The story follows a mother's unconditional love for her son from infancy through adulthood. As a baby, toddler, child, teenager, and grown man, she continues to rock him and sing that she will always love him. In the end, when the mother is old and sick, the roles reverse and the son rocks his mother to express his enduring love and care for her.
The story follows a mother's unconditional love for her son from infancy through adulthood. As a baby, toddler, child, teenager, and grown man, she continues to rock him and sing that she will always love him. In the end, when the mother is old and sick, the roles reverse and the son rocks his mother to express his enduring love and care for her.
The story follows a mother's unconditional love for her son from infancy through adulthood. As a baby, toddler, child, teenager, and grown man, she continues to rock him and sing that she will always love him. In the end, when the mother is old and sick, the roles reverse and the son rocks his mother to express his enduring love and care for her.
A mother held her new baby and very slowly rocked him Hawak ng isang ina ang kanayang bagong sanggol at dahan back and forth, back and forth, back and forth. And while dahang inuuga ng pa balik-balik habang hawak niya siya’y she held him, she sang: kumakanta I'll love you forever, Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t I'll like you for always, ako’y nabubuhay ang aking anak ay ikaw pa rin. As long as I'm living my baby you'll be. Lumaki ang sanggol. Habang siya’y lumalaki siya ay lamaki hanggang mag dalawang taong gulang, at tumatakbo paikot The baby grew. He grew and he grew and he grew. He grew sa buong bahay. Hinugot niya ang lahat ng mga libro sa until he was two years old, and he ran all around the house. istant. Inlabas niya ang lahat ng pagkain sa ref at kinuha nya He pulled all the books off the shelves. He pulled all the ang relo ng kanyang ina at hinulog sa kubeta. Minsan food out of the refrigerator and he took his mother's watch and flushed it down the toilet. Sometimes his mother would sinasabi ng nanay nya, mababaliw ako sayong bata ka. say, "this kid is driving me CRAZY!" Ngunit sa oras ng gabi ang dalawang taong gulang na iyon But at night time, when that two-year-old was quiet, she ay tahimik, binuksan nya ang pinto sa kanyang silid, opened the door to his room, crawled across the floor, gumapang sa kabuuan ng sahig tumingin sa gilid ng kanyang looked up over the side of his bed; and if he was really kama , at kung siyay tulog na tulog na at itoy kanyang asleep she picked him up and rocked him back and forth, binuhat at dahan dahang niya itong inuga at habang hawak back and forth, back and forth. While she rocked him she niya siyay kumakanta sang: Ang maliit na batang lalaki ay lumaki.habang siya ay The little boy grew. He grew and he grew and he grew. He lumalaki. Siya ay lumaki hanggang siyam na taong gulang at grew until he was nine years old. And he never wanted to kahit kailan hindi nya gustong makisalo sa hapunan, at kahit come in for dinner, he never wanted to take a bath, and kailan hindi nya gusting maligo, at kapag bumisita ang when grandma visited he always said bad words. kanyang lola lagi niyang pinag sasalitaan ng masamang Sometimes his mother wanted to sell him to the zoo! salita, minsan nais siyang ibenta ng kanyang ina sa “zoo” I'll love you forever, I'll like you for always, Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t As long as I'm living ako’y nabubuhay ang aking anak ay ikaw pa rin. my baby you'll be. Ngunit sa oras ng gabi, habang siya ay tulog ang kanyang ina But at night time, when he was asleep, the mother quietly ay tahimik niyang binukan ang pinto, sa kanyang silid, opened the door to his room, crawled across the floor and gumapang sa kabuuan ng sahig, tumingin sa gilid ng kama at looked up over the side of the bed. If he was really asleep, kung siya ay tulog na tulog na, at ito ay kanyang binuhat ang she picked up that nine-year-old boy and rocked him back siyam na taong gulang na lalaki at dahan dahang niyang and forth, back and forth, back and forth. And while she hinihele pa balik balik habang hawak niya ito siya’y rocked him she sang: kumakanta I'll love you forever, Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, I'll like you for always, The boy grew. He grew and he grew and he grew. He grew Ang batang lalaki ay lumaki. Habg siya’y lumalaki. Siya ay until he was a teenager. He had strange friends and he wore lumaki hanggang mag binate may mga kaibigan siya na hindi strange clothes and he listened to strange music. Sometimes the nya