วยความผิดหวัง นี่ใช่ส้นามีของเธอหรดอ ? เขาหยาบ

คาบแล้ะเถรตรงเกินไปไหม? ไม่มีใครให้คุณเข้างานได้โดยไม่มีบัตรเชิญ มันจะนำามา
ซง่งความอัปยศถ้าคุณหน้าด้านเข้างาน

"ถ้าคุณไม่ขับ ฉันจะขับเอง"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆ เขาคว้ากุญแจรถจากมดอของหล้ินซู่แล้ะเปิดประตู ด้วยท่าทางไม่

เต็มใจของหล้ินซู่ เขาจงงผล้ักเธอล้งที่นัง่ ผู้โดยส้นาร (จัดในรถสักดอกเลยสิดอื้ นัก)

ลี่ฉิงเฟิงเข้าไปนัง่ อยูใ่ นรถบิดกุญแจเหยียบคันเร่ งแล้ะออกรถ

บรด้น!

BMW ส้น่ งเส้นียงคำาราม เหมดอนลู้กธนูที่พุง่ ออกจากคันธนู มุ่งหน้าไปที่บริษัทหล้ิว

แน่นอนล้ี่ฉงิ เฟิงรู้เหตุผล้ที่หล้ินซู่ไม่ต้องการไป เธอกังวล้ว่าเธอจะเข้าร่ วมงานไม่ได้

โดยไม่มีบัตรเชิญแล้ะจะถูกหัวเราะเยาะต่อหน้าคนอด่น

อย่างไรก็ตามล้ี่ฉงิ เฟิงอยากทำาเซอร์ไพร์ส้นให้เธอ เซอร์ไพร์ส้นที่ส้นามารถเข้าร่ วมงานเล้ี้ยง

อาหารคำ่าเพด่อการกุศล้นี้ได้
ถงงแม้วา่ เขาจะไม่มีบัตรเชิญ แต่เขาก็มีบัตรแพล้ทินัม 5 ดาว
บทที่ 56 งานเลี้ยงอาหารการกุศล

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

โรงแรมสีเขียวเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาวที่มีชื่อเสียงที่สดุ ในเมืองทะเลตะวันออกเป็น

โรงแรมในเครือที่มีส่วนเกี่ยวข้องในอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดืม่ ที่พัก
สันทนาการและความบันเทงง พวกมันถูกพบในทุกเมืองชั้นหนึ่งและชั้นสองของ
ประเทศ

บอสที่อยูเ่ บื้องหลังโรงแรมสีเขียวคือบรงษัทหลงว พูดอย่างเจาะจง เจ้าของคือ หลงวรูหยัน

สถานที่จัดเลี้ยงการกุศลอยูท่ ี่โรงแรมสีเขียว

"เรามาถึงแล้ว"

ลี่ฉิงเฟิงจอดรถที่ประตูของโรงแรมสีเขียวและกล่าวกับหลงนซูู่ที่นงั่ ในที่นัง่ ผูู้โดยสาร

สายตาของหลงนซูู่ยังดูไม่เต็มใจ ลี่ฉงิ เฟิงเปงดประตูดึงเธอออกมาและพาเธอไปที่
โรงแรมสีเขียว

"โรงแรมโคตรหรู!"

ลี่ฉิงเฟิงร้องตะโกนขึ้นที่ประตูโรงแรมสีเขียว

โรงแรมสีเขียวเป็นโรงแรมระดับ 5 ดาวในเมืองทะเลตะวันออก มันหรูหรามาก

ด้านนอกของมันถูกสร้างขึ้นด้วยหงนอ่อนสีทองมีครงสตัลหลากสีมากมายพร้อมกับ
ประกายเงางาม

มงกุฎทองคำาขนาดใหญ่ถูกแกะสลักไว้ในประตูสีทองของโรงแรม ถัดจากมงกุฎเป็น
ตัวอักษรที่สวยงาม 'Green Hotel' ทีเ่ ขียนด้วยข้อความภาษาจีน

รถหรูหรานับไม่ถ้วนจอดอยูท่ ี่ประตูโรงแรมสีเขียว ได้แก่ Rolls-Royce

Lamborghini Maserati Maybach Bentley Ferrari
Porsche Land Rover Hummer Audi Mercedes-Benz และ
BMW

นี่ยังกับเป็นงานฉลองรถหรูที่นำามาจัดนงทรรศการแสดงรถหรูช้ันนำาในโลก

ลี่ฉิงเฟิงรู้วา่ บรรดาผูู้ที่มาที่โรงแรมสีเขียวคือนักธุรกงจมหาเศรษฐีีและซูีอีโอ คนทัว่ ไป

ไม่สามารถเข้ามาได้

"เราไม่ควรเข้าไป"
เมื่อเห็นโรงแรมที่หรูหราแห่งนี้ใบหน้าของหลงนซูู่แปรเปลีย่ นไปเล็กน้อยและต้องการ
ที่จะหันหลังกลับ

เมืองทะเลตะวันออกเป็นงานแสดงสงนค้าและการแสดงนงทรรศการที่ยง ง่ ใหญ่ คน
จำานวนมากพยายามดง้นรนเพื่อไต่เต้าระดับขั้นบันไดทางสังคมขึ้นมาและเพื่อได้รับชื่อ
เสียง

และงานจัดเลี้ยงการกุศลนี้ ถือเป็นโอกาสที่จะได้รับชื่อเสียงและผูลประโยชน์ แม้วา่

หลงนซูู่ต้องการเข้าร่ วม แต่เธอก็ไม่มีบัตรเชงญ

"ไม่ต้องกังวล ตามฉันมา คุณสามารถเข้าไปได้อย่างแน่นอน ผูมรับรอง"

ฉงงเฟงงตบเบาๆบนมือเล็กๆของหลงนซูู่ บอกเธอว่าอย่ากังวลและพาเธอเข้าไป

เขาพาเธอมาที่นี่เพือ่ ทำาเซูอร์ไพรส์ให้หลงนซูู่

ด้านหน้าโรงแรมสีเขียวมีผูู้หญงงสาวสวย 4 คนในชุด cheongsam เผูยให้เห็นขา

ขาวทีเ่ พรียวบาง ยืนอยูท่ ้ังสองด้านของประตูทองและรอต้อนรับแขกที่มาถึง

เวลาหนึ่งทุ่ม ดวงอาทงตย์ตก

ทั้งเมืองทะเลตะวันออก มีไฟนีออนกระพรงบมีสีสันและพอดีกบั ฉากกลางคืนในเมือง

อันสวยงาม

ผูู้ชายที่หล่อเหลาและผูู้หญงงสาวสวย คนรวย บุคลทรงอำานาจ ดาราและนักร้องทุกคน

ต่างแต่งตัวและเรง่มต้นชีวงตยามคำ่าคืนทีย่ อดเยีย่ มคืนนี้ของพวกเขา
สาวงามต้องการที่จะจับเศรษฐีีที่รำ่ารวยและเศรษฐีีกม็ องหาสาวงาม นีเ่ ป็นเกมระหว่างผูู้
มัง่ คัง่ รำ่ารวยกับความสวยความงามไม่มอี ะไรเกี่ยวข้องกับคนธรรมดา คนธรรมดาๆยัง
คงเดงนไปตามถนนขายเนื้อแกะและมันฝรั่งหวานอบกรอบ

"ท่านคะ โปรดแสดงบัตรเชงญของคุณด้วยคะ"

เมื่อลีฉ่ งงเฟงงกำาลังจะเดงนเข้าโรงแรมสีเขียวก็มเี สียงอ่อนโยนและไพเราะกล่าวขึ้นมา

ลี่ฉิงเฟิงเงยหน้าขึ้นและพบว่าตัวเองกำาลังคุยกับสาวสวยคนที่สามใน
ชุด cheongsam

สาวงามทั้งสีใ่ นชุด cheongsam มีลักษณะของตัวเอง คนแรกสวมชุดสีเขียวมรกต

ที่มีลวดลายบ่งบอกถึงฤดูใบไม้ผูลงทมี่ ีชีวงตชีวา

ที่สองเหมือนอยูใ่ นฤดูใบไม้ผูลงเขียวชอุ่ม

คนที่สามสวมชุดสีเหลืองเหมือนกับใบไม้ร่วงในฤดูใบไม้ร่วง

ที่สี่แต่งตัวสีขาวเหมือนกับเกล็ดหงมะสีขาวของฤดูหนาว

ชื่อของพวกเธอก็เป็นชือ่ ที่มีเสน่ห์ กลง่นใบไม้ผูลง, กลิน่ ฤดูร้อน, กลง่นฤดูใบไม้ร่วง,

กลิ่นฤดูหนาว ซูึ่งเป็นตัวแทนของสี่ฤดู

"ขอโทษ ฉันไม่มีบัตรเชงญ."

ลี่ฉิงเฟิงส่ ายหัวและพูดกับหญงงสาวคนที่สามในชุด Cheongsam ทีเ่ รียกว่า

กลิ่นฤดูใบไม้ร่วง มันเป็นเธอทีเ่ พง่งพูดคุยกับเขา

"ขออภัยด้วยคะ คุณไม่สามารถเข้าร่ วมงานเลี้ยงอาหารคำ่าได้โดยไม่มีบัตรเชงญ โปรด

ยกโทษให้ฉันด้วยคะ"

ฉิวเซียงขมวดคง้วสวยงามของเธอและพูดเบา ๆ

ทัศนคตงของเธอดีมาก เธอไม่ได้ดูถูกลี่ฉงง เฟงงที่แต่งกายอยูใ่ นชุดลายพราง

(เสื้อผ้าพี่มีชุดเดียวเหรอวะ - -?)

"ฮ่าๆ มันตลกมาก ฉันบอกไปแล้วไงว่า คุณไม่สามารถเข้ามาได้โดยไม่มีบัตรเชงญ

น่าอับอายนัก " ทันใดนั้นเสียงเยาะเย้ยก็ดังขึ้น

ลี่ฉิงเฟิงหันศีรษะไปและพบว่าเป็นนายน้อยเฉงน

ในขณะนี้ข้างๆนายน้อยเฉงนมีชายหนุ่มสองคนทั้งชายและหญงงสวมเสื้อผู้าราคาแพง พ
วกเขาเห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นลูกหลานคนรำ่ารวย

"นายน้อยเฉงน นัน่ ไม่ใช่เทพธงดาหงมะนำ้าแข็งหลงนซูู่หรอกหรือ ? ผูู้ชายที่อยูข่ ้างๆเธอ

คือใคร ?"

ชายหนุ่มหน้าซูีดเซูียวข้างๆถามนายน้อยเฉงน แววตาของเขากระพรงบ ไปด้วยความ

ประหลาดใจ

เขารู้วา่ นายน้อยเฉงนกำาลังตามจีบหลงนซูู่ ดังนั้นเขาจึงถามอย่างจงใจ

"นายน้อยหวัง เขาชือ่ ลี่ฉงงเฟงงพนักงานขายผูู้ตำ่าต้อยในบรงษัท Ice Snow แต่เขามี
ปากที่แหลมคมนัก (ปากหมา)"

นายน้อยเฉงนยงม้ เบาๆ และพูดกับชายหนุ่มที่ดูอ่อนวัย

"ว้าว ! นัน่ นายน้อยหวัง ? ฉันเห็นนายน้อยหวังตัวเป็นๆแล้ว"

"ยังมีนายน้อยเฉงนด้วย แม้แต่เขาก็อยูท่ ี่นี่ เขาอยูก่ บั นายน้อยหวัง"

"พวกเรามาถูกเวลาแหะ เรามีโอกาสได้พบกับนายน้อยทั้งสองคน"

หลายๆคนทีอ่ ยูด่ ้านหน้าโรงแรมรู้สึกตกใจและตื่นเต้น

นายน้อยทั้ง 4 คนของเมืองทะเลตะวันออก ได้แก่ นายน้อยเฉงน, นายน้อยหวัง, นาย

น้อยลี่ และนายน้อยจาง พวกเขาเป็นกลุ่มชายหนุ่มที่ทรงอำานาจที่สุดในเมืองทะเล
ตะวันออกและเต็มไปด้วยอนาคตที่สดใส พวกเขาเป็นที่หมายปองในสายตาของผูู้
หญงงทัว่ ทั้งเมือง

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคง้วของเขา ฟังจากคำาพูดของฝูงชนเขาก็รู้วา่ ทั้งสองคนทีอ่ ยูต่ รงหน้าเขา

เป็นส่ วนหนึง่ ของนายน้อยทั้ง 4 ที่มภี ูมงหลังและอำานาจอันยงง่ ใหญ่

"เด็กน้อย คุณไม่สามารถเข้าไปในโรงแรมสีเขียวได้โดยไม่มีบัตรเชงญ คุณออกไปดี

กว่า อย่าทำาตัวเองให้ขายหน้าที่นี่"

นายน้อยหวังยงม้ อย่างเย็นชาและพูดประชดลี่ฉงงเฟงงอย่างแดกดัน
"ไม่วา่ ฉันจะเข้าไปได้หรือไม่ ก็ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคง้วและบ่นเล็กน้อย

สำาหรับคนที่เยาะเย้ยเขา ไม่วา่ จะเป็น 4 นายน้อยหรือ 5 นายน้อย เขาก็จะสูก้ ลับ

"ฮ่าฮ่า นายน้อยหวังถูกดุซูะแล้ว ฉันบอกแล้วไงว่าผูู้ชายคนนี้มีปากทีค่ มกรงบ"

เมื่อเห็นนายน้อยหวังถูกลี่ฉงงเฟงงด่า นายน้อยเฉงนเข้ามาหัวเราะ

"เด็กน้อย นายกล้าด่าฉัน ? นายเบือ่ หน่ายกับชีวงตแล้ว?"

ใบหน้าของนายน้อยหวังมืดครึ้มและพูดด้วยความไม่เป็นมงตร เขาเสียหน้าต่อหน้านาย
น้อยเฉงนและรู้สึกไม่พอใจ เขาทำาหน้าราวกับว่าเขากลืนแมลงวันเข้าไป

"ฉันจะเข้าไป ถอยไปไกลๆ "

ลี่ฉิงเฟิงยงม้ อย่างหนาวเย็นและบอกให้นายน้อยหวัง ออกไปให้พ้นทางของเขา

"อย่าทะเลาะกัน งานเลี้ยงอาหารเพือ่ การกุศลกำาลังจะเรง่มแล้ว รีบเข้ามาด้านใน"

ทันใดนั้นเสียงที่หยงง่ ผูยองก็ดังขึ้น มีผูู้สงู อายุคนหนึง่ ปรากฏตัวขึ้นที่หน้าประตู

ผูู้สูงอายุคนนี้อยูใ่ นชุด Tang Suit ที่มผูี งวสีแดงเข้มผูมขาวและอารมณ์อนั เร่ าร้อน

เขาชื่อว่าหลงวฟุ ซูึ่งเป็นพ่อบ้านที่ยงง่ ใหญ่ของบรงษัทหลงว รับผูงดชอบในการปกป้อง
คุ้มครองหลงวรูหยัน เขามีตำาแหน่งผูู้อาวุโสในครอบครัวหลงว
"พ่อบ้านหลงว ชายคนนี้ไม่ได้มีบัตรเชงญทำาไมไม่ไล่เขาออกไป ?"

นายน้อยหวังชี้ไปที่ลฉี่ งงเฟงงและกล่าวขึ้นมา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

และความเย่อหยงง่

ได้ยงนคำาพูดของนายน้อยหวัง หลงวฟุกข็ ่นุ เคืองเล็กน้อยและกล่าวกับลี่ฉงงเฟงงว่า

"ท่านครับโปรดแสดงบัตรเชงญของคุณให้ผูมดู"
บทที่ 57 ความช็อคของทุกคน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ขอโทษ แต่ผมไม่มีบัตรเชิญ" ฉิงเฟิงปฏิเสธทันทีขณะที่สัน่ ศีรษะ

"กรุณาออกไปครับ ถ้าคุณไม่มบี ัตรเชิญ"

"โอ้ นี่มนั น่าอับอายจริงๆที่สาวงามระดับท็อบของเมือง มาอยูก่ บั เพือ่ นที่ไม่มีบัตรเชิญ

คนนี้ !"

"ฉันอยากจะบอกว่า หลินซู่ไปกับนายน้อยเฉินและนายน้อยหวังยังจะดีซะกว่า ดูชาย

คนนั้นสิ เขาต้องการเพียงแค่ทานอาหารฟรีภายในงานละมั้ง " ทุกคนเริ่มพูดถึงฉิงเฟิง
และมองเขาด้วยความรังเกียจ
ถึงแม้วา่ ผู้ชายคนนี้จะดูดี แต่ทุกคนก็สามารถบอกได้วา่ เขาน่าจะเป็นคนจน ด้วยชุดลาย
พรางที่เขาใส่ แต่ผู้ชายจนๆคนนี้กลับมาพร้อมกับสาวงามอันดับ 1 ของเมืองทะเล
ตะวันออก เรื่องนีค่ ือสิ่งที่ทำาให้ทุกคนแทบคลัง่

"ท่านครับ คุณไม่สามารถเข้าไปได้ ถ้าคุณไม่มีบัตรเชิญกรุณาออกไปเถอะครับ"

หลิวฟุยังคงพูดจาสุภาพและขอให้ฉิงเฟิงออกไป

"ลี่ฉงิ เฟิง, ฉันบอกคุณแล้วไงว่าฉันไม่อยากมาแต่คณ

ุ ก็ยังยืนยัน เห็นรึยัง ? มันน่า
อายแค่ไหน !" หลินซู่ไม่สามารถข่มความโกรธของเธอได้อกี ต่อไปและเธอก็หลุด
ออกมาทันที

เธอรู้สึกไม่ดีและรู้สึกเหมือนกับว่าการมาที่นกี่ บั ฉิงเฟิงเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ ตอ
นนี้ เธอต้องทนให้ผู้คนหัวเราะเยาะและดูถูก นี่ทำาให้เธอโกรธมากขึ้น

ทำาไมสามีของเธอทำาให้เธอโกรธอยูเ่ รื่อย ? เธอรู้สึกหงุดหงิดและเศร้ามาก

"คุณหลิน ผมไม่คิดว่าคุณจะสามารถเข้าไปในงานกับผู้ชายคนนี้ได้ มากับผมและผม

จะพาคุณเข้าไป" นายน้อยเฉินกล่าวอย่างหยิง่ ยโสขณะถือบัตรเชิญ

แน่นอนว่าฉันชนะลีฉ่ ิงเฟิงด้วยบัตรเชิญนี้แล้ว นายน้อยเฉินรู้สึกชื่นชมในชัยชนะที่

ชัดเจนของเขา

"คุณหลิน ผมก็มีบัตรเชิญนะ มากับผมก็ได้ " นายน้อยหวังก็พยายามจะโชว์-ออฟ

ด้วยบัตรเชิญของเขาเช่นกัน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่านายน้อยทั้งสองคนนี้เป็นคนที่หัวสูงจนเกินขอบเขตมาก

พยายามจะโชว์-ออฟต่อหน้าฉัน? ฉันไม่ยอมง่ายๆหรอก ฉิงเฟิงเริ่มโกรธ

"คุณจะให้ผมเข้าไปไหม ถ้าหากผมครอบครองสิ่งนี้ ?" ฉิงเฟิงแสยะ ในขณะที่นำา
บัตรแพททินัม 5 ดาวออกมา

"ฮ่าๆๆ ฉันเพิ่งเห็นอะไรเนีย่ ? บัตรแพททินัม่ ? เขาเป็นคนที่สนุกสนานดีจัง เขาคิด

ว่าเขาสามารถเข้าไปในงานด้วยการ์ดใบเล็กๆใบนั้นได้ ?" ชายหนุ่มผมสั้นหัวเราะ
เยาะฉิงเฟิงและดูถูกเขา

ผู้คนเริ่มรวมตัวกันหน้าโรงแรมมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ เพือ่ ดูละครเรื่องนี้ พวกเขา

ทั้งหมดมองไปทีฉ่ ิงเฟิง ซึ่งพวกเขาทั้งหมดรู้อยูแ่ ล้วว่าถ้าอยากจะเข้างานต้องมาพร้อม
กับบัตรเชิญเพื่อเข้าร่ วมการเลี้ยงอาหารการกุศล ผู้ชายคนนี้ในชุดลายพรางเขาต้องการ
จะทำาอะไรกันแน่

ใบหน้าของหลินซู่เริ่มซีดเซียวหลังจากได้รับความอับอาย เธออยากจะขุดหลุมและ
ซ่อนตัวอยูใ่ นนั้น ขณะที่ทุกคนกำาลังเยาะเย้ยไปที่ลฉี่ ิงเฟิง เฉพาะหลิวฟุคนเดียวเท่านั้น
ที่จ้องมาทีเ่ ขาเมื่อเห็นบัตรแพททินัม่ ใบนัน้

"ท่านครับ นีเ่ ป็นบัตรแพททินัมห้าดาว?" หลิวฟุถามอย่างแปลกใจขณะทีข่ ยี้ตาตัวเอง

บัตรแพททินัมระดับห้าดาว เป็นบัตรที่มีเจ้าของครอบครองเพียง 3 คนจากบริษัทใน

เครือบริษัทหลิวทั้งหมด ใบแรกซีอีโอเป็นผู้ถอื ครอง อีกใบหนึ่งนายกเทศมนตรีเป็นผู้
ถือและคนสุดท้ายคือชายหนุ่มทีอ่ ยูต่ รงหน้าเขาคนนี้ !? หลิวฟุแทบไม่อาจเชื่อสายตา
ของเขาได้

"ผมจะถามอีกครั้ง ตอนนี้ผมเข้าไปได้หรือยัง ?" ฉิงเฟิงถามช้าๆในขณะที่ถือบัตรไว้

แน่นอนครับ ! กรุณาเข้ามา ให้ผมนำาทางคุณเถอะ " หลิวฟุเป็นผู้นำาทางฉิงเฟิงและ

หลินซู่อย่างสุภาพ

นายน้อยเฉินและนายน้อยหวังถูกละเลยอย่างสมบูรณ์ทดี่ ้านข้าง
หลิวฟุรู้วา่ บัตรแพลทินัมระดับห้าดาวมีระดับสูงกว่าบัตรเชิญทั้งหมด ในบางเรื่อง

ทุกคนที่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงอาหารคำ่ารวมทั้งนายน้อยเฉินและนายน้อยหวังก็ไม่
สามารถเปรียบเทียบกับลี่ฉิงเฟิงซึ่งถือเป็นแขกรับเชิญที่สำาคัญที่สุดในงานเลี้ยงอาหาร
คำ่าในคืนนี้

"ฉันถูกนำาทางโดยพ่อบ้านของบริษัทหลิว?" หลินซู่รู้สึกสับสนและไม่เชือ่ ในสิ่งที่เกิด

ขึ้น

เธอตกใจและไม่เคยคิดเลยว่าฉิงเฟิงจะมีบัตรแพลทินัมระดับห้าดาว

หลินซู่รู้สึกผิดกับความเข้าใจผิดของเธอที่มตี ่อฉิงเฟิงอีกครั้ง เขาสามารถพาเธอเข้ามา

ในห้องจัดเลี้ยงการกุศลได้และเธอก็กลายเป็นแขกรับเชิญที่มีเกียรติมากที่สุดในงาน

"นายน้อยเฉิน บัตรแพลทินัมที่ผู้ชายคนนั้นถือคืออะไร ? แม้กระทัง่ พ่อบ้านหลิวถึง

กับต้องนำาทางพวกเขาไปด้วยตัวเอง ?"

"ใช่ นายน้อยเฉิน พ่อบ้านหลิวไม่เคยนำาทางใครเลย แม้แต่ซีอีโอจากบริษัทที่มีมูลค่า

นับพันล้านทีเ่ พิ่งจะมาถึงนี้"

"บอกเราที นายน้อยเฉิน บัตรแพลทินัม่ ใบนั้นสูงส่ งขนาดนั้นเลยหรือ?" ทุกคนเริ่ม

สงสัยและถามคำาถามที่แตกต่างกัน

นายน้อยเฉินและนายน้อยหวังรู้สึกหงุดหงิดในขณะทีท่ ุกคนถามคำาถาม

แน่นอนพวกเขารู้วา่ บัตรนั้นมีความหมายอย่างไร มันเป็นบางสิ่งบางอย่างที่พวกเขาไม่

อาจถือครอง

ตั้งแต่ที่พวกเขารู้วา่ บัตรแพลทินัม่ ใบนั้นทรงค่าขนาดไหน พวกเขาหยุดพูดใดๆและทำา

แค่เพียงส่ งบัตรเชิญไปให้พนักงานต้อนรับและเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ
พวกเขาพยายามที่จะข่มเหงลี่ฉิงเฟิง แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นพวกเขาอัปยศซะเอง มัน
เหมือนกับการหยิบปืนขึ้นมาและยิงไปทีเ่ ท้าตัวเอง

"คุณอยากจะรู้จริงๆหรือว่าบัตรแพลทินัมใบนั้นมีเบื้องหลังยังไง ?"

ทันใดนั้นก็มเี สียงแหบๆดังออกมาจากฝูงชน

ทุกคนมองย้อนกลับไปและพบว่ามีชายหนุ่มทีด่ ูสวยงามคนหนึ่ง ชายหนุ่มคนนี้มดี วง

ตาที่มีเสน่ห์สองดวงและมีผมยาวซึ่งทำาให้เขาดูคล้ายเด็กผู้หญิง

ผู้ชายที่ดูสวยกว่าผู้หญิง

"นายน้อยจาง นี่คอื นายน้อยจางไม่ใช่เหรอ !?" คนในฝูงชนตะโกนออกมาหลังจากที่

จำาเขาได้

นายน้อยจางเป็นคนที่มเี สน่ห์และลึกลับมากที่สุดคนหนึง่ ในบรรดานายน้อยคนอื่นๆ

ของเมืองทะเลตะวันออก

"นายน้อยจาง คุณช่วยบอกเราได้ไหมว่าบัตรแพลทินัมห้าดาวใบนั้นมีเบื้องหลังยัง
ไง?" คนในฝูงชนถาม

"หือ ? ก็.... มันมีเพียงแค่สามใบเท่านั้นที่อยูใ่ นบริษัทหลิว เท่าที่ผมรู้มามันอยูใ่ น

ครอบครองของหลิวรูหยันซึ่งเป็น CEO ของบริษัทหลิว อีกใบหนึง่ อยูใ่ นมือของ
นายกเทศมนตรีจาง ส่วนที่เหลืออยูใ่ บหนึง่ นั้น.......ผมเชื่อว่าคุณทุกคนก็เห็นแล้วนี่
ว่าใครเป็นคนถือมัน ใช่ม้ยั ละ? "

นายน้อยจางส่ งบัตรเชิญไปที่แผนกต้อนรับส่ วนหน้าและเดินเข้ามาในขณะทีย่ ิม้ อย่างมี

เสน่ห์
ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ฟงั ที่นายน้อยจางเล่า บัตรแพลทินัมระดับห้าดาวถือเป็น
บางสิ่งที่มคี ่ามาก ที่นายกเทศมนตรีเป็นผู้ถือครอง!

ตอนนี้ฉงิ เฟิงถือบัตรแพลทินัมไว้ในมือ กล่าวได้ว่าฉิงเฟิงมีความสำาคัญเท่ากับหรือ

มากกว่านายกเทศมนตรีด้วยซำ้า

หลังจากนั้น เขาถูกนำาทางโดยพ่อบ้านของบริษัทหลิวเป็นการส่ วนตัว

"ขอบคุณนะ" หลินซู่กล่าวเงียบๆแก่ฉิงเฟิงขณะที่เดินไปตามทางเดินสุดหรู

หลินซู่ไม่รู้วา่ ฉิงเฟิงได้การ์ดใบนี้มาอย่างไร แต่ตามสัญชาตญาณของเธอในฐานะผู้

หญิง แน่นอนว่ามันต้องมีมูลค่ามาก

กล่าวตามตรงหลินซู่มีสัญชาตญาณที่เฉียบแหลมมาก สิ่งที่ฉงิ เฟิงต้องเสียสละไปคือติด

หนี้สัญญาหลิวรูหยันครั้งหนึง่

อย่างไรก็ตามคำาสัญญาของราชันย์หมาป่านั้นลำ้าค่ามากในวงการโลกใต้ดิน

"ก็คณ ุ เป็นภรรยาของฉัน จะให้ฉันไปช่วยใครถ้าไม่ช่วยคุณ?" ฉิงเฟิงกล่าวเบาๆ ขณะ

ที่หัวเราะ

"ภะ ... ภรรยา?" จู่ๆหลินซู่กร็ ู้สึกมีความสุขมาก หลังจากที่คิดถึงคำานี้อย่าง

เงียบเชียบสักครู่ รอยยิม้ สดใสและจริงใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธอ
บทที่ 58 ปัญหามาอีกแล้ว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

หลิวฟุพาลี่ฉงิ เฟิงเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง

"อืม ขอบคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงแสดงความขอบคุณ ถ้าหลิวฟุไม่ได้นำาทางเขามา เขากคคงจะหาที่จัดงานไม่

เจอ แน่นอนว่าเขาต้องแสดงความขอบคุณ

"คุณเปคนคนใจดีมากครับท่าน ผมจะต้องไปต้อนรับแขกคนอื่นๆ กรุณาเรียกหาผมได้

ตลอดเวลาหากคุณต้องการอะไร"

หลิวฟุยิม้ อย่างสุภาพเขาหันกลับแล้วจากไป

"สถานทีจ่ ัดเลี้ยงถือว่าไม่เลว"
ลี่ฉิงเฟิงเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงและร้องข้้น

ห้องจัดเลี้ยงอยูท่ ี่ช้ ัน 22 ของโรงแรมสีเขียวซ้่งครอบคลุมพื้นที่มากกว่า 1000

ตารางเมตร ไม่วา่ จะเปคนพื้นพนังหรือเพดาน พวกเขาปูด้วยคริสตัลเปล่งประกายสว่าง

มีแชมเปญ ขวดไวน์ เค้ก เนยแขคงและผลไม้ในห้องโถง

สุภาพบุรุษที่หล่อเหลาและสุภาพสตรีที่งดงาม มหาเศรษฐีและซีอีโอต่างกคดื่มเหล้าองุ่น
และพูดคุยกัน

"หืม นัน่ มันลีจ่ ุน?" หลินซู่จ่จ้องมองชายคนนั้นและแสดงอาการประหลาดใจบน

ใบหน้าที่เยคนชาและสวยงามของเธอ

เมื่อได้ยินคำาพูดของหลินซู่ ลี่ฉงิ เฟิงก็หันกลับไปและเหคนชายคนหน้่งอายุประมาณ

20 กำาลังพูดคุยกับผู้หญิงสาวสวยคนหน้ง่ ที่อยูใ่ กล้ ๆ

"ลี่จุนเปคนคนดังเหรอ?" ลี่ฉิงเฟิงถาม

"คุณไม่รู้วา่ ลี่จุนเปคนใคร?" หลินซู่จ่มีรูปลักษณ์ทแี่ ปลกประหลาดในดวงตาและแสดง

ให้เหคนถ้งความแปลกใจบนหน้าหนาวเยคนของเธอ

"ทำาไมฉันต้องรู้วา่ ใครคือลี่จุน?"

"เขาเปคนหน้่งในนายน้อยทั้งสี่แห่งเมืองทะเลตะวันออก เขาเปคนชายหนุ่มที่มคี วาม

สามารถมากที่สุดจากทั้งสี่คน"

"โอ้ กคไม่เหคนจะมีอะไรเกี่ยวกับฉันนี่?" ลี่ฉงิ เฟิงขดริมฝีีปากด้วยการเหยียดหยามบน

ใบหน้า
"เอ๋ ? แต่คุณสองคนนามสกุล ลี่ เหมือนกันนี่?" หลินซู่จ่ตบเบาๆบนหน้าผากสีขาว
ของเธอ

"เขามาจากตระกูลลี่ ? แต่ตระกูลของเรามีขนาดใหญ่มากและมีคนเปคนพันๆคนฉันไม่
สามารถรู้จักทุกคนได้หมดหรอก"

"ลี่จุนมาจากครอบครับลี่ในเมืองหลวงจิงเขาเปคนเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ใน
เมืองทะเลตะวันออกและมีภูมิหลังที่ทรงพลัง"

หลินซู่จ่เหลือบมองลีฉ่ ิงเฟิงด้วยความผิดหวังและเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับครอบครัวลี่

ที่คาดคะเน, ลี่ฉิงเฟิง, เปคนสายตรงของเชื้อสายของตระกูลลี่ เขาควรจะคุ้นเคยกับ

ตระกูล แต่ตอนนี้ ดูเหมือนเขาจะไม่รู้โครงสร้างหลักๆของตระกูลลี่เลย

ในความเปคนจริงกคไม่สามารถตำาหนิฉิงเฟิงได้ เขาออกจากตระกูลตั้งแต่อายุ 8 ขวบ

และใช้เวลานานกว่าสิบปีในต่างประเทศ เขาเพิง่ กลับมาเมือ่ สองสามวันก่อนและไม่รู้
จักใครเลยนอกจากลุงสองคนในตระกูล

ลี่ฉิงเฟิงไม่มคี วามทรงจำาเกี่ยวกับคนทีเ่ รียกว่าลี่จุนเลย ใครจะรู้วา่ ใครเปคนพี่ใครเปคน

น้อง

"ดูเหมือนว่าคุณจะไม่รู้จักใครเลยในงานเลี้ยงอาหารคำ่านี้"หลินซู่จ่ขมวดคิ้วและถาม

"ใช่, ฉันไม่รู้จักใครสักคน" (แหล เมียน้อยเอคงไง)

"ฉันจะแนะนำาพวกเขาให้ เผือ่ คุณจะมีโอกาสพบพวกเขาในภายหลัง "

"ได้สิ เอาเลย"
"ดู ผู้หญิงที่กาำ ลังคุยกับลี่จุนชื่อว่าเฉินติง เธอเป็นน้องสาวของนายน้อยเฉิน ด้านซ้าย
ของเขาคือซูเซียง บอสของบริษัท Elephant Real Estate ในประเทศอังกฤษ
ทางด้านขวาคือฮูซ่งบอสของ Everyday Entertainment เบื้องหลังคือ ... "
หลินซู่จ่ช้ ฝีี ูงชนในห้องโถงและแนะนำาพวกเขาให้กบั ลีฉ่ ิงเฟิง

ทุกคนในหมู่พวกเขาเปคนคนใหญ่คนโตในเมืองทะเลตะวันออก พวกเขาเปคนซีอีโอใน
อุตสาหกรรมที่แตกต่างกัน อสังหาริมทรัพย์ วงการบันเทิง การสื่อสารเครื่อง
ประดับ นอกจากนี้ยงั มีทายาทเศรษฐีและนักสังคมเหมือนกัน

กล่าวสั้นๆ ผู้ทเี่ ข้าร่ วมงานเลี้ยงการกุศลเปคนชนชั้นสูงในเมืองทะเลตะวันออก

ด้านบนสุดของพีระมิดทางสังคม

ในคำาอธิบายของหลินซู่ ลี่ฉิงเฟิงรู้วา่ คนเหล่านี้มีทรัพย์สินอย่างน้อย 500 ล้าน

หยวน บริษัท Ice Snow ดูเหมือนจะอยูด่ ้านล่างของพวกเขา

มีการกำาหนดคุณสมบัติสำาหรับการเข้าร่ วมงานเลี้ยง หน้ง่ ต้องมีทรัพย์สินอย่างน้อย

500 ล้านเพือ่ ที่จะเข้าร่ วม แน่นอนว่ามีเจ้าหน้าที่บางคนได้รับการยกเว้น ตัวอย่างเช่น
คนพิเศษเช่นนายกเทศมนตรีและผู้จัดการ

เหตุผลที่ลี่ฉิงเฟิงสามารถเข้ามาได้เพียงเพราะเขามีบัตรแพลทินัม 5 ดาว

"ที่รักคุณหิวไหม? หาอะไรกินกันถอะ"

เมื่อฟังคำาอธิบายของหลินซู่, ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยนและพูดข้้น

"อืม ฉันหิวนิดหน่อย "

เมื่อได้ยินลีฉ่ ิงเฟิงพูดข้้นหลินซู่กรค ู้ส้กว่าเธอหิวเหมือนกัน

ทั้งสองคนออกจากที่ทำางานตอน 18.00 น. และมาที่นี่ทันที พวกเขาไม่ได้รับ
ประทานอาหารคำ่ารวมทั้งทำางานมาตลอดทั้งวัน เปคนธรรมดาที่พวกเขาจะหิว

"แล้วคุณรออะไรอยู?่ เอาเลย"

เขาหยิบขนมเค้กสองชิ้นใกล้ๆ ลีฉ่ ิงเฟิงส่ งให้หลินซู่และเริ่มกินเค้กกัน

ในช่วงเวลาที่ลี่ฉิงเฟิงกินเค้กของเขาเสรคจ เมื่อเขากำาลังจะไปหยิบอีกชิ้นหน้ง่

กคมีเสียงเหนคบแหนมดังข้้น

"โย่ นีไ่ ม่ใช่เดคกตระกูลลี่ของเราหรือ ? ไม่เคยกินเค้กมาก่อนร้ไง? กระจอกเอ้ย

นายน้อยลีเ่ ดินมาที่ลี่ฉงิ เฟิงพร้อมกับการถากถางและดูถูก

คนในตระกูลลี่มคี วามรู้ส้กที่ไม่ดีต่อลีฉ่ ิงเฟิง เพราะพ่อแม่ของเขาหายตัวไปตั้งแต่ยงั

เดคกและเขาอาศัยอยูใ่ นต่างประเทศ เขาเปคนลูกชายคนโตของครอบครัวลี่ เมื่อเขากลับ
มาเขาจะได้รับมรดกของตระกูลลี่ เปคนธรรมดาทีค่ นในตระกูลลี่จะไม่ชอบเขา

เมื่อได้ยินเสียงทีเ่ หนคบแหนมนี้ ลี่ฉิงเฟิงเงยหน้าข้้นและเหคนชายหนุ่มที่หล่อเหลาผมสั้น

ที่มีจมูกงองุ้ม ดวงตาของเขาดูชัว่ ร้าย เหคนได้ชัดว่าเขาไม่ใช่คนดี

ชายหนุ่มผมสั้นคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลี่จนุ หรือที่รู้จักในนามของนายน้อยลี่

หลินซู่เคยเล่าให้ลี่ฉิงเฟิงฟังมาก่อนดังนั้นเขาจ้งรู้จักเขาได้อย่างรวดเรคว

เขาไม่มีความรู้ส้กที่เปคนมิตรต่อตระกูลลี่เลย

"นายไม่ได้แปรงฟันตอนเช้าใช่ไหม ?"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเลคกน้อยและพูดกับนายน้อยลี่
"แน่นอนว่าฉันแปรง คุณหมายความว่ายังไง?"

นายน้อยลี่ประกายความสงสัย เขาไม่เข้าใจว่าลี่ฉงิ เฟิงหมายถ้งอะไร

"ปากของนายเหมคน เพราะฉะนั้นนายอาจจะไม่ได้แปรงฟันในตอนเช้า"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยน สิ่งที่เขาพูดออกมาทำาให้ใบหน้าของนายน้อยลี่ซีด

หลังจากที่ เอะอะกันลีฉ่ ิงเฟิงกคทำาให้เขาขายหน้า

"ฮ่าๆ นายน้อยลีค่ ุณกคถูกสบประมาทด้วยหรือ ?" ทันใดนั้นกคมีเสียงที่หยิง่ ยโสดังออก

มา

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากนายน้อยเฉิน เขาเข้ามาพร้อมกับนายน้อยหวังและได้ยินลีฉ่ ิงเฟิ

งกำาลังหัวเราะนายน้อยลี่ ดังนั้นแล้วนายน้อยเฉินจ้งระเบิดเสียงหัวเราะที่ดังกว่าออก
มา

"นายน้อยเฉิน คุณหมายถ้งอะไร?"

นายน้อยลี่รู้ส้กว่าเขาถูกหัวเราะเยาะ จ้งแสดงความไม่พอใจเลคกน้อยจากใบหน้าของเขา

"อย่าเพิง่ โกรธ นายน้อยลี่ นายน้อยหวังกับฉันกคถูกชายคนนี้สบประมาทมา เขามีความ

สามารถที่เด่นชัดในเรื่องฝีีปากและดูถูกคน"

เมื่อเหคนนายน้อยลี่กาำ ลังจะโมโหนายน้อยเฉินจ้งรีบอธิบายด้วยรอยยิม้

"พี่ พีก่ ถค ูกคนที่ชายคนนี้ลอ้ เลียนด้วย?" ทันใดนั้นกคมีสวยงามปรากฏข้้นข้างนายน้อย

ลี่ และกล่าวด้วยความประหลาดใจ

ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้าที่สวย ผิวขาวหิมะและทาลิปสติก เธอเปคนคนผอมหุ่นดีและ

สามารถอธิบายได้วา่ เปคนสาวงามที่มเี สน่ห์บางอย่าง
แต่แน่นอนว่าเธอนั้นห่างไกลจากหลินซู่

เธอคือเฉินติง น้องสาวของนายน้อยเฉินและเปคนแฟนของนายน้อยลี่

ตอนนี้พี่ชายและแฟนหนุ่มของเธอโดนล้อเลียนทำาให้เธอโกรธมาก

"พี่ ชายคนนี้กล้าที่จะด่าพี่ พี่ควรจะสัง่ สอนเขา"

เฉินติงเหยียดมือขวาของเธอ ชี้ไปที่ลี่ฉิงเฟิงและพูดอย่างโหดเหี้ยม
บทที่ 59 เธอนีม่ ันเหมือนไดโนเสาร์จริงๆ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ฉันไม่ชอบคนที่ช้ ีน้วิ มาที่ฉัน เอามือสกปรกของเธอออกไป" เมื่อเห็นเฉินติงชี้น้วิ ไป

ที่เขาดยวยมือของเธอ ลี่ีฉ่ ิงเฟิงิงขมวดคิ้วแลี่ะแสดงใหยเห็นถึงคงความรสยสคกขยะแขยงใน
สายตาของเขา

"ฮึ , ฉันจะชี้ทไี่ ปนาย แลี่ยวไง ?" ใบหนยาที่สวยงามของเฉินติงเต็มไปดยวยความเย่อ

หยิง่ แลี่ะดสถึงสก

"ไม่ใช่ความผิดของเธอหรอกนะที่เธอดสน่าเกลี่ียด แต่การทำาใหยคนอืน่ กลี่ัวเป็นความผิด

ของเธอ อย่างเธอเนีย่ เรียกไดยวา่ ทำาใหยมนษษยชาติตอย งหวาดกลี่ัวเลี่ยดยวยซ้ำ้า" ฉิงิงเฟิงิงยิม้
เยาะแลี่ะพสดกับเธอ
"นายกลี่ยาดียังไงมาพสดว่าฉันน่าเกลี่ียด?" ใบหนยาของเฉินติงเปลี่ีย่ นไป ตาของเธอกระ
พริบดยวยความโกรธ

ผสยหญิงรักในรสปลี่ักษณ์ของพวกเธอแลี่ะเกลี่ียดคนที่บอกว่าเธอน่าเกลี่ียด เมื่อลี่ฉิงิงเฟิงิงบ
อกว่าเฉินติงน่าเกลี่ียดทำาใหยเธอโกรธกริ้วมาก

"จะว่าไป....เธอแลี่ะไดโนเสาร์ดสคลี่ยายๆกันเลี่ยนะ ในที่สษดฉันตระหนักขค้นไดยวา่
บางทีไดโนเสาร์อาจจะดสเหมือนเธอก็ไดย"

ลี่ฉิงิงเฟิงิงยังคงลี่ยอเลี่ียนแลี่ะทำาใหยเฉินติงโกรธมาก

เมื่อเทียบกับฝีปากเทพของลี่ีฉ่ ิงเฟิงิง เฉิงินติงไม่สามารถึงเถึงียงอะไรไดยเลี่ย มันมีแต่จะ

สรยางปัญหาใหยตัวเธอเองเท่านั้น

"พี่ เขาว่าฉัน สัง่ สอนเขาเลี่ย !"

เฉิงินติงรสยวา่ เธอไม่สามารถึงเอาชนะลี่ี่ฉิงเฟิงิงไดย ดังนั้นเธอจคงตยองการใหยพี่ชายของเธอ

จัดการแทน

"ลี่ฉิงงิ เฟิงิง , ระวังคำาพสดคำาจาของคษณหน่อย มิฉะนั้นอย่าตำาหนิฉันสำาหรับความ

เหี้ยมโหดที่คษณจะไดยรับ" นายนยอยเฉินยิม้ อย่างเยือกเย็นแลี่ะกลี่่าวเตือน

ชายคนนี้ตรงหนยาเขาบอกว่านยองสาวของเขาน่าเกลี่ียดต่อหนยาคนอื่น นี่เป็นเหมือนการ
ตบหนยาเขา

"โอย นายนยอยเฉิน ฉันจำาไดยวา่ ตอนที่เราอยสใ่ นบริษัท Ice Snow ก่อนหนยานี้คษณ

บอกว่าคษณจะพสดขอโทษถึงยาผมสามารถึงเขยาร่ วมงานเลี่ี้ยงอาหารคำ่านี้ไดย ตอนนี้ผมอยสท่ ี่นี่
แลี่ยวไง คษณพสดขอโทษมาไดยเลี่ย ผมฟิงังอยส ่ " ลี่ฉิงงิ เฟิงิงยิม้ อย่างอ่อนโยนใบหนยาของเขา
เต็มไปดยวยความเย่อหยิง่
นายนยอยเฉินกลี่ยาพสดตักเตือนเขา เขาช่างไรยเดียงสามาก จนลี่ืมเรื่องที่เคยพสดกันไวยใน
บริษัท Ice Snow

ฉิงเฟิงิงรสยสคกว่ามันยังไม่เพียงพอทีจ่ ะมอบบทเรียนใหยนายนยอยเฉิน เขาตยองลี่งโทษเขา!

เมื่อไดยยินคำาพสดของลี่ี่ฉิงเฟิงิงใบหนยาของนายนยอยเฉินก็เปลี่ี่ยนไปแลี่ะกลี่ายเป็นสีม่วง
คลำำา

เขาเคยพสดแบบนั้นในออฟิงฟิงิศของหลี่ินซ้ส่ ถึงยาลี่ี่ฉิงเฟิงิงสามารถึงเขยาร่ วมงานเลี่ี้ยงการกษศลี่

ไดย เขาจะพสดขอโทษลี่ี่ฉิงเฟิงิง แต่ตอนนี้มีคนจำานวนมากอยสโ่ ดยรอบเขา เป็นธรรมดาที่
เขาจะไม่ขอโทษ เขาเป็นหนค่งในสีน่ ายนยอยของเมืองทะเลี่ตะวันออกเขาไม่อาจเสีย
หนยาไดย

"ฮี่ๆ พวกเขาทษกคนเรียกคษณว่านายนยอยเฉิน แต่ฉันคิดจะเรียกคษณว่า" ไรยยางอายเฉิน "

ลี่ฉิงิงเฟิงิงยิม้ อย่างแดกดัน ดวงตาของเขาเต็มไปดยวยความรังเกียจ

เขารังเกียจคนประเภทนี้เป็นอย่างมาก โดยเฉพาะคนที่ไม่ยอมรับความผิดพลี่าดของ
ตนเองไดย พวกเขาไม่ไดยมคี วามซ้ือ่ สัตย์สษจริตโดยพื้นฐาน เขาสมควรดสถึงสกนายนยอยเฉิน
จริงๆ

"ไหนๆ นายนยอยเฉิน คษณพสดว่าคษณจะพสดว่าขอโทษหรือ?" ทันใดนั้นก็มเี สียงแหบดัง

ขค้น

ต่อมา มีผสยชายที่มีผมยาวใบหนยาสวยแลี่ะดวงตาที่สวยงามเดินเขยามา

เมื่อเห็นชายหนษ่มที่อ่อนเยาว์คนนี้ ใบหนยาของนายนยอยเฉินก็เปลี่ีย่ นไปแลี่ะแสดงความ

รสยสคกขยะแขยง

"นายนยอยจาง เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคษณ ไม่วา่ ฉันจะพสดหรือไม่"

นายนยอยเฉินยิม้ อย่างหนาวเย็น ความรังเกียจที่ปรากฏในสายตาของเขาก็ยงิ่ ชัดเจนขค้น

แมยวา่ พวกเขาจะเป็นนายนยอยทั้งสี่แห่งเมืองทะเลี่ตะวันออก, นายน้อยเฉิงินแลี่ะนาย

นยอยจางกลี่ับเป็นศัตรสกนั แลี่ะมีความสัมพันธ์ทไี่ ม่ดี

"โอยๆ ผมคิดว่าชื่อ ไรยยางอายเฉิน เหมาะกับคษณแลี่ยว"

นายหนษ่มจางยิม้ อย่างมีเสน่ห์ สัมผัสไดยถึงงค การเสียดสีในสายตาของเขา

เขาเดินมาหาลี่ี่ฉิงเฟิงิงอย่างรวดเร็วแลี่ะพสดว่า "สวัสดีฉันชือ่ จางเทียนซ้ี่ ฉันหวังว่าเราจะ

เป็นเพื่อนกันไดย"

"ทำาไมคษณถึงคงอยากเป็นเพื่อนกับฉัน?"

ลี่ฉิงิงเฟิงิงยิม้ จางๆ แลี่ะถึงามอย่างสงสัย

ในความรสยสคกของเขานายนยอยทั้งสี่แห่งเมืองทะเลี่ตะวันออกทษกคนหยิง่ ยโส นายนยอย

เฉิน นายนยอยหวัง นายนยอยลี่ี่ พวกเขาทั้งหมดหยิง่ ยโสมาก ทำาไมนายนยอยจางคนนี้ถึงคง
อยากเป็นเพือ่ นกับเขา?

"ศัตรสของศัตรสคอื เพือ่ น คษณเป็นศัตรสของนายนยอยเฉิน ดังนั้นคษณจคงเป็นเพื่อนของฉัน"

นายนยอยจางยิม้ แลี่ะเหยียดมือขวาของเขาออกไปจับมือกับลี่ีฉ่ ิงเฟิงิง

ศัตรสของศัตรสคือเพื่อนของฉัน "

ลี่ฉิงิงเฟิงิงยิม้ เลี่็กนยอยแลี่ะจับมือกับนายนยอยจาง ผิวของเขาเรียบเนียนเหมือนผิวผสยหญิง

แทบไม่ตยองบอก นายนยอยจางเป็นศัตรสของนายนยอยเฉิน ตั้งแต่ที่เขาเป็นศัตรสของนาย

นยอยเฉิน เขาถึงือไดยวา่ เป็นพันธมิตรของลี่ีฉ่ ิงเฟิงิงอย่างแทยจริง
"หือ ? , ตุดดกับกุดย พวกคุณสองคนเหมาะกันมาก"

นายนยอยเฉินยิม้ แลี่ะหัวเราะเยาะทั้งสองคน

"นายนยอยเฉิน คษณอยากมีเรื่อง ?"

เมื่อไดยยินนายนยอยเฉินเรียกเขาว่าตษ๊ด ใบหนยาของนายนยอยจางมืดครค้มดวงตาของเขาเต็ม
ไปดยวยความหนาวเย็น

ตระกสลี่จางแลี่ะตระกสลี่เฉิน เป็นศัตรสแลี่ะมีความสัมพันธ์อนั เลี่วรยาย พวกเขาหัวเราะ

เยาะใส่ กนั แลี่ะโจมตีกนั ทษกครั้งที่เจอหนยากัน

"ฉันพสดอะไรผิด ? ฉันไดยยินมาว่าเจีย๊ วคษณยาวแค่เซ้นเดียวตั้งแต่เกิด นัน่ เป็นเหตษผลี่ที่

คษณดสเหมือนเด็กผสยหญิง"

นายนยอยเฉินยิม้ เยาะเยยยแลี่ะลี่ยอเลี่ียนนายนยอยจางอย่างหยาบคาย

"ไปตายไป !"

นายนยอยเฉินแทงแผลี่ลี่คกในใจของนายนยอยจาง นายนยอยจางโกรธมากแลี่ะเดินไป
พรยอมที่จะสัง่ สอนนายนยอยเฉิน"

แม่ของนายนยอยจางไดยรับบาดเจ็บสาหัสเมือ่ ตอนที่ต้ังครรภ์แลี่ะมีผลี่กระทบต่อทารก
ในครรภ์ ดังนั้นเมื่อเขาเกิดมา อวัยวะเพศชายของเขาไดยรับบาดเจ็บซ้คง่ ถึงือเป็นความเจ็บ
ปวดที่ใหญ่ที่สษดในใจของเขา

เมื่อนคกถึงคงคนที่มอี วัยวะเพศแต่ใชยการไม่ไดยเป็นเหมือนขันที นายน้อยจางรสยสคกว่านี่

เป็นการลี่งโทษจากสวรรค์ทเี่ ลี่วรยายมาก
แต่ตอนนี้นายนยอยเฉินพสดเรือ่ งแทงใจดำาเขาต่อหนยาคนจำานวนมาก ทำาให้เขาโกรธอย่าง
มากจนอยากจะฆ่านายนยอยเฉิน

"วยอนเหรอ ? ไดยทษกเมือ่ ! "

เมื่อเห็นนายนยอยจางเขยามาอย่างดษดัน นายนยอยเฉินยิม้ อย่างเยือกเย็นเขากำาหมัดของเขา

แน่นแลี่ะพรยอมที่จะสสย

นายนยอยเฉินไดยเรียนเทควันโดมาแลี่ะแน่นอนว่าเขาไม่กลี่ัวนายนยอยจาง

"ไม่วา่ ใครก็ตามที่มีเรื่องกัน ไสหัวออกไปจากที่นี่เดีย๋ วนี้ !"

ทันใดนั้น มีเสียงหยิง่ ยโสดังขค้นมา แลี่ยวหลี่ิวฟิงษกเ็ ดินออกมา

เมื่อเห็นพ่อบยานหลี่ิวเขยามา นายนยอยเฉินแลี่ะนายนยอยจางจยองหนยากันไม่กลี่ยาพสดอะไร

แมยวา่ ทั้งสองจะเป็นหนค่งในสีน่ ายนยอยของเมืองทะเลี่ตะวันออก แลี่ะมีตระกสลี่ที่ทรง

อำานาจอยสเ่ บื้องหลี่ัง แต่ถึงยาเทียบกับบริษัทหลี่ิวแลี่ยวยังถึงือว่าห่างไกลี่

เบื้องหลี่ังบริษัทหลี่ิว เป็นเมืองหลี่วงจิง เมืองทะเลี่ตะวันออกทีเ่ ลี่็กนิดเดียวจะสามารถึง

ไปเปรียบเทียบไดยอย่างไร

"บริษัทหลี่ิวจะจัดงานเลี่ี้ยงอาหารคำ่าในคืนนี้ การต่อสสยเป็นสิ่งตยองหยามหากมีขอย ขัดแยยง

ใดๆใหยตัดสินกันดยวยคำาพสด"

พ่อบยานหลี่ิวแสยะแลี่ะกลี่่าวเตือนต่อนายนยอยเฉินแลี่ะนายนยอยจาง

ความหมายของเขาชัดเจนมาก “อะไรก็ไดยที่ไม่ใช่การชกต่อย”

ไดยยินคำาพสดของพ่อบยานหลี่ิวแลี่ยว ดวงตาของนายนยอยเฉินก็สว่างขค้น ถึงยาหยามชกต่อยงั้น

ก็ด่ามันสิ !
"นายนยอยจาง ตษ๊ดอย่างคษณมาทำาอะไรอยสท่ ี่นี่ ? ที่นมี่ ีแต่สาวสวยทั้งนั้นคษณไม่เจ็บปวด
เหรอที่ทำาไดยแค่มอง ? เมื่อคษณไม่สามารถึงหิ้วพวกเธอพากลี่ับไปซ้ัม่ ไดย"

นายหนษ่มเฉินยิม้ ใหยนายนยอยจางอย่างเย็นชาแลี่ะเสียดสี

เมื่อไดยยินคำาพสดของนายนยอยเฉิน ผสยคนรอบๆต่างจยองมองดสนายนยอยจางอย่างเยยยหยัน มี
การดสหมิ่นแลี่ะดสถึงสกปรากฏในสายตาของพวกเขา

เมื่อมองเห็นการเยาะเยยยของคนรอบขยาง ใบหนยาของนายนยอยจางซ้ีดเซ้ียว เขากำาหมัด

จนเลี่็บของเขาจิกเขยาไปในผิวจนเลี่ือดออก แต่ไม่รสยตัวเลี่ย

นายนยอยเฉินผสยน้ ีน่ารังเกียจจริงๆ เขาแฉเรื่องส่ วนตัวของผสยอนื่ แลี่ะทำาใหยคนอื่นๆโดย

รอบหัวเราะเยาะเขา

ในขณะนี้นายนยอยจางอยากจะพษง่ เขยาไปชกหนยาของนายนยอยเฉินเป็นอย่างมาก

แต่เขารสยวา่ เขาไม่สามารถึงทำาเช่นนั้นไดย การทำาเช่นนี้จะทำาใหยเกิดปัญหาในงานจัดเลี่ี้ยง

การกษศลี่แลี่ะสรยางความอับอายใหยกบั บริษัทหลี่ิว ซ้คง่ ผลี่ที่ตามมานั้นตระกสลี่จางคงไม่
สามารถึงรับผิดชอบไดย

"นายนยอยจาง ก็แค่หมาเห่าจะรำาคาญทำาไม?"

ลี่ี่ฉิงเฟิงิงยิม้ เลี่็กนยอย แลี่ะตบไหลี่่นายนยอยจางเพื่อปลี่อบเขา

บทที่ 60 นายมันพวกฉี่รดที่นอน

**ชื่อตอนนี้คือ You Have a Bed-Wetting Disorder

Bed-wetting แปลว่าฉี่รดที่นอน (bed เตียง wet เปียก) ไม่ได้แปลว่านอนกรน
นะครบบ**

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ไอ้เด็กเหลือขอ แกเรียกใครว่าหมา?"

ใบหน้าของนายน้อยเฉินมืดครึ้มและถามอย่างไม่เป็นมิตร

การถูกดูถูกโดยฉิงเฟิงทำาให้นายน้อยเฉินไม่พอใจมาก ถ้าไม่ใช่เพราะหลินซู่ เขาคง

จกดการชายคนนี้ไปแล้ว

"ใครดูถูกนายน้อยจางฉกนจะเรียกเขาว่าหมา"
"เด็กน้อย นายเป็นแค่พนกกงานตกวเล็กๆของบริษกท Ice Snow เชื่อหรือไม่วา่ ฉกนจะ
ทำาให้แกไม่มีที่ยนื ในเมืองทะเลตะวกนออก"

"จริงรึ? แต่โทษทีที่ฉนก ไม่เชื่อ" ลี่ฉงิ เฟิิงส่ ายหน้าด้วยความไม่เชื่อและเยาะเย้ย

สงสัยหัวนายน้อยเฉินจะถูกลาเตะมา เขาบอกว่าเขาทำาให้ฉนั ไม่มททอทอ ยู่ในเมอองนท  ฉันว่า

นายมากกว่าททอจะไม่สามารถอยู่ททอนไทอ ด้

แม้แต่นายกเทศมนตรีของเมืองทะเลตะวกนออกยกงไม่กล้าที่จะพูดกกบลี่ฉิงเฟิงแบบนี้เลย

แล้วนายน้อยเฉินคนนี้มนั เป็นใคร ?

เขาเป็นราชกนย์แห่งทวีปหมาป่า เป็นราชาอกนดกบ 1 ในโลกใต้ดิน มีสถานะที่คล้ายคลึง

กกบประธานาธิบดีแห่งทวีปหมาป่า อย่างนายน้อยเฉินยกงไม่มคี ุณสมบกติพอจะเป็น
คนใช้เขาด้วยซำ้า

(เผื่อคนสงสัยว่าทวีปหมาป่ามันคือที่ไหน จากทีผ่ มอ่านไป 800 ตอน ผมคิดว่ามัน

คือทวีปแอฟิฟิริกา)

"หลินซู่ผมขอแนะนำาให้คุณไล่ลฉี่ ิงเฟิงคนนี้ออกจากบริษกท มิฉะนก้นบริษกทเฉินจะหยุด

ความร่ วมมือกกบบริษกท Ice Snow " นายน้อยเฉินยิม้ เยาะเย้ยแล้วหกนกลกบไปและ
บอกกกบหลินซู่

เขารู้วา่ เขาไม่สามารถเอาชนะฝีปากของลี่ฉงิ เฟิงได้ เขาจึงคุกคามหลินซู่เพือ่ ให้เธอไล่ลี่

ฉิงเฟิงออกจากบริษกท ก็จะทำาให้เขาตกงานและเป็นคนไร้ค่า

"ถูกแล้ว ผมเห็นด้วยกกบคำาพูดของนายน้อยเฉิน ถ้าคุณไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก บริษกทหวกง

จะหยุดการร่ วมมือกกบบริษกท Ice Snow" นายน้อยหวกงยิม้ อย่างเยือกเย็นและพูด
เสียงดกง
เขาถูกลี่ฉิงเฟิงทำาให้รู้สึกหงุดหงิด ในเมื่อตอนนี้นายน้อยเฉินเป็นคนเปิดประเด็น เขาก็
เลยร่ วมแจมไปด้วย

นอกจากนี้เขายกงเป็นเพือ่ นกกบนายน้อยเฉิน เป็นธรรมดาทีเ่ ขาจะช่วยผสมโรงเล่นงานลี่

ฉิงเฟิง

"ฮ่าๆ ผมเห็นด้วย ซีอีโอหลินซู่ ถ้าคุณไม่ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก ตระกูลลี่ของเราก็จะหยุด

ความร่ วมมือกกบบริษกทของคุณด้วย" นายน้อยลี่หกวเราะและกดดกนหลินซู่

การแต่งงานระหว่างลี่ฉงิ เฟิงและหลินซู่เป็นความลกบมาก พวกเขาไม่ได้จกดงานแต่งงาน

ยกเว้นคุณปูท่ ี่ตายไปแล้วของฉิงเฟิงและลุง 1 ลุง 2 ของเขา เรือ่ งการแต่งงานของพวก
เขาไม่มีใครในตระกูลลี่รเู้ ลย

ดกงนก้นนายน้อยลี่ จึงไม่ทราบว่าลี่ฉงิ เฟิงเป็นสามีของหลินซู่ ไม่ง้กนเขาคงจะไม่พยายาม

ทำาให้เธอไล่ฉงิ เฟิงออก

สามในสี่ตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวกนออกยืนอยูข่ ้างเดียวกกนและพร้อมใจกกนขู่หลิน
ซู่ให้เธอไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก

"พระเจ้าช่วย ! นี่เป็นครก้งแรกที่ฉกนได้เห็นนายน้อย 3 คนร่ วมมือกกนเล่นงานคนคน

เดียว"

"ลี่ฉงิ เฟิิงอ่อนแอเกินกว่าจะตอบโต้นายน้อยทก้ง 3 ได้ เขาจบแล้ว"

"คุณว่าหลินซู่จะไล่ลี่ฉิงเฟิงออกไหม ?"

"แน่นอน เขาจะถูกไล่ออกแหงๆ มีแต่คนโง่เท่านก้นแหละที่จะไปต่อกรกกบ 3 ตระกูล

ใหญ่ เขาเป็นแค่พนกกงานตกวเล็กๆ" คนรอบๆ พูดคุยกกนและคิดว่าหลินซู่จะไล่ลี่ฉิงเฟิ
งออกอย่างแน่นอน
นอกจากนี้ นายน้อยทก้ง 3 ยกงเป็นตกวแทนของสามตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวกนออก
และทรงอำานาจมาก พวกเขาสามารถเทคโอเวอร์บริษกท Ice Snow ได้ด้วยซำ้าถ้า
พวกเขาต้องการ

ไม่มีใครต่อต้าน 3 ตระกูลใหญ่ในเมืองทะเลตะวกนออก

"เฮ้ พีช่ าย คุณออกหน้าให้ฉกนแต่กลายเป็นฉกนเอาปกญหามาให้คณ ุ ซะแล้ว" นายน้อย

จางเดินมา เขาแตะไหล่ลฉี่ ิงเฟิงและพูดขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

เขารู้วา่ เพื่อออกหน้าช่วยเหลือเขา ลีฉ่ ิงเฟิงด่านายน้อยเฉินว่าหมา

ซึ่งเป็นการล่วงเกินนายน้อยเฉินอย่างแรง ตอนนี้เขาจึงอยากแก้แค้น

"พี่ชาย คุณมกน่ ใจได้เลยว่าบริษกทจางจะให้ความร่ วมมือกกบบริษกท Ice Snow"

เพือ่ ลดความรู้สึกผิดในใจ นายน้อยจางจึงพูดขึ้น

"ฮ่าฮ่า นีเ่ ป็นเรื่องไร้สาระมาก นายน้อยจาง คุณมกนเจี๊ยวใช้การไม่ได้ อีกอย่างเรื่องใน

ตระกูลคุณต้องให้พอ่ และน้องชายคุณจกดการ คุณมีอำานาจตกดสินใจแล้วหรือ ?”

นายหนุ่มเฉินยิม้ อย่างเย็นชาและเต็มไปด้วยความดูถูก

เมื่อได้ยิน ใบหน้าของนายน้อยจางเปลีย่ นไปอย่างมาก เขาโกรธจนแทบควบคุมไม่ได้

แต่อกี ฝ่ายข้ามกำาลกงพูดความจริงเขาจึงพูดอะไรไม่ออก

แม้วา่ นายน้อยจางจะเป็นลูกชายคนโตของบริษกทจาง แต่เนือ่ งจากความพิการของเขา

พ่อของเขาจึงไม่ชอบเขา อำานาจที่แท้จริงของบริษกทอยูใ่ นมือของน้องชายเขา

แม้วา่ เขาบอกว่าจะร่ วมมือกกบบริษกท Ice Snow แต่กต็ ้องได้รกบการเห็นชอบจาก

น้องชายของเขา แต่น้องชายของเขาจะต่อต้ายสามตระกูลใหญ่เพื่อลีฉ่ ิงเฟิงหรือ ?
แน่นอนว่าไม่

"ประธานหลินซู่ พูดอะไรหน่อยสิ คุณจะไล่ลฉี่ ิงเฟิงออกหรือไม่?"

เมื่อเห็นหลินซู่เงียบ นายน้อยเฉินขมวดคิ้วและถามอย่างเย็นชา

เมื่อเห็นนายน้อยเฉินและนายน้อยอีกสองคนตรงหน้าลี่ฉิงเฟิง

ใบหน้าที่งดงามที่แสนจะเย็นชาของเธอแสดงออกถึงการเหน็บแหนม

ฉกนเป็นคนโง่มากที่จะไล่สามีตกวเองออก ? หลินซู่ไม่พูดอะไรและกลอกตาของเธอ

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่า คนพวกนี้มกนแสนเลวในคราบหมาป่าและไม่มีอะไรเทียบกกบ
สามีของเธอได้เลยสกกอย่าง

คนเหล่านี้ข่มขู่เธอและปรารถนาความงามของเธอเท่านก้น มีเพียงแค่สามีของเธอ
เท่านก้นที่ดูแลเธอด้วยหกวใจ ทำาซุปให้เธอและยกงอุตสาห์หาบกตรแพลทินกมเพื่อทีจ่ ะให้
เธอได้มีโอกาสเข้าร่ วมงานจกดเลี้ยงการกุศล ในหกวใจของหลินซู่นั้นตกไปอยู่กับสามี
เธอแล้ว

"ขอโทษด้วย แต่ลี่ฉิงเฟิงเป็นลูกจ้างของบริษกท Ice Snow ฉกนจะไม่ไล่เขาออก"

หลินซู่จกบมือเธอ ปรากฏความไม่แยแสบนใบหน้าสวยๆของเธอ

"หลินซู่, คุณคิดดีแล้วหรือ ? ถ้าคุณไม่ไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก, เท่ากับคุณต่อต้าน 3 ตระกูล

ใหญ่ของเมืองทะเลตะวกนออก บริษกท Ice Snow ของคุณต้องมีปกญหาแน่"

นายน้อยเฉินขู่ด้วยใบหน้าเย็นชา

เขาไม่เคยคาดคิดเลยว่าหลินซู่จะไม่สนใจคำาขู่และการคุกคามของทก้งสามตระกูลเพือ่
พนกกงานตกวเล็กๆ
"ฉกนจะพูดอีกครก้ง ต่อให้บริษกท Ice Snow ต้องเลิกกิจการ แต่ฉกนก็จะไม่ไล่ลี่ฉิงเฟิ
งออก"

โทนเสียงของหลินซู่มกน่ คงอย่างผิดธรรมชาติและดูไม่มคี วามลกงเลใด ๆ

ได้ยินคำาพูดของหลินซู่คนรอบๆมองเธออย่างประหลาดใจ ต่อต้านสามตระกูลใหญ่
เพือ่ พนกกงานตกวเล็กๆคนหนึง่ หลินซู่สมองไปหมดแล้วหรือ?

ในอดีตผู้คนเรียกเธอว่าหลินซู่ราชินีโลกธุรกิจ แต่ตอนนี้พวกเขาเริ่มสงสกยความฉลาด
ของเธอ:tc]h;

เมื่อมองไปที่ฝูงชนทีม่ ีสีหน้าเยาะเย้ย หลินซู่ก็ยงั มั่นคง เธอตกดสินใจแล้วไม่วา่ จะปกญหา

หนกกหนาแค่ไหนหรือภกยคุกคามใหญ่โตแค่ไหนก็ตาม เธอก็จะไม่ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก
แม้วา่ เธอจะต้องต่อต้านสามตระกูลใหญ่กต็ าม

"พีช่ าย, ประธานหลินซู่ดีกบก คุณมาก"

นายน้อยจางเดินมาข้างๆลีฉ่ ิงเฟิงและพูดขึ้น ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความอิจฉา

ลี่ฉิงเฟิงเป็นคนเดียวที่ได้รกบการปฏิบกตเิ ช่นนี้จากสาวงามอกนดกบ 1 ของเมืองทะเล

ตะวกนออก

"ใช่"

ลี่ฉิงเฟิิงพยกกหน้า หกวใจของเขาก็สกน่ ไหวเล็กน้อย

เพือ่ ปกป้องเขา หลินซู่ต่อต้านสามตระกูลใหญ่ซึ่งทำาให้เขารู้สึกซกบซ้อนมาก

สามนายน้อยพวกนี้กล้ามาข่มขู่หลินซู่และบริษกทของเธอนี่ทำาให้ฉิงเฟิงขุ่นเคืองจริงๆ
"หืม สามสมองพิการ มกนน่าอายไหมทีข่ ่มขู่ผู้หญิงตกวคนเดียว ?"

ลี่ฉิงเฟิิงยิม้ และให้หลินซู่ไปอยูข่ ้างหลกงเขา เขาหกวเราะไปที่นายน้อยทก้งสามคน

"นายกล้าบอกว่าพวกเราปกญญาอ่อน? นายน่ะสิปกญญาอ่อน" นายน้อยเฉินยิม้ อย่าง

เย็นชาและเยาะเย้ยเขา

"คุณมีความผิดปกตินะ คุณฉี่รดที่นอนใช่ม้ยก คุณทำาเตียงเปียกทุกคืนใช่หรือเปล่า?"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆ และพูดด้วยรูปลกกษณ์ที่ลึกลกบ

บทที่ 61 ความขุ่นเคืองจากการถูกตบหน้า

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ไอ้เลว แกคนเดียวแหละที่ฉรี่ ดที่นอนทุกวัน!" ใบหน้าของนายน้อยเฉนนเปลี่ยนสีีและ

ตะโกนออกมา คนจำานวนมากที่จ้องมองเขา เขาย่อมไม่ยอมรับว่าเขามีความผินดปกตน
เช่นนี้

"ฉันขอถามหน่อย นายน้อยเฉนน นายเกนดอุบัตเน หตุทางรถยนต์เดือนที่แล้วใช่ไหม?"

"ใช่ แล้วไง ?"

งั้นก็ไม่แปลกละ อาการทีเ่ กนดจากการฉี่รดที่นอนเป็นผิลมาจากการเตนบโตของเซลล์

สีมองไม่สีมบูรณ์ หรือเกนดจากความผินดปกตนของระบบประสีาท ดังนั้นทำาให้คุณฉีใ่ น
ระหว่างนอนหลับ อุบัตนเหตุทางรถยนต์เมือ่ เดือนที่แล้วเซลล์สีมองของคุณได้รับความ
เสีียหายและตอนนี้คุณฉี่รดที่นอนทุกวัน " ลี่ฉิิงยนม้ อย่างอ่อนโยนขณะทีเ่ ขาอธนบาย
สีภาพความผินดปกตนของนายน้อยเฉนน

ไม่เพียงแค่ทักษะการต่อสีูข้ องเขาจะอยูใ่ นระดับท็อบ แต่ทักษะของเขาในฐานะแพทย์ก็

เป็นอันดับหนึง่ ของโลกด้วย เขาถูกเรียกว่า "ราชาแห่งแพทย์" แต่เป็นเพราะชื่อเสีียง
ของเขาในฐานะราชันย์หมาป่านั้นมีชอื่ เสีียงมากเกนนไปจนบดบังฉายาอืน่ ๆของเขา

ทักษะทางการแพทย์ของเขาได้บรรลุถึงระดับสีมบูรณ์แบบ ประสีาทสีัมผิัสีทั้งห้าของ
เขาสีมบูรณ์แบบ เขาสีามารถรักษาโรคได้

นี่เป็นเหตุผิลที่ลี่ฉนงเฟนง สีามารถใช้ทักษะ "การตรวจสีอบ" จากแพทย์ตะวันออก

เพือ่ วัดโทนสีีของใบหน้าของเขาและระบุอาการป่วยของนายน้อยเฉนนได้ทนั ที

หลังจากได้ยนนที่ลฉี่ นงเฟนงพูด ฝูงชนก็มองนายน้อยเฉนนด้วยท่าทางที่ดูแปลก ๆ

เมื่อฝูงชนเห็นเหงื่อไหลออกจากหน้าผิากของนายน้อยเฉนนรวมทั้งใบหน้าที่ตื่น
ตระหนก พวกเขาก็รู้สีึกเหมือนกันว่านายน้อยเฉนนต้องผินดปกตนและฉีร่ ดที่นอนทุกวัน

"นีม่ ันตลกเกนนไปแล้ว นายน้อยเฉนน คุณอายุเกนน 20 แล้ว แต่คุณยังฉี่รดที่นอนของ

คุณอยู่ นี่มนั น่าอายมาก" นายน้อยจางหัวเราะเสีียงดังขณะทีเ่ ขาหัวเราะเยาะเขาอย่างไร้
ความปราณี

นายน้อยเฉนนเพนง่ เยาะเย้ยว่าเขาว่าเป็นตุ๊ด แน่นอนเขาต้องตอบโต้ เขาไม่ยอมโดนดูถูก

อยูฝ่ ่ายเดียว

คนรอบข้างก็เรน่มกระซนบกับคนอื่นๆ ในขณะทีพ่ วกเขาชี้ไปที่นายน้อยเฉนน ชายหนุ่มวัย

20 ปีที่โตแล้ว กลับฉีร่ ดที่นอน นีเ่ ป็นเรื่องน่าอายจรนงๆ พวกเขาเรน่มมองมาทีเ่ ขา
"ไอ้เด็กเหลือขอ, ฝีปากแกดีมากนะ แต่คนเหล่านี้ไม่ใช่คนที่แกสีามารถจะยัว่ ยุให้
โกรธได้"

นายน้อยหวังขู่ลี่ฉนงเฟนงเมือ่ เขาเห็นเพื่อนของเขาถูกทำาให้อัปยศ

"คุณก็ป่วยนะ" หน้าผิากของลีฉ่ นงเฟนงยกขึ้นเล็กน้อยขณะที่เขาพูดอย่างสีงบ

"โกหก ฉันสีุขภาพดีมาก ไม่มีอาการเจ็บป่วย" นายน้อยหวังแสีดงภาพลักษณ์มืดครึ้ม

ในขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชา

"คุณเป็นโรคซนฟนลนสี"

***โรค Syphilis https://www.honestdocs.co/syphilis

***
ลี่ฉนงเฟนงหัวเราะอย่างเย็นชา ดวงตาของเขากระพรนบด้วยความรังเกียจ

ซนฟนลนสีเป็นที่รู้จักกันทัว่ ไปในชื่อย่อว่า STD นายน้อยหวังคนนี้ต้องเย่อกับผิู้หญนงมา

เป็นจำานวนมาก รวมกับความประมาทของเขาโดยไม่ใช้ถุงยางอนามัยทำาให้เป็นโรค
STD
"ไอ้เด็กเหลือขอ แกกำาลังพูดเรื่องไร้สีาระ" นายน้อยหวังหน้าเปลี่ยนสีีและเขาก็
ตะโกนออกมา

"ฮ่าๆใบหน้าของคุณขาวซีด คุณต้องปวดหัวบ่อยๆและคุณต้องมีอาการปวดที่ท่อนล่าง
นัน่ คืออาการของโรคตนดต่อทางเพศสีัมพันธ์ คุณอาจเคยไปพบหมอแล้ว แต่หมอไม่
สีามารถรักษาได้"

ลี่ฉิิงเฟิงพูดด้วยใบหน้าทีเ่ ชื่อมัน่ , และหัวเราะออกมาดัง ๆ

ความเชื่อมัน่ ของเขามาจากความสีามารถทางการแพทย์ของเขา เขาเป็นราชันย์แพทย์

ลี่ฉนงเฟนงรู้ดีมากและเขาไม่ได้วนนนจฉัยผินด ผิู้ชายทีอ่ ยูข่ ้างหน้าเขาเป็นสีัตว์ในคราบ
มนุษย์

ใบหน้าของนายน้อยหวังเปลี่ยนเป็นสีีม่วง มันดูไม่น่าพอใจ เขารู้ดีวา่ ลีฉ่ นงเฟนงพูดถูก

ต้อง

ครึ่งปีที่แล้วเขาพบว่าเขามีอาการ STD หลังตรวจที่โรงพยาบาล เขาพยายามที่จะ

รักษามันเป็นเวลานาน แต่กไ็ ม่หาย เขารู้วา่ มันคือบทลงโทษที่เขาออกรอบมากเกนนไป

และตอนนี้ใบหน้าของเขาขาวซีดและร่ างกายของเขาก็อ่อนแอ เขาไม่มพี ละกำาลังพอที่

จะใช้ชีวนตได้เต็มวัน

ต่อจากนายน้อยเฉนน นายน้อยหวังก็ถูกตบหน้าอย่างแรงจากลี่ฉนงเฟนงไปอีกคน

"ลี่ฉิงิ เฟิง, เรื่องทางการแพทย์เป็นเรื่องสี่ วนตัว มันไม่ใช่เรื่องปกตนที่จะเผิยแพร่ ออกมา

ง่ายๆแบบนี้ จากที่ฉนั เห็น คุณโกหก"
หลังจากเห็นทั้งนายน้อยเฉนนและนายน้อยหวังถูกดูถูกแล้ว นายน้อยลี่กอ็ อกมาปกป้อง

"ตลกจังนะ ตอนที่นายน้อยเฉนนเยาะเย้ยนายน้อยจาง ทำาไมคุณไม่ออกมาเพื่อปกป้อง

เขา?"

"ลี่ฉิงิ เฟิง, ฉันหวังว่าคุณจะไม่ทำาให้ตระกูลลี่ท้ังหมดต้องขายหน้า"

"ดูคุณแล้ว... ดูเหมือนจะทำาตัวเป็นสีุภาพบุรุษนะ แต่จรนงๆแล้วคุณมีต่างออกไปเล็ก

น้อย เหมือนคุณพยายามวางตัวให้ตัวเองดูเป็นผิู้ชายทั้งแท่ง " หน้าผิากของลีฉ่ นงเฟนงยก
ขึ้นขณะที่เขายนม้ อย่างเย็นชาไปที่นายน้อยลี่

"หืม ? ไร้สีาระ ฉันเพน่งไปโรงพยาบาลเมือ่ วานนี้เพื่อตรวจร่ างกาย ร่ างกายของฉัน

สีบายดีไม่มีอาการป่วย" นายน้อยลี่ยนม้ เย็นชาด้วยใบหน้าของดูถูก
เขาไปหาหมอเมื่อวานนี้ เพื่อตรวจร่ างกายและร่ างกายของเขาก็อยูใ่ นสีภาพสีมบูรณ์

"นายน้อยลี่ร่างกายของคุณมีสีขุ ภาพดี แต่ฉันไม่ได้พูดถึงเรือ่ งความเจ็บป่วย"

"แล้วคุณกำาลังพูดถึงอะไร!"

"คุณเป็นเกย์ไง คุณชอบผิู้ชายไม่ใช่ผิู้หญนง" ลี่ฉิงิ เฟิงยนม้ อย่างเย็นชาขณะที่เขาพูดด้วย

ความรังเกียจ

"ลี่ฉิงิ เฟิง, หยุดล้อเล่นได้แล้ว แฟนของฉันจะเป็นเกย์ได้อย่างไร?" ใบหน้าที่สีวยงาม

ของเฉนนตนงเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เธอโต้เถียง

นายน้อยลีเ่ ป็นแฟนของเธอ เธอจะไม่ยอมให้ใครมาบอกว่าแฟนของเธอผินดปกตน

ุ เป็นแฟนของนายน้อยลี่ ฉันขอถามสีักคำา พวกคุณได้กนั รึยงั ?"

"แล้วตั้งแต่ที่คณ

"ไม่เคย แต่เป็นเพราะเราไม่อยากมี ไม่ได้หมายความว่าเขาผินดปกตน"

"งั้นถามอีกอย่าง เขาเคยจูบคุณหรือยัง? เขาจับมือคุณหรือไม่? ไม่มีผิู้ชายคนใดจะไม่

จับมือแฟนตัวเอง" ลี่ฉิงิ เฟิงยนม้ เบาๆ คำาพูดของเขาทำาให้เฉนนตนงพูดไม่ออก

ใบหน้าของเฉนนตนงเปลีย่ นไปอย่างรวดเร็ว เธอเพน่งนึกขึ้นได้วา่ ในช่วงไม่กี่เดือนที่พวก

เขาได้คบกัน พวกเขาไม่ได้จูบหรือจับมือกันเลย

เธอจำาได้ชัดเจนว่ามีคืนหนึ่งเธออยากจะจูบเขา แต่เขาปฏินเสีธ ข้ออ้างของเขาคือเขาไม่มี

อารมณ์และไม่อยากจูบ ถ้าตอนนี้มองย้อนกลับไปไม่ใช่วา่ เขาไม่มีอารมณ์ แต่น่าจะ
เป็นเพราะเขาไม่ชอบผิู้หญนง

"นายน้อยลี่ ฉันขอถามคุณ เขาบอกว่าคุณเป็นเกย์ นี่ไม่ใช่เรื่องจรนงใช่ไหม?" เฉนนตนง

หันศีรษะไปถามนายน้อยลี่
"น้องเฉนน อย่าไปฟังคำาโกหกของเขา ฉันเป็นแฟนของคุณ ฉันเป็นคนที่คุณควรไว้ใจ
ไม่ใช่เขา" การแสีดงออกทางสีีหน้าของนายน้อยลี่เปลีย่ นไปเล็กน้อย เขาเรน่มที่จะมี
เหงื่อเย็นตามด้วยการอธนบายอย่างรวดเร็ว

แต่การแสีดงออกเล็กๆของเขา มันคือการเปนดเผิยตัวเอง

"นายน้อยลี่ ถ้าคุณบอกว่าคุณไม่ใช่เกย์ คุณก็จูบฉันซะตอนนี้เพื่อพนสีูจน์เลย"

เฉนนตนงจ้องมองที่นายน้อยลี่ขณะทีเ่ ธอถามอย่างบังคับ

"น้องเฉนน วันนี้ฉนั รู้สีึกไม่ค่อยดี เราค่อยจูบกันวันหลังนะ"

"รู้สีึกไม่ดีอีกแล้ว ถ้าคุณไม่อยากจูบ งั้นฉันจะจูบคุณเอง" รนมฝีปากของเฉนนตนงขยับไป

ข้างหน้าพร้อมที่จะจูบนายน้อยลี่ แต่เขาก็ผิลักเธอออกไป

"คุณเป็นเกย์จรนงๆ !" เฉนนตนง จ้องมองนายน้อยลี่ด้วยความโกรธ

ไอ้เบื๊อกคนนี้ โกหกเธอมานานแล้ว
ในประวัตนศาสีตร์ มีคนชื่อ จูกดั เหลียง Zhu Ge Liang (ขงเบ้ง) ซึ่งสีามารถ
เอาชนะศัตรูและพนชนตดนนแดนได้เพียงคำาพูดของเขา เขายืมลูกธนูจากศัตรู ในศึกผิาแดง
เขาเผิาทำาลายกองทัพโจโฉจนได้ชัยชนะซำ้าแล้วซำ้าเล่า

วันนี้มีลฉี่ นงเฟนง ด้วยคำาพูดของเขา เขาสีามารถครองงานเลี้ยงได้ การเปนดเผิยการเจ็บ

ป่วยและทักษะแพทย์ การเยาะเย้ยศัตรูของเขา ฆ่าคู่ต่อสีู้ของเขาด้วยคำาพูด

ด้วยคำาพูดของเขา เขาทำาให้นายน้อยทั้งสีามหมดคำาพูด และอยากจะถอยหนี

ฝูงชนที่อยูใ่ กล้ๆก็ถอยห่างออกไปขณะทีพ่ วกเขามองไปที่ลฉี่ นงเฟนงด้วยสีายตาที่หวาด

กลัว
ไม่ต้องสีงสีัยเลยว่าเป็นแพทย์อัจฉรนยะ แค่การมองเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเขาก็สีามารถ
บอกความเจ็บป่วยของคนได้ ทุกคนประหลาดใจและก็กลัวด้วย

นัน่ เป็นเพราะทุกคนมีอาการป่วยทีเ่ ป็นความลับของตัวเอง

พวกเขาไม่ต้องการให้ลฉี่ นงเฟนงเปนดเผิย

แน่นอนว่าในเวลานี้เขากลายเป็น 1 ในบุคลอันตรายที่สีุดของทุกคนในนี้ไปแล้ว

"พวกนาย สีามนายน้อย" รู้สีึกยังไงกับการถูกตบหน้า? "

และอีกครั้ง ลี่ฉิงิ เฟิงยนม้ จาง ๆ ขณะทีเ่ ขาเหลือบมองนายน้อยทั้งสีามคน แววตาของเขา

เต็มไปด้วยเสีียงหัวเราะ
บทที่ 62 ความร่ วมมือของหลิวรูหยัน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ฮิฮิ พวกคุณกำาลังคุยอะไรกันอยูท่ ี่นเี่ หรอ ดููมีชีีวติ ชีีวาจัังเลย"

ทันใดูนั้นเสียงหัวเราะทีม่ ีเสน่ห์ดูังมาจัากระยะไกล หญิงสาวที่งดูงามสุดูขีดูในชีุดูสี

แดูงเดูินมา

ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้าที่ละเอียดูอ่อนและมีเสน่ห์ตาของเธอเป็นประกาย ผิวของเธอ
เหมือนนำ้านมและออร่ าทั้งหมดูของเธอทำาให้บรรยากาศโดูยรอบสดูใส

ในขณะเดูียวกัน เธอยังมีเรือนร่ างที่งดูงามสุดูขั้ว ส่ วนโค้งเว้าที่สง่างามมีเสน่ห์ในทุก

จัุดู ชีุดูสีแดูงสดูใสของเธอห่อหุ้มรอบเอวบางและหน้าอก มันดูึงดููดูความสนใจัจัากทุก
สายตาในห้อง
นี่เป็นผู้หญิงที่มเี สน่ห์ในระดูับขีดูสุดู เธอเหมือนกับระลอกคลื่นในทะเลสาบ เธอมี
ความอ่อนโยนที่ผู้หญิงควรจัะมีและแสดูงให้เห็นถึงบรรยากาศที่ไม่อาจัต้านทานไดู้

ดููเหมือนว่าเธอมีเสน่ห์ที่ลึกลับ เธอสะกดูสายตาของทุกคนในที่น้ ี เมื่อเธอปรากฏตัว

เธอก็กลายเป็นศูนย์กลางของความสนใจัของทุกคน

(ผมมีความรู้สึกว่าคนแต่งอวยหลิวรูหยันยิง่ กว่านางเอกอีก เปิดตัวมาแต่ละทีพิมพ์

บรรยายซะเหนือ่ ย - - )

อึ้ก ...

ในขณะนั้น ทุกคนทีอ่ ยูร่ อบตัวเธอต่างกลืนนำ้าลาย ดูวงตาของพวกเขากลายเป็นสีแดูง

และการหายใจัของพวกเขากลายเป็นหนักหน่วง

"ผู้หญิงคนนี้โคตรสวย..... ถ้าฉันไดู้แต่งงานกับเธอ ต่อให้อายุส้ ันลงสองปีกค็ ุ้มค่า"

"ฝันไปเหอะ สิ่งมีชีีวิตเชี่นนี้ไม่ใชี่ส่ ิงที่คณ

ุ จัะครอบครองไดู้"

"พูดูน้อยๆหน่อย เธอคือหลิวรูหยัน ผู้หญิงที่สวยที่สดูุ ของเมืองทะเละตะวันออก

พวกคุณไม่อยากมีชีีวิตแล้วหรือ"

"อา.... เกือบไปแล้ว เกือบไป ขอบใจัทีเ่ ตือนนะไม่ง้ันฉันตายแน่"

ทุกคนที่อยูร่ อบๆตัวเธอต่างพูดูคุยกัน บางคนเคยไดู้ยินชีื่อหลิวรูหยันมาก่อน แต่

เหตุผลเดูียวที่ทำาให้พวกเขารู้สึกตกใจัเพราะนีเ่ ป็นครั้งแรกที่พวกเขาไดู้เห็นเธอชีัดูๆ

แน่นอนว่าหลิวรูหยันเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ที่สุดูของเมืองทะเลตะวันออก หลิวรูหยันมัก
จัะไม่ค่อยปรากฏตัวต่อสาธารณชีน
.....
ลี่ฉิงเฟิงกำาลังฟังังการพูดูคุยของฝูงชีน เขาเหลือบไปที่เงาที่มเี สน่ห์และความแปลกใจัก็
กระพริบผ่านสายตาของเขา เขารู้สึกเหมือนกันว่าหลิวรูหยันจัะสวยเป็นพิเศษถ้าใส่ ชีุดู
สีแดูง

เมื่อหลิวรูหยันเดูินมาใกล้ๆ นายน้อยเฉิน นายน้อยหวัง และนายน้อยลี่ ต่างก็ดููมีความ

สุข พวกเขาทั้งหมดูต่างคิดูว่าหลิวรูหยันมาที่นเี่ พื่อพูดูคุยกับพวกเขาแน่นอน

เพราะพวกเขาเป็นชีนชีั้นสูงและเป็นนายน้อยทั้งสี่แห่งเมืองทะเลตะวันออก ซึ่งเป็น
สมาชีิกที่มีอำานาจัมากที่สุดูในยุคของเมือง

แต่ครู่ต่อมาพวกเขาก็ชี็อค เพราะหลิวรูหยันไม่ไดู้เดูินไปหาพวกเขา แต่กลับเดูินไปหา

อีกคนหนึ่ง

"ลี่ฉงิ เฟิงฉันเพิ่งไดู้ยินว่าบริษัท Ice Snow ของคุณมีปัญหา"

หลิวรูหยันขยับเอวบางของเธอและเดูินไปหาลี่ฉงิ เฟังิง, เสียงอ่อนโยนของเธอเป็น

เหมือนสายนำ้า มีเสน่ห์ไม่อาจัต้านทานไดู้

"ใชี่แล้วคุณหลิว บริษัทของเรากำาลังขาดูเงิน"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดูคิ้วและพูดูเบาๆ

เขาไม่เข้าใจัว่าทำาไมหลิวรูหยันถามเกี่ยวกับบริษัทของเขา

"โอ้ พอดีบริษัทหลิวมีโครงการใหม่เมื่อเร็วๆนี้และต้องการร่ วมมือกับบริษัท Ice

Snow ของคุณ คุณจัะว่าไง?"

หลิวรูหยันเปิดูริมฝีปากเชีอร์รี่สีแดูงของเธอและพูดูอย่างมีเสน่ห์
"คุณหลิว คุณอยากร่ วมเป็นพันธมิตรกับบริษัท Ice Snow ?"

หลินซู่ที่อยูดู่ ้านข้างตกใจัมาก ใบหน้าเย็นชีาของเธอดููแปลกใจั

เธอรู้ดูีวา่ บริษัทหลิวเป็นบริษัทที่มีมูลค่าหนึง่ พันล้านดูอลลาร์ พวกเขาไดู้รับการจััดู

อันดูับให้เป็น 1 ในอันดูับต้นๆของหัวเซี่ย หากบริษัทหลิวยินดูีที่จัะเป็นพันธมิตรกับ
บริษัท Ice Snow บริษัทของเธอก็ไดู้รับการชี่วยเหลืออย่างแน่นอน

"ใชี่แล้ว ฉันยินดูีที่จัะเป็นพันธมิตรกับบริษัท Ice Snow ของคุณ แต่ค่หู ูของฉัน

ต้องเป็นลีฉ่ ิงเฟังิง"

หลิวรูหยันสางผมและพูดูอย่างมีเสน่ห์

เหตุผลเดูียวที่เธออยากร่ วมเป็นพันธมิตรกับบริษัท Ice Snow คือให้ไดู้ใกล้ชีิดูกับ

ลี่ฉิงเฟังิงมากขึ้น เพราะเธอรู้วา่ ลีฉ่ ิงเฟังิงไม่ใชี่คนปกติ เขาเป็นคนที่แม้แต่ผู้บัญชีาการ
ทหารให้การยกย่องอย่างสูง

"เยี่ยม ฉันตกลง ฉันยินดูีให้ลี่ฉิงเฟังิงเป็นตัวแทนจัากบริษัท Ice Snow เพื่อทำางาน

ร่ วมกับบริษัทหลิวของคุณ"

หลินซู่ยกคิ้วขึ้นและพูดูตอบทันที

แม้วา่ เธอจัะไม่รู้วา่ ทำาไมหลิวรูหยันถึงตีค่าลี่ฉิงเฟังิงไว้มากเท่านี้ แต่เพือ่ ให้บริษัทของ

เธอไม่ล้มละลาย เธอก็ต้องยอมรับข้อเสนอของอีกฝ่าย

นอกจัากนี้ไม่เพียงแต่ลี่ฉงิ เฟังิงเป็นสามีของเธอ เขาก็ยังเป็นพนักงานของบริษัท Ice

Snow อีกด้วย ดังนัน้ มันเป็นเรื่องธรรมดูาสำาหรับเขาทีจั่ ะเป็นตัวแทน

"ดูี งั้นรอให้จับงานเลี้ยงทานอาหารเย็นก่อนเถอะ แล้วพวกเราค่อยพูดูคุยถึงราย

ละเอียดูของความร่ วมมือกัน"
"ตกลง"

"โอ้ ใชี่ การประมูลในงานเลี้ยงอาหารคำ่ากำาลังจัะเริ่มขึ้นลี่ฉิงเฟังิงมานัง่ กับฉันสิ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์ใบหน้าที่สวยงามของเธอเปล่งประกายเสน่ห์แปลกๆ

ตามที่แนะนำาโดูยการเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศลชีื่อแรกคือเพือ่ การกุศลที่สองคืออาหารเย็น

ทำาไมมันถึงเป็นงานการกุศล? เพราะว่าทุกคนจัะนำาเครื่องเพชีรพลอยหรือของเก่ามา
และให้เศรษฐีบางคนซื้อมัน จัากนั้นเมือ่ ชีำาระเงินก็จัะนำาเงินไปบริจัาคให้โรงเรียนและ
สถานเลี้ยงเดู็กกำาพร้า

มีที่นัง่ แพลทินัม ทีน่ ัง่ วีไอพีและที่นัง่ ปกติในงานเลี้ยงอาหารคำ่าเพื่อการกุศล

หลิวรูหยันนัง่ อยูท่ ี่นัง่ แพลทินัม แต่หลินซู่นัง่ อยูท่ ี่นัง่ ปกติเท่านั้น ถ้าลีฉ่ ิงเฟังิงนัง่ กับหลิว
รูหยันแล้วเขาก็จัะไม่สามารถนัง่ กับหลินซู่ไดู้

"คุณหลิว, ลี่ฉิงเฟิงเป็นพนักงานของบริษัท Ice Snow ดูังนั้นเขาควรจัะนัง่ กับซีอี

โออย่างฉัน"

แม้วา่ หลิวรูหยันจัะตกลงร่ วมมือกับบริษัท Ice Snow Corporation แต่เรือ่ ง

นี้เกี่ยวข้องกับสามีของเธอ แน่นอนว่าหลินซู่จัะต้องไม่ยอม

นี่เป็นสามีของเธอ สามีของเธอควรจัะนัง่ กับเธอ! เขาจัะไปนัง่ กับผู้หญิงคนอื่นไดู้ไง?

"ลี่ฉงิ เฟิง, ฉันให้ร่วมมือกับบริษัท Ice Snow ของคุณนีเ่ ป็นความชี่วยเหลืออย่าง

มากสำาหรับคุณ คุณคิดูยังไงกับการนัง่ กับฉัน ?"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์ ดูวงตาที่สวยงามของเธอเป็นประกายเหมือนดูวงดูาวบน

ท้องฟัง้า พวกมันน่าดูึงดููดูมาก
เธอและหลินซู่เป็นคนที่สวยที่สุดูในเมืองทะเลตะวันออก คนหนึ่งงดูงามคนหนึง่ มี
เสน่ห์ แม้พวกเธอจัะดููเป็นมิตรภายนอก แต่ลึกๆแล้วพวกเธอก็กาำ ลังแข่งขันกันอยู่

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองหลิวรูหยันที่มเี สน่ห์ จัากนั้นมองไปที่หลินซู่ที่งดูงาม เขาคิดูไม่ตก

ผู้หญิงสองคนนี้ คนหนึง่ ชี่วยเหลือเขาและมอบบัตรแพลทินัม่ ให้เขา มาจันถึงขณะนี้

เธอก็ชี่วยเหลือเขาอีก เขารู้สึกเป็นหนี้เธออยูม่ าก

อีกคนหนึ่งเป็นภรรยาของเขา เพือ่ ปกป้องเขา เธอต่อต้านสามนายน้อยจัากตระกูลที่

ทรงอำานาจัที่สุดูในเมืองทะเลตะวันออก

"ฉันควรจัะนัง่ กับใครดูี เรื่องนี้ทำาให้ฉันปวดูหัว"

ลี่ฉิงเฟิงตบหน้าผากของเขาและรู้สึกปวดูสมอง

ผู้หญิงสองคนนี้เธอทั้งคู่ดูีกบั เขามาก เขาไม่รู้จัริงๆว่าเขาควรจัะนัง่ อยูก่ บั ใครเพราะถ้า

เขานัง่ กับคนหนึ่ง อีกคนหนึง่ จัะไม่มีความสุขแน่

"โอ้ ! จัริงสิ ฉันก็แค่ให้พวกเธอนัง่ ดู้วยกันแล้วฉันก็นัง่ ดู้วยอีกคน นัง่ ดู้วยกันสามคน

เลย !"

ลี่ฉิงเฟิงตบศีรษะตัวเองและชีมความเป็นอัจัฉริยะในการแก้ปัญหาของเขา

"คุณหลิวฉันเป็นลูกจั้างของบริษัท Ice Snow ดูังนั้นฉันต้องนัง่ อยูก่ บั CEO แต่

ฉันก็ไม่สามารถปฏิเสธคำาเชีิญที่อบอุ่นของคุณไดู้เชี่นกัน ดูังนั้นฉันจัะนัง่ ทั้งกับคุณและ
CEO"
ลี่ฉิงเฟิงยิม้ และพูดูขึ้น

หลังจัากที่ไดู้ยินสิ่งที่ลี่ฉิงเฟังิงพูดู คิ้วของหลิวรูหยันก็ขมวดูและเธอกำาลังคิดูอย่างเงียบๆ
ตามจัริงแล้ว เธอต้องการที่จัะนัง่ กับลี่ฉิงเฟังิงคนเดูียว แต่เมื่อนึกถึงว่า เขาเป็นลูกจั้างของ
บริษัท Ice Snow และยังต้องไปทำางานที่นัน่ มันจัะดููไม่ดูีสำาหรับพนักงานคนหนึ่ง
ที่ไดู้ที่นงั่ ดูีกว่า CEO ของบริษัท

"ก็ไดู้ คุณและซีอโี อหลินซู่ มานัง่ กับฉันดู้วยกันเลย ไปกันเถอะ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์เธอพาลี่ฉงิ เฟิงและหลิวรูหยันเดูินไปยังที่นัง่ วีไอพีแพลทินัม

คนทีอ่ ยูดู่ ้านหลังฉิงเฟังิงออกอาการอิจัฉาและริษยาอย่างที่สุดู พวกเขาอยากให้ตัวเองไป

นัง่ แทนที่ของลี่ฉิงเฟังิง

แต่นายน้อยเฉิน นายน้อยหวังและนายน้อยลี่ พวกเขาทั้งสามคนหน้าตาดููมืดูมน

มาก พวกเขาทั้งหมดูไม่มคี วามสุขมาก ทั้งสามคน ตอนแรกอยากจัะขู่หลินซู่ให้ไล่ลี่
ฉิงเฟังิงออก แต่พวกเขากลับไม่คาดูคิดูว่าแม้แต่หลิวรูหยันแห่งบริษัทและเจั้าภาพก็ยงั
ออกหน้าชี่วยลีฉ่ ิงเฟังิงอีกคน

มันเหมือนกับการตบหน้าพวกเขาดูังๆ พวกเขารู้สึกผิดูและอัปยศอดูสูมาก
บทที่ 63 หลินซู่ ปะทะ หลิวรูหยัน !

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

การประมูลการกุศลจัดขึ้นที่ด้านตะวันออกของสถานที่ มีที่นงั่ ในแถวสามแถว 30 ที่

นัง่ แถวแรกคือที่นัง่ วีไอพีแพลทินัม

ผู้ที่นัง่ อยูใ่ นที่นัง่ วีไอพีแพลทินัมเป็นบุคลทีย่ ิง่ ใหญ่ท้ังหมด มีหลิวรูหยัน ลูกชายของ

นายกเทศมนตรี คนรำ่ารวยที่สุดของเมืองทะเลตะวันออก ประธานสมาคมโบราณวัตถุ
ฯลฯ

แม้วา่ ลี่ฉิงเฟิงและหลินซู่จะนัง่ อยูแ่ ถวแรกและอยูใ่ กล้หลิวรูหยัน แต่ในสายตาของคน

อื่นๆพวกเขามีสถานะตำ่าสุด

ในแถวที่สองคือนายน้อยทั้งสีค่ นของเมืองทะเลตะวันออกและซีอีโอของบริษัทใหญ่
อื่นๆ เช่น CEO ซูเซียงและ CEO ฮูซ่ง ของ Everyday Entertainment
แถวที่สามเต็มไปด้วยวีไอพีของแต่ละบริษัทใหญ่หรืออย่างน้อยก็คือกรรมการผู้จัดการ

"ลี่ฉงิ เฟิง บริษทั หลิวของเราขาดคนในตำาแหน่งผู้จัดการ เงินเดือนประจำาปีอยูท่ ี่ 10

ล้านหยวน คุณจะเต็มใจรับงานนี้ม้ัย ?"

หลิวรูหยัน หาวและยืดตัว เปิดเผยส่ วนโค้งเว้าทีน่ ่าดึงดูดของเธอในขณะที่เธอกล่าว

ด้วยรอยยิม้ เธอรู้วา่ ลี่ฉิงเฟิงต้องมีปูมหลังทีย่ อดเยีย่ ม ดังนั้นเธอจึงต้องการที่จะดึงเขา
มาไว้ใกล้ๆ แน่นอนว่านีเ่ ป็นคำาแนะนำาของผูอ้ าวุโสในครอบครัวทีเ่ ป็นผู้บัญชาการ
ทหาร

ลี่ฉิงเฟิงตะลึงและเหลือบมองหลิวรูหยันที่อยูข่ ้างๆเขา

ในระยะใกล้ เขาจึงเห็นได้วา่ ผู้หญิงคนนี้มเี สน่ห์ดึงดูดใจเป็นอย่างมาก

ดวงตาใหญ่ของเธอเปล่งปลัง่ น่าหลงใหล ริมฝีปากสีแดงของเธอก็เหมือนเชอร์รี่ ผิว

ของเธอขาวใส เธอมันเหลือจะอธิบายได้

ใบหน้าของลี่ฉงิ เฟิงตระหนกเล็กน้อย ทันใดนั้นเขาก็ย้ายสายตา เขาไม่กล้ามองอะไร

เธออีก เพราะหลินซู่อยูข่ ้างๆเขา

เมื่อได้ยินว่าหลิวรูหยันพยายามที่จะดึงตัวลี่ฉิงเฟิงไปต่อหน้าต่อตาเธอ ความไม่พอใจ
ปรากฏบนใบหน้าที่มเี สน่ห์ของหลินซู่

ใช่แล้ว บริษัทหลิวเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก แต่เธอไม่สามารถที่

จะขโมยพนักงานของฉันไปต่อหน้าต่อตาฉันได้ หลินซู่โกรธมาก

"ลี่ฉงิ เฟิง, คุณปฏิบัติงานได้ดีมาก ฉันจะให้โบนัสคุณในวันพรุ่งนี้"

หลินซู่ยิม้ อย่างน่าดึงดูดใจและพูดขึ้นมา
เธอสวยมาก ใบหน้ารูปไข่ของเธอมีเสน่ห์ จมูกเล็กๆของเธอ ริมฝีปากสีแดงสดใสของ
เธอพร้อมกับผิวขาวหิมะของเธอ ร่ างกายที่เพรียวบางและขาเรียวยาวของเธอ

โดยเฉพาะอย่างยิง่ เมื่อตอนเธอยิม้ มันเหมือนหิมะละลาย ทำาให้ทุกคนรู้สึกอบอุ่น

ถ้าหลิวรูหยันถูกอธิบายว่าเป็นดอกกุหลาบแล้ว หลินซู่ก็จะเป็นเหมือนดอกบัว
หิมะ พวกเธอทั้งคู่สวยงามในแบบของตัวเอง

"ขอบคุณสำาหรับข้อเสนอของคุณหลิว แต่ฉันยังรู้สึกสบายที่บริษัท Ice Snow

และยังไม่มีแผนที่จะย้ายบริษัทในตอนนี้ หากมีวันใดที่ฉันอยากจะทำางานที่อื่นแน่นอน
ว่าฉันจะนึกถึงบริษัทหลิวก่อนเลย "

ลี่ฉิงเฟิงระบายอากาศเฮือกใหญ่ออกเพื่อสงบระลอกในหัวใจของเขาและพูดขึ้น

ด้วยเจ้านายที่มีเสน่ห์และน่าหลงใหลนัง่ อยูข่ ้างๆเขา เขาต้องไม่ยา้ ยบริษัท ไม่ง้ันหลินซู่

ฉีกเขาเป็นชิ้นๆอย่างแน่นอน

นัน่ คือเหตุผลที่เขาให้คำาตอบที่คลุมเครือ เหมือนกึ่งตอบรับกึ่งปฏิเสธข้อเสนอของเธอ

ลี่ฉิงเฟิงคิดว่าเขาพูดได้ดีแล้ว พราะเขาไม่รุกรานนำ้าใจผู้หญิงทั้งสองคน แต่ท้ังหลิวรู

หยันและหลินซู่กลับไม่พอใจ

"ถ้าเป็นอย่างนั้น....ฉันคงทำาได้แค่รอ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์ สัญญาณที่แสดงออกถึงความผิดหวังปรากฏอยูใ่ นสายตาที่

สวยงามของเธอ

เธอรู้วา่ ลีฉ่ ิงเฟิงเป็นเพียงพนักงานประจำาของบริษัท Ice Snow เงินเดือนต่อเดือน

ของเขาน่าจะอยูท่ ี่ประมาณ 3,000 หยวน ตอนแรกเธอคิดว่า ถ้าเธอให้ตำาแหน่งผู้
จัดการกับรายได้ประจำาปี 10 ล้านดอลลาร์เขาจะย้ายมาบริษัทของเธออย่างแน่นอน
แต่ใครจะรู้วา่ เขาจะปฏิเสธเธอ

หยันหยันน้อย นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ถูกผู้ชายปฏิเสธ หลิวรูหยันพูดกับตัวเองใน

ขณะที่รู้สึกเศร้า

"ลี่ฉงิ เฟิง, บริษัท Ice Snow เป็นบริษัทที่ยอดเยี่ยม ฉันจะให้คณ ุ มีหน้าที่มากมาย

อย่าคิดเรื่องอืน่ ๆ " คิ้วของหลินซู่ขมวดขึ้นและจ้องมองไปทีล่ ี่ฉิงเฟิง

ผู้ชายคนนี้พูดว่า ถ้าวันไหนเขาออกจากบริษัท Ice Snow เขาจะไปที่บริษัทหลิว

เรื่องนี้ทำาให้หลินซู่ไม่ค่อยพอใจ

หลินซู่เป็นเหมือนตัวแทนของบริษัท Ice Snow ในขณะที่หลิวรูหยันเป็นเหมือน

ตัวแทนของบริษัทหลิว ดังนั้นการที่ลี่ฉิงเฟิงพูดเมื่อกี้กห็ มายความคล้ายๆกับว่าถ้าเขา
ทิ้งเธอแล้ว เขาก็จะไปหาหลิวรูหยัน ดังนั้นแน่นอนว่าเธอไม่มีความสุข

ซู่ซู่น้อย เอาน่า ! เธอต้องเอาชนะนังบ้านีใ่ ห้ได้ ! เธอต้องไม่ปล่อยให้ลฉี่ ิงเฟิง ไปอยูท่ ี่

บริษัทของเธอได้ หลินซู่กาำ หมัดของเธอไว้แน่นและให้กาำ ลังใจตัวเอง

เพราะว่าหลินซู่ตระหนักว่าการแสดงออกที่หลิวรูหยันปฏิบัติต่อลี่ฉิงเฟิน้ ันอ่อนโยน
เหมือนสายนำ้า เหมือนกับว่าเธอกำาลังจีบเขา นี่ทำาให้เธอรู้สึกอึดอัดและตื่นตัว
มาก หลิวรูหยันถูกขนานนามว่าสาวงามอันดับ 1 ในเมืองทะเลตะวันออกเคียงคู่กบั
เธอดังนั้นเธอไม่สามารถอยูเ่ ฉยๆและปล่อยให้เธอแย่งสามีของเธอไป

พ่อของหลินซู่ถูกผู้หญิงเลวคนหนึ่งแย่งไป ส่ งผลให้เขาเย็นชากับแม่ของเธอ เธอไม่

อยากเป็นเหมือนแม่ของเธอ ดังนั้นเธอต้องคอยจับตาดูสามีอย่างระมัดระวัง

"ปิง"
ขณะที่พวกเขากำาลังพูดกันอยู่ ก็มเี สียงค้อนทุบโตะะไม้เช่นในสถานที่ประมูล

เสียงนี้เป็นสัญญาณเริ่มต้นของการประมูลการกุศล

ในสายตาที่รอคอยของทุกคน มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินอย่างรวดเร็วไปที่ตรงกลางและยิม้
อย่างดึงดูดให้ทุกคนรอบตัวเธอ

"แขกผู้มเี กียรติ์ทุกท่านคะ ฉันหลิวเมย์เรนจากบริษัทหลิว ยินดีต้อนรับทุกคนในงาน

เลี้ยงอาหารคำ่าเพื่อการกุศลของบริษัทหลิว ทุกๆสิ่งทีเ่ ราได้รับจากการประกวดราคาใน
วันนี้จะนำาไปบริจาคให้กบั โรงเรียนและสถานเลี้ยงเด็กกำาพร้า"

ต้องบอกว่าสาวสวยทีก่ าำ ลังยืนอยูก่ ลางเวที วางตัวได้ดีแม้วา่ จะอายุยังน้อย

ทุกรูปลักษณ์และท่าทางทุกอย่างของเธอทำาให้ดวงตาของผู้ชายทุกคนจับจ้องไปทีเ่ วที

และบรรยากาศก็เริ่มมีชีวติ ชีวาขึ้นเรื่อย ๆ ภายใต้ความพยายามของเธอ

ทุกคนใบหน้าเริ่มเป็นสีแดงและพร้อมทีจ่ ะเสนอราคา

เมื่อเห็นว่าผู้ชายทุกคนในสถานที่น้ ีมีใบหน้าสีแดงและออกอาการใจร้อน หลิวเมย์เรนก็

ยิม้ ออกมา

"ผู้หญิงคนนี้เก่งมากในการขายตัวเอง เธอต้องเชีย่ วชาญในด้านการขายแน่ๆ"

ลี่ฉิงเฟิง พูดทำานองว่าหญิงสาวที่มีเสน่ห์บนเวทีน้ ันเก่งมากในเรื่องการหยอกเล่นความ

ปรารถนาของทุกคน

"รายการแรกของการประมูลวันนี้เป็นชิ้นส่ วนของเครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิง,
แจกันพีโอนี"

หลิวเมย์เรนเปิดริมฝีปากสีแดงของเธอและพูดขึ้น
เครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิงมีชื่อเสียงมากที่สุด เกิดจากการตกผลึกของชนชั้น
แรงงานของเชื้อชาติฮนั ่ งานของพวกเขาเป็นระดับโลก เครื่องลายครามทุกชิ้นเป็น
แบบคลาสสิกและพวกมันทั้งหมดสวยงาม นักสะสมที่รำ่ารวยมากมายชอบเก็บสะสม
เครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิง

"หลิวเมย์เรน บอกฉันมาเร็วๆว่าราคาเริ่มต้นสำาหรับแจกันพีโอน่านี้เท่าไร ฉันต้องซื้อ

ให้ได้วนั นี้"

นายน้อยเฉินกล่าวอย่างว่องไวด้วยความเร่ าร้อน เขาชอบวัตถุโบราณและรวบรวม

สมบัติโบราณ

หลิวเมย์เรนหัวเราะและกางฝ่ามือสีขาวของเธอออกและตบมือสองครั้ ง

จากนั้นผู้หญิงที่ที่แต่งตัวหรูหราข้างๆเธอก็นำาถาดสีทองออกมาทันที

บนถาดมีผ้าสีแดงปิดอยู่ ผ้าสีแดงเป็นอากาศถ่ายเท

หลิวเมย์เรนยื่นแขนสีขาวของเธอและค่อยๆดึงผ้าสีแดงออกไป

มีแจกันสีขาวปรากฏอยูบ่ นถาดสีทอง

แจกันไม่ใหญ่มากนัก แต่กม็ คี วามสูงไม่เกินหนึ่งฟุต มันงดงามมาก ในแจกันสีขาวมีด

อกโบตัน๋ เป็นรูปประณีตและสง่างามเป็นผลงานชิ้นเยีย่ ม

แจกันนี้คือแจกันพีโอนี่
บทที่ 64 แจกันพีโอนี่

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"แจกันพีโอนี่ราคาประมูลเริ่มต้นที่ 100,000 หยวนและการเพิ่มขึ้นแต่ละครั้งต้อง

อย่างน้อย 50,000 หยวน"

เมื่อเสียงของหลิวเมย์เรนหยุดลงฝูงชนก็ไม่สามารถรอได้และเริ่มตะโกน

โดยเฉพาะนายน้อยเฉินซึ่งเป็นคนแรกที่ยนื ขึ้นและตะโกนว่า "ฉันเสนอเงินจำานวน

150,000 หยวน"

"นายน้อยเฉิน ไม่คาดคิดว่าจะคุณ"

เมื่อเขาเห็นว่านายน้อยหนุ่มเฉินต้องการซื้อแจกันดอกพีโอนี ลี่ฉงิ เฟิงขมวดคิว้ ด้วย

แสงเย็นกระพริบผ่านสายตา
เขารู้สึกรังเกลียดชายคนี้ที่ต้องการตามจีบภรรยาของเขา

"คุณอยากได้แจกันพีโอนีใ่ ช่ไหม งั้นฉันจะเล่นกับคุณเอง" ฉิงเฟิงตัดสินใจทีจ่ ะแกล้ง

ให้นายน้อยเฉินจ่ายเงินแพงขึ้นเพื่อระบายความโกรธของเขา

"ฉันเสนอเงิน 200,000 หยวน" ฉิงเฟิงลุกขึ้นยืนและพูดด้วยเสียงดัง

นายน้อยเฉินที่กาำ ลังยิม้ แต่เมื่อได้ยนิ เสียงของฉิงเฟิิงเขารู้สึกประหลาดใจและความ

รู้สึกโกรธปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้คิดว่าลี่ฉิงเฟิิงกล้าที่จะแข่งประมูลกับเขา เขาเป็นหนึ่งในสีน่ าย
น้อยแห่งเมืองทะเลตะวันออก เป็นไปไม่ได้ทเี่ ขาจะยอมเสียหน้าให้กบั พนักงานเล็กๆ
ของบริษัท Ice Snow นี่เป็นเรื่องของเกียรติยศ ตั้งแต่ที่เขาปากว่าอยากได้แจกัน
เขาก็ต้องได้

"ฉันเสนอ 300,000" นายน้อยเฉินกล่าวเสียงดังด้วยแสงเย็นกระพริบตา

"400,000" เสียงของฉิงเฟิิงดังขึ้นเสนอตาม

"500,000" นายหนุ่มนายเฉินยังคงตะโกนโดยไม่ลังเล

"600,000" มองไปที่เขาและยังคงเพิม่ ราคาของแจกันพีโอนี่

"700,000" นายน้อยเฉินมองอย่างดุร้ายไปที่ฉงิ เฟิิงความโกรธในนำ้าเสียงของเขาดู

เหมือนจะคุกคามฉิงเฟิิง

"800,000" เผชิญหน้ากับการคุกคามของนายนายน้อยเฉิน แต่ฉิงเฟิงยังคงเพิ่ม

ราคาเพือ่ ที่จะทำาให้เขาแย่มากยิง่ ขึ้น
"1 ล้าน!" นายน้อยเฉินเริ่มหัวร้อนขณะทีเ่ สนอราคามากขึ้น ความโกรธของเขาที่มี
ต่อลี่ฉิงเฟิิงทำาให้เขาคลัง่

นายน้อยเฉินมีเพียงความคิดเดียวในใจของเขานัน่ คือเขาต้องเอาชนะฉิงเฟิิง และได้รับ

แจกันพีโอนี่ เขาลืมไปแล้วว่าเสนอเงินไปเท่าไร เขาถูกครอบงำาด้วยแรงกระตุ้น

"คุณชนะแล้วแจกันพีโอนี่น้ เี ป็นของคุณ." เมื่อนายน้อยเฉินเสนอราคา 1 ล้าน ฉิงเฟิิ

งกระพริบตาและยิม้ หลังจากนั้นฉิงเฟิิงทำาท่าทางเยาะเย้ยนายน้อยเฉินและนัง่ ลง
ในขณะที่เขานัง่ ลง เขาเห็นหน้าตาซีดเซียวและร่ างกายที่สัน่ สะเทือนของนายน้อย
เฉิน ดูเหมือนว่าเพื่อนที่โชคร้ายคนนี้จะโกรธมาก

เงิน 1 ล้านหยวนไม่ใช่จำานวนน้อยๆ

ทุกคนห้องโถงงานประมูลงานเลี้ยงอาหารคำ่าทั้งหมดเงียบกริบ ทุกคนกำาลังมองไปที่
นายน้อยเฉินอย่างแปลกประหลาดเหมือนพวกเขาต้องการจะหัวเราะเยาะเขา ผู้ชายคน
นี้เป็นคนมีเงินจริงๆ แม้วา่ คุณจะมีเงินมากเหลือกินเหลือใช้ แต่คุณก็ยังไม่ควรทุ่ม
ขนาดนี้

ใบหน้านายน้อยเฉินได้แสดงออกอย่างน่าสะพรึงกลัวเมื่อรู้วา่ ทุกคนมองเขาเหมือนคน
โง่ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเขาถูกฉิงเฟิิงหลอกเข้าให้แล้ว

ปัง-ปัง-ปัง !!!
หลังจากมีเสียงค้อนเคาะบนโต๊ะไม้3 ครั้ง, แจกันพีโอนีก่ ต็ กเป็นของนายน้อยเฉินใน
ราคา 1 ล้าน

ราคาสูงกว่าราคาเริ่มต้น 10 เท่าสำาหรับแจกันพีโอนี่
แม้วา่ แจกันพีโอนี่จะเป็นเครื่องลายครามจากราชวงศ์ชิง แต่มูลค่าสูงสุดของมันก็อยูท่ ี่
ประมาณ 500,000
แต่นายน้อยเฉินจ่ายไป 1 ล้านจากฝีมอื ฉิงเฟิิง ซึ่งทำาให้เขาเกือบจะระเบิดด้วยความ
โกรธ

และที่สำาคัญที่สุดคือนายน้อยเฉินเสียหน้าของเขาเมือ่ เขาถูกหยอกโดยฉิงเฟิิงต่อหน้า
ทุกคน

ดังนั้นวิธีที่เขามองไปทีฉ่ ิงเฟิิงนั้นเย็นยะเยือกมาก อย่างไรก็ตามฉิงเฟิิงเพียงแค่ยิม้ ให้

กับเขาดวงตาที่เย็นชาและไม่สนใจ เขาหันกลับไปคุยกับหลินซู่ที่นัง่ ข้างๆเขา

การปรากฏตัวที่ใกล้ชิดทำาให้นายน้อยเฉินรู้สึกอิจฉา รายการประมูลแรกเป็นการเริ่ม
ต้นที่ดีและทำาให้ใจของหลิวเมย์เรนตื่นเต้นมาก หลังจากหยุดพักชัว่ คราวการประมูล
รายการต่อไปก็เริ่มขึ้น ชิ้นที่สองของการประมูลเป็นมุกส่ องสว่างในตำานาน

ไข่มกุ ที่สุกใสก้อนนี้มีขนาดเท่าไข่และมีแสงสีเงินเป็นสีขาว เล่าว่ามันเป็นของคนที่

รำ่ารวยที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก การประมูลยังดำาเนินต่อไปและมีวัตถุโบราณ
มากกว่า 10 ชิ้นที่ขายออกไป

เมื่อการประมูลเข้าสู่ช่วงสุดท้าย หัวใจของฉิงเฟิิงก็เต้นด้วยความตระหนก เพราะเขา

พบว่าชิ้นหยกชิ้นสุดท้ายนี้เป็นของทีพ่ ิเศษมาก ด้วยความรู้สึกเหมือนเดจาวู จี้หยกนี้ไม่
ได้มีสขี าวหรือสีเขียวมันต่างออกไป สีของมันเป็นสีเขียวเทาและดูน่าเกลียด

หยกที่ดีที่สุดคือหยกจักรวรรดิซึ่งเป็นสีเขียวของจักรพรรดิพันธุ์แท้ ตามด้วยสีขาว ทับ

ทิมหยกเป็นชนิดที่ห่วยที่สุดและมีราคาตำ่าสุด

"นีเ่ ป็นจี้โบราณ ราคาประมูล 100,000 หยวนและเพิม่ ขึ้น 50,000 หยวนใน

แต่ละครั้ง" หลิวเมย์เรนถือจี้หยกและประกาศด้วยเสียงหวาน
คิว้ ของเธอมีรอยย่นเล็กน้อย เธอไม่ได้รู้สึดดีเกี่ยวกับหยกชิ้นนี้เลย ลักษณะของหยก
ชิ้นนี้ดูแย่มาก เธอขายของเก่าจำานวนมากผ่านการประมูลและรู้สึกว่าหยกหลากสีน้ ีไม่
คุ้มค่าเงินเป็นจำานวนมาก

เมื่อคนรวยซื้อหยกสิ่งแรกที่พวกเขาสนใจคือสีและสิ่งทีส่ องที่พวกเขาเน้นคือการสร้าง
และการออกแบบ สีที่ปรากฏบนหยกหลากสีน้ ีดูน่าเกลียดมาก มันเป็นจี้ที่น่าเกลียด
ที่สุดในหมู่ของเก่าทั้งหมดที่หลิวเมย์เรนเคยเห็นในการประมูล

แน่นอนไม่มีใครตอบหลังจากที่หลิวเมย์เรนเอ่ยราคา ทุกคนไม่ได้รู้สึกดีเกี่ยวกับหยกนี้

จี้หยกนี้มีมูลค่า 100,000 หยวน ไม่มีใครอยากจะเสนอราคา? หลิวเมย์เรนถามอีก

ครั้ง แต่ไม่มีใครตอบ เธอรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

"โอ้ !! ฉันจำาได้แล้ว นีเ่ ป็นจี้ฟิีนิกซ์ ทีเ่ ป็นคู่กนั ของจี้มังกรฟิินกิ ซ์" ในที่สุดฉิงเฟิิงก็จำา

ได้วา่ นีเ่ ป็นสมบัติช้ินหนึ่ง คุณลักษณะที่แท้จริงของของชิ้นนี้ถูกซ่อนไว้

จี้มังกรฟิินิกซ์เป็นชือ่ โดยนัยคือหยกสองชิ้น ชิ้นหนึง่ เป็นจี้มังกรและอีกชิ้นหนึ่งคือจี้

ฟิีนิกซ์

เขาเคยเห็นจี้มังกรในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติองั กฤษ ชิ้นนี้คล้ายกับจี้มังกร แต่มีรูปฟิีนกิ ซ์

แกะสลักอยูต่ รงกลาง เห็นได้ชัดว่านีเ่ ป็นจี้ฟินี ิกซ์
ฉิงเฟิงไม่ลังเลอีกต่อไปเขาลุกขึ้นยืนพร้อมที่จะเสนอราคาทันที

อย่างไรก็ตามความรู้สึกของฉิงเฟิิงก็เริ่มชะงักขึ้น ,u ความละอายปรากฏบนใบหน้า
ของเขา เหตุผลง่ายมากเพราะฉิงเฟิิงไม่ได้มีเงินเหมือนคนอื่น ถ้าเขาเสนอราคาประมูล
หยกชิ้นนี้ได้ เขาก็ไม่มเี งินจ่ายอยูด่ ี
ฉิงเฟิงได้ค่าคอมมา 50,000 หยวนจากบริษัทของเขา ที่เป็นส่วนแบ่งจากการเก็บ
หนี้จากคิงคอง เขาแบ่งกับจางเซี่ยวหยูค่ นละ 25,000 ส่ วนใหญ่เขาใช้ไปแล้วและ
เหลือเพียงไม่กี่พนั หยวนเท่านั้น

เงินไม่กี่พันหยวนเห็นได้ชัดว่าไม่เพียงพอที่จะซื้อจี้น้ ี นีไ่ ม่เหมือนกับการเสนอราคา

ก่อนหน้านี้ ก่อนหน้านี้ฉิงเฟิิงล่อลวงนายน้อยเฉินเพื่อให้จ่ายเงินมากขึ้นและเขาไม่ได้
ต้องการซื้อแจกันพีโอนีช้ินนั้น

แต่ตอนนี้ หยกชิ้นนี้เขาต้องการมันและต้องซื้อมันให้ได้ งานประมูลของเก่าของงาน

เลี้ยงอาหารคำ่าการกุศลนี้ต้องจ่ายด้วยเงินสดหรือโอนจากธนาคารเท่านั้น ไม่อนุญาตให้
มีการให้เครดิตในการซื้อสินค้าใดๆ

"ทำาไงดี ฉันจะทำาไงดี ? หยกชิ้นนี้เป็นสมบัติที่หาได้ยากมาก ฉันไม่รู้วา่ จะมีโอกาสได้

เจออะไรแบบนี้อีกไหม แต่ฉันไม่มเี งิน...." คิ้วของฉิงเฟิิงขมวดและใบหน้าของเขา
เต็มไปด้วยความวิตกกังวล
บทที่ 65 ยืมเงินภรรยา

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"โอ้ใช่สิ ที่รกกฉักนขอยืมเงินกออนได้ไไหม?"

ใบหนไาของฉัิงเฟิงมีความสุข เขาหกนไปถามหลินซูอวาอ "บอสคุณใหไฉักนยืมเงินหนออยได้ไ

ไหม 150,000 ฉักนตไองการซื้อจี้หยกนี้"

"คุณตไองการซื้อจี้หยกนี้หรือ?" ภาพลกกษณทที่ประหลาด้ใจเกิด้ข้้นบนใบหนไาสวยงาม
ของหลินซูอ

เห็นได้ไชกด้วอาคุณภาพและลกกษณะของหยกนก้นไมอด้เี ลย ไมอมีใครเต็มใจจะซื้อมกน เป็น

ธรรมด้าทีเ่ ธออยากรูไวาอ ทำาไมฉัิงเฟิงถ้งตไองการมกน
"ลีฉั
่ ิงเฟิง, ถไาคุณตไองการจี้หยกอกนนี้ฉันก สามารถใหไคณุ ยืมกออนได้ไนะ
150000" ด้วงตาที่สวยงามของหลิวรูหยกนกระพริบ รอยยิม้ ที่มเี สนอหทปรากฏบน
ใบหนไาที่เยไายวนใจของเธอและทำาใหไเธอดู้มีเสนอหทเป็นพิเศษ

"คุณหลิว ไมอจำาเป็นหรอก ฉักนจะใหไเขายืมเอง 150000"

หลินซู่ยิม้ เยาะและปฏิเสธขไอเสนอของหลิวรูหยกน

เธอเป็นภรรยาของฉิงเฟิง ถไาฉัิงเฟิงตไองการเงินเธอควรจะตไองเป็นคนที่ใหไเงินแกอเขา เ
ธอจะปลออยใหไเขายืมเงินจากคนอื่นได้ไอยอางไร?

ความระแวด้ระวกงของเธอที่มีตออหลิวรูหยกนนก้นล้กซ้้งมาก

"นี่ ในบกตรนี้มเี งินอยูอ 500000 หยวน นอาจะพอที่จะซื้อจี้หยก" หลินซูอหยิบเอาบกตร

และมอบใหไแกอฉังิ เฟิง

"ขอบคุณ" ฉิงเฟิงขอบคุณและได้ไรกบบกตรมา

ตอนแรกเขาตไองการขอยืมแคอ 150,000 และไมอคาด้คิด้วอาหลินซูอจะใหไเขา

ถ้ง 500,000 ภรรยาของเขาใจด้ีจกง ฉิงเฟิงสรรเสริญในหกวใจของเขา

"150,000 หยวนฉักนตไองการจี้หยกนี้" ฉิงเฟิงลุกข้้นยืนและพูด้เสียงด้กงข้้นมา

ราคาเริ่มตไนของจี้หยกคือ 100000 หยวนและราคาเสนอแตอละครก้งจำาเป็นตไองสูง

กวอาราคากออนหนไานี้ 50,000 คนรอบขไางจไองมองฉัิงเฟิงด้ไวยความประหลาด้ใจเมือ่
พวกเขาเห็นวอาฉัิงเฟิงตไองการซื้อสิ่งนี้

"ฉักนเสนอ 200000 หยวน" ทกนใด้นก้นได้ไยนิ เสียงนายนไอยเฉัินด้กงข้้น

ฉิงเฟิงเคยหลอกเขาไวไ ด้กงนก้นเมื่อนายนไอยเฉัินเห็นวอาฉัิงเฟิงตไองการซื้อจี้เขาก็ตไองกวน
ตีนฉัิงเฟิงใหไมีปกญหาบไาง

เมื่อเห็นนายนไอยเฉัินตไองการกวนตีนด้ไวยวิธีการเด้ียวกกน ฉิงเฟิงก็ขอุนเคืองและแอบเริ่ม
คิด้หาวิธีแกไไข เจไาโงอคนนี้ไมอรูไถ้งคุณคอาทีแ่ ทไจริงของหยกนี้แนอนอนแสด้งวอาเขาเสนอ
ราคาเพือ่ กวนตีนฉัิงเฟิงเทอานก้น

"ฉักนเสนอ 300000 หยวน" ฉิงเฟิงยิม้ บางๆ และเพิ่มราคาใหไโด้ยตรงโด้ย

1000000 หยวน

"ฉักนใหไ 400000 หยวน" นายนไอยเฉัินยิม้ อยอางเย็นชาและพูด้เสียงด้กง

"ฉักนใหไ 500,000 หยวน แตอถไานายนไอยเฉัินชอบจี้หยกนี้มาก คุณเสนอราคามาเลย

1 ลไานหยวนจี้เป็นของคุณ" ฉัิงเฟิงกลอกตาของเขาและกลอาวกกบนายนไอยเฉัินด้ไวยรอย
ยิม้

ในตอนแรกนายนไอยเฉัินคิด้จะเสนอราคาตออไปใหไสูงข้้นอีก แตอเมือ่ เขาได้ไยินคำาพูด้

ของฉัิงเฟิง เขาก็ลกงเลที่จะเสนอราคาเพราะเขาไมอได้ไตไองการซื้อจี้หยกนี้ เขาแคออยากเก
ลียด้ฉัิงเฟิงและอยากจะแกลไงก็เทอานก้น

นายนไอยเฉัินกกงวลวอาถไาเขายกงคงเสนอราคาไปถ้ง 1 ลไานเหรียญ ฉิงเฟิงก็จะแกลไงยอม

แพไและเขาก็จะเสียเงินอีกครก้ง

เขาตกเป็นเหยื่อของฉัิงเฟิงและเสียเงินมา 1 ลไานหยวนแลไว เขาจะไมอหลงกลอีก

"ลี่ฉงิ เฟิงฉักนจะไมอตกหลุมพรางของคุณอีก ฉักนไมอตไองการจี้หยกนี้แลไว" นายนไอยเฉัิน

หกวเราะเสียงด้กงด้ไวยความเยออหยิง่ เขารูไส้กวอาตอนนี้เขาได้ไทำาการตกด้สินใจที่ถูกตไองแลไว
และจะไมอหลงกลอีก
"อา, นายนไอยเฉัินคุณฉัลาด้ข้้นนะ"

นายนไอยเฉัินยิม้ เล็กนไอยและเมือ่ ได้ไยินเสียงฉัิงเฟิงพูด้สรรเสริญทำาใหไเขามีความสุขข้้ น

อยอางไรก็ตามในใจของฉัิงเฟิงลอบหกวเราะอยอางหนกก เพราะเขาคิด้วอานายนไอยเฉัินคนนี้
เป็นคนโงอทไี่ มอรูไจกกสมบกติอกนลำ้าคอาเช่นนีน

"ชายคนนี้เป็นใคร สมองเขาไปหมด้แลไวหรือ ? เห็นได้ไชกด้วอาจี้หยกเป็นของหอวยๆและ

อยอางมากคงจะมีราคาแคอประมาณ 10,000 หยวน"

"ชอวยไมอได้ไนี่ มีคนโงอมากเกินไปในสกงคมแบบนี้"

"ไมอใชอวาอ โงอเกินไปหรอก เขาคงมีเงินมากไปจนไมอมีที่ระบายละมก้ง"

คนรอบขไางสนทนากกนและเยาะเยไยฉัิงเฟิงอยอางหยาบคาย

ฉัิงเฟิงยิม้ อยอางอออนโยนเมื่อเขาได้ไยินเสียงเยาะเยไยของผูไคน เขาคิด้ในใจวอา 'พวกโงอเอไ

ย ไมอรูไซะแลไววอานีค่ ือสมบกติที่แทไจริง แตอยงก มีหนไามางานเลี้ยงอาหารการกุศล '

เขาเด้ินไปหาหลิวเมยทเรน ใชไบกตรจอายเงินใหไเธอและหยิบจี้หยกมา

"ฮะฮอา ใชอเลย ! นี่คอื จี้ฟินิกซท ฉักนเจอสมบกติแลไว" ฉิงเฟิงมองจี้หยกในมือของเขาและ

ไมอสามารถหยุด้ยก้งเสียงหกวเราะของเขาได้ไ

แตอในสายตาของคนอื่นเขาดู้เหมือนคนเสียสติ

"ฉิงเฟิงคุณโงอหรือเปลอา จี้หยกนี้ใหไเต็มที่กไ็ มอเกิน 10,000 หยวนคุณจอาย

500,000 เพือ่ ใหไได้ไมนก มา ทำาไมคุณถ้งมีความสุข?"

นายนไอยเฉัินหกวเราะเยาะด้ไวยความรกงเกียจในสายตาของเขา
จากสิ่งที่เขาได้ไเห็น จี้หยกนี้มีมูลคอาเพียง 10,000 หยวน แตอลี่ฉัิงเฟิงกลับททาท่าทางมี
ความสุขมากที่ได้ไซ้ ือจี้หยกปลอมๆ เขาจ้งตไองเยไยหยกนฉัิงเฟิง

"คุณมกนโงอ นี่เป็นสมบกติแทไจริงที่หายากเรื่องแคอน้ ยี กงไมอรูไ มกนนอาอายไหม"

เมื่อเขาได้ไยินคำาพูด้ของนายนไอยเฉัิน ที่ไมอได้ไรูไคณ
ุ คอาของสมบกติช้ินนี้ ฉัิงเฟิงจ้งด้อากลกบ

"ทุกทอานมาดู้ คนโงอคนนี้ลฉัี่ ิงเฟิง ซื้อจี้หยกนี้มาตก้ง 500000 หยวนและยกงคิด้วอามกน

เป็นสมบกติอกี นีม่ กนเป็นเรื่องที่ตลกมาก"

นายนไอยเฉัินตะโกนตออฝูงชนที่อยูรอ อบ ๆ เพือ่ ทำาใหไฉังิ เฟิงอกบอาย

สกญชาตญาณของมนุษยทเป็นผูไชม คนรอบขไางลไอมรอบพวกเขาและชี้น้วิ ไปที่ฉังิ เฟิง

แววตาของพวกเขาเต็มไปด้ไวยการเยาะเยไย

คิว้ ของหลินซูอขมวด้ข้้นเมื่อเธอได้ไยนิ การเยาะเยไยของผูไคนตออฉัิงเฟิง เธอเด้ินไปหาเขา

อยอางสงอางาม

ฉิงเฟิงไมอได้ไเป็นแคอเพียงสามีของเธอ แตอเขาเป็นลูกจไางของบริษกท Ice Snow เขา

เป็นเหมือนตกวแทนภาพลกกษณทของบริษกทด้ไวย เธอไมออาจปลออยใหไทุกคนเยาะเยไยเขาได้ไ

"ฉิงเฟิงเราได้ไซ้ อื จี้หยกมาแลไวและการเลี้ยงอาหารการกุศลก็จบแลไว เรากลกบกกนเถอะ

หลินซู่เด้ินไปหาฉัิงเฟิงและพูด้ข้้น

"โอเค กลกบกกน"

ฉิงเฟิงพยกกหนไาและเตรียมพรไอมที่จะเด้ินทางกลกบกกบหลินซูอ เขาขี้เกียจมากที่จะแกไตอาง
กกบคนโงอเหลอานี้ เขาซื้อสมบกติได้ไ แตอกไ็ มอจำาเป็นตไองอธิบายใหไคนเหลอานี้ฟกง

หลินซู่และฉัิงเฟิงกำาลกงจะออกไป แตอกย็ กงมีคนที่ลไอเลียนพวกเขา

"ฮิๆ หลินซูอ ทุกคนเรียกคุณวอาราชินีโลกธุรกิจและบอกวอาคุณฉัลาด้มาก แตอจากสิ่งที่ฉันก
เห็นฉักนคิด้วอาคุณเป็นคนโงอ"

เฉินติงหกวเราะคิกคกกและเยาะเยไยขณะที่ช้ ีไปที่หลินซูอ

"คุณเฉินติง คุณหมายความวอายกงไง?"

รอ องรอยแหองความโกรธปรากฏข้้นบนใบหนไาของหลินซูอ เมื่อเธอได้ไยินคำาพูด้ที่นอา
รกงเกียจของเฉัินติงซ้่งมกนทำาใหไเธอโกรธ

"หลินซูอคณ ุ ใหไฉังิ เฟิงยืมไป 500,000 หยวน แตอชายคนนี้เอาไปซื้อจี้หยกปลอมซ้ง่

ควรจะมีราคาเพียง 10,000 หยวน ถไาคุณไมอใชอคนโงอ งก้นใครละ ? สรุปวอาพวกคุณ
โงอท้งก คูอ !"

เฉัินติงชี้ไปที่หลินซูอและฉัิงเฟิงด้ไวยความดู้ถูก ในใจของเธอเต็มไปด้ไวยความสุข

เพราะฉัิงเฟิงไมอเพียงดู้ถูกเธอเทอานก้น แตอยงก รวมถ้งพี่ชายและแฟนของเธอด้วย เฉินติงจ้ง

อยากแกไแคไน

นอกจากนี้ ผูไหญิงนก้นอิจฉัากกนงอายเฉินติงและหลินซู่ทงัน คู่เป็นผูห้ ญิง จึงเป็นธรรมดาที่

เฉินติงอิจฉัาความงามและสติปกญญาของหลินซูอ เมื่อตอนนี้เธอเห็นวอาหลินซูอได้ไทำาผิด้
พลาด้ เธอก็ควไาโอกาสนี้เพื่อดู้ถูกหลินซูอและฉัิงเฟิงทกนที

เพีย๊ ะ !

ฉิงเฟิงตบไปที่ใบหนไาของเฉัินติง ใบหนไาของเธอบวมข้้นและมีเลือด้ไหลออกมาบนริม
ฝีปากของเธอ

"ไอไเลว กลไาด้ียงก ไงมาตบฉักน?"

เฉินติงจกบแกไมของเธอด้ไวยความไมอเชือ่ นีเ่ ป็นงานจกด้เลี้ยงการกุศลที่หไามไมอใหไลงไมไ
ลงมือ ฉิงเฟิงกลไาลงมือกกบเธอได้ไอยอางไร? เขาไมอกลกวที่จะทำาใหไบริษกทหลิวไมอพอใจ?

"เธอมกนปากเสีย"

ฉิงเฟิงจไองทีเ่ ธออยอางเย็นชา

เฉัินติงคนนี้เป็นคนทีน่ อาเกลียด้มาก เธอไมอเพียงแตอดู้ถูกเขาเธอดู้ถูกภรรยาของเขาด้ไวย เ

ป็นธรรมด้าที่เธอควรจะโด้นตบ !
บทที่ 66 การขอโทษจากหลิวรูหยัน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ไอ้เลว กล้าดียงั ไงมาตบหน้าฉัน ฉันจะฆ่าแก!" เฉินติงกรีดร้องและวิง่ ไปหา

ฉิงเฟิง Q

เพี๊ยะๆๆๆๆ ~

เฉินติงถูกฉิงเฟิงตบหนักขึ้นและมากขึ้นหลายสิบครั้งติดต่อกัน ใบหน้าของเธอกลาย
เป็นบวมแดงผมของเธอกระเซอะกระเซิง เธอโมโหมาก

"แกกล้าตบน้องสาวของฉัน แกต้องตาย!" ใบหน้าของนายน้อยเฉินเปลีย่ นไปเมือ่ เห็น

ว่าน้องสาวของเขาถูกตบ เขาเหวี่ยงหมัดซ้ายไปที่หัวของฉิงเฟิง

เขาเคยเรียนเทควันโดมาก่อนและการชกของเขาก็ดูทรงพลังมาก ทำาให้อากาศพ่ง่ ขึ้นมา

เปรี้ยง!

ฉิงเฟิงเตะท้องนายน้อยเฉินด้วยขาซ้าย นายน้อยเฉินถูกเตะกระเด็นออกไปหลายเมตร
และล้มลงไปทีพ่ ้ืนด้วยใบหน้าซีดเซียว เขาเจ็บปวดที่ท้องมากและล่กไม่ข้ ึน

นายน้อยหวังและนายน้อยลีก่ าำ ลังจะเข้าร่ วมการต่อสู้ แต่เมื่อพวกเขาเห็นชะตากรรมที่

น่าสังเวชของนายน้อยเฉิน การแสดงออกของพวกก็เขาเปลี่ยนไปและไม่กล้าเข้าไป

"ผูเ้ ชี่ยวชาญ ... เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญ"

นายน้อยหวังและนายน้อยเฉินมองเขาด้วยความตกใจ

ฉิงเฟิงได้ท่บตีนายน้อยเฉินและตบหน้าเฉินติง เขาหาเรื่องเดือดร้อนแล้ว คนรอบข้าง

ท่กคนต่างตกตะลึง

"คนๆนี้เป็นใครกัน? เขากล้าที่จะท่บตีคนระหว่างงานเลี้ยงอาหารการก่ศลเขาต้องการ
ตาย?"

"งานเลี้ยงอาหารการก่ศลห้ามไม่ให้มีการต่อสู้ เคยมีชายคนหนึง่ ที่ต่อสู้กนั ในห้องจัด

เลี้ยงครั้งล่าส่ดซึ่งเขาถูกคนของบริษัทหลิวหักขาและโยนออกจากงานเลี้ยง"

"ชายคนนี้ตายแน่แล้ว เขาถูกคนของบริษัทหลิวหักขาแน่"

คนรอบข้างค่ยกันอย่างมีชีวติ ชีวา พวกเขาเชื่อว่าลีฉ่ ิงเฟิงต้องถูกคนของบริษัทหลิวหัก

ขาแน่ เพราะเขาแหกกฎของงานเลี้ยงอาหารการก่ศล

บริษัทหลิวเป็นบริษัทขนาดใหญ่ที่มีมูลค่านับพันล้าน ไม่มีใครสามารถทำาลายกฎ
ของพวกเขาได้

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"
หลิวฟุเดินก้าวใหญ่ๆมาที่เกิดเหต่ เขามองด้วยความไม่พอใจ

มีใครบางคนกล้าที่จะสร้างปัญหาในงานเลี้ยง ? นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคารพแก่บริษัทหลิว

"พ่อบ้านหลิว ค่ณต้องให้ความย่ติธรรมแก่ฉนั ชายคนนี้ตบฉันและเตะพี่ชายของ

ฉัน" เฉินติงร้องไห้ฟูมฟายเมื่อเห็นหลิวฟ่ ราวกับว่าเธอได้เห็นคนสนับสน่นเธอ

"ค่ณคือเฉินติงใช่ไหม ? นายหญิงคนที่สองของตระกูลเฉิน?" หลิวฟ่ถามด้วยความ

ประหลาดใจ เขาสามารถคาดเดาได้วา่ ผู้หญิงที่อยูข่ ้างหน้าเขาเป็นนายหญิงคนที่สอง
ของตระกูลเฉิน เขาเคยพบกับเธอมาก่อน

แต่จากสิ่งที่หลิวฟ่จำาได้กค็ อื นายหญิงคนที่สองของตระกูลเฉินเป็นสาวงามทีม่ ีใบหน้า

สวยงาม แต่ผู้หญิงที่อยูต่ รงหน้าเขานั้นหน้าบวมเหมือนขนมปัง เธอยังมีเลือดบน
ใบหน้าและผมของเธอก็กระเซอะกระเซิง เธอดูเหมือนเป็นขอทาน

"พ่อบ้านหลิวฉันเป็นนายหญิงคนที่สองของตระกูลเฉิน ลีฉ่ ิงเฟิงคนนี้ กล้าที่จะตบฉันที่

งานเลี้ยงการก่ศล ค่ณต้องนำาความย่ติธรรมมาให้ฉนั "

เฉินติงร้องไห้ นำ้าตาไหลบนใบหน้าที่เปราะบางของเธอ เธอรู้ดีวา่ นีเ่ ป็นงานเลี้ยงการ

ก่ศลและอาณาเขตของบริษัทหลิว ท่กคนที่กล้าก่อปัญหาให้บริษัทหลิว จะตายต้องแน่

"ค่ณเป็นคนที่ท่บตีนายน้อยเฉินและเฉินติง?" หลิวฟ่ถามฉิงเฟิงขณะขมวดคิ้วเล็ก
น้อย

"ใช่ สองคนนี้ปากไม่ดี พวกเขาสมควรโดน" ฉิงเฟิงกล่าวเบาๆด้วยมือไขว้หลัง

ฉิงเฟิงพูดเหมือนไม่มอี ะไร แต่ในสายตาของคนอื่น เขาดูหยิง่ ยโสมาก

ทำาไมพวกเขาถึงคิดว่าฉิงเฟิงหยิง่ ? เพราะเขาเอามือไขว้หลังเหมือนเป็นเจ้านายเมื่อ
กำาลังเผชิญหน้ากับพ่อบ้านของบริษัทหลิว
น้องชาย นี่เป็นงานเลีย้ งการกุศล เป็นอาณาเขตของบริษัทหลิว บริษัทหลิวเป็นบริษัท
ยักษ์ใหญ่ที่มีการคอนเนคชั่นและมีเบือ้ งหลังที่ทรงอำานาจด้ววยเงินเป็นพัันลวานด้อลลาร์
กรุณาหยุด้ทำาตัวหยิ่งยโส คนรอบข้างต่างหมดคำาพูดและติดป้ายฉิงเฟิงอีกครั้งว่าเป็น
คน "หยิง่ " พวกเขามัน่ ใจว่าบริษัทหลิว ต้องสัง่ สอนฉิงเฟิงเร็วๆนี้แน่

การแสดงออกของหลิวฟ่เปลี่ยนไปเมื่อเขาได้ยนิ ฉิงเฟิงยอมรับว่าเขาเป็นคนท่บตีพวก
เขา

"ฉันควรทำายังไงดี?" หลิวฟุขมวดคิว้ และคร่่นคิดว่าควรจะทำายังไง

หลิวฟุรู้จักชายคนนี้ ที่ปากทางเข้าเขาเห็นด้วยสายตาของตัวเองว่าฉิงเฟิงมีบัตรแพททินั ่
ม 5 ดาว เขาเป็นคนพาฉิงเฟิงเข้างานเลี้ยงเป็นการส่ วนตัว

หลิวฟ่เข้าใจอย่างชัดเจนถึงความหายากของบัตรแพลทินัมระดับห้าดาว นัน่
หมายความว่าชายหน่่มตรงหน้าเขาไม่ใช่คนธรรมดาและต้องมีเบื้องหลังที่ทรงอำานาจ
แต่ฉิงเฟิงก็แหกกฎระเบียบของงานเลี้ยงอาหารการก่ศลนี้ เรื่องนี้ทำาให้เขาตกอยูใ่ น
สถานการณ์ที่ยากลำาบาก

ถ้าเขาไม่ทำาอะไรสักอย่างกับฉิงเฟิง ชือ่ เสียงของบริษัทหลิวจะมัวหมอง เขาตัดสินใจที่

จะต้องให้คำาเตือนแก่ฉิงเฟิง

"ล่งหลิว ค่ณถอยไปก่อน ฉันจะแก้ปัญหานี้เอง"

หลิวฟุเตรียมพร้อมที่จะตักเตือนฉิงเฟิง ทันใดนั้นก็มีเสียงที่น่าฟังดังขึ้น

หลิวรูหยันเดินอย่างสง่างามมาที่พวกเขาด้วยรองเท้าส้นสูงสีแดงของเธอ เธอดูมเี สน่ห์

และเผยเรียวขาคู่งามให้เห็น

"ครับ นายหญิง"
เมื่อได้ยินว่าหลิวรูหยันจะจัดการเรื่องนี้เอง พ่อบ้านหลิวก็รู้สึกโล่งใจ เขารู้สึกว่านีเ่ ป็น
เรื่องยากทีเ่ ขาจะจัดการ คนที่มี EQ และ IQ สูงเช่นหลิวรูหยันจะสามารถต้อง
รับมือได้

"ลี่ฉงิ เฟิง ฉันเสียใจมากสำาหรับคำาพูดดูถูกที่คณ

่ ได้รับจากงานเลี้ยงอาหารคำ่าในวันนี้
ฉันขอโทษค่ณในนามของบริษัทหลิว"

หลิวรูหยันกล่าวขอโทษเขาด้วยใบหน้าที่งดงาม

"นายหญิง ... ขอโทษเขา?"

ใบหน้าชราของหลิวฟ่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขาตะลึง

เขารู้วา่ นายหญิงเป็นคนทีม่ ีความภาคภูมใิ จในตัวเอง เธอเป็นเจ้าของบริษัทที่มีมูลค่า

หนึง่ พันล้านดอลลาร์และการคอนเนคชัน่ ของเธออยูใ่ นเมืองหลวง ครอบครัวของเธอ
มีอิทธิพลมาก ปูข่ องเธอเป็นนายกสมาคมผู้ก่อตั้งประเทศ

แต่ตอนนี้นายหญิงกำาลังกล่าวขอโทษชายหน่่มคนนี้ หลิวฟุพดู ไม่ออก

ไม่เพียงแต่พอ่ บ้านหลิวตกใจ คนรอบข้างตะลึงและอ้าปากค้าง

พวกเขาตระหนักถึงอำานาจและอิทธิพลของบริษัทหลิว แม้แต่นายกเทศมนตรีถ้าถูก
ท่บตีที่นี่ หลิวรูหยันก็ไม่เอ่ยปากขอโทษแน่นอน

ชายหน่่มคนนี้คอื ใคร? ทำาไมหลิวรูหยันถึงต้องเอ่ยปากขอโทษเขา?

"ค่ณหลิวนี่ไม่ใช่ความผิดของค่ณ มันเป็นเรื่องปกติของพวกบ้าไม่กี่คนในงานจัดเลี้ยง
การก่ศล"

ฉิงเฟิงเหลือบมองเฉินติงและนายน้อยเฉินและพูดเบา ๆ
ในขณะนั้นใบหน้าของเฉินติงและนายน้อยเฉินก็ดูไม่ดีและซีดเซียว

ตอนแรกพวกเขาอยากให้คนของบริษัทหลิวสัง่ สอนฉิงเฟิง แต่กลายเป็นบริษัทหลิว

กลับเข้าข้างฉิงเฟิงและพยายามทำาให้ฉงิ เฟิงพอใจด้วยการขอโทษ พวกเขาโกรธมา

แต่บริษัทหลิวมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ งที่พวกเขาไม่สามารถทำาอะไรได้แม้วา่ จะโกรธก็ตาม

"ฉันจะให้โอกาสพวกค่ณขอโทษหลินซู่ ไม่ง้ันฉันจะหักขาพวกค่ณ"

ฉิงเฟิงยิม้ เยาะและพูดต่อเฉินติงและนายน้อยเฉิน

"ทำาไมฉันต้องขอโทษ ? ค่ณยืม 500000 จากหลินซู่เพื่อซื้อจี้หยกปลอม ค่ณมันโง่

เอง ฉันพูดผิดตรงไหน?"

เฉินติงพูดอย่างด่เดือด

"ดูเหมือนว่าค่ณจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะรู้สินะว่าอะไรเป็นอะไร ก็ดี ! ฉันจะแสดงให้

ค่ณเห็นว่าสมบัติที่แท้จริงคืออะไร"

ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆ และตัดสินใจที่จะบอกเล่าประวัติความเป็นมาของสมบัติชิ้นนี้ ถ้าพวก

เขายังไม่ขอโทษเขาก็จะหักขาพวกเขาซะ

"ฉันจะบอกให้ค่ณรู้ จี้น้ คี ือจี้หยกฟินิกซ์จาก 'จี้หยกฟินกิ ซ์มงั กร' มันเป็นของจักรพร

รดิ์ชูสีไทเฮา"

ฉิงเฟิงยิม้ เบา ๆ และพูดขึ้น

"ฮ่าๆ โม้แล้ว ไม่มีทางที่จ้ ีหยกเน่าๆนี้คือจี้หยกฟินกิ ซ์" เฉินติงข่่นเคืองและมองอย่าง

ไม่เชื่อ
บทที่ 67 จี้หยกที่มีมูลค่าสิบล้านหยวน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

ลี่ฉิงเฟิงพููดว่าหยกชิิ้นนี้คออจี้หยกฟินิกซ์ไไม่เพูียงแต่เฉินติงที่สงสยยแล้ว คนออ่นๆกมมี
ความรูู้้สไกไม่เชิอ่อกยนทคกคน

แม้วา่ พูวกเขาจะไม่เคยเหมนจี้หยกฟินกิ ซ์ไมาก่อน แต่อย่างน้อยพูวกเขากมเคยได้ยนิ มาว่า

มยนเปมนสมบยติของจยกรู้พูรู้รู้ดินีอยจฉรู้ิยะชิูสีไทเฮา มยนมีลยกษณะสีขาวบรู้ิสคทธิ์และเปมน
ผลไกไรู้้ตหาหนิ แต่หยกชิิ้นนี้มีสีเทาผสมสีเขียวไม่มสี ีขาวเลย

"คคณหลิวโปรู้ดนหาถ้้วยลายครู้ามและไฮโดรู้เจนเปอรู้ไออกไซ์ดไขวดนไง"

เกร็ดความรู้
 **โดยทยว่ ไปไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไจะอยูใ่ นรูู้ปสารู้ละลายความเข้มข้นตย้งแต่ 3–90% มยกใชิ้เปมนสารู้ฟอกสีในอาหารู้ สารู้ทหาความสะอาด นห้ายา
ฆ่าเชิอ้อ ใชิ้ฆ่าเชิอ้อโรู้คบนผิวหนยง ใชิ้ล้างภาพูสีน้ หามยนเก่า ๆ ให้สดใสขไ้น ทหานห้ายาบ้วนปาก และไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไเข้มข้น 90% สามารู้ถ้ใชิ้เปมนเชิอ้อเพูลิงขยบ
เคลอ่อนจรู้วด[5]
การู้ใชิ้ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไล้างแผล จะใชิ้ในฐานะยาที่มีฤทธิ์ฆ่าเชิอ้ออ่อน ๆ เฉพูาะที่ เชิ่น บาดแผลเลมก ๆ แต่อาจเกิดผลข้างเคียงจากความเปมนพูิษ
(Cytotoxic) ซ์ไ่งรู้บกวนการู้สมานแผล ทหาให้แผลแสบ และรู้ะคายเคออง ดยงนย้นจไงควรู้ใชิ้สารู้ชินิดนี้ในกรู้ณีจหาเปมนเท่านย้น[6]
ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไสามารู้ถ้ใชิ้ฟอกเส้นผม โดยการู้นหาสารู้ชินิดนี้ไปผสมกยบสารู้ชินิดออ่น จนให้สารู้ละลายผสมมีฤทธิ์เปมนด่าง แล้วนหามาฟอกผม จะ
ทหาให้เส้นผมมีสีอ่อนลง ง่ายต่อการู้เปลี่ยนสีผม และยยงทหาให้สีที่ต้องการู้ย้อมติดกยบผมได้ ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไยยงมีส่วนผสมอยูใ่ นนห้ายาโกรู้กผม ซ์ไ่งในยาย้อมผม
ไม่ควรู้มีไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไเกิน 6% แต่ทพูี่ บในท้องตลาดมีต้ ยงแต่ 3–40% ซ์ไ่งหากใชิ้โดยไม่มีการู้เจออจางจะทหาให้เกิดอาการู้รู้ะคายเคอองหนยงศีีรู้ษะ และ
เส้นผมอาจถู้กทหาลายได้[7]
นอกจากนี้ยยงใชิ้เปมนสารู้ฟอกขาวในภาคอคตสาหกรู้รู้มฟอกย้อม ซ์ไ่งสามารู้ถ้ใชิ้ได้ดีกบย เส้นใยเกออบทคกชินิด พูรู้้อมทย้งเกิดอยนตรู้ายต่อเส้นใยน้อยที่สคด ทหาให้
ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไมีชิอ่อเรู้ียกอีกชิออ่ หนไ่งว่า "ตยวฟอกขาวสากล" (Universal bleaching agent) การู้ฟอกขาวด้วยไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไต้อง
ใชิ้โซ์เดียมซ์ิลิเกต (Na2SiO3) ควบคคมการู้สลายตยว นอกจากใชิ้ฟอกเส้นใยแล้ว ยยงใชิ้ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไฟอกงาชิ้าง และขนนก และอาจใชิ้
ไฮโดรู้เจนเพูอรู้ไออกไซ์ดไเปมนสารู้แอนติคลอรู้ไ (อยงกฤษ: antichlor) ซ์ไ่งใชิ้ทหาลายคลอรู้ีนที่ตกค้างบนเส้นใยหลยงผ่านการู้ใชิ้คลอรู้ีนฟอกขาว[4] ***

ลี่ฉิงเฟิงหยนไปรู้อบๆและพููดกยบหลิวรูู้หยยน

"ได้สิน" แม้วา่ จะไม่แน่ใจว่าลีฉ่ ิงเฟิงต้องการู้จะทหาอะไรู้กมตาม แต่หลิวรูู้หยยนกมเดินไป

หาหลิวฟคให้เตรู้ียมของให้ฉิงเฟิง

หลิวฟุทำางานได้รวดเร็วมีปรู้ะสิทธิภาพูมาก เขานหาชิามเซ์รู้ามิกสีขาวและขวด
ไฮโดรู้เจนเปอรู้ไออกไซ์ดไมาภายในไม่กี่วนิ าที

"ดูให้ชิยดๆว่านี่ใครู้หยกฟินิกซ์ไหรู้ออไม่" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ อ่อนและใส่ หยกชิิ้นนย้นลงในชิาม

จากนย้นเขากมเทขวดไฮโดรู้เจนเปอรู้ไออกไซ์ดไลงไป

ไฮโดรู้เจนเปอรู้ไออกไซ์ดไใชิ้ในการู้ฟอกขาวและกหาจยดสิ่งสกปรู้ก ผูค้ นโดยรู้อบตก

ตะลไงเมอ่อพูวกเขาเหมนพูอ้นผิวที่เขียวขจีของสีเขียวและสีเทาทีเ่ รู้ิ่มหลคดออกมา จนเผยให้
เหมนสีขาวด้านใน
10 นาทีต่อมาสีเขียวและสีเทาทีป่ นเปอ้ อนถู้กชิะล้างออก เผยให้เหมนชิิ้นเนอ้อจี้หยก
ครู้ิสตยล

จี้หยกเปมนสีขาวบรู้ิสคทธิ์แวววาวและโปรู้่งแสงด้วยสีที่งดงาม มงกคฎของมยนตย้งตรู้งและ
ขนหางมีการู้จยดเรู้ียงอย่างสมห่าเสมอแสดงการู้ออกแบบที่แยบยลและรูู้ปลยกษณไที่สง่า
งาม

"หยกฟีนิกซ์ไ ! ฉยนไม่เคยคิดว่าฉยนจะมีโอกาสได้เหมนจี้หยกฟีนิกซ์ไในตหานานในชิ่วง
ชิีวิตของฉยน"

ทยนใดนย้นชิายชิรู้าคนหนไ่งตะโกนและรู้้องไห้ด้วยความตอ่นเต้น

เมอ่อได้ยินคหาพููดของผู้อาวคโสคนนย้น ใบหน้าของคนรู้อบข้างกมเปลีย่ นไป เนออ่ งจากพูวก

เขารูู้้วา่ ถ้้าชิายชิรู้าผู้น้ ีบอกว่านีค่ ออหยกฟินิกซ์ไ เชิ่นนย้นย่อมไม่ผิดเพี้ยน ไม่มีใครู้กล้า
ถ้ามชิายชิรู้าผู้น้ ี

"หนค่มน้อย ให้ฉยนดูหยกฟินิกซ์ไน้ ีหน่อยจะได้ไหม?"

ผู้สูงอายคที่มีผมหงอกเดินเข้ามาหาลี่ฉิงเฟิงและกล่าวอย่างตอ่นเต้น

"ลี่ฉงิ เฟิง, ชายคนนี้คออ ซ์ูหยคนชิาง เขาเป็นปรู้ะธานสมาคมวยตถ้คโบรู้าณของเมอองทะเล

ตะวยนออก เขาที่นยบถ้ออมาก"

หลินซู่ยิม้ ให้เลมกน้อยและแนะนหาเขาแก่ลี่ฉิงเฟิง

"ปรู้ะธานสมาคมโบรู้าณวยตถ้ค?" ลี่ฉงิ เฟิงตกใจเลมกน้อย เปมนธรู้รู้มดาที่เขาจะรูู้้จยก

สมาคมนี้

สมาคมวยตถ้คโบรู้าณเปมนชิออ่ ของสมาคมที่สะสมวยตถ้คโบรู้าณ โบรู้าณวยตถ้คต่างๆรู้วมทย้ง

หยก เครู้อ่องลายครู้าม บทกวีและภาพูวาดด้วย
"เชิิญเลย ผู้อาวคโส"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เลมกน้อยและมอบจี้หยกฟินิกซ์ไให้แก่ผู้สูงอายคคนนย้น เขาเคารู้พูผู้สูงอายคคนนี้

มาก

เพูรู้าะเมอ่อเขาเหมนผู้สูงอายคคนนี้ มยนทหาให้เขารู้ะลไกถ้ไงคคณปูข่ องเขาที่เสียชิีวิตไป ทย้งสอง

คนนี้เปมนชิายชิรู้าที่ใจดี

"มยนเปมนเวลากว่ารู้้อยปีแล้ว ในที่สคดฉยนกมได้เหมนหยกฟินิกซ์ไในตหานาน" ผู้สูงอายคที่ชิอ่อ

ซ์ูหยคนชิางยอ่นฝ่่ามออที่ขรู้คขรู้ะออกมาและลูบจี้หยก หยาดนห้าตาเตมมไปทยว่ ใบหน้า

"ชิายชิรู้าท่านนี้ ดูเหมออนจะมีเรู้อ่องรู้าวกยบหยกชิิ้นนี้?"

เมอ่อเหมนซ์ูหยคนชิางรู้้องไห้หลยงจากสยมผยสจี้หยกฟินิกซ์ไ ลี่ฉงิ เฟิงจึงถามขึ้น

"พู่อหนค่ม คคณอาจไม่ทรู้าบว่ามีหยกมีสองชิิ้น หนไ่งคออหยกมยงกรู้และหยกฟีนิกซ์ไเมอ่อ

ตอนที่กองทยพูพูยนธมิตรู้รู้คกรู้านปรู้ะเทศีจีน พูวกเขาปล้นหยกมยงกรู้และหยกฟีนิกซ์ไได้
หายไป มยนอยูท่ ี่นเี่ อง "

เมอ่อสยมผยสหยกฟีนิกซ์ไซ์ูหยคนชิางกล่าวอย่างตอ่นเต้น

เขารูู้้วา่ ต้องเปมนเพูรู้าะคนทีด่ ูแลหยกฟีนิกซ์ไแกล้งปลอมชิย้นนอกของหยกเพูอ่อป้องกยนไม่

ให้เตะตาและถู้กนหาไปต่างปรู้ะเทศี

การู้ปลอมคออนหาสารู้เคมีชินิดพูิเศีษหค้มทยบบนหยกจรู้ิงซ์ไ่งครู้อบคลคมลยกษณะเดิมของมยน
ยกตยวอย่างเชิ่นหยกฟินิกซ์ไน้ ีกลายเปมนหยกคคณภาพูตห่าเมอ่อถู้กเคลออบด้วยสารู้เคมี

ต้องขอบคคณลีฉ่ ิงเฟิงที่ได้สยงเกตเหมนส่ วนสหาคยญของหยกฟินิกซ์ไน้ ีและฟอกมยนด้วย

สารู้ละลายไฮโดรู้เจนเปอรู้ไออกไซ์ดไ หยกฟินิกซ์นจี้ ึงคอนรู้คปลยกษณไเดิมของมยน
"นายน้อยเฉิน เฉินติง นีเ่ ปมนหยกฟินิกซ์ไของจรู้ิง ขอโทษหลินซ์ู่ซ์ะ"

ลี่ฉิงเฟิงหยนไปมองพูี่ชิายและน้องสาวคู่น้ ีและพููดอย่างเยมนชิา

เมอ่อเหมนสายตาอยนเยมนชิาของลี่ฉิงเฟิงทย้งสองไม่สามารู้ถ้ทหาอะไรู้ได้ได้ ได้แต่สยน่
สะท้าน พูวกเขาเข้าใจว่าถ้้าพูวกเขาไม่ขอโทษ ชิายตรู้งหน้านี้ต้องหยกขาพูวกเขาแน่ๆ

นอกจากนี้ เนออ่ งจากหยกชิิ้นนี้เปมนหยกฟินิกซ์ไจรู้ิงๆ เปมนธรู้รู้มดาที่พูวกเขาต้องขอโทษ

นายน้อยเฉินและเฉินติง ก้มศีีรู้ษะของพูวกเขาและขอโทษหลินซ์ู่ ใบหน้าของพูวกเขา

ซ์ีด g:up;

อย่างไรู้กมตามหลินซ์ู่ไม่ได้มองพูวกเขา แต่เธอมองลี่ฉิงเฟิงแทน ดวงตาที่สวยงามของ

เธอเตมมไปด้วยความตกใจ

สามีของเธอมีความสามารู้ถ้จรู้ิงๆ มยนเปมนเรู้อ่องเหลออเชิอ่อมาก ที่เขารูู้้จยกหยกฟินกิ ซ์ไที่

หายสาปสูญไปรู้่วมรู้้อยกว่าปี

เธอรูู้้สไกว่าสามีของเธอเปมนเหมออนทรู้ยพูยไสมบยติ ที่ทหาให้เธอปรู้ะหลาดใจเสมอ

"พู่อหนค่ม คคณต้องการู้ขายหยกฟินิกซ์ไน้ ีไหม ? ฉยนต้องการู้ซ์อ้อมยน"

ซ์ูหยคนชิางจยบหยกฟีนิกซ์ไไว้, ลยงเลที่จะปล่อยไปและมองไปที่ลฉี่ ิงเฟิงด้วยความหวยง

เขาเปมนหยวหน้าสมาคมวยตถ้คโบรู้าณและชิอบเกมบสะสมสมบยติ โดยเฉพูาะอย่างยิง่ สมบยติ

กว่ารู้้อยปีซ์ไ่งถู้กสวมใส่ โดยจยกรู้พูรู้รู้ดินีอยจฉรู้ิยะชิูสีไทเฮา มยนมีความหมายพูิเศีษ
สหาหรู้ยบเขาและวยฒนธรู้รู้มของเขา

"เดีย๋ วก่อน"

เมอ่อเหมนลี่ฉิงเฟิงกหาลยงจะพููด เสียงของหลิวรูู้หยยนกมดยงขไ้น
"คคณหลิว มีอะไรู้ให้ชิ่วยหรู้ออ?"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยนและกล่าวถ้าม

"ฉยนกมต้องการู้ซ์อ้อหยกนี้ คคณขายให้ฉยนได้ไหม?"

ใบหน้าที่มีเสน่หไของหลิวรูู้หยยนออกอาการู้ตอ่นเต้นและถ้ามด้วยความหวยง

หยกชิิ้นนี้ทหาให้คนสองคนแย่งกยนกยน ปรู้ะธานสมาคมวยตถ้คโบรู้าณและซ์ีอโี อของ

บรู้ิษยทหลิว

"คคณหลิว ฉยนสงสยยว่าทหาไมคคณถ้ไงต้องการู้ซ์อ้อหยกชิิ้นนี้?"

ซ์ูหยคนชิางรูู้้จยกหลิวรูู้หยยน เขาขมวดคิ้วเลมกน้อยและถ้ามด้วยความไม่พูอใจ

เขาบอกอย่างชิยดเจนว่าเขาต้องการู้จะซ์อ้อมยน แต่หลิวรูู้หยยนกมยอ่นมออมาขวาง ทหาให้เขา

รูู้้สไกขายหน้า

"ท่านปรู้ะธานซ์ู ฉยนไม่ได้ซ์้ ออให้ตยวเอง แต่เพูอ่อผู้อาวคโสในครู้อบครู้ยวของฉยน"

หลิวรูหยันยิม้ ด้วยความเสียใจและพููดขไ้น

"มีคนในครู้อบครู้ยวของคคณป่วยหรู้ออ?"

"ใชิ่คะ"

"กมได้ งย้นฉยนจะถ้อยให้คณ
ค หยกนี้เปมนเครู้อ่องหมายที่ดีสหาหรู้ยบการู้มีอายคยอนยาวและ
สคขภาพูดี"

เมอ่อรูู้้วา่ หลิวรูู้หยยน ต้องการู้ซ์อ้อมยนเพูอ่อผู้อาวคโสด้วยความกตยญญูอย่างจรู้ิงใจ

ซูหยุนชางก็รูู้้สไกไม่ดีที่จะแย่งชิิงกยบเธอ นอกจากนี้ เขาซ์อ้อมยนเพูรู้าะรูู้้สไกตอ่นเต้นที่ได้
เหมนสมบยติจากรู้้อยกว่าปีก่อนมากกว่า

"ลี่ฉงิ เฟิง คคณเสนอรู้าคามาได้เลย"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่หไและกล่าวกยบลี่ฉิงเฟิง

"ถ้้าคคณหลิวตย้งใจจะใชิ้ส่ ิงนี้เพูออ่ ชิ่วยชิีวติ คน ฉยนจะให้ฟรู้ี”

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยนและพูรู้้อมที่จะมอบมยนให้เธอทยนทีโดยไม่คิดเงิน

"พู่อหนค่ม คคณรูู้้ม้ยยว่าหยกฟินิกซ์ไมีค่าเท่าไหรู้่?"

เมอ่อเหมนลี่ฉิงเฟิงพูรู้้อมที่จะมอบหยกให้กบย หลิวรูู้หยยนฟรู้ีๆแล้ว ซูหยุนชางก็อดไม่ได้ที่

จะพููดขไ้น

"ผมไม่รูู้้"

ลี่ฉิงเฟิงส่ ายหยวและบอกว่าเขาไม่รูู้้

"พ่อหนุม่ , ฉยนจะให้หยกฟินิกซ์ไน้ ีมีมูลค่าอย่างน้อย 10 ล้านหยวน คคณยยงต้องการู้ที่จะ

ให้มยนกยบเธอฟรีๆ ?"

ซูหยุนชางมองลี่ฉิงเฟิงด้วยความขบขยน หลยงจากเรู้อ่องรู้าวทย้งหมดนี้ชิายหนค่มกลยบไม่
ทรู้าบมูลค่าของหยกฟีนิกซ์ไเลย

แต่วา่ กยนตามตรู้ง แม้ลี่ฉิงเฟิงจะรูู้ค้ คณค่าและรู้าคาของหยก เขายยงคิดจะให้มยนแก่หลิวรูู้

หยยนฟรู้ีๆ เพูรู้าะผู้หญิงคนนี้ชิ่วยเหลออเขาเปมนอย่างมาก เธอไม่เพูียงแต่ให้ยอมไก่
กรู้ะดูกดหาเมอ่อก่อน เธอกมยงย มอบบยตรู้แพูลทินยม 5 ดาวไว้ให้แก่เขาอีกด้วย เปมนธรู้รู้มดา
ที่เขาต้องตอบแทนความโปรู้ดปรู้านนี้ของเธอ
บทที่ 68 ภรรยาหึง

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ก็อย่างที่ฉนั พูด หยกชิ้นนี้ฉนั จะให้หลิวรูหยัน ไม่วา่ มันจะมีมูลค่า 10 ล้านหรือ 20

ล้านก็ตาม" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ เล็กน้อยและยังคงยืนกรานที่จะให้หยกแก่หลิวรูหยัน

ในขณะนี้ทุกคนต่างก็มองดูลี่ฉิงเฟิงอย่างตกใจตกใจ ผู้ชายคนนี้เป็นนักธุรกิจใหญ่หรือ
ไง เขาไม่ได้สะดุ้งสะเทือนทีจ่ ะให้ของมูลค่า 10 ล้านแก่ผู้อื่น

หยุดวางท่าใหญ่โตได้ไหม ... พวกเราทีเ่ หลือจะวางท่าเป็นคนรวยได้อย่างไรถ้าคุณ

ไม่แยแสกับเงิน 10 ล้าน? บางคนกลอกตาใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหดหู่

"ขอบคุณสำาหรับความใจดีของคุณ แต่คุณจ่ายเงินซืื้อมันมา ฉันไม่สามารถรับมันมา

ฟรีๆได้ ในบัตรนี้มี 10 ล้าน รับมันไว้"

หลิวรูหยันหยิบบัตรขึ้นมาและยัดใส่ มือลี่ฉิงเฟิงอย่างดื้อรั้น
ลี่ฉิงเฟิงปฏิิเสธไปหลายครั้ง แต่หลิวรูหยันก็ยืนยันที่จะให้เงินเขา ไม่ง้ันเธอจะไม่
ยอมรับหยก ในที่สุดเขาต้องยอมรับเงิน 10 ล้านนั้นมา

งานจัดเลี้ยงการกุศลสิ้นสุดลงและทุกคนก็เริ่มทยอยจากไป

ลี่ฉิงเฟิงและหลินซืู่ออกจากห้องจัดเลี้ยงและพบกับนายน้อยจางที่ประตู

ลี่ฉิงเฟิงมีความรู้สึกที่ดีต่อนายน้อยจาง แม้วา่ เขาจะดูตุ้งติ้งเหมือนตุดด แต่เขาก็ดูเป็นคน

ที่ซืื่อสัตย์

"นายน้อยจาง ขอเบอร์โทรศัพท์หน่อยสิ" ลี่ฉงิ เฟิงเดินมาหานายน้อยจางและพูดขึ้น

เหตุผลที่เขาขอเบอร์นายน้อยจางนั้นเป็นเพราะว่าเขาต้องการช่วยนายน้อยจาง

"37 XXXXX นีค่ ือเบอร์ของฉัน พี่ชาย คุณแข็งแกร่ งมาก คุณเตะนายน้อยเฉิน

จนหมอบ ฉันจะเลี้ยงมื้อเย็นคุณ!

ด้วยรอยยิม้ เล็กๆน้อยๆของนายน้อยจาง เขายกนิ้วให้ฉิงเฟิง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วย

ความเคารพ นายน้อยเฉินเป็นหนึง่ ในสี่นายน้อยของเมืองทะเลตะวันออกและ
แข็งแกร่ งมา แต่ผู้ชายทีอ่ ยูต่ รงหน้าเขา เตะนายน้อยเฉินคนนั้นจนหมอบในทีเดียว

เขาเจ๋งอย่างไม่น่าเชื่อ

"นายน้อยจาง, 5 *********** นี่เป็นเบอร์ของฉัน โปรดเก็บไว้

โทรหาฉันทีหลัง ฉันสามารถช่วยแก้ปัญหาอวัยวะเพศของคุณได้"

ลี่ฉิงเฟิงตบเบา ๆ บนไหล่ของเขาและกระซืิบกับเขาด้วยเสียงที่ได้ยินเพียงสองคน
เท่านั้น
"อะไรนะ ! คุณสามารถแก้ไขปัญหาน้องชายตัวน้อยของฉันได้ ?" นายน้อยจางอ้า
ปากกว้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ

ขนาดและความอ่อนแอของท่อนล่างเขาเกิดจากการบาดเจ็บในครรภ์และเป็นอาการที่
ยากจะรักษา

นายน้อยจางได้ปรึกษาผู้เชีย่ วชาญและแพทย์ที่มีชอื่ เสียงจำานวนมาก แต่ความพยายาม

ทั้งหมดนี้กไ็ ร้ผล ตอนนี้ลี่ฉิงเฟิงกล่าวว่าเขาสามารถรักษานายน้อยจางได้ มันทำาให้เขา
ตกใจมาก

"แน่นอน ฉันเป็นแพทย์ที่มีความสามารถสูง ฉันจะรักษาให้คุณภายหลัง ตอนนี้ กลับ

ไปนอนก่อน" ฉิงเฟิงยิม้ อย่างนุ่มนวลและพูด

"เอาล่ะ ฉันจะรอคุณ"

ใบหน้าของนายน้อยจางเต็มไปด้วยความตื่นเต้น สำาหรับความสามารถของลีฉ่ ิงเฟิง

นายน้อยจางค่อนข้างมัน่ ใจ เพราะเขาสามารถมองเห็นอาการเจ็บป่วยของนายน้อยทั้ ง
สามคน นีเ่ ป็นข้อพิสูจน์วา่ เขามีทักษะทางการแพทย์ที่โดดเด่นมาก

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือและเดินไปที่ BMW ของหลินซู่ ท่ามกลางการจ้องมองอย่างตื่นเต้น

ของนายน้อยจาง

เขานัง่ อยูใ่ น BMW บิดกุญแจ เหยียบคันเร่ งและหักพวกมาลัย

บรื้น !

ฉิงเฟิงขับพาหลินซืู่กลับไป Noble Palace

หนึง่ ชัว่ โมงต่อมาลี่ฉงิ เฟิงและหลินซืู่กก็ ลับมาถึงวิลลาของพวกเขา

ภายในวิลล่า

ในขณะที่นัง่ อยูใ่ นห้องนัง่ เล่น ใบหน้าเล็กๆที่งดงามของหลินซืู่กแ็ ข็งกระด้าง จมูกของ

เธอย่นเล็กน้อยและดูเหมือนว่าเธอไม่พอใจ

"ที่รัก เกิดอะไรขึ้น ทำาไมถึงทำาท่าไม่พอใจ?" ลีฉ่ ิงเฟิงถามและยิม้ ให้ เมื่อเขาเห็น

ใบหน้าที่บูดบึ้งของหลินซืู่

เขาเรียกเธอว่าซืีอีโอนอกบ้าน แต่ในบ้านเขาเรียกเธอว่าที่รัก

"ฉันถามคุณหน่อย คุณมีความสัมพันธ์อะไรกับผู้หญิงคนนั้น ?" คิ้วสวยของหลินซืู่

ขมวดเล็กน้อยและถามฉิงเฟิง

"ความสัมพันธ์ของเราบริสุทธิ์และไร้เดียงสา"

"จริงเหรอ ?? ถ้างั้นทำาไมคุณถึงให้จ้ ีหยกมูลค่า 10 ล้านหยวนแก่เธอฟรีๆ?"

"ที่รัก นี่คณ
ุ หึง?" ลี่ฉงิ เฟิงรู้สึกว่ามันน่าตลกนิดหน่อย หลังจากเรื่องทั้งหมดวันนี้
ที่รักของเขารู้สึกหึงเพราะว่าเขามอบจี้หยกให้แก่หลิวรูหยัน

อย่างไรก็ตาม จากมุมมองนี้มันก็แสดงให้เห็นว่า ที่รักของเขาเป็นห่วงเขา เขามีความ

สุขอย่างเงียบๆในใจ

"หึ ใครจะไปหึงคุณ คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ซื้ ือของให้ผู้หญิงคนอืน่ " ใบหน้าเย็นชา

ของหลินซืู่กลับมาและแสดงท่าทางเหมือนเป็นเจ้านาย

"อ่อใช่สิ ที่รักของฉัน มา ฉันจะนวดให้คุณ" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ เบาๆ และเดินมาที่ด้านหลัง

ของหลินซืู่ เขาวางฝ่ามือลงบนบ่าและเริ่มนวด
ในตอนแรก หลินซืู่รู้สึกต่อต้านที่ลี่ฉิงเฟิงสัมผัสร่ างของเธอ เธอรู้สึกแปลกๆ แต่เมือ่
นึกถึงนังบ้าหลิวรูหยัน เธอรู้สึกไม่ค่อยดีจึงตัดสินใจทีจ่ ะให้สามีของเธอได้ฉวยโอกาส
เล็กน้อย

แม่บอกเธอว่าผู้ชายทุกคนมีตัณหา ฉันจะปล่อยให้สามีของฉันลิ้มรสประโยชน์บาง
อย่างบ้างก็แล้วกัน เขาจะได้ไม่ไปทำามันกับคนอืน่ หลินซู่แอบคิดในใจ

ต้องบอกว่าหลินซืู่เป็นผู้หญิงที่สวยมาก เธอมีใบหน้าสวย ผิวขาวรูปร่ างสง่างามและ

ไหล่เรียบเนียน ลี่ฉิงเฟิงนวดไหล่ของเธอทำาให้เธอรู้สึกสบายมาก

"อืม...., เบาหน่อย" ใบหน้าของหลินซืู่เปลีย่ นเป็นสีแดงและเธอพูดอย่างมีเสน่ห์

เมื่อได้ยินทีเ่ ธอพูด ลี่ฉงิ เฟิงเบามือลงเล็กน้อยและนวดเบาลง

"แรงขึ้นอีกนิด...." หลินซู่รู้สึกว่าเขาเบามือเกินไปหน่อยจึงบอกให้เขาใช้แรงมากขึ้น
กว่าเดิม

"ที่รัก งั้นฉันจะแรงขึ้นอีกนิดนะ" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ เบาๆและกดแรงขึ้นเล็กน้อย หลินซู่นั้น

ไร้เดียงสามาก จนไม่เข้าใจความหมายของคำาว่า "แรงขึ้นอีกนิด"

"กลิ่นหอมดี" ในขณะที่ลี่ฉิงเฟิงนวดให้กบั หลินซืู่ เขาได้กลิ่นนำ้าหอมทีไ่ ม่เหมือนใคร

บนร่ างกายของเธอและพบว่ามันสนุกมาก

หลินซู่ชอบการนวดด้วยนิ้วของเขามาก เธอปิดตาของเธอ ใบหน้าที่สวยงามของเธอ

เปลีย่ นเป็นสีแดง และร่ างกายของเธอรู้สึกถึงความอบอุ่น

"ทีฉ่ ัน ฉันนอนในห้องของคุณคืนนี้ได้ไหม?" เมื่อเขาเห็นว่าหลินซืู่กาำ ลังสบายตัวจาก

การนวด ลี่ฉงิ เฟิงจึงได้ตัดสินใจที่จะตีเหล็กขณะที่ยงั ร้อน

"อืม....." หลินซู่ครางเบาๆ เธอไม่ได้ยินสิ่งทีฉ่ ิงเฟิงพูดเลย.

"ที่รัก คุณใจดีจงั คุณยอมที่จะนอนกับฉันแล้ว" ฉิงเฟิงกล่าวอย่างมีความสุข (ของ
ขาดมานาน)

"ใครจะนอนกับคุณ?" หลินซู่เปิดตาที่สวยงามของเธอและพูดเบา ๆ

"ที่รัก คุณเพิ่งพูดว่าคุณจะนอนห้องเดียวกับฉัน คุณจะกลับคำาพูดหรือ?" ลี่ฉิงเฟิงรู้สึก

ไม่พอใจเล็กน้อย

หลินซืู่ทำาเสียง "อืม..." เหมือนตอบตกลงที่จะนอนกับเขาในห้อง มันดูไม่มีเหตุผลที่

อยูๆ่ เธอก็กลับคำา

"ฉันพูดโดยไม่ได้ต้ังใจ เราค่อยว่ากันเรื่องนี้ทีหลัง" หลินซู่ยมิ้ ยืนขึ้นและเดินไปที่ห้อง

นอนบนชั้นสอง ปล่อยให้ฉิงเฟิงเพียงได้มองรูปร่ างที่สวยงามจากด้านหลัง

ในความเป็นจริง การปล่อยให้ลฉี่ ิงเฟิงสัมผัสร่ างกายของเธอและนวดเธอทำาให้เขาได้

รับประโยชน์อย่างมากแล้ว

สำาหรับการนอนในห้องนอนเดียวกันเป็นเรื่องสำาคัญมากและควรที่จะให้เขารอไปก่อน

"ไอ้หยา...... แผนเสกเด็กเข้าท้องล้มเหลวอีก" ลี่ฉงิ เฟิงรู้สึกหงุดหงิด เขาต้องการที่

จะนอนกับหลินซืู่ในห้องเดียวกันเพื่อทำาเด็ก เห็นได้ชัดว่าฝ่ายตรงข้ามไม่เห็นด้วย

อย่างไรก็ตามลี่ฉงิ เฟิง ได้นวดร่ างกายของหลินซืู่ ซืึ่งถือก้าวเล็กๆที่ประสบความสำาเร็จ

หากหลินซืู่เป็นภูเขานำ้าแข็ง ลี่ฉิงเฟิงก็ถืือว่าได้กา้ วขึ้นสู่ข้นั บันไดขั้นแรกแล้ว

เขาเชื่อว่าตราบเท่าทีเ่ ขายืนยันในความพยายามของเขา วันหนึ่งเขาและหลินซืู่จะต้อง

ได้นอนในห้องเดียวกันและเริ่มกิจกรรมผลิตลูกได้อย่างแน่นอน
บทที่ 69 เฮ้ คนสวย เราไม่ได้เจอกันนานเลยนะ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

ในวันรุ่งขึ้น มีเมฆมากและท้องฟ้าก็มืราวกับฝนกำาลังจะตก

ลี่ฉิงเฟิงหาวและแต่งตัว จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นล้างหน้าและเดินไปยังบริษัท Ice

Snow ส่วนหลินซู่เธอตื่นก่อนฉิงเฟิงและได้ขับรถไปทำางานเมื่อหลายชััว่ โมงก่อน

ทั้งสองคนมีขอ้ ตกลงว่าพวกเขาไม่สามารถเปิดเผยความสัมพันธ์ในที่ทำางาน ดังนั้น

พวกเขาจึงต้องแยกไปทำางานแยกกันอยูต่ ลอดเวลา

"พี่ใหญ่ลี่ ในที่สุดพี่กม็ าทำางาน" เมื่อลี่ฉงิ เฟิงมาถึงที่ทำางานก็ได้ยนิ เสียงที่แจ่มใสบ่น

เขาหันกลับไปมอง เขาก็เห็นว่าคนที่ยนื อยูข่ ้างหลังเขาคือจางเซีย่ วหยู ่ เธอสวมเสื้อสี

ขาววันนี้ ชัุดสูทสีฟ้าอ่อนของเธอผลักดันหน้าอกขนาดใหญ่เหมือนมะละกอ
เธอมีร่องรอยของความไม่พอใจบนใบหน้าที่น่ารักของเธอ ความจริงที่วา่ ฉิงเฟิงไม่ได้
มาทำางานเป็นเวลาสองวันทำาให้เธอไม่มคี วามสุขมาก ในใจของเธอ เธออยากจะเห็น
ฉิงเฟิงทุกวัน ถ้าเธอไม่ได้เห็นเขาสักวันหนึง่ มันก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ขาดหาย
ไปในหัวใจของเธอและร่ างกายของเธอก็จะรู้สึกเจ็บปวด

"เซี่ยวหยู่ฉนั ขอโทษ ฉันมีบางอย่างที่ตอ้ งทำา" ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและอธิบาย

"พี่ใหญ่ลี่ คราวหน้าถ้าพี่ไม่มาทำางาน พี่จำาเป็นต้องโทรบอกฉันก่อนเลิกงาน เป็น

ธรรมดาทีเ่ ธอจะไม่ยอมรับว่าเธอต้องการเห็นฉิงเฟิง ดังนั้นเธอต้องใชั้งานเป็นข้อ
อ้าง เธอเป็นคนหนาบาง

"ได้เลย,เซี่ยวหยู่ ฉันจะโทรบอกเธอในครั้งต่อไปแน่นอน " ลี่ฉิงเฟิงเห็นนมและ

ขนมปังในมือของจางเซีย่ วหยู,่ เขาก็รู้สึกหิว เขายังไม่ได้กินอาหารเชั้าเลย

"พี่ใหญ่ลี่ นี่ พี่กินได้เลย" จางเซี่ยวหยู่เห็นรูปลักษณ์ใ์ในดวงตาของฉิงเฟิงและคาดเดา

ได้วา่ เขายังไม่ได้ทานอาหารมาดังนั้นเธอจึงให้อาหารเชั้ากับเขา

"เซี่ยวหยู่ถ้าฉันกินมัน แล้วเธอจะกินอะไร?"

"ฉันอิ่มแล้ว พี่ใหญ่ลี่ คุณ์ใควรกิน"

"ขอบคุณ์ใน้องเซีย่ วหยู"่ ลี่ฉิงเฟิงกล่าวขอบคุณ์ใ จากนั้นเขาก็เอานมและขนมปังมากิน

แต่เขาไม่ได้ใส่ ใจหลอดที่เสียบไว้ที่กล่องนม เขาเริ่มดูดนมทันที

นมเป็นนมดีลักซ์ มันหวานและรสชัาติดีมาก

เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงกำาลังดื่มนมจากหลอด จางเซี่ยวหยู่ก็หน้าแดง เธอเป็นคนขี้อาย เธอก็

นึกขึ้นมาได้วา่ เธอเพิ่งใส่ ดดู นมจากกล่องนั้นไปก่อนเขา
ดังนั้นก็หมายความว่าริมฝีปากของเธอสัมผัสหลอดและตอนนี้หลอดก็อยูใ่ นปากของ
ฉิงเฟิง? พวกเขาจูบทางอ้อม!

จูบทางอ้อม เมื่อคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จางเซี่ยวหยูก่ ร็ ู้สึกอายมากและหัวใจของเธอก็เต้น

ขึ้นอย่างรวดเร็ว ส่วนลี่ฉิงเฟิงที่กาำ ลังจดจ่ออยูก่ บั การดื่มนมดังนั้นเขาไม่ได้สังเกตเห็น
การแสดงออกของจางเซี่ยวหยูเ่ ลย

หลังจากกินอาหารเชั้าเสร็จ ลีฉ่ ิงเฟิงก็เดินไปทีโ่ ต๊ะเบอร์ 9 เพื่อเริ่มทำางาน

"ฉันเป็นคนพนักงานที่มีลูกค้าในแล้วตอนนี้." ลี่ฉิงเฟิงนัง่ บนเก้าอี้และมีความสุข

เขาอยูท่ ี่บริษัทมาสองสามวันแล้วและเขาไม่เคยมีลูกค้าแม้แต่รายเดียว นี่ทำาให้คน
จำานวนมากในแผนกขายหัวเราะเยาะเขาและเขาก็รู้สึกอาย

แต่ตอนนี้มันต่างกัน เขามีลูกค้าแล้วและเป็นลูกค้ารายใหญ่ด้วย

หลินซู่ได้ตกลงที่จะให้ลี่ฉิงเฟิงเป็นผู้รับผิดชัอบแต่เพียงผูเ้ ดียวในการทำางานร่ วมกัน

ระหว่างบริษัท Ice Snow และบริษัทหลิว เขาเพียงต้องพยายามทำางานให้กบั ลูกค้า
รายใหญ่หลิวรูหยันอย่างดีทสี่ ุด

ลี่ฉิงเฟิงได้หยิบข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทหลิวออกมาและเริ่มอ่าน การเป็นพันธมิตรกับ
พวกเขานั้น เขาจำาเป็นต้องเริ่มต้นด้วยการทำาความรู้จักกับธุรกิจของพวกเขา

เขาจะไม่รู้เลยถ้าเขาไม่ได้อ่านเอกสารรายงานเกี่ยวกับหลิว แต่ตอนนี้เขาได้อ่านแล้ว
และรู้สึกตกใจ บริษัทหลิวนี้เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ พวกเขามีทรัพย์สินมูลค่ากว่าพันล้าน
ดอลลาร์และพวกเขามีธุรกิจในโรงแรม, อสังหาริมทรัพย์, เครื่องประดับ, บ้าน
ประมูล ฯลฯ

ในประเทศนี้ บริษัทหลิวมีบริษัทย่อยมากกว่าสิบบริษัท บริษัทหลิวในเมืองทะเลตะวัน

ออกนี้เป็นเพียงแค่บริษัทในเครือ
เนือ่ งจากบริษัทหลิวในเมืองทะเลตะวันออก นัน้ อยูใ่ นชั่วงเริ่มต้นนัน่ เป็นเหตุผลที่หลิว
รูหยันอยูท่ ี่นเี่ พื่อดูแลทุกสิ่งทุกอย่างและชั่วยให้บริษัทพัฒนาขึ้น เมืองทะเลตะวันออก
เป็นเป้าหมายการพัฒนาที่สำาคัญสำาหรับบริษัทหลิว

ลี่ฉิงเฟิงอ่านข้อมูลเกี่ยวกับบริษัทหลิวเสร็จและเริ่มเข้าใจหลิวรูหยันและบริษัทของเธอ

โดยไม่ได้ต้ังใจก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว

ลี่ฉิงเฟิงยืนขึ้นและกำาลังจะเรียกจางเซี่ยวหยูไ่ ปกินข้าวด้วยกัน แต่เขาหาเธอไม่เจอ หลัง

จากที่เขาพนักงานคนอืน่ เขาถึงรู้วา่ จางเซีย่ วหยูอ่ อกไปกับลูกค้า

นับตั้งแต่จางเซีย่ วได้เลื่อนตำาแหน่งเป็นผู้จัดการ ลูกค้าของเธอก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก เธอ

เริ่มยุง่ มากและมีงานทำาทุกวัน

เนือ่ งจากจางเซีย่ วหยูไ่ ม่อยู่ ลี่ฉิงเฟิงจึงต้องทานอาหารในโรงอาหารคนเดียว

เขาเดินเตาะแตะไปที่โรงอาหารและก็เจอใครบางคนที่นัน่

มีผู้หญิงสวยคนหนึ่งนัง่ อยูท่ ี่โต๊ะ ผู้หญิงคนนี้มีใบหน้า จมูกและตาที่สวยงาม ชัุดสูทสี

ฟ้าอ่อนที่เธอสวมใส่ ห่อหุ้มร่ างกายทีผ่ อมเพรียวได้อย่างลงตัว ขาของเธอเพรียวและ
ยาวและทำาให้คนอยากจะสัมผัสเธอ

เทพธิดา นี่เป็นเทพธิดาที่งดงาม

"เฮ้ สาวสวยไม่ได้เจอกันมาสักพักแล้วนะ" ลี่ฉิงเฟิงเดินไปข้างๆสาวสวยผมยาวและ

ยิม้ ด้วยรอยยิม้

"โอ้ คุณ์ในัน่ เอง ใชั่แล้ว ฉันก็ไม่เจอคุณ์ใมาสักพักแล้วเหมือนกัน" ความรู้สึกตื่นเต้น

ปรากฏบนใบหน้าสวยๆของเธอ เมื่อสาวผมยาวคนนั้นเห็นลี่ฉิงเฟิงและการที่ฉิงเฟิง
เรียกเธอว่าคนสวยทำาให้เธอตื่นเต้น
"อย่าเรียกฉันว่าคนสวย เรียกฉันว่าผู้อำานวยการเซีย่ " สาวผมยาวไม่ใชั่ใครอื่น เธอก็คือ
เซีย่ หวานชัิว เธอยังเป็นหัวหน้าของลี่ฉงิ เฟิง ผู้อำานวยการฝ่ายขาย

"มันรู้สึกแปลกๆที่จะเรียกคุณ์ใว่าผูอ้ ำานวยการเซีย่ พวกเราสองคนต่างก็ถูกผูกกันด้วย

โชัคชัะตา ดังนั้นฉันจะเรียกคุณ์ใว่าคนสวย"

"มันไม่ค่อยเหมาะที่จะเรียกฉันแบบนั้น ทำาไมคุณ์ใไม่เรียกฉันว่าคุณ์ใเซีย่ "

"โอเค คุณ์ใเซีย่ ไม่ได้เจอคุณ์ใมาสองสามวันคุณ์ใดูสวยขึ้นนะ

ลี่ฉิงเฟิงเรียกเธอว่าคุณ์ใเซีย่ และยกย่องเธอ เขารู้สึกขอบคุณ์ใอย่างยิง่ กับเทพธิดาที่

สวยงามคนนี้ซงึ่ ชั่วยให้เขาได้เข้าทำางานที่บริษัท

"ชั่างพูดนัก" เซีย่ หวานชัิวเหลือบมองลี่ฉิงเฟิง ใบหน้าของเธอแสดงออกว่าเธออาย

ถูกเรียกว่าสาวงามโดยผู้ชัายแน่นอนว่าทำาให้เธอมีความสุข มีหลายพันหลายหมื่นวิธี
ในการโกหก แต่การชัมเชัยผู้หญิงไม่เคยเสียหาย ผู้หญิงทุกคนรักสวยรักงามและพวก
เธอทั้งหมดชัอบการถูกเรียกว่าคนสวยโดยคนอืน่ ๆ คำาชัมจากลีฉ่ ิงเฟิงทำาให้เซีย่ หวานชัิ
วรู้สึกดีมาก

"คุณ์ใเซีย่ คุณ์ใหายไปไหนมาชั่วงนี้ ฉันไม่เห็นคุณ์ใเลย"

"หืม? คุณ์ใคิดถึงฉันเหรอเพราะคุณ์ใไม่ได้เห็นฉัน ?"

"แน่นอน ว่าฉันคิดถึงคุณ์ใ ฉันอยากจะเห็นคุณ์ใในความฝันของฉัน ฉันฝันถึงคุณ์ใเมื่อ

คืน" ลี่ฉิงเฟิงพูดในขณ์ใะที่หัวเราะ เขาเป็นเลิศในเรือ่ งการล่อลวงผู้หญิง เขาใชั้เพียง
สองประโยคเพือ่ ทำาให้เซีย่ หวานชัิวเริ่มหัวเราะ
"ฉันยุง่ มากในชั่วงนี้ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำางานร่ วมกันของบริษัทเรากับบริษัท
เฉิน ซึ่งมันไปได้ด้วยดีมาสองสามวันแล้ว แต่ไม่รู้มีเหตุผลอะไรจู่ๆวันนี้พวกเขาก็
ปฏิเสธทีจ่ ะร่ วมงานกับเรา"

คิ้วของเซี่ยหวานชัิวขมวดขึ้น มีความสับสนวุน่ วายบนใบหน้าสวยของเธอ

ลี่ฉิงเฟิงรู้ดีวา่ เกิดอะไรขึ้น หลังจากได้ยนิ เรื่องทีเ่ ซี่ยหวานชัิวพูด ตั้งแต่ที่เขาทุบตีนาย

น้อยเฉินกับเฉินติงสองพี่น้องในงานเลี้ยงอาหารคำ่าการกุศล แน่นอนว่าบริษัทเฉินไม่
ต้องการทำางานร่ วมกับบริษัท Ice Snow อีกต่อไป

แต่แน่นอนว่าเขาย่อมไม่บอกเซีย่ หวานชัิวเกี่ยวกับความจริงที่วา่ เขาทุบตีเจ้านายของ

บริษัทเฉิน บริษัทที่เธอกำาลังพยายามที่จะทำางานด้วย

"คุณ์ใเซีย่ ไม่เป็นไรหากพวกเขาไม่ร่วมมือกับบริษัทเรา บริษัท Ice Snow ของ

เราเป็นบริษัทขนาดใหญ่ เราไม่จำาเป็นต้องบังคับตัวเองให้พึ่งพาบริษัทเฉินเพื่อประสบ
ความสำาเร็จ" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้ เล็กน้อยและพูดขึ้น
บทที่ 70 คนที่ตามจีบเซี่ยหวานชิว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ลี่ฉงิ เฟิง บางทีคุณอาจจะยังไม่รู้แต่ตอนนี้บริษัท Ice Snow กำาลัังเผชิญหน้ากับ

วิกฤติการเงิน ตามจริงแล้วบริษัทเฉินควรจะช่วยเหลัออเรา แต่พวกเราไม่แน่ใจว่าทำาไม
จู่ๆพวกเขาถึงงเปลัี่ยนใจ"

เซี่ยหวานชิวแตะหน้าผากของเธอแลัะพูดขณะที่โทษตัวเองไปด้วย

ซีอีโอให้งานที่สำาคัญเช่นนี้ แต่ตอนนี้เธอกททำามันพัง เปทนธรรมดาที่เธอต้องตำาหนิตัว

เอง

"คุณเซีย่ คุณไม่ต้องโทษตัวเองแม้วา่ บริษัทเฉินจะไม่ให้ความร่ วมมออกับเรา แต่เรากทจะ

ไม่เปทนไร"

เหทนฉิงเฟิงเหทนว่าเซี่ยหวานชิว กำาลัังโทษตัวเองเขากทยิม้ แลัะพยายามปลัอบโยนเธอ

เขาไม่ได้เหทนบริษัทเฉินอยูใ่ นสายตา แล้วตอนนี้บริษัท Ice Snow กทไม่ได้อยูใ่ น
ภาวะวิกฤติอีกแลั้วเพราะตอนนี้พวกเขาเปทนหุ้นส่วนกับหลัิวรูหยันจากบริษัทหลัิว

แต่เซี่ยหวานชิวไม่รู้ความคิดของลัีฉ่ ิงเฟิง เธอยังไม่ทราบเกี่ยวกับความร่ วมมออกับหลัิว

รูหยัน หลัังจากที่เซีย่ หวานชิวได้ยินที่ฉิงเฟิงพูด เธอคิดว่าเขาพยายามปลัอบโยนเธอ

ขณะที่ท้ังสองกำาลัังคุยกันอยูก่ มท คี นคนหนง่งวิง่ อย่างรวดเรทว พร้อมกับกุหลัาบในมออของ

เขา

ชายคนนี้น่าจะอายุไม่เกิน 27-28 เขามีความสูงประมาณ 180 เซนติเมตรมีกลั้าม

เนอ้อที่ด้านหลัังเปทนมัดๆยังกับเสออแลัะเอวหนาเหมออนหมี มองโดยรวมแลั้วกทถึออว่าเขา
เปทนคนที่หลั่อมาก

เหทนได้ชัดว่าเป้าหมายของชายคนนั้นคออเซีย่ หวานชิว

แต่ส่ ิงที่ทำาให้ลัี่ฉงิ เฟิงแปลักใจกทคออ หลัังจากที่เซีย่ หวานชิวเหทนผู้ชายคนนี้ ใบหน้า

สวยๆของเธอกทเยทนลัง เหทนได้อย่างชัดเจนว่าเธอไม่มีความสุข

"หวานชิว นีเ่ ปทนกุหลัาบที่ผมซอ้อให้คุณ"

ชายคนนี้เดินไปข้างๆเซี่ยหวานชิวแลัะกลั่าวด้วยความปรารถึนาในขณะที่ส่งดอก
กุหลัาบให้เธอ

"ฮูเฉียง, ฉันเคยพูดแลั้วไม่ใช่เหรอ ? หยุดรังควานฉันได้แลั้ว" เธอพูดด้วยความ

โกรธ ใบหน้าของเซีย่ หวานชิวเปลัี่ยนไปเลัทกน้อย

เธอเคยปฏิเสธผู้ชายคนนี้มาหลัายครั้ง แต่เขากทยงั ตามหาเธอ ทำาให้เธอไม่พอใจมาก

"หวานชิว, ผมชอบคุณตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเหทนคุณ ตกลังเปทนแฟนกับผมเถึอะ"

ฮูเฉียงยิม้ เลัทกน้อยแลัะพูดเสียงดัง เขาไม่ได้โกรธที่เซีย่ หวานชิวเยทนชากับเขา

เสียงของฮูเฉียงดังมาก ทุกคนในโรงอาหารเคยได้ยนิ หมดแลัะมีผู้คนจำานวนมากเดิน

เข้ามาลั้อมรอบตัวเขาเพออ่ มุงดู

"นีไ่ ม่ใช่ผู้อำานวยการฝ่่ายรักษาความปลัอดภัยฮูเฉียงหรอกหรออ เขาทำาอะไรอยูน่ ่ะ?"

"เจ้าโง่ นายไม่เหทนเหรอว่าฮูเฉียงถึออดอกกุหลัาบแลัะกำาลัังตามจีบเซีย่ หวานชิว?"

"ทั้งสองคน คนหนงง่ เปทนผู้อำานวยการรักษาความปลัอดภัยอีกคนหนง่งเปทนผู้อำานวยการ

ฝ่่ายขาย พวกเขาเหมาะสมกันมากๆ"

ทุกคนรอบตัวพวกเขาจำาฮูเฉียงแลัะเซีย่ หวานชิวได้ พวกเขากำาลัังพูดคุยกันเกี่ยวกับสอง

คนนี้

จากการพูดคุยของคนรอบข้างลัี่ฉงิ เฟิงกทเข้าใจเรอ่องทั้งหมด คนตรงหน้าเขาชออ่ ว่าฮูเฉียง

แลัะเปทนผูอ้ ำานวยการแผนกรักษาความปลัอดภัย

"ฮูเฉียง คุณกำาลัังลัำ้าเส้น"

ใบหน้าสวยๆของเซีย่ หวานชิวดูเยทนยะเยออก แลัะมีอารมณ์โฏรธในนำ้ าเสียงของเธอ เธอ

เหทนได้ชัดว่าฮูเฉียงมีแรงจูงใจซ่อนเร้น ผู้ชายคนนี้จงใจซอ้อดอกกุหลัาบแลัะสารภาพรัก
เธอต่อหน้าทุกคน นอกจากนี้เขาพยายามที่จะดงงดูดความสนใจของทุกคนด้วยเสียงอัน
ดัง

เป้าหมายของฮูเฉียงชัดเจนมาก เขาต้องการทำาให้เรอ่องนี้ดเู ปทนเรอ่องใหญ่โตที่สุดเท่าที่จะ

เปทนไปได้แลัะให้ทุกคนในบริษัท Ice Snow รับรู้วา่ เขากำาลัังตามจีบเซีย่ หวานชิว

ด้วยวิธีน้ ีคนออ่นๆที่ชอบเซี่ยหวานชิวกทคงไม่กลั้าจะมายุง่
"หวานชิว, โปรดยอมรับความรักที่จริงใจของผมแลัะตกลังเปทนแฟนผมเถึอะ!"

ฮูเฉียงคุกเข่าข้างหนง่งหนงง่ ลังบนพอ้น ถึออกุหลัาบแนบหน้าอกแลัะกลั่าวอย่างรุ่มร้อน

"ฮูเฉียง ฉันจะพูดอีกครั้ง ฉันจะไม่เปทนแฟนคุณ"

หน้าของเซี่ยหวานชิวเยทนชาเสียงของเธอกทเช่นกัน

ปูมหลัังของฮูเฉียงนั้นไม่ธรรมดา เขาเปทนลัูกชายรองประธานของบริษัท เขาตามจีบ

เซีย่ หวานชิวมาครง่งปี เขายอนกรานแลัะไม่เคยยอมแพ้ แต่เซีย่ หวานชิวไม่ได้สนใจฮู
เฉียงเลัย

ความจริงแลั้วเซี่ยหวานชิวไม่ชอบฮูเฉียงเพราะว่าเมื่อครง่งปีก่อนฮูเฉียงมีแฟนอยูแ่ ลั้ว
แต่พอเขาเหทนเซีย่ หวานชิวสวยกว่า เขาเลัยทิง้ แฟนเขาแลัะมาตามจีบเซีย่ หวานชิวแทน
เรอ่องนี้ทำาให้เซีย่ หวานชิวรังเกียจเขามาก

สำาหรับคนหลัายใจแลัะสามารถึทิ้งแฟนตัวเองได้ลังคอ การกระทำาของเขาทำาให้เซีย่
หวานชิวโกรธมาก

แต่เบอ้องหลัังของฮูเฉียงนั้นค่อนข้างมีอำานาจ ดังนั้นเซีย่ หวานชิวจงงไม่สามารถึปะทะกับ

เขาได้มากนัก เธอทำาได้เพียงปฏิเสธไปเรอ่อยๆ

แต่ไม่วา่ จะด้วยเหตุผลัใดๆ ยิง่ เซี่ยหวานชิวปฏิเสธเขามากเท่าไร เขากทยิง่ ตามจีบเธอ

หนักขง้นเท่านั้น เขามุมมองของเขายิง่ ยากยิง่ ท้าทาย

หลัังจากที่ทำางานที่นี่มานาน เซี่ยหวานชิวไม่เคยเหทนใครที่หน้าหนาขนาดนี้ ปอดของ

เธอกำาลัังจะระเบิดจากความโกรธ

"หวานชิว คุณยังไม่มีแฟน คุณคงเหงา ให้ผมเปทนแฟนของคุณนะ ผมจะมอบความ

อบอุ่นให้คุณเอง"
ฮูเฉียงคุกเข่าลังบนพอ้นแลัะกลั่าวด้วยความจริงใจ

"คุณมันไร้ยางอาย ฉันไม่ได้เหงา ฉันมีแฟนแลั้ว !"

เซี่ยหวานชิวโกรธมากกับคำาพูดทีค่ ำาหยาบคายของฮูเฉียง ดังนั้นเธอจงงพูดไปว่าเธอมี

แฟนแลั้ว

"ผมไม่เชอ่อ ถึ้าคุณมีแฟนแลั้วทำาไมผมไม่เคยเหทนเขามาก่อน"

ฮูเฉียงส่ ายหน้าด้วยความไม่เชอ่อ

"คุณไม่เชอ่อ ? งั้นฉันจะบอกให้ เขานีลั่ ะเปทนแฟนฉัน"

เพออ่ ให้ฮูเฉียงเชอ่อว่าเธอมีแฟนแลั้ว เซี่ยหวานชิวชี้ไปที่ลัี่ฉงิ เฟิงแลัะพูดขง้น

อะไรกัน ฉันถึูกลัากไปเกี่ยวกับเรอ่องนี้เสียแลั้ว ?

ลี่ฉิงเฟิงกลอกตาแลัะไม่ได้พูดอะไร

นี่เปทนเพราะฉันหลั่อเกินไปหรออ? ทำาไมฉันต้องถึูกลัากไปยุง่ กับเรอ่องพวกนี้ซะทุกครั้ง

เขาคิดในใจอย่างหลังตัวเอง

เมอ่อเหทนว่าฮูเฉียงยังไม่เชออ่ เธอ เซีย่ หวานชิวจงงยอ่นมออขวาแลัะจับมออของลัี่ฉิงเฟิงด้วย

รอยยิม้ แลัะกลั่าวว่า "เหทนไหม ? เขาเปทนแฟนฉัน"

หลัังจากที่เธอพูดจบ หัวใจของเซี่ยหวานชิวกทสูบฉีดแลัะใบหน้าของเธอกทแดงด้วย

นี่เปทนครั้งแรกที่เธอจับมออผู้ชายคนหนงง่ เธอตอ่นเต้นมาก ในขณะเดียวกันมีความรู้สงก

อบอุ่นจากมออของลัีฉ่ ิงเฟิงทำาให้เธออาย

"ไม่มีทาง นี่เปทนไปได้ยัง?" ฮูเฉียงตกใจมากจากฉากที่เหทนตรงหน้านี้

ไม่เพียงแต่ฮูเฉียงที่ตะลังง แม้แต่ทุกคนทีอ่ ยูร่ อบตัวพวกเขากทตกใจมาก

ใครคออเซี่ยหวานชิว ? เธอเปทนดอกไม้งามของบริษัท! มีคนจำานวนมากที่กาำ ลัังติดพัน

เธอ

ถึ้าฮูเฉียงได้เปทนแฟนของเซี่ยหวานชิวแลั้ว พวกเขาจะไม่ตกใจมากเท่าไรเพราะพ่อของ
ฮูเฉียงเปทนรองประธานแลัะเขาเปทนผู้อำานวยการฝ่่ายรักษาความปลัอดภัย เขามีสถึานะ
ค่อนข้างดี ทำาให้ทุกคนไม่กลั้าพูดอะไร

แต่ตอนนี้พนักงานธรรมดาของแผนกขายกลัับพิชิตดอกไม้งามแห่งบริษัทได้สำาเรทจ
! เรอ่องนี้ทำาให้ทุกคนรู้สงกหงุดหงิด

ฉันต้องเปทนคนที่น่าดงงดูดใจมากๆแน่นอน ฉิงเฟิงคิดเข้าข้างตัวเองในใจ

เนออ่ งจากสาวงามเตทมใจมอบตัวเองให้กบั เขา ในฐานะทีเ่ ปทนผู้ชาย เปทนธรรมดาที่ลัี่

ฉิงเฟิงจะต้องยอ่นมออช่วยเหลัออเซีย่ หวานชิวจากภยันตราย

"คุณชอ่อฮูเฉียงใช่ไหม เซี่ยหวานชิวเปทนแฟนของฉัน โปรดจากไปแลัะอย่ามาลั่วงเกิน

แฟนของฉันอีก"

ลี่ฉิงเฟิงยอ่นมออออกไปแลัะคว้าเซีย่ หวานชิวทีเ่ อว ขณะทีเ่ ขากลั่าวอย่างอุกอาจ

ทันใดนั้นการถึูกโอบ ผิวของเซี่ยหวานชิวกระชับขง้นแลัะหัวใจของเธอเต้นอย่างแรง
เธออยากจะผลัักลัีฉ่ ิงเฟิงออกไป แต่เมอ่อคิดว่าฮูเฉียงยังอยูต่ รงหน้าเธอ เธอทำาได้เพียง
ปลั่อยให้ลัี่ฉิงเฟิงโอบเอวไว้แบบนั้นให้มันดูเหมออนมันเปทนเรอ่องจริง

"เพอ่อน คุณเปทนใครมาบอกให้ฉันวางมือจากเซี่ยหวานชิว?"

ฮูเฉียงยอนขง้นจากพอ้นดินแลัะพูดด้วยใบหน้าที่มอดครง้ม
"ฉันชอ่อลัี่ฉงิ เฟิง, ฉันเปทนพนักงานของฝ่่ายขาย ฉันจะพูดอีกครั้งฉันจะไม่อนุญาตให้
คุณลั่วงเกินแฟนของฉัน เซี่ยหวานชิว

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆแลัะให้คำาเตออนแก่เขา
บทที่ 71 การช่วยน้องเซี่ยระบายความโกรธ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ลี่ฉงิ เฟิง คุณเป็นเพียงพนักงานธรรมดา คุณจะเป็นแฟนของเซี่ยหวานชิวได้

อย่างไร?"

ฮูเฉียงส่ ายหน้าด้วยความไม่เชื่อ

เขารู้วา่ เซี่ยหวานชิวเป็นคนที่ภูมิใจในตัวเอง เธอไม่เพียงแค่สวย แต่มาตรฐานของเธอก็

สูงด้วยเช่นกัน เธอจะไม่ชายตามองคนทัว่ ไปแน่นอน

ถ้าลี่ฉิงเฟิงเป็นทายาทเศรษฐี ฮูเฉียงอาจจะเชื่อ แต่เมื่อเขามองไปที่ชุดที่ฉิงเฟิงสวมใส่

อยู่ ก็เป็นที่ชัดเจนว่าเขาเป็นเพียงแค่พนักงานประจจา

มันเป็นไปไม่ได้ที่ผู้หญิงที่อ่อนโยน รจ่ารวยและงดงามจะชอบพนักงานธรรมดาๆ
"ฉันเป็นแฟนของเซีย่ หวานชิวจริงๆ"

"ฉันไม่เชื่อคุณ"

"ฉันจะทจายังไงให้คุณเชื่อว่าฉันเป็นแฟนเธอจริง? "

"นอกจากคุณจะจูบเธอ"

ฮูเฉียงกล่าวพร้อมกับหัวเราะเย็นชา เขารู้วา่ เซีย่ หวานชิวรักนวลสงวนตัว เธอจะไม่น่า

จะยอมให้ใครจูบเธอแม้แต่แฟนของเธอ

"ได้เลย ฉันจะจัดให้ตามความปรารถนาของคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม และตัดสินใจจูบเซีย่ หวานชิว ดังนัมนฮููเฉียงน่าจะยอมแพ้

เขาคว้าเอวเล็กๆของเซี่ยหวานชิว จ้องที่ริมฝีปากแดงของเธอและมอบจูบแบบฝรั ่งเศส

แก่เธอ มันหวานและรู้สึกดีมาก

**จูบแบบฝรั่งเศสเป็นยังไง ผมเคยแปะลิ้งให้ดูแล้วอยู่ตอนเก่าๆ**

เซี่ยหวานชิวไม่คดิ ว่าลี่ฉิงเฟิงจะกล้าหาญและจูบเธอต่อหน้าผู้คนมากมาย นีค่ ือการจูบ

ครัมงแรกของเธอ

"คนบ้า ปล่อยฉันนะ" เซี่ยหวานชิวอายและพูดด้วยเสียงตจ่า ใบหน้าของเธอกลายเป็น

สีแดงและหัวใจของเธอเต้นรัวๆ ด้วยความเร็ว 100 เท่า

"ถ้าฉันปล่อยเธอไป ฮููเฉียงจะไม่เชื่อว่าฉันเป็นแฟน น้องสาวเซี่ยแค่หลับตาซะและ

สนุกไปกับมัน"

ลี่ฉิงเฟิงยิมม เล็กน้อยๆ และพ่นลมหายใจใส่ หูของเธอและพูดขึมน

ริมฝีปากของเขายังคงจูบริมฝีปากสีแดงของเซีย่ หวานชิว เขารู้สึกเหมือนเขากินลูกพีช
เข้าไป มีมันมีรสหวานและนุ่มนวล

ฮือฮือ, คนชั่วทำไไมคณณต้อองแกล้องฉัันด้อวย ในช่วงเริ่มต้น Wanqiu Xia ต้องการที่

จะผลักดันเขาออกไป แต่ Qingfeng Li เก็บเธอไว้แน่นเพื่อทีเ่ ธอจะค่อยๆจมลง
ในการจูบและได้หายไป ...

**สาระนิดหน่อย ตรงประโยค ฮือฮือ ภาษาอังกฤษแปลมาว่า wuuuwuu คือ

ในภาษาจีนเวลาร้องไห้เขาพิมพ์กันแบบนี้ครับ wu wu มันเป็นเสียงร้องไห้ ที่ผู้แปล
รู้เพราะว่าเคยเล่นเกมจีนแล้วแชทเปิดกล้องกับสาวจีนมาก่อนเลยรู้ความหมาย
555**
"นีฉ่ ันเห็นอะไร ? ผู้อจานวยการเซีย่ กจาลังจูบกับลี่ฉิงเฟิง"

"โอ้พระเจ้า นี่มันจุดจบของโลกนีมรึไง ?ฉันกจาลังฝันอยู?่ "

"เพื่อน คุณไม่ได้ฝัน มันเป็นความจริง"

ทุกคนที่อยูร่ อบตัวพวกเขากจาลังโห่ร้องยังกับภูติผี พวกเขาทัมงหมดรู้สึกเศร้า

เซี่ยหวานชิวเป็นสาวงามของบริษัท Ice Snow เธอเป็นที่ชื่นชอบของคนจจานวน

มากแต่ตอนนีมเธอกจาลังจูบกับลี่ฉิงเฟิง เรื่องนีมทจาให้ทุกคนอิจฉา

(ถ้ารู้วา่ เป็นผัว ceo นีไ่ ม่ช็อคกันเลยเหรอ?)

การจูบนัมนนุ่มนวลและเป็นธรรมชาติ ทัมงสองคนจมลงกับอารมณ์

"น้องสาวเซีย่ ริมฝีปากของคุณหวานมาก" ลี่ฉิงเฟิงถอนริมฝีปากของเขาอกและพูด

พร้อมกับหัวเราะ
"คนบ้า คุณพูดดังเกินไปแล้ว" เมื่อได้ยนิ การหยอกล้อของลีฉ่ ิงเฟิง ร่ างกายของเซี่ย
หวานชิวสัน่ สะท้าน หน้าเธอเป็นสีแดงเหมือนดอกกุหลาบ เธอสวยเกินจะบรรยาย

เมื่อเห็นว่าทัมงสองคนจูบกันแล้ว หน้าตาของฮููเฉียงก็เปลี่ยนไปและแสงเย็นยะเยือกกระ
พริบในตาเขา

เขาได้ตามจีบเซีย่ หวานชิวมาถึงครึ่งปี ไม่ต้องพูดถึงเรือ่ งจูบ แม้แต่จับมือก็ยังไม่เคยมี

โอกาส แต่ผู้ชายคนนีมจูบเซีย่ หวานชิวต่อหน้า เขาสมควรตาย

"เซี่ยหวานชิว เธอมันนังโง่ ฉันตามจีบเธอมาเป็นเวลาครึ่งปี เธอไม่เคยแม้แต่จะให้ฉนั

สัมผัส ฉันคิดว่าเธอเป็นคนบริสุทธิ์รักนวลสงวนตัว ไม่คิดว่าเธอจะดอกทองเช่นนีม
เธอจูบผู้ชายต่อหน้าทุกคน "

ใบหน้าของฮููเฉียงบิดเบีมยวและเขาก็เสียงดังขึมน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

เมื่อได้ยินคจาพูดของฮููเฉียง, เซี่ยหวานชิวก็สัน่ ด้วยความโกรธ ใบหน้าสวยงามของเธอ

เต็มไปด้วยความเศร้า

ตอนแรกเธอคิดว่าฮููเฉียงเป็นสุภาพบุรุษ ไม่คิดว่าเขาจะไร้ยางอายและดูถูกเธอต่อหน้า
ทุกคน

"ฮูเฉียง คุณมันไร้ยางอาย คุณเป็นคนมีเขา" ใบหน้าที่สวยงามของเซีย่ หวานชิวก็เย็น

ชาและเธอโกรธมาก

"นังโง่ เธอจูบไอ้กระจอกขีมแพ้คนนีม สักวันหนึ่งฉันจะเย็*เธอ !" ใบหน้าของฮููเฉียง

บิดเบีมยวและพูดด้วยความโกรธ คจาพูดทัมงหมดของเขานัมนหยาบคายมาก

**ผมไม่ได้หยาบนะ มันมายังงีจ้ ริงๆ One of these days I will f*ck you**

"หุบปากสักที" ได้ยนิ ที่ฮููเฉียงสบถไม่เพียงแต่เซี่ยหวานชิวที่โกรธ แต่ฉิงเฟิงก็โกรธ
มากด้วย เขาโกรธมาก ปรากฏแววตาที่เย็นยะเยือกในดวงตาของเขา

"ฉันเป็นผู้อจานวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัย พ่อของฉันเป็นรองประธาน! แก ไอ้

คนจนขีมแพ้ กล้าหาเรื่องฉัน ? แกไม่อยากทจางานที่นตี่ ่อไปแล้วหรือไง"

ใบหน้าของฮููเฉียงมืดครึมม, เสียงของเขาเต็มไปด้วยการคุกคาม

"น้องสาวเซีย่ ฉันขอโทษจริงๆ นีเ่ ป็นความผิดของฉันทัมงหมด" เมื่อเผชิญหน้ากับการ

สบถคจาหยาบของฮููเฉียง, ลี่ฉงิ เฟิงรีบกล่าวขอโทษเซี่ยหวานชิวในทันที

มีความสับสนปรากฏบนใบหน้าของเซีย่ หวานชิวเธอถามว่า "ทจาไมคุณต้องขอโทษ

ฉัน?"

"น้องสาวเซีย่ ก่อนนัมนฉันควรจะยิงฮููเฉียง (TL: ตัวอสุจิ) ลงบนกจาแพง แต่ฉัน

บังเอิญยิงเขาเข้าไปในถจมา และปล่อยให้เขาดูถูกคุณแบบนีมเมื่อเขาโตขึมน ฉันขอโทษ
เกี่ยวกับเรื่องนีมจริงๆ"

**มันเป็นสำานวนจีนและแสลงฝรัง่ ประมาณว่าเกิดผิดทีผ่ ิดทางจนกลายเป็นพวก

โรคจิตชอบสร้างปัญหา ประมาณตัวอสุจิไร้คุณภาพ ฉิงเฟิงแทนตัวเองเหมือนเป็นพ่อ
ฮูเฉียงน่ะครับ**

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิมวและเขาแสดงสีหน้าของความเสียใจ

อุ๊บ....., เซี่ยหวานชิวหัวเราะกับคจาพูดของลีฉ่ ิงเฟิง ลีฉ่ ิงเฟิงคนนีมเป็นคนชัว่ ร้ายมาก

เขาด่าฮููเฉียงในเชิงที่สร้างสรรค์มาก เขาไม่จจาเป็นต้องใช้คจาหยาบเลย

ทุกคนที่อยูร่ อบตัวพวกเขาก็หัวเราะเหมือนกัน ลี่ฉิงเฟิงโหดมาก เขาเปรียบเทียบตัว

เองเป็นพ่อของฮููเฉียง นีเ่ ป็นการด่าในระดับสูงสุดทีเดียว
หลัง่ เขาบนผนัง? คนแบบไหนกันทีค่ ิดคจาด่าที่อเมซซิ่งได้เช่นนีม?

หลายคนมองลี่ฉิงเฟิงอย่างชื่นชม

"ลี่ฉงิ เฟิง, แกกจาลังหาที่ตาย" ฮูเฉียงเข้าใจอย่างถ่องแท้ในสิ่งทีเ่ ขาพูดด้วย เขาโกรธ

มากเพราะเขาถูกเปรียบเทียบเป็นตัวอสุจิ

"ฮูเฉียง โปรดบอกแม่คุณว่าฉันเสียใจ ฉันควรจะแตกนอก แทนที่จะปล่อยให้คณ

ุ
ทจาร้ายคนอืน่ "

ลี่ฉิงเฟิงยิมม เบา ๆ คจาพูดที่เขาพูดมีพลังอย่างมากทจาให้ผู้คนรอบตัวตกใจ

"ไอ้เหีม* แกแกว่งเท้าหาที่ตายซะแล้ว!" ใบหน้าของฮููเฉียงบิดเบีมยว เขาเกือบจะตาย

ด้วยความโกรธจากคจาพูดของลี่ฉิงเฟิง

เขารู้ดีวา่ แม้เขาจะมีเวลา 20 ปี ก็ยงั ไม่สามารถเข้าถึงขอบเขตของการด่าคนแบ

บที่ฉิงเฟิงทจาได้

เนือ่ งจากเขาไม่สามารถชนะด้วยวาจาได้ เขาจึงต้องแก้ปัญหาด้วยกจาลัง

ฮ่า!

ฮูเฉียงตะโกนด้วยความโกรธและเหวีย่ งหมัดของเขา หมัดของเขาวาดเส้นโค้งไปบน

อากาศและไปทางไปทางศีรษะของลีฉ่ ิงเฟิง

"ระวัง !" หน้าของเซี่ยหวานชิวแปรเปลีย่ นไปและร้องตะโกน

ในเวลานีมเซีย่ หวานชิวกังวลมาก เธอรู้วา่ ฮููเฉียงเป็นผู้อจานวยการแผนกรักษาความ

ปลอดภัยและเป็นอาจารย์เทควันโด้ขมัน 4 เธอรู้สึกกังวลมากที่ลี่ฉิงเฟิงจะได้รับบาดเจ็บ
แต่ส่ ิงที่ทจาให้เซี่ยหวานชิวและฝูงชนประหลาดใจคือลี่ฉงิ เฟิง ยืนอยู ก่ บั พืมนด้วยมือไขว้
หลัง โดยไม่ขยับไปไหน เขาไม่ได้สนใจหมัดของฮููเฉียงเลย เหมือนมันไม่ได้มอี ยู่

"ตัมงแต่ที่นายมองหาที่ตาย งัมนฉันจะให้นายสมปรารถนา"

ลี่ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชา และเขาก็เตะเท้าขวาออก ขาของเขาเหมือนแสงจากฟ้าผ่า

และมันพุง่ เข้าใส่ ทอ้ งน้อยของฮููเฉียง

ปัง !

ร่ างกายของฮููเฉียงเป็นเหมือนกระสุน เขาพุง่ ลอยไปทันทีและล้มลงกับพืมน เขารู้สึกเจ็บ

ปวดไปทัว่ ร่ างกายและไม่สามารถขยับแขนขาได้

เตะทีเดียวฮููเฉียงแพ้....

เซี่ยหวานชิวปิดริมฝีปากสีแดงของเธอ ใบหน้าสวยของเธอเต็มไปด้วยความตกใจ ฮูู

เฉียงเป็นผู้อจานวยการรักษาความปลอดภัยแต่เขาแพ้ดว้ ยการเตะเพียงครัมงเดียว

ฉิงเฟิงแข็งแกร่งมาก

คนอืน่ ๆที่อยูร่ อบๆตัว พวกเขาอ้าปากกว้างและมองไปที่ลี่ฉิงเฟิงด้วยความตกใจ พวก

เขารู้สึกตกใจกับลูกเตะที่ทรงพลัง
บทที่ 72 นายน้อยจางอยากเป็นน้องเล็ก

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ลี่ฉงิ เฟิง, ไปกนนเถอะ"

เมื่อเห็นรูปลนกษณ์ที่น่าสนงเวชของฮูเฉียงการแสดงออกทางสีหน้าของเซี่ยหวานชิวก็
เปลีย่ นไป เธอจนบมือลีฉ่ ิงเฟิงและรีบเดินออกไป

เธอรู้วา่ พ่อของฮูเฉียงเป็นรองประธานบริษนทและปกป้องลูกชายของเขาเป็นอย่างมาก ลี่

ลี่ฉิงเฟิง เป็นเพียงเจ้าหน้าที่ฝ่่ายขายธรรมดาๆ เขาจบแน่ถ้าต่อกรกนบรองประธาน

"อีนนงบ้าและไอ้ข้ ีแพ้ ! ฉนนจะไม่ให้อภัยนยพวกแก" เมื่อเห็นทน้งสองคนเดินออกไปฮู

เฉียงลุกขึ้นยืนด้วยความยากลำาบาก เขาเช็ดเลือดทีม่ ุมปากและพูดอย่างโหดเหี้ยม

"น้องสาวเซีย่ คุณดึงผมหนีมาทำาไม?" ลี่ฉงิ เฟิงขมวดคิว้ และถามอย่างงงงวย

"คุณเรียกฉนนว่าน้องสาวเซีย่ ดนงนน้นฉนนจะเรียกคุณว่าฉิงเฟิง ฉิงเฟิงคุณรู้ไหมว่าฮูเฉียง
เป็นใคร?" คิว้ สวยของเซีย่ หวานชิวขมวดและเธอก็ถามด้วยความเป็นห่วง

"รู้สิ เขาเป็นหนวหน้าฝ่่ายรนกษาความปลอดภัยนย"

"ฉนนไม่กงน วลหรอกถ้าเขาเป็นแค่หนวหน้าแผนกรนกษาความปลอดภัยนย นอกจากนน้น ฉนน

เป็นหนวหน้าฝ่่ายขาย ฉนนสามารถช่วยคุณหยุดเขาได้ แต่พอ่ ของเขาเป็นรองประธาน
ของบริษนท"

"รองประธาน? ไม่ใช่เรื่องใหญ่เลย" ลี่ฉงิ เฟิงบุ้ยปากและมีท่าทางไม่แยแส

พ่อของนายเป็นรองประธานดนงนน้นนายถึงอวดดี แต่ภัยรรยาของฉนนเป็นประธานบริษนท
ถ้าเขาต้องการที่จะมีเรื่อง ใครกลนวใครกนนแน่ ?

"ฉิงเฟิง นีเ่ ป็นความผิดของฉนนเอง ตอนนี้ฉนน ลากคุณเข้าสู่ปนญหา" ใบหน้าที่สวยงาม

ของหวานชิวเต็มไปด้วยความสำานึกผิด ถ้าเธอรู้วา่ จะเป็นแบบนี้เธอคงจะไม่เอาลีฉ่ ิงเฟิ
งมาเป็นโล่

ถ้าลี่ฉิงเฟิงต้องถูกไล่ออกจากบริษนท เธอก็คงเสียใจไปตลอดชีวิต

"น้องสาวเซีย่ คุณเป็นแฟนฉนน ฉนนปล่อยให้ไอ้เลวนนน่ มาละเมิดคุณได้ไง?" ลี่ฉิงเฟิง

ยิม้ เบาๆ ท่าทางไม่แยแส

เมื่อได้ยินคำาพูดเหล่านี้ใบหน้าของเซีย่ หวานชิวก็เปลีย่ นเป็นสีแดงและเธอก็รู้สึกเขิน

อายในใจ เธอบอกว่าเธอเป็นแฟนของลีฉ่ ินเฟิงเพื่อที่จะไล่ฮเู ฉียงเท่านน้น ไม่คาดคิดว่า
ผู้ชายคนนี้จะคิดจริงจนง
อย่างไรก็ตามการเมื่อได้ยนิ ลี่ฉงิ เฟิงบอกว่าเธอเป็นแฟนของเขา ไม่เพียงแต่เซี่ยหวานชิ
วจะไม่โกรธ เธอกลนบรู้สึกเขินเล็กน้อยราวกนบว่าลึกๆแล้วเธอต้องการที่จะเป็นแฟน
ของเขาจริงๆ

"นีฉ่ นนตกหลุมรนกลี่ฉิงเฟิง ?" หน้าสวยของเซี่ยหวานชิวเปลีย่ นเป็นสีแดง เธอไม่รู้วา่

เธอหลงรนกลี่ฉิงเฟิงหรือแค่ชอบเขา ในระยะสน้นๆเธอมีความรู้หวานและเขินอาย

"ฉิงเฟิงฟนงฉนนนะ วนนนี้อย่าไปทำางาน ให้ลาหยุดไป ฮูเฉียงต้องมาหาเรื่องคุณ

แน่ๆ" เธอระงนบความเขินอายของเธอไว้ในใจและพูดเบาๆ

"น้องสาวเซี่ย ไม่ต้องกนงวลหรอกไม่มีใครสามารถไล่ฉนนออกจากบริษนท Ice Snow

ได้" ลี่ฉิงเฟิงยิม้ และพูดอย่างมนน่ ใจ

แม้วา่ เขาจะดูเต็มไปด้วยความมนน่ ใจในตนวเอง แต่เซีย่ หวานชิวก็ยนงกนงวลอยู่ ทน้งหมดนี้

เป็นเพราะเธอไม่ทราบความสนมพนนธ์ระหว่างฉิงเฟิงกนบหลินซู่

"เอาละ น้องเซีย่ ฉนนไปทำางานก่อนนะ" ลี่ฉิงเฟิงโบกมือลาเซีย่ หวานชิวและกลนบไป

ทำางานในแผนกขาย-v’g-k

สำาหรนบคำาเตือนของเซีย่ หวานชิวนน้นเขาไม่สนใจ ในสายตาของเขาฮูเฉียงเป็นเพียงมดที่

เขาสามารถบดขยี้ได้ตลอดเวลา

เมื่อมาถึงฝ่่ายขาย ลี่ฉิงเฟิงพบว่าคนโดยนน้นทำาตนวแปลกๆ พวกเขาทน้งหมดหลีกเลี่ยงเขา

หลนงจากที่เห็นเขาจากระยะไกล

ปกติแล้วคนในแผนกขายจะทนกทายลี่ฉงิ เฟิง ตอนนี้เมื่อพวกเขาเห็นฉิงเฟิง พวกเขาก็

หลีกเลี่ยงเขาอย่างกนบโรคระบาด

"ฉนนน่ากลนว?" ลี่ฉงิ เฟิงกลอกตาโดยไม่พูดอะไร

พี่ชาย คุณไม่ได้น่ากลนวหรอก แต่การทุบตีฮูเฉียงนน้นต่างหากที่น่ากลนว คนในแผนกขาย
รู้จนกเบื้องหลนงของฮูเฉียง เขาเป็นลูกชายของรองประธานบริษนท แน่นอนว่าลีฉ่ ิงเฟิงจะ
ต้องถูกไล่ออกหลนงจากทุบตีเขา

คนในฝ่่ายขายไม่ต้องการถูกไล่ออกพร้อมกนบลี่ฉิงเฟิง ดนงนน้นก็เป็นธรรมดาที่พวกเขา
หลีกเลี่ยงลีฉ่ ิงเฟิงแต่ไกล

ลี่ฉิงเฟิงนนง่ อยูท่ ี่นี่ตลอดทน้งช่วงบ่าย ไม่มีใครคุยกนบเขา เขามีความสุขที่ได้เป็นอิสระ

เขาต้องการคุยกนบจางเซี่ยวหยู่ แต่เธอไม่อยูท่ ้นงวนนเพราะไปเจรจาธุรกิจข้างนอกซึ่ง

ทำาให้เขารู้สึกเบื่อมากขึ้น

แน่นอนว่าฮูเฉียงไม่ได้มาทำาอะไร เขากลนบไปที่ห้องรนกษาความปลอดภัยนย เขาเขียน

จดหมายรายงานและส่ งให้ceo หลินซู่

ฮูเฉียงเขียนรายงานกล่าวหาว่าลี่ฉิงเฟิงทุบตีเขา และเสนอให้ไล่เขาออก

อย่างไรก็ตามฮูเฉียงต้องผิดหวนง, เพราะ CEO หลินซู่ไม่ได้มาหาเขาหลนงเลิก

งาน จดหมายรายงานกล่าวหาลี่ฉิงเฟิง เป็นเหมือนหินที่จมลงสู่มหาสมุทร หายไป
อย่างไร้ร่องรอยหลนงจากทีเ่ ขาส่ งมนนไป

"กลนบบ้านดีกว่า"

ลี่ฉิงเฟิงเหลือบมองนาฬิิกา มนนเป็นเวลาเลิกงานแล้ว หลนงจากแยกร่ างรายงานเสร็จ

เขาก็เดินออกจากแผนกขาย

"ไม่ใช่วา่ ลี่ฉิงเฟิงทุบตีฮูเฉียงไปหรอกหรือ ทำาไมเขายนงอยูส่ ขุ ภัยาพดีในช่วงบ่ายและไม่

ได้ถูกไล่ออก ?"

ผู้คนในแผนกขายรู้สึกงงงวยและสนบสน
เมื่อลีฉ่ ิงเฟิงเดินออกมาจากตึกฝ่นก็เริ่มเทลงมา

มีเมฆมากเมื่อตอนเขาออกมาในตอนเช้า แต่โดยไม่คาดคิดฝ่นก็ตกลงมาและตกหนนก

แต่ถึงแม้ฝ่นจะตก เขาก็มีบางอย่างที่ตอ้ งทำา

ลี่ฉิงเฟิงหยิบโทรศันพท์และโทรออกไปทีเ่ บอร์ของนายน้อยจางและพูดว่า

"นายน้อยจาง, คืนนี้วา่ งไหม ?"

"คุณ.... ลี่ฉิงเฟิง ?" เสียงของนายน้อยจางรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

"แน่นอน ฉนนเอง คุณไม่ได้บนนทึกเบอร์โทรฉนนไว้หรือ ?"

"ฉนนไม่คดิ ว่าคุณจะโทรหาฉนนวนนนี้"

"คุณหาสถานที่มา ฉนนจะไปรนกษาคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงกล่าวอย่างลวก ๆ เขาสนญญากนบนายน้อยจางเพื่อรนกษาโรคอวนยวะเพศัชายสน้น

"ฉนนอยูใ่ นชุมชนโอ๊คเบย์บนถนนกวงอู ยูนิตที่1 ชน้นที่สามยูนิตตะวนนออก"

นายน้อยจางบอกทีอ่ ยูข่ องเขา เสียงของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

เขาป่วยเป็นเวลา 20 ปี ได้รนบความทุกข์ทรมานและความอนปยศัอดสูเป็นอย่าง
มาก ตอนนี้มีโอกาสที่จะรนกษามนนได้ เขาก็รู้สึกมีความสุขมากในหนวใจ

"รอฉนน เดีย๋ วฉนนไป" ลี่ฉิงเฟิงวางหูโทรศันพท์โบกแท็กซี่และขนบรถไปที่ชุมชนโอ๊คเบย์

โอ๊คเบย์ต้นงอยูท่ ี่ถนนกวงอูและเป็นชุมชนที่หรูหรา คนทนว่ ไปไม่สามารถที่จะอาศันยอยูท่ ี่

นนน่ ได้ มีแต่คนรวยเท่านน้น
20 นาทีต่อมาลี่ฉงิ เฟิง มาถึงชุมชนโอ๊คเบย์ เขาลงทะเบียนกนบคนเฝ่้าประตูเมือ่ ฝ่นตก
และมาถึงยูนิตที่ 1 ชน้น 3 ทิศัตะวนนออก

ในขณะเดียวกนนนายน้อยจางกำาลนงรออยูท่ ี่ประตู เมื่อเขาเห็นลี่ฉิงเฟิงเปียกโชกความ

รู้สึกแปลกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา

"ลี่ฉงิ เฟิงคุณไม่มีร่ม?" นายน้อยจางถาม

"ไม่มี การรนกษาโรคของคุณสำาคนญกว่า การเปียกเล็กน้อยไม่ใช่เรื่องใหญ่" ลี่ฉงิ เฟิงยิม้

เล็กน้อยและพูดอย่างไม่แยแส

ได้ยินคำาพูดของลี่ฉงิ เฟิง ดวงตาของนายน้อยจางที่จ้องไปนน้นเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง

นนบตน้งแต่นายน้อยจางได้รนบการวินิจฉนยว่าเป็นโรคอวนยวะเพศัสน้น ทน้งพ่อและแม่ของเขา
ก็ไม่ค่อยชอบเขา คนรอบๆหนวเราะเยาะเขา แม้แต่ญาติและเพือ่ นฝู่งก็ดูถูกเขา

ในช่วง 20 ปีที่ผา่ นมา ไม่มีใครสนใจใยดีนายน้อยจาง แม้วา่ เขาจะอาศันยอยูใ่ น

ครอบครนวที่รำ่ารวย แต่เขาก็ไม่มคี วามรู้สึกอบอุ่นใดๆ หนวใจของเขานน้นหนาวจนด

อย่างไรก็ตามตอนนี้ลฉี่ ิงเฟิงอุตสาห์มาเพือ่ รนกษาเขาในขณะที่ฝ่นตก เขารู้สึกประทนบใจ

และจมูกของเขาก็แสบ ราวกนบว่านำ้าตาของเขาจะไหลลงมาในทนนที

"นายน้อยจาง นำ้าตาคุณไหลแล้ว"

เมื่อเห็นนายน้อยจางกำาลนงจะร้องไห้ ลีฉ่ ิงเฟิงก็รู้สึกงงงวยไปทนว่ ไปหน้าและพูดขึ้น

"ลี่ฉงิ เฟิง..., ฉนน…, นายน้อยจางคนนี้สาบานว่า ถ้าคุณสามารถรนกษาโรคของฉนน

ได้ ฉนนจะเป็นน้องชายของคุณ"

ในขณะที่แตะจมูกของเขา นายน้อยจางก็กล่าวออกมาด้วยความมุ่งมนน่
บทที่ 73 สูตรลับบำรรงงรักษรไตและเพิ่่มควรมอึดดขอึงน้ออึงชรย

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"น้ออึงจรง โปรดบอึกฉัน้ว่รคงณไดอรับบรดเจ็บอึย่รงไรภรยใน้ครรภ์มรรดรขอึงคงณ?" ลี่

ฉิิงเฟิิงย่มม และถรม เขรตออึงกรรทำรควรมเขอรใจกับสรเหตงที่ทำรใหอเขรป่วย เพิอ่อึทีเ่ ขรจะไดอ
สรมรรถรักษรไดออึย่รงถูกตออึง

“เมอ่อึ 20 ปีก่อึน้ แม่ขอึงฉัน้ตัมงทออึงก่อึน้แต่ง เพิอ่อึที่จะไดอไม่หัน้เหควรมสน้ใจจรกธงรก่จ

ที่กรำ ลังเร่่มตอน้ขอึงพิ่อึฉัน้ ใน้เวลรน้ัมน้เธอึก็กลับบอรน้ไปที่หมู่บอรน้เพิอ่อึคลอึดตรมกำรหน้ด
ที่น้ัน้่ มัน้แย่มรกมีห่มะตกใน้วัน้ที่ฉัน้เก่ดและอึงณหภูม่กต็ ำ่รกว่ร 0 อึงศร มัน้เย็น้และ
หน้รวมรก ฉัน้ไม่มผี อรห่มเมอ่อึตอึน้ที่ฉน้ั เก่ดมร ฉัน้จดงถูกน้ำมรแข็งกัด" เมื่อพิูดถดง
เหตงกรรณ์ใน้อึดีต น้รยน้ออึยจรงรูอสดกเสียใจมรก
"อึอม.... ฉัน้เขอรใจแลอว อึรกรศเย็น้เขอรสู่ร่รงกรยขอึงคงณ ดังน้ัมน้คงณเก่ดมรพิรออึมกับกรร
ขรดหย่น้ใน้ไตขอึงคงณ" หลังจรกไดอยน้่ คำรอึธ่บรยขอึงน้รยน้ออึยจรง ลี่ฉง่ เฟิ่งก็เขอรใจใน้
ทัน้ที อึรกรศที่หน้รวเย็น้เขอรไปใน้ร่ รงขอึงเขรเมอ่อึตอึน้ทีเ่ ขรเก่ดมร

ดังน้ัมน้ไตขอึงเขรจดงเสียหรยไปและอึวัยวะเพิศขอึงเขรก็ถูกน้ำมรแข็งจัด

"อึะไรคออึขรดหย่น้ใน้ไต?" นายน้อยจางดูมคี วรมสับสน้เหมออึน้เด็กทีอึ่ ยรกรูออึยรก

เห็น้ เขรไม่รูอเรอ่อึงยรและสงขภรพิ

"ไตบกพิร่ อึงอึรจเป็น้เพิรระหย่น้หรออึหยรง กรรขรดหย่น้ใน้ไตคออึหลังและหัวเข่รขอึง

คงณจะอึ่อึน้แอึ ขรทัมงสอึงขอรงขอึงคงณจะไม่มีเรี่ยวแรง ฉีใน้ไตไม่เพิียงพิอึอึวัยวะเพิศชรย
จะมีขน้รดเล็กและคงณจะมีปัญหรกรรแข็งตัวขอึงอึวัยวะเพิศ คงณเป็น้เคสคลรสส่กที่มี
อึรกรรขรดแคลน้หย่น้ใน้ไต " ลี่ฉิิงเฟิิงย่มม และกล่รวและสอึน้บทเรียน้พิอมน้ฐรน้เรอ่อึง
สงขภรพิใหอเขร

**ฟิังหูไว้หูนะครับ มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับแพทย์แผนจีนโบราณ แต่ผมไม่ค่อยเชื่อ

เท่าไรเพราะเมื่อก่อนเคยไปเที่ยวเมืองจีนกับทัวร์ ไกด์พาลงโรงงานยาจีนพวกนี มีหมอ
มานวดๆขาน้าสาวผมแล้วบอกว่าเป็นเบาหวาน(แกก็เป็นจริงๆนัน่ แหละเพราะขาแก
บวม) หมอคนนันบอกว่ากินยานี่แล้วหายแน่นอน (3 ขวด 4 หมื่นบาทไทย) สุดท้าย
ก็เหมือนเดิมผมจำาฝัังใจจนทุกวันนี 555**

มีหย่น้และหยรงอึยูภ่ รยใน้ร่ รงกรยมน้งษย์ คงณอึรจจะขรดหย่น้หรออึหยรงอึย่รงใดอึย่รง

หน้ดง่ และจำรเป็น้ตออึงรักษรอึย่รงเหมระสมเพิอ่อึทีจ่ ะฟิอม น้ตัว หลังจรกไดอย่น้ลี่ฉง่ เฟิ่งพิูด ตร
ขอึงน้รยน้ออึยจรงก็เบ่กกวอรง น้ีเ่ ป็น้ครัมงแรกที่เขรไดอยน้่ ว่รเขรอึรจมีควรมบกพิร่ อึงทรง
ดอรน้หย่น้หรออึหยรง เขรเคยไดอย่น้เกี่ยวกับภรวะไตบกพิร่ อึงทัว่ ๆไปมรก่อึน้แลอว ตอึน้น้ีม
เขรรูอวร่ เขรยังไม่ไดอศดกษรมัน้
แต่คำรอึธ่บรยขอึงลีฉ่ ่งเฟิ่งสำรหรับกรรขรดหย่น้ใน้ไตทำรใหอน้รยน้ออึยจรงมีควรมสงขมรก
ขดมน้ ตัมงแต่ที่ฉ่งเฟิ่งสรมรรถบอึกเกี่ยวกับอึรกรรขอึงเขรไดอ แสดงว่รตออึงมีทรงรักษร เขรมี
ควรมเชอ่อึมัน้่ ต่อึลี่ฉ่งเฟิ่งอึย่รงเต็มเปี่ยม

"นายน้อยจาง ถอึดเสอมอึขอึงคงณอึอึก ฉัน้จะฝังเข็มใหอคณ

ง " ลี่ฉิิงเฟิิงหยิบเอึรเข็ม 9
เล่มอึอึกมรแลอวพิูดเบรๆ
**ยิ่งการฝัังเข็มเพื่อรักษานี่ผมยิง่ ไม่เชื่อเลย แต่....เออวะลืมไป นี่มันนิยายนี่
หว่า**

"น้ี่ .. ไม่ดีมมัง ฉัน้เป็น้ผูอชรยน้ะ" ใบหน้อรขอึงน้รยน้ออึยจรงกลรยเป็น้สีแดงและเขรพิูด

ดอวยควรมอึรย

"รีบๆเขอรส่วะ ฉัน้ไม่ไดอสน้ใจผูอชรย" ลี่ฉิงิ เฟิิงหัวเรระ เขรไม่รูอจะพิูดอึะไร

ใน้ที่สงดน้รยน้ออึยจรงก็ถอึดเสอมอึผอรอึอึก คงณจะไม่รูอเลยถอรไม่ไดอเห็น้กับตร แต่วร่ อึวัยวะ

เพิศขอึงเขรโคตรเล็ก

ลี่ฉิิงเฟิิงรูอวร่ ไตขอึงน้รยน้ออึยจรงเก่ดจรกกรรอึงดตัน้บรงอึย่รงและน้ัน้่ คออึสรเหตงทเี่ ขรเก่ด

มรพิรออึมกับควรมผ่ดปกต่เช่น้น้ีม

จดกๆๆๆๆๆๆ ... ...

ลี่ฉิิงเฟิิงหยิบเอึรเข็มอึอึกมรและใชอ "9 เข็มเสริมพลังน้องชาย" เขรทำรมัน้ไดออึย่รง
รวดเร็วรรวกับฟิอรผ่ร และแทงเขอรไปใน้จงด Shenshu จงดประตูชีว่ต จงดทีเ่ อึวรวมทัมง
6 จงดอึอ่น้ ๆ

ทัมงหมด 9 จงดถูกเชออึ่ มต่อึกับไต

15 น้รทีต่อึมรลี่ฉง่ เฟิ่งช่วยน้รยน้ออึยจรงเอึรควรมเย็น้ทัมงหมดอึอึกจรกไตขอึงเขร

"เสร็จละ คงณรูอสดกอึย่รงไรบอรง?" ลี่ฉิงิ เฟิิงดดงเข็มอึอึกและถรมเบรๆ

"ฉัน้รูอสดกดีมรกเลย" นายน้อยจางรูอสดกมหัศจรรย์ คลอ่น้ลมรออึน้ผ่รน้ร่ รงขอึงเขรและ

ร่ รงกรยขอึงเขรก็อึบอึง่น้

เมอ่อึชี่จรกไตไหลเขอรสู่อึวัยวะเพิศชรยขอึงเขร ทัน้ทีทัน้ใดน้ัมน้อึวัยวะเพิศชรยขอึงเขรฟิอม น้
คอน้ชีพิขดมน้มรไม่เพิียงแค่น้ม ัน้ แต่มัน้ยังใหญ่ขม น้ด อึีก 3 ซม.

"อึอร !! มัน้ยรวขดมน้! เมื่อมอึงไปที่กรรเปลี่ยน้แปลงขอึงอึวัยวะเพิศขอึงเขรน้รยน้ออึยจรง

กล่รวอึย่รงตอ่น้เตอน้

"รีบไปใส่ เสอมอึผอรซะ ตะโกน้ทำรไม" เมื่อเห็น้ว่รน้รยน้ออึยจรงตอน้่ เตอน้มรกแค่ไหน้ ลี่ฉ่งเฟิ่

งก็ขมวดค่มวแลอวบ่น้เขร

"ขอึบคงณ พิี่ลี่ ฉัน้จะเป็น้น้ออึงชรยขอึงคงณตัมงแต่บัดน้ีมไป" นายน้อยจางใส่ เสอมอึผอรขอึง

เขรและพิูดอึย่รงจร่งจัง

ลี่ฉิิงเฟิิงรักษรเขรและช่วยใหอเขรกลับเป็น้ชรยเต็มตัวอึีกครัมง แน้่น้อึน้ว่รเขรย่อึมย่น้ดีที่
จะเป็น้น้ออึงชรยขอึงลีฉ่ ่งเฟิ่ง

ไม่เพิียงแค่เรียกพิี่ชรย ต่อึใหอเรียกว่รพิ่อึเขรก็ยอึมถอรฉ่งเฟิ่งตออึงกรร กรรหย่อึน้

สมรรถภรพิทรงเพิศเป็น้เรอ่อึงทีเ่ จ็บปวดมรก ไม่มีใครอึยรกเป็น้ขัน้ที มัน้จะเป็น้กรร
ลงโทษที่เลวรอรยที่สงดต่อึชรยคน้หน้ด่ง

"นายน้อยจาง, ไม่ตออึงหรอึก, คงณเป็น้ถดงน้รยน้ออึยขอึงตระกูลใหญ่ใน้เมออึงทะเล

ตะวัน้อึอึก กรรมรเรียกฉัน้ว่รพิี่ชรยน้ี่มัน้ไม่ค่อึยเหมระสมมัมง?”
"ไม่ ไม่เป็น้ไรหรอึกพิี่ลี่ คงณทำรใหอศักด่ศศรีควรมเป็น้มน้งษย์ขอึงฉัน้กลับมร คงณใหอชีว่ต
ที่สอึงขอึงฉัน้ มัน้จะสมเหตงสมผลแมอกระทัง่ เรียกพิี่วร่ พิ่อึ" นายน้อยจางกล่รวดอวย
ควรมจร่งใจ

ควรมสรมรรถทรงกรรแพิทย์ขอึงลี่ฉ่งเฟิ่ง ทำรใหอเขรเชอ่อึมัน้่ อึย่รงมรก

ไตขอึงคงณไดอรับกรรรักษรแลอว ตอึน้น้ีมชขี่ อึงคงณจะไหลไดอดีขม ดน้ ฉัน้ใหอใบสัง่ ยรทีเ่ ป็น้

ควรมลับสำรหรับกรรเสร่มพิลังไตขอึงคงณ เพิอ่อึช่วยรักษรอึรกรรขอึงคงณ "

ลี่ฉิิงเฟิิงย่มม เบรๆใน้ขณะที่ใหอยรตรมใบสัง่ เพิออึ่ แกอไขไต น้รยน้ออึยจรงเก่ดมรพิรออึมกับขออึ

บกพิร่ อึงน้ีม ดังน้ัมน้เขรจดงตออึงกรรอึรหรรเสร่มจำรน้วน้มรก

"ขอึบคงณพิี่ลี่" บงคล่กขอึงน้รยน้ออึยจรงเปลีย่ น้ไปอึย่รงรวดเร็วน้ับตัมงแต่ที่เขรตกลงเป็น้

น้ออึงชรยขอึงลีฉ่ ่งเฟิ่ง น้ำมรเสียงขอึงเขรมีควรมเครรพิมรกขดมน้

"น้ีเ่ ป็น้ใบสัง่ ยรที่เป็น้ควรมลับเพิออึ่ ช่วยเสร่มสรอรงไตใหอแข็งแรงมีกรำ มะหยี่ รรกขน้แกะ

สรรสกัดจรกถัว่ ล่สง ต้นชา...... "

ลี่ฉิิงเฟิิงใชอปรกกรเขียน้ใบสัง่ ยรลงบน้แผ่น้กระดรษมีชอ่อึขอึงยรจีน้และจำรน้วน้แลอวเขรก็
ส่ งไปใหอน้รยน้ออึยจรง

น้รยน้ออึยจรงรับใบสัง่ ยรมรอึย่รงตอ่น้เตอน้ เหมออึน้กับว่รเขรไดอรับสมบัต่ที่ลมำรค่ร เขรมี

ควรมสงขมรกกว่รไดอเง่น้ 5 ลอรน้หยวน้

น้อึกจรกยรตัวน้ีมแลอว คงณยังสรมรรถรักษรดอวยอึรหรรไดออึีกดอวย หรกคงณตออึงกรรเสร่ม

สรอรงควรมเขอมแข็งขอึงคงณและเสร่มไตใหอดีขม ดน้ คงณตออึงก่น้ถัว่ วอึลน้ัต งรดำร ถัว่ ดำรไข่
กระเทียม เกรลัด น้กกระทร เน้อมอึสงน้ัข, เน้อมอึวัว, อึัณฑะสงน้ัข ... ... "

ลี่ฉิิงเฟิิงย่มม เบรๆ และบอึกน้รยน้ออึยจรงถดงอึรหรรทีเ่ ขรควรก่น้

ยรคออึยร อึรหรรเป็น้อึรหรรบำรบัด คงณจะสรมรรถบรรลงผลไดอสอึงเท่รหรกใชอทมังสอึง
อึย่รงพิรออึมกัน้

"พิี่ลี่ คงณสงดยอึดมรก คงณรูอสูตรลับมรกมรยเพิอ่อึเสร่มสรอรงไต คงณเป็น้ไอึดอึลขอึง

ฉัน้" นายน้อยจรงดูเหมออึน้ว่รเขรจะเลอ่อึมใสลีฉ่ ่งเฟิ่ง เขรมัน้่ ใจเกี่ยวกับควรมสรมรรถ
ขอึงฉ่งเฟิ่ง

ย่ง่ เขรรูอจักลี่ฉ่งเฟิ่งมรกเท่รไร แต่กเ็ หมออึน้กับเขรไม่รูออึะไรเลย

เขรเชอ่อึว่รตรรบเท่รทีเ่ ขรทำรตรมทีพิ่ ี่ลี่คน้น้ีมบอึก เขรก็จะสรมรรถเสร่มสรอรงไตขอึงเขร

และกลรยเป็น้คน้ทีเ่ ขอมแข็งขดมน้ และจะทำรใหอผูอหญ่งตออึงกรีดรออึงโหยหวน้บน้เตียงทงก
คำ่รคอน้ไดออึย่รงแน้่น้อึน้

"สอึงทง่มแลอว ฉัน้กลับก่อึน้น้ะ" ลี่ฉิงิ เฟิิงย่มม เบรๆและเตรียมจะอึอึกไป เขรไดอใหอกรร

รักษรอึรกรรป่วยขอึงน้รยน้ออึยจรงแลอวและเขรก็ไม่มีธงระอึะไรที่น้ี่อึีก เป็น้ธรรมดรเขร
จดงตออึงกลับบอรน้

"พิี่ลี่ รอึสักครู่"

"มีอึะไรหรออึ ?"

"พิี่ลี่น้เี่ ป็น้เง่น้หน้ดง่ ลอรน้หยวน้ รับไปส่" นายน้อยจางหย่บเช็คหยวน้หน้ด่งลอรน้หยวน้

และส่ งใหอลี่ฉ่งเฟิ่ง

เดิมทีนายน้อยจางตออึงกรรที่จะใหอเง่น้ลี่ฉ่งเฟิ่งมรกกว่ร แมอวร่ เขรจะใหอเง่น้ฉ่งเฟิ่งสัก

100 ลอรน้หยวน้เขรก็คด่ ว่รมัน้คงมอ ค่ร เพิรระฉ่งเฟิ่งรักษรเขรและแกอไขปัญหรที่ผูอ
เชีย่ วชรญและแพิทย์ที่มีชอึอ่ เสียงหลรยๆคน้ไม่สรมรรถรักษรไดอ แมอวร่ น้รยน้ออึยจรงจะ
เป็น้ลูกชรยคน้โตขอึงบร่ษัทจรง แต่เง่น้ครอึบครัวทัมงหมดอึยูภ่ รยใตอกรรควบคงมขอึง
น้ออึงชรยคน้เล็กขอึงเขร ดังน้ัมน้ เขรไม่ไดอมีเง่น้ต่ดตัวมรกน้ัก ตัวเขรเอึงน้ัมน้มีแค่หน้ดง่ ลอรน้
หยวน้เท่รน้ัมน้

ดังน้ัมน้จดงอึรจกล่รวไดอวร่ น้รยน้ออึยจรง ใหอเง่น้ทัมงหมดขอึงเขรแก่ลี่ฉง่ เฟิ่ง น้ีเ่ ป็น้กรร

แสดงอึอึกที่ทำรใหอรูอวร่ น้รยน้ออึยจรงรูอสดกขอึบคงณฉ่งเฟิ่งมรกแค่ไหน้

"เอึรเง่น้คอน้ไป ไม่งมัน้ฉัน้โกรธ" ลี่ฉิิงเฟิิงปฏิ่เสธเง่น้หน้ดง่ ลอรน้หยวน้ขอึงน้รยน้ออึยจรง

และกล่รวดอวยควรมไม่พิอึใจ

"พิี่ลี่ น้ี่เป็น้ควรมขอึบคงณเล็กน้ออึยจรกฉัน้ ถอรคงณไม่รับมัน้ ฉัน้ไม่อึรจสงบใจตัวเอึงไดอ"

"ถอรคงณเรียกฉัน้ว่ร พิี่ลี่ มัน้หมรยควรมว่รคงณเห็น้ฉัน้เป็น้เพิออึ่ น้ ฉัน้รักษรใหอคณ

ง เพิรระ
คงณเป็น้เพิออึ่ น้ขอึงฉัน้ ถอรคงณใหอฉัน้เง่น้มัน้หมรยควรมยังไง ?"

"พิี่ลฉี่ ัน้ ฉัน้ไม่ไดอมีจงดประสงค์แอึบแฝง" นายน้อยจางกล่รวดอวยควรมจร่งใจ คงณ

สรมรรถไดอย่น้จรกน้ำมรเสียงเขรไดอเลยว่รเขรรูอสดกขอึบคงณจรกใจ
บทที่ 74 พาพี่ลี่ออกรอบ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"นายน้อยจาง ถ้าเป็นเรือ่ งเงิน ฉันคงจะไม่ฝ่าสายฝนเพื่อมารักษาคุณหรอก คุณลืมไป

แล้วหรือว่าฉันขายจี้หยกได้เงินมาเป็นจำานวนมาก ?" ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและ
ปฏิเสธเงิน 1 ล้านหยวนของเขา

จี้หยกของเขาขายได้ 10 ล้านหยวน เขาขาดเงินเหรอ ? ไม่ใช่เลย ทีเ่ ขายินดีที่จะรักษา

นายน้อยจาง เพราะเขาถือว่าเป็นเพือ่ น "พี่ลี่, ฉันจะฟังคุณและไม่พูดถึงเรือ่ งเงินอีก"

นายน้อยจางแทบจะร้องไห้อีกครั้งเมื่อได้ยนิ ฉิงเฟิงเรียกเขาเป็นเพือ่ น

ฉิงเฟิงเป็นคนแรกในรอบ 20 ปีที่รับเขาเป็นเพือ่ น

"ฉันไปละ มีอะไรก็โทรมาก็แล้วกัน" ฉิงเฟิงโบกมือมือและเตรียมพร้อมที่จะจากไป

"พีล่ ี่รอเดี๋ยว"

"มีอะไรรึ?"

"พี่ลี่ ถ้าคุณไม่ต้องการเงินก็ไม่เป็นไร แต่ฉันอยากจะพาคุณเที่ยวกลางคืน

คุณต้องมากับฉันคืนนี้ เพือ่ ให้ฉันได้แสดงความขอบคุณ"

นายน้อยจางกล่าวด้วยความจริงใจ

"ก็ได้ เราจะไปที่ไหนกัน?" ฉิงเฟิงตกลงและพยักหน้า เขาต้องยอมรับไม่ง้ันนายน้อย

จางคงไม่สบายใจ

"พีล่ ี่, ไปที่พระราชวังจักรพรรดิน้ิวหยก (Jade Finger Emperor

Palace)กัน นีเ่ ป็นธุรกิจที่ครอบครัวของฉันเป็นเจ้าของ" นายน้อยจางยิม้ และระบุ
สถานที่

**คำาว่า Jade ในภาษาอังกฤษมีอีกความหมายนะครับ แปลว่าหญิงร้ายหรือหญิง

เจ้าชู้ก็ได้**

"โอเค" ฉิงเฟิงพยักหน้าและเดินออกไปพร้อมกับนายน้อยจาง

บรื้น!

นายน้อยจางขับเบนซ์สปอร์ตของเขาและพาฉิงเฟิงไปยังพระราชวังจักรพรรดินิ้วหยก

พระราชวังจักรพรรดิน้ิวหยก ตั้งอยูบ่ นถนนคนทำางาน เป็นศููนย์รวมความบันเทิง

มากมาย ที่มสี ปา ซาวน่า นวด นวดนำ้ามันและบริการพิเศูษ (เย็*)

หลังจาก 20 นาที นายน้อยจางและฉิงเฟิงก็มาถึงพระราชวังจักรพรรดิน้ิวหยก

ฉิงเฟิงเงยหน้าขึ้นและเห็นอาคารขนาดใหญ่ ทีไ่ ด้รับการตกแต่งอย่างหรูหราด้วยการ
ตกแต่งด้วยทองคำาและมีพนักงานต้อนรับสวยงามสีค่ นอยูท่ างเข้า

บรรดาพนักงานต้อนรับทุกคนสวมชุด Cheongsam เว้าสูงซึ่งเผยให้เห็นขาเรียว

และขาวของพวกเธอ มันดึงดูดสายตาของผู้คน

"ยินดีต้อนรับคะนายน้อย"

สาวสวยทั้งสี่รีบคำานับและพูดขึ้นเมื่อพวกเธอเห็นนายน้อยจาง

"อืม พี่ลี่ , ไปกันเถอะ"

นายน้อยจางยกมือขึ้นและให้ฉงิ เฟิงเดินนำาอยูข่ ้างหน้าเขา

"ชายคนนี้เป็นใคร นายน้อยจางต้องมานำาทางให้เขา?"

พนักงานทั้งหมดตะลึง พวกเขาทุกคนพยายามจดจำาใบหน้าของฉิงเฟิง ไว้ในใจ เพื่อที่

จะให้บริการเขาอย่างดีในโอกาสหน้า

"ตกแต่งได้ดี"

ฉิงเฟิงกล่าวชมเชยขณะที่เขาเดินเข้าไปในพระราชวังจักรพรรดินิ้วหยก

ทางเดินของพระราชวังจักรพรรดิน้ิวหยก ถูกเรียงรายไปด้วยกระเบื้องสีทอง ผนังเป็น

ทองคำาทั้งหมดและโคมระย้ายังเป็นสีทอง รู้สึกเหมือนเดินผ่านพระราชวัง

"พีล่ ี่, ไปอาบนำ้าแล้วไปที่ห้องซาวน่ากันเถอะ" นายน้อยจางยิม้ เล็กน้อยและพูดด้วย

ความสนิทสนม

"โอเค" ฉิงเฟิงพยักหน้าตกลง เขาเปียกฝนร่ างกายของเขาเหนียวและอึดอัด

หลังจากนั้นไม่นานนายน้อยจางก็ได้นำาฉิงเฟิงไปที่อ่างขนาดใหญ่

อ่างใหญ่กว่า 300 ตารางเมตร หลังจากที่ท้ังสองแช่ในอ่างและเดินเข้าไปในห้องซาว

น่า พวกเขารู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย

"พี่ลี่ มาเถอะ ไปรับการ 'นวด' กัน"

นายน้อยจางกล่าวด้วยความตื่นเต้นและพาลี่ฉงิ เฟิงไปห้องวีไอพีอนั หรูหรา

ห้องถูกเรียกว่า 'โถงจักรพรรดิ' มันกว้าง 100 ตารางเมตร มีห้องนอน 2 ห้องภายใน

ห้องโถงซึ่งแขกสามารถใช้บริการเพื่อการเย็* ได้

เหล้าและผลไม้ต่างๆถูกวางลงบนโต๊ะสีทอง มีไวน์แดง เบียร์ วอดก้า บรั่นดี แตงโม

องุ่น กล้วย

"นายน้อย คุณต้องการบริการอะไรบ้าง?" หญิงสาวสวยคนหนึง่ เดินเข้ามาและถาม

ด้วยความเคารพ

ผู้หญิงคนนี้สวยมากและมีอายุประมาณ 30 ปี เธอมีใบหน้าที่มีเสน่ห์และริมฝีปากเชอ
ร์รี่ขนาดเล็ก เธอสวมสูทมืออาชีพสีดำาซึ่งช่วยเพิม่ เสน่ห์ของเธอ

ชื่อของเธอคือ ถังยูฉิน และเธอเป็นผู้จัดการที่พระราชวังจักรพรรดินิ้วหยกแห่งนี้

"พีส่ าวฉินนีค่ ือพีล่ ี่ของฉัน ช่วงนี้มีเด็ดๆเข้ามาใหม่บ้างไหม?" นายน้อยจางคุ้นเคยกับ

ถังยูฉินและเรียกเธอว่าพีส่ าวฉิน

ถังยูฉินมึนงงครู่หนึง่ เมื่อเธอได้ยนิ คำาพูดของนายน้อยจาง หน้าตาแปลกใจปรากฏ

ขึ้น เธอรู้วา่ นายน้อยจางเป็นคนยังไง เขามีมาตรฐานที่สูงมากและไม่สนใจแม้กระทัง่
นายน้อยเฉิน แต่ตอนนี้เขากลับเรียกชายหนุ่มคนนี้วา่ พีล่ ี่ด้วยความเคารพ เรื่องนี้ทำาให้
ถังยูฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
แต่ถังยูฉินทำางานในวงการบันเทิงมาเป็นเวลานานและฉลาดมาก เธอเดาว่าชายหนุ่ม
คนนี้จะต้องมีความสำาคัญมากต่อนายน้อยจาง เขาต้องไม่ธรรมดา

"ยินดีที่ได้พบคะ คุณลี่ เรามีสาวงามมากมายที่นี่ มีแบบบริสุทธิ์ แบบเซ็กซี่ แบบมี

เสน่ห์และแบบเยือกเย็น ... โอ้ และเรามีนักศูึกษามหาวิทยาลัยที่นี่ด้วยและเธอก็ยัง
บริสุทธิ์อยู่ เธอมีฝีมือในการนวดอย่างไม่น่าเชื่อ"

(อยากเป็นเพื่อนนายน้อยจาง.....)

ถังยูฉินยิม้ อย่างมีเสน่ห์และแนะนำาสาวๆในแบบต่างๆให้แก่ฉงิ เฟิงและนายน้อยจาง

"พีส่ าวฉิน เรียกพวกเธอทั้งหมดมารวมกันแล้วให้พี่ลี่ช้ ีน้วิ เลือก"

นายน้อยจางโบกมือให้เธอและบอกถังยูฉนิ เพื่อจัดการกับเรื่องนี้อย่างรวดเร็ว

เขาไม่ต้องการเสียเวลาใดๆ นอกเหนือจากการดูแลพี่ลี่ กับการ"นวด"แล้ว

เขายังต้องการทดสอบพลังของ "น้องชายตัวน้อย" ที่เพิง่ คืนชีพของเขาอีกด้วย

"ได้เลย เดีย๋ วฉันจะรีบกลับมา" พี่สาวฉินยิม้ เล็กน้อยและออกจากห้อง ในไม่ช้าเธอก็

มาถึงพร้อมกับหญิงสาวหลายสิบคน

สาวๆทั้งหมดใส่ มินิสเกิตที่เผยให้เห็นขาขาวๆ พวกเธอทั้งหมดน่าตะลึง บางคนไร้

เดียงสา บางคนเซ็กซี่ บางคนเย้ายวนและเยือกเย็น

บางส่ วนใส่ ชุดพยาบาล ชุดแอร์โฮสเตสและชุดแม่บ้าน พวกเธอแต่งกายพร้อมกับโชว์

สิ่งล่อใจ

"ทักทาย นายน้อย"

สาวสวยหลายสิบคนโค้งคำานับด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้น
การทำางานที่นแี่ ละมีบุญได้เห็นนายน้อยจางในตำานาน พวกเธอรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

"นีค่ ือพี่ลขี่ องฉัน เขาจะเลือกก่อน ถ้าเขาเลือกใคร เธอต้องบริการเขาให้เด็ดๆเข้าใจ

ไหม ?" นายน้อยจางกล่าวกับสาวสวยหลายสิบคน

"เข้าใจแล้วคะ" ทุกคนมองฉิงเฟิงด้วยสายตาที่ร้อนรุ่มขึ้นเมื่อได้ยินคำาพูดของนายน้อย
จาง ชายหนุ่มคนนี้ต้องมีภมู ิหลังที่น่าเกรงขาม หากนายน้อยจางเรียกเขาว่าพี่ลี่

"ฉันเบอร์ 1 ชื่อเจียงซ่ง อายุ 20 ปีและเป็นพยาบาล ฉันเชี่ยวชาญเรือ่ งการใช้ปากและ

การนวด...." สาวงามที่ดูบริสุทธิ์ในชุดพยาบาลพูด

"ฉันเบอร์ 2 ฉันมาจากซีอาน อายุ 22 ปีและเป็นแอร์โฮสเตส ฉันเชีย่ วชาญในการ

นวดนำ้ามันและ Eage Sage Crossing Ocean สาวสวยคนที่ 2 พูด

(จากผูแ้ ปล ENG: Eage Sage Crossing Ocean คือการมีเซ็กแบบ

แปลกๆ อย่าคิดว่าผมจะรู้)

หลังจากนั้นสาวๆหลายสิบคนได้แนะนำาตัวเอง

"พี่ลคี่ ุณชอบใคร คุณจัดก่อนเลย"

นายน้อยจางหัวเราะและพูดขึ้น

"เบอร์ 3"

ฉิงเฟิงพยักหน้าและเลือกเบอร์ 3

เมื่อตอนที่สาวงามคนนี้แนะนำาตัวเอง ฉิงเฟิงรู้วา่ เบอร์ 3 เป็นนักศูึกษามหาวิทยาลัย

ที่สำาคัญกว่านั้นคือเธอมีลักษณะที่ไร้เดียงสา แต่ดูเย็นชานิดหน่อยซึ่งทำาให้เขาสนใจเธอ
เล็กน้อย
หลังจากที่ฉิงเฟิงได้เลือกแล้ว นายน้อยจางได้เลือกผู้หญิงที่เซ็กซี่ สาวสวยคนอืน่ ๆ
ออกจากบูธด้วยความผิดหวัง

"พี่ลฉี่ ันจะไปห้องซ้าย พีเ่ อาห้องขวาไปจัดการเชือดได้เลย"

นายน้อยจางพาสาวสวยสุดเซ็กซี่และเดินไปห้องนอนซ้าย หลังจากนั้นครู่หนึ่งก็มี
เสียงครางออกมาจากห้อง
บทที่ 75 สาวงามไร้เดียงสา ลู่เสี่ยวม่าน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คุณชื่ออะไร?" ฉิงเฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยนและถามหญิงสาวตรงหน้าเขาคนนี้

หญิงสาวคนนี้สวยมาก ผิวขาวใส ดวงตาที่มเี สน่ห์และจมูกน่ารัก ใบหน้าของเธอดูดี

และสมบูรณ์แบบ เธอเป็นนเหมือนรูป็แกะสลักหยกป็ระณีตบริสุทธิแและไร้เดียงสาทีม่ ี
ป็ระกายของความเยนนชา ทำาให้คนอยากจูบเธอ

เธอสวมกระโป็รงสั้นสีชมพูซึ่งห่อหุ้มส่ วนโค้งเว้าของร่ างกายเธอไว้ทำาให้ดูน่าชม ภาย

ใต้กระโป็รงสั้นเป็นนน่องเรียวขาวหิมะทีด่ ึงดูดความสนใจของผูค้ นได้

นี่คอื สาวงามเกรดสูงสุด ใบหน้าและร่ างกายของเธออยูใ่ นระดับสุดยอดและยังเป็นน

นักศึกษามหาวิทยาลัย เพียงแค่คิดกนทำาให้ตื่นเต้นแล้ว...

"ฉันชื่อลู่เสี่ยวม่าน" หญิงสาวในกระโป็รงสั้นสีชมพูกล่าวอย่างอ่อนหวาน
เสียงของเธอหวานและนุ่มนวลระรื่นหูมาก

แต่เมื่อเธอเหนนการจ้องมองอันเร่ าร้อนของฉิงเฟิง ใบหน้าและหูของเธอกนเป็ลี่ยนเป็นนสี

แดง มีความตื่นตระหนกป็รากฏขึ้นในสายตาที่มีเสน่ห์ของเธอ

"ลู่เสี่ยวม่าน เป็นชือ่ ที่ดี คุณคงยังเป็นนนักศึกษามหาวิทยาลัยอยู"่ ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆและ

ถามด้วยรอยยิม้

"ใช่คะ" ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของลู่เสีย่ วม่านเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นเมื่อเธอได้เหนน

ใบหน้าที่หล่อเหลาของฉิงเฟิง

ความเยือกเยนนและความเยนนชาก่อนหน้านี้ของเธอนั้น เป็นนภาพลักษณ์หลอกลวง
ทั้งหมด เพราะนีเ่ ป็นนครั้งแรกที่เธอมาทำางานแบบนี้เธอจึงแกล้งทำาเป็นนว่าเยนนชาเท่านั้น
มันเป็นนความต้านทานต่อสภาพแวดล้อมทีไ่ ม่คนุ้ เคยของเธอ ในความเป็นนจริงแล้วเธอ
ตื่นเต้นเป็นนอย่างมาก

เสี่ยวม่าน คุณณเป็นนนกกศึกกษามหาวิททยาลักยท่โโดดเดนนแลัะเป็นนตักวิแทนนกกศึกกษา น่โเธอมา

จมป็ลักกอยูนในสถานท่โแบบน่้ได้อยนางไร? ลู่เสี่ยวม่านวิจารณ์ตัวเองในใจ

แต่เมื่อเธอคิดถึงแม่ที่อยูใ่ นโรงพยาบาลและเธอต้องการใช้เงินมากแค่ไหน เธอกนเรียก

ความกล้าหาญของเธอกลับคืนมา

มีคนแนะนำาเธอมาที่นี่ เขาบอกว่า คนที่นเี่ ป็นนใจดีมากและให้ทิป็หลักร้อยหลักพัน เพือ่

ให้ได้เงินมา เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมาที่นี่

"ลู่เสี่ยวม่าน ถือโชคชะตาที่เราพบกัน ชื่อของฉันคือลีฉ่ ิงเฟิง, ยินดีทไี่ ด้รู้จัก" ลี่ฉิงเฟิง

ยื่นมือออกไป็จับมือของลู่เสี่ยวม่าน
แต่เขาไม่ยอมป็ล่อยมือในทันที เขาจับมือเดนกสาวสวยคนนี้และลูบฝ่ามือของเธอด้วย
นิ้วของเขา

ทำาให้ล่เู สี่ยวม่านยิง่ เขินอายมากขึ้น ทั้งหน้า หูและคอของเธอเป็ลีย่ นเป็นนสีแดง

"คุณลี่ ฉันคิดค่าบริการนวด 1000 หยวน(5000 บาท อิอิ)" ลู่เสี่ยวม่านกล่าว

อย่างไม่สบายใจ เธอกลัวว่าชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนนี้จะป็ฏิเสธการนวดของเธอถ้าเธอ
เรียกราคาสูงเกินไป็

เธอพยายามจะดึงมือของเธอออกแต่กไน ม่สำาเรนจ ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอกลับกลาย

เป็นนเขินอายมากขึ้น

หนุ่มหล่อคนนี้ทำาไมหยาบคายจัง เขาเอาเป็รียบฉัน เธอจ้องด้วยความอาย

แต่เธอกนถือว่าตัวเองโชคดีที่ได้พบกับผู้ชายที่หล่อเหลาเป็นนครั้งแรกของการทำางานที่นี่
นวดให้หนุ่มหล่อดีกว่านวดให้คนแก่ เธอแอบคิดในใจ

"เสี่ยวม่าน, คุณรู้วิธีนวดนำ้ามันหรือใช้มือสาวแหนมรึเป็ล่า ?"

"คุณลี่ ฉันไม่ทราบเลย"

"แล้วชายชราไถเกวียนหรือมดป็ีนต้นไม้ละ? (Old Man Pushing Cart)

(Ant Climbing Tree) "
(จากผู้แปล: หาข้อมูลแล้วไม่เจอน่าจะเป็นนชื่อพวกท่าเยน*ของจีน คล้ายลิงอุม้ แตง
หรือหนุมานขย่มตอของไทยอะไรป็ระมาณนั้นละมั้ง...)

"พี่ลี่ ฉันไม่รู้จักอะไรพวกนั้นเลย" ลู่เสี่ยวม่านมีน้ ำาตาไหลอยูใ่ นดวงตาของ

เธอ ใบหน้าไร้ที่เดียงสาของเธอเตนมไป็ด้วยความวิตกกังวล เธอเกือบจะร้องไห้แล้ว
เธอไม่รู้วา่ บริการฉิงเฟิงเอ่ยมามันคืออะไร นี่เป็นนวันแรกของเธอที่มาทำางานที่
จักรพรรดิน้ิวหยกแห่งนี้และเธอรู้แต่วิธีการนวดเท่านั้น

เพราะเธอต้องการเงินอย่างเร่ งด่วน เมื่อเธอได้ยนิ ว่านายน้อยจางนำาแขกวีไอพีมา

เธอจึงได้ขออาสากับพี่สาวฉินมาที่นี่

ลู่เสี่ยวม่านรู้สึกว่าเธอโชคดีที่ได้ถูกเลือกจากวีไอพีของนายน้อยจาง แต่เธอกนรู้สึกโชค
ร้ายด้วยเพราะเธอไม่รู้จักรายการที่ฉิงเอ่ยออกมาเลยสักอย่าง

"อะไรเนี่ย ? นี่เธอยังซิงและมาทำางานที่นี่วนั แรก ?" ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและพูด

ไม่ออก

เขามาที่นี่เพื่อหาสาวงามและผ่อนคลาย มันจะดีมากเลยถ้าพวกเขาได้ระบายจนหมุน
รอบผ้าคลุมเตียงสัก 300 ครั้ง แต่สาวสวยตรงหน้าเขาไม่รู้อะไรเลย ทำาให้เขาพูดไม่
ออก

ผู้ชายทุกคนรู้เกี่ยวกับการนวดแบบเอเชีย ถ้าผู้ชายคนไหนบอกว่าไม่รู้กโน ม้แล้ว

ฉิงเฟิงจึงตระหนักได้วา่ สาวงามคนนี้มาที่นเี่ พือ่ หารายได้ เธอต้องมาที่นเี่ ป็นนวันแรก

และเธอกนไม่รู้อะไรเลยนอกจากการนวด

"พี่ลี่ ให้ฉันนวดให้คณ
ุ นะ ถ้าคุณคิดว่า 1000 หยวน แพงเกินไป็ฉันสามารถลดให้
ได้ ฉันต้องการเงินจริงๆ" ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของลู่เสี่ยวม่านเตนมเป็ี่ยมไป็ด้วยความ
ป็รารถนา เธอกลัวว่าฉิงเฟิงจะป็ฏิเสธข้อเสนอของเธอ

แม่ของเธอกำาลังจะเข้ารับการผ่าตัดพรุ่งนี้ ถ้าเธอไม่สามารถหาเงินได้ในวันนี้ แม่ของ

เธอจะไม่สามารถรับการผ่าตัดได้และเสี่ยงเสียชีวติ มาก

เพือ่ แม่ของเธอ เธอเตนมใจที่จะลดคุณค่าตัวเองมาที่ยา่ นโคมแดงนี้ (red-light district)

***เกรนดความรู้สำาหรับนักออกรอบต่างป็ระเทศ red-light district หรือเรียกว่าย่าน
โคมแดงคำาแปลคือ ย่านเที่ยวกลางคืน ย่านโสเภณีี แหล่งเที่ยวผู้หญิิง เหมือนกับอาบ
อบนวดหรือนวดกระปู๋ในบ้านเรานั่นแหละครับ***

"ไม่ต้องลดราคาหรอก มา มานวดให้ฉนั ถ้าเธอนวดดีฉันจะให้เงินมากขึ้น" ฉิงเฟิงยิม้

เบาๆและกล่าว

ถ้าสาวสวยคนนี้นวดเป็นนอย่างเดียว งั้นกนให้เธอแค่นวดแล้วกัน....

"ขอบคุณ พี่ลี่" ลู่เมี่ยวม่านกล่าวด้วยความซาบซึ้ง

เธอรู้แล้วว่าเธอโชคดีที่ได้พบกับคนง่ายๆคนนี้

เธอเคยได้ยินจากผู้หญิงคนอืน่ ๆว่า ผู้หญิงส่ วนมากต้องให้บริการพิเศษกับลูกค้า พวก

เธอถูกบังคับแม้พวกเธอจะไม่เตนมใจ หนุ่มหล่อคนนี้ดีกว่าคนเหล่านั้นมาก

ลู่เสี่ยวม่านเริ่มนวดหลังฉิงเฟิงด้วยมือขาวซีดของเธอ เธอไม่มีป็ระสบการณ์และเหนน
ได้ชัดว่านีเ่ ป็นนครั้งแรกที่เธอได้ให้บริการลูกค้า

'เธอทำาได้เสีย่ วม่าน ! เพือ่ คุณแม่ เธอต้องให้บริการลูกค้ารายแรกเป็นนอย่างดี " เธอโห่

ร้องในหัวใจของเธอ

"รู้สึกดีมาก"

ฉิงเฟิงรู้สกึ สบายและผ่อนคลายมากจากการนวดของลู่เสี่ยวม่าน รูขุมขนของร่ างกาย

ของเขาเหมือนจะเป็ิดออก

มันสนุกสนานอย่างแน่นอนสำาหรับผู้ชายที่ได้รับการนวดตัวแบบเตนมรูป็แบบจากสาว
สวย คนที่ไม่เคยนวดมาก่อนจะไม่มีทางเข้าใจว่ามันรู้สึกดีแค่ไหน
นี่เป็นนครั้งแรกที่ลู่เสีย่ วม่านได้ทำาการนวด เธอไม่มีป็ระสบการณ์และป็ระหม่ามาก เธอ
บังเอิญแตะโดนน้องชายของฉิงเฟิงโดยไม่ต้งั ใจซึ่งทำาให้เขาครางอย่างเสียวซ่าน ลู่
เสี่ยวม่านหน้าแดงวูบวาบและเขินอายมากขึ้น เธออยากจะมุดตัวลงหลุม

การนวดเสรนจสิ้นในหนึง่ ชัว่ โมง

ฉิงเฟิงมองไป็ที่ลู่เสีย่ วม่านทีเ่ หงื่อท่วมตัว ดวงตาของเขากนเร่ าร้อนขึ้น

สาวงามคนนี้ไม่เพียงแต่ดูไร้เดียงสาเท่านั้น หน้าอกของเธอกนใหญ่อีกด้วย อย่างน้อยกนมี

ขนาด 36d หน้าอกเด้งและดึงดูดสายตาของผูค้ น

"พี่ลี่, นวดเสรนจแล้วคะ" ลู่เสี่ยวม่านกล่าวด้วยใบหน้าสีแดง ความรู้สึกที่ร้อนแรงของ

ฉิงเฟิงทำาให้เธอรู้สึกอายมากยิง่ ขึ้น

"อ่า.... บริการของคุณเยีย่ มมาก คุณมีเบอร์บัญชีธนาคารหรือเป็ล่า ฉันจะโอนเงินให้

คุณ" (โคตรป๋า.....ตอนแรกๆตังจะแดกข้าวยังไม่มี)

"พี่ลี่ คุณสามารถชำาระเงินให้พนักงานต้อนรับที่เค้าเตอร์ด้านหน้าได้เลย ฉันรับเงินไม่

ได้ เดีย๋ วเจ้าหน้าที่จะให้เงินฉันเอง"

"เรื่องนั้นฉันเข้าใจ แต่เนือ่ งจากการคุณนวดได้เยีย่ มยอดมาก ฉันจะให้ทิป็เธอ"

"ทิป ? จริงเหรอ ? ขอบคุณพี่ลี่" ดวงตาที่มเี สน่ห์ของลู่เสี่ยวม่านจ้องมองและเธอพูด

อย่างตื่นเต้น

เธอได้ยินมาว่าถ้านวดดีลูกค้าจะให้ทิป็ ลูกค้าที่ใจกว้างบางคนให้ทิป็หลายร้อยหยวน

เธอต้องการเงินมาก ดังนั้นเธอจึงมีความสุขเมื่อได้ยนิ ว่าเธอจะได้ทิป็

บทที่ 75 สาวงามไร้เดียงสา ลู่เสี่ยวม่าน

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คุณชื่ออะไร?" ฉิงเฟิงยิม้ อย่างอ่อนโยนและถามหญิงสาวตรงหน้าเขาคนนี้

หญิงสาวคนนี้สวยมาก ผิวขาวใส ดวงตาที่มเี สน่ห์และจมูกน่ารัก ใบหน้าของเธอดูดี

และสมบูรณ์แบบ เธอเป็นนเหมือนรูป็แกะสลักหยกป็ระณีตบริสุทธิแและไร้เดียงสาทีม่ ี
ป็ระกายของความเยนนชา ทำาให้คนอยากจูบเธอ

เธอสวมกระโป็รงสั้นสีชมพูซึ่งห่อหุ้มส่ วนโค้งเว้าของร่ างกายเธอไว้ทำาให้ดูน่าชม ภาย

ใต้กระโป็รงสั้นเป็นนน่องเรียวขาวหิมะทีด่ ึงดูดความสนใจของผูค้ นได้

นี่คอื สาวงามเกรดสูงสุด ใบหน้าและร่ างกายของเธออยูใ่ นระดับสุดยอดและยังเป็นน

นักศึกษามหาวิทยาลัย เพียงแค่คิดกนทำาให้ตื่นเต้นแล้ว...

"ฉันชื่อลู่เสี่ยวม่าน" หญิงสาวในกระโป็รงสั้นสีชมพูกล่าวอย่างอ่อนหวาน
เสียงของเธอหวานและนุ่มนวลระรื่นหูมาก

แต่เมื่อเธอเหนนการจ้องมองอันเร่ าร้อนของฉิงเฟิง ใบหน้าและหูของเธอกนเป็ลี่ยนเป็นนสี

แดง มีความตื่นตระหนกป็รากฏขึ้นในสายตาที่มีเสน่ห์ของเธอ

"ลู่เสี่ยวม่าน เป็นชือ่ ที่ดี คุณคงยังเป็นนนักศึกษามหาวิทยาลัยอยู"่ ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆและ

ถามด้วยรอยยิม้

"ใช่คะ" ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของลู่เสีย่ วม่านเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นเมื่อเธอได้เหนน

ใบหน้าที่หล่อเหลาของฉิงเฟิง

ความเยือกเยนนและความเยนนชาก่อนหน้านี้ของเธอนั้น เป็นนภาพลักษณ์หลอกลวง
ทั้งหมด เพราะนีเ่ ป็นนครั้งแรกที่เธอมาทำางานแบบนี้เธอจึงแกล้งทำาเป็นนว่าเยนนชาเท่านั้น
มันเป็นนความต้านทานต่อสภาพแวดล้อมทีไ่ ม่คนุ้ เคยของเธอ ในความเป็นนจริงแล้วเธอ
ตื่นเต้นเป็นนอย่างมาก

เสี่ยวม่าน คุณณเป็นนนกกศึกกษามหาวิททยาลักยท่โโดดเดนนแลัะเป็นนตักวิแทนนกกศึกกษา น่โเธอมา

จมป็ลักกอยูนในสถานท่โแบบน่้ได้อยนางไร? ลู่เสี่ยวม่านวิจารณ์ตัวเองในใจ

แต่เมื่อเธอคิดถึงแม่ที่อยูใ่ นโรงพยาบาลและเธอต้องการใช้เงินมากแค่ไหน เธอกนเรียก

ความกล้าหาญของเธอกลับคืนมา

มีคนแนะนำาเธอมาที่นี่ เขาบอกว่า คนที่นเี่ ป็นนใจดีมากและให้ทิป็หลักร้อยหลักพัน เพือ่

ให้ได้เงินมา เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากมาที่นี่

"ลู่เสี่ยวม่าน ถือโชคชะตาที่เราพบกัน ชื่อของฉันคือลีฉ่ ิงเฟิง, ยินดีทไี่ ด้รู้จัก" ลี่ฉิงเฟิง

ยื่นมือออกไป็จับมือของลู่เสี่ยวม่าน
แต่เขาไม่ยอมป็ล่อยมือในทันที เขาจับมือเดนกสาวสวยคนนี้และลูบฝ่ามือของเธอด้วย
นิ้วของเขา

ทำาให้ล่เู สี่ยวม่านยิง่ เขินอายมากขึ้น ทั้งหน้า หูและคอของเธอเป็ลีย่ นเป็นนสีแดง

"คุณลี่ ฉันคิดค่าบริการนวด 1000 หยวน(5000 บาท อิอิ)" ลู่เสี่ยวม่านกล่าว

อย่างไม่สบายใจ เธอกลัวว่าชายหนุ่มที่หล่อเหลาคนนี้จะป็ฏิเสธการนวดของเธอถ้าเธอ
เรียกราคาสูงเกินไป็

เธอพยายามจะดึงมือของเธอออกแต่กไน ม่สำาเรนจ ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของเธอกลับกลาย

เป็นนเขินอายมากขึ้น

หนุ่มหล่อคนนี้ทำาไมหยาบคายจัง เขาเอาเป็รียบฉัน เธอจ้องด้วยความอาย

แต่เธอกนถือว่าตัวเองโชคดีที่ได้พบกับผู้ชายที่หล่อเหลาเป็นนครั้งแรกของการทำางานที่นี่
นวดให้หนุ่มหล่อดีกว่านวดให้คนแก่ เธอแอบคิดในใจ

"เสี่ยวม่าน, คุณรู้วิธีนวดนำ้ามันหรือใช้มือสาวแหนมรึเป็ล่า ?"

"คุณลี่ ฉันไม่ทราบเลย"

"แล้วชายชราไถเกวียนหรือมดป็ีนต้นไม้ละ? (Old Man Pushing Cart)

(Ant Climbing Tree) "
(จากผู้แปล: หาข้อมูลแล้วไม่เจอน่าจะเป็นนชื่อพวกท่าเยน*ของจีน คล้ายลิงอุม้ แตง
หรือหนุมานขย่มตอของไทยอะไรป็ระมาณนั้นละมั้ง...)

"พี่ลี่ ฉันไม่รู้จักอะไรพวกนั้นเลย" ลู่เสี่ยวม่านมีน้ ำาตาไหลอยูใ่ นดวงตาของ

เธอ ใบหน้าไร้ที่เดียงสาของเธอเตนมไป็ด้วยความวิตกกังวล เธอเกือบจะร้องไห้แล้ว
เธอไม่รู้วา่ บริการฉิงเฟิงเอ่ยมามันคืออะไร นี่เป็นนวันแรกของเธอที่มาทำางานที่
จักรพรรดิน้ิวหยกแห่งนี้และเธอรู้แต่วิธีการนวดเท่านั้น

เพราะเธอต้องการเงินอย่างเร่ งด่วน เมื่อเธอได้ยนิ ว่านายน้อยจางนำาแขกวีไอพีมา

เธอจึงได้ขออาสากับพี่สาวฉินมาที่นี่

ลู่เสี่ยวม่านรู้สึกว่าเธอโชคดีที่ได้ถูกเลือกจากวีไอพีของนายน้อยจาง แต่เธอกนรู้สึกโชค
ร้ายด้วยเพราะเธอไม่รู้จักรายการที่ฉิงเอ่ยออกมาเลยสักอย่าง

"อะไรเนี่ย ? นี่เธอยังซิงและมาทำางานที่นี่วนั แรก ?" ฉิงเฟิงกลอกตาของเขาและพูด

ไม่ออก

เขามาที่นี่เพื่อหาสาวงามและผ่อนคลาย มันจะดีมากเลยถ้าพวกเขาได้ระบายจนหมุน
รอบผ้าคลุมเตียงสัก 300 ครั้ง แต่สาวสวยตรงหน้าเขาไม่รู้อะไรเลย ทำาให้เขาพูดไม่
ออก

ผู้ชายทุกคนรู้เกี่ยวกับการนวดแบบเอเชีย ถ้าผู้ชายคนไหนบอกว่าไม่รู้กโน ม้แล้ว

ฉิงเฟิงจึงตระหนักได้วา่ สาวงามคนนี้มาที่นเี่ พือ่ หารายได้ เธอต้องมาที่นเี่ ป็นนวันแรก

และเธอกนไม่รู้อะไรเลยนอกจากการนวด

"พี่ลี่ ให้ฉันนวดให้คณ
ุ นะ ถ้าคุณคิดว่า 1000 หยวน แพงเกินไป็ฉันสามารถลดให้
ได้ ฉันต้องการเงินจริงๆ" ใบหน้าที่ไร้เดียงสาของลู่เสี่ยวม่านเตนมเป็ี่ยมไป็ด้วยความ
ป็รารถนา เธอกลัวว่าฉิงเฟิงจะป็ฏิเสธข้อเสนอของเธอ

แม่ของเธอกำาลังจะเข้ารับการผ่าตัดพรุ่งนี้ ถ้าเธอไม่สามารถหาเงินได้ในวันนี้ แม่ของ

เธอจะไม่สามารถรับการผ่าตัดได้และเสี่ยงเสียชีวติ มาก

เพือ่ แม่ของเธอ เธอเตนมใจที่จะลดคุณค่าตัวเองมาที่ยา่ นโคมแดงนี้ (red-light district)

***เกรนดความรู้สำาหรับนักออกรอบต่างป็ระเทศ red-light district หรือเรียกว่าย่าน
โคมแดงคำาแปลคือ ย่านเที่ยวกลางคืน ย่านโสเภณีี แหล่งเที่ยวผู้หญิิง เหมือนกับอาบ
อบนวดหรือนวดกระปู๋ในบ้านเรานั่นแหละครับ***

"ไม่ต้องลดราคาหรอก มา มานวดให้ฉนั ถ้าเธอนวดดีฉันจะให้เงินมากขึ้น" ฉิงเฟิงยิม้

เบาๆและกล่าว

ถ้าสาวสวยคนนี้นวดเป็นนอย่างเดียว งั้นกนให้เธอแค่นวดแล้วกัน....

"ขอบคุณ พี่ลี่" ลู่เมี่ยวม่านกล่าวด้วยความซาบซึ้ง

เธอรู้แล้วว่าเธอโชคดีที่ได้พบกับคนง่ายๆคนนี้

เธอเคยได้ยินจากผู้หญิงคนอืน่ ๆว่า ผู้หญิงส่ วนมากต้องให้บริการพิเศษกับลูกค้า พวก

เธอถูกบังคับแม้พวกเธอจะไม่เตนมใจ หนุ่มหล่อคนนี้ดีกว่าคนเหล่านั้นมาก

ลู่เสี่ยวม่านเริ่มนวดหลังฉิงเฟิงด้วยมือขาวซีดของเธอ เธอไม่มีป็ระสบการณ์และเหนน
ได้ชัดว่านีเ่ ป็นนครั้งแรกที่เธอได้ให้บริการลูกค้า

'เธอทำาได้เสีย่ วม่าน ! เพือ่ คุณแม่ เธอต้องให้บริการลูกค้ารายแรกเป็นนอย่างดี " เธอโห่

ร้องในหัวใจของเธอ

"รู้สึกดีมาก"

ฉิงเฟิงรู้สกึ สบายและผ่อนคลายมากจากการนวดของลู่เสี่ยวม่าน รูขุมขนของร่ างกาย

ของเขาเหมือนจะเป็ิดออก

มันสนุกสนานอย่างแน่นอนสำาหรับผู้ชายที่ได้รับการนวดตัวแบบเตนมรูป็แบบจากสาว
สวย คนที่ไม่เคยนวดมาก่อนจะไม่มีทางเข้าใจว่ามันรู้สึกดีแค่ไหน
นี่เป็นนครั้งแรกที่ลู่เสีย่ วม่านได้ทำาการนวด เธอไม่มีป็ระสบการณ์และป็ระหม่ามาก เธอ
บังเอิญแตะโดนน้องชายของฉิงเฟิงโดยไม่ต้งั ใจซึ่งทำาให้เขาครางอย่างเสียวซ่าน ลู่
เสี่ยวม่านหน้าแดงวูบวาบและเขินอายมากขึ้น เธออยากจะมุดตัวลงหลุม

การนวดเสรนจสิ้นในหนึง่ ชัว่ โมง

ฉิงเฟิงมองไป็ที่ลู่เสีย่ วม่านทีเ่ หงื่อท่วมตัว ดวงตาของเขากนเร่ าร้อนขึ้น

สาวงามคนนี้ไม่เพียงแต่ดูไร้เดียงสาเท่านั้น หน้าอกของเธอกนใหญ่อีกด้วย อย่างน้อยกนมี

ขนาด 36d หน้าอกเด้งและดึงดูดสายตาของผูค้ น

"พี่ลี่, นวดเสรนจแล้วคะ" ลู่เสี่ยวม่านกล่าวด้วยใบหน้าสีแดง ความรู้สึกที่ร้อนแรงของ

ฉิงเฟิงทำาให้เธอรู้สึกอายมากยิง่ ขึ้น

"อ่า.... บริการของคุณเยีย่ มมาก คุณมีเบอร์บัญชีธนาคารหรือเป็ล่า ฉันจะโอนเงินให้

คุณ" (โคตรป๋า.....ตอนแรกๆตังจะแดกข้าวยังไม่มี)

"พี่ลี่ คุณสามารถชำาระเงินให้พนักงานต้อนรับที่เค้าเตอร์ด้านหน้าได้เลย ฉันรับเงินไม่

ได้ เดีย๋ วเจ้าหน้าที่จะให้เงินฉันเอง"

"เรื่องนั้นฉันเข้าใจ แต่เนือ่ งจากการคุณนวดได้เยีย่ มยอดมาก ฉันจะให้ทิป็เธอ"

"ทิป ? จริงเหรอ ? ขอบคุณพี่ลี่" ดวงตาที่มเี สน่ห์ของลู่เสี่ยวม่านจ้องมองและเธอพูด

อย่างตื่นเต้น

เธอได้ยินมาว่าถ้านวดดีลูกค้าจะให้ทิป็ ลูกค้าที่ใจกว้างบางคนให้ทิป็หลายร้อยหยวน

เธอต้องการเงินมาก ดังนั้นเธอจึงมีความสุขเมื่อได้ยนิ ว่าเธอจะได้ทิป็

บทที่ 76 ทำกก๋ววยเตี๋ยยวไข่ใให้หห้ลินนซู่ใ

แปลิ Tarhai

ก๋ลิุใม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลิงตีอนท๋่ 1-200 รกคก 200 ลิงทุก๋วัน วันลิะ 6-7 ตีอน

ตีนดตีใอท๋่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อใกนบนเว็บอ๋ก๋แห้ใง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"พ๋ลิ่ ๋่ นีเ่ ป็นเบอร์บัญชีธนาคารของฉันหมายเลขคือ 622 *********"

ลู่เสีย่ วม่านหยิบบัตรธนาคารออกและบอกข้อมูลบัตรของเธอกับฉิงเฟิง

"เอาล่ะ ฉันจะโอนให้ทันที"

ฉนงเฟนงยิม้ เบาๆและหยิบโทรศัพท์ออกมา เขาเข้าสู่ระบบธนาคารออนไลน์และโอนเงิน

จำานวน 1 ห้ม่่นหยวนไปให้ลูเสีย่ วม่าน (5 หมื่นบาท)

เขาดูออกว่าลู่เสี่ยวม่านต้องการเงินมาก เขาจึงให้เงินเธอ 10,000 หยวน

ในบัญชีเขามีอยู่ 10 ล้านหยวน 10,000 หยวนสำาหรับเขาตอนนี้เป็นเพียงเงินเล็ก

น้อยถ้ามันสามารถช่วยเหลือสาวสวยคนนี้ไดห ทำาไมเขาจะไม่ให้ละ?
ฉันนีเ่ ป็นคนดีจริงๆ ฉันคืออัศวินผู้พิทักษ์ความยุติธรรม ฉนงเฟนงสรรเสริญตัวเองในใจ
ของเขา

"ลิ่ใเส๋่ยวมใกน คณณได้รับเงินรึยัง?"

"ยังนะพีล่ ี่ น่าจะต้องใช้เวลาประมาณ 1 ชัว่ โมงถ้าโอนเงินผ่านธนาคาร"

"เอาล่ะ งั้นคณณรอสักชัว่ โมงนึงค่อยเช็คทีหลัง ฉันจะกลับละ ไว้เจอกันใหม่ถ้าโชค

ชะตาเราต้องกัน"

ฉนงเฟนงยิม้ เบาๆ โบกมือลาและเดินออกจากบูธ

เขาไม่ได้บอกลู่เสี่ยวม่านว่าให้เงินเธอไปเท่าไร เขารู้สึกว่ามันไม่จำาเป็นต้องโม้เกี่ยวกับ
การทำาความดี

"พี่ลเี่ ป็นคนดี เขาต้องทิปให้ฉนั หลายร้อยหยวนแน่เลย"

สายตาของลู่เสีย่ วม่านเปล่งประกายและเธอแอบคิดขณะที่มองดูฉิงเฟิงจากไป

เธอไม่เห็นตอนที่ฉงิ เฟิงโอนเงิน เธอจึงไม่ทราบว่าเขาโอนเงินให้เท่าไหร่ ในใจของ

เธอคิดว่าน่าจะไม่กี่ร้อยหยวน

ถ้าเธอรู้วา่ พีล่ ี่คนนี้ได้โอนเงินให้เธอกว่าหมื่นหยวน เธออาจจะเป็นลมทันที

"พี่ลี่, สาวงามเบอร์ 3 งานดีม้ัย ?"

นายน้อยจางถามอย่างชัว่ ร้ายเมื่อเห็นฉิงเฟิงเดินออกจากห้องนอนด้านขวา

"เธองานดีมากๆ ฝากบอกด้วยว่าอย่าให้เธอทำางานหนักนัก"

ลิ๋่ฉนงเฟนงกล่าวกับนายน้อยจาง เขากลัวว่าลู่เสีย่ วม่านจะถูกเอาเปรียบ

"มัน่ ใจได้เลยพีล่ ี่ ในอนาคตเธอจะให้บริการแต่คณณเท่านั้น ไม่มีใครสัมผัสเธอได้"

นายน้อยชางเป็นคนฉลาด เขากล่าวอย่างมัน่ ใจในขณะที่ตบหน้าอกของเขา

“แลิหวคุณลิะ ? เป็นยังไงบ้าง? เส๋ยงดังเช๋ยวนะ”

"พี่ลี่ ขอบคณณมาก ทักษะการรักษาของคณณยังกับเวทย์มนต์ น้องชายฉันไม่เพียงแต่ต้ งั เด่

แต่ฉันยังซอยสาวสวยได้เป็นชัว่ โมง"

เขารู้สึกตื่นเต้นเมื่อนึกถึงเรื่องราวระหว่างเขากับสาวงามเมือ่ กี้

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะพี่ลี่คนน๋้ นายน้อยจางรู้วา่ พี่ลไี่ ด้มอบเกียรติยศของชายชาตรีให้แก่

เขา ถ้าไม่มีพลี่ ี่เขาคงจะเป็นขันทีตลอดชีวิต

"ก็ดี แต่พยายามควบคณมชีวิตส่วนตัวของคณณด้วยละ ร่ างกายของคณณเพิง่ ฟื้ นตัวอย่าลืม

ทานยาเมื่อกลับบ้าน”

ฉิงเฟิงแตะไหล่และเตือนเขา

"ขอบคณณพี่ลี่ ฉันจะระวัง"

"ดีแล้ว 3 ทณ่มแล้วฉันต้องกลับละ"

"พี่ลี่ ทำาไมคณณไม่ค้างคืนที่นเี่ ลยล่ะ?"

"ไม่เป็นไร บาย" ฉนงเฟนงโบกมือให้เขาและเดินออกไปอย่างเงียบๆ

เขาเดินไปอย่างเงียบๆเช่นเดียวกับตอนที่เขาเข้ามา หลังจากเสร็จสิ้นการนวดแล้ว

เขาก็จากไปแบบไม่มีพันธะ

"อา, คืนนี้สบายตัวจริงๆ "

ฉนงเฟนงเดินไปตามถนนและสูดอากาศบริสณทธิ์

แน่นอนว่าการนวดของลู่เสีย่ วม่านทำาให้เขารู้สึกสบายขึ้น ความเหน็ดเหนื่อยของเขา

ถูกชะล้างออกทั้งหมด ร่ างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังงาน พลังงานของเขาได้ถูกเติม
เต็ม

ก็ไม่น่าแปลกใจที่มีคนบอกว่าผู้หญิงเท่านั้นที่สามารถทำาให้ผู้ชายตื่นเต้นได้ คำากล่าวนี้
เป็นความจริง

ตกกลางคืนมันก็เริ่มมืดและฝนก็หยณดตกแล้ว

เขาโบรถแท็กซี่และนัง่ กลับไปที่ Noble Palace

นายน้อยจางต้องการมาส่ งเขา แต่เขาปฏิเสธ เขาไม่อยากให้นายน้อยจางรู้จักความ

สัมพันธ์ของเขากับหลินซู่ใ

ฉนงเฟนงเริ่มรู้สึกผิดเล็กน้อยเมื่อนึกถึงหลินซู่ เขาไป "นวด" มาวันนี้และรู้สึกผิดต่อเธอ

แต่กไ็ ม่สามารถตำาหนิฉิงเฟิงได้ หลินซู่ต่างหากที่เป็นคนผิด

ห้ลินนซู่ใเป็นภรรยาของเขา แต่วา่ ตั้งแต่ท้ังคู่แต่งงานกันมา เธอปฏิเสธที่จะให้เขาแตะต้อง

เธอ เธอแค่ให้เขากอดเท่านั้น

เขาเป็นผู้ชายที่มีความต้องการทางเพศสูงและต้องการผู้หญิง ก็เป็นที่เข้าใจได้วา่ ทำาไม

เขาถึงไป 'นวด'

หลังจากผ่านไปครึ่งชัว่ โมงฉิงเฟิงก็มาถึงวิลล่าหมายเลข 3

เขาผลักประตูและไฟก็ยังคงเปิดอยู่ นี่ทำาให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ
เขาคิดว่าหลินซู่น่าจะหลับไปแล้วตั้งแต่เวลา 21.00 น. เขาไม่ได้คิดว่าหลินซู่จะตื่น
ขึ้นและรอเขาอยูใ่ นห้องนัง่ เล่น

ห้ลินนซู่ใสวมเสื้อผ้ามืออาชีพสีดำา ใบหน้าของเธอสวยใสและชณดสูทที่ห่อหณ้มเรือนร่ างที่

งดงามของของเธอไว้ ห้ลินนซู่ใไม่ชอบใส่ ชณดนอนที่บ้านและแต่งกายชณดทำางานทณกวัน

แน่นอน เมือ่ เธอนอนในห้องนอน เธออาจจะใส่ ชณดนอน

แต่ห้องนอนของหลินซู่อยูช่ ้ นั สองขณะที่ห้องนอนฉิงเฟิงอยูท่ ี่ช้ ัน 1 ฉนงเฟนงไม่มีโอกาส

เห็นเธอได้แม้วา่ เธอจะใส่ ชณดนอน

"คณณกลับมาแล้ว" ห้ลินนซู่ใมองเขาเล็กน้อย เมื่อเห็นฉิงเฟิงกลับมา

"ใช่ ผมกลับมาแล้ว" ฉนงเฟนงพยักหน้า เขารู้สึกผิดและกลัวว่าหลินซู่จะจับได้

เขารู้สึกว่าหัวใจเต้นเร็วขึ้น ซึง่ เป็นเหตณการณ์ที่หายากสำาหรับเขา

"กินข้าวหรือยัง?" ห้ลินนซู่ใเห็นได้ชัดว่าไม่ทราบถึงความผิดปกติของฉิงเฟิงและถามเขา
เบาๆ

"ยังเลย"

"ฉันก็ยังไม่ได้กินเหมือนกัน ไปทำาสิ"

"ได้เลยที่รัก ฉันจะไปทำาอาหารเดียย วนี้"

ฉนงเฟนงกลัวที่จะสบตาของหลินซู่ เขารีบเดินเข้าไปในห้องครัวและเริ่มทำาอาหาร

หลินซู่เป็นคนที่ขยันขันแข็งและบ้างานมาก แม้ตอนนี้จะ 21.00 น. แล้ว แต่เธอยัง

คงอ่านเอกสารของบริษัทและยังไม่ได้กินข้าว
ห้ลินนซู่ใอยากกินข้าวมาก แต่เธอทำาอาหารไม่เป็น เธอทำาทณกอย่างไหม้หมดทณกครั้งทีเ่ ธอ
ลงมือทำางานอาหาร อีกอย่างแม่บ้านก็ไม่อยูท่ ี่บ้าน เธอจึงทำาได้แค่รอฉิงเฟิงมาทำา
อาหารให้ที่บ้าน

นอกจากนี้เธอรู้สึกว่าฉิงเฟิงทำาอาหารอร่ อยมาก เป็นธรรมดาทีเ่ ธอจะใช้ประโยชน์ใน

ข้อนี้ของเขา

ฉนงเฟนงก็โห่ร้องในใจ คนส่ วนใหญ่เห็นแต่ภาพลักษณ์ราชินีโลกธณรกิจของหลินซู่

แต่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้วา่ เธอทำางานหนักขนาดไหน

เขารู้สึกชื่นชมผู้หญิงที่แข็งแกร่ งคนนี้จากก้นบึ้งของหัวใจ

ฉนงเฟนงเดินเข้าไปในห้องครัวและเปิดตู้เย็น เขาพบผัก ไข่และกล่องก๋ วยเตียย ว

"งัน้ ฉันจะทำาก๋ วยเตียยวไข่กแ็ ล้วกัน"

ฉนงเฟนงชอบกินก๋ วยเตียยวไข่ เขาทำาได้อร่ อย เขาล้างผักแล้วตอกไข่ ใส่ เพิ่มเกลือและ

นำ้ามันงา จากนั้นเขาก็ผสมไข่เข้าไป

เขาเปิดเตาต้มนำ้าก๋ วยเตียย วและลวกไข่ ก่อนที่จะนำาเส้นก๋ วยเตียย วออกมา เติมเกลือเล็ก

น้อยและใส่ น้ ำามันงาสองสามหยด

"กลิ่นหอมมาก"

ใบหน้าของหลินซู่เต็มไปด้วยความสณขเมื่อเห็นชามก๋ วยเตียย วไข่แสนอร่ อยอยูข่ ้างหน้า

เธอ

เธอไม่ได้กินมื้อเย็นและเธอก็หิวจนท้องร้อง เธอเริ่มกินก๋ วยเตียยวไข่อย่างเอร็ดอร่ อย

"ก๋ วยเตียย วอร่ อยมาก"

ห้ลินนซู่ใตบหน้าท้องของเธอและกล่าวชมเชย

เธอแทบไม่เคยชมใคร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอชมเขา

แต่ ก๋ วยเตียย วฝีมือฉิงเฟิงก็อร่ อยจริงๆ ถึงแม้วา่ จะเป็นก๋ วยเตียย วธรรมดา

"ที่รัก ก๋ วยเตียยวฝีมอื ฉันดีไหม?"

ฉนงเฟนงกินก๋ วยเตียยวเสร็จและถามด้วยรอยยิม้

"ก๋ วยเตียย วฝีมือคณณอร่ อยมาก"

"ถ้าคณณชอบ ฉันจะให้คณณกินก๋ วยเตียย วของฉันคราวหน้า"

ฉนงเฟนงพูดอย่างชัว่ ร้ายด้วยรอยยิม้

"ก๋ วยเตียย ว" เป็นคำาพังเพย มันหมายถึงอาหารหรืออวัยวะเพศชายก็ได้

**แปลิตีกม eng นะ ในภกษกจ๋นเสหนก๋ววยเตี๋ยยวอกจจะม๋อ๋ก๋ควกมห้มกย ห้มกยถึง *ว

ยก๋็เป็นไดห เห้ม่อนคนไทยเรกเร๋ยก๋ข่องผ่หห้ญนงวใกห้อยนใะครับ**

ถึงแม้วา่ หลินซู่จะเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก แต่เธอก็ค่อนข้างไร้เดียงสาเกี่ยวกับเรื่อง

ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิง โดยไม่รู้ตัวเธอติดกับดักฉิงเฟิงอีกแล้ว
บทที่ 77 สัญชาตญาณของมนุษย์เมียทีน่ ่าสะพรึงกลัว

แปล Tarhai

กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/

ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559

อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"อ่อใช่สิ ที่รัก ฉันถามอะไรคุณหน่อย ฉันได้รับจดหมายร้องเรียนมาวันนี้จากจางฮูเฉียง

แผนกรักษาความปลอดภัย เขาบอกว่าคุณทำาร้ายเขาหรออ?" หลินซู่ขมวดคิว้ เล็กน้อย
และถาม เธอเพิ่งนึกได้ถงึ จดหมายร้องเรียนทีเ่ ธอได้รับในวันนี้

"เพออ่ นคนนั้นหยิง่ ยโสและดูถูกฉันอย่างมาก ดังนั้นฉันจึงทุบตีเขา" ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆ และ

ดูไม่สะทกสะท้าน

"ที่รัก เขาเป็นหัวหน้าแผนกรักษาความปลอดภัยและพ่อของเขาเป็นรองประธานของ
บริษัท กรุณาอย่าบ้าบิ่นมากเกินไปในอนาคต"

"โอเค ฉันจะเชอ่อฟังคำาพูดของภรรยา ถ้าเขาไม่มายุม่ ย่ามและกวนใจฉันอีก ฉันไม่แตะ

ต้องเขา โอ้ใช่ คุณไม่เห็นด้วยกับความต้องการของเขาที่จะไล่ฉนั ออกใช่ไหม?

"คุณเป็นสามีของฉัน ฉันจะเห็นด้วยกับเขาได้ไง ? ถ้าฉันจะต้องไล่ใครออก คนๆนั้น

ต้องเป็นเขา" กล่าวด้วยความเย็นชา
เธอปกป้องเขามากและตอบโต้กบั บรรดาผู้ที่กล้ามาหาเรอ่องกับสามีของเธอ ถ้าพ่อของฮู
เฉียงไม่ใช่รองประธานของบริษัท เธอก็คงจะบอกให้ชายคนนี้ เขียนจดหมายวิจารณ์ตัว
เอง

"หออ ที่รัก ทำาไมฉันถึงได้กลิ่นหอมๆบนร่ างกายคุณ ??"

หลินซู่สูดดมได้กลิ่นและมีความสับสนวุน่ วายเกิดขึ้นในดวงตาของเธอ

"ที่รัก มันเป็นกลิ่นจากไข่และนำ้ามันงา" ฉิงเฟิงเช็ดเหงอ่อเย็นบนหน้าผากของเขาและ

โกหกเธออย่างรู้สึกผิด

สัญชาตญาณของภรรยาเขาน่ากลัวมาก มันทำาให้เขารู้สึกกระวนกระวายใจ

"ทำาไมฉันรู้สึกว่ามันเหมออนกลิ่นนำ้าหอมของผู้หญิง ทำาไมคุณถึงเหงอ่อออก?" ใบหน้า

สวยงามของหลินซู่เต็มไปด้วยความสับสน กลิ่นหอมจากตัวฉิงเฟิงคล้ายกับนำ้าหอม
ของผู้หญิง

"ที่รัก คุณเข้าใจผิดแล้ว นี่เป็นกลิ่นของไข่และนำ้ามันงา ฉันเหนออ่ ยแล้ว ฉันจะไปพัก

ผ่อนแล้ว"

ฉิงเฟิงแกล้งทำาเป็นเหนออ่ ยและเดินไปที่ห้องนอนของเขา

เกออบไปแล้ว ! เขาเกออบจะถูกเธอจับได้แล้ว เขาตบหน้าอกและรู้สึกว่าหัวใจของเขาว

เต้นอย่างแรงจากความกลัว

ว่ากันว่าผู้หญิงมีจมูกดีและคำาพูดนี้เป็นความจริงอย่างแท้จริง หลินซู่ได้กลิ่นนำ้าหอมผู้
หญิงบนร่ างกายของเขา

แน่นอนกลิ่นในร่ างกายของเขามาจากการนวดของลู่เสีย่ วม่าน

"มันเป็นกลิ่นของนำ้ามันงาและไข่จริงๆหรออ?"

ใบหน้าของหลินซู่สับสนและตาของเธอเต็มไปด้วยความสงสัย

...

ที่สปาจักรพรรดิน้ิวหยก

"โอ้พระเจ้า !! นีม่ ันหมอ่นหยวน?"

ลู่เสีย่ วม่านหยิบเอาโทรศัพท์ออกมาและดูประวัติการทำาธุรกรรม ใบหน้าไร้เดียงสา

ของเธอตะลึง

เธอเพิง่ ได้รับข้อความการทำาธุรกรรม เธอคิดว่าพีล่ ี่จะโอนเงินให้สักประมาณหนึ่งถึง

สองร้อยหยวนให้กบั เธอ เธอประหลาดใจที่เห็นข้อความแจ้งเตออนว่าเธอได้รับเงินโอน
10,000 หยวน

"พี่ลี่ ขอบคุณมาก......" ใบหน้าของลู่เสีย่ วม่านเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง

เธอรู้วา่ ด้วยเงินจำานวนหมอ่นหยวนนี้ แม่ของเธออาจจะได้รับการผ่าตัดในวันพรุ่งนี้ เธอ

สามารถหาหมอที่ดีที่สดุ ในการผ่าตัดแม่ของเธอได้

แม่ของเธอรอดแล้ว ! เธอรู้สึกขอบคุณฉิงเฟิงมาก

วันถัดมา อากาศร้อนมากมันแตกต่างจากสภาพอากาศเมอ่อวานนี้ พอ้นดินอุ่นจากความ

ร้อนจากดวงอาทิตย์

ฉิงเฟิงตอ่นสายมากเพราะเมอ่อวานนี้เขาเหนออ่ ย เขาใช้ "9 เข็มเสริมพลังน้องชาย" เพอ่อ

รักษานายน้อยจางและใช้พละกำาลังมาก
แต่ หลังจากที่ได้พกั ทั้งคอน พลังงานของเขาถูกเติมเต็มและเขาก็เต็มไปด้วยพลังงานอีก
ครั้ง พลังในการฟอ้ นตัวของเขาเข้มแข็งเสมอ หลังจากอาบนำ้า ฉิงเฟิงไม่มีเวลาทาน
อาหารเช้าและเขาก็มุ่งหน้าไปยังบริษัททันที

ถึงแม้วา่ ความเร็วของเขาจะเร็วมาก แต่เขาก็ยังมาทำางานสายเพราะตอน่ สาย

"พี่ใหญ่ลี่ พีม่ าสายอีกแล้ว เซีย่ วหยูเ่ สียใจนะ"

จางเซีย่ วหยูม่ องไปที่ฉิงเฟิงด้วยใบหน้าโกรธและเธอก็อารมณ์เสียเล็กน้อย

เธอใส่เสอ้อผ้าสีเหลอองอ่อนในวันนี้ หน้าอกของเธอใหญ่มากและเกออบจะล้นออกมาจาก
เสอ้อของเธอ ทำาให้เธอดูเป็นผู้หญิงมากขึ้น เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีเงินและเผยให้เห็น
บางส่ วนของน่องขาวเนียนของเธอ ซึ่งทุกคนสามารถสังเกตเห็นได้

เธอเป็นคนสวย ดังนั้นไม่วา่ จะใส่ อะไรเธอก็ดูดีไปหมด

จางเซีย่ วหยูเ่ ป็นพนักงานที่ดีและมีความรับผิดชอบ นอกจากนี้เธอยังเป็นหัวหน้าทีม

ฝ่ายขายและรับผิดชอบการเข้างานของพนักงาน

ฉิงเฟิงมาสายหลายครั้งแล้ว สิ่งนี้ทำาให้เธอรู้สึกอึดอัด เพราะตามกฎของบริษัท

พนักงานที่มาสายบ่อยจะโดนหักโบนัสเข้างาน แต่เธอค่อนข้างสนิทกับลี่ฉิงเฟิงจึงไม่
ต้องการหักโบนัสเขา

"น้องสาวเซีย่ วหยู่ ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่สายอีกแล้ว" ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและสัญญากับ

จางเซีย่ วหยู่

"พี่ใหญ่ลี่ พี่พดู แบบนี้กบั ฉันหลายครั้ง แต่พี่กย็ ังคงมาสายเสมอ"

"น้องสาวเซีย่ วหยู่ ให้โอกาสฉันอีกครั้งฉันสัญญาว่านี่จะเป็นครั้งสุดท้าย" ฉิงเฟิงใช้

เทคนิคของเขาหว่านเสน่ห์ผู้หญิง เขาจับมออจางเซี่ยวหยูแ่ ละพูดอย่างน่าสงสาร
"พี่ใหญ่ลเี่ ราอยูท่ ี่ทำางาน อย่าทำาอย่างนี้" ใบหน้าของจางเซีย่ วหยูร่ ้อนวูบวาบและเธอก็
หน้าแดง พี่ใหญ่ลี่มาจับมออเธอระหว่างทำางานได้อย่างไร? มันไม่ดีถ้ามีใครมาเห็นเข้า
เธอรู้สึกอายมาก

"น้องสาวเซีย่ วหยู่ มออของคุณนุ่มมาก" ฉิงเฟิงจับมออนุ่มนิ่มของเธอและไม่อยากจะ

ปล่อยไป

"พี่ใหญ่ลี่ ไปทำางานได้แล้ว คราวหน้าอย่ามาสายอีกนะ" ใบหน้าของจางเซีย่ วหยูเ่ ป็นสี

แดงพยายามเร่ งให้ฉิงเฟิงไปทำางาน ถึงแม้จะรู้สึกดีกบั ฉิงเฟิงที่จับมออเธอ แต่เธอก็กลัว
ว่าคนออน่ จะเห็นพวกเขา

"โอเค น้องสาวเซี่ยวหยู่ ฉันไปละ" ฉิงเฟิงลูบไล้ฝ่ามออของจางเซีย่ วหยูแ่ ละเดินไป

ทำางานอย่างมีความสุข

การจีบสาวน่ารักเช่นนี้เป็นประจำาทุกวันทำาให้ชีวิตของเขารู้สึกมีความสุข

"หอม....? นี่กผ็ า่ นมาวันนึงแล้ว ทำาไมลี่ฉิงเฟิงถึงยังไม่ถูกไล่ออก?"

"นัน่ น่ะสิ เมออ่ วานนี้ฉนั ได้ยินมาว่าหัวหน้าแผนกความปลอดภัยจางฮูเฉียง ยอ่นคำาร้องต่อ

CEO เพออ่ ให้เธอไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก"

"บางทีอาจจะเป็นเพราะว่ายังไม่ได้ประกาศออกมาละมั้ง ลีฉ่ ิงเฟิงทำาให้ผู้อำานวยการ

แผนกรักษาความปลอดภัยโกรธ สำาหรับเขามันจบสิ้นแล้ว" ทุกคนรู้สึกประหลาดใจ
และอยากรู้อยากเห็น เมอ่อพวกเขาเห็นฉิงเฟิงเข้ามาทำางานในฝ่ายขาย พวกเขาเริ่มคุยกัน
อย่างสนุกสนาน

"เฮ้ เพออ่ นร่ วมงาน พวกคุณทุกคนดูเหมออนจะอยากเห็นฉันถูกไล่ออกกันนะ"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจและพูดขึ้น
กลุ่มคนเหล่านี้ไม่ชอบเขาตั้งแต่วันแรกทีเ่ ขามาทำางาน ดูเหมออนว่าพวกเขากลัวว่า
ฉิงเฟิงจะแย่งลูกค้าไป และพวกเขาไม่แม้แต่จะต้อนรับเขาเข้าทำางานในฐานะน้องใหม่
อย่างเหมาะสม ตอนนี้เขาเจอมีปัญหา คนเหล่านี้กย็ งั นินทาไม่หยุดอีก

"หึ , ฉิงเฟิง คุณทำาให้ผู้อำานวยการฝ่ายรักษาความปลอดภัยโกรธ คุณจะต้องถูกไล่ออก

ในไม่ช้านี้" ทันใดนั้นก็มีชายหนุ่มที่ตัดผมเกรียนลุกขึ้นยอนและพูดขึ้นด้วยความรังเกียจ

"คุณชออ่ อะไร ? ฉันรู้จักคุณเหรอ?" ฉิงเฟิงยิม้ เยาะและถามกลับ

"คุณ ... " เมอ่อเขาได้ยนิ ฉิงเฟิงบอกว่าไม่รู้จักชอ่อเขา ชายหนุ่มที่ตัดผมเกรียนโกรธและ

พูดเสียงดังว่า "ฉันจะบอกให้ชอ่อของฉันคออหวังปิง ฉันเป็นหนึ่งในสามพนักงานที่มี
ยอดขายสูงสุด"

มีพนักงาน 9 คนภายในแผนกการขาย ทุกเดออนจะมีการประเมินเพอ่อดูประสิทธิภาพ

ของแต่ละคน ผู้ที่ขายเครอ่องประดับมากจะได้รับรางวัล ถ้าหวังปิงสามารถเป็นหนึ่งใน
สามคนทีม่ ียอดขายสูงสุดได้แสดงว่าเขาค่อนข้างมีความสามารถ

แต่ฉิงเฟิงสามารถบอกได้เลยว่าหวังปิงดูเหมออนจะไม่ชอบเขา ทำาให้เขารู้สึกสับสน ฉัน

ไม่รู้จักเขาทำาไมเขาเกลียดฉัน?
บทที่ 78 สาวงามตัวน้อยที่หวาดกลัว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ฉิงเฟิง คุณอยูใ่ นแผนกขายมานาน แต่ยงั ขายเครื่องประดับไม่ได้แม้แต่ช้นิ เดียวมันน่า

อัปยศจริงๆ" หวังปิงยิม้ เยาะเย้ย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความชิงชัง

เขาเป็นหนึ่งในสามอันดับแรกของแผนกขาย การเห็นคนที่รับเงินเดือนโดยไม่ได้
ทำางานอะไร คนพวกนี้เหมือนเป็นประชาชนขั้น 2 สำาหรับเขา แน่นอนว่าความเห็น
ของเขาทีม่ ีต่อฉิงเฟิงเป็นเหตุผลส่ วนตัว แต่มันก็เป็นข้อเท็จจริงที่วา่ ฉิงเฟิงยังขายเครื่อง
ประดับไม่ได้เลย

หวังปิงเป็นลูกพี่ลูกน้องของหวังโบทั้งสองมีความสัมพันธ์ที่ดีมากและเมื่อหวังโบขึ้น
เป็นหัวหน้าทีมขาย หวังปิงก็ได้อานิสงค์ไปด้วยและมีความสุขกับชีวติ ที่หรูหรา ใน
ช่วงสั้นๆ ชีวติ เขาดีมาก
แต่นับตั้งแต่ที่หวังโบถูก CEO ไล่ออก, หวังปิงก็ไม่ได้มีชีวิตที่ง่ายเหมือนก่อน ชีวิต
ที่หรูหรากับลูกพี่ลูกน้องของเขาได้หายไปและรายได้กล็ ดลง

เนือ่ งจากความขัดแย้งกับฉิงเฟิงทำาให้หวังโบถูกไล่ออก เป็นธรรมดาที่หวังปิงจะไม่

ชอบฉิงเฟิง

เมื่อตอนที่ฉิงเฟิงและจางเซี่ยวหยูไ่ ปเทีย่ วกันที่ KTV ก็เป็นหวังปิงนี่แหละทีเ่ ป็นคน

บอกหวังโบว่าฉิงเฟิงอยูไ่ หน ชายคนนี้ค่อนข้างเป็นคนแย่มาก

ฉันรู้จักคุณเหรอ ? แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณว่าฉันขายเครื่องประดับได้หรือเปล่า ?

คุณเบื่อรึไง ? หรือหงุดหงิดที่ภรรยาคุณนอกใจคุณถึงมาวุ่นวายกับฉัน?”

ฉิงเฟิงยิม้ เยาะเย้ยและด่าหวังปิงอย่างไร้ความปราณี

เมื่อได้ยินคำาด่าของฉิงเฟิงใบบหน้าของหวังปิงก็ซีดเซียว ผู้ชายคนนี้ปากจัดมาก

"ลี่ฉงิ เฟิง ฝ่่ายขายของเราดูที่ผลของงาน คุณขายอะไรไม่ได้เลยนีเ่ ป็นความอับอายขาย

หน้าในแผนกของพวกเรา ฉันเป็นสมาชิกของแผนกขายเหมือนกันดังนั้นฉันก็มีสิทธิห
หรือไม่ใช่?"

ใบหน้าของหวังปิงมืดมนและพูดกับฝู่งชนรอบๆ

เขาต้องการที่จะทำาตัวเป็นคนมีคุณธรรมเพื่อให้คนรอบๆตัวสนับสนุนเขาในการโจมตี
ฉิงเฟิง

เมื่อได้ยินคำาพูดของหวังปิง คนรอบๆก็พยักหน้าและเชื่อว่าเขาพูดถูก เนือ่ งจากฉิงเฟิง

ขายเครื่องประดับไม่ได้สักชิ้นหนึ่งจริงๆ ตั้งแต่เขาอยูท่ ี่นี่
หน้าที่หลักของฝ่่ายขายคือการขาย ถ้าคุณไม่สามารถขายสินค้าได้คนอื่นก็จะไม่ชอบ
คุณ

"หวังปิง ฉันคิดว่าหัวของคุณติดอยูท่ ี่ประตู ฝ่่ายขายถูกจัดการโดยผู้จดั การและผู้

อำานวยการแผนกพวกเขายังไม่เห็นมาวิพากษ์์วิจารณ์ฉัน แต่คณ ุ ทำา คุณคิดว่าคุณเป็น
ใคร?"

คำาพูดของฉิงเฟิงทำาให้หวิงปิงโกรธ ในแง่ของสงครามปากหวังปิงยังคงตำ่ากว่าฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงเป็นเหมือนจูกดั เหลียง(ขงเบ้ง)จากสามก๊กใช้คำาพูดของเขาเพื่อยำ่ายีโลกและฆ่า
คนผ่านคำาพูด

ไปไกลๆ เจ้าโง่ กลับไปนอนซะ อย่ามายุง่ กับการทำางานของฉัน

ฉิงเฟิงโบกมือ ไม่สนใจเขาและเดินกลับไปที่ที่นัง่ ของเขา

เขามีหลายอย่างที่ต้องทำาในวันนี้ ความร่ วมมือระหว่างบริษ์ัท Ice Snow และ

บริษ์ัทหลิว อยูใ่ นความดูแลของฉิงเฟิงอย่างสมบูรณ์ เขาต้องทบทวนเนื้อหาของความ
ร่ วมมือระหว่างทั้งสองบริษ์ัท เขายุง่ เกินกว่าจะตอบโต้หวังปิงได้

"ฉิงเฟิง คุณกล้าทำาให้ฉันเสียหน้า ฉันจะไม่ให้อภัยคุณ"

เมื่อเห็นฉิงเฟิงกำาลังจดจ่ออยูก่ บั การทำางาน หวังปิงก็โกรธในใจ

มันเป็นชัว่ โมงทำางาน ดังนั้นเขาจึงทำาได้เพียงด่าเขาในใจเท่านั้น จากนั้นเขาก็หันกลับ

ไปที่ที่นงั่ ของตัวเองและกลับไปทำางานต่อ

อย่างไรก็ตามหวังปิงไม่มสี มาธิท้ังวัน ได้แต่คิดว่าเขาจะแก้แค้นฉิงเฟิงได้อย่างไร

"พี่ใหญ่ลี่ ท่านประธานให้ฉันมาแจ้งพี่วา่ ให้ไปที่บริษ์ัทหลิวและเจรจาเรื่องความร่ วม
มือ"

เมื่อฉิงเฟิงทำาธุระของเขาเสร็จสิ้น ร่ างผอมบางของจางเซีย่ วหยูก่ เ็ ดินเข้ามาหา

"น้องสาวเซีย่ วหยู,่ บริษัทหลิวขอให้ฉันไปพบตอนนี้เลยเหรอ ?"

"ใช่แล้ว ท่านประธานได้ตกลงแล้ว เร็วเข้า ท่านประธานบอกว่าพี่ตอ้ งทำางานนี้ให้

สำาเร็จ พี่จะได้รับรางวัลหลังเสร็จงาน แต่ถ้าพี่ลม้ เหลวพี่ไม่ได้รับอนุญาตให้กินข้าว"

"น้องสาวเซีย่ วหยู่ บอกซีอโี อด้วยว่าไว้ใจฉันได้เลย"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างสง่างาม ใส่ ของลงในกระเป๋าถือและเดินออกจากแผนกขาย

"ภรรยา ฉันจะทำางานนี้ให้สำาเร็จแน่นอนเพื่อรางวัลจากคุณ"

ฉิงเฟิงยิม้ และเดินออกจากตึก เขาโบกรถแท็กซี่และนัง่ รถไปที่บริษ์ัทหลิว

ครึ่งชัว่ โมงหลังจากนั้น

ฉิงเฟิงมาถึงบริษ์ัทหลิว

"สาวสวย ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงฉันไหม?"

ฉิงเฟิงเดินไปหาพนักงานต้อนรับและยิม้ ให้

หญิงสาวที่อยูด่ ้านหลังแผนกต้อนรับด้านหน้าสวมกระโปรงทำางานสีฟ้าอ่อนในวันนี้
ซึ่งเข้ากับหน้าตาที่น่ารักของเธอและดูสวยงามมาก
ฉิงเฟิงจำาเด็กผู้หญิงคนนี้ได้เมื่อครั้งก่อนตอนที่เขามาขอพบหลิวรูหยัน จากนั้นหวังลี่
หมายจะเล่นงานเขา ก็เป็นเด็กผู้หญิงคนนี้ที่บอกให้เขารีบหนีไป เธอเป็นคนใจดีร่าเริง
และงดงาม

"อา......, คุณนัน่ เอง"

เมื่อเห็นว่าเป็นฉิงเฟิงที่ทักเธอ ใบหน้าที่งดงามของพนักงานต้อนรับก็เปลี่ยนไป เธอ

รู้สึกกลัวในใจ

เธอจำาได้อย่างแน่นอนว่า ป็นผู้ชายคนนี้เองที่ทุบตีหวังลี่และพนักงานรักษ์าความ
ปลอดภัยอีกหลายสิบคนด้วยตัวคนเดียว เขาเป็นคนที่ชอบใช้ความรุนแรงดังนั้นเธอจึง
รู้สึกกลัวเล็กน้อย

"สาวงามคุณกลัวฉันเหรอ?"

เมื่อเห็นว่าสาวน่ารักคนนี้มีท่าทางกลัว ฉิงเฟิงก็พูดไม่ออก

ฉันเป็นคนหน้าตาดีนะ มีอะไรน่ากลัวกัน?

"ฉัน... ฉัน... ฉันไม่กลัวคุณ"

แม้วา่ เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้จะบอกว่าไม่กลัว แต่ใบหน้าที่ประหม่าของเธอกลับแสดง

ให้เห็นอย่างชัดเจน

เธอกลัวชายหนุ่มที่หล่อเหลาตรงหน้าเธอจริงๆ แต่ต้องแสร้งทำาเป็นว่าเธอไม่
กลัว ท่าทางที่ประหม่าและหวาดกลัวทีเ่ ธอแสดงให้เห็นนั้นน่ารักสุดๆ

"สาวน้อยคนสวย ฉันมาที่นเี่ พือ่ มาพบหลิวรูหยัน เธออยูไ่ หม ?"

ฉิงเฟิงส่ ายหัว และหยุดเกี้ยวพาราสีสาวงามตัวน้อยคนนี้ เขากลัวว่าสาวน้อยคนนี้จะ

ร้องไห้แน่ๆถ้าเขาพูดมากกว่านี้
"ท่านประธานกำาลังรอคุณอยูใ่ นห้องทำางาน"

สาวสวยตัวน้อยดูกงั วลและพูดขึ้น

“เข้าใจละ ไปละนะ”

ฉิงเฟิงโบกมือและจากไป

เมื่อเขาหันกลับไป เขาก็พบกับหัวหน้าแผนกรักษ์าความปลอดภัยหวังลี่ เมื่อเขาเห็น

ฉิงเฟิง การแสดงออกทางสีหน้าของหวังลีก่ เ็ ปลี่ยนไป เขาตกใจมากจนเขาหันหลังกลับ
และรีบหนีไปยังกับหนูเจอแมว เขากลัวว่าฉิงเฟิงจะมาทุบตีเขาอีก

"เวรกรรม นี่ฉันน่ากลัวจริงๆเหรอ?"

เมื่อเห็นหวังลีห่ นีเขาในทันที ฉิงเฟิงพูดขึ้นอย่างเฉือ่ ยชา

สาวงามตัวน้อยทีอ่ ยูใ่ กล้ๆ ยังพยักหน้าไม่หยุด ดูเหมือนเธออยากจะพูดว่า "ใช่ๆ คุณน่า

กลัวมาก"

"ในที่สุด คนบ้าชอบใช้ความรุนแรงก็ไปแล้ว"

เมื่อเห็นฉิงเฟิงเดินเข้าไปในตัวอาคาร พนักงานต้อนรับตัวน้อยเอามือกุมหน้าอกเล็กๆ
ของเธอและกล่าวด้วยความโล่งอก

อันที่จริงผู้ชายคนนี้หล่อเหลามากๆ ถ้าเขาไม่ใช้ความรุนแรงและไม่ได้ล้มเจ้าหน้าที่
รักษ์าความปลอดภัยหลายสิบคนด้วยตัวเอง ก็จะดีมาก สาวงามตัวน้อยคิดในใจ

ฉิงเฟิงมาถึงออฟฟิศของหลิวรูหยัน เขาเคาะประตูสามครั้งก่อนทีจ่ ะผลักประตูและเดิน

เข้ามา

"ออกแบบได้ดี"
เมื่อมองไปที่การออกแบบของสำานักงาน ฉิงเฟิงกล่าวยกย่อง

กำาแพงสำานักงานทำาด้วยคริสตัลและโคมไฟระย้า แม้แต่โต๊ะทำางานยังสีขาวเงิน

"คุณมาแล้ว"

เมื่อเห็นฉิงเฟิงเดินเข้ามาในออฟฟิศ หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์และยืดร่ างกายของเธอ

โชว์ส่วนโค้งเว้าที่งดงามของเธอ

"คุณหลิว คุณดูสวยมากวันนี้" ฉิงเฟิงชมเชยด้วยความจริงใจ

เขารู้สึกว่าวันนี้หลิวรูหยันงดงามเป็นพิเศษ์ ใบหน้าของเธอละเอียดอ่อน ริมฝ่ีปากของ

เธอเป็นสีแดง ดวงตาของเธอเหมือนนำ้า ผิวเธอเรียบเนียนและรูปร่ างที่สง่างามของ
เธอ เธอมีเสน่ห์ให้ความรู้สึกทีเ่ ซ็กซี่และสะดุดตา

เธอสวมชุดสีแดงยาวซึ่งเน้นรูปที่สง่างามของเธอ ภายใต้ชุดนั้นเป็นเรียวขาขาวราว
หิมะของเธอ รองเท้าส้นสูงสีแดงสวมอยูบ่ นเท้าอันประณีตของเธอ

แม้จะเป็นพนักงานต้อนรับที่งดงามคนนั้นก็ยงั ห่างไกลเมื่อเทียบกับหลิวรูหยัน
บทที่ 79 หลิวรูหยันอยากเป็นพีส่ าว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คุณหลิว วันนี้คุณสวยจริงๆคุณเกือบทำใใหฉฉันั หมดสติิ"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่ใงอ่อนโยนและกลใยเป็นคนประจบสอพลอ

อย่ใงที่มีคนเคยกล่ใวไวฉ คำใพดดที่ชมเชยผูดฉอื่นไม่เคยเสียหใย ยิ่งเป็นผูดฉหญิงยิง่ ชอบที่จะ

ไดฉยินคนชมว่ใพวกเธอสวย ถฉใพวกเขใเป็นคนฉัลใด

ฉิงเฟิงมใเจรจใธุรกิจกับหลิวรดหยัน แติ่กใรพดดคุยที่เป็นมิติรกันก่อนจะช่วยใหฉเขใไดฉรับ
ประโยชน์เพิม่ เติิมบใงอย่ใง

"คุณนี่ปใกหวในจริงๆ เมื่อเชฉในี้คณ
ุ กินนำ้ใผู้้งมใเหรอ?"
หลิวรดหยันยิม้ อย่ใงมีเสน่ห์ เธอรดฉส้กดีจใกคำใพดดเอใใจของฉัิงเฟิิง เธออยดใ่ นอใรมณ์ที่ดี
มใก

"คุณหลิว ดดคณ
ุ สิ ผูิวขใวเนียน รอยยิม้ ทีง่ ดงใม ดวงติใที่บอบบใง ... คุณเป็นดัง่ เช่น
ควใมงดงใมติใมธรรมชใติิ หัวใจของฉัันเติฉนเร็วมใกเพียงแค่ไดฉเห็นคุณ"

ฉิงเฟิงชมเธออีกครั้งทำใใหฉหลิวรดหยันรดฉส้กพอใจมใก

"คุณนี่มันปใกหวในเหลือเกิน"

หลิวรูหยันมองเขใอย่ใงมีเสน่ห์และพดดดฉวยควใมรดฉส้กดี

"คุณหลิว ฉัันมใที่นเี่ พือ่ หใรือเกี่ยวกับควใมร่ วมมือกับคุณ นี่คอื สัญญใคุณลองดด"

ฉิงเฟิงควฉใโอกใส เขใหยิบเอใสัญญใที่เติรียมไวฉส่งใหฉหลิวรดหยันติอนเธอกำใลังมีควใม
สุขและอารมณ์ดดี

ฉิงเฟิงยิม้ อย่ใงมีเสน่ห์ เขใหยิบเอใสัญญใออกมใและเริ่มอ่ใน

"สัญญในี้ไม่เวิร์ค บริษัทของเรใติฉองกใร 90%ของรใยไดฉและที่เหลือเป็นของคุณ"

เมื่อมใพดดถ้งเรื่องธุรกิจ หลิวรดหยันก็กลับไปเป็นติัวตินหญิงเหล็ก

เธอเอ่ยปใกขอผูลกำใไรส่ วนมใกโดยทันที

เวรเอฉย นี่มนั โลภเกินไปแลฉว

เมื่อเขใไดฉยินคำใพดดของหลิวรดหยัน ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและขดริมฝีปใก เขใรดฉส้กไม่พอใจ

ก่อนที่ฉังิ เฟิิงมใ ซีอีโอบอกกับเขใว่ใใหฉขอส่ วนแบ่งผูลกำใไรที่เท่ใกันเมื่อร่ วมมือกับ
หลิวรดหยัน แติ่ติอนนี้หลิวรดหยันติฉองกใรถ้ง 90% ของผูลกำใไร เป็นธรรมดใที่พวก
เขใจะไม่สใมใรถติกลงกันไดฉ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขใทำใอะไรใหฉภรรยใของเขใ เขใไม่อยใกทำใมันพัง

นอกจใกนี้ ผูดฉคนในฝ่ใยขใยยังหัวเรใะเยใะเขใ เขใติฉองเจรจใควใมร่ วมมือกับหลิวรดหยัน

ในครั้งนี้และสรฉใงผูลกำใไรใหฉกบั บริษัทใหฉมใกที่สุดเพือ่ พิสดจน์ติวั เองติ่อคนในแผูนก

"คุณหลิว อภัยใหฉฉันั ดฉวย บอกติใมติรงผูลกำใไรที่คุณขอมันมใกเกินไป ฉัันจะใหฉคุณไดฉ

มใกที่สุด 50%"

ฉิงเฟิงส่ ใยหัวปฏิเสธควใมติฉองกใรของหลิวรดหยัน

เขใคิดว่ใกใรพดดคุยกับหลิวรดหยัน และชมเธอว่ใสวยมใกทำใใหฉเธออใรมณ์ดี จะช่วยใหฉ

บริษัทไดฉผูลกำใไรมใกข้้น เขใไม่คิดว่ใหลิวรดหยันจะมีควใมทะเยอทะยในมใกขนใดนี้

ไม่ติฉองสงสัยเลยว่ใหลิวรดหยันเป็นประธในของบริษัท ที่มีมดลค่ใกว่ใหมื่นลฉใน
เหรียญ ถฉใควใมทะเยอทะยในของเธอนฉอยเกินไป มันก็เป็นกใรยใกที่จะประสบควใม
สำใเร็จ

"ฉัันติฉองกใร 90% ของผูลกำใไรมิฉัะนั้นฉัันจะไม่ร่วมมือกับคุณ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่ใงมีเสน่ห์และพดดไม่แยแส

"คุณหลิว คุณกำใลังติีคนติกลงไปในบ่อ คุณทำใใหฉฉันั ผูิดหวัง"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กนฉอยและแสดงควใมรดฉส้กผูิดหวังในสใยติใของเขใ
เขใคิดว่ใเขใกับหลิวรดหยันเป็นเพื่อนกันและอีกฝ่ใยน่ใจะเห็นดฉวยกับควใมร่ วมมือดฉวย
กใรแบ่งผูลประโยชน์ทเี่ ท่ใเทียมกัน แติ่นี่เธอกลับติฉองกใรถ้ง 90% หใกเขใเห็นดฉวย
ไม่เพียง แติ่บริษัท Ice Snow จะไม่ไดฉกใำ ไร แติ่บริษัทอใจจะสดญเสียเงินไดฉเช่นกัน

ฉิงเฟิงรดฉวใ่ บริษัท Ice Snow ประสบปัญหใเรื่องเงินทุน ถฉใเขใไม่สใมใรถจัดกใร

กับเรื่องนี้ไดฉอย่ใงถดกติฉองบริษัทก็จะเผูชิญกับกใรลฉมละลใย นใยนฉอยเฉัินและอีกสใม
ติระกดลก็บอยคอดบริษัท Ice Snow ไป ติอนนี้ถ้งช่วงสำใคัญของบริษัทแลฉว

สิ่งที่หลิวรดหยันทำใไม่ติฉองสงสัยเลยว่ใมันคือกใรผูลักดันใหฉบริษัท Ice Snow

ติกอยดใ่ นอันติรใยอย่ใงมใกและทำใใหฉไม่สใมใรถกอบกดไฉ ดฉ

"ก็ไดฉ ถฉใคุณติฉองกใรกำใไร 50% ฉัันติกลงก็ไดฉ แติ่คุณติฉองสัญญใกับฉัันบใงอย่ใง"

หลิวรูหยันยิม้ อย่ใงมีเลศนัยและพดด

เหติุผูลที่เธอเรียกผูลกำใไรถ้ง 90% อย่างทะเยอทะยในคือกใรทำใใหฉฉัิงเฟิิงเติิมเติ็ม

คำใขอของเธอ

"คุณหลิว ว่ใมใเลย คุณติฉองกใรใหฉฉัันทำใอย่ใงไรเรใถ้งจะแบ่งกัน 50-50 ไดฉ?"

ฉิงเฟิงพดดเบใๆและนำ้ใเสียงของเขใแสดงออกถ้งควใมไม่พอใจ

"ง่ใยมใกเลย แค่คุณติกลงยอมเป็นนฉองชใยของฉััน (จากผู้แปล ENG: ในประเทศ

จีนมีพี่ชใยนฉองชใย พี่สใวนฉองนฉองสใว พ่อแม่ ฯลฯ คลฉใยๆพี่ชใยบุญธรรม นฉองสใว
บุญธรรมดใ พ่อแม่บุญธรรมบน facebook แติ่บใงครั้งแปลอีกควใมหมใยคือ

ควใมโปรดปรในทใงเพศ..... ) ในฐในะพี่สใวฉัันจะใหฉคุณ 50% ของผูลกำใไร "

หลิวรูหยันยิม้ อย่ใงน่ใหลงใหลและบอกควใมติฉองกใรของเธอ
ที่จริงแลฉว ทั้งหมดหลิวรดหยันแค่ติอฉ งกใรที่จะเป็นพีส่ ใวของฉัิงเฟิิงและสรฉใงคอนเนคชั ่
นกับเขใ

"อะไรนะ ? เป็นคุณพีส่ ใวของฉััน?"

ฉิงเฟิงรดฉส้กสับสนและพดดไม่ออก หลังจใกที่คยุ กันมใทั้งหมดหลิวรดหยันแทฉจริงแลฉวไม่

ไดฉติฉองกใรผูลกำใไร 90% แติ่ติฉองกใรเป็นพี่สใวของเขใ

เขใรดฉวใ่ พ่อ ลดกสใว นฉองสใวและนฉองชใยบใงครั้งก็มคี วใมหมใยพิเศษ โดยเฉัพใะพ่อ

บุญธรรมบใงครั้งก็เรียกว่ใคุณพ่อในอีกควใมหมใย

***อธิบายให้ฟงั อย่างละเอียดนะครับ ในช่วงนี้สองคนนีส้ ื่อสารกันว่าหลิวรูหยัน

อยากเป็นพีส่ าวฉิงเฟิง ความหมายของเธอคือเป็นพี่สาวทีน่ ับถืือกันประมาณ์พี่
บุญธรรมแต่ในจีน การนับถืือพวกนีม้ ันมีอกี ความหมาย เช่น sugar daddy คำาว่า
sugar daddy หมายถืึงผู้ชายที่ผหู้ ญิงคบเพื่อเงินหรืออาจจะเรียกว่า เสี่ยเลี้ยง ก็ได้
ครับ ตรงกันข้ามกับคำาว่า sugar mamma ซึ่งคือผู้หญิงที่ผู้ชายคบเพื่อเงินนะครับ ทีนี้
ฉิงเฟิงมันคิดลึกว่าหลิวรูหยันหมายถืึง พี่นอ้ งท้องชนกัน***

หลิวรูหยันติฉองกใรเป็นพี่สใวของฉััน? เธอชอบฉัันหรือติฉองกใรยัว่ ยวนฉััน ?

ฉัิงเฟิิงเติ็มไปดฉวยคำใถใมในหัว

"คุณหลิว มันคือ " F ** k "พี่สใวหรือ กัน พี่สใว (gan sistaer)

(ผู้แปล: Gan เป็นคำใพดดที่ไม่เป็นทใงกใรในกใรพดดคำใว่ใ f * ck ในภใษใจีน)

เหล่ในี้มคี วใมหมใยที่แติกติ่ใงกันนะ gan พีส่ ใว, คุณ์อยากจะยั่วฉันเหรอ ?

หลิวรูหยันคุณ์มันลามก"
ปใกของฉัิงเฟิิงงอเล็กนฉอยและเขฉใใจไดฉในทันที แวมไพร์สใวสุดเจฉใเล่ห์ในที่สุดก็
แสดงควใมติั้งใจของเธอ

"อะไรนะ ? ฉัันติฉองกใรยัว่ คุณ?"

หลิวรูหยันมีอใกใรงงงวย ขนติใของเธอกระพริบข้้นลง เธออยใกจะเติะชใยคนนี้จริงๆ

อย่ใมใหลงติัวเองนัก

ฉัันอยใกเป็นพีส่ ใวที่จะร่ วมมือและเป็นมิติรกับคุณ ฉัันไม่คดิ ว่ใคุณจะเขฉใใจผูิด

"F ** k" นฉองสใว? ฉัันเป็นหญิงพรหมจใรีโอเคไหม? จิติใจคุณสกปรกมใก

ติอนนี้หลิวรดหยันไดฉติิดปฉใยฉัิงเฟิิงไวฉดฉวยคำใว่ใ "หลงตัวเอง"

"อย่ใหลงติัวเองฉัันแค่อยใกเป็นพี่สใวของคุณและฉัันไม่ไดฉติ้ังใจจะยัว่ ยวนอะไรคุณ"

หลิวรูหยันกลอกติใและพดดไม่ออก เธอติะล้งกับกใรหลงติัวเองของฉัิงเฟิิง

"โอฉ..... พีส่ ใว ติอนนี้ฉันั ติกลงแลฉว คุณสใมใรถแบ่งผูลกำใไรใหฉแก่บริษัท Ice

Snow ไดฉไหม?"

ฉิงเฟิงยอมรับหลิวรดหยันเป็นพี่สใวของเขใเพื่อประโยชน์ของบริษัท

ภรรยใ มันเป็นควใมผูิดของฉัันเอง ทั้งหมดนี้เป็นผูลดีติ่อบริษัท ถฉใฉัันไม่เห็นดฉวยที่จะ

เป็นนฉองชใยของเธอ เธอจะไม่แบ่งผูลกำใไรใหฉพวกเรใ

เพือ่ ประโยชน์ของบริษัท ฉัันจะยอมเสียสละติัวเอง ฉัันเชื่อว่ใภรรยใของฉัันจะติฉอง

สรรเสริญฉัันว่ใเป็นคนที่มีน้ ำใใจและเสียสละใหฉบริษัท ฉัิงเฟิิงคิดในใจ

"เอใละ ฉัันเป็นพีส่ ใวของคุณแลฉว เป็นธรรมดใที่ฉัันจะติฉองดดแลคุณ สัญญในั้ นก็เอใ

ติใมไปติใมที่คณ
ุ พดดเลย"
ไดฉยินฉัิงเฟิิงเรียกเธอว่ใพี่สใวข, ใบหนฉใที่สวยงใมของหลิวรดหยันแสดงใหฉเห็นถ้ง
ควใมสุข

เธอรดฉวใ่ เธอไดฉสรฉใงควใมสัมพันธ์ที่ใกลฉชิดกับผูดฉชใยที่อยดติ่ รงหนฉในี้แลฉว

ซ้่งทำใใหฉเธอรดฉส้กอใยและแปลกใจ เพรใะว่ใชใยคนนี้เพิง่ ทำใติัวเจฉใชดฉกบั เธอเมือ่ กี้น้ ีเอง

หลิวรูหยันยิม้ อย่ใงมีเสน่ห์ ระงับควใมอใยในหัวใจของเธอ เธอเอใสัญญใออกมใแลฉว

ประทับดฉวยติรใประทับของบริษัท สัญญใมีผูลบังคับใชฉอย่ใงเป็นทใงกใรแลฉว

"ขอบคุณ, พีส่ ใว"

ฉัิงเฟิิงหยิบเอใสัญญใมใและขอบคุณเธอเติรียมพรฉอมที่จะจใกไป

"เดีย๋ วก่อนสิ นฉองชใย"

"ว่ใไง?"

"นีเ่ ป็นวันแรกของฉัันที่เป็นพีส่ ใวคุณ ในฐในะนฉองชใย คุณจะไม่ทำใอะไรสักอย่ใง

หรือ?"

"คุณติฉองกใรใหฉฉัันทำใอะไร?"

ฉิงเฟิงมีควใมสับสนเติ็มไปทัว่ ใบหนฉใ เขใไม่แน่ใจว่ใหลิวรดหยันติฉองกใรอะไร

เขใเพิ่งเสร็จสิ้นกใรเจรจใกับหลิวรดหยัน เป็นธรรมดใทีเ่ ขใติฉองกใรที่จะรีบกลับและ

รใยงในผูลติ่อประธในใเพื่อไม่ติอฉ งเสียเวลใ

"ฉัันเอ็นดดคุณเป็นอย่ใงมใก อย่ใงนฉอยคุณควรจะเลี้ยงอใหใรเย็นฉััน"

หลิวรูหยันมองไปทีฉั่ ิงเฟิิง ดวงติใที่มเี สน่ห์ของเธอกระพริบและมีเสน่ห์มใก

"พีส่ ใว คุณติฉองกใรยัว่ ฉัันจริงๆ"

(สรุปคือไม่วใ่ จะพดดอะไรพระเอกมันคิดถ้งแติ่เรื่องใติฉสะดืออย่ใงเดียวครับ)

ฉิงเฟิงเหลือบมองหลิวรดหยันอย่ใงอ่อนโยนและพดดดฉวยควใมหลงใหล

"สใวงใมติฉองกใรใหฉฉัันดดแลเธอ เธอติฉองอยใกซัม่ กับฉัันแน่ๆ" เขใคิดในใจ

บทที่ 80 คุณนี่มนั หลงตัวเองจริงๆ

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คนหลงตัวเอง ใครอยากจะยัว่ คุณกัน!" ใบหนาาของหลววรหหยันเปลี่ยนเปนนสีีแดงและ

ตะโกนดาวยเสีียงทีด่ หโกรธเลนกนาอย เหนนไดาชัดว่าคำาพูหดของลีฉิ่ วงเฟิวงทำาใหาเธออายมาก

เธอเปนนประธานของบรวษัทหลวว สีาวงามอันดับ 1 ของเมอองทะเลตะวันออกและ

เทพูธวดาที่มีเสีน่ห  แต่วา่ ตอนนี มีชายหนุ่มคนหน่ง่ กำาลังทำาตัวเจาาชหากบั เธออย่างไม่คาด
ควด

มัน่ ใจไดาเลยว่า ไม่มีใครกลาาทีจ่ ะทำาตัวเจาาชหากบั เธอเลยในเมอองทะเลตะวันออก ลี่ฉิงเฟิง

ถืออเปนนคนแรก นีทำาใหาเธอรหาสี่กแปลกออกไป, อายและประหลาดใจ
"อย่าโกรธเลยพูี่สีาว ผหาหญวงจะกลายเปนนคนน่าเกลียดยามพูวกเธอโกรธ ไปกันเถอะ
ฉิันขอเชวญคุณไปทานอาหารเยนน" ลี่ฉิงเฟิงใชากลเมนดของเขาในการหว่านลาอมผหาหญวง
และทำาใหาเธอหัวเราะ

"หุบปากไปเลย ฉิันอยากกวนพูาสีตาาและสีเตนก" หลิวรูหยันยวมอย่างมีเสีน่ห และ

ตาองการใหาเขาจ่ายเงวน หลังจากที่เขาทำาตัวเจาาชหากบั เธอ

"ไดาเลย พูีสี่ าว" ลี่ฉงิ เฟิงยวมและเดวนออกไปพูราอมกับเธอ

ตอนนีเที่ยงพูอดี ยังอยหใ่ นช่วงอาหารกลางวัน

"พูีสี่ าว รถของคุณสีวยมาก" ในที่จอดรถ ลี่ฉงิ เฟิงไดาเหนนรถยนต ซีีดานสีีขาวและไดา

เอ่ยชมในใจ

"แน่นอน นีเ่ ปนนรุ่นลวมวตเตนดจาก Maserati มีเพูียงคันเดียวเท่านัน" เมอ่อพูหดถ่งรถที่

เธอรัก หลิวรูหยันยวมอย่างมีเสีน่ห  ใบหนาาของเธอเตนมไปดาวยความภูหมวใจ

เธอมีความชอบเปนนพูวเศษเกี่ยวกับรถยนต  โดยเฉิพูาะรหปลักษณ และสีีของ Maserati

ดังนันเธอจ่งซีออรถคันนีที่มเี พูียงคันเดียวในโลก

"พูีสี่ าว, คุณจะขับ หรออใหาฉิันขับ?"

"แน่นอน ตาองเปนนคุณสีว"

"ไดาเลย เชวญนัง่ คนสีวย" ลี่ฉงิ เฟิงเปวดประตหและเผยรอยยวมของสีุภูาพูบุรุษ เขานำาหลวว

รหหยันเขาาไปที่นัง่ ผหาโดยสีารและข่นรถ

"พูีสี่ าวเราจะกวนอะไรกันดี?"

ไปที่ราานอาหารวาเลนไทน  " หลิวรูหยันพูหดอย่างมีเสีน่ห 

อะไรนะ ราานอาหารวาเลนไทน ? นัน่ เปนนราานอาหารของคห่รักที่ค่หรักไปกวนบ่อยๆ

"คุณเปนนผหาหญวงนวสีัยเสีียจรวงๆ ตาองการยัว่ ยวนฉิัน" ฉิงเฟิงเปล่งเสียงทางจมูกอย่าง

สุภาพและพูหดกับหลววรหหยัน

"คุณเปนนผหาหญวงนวสีัยเสีีย ? ห่ คุณน่ะสีวนวสีัยเสีีย อย่าหลงตัวเองมากนัก พูวกเราไปที่นัน่

เพูราะว่าพูาสีตาาและสีเตนกที่นัน่ อร่ อยมาก มันไม่เกี่ยวกับการยัว่ ยวนคุณเลย"

หลิวรูหยันรหาสี่กอ่ดอัดใจ เธอพู่ายแพูาอย่างสีมบหรณ จากความหลงตัวเองของลี่ฉิวงเฟิวง

เธอรหาสี่กสีลดใจอย่างฉิับพูลัน เธอไม่ควรขอเปนนพูี่สีาวของชายคนนีเลย ถาาเธอรหาวา่ เขา

เปนนคนหลงตัวเองขนาดนี การดหแลเขามากกว่าคนออน่ ๆเลนกนาอยแต่เขากลับควดว่าเธอ
ตาองการจะยัว่ ยวนเขา

แน่นอน หลววรหหยันไม่ไดารหาวา่ เธอเขาาใจฉิวงเฟิวงผวดไปเพูราะเธอเปนนคนสีวยและมีเสีน่ห 

ถาามันเปนนสีมัยโบราณ การดำารงอยหข่ องเธอแน่นอนว่าจะตาองนำาภูัยพูวบัตวมาสีห่อาณาจักร
ที่เธออาศัยอยหเ่ พูราะกษัตรวย จะมัวแต่ยุง่ อยหก่ บั การอยหบ่ นร่ างของเธอแทนการอยหบ่ นของ
หนาาที่และการทำางานของเขา

เพูียงแค่เผยใหาเหนนเสีน่ห จางๆและรอยยวมอันอ่อนโยนแค่นีกนด่งดหดผหาชายไดาแลาว

ถาาคนออน่ ๆเหนนท่าทางที่มเี สีน่ห ของหลววรหหยัน พูวกเขากนจะนำาลายไหลและแทบจะไม่

สีามารถเดวนไดา อย่างนาอยลี่ฉิวงเฟิวงกนไม่ไดานำาลายไหลถออว่าดีกว่าผหาชายสี่ วนใหญ่

10 นาทีต่อมา

ลี่ฉิงเฟิงและหลววรหหยันมาถ่งที่ราาน ราานอาหารวาเลนไทน มีหาาชันดาวยการตกแต่งที่
หรหหราและดอกกุหลาบพูวมพู อยหท่ ี่ประตห

คห่รักคลาองแขนกันเดวนเขาาไปในราานอย่างใกลาชดว
บางครัง คห่รักหลายคห่จะจหบและทำาอะไรบางอย่างกัน ที่ดหไม่เหมาะสีมสีำาหรับเดนก

"หนุ่มหล่อและสีาวสีวย พูวกคุณจะทานอะไรหรออ?"

เมอ่อฉิวงเฟิวงและหลววรหหยันเขาามาที่ราานอาหารและนัง่ ลง พูนักงานเสีวร ฟิที่สีาวสีวยรีบไป
หาพูวกเขาและสี่ งเมนหใหา

"ใหาฉิันดหหน่อย"

ลี่ฉิงเฟิงหยิบเอาเมนหและอ่าน วันนีเขาเปนนเลียงดังนันจ่งตัดสีวนใจว่าจะกวนอะไร

"ขอพูาสีตาาสีอง สีเตนกสีุกปานกลางสีองและไวน ฝรั่งเศสีสีองขวด ขอบคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงยวมบางๆและสีัง่ อาหารคลาสีสีวกสีองอย่างที่นี่

"ไดาเลยคะท่าน คุณตาองการชำาระเงวนแบบไหนคะ?"

พูนักงานเสีวร ฟิยวมและพูหด

"ฉิันจะจ่าย"

ลี่ฉิงเฟิงยวมเลนกนาอย หยวบบัตรธนาคารและชำาระเงวน

"โปรดรอสีักครห่คะ"

พูนักงานเสีวร ฟิที่น่ารักยวมอย่างสีุภูาพูและหันกลับไปกระซีวบกัน

"คหร่ ักมาทานอาหารและผหาชายเปนนคนจ่ายเงวน ผหาหญวงคนนีเปนนนางจวงจอกและยัว่ ยวนใหา

ผหาชายที่หล่อเหลาคนนีเลียงหรออ"

เสีียงของสีาวเสีวร ฟิที่สีวยงามนันเบามาก แต่ลี่ฉิวงเฟิวงกนยังไดายนว อยห่ เขายวมและพูหดว่า "พูี่

สีาว คุณรหาหรออเปล่าว่าพูนักงานเสีวร ฟิพูหดอะไรกันตอนนี?"
"พูวกเธอพูหดอะไร?"

"เธอบอกว่าคุณเปนนนางจวงจอกที่อยากจะยัว่ ยวนฉิัน"

"หลงตัวเอง คุณเชอ่อไหมว่าฉิันจะชกคุณตกไปในมหาสีมุทรแปซีวฟิวก?"

หลิวรูหยันรหาสี่กโกรธจรวงๆกับทัศนคตวทหี่ ลงตัวเองของลี่ฉิวงเฟิวง เธอกำาลังเหวีย่ งกำาปัน

เลนกๆสีีชมพูหของเธอและพูราอมที่จะมอบบทเรียนใหาเขา

คห่รักที่โต๊ะออ่นๆนันเปนนกันเอง แต่คนมีอยหค่ ่เห ดียวคออลี่ฉิวงเฟิวงและหลววรหหยันที่ทะเลาะกัน

ผหาหญวงคนนีไดาเหวีย่ งหมัดซี่่งด่งความสีนใจของชายคนนัน

สีักครห่ต่อมา พูนักงานเสีวร ฟิวางพูาสีตาา สีเตนกและไวน แดงลงบนโต๊ะ "คุณท่านและคุณ

ผหาหญวง ขอใหาทานอย่างมีความสีุขคะ"

"ขอบคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงกล่าวขอบคุณและเรว่มกวนกับหลววรหหยัน

คนสีวย ผมนัง่ ตรงนีไดาไหม?

เมอ่อทังสีองกำาลังจะเรว่มกวน ชายวัยกลางคนวัยกลางคนที่มีสีีหนาาซีีดเซีียว ใสี่ ชุดสีหทและ

โคโลญ มาที่ดาานขาางหลววรหหยันและถามดาวยรอยยวม

เขาเหนนหลววรหหยันและลีฉิ่ วงเฟิวงเหมออนกำาลังทะเลาะกันและเธอยกกำาปันข่น

ผหาหญวงคนนันสีวยเปนนอย่างมาก เปนนธรรมดาที่เขาอยากจะตามจีบ

"ฉิันไม่รหาจักคุณและไม่มีที่วา่ ง"
คววสีวยของหลววรหหยันขมวดเลนกนาอย เธอไม่สีนใจชายวัยกลางคนตรงหนาาเธอและ
ปฏิวเสีธเขาโดยตรง

"ผมขอแนะนำาตัว ผมคออจางเหมา สี่ วนเรอ่องที่นัง่ หลังจากเขาไปกนจะว่างที่หน่่ง"

ชายวัยกลางคนที่ชออ่ ว่าจางเหมายวมเลนกนาอยและเตรียมทีจ่ ะขอใหาลฉิี่ วงเฟิวงออกไป

"เพูอ่อน คุณกำาลังเถียงกับสีุภูาพูสีตรีที่งดงามคนนีและเธอกนเหวีย่ งหมัดของเธอ

คุณสีองคนเลวกกันใช่ไหม ? เปนนเรอ่องปกตวสีำาหรับหนุ่มสีาวในการแยกทางกัน ดังนัน
เธอไม่ชอบคุณอีกแลาว โปรดออกไป"

จางเหมาเดวนมาหาลีฉิ่ วงเฟิวง,ยวมจางๆและขอใหาเขาออกไป

"คุณชอ่อว่าจางเหมา ฉิันควดว่าปัญญาอ่อนเปนนชอ่อที่เหมาะกับคุณมากกว่า คุณควดว่าเรา

เลวกกันเพูราะเหนนว่าเราทะเลาะกัน หัวของคุณถหกลาเตะมาเหรอ ? จวนตนาการของคุณ
ดีเกวนไปแลาว"

ลี่ฉิงเฟิงกลอกตา หมดคำาพูหด จวนตนาการของผหาชายคนนีถหกลาเตะจรวงๆ

ดหเหมออนว่าเสีน่ห ของหลววรหหยันนันมีมากเกวนไป ผหาชายคนหน่ง่ ตัดสีวนใจที่จะตามจีบ

เธอทันทีเมอ่อเหนนเธอเขาามาที่ราานอาหาร

"เพูอ่อน ผหาหญวงคนนีน่าหลงใหลและไม่มีที่ตว แต่คณ

ุ ใสี่ เสีออลายพูรางที่มีราคาอย่างมาก
ที่สีุดกนประมาณ 20 หยวน คุณไม่เหมาะกับผหาหญวงสีาวสีวยคนนี คุณฉิลาดคุณกนออก
ไปซีะ"

จางเหมายวมเบาๆเหยียดขาอมออออกและเปวดโชว นาฬวกา Rolex ใบหนาาของเขาเตนมไป

ดาวยความมัน่ ใจ
นาฬวกา Rolex มีราคากว่าหมอ่นเหรียญ จางเหมาตาองการใชาเงวนตราเพูอ่อโอาอวดและ
ขอใหาชายหนุ่มออกไป

"ฉิันไม่รหาวา่ นายยอดเยี่ยมมาจากไหน นาฬวกา Rolex เรออนนึงกนเพูียงพูอแลาวที่จะ

ุ รหาสี่กภูหมวใจ ? แมาวา่ คุณจะใสี่ นำาหอม Versace คุณกนไม่สีามารถปกปวด
ทำาใหาคณ
กลว่นเหมนนของเงวนไดา ขยะ"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคววเลนกนาอยและดหถหกจางเหมา เมอ่อมีคนมาววจารณ เขา เขาจะตอบโตากลับ

โดยทันที
บทที่ 81 ใครคือสาวงามอันดับ 1 ?

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"เพื่อน คุณกล้าดูถูกฉัน?"

ใบหน้าของจางเหมากลายเป็นมืดครึ้มและแสงแห่งความเย็นชาพาดดวงตาของเขา

เขาเป็นซีอีโอของบริษัทและทำารายได้ 1 ล้านหยวนต่อปี ความจริงที่วา่ คนจนตรงหน้า

เขาคนนี้กล้าที่จะดูถูกเขา ทำาให้เขาโกรธมาก

"ใช่ ฉันดูถูกคุณ แล้วไง ใส่ Rolex แล้วมีอะไร ? ทำาไมคุณหยิง่ ยโสจัง ? ไสหัวไป"

ฉิงเฟิงยิม้ อย่างเย็นชาด้วยความรังเกียจ

เขาเกลียดคนหยิง่ ยโสพวกนี้ ที่อวดความมัง่ คัง่ ของพวกเขา จางเหมาคนนี้กล้าที่จะ

ทำาตัวหยิง่ ยโสต่อหน้าเขาได้อย่างไร? เขาสมควรโดนทุบตี
"เพื่อ ฉันเป็นเศรษฐี คุณอิจฉาหรือไง ? ฉันดูถูกคนจนเช่นคุณที่ไม่มเี งินและไม่
สามารถสนับสนุนผูู้หญิิงได้ ทำาไมคุณถึงต้องมากินอาหารที่ร้านวาเลนไทน? คุณกำาลัง
พยายามหา Sugar Mummy?"

**Sugar mummy ผมเคยอธิบายไว้แล้วตอนที่ 79 แปลว่าผู้หญิงที่เลี้ยง

ผู้ชายด้วยเงิน**

อิจฉา? ฉันอิจฉาคุณ?

ฉิงเฟิงกลอกตาของเขา ทำาไมฉันต้อองอิจฉาเศรษฐีคคนหน่งงด้อวย?

วิธเี ดียวทีจ่ ะจัดการกับคนที่หยิง่ ยโสที่ชอบโชวออฟคือ การโชวออฟมากกว่าพวกเขา

ปัง!

ลี่ฉิงเฟิงโยนบัตรเครดิตธนาคารของเขาลงบนโตะะและพูดอย่างเย็นชาว่า "แหกตาดูเอง
แล้วกันว่าในนั้นมีเงินมากแค่ไหน?"

ผูู้คนรอบๆที่ได้เห็นความวุน่ วายมารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว ภายใต้การร้องขอของจาง

เหมา เขาป้อนหมายเลขบัตรของฉิงเฟิงลงในแล็ปท็อป

"ว้าว 10 ล้าน!"

จางเหมาอ้าปากกว้างด้วยความตกตะลึงเมือ่ เห็นจำานวนเงินในบัญิชี

จางเหมาก็นึกถึงวลี "เสือที่แกล้งทำาตัวเป็นแมว" คนรอบข้างเริ่มมองดูเขาด้วยท่าที

แปลกๆ เขารู้สึกอับอายมาก

น้องชาย คุณรวยมาก มี 10 ลอานหยวนในบัญชคธนาคารของคุณ แลอวทำาไมคุณใส่เเส่้ออ

ลายพรางราคา 20 ? คุณกำาลังลออฉันเลเนใชเไหม จางเหมาอยากจะร้องไห้
"จางเหมา คุณพูดว่าใครจนนะ?"

ฉิงเฟิงยกคิว้ ขึ้นและถามอย่างเย็นชา

"ฉัน, ฉัน, ฉัน ... ฉันเป็นคนจน"

ใบหน้าของจางเหมาแดงและเขาพูดตะกุกตะกัก เขามีแค่ 1 ล้านแต่อีกคนมี 10

ล้าน เห็นได้ชัดว่าเขาต่างหากเป็นคนที่จน

นี่เป็นวันที่น่าอับอายมากที่สุดในชีวิตของเขา ตอนแรกเขาต้องการที่จะอวดความมัง่ คัง่

ของเขาต่อหน้าฉิงเฟิง แต่ไม่ได้คาดคิดว่าตัวเขาจะเป็นฝ่ายเจ็บเอง

"ถ้าคุณจนกว่าฉัน ทำาไมคุณยังมีหน้ามาโชวออฟอีก? ไปไกลๆ”

ฉิงเฟิงดูถูกจางเหมาแบบไม่ให้เขาหลงเหลือศักดิ์ศรีเลย

ถ้ามีใครจะโชวออฟ มันก็ควรที่จะเป็นฉัน จะเป็นคุณได้ไง?

จางเหมาก้มหน้าลงด้วยความละอายและรีบออกไป ทรัพยสินทั้งหมดของเขามีมูลค่า
ประมาณ 1 ล้านหยวน มันเป็นการดูถูกที่จะเปรียบเทียบเขากับฉิงเฟิง เขาอายมาก

"น้องชาย ทักษะการดูถูกคนของคุณอยูใ่ นระดับท็อบทีเดียว"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างยัว่ ยวนใจและชมเชย

เธอรู้แล้วว่า ที่โรงแรมสีเขียวลี่ฉิงเฟิง มีทักษะที่ดีในการพูดจาดูถูกคนอื่น เมือ่ ตอนที่

เขาทุบตีสามนายน้อย แต่เธอก็ยังตกใจมากหลังจากได้เห็นทักษะการดูถูกคนที่น่า
ประทับใจของเขาในวันนี้

"ฉันไม่เพียงยอดเยี่ยมเท่านั้น ... บางทีอาจจะเป็นอันดับหนึง่ ของโลก"

ฉิงเฟิงพยักหน้าและกล่าวอย่างหลงตัวเอง

ฉิงเฟิงเคยเป็นเด็กดีเมื่อตอนเขายังเป็นเด็ก เขาไม่เคยดูถูกใครเลย แต่เมื่อพ่อกับแม่ของ

เขาหายตัวไปและสมาชิกในตระกูลลี่ เริ่มรังเกียจเขา เขาก็เรียนรู้ที่จะพูดตอบโต้เพือ่
หลีกเลี่ยงการดูถูก

เมื่อครูของเขาพาเขาไปที่ทวีปหมาป่า เขาคิดว่าคงจะไม่มใี ครดูถูกอีกต่อไป อย่างไร

ก็ตาม ชาวต่างชาติยังดูถูกเขาและเรียกเขาว่าหมูเหลืองและหมาจีน ฉิงเฟิงโกรธมาก
และเริ่มเรียนรู้วิธีการด่าคนอืน่

เขาเรียนรู้จากนักด่าอันดับ 1 เป็นเวลา 1 ปีและหลังจากนั้นก็ไม่มีใครคู่ควรที่จะพูด

ดูถูกเขา ตอนที่เขาอยูใ่ นทวีปหมาป่า ครั้งหนึ่งเขาเคยดูถูกคนจนคนตายไป 3 คน มัน
กลายเป็นตำานานของโลกใต้ดิน

"คุณนี่มันหลงตัวเองจริงๆ อันดับหนึ่งของโลกเลย หึ"

หลิวรูหยันย่นริมฝีปากของเธอและพูดไม่ออกกับความหลงตัวเองของฉิงเฟิง

"พีส่ าว คุณมีแฟนไหม?"

"น้องชาย ฉันไม่มีหรอก ถามทำาไมหรือ ? คุณสนใจ?"

"พีส่ าว คุณบอกว่าฉันหลงตัวเอง คุณก็ไม่ดีไปกว่ากันหรอก"

ฉิงเฟิงยิม้ บางๆและพูดขึ้น

“คุณนี่ช่างพูดจริงๆ ใครคือผูู้หญิิงที่สวยที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก? "

หลิวรูหยันจิบไวนแดง ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเย้ายวน
"แน่นอน ต้องเป็นหลินซู่ เธอเป็นสาวงามอันดับหนึง่ " ฉิงเฟิงตอบโดยไม่ลังเลหลินซู่
เป็นภรรยาของเขา แน่นอนว่าเธอเป็นคนที่สวยที่สุด

"น้องชาย ฉันจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง ใครเป็นคนที่สวยที่สุดในเมืองทะเลตะวัน

ออก?"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างเยือกเย็นด้วยเจตนามุ่งร้ายในสายตาของเธอ

เธอไม่ได้คาดคิดว่าฉิงเฟิงจะบอกว่าหลินซู่เป็นคนที่สวยทีส่ ุด ในตอนแรกเธอคิดว่า
ฉิงเฟิงจะบอกว่าเธอสวยทีส่ ุด

ผูู้หญิิงทุกคนนั้นทะนงตัว นอกจากนี้หลิวรูหยันมีความสัมพันธในเชิงแข่งขันกับหลิน
ซู่และแอบเปรียบเทียบตัวเองกับเธอ ดังนั้นเธอไม่พอใจเมื่อฉิงเฟิงพูดว่าหลินซู่สวย
ที่สุด

ฉิงเฟิงตกใจเมื่อเห็นเจตนาฆ่าที่ร้ายแรงในสายตาของหลิวรูหยัน เขาตระหนักว่าเขาทำา
ผูิดพลาด เขาไม่ควรจะพูดว่าผูู้หญิิงคนอืน่ สวยทีส่ ุดต่อหน้าผูู้หญิิงอีกคน ไม่มีผูู้หญิิง
คนไหนจะยอมรับได้

"พีส่ าว คุณเป็นผูู้หญิิงที่สวยที่สุดในเมืองทะเลตะวันออก" เพือ่ แก้ไขข้อผูิดพลาด

ฉิงเฟิงได้พดู ชมหลิวรูหยันอย่างรวดเร็วว่าหลิวรูหยันเป็นคนที่สวยที่สุด

"... ไปกันเถอะ ฉันจะพาคุณกลับออฟฟิศ" หลิวรูหยันดื่มไวนแดงหยด

สุดท้าย ใบหน้าของเธอมีเสน่หและชัดเจน เธอพอใจกับคำาพูดของฉิงเฟิง

ผูู้หญิิงทุกคนชอบที่จะเป็นคนสวย พวกเธอทุกคนรู้สึกดีกบั คำาพูดหวานๆ มันเป็น

ความจริงสำาหรับผูู้หญิิงทุกคนไม่วา่ พวกเธอจะฉลาดแค่ไหน
"ขอบคุณ พี่สาว" ฉิงเฟิงขอบคุณเธอเมื่อได้ยนิ ว่าหลิวรูหยันกำาลังจะขับไปส่ งเขากลับ
ไปที่ออฟฟิศ

บรื้น !

หลิวรูหยันนัง่ บนที่นงั่ คนขับแล้วหักพวงมาลัยรถและเหยียบคันเร่ งกลับไปทางบริษัท

Ice Snow
...
บริษทั Ice Snow ออฟฟิศซีอีโอ

"ประธานหลิน ผูมขอแนะนำาให้เราไล่ลี่ฉิงเฟิงออกจากบริษัท บริษัทของเราไม่

ต้องการพนักงานแบบเขา" ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีขมวดคิ้วและพูดขึ้น

ชายวัยกลางคนสวมชุดสูท Seven-Wolf เขาหัวล้านเล็กน้อยและมีพุง เขาดูคล้า

ยกับฮูเฉียง

ชื่อของเขาคือฮูเจียนจุน รองประธานบริษัทและเป็นพ่อของหัวหน้าแผูนกรักษาความ
ปลอดภัยฮูเฉียง

เขาโกรธมากที่ลูกชายของเขาถูลี่ฉิงเฟิงทุบตี ลูกชายของเขาได้ยื่นคำาร้องเรื่องฉิงเฟิงต่อ
ซีอีโอ แต่ซีอีโอไม่ไล่ฉงิ เฟิงออก เรื่องนี้ทำาให้ฮูเจียนจุนยิง่ โกรธมากขึ้น ดังนั้นเขาจึง
มาถึงออฟฟิศซีอีโอด้วยตัวเองเพือ่ ขอให้ซีอีโอไล่ฉงิ เฟิงออก

"ลุงฮู คุณเป็นลูกจ้างอาวุโสของบริษัท ทำาไมคุณต้องวุน่ กับลูกจ้างธรรมดา นีเ่ ป็นเพียง

การสูเ้ พียงกันครั้งเดียว ไม่จำาเป็นต้องไล่เขาออก" หลินซู่ขมวดคิว้ และมีร่องรอยความ
ไม่พอใจปรากฏบนใบหน้าของเธอ
ฮูเจียนจุนเป็นสมาชิกผูู้ร่วมก่อตั้งบริษัทและได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรองประธาน
บริษัท

หลินซู่เคารพสมาชิกผูู้ก่อตั้งบริษัทอย่างลึกซึ้ง ดังนั้นเธอเรียกพวกเขาด้วยความเคารพ
ด้วยคำาว่า 'ลุง' แต่ลุงฮูทำาให้เธอผูิดหวังเป็นอย่างมาก ... เขาต้องการไล่สามีของเธอ
บทที่ 82 รองประธานอยากมีเรื่อง

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ซีอโี อคุณต้องไล่ลี่ฉิงเฟิงออก เขากล้าที่จะทุบตีลูกชายฉันที่เป็นหัวหน้าของฝ่ายรักษา

ความปลอดภััย เขาต่อต้านผูู้อาวุโสกว่า " ฮูเจียนจุนพูดเสียงดังด้วยพุงที่กระเพือ่ ม

เขาเกลียดลีฉ่ ิงเฟิงเป็นอย่างมาก ขนาดตัวเขาเองยังไม่เคยตีลูกชายเขาเลย แต่คนชัว่ ร้าย

คนนี้กลับกล้าทีจ่ ะตีเขา คนคนนี้ต้องถูกไล่ออก

ใช่ครับ ประธาน พ่อของผูมพูดถูกต้อง พนักงานประเภัทนี้ที่กล้าเล่นงานคนอาวุโสกว่า

เขาควรถูกไล่ออก"

ฮูเฉียงยืนอยูด่ ้านข้างและกล่าวเสริม
ด้วยเหตุผูลบางอย่าง เขารู้สึกว่าซีอีโอไม่ต้องการที่จะไล่ลี่ฉิงเฟิง เขาได้เขียนจดหมาย
ร้องเรียนแล้ว แต่ซีอีโอก็ไม่ได้ทำาอะไร เมื่อไม่มีทางเลือก เขาจึงขอให้พอ่ ของเขาออก
หน้าล้างแค้นให้เขา

ฉิงเฟิงเพิ่งเดินมาถึงทีอ่ อฟฟิศซีอโี อ เมื่อได้ยินพวกเขาขอให้หลินซู่ไล่เขาออก ทันใด

นั้นเขาก็รู้สึกไม่พอใจ

นี่มันบ้าอะไรกัน ฉันทำางานอย่าางหนักเร่่องติดดติาอห้้นส่าวนให้กับบรดษัท ฉันเส่ีย่ส่ละ

ด้วย่ความซ่อ่ ส่ัติย่์และติกลงให้หลดวรูหย่ันเป็นพีส่่ าวของฉัน แติาพวกค้ณกล้าที่จะดาา
และอย่ากจะไลาฉนั ออก?

พวกเขาแทงข้างหลังเขา นี่คอื การกระทำาของพวกวายร้ายและไม่อาจยอมรับได้

ปัง !

ลี่ฉิงเฟิงเดินเข้ามาทันทีโดยไม่เคาะประตู

"ใครต้องการไล่ฉันออก?" ลี่ฉงิ เฟิงเดินก้าวยาวๆเข้าในออฟฟิศและกล่าวด้วยความ

ไม่พอใจ

"คุณเป็นใคร คุณเข้ามาได้อย่างไรโดยไม่เคาะประตู คุณรู้กฎหรือเปล่า?"

ฮูเจียนจุนขุ่นเคืองและสาธยาย เขาไม่เคยเห็นฉิงเฟิงมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่ทราบว่า

ชายหนุ่มคนนี้กค็ ือคนทีเ่ ขาต้องการจะไล่ออก

"มันไม่ใช่เรื่องของคุณว่าฉันจะเคาะหรือไม่เคาะ คุณเป็นใคร?" ลี่ฉงิ เฟิงเหลือบมอง

ไปทางคนอ้วนหัวโล้นด้านข้างเขาและพูดขึ้น

"ฉันเป็นรองประธานของบริษัท คุณกล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร ตอนนี้คณ

ุ รูค้ วาม
ผูิดของตัวเองหรือยัง?"
ฮูเจียนจุนยิม้ เยาะและแสร้งวางท่าหยิง่ ผูยองด้วยลักษณะเป็นเหมือนผูู้บังคับบัญชา

ในบริษัท ผูู้บังคับบัญชาบางคนชอบวางท่าสูงส่ งและแสดงความเย่อหยิง่ ต่อหน้า

พนักงาน

"โอ้ คุณเป็นรองประธาน ขอโทษ ขอโทษ ฉันขอถามหน่อยได้ไหมว่าทำาไมคุณถึง

อยากจะไล่ฉนั ออก ฉันนอนกับภัรรยาของคุณ ? หรือคุณบ้า?"

ฉิงเฟิงยิม้ เยาะและดูถูก

พระยังต้องจุดธูปไหว้และมนุษย์ต้องการความเคารพต่อตนเอง ถ้าคุณพยายามจะหา
เรื่องกับฉัน ฉันก็จะตอบโต้

ใครแคร์กนั ว่าคุณเป็นรองประธาน ? ถ้าคุณกล้าวิจารณ์ฉันและแม้กระทัง่ ไล่ฉันออก

คุณก็เป็นศัตรูของฉัน

ความเชื่อของฉิงเฟิงคือการดูหมิ่นอย่างเลือดเย็นและเอาชนะศัตรูของเขา

คนฉลาดเคยกล่าวไว้วา่ ปฏิบัติต่อเพือ่ นของคุณให้ดีและอย่าเบามือกับศัตรูของคุณ

"เพื่อน คุณกล้าที่จะด่าฉัน ? คุณไม่รู้หรือว่าฉันเป็นรองประธาน?"

"ฉันรู้"

"คุณยังคงกล้าที่จะด่าฉันแม้วา่ คุณจะรู้ ? ฉันมีอำานาจและสถานะที่สูงกว่าคุณ ด้วยคำา

สัง่ เดียวของฉัน ฉันสามารถไล่คณ ุ ออกได้ คุณเชือ่ หรือไม่?"

ฮูเจียนจุนพูดขู่วา่ ใบหน้าของเขาจางลง
ในฐานะรองประธานบริษัท เขามีอำานาจมากและมีฐานะตำ่ากว่าเพียงหลินซู่ เขาเคยใช้
อำานาจของเขาในบริษัท เขาเคยชินแต่กบั พนักงานทีเ่ ลียแข้งเลียขาเขาและปฏิบัติต่อเขา
ด้วยความเคารพ

ตอนนี้ชายหนุ่มคนนี้กล้าที่จะด่าเขา เขากำาลังมองหาที่ตาย

"ฉันแยกแยะได้อย่างชัดเจนระหว่างความเมตตาและความเกลียดชัง แน่นอน ฉันจะด่า

คุณ ตั้งแต่ได้ยนิ ว่าคุณต้องการจะไล่ฉนั ออก ไอ้ปัญญาอ่อน" ลี่ฉงิ เฟิงกลอกตาและ
พูดด้วยความรังเกียจ

เขารู้สึกว่าคนตรงหน้าเขาคนนี้เป็นคนปัญญาอ่อน ทำาไมฉันจะติ้องดาาค้ณละ ถ้้าค้ณไมา

ได้บอกวาาค้ณติ้องการที่จะไลาฉันออก?

"คุณคือลี่ฉิงเฟิง คนที่ทุบตีลูกชายฉัน?" เมื่อเขาได้ยนิ คำาพูดของลี่ฉงิ เฟิง ฮูเจียนจุนก็

โกรธอยูค่ รู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็รู้วา่ ชายหนุ่มคนนี้คอื คนทีเ่ ขาต้องการจะไล่ออก

เขาไม่เคยพบลีฉ่ ิงเฟิงมาก่อน วันนี้เป็นวันแรกที่เจอกัน แต่การเจอกันครั้งนี้ทำาให้เขา

โกรธยิง่ ขึ้นและทำาให้เขามุ่งมัน่ ที่จะไล่คนคนนี้ออกจากบริษัท

"ฮี่ๆ แสดงว่า คุณคือพ่อของฮูเฉียงสินะ ไม่แปลกใจเลยที่พวกคุณทั้งคู่พยายามจะหา

เรื่องกับฉัน พวกคุณทั้งคู่มันพวกหยิง่ ยโส" เมื่อเขาพบว่าชายคนนี้คอื พ่อของฮูเฉียง
ฉิงเฟิงก็ทำาตัวโฉ่งฉ่างมากขึ้น

"ซีอโี อ คุณเห็นแล้วใช่ไหม คนๆนี้ ฉิงเฟิง ด่าว่าคนอื่นอย่างเปิดเผูยและไม่เคารพแถม

ยังทุบตีผูู้บังคับบัญชาที่สูงกว่า ดังนั้นโปรดไล่เขาออก" ฮูเจียนจุนหันศีรษะไปและ
พูดกับหลินซู่

เขารู้วา่ เขาไม่อาจชนะสงครามนำ้าลายกับชายหนุ่มคนนี้ได้ เขาสามารถทำาได้แค่ขอให้ซี

อีโอไล่เขาออก
"รองประธานฮู ฉันจะพูดอีกครั้ง ฉันจะไม่ไล่ฉิงเฟิงออก" ความไม่พอใจปรากฏขึ้น
บนใบหน้าของหลินซู่ เธอเริ่มรู้สึกไม่พอใจกับฮูเจียนจุนมากขึ้นเรื่อย ๆ

ก่อนหน้านี้เธอเรียกฮูเจียนจุนว่าลุงฮู แต่ตอนนี้เธอเรียกเขาว่ารองประธาน มันคือ

สัญญาณบอกว่าเธอโกรธ

"ซีอโี อ ฉันอยากจะรู้วา่ ทำาไมคุณถึงปฏิเสธที่จะไล่ฉิงเฟิงออก?"

ฮูเจียนจุนขมวดคิว้ เมือ่ ได้ยินเธอเรียกเขาว่ารองประธาน เขารู้วา่ ซีอโี อไม่พอใจ

แต่เขาไม่เข้าใจว่าทำาไมซีอีโอถึงปกป้องลีฉ่ ิงเฟิงแทนที่จะไล่เขาออก

"รองประธานฮู ฉันขอบอกคุณว่าฉิงเฟิงเป็นผูู้ดูแลเรื่องหุ้นส่ วนกับหลิวรูหยัน แห่ง

บริษัทหลิว ตอนนี้เขาเป็นคนสำาคัญของบริษัทมาก

หลินซู่ขุ่นเคืองและพูดอย่างเย็นชา

“นีเ่ รื่องตลกอะไร ? พนักงานธรรมดาแบบเขาจะเป็นผูู้ดูแลในการเป็นหุ้นส่ วนกับ

หลิวรูหยันได้ยังไง ? ฉันไม่เชื่อหรอก”

ฮูเจียนจุนสัน่ ศีรษะด้วยความไม่เชื่อ

หลิวรูหยันเป็นซีอโี อของบริษัทหลิว บริษทั หลิวเป็นบริษัทชั้นนำาในประเทศจีน ไม่มี

ทางที่เธอจะมีรสนิยมต่อคนบ้าอย่างฉิงเฟิงคนนี้

"ฮี่ๆ แล้วถ้าฉันเซ็นสัญญากับหลิวรูหยันได้ละ?"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ อย่างเย็นชาเมือ่ ได้ยินคำาพูดของฮูเจียนจุน แววตาของเขามีความไม่พอใจ

ถ้าคุณทำาบางอย่างไม่สำาเร็จ ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะทำาไม่สำาเร็จไปด้วยนี่ ฉันไม่

เพียงแต่ได้เซ็นสัญญากับหลิวรูหยัน แต่เธอยังกลายเป็นพี่สาวของฉันด้วย
"ถ้าคุณสามารถเป็นหุ้นส่ วนกับหลิวรูหยันได้จริงๆฉันจะขอโทษคุณ แต่ถ้าไม่ ฉันจะ
ไล่คณ
ุ ออก"

ฮูเจียนจุนสัน่ ศีรษะด้วยความไม่เชื่อ

"เอาล่ะฉันจะแสดงสัญญากับหลิวรูหยันให้ดู"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ จางๆและเตรียมที่จะเอาสัญญาออกมา

แต่การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปในเวลาต่อมา "โอ้ ไม่ สัญญาอยูใ่ นกระเป๋า

เอกสารของฉันและฉันลืมมันไว้บนรถของหลิวรูหยัน"

"ขอโทษที ฉันลืมสัญญาไว้บนรถของหลิวรูหยัน"

ใบหน้าของลี่ฉงิ เฟิงกลายเป็นกระอักกระอ่วน เขาเตรียมทีจ่ ะหยิบสัญญาที่เซ็นกับหลิว

รูหยันออกมาให้ฮูเจียนจุนดู แต่เขาลืมมันไว้บนรถ

"คุณกำาลังโกหกใคร ? คุณลืมสัญญาไว้บนรถของหลิวรูหยัน? เธอขับรถมาส่ งคุณ?"

ฮูเจียนจุนกล่าวด้วยความรังเกียจ ทำาไมหลิวรูหยัน,ซีอโี อ, ขับรถมาส่งพนักงาน

ธรรมดา? ชายคนนี้กาำ ลังโกหก

เมื่อเธอเห็นว่าฉิงเฟิงไม่สามารถเอาสัญญาออกมาได้ ความรู้สึกของหลินซู่กเ็ ปลี่ยนไป

เช่นกัน เธอเพิง่ พูดว่าลีฉ่ ิงเฟิงเป็นคนรับผูิดชอบการเป็นหุ้นส่วนกับหลิวรูหยัน
แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถแสดงสัญญาให้เห็นได้ ทำาให้เธอพูดไม่ออกเช่นกัน

"ลี่ฉงิ เฟิง คุณไม่เพียงแต่ทุบตีผูู้บังคับบัญชาของคุณ คุณยังละเลยหัวหน้าของคุณและ

โกหกซีอีโอ ฉันตัดสินใจแล้วฉันจะไล่คุณออกจากบริษัท Ice Snow"

ฮูเจียนจุนยิม้ อย่างเย็นชาและประกาศไล่ฉิงเฟิงออก
บทที่ 83 อุบายเล็กน้อยของคุณพีส่ าว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"โย่ ได้ยนิ ว่าใครจะไล่ลี่ฉิงเฟิงออกนะ?"

ทันใดนั้นเสียงที่มเี สน่ห์ดังออกมาจากนอกห้อง

หลิวรูหยัน สวมชุดสีแดงและหอบร่ างที่สง่างามเดินเข้ามาด้วยรองเท้าส้นสูงสีแดง

หลังส่ งลี่ฉิงเฟิงกลับมาที่บริษัท เธอก็เตรียมที่จะออกไป แต่เห็นสัญญาตกอยูบ่ นรถ เธอ

จึงหยุดสักพัก แล้วคิดได้วา่ เขาคงจะลืมสัญญาไว้ จึงนำามันมาให้เขา

ไม่คาดคิดว่าเธอจะได้ยินพอดีวา่ มีคนต้องการไล่ลี่ฉิงเฟิงออกจากบริษัท เมื่อเธอเพิง่

เดินเข้ามา
เรื่องนี้ทำาให้เธอไม่พอใจมาก ตอนนี้ลี่ฉงิ เฟิงเป็นน้องชายของเธอ ไม่มีใครจะมารังแก
เขาได้ เธอทำาได้คนเดียว

"คุณเป็นใคร ใครให้คุณเข้ามา?"

ฮูเจียนจุนไม่รู้จักหลิวรูหยัน เขาเพียงรู้สึกว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาสวยมาก เขาจึงถาม

แน่นอนว่าตัวตนอย่างฮูเจียนจุน ไม่สามารถแม้แต่จะติดต่อกับหลิวรูหยันได้

เพือ่ ให้มัน่ ใจ แม้กระทัง่ งานเลี้ยงอาหารคำ่าของบริษัทหลิวยังไม่ได้เชิญบริษัท Ice

Snow ด้วยซ้ำา ที่หลินซู่สามารถเข้าร่ วมได้เนื่องจาก ลีฉ่ ิงเฟิงมีบัตรแพททินัม่ 5 ดาว
ที่ได้ร้องขอมาจากหลิวรูหยัน

บริษทั หลิวนั้นเหนือกว่าและแม้แต่คนทัว่ ไปก็ยังสังเกตเห็นได้ บริษัท Ice

Snow พวกเขาอ่อนแอเกินไป

"ฉันได้ยินว่า คุณดูเหมือนจะต้องการไล่ลฉี่ ิงเฟิงออกใช่ม้ัย?"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์ ดวงตาที่สวยงามของเธอกระพริบและเต็มไปด้วย

เล่ห์เหลี่ยม

เธอเริ่มพิจารณาในใจตั้งแต่ที่ได้ยนิ ชายตรงหน้าเธอพูดว่าต้องการจะไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก

งั้นเธอก็ควรจะจ้างเขาแทน

นี่เป็นโอกาสทีเ่ ธอจะต้องยึดครอง

"ใช่แล้ว ลี่ฉงิ เฟิงหลอกลวงท่านประธานและใช้กาำ ลังกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงกว่า

เราต้องการไล่เขาออก"

ฮูเจียนจุนยิม้ เล็กน้อยและพูดขึ้น
แม้วา่ เขาจะไม่รู้จักสาวงามที่อยูข่ ้างหน้าเขา แต่เมื่อเธอถามและเขายินดีทจี่ ะตอบ

"โอ้ น้องชาย บริษัท Ice Snow อยากจะไล่คุณออก ไม่มีใครอยากให้คุณอยูท่ ี่นี่

แต่วา่ พี่สาวคนนี้ต้องการคุณ ดังนั้นฉันจะจ้างคุณ"

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์ ดวงตาที่สวยงามของเธอประกายระยิบระยับด้วยรอยยิม้ อัน

น่าหลงใหลยิม้ ให้แก่ลี่ฉิงเฟิง มันมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก คนรอบๆเต็มไปด้วยความ
หลงใหล

"นังจิ้งจอก"

เมื่อเห็นภาพลักษณ์อันน่าหลงใหลของหลิวรูหยัน หลินซู่แอบด่าลับๆในใจ เธอรู้สึกแย่

มากๆกับหลิวรูหยัน

หลิวรูหยันพูดเกี่ยวกับพี่สาว-น้องชายเมื่อกี้น้ ี มันคืออะไร? ใบหน้าเย็นชาของหลินซูู่

เปลีย่ นไป รู้สึกสับสนเล็กน้อย

เป็นไปได้ไหมว่าทั้งสองคนนี้คบกัน น่าจะไม่ใช่ หลิวรูหยันมีสถานะสูงส่ ง เธอจะชอบ

ลี่ฉิงเฟิงได้อย่างไร เมื่อคิดถึงเรื่องนี้อยูใ่ นใจ เธอก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย

"ฉันซูวยแล้ว พีส่ าวคนนี้หาเรื่องให้ฉนั ซูวย"

เมื่อเห็นภาพลักษณ์ที่มเี ล่ห์เหลี่ยมของหลิวรูหยัน ลี่ฉิงเฟิงรู้ทันทีวา่ เธอเจตนาทำา

เธอพูดอย่างมีจุดประสงค์วา่ เธอเป็นพี่สาว ต่อหน้าประธานเพือ่ แสดงให้หลินซูู่เห็น

เขารู้สึกว่าหลิวรูหยันไม่ใช่คนที่รับมือได้ง่ายๆ

"พีส่ าว ก่อนอื่น ฉันขอขอบคุณ แต่ฉันสุขสบายดีในบริษัท Ice Snow ฉันจะไม่

ไปที่บริษัทของคุณ"
ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยและปฏิิเสธที่จะไปที่บริษัทของหลิวรูหยัน

นอกจากนี้ คำาว่า "พีส่ าวคนนี้ต้องการคุณ" ทำาให้ลี่ฉงิ เฟิงรู้สึกอึดอัดใจและหดหู่ หลิน

ซูู่น่าจะเข้าใจผิดมากๆ

ทักษะเล่ห์เหลี่ยมของนังจิ้งจอกคนนี้ร้ายกาจมาก

เมื่อผู้หญิงสองคนอยูด่ ้วยกัน พวกเธอสู้กนั นีท่ ำาให้เขาหดหู่มาก

“พี่สาว ! ไอ้คนบ้าลี่ฉิงเฟิงเรียกหลิวรูหยันว่าพี่สาวจริงๆ นังแวมไพร์บ้าคนนี้ยัว่ ยวน

สามีของฉัน”

ใบหน้าเย็นชาของหลินซูู่แสดงออกถึงความโกรธเล็กน้อยและจ้องมองที่หลิวรูหยัน

อย่างไรก็ตามลี่ฉงิ เฟิงเป็นสามีของเธอ เธอจะไม่มีทางปล่อยให้เขาไปหาหลิวรูหยัน

หลิวรูหยันเป็นภัยคุกคามต่อเธอ

เอาเลย ซูู่นอ้ ย เอาชนะนังจิ้งจอกนี่ เธอลอบเชียร์ตัวเองในใจ

"คุณหลิว ไม่ต้องห่วงบริษัท Ice Snow ของเราจะไม่ไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก"

หลินซู่เหลือบมองหลิวรูหยันอย่างเย็นชา ดวงตาที่สวยงามของเธอแสดงออกถึงคำา
เตือน

ความตั้งใจของเธอชัดเจน ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก คุณต้องการ

ให้ลี่ฉงิ เฟิงไปทำางานที่บริษัทของคุณ ? ไม่มีทาง ในขณะเดียวกันเธอก็เปรยๆกับหลิว
รูหยันเพื่อไม่ให้ตื๊อลี่ฉิงเฟิง

หลิวรูหยันสามารถเข้าใจความหมายของหลินซูู่หรือฟังคำาเตือนของเธอหรือไม่

มันไม่ชัดเจน
"ฮี่ๆ, หลินซู่ฉันเพิ่งได้ยนิ ใครบางคนบอกว่าพวกเขากำาลังจะไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก นีเ่ ป็น
เรื่องถูกต้องใช่ม้ยั ? เมื่อบริษัท Ice Snow ไม่ต้องการเขา แต่ฉันต้องการ ฉันจะ
มอบตำาแหน่งผู้จัดการให้เขา เงินเดือนสิบล้านหยวนต่อปี ดีกว่าการเป็นพนักงานเล็กๆ
ในบริษัทของคุณ "

หลิวรูหยันยิม้ อย่างมีเสน่ห์และไม่สนใจคำาเตือนของหลินซูู่

แม้วา่ ลี่ฉิงเฟิงจะเป็นพนักงานของบริษัท Ice Snow แต่เขาก็เป็นน้องชายของเธอ

แล้ว ในฐานะที่เป็นพีส่ าว เธอต้องปกป้องน้องชายของเธอเป็นธรรมดา

"ประธาน เนือ่ งจากผู้หญิงคนนี้ต้องการตัวลี่ฉิงเฟิง งัำนเราก็ไล่เขาออกซูะและปล่อยให้

เขาไปอยูท่ บี่ ริษัทของเธอ"

ฮูเจียงจุนยิม้ เย็นชาและพูดขึ้น

ในเวลานี้ ลี่ฉิงเฟิงกลายเป็นผู้ชายที่ทำาธุรกิจกับสาวงาม มิฉะนั้นแล้วผู้หญิงสาวสวยคน

นี้จะต้องการช่วยลี่ฉิงเฟิงได้อย่างไร

ตอนนี้ สาวงามได้พูดถึงเรื่องให้ลี่ฉงิ เฟิงดำารงตำาแหน่งผู้จัดการที่มีรายได้นับสิบล้าน

หยวนต่อปี ในมุมมองของฮูเจียงจุนแล้วนีเ่ ป็นเรือ่ งไร้สาระและเป็นการแสดงความโอ้
อวดชัดๆ

รองประธานอย่างเขายังไม่สามารถมีเงินเดือนสิบล้านต่อปีได้เลย และพนักงานเล็กๆ
อย่างคุณจะได้มัน ? เหลวไหลทั้งเพ

"หุบปาก ฉันจะพูดอีกครั้งลีฉ่ ิงเฟิงจะไม่ไปทำางานที่บริษัทหลิว ไม่มีใครสามารถไล่

เขาออกได้ คุณเป็นรองประธาน ใครให้สิทธิ์คณ ุ พูด"
ใบหน้าของหลินซูู่เย็นยะเยือก ริมฝีปากสีแดงของเธองอและตำาหนิฮูเจียงจุนอย่างไร้
ความปราณี

เมื่อก่อนหลินซู่ปฏิิบัติกบั พนักงานเก่าแก่เป็นอย่างดี แต่เธอกลับพบว่ายิง่ เธอดีต่อพวก

เขามากเท่าไร พวกเขาก็หยิง่ ยโสมากขึ้น นีค่ ือบริษัทของเธอ เธอมีสิทธิ์ที่จะตัดสินใจ
ว่าจะไล่ใครออก คนอืน่ ๆไม่มีสิทธิ์มาชี้น้วิ สัง่

การได้ยินคำาพูดของหลินซูู่ สีหน้าของฮูเจียงจุนเปลีย่ นไป ดวงตาของเขาประกายโกรธ

เขาเป็นใคร เขาเป็นหนึ่งในพนักงานทีเ่ ก่าแก่ทสี่ ุดของบริษัท และเป็นรองประธาน เขา

ทำางานร่ วมกับปู่ของหลินซูู่ก่อนที่เธอจะมาทีบ่ ริษัทด้วยซูำ้า

แต่ตอนนี้หลินซูู่ขอให้เขาหุบปากเพียงเพราะพนักงานเล็กๆคนหนึง่ และด่าเขาต่อหน้า
คนอืน่ ทำาให้เขาโกรธเกรี้ยวมาก

“ประธาน ฉันหวังว่าคุณจะยุติธรรม มิฉะนั้นจะไม่มีใครเชือ่ ฟังคุณ ฉันมีความชอบ

ธรรมที่จะฟ้องร้องต่อคุณ ถ้าลี่ฉงิ เฟิงสามารถนำาสัญญาที่ทำากับบริษัทหลิวออกมาได้
จริงๆ ฉันจะขอโทษและออกไป มิฉะนั้นถือเป็นการหลอกลวง เขาต้องถูกไล่ออก”

ฮูเจียงจุนก็โกรธเช่นกัน เขาตอบกลับหลินซูู่ทันที

มันเป็นความจริง หลินซู่เป็นประธานของบริษัท แต่อย่าลืมว่าฮูเจียนจุนเป็นหนึง่ ใน

พนักงานทีเ่ ก่าแก่ที่สุด ผู้คนจำานวนมากในแผนกต่างๆเป็นคนของเขา รวมถึงแผนก
รักษาความปลอดภัย ฝ่ายการเงินและฝ่ายโลจิสติกส์ ดังนั้นถ้าเขาโกรธจริงๆ เขาจะรวม
คณะกรรมการและขับไล่หลินซูู่ออกไป

เขาได้ตัดสินใจในครั้งนี้ เพื่อให้หลินซูู่รู้วา่ อย่ามาล้อเล่นกับเขา

"ไอ้เวร คุณกล้าที่จะต่อต้านภรรยาของฉันเหรอ?" เห็นฮูเจียนจุนต่อต้านหลินซูู่
ลี่ฉิงเฟิงก็ไม่พอใจ

นี่เป็นบริษัทภรรยาของเขา ไม่กี่ปที ี่ผา่ นมาเมื่อบริษัทกำาลังเผชิญหน้ากับการล้มละลาย

ภรรยาของฉันทำางานอย่างหนักทั้งวันทั้งคืนเพือ่ ทำาให้บริษัทมีชีวิตชีวาและพัฒนาสู่
ธุรกิจขนาดใหญ่ที่มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์

แต่ตอนนี้คุณกล้าพูดว่าคุณจะฟ้องร้องภรรยาของฉันถ้าไม่ไล่ฉันออก ? ช่างเป็นจิต
วิญญาณที่เนรคุณนัก จิตใจของคุณถูกสุนัขกินไปแล้ว เลวสุดๆ

สำาหรับคนที่เนรคุณเช่นเขา ลี่ฉิงเฟิงดูถูกมาก

เขาตัดสินใจที่จะมอบบทเรียนให้เขาและให้เขาเข้าใจว่า นีเ่ ป็นบริษัทของภรรยาของ

เขา ไม่มีที่ให้เขามาทำาใจอยากและทำาตัวกร่ าง
บทที่ 84 ผู้หญิงสองคนหนึง่ เวที

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"พีส่ าว ฉันต้องการสัญญา"

ลี่ฉิงเฟิงเดินนไปหาหลินวรหหยััน หยิบเอาสัญญาออกจากมือของเธอแลิ้วเดินนไปทางฮหเจียัน
จุน

นี่คอื สัญญาที่ฉนงเฟนงไดิ้เซ็นสัญญากับบรนษัทหลินว ไม่เพียั แต่นำาเงนนจำานวนมหาศาลิมา

ให้กบั บรนษัท Ice Snow เท่านั้น แต่ยัังให้ผลิกำาไรแก่บรนษัทอีก 50%

ลี่ฉิงเฟิงต้องการสอนบทเรียันให้กบั เขาดิ้วยัการตบหน้าเขาดิ้วยัข้อเท็จจรนง

ปัง!
ลี่ฉิงเฟิงไดิ้มอบสัญญาให้กบั ฮหเจียันจุน แลิะพหดิอยั่างเยั็นชาว่า "เปนดิตาของคุณนีค่ ือ
อะไร?"

ฮูเจียนจุนรห้สึกไม่พอใจกับเสียังของลิี่ฉงน เฟนงมากนัก พนักงานงานตัวเลิ็กๆกลิ้าที่จะชัก

สีหน้าใส่ เขา เขาเป็นคนบ้าบน่น

แต่เพื่อที่จะไดิ้เห็นว่าลิี่ฉนงเฟนงเอาอะไรมา เขามองไปที่เอกสารตรงหน้าเขา เขารห้สึก

ประหลิาดิใจทันทีที่เห็น ปากของเขาเปนดิกว้างแลิะอาการตกใจถหกเขียันขึ้นทัว่ ใบหน้า
ของเขา

เป็นไปไม่ไดิ้ เป็นไปไม่ไดิ้ มันจะเป็นอยั่างไร? เขาหน้าซีดิ ความไม่เชื่อถหกเขียันขึ้นทัว่

ใบหน้าของเขา

ไม่คาดิคนดินีเ่ ป็นสัญญาความร่ วมมือระหว่างลิีฉ่ นงเฟนงกับหลินวรหหยััน

หลิวรูหยันเป็นประธานของบรนษัทหลินว ซึ่งมีทรัพยัสสนนมหลิค่ากว่าหมื่นลิ้าน เธอจะร่ วม

มือกับคนอยั่างลิีฉ่ นงเฟนงไดิ้อยั่างไร? ฮูเจียนจุนรห้สึกสับสนจรนงๆ

เขาถหตาของเขา สงสัยัว่าเขามึนหรือฝันอยัห่ แต่สัญญานี้เป็นความจรนงแลิะทุกอยั่างเป็น

ความจรนง

ข้างๆกัน ฮหเฉียังก็ตะลิึงมากนับประสาอะไรกับฮหเจียันจุน

นี่เป็นความร่ วมมือกับหลินวรหหยััน มีเพียังไม่กี่คนในเมืองทะเลิตะวันออกเท่านั้นที่

สามารถร่ วมมือกับเธอไดิ้ ลิี่ฉนงเฟนงเป็นใครกัน แลิะทำาไมเธอถึงเลิือกเขา?

ชายัคนนี้ดิหหลิ่อเหลิา หรือว่าเขาเป็น Sugar baby ของหลินวรหหยััน ( เคยัอธนบายัไป

ในบทก่อนๆแลิ้วนะครับว่า Sugar นำาหน้าหมายัถึงอะไร) ดิังนั้นเธอจึงรว่มงานกับ
เขา ฮูเฉียงเรน่มคาดิเดิา เพราะนอกเหนือจากเหตุผลินี้ เขาไม่สามารถคนดิถึงเหตุผลิอื่นๆ
ที่หลินวรหหยัันร่ วมมือกับลิี่ฉนงเฟนง

แม้วา่ ฮหเฉียังจะเกลิียัดิลิีฉ่ นงเฟนง แต่เขาก็ยัอมรับว่าลิี่ฉนงเฟนงเป็นคนที่หลิ่อเหลิา เขามีสัน

จมหกที่เพรียัวบาง ใบหน้าที่หลิ่อเหลิา คน้วตั้งตรงแลิะรหปร่ างดิี เขาเป็นผห้ชายัที่หลิ่อที่สุดิ
ในบรนษัท Ice Snow เลยก็ว่าได้

หลิวรูหยันเป็นผห้หญนง เป็นเรื่องปกตนธรรมดิาที่เธอชอบผห้ชายัที่หลิ่อเหลิา แน่นอนว่าเธอ

อาจจะเป็น Sugar Mommy ลิี่ฉนงเฟนงคนนี้อ่อนแอมาก เป็น Sugar baby ฮู
เฉียงแอบดิหหมน่นลิี่ฉนงเฟนงลิับๆ แต่เขายัังมีความอนจฉา

"รองประธานฮห ฉันไดิ้นำาสัญญามาให้คณ
ุ เห็นแลิ้ว คุณควรจะขอโทษแลิะออกไป ?"

ลิี่ฉนงเฟนงยันม้ บางๆแลิะมีท่าทางหยันง่ ยัโส ใบหน้าของฮหเจียันจุนเรน่มมืดิมนแลิะโกรธเกรี้ยัว

ขึ้นในใจ

พนักงานเลิ็กๆคนหนึง่ ต้องการให้รองประธานอย่างเขาขอโทษ ไม่มีทาง!

ตั้งแต่ฮหเจียันจุนกลิายัเป็นรองประธานของบรนษัท Ice Snow เขาไม่เคยัขอโทษใคร

ลี่ฉิงเฟิงไม่มีคุณสมบัติ

"หึ, เดิ็กน้อยั, เราจะไดิ้เห็นกัน"

ฮูเจียนจุนพ่นลมออกทางจมูกแลิะออกจากออฟฟนศไปพร้อมกับฮหเฉียังแลิะไม่ไดิ้พหดิ
อะไรกับประธาน

สำาหรับการขอโทษเหรอ ? อยั่าหวัง

"พ่อ ลี่ฉงิ เฟิงทำาให้พอ่ ขายัหน้าแบบนี้เราไม่สามารถยัอมไดิ้นะ"

เดินนออกจากห้องทำางานของประธาน, ฮูเฉียงมาทีดิ่ ้านข้างของพ่อเขาแลิะกระซนบบอก

"แน่นอน เป็นแค่ลิหกจ้างตัวเลิ็กๆกลิับกลิ้าที่จะดิ่าฉันซึ่งเป็นรองประธาน พ่อต้องไลิ่เขา

ออกให้ไดิ้"

ฮูเจียนจุนยันม้ อยั่างเยั็นชาแลิะกลิ่าวดิ้วยัความโกรธเต็มไปทัว่ ใบหน้าของเขา

ในเวลิานี้ ลี่ฉิงเฟิงถหกตัดิสนนประหารชีวนตโดิยัฮหเจียันจุนไปแลิ้ว เขาจะต้องไลิ่ฉงน เฟนงอ

อกแม้วา่ จะทำาให้หลินนซห่ไม่พอใจ

"แต่พอ่ ประธานอยัหข่ ้างลิี่ฉนงเฟนงพวกเราจะไลิ่เขาออกไดิ้อยั่างไร?"

ฮูเฉียงขมวดคน้วเลิ็กน้อยัแลิะพึมพัม

ในความเป็นจรนง เขาก็ตอ้ งการที่จะไลิ่ลิี่ฉงน เฟนงออก แต่ประธานไม่เห็นดิ้วยัแลิะเขาก็

ไม่มีทางเลิือกอื่นนอกเหนือจากการขอความช่วยัเหลิือจากพ่อของเขา

เขารห้วา่ พ่อของเขาเป็นคนฉลิาดิแกมโกง เขาทำางานในบรนษัทเป็นเวลิาหลิายัปีแลิะมี

บทบาทสำาคัญในฐานะรองประธาน เขามีพนักงานหลิายัคนที่อยัหใ่ ต้คำาสัง่ เขา

"พ่อบอกแกกี่ครั้งแลิ้ว เฉียังน้อยั ? ใช้สมองของลิหกสน เนือ่ งจากประธานจะไม่ปลิ่อยั

ให้เราไลิ่ลิฉี่ นงเฟนงออก งั้นเราก็ใส่ความเขาสน เช่น บอกว่าเขาขโมยัเงนนของบรนษัทแลิ้ว
ให้ท้ังบรนษัทรับรห้ หลิังจากนั้นแม้วา่ ประธานต้องการที่จะปกป้องเขา แต่พนักงานจะไม่
เห็นดิ้วยัแน่นอน"

ยัังไงก็ตาม ฮหเจียันจุนเป็นจน้งจอกเฒ่าในโลิกธุรกนจ

คนฉลิาดิแกมโกงอยั่างเขาคนดิแผนที่จะใส่ ความลิี่ฉงน เฟนง

ความคนดินี้สามารถบอกไดิ้วา่ ร้ายักาจมาก มันไม่เพียังแต่ทำาให้ลิี่ฉงน เฟนงสหญเสียังานของ
เขา แต่ยังั ทำาให้ชื่อเสียังของเขาพังพนนาศดิ้วยั แม้วา่ เขาจะไปสมัครทำางานที่บรนษัทอื่น
แต่ดิ้วยัดิ้วยัประวัตนที่ไม่สะอาดินี้บรนษัทอืน่ ก็จะไม่ยัอมรับเขาทำางานแน่นอน

เขารห้วา่ ประธานไดิ้ให้การคุ้มครองลิี่ฉนงเฟนง เมื่อต้องการจะไลิ่เขา มีแต่ต้องใส่ ความเขา

เท่านั้น

"พ่อ นี่เป็นความคนดิที่ดิี ฉันจะไปเตรียัมการ"

เมื่อไดิ้ยันนแผนของพ่อเขา ฮูเฉียงยักนน้วให้ ใบหน้าของเขาเต็มไปดิ้วยัความชื่นชม

นี่เป็นวนธีที่ไร้ความปราณีทจี่ ะทำาให้ลิี่ฉนงเฟนงจบชีวนต การขโมยัเงนนจากบรนษัทเป็นเรื่องที่

ทุกบรนษัทไม่สามารถยัอมรับไดิ้

เขาจนนตนาการถึงวันที่ลิี่ฉนงเฟนงถหกไลิ่ออกแลิะเดินนพเนจรไปตามถนนแลิะขออาหาร

เจ้าโง่ แกต่อต้านฉัน ฉันจะทำาลิายัแกซะ ถึงึงตอนนั้นเซียั่ หวานชนวจะเป็นของฉัน มาแยั่ง

ผห้หญนงของฉัน ฉันจะทำาให้แกสหญเสียัชื่อเสียังทั้งหมดิ ฮูเฉียงมีท่าทางที่เลิวร้ายัแลิะพหดิ
ดิุเดิือดิ

ออฟฟิศประธาน

ลี่ฉิงเฟิง, หลินซูู่ แลิะ หลิวรูหยัน ต่างคนต่างมองหน้ากันเหมือนกับว่าพวกเขากำาลิังคนดิ

อยัหว่ า่ จะพหดิอะไรดิี

"น้องชายั คุณจะไม่ยั้ายัมาที่บรนษัทของฉันจรนงๆเหรอ?"
หลิวรูหยันยันม้ อยั่างมีเสน่หส ขนตาของเธอขยัับขึ้นลิงขณะที่เหลิือบมองไปที่ลิี่ฉงน เฟนง
แลิะพหดิอยั่างน่าหลิงใหลิ

เธอไดิ้แสดิงภาพลิักษณสน้ ีโดิยัเจตนาต่อหน้าหลินนซห่เพื่อดิหปฏนกนรนยัาของเธอ เพราะเธอรห้

ว่ามีความสัมพันธสพนเศษระหว่างหลินนซห่กบั ลิี่ฉนงเฟนง

หลินวรหหยัันรห้วา่ หลินนซห่เป็นคนที่หยันง่ ไม่เคยัสนใจผห้ชายัแม้แต่เกลิียัดิแลิะไม่เคยัเหลิียัว

ตามองผห้ชายัคนไหน

แต่ตอนนี้หลินนซห่ไดิ้ปกป้องลิี่ฉงน เฟนงทุกวนถที าง เธอถึงกับขัดิแยั้งกับเจ้าหน้าที่อาวุโสเพือ่

ลิี่ฉนงเฟนง หลินวรหหยัันรห้สึกงงงวยัมาก

เธอไม่รห้เกี่ยัวกับการแต่งงานระหว่างหลินนซห่กบั ลิีฉ่ นงเฟนง ถ้าเธอรห้ เธอคงไม่สับสนเช่นนี้

เมื่อไดิ้ยันนหลินวรหหยัันเรียักลิี่ฉงน เฟนงว่าน้องชายั, คน้วสวยัของหลินนซห่กเ็ ลิ็กน้อยัแลิะรห้สึก

อึดิอัดิใจ แวมไพรสตัวนี้ยััว่ ยัวนสามีของฉันอีกแลิ้ว น่ารังเกียัจจรนงๆ

เธอรห้สึกว่าศักดิน์ศรีของเธอในฐานะผห้หญนงถหกท้าทายัโดิยัหลินวรหหยััน เธอต้องปกป้อง
ชีวนตสมรสของเธอกับสามีแลิะป้องกันไม่ให้นังจน้งจอกบ้าตัวนี้ยััว่ ยัวนเขา

พ่อของหลินนซห่ถหกลิ่อลิวงโดิยันัง่ จน้งจอกแลิะให้เธอเป็น Sugar Baby หลิังจากที่ผห้

หญนงคนนั้นให้กาำ เนนดิน้องชายัมา เขาก็ไม่แยัแสหลินนซห่แลิะแม่ของเธอ แม้กระทัง่ ให้
หลินนซห่ออกจากบ้านเพราะน้องชายัคนนั้น

ดิังนั้นหลินนซห่เกลิียัดินังจน้งจอกพวกนี้เป็นอยั่างมาก

ุ ทำาไดิ้ดิี ฉันจะมอบรางวัลิที่ดิีให้แก่คุณในวันพรุ่งนี้"
"ลี่ฉงิ เฟิงวันนี้คณ

หลินซูู่ยันม้ อยั่างเยั็นชาแลิะชมเชยัลิี่ฉงน เฟนง หลินวรหหยัันให้ผลิประโยัชนสแก่ลิี่ฉงน เฟนง เธอใน

ฐานะประธานของบรนษัท Ice Snow เป็นธรรมดาที่หลินซูู่ต้องให้รางวัลิเขาดิ้วยั
"ขอบคุณประธาน"

ลี่ฉิงเฟิงพยัักหน้าแลิะกลิ่าวขอบคุณ แม้วา่ เขาจะไม่ทราบว่ารางวัลิคืออะไร แต่กค็ งไม่

เลิว

แน่นอนว่าเขาไม่สนใจเงนน ถ้าเขาไดิ้รับการจหบเป็นรางวัลิก็คงจะดิีมาก

อยั่างไรก็ตาม เรื่องนี้ไม่น่าเป็นไปไดิ้ หลินซูู่เป็นคนเรียับร้อยัแลิะไม่ยัอมแม้แต่จับมือ

เขา ไม่รห้วา่ จะอีกนานแค่ไหนกว่าที่เธอจะยัอมให้เขาจหบ
บทที่ 85 ทักษะสุดยอดของนังจิ้งจอก

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"น้องชาย ฉันกลับแล้ว คุณไปส่งฉันหน่อยได้ไหม?"

หลิวรูหยันย้มม อย่างมีเสน่หแและกล่าวกับลี่ฉ้งเฟิ้ง เธอตระหนักได้วา่ ด้วยเหตุผลบางอย่าง

ลี่ฉ้งเฟิ้งจะไม่ไปจากบร้ษัท Ice Snow ดังนัมนเธอจึงต้องยอมแพ้

แน่นอนการสร้างความสัมพันธแกบั ลี่ฉ้งเฟิ้งและทำาให้หล้นซู่่โกรธกเเปเนส้่งทีย่ อดเยี่ยม

ความสัมพันธแระหว่างผ่้หญ้งมีสองประเภทคือไม่เพือ่ นซูีมกเเ ปเนศัตร่ เหเนได้ชัดว่าหล้วร่

หยันและหล้นซู่่ไม่ใช่เพื่อนซูีมกนั ดังนัมนพวกเธอจึงเปเนศัตร่กนั เปเนธรรมดา

นอกจากนีมทมังสองคนยังมีบุคล้กที่แตกต่างกันอย่างส้มนเช้ง หนึ่งคือเยเนชาและอีกคนนึง
มีเสน่หแ พวกเธอต่างกันและไม่ชอบกันและกัน
เมื่อได้ย้นหล้วร่หยันต้องการให้เขาออกไปส่ ง การแสดงออกทางสีหน้าของลี่ฉ้งเฟิ้งกเ
เปลีย่ นไปเลเกน้อย

เขาร่้สึกว่าหล้นซู่่ไม่ค่อยพอใจเขาเพราะความสัมพันธแของพี่สาวและน้องชาย ถ้าเขาไป
ส่ งหลิวรูหยันและกลับมาที่บ้านคืนนีมหล้นซู่่จะต้องขอให้เขาคุกเข่าลงบนกระดานซูักผ้า
หรือไม่? (TL: เปเนเรื่องตลกในประเทศจีน ถ้าผ่้ชายทำาให้ภรรยาของพวกเขาโกรธ
จะต้องคุกเข่าลงกระดานหรือกระดานซูักผ้าเพื่อเปเนการขอโทษ)

การออกไปส่ งผ่้หญ้งคนอื่นต่อหน้าภรรยาของตัวเองเปเนเรื่องประหลาดน้ดหน่อย

เมื่อเหเนลี่ฉ้งเฟิ้งไม่ได้พด่ อะไรหล้วร่หยันร่้วา่ เขาเปเนล่กจ้างของบร้ษัท Ice Snow

และต้องเชื่อฟิังประธานซูึง่ มันทำาให้เธอร่้สึกไม่พอใจ

"ประธานหล้น ฉันตกลงกับโครงการพันล้านหยวนกับบร้ษัทของคุณและให้ผลกำาไร
พวกคุณถึง 50% ฉันขอให้ลี่ฉ้งเฟิ้งออกไปส่ งฉันกลับ คุณคงจะไม่ปฏ้เสธ ใช่
ไหม?"

หลิวรูหยันย้มม อย่างมีเสน่หแและพ่ดเบาๆ

"ลี่ฉงิ เฟิง ในเมื่อม้สหล้วพ่ดมาแบบนัมน คุณกเไปส่ งเธอเถอะ"

หลินซู่เหลือบไปที่ลฉี่ ้งเฟิ้งเลเกน้อยและพ่ดอย่างเยเนชา

หลังจากที่ความร่ วมมือจากบร้ษัทของหล้วร่หยันกับบร้ษัท Ice Snow ได้ช่วยเธอ

เปเนอย่างมาก แม้วา่ นังจ้มงจอกคนนีมต้องการที่จะยัว่ ยวนสามีของเธอซูึ่งทำาให้เธอโกรธ
แต่มันกเเปเนเรื่องสมควรที่จะไปส่ งเธอ

ในฐานะประธานบร้ษัท Ice Snow หล้นซู่่ยงั คงต้องนึกถึงบร้ษัทด้วย

"พีส่ าว ไปกันเถอะ"
ลี่ฉิงเฟิงย้มม อย่างไม่เตเมใจและเด้นออกไปกับหล้วร่หยันท่ามกลางสายตาที่หนาวเยเน
ของหล้นซู่่

"น้องชาย คุณด่เหมือนไม่อยากจะไปส่ งฉันนะ"

หลิวรูหยันเหลือบมองลีฉ่ ้งเฟิ้งและกล่าวอย่างไม่พอใจ

เธอเปเนอัจฉร้ยะที่มี IQ 180 เปเนธรรมดาทีเ่ ธออาจจะเหเนว่าลีฉ่ ้งเฟิ้งร่้สึกไม่เตเมใจ

เลเกน้อยที่จะไปส่ งเธอ สำาหรับเหตุผลว่าทำาไม เธอไม่อาจคาดเดาได้

"ไม่ใช่ ! แน่นอนฉันย่อมย้นดีที่จะไปส่ งพี่สาวของฉันอย่แ่ ล้ว!" ลี่ฉิงเฟิงพ่ดอย่าง

รวดเรเว เขาไม่อยากยอมรับเรื่องนีม

ในความเปเนจร้ง ถ้าหล้นซู่่ไม่ได้มองอย่่ เขากเเตเมใจไปส่ งหล้วร่หยันและแม้แต่ก้นดื่ม

กับเธอ แต่หล้นซู่่ได้แสดงความไม่พอใจบางอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธแพี่สาว-น้อง
ชายของพวกเขา

ถ้าลี่ฉ้งเฟิ้งยังคงจะไปส่ งหล้วร่หยัน เขากเกลัวว่าหล้นซู่่จะลงโทษเขาด้วยการคุกเข่าลง

บนกระดานซูักผ้าตอนกลางคืน

"น้องชาย คุณมีความสัมพันธแอะไรกับหล้นซู่่?"

"ความสัมพันธแของพวกเราคือเจ้านายและพนักงาน เธอเปเนประธานฉันเปเนพนักงาน
กเแค่นม ันเอง"

"คุณโกหกพี่สาวคุณ ถ้ามันเปเนเพียงแค่ความสัมพันธแกบั ผ่้ใต้บังคับบัญชา เธอไม่มี

ทางเปเนศัตร่กบั รองประธานเพราะคุณ"

"พีส่ าว ฉันไม่ได้โกหกคุณ เรามีความสัมพันธแกนั แบบนีมจร้งๆ"

ลี่ฉิงเฟิงแตะจม่กของเขาและพ่ดขึมนมา เขาไม่กล้าบอกว่าเปเนสามีภรรยากัน นีเ่ ปเน
ความลับเลเกน้อยระหว่างเขากับหล้นซู่่

พวกเขาเด้นและพ่ดคุยกันไป ไม่นานพวกเขามาถึงข้างรถใต้อาคาร

"หลินซู่แอบมองฉันจร้งๆ"

หล้วร่หยันเหลือบมองและพบว่าหล้นซู่่กาำ ลังเฝ้้าด่เธอกับลี่ฉ้งเฟิ้งอย่างเงียบๆจาก
หน้าต่างที่ชม ันสาม

หลินซู่กงั วลเปเนอย่างมากกับหล้วร่หยัน เปเนธรรมดาที่เธอไม่สามารถไว้ใจหล้วร่หยัน

ได้เมือ่ เธออย่ก่ บั สามีของเธอสองต่อสอง

"น้องชาย ฉันจะบอกความลับอะไรคุณบางอย่าง"

หลิวรูหยันย้มม อย่างมีเสน่หแ มีความเจ้าเล่หแปรากฏอย่ใ่ นแววตาของเธอ ร่ปร่ างที่งดงาม

ของเธอเอนไปข้างหน้าเลเกน้อยและทันใดนัมนกเเอนไปตรงลี่ฉ้งเฟิ้ง ร้มฝ้ีปากแดงของ
เธอกเสมั ผัสที่ห่ของเขา

จากระยะไกล ทัมงสองด่ใกล้ช้ดกันมาก ราวกับว่าพวกเขาเปเนค่่รักที่กาำ ลังคลอเคลียกัน

"กล้่นหอมสุดยอด"

ทันใดนัน้ ลี่ฉิงเฟิงกเส่ดดมได้กล้่นหอมที่งดงาม นัน่ คือนำมาหอมชาแนล ด้วยกล้่น

ลาเวนเดอรแกล้่นของมันหอมมาก

ดวงตาของเขามองไปที่หล้วร่หยัน
เขาพบว่าในเวลานีมเธอมีเสน่หแและน่าดึงด่ดใจมาก ดวงตาที่สวยงามของเธอกระพร้บ
เหมือนดวงดาวบนท้องฟิ้า ปลดปล่อยเสน่หแที่เย้ายวนใจ ร้มฝ้ีปากสีแดงสดของเธอ
เปรียบเหมือนเชอรแรี่ที่ทุกคนอดไม่ได้ที่จะกัด

มีเสน่หแ เจ้าเสน่หแและเซูเกซูี่ นีเ่ ปเนการตีความที่ดีทสี่ ุดของตัวเธอ

เธออย่ใ่ นชุดสีแดง หน้าอกของเธอพองอย่ใ่ นเสืมอของเธอ อย่างน้อย 36D, ฉิงเฟิงตัมง

ข้อสังเกต ร่ องแยกขาวห้มะของเธอนัมนสะดุดตามาก ลี่ฉิงเฟิงค้ดว่ามันต้องยอดเยีย่ ม
มากถ้าได้คว้าพวกมัน

จากการสังเกตของเขา ร่ างกายของเธอกเเหมือนกับหล้นซู่่ ทัมงค่่เปเนดัง่ ทองคำาและดี

ที่สุดด้วย

เขาร่้สึกว่าเลือดของเขากำาลังเดือดและน้องชายของเขากเมีปฏ้ก้ร้ยา ทำาให้เขาร่้สึกอาย
เลเกน้อย ผ่้หญ้งตรงหน้าเขามีเสน่หแมากเก้นไป

"พีส่ าว คุณต้องการจะบอกความลับอะไร”

ใบหน้าของลี่ฉง้ เฟิ้งแดงเลเกน้อย ลมหายใจของเขาเร้่มแรงขึมน เขาเปลีย่ นหัวข้ออย่าง

รวดเรเว

เขากลัวว่าถ้าเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาจะต้องพุง่ เข้าใส่ ผ่้หญ้งที่มีเสน่หแสุดขัมว

คนนีมในไม่ช้า

เขาสาบานว่าถ้าพวกเขาอย่ใ่ นโรงแรม ไม่ได้อย่ใ่ ต้อาคาร เขาจะต้องจัดเตเมจัดหนักผ่้

หญ้งคนนีมที่ยวั ่ ยวนเขาแน่นอน จ้มงจอกตัวนีมมเี สน่หแดึงด่ดจนเกินไป เขาเกือบจะทนไม่
ได้
"น้องชาย ฉันอยากจะบอกคุณว่า หล้นซู่่กาำ ลังมองพวกเราจากชัมนสามจร้ง ๆ ฉันจงใจ
น่ะ ฮ้ฮ้ "

หลิวรูหยันย้มม อย่างมีเสน่หแ ดวงตาของเธอกระพร้บสัมผัสได้ถึงความเจ้าเล่หแและจาก

นัมนเธอกเขยับร่ างกายอย่างรวดเรเว

แน่นอนว่า เพราะเธอผละออกจากร่ างกายของลี่ฉ้งเฟิ้ง ร้มฝ้ีปากของเธอกเแตะแก้มของ

เขาอย่างนุม่ นวล

"นีค่ ุณพี่จ่บฉัน?"

ลี่ฉิงเฟิงมีความสับสนทัว่ ใบหน้า เมือ่ สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่แก้ม มันยากที่จะเชือ่

แม้วา่ เขาจะเปเนคนหลงตัวเองและร่้วา่ ตัวเองเปเนคนหล่อเหลา แต่หล้วร่หยันเปเน

ประธานบร้ษัทที่มีม่ลค่ากว่าหมื่นล้านเหรียญ สาวงามอันดับหนึง่ แห่งเมืองทะเลตะวัน
ออกได้จ่บเขา ทำาให้เขาร่้สึกแปลกๆ

ใช่แล้ว นี่มันไม่ถ่กต้อง ทันใดนัมนเขากเตระหนักว่าหล้วร่หยันบอกอะไรเมื่อกีม เธอบอก

ว่าหล้นซู่่กาำ ลังแอบมองจากชัมนสาม

"ซูวยแล้ว ภรรยาของฉันเหเนพี่สาวจ่บฉันแล้ว"

การแสดงออกทางสีหน้าของฉ้งเฟิ้งกเเปลี่ยนไปอย่างมาก อึดอัดใจ ความตื่นเต้นทีถ่ ่ก

จ่บหายไปอย่างส้มนเช้ง

นังบ้าคนนีม ฉันถ่กหลอก

ทักษะสุดยอดของผ่้หญ้งคนนีมนม ันมีประส้ทธ้ภาพมาก ในขณะนีม เขาทัมงชอบและเกลียด

หล้วร่หยัน
เขารักเสน่หแและความงามของหล้วร่หยัน เขาเกลียดเธอเพราะเธอเปเนนังบ้าทีเ่ จ้า
เล่หแ ขอให้เขามาส่ งเธอแล้ววางแผนทำาแบบนีมให้หล้นซู่่เหเน

ลี่ฉิงเฟิงหันหลังกลับไปมองทันทีและเหเนว่าหล้นซู่่ยนื อย่ห่ ลังหน้าต่างชัมนสามมองเขา

อย่างเยเนชา ดวงตาของเธอเตเมไปด้วยความรุนแรง

"เวรเอ้ย ภรรยาฉันเหเนแล้ว"

ลี่ฉิงเฟิงกรีดร้องและร่้สึกหดห่่ใจในใจ

เขาร่้วา่ เรื่องนีมจร้งจังมาก ถ้าเขาไม่สามารถจัดการให้ดี ความสัมพันธแระหว่างเขากับ

หล้นซู่่จะมีรอยร้าว

หลินซู่เปเนคนเรียบร้อยและเกลียดผ่้ชาย ตอนนีมเธอกเดีขม นึ และด่แลเขาเปเนอย่างดี เธอ

ต่อต้านนายน้อยเฉ้นและรองประธานเพื่อเขา เขาร่้สึกประทับใจในใจเขา

ฉันจะอธ้บายกับภรรยายังไงดี? เขาค้ดแผนในใจของเขา
บทที่ 86 ภรรยาบอกให้ฉันไปซื้อกระดานซักผ้า

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ที่รัก ฉันกลับมาแล้ว"

ลี่ฉิงเฟิงกลับมาที่ออฟฟศศของ CEO และกล่าวด้วยรอยยศม้

"หึ คุณยังรู้ทางกลับเหรอ ?"

ความไม่พอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่มเี สน่ห์ของหลศนซู่และร่ างกายของเธอแผ่ซ่านไป

ด้วยรังสีอมหศต

ที่ใต้อาคารเธอเพศ่งเห็นหลศวรูหยันจูบสามีของเธอด้วยสายตาตัวเอง นี่ทำาให้เธอไม่
พอใจมาก
ในฐานะภรรยาของลีฉ่ ศงเฟศง, หลินซ่่ไม่เคยแม้แต่จะจูบเขามาก่อน แต่นังบ้านัน่ กลับจูบ
สามีของเธอ ดังนั้น ยกโทษให้ไม่ได้ !

"ที่รัก นี่เป็นบ้านที่แท้จรศงของฉัน ฉันมีความสุขเสมอทุกครั้ งที่ได้เห็นคุณ"

ลี่ฉิงเฟิงใช้้วศธีการล่อลวงหญิศงสาวและทำาทุกอย่างเท่าที่จะทำาได้เพเอ่ เกลี้ยกล่อมหลศนซู่
แต่หลศนซู่โกรธมาก มันไม่มีผลอะไรเลยไม่วา่ เขาจะทำาอะไร

"ฉันถามคุณหน่อย ทำาไมเมเ่อกี้นังบ้านัน่ จูบคุณ?"

"ที่รัก นัน่ ไม่ใช้่ความผศดของฉัน ผู้หญิศงบ้านัน่ ทำาให้ฉันแปดเปเ้ อน ธอทำาลายความไร้

เดียงสาของฉัน แต่ในใจของฉัน คุณสวยที่สุดเสมอ"

เพเอ่ ให้หลศนซู่ยกโทษให้ ลี่ฉิงเฟิงได้โยนหลศวรูหยันไปอยูใ่ ต้รถบัสทันที(โยนความ

ผศด)

**Throw someone to the bus เป็นสำานวนครับแปลว่าโยนความผิด**

ว่ากันตามตรง ตอนที่หลศวรูหยันจูบลีฉ่ ศงเฟศง เขาโคตรรู้สึกดี! แต่เขาไม่อาจยอมรับมัน

เมเ่ออยูต่ ่อหน้าภรรยาของตัวเอง

งั้นขอถามหน่อย ทำาไมคุณถึงเรียกเธอว่าพี่สาว พวกคุณสนศทสนมกันแค่ไหน?

หลินซ่่ยศม้ อย่างเย็นช้าและพูดด้วยความไม่พอใจ

แม้วา่ เธอจะเป็นซีอีโอของบรศษัท และดูแลปัญิหานับพันทุกๆวัน แต่เธอก็รู้เรเ่อง

บรรทัดฐานทางสังคมด้วย
หลศนซู่เคยได้ยนศ มาว่า พ่อ พีส่ าว น้องสาว พี่ช้าย น้องช้าย ในอีกความหมายหนึ่ง (ที่มี
คำาว่า gan นำาหน้านัน่ แหละ) พวกเขาจบทีเ่ ตียง

"ที่รัก นังบ้าหลศวรูหยันคนนั้นบอกว่าถ้าฉันไม่เรียกเธอว่าพี่สาว(gan) เธอจะไม่ร่วม

มเอกับบรศษัทของเรา ฉันเสียสละช้เอ่ เสียงและความบรศสุทธศ์ของฉันเพเอ่ บรศษัท! ที่รัก
ฉันทำาเพเ่อบรศษัทมากขนาดนี้ ทำาไมคุณยังสงสัยผม? "

ลี่ฉิงเฟิงบังคับให้น้ ำาตาไหลออกมาและพูดอย่างน่าสงสาร

"ทีค่ ุณพูดมาทั้งหมดเป็นเรเ่องจรศงเหรอ?"

หลินซ่่ยกคศ้วขึ้น ใบหน้าของเธอยังเต็มไปด้วยความสงสัยอยู ่

"ที่รักฉันสาบานต่อพระเจ้า ขอให้ฉันถูกฟ้าผ่าถ้าฉันโกหก ฉันสูญิเสียความบรศสุทธศ์

ของฉันเพเอ่ บรศษัท ฉันทุกข์ทรมาน"

ฉิงเฟิงแกล้งทำาเป็นว่าเขาไม่สามารถรักได้อีก เขาเก่งในด้านการแกล้งทำา ทุกคนที่

ได้ยศนเรเ่องราวของเขาจะเสียใจและร้องไห้

เพเอ่ ที่จะได้รับการให้อภัยจากภรรยา เขาได้ใช้้ความพยายามอย่างมาก เนเอ่ งจากวศธีการ

ล่อลวงผู้หญิศงของเขาไม่ได้ผล ดังนั้นเขาทำาได้เพียงแกล้งเล่นละครน่าสงสาร

"หึ ก็ได้ ตอนนี้ฉันจะเช้เอ่ คุณ อย่าใกล้ช้ศดกับนังบ้าคนนั้นอีกนะคราวหน้า"

หลินซ่่ยกรศมฝีปากสีแดงของเธอและพึมพัม แต่สายตาของเธอยังดูราวกับว่าพวกมันฆ่า
คนได้

"เข้าใจแล้วที่รัก ฉันจะเก็บความบรศสุทธศ์ของฉันไว้ให้คุณและจะไม่มอบให้แก่นังบ้า
นัน่ "
ลี่ฉิงเฟิงตบหน้าอกตัวเองและสัญิญิาด้วยเสียงอันดัง

"เพ้ย ! เก็บความบรศสุทธศ์อะไรให้ฉนั น่าขยะแขยง"

หลินซ่่เป็นคนอนามัยแบบสุดโต่ง เธอรู้สึกไม่สบายใจที่พูดถึงความเรเ่องความบรศสุทธศ์
ของคนอเ่น

ไม่มีทางแก้เลย เธอเป็นคนอนามัยและเยเอกเย็น เธอเกลียดผู้ช้าย

"ที่รัก ตอนนี้คุณยกโทษให้ฉันหรเอยัง?" ลี่ฉงิ เฟิงถามอย่างน่าสงสาร

"ไม่ ไปซเ้อกระดานซักผ้าที่ห้างสรรพสศนค้ามาให้ฉัน"

หลินซ่่ยกคศ้วขึ้น รศมฝีปากสีแดงของเธอโค้งขึ้นในขณะที่พดู อย่างมีเสน่ห์

เธอได้ยศนจากผู้หญิศงคนอเ่นๆว่า ถ้าสามีทำาผศดการลงโทษที่ดีที่สุดคเอการให้พวกเขา
คุกเข่าลงบนกระดานซักผ้า พวกเขาจะไม่ทำาผศดในครั้งต่อไปอีก

เพเอ่ หลีกเลี่ยงความสนศทสนมของนังบ้านัน่ กับสามีเธอ เธอรู้สึกว่าจำาเป็นต้องลงโทษ

สามีเธอเป็นคำาเตเอน

"ที่รัก อย่าต้องถึงขั้นนั้นเลย"

ลี่ฉิงเฟิงร่้สึกเศร้าและพูดอย่างหดหู่

สศ่งทีเ่ ขากังวลมากที่สุดเกศดขึ้นจนได้ ภรรยาคนนี้ต้องการให้เขาซเ้อกระดานซักผ้า

แย่มาก เมเ่อใดก็ตามที่ผู้ช้ายคนหนึ่งทำาผศด ผู้หญิศงมักจะใช้้กระดานซักผ้าเพเอ่ ลงโทษ

ผู้ช้าย
"ฉันจะให้คุณเลศกงานก่อนเวลา เพเอ่ ที่คณ
ุ จะได้ไปซเ้อกระดานซักผ้าดีๆและนำากลับ
บ้านตอนกลางคเน"

หลินซ่่ไม่ได้ตอบสนองอะไรต่อท่าทางที่น่าสงสารของฉศงเฟศง เธอยังยเนยันให้เขาซเ้อ
กระดานซักผ้า

"ที่รัก เราจำาเป็นต้องซเ้อจรศงๆเหรอ?"

"ใช้่แล้ว ถ้าคุณซเ้อกระดานซักผ้ามา ฉันจะให้อภัยคุณ"

"เอาล่ะ ก็ได้ที่รัก ฉันจะไปซเ้อมันเดีย๋ วนี้"

ลี่ฉิงเฟิงได้หยุดท่าทางอันน่าสงสารของเขาและไปหาซเ้อกระดานซักผ้า

ภรรยาของเขาบอกว่า ตราบเท่าทีเ่ ขาซเ้อกระดานซักผ้ามา เธอจะยกโทษให้เขา

แม้วา่ เขาจะเกลียดกระดานซักผ้า แต่เพเ่อที่จะให้ภรรยายกโทษให้ เขาทำาได้เพียงต้องไป

ซเ้อกระดานซักผ้า ใครจะคาดคศดว่าหลศนซู่จะไปเห็นตอนหลศวรูหยันจูบเขา? เขาจึงต้อง
ยอมรับความเจ็บปวดจากผลที่ตามมา

ไม่ต้องทำางานช้่วงบ่ายก็ถเอว่าดีเหมเอนกัน

ลี่ฉิงเฟิงเดศนออกจากออฟฟศศและเดศนไปทีธ่ นาคาร

ทำาไมเขาถึงต้องไปธนาคาร ก็เพราะว่าเขาต้องการที่จะถอนเงศนออก เพเอ่ นำาไปซเ้อ

กระดานซักผ้า

10 นาทีต่อมา ลี่ฉิงเฟิงก็มาถึงที่ธนาคารแห่งประเทศจีน

มีผู้คนจำานวนมากเข้าแถวอยูท่ ธี่ นาคาร เขาหยศบบัตรคศวและต่อแถว

คนที่ยนเ อยูห่ น้าลี่ฉศงเฟศงเป็นสาวสวย มองจากด้านหลังเธอสูงและก้นงอน ขาเรียวยาว
และมีส่วนโค้งเว้าของรูปร่ างที่สวยงาม

แต่เนเ่องจากมีคนจำานวนมากกำาลังต่อแถว คนข้างหลังดันลีฉ่ ศงเฟศงไปหาสาวสวยคนนั้น

ปัง!

ลี่ฉิงเฟิงและร่ างของหญิศงสาวคนนั้นช้นกันอย่างใกล้ช้ดศ เขาเอเ้อมมเอไปข้างหน้าและ

สัมผัสก้นของผู้หญิศงคนนั้น มันนุ่มและเรียบเนียนดี

ตั้งแต่ที่กน้ ของเธอได้ถูกสัมผัส ใบหน้าของหญิศงสาวก็แปรเปลี่ยนไปและหันมามอง

คนที่สมั ผัสก้นของเธอด้วยความโกรธ

"ไอ้เลว , เป็นคุณ?"

ผู้หญิศงสาวสวยหันกลับมาและสังเกตเห็นว่าคนที่โดนก้นของเธอเป็นคนที่เธอรู้จักและ
ก็เป็นคนที่เธอเกลียดด้วย ทันใดนั้นเธอก็โกรธมาก

"เฮ้ คนสวย พวกเราถูกผูกมัดกันด้วยโช้คช้ะตาและได้พบกันอีกครั้ง"

ลี่ฉิงเฟิงก็แปลกใจเหมเอนกัน เขาไม่คศดว่าเขาจะได้พบกับผู้หญิศงคนนี้ที่นี่

หญิศงสาวคนนี้ไม่ใช้่ใครอเน่ เธอคเอตำารวจสาวซูเมศ่งเหยา โดยปกตศแล้วพวกเขาถเอเป็น

ศัตรูกนั

"ไอ้เลว จับก้นของฉันทำาไม?"

หน้าที่งดงามของซูเมศ่งเหยาเต็มไปด้วยความโกรธที่ร้อนแรงยังกับเปลวไฟ เธอโกรธ
มากๆจนจมูกของเธอกระดกขึ้น
เธอรู้สึกเหมเอนกับว่าวันนี้เธอโช้คร้ายจรศงๆ เธออาจจะลเมอ่านปฏศทศนก่อนออกจาก
บ้าน แต่เดศมเธอมาที่ธนาคารเพเ่อถอนเงศนออก แต่เธอไม่คศดว่าเธอจะได้พบกับลีฉ่ ศงเฟศง

สำาหรับไอ้เลวคนนี้ ซูเมศ่งเหยาเกลียดเขาเข้ากระดูกดำา เมเ่อใดก็ตามที่เธอได้พบกับเขา

เธอก็จะรู้สึกว่าเธอเจอแต่เรเ่องโช้คร้าย ครั้งก่อนเธอเพศง่ สูญิเสียจูบแรกของเธอไปและ
มาคราวนี้เธอก็โดนจับก้นอีก

บางทีโช้คช้ะตาอาจจะกำาหนดให้ผู้ช้ายคนนี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอ นี่ทำาให้ซเู มศ่ง

เหยาโกรธมาก

"เหยาเหยาน้อย ฉันไม่ได้มีจุดประสงค์แบบนั้น คนที่อยูข่ ้างหลังผลักฉัน ดังนั้นฉันจึง

สัมผัสโดนก้นของคุณโดยบังเอศญิ แต่จะบอกตามตรง ก้นของคุณให้ความรู้สึกดีมาก"

ลี่ฉิงเฟิงยศม้ ล้อเลียนและเหลเอบมองไปที่กน้ ของเธอเพเ่อลศ้มรสสัมผัสนั้น

สำาหรับตำารวจหญิศงคนนี้ที่ช้อบหาเรเ่องกับเขา ลี่ฉงิ เฟิงจะแกล้งเธอทุกครั้งทีเ่ ขาเจอเธอ

บทที่ 87 เจอคนเลวอีกแล้ว

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

** เกร็ดความรู้ ชื่อตอนนีม้ ีอยู่ว่า Running into Bad guys again ถ้า

แปลผ่านๆก็แปลว่า วิ่งไปหาคนเลวอีกครั้ง หรือ วิ่งหนีคนเลวอีกครั้ง แต่ความจริงแล้ว
ไม่ใช่เลยครับ Run into (someone) มี synonym ว่า meet (พบ,เจอ)
นะครับ ดังนั้นตอนนีห้ มายความว่า “เจอคนเลวอีกครั้ง” **

https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/run-
into-someone

"ไอ้เลว, เอาลูกเตะสังหารบรรพบุรุษไปกิน "

คลื่นแห่งความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่สวยงามของซูเมิ่งเหยา ขาขวาของเธอพุง่
ออกมาอย่างกับพายุเฮอร์ริเคนเข้าไปทีเ่ ป้ากางเกงของลี่ฉิงเฟิง

ความเร็วของการเตะนี้รวดเร็วอย่างมากและเหมือนเตรียมมาโดยเฉพาะสำาหรับการเตะ
ไข่ผูู้ชาย ถ้้าเตะโดนทีเดียวอาจจจะสูญสิ้นทายาทได้เลย

ลูกเตะสังหารบรรพบุรุษมีชื่อเสียงในสถ้านีตำารวจ เนือ่ งจากเป็นฝัันร้ายทีเ่ ลวร้ายที่สดุ

ของอาชญากรจำานวนมาก ซูเูเมิ่งเหยาใช้การเตะนี้เพื่อทำาลายไข่ของอาชญากรไปสาม
คนแล้ว นัน่ เป็นเหตุผูลที่ทุกคนรู้จักถ้ึงความรุนแรงของเธอ

"เหยาเหยาน้อย คุณโหดร้ายมาก ถ้้าไข่ของฉันแตก เราจะทำาลิงน้อยของเราในอนาคต

ได้ยังไง?"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ ล้อเลียนและกันลูกเตะของเธอด้วยขาของเขา ไม่วา่ เธอจะพยายามแค่ไหน

เธอก็ไม่สามารถ้เอาขาออกจากเขาได้

ซูเูเมิง่ เหยาได้เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้มาก่อน แม้วา่ เธอจะสามารถ้ต่อกรกับอันธพาลสาม

ถ้ึงห้าคนได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อเธอเจอกับลี่ฉิงเฟิง เธอทำาอะไรไม่ได้เลย ทำาให้เธอ
โกรธมาก

"ไอ้เลว ปล่อยฉันนะ"

ใบหน้าที่สวยงามของซูเมิ่งเหยาเปลี่ยนไปและพูดด้วยความโกรธ

"ม่าย"

ลี่ฉิงเฟิงหัวเราะและไม่มีเจตนาที่จะปล่อยเธอ

ยัยลูกเจี๊ยบนีต่ ้องการที่จะทำาลายไข่ของเขา นี่มันช่างโหดร้ายมาก เขาต้องลงโทษเธอ

และทำาให้เธอรู้วา่ ทำาไมดอกไม้ถ้ึงมีสีแดง (สอนให้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร)
เขายื่นมือออกไปและจับน่องของซูเมิ่งเหยา มันเป็นนุ่มและลื่นยังกับการสัมผูัสผู้าไหม

ขาของตำารวจหญิงคนนี้กระชับและเรียวยาว มันเทียบได้กบั ขาของเซี่ยหวานชิว ขาของ

พวกเธอทั้งสองเป็นที่สุดของที่สุด

"คุณ ไอ้เลว ปล่อยขาฉันนะ"

เมื่อเห็นว่าขาของเธอถู้กจับโดยคนเลวคนนี้ จมูกของเธอเชิดขึ้น เธอโกรธจริงๆ

ชายคนนี้ ไม่เพียงแต่เป็นคนเลวเขายังเป็นคนนิสยั เสียอีกด้วย เขามาหยอกเย้าเธอแบบนี้

ในตอนกลางวันแสกๆได้อย่างไร?

คนทีอ่ ยูร่ อบๆตัวพวกเขาเห็นว่าผูู้หญิงสาวสวยคนหนึ่งถู้กลีฉ่ ิงเฟิงแกล้ง พวกเขา

ทั้งหมดก็หันมามอง นี่ทำาให้ซูเมิ่งเหยาอายมาก เธออยากจะหารูบนพื้นแล้วลงไปซ่อน

โชคดีเพียงอย่างเดียวของเธอคือเธอมาเพือ่ ถ้อนเงิน และวันนี้เป็นวันหยุดของเธอ เธอ

จึงไม่ต้องสวมชุดตำารวจและใส่ ชุดปกติเท่านั้น ดังนั้นคนรอบๆจึงไม่รู้จักตัวตนของ
เธอ

ปัง!

มีเสียงปืนทำาลายความเงียบสงบในธนาคารและทำาให้แม้แต่ลี่ฉิงเฟิงและซูเมิ่งเหยาก็
ตกใจ

ผูู้ชายสีค่ นที่สวมหมวกไอ้โม่งสีดำาที่เห็นแต่ตา พวกเขาถ้ือปืนเข้ามาในธนาคาร

"เงินเป็นของประเทศ แต่ชีวิตนั้นเป็นของพวกคุณ พวกเราเพียงต้องการเงินไม่ใช่ชีวิต

ถ้้าพวกคุณอยากที่จะมีชีวิต ก็คกุ เข่าลง"

ชายตาเดียวทีเ่ หมือนเป็นหัวหน้าพูดด้วยเสียงอันดัง เสียงของเขาเต็มไปด้วยการคุกคาม

ได้ยินวลีที่เขาบอกว่าต้องการเงิน ใบหน้าของทุกคนในธนาคารก็เปลีย่ นไป มีเสียงกรีด
ร้องดังไปทุกหนทุกแห่ง

"อา, โจร, ทุกคนวิง่ "

ผูู้หญิงคนหนึง่ ในชุดสีฟ้ากรีดร้องและวิง่ ออกไปข้างนอก

"เวรเอ้ย แกกล้าวิ่ง ?"

ชายตาเดียวสบถ้และยิงกระสุนออกจากปืนพกของเขา กระสุนโดนขาของผูู้หญิงที่สวม
เสื้อผู้าสีฟ้าทำาให้เธอล้มคุกเข่าลงบนพื้นและไม่สามารถ้ลุกขึ้นได้

หญิงสาวที่ใส่ ชุดสีฟ้าร้องไห้ขณะที่เลือดไหลออกมาจากขาของเธอและทำาให้บริเวณ
พื้นดินเต็มไปด้วยเลือดสีแดง พื้นปกคลุมไปด้วยเลือดและดูน่ากลัวมาก

"กรีดร้องต่อไปสิ ถ้้าแกร้องอีก ฉันจะยิงแกให้ตาย"

ชายตาเดียวชี้ปืนไปที่ผูู้หญิงชุดสีฟ้า ใบหน้าเธอไร้สีเนือ่ งจากความกลัวและไม่กล้าที่

จะพูดอะไร เธอกลัวว่าถ้้าเธอพูดอะไรอีก เธอจะตายที่นี่

แม้วา่ ขาของเธอยังคงมีอาการปวด แต่เมื่อเทียบกับชีวิตของเธอแล้วอาการปวดขาก็พอ

ทนได้

"ต่อไปใครวิง่ ฉันจะฆ่ามันเอง"

ชายตาเดียวแผู่อากาศที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าและข่มขู่ทุกคนรอบๆ

เมื่อเห็นอาวุธในมือของโจรทั้งสี่คนหัวใจของพวกเขาก็รู้สึกหนาวเย็น ทุกคนสัน่ ด้วย

ความกลัว ไม่มีใครกล้าพูดแม้แต่ประโยคเดียว พวกเขาทั้งหมดก้มลงและเอามือกุม
ศีรษะของพวกเขาไว้
"เอาเงินมา"

ชายตาเดียวหยิบถุ้งออกมาและพูดอย่างเย็นชาที่โต๊ะ

โจรอีกสามคนยืนอยูท่ ี่ประตูและเฝั้าดูทุกคนในห้องโถ้ง

ทั้งสีค่ นมีปืนอยูใ่ นมือ ทุกคนสัน่ ด้วยความกลัวและไม่รู้วา่ จะทำาอย่างไร

"พี่ใหญ่ เงินอยูน่ ี่"

หญิงวัยกลางคนนัง่ ที่โต๊ะเอาเงินทั้งหมดให้เขาและตัวสัน่ ภายใต้การคุกคามของปืน

เธอต้องยอมเขา ถ้้าเธอไม่ทำาเธอก็จะตาย มันเป็นวิธีเดียวทีเ่ ธอจะมีชีวิตอยู ่

โจรทั้งสีไ่ ด้รับการฝัึกมาอย่างดีเยีย่ ม เห็นได้ชัดว่าพวกเขาได้สำารวจสถ้านที่น้ ีมาก่อน

พวกเขาทั้งหมดแบ่งหน้าที่กนั และมีความรวดเร็วมาก ภายในระยะเวลาหนึ่งพวกเขา
ก็ได้ถุ้งเงินขนาดใหญ่ อย่างน้อยหลายสิบล้านเหรียญ

เมื่อเห็นว่าพวกโจรทั้งสี่คนกำาลังจะเอาเงินและหนีไป ใบหน้าของซูเูเมิ่งเหยาก็เปลีย่ น
ไปและเธอก็เตรียมที่จะลุกขึ้นยืน แต่ในวินาทีต่อมาเธอถู้กฉุดไว้โดยลี่ฉงิ เฟิง

"ไอ้บ้า ฉันต้องการจะจับโจรพวกนี้ คุณดึงฉันไว้ทำาไม?"

เมื่อถู้กลี่ฉิงเฟิงฉุดลง, ซูเูเมิ่งเหยาก็เต็มไปด้วยความโกรธ

ไอ้เลวคนนี้คนโง่มาก เขามาหยุดเธอจากการจับโจรพวกนี้ทำาไม

"ฉันถ้ามเธอหน่อย พวกเขามีสคี่ นและพวกเขาทั้งหมดมีปืน เธอสามารถ้ควำ่าพวกเขา

ได้ด้วยตัวคนเดียว?"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เยาะและพูดด้วยเสียงตำ่า
เขารู้สึกว่าตำารวจสาวคนนี้หัวสมองเธอจบแล้ว เธอมองไม่ได้ดคู วามต่างของพลัง
เลย ทั้งสี่ดเู หมือนโจรที่ชำ่าชองพวกเขาได้รับการฝัึกฝันมาเป็นอย่างดี ถ้้าพวกเขาไม่ใช่
ทหารมาก่อนก็น่าจะเป็นมือปืนรับจ้าง

คนประเภทนี้โหดร้ายเสมอ ถ้้าซูเมิ่งเหยากล้าทีจ่ ะพุง่ เข้าใส่ พวกมัน เธอจะต้องถู้กยิง

ตายทันที

"ไอ้บ้า ฉันเป็นตำารวจ จะให้ฉันดูพวกมันหนีไปได้ยังไง?"

ใบหน้าสวยของซูเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความโกรธ เสียงของเธอมีอาการไม่พอใจเล็ก
น้อย

เธอเป็นตำารวจและเห็นได้ชัดว่าเหล่าโจรสีค่ นนี้ไม่ใช่คนธรรมดา มองไปที่การกระทำา

ที่มีทักษะของพวกเขาทุกคนจะรู้วา่ พวกเขา recidivists

แต่ซูเมิ่งเหยาเป็นตำารวจหญิงที่ชอบธรรม แม้วา่ เธอจะรู้วา่ มีอันตราย แต่เธอก็ไม่

สามารถ้นัง่ ดูเฉยๆได้ นัน่ ไม่ใช่สไตล์ของเธอ

"เด็กโง่ เธอคิดว่าพวกมันมีแค่ปืนรึไง ?"

ลี่ฉิงเฟิงกล่าวด้วยเสียงตำ่า เสียงของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวัง

ถ้้าพวกโจรทั้งสี่คนมีแค่อาวุธปืนพวกนั้น ลี่ฉงิ เฟิงคงควำ่าพวกเขาไปนานแล้ว เหตุผูล

เดียวที่เขาไม่ลงมือ เป็นเพราะเขาสังเกตเห็นว่าพวกมันมีระเบิดวัตถุ้ระเบิดอยูด่ ้วย

พวกมันมีวตั ถุ้ระเบิด ถ้้าสักคนหนึ่งตั้งค่าไว้ ทุกคนทีอ่ ยูใ่ นธนาคารจะกลายเป็นฝัุ่นแน่

ปี๊ป่อ..ปี๊ป่อ..... ... .
ทันใดนั้นก็มเี สียงไซเรน มีคนเรียกตำารวจและรถ้ตำารวจก็ล้อมรอบไปทัว่ บริเวณ
"โจรที่อยูข่ ้างใน จงฟัง ! คุณถู้กล้อมแล้ว วางอาวุธของพวกคุณลงและยอมจำานนซะ"

เจ้าหน้าที่ตำารวจหัวเกรียนตะโกนเข้าไปในธนาคารผู่านโทรโข่ง

ข้างตำารวจหัวเกรียน มีตำารวจถ้ือปืนมากกว่าสิบคนเล็งไปที่ด้านในของธนาคาร

เมื่อได้ยินว่ามีตำารวจอยูข่ า้ งนอกหน้าของซูเมิ่งเหยาก็สว่างขึ้น เธอรู้วา่ เพื่อนของเธออยู่

ที่นี่แล้ว เมื่อเพื่อนของเธออยูท่ ี่นี่แล้ว เธอก็ไม่จำาเป็นต้องกลัวพวกโจรเหล่านี้

เธอคิดด้วยตัวเองว่า เจ้าหน้าที่ตำารวจมากกว่าสิบคนข้างนอกน่าจะเพียงพอแล้วที่จะ
จัดการกับพวกโจรเหล่านี้

ฟึ่บ!

ทันใดนัน้ ซูเูเมิง่ เหยาก็กระโดดขึ้นมาจากพื้นเหมือนเสือภูเขาและกระโดดขึ้นไปหาชาย

คนทีอ่ ยูใ่ กล้เธอที่สุด

ชายคนนั้นไม่ได้คาดคิดในเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงถู้กซูเมิ่งเหยาอัดตรึงไว้บนพื้น

ซูเมิ่งเหยาหยิบปืนขึ้นมาและเล็งไปที่ศีรษะของชายคนนั้น เธอพูดเสียงดังว่า "อย่าขยับ

ไม่ง้ันฉันจะยิง!"
บทที่ 88 เธอนี่มันผู้หญิงโง่

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"แกเป็นใคร ปล่อยน้องชายของฉัน"

เมื่อเห็นพี่ชายของเขาถูกซูเมิ่งเหยาจับและมีปืนจ่อที่หัวของเขา ใบหน้าของชายตาเดียว
ก็เปลีย่ นแปลงไปและเขากล่าวด้วยความเย็นชา

"ฉันเป็นตำารวจ พวกแกถูกล้อมแล้ว วางอาวธธลงซะแล้วพวกแกจะมีทางรอด แต่ถ้า

พวกแกต่อต้านพวกแกก็จะตาย"

ซูเมิง่ เหยาแสยะ แววตาของเธอก็เยือกเย็นด้วย

เพือ่ ที่จะจัดการกับอาชญากร แนวทางแรกคือการโน้มน้าวให้พวกเขายอมจำานน เพือ่

ให้มัน่ ใจว่าเหยื่อจะปลอดภัยและลดการสูญเสีย
"เธอนี่มันโง่"

ลี่ฉิงเฟิงนัง่ คธกเข่าอยูบ่ นพืนนและสบถออกมา เขาหมดคำาพูดกับการกระทำาของซูเมิ่ง

เหยา

คนพวกนีนเห็นได้ชัดว่าไร้ความปรานี พวกมันทันงหมดมีระเบิด ปืนของเธอก็เหมือนกับ

เอาไข่ไปกระทบหิน

ตามที่คาดไว้ ชายตาเดียวได้ยิมน ให้ด้วยรอยยิมน ที่บิดเบีนยวและยกเสืนอขึนนเพื่อเผยให้เห็น

วัตถธระเบิดภายในเสืนอ เขาพูดด้วยนำนาเสียงเย็นชาว่า "ปล่อยน้องชายของฉันไป ไม่งนัน
ฉันจะจธดระเบิดนีแ่ ล้วพวกเราจะตายด้วยกันทันงหมด"

"แกมีระเบิดด้วย ?"

ใบหน้าของซูเมิ่งเหยาแปรเปลี่ยนไป ความรู้สึกของความกลัวปรากฏขึนนในดวงตาของ
เธอ

เธอรู้ดีวา่ ถ้าชายคนนีนปลดชนวนระเบิด ล็อบบีนทนังหมดจะถูกเป่าลงพืนน ไม่เพียงแต่เธอ

จะตาย แต่พลเรือนนับร้อยที่นจี่ ะตายไปด้วย

ตันงแต่วนั ที่เธอกลายเป็นตำารวจเธอก็พร้อมที่จะเสียสละตัวเองเพื่อพลเรือน มันไม่เท่าไร

ถ้าเป็นแค่เธอ แต่มีคนมากมายอยูท่ ี่นี่ดังนันนเธอจึงไม่กล้าที่จะยิงปืนของเธอ

ปัง!

ชายตาเดียวตีมือขวาของเธอขณะที่เธอกำาลังตกใจทำาให้ปืนหล่น จากนันนเขาก็จ่อปืนเข้า
ที่ศีรษะของเธอและพร้อมที่จะเหนีย่ วไก

"เดีย๋ วก่อนพี่"

ทันใดนันน ชายที่อยูต่ รงประตูพูด

"น้องชาย, นีค่ ือตำารวจหญิง ฉันจะฆ่าเธอก่อน หยธดฉันทำาไม?"

ชายตาเดียวเหลือบมองชายที่ประตูอย่างเย็นชา เขาไม่พอใจ

"พี่ เราถูกตำารวจล้อมแล้ว ถ้าเราต้องการจะหนีเราก็ต้องมีตัวประกันและตำารวจสาวคน

นีนเป็นตัวเลือกที่ดที ี่สธด"

ชายคนนีนเห็นได้ชัดว่ามีความคิดเชิงกลยธทธ์มาก เขาคิดจะใช้ประโยชน์จากตัวประกัน

"เจ้า 2 นายมีค่าพอทีจ่ ะเป็นกธนซือของเรา นายสมองไวมาก ตกลง เราจะใช้ตำารวจ

หญิงคนนีนเป็นตัวประกัน ออกไปข้างนอกกันเถอะ"

ชายตาเดียวกล่าวชมชายคนคิดแผนนันน จากนันนก็หยิบเชือกขึนนมาและมัดซูเมิ่งเหยา
ไว้ เขาจ่อปืนเข้าทีศ่ ีรษะของเธอและเดินออกไปข้างนอก

"นัง่ บ้าโง่เง่า, ดูซิใครเป็นฝ่ายหัวเราะอยูต่ อนนีน"

เมื่อเห็นว่าคนเหล่านันนพาซูเมิ่งเหยาออกไปข้างนอก ลี่ฉิงเฟิงได้ยกหัวของเขาขึนนเล็ก
น้อยและอยากจะช่วยเธอ

แม้วา่ เขากับซูเมิ่งเหยามักจะทะเลาะกัน แต่เขาก็รู้วา่ ผู้หญิงคนนีนเป็นคนชอบธรรม เขา

ไม่ต้องการที่จะดูเธอตาย

เมื่อลีฉ่ ิงเฟิงเตรียมที่จะลธกขึนน แต่เขาก็กม้ ลงอีกครันง เพราะเขาสังเกตเห็นว่าโจรทันงสี่อยู่

ข้างนอกประตูแล้ว ถ้าเขาออกไปช่วยซูเมิ่งเหยาตอนนีน เขาจะเปิดเผยความสามารถ
ที่แท้จริงของเขาต่อคนภายนอกและมีโอกาสที่พวกมันจะจธดระเบิด

เขาเป็นราชันย์หมาป่า เขาไม่ต้องการเปิดเผยความสามารถของเขาต่อหน้าตำารวจไม่งนัน
จะมีปัญหาในอนาคต

"เอาเถอะ ฉันจะรอสักพักก่อนแล้วค่อยไปช่วยซูเมิ่งเหยา"
ลี่ฉิงเฟิงตรึงคินวของเขา เขาตัดสินใจว่าจะไปช่วยเธอหลังจากที่พวกโจรออกไปพร้อม
กับซูเมิ่งเหยา

"อา, โอ ไม่นะ, หัวหน้าของพวกเราถูกโจรจับไว้?"

เมื่อเห็นชายที่มีตาข้างเดียวกำาลังเดินออกมากับซูเมิ่งเหยา ใบหน้าของตำารวจที่หัว
เกรียนก็แปรเปลี่ยนไป ใบหน้าของเขาไม่มีสีเลย

"พวกโจร ฟังนะ ปล่อยหัวหน้าพวกเราเดี๋ยวนีนไม่งนันพวกคธณตายแน่ "

ตำารวจที่หัวเกรียนได้หยิบเอาโทรข่งออกมาและพูดเสียงดังกับชายที่มีตาตัวเดียว

เสียงของเขาดังมาก ทธกคนที่อยูร่ อบๆตัวเขาได้ยนิ

"นี่กโ็ ง่อีกคน"

ลี่ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและสบถออกมา

โจรพวกนีนรู้วา่ ซูเมิ่งเหยาเป็นตำารวจ แต่ไม่รู้วา่ ตัวตนของเธอว่าเธอเป็นหัวหน้า ตอนนีน

คนเหล่านีนรู้วา่ เธอเป็นหัวหน้า ดังนันนพวกเขาจะไม่มีทางปล่อยเธอแน่

นี่เป็นตัวประกันที่สำาคัญ ที่พวกมันไม่สามารถหาที่ไหนได้ ถ้าพวกมันไม่ได้โง่แล้ว

พวกมันก็จะไม่ปล่อยเธอไป

ความเป็นจริงก็เหมือนกับที่ลฉี่ ิงเฟิงคิดไว้ หลังจากได้ยินเจ้าหน้าที่ตำารวจหัวเกรียนพูด

พวกโจรทันงสี่คนนันนมีความสธขมาก

"พี่ใหญ่ เราชนะแล้ว นีค่ ือหัวหน้าตำารวจ เราจะสามารถหนีไปได้แน่นอนถ้ามีเธอเป็น

ตัวประกัน" ชายคนที่สองพูดอย่างตื่นเต้น

"ถูกต้อง ตอนนีนเราปลอดภัยแล้ว"
พี่ใหญ่ตื่นเต้นมากเขาไม่คิดว่าเขามีปลาตัวใหญ่อยูใ่ นมือ

ซูเมิ่งเหยามองไปทีต่ ำารวจที่หัวเกรียนโดยไม่มีคำาพูดใดๆ เธอโกรธมากจนเธออยากจะ

เดินเอาเท้าไปเตะตูดเขา เขาประสบความสำาเร็จอย่างมากในความล้มเหลว

"หัวเกรียน ฟังซะ ไปเตรียมรถให้พวกเราเดี๋ยวนีน ไม่งนนั ฉันจะฆ่าเธอ"

ชายตาเดียวจ่อปืนไปที่หัวของซูเมิ่งเหยาและข่มขู่

"อย่าทำาร้ายหัวหน้าของเรา ฉันจะหารถให้พวกคธณทันที"

เมื่อเห็นเจตนาฆ่าบนใบหน้าของชายที่มีตาข้างเดียว เจ้าหน้าที่ตำารวจหัวเกรียนรู้สึก
ตกใจ เขารู้วา่ ถ้าเขาไม่ทำาตามที่พวกมันต้องการ หัวหน้าของเขาอาจจะถูกฆ่า

จากนันนไม่นานก็มรี ถตู้

โจรทันงสีค่ นพาซูเมิ่งเหยาและกระเป๋าเงินใส่ รถตู้และขับออกไปภายใต้สายตาของทธก

คน

"ทธกหน่วยฟัง พวกโจรอยูบ่ นรถตู้สีขาวบนถนนสกายริเวอร์ ขอทธกคนเฝ้าดูพวกมัน

และปักธงพวกมันไว้ แต่อย่าทำาให้พวกมันตกใจ หัวหน้าของเราอยูใ่ นมือของพวกมัน"

ตำารวจที่หัวเกรียนได้เดินออกไปและพูดกับทธกหน่วย

ทันทีที่ทธกหน่วยทีไ่ ด้รับข้อความนันนก็เริ่มติดตามตำาแหน่งของรถตู้สีขาว

ลี่ฉิงเฟิงเดินออกจากธนาคารอย่างเงียบๆ จากนันนเขาก็กระโดดขึนนรถมอเตอร์ไซค์และ
ไล่ตามรถตู้ไป

เขาออกมาช้ามาก ดังนันนเขารู้แค่เพียงว่ารถตู้สีขาวมธ่งหน้าไปที่ถนนสกายริเวอร์ ดังนันน

เขาจึงขับตามไปทางนันน
แต่เมื่อไปถึงถนนสกายริเวอร์ เขาก็พบรถตูเ้ ปล่าที่ถูกล้อมรอบด้วยเจ้าหน้าที่ตำารวจ
หลายคน

หลังจากถามดู ลี่ฉิงเฟิงได้รู้วา่ โจรทันงสี่คนระมัดระวังเป็นอย่างมาก พวกมันรู้วา่ มีคน

ติดตามมา ดังนันนระหว่างเดินทางพวกมันหนีไปที่รถคันอื่นและทินงรถตู้เปล่าไว้

มีสี่เส้นทางที่สี่แยกของสกายริเวอร์ บางเส้นไปที่ใจกลางเมืองบางเส้นก็ไปชนบทแล้ว
ก็มีอีกเส้นไปที่ชานเมือง

หลังจากที่ตำารวจได้วิเคราะห์สถานการณ์แล้ว พวกเขาคิดว่าโจรทันงสี่น่าจะไปที่
ชนบท ดังนันนพวกเขาทันงหมดจึงติดตามพวกโจรไปทางชนบท

และบนท้องถนนมีรอยยางรถอย่างชัดเจน เห็นได้ชัดว่าเป็นรอยจากรถ

"ไม่ใช่ พวกมันไม่ได้หนีไปชนบท พวกมันน่าจะกลับไปที่เมือง"

ลี่ฉิงเฟิงยืนอยูร่ อบรถตู้ สูดดมกลิ่นในอากาศและพูดกับตัวเอง

จมูกของเขาไวมาก เมื่อตอนที่ซูเมิงเหยาถูกจับเป็นตัวประกัน เขาก็กระจายแป้งพิเศษ

บางอย่างไว้บนร่ างของเธอ

ผ่านกลิ่นของแป้งพิเศษ ลี่ฉงิ เฟิงสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างทิศทาง กลิ่น

นันนโดดเด่นมากทีส่ ธดบนท้องถนนในเมือง

คนฉลาดเคยกล่าวไว้วา่ สถานที่ที่อนั ตรายที่สธดบางครันงก็เป็นสถานที่ที่ปลอดภัยที่สธด โ

จรเหล่านีนไม่เพียงแต่เป็นพวกโหดร้ายไร้ความปรานีเท่านันนแต่พวกมันก็เจ้าเล่ห์ด้วย รถ
ตู้ที่วา่ งเปล่าและรอยยางรถไปทางชนบทนีเ่ ป็นฉากบังหน้า มันเป็นการหลอก

ลี่ฉิงเฟิงยิมน เล็กน้อยและหันกลับเข้าไปในเมือง
บทที่ 89 ช่วยซูเมิ่งเหยา

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

ในเวลานี้ ในอาคารร้างที่อยูต่ ิดกับแม่น้ าแยงซีี ร่ างกายของซีูเมิ่งเหยาถููกมัดไว้ นอนอยู่

บนพื้น ใบหน้าที่สวยงามของเธอซีีด

"แกรู้หรือไม่วา่ ฉันเป็นใคร ปล่อยฉันไปเดีย๋ วนี้"

ดวงตาที่สวยงามของซีูเมิ่งเหยากระพริบ เธอระงับความกลัวในใจของเธอและพูดดัง

"เมื่อกี้ชายคนนั้นเรียกเธอว่าหัวหน้า มีหัวหน้าต้ารวจที่เป็นผูู้หญิิงเพียงคนเดียวในเมือง
ทะเลตะวันออกทั้งหมด ดังนั้นคุณต้องเป็นต้ารวจหญิิงที่กา้ วร้าวคนนั้น ซีูเมิ่งเหยา"

ชายตาเดียวร่ างยักษ์แสยะ ดวงตาของเขาดูดุร้ายมากขึ้นเพราะรอยยิม้ นั้น

เขาเป็นอาชญิากรที่ละเมิดกฎหมายมาหลายครั้งในเมืองทะเลตะวันออกและรู้จักกอง
ก้าลังต้ารวจของเมืองอย่างทะลุปรุโปร่ ง

"อ่า ฉันจ้าได้แล้ว แกคือมังกรตาเดียว อาชญิากรที่เป็นที่ตอ้ งการตัวมากที่สุดในเมือง

ทะเลตะวันออก"

ซูเมิง่ เหยาก็จ้าได้ในทันทีวา่ ในช่วงหนึ่งเดือนที่ผูา่ นมา มีอาชญิากรคนหนึ่งทีเ่ ป็นผูู้

เชีย่ วชาญิในการโจรกรรมร้านทอง ห้างสรรพสินค้าและธนาคาร

ชายตาเดียวคนนี้เป็นคนไร้ความปรานีและมีเป้าหมายที่ชัดเจน ทุกครั้งทีเ่ ขาเสร็จสิ้น

การโจรกรรม จะมีใครบางคนไปพบเขาและเขาก็สามารถูหลบหนีได้ส้าเร็จ

สายตาของซีูเมิ่งเหยาเพ่งจ้องมองเล็กน้อยและพบว่า ชายวัยกลางคนที่มีแผูลเป็นก้าลัง
ยืนอยูใ่ นห้องที่วา่ งเปล่า ชายคนนี้จะต้องคือคนที่ไปพบกับมังกรตาเดียวและคนอืน่ ๆ

"ฮูเปียว , เป็นแก ?"

ซูเมิง่ เหยารู้จักชายวัยกลางที่มรี อยแผูลเป็นคนนี้ เขาเป็นเจ้าของของบาร์ซีีโร่ ดีกรี, ฮู

เปียว

บาร์ซีีโร่ ดีกรี ท้ากิจกรรมที่ผูิดกฎหมายในนามของการท้าธุรกิจ

ครั้งก่อน ซีูเมิ่งเหยาตรวจสอบบาร์ แต่ถููกวางยาโดยคนที่นัน่ และเกือบจะเสียตัว เป็นลี่

ฉิงเฟิงที่มาช่วยเธอไว้ในบาร์

จากนั้นซีูเมิ่งเหยาน้าต้ารวจไปปิดบาร์เพือ่ สอบสวน แต่เจ้าของบาร์ ฮูเูเปียวได้หนีไป

"ฮูเ่าๆๆ หัวหน้าซีูที่รัก ฉันไม่ได้คาดคิดว่าจะเจอคุณในเวลานี้"

ฮูปียวมองไปทีซี่ ูเมิ่งเหยาอย่างไม่เป็นมิตรและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโหด
เหี้ยม

ฮูเปียวโกรธเกรี้ยวต้ารวจหญิิงตรงหน้าเขาคนนี้มาก มันเป็นเพราะเขาต้องการจัดการ
กับต้ารวจหญิิงคนนี้ครั้งที่แล้วนัน่ ท้าให้ไข่ของเขาถููกเตะโดยชายหนุ่มลึกลับ

ถููกเตะใต้เข็มขัด ความโกรธของเขาก็มากขึ้น เขาจะต้องแก้แค้นและระบายกับต้ารวจ

สาวคนนี้

"พีช่ ายตาเดียว, ยัยลูกเจีย๊ บนี่งามมาก จะฆ่าเธอก็น่าเสียดาย พวกเราลงแขกเธอกัน

เถูอะ"

ชายที่มีรอยแผูลเป็นยิม้ และพูดกับชายตาเดียว

“ใช่แล้ว พี่ชาย เด็กสาวคนนี้สวยมาก พวกเราเย็* เธอและถู่ายรูปไว้ จากนั้นเรา

สามารถูลิ้มรสรสชาติในอนาคตได้อีก"

ชายคนที่สองของสี่โจรแสดงรอยยิม้ ลามกอนาจารและพูดขึ้น

เขาเป็นนักยุทธศาสตร์ของทั้งสีค่ น ที่มีกลยุทธ์อนั ร้ายกาจที่จะไม่เพียงแค่จะล่วงเกินซีู

เมิ่ง แต่เก็บภาพไว้ด้วย

"ฮูเปียว เบอร์ 2 พวกนายพูดถููก มันน่าเสียดายมากที่จะฆ่ายัยลูกเจีย๊ บที่งดงามเช่นนี้

เย็*เธอและถู่ายรูปไว้"

ชายตาเดียวมองอย่างเย็นชาและพูดด้วยรอยยิม้ อันลามก

คนเลวเหล่านี้ไม่สนใจกฎหายและท้าแต่ส่ ิงเลวร้าย พวกเขาชอบที่จะท้าแต่เรื่องสุดขั้ว

เมื่อได้ยินค้าพูดของชายตาเดียว ซูเมิ่งเหยาหน้าซีีด ตาของเธอกระพริบด้วยความหวาด
กลัว

เธอไม่กลัวอะไรแต่กลัวถููกพวกสารเลวเหล่านี้ลงแขกทีละคน คนที่น่าขยะแขยงพวกนี้
ยังต้องการถู่ายรูปเก็บไว้อีก เธอไม่มีทางสงบสุขได้เลยแม้วา่ จะตาย

ซีูเมิ่งเหยามีตัวตนที่พเิ ศษ ปกติไม่ต้องการที่จะพูด แต่เพื่อช่วยตัวเองและขู่พวกโจร

เธอคิดว่าควรจะต้องพูด

"ฟังนะ พ่อของฉันเป็นผูู้บัญิชาการต้ารวจอาชญิากรรมของเมืองทะเลตะวันออก ถู้า

พวกแกกล้าทีจ่ ะแตะต้องฉัน เขาจะไม่ยกโทษให้พวกแกแน่"

เมื่อเห็นรอยยิม้ ที่ลามกของชายตาเดียวและคนอืน่ ๆ ในทีส่ ุดซูเมิ่งเหยาบอกถูึงตัวตน

ของเธอและหวังว่าจะท้าให้พวกมันกลัว

นอกจากนั้น หัวหน้าต้ารวจอาชญิากรก็เป็นอุปสรรคของพวกอาชญิากรอย่างลึกซีึ้ง

"อะไรนะ ลูกสาวหัวหน้า?"

ชายตาเดียวสีหน้าเปลีย่ นไปและดวงตาของเขาก็กา้ ลังชัง่ น้้าหนักในเรื่องนี้

ถู้าผูู้หญิิงที่อยูต่ รงหน้าเขาเป็นคนทัว่ ๆไป เขาจะฆ่าเธออย่างไม่ใส่ ใจเลย แต่อีกฝ่ายเป็น

ลูกสาวของผูู้อ้านวยการต้ารวจ นี่เป็นตัวตนที่ยิง่ ใหญิ่ หากพวกเขาไม่สามารถูจัดการ
กับเรื่องนี้ดีๆจะท้าให้เกิดผูลตามมาที่ร้ายแรง

ไม่เพียงแต่ชายตาเดียวแม้แต่ชายที่มีรอยแผูลเป็นและคนอืน่ ๆก็มีความตกใจเต็มไปทัว่
ใบหน้า

เห็นได้ชัดว่าตัวตนของซีูเมิ่งเหยาท้าให้พวกเขากังวล
"พี,่ พวกเราก่อคดีไปแล้ว พีค่ ิดว่าผู้กำากับจะยกโทษให้พวกเราหรือแม้ว่าเราจะปล่อย
ยัยลูกเจี๊ยบนี้ไป ?”

ใบหน้าของเบอร์ 2 มืดครึ้มแล้วพูดกับชายตาเดียว

“พี่ พวกเราก่อไปหลายคดีแล้วนะ มันไม่ส้าคัญิแล้วว่าเราจะก่อคดีเพิ่ม เสร็จเรื่องแล้ว

พวกเราก็จะออกจากเมืองทะเลตะวันออกไป ไม่มใี ครจับพวกเราได้"

ฮูเูเปียวยิม้ เล็กน้อยและพูดชายตาเดียว

ฮูเปียวเกลียดซีูเมิ่งเหยามากและอยากจะฆ่าเธอจริงๆ ผูู้หญิิงบ้าคนนี้ท้าลายน้องชาย
ของเขา(เจีย๊ ว) และปิดบาร์ของเขา เขาถููกต้ารวจต้องการตัวและอาศัยอยูเ่ หมือนหมา
เขาต้องการแก้แค้น

"ดี ฉันจะฟังพวกนาย"

ชายตาเดียวยิม้ เย็นชาและฟังข้อเสนอแนะของเบอร์ 2 และฮูเูเปียว

เขาเป็นอาชญิกรที่ก่อคดีมานับไม่ถู้วน เขาจะรู้สึกคันถู้าไม่ได้ท้าเรื่องเลวร้ายในหนึง่
วัน

"ฮูเี่ๆ ลูกสาวของผูู้อ้านวยการต้ารวจ ฉันไม่เคยเย่อกับผูู้หญิิงแบบนี้มาก่อน วันนี้ฉัน

ต้องขอลองหน่อยละ เบอร์ 2 เอากล้องมา ฉันถู่ายจะภาพเปลือยของเธอ"

ชายที่ตาเดียวมองอย่างลามกอนาจารและเดินไปหาซีูเมิ่งเหยา

"อ้า หยุดนะ พ่อของฉันคือผูู้กา้ กับซีูเทียนหมิง"

ใบหน้าของซีูเมิ่งเหยาซีีด ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธออยากที่จะหนี

แต่ร่างกายของเธอถููกมัดและไม่สามารถูขยับได้
เพือ่ ให้แน่ใจว่าซีูเทียนหมิงเป็นผููอ้ ้านวยการกองก้าลังต้ารวจในเมืองทะเลตะวันออกมี
อ้านาจและชือ่ เสียงมาก เขาได้จับอาชญิากรจ้านวนนับไม่ถู้วนและเป็นที่รู้จักในฐานะ
หายนะของอาชญิากร

พวกคนเลวเหล่านั้นจะให้ความเคารพบางส่ วนและยอมถูอยเล็กน้อยเมื่อได้ยินชือ่ ของ

ซีูเทียนหมิง

ซูเมิง่ เหยาต้องการจะท้าให้พวกโจรเหล่านี้ตระหนกด้วยชือ่ เต็มของเขา แต่เธอไม่

ทราบว่าโจรเหล่านี้ไม่สนใจเรื่องซีูเทียนหมิงเลย

พวกโจรเหล่านี้ไม่ใช่พวกแก๊งอันธพาล พวกเขาเป็นอาชญิากรที่ชัว่ ร้ายที่สนใจเงินและ

ผูู้หญิิงเท่านั้น

"ซูเมิ่งเหยา แม้วา่ พ่อของเธอจะมีอ้านาจ พวกเราจะหนีไปเมื่อท้ากับเธอเสร็จแล้ว โลก

กว้างใหญิ่มากเขาไม่มีทางจับตัวพวกเราได้"

ชายตาเดียวมองยิม้ อย่างเย็นชาและพูดขึ้น ใบหน้าของเขาดูดุร้าย

จากนั้นชายตาเดียวก็เริ่มถูอดเสื้อผู้าของเขา เขาเป็นหัวหน้า เป็นธรรมดาที่เขาจะต้อง

ได้เปิดรายการซีูเมิ่งเหยาก่อน

ฮูเปียวหยิบกล้องออกมาและเตรียมที่จะถู่ายรูป อวัยวะเพศชายของเขาถููกท้าลายและ
ไม่สามารถูมีเซี็กส์ได้ แต่เขาต้องการถู่ายรูปและแก้แค้นผูู้หญิิงคนนี้ เขาต้องการที่จะ
ท้าลายชื่อเสียงของเธอ

พวกโจรอีกสามคนในหน้ากากก็ยมิ้ อย่างลามกและเริ่มถูอดเสื้อผู้าเดินไปทางซีูเมิ่งเหยา

"ใครช่วยฉันได้บ้าง?"

ใบหน้าที่สวยงามของซีูเมิ่งเหยาซีีดเซีียว และดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เธอดูเหมือนว่าจะเห็นชะตากรรมที่น่าสังเวชของตัวเอง เธอหมดหวัง โกรธ แต่เธอก็
หมดหนทาง

ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ในช่วงเวลาที่อนั ตรายนี้คนที่ผูา่ นแว้บมาในความคิดของซีูเมิ่งเหยา

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลี่ฉงิ เฟิง

เธอหวังว่าลี่ฉิงเฟิงจะปรากฏตัวและออกมาช่วยเธอ แต่กค็ ิดว่ามันเป็นไปไม่

ได้ เนือ่ งจากพวกโจรเหล่านี้เปลี่ยนรถูระหว่างทางและมีผูคู้ นประสานงานกับพวกมัน
คนทัว่ ไปไม่สามารถูหาที่นี่เจอ

ทันใดนั้นเธอรู้สึกเสียใจอย่างยิง่ ทีย่ ังเป็นสาวซีิงอยู่ ถู้าเธอรู้ก่อนนี้ เธอจะหาแฟนหนุ่ม

สักคนและมอบมันให้เขา แต่ตอนนี้มันจะถููกขยี้โดยคนเลวเหล่านี้ เธอตกอยูใ่ นความ
สิ้นหวังมาก

"แก ไอ้พวกลูกหมา พวกแกกล้าข่มขืนสาวสวยแบบนี้ได้ไง"

ทันใดนั้นก็มเี สียงดังออกมาจากข้างนอกหน้าต่าง

"ใคร ใครอยูท่ ี่นัน่ ?"

การแสดงออกทางสีหน้าของชายตาเดียวก็เปลี่ยนแปลงไปและเขาก็พดู เสียงดัง

มีคนอยูข่ า้ งหลังเขา แต่เขาไม่รู้ตัวเลย นี่ท้าให้เขาประหลาดใจ

"ไอ้หยา ดูสิ แกน่าเกลียดและมีตาข้างเดียว อย่าท้าให้คนหวาดกลัว แม่แกไม่ได้บอกเห

รอว่าคนน่าเกลียดไม่ควรออกไปไหน ?"

ร่ างของลี่ฉงิ เฟิงขยับและกระโดดลงมาจากหน้าต่างและวิจารณ์ชายตาเดียว
บทที่ 90 การขอบคุณจากสาวงาม

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"เวรอะไรวะ แกเป็นใคร แกกล้าด่าฉัน แกอยากตายรึไง?"

ชายตาเดียวตอบโต้อย่างเย็นชาหลังจากที่ได้ยนิ ฉิงเฟิงด่าเขา

ถูกเยาะเย้ยเรื่องที่เขามีตาข้างเดียวคือเรื่องต้องห้ามทีย่ ิง่ ใหญ่ที่สุดของเขา ลี่ฉงิ เฟิงเปิด

เผยเรื่องของเขาเช่นนี้ต่อหน้าทุกคน ถูกด่าว่าน่าเกลียดเพราะตาที่บอดไปข้างนึงของเขา
ทำาให้เขาโกรธมาก

"ฉันแนะนำาตัวเองก็แล้วกัน ฉันชือ่ ลี่ฉิงเฟิง เป็นเพือ่ นของซูเมิ่งเหยา ฉันมาที่นใี่ นวันนี้

เพือ่ ช่วยเธอ ฉันจะให้โอกาสกับพวกนาย ปล่อยเธอไปเดีย๋ วนี้ หักแขนตัวเองซะและฉัน
จะปล่อยให้พวกนายมีชีวติ ต่อไป"

ด้วยมือที่ไขว้หลังของเขา ลี่ฉิงเฟิงพูดออกมาอย่างมัน่ ใจ
เมื่อยินว่าลีฉ่ ิงเฟิงต้องการช่วยซูเมิ่งเหยาและเขาก็ยังต้องการให้พวกเขาหักแขนตัวเอง
ชายตาเดียวหัวเราะอย่างเย้ยหยัน

เขารู้สึกราวกับว่านี่ไม่ใช่วนั ของเขาทีไ่ ด้พบกับชายทีอ่ วดเก่งแบบนี้ เขาคิดว่าตัวเอง

เป็นใคร? สไปเดอร์แมน? แบทแมน?

"ไอ้เด็กน้อย ฉันให้คะแนนเต็มสำาหรับความอวดดีของแก แต่พวกเรามีกนั ห้าคนที่นี่

และแกตัวคนเดียวเท่านั้น แกคิดว่าแกสามารถช่วยเธอได้ ?"

ชายตาเดียวหัวเราะออกมาดังๆ ด้วยใบหน้าที่เย้ยหยัน เขาคิดว่าลีฉ่ ิงเฟิงเป็นคนที่ไม่รู้

จักประเมินความสามารถของตัวดีพอ

มีคนโง่ในทุกๆที่ โดยเฉพาะอย่างยิง่ ในปีน้ ี ชายคนนี้ตัดสินใจที่จะมอบบทเรียนให้คน

ที่น่ารังเกียจคนนี้ดว้ ยบทเรียนที่เลวร้าย

"ลี่ฉงิ เฟิง, หนีไปเดียยวนี อย่าพยายามช่่วยฉัน ช่่วยตัวเองก่อน พวกมันมีปนน นายส้้

พวกมันไม่ได้"

ใบหน้าที่สวยงามของซูเมิ่งเหยาได้แสดงออกอย่างหวาดกลัว ขณะที่เธอตะโกนไปบอ
กลี่ฉิงเฟิง

เมื่อตอนลี่ฉิงเฟิงไม่อยูท่ ี่นี่ เธอต้องการให้ลฉี่ ิงเฟิงปรากฏตัว แต่เมือ่ เขาปรากฏตัวเธอ

กลับต้องการให้เขาหนีไป

เธอรู้ดีวา่ คนลักพาตัวพวกนี้ไม่เพียงแต่มีปืน แต่พวกมันยังมีระเบิดอีกด้วย ลี่ฉงิ เฟิงไม่

สามารถต่อกรกับเหล่าอันธพาลชัว่ ร้ายพวกนี้ได้อย่างแน่นอน

"ลี่ฉงิ เฟิง นายมันโง่มาก นายควรจะไปหาใครบางคนมาช่วยฉัน ไม่ใช้แสดงตัวออกมา

อย่างมุทะลุแบบนี้"
หน้าตาสวยงามของเธอเผยให้เห็นถึงความสิ้นหวัง เธอรู้วา่ ทั้งเธอและลีฉ่ ิงเฟิงกำาลังจะ
ตาย

พวกโจรเหล่านี้ไม่มีทางจะปล่อยให้พวกเขามีชีวิตรอดได้

"เหยาเหยาน้อย ไม่ต้องกังวล ขยะตาเดียวแบบนี้ไม่มสี ่ วนไหนที่ใกล้เคียงกับเลเวลฉัน

เลย"

ลี่ฉิงเฟิงกระพริบตาไปที่ซูเมิ่งเหยา ขณะทีเ่ ขาพูดด้วยรอยยิม้

เขาต้องการที่จะกำาจัดพวกมันตั้งแต่ตอนทีอ่ ยูธ่ นาคารแล้วแต่เขาตัดสินใจที่จะปกปิด
ความสามารถที่แท้จริงของเขา ตอนนี้ไม่มีบคุ คลภายนอก เขาก็ไม่ต้องกังวลในการ
กำาจัดคนเหล่านี้แล้ว

สำาหรับราชันย์หมาป่า แม้กระทัง่ ห้าสิบคนก็ไม่ค่คู วรกับเขา

"แกกล้าเรียกฉันว่าเป็นขยะตาเดียว ? แกได้ตายสมปรารถนาแน่ !"

ชายคนนั้นเปลีย่ นเป็นรุนแรง ดวงตาของเขาส่ องประกายด้วยความปรารถนาที่จะฆ่า

ลี่ฉิงเฟิงแตะจุดสำาคัญของเขา เยาะเย้ยเขาว่าตาเดียว เขาสาบานว่าเขาจะทำาลายทุกส่ วน

ในร่ างกายของลีฉ่ ิงเฟิงและทำาให้เขาเสียใจทุกอย่างที่เขาเพิง่ พูดไป

ว้บ !

ชายคนนั้นขยับอย่างรวดเร็วเหมือนกับเสือภูเขา ด้วยความรวดเร็ว พุง่ ไปหาลี่ฉิงเฟิง

ฮ่า !

เขาคำารามร้องอย่างรุนแรงขณะทีเ่ ขายกหมัดขวาขึ้นและเล็งไปที่ลี่ฉิงเฟิง การ

เคลือ่ นไหวนั้นเกิดขึ้นพร้อมกับเสียงดัง
การชกนี้มพี ลังมาก มีเสียงดังเหมือนกับเสียงโซนิคบูม ช่ายคนนี้ค่อนข้างมีฝีมือที
เดียว สามารถบอกได้ง่ายๆจากการชกของเขาเพียงครั้งเดียว

ว้บ!

ลี่ฉิงเฟิงเตะออกไปและเข้าเป้าที่ท้องของชายตาเดียวเต็มๆด้วยความเร็วยังกับสายฟ้า ค
วามเร็วของเขานั้นเร็วกว่าชายตาเดียว

ปัง !

ร่ างมนุษย์เป็นเหมือนกระสุนที่พุง่ ออกจากกระบอก ลอยไปด้านหลัง เขาชนเข้ากับ

กำาแพงและรูดลงกับพื้น เพียงแค่ทีเดียว ชายตาเดียวก็แพ้ !

ในห้องเริ่มเงียบขึ้น

ทุกคนจ้องที่ลี่ฉิงเฟิงอย่างไม่เชื่อ

"เป็นล้กเตะที่ทรงพลังอะไรเช่นนี้"

ใบหน้าของซูเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ เธอจ้องมองลีฉ่ ิงเฟิงด้วยความ

ชื่นชม

ชายตาเดียวไม่ใช่อนั ธพาลธรรมดา เขาเป็นคนที่ทางตำารวจต้องการตัวมากที่สุดใน

เมืองทะเลตะวันออก แข็งแกร่ งที่สุดและมีพละกำาลังมากทีส่ ุด แม้แต่กองกำาลังติดอาวุธ
ก็สู้เขาไม่ได้

แต่ตอนนี้ คนที่ตำารวจติดอาวุธ 4-5 ยังไม่อาจทำาอะไรเขาได้ กลับพ่ายแพ้ลี่ฉงิ เฟิงจาก

ลูกเตะเดียวของเขา

แค่ก! แค่ก!
ชายคนนั้นกระอักเลือดออกในขณะทีเ่ ขาพยายามจะลุกขึ้น เขามีใบหน้าที่สะพรึงกลัว

เขารู้แล้วว่าเขาเลือกคู่ต่อสู้ผิด ชายที่อยูข่ ้างหน้าเขาแข็งแรงมากและเขาก็ไม่มที างเทียบ

ได้แม้แต่น้อย

"เด็กน้อย แกแข็งแกร่ งแล้วยังไง แต่ฉันมีปืนเว้ย"

เขาชักปืนออกมาและเล็งไปที่ลี่ฉงิ เฟิงด้วยเจตนาฆ่า

"นายคิดว่านายมีปืนแล้วฉันจะกลัวเหรอ?"

เขาหัวเราะเยาะขณะทีเ่ ขาเหลือบปืนที่มือชายคนนั้นและเดินไปหา

"ถ้าแกอยากตาย ฉันจะให้แกสมหวัง"

เขาเหนีย่ วไกและกระสุนทองแดงพุง่ ตรงไปที่ลี่ฉงิ เฟิง

"ลี่ฉงิ เฟิง ระวัง!"

เมื่อเธอเห็นว่าชายคนนั้นเหนี่ยวไกจริงๆ ซูเมิ่งเหยาก็กรีดร้อง เธอตกใจมาก ฉิงเฟิงมา

ช่วยเธอ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเขา เธอจะใช้ชีวิตทีเ่ หลือของเธอด้วยความรู้สึกแย่มาก
แม้วา่ เธอจะรอดชีวิตไปได้

ว้บ!

ลี่ฉิงเฟิงเอียงร่ างของเขาไปทางซ้ายด้วยความเร็วและหลบกระสุนได้ในทันที

"อะไรวะ เขาหลบกระสุนได้อย่างไร?"

ชายคนนี้เต็มไปด้วยตกใจ
นี่เขาเป็นมนุษย์หรือเปล่า? สามารถหลบกระสุนได้ ในขณะนั้นทุกคนเต็มไปด้วย
ความตกใจ

ลี่ฉิงเฟิงเคลือ่ นไหวเหมือนกับลมกรดและทันใดนั้น เขาก็เคลื่อนไหวมาอยูข่ ้างหน้า

ชายตาเดียว

ชายคนนั้นยกปืนขึ้นอีกครั้งเตรียมจะยิง แต่ลี่ฉงิ เฟิงรีบคว้าปืนไว้และบิดมันจนกลาย

เป็นขยะ

กรึบ !

ลี่ฉิงเฟิงคว้าคอของชายคนนั้นและบีบคอเขา, จบชีวิตที่ชัว่ ร้ายของเขา ตาของเขายังคง

เปิดอยูด่ ้วยเกลียดชัง เขายังไม่อยากตายแบบนี้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากที่ได้ครอบ
ครองเมืองทะเลตะวันออกมานาน เขาจะตายด้วยนำ้ามือของเด็กหนุ่มคนนี้

"พี่ใหญ่ตายแล้ว !เราต้องแก้แค้นให้เขา ฆ่ามัน !"

อีกสามโจรหยิบเอาปืนออกและยิงไปที่ลฉี่ ิงเฟิง

ถึงกระสุนจะรวดเร็ว แต่กไ็ ม่เร็วเท่าฉิงเฟิง

ราวกับเขาเทเลพอตได้, ลี่ฉิงเฟิงปรากฏตัวต่อหน้าพวกโจรทั้งสามหยิบมีดออกมาแล้ว
ฟันไปสามครั้ง

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

โจรสามคนจับที่คอพวกเขาขณะที่พวกเขาล้มลงกับพื้น เลือดไหลออกจากคอของพวก
เขาและไหลลงไปในบ่อบนพื้นดิน

ปิศาจ นี่เป็นปีศาจแน่นอน
ทันใดนั้นชายที่มีรอยแผลเป็นก็จำาลี่ฉงิ เฟิงได้เขาเป็นคนที่ทำาลายไข่ของเขาที่บาร์ คนที่
ล้มคนหลายสิบคนของเขา

"ยะ ยะ หยุดอยูต่ รงนั้น ถ้าแกขยับมา กะ กะ ใกล้ ฉันจะจุดระเบิดและพวกเราจะตาย

ด้วยกันทั้งหมด"

ชายที่มีแผลเป็นหยิบเอาไฟแช็กขึ้นมาและยกเสื้อขึ้น เขาพูดติดอ่างขณะที่ขู่ฉงิ เฟิง

เมื่อเธอเห็นวัตถุระเบิดบนร่ างของมนุษย์ ซ้เมิง่ เหยาก็หน้าเปลี่ยนสี เมื่อพวกเขามาถึง

เขาก็จัดการทุกคนจนหมดด้วยตัวเอง แต่ยังเหลืออีกคน คนที่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุด

แต่เห็นได้ชัดว่า ลี่ฉงิ เฟิงไม่กลัวภัยคุกคามนี้เลยขณะที่เขากำาลังยิม้ อย่างเย็นชา

ต้องการเล่นระเบิดต่อหน้าราชันย์หมาป่าก็เตรียมตัวตาย

ฟิว!

ทันใดนั้นมีดของลี่ฉงิ เฟิงก็ปามีดบินออกมาและปาดคอของชายที่มีแผลเป็นคนนั้น

ฉ้ด....

เลือดไหลออกจากลำาคอ เขาทรุดตัวลงกับพื้น ใบหน้าของเขายังคงบูดเบี้ยวอยูใ่ น

ท่าทางที่สะพรึงกลัว

ก่อนทีเ่ ขาจะตาย เขามีความคิดเดียวว่า เด็กน้อยคนนี้เป็นปีศาจ เขาน่ากลัวเกิน

ไป ความเร็วของมีดเขาเร็วยิง่ กว่ากระสุน

มันใช้เวลาไม่นานก่อนทีพ่ วกโจรทั้ง 5 คนจะถูกลี่ฉิงเฟิงฆ่า

ลี่ฉิงเฟิงดึงมีดของเขาออก เช็ดเลือดออกและช่วยตัดเชือกแก้มัดให้ซูเมิ่งเหยา

"ขอบคุณ"

ซ้เมิง่ เหยากล่าวขอบคุณกับเขา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความคิดทีซ่ ับซ้อน

เธอเคยเกลียดคนที่อยูต่ รงหน้าเธอ เธอคิดว่าเขาเป็นคนเลวคนหนึ่ง อันธพาลที่ไร้

ยางอาย ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขาเป็นคนที่น่าเหลือเชื่อขนาดไหน

เธอรู้อย่างชัดเจนว่าถ้าไม่เป็นเพราะเขา เธอจะถูกรุมโทรมและ มีรูปถ่ายของเธอ แล้วก็

ถูกฆ่า ชายคนนี้ไม่เพียงแค่ช่วยชีวิตเธอ แต่ยังปกป้องศักดิศศรีของเธอ นัน่ เป็นเหตุผลที่
เธอรู้สึกขอบคุณเขามาก
บทที่ 91 ความรู้สึกเกีย่ วกับความรักของเหยาเหยาน้อย

แปล Tarhai

กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน

ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง

http://amnovel.com/cat.php?id=58

"เหยาเหยาน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพูดขอบคุณฉัน อย่าบอกนะว่าตอนนี้เธอตกหลุม

รักฉัน?"

ลี่ฉิงเฟิงพูดอย่างติดตลก

เมื่อซูเมิ่งเหยาเห็นเขา เธอก็มักจะอยูใ่ นอารมณ์ทไี่ ม่ดี เธอมักจะเรียกเขาว่าอันธพาล

หรือไม่กค็ นพาล ในการริเริ่มขอบคุณเขา แน่นอนว่านีถ่ ือเป็นครั้งแรก

ต้องเป็นเพราะรูปลักษณ์ของเขาที่ทำาให้เหยาเหยาน้อยเกิดความรู้สึกกรัก เขาคิดด้วย
ความหลงตัวเอง

"ไอ้บ้า นายคนเดียวนัน่ แหละที่เริ่มความรู้สึกกรัก!"

เธอเพิ่งจะเริ่มมีความรู้สึกกที่ดีต่อเขาและเขาก็ทำาให้มันหายไปหมด

เธอพูดขอบคุณเขาดีๆ แต่เขาก็บอกว่าเธอหลงใหลเขา ไอ้บ้าเอ้ย!

"เหยาเหยาน้อย การต่อสึู้คือการลูบคลำา การจููจจูีกก็คอื ความรัก ยิง่ เธอสึาปแช่งฉันเธอก็

ยิง่ หลงรักฉันมากขก้น"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เล็กน้อยขณะที่เขายังคงเกี้ยวพาราสึีกบั ตำารวจสึาวทีด่ ุร้ายคนนี้

เขารู้ดีวา่ เมื่อซูเมิ่งเหยาตกเป็นตัวประกันเธอกลัวจริงๆ เขายังคงทำาตัวเกี้ยวพาราสึีกบั

เธอเพื่อเป็นการทำาให้ไขว้เขว เขาไม่ต้องการให้เธอรู้สึกกกลัวมันไม่ดีต่อสึุขภาพ

“ไอ้เลว ถ้านายยังคงลามปามกับฉันแบบนี้ ฉันจะทุบตีนาย"

ซูเมิ่งเหยากางหมัดเล็กๆน่ารักของเธอออกขณะที่เธอพูดข่มขู่
ในที่สึุดเธอก็เข้าใจ ผู้ชายคนนี้อยูท่ ี่นเี่ พือ่ ทำาให้เธอโกรธ เขารู้วา่ เธอเริ่มมีความรู้สึกกที่ดี
ต่อเขาแต่เขายังคงล้อเล่นกับเธอ

เธอโยนเชือกที่รัดรอบตัวเธอไว้ทิ้งไป แต่ขณะที่เธอพยายามจะลุกขก้นยืนเธอสึะดุดและ
ล้มลงกับพื้น

"โอย"

เธอกระพริบตาและใบหน้าของเธอกลายเป็นสึีขาวซีด มือของเธอคลำาไปรอบๆเท้าของ
ตัวเองพยายามที่จะบรรเทาความเจ็บปวด

ร่ างกายของเธอหลังจากที่ถูกรัดมาเป็นเวลานานขาดการไหลเวียนเลือดและการลุกขก้ น
ทันทีจกงทำาให้เธอเจ็บที่ขอ้ เท้าของ

"เหยาเหยาน้อย ให้ฉนั ช่วยเธอนวดนะ"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ เบาๆ

เขาเห็นอาการบาดเจ็บที่ขอ้ เท้าของเธอ

อาการบาดเจ็บไม่เลวร้ายเท่าไร

"ไม่ต้อง ฉันนวดเอง"

เธอสึ่ ายหัวและรีบปฏิเสึธเขา

เธอรู้วา่ เขาไม่มีเจตนาบริสึุทธิ์และต้องการนวดเท้าสึวยของเธอ

เธอค่อยๆบีบเท้าของเธอ เท้าของเธอดูเล็กและงดงาม มีสึเี ลือดดูมีสึขุ ภาพดี ทุกคนที่

เห็นเท้าแบบนี้จะแทบจะบ้าคลัง่

แต่ในขณะนี้ เท้าที่สึวยงามเหล่านี้มรี อยชำ้า

มันเจ็บมาก เธอกระพริบตาขก้นขณะทีเ่ ธอยังคงนวดเท้า เธอไม่เคยเรียนแพทย์มาก่อน

และไม่รู้วา่ จริงๆแล้วเธอเจ็บตรงไหน

"เหยาเหยาน้อย กระดูกของเธอเคลื่อนเล็กน้อย ให้ฉันช่วยนวด"

ลี่ฉิงเฟิงยิม้ และเสึนอตัวด้วยความใจดีอีกครั้ง

"นายรู้ได้อย่างไรว่ามันเคลือ่ น?"

"เพราะว่า ฉันเป็นหมอระดับโลก"

"ขี้โม้ แพทย์ระดับโลกทุกคนอายุ 50-60 ปี นายอายุน้อยเกินกว่าจะเป็นหมอระดับ

โลกได้"

เธอสึ่ ายหัวของเธอ ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ความประทับใจของเธอเกี่ยวกับแพทย์ระดับโลกคือผูท้ ี่อาวุโสึมากๆโดยได้เห็นผู้ป่วย
จำานวนมากและได้รับประสึบการณ์มากมายในช่วงหลายปีที่ผา่ นมา

แต่ลี่ฉิงเฟิง มากที่สึุด คงอายุแค่ 25 ปี คนแบบนี้กล่าวอ้างว่าเป็นหมอระดับโลกได้

อย่างไร? ไม่มีใครเชื่อเรือ่ งโกหกเช่นนี้

"เหยาเหยาน้อย เพียงแค่ให้ฉันลองนวดมันเป็นเวลา 2 นาทีสึำาหรับคุณ ถ้ามันยังไม่ดี

ขก้น ฉันจะหยุด"

ลี่ฉิงเฟิงยังคงยิม้ อย่างมัน่ ใจ

เขาค่อนข้างมัน่ ใจในทักษะของเขา

"ก็ได้ ฉันจะไว้ใจนายสึักครั้ง"

หลังจากดูใบหน้าที่มัน่ ใจของเขาแล้ว เธอก็ยกคิว้ ขก้นและตัดสึินใจไว้ใจเขาสึักครั้ง

ยิง่ เธอนวดข้อเท้าของตัวเองมากเท่าไหร่ กเ็ ริ่มเจ็บมากขก้น และเนือ่ งจากตอนนี้อยูก่ นั

เพียงสึองคนเท่านั้นเธอจกงตัดสึินใจวางใจลี่ฉิงเฟิง

"ไม่ต้องกังวลเพียงแค่สึองนาที"

เขายิม้ และดกงเท้าของเธอและวางไว้บนขาของเขา การกระทำาของเขาทำาให้เธออายและ

หัวใจดวงเล็กๆของเธอเริ่มเต้น

ผู้ชายคนนี้มีความกล้าที่จะฉวยโอกาสึจากเธอ เธอขบฟันและคิด

เป็นเท้าเล็กๆที่สึวยงามอะไรแบบนี้

ลี่ฉิงเฟิงจ้องทีเ่ ท้าเล็กๆของเธอ
เขาสึนุกกับมันมาก เท้าเล็กๆของเธอราบเรียบและเร่ าร้อนเขาไม่อยากปล่อยมือเลย

เขาคิดว่าเธอไม่เพียงแต่สึวย มีรูปร่ างดี แม้แต่เท้าเล็กๆของเธอก็เลิศทีสึ่ ุด ข้อเสึียของ

เธอคือบุคลิกที่กา้ วร้าวรุนแรงและไม่มีนม

"ไอ้เลว นายกำาลังมองหาอะไร เร็วเข้าและช่วยนวดให้ฉนั "

เธอพูดออกมาอย่างไม่มคี วามสึุขหลังจากเห็นเขาจ้องมองทีเ่ ท้าของเธออย่างบ้าคลัง่ ใบ

หน้าของเธอเปลีย่ นเป็นสึีแดงนิดหน่อย

ผู้ชายคนนี้! ตอนแรกฉันรู้สึกกขอบคุณจริงๆ แต่นาย กลับกลายเป็นคนไม่ดีที่จะเอา

เปรียบจากฉัน?

"โอ้ ขอโทษ, ใจลอยไปหน่อย ฉันจะช่วยเธอทันที"

เขาคว้าเท้าของเธอและเริ่มนวดมัน

จุดที่เขานวดเป็นจุดฝังเข็ม เหมาะสึำาหรับช่วยไหลเวียนโลหิต ด้วยการบิด เขาก็เคลือ่ น

กระดูกกลับไปยังจุดที่ถกู ต้องของมัน

ทันใดนั้นข้อเท้าของเธอเริ่มดีข้ นก เลือดเริ่มไหลและอาการชำ้าหายไป มันไม่เจ็บอีกต่อ

ไป

เธอรู้สึกกสึับสึนเล็กน้อย ข้อเท้าของเธอไม่เจ็บอีกต่อไป แต่ทำาไมชายคนนี้ถกงยังนวดข้อ

เท้าของเธออยู่อกี

ไอ้บ้าคนนี้ ฉวยโอกาสึจากฉันอีกแล้ว เธอคิดด้วยความโกรธ

"เท้าของฉันดีข้ กนแล้ว นายจะปล่อยมือได้ยงั ?"

ขนตาของเธอกระพริบขณะทีเ่ ธอมีอาการและถามเสึียงอันดัง
"เหยาเหยาน้อย แม้วา่ จะไม่เจ็บแล้ว แต่ถ้านวดมันมากขก้นก็จะช่วยบำาบัดให้ดีข้ กนนะ"

ลี่ฉิงเฟิงได้พูดอย่างชอบธรรมพูด มือของเขายังคงถูกบั เท้าของเธอ

ความจริงเท้าของเธอฟื้ นตัวดีข้ กนแล้ว เขาเพียงแค่ไม่ต้องการที่จะปล่อย

เท้าเล็กๆที่สึวยงามเช่นนี้ หายากเกินกว่าที่จะปล่อยโอกาสึถูมัน

"หึ, ไอ้เลวเอ้ย"

เธอบ่นและยกเท้าขวาของเธอออก เนือ่ งจากข้อเท้าของเธอไม่เจ็บอีกต่อไปแล้ว เป็น

ธรรมดาทีเ่ ธอไม่ตอ้ งการให้เขาฉวยโอกาสึจากเธอ แม้วา่ ข้อเท้าของเธอจะรู้สึกกดีแล้ว
แต่หัวใจเธอไม่ได้เป็นแบบนั้น

เธอลุกขก้นยืนเดินไปรอบๆ และตระหนักว่าข้อเท้าของเธอหายสึนิท แน่นอนทักษะของ

เขาน่าทก่งมาก

ซูเมิง่ เหยาเป็นเจ้าหน้าที่ตำารวจดังนั้นเธอจกงมักได้รับบาดเจ็บ เธอรู้วา่ การบาดเจ็บเช่นนี้

ปกติจะใช้เวลาหลายวันในการรักษาตัวในโรงพยาบาล

แต่ด้วยฝีมือของลี่ฉงิ เฟิง เขาใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเท่านั้น ดูเหมือนว่าเขาอาจจะไม่ได้

โม้วา่ เป็นหมอระดับเทพ

กริ๊งๆๆ...

ซูเมิง่ เหยาหยิบเอาโทรศัพท์ออกมาและโทรไปที่แผนกตำารวจ "ฉันหัวหน้าซูเมิ่งเหยา

อาชญากรอยูใ่ นตกกรกร้างที่นี่ โปรดสึ่ งคนมาเดียว วนี้"

"เหยาเหยาน้อย คุณเรียกตำารวจ"
"แน่นอน มีหลายสึิบล้านหยวนที่นี่ แน่นอนว่าเงินเหล่านี้ต้องรีบสึ่ งคืนไปที่ธนาคาร
แม้วา่ อาชญากรจะตายแล้ว แต่ตัวตนของพวกเขายังต้องได้รับการยืนยัน"

"โอ้ ในเมือ่ ตำารวจกำาลังจะมา งั้นฉันจะไปเดียว วนี้"

ลี่ฉิงเฟิงโบกมือให้เธอและเตรียมที่จะออกไป เขาไม่ตอ้ งการเปิดเผยตัวตนของเขา

 ี่ วจากทีน
บทที่ 92 ฮงเซย ่ วดแห่งนั้น
แปล Tarhai
กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58
"เดี๋ยวก่อน นายฆ่าโจรปล้นธนาคารเหล่านี้และมีความดี
ความชอบอย่างมาก ตำารวจจะให้รางวัลแก่นาย รางวัล
สำาหรับมังกรตาเดียวคออ 50,000 หยวน" ใบหน้าของซู
เมิ่งเหยาแปรเปลี่ยนไปเมอ่อเธอเห็นฉิงเฟิงกำาลังจะจากไป
ฉิงเฟิงชว่ ยเธอเป็นอย่างมากในวันนี้ เขาไม่เพียงแต่ชว่ ย
ชวี ิตเธอ แต่ยงั ฆ่าอาชญากรอีก 5 คน ผลงานนี้เป็นของ
ฉิงเฟิง
"เหยาเหยาน้อย ฉันชว่ ยชวี ิตเธอ เพออ
่ เป็นการตอบแทน
ชว่ ยอะไรฉันหน่อย"
ฉิงเฟิงยิม
้ เบาๆและพูดขึน
้
"ให้ชว่ ยอะไร บอกมา ฉันจะชว่ ยเธอถ้าฉันทำาได้"
"ง่ายมากบอกพวกเขาว่าคุณฆ่าคนเหล่านี้ อย่าให้ใครรูว้ ่า
ฉันเป็นคนทำามัน"
"ทำาไม ? นายจะได้รับรางวัลและสงิ่ ตอบแทนนะ"
"ฉันไม่สนใจรางวัล ฉันไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนของฉัน"
ฉิงเฟิงกล่าวอย่างสงบ เขามี 10 ล้านหยวน เป็นธรรมดาที่
เขาไม่ได้สนใจเกีย่ วกับเงินแค่ 50,000 หยวน
"ก็ได้ ฉันจะชว่ ยนายเก็บไว้เป็นความลับ"
ั ญากับฉิงเฟิง
ซูเมิ่งเหยาพยักหน้าและสญ
แม้ว่าเธอจะไม่เข้าใจว่าทำาไมฉิงเฟิงถึงไม่ต้องการรางวัล
แต่อย่างไรก็ตามเพราะเขาได้ขอแล้ว เธอก็ทำาได้เพียง
ยอมรับเท่านั้น
แต่เครดิตควรเป็นของฉิงเฟิง เธอรูส ึ อึดอัดใจเล็กน้อยที่
้ ก
ได้รับเกียรติยศ
การฆ่าอาชญากรและการนำาเงินธนาคารที่ถูกขโมยไปคอน
มา ถออเป็นผลงานขนาดใหญ่และจะได้รับการยกย่อง
อย่างมากจากบุคลระดับสูง
"เหยาเหยาน้อย ฉันไปละนะ หากมีอะไร อย่าลอมติดต่อ
ฉันด้วย"
ฉิงเฟิงยิม
้ เล็กน้อยและเดินออกไป
เขาเดินห่างออกไปโดยไม่มีขอ
้ ผูกมัด
"ขอบคุณ"
ซูเมิ่งเหยาขอบคุณเขาในใจขณะที่เธอเฝ้าดูฉิงเฟิงจากไป
อ่ ชม
แม้ว่าเธอจะเรียกเขาว่าไอ้เลว ไอ้บ้า แต่เธอก็ยังชน
เขาอยู่ในใจของเธอ ถ้าไม่ใชเ่ พราะชายคนนี้เธอก็ตายไป
แล้ว
เธอทำาได้เพียงวางความขอบคุณต่อฉิงเฟิงไว้ในใจของ
เธอและตอบแทนเขาหากมีโอกาส
 อ้ กระดานซก
"โอ้ ไม่นะ ฉันลอมไปซอ ั ผ้าที่ภรรยาบอกให้
ซออ้ "
ฉิงเฟิงเดินไปบนถนนและก็ตห ี น้าผากของเขา ใบหน้า
ของเขาเต็มไปด้วยความสนิ้ หวัง
บ่ายวันนี้หลินซูใ่ ห้เขาลางานครึง่ ไปซออ้ กระดานซก
ั ผ้า แต่
เขาไปถอนเงินสดจากธนาคารและพบกับซูเมิ่งเหยากับ
โจร เขาลอมไปแล้วเกีย ่ วกับกระดานซก ั ผ้า
เขามองไปที่โทรศพั ท์ของเขาและเห็นว่ามันเป็นเวลาทุ่ม
นึงแล้ว พนักงานในบริษท
ั Ice Snow เลิกงานกันหมด
แล้วและธนาคารก็ได้ปิดทำาการแล้ว
ฉิงเฟิงยิม
้ อย่างขมขอ่นและเดินไปที่ตู้เอทีเอ็มด้านนอก
ธนาคาร เขาถอนเงินออกมา 1,000 หยวนและเดินตรงไป
ยังห้างสรรพสน ิ ค้า
"พีล อ้ ของที่นี่เหรอ?"
่ ี่ คุณมาหาซอ
ี งท่าทางแปลกใจที่อยู่ด้านหลังเขา หลัง
ฉิงเฟิงได้ยินเสย
จากที่เขาเดินเข้าไปในคาร์ฟรู ์
เขาหันกลับไปและเห็นเจ้าอ้วนทีม ี น้า
่ องมาที่เขาด้วยสห
ประหลาดใจ
เจ้าอ้วนไม่ใชใ่ ครออน
่ เขาคออลั่วเฮาจากฝ่ายรักษาความ
ปลอดภัยซงึ่ เป็นหนึ่งในพี่น้องของเขา
อ้ ของที่นี่ดว้ ยหรออ?"
"เจ้าอ้วนนายมาซอ
ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิม
้ และตบเบาๆบนไหล่ของเขา
"เปล่า ฉันมีเรอ่องบางอย่างที่นี่ พี่ลี่ชว่ งนี้พท
ี่ ำาอะไรอยู่
ทำาไมฉันถึงไม่เห็นพี่ที่บริษท
ั เลย?"
ลั่วเฮาแตะหัวของเขาและถามด้วยรอยยิม
้
"ชว่ งนี้ฉันยุ่งๆนิดหน่อย ทำาไม? มีคนในบริษัทนินทาลับ
หลังฉันหรออไง"
"พีล
่ ี่,คนจำานวนมากในบริษัทนินทาเกีย
่ วกับพีโ่ ดยเฉพาะ
คนในแผนกรักษาความปลอดภัย"
"เจ้าอ้วน นายต้องหมายถึงหัวหน้ารักษาความปลอดภัยฮู
เฉียงแน่เลยใชไ่ หม"
"ใชแ ่ ล้วพีล
่ ี่ หัวหน้าฝ่ายรักษาความปลอดภัยได้พูดถึงพี่
อยู่เสมอ เขาเป็นคนไม่ดี"
ลั่วเฮาขบฟันด้วยความโกรธ เมอ่อคิดถึงหัวหน้าหน่วย
รักษาความปลอดภัยฮูเฉียง
แม้ว่าหัวหน้ารักษาความปลอดภัยเป็นผู้บังคับบัญชา
โดยตรงของเขา แต่ชายคนนี้ก็กล้าที่จะด่าลี่ฉิงเฟิง เป็น
ธรรมดาที่ลั่วเฮาจะไม่ชอบเขา
แต่ลั่วเฮาเป็นเพียงพนักงานรักษาความปลอดภัยเล็กๆที่
แผนกรักษาควาปลอดภัย แม้ว่าเขาจะโกรธฮูเฉียง แต่ก็
ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำาได้นอกเหนออจากการด่าเขาใน
ใจ
"เจ้าอ้วน, มั่นใจได้เลย เขาเป็นแค่ตัวตลก ไม่ต้องกังวล
กับเขา"
ฉิงเฟิงยิม
้ เล็กน้อยและพูดอย่างใจเย็น
ฉิงเฟิงไม่ชอบฮูเฉียงและพ่อของเขาด้วย แต่พวกเขามี
ตำาแหน่งสูงภายในบริษัท เขาไม่สามารถจัดการกับพวก
เขาโดยเพียงแค่การทุบตี เขาต้องการหลักฐาน
แม้จะเป็นสุนัขจิ้งจอกที่เจ้าเล่ห์แต่ยงั ไงก็ต้องโผล่หาง
ของมัน เมอ่อมันเกิดขึ้นเมอ่อไร ก็ถึงเวลาตายของพวกเขา
แล้ว
"พีล
่ ี่ พีม อ้ อะไรจากห้างสรรพสน
่ าซอ ิ ค้า ฉันรู้จักพนักงาน
ขาย เธอสามารถชว่ ยพี่ได้"
ลั่วเฮาอาสาพร้อมกับใบหน้าที่แดงเล็กน้อย
"โวะ เจ้าอ้วน นายเจอสาวงามหรออ แนะนำาให้ฉันรู้จักกับ
เธอหน่อย"
ฉิงเฟิงหัวเราะและล้อเล่น
พนักงานขายในห้างสรรพสน ิ ค้าทั้งหมดเป็นผู้หญิง ไม่
ั เลยว่าพนักงานขายที่เจ้าอ้วนรู้จักจะต้องเป็นผู้
ต้องสงสย
หญิง บางทีเขาอาจจะกำาลังจีบเธอ
นับตั้งแต่เจ้าอ้วนอกหักครัง้ ล่าสุดเขาก็หดหู่ ฉิงเฟิงรูส ึ
้ ก
ยินดีที่ได้เห็นว่าเขาได้เริ่มต้นความสมั พันธ์ใหม่ เขาให้
ความสำาคัญกับน้องชายคนนีม ้ าก
"พีล
่ ี่ฉันจะพาพี่ไปเดี๋ยวนี้"
ลั่วเฮานำาฉิงเฟิงไปที่แผนกบ้าน มีหญิงสาววัยยีส ิ ที่ยอน
่ บ
อยู่ที่นั่น หญิงคนนี้น่ารักและมีกระบนใบหน้าของเธอ
ใบหน้าของเธอดูอ้วนและรูปร่างมาตรฐาน เธอดูค่อนข้าง
เหมาะกับเจ้าอ้วนลั่วเฮาทีเดียว
ี่ วนี้คออลี่ฉิงเฟิง เรียกเขาว่าพีใ่ หญ่ลี่"
"ฮงเซย
ลั่วเฮาพาเด็กสาวน่ารักคนนั้นมาแนะนำาให้ฉิงเฟิงรูจ
้ ัก
อ่ ของฉิงเฟิง เธอก็ดูตอ่นตระหนก
เมอ่อเธอได้ยินชอ
"เด็กผู้หญิงคนนี้รจ
ู้ ักฉัน?"
ฉิงเฟิงรูส ึ อึ้งเมอ่อเขาได้เห็นการแสดงออกของหญิงสาว
้ ก
ที่มีท่าทางตกใจและซาบซงึ้
เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนี้ แต่ทำาไมผู้หญิงคน
นี้ถึงต้องตกใจเมอ่อเห็นเขา?
อ่ ว่า "ฮงเซย
เดี๋ยวนะ เด็กสาวคนนี้ชอ ี่ ว" ? ฉิงเฟิงจำาได้
ทันใดว่าเขาเคยได้ชว่ ยเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอ อ่ ว่าฮงเซย
ี่ ว
มาจากสปาเท้าก่อนหน้านี้ (ประมาณตอนที่ 10)
ต่อมาฉิงเฟิงถูกตำารวจจับและไม่ได้พบหญิงสาวคนที่ชอ อ่
ี่ ว" แต่ก่อนที่เขาจะขึ้นรถตำารวจ เขาได้เห็นเด็กผู้
"ฮงเซย
หญิงคนหนึ่งที่ดูเหมออนผู้หญิงคนนี้ที่อยูต
่ รงหน้าเขา
อ้ ให้ฉันอันนึงส"ิ
"เจ้าฉันอยากกินไอศกรีม ไปซอ
ฉิงเฟิงยิม อ้ ไอศครีมให้
้ เล็กน้อยและขอให้ลั่วเฮาซอ
เขาต้องการพูดคุยกับผู้หญิงคนนี้เพียงลำาพัง
อ้ ให้พี่เดี๋ยวนี้"
"ได้เลยพี่ลี่ ฉันจะไปซอ
ลั่วเฮาฟังคำาพูดของฉิงเฟิงทุกคำา เมอ่อพี่ลี่อยากกิน
ไอศกรีมเขาก็รีบไปซอ อ้ ให้ทันที
"คุณรู้จักฉัน?"
หลังจากไขมันเดินจากไป ฉิงเฟิงยิม
้ เบาๆและเอ่ยปาก
ถาม
"ใช ่ ฉันเคยเห็นคุณทีส อ่ คุณ
่ ถานีตำารวจและฉันก็รู้ชอ
ขอบคุณสำาหรับการชว่ ยเหลออฉันทีส ่ ปาเท้าเมอ่อตอนนั้น"
สาวน่ารักคนนี้ดูเหมออนจะขอบคุณ แต่ก็ตกใจและกลัว
"คุณกลัวฉันเหรอ?"
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและไม่เข้าใจว่าทำาไมผู้หญิงที่อยู่
ตรงหน้าเขาถึงกลัวเขา
"ใช ่ ฉันกลัวว่าถ้าคุณบอกลั่วเฮาถึงตัวตนของฉัน เขาจะ
ทิ้งฉันไป พ่อแม่ของฉันตายแล้ว ฉันถูกขายไปเมอองทะเล
ตะวันออก ลั่วเฮาชว่ ยฉันไว้ตอนฉันกำาลังจะตาย ปัจจุบน ั
ฉันเป็นแฟนของเขา ฉันไม่อยากให้เขารู้เรออ ่ งที่ผ่านมา "
สาวสวยดูตกใจและพูดด้วยความกลัว
บทที่ 93 ชายคนหนึ่งทีซ ื้ กระดานซก
่ อ ั ผ้า
แปล Tarhai
กลุ่ม
https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?
id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ฮงเซย ี่ ว, ฉันต้องการถามคุณ, คุณชอบคุณลั่วเฮาอย่าง

สุจริตใจใชไ่ หม ?"
ลี่ฉิงเฟิงถามขณะที่เขาขมวดคิ้ว
เขารู้ว่าตั้งแต่เจ้าอ้วนอกหัก เขาก็กลายเป็นคนอารมณ์
อ่อนไหว ตอนนี้เขาพบใครบางคน ลี่ฉิงเฟิงไม่ต้องการให้
เจ้าอ้วนถูกหลอกอีกครัง้
ในฐานะผู้ชาย ยอมรับที่จะถูกผู้หญิงทรยศได้เพียงครัง้
เดียวเท่านั้น ไม่มีครั้งที่สอง
จมลงจากความผิดพลาดครัง้ แรกคือความประมาท แต่
ครั้งทีส
่ องถือว่าเป็นความโง่เขลา
"ฉันชอบลั่วเฮาจริงๆ เมื่อตอนที่ฉันถูกขายมาทีส
่ ปา ฉัน
ยังคงเป็นสาวพรหมจารี ไม่นานหลังจากนั้น คุณชว่ ยฉัน
 ี พรหมจารีไป โปรดอย่าบอก
ไว้ โชคดีที่ฉันไม่ได้สูญเสย
ใครเกีย
่ วกับอดีตของฉัน"
กระของเธอขยับไปพร้อมกับการแสดงออกที่ดูหวาดกลัว
ของเธอในขณะที่เธอพูด
เธอชอบเขาจริงๆ นับตั้งแต่ที่เธอถูกขายไปยังเมืองทะเล
ตะวันออก เธอเคยมีประสบการณ์กับการถูกทุบตี ถูก
ตะคอกใสแ่ ละหิวโหย ลั่วเฮาเป็นผู้ชว่ ยเธอจากทุกสงิ่
ตำาแหน่งปัจจุบันของเธอในฐานะพนักงานขายที่ห้างสรรพ
สน ิ ค้า ก็เป็นผลมาจากความชว่ ยเหลือจากลั่วเฮา เธอไม่
เพียงแต่รส ึ ขอบคุณเขาเท่านั้น แต่ยังรู้สก
ู้ ก ึ ถึงความเชอ
ื่
มั่นในตัวเขาและทำาให้รส ึ ถึงความรัก
ู้ ก
เธอกลัวจริงๆ เธอกลัวว่าเมื่อลั่วเฮารู้อดีตที่ผ่านมาของ
เธอ เขาจะดูถก ู เธอและทิ้งเธอไป การถูกขายให้กับ
"สปา" ไม่ใชเ่ รือ
่ งที่ดี
"ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกใคร"
ฉิงเฟิงพงกศรี ษะขณะที่ให้สญ
ั ญากับเธอ
ลี่ฉิงเฟิงเป็นคนที่เข้าใจในผู้อื่นมาก โดยธรรมชาติแล้วมัน
เป็นเรื่องง่ายสำาหรับเขาที่จะบอกให้ฮงเซย ี่ วพูดความจริง
เธอเป็นหญิงสาวที่น่าสงสาร ตั้งแต่ที่เธอชอบลั่วเฮาจริงๆ
และเธอยังเป็นสาวพรหมจารีอยู่ เขาก็ยิ่งให้การสนับสนุน
พวกเขามาก
"ขอบคุณ พี่ชาย"
เธอกล่าวอย่างตื่นเต้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความ
ขอบคุณ
"พีล ื้ ไอศครีมมาแล้ว"
่ ี่ฉันซอ
 ิ้ การสนทนาแล้ว ลั่วเฮาก็วิ่งมาพร้อม
เมื่อพวกเขาเสร็จสน
กับไอศกรีมในมือ
"ขอบใจ เจ้าอ้วน"
ลี่ฉิงเฟิงขอบคุณเขา ขณะที่หยิบเอาไอศกรีมมา
"ให้บริการพี่ใหญ่ลี่คือเรื่องที่ต้องทำา"
ลั่วเฮาลูบศรี ษะของเขาและหัวเราะออกมา
ต่อหน้าพี่ใหญ่ลี่ของเขา เขามีความรูส ึ ชน
้ ก ื่ ชม คนที่
สามารถทำาให้แกงงสามหยวนยอมแพ้ด้วยความเต็มใจได้
ไม่ต้องสงสย ั เลยว่าเป็นซูเปอร์ฮโี ร่ แม้วา่ เขาจะเป็นทำา
้
อะไรชาแต่ เขาก็ไม่ได้โง่ เขารู้ว่าเขาสามารถมีความสงบ
สุขจากการเป็นลูกน้องของลี่ฉิงเฟิง
"พีใ่ หญ่ลี่ คุณต้องการอะไรอีก ฉันจะชว่ ยคุณเลือกและ
ื้ ฉันคุ้นเคยกับพืน
ซอ ้ ที่นี้"
ี่ วเสนอตัวอย่างกระตือรือร้น
ฮงเซย
เธอเห็นลั่วเฮาเรียกลี่ฉิงเฟิงว่า "พี่ใหญ่ลี่" ดังนั้นความ
สม ั พันธ์ของพวกเขาจะต้องดี และในฐานะแฟนสาวของ
ลั่วเฮา เธอควรจะเรียกเขาว่า "พี่ใหญ่ลี่" ด้วย พี่ใหญ่ลี่
ชว่ ยเธอมาเยอะมาก เธอต้องชว่ ยเขาเชน ่ กัน
ื้ กระดานซก
"ฉันต้องการซอ ั ผ้า คุณรู้หรือไม่วา่ แบรนด์อะไร
ดี?"
ี่ วและถาม
ลี่ฉิงเฟิงยิ้มให้ฮงเซย
ั ผ้า?
อะไรนะ? กระดานซก
ี่ วและลั่วเฮาต่างประหลาดใจเมื่อได้ยินการร้อง
ทั้งฮงเซย
ขอของฉิงเฟิง ดวงตาของพวกเขาจ้องมองที่ลี่ฉิงเฟิง
กระดานซกั ผ้า คำานี้ทำาให้เกิดจินตนาการมาก สว่ นใหญ่ผู้
หญิงจะเป็นคนซอ ื้
ื้ กระดานซก
ผู้หญิงซอ ั ผ้าเพื่อซก
ั ล้างเสอ ื้ ผ้า สำาหรับผู้ชาย
พวกเขาซอ ื้ เมื่อทำาอะไรผิด ภรรยาของพวกเขาจะขอให้
พวกเขาคุกเข่าลงบนกระดานซก ั ผ้าเพือ
่ เป็นการลงโทษ
บางทีพใี่ หญ่ลี่อาจจะแต่งงานแล้ว แต่ก็ดูไม่เหมือน และก็
ึ สบ
ไม่เคยได้ยินข่าวเรื่องนี้ ลั่วเฮารู้สก ั สนและอยากรูอ
้ ยาก
เห็น
"เฮ ้ , จ้องมองอะไรกัน ฉันถามเรื่องซอ
ื้ กระดานซก ั ผ้า
ทำาไมพวกคุณถึงดูตกใจ สรุปแล้วคุณรูห ้ รือไม่ว่าแบรนด์
ไหนดี?"
ฉิงเฟิงไม่พอใจมากกับท่าทีแปลกๆของพวกเขา
เขารู้ว่าพวกเขาต้องคิดว่าเขากลัวภรรยา เขารูส ึ หงุดหงิด
้ ก
กับมัน
"พีล ื่ ฟังภรรยาของคุณ'"
่ ี่แบรนด์ที่ดีที่สุดคือ 'เชอ
ฮงเซยี่ วพยายามจะไม่หัวเราะเมื่อพูดออกมา แต่เธอก็คุ้น
เคยกับพื้นที่และรู้จักแบรนด์ที่รจ
ู้ ักกันดีทส
ี่ ุด
ื่ ฟังภรรยาของคุณ' บ้าอะไรเนี่ย มีชอ
'เชอ ื่ พวกนี้จริงๆหรือ
? ทำาไมฉันถึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้? ลี่ฉิงเฟิงรู้สกึ ประหลาด
ใจมากและยังสงสย ั เล็กน้อยในสงิ่ ที่ฮงเซย ี่ วพูด
หลังจากที่ได้เห็นใบหน้าที่ดูไม่เชอ ื่ ของลี่ฉิงเฟิง ฮงเซย ี่ ว
ก็เข้าใจสงิ่ ที่เขาคิด เธอเริ่มอธิบายให้ "พีใ่ หญ่ลี่" ฟังว่า
กระดานซก ั ผ้า เชอื่ ฟังของภรรยาของคุณ มีชอ ื่ เสย
ี งที่สุด
ในตลาด สำาหรับกระดานซก ั ผ้าที่ดีที่สุด คิดค้นโดยสาว
สวยและออกมาไม่นานมานี้
 ั
ว้าว มีแบรนด์แบบนี้จริงๆ และเพิ่งออกด้วย ไม่ต้องสงสย
เลยว่าทำาไมฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน
รอเดี๋ยว ฮงเซย ี่ วเพิ่งบอกว่ามันถูกคิดค้นโดยเด็กผู้หญิง
ในที่สุดฉันก็เข้าใจแล้วว่าสามีของเธอต้องไม่เชอ ื่ ฟังเธอ
และโต้เถียงกับเธอตลอดเวลาทำาให้เธอได้ชอ ื่ แบรนด์นี้
ต้องบอกว่าจินตนาการของผู้หญิงและความคิดสร้างสรรค์
เป็นสงิ่ ที่น่าทึ่ง
ี่ ว พาฉันไปซอ
"เอาล่ะฮงเซย ื้ 'เชอ
ื่ ฟังภรรยาของคุณ'"
ลี่ฉิงเฟิงพูดอย่างรำาคาญ เขาไม่มค
ี วามสุข
เขาจะทำาอะไรได้ เขาทำาผิด เพื่อที่จะทำาให้ภรรยาของ
เขาพอใจ เขาจึงต้องซอื้ กระดานซก ั ผ้าให้เธอ
"โอเค พี่ใหญ่ลี่ ฉันจะเอามาให้คุณทันที"
ฮงเซย ี่ ว อีกครัง้ ที่เธอพยายามจะไม่หัวเราะเสย
ี งดังขณะที่
เธอเอื้อมมือออกไปบนชน ั้ วางและมอบกระดานซก ั ผ้าที่ดี
ที่สุดให้เขา
กระดานซก ั ผ้าสแ
ี ดงเข้ม ยาวครึง่ เมตรและมีลวดลายที่จัด
มาก มันดูสวยและมีคณ ุ ภาพดีมาก แต่ชอ ื่ ของมันฟังดูน่า
อึดอัดนัก
ื้ กระดานซก
คนที่อยูร่ อบๆตัวเขาเมื่อเห็นเขาซอ ั ผ้า มองดู
เขาแปลกๆทำาให้ลี่ฉิงเฟิงหดหู่มาก
เขารู้ว่าในสายตาของคนเหล่านั้นทีม
่ องมา คงเห็นเขาเป็น
สามีที่กลัวภรรยามาก
ี่ วฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกันทีหลัง"
"เจ้าอ้วน ฮงเซย
ลี่ฉิงเฟิงไม่อาจทนการจ้องมองของพวกเขาได้อีก
 ื่ ฟังภรรยาของคุณ" ไปจ่ายเงินและวิง่
เขาหยิบเอา "เชอ
ออกจากห้างสรรพสน ิ ค้า
ื้ กระดานซก
"ตอนนี้ฉันได้ซอ ั ผ้าแล้ว ฉันสามารถไป
รายงานภรรยาของฉันได้แล้ว"
ลี่ฉิงเฟิงพึมพำาขณะที่เขาเดินไปที่ Noble Palace พร้อม
กับกระดานซก ั ผ้าของเขาที่พร้อมจะมอบให้ภรรยา
ในเวลานั้น ฝ่ายรักษาความปลอดภัยที่บริษัท Ice Snow
มีแผนการสมรู้รว่ มคิดเกิดขึ้น
ในแผนกมี 3 คน หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยฮู
เฉียง หัวหน้าแผนกคลังฮูตี๋กวน และพนักงานขายหวังปิง
"พีเ่ ฉียง เป้าหมายของเราคือไล่ลี่ฉิงเฟิงออก คุณคิดว่า
เราควรจะทำาอย่างไร?"
หวังปิงยกคิ้วขึ้นขณะพูด
เขาเกลียดชงั ลี่ฉิงเฟิง ความสมั พันธ์ของพวกเขาเลวร้าย
มาก ดังนั้นเมื่อฮูเฉียงเห็นเขาให้ร้ายลี่ฉิงเฟิงเขาจึงตอบ
ตกลงร่วมมือทันที
"ง่ายมากๆ ฉันจะให้ตี๋กวนเอาเงินทั้งหมดจากคลัง คุณ
เป็นพนักงานขายและคุ้นเคยกับลี่ฉิงเฟิง คุณก็เอาเงิน
ทั้งหมดของบริษัทใสล ่ งไปในลิ้นชก
ั ของเขา พรุง่ นี้เมื่อ
แผนกการเงินคลังรายงานว่า เงินหายคุณก็ไปรายงาน
พวกเขาว่าลี่ฉิงเฟิงขโมยมา เขาจะต้องถูกไล่ออกแน่นอน
"
ี น้าที่มืดครึม
ฮูเฉียงมีสห ้ ในขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชาถึง
แผนการของเขา
"พีเ่ ฉียง, เงินทั้งหมดของบริษัทจำานวนเท่าไร?"
"ตี๋กวนเอาเงินบริษัทให้หวังปิงดูส"ิ
ฮูเฉียงยิม ่ ว่นตา
้ เบาๆ และพูดกับชายวัยกลางคนที่ใสแ
ข้างๆตัวเขา
ชายวัยกลางคนที่ใสแ ่ ว่นตาเป็นหัวหน้าคลังและยังเป็นลุง
ของฮูเฉียงซงึ่ เป็นคนที่มีความสามารถที่ทำางานภายใต้พ่อ
ของเขา แผนดังกล่าววางไว้เพื่อป้ายสล ี ี่ฉิงเฟิง
“ได้ส”ิ
ชายวัยกลางคนมอบเงินบริษัทให้แก่หวังปิง
"หวะ นี่มัน ... นี่มัน 10 ล้าน นี่มันไม่มากไปหรอ?"
ั่ เมื่อเห็นเงินอยู่ในมือที่มากจนเกือบจะ
มือของหวังปิงสน
ทำามันหล่น
"ไม่มาก ไม่มาก เราต้องใสร่ ้ายลี่ฉิงเฟิงว่าขโมยเงินสบิ
ล้านนี้ ไม่เพียงแต่เขาจะถูกไล่ออก แต่เขาก็จะต้องติดคุก
ด้วย ฉันต้องการที่จะทำาให้เขาไม่มีทย ี ชอ
ี่ ืนและสูญเสย ื่
เสยี งทั้งหมด"
ี งแผ่วทีม
ฮูเฉียงพูดด้วยเสย ่ ีเจตนาร้าย, การแสดงออกทาง
สหี น้าของเขามืดครึ้มและเสย ี งของเขาเต็มไปด้วยความ
เกลียดชงั
บทที่ 94 วิธีเอาชนะนังจิ้งจอก
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

เป็นเวลา 3 ทุ่ม และก็ตกดึก

ฉิงเฟิงถือกระดานซักกผ้าากลกบมายักง Noble Palace

เมื่อเขาเดินผ้่านประตูทางเขาา เขาไดาพบกกบเจาาหนาาที่รกกษาความปลอดภกยั ที่แสดงท่าที
ดูถูกอีกแลาว

สำาหรกบเจาาหนาาที่รกกษาความปลอดภกยัเหล่านี มีเพียังผู้าชายัที่กลกวภรรยัาของเท่านกนที่จะ
ซัือกระดานซักกผ้าา

ฉันสาบานว่าฉันจะไม่มีทางซือ้ กระดานซักผ้าอีก ฉิงเฟิงคิดในใจอยั่างขุ่นแคานเมือ่ เขา

เห็นจาองมองที่แปลกประหลาดของพวกยัามรกกษาความปลอดภกยั

"ที่รกก ฉกนกลกบมาแลาว"

ฉิงเฟิงผ้ลกกประตูและพูดกกบหลินซัู่ที่กาำ ลกงนกง่ อยัูใ่ นหาองนกง่ เล่น

หลินซู่ใส่ ชุดนอนตาข่ายัสีขาว เธอมีผ้ิวขาวเนียันและดวงตาของเธอจาองมองเหมือน
ดวงดาวที่ส่องสว่าง เธอสวยัจริงๆ

ชุดนอนปกปิดร่ างกายัเซั็กซัี่ของเธอ ภายัใตาหนาาอกใหญ่ของเธอคือเอวผ้อมบางและกาน

ยักกระชกบ ขาเรียัวยัาวที่สวยังามของเธอนกนขาวดกง่ นมดีลกกซั์และดึงดูดความสนใจของ
คนๆหนึ่ง

เดีย๋ ว นีฉ่ ันเห็นอะไร? ชุดดนอน?

ฉิงเฟิงตกตะลึง นี่เป็นครกงแรกที่ที่รกกของเขาใส่ ชุดนอนในบาาน

เขาขยัีตาดาวยัความไม่เชื่อ แต่ทุกอยั่างขาางหนาาก็ดเู หมือนจริง นีไ่ ม่ใช่ความฝักนหลินซัู่

ใส่ ชุดนอนในบาาน....

ความรูาสึกหวาดกลกวทีเ่ หมือนตกเป็นเหยัือ่ ของหลินซัู่เมื่อเธอเห็นฉิงเฟิง เธอรีบซั่อน

หนกงสือที่เธอกำาลกงอ่านไวาใตาโซัฟา เธอไม่อยัากใหาฉิงเฟิงเห็นว่าเธออ่านหนกงสืออะไร

"พระเจาา เกือบไป เขาเกือบจะเห็นแลาว"

หลินซู่ตบหนาาอกดาวยัมือเล็กๆของเธอ ใบหนาาของเธอเต็มไปดาวยัความตื่นตระหนก

เธอกำาลกงอ่านหนกงสือชื่อว่า “วิธีเอาชนะนังจิ้งจอก” มกนเป็นหนกงสือที่อธิบายัถึงกลยัุทธ์

ที่จะเอาชนะมือที่3 ที่มายักว่ ยัวนผู้าชายัในบาาน

ผู้าเขียันหนกงสือเล่มนีคือภรรยัาที่สามีถูกล่อลวงโดยันกงจิงจอกคนหนึง่ ภรรยัาของเขาใชา
กลยัุทธ์ทุกประเภทและเอาชนะไดาในทีส่ ุด หนกงสือเล่มนีอธิบายัถึงวิธีต่างๆในการเอา
ชนะนกงจิงจอก

หลินซู่ไปที่ราานหนกงสือโดยัเฉพาะเพื่อซัือหนกงสือ เธอตาองการที่จะเรียันรูาวิธีการ
เอาชนะหลิวรูหยักน
เธอไม่ไดาคาดคิดว่าฉิงเฟิง จะกลกบมาตอนทีเ่ ธอกำาลกงหมกมุ่นอยัูก่ บก หนกงสือ มกนทำาใหา
เธอตกใจมาก

อยั่างแรกตาองรูาวา่ เธอสวมชุดนอน! หลินซู่สวมชุดชุดนอนเพราะในหนกงสือบอกว่าจะ

เอาชนะนกงจิงจอกอยั่างแรกตาองทำาตกวใหาดึงดูดสามีและทำาใหาเขาชอบ

นี่เป็นครกงแรกที่หลินซัู่สวมชุดนอนต่อหนาาสามีของเธอ เธอรูาสึกเขินและอายัในใจ

ถาาใครรูาวา่ ราชินีนำาแข็งก็อายัเป็นดาวยั ขากรรไกรของพวกเขาคงจะคาาง

แต่พดู อยั่างซัือ่ สกตยั์ หลินซัู่กส็ วยัดาวยัเมื่อเธออายั

"คุณซัือกระดานซักกผ้าาแลาว?"

เพือ่ ซั่อนความอายัไวาในใจของเธอ หลินซุ่ไดาเปลี่ยันหกวขาอและถามเกี่ยัวกกบกระดานซักก

ผ้าาอยั่างรวดเร็ว

หนกงสือบอกว่าถาาผู้าชายัคนหนึ่งทำาผ้ิด เขาจะตาองคุกเข่าลงบนกระดานซักกผ้าา เธอตกดสิน

ใจที่จะลงโทษสามีของเธอ

แต่หลินซัู่ กลกบกลายัเป็นคนขีอายัเมื่อเธอเห็นการจาองมองของฉิงเฟิง

สายัตาของฉิงเฟิงเต็มไปดาวยัความเร่ าราอน เหมือนมีเปลวไฟในดวงตาของเขาและเขาก็

กระหายัที่จะกระโจนไปบนร่ างเธอ

เธอรูาวา่ เธอน่าจะดึงดูดฉิงเฟิงไดาโดยัการสวมชุดนอนตาข่ายัแบบนี แต่เธอไม่ไดาคาด

คิดว่าจะดึงดูดเขาไดารุนแรงขนาดนี

เธอรูาสึกราวกกบว่าฉิงเฟิงเป็นเหมือนหมาป่าหิวโหยัทีส่ ามารถกระโดดใส่ เธอไดาทุกเมื่อ

"ที่รกก ใหาฉนก ดูกระดานซักกผ้าาที่คณ

ุ ซัือมาหน่อยัไดาไหม?
หลินซู่ระงกบความอายัในใจและถาม

"ที่รกก ดู นี่คอื กระดานซักกผ้าา 'เชื่อฟังฟกงภรรยัา' ดูสิ มกนน่ารกกมาก"

ฉิงเฟิงกล่าวดาวยัการจาองมองอยั่างเร่ าราอน เขาหยัิบกระดานซักกผ้าาและรีบเดินเขาาหา

หลินซัู่อยั่างรวดเร็ว

ไม่วา่ กระดานซักกผ้าาจะสวยัขนาดไหน ก็ไม่สวยัเท่าทีร่ กกของเขา

ในขณะนกน เขารูาสึกว่าหลินซัู่งดงามมาก ริมฝัีปากเชอร์รี่, จมูกน่ารกก, ดวงตาที่มี

เสน่ห์, ร่ างกายัที่เซั็กซัี่และหนาาอกขนาดใหญ่ที่ทำาใหาเลือดเดือด

ฉิงเฟิงเพ่งมองดาวยัสายัตาของเขาและเห็นชุดชกนในลูกไมาของหลินซัู่ อยั่างนาอยัเธอตาอง
ใหญ่สกก 36D มกนคงจะดีมากถาาเขาสามารถคลำามกนไดา

"ที่รัก, คุณกำาลกงมองอะไร ?"

หลินซู่เห็นการจาองมองของฉิงเฟิงอยั่างเห็นไดาชกด หนาาตาอกนงดงามของเธอตื่นเตาน

สายัตาของฉิงเฟิงดูน่ากลกวเล็กนาอยั มกนทำาใหาเธอรูาสึกเหมือนกกบว่าหนาาอกของเธอถูก
คลำาโดยัดวงตาของเขา

"ที่รกก ฉกนไม่รูามาก่อนเลยัว่าคุณชอบลายัลูกไมาสีดำา"

ฉิงเฟิงกล่าวอยั่างเร่ าราอนดาวยัรอยัยัิมในดวงตาของเขา

สีขาวเป็นตกวแทนของความบริสุทธิ์ สีชมพูเป็นตกวแทนของความน่ารกกในขณะที่สีดำา
แทนการยักว่ ยัวน เขาไม่ไดาคาดคิดว่าหลินซัู่นกนจะมีหกวใจที่ราอนระอุอยัูภ่ ายัใตาใบหนาาที่
เยั็นชา
ทำาไงดี ทำายักงไงดี? ฉิงเฟิงเห็นชุดชกนในลายัลูกไมาของฉกน มกนน่าอายัมาก ใบหนาาของ
หลินซัู่ตื่นหนกและเขินอายั

"อ่า ทีร่ กก ฉกนเหนือ่ ยัแลาว ฉกนจะเขาานอนละ"

หลินซู่ไม่สามารถทนต่อการจาองมองของฉิงเฟิงไดาและรีบวิง่ หนีไปที่หาองนอนของเธอ
บนชกนสอง

ปกง!

หลินซู่ปิดประตู ใบหนาาของเธอเขินอายัและเป็นสีแดงราวกกบว่าเธอไดาดื่มไวน์แดง

ซัู่ซัู่นาอยั นี่มกนน่าอายัมาก ชายัคนนีเห็นชกนในลูกไมาสีดำาของเธอแลาว หลินซัู่ซั่อนตกวอยัู่

ใตาผ้าาห่มดาวยัความละอายัใจ

ตอนแรกเธอตาองการที่จะลงโทษฉิงเฟิง และใหาเขาคุกเข่าลงบนกระดานซักกผ้าา แต่เธอ

ลืมแผ้นการของเธอโดยัสินเชิงหลกงจากเจอเหตุการณ์ครกงนี

"คุณหนีไดาเร็วนะ"

ฉิงเฟิงพึมพำาขณะทีเ่ ขามองดูหลินซัู่ที่รีบวิง่ หนีไป

เขายักเบาะโซัฟาขึนและพบหนกงสือเล่มหนึ่งอยัูใ่ ตามกน มกนเป็นหนกงสือที่หลินซัู่กาำ ลกง

อ่านอยัู่ หนกงสือชื่อว่า <วิธีเอาชนะนกงจิงจอก>

ฉิงเฟิงเปิดหนกงสือและอ่านดูผ้า่ นๆ ในที่สุดเขาก็เขาาใจแลาวว่าทำาไมหลินซัู่ถึงใส่ ชุด

นอนในบาานวกนนี มกนเขียันอธิบายัไวาในหนกงสือว่าผู้าหญิงควรจะสวมชุดนอนเพื่อดึงดูด
สามีของเธอ

"ฉกนชอบหนกงสือเล่มนีจกง"
ฉิงเฟิงชอบเนือหาในหนกงสือ เขารูาดีวา่ นีเ่ ป็นหนกงสือที่สอนผู้าหญิงว่าจะกำาราบสามีของ
พวกเธอไดาอยั่างไร

ฉิงเฟิงรูาวา่ หลินซัู่นนขี
ก อายัเขาจึงไม่ไดาขึนไปชกนบนเพือ่ ไปหาเธอ เขาไปนอนในหาอง
นอนของเขาที่ชกน 1

วกนรุ่งขึน ดวงอาทิตยั์สดใส เป็นวกนที่ดีอกี วกนหนึง่

ฉิงเฟิงตื่นขึนและหลกงจากอาบนำาแลาว เขาก็รูาวา่ หลินซัู่ไดาออกไปทำางานแลาว หลินซัู่ยังก

คงอายัจากเรื่องเมื่อวานและกลกวที่จะไดาเห็นหนาาสามี ดกงนก นเธอจึงรีบหนี

"ได้เวลาไปทำางานแลาว"

ฉิงเฟิงกินแปางทอด 2 ชินและดื่มนมถกว่ เหลือง 1 ถาวยั จากนกนเขาก็เดินไปยักงบริษกท

Ice Snow
ครึ่งชกว่ โมงต่อมา เขามาถึงบริษกท Ice Snow เขาไดายันิ ความวุน่ วายัของการสนทนา
ตกงที่เขาเดินเขาาไปในชกนแรกของบริษกท

"คุณไดายันิ ไหม เมื่อคืน แผ้นกคลกงถูกปลาน"

"จริงเหรอ ? พวกเขารูาไหมว่าใครเป็นคนขโมยั ?"

"ยักงเลยั แต่เงินที่หายัไปนกน่ คือเงินเดือนของพวกเรา ถาามกนถูกขโมยัไป พวกเราจะไม่

ไดาเงินเดือนในเดือนนี"

"เวรเอ้ย อยั่าใหาฉกนรูานะว่าใครขโมยัเงินของบริษกทไป ฉกนจะไม่ปล่อยัมกนไปง่ายัๆ

แน่นอน"
พนกกงานหลายัราอยัคนจากแผ้นกต่างๆไดายัืนรวมตกวและพูดคุยักกน นำาเสียังของพวกเขา
เต็มไปดาวยัความโกรธ
บทที่ 95 เงินบริษัทถูกขโมยไป
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

"น้องเซีย่ วหยูน่ ้อย, เกอดอะไรขึ้น?น?"

ฉิงเฟิงถามขึ้ณะที่เดอนเขึ้้าไปในห้องโถงชั?นแรกและตบหน้าไหล่ขึ้องสาวสวยขึ้้างหน้า
เขึ้า

จางเซีย่ วหยูส่ วมชสดสีเขึ้ียวในวันนี? เธอสวยมากด้วยดวงตาโตและผอวขึ้าวหอมะขึ้อง

เธอ เธอดูอ่อนเยาว์และเต็มไปด้วยพลังงาน

"พี่ใหญ่ลี่ ฉันได้ยนอ มาว่าเงอนขึ้องแผนกการเงอนถูกขึ้โมยไป เงอนจำานวนนั?นคืออเงอนเดออน

ขึ้องพนักงาน พวกเขึ้ากำาลังสอบสวนกันอยูต่ อนนี?"

จางเซี่ยวหยู่ยน่ จมูกน่ารักขึ้องเธอและพูดอย่างโศกเศร้า

เธอกำาลังรอเงอนเดออนเดออนนี?อยูเ่ พอ่อนำาไปจ่ายคื่ารักษาแม่ที่อยูใ่ นโรงพยาบาลขึ้องเธอ แ

ต่ตอนนี?เงอนถูกขึ้โมยไปแล้ว

"เซี่ยวหยู่ พวกเขึ้ารู้หรออยังว่าใคืรเป็นผู้ร้าย?"
ฉิงเฟิงขึ้มวดคือ?วและถาม

เขึ้ารู้สนกว่ามีอะไรแปลกๆเกี่ยวกับเรอ่องที่เกอดขึ้น?นนี? ฝ่ายการเงอนเป็นแผนกที่มีคืวาม
ปลอดภัยัยสูงสสดขึ้องบรอษัท เงอนคืวรเก็บไว้ในที่ปลอดภัยัยซน่งล้อมรอบไปด้วยกล้องรักษา
คืวามปลอดภัยัย มันจะถูกขึ้โมยไปได้อย่างไง?

"พี่ใหญ่ลี่ ทสกคืนได้ไปรวมตัวกันในห้องโถงชั?นแรก ผู้อำานวยการรักษาคืวามปลอดภัยัย

กำาลังคื้นทีละแผนก"

จางเซี่ยวหยู่ขึ้มวดคือ?วและพูดขึ้น?น

ลางสังหรณ์ทไี่ ม่ดีเกอดขึ้น?นในใจขึ้องฉองเฟอง เมออ่ เขึ้าได้ยอนว่าหัวหน้าหน่วยรักษาคืวาม

ปลอดภัยัยกำาลังคื้นแต่ละแผนก

สัญชาตญาณขึ้องเขึ้าถูกต้องเสมอ เขึ้ารู้สนกว่าการขึ้โมยจากฝ่ายการเงอนเป็นการจัดฉาก

หลังจากผ่านไป 30 นาที ฮูเฉียงก็มาถนงชั?นแรกพร้อมเจ้าหน้าที่รักษาคืวามปลอดภัยัย

คืนออน่ ๆ

ภัยายในห้องโถง สายตาหลายร้อยคืู่มองไปที่ฮูเฉียงอย่างตั?งใจ

"ผู้อำานวยการฮู คืสณเจอเงอนที่ถูกขึ้โมยไปรนยัง?"

หวังปิงจากฝ่ายขึ้ายถามเสียงดัง เขึ้าเป็นคืนแรกที่พดู ขึ้น?น

"เพอ่อนร่ วมงานทสกคืน ผมได้พบเงอนที่หายไปขึ้องฝ่ายการเงอนแล้ว "

ฮูเฉียงจ้องมองไปที่ฉงอ เฟองอย่างมอดคืรน?มและพูดกับคืนหลายร้อยคืน

"ผู้อำานวยการฮู คืสณหามันเจอที่ไหน ?”
หวังปิงเงยหน้าขึ้น?นและถาม เขึ้าเป็นคืนแรกที่พูดขึ้น?น

เขึ้าได้วางแผนไว้แล้วกับฮูเฉียง พวกเขึ้าจะร่ วมมออกันป้ายสีฉองเฟอง

พวกเขึ้ามีสองเป้าหมาย หนนง่ คืออการจัดฉากฉองเฟองและทำาให้เขึ้าถูกไล่ออก เป้าหมายที่

สองคืออการส่ งฉองเฟองเขึ้้าคืสก

"ฉันพบเงอนที่หายไปขึ้องแผนกการเงอนในลอ?นชักขึ้องลี่ฉองเฟองจากฝ่ายขึ้าย เขึ้าขึ้โมยเงอน
ขึ้องบรอษัท !"

ฮูเฉียงชี?ไปที่ลี่ฉองฟองและพูดด้วยเสียงดัง

เสียงขึ้องเขึ้าดังมากเพราะเขึ้าต้องการให้ทสกคืนในบรอษัทได้ยอนคืำาพูดขึ้องเขึ้า เงอนที่ถกู
ขึ้โมยไปคืออเงอนเดออนขึ้องพนักงานทสกคืน ถ้าทำาให้พนักงานทสกคืนโกรธได้พวกเขึ้าจะ
ต้องเรียกร้องให้ซีอีโอไล่ฉองเฟองออกแน่นอน

ไม่วา่ เธอจะปกป้องลี่ฉองเฟองอย่างเขึ้้มแขึ้็งมากแคื่ไหน แต่เธอก็จะต้องคืำานนงถนงคืวาม

รู้สนกขึ้องพนักงานอีกหลายร้อยคืน

แผนขึ้องฮูเฉียงไร้คืวามปรานี เขึ้าต้องการที่จะส่ งฉองเฟองไปสู่การพอพากษาขึ้องเขึ้า

อะไร? ฉันแคื่รู้วา่ มีเรอ่องไม่ดีเกอดขึ้น?น นายกล้าพูดได้ยงั ไงว่าฉันขึ้โมยเงอนขึ้อง

บรอษัท ฉิงเฟิงโกรธเป็นอย่างมาก

เขึ้ารู้อยูแ่ ล้วว่าฮูเฉียงเป็นคืนเลวและพยายามต้องหาทางแก้แคื้น ฉองเฟองประเมอนเขึ้าตำ่า

จนเกอนไปและไม่คืดอ ว่าฮูเฉียงจะใส่ ร้ายเขึ้าต่อหน้าพนักงานหลายร้อยคืน

"ผู้อำานวยการฮู คืสณจำาเป็นต้องมีหลักฐานสำาหรับขึ้้อกล่าวหาขึ้องคืสณนะ ฉันไม่ได้

ขึ้โมยเงอนขึ้องบรอษัท คืสณไม่สามารถมากล่าวหาฉันสส่มสีส่ ่ สมห้าได้"
ฉิงเฟิงขึ้ส่นเคือองและพูดอย่างเย็นชา

นี่ถ้าหากเป็นขึ้้างนอก ฉองเฟองคืงจะเตะฮูฉียงบอนไปในทีเเดียวแล้ว แต่ตอนนี?พวกเขึ้าถูก

ล้อมรอบด้วยคืนหลายร้อยคืน เขึ้าไม่สามารถใช้มาตรการที่รสนแรงได้

ถ้าเขึ้าทสบตีฮูเฉียง คืนออน่ ๆก็จะมองว่าเขึ้าทำาตัวเหมออนคืนมีคืวามผอด มันจะเป็นไปไม่

ได้ทเี่ ขึ้าจะขึ้อพอสูจน์คืวามบรอสสทธอ์ ดังนั?นในตอนนี?เขึ้าต้องใช้สมองไม่ใช่กาำ ลัง

"ลี่ฉงิ เฟิง คืสณกล้าทีจ่ ะไปที่แผนกการขึ้ายพร้อมทสกคืนหรออไม่"

ฮูเฉียงถามด้วยเสียงดังและมีรอยยอม? อันหนาวเย็น

"ทำาไมจะไม่กล?า?"

ฉิงเฟิงพยักหน้าและพูดอย่างใจเย็น

เป็นคืำาพูดที่วา่ "คืนบรอสสทธอ์ไม่มอี ะไรจะต้องกลัว" เขึ้าไม่ได้ขึ้โมยเงอน เขึ้าไม่กลัวการ

สอบสวนใดๆ

หลังจากนั?นไม่นาน ฉิงเฟิงและคืนออน่ ๆก็มาถนงฝ่ายขึ้าย

"ลี่ฉงิ เฟิง, บอกฉันมาว่าคืสณนัง่ อยูท่ ี่ไหน?"

ฮูเฉียงถามด้วยรอยยอม? ที่มอดคืรน?ม

"เบอร์ 19 เป็นโต๊ะที่ทำางานขึ้องฉัน"

ฉิงเฟิงชี?ไปที่โต๊ะเบอร์ 19 และพูดขึ้น?น

"หวังปองคืสณไปและเปอดลอ?นชักใต้โต๊ะเบอร์ 19 เพอ่อให้ทสกคืนได้เห็น"

ฮูเฉียงมองไปทีห่ วังปองและขึ้อให้เขึ้าเปอดโต๊ะขึ้องฉองเฟอง
"ได้คืรับคืสณฮู"

หวังปิงยอม? เบาๆ และวอง่ ไปที่โต๊ะหมายเลขึ้ 19

คืรอด!

หวังปองดนงลอ?นชักขึ้องฉองเฟองด้วยมออซ้าย ก็พบเงอน 10 ล้านหยวนขึ้องแผนกการเงอนวาง

ไว้ในลอ?นชักขึ้องเขึ้า

เงอนปรากฏท่ามกลางสายตาขึ้องทสกคืน

"ฉันไม่เคืยคือดเลยว่าลี่ฉงอ เฟองจะขึ้โมยเงอนจากบรอษัท"

"หึ เขึ้าดูหล่อมากเลยนะ ฉันไม่ได้คืาดคือดเลยว่าเขึ้าจะเป็นโจร"

"เงอนจำานวน 10 ล้านหยวนพวกนี?เป็นเงอนเดออนขึ้องพวกเราลี่ฉงอ เฟองกล้าทีจ่ ะขึ้โมยเงอน

นี? เขึ้าต้องถูกไล่ออก"

"ใช่ ไล่ลฉี่ องเฟองออกเลย"

คืนโดยรอบพูดคืสยกันอย่างคืนกคืะนอง พวกเขึ้าต้องการให้ฉองเฟองถูกไล่ออกและเรอ่มด่า
เขึ้า

ในขึ้ณะนี?ฉองเฟองกลายเป็นศัตรูสาธารณะที่ทสกคืนเกลียด

"ซีอโี อมาที่นี่แล้ว"

มีบางคืนตะโกนออกมาและทสกคืนก็เงียบ พนักงานทสกคืน ทั?งหมดต่างจ้องมองไปที่

หลอนซู่
ใบหน้าขึ้องหลอนซู่สวยมาก ผอวขึ้องเธอขึ้าวหอมะ ไม่มีรอยตำาหนอบนใบหน้าขึ้องเธอ
แม้แต่นอดเดียว ใบหน้าขึ้องเธอเหมออนเป็นผลงานขึ้องพระเจ้า

เธอสวมชสดสูทสีฟ้าซนง่ ปกคืลสมร่ างกายที่สวยงามขึ้องเธอ เธอมีขึ้าเรียวยาวและดูคืล้าย

นางฟ้าสีขึ้าวที่ดนงดูดสายตาขึ้องทสกคืน

เธอได้ยอนเกี่ยวกับการโจรกรรมที่ฝ่ายการเงอนแล้ว เธอมาที่นี่เพออ่ ตอดตามดูผล

"ผู้อำานวยการฮู คืสณเป็นหัวหน้าฝ่ายคืวามมัน่ คืงและรับผอดชอบด้านคืวามปลอดภัยัยขึ้อง

บรอษัท คืสณรู้ไหมว่าใคืรขึ้โมยเงอนขึ้องบรอษัทไป ? "

หลินซู่ถามเบาๆ

"ซีอโี อ ใช่ผมรู้แล้ว มันเป็นลีฉ่ องเฟองที่ขึ้โมยเงอนขึ้องบรอษัทไป "

ฮูเฉียงจ?องมองเย็นชาไปที่ฉองเฟองและพูดด้วยเสียงดัง

เขึ้าพูดด้วยเสียงดังทสกคืรั?งที่เขึ้าพูด เพอ่อให้ทสกคืนได้ยอนเขึ้า

"อะไรนะ ลีฉ่ องเฟองขึ้โมยเงอนขึ้องบรอษัท ?"

หลินซู่รู?สึกสับสนและพูดไม่ออก

เธอรู้สนกว่าฮูเฉียงกำาลังเป็นบ้าไปแล้ว สามีขึ้องเธอจะขึ้โมยเงอนจากบรอษัทได้อย่างไร? นั่

นัน่ เป็นเรอ่องไร้สาระ

"คืสณมีหลักฐานอะไรบ้าง?"

ใบหน้าขึ้องหลอนซู่เรอ่มเย็นลง เพราะเธอไม่พอใจที่ฮูเฉียงกล่าวหาฉองเฟอง
ฮูเฉียงที่น่าสงสารคือดว่าหลอนซู่ดูท่าทางไม่มคืี วามสสขึ้เพราะฉองเฟอง เขึ้ารู้สนกมีคืวามสสขึ้
อย่างลับๆ

"ซีอโี อ เราพบกเงอนขึ้องแผนกการเงอนในลอ?นชักขึ้องฉองเฟอง ทสกคืนก็เห็นมันคืสณสามารถ

ถามพวกเขึ้าได้ถ้าคืสณไม่เชอ่อฉัน"

ฮูเฉียงยอม? เล็กน้อยและพูดขึ้น?นขึ้ณะที่ช? ไี ปที่ทสกคืนรอบขึ้้าง

เขึ้ารู้วา่ ลำาพังตัวเขึ้าเองไม่มีทางไล่ลฉี่ องเฟองออกได้

แต่ ถ้าพนักงานหลายร้อยคืนขึ้องบรอษัทรวมตัวกันเรียกร้องให้ไล่ลี่ฉองเฟองออก ไม่วา่

หลอนซู่จะอยูขึ้่ ้างลีฉ่ องเฟองแคื่ไหน แต่เธอก็ไม่สามารถทนต่อคืวามต้องการขึ้องคืนหลาย
ร้อยคืนได้
บทที่ 96 หลินซู่เด็ดเดี่ยวทีเดียว
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ประธาน เราสามารถยืนยันได้วา่ เงินของแผนกการเงินอยูใ่ นลิ้นชักของลี่ฉิงเฟิง"

"ประธาน เราขอให้คุณไล่ลฉี่ ิงเฟิงออกจากบริษัท เราต้องการเนื้องอกแบบเขา"

"ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก, ไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก, ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก, ไล่ลี่ฉงิ เฟิงออก... "

พนักงานรอบๆหลายร้อยคนเรียกร้องให้หลินซู่ไล่ฉิงเฟิงออก

ขโมยเป็นคนประเภทหนึง่ ที่ทุกคนเกลียด ขโมยฉวยประโยชน์จากความยากลำาบาก

ของคนอื่นและขโมยความมัง่ คัง่ ของผู้อนื่

นอกจากนี้ เงินที่ถูกขโมยไปคือเงินเดือนของพนักงาน ในสถานการณ์ที่ทุกคนเห็นว่า

ฉิงเฟิงขโมยเงินพวกเขาไป เป็นธรรมดาที่พวกเขาต้องโกรธลี่ฉิงเฟิง

เมื่อพวกเขาได้ยินทุกคนเรียกร้องให้ไล่ฉิงเฟิงออก , ฮูเเฉียยงและหวังปิงมองหน้ากัน
และกันและยิม้ อย่างชัว่ ร้าย
พวกเขารู้วา่ การสมคบคิดของพวกเขาประสบความสำาเร็จ ทุกคนในบริษัทได้ขุ่นเคือง
และชิงชังลี่ฉงิ เฟิง

นี่คอื ผลลัพธ์ที่ฮูเฉียงต้องการ เขาต้องการทำาลายชื่อเสียงของฉิงเฟิงภายในบริษัทไป

ตลอดกาล

"ฮูเเฉียยง แม้วา่ เงินของบริษัทจะอยูใ่ นลิ้นชักของลี่ฉงิ เฟิง แต่กไ็ ม่ได้หมายความว่าเขา

ขโมยมา" หลินซเ่พูดอย่างเย็นชา

ฉีิงเฟิงเป็นสามีของเขา ธรรมดาเธอต้องการที่จะช่วยสามีเธอ นอกจากนี้เธอไม่เชื่อว่า

ฉิงเฟิงจะเป็นคนขโมยเงินไป

ความเกลียดชังของหลินซู่ที่มีต่อฮูเฉียงเติบโตมากขึ้นอย่างลึกซึ้ง ถ้าเขาไม่ใช่ลูกชาย
ของรองประธาน เธอไลเขาออกไปนานแล้ว

"ประธาน ทุกคนในบริษัทก็เห็นว่าฉิงเฟิงขโมยเงินของบริษัท เราขอให้คณ ุ ไล่เขาออก

" ฮูเเฉียยงขมวดคิ้วและพูดเสียงดัง เขาพูดว่า 'เรา' แทน 'ฉัน' เพื่อเหมารวมพนักงาน
ของทั้งบริษัท

"แล้วถ้าฉันไม่ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออกละ?" หลินซเ่หัวเราะและถาม

นี่เป็นเรื่องที่ตลก ฉิงเฟิงเป็นสามีของเธอ แต่คนเหล่านี้ต้องการให้เธอไล่สามีของเธอ

ออก พวกเขากำาลังมองหาที่ตาย

เธอตัดสินใจว่า แม้เธอจะต้องไล่ฮเู ฉียงออก เธอก็จะไม่ไล่ฉิงเฟิงออก เลวร้ายที่สุดก็แค่

ทำาให้พอ่ ของฮูเฉียง, รองประธานาธิบดีโกรธ

ฮูเฉียงที่น่าสงสารที่ไม่รู้วา่ เขาต้องการใส่ ร้ายฉิงเฟิง แต่คนทีจ่ ะมีปัญหาก็คือเขา

"ประธาน มันไม่เป็นธรรมถ้าคุณไม่ไล่ฉงิ เฟิง มันไม่มีจุดหมายในการอยูบ่ ริษัทที่ไม่มี
โอกาสที่ดี ถ้าคุณไม่ไล่ฉงิ เฟิงออก พวกเราจะลาออก ทุกคน ถูกต้องหรือไม่ ?"

ฮูเเฉียยงรู้วา่ เขาไม่สามารถคุกคามหลินซู่ด้วยตัวคนเดียวได้ เขาจำาเป็นต้องใช้ฝููงชนเพือ่

ข่มขู่หลินซู่

บริษัทไม่ได้เป็นของบุคคลคนคนเดียว มันเป็นของทุกคน หากทุกคนลาออก บริษัท

Ice Snow จะเป็นบริษัทล้มละลายทันที

"ประธาน ฉันก็ขอให้คณุ ไล่ลี่ฉิงเฟิงออก ถ้าคุณไม่เห็นด้วยฉันจะลาออก" หวังปิงเป็น

คนแรกที่กา้ วออกมาและตอบสนองคำพูพูดเดของฮูเเฉียยง

เพราะเขาเป็นสุนัขตัวเล็กๆที่ภักดีของฮูเฉียงและทำาตามคำาสัง่ ของเขา

นอกจากนี้ ฮูเฉียงได้บอกกับเขาแล้วว่า ถ้าทำาให้ฉงิ เฟิงออกไปได้ ฮูเฉียงจะทำาให้เขา

เป็นหัวหน้าทีมขาย นี่เป็นรางวัลทีน่ ่าดึงดูดใจ

หวังปิงไม่พอใจเพราะเขายังคงเป็นแค่พนักงานธรรมดาหลังจากทำางานให้ฝู่ายขายมา
หลายปีแล้ว

ดังนั้น เมื่อฮูเฉียงสัญญาว่าจะทำาให้เขาเป็นหัวหน้าทีมขายหลังจากจบเรื่องทันที เขาจึง

เป็นคนแรกที่พูดต่อต้านฉิงเฟิงทุกครั้ง

"ประธาน ผมขอแนะนำาให้คุณไล่ฉิงเฟิงออกด้วย ไม่งนั้ ผมก็จะลาออกด้วยเช่นกัน"

ผู้อำานวยการฝู่ายการเงิน ฮูตีกกวนก็เดินออกและสนับสนุนฮูเฉียงด้วย

เขาเป็นลุงของฮูเฉียงและเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของรองประธานฮู พ่อของฮูเฉียง ดังนั้น

เขาจึงสนับสนุนฮูเฉียงเป็นเรื่องปกติ
ด้วยการเรียกร้องและขอลาออกจากฮูเฉียง หวังปิง และฮูตีกกวน ทำาให้พนักงานรอบข้าง
พูดเสียงดังกล่าวว่า "พวกเราขอให้ไล่ลฉี่ ิงเฟิงออก ไม่ง้นั พวกเราจะลาออก"

ฮูเเฉียยงและคนอื่น ๆ มีข้อบาดหมางกับฉิงเฟิง ดังนั้นพวกเขาจึงอยากจะไล่ฉงิ เฟิงออก

แต่พนักงานทุกคนถูกหลอกโดยฮูเฉียงและเข้าใจผิดคิดว่าฉิงเฟิงได้ขโมยเงินของบริษัท
ไป จึงเรียกร้องให้ไล่ออก

มนุษย์เป็นสัตว์สังคมและสามารถชักจูงได้ง่าย

ตัวอย่างเช่น ถ้ามีการต่อสู้กนั บนท้องถนน ไทยมุงจำานวนมากก็จะมารวมตัวกันรุมดเ ถ้า

ผู้บริหารบ้านเมืองทำาร้ายประชาชนแล้วมีบางคนขึ้นมาเป็นแกนนำาผูค้ นและปลุกระดม
ผู้คนส่วนใหญ่มาต่อต้านก็ทำาให้ผู้บริหารเมืองยังต้องสัน่

การปลุกระดมผูค้ นเป็นรูปหนึง่ ของการข่มขู่

คนเหล่านี้กล้าที่จะข่มขู่ประธานหลินซู่อย่างโจ๋งครึ่ม ถ้าหลินซู่ไม่ไล่ฉิงเฟิงออกพวก
เขาก็จะลาออกแทน

แน่นอนว่า ในบรรดาคนเหล่านี้ อาชญากรตัวหลักคือฮูเฉียงและพรรคพวก พวกเขา

ปลุกระดมพนักงานคนอื่นๆ

ใบหน้าของหลินซู่ซีดลงเมื่อเธอได้ยินเสียงของการขอลาออกจากคนหลายร้อยคน

พนักงานหลายร้อยคนนี้เป็นพนักงานของบริษัท หากพวกเขาทั้งหมดลาออกบริษัทจะ
ต้องปิดกิจการลงทันที

พนักงานบางคนเคยทำางานให้กบั บริษัท Snow Ice มาเป็นเวลานานและมีความ

เชีย่ วชาญสูง ไม่สามารถหาคนมาเปลีย่ นแทนได้ง่ายๆ
ใบหน้าของหลินซู่ซีด นี่เป็นสถานการณ์ทยี่ ากลำาบาก ถ้าเธอไม่ไล่ฉิงเฟิงออก คนเหล่า
นี้จะลาออกและบริษัทจะปิดตัวลง

บริษัทเป็นสิ่งเดียวที่ปขู่ องเธอเหลือทิ้งไว้ให้ มันเป็นสถานที่พิเศษในหัวใจของเธอและ

เธอไม่ต้องการให้บริษัทปิด แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ที่หลินซู่จะไล่สามีตวั เอง

เป็นการตัดสินใจที่ยากลำาบากในการเลือก บริษัทหรือสามีของเธอ หลินซเ่คิดไม่ตก

"ประธาน เราขอให้คุณไล่ฉิงเฟิงออก โปรดยอมรับด้วย"

ฮูเเฉียยงพูดเดเสียงดังเพือ่ ให้แน่ใจว่าทุกคนจะได้ยนิ เขา

เขาร้ายกาจและปลุกระดมคนอืน่ ๆเพือ่ ข่มขู่หลินซู่

"ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ไล่ลฉี่ ิงเฟิง "

หลินซเ่ยิม้ และมีประกายความมุ่งมัน่ ในสายตาของเธอ

ฉีิงเฟิงเป็นสามีของเขา แม้วา่ จะทำาให้เธอต้องสูญเสียพนักงานจำานวนมากนี้ แต่เธอก็

จะไม่ไล่เขาออก

หลินซเ่เป็นคนที่เด็ดเดีย่ วมากกับการตัดสินใจของเธอ มันเกินความคาดหมายของฮูเฉียง

ฮูเเฉียยงไม่ได้คาดคิดว่าหลินซู่จะยอมเลือกให้พนักงานทั้งหมดของบริษัทลาออกจน
บริษัทต้องล้มละลายดีกว่าไล่ฉิงเฟิงออก เขาไม่เข้าใจว่าทำาไมเธอถึงยอมทำาขนาดนี้เพื่อ
ลี่ฉิงเฟิง

"ใครแจ้งความ?"

ทันใดนั้น ได้ยนิ เสียงชัดเจนและมีเจ้าหน้าที่ตำารวจสาวสวยคนหนึง่ เดินเข้ามา

เจ้าหน้าที่ตำารวจหญิงคนนี้สวยมาก เธอสวมยูนฟิ อร์มตำารวจสีฟ้า ใบหน้าของเธอดู
สวยงาม ผิวของเธอขาวใส เธอมีริมฝูีปากเชอร์รี่และมีส่วนสูงอย่างน้อย 1.7
เมตร เธอดูกล้าหาญและมีลักษณะของวีรสตรีที่ทำาให้เธอดูน่าดึงดูดใจเป็นพิเศษ

เจ้าหน้าที่ตำารวจหญิงคนนี้กค็ อื ซูเมิ่งเหยา, หัวหน้าตำารวจ

"คำุณเจ้าหน้าที่ตำารวจ ผมเป็นคนเรียกเอง"

ฮูเฉียงพูดเสียงดังและยกมือขึ้น

"บอกมา คุณเรียกตำารวจทำาไม?"

(บูงทยผมก็สงสัยนะวู่เมิ่งเหยูนยต่ พูรวจหรออนักเลง - -)

ซูเมิ่งเหยาถามเบาๆ ด้วยใบหน้าเยือกเย็น

"คำุณเจ้าหน้าที่ตำารวจ บริษัทของพวกผมเงินหายไป 10 ล้านหยวนและจากการตรวจ

สอบของเรามันถูกขโมยโดยชายที่ชื่อลีฉ่ ิงเฟิงคนนี้จากฝู่ายขายเขาทำาผิดกฎหมายโปรด
จับกุมเขา"

ฮูเเฉียยงชี้ไปที่ฉิงเฟิงและพูดเสียงดัง

เขากลัวว่าเจ้าหน้าที่ตำารวจหญิงไม่ทราบว่าลี่ฉิงเฟิงคือคนไหน จงงชี้ไปที่เขา

"ฮูเเฉียยงไม่เพียงต้องการจะไล่ฉันออก เขายังต้องการที่จะจับฉันเข้าคุก เขาสมควรตาย"

ฉีิงเฟิงยิม้ อย่างหนาวเย็น ประกายความหนาวเย็นปรากฏในดวงตาของเขา

บทที่ 97 ซูเมิง่ เหยาไขคดี
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

"ลี่ฉงิ เฟิง, นายหรืออ?"

เมอ่อเห็นลี่ฉิงเฟิง หน้าตาที่สดใสของซูเมิ่งเหยาแสดงออกถึงความปรืะหลาดใจ

เธอไม่ได้คาดคิดว่าคนที่ฮูเฉียงรืายงานให้จับก็คออ ลี่ฉิงเฟิง

ซูเมิง่ เหยาได้พบกับเขามาสองสามครืั้ง แม้วา่ ชายคนนี้จะเป็นคนไม่เอาถ่านและชอบ

ทำาตัวเจ้าชู้กบั เธอ แต่เขาก็ทำาตัวได้ดีเวลาเผชิญหน้ากับปัญหารื้ายแรืง

ตัวอย่างเช่น การืปล้นธนาคารืเมออ่ วานนี้และเธอถูกลักพาตัวไป ก็เป็นลี่ฉิงเฟิงที่ช่วยเธอ

ลี่ฉิงเฟิงไม่ยอมรืับเงินรืางวัลหลายพันหยวนจากธนาคารืและตำารืวจ ซูเมิ่งเหยาไมมมี
ทางเชอ่อว่าเขาจะเป็นคนขโมยเงินจากบรืิษัท

"เจ้าหน้าที่ซู, ฮูเฉียงใสมร้ายฉันว่าขโมยเงินจากบรืิษัท ฉันหวังว่าคุณจะตรืวจสอบเรือ่อง

นี้และพิสจู น์วา่ ฉันเป็นผู้บรืิสุทธิ์"

ลี่ฉิงเฟิงพูดเสียงดังบอกซูเมิ่งเหยา
ภรืรืยาของเขาอยูข่ ้างๆ เขาไม่กล้าเรืียกซูเมิ่งเหยาว่าเหยาเหยาน้อยตามปกติ มิฉะนั้นถ้า
ภรืรืยาของเขาจับได้ เขาจบสิ้นแน่

เมอ่ออยูก่ บั ภรืรืยา เขาทำาตัวเป็นเด็กดี

ผู้ชายคนนี้เรืียกฉันว่าเจ้าหน้าที่ซูจรืิงๆและดูให้ความเคารืพอีก ซูเมิง่ เหยามองไปที่ลี่

ฉิงเฟิง ด้วยความปรืะหลาดใจและรืู้สึกสับสนกับท่าทีของเขา

เพออ่ ให้มัน่ ใจ ทุกครืั้งที่ลฉี่ ิงเฟิงเห็นซูเมิ่งเหยา เขาจะทำาตัวเจ้าชู้กบั เธอ โดยการืเรืียกเธอ

ว่า 'เหยาเหยาน้อย' ตอนนี้ ไม่คาดคิดว่าเขาเรืียกเธอเจ้าหน้าที่ซูและดูมีมารืยาทดี มัน
ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

อย่างไรืก็ตาม นี่ไม่ใช่เวลาทีเ่ มิ่งเหยาจะต้องมาคิดเรือ่องพวกนี้ งานของเธอตอนนี้คออ หา

คนทีข่ โมยเงินไปจรืิงๆและพิสูจน์วา่ ลีฉ่ ิงเฟิงเป็นผู้บรืิสุทธิ์

ลี่ฉิงเฟิงช่วยซูเมิ่งเหยามากและช่วยชีวิตเธอไว้ด้วย เธอรืู้สึกขอบคุณและตอนนี้ทเี่ ขา
กำาลังมีปัญหา เป็นธรืรืมดาทีเ่ ธอต้องช่วยเหลออ

เธอคาดการืณ์ไว้วา่ ด้วยบุคลิกของลี่ฉงิ เฟิง จะต้องมีคนจำานวนมากในบรืิษัทที่ไม่พอใจ

ในตัวเขา เป็นเรือ่องปกติที่มีใครืบางคนอยากจะใส่ ความเขา งานของเธอคออการืหาคนที่
อยูเ่ บอ้องหลังนี้

"ฮูเฉียง คุณคงรืู้นะว่าทุกอย่างต้องมีหลักฐาน การืใส่ รื้ายคนออ่นจะทำาให้คุณถูกจับ"

คิ้วสวยของซูเมิ่งเหยากรืะตุกเล็กน้อยและมองไปที่ฮูเฉียงอย่างหนาวเย็น

เธอไม่ได้รืู้สึกดีอะไรืกับชายคนนี้ ที่กล่าวหาว่าลีฉ่ ิงเฟิงเป็นคนขโมย

อย่างที่พูดไป โดยปกติแล้วคนไม่ดีมักจะเป็นคนแรืกที่ออกตัวก่อน ฮูเฉียงเป็นผู้

รืายงานว่าลี่ฉงิ เฟิงขโมยเงิน เรือ่องนี้เป็นทีน่ ่าสงสัยว่าเป็นการืใส่ ความลี่ฉงิ เฟิง
"เจ้าหน้าที่ ทุกคนเห็นมัน เงินอยูใ่ นลิ้นชักลี่ฉิงเฟิงเขาต้องขโมยมันแน่ๆ"

ใบหน้าของฮูเฉียงเปลี่ยนไปเล็กน้อยและเขาก็พูดเสียงดังขึ้น

เขารืู้สึกสับสนเล็กน้อย เขาเป็นคนเรืียกตำารืวจ ไม่ใช่วา่ เธอควรืจะจับกุมลีฉ่ ิงเฟิงทันที

และพาเขาไปสอบปากคำาที่สถานีตำารืวจไม่ใช่หรืออ ทำาไมเธอถึงมาตั้งคำาถามที่นี่? นำ้า
เสียงของเธอดูรืาวกับว่าเธอกำาลังช่วยลี่ฉิงเฟิง

คิว้ ของเขาขมวดเล็กน้อย เขารืู้สึกแปลกใจและรืู้สึกแปลกๆเกี่ยวกับทัศนคติของซูเมิ่ง

เหยา ตำารืวจหญิงคนนี้ทำาไมไม่จับลี่ฉิงเฟิง? ทำาไมเธอถึงมาตั้งคำาถามกับฉัน ?

"เงินอยูใ่ นลิ้นชักลี่ฉิงเฟิง แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาขโมย ยังงี้ถ้าฉันเอาเงินใส่

เข้าไปในลิ้นชักของคุณ ก็หมายความว่าคุณ ฮูเฉียง, ขโมยมัน"

ซูเมิง่ เหยายิม้ เย็นชาและพูดขึ้น

"คุณเจ้าหน้าที่ คุณพูดเรืออ่ งไรื้สารืะ ผมจะขโมยเงินของบรืิษัทได้อย่างไรื"

"ฉันเป็นเพียงแค่ยกตัวอย่าง ฉันไม่ได้บอกว่าคุณเป็นขโมย ทำาไมคุณดูกงั วล กลัวความ

ผิด?"

"คุณเจ้าหน้าที่ อย่ามากล่าวหาผม ถ้าคุณไม่จับกุมลี่ฉิงเฟิงไปเดี๋ยวนี้ ผมจะรื้องเรืียนไป

ยังสถานีตำารืวจ"

ใบหน้าของฮูเฉียงมอดครืึ้มและเขาก็โกรืธ

เขาโกรืธซูเมิ่งเหยามาก ตำารืวจเวรืคนนี้ ฉันโทรืเรืียกมาให้จับลี่ฉงิ เฟิง แตมตอนนี้เธอ

กลับพูดช่วยเขาและมาสงสัยฉันแทน
เขาสงสัยว่าลีฉ่ ิงเฟิงเป็นแฟนของหญิงตำารืวจคนนี้หรืออไม่ มิฉะนั้นเธอพูดช่วยเขา
ทำาไม? กรืะทัง่ ทุกคนยังสังเกตได้

เมอ่อได้ยินว่าฮูเฉียงต้องการืที่จะรืายการืเกี่ยวกับซูเมิ่งเหยา, เจ้าหน้าที่ตำารืวจในบรืิเวณ
ใกล้เคียงก็หัวเรืาะ ซูเมิ่งเหยาเป็นใครื ? เธอเป็นหัวหน้าของตำารืวจที่ชอบใช้ความ
รืุนแรืง ใครืก็ตามที่บ่นเกี่ยวกับตัวเธอ จะถูกจับเข้าคุกและถูกลงโทษในที่สุด

แม้วา่ ซูเมิ่งเหยาจะมีความรืุนแรืง แต่เธอก็มีความยุติธรืรืม ตรืาบใดที่ทำาเพอ่อความ

ยุติธรืรืมเธอก็จะทำามัน คนที่บ่นเกี่ยวกับตัวเธอคออคนโง่

"ฮูเฉียง คุณข่มขู่ตำารืวจ ฉันกำาลังสอบสวนผู้ขโมยเงินของบรืิษัท แต่คณ

ุ ขู่วา่ จะรืายการื
เกี่ยวกับฉัน"

"ฉันสงสัยจรืิงๆว่าคุณต้องทำาอะไรืผิด"

ซูเมิง่ เหยายิม้ เย็นชาและดวงตาของเธอปรืะกายรืะยิบรืะยับ

ด้วยปรืะสบการืณ์หลายปีในการืจัดการืคดี เธอสามารืถมองเห็นได้อย่างรืวดเรื็วว่าฮู
เฉียงกำาลังตรืะหนกและหวาดกลัว

เฉพาะผู้ที่ทำาเรือ่องไม่ดีจะตกใจและกลัวฮูเฉียง เป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด

"คุณเจ้าหน้าที่ ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งชัว่ โมง ถ้าคุณไม่สามารืถหาผู้ทขี่ โมยเงินของ

บรืิษัทได้ ก็จับลีฉ่ ิงเฟิงไปซะ มิฉะนั้นผู้คนจะคิดว่าคุณปกป้องอาชญากรื แน่นอนผม
จะรืายการืเรือ่องของคุณกับผู้บังคับชาคุณ"

ใบหน้าของฮูเฉียงมอดมนและไม่พอใจมากจากนำ้าเสียงของตำารืวจหญิงคนนี้
เขารืู้สึกว่าหลังจากที่ตำารืวจหญิงมาถึงบรืิษัท ทุกอย่างก็ไม่เป็นไปตามที่คิด ตำารืวจไม่
ได้ถามอะไรืลี่ฉิงเฟิงเลย แต่ถามเขาแทน รืาวกับว่าเขาเป็นผู้ต้องสงสัยที่ใหญ่ที่สุดซึ่ง
ทำาให้ฮูเฉียงโกรืธมากและไม่มีความสุข

"ไม่ต้องถึงหนึง่ ชัว่ โมงหรือก ครืึ่งชัว่ โมงพอ ฉันจะหาตัวผู้ขโมยเงินในบรืิษัทนี้ให้"

ซูเมิง่ เหยายิม้ เยาะและพูดด้วยความภาคภูมิใจ

เมอ่อพูดถึงการืไขคดี ซูเมิ่งเหยาเป็นหนึ่งในมออดีทสี่ ุดในเมอองทะเลตะวันออก ไม่ง้ันเธอ

คงจะไม่ได้รืับการืเลอ่อนตำาแหน่งเป็นหัวหน้ากองกำาลังตำารืวจตั้งแต่ยังสาว

ซูเมิ่งเหยาเป็นที่หนึ่งในโรืงเรืียนตำารืวจ หลังจากจบการืศึกษาแล้ว เธอเรืิ่มต้นจากขั้น

พอ้นฐานและได้ไขคดีใหญ่มากกว่าสิบคดี จนในที่สุดได้รืับการืเลอ่อนตำาแหน่งเป็น
หัวหน้า

เธอได้รืับมันจากความสามารืถที่แท้จรืิงของเธอเอง ไม่ใช่จากคอนเนคชัน่

"เอาเลย ผมก็ต้องการืจะดูวา่ คุณจะรืู้ได้อย่างไรืว่าใครืขโมยเงินบรืิษัท ภายในเวลาครืึ่ง

ชัว่ โมง"

ฮูเฉียงยิม้ อย่างเย็นชาและสายตาของเขากรืะพรืิบเต็มไปด้วยการืดูถูก

ในความเห็นของเขา เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหาว่าใครืขโมยเงินของบรืิษัทไป

"ฮูเฉียง คุณเป็นหัวหน้าแผนกรืักษาความปลอดภัย ฉันถามหน่อย เงินหายไปตอน

ไหน?

"เมอ่อคอน"
"งั้นฉันขอถามต่อ แล้วกล้องวงจรืปิดละ มันน่าจะจับภาพและลักษณะของคนทีข่ โมย
เงินไป"

ซูเมิง่ เหยายิม้ อย่างเย็นชาและถาม

คนทีอ่ ยูข่ า้ งหน้าเธอเป็นหัวหน้าฝ่ายรืักษาความปลอดภัย เขาเป็นผู้รืับผิดชอบการืเฝ้า

รืะวัง เป็นธรืรืมดาทีเ่ ธอต้องถามเขา

"ขออภัย กล้องวงจรืปิดเสียเมอ่อวานนี้และยังไม่ได้ซ่อม ดังนั้นมันจึงใช้การืไม่ได้"

ฮูเฉียงยิม้ จางๆ และพูดด้วยความมัน่ ใจ

ในความเป็นจรืิง เขาคิดเรือ่องกล้องวงจรืปิดไว้ต้ังแต่เตรืียมวางแผนใส่ ความลี่ฉิงเฟิง

แล้ว ดังนั้นเมอ่อตอนเขาเลิกงาน เขาทำาลายกล้องกล้องวงจรืปิดทั้งหมด ถ้ามีคนอยากจะ
เห็นมัน ภาพจะเป็นสีดำาและไม่เห็นอะไรืเลย

"ฮี่ฮี่, คุณคิดว่าฉันจะไม่รืู้เหรือว่าใครืเป็นคนขโมยเงินถ้ากล้องวงจรืปิดเสีย ? ไร้เดียง

สา"

ซูเมิง่ เหยายิม้ เยาะเย้ย แววตาของเธอเต็มไปด้วยความดูถกู

วิธีการืไขคดีมีความก้าวหน้ามากในขณะนี้ด้วยเทคโนโลยี กล้องวงจรืปิดเป็นหนึ่งใน
การืแก้ไขคดี แต่ไม่ใช่เพียงวิธเี ดียวเท่านั้น

"หวังเสี่ยว นำาอุปกรืณ์ตรืวจสอบลายนิ้วมออและรืวบรืวมลายนิ้วมออของทุกคนที่นี่ซะ
จากนั้นเอามาเทียบลายนิ้วมออบนเงินที่หายไปนัน่ ใครืก็ตามที่ขโมยเงินจะทิ้งรือยนิ้วมออ
ไว้ที่นนั่ "

ซูเมิง่ เหยาหันไปรือบๆและพูดกับตำารืวจตัดผมเกรืียนด้านหลังเธอ
"ครืับ หัวหน้า"

ตำารืวจที่ตัดผมเกรืียนหยิบเอาเครือ่องมออที่ทันสมัยออกมา และรืวบรืวมลายนิ้วมออของ
ทุกคนในบรืิษัท

จากนั้น ตำารืวจก็วางธนบัตรืไว้ใต้เครือ่องเพอ่อตรืวจสอบลายนิ้ว

เมอ่อเห็นตำารืวจกำาลังตรืวจสอบรือยนิ้วมออฮูเฉียง หวังปิง และฮูตี๋กวน พวกเขาทั้งหมด

ใบหน้ากลายเป็นน่าเกลียด รืู้ตอ่นตรืะหนกมากในหัวใจของพวกเขา

"ดีมาก เหยาเหยาน้อย เธอคิดได้กรืะทัง่ เรือ่องตรืวจสอบลายนิ้วมออ"

ลี่ฉิงเฟิงเหลออบมองซูเมิ่งเหยาและรื้องตะโกนในใจของเขา

เขารืู้วา่ เมอ่อผลลัพธ์ของการืตรืวจสอบลายนิ้วมออออกมา เขาจะเป็นผู้บรืิสุทธิ์ทันที

บทที่ 98 จับจางเซี่ยวหยู่เป็นตัวประกัน
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

ครึ่งชัว่ โมงต่อมา

ตำารวจหััวเกรยยนเสรจจส้นนการตรวจสอบลายน้นวมออบนธนบัตร

หัลังจากเปรยยบเทยยบแล้วเ ขาพบรอยน้นวมออทันงหัมด 3 รอยบนธนบัตร

"ผลการตรวจสอบเปจนไง?"

ซูเม้่งเหัยาขมวดค้วน เลจกน้อยและถาม
เธออยากจะรู้ผลการตรวจสอบจร้งๆว่าใครเปจนคนขโมยเง้นไปและเพออ่ พ้สูจน์ความ
บร้สททธ้ขของลยฉิ่ ้งเฟิ้ง

มันไม่ใช่แค่ซเู ม้่งเหัยา ลยฉิ่ ้งเฟิ้ง หัล้นซท่และคนออน่ ๆในบร้ษัท ต่างกจอยากรู้ถึงผลลัพธ์

"หััวหัน้าหัลังจากการตรวจสอบและเปรยยบเทยยบดูแล้ว มยรอยน้นวมออของสามคนนยนอยู่
บนธนบัตร พวกเขาคออ ฮูเฉิยยง ฮูตย๋กวน และหัวังป้ง"
ตำารวจทย่ตัดผมเกรยยนได้บอกผลการตรวจสอบลายน้นวมออกับซูเม้่งเหัยา

"จับกทมฮูเฉิยยง ฮูตย๋กวนและหัวังป้ง เดยย๋ วนยน"

ซูเม้่งเหัยาโบกมออทย่งดงามของเธอและพูดกับตำารวจสองสามคนข้างหัลังเขา

ตอนนยนผลออกมาชัดเจน ใครขโมยเง้นของบร้ษัทไปจะท้นงลายน้นวมออไว้ในธนบัตร เนออ่

งจากมยสามคนดังนันนพวกเขากจจะนำาพวกเขามาสอบปากคำา

"คุณเจ้าหัน้าทย่ คทณไม่สามารถจับกทมตัวฉิันได้ ฉิันเปจนผูอ้ ำานวยการรักษาความ

ปลอดภััยของบร้ษัท Ice Snow"

การแสดงออกทางสยหัน้าของฮูเฉิยยงเปลย่ยนไป เขาพูดด้วยใบหัน้าซยด

เมอ่อลายน้นวมออได้รับการตรวจสอบ เขารู้วา่ เขาจบแล้ว เขาใส่ ความลย่ฉิ้งเฟิ้งว่าขโมยเง้น

จากบร้ษัท แต่ลายน้นวมออของลย่ฉิ้งเฟิ้งไม่ได้อยูบ่ นธนบัตรเลยสักน้ด

"ฮึ คทณขโมยเง้นจากบร้ษัทไป 10 ล้าน ถออเปจนเง้นจำานวนมาก คทณจะต้องถูกตัดส้นจำา

คทกอย่างน้อยสามปยและคทณกจใส่ ความคนออ่นด้วย สองกระทงอย่างน้อยคทณจะได้รับ
โทษจำาคทกหั้าปย"

ซูเมิง่ เหยาหััวเราะเยาะและพูดด้วยความหันาวเยจน

"ได้โปรด ผมไม่อยากเข้าคทก"

ใบหัน้าของหัวังป้งเปลยย่ นไปอย่างมาก ใบหัน้าของเขาเตจมไปด้วยความหัวาดกลัว

เขาเพ้ง่ หัมันนเมอ่อเรจวๆนยนและจะแต่งงานกันภัายในหันึ่งเดออนนยน ถ้าเขาต้ดคทกคู่หัมันนของ

เขาจะต้องหันยไปกับคนออ่นแน่นอน
"คทณไม่ต้องการทย่จะต้ดคทก ? งันนสารภัาพและเป้ดเผยเพออ่ นร่ วมขบวนการของคทณมา
เราสามารถลดโทษใหั้คทณได้ หัากคทณประพฤต้อย่างเหัมาะสม" ซูเมิ่งเหยาย้มน เยาะและ
พูด

ว้ธยการของเธอเยย่ยมมาก เพอ่อบรรเทาโทษ เธอถามอาชญากรเพอ่อใหั้เป้ดเผยซึ่งกันและ

กัน นย่เปจนว้ธยทย่มยประส้ทธ้ภัาพในการได้ข้อมูลเพ้่มจากคนร้าย

"คุณเจ้าหัน้าทย่ นย่เปจนความค้ดของฮูเฉิยยง เขาต้องการใหั้ผมใส่ 10 ล้านในล้นนชักของลย่

ฉิ้งเฟิ้ง ผมไม่ได้ทำาอะไรเลย"

เพออ่ บรรเทาโทษของตัวเอง หัวังป้งได้เป้ดโปงฮูเฉิยยงในทันทย

แม้วา่ ฮูเฉิยยงจะสัญญากับเขาว่าจะใหั้เขาเปจนหััวหัน้าฝ่ายขาย แต่เขากำาลังจะต้ดคทก เขา

ไม่สนใจเรอ่องหััวหัน้าของแผนกขายแล้ว

"คุณเจ้าหัน้าทย่ ผมกจต้องการรายงานด้วยเช่นกันฮูเฉิยยงขอใหั้ผมขโมยเง้นจากฝ่ายการ
เง้นและมอบใหั้เขา เพอ่อใหั้เขาเอาไปใช้ใส่ ร้ายลย่ฉิ้งเฟิ้ง"

ใบหัน้าของฮูตย๋กวนกจซยดลง เพออ่ ไม่ใหั้ต้ดคทก เขากจทรยศต่อฮูเฉิยยงอย่างเดจดขาด

เมอ่อพวกเขาเผช้ญหัน้ากับการข่มขู่วา่ จะต้องต้ดคทกแล้วการเปจนพันธม้ตรของพวกเขากจ
ล้มลงทันทย พวกเขากระโจนออกมาเป้ดโปงฮูเฉิยยงในทันทย

"ไอ้ลูกหัมาสองตัวนยน พวกแกทรยศฉิัน!"

เมอ่อเหัจนหัวังป้งและฮูตย๋กวนทรยศต่อเขา ใบหัน้าของฮูเฉิยยงกจเร้่มซยด แววตาของเขาเตจม

ไปด้วยความโกรธ เขารู้วา่ เขาเปจนคนร้าย เขาไม่สามารถปฏ้เสธได้เพราะมยพยานและ
หัลักฐานพร้อม

"ไม่ค้ดเลยว่าฮูเฉิยยงจะเปจนผูข้ โมยเง้น"
"ใช่แล้ว เขาใส่ ความลย่ฉิ้งเฟิ้งว่าเปจนคนขโมย เขาเปจนคนชัว่ ร้ายมาก"

"ใช่ฉินั ฟิังเขาและเข้าใจลย่ฉิ้งเฟิ้งผ้ดไป"

"ฉิันด้วย จร้งๆแล้วลยฉิ่ ้งเฟิ้งเปจนคนดย"

คนทยอ่ ยูร่ อบๆตอ่นตระหันก แต่คราวนยนพวกเขาพทง่ เป้าไปทยฮ่ ูเฉิยยงและรู้สึกผ้ดกับการกล่า

วหัาลย่ฉิ้งเฟิ้ง

"ประธานหัล้น เราจะพาทันงสามคนไปทย่สถานยตำารวจ คทณเหัจนด้วยหัรออเปล่า?"

ซูเมิง่ เหยาย้มน เลจกน้อยและพูดกับหัล้นซู่

หัล้นซู่เปจนประธานของบร้ษัท Ice Snow ซูเมิ่งเหยาจะจับกทมพนักงานของเธอดัง

นันนเธอจึงควรแจ้งใหั้หัล้นซู่ทราบก่อน

"แน่นอน"

"ตอนนยนฉิันขอประกาศว่าฉิันไล่ฮูเฉิยยง หัวังป้งและฮูตย๋กวนออกจากบร้ษัท และจะไม่มย

ทางจ้างพวกเขาอยก"

ฟิังคำาพูดของหัล้นซู่ ทันงสามหัน้าซยด ดวงตาเตจมไปด้วยความส้นนหัวัง พวกเขาถูกไล่

ออกจากบร้ษัท และจะไม่ได้รับการจ้างงานอยกครันง อยกทันงหัลังจากเหัตทการณ์นน ยจะได้รับ
การบันทึกลงประวัตข้ องพวกเขา

ประธานเปจนคนเหัยนยมโหัดจร้งๆ ททกคนมองไปทย่หัล้นซู่ดว้ ยความตกใจ การตัดส้นใจ

ของเธอเปลย่ยนแปลงตลอดชยว้ตของพวกเขา
มันเปจนการบ่งชยนใหั้เหัจนว่าตัวตนของพวกเขาไม่สำาคัญ ฮููเฉียยงเปจนผู้อำานวยการแผนก
รักษาความปลอดภััยและบ้ดาของเขาเปจนรองประธาน ฮููตย๋กวนเปจนหััวหัน้าฝ่ายการเง้น
หวังปิงเปจนพนักงานอาวทโสของแผนกขายทย่มผย ลงานด้านการขายในอันดับ 3

แต่ตอนนยนหัล้นซู่ ประกาศอย่างเดจดขาดว่าพวกเขาถูกไล่ออกและจะไม่ได้รับการว่าจ้าง
อยก

หลินซู่โกรธมากๆ คนเหัล่านยนกล้าทย่จะขโมยเง้นจากบร้ษัทและใส่ ร้ายสามยของเธอ มัน

ไม่สามารถทนได้

ไล่ออก พวกเขาต้องถูกไล่ออก! และจะไม่ได้รับการจ้างอีกครั้ง! พวกเขาจะไม่

สามารถก้าวเข้าสู่บริษัท Ice Snow ได้อีกครั้ง หลินซู่พดู ขณะทย่ขบฟิันของเธอ

"ถอยไป อย่าเข้ามา ฉิันจะฆ่าเธอถ้าใครเข้ามาใกล้!"

เมอ่อเหัจนตำารวจสองคนกำาลังจับกทมตัวเขา ใบหัน้าของฮูเฉิยยงกจเปลยย่ นไป เขาเอามยดออก

จากชันนวางและพาดไว้บนคอของจางเซยย่ วหัยู ่ เขาตะโกนออกมาด้วยรูปลักษณ์ทขย่ ่มขู่
บนใบหัน้าของเขา

เขารู้วา่ เขาได้ก่ออาชญากรรมร้ายแรงและเขากจเปจนผู้บงการ เมอ่อถูกจับได้แล้ว เขากจจะ

ต้องถูกพ้พากษา ดังนันนเขาจึงเสย่ยงและเอาจางเซย่ยวหัยูเ่ ปจนตัวประกัน

ในขณะนยนใบหัน้าสวยของจางเซย่ยวหัยูก่ ซจ ดย หัน้าตาทย่งดงามของเธอเตจมไปด้วยความ
หัวาดกลัว เธอไม่เคยคาดค้ดว่าฮูเฉิยยงจะจับเธอเปจนตัวประกัน

"ปล่อยเธอไป"

เมอ่อเหัจนจางเซยย่ วหัยูถ่ ูกจับเปจนตัวประกัน การแสดงออกทางสยหัน้าของลย่ฉิง้ เฟิ้งเปลย่ยน

ไปอย่างทันทยและเขากจพูดอย่างเยจนชา
เขาไม่ได้คาดค้ดว่าฮูเฉิยยงจะเสยยสต้และจับตัวจางเซยย่ วหัยูเ่ ปจนตัวประกันเพออ่ ไม่ใหั้ถูก
จับ

"ไม่ ปล่อยใหั้ฉิันออกไปเดยย๋ วนยน ไม่งนันฉิันจะฆ่าเธอ"

ใบหัน้าของฮูเฉิยยงดูโหัดร้ายและมยมยดอยูใ่ นมออขวาของเขาพาดคอเธอ ทันใดนันนมยเลออด

ไหัลออกมา

นย่เปจนช่วงเวลาทย่อันตรายมาก ถ้าประมาทจางเซยย่ วหัยูจ่ ะตาย

การแสดงออกของซูเม้่งเหัยาและตำารวจรอบๆเปลยย่ นไปอย่างมาก เนออ่ งจากพวกเขาไม่

กล้าขยับ คนในบร้ษัทกลัวและก้าวถอยหัลัง พวกเขากลัวว่าจะเก้ดอันตรายมากกว่านยน

"ถ้าคทณอยากจตาย ฉิันจะใหั้คทณตาย"

เมอ่อมองใบหัน้าทย่ซยดจางของจางเซยย่ วหัยู ่ ลย่ฉีิงเฟิงแสดงออกถึงความหันาวเยจนใน

ดวงตาของเขา สาวงามตัวน้อยคนนยนดยต่อเขามาก ตันงแต่ทย่เขามาทำางานทย่บร้ษัทเธอได้
สอนและช่วยเหัลออเขามากมาย

เขาตัดส้นใจว่าแม้เขาจะแสดงพลังของเขา เขากจจะช่วยจางเซย่ยวหัยู่

ฟิึ่บ !

ลย่ฉีิงเฟิงหัย้บปากกาบนโตะะและปามันออกไปข้างหัน้า

ความเรจวของปากกาเรจวมากดัง่ สายฟิ้าแลบ แทงเข้าไปในฝ่ามออของฮูเฉิยยง ทย่เขาได้

กำาลังจับมยดเอาไว้ เจาะเข้าฝ่ามออของเขาอย่างแม่นยำา จนมยดหัล่นลงมา
บทที่ 99 ความโกรธของผู้หญิงทัง้ สองคน
แปล Tarhai
กลุ่ม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดต่อที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
อ่านบนเว็บอีกแห่ง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

อ้า.....

ฮูเฉียงได้ร้องออกมาอย่างโศกเศร้า กุมมือขวาของเขาที่กาำ ลังงอาบเลัือด ความเจ็บปวดที่

เกดดจากการถูกกปากกาแทงเข้าไปในฝ่่ามือทำาให้เ้เขากรีดร้องแลัะร้องไห้เ้อย่างบ้าคลังง่

ลัี่ฉดงเฟดงก้าวออกไปข้างห้เน้าแลัะเตะไปที่ฮเก ฉียง เขายื่นมือขวาออกไปแลัะช่วย

จางเซีย่ วห้เยกเ่ อาไว้ได้

"ฮือ .... พีี่ให้เญ่ลัี่"

จางเซี่ยวหยู่อยกใ่ นอ้อมแขนของลัีฉ่ ดงเฟดงแลัะเรด่มร้องไห้เ้ ใบห้เน้าที่ไร้เดียงสาของเธอ

เต็มไปด้วยนำำาตา

เธอเป็นเพีียงเด็กผก้ห้เญดงที่อายุ 20 ปี แลัะไม่เคยเจอสถูานการณ์เช่นนีำ เธอรก้สึกว่าเธอ

คงจะตายถู้าไม่ใช่พีใี่ ห้เญ่ลัี่ของเธอทีม่ าช่วยเธอไว้

"น้องสาว Xiaoyue ไม่ต้องกลังวคุณปลัอดภงยแลั้ว"

ลี่ฉิงเฟิงตบบนบ่าเธอเบาๆแลัะปลัอบโยน

"พีลังงกำาลังงแข็งแกร่ งอะไรแบบนีำ"

เมื่อเห้เ็นปากกาที่แทงเข้าไปในฝ่่ามือของฮกเฉียง ซกเมด่งเห้เยาแลัะเจ้าห้เน้าที่ตำารวจก็มีความ
รก้สึกตกใจเต็มไปทงว่ ใบห้เน้าของพีวกเขา

เพีือ่ ให้เ้เข้าใจ การจะใช้ปากกาเจาะฝ่่ามือด้วยระยะทางไม่กี่เมตร จำาเป็นต้องใช้พีลัะ

กำาลังงอย่างน้อยสองถูึงสามร้อยปอนด์ นอกจากนีำยงงต้องอาศงยการควบคุมแรงที่แม่นยำา
แม้แต่กองกำาลังงพีดเศษก็ไม่สามารถูทำาได้ถูึงระดงบนีำได้

นงน่ ห้เมายความว่าลัี่ฉงด เฟดงยดง่ มีพีลัะกำาลังงมากกว่ากองกำาลังงพีดเศษ เป็นนเรืื่องป็กติิทีี่ทีใาใหำ

ตำารวจรอบๆตกใจมาก

ซูเมิง่ เหยาโกรธ ห้เลัดนซก่กเ็ ช่นกงน ผก้ห้เญดงสองคนนีำโกรธมาก

ซูเมิง่ เหยาโกรธเพีราะว่าฮกเฉียงได้ลังกพีาตงวคนต่อห้เน้าเธอแลัะตำารวจคนอื่นๆ โดยเผดก

เฉยตงวตนของพีวกเขา

สด่งที่ทำาให้เ้ห้เลัดนซก่โกรธฮกเฉียงคือ ในฐานะผกอ้ ำานวยการฝ่่ายรงกษาความปลัอดภงยไม่เพีียง

แค่เขาใส่ ร้ายลัี่ฉดงเฟดง แต่ยงงบ้าพีอที่จะทำาร้ายพีนงกงานของบรดษงทอีกด้วย มงนเป็นเรื่องที่
ไม่อาจยกโทษได้จรดงๆ

โกรธ ผก้ห้เญดงทงำงสองคนโกรธมาก

ซูเมิง่ เหยาแลัะห้เลัดนซก่ ขยับติัวแลัะมาที่ฮกเฉียง พีวกเธอเตะเขาอย่างไร้ความปราณี

ทงำงสองสวมรองเท้าส้นสกงแลัะรองเท้าปลัายแห้เลัม การเตะฮกเฉียงทำาให้เ้เขากรีดร้องเสียง
ดงง
อย่าห้เือกงบผก้ห้เญดง พีวกเธอน่ากลังวมากเวลัาโกรธ

ห้เลังงจากเตะฮกเฉียงแลั้ว, ซูเมิ่งเหยากนจับเขาใส่ กุญแจมือแลัะคุมตงวเขาไปที่รถู

ตำารวจ รถูตำารวจขงบออกไปที่สถูานีตำารวจ

บรดษงท Ice Snow

ใบห้เน้าของห้เลัดนซก่เย็นชาแลัะพีกดขึำนว่า "ตอนนีำ ทุกอย่างชงดแลั้ว เอาลัะ พีวกคุณยงง

ต้องการจะลัาออกอีกใช่ไห้เม?"

เธอยงงจำาได้อย่างชงดเจนว่าคนพีวกนีำเมือ่ กีำพีวกเขายงงต้องการให้เ้ไลั่ลัี่ฉดงเฟดงออกอยก่
ห้เยกๆ เห้เ็นได้ชงดว่าพีวกเขาถูกกชงกจกงโดยฮกเฉียง แต่มงนก็ยงง ทำาให้เ้เธอรก้สึกไม่พีอใจ

เธอเป็นประธานบรดษงท ทำาไมเธอต้องสนปฏิดกดรดยาของคนอืน่ เพีือ่ ตงดสดนใจว่าจะไลั่ใคร

ออก ? ตอนนีำเธอต้องการให้เ้คำาเตือนแลัะทำาให้เ้พีวกเขาเข้าใจว่า บรดษงทเป็นของเธอ
ไม่ใช่ของพีวกเขา

"ที่านประธานา มงนเป็นความผดดของพีวกเรา เราเข้าใจลัี่ฉดงเฟดงผดดไป"

ทุกคนต่างก้มห้เน้าลังเพีราะความองปยศแลัะรก้วา่ ตอนนีำพีวกเขาได้เข้าใจฉดงเฟดงผดดไป

นอกจากนีำ พีวกเขารก้วา่ สด่งทีพี่ วกเขาทำาคือการท้าทายต่ออำานาจของประธานบรดษงท

"เอาลัะ งงำนพีวกคุณต้องชดใช้การกระทำาผดดครงำงนีำ รางวงลัการเข้างานของพีวกคุณทุก

คนจะถูกกตงดในเดือนนีำเพีือ่ นำาไปชดเชยให้เ้ลัี่ฉงด เฟดง พีวกคุณเห้เ็นด้วยห้เรือไม่"

ใบห้เน้าของห้เลัดนซก่หยาวเย็นแลัะพีกดเสียงดงง

"ครงบ / คะ"

ทุกคนพียงกห้เน้าแลัะแสดงให้เ้เห้เ็นว่าพีวกเขาไม่มีความเห้เ็นอื่น
พีวกเขากลั้าที่จะมีความคดดเห้เ็นที่แตกต่างออกไปห้เรือไม่? ไม่แน่นอน เพีราะพีวกเขา
กำาลังงข่มขก่ประธานว่า ถู้าเธอไม่ไลั่ลัี่ฉดงเฟดงออก พีวกเขาก็จะลัาออก

ขก่ประธานเป็นสาเห้เตุของการถูกกไลั่ออกในบรดษงทอื่น ๆ หลินซู่ได้ห้เงกเงดนค่าเข้างานของ
พีวกเขาเท่านงำน ถูือว่าเมตตาแลั้ว

ได้ยดนคำาตอบ หลินซู่กนพียงกห้เน้า ใบห้เน้าที่ห้เนาวเย็นของเธอดีขำ ึนนดดห้เน่อย เห้เลั่า

พีนงกงานก็สำานึกแลั้ว มดฉะนงำน เธอจะไม่ปราณี

"ลี่ฉงิ เฟิง ผก้อำานวยการฝ่่ายรงกษาความปลัอดภงยแลัะแผนกการเงดนถูกกจงบ เราต้องการคน

สองคนเพีือ่ ทำาห้เน้าที่แทนพีวกเขาใคร คุณแนะนำาทีวา่ ใครเห้เมาะสม ในความเห้เ็นของ
คุณ?"

หลินซู่ยดมำ อย่างเย็นชาแลัะมีเสน่ห้เ์ กลั่าวกงบลัี่ฉดงเฟดง

อะไร? ประธานกำาลังงเลัือกผก้อำานวยการคนให้เม่สำาห้เรงบแผนกรงกษาความปลัอดภงยแลัะ
การเงดน นอกจากนงำนเธอต้องการให้เ้ลัี่ฉงด เฟดงเป็นคนแนะนำาอีก คนรอบๆตกใจแลัะ
แปลักใจ

ผก้อำานวยการฝ่่ายรงกษาความปลัอดภงยแลัะฝ่่ายการเงดนเป็นตำาแห้เน่งที่ได้เงดนเดือนดี พีวก
เขาได้รงบประโยชน์แลัะค่าจ้างที่ยอดเยีย่ ม ทุกคนต้องการได้รงบเลัือก

"ประธาน เรือ่ งสำาคงญเช่นนีำคุณควรจะเป็นคนเลัือกเองนะ"

ลี่ฉิงเฟิงส่ ายห้เงวแลัะปฏิดเสธ

เขาเพีดง่ มาทำางานที่บรดษงทนีำไม่นานแลัะยงงไม่ค่อยคุน้ เคยกงบคนห้เลัายๆคนในบรดษงท

การแนะนำาคนอย่างบุ่มบามเป็นการขาดความรงบผดดชอบต่อบรดษงท
"ลี่ฉงิ เฟิง, ฉงนจะให้เ้คุณคดดวงนนึงเพีื่อพีดจารณา ลัดสรายชื่อคนที่เห้เมาะสำาห้เรงบผก้อำานวย
การแผนกรงกษาความปลัอดภงยแลัะผก้อำานวยการแผนกการเงดน "

หลินซู่ยดมำ อย่างเย็นชาแลัะเห้เลัือบมองลัี่ฉดงเฟดง จากนงำนก็ห้เงนไปจากไป

การจ้องมองอย่างมีนงยยะของห้เลัดนซก่ทำาให้เ้ลัี่ฉดงเฟดงประห้เลัาดใจ จากนงำนเขาก็เข้าใจได้
ในทงนทีวา่ ห้เลัดนซก่กาำ ลังงช่วยเห้เลัือเขา

คดดถูึงเรื่องนีำ ลี่ฉิงเฟิงมีสดทธดทที่จะแนะนำาคนเพีือ่ เตดมเต็มตำาแห้เน่งผก้อำานวยการฝ่่ายรงกษา

ความปลัอดภงยแลัะแผนกการเงดน ผก้ที่ตอ้ งการได้รงบการเลัื่อนขงำนมาทำางานตำาแห้เน่งนีำ
ย่อมต้องพียายามทำาให้เ้เขาพีอใจ ดงงนงำนสถูานะของเขาในบรดษงทจะดีขำ ึนมาก

นอกจากนีำ เมื่อคดดเรื่องนีำ ห้เลัดนซก่เห้เมือนยงงบอกต่อทุกคนอ้อมๆว่าเธอเห้เ็นลัี่ฉงด เฟดงเป็น

คนสำาคงญมาก ดงงนงำนคนในบรดษงทจะไม่ก่อปงญห้เาให้เ้ลัี่ฉดงเฟดง นี่เป็นเห้เมือนเกราะ
ป้องกงน

"ภรรยาของฉงนดีต่อฉงนมาก"

ลี่ฉิงเฟิงมีความสุขแลัะชมเชยห้เลัดนซก่ในใจ

อย่างไรก็ตาม ห้เลัดนซก่ต้องการให้เ้เขาแนะนำาคน นี่เป็นเรื่องยากสำาห้เรงบเขาเลนกนำอย เขา

ไม่คนุ้ เคยกงบห้เน่วยงานเห้เลั่านีำ เป็นธรรมดาที่เขาไม่รก้วา่ จะแนะนำาใคร

ใช่สด ฉงนสามารถูเดดนไปที่ฝ่่ายรงกษาความปลัอดภงยแลัะการเงดนเพีื่อดกวา่ ใครที่เห้เมาะ

สม ลี่ฉิงเฟิงยดมำ เบาๆแลัะเดดนไปที่แผนกรงกษาความปลัอดภงย

เขาคุ้นเคยกงบแผนกความปลัอดภงยมาก เขาจึงไปที่นงน่ ก่อน

"พีี่ลัี่ มาไงเนีย่ "

เมื่อลัีฉ่ ดงเฟดงเดดนเข้ามาทีแ่ ผนกรงกษาความปลัอดภงย เขาก็เห้เ็นลังว่ เฮาเรียกเขาแลัะพีกดด้วย
รอยยดมำ

ประธานบอกกงบฉดงเฟดงให้เ้แนะนำาคนมาดำารงตำาแห้เน่งเลัขาธดการฝ่่ายรงกษาความ
ปลัอดภงยแลัะเลัขานุการแผนกการเงดน ทุกคนได้ยนด ตอนนีำเขาเป็นที่ป๊อบปกลั่าร์มาก ผก้
คนอยากจะทำาให้เ้เขาพีอใจแลัะขึำนเป็นผก้อำานวยการ

ลี่ฉิงเฟิงเงยห้เน้าขึำนแลัะพีบเจ้าห้เน้าที่รงกษาความปลัอดภงยห้เลัายสดบคนในแผนกรงกษา
ความปลัอดภงย คนเห้เลั่านีำตงวสกงแลัะมีกลั้ามเนืำอ เมื่อเห้เ็นเขา บางคนมีความสุขบางคน
แปลักใจแลัะก็มีบางคนไม่ค่อยพีอใจแลัะดกไม่เป็นมดตร

เขารก้วา่ เจ้าห้เน้าที่รงกษาความปลัอดภงยเห้เลั่านีำเป็นคนของฮกเฉียงแลัะบางคนต้องมีความ
สงมพีงนธ์ทดี่ ีกบง เขา

ขณะนีำฮกเฉียงถูกกทำาลัายโดยเขา ในฐานะเพีื่อนที่ดขี องฮกเฉียง พีวกเขาไม่มีความสุขก็

ถูือว่ามีเห้เตุผลั

"ประธานขอให้เ้ฉงนห้เาคนมาแทนตำาแห้เน่งผก้อำานวยการ พีวกคุณคดดว่าใครเห้เมาะสม?"

ลี่ฉิงเฟิงเห้เลัือบไปทีเ่ จ้าห้เน้าที่รงกษาความปลัอดภงยห้เลัายสดบคนในห้เ้องแลัะถูาม

แผนกรงกษาความปลัอดภงยมีบทบาทสำาคงญในบรดษงท รงบผดดชอบในการปกป้อง
ทรงพีย์สดนแลัะพีนงกงานของบรดษงท เป็นปราการด้านความปลัอดภงยของบรดษงทแลัะไม่
อนุญาตให้เ้เกดดเห้เตุผดดพีลัาดใดๆ เขาจึงต้องเลัือกอย่างระมงดระวงง

พีนงกงานรงกษาความปลัอดภงยห้เลัายสดบคนมองไปที่กนง แลัะกงน แลัะเห้เลัือบมองห้เงวห้เน้า

ยามคนห้เนึง่ ที่ตงวสกงแลัะดกแข็งแรง พีวกเขากลั่าวว่า "พีวกเราคดดว่าจางจีเเ ห้เมาะสำาห้เรงบ
ตำาแห้เน่งนีำ"
ลี่ฉิงเฟิงเงยห้เน้าขึำนเห้เ็นจางจีเ เขาสููง 1.9 เมตรดกแข็งแรงมีกลั้ามเนืำอแลัะเต็มไปด้วย
ความแข็งแกร่ ง ดกเห้เมือนเขาจะเป็นผก้ทเี่ ห้เมาะสมสำาห้เรงบผก้อำานวยการของแผนกรงกษา
ความปลัอดภงย

แต่ลัี่ฉดงเฟดงพีบว่าเมื่อตอนเขาเข้ามา ท่าทางของจางจีเนำ งนค่อนข้างดกเป็นปฏิดปงกษ์เลั็กน้อย

ซึ่งทำาให้เ้เขารก้สึกงง

เขามงน่ ใจว่าเขาไม่รก้จงกจางจีเคนนีำเลัย ทำาไมเขาถูึงมีท่าทีเป็นปฏิดปงกษ์กบง เขา?

บทที่ 100 เจ้าอ้วนรับตำาแหนงง
แปล Tarhai
กลุงม https://www.facebook.com/groups/1743836472377756/
ลงตอนที่ 1-200 ราคา 200 ลงทุกวัน วันละ 6-7 ตอน
ติดตงอที่ https://www.facebook.com/profile.php?id=100002039138559
องานบนเว็บอีกแหงง
http://amnovel.com/cat.php?id=58

"คุณคือจางจี๋เหรอ?"

ฉิงเฟิงถามชายร่ างสูงคนนั้นที่ยนื เผชิญหน้ากับเขาขณะทีข่ มวดคิ้ว

"ใช่ ฉันเอง"

จางจี๋ผงกหัวของเขาและความเป็นปรปักษ์ของเขาแสดงให้เห็นในทันทีภายใต้ดวงตา
ของเขา

แม้วา่ เขาจะเก็บซ่อนมันไว้ได้ดี แต่ความชิงชังของเขาก็ยังคงถูกฉิงเฟิงมองออก

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วอีกครั้ง ชายคนนี้รู้สกกไม่พอใจเขาอย่างแน่นอน เขาจะปล่อยให้คนเช่น

นี้เป็นผูอ้ ำานวยการฝ่่ายรักษาความปลอดภัยได้อย่างไร?

เขาสังเกตเห็นว่าคนส่ วนใหญ่ในแผนกรักษาความปลอดภัยทุกคนมองไปหาจางจี๋และ
หวังให้เขาเป็นผูอ้ ำานวยการ

ต้องบอกว่าจางจี๋รู้วธิ ีที่จะชนะใจคนอืน่ ในแผนกจริงๆ

"จางจี๋ คุณคิดว่าใครสมควรที่จะเป็นผู้อำานวยการแผนกนี้?"

ฉิงเฟิงถามจางจีข๋ ณะที่มองไปทีเ่ ขา เขาอยากรู้วา่ ชายคนนี้กาำ ลังคิดอะไรอยู่

"ฉันคิดว่าฉันเป็นคนทีเ่ หมาะสมที่สุด" จางจี๋พูดและยิม้ ด้วยความมัน่ ใจ

คุณต้องมีความแข็งแรงและทักษะในการดำารงตำาแหน่ง เพือ่ ให้ผู้คนเชือ่ มัน่ และเคารพ

คุณ จางจี๋เป็นคนที่แข็งแกร่ งที่สุดในแผนกรักษาความปลอดภัยทั้งหมด แน่นอนเขาจะ
เป็นผูเ้ หมาะสมที่สุดในการเป็นผู้อำานวยการ

"จางจี๋ ผมไม่คดิ ว่าคุณเป็นผู้เหมาะสมที่สุดสำาหรับการเป็นผู้อำานวยการ"

"ทำาไม?"

"ฉันคิดว่าลัว่ เฮาเป็นผู้ที่เหมาะสมกว่าคุณ"

ฉิงเฟิงยิม้ ขณะทีช่ ้ ีไปที่ลัว่ เฮา

ลี่ฉิงเฟิงจะไม่ยอมปล่อยให้จางจี๋ข้ กนเป็นผู้อำานวยการเพราะเขารู้วา่ ชายคนนี้เป็น

ปฏิปักษ์กบั เขา เขากำาลังมองหาใครบางคนที่เป็นพวกเดียวกันกับเขาและคนทีเ่ หมาะ
ที่สุดก็คอื ลัว่ เฮา

ก่อนอื่นลัว่ เฮาเป็นลูกน้องของฉิงเฟิงและเชือ่ ฟังเขา ประการที่สองลัว่ เฮาคุน้ เคยกับ

พนักงานแผนกรักษาความปลอดภัยตั้งแต่เขาทำางานที่นัน่

"ฉันยอมรับไม่ได้ "

ใบหน้าของจางจีเ๋ ริ่มมืดและเขาจ้องมองที่ฉิงเฟิงอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินว่าเขาต้อง
การเลือกลัว่ เฮาให้เป็นผู้อำานวยการแผนกรักษาความปลอดภัย
เขาทำางานอยูใ่ นแผนกรักษาความปลอดภัยเป็นเวลาหลายปีแล้ว แต่ตอนนี้กม็ ีเด็กหน้า
ใหม่โผล่มาและแย่งตำาแหน่งของเขา? มันน่าอกดอัด

ไม่เพียงแต่จางจี๋ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคนในแผนกก็มีสีหน้าไม่เต็มใจ

"บอกฉันมาว่าอะไรที่ทำาให้คุณคิดว่า คุณควรจะได้รับตำาแหน่งนี้ ฉันจะเลือกใครก็ตาม

ที่ฉันต้องการและนีค่ ือสิทธิ์ของฉันที่ได้รับจาก CEO" ฉิงเฟิงกล่าวอย่างหยิง่ ผยอง
ขณะที่เอามือไขว้หลังเขาโดยไม่ได้มองหน้าตาที่กาำ ลังโกรธของจางจี๋

หลินซู่ ซีอโี อของบริษัท ได้ให้สิทธิ์ฉิงเฟิงในการเลือกผู้อำานวยการฝ่่ายการรักษาความ

ปลอดภัยและฝ่่ายการเงิน

"ความแข็งแรงและทักษะเป็นสิ่งที่สำาคัญที่สุดในแผนกรักษาความปลอดภัย ลัว่ เฮาไม่

แข็งแกร่ งพอที่จะเอาชนะฉันได้ ฉันไม่คดิ ว่าเขาสมควรที่จะเป็นผูอ้ ำานวยการ" จางจี๋
พูดด้วยความโกรธบนใบหน้าที่มืดครก้ม

ไม่มีทางที่ลวั ่ เฮาจะเป็นผู้อำานวยการแผนกรักษาความปลอดภัยได้ ถ้าเขาไม่ได้

เป็น จางจี๋กาำ ลังคิดอยูใ่ นใจ

"หืม จางจี๋คุณรู้ไหมว่าทำาไมฉันถกงไม่เลือกคุณ ?"

"ฉันไม่รู้"

เพราะคุณเป็นปฏิปักษ์ต่อฉัน ฉิงเฟิงกล่าวเบาๆขณะที่เหลือบมองเขา

ใบหน้าของจางจีเ๋ ปลี่ยนไปทันทีหลังจากคำาพูดของฉิงเฟิง เขาไม่อยากเชื่อว่าฉิงเฟิงจะ

สังเกตเห็นสิ่งทีเ่ ขาคิดไว้ แม้วา่ เขาจะปกปิดมันไว้อย่างดี

"ใช่แล้ว พี่ลี่ ฉันมีอะไรบอกพี่" ลั่วเฮาก็นกกถกงบางอย่างได้และกระซิบในหูของฉิงเฟิง

"มีอะไร?บอกมาเจ้าอ้วน"

"พี่ลี่, พีส่ าวของชายคนนี้เป็นภรรยาของฮูเฉียง ดังนั้นฮูเฉียงเป็นพีเ่ ขยของเขา"

**คนแต่งมันลืมรึเปล่าวะว่าฮูเฉียงมันตามจีบเซี่ยหวานชิว นีม่ าบอกว่ามีเมียแล้ว **

ลั่วเฮาขมวดคิ้วและบอกเรื่องที่เขารู้เกี่ยวกับแผนกรักษาความปลอดภัยให้กบั ฉิงเฟิง

โอ้ ไม่น่าแปลกใจ ฮูเฉียงเป็นพีเ่ ขยของเขานัน่ เป็นเหตุผลที่เขาขุ่นเคืองฉัน ฉิงเฟิงกระ

จ่างทุกอย่างอย่างฉับพลัน

แต่ฉิงเฟิงจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ไปเพราะจางจีเ๋ ป็นน้องเขยของฮูเฉียง ฮูเฉียงทำาให้ฉงิ เฟิง

โกรธตั้งแต่ที่เขาวางกับดักขับไล่ฉิงเฟิง ไม่เพียงแค่น้ นั เขาก็จับจางเซีย่ วหยูเ่ ป็นตัว
ประกันอีก จางจี๋ในฐานะน้องเขยฮูเฉียง เขาต้องเกลียดฉิงเฟิงมากและเขาก็เป็นเหมือน
ระเบิดเวลา ถ้าเก็บไว้ในแผนกรักษาความปลอดภัย

"จางจี๋, ฮูเฉียงเป็นพีเ่ ขยของคุณใช่ม้ัย?"

"ใช่"

"เอาล่ะ ตอนนี้ฉันมีทางเลือกให้คุณสองทาง หนกง่ คือเห็นด้วยกับการให้ลัว่ เฮาเป็นผู้

อำานวยการรักษาความปลอดภัย อีกข้อคือออกไปจากที่นี่"

"ประการแรกฉันจะเป็นผูอ้ ำานวยการรักษาความปลอดภัย ประการที่สองฉันจะไม่ไป

จากบริษัทนี้"

จางจี๋ส่ายหัว เขาปฏิเสธข้อเสนอของฉิงเฟิงและยืนยันว่าจะเป็นผู้อำานวยการรักษา
ความปลอดภัย
"เอาล่ะ คุณต้องการที่จะเป็นผู้อำานวยการรักษาความปลอดภัยหรือไม่ งั้นเรามาตกลง
กัน ถ้าคุณสามารถรับฉันได้หนก่งหมัด ฉันจะให้คุณเป็น แต่ถ้าไม่ คุณต้องออกไป"

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและพูดขก้น

เขาเชื่อว่าจางจี๋จะยอมรับข้อตกลงของเขาอย่างแน่นอน ไม่ต้องสงสัย จางจี๋ดูตื่นเต้น

หลังจากได้ฟังสิ่งทีเ่ ขาพูด จางจี๋คดิ ว่ามันเป็นข้อดีที่เขาจะได้เป็นผู้อำานวยการรักษา
ความปลอดภัยตราบใดที่เขาสามารถรับหนก่งหมัดจากฉิงเฟิงได้ จากนั้นเขาก็ค่อยแก้
แค้นให้พี่เขยของเขา

"ตกลง! Come on!”

จางจี๋นัง่ ยองๆและยืดตัวของเขาขก้น รอลี่ฉิงเฟิง

ในความคิดของเขา ฉิงเฟิงไม่ได้ตวั สูงและแข็งแรงเท่ากับเขา มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉิงเฟิง

จะเอาชนะเขาด้วยการชกครั้งเดียว

ฉิงเฟิงเดินไปช้าๆตรงหน้าจางจี๋ ด้วยใบหน้าที่สงบแล้วเขาก็ง้างกำาปั้นขวาและชกจางจี๋
ไปที่หน้าอกของเขา

อ้ากกกกก !

จางจี๋กรีดร้องออกมาเสียงดัง ขณะที่ถูกชกกระเด็นออกไปไกลหลายเมตรเหมือนมิซ
ไซด์และกระแทกเข้ากับกำาแพง เขากระอักเลือดออกมาและล้มลงบนพื้น

แกร๊ก!

จางจี๋ซี่โครงหัก! เป็นหมัดที่ทรงพลังอะไรขนาดนี้!

"โคตรโหด ... "

จางจี๋จ้องมองไปที่ฉงิ เฟิงอย่างหวาดกลัวและจากนั้นก็สลบไปในวินาทีถัดมา

"มีใครที่ยังต้องการเป็นผู้อำานวยการรักษาความปลอดภัยอีกหรือไม่"

ฉิงเฟิงเหยียดข้อมือและถามด้วยรอยยิม้

ปีศาจ นี่คอื รอยยิม้ ของปีศาจ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากกว่าสิบคนทีอ่ ยูร่ อบ ๆ

บริเวณนั้นตกใจกลัวหลังจากได้เห็นรอยยิม้ ของฉิงเฟิง จางจี๋เป็นทหารผ่านศกกที่
แข็งแกร่ งที่สุดในแผนกรักษาความปลอดภัย ถ้าเขาไม่สามารถรับหมัดจากฉิงเฟิงได้ก็
คงไม่มีใครในที่น้ ีที่ทำาได้

"เอาละ งั้นฉันเลือกลัว่ เฮาให้เป็นผู้อำานวยการรักษาความปลอดภัย มีใครแย้งไหม ?"

ฉิงเฟิงเก็บรอยยิม้ ของเขาในขณะทีพ่ าลัว่ เฮาออกไปยืนด้านหน้า

"ไม่มี ไม่มี!"

ทุกคนในฝู่งชนส่ ายหัว พวกเขาจะไม่เห็นด้วยได้อย่างไร? พวกเขาต่างกลัวฉิงเฟิง

หลังจากได้เห็นจางจี๋ลอยติดกำาแพงและซี่โครงหัก

"ดังนั้น เจ้าอ้วน นายเป็นผู้อำานวยการรักษาความปลอดภัยต่อจากนี้ไป โชคดีและ

ทำางานให้หนักละ!"

ฉิงเฟิงออกจากแผนกรักษาความปลอดภัยและแตะไหล่ของลัว่ เฮา

"ขอบคุณ, พี่ใหญ่ลี่, ขอบคุณ"

ลัว่ เฮารู้สกกซาบซก้งมากในขณะทีเ่ ขาเฝ่้าดูฉิงเฟิงเดินออกไป เขาตัดสินใจที่จะทำางานให้

ดีที่สุดในตำาแหน่งนี้และไม่ทำาให้ฉิงเฟิงผิดหวัง
ฉิงเฟิงได้จัดการเรื่องในแผนกรักษาความปลอดภัยเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้เขาต้องไปที่
แผนกการเงิน

อย่างไรก็ตาม ฉิงเฟิงไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับแผนกการเงิน มันจะยากทีจ่ ะหาผู้นำาที่ดี

ขณะที่เขากำาลังเดินทางไปแผนกการเงิน เขาได้พบกับสาวสวยทีม่ ีร่างกายที่เร่ าร้อน