---------------BOOK DETAILS----------------

[BOOK NAME] A Gangster Stole My Heart [Completed]

[TOTALPARTS] 69
-------------------------------------------
[ BOOK DESCRIPTION ]
--------------------------------------------
What if makita mo siya ulit? What if he still loves you?What if balikan ka niya?
What if he wants to prove to you that he loves you more than anything in this
world?
will you give him a SECOND CHANCE? BOOK 2 IS ALREADY OUT. "HEARTBEAT OF A GANGSTER"
-------------------------------------------

*******************************************
[1] A Gangster Stole My Heart
*******************************************
PROLOGUE:

What if makita mo siya ulit?

What if he still loves you?

What if balikan ka niya?

What if he wants to prove to you that he loves you more than anything in this
world?

will you give him a SECOND CHANCE?

what if? what if? what if?

"What" and" if" are two words that if you put them together, side by side they have
the power to haunt you for the rest of your life. -- Nicholas Sparks

will you still live your life in the PAST?

will you finally have your own happy ending? or another heartbreak again?

will Juliet finally see her Romeo?

will you grab the SECOND CHANCE to feel TRUE LOVE?

*******************************************
[2] Chapter 1
*******************************************

Zeilica's POV

kriing*kriing*kriing

tok*tok*tok*

"Ugh.. alright, i'm up! i'm up."

Bwiset na alarm clock.

Sino naman ang kumakatok? Langya. Pagbuhulin ko sila ng alarm clock ko eh.

"Damn! it's too early."- tumayo na ako habang nakapikit ang isang mata.

Sino ba kasi may idea na ganitong kalaki ang kwarto ko?!

Ngayon kailangan ko pang maglakad ng pagka-haba haba para lang buksan ang ni-lock
kong pinto kagabi!

Dapat kasi hindi ko nalang ni-lock.

Parang automatic na bumakas ang mata ko ng makita ko kung sino ang kumakatok.

"Is that for me? "- tanong ko habang nakaturo sakin ang aking hintuturo.

" Yeah, but don't get used to it because this is a one in a million only thing." -
sabi ni ate Alex habang nakataas ang isang kilay.

Minsan natatanong ko sa sarili ko kung kapatid ko ba talaga ito eh. We're too
different. We're like night and day.

" Oh. Thanks ate Alex."- sabi ko nalang at kinuha ang food tray.

" Now don't you feel bad for cursing me out? "- napairap nalang ako.

As if naman na narinig niya. Ang layo-layo ng pinto sa kama ko.

"I was having a really bad nightmare. Why would I curse my sweet sister right?"-
sabi ko nalang at ngumiti ng pilit.

" You have a really bad tongue Zeilica. " - sabi sakin ni ate habang nakahalukipkip
at ngumiti pa.

"Did you cook this?"- tanong ko nalang habang tinitingnan mabuti ang pagkain baka
mamaya may lason eh.

"Alam mo ang arte mo! Kung ayaw mo ako kakain!"- sabi niya habang inaagaw sakin
yung tray.

"Ate just answer the damn question."- sabi ko naman habang inilalayo sa kanya.

" Don't worry i didn't cook that. Sayang naman binabayad KO sa chef natin dba? " -
sabi niya at ngumiti pa ng nakakainis.

Para kasing pinaparating niya sakin na wala akong silbi pero totoo naman.

"Yeah. Whatever."- sabi ko at ibabagsak ko na sana ang pinto sa harap niya para
naman makaramdam siya na ayoko na siyang makita pero hinarang niya ang braso niya
kaya naman hindi ko naisara.

"By the way ms. Zeilica Anya Clouter please stay away from trouble today. Baka
naman mamaya expelled ka nanaman.Promise me."- napaiwas ako ng tingin.

Ayoko sa lahat kapag nagiging seryoso si ate.

"I'll try."- sabi ko nalang habang nakatingin pa rin sa gilid ko.

"Don't just--" - naputol ang sasabihin niya ng biglang dumating si John.

Ang assistant slash butler slash kanang kamay ni ate.

Nagbow siya samin para magpakita ng galang.

"Ms. Alex the private plane is ready. We need to go now."

Tumingin lang siya saglit kay assistant John at ibinalik na din ang tingin sakin.
"Be good and be useful sis."

Ginulo niya ang buhok ko na ikinainis ko.

Nagiging hobby niya na yun. Bago siya umalis sa harap ko ay ngumiti muna siya.
Ngiti ng isang responsableng kapatid.

It must be hard for her. Looking after the business our parents left behind.

Napailing nalang ako sa naiisip ko. No, it must be harder to look after her trouble
maker sister.

***

" Miss Anya anong oil po ang gusto niyo?" - maid 1

" Miss ano po ang gagamitin niyo shower or tub? " -maid 2

" Miss meron po kayong tawag galing kay master Jared." -maid 3

Napapikit nalang ako at nagpakawala ng malalim na hininga.

"YAH! SHUT THE HELL UP!! IF I HEAR ANOTHER WORD I'M GOING TO FIRE ALL OF YOU!!!
NOW GET THE FUCK OUT OF MY SIGHT!!"- sigaw ko sa kanila.

Dali-dali naman silang tumahimik at naglakad paalis sa harap ko.

Can't i take a bath alone?!? WHAT AM I? A FIVE YEARS OLD KID?!?

"Oy. You, holding the fucking phone come back here."- sabi ko dahil hindi ko naman
narinig yung sinabi niya kanina.

Agad naman siyang bumalik sa harap ko at nakayuko.

Lalo akong naiinis. Sa tingin kaya niya pinapunta ko siya sa harap ko para
titigan?!?

"What were you saying?"- tanong ko sa kanya.

My jaw literally dropped when she started demonstrating something.

"YAH! ARE YOU GOING TO TALK OR YOU WANT ME TO SEND YOU TO HOSPITAL?!?"

Napatigil naman siya sa ginagawa niya at yumuko.

"Sabi niyo pa kasi wag magsalita."

Napapikit nalang ako sa sobrang inis habang naka-pamewang. Ayoko sa lahat

pilosopo.

"Sorry miss. Uh..uhm master Jared is on the phone."- sabi niya at inabot sakin ang
telepono.

Hinablot ko nalang ang telepono sa kanya at tiningnan siya ng masama.

"Wha--" hindi ko pa natatapos ang sasabhin ko ay nagsalita niya.

"geez...i'll pick you up."

"What?!? i have my own car. Why do you need to pick me up?"

"Ms. Anya you're sister banned you to use any of your cars."- napatingin naman ako
sa madaldal na maid.

Bago pa man ako makapagsalita Jared hung up on me.

Napatingin naman ako sa maid na nandito pa rin sa harap ko.

"Call Lucy."- sabi ko sa kanya at dumiretso na sa bathtub.

HABANG nakalubog ang katawan ko sa tubig ay biglang nag vibrate ang cellphone ko
na nasa gawing gilid ng ulo ko.

Wala naman talaga akong intensyon na sagutin yun. Naptingin nalang ako kay Lucy na
sumagot ng tawag.

"Master Jared-sama?"

"Hime-sama is still taking a bath."

"Hai"(yes) - ibinalik na rin agad ni Lucy ang cellphone sa tabi ko.

"Hime-sama, master Jared-sama is already here."- sabi niya habang kinukuha ang
towel ko.

Although Lucy is my personal maid i don't really consider her as a maid or servant.
She's just...i don't know. she's always been there. She started to be my personal
maid 5 years ago.

Although she's twenty and I'm seventeen I always obey her.

Sometimes i find it funny because instead of her obeying me, I'm the one obeying
her.

Tumayo na ako. I don't really care kung makita niya akong walang damit.

We're both girls anyway.

Ibinalot niya sakin ang towel. "Hime-sama..."

Hindi ako humarap sa kanya at iniintay ang susunod niyang sasabihin.

"Please stop being a gangster."- sa simpleng salita lang na iyon ay naramdaman ko

ang emosyon niya kahit na sa tuwing tumitingin ako sa kanya walang emosyon ang mata
niya.

I feel like my heart is melting. That's the only order i won't obey.

Hindi ko sinagot ang sinabi niya at binago ang usapan.

"Lucy.. fire the maid who called you."

" Hai, hime-sama."

Napahawak nalang ako sa ulo ko.

Why does she need to be Japanese?

"You need to stop calling me princess."- sabi ko nalang habang napapailing.

She just laughed as a reply.

***

Napahinto ako sa paglalakad at napangiti ng makita ko si Jared na nakasandal sa

kotse niya.

Looks like I'm really dead.

"You made me wait here for thirty two minutes and twenty five seconds. You've got
the nerve hime.Sama."- sabi niya habang nakatingin sa relo niya.

Tumawa ako ng mahina.

"I'm sorry. let's go?"- sabi ko nalang habang tinuturo ang kotse.

Napailing nalang siya na para bang hindi makapaniwala at sumakay sa kotse niya
habang ako naman ay naiwan dito sa labas

I forgot gentleman isn't on his vocabulary.

*** school

"We're here."

"I know." - sagot ko sa kanya.

"Alam mo naman pala eh. Bakit ayaw mo pa bumaba?" - sabi niya at tiningnan ako.

Napailing nalang ako. Wala na talaga siyang pag-asang maging gentleman.

Bumaba ako at isinara ng malakas ang pinto tsaka ko nilabas ang dila ko.

Bumaba na rin siya at iniwan ako kaya naman naglakad ako ng mabilis para masabayan
siya.

"Look they're the famous gang, S.A."

"I know and they're all going to study here from now on."

"Look she's the only girl member in their gang."

"And she was the reason why they were expelled in St. Catherine High."

Hindi ko nalang pinansin ang mga usapan. As if naman. I need to be a good girl for
today or else my sister will throw me to US.

"Where are they?"- tanong ko kay Jared.

"I don't know."- sagot naman niya sakin na para bang walang pakialam.

"Jared."

Napahinto naman siya sa paglalakad ng tawagin ko pangalan niya.

"My leg hurts. Carry me."- sabi ko at nag drama ng kaunti.

It seems like i need to remind these stupid looking girls to stop drooling over
Jared.

The talking stopped and all eyes are on us.

Humarap sakin si Jared at binuhat niya ako na para bang bago kaming kasal. His
straight face expression didn't change.

I heard the gasping of the students.

I smiled secretly while i burried my face to Jared's chest.

Now I feel like a princess.

"You're such a devil."- narinig kong rekalmo niya.

"Making me do this embarrasing thing in front of everyone."- dugtong pa niya.

"Shut up! I'm sleepy."- sabi ko nalang at pumikit.

"Does it feel nostalgic?"- bigla akong nagulat sa sinabi niya kaya napadilat ako.
Naramdaman ko din na huminto siya sa paglalakad.

"He always carried you like this before."- bigla akong bumaba mula sa pagkakabuhat
niya at umiwas ng tingin.

Walang nagsalita samin hanggang sa huminto siya sa paglalakad sa tapat ng isang

classroom.

"Here's your class."- bigla akong napatingin sa kanya.

"You're not my classmate?"- tanong ko habang nakakunot ang noo.

"Nope but look."- sabi niya at may tinuro sa loob

Tiningnan ko naman ang tinuro niya.

"I think that fool need your punishment."- ngumiti siya at umalis na sa harap ko.

"Chloe is kissing Brylle."

"OMG! I envy her."

"Yeah! She's dating a memeber of S.A."

"Ghad! He's Brylle Ferguson the heir of the Ferguson group and son of the owner of
this school!"

Naglakad naman ako papunta sa back row kung saan nakikipag halikan si Brylle. Sa
sobrang busy niya kakalandian sa babae niya hindi niya napansin na nasa harap na
nila ako.

"A-aray!"- sabi niya ng hilahin ko ang tenga niya.

"Zei! Aray! Zei!"- sabi niya at hinahawakan ang kamay ko na hila-hila pa rin ang
tenga niya.

(zi ang pronounciation ng zei)

"May gana ka pang makipaglandian sa harap ko?"- tanong ko sa kanya.

"Aray! Sorry na! Sorry na!"

"Who the hell are you?"- tanong naman ng babae na namumula pa ang labi at mukang
clown sa sobrang kapal ng harina sa mukha niya.

Hindi ko pinansin yung babae. I don't talk to strangers.

Inalis ko na yung pagkakahawak ko sa tenga niya at tiningnan ang mga students na

nakatingin samin.

"If you won't stop looking here at the back i'm going to use your ugly faces to mop
the floor."

***************************

hi guys. first update ko to. yipeee. P.S. SA MGA MAGSISIMULA PALANG NA BASAHIN
TO PA VOTE NAMAN PO EVERY CHAPTER KUNG AYOS LANG. :)) MARAMING SALAMAT PO! :**

*******************************************
[3] Chapter 1.5
*******************************************
Zeilica's POV

We decided to ditch the first class kaya papunta kami ngayon ni Brylle sa green
house.

It was made for us.

"Ugh! I can't believe that you're ruining my reputation as the great Casanova."-
sabi niya habang tinitingnan ang itsura sa salamin.

Mas malandi pa talaga siya sakin!

"Whatever."- sagot ko nalang sa kanya.

"You scared my first victim Zei!"

"First victim my ass."- sabi ko at nilabasan siya ng dila.

 *** FLASHBACK

"Who the hell are you to act like a princess in here?!?"- sagot sakin ng kalandian
ni Brylle.

"I'm the greatest bitch of all times."- sagot ko sa kanya habang naghihikab.

Inaantok pa ako.

"What?!?"- dinaig pa ng mukha niya ang red lipstick ni Coco Chanel.

Sigurado gusto na niya akong patayin sa sobrang galit.

This.Is.Fun.

"Wait. I know who you are! You're the greatest slut of all times! right?"- sabi ko
sa kanya at ngumiti.

Sasampalin niya sana ako pero pinigilan siya ni Brylle.

What's this? I'm not asking for his help here.

"I can watch you two curse each other to death but i won't allow a girl like you
to even touch the tip of her hair."- sabi ni Brylle at naging seryoso ang boses
niya.

Even me, i would be scared to death if i didn't know him.

Para namang statwa yung babae na ito. Hindi na siya nakagalaw sa kinatatayuan niya.

Bago pa man ako makapag salita ay hila-hila na ni Brylle ang kamay ko paalis ng
classroom pero bago kami makalabas ay huminto muna siya kaya pati ako ay napahinto.

Ngumiti siya at tumingin dun sa babae sa likod.

"You have a very very soft lips Chloe."

***END OF FLASHBACK

Hindi ko naman talaga kasalanan. Siya kaya ang tumakot sa malanding babae na yun.

Ng makarating kami sa greenhouse ay may biglang umakap sakin.

"Zei I missed you!"

"Nagkita lang tayo kahapon Momo."-sabi ko at pilit tinatanggal ang pagkakaakap

niya sakin.

"Oy.Oy. That's enough."- sabi naman ni Kyo at hinila sa likod si Momo.

"Yo!"- sabi ni Ian habang nakaupo sa isa sa mga upuan at nakangiti sakin,

Tumango nalang ako sa kanya.

Naupo na kami sa upuan na nakaikot sa isang table.

"It seems that we all decided to ditch the first class."- napatiningin ako kay
Daryll nagtutulak ng isang tray.

Daryll likes to cook and bake and whatever that involves food and drinks.

"Yeah."- sabi ni Kyo habang may binabasa na libro.

"Guys pag nakick out tayo dito saan tayo lilipat? - tanong ni Momo at umupo sa
tabi ng pinsan niyang si Jared.

"Tanga ka ba? " - tanong ni Ian na para bang hindi makapaniwala.

"Gago, seryoso ako." - sagot ni Momo at kumuha ng cupcake na bi-nake ni Daryll.

"Shit Momo kelan mo balak paganahin yang makitid mong utak?" - tanong ni Brylle at
umupo sa tabi ni Kyo.

"Ang hirap niyo kausap nagtatanong lang ako eh."

"Puro babae kase inaatupag mo eh kaya wala kang alam sa mundo."- sabi ni Ian.

"Pareho lang tayo gago!"- sabi ni Momo at patuloy sa pagkain ng cupcake. Maya-maya
pa ay may nilabas itong litrato at pinakita kay Ian.

Wala na silang pag-asa. Kahit hindi ko tingnan alam kong litrato nanaman ng babae
yun.

"Wooow! She must be a D-cup!"- sabi ni Ian at maya-maya pa ay kung ano-anong gamit
na ang nagliliparan papunta sa kanila ni Momo.

"If you two are going to talk about perverted things get the hell out of here!!"-
sabi ni Jared.

"How dare you talk about perverted things while eating my cupcakes!!"- sabi naman
ni Daryll at inagaw kay Ian at Momo ang kinakain nila.

Si Brylle naman ay walang ginawa kung hindi tumawa habang pinapanood ang pag aaway
nila Jared.

Napatingin ako kay Kyo ng isara niya ng malakas ang kanyang binabasang libro.
Naglalabas nanaman siya ng nakakatakot na aura. Those Idiots are too noisy.

Napatingin ako sa picture na lumipad sa harap ko.

Pi-picture ni Lucy ang minamanyak nila?!?

Napatigil sila at napatingin sakin ng basagin ko ang lamesa.

"You two!! Bakit niyo minamanyak si Lucy?!?"- sabi ko at susugudin na sana sila
kaya lang bigla akong inakap ni Kyo para pigilan.

"Don't waste your energy. They're hopeless idiots."- sabi ni Kyo at bigla akong
inupo sa upuan.
Tiningnan ko ng masama yung dalawa. Nagiwas naman sila ng tingin.

Biglang lumapit sakin si Momo kaya tinignan ko siya ng masama. Ngumiti naman siya
sakin ng kakaiba.

"Neh. Zei I know what kind of punishment ate Alex gave you."- bulong sakin ni Momo.

Nagulat naman ako sa sinabi niya at hinila ko siya papalapit sakin.

"Are you black mailing me?!?"- galit kong bulong sa kanya.

Tumawa naman siya na parang sira-ulo.

"Kapag sinabi ko yun kay Jared o kay Kyo sa tingin mo matutuloy pa yung race
mamaya?"- bulong niya at tumawa ulit.

I'm banned to use any cars for Pete's sake!!

I MUST not let Jared or Kyo know about my punishment or else NO ONE IS RACING
TONIGHT.

"What are you two whispering about?"

Nagulat naman kami ni Momo ng biglang lumitaw sa gitna namin si Kyo.

Tumingin sakin saglit si Momo at ngumiti ng parang demonyo.

Napapikit ako at huminga ng malalim.

Demoho talaga si Momo! Ngumiti ako sa kanya at kumuha ng cupcake.

"Momo kain ka lang ng kain ha?"- sabi ko sabay sumpak sa kanya ng isang buong
cupcake.

Tiningnan ko siya ng tumahimik-ka-kung-hindi-lagot-ka-sakin-look.

"Zei--"- kumuha ulit ako ng isang cupcake at sinumpak kay Kyo.

"Masarap ba? Si Daryll nag bake nyan!"- sabi ko at nginitian sila.

Mabulunan sana kayo.

"Zei you're creepy."- sabi ni Ian kaya tiningnan ko siya ng masama at binato ng
libro.

Natamaan naman siya sa noo.

Ang hirap magkaron ng mga ganitong kaibigan!

***

"Momo OMG!! We're on the same school na! Isn't this wonderful?"- bigla naman kaming
napatingin lahat sa ahas na pumalupot kay Momo bigla bigla.
Muntik naman mabulunan si Momo kaya ibinigay ni Ian sa kanya ang tubig. Panay pa
rin kasi pag subo ko sa kanya ng cupcake.

Bigla nalang pumasok dito sa green house ang babae na ito.

"You're not allowed here."- sabi ko habang nakatingin sa babae.

Mainit ang dugo ko sa babaeng kala mo ahas kung makakapit kay Momo, Ian at Brylle.

"Momo." - sabi nung babae and she made a diagusting pout!

WHAT THE HELL?!? DID SHE JUST IGNORE ME?!!

"Oh. Sorry Riza busy lang."- sabi niya habang pilit tinatanggal ang kamay nung
babae sa braso niya.

"I'M NOT RIZA!!"

Sa dami ng babae niya nakalimutan nanaman niya ang pangalan. Napailing nalang
ako.

Sawa na ako sa ganitong scene.

"Ah, Janice?Cherry?Shiela?Monica?"

Nakatingin lang kaming lahat kila Momo. Normal na normal na para samin ang
ganitong scene.

"It's Jamie! let's break up! I can't believe this!'- sabi nung maarteng babae na
dinaig pa ang FHM model sa sobrang ikli ng palda.

"Annika there's no us to begin with!"- sabi ni Momo habang natatawa-tawa pa!

"It's Jamie!!" - sabi ng babae at sinampal ng malakas si Momo

**********VOTE COMMENT AND RECOMMEND. :))

THANK YOU.

*******************************************
[4] Chapter 2
*******************************************

[Third person]

Tiningnan ni Kyo ng mabuti si Zeilica na nakasandal sa NCR M16 nito.

Nakahalukipkip ito at mukang na-bobored na kaya naman lumapit siya dito,

"Zei."

Tumingin naman sa kanya si Zeilica.

"This will be the last time. Okay?"

Napatayo ng diretso si Zeilica at tuluyan ng hinarap si Kyo.

"Last what?"

"This will be the last time that i will tolerate your recklessness."- sabi ni Kyo
at pinitik ang noo ni Zeilica.

Nagsalubong naman ang kilay ni Zeilica at tinakpan ang noo niya.

"Ano ba Kyo!"

"Listen to me young lady, I've had enough of your bad ass attitude."

"Huh?! Paano naman napunta dun ang usapan natin?!"- inis na sambit ni Zeilica.

"Look at what you're wearing."

Tiningnan naman ni Zeilica ang suot niya.

Naka kulay itim na short shorts siya, cropped sando at leather jacket. Nakasuot rin
siya ng isang itim na biker boots.

"Ano ba ang mali sa pananamit ko?!"

Pumikit naman si Kyo ng dahil sa inis niya.

"You look like a total bitch Zeilica and i hate it."

"WHAT?!?"

Halos lumuwa na ang mata ni Zeilica ng dahil sa sinabi ni Kyo. Napatingin na rin
naman sa kanila sila Jared at ang kausap nito na si Blake Shelton, ang makaka-race
ni Zeilica ngayon.

Pinamumunuan ni Blake ang grupo na tinatawag na Black Death. Lima lang ang myembero
nito ngunit kilalang-kilala sila.

"If he was here. He would be hysterically mad Zeilica."- sambit ni Kyo at

nilampasan na si Zeilica.

"But he's not here."- bulong naman ni Zeilica kaya napahinto si Kyo.

"I don't think that this is the right time for you two to fight."- sabi naman ni
Daryll habang pabalik-balik ang tingin sa dalawa.

Pinagpatuloy naman ni Kyo ang paglalakad niya.

Nakatingin lang naman si Jared kay Zeilica habang iniaabot niya ang card niya kay
Blake.

Tiningnan naman ni Blake ang card na inaabot sa kanya ni Jared.

"One million."- sabi ni Jared.

"Huh?"

Binalik naman na ni Jared ang tingin sa kausap niya ngayon.

"I said I'm betting a fucking million!"

Tinaas naman ni Blake ang dalawang kamay niya.

"Woah! Fine dude. Oy Xyle swipe the card."

Lumapit naman si Xyle sa kanila at kinuha yung card.

"Momotaro Shiba?"- basa ni Xyle sa pangalan sa card.

Agad namang tinakpan ni Jared ang bibig ni Xyle.

"Someone called my name?"- tanong ni Momo at nawala ang atensyon sa cellphone niya.

"Nope. Just your imagination dude."- sabi naman ni Jared at tinanggal na ang kamay
sa bibig ni Xyle.

"This is what you call swindling man."- sabi naman ni Xyle at si-nwape na ang
credit card.

***

Malamig ang hangin. Mas lalo pa'ng binilisan ni Zeilica ang kanyang pagda-drive.

Alam naman niyang nag aalala ang mga kaibigan niya sa tuwing nakikipag motor race
siya pero ito lang ang tanging paraan para gumaan ang pakiramdam niya.

Sa tuwing gumagawa si Zeilica ng delikadong bagay na gaya nito ay nagkakaroon siya

ng pag asa na balikan ng lalaking mahal niya.

Kasabay ng pagpatak ng luha niya ay ang pag dating niya sa finish line. Agad niyang
inalis ang helmet niya at pinunasan ang luha sa pisngi siya.

Agad na lumabas sila Kyo ng makita nila na tapos na ang laban. Tulad ng inaasahan
nila ay nanalo nga si Zeilica.

Bago humarap si Zeilica sa mga kaibigan niya ay huminga muna siya ng malalim. Pilit
siyang ngumiti ng totoo pero may isang tao na hindi niya kayang paniwalain sa
ngiting iyon.

Lumapit si Kyo ay Zeilica at hinalikan ito sa noo na kinagulat ng lahat.

"I'm sorry. Let's be friends again."

Natawa naman sila Brylle sa sinabi ni Kyo.

"We're not in kinder Kyo."- sabi nito.

Tiningnan naman siya ni Kyo kaya umiwas siya ng tingin.

"Fine. I'm sorry. I won't say anything anymore."- sabi ni Brylle.

"I'll transfer the money to your account first thing in the morning."- sabi ni
Xyle at tiningnan ng masama si Blake.

"I told you she'll win."- sabi naman ni Momo at sinundot si Xyle sa tagiliran.
"Yeah. Whatever man and could you please stop doing that! I'll kill you!"- inis na
sabi ni Xyle at pinalo ang kamay ni Momo.

"Thanks for the race Zei, i enjoyed it. I hope you enjoyed it too."- sabi ni Blake
at inilahad ang kamay nito upang makipag shake hands. Tiningnan lang naman ito ni
Zeilica.

"Yeah right."- maikling sagot nito.

"You should race with Sayuki when he's back."- sabi ulit ni Blake.

"If he's a worthy opponent why not right?" - sabi ni Zeilica.

"Oh by the way are you interested with car drifitng? I can teach you if you like
of course."- tanong ni Blake.

Hindi na nagulat pa sila Kyo ng makita nila na nakaupo na si Blake. Sinuntok ito ni
Momo.

"MOMO!!"- pagpipigil ni Zeilica sa kanya.

"Why did you punch him?!"- inis na sabi ni Xyle habang tinutulungan si Blake sa
pag tayo.

"EVERYTIME THIS BRAT HERE IS HAVING A RACE. WE'RE ALWAYS. ALWAYS SCARED TO DEATH
THAT SOME ACCIDENT MIGHT HAPPEN THEN YOU WANTED TO TEACH HER DRIFITNG?!? FUCK
YOURSELF MAN!!"- Sabi nito at kitang kita ang galit sa kanyang mata.

****

Zeilica's POV

Napayuko ako. Pakiramdam ko ay nagising ako sa isang bangungot na matagal ko ng

tinatakasan. Yung mga sinabi ni Momo....

Hindi ko alam na ganun sila nagaalala para sakin.

I'm too selfish that I forgot my friends are still here. Pati sila nadadamay sa mga
kalokohan na nagagawa ko.

NAPATINGIN ako sa orasan.

Kanina pa ako nilulumot dito habang pinapanood ang mga walang kwentang lalaki na
naglalaro ng mga gadgets dito. Bigla nalang nila akong dinala dito sa bahay ni
Jared at Momo.

"Until what time are you planning to fool around here? It's already one am. Get the
hell out of here now."- sabi ni Jared kaya lang ay walang pumapansin sa kanya kaya
bigla siyang nag walk out.

Then all of a sudden all the gadgets shutted down.

"The fuck!"- Momo

"YAH! I WAS WINNING!"- sabi ni Ian at binagsak ang controller.

 "What?!? No you weren't! I was winning!"- sabi naman ni Momo sa kanya.

Napailing nalang ako. Lagi naman silang nagaaway sa lahat ng bagay.

"AH FUCK YOU JARED!!"- inis na sigaw naman ni Brylle.

"I love you too now get out!"- sabi ni Jared at ibinatukal kay Brylle ang
cellphone niya.

Nasapo naman ito ni Brylle.

"I said i was winning!!"

"NO! I was!!"

"You slut bastard!"

"IDIOT!"

"BOOBY BIRD!"

Napatingin naman kami kila Ian at Momo.

"YAH! why did you ask Lucy to date you?!?"

"Do i need your permisision to ask her?!?"

"She's mine!"

"No! She mine!"

Listening to their conversation makes my head ache.

They're both stupid.

Hindi ko alam kung paanong napunta kay Lucy ang usapan nila.

Maganda naman kasi talaga si Lucy kaya lang kulang sa emosyon ang mata niya.
Walang emosyon ang mata niya. She's mysterious. 5 years ago... Bigla nalang siyang
lumitaw sa harapan ng mansion namin. Kahit ako walang alam sa nakaraan niya, kung
saan siya nanggaling.

"BOTH OF YOU STOP ASKING LUCY TO GO OUT WITH YOU!! I TOLD YOU DIDN'T I?!? I'M GOING
TO DATE HER!!"- sigaw naman ni Brylle sa kanilang dalawa.

Napatigil naman ang dalawa. Napatingin ako kay Kyo na katabi ko.

"You guys need to stop fighting over Lucy."- sabi niya pero ako lang naman ang
nakarinig.

Natawa nalang ako ng mahina. It looks like hindi lang ako ang sumasakit ang ulo sa
usapan nila.

"Brylle don't get mixed up with them. I'm tired of your complaints about your
reputation."- sabi ni Daryll na para bang sawang sawa na siya kay Brylle.

"Yeah right. By the way, I just want to remind both of of you that our differences
are like day and night."-sabi niya at itinuro ang dalawa.
"I'll get you home. This isn't going to end."- bulong sakin ni Kyo.

*******VOTE AND COMMENT :)) I WOULD BE HAPPY TO READ SOME FEEDBACKS. :)) THANKS!
CHEERS GUYS!

*******************************************
[5] Chapter 3
*******************************************

Brylle's POV

cring*cring*cring*cring

Oh shit. Ughhh!

Sino namang gago ang tatawag ng ganitong kaaga?!!

Hindi ba nila alam? As a great Casanova I need to take care of my skin.

I need atleast eight hours of sleep!

"Yah fuck you!"- sabi ko habang nakapikit pa rin.

"Jared said that you need to pick up Zei"

BIgla naman akong napadilat at napaupo.

"FUCK YOU MOMOTARO! YOU'RE RUINING MY SLEEP!!"

"Gago! Wag kang sumigaw! Andito na nanay mo kaya wag kayong male-late! and one
more thing fuck you too!"

"YAH--" -naputol ang sasabihin ko ng i-end na ni Momo yung call.

Napakamot nalang ako ng ulo.

"Mmm..babe you're so noisy."- napatingin naman ako sa tabi ko.

I forgot that I brought a Brazillian chick home last night.

I admired how sexy her back is.

"Babe your back is teasing me. Cover it up."- bulong ko sa tenga niya at kinagat
ito.

"How about we play a teasing game?"- sabi niya at umupo habang nakapikit pa ang
isang mata.

"Sorry babe but maybe later. I'll be late for school."-tatayo na sana ako pero
bigla niya akong hinalikan.

Ugh! fuck! This girl knows how to kiss!! I tried to push her a little but she bit
my lips.

Well then...I think being late doesn't hurt.

 Before i completely savour her mouth she suddenly pulled away.

I looked at her teasingly.

"I told you it's a teasing game."- tumayo siya at inalis ang kumot na nakatakip sa
katawan niya.

Her body is just awesome.

"How about we continue this under the shower?"

***

"Good morning mater Brylle-sama."

Shit. Girls are just too awesome to be ignored.

"Lucy-chan you look too good on your uniform." sabi ko sa kanya at hinawakan siya
sa bewang.

"Shall i remove it?"- I smiled at her but her expression didn't change.

"Master Brylle-sama, flirting is strictly prohibited in this mansion."

"Then shall we go out?"- i winked at her.

"Instead of flirting with me why don't you wake up hime-sama?"

Bigla kong naialis ang kamay ko sa kanya ng maalala ko si Zei.

"Lucy-chan can't you wake her up for me?"

"Dame"(no) - sabi niya at umalis na sa harap ko.

"Lucy-chan is still cold as ever."- naibulong ko nalang habang pinapanood siya sa

paglalakad.

***

"Zei! gising na."

"Zei!"

"ZEILICA!"

Ang hirap talaga gisingin ng babaeng ito!

Tss. Napailing nalang ako habang nilulusaw siya sa tingin.

Ugh! I'm still sleepy. i suddenly remembered what happened this morning.
 Humiga ako sa tabi ni Zeilica. There's no point on waking her up.

Ipinatong ko ang binti ko sa katawan niya.

"I even tried to learn Japanese for Lucy-chan."- sabi ko sa sarili ko.

Nung medyo gumalaw si Zeilica ay inalis ko na ung pagkakadantay ko sa kanya baka

mamaya makatikim pa ako ng flying things eh.

Pag natamaan ako nun kawawa ang maganda kong mukha.

Baka yun pa ang maging dahilan para magkaroon ng World War 3.

Napahawak ako sa mukha ko. Kailangan ko ng magpa-facial mamaya.

"Ji..."

Napatingin ako kay Zei.

Ji? Mas gwapo ako dun!

Nakapikit pa din siya. Nanaginip siguro. Bigla siyang gumalaw at inakap ako.

Hindi pa pala sapat ang dalawang taon para makalimutan siya?

Pinabayaan ko nalang siya na akapin ako.

Hinawakan ko yung buhok niya chaka ko pinaglaruan. She still has her sweet side.

"Zei, tanghali na kapag hindi ka pa bumangon lagot tayo kay mommy."- sabi ko kahit
hindi ko alam kung naririnig ba niya ako.

Bigla siyang gumalaw at tinanggal ang pagkakaakap sakin at ng dumilat siya ay

nasira na din ang eardrums ko.

"WHAT THE FUCK?! ang aga aga nana-nanching ka sakin?"- sabi niya sabay upo at takip
ng katawan niya.

Ako pa daw nana-nanching eh siya nga biglang nang-akap. Binabawi ko na ang sinabi
ko kanina. Walang ka-sweet-sweet sa katawan niya.

"WHAT ARE YOU DOING HERE?"

Napailing nalang ako. I really don't want to tell her this but i have no choice.

"Don't cover up yourself using your hands. It's not like your naked and I have no
interest in A cup breasts"

"Aray!"- hinawakan ko yung ulo ko ng ibatukal niya sakin yung alarm clock.

"You pervert!!"- sabi niya at pinagtutulak ako hanggang sa mahulog ako.

Tsk. Inuubos ng babaneg ito ang pasensya ko.

"BAKIT NAKAHIGA KA SA KAMA KO?!? BWISET KANG MANYAK KA!!"

"ANG HIRAP MO KASING GISINGIN! ALAM MO ZEI KUNG YUNG SINISIGAW MO DYAN EH IGAYAK
MO NA HINDI TAYO MALELATE"- sigaw ko sa kanya.
 Lagi nalang kasi ako yung sinisigawan.

"WHY ARE YOU SHOUTING AT ME?!?"

"BECAUSE YOU'RE SHOUTING TOO. MALIGO KA NA! SA LABAS NALANG AKO MAGHIHINTAY.
BILISAN MO! SABAY NA TAYO KUMAIN."

"OO NA! MANYAK!"- sigaw niya.

Tsk. Lumabas na ako ng kwarto niya. Wala ng pag asang magka-asawa yung babae na
yun.

"Master Brylle-sama?"

"Lucy-chan your princess is so annoying."- sabi ko chaka ko tinuro ang kwarto ni

Zei.

Ngumiti lang naman si Lucy at yumuko.

"Is there something wrong Lucy-chan?" -umiling lang naman siya.

Ngumiti ako at hinawakan siya sa balikat.

"I know girls too well. What is it?"- tanong ko at itinaas ang mukha niya.

"Hime-sama... i want hime-sama to stop being a gangster."- nagulat ako sa sinabi

niya kaya inalis ko ang pagkakahawak ko sa balikat niya.

"Lucy-chan... you know everything right? It won't be easy for her to stop. Let her
be reckless." - sabi ko at ngumiti.

Masyadong malalim ang sugat sa puso ni Zeilica.

"I'm worried. Hime-sama...she suffered a lot--"- I cut her off.

"I won't let anything happen to her Lucy-chan so don't worry."- sabi ko sa kanya.

"Arigatou gozaimasu master Brylle-sama."

"It's alright"- sabi ko at hinawakan ang D-cup breasts niya.

"Master Brylle sama!!"- sabi nita at maya-maya pa ay nakaupo na ako sa sahig habang
hawak hawak ang pisngi ko.

Ouch. Lucy knows how to throw a punch.

***

criing*criing*criing*

tumingin ako sa cellphone ko pero ibinalik ko rin ang tingin sa kalsada.

"Aren't you going to answer it?!? It's annoying!"

Napangiti nalang ako. Mainit pa rin hanggang ngayon ang ulo niya.
Kinuha ko na yung cellphone ko.

"This is Brylle speaking."

"Brylle I really miss you na! Why aren't you calling me anymore?"

"Jade! I'm sorry my schedule is a little hectic right now."

"Really? Then should i come to your pad tonight? You'll enjoy it!"

Lalong lumaki ang ngiti ko. Sasagot na sana ako pero biglang inagaw ni Zei ang
cellphone.

"THIS IS BRYLLE'S GIRLFRIEND. IF YOU CALL HIM AGAIN I SWEAR I'LL SEND YOUR UGLY
FACE TO ICU!!"

She threw my phone on the back seat.

"HOW DARE HER CALL YOU!! THAT SLUT!!"

"It's not like she knows that I'm with you."- sabi ko chaka ko siya nginitian.

My friend here is just a little selfish.She's too amusing when she's jealous.

***

Pinagbuksan ko si Zei ng pinto ng makarating kami sa school.

"Zei wait!"- huminto naman siya sa paglalakad.

Mukhang hindi na mainit ang ulo niya.

"Your hair is a messed. Let me fix it."- sabi ko at inayos ang buhok niya.

"Thank you"- sabi niya at nagsabay na kaming mag lakad.

Damn! It's hard to ignore the hot girls smiling at me.

I secretly smiled at them. I heard them gasping. This is what a great Casanova
like me can do.

"Hey did you know?"

"What?"

"There's a rumour that Zei is sleeping with them!"

"Omg! really?!?"

"Uhuh! maybe she's not really a member of S.A. She's a slut"

Napatigil kami sa paglalakad. It seems like hindi pa nila alam na andito na ang
babaeng pinaguusapan nila.

You're all dead, girls.

 "She's using her body to be with them!"

"If you're going to gossip about me make sure that I'm not going to hear it.
Fucking ugly ducklings!!"

Bigla naman napaharap yung tatlong babae at nagulat ng makita nila kami.

"No dear! We really want you to hear it!!"

Ang mga babae talaga ang hilig gumawa ng eksena.

Nakatingin sakin ung isa. Teka makindatan nga.

"Omo! He winked at me."

"No! He winked at me!"

They're going to fight because of a wink? well... then interesting!

"FUCKING WHORES!!"- napatigil naman yung dalawa at tumingin kay Zei.

SHIT. Nambugbog nanaman si Zei. Lagot nanaman siya nito.

"Zei enough."- pagpipigil ko sa kanya pero parang wala siyang balak tumigil.

"ZEILICA ANYA I SAID ENOUGH!!"- sabi ko at hinila na siya papalayo.

Ang kulit na babae nato kailangan sisigawan pa.

Tumigil siya chaka siya humarap sakin.

"Siguro naman hindi na nila ako paguusapan niyan?"

Ngumiti nalang ako. Patay ka nanamang babae ka.

"Zei, andito na si mommy"

"WHAT? SHIT YOU'RE KIDDING ME!"- sabi niya at nag simula nanamang mag panic.

"WHAT HAPPENED HERE?!?"- napatingin kami sa principal na bagong dating pa lang at

nakaturo sa tatlong babae na nakahiga.

Sinabi naman nila ang nangyari habang si Zei naman nasa panic mode pa rin.

"MS. CLOUTER TO MY OFFICE NOW!!"- sabi nung principal pero parang walang narinig
si Zei.

"No need. It's not her fault. Actually those three started it first."

I defended her. Can't believe it.

Tumingin ako sa mga studyante.

"I'm only going to say this once so i'm expecting you guys to spread it. I don't
care if you gossip about the stupid bastards in our gang but if i hear you gossip
about my little princess here."- hinila ko sa bewang si Zei at ngayon lang siya
bumalik sa sarili niya.
 I smiled. She's cute when she doesn't know what is going on around her.

Her cute expression makes me want to defend her more. It reminds me of her old
self.

"I'll make the rest of your life miserable and i mean it even if you're a girl."-
sabi ko chaka ako ngumiti.

Kita naman ang gulat sa kanila pati na rin kay Ms.principal.

"Nice speech."- Kyo

"Hale to master Brylle."- Momo

Napailing nalang ako habang nakangiti.

Nag thumbs-up naman si Daryll at Ian.

"To put it simply it's ok to you if they gossip about us but if they gossip about
Zei they're dead?"- sabi ni Jared.

Ngumisi naman ako "Yeah. It's not like I care about a punk like you."

"Brylle..."- napatingin naman ako kay Zei ng tawagin niya pangalan ko.

"Thank you"- sabi niya chaka siya ngumiti.

Ngumiti siya na nakapag patulala sa aming lahat.

Napangiti rin ako.

That smile is priceless. She smiled like the way she used to, two years ago.

***

"Zeilica and Brylle please go to the main office now."

Ah shit. Broadcasted huh?

"Nervous?"- tanong ko sa kanya kahit ang totoo niyan ako talaga kinakabahan.

Andito na si Mommy. Napahawak ako sa tenga ko.

Damn! Mom will probably try to tear my ears off again.

Zeilica's POV

I was scared to face tita Anna before but when Brylle defended me my stupid fear
disappered.

Yeah! It's just a stupid fear!!

Lagi kasing nangungurot ng tenga si tita Anna.

Binuksan na ni Brylle ung pinto ng office ni tita.

*PLOOK

Eh?

Binato ni tita si Brylle ng cellphone. Natamaan si Brylle sa noo.

I cleared my throat para mapigilan ko ang pag tawa. Napatingin ako sa iba.
Pinipigilan din nila na matawa.

"Mommy naman! ano nanaman ba?"- tanong ni Brylle habang hawak hawak ang noo niya.

"CLOSE THE DOOR UNGRATEFUL SON!!"- agad namang sinara ni Brylle yung pinto.

"Mommy welcome back??"

"WELCOME BACK KA JAN!!HALIKA NGA DITO!!"

"AHH.MOMMY ARAAY!ARAAY!"

Nakakatakot talaga si tita Anna, pinipingot niya si Brylle.

"KAYO DIN!!"

"AHHH!!TITA! WALA AKONG KASALANAN!"- sabi ni Momo at nag tago pa sa likod ni Jared.

"AAAAAAARRRRRAAAAAAAAY"- Ian.

"Tita pass ako. Sila nalang muka namang nag eenjoy sila eh."- sabi ni Kyo.

"PASS KA JAN!!"- tita Anna.

"OUCH!!"- sabi ni Kyo at hinawakan ang tenga niya.

" AHH!!" - Daryll

" TITA NAMAN! OUCH!!"- Jared.

"Ah tita hello po? Welcome back? I missed you?" - sabi ko at nagtago sa likod nila
Jared.

"IKAW TALAGA ZEILICA!! BAKIT MO NAMAN BINUGBOG YUNG TATLO?? KALILIPAT MO PALANG!
LAGOT KA KAY ALEX NIYAN PAG BALIK NON!! ANO PA BANG PARUSA HINDI NAIIBIGAY SAYO AT
HINDI KA TUMITINO? ALAM MO NAMANG MAY SUPER POWERS KA EH!! PATI BABAE PINAPATULAN
MO. KUNG HINDI LANG KITA MAHAL NAKOOOO."

"Ouch!"- napahawak ako sa pisngi ko ng kurutin ako ni tita.

"Mommy wala naman kaming kasalanan bakit pati kami piningot niyo?"- sabi ni Brylle
habang hinihimas himas pa niya ung tenga niya.

"Shut up Brylle!"

"Yes mommy."- sagot naman ni Brylle.

***
 "OUR DEAREST ZEILICA! WE MISSED YOU!!"- Paris and Eli.

I can sense a great danger coming for me.

UGH! Why do i have to be punished like this?

Paris Lovegrove and Elizabeth Benette. They're more dangerous than a gun.

To think that they're cousins.

The world is a mysterious place.

Napailing nalang ako. Bakit kailangang ako pa?

"Ayan nanaman mga kaibigan mo Zei. Good luck."- sabi ni Momo at tinap ako sa
balikat.

Tumakbo sila Paris papunta sakin.

"How are you dear?"- sabi ni Paris at bineso-beso ako.

"Kanina nung hindi ko pa kayo nakikita ok pero ngayong nakita ko na kayo hindi
na." - sabi ko tsaka ko inilayo sakin si Paris.

Paris' POV

Haha. Nakakatuwa talaga si Zeilica namin.

Kahit ganyan yan mahal na mahal ko yan!

Aba! bago magpaka bad girl ang lola niyo kaibigan na namin yan. Kawawa nga yan eh
kase naman si papa Jiro iniwan pa.

"There's no point on hiding it Zei. You missed us. Just admit it!"- sabi ni Eli
tsaka inirapan si Zei.

"Yeah. Lumipat nga ULIT kami para sayo eh."

Yeah right! Gaga din kasi itong babae na ito eh.

Lalo na kapag mainit ang ulo dinaig pa ang lasing. Kung sino sino binubugbog.

"Oy balita ko naka three points ka na?"- sabi ni Eli at siniko si Zei.

"What are you talking about?"

"This!"- pinakita ko sa kanya yung picture nung tatlong girls na nasa hospital.

"You're such a witch!"

"No I think she's a devil"- i corrected my cousin.

"Are you two mocking me?!?"

Nilabasan siya ni Eli ng dila at tumakbo na silang dalawa.

 Look at those two running like they're guys. A girl must be like me!

I'm so perfect that i can be a princess!

"Why is it that she seems happy whenever you two are around? Did you give her some
poison?"- napatingin naman ako sa lalaking nandito na sa tabi ko.

Ehh? kanina pa ba yan dito?!?

Oh my ghad! i think i'm going to die!!

Look at that! He's so gorgeous!

"If i would give her a poison i would make sure that she would be dead right
away.- sagot sa kanya.

I feel like I'm drooling. Hot. I want to strip him.

Umiling siya tapos tinap niya ulo ko at umalis na ulit.

Humawak ako sa pisngi ko.

geeezzz... Why am i not blushing? nag pout nalang ako.

Ayaw talaga mamula ibig sabihin hindi siya type ng katawan ko.

Zeilica's POV

Ang bilis tumakbo ni Eli. No wonder she's an athlete.

"I CAN BEAT YOU ZEI!!"- sabi niya ng makita niya akong napaupo.

"SHUT UP!"- sabi ko at piununasan ang pawis ko.

"Zei.."- sabi niya at umupo sa tabi ko.

Tumingin naman ako sa kanya.

"I still don't approve you to be like this. I still like the old you."

Napaiwas ako ng tingin sa kanya. Alam ko naman iyon eh.

But i really don't want to talk about it.

"I know your--"

"I don't want to hear it...I'm still the one making decisions for myself. Not you,
not Lucy, not my sister."

"Yah! Are you really girls?!? How could you run like that?"- umupo si Paris sa
tabi ko.

Buti nalang at dumating siya. Alam ko na kasi ang kalalabasan ng usapan namin.
"Oh by the way! Did you know? Aubrey became the president of student council in St.
Catherine."- napailing nalang ako.

Hindi talaga nawawalan ng chismis si Paris.

"I don't care about that freak."- sabi ko nalang.

criiiiiiiiiiiiiiing**

"Fuck that bell "- Eli.

"Eli let's ditch class!"- Paris.

Bago pa ako madamay sa kalokohan nila makaalis na nga. I can smell trouble.

"Hey Paris i have a plan."

Napailing nalang ako habang naglalakad papalayo sa kanila.

Every single time they make trouble I'm always involve. I don't know why.

***

Ang boring. Napatingin ako sa katabi ko.

Masyadong inaalagan ni Brylle ang mukha niya kaya naman natutulog siya para daw
mawala eyebags niya.

Napangiti nalang ako ng may pumasok na kakaiba sa isip ko.

"Brylle."

"Brylle."

Inilapit ko sa tenga niya ang bibig ko.

"Brylle!!"

CLAP*CLAP*CLAP

Napaiwas ako ng tingin at napapikit para pigilan ang pag tawa ko

"Mr. Ferguson what are you doing?"

I can't help it.

"HAHAHA!"- i burst out laughing.

Napakamot naman si Brylle ng ulo niya at ngumiti ng pilit.

Pagkaupo niya ay tumingin siya sakin ng masama.

"You tricked me Zeilica stop laughing!! It's not funny!"- Brylle.

I cleared my throat and smiled at him.

Napabuntong hininga nalang siya.

***

*Splash

Lokong Paris binuhusan yung kahalikan ni Brylle kahapon ng juice.

"You stink!"- sabi niya tsaka tinulak si Chloe.

"What have you done? You bitch!"- sasampalin na sana ni Chloe si Paris kaya lang
naunahan siya ni Eli.

"Here goes the usual show of your crazy friends."- sabi ni Brylle habang pinapanood
sila Paris.

"They're not my friends."

"Sa susunod pipili ka ng kakalabanin mo!"- Eli.

"That's right."- Paris.

Eli's POV

Buti nga sa Chloe na iyon. Nabalitaan ko kasi sa chismosang Paris na ito na si

Chloe daw yung nangaway kay Zeilica nung first day niya. So we decided to return
the favour.

Si Aubrey lang naman ang tanging naging kaaway ni Zei na babae ang hindi namin
kayang galawin. Grabe pagka maldita nun eh.

Pinsan ata yun ni Lucifer eh. si Aubrey lang ang hinahayaan naming makipag away
kay Zei.

Aba nasuntok na ni Zei si Aubrey pero hindi pa din natakot tuloy tuloy pa din sa
pangaaway kay Zei. Si Zei naman pinapatulan din si Aubrey.

They're both demons.

inilibot ko ang mata ko.

Shit! Daryll is watching us!

It's not like si Zei lang ang dahilan ng pagtransfer namin dito. Of course it's
also because of Daryll my love so sweet.

"Nakatulala ka nanaman dyan. Pinapatawag tayo sa principal's office."- sabi ni

Paris tsaka ako hinila.

Zeilica's POV
"Do you think it's good that they transferred here?"- tanong ni Jared.

"Of cousre not. Those two are always giving us trouble."- sabi ni Momo habang
umiinom ng tea.

"Tita Anna should punish those two."- sabi ni Daryll habang may binabasa.

"Ganito nga kasi yun!"- Momo.

"Ang tanga mo talaga ganito nga!"- Ian.

"Ganito!" -Momo.

"YAH! kahit ngayon lang naman tumahimik kayo!"- sabi ni Kyo at ibinagsak yung
librong hawak niya.

"What the hell happened to him?"- tanong ko habang nakaturo kay Kyo.

"Maybe he got a period!"- sabi ni Brylle at tumawa naman sila ni Daryll.

I smiled a bit. Naalala ko ang panaginip ko kanina.

It's been two years since it happened but it feels like it just happened
yesterday.

************************VOTE COMMENT AND BE A FAN. :)

*******************************************
[6] Chapter 4
*******************************************

Zeilica's POV

"Ganito nalang hindi namin kayo papatulan basta ba ibigay niyo samin yang
babaeng kasama niyo"- guy1

"Oo nga wala naman kayong laban samin eh. hahaha!"- guy2

Mga bastos to ah. Gabi na kasi andito kami ngayon sa park para tumambay kaya lang
biglang lumapit samin itong mukang mga unngoy na nakatakas sa mental na ito. 15
sila lahat.

" Oh yeah? sige sa inyo na."- sabi ni Jared habang nakasandal sa isang padulasan
at tinulak ako ng kaunti.

"Zei ikaw na bahala jan."- Momo

"Ayun. Madali naman pala kayong kausap eh.hahaha!"- guy3

Mas matanda sila samin itsura palang college na tong mga to eh. Mga bastos.
 Bigla akong napatingin sa mga kasama ko ngayon. I can't believe they're just
giving me away to these dog-like guys.

"Bakit niyo ako pinamimigay sa kanila?!?"- tanong ko sa kanila.

"Zei ikaw ang gusto nila hindi kami."- sagot ni Kyo tsaka siya nag-hikab.

Mga gago itong mga kasama ko. I don't wanna play with these goons!

"Ms. hayaan mo papaligayahin ka namin."- guy5

"Oo nga miss. Sumama ka na samin pinamimigay ka na nga ng mga kasama mo oh."- guy
6

Akala naman nila papatulan ko sila?! Isang ZEILICA ANYA CLOUTER?? papatol sa
kanila?!

Apell A-S-A at anung papaligayahin ang sinasabi ng mga to?!?

"Oy Zei papaligayahin ka daw. Bahala ka na sa kanila."- sabi ni Ian habang

tumatawa.

Huminga ako ng malalim para macontrol ang inis ko.

"Goons. Just wait a little bit longer and i'll bring you all to heaven."- sabi ko
at hinarap na sila Kyo.

"Ayun oh!"- guy7

"Sasama pala satin eh."- guy8

"Yaan mo Ms. hindi ka magsisisi. hahaha."- guy 5

"YAH! HINDI BA KAYO TITINO?!? OH BAKA NAMAN GUSTO NIYONG IPARAPE KO KAYO KAY PARIS
AT ELI?!?."- sabi ako habang nakapamewang.

Mga bwiset na lalaking ito.

"Zei naman kasi bahala ka jan kaya mo na yan. Kapapa-facial ko lang."- sabi ni
Brylle.

"SUSUNOD BA KAYO O HINDI?!?"- they've got a lot of nerve!!

"Ako susunod Zei."- sabi ni Daryll at tumayo ng diretso.

"Eto na nga eh."- sabi ni Brylle at napakamot sa ulo.

"Jared simulan mo na!"- sabi ni Momo at tinulak tulak si Jared

"Teka bakit ako?!? ikaw na Kyo."- sabi naman ni Jared at tinulak si Kyo.

"Teka ayoko nga Ian ikaw na."

"Mga tarantado kayo! Wag niyo nga saking ipasa yan."- sabi ni Ian

"Oy oy ano ba?? miss. naiinip na kami."- guy 10

"Oo nga miss mga duwag kasama mo."- guy 15

 "Halika na miss. Natakot na yang mga kasama mo!"- guy 1

Konti nalang talaga pati itong mga walang kwentang lalaki na kasama ko ipapadala
ko sa impyerno!

"Fine I'll do it mysel.f"- sabi ko bago pa nila maubos ang pasensya ko.

"Trust me you will all enjoy my own version of heaven. You stupid looking goons!
As if I'll give my body to the likes of you!"

"Pare iniinsulto tayo." - guy14

"Mukhang kailangan nating turuan ng leksyon mga katulad nito ah!"- guy 1

"SHUT UP AND START FIGHTING!!"- sabi ko.

"Wait. Why do we have to do this again?!?"- Jared

"Wala ako sa mood kaya niyo na yan. "- Kyo

"Momo bahala ka na jan."- Ian

"Ako nanaman? Zei oh tingnan mo tong mga to."- Momo

"Ano ba? Tumahimik nalang kayo!"-guy 2

"ARE YOU GOING TO OBEY ME OR WHAT?!?

Sorry fellas but i reached my limit. I glared at them.

One more talk and you're all doomed.

"Eto na nga eh."- Daryll

"Oh fucking shit!"- sabi ni Brylle na para bang napipilitan siyang gawin ito.

"I hate being controlled."- Jared

"I'll do it. "- Kyo

"Good. NOW START THIS FUCKING FIGHT!!"- sabi ko at pinagtutulak sila sa harap ko.

Habang ako naman na upo sa isa sa mga palaruan

BOG*BLAG*BOG*BLAG*BLAG*BOG*BLAG*BOG

Pinanood ko lang sila at sinimulang kainin yung chips na kinakain kanina ni Momo.

"Miss. hahaha patay ka samin ngayon!"- guy11

"Oo nga habang busy ung mga kasama mo kukunin ka na namin. hahaha!"- guy 12

Papakamot ako ng ulo. Kala ko pa naman makakakain na ako ng maayos.

BOG*BLAG*BLAG*BLAG

"Hindi manlang ako pinawisan."- sabi ni Daryll at pinagpag ang puti niyang shirt

"Do you know... S.A.?"- tanong ni Brylle habang nakaupo sa likod ng isa sa mga
goons.

"S..S..S-A?"- nanginginig na tanong ng inuupuan niya

"Sorry guys but unfortunately we're S.A."- sabi ni Brylle at ngumiti.

Nag una-unahan naman silang nag-sitayo at tumakbo.

"OY!! BAKIT NIYO AKO INIWAN?!?"- sabi nung inuupuan ni Brylle.

Napatingin naman kami sa kanya. He looks pathetic.

"Zei, ano lumigaya ka ba naman? hahaha!"- sabi ni Momo habang hawak-hawak ang tyan
niya.

"Ginagago mo ba ako? "- tanong ko sa kanya habang nakataas ang isang kilay.

Ngumiti lang siya at nag peace sign.

"BO-BOSS SORRY NA! HINDI NA MAUULIT! MAAWA KA SAKIN BOSS. MAY THESIS PA KAMI BUKAS
BOSS!"

Napatingin ulit kami sa inuupuan ni Brylle.

"Thesis?"- tanong ni Brylle at sinalo ang apple na ibinato sa kanya ni Daryll.

"O-opo boss. Maawa na po kayo sakin boss. Hindi na po talaga mauulit!"

My jaw litteraly dropped when he started crying like a baby asking for milk.

"Bo-boss sorry na wag niyo po akong papatayin boss! May pangarap ako boss! Gusto
pa pong magkasawa at bumuo ng isang football team boss! Kailangan ko makapasok
bukas boss! Sa thesis ko lahat nakasalalay ang lahat boss! Wag niyo ako papatayin
boss! Maawa kayo!"

Napapikit ako at lumapit sa kanila ni Brylle. Umupo ako sa harap niya.

"Ma'am beautiful sorry na! Wag mo akong babarilin!"

Ang lakas ng imagination niya.

"Do we look like a fucking bunch of killers to you?!?"- tanong ko sa kanya at

hinila ang tenga.

"ARAY MA'AM! WAG NIYO PO PUPUTILIN TENGA KO MA'AM!! MAAWA KAYO MA'AM!!"

Damn this fucking guy!

"YAH! KAPAG HINDI KA PA TUMIGIL DYAN PASASABUGIN KO TALAGA ULO MO!!"- sigaw ko sa
kanya.

Nagulat naman ako ng bigla nalang siyang mawalan ng malay.

"YAH!YAH!! WAG KANG MAGPANGGAP JAN PINOKYO!!"- sabi ko at hinila ulit tenga niya
pero hindi siya nag react.

"Lagot ka! Nawalan ng malay."- sabi ni Momo.

Tumayo naman na si Brylle sa pagkakaupo sa likod niya.

 "What should we do with him?"- tanong ni Brylle habang nakaturo sa lalaking weird
na'to.

"Just leave him here!"- sabi ko at tumayo na rin.

"Init nanaman ng ulo mo!"- bigla akong inakbayan ni Kyo at inalis sa harap ng
lampang lalaki.

"Let's just go home."- sabi ni Jared na parang bored na bored na at walang

pakialam sa nahimatay na lalaki.

"Yeah. Zei sakin ka na sumabay. "-sabi naman ni Kyo at wala ring pakialam sa
lalaki.

Tumingin naman ako kila Brylle na nagaaway nanaman.

Nagsimula nanaman sila.

"Parang kanina lang nandito sa lalaking ito atensyon niyo. Ngayon naman parang
walang lalaking nahimatay."- sabi ni Daryll at nag diretso na sa kotse niya.

"Alis na rin ako."- sabi ni Jared at itinaas ang kamay habang naglalakad papuntang
kotse niya.

"What should we do with him?"- sabi ni Brylle at tinuro yung lalaki.

"i think we should bring him to the hospital."- sabi naman ni Momo

"Yeah. May thesis pa yan bukas."- sabi naman ni Ian

"Nice idea! Tital naman idea mo yan ikaw na magdala."- sabi ni Brylle at tumakbo
papunta sa kotse niya.

"Teka! bakit ako?!?hoy Ian--"- naputol ang sasabihin niya ng mawala na rin si Ian
sa tabi niya.

Napatingin siya samin ni Kyo.

"Sabi ko nga ako nalang."- sabi niya at hinila yung lalaki sa paa.

"We better go now as well. Let's go home" sabi niya at naglakad na.

***

Tahimik lang kaming dalawa habang nasa kotse.

"You're still the Zeilica i know". napatingin naman ako sa kanya ng bigla siyang
nagsalita .

"No i changed. Big time"- sagot ko at tumingin na ulit sa labas.

I hate this topic. I really hate it.

"Do you know which part of you i love the most?"- sabi niya at tumingin sakin ng
saglit.

"Which part?"- tanong ko.

"I love the way you lie because when you're lying it reminds me how you foolishly
lied over simple things two years ago."- sagot niya at nagpakawala ng mahinang
tawa.

"Kyo please. I'm tired of this conversation"- sabi ko nalang at napailing

So that's why he wanted to bring me home because of this stupid topic!

Napatingin ako sa kanya ng bigla niyang ihinto ang sasakyan.

"I'm not asking you to be your old self. I'm just saying that...that you're reason
to--" i cut him off.

"Jiro isn't the only reason. So please stop it."

"Then.. .kapag bumalik siya...what will you do?"

"I'll decide when he comes back."

***

"Hime-sama, master Kyo-sama, Ms.Alex-sama is waiting for you."- sabi ni Lcuy.

Patay. Andito na pala ang tigre.

"Nice to see you again Lucy."

"I feel the same way master Kyo-sama."- sagot niya at tumingin sakin.

"Lucy am i dead?"- tanong ko.

Isang ngiti lang ang isinagot niya sakin.

"Hime-sama I'll see you tomorrow morning."- sabi niya at umalis na.

Parang hindi ko na makikita pa ang araw ng buksan ni Kyo ang pinto ng office ni
Ate.

"I want an explanation Anya."- sabi ni Ate habang nakaupo sa upuan niya. Muka
tuloy siyang reyna ng mga demonyo.

"Ate Alex you look good! I'm sorry kung umaga na kami nakauwi."- mahinahong sabi ni
Kyo.

"EXPLAIN NOW!!"

"Kyo!"- sabi ko at hinila ang manggas ng damit niya.

Ngumiti lang siya na nakapag-pakalma sakin.

"Ate matuwa ka nga kasi binalik ko ng buong buo si Zei dito, kahit saang angulo mo
tingnan yan walang galos o gasgas yan"- sabi ni Kyo at tinulak ako sa harap.
"SINISIGAWAN MO KO?!?"

Parang tanga si ate. Hindi naman sumigaw, binulong nga lang eh. Napairap nalang
ako.

"Ate? hindi kita sinisigawan nagpapaliwanag lang. Ayos naman ah? walang gasgas si
Zei oh!"

Tiningnan tingnan pa ako ni ate mula ulo hangang paa.

"Oh well wala ngang gasgas MAY EYEBAGS NAMAN!!"- sabi niya at tinuro ang mata ko.

"Ate kung wala ka ng sasabihin matutulog na ako!"- sabi ko sa kanya at hinila

palabas si Kyo.

Jared's POV

Andito kami sa Mr B's Bar. Yung mga gago kasi nagaya pa.

"Ano ba Eli tigilan mo nga ako."- tumingin naman ako kay Daryll na kinukulit ni
Eli.

Andito ung dalawang kaibigan ni Zei. Yung isa nangungulit, yung isa naman kung
kani-kanino nakikipag sayaw.

"Bro long time no see! Good to see you man!"- sabi ni Renz.

Si Renz ang may-ari ng bar.

"You too bro!"- tumingin naman ako kay Kyo na umupo sa tabi ko.

"We have an emergency meeting. Now."- sabi niya at hinila ako palabas.

****

Zeilica's POV

Napatingin ako sa gilid ng kama ko. Nakita ko si Lucy na nakadukdok.

Mukhang pinanood nanaman niya akong matulog.

Tumingin ako sa orasan. It's 5:30 am.

Pinagmasdan ko saglit si Lucy.

Tumigin ako sa paligid para maghanap ng pwedeng ipatong sa likod niya baka kasi
giniginaw siya. Ng makita ko ang coat ni Kyo na naiwan niya kagabi ay kinuha ko ito
at ipinatong sa likod ni Lucy.

"Thank you for taking care of me Lucy."

 ***School

Maaga akong pumasok. Wala pang katao-tao.

Now.Now. Where should i go?

Kung sa greenhouse....

si Momo may hawak ng susi nun.

Imposibleng andito na yon ng ganitong kaaga, 6:30 palang eh.

Pero naglakad pa rin ako sa direksyon ng greenhouse.

I'll just try. Maybe there's a miracle today.

Napahinto naman ako sa paglalakad ng makita kong bukas ang greenhouse

"So miracle can really happen"- sabi ko sa sarili ko at pumasok na.

Should i try to sleep here?

Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko ang kalat.

Tama ba nakikita ko? Siguro nanaginip pa ako?

I pinched my cheek. No. This is real.

I cleared my throat.

"YAH!! IRRESPONSIBLE JERKS!! WHAT THE HELL IS THIS MESS?!?"- sigaw ko at tinuro
ang mga bote ng alak na nakakalat.

Kelan pa naging allowed sa school ang pagiging bar ng greenhouse?

"Zei..."- tawag ni Jared sa pangalan ko.

"I can't tell it to you...It's hard"- sabi niya.

He's drunk. He's the only one awake. I ignored him and i walked out.

I need to find Brylle. He's not in the greenhouse.

Medyo madami na ring estudyante ang nagkalat sa hallway .

Chismisan kaaga aga.

"Move!"- sabi ko sa mga babaeng nakaharang.

Agad-agad naman silang tumabi.

"May bagong transferee lalaki daw"

"Yeah! i saw him! ghad! he's a god of beauty!"

 Napailing nalang ako. Ang bababaw nila masyado.

Pumasok ako ng room. Nakita ko naman si Brylle doon na nakadukdok.

"Brylle what's the deal?"- bungad ko sa kanya.

Inayos naman niya ang pagkakaupo at tumingin sakin.

He smells like alcohol.

criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing**

I'm still waiting for his response.

"Sit."- sabi niya at tinap ang upuan sa tabi niya kaya umupo naman ako habang
mariin na nakatingin sa kanya.

"Class we have a new student"

Biglang nagbago ang expresyon ng mukha ni Brylle.

Kumunot ang noo niya at nakita ko ang galit sa mukha niya kaya tumingin ako sa
tinitingnan niya.

This...can't be happening.

He's...back?

"Ji-Jiro."

***************************

VOTE COMMENT :)) Cheers!

*******************************************
[7] Chapter 5
*******************************************

Brylle's POV

Si Zei.

I looked at her.

I can see her emotions. I can see the pain she's trying to ignore.

Once again i can see the fragile Zeilica that I wanted to protect.

Her cold eyes dominated all her emotions.

The word shock is written all over her face.

"Zei.."- tawag ko sa pangalan niya pero para siyang walang narinig at nakatingin
lang sa harap.

"May i sit now?"- napatingin ako kay Jiro na nakatuon ang atensyon kay Zei.
 "You should introduce yourself first Mr. Saiga."

"Jiro Saiga."- sabi niya at naglakad na papunta sa bakanteng upuan sa tabi ni Zei.

He hasn't change for the past two years. His manners are still awful.

"Okay? I guess you can sit now Jiro."- the teacher awkwardly said.

Huminto siya sa harap ni Zei.

"Anya."- tawag niya sa pangalan ni Zei.

When he called her name it sounded like "I'm home Anya."

Kung kanina nakatingin si Zei kay Jiro bigla siyang napatingin sakin at lalo ko
nakita ang pag ka emotionless ng mga mata niya. Hindi niya pinansin si Jiro kaya
naupo nalang siya sa tabi ni Zei.

"Zei palit tayo ng upuan."- sabi ko.

Hindi siya nagsalita pero tumayo na siya kaya tumayo na rin ako.

"Don't."- tumayo rin si Jiro at hinawakan siya sa pulso.

Napailing nalang ako and i did my next move without thinking straight.

*BLAG

"BRYLLE!!"-

I punched him.

This is my way of greeting him.

"You're an asshole."- sabi ko at hinila ko na si Zei.

Hindi ko na pinansin na may teacher sa harap at dire-diretsong naglakad palabas.

Pag labas namin nasa labas na din sila Jared.

**FLASHBACK

Napatingin ako sa relo ko. This time should be the best time on my night.

if i weren't stuck in here i would be having my session with my girls!

ininom ko nalang ng diretso ang beer na hawak ko.

"Kyo ano ba ang sasabihin mo?"- tanong ni Momo.

At last! May nag tanong din.

Napatingin kaming lahat kay Kyo at nag aantay ng matinong sagot.

Huminga siya ng malalim at napapikit. Parang pinipigilan niya ang sarili niya na
magalit.
 "He's back."

Napaupo ako ng maayos.

Ang tagal bago magsink in sa utak ko yung sinabi niya.

Lahat kami nagulat sa sinabi niya.

"Very well then."- basag ni Jared sa katahimikan.

"What's the plan?"- Ian

"There's no plan"- Jared

"How about Zei?"- sabi ni Daryll at kumuha din ng beer.

"Wala na tayong magagawa. Let's just wait and see what's going to happen."- Jared

"What is this? A drama?!? We're waiting what's going to happen next after the
husband cheated on her wife with...two sexy hot girls?"

"YAH!!"- sabi ko ng sabay-sabay nila akong batukalin ng kung ano-anong bagay na

nahawakan nila.

Napakamot ako ng ulo at tumayo.

"She's still not ready to see the bastard. You all know that!"- sabi ko at kumuha
ulit ng beer.

Kailangan ko atang lunurin ang sarili ko ngayon sa beer.

Binuksan ko agad ang beer at ininom ang kalahati.

"He's going to be your classmate Brylle. You kow that."- Jared

Kaya nga nilulunod ko na yung sarili ko sa alak. i can't handle that bastard.

Bakit ba ang daming problema sa mundo?

Hindi pa ba sapat na pinopobroblema ko na ang eyebags ko?!?

"Should...we drink until morning in the greenhouse? "- sabi ni Ian kay Momo at
pareho silang tumawa na parang mga gago.

They're both good at bringing trouble.

"That's a good idea!"- sabi naman ni Momo.

Umuwi na ako sa pad. Hindi naman ako katulad nila na hindi inaalagaan ang katawan.

Nagshower lang ako tapos pumunta na akong school. Naabutan ko sila umiinom na.

Muka na ngang basurahan itong greenhouse eh. Ang ingay nila.

I wonder how they bribed the guards.

**END OF FLASHBACK

Momo's POV

Andito kami ngayon sa greenhouse.

Si Zei...nakakatakot siya. Hindi man lang ako makalapit sa kanya.

Sinuntok niya yung salamin ng dalawang beses!

Yung kamay niya dumudugo at bigla nalang siyang umiyak.

Umiiyak nanaman siya ng dahil sa kanya.

Simula nung nagbago si Zei ngayon nalang ulit siya umiyak at para pa rin siyang
bata kapag umiiyak.

"Zei"- tawag ni Jared at inakap siya habang kaming lima naman nanunuod lang.

"Tingin niyo bakit bumalik si Jiro?"- Ian

"Sa nakita ko kanina dahil kay Zei."- Brylle

"Mahal pa niya si Zei?"- tanong ko.

"Malamang."- Daryll

"Eh bakit siya umalis dati?"- tanong ko ulit

"Bakit hindi mo tanungin si Jiro? Chismoso!"- Ian

Kyo's POV

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. The feelings I'm trying to supress...I
feel like it's going to burst out.

The feelings I'm trying to ignore all this time...i feel like i can't ignore it any
longer.

I feel like i want to kill the man that is causing Zeilica to cry like this.

"Kukuha lang ako ng first aid kit."- Daryll

The pain. It's eating me.

I tried to hide my feelings for her...but i think i can't hide it any longer.

The feelings i have since we were kids...I can't hide it anymore.

*BLAG

Ian's POV
 Nakakatakot yung aura ni Kyo. Sinusuntok niya yung puno. Ano nangyari dito? Ngayon
ko lang nakita tong side niya na to.

Hindi kaya???.... So tama nga ako? The thing that i saw when Zeilica was on the
verge of dying before... it was not my imagination. It was fucking real!

"Kyo tama na yan!"- inaawat siya ni Brylle.

"Kyo"- pati na rin si Momo inaawat siya.

Pinipigilan nila si Kyo habang ako nakatingin lang sa kanya at hind makapaniwala.

This dude is good at hiding his feelings.

i have a feeling that this is going to be a hella complicated starting today.

"Fuck!"- sabi niya at naglakad palabas ng greenhouse.

i also have a feeling that he can kill someone right now.

"SHIT. PIGILAN NIYO SI KYO! HE LOOKS LIKE HE'S GOING TO KILL HIM!"- sigaw ni
Daryll saming tatlo.

Tumakbo na kami nila Momo palabas ng greenhouse.

Teka.Teka.Aako muna dapat makasuntok kay Jiro. Pangarap ko ata yun!

Jared's POV

Nakita ko si Kyo, galit na galit siya.

So the bastard can't hide it anymore?

Nagulat ako ng lumabas siya sa green house. Don't tell me he's really going to do
it?

Now this is getting exciting. Let's see who is really stronger.

"SHIT. PIGILAN NIYO SI KYO! HE LOOKS LIKE HE'S GOING TO KILL HIM!"- sigaw ni
Daryll sa tatlong walang ginawa kung hindi manood.

Nung narinig ni Zei si Daryll bigla siyang kumalas sa pag kakaakap sakin at
tumingin siya sa labas.

"Jared. He's really going to kill him!!"- sabi ni Zei at pinunasan ang luha niya.

Tatakbo na sana si Zei palabas ng greenhouse kaya lang napigilan siya ni Daryll.

"Sila Momo na ang bahala kay Kyo gamutin na natin yung sugat mo."- Daryll

"PERO WALANG MAKAKAPIGIL SA KANYA!"

She's panicking.

She's right. No one can stop him...except for her.

"Pero Zei--"- Daryll

 "Daryll hayaan mo na si Zei."- sabi ko.

Tumakbo na si Zei sa labas kaya sinundan na namin siya.

Brylle's POV

"KYO!!"- Momo.

"Kyo naman umayos ka nga!! ano ba problema mo?!?"- halatang naiinis na din si Ian.

Madalang lang mag seryoso ang dalawang ito.

"Kyo don't make things more complicated that it is."- mahinahon kong sabi.

Huminto naman siya saglit sa paglalakad pero nagpatuloy siya ulit.

Does he reallly want to waste his effort for hiding his feelings?

"Kyo do you love her?"

Napatigil ulit siya sa tanong ko.

"I-i--"

"KYO!!!"-

Hindi na niya natapos yung sasabihin niya kase biglang sumigaw si Zei.

Tumingin ako sa likod ko nakita ko si Zei tumatakbo.

"ADRIAN KYO AIZAWA YOU LISTEN TO ME!!"

Napatingin naman si Kyo sa kamay ni Zei.

"Your hand is still bleeding?!?"

"KASALANAN MO TO. IKAW KASI!!"

"ANONG AKO?!? SINABI KO BANG SUNTUKIN MO YUNG SALAMIN?!?"

Nagsisigawan na sila. They're going to be a great couple.

"HINDI PERO KUNG HINDI MO BALAK PATAYIN SI JIRO EDI SANA GINAGAMOT NA TO NI
DARYLL!!"

"THIS IS NONSENSE!! AKINA YANG KAMAY MO!! Daryll yung first aid."- hinawakan niya
sa pulso si Zei at hinila papunta sa pinakamalapit na bench.

Umupo kami sa bench habang ginagamot ni Kyo ang kamay ni Zei.

"Ano ba! ingatan mo naman! Para namang lalala pa ito dahil sayo eh!"

"Ano mas masakit sugat mo? o yung puso mo?"- tanong ni Kyo.

Napatigil naman sa pag rereklamo si Zei buti naman. Nakakarindi eh.

 "Pareho."

Saglit siyang napatigil sa paglalagay ng benda sa kamay ni Zei.

"HAHAHAHA."- napatingin naman kami kay Momo na tumatawa.

Ng maramdaman niya na nakatingin kami sa kanya ay bigla siyang tumigil at naging

seryoso ang mukha.

Bago si Jiro mukang si Momo muna ang uunahin na patayin ni Kyo.

****VOTE AND COMMENT :*

*******************************************
[8] Chapter 5.5
*******************************************

Zeilica's POV

Nakatingin ako sa kawalan habang nagiisip ng mga posibleng mangyari simula ngayon.

Unti-unti sakin bumabalik ang mga emosyon na matagal ko ng ibinaon sa limot. Ang
mga ala-ala na matagal ko ng pinatay.

My heart...my heart is breaking. I wasn't prepared to see him.

Two years have passed. Two sad long years without him then now...

Is he expecting me to forgive him that easily?

"Zei...your hand."- nawala ako sa pagiisip ng nagsalita si Ian

Napatingin naman ako sa kamay ko. It started to bleed again maybe because i was
pressing it too hard.

"Should we bring you to the hospital?"- nagaala-lang tanong niya.

"Yeah! I think we should. baka mamaya may infection na yan o kaya naman baka
masyado ka ng nawawalan ng dugo--"- tumayo ako mula sa pagkakaupo at inakap si Momo
para kumalma naman siya.

Masyado silang nag-aalala para sakin.

"I'm fine. Don't stress yourself worrying about nonsense things."- sabi ko at
tinap ang likod niya.

"I'm sorry i couldn't do anything but to watch.You were scary you know?"- sabi niya
na naglagay ng ngiti sa labi ko.

Umiling ako.

"No. You've done enough. Thank you."- sabi ko at kumalas na sa pagkakaakap.

Tumingin ako sa kanilang anim at sinubukan kong siglahan ang ngiti ko.

"You're all over-reacting. I'm fine."

 ***

My heart started to race when I saw him looking at me. Napahinto ako sa saglit sa
paglalakad pero nagpatuloy din ako.

"I have a feeling this is going to be like a telenovela."-napatingin ako kay

Brylle dahil sa sinabi niya.

Nakatingin siya sa kabilang direksyon.

"What?"- tanong ko.

"Nothing. Maybe I'm watching too much romantic movies."- sabi niya at ngumiti
sakin tsaka siya umupo sa upuan niya.

Umupo na rin ako.

"Romantic? Maybe erotic."- bulong ko.

"YAH! Why do you know the word erotic?!?"

Napapikit ako.

Now we caught everyone's attention.

"Because I'm a seventeen years old girl with three Casanova friends who don't know
anything but making out."- sagot ko sa kanya at nilabas ang dila ko.

Nagulat nalang ako ng biglang may kumuha ng kamay ko na may benda.

"You need to go to hospital--"- hindi niya naipagpatuloy ang sasabihin niya ng

tumayo ako at hilahin ko bigla ang kamay ko.

"Stop acting like you care."- sabi ko sa kanya.

Tumayo din siya at tumingin ng diretso sa mata ko.

"I really do care about you. I missed you."

I lost words. I want to hug him and tell him ' I missed you too' but no. I'm not
the old Zeilica that would forgive everything.

I held back my tears that wanted to escape from my eyes. I won't let my feelings
betray me again.

"Are you expecting me to say something like 'good job on coming back'?"

"No. I'm expecting you to forgive me."- diretso niyang sagot sakin

Nagpakawala ako ng malalim na hininga then I slapped him.

"You're still a jerk Saiga."- sabi ko at umalis na sa harap niya.

***
 "You're back. I don't think the class ended on just 10 minutes."- sabi ni Daryll
habang nagdidilig ng halaman.

"We decided to ditch class like you guys"- sagot ko at kumindat sa kanya.

Narinig ko siyang tumawa ng mahina.

"Hoy ano pinapanuod niyo? Patingin nga!"- sabi ni Brylle at tumakbo papalapit kay
Momo at Ian na nakatuon ang atensyon sa laptop.

Ako naman ay umupo sa tabi ni Kyo.

"How are you?"- tanong niya habang nagbabasa.

"Better"- sagot ko at kumuha ng chips na nasa lamesa.

"You're getting good at lying. Should we give you a medal?"- sabi niya at inilipat
ang page ng libro na binabasa niya.

Hindi na ako nag salita pa at kumuha ulit ng chips.

"We have a visitor."- napatingin kaming lahat kay Daryll na ibinaba ang pandilig
niya.

"What the hell are you doing here?"- tanong ni Jared habang nakakunot ang noo.

Biglang ibinagsak ni Kyo ang libro na binabasa niya at tumayo.

"Adrian stop!"- sabi ko at hinawakan siya sa braso.

Tumingin naman siya sakin. Kumalma siya at umupo ulit.

Ako naman ang tumayo at tiningnan si Jiro.

"Anya let's talk."

"We don't have anything to talk about."- sagot ko sa kanya kahit na gustong gusto
kong malaman ang dahilan niya kung bakit siya biglang nawala.

I need to throw every single damn feeling connected to him. I won't let myself
suffer anymore.

"Madami tayong dapat pag usapan"

Daryll's POV

Iniintay namin ang sagot ni Zei.

"Fine"- sagot niya at umiwas ng tingin.

"Why..why did you leave me two years ago?"- tanong niya.

Pabalik-balik lang ang tingin namin sa kanilang dalawa habang nag aantay sa sagot
ni Jiro.

"I was a fool before. I'm sorry everyone." -sagot niya.

"I'm asking you why!"- sagot ni Zei at tumingin ng diretso kay Jiro.

"I was...I was on a fixed marriage with someone i didn't even know. I was
scared...I was so scared to accept it. I was sixteen back then..I didn't know what
to do...and...and...I wasn't sure about my feelings for you. I'm sorry."

Biglang uminit ang ulo ko sa huling sinabi niya.

Kung alam lang niya kung gaano kahirap yung dinanas ni Zei ng dahil sa kanya.

Tumingin ako kay Zei. Umiiyak siya.

Mabilis niyang pinunasan ang pisngi niya at iniwas ang tingin.

"Akala ko mababawasan ang sakit na nararamdaman ko...kapag sinabi mo sakin ang

dahilan mo...pero bakit ganun?...mas lalo akong nasaktan."

I tried to calm my self but i couldn't.

"Anya makinig ka muna sa--"

"NO YOU LISTEN TO ME!!"-

"I don't want to forgive you..I don't even want to see you again! When you stupidly
left me...I felt like i was betrayed...by you but...i waited for you...and waited
and waited...until i got tired of waiting and just wanted to erase you out of my
life...but i think i failed....because even if it hurts so bad i still love you."-
napapikit siya at napayuko.

i can't stand it. I can't stand seeing her like this.

"Anya I'm sorry--"

*BLAG

Hindi ko namalayan nasuntok ko na pala siya.

He needs it.

"Daryll!!"- Momo

"Are you awake now?"- tanong ko sa kanya at hinila na si Zei palabas.

TAKTE. My fist acted on its own!

I didn't think straight!! I'm not really the kind of man that would just hit a
friend!

Umiling nalang ako.

Hindi ko pinangarap masuntok yung gago na iyon.

Isinakay ko si Zei sa kotse ko.

"Should i kill him for you?"- i tried to cheer her up.

Tumingin siya sakin. "

Sorry, you really didn't want to punch him right? You don't hit your friends
right?"

"It's okay. I think he needs it."

***

Kinumutan ko ng maayos si Zei at pinagmasdan ang mukha niya.

"Wag mo sabihinng may gusto ka din kay Zeilica?"- tumingin ako kay ate Alex na
nakasandal sa pader habang nakahalukipkip.

Napatawa ako ng bahagya.

"She's not really my type."

"Hahaha! kala ko pati ikaw may gusto na din sa kanya e.h"- naapahawak ako sa gilid
ng kama ni Zei ng bigla akong itulak ni ate Alex.

Amazona talaga. May alam to panigurado.

"Alam mo na ate?"- tanong ko at umayos ng upo.

"Alin? na bumalik na si Jiro? o may gusto si Kyo kay Zeilica?"-sabi niya at umupo
sa kama.

Bakit ang daming alam nito?

"Ate bakit ang dami mong alam?"

"haha! because I'm Alexandra the great!"- sabi niya at tinulak nanaman ako.

This time nahulog ako sa sahig.

"Ate kung gusto mo akong umalis aalis naman ako eh hindi mo na kailangang
pasakitin buong katawan ko."- sabi ko at tumayo na habang naahawak sa likod.

Napailing ako. Makapatid nga sila ni Zei

***

Zeilica's POV

*BLAG

Shit!

Ang sakit ng mata ko. Teka ano yung tumunog?Galing sa balcony ko yun.

May narinig akong footsteps papalapit sakin.

Ano to kidnapper??Holdapper?? Rapist?Dancer?Singer?

 Kung ano at sino man siya paano siya nakapasok dito?!?

Ugh! Bukas tatanggalin ko mga walang kwentang guards namin!

Bugbugin ko kaya muna bago tanggalin? tamang tama. Excersice.

Teka umupo siya sa kama ko. Shit!

"Anya."

Teka kilala ko yung boses na yun eh hindi ako pwedeng magkamali.

"GODDAMMIT JIRO SAIGA!! WHAT THE HELL ARE YOU DOING HERE?!?"- umupo ako agad at
binuksan ang lamp shade.

Nagulat ata siya sakin? Nanlaki yung mata niya eh.

Ano ba ginagawa ng lalaking to dito?

"Nagulat ba kita? Sorry."

"What the fuck do you want?"- iritang tanong ko sa kanya.

Hanggang ngayon masakit pa rin ang mata ko!

"Can you please stop cursing?!?"- halatang iritado na rin siya.

"Then tell me what are you doing here?"

"You didn't let me finish talking, just listen okay? And don't you dare speak
while i'm speaking."-

"Fine"- sabi ko kahit naman sa isip ko sinasak-sak ko na siya.

He sighed.

"Anya i'm sorry i left you. My stupid father set up a fixed marriage for me. I left
to contradict his stupid ideas. Now I'm eighteen, I'm legally an adult so I can
marry you anytime and we can have babies. What i told you earlier in the greenhouse
were partly lies. I'm not stupid to really talk to you in front of them. You should
know me better."-sabi niya habang naka-straight face.

You should know me better my ass!

Ibinatukal ko sa kanya yung unan ko.

ANONG MARRY AT BABIES ANG SINASABI NIYA?!?

Hindi! Ayoko sa kanya! Bwiset siya!

Pero mahal ko siya.

Araw-araw lagi kong hini-hiling na sana bumalik na siya pero ngayon na andito na
siya, bakit iba na ang nararamdaman ko?

Nagagalit ako sa kanya.

HIndi niya dapat ako iniwan ng ganun!

"Bakit ngayon ka lang bumalik?"

"Because a wise person once told me that if i love someone i should have the
courage to fight for her. I know it's cheesy and I don't like it but that wise
person also told me that girls like cheesy things. I told you i was waiting to be
in a right age to marry you."

Ayan nanaman yang punyetang marry na yan eh!

"Leave. i still don't want to see you."- sabi ko at umiwas ng tingin.

"Is that what you want?"

"Yeah."

"Sure but please stop crying and remember this. I will not give up. I will fight
for what i feel and i will definetly not move on. I will make you mine again but
for now, goodbye, my love"- tumayo na siya sa kama ko at naglakad papunta sa
balcony.

"What are you doing?The door isn't there."- sabi ko habang nakakunot ang noo.

Ngumiti lang siya.

"I know....but i came here through the balcony."

Agad akong tumayo ng maramdaman ko na wala na siya.

Tumakbo ako papunta sa balcony.

You're a fucking bastard Jiro Saiga!! My face is so hot.

I'm sure my face is bright red right now.

Your unique sweet words... I can't believe i still like it.

Gusto na tuloy lumambot ng bato kong puso.

****VOTE COMMENT:))

*******************************************
[9] Chapter 6
*******************************************

Ian's POV

"Nakakamiss pala si Zei? haha"- Momo

Isang linggo ng hindi pumapasok si Zei.

Nakakamiss nga siya walang sumisigaw samin. Dinadalaw namin siya pero ayaw niya
tumanggap ng bisita kahit kami ayaw niya makita.

"Oo nga eh."- sabi naman ni Brylle at ininom ang hawak niyang beer.

Andito kami ngayon sa taas ng Mr.B.

 Gago rin kasi si Renz kaya sabi niya kami na daw bahala dito sa second floor. VIP
daw kasi.

"Can we talk?"-napatingin naman kami sa pinto.

Bastos to. Kusa kusa nalang pumapasok.

"What do you want?"- tanong naman ni Kyo na nakaupo sa bar counter.

"I want Anya to be mine again."

"That's not possible."- sabi ni Jared at iniharap ang upuan niya kay Jiro.

"Then i will make it possible."- tinungga ko yung beer na hawak ko ng ngumisi si

Jiro.

"Too confindent."- sabi ni Kyo.

"Pano ko ba mapapatunayan sa inyo na mahal ko si Anya?"- inis na tanong ni Jiro.

Kita mo ito. Sorry lang naman ayaw pang sabihin.

"Bakit samin mo balak patunayan yan?"- tanong naman ng walang isip na Momo.

"Hindi niyo ko papalapitin sa kanya kung hindi ko muna mapapatunayan sa inyo diba?"

"You got that right."- sabi ni Daryll.

"Car."- Jared

Napatingin kaming lahat kay Jared sa sinabi niya. Konti nalang lalabas na mata ko.

May phobia si Jiro sa pagda'drive ng kotse meron kasing nangyari sa kanya nung
bata pa siya pero marunong siya magdrive. We tried to teach him before pero hindi
niya matagalan.

"Kaya mo ba?"- tanong ko.

"Magdrive ka then we'll give you your precious second chance."- tumayo si Kyo at
lumapit kay Jiro tsaka niya tinap sa balikat.

Nainis naman si Jiro dun kaya ibinalibag niya yung kamay ni Kyo.

"I'll do it."- sabi ni Jiro habang nakatingin kay Kyo.

Ako kaya yung nag tanong! Taena!!

"This is going to be fun haha!"- sabi ni Brylle at tumayo din mula sa pagkakaupo.

"Looking forward to it!"- sabi naman ni Momo at kumindat pa kaya binatukal ko sa

kanya yung bote na hawak ko.

"Your disgusting!"-sabi ko.

Brylle's POV
 "Momo borrow the drag racing track."- sabi ni Jared.

"On it!"- sabi naman ni Momo.

Tumingin ako kay Jiro wala siyang reaksyon sa sinabi ni Jared.

"i should have expected this."- hinid ko makapaniwalang sabi.

Magkatabi si Jiro at Kyo na umiinom.

Kaibigan pa rin namin siya kahit papaano. Alam ko kahit sila Jared nawala yung
galit nila kay Jiro nung narinig nila yung reason niya.

Yun lang naman ang gusto namin eh. Ang malaman ang walang kwentang reason niya
then it's up to Jiro and Zei kung aayusin pa nila.

Si Daryll kasi sinuntok pa si Jiro i'm sure may kasunod pa yung sorry niya kay
Zei.

Mga bobo talaga mga lalaking ito. Aaan kaya napunta mga utak?

**** FLASHBACK

"SHIT!BAKIT BA AYAW NIYO AKONG PATAPUSIN MAGSALITA?!?"-inis na sigaw ni Jiro.

"Huh?!?"

"You already punched me twice! Could you just listen to me?!?"

"Hindi kami si Zei."- baliwalang sagot ni Jared.

"JUST SHUT THE FUCK UP!"- sabi ni Jiro at padabog na umalis.

Ano kaya yun?

"Si Daryll kasi eh pero isa lang naman yun ah."- Momo

"Baka nahawa na siya sayo Momo hindi na siya marunong magbilang diba napigilan
natin si Kyo?"- Ian.

Nasuntok ko siya kanina diba? So ako pala yung tinutukoy niya?

"Nasuntok ko din siya kanina eh."- sabi ko at napakamot ng ulo.

Napailing naman si Kyo.

***END OF FLASHBACK

Naguusap si Jiro at Kyo.

Kanina lang gusto patayin ni Kyo si Jiro ngayon naman daig pa nila magkasintahan.

Paano ba ako nagkaroon ng mga kaibigan na ganito?

 Gaano kaya kalaking kasalanan ang nagawa ko nung nakaraang buhay ko para parusahan
ako ng ganito?

Teka. Gaano kaya ako kagawapo noon? Maybe i was a king!

King of awesomeness.

Ian's POV

Nakatingin lang ako kay Jiro at Kyo.

Paano kaya kung...homosexual sila?

Haha! The thought of it... it's too funny.

Kyo ang Jiro making out?? HAHAHAHA.

That's impossible!

"Should i bring you to mental?"- Momo

Bigla kong pinigilan ang pag ngiti ko dahil sa mga naiiisip ko.

"Shut up!"- inis na sagot ko kay Momo.

"Ian sa tingin mo ano iniisip nun?"- sabi niya at ngumuso kay Brylle na parang
baliw. Ngumingiti mag isa.

"Listen Momo call an ambulance. I think Brylle is dying."- sabi ko habang

tumatango-tango pa.

"Aray!"- napahawak ako sa ulo ko ng batukan ako ni Daryll.

"Will you two shut up!"- sabi niya samin.

"Listen don't mind that crazy punk. He's in love."- pag papatuloy ni Daryll habang
nakatingin din kay Brylle.

Kulang nalang umabot yung panga ko sa sahig dahil sa sinabi niya.

Si Momo naman naibuga yung iniinom niyang beer.

I lost my words. Napakurap ako. Siguro nananaginip lang ako?

Si Brylle in love? Mas impossible pa yun sa pagiging bakla ni Jiro at Kyo eh.

"Aray! Bakit mo ko kinurot?!?"- tanong ni Momo sakin.

"Gago syempre para malaman kung nananaginip lang ako!"- sagot ko sa kanya.

"YAH! Ginagago mo ba ako?!?"- tanong niya ulit.

Umiling nalang ako at tinuro ko si Brylle na tumatawa na.

"Daryll kanino siya in love? Nakakabaliw pala talaga ma-inlove?"- tanong ko.
Tumingin naman samin si Daryll.

"Didn't you know? In-love siya sa sarili niya."- sagot samin ni Daryll.

"NILOLOKO MO BA KAMI?!?"- sabay naming tanong ni Momo.

Ngumiti lang si Daryll at pumunta kay Jared.

i knew it! Too impossible.

"Kids.Kids. Please be quiet."- sabi ni Brylle at ngumiti samin.

Tangina! Kinilabutan ako dun.

Napailing si Momo.

"Bet tayo."- pag iiba ni Momo ng usapan.

"Sige thirty thousand kaya ni Jiro."- Brylle

"Sasali ka?"- Momo

"Hindi ako sasali. Ako referee."- sagot sa kanya ni Brylle chaka siya binatukan.

Haha. Nabara nanaman si Momo.

"I got no choice then. Kay Jiro din ako."- sabi ko at inilabas ang card ko.

"I bet Jiro can't. Here!"- napatingin naman kami kay Daryll na sumulpot nanaman
bigla.

Inilapag niya yung cash sa lamesa.

"So...thirty thousand each right?"- Daryll

"Yup!"- sabi ni Brylle at inilapag ang card niya sa lamesa.

Kailangan naming manalo ni Brylle cut allowance ko eh.

Mas mahirap pa ako sa pulubi ngayon.

Kyo's POV

"Just give me the damn key!"- sabi ni Jiro.

"I'm coming with you"- sabi ko at nauna ng maglakad papunta sa kotse ko.

"Whatever,"

Ilang minuto na kami na nakasakay lang dito sa kotse. Nanginginig siya.

Pilit niyang pinapakalma ang sarili niya. So this is too impossible for him after
all.

"I love her."- diretso kong sabi habang nakatingin sa labas.

"I know. That's why i won't lose"

 Huminga siya ng malalim at pinaandar na niya yung kotse ko.

Ngumiti ako ng bahagya. In the end ako din ang magpaparaya.

Momo's POV

"Holyshit!!"- inis na sabi ko ng biglang umandar yung kotse.

"YES!!"- napatingin naman ako kay Ian.

It's just thirty thousand but for him it seems like its million.

"Bakit para kang nanalo ng lotto dyan?"- hinidi makapaniwalang tanong ni Brylle.

"Haha! oo naman you see dude my allowance is cut."- sabi niya at biglang
nagsayaw-sayaw.

Kaya pala.

"Daryll i knew it. Teaming with you..."- hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko at
napahinga ng mallim tsaka ako umiling-iling.

"YAH! what do you mean?!?"

Nilabasan ko nalang siya ng dila.

"Nagawa niyo pang magpustahan?"- tanong samin ni Jared.

"Magkano?"

"30 thousand each"- sagot ko

"Shit! Bakit hindi niyo ako sinali?!?"- sabi niya at napakamot ng ulo.

Oo nga pala. Wala din siyang allowance dahil sakin. Kunware pa siya gusto lang din
pala magkapera.

"Hindi ka nagtanong."- sagot ni Brylle.

"Yo! bro. haha thank you"- sabin ni Ian at inakap si Jiro pagkababa niya ng kotse.

"Get off me!"- sabi ni Jiro at tinulak siya.

"Welcome back Jiro."- sabi ni Brylle at ngumiti.

"Salamat sa suntok."- sagot naman ni Jiro.

"Ah ha-ha welcome?"

"Kyo where are you going?"- tanong ni Jared kaya napatingin kami kay Kyo.

"I have some business attend to."

Brylle's POV
Asa bar kami ngayon umiinom nanaman.

Hindi kaya masira baga namin dito?

"She changed."- sabi ni Jiro.

"Yeah partly because of the incident two and a half years ago"- sabi ni jared at
ininom yung beer niya.

"Partly..."- sabi ni Jiro at tumango-tango.

Mukhang alam na niya na siya yung kalahating dahilan.

Ininom ko na lang din ang beer sa baso ko.

"Asan nga pala si Kyo?"- tanong ko.

"Baka nagsuicide na. haha!"- sagot naman ni Momo at mukhang tuwang-tuwa siya sa
sagot niya.

Sa totoo lang gusto ko siya sipain.

"Oo tapos mumultuhin ka."- sinakyan naman siya ni Ian.

"Joke lang hahaha."

Kagaguhan nalang mga usapan dito.

"Oy Momo tara dun."- tumingin naman ako sa tinuturo ni Ian.

A bunch of sexy girls.

Napapikit ako. i need to resist it! I'm on vacation.

"Sige mambabae lang kayo."- sabi ni Daryll sa kanila.

"Brylle hindi ka sasama?"- tanong ni Jared.

"Nope."- sagot ko.

"Are you sick?"- Jared

Tiningnan ko sya ng masama. Tinaas lang niya ang dalawa niyang kamay at tumayo.

"Dun muna ako kay Renz."- Jared

"Ako din."- Daryll

Naiwan nalang kaming dalawa ni Jiro dito.

lasing na ata to eh. Kanina pa inom ng inom.

"Ji..how much do you love her?"- out of the blue kong tanong.

I don't know. Maybe I'm just too curious.

Napangiti siya sa tanong ko.

 "I don't even know myself."- sagot niya at tumingin ng diretso sakin.

Tumingin ako sa mata niya.

Napatawa ako ng mahina.

I can't see the bottom of his love fo her. It's too deep.

Now I'm sure that he deserves a second chance.

****VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

ENJOY READING!!! AND HAPPY NEW YEAR!!!

THANK YOU!! :DD XOXO

*******************************************
[10] Chapter 7
*******************************************

Zeilica's POV

One week na akong nakakulong dito sa kwarto ko.

Naiinis ako. Ayokong makakita ng tao ngayon. Tanging si Lucy lang ang nakakapasok
dito sa kwarto ko.

Hindi din ako lumalabas basta dito lang ako sa kwarto ko. Hindi ko din alam kung
ano pumasok sa isip ko kung bakit ako nagkakaganito.

"Hime-sama you're bath is ready."- tumingin ako kay Lucy at tumango lang.

"Lucy...bakit ba kasi bumalik si Jiro?"-tanong ko at tumayo na mula sa

pagkakakupo.

Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga.

"Hime-sama you can't fool me. You're happy aren't you?"

Bigla akong nag-panic sa tanong niya.

"YAH! Anong klaseng tanong yan?!? An-anong masaya ka dyan?!? A-ayoko...siyang

makita! Kaya nga ako hindi lumalabas kasi...kasi...AAH!! REALLY?!? I'M GOING
CRAZY!!"- napasigaw ako ng di oras chaka ko ginulo ang buhok ko sa sobrang inis.

"Hime-sama you're too obvious. You're not good at lying at all."-sabi niya at nag
simula ng ayusin ang kama ko.

I give up.

Umupo ako sa inaayos niyang kama kaya huminto siya sa pag aayos.

"It's not that I'm not good at lying. It just that you know me so well."

Ngumiti si Lucy.
"Hime-sama please..."- sabi niya at tinuro ang direksyon ng banyo.

Kita mo ito. Ako yung amo pero ako pa inuutusan.

Tumayo na ako at dumiretso sa banyo.

Agad kong hinubad ang robe ko at umupo sa bathtub.

Napangiti ako.

Alam talaga ni Lucy ang gusto ko. Ang warm ng tubig.

Napaisip tuloy ako. Paano nga ba kami nagkakasundo ni Lucy? Kung tutuusin sa unang
tingin parang nakakatakot siya. Yung mata niya kasi walang emosyon. Kahit
ngumingiti siya, hindi iyon umaabot sa mata niya.

Naputol lang ang pagiisip ko ng biglang may kumalabog.

"Lucy?!?"- tawag ko sa kanya pero hindi siya sumasagot kaya agad akong tumayo at
isinuot ang robe.

Lumabas ako ng banyo at naglakad papunta sa may bandang kama.

Malaki kasi ang kwarto ko. May sariling lounge. Maluwang kaya nga kaya kong tumagal
dito ng isang linggo ng hindi lumalabas.

"AAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHH!!!!"-sigaw ko sa gulat ng makita ko si Kyo.

"Oh shit."- sabi niya at tumalikod.

Bakit ba ang hilig nila akyatin ang balcony ko?? Walang kwenta mga guards dito.

"BAKIT BA ANG HILIG NIYO AKYATIN ANG BALCONY KO?!?"- sigaw ko sa kanya.

Humarap siya sakin.

"AHHHHHHHHHHH!! TUMALIKOD KA!!"

"FINE JUST LOWER DOWN YOUR VOICE!!"

"Bukod sakin sino pa ba umakyat ditto?!?"- pagpapatuloy niya.

"Si-- magbibihis na ako."- sabi ko ng bigla nanaman mag panic utak ko.

Ayoko na nga maalala yung lintek na lalaki na yun eh.

***

Tiningnan ko si Kyo. Nagbabasa siya ng magazine habang nakaupo sa lounge.

"Now, answer my question sino pa ba umakyat sa balcony mo bukod sakin?"-sabi niya

habang nakatuon pa rin ang atensyon sa magazine.

"Si Jiro."- sagot ko at umupo sa kaharap niyang couch.

 "Oh i see."- nagulat ako sa sagot niya kasi parang wala lang sa kanya.

Iba ine-expect ko na magiging reaction niya eh.

Oh well nevermind.

"Bakit ba kasi sa balcony ko ikaw dumaan?!?"- inis kong sabi.

"Ayaw mo tumanggap ng bisita, isang linggo ka ng hindi pumapasok."- sagot niya.

Lalo akong naiinis kasi tinitingnan pa rin niya yung magazine!

"Pero seriously Kyo bakit sa balcony ka pa dumaan?!? Are you planning to kidnap me
or something?!?"- sabi ko at hinila yung magazine na binabasa niya kaya ngayon ay
nakatingin na siya sakin.

Hindi siya sumagot. Tiningnan lang niya ako ng mabuti.

"Why do you have a stupid grin on your face??"- tanong ko ng bigla nalang siya
ngumiti.

"Where is your walk in closet?"- tanong niya at tumayo na.

Ako namang tanga tinuro ko yung closet ko.

Naglakad siya papunta sa direksyon na tinuro ko.

Kaya sinundan ko siya at

!@#$%^&*!!!@#$%%#@!!!

"GAGO KA TALAGA KAHIT KELAN ADRIAN KYO AIZAWA!!!"- sigaw ko at sinabunutan siya.

"AAAAAAAAHHHHH!!ARAAAAAAAY! ZEILICA STOP IT!!!!"

WALANGYA TALAGA LALAKING TO!! HAWAK NIYA YUNG BRA AT UNDIES KO!!!

"ARAAAAAAAAAAAAAAAAAY ZEILICA I SAID STOP IT!!"- pinalo niya yung kamay ko kaya
tinigil ko na pero AAAAAAAAAAHHHHHHHHH WALANGYA TALAGANG LALAKI TO!!

"Blue?"- tinaas niya yung undies ko na hawak niya.

Pumikit ako at pilit pinipigilan na mapatay siya pero wala talaga hindi ko kayang
pigilan kaya sinabunutan ko ulit siya.

"ISA ZEILICA ITIGIL MO NA YAN!! OUCH!!"

itinigil ko na yung pagsabunot ko sa kanya.

"ANO BA KASE GAGAWIN MO DYAN?!? BAKIT NAGLALAGAY KA NG DAMIT SA BAG KO??"- sigaw
ko sa kanya.

"Zeilica you just gave me an idea a while ago."

Tumingin naman ako sa kanya ng may nagtatanong na mata.

 "What idea?"- tanong ko.

"I'm gonna kidnap you,"

What?!? He??he's...WHAT?!?

HE'S GONNA KIDNAP ME?!? HE'S FUCKIN' INSANE!!!

"What the fuck Kyo?!?"- hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko.

Nabibingi na ata ako. Kailangan ko na ng hearing aid.

Natapos na siyang ilagay yung mga gamit ko sa bag. Hindi ko alam kung ano nangyari
sakin. Bakit niya ako kikidnapin? Nakakahilong magisip at ayaw mag function ng
utak ko.

Ginagago nanaman ba ako ng lalaking to?!!

Bakit ba napapaligiran ako ng mga ganitong klaseng lalaki?!?

"AAAAAAAH KYO PUT ME DOWN!!" - binuhat niya ako ng pabaliktad. Para akong isang
sakong bigas na nasa balikat niya.

"WAAAAAAA!!LUCYYYYYYYYYY!!!"- sigaw ko tsaka ko winagaygay yung binti ko.

"Stop moving you'll fall."

"Master Kyo? Miss Anya?"- maid 1

"Master Kyo ano po gagawin niyo kay miss Anya?"- maid 2

"Master Kyo-sama?"

"LUCYYYYY!!"- sigaw ko ng marinig ko ang boses niya.

Si Lucy lang ang pag-asa ko! Alam kong hindi niya hahayaan ang ginagawa sakin
ngayon ni Kyo!

"Lucy I'll just kidnap her."

"Understood. Please take good care of hime-sama."

Tinakwil na ako ni Lucy?!?

"WAAAAAAAAAAAAAAA LUCY WAG KAYONG GANYAN!!"- sigaw ko.

"LUCYYYYYYYYYYYY!!!"- sigaw ko ng makalabas na kami ng mansion.

Ugh! I don't like this!! I really don't like this!

"OUCH!"- sabi ko ng mauntog ako.

"Wag ka kasing maikot."- sabi niya at ibinagsak na ako sa upuan ng kotse niya.

I can't believe Lucy just let him take me away!!

"ANO NANAMAN BA KASING KATARANTADUHAN TO?!?"- tanong ko chaka ko siya pinalo sa

balikat ng makapasok na rin siya sa loob ng kotse.
"One more word and I'll kiss you so shut it."- sabi niya bago paandarin ang kotse.

Napatakip naman ako sa bibig ko.

Kapag sinabi niya kasi ginagawa niya talaga.

***

Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse ng makarating kami sa bahay niya.

Inilibot ko ang tingin sa paligid, siya lang nakatira dito. Ayaw niya ng maids. Ang
ganda talaga ng bahay niya.

Minimalist yung design.

"Bakit mo ako kinidnap?"- tanong ko habang naglalakad kami papasok ng bahay niya.

"Who knows..."- sagot niya habang umaakyat ng hagdan papunta sa kwarto niya.

Isa lang kwarto dito. Hindi naman malaki bahay niya pero cute.

He's troubled with something I think. Gusto lang naman kasi niya ng kasama kapag
may problema siya o kaya nalulungkot siya.

Dumiretso nalang ako sa kitchen. Nagugutom ako.

Binuksan ko ang fridge niya at isang damak-mak na vodka at beer lang ang laman.
Well pati na rin bottles of mineral water.

Isinara ko na agad 'yon.

Tumingin ako sa mga cabinets at may pagkain naman puro instant.

Mag cup noodles nalang kami. Yun lang naman ang nandito eh. Kumuha din ako ng
dalawang vodka.

Nung lumabas na ako nakita ko siya sa may lounge na nagbabasa NANAMAN.

"Ang dami mong stock na food."- sabi ko at inilapag ang dala kong food tray sa
lamesa.

"Hindi pa ako nakakapag grocery."- sagot niya.

"Oh alam ko gutom ka din. Let's eat."- sabi ko at kinuha yung binabasa niya.

Umiling lang siya at tiningnan ang noodles.

"Thanks"- sabi niya at kinuha yung noodles.

Napangiti ako. Nahihiya ba siya? Haha.

****
Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Katatapos ko lang mag toothbrush at mag
hilamos.

Lumabas na rin ako pero napatigil ako ng makita ko si Kyo na half naked.

I know I should be immune by this but.... Shit!

Parang ang init?!?

"Kyo magshirt ka nga! "- sabi ko sa kanya habang nakatingin sa sahig.

"Bakit hindi ka makatingin sakin?"

"Ang ganda kasi ng katawan mo."

Napapikit ako at napatakip ng bibig.

Minsan talaga yung bibig ko masyadong honest eh!

"Oh ganun ba?"- bigla akong napatingin sa kanya.

Papalapit siya sakin kaya agad akong lumayo.

"Kyo wag mo susubukan lumapit dito!!"-sabi ko tsaka ko siya tinuro.

"Bakit ano gagawin mo?"- nakangiti siya at lumalapit pa din sakin habang ako naman
ay umaatras.

"I...i...i.."- hindi ako makasagot sa kanya kaya napatitig nalang ako sa kanya.

Ang lapit na niya sakin. Nararamdaman ko din ang pag init ng mukha ko.

"Kyo don't look at me like that."- sabi ko sa kanya ng titigan niya ako ng
nakakalusaw.

"You're blushing."- bulong niya.

Napatingin ako sa kanya at nakangiti siya sakin. My heart is racing...that's for

sure.

"AH!"- nagulat ako ng bigla niya akong akapin.

Na-out of balance ako kaya bumagsak kami sa kama.

"Haha. Ayos ka lang?"

Hindi ako ayos. Paano ako magiging ayos kung nakapatong ka sakin. Ang lapit lapit
ng mukha mo sa mukha ko.

"Kyo tumayo ka nga ang bigat mo eh."- pag dadahilan ko.

Sa totoo lang ang awkward. Magkadikit ang katawan namin.

"Ayoko."- feeling ko lalong namumula yung mukha ko sa ginagawa niya. Hinahaplos

niya yung mukha ko.
 "Kyo stop it." -sabi ko at tinapik ang kamay niya.

Tumawa lang siya ng mahina at umalis na rin sa ibabaw ko.

"Let's sleep Zei."-sabi niya kaya napatingin ako sa kanya. Pumikit na siya.

"Put your shirt on first"- sabi ko.

"Hindi ako sanay na may shirt pag natutulog"- sabi niya at nakapikit pa rin.

"Then i'll sleep on the sofa."- sabi ko at tatayo na sana pero hinawakan niya ang
braso ko.

"Alright.Alrght. I'll put my shirt on."- sabi niya at tumayo na tsaka niya sinuot
yung white shirt niya.

Susunod din pala eh pinatagal pa.

"Now let's sleep."-sabi niya at humiga na ulit.

"Okay."-sabi ko at umayos ng higa.

Pinatay na rin niya yung lampshade at hinila niya yung bewang ko para mapalapit
ako sa kanya. Ano ba nangyayari sa taong to?!?

"I'm not gonna rape you Zeilica, just stay close to me."

"Why are you always making me blush?"- sabi ko.

"But he can make you blush more."

Hindi ko na siya sinagot. Kinakalimutan ko nga si Jiro eh!

He hugged me.

Nararamdaman ko yung paghinga niya sa buhok ko at ang init ng braso niya.

"Give him a second chance."- bulong niya.

"No. matulog nalang tayo."- pagmamatigas ko.

"Stubborn."

Kyo's POV

Shit!!! Ang likot matulog ni Zei ginawa pa akong dantayan.

Dinistansya ko ng konti ang sarili ko sa kanya para makita ko ang mukha niya.

Bigla akong napatingin sa labi niya.

Shit. I feel like I want to kiss her lips.

Kanina ko pa tinatanggal yung kamay at binti niya na nakapulupot sakin kaya lang
pag tinatanggal ko binabalik naman niya.
 Lalaki ako!! May mga pangangailangan!!

Shit naman!! Umunan pa siya sa dibdib ko.

Hindi ko na kaya!! Hindi din ako makatulog!!! Bakit ba kasi inakap ko pa to

kanina!!

What was I thinking!!

2:30 na hindi pa din ako makatulog, si Zei naman ang sarap ng tulog.

Ang bango ng buhok niya. Gusto ko talaga siya halikan.

Shit this feeling!

Shit!!

Nababaliw na ata ako. Her scent...it's like a drug to me. It's addictive.

How can i control my thoughts if the girl I love is sleeping beside me and hugging
me like i'm her husband?

I can feel her body.

Masturbate?...No I can't do that here! FUCK.

"I have needs but i respect you a lot and i don't know what's happening on my
mind."- i whispered to her.

***

Zeilica's POV

criing.criing.criing

Pinatay ko na ung alarm clock pero parang hindi narining ni Kyo. Pinagmasdan ko ang
maganda niyang mukha.

"Sana lagi ka nalang tulog."- bulong ko.

***ding.dong.

May nagdodorbell. Kaaga aga.

"Kyo."

"Kyo."

Ayaw niya magising. Napaka himbing naman ng tulog niya?

Ang kinis ng mukha niya kaya pinaglaruan ko ito. Kinurot ko yung cute niyang ilong.

"Hmmmm. Zeilica stop it."

Tinapik niya yung kamay ko pero nakapikit pa rin siya.

"May nag do-door bell"- sabi ko.

"Buksan mo."

Tumayo na ako at bumaba tsaka ko binuksan yung pinto.

"Brylle/Zei?"

"Anong ginagawa mo dito?"- tanong ni Brylle habang nakaturo sakin.

Tiningnan din niya ako mula ulo hanggang paa.

"Dito ka natulog?"-tanong niya ulit.

Napatango lang naman ako.

"You didn't do something erotic did you?"

"YAH! Stop with the word erotic already!"- sabi ko chaka ko siya pinalo sa dibdib.

Tumawa lang siya at tinulak ako papasok ng bahay.

"I learned that word from you."- sabi niya at kala mo siya may ari ng bahay dahil
umupo siya sa couch at mukhang komportable na komportable.

Binatukal ko sa kanya yung pillow tsaka ko siya inirapan.

"But seriously I have a question."- napatingin naman ako sa kanya.

Yun itsura niya parang nag dadalawang isip.

"What is it?"- tanong ko.

"You and Kyo slept in the same bed?"- tanong niya.

Mukhang hindi naman siya nang-aasar.

"Yes. Why?"- matino kong sagot sa kanya.

"Nothing."-sabi niya at may kinuha sa bulsa niya.

Napairap nalang ako ng kagatin niya ang apple na nang-galing sa bulsa niya.

"Gigisingin ko lang si Kyo."- sabi ko at umakyat na papunta sa kwarto.

Napatitig ako kay Kyo na mahimbing na natutulog.

Bakit ba parang kulang na kulang siya sa tulog? Maaga naman kaming natulog.

Napangiti nalang ako ng may naisip akong gawin.

"KYO!!!" sigaw ko chaka ko siya dinagnan.

"UGH! ZEILICA!!!"- inis na sigaw niya sakin.

Ooops. He's mad.

Tumayo nalang ako sa pagkaka-dagan ko sa kanya at nag diretso sa banyo na para

bang walang nangyari.
****

Brylle's POV

Tumingin ako kay Kyo na pababa ng hagdan at bagong gising palang.

Ngumisi ako ng tumingin siya sakin.

"Yo!"- sabi ko at tinaas ang kamay ko.

"What the hell are you doing here this early in the morning?!?"- inis na sabi niya
sakin.

Napatawa ako ng malakas.

Binatukal niya sakin yung unan.

"Shut up!"

"Ang aga-aga ang init ng ulo mo."- sabi ko at ibinatukal sa kanya yung isang apple
galing sa bulsa ko.

Agad naman niya yung kinagatan.

"I'll never sleep with her again!"

"It must be hard but...haha! Congrats dude! Congrats!"- sabi ko at tumayo para
makipag shake hands pero pinalo lang niya ang kamay ko.

"Shut up! Brylle!"

***********' VOTE COMMENT ;)

THANK YOU!

*******************************************
[11] Chapter 8
*******************************************
dedicated to kay CarmzC. kase sinisipag ako mag UDdahil sa kanya. HAHAHAHA ALA LANG
:DD

Zeilica's POV

"Kyo sorry na kasi."- sabi ko sa kanya.

Nag da'drive na siya ngayon.

Papunta na kami ng school. Galit pa rin ata siya kasi naistorbo ko siya sa pag
tulog niya kanina.

Hindi niya ako pinapansin. Nakakainis kanina pa ako nag so-sorry sa kanya pero
wala talaga.
 Bahala na nga siya sa buhay niya!!!

He's so childish!

Pagdating namin sa school bumababa na ako kaagad sa kotse niya tsaka ko sinara ng
padabog yung pinto.

Nakakairita talaga!!

"Mukang badtrip ang prinsesa ah.haha!"

Tiningnan ko siya. Parang kilala ko to.

Ah. Oo nga siya yung leader nung gang na natalo namin dati.

"Wala kang pakialam. Get lost."- inirapan ko siya at nilagpasan na.

Wala akong gana makipag- away ngayon pero hinawakan niya ako sa braso at inilapit
sa kanya.

"5 pm sa lumang building."

Lumapit pa siya lalo sakin na ikinagulat ko.

Mag pupumiglas na sana ako pero may humawak sa kamay at bewang ko at hinila ako
papalayo sa lalaking mukang dinosaur.

"TOUCH HER AGAIN AND YOU'RE DEAD!!"

Maski ako ay natakot sa boses na iyon. Napaupo naman yung lalaki sa takot at
napatakbo.

Napatingin ako kay Kyo. Galit na galit siya.

"ZEI ANO BA NANGYAYARI SAYO?? BAKIT HINDI KA MANLANG GUMALAW NUNG HINAWAKAN KA
NIYA?!?"- sigaw niya sa sobrang galit.

Nainis ako sa pag sigaw niya sakin kaya sinigawan ko din siya.

"KASALANAN MO KYO!! KUNG KINAKAUSAP MO SANA AKO EDI SANA HINDI AKO NAGKAKAGANITO
NGAYON!"

Biglang tumahimik ang paligid. Maski ako ay tila na pipi ng dahil sa sinabi ko.

Bakit nga ba parang napaka big deal ng hindi niya sakin pag pansin?

Napaiwas ako ng tingin sa kanya.

Nagulat nalang ako ng bigla niya akong akapin.

"Sorry."-he murmured.

"Oopss.Sorry."-napahiwalay naman siya sa pagkakaakap ng makita kami ni Brylle.

Napatingin ako sa kamay niya na nasa bewang ko pa rin.

"Bakit ba ako lagi ang kailangang makakita ng ganitong mga scene?? Tsk."- tumingin
ako kay Brylle at nakatingin din siya sa kamay ni Kyo na nasa bewang ko kaya pinalo
ko 'yon.

"You're really always on timing."- sabi ni Kyo kay Brylle at nauna na maglakad.

Napatawa lang naman si Brylle habang ako naman ay walang mainitindihan.

*** criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

"Ditch tayo."- sabi ko.

Wala naman akong natanggap na response sa kanilang dalawa pero papunta kami sa
greenhouse ngayon.

Pagpasok namin ng greenhouse ay hindi ko inaasahan ang nakita ko kaya napatigil ako
sa paglalakad.

Si Jiro....may hawak siyang libro at binabasa ito.

Bakit siya andito? Paano sila nagkasundo-sundo ulit? Nung una parang gusto nilang
patayin si Jiro pero ngayon parang wala lang nangyari.

"Bakit magkakasama kayong tatlo??"- tanong ni Momo at tinuro kaming tatlo.

"Hindi kasi kami sabay-sabay pumasok."- sabi ni Brylle at umupo sa tabi ni Daryll.

Napaisip naman si Momo sa sinabi ni Brylle.

Si Kyo naman ay umupo sa tabi ni Jiro.

Sumandal siya at pumikit. Inaantok talaga siya? Anong oras ba siya natulog
kagabi?? Sabay lang naman kami natulog diba?

"Zei as you can see we already forgiven Jiro."- sabi ni Jared.

Isinara ni Jiro ang libro na binabasa niya at tumingin sakin kaya bigla akong
napaiwas ng tingin.

Bigla kong tiningnan si Momo ng masama. Hindi ko alam kung bakit.

Basta naiinis ako sa kanya!

Bigla siyang tumayo at nag-clap na parang may naalala siya.

"Sabi ko na nga ba gusto ko pumasok ngayon. See you fellas."- sabi niya.

Lalo ko siyang tiningnan ng masama. Iniiwasan niya ang tingin ko!

Lumabas siya ng greenhouse ng hindi ako tinitingnan.

Well. Whatever. It's not like he did something to me.

Hindi pa rin ako umaalis sa kinatatayuan ko. Nagiging awkward na din ang paligid.

Walang gustong mag salita.

Napatingin kaming lahat ng tumayo si Jiro sa pagkakaupo. Yun lang kasi ang naging
ingay.

Napatawad na nila si jiro agad agad. Hindi ko alam kung ano ba dapat kong gawin o
sabihin.

Basta ang alam ko...Ang saya ng puso ko.

"I'm going."- sabi niya.

Aalis siya?

Ugh! I think I'm really going crazy. Ayaw ko siyang umalis pero ayaw ko rin siyang
makita!!

Ng dumaan siya sa harap ko ay hinawakan ko siya sa braso.

Shit. This is really crazy!

"Wag...ano...ahmm ayos lang naman na nandito ka."- sabi ko habang nakatingin sa

sapatos niya.

"Okay."- sagot lang niya sakin kaya tinanggal ko na ang kamay ko sa braso niya.

Pakiramdam ko sasabog na yung mukha ko sa sobrang pula.

Bigla akong kinabahan ng mahawakan ko ang braso niya kaya pagkabitaw ko sa kanya ay
tumakbo ako sa labas.

Daryll's POV

Nakatingin kaming lahat kay Zei na tumakbo sa labas.

"Why are you smiling?"- tanong ko kay Jiro.

Nakangiti kasi siya na parang tanga habang nakatingin sa tumakbong Zeilica.

"Nothing. She's still the same."- sabi niya at bumalik sa pagkakaupo.

Pinagpatuloy ko naman ang pagbabasa ng cook book.

I'm thinking of making Croque en Bouche.

"Here."

Napatigil ako sa pagbabasa at tumingin kay Jiro.

May ibinibigay siyang gamot kay Kyo.

Tiningnan naman iyon ni Kyo at napatawa na parang hindi siya makapaniwala at may
halong inis.

"How did you know that Zei slept with Kyo?"

"WHAT?!?"- sabay na tanong ni Jared at Ian.

"Is it true?"- makalma kong tanong.

Nakatingin lang si Kyo kay Brylle. Nag peace sign naman si Brylle.

"I mean they slept on the same bed. They didn't do anything erotic."-
pagpapaliwanag ni Brylle at tumawa ng bahagya.

Napabuntong hininga nalang ako.

"Wai-wait! What the hell?!? Explain every damn single thing."- tumayo si Ian at
itinaas ang dalawang kamay na parang sinasabi niya na wait lang.

Why don't they just ask things calmly?

"Kung hindi ko siya dadalhin sa bahay malamang hindi na yun papasok."- makalmang
paliwanag ni Kyo.

"And how did you know about it?"- tanong ko naman kay Jiro.

Inilapag niya ang hawak niyang gamot sa lamesa.

"I saw them this morning when I stopped by at Kyo's place."- sabi niya.

"Did you two really slept on the same bed?"- tanong naman ni Jared.

Tumingin naman si Kyo kay Jiro bago magsalita.

"Yeah."- mahina niyang sabi.

"So that explains your eyes."- sabi ko.

Bigla namang tumawa si Ian.

"So..haha! Tell us what happened. Did she hug you really tight?"- sabi ni Ian sa
pagitan ng mga tawa niya at inakap ang sarili.

Binatukal naman siya ni Brylle ng libro para tumahimik.

Tumayo naman si Jiro at dire-diretsong lumabas ng greenhouse.

"Ooops. Sorry."- sabi ni Ian at bumalik na ulit sa kanina niyang ginagawa.

"I'll just go sight-seeing."- sabi ni Brylle at naglakad na rin palabas ng

greenhouse.

Gago talaga. Mag dadahilan na nga lang para sundan si Jiro yung pang tanga pa.

Kelan pa nag sight-seeing sa school?

***

Zeilica's POV

Napatigil ako sa paglalakad ng makita ko si Brylle at Jiro na nag-uusap.

Tae. Gusto ko makinig pero baka mahuli ako.

Wag na nga lang! Naglakad na ako papunta sa kabila nilang direksyon. Mahirap na
baka tuluyan akong matukso para makinig. Para kasing ang seryoso.
Ang hirap magisip. Pupunta nalang ako sa field, kailangan ko ng hangin!!

MADAMING MADAMING HANGIN! GUSTO KO YUNG MASU-SUFFOCATE AKO SA SOBRANG HANGIN.

"Ugh damn!"- bulong ko sa sarili ko.

Nababaliw na nga ata talaga ako.

Wait. On second thought wag nalang pala, dun nalang ako pupunta sa forest sa likod
ng field.

Naupo ako sa my damo at sumandal sa puno. Nakakarelax naman dito. Sana lang walang
ahas. O baka naman andito si Jacob? pati na rin si Edward?

Pinikit ko ang mata ko. Gusto ko muna mawala sa katotohonan.

***

Shit. Napahawak ako sa ulo ko. Nahihilo ako. Gusto ko pa matulog kaya lang bigla
akong gininaw.

Pag dilat ko ng mata ko ay parang nawala ang antok ko at bumalik ang diwa ko.

"Oh fuckin' shit!"- bulong ko at tumingin sa orasan ng cellphone ko.

5:30 pm. Si

mula kaninang maga pa ako natutulog?!?

Tatayo na sana ako mula sa pagkaka-upo pero may biglang bumagsak sa harap ko.

"Shit. I fell."- sabi niya.

Umupo siya at tumingin sakin habang hinihimas yung ulo niya. Napakurap ako ng
ilang beses.

Si Jiro nalaglag sa puno?

"A-are you alright?"- tanong ko sa kanya kahit nahihiya ako ng slight.

"Yeah."- sabi niya at umusog sa tabi ko.

Napatingin ako sa braso niya. Naka fold kasi yung long sleeves na uniform niya.

May bruise siya. Tumayo na ako mula sa pagkakaupo.

"A-ano..."- hindi ko masabi ang gusto kong sabihin.

"Sit."- sabi niya at tinap ang tabi niya.

Sit? Aso ba ako?

Ako namang uto umupo nga sa tabi niya.

Galit ako sa kanya diba?!

 Bakit hindi ako makatanggi?!?

I hate this feeling!

"Ouch!"

Napatingin ako sa kanya, ngayon lang ata niya nakita yung bruise sa braso niya.

"Jan ka lang may kukunin lang ako."- sabi ko at tumayo na.

Tumango lang naman siya sakin.

Pumunta ako sa clinic para manghiram ng first aid kasi naman ano ba kasi ginagawa
niya dun?!?

Pagdating ko sa pinag iniwan ko sa kanya nakapikit siya, tulog kaya siya?

Hindi pa din nagbabago yung mukha niya katulad pa din ng dati, mukhang anghel pag
tulog. Naging mature lang ang itsura niya. Mas lalong gumanda ang hugis ng mukha
niya.

"Jiro..."- tawag ko sa pangalan niya.

Dumilat siya tsaka siya ngumiti. I missed that smile.

Mali!Mali! Wala pala akong namiss sa kanya!! Galit ako!!

"Braso mo akina."-sabi ko at hinila ang braso niya.

Tumingin ako sa kanya saglit at nakita kong nakatitig siya sakin.

"Ano ba kasi ginagawa mo sa puno?"- tanong ko sa kanya pagkatapos kong bigyan ng

first aid yung bruise niya.

"I was sleeping."

Kakaiba talaga itong lalaki na to.

Wala na akong sasabihin kaya aalis na sana ako pero hinawakan niya ako sa wrist ko.

"Stay."

Aso ba ako?!? Aso na pala ako ngayon!??

Bakit ko ba siya sinusunod?? Hindi talaga ako makatanggi!!!

"Don't stress yourself out because of me."- sabi niya pero hindi ako sumagot.

"You know what? it really hurts seeing you and Kyo in the car park this morning"-
sabi niya at tumawa ng mapakla kaya saglit akong napatingin sa kanya.

Nasaskatan siya? Eh ano yung ginawa niya sakin dati?? Diba nasaktan din naman ako??
Mas matindi pa nga eh.

"You're too selfish."- sabi ko.

"Sorry for being selfish. I just love you too much that it kills me seeing you
happy with him."
 i just love you too much that it kills me seeing you happy with him? That's funny.

Kung ganun niya akong kamahal bakit niya akong iniiwan? Ganun ba talaga yun? Ang
sakit eh.

Kapag mahal mo basta mo nalang iiwan ng walang pasabi.

"If you love me that much why did you leave me?"- wala sa sarili kong tanong sa
kanya.

"I'm not gonna leave you again"

Napatingin ulit ako sa kanya. This time hindi ko na inalis ang tingin ko sa kanya.

"Stop crying."- sabi niya at pinunasan ang pisngi ko.

Hindi ko alam na tumutulo na pala ang luha ko.

"Just let me make it up to you okay? I promise i won't leave you ever again."

***** VOTE COMMENT :)

thank you xx

*******************************************
[12] Chapter 9
*******************************************

Alex's POV

Rise and shine!

What a beautiful morning!

Namimiss ko na ang aking trouble maker na kapatid!

I hope she wasn't doing any trouble while i was gone.

Mabuti pa puntahan ko nalang siya sa kwarto niya, for sure tulog pa yon.

"Good morning miss."

"Good morning miss."

"Good morning miss."

"Good morning"- sabi ko ng sabayan ako ng mga maids.

"Wait para kanino yan?"- napahinto ako at tinuro ang dalang tea and cake ng isang
maid.

"Para po kay Ms. Anya"

Kay Anya?? hindi ba parang masyadong maaga para magising yun?

 "Seryoso ka? Gusto mo mawalan ng trabaho? Gigisingin mo siya ng ganitong kaaga?"-
tanong ko.

Kahit ako walang magagawa kapag mainit ang ulo niya. Maybe I spoiled her a little?

Alas- syete palang eh, Gusto ata mawalan ng trabaho ng mga maids na ito. Parang
may magagawa naman ako kapag tinanggal sila ni Anya. monster yun pag umaga eh.

"Gising na po siya Ms. Alex"

Nabibingi na ata ako. Napakurap ako.

May himala ngayon. Napakalaking himala. Baka naman nananaginip pa ako?

"Ms. Alex-sama, John said that he'll be back tomorrow."- sabi ni Lucy na bigla
nalang lumitaw sa harap ko.

"Lucy? Why is she awake this early?"- tanong ko sa kanya.

Hindi talaga ako makapaniwala.

"I think hime-sama is thinking about giving master Jiro-sama a second chance."

****

Zeilica's POV

Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa garden namin na napakalaki. We have a

maze garden and it looks amazing from up here.

Nagpakawala ulit ako ng isang malalim na hininga.

Bibigyan ko ba siya ng chance? Pero ayoko kahit ano pa reason niya dapat sinabi
niya sakin diba?

Shit naman oh!! Nakakasakit ng ulo mag isip ng mga bagay na ganito.

Ayoko! Ayokong bigyan siya ng second chance!! Ayoko talaga!! pero kasi nung umalis
siya wala naman akong hiniling kung hindi bumalik siya eh. Tapos sincere siya?

ANO NAMAN KUNG SINCIRE SIYA?!? INIWAN NIYA AKO! TAPOS ANG USAPAN!!

Napailing nalang ako sa mga tumatakbo sa isip ko ngayon.

"Miss eto na po yung tea niyo."

Tumingin ako sa maid na inilapag ang tray sa lamesa dito sa balcony.

"Miss tawag po galing kay master Jared."

Ano nanaman problema nito? Ang dami ko na ngang problema eh.

"Axel?"

"Zei, It's Jared! Not Axel!!"

"Axel is also your name and I'm free to call you whatever I want."
 "You know what? Talking to you is just nonsense"

Napatingin ako sa telepono ng patayan niya ako.

Tama bang patayan ako?!! Ang kapal ng mukha mo Jared Axel.

Alex's POV

Ang cute ng kapatid ko para siyang anghel. Napangiti ako habang pinagmamasdan
siya.

Asa balcony siya tapos nakawhite gown siyang pantulog, longsleeves na mahaba
hanggang paa tapos nakatirintas yung buhok niya tapos nakaside sa balikat niya.

Para siyang si Juliet na nagiintay kay Romeo. Napahawak ako sa pisngi ko habang
naiisip ang mga bagay na iyon.

"Ate stop staring at me. Creepy."

Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya.

Nakatingin siya kung saan paano niya nakita na nakatingin ako sa kanya? Pero
nakakainlove yung itsura niya eh.

May problema ito at panigurado lalaki yun.

"So?what's up little witch?"- sabi ko at lumapit sa kanya.

"Babalibagin kita jan magsalita ka!"- pagpapatuloy ko ng hindi niya ako pansinin.

"Not in the mood to talk."- sabi niya at nangalumbaba pa.

Nababaliw na ata ito eh.

Parang hindi ako bagay na malapit sa kanya muka siyang anghel ngayon eh.

Kasi naman ang sister ko minsan tanga din eh. Okay naman sakin si Jiro, bagay
naman sila ang tanga lang ng kapatid ko ayaw magbigay ng second chance.

Masyadong maPRIDE.

Alam ko isip bata ako para maging ate niya pero kapag sa mga bagay na ganito
kailangan serious ako diba? Ako na nga lang ang family niya at alam kong makakabuti
sa kanya si Jiro.

Hindi ko naman hinihiling na bumalik siya sa dati kasi alam kong gusto na rin niya
kung sino man siya ngayon...ang gusto ko lang sumaya siya.

Zeilica's POV

"Listen Zeilica..."

"Alam mo hindi ko alam kung anong klase ng pagmamahal ang naramdaman ni Juliet
para kay Romeo pero kung sakaling mararamdaman ko man yon sisiguraduhin kong
magkakaroon ako ng lakas ng loob para harapin at ipaglaban ang nararamdaman ko.
Kung hindi mo pa kaya ngayon sana balang araw magkaroon ka din ng lakas ng loob
para ipaglaban at harapin ang nararamdaman mo."

Once in a life time lang magsalita ng ganito si Ate.

Pero kasi natatakot ako. Natatakot akong maramdaman ulit yung mga naramdaman ko
noon.

Natatakot akong masaktan ulit.

"But...Romeo and Juliet are both foolish. You don't die for your love ones...you
live for them...Mom taught us that."- sabi niya at nakita ko ang pa-ngungulila niya
sa magulang namin.

Parang gusto kong umiyak. Naiinggit ako sa kapatid ko kasi mas marami siyang
natutunan kila mommy kumpara sakin. Mas matagal niyang nakasama sila mommy.

Kung andito si mommy...ano kaya ang maipapayo niya sakin?

"Ate thank you." -sabi ko chaka ako ngumiti sa kanya.

Ngumiti lang din siya sakin.

"Always remeber this Zeilica, In love you can experience the most and the
worst...so be ready for it."- sabi niya at alam kong may mas malalim pang meaning
ang sinabi niya pero hindi ko alam kung ano.

Alam kong may gusto siyang iparating sakin.

"Miss Anya tawag po galing kay master Kyo."

"Wait...Ate what do you mean by that?"- sabi ko habang nakakunot ang noo.

"If you decided to face your feelings and give Jiro a chance just trust him and
have a courage to fight for him at anytime because worst and most are both
unexpected."

"Ate teka!"- pigil ko kay ate habang naglalakad na siya palabas ng kwarto pero
hindi na siya huminto.

Kapag nagiging seryoso si ate...nagiging makahulugan din ang mga sinasabi niya and
most of the time...doble ang meaning ng mga sinasabi niya. Kapag nagsasalita siya
ng ganun. Alam na niya ang mga mangyayari.

"K-Kyo?"- bungad ko.

Yung mga sinabi ni ate ngayon...Nakakatakot.

"Ayos ka lang? May sakit ka ba?"

"No. I'm fine...It's just that...Ate said some creepy words I couldn't
understand."- wala sa sarili kong sabi.

"I see...just don't mind it."

"Yeah. That's a good idea."

"Don't worry you'll be fine. By the way we're in Jared's place. Come here."- sabi
niya at bago pa ako maka-tanggi ay binabaan na niya ako.

Napabuntong hininga ako.

Tiningnan ko lang yung tea at cake sa harap ko. Wala na akong ganang kumain.

Pumasok nalang ako at dumiretso sa banyo para maligo.

Hinubad ko na ang damit ko at naglakad papunta sa bathtub.

Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko si Lucy na nasa bathtub.

"Lu-Lucy?"- tawag ko sa pangalan niya at tinuro siya.

"Hime-sama gomen (sorry). I just want to...think."

Lumusong na rin ako sa bathtub.

Nasa kabilang dulo siya at nasa kabilang dulo rin ako kaya magkaharap kami ngayon.

Nakaakap siya sa binti niya at ganon din ang ginawa ko.

"Are you really going to US?"- tanong ko.

"Hai (yes). I want to study more about how to serve you properly hime-sama."

Napatango lang ako at nakatingin sa tubig.

There's a school in US that teaches how to be a butler or head maid or whatever.

"I won't stop you if that's what you really want but make sure to come back to
me."

***

"Miss andito po sila master Jared."

Napatigil ako sa pagblo-blow dry ng buhok.

"Ano gusto mong gawin ko?"- Pag susungit ko.

Hindi ba nila maramdaman na problemadong tao ako ngayon?

Hindi siya nakapagsalita bwiset na maid to.

"Sumagot ka."- sabi ko at pinagpatuloy na ang pag blo-blow dry.

"Ah kasi po Miss--"

"Zeilica stop it."- napatingin naman ako kay Jared. Pumasok sila dito sa dressing
room ko.

Yeah right. I have my own.

"What? I'm not doing anything to her i'm just asking her."
 "Sige na umalis ka na."- pinaalis na ni Kyo yung maid, pasalamat yung maid na yon
kung hindi wala na siyang trabaho ngayon kung nagtagal pa siya sa paningin ko

"Zeilica pwede ba tinuan mo yung pagtrato sa mga maid dito."- sabi ni Kyo sa akin.

"Nagpunta ba kayo dito para sermunan ako?"- tanong ko sa kanilang tatlo nila Ian.

"Hard headed."- Jared

"What?!? Ikaw Ian baka may gusto ka din sabihin?"-inis na sambit ko sa kanya.

"Ah wala naman nasabi na nila lahat."- sabi niya at napakamot ng batok.

Ano ba kasi ginagawa nila dito? I'm not in the mood para sa sermon nila sakin!!

"Leave us alone for a minute. We're going to have a little chat."- sabi ni Kyo.

Seryosong seryoso siya. Nakasandal siya sa pader at diretsong nakatingin sakin.

Umalis naman ung dalawa.

"Zeilica ilang beses ko bang kailangang sabihin sayo na hindi tama ang ginagawa mo
sa mga maids niyo?"

I knew it. About maids again.

"Lucy...is leaving. Ang daming pumapasok ngayon sa isip ko kaya walang lugar ang
sermon mo ngayon sa utak ko."- sabi ko ng humarap ako sa kanya.

Bigla niya akong inakap kaya inakap ko nalang din siya. RIght now i need a bear to
hug.

"She'll be back in no time."

"But I don't want her to leave."- sabi ko at ngumiti ng malungkot.

"Then tell her that."

"She won't listen to me. She never listen to me."

"That's because she knows what's best. Trust her."

***

Kahit ayoko ay nadala pa rin nila ako dito sa Mr. B.

Kasalukuyan kaming naglalakad papunta sa second floor. Pang VIP kasi ang second
floor.

Pag-akyat naming sa taas ang daming babae. Lima sila para sakin madami na yon.

Nakita ko si Jiro nakaupo lang siya at halatang naiirita siya sa babaeng lumalandi
sa kanya.
 Ang landing babae nagiinit yung dugo ko sa kanya!! Sino may sabi sa kanya na pwede
siya tumabi kay Jiro?!!? Ipadala ko kaya siya sa ospital?!?

Teka nga galit pala ako kay Jiro wala akong pakialam sa kanya!

Coming here isn't a good idea after all!

Umupo na sila at isang seat nalang ang pwede kong upuan at kapag sinuswerte ka nga
naman sa tabi pa ni Jiro!

"Ian ang tagal mo naman bumalik."- girl 1

Napakalandi talaga kung makapalupot kay Ian WAGAAAAS!!

Nakakadiri. Umupo nalang ako sa tabi ni Jiro.

"Jiro, honey idate mo ko."- napatingin ako sa babaeng linta.

Asa gitna namin si Jiro. Parang wala lang kay Jiro ang sinabi nung babae at
patuloy pa rin sa pagbabasa.

Tama ba yung narinig ko?

"Brylle kiss mo ko dali."- girl 3

"Ako din Brylle."- girl 4

"Momo alis tayo dito kailangan natin ng privacy."-girl 5

"Dito nalang tayo babe."- Momo.

PUNYETA.

Kung kanina nagiinit dugo ko ngayon kumukulo na ang dugo ko!!!

Umalis na ako dun at nagpunta sa bar counter. Dito nalang ako bago pa ako magwala.

May bartender naman dito.

"Just give me whatever."-sabi ko.

Gumawa naman siya agad ng drink ko.

"So sino yung date mo sa kanila?"- girl1

Napatingin ako sa babaeng tumabi sakin

Eto yung lumalandi kay Jiro kanina.

MAINIT ANG DUGO KO SAYO LUMAYO KA SAKIN!!!

Hindi nalang ako nag salita. Tama. Kailangan ko mag control.

"Haha! Miss hindi ka bagay dito."- sabi niya at tinungga ang beer na hawak niya.

Tiningnan din niya ako ng nakakadiri-ka-look.

Stay calm Zeilica.

 "Mas lalong hindi ka bagay dito wag mo akong kausapin leche ka lumayas ka sa
harapan ko."- sabi ko sa kanya.

Naiirita talaga ako sa mukha niyang kamuka si Dora.

"What the?!? Who the hell are you to talk to me like that?!?"- inis na sambit niya
sakin.

Ginagalit talaga ako ng malanding panget na to eh. Lumakas yung boses niya kaya
napatingin sila Kyo dito.

Inilagay naman na nung bartender yung drink ko sa tapat ko.

Kinuha ko na yung drink ko at binuhos sa malanding Dora.

"Ahh! You bitch!!"- napatayo siya at tiningnan ang sarili niya na parang diring-
diri siya.

Tumayo din ako. She fucking started it.

Sasampalin sana niya ako pero napigilan ko yung kamay niya at inunahan siya sa pag
sampal.

"Don't you ever look down on me again sweetie."- sabi ko sa kanya.

"Honey tingnan mo ginawa ng babaeng yan sa friend namin!"- girl 2

"Dapat paalisin na yan dito!"-girl 3

"Are you alright girl?"- girl 4

"I'm not alright! Jiro tingnan mo kung ano ginawa niya sakin."- sabi nung malandi
at tinuro pa ako.

Nagpapaawa siya?Magsama pa sila ng Jiro niya.

"Zei control your temper."- sabi ni Kyo na nasa likod ko na ngayon.

Hindi naman nagsalita si Jiro at tumingin lang sakin.

" Say you're sorry to me and I might forgive you!"

"Why would i?"- pagkatapos kong tingnan yung babae ay tumingin ako kay Jiro.

Napatingin ako sa beer sa bar counter sa tapat ko.

Kinuha ko yon at binuhos ulit sa kanya.

"Pwede ka ng umalis. isama mo na ang mga kampon mo kasi tapos na sila sa inyo."-
mataray kong sabi sa kanya.

"Honey?!?"- girl2

"Dapat siya ang paalisin sumosobra na siya."- girl 5

"Oo nga."- girl 4

"Sorry girls but she's our boss."- sabi ni Momo at tinanggal ang pagkakapalupot ng
kamay nung babaeng ahas sa kanya.
 "What?!!?"- girl 1

"It's not like we told you to come here with us. You were the ones that just
barged in."-sabi naman ni Brylle.

"How dare you!"- sabi nung babae at sinampal si Brylle.

"Girls! let's go! let's leave these freaks!"- sabi niya ulit at lumayas na sila.

"Why did you do that?"- tanong ni Jiro kaya napatingin ako sa kanya

Siya pa talaga may ganang mag tanong sakin niyan?!? Siya na nga itong
nakikipaglandian eh!!

"BAKIT MASAMA BA? KUNG IKAW NGA EH NAKIKIPAGLANDIAN KA SA HARAPAN KO PA?!?? BUTI
NGA YUN LANG GINAWA KO SA KANYA EH. MAGSAMA KAYONG DALAWA SIYA PA TALAGA ANG
KINAKAMPIHAN MO!!!"- sigaw ko sa kanya sa sobrang inis.

Bigiang tumahimik ang paligid. I looked at them they're all smiling awkwardly.

Tumingin ako kay Jiro. Pati siya naka-ngiti ng bahagya.

"Nagseselos ka ba?"- tanong niya.

Napayuko tuloy ako. Oo na nagseselos na pero kasi galit ako sa kanya eh. Ayaw ko
sa kanya.

Lumapit siya sakin chaka niya hinawakan ang chin ko para maitaas yung mukha ko.

"Sabi ko nagseselos ka ba?"- Sabi niya ulit.

Pakiramdam ko sasabog ang puso ko.

Tinabig ko yung kamay niya at tumakbo ako palabas. Kainis naman eh!

Sa taxi nalang ako sumakay. Pag dating ko sa bahay medyo hapon na.

Oo nga pala! Ngayon gabi ang alis ni Lucy.

Pumunta ako sa room ni Lucy at nakita ko siya na nagaayos. Naka-pack na din yung
mga gamit niya.

"Lucy."- tawag ko sa pangalan niya.

Nginitian niya lang ako.

"Hime-sama?"- kinuha niya ang kamay ko at hinila papunta sa harap ng salamin

Nakatingin siya sa salamin. Inaayos niya yung damit niya.

Bigla ko siyang inakap.

"Don't forget to come back to me...safely"- bulong ko.

Tinanggal niya ang pag kakaakap ko sa kanya.

Iniharap niya ako sa salamin.

 "Look at yourself hime-sama." -sabi niya habang nakangiti siya sakin.

Tumingin ako sa kanya.

"Stop pushing people away hime-sama."

"I don't want to talk about it."- sabi ko at nag iwas ng tingin.

"Hime-sama you need to learn to trust people again."

"But--"

"You could get your heart broken again or you could have the perfect relationship
pero...hime-sama hindi mo iyon malalman kung hindi mo susubakan. I know you'll be
happy if you accept mater Jiro-sama again."- sabi niya at hinawakan ang dalawa kong
kamay.

"I will come back to you hime-sama..."

****

Nakahiga ako sa damuhan sa garden namin at tumingin sa mga bituwin.

Wala na si Lucy. Who knows kung kelan siya babalik?

Napatingin ako sa nahiga sa tabi ko.

"Ano nanaman kailangan mo sakin? Wag mo na ako kidnapin papasok ako bukas."

"Hindi kita kikidnapin wag kang feeling."

Lumapit ako sa kanya at pinatong ang ulo ko sa braso niya.

"Zei you're exaggerating your fear."

"Shut up. I'm sleepy."

***** VOTE COMMENT :))

*******************************************
[13] Chapter 10
*******************************************

Zeilica's POV

criiiiing*criiiiing*criiiiiing

LINGGO ngayon bakit tumutunog yang walang kwentang alarm clock na yan?!?

Ugh!

Bumangon na ako hindi na rin naman ako makakatulog eh.

 Nakakainis! 6:30 palang!!

Asan ba kasi si John?!? Ano nanaman ba pinagawa ni ate dun?

Naligo na ako at kumain.

Wala si ate nagpunta ng England kahapon.

Wala tuloy isip bata ngayon dito, nakakatakot yung aura ng bahay namin dahil ata
sakin? Well nevermind.

Aha! Pupunta nalang ako kila Jared. Wala naman kasi akong gagawin chaka malulungkot
lang ako dito dahil wala si Lucy.

"Good morning Miss."

"John?"- napahinto ako sa paglalakad ng makita ko siya.

Nagbow siya sakin pati na rin ang kasama niya.

"Sino siya?" -turo ko dun sa kasama niya.

"Miss siya po ang iyong magiging personal butler."

"Good morning Ms. Anya. I'm Shane your personal butler starting today."

He doesn't look like a typical butler. He's handsome. He has a dimple. He's tall.
Over all he's gorgeous.

Ang galing pumili ni John.

"Ms. Anya ayos lang po ba kayo?"- tanong sakin ni John.

"Ah? Okay lang ako. Pupunta ako kila Jared pakihanda yung kotse."

"Yes miss."- Shane

"John."-tawag ko sa kanya

"What is it Ms. Anya?"

"Ang galing mo maghanap ng magiging butler ko." - sabi ko habang pinagmamasdan ang
likod ni Shane.

Isang ngiti lang ang isinukli sakin ni John.

"How old is he?"-tanong ko.

"Ms. Anya?" tanong niya na parang hindi makapaniwala.

"John! I'm asking you!"- sabi ko sa kanya.

"21, miss."- napatingin ako sa kanya

He's one year older than Lucy. Kung andito kaya si Lucy?...

Then! I have decided! When Lucy comes back, I'll tell her to marry Shane...maybe
her eyes would have emotions and maybe her smile would reach her eyes when that
time comes...

So, I need to keep my temper in control with Shane para magtagal siya dito hanggang
sa dumating si Lucy.

"Miss ready na po yung sasakyan."- sabi ni Shane.

"Okay let's go then."

***

"Good morning Ms.Anya."- bati sakin ni Han ng maka-pasok ako sa mansion nila
Jared.

si Han ang butler nila Jared.

"Good morning Han. Are they still sleeping?"

"Yes. They're all still sleeping."

"All?"

Napakunot-noo ako.

"Dito po natulog sila master Brylle."- sagot niya sakin.

"What's the deal with the sleep-over?"- bulong ko sa sarili ko at nag simula na
umakyat papunta sa kwarto ni Jared.

Binuksan ko ang pinto at dire-diretsong pumasok sa kwarto niya.

Well. I've known him since like forever so I think it doesn't matter if I knock or
not.

Malaki yung room niya parang kwarto ko, may sariling living room.

Naglakad ako papunta sa bed niya. Napahinto ako sa paglalakad ng makakita ako ng
mga basura sa sahig.

Nakahiga sa sahig si Brylle, Ian at Daryll.

Ang daming bote ng alak tapos si Jared at Jiro nakahiga sa kama.

Napaiwas ako ng tingin ng makita kong naka half naked si Jiro.

Nakadapa siya kaya likod lang niya nakikita ko but... he's sexy.

Lord bakit naman kailangan ko pang makita katawan niya? Pinapahirapan niyo ko eh.

Teka nga bago ang pagnanasa, asan pala si Momo at Kyo?

May isip si Kyo. Hindi yun matutulog ng ganito katulad nila Brylle.

Magkatabi lang naman ang kwarto ni Jared at ni Momo kaya mabilis na lakaran lang
ang ginawa ko. Si Momo muna ang gigisingin ko.
Napahinto ako sa paglalakad ng makita ko kung sino ang nasa kama ni Momo.

Magkatabi sila ni Kyo. I thought so.

Ang daming kwarto dito sa bahay na ito pero walang nakaisip kila Brylle na gamitin
iyon.

Mukhang basurahan yung kwarto ni Jared. I wonder what happened last night.

Mga abnormal din mga lalaki dito eh. Pwede naman kasing gamitin ang utak at matulog
sa guest room.

"Hoy gumising kayong dalawa ngayon na!!"

Niyugyog ko na silang dalawa pero ayaw pa ding magising. Pinapahirapan nila ako.

Naiinis na ako! Magpapakalasing ng todo tapos ganito?!?

Ugh! Now let's see kung magpapakalasing pa kayo sa gagawin ko.

Pinatawag ko si Han sa maid.

"Han kailangan ko ng isang balde ng tubig. Yug malamig."- sabi ko habang nakatingin
sa dalawa na mahimbing pa rin ang tulog.

"Yes Miss"- sabi naman ni Han at tiningnan yung dalawang maid sa tabi niya.

Ayaw niyo magising ha?! Tingnan natin kung hindi pa kayo magising dito.

"Miss. eto na po."

Kinuha ko na yung balde sa maid at malapit na... papalapit na ako sa kama nila
Momo, ibubuhos ko na.

tapos...

biglang bumangon si Kyo.

"Good morning Zeilica"- nagunat unat siya at ngumiti sakin.

"What brings you here this early?"- tanong niya at hinawakan ang timba na hawak
ko.

Napaghahalata ang ayaw maligo sa kama. Buti naman pinagana niya utak niya. Si Momo
tulog na tulog pa din.

"Kanina ka pa gising?"- tanong ko.

"Ah? ngayon ngayon lang gusto mo tulungan na kita? Mukhang medyo mabigat yan eh
baka mabasa ka pa."- sabi niya at kinuha na sakin ng tuluyan yung balde.

"Thank God i'm dry."- bulong niya at napangiti ng bahagya.

"Then shall i do the honor to wet Momo?" - tanong niya at ngumisi.

Lasing pa ata to eh.

"Ibuhos mo nalang." -utos ko sa kanya.

*SPLASH

Biglang napabangon si Momo sa gulat.

"AHH! ANG LAMIG!!!"- sabi niya at napatingin samin ni Kyo.

"ZEILICA!!!"

Tingnan mo ito. Hindi naman ako ang may hawak ng timba tapos sakin nakatingin.

Tapos.Tapos. Tapos...

"WAAAAAAAAAAAAAAA MOMO WAG MO AKONG AKAPIN!!!"- sabi ko habang kumakawala sa

pagkaka-akap niya.

My idea was not so bright after all.

Tumingin ako kay Kyo tapos umiwas siya ng tingin.

Humanda ka sakin Momotaro!!!

Pagkahiwalay sakin ni Momo kinuha ko yung timba na hawak ni Kyo at nag walk out.

Pumunta ako sa banyo ni Momo.

REVENGE!!!!

Pumunta ako sa may bed niya at tamang tama nakatalikod silang dalawa sakin kaya...

*SPLASH

"ZEILICA ANYA!!!"- Kyo/ Momo

Kailangan talaga sabay? Nilabasan ko sila ng dila.

Nagtinginan sila at hinawakan ako ni Momo sa dalawang braso.

"WAAAA MOMO BITIWAN MO KO!!!"- sigaw ko.

"ISA!! LET GO OF ME AT ONCE!! OR ELSE I'LL KILL YOU!!!"- sigaw ko habang

kumakawala sa pagkakahawak niya.

ANO PLANO NILANG GAWIN?!?

"Zei kailangan naming gumanti sayo. wWg kang magalala saglit lang to."- hindi ko
siya nakikita dahil nasa likod ko siya pero halata sa boses niya na, na-aamuse
siya.

Napatigil ako sa pagaalis ng kamay ni Momo sa braso ko ng dumating si Kyo na may

dalang isang timba ng tubig.

"You've got to be kidding me."- bulong ko sa sarili ko habang papalapit si Kyo

This is my idea! How dare them steal it!!!

*SPLASH

Binasa niya kami ni Momo kaya binitiwan ako ni Momo at nagtinginan kaming tatlo at
sabay-sabay kaming tumakbo papunta sa banyo.

Nakakainis sila kailangan kong gumanti!!! Hindi ko namalayan tumatawa na pala ako
habang naguunahan kami sa banyo.

Nauna akong nakahawak ng shower kaya binuksan ko yun at tinapat sa kanilang dalawa
tapos kumuha sila ng tubig sa bathtub at nagbasaan kaming tatlo.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"- hindi ko alam kung gaano kami katagal nagtatawanan.

"Miss, masters."- nagulat ako sa pagtawag ni Han kaya naitapat ko sa kanya yung
shower.

Well. It's not my fault that he suddenly talked.

Pinatay ko na yung shower at tumigil na din kami sa pagbabasaan. Para kaming naligo
ng hindi tinanggal ang damit.

"Sorry Han."- sabi ko at tinaas ko ng kaunti ang dress na suot ko at pinalipitan

ito.

"Breakfast is ready."- sabi niya at nagbow tsaka lumabas.

"Teka hindi pa gising yung lima."- sabi ko.

"Ganun ba? edi gisingin natin."-sabi ni Momo at ngumiti ng nakakaloko.

Pumunta na kami sa kwarto ni Jared habang tumutulo.

Uunahin ko si Brylle.

"Brylle gising na."- sabi ko at sinapa ko ng mahina yung likod niya.

Gumalaw lang siya pero hindi siya dumilat.

"Brylle papaliguan kita o babangon ka?"

"Ah. Good morning Zei."- agad siyang tumayo at nag hikab.

Takot din pala to eh. Mabilis pa kay superman bumangon.

"Oh bakit basa kayong tatlo?"- tanong ni Brylle at tinuro kami.

"Nainitan kame eh nagshower."- sagot naman sa kanya ni Momo.

Binatukan siya ni Brylle.

"I'm asking nicely here right Ms. erotic?"- sabi niya at kumindat sakin.

Erotic.Eroctic. Erotic!!!

Napupuno na talaga ako sa erotic na yan eh!!

"Could you please stop using that word!"- sabi ko sa kanya at napabuntong
hininga.

Tumawa lang siya kaya hindi ko na pinansin.

"Daryll gumising ka dyan bubugbugin kita!"- sabi ko at sinipa rin siya ng mahina.
Naiinis na ako ngayon!

Ayaw talaga magising ni Daryll. Ayoko na ng tubig.

"Masters eto na na po yung tubig niyo."

Kinuha naman nila yung dalawang bottled water.

"Zei tutulungan ka na naming gisingin yan."- sabi ni Momo at binuksan yung bote.

Ganun lang din naman ang ginawa ni Kyo.

Tapos uminom sila ng tubig mali ginawa palang mouthwash at...

*SPLASH

Binuga nila kay Daryll. I didn't think of that.

That's just disgusting!

"HAHAHAHAHA"- but I found myself laughing. Well we all laughed.

"What the fuck?!?"- biglang napabangon si Daryll at pinunasan ang mukha niya.

"Next."- -sabi naman ni Brylle at kinuha ang hawak ni Momo na bottle.

"Teka sali din ako."- sabi naman ni Daryll at kinuha yung kay Kyo.

Tapos nagmumog silang apat at...

*SPLASH

Binuga nila kay Ian.

"What the fuck was that?"- sabi ni Ian at pinunsan ang mukha niya pati ang braso.

"What the hell?? Yuck!"- sabi ni Ian ng malaman niya ang ginawa nila Kyo.

Napailing nalang ako. Paano ba ako nagkaroon ng ganitong mga kaibigan?

"Two more to go."- sabi ni Daryll.

They're enjoying this.

"Good morning."- sabi ni Jared at bumangon na.

Ang bilis niya bumangon at naginat inat pa. Ang talino niya.

"Ahh sayang naman layas nga! Makapaghilamos!"- sbai ni Ian at tinulak si Momo na
nakaharang sa kanya.

"Ako nga din."- Daryll

"Zei just wake him up."- sabi naman ni Jared at umalis na.

Pinagkakaisahan ba nila ako?!? They're all gone!!

Chaka bakit hindi nila magawa kay Jiro yung mga ginagawa nila kanina?
Tumingin naman ako kay Jiro.

"Ji gising na."-sabi ko habanag nakaiwas ang tingin.

Ayoko siyang tingnan!

"Hmm..."

Nagulat nalang ako ng hilahin niya ako kaya napahiga ako sa kama.

I don't know how but he's fast.

Basta ang alam ko magkatabi na kami ngayon at nakaakap siya sakin.

Hindi ko alam kung paano ako napunta sa sitwasyon na ito.

Shit. I think my heart is going to explode!!

Tapos dumikit pa siya lalo sakin and he buried his face on my neck!!!

Napalunok ako.

What the fuck?!? I don't know what to do!!

"Ji-Jiro..."- wala akong ibang masabi kung hindi ang pangalan niya.

"Anya alam mo ba na hindi ka dapat nang gigising ng taong tulog? Tingnan mo

nangyari sayo ngayon."- he said in a husky voice. Shit. Bigla akong ininit!

Feeling ko namumula ako.

Nararamdaman ko ung hininga niya. Ang init.

I missed his hug. I missed everything about him.

Maybe...I'll just..

"I..le..let's stay like this just a little longer."- bulong ko sa kanya.

Hindi ko din alam. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Bigla kong naalala ang sinabi
ni Lucy.

I want to trust Jiro again.

Naramdaman ko ang pag-ngiti niya dahil asa leeg ko ang mukha niya.

"Ahem!ahem!"- bigla kong napalo ang kamay niya ng makita ko sila Daryll na
nakatingin samin.

Pakiramdam ko tuloy bigla akong natauhan.

"Oh eto na para sa lovebirds."- sabi ni Ian at may dalang dalawang timba ng tubig.

"YAH!! DON'T YOU EVER DARE!!"- sigaw ko sa kanila at pilit kumakawala sa braso ni
Jiro pero masyado siyang malakas.

Walangya naman si Jiro oh!!! Punyeta!!

 *SPALSH*SPLASH

Binuhusan nila kami ng dalawang baldeng tubig.

"We're both wet now dammit!"- sabi niya at mabilis na tumayo.

Biglang tumahimik ang paligid ng habulin sila ni Jiro.

Maya-maya pa ay bumangon na rin ako at lumabas.

Asan na sila?!?

"AAAHMMMMMM" - may humila sakin sa sulok at tinakpan ang bibig ko.

"Wag kang sisigaw okay? Tatangalin ko yung kamay ko."

Tumango lang naman ako. Kilala ko ang boses na iyon.

Tinanggal na niya yung kamay niya.

Shit. Napatingin ako sa katawan niya. Bakit wala pa rin siyang top?

I don't like this feeling.

Basa ako pero parang mainit?

"Ian asan na yun?"- nawala ako sa pagiisip ng makita ko si Momo.

"Bakit sakin mo itatanong?"- sagot sa kanya ni Ian.

"Just check Jared's room baka andun pa si Zei itali niyo."- sabi naman ni Brylle.

WHAT THE HELL?!?

Napatingin ako sa hawak nila.

Water gun?!?

Tumingin ako kay Jiro, may hawak din siyang water gun.

WHAT THE HECK IS GOING ON HERE?!?

Tinaasan ko siya ng kilay.

"What the hell is going on?"

Nagkibit balikat lang siya.

"Aren't you going to tell me?"- tanong ko ulit sa kanya.

"Fine. We made a bet. If they catch us I'll give them a million."

"WHAT?!?"- napatakip ako ng bibig.

"Shit"- bulong ni Jiro.

"I FOUND THEM!!"- sigaw ni Momo at binaril kami ng water gun.

"I told her to shut up not to shout."- biglang nag init ang ulo ko sa sinabi niya.
 "Yes! We can drink till we drop with a million!"- habang nag sasayaw si Momo ay
nakatingin ako ng masama sa walang kwentang lalaki na basta nalang ako hinila-hila!

Naiirita talaga ako sa lumabas sa bibig niya!

Second chance! Second chance!! Sa sarili niya siya humingi ng second chance!!

Tinanggal ko ang stiletto na suot ko at binatukal ko sa kanya.

Saktong pag tama nito sa ulo niya ang pag dating nila Jared.

Napatigil din si Momo sa ginagawa niya.

Biglang tumahimik ang paligid at nakatingin lang ako kay Jiro.

Bigla siyang humarap sakin at ngumisi.

"That hurts, love. I should repay you for that."- nanghina ang buong katawan ko sa
sumunod niyang ginawa.

He gave me a quick peck on my lips.

**** vote comment :)

*******************************************
[14] Chapter 11
*******************************************
DEDICATED TO KAY LEA. HAHAHAHAH LOVE YOU LEA XD

Brylle's POV

"JIRO SAIGA IS AN IDIOT! IDIOOOOOOOT!"- nilabasan niya ng dila si Jiro.

Napaka immature niya.

Kelan ba titino ito? Isang lingo na siyang ganito minsan napaka serious niya o kaya
masungit tapos ngayon para siyang bata tapos maya-maya mag wa-walk out yan.

I didn't know that this is the effect of Jiro's quick kiss on her lips.

Minasahe ko ang noo ko. Nai-istress ang gwapo kong mukha dahil kay Zei.

"Do you know what is the best part of the day with you?"- sabi ni Jiro at inalis
ang tingin sa libro niyang binabasa.

Napatigil naman si Zei sa pangaasar niya kay JIro at naging serious yung itsura
niya.

"What?"- tanong niya.

"The best part of the day with you being around is that I have the chance to fall
for you all over again." -seryosong sabi ni Jiro at tumingin na ulit siya sa
librong binabasa niya.
Nashocked nanaman siya sa sinabi ni Jiro. Ganito naman lagi eh. Lagi nalang may
sasabihin si Jiro na nakakapag pa-shock kay Zei tapos mag wawalkout nanaman siya.

Tumakbo palabas si Zei.

Sabi na eh.

"Ian sara mo bibig mo papasukan na ng langaw." - sabi ko at tinulak yung baba niya
pataas.

"Aish! Ano ba nagyayari?!?Naguguluhan ako!"- sabi niya at ginulo ang buhok.

"WAAAAAAAAAAAAAAAAA ZELICA!!!"- pumikit ako at sumandal sa sandalan ng marinig kong

sumisigaw si Momo.

Wala na ba talagang katahimikan ang buhay ko?!?

"Ano nanaman nginangawa-ngawa mo jan?!?"- naiinis na tanong ni Ian sa kanya.

"Wala dito si Zei kaya pwede ba? Itikom mo bibig mo papasabugin ko yan."- sabi
naman ni Jared.

Everyone here is confused about the relationship of two idiots oh wait, isama na
rin natin si Kyo. So everyone is confused because of the complicated love triangle.

Kaya lahat kami dito walang masabi.

" Eh kasi WAAAAAAAAAAA!!!"- hinawakan ni Momo yung tenga niya.

*BLAG

"Ouch"- binatukal ni Ian si Momo ng libro at natamaan siya sa ilong.

"Ano nanaman problema mo?!?"- tanong ni Kyo.

"Wala talaga kayong alam?"-sabi niya at minasahe ang ilong niya.

"ANO BA KASE YON?!?"-tumayo si Ian at sumigaw.

Kinuha ko nalang ang tea ko sa lamesa at ininom yon.

"Lagot tayo kay tita Anna. Pinatatawag tayo."- sagot ni Momo at umupo sa tabi ko
na para bang katapusan na ng mundo.

Muntik ko ng maibuga ang iniinom ko dahil sa sinabi niya.

"AAAISH!!! ASAN BA SI ZEILICA?!?"- sabi ni Jared at napatayo mula sa pagkakaupo.

"Care to explain to me what the hell is going on?"- sabi naman ni Jiro at isinara
ang libro na binabasa niya.

Napahawak ako sa tenga ko. Pingot nanaman ang aabutin ko.

DAMMIT.

"Well you see...nag-inuman kami dito."- makalamang sagot ni Daryll.

This fucking damn guy. Why is he always calm?!?

"Shit."- sabi ko at tumayo mula sa pagkaka-upo.

Sa mga ganitong sitwasyon, isa lang ang dapat kong gawin.

I need to get out of here as soon as possible.

"TALAGANG LAGOT KAYO!! SINO MAY SABING PWEDE NIYO GAWIN YON HA?!?"

Napatingin ako kay mommy. Paanong nakarating yan dito ng ganung kabilis?!?

"Mom calm down."- sabi ko sa kanya pero binato niya ako ng libro na hawak niya.

Napahawak ako sa ilong ko.

"CALM DOWN CALM DOWN KA JAN!!! "

Bakit ba laging mukha ko ang tina-target ni mommy?!?

"Tita ang ingay niyo."- napatingin naman kami sa bigla-bigla nalang sumulpot na
Zei.

***

Zeilica's POV

"Ikaw babae ka kasali ka ba don?!?"- tanong sakin ni tita Anna.

Tumingin ako sa mga lalaki dito mga tahimik sila.

At lahat sila nakatingin sakin ng help-us-out-look pwera kay Jiro.

"Tita nag kakawrinkles ka na."- pang uuto ko sa kanya.

"What?? It's because of these boys!!!"- hinawakan ni tita ang mukha niya at tinuro
sila Jared.

"Tita please exclude me."- sabi naman ni Jiro.

"Oh Jiro darling how are you?"- tita Anna

"I'm really great."-sabi naman niya at tumingin sakin kaya napaiwas ako ng tingin.

"That's good."

"KAYONG MGA LALAKI KAYO MGA HINDI NADADALA ANO BA DAPAT IPARUSA SA INYO HA?!?"-
sigaw niya ulit.

Bakit ba kailangan pang sumigaw? Hindi naman kami bingi.

"TITA ANG INGAY INGAY NIYO WAG KAYONG MAISTRESS SA MGA YAN OK? NGA PALA NAGPAPASAMA
SAYO SI ATE MAGPA-SPA AT MASSAGE NGAYON NA!"- sigaw ko sa kanya.

Para naman malaman niya pakiramdam ng sinisigawan.

"Oh really?? Then I should go now. Ikaw na bahala sa kanila." -sabi niya habang
nangingintab ang mata.
Nakalimutan na niya agad na nasa gitna siya ng pagsesermon at umalis na.

"WAAA ZEILICA ANG GALING MO TALAGA!!!"- sabi ni Momo at lalapit sana sakin pero
hinawakan siya ni Jiro sa kuhelyo.

"Bakit kaya uto uto si mommy? "-tanong naman ni Brylle at umupo na ulit.

****

Nakakainis naman!! Masisiraan na ata ako ng bait. Kahit anong gawin ko hindi ko
siya maasar.

Nakaupo ako nayon sa gilid sa labas ng greenhouse.

"What the hell are you doing with your life?"- napatayo naman ako sa gulat.

Nakita ko si Kyo sa likod ko.

"I'M TRYING TO GET RID OF HIM BUT OBVIOUSLY I can't."- sabi ko at napayuko.

"You're funny. Such a stubborn girl."- sabi niya at ginulo yung buhok ko.

"I told you before your exaggerating your fear."- dugtong niya at umalis na.

Siguro nga totoo yung sinabi niya. Pero kasi iba na ako ngayon hindi ko nga alam
kung magugustuhan pa niya ako. Hindi na ako yung Zeilica na minahal niya. I'm a
very different person now.

"Anya I'm not asking you to change for me."

"AY!KALABASANG MALANDI AHHH!! JIRO BAKIT KA BA NANG GUGULAT NG GANYAN?!?"-

napaharap ako sa kanya pero wrong move kasi bigla niya akong ki-norner sa puno.

Ang lapit nanaman niya sakin.

Hinawakan niya yung mukha ko.

"Anya I can see in your eyes that you're afraid that I'm not going to like you
now."

"Just... go away"- sabi ko at iniwasan ang tingin niya.

Ayoko ng ganito. Ang saya nanaman ng puso ko. Gusto ko pa makapag-isip pero ayoko
naman na iwan niya ako ulit.

"You're still not good at lying love."

Napayuko ako. Feeling ko ang pula pula nanaman ng mukha ko.

Ugh! Fuck! I'm doomed.

"I'm glad to know that you want me to stay." napatingin ako sa kanya.

Ngumiti siya tapos ginulo niya yung buhok ko.

Bakit ba ang hilig nila guluhin yung buhok ko?!? Ano ba problema sa buhok ko?!!

Criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

"Ditching isn't really good."- sabi niya at naglakad na paalis pero huminto ulit
siya at bumalik papunta sakin.

"Nakalimutan ko yung buhay ko. Tara pasok na tayo."- ngumiti siya at hinila ang
kamay ko.

Pakiramdam ko ay naiwan ko ang kaluluwa ko sa kinatatayuan ko kanina.

***

Brylle's POV

HAHAHAHAHAHAHA!!!

Pumasok si Zei sa room kasama si Jiro. Kaya pala bigla siyang nawala kanina.
Namumula si Zei.

Hawak pa ni Jiro yung kamay niya.

"Saiga baka naman gusto mong bitawan yung kamay ko? Uupo na ako."- sabi ni Zei at
pilit hinihila yung kamay niya.

"Don't want to. I already told you. You're not good at lying. You like it
right?...I mean holding my hands."- sabi ni Jiro at umupo na sa upuan niya habang
hawak pa rin ang kamay ni Zei.

Naupo na rin naman si Zei.

Her red face is just fuckin' hilarious!

"Your face is priceless!!"-sabi ko sa pagitan ng mga tawa ko.

"What's so funny about? Brylle?"

I looked at Mr. De Vera's irritated face. I cleared my throat.

"Sorry for interrupting sir."

"I don't want to hear another word Mr. Ferguson."

"I will fuckin' put the word erotic on your face!"- she gritted her teeth while
glaring at me.

Bago pa man ako makasagot ay naunahan na ako ni Jiro.

"Could you please not use the word erotic anymore?!?"- inis na sabi nito.

But I doubt that he'll win this arguement with Zei.

"AAHHOUCH!"- Napalakas ng kaunti ang boses ni Jiro.

 Nawala ang ngiti sa labi ko ng kinagat ni Zeilica ang kamay ni JIro.

I should just shut up before I end up like Jiro. I think that bite hurts like hell.

"THE THREE PEOPLE IN THE BACK!! IF I HEAR ANOTHER WORD FROM THE THREE OF YOU I'LL
SEND YOU TO THE DETENTION ROOM!"

***

Zeilica's POV

Punyeta naman. Nag-iinit talaga dugo ko sa mga katabi ko ngayon!

Ugh! Napatingin ako kay Brylle.

Should I bite him next? Naka-diretso siya ng tingin sa harap.

"Were you mocking me a while ago?"- tanong ko habanag nakatingin sa harap para
hindi kami mahuli na nag-uusap.

"Of course not. Why would I mock a vampire? I don't want to get bitten."-
babatukan ko na sana siya kaya lang bigla akong tinawag ni Mr. De Vera.

"Ms. Clouter are we listening?"

Ngumiti lang ako at nung umiwas na ng tingin si Mr. De Vera ay inirapan ko siya.

Right now i have my personal butler who will do whatever i want.

You should be careful Mr. De Vera! Ugh!

"As I was saying boxing ang p.e. niyo ngayon. I will mix you to class A-2 so get
ready and I will wait for you in the gym. Okay you can go to your changing room
now."- sabi niya at lumabas na ng room.

Wala akong balak maging boxingero.

Hindi ko na pinansin yung dalawa. Kasama pala namin ngayon sa p.e yung class nila
Jared.

Tumayo na ako at dumiretso sa girl's dressing room.

Pagbukas ko ng girl's dressing room ay nakita ko si Paris at Eli na may ginagawang

kalokohan.

Kelan pa sila bumalik? I thought they were still in France.

"Hi Zei. I missed you."- sabi ni Paris at binitawan ang dala niyang paint brush
tsaka niya ako bineso-beso.

"I missed you as well."- sabi naman ni Eli habang busy na naglalagay ng pintura sa
bench.

Why do I have this strange feeling? Napairap nalang ako.

Of course. They're back. It means mapapahamak nanaman ako.

"Ano nanamang kalokohan yan?"- tanong ko at lumapit sa paper bag sa gilid.

It just attracted my eyes. It's a black and white paper bag.

"Haha. Alam mo kasi wala kaming nagawang exciting sa France...and we're bored."-
lumingon lang saglit sakin si Eli at ipinag patuloy na ulit ang ginagawa niya.

"YAH! You bitch! Haba ng hair mo! Bumalik na pala si Jiro?"- sabi sakin ni Paris at
siniko ako kaya tiningnan ko siya ng masama.

Chismosa talaga si Paris.

Tinigil ni Eli yung ginagawa niya tsaka lumapit sakin at inakap ako.

"Sorry for not being here with you when you were having a hard time." bulong niya
sakin.

"It's alright."- sabi ko at ngumiti ng bahagya.

"Stop with the drama! Eli double time!!"- Paris snapped at us.

"Stop commanding me like I'm your slave bitch!"-sabi ni Eli.

Oh well. They started. Pinabayaan ko na silang mag bangayan at kinuha ang laman ng
paper bag.

It's a medium size panda bear. It's cute.

"Is this for me?"- tanong ko at napatigil naman sila sa pagbabangayan tsaka nila
ako sabay na tiningnan.

"YES! NOW SHUT UP!"- sabay nilang sabi sakin.

"You two both shut up. If you don't finish what you were doing before you'll end up
in the detention room again."- sabi ko at dumiretso na ako sa locker ko. Inilagay
ko dun yung panda bear at kinuha ang P.E. uniform ko.

"After we finish this you're dead."- narinig kong sabi ni Paris.

Umiling nalang ako. They're always like this. They've got this abnormal attitude.

Pagkapalit ko ay saktong pagpasok ng ibang babae. They're too slow. Napatingin

naman ako sa paligid.

Wala na si Paris at Eli.

Bakit may feeling ako na ako NANAMAN mapapahamak sa kanilang dalawa?

***

Umupo ako sa tabi nila Paris.

"You're not fighting anymore?"- tanong ko sa kanila.

Tinawanan lang nila ang tanong ko.

"Nope. We're good now right? Eli?"- sagot ni Paris.

Tumango lang naman si Eli.

I thought so. Lagi naman silang ganito eh.

"MS.CLOUTER ANO YUNG SINUSUMBONG NG MGA GIRLS NA NILAGYAN MO NG PINTURA AT GLUE

ANG MGA BENCH SA GIRL'S DRESSING ROOM?!?" umuusok sa galit si sir. De Vera.

Napatingin lang ako sa kanila.

Kasama niya kasi yung mga girls na may mga pintura ag damit at braso.

Napatingin ako kila Paris ng masama pero hinid sila nakatingin sakin.

These two!!! Lagot kayo sakin mamaya!!

"Bakit ako pinagbibintangan niyo?"- tumingin na ulit ako kila sir.

"Sino pa ba gagawa nito?!? Ikaw ang unang lumabas ng girl's dressing room at ikaw
lang ang wala nito!"- mataray na sabi nung babae na kahalikan dati ni Brylle. Chloe
I think?

"Let's say I'm just lucky. Hindi kasi kayo nag iingat."-ngumiti ako sa kanila at
tumayo na.

"MS.CLOUTER KANINA MO PA INIISTORBO ANG KLASE KO! KUNG AYAW MO MAG P.E. WAG MO
IDAMAY ANG MGA CLASSMATES MO!"- sigaw ulit sakin ni sir De Vera.

This teacher is too loud. I feel like my ears will fall off.

"Sir, with all due respect could please stop shouting at her?"-napatingin naman
ako kay Jiro na nasa tabi ko na.

Hindi lang naman siya, pati sila Brylle ay nandito na rin.

"ISA KA PA, MGA BASTOS KAYO!! DAPAT SA INYO TINUTURUAN NG LEKSYON!!"- napiga ko
ang bagay na hawak ko.

I thought so. This teacher is acting weird today.

Mag sasalita na sana ako pero naunahan ako ni Paris.

"SIR HINDI SIYA ANG MAY KASALANAN. KAMI YON OKAY?! Kung makareact ka naman dyan
daig mo ate ni Zei."- sabi ni Paris at inirapan si sir De Vera.

"Sila pala yung may gawa nito."

"Oo nga."

"Diba magkakaibigan sila?"

"Magkakasabwat siguro sila."

"Ang sama nila."

 "Oo nga."

"Galit na gait na si sir."

Pinagmasdan ko lang ang mukha ni sir De Vera.He got this really big eyebags and
he's acting really weird. This just confirmed my discovery.

***VOTE AND COMMENT :)

THANK YOU

XOXO

*******************************************
[15] Chapter 11.5
*******************************************

Zeilica's POV

"MAGKAKASABWAT SIGURO KAYONG TATLO HANO?? SABHIN NIYO NGA INUTUSAN BA KAYO NI
ZEILICA PARA GAWIN YON?? WAG NIYO SIYANG PAGTAKPAN!!"

"YOU OLD MAGGOT BAKIT BA ANG INIT NG DUGO MO KAY ZEI?!?"- napatingin naman ako kay
Eli.

Ngayon ko lang nakitang mambastos ng teacher si Eli. Dati kasi kapag ganito
hinahayaan lang niya si Paris. So... maybe I should just let her?

"WHAT DID YOU CALL ME?!?"

"OLD.MAGGOT. GET LOST OKAY?? WAG NIYO NGANG PAGINITAN SI ZEI!!!"

"ABA!! BASTOS KA AH!!" -nanlaki ang mata ko sa balak niyang gawin kay Eli.

Kaya agad akong pumunta sa side niya at pinigilan ang balak niyang pag sampal kay
Eli.

Nagulat naman ang lahat.

I was planning to let him slide for what I discovered but this?!?

DAMN HIM!! I won't let him hurt Eli!!

"WHO THE FUCK ARE YOU TO TRY TO SLAP HER?!?"- hindi ko pa rin inaalis ang
pagkakahawak ko sa braso niya.

He just made me very very MAD!!

"Zei calm down."- sabi ni Paris at hinawakan ako sa braso kaya na-distract ako.

*SLAP

A FUCKIN TEACHER SLAPPED ME!!!! WHO THE FUCK IS HE TO DO THAT??!?

Ugh! This teacher is making me want to punch him!

 Susuntukin ko na sana siya pero ang bilis gumalaw ni Jiro.

Napako ako sa kinatatayuan ko kasi nasa baba na si sir De Vera at sinusuntok siya
ni Jiro.

"WHO THE FUCK ARE YOU TO SLAP HER?!? FUCK!!! NO ONE IS ALLOWED TO HURT HER YOU
UNDERSTAND ME?!? I DON'T CARE IF YOU'RE A FUCKING TEACHER!!! " tuloy tuloy siya sa
pagsuntok kay sir habang sinasabi niya yon.

Galit na galit siya.

Everyone is breathless and no one dared to stop Jiro.

This is bad.

Agad kong hinawakan ang braso ni Jiro ng susuntukin pa niya ulit si sir.

"Ji tama na."

Nung sinabi ko yun bigla nalang siyang tumigil sa pagsuntok at inakap ako ng
pagkahigpit higpit.

Feeling ko madudurog yung katawan ko but at least the atmosphere calmed down a
little.

"Are you alright?"- bulong niya sa buhok ko.

"Yeah."- sabi ko at kumawala na sa pagkaka-akap niya.

Tumayo si sir De Vera.

So this is the effect of drugs? He should lost consciousness by now.

He's face is bleeding.

Lumayo ako ng ka-unti kay Jiro at lumapit kay sir De Vera.

Tinaas ko ang maliit na plastic na kanina ko pa hawak.

Nakita ko ang gulat sa mukha ni sir De Vera.

"I was planning to let this slide and hide your little dirty secret but you made
me really mad."

"Here's your drugs. You dropped it on the hallway."- binato ko sa kanya ang isang
maliit na plastic ng droga.

Hindi niya ito nasalo. He just froze there.

Madaming bulungan ang naganap but I don't really care. Aalis na sana ako pero may
nakalimutan akong sabihin sa kanya.

"By the way even if you don't have the drugs, you'll still get fired because under
the article 1287 of the school rule book all teachers are strictly prohibited to
use violence towards the students. It's on page 314 on the bottom."- ngumiti ako.

"Ano ginagawa mo?!?"

"Are you stupid?!? Can't you see? I'm writing."

 "What I mean is why are you writing what she said?!?"

"Titingnan ko sa school rule book. Baka nag sisinungaling siya eh."

Napatingin ako kila Brylle at nakatingin sila sakin ng you're-not-Zei-who-the-

hell-are-you-look pwera nalang kay Jiro at Kyo.

"WHAT?!? Masama bang kabisaduhin ang rule book?!?"- inirapan ko sila.

Umiling sila at nag-iwas ng tingin.

"You're so cool..."- napatingin naman ako kay Paris.

Nakahawak ang kamay niya sa magkabilang pisngi niya and I have this feeling that
she's day dreaming about me being a guy and being her prince charming.

It happens all the time.

Biglang may nag pasukan na mga bodyguards. Lahat sila ay naka black suit.

Iba't-ibang guards mula sa iba't-ibang tao na nag aaral dito. Alam na nila agad ang
tungkol kay sir De Vera.

***

"Zei"-napatingin ako kay Eli.

Dahil sa nangyari kanina ay pinauwi na muna ang mga estudyante. Andito kami ngayon
sa greenhouse.

Bigla naman akong inakap ni Eli.

"Sorry..."- bulong niya sakin.

"No big deal."- sabi ko pero mas lalong humigpit ang pag kakaakap niya

Naramdaman ko naman na nababasa na ang uniform ko.

"It's not worth it. Don't cry."- sabi ko at tinapik ko ng mahina ang likod niya.

"B-but...he slapped you.."- sabi niya kaya inihiwalay ko siya sakin.

Nakahawak ako sa balikat niya.

"It's alright..."- sabi ko tsaka ko siya nginitian.

Nabitawan ko ang balikat niya ng bigla siyang hilahin ni Daryll at akapin.

"Stop crying..let's have a date."

"Ian bibig mo papasukan nanaman ng langaw yan."- sabi ni Brylle at tinaas niya
yung baba ni Ian.

Agad naming humiwalay si Eli sa pag kakaakap kay Daryll and in a snapped they're
gone.

Bigla nalang kasi siyang hinila ni Daryll.

What the hell is happening? Bakit...bakit sila mag de-date?!?

AT KELAN PA SILA NAGING GANON?!?

"AAAAAHHHH.. WALA AKONG MAINTINDIHAN SA INYO!! ANG GULO NIYO!"- ginulo ni Ian ang
buhok niya at nag walk out.

Napatingin naman ako kay Jared at Paris na kanina pa walang ginawa kung hindi mag
away.

Nasa gitna nila si Momo at tuwing papaluin ni Paris si Jared si Momo napapalo niya.

"YAH!! MANYAK KA!!"- sigaw ni Paris.

"I'm just stating the truth Ms. flat chested."- sabi ni Jared at naglakad na paalis
ng greenhouse.

"UGH! YOU'RE REALLY GETTING ON MY NERVES MR. MENOPAUSAL!!"- sigaw ni Paris at

sinundan si Jared.

"What the hell is wrong with them?"- sabi ni Momo at sinagot ang cellphone niya na
kanina pa nagri-ring.

"Oh...hello Rizza."

"Ha-ha babe I said Rhian not Rizza."- napatingin naman samin si Momo at naglakad
palabas ng greenhouse.

"That idiot forgot the name again."- sabi ni Brylle na parang hindi makapaniwala.

Ganito naman lagi. Lagi nalang nakakalimutan ni Momo pangalan ng mga babae niya.

***

Brylle's POV

Umalis na kami nila Kyo sa greenhouse. Wala na rin namang tao.

"Masakit ba?"-tanong ni Jiro kay Zei.

"Ipasampal kaya kita dun tapos itatanong ko sayo kung masakit"- sagot naman ni Zei.

Napatawa nalang ako ng mahina.

Ngumiti lang si Jiro sa kanya.

Paano kayang nakakapagtiis si Jiro sa kanya samantalang kami nasisisgawan na namin

si Zei.

Her attitude is not nice at all.

"Miss Anya."- humito naman kami sa paglalakad ng may humarang samin na limang
lalaki na naka-black suit.

One of them seems to be on the higher rank.

"Shane...what are you doing here?"- lumapit si Zei sa lalaki.

Who the hell is this guy?

"Sino siya?"- tanong ni Kyo.

"I was going to ask that as well."- sabi ko at tiningnan ng mabuti yung lalaki.

"Butler ko"- sagot ni Zei.

"Bakit ganyan ka makangiti sa kanya?"-tanong ko.

"Mind your own business"- sagot niya sakin at inirapan ako.

Kita mo itong babae na ito. That's why I won't fall in love with this kind of
woman. She's a wicked witch.

"What are you doing here?"- tanong ni Zei at ngumiti ulit.

How can he make her smile like that?!?

"Pinapasundo po kayo ni Ms. Alex."

"Ako na maghahatid sa kanya pakisabi kay ate Alex."-sabi naman ni Jiro at hinila
sa bewang si Zei.

"No. Sasabay ako kay Shane."- pagmamatigas ni Zei.

"Zeilica this is not the time for you to be so stubborn."-malamig na sabi ni Jiro.

Napangiti nalang ako. Kapag tinatawag niya si Zei na Zeilica it means that he's
annoyed.

"Sige na Shane sabihin mo nalang kay ate Alex."-sabi naman ni Kyo.

Nag bow lang naman yung Shane at umalis na rin.

***

Zeilica's POV

Zeilica tinawag niya sakin!! Ibig sabihin seryoso siya!!!

Tiningnan ko ang likod niya. Nauuna kasi siya saking maglakad.

Para tuloy gusto kong pagsisihan ang pag susungit ko sa kanya kanina.

Napahinto ako sa paglalakad at napaiwas ng tingin ng bigla siyang humarap sakin.

"Come here."- sabi niya kaya lumapit naman ako agad sa kanya.
"Ji...ga-galit ka ba?"- tanong ko habang nakayuko.

"I'm not mad."- sabi niya kaya agad akong napatingin sa kanya.

Sumandal siya sa isang puting kotse.

Ngumiti siya na para bang hinid siya makapaniwala.

"I'm so stupid. I can't believe that I'm actually jealous."

"Je-jealous?"- hindi makapaniwala kong tanong.

"I'm jealous of your butler."- diretso niyang sabi.

Napaiwas ulit ako ng tingin. How can he be jealous just like that?

I'm saving Shane for Lucy for Pete's sake!

"Get in..i'll drive you home."

Agad ulit akong napatingin sa kanya at hinawakan siya sa braso.

"Drive? Kelan ka pa-"- hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng bigla niya akong
ki-norner.

Nakasandal ako sa kotse niya.

"Tell me are you going to give me a chance or not?"- nakatingin ako sa malapit
niyang mukha.

Ang mga mata niya na konti nalang ay mawawalan na ng emosyon katulad ng kay Lucy.

Hinawakan ko siya sa pisngi.

"Are you tired of me?"- tanong ko.

Biglang lumambot ang emosyon sa mata niya. Ngumiti siya.

Isang ngiti na ako lang ang kayang mag lagay sa labi niya.

"Of course not. i will never get tired of loving you."- sagot niya.

Napapikit ako ng ilapit pa niya ang mukha niya sakin.

Naramdaman ko nalang na nakadikit na ang labi niya sa noo ko.

SHIT. I'm not disappointed really and I'm not really hoping that he would kiss me
on my lips.

I'M REALLY NOT DISAPPOINTED.

*******VOTE and comment :))

*******************************************
[16] Chapter 12
*******************************************
Zeilica's POV

Criiiiiiiiiiiiiiiing*criiiiiiiiiiing

Langya. ALARMCLOCK nanaman.

AHH! Inaantok pa ako eh!

Bwiset na alarmclock bakit ba naimbento pa yan?!?

*CLANG

Napadilat ako bigla. Binatukal ko yung alarmclock at may natamaan.

Vase??

Tumingin ako sa nabasag.

Nabasag ko yung vase na binili ni ate sa France.

That stupid looking vase cost a fortune!

Agad akong napaupo. If I correctly remember that vase is the only stupid looking
vase in the world.

"Ms. Anya nakahanda na po ang paligo niyo."

"Get that broken stupid looking vase out of my sight."- sabi ko at tuluyan ng
tumayo.

"Yes miss."

Lintek! Bakit sa dinami dami ng pwedeng mabasag yun pa?!?

Agad kong hinubad ang damit ko at nagpaka lunod sa bathtub.

*****

"YOU!! THAT VASE WAS EXPENSIVE!!!! "- salubong sakin ni ate habang pababa ako ng
hagdan

"Sorry it was not my fault it was the alarm clock."-mahinahon kong sabi sa kanya.

"WHO THREW THE ALARMCLOCK?!?"

"But it was the alarm clock that hit the vase."

"NAPAKAPILOSOPO MO!! I HATE YOU!!"

"Ate hindi sayo bagay itigil mo yan."- sabi ko at iniwan ko na siya dun.

Nagpakaisip bata nanaman si ate.

Pagkalabas ko ng mansion ay nakita ko si Jiro na nakasandal sa kotse niya.

Simula ng sampalin ako ng bwiset na teacher lagi na niya akong hinahatid-sundo.

Para naman kasing pumayag na ako sa chance na hinihingi niya. He's acting like a
protective boyfriend.

He's not even my boyfriend to start with.

I'm willing to give him his precious chance but it isn't my fault that he's not
asking.

"Good morning."-sabi ko ng makalapit ako sa kanya at nauna ng sumakay sa kotse.

Hindi naman siya katulad ni Kyo na pagbubuksan ako ng pinto eh.

Pagkapasok niya ay hindi pa rin siya nag sasalita.

He didn't greet me good morning kaya napatingin ako sa kanya.

Ang tamlay niya ata ngayon? Maputla siya. Ano kaya nangyari sa kanya?

He looks like he's in a really bad mood.

Hindi kami nagusap hanggang makapasok kami sa room.

"Brylle anong itsura yan?"- tanong ko.

Para kasing nakikinig siya eh.

"Shh. Making ka nalang may klase na tayo oh."- sabi niya at tinuro ang harapan.

"Sisipain kita. Kelan ka pa natutong makinig?"

"At kelan ka pa naging kabayo?"- tanong niya habang hindi inaalis ang tingin sa
harap.

"Erotic bastard."- bulong ko habang nakatingin sa kanya.

"Erotic woman."- sagot naman niya at hindi pa rin inaalis ang tingin sa harap.

"Could you please stop using that word?!?"- napatigil ang pag di-discuss ng teacher
ng biglang napalakas ng kaunti ang boses ni Jiro.

Nakatingin siya sakin. Hindi ko gusto aura niya. Nakakatakot.

Ano nanaman nagawa ko? Bigla siyang tumayo at kinausap ang teacher at tuluyan ng
lumabas ng room.

Teka nga wala naman akong kasalanan sa kanya eh. Pero hindi niya ako kinakausap at
hindi manlang siya nagpaalam.

Tumingin ako kay Brylle.

"Brylle ano nangyari dun?"

"Better ask yourself Zei."

Tae. Itanong ko daw sa sarili ko? Eh hindi ko nga alam. Wala akong kasalanan sa
kanya.
 "Ano ba kasi?"-pangungulit ko sa kanya.

"Zei naman minsan hindi mo siya pinapansin o kaya ang sungit mo. Nagagalit ka kapag
hindi nasusunod yung gusto mo. Pinahihirapan mo siya." - tumayo siya at may sinabi
sa teacher tapos umalis na rin.

Iniwan nila ako. Mga punyeta.

Tumingin ako sa may bandang bintana. Napaisip ako at hindi ko sinasadya na maalala
ang nakaraan.

Ang nakaraan na gusto ko ng ibaon sa limot.

Ayoko ng maalala na naging mahina ako dati.

Ayoko ng maalala ang dating ako.

Nanghihina ako.

"Zeilica are you ok? You look pale."- napatingin ako sa teacher namin ngayon.

"May I go to the clinic?"- tanong ko sa kanya.

"Yeah. Sure."

Agad naman akong tumayo mula sa pagkakaupo at lumabas ng classroom.

Hindi naman ako pupunta sa clinic eh. Why would i? it's not that I'm sick.

Pumunta nalang ako sa may forest sa likod ng field.

****

Criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

Dinilat ko ang isa kong mata.

Eh?? break na?

TAE!! NAKATULOG PALA AKO!!

Anong oras na ba?!?

Kinuha ko naman ang cellphone ko sa bag.

SHIT.

TAPOS NA ANG BREAK?!? IBIG SABIHIN YUNG BELL KANINA AY PARA SA NEXT PERIOD!!!

Nag madali akong tumayo at tumakbo papunta sa klase.

If only I could ditch but tita Anna is here.

"You're late Zeilica."- bungad sakin ni Ms. Smith.

 My oh-so-good teacher.

May kasama siya ang gwapo. Bagay silang dalawa.

"Sorry miss."- sabi ko at pumasok ng tuluyan.

Pumunta na ako sa upuan ko at nakatingin lang sakin sila Brylle.

"What?!?"- pabulong kong sigaw sa kanila.

They're looking at me like I just killed someone.

"Where the hell did you go?!?"- tanong ni Jiro.

"I fell asleep in the forest. "- hindi ako tumingin sa kanya. Naiinis ako eh.

"As I was saying this is your sir Nate Aldama. Siya ang makakapalit ng sir De Vera
niyo."- pagkatapos niyang sabihin iyon ay umalis na siya.

He's good looking and looks young.

"Okay class mukhang ready na kayo sa P.E. so ang gagawin natin ngayon ay boxing.
Makakasama niyo ang class A-2 . So let's go to the gym now."- he got this cute
dimple that makes him look really appealing.

I looked around. The girls are all drooling.

"Ah. Sir I need to change. Remember I'm late?"-sabi ko at tinuro ang sarili ko.

Tiningnan niya yung folder na may laman ata ng roll call tapos tumingin ulit siya
sakin at ngumiti.

"Sure Ms.Clouter."

Pumunta na ako sa girl's dressing room at nagpalit. Pagkatapos ko magpalit at

magayos ng buhok pumunta na ako ng gym.

Huminto ako sa paglalakad ng makita kong nag kukumpulan ang mga tao sa gitna.

"Sir I think you need to give her a CPR!!"- that irritating voice. It's Paris.

So they're doing shitty things again?

Agad akong lumapit doon at sumingit para makapunta sa tabi ni Paris.

"Gaga ka ba?? Hindi siya nalunod!! Nahimatay lang siya!!"- sabi ni Chloe.

Tumingin naman ako sa nakahigang si Eli.

Ano nanamang kalokohan to?!?

"Hey. I'm not talking to you okay?! Maybe nalunod siya sa kagwapuhan ni sir
Nate!!"- inirapan ni Paris si Chloe at ngumiti naman kay sir Nate.

"Girls stop it!! Lumayo kayo ng konti para mahanginan siya!!"- sabi naman ni sir
Nate.

These two are...just hopeless case.

"Sir maybe she really need a cpr. Let me do it."- napatingin naman ang lahat kay
Daryll na nasa tabi ko pala.

Biglang napatayo si Eli at namula.

Napangiti nalang ako na parang hinid makapaniwala.

"You're both dead."- bulong ko kay Paris.

"Patay."- bulong naman ni Paris sa sarili niya.

"It seems like Ms. Elizabeth didn't really pass out."- Sir Nate

"Class why don't we get ready and let these two talk."- dugtong niya at pumunta sa
kabilang side ng gym.

Sumunod naman sa kanya ang mga estudyante pwera samin.

"You need a cpr right? Let me do it."- sabi ni Daryll at lumapit kay Eli

Napayuko naman si Eli.

"Nope. I feel better now."- palusot ni Eli.

"Daryll you ruined it!!"- sabi ni Paris pero hinid siya pinansin ni Daryll

"Eli, stop playing stupid games. Do you really want to kiss that teacher?!?"

Daryll is mad. That's for sure.

Natahimik si Paris. Ang tahimik tuloy. Si Eli naman nagulat sa tanong ni Daryll.

"No. but-" hindi niya natapos yung sasabihin niya kasi hinila siya ni Daryll
paalis.

"YAH! WAY TO GO ELI!!"- sigaw naman ni Paris.

"Paris ang ingay mo. "- sabi ni Ian at binatukan siya ni Paris.

***

"Okay Zeilica your partner will be Chloe."

"But sir?!? Si Brylle nalang o kaya si Momo!! I don't like her!!"- sabi ko at
tinuro si Chloe.

"No. I already made up my mind. Next..."

Napapikit nalang ako sa inis. Sa dinami dami ng tao bakit siya pa?!?

"I don't like you as well"- bulong sakin ni Chloe.

Hindi ko nalang siya pinansin at nag bingi-bingihan.

"Okay stop talking . You need to learn the basic first."

Dinemonstrate niya samin kung pano ang gagawin.

Ala akong balak maging boxingero. Hindi ko pinangarap yon.

"Okay. Start now!"

Nakakainis ang mukha ng babaeng ito.

*PUNCH

"OUCH!!"- sabi ni Chloe at napahawak sa ilong niya.

"Ooppps. My bad."-sabi ko at nginitian siya.

Buti nga sa kanya hindi yung pads yun sinuntok ko kundi yung mukha niya.

Nakakainis kaya siya!

Dumugo yung ilong niya.

"Zeilica! What happened?!?"

"Sir I didn't mean to. Sorry Chloe."-sabi ko habang nakangiti.

Buti nga sayo!

"No. Sinasadya mo yun!!"- sabi ni Chloe.

"Okay Zeilica maupo ka nalang at manuod."- sabi ni sir kaya sumunod naman ako.

Pinanuod ko nalang sila . Ang tagal naman ng oras nagugutom na ako eh.

Criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing.

Agad akong napatayo ng marinig ko ang bell. I'm really starving.

"Where do you think you're going Zeilica?"- sabi ni sir kaya napatigil ako sa
paglalakad at humarap sa kanya.

"It's lunch so I'm going to eat."- sagot ko sa kanya.

"Not yet. Iligpit mo muna yung mga ginamit natin ilagay mo sa storage room yung mga
pads at gloves."

"What?!? But sir!!"

"Mamili ka detention room or ito?"- sabi niya at ngumiti nanaman!

"Sabi ko nga eh. ililigpat ko na po."- sagot ko at ibinagasak ang gamit ko.

Why do I need to obey this teacher?!?

Nilabasan ko siya ng dinala ng makita kong paalis na siya.

Nakakainis!

"I saw that Zeilica."

What?!?

"Wow! You have eyes on your back too!"- sabi ko naman at umirap.

Tumawa lang naman siya. I admit. He's a much better teacher than the old De Vera.

"Tutulungan na kita."- napatingin naman ako kay Jiro

Umalis na lahat kami nalang ni Jiro yung naiwan dito.

"Thank you."- sabi ko at pinulot na yung mga gloves.

Sa totoo lang ang awkward. Hindi ko alam kung mag mag kaaway ba kami o hindi.

Ugh! I hate this.

Pagkatapos naming ilagay lahat sa dalawang malaking bags ay dinala na namin sa

storage room.

*click

Napatingin naman ako sa pinto.

Oh well nevermind.

Nilagay na naming yung mga gamit sa dapat kalagyan. Nauna akong pumunta sa pinto,
gutom na gutom na kasi ako.

SHIT. I tried to open it but... ugh! We're stuck!!

AH FUCK!! I'M STARVING TO DEATH HERE!!!

"Shit."- bulong ko sa sarili ko at hinawakan ang tyan ko.

Sinapa ko yung pintuan.

Ah shit. I don't have any energy left to destroy this shit.

"Stop wasting your energy."- napatingin naman ako kay Jiro na umupo sa isang sulok.

"AAAAAAAAHHH! NAKAKAINIS!!"

Sumandal ako sa pader.

5 minutes....10 minutes.... 20 minutes....

Shit. I feel like I'm going to pass out because of hunger.

Tapos ayaw pa ako kausapin ni Jiro. Ano ba kasi problema niya?!!

Tumingin ako sa kanya at agad din akong umiwas ng tingin ng makita niya akong
nakatingin sa kanya.

Lumapit siya sakin at kinorner nanaman niya ako.

Nilagay niya yung mga kamay niya sa tapat ng ulo ko tapos lalo pa siya lumapit
sakin at hinawakan niya yung chin ko para makatingin ako sa kanya.

"Ang tigas ng ulo mo. Ayaw mo makinig sakin. Gusto mo lagi nasusunod yung gusto mo.
Ano ba dapat kong gawin sayo? "

Hindi ako makasagot sa kanya. Napatingin ako sa pinto.

Tapos binitawan na niya yung chin ko at pumunta sa may pinto.

*BLAAAG!!

Ang lakas niya. Sinipa niya yung pinto kaya nabuksan tapos lumakad na siya paalis.

Nawala yung gutom ko sa sinabi niya. Napaisip ako. Nahihirapan na nga siguro siya
sakin.

Pumunta na ako sa greenhouse.

Papasok na sana ako sa greenhouse kaya lang naguusap sila bakit ba? Gusto ko
makinig ng patago eh.

"Ji you're exhausted."- Jared

"You should go home."- Brylle

"Pinahihirapan ka ba niya?"- Momo

"Tanga naman Momo eh. Magtatanong na nga lang din tatanga tanga pa."- Ian

"Aaaaahh! Ano nanaman ba?"- Momo

"Tumigil nga kayong dalawa".-Brylle

"Ji nahihirapan ka ba?"- Daryll

"No."

Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ko yung sagot niya.

"Bakit ganya itsura mo?"- Jared

"Dad asked me to do some business in Hong Kong last night."

Napaisip naman ako. Kaya ba parang wala siya sa mood? At sinundo pa niya ako sa
lagay na yan?!?

STUPID.

"At hindi ka pa nagpapahinga."-Daryll

"You're unbelievable. May driver sila Zei, Jiro kahit hindi mo siya sunduin
makakarating siya sa school besides that wicked girl could order us around to pick
her up."- Jared

WICKED?!?

So ganito pala usapan kapag wala ako?!?

Susugod na sana ako sa loob kaya lang may biglang nag salita sa likod ko.

"Wicked girl. That's a nice one."- pinalo ko si Kyo sa braso niya.

 Nagawa pa niyang tumawa?!?

Bigla rin namang sumeryoso ang mukha niya.

"Zei how many times do I have to tell you that you're exaggerating your fear? You
need to overcome that fear before you lose everything."

"Pero kasi-"

"Hindi ka niya iiwan. Tama na ang pagpapahirap."

"Kyo thank you" - ngumiti ako tsaka ko siya inakap.

Dapat nga siguro bigyan ko na siya ng chance though kung maka-asta naman si Jiro
parang boyfriend ko na siya.

"Ahem."- Brylle

Nagulat ako kaya napahiwalay ako ng akap kay Kyo at nakita ko sila Jiro na
nakahinto sa harap namin.

Dumiretso na ulit si Jiro sa paglalakad.

He's ignoring me. Tiis lang Zei. Pagod yan. Wag kang maiinis.

"Ji sabay na tayo." -sabi ko at hinintay naman niya ako.

"Ji."- hinawakan ko siya sa wrist kaya napatingin siya sakin

"Tara sa mga puno dun sa field."

Hindi siya nagsalita pero dun naman kami papunta

Nung nakarating na kami, umupo kami sa tabi nung malaking puno.

Hindi pa din siya nagsasalita.

Pumikit siya at sumandal sa puno matutulog ba siya?

TUTULUGAN NIYA AKO?!?

Ugh! Calm down Zei. Pagod siya. Walang siyang ganang makipag usap sayo.

Huminga ako ng malalim at pinabayaan lang siya sa ginagawa niyang pananahimik.

5 minutes.... 10 minutes.... 30 minutes...

Criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing**

Tapos na ang lunch pero nakapikit pa rin siya. Ngayon ko lang napansin. Hanggang
dito rinig na rinig ang bell.

Napatingin ako kay Jiro. Tinulugan na niya talaga ako.

Sumandal ako sa kanya. Tulog naman siya eh.

"Nananamantala ba ako?"- I giggled.

Kinakausap ko ang taong tulog.

 Ang sarap sa pakiramdam. Sana ganito nalang kami lagi.

Nanlaki ang mata ko. Sa totoo lang gusto kong sumigaw.

GISING SIYA!!!

Kasi yung kamay niya inakap niya sa bewang ko. Nasa tyan ko ang kamay niya.

"Nakakainis ka! Akala ko tulog ka!"- sabi ko habang pilit tinatangal ang kamay niya
sa tyan ko pero hinigpitan lang niya ang pagkakaakap sakin.

"Don't worry I'll pretend that I didn't hear what you said."- he chuckled.

"Ji bakit hindi mo ko kinakausap? "- tanong ko at tinigil na ang pag tanggal ng
kamay niya sa tyan ko.

"I'm jealous."

Napatawa naman ako na parang hindi makapaniwala.

"Hindi mo ako kinakausap tapos makikita ko pa na magkaakap kayo ni Kyo?"

WHAT?!?

Ako pa hindi kumakausap sa kanya?!? At pati si Kyo pinagseselosan niya?!?

"There's nothing wrong with hugging Kyo. I can hug him every time I want."

Inalis na niya yung kamay niya sa tyan ko kaya napatingin ako sa kanya. Nakadilat
na siya ngayon at magkasalubong ang kilay.

"Bakit mo tinanggal yung kamay mo? Ang seloso mo." -sabi ko at kinurot ang tip ng
ilong niya.

Ang init ng ilong niya.

Binalik niya ulit yung kamay niya sa tummy ko. Pati kamay niya mainit.

Hinawakan ko yung kamay niya na nasa tummy ko.

"Ji you're sick!"- sabi ko at sinalat ang noo niya.

He's really exhausted.

******VOTE COMMENT AND BE A FAN :)))

GUSTO KO NG COMMENT. HAHAHA

WAG KAYONG MANAHIMIK LANG DYAN!! XDD

GUSTO KO NG VIOLENT REACTIONS!!! HAHAHAHA

*******************************************
[17] Chapter 13
*******************************************
Zeilica's POV

Ang tigas ng ulo ng lalaking to.

Asa pad niya kami ngayon. Ang taas ng lagnat niya kaya hindi ko siya maiwan. Wala
kasing magaalaga sa kanya. Pinahiga ko muna siya sa kama.

Kasalanan ko to eh.

Hindi na niya naalagaan ang sarili niya ng dahil sakin tapos pinapahirapan ko pa
siya.

*ding*dong

Tiningnan ko ng mabuti si Jiro. Imposible naman na may bisita siya!

Siguraduhin niyang hindi babae to kung hindi kahit nilalagnat siya bubugbugin ko
siya.

I'm dead serious.

Bumaba na ako at dumiretso sa pinto.

Two storey kasi ang pad niya at puro salamin pa.

"Shane?"- nakakunot ang noo ko ng sabihin ko ang pangalan niya.

"Miss Anya."- nagbow siya sakin.

"Ano ginagawa mo dito?"- tanong ko ngunit imbis na magsalita siya ay may inabot
siya sakin na bag.

"Ano to?"

"Miss Anya pinasasabi po ni Ms. Alex na ayaw niya daw po muna kayong makita. Wag
daw po muna kayong babalik sa mansion."

PUTAKTE NAMAN!!! Ano nanamang kalokohan to?!!?

"ANO?!?"- sigaw ko.

"Pinabibigay niya po ito sa inyo."- nung kinuha ko yung papel ay umalis na sila.

Tiningnan ko yung papel na hawak ko. Ano kaya ito?

Inalis ko ito sa pagkaka-tiklop.

To my evil-angel sister,

EVIL ANGEL?!? WHAT THE HECK?!?

WAAAAAAAAA. I HATE YOU ZEILICA. YOU'RE SUCH A MEANIE!!! AYAW MUNA KITANG MAKITA
GALIT AKO SAYO!!! WAG KANG BABALIK DITO SA MANSION!!! BINASAG MO NA NGA YUNG VASE
NA PAGKAMAHAL MAHAL NAGSABI KA PA NG MASAKIT NA SALITA SAKIN! SABI MO "ATE HINDI
SAYO BAGAY ITIGIL MO YAN" TAPOS NILAYASAN MO PA AKO!! JAN KA NALANG MUNA KUNG
NASAAN KA MAN. OO NGA PALA ALAGAAN MO NG MABUTI SI JIRO AH?? PINADALA KO NA KAY
SHANE YUNG GAMIT MO. INGAT KA.

P.S. HEY SIS! I'M SERIOUS WAG KANG UUWI DITO!!

From your oh so dazzling gorgeous sister-

Alexandra XOXO

NABABALIW NA SI ATE!!!

Dinaig pa niya sila Paris sa kalokohan.

Bwiset!! Napaka ISIP BATA.

AAAAAAHHHHHHHHHHH! Bwiset!!!

Wala naman akong magagawa si ate pa din ang masusunod.

Dinala ko na yung gamit ko sa may kwarto ni Jiro. Kailangan kong alagaan to.

Tiningnan ko yung temperature niya.

Bakit hanggang ngayon hindi pa din bumababa?!?

Teka kailangan ko pala siyang pakainin.

Porridge?? Yun yung pinapakain kapag may sakit diba??

Ang problema...

Hindi ako marunong magluto.

AHHHHHH!!A NO BA YAN?!?

Napakamot ako ng ulo sa sobrang inis.

Bahala na si Superman!

Pumunta na ako sa kitchen niya at nagsimula magluto.

Okay ang alam ko rice yun na may sabaw diba??

Bahala na.

Tiningnan ko yung niluluto ko.

Bakit ang tagal maluto?!

Nakakainis!!! BAHALA NA TALAGA!!!

Pagkatapos ko magluto nilagay ko na sa bowl. Hindi siya mukhang porridge!!! Pero

kailangan ni Jiro kumain. Bahala na kung magugustuhan niya.

Pumasok na ulit ako sa kwarto niya.

 "Ji kailangan mo kumain para makainom ka na ng gamot."

Tinulungan ko siyang umupo.

"Marunong ka magluto?"- tanong niya sakin.

"Hindi. Pero kasi kailangan mo ng soup wala akong maisip kaya eto nalang."- hindi
ako makatingin sa kanya.

Baka akalain niya gusto ko siyang lasunin though muka naman talagang lason ang
ipapakain ko sa kanya.

"Subuan mo ko."-agad akong napatingin sa kanya.

Ano daw?

Nabingi na ata ako. Subuan ko siya?

"H-ha?"- pinitik niya ang noo ko kaya napahawak ako dun.

Pasalamat ka talaga at may sakit ka!!

"Feed.Me."- dahan-dahan niyang sabi.

"Fine!"- sabi ko at sinubuan siya.

*COUGH*COUGH*COUGH

"A-ayos ka lang?"- sabi ko na para bang hindi ko siya pinapakain ng lason.

Nagui-guilty ako. Ugh! This is really depressing!!

I just wanted to take care of him. I wanted to cook food for him!

"Magpapapdeliver nalang ako ng food."-sabi ko at lalabas na sana pero napatigil ako

ng hawakan niya ako sa wrist ko.

"Kakainin ko yang niluto mo."- sabi niya.

"Pero kasi hindi naman masarap to. Baka mamaya ito pa maging dahilan ng pagkamatay
mo."- sabi ko habang nakayuko.

He chuckled.

"Yan ang unang pagkain na niluto mo para sakin kaya kakainin ko yan and it's not
that bad."

Hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa sinabi niya. Sinubuan ko na ulit siya at

naubos niya yung isang bowl.

Binigyan ko siya ng gamot at pinahiga ko na ulit siya.

Gutom na din ako, hindi pa ako naglunch at breakfast.

Nilabas ko na yung pinagkainan niya. May natira pang konti sa niluto ko kaya
tinikman ko.

AH FUCK!! I WANT TO VOMIT!!! EVEN A DOG WON'T IT THIS SHIIIIT!!!!

 Paano niya nakain yun?!? Pinakain ko siya ng lason!!!!

Agad akong bumalik sa kwarto niya.

Sana ay hindi pa siya patay!

"JIRO SORRY!!! ANO BA YUNG PINAKAIN KO SAYO!!! SORRY BAKIT KASI KINAIN MO PA
EH!!!"- nagpapanic kong sigaw.

Nagulat siya sa pagsigaw ko kaya napaupo siya.

"Hindi naman ganung kasama ang lasa eh."- sabi niya habang may namumuong ngiti sa
labi niya

"Pero paano kung sumakit ang tyan mo dahil sa pinakain ko? O kaya paano kung lason
pala yun? PAANO KUNG MAMATAY KA NA NG DAHIL SA PINAKAIN KO SAYO?!?"- hinawakan niya
ang wrist ko.

"Stop panicking. It's fine alright? Just...could you get me a glass of water? I'm
a bit thirsty."- sabi niya at ngumiti sakin.

Tumango lang ako at pumunta na ng kitchen para ikuha siya ng tubig.

Pag kakuha ko ng tubig ay bumalik na ako sa kwarto niya

"Jiro eto na-"

*SPLASH

ZEILICA ANG TANGA TANGA MO!!!! BAKIT NGAYON MO PA PINAIRAL ANG KATANGAHAN MO?!?

GUSTO KO NG LAMUNIN NG LUPA!!!

Natalisod ako at natapon kay Jiro yung tubig.

"AHH!!SORRY!!!"

"Ayos lang. Pakikuha ako ng shirt."

"H-ha?. Ah. Sige"

Ang tanga tanga ko!!

"H-here.."- abot ko sa kanya habang nakaiwas ng tingin.

"Zei hindi ko kaya,"

Hindi niya kaya?

SHIT!!! Kinakabahan ako!

Makikita ko nanaman ang abs niya.

*GULP

Tinatanggal ko na yung butones ng polo niya.

At nakikita ko na ang katawan niya. It's...it's gorgeous.

Pakiramdam ko tuloy inaakit ako ng six pack abs niya.

Bigla niya akong inakap.

"Ji-Jiro..."- sabi ko habang tinutulak siya palayo.

"Thank you...for taking care of me."- ramdam ko ang init ng katawan niya pati na
rin ang init ng hininga niya.

"it's alright"- sabi ko.

The awkwardness vanished I don't how or why. It just disappeared.

"Ji kailangan na kitang bihisan. Baka gusto mo humiwalay na?"- I broke out the
silence.

Humiwalay na siya sakin.

Nakatingin lang siya sakin habang tinatanggal ko butones ng polo niya.

Tapos ako naman nakatingin lang sa katawan niya kasi naman!!!

ANG GANDA KAYA!!

Pagkatapos ko siyang bihisan ay pinahiga ko na ulit siya. Hindi pa din bumababa ang
lagnat niya.

Lalabas na sana ako kaya lang hinwakan niya ako sa wrist ko.

"Just stay here."

Umupo lang ako sa kama niya. Ayaw niya bitawan yung wrist ko.

Nung nakatulog na siya inalis ko na yung kamay niya sa wrist ko.

GUTOM NA GUTOM NA AKO!!!

Lumabas muna ako ng kwarto niya.

8:00 pm na pala.

Tinawagan ko si Kyo. Magpapadala nalang ako ng pagkain.

"Kyo gutom na ako. Pa-deliver naman ng food please? I'm here at Jiro's place."

"Alright.Alright. Malapit lang jan si Momo kaya padadalan kita sa kanya."

"Thank you!"

***

"Ang tagal mo"- bungad ko kay Momo.

"Sorry Zei..."-sabi niya tsaka niya ako ki-nindatan.

 May kasama siyang babae. Kaya naman pala eh.

" Oo na thanks."

"That's alright. Next time don't get yourself starving to death."- he smiled at me
.

"Yeah right."- sabi ko at isinara ko na ang pinto.

Makakakain na din ako.

Pagkatapos kong kumain ay agad kong pinuntahan si Jiro sa kwarto niya.

Napatingin ako sa kama niya. Wala siya.

Asan na siya?

"Jiro?"- tawag ko sa pangalan niya.

Napahinto ako ng makita ko na bukas ang pintuan sa balcony niya.

Agad akong pumunta sa balcony.

"Jiro pumasok ka sa loob."-utos ko sa kanya ng makalapit ako.

"Five more minutes..."- sabi niya habang hindi inaalis ang tingin sa baba.

Maganda kasi ang view dito. Kitang-kita mo ang mga matataas na building at mga
sasakyan sa baba.

They look like small ants.

"Sorry kung napapagod ka ng dahil sakin."- sabi ko habang nakatingin sa mga

sasakyan sa baba.

"What?!? Who the hell told you that?!?"- iniharap niya ako sa kanya habang mag
kasalubong ang dalawang kilay.

"Wala. Pero kasi kung hindi dahil sakin sana wala kang sakit ngayon."- sabi ko
habang hindi nakatingin sa kanya.

"Anya It's not your fault that I'm sick. "- nakaharap pa din siya sakin at nilagay
niya yung dalawang kamay niya sa bewang ko. Yung parang magsasayaw tsaka niya ako
hinila papalapit sa kanya.

"A-ang lapit mo."- hindi ako makatingin sa kanya. Namumula nanaman ako panigurado.

Ang dalawang kamay ko ay nasa dibdib niya.

"Look at me."

"Ayaw." nakatingin lang ako sa baba.

"Isa. Sinabing tingin eh."- agad naman akong tumingin sa kanya.

Nakakainis! Lagi ko siyang sinusunod kahit ayaw ko!

Nagulat naman ako sa sumunod niyang ginawa.

He kissed my forehead.

"Ang bango mo."-binulong niya sakin.

"Ji! Tumino ka!"- sabi ko at pilit siyang tinutulak.

"Pasok na nga tayo sa loob."- hinila na niya ako papasok sa loob.

Bumaba na yung lagnat niya.

"Nabasa ko yung letter ni ate Alex. Jan ka na matulog sa kama dito ako sa couch."

"Ikaw kaya yung may sakit!! Dito ka sa kama!!"- umupo ako sa kama chaka ko tinap
yung tabi ko.

Ayaw ba niya ako katabi? Ayos lang naman ah. Wala namang masama dun diba?

Si Brylle nga minsan kapag lasing siya sa kwarto ko natutulog. I don't really know
why.

"Lalaki ako babae ka, kaya ikaw na jan."

"Ayaw mo ba ako katabi?"- tanong ko sa kanya.

Ngumit siya ng nakakaloko. Bwiset. Ayan nanaman yang ngiti na yan eh.

"Gusto mo bang magkaroon tayo agad ng baby?" tumayo siya at lumapit sakin.

Feeling ko lahat ng dugo ko napunta na sa mukha ko.

ANONG BABY PINAGSASASABI NIYA?!?

Yumuko siya para maging katapat nalang ng mukha niya yung mukha ko at nilalapit
niya yung mukha niya sa mukha ko kaya ako naman nilalayo ko yung mukha ko.

"AAH!" napahiga ako sa kama kakalayo ng mukha ko.

Tinukod niya yung kamay niya sa kama para hindi niya ako madagnan.

"Baka kasi hindi ko mapigilan kapag tumabi ako sayo."-seryosong sabi niya.

"PERVERTED ALIEN!!!!"-sigaw ko at tinulak ko siya kaya napaupo siya sa sahig at

ngumiti siya ng nakakaloko.

Binatukal ko siya ng unan at nagkulubong ako.

Nakakainis talaga siya!!!

Dumilim na. Pinatay na niya yung ilaw.

Hindi ako makatulog. Bakit sa kama ni Kyo ang sarap matulog?!?

Naikot ko na yung buong kama niya pero hind talaga ako makatulog.

Nagulat nalang ako ng biglang tumabi sakin si Jiro.

Gising pa siya? Tinanggal ko yung kumot sa mukha ko.

"A-anong-"- bago pa man ako makapag salita ay inunahan na niya ako.

"Malaki respeto ko sayo. Now move before I change my mind."- sabi niya kaya naman
umasog na ako para makahiga siya ng mabuti.

Umunan ako sa chest niya at siya naman inakap ako. Kapag kasi hindi ako makatulog
nung bata ako ganito yung ginagawa sakin ni ate para mapatulog niya ako pero nung
umalis si ate at nagpunta ng ibang bansa si Jiro na yung gumagawa nun sakin at
ngayon nalang ulit niya ito ginawa sakin simula nung umalis siya.

***

Time: 6:15 am

"Oo na/"

*pikit*dilat*pikit*dilat

Nakaunan pa din ako sa chest niya. May kausap ata siya sa phone.

"Aish!! Fine I love you too. Happy?"

Halatang irritated siya sa kausap niya. Pero bakit may I LOVE YOU PA?!?

BWISET!!! SINO ANG BABAE NIYA?!!? HIHINGI HINGI SIYA SAKIN NG CHANCE TAPOS MAY
BABAE PALA SIYA!!!! PAGBUBUHULIN KO SILA NG BABAE NIYA!!

"Yeah right. Call you later."

Bwiset!! Mapapatay ko talaga ang lalaki na ito!!

"Anya alam kong gising ka na. Wag ka ng magtulugtulugan."

Paano niya nalaman?!? Pero lintek! Alam pala niya eh. Ang lakas ng loob niya mag I
love you sa babae niya!!

Umupo na ako sa kama niya at...

"ARAAY!!!ANYA!! STOP IT!"-

Piningot ko siya.

"NAKAKINIS KA!! HIHINGI HINGI KA NG CHANCE MAY BABAE KA NAMAN!! MAGSAMA KAYO NG
BABAE MO!!!"

Patayo na ako ng kama pero hinila niya yung kamay ko kaya napasandal ako sa chest
niya.

BWISET NA LALAKI TO!!!

"Ang sadista mo. Selosa pa, pati kapatid ko pinagseselosan mo."

Eeeeeh?!? Kapatid niya?!?

"Si-si ate Ella yung tumawag?"- tanong ko sa kanya na para bang wala akong
kahihiyang ginawa kanina.
 "Yup. Wag kang magalala ikaw lang naman ang babae ko eh."- nakasandal pa din ako
sa chest niya tapos inakap nanaman niya ako. Asa may tummy ko yung kamay niya.

Magaling na si Jiro siguro naman papauwiiin na ako ni ate?

****** VOTE COMMENT AND BE A FAN. :))

*******************************************
[18] Chapter 14
*******************************************

Zeilica's POV

"SAN NIYO BA KASI AKO DADALHIN?!?" - tanong ko sa kanila. Seriously. Kanina pa ako
bwiset na bwiset sa kanila.

"Basta kasi sumama ka nalang samin."- sabi ni Eli.

"AYOKO NGA!! BITIWAN NIYO KO!"

"PABAYAAN MO NALANG KASI KAMI!!"- naiinis na sabi ni Paris.

SILA PA TALAGANG MAY GANANG MAIINIS?!?

"PAANO AKO SASAMA SA INYO EH HINDI KO NGA ALAM KUNG SAAN NIYO KO DADALHIN!!"-sigaw
ko sa kanila.

Kasi naman hinila nalang nila ako sa school, kasama namin ang S.A. pwera si Jiro.

Kanina pa kami pinag titinginan ng mga tao.

Ano ba kasi gagawin nila sakin?!?

"ANG KULIT MO!!! HOY KAYO JAN HAWAKAN NIYO ITO!!"-sigaw ni Paris.

Hinawakan ako ni Daryll at ni Jared. Bakit sinusunod nila tong dalawa na to?!?

"HOY!!BAKIT NIYO SILA SINUSUNOD?!? SISIPAIN KO KAYO BITAWAN NIYO KO!!"

"Sorry Zei...Just hang in there a bit longer."- sabi ni Daryll habang hila-hila
ako.

"Zei nakakabingi si Paris. Sasabog na eardrums ko sa kanya kapag hindi ko pa yan

sinunod."- iritadong sabi naman ni Jared.

"Teka. Si Zei din naman sumisigaw ah?"- Paris

"AISH!!! BITAWAN NIYO KO!!" -pag mamatigas ko sa kanila.

Konting konti nalang ihahatid ko na sila pare-pareho sa impyerno!

"Zeilica tumahimik ka jan hahalikan kita kapag sumigaw ka pa ulit."- sabi ni Kyo na
ikinatikom ng bibig ko.
Bwiset. Oo na. Si Kyo lang ang kahinaan ko sa kanila. Lahat kasi ng sinasabi niya
ginagawa niya talaga.

"Good girl."- Sabi ni Brylle at ti-nap ang ulo na para akong aso.

Dahil hawak-hawak ni Jared at Daryll ang magkabila kong braso sinubukan ko nalang
kagatin si Brylle pero nakalayo agad siya.

"Oops. That's dangerous."- sabi niya at ngumiti ng nakaka-asar.

"Brylle shut it."- sabi ni Kyo.

"Yes sir"- sabi ni Brylle at tumahimik na.

DAMN.

ANO GAGAWIN NILA SAKIN?!? ASAN BA KASI SI JIRO?!?

KAPAG KAILANGAN KO SIYA HINID NAGPAPAKITA!!

Pumasok na kami sa loob ng salon.

"Bakit ba pati tayo nandito?"- tanong ni Brylle.

"Iwan na nga natin sila kaya naman na nila yan eh."- Ian

"Sama ako sa inyo."- Momo

"Lumayas na nga kayo ako na maghahatid sa kanya mamaya."- sabi ni Kyo at tinulak
sila paalis.

Wala akong maintindihan sa kanila.

"Let's go guys."- Jared

"Maiwan na din ako dito."- Daryll

"Hoy Daryll bitawan mo na ako." -sabi ko sa kanya at inirapan siya.

Bwiset talaga.

Umalis naman na yung iba diba? Tatakasan ko nalang sila.

Binitawan na ako ni Daryll. Sila Paris kinakausap yung babae dun.

Si Kyo naman nakaupo.

Tatakbo na sana ako kaya lang hinwakan ako ni Kyo sa braso.

"Don't even think about it."- sabi niya at hinila ako paupo sa tabi niya.

"Ano ba kasi ginagawa ko dito?"- tanong ko.

"Zei ready na bilis punta ka na dun."-sabi ni Paris.

"Excuse me?"

I really don't have any idea what the hell is going on!!!
 "Makeover Zei. Ang slow mo naman."- Eli

"Hoy! Hindi ko na kailangan ng makeover. Uuwi na ako."- sabi ko.

"Alam mo kung ayaw mo mapahamak susundin mo kami!"- sabi naman ni Paris at tinuro
si Kyo gamit ang nguso niya.

Napatingin naman ako kay Kyo na katabi ko. Nagbabasa siya ng magazine.

"Ano ba kasi meron?"

"Zei ang slow mo."- sabi ni Daryll at tiningnan ako ng you're-impossible-look.

"Just hurry up Zei! Time is gold!"- sabi ni Paris at tinulak-tulak ako.

Oo na. Bwiset naman kasi!!! Ano ba kasi meron?!?

Sumunod na lang ako sa kanila. Wala rin naman akong magagawa dba?!?

Pinaupo na ako nung make -up artist at sinimulan na nila akong ayusan.

Pati buhok ko inayos na din nila. Kinulot nila ako.

Light make-up lang naman ang nilagay nila sakin. My eyes are standing out.

"Wow! Ms. Ang ganda ganda niyo po,"

"Oo nga muka po kayong dyosa,"

Mga bolera.

"Tingnan niyo po sa salamin." Binigay niya sakin yung salamin.

Wala namang nangyari. Maganda naman talaga ako.

Lumabas na ako ng s. Nakita ko sila Eli na nagihintay sakin

Nung nakita nila ako, tumakbo papalapit sakin si Eli at Paris.

"Wow! Ganda mo nakaktomboy ka."- sabi ni Paris at tinapik ang balikat ko.

"Don't. I'm still mad bitch."- sabi ko sa kanya at lumayo.

"You look stunning."- sabi ni Daryll at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

"Isa ka pa!"- sabi ko at inirapan sila.

"You're acting like a freaking spoiled brat again Ms. Clouter."- tumingin naman ako
kay Eli dahil sa sinabi niya.

"What?!?"- sabi ko habang magkasalubong ang kilay.

"You heard me. Is it because you thought that everyone would just follow you
around?. Listen, hindi lahat ng tao kaya kang pag pasensyahan. Hindi ka Dyos kaya
tumino ka."- ma-otoridad niyang sabi.

Her words are hypnotising me.

"Omg. The demon Eli. Daryll do something!"- sabi ni Paris habang nakatago sa likod
ni Daryll.

Demon Eli? Yeah right. Kapag naubos na ang pasensya ni Eli nasasabi niya lahat.
Minsan dapat seryosohin pero kadalasan hindi. Ngayon? Hindi ko alam.

Wag nalang pansinin.

Tumingin ako kay Kyo. Nakatulala siya sakin.

"Kyo alam ko maganda ako. Hindi mo na ako kailangang tingnan ng ganyan."

"You're drooling."- sabi naman ni Daryll at inabutan ng panyo si Kyo.

"Now let's buy you a dress"- sabi ni Eli at mukhang nagbalik na siya sa normal.

Hinila na niya ako papasok sa isang botique.

"Eli what you said earlier--"

"I meant every single word i said. Oh look this is gorgeous."- sabi niya at kinuha
ang isang long gown.

She meant it? Yeah right. Eli is mean most of the time kaya sanay na ako. She's
mean in a mature way while Paris is mean in a childish way.

"Zei wear this one!"- sabi naman ni Paris at pinakita sakin ang isang pink dress.

"Mas cute to diba Daryll?"-sabi naman ni Eli at pinakita sakin ang isang nude
colour dress.

Tumango lang siya.

I wonder if he's looking at the dress or Eli.

"What's cute? The dress or Eli?"- bulong ko kay Daryll at siniko siya tsaka ako
pumunta sa tabi ni Kyo.

"Here. Wear this."

Napatingin naman ako sa binigay sakin ni kyo.

It's a simple light dress. It's pretty.

"This will perfectly suit you"- dugtong niya

"Yeah. Try that one Zei."- tumingin naman ako kay Daryll at binigyan niya ako ng
kakaibang tingin.

Nilabasan ko lang siya ng dila at dumiretso sa dressing room.

Pagkasuot ko ng dress ay lumabas na agad ako.

"Wow. You look gorgeous!"- sabi ni Paris at umikot sakin.

"Simple but elegant"- sabi naman ni Eli

"It suits you."- Daryll

Napangiti naman ako dahil sa compliments nila.

Maganda naman kasi talaga.

"Pay for this one Kyo."- sabi ko kay Kyo.

"Ayoko. May pera ka diba?"-sabi niya at lumayas na sa harap ko.

"YAH! IKAW NAMILI KAYA IKAW MAG BAYAD!!"- sigaw ko sa kanya at binatukal ang
stiletto na suot ko.

Natamaan siya sa ulo kaya humarap siya sakin.

"Ako ba ang nagsuot? Hindi naman diba?"- sabi niya sakin at tumalikod na ulit

Napabuga nalang ako ng hininga. ANG KAPAL TALAGA NIYA!!!

****

"Umalis na kayo ako na bahala sa kanya."-sabi ni Kyo.

Inirapan ko lang siya.

"But..."- tumingin si Paris sa paa ko.

Yeah right! The bastard threw my stiletto in the bin!

Kaya naka-paa nalang ako ngayon! Alam mo naman na isuot ko pa yung isa!!

KAINIS TALAGA!!! Ugh!

"Paris siya na nga daw bahala diba? Halika na."- sabi naman ni Eli at hinila na si
Paris.

"Useless bastard."- bulong ko.

"Don't blame me princess."- sabi niya sakin.

Hinawakan niya ako sa wrist at hinila na.

Ang kapal talaga!! KAINIS!

"ARAY!"- sabi niya ng kagatin ko siya sa braso.

"ZEILICA!!"- sigaw niya habang hawak hawak ang braso niya na kinagat ko.

"You deserve it bastard."- sabi ko at nilabasan siya ng dila.

****

Andito na kami ngayon sa car park habang nakatingin ng masama sakin si Kyo.
 May kinuha lang siya sa loob ng kotse.

"Thank you for biting me."- binatukal niya sakin ang paper bag.

Inirapan ko lang siya at binuksan ang paper bag.

Kinuha ko ang kahon.

Shit. This... Tumingin ako kay Kyo. Nakatingin lag siya sakin.

Pinagmasdan kong mabuti ang binigay niya sakin.

This is the diamond stiletto. It's made of pure gold and diamond.

"Tsk. I wasted $150 000."- pag rereklamo niya.

"I know. Thanks. It's really gorgeous."- sabi ko at ngumiti habang hindi inaalis
ang tingin sa stiletto.

(asa gilid po ang complete outfit ni Zei paki- click ang external link :)) please
have a look. at totoo po yung sa stiletto. ang ganda po diba? asa gilid po)

*****VOTE COMMENT.

MAGINGAY TAYONG LAHAT!!! HAHAHAHA

THANK YOU

XOXO

*******************************************
[19] Chapter 14.5
*******************************************

Zeilica's POV

This is the diamond stiletto. It's made of pure gold and diamond.

"Tsk. I wasted $150 000."- pag rereklamo niya.

"Thanks. It's really gorgeous."- sabi ko at ngumiti habang hindi inaalis ang tingin
sa stiletto.

"Now get in."- sabi niya at binuksan ang pinto.

"Saan tayo pupunta?"- tanong ko sa kanya ng makasakay na rin siya.

He just shrugged his shoulders and started to drive.

I don't really get it. Bakit kailangan ko pang mag ayos?

 7:00 pm na asa byahe pa rin kami. Sa tingin ko papunta kaming Batangas.

"Zei.."

Napatingin naman ako kay Kyo ng tawagin niya ang pangalan ko.

"Bakit?"- tanong ko.

Ngumiti siya ng bahagya at tumingin sakin saglit.

"You're gorgeous. You look really beautiful tonight."

Napangiti ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung dapat ba akong mag thank you.

"And asdfghjkljhgfdsasdfg"

Napatingin ako sa kanya ng bumulong siya at wala akong narinig.

"What did you just say?"- tanong ko sa kanya.

"Nothing. I just said you look wonderful."

Napataas naman ang isa kong kilay sa sinabi niya.

Sinungaling.

"Ayaw mo nun. Maganda ako gwapo ka, bagay tayo."- pagbibiro ko at nagpakawala ako
ng mahinang tawa.

*SCREEEETCH

Nagpreno siya ng biglaan kaya napahawak ako sa seatbelt ko.

"YAH!! Are you trying to kill me?!?"- sabi ko at hinawakan ang gawing baba ng
leeg ko.

"Ano sabi mo kanina?"- tanong niya.

"Ha? Sabi ko...maganda ako, gwapo ka kaya bagay tayo magkasama?"- sagot ko sa
kanya ng patanong.

Hindi ko kasi siya maintindihan.

"Tss. asdfgkjhgfdnxmcvldjjhioj" -bumulong nanaman siya at nagdrive na ulit.

" Kung bubulong ka jan lakasan mo naman para marinig ko rin!!"- sabi ko sa kanya.

"Nahahawa ka na kay Paris. Chismosa ka na din."

Nilabasan ko nalang siya ng dila at tumingin sa labas.

Tumingin ako sa kanya ng biglang huminto ang kotse.

"We're here. Baba na."- sabi niya.

"Ha?"

Ako lang bababa?Ang dilim kaya. Asa Batangas nga kami.

 "Ako lang?"- pahabol kong tanon at tinuro ang sarili ko.

"Oo. Kaya mo naman na sarili mo diba? Malakas ka naman. Kapag may nambalak
mangrape sayo ang taas ng takong mo. Ibatukal mo sa mukha nila."

PUTAKTENG LALAKI TO!!!

ANO BA KASI MERON DITO?!?

"Ayoko. Ano muna meron?"

"Paano mo malalaman kung hindi ka bababa?"- sabi niya at tumingin sakin ng you're-
stupid-look.

Napakunot naman ang noo ko at bumaba na. Sinara ko din ng malakas ang pinto.

"Maglakad ka lang ng diretso."

"Huh? Pero--- HOY!! BUMALIK KA DITO! ADRIAN!!!"

Bwiset na lalaki yon!! Iniwan na ako dito!!

Maglakad daw ako diretso lang daw!!!

Bwiset ka Kyo!!!

Wala naman akong magawa kung hindi maglakad nga lang.

Napahinto ako sa paglalakad kasi biglang lumiwanag ang paligid. Parang pasko.

Ang daming ilaw. Ang ganda.

Ang ganda pala dito.

Garden siya. Tapos may nakita akong lalaki sa dulo na naka tuxedo.

Lumapit ako sa kanya.

Inabot niya sakin ang kamay niya.

"You never fail to surprise me."- sabi ko sa kanya habang iniiikot ang tingin sa
paligid.

"You're beautiful."-bulong niya sakin.

Napayuko nalang ako at napangiti.

Naglakad na kami habang patuloy ako sa pag titingin-tingin sa paligid.

"We're here."- sabi niya.

Wow!!

"Ang ganda."

Nasa taas kasi kami at ang ganda ng view.

"I promise to love you for the rest of my existence...Please give me a second
chance."
 Napatingin ako kay Jiro. Hinila niya ang bewang ko at dinikit ang labi niya sa noo
ko.

Wala akong mahanap na salita.

"Kung hindi mo pa kaya ngayon. sana balang araw magkaroon ka din ng lakas ng loob
para harapin at ipaglaban ang nararamdaman mo."

"You need to overcome that fear bago pa mawala ang lahat sayo."

Naalala ko ang sinabi sakin ni ate at Kyo.

"Do you really love me?"- tanong ko at pumikit.

"I love you."

His husky voice is giving me goosebumps.

Mahal daw niya ako. Tingnan lang natin.

"Prove it. Scream it to the world."- sabi ko at bahagyang may namuong ngiti sa
labi ko.

Siraulo kang lalaki ka! Ikaw pala ang dahilan ng mga kalokohan na ginawa nila sakin
kanina!

"I love you." he whispered to my ears.

Bigla akong napadilat.

Sabi ko isigaw niya dba?!? Bakit binulong niya sakin?!? Hindi manlang ako kinilig.

"Why did you whisper it to me?!? I told you scream it!!" - sabi ko at pinalo ang
dibdib niya.

Jiro isn't the kind of guy that would do such a stupid act. That's why I wanted
him to scream...para mapahiya siya. Para mainis siya katulad ng nangyari sakin
kanina.

"Ikaw kasi ang mundo ko. Baka kasi kapag sinigaw ko sayo mabingi ka."

Agad ko siyang tinulak ng makita ko ang ngiti niya.

Nabitawan naman niya ang bewang ko kaya tumalikod ako sa kanya.

Bwiset!

"Ji last na to. Wag mo na sanang sayangin." - sabi ko at naglakad palayo habang
nakangiti.

Kinikilig ako eh bakit may problema ba dun?

"Hey! Wait up!"- nakaabot siya sakin agad.

"Where do you think you're going?" - hinawakan niya ulit ang bewang ko at hinila
ako papalapit sa kanya.

Umiwas ako ng tingin. Ang init kasi ng mukha ko.

 "You're blushing."

"Ikaw kasi! bwiset ka!" pinalo ko siya ng mahina sa chest niya.

He just chuckled.

"Look at the sky." sabi niya.

Tumingin naman ako sa langit.

LANTERNS. Ang daming lanterns ang nasa langit.

"It's beautiful."- sabi ko habang nakatingin pa din ako sa langit.

"You're more beautiful."- napatingin ako sa kanya at nakita ko na nakatingin siya

sakin ng seryoso.

***

"Let's eat."- sabi niya sakin.

Tumango lang naman ako habang tinitingnan ang set up ng table.

Binuksan na niya yung takip nung food at namangha ako sa nakita ko.

Fried seafoods.

This guy doesn't know the word romantic!

"What's with the face?"- tanong niya at umupo na.

"Nothing."- sabi ko at inirapan siya.

"It's good. Just eat."

Tumango lang ako at umupo na rin.

Kumuha ako ng isang fried shrimp.

"Oh by the way. You still need to court me."- sabi ko.

Siraulo ba siya? Ganito lang ipapakain niya sakin tapos hindi ko siya pahihirapan?

Mahiya naman siya sa stiletto ko!

Ngumiti siya ng bahagya at umiling.

"This girl is unbelievable."- narinig kong bulong niya.

"Saying something?"

Hindi siya sumagot at bigla niyang nilapit ang mukha niya sakin.

SHIT!! IS HE GOING TO KISS ME?!?

 Pakiramdam ko ay nakalimutan kong huminga.

Tinitingnan niya ang bawat anggulo ng mukha ko.

Ang lapit niya. Nanghihina ako.

It's like he's hypnotizing me.

"So you're saying that..."- hindi niya naituloy ang sasabihin niya dahil sa ginawa
ko.

Kahit ako ay nagulat.

Did..did I just give him a peck on his lips?

*SPLASH

Napatayo akong bigla ng matapon sakin ang wine.

Pakiramdam ko ay natutunan ko na ulit kung paano huminga.

"Shit."- pumikit siya na para bang inis na inis siya sa sarili niya.

*BURN

Lumayo naman si Jiro ng masunog ang table cloth ng dahil sa natapon na wine at
table. Meron din kasing kandila sa gitna ng table.

Pero kahit nasusunog na ang table, hindi ko magawang mag panic. Hindi pa rin ako
maka-move on sa ginawa ko kanina.

Nakatulala lang ako kay Jiro.

"Anya there's a hose on that side of the tree get it."- mahinahon niyang sabi at
tinuro ang puno sa likod ko.

Ako naman kinuha ko yung hose at tinapat sa may table habang wala pa rin sa
sarili.

*SPLAAAAAAAAAAAAASH

Nung nakita kong patay na yung apoy pinatay ko na yung hose at napatingin ako kay
Jiro na basa.

Tumingin ako sa kanya, nakatingin siya sakin.

"Sorry."-pakiramdam ko ay ngayon pa lang ako bumalik sa sarili ko.

Ah fuck!!! The table was burning before but I didn't panic?!?

And..I KISSED HIM FOR PETE'S SAKE!!!

"Stupid. This. Is. Definitely. War."

"Ha?"- napakunot naman ang noo ko pero imbis na sagutin niya ako inagaw na sakin
ang hose at binasa ako.

"YAH!! JIRO!!! I said I'm sorry! Stop it! Haha!!"- pilit kong inaagaw sa kanya ang
hose habang sabay kaming tumatawa.

That's right. I don't need to be shy for kissing him. I love him so what's wrong?
He's mine. Only mine.

****VOTE COMMENT :**

*******************************************
[20] Chapter 15
*******************************************

Zeilica's POV

"Ji."

"Hmm..."

"Ji."

"Anya I'm sleeping. Shut it." - sabi niya habang nakadukdok sa desk niya.

Ugh! Ang sakit na talaga!!

Ang sakit ng puson ko.

"Jiro.."- tawag ko sa kanya habang ang dalawa kong kamay ay nasa tyan ko.

"Just talk to Brylle."

TAKTE NAMAN!!

AYAW AKO PANSININ!!!

ANG SAKIT NA NGA NG PUSON KO EH!!!

Nakakainis talaga! Walang kwenta!!

"Ji ang sakit-"

"ANO?!? ANO MASAKIT SAYO?!? ZEILICA BAKIT NGAYON MO LANG SINABI?!?"

Nanlaki ang mata ko.

Nakatayo na siya ngayon at sinisigawan ako. Nagulat lahat ng nandito sa room pati
ang teacher napatigil sa pagtuturo. Nakatingin silang lahat dito.

Napatingin naman ako kay Brylle, pinanonood lang niya kami na para bang nanonood
siya ng sine.

"ZEILICA ANO MASAKIT SAYO?!?"

Binalik ko ang tingin ko kay Jiro.

"Yu-yung puson ko."- mahina kong sabi.

Tumingin siya sa teacher.

"Yes Mr. Saiga you can bring her to the clinic and next time you don't need to
shout like that if Ms.Clouter is sick."

Tumayo na ako sa upuan ko. Hinawakan ako ni Jiro sa wrist ko kaya napatingin ako sa
kanya

"Uh... Anya, walk slowly okay?" -sabi niya na parang naiilang? Hindi kasi siya
makatingin sakin.

Tumango nalang ako sa kanya.

Nung nakalabas na kami sa room at papunta ng clinic hinawakan niya ulit ako sa
wrist ko.

"Anya..there's blood."- sabi niya at direstong tumingin sakin.

Dugo daw?!?

SHIT!!!

"Toilet.."

"Huh? Anong toilet?"-tanong niya.

"Kailangan kong pumunta ng banyo."

"Okay. Meron ka bang-"

"Wala." pinutol ko na yung sasabihin niya kasi naman eh!!

"ihahatid na kita sa toilet tapos hihingi ako sa clinic."- sabi niya.

Naglakad na kami papuntang toilet nasa likod ko siya para daw walang makakita.

Nung nasa toilet na ako pumunta siya ng clinic.

REALLY?!? Why is this happening to me?!? Ugh!!

"Anya, here and I also borrowed you a skirt."

Inabot niya sakin sa ilalim.

Para tuloy gusto ko ng i-flush ang sarili ko!!

"Tha-thank you.."- bulong ko.

Hindi ko nga alam kung narinig niya eh.

"Hintayin nalang kita sa labas."

***
 Inuntog ko ang ulo ko sa pader.

I hate situation like this. N

apahawak ako sa namumula kong pisngi at tumingin sa salamin.

"Jiro...why do you always see the worst of me?"

"I love every single bit of you."

Napatingin naman ako sa may pinto. Nakasandal doon si Jiro.

Kelan pa siya nandoon? Siguro ay sa sobrang pag i-space out ko hindi ko na siya
napansin na binuksan ang pinto.

"Wha-what are you doing here?"- tanong ko habang nakayuko.

Nakita ko nalang ang paa niya na nasa harap ko na.

"Anya I love everything about you...I love your every act...your voice...your
smell...everything."- hinawakan nanaman niya ako sa may bewang ko at hinila
papalapit sa kanya.

"You don't need to be shy..."

Napatingin naman ako sa kanya. Idinikit niya ang labi niya sa noo ko.

*creek

Agad ko naman siyang tinulak ng biglang may nag bukas ng pinto.

May dalawang babae na gulat na gulat. Para bang nakakita sila ng isang tunay na
Edward Cullen at katapusan na ng buhay nila.

Ugh! They're over-reacting!

Tiningnan naman sila ni Jiro.

"We didn't see anything."

"Sorry."

Agad na umalis ang dalawang babae.

"You're scary..."- sabi ko at lumabas na rin ng banyo.

It's a toilet ONLY for girls by the way. Isn't he shy?!?

Napangiti ako ng bahagya ng maalala ang itsura ng dalawang babae kanina ng tingnan
sila ni Jiro.

Actually the look that Jiro gave them....it was really scary.

***
Napahinto naman kami ni Jiro sa paglalakad ng marinig namin ang tawanan nila.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHA"

"Momo...haha...Aubrey really got you mate!"- sabi ni Ian at inakbayan si Momo.

Aubrey?

"Shut.Up."- sabi sa kanya ni Momo at siniko siya.

"What's new?"- tanong ko at umupo sa tabi ni Kyo.

Umupo rin naman si Jiro sa tabi ko.

"Look at his face."- sabi ni Brylle at tinuro ang mukha ni Momo

May hawak si Momo na ice pack at dinikit niya iyon sa bandang labi niya.

"What happened?"- tanong ko ulit.

"Aubrey kicked him in the face...HAHAHA"- sabi ni Brylle at tumawa ng malakas.

Seriously?

Nagsimula na ulit sila na inisin si Momo hanggang sa ibatukal na ni Momo yung

hawak niyang ice pack kay Ian.

These idiots are hoepless.

Sumandal ako kay Jiro at yung kamay niya nasa bewang ko kaya yung braso niya nasa
likod ko. Yung kamay ko naman asa tyan ko malapit sa puson.

I should have gone to the clinic. Ugh!

"YAH! ENOUGH!! STUPID IDIOTS!!"- tumayo si Momo sa pagkakaupo at nag walk out.

Sila Ian naman tumatawa lang.

Napatingin naman ako kay Kyo. Nagbabasa nanaman siya.

"Stop staring at me."

Agad naman akong napaiwas ng tingin.

Kita mo ito minsan mabait minsan naman ang sungit!

"Yeah that's right. Stop staring at the dog."- napatingin naman ako kay Jiro sa
sinabi niya.

Napatigil din sa usapan nila sila Brylle

Biglang tumahimik ang paligid.

Rinig na rinig ko ang pag sara ng libro ni Kyo.

"I'm a dog? So what are you? A cat?"- sabi naman ni Kyo.

"What is this? Cat vs. Dog? Haha."- sabi naman ni Brylle.

 Walang tumawa sa sinabi niya kaya tumahimik na ulit siya.

"You-"

"Asan nga pala si Jared?"- inunahan ko ng magsalita si Jiro para matapos na ang
walang kwenta nilang usapan.

"Wag mo ngang hinahanap ang wala."- sabi ni Jiro.

"Kaya ko nga hinahanap kasi wala."

"Nagseselos ako wag kang naghahanap ng lalaki."- napatingin ako kay Jiro sa
sinabi niya.

Kahit talaga sino pagseselosan niya?

"Dude naman! Pati ba naman kami pagseselosan mo?"- sabi ni Brylle.

"Oo. Kaya wag niyo siyang maakapakap."

"Kahit araw araw ko siyang akapin wala kang karapatan magselos."- sagot sa kanya
ni Kyo.

"Exactly..."- Daryll

"YAH! Will you all shut up?!?"- pati ba naman ako pag aawayan pa?!?

These useless bastards!!

"Masyado kayong seryoso!haha"- Ian

"Wait. Paris isn't here as well right? I think Paris and Jared are doing some
erotic stuff."- Brylle

Napapikit nalang ako. For the nth time!

"Could you please stop using that word?!?"

Napa-diretso naman ako ng upo. They both said the same words with the same tone.

"Wow. So you two are now...duet bffs?"- sabi ni Brylle habang tumatawa kay Jiro at
Kyo.

Tiningnan naman ni Jiro at Kyo si Brylle ng masama kaya napatahimik siya.

"Pero think of it. Paano kaya kapag pinagsama yung dalawa?"- sabi ni Ian at
natatawa pa.

Teka si Paris at Jared?

Isang maingay at isang tahimik. Magkasalungat sila sa lahat ng bagay.

Umiling ako.

"I couldn't imagine it."- sabi ko at diniinan ang hawak sa gawing baba ng tyan ko.

Siopao!! Ang sakit parin ng puson ko.

"Masakit pa rin ba?"

 Tumango lang ako kay Jiro.

"Lay down."

"Huh?"

"Are you deaf or what?"

ANO DAW?!?

Kainis! Hindi ko talaga maintindihan ang lalaking ito!!

"Psh. Ano pa silbi ng clinic kung hindi niyo gagamitin?" sabi ni Kyo at umalis sa
kinauupuan niya.

Bigla nalang akong hinila ni Jiro para humiga ako.

Nakapatong ang ulo ko sa lap niya.

Criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

"See you fellas!"- Brylle

"Yah! Kyo babes! Sabay tayo!"- Ian

"Stop calling me that. I'm.Not.A.Gay.Idiot."

Napangiti nalang ako ng bahagya.

Naiwan nalang kami ni Jiro dito.

Tumingin ako kay Jiro ng nag simula siyang paglaruan ang buhok ko.

"Your hair is so smooth."- agad akong napatayo sa sinabi niya at tumalikod ng upo
sa kanya.

Narinig ko ang mahina niyang tawa.

***

"Mahiga ka lang dyan kukuha ako ng tubig at gamot okay?"

Tumango lang ako sa kanya. Napatingin ako sa gawing balcony ng kwarto ko.

Bigla ko tuloy na miss si Lucy. Kung andito siya, siguro siya ang kasama ko
ngayon.

Napangiti ako. Kapag nagkakasakit ako , siya lang ang nag-aalaga sakin.

** Time: 6:00 pm
I want to pee. Tinatamad pa akong tumayo!

Aish!!! Pee.pee.pee.

Bumangon na ako at tumakbo papuntang toilet.

Nagpalit na din ako ng damit.

6 na pala?

Asan na kaya si Jiro?

Baka umuwi na yon. Hindi ko na naintay yung gamot kanina.

Nahiga nalang ulit ako sa kama ko.

Narinig ko ang pag bukas ng pinto ng kwarto ko. Masyado kasing malaki ang kwarto ko
para makita ko kung sino ang pumasok.

"Gising ka na pala."

"Ji-Jiro...kala ko umalis ka na..."

"Hindi kita pwedeng iwan. Walang magaalaga sayo kung aalis ako."

Napangiti ako sa sinabi nya.

"Kainin mo to. Tapos uminom ka na ng gamot."

Kinain ko na yung soup na dala niya. It's really yummy.

"Ang sarap. Sino nagluto?"- tanong ko sa kanya habang umiinom ako ng tubig.

"Ako."

Siya?!?

Napatingin ako sa kanya. Hindi ko alam na marunong pala siyang mag luto.

Naalala ko naman ang niluto kong lason para sa kanya. Ugh! The thought of it is
making me sick!

"Here."- inabot niya sakin ang gamot.

"Thank you."- sabi ko at ininom na ang gamot.

Humiga na ako ulit. Ugh! I have the worst menstrual cramps ever!

"Dito ako matutulog."

"Ha? Bakit?"

"Hindi kita iiwan ng ganyan ka."

"I'm really lucky...because you're here to take care of me."- sabi ko at ngumiti
ng bahagya.

"It's the other way around love..I'm lucky because finally I can take care of
you."- sabi niya at hinalikan ako sa noo.

Sana ganito nalang kami lagi. Sana wala ng magbago.

"Remove your hand from your tummy."- napatingin naman ako kay Jiro.

Nakaupo siya sa sahig sa gilid ng kama ko.

Tinanggal ko naman yung kamay ko sa tyan ko gaya ng sabi niya.

"Hey! What are you doing?!?"- nilihis niya kasi yung damit ko kaya kita na niya
yung tyan ko.

"I'll make you feel better."

Nagulat ako ng halikan niya ang tyan ko at sinimulang hilutin ito.

****

VOTE COMMENT :)))

GUSTO KO NG VIOLENT REACTIONS!!!! HAHAHAHA

*******************************************
[21] Chapter 16
*******************************************

Paris' POV

Hindi ako pumasok sa school ngayon kasi ngayon ko na daw makikilala ang fiancée
ko.

Ang bata ko pa para magkaroon pero ayos lang naman sakin, para na rin matuwa naman
sakin parents ko.

Sana lang gwapo siya. Yung mahe-head over heels ako sa kanya! And I don't know but
fixed marriage for the sake of a business is so common in hight society.

Basta Lord! Please. Sana hot siya na may six pack abs!

Yummy!

"Ms. Paris, pinatatawag na po kayo ni mistress Corrine."

Binaba ko na ang powder brush ko at tumango.

Pagbaba ko ay tiningnan lang ako ni mommy ulo hanggang paa.

Alam kong maganda ako pero kailangan talagang i-head to toes ako?

Baka naiinscure si mommy? haha.

"You look presentable. That's good."

***

"Paris. I'm telling you, If you mess this one up I'm going to send you to
Antartica."

Natawa ako ng mahina. Si mommy talaga ang hilig mag joke!

"Mom, your joke is getting better!"- sabi ko sa pagitan ng pagtawa ko.

Napatigil din naman ako ng makita kong seryoso si mommy.

"You're not serious are you?"

Hindi ako sinagit ni mommy at tiningnan lang ako.

Fine. I have a mother who doesn't seem to care about me.

I'm used to it.

This hotel looks really familiar.

Pumasok na kami sa loob at pumunta sa resto ng hotel.

Lumapit kami sa isang lalaki na nakatalikod ng upo samin.

"Iho I'm very sorry we're late." sabi ni mommy habang nakangiti.

"It's alright tita." - sabi ng lalaki at sabay harap samin.

"IKAW?!?"-sabay naming sabi.

Lord diba dapat HOT?!?..well hot naman talaga pero..bakit ang bwiset pa na ito?!?

"Magkakilala kayo?"- sabi ni mommy.

"Yes mom kaibigan siya ni Zei and hindi ko siya type!"- sabi ko at tiningnan siya
mula ulo hanggang paa.

"Mas lalong hindi kita type."- sabi ng masungit na Jared.

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ko yung mukha niya.

"Ma! Itong mukhang to magugustuhan ko?!? Never!!"

This is really crazy!! How could my parents set me up with a menopausal bastard?!?

Inilapit ni Jared sa tenga ko ang bibig niya.

"Sorry but...flat chested isn't my type at all."

Ugh!! I'm really going crazy here!! I can't imagine a life with this hot sexy
gorgeous bastard!!
 "Paris please be good and please act like an elite lady."- sabi sakin ni mommy.

Alam ko na ibig sabihin niyan! Tumino ako o mga penguin sa Antartica kasama ko!

Lagi namang ganito si mommy. She doesn't care about my opinion.

Duh?!? Be good?!? With this jerk?!? NEVER.

Sige na! Penguin na ang pinipili ko!

Mag iimpake na ako ng damit para sa Antartica! tapos titira ako sa igloo!

Napabuntong hininga ako. Malamig dun.

"Kung alam ko lang na ikaw yun sana hindi nalang ako pumayag!"- sabi ko sa kanya.

As if may choice ako. Arte-arte lang din.

"Your frog like voice is so irritating!"- sabi niya habang naka-kunot ng noo.

FROG?!? MY VOICE?!?

AHHH!!! NAKAKAINIS TALAGA!!

"AAAHH!! NAKAKINIS KA!!"- sumigaw ako kaya napatingin samin yung mga tao.

"Hey shut it!!"

"AYOKO SAYOOOOOOOOOOOO!!! NAKAKAINIS KAAAAAAAAAAAAAAAA"- hinawakan niya yung kamay

ko at hinila ako sa palabas.

Sisimulan ko ng mag imagine ng magiging buhay ko sa Antartica. Bye Philippines!

But! Ayoko pala. Wala akong makikitang six pack pandesal dun!

"YAH! LET GO OF ME! YOU PERV!!"- agad naman niya akong binitawan kaya na out of
balance ako.

*BLAG

"WAAAAA!! MY BEAUTIFUL KNEE!! IT HURTS!!!"

Nakatulala ako habang pinagmamasdan ang maganda kong tuhod na dumudugo.

Napaiyak nalang ako at tiningnan ng masama si Jared.

Nakakainis. Yung makinis kong tuhod! Sinugatan lang ni Jared!!

"Hey! Hey! Shhhhhh. Tahan na. I'll get first aid okay?"- sabi niya at lumuhod siya
sa harapan ko.

"Ano magagawa ng first aid?!? Sinugatan mo na ang makinis kong balat!! Nakakainis
ka!! Paano nalang kapag nag peklat to?!?"- sabi ko sa pagitan ng iyak ko at
pinagpapa-palo siya.

"Bakit ba kasi tatanga-tanga ka?!? Aish!! Sige na sige na! Ako bahala!!
Pakikinisin ulit natin yang balat mo!!"- napakamot siya ng ulo at tumayo na.

"Saan ka pupunta?!?"- tanong ko sa kanya ng mag simula siyang maglakad paalis.

"Kukuha ng gamot. Don't move an inch I'll be right back."

Ngumangawa pa rin ako dito hanggang sa makaalis si Jared. Kasi naman!

I hate blood!! It really makes me sick and... my knee!! My beautiful skin!!i hate
the smell of it!!

At higit sa lahat!! Kawawa naman ang tuhod ko!!

Mukang tama na pumunta nalang ako ng Antartica!

"Paris?!? Hey are you okay?"- napatigil ako sa pag-ngawa at napatingin ako sa
taong lumuhod sa harapan ko.

Biglang umatras ang pag-tulo ng luha at uhog ko. Umatras din lahat ng thoughts ko
about Antartica.

"Ken?!?"

"Hahaha. Wag ka ng umiyak! Para ka talagang bata masakit ba?"-tumawa siya pero
naging seryoso din ng makita niya ang sugat ko.

"SA TINGIN MO BA NGANGAWA AKO DITO KUNG HINDI MASAKIT?!?"

"Haha. Hindi ka pa din nagbabago . itatayo kita okay?"- tumango lang ako.

Bigla akong napaakap sa kanya ng itayo niya ako. Naramdaman ko ang muling pag
tibok ng puso ko dahil sa kanya.

Hindi ko ito mararamdaman sa Antartica. Dito nalang ako.

"Shhhh. Upo tayo sa may bench." -parang may kuryente na dumaloy sa katawan ko ng
akapin niya rin ako at iupo sa isang bench.

" Iyakin ka pa din. Haha."

"Sige pagtawanan mo pa ako."-s abi ko sa kanya at pinalo ko siya ng mahina sa

braso.

"Paris 8 months ago-"

"Wag na nating pagusapan yon."- pinutol ko na yung sasabihin niya.

"Haha. Ikaw pa din si Paris na mahal ko."

Ang hilig niya tumawa ngayon hindi siya ganito dati.

Nawala naman ang tingin ko sa kanya ng mag sink in sa utak ko ang sinabi niya.

Ako pa din daw ang Paris na mahal niya?

Shet. Walang ganito sa Antartica. Dito nalang talaga ako!

"Hindi ako ang humalik kay Mary dati bigla nalang niya akong hinila at yun ang
nakita mo pero hindi mo nakita na tinulak ko siya."

Bigla kong ibinalik ang tingin ko sa kanya habang naka-kunot ang noo.
 "Bwisit ka! Bakit ngayon mo lang sinabi?!?"- pinalo ko ulit siya sa braso.

"Hindi ka nakikinig noon eh."- sabi niya at napakamot ng ulo.

Nagbago na siya. Dati kasi super masungit siya pero ngayon tumatawa na siya. Good
for him.

"Haha. Sayang nakapag move on na ako!!"- sabi ko sa kanya ng pabiro.

Kahit naman na nakinig ako sa kanya noon wala pa rin magbabago. Ayaw pa rin sa
kanya ng magulang ko.

"Halata nga pero ako hindi pa."

Ngumiti lang siya sakin.

Napatigil ako sa sinabi niya.

"Sorry."- sabi ko sa kanya habang nakayuko pero ang guston kong sabihin ' Ako rin
naman hindi pa.'

"Haha. Ano ka ba? Ayos lang kasalanan ko din kasi hindi kita pinilit na makinig
sakin."- ginulo niya yung buhok ko.

"Hoy! Wag mo ngang guluhin!! Kainis ka! Alam mo naman na ayaw na ayaw ko yun!"-
sabi ko at tinulak siya ng mahina.

"Nawala lang ako saglit may iba ka ng kasama."- napatingin kaming pareho sa
lalaking nagsalita.

"Boyfriend mo?"- tanong ni Ken at tinuro si Jared

Oo nga pala! Nakalimutan ko na ang sugat ko. Ganito naman lagi, kapag si Ken ang
kasama ko nakakalimutan ko lahat.

"Fiancée niya."-sagot ni Jared.

Ano daw?!? Teka hindi pa ako pumapayag!

"Gago ka talaga Paris! May fiancée ka na pala. So...see you around?"- sabi ni Ken
at tinulungan akong tumayo.

"Kentaki!! I missed you best friend!"- I hugged him for the last time.

"I missed you too France."- napatawa ako sa tinawag niya sakin.

Kentaki ang tawag ko sa kanya dati at tawag naman niya sakin France.

Humiwalay din siya agad sakin at dumaan siya sa harap ni Jared.

"Ingatan mo siya."- seryosong sabi niya kay Jared.

Yung weird aura ni Ken..nakakatakot pa din..parang dati.

Siguro the best na talaga kung kakalimutan ko na talaga siya.

Kakalimutan ko na rin ang Antartica.

Ayoko pala dun. I hate penguins!

 "Umalis ako ng ngumangawa ka pagbalik ko nakikipaglandian ka na sa iba?"- sabi ni
Jared at umupo sa bench.

Umupo rin naman ako.

"Alam mo yung lumalabas talaga jan sa bibig mo nakakairita!!"- sabi ko at pinatong

sa lap niya ang binti ko kaya tumingin siya sakin.

"What the hell are you doing?"

"Gamutin mo sugat ko."

Napailing lang naman siya at binuksan ang first aid kit.

"So..who's the guy?"

"He was my best friend and... my ex- boyfriend."

***

Si Mary pala yung humalik sa kanya dati?! Ang tanga ko! Hindi ako nakinig sa kanya
dati!

Sana kami pa ngayon!!! Isang Ken Fuentez yun!!!

Joke.

Kahit na ano pa yung issue sa kanila ni Mary mas malaki issue ko nun sa magulang
ko.

Kaya talagang walang pag asa relasyon namin.

Nakakainis!!

"KEEEEEEEN!!"- I yelled because of frustration.

Geeez...I'm such a looser!!

Why does love hurt?! Ugh!

I don't want to cry!

"KEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEN ANG TANGA KO!!!"- sigaw ko ulit at napahawak sa ulo ko.

"Stop yelling!! You're too loud! Don't you know how irritating your voice is?!?"-
sabi ng menopausal na kasama ko ngayon.

Hindi ko nalang siya pinansin. Masyado akong maraming problema ngayon para isama
ko pa siya!

Pero bwiset na Mary talaga yon!!!

Hindi ko siya mapapatawad! Not now. Not ever!

 She's a total slut!

Tama. Kay Mary ko nalang ibubunton lahat ng galit ko sa magulang kong kill joy!

"Jared sumama ka sakin may pupuntahan tayo!"- sabi ko sa kanya at hinila siya.

"You're already dragging me."

Patay ka sakin Mary!!

Hinilia ko si Jared hanggang sa makarating kami sa isang bar. Ang alam ko umaga at
gabi bukas to eh kasi dito laging tumatambay yung walang kwenta at malandi na Mary.

"Ano ginagawa natin dito sa Mr.B?"- tanong ni Jared.

Hindi ko sinagot ang tanong niya dahil nakita ko na kung nasan ang malanding Mary!

Binitawan ko na ang braso ni Jared at dumiretso kay Mary.

"OUCH!!"- sabi niya ng bigla ko siyang sampalin.

"YOU BITCH!!! YOU WERE THE ONE WHO KISSED HIM!! HOW DARE YOU!!!"

Bwiset!!

Lumalabas ang pagkamaldita ko sa Mary na to!!!

"WHAT THE HELL?!? THAT WAS LIKE 8 MONTHS AGO!! IT WAS NOT MY FAULT THAT YOU DIDN'T
LISTEN TO HIM!!!"

*SLAP

I slapped her again. She's a bitch!!! And a bitch like her deserves to be slap!!!

"YOU'RE PISSING ME!!!"- sabi niya at sasampalin na din niya sana ako pero
napigilan siya ni Jared.

"Ja-Jared?"- nanlaki yung mata niya at parang natakot siya kay Jared. Teka bakit
kilala niya si Jared?

Tumingin si Jared sa lalaki sa may counter.

"Regular ba to?"- tanong niya sa may bartender.

"Yes sir."- sagit nito sa kanya

"Paris is Zei's friend. What should you do now?"

Nung sinabi ni Jared yung name ni Zei parang mas lalong natakot si Mary.

"So-sorry Paris."-sabi habang nakayuko.

Duh! I won't accept her apology even if she would kneel down in front of a crowd.

What she did was absolutely not acceptable!

And so was what my parents did!

 ***

Nakaupo kami ngayon sa isang bench sa park.

"Ken is the only guy I loved ...pero kasi...hindi pwede."- napatawa ako ng mapakla.

"Why didn't you fight for him? He's still in love with you...you know?"

"If you were me...would you fight even though you know that it's useless?"- tanong
ko sa kanya.

My parents....They don't have ears for me. They never listen.

"That's why you said that you already moved on and bent your anger to that girl?"

Napatingin ako sa kanya.

"I didn't mean to listen. Sorry."

Kung tutuusin...may silbi din pala talaga si Jared?

Parang hindi si Jared kausap ko ngayon eh. Bakit hindi nag susungit?

"You're not Jared right?!? Who are you?!?"- sabi ko at nilabas ang pepper spray
ko.

Umiling lang siya at ngumiti ng bahagya na para bang hindi siya makapaniwala
sakin.

"Your craziness is like hell!...I can't believe I'm stuck with you here."

Nakita kong naka-kunot nanaman ang noo niya kaya inilapit ko ang mukha ko sa kanya
at inunat ang noo niya gamit ang kamay ko.

"Ayoko sa lahat masungit"- sabi ko at nginitian ko siya.

I used to do this to Ken.

Nagulat nalang ako ng hilahin niya ako at akapin.

"You can cry on me. Promise walang makakaalam."- sabi niya.

Kaya niyakap ko siya at umiyak ako ng tahimik. Yung mga luha na matagal ko ng
pinipigilan lumabas, lumabas na ngayon.

Ang sakit. Ang sakit sakit malaman na hindi ako ang nakatadhana sa taong mahal ko.

"Bakit ganon? Kung sino yung gusto mo yun ang hindi para sayo?"- hindi ko alam
kung isang rhetorical question to pero hindi ko kasi alam ang sagot.

Bakit ba kasi pinanganak pa ako bilang isang Paris Lovegrove?

"Baka kasi hindi ang taong gusto natin ang kailangan natin, minsan hindi sapat na
mahal lang natin ang isang tao para makasama na natin siya."
 ****VOTE COMMENT :))

*******************************************
[22] Chapter 17
*******************************************

Zeilica's POV

Wait. I feel like someone is kissing me.

Nananaginip ba ako? But I really feel that there is someone kissing me.

I opened my eyes and...

MY EYES WIDENED WHEN I SAW A PERVERTED ALIEN KISSING ME!!!!

YAAHH!!!

His lips are touching mine!

"Oh.You're awake."- sabi niya at ngumiti ng bahagya.

*BLAG

Tinulak ko siya kaya nalaglag siya.

"YOU PERVERTED ALIEN!!!"- binatukal ko siya ng unan.

HE'S A PERVERTED ALIEN!!!! How could he kiss me while I was sleeping?!?

He stole my FIRST KISS!! I mean..the real kiss or..ugh! NEVERMIND.

"JI MY FIRST KISS SHOULD BE A ROMANTIC ONE!!!"- sabi ko pero kahit ako ay
naguluhan sa sinabi ko.

It was not really my first kiss but...I mean IT WAS! But it wasn't.

Dammit! Just... whatever!

"It was romantic."- nakaupo pa din siya sa sahig.

"NO IT WASN'T!!!"- sabi ko habang nakaluhod sa kama ko.

Ugh! This is really a shitty morning!

"Okay then, let's make it romantic."- tumayo siya at hinila ako paalis ng kama.

(pakinggan niyo yung music habang binabasa niyo to okay? haha nasa gilid lang yun
xD para nakakakilig ata? lol idk)

The strands in your eyes that color them wonderful

Stop me and steal my breath

And emeralds from mountains thrust toward the sky

Never revealing their depth

Bumilis ang pagtibok ng puso ko ng mag simula siyang kumanta.

He got this wonderful voice that would make you fall in love with him.

Nakahawak siya sa kamay ko.

"May I have this dance?"- he said while smiling at me.

Wala akong nagawa kung hindi tumango.

He put his hands around my waist and I put my hands on his shoulder.

And tell me that we belong together

And dress it up with the trappings of love

I'll be captivated, I'll hang from your lips

Instead of gallows of heartache that hang from above

Hinahaplos niya yung mukha ko habang seryosong kumakanta.

He wasn't like this before. I mean he wouldn't do such an idiotic act.

Looking at his perfect face makes my heart beats faster.

He smiled at me and kissed my forehead.

And I'll be your cryin' shoulder

I'll be love's suicide

And I'll be better when I'm older

I'll be the greatest fan of your life

And rain falls angry on the tin roof

As we lie awake in my bed

And you're my survival, you're my livin' proof

My love is alive and not bad

His hand is brushing the strand of my hair off my cheek and then he pulled me
closer.

I stared deep into his eyes.

He leaned closer and whispered "I love you" that brought chills to my spine.

Then he started kissing me. We kissed until I pulled away to breathe.

He chuckled.

"Is this romantic enough for you?"

"I love you."- bulong ko habang diretsong nakatingin sa mata niya.

He smiled and cradled me into his chest.

"So is your silence means yes?"- I can feel his enthusiasm./

"I think so."- I giggled.

"Zeili-"

Napahiwalay ako kay Jiro sa pagkakaakap at tumingin kay ate.

"Okaay?Awkward eh? haha."- sabi ni ate at tumawa.

"Uhmm. Are you guys just finished kissing?"- she awkwardly asked.

"Wha-what are you saying?!?"- tanong ko sa kanya at umiwas ng tingin.

Hinawakan ko din ang labi ko. Ugh! I totally forgot what Jiro did to me while I was
sleeping!

"Oh. Sorry Zeilica I think I should just ask Jiro."

"Jiro did you just-okay did you just bite Zeilica's lips?"- tanong ni ate kay
Jiro.

Agad naming nanlaki ang mata ko at tiningnan si Jiro.

"Ahm. Zeilica honey I think Jiro just bit your lips? It's really red maybe while
you were sleeping?"- dugtong ni ate.

Agad kong pinalo si Jiro sa braso niya.

"Sorry. Your lips was seducing me."

"Ah.uhm..okay I should go." napatingin ako saglit kay ate na naglakad na paalis.

"YAH! Your reason is just so plain stupid! Why did you do that?!?"- tanong ko
habang nakahawak sa lips ko.

HE'S REALLY A PERVERTED ALIEN!!!!

HOW COULD HE?!?

****

Paris' POV

"Wake up or I'll kiss you."

May ibang tao sa kwarto ko?!?

Tumingin ako sa lalaking nakaupo sa gilid ng kama ko.

"WHAT THE HELL ARE DOING IN MY ROOM?!?"- sigaw ko sa kanya..

"Fiancée mo ako diba? malamang sinusundo ka "

Pinanindigan na niya talaga yung pagiging fiancée ko?

Geez.. nalalala ko nanaman yung kahapon.

Hindi ko akalain na kay Jared ako iiyak.

I looked at him with a disgusted look.

Seriously?!? I feel like I was raped by him yesterday when I cried.

"What's with the look?"- inis na tanong niya sakin.

"Honestly I feel like I was raped by yo.u"

"WHAT THE HELL PARIS?!?"- bigla siyang napatayo at sinigawan ako.

"You know about yesterday..me crying..ugh! I can't stand the fact!"- napailing
nalang ako para mawala 'yon sa isip ko.

"I don't have time to waste for you...do you understand that? I'm here because
your mom asked me to pick you up. Now...if you don't get ready I will fucking leave
you here...stupid."

Napatulala ako sa sinabi niya. Kahit na malayo ang pinto ng kwarto ko dito sa kama
ko ay rinig na rinig ko ang pag sara nito.

Nakakatakot siya.

Yung aura niya...ngayon lang siya naging ganito sakin...madalas kaming magkaasaran
ni Jared pero...ngayon lang niya ako pinagsalitaan ng ganito though I know that
it's my fault.

Pumunta na ako sa banyo at umupo sa gilid ng tub.

Sinalat ko ang tubig na may halong petals at rosemary oil.

Wala na akong time para gamitin ito. Tumayo na ako agad at dumiretso sa shower.

Hinubad ko ang damit ko at pumailalim sa shower. Pumikit ako para pakiramdaman ang
tubig na pumapatak sa katawan ko.
 I didn't mean to make him mad. Napa-buntong hininga nalang ako.

***

Umupo ako sa dulo ng kama ko. I'm still wearing a bathrobe.

Hanggang ngayon kasi hindi pa rin mawala sa isip ko ang galit na mukha ni Jared.

Nakakatakot siya. Napatingin ako sa direksyon ng dressing room ko at tumayo na para

pumunta rito.

Huminto ako sa paglalakad ng makarinig ako ng tunog galing sa cellphone.

It's definitely not from my phone. Napatingin ako sa cellphone sa side table sa
tabi ng kama ko.

It's Jared's phone. Lumapit ako dito at tiningnan kung sino ang tumatawag.

Unregistered number? Should I answer it?...but...maybe not.

Pinagmasdan ko lang ito hanggang sa maging missed call nalang.

OH.EM.GHEEE.

Muntik ng lumabas ang mata ko sa nakita ko.

My picture is his wallpaper...or am I still dreaming?

"Why are staring at my phone?"

Bigla ko namang naitago sa likod ko ang cellphone dahil sa sobrang gulat at

napatayo.

"Ja-Jared.."

Umiling siya "Stupid. I already saw it. Give my phone back."

Inilahad niya yung palad niya. Ako naman napayuko.

It's really awkward if I give it to him...I think?

"Oh shit. What did you see?"- bigla niyang inagaw sakin ang cellphone niya.

Unti-unti akong tumingin sa kanya at may namuong ngiti sa labi ko.

"Bakit ako yung wallpaper mo?at bakit may picture akong ganito dito?"

"Don't give me that look Ms. Paris Lovegrove."- nawala ang ngiti ko ng ngumiti
siya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

Shit. I forgot that I'm still wearing a bathrobe!

Lumapit siya kaya napaatras ako pero wala na akong nagawa ng hawakan niya ako sa
bewang ko.
 "You wanted to know why your picture is my wallpaper right?"- sabi niya at unti-
unting inilapit ang mukha niya sakin hanggang sa dumikit ang labi niya sa labi ko.

Hindi ko maintindihan. Bakit?...Bakit niya ako hinahalikan?

AND WHY THE HELL AM I RESPONDING?!?

****

Zeilica's POV

Hinawakan ako ni Jiro sa bewang ko at tumingin kay Xyle ng masama.

"Hey Xyle what's up?"- tanong ko at pilit tinatanggal ang kamay ni Jiro na
nakapalupot sakin.

"Woah! You remembered my name? haha."- hindi niya makapaniwalang tanong.

I just rolled my eyes.

"Yeah. So why are you here?"

"Blake wanted you to come tonight. Kung gusto mo daw makipagrace?"

Hala. Hindi pala alam ni Ji na nakikipagrace ako.

Bigla akong napatingin kay Jiro.

Nakatingin na rin siya sakin. He looks like he's going to eat me.

"You didn't tell me about your reckless stunts love."- he told me in a really
really scary voice.

"Ji..."- wala akong ibang masabi kung hindi ang pangalan niya.

He's mad. Tumingin siya kay Xyle.

"I understand. I'm sorry...Mr. Saiga."

Napatingin ako kay Xyle. Jiro didn't say a word and...how did he know Jiro?

Agad namang umalis si Xyle sa harap namin.

Kaming dalawa nalang ang naiwan dito sa parking lot.

"Anya promise me one thing..."

"please stop being reckless."- he said in a really hopeless voice.

Napatingin naman ako sa kanya, nakadikit ang noo niya sa ulo ko.

Ang tangkad kasi niya.

"I..I can't."- sagot ko at lumayo sa kanya.

 4 steps ang layo ko sa kanya.

"Anya-"

"Look Jiro...I don't want to promise you anything that I know I c-"

He cut me off by kissing me.

"Kung maghahalikan kayo wag dito masyado kayong PDA."

Gusto ko na sanang itulak si Jiro pero pinigilan niya ako at dahan-dahan siyang
tumigil sa pag halik sakin.

Hindi niya tinanggal ang kamay niya sa bewang ko at tumingin lang kay Kyo na nasa
harapan namin.

"Para kang kabute sulpot ka ng sulpot ."- sabi ni Jiro kay Kyo.

Bakit ba ang init ng dugo ng dalawang to sa isa't isa?!?

Lagi nalang silang nagsasagutan. Ako ang napipikon sa kanila eh.

Tinanggal ko ang kamay ni Jiro sa bewang ko at gumitna sa kanilang dalawa.

They're glaring at each other and it's really annoying!

Bigla nalang akong hinila ni Kyo at inakap.

Ano ba problema nito?!? Inakap ko na din siya tapos bigla akong hinila ni Jiro.

"Diba sabi ko wag niyo siyang aakapin?!?"

"Diba sabi ko din wala kang karapatang magselos kahit oras oras ko siyang
akapin?!?"

PUTAKTE!!!!

ANO BA PROBLEMA NITONG DALAWA NA TO?!?

"BAHALA NGA KAYO JAN!! MGA BWISET!!!"- sigaw ko sa kanila at umalis na.

***

"HAHAHA KAYO NI PARIS?!? ENGAGED? HAHA"

Nagtatawanan sila ng makarating ako sa greenhouse.

Who's engaged to who?!?

*CLANG

Binatukal ni Jared si Momo ng baso pero naka iwas siya.

"HAHA DUDE DIBA HAHAHA MAY GUSTO KA KAY PARIS?HAHA"- Brylle

 Napatigil silang lahat sa pag tawa dahil sa sinabi ni Brylle.

"What the hell is going on? Why the hell are they engaged?"- tanong ko at tinuro
si Jared at Paris.

"And..what the hell did you say?"- pag dudugtong ko at tinanong si Brylle

"Ah..shit..sorry I said things that---then how about...let's just forget about what
I said."- sabi ni Brylle at tumawa ng kaunti pero ng makita niya na wala naman
saming tumatawa ay tumigil na rin siya.

"Brylle..your mouth is just so annoying that I want to stitch it!"- sabi naman ni
Jared at tumayo na.

Umiwas lang naman si Brylle ng tingin na para bang walang nangyari.

"FIANCEE HAHA MAY GUSTO KA BA SAKIN?HAHAHA"- sabi naman ni Paris.

There's really no point in joining their stupid conversation right? Umupo na lang
din ako sa tabi ni Daryll.

He's busy reading some sort of recipe.

"Alam mo ang ingay mo na nga ang kulit mo pa!"-sabi ni Jared at tuluyan ng nag
walk out.

"HOY!HAHAHA FIANCEE HINTAYIN MO KO!!HAHAHA"- sabi ni Paris at hinabol si Jared.

"At last...Some peace."- sabi ni Daryll

"Why am I wasting my time talking to you anyway?"-Kyo

"Or maybe not."- sabi ko ng makita ko si Jiro at Kyo na papasok ng greenhouse.

"I don't know ."- Jiro

"You know what Ji? Just go to hell."- Kyo

"Same to you."- Jiro

Hanggang ngayon ba hindi pa din sila tapos?!?

"ALAM NIYO KAYONG DALAWA NAKAKAPIKON NA EH! ANO BA PROBLEMA NIYO?!?"- tumayo ako
at sinigawan silang dalawa.

"He started it."- Jiro

"No you started it."- Kyo

"I DON'T CARE WHO STARTED IT I'LL FINISH IT!!"- lumabas na ako ng greenhouse.

Pakiramdam ko mabilis akong tatanda ng dahi sa kanila!

Napatigil naman ako sa paglalakad ng dumulas sa kamay ko yung cellhpone ko.

Ugh! Nag bend ako ng ka-unti para pulutin ito.

"Blue?"
 Napatayo ako bigla.

SHIT!!! PINANINDIGAN NA NIYA TALAGA ANG PAGIGING PERVERTED ALIEN NIYA!!!

TINAAS NIYA YUNG PALDA KO!!!

Humarap ako sa kanya.

*BLAG

Sinuntok ko siya kaya natumba siya.

Pano kung may ibang taong nakakita non?? Bwiset talaga!!

Hinila niya ako pababa kaya napaupo ako sa lap niya.

"PERV!!!"- sabi ko sa kanya.

"Promise me not to be reckless or else I'll be really a pervert and I will rape
you."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Ji-"- hindi ko naipag-patuloy ang sasabihin ko ng bigla niyang idikit ang labi
niya sa leeg ko.

"You...smell really good...it's turning me on."

Shit.

"I promise! I promise! Just stop what you're doing!"

Naramdaman ko naman ang pag ngiti niya sa leeg ko.

Huminga ako ng malalim. He's so mean!

**** vote comment and be a fan :))

*******************************************
[23] Chapter 18
*******************************************

dedicated to sayo kasi pareho tayong elf. hahaha :D xDD

Zeilica's POV

*criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

Napa-angat naman ako ng ulo at tumingin sa katabi ko.

Nahawa na ata ako kay Brylle na walang ginawa kung hindi matulog. Hindi pa rin
gising si Brylle. Ayoko naman siyang gisingin kasi sisigawan nanaman niya ako.

Wala si Jiro. Hindi ko alam kung asan siya.

Lumabas na ako ng room. Sa likod nalang ako dadaan papuntang greenhouse.

Napahinto ako sa paglalakad ng makakita ako ng naghahalikan.

Seriously? They're too I don't know!

Tatalikod na sana ako pero napansin ko yung bag nung lalaki.

Hindi ako pwedeng magkamali.

NAKIKIPAGHALIKAN SI KYO?!?

Napailing nalang ako at tumalikod na. Mali ata yung desisyon ko na dito maglakad.

Ugh! Hindi ko alam kung nagagalit ba ako o ano pero ayoko yung nakita ko.

Oras lang talaga na magpakita sakin ang babaeng kahalikan niya!

"ZEIIII!!"

"Thank God you're here!"

"What?!? I'm busy."- sabi ko at nilagpasan silang dalawa.

"Teka nga kasi!"- hinawakan ako ni Eli sa braso kaya no choice ako kung hindi
huminto.

"Ano?!?"- inis na tanong ko sa kanila.

"L.Q.?"- tanong ni Paris.

Inirapan ko nalang siya.

"I said I'm busy! So what the hell is the problem?!?"

"Sungit. Could you open the tap for us? Pretty please..."- sabi ni Eli.

Lumapit naman ako sa may gripo at binuksan ito.

Shit.

*SPLAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAASH

Nasira ko yung gripo kaya ayaw na tumigil ng tubig. Ang masama pa nito nabasa na
ako.

Napapikit ako sa inis.

"Ooppps. I think let's just wash our hands in the washroom Paris."

"Yeah. I agree."- sabi naman ni Paris at iniwan nila ako dito.

Ugh! Those two little witch!!!

 "Alam mo Zei pwede ka namang gumalaw at umalis jan sa tapat ng gripo eh."- hinila
niya ako paalis sa tapat ng gripo.

"Leche! Lumayo ka sakin!"- sabi ko sa kanya.

"What the hell is your problem?"- tanong niya sakin.

"I don't like your tone and I saw you kissing someone! That's my problem!!"- sabi
ko sa kanya at tinanggal ang pag kakahawak niya sa braso ko.

"Stop acting like a jealous girlfriend."- nagulat ako sa sinabi niya kaya hindi ko
nagawang pigilan ang pag alis niya sa harapan ko.

Napaisip ako sa sinabi niya. Bakit...bakit nga ba ako nag seselos ng ganito? I
mean...kahit kila Brylle ayokong may lumalapit na babae sa kanila pero...hindi
ganito ang nararamdaman ko.

"It's okay...he's just...maybe he's just not in the mood."

"Don't cry..."

Napatingin naman ako kay Brylle na nasa harap ko na pala at pinupunasan an pisngi
ko.

Cry?

"I'm not crying..."- mahina kong sabi sa kanya.

Ngumiti siya sakin. Isang makahulugang ngiti.

"Tears are much hotter that water..."

Napayuko ako. Ngayon ko lang naramdaman na may tumutulo palang luha sa mata ko
pero...why am I crying? I don't understand.

"This is the first time that he acted like that to you...right?"

Tumingin ako kay Brylle at tumango nalang.

Tama. Ito ang unang beses. Siguro 'yon ang dahilan kung bakit ako umiiyak. Hindi
ako sanay na nag aaway kami ni Kyo.

"Come on...change your clothes. I'll borrow a uniform in the clinic."

***

"Yah! You're eating too much! Stop it!"- sabi ni Brylle at inagaw ang pizza na
hawak ko.

"Ugh! Give my pizza back! I'm really hungry okay?!?"

"But you already finished one box!! Let's go back to school!"

Nilabasan ko nalang siya ng dila at ininom ang vodka.

 "Finish that..then..let's go backl"- sabi niya at kinain ang pizza na inagaw niya
sakin.

Kainis! Gutom pa ako eh!

Pagkatapos kong mag palit ng uniform kanina sabi niya ililibre daw niya ako ng
pizza kaya lumabas kami ng school.

"Come on..let's go. Don't look at me like that Zei."

Nilabasan ko nalang siya ng dila.

May lumapit naman na waiter samin.

"Here's the bill Mr. Ferguson."- sabi ng waiter at nag bow.

"Zei... look at this."- sabi niya at pinakita sakin ang bill.

Seventy five thousand. So? Is it my problem that this restaurant is for elites?

"I don't really care. I'll wait for you in the car."- sabi ko at naglakad na
paalis.

***

Andito na kami sa school at naglalakad papuntang greenhouse.

Napahinto naman kami sa paglalakad ng makita namin sila Jiro.

Nanlaki ang mata ko sa nakita kong ginawa ng babae kay Jiro.

SHIT. PINALO NIYA NG MAHINA SA JIRO SA MAY BALIKAT AT TUMAWA SIYA NG PAGKALANDI
LANDI.

"Patay kang bata ka."- bulong ni Brylle.

Lumakad ako papalapit sa kanila at hinila ko ang buhok ng punyetang babae.

"Aaww!!"

Kaninang maga pa ako iritang-irita ha!

"LECHE KANG MUKANG DINOSAUR KANG BABAE KA!!! LUMAYAS KA SA HARAPAN KO BAGO KO PA
LAGYAN NG PERMANENTENG MAKE UP YANG PAKSHET MONG MUKHA!!!"- nanlaki naman ang mata
ng babae at umalis na rin sa harap ko.

Humarap ako kay Jiro na halatang gulat sa ginawa ko.

"PUNYETA KA!! SINO MAY SABING PWEDE KANG MAKIPAGLANDIAN SA IBA HA?!?"- sigaw ko
sa kanya.

"Zei-"

"ISA KA PA PUNYETA KA!! HUWAG KANG SUMAGOT MOMO HINDI KITA TINATANONG!!"- sigaw
ko kay Momo.
 MAINIT ANG ULO KO!!! Huwag nila akong masubok-subukang gaguhin ngayon!

"Anya-"

"PUTCHA OO!!! WA MO NA NGA LANG AKONG KAUSAPIN!!"- tumalikod na ako sa kanila at

lumakad paalis.

Ugh! The nerve!!

THIS DAY IS THE WORST DAY EVER!!!

"You...I thought you were still the same as before...I was wrong...the thing you
did just now...you're too different from before."

Napatigil ako sa paglalakad.

"Jiro!!"- pagpipigil ni Jared sa kung ano pa mang sasabihin niya.

Naramdaman ko na nag blu-blured na ang paningin ko.

SHIT.

***

Brylle's POV

Nakatingin lang ako kay Zei na huminto sa paglalakad.

The words that Jiro said...It hit the bull's eye.

Humarap ulit si Zei dito pero sa pagharap niyang yon may tumutulong luha sa mga
mata niya.

"I'm not the Zeilica you loved before...so don't you ever ever compare me again to
the old me!"

"Zei let's have a walk."- sabi ni Kyo at hinila niya si Zei palayo.

Tumingin ako kay Jiro. Halatang naguguluhan siya.

"You hit the bull's eye..she doesn't want to remember anything from her past"-
mahinahong sabi ni Daryll

Kahit ako ayoko ng maalala kung ano ang mga nangyari dati.

I'm well aware that this day would come...Of course Jiro wasn't here for the past
two years and he doesn't know any single damn thing that happened to Zeilica.

Tumingin ako kay Jared at tumango naman siya.

Umupo siya sa ugat ng malaking puno kaya naupo na din kami.

Ano to? Kwento ni lola Basyang?

 "What happened to her for the past two years...it's all your fault--"

"Jared!"- pag-pipigil ko sa kanya.

"What?!? This is the truth!"

"Tell me everything"- sabi ni Jiro at tumingin sakin.

Nangalumbaba nalang ako at tumingin sa ibang direksyon.

Tch. This Jared bastard...is just a plain IDIOT.

"We all know what incident happened...two and a half years ago...that was six
months before you left. Until now It's still hunting her"

"Pagkatapos ng dalawang lingo na wala ka...Zei just vanished...we didn't have any
clue where in the world she was..."

"We... we didn't have any idea where to start finding her. The world is pretty big
to find a one broken hearted girl." - nakayuko lang naman si Jiro habang nakikinig.

Her past is just too awful that I wanted to protect her.

"We checked everything. Airports, ferries as in everything. We used our

connections to find her...We found her in Boracay...Ate Alex was too busy that
time...so she asked us to protect her little sister in her place...We went to
Boracay and checked the hotel that she was seen...We found her things but she was
nowhere to be found..."

Huminto si Jared sa pagsasalita. It must be hard.

The thing that happened that night... It's unimaginable.

"We.....Jiro we saw Zei floating in the pool... We all froze...but.... Kyo managed
to move. Tumalon siya agad sa pool at kinuha si Zei... nung nilagay niya si Zei sa
gilid ng pool... she... she was not breathing anymore so Kyo gave her a cpr...It
was a matter of time...I felt so relieved when Zei started coughing..."

"We brought her to the hospital and the doctor said that kung hindi pa namin siya
nailigtas kaagad baka...baka nawala na siya...two weeks...two weeks siyang nag stay
sa ospital and after that she changed...she became this little wicked witch...maybe
because she wanted to ease the pain...and to forget what happened to Lorina"

"She might say that it's not your fault but it is...It is your fault that she
threw her life...She lost the reason to live...everything that happened to her is
your fault"

"Jared!"-pigil sa kanya ni Daryll

"What?!? IT'S TRUE!!EVERYTHING IS THIS BASTARD'S FAULT!!!"- napatayo siya mula sa

pagkakaupo.

This is going to get really ugly.

Tumayo na rin ako at susuntukin ko na sana si Jared pero may pumigil sakin.

"Brylle! Don't get involve..."-sabi ni Daryll habang hawak ang braso ko.

"But this bastard is getting on my nerve!!"- nabitawan naman ako ni Daryll ng

biglang may sumuntok sakin.

FUCK!!

"YOU LIED TO ME!!!"-sigaw sakin ni Jiro

Napatawa nalang ako. So now it is my fault?!?

"I didn't you punk!"- tumayo ako at agad na sinuntok si Jiro

***

Nakaupo si Kyo at Zeilica sa bench sa isa sa mga park ng school nila.

Walang silang ingay na marinig kung hindi ang ingay na nagagawa ng hangin.

Walang gustong mag salita. Tumingn si Kyo kay Zeilica na nakadiretso ng upo at
nakayuko lang.

"I'm sorry about what I said before...I didn't mean it"

Tumingin naman si Zeilica sa kanya. Ngumiti ito ng mapakla at umiling.

"Ayos lang"- matamlay na sagot ng dalaga.

Magsasalita na sana ulit si Kyo ngunit biglang tumunog ang cellphone niya kaya
napatingin silang dalawa dito.

Si Momo ang tumatawag. Sinagot naman ito ni Kyo

"Ano?"

"Kyo bumalik na kayo dito"

"Huh?.."- napatingin si Kyo kay Zeilica na nakayuko nanaman

"Dude...Brylle and JIro...they're trying to kill each other"

"WHAT?!?"- napataas namana ng boses ni Kyo kaya napatingin sa kaya si Zeilica

"I don't know really know why but...Jiro said something that Brylle lied to
him..whatever bro..just tell Zeilica to come here now!"

Toot.toot

"What happened?"- tanong naman ni Zeilica habang nakakunot ang noo.

"Brylle and Jiro...They're trying to kill each other"

Momo's POV

Ang tagal nila Kyo.

Nangalumbaba naman ako habang pinapanood sila Daryll na pinipigilan sila Jiro.
 "Aren't they just wasting their time?"- bulong ko sa sarili ko.

Buti nalang andito ako kung hindi...isa kila Jiro sa ilalim ng lupa ang
kababagsakan.

Halata namang galit na galit pareho si Brylle at Jiro. Sa tingin ba nila kaya
nilang awatin yung dalawa?

Umiling ako. "Of course not. When Brylle is really mad he becomes a monster and
Jiro is a natural monster"- bulong ko ulit sa sarili ko at tumango.

Siguro dapat hindi ko na tinawagan sila Kyo. It will be interesting to see who is
stronger.

A natural monster or a person that becomes a monster when mad?

Napahawak ako sa ulo ko at tumingin sa likod ng may bumatok sakin.

"YAH!!-Kyo?"- kumunot ang noo ko.

Bakit ang bilis nilang makarating dito?

"What are you? Daryll the second?"- sabi niya at umupo sa tabi ko.

Tumingin na ulit ako kila Jiro.

Nanlaki ang mata ko sa nakita ko at muntik na akong mahulog sa ugat ng puno na

kinauupuan ko.

Inakap ni Zei si Jiro and...and...and...

JIRO BECAME REALLY CALM.

"What the hell.."- bulong ko

Dati hindi siya ganito. Walang nakakapigil kay Jiro dati pero ngayon...DAMN. Zei
can control him!

Zeilica's POV

Nakaupo kami ngayon sa isang bench.

Ginagamot ko ngayon ang sugat sa may bandang labi niya habang siya naman nakatitig
lang sakin.

Napatingin ako sa mata niya ng hawakan niya ang braso ko kaya napatigil ako sa
ginagawa ko.

"I'm sorry..."- bulong niya.

Bigla ko naman siyang inakap at ngumiti ng bahagya.

Naramdaman ko din ang pag ganti niya ng akap sakin.

"I know I was perfect before but I don't want to remember how perfect I was, I
don't want to remember how angelic my smile was, how kind I was. I don't want to
remember anything about my old self. I want to stay like this...Jiro...please let
me stay like this"

"I'm not asking you to change..but there's just one thing I want to change about
you"

"I want to change your last name...I want to call you Mrs. Saiga..."

Hindi ko napigilan ang tumulo ang luha ko sa sinabi niya. Kung kanina ay nakatabi
lang ako sa kanya ngayon ay nakakandong na ako habang akap akap siya.

*****VOTE COMMENT AND BE A FAN :D

*******************************************
[24] Chapter 19
*******************************************

Zeilica's POV

Lintek na mga lalaki to!! Kanina ko pa sila tinatawagan!

Ugh! PAHAMAK TALAGA SILA PARIS!!

Someone kidnapped I don't know who! And they're asking S.A. to come or else!
DAMMIT.

But they said they kidnapped a friend of mine!

PAKSHET LANG. kung si Paris kinidnap nila potek! Napakaarte ng babaeng yon baka
masaktan nila yun sa kaingayan niya. Kung si Eli naman, madaming kalokohan yon!

Ilang beses ko ng tinatawagan sila Jiro pero walang sumasagot isa man sa kanila.

SHIT. Binigyan lang nila ako ng 30 mins. para makapunta sa lumang building na yon.

Aish!!! Nakakapagod din kayang tumakbo.

Napatigil ako sa pag takbo ng may makita akong naglalaban sa eskinita.

Papaluin niya ng kahoy sa ulo si Blake pero bago pa niya nagawa sinipa ko na agad
siya at tinulungan ko na sila Blake.

Bakit ba kailangan ko pang idamay ang sarili ko sa away nila?

Ng matalo na naming lahat ay tumakbo na sila habang paika-ika.

"Zei?...how did you get caught up in our fight?"- tanong ni Blake

Napakamot naman ako ng ulo "I don't know...and I think I forgot something
important"- sabi ko at pinipilit alalahanin kung ano mang lecheng bagay ang
nakalimutan ko.
 "You're funny..."- sabi sakin ni Xyle

I don't like his tone.

"What time is it now?"- tanong ni Blake

O SHIT. NAKALIMUTAN KO NA SILA PARIS!!!

Ugh! That's the thing I forgot!!

"Shit."- tumingin ako kay Blake at kay Xyle. Silang dalawa lang ba ang magkasama?

"Asan yung iba niyong members?"- tanong ko sa kanila

"Ewan"- Xyle

"I helped you guys. You should return the favour"- sabi ko sa kanila.

Napakunot naman ang noo nila. I've got no choice!

"Okay? So what can we do for you?"- Blake

"Come with me"- sabi ko sa kanila

"Where?"- Xyle

"Hell."- sabi ko at hinila ko na silang dalawa.

Nakarating kami sa may lumang building ng tama sa oras.

"Woah!sakto ka lang"- guy 1

Blake's POV

Sana hindi nalang niya kami tinulungan. Potek! Napakadami ng gang na to!!

Nasa 30 sila at may mga kahoy at kung ano anong pamalo pang dala.

Asan ba kasi yung mga lalaki na laging nakapaligid sa amasonang babae na to?!?
Bakit nadamay pa kami si Xyle?!?

"Shit. Sana hindi mo nalang kami tinulungan"- Xyle

"Shut up."- Zei

"Kawawa lang mukha naming dito "- sabi ko at napakamot ng ulo.

Why are we here anyway?

"It's not like I wanted to be here"- sabi naman ni Zei

"So ayaw mo naman pala eh? Let's go home"- Xyle

Tumingin ako kay Xyle. "Let's help her...let's be gentlemen for today"- sabi ko at
ngumiti na para bang hindi makapaniwala.

She got mixed up with our fight before and now we're mixed up with her fight.

The world really rotates in a complicated way.

Zeilica's POV

Nabilga din ako sa dami ng mga tao dito may mga armas pa sila.

What is this? three people vs. thirty people with weapons?

Napailing nalang ako.

Malilintikan talaga sakin si Paris o Eli mamaya.

"Nasan na? "- tanong ko sa kanila

Nilabas nila ang isang babae na mayroong takip ang bibig at sigurado akong hindi
si Paris o Eli yon.

Ugh!!! FUCK!!! They just wasted my time!!

"YOU'RE A GODDAMN FUCKING SHIT!!!"-sigaw ko sa kanila

SERIOUSLY?!? TUMAKBO AKO NG PAGKALAYO-LAYO PARA SA WALA!!

I'M REALLY GOING CRAZY HERE!!

"Wha-"

"Hey!hey!! I'M NOT FINISH TALKING HERE!!! LET ME FINISH BEFORE YOU SPEAK IDIOT!!
"- sigaw ko ulit.

Sa sobrang inis ko ay ginulo ko ang buhok ko. REALLY?!? IS THIS REALLY HAPPENING
TO ME?!?

Kumukulo ang dugo ko!

"SO I HELPED THIS TWO PEOPLE HERE TO SAVE A GODDAMN FUCKING BITCH?!?"- halatang
naguguluhan sila sakin kaya tinanggal nung isa yung panyo sa bibig ni Aubrey

"YOU'RE A FUCKING PIECE OF SHIT ZEI!!! THESE STUPID FUCKING BASTARDS KIDNAPPED ME
BACAUSE OF YOU?!? OH FUCK YOU ALL!!!"- sigaw ni Aubrey at pilit kumakawala sa
pagkakahawak sa kanya.

Nagsimula nanaman ang bibig niya. Wag ko kaya itong iligtas?!?

"Si Aubrey?"- Xyle

"The retarded school council president"- Blake

"Could you put the thing back on her mouth? She's too noisy"- sabi ko at
sinenyasan ang may hawak sa kanya.

Inilagay naman nila ulit yung panyo at pilit kumakawala si Aubrey.

 "O ANO?!? TULOY PA BA TO O HINDI NA?!?ANG INGAY NIYO EH!"- guy 1

"Oooh. So we're going to save Ms. President today huh?"- Xyle

"Tell me how come she's the president of St. Catherine?"- tumalikod ako sa kanila
at humarap kila Xyle.

Sorry. But I'm more interested on this than saving her ass.

"I think she used bribery or something"- natatawang sabi ni Xyle

"Zei do you think we can blackmail her if we save her ass today?"- tanong naman ni
Blake

Napa-isip ako sa tanong niya. Masyadong matapang si Aubrey para ma-blackmail

nila...pero...napangiti ako sa iniisip ko.

"Yeah..take photos of her hurry up... you can use it to blackmail her"- natatawa
kong sagot.

"HOY!! MAGUUSAP NALANG BA KAYO JAN?!?"- humarap na ulit ako sa gang leader, muka
kasing nainip siya sa kwentuhan naman nila Blake

"Teka. Diba members ng Black Death yang kasama mo?"- guy 2

"Oooh..Kala ko hindi na kami sikat eh"- sabi naman ni Xyle

"Kung matatalo natin ang S.A. at Black Death mas tataas ranking natin tol!"- guy 2

"Oo nga matatalo na natin ang dalawang kinatatakutan na gang dito!!"- guy 3

"O-oy! A-anong ginagawa mo!!"- napatingin naman ako sa banda kung saan andun si
Aubrey na may takip sa bibig at hawak-hawak ng dalawang lalaki.

"What is he doing there?"- tanong ko kay Xyle.

"You suggested it. He's going to take a photo"- Xyle

"Don't worry I'm not gonna attack yet. I just want to take a photo of this little
missy here"- sabi ni Blake.

"Miss president I'll just take a photo of you and then we're going to save you
okay?"

Brylle's POV

Naglalakad kami ngayon papuntang arcade.

I really don't get it. Why do we need to walk if we can use our cars?!?

Napailing nalang ako at kinuha ang cellphone ko.

Naka 10 missed call si Zei?!?

Tinatawagan ko pero wala ng sumasagot.

"Don't you dare invite girls in"- sabi ni Kyo at nilagpasan ako.
 "Idiot. I'm trying to contact Zeilica. I've got 10 missed calls from her"

Natigilan silang lahat sa sinabi ko.

DAMN! Nagkatinginan kaming lahat.

Hindi naman tatawag si Zei kung walang kailangan eh. Tapos 10 missed calls pa?!?
That's impossible.

"I bet she's being reckless right now"- Daryll

"I already told her not to do reckless things!"- inis na sabi ni Jiro.

"PUTAKTE NAMAN!! ISTORBO KAMO SILA!!"

Tumingin kami sa apat na lalaki na lumabas ng arcade. Mga Black Death andito pero
teka...

Wala si Blake at Xyle.

"HAHAHA. TINUTULUNGAN DAW NILA ANG S.A."

"30 DAW ANG KALABAN!!!"

"HEY!"- tawag ni Jared sa kanila

Tumingin silang lahat dito samin na gulat na gulat

"TAENA!! BAKIT ANDITO KAYO?!?"- Nico

"O SHIT!! IBIG SABIHIN NI XYLE SILANG TATLO LANG NILA BLAKE!!!"

Putakte!! Kaya pala ang daming missed call ni Zei!

Tumakbo na kami papunta sa lumang building na sinasabi ng Black Death.

Zeilica's POV

Natamaan nung isa yung lips ko kaya dumugo.

Ginagalit ba nila ako? sa totoo lang medyo napapagod na rin ako bakit ba ayaw pa
nilang bumagsak?!?

I'm tired of hitting them for pete's sake!!

*BLAAAAAAG

Napatingin ako sa may entrance ng building.

Bakit ngayon lang sila dumating?!?

Nakita ko ang S.A. at ang Black Death. Tinulungan na nila kaming tatlo

Susuntukin ko pa sana yung isa kaya lang bigla nalang tumakbo .

"Zei.."- tawag ni Momo at tinuro si Jiro.

 PUTAKTE!!!! Papatayin niya ba yon?!?

Pumunta na ako agad kay Jiro at hinila siya.

Hinawakan niya ang mukha ko.

"I'm sorry...I'm not going to leave your side anymore...wherever you are...I'll be
there"

Napaakap naman ako sa kanya "That's kinda annoying...Isn't it?"- bulong ko din at
pumikit

"Don't do that in public please."- sabi ni Daryll kaya tinanggal ko naman ang
pagkakaakap ko kay Jiro

Ugh! Annoying bastards!

*SLAP

Napahawak naman ako sa pisngi ko at bumuga ng hininga.

Did she...did she just slap me?!?

"THAT'S FOR WASTING MY TIME BITCH"- she said and walked away.

"YOU SHOULD BE GRATEFUL!! I JUST SAVED YOUR FUCKIN' LIFE!!!"- sigaw ko sa kanya.

"I see..so you got some weird relationship with her?"- bulong ni Jiro at hinawakan
ang bewang ko.

"What's weird with being enemies?"- tanong ko sa kanya

"You don't consider her as an enemy...I can tell it"

"Should we leave the two of you here?"- Brylle

"Yeah right. Talk about privacy"- Momo

Lumabas naman na sila kasama ang Black Death. Napangiti ako ng bahagya.

I should be mad at him because he didn't answer any of my calls but....ugh! now?
How can I be mad at him when he's like this?

Tiningnan ko siya sa mata. "Jiro...I broke my promise...I was reckless...sorry"

Hinila niya ang bewang ko para mapalapit ako sa kanya.

"No you didn't...it's my fault...sorry"- ngumiti siya ng bahagya.

Aubrey's POV

Gosh!! I really hate that bitch but....I missed her.

I missed our little cat fights.

She looks really happy with that Jiro...I envy her for that.
 I wish I could be that happy too...napangiti nalang ako habang umiiling.

Happy huh?

I was happy until he messed my life up though it's my fault. Yeah right.

I'm so stupid!

"Ngumingiti kang magisa para kang baliw"

Huminto naman ako sa paglalakad. Boses palang niya kilala ko na.

Hindi na ako nag abala pang tingnan siya.

Naramdaman ko nalang na papalapit siya sakin at inakbayan niya ako.

"Momo get your hands off me!"- inis na sabi ko sa kanya.

He's ruining my mood!

"Haha. Aubrey hindi ka pa din nagbabago. I'm glad to see you"

Hindi ako nakagalaw sa sumunod niyang ginawa.

He hugged me really tight and tapped my head.

"Lumaki ka..."

"Stupid. Let go of me."- bulong ko

"Let's just stay like this for a while....I missed you"

Napapikit ako. If only...if only I could say I missed you too.

****VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[25] Chapter 20
*******************************************

lea. naiistress ako sayo. -_____- ayan na.

Zeilica's POV

Inaantok pa ako. Kaaga-aga ko palang nakarating dito sa school?

Sabi ni Jiro hindi daw niya ako masusundo ngayon. Naiinis ako.

Akala ko hindi na niya ako iiwan mag isa?!? Ugh!

May mga lalaking naka black suit ang biglang sumulpot sa harap ko kaya napahinto
ako sa paglalakad.

"Ms. Zeilica"- nag bow sila sakin

"Who sent you here?"- tanong ko.

"Here's a small gift to you from Ms. Isabella"- sabi nung isa, sabay abot sakin
ng box na kulay black.

"From ate Ella?"- tanong ko at tiningnan lang ang box.

"Yes Ms. Zeilica, she said that you'll know later what is this for"

Tumango lang ako. "Bring it to my house"- sabi ko at nilagpasan na sila.

Si ate Ella? Magbibigay ng regalo sakin? I wonder what the occasion is.

Should I ask Jiro? But I doubt that he knows.

"Hey, Ava ipost na natin yung picture niyo ni Kyo"

Napahinto ako sa paglalakad ng may narinig akong nag uusap at ng marinig ko ang
pangalan ni Kyo.

What picture are they talking about?

"Oo nga I'm sure mabibigla ang lahat pati na rin si Kyo. Haha"

"I know right. Oh god! He's so charming...he's really a good kisser...no that's
wrong...he's the best kisser!"-

Pumunta ako sa pinanggagalingan ng ingay at nakita ko dun ang tatlong babae na

nakapang cheerleading na uniform, nakatalikod sila sakin kaya hindi nila napansin
na andtio ako at may tinitingnan silang pictures.

Charming? Best kisser?!?

"Anong picture yan?"- tanong ko sabay hablot sa mga pictures na hawak nung nasa
gitna

Nagulat sila sakin kaya napaharap sila.

"YA-YAH!! Give the picture back!"

I smiled devilishly to them and looked at the pictures

Nanlaki ang mata ko sa nakita ko.

DAMMIT. Napatingin ako sa babae sa gitna.

That's why she looks really familiar. She was the one kissing with Kyo!

"You..."- tinuro ko siya.

"WHAT THE HELL ARE YOU PLANNING TO DO WITH THESE PICTURES?!?" - hindi ko
sinasadyang tumaas ang tono ng boses ko.

These pictures...looking at these makes my patience...ugh!

 The jealousy I felt before...it's coming back.

Napayuko naman silang tatlo.

"I...love him... enough to make me do things like this"- sabi nung nasa gitna.

"What's your name?"-tanong ko.

"Ava...Ava Perez"

"Ms. Ava Perez..you don't have any rights to ruin Kyo...I'll take these
pictures...and if you have copies...don't you dare spread it..."- pilit kong
kinakalma ang sarili ko.

These pictures...if these pictures reach the Business Industry...it would be a big
problem...and the worst scenario that might happen?... Kyo will be force to marry
Ava.

"I...I-"- pinutol ko ang sasabihin niya

"Listen...if you love him...you're not going to do this...if you post or spread
these pictures it means you're obsessed...obsessed and love have different
meanings..i'll let this slide for now...and this conversation never
happened,,,understand?"

"What exactly is this conversation?"

Agad akong humarap sa likod ko at itinago ko ang kamay ko na may hawak ng mga
pictures sa likod ko.

"Ji..."- tawag ko sa pangalan niya.

SHIT. Ugh! Ngayon parang pati ako may kagaguhan na ginawa!

Nasa likod niya sila Jared.

Napaatras ako ng kaunti ng lumapit sakin si Jiro.

"Anya...you came too early today"- sabi niya at ngumiti sakin ng bahagya.

"Yeah...why do you think I'm here this early?"- sarcastic kong tanong

"I'm sorry...I had meeting with some investors last night in Beijing"- sabi niya
at hinawakan ang bewang ko.

Shit. He caught me! I know this move!

"Not an excuse..."- bulong ko habang nakadikit ang labi niya sa noo ko.

Naramdaman ko ang pag ngiti ng labi niya sa noo ko.

Inilas din naman niya iyon. "Mind to share your secret?"- sabi niya at kinuha ang
mga litrato na hawak ko sa kamay ko.

Ugh! DAMN! Napatawa siya ng bahagya habang tinitingnan ang mga litrato.

"Not bad...Kyo...here's a small present for you"- naka-ngiting sabi ni Jiro at

binigay kay Kyo ang mga litrato.
 Napatingin ako kay Ava. I mouthed 'I'm sorry' to her.

I know I shouldn't because I really don't know her but...I like her aura.

"WHAT THE HELL IS THIS?!?"- napataas ang boses ni Kyo at tumingin kay Ava.

Napayuko si Ava sa tingin na iyon. Kahit naman ako matatakot sa tingin na yon.

Pinalo ni Kyo ang mga litrato sa dibdib ni Brylle.

"Woah..dude..easy"- natatawang sabi ni Brylle at kinuha ang mga litrato. Pinakita

din niya ang mga litrato kila Jared.

"I'M ASKING YOU!!!"- sigaw ni Kyo at naglakad papalapit kay Ava.

"Adrian don't do it to her"- hinawakan ko siya sa may braso niya bago pa man siya
makalapit.

It doesn't matter to him whether you're a girl or guy when he's mad.

Napatingin naman siya sakin. Para niya akong pinapatay sa tingin niyang iyon.

Sorry siya pero hindi sakin tumatalab. "I stopped her...so..don't do unnecessary
things"

Umiling siya at pinikit ang mata.

"YOU TOLD ME THAT IF I KISS YOU YOU'RE GOING TO LEAVE ME ALONE!!! WHAT THE HECK?!?
YOU'RE GOING TO RUIN MY LIFE!!! DAMMIT!!"- pilit niyang pinipigilan ang sarili niya
pero alam ko galit na galit siya.

"Kyo, I'm sorry gusto ko lang naman na mapansin mo ko"- sabi ni Ava habang umiiyak?

Kung ako din ang nasa kalagayan niya baka umiyak na rin ako. Kung nakakamatay lang
kasi ang tingin kanina pa siya patay.

"SHIT!!! ALAM MO BA KUNG ANONG PWEDENG MANGYARI KAPAG LUMABAS YANG LINTEK NA
PICTURE NA YAN HA?!?

"Oo alam ko kaya nga gusto ko tong ilabas eh kasi gusto kitang ipakasal sakin"

"Zeilica! Let go of me!!"- sabi ni Kyo at hinawakan ang kamay ko na nakahawak sa

kanya.

Tumingin ako sa mata niya tsaka ko siya inakap.

"Hurting her...it won't do you any good...you know what?...I'm glad...I'm glad to
know your reason for kissing her...I'm sorry for acting like a jealous girlfriend"-
hinigpitan ko ang pag kakaakap ko sa kanya.

Naramdaman ko ang pag kalma niya ng tanggalin niya ang pag kakaakap ko sa kanya.

"I'm sorry...I didn't know...don't worry I'll be gone and you will never see me
again..."- sabi ni Ava habang nakatingin kay Kyo.

Nakangiti siya habang umiiyak.

"I wish you happiness..."- sabi niya habang nakatingin sakin at umalis na kasama
ang dalawa niyang kasama na walang ginawa kung hindi ang manood lang.
 Naguguluhan ako sa sinabi niya. What the hell is wrong with her? I wish you
happiness my ass!

I can't understand what she said to Kyo!

Tumingin ako kay Kyo.

"Don't look at me like that. I'm not gonna tell you anything"- sabi niya at
tinaggal ang kamay sa bewang ko kaya napatingin ako sa may bandang gilid ko.

Hindi ko napansin na nakalagay ang kamay niya kanina sa bewang ko.

Napatingin ako kila Jared.

Ngumiti ako. Halatang wala silang pakialam sa nangyari.

I don't know where in the hell they got a picnic blanket and basket. But right
now? They're drinking tea like they're in some sort of fairy tale or whatever!

Daryll is reading a recipe book as usual.

Ian, Momo and Brylle are laughing and looking at the pictures and Jared? He's
sipping his tea while looking at his cellphone.

Tumingin naman ako kay Kyo na nasa tabi ko lang kanina pero wala na siya.

HE LEFT ME HERE?!?

Umiling nalang ako at bumuga ng hininga.

Sinong fairy godmother ba ang kumuha ng utak ng mga walang utak na lalaking ito?!?

"Oh...Zei by the way Jiro walked away after you hugged Kyo"

"Oh man!...he...looks really angry!"- sai nila Momo at Ian habang tumatawa

Nanlaki naman ang mata ko sa sinabi ni nila

SHIT.

"WHERE DID HE GO?!?"

"Car park..."- sabi ni Brylle at tinuro ang direksyon ng car park.

Tumakbo na ako papuntang car park. Ugh! Did he also hear what I said to Kyo?!?

I hope not! I whispered it Kyo! He shouldn't have heard it! And I didn't even know
why I said those words!

Napahinto ako ng makita ko siyang pasakay ng kotse niya.

"JIRO!!"- tawag ko sa pangalan niya. Tumingin naman siya sakin kaya nagpatuloy ako
sa pagtakbo hanggang sa maakap ko ang katawan niya.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Hindi ko alam.

Hinawakan niya ang dalawa kong braso at inilayo sa kanya ng kaunti.

 Tiningnan ko siya sa mata. Ngumiti siya ng bahagya "I'm sorry..."- sabi ko at
umiwas ng tingin ng makita ko ang lungkot sa mata niya.

Hindi ko rin alam kung bakit ako nag sosorry. "Are you sorry for making me
jealous? Or for hurting me?"

Hinigit niya ang katawan ko papalapit sa kanya. Nakalagay ang dalawa kong kamay sa
dibdib niya at tumingin sa mata niya.

"So you acted...like a jealous girlfriend?"

Shit. He heard it! I thought I just whispered it so I actually didn't?!?

"I love you..."- napangiti siya sa sinabi ko.

Ang ngiti niyang iyon ay katulad ng ngiting lagi niya sakin binibigay.

His eyes aren't sad anymore.

"I know..."- he whispered and gave me a peck on my lips.

Nanlaki ang mata ko sa ginawa niya pero mas lalong nanlaki ang mata ko sa sumunod
niyang ginawa.

He's kissing me...passionately.

He's not even my boyfriend yet...but...I like it. I always like it when he's
kissing me.

Ipipikit ko na sana ang mata ko pero bigla siyang tumigil ng mag ring ang cell
phone niya.

Inilayo niya ang mukha niya sakin habang ako naman ay umiwas ng tingin.

Did I just let him kiss me like that? In a public place?!?

"Isabella Saiga...you're just always...always right on timing"

Napangiti ako at tumingin kay Jiro dahil sa sinabi niya.

Inilayo ni Jiro sa kanya ang cell phone. Siguro ay sinigawan nanaman siya ni ate
Ella dahil hindi siya tinawag na ate ni Jiro.

"You want to talk to her?"

Umiling lang ako habang nakangiti. Ngumiti lang din siya at ibinalik na sa tenga
niya ang cellphone.

"WHAT?!? Wait! Ate!"- napatingin nalang si Jiro sa cell phone niya siguro ay
pinatayan siya ni ate Ella.

"Parties are over..."

"What?"

"The devil is back, love"

 *****

VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[26] Chapter 21
*******************************************

Zeilica's POV

Nadedemonyo ako sa katahimikan dito.

Mga nakatulala sila. Sa totoo lang pwede ko na silang ipadala sa mental.

Nakasandal ako kay Jiro at pinaglalaruan niya ang kamay ko.

Si Kyo at Jared nakadukdok pero alam ko namang si Kyo at Jiro lang ang walang
pakialam sa kanilang pito.

Sila Brylle kanina pa tumutunog mga cell phone nila pero hindi nila pinapansin.

Ang o.a. nilang mag react ,si ate Ellla lang naman ang dadating.

Ang tingin nila kay ate Ella devil.

"You're all over reacting"- sabi ko

Hindi ako sanay na ganito silang katahimik kapag pinagsama-sama.

Usually maraming gamit ang nagliliparan dito at laging may away.

"Over reacting?!? Zei can you hear yourself?"- sabi ni Daryll

Hindi ako bingi kaya malamang naririnig ko ang sarili ko.

"Nasasabi mo yan kasi hindi ka naman niya sinusurprise!"- sabi ni Momo habang akap
akap yung throw pillow

"Kawawa nanaman ang mukha ko kay ate Ella"- sabi ni Brylle habanag nakahawak sa
pisngi niya ang isang kamay niya.

Iniwas ko nalang ang tingin ko kay Brylle. Mas malandi pa kasi sakin kalalaking
tao.

"Ate Ella is the reason why I hate surprises"- sabi ni Ian.

Sabay namang tumango si Brylle at Momo.

"I have an idea...let's surprise her first before she gets to surprise us!"- sabi
ni Jared at dumiretso ng upo.

Narinig ko ang mahinag pag tawa ni Jiro sa buhok ko kaya napangiti ako.

"Do that if you want to get killed..."- sabi ni Kyo at tumayo.

"Kyo has a point...that's impossible..."- sabi ni Daryll

Napatawa ng mahina si Kyo "I'm leaving...good luck idiots"

 Tumawa ako ng mahina at umiling. Kyo just called them idiots but they didn't mind?
Is this really the effect of Ate Ella?

"I really like what she did six months ago...it's kinda...cool"- sabi ko habang
nakangiti.

Limang nangangaing mata ang tumingin sakin kaya naaasiwa akong ngumiti.

"Could you please not look at her like that?!?"- inis na sabi ni Jiro at
hinigpitan ang yakap sakin.

Agad naman silang umiwas ng tingin sakin. Tumingin ako kay Jiro at ngumiti.

**FLASHBACK

Tiningnan nila Zeilica ang paligid kung saan pinapunta sila ni Ella.

Isa itong malawak na car park at sa dulo ay mayroong isang mataas na gusali.

"Welcome...please follow me"- sabi ng isang lalaki na naka black suit.

Sinundan naman nila ito hanggang sa makarating sila sa rooftop kung saan andoon si
Ella na nakangiti.

"Zeilica! Oh my god! I missed you!"- bati ni Ella kay Zeilica at inakap ito ng
mahigpit.

"Ugh...ate I can't breathe...I missed you too"- sabi ni Zeilica at inilayo sa kanya
si Ella.

"What's wrong with you boys? Come on...sit"- sabi ni Ella at tinuro ang upuan na
ipinahanda niya para sa kanila.

"What exactly are we doing here?"- tanong ni Brylle

Binigyan lang siya ng isang matamis na ngiti ni Ella

"I bet she's going to kill us..."- natatawang sabi ni Jared at uminom ng tubig.

Muntik na niya iyong maibuga ng tingnan siya ng masama ni Ella.

"I love that attitude of yours my dear Jared...don't worry I have an extra present
for you today"

"Ate Isabella I really missed you..."- agad na tumayo si Brylle at hinalikan sa

pisngi si Ella.

"oww. You're so sweet!"- sabi naman ni Ella at ngumiti.

"Me too.."-Ian

"Same.."-Momo

"You're still beautiful as ever...ate Ella"- Daryl

"Uhm...I'm sorry about what I said before...It was a joke...please no extra

present"- Jared

Hindi siya pinansin ni Ella at tumingin kay Kyo. "Have nothing to say dear?"

"Not in the mood to talk.."- sagot naman ni Kyo kaya hindi na siya pinansin ni
Ella.

"By the way...you all got some beautiful cars down there..."- sabi nito at tinuro
ang mga sasakyan nila Kyo.

"oh well...mine is the most beautiful of all...just bought it yesterday...the

newest model!"- sabi ni Brylle at ininom ang wine sa baso niya.

"Newest model huh..."- bulong ni Ella at tumango.

"You'll love my surprise..ready?"- pagpapatuloy niya at tumango naman sila Jared

*BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAM

Agad na napatayo sila Jared ng biglang sumabog ang mga sasakyan nila.

"What the hell..."- Jared

"Lucky me...didn't bring my car"- bulong ni Zeilica.

Agad namang tumawa si Ella at ng mag tugma ang tingin nila ni Jared ay huminto ito
sa pag tawa at naging seryoso ang mukha.

"Because of that lovely attitude of yours Jared...you're going to entertain us..."

"Wha-what do you mean...?"

"Bungee jumping.."

**END OF FLASHBACK

"I really like the part when Jared did Bungee jumping"- sabi ko sa pagitan ng mga
tawa ko.

Narinig ko din ang pagtawa ni Jiro ng mahina "That's why you like it huh..."-
bulong niya sakin

"Wala nang mas sasama sa ginawa niya satin grade 6 tayo nun. Summer"- Daryll

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"-tumawa silang lahat pwera kay Jiro na ngayon ay

seryoso ang mukha.

Ngumiti ako. Of course ayaw niya yun pag usapan kasi kasali siya dun.

"Para sakin yun yung pinakaayaw kong surprise ni ate Ella!"- Momo

Pero naalala ko yun. yun yung time na nagpunta kami sa Bali at sumakay kami sa
boat tapos dinala kami malayo sa isla na tinutulayan namin at tinulak sila ni ate
Ella sa may dagat at iniwan namin sila dun. Sabi ni ate Ella sila na daw ang
bahalang bumalik sa may isla kaya walang silang nagawa kung hindi lumangoy pabalik.
 "Haha sabi pa nga ni Momo nun baka daw makita siya ng sirena at dalhin siya sa
kaharian ng mga sirena kasi daw masyado siyang gwapo. hahaha"- Ian

"Oo tapos nakaakap pa nga siya sayo nun eh hahahaha"- Brylle

"AHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

kanina lang para silang mga tanga na nakatulala ngayon naman tumatawa sila na
parang mga baliw

***

Napalingon ako sa black box na nasa kama ko.

I almost forgot it. Umupo ako sa dulo ng kama at binuksan ang kahon.

It's a two- piece dress.

It's really pretty and sexy.

Kinuha ko ang envelope at binuksan. Merong kulay black na card.

Is there a funeral or something?

Napakunot ako ng noo ng makita ko ang nakasulat.

Welcome party?!?

Brylle's POV

Naglalakad ako ngayon mag isa papunta sa car park. Kanina pa kasi sila umalis.
Iniwan nila ang gwapong ako.

Huminto ako sa paglalakad at pinaling ang ulo ko habang tinitingnan ang kotseng
pula.

SHIT!!!!

Is that my goddamn car?!?

Bakit basag yung salamin?!?

"AH FUCK!!"

Who the hell did this to my car?!?

Napatingin ako sa may upuan ng kotse. May black envelope?!?

Kinuha ko ung black envelope

Sinong gago may gawa nito?? Binuksan ko na yun at binasa yung nakasulat sa card.
 Welcome party?!?

Daryll's POV

Ngumiti ako habang tinitingnan ang cake na bi-nake ko. I hope she'll like it.

Inilagay ko na ang cake sa box at dumiretso sa car park.

Shit. What the hell?!?

Flat lahat ng gulong ng kotse ko at may nakatusok pa na kutsilyo sa bawat gulong.

May nakita akong nakaipit na black envelope sa may salamin kaya kinuha ko yun at
binuksan

Welcome party?!?

Ian's POV

"Hoy Momo ano ginagawa natin dito?!?"- tanong ko sa kanya.

Kala ko pa naman babae pupuntahan namin.

"Basta kasi wag kang magulo"- Momo

Andito kami ngayon sa may car park ng st. Catherine high.

*BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAM

Napatigil naman kami sa paglalakad at tumingin sa motor namin

Fuck! did my goddamn motor just explode?!?

Tumakbo kami ni Momo papalapit sa motor namin na sumabog.

"AH. SHIT!!!"- Momo

May nakita akong black envelope sa kalsada

May pangalan namin ni Momo kaya kinuha ko.

"Hoy Momotaro tingnan mo to"- binigay ko sa kanya yung isang black envelope
"WELCOME PARTY?!?"- ako/ Momo

Jared's POV

Asan na ba si Paris?!?

Sabi niya magkikita daw kami dito hotel namin.

Hanggang ngayon wala pa siya.

Naiwan ko pa ata yung cellphone ko sa kotse ko.

AISH!!

Bumalik muna ako sa carpark

OH SHIT WHERE THE HELL IS MY CAR?!?

"What the hell is this?"- may nakita akong black envelope sa may lapag kaya
kinuha ko yun at binuksan

WELCOME PARTY?!?

***

Huminto saglit sa paglalakad si Kyo at tiningnan ang pinto ng bahay niya na basag.

Pumasok siya sa loob at pinagmasdan ang mga piraso ng salamin niyang pinto.

"I knew it...It's not a good idea to have a glass house"- umiling nalang sya at
napabuga ng hininga.

Napatingin naman siya sa sahig kung saan merong kulay itim na envelope. Binuksan
niya ito at binasa.

"This witch doesn't know the word manner..."- sabi niya at binitawan na ang
envelope.

Ngayon ay kailangan pa niyang bumili ng bagong salamin na pinto at ipakabit ito.

Ayaw na ayaw pa naman niya na may ibang tao na pumupunta sa bahay niya.

Dumiretso siya sa labas sa likod ng bahay niya.

"Diba dapat naghahanda ka na para sa party mo?"- sabi niya ng makita niya si Ella
na nakatalungko.

"I was waiting for you!"- tumayo mula sa pagkakatalungko si Ella at lumapit kay
Kyo habang naka pout.
 Tinaasan siya ni Kyo ng kilay pero hindi niya ito pinansin at inakap ang binata.

Hindi gumalaw sa kinatatayuan niya si Kyo at pinabayaan nalang na akapin siya ni

Ella

"Alam mo bang special ka?"- sabi ni Ella

"Tch. Bakit?"- masungit na tanong ni Kyo.

"Hmm..because I personally gave you the invitation and...I love you"

"I will call your brother. Let go"- sabi ni Kyo at hinawakan si Ella sa bewang
para ilayo and dalaga sa kanya ngunit lalo lang humigpit ang pagkakaakap sa kanya
ni Ella.

"Meanie! You need to say I love you too!"

"Ms. Isabella Saiga...you're drunk and your party hasn't started yet"

"Tell me Kyo...am I beautiful?"

"Yes...very beautiful"- diretsong sagot sa kanya ni Kyo

"Then...why did Kev break up with me?"

"I thought so...Ate Ella don't tell Jiro about this because if you do...he could
kill him"

*** VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[27] Chapter 22
*******************************************

Zeilica's POV

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Kung andito si Lucy siguradong hindi niya
sakin ito ipapasuot.

(asa gilid po ang picture.)

"Miss hinihintay na po kayo ni master Jiro"- maid

Kinuha ko na ang clutch bag ko at lumabas ng kwarto ko.

Naglakad na ako palabas ng mansion at nakita ko si Jiro na nakasandal sa kotse

niya.

He's wearing a black tux.

"What the hell are you wearing?"- tanong niya ng makalapit ako sa kanya
 "A two-piece dress?"- sarcastic kong sagot.

"Change it..."

Tumawa ako na para bang hindi ako makapaniwala.

"Your sister told me to wear it...besides I look good"- sabi ko at maglalakad na

sana papunta sa kabilang side ng kotse niya para pumasok sa loob pero hinawakan
niya ako sa wrist kaya napahinto ako.

Hinila niya ako papalapit sa kanya.

"Then...shall we just stay in your bedroom?"- bulong niya

Kinalibutan ako sa tono ng boses niya kaya tumingin ako sa mata niya.

Alam ko naman na hindi niya ako kayang tiisin eh.

I smiled at him naughtily and gently pressed my lips into his.

Agad ko din namang inilayo ang labi ko sa labi niya.

"I look really pretty in this dress right?"- sabi ko sa kanya at inakap siya.

"Why are you making this so hard for me?"- bulong niya

Napatawa ako ng mahina sa reaksyon niya.

"You'll just stay by my side tonight right?"

Tumawa siya ng mahina at hinalikan ang noo ko.

***

"We're guests of Isabella Saiga"

"This way sir, ma'am"

Nakahawak sa bewang ko si Jiro habang naglalakad kami papunta sa pinaka hall ng

hotel kung saan ginaganap ang party.

Tumingin ako saglit kay Jiro na diretsong nakatingin sa nilalakaran namin.

"Don't look at me like that love"- sabi niya at ngumiti ng bahagya.

Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at tumawa ng mahina

"Can't help it...you're too gorgeous"

Narinig ko ang mahina niyang tawa ng dahil sa sinabi ko.

Binuksan na nung staff yung pinto at as expected marami na ring tao. Well late
naman kasi kami ng twenty minutes.

Madaming napatingin samin kaya lalo akong idinikit ni Jiro sa kanya.

He's too protective...but I'm actually enjoying it.

Huminto kami sa paglalakad ng biglang sumulpot si Brylle sa harap naming.

"Woah...you look-"

"Don't say it Brylle"- sabi ni Jiro at ngumiti ng kakaiba. Nakakatakot na kakaiba

kaya umiling nalang si Brylle at hindi na nag salita.

Ngumiti nalang ako sa kanya.

"Hey...Is that you...Mr. Jiro Saiga?"

Lumingon naman kami sa babae na tumawag ng pangalan ni Jiro.

She's pretty. She's wearing this fitted nude colour dress.

"We met in Beijing remember? I'm Arlene Gao"- sabi nung babae at ngumiti.

Hah! Yung ngiti na yon. SHE TOTALLY LIKES JIRO!!

"Ms. Gao...Nice to see you again here"

"Oh...you too!"- natanggal ang kamay ni JIro sa bewang ko ng bigla siyang akapin
nung babae.

Napairap ako at lumayo ng kaunti kay Jiro. Agad din namang bumitaw sa pagkakaakap
yung bwiset na Arlene kay Jiro.

Ano naman kung maganda siya?!? Maganda din ako!!

"Could you accompany me tonight?...you see my father sent me here and I don't know
anyone except from you..."- masiglang sabi ni Arlene.

Umiinit nanaman ang ulo ko!

Jiro didn't tell me about meeting a woman in Beijing! He told me he had a meeting
with some freaking investors!!

He lied to me!!

Napatingin sakin saglit si Jiro "Uh..I'm sorry-"

"Of course Jiro would love to accompany you tonight"- pinutol ko ang sasabihin ni
Jiro at tiningnan siya ng masama tsaka ko binaling ang tingin ko kay Arlene at nag
peke ng ngiti.

MY BLOOD IS BOILING!!!

"Brylle...let's go...We're disturbing them"- sabi ko at hinila si Brylle paalis

Ugh! DAMMIT.

"Zei-"

"Shut up! And leave me alone!"- sabi ko at iniwan siya sa gitna.

Ugh! Pakiramdam ko sasabog na ako sa sobrang inis!

 Naupo ako sa may bar counter.

"Give me the strongest alcohol!"- sabi ko sa bartender

"Are you sure?...Ma'am?"

"Yes...I'm very sure"- sabi ko at tiningnan si Jiro at Arlene.

Kumunot ang noo ko ng paluin ni Arlene si Jiro sa braso.

It looks like he's enjoying her company.

"Ugh! Goddammit!"

Napatingin sakin ang katabi kong babae.

"What?!? Is this first time hearing a girl curse?!?"- iritado kong sabi sa babae
kaya umalis siya sa tabi ko.

Yeah that's right. She made a right decision bago ko pa maibunton ang galit ko sa
kanya.

"Here ma'am"

Tiningnan ko ang baso sa harap ko na may lamang kulay tubig na alcohol

"Is this enough to knock me out?"

Nag aalinlangan namang tumango yung bartender "it will take some time but...yeah
you'll be knock out ma'am if you finish it."

Ininom ko agad ang kalahati. Napapikit ako dahil masyado itong mapait para sakin.

May narinig akong tawa ng lalaki kaya napatingin ako sa tabi ko.

"What's funny?"- sabi ko at uminom ulit.

"Nothing...it just that...huling beses na uminom ako niyan nagising nalang ako sa
isang hotel room...naked"

Napatigl naman ako sa pag inom at binaba ang baso.

"Pardon?"

"I think...you're the hottest chick here tonight...just look at the eyes of
predators"- sabi niya habang natatawa-tawa pa.

Agad naman akong napatingin sa paligid. Maraming lalaki ang nakatingin sakin.
Binalik ko ang tingin ko sa kanya

"I like your company...You're not one of the predators are you?"- tanong ko sa
kanya at inubos na ang laman ng baso.

Tumawa siya "What if I am?"

"Then...let me tell you something...I've got six over protective friends here and
one stupid perverted bastard that would kill you"- sabi ko sa kanya at tumawa.

Tumawa ulit siya

 "You're funny and pretty...by the way my name is-"

"She doesn't need to know your name"

Agad akong kinilabutan ng ilagay niya ang kamay niya sa likod ko.

"Woah. Sorry I didn't know that-"

Hindi na niya pinatapos magsalita yung lalaki at hinila na niya ako paalis dun.

Shit parang nahihilo ako no actually every single person in this room has a
twin?!?

Hinawakan ko ang ulo ko. Huminto na si Jiro sa paglalakad kaya malamang ay huminto
rin ako dahil hawak hawak niya ang wrist ko.

"I took my eyes off you for a minute then suddenly a guy started flirting with
you?!? And you let him flirt with you!"

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "And you! You said you had a meeting with some
fucking investors!! You lied to me! Who the hell is that Arlene girl?!?"

Ugh! Nakakainis! Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa! Gusto kong mag wala pero
hindi pwede! Kasi nandito kami sa nakakagagong party na to!!

"What?!? I didn't lie to you! He's the daughter of Mr.Gao...one of the investors"-
ngayon ay nakakunot na rin ang noo niya.

Ugh! Dammit! Why do I have to feel really dizzy now?!?

"You told me you're not going to leave my side tonight!"

"You were the one who told her that I could accompany her...Anya this conversation
isn't going to bring us anywhere"

"I agree!"- I gritted my teeth and walked away.

Ng makita ko sila Jared ay pumunta ako sa kanila.

"Hey...are you okay?"- tanong ni Daryll sakin ng makalapit ako sa kanila.

Hindi ko siya sinagot at ng makita ang hawak ni Brylle na alak ay kinuha ko yon
at tinungga.

Ugh! Fuck! My head really hurts!

Damn that alcohol!

"Wow"- Ian

"She's not in the mood"- Brylle

"Ladies and gentlemen let us give a round of applause to ms. Isabella Saiga and
her escort mr. Adrian Aizawa"

"Woah. Haha escort si Kyo"- sabi ni Ian sa pagitan ng mga tawa niya.

Maski ako ay nagulat. Nag simula ng maglakad si Ate Ella at Kyo papunta sa mini
stage.

"is it just me? Or he really doesn't look comfortable?"- Daryll

"Who would be comfortable with ate Ella?"- sabi ni Jared

At tumawa silang apat. Wala si Momo dito. Siguro nasa babae niya nanaman siya.

Napatingin ako saglit sa side ko ng makita ko si JIro sa tabi ko at nasa tabi

naman niya si Arlene.

Ngumiti ako ng bahagya ng makita kong nakatingin pala sakin si Arlene.

Punyeta. Wag niya akong ngitian mas lalo akong naiinis!

"I haven't properly introduced myself. I'm Arlene Gao..and you are?"

"Zeilica... Zeilica Clouter"- ngumiti ako ng bahagya at tumingin na ulit kila ate
Ella.

"Why don't you teach the bitch a lesson?"

Napatingin ako sa kabilang side ko.

"Aubrey? What the hell are you doing here?"

"I'm invited...being plastic...it doesn't really suit you"- she said to me while
pointing her lips to my other side.

Napatingin naman ako kila Jiro.

Nakakapit si Arlene sa braso ni Jiro.

Napapikit ako. I can't take this anymore!

Tumalikod ako at magsisimula na sanang maglakad paalis pero hinawakan ako ni Jiro
sa braso.

"Jiro?"-tawag ni Arlene sa kanya

"Anya...please..."

Hinila ko ang braso ko sa kanya at nag simula ng maglakad paalis.

"Good evening everyone thank you for coming to my welcome party please enjoy -"

"Stay where you are Zeilica Anya Clouter!"

Napahinto ako sa paglalakad. I heard the gasping and chit-chatting of the guests.

Did he...steal ate Ella's microphone to call my name?!?

NOW EVERYONE IS LOOKING AT ME!!

Bahala nga siya sa buhay niya! Kainis!

Nagpatuloy na ulit ako sa pag lalakad.

"He said you're pretty!!"

 WHAT?!?

Napahinto ulit ako. Hindi ko siya maintindihan.

"I...I don't like it"- dugtong niya.

Napatingin naman ako sa gilid ko ngayon. Ngumiti sakin ang isang lalaki.

Wait. I remember him. He's the guy I was talking to before.

Napabuga ako ng hininga ng maalala kung ano ang sinabi niya sakin. He said...I'm
funny and pretty.

"He insulted you...you're not pretty because your beautiful...too beautiful to

describe"

My heart started to race. His words...his words never fail to melt my heart.

"Look at me please..."- his voice became calm. Nag mamakaawa ang boses niya.

Huminga ako ng malalim at humarap sa mini stage kung saan parang shock pa rin si
ate Ella sa pag agaw ng microphone sa kanya ni Jiro.

"I love you...and I hate it when you're mad at me"- binigay na niya ulit kay ate
Ella yung microphone at naglakad papunta sakin.

I can hear gossips.

Ng makalapit siya sakin ay may nilabas siya galing sa bulsa niya.

Nanlaki ang mata ko ng makita ko kung ano iyon.

"Forgive me...for leaving your side tonight..."

Kinuha niya ang kaliwa kong kamay at isinuot ang sing-sing sa gitna kong daliri.

Tiningnan kong mabuti ang sing sing. Naaalala ko ito, ito ang sing-sing na bata pa
lang kami ay nasa kanya na.

Sinubukan ko itong hingiin sa kanya dati pero hindi niya ito ibinigay kasi itong
sing-sing na ito ang nagpapatunay na may dugo siyang Saiga. This ring is like a
family crest. Sa mga panganay na lalaking anak lang ito binibigay sa pamilya nila.

Hindi niya dapat sakin ito binibigay.

"Ji...this ring..."- hindi ko maipag patuloy ang sasabihin ko at tiningnan siya sa

mata.

"You're part of my family now...You're going to be my future wife"- nginitian niya

ako at hinila ako papalapit sa kanya.

"Wow...that's quite romantic brother...why don't we give them a round of applause?"

*clap*clap*clap

Kasabay ng palakpakan ng mga tao ang pag ngiti ko kay Jiro.

Aubrey's POV

Gosh. Her boyfriend is so ummmm sweet??

Lucky her... that Jiro...he's like a dream boyfriend.

Nagpunta ako sa may bar area at nakita ko si Kyo na nakaupo at nakatingin kay??

Umupo ako sa tabi niya at tiningnan kung sino yung tinitingnan niya.

"tititigan mo nalang ba siya hangang sa malusaw?"- tanong ko sa kanya at umupo sa

tabi niya

Tumingin siya sakin at ininom ang hawak niyang alak. "Mind your own business"

Tumawa ako saglit. He's really a cutie isn't he? Masungit pa rin siya hanggang
ngayon.

"Paano ka nakakatagal na nakikita silang ganyan?"- sabi ko sa habang umiinom ng

beer

"Ang daming babae ni Momo"

Nacurious ako eh kaya napatingin ako sa direksyon kung saan siya nakatingin

Naningkit ang mata ko sa nakita ko. Are they planning to make out here?!?

"Masakit ba?"- tanong ni Kyo kaya napatingin ako sa kanya

"Stupid nananadya ka ba?"- sabi ko at inirapan siya.

Ngumiti siya ng bahagya. Tumingin ulit ako sa direksyon ni Zei at Jiro.

"What's with her?"- tanong ko kay Kyo

Hinalkan ni Zei si Jiro at kung nasa normal na pagiisip si Zei hindi niya gagawin
yun. She hates attention though she's always the center of attention because of her
attitude.

"She's drunk"- tumayo na siya at nagsimulang lumakad papunta kila Jiro.

Tumingin ulit ako kay Momo at nakatingin din siya sakin kaya umiwas ako ng tingin
at inubos ko na yung beer ko. He's not kissing a slut anymore huh?

This party is boring...but I heard that Jiro's sister is a devil as well...though

tonight she looks like a disaster.

Umalis na din ako sa may bar area. Ano pa silbi diba?? wala na akong kausap.

Napadpad ako dito sa may garden. At nalala ko nanaman yung nakita ko kanina.

Ugh! I can't take it off my mind!

I'm pathetic. Move on Aubrey!! He can't love you back!!!

Bakit ba kasi umaasa ka pa?!?

"Sana ako nalang si Zei tapos ikaw nalang si Jiro, bakit ba kasi hindi mo ko
kayang mahalin?"- I deeply sighed.

I'm really crazy. Why am I wasting my time talking to a flower?

"Sino may sabing hindi kita mahal?"

Agad akong napaharap sa likod ko dahil sa gulat.

Shit. I didn't know that he followed me.

"Mahal kita kaya lang kasi ayaw kitang masaktan sa mga kagaguhan ko, kaya sana
pagkatapos ng gabing to mag panggap na tayo na hindi magkakilala"

Napaiwas ako ng tingin at pinunasan ang mga luha na tumutulo sa pisngi ko.

Nakatalikod na siya sakin.

Ngayon na lang. promise, ngayon nalang ulit ako magpapakatanga sayo Momo.

Hinawakan ko siya sa may braso niya,

"Momo sa tingin mo ba hindi ako nasasaktan ngayon?"

Humarap ulit siya sakin.

"Mas masasaktan ka sa mga kagaguhan ko at yun ang ayokong mangyari...so it's better
if we-"

"Gago ka pala eh! sana hindi mo nalang ako tinulungan dati kasi dati alam kong
kaya ko ang sarili ko. bakit ba kasi pinarealize mo pa sakin na kailangan ko din ng
taong magaalaga at pag proprotekta sakin?!?"- sabi ko habang pinupunsan ko yung
luha ko

" Noong tinulungan kita yun ang pinaka masayang araw ng buhay ko kasi yun yung
araw na nalaman ko kung ano ba talaga yung pagmamahal. Sorry Aubrey pero hindi ako
ang lalaking para sayo"

"Alam mo ba kung gano kasakit yang sinasabi mo sakin?!?"

Dire-diretso ang pag patak ng luha ko. Hindi ako makahinga. Sana...sana panaginip
nalang ang lahat ng ito.

Inakap niya ako at sa pagakap niyang yon mas lalo kong naramdaman ang sakit.

"Shhhh...remember this...you're the only one I will love for the rest of my
life... Aubrey please kalimutan mo na ako. pinapalaya na kita malaya ka ng magmahal
ng iba"- kinalas na niya yung pagkakayakap niya sakin at umalis.

Napaupo ako sa sahig at tinakpan ang bibig ko para hindi ako makagawa ng ingay.

Hindi ako ito. Hindi ako ganito.

Aubrey Montenegro would never cry like this. this is not me!!

"Tatanungin kita ulit masakit ba?"

Napatingin ako sa lalaking nagpatong ng coat niya sakin.

"Ano ba gusto mong iparating ha?!?"- tanong ko sa kanya

 "Wala. Gusto ko lang malaman ang nararamdaman mo"

"Kelan ka pa nagkaroon ng pakialam sa buhay ko?"

Ngumiti lang siya sakin. It's the first time I saw him smile at me like that.

"Ihahatid na kita. Mukang kailangan mo ng magpahinga"- sabi niya at tinulungan

akong tumayo.

"Kyo...thank you"- sabi ko at pinunasan ang luha ko.

Naglakad na kami papunta sa harap ng hotel.

Napahinto kami ng makita namin si Momo na may kahalikan.

Kusa nanamang tumulo ang luha ko.

"Gusto mong malaman kung anong nararamdaman ko diba?"

"Ang sakit.Sobrang sakit"

"Aubrey!!"- Kyo

Lumabas na ako ng hotel at nagdirediretso ako sa may kalsada

*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP

"AUBREEEY!!!"

***VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[28] Chapter 23
*******************************************

Zeilica's POV

Bakit ganito yung amoy dito??

Amoy....

Amoy Jiro?!!? ano ba nanggyayari sakin? Puro Jiro nalang ata ako.

Inakap ko yung unan.

SHIT. Amoy Jiro talaga eh.

Dinilat ko na yung mata ko.

 This is definitely not my room.

I'M IN JIRO'S ROOM!!!!

Napatingin ako sa pinto ng banyo kung saan lumabas doon si Jiro na naka boxer
short lang.

God....please kill me now!

I cleared the lump on my throat and looked away.

I heard his sweet laugh.

"Good morning.."

"Please...put your shirt on"- sabi ko habang nakayuko.

Tumawa nanaman siya at naramdaman ko ang paglapit niya sakin.

"Do you have any idea what you did last night?"

Inakap niya ako mula sa likod at pinatong ang baba niya sa balikat ko.

"Don't do this to me...please"- pagmamakaawa ko at pilit inaalis ang kamay niya sa

tyan ko.

"My sweet little angel...why can't you look at me?...I wonder"

"Don't wonder! Put your shirt on pervert!"- sabi ko at pilit pa rin na tinatanggal
ang pag kakaakap niya.

"But...last night you were stripping me..."

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

I can't remember a damn thing about what happened last night after he gave me the
ring!

Tinanggal naman na niya sakin ang pag kakaakap niya kaya agad akong pumunta sa
kabilang dulo ng kama.

"Listen, last night...It was different!"

Sinuot na niya ang t-shirt niya at tumingin sakin. "what's the difference?"

Napaisip ako sa sinabi niya at kumunot ang noo ko.

"Well...last night I was drunk"

Tumango naman siya. "And why were you drunk?"

Kinagat ko ang ibabang labi ko. "I was jealous..."- bulong ko at umiwas ng tingin.

Hindi ko nga alam kung narinig niya.

Lumapit siya sakin at hinawakan ako sa bewang.

"You did something...really terrible last night...love"

 Tiningnan ko naman siya sa mata. "if you didn't interrupt me last night...then
maybe-"

"Sorry...it's my fault"- I retorted

Tumawa siya ng mahina. "it's alright love...you need to get ready. you have to
explain every single damn thing to your idiot friends"

***

Limang mata ang nakatingin sakin ngayon na para bang ako na ang susunod nilang
kakainin.

Andito kami sa bahay ngayon. Wala si Kyo.

Bago ko pa man maintanong sa kanila kung asan si Kyo ay naunahan na ako ni Jared
mag salita

"Sino may sabing pwede kang uminom?"

"Wala akong natatandaan na pinayagan ka naming uminom"- Momo

Tumingin ako kay Jiro. Pinipigilan niyang ngumiti.

"Sorry...I won't drink any alcohol next time"- sabi ko habang nakayuko.

Daig pa nila si ate kung makapag sermon sakin.

"Do you know how many eyes were on you last night?...They were waiting for you get
drunk"

Napatingin naman ako kay Daryll. Hindi na ako nag salita at tumahimk nalang.

"At ikaw sino may sabing pwede mo syang i-take home?"- Brylle

"Haha gago"- binatukal ni Ian si Brylle ng unan.

Napatawa ako saglit pero tumigil din ng seryoso pa rin silang nakatingin sakin

"Nothing happened last night...if you're worried about that"- sabi ni Jiro

"Really?"- napatingin naman kaming lahat sa kadarating pa lang na si Kyo.

"Diba nanliligaw ka palang sa kanya? bakit inuwi mo na siya sa pad mo?"- dugtong
ni Kyo.

Ugh! I'm tired of this freaking idiotic argument!

"Diba magkaibigan lang kayo? Bakit mo siya inuwi sa bahay mo?- sagot naman ni
Jiro.

I don't like their tones.

Napapikit nalang ako ng mag sagutan nanaman sila.

Habang nagsasagutan sila umupo ako sa tabi ni Jared. Napatingin siya sakin pero
saglit lang tapos tumingin na ulit siya kila Jiro habang kumakain ng popcorn?!?
 Nakiupo na din samin sila Brylle at pinapanuod si Jiro at Kyo mag sagutan.

"Should I be a doctor?...and make medicines for hopeless idiots?"- sabi ni Brylle

habang hindi inaalis ang tingin kila Jiro.

Napatawa ako saglit sa sinabi niya.

"Brylle...make sure that medicine works for those two as well"- sabi ni Daryll at
tinuro si Ian at Momo na nag sasagutan na din.

"Before that...He needs to graduate high school first"- natatawang sabi ni Jared

"Yah! Are you telling me-"

"I'm not talking to you idiot"

"Wait! Brylle if you're going to make medicine please make sure that it works with
you two as well"- sabi ko at umalis na.

***

"What are we doing here?"- tanong ko.

Pinasunod kasi kami ni Kyo dito sa ospital.

"Are you pregnant?"- tanong ni Brylle kay Kyo.

Natawa ako, pati na rin si Momo at Ian sa sinabi ni Brylle.

"You're funny dude"- sabi ni Kyo at tiningnan siya ng masama.

"I was just kidding...sorry"- sabi ni Brylle at umalis na sa harap ni Kyo.

Ngayon ko lang napansin pero suot pa rin ni Kyo ang suot niya kagabi.

"Did something happen?"- nag aalala kong tanong

Tumango lang siya. Naging seryoso naman ang mukha nila Brylle.

"Aubrey...was hit by car last night"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Wha-what happened to her?"- tanong ni Momo

"She's okay now...but Momo I don't think-"

"I need to see her!"

"She saw you kissing someone last night I don't think she wants to see you today"

"I said I need to see her!!"- napataas ang boses ni Momo.

Humigpit ang hawak ni Jiro sa bewang ko kaya napatingin ako sa kanya saglit at
binalik na ang tingin kila Momo
 Lalagpasan na sana ni Momo si Kyo pero hinawakan siya ni Kyo sa braso.

"Why do you need to see her?"

Kumalma ang itsura ni Momo at napaisip sa sinabi ni Kyo.

"Because...I love her and...I was so stupid to let her go"

Binitawan na ni Kyo ang braso ni Momo kaya agad na pumasok si Momo sa loob ng
ospital.

"Sweet..."- bulong ko at hindi ko napansin na kanina pa pala ako nakangiti.

***

Nakahiga lang si Aubrey at nakatingin lang sa may bintana.

May benda yung ulo niya tapos may mga gasgas din siya sa braso at may benda din ang
isang binti niya.

Umupo si Momo sa may gilid ng kama ni Aubrey at hinawakan yung kamay niya kaya
tumingin si Aubrey kay Momo.

Isang kakaibang tingin ang ibinigay ni Aubrey kay Momo...tingin na parang hindi
niya kilala si Momo.

"Aubrey I'm sorry"

Tumingin si Aubrey sa kamay niya na hawak ni Momo atsaka niya ibinalik ang tingin
niya sa mukha ni Momo.

"Sino ka? Kilala ba kita?"

**** VOTE COMMENT AND BE FAN :))

*******************************************
[29] Chapter 24
*******************************************

Zeilica's POV

"What the hell are you two doing here?!?"- pagtataray ni Aubrey

"Aubrey sis-"- Paris

 "Don't you dare call me sister unless you want me to put you in emergency room!"

"Ang init naman ng ulo mo. Eto kain ka!"- sabi ni Eli at sinubo kay Aubrey ang
isang malaking piraso ng apple.

Nakatingin lang ako kay Aubrey. May mali eh. si Momo lang ang hindi niya kilala
pero kami kilalang-kilala niya.

"Yah!! Ugh!! Really?!? I'm really going to kill both of you!!"- inis na inis na
si Aubrey

Kung hinid lang siya injured malamang nasaktan na niya yung dalawa.

Andito din kasi si Eli at si Paris at nagdala pa sila ng bulaklak na pang patay.

"The three of you shut up!"- sabi ko kaya napatingin sila sakin.

Sa totoo lang kanina pa ako inis na inis sa sobrang ingay nilang tatlo.

"How dare you tell me to shut up! How about you all get the hell out of my
room!!"-

Pumikit ako saglit at huminga ng malalim. Ang boses talaga ni Aubrey masyadong
nakakainis.

Tiningnan ko si Paris at Eli. Mukhang nakuha naman nila ang tingin ko kaya
nagtinginan muna sila saglit at kinuha yung mahabang tela na pang tali.

"WHA-HMMMMMM"

Nilagyan nila ng tali ang bibig ni Aubrey pati kamay niya. Lumapit sakin si Paris

"Zei...sa tingin mo ba ayos lang ang ginawa natin? Kasi ano...parang hinohostage
natin si Aubrey"

"Natin? Kayo lang naman ang nag tali"- sabi ko at kinuha ang magazine sa lamesa

"YAH! But---"

"Shut up!"- sabi ko at sinumalan ng buklatin ang magazine.

Now I can relax and read quietly.

Ian's POV

"Hindi talaga kapani-paniwala ang amnesia ni Aubrey"- sabi ko sabay kagat sa apple

Andito kami sa Mr.B. sa sarili naming mini bar sa second floor.

"But there's a possibility that it's true"- Daryll

"Ano plano mo?"- tanong ni Jared kay Momo

"Honestly...I don't know"

 Tumayo si Jiro mula sa pagkakaupo at tinapik sa balikat si Momo.

"Then never let go of her again...hold her tight and...protect her"- sabi niya at
umalis na.

"What the hell?"- sabi ko habang natatawa.

Wala akong naintindihan sa sinabi ni Jiro.

"When you don't know the answer...then it's the right decision"- sabi ni Kyo
habang tumatango at nakangiti ng bahagya.

Tumayo na rin siya at umalis.

The fuck? What they both said is just really complicated! Are they speaking in
English? Or alien language?

"What was that?"- tanong ko kay Daryll. Maaasahan naman kasi si Daryll sa mga
ganitong sitwasyon.

Napatingin naman si Daryll na para bang walang kaalam alam sa mundo.

"He said drink your coffee while hot"

Ngumiti ako ng konti at napatingin din si Jared at Momo kay Daryll.

Did he just say it in a serious tone? Was that meant to be a joke? I can't really
tell.

No one laughed. It's getting awkward.

"Uh...I'm not drinking coffee?"- sabi ko ng patanong

Takte. Kung joke man yon hindi ko talaga nakuha.

"Huh?...then drink milk while hot"

" I'm also not drinking milk"- dahan dahan kong sabi habang umiiling

Nah. He's not joking. He's serious?

Why is our conversation gotten really complicated like this? diba si Aubrey ang
pinaguusapan namin kanina? Tapos nag salita sila Jiro ng language na sila lang ang
nakakaintindi at ngayon hindi ko alam kung ano na pinag uusapan namin.

"Oh...Sorry I mean drink your beer while hot"- sabi niya tsaka siya tumango.

Napatawa ako saglit at huminto din. Walang salitang lumalabas sa bibig ko pati na
rin kila Jared.

"I think...I think I'll take my leave now"- sabi ni Daryll at umalis na rin

Sinundan namin siya ng tingin hanggang sa makalabas siya.

"That was the weirdest conversation I've ever had"- sabi ko habang nakatingin pa
rin sa pinto

"Yeah...Me too...Was that really Daryll?"- Momo

 "Who knows?"- sagot ni Jared at napangiti ng saglit na para bang hindi siya
makapaniwala.

Umiling nalang ako at inalis na ang tingin sa pintuan. Ganun din naman sila Momo.

"Sup?"

Napatingin ako saglit sa pinto. Kadarating lang ni Brylle at umupo siya sa pinag
upuan ni Daryll kanina.

"By the way...I saw Daryll in the entrance and I said 'how are you dude?' then he
told me the value of pi."- sabi ni Brylle habang natatawa.

"He's a little weird today...He told us to drink beer while hot"- sabi ko at
nabalot nanaman kami ng katahimikan.

DAMMIT. Pakiramdam ko nagiging bobo na ako.

"Can...we really drink beer while hot?"- binasag ni Brylle ang katahimikan

Nagkatinginan naman kaming apat. At biglang tumayo si Jared na para bang naubusan
na siya ng pasensya.

"You're all fucking idiots!! You're making me crazy!!!"- sabi niya at umalis na.

Hindi na lang namin siya pinansin. Kaming tatlo nalang ang natira.

"By the way...what is the value of pi?"- tanong ni Momo

"well...according to Daryll the value of pi is 3.1415926535897932-"

"Stop it! It's fucking infinite!"- sabi ko para mapigilan sila.

Tang ina. Paanong napunta naman ngayon sa math ang usapan namin?!?

"So the value of pi is 3.1415926535897932 and so on?"- sabi ni Momo

Tumawa nalang ako kahit hindi nakakatawa. ANO BA MERON SA PI NA YAN?!?

"Ah fuck! I'm still a fucking smart ass!"- dugtong ni Momo at napakamot sa ulo
niya

"Dude you're not the only one"- sabi ni Brylle at ininom ang beer na hawak niya.

"We were just talking about you and Aubrey before things gotten this complicated
you know?"- paalala ko kay Momo

Tang ina talaga!

"Oh..yeah right! I'll go the hospital now"-Momo

Zeilica's POV

Kinusap ko yung doctor ni Aubrey, tinanong ko kasi kung possible bang mangyari
yun. si Momo lang ang nakalimutan niya.
Sabi naman ng doctor ulo daw ang tumama kay Aubrey kaya may possibility na magka
amnesia siya. mag ra'run pa daw sila ng ilang test kay Aubrey. Tinanong ko din kung
bakit si Momo lang ang nakalimutan niya, sabi naman nung doctor baka daw bago
masagasaan si Aubrey nasaktan siya ni Momo emotionally isa pa daw hindi naman daw
kami sure kung si Momo lang ang nakalimutan ni Aubrey at sabi pa nung doctor minsan
daw maalala mo na rin kaagad yung nakalimutan mo minsan nga daw minutes lang ang
tinatagal tapos maalala mo na ulit.

At huling sinabi niya sakin? Wag na daw akong pumasok pa ulit dito sa ospital kung
itatali ko lang din ang pasyente.

Bwiset kasi sila Paris. Iniwan nila ako at nakatulog ako sa upuan kaya nung
pumasok ang nurse daig pa world war 3 sa kwarto ni Aubrey.

Papasok na sana ulit ako sa kwarto ni Aubrey pero nakita kong kinakausap siya ni
Momo kaya tiningnan ko nalang sila at nakinig.

"Aubrey you need to eat"

"Aubrey...look at me"

"Why aren't you talking to me?"

"I don't talk to strangers"

"I'm not a stranger...I'm your boyfriend"

Tumingin naman si Aubrey kay Momo "then...bakit ikaw lang ang nakalimutan ko?"

"Ano ba ang ginawa mo sakin...para ikaw lang ang kalimutan ko?"

I can feel bitterness in her voice. Does she really have amnesia?

"I...did something terrible...and I'm regretting what I have done...If only...If

only I could bring back time..."- naramdaman ko ang kalungkutan sa boses ni Momo.

Nakaramdam ako ng awa sa kanya. Pakiramdam ko nararamdaman ko din ang sakit na

nararamdaman niya ngayon.

Hindi siya matanggap ng taong mahal niya. Ganito rin kaya ang naramdaman ni Jiro
nung hindi ko siya matanggap?

Napatingin ako sa lalaking humawak sa bewang ko.

"Let's give them privacy..."- sabi niya at tuluyan ng isinara ang pinto.

Nakayuko lang ako. Hindi ako sanay na makitang ganon ang kondisyon ni Momo. Hindi
kasi bagay. Laging nakangiti si Momo. Ito ang unang pagkakataon na marinig ko ang
emosyon niya.

"Hey...are you alright?"

"Jiro...for the past two years this is the first time Momo's voice reached me"

Inakap niya ako.

Pakiramdam ko tuloy ang sama kong kaibigan kasi ngayon ko na lang ulit narinig ang
emosyon niya. Sa nakalipas na dalawang taon wala na akong ibang pinakinggan kung
hindi ang sarili ko.
 "Don't be sad love...it's killing me"- bulong ni Jiro

"What should I do?..."- tanong ko

"You don't need to do anything...just greet him with a smile...after all you're
their little wicked witch"- naramdaman ko ang pag ngiti niya sa buhok ko.

Napangiti na rin ako. Buti nalang andito si Jiro.

Tinanggal na niya ang pagkakaakap niya sakin at inilagay sa likod ng tenga ko ang
buhok na nasa mukha ko.

"I need to tell you something very important"

"Th-"-ipagpapatuloy na sana niya ang sasabihin niya pero biglang dumating si Jared

"Ji your mom is here"-

**** VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[30] Chapter 25
*******************************************

Zeilica's POV

Nakita ko na ang isang black limousine sa harap ng ospital, meron ding tatlong
itim na kotse isa sa harap ng limo at dalawa sa likod.

Hinawakan ni Jiro yung kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

"I don't know why mom is here but...if something happen you just need to trust me
okay?"

Tumango lang ako sa kanya. Tita Alyana would never find Jiro if it's not
important.

Andito na din sila Brylle, nakita ko si tita Yana na nakatalikod samin at may
kausap sa phone. may sinabi lang sa kanya yung assistant niya tapos pinatay na niya
yung cellphone niya at humarap samin.

"Mom it's nice to see you"- hinalikan ni Jiro si tita Yana sa pisngi

"Why are you here in the hospital?"- tumingin si tita Yana samin ni Jiro

"Ah tita-"

"Brylle iho I know that you missed me but I'm not talking to you"- tumingin siya
kay Brylle ng saglit at binalik yung tingin samin ni Jiro

"Sorry tita"
 "Something happened to you?"- tiningnan niya ako ulo hanggang paa

"No tita my-my friend had an accident last night that's why we're here" sabi ko sa
kanya tsaka ako lumapit at hinalikan siya sa pisngi.

Friend?napakalaki kong sinungaling!!

Kelan ko pa naging kaibigan ang demonyang Aubrey na yon?!?

Kahit naman kasi sinong demonyo iharap mo kay tita Yana uurong at uurong din ang
pagka-demonyo eh.

"Oh good"

"Tita Alyana! I missed you!" - hinalikan ni Momo si tita Yana sa pisngi.

"You smell like a girl Momo...you better stop flirting with girls or else I will
tell Isabella to punish you..."

Napangiti lang ng pilit sa kanya si Momo.

"I'm glad to see you boys and I would love to have a little chat with you but we
have some family matters to discuss so I will borrow Jiro for a while"- sabi niya
at binigyan kami ng isang matamis na ngiti

Bigla akong kinabahan sa sinabi niya. If it's family matter then tito Red is here
as well.

Agad naman akong tumingin kay Jiro. Kapag nagkikita sila ng dad niya lagi lang
silang nag aaway.

"I don't want to see him...and we don't have anything to discuss...mom"

Bigla akong natigilan sa pag hinga. Ang lamig kasi ng salita ni Jiro at ng sinabi
niya ang salitang mom ay parang kayang kaya niyang itakwil ang ina niya.

"Don't use that tone to me darling...because you can be an outcast in an instant.

Are we clear?"

Nagulat ako sa sinabi ni tita Yana.Ganito ba talaga ang usapan ng mag ina?

Kung buhay ba si mommy ganito rin kami? Napailing ako. Of course not...if my
parents were here I would tell them I love you every time I see them.

"I-"

"He's coming with you tita..." - pinutol ko na ang sasabihin ni Jiro. Ayokong
makita na nag aaway silang dalawa.

Tumingin naman silang dalawa sakin.

"And you're coming too"- sabi ni tita at ngumiti ng nakakatakot.

YOU GOT TO BE KIDDING ME!!!

"She's not coming with us!!"- napataas ang boses ni Jiro at hinarang ang katawan
niya sakin.
 It's like he's protecting me from a lion trying to eat me.

Tiningnan naman ni tita Yana ang mga body guards niya kaya agad na pumalibot ito
samin.

"Tita I'm coming!"- sigaw ko kaya napatigil naman sa paglapit ang mga body guards
niya.

"No you're not! I'm not gonna let you come to our fucking house!!"- Jiro gritted
his teeth

" And I'm not gonna let them hurt you!"- kumunot ang noo ko at nag simulang lumapit
kay tita Yana.

Mga trained ang body guards nila. Maybe Jiro could beat them but still...he's
going to get hurt too because of nonsense!

"Wait..."- sabi niya at hinila ako.

Dinikit niya ang labi niya sa noo ko.

"After this...I'm not gonna let my family to get near you again"

***

Tumingin ako kay tita Yana at ngumiti ako ng bahagya.

Hanggang ngayon hinahangaan ko pa din ang ganda niya.

Iniwas ko agad ang tingin ko ng bigla siyang tumingin sakin.

Bakit ba kasi gusto niya akong maka-sabay ngayon? Dapat kasi kay Jiro nalang ako
sumabay.

"Would you like some wine?"- tanong niya kaya napatingin ulit ako sa kanya.

"Ha? Ah wag na po tita pinagbabawalan po kasi ako nila Jared na uminom"- sabi ko
sa tsaka ako ngumiti ng pilit.

"I was just asking you if you would like some I didn't ask you to tell me a
story"- sarcastic niyang sabi.

Napangiti ako ng mapakla.

"Please be honest with me...why are you bringing me too?"- matapang kong tanong
kahit na natatakot ako sa kanya.

She was my mom's closest friend but then...she hates me. Alam kong puro masasakit
na salita lang ang matatanggap ko sa kanya.

"I missed you..."- sabi niya at ngumiti ng bahagya.

Am I dreaming? She would never tell me those three words.

Bata palang ako wala na akong ibang gusto kung hindi ang magustuhan niya. I was 10
years old when my parents died at noon ko sinimulan hanapin ang atensyon niya. Ang
gusto ko lang naman matanggap niya ako bilang anak ni mommy...gusto kong mabawasan
yung guilt na nararamdaman ko.

"Stop being plastic tita Alyana. It doesn't suit you"- sabi ko at pinigilang
lumabas ang nararamdaman ko.

Maybe she's just bored and playing with me.

"Hindi ko alam kung anong parte ng katangahan mo ang nagustuhan ng anak ko sayo"

"Hindi ko rin po alam kung anong parte ng katangahan ko ang ayaw niyo sakin"-
sagot ko sa kanya.

"I don't hate you...I like you...a lot"

Kahit na alam kong maaaring pinaglalaruan lang niya ako ngayon. Gusto kong maniwala
sa sinabi niya kaya napaiyak nalang ako.

"So you can cry..."- sabi niya at ngumiti ng bahagya habang ako naman ay tuloy
tuloy lang sa pag iyak.

Yung boses niya...nakakaramdam ako ng pagmamahal sa boses niya. Parang hindi siya
ang tita Alyana na kilala ko.

Pinaglalaruan lang ba talaga niya ako? O totoo na ito?

"Nung namatay sila mommy hindi niyo ako nilapitan puro si ate Alex lang. Nung mga
bata pa kami tuwing Christmas si ate lang laging may regalo, kay ate lang kayo
ngumingiti hindi niyo ako napansin kahit minsan... kahit alam niyo na wala akong
ibang ginusto kung hindi ang mapansin niyo din" - pinunasan ko yung luha sa may
pisngi ko.

This conversation is like a fantasy to me...it can't be real.

"Alam mo ba kung bakit si Alex lang ang nilalapitan ko dati? Kasi alam kong kahit
na bata ka pa ikaw yung malakas para tanggapin na wala na ang magulang niyo at
kapag Christmas? Hindi ko kayang ibigay ang gusto mo dahil ang gusto mo lang
makasama ang magulang mo kahit sa isip mo na lang sila nabubuhay. Ang akala mo
hindi kita napapansin? Mali ka kasi lagi kitang napapansin kahit kelan hindi mo ako
nagawang madisappoint kahit na gangster ka pa, kahit nagbago ka na ikaw pa rin ang
Zeilica na gusto ko at kahit anong mangyari hindi magbabago yon."

"And don't think that I'm just playing with you because this conversation is real"

"Tita pa-paano niyo nalaman yung tungkol sa--"

"Because i was always there, hindi mo ko nakikita pero lagi akong andun at
pinapanood ka"

*** FLASHBACK

December 25

11:30 pm

nakatayo si Alyana at nakatingin sa batang babae na nakaluhod at nagdadasal

"Papa Jesus... even though you took away my parents i still believe in you... i
know that you'll look after me now because my mommy told me that you love me... if
i could just steal one last hug and kiss from them i'm willing to be the bad guy
but my daddy told me that stealing is bad but i miss them very much... papa Jesus
i promise i will be a good girl from now on...papa Jesus can you send back my
parents now?... i want to see them again... mommy...daddy"- sabi ng batang babae sa
pagitan ng kanyang pag iyak.

Naiyak si Alyana sa nakita niya at sinundan niya kung saan papunta ang batang
babae.

Pumunta ang batang Zeilica sa kabaong ng mga magulang niya

(december 24 namatay ang magulang nila Zei okay? so nakaburol pa sila haha xD)

Naawa si Alyana sa magkapatid dahil masyado pa silang bata para mawalan ng

magulang.

Pinagmasdan lang niya kung paano umiyak ang batang Zeilica

ipinatong ni Zeilica ang ulo niya sa coffin ng mommy niya.

"Mommy...daddy kayo lang ang gusto kong regalo ngayong pasko...please bumalik na
kayo dito...promise I will be a good girl from now on..."

Napahanga si Alyana sa nakita niyang ikinilos ng bata. hindi na niya ito nilapitan
pa kasi alam niyang mas kailangan ng batang Zeilica na mapag isa ngunit hindi niya
inalis ang tingin niya dito dahil nagaalala siya na baka may mangyaring masama sa
bata.

**END OF FLASHBACK

"You stupid little brat"- sabi niya at inakap ako.

Matagal ko ng gustong gawin niya sakin to. Matagal ko na siyang gustong maakap ng
ganito.

"I like you for my son...so trust him"

Magsasalita na sana ako kaya lang inunahan niya ako.

"Don't speak I know what you're going to say"

"Just trust Jiro. I know something will change. He's my son and I know that he
loves you more than anything in this world and he will do everything just to be
with you. Promise me Zeilica, I want you to promise me that you'll trust him"-

"Tita I don't have any idea what's going on but promise I will trust him whatever
happen"
***sorry sa maikling chapter. VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[31] Chapter 26
*******************************************

Zeilica's POV

Isang awkward na atmosphere ang bumungad samin ng makarating kami sa Saiga's

Residence.

Pagkababa ko pa lang ay agad ng may humila sa bewang ko at inilayo ako kay tita
Alyana. Tiningnan ni Jiro ang mukha ko at napansin niya ang namumugto kong mata
kaya isang matalim na tingin ang ibinigay niya sa kanyang ina.

"Jiro..."- tawag ko sa pangalan niya habang akap akap ko siya. Nararamdaman ko ang
galit niya.

"What did you do to her mom?!"- puno ng galit ang boses niya kaya naman mas lalo ko
pang hinigpitan ang akap ko sa kanya

"You should be thankful that you're my son because if not..."

"TITA PLEASE!!"- I shrieked and panicked. Natanggal din ang pagkakaakap ko kay
Jiro at humarap kay tita Yana

I really hate hearing that tone from tita Yana. It sounds like she could kill her
son right here, right now.

Isang tawa ang pumuno sa napakalaking mansion ng mga Saiga.

"You're really amusing darling."- sabi ni tita Yana sakin at patuloy pa rin sa pag
tawa hanggang sa pag akyat niya ng mataas nilang hagdan.

Walang nakapagsalita samin ni Jiro hanggang sa nakaalis tita Yana

"What the hell did you do to my mom?"- hindi makapaniwalang tanong sakin ni Jiro
habang hinuhuli niya ang bewang ko para mapalapit ulit ako sa kanya.

Napatawa ako ng mahina at umiling. "The thing between tita Yana and me... it was
all a huge misunderstanding...She actually likes me"- hindi makapaniwala kong sabi
sa kanya habang magkalapit ang mukha namin.

Ngumiti siya ng bahagya "Why do you love my family so much? My family gives you
nothing but pain"

"You're wrong...your family gave me Jiro Saiga"

****

Para akong bata na kumapit sa damit ni Jiro ng makita ko'ng nakatingin sakin ang
mga Saiga.
Andito kami ngayon sa isang meeting room sa loob ng kanilang mansion. Ako, si ate
Ella, si tita Yana, tito Red at si Jiro lang ang tao rito. Feeling ko tuloy maling
lugar ang napuntahan ko.

Ang pagkakatanda ko Clouter ang aplyedo ko at hindi Saiga.

"Wow. You have the ring that came from the grandmother of our grandmother"- sabi
ni ate Ella at sinalubong ako ng isang akap.

Gusto ko ng lamunin ng lupa dahil sa sinabi niya. Ngayon ay napatingin sina tito at
tita sa kamay ko. Chaka, hindi ba niya ito nakita nung binigay sakin ni Jiro nung
party niya?

"I thought you lost it?"- tanong ng isang ma-otoridad na boses na nakaupo sa
gitnang upuan.

"I lost it to my love"- napatingin ako kay Jiro at bahagya kong nakagat ang ibaba
kong labi.

Nararamdaman ko ang tensyon na namamagitan sa kanilang mag-ama.

"You know that the ring doesn't belong to her-"

"Stop this nonsense right now. Aren't you going to tell Jiro something
important?"- pagpipigil ni tita Yana kay tito Red

Gusto kong mag salita pero marinig ko palang ang boses nila na para bang kakainin
ako naiipit ang boses ko.

Napatingin lang naman si tito Red kay tita Yana saglit at binalik ang tingin samin
ni Jiro.

"I want you to get ready. Your fiancée will be here two weeks from now."

Fiancee? Tumingin ako kay Jiro. Pinipigilan niya ang sarili niya. Nararamdaman ko
iyon.

How stupid of me.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa narinig ko. Bumalik sakin lahat ng
nangyari at sinabi sakin ni Jiro ng mga panahong sinusuyo pa niya ako. Tama. Wala
naman siyang sinabi tungkol sa bagay na yan pero sana man lang naisip niyang
linawin sakin ang lahat kasi...nag mumuka na pala akong tanga hindi ko pa alam.

"I'm not gonna marry anyone. Why don't you marry her yourself?"- diretso at
makalmang sagot ni Jiro.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makaalis sa kinatatayuan ko kahit na kanina ko pa

gustong umalis.

Napatayo si tito Red sa kinauupuan niya. Halatang nawala na ito sa pagiging

kalmado niya.

"YOU DO NOT HAVE MANNERS!! WHY YOU-"

"DAD!!" - tumayo rin si ate Ella at inakap ang ama niya.

Kahit sa ganitong sitwasyon hindi ko maiwasang hindi mainggit. Kung buhay si

Daddy...sana mayayakap ko rin siya. Napailing nalang ako sa naiisip ko.

"You can't force me to marry someone i don't love"- kalmado ngunit matigas na
sabi ni Jiro.

"I'm your father Jiro!! And you will obey me understand?!?"- kitang kita ko ang
galit sa mata ni tito Red. Ako ang natatakot para kay Jiro.

"You're going to marry her at ikaw ang magaasikaso sa kanya pag dating niya dito!"-
dugtong pa ni tito Red at lumabas na. Sumunod naman sa kanya si ate Ella at tita
Yana.

Bigla akong nakahinga ng maluwag. Binitawan ko na ang damit ni Jiro at tumalikod

na sa kanya.

"Anya"- sabi niya at hinawakan ang braso ko

Agad naman akong humarap sa kanya at sinampal siya.

"I was about to tell you in the hospital when-"

"You were about to tell me?!? Jiro akala ko-" pinutol niya yung sasabihin ko

"Anya please! Can you just listen to me?!?"- naiiritang sabi niya sakin na mas
lalo kong kinainis.

Siya pa talaga may ganang mairita?!?

"I don't want to listen to you! I'm so annoyed right now okay?!? Just ugh!!!
Fuck!!"- sabi ko at nasabunutan ko ang sarili ko sa sobrang inis.

" Anya! Stop cussing!"

Tumingin ako ng diretso sa kanya habang nakakunot ang noo.

Bakit ganon? Bakit parang nagiging komplikado ang lahat? Hindi pa naman kami pero
ang komplikado na.

Natatakot ako. natatakot akong mawala ulit siya sakin. Natatakot akong masaktan
ulit. Natatakot akong hindi ako ang piliin niya.

Hindi ko na napansin na lumapit na sakin si Jiro at hinalikan ang noo ko.

"Listen...you don't have to worry because I will not marry anyone but
you...understand?"

"Ji...I need to be alone right now."- sabi ko at tinulak siya palayo sakin. Lumabas
na rin ako at iniwan siyang mag-isa sa conference room ni tito Red.

Napasandal ako sa pader at huminga ng malalim.

"Zeilica"- tumingin ako kay tita Yana na nasa gilid ko.

"I know. I promised...but I need time to think."- sabi ko at nilagpasan na siya.

Napahinto ako ng hawakan niya ako sa braso.

"I understand...Always remember this...I'm always on your side whatever happen"-

sabi niya at ngumiti sakin.
Ngumiti nalang din ako pabalik at nagpatuloy na sa pag lalakad.

Alam kong wala ng makakapagpabago sa desisyon ni tito Red. Kapag nakapag decide na
siya sa isang bagay yun na ang gagawin niya.

Napahinto ulit ako ng makarinig ako ng mga nababasag sa loob ng conference room.

Parang...gusto kong bumalik at batukan si Jiro. Sa tingin ba niya maaayos ang lahat
kapag sinira niya ang mga gamit ng daddy niya?

Napa-buntong hininga nalang ako...That stupid alien.

Pinagpatuloy ko na ulit ang paglalakad ko. Kailangan ko siyang tiisin.

Pagkalabas ko ng mansion nila ay sinalubong ako ni Jin. Siya ang head butler nila
Jiro.

"Ms. Zeilica, Lady Alyana asked me to give you a ride"- sabi niya at tinuro ang
limo.

"Thank you JIn. Just drop me to Mr.B"- sabi ko at sumakay na sa limo.

***

"Wow miss dito ka muna"- pagkapasok ko ng Mr.B ay may lalaking humila sa braso ko.

*BLAG

Sinuntok ko siya. Shit. Right now I'm in a really really bad mood.

"Miss ang palaban mo naman"- may humawak ulit sa braso ko.

Kinuha ko yung bote sa may table at binasag ko sa ulo nung humawak sakin chaka ko
siya tiningnan ng masama. Nakuha ko ang atensyon ng mga taong malapit samin.

"Sa susunod na hawakan mo ko siguraduhin mong may lupa ka na sa sementeryo"- sabi

ko at inirapan yung lalaki.

"Zei?!?"- tawag ni Kyo sa pangalan ko.

Just great. Mukhang paalis nila.

"What the hell happened here?"- tanong naman ni Jared at tiningnan ang lalaking
dumudugo ang ulo.

"P-pare S.A yan"- sabi ng isang lalaki. Mukhang kaibigan siya ng lalaking binasagan
ko ng bote sa ulo pero hindi siya makalapit dahil nakaharang ako.

Lumapit ako sa lalaking binasagan ko ng bote sa ulo.

"So-sorry"- sabi nung lalaki sakin.

"No. Sorry hindi ko sinasadya nagulat lang ako oh eto pera pagamot mo yang sugat
mo"- sabi ko sa kanya at binigyan ko ng pera. Tinanggap na lang din niya sa sobrang
gulat.
*BLAG

Sinuntok ko si Kyo. Siya kasi ang pinaka malapit sakin. Naiinis ako sa kanila.

"Hala nagaaway ba sila?"

"Kawawa naman si Kyo"

"Oo nga"

"What was that for Zeilica?!?"- Sabi ni Kyo habang hawak hawak ang pisngi niya.

"Oh man! She got you"- sabi ni Brylle sa pagitan ng pagtawa niya.

"Don't make me mad Brylle"- sabi ko at tiningnan siya ng matalim.

"You see...kahit naman na pagalitin kita wala ka ng magagawa"- sabi niya at may
tinuro sa likod ko.

Nakita ko si Kyo na nakatingin sakin na para bang kakainin niya ako.

Shit. He's mad.

Naramdaman ko nalang na nasa hila-hila na niya ako at sinakay sa kotse niya.

"Now...talk"- sabi niya habang nag da'drive.

"Huh?"

"What's your damn problem?"

"nothing"- sagot ko at tumingin sa labas.

"Is this about Jiro's--"

"Don't say it!"- sabi ko at humarap sa kanya

Kasi naman!

"Did he tell you?"- tanong niya habang nakatingin sa daan.

"Not exactly...but yeah I know"

Isang awkward silence and namagitan samin bago siya mag salita.

"This is so frustrating you know?"- sabi ko at pinaglaruan ang seatbelt.

Nagulat ako sa biglang pag preno ni Kyo.

"Get out"- sabi niya kaya napa-ayos ako ng upo at tumingin sa kanya.

"what?!?"

"I forgot that i have something to do. Sorry but just get a taxi"- sabi niya at
tiningnan ako.

"Are you fucking kidding me?!?"

"I'm not so just get out"

"I won't! bring me home! I have no money!"- sabi ko.

Naiwan ko kasi kila Jiro ang bag ko. Punyeta naman.

"Then just walk home"

"Are you serious?!?"- sabi ko.

Demonyo talaga ang lalaking ito! Kakainis! There's no way I'll walk!

"I'm seroius Zei! Just walk!"- sabi niya.

"No! Bring me home!"

"I said get out!"

In the end wala pa rin akong nagawa kung hindi sundin ang demonyong Kyo.

Tinanggal ko ang stiletto ko.

"JUST DIE KYOOOO!!!"- sigaw ko sa sobrang inis.

***VOTE COMMENT AND BE A FAN :)))

*******************************************
[32] Chapter 27
*******************************************

NGA PALA. KUNG AYOS LANG SA INYO BAKA GUSTO NIYONG BASAHIN YUNG STORY NA TO

http://www.wattpad.com/3205291-i%27m-in-love-with-a-gangster-dd-prolouge-%E2%99%A5

I'm in love with a ganster yung title by omgitstriciaaa :DD

Zeilica's POV

Anong oras na ba?!?

11:30 na pero hindi pa rin ako makatulog.

Shit. My legs hurt. It's that stupid Kyo's fault! Ugh!

Binuksan ko nalang ang lampshade at umupo.

Inakap ko ang tuhod ko. Na-mimiss ko na si Lucy. Kung andito siya siguro ay may
kausap ako ngayon.

Tumayo ako at lumabas ng kwarto. Gusto kong pumunta sa garden. Napahinto ako sa
paglalakad ng may makita akong lalaki na nakaupo at nakadukdok sa tuhod niya.

"Momo?"- nakaupo siya sa sahig sa labas ng kwarto ko.

Tinaas niya ang ulo niya. He's drunk. I can smell alcohol. Wala siyang sinabi at
bumalik sa pagkaka-dukdok.

Napa-buntong hininga ako at umupo sa tabi niya.

Inakap ko ang tuhod ko.

"Are you alright?"- tanong ko sa kanya.

Hindi na ako magtataka na nakapasok siya dito.

"Can i hug you?"- tanong niya

"Yeah.."- sagot ko naman sa kanya at ngumiti ng bahagya.

Right now kailangan ko din ng akap ng kaibigan. Pagkasagot na pagkasagot ko sa

kanya ay inakap na niya ako agad.

"Ang sakit pala? ang gago ko lang. Ang sakit pala kapag hindi ka matandaan ng
taong mahal mo? Tapos pinagtatabuyan ka pa niya? Ang sakit lalo na kapag ramdam mo
na ayaw niya sayo. Ang sakit kasi alam kong kasalanan ko kung bakit siya nasa
ospital ngayon kung hindi ako natakot na baka masaktan ko lang siya lalo edi sana
hindi siya nasagasaan. "- sabi niya at tumawa ng mapakla.

Naramdaman ko ang pag tulo ng luha niya sa balikat ko. Hindi ko maiwasang maawa sa
kanya. He's hurt and I know that feeling.

"Zei...Hindi ko alam kung ano ang ginawa mo kila Jared nung nasa kalagayan ko sila
pero please...pagaanin mo rin ang pakiramdam ko"

Inakap ko siya ng mahigpit chaka ko hinimas himas yun buhok niya.

Pinunasan ko agad ang luhang kumawala sa mata ko. Naawa ako sa kanya. Ito ang unang
pagkakataon na makitaan ko ng lungkot si Momo.

"May tatlong bear sa loob ng isang bahay si papa bear si mama bear at si baby
bear. Si papa bear ay malakas si mama bear ay maganda si baby bear ay napakaliksi
tingnan niyo tingnan niyo ang saya nila"

Hindi ko alam pero dati kasi nung si Jared at si Brylle yung nasa kalagayan ni
Momo ang ginawa ko lang ay inakap sila at kumanta nito. Hindi ko kasi alam kung ano
ba ang dapat kong sabihin para gumaan yung nararamdaman nila pero sabi naman nila
Brylle effective daw to?? Nakakagaan daw sa pakiramdam?? Hindi ko din alam wala
namang espesyal sa kantang ito eh pambata pa.

"Zei pwedeng kantahin mo pa ulit?"- malungkot yung boses niya pero sa tingin ko
tumigil na siya sa pag iyak.

"May tatlong bear sa loob ng isang bahay si papa bear si mama bear at si baby
bear. Si papa bear ay malakas si mama bear ay maganda si baby bear ay napakaliksi
tingnan niyo tingnan niyo ang saya nila mmmmmmm......mmmmmm......mmmmmmmmmmm..."-
nakaakap parin ako sa kanya at patuloy pa din ako sa pag himas sa buhok niya.

Ng maramdaman ko na tulog na siya ay inilagay ko ang ulo niya sa lap ko.

Pinagmasdan kong mabuti ang mukha niya habang hinahawakan ko ito.

He didn't do anything to deserve this kind of treatment. He's always kind and
sweet. He's an idiot but i like him that way. Hindi ko napansin na naka-ngiti na
pala ako.

Aubrey is lucky...because Momo is serious with her.

"Anya..."

"Ji?!?"

Oh shit. Yeah right. Hindi na nga pala ako dapat nagugulat sa mga ganito dahil
walang kwenta security namin pag dating kila Jiro.

"What happened?"- sabi niya at tumingin kay Momo

"He's drunk."- sabi ko at umiwas ng tingin.

"I'll bring him to a room. Just go to your room and rest"- sabi niya at tinayo si
Momo at inalalayan.

Pumasok na ako sa kwarto ko at umupo sa kama.

Magkaaway ba kami? Hindi naman diba? Ah shit. Napahawak ako sa buhok ko.

What should i say to him?!?

"Are you alright love?"

Napaayos ako ng upo ng makita ko si Jiro sa harap ko.

Ano ba sasabihin ko?!? Shit naman!

Napayuko ako. Alam ko kasing nakatingin siya sakin.

"I get it...just rest let's just talk tomorrow"- sabi niya kaya agad akong napatayo
at inakap siya sa likod.

"Ji...I'm sorry"

"...I shouldn't acted like that"- dugtong ko chaka ko hinigpitan ang pagkakaakap ko
sa kanya.

HInawakan niya ang dalawa kong kamay at tinaggal ang pagkakaakap ko sa kanya.

Humarap siya sakin at hinalikan ang noo ko.

"I love you"- bulong niya kaya napapikit ako.

"I love you too"- sagot ko. Naramdaman ko nalang ang pag dikit ng labi niya sa
labi ko pero agad din naman siyang lumayo.

"I'll fix this mess. I promise"

"I know. I believe you"- sabi ko at ngumiti.

Paris' POV

Andito nanaman kami kay Aubrey kasi naman masarap pala tumambay sa ospital?
 "Hoy! Bakit ganyan ang itsura mo ang aga aga?"- tanong ni ko kay Aubrey

"Ano nanaman ang ginagawa niyo dito?!?"-Sabi ni Aubrey habang magkasalubong ang
dalawang kilay.

I just rolled my eyes.

"Teka asan pala si Momo?"- tanong ni Eli

"Ugh! Ewan ko bwiset!"- sabi ni Aubrey at sinabunutan ang sarili niya.

"So he didn't sleep here?"- sabi ko at tumabi sa kanya.

"Ugh! just shut up!"- sabi niya at humiga.

"Seriously Aubrey... You look like a jealous wife"- sabi ko sa kanya at kumuha ng
apple.

"Asan ba kasi yung lalaking yun?!? Akala ko ba boyfriend ko siya?!? Asan na siya
ngayon?!?"- Sunod-sunod na tanong ni Aubrey.

Siraulo pala talaga itong babae na to eh!

"You're not a kid Aubrey so wag mong paganahin ang kaartehan mo"- Sabi ni Eli.

Oh My God.

The demon Eli is here again!

"What did you just say?!?"- tanong ni Aubrey sa kanya.

Napalunok ako. Kapag ganito si Eli hindi ko siya kayang kalabanin eh.

"You heard me. Stop being a third rate actress bitch oh and let me tell you
something. You look pathetic and ugly"- sabi ni Eli kaya napatayo na ako. Hindi
alam ni Aubrey ang side ni Eli na ito.

Tumingin ako kay Aubrey. Tumayo na siya ngayon at lumapit kay Eli. Shit Aubrey is
mad.

"Ah..Aubrey, Eli--"

"Don't get involve"- sabi ni Eli at tiningnan ako ng masama.

OMG. Did she just glare at me?!?

"I was hoping that I heard you wrong. Look you're not my friend and i don't even
like you so who do you think you are to speak to me like that?"

This is really getting out of control. Someone please save me!

Zeilica's POV

"What the hell is the meaning of this?"- sabi ko ng makita ko si Aubrey at Eli na
nagsasabunutan habang si Paris naman ay nakaupo lang at pinapanood sila Eli.
Huminto naman sa pagsasabunutan si Eli at Aubrey at tumingin sakin.

"The demon Eli.."- sabi ni Paris at pumunta sa tabi ko.

Demon Eli again?

"Get her out of here Paris"- sabi ko

"That's a god idea"- sabi naman ni Parsi at hinila na palabas si Eli.

Tiningnan ko naman si Aubrey.

"Aubrey hanggang kelan mo ba balak pahirapan si Momo? Alam ko yang kagaguhan na

gingawa mo."- sabi ko sa kanya.

She just scoffed.

"Diba dapat sa lahat ng tao ikaw ang unang makakaintindi sakin!? kasi naranasan mo
na din to. Hindi ko naman alam na ganito pala kasakit eh. ginagawa ko lang yung
gusto niya. Eto naman yun diba?!? gusto niyang makalimutan ko siya tapos ngayon
nakalimutan ko na siya hinahabol niya ako. ganito nalang ba lagi?!? Zeilica naman!
Wag ka namang ganyan. You're being unfair"- Sabi niya at pinunasan ang luha niya na
nasa pisngi niya.

"I'm not being unfair. Aubrey nagsisisi na siya hindi mo ba yun nakikita? Kasi
kung hindi, ako kitang kita ko. Nahihirapan na siya sa mga ginagawa mo. Wag kang
magulat kung isang araw magising ka na wala na siya sa tabi mo."

"...Sa tingin mo ilang Momotaro ang nandito sa mundo?"

***VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[33] Chapter 28
*******************************************

Aubrey's POV

"Hi can you help me carry this thing?"

"Yeah, sure"

"Oh, Thank you pretty boy"

Teka. Kilala ko yung impaktong boses na'yun eh. Andito kasi ako sa pinto ng kwarto
ko naka sandal.

Ewan ko ba. Demonyo kasi si Zei. Hanggang ngayon hindi ko pa rin makalimutan ang
mga walang kwenta niyang sinabi.

Binuksan ko ang pinto ng kwarto ko at biglang nag umakyat lahat ng dugo ko sa ulo
ko.

PUNYETA!

"Ouch!!"- hinila ko yung buhok nung malanding nurse na oversized yung dibdib.
 *SLAP

" NAPAKA IMPOKRITA MONG NURSE KA!!! YAN NA BA TRABAHO NG MGA NURSE NGAYON?!? ANG
HALIKAN ANG BOYFRIEND NG PASYENTE?!? LECHENG OSPITAL TO!!"- sabi ko habang hawak
hawak ko yung buhok nung malanding nurse.

"Aray! bitiwan mo nga ako!!! Gosh!! makapag iskandalo ka naman dito kala mo naman
na maganda ka!!"- sabi nung nurse chaka niya ako tinulak.

"Aubrey..."- hinawakan ako ni Momo sa may braso ko

*SLAP

Sinampal ko siya. Bwiset talagang lalaki ito! makakita lang ng oversize na dibdib
hahalikan na agad!

"Wag mo kong pakialamanan dito!! Isa ka pa kala ko ba boyfriend kita ha?!? bakit
nakikipaghalikan ka jan sa malanding nurse na yan?!?"

"Ha? bigla---"

*SLAP

Sinampal ko ulit yung nurse. Bad mood ako. Walang magtatangkang magpigil sakin dito
makakatikim talaga sila sakin kahit na may mga sugat pa ako!!

"How dare you?!? kala mo hindi kita papatulan ha?!?"- Sabi nung nurse habang
nakahawak sa pisngi niya.

" Oh really?!? come on! you whore!"- sabi ko chaka ko siya sinugod.

Nagsasabunutan kami ngayon dito pero syempre siya ang dehado. kahit na ganito
katawan ko puro sugat PUNYETA nagiinit dugo ko dito!!

"Aubrey enough!"- Sabi ni Momo at hinila ako papalayo sa malanding nurse.

Punyeta talaga! Kahit maliit lang ang katawan ko at maliit lang ang dibdib ko hindi
ko uurungan ang nurse na oversize ang dibdib na yan!

*PRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRT

Aish!! hinawakan ako ni Momo sa bewang tapos yung nurse naman hawak hawak nung
guard. Madami na ring tao ang nakapaligid samin.

Ghad! Nakagawa nanaman ako ng skandalo. Oh well...I'm used to it.

Sinuklay ko yung buhok ko gamit yung kamay ko para umayos naman kahit papaano.

Nakatingin sakin ng masama yung nurse.

"WAG MO KONG TINGNAN NG GANYAN BAKA GUSTO MONG IHATID KITA SA IMPYERNO NG DI
ORAS!!"- sigaw ko sa kanya.

"HINDI AKO NATATAKOT SAYO PANGET!!!"-

Okay na sana eh. Hindi pa ako masyadong sumasabog kaya lang panget daw?!?

ibang usapan na yon!!

 "PUTCHA. HOY IKAW NURSE NA MAS MALAKI PA SA PAKWAN ANG DIBDIB ANG LAKAS NG LOOB MO
NA PAGSABIHAN AKO NG PANGET?!? HINDI MO MUNA TINGNAN YANG ITSURA MO!! MUKA KANG
HILAW NA MANOK NA KAMUKA NI BABALU!!"- sabi ko sa kanya habang tinuturo turo ko
siya.

Nakarinig naman ako ng tawanan sa paligid.

Eh ano naman kung para akong nasa palengke?!? Ano naman kung hindi ako mukhang
mayaman sa tuwing nakikipag away ako?!?

Mamumula na sa galit yung nurse sakin.

"ANONG SABI MO?!? AHHHH!!!"- kumawala siya sa pagkakaawat sa kanya nung guard at
sasampalin ako.

"Enough! Don't you dare touch her or else your dead!"- ma-otoridad at nakakatakot
na sabi ni Momo.

Hinila din niya ako papasok sa kwarto ko at sinira ng malakas ang pinto.

"Are you alright?"- tanong niya sakin at tiningnan akong mabuti.

Pinalo ko siya sa braso.

"Sino may sabi sayo na pwede kang makipaghalikan sa iba ha?!? Impakto ka!!"- sabi
ko at pinagpapa-palo siya.

"I didn't know that she was going to kiss me! Bigla nalang niya akong--"

"Don't use a damn excuse to me!"- sigaw ko sa kanya at tumalikod.

"Shit."- bulong niya pero narinnig ko naman.

Nakakainis. bakit ba kasi ang babaero niya?!? hindi ba niya alam na nasasaktan ako
sa mga ginagawa niya?!? okay na sana eh kaya lang sana kasi hindi nalang niya ako
hinahabol habol ngayon edi sana hindi ako nagkakaganito.

Sa tingin mo ilang momotaro ang nandito sa mundong to?

Kumalma ako ng kaunti ng maisip ko ulit ang sinabi ni Zei.

Nagulat ako ng bigla akong akapin ni Momo mula sa likod.

Parang nanghihina ako. Gustong kong tanggalin yung pagkakaakap niya sakin kaya
lang hindi ko magawa. Bakit ba ganito?!? Gustong gusto ng katawan ko ang ginagawa
niya.

Isang yakap pa lang niya feeling ko napatawad ko na siya.

"Bi-bitawan mo nga ako!"- sabi ko at inalis ang pgkakaakap niya sakin

"Hindi ko naman talaga gusto yung ginawa niya eh..."

"...Ikaw lang kasi ang gusto kong gumawa nun"

Mas lalo akong kumalma sa sinabi niya. Hindi na ako sumagot at umupo sa kama.

Ang awkward.
"Sa-sabihin mo nga boyfriend ba talaga kita?"-tanong ko habang nakaiwas ng tingin.

"Stop...the act Aubrey"- sabi niya na ikinagulat ko.

"Hindi naman talaga ako naniniwala na may amnesia ka eh"

Tumingin lang ako sa kanya, yung mga mata ko nagtatanong.

"Kung may amnesia ka talaga hindi ka mag rereact ng ganon nung nakita mo kami nung
nurse"

Umupo siya sa tabi ko.

Dinikit niya yung noo niya sa noo ko.

"Sorry kung natakot ako. Natakot lang akong masaktan ka pang lalo sa mga kagaguhan
ko pero ngayon willing na akong magbago para sayo"- Nakatingin lang ako sa kanya.

Ganito...pala ang feeling ng titig ng isang Momotaro Shiba?

Ganito rin kaya ang nararamdaman ng mga babae kapag tinitingnan siya

"I, Momotaro Shiba is no longer a Casanova"

Then he gently pressed his lips into mine.

Napahiga ako dahil nanghina ang buong katawan ko.

Yung halik niya...nakaka-kuryente.

So ganito pala ang feeling na mahalikan niya. Napakalambot ng labi niya.

"Momo are you here---"

Agad kong naitulak palayo sakin si Momo at napaupo ako ng hindi oras.

"Hoy Ian! Bakit mo ko iniwan?"- napahinto si Brylle at napatingin samin ni Momo.

"What the fuck are you doing here?!?"- Inis na sambit ni Momo sa kanila.

"Walang nakalagay sa pinto na "don't disturb us, we're making a baby" haha! That
was hot"- sabi ni Ian habang malapad ang ngiti.

"Oh! You two were doing some erotic stuff weren't you?"- sabi naman ni Brylle.

"LUMABAS NA NGA KAYO!!! LINTEK!! WAG NA KAYONG BABALIK DITO!!!"- Sabi ni Momo at
pinag tulakan sila palabas.

*BLAAG

Narinig ko ang malakas na pag sara ng pinto.

Umupo ulit sa tabi ko si Momo.

"Tuloy na natin?"- He smirked.

Manyak talaga itong lalako na ito!!

***FLASHBACK

"Alam mo hindi ka mabubusog kakatitig sakin"- sabi ko tsaka ko siya inirapan

"Haha. May dumi ka"- tinuro niya yung lips ko

Kumuha naman ako ng tissue at pinunasan ang labi ko.

"Me-meron pa ba?"- tanong ko sa kanya

"Oo eh. Ako nalang magtatanggal"-sabi niya at lumapit sakin.

He pressed his lips into mine. He's kissing me.

Shit. HE'S A CASANOVA!!!

*BLAG

Tinulak ko siya kaya nalaglag siya sa may upuan.

"You son of a bitch!!"- sabi ko sa kanya chaka ako umalis.

*END OF FLASHBACK

Kakakilala pa lang kaya namin nun!! Minanyak na niya ako agad!!!

*BLAG

"Aray!"

Tinulak ko siya kaya nalaglag siya sa sahig.

"BUTI NGA SAYO MANYAK!!"- binatukal ko sa kanya yung unan

Bwiset! sa dinami-dami ng lalaki bakit sa manyak pa ako na-in love?!?

***VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[34] Chapter 29
*******************************************

Zeilica's POV

"So...We're going somewhere next week?"- tanong ni Jared

"Yeah...Just a short 3 days vacation"- sagot ni Brylle sa kanya.

Hindi ko sila maintindihan. I mean bakit kailangan pa naming mag-outing? At bakit
kasama pa ako?!?

"Where do you want to go?..."- bulong sakin ni Jiro.

Tulad ng dati ay nasa gitna ako nila ni Kyo. Tumingin naman ako kay Jiro at dahil
magkatabi kami ay napakalapit ng mukha ko sa kanya.

"You're listening to them?"- tanong ko sa kanya.

Ngumiti lang siya ng bahagya at hinalikan ang buhok ko.

Napatingin naman ako kay Kyo ng bigla niyang isara ang libro na binabasa niya.

What's his problem?

Tumingin siya samin ni Jiro ng matalim.

"Could you stop doing 'that' in front of me?!"- iritado niyang sabi samin.

That? What the hell? We're not doing anything.

"The dog is jealous"- bulong sakin ni Jiro at ramdam na ramdam ko na nag-eenjoy

siya.

"I heard that, cat"

Napapikit ako. SInisimulan nanaman nila akong bwisiten! Bwiset!

Tinakpan ko ang bibg ni Jiro at tumingin sa kanya.

"Ji stop it. Please..."- sabi ko sa kanya at tinanggal na ang kamay ko sa bibig
niya.

Napapikit ulit ako ng hilahin ako ni Kyo palapit sa kanya. Hinila naman ako ni Jiro
palapit sa kanya at hinila ulit ako ni Kyo palapit sa kanya.

That's it! Tumayo ako mula sa pagkakaupo.

"I've had enough! Both of you!"- sigaw ko sa kanilang dalawa.

Bwiset! Araw-araw nalang nila sinasagad ang pasensya ko! Feeling ko tuloy bumibilis
ang pag tanda ko!

Pareho silang hindi nag salita. Bumalik na si Kyo sa pagbabasa at si Jiro naman ay
nakatingin lang sakin.

"Don't look at me!"

"Fine"- sagot niya at kinuha ang libro niya sa lamesa at nag simulang magbasa.

Umupo na ako sa gitna nila. As in gitnang-gitna. Ngayon ay hiwahiwalay na ang upo

namin.

One seat apart.

"What?!?"- tanong ko kila Brylle. Nakatingin kasi sila samin.

Ano to?!? sine?!?

"Well let's go to New Caledonia"- Sabi ni Momo at inalis na nila ang tingin nila
samin.

"New Caledonia?!? Don't want to! Kung gusto mo kayo nalang ni Aubrey!"- sabi ni
Paris at inirapan si Momo.

1 week na rin ang nakakalipas simlua nung lumabas ng ospital si Aubrey.

"Then do you have any suggestions Ms. Paris?"- tanong ni Momo sa kanya.

"Yeah. Of course I have! Guys...let's go to Bali"- excited na sabi ni Paris.

New Caledonia? Bali?

"Kung gusto mo kayo nalang ni Jared"- sabi ni Eli at inirapan siya.

"We don't need your opinion bitch"- sabi sa kanya ni Paris at inirapan siya.

"Why do you want to go to Bali that bad?"- tanong naman ni Eli sa kanya.

Ngayon palang nararamdaman ko na'ng hindi magiging maganda ang bakasyon na

pinaplano nila.

"Because--"

"Oh you don't need to say it dear. I think i know exactly why you want to go there"

They started again. But I'm sure this isn't one of their silly fight.

Nagta-tantsahan silang dalawa nig tingin.

"Eli--"- hindi naituloy ni Paris ang sasabihin niya ng biglang sumingit si Jared.

"Why does she want to go there?"- tanong ni Jared kay Eli.

I think i know the reason why.

"Because she met Ken there"- sabi ni Eli habang natatawa-tawa pa.

Bigla namang nag-iba ang mukha ni Jared.

"I see..."- sabi niya at mabilis na tumayo at umalis.

"Wait! Jared!"- tawag ni Paris at hinabol si Jared.

"Eli you've gone too far"- sabi ko sa kanya.

Tumingin naman siya sakin at magsasalita na sana.

"Zeilica you're not getting yourself involve in this are you?"

Shit. He called me Zeilica.

Hindi naman na nakapag salita si Eli atalam kong nakatingin silang lahat samin
ngayon.

Alam ko naman na ayaw niya akong nangingielam sa buhay ng may buhay eh pero
kasi..Ugh!

Shit. Iniintay nila ang sagot ko. Sa mga ganitong sitwasyon isa lang ang naiisip
kong solusyon.

"Let's just go to Boracay!"- masiglang sabi ko sa kanila. Tama. Kuware wala akong
narinig.

Nakatingin pa rin sila sakin. Ngayon pati si Kyo ay nakatingin na rin.

"Did you just say Boracay?"- tanong ni Kyo sakin.

Shit. I just said it without thinking that's all.

"If you really that stupid then go to Boracay. Have a safe trip"- sabi ni Kyo at
alam kong sersyoso siya sa sinabi niya.

"Yes! Top Score!!"- sigaw ni Ian at napatayo.

Ng maramdaman niya ang tensyon sa paligid ay umupo ulit siya at tumahimik.

"Kyo--"

"You almost got yourself killed in Boracay! And you're expecting me to go to that
damn place?!?"

Hindi ako makasagot sa kanya kaya yumuko nalang ako.

This must be my worst day. Napagalit ko lang naman ang dalawang tao na nakakatakot
kung magalit.

"Let's just go to Banaue..."- Ian

"May utak ka rin pala?"- Sabi ni Brylle sa kanya.

Banaue? never been there before.

"Actually that's a good idea..."- sabi naman ni Daryll

"Yeah...We can experience a normal person's life"- sabi ni Brylle

Normal? ano tingin niya? Abnormal kami?

Kanina ko pa gustong sumali sa usapan nila pero...Ah! Kainis!

"Van nalang ang gamitin natin tapos pwedeng mag drive ang isa satin"- sabi naman ni
Eli.

"Good Idea Eli!"- sabi ni Brylle at nakipag apir siya kay Eli.

Nakakainis na talaga! Nilulumot na ako dito!

"Then it's settled!"- masiglang sabi ni Momo.

"Yeah it is..."- sabi naman ni Daryll at muling tumahimik ang paligid.

Ang awkward. Tumingin ako kay Jiro. Galit pa rin siya.

"Ji.."- tawag ko sa kanya ng bigla siyang tumayo at umalis pero hindi niya ako
pinansin.

"Shit..."- bulong ko.

Galit talaga siya sakin.

"Ah ano...may kailangan pa akong gawin. Sige una ako. See yah"- sabi ni Ian at
umalis na din

"Ano kasi...ako din"- sabi ni Momo at ngumiti muna sakin at umalis na din.

"Daryll and I have a date so We're leaving now. Bye Zei"- sabi ni Eli at humalik sa
pisngi ko bago tuluyang hilahin si Daryll palabas.

Alam ko naman na gusto lang nilang makaalis dito. Their excuses are acceptable.
Kung hindi ko lang nararadaman ang awkwardness na ito baka maniwala pa talaga ako
sa excuses nila.

Tumingin ako kay Brylle.

"Meron ka rin bang plano at kailangan mo ng umalis?"- inunahan ko na siya.

"Yeah...Actually i need to to an apple farm today."- sabi niya at ngumiti.

Apple farm? Mukhang si Brylle lang ang hindi sinungaling sa kanila.

"Why don't you just buy apples in the fruit shop?"- tanong ko.

"I like fresh picked apples"- sabi niya at umalis na rin.

Napabuntong hininga ako.

Ng makita ko na aalis na rin si Kyo ay hinawakan ko siya sa braso.

"Don't go.."- sabi ko sa kanya.

"I have things to do."- sabi niya at naglakad na kaya napabitaw na rin ako sa braso
niya.

I really did piss them.

"What's wrong with me really?"- nakakadepress naman to eh!

Kinuha ko na ang bag ko. Kailangan kong kumain. Pang patanggal ng sakit ng ulo.

Lumabas na ako sa greenhouse. Konti nalang din ang studyante dahil madilim na rin.

Shit. Wala nga pala akong kotse.

Binuksan ko ang bag ko at hinalungkat para kunin ang cellphone ko. Shit. Asan na ba
yun?!?

"Just great!"- sabi ko sa sarili ko ng malaglag ko ang bag ko. Ngayon naka-kalat na
lahat ng gamit ko.

Ang dilim pa naman.

Sumaldak ako ng upo at sinimulang kunin ang mga gamit ko. Hindi pa man din ako
tapos ay tumigil na ako at inakap ang tuhod ko. Wala naman sigurong makakakita
sakin diba?

Maikling palda ang uniform namin kaya sigurado akong kitang-kita ang panty ko
ngayon pero madilim naman kaya okay lang siguro.

Nakakainis naman kasi!

"Your underwear is in plain sight, love"

Agad naman akong napatayo. Napatingin ako sa paligid.

Shit. What the hell is this?

Kung kanina walang ilaw...Ngayon punong puno ng ilaw ang mga halaman.

Andito kasi ako sa parang mini park na kailangan mong daanan para makapunta ka sa
greenhouse.

(asa gild po ang picture)

"So it's black today"- Agad naman ako ng napatingin kay Jiro.

Kung hindi siya galit sakin ngayon siguro nasipa at nasuntok ko na siya ngayon pero
dahil alam kong may kasalanan ako sa kanya yumuko nalang ako.

"I just don't want you to get involve in their fight that's why--"

hindi ko na siya pinatapos. Alam ko naman kasi yun eh.

"I know. I'm sorry"- sabi ko at pag tingin ko sa kanya ay nandito na siya sa harap
ko.

"Here. Peace offering"- sabi niya at binigay sakin ang isang mixed pink rose
bouquet.

Ngumiti naman ako at tiningnan ang bouquet na binigay niya sakin. It's beautiful.

*BAM

napatingin naman ako ngayon sa langit. Fireworks.

"Will you do me the honour of being my girlfriend?"

Binalik ko ang tingin ko kay Jiro.

Napangiti ako sa tanong niya at hinila ko siya at hinalikan sa labi.

"Now that is the example of real kiss!!"

"For Pete's sake! Get a room!!"

Nilayo ko naman ang labi ko kay Jiro at tumingin kila Brylle.

Kala ko ba pupunta siya ng apple farm?!? Naniwala pa man din ako sa sinabi niya!

"Boo they all lied to me! They're so mean!"- sumbong ko kay Jiro.
"They're just idiots boo"- sagot ni Jiro.

"What the fuck is boo?"- Brylle

Ngumiti nalang ako at inilapit ko ulit ang labi ko sa labi ni Jiro.

"I think I'm gonna be sick"- Kyo

"Me too."- Brylle

"Oi wait for me!"- Ian

***vote comment and be a fan :))

*******************************************
[35] Chapter 30
*******************************************

Zeilica's POV

Papunta na kaming Banaue ngayon at kagaya ng nagpagusapan nila sa van kami ngayon
nakasakay.

Si Momo ang driver. Napagkaisahan nanaman kasi siya.

Napabuntong hininga ako. Bakit hanggang dito asa gitna pa rin ako ni Kyo at Jiro?

si Jiro ang nasa gawing bintana bali gitna rin naman si Kyo dahil si Brylle naman
ang katabi niya.

Tapos sa likod si Jared, Paris, Daryll at Eli at si Ian. Hindi ko alam kung paano
sila nagkasya dun.

Yung kamay ni Jiro nakapalupot sa bewang ko tapos si Kyo naman pinaglalaruan yung
buhok ko.

Don't tell me mag sisimula nanaman sila?

Pinalo ni Jiro yung kamay ni Kyo kaya nagkatinginan nanaman sila. Parang gusto
nilang kainin yung isa't isa.

Sawang-sawa na ako dito.

"Bakit mo pinalo yung kamay ko?"

"Because you're annoying me. Stop playing with her hair"

"Kyo please naman. Wag mo na siyang patulan"- sabi ko sa kanya at humarap naman
ako kay Jiro para pagsabihan sana siya pero naunahan niya ako. He gave me a peck on
the lips.

"Boo!"- sabi ko meaning tumigil siya.

"I'm addicted to your lips boo"- sabi niya at ngumiti ng bahagya. Hindi ko malaman
kung seryoso ba siya o ano.

"Boo-"- hindi niya ako pinatapos kasi hinalikan nanaman niya ako.

"Boo eno-"- magsasalita na sana ulit ako kaya lang hinalikan niya ulit ako.

"Pwede ba mamaya niyo na yan gawin boo?"- sabi ni Momo at tumawa.

"Ano ka ba boo nag eenjoy sila kaya pabayaan mo na"- sabi naman ni Brylle.

Sa dinami-dami ng pwedeng bwisiten bakit ako pa?!?

Hahalikan sana ulit ako ni Jiro kaya lang tinakpan ko na yung labi ko.

"Jiro tama na"

Huminto naman siya kaya lang ngayon naman sinubsob niya yung mukha niya sa may
leeg ko.

SHIT. Parang mas gusto ko nalang na halikan niya ako ulit kesa ganito!!! I can't
understand him!

"Could you stop doing that Jiro"- sabi ni Kyo habang iritadong nakatingin kay Jiro
na nakasubsob ang mukha sa leeg ko.

"What is he doing?"- tanong naman ni Brylle at tinuro si Jiro

"SAIGA!!!!"- napasigaw ako ng maramdaman ko ang ginawa niya.

"Ghad Zei!! Ano ba? Ang ingay mo ha?!? pwede ba mamaya na kayo maglandian jan!"-
sabi ni Aubrey at inirapan ako.

Yeah right. Kasama namin siya at siya ang nasa front seat.

Just don't mind her Zeilica.

"Shit! Jiro stop doing that! you're giving me goosebumps!"- sabi ko at umasog ako
ng konti kay Kyo.

Tumingin naman ng matalim sakin si Jiro.

"Zeilica--"- hindi ko na siya pinatapos pa.

"Fine!Fine!"- sabi ko at umasog na ulit palapit sa kanya.

Napapikit ako ng maramdaman kong gawin ulit ni Jiro ang ginagawa niya sakin kanina.

I can feel his tongue on my neck. Wha-What is this feeling? this kind of
sensation...I like it.

"This is a punishment..."- bulong niya sa leeg ko.

Hindi ako nagsalita at inintay ang susunod niyang sasabihin.

"...for calling me boo"

Shit. Alam ko naman na ayaw niya ng endearment eh! So he's actually annoyed?!

Ugh! fuck! he's allowed to call me love but I'm--nevermind!

"Ji! I'm sorry! I'm not going to call you boo again! I promise!"- I'm hopeless.

Tuluyan na siyang tumigil sa ginagawa niya at sinandal ako sa kanya.

"Good girl. Now sleep"- sabi niya sakin na para bang isa akong aso.

Eli's POV

"Gago bilisan mo baka magising yan"

"Putakte naman! Ikaw na kaya dito?!?"

"Gago! nag da'drive ako"

"Yun na nga eh magdrive ka nalang kasi jan!! tangna naman nangingialam pa kasi eh"

"Kung hindi mo ba naman kasi pinapagana yang kalandian mo edi sana kanina mo pa
yan napicturan!"

"Oh ikaw na kaya dito?!!? Ikaw na magpicture!!"

"Tangna naman pare! Sensitive ba?!?"

Nagising ako sa sobrang kaingayan nila.

"Will you two shut up! Ang ingay niyo eh!"- sabi ko sa kanila.

"Putakte naman Eli!! Wag kang maingay!!"- sabi ni Brylle na para bang nagulat
siya.

May hawak siyang camera. Napatingin naman ako sa tapat ng camera.

Si Ian?!? Nilagyan ni Brylle ng chips sa bibig si Ian kasi nakanganga siya habang
natutulog chaka niya pinicturan.

Seriously? Loosers.

"Sa wakas! Kala ko hindi ka na matatapos jan eh"- Momo

"Punyeta ka kasi eh napakaingay mo!!"- Brylle

Medyo kumaldag ng konti kaya nalaglag yung blanket nila Paris.

Ewan ko ba naman kasi kung bakit nakablanket pa sila ni Jared. It's not that cold.

Pupulutin ko na sana yung blanket at ibabalik sa kanila kaya lang napahinto ako ng
makita ko ang kamay nila.

I smiled foolishly. I can't believe this.

"Brylle"-tawag ko kay Brylle habang hindi naaalis ang tingin ko sa kamay nila.

"Oh ano?"

"HHWS"- sabi ko at this time tumingin na ako kay Brylle.

"I don't have time to play with you. I'm sleepy"- sabi niya.

I rolled my eyes chaka ko siya binatukan.

"Stupid! look here"- sabi ko

"What is it?!?"

"Holding hands while sleeping"- tinuro ko si Jared at Paris.

"Oh. Sorry Eli!"- sabi niya at ngumiti na parang demonyo.

Kinuha niya na ang cellphone niya.

"Tsk. Too slow. Give me that!"- napatingin naman kami pareho kay Kyo.

Gising siya?

Kinuha niya yung cellphone ni Brylle at pinicturan na sila Jared.

"Ayun ganun sana Brylle! Mabagal ka pa kasi jan sa pagong eh!"- Momo

"Asikasuhin mo yung pag da'drive mo jan tarantado ka!"- Brylle

"Ikaw na kaya magdrive?!?"- Momo

"Haha joke lang ikaw naman."- Brylle

"Delete it"- Napatingin naman ako kay Jared. Gising siya?

"Don't know what you're talking about"- sabi ni Kyo na para bang wala talaga siyang
alam.

OMG. He's good.

"Don't lie to me bastard!"- Jared

"Will you all shut up!"- sabi naman ni Daryll at humigpit ang akap sakin.

"Wag kang makisali sa kanila"- bulong niya sakin at pumikit na ulit siya.

Wag daw makisali...edi wag!

"I'm not lying Axel"-Kyo

"Adrian -"-Jared

"Seryoso ka ba kay Paris?'- Kyo.

Even me nagulat sa tanong ni Kyo and I'm actually curious about their status. I
mean I want the best for my cousin.

"Ye-" magsasalita sana ako kaya lang tinakpan ni daryll yung bibig ko.

"Hindi ba sabi ko wag kang makisali sa kanila?"- sabi niya pero nakapikit pa din
siya.

ano ba naman magasalita lang naman eh! Pasalamat talaga ang lalaking ito mahal ko
siya!
"Tsk. kawawa naman ang baby haha!"- sabi sakin ni Brylle

I rolled my eyes. Ugh! buti nalang at mahaba-haba pa ang pasensya ko.

"Stop annoying her unless you wanna talk to my fist"- sabi ni Daryll at tumingin
kay Brylle ng matalim.

His eyes are actually scary.

"Sorry Eli"- sabi naman ni Brylle sakin.

"Kung seryoso ka kay Paris halikan mo nga siya"- Momo

"I don't have to prove it to some bunch of bastards"- Jared

"Is Nathalie--"- Kyo

"Kyo!"-Jared

This time Jared looks really angry.

"If you don't kiss Paris it means that you still have some affection for Nathalie"-
Kyo

He's really good at cornering people.

"Fine"- hinawakan ni Jared ang mukha ni Paris na natutulog.

Tapos unti unti niyang nilapit ung mukha niya sa mukha ni Paris then BOOM.

Their lips met.

*BLAG

Tinulak ni Paris si Jared kaya naman nalaglag si Jared sa upuan.

"JAREEED! ANG MANYAK KAAAAA!!!"- sigaw ni Paris.

"SUNOG?!? ASAN?!?"

*BLAG

Napatingin kami kay Ian na biglang tumayo kaya nauntog kaya napaupo ulit.

Sunog daw? I found myself laughing.

"TANG INA!! KAIINGAY NIYO!!"-Momo

"Ouch!! Paris?!?"- sabi ni Jared habang magkasalubong ang dalawang kilay.

"NAPAKA WALANGYA MO!! BAKIT MO KO HINALIKAN?!?"

"FUCK!! WHY ARE YOU GUYS TOO NOISY!!"- Jiro

"SHIT SAIGA!! BAKA NAMAN MABINGI NA AKO NIYAN?!?"- Zei

"Shit. Paris naman napakatinis ng boses mo eh"- sabi ni Ian sabay himas sa ulo
niya na nauntog.
 "ASSHOLES!! WHAT THE HELL?!? SHUT THE FUCK UP"- Aubrey

Tae nakisama na silang lahat samantalang ako hindi makasingit.

Kasi naman si daryll eh.

"SHUT UP OR GET OUT OF THE CAR!!"- Kyo

Natahimik ang lahat. Si Kyo lang pala ang makakapagpatahimik eh.

"I told you see?? Hindi ka nadamay"- sabi ni Daryll at nakadilat na siya ngayon.

Zeilica's POV

Nakakainis!! Bigla nalang silang nagsigawan tapos itong si Jiro naman bigla nalang
sumigaw eh magkadikit kaya kami!

"Sorry love. I just wanted them to shut up because you were sleeping"- sabi niya at
hinalikan ako sa ulo.

Napabuntong hininga ako.

"I know. I'm sorry for shouting at you"- sabi ko at hinalikan siya sa pisngi.

Brylle's POV

Kinikilabutan ako kila Zei. Shit.

"Bibig mo brylle"- sabi ni Kyo sakin.

Grabe talaga silang maglandian.

"Cellphone mo"- binigay sakin ni Kyo ang cellphone ko.

"Are you sure this is the right way to Banaue? "- Aubrey

"Haha. Actually I'm not really sure where's Banaue."

"ANO?!?"- sabay-sabay naming tanong.

Sabi na eh. Tanga ba naman kasi pinag drive namin.

"Well this doesn't look like Banaue to me"- Eli

"Fuck! Why did we let momo drive?!?"- Jared

"Now where are we?"- Paris

"Stop the car"- Kyo

Inihinto naman ni Momo. Asa tapat kami ng isang bahay. Bumaba muna kami.

Tangina. Bakit ang lamig?

Mukang alam ko na kung saan kami dinala ni Momo.

"Excuse me? Are you here for strawberry picking? I'm sorry po pero wala pa po
kasing mapipitas ngayon"

Tumingin naman kami sa babae.

C-cup. Not bad. Maputi rin siya kaya lang sa tingin ko asa 25-27 na ang age niya.
Tsk.

"No we're not here for strawberry picking. Could you tell us where is this place?"-
tanong ni Paris.

Mukhang naguguluhan naman yung babae.

"Ah...Benguet?"- sabi nung babae.

I thought so.

"What?!? You just told me to drive not to drive on the right way!"

Binatukan ko si Momo. Walang kwenta ang dahilan niya.

"Akala ko ba sa Banaue tayo pupunta?"- tanong ni Zei.

"Tsk. Guys look at this in a positive way...atleast malapit lang ang Benguet sa
Banaue"- sabi niya "What do you mean?"- tanong ko.

"Benguet and Banaue starts with the same letter"

Kung ano-anong bagay nanaman ang nagliparan papunta sa kanya.

Lumayo nalang ako sa kanila. They're just idiots.

"Ah actually may daan dito papuntang Banaue..."-sabi ulit ng babae kaya napatigil
sila.

"...Kaya lang mag-gagabi na at delikado na rin ang daan. Kung gusto niyo meron
akong kubo na pwedeng ipahiram sa inyo."

"This is just great isn't it?"- sabi ni Jared at pinagmasdan ang paligid.

"Ah miss. Thank you for your kindness, We'll accept your offer"- sabi ni Daryll.

"Ako nga pala si Lora. Tara pasok kayo"- sabi niya.

Nakapangalumbaba lang ako habang nakaupo sa isang malaking ugat ng puno at

pinanonood sila.

Rude bastards.

Tumunog naman ang cellphone ni Jiro kaya napatigil sila sa pagsunod kay Lora.

"What do you need?"

I'm away from my girls and i ended up here in a fucking boring place. Fucking Momo.

"Sorry but I'm in a vacation--"

"Fuck! Fine mom! Just don't get her involve with this!"

Binaba na ni Jiro ang cellphone niya.

"Anya I'm sorry but I need to--"

"It's fine. I understand. Go"- sabi ni Zei at nginitian si Jiro.

Yung ngiti niya...Si Jiro lang ang kayang maglagay ng ganung ngiti sa kanya.

****VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[36] Chapter 31
*******************************************

Zeilica's POV

Namimiss ko na agad si Jiro. Parang hindi ko na kaya na mapahiwalay pa sa kanya.

Tatlong araw ko siyang hindi makikita. Para sakin that three days without him is a
lifetime. I should have gone back home with him.

"Uhm..Pasensya na pero itong kubo lang na ito ang mapapahiram ko sa inyo ngayon"-
sabi ni ate Lora at tinuro ang isang kubo na pupuntahan namin.

"That's fine ate Lora. Thank you for sheltering us for tonight"- sabi ni Aubrey na
ikinagulat ko.

Si Aubrey?!? Ano nangyari sa kanya?!? bakit nawalan ata ang sungay?!?

Ng makarating kami sa kubo na sinasabi ni ate Lora ay pinagmasdan namin itong

mabuti.

Matutulog kami dito?!?

"Medyo maliit din ito kaya pasensya na mga pate"- sabi ulit ni ate Lora.

Yeah It is small to the point na mukhang tabi-tabi kaming matutulog.

"Actuall ate Lora it's perfect!"- sabi ni Momo.

Tono palang ng boses niya alam kong may gagawin na siyang masama. Parang sa tingin
palang niya hinuhubadan na niya si Aubrey.

"Wala namang mangyayari na milagro diba?"- pagbibiro ni ate Lora.

"Don't worry ate Lora kapag may ginawa silang hindi maganda pwede naman silang
matulog dito sa labas. Diba Momo?"- sabi ni Aubrey at tiningnan ng matalim si Momo.

"Ha? ah Oo"- sabi ni Momo at tumawa ng peke.

Kung andito lang sana si Jiro.

"Is that the strawberry farm?"- tanong ni Kyo kaya napatingin din ako sa
tinitingnan niya.

"Ah oo. Yan ang strawberry farm ng lola ko."- sagot naman ni ate Lora.

"Osige maiwan ko na muna kayo para makapag pahinga kayo"

Tumango lang naman ako sa kanya at ngumiti.

Pinasok na nila yung gamit namin sa isang maliit na kubo na parang kwarto lang.
Paano ba kami matutulog dito?

Napaakap ako sa sarili ko ng biglang humangin. Ang lamig naman kasi.

Nagulat ako ng may biglang umakap sakin mula sa likod.

"Are you still cold?"- tanong sakin ni Kyo kaya umiling lang ako.

Napapikit ako. Ang lakas ng tibok ng puso ko.

"Kyo's warmth...It's different from Jiro's"- sabi ko habang nakangiti ng bahagya.

Naramdaman ko na mas hinigpitan niya ang pagkakaakap niya sakin.

"Ah..Iho...Iha..."- tinanggal naman ni Kyo ang pagkakaakap niya sakin ng may isang
medyo matanda ng babae ang lumapit samin.

"Kayo ba ang bisita ng apo kong si Lora?"- tanong niya.

"Ah..opo. Kami nga po"- sagot ko naman.

"Ako nga pala si nana Rosa."- sabi niya at inilahad ang kamay niya habang
nakangiti.

Kinuha ko naman iyon, ganun din si Kyo.

"Ako po si Zei, siya naman po si Kyo"- sabi ko at tinuro si Kyo.

"Gusto ko sana kayong imbitahin. Ikakasal kasi ang anak ng kumare ko kaya may
maliit na handaan sa kanila"- sabi niya habang nakangiti pa rin.

"Salamat po pero hindi po ba parang nakakahiya?"- singit ni Aubrey.

Napairap ako kay Aubrey. She's definitely not Aubrey.

"Ako nga po pala si Aubrey"- sabi niya at inilahad ang kamay.

Iniwas ko nalang ang tingin ko. Plastic.

"Ano ka ba iha! Wag na kayong mahiya. Isa pa napadami ang handa nila kumare kaya
sumama kayo sakin ha?"- sabi ni nana Rosa. Yung tono niya yung hindi mo
matatanggihan.

"Ah sige po."- sabi ni Aubrey.

"Sige ha? Susunduin ko kayo mamayang ala-sais"- sabi ni nana Rosa at umalis na.

"They're nice people"-sabi ni Aubrey

"And you're not"- sabi ko at naglakad palayo sa kubo.

***

"Mga iho...Mga iha...nakaayos na ba kayo?"

Binuksan ko ang pinto at nakita ko si ate Lora at nana Rosa.

"Ah opo..."- sagot ko.

"So...this is a primitive life?"- sabi ni Brylle na nasa tabi ko kaya binatukan ko

siya.

"Watch your freaking big mouth Brylle"- sabi ko habang hawak-hawak niya ang ulo
niya.

"Yes ma'am. Sorry ate Lora, nana Rosa"- sabi niya at umalis na sa tabi ko.

Natawa lang naman si ate Lora at nana Rosa.

"Oh iho? bakit hindi ka pa nakagayak?"- tanong ni nana Rosa sa kanya

"Ah...maiiwan nalang po ako. Enjoy po nana beautiful"- sabi ni Brylle at ginamit

ang charm niya kay nana Rosa.

"Nako naman iho! pakiramdam ko tuloy eh ang bata-bata ko!"- sabi naman ni nana Rosa
at mukhang kinikilig.

She's a cool grandma.

NAGLALAKAD kami ngayon papunta sa pupuntahan namin. Nakalagay ang dalawa kong kamay
sa bulsa ng jumper ko, ang lamig naman kasi. Nauuna na sila nana Rosa samin,
kasabay nila sila Aubrey habang ako naman ay kasabay si Kyo.

Kung andito lang sana si Jiro. Napabuntong hininga ako.

"AY!"- napasigaw ako ng madulas ako pero nasalo naman ako ni Kyo.

"Iha ayos ka lang?"- tanong ni nana Rosa na napahinto rin sa paglalakad at

nakatingin samin ni Kyo.

"Opo. Ayos lang ako"- sabi ko at dumiretso na ng tayo.

Maglalakad na sana ako pero hinawakan ni Kyo ang braso ko.

"Pwede ba?!? Kahit ngayon lang tanggalin mo muna siya sa isip mo?!?"- sabi niya at
nauna ng maglakad.

Bakit ba ang init ng ulo ng bwiset na lalaki na yun?!?

"TEKA! KYO!!! INTAYIN MO KO!!!"- sigaw ko sa kanya

Napatigil ako sa paglalakad ng marealize ko na nasa hanging bridge pala ako.

SHIT. Ganito na ba kalala ang pag isisip ko kay Jiro na hindi ko na napapansin ang
paligid ko?
Napahawak ako sa magkabilang gilid.

Shit. The fucking bridge is moving! And it's so dark!

"KYO!!!!"- sigaw ko.

Natatakot talaga ako. Ayoko talaga sa hanging bridge! Pakiramdam ko ano mang oras
malalaglag ako.

Please. Kyo come back.

"Hey. It's fine. Don't cry"- Naramdaman ko nalang nakaakap na sakin si Kyo at
blurred ang paningin ko.

Nararamdaman ko ang panginginig ng katawan ko. I don't like hanging bridge.

"I'm so scared"- sabi ko sa pagitan ng pag iyak ko at mas lalo ko pang hinigpitan
ang pagkakaakap ko sa kanya.

"Kyo! it's moving!"- sabi ko ng maramdaman ko ang pag galaw.

"Hey. It's fine. Andito lang ako. Hindi na ulit kita iiwan"- Nakaakap lang ako sa
kanya habang tumatawid kami. Alam kong nahihirapan siya pero kasi ayoko talaga sa
mga hanging bridge.

"Excuse me pero wala na kayo sa hanging bridge so stop hugging each other like
that"- sabi ni Ian kaya napahiwalay naman ako kay Kyo.

Nakatingin silang lahat samin.

"Ta-takot ako sa hanging bridge..."- sabi ko habang nakayuko.

"Zei I just want to remind you that you have a boyfriend. Let's get going"- sabi ni
Jared at hinila na si Paris.

"nana Rosa It's just straight ahead right?"- sabi ni Jared habang naglalakad

"Ah yes! Lora apo sabayan mo sila"- sabi ni nana Rosa kay ate Lora.

Sinunod naman siya ni ate Lora.

Napaisip naman ako sa naging reaksyon ni Jared.

He's right...pero nung nakaakap ako kay Kyo nakalimutan ko lahat pati si Jiro.

"Kyo iho! Sabay tayong maglakad!"- sabi ni nana Rosa at hnila si Kyo.

Napangiti ako ng mapakla. What is this feeling?

"Oy. Tara na"- sabi naman ni Ian at hinila na ako.

***

Pagkatapos naming maglakad ng pagka-haba haba ay nakarating din kami sa bahay ng

kaibigan ni nana Rosa.
Lumayo muna ako sa kanila at umupo sa isang batong malaki.

May bonfire sa gitna at may mga nagsasayaw na nakapalibot sa bonfire.

may mga intrumento din sila na bago sa paningin ko. Ang sayang tingnan pero mas
masaya sana kung andito si Jiro.

Nawala ang ngiti sa mukha ko. Ano kaya ang pinagusapan nila ni tita Yana kanina? I
mean hindi naman susunod si Jiro sa kanya kung hindi ito importante.

"Zeilica will stop acting like this?!?"

Bigla akong napatingin sa tabi ko.

Shit. I didn't know that he's here!

He looks upset.

"Kyo-"

"Tangina naman Zeilica! Just for this night! Could you stop thinking about him?!?
Just pretend that you're enjoying our company! Could you at leatst do that?!?"-
sabi niya at nilayasan ako.

Siya pa ang may ganang mag mura?!? Sino ba may sabi sa kanya na hindi ako nag
eenjoy kasama sila?!?

I don't get him! He's being stupid again! Kanina pa siya moody ha! At konti nalang
mauubos na nya ang pasensya ko! Mali! Dahil naubos na niya ang pasensya ko!

"Kyo! come back here!"- medyo lumakas ang boses ko at sinundan si Kyo.

Pumunta siya kila nana Rosa at nakisali sa usapan nila.

Seriously?!? What the hell is wrong with him?!?

"Kyo!"- tawag ko sa kanya kaya pati sila nana Rosa ay napatigil sa pag uusap.

"Kausapin mo ko kapag wala na sa isip mo si Jiro"- sabi niya at inalis na ang

tingin sakin.

"Adrian!!"- tawag ko ulit sa kanya.

Sinasagad na niya talaga ang pasensya ko!

"Zei...control your temper. You're in a pubic place"- bulong sakin ni Daryll.

"But he just cursed me out!"- pabulong kong sigaw kay Daryll.

"Hey! what's wrong with you?!?"- sabi ni Daryll at hinila sa damit patayo si Kyo.

Napatayo rin naman sila nana Rosa at mga kaibigan niya.

"ah teka...Daryll iho.."- hindi alam ni nana Rosa ang gagawin.

"What are you doing Daryll? In a public place..."- sabi ni Kyo at hinawakan ang
kamay ni Daryll na nakahawak sa damit niya.

Napalunok ako. Bwiset naman kasi!

"I don't care! Why in the hell did you curse Zeilica out?!?"

"Wait. Daryll stop it"- sabi ni Eli habang nakaakap sa isang braso ni Daryll.

"Nako mga iho! wag kayong mag away dito!"

"Teka Daryll, Kyo!"- sabi ni ate Lora habang nakahawak kay nana Rosa.

"What in the hell do you think you're doing?!?"- Isang mala-lucifer na boses ang
narinig namin at sabay na binatukan si Daryll at Kyo kahit na ang tangkad-tangkad
nila.

Napabitaw naman sia sa isa't-isa.

"Pasensya na ate Lora, nana Rosa mga wala lang talagang utak mga kasama ko"- sabi
ni Aubrey at tiningnan kami ng masama.

"That's my girlfriend!"- sabi naman ni Momo at tumawa.

"Ah..ayos lang Aubrey"- sabi naman ni ate Lora at mukhang shock pa rin.

"Kayong tatlo bumalik na kayo sa kubo!"- sabi samin ni Aubrey.

"What?!?"

Bakit kung maka-utos siya sakin eh akala mo nanay ko siya?!?

"Zei. Let's go"- sabi naman ni Daryll at hinawakan na ako sa braso.

"Aubrey is right."- pag sang-ayon niya.

Brylle's POV

Naghikab ako at tumalungko dito sa lamesa sa labas ng kubo. Kagigising ko lang,

gininaw ako eh.

Nagising ang diwa ko ng makita ko si Kyo na naglalakad at mukhang galit.

"Hoy Kyo-"

Hindi ako pinansin ng gago at dirediretsong pumasok ng kubo.

Itong mukhang to?!? Dinaanan lang niya??!?

Eh kahit nga ang anghel at demonyo mapapahinto sa pag aaway at TUTULO pa laway
kapag nakita ang mukhang to eh.

Teka. Mali pala.

Baka magkaroon ng world war 3 sa langit at impyerno ng dahil sa mukhang to.

Kaya minsan nahihirapan na akong maging gwapo eh.

 Kahit lalaki naglalaway sakin. Tsk.

Naiistress ang gwapo kong mukha.

"Oi Daryll asan yung iba?"- tanong ko ng maupo siya sa tabi ko. si Zei naman ay
umupo sa isang ugat ng puno medyo malayo samin.

'They're still in the party"- sabi niya

"Ano nangyari?"- tanong ko

Tumingin muna siya sakin at nag simulang mag kwento.

"Seriously dude?!? You did that?"- sabi ko sa pagitan ng pag tawa ko.

So may L.Q. pala yung dalawa.

"Yeah and Aubrey ordered us to come back here"

mas lalo akong natawa sa sinabi niya.

"Don't worry bro. May plano ako haha!"

Zeilica's POV

Hindi muna ako pumasok ng kubo kasi alam kong andun si Kyo.

Mainit pa din ang dugo ko sa kanya!! Nakakainis talaga siya!!

"Ah...Zei halika na. Gumawa sila ate Lora ng bonfire malapit sa kubo natin. Tara?"-
sabi ni Paris at hinila ako.

Oh fine!

Ng madala na ako ni Paris dito ay naka-upo na silang nakapalibot sa bonfire at

meron din silang strawberries na pinag sasaluhan.

"Oh iha! Halika dito! Maupo ka na!"- sabi ni nana Rosa at mukhang energetic pa rin
siya.

Ngumiti naman ako at umupo sa tabi niya.

"Nana Rosa pasensya na po sa nangyari kanina"- sabi ko

Kailangan kong maging mabait kasi mabait sila samin.

"Ah ayos lang yun iha. Alam mo bagay na bagay kayo ni Kyo!"- sabi niya at mukhang
kinikilig pa.

Bagay?!? kami?!?

"Nana Rosa malabo na po ata mata niyo"- sabi ko at nginitian siya.

"Nako iha. Alam ko kapag ang dalawang tao may nararamdaman para sa isa't-isa. Jan
ata ako expert"- sabi ni nana Rosa at tumawa.

"I'm sorry for what happened earlier ate Lora, nana Rosa"

"Oh Kyo iho ayos lang yun! Halika dito ka na umupo"- sabi ni nana Rosa at pinaupo
si Kyo sa tabi ko.

Shit really?!?

Umupo naman si Kyo sa tabi ko na parang hindi ako nage-exist.

Napapikit nalang ako. Bumabalik ang pagka-inis ko sa kanya!

"Oh eto iho strawberries"- sabi ni nana Rosa at binigay kay Kyo ang isang lalagyan.
Kinuha naman yun ni Kyo at kumuha ng strawberry.

Wag mo pigilan Zeilica. Hayaan mo siya.

Fuck. I can't! Kahit na magkaaway kami ayoko pa rin naman na may mangyaring masama
sa kanya.

Hinawakan ko ang kamay niya ng kakain na siya ng strawberry.

"Are you stupid?!? Allergic ka jan kaya wag mong kainin!"- sabi ko at kinuha ang
strawberry na hawak niya at ako ang kumain.

It's good.

"But i want to taste it"

Napapikit ulit ako sa sobrang inis.

"Kyo alam mo kung gusto mong hindi makahinga sige go ahead! Just don't expect me to
take care of you!"- sabi ko at tumayo na.

Kanina pa ako naiinis sa kanya. Hindi man lang siya mag sorry!

"I'm not expecting anything from you"

Humarap ako sa kanya dahil sa sinabi niya.

"NAKAKAINIS KA!"- sigaw ko at tumakbo na papunta sa kubo.

****VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[37] Chapter 32
*******************************************

Zeilica's POV

"I won't sleep next to her!"- sabi ni Kyo at tinuro ako.

 Sa tingin ba niya gusto ko matulog katabi siya?!?

"So anong gusto mong mangyari?"- tanong ni Brylle sa kanya.

"Palit tayo"

"Dude! Hindi na ako makakaalis dito kita mong tulog na tulog na si Ian oh? Chaka
pwede ba? Hinaan mo yang boses mo kitang tulog na lahat oh! Tayong tatlo nalang
yung gising"- sabi ni Brylle.

Tumingin ako kay Brylle nakaakap sa kanya si Ian kaya hindi na talaga siya
makakaalis. Tumingin ako kay Kyo at inirapan siya at humiga na ako patalikod sa
kanya.

"Fuck you Brylle"

"Fuck you too bro!"

Nakakainis talaga siya!!!

Dumilim na din kaya malamang pinatay na ni Kyo yung ilaw naramdaman ko din na
tumabi na siya sakin.

Pinalo ko ang kamay ni Kyo ng maramdaman kong umakap siya sakin.

"I'm cold"- sabi niya at binalik ang kamay niya sa tyan ko.

Hanggang sa pag tulog ba naman aasarin pa rin niya ako?!?

Humarap ako sa kanya dahil sinisimulan nanaman niya ako pero nawala ang dila ko.

Ang lapit kasi ng mukha niya sakin at para bang nakalimutan ko na kung paano
magsalita.

Diretso siyang nakatingin sa mata ko.

"I'm sorry. I was wrong"- sabi niya at kitang-kita ko ang sinseridad sa mata niya.

"When i tried to eat the strawberry i was just actually waiting for you to stop me
and guess what? You didn't fail my expectation"- sabi niya at ngumiti ng bahagya.

Kusang gumalaw ang katawan ko para akapin siya at isubsob ang mukha ko sa dibdib
niya.

"Don't you ever do that again to me Mr. Aizawa. It was the first time you cursed me
out and--"

Naputol ang sasabihin ko ng halikan niya ako sa buhok ko.

"Just continue Ms. Clouter"

"Stupid, nevermind! Let's just sleep!"- sabi ko at pumikit na.

Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Naririnig ko rin ang tibok ng puso ni
Kyo...kagaya ng akin...ang bilis rin nito.

***
Time: 6:00 am

*tiktilaoooook

Medyo naalimpungatan ako kasi naman eh kaingay ingay naman nun ano ba yon?!?
dinaig pa yung alarm sa bahay eh.Gumalaw ako ng konti. Nakaakap pa rin sakin si
Kyo. Tinaas ko ng onti yung ulo ko para makita ko yung mukha niya kasi nasa level
ng dibdib niya ang ulo ko.

Tulog na tulog pa rin siya.

Sinubukan kong tanggalin ang pagkakaakap niya sakin dahil naiihi na ako pero ayaw
matanggal.

Pakiramdam ko gising siya.

"Kyo naiihi ako"- sabi ko sa kanya

Tinanggal naman niya ang kamay niya kaya umupo ako.

Muntik ng lumabas ang mata ko ng makita ko ang malinis naming paligid.

Shit.

Bakit wala na sila Momo?!? Kahit gamit nila wala na?!?

%$!@#!#$$%*&!!!!!!!

WAG MO SABIHING INIWAN NILA KAMI DITO?!!!?

"ADRIAN!!!"

"Hmmmm..."

"Shit Kyo! Wake the fuck up!"- sabi ko at mabilis na lumabas ng kubo.

Maya-maya pa ay lumabas na rin si Kyo habang nakapikit pa ang isang mata.

"Dammit they left us"- sabi niya na parang napipilitan lang siya.

"Pwede ba?!?--"

Napatigil ako ng akapin niya ako.

"Wala namang magagawa kung magaglit ka hindi ba? They're a bunch of idiots. We
should have seen this coming"

HIndi ko alam kung paano pero napakalma niya ako.

***

"Nana Rosa malayo pa po ba tayo?"- sabi ko at umupo muna saglit.

Ang sakit na ng paa ko.

"Nako iha malapit na. Konting tiis nalang!"- sabi ni nana Rosa sa energetic niyang
boses.
Ipapasyal daw kasi niya kami sa isang Waterfall na sikat dito sa lugar nila.

"Are you alright? You want me to carry you?"- tanong sakin ni Kyo.

Umiling naman ako.

"You'll get tired if you carry me."- sabi ko sa kanya.

"I won't. Come on...how about a piggy ride?"- tanong niya sakin.

Masakit na talaga ang paa ko kaya tumango nalang ako sa kanya. Sumakay na ako sa
kanya at hindi ko naman sinasadya na maamoy siya.

Bakit ganun? Kahit na pawis na siya ang bango-bango niya pa rin?

"Zei stop sniffing me"- sabi niya na kinagulat ko.

Shit. Napadukdok ako sa balikat niya. Narinig ko naman na tumawa siya ng mahina.

***

BInaba na ako ni Kyo ng makarating kami sa pupuntahan namin. Wow. It's amazing.

"Oh diba? worth it naman ang paglalakad natin?"- sabi ni nana Rosa.

Tumango lang naman ako at ngumiti.

"Oh teka ha? Pupuntahan ko lang ang kumare ko"- sabi ni nana Rosa at tinuro ang
isang grupo ng babae hindi kalayuan samin.

Tumango lang ulit ako. Hindi naman masyadong madami ang tao. Sa tingin ko nga wala
namang dayo dito kung hindi kami lang.

"It's beautiful isn't it?"

"Yeah. It is beautiful"- sagot ko kay Kyo.

Hindi ko naialis ang tingin ko sa kanya ng hubadin niya ang white shirt niya.

"Let's have a swim"- sabi niya at inilahad ang kamay niya.

Umiling lang ako.

"It's cold"- sabi ko sa kanya.

Ang lamig na nga tapos gusto pa niyang mag swimming?

"But we're both sweaty"- sabi niya at sa tingin ko alam ko na ang pinaplano niya
kaya lumalayo ako sa kanya.

"Kyo Don't! Don't you dare--AH!"- napasigaw ako ng bigla niya akong buhatin.

"Now don't be afraid of the water Ms. Clouter"- sabi niya at naramdaman ko na
naglalakad na siya.

"Kyo please! Im begging you!"- sabi ko at inakap ko ang braso ko sa leeg niya.

"Zei do you trust me?"

"Y-Yeah I do"- sagot ko sa kanya. Para kasi akong hinihigop ng mga mata niya.

"Nana Rosa, we're just going to have a swim"- sabi ni Kyo

"Ah..o-Osige iho"- sabi ni nana Rosa

"Bagay na bagay silang dalawa mare!"

"Ay sinabi mo pa"

"Ang swerte mo naman Rosa at sa inyo sila natutulog abay! Kahit walang t.v. eh
solve ka na sa kanilang dalawa"

"Naku talagang kayo oo!"

"Bagay na bagay silang dalawa mare! Ang gwapo at ang ganda!"

Narinig ko ang mga sinabi nila ng lumagpas kami ni Kyo kila nana Rosa.

Naramdaman ko nanaman ang kakaibang pakiramdam na ito at ang pag bilis ng tibok ng
puso ko.

"Kyo naman eh!"- sabi ko ng maramdaman kong lumusong na siya.

"Zei just trust me"

"I trust you but..."

"but what?"

"Please don't let go of me?" - sabi ko at tumingin sa mata niya.

"I won't let go of you I promise"- yung boses niya parang anghel.

Dahil sa sinabi niya hindi ko napansin na basa na rin ang likod ko.

Ng mag tagal pa kami sa posisyon namin ay napaakap ako sa kanya ng mahigpit.

"Kyo it's cold"

"Just hug me tight"- sabi niya at this time hindi na niya ako buhat-buhat nakaakap
na ang binti ko sa tyan niya at braso ko naman sa leeg niya.

***

Napangiti si Kyo habang pinagmamasdan si Zeilica na nakikipag kwentuhan kay Lora.

Ito na ang huling gabi nila dito at bukas ay uuwi na sila.

"Iho kung nakakalusaw lang ang tingin kanina pa siya nalusaw"

Nawala naman ang ngiti sa labi ni Kyo at napatingin kay nana Rosa.

"I-I wasn't really--"

"Nako iho ano ka ba! Alam na alam ko ang mga ganyan!"- sabi ni nana Rosa habang
nakangiti at pinagmasdan din si Zeilica.

"Iho alam kong mahirap maging kalaban ang kaibigan pag dating sa pagmamahal.
Maaring masira ang pagkakaibigan niyo pero kung hindi mo ipaglalaban yang
nararamdaman mo hindi mo din malalaman ang totoong nararamdaman ng dalagang yan"

"Ano pong ibig niyong sabihin?"

"Sa tingin ko nalilito siya sa nararadaman niya, nabubulag siya hindi niya
maintindihan ang nararamdaman niya alam mo kasi iho minsan hindi nakikita ng mga
mata natin ang katotohanan pero kung hindi natin pagaganahin ang kakayahan nating
makakita at matuto tayong pakiramdaman ang ating sarili makikita natin kung ano
yung hindi nakikita ng mata. Subukan mong makinig sa sinasabi niyan"- tinuro ni
nana Rosa ang puso ni Kyo at umalis na.

Zeilica's POV

"Naku dahil last night niyo naman na dito inom muna tayo!"- sabi ni Nana Rosa.

"Lola ano ka ba! ayan ka nanaman ha?"- sabi ni ate Lora

"Tsk! Lora mas matanda ako sayo ha!"- sabi naman ni nana Rosa

"Lola ano sabi ng doctor mo? Diba bawal ang alak?"- sabi naman sa kanya ni ate Lora

"Kita mo tong apo ko! Kala mo mas matanda pa sakin eh!"- sabi ni nana Rosa at
nagtawanan naman kami.

Kitang-kita mo na mahal na mahal nilang mag lola ang isa't-isa.

Napatingin naman ako kay Kyo ng hawakan niya ang kamay ko na nasa ilalim ng lamesa
pero mukang wala lang sa kanya at nakikinig pa rin sa kwento ni nana Rosa.

Simula ng hawakan niya ang kamay ko ay nawala na ang atensyon ko kay nana Rosa.
Yung pakiramdam na ito...bakit nararamdaman ko ito kay Kyo?

Maya-maya pa ay nagpaalam na sila ate Lora. Magpahinga na daw kami at maaga pa kami
bukas.

"Kyo yung kamay ko"- sabi ko at pilit hinihila ang kamay ko.

Hindi niya ako pinansin at hinila na niya ako patayo.

Bakit ayaw niya bitawan yung kamay ko?!?

"Let's sleep"- sabi niya at hinila na ako papunta sa kubo.

"AYYY! TIPAKLONG!!"- nadulas ako pero dahil hawak ni Kyo yung kamay ko nasalo niya
ako.

Yung isang kamay niya nasa may bewang ko tapos yung isa hawak yung kamay ko. Unti-
unti niya akong inangat at hinawak na niya pareho yung kamay niya sa may bewang ko.

He leaned closer to me.

"K-Kyo..."- tawag ko sa pangalan niya.

Nakapako lang ang mata namin sa isa't isa at unti unti nyang nilalapit yung mukha
niya sa mukha ko.

Bakit ko ba ito nararamdaman sa kanya?

I can feel butterflies on my stomach....

Bigla akong natauhan kaya lumayo ako sa kanya ng konti at tumakbo na ako papunta sa
may kubo.

"Zei!!"

******* VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[38] Chapter 33
*******************************************

Zeilica's POV

Shit. Fuck.Dammit.

Sino hindi mapapamura sa nalaman ko?!? At talgang sa ibang tao ko pa nalaman?!?

TALTONG ARAW.

atlong araw kaming hindi nagkita at hindi manlang niya ako tinawagan!!! Tapos
malalaman ko lang na kaya pala siya pinauwi agad ni tita Yana kasi nandito na yang
LECHE NIYANG FIANCEE?!?

Imagine?!? Tatlong araw!!! Shit.

Nakakakulo ng dugo!

Wag magpapakita sakin yung lintek niyang fiancee. Shit. Dapat ako kasama niya nun
pero bwiset nasolo pa siya ng punyeta niyang fiancee!!!

I just want to beat them up!!

"How was your vacation?"

Muntik ng lumundag yung puso ko. 20 minutes na kaming nandito pero ngayon palang
siya nagsalita.

Andito kami ngayon sa may forest ng school.

Nakaupo kaming pareho sa may damo at nakasandal sa may malaking puno. Asa harap
siya ng puno tapos ako nasa likod, magkatalikuran kami.

Naiinis ako sa kanya!!!

"It was abosolutely good!"- iritado kong sagot sa kanya.

Punyeta talaga! Tumayo na ako at pumunta sa harap niya. Nakatayo rin siya kaya
hindi ako makapag salita, ang lapit kasi ng mukha niya sakin.

"You don't have any idea how much I wanted to kill Brylle when they left you
there!"

He cornered me. Ngayon ay nakasandal na ako sa puno.

"And you don't have any idea how much I want to beat you up right now! You didn't
call me or message me! Were you that busy with your fiancee?!?"- Sigaw ko sa kanya.

This damn thing is so frustrating! I mean...I'm scared...I'm so scared to lose him

again.

"How about you?!? Were you that busy with Kyo?!?"

"Walang mangyayari sa usapan na ito kung magbabalikan lang tayo ng tanong" - sabi
ko at tinulak siya.

"Then answer my damn question!!"- sabi niya at sinuntok ang puno.

Hindi ko na napigilan ang paglabas ng luha ko. Alam kong galit siya pero galit din
ako. Wala siyang idea kung gaano ko siya gustong itago sa bulsa ko at lagyan ng
pangalan ko para hindi na siya maagaw sakin.

"Jiro...kaibigan ko si Kyo. You don't have any reason to be--"

"Wala akong karapatang magselos kay Kyo pero ikaw may karapatang magselos kay
Charlotte?!?"

Charlotte.

So that's her name.

"Dapat na ba akong matakot?"- tanong ko sa kanya.

"I should be the one asking that. Anya please. Tell me everything... that happened
in Benguet"- naging makalma ang boses niya. His voice was pleading.

Kinabahan naman ako sa gusto niyang sabihin ko sa kanya. What happened to us in

Benguet...Alam kong kapag sinabi ko sa kanya...mas lalo siyang magseselos,
magagalit.

Ngayon ko lang napansin. Ang laki ng eyebags niya.

"No-nothing happened..."- sabi ko at umiwas ng tingin.

"You're lying"

"Jiro I'm not lying!! Don't you trust me?!?"

 "I trust you. Gusto kong maniwala sayo pero bakit ang hirap? Bakit ang hirap mong
paniwalaan ngayon?"

HIndi ko siya magawang pigilan sa pag alis niya.

Hindi ko magawang mainis sa sinabi niya sakin.

Kasi ako mismo alam ko sa sarili ko na nagsisinungaling ako.

I know that what i felt when i was in Benguet with Kyo was unacceptable and i don't
want to hurt Jiro.

Napaupo ako habang nakasandal sa puno.

I don't know what to do. I feel like...I cheated on him.

***

Naglalakad ako palabas ng school. Magpapalamig muna ako ng ulo tapos kakausapin ko
si Jiro.

I already made up my mind. Kung gusto talaga ni Jiro malaman ang lahat sasabihin ko
sa kanya...every single damn thing.

Sa ngayon gusto munang makapag-isip. Huminto ako sa paglalakad ng may humarang na

apat na naka black suit na lalaki sa dadaanan ko.

"Wha-"

Hindi ko na natapos yung sasabihin ko kasi may nagtakip sa ilong ko ng panyo.

Then everything went black.

Blake's POV

"Fuck man! Where the hell is he?!?"-

"I think i know whhat he is doing right now"- Xyle

"His plane landed about 2 hours ago!! I'm going to kill that bastard!!"

Naiinip na ako!!! Imbis na natutulog ako ngayon andito ako sa airport para sunduin
ang tarantadong lalaki na yun!!

Ayoko sa lahat pinag iintay ako! Tangina!

Tumingin ako sa isa pang tarantado na katabi ko.

Ang sarap ng buhay ng gago. Nakaupo lang habang kumakain ng chips.

"What the fuck are you looking at?"- tanong niya sakin

Tiningnan ko siya ng masama.

"Fuck you man"-sabi ko sa kanya chaka ko kinuha yung chips na kinakain niya.
 "Fuck you too bastard"- sabi niya sabay agaw sa chips.

"Speaking of the devil"- sabi niya kaya tiningnan ko naman ang tinitingnan niya.

PUTAKTE. Kaya pala ang tagal tagal ng gago.

Nakikipaghalikan siya sa isang flight attendant.

Demonyo talaga ang gago.

"Yuck!"- Xyle

Siguro nasa 24 na yung babae. Kung sino sino pinapatulan ng gagong to.

Hinila ko siya at sinuntok.

Dalawang taon na rin pero hind pa rin siya nagbabago.

"Oh my god!! Why did you do that?!?"- tanong sakin nung flight attendant

"We've been waiting here for 2 hours!! Fucking bastard!!"- sabi ko at susuntukin
sana ulit siya pero hinawakan na ako ni Xyle.

"I missed you too man"- sabi niya habang pinupunasan yung dugo sa labi niya.

"Oh hey pretty boy!"- sabi nung flight attendant kay Xyle

"Sorry Miss but you're not my type"

"Bastard!!"- sabi nung flight attendant at sinampal si Xyle.

Nauna na akong naglakad.

I dialed Zei's number.

"Hey Zei what's up?"

"Oh hey Blake! *BLAG *BOGSH*BLAG hold on for a second"

Shit. She's a monster. Why did she pick up her phone? She's in a fight.

"What do you want with me?*BOGSH"

" I was wondering if you're still up for a race?"

"*BLAG *BOGSH *BLAG"

Nakikninig ba siya?

"Sorry Blake but-OH FUCK hold on Blake"

"Okay where are we?"

"Zei do you remember the deal?? Nung huling beses na nagrace tayo? sabi ko sayo--"

"HOLY SHIT. Yeah yeah now I remember. Anong oras ba?"

 "8pm same place okay I'll--"

Toot.toot.

Pinatayan na niya ako at hindi pa ako tapos magsalita.

Zeilica's POV

Parang pamilyar sakin tong lalaking mastermind ng pag kidnap sakin.

TAMA!!

"TEKA LANG!"- para akong tanga pinipigilan ko yung sarili ko.

Nakahiga na nga silang lahat eh.

Mga nakahiga pa din yung apat na men in black suit? Ganon ba kalakas yung
pagsuntok ko sa kanila?

Umupo ako sa may sahig sa tapat ng ulo nitong gwapong lalaki na sa tingin ko mas
bata sakin kahit na matangkad siya.

"Pasalamat ka kamuka mo si Xyle kung hindi binasag ko na ng tuluyan yang mukha mo

ang lakas lakas ng loob niyo na kidnapin ako eh wa-"

"Shut the fuck up! Ang daldal mo alam mo yun?!? at kaya kami magkamukha ni kuya
Xyle kasi kapatid ko siya! Geez...You're so slow!"- sabi niya habang nakahawak sa
tyan niya at hirap na hirap na umupo at sumandal sa pader.

Napalakas ata mga suntok ko dito sa kiddo na to.

Teka ano sabi niya?

"KAPATID MO SI XYLE?!?"

Tinaasan niya ako ng kilay .

"Pwede ba?!? Kahit saglit lang itikom mo naman yang bibg mo?!?"- sabi niya sakin

Walangyang bata to!!! Napaka galang masyado!!!

"Hoy bata-"

"Wag mo akong tawaging bata! 14 na ako!"

Edi bata pa nga siya.

"Edi bata ka nga"

"Hindi nga sabi eh! Alam mo gamutin mo nalang ang sugat ko para magkaroon ka naman
ng silbi!"- utos niya sakin

Napupuno na ako sa batang to. Konti nalang baka ituloy ko na to sa simenteryo!

 "At bakit naman kita gagamutin?!?"

"Tanga ka ba?!? Ikaw kasi yung gumawa nito!! Kaya responsibilidad mong gamutin
to!!"- turo niya sa putok niyang labi chaka sa kilay niya na dumudugo.

Sabi ko nga ako may gawa sa kanya nun eto na nga eh! Bossy masyado.

"Ang sungit mo ha?!?"- tinulungan ko siyang tumayo.

Teka nga lang.

Sinabi ba niya na TANGA AKO?!? iniinsulto na talaga ako ng batang to!!!

"Hoy!! Sino tanga ha?!?" sabi ko sa kanya nung nakaupo na sya sa may upuan

"Alam mo hindi ka lang tanga slow ka pa"- sabi niya sakin

Lord patawarin niyo po ako kapag nakapatay ako ng bata ngayon!!!

Hindi na lang ulit ako nagsalita at kinuha yung first aid kit.

Andito kasi kami ngayon sa pad nila.

Inikot ko yung mata ko dito sa may living room. Muka na siyang basurahan ang daming
nabasag.

Hayaan na nga lang. Mapalitan na lang.

Ginagamot ko na yung sugat niya.

"Hoy kiddo wala bang alak yung kuya mo dito?"- tanong ko sa kanya.

Tiningnan niya ako ng masama at umiling.

"Wag mo nga akong tawaging kiddo!!"- sabi niya tapos umalis.

"Oh eto!"- nilagay niya sa lamesa yung isang pack ng vodka.

Kumuha ako ng isa chaka ko ininom.

Kumuha din ng isa si kiddo.

"Hindi mo ba ako pipigilan?"- tanong sakin ni kiddo

"Kala ko ba hindi ka na bata?"- tanong ko sa kanya at uminom.

"You're weird you know?"- Sabi niya sakin.

"Hey kiddo what's your reason for kidnapping me?"

Andrei's POV

LANGYA.

Ilang beses ko ba dapat sabihin sa babaeng to na wag niya akong tawaging kiddo?!?

"I have a name you know?"- sabi ko sa kanya

"Wha-"

"Andrei"- pinutol ko na yung sasabihin niya pangalan ko lang din naman itatanong
niya eh.

"You know what kiddo?!? Namumuro ka na sakin!!! bastos kang bata ka!"

KIDDO tapos may kasama pang BATA.

Ginagalit ba talga ako ng babaeng to?!?

"Will you stop calling me kiddo?!? You're really annoying!!!"- sabi ko sa kanya
chaka uminom ulit.

"What's your reason for kidnapping me?Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko"

Zeilica's POV

"Gusto ko lang malaman kung malakas ka talaga"

Napatawa ako sa sinabi niya.

"Stop laughing. I need your help" sabi niya sakin.

"Ask your brother not me"- sabi ko at uminom.

Nakakadalawang bote na ako. Bwiset. Gusto kong puntahan si Jiro.

"He's busy"

Seryoso naman akong napatingin sa kanya. Yung mukha niya. Mukha ng isang
nagsisinungaling.

"Zei help me"

Zei?!? Walang ate?!? Aba! Wala talagang pag galang ang bwiset na bata na to?!?

"Konting respeto naman kiddo! Ate Zei!! okay?!? Mas matanda ako sayo!!"

"You know what?!? You're unbelievable!! I'm not a kid okay?!? I will call you
whatever I want to call you understand?!?"

Nakakaistress kausap tong bata na to pasalamat siya cute siya.

Hindi nalang ulit ako nagsalita at uminom ng uminom.

"Tsk. tama na nga yan!!"- inagaw niya sakin yung bote.

"Aish!! Alam mo kiddo napaka pakialamero mo!!! akina nga yan!!"

"Nakakaapat na bote ka na Zei!! tama na nga!!"

Walangyang bata ito.

"Zei I have a question"

 Tinaasan ko siya ng kilay.

"Why-why don't you try to be a street fighter?? You're strong"

Napatingin ako sa kanya ng seryoso.

Sabi na eh may ibang intensyon tong siraulong bata na to.

"Alam mo bata hindi ako ipinanganak para pumatay ng tao"- sagot ko sa kanya.

"But you beat one of them"

Secret admirer ko ata tong bata na to.

"Paano mo nalaman yun?"- tanong ko sa kanya

"Alam mo bang sikat ka? Sa mga street fighters."- seryoso niyang sabi

"I know"

"Tsk. They want to fight you. "

"I don't want to fight them"-sabi ko ng mahinahahon

"Bakit?!? You beat Light of Black Kings!"- sabi niya at napatayo.

"Kiddo what's your real agenda for kidnapping me?"- tanong ko at kumuha ng bagong
bote ng vodka.

"I'm a street fighter"-sabi niya chaka siya umiwas ng tingin

My jaw literally dropped.

Shit. ano napasok ng batang to?!? Alam ba ni Xyle to?!?

"What have you done kiddo?!?"

"Zei...hindi pa nila nakakalimutan ang ginawa mo."

"I won't fight them"- matigas kong pagkakasabi.

Hindi ko alam kung dapat ko bang pagkatiwalalan tong bata na ito! Baka mamaya spy
pa to eh mapadali pa ng hindi oras buhay ko.

" I want to see your other side again kaya ako pumayag na sumali sa kanila"- sabi
niya at umiwas ng tingin

"Why?"

"Nung nakita kitang ginagawa yun hindi ako natakot. Your every move was trimmed to
perfection. I was astonished"

***

May nakitang bote ng whisky si Zeilica sa pad nila Andrei kaya naman kinuha niya
ito at umalis na.

Pinagtitinginan ito ng mga tao dahil na rin suot-suot niya ang uniform ng Cleveland
High at muka siyang lasinggera dahil habang naglalakad ay unti-unti niyang
tinutungga ang whisky.

Napaupo siya sa isang bench sa park at tumingin sa langit.

"Black...Kings huh?"- sabi nito sa hangin at tinungga ang bote ng whisky.

Bumalik sa kanya ang gabing natalo niya si Light, ang isa sa mga Black Kings.
Nakipaglaban siya noon kay Light sa harap ng madamign illegal na tao. Ang ginawa
niyang pakikipaglaban noon ay street fighting kung saan maari mong mapatay ang
kalaban mo.

Natalo niya ang isa sa mga Black Kings...Isa sa pinaka-makapangyahirang tao sa Asia
pagdating sa ilegal na gawain. Ang Black Kings ang pinaka-makapangyarihang ilegal
na organisasyon sa mundo ng Underworld sa Asia.

Ang Underworld ay ang malawakang tawag sa mundo ng mga Ilegal na gawain at hanggang
ngayon ay hindi makapaniwala si Zeilica na nakapasok siya rito at natalo si Light.

Pinagsisisihan niya ang kanyang nagawa. Hindi niya sinasadya na makisali sa gulo ng
mundong iyon.

*********VOTE COMMENT AND BE A FAN :)) P.S. SANA PO AY WAG NIYO KALIMUTAN ANG MGA
DETAILS SA CHAPTER NA ITO PARA HINDI MALITO SA MGA SUSUNOD NA CHAPTERS. SALAMAT PO.

*******************************************
[39] Chapter 34
*******************************************

(May picture po sa gilid)

Paakyat na ng kanilang hagdan si Zeilica ngunit napahawak siya sa gilid ng

makaramdam siya ng pagkahilo.

"Miss Anya here's your invitation to Suzimiya's welcome party"- napalingon naman si
Zeilica sa likod niya at nakita niyang may inaabot sa kanya si Shane. Naipaling
nito ang kanyang ulo ng may nakita siyang dalawang Shane.

"I'm not going to that fucking party"- sabi niya at nagpatuloy na sa pag akyat ng
hagdan habang nakakapit sa haligi ng kanilang hagdan.

"Miss. Anya sa ayaw at gusto niyo pupunta kayo sa party"

Napahinto naman ulit si Zeilica at napalingon sa likod niya. Sigurado siya na hindi
si Shane ang nagsalita.

"Why are you here John?"- tanong nito habang hindi naaalis ang hawak niya sa haligi
ng hagdan.

"Ms. Anya you're going to represent your sister to this party so please fix
yourself up"- sabi ni John habang papalapit sa kinakaroonan ni Zeilica.

Inalis naman ni Zeilica ang hawak niya sa haligi ng hagdan at pilit tumayo ng
mabuti ngunit gumewang ito kaya hinawakan siya ni Shane.

"Ms. Anya you smell like alcohol"- sabi ni Shane habang salo-salo ang kanyang amo.
Tiningnan naman ni Zeilica si Shane kahit hindi na niya maidilat ng mabuti ang
kanyang mata.

"I'm not drunk okay?!?"- sabi nito habang nakataas ang hintuturo.

"Ms. Anya why are you drunk?"- tanong naman ni John.

Tinulak ni Zeilica si Shane at nagsalita.

"I said I'm not dru--"

Hindi naman na naipagpatuloy ni Zeilica ang kanyang sasabihin ng masukahan nito ang
damit ni John. Pagkatapos nitong sumuka ay bumagsak na ito.

***

Zeilica's POV

Ah shit. Napahawak ako sa ulo ko. Dahan-dahan kong dinilat ang mata ko.

Napakasakit ng ulo ko.

"Ms. Zeilica are you awake now?"

Napadilat naman ako ng maayos at umupo habang nakasandal sa unan.

"John?"

"Drink this. This will make you feel better"- sabi niya at may ibinigay sakin na
tasa.

Agad ko naman iyong ininom. Ugh. My head feels really heavy.

"Do you remember what happened earlier?"

Napaisip naman ako sa sinabi niya. Bakit ano ba ang nangyari kanina?

Pumalakpak naman siya ng isang beses at may dalawang maid na pumasok habang may
hawak na tuxedo.

"This is Ms. Alexanda's gift on my last birthday and--"

Tinaas ko ang kamay ko meaning wag na niyang ituloy ang sasabihin niya.

Mukhang alam ko na kung ano ang nangyari kanina.

"Sorry John"- sabi ko habang nakahawak sa ulo ko.

"Apology accepted. Ms. Zeilica here's the invitation for the Suzimiya's party and
your gown is already in your dressing room"- sabi niya at lumabas na ng kwarto ko
kasama ang ibang maids.

Bakit ba kailangan kong umattend sa party na ayaw kong puntahan?

Binuksan ko na ang invitation.

Charlotte Suzimiya and Sayuki Suzimiya?

Mas lalo akong nawalan ng ganang pumunta dun sa lecheng party na yun.

*criing*criing

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa side table at sinagot ito.

"Oh kiddo?

"Tch. Anong oras ba yung race mo?"

"Ah shit. Oo nga pala. Kiddo tulungan mo kong tumakas sa party"

"Party?Kaninong party?"

"Suzimiya"

"Ang alam ko pupunta din sila kuya dun"

"Tulungan mo kong tumakas sa mga guards ko mamaya pumunta ka sa party tumawag ka

kapag nakita mo na ako dun."

"I'm not your servant"

Hindi ko nalang pinansin ang sinabi niya at nagpatuloy.

"And one more thing buy me some clothes. A black fitted jeans, a black sleeveless
and a black leather jacket"

"Ano tignin mo sakin?!? hindi ako butler mo!!! aish!!! Anong size ka ba?!?

Para naman kasing makakatanggi siya sakin.

"Ano sa tingin mo?"

"Aish!! Ano-"

Toot.toot.

Binabaan ko na siya kasi naman mas matanda pa din ako sa kanya kung makapagsalita
sakin. Napaka bastos na bata.

************

Andito kami ngayon sa may mansion ng mga Suzimiya.

Bakit ba kasi ako nandito?!?

Nakasunod sakin sila Shane baka daw kasi tumakas ako kaya pinadala ni John si
Shane.

Pagpasok ko palang nakatingin na sakin lahat ng mga tao. Paanong hindi eh late ako
at isa pa ako lang ang may nakasunod na bodyguards.

Tutusukin ko talaga yang mga lecheng mata na yan!!

"Is that Zeilica Clouter?"

"I love her gown"

"She's stunning"

Napatingin ako sa isang kumpol ng mga lalaki.

Nakatingin sila sakin at halatang gulat sila. Bakit? Hindi ba nila ako inaasahan na
magawi sa lecheng party na ito?!?

Napahawak ako sa ulo ko.

Ugh Fuck! Hangover.

Hindi ko naman sinasadya na mapatingin kay Jiro.

Halatang galit siya.

*criing*criing

Huminto ako sa paglalakad at kinuha yung cellphone ko kay Shane.

"Yes?"

"Toilet sa kanan mo, nasa dulong cubicle yung damit mo at may bintana dun sinara ko
na din dun ka nalang dumaan biblang ako ng tatlo mag ready ka na"

Tumingin ako kay Shane at sa tatlong body guards sa likod ko.

"1....2.....3.."

Biglang namatay yung mga ilaw.

Time ko na to para tumakas. Kinakapa ko lang yung dinadaanan ko.

Punyeta. Wala na bang mas magandang plano dito?!?

"Hey 10 seconds lang to. I will start the countdown now"

"10..9...8...7"

Shit. Where is that fucking toilet?!?

"4..3....2..."

Ah shit!!

Napahawak ako sa ulo ko ng mauntog ako. Punyeta.

May nakapa akong door knob kaya binuksan ko yun.

"1..0"

Saktong sabi niya ng zero nasa loob na ako ng banyo. Pumunta na din ako sa dulong
cubicle at nakita ko dun yung paper bag.

"Nakita ko na"
"Okay andito lang ako sa likod"

Toot.toot.

Nagpalit na ako kaagad. Hinubad ko nalang yung stiletto na suot ko at umakyat na

sa may bintana.

Pagkalundag ko nakita ko si Andrei na nakaupo sa isang gilid.

"Next time have a better plan!"- sigaw ko sa kanya.

Masakit na nga ulo ko nauntog pa ako!

******

8:20 na kaming nakarating sa drag racing track at si Blake at Xyle lang yung
nadito.

"Andrei?!? Bakit kayo magkasama?"- turo ni Xyle samin ni Andrei

"Child abuse- Blake

"Kinidnap ako ng batang yan"- sabi ko at tinuro si Andrei

"KINIDNAP MO?!?"- Blake/Xyle

"Gusto ko lang naman malaman kung malakas talaga siya eh"

Sinungaling na bata.

"So? Sino makakalaban ko?"

"Hindi ba obvious?? Edi wala pa"

WALA PA?!?

"Bakit wala pa?!? late na ako ng 20 minutes tapos mas late pa siya sakin?!?"- sigaw
ko sa kanilang tatlo.

Bad mood ako ngayon. Hindi ba nila alam na sa mga oras na ito nagpapanic na ang mga
bodyguards na naiwan ko?!? Isama mo na rin yung mga walang kwentang lalaki na yun.
Siguradong isang damakmak na sermon nanaman ang aabutin ko.

Pumunta ako dun sa may lamesa may nakita kasi akong kutsilyo. Tinusok tusok ko yun
sa may lamesa.

*5 minutes

*10 minutes

*15 minutes

*30 minutes

Sasabog na ako dito!!! Asan na ba yung stupido na yon?!? HIndi siya importante
dito ha!

Nakatahimik lang din sila Blake na nakatayo. Wala kang maririnig na ingay kundi
yung ingay na nagagawa ng kutsilyo sa tuwing tinutusok tusok ko sa lamesa.

*40 minutes

That's it! I'm tired of waiting!

*VROOOOOOOOOOOM

"Dude bakit ang tagal mo?"- tanong ni Blake sa kanya

"May inasikaso lang ako"

"Patay kang bata ka"- bulong ni Xyle pero narinig ko yun kasi malapit lang siya
sakin

Nakatalikod kasi ako sa kanila nakaharap ako sa may lamesa at tinutusok tusok ko
pa din tong kutsilyo dito sa lamesa.

"Woah sexy chic...That legs looks awesome baby"- sabi niya at bago pa niya
maituloy ang sa tingin ko ay gagawin niya humarap na ako sa kanya.

"Touch me and i will fucking cut your throat off"- sabi ko habang nakatapat yung
kutsilyo na kanina ko pa pinaglalaruan sa lalamunan niya.

I smirked at him.

Nakataas yung dalawa niyang kamay at nakatulala sakin.

"I have to warn you Saki, She's extremely dangerous"- Blake

"As expected from her "- Andrei

"I think I'm inlove"- sabi nung lalaki na to. Dadahan dahan lang yung pagkakasabi
niya habang nakatingin sa mga mata ko.

Yung mga ganitong klaseng lalaki? Babaerong manyak.

Lalo niya akong ginagalit!

Tinusok ko sa lamesa yung kutsilyo.

*BLAG

Napaupo siya kasi sinuntok ko siya.

Baka naman gising na siya ngayon?!?

Hinawakan niya yung pisngi niya na sinuntok ko chaka siya ngumiti ng pang demonyo.

"So ikaw ang makaka'race ko?"- sabi niya habang tumatayo.

Tinaasan ko lang siya ng kilay.

"I saw you at the party"- sabi niya ulit.

Party?

"I'm Sayuki Zuzimiya"- sabi niya chaka siya ngumiti

"I'm not interested. Shall we start?"- sabi ko kahit na kating-kati akong itanong
sa kanya kung sino ang lintek na Charlotte na yun.

"Hmmm. I see. If I win you'll date me"- He winked at me.

And now he's hitting on me?

"Fine"- walang gana kong sabi.

"Wait Sayuki don't hit on her. Her boyfriend is--"- pinigilan ni Blake si Xyle.

Tumingin naman ako kay Xyle. Oo nga pala. Hindi ko pa natatanong sa kanya kung
bakit kilala niya si Jiro at kung bakit ganun nalang ang naging reaksyon niya nung
nagkita kami.

"Cool. How about you? What do you want if you win?"- hindi naman na siya pinansin
ni Sayuki.

"Half million"- sabi ko.

Babayaran ko kasi yung mga nasira ko sa pad nila Xyle. Hindi naman ako bibigyan ni
ate ng pera pag dating sa mga ganitong bagay.

Nakangiti lang si Sayuki. Tabasin ko kaya yung labi niya?!? Ngiti ng ngiti ang
gago eh.

"Okay let's start?"

"2 laps?"- sabi ko

"Sure"

There's something fishy about this guy. I don't like him pero ang gaan ng
pakiramdam ko sa kanya.

What a weird feeling.

"Hey kiddo can I borrow-"

"Yeah, sure para namang may magagawa ako "- Andrei

Wala talagang galang tong bata na to. Hindi pa ako tapos magsalita nagsalita na
agad.

Sumakay na ako sa motor ni Andrei, sumakay na din si Sayuki sa motor niya.

"Good luck"- sabi niya habang nilalagay niya yung helmet niya.

Nilagay ko din yung helmet ko.

Blake's POV

*VROOOOOOM VROOOOOOOOM
 Pinaandar na nilang pareho ung motor, pumunta na din ako sa may gitna.

"Ready"- turo ko kay Sayuki

"Ready"- turo ko kay Zei

"Get set" turo ko sa kanilang dalawa

"GO!!!"-

*VROOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOM

Zeilica's POV

Shit. tumingin ako sa katapat ko ngayon magkasabay lang kami hindi namin maunahan
ang isa't - isa.

Let's see. Nung malapit na kami sa may pacurve binagalan ko ng konti yung takbo
ko chaka ako lumiko ng smooth pagkalagpas namin sa may curve naunahan ko na siya.

Nung nasa kalagitnaan na kami naunahan niya ako. SHIT.

Ayokong makipagdate sa kanya! Hindi pa nga kami bati ni Jiro eh.

*1 lap

Natapos na yung first lap at malaki na yung agwat naming dalawa.

Shit. mag isip ka Zei.

"Bakit ang hirap mong paniwalaan ngayon?"

Napapikit ako saglit ng maisip ko si Jiro.

Ano na kaya nangyayari ngayon sa party ng magaling niyang fiancee?

Ugh!

Hindi ko namalayan nalagpasan na namin yung pacurve chaka naunahan ko na ulit siya.

Tinodo ko na yung speed ng motor na to. Nakakatakot na din yung bilis ko pero kasi
naiinis ako!!

"I won't let go of you, I promise"

"I won't let go of you, I promise"

Ano nanaman to?!? Kyo ano ba ginawa mo sakin?!? Bakit ko ba iniisip yung mga
salita na wala namang meaning?!?

*2nd lap
Blake's POV

Shit.

Actually I planned this. Gusto ko lang na may makatalo kay Sayuki.

Pero hindi ko akalain na matatalo talaga ang gagong Saki. Wala pa kasing nakakatalo
sa kanya si Zei palang.

Nilagpasan nila yung finish line kasi masyado silang mabilis pareho.

Pabalik na sila dito.

*SCREEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETCH

Kusang gumalaw yung mga paa ko patakbo sa kinaroroonan ni Zei.

Nasemplang siya at nakita kong nagslide siya sa may track natanggal din yung helmet
niya.

DAMMIT!

**********VOTE COMMENT AND BE FAN :))

*******************************************
[40] Chapter 35
*******************************************

Zeilica's POV

*SCREEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEETCH

*BLAAAAAAAAG

"Hey! Are you alright?!?"

Hinawakan ko yung ulo ko. Ang sakit kasi chaka ko dinilat yung mga mata ko
nakakaalaay na sakin si Sayuki.

"Ye-yeah I'm fine"

"Zei!!!"

"Hey are you alright?!?"- Xyle

"Your head is bleeding Zei!!"- Andrei

Hinawakan ko yung ulo ko yung sa may gawing noo. Dumudugo nga. Shit. Lalong
sumakit ang ulo ko.

"Come on! Let's bring her to the hospital!"- Blake

"No need I'm fine okay?!?"- sabi ko chaka ako tumayo habang inaalalayan ako ni
Sayuki.

I hate hospitals.

"You're tough eh?"- sabi sakin ni Sayuki habang inaalalayan niya akong tumayo.

i just nodded at him. Sinubukan ko din maglakad.

"Hey! Careful!! "- sabi ni Sayuki kasi muntik na akong mabagsak nung sinubukan
kong maglakad.

"Aalalayan nalang kita ok?"- sabi niya ulit.

Tumango lang ako sa kanya.

"By the way you still haven't introduced yourself you know?"- sabi niya

This guy! Ugh!

"Zeilica Clouter"- sabi ko nalang.

Inalalayan niya ako hanggang sa makarating kami sa lounge.

Medyo nahihilo na din ako parang hihimatayin na ako ano mang oras. Shit.

"Zei let's go to the hospital"- Xyle

"I said i don't want to!"

"I'll just get a first aid kit then"- Andrei

"Yeah you should do that now"- sabi ni Sayuki kay Andrei

"You'll be fine"- sabi sakin ni Sayuki chaka niya ako nginitian. Ngayon ko lang
napansin na gwapo nga pala talaga siya.

"I know"- sabi ko.

"You won. So what do you want to do with the money?"- sabi ni Sayuki

"Give it to Xyle"- sabi ko

"What?!? Why?"- Xyle

"Better ask your brother why"- sabi ko sa kanya at napahawak sa ulo ko.

*SCREEEEEEEEEEEEEEETCH

Napatingin kami sa labas.

Patay ako.

Tiningnan ko si Xyle at Blake ng what-is-he-doing-here-look.

 "I called him using your phone. He's on your speed dial"- Blake

"Zei?!? Shit. What the hell happened?!?"- Bungad ni Kyo chaka ako nilapitan.

"No-nothing"- sabi ko at umiwas ng tingin.

"Is that nothing?!?"- turo niya sa may ulo ko na dumudugo

Halata sa boses niya na galit siya.

"Look Kyo I'm fine okay?!?"- sabi ko sa kanya

"No you're not! Let's go to the hospital"

"I don't want to!!"- pagmamatigas ko. Sa ayaw at sa gusto niya hinding hindi ako
pupunta sa ospital!

"Are you enjoying doing this?!? Scaring me to death?!?"- Hindi ko alam kung galit
ba siya o ano.

Umiwas ako ng tingin sa kanya.

"You have a really weird habit of hurting yourself and other people when you're
pissed!!"- sabi ni Kyo chaka siya umupo sa tabi ko.

"Here's the first aid"- tumingin kaming lahat kay Andrei

"She doesn't need that. We're going to hospital"

"But-"- hindi ko naipatuloy ang sasabihin ko ng makita ko ang matalim niyang mata.
Yun ang klase ng tingin na matatakot ka.

"You're a really stubborn girl Zei. I think you need to obey him before you get an
infection"

Bigla nalang akong binuhat ni Kyo.

"Ibaba mo nga ako!!"- sabi ko sa kanya pero hindi lang niya ako pinansin.
Sinakay na niya ako sa may kotse niya. Sumukay na din siya at pinaandar na niya
agad.

Blake's POV

Dinala na ni Kyo si Zei sa ospital. Nakakapagtaka, si Kyo yung nasa speed dial ni
Zei pero ang sabi ni Xyle si Jiro ang boyfriend niya.

Tumingin ako kay Sayuki na nakangiti habang sinusundan niya ng tingin yung kotse
ni Kyo.

"She's one of a kind eh?"- sabi niya

"Yeah she is."- Xyle

"How could she resist my charms?"- sabi niya chaka siya tumawa.

"She has a boyfriend Sayuki so don't hit on her"- sabi ko

 Tiningnan ako ni Saki. Parang gago talaga tong lalaki na to.

"So? I like her"

Zeilica's POV

"Bakit ako yung nasa speed dial mo?"

Bigla akong napatingin sa kanya.

"It should be Jiro"- sabi niya habang diretso pa ding nakatingin sa may daan

Hindi ko sinagot yung tanong niya chaka ako tumingin sa labas.

Bakit nga ba ikaw ang nasa speed dial ko?

Hindi ko din alam.

Basta ang alam ko lang simula nung nakasama kita sa Benguet nakaramdam ako ng
kakaiba.

Hindi ko maintindihan. Hindi ko din maipaliwanag kung ano yung nararamdaman ko.

At kaya ako nawalan ng focus kanina at naaksidente? Kasi naalala ko yung sinabi mo
sakin.

"I won't let go of you, I promise"

Bakit ba parang doble yung meaning ng sinabi mo sakin? Why did I feel butterflies
on my stomach when we almost kiss?

Gusto kong sabihin sa kanya yan pero hindi ko magawa.

Pag dating namin sa ospital binuhat niya ako kahit na kaya ko naman maglakad.

Hiwakan niya yung kamay ko habang ginagamot yung sugat sa ulo ko.

Sabi nung doctor kailangan ko din daw mag stay dito ng overnight para ma obserbahan
pa daw nila ako kaya pumunta na kami sa may VIP room. Malaki siya para ka lang naka
check in sa isang hotel.

"Matulog ka na"- sabi ni Kyo

"Ar-are you going to leave now?"- tanong ko sa kanya habang nakatingin ako sa
baba.

"No don't worry babantayan kita kaya matulog ka na"- sabi niya kaya humiga na din
ako sa may kama.
Kyo's POV

Hinawakan ko yung kamay niya.

Ang sarap sa pakiramdam pagmasdan yung taong mahal mo habang natutulog.

Ang amo talga ng mukha niya.

"Jiro..."

Napangiti ako hanggang sa panaginip ba naman si Jiro pa din?

"Paano kung inako ko nalang yung responsibilidad ni Jiro nung iniwan ka niya?
Mababago ko kaya yung nararamdaman mo?"

***

Napahinto si Jiro sa paglalakad nung narinig niyang nagsalita si Kyo kaya sumandal
siya sa may pader malapit sa pinto para marinig niya ang mga sinasabi ni Kyo sa
natutulog na Zeilica.

"Sana akin ka nalang... sana ako nalang yung mahal mo at hindi si Jiro"

Seryoso lang siyang nakikinig sa mga sinasabi ni Kyo.

"Sorry kung selfish ako... hindi ko pinaalam sa kanya na naaksidente ka kasi gusto
ko kahit ngayong gabi lang maging akin ka"

" As i thought...I can't trust you because as long as you love her you're my
enemy"- bulong ni Jiro sa sarili niya.

"Kontento na ako na ganito lang, pinagmamasdan kang matulog kahit na si Jiro pa

din ang napapanaginipan mo. I'm ridiculously pathetic"

"Shit. Alam mo ba kung gaano kasakit makita kayo ni Jiro na magkasama?na masaya sa
piling ng isa't isa? Gustuhin ko mang layuan ka hindi ko magawa kasi hindi ko
kayang lumipas ang isang araw na hindi ka nakikita"

"Kahit na para na akong pinapatay sa sakit ayos lang kesa iwasan kita at mawala
lahat ng mga pinagsamahan natin...."

"Masyado kitang mahal na kung papipiliin ako ng Diyos ngayon kung buhay na walang
hanggan o ang mahawakan ang kamay mo, pipiliin ko nalang na hawakan ang kamay mo
kahit na pag gising mo siya pa rin ang hahanapin mo....I-i would rather hold your
hand like this, touch your face like this, than live in eternity without it"

"I wish I could bring back time... the time when we were still kids......When
there was no Jiro and there was only Kyo for you... when it was only the two of
us....The time when you said that I was the one you would marry when we grew up....
The time when you said those three words that now, I've been longing to hear from
you..."

Tumawa si Kyo ng mahina at malungkot.

"I just realized.. I was your first love it wasn't him.."

 Biglang naalala ni Jiro ang napagusapan nila ni Aubrey

**FLASHBACK

"Ghad Jiro! baka mamaya mapagsabihan pa akong mangaagaw nito eh!" sabi ni Aubrey
habang umuupo sa tabi ni Jiro.

Hindi sumagot si Jiro at patuloy lang sa pag inom.

"Oh! C'mon! You called me to come here, just to be ignored?!? May date pa ako
kaya bilis bilisan mo!"- sabi Aubrey habang tinitingnan ang kuko niya na
kakamanicure lang.

"I'm jealous"- Sabi sa kanya ni Jiro

"Haha! You're pathetic! You're not just jealous dear, you're scared"

"Natatakot ka na marealize ni Zei na mahal niya si Kyo.."- sabi ni Aubrey habang

nakangiti.

***END OF FLASHBACK

Matagal na katahimikan ang lumipas at paalis na sana si Jiro ngunit napahinto siya
ng marinig niyang magsalita ulit si Kyo.

"Do you know what hurt the most?..."

"It's when you know you can't have that one thing that could make you happy"

**************** VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[41] Chapter 36
*******************************************

Zeilica's POV

Nakapalumbaba ako habang nakatingin lang sa harap.

Napabuntong hininga din ako. HIndi ako makatingin ngayon ng diretso sa katabi ko.

"What the hell happened to you?!?"- Tanong ni Brylle pagkalapit na pagkalapit niya
sakin.

"Motor accident"- bulong ko sa kanya.

Ayoko pang matapos ang buhay. Pasimple akong tumingin kay Jiro baka kasi mamaya
narinig niya ang sinabi ko.

"Shit. Alam ba niya yan?"- bulong sakin ni Brylle.

Tiningnan ko siya ng masama. Tanga ba siya? Sa tingin ba niya ipapaalam ko kay

Jiro? Eh hindi pa nga kami nagbabati.

"Of course not! Stupid!"- pabulong kong sigaw sa kanya at binatukan siya.

"Gosh! Narinig niyo na ba?? He's back! And guess what?? Dito na siya magaaral!"

"Oh really?!? Sana maging classmate natin siya"

"Tatlo daw yung bagong transferees eh"

Transferee? Nanaman?

"Good morning class I'm sorry I'm late. we have a new student"- sabi nung teacher.

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH"

"Ms. Is it Sayuki?!?"

"Well Mister.. come inside please"

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH"

"Oh my god he's really back!!"

AM I DREAMING?!?

THIS GUY IS GOING TO BE MY CLASSMATE?!?

THIS IS TOTALLY BULLSHIT!!

I'm not assuming or whatsoever but I think he's following me!

"Hi everyone! I'm Sayuki Suzimiya at your service!"- sabi niya at kumindat.

"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH"- sigaw ng mga babaeng kinikilig. Seriously? Ano

kakilig-kilig dyan sa manyak na lalaki na yan?

"Okay that's enough you may sit now Mr.Suzimiya"

Madami namang bakanteng upuan pero naagaw ng atensyon ko ang bakanteng upuan sa
tabi ni Jiro.

Shit. Don't tell me....?

Huminto si Sayuki sa harap ko. "Thanks for last night. You were beautiful"- sabi
niya at binigyan ako ng kanyang killer smile.

Tumingin ako kay Jiro. Nakakaramdam kasi ako ng isang nakakatakot na tensyon.

Napalunok ako at iniwas ang aking tingin. That look...might actually kill me.

"Patay kang bata ka"- bulong ni Brylle.

Alam kong patay ako.

I was just pissed last night or should I say I was jealous?!?

He came to that fucking party without me knowing it!! I'm his girlfriend!!!

Paris' POV

"Paris sorry na"- sabi niya sakin.

Che. Ayoko sayo ngayon. kainis kasi eh... sobrang nkakainis!

Bahala siya sa buhay niya hindi ko siya kakausapin.

"Good morning class we have two new students "- Ms. Rica

Nagulat ako kasi biglang napatayo si Jared at nakatingin sa harap kaya tumignin
din ako sa harap.

She's back.

She's just smiling like nothing happened. Tumingin ako kay Jared.

Yung tingin na yun...yun ang tingin ng isang nangungulila. Kitang-kita ko sa

expresyon ng mukha niya ang pagmamahal.

And I can feel that my heart is sinking...

Why? Shit. I fell again.

"Is there any problem Jared?"- Ms.Rica

"No, nothing. I'm sorry"- sabi niya chaka na ulit siya umupo at tumingin sa
bintana.

At ito yung turn ko para tumayo.

"Ms. Can I go to the clinic?"

Ay punyeta. Bakit sa dinami-daming dahilan clinic pa ang nasabi ko?

"Something-"- Ms. Rica

"May masakit sayo?"- pinutol ni Jared yung sasabihin ni Ms. Rica

"Oo masakit yung ulo ko"- sabi ko

Tumignin ako kay Ms. Rica at tumango lang siya sakin.

"Samahan na kita"- Jared

"No need I can take care of myself"- I smiled but a weak one

Hindi ko na siya inintay pang sumagot. Lumakad na agad ako palabas ng lecheng
classroom na yon.
 Tsk.. oh well now I believe in karma.

Siguro nga karma ko to sa pag sisinungaling ko kay Ken.

Shit. I Just can't accept the fact that I FELL AGAIN ON THE WRONG GUY!!!!

SERIOUSLY?!? WHAT THE HECK IS WRONG WITH ME?!? Urrggghhhh.

Zeilica's POV

*criiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing

Nakahinga na ako ng maluwag ng mag-bell na. Kanina pa kasi ako natatakot sa aura
na pinapakawalan ni JIro. Ito yung klase ng aura katulad ng kay tita Yana.

"J-Ji...Ahm ca-can we talk?" I stuttered.

Nakasandal kasi siya sa upuan at nakapikit.

Dumilat siya at tumingin sa kabilang gilid niya.

"What?"- tanong ni Sayuki sa kanya

"Don't you fucking go near my girl again!"- sabi niya chaka siya tumayo.

Ako naman ay natulala lang.

"You want to talk right?"- sabi niya chaka niya ako hinila.

Natatakot ako!

Parang kinukulang na ako ng hininga.

Hindi ko alam kung saan kami papunta nakayuko kasi ako tapos biglang huminto si
Jiro at binitawan ang kamay ko kaya napatingin ako sa harap namin.

Sila Daryll at may kasama silang isang babae na maganda at nakangiting nakatingin
kay Jiro.

"Jiro let's eat lunch together!"- sabi nung babae chaka siya kumapit sa braso ni
Jiro.

So what the hell is this? Can someone explain this to me?!?

Lumayo ako kay Jiro at lumapit kay Eli na masama ang tingin dun sa babae.

"Who the hell?"- tanong ko.

"She's your boyfriend's fiancee"- sabi nya sakin chaka siya ngumiti.

My boyfriend's fiancee.

Fiancee Zei, fiancee. Ano pa ba ang role ko dito?

 "CAN YOU STOP CLINGING INTO ME?!?"- sabi ni Jiro at tinulak niya si Charlotte buti
nalang saktong nasa likod niya si Sayuki kaya hindi na out of balance si Charlotte
and for the nth time nagkatinginan nanaman si Jiro at Sayuki ng masama.

"Was that a proper way to treat a lady?"- tanong ni Sayuki.

"Then tell your cousin to stay away from me."- sabi niya chaka siya sakin lumingon
kaya napayuko ako.

Nakakatakot kasi siya.

Alam kong nasa harapan ko na siya ngayon nakikita ko kasi yung sapatos niya.

"And you...Aren't you going to fight for me?"- Alam ko sa boses niya na disapointed
siya.

Hindi ako makasagot sa kanya. Kung alam lang niya kung gaano ko gustong saksakin
yung Charlotte na yun. Kung makakapit daig pa ang linta.

Hinila nanaman niya ako.

"Jiro...I'm sorry"- sabi ko kaya napahinto siya.

"Apology...not accepted"- sabi niya at hinila na ulit ako.

Lagi nalang akong hinihila.

Kaya ko naman maglakad magisa. May dalawang paa ako hindi din naman ako ganung
kabagal maglakad eh.

Huminto na kami sa paglalakad at tama nga ang hinala ko andito kami ngayon sa
forest ng school.

Kinakabahan ako kasi alam kong nakatingin siya sakin ngayon.

Unti-unti siyang lumapit sakin kaya ako naman ay napaatras hanggang mapasandal ako
sa puno.

"Don't you dare do that again"- Nagmamakaawa ang boses niya na para bang hindi
niya na alam kung ano ang gagawin sakin.

Pinatong niya yung noo niya sa balikat ko. Ngayon ko naramdaman ang pagka-miss ko
sa kanya.

I missed him...so much.

"I went to the hospital last night...Kyo was there so I left"-bulong niya na
ikinagulat ko.

Asa ospital siya kagabi? Wait.

"How did you know..."- hindi ko maituloy ang sasabihin ko.

"At the party...I saw Kyo picked up his phone and he panicked...No one could made
him panicked like that but you so I followed him"

"A-are you mad?"- tanong ko.

"What do you think? You made a promise love"- bulong niya ulit.

Napapikit ako.

"You called me love..."

"What about it?"

"You're not mad"- sabi ko at tumulo na ang luha ko.

I'm strong physically and emotionally but...He's my weakness.

"Damn. I was mad but your voice, your smell, your presence calmed me down"

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Ji...If you still want to know what happened to Benguet...I will tell you"-
Napalunok ako sa sinabi ko.

Parang gusto ko na ulit bawiin.

"No, I don't want to know anything. The thought of it makes me want to kill that
bastard"

I giggled.

Natahimik nanaman siya. natutulog na ata? Buti hindi siya nangangawit? Ang tangkad
kaya niya.

Naalala ko ang lyrics ng isang kanta...Maybe that song was made for us?

"We were made for each other..."

Feeling ko lumulundag ang puso ko ng hilahin niya ang katawan ko palayo sa puno. I
really love this man. He's the man I want to spend the rest of my life with.

"...born to become best friends and lovers"- pagpapatuloy ko at inakap na rin

siya.

"I vow to love you now and forever Anya..."- bulong niya sa buhok ko at hinalikan
ito.

"I vow to love you with all of my heart..."pinutol niya yung sasabhin ko at
hinalikan niya ako sa labi. Inilayo ko ang labi ko sa labi niya.

"...to always feel the warmth of your love" - he kissed me again.

"I vow...to always be by your side and to always protect you.." - sabi niya sa
pagitan ng paghalik niya sakin.

Hindi na ako nakapagsalita dahil na rin sa saya na nararamdaman ko ngayon. Tuloy-

tuloy rin ang pag tulo ng luha ko.

Tumigil siya sa paghalik sa labi ko at hinalikan ako sa mata.

"...to trust you and to live the rest of my forever with you.."- sabi niya at
ibinalik ang labi niya sa labi ko.
****************VOTE COMMENT AND BE A FAN :))

*******************************************
[42] Chapter 37
*******************************************

Paris' POV

Ang layo naman ng pinuntahan kong clinic.

Andito ako ngayon sa loob ng campus ng St.Catherine and as expected ang mga mata
ng estudyante parang ngayon lang nakakakita ng maganda

Paano ako nakapasok dito? Edi tinakot ko yung guard.

Ano ginagawa ko dito?

Eh kasi yung mga paa ko gustong makita si Ken. Haha

Tanong tayo dito sa babae na feel na feel ang chanel boots niya.

"Hey you! where can I find Ken?"-tanong ko sa kanya habang nakataas ang isang
kilay.

Nanlaki yung mata niya

"I-I don't know where he is eh. I'm sorry Paris!"- sabi niya at tumakbo.

Gaga lang?

Ay tanga! Malamang takot sakin to sa dinami dami ba naman kasi ng kalokohan na

nagawa ko dito eh.

Asan ba yung malanding Ken na yon? haha

*BLAAAAG

Ouch! Napahawak ako sa may pwet ko. Sinong hudas ang bumungo sakin?!?

"Here let me help you"- may nakita akong kamay sa may mukha ko. Talagang sa mukha
dapat itapat? Kinuha ko na din yung kamay niya.

Tapos nung nakatayo na ako tiningnan ako ng hudas na lalaking to ulo hanggang paa.

Nagandahan siguro sakin? in fairness gwapo siya pero mukang mas bata sakin.

"Kaibigan mo ba yung alien?

Omg! This kid is such a meanie!!! Do I look like an alien?? Eww. GROSS

"Hey kid! Alam kong maganda ako pero wala akong kaibigan na alien eww. That's
gross!!"- sabi ko sa kanya chaka ako nag pout.

"Pucha! Kailangan talaga puriin pa yung sarili?!? Nagtatanong ako ng matino eh!"-
sabi ni kid
 Hala. Ang bad ng bibig ng lalaking to!

"Eh sumasagot ako ng matino! Sinong tanga naman ang magkaka-kaibigan ng alien?!?"

Tinaasan niya ako ng kilay.

"Tsk. Kaibigan mo nga yung alien na yon. Pareho kayong tatanga tanga eh"

Ay nako isa nalang talaga! Sisipain ko na to!!

"Sino ba kasing alien?!?"

"Si Zei. Pareho kayong alien"

Kilala niya si Zei? Tiningnan ko siya ulo hanggang paa.

Aba ayos ah. Gwapo siya tapos kahit bata pa may mga muscles na.

"Laway mo tumutulo na"

AKDJSIDYFOFNEOU!!!

PWEDE NA SANA EH. KAYA LANG BASTOS NA BATA!!!

"HOY BATA-"

"Aish!! Don't call me kid!! I'm 14 okay?!? I'm a TEENAGAR FOR PETE'S SAKE!!" -
sabi niya na parang irritated na siya.

"Edi bata ka nga!"- sabi ko at binatukan siya.

"AIish!! just tell her that i need to see her"- sabi niya tapos namula siya.

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!

pfft. ang cute niya.

Naglakad na siya paalis

"HOY TEKA ANO PALA PANGALAN MO?!?"- sigaw ko sa kanya malayo layo na din kasi
siya. feeling ko tuloy nawawala yung poise ko.

"ANDREI!"- sigaw din niya habang nakataas yung isang kamay.

I envy Zei. She has so many boys.

"Paris?"

Kilala ko yung boses na yun! Hindi ako pwedeng magkamali!

"Ken!!!"- sabi ko pagkaharap ko at inakap siya.

Zeilica's POV
 Alam niyo yung bad mood at may black aura? Yung katabi ko yun.

Hindi ko alam kung saan kami papunta basta tahimik lang siya kaya tahimik lang din
ako. Nakatingin lang siya sa kalsada. Ang bilis din niyang mag drive.

Ganito kasi yun.

**FLASHBACK

Oh shit. Hindi ko alam kung papano basta nakasandal na ako sa puno.

"Shit! If you're going to do some erotic stop please not here!"

Automatic na naghiwalay ang labi namin ni Jiro at tumingin sa hinayupak na istorbo.

Ay punyeta mali. Buti pala may istorbo kung hindi baka kung san na kami nakarating
dahil sa LINTEK na hormones na yan!!

Tumingin lang si Jiro kay Brylle ng masama at hinila na ako paalis.

**END OF FLASHBACK

"Ji-Jiro..."- pabulong kong tawag sa pangalan niya.

"What is it?"- tanong niya.

Napalunok naman ako.

"No-nothing"- sabi ko at yumuko nalang.

Maya-maya pa ay nakarating na kami sa pupuntahan namin.

Bumaba siya at pinag buksan ako ng pinto.

Inilahad din niya ang kamay niya kaya naman kinuha ko yun.

Nagulat nalang ako ng isandal niya ako sa kotse niya.

"Ji what are you doing?"- mabilis kong tanong dahl na rin sa kaba.

Hindi niya ako sinagot at bigla nalang akong hinalikan kaya napapikit nalang ako at
nag respond sa kanya. Maya-maya pa ay inihiwalay na niya ang labi niya.

"Jiro!"- sigaw ko sa kanya.

He bit my lips!

"Sorry love but i thought i needed to stop you...You were responding to me

aggresively"

Namula naman ako sa sinabi niya.

"Do you...like my lips that much?"

Nagulat naman ako sa sinabi niya kaya nilagay ko ang kamay ko sa dibdib niya para
hindi siya makalapit sakin pero tinanggal lang niya yun at inakap ako ng mahigpit.

****

Tiningnan ko ang view ng paligid. Ang ganda.

Andito kami ngayon sa taas ng isang maliit na hill. Wala akong makita kung hindi
puro berde na damo at puno. It's so relaxing.

Napatingin naman ako sa basket sa harap namin.

"Seriouly Ji?!? What's wrong with you?"- tanong ko ng makita ko ang laman ng
basket.

He just chuckled. "I thought you love sushi? Just eat"

"Stop glaring at me Anya. Do you want me to feed you?"- tanong niya at kinuha ang
chopstick.

"No thanks. I can eat by myself Saiga"- sarcastic kong sabi.

Pagkatapos naming kumain, nagusap lang kami ng kung ano ano hanggang sa hindi na
namin namalayan ang oras.

I just love talking to him. His voice is like a music to my ear.

Naka-akap siya sakin at ako naman ay nakasandal sa katawan niya kaya hindi ko
makita ang expresyon niya.

"She's beautiful isn't she...I mean Charlotte?"- tanong ko sa kanya.

Naalala ko kasi si Charlotte. Hindi ko maiwasan na mainsecure sa kanya. Bagay na

bagay sa kanya ang pangalan niya.

"Yeah she is..."

Bigla akong nainis sa sagot niya. I mean! Diba dapat inaalis niya ang pagka-
insecure ko?!?

Nakakainis! Tumayo na ako mula sa pagkakaupo ko pero hinila niya ako kaya
napakandong ako sa kanya.

"Let go of me! I want to go home!"- sabi ko sa kanya chaka ako tumingin sa baba.

"Are you jealous?"

Tumingin ako sa kanya. Inakap niya yung kamay niya sakin. Magkaharap na kami
ngayon habang nakakandong pa rin ako sa kanya.

"She's nothing compared to you Anya"- naging seryoso yung boses niya.

Inakap ko na din yung kamay ko sa kanya chaka ko siya tiningnan.

"My Anya...that is so fragile"- sabi niya chaka siya ngumiti.

"I'm not fragile!"- Iritado kong sagot sa kanya chaka ako nag pout.
 "Why are you making this so hard for me love? You're tempting me"- sabi niya chaka
niya pinikit yung mga mata niya.

Parang hirap na hirap siya.

Ang cute niya. I kissed him on his forehead.

"I love you Ji.."

"I love you too"- sagot niya sakin.

Napangiti ako sa sinabi niya. Isang mahabang katahimikan din ang namagitan samin
bago ulit siya mag salita.

"Anya...wait for me... "

"...I promise I will fix things up."- sabi niya chaka niya pinatong ang ulo niya sa
balikat ko.

"I will"- sagot ko sa kanya at idinikit ang noo ko sa noo niya.

Biglang lumiwanag ang paligid. Napuno ang paligid ng kulay asul na ilaw.

Nagulat ako kasi ang ganda. Ang ganda ganda ng buong paligid.

"It's beautiful"- bulong ko.

"I know that's why I bought this place...This is our place Anya"

"This..is ours?"- hindi makapaniwala kong tanong.

Naramdaman ko ang pag ngiti niya pati na rin ang init ng hininga niya. Asa leeg ko
kasi yung mukha niya. Naramdaman ko nalang ang pag halik niya sa leeg ko.

Nanghihina ang buong katawan ko dahil sa ginagawa niya ngayon. Kung hindi niya ako
akap akap siguro napahiga na ako.

He stopped kissing my neck.

"Marry me, Anya"

Biglang bumilis ng bumilis ang tibok ng puso ko ng dahil sa sinabi niya. Hindi ako
makahanap ng salitang sasabihin sa kanya ng dahil sa gulat.

"Let's just run off to Vegas, within 15 minutes or less we would be married. "-
bulong niya sa leeg ko at sinumulan nanaman itong halikan.

I giggled. "So that's your dream wedding?"

"My dream wedding is you as my bride"

Lalo ko'ng naramdaman ang pamumula ng mukha ko.

"Ji...I'm still a minor"- sabi ko sa kanya.

" I have money and besides my mom would be pretty amused by my idea"- sabi niya sa
pagitan ng paghalik niya sa leeg ko.
 "STOP THAT SAIGA!"- bigla akong napasigaw ng hindi ko na makaya ang nararamdaman
ko.

Pakiramdam ko kasi gusto ko siyang halikan. My body is burning.

Kinikilabutan na din ako sa ginagawa niya.

Huminto naman siya sa ginagawa niya at tumingin sa mga mata ko.

"Zeilica Anya Clouter will you marry me?"- tanong nanaman niya sakin.

"There's no ring?"- tanong ko sa kanya.

Napangiti siya ng bahagya sa tanong ko.

"Silly girl. I already gave you the ring...and you're not wearing it"

"So the ring is?-"- pinutol niya yung sasabihin ko.

"Yes love...the ring that I gave you back on my sister's party"

"I'm afraid to lose it...kaya hindi ko sinusuot"

"love stop changing the topic...Let me do this again one more time and please don't
ruin it"

"Zeilica Anya Clouter will you do me the honour of being my wife?"

I smiled at him. "Yes.. someday Jiro I will marry you"

"I knew you would say something like that.."- sabi niya chaka siya ngumiti habang
nakapikit.

"JI you don't have any idea how much I want to marry you right now! You don't know
how happy I---"- pinutol niya yung sasabihin ko sa pamamagitan ng paghalik niya sa
akin.

I responded to him. Nakarinig nalang ako ng ingay at may naramdaman din akong
nahuhulog samin.

*thump thump thump thump thump thump

Tumingin ako sa langit.

Kahit madilim na kitang kita ko pa din kung ano yung tumutunog na yon.

Helicopter.

at umuulan...Umuulan ng mga petals ng rose.

Red and white petals to be exact.

Napangiti ako at ibinalik na ulit ang labi ko sa labi niya.

Paris' POV
 "So pumunta ka dito para sabihin sakin yan?"- tanong sakin ni Ken.

"I'm sorry Ken kung nagsinungaling ako sayo" sabi ko habang pinupunasan ko yung
mga luha na tumutulo galing sa mata ko.

"Hindi mo alam kung gaano kasakit yung naramdaman ko ng dahil sayo! Mahal na mahal
kita dati at si Jared lang yung makakapitan ko. I'm sorry alam ko kasalanan ko kung
bakit tayo nagkaganito. I'm really really sorry Ken"- pagpapatuloy ko.

Lalo akong nasaktan sa naging reaction niya sa mga sinabi ko.

Ngumiti siya sakin.

" It's alright Paris. Don't cry. Alam mo naman na nasasaktan ako pag umiiyak ka
diba?"

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at inakap siya ng mahigpit.

I missed him so much.

"Huhulaan ko pa ba? O sasabihin mo na sakin?"- sabi niya ulit chaka niya ako
inakap.

"Sa dinami-dami ng lalaki hindi ko alam kung bakit kay Jared pa. Ayoko sa kanya
pero iba ang sinasabi ng puso ko. I don't want to be the pathetic one...but I guess
yeah I'll admit it. I fell in love with Jared Axel Saito"

**** Vote comment recommend and be a fan. :)) (May picture po ng ring sa gilid)

*******************************************
[43] Chapter 38
*******************************************

Zeilica's POV

Alam niyo ba yung puyat?

Eh yung monster?

Ako yun.

Madaling araw na kasi kaming nakauwi ni Jiro.

Inaantok tuloy ako!

Hindi ko din alam kung bakit pumasok pa ako, wala namang klase.

Pinaghahandaan kasi nila yung outing.

Yeah right! Kakaiba talaga dito.

Walang prom, outing lang ang meron. hindi ko pa alam kung saan kami pupunta. Ano
naman kasi pakialam ko dun diba? wala naman. Bahala sila sa buhay nila.
Pero yung 5th year sa England.

3rd year sa Rome

2nd year sa New York

1st year sa New Caledonia.

Wala talaga akong pakialam narinig ko lang yan sa mga chismosa dito at ang sabi pa
nila kami daw ata local lang. I don't really care.

Nakakainip tuloy.

Tumayo ako ng may naisip akong gawin. Naglakad na ako papunta sa room nila Kyo.

Dirediretso lang akong pumasok wala naman kasing klase diba?

nakatingin sakin yung mga Alien sa room nila Kyo.

Napahinto ako sa paglalakad ng may makita akong lalaki na nakadukdok sa pinaka-

dulo.

Napangiti ako. As i thought. He's sleeping.

Lumapit na ako sa kanya at hinawakan ang buhok niya. Kung titingnan mo parang ang
tigas ng buhok niya pero ang totoo ang lambot lambot nito.

Napatingin naman ako sa bag sa tabi niya. Dahan-dahan kong sinabog ang laman ng bag
niya ng makita ko na ang hinahanap ko ay iniwan ko ng nakakalat ang gamit niya at
pumunta sa car park.

Bago ako sumakay sa sasakyan niya ay nag sulat muna ako sa sticky note.

Kyo,

Nanakawin ko muna sasakyan mo. Ibabalik ko nalang mamaya.

P.S. Sorry pala sa nangyari sa bag mo.

Tapos dinikit ko yung sticky note sa may pinag parkan niya ng kotse niya.

Kasalanan niya na yun kung hindi niya makikita.

****

Aish!!! Asan na yon%

*******************************************
[44] Chapter 39
*******************************************
Zeilica's POV

Andito na kami ngayon sa airport.

Kami ang pinakahuling aalis.

Kanya kanya kasing private plane ang mga estudyante dito. Kanya-kanya ding grupo.

Plane nila Momo ang gagamitin namin.

Buti nalang kahit papaano naawa naman sakin si tita Anna. Sa Shangri- La kami mag
i-istay hindi dun sa isang hotel na..na may pool...

Na.. na muntik na akong mamatay.

Biglang may humawak sa kamay ko. Yung mga nangyari sa Boracay dati...akala ko okay
na sakin pero hindi pala...dahil kahit anong gawin ko parte yun ng buhay ko na
hindi basta-basta pwedeng ibaon sa limot.

"Everything's going to be fine, I promise"- he smiled at me.

I smiled back to him.

Baka nga tama ang advice sakin si Aubrey.

"ghad! You're so stupid Zei really! Listen to me stupid what happens in Boracay
stays in Boracay.duh?!? *roll eyes"

"It's common sense you know? Like what Anne Curtis said on one of her movies"

Diba? Ako pa naging stupid. Parang yun na ang pinaka obvious na bagay sa mundo at
ako nalang ang hindi nakakaalam.

Buti nalang nasa mood ako nung nilait lait niya ako.

*** AIRPLANE.

Bakit ang tahimik?

Tumingin ako sa likod namin.

Si Brylle at Ian ang magkatabi tapos si Momo solo.

Si Jared naman nakatulala lang tapos si Paris naman naglalaro lang sa ipad niya.

Si Eli nakasandal lang kay Daryll. Si Kyo naman nasa side namin ni Jiro.

Ugh. I'm so bored.

Napabuntong hininga ako.

Tumingin ako kay Kyo. He looks like he's going to sleep.

"Kyo are you still a virgin?"- out of the blue ko'ng tanong.

Bigla siyang napadilat at napatingin sakin.

Pansin ko din parang naging hyper sila Brylle sa tanong ko.

Si Jiro naman napatingin sakin. Seriously? What is wrong with my question?

"What answer do you want to hear?"- husky yung boses niya.

Biglang bumilis ang pag tibok ng puso. Tinatanong niya ba ako kung ano dapat
niyang isagot sa tanong ko?

Napatulala ako. Hindi ko alam kung bakit pero sana pala hindi ko nalang yun
tinanong.

"Do you want me to tell the truth or lie?"- Ngayon ay nakatingin na siya sakin.

Napalunok ako at yumuko.

"L-lie..."- please. I want you to lie.

"I'm a virgin"- sabi niya.

Buti nalang pala nag sinungaling siya. At least hindi gaanong masakit.

Shit. Anong masakit?!?

Bakit ako masasaktan?!? Wala naman akong pakialam sa kanya diba?!? I mean kaibigan
ko ang siya! So it doesn't matter!...No, It does matter because I...I...

Napapikit ako. I shouldn't think like this! Yeah...that's right. I shouldn't.

"Woaaaah!!"- Momo/Ian

"Oh fuck you man! Congratulations! We should celebrate!"- sabi ni Brylle at

binatukal ng unan si Kyo.

Napatingin ako kay Jiro ng hawakan niya ang kamay ko. Bumalik rin naman ako sa
sarili ko.

I have a boyfriend...and it's not Kyo.

Ngumiti ako sa kanya.

"you don't need to smile if you don't want to"- sabi niya at hinalikan ako sa noo.

"What are you saying?"- tanong ko sa kanya.

"I'm not a virgin anymore..."

Nagulat ako sa sinabi niya.

"...What would you do if i were to say that?"-dugtong niya.

Nakahinga naman ako ng maluwag.

"I would kill the girl who took your virginity...You're mine. Only mine"

"What a real sadist"- sabi niya at tumawa ng mahina sa buhok ko.

Natakot ako sa sinabi sakin ni Jiro. Ibang-iba ang naramdaman ko sa sinabi ni Jiro
kesa sa sinabi ni Kyo.

"Oh just shut up brylle!"- Kyo

Bumalik naman ang atensyon ko kila Brylle.

Umalis si Brylle sa kinauupan niya at tumabi kay Kyo.

"So how's your se-"- Brylle

Hindi ko na narinig yung sinabi ni Brylle, tinakpan kasi ni Jiro ng earplug yung
tenga ko at hindi rin niya inalis yung kamay niya para wala talaga ako marinig.

Nakikita ko lang na bumubuka yung bibg ni Brylle tapos bigla siyang binatukal ni
Kyo ng unan sa mukha.

Tinanggal na din ni Jiro yung earplug at puro tawa nalang ang naririnig ko.

"Lolo Daryll ikaw nalang ata ang virgin dito haha!"- Ian

"Shut up"- sabi ni Daryll

"Teka nga! back to the topic tayo master Brylle ituloy mo na tanong mo! haha!"-
Momo

Tiningnan ko si Jared at Paris parang wala lang sa kanila. Hindi sila nakikisali.

At parang iniiwasan talaga nila na masali sila?

"Eli I think the conversation here is not appropriate for us anymore "- Daryll

"Yeah let's get the hell out of here."-she rolled her eyes to me.

Sabi ko nga ako ay kasalanan kung bakit ganito usapan dito.

Umalis na sila pumunta sila sa may harap, asa gitna kasi kami tapos may parang
sliding door para separate yung harap at gitna at likod.

"Hey! I'm coming with you!"- Paris

Umalis na si Paris.

Para talagang may mali kay Jared at Paris eh.

Pati na din kay Brylle, hindi niya kasi pinapansin si Jared?

"Okay let's get back to our topic. Haha! Master brylle itanong mo na ulit! Haha"-
Momo

"So Kyo when was the last time you interacted with a girl?"- Brylle

"Last night"

Last night?

Ano naman sakin diba?

Natural lang naman sa mga lalaki yun.

 Nagtatawanan nalang sila.

Sumandal ako kay Jiro.

Bakit ganito nararamdaman ko? bakit parang nasasaktan ako?

*********

Kasama ko ngayon si Brylle, Momo, Ian at Kyo.

Naglalakad lakad lang kami.

Naiwan pa kasi si Jiro sa hotel. Susunod nalang daw siya samin.

"Oh fuck! Why is it so hot in here?!? Ugh!"- Brylle

Criiiiing.Criiiiiing

Kinuha ni Momo yung cellphone niya.

"Hey Aubrey I--"

"SINASABI KO SAYO MOMOTARO SHIBA KAPAG NAHAWAKAN MO KAHIT DULO NG DALIRI NG BABAE
I SWEAR TO GOD I WILL CUT YOUR BALLS OFF!!"

Toot.toot.

Armalite talaga bibig ni Aubrey. Narinig namin siya.

Biglang namutla si Momo.

Si Brylle naman nagpipigil ng tawa.

"Under ka pala kay Aubrey?"- Sabi ni Ian sa pagitan ng mga tawa niya.

"Dude hindi yan under. UNDERstanding lang"- sabi naman ni Brylle at hindi na
napigilan ang pag tawa.

Si Kyo naman parang ako lang walang imik. Naiilang ako.

"Shut up! I should just head back to the hotel. Yeah! I should do that now"- sabi
ni Momo tapos umalis na siya na parang wala pa rin sa sarili niya.

Nagulat ako ng bigla akong hawakan ni Kyo sa kamay at hinila ako.

Nakaakap na siya sakin ngayon.

Hindi ko namalayan nakaakap na din ako sa kanya. Bakit ganun? Kusang gumalaw yung
mga kamay ko.

"I'm sorry if I did hurt you when I said that--"

Pinutol ko yung sasabihin niya. Alam pala niya na nasaktan ako eh kailangan ulit
ulitin pa sakin?

"I missed you Adrian" pumikit ako chaka ko hinigpitan yung akap ko sa kanya.

Hindi ko alam pero gusto ko yung posisyon namin ngayon...yung ganito lang.

Naramdaman ko din na natahimik ang paligid napatigil si Brylle at Ian sa pagtawa.

"I missed you too Zei"

Bigla akong sumaya nung narinig ko yung mga salita na gusto kong marinig na
sabihin din niya sakin.

Now I can say that my day is complete.

Biglang bumitaw si Kyo sa pagkakaakap niya sakin saka niya hinalikan yung buhok ko.

Lumakad na din siya paalis.

Bakit?

"Anya..."- napaka hinahon ng boses niya.

Humarap ako sa likod ko.

Imbis na nagseselos na Jiro, nakangiting Jiro ang nakita ko.

Nilapitan niya ako chaka niya hinalikan ang noo ko.

"You're not jealous?"- tanong ko sa kanya. Though this is the time that he should
be jealous. What I did...What I felt...were all wrong.

He cupped my face.

"I trust you and I believe in you. I'm sorry for being so possessive love"-
ngumiti siya.

One smile from him is enough to make me fall for him all over again.

Kyo's POV

Naglakad na ako palayo sa kanila.

Fuck!! Why is it so hard to resist her?!?

What the fuck is wrong with my heart?!? Is the pain I'm feeling right now isn't
enough?!?

It's just so fucking hurts.

When I lied to her... Sigurado akong nasaktan siya, nakita ko yon sa mga mata
niya.
 Ano ba talaga ang nararamdaman niya?

Sa mga ginagawa niya mas lalo akong umaasa sa wala.

Nag vibrate yung cellphone ko.

From: Jiro

I'm sorry.

"UGH. FUCK YOU!!!"- naibatukal ko yung cellphone ko sa dagat.

Someone's POV

"Suzimiya eh?"- line 1

"Yes Miss"- line 2

"Interesting. Is it that bad?"-line 1

"Yes miss I think it is a catastrophe. The high society is in chaos right now"-
line 2

"Is the Saiga group affected?"-line 1

"They're in great problem Miss. I think they're the most affected"- line 2

"How about the Aizawa group? Are they affected?"- line 1

"Miss I think that is the most interesting part in this catastrophe. They're not
affected at all."-line 2

"Did they try to help?"-line 1

"Yes miss but the Suzimiya group keeps interfering"- line 2

"There is something fishy about this. I want to know what it is. Usually If the
Aizawa group is involve in something, the Saiga group would be there as well and
vise versa"- line 1

"I'll try to dig deeper Miss"-line 2

"Thank you. We need to hurry. They're not playing clean"- line 1

*******basahin niyo to =_________=

AN: vote comment recommend and be a fan! =)))

first of all namiss niyo ba ako? haha. second ansaveh ng chapter title? haha XD
dapat lgagagawin ko tong nakakatawa eh! ewan ko ba iba yung tinype ng kamay ko sa
iniisip ko =_________= naging moment ni kyo at anya!

third BIGYAN NIYO AKO NG ISANG MAGANDANG DAHILAN KUNG BAKIT SI KYO DAPAT ANG
MAKATULUYAN NI ANYA HAHAHA XD BILIS! KAPAG AKO WALANG NAKITANG COMMENT DITO KUNG
BAKIT =____________= WALA LANG HAHAHA! XD TULUNGAN NIYO AKO! I'M TORN BETWEEN KYO
AND JIRO! HAHAHA XDD HINDI KO ALAM KUNG SINO MAKAKTULUYAN NI ANYA!

ISANG MAGANDANG DAHILAN BAWAT ISA SA KYO-ANYA LOVERS ANG KAILANGAN KO XDD. MALAY
NIYO NAMAN DBA? MALAY LANG. DAHIL ASAKIN PA DIN ANG HULIGN DESISYON HAHA!

ririe xx

*******************************************
[45] Chapter 40
*******************************************

Zeilica's POV

Pumasok na ako sa room namin nila Eli at nagpalit na ako ng two piece.

Napatingin ako sa balcony ng marinig ko ang pagbukas nito.

"Ji what are you dong here?"- tanong ko sa kanya.

"Wag mo sabihin sakin na lalabas ka ng ganyan?"- tinuro niya yung katawan ko.

What the hell is wrong with my two peice?

"What do you want me to wear? Jeans?"- tanong ko sa kanya. Lumapit naman siya sakin
at inakap ako.

"Do you really think that I would let you go outside wearing a two piece?"- tanong
niya.

Hindi ako makasagot. Ang init ng kamay niya na nasa bewang ko.

"Bu-but this is the beach"- na-aalangan kong sagot.

"I don't want anyone to see your body"- sabi niya at mas lalong hinigpitan ang
pagkaka-akap sakin.

Maya-maya pa ay inalis na niya ang pagkakaakap sakin.

Next thing I knew tinatanggal na niya yung butones ng polo niya.

"Ho-hoy! Ano ginagawa mo?!?'- tanong ko sa kanya.

Hindi niya ako pinansin at tuloy pa din siya sa pag alis ng butones ng polo nniya.
Nung natapos na niyang i-unbutton yung polo niyo tinanggal na niya kaya napapikit
nalang ako.

He chuckled.

"Wear this"- dumilat ako tapos inaabot niya sakin yung polo niya.
 "Hu-huh?"

"Anya sometimes you're stupid"- sabi niya at lumapit sakin chaka niya sinuot sakin
ang polo niya.

Sino stupid?!? Pasalamat siya alam kong namumula ang mukha ko ngayon kaya hindi ko
siya masagot!

Napaiwas ako ng tingin ng siya rin ang mag butones ng polo. Hinila niya ang polo
para mapalapit ako sa kanya

Nakahawak na siya ngayon sa may bewang ko.

Then he gave me a peck on my lips.

Paris' POV

"Hey beautiful"

"Hello handsome"- sabi ko

Flirt si pogi eh.

He chuckled. He's actually really handsome. Bigla naman akong napatingin sa sun
kissed niyang katawan.

OH.MY.GHAD.

HE'S SO HOT.

"James here"

"I'm Paris"- kinuha niya yung kamay ko chaka niya hinalikan. Is he an angel?

"So are you alone?"

Tumingin ako sa magkabilang side ko.

He chuckled again.

"Want to have a swim with me?"

"Sure why not?"- sabi ko at nakagat ko ang ibaba kong labi.

He's so yummy!

Napatigil naman ako sa pag papantasya ko ng biglang may humawak sa wrist ko.

"You're going to have a swim with a stranger?"- tiningnan niya ng masama si James.

"You didn't tell me you have a boyfriend"- James

"He's not my boyfriend. Sorry James maybe next time"- sabi ko.

"Okay. I'll be waiting beautiful"- sabi niya at kumindat sakin.

Umalis na si James pero nakahawak pa din sa braso ko si Jared.

Nakakainis.

Bakit ba kasi kailangan pa niyang gawin to?!?

Sana kahit konti lang i-consider naman niya yung nararamdaman ko.

Kahirap lang kasi. nililibang ko na nga yung sarili ko eh.

Sa sobrang inis ko napaiyak nalang ako.

"Hey what did I do?!?"

"Nakakainis ka! Okay na kami ni James eh ayos na ako masaya na bakit kailang mo
pang sumingit?!?" -sabi ko sa pagitan ng pag iyak ko.

"Iniiyakan mo yung lalaking yun? Shit Paris ayan ka nanaman eh!"

"Oo! mas gusto kong sa kanya nalang masayang ang luha ko kesa naman sayo!!!"

"Ganun ba? Sorry hayaan mo simula ngayon hindi na kita papakielamanan"

Zeilica's POV

Lumabas na kami ni Jiro ng hotel habang mag ka holding hands.

I feel really lucky to have him.

Nakasando nalang siya chaka naka pants. Suot ko kasi yung white long sleeve polo
niya.

Nagpunta kami sa may beach tapos naglalakad lang kami.

Biglang huminto sa paglalakad si Jiro. Mag su-sunset na rin.

"I love you"- Bulong niya at hinalikan ang buhok ko. Inakap na rin niya ako ng
mahigpit.

"I love you too"- sabi ko sa kanya.

Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko dahil sa ginagawa niya.

"Hands.Off.Ass Jiro off.Ass." - perverted alien talaga eh!

"Sorry.."- bulong niya at ramdam na ramdam ko na nage-enjoy siya sa ginagawa niya

ngayon.

Bumitaw na siya sa pag kakaakap niya sakin at sinuntok ko siya.

"Ah shit Anya"- sabi niya

"Hahaha! I told you Brylle where's my money?"- Ian

"Ah shit! Dude! Why did you let her punch you?!? Shit."- Brylle.

Tapos naglabas ng pera si Brylle chaka niya binigay kay Ian.

 Punyetang mga lalaki to!

Tumingin na ulit ako kay Jiro.

Nasa harap ko na siya ngayon at seryosong nakatingin sa mukha ko.

Inipit niya sa tenga ko yung buhok ko then he gently pressed his lips into mine.

He put his hands around my waist and pulled me closer to him. I closed my eyes.

Kahit na manyak siya pag dating sakin...Mahal na maha ko pa rin siya...Kasi sakin
lang siya nagiging ganito. Ako lang ang may kaya na makapag pangiti sa kanya ng
ganito. Ako lang.

"Woaaaaah"-Brylle/Ian

"I think they don't need an audience. Let's go"- Brylle

Hiniwalay na ni Jiro yung mga labi niya sa labi ko.

"I'm addicted to you love"- he whispered to me then he closed his eyes.

"No. addicted isn't the right term. Zeilica Anya you're my everything. You're my
sun, you're the air I breathe in..." sabi niya habang nakapikit pa din at
nakangiti.

"...and obviously I can't live without you"- dumilat na siya habang nakangiti pa
din.

********

Zeilica's POV

Nagpalit lang ako dress tapos pumunta na kami ni Jiro dito sa bar.

Andito kasi sila Kyo.

Binitawan ni Jiro yung kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Pumunta ka na kila Paris, pupuntahan ko lang sila Brylle"

" Ji wag kang mambababae. I swear I will punch you again!"- sabi ko sa kanya kaya
napatawa siya ng mahina at hinalikan ang noo ko.

Hindi ko natiis at inakap ko siya.

"I love you Ji"- sabi ko at hinigpitan ang pagkakaakap sa kanya.

"I love you too."

Humiwalay na ako sa kanya. Pupunta na sana ako kila Paris pero hinila niya ako.

Saktong pagkahila niya ay hinalikan niya ako pero humiwalay din siya agad.

Napangiti ako sa ginawa niya.

"Anya seriously pumunta ka na baka hindi pa kita mapakawalan"

"edi wag mo na akong pakawalan"- nagpout ako.

"Anya I already told you not to pout. Unless you want us to go straight to our
hotel room?"-tinaasan niya ako ng kilay chaka siya ngumiti.

Did I hear him right?!?

Bigla akong humiwalay sa kanya at dire-diretsong naglakad papunta kila Paris.

Kaya lang bago pa ako makarating kila Paris nakita ko si Kyo na may kahalikan.

Biglang nagdilim ang paningin ko at hinila ko yung babae sa may buhok.

"Ouch!"

"Zeilica!"- kinuha ni Kyo yung kamay ko.

"What the hell are you doing?!?"- inis niyang tanong.

"Why are you kissing her?!?"- tanong ko naman sa kanya.

"You don't have the fucking right to ask me that fucking question. You're not even
my girlfriend!!"- bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko.

Bakit ang cold niya sakin?

I slapped him. Tumakbo na din ako palabas ng bar.

Nung nasa labas na ako hindi ko na napigilan ang luha ko.

Tapos my biglang humawak sa braso ko.

"Why did you slap me?!? Fuck Zeilca!!!"

Hinarap niya ako sa kanya at binitawan na niya yung braso ko.

"Wh-why are you crying?"- tanong niya ng makita niya ang mukha ko.

Pinunasan ko yung luha ko chaka ako tumalikod sa kanya.

You're not even my girlfriend.

Bakit ang sakit ng mga salitang yan? para akong sinasaksak.

Bakit ako nasasaktan? Bakit ako umiiyak?!?

Nasasaktan ako na tipong hindi na ako makahinga.

"Why are you making this so hard for me Zeilica?!?"

"From now on stop interfering with my life!!!"

Humarap ulit ako sa kanya.

"Is that what you really want?"- nanghihina ako. Nanginginig din ang boses ko.
Hindi niya sinagot ang tanong ko chaka siya naglakad papalayo sakin.

Napaupo ako sa buhangin chaka ko tinakpan ng dalawa kong kamay ang mukha ko.

Biglang may umakap sakin na ikinagulat ko.

"Stop cryng...My Anya"

Lalo akong napaiyak. Nakita ni Jiro lahat?

Hindi dapat niya ako nakikitang umiyak ng dahil sa isang lalaki.

"I'm sorry Jiro... I'm sorry. I love you"

"I know. He's just drunk love. He didn't mean everything he said"

Bakit nga ba kasi ako umiiyak?

Hindi dapat ako umiiyak ng ganito lalo na sa harap ni Jiro.

Pero hindi ko mapigilan.

Ang sakit ng mga sinabi ni Kyo. Hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan ng ganito.

Hindi ko alam kung bakit ang sakit na may kahalikan siyang ibang babae.

"Anya...Everyting will be fine..."

"...Everything will be fine"

Bakit iba ang dating sakin ng sinasabi ni Jiro?

Bigla akong tumayo.

"NO!! JIRO YOU PROMISED ME!! You're not going to leave me again are you?"

Mas lalo bumilis ang paglabas ng luha sa mga mata ko.

"Anya I'm not going to leave you."- he grimaced

"You need to trust me. You need to believe in me like the way I believe in you
when you say I love you. I'm not going to leave you again love"

" I- I just can't take it if you will leave me again"- sabi ko sa pagitan ng pag
iyak ko

Kyo's POV

"FUCK!!!"

Sinipa ko yung puno na nasa harap ko.

I shouldn't hurt her like that.

Why did I make her cry?!?

 At higit sa lahat bakit kahit sobrang sakit na hindi ko pa din siya matiis?!?

Naglakad ulit ako papunta sa pinagiwanan ko sa kanya.

Napahinto ako sa paglalakad.

Kasama na niya si Jiro.

"Can I talk to her?"- tanong ko kay Jiro habang nakatingin lang ako kay Zeilica.

Nakatingin lang din siya sakin. Gusto kong saktan ang sarili ko ng makita ko ang
namumulang mata ni Zei.

Tumango lang naman si Jiro at hinalikan niya si Zei sa noo tapos umalis na.

Zeilica's POV

Magkaharap lang kami ni Kyo at nakatingin sa isa't isa.

Gusto ko mang magsalita pero hindi ko mahanap ang boses ko.

From now on stop interfering with my life!!!

Gusto na ulit bumagsak ng mga luha ko.

Masyadong masakit yung mga salitang yon.

Lumapit siya sakin chaka niya ako niyakap ng napaka higpit.

Hindi yung tipong hindi ka na makahinga kung hindi yung parang sinasabi niya na
gusto niya ganito nalang lagi na ayaw niya akong mawala at ganun din ang gusto kong
iparating sa kanya.

Inakap ko di siya ng mahigpit.

Nung naramdaman niyang niyakap ko na din siya mas lalo niyang hinigpitan ang yakap
niya.

"I'm sorry, you're right I'm not your girlfriend"- tumulo ulit ang mga luha ko
dahil sa sinabi ko.

Ang bigat sa loob ko na wala akong karapatang magselos.

Wala akong karapatan na magalit sa kanya kapag nakikipaghalikan siya sa ibang

babae.

Alam kong wala akong karapatan.

Pero ang sakit. Ang sakit na wala na sakin ang atensyon niya.

"Zeilica you don't have to be my girlfriend to restrict me to the things that you
don't want me to do. I'm sorry I didn't mean everything I said"
 "I'm sorry for being a jerk"

"I thought you were breaking up with me.... I mean you're my bestfriend since like
when we were born" -sabi ko sa pagitan ng pag iyak ko.

"I know. i'm just--... I'm sorry Zeilica. Stop crying you know that I hate it when
you cry"

Ayoko munang bumitaw sa kanya. Gusto ko ganito lang muna kami.

Alam ko mali tong ginagawa ko.

Pero kasi masyadong mahalaga si Kyo para sakin.

I feel different in his arms and now I'm sure that I also need Kyo in my life.

I'm too selfish.

I know I'm hurting jiro, I know I'm hurting him so bad.

Hindi ko na din kilala ang sarili ko. Nalilito na ako sa nararamdaman ko.

Nasasaktan din ako sa mga ginagawa ko.

Masama na ba akong tao kung hihilingin kong bumalik sa panahon na kung saan si Kyo
lang ang nakikita ko? yung mga oras, na sinabi ko na siya ang lalaking papakasalan
ko.

Yung panahon kung saan sigurado ako sa nararamdaman ko.

Yung alam kong wala akong masasaktan.

**************************** author's note: read it. haha

vote comment recommend and be a fan! ;))

ghad! alam niyo ba? haha teka mag nonobella muna ako XD

sisihin niyo ang potek na carnival na pinuntahan namin kahapon kung bakit ganito
ang ud! ang saya ko eh! haha naiwan pa ata yung puso ko sa mga rides dun sa
carnival. XDD bwiset na super slide at mega drop kala ko katapusan na ng buhay ko!
duwaag ako. haha kaya nga masaya ang ud ko ngayon eh! dba? ang saya saya!
^____________^ wag kayong iiyak kailangan happy lang lagi hihihi! wala akong puso
ngayon! pagpasensyahan ang ud!

comment ko! sa vote at comment naka depende ang next ud! ang bait ko kasiii! eto
para mas ma curious kayo at mag vote at comment.haha
next chapter: the last suprise

last na to. spell martyr : A.D.R.I.A.N K.Y.O A.I.Z.A.WA.

ansaveh ng you don't need to be my girlfriend chuvah chuvah niya? haha.

cge na nga babush na! xx

WAIT ONE MORE THING : PABASA DAW PO NG WE'RE NOT A WE'RE MEANT TO BE by
kamilquimio.

tested na yan! haha XDD babush na tlga! teka last na last na pala!

chaka pala ng NO MORE NO LESS by: JakilynMacaraeg. :**

tested na yang mga yan! haha XDD

bye na tlga! ciao!!

*******************************************
[46] Chapter 41
*******************************************

Zeilica's POV

Fuck it!!!

Paikot ikot lang ako dito sa loob ng room namin nila Paris.

Naiinis ako sa sarili ko.

Hindi ko alam kung bakit ang tanga tanga ko at umiyak ako kay Jiro ng dahil kay
Kyo.

Hindi ako makalabas ng kwarto. Hindi ko alam kung ano pa ihaharap ko kay Jiro.

Ang sadista ko! Iniyakan ko si Kyo pero hinid ko inisip kung ano mararamdaman ni
Jiro sa kagaguhan ko.

"Ugh! Why am I so stupid!"- sabi ko dahil na rin hindi ko alam kung ano ang dapat
gawin.

"Wag kang mag alala hindi lang ikaw"

Tumingin ako kay Paris. Nakaub-ob siya sa may lamesa. Mukhang katulad ko may
problema din siya.

*diing*
Pareho kami ni Paris napatingin sa direksyon ng pinto.

"I'll get it"- walang ganang sabi ni Paris

Inub-ob ko nalang ulit yung mukha ko sa unan.

"Gusto kong makita si Jiro!"

Hala. Baliw na ata ako. Kinakausap ko yung unan.

"Kung gusto mo ko makita humarap ka sakin"

Nagsasalita yung unan?!?

Naghahalucinate na ata ako.

"Ugh! Nabaaliw na ata ako! I really miss Jiro"- nakaub-ob pa din ako sa may unan

"I miss you too"

Nababaliw na nga talaga ako!!!

"Shit. Jiro i think I'm crazy I can hear your voice"

Diba parang si Bella lang sa new moon nakikita niya si Edward ang pagkakaiba lang
ako naririnig ko boses ni Jiro!

"Anya seriously stop it! You're making me crazy! I'm right here in front of you!!
Ugh! Fuck!"- may biglang humila ng unan na nasa mukha ko.

Bigla akong napaiwas ng tingin.

Nahihiya ako sa kanya, hindi dapat ako umiyak ng ganon sa harap niya ng dahil kay
Kyo.

Ayokong makita niya akong ganon.

Umupo siya sa tabi ko chaka niya tinaas yung mukha ko.

"I'm going to kill that bastard. Did he make you cry again after I left you two
alone?!?"- tanong niya.

Hindi ko pinansin ang tanong niya. Inakap ko siya. I was so unfair to him last
night.

"How much did I hurt you last night?"- tanong ko habang nakayakap ako sa kanya

"Stop worrying about me Anya. I love you"

"Jiro please answer me"- hinigpitan ko yung pagkakaakap ko sa kanya

"This hug is enough to make the pain disappear"

"Then I better hug you all day"

Narinig ko ang mahina niyang tawa.

"Don't worry about it. I understand"

 "Jiro shout at me. You should be mad at me" -sabi ko chaka ko tinanggal ang
pagkakaakap ko sa kanya at hinawakan ang pisngi niya.

Nginitian lang niya ako. "Sorry Anya but I can't do that. Enough with this okay?
Let's go, let's eat breakfast together"

"I don't deserve this Ji. Why are you so kind to me? It's killing me"

"I love you and it's enough for me that you're letting me love you. Don't be
guilty love. You didn't do anything wrong"- hinawakan niya ang mukha ko.

Unti-unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko. I closed my eyes when our faces
were an inch away from each other.

"Oh please don't make out in front of me!"

Napadilat ako chaka ko binatukal ng unan si Paris.

*****

Kasama ko si Kyo ngayon. Naglalakad lakad kaming dalawa.

"Kyo.."- huminto ako chaka humarap sa kanya.

"Hmmm?"- huminto din siya at humarap sakin.

"I'm sorry about last night! You can shout at me you know? No just shout at me! Be
mad at me! I shouldn't have done that to the girl you were kissing last night!!
Please just be mad at me! Say some harsh words to me!!"

"I can't do that"- sabi niya at umiling.

Yumuko ako. Hindi dapat ganito. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi nila
magawang magalit sakin.

Maya-maya pa ay naramdaman ko na ang pagyakap sakin ni Kyo.

"I don't deserve this kind of treatment. I don't deserve both of you!"- sabi ko sa
kanya chaka ko tinulak ang katawan niya pero hindi ko matanggal ang pagkakaakap
niya sakin.

"Are you really convinced with that stupid idea of yours?!?"- alam kong sa boses
niya ay naiinis na siya.

Ngayon ay inihiwalay na niya ang katawan niya sakin.

Umupo ako sa may buhangin. Mahabang katahimikan ang namagitan samin bago ulit siya
magsalita.

"Zeilica answer my question honestly, what am I to you?"

Nagulat ako sa tanong niya.

Ano nga ba siya sakin?

Bakit ang hirap sagutin? Basta ang alam ko lang he's too important to lose.
He's just so special to me. Hinid ako makasagot sa tanong niya.

He chuckled. "Don't answer it. I don't want to be disappointed by your answer"

****

"Hey, I have something to show you. Come with me"

I giggled "what is it?"

Hinihila na niya ako papunta kung saan man ang pupuntuhan namin.

Gusto kong makabawi sa kanya. Gusto kong patunayan sa kanya na mahal ko siya pero
hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

Sumakay kami sa may bangka.

"Jiro seriously where are we going?"

He smiled at me " Let's have a date"

"Date? Where?"-

He chuckled. "Just wait Anya"

Hanggang sa nakarating kami sa isang isla na walang tao.

I was too amazed. Hindi ko na naramdaman na binuhat na pala niya ako pababa ng
bangka.

Buhat pangkasal.

Tumingin ako sa mata niya at ngumiti.

"I'm glad you like it"

"Jiro wow"- binababa na niya ako, naglakad ako papunta sa may red tent na nakaset
up tapos may mga pillows at food sa loob.

Medyo madilim na din kasi. Meron din na mga white candles na nagkalat sa may sand

(asa gilid yung picture.)

Hinipo ko yung curtain. Ang ganda.

Now everything is just perfect. I know what to do.

Then suddenly he hugged me from my back.

And the next thing I knew we were kissing and I was lying on the blanket.

I want to give him myself. I love him more than my life.

I unbuttoned his shirt. I was starting to unbutton my shirt when he suddenly

stopped kissing me.

"No Anya"- he whispered to me

 "Why? Jiro I want to give myself to you. I want you"

Humiwalay siya sa pagkakaakap niya sakin.

"Don't. I love you more than my life. We're not going to do it, not until we're
married"- He smiled at me.

Umiwas ako ng tingin sa kanya. Binibigay ko na yung sarili ko sa kanya pero bakit
tinatanggihan niya?

Ayaw niya na ba sakin?

Lumapit ulit siya sakin. "Hey don't be sad-"

"I'm giving up everything to you Jiro! why? I-I can't understand you! I'm giving
up everything Ji. Everything."

"Listen to me first Anya. I just love you too much that I want this to work
properly. I wa-"

I cut him off by kissing him abruptly before he begin to protest again.

And he's kissing me back but with less enthusiasm.

He doesn't want to hurt my feelings that's the only reason why he's kissing me
back.

Ako nanaman ang inaalala niya.

I stopped kissing him.

I stood up and removed my shirt and short.

"Then let's just enjoy the beach, shall we?" -tanong ko habang nakaiwas ako ng
tingin sa kanya.

Tumayo siya at lumapit sakin.

Hinawakan niya ang mukha ko.

"Please tell me I'm not hurting you"

"Ji i-I just don't get you! I want-"- he cut me off

"Anya I don't need that kind satisfaction. I love you and that's enough for me."

He kissed me on my forehead.

"C'mon let's have a swim"- hinawakan niya yung kamay ko chaka niya ako hinila
papunta sa may tubig.

Nung nasa hanggang tuhod na yung tubig hinila ko yung kamay ko kaya napatingin
siya sakin.

Bakit ba kasi ang hirap mag....SEDUCE?!?

Naghubad na nga ako sa harap niya eh! I mean for heaven's sake! Naka two piece
nalang ako ngayon sexy naman ako ah?!?
 I just want him to enjoy me! I want to prove to him that I love him!!

"Stop seducing me Anya"- sabi niya at tumawa ng mahina.

Lumapit siya sakin chaka niya ako inakap. Ang init ng balat niya tamang tama kasi
medyo malamig.

" It's already 9 pm do you still want to swim?"

"Jiro I don't want to swim!"

"You're not going to drop this off are you?"- bulong niya at ramdam ko na nakangiti
siya ngayon.

"Of course not!"- sabi ko sa kanya chaka ko siya tinulak.

Ano ba kasi problema niya?!? Natural nalang naman ngayon yon diba?!?

"Then let's compromise. Marry me and then we're going to do it"

"What?!?"- I scoffed

Ugh! Bakit ba hindi ko naisip na napakautak ng taong to?!?

"I'm waiting for your answer Anya"

"I already told you that I will marry you someday!"

"Marry me now, that's what I want."

Shit. Bakit parang ako dehado?!? Diba dapat siya?!?

"No" sagot ko sa kanya chaka ako tumalikod at pabalik na sana sa parang tent na
yon pero hinila niya yung kamay ko kaya nasubsob yung mukha ko sa dibdib niya.

Tumawa siya at mabils akong hinalikan sa labi.

"Did I win?"- bulong niya habang nakangiti.

I rolled my eyes. "Am I not that seductive?!? How could you-"

"You have no idea how tempting you are Anya. You don't know how hard it is to
control myself"- sabi niya sa isang makalmang tono.

Pumikit siya.

"Then you don't have to make this hard for you! You don't need to co-"

"Enough with your tantrums Anya. We will do it if you will marry me."

Aish!! Nakakainis na!!

"Will you marry me?"

"No."- sagot ko sa kanya chaka ako tumalikod

Nagpunta na ako sa may tent at sinuot na ulit ang damit ko.

Bakit ba kasi gusto niya ng ikasal?!? Marriage is just ugh! I don't know! I mean i
want to marry him but...this is absolutely not the right time.

Nahiga na ako, naramdaman kong tumabi siya sakin.

"Anya you're going to trust me right? Whatever happen sakin ka lang makikinig
diba?"

Ewan ko pero hindi ko siya matiis kahit na nagtatampo ako sa kanya humarap din ako
agad sa kanya chaka ko siya inakap.

"Promise sayo lang ako makikinig kahit ano mangyari, Ji bakit feeling ko mawawala
ka nanaman sakin?"

"Kahit anong mangyari hindi ako mawawala sayo"

Hinigpitan ko ang pagkakaakap ko sa kanya.

Hindi ko alam kung ano na mangyayari bukas o sa mga susunod na araw. Hindi ko alam
kung eto na ba ang huling beses na magkakasama kami ng ganito, ng walang
pinoproblema.

I hope we can stay like this forever.

****** Author's note:

vote comment recommend and be fan ;)))

tungkol sa next update hindi ko pa alam kung kelan. busy ako gumala. haha

pero depende yon sa vote at comment niyo. XD

nga pala siguro yng iba sa inyo naguguluhan sa mga nangyayari? parang nung
nakaraang update lang moment ni kyo at anya tapos ngayon kay jiro at anya naman.
naguguluhan siguro kayo kung sino tlga mahal ni anya? masasagot lahat ng
kababalaghan na yan sa next update.

nag iiwan din ako ng clue bawat chapters simula nung dumating sila sayuki sa story.
clue yon kung ano yung mga kababalaghan na nangyayari sa story na hindi niyo alam.
at isang tao lang ang nakakapansin nun kahit papaano =__________= XDD

yung akala niyo na hindi naman tlga importante baka yun pa yung maging importante
sa huli kaya intindihin mabuti ang takbo ng story XD

hindi ata kayo papasa para maging investigator haha.

good mood ako ngayon kaya hindi ko kayo lelecturan. hahaha

xx
*******************************************
[47] Chapter 42
*******************************************

Nakatulog si Zeilica sa mga braso ni Jiro.

Habang si Jiro naman ay pinapanood lang kung gaano kapayapa matulog si Zeilica,
pinaglalaruan din niya ang mga buhok nito.

Gumalaw si Zeilica kaya napatigil si Jiro sa paglalaro niya sa buhok nito.

Napangiti siya ng gawing unan ni Zeilica ang dibdib niya at inakap din siya nito ng
mahigpit.

"I hope we can stay like this forever. Just the two us...with no Kyo and
Charlotte"

"I don't know what to do Anya. I've done everything I can. I asked you to marry me
and that's all I can do for now. I'm sorry"

**FLASHBACK

"Dad. This is the first time i'll beg for you. Please let me choose who to love"

"Son maybe this is the time for you to make the right decision. Choose Charlotte
before you hurt Zea-- i mean Zeilica more"

Hindi na napigilan ni Jiro ang sarili niya. Tanggap naman na niya na wala siyang
lugar sa puso ng kanyang ama.

"Right decision? DAD! LOVING ANYA IS THE ONLY RIGHT THING I DID IN MY LIFE!! She's
the only right thing that happened in my life...Please...I don't want to hurt her"

Nagulat ang kanyang ama, dahil ngayon lang niya nakita ang kanyang anak na
umiiyak.

"Dad please I'm begging you...I-i can't see my future without her.."

Lumuhod si Jiro sa harap ng kanyang ama habang tuloy tuloy pa din sa pag tulo ang
mga luha niya.

"Take good care of Charlotte"- ito lang ang naging sagot sa kanya ng kanyang ama.

Napatayo si Jiro at akmang susuntukin sana ang kanyang ama ngunit napigilan siya ng
mga bodyguards nito.

"Jiro...Don't make me put you in a much harder situation. Just follow my orders"

"Let go of me!"- sabi ni Jiro at pinagtutulak ang bodyguards ng kanyang ama.

"Do you really think that i will fucking follow you?!?"

"Don't make me throw you back to L.A. Jiro"

*** END OF FLASHBACK

 " I'm not going to run away again."

"I'm sorry for being selfish Anya. You're going to trust me right?"- bulong nito
sa dalaga na mahimbing na natutulog.

"Everything's going to be fine love. Just wait for me, I will come back to you I
promise"

Hinigpitan niya ang pag kakaakap niya kay Zeilica.

****

Ng makabalik na si Jiro at Zeilica sa hotel na tinutuluyan nila ay agad na hinanap

ni Jiro si Kyo.

Nakita niya si Kyo na nakatayo at nakatingin lang sa dagat kaya lumapit siya dito.

"Thinking...about something?"- bungad ni Jiro dito kaya naman napatingin sa kanya

si Kyo.

Hindi naman siya sinagot ni Kyo at ibinalik ang tingin sa dagat.

"Everything's going to change from now on, Kyo"

Napatingin si Kyo sa kanya. "What the fuck are you talking about?"

"Nagpalipat na ako sa section niyo. Pinalipat na rin kita sa section nila Anya"

"What?!? What the hell is happening Jiro?!?"- inis na tanong sa kanya ni Kyo.

Nagkatinginan lang silang dalawa hanggang sa hindi na napigilan ni Kyo ang sarili
niya.

Sinuntok niya ito.

Napaupo naman si Jiro sa buhangin dahil sa lakas ng suntok ni Kyo.

"You said you will fight for her?!? Why are you doing this?!?"

"I'm doing this for her. He's going to send me back to L.A. if I don't do exactly
what he wants me to do"

"HOW ABOUT HER FEELINGS?!? YOU'RE GOING TO HURT HER AGAIN!!!"

"Tell me Kyo if I go back to L.A. am I not going to hurt her?"

"Kyo I hate to say this but I know you love her on your own way, show her how much
you love her... make her happy"

"Are you letting her go?"- kumalma naman ang boses ni Kyo.

Ngunit naiinis pa rin siya lalo na sa pagiging mahinahon ni Jiro. Hindi niya alam
kung ano ba talaga ang iniisip ni Jiro at napakahinahon niyang magsalita.

"No. I want her to be happy and if she can find that happiness with you then maybe
I will let her go..."

"...I don't want her to suffer"

"Neither do I. She loves you more than her own life I hope you'd realize that
Jiro"

Aalis na sana si Kyo pero natigilan siya sa mga sinabi ni Jiro.

"She loves you too. Help her to realise what she feels for you. Please just for
her, I can't take it to see her again hurting because of me... Just take her away
from me"

Naupo si Kyo sa buhangin sa tabi ni Jiro. Alam ni Kyo kung gaano kahirap para kay
Jiro na sabihin ang mga salitang yon.

"You know what? sometimes there's no second chance"

"My mind is too fucking messed up! I don't know what to do"- sabi ni Jiro at
nagsalubong ang dalawang kilay.

"If you ask me again to take her away from you I won't have a second thought of
taking her away from you"

****

Paris' POV

They're going to leave today. Hindi ako sasabay sa kanila, magpapasundo nalang ako
kay Ken.

Napaka kapal ng face ko! I know right!

Masakit kaya!

Hindi lang obvious pero nasasaktan talaga ako. malandi lang talaga ako.

Sayang naman kasi ang beauty ko kung hindi gagamitin diba?

Oh.my.god.

"JAMES!!"- tawag ko sa lalaking napaka hot.

"Oh hey Paris how are you?"- he smiled at me

"I'm fine how about you?"- Omg. Napaka hot niya.

The abs, the muscles gosh! He's so beautiful!

He chuckled. " You know what? If you just don't have a boyfriend, I will follow
you anywhere woman"- he winked at me.

Then bigla nalang siyang umalis. Wala akong naintindihan sa sinabi niya

Oh! I kinda like it when he called me woman I felt very mature and sexy.

Yeah sexy. Haha! Oh wait..

What the f was he saying?!?

Anong boyfr-

"Can we talk?"

"AY PALAKANG NAGING BUTIKI!"

Someone chuckled.

Humarap ako sa impokritong na ng gulat sakin.

Mag bubunganga na sana ako kaya lang si Jared pala. Ano kailangan nito sakin?
narealize na ba niya na napaka ganda ng fiancee niya para baliwalain lang?

"Ano naman ang pag uusapan natin?"

"Paris I just want to say that Nathalie and I-"

Pinutol ko na yung sasabihin niya.

"Are together. Yeah right congrats fiancé, I'm happy for you now how can we end
this fucking arranged marriage?" - sabi ko habang iniinom ang mango shake ko.
kunware wala lang sakin pero ang totoo putcha! Ang sarap magpakalunod eh! langya
naman hindi man lang niya ako ginalang?!?

Ano kami FRIENDS WITH BENEFITS?!? duh?

Ang sarap basagin ng mukha niya! Kung marunong lang ako makipagsuntukan kanina pa
to tinamaan sakin! Sana hindi nalang niya kami inistorbo ng James ko.

Ohmyghad. James ko? haha bagay!

Nasasayang tuloy ang beauty ko sa mga tangang katulad ng taong to eh.

GOSH! I'm so pretty just to be his toy.

"Paris yeah about that I will talk-"

"No need Jared. I'm just kidding about that part, I mean Ken is already doing us a
favour"

"What?!? What favour?!?"- parang bigla siyang nairita nung sinabi ko name ni Ken o
malandi lang talaga ako at feelingera?

"He's going to talk to my parents. You know? Pregnant?"-turo ko sa sarili ko tapos

umalis na ako at nagsimulang maglakad palayo sa kanya.

Hahaha! You should see his face!! It's funny! He's so shocked!

As if naman na mabubuntis talaga ako. duh?!?

"Wait, Paris!"- may humawak sa braso ko.

"You're pregnant?"- tanong niya

"Ano naman sayo?"- tanong ko sa kanya

"I'm the fa-"

"No you're not! Ken is the father Jared. Don't be so stupid!"- sabi ko sa kanya at
nag simula na ulit ako maglakad.

"So nagkikita pa pala kayo ni Ken dati?!? Paris ano bang kalandian ang meron ka?!?
Lahat ng lala-"

Sinampal ko siya.

Hindi ko na napigilan ang mga luha ko. how dare him to say that to me?!? he's not
even my freaking man!!

"Bakit ano ba meron satin ha Jared? Wala naman diba? Kaya wala kang karapatan na
pakielaman ako kahit na makipag landian ako sa lahat ng lalaki!"

Natahimik siya sa sinabi ko. Bigla akong sumabog. Biglang tumulo yung mga luha na
matagal ng gustong lumabas.

"Wala naman kasing tayo eh. Bakit kailangan mo pa akong pagsalitaan ng ganon?!?
Ano ba meron satin?..."

"...Sabihin mo nga sakin Jared mahal mo na ba ako?"

Hindi siya makasagot sa tanong ko.

MAHAL KITA GAGO KA!!!

Gusto kong isigaw sa kanya yan para naman kahit konti. Kahit konti lang marealize
niya na may nasasaktan sa mga kagaguhan na ginagawa niya leche siya!

"I'm sorry Paris, i-i-"

"Jared!!"

Napatingin kaming dalawa sa babaeng tumatakbo papunta sa lugar namin.

Si Nathalie.

Agad kong pinunasan ang luha ko at tumalikod na kay Jared. Tinakpan ko din yung
bibig ko para wala akong magawang ingay.

Kahit hindi niya naituloy ang sasabihin niya alam kong hindi niya ako mahal. Lahat
ng nangyari samin wala lang sa kanya. Binigay ko sa kanya lahat.

Bakit ang sakit? Wala namang may sabing umasa ako diba? Ang tanga ko lang kasi eh!

Mag sama sila ng Nathalie niya pareho silang gago.

**************** (important note below)

vote comment recommend and be a fan! ;))

fisrt of all wala palang timeline ang story -________- ngayon ko lang narealize yun
pero gagawan ko don't worry. nagsisimula na akong gumawa ng timeline i-u-update ko
nalang kayo kapag nakagawa na ako para sa mga important dates. ;)) i'm really sorry
about that. pasensya na din at napakatamad kong author haha. sa wednesday ang next
update promise!

xx

*******************************************
[48] Chapter 43
*******************************************

Zeilica's POV

"Ah..eh... kasi baby sis. May-ma-may balitaakosayo"

Isn't this annoying? Talking to your sister over the phone?

Then she started stuttering?!?

Ano kaya problema nito?!?

"Ate can you please talk properly?!? I'm running late I'm going to hung up the
phone if you don't"

"Eh kasi miss na kita baby sis! Ha-ha-ha tama! Miss na miss na kita!!"

"Ate.go.straight.to.the.point. hindi tatalab sakin ang mga pang uuto mo"

Itong tigre na to kapag may nagawang mali parang ako ang ate niya.

Manong magpaliwanag ng maigi kung ano nagawa niya.

"Ah..eh..-Alexie I bought this freaking foods you want"

Where in the hell alexie came from?!?

"Ate is that a man's voice?!?"

"Baby sis.....I'M PREGNANT!!"

"Ha-ha-ha yes baby sis I'm pregnant and by the way you can use your car now"

Hindi pa din ako makapagsalita.

Si ate? Buntis?

"At-"

Toot.toot.

Magsasalita na sana ako kaya lang pinatayan ako ng cellphone.

 Makakatiis kaya sa kanya kung sino man yung nakabuntis sa kanya?

Kung buntis si ate edi magkaka-pamangkin na ako?

"Miss Anya your car is ready"- - sabi ni Shane at nagbow sakin.

"Ah Shane. I don't want anyone here calling me Miss Anya anymore I like Zeilica
more"

"Yes Miss zeilica"

Si Jiro lang ang gusto ko tumatawag sakin ng Anya katulad ng dati.

Teka. Handa na daw kotse ko?

Ayos din pala na nabuntis si ate.

*******

Asan na kaya si Jiro?

Kanina ko pa siya tinatawagan pero walang sumasagot! Punyeta siya!

Nakita ko si Kyo na nakaupo sa isang bench kaya pinuntahan ko siya.

"What are you doing here?"- tanong ko sa kanya

"None of your damn business"- sabi niya at sinara ang librong binabasa niya.

Kaagaagang nagsusungit.

Tumayo na siya kaya hinawakan ko siya sa kamay.

"Are you going to leave me here?"- sabi ko at nagpout.

Ano nanaman kaya sumanib dito? Naging demonyo nanaman.

Pumikit siya at huminga ng malalim. Parang ang bigat bigat ng problema niya.

"Look Zeilica. I don't want to-" napahinto siya sa sasabihin niya chaka siya
napatingin sa may bandang kaliwa kaya napatingin din ako dun.

Bigla akong nanghina sa nakita ko. Nakahawak si Charlotte sa braso ni Jiro at

mukhang masayang-masaya siya.

Papunta sila sa direksyon namin.

Tumingin ako kay Jiro. Expressionless yung mukha niya. Normal lang naman yun sa
kanya.

Umiwas siya ng tingin nung nakita niya akong nakatingin sa kanya.

Wala akong naiintindihan sa nangyayari pero ayoko ng nakikita ko.

Dumaan sila sa harap namin at binigyan ako ni Charlotte ng isang matamis na ngiti.
Isang ngiti na nagsasabing nanalo siya.
 Nanghihina ako.

Mas masakit pala na makita siya na may kasama'ng iba kesa sa ginawa niya noon.

Bakit wala akong magawa?

Seeing him with her? it's tearing my heart into pieces.

Gusto ko siyang hilahin papunta sakin. Ayoko ng nakikita ko pero mas lalong ayoko
ang nararamdaman ko.

I'm being weak again. It hurts so bad that I want to die than experience this pain
again.

Sana...sana hindi totoo ang nakikita ko. Gusto kong isipin na panaginip lang ang
lahat. Bakit...Bakit basta-basta nalang akong nilagpasan ni Jiro?

Nananaginip nga ata ako. Hindi magagawa sakin yun ni Jiro. Diba sabi niya hindi
siya mawawala sakin?

"Zeilica..."

May umakap sakin. isang mahigpit na akap.

Hindi ko na napigilan ang mga luha ko.

"Kyo...please tell me that I'm dreaming"

"Zeilica... I'm here for you. i'm not going to leave you"

"I-I want him..."- sabi ko habang patuloy pa rin sa pagtulo ang luha ko.

Siya lang ang kahinaan ko. Siya lang.

"Why don't you let him explain first?"

"Bu-but there's nothing to be explain...I saw everything"

Last time na kapitan siya ng ganun ni Charlotte nagalit siya pero ngayon?

Is he choosing her? not me?

It's funny. It's so funny that it hurts.

"Kyo I want to be alone. Let me go" tinutulak ko siya pero hindi niya ako
binibitawan.

Ayokong makita niya akong ganito nanaman.

"I can't. don't go stay here with me"

Sa tuwing nagkakaganito ako lagi nalang si Kyo ang sumasalo sakin.

sa tuwing sira ako si Kyo ang bumubuo sakin.

sa tuwing mamamatay ako si Kyo ang nagliligtas sakin.

Everytime that I'm in the dark, Kyo will stay and light up the right path for
me...
 And i don't want him to see me like this. i don't want to hurt my bestfriend.

"Kyo...I said i want to be alone"

"Please Zeilica just stay here....For me...please?"

Lumawag na yung pagkakaakap niya sakin.

I'm sorry Kyo.

Pumunta ako sa kotse ko chaka ko ito pinaandar ng mabilis. Wala akong pakialam kung
saan ako makarating.

Love is unfair.

It changes you until there's nothing left to you. It makes you weak. It's
suffocating.

I thought he's not going to leave me again?

He promised me.

"I vow to love you now and forever"

He vowed.

"YOU PROMISED ME YOU JERK!!"

Ang unfair niya kasi! Nakakainis! Lagi nalang niya akong pinapaiyak!

*screetch

Pinunasan ko ang luha ko at bumaba ng kotse.

Alam ko naman na pinangako ko sa kanya na mag titiwala ako sa kanya. Alam ko naman
yun eh.

"How can I trust you if my two eyes can see everything?"

Napaupo ako sa kalsada at inakap ang tuhod ko.

"I wish I were blind so that I wouldn't be able to see the things that hurt"-
bulong ko sa sarili ko.

Ang leche naman kasi! Hindi ko mapigilan ang luha ko.

"My heart hurts...I better die that see you with her"

Umuulan. Pati langit nakikisama sakin.

"JIRO SAIGA YOU JERK! YOU DAMN JERK! IT DAMN HURTS!!"- tumayo ako at pinagsisipa
ang kotse ko.

Naiinis ako sa kanya! bwiset siya!

"You said everything will be fine!!...This isn't fine for me"- napatigil ako sa
ginagawa ko at sumalampak sa kalsada.
*screeeeeetch

May sasakyan na huminto sa harap ko.

"Zei?!? shit. What happened? Are you alright?!?"

May lalaking pumanta sa kinaroroonan ko at niyakap ako.

"It's alright. What happened?"

"It's not alright. Sabi niya mahal niya ako"

"He loves you......very much"

"No. He's with his fucking fiancee!"

"That doesn't mean that he doesn't love you"

"Who...are you?"

"I'm--- Zeilica?!? Zeilica?!? shit."

That was the last thing I heard because everything went black.

***************** (author's note: important)

vote comment and be a fan :))

first,mabait naman ako dba? XD kung may reklamo kayo ipm niyo nalang sakin dito o
sa fb para magawan natin ng solusyon ok? XDD hindi naman ako nangangain eh haha!
mabait naman ako kahit papaano :)

second, sorry hindi ako nakareply sa comment niyo last chapter. XDD intindihin niyo
nalang busy gumala si otor XD ngayon lang to haha! naapreciate ko mga comment niyo!
GANDA *o* nakakaganang mag update. sana lumabas na din yung iba pang silent reader
hihihi :** mahal na mahal ko naman kayo eh! kaya labas na! :)

third, hindi ko alam kung kelan ang next update :) pag siguro lumabas na yung ibang
silent readers XD chos. haha!depende sa vote at comment niyo ang next update
HAHAHA!

o ayan! macurious kayo :P vote na yan! haha sino kaya yung lalaki na nananching kay
zei? XD :o

HULAAN NYO HAHA XDD at eto pa ang mas nakakacurious

next chapter: prince charming

ayieeeeeeeeeee. bakit prince charming ang titile ng next chapter? HAHAHAHAHAHA

P.S. NAKAKAMATAY ANG CURIOUSITY KAYA VOTE AT COMMENT NA XDD LOL

RECOMMEND TO YOUR FRIENDS HAHAHA XD

BABUSHH xx

btw add me on facebook haha XD para maka interact ko kayo :) silent readers! add me

asa profile ko yung link :) and add my characters :P tenk you love y'all.

bayieeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.

*******************************************
[49] Chapter 44
*******************************************

Zeilica's POV

AH SHIT. Dinilat ko na yung mata ko.

Asan ako? hindi ko kilala tong kwarto na to. Nakidnap na ata ako.

Kasalanan to ni Jiro!

Ang sakit ng ulo ko. The last thing I remember...I was crying and a guy hugged me.

Tiningnan ko yung damit na suot ko.

FUCK!!! BAKIT IBA NA?!?

Napabangon ako bigla.

Shit. Shit. Shit pinairal ko nanaman ang katangahan ko!

"At last you're awake"

Shit. Hinarap ko yung lalaking nagsalita chaka ko siya sinuntok at sinapa.

"AAHH! ZEI! SHIT!!!!"

"BLAKE?!? WHAT THE FUCK?!?"

Kinuha ko yung braso niya chaka ko tinwist.

"WHAT THE FUCK DID YOU DO TO ME?!?"

"AAH SHIT. I DIDN'T DO ANYTHING TO YOU!! FUCK!!! STOP IT!!"

 "WHERE'S MY FUCKING CLOTHES?!? WHO THE HELL CHANGED MY CLOTHES?!?"

"FUCK!FUCK!! HOW CAN I ANSWER YOU PROPERLY IF YOU'RE FUCKING TWISTING MY ARM?!?"

*creek

"Woah! What's happening?"

Napatingin naman ako sa nag bukas ng pinto.

"SAYUKI?!?"

"Zei don't break his arm. Just looking at him... hurts"- tinuro niya si Blake

Binitawan ko naman na si Blake.

"Damn girl! It hurts"- sabi ni Blake habang minamasahe yung braso niya

"Sorry. Sorry I was just surprised"- tinaas ko yung dalawa kong kamay.

Humarap naman ako sa malandi, manyak at babaero'ng si Sayuki.

"Hey! Don't look at me like that! I asked the maid to change your clothes because
it was wet"

"Where am i?"- Tanong ko at inikot ang tingin sa kwarto.

Kwarto ito ng lalaki. Sigurado ako.

"Isn't it obvious? "- tanong ni Blake habang masama pa rin ang tingin sakin.

"You're in my rest house"- Sabi ni Sayuki.

Lumabas naman na si Blake at iniwan kaming dalawa ni Sayuki dito.

"About last night were you the guy who..."- hindi ko maituloy ang sasabihin ko.

"Yeah"- nginitian niya ako.

"Thank you"- Mabilis kong sabi chaka ko siya tinulak para makalabas ako ng kwarto.

Nahihiya ako bakit ba?!?

Maganda din yung rest house niya. Nasa Subic pala kami?

Napadpad ako sa may bandang kitchen. Nakita ko si Blake na kumakain.

"Hey! Blake cook for us"

Napatingin naman ako sa likod ko.

"What the fuck man?!? I'm not your slave"

"Yeah? This is my house. That food that you're eating is from my fridge. That
floor that you're standing in is-"

"Saki I don't care who owns the fucking floor I'm standing in or where the hell
this food I'm eating came from. I'm not your fucking slave"
Lumapit si Sayuki kay Blake chaka niya hinila yung kinakain na pasta ni Blake.

"Hey! Get away from my pasta Saki! I'm hungry!!!"

Saki? So...His nickname is Saki. It's cute.

"I'm hungry too. Give me that!!"

"No!!! I found it first!!"

"I don't care who found it first!! That's mine!!"

"I don't care who owns this pasta!! I'm hungry!!"

Nagaagawan sila? para silang bata.

Nagugutom din ako. Makiagaw nalang din kaya ako sa kanila?

*creeeeeek

Napatingin ako sa may pinto.

"Hey Zei. How are you?"- tanong ni Xyle at ngumiti sakin.

"Great. You have food there?"- tanong ko chaka ako tumingin sa plastic bag na
hawak niya.

"Yeah come on let's eat. don't mind the two assholes"- hinila ako ni Xyle. Mukang
sanay na sanay na siya sa dalawa.

Nagpunta kami sa may balcony.

*CLAANG

"What's that?" - tanong ko kay Xyle.

Galing kasi sa baba eh baka nagpatayan na yung dalawa?

Bumaba kami ni Xyle.

"What the fuck is happening here?!?"- iritadong tanong ni Xyle.

Nakatingin lang si Blake at Sayuki sa sahig kaya napatingin ako sa tinitingnan

nila.

Nabasag yung pinagaagawan nila. Wala na tuloy yung pasta.

"Do you have food there?"- tanong ni Blake at tumingin ng kakaiba kay Xyle.

"Fuck Blake! You're crey!!"

"Psh! I can't believe i'm being so immature because of you Blake"- sabi ni Sayuki
chaka niya ako hinila palabas.

"Hey Sayuki!! Where are we going?!?"- tanong ko habang hila hila pa din niya ako.

Hindi ba niya alam na nakapaa lang ako?!? And I'm just wearing a fucking oversized
polo!
 "Aish!! I know you're hungry too. Let's just walk there's a yellow cab near here"

Ah kakain kami? Malapit lang pala eh bakit nakipagagawan pa siya kanina?!? Chaka
isa pa! Yung damit ko chaka paa!

"Sayuki could you stop dragging me?!? Naka-paa lang ako!"- sabi ko. Napahinto naman
siya at tiningnan ako.

He chuckled.

"What's funny?!?"

"Nothing. I was