kilala at naka suot siya ng kakaibang damit at nakikinig mother felt like she was in a zoo! siya sa kakaibang musika. Minsan nararamdaman ng ina na nasa isang “zoo” But at night time, when that teenager was asleep, the mother opened the door to his room, crawled across the floor and Ngunit sa oras ng gabi kapag ang binata ay natutulog, looked up over the side of the bed. If he was really asleep she binuksan ng ina ang pinto sa kanyang silid gumapang sa picked up that great big boy and rocked him back and forth, kabuuan ng sahig, tumingin sa gilid ng kama at kung siya ay back and forth, back and forth. While she rocked him she sang: tulog na tulog na, at ito ay kanyang binuhat ang I'll love you forever, siyam na taong gulang na lalaki at dahan dahang niyang I'll like you for always, hinihele pa balik balik habang hawak niya ito siya’y As long as I'm living kumakanta my baby you'll be. Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t That teenager grew. He grew and he grew and he grew. He grew ako’y nabubuhay Ikaw pa rin ang aking munting sanggol. until he was a grown-up man. He left home and got a house across town. But sometimes on dark nights the mother got into Ang binata ay lumaki. Ng lumaki. Lumaki hanggang siya’y her car and drove across town. If all the lights in her son's house naging matandang lalaki. Siya ay umalis sa bahay at kumuha were out, she opened his bedroom window, crawled across the ng bahay malapit sa karatig ng bayan. Ngunit sa isang floor, and looked up over the side of his bed. If that great big malalim na gabi ang kanyang ina ay kinuha niya ang man was really asleep she picked him up and rocked him back sasakyan at pinuntahan ito sa bayan. Kapag ang lahat ng and forth, back and forth, back and forth. And while she rocked ilaw sa bahay ng kanyang anak ay nakapatay,binuksan niya him she sang: ang pinto sa silid ng kanyang anak, gumapang siya sa sahig, at at tumingin siya sa gilid ng kama, kapag mahimbing na I'll love you forever, ang tulog ng matandang lalaki,kinuha niya at inuuga ito ng I'll like you for always, As long as I'm living pabalik-balik habang itoy ay kanyang inaawitan. my baby you'll be. Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t Well, that mother, she got older. She got older and older and ako’y nabubuhay ikaw pa rin ang aking munting sanggol. older. One day she called up her son and said, "You'd better come see me because I'm very old and sick." So her son came to Ngunit, ang ina ay tumatanda na. patanda ng patanda. Isang see her. When he came in the door she tried to sing the song. araw tinawag niya ang kanyang anak at sinabing, “mas She sang; mabuting pumunta ka dito upang tignan ako dahil matanda I'll love you forever, na at may sakit” kaya ang kanyang anak pumunta para I'll like you for always... tignan ito. Nang siya ay nasa pintuan ay sinubukan niyang kinanta ang awit ; But she couldn't finish because she was too old and sick. The Mahal kita magpakailanman, Gusto kita lagi……. son went to his mother. He picked her up and rocked her back and forth, back and forth, back and forth. And he sang this song: Ngunit hindi niya natapos dahil siya ay matandang matanda na at meron pang malubhang sakit. Ang anak ay lumapit sa I'll love you forever, kanyang ina. Kinuha niya at inuga pabalik-balik at habang I'll like you for always, As long as I'm living kinakantahan my baby you'll be. Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t ako’y nabubuhay ang aking anak ay ikaw pa rin When the son came home that night, he stood for a long Nung gabing iyon umuwi ang anak sa bahay niya, tumayo time at the top of the stairs. Then he went into the room siya ng matagal sa taas ng hagdanan. At pumunta sa silid ng where his very new baby daughter was sleeping. He picked bagong silang na anak niya na babae na kasalukuyang her up in his arms and very slowly rocked her back and natutulog. Kinuha niya ito at dahan-dahan niyang kinandong forth, back and forth, back and forth. And while he rocked sa mga braso niya habang kanyang hinehele pabalik-balik at her he sang: habang ito ay kumakanta I'll love you forever, Mahal kita magpakailanman Gusto kita palagi, hangga’t I'll like you for always, ako’y nabubuhay ang aking anak ay ikaw pa rin. As long as I'm living my baby you'll be. Ang Parabula ng mga Posporo The Parable of the Matchsticks Katha nina Jean Llorin at Pia Noche Story by Jean Llorin and Pia Noche Sa dulo ng isang tahimik na kahuyan, may isang payak na bahay kubo. Sa kusina ng bahay kubo ay may isang maliit At the edge of quiet forest was a small simple bamboo na kahon ng posporo. May nakatirang halos limampung house, inside the kitchen of this house was a cupboard near palito ng posporo sa loob ng kahon. the stove. inside a cupboard a small matchbox stood Isang araw, isang posporo na nagngangalang Lito ay handily. Living inside this matchbox were around fifty nagsalita. matchsticks. “Hindi ba ninyo napapansin na nabawasan ang bilang natin? Kapag bumubukas ang ating bahay, isa sa atin ay kinukuha.” One day, a matchstick named Lito said to the rest of “Kinukuha? Saan sila dinadala, Kuya Lito?” tanong ni matchstick Pilita, ang bunso sa mga palito ng posporo. “Hindi ko nga alam, eh. Basta kinukuha na lang sila. Kapag Haven’t you noticed that we have lost of number of us? kinuha na ang isa sa atin, mabilis na isinasara ang bahay Every time the match house is opened, one of us is take natin at dumidilim muli. Ang alam ko lang ay nabawasan away. uli tayo ng isa.” Nabalisa ang ibang posporo habang binibilang nila kung Take away? Where are they taken Lito? Asked Pilita, the ilan na lang ang youngest of the matchstick. natitira sa kanila. Dahil hindi nila nais iwan ang kanilang tahanan, nangako silang magkapit-bisig kapag binuksan I don’t know. I just know that they’re taken away. I don’t muli ang kahon na kanilang tinitirhan. know what happen because as soon as one of us is taken, Isang araw, nang bumukas ang kahon, biglang nagkapit- our house closes and it gets dark again. I only know what we bisig ang mga takot na posporo. Nanalangin sila na walang are again one matchstick less. makuha sa kanilang pamilya. “Kumapit ka sa akin nang mahigpit,” bulong ni Lito sa posporong katabi niya. Buong The matchstick become worried as they began to count how tapang na tumingala si Lito. Nakita niya na may malalaking daliri na dumampot ng isang posporong nanginginig sa many of them were left inside the match house. Because takot. Dahil nakakapit-bisig sila, may ilang posporo na none of the matchsticks wishes to leave, they promised to nahila palabas ng kahon. Nahulog ang mga ito sa sahig ng hold onto one another the next time the match houses was kusina. opened. Si Lito ay isa sa mga nahulog na posporo. Nauntog ang kanyang ulo sa paa ng mesa at naramdaman niya ang lamig The next day, when the matchbox was slowly opened,the ng sahig. Napansin ni Lito na malapit nang lumubog ang fearful matchsticks drew closer together and held tightly araw. To one another they all prayed that no member of their Itinaas ni Lito ang kanyang ulo upang tawagin ang ibang family would be taken away . Hold on tightly.” Sticky nahulog na posporo. Sa kaunting liwanag, namasid niya na whispered to the matchsticks beside him. si Pilita ang hawak ng malaking kamay. Si Pilita na bunso ng kanilang pamilya. LIto bravely lookup. He saw that large fingers picked up a Laking gulat ni Lito sa sumunod na pangyayari. Ikiniskis ng tiny matchstick who was trembling in fear. Since they were malaking kamay ang munting ulo ni Pilita sa dingding ng holding onto one another, several other matchsticks were kahon. Dagling napapikit sa takot si Lito. Naisip niya ang dragged out of the match house. The matchsticks fell onto sakit na idinaranas ng kanilang bunso. Kawawang Pilita! the kitchen floor Biglang nagningas ang ulo ni Pilita at naging isang munting apoy. Mga kulay na pula, narangha, dilaw, puti, at bughaw ay sumiklab mula sa kanyang ulo. Nang buksan ni Lito ang Lito was one of the matchstick that fell out. As he fell he hit kanyang mga mata, ang mga nakamamanghang kulay at his head on the foot of the kitchen table. Lito felt the could liwanag ay sumayaw sa paningin niya. kitchen floor. “Napakaganda! Ngayon lang ako nakakita ng ganito!” napabulalas si Lito. Nakita ni Lito na ang apoy na nagmumula sa ulo ni Pilita ay Lito raised his head to the other matchstick who fell with ginamit upang sindihan ang isang kandila. Hinipan ng tao him. He saw that is was almost nighttime but there was just ang apoy sa ulo ni Pilita hanggang mawala ito. enough light for him to see what was happening in the fading light, lito saw pilita being held at one end by the Kitang-kita ni Lito ang maitim na dulo ng posporo at siya’y mighty hand, pelita who has the youngest of the family nalungkot. Ngunit napalingon agad siya sa apoy ng kandila at ang nakaaaliw na pagsayaw nito. Naalala niya si Pilita at Lito was what happened next. The mighty hand rubbed ang pagiging masayahin at pagkabibo ng bunsong posporo. pilitas tiny head on the wall of the matchbox. Lito shut his Tila taglay ng apoy sa kandila ang diwa at kalooban ni eyes in shock. He cringed at the though of the pain pelita Pilita. Ang apoy na ito ay nagpaliwanag sa madilim na kusina. must have felt. Poor pelita! Namangha si Lito habang sinasaksihan niya ang paglipat ng apoy sa ilan pang kandila sa iba’t ibang bahagi ng bahay When Lito opened his eye again, he saw pilita tiny head kubo hanggang lumiwanag nang husto ang buong tahanan. suddenly turning into a beautiful spark of the light. His Tila bang unti-unting napuno ang bahay kubo ng magiliw vision was filled with the amazing colors of this light. Red, na diwa ni Pilita. Orange, Yellow, White and blue flashed from teenys tin8y Ang apoy na nagmula kay Pilita ay ginamit sa pagluto ng head witch soon became a tiny flame that seemed to dance pagkain, sa pagkukuwentuhan sa hapag kainan, sa pag-aaral how beautiful I have never seen such a wonderful sight! at pagbabasa ng mga bata, at sa pagdarasal ng buong Exclaimed lito pamilya. Sa gabing iyon, naunawaan ni Lito kung gaano kahalaga ang liwanag na dulot ng apoy para sa mag-anak na Lito was saddened by the sight of the black end of the tiny nakatira sa bahay kubo. matchstick. But Lito quickly noticed the candle flame and “Ito na ‘yon!” pahayag ni Lito. “Kinukuha kaming mga how it displayed a delightful dance. The flame reminded posporo upang maging isang apoy na nagdudulot ng him of how pilita was so cheerful and bright. It seemed that liwanag sa kadiliman na pumapaligid sa mga tao. Kahit the candle flame that brightened that dark kitchen bore the panandalian lamang, bawat isa sa amin ay maaaring maging will and spirit of tiny pilita. isang maningning na ilaw!” Napuno ng galak ang puso ni Lito sa kanyang natuklasan. Napawi ng galak ang takot sa kanyang isipan. Unti-unting Lito watched in astonishment as the candle flame was napuno ng pag-asa ang kanyang puso. passed from one candle to another in other parts of “Kailangan na makabalik ako sa kahon namin,” sabi ni Lito. bamboo house until the whole house brightened up. It was “Dapat sabihin ko sa kanila ang nakita ko. Kailangan na as if the house was slowly being filled with pilitas loving malaman nila ang katotohanan tungkol sa mga posporong spirit. tulad namin at sa ganito ay hindi na sila muling matatakot na iwan ang bahay namin. Naku, kailangan ko na talagang The light which came from pilita was used to cook super and makauwi!” brightened up the conversation over supper. It shone over Sa gabing iyon, nakatulog si Lito sa sahig ng kusina. the books the children read and lit up the family altar during Sa gabing iyon, nakatulog si Lito sa sahig ng kusina. altar time that night lito understood how important the Kinabukasan, narinig ni Lito ang mga tinig ng kanyang mga light from the flame was for the family who lived inside the kapwa posporo. “Lito! Lito!” Tumingala si Lito at nakita bamboo house. niya ang malaking kamay ng tao. Maingat nitong pinupulot ang mga nahulog na posporo mula sa sahig ng kusina. So this is it, thought lito we are taken away so we can turn Bawat posporo ay ibinabalik ng kamay sa kahon. into a big and beautiful bright spark that light up the Pagkabalik ni Lito sa kahon, ipinahayag niya sa lahat ang darkness that surround people. Even for one brief moment nangyari kay Pilita. Pinatotohanan ng ibang posporo ang kuwento ni Lito. Tulad ni Lito, hindi na sila natatakot na this is what each of us can be and become one bright light makuha ng malaking kamay at iwan ang kahon. Mula noon ay naunawaan na ng mga posporo ang kanilang I must get back the match house” said lito. “ I must tell the layunin. Tanggap na nila ang katotohanan na isang araw ay others of what I’ve seen. They must know the truth about kailangan nilang lisan ang munting bahay na kahon. Dahil us so that they will never be afraid to leave the match dito, nagkaroon ng pag-asa at pag-asam na makapagdulot house. Oh I must get back!” ng liwanag ang bawat posporo. Lito fell asleep on the kitchen floor that night dreaming of Kahit panandalian lamang. getting back home
The next morning lito was awakened by the tiny voices of
his matchstick friend calling to him “lito “lito lito looked up. He saw the mighty hand careful picking up the matchstick that fell on the kitchen floor. One by one the matchstick were placed back into the match house, he told everyone what happened to pilita the other matchstick who fell so it too stop being afraid of leaving the match house
From the on the matchsticks understood their purpose they
accepted that one day, they would have to leave their tiny home. This time, they knew what they would become when they leave the tiny match house was filled with hope and anticipation. Since then, the matchsticks anxiously wait for their chance to become much needed bright