Ποια η φιλοσοφία της ειδικής εκπαίδευσης, από πού προέκυψε και πώς εφαρμόζεται στην

πράξη;

Η Ειδική Αγωγή στην Ελλάδα ξεκινά στις αρχές του 20 ου αιώνα με την ίδρυση ειδικών σχολείων
και ιδρυμάτων. Ο βασικός στόχος ίδρυσης αυτών των δομών ήταν η περίθαλψη των ατόμων
αυτών που ανήκαν στη συγκεκριμένη κατηγορία χωρίς να ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση των
ατόμων. Το 1937 ιδρύεται το «πρότυπο ειδικό σχολείο Αθηνών» στην Καισαριανή, από τη Ρόζα
Ιμβριώτη. Η ιδέα περί ίσων δικαιωμάτων και ευκαιριών αυτών των ατόμων δημιουργείται
αρκετά αργότερα και συγκεκριμένα την περίοδο της μεταπολίτευσης. Το 1981 και συγκεκριμένα
με την ψήφιση του Ν. 1143/1981 γίνεται το σημαντικότερο βήμα-τομή για τα άτομα με ειδικές
ανάγκες. Ο νόμος αυτός έχοντας ως βάση την ισότητα και την ισονομία των πολιτών επεδίωκε
την ενσωμάτωση των ατόμων με ειδικές ανάγκες σε όλους τους τομείς, σκοπεύοντας στην
κοινωνική και επαγγελματική τους αποκατάσταση. Ο νόμος αυτός δέχεται κριτική διότι
διατηρούσε το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα ουσιαστικά αποκόπτοντας την ειδική αγωγή από
τη γενική εκπαίδευση. Την εξάλειψη των αστοχιών του παραπάνω νόμου έρχεται να διορθώσει ο
Ν. 1566/1985, με τον οποίο η ειδική αγωγή γίνεται πλέον κομμάτι της γενικής εκπαίδευσης .
Στη συνέχεια ακολουθούν δυο ακόμη νομοθετικές παρεμβάσεις με τους νόμους 1771/1988 και
1824/1988 στους οποίους περιλαμβάνονται ρυθμίσεις για την εισαγωγή των ΑμεΑ στην
ανώτερη εκπαίδευση, και η καθιέρωση της ενισχυτικής διδασκαλίας στα σχολεία. Ακόμη κατά
τη χρονική περίοδο 1989-93 η Ελλάδα συμμετέχει σε δυο ευρωπαϊκά προγράμματα HELLIOS I
και HELLIOS II, που είχαν στόχο την κοινωνική ενσωμάτωση και ένταξη των ΑμεΑ. Ακολουθεί
το 1995μια συνολική αναδιάρθρωση του Ν. 1566/1981, με το σχεδιασμό και τη μελέτη ενός
νέου νόμου ψηφίστηκε το 2000. Με τον καινούργιο νόμο 2817/2000, προάγεται η ένταξη των
ΑμεΑ στη γενική εκπαίδευση και το ειδικό σχολείο περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις σοβαρών
προβλημάτων. Είναι φανερό πως η χώρα μας προσπαθεί να ξεφύγει από το ιατρικό μοντέλο και
έχει εκπαιδευτικό προσανατολισμό ανοίγοντας το δρόμο για την εκπαίδευση μαθητών με ειδικές
ανάγκες στα γενικά σχολεία. Κατά την περίοδο 2004-2007, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο προωθεί
τη διαθεματικότητα με τη συγγραφή και έκδοση νέων βιβλίων καθώς και με υποστηρικτικό
εκπαιδευτικό υλικό, της διδασκαλίας των ΑμεΑ. Ωστόσο, η ουσιαστική αναβάθμιση του
εκπαιδευτικού συστήματος και η προώθηση της κοινωνικής ενσωμάτωσης των ΑμεΑ
επιχειρείται την επομένη περίοδο, 2007–2013, μέσα από το επιχειρησιακό πρόγραμμα (ΕΠ):
«Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση» του ΥΠΕΠΘ. Το 2008, ψηφίζεται ο Ν. 3699/2008 με σκοπό
να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες, με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές
ανάγκες, με στόχο την πλήρη ένταξή τους. Το 2012, η Ελλάδα επικυρώνει με το νόμο 4074/
2012 τη σύμβαση του Ο.Η.Ε. (2006) για τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες και
τέλος, ακολουθεί ο Ν. 2217/2014 που αφορά την πρόσληψη των εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής
στα σχολεία δίνοντας τη δυνατότητα της εκπαίδευσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες να γίνεται
από εκπαιδευτικούς κατάλληλα εκπαιδευμένους και καταρτισμένους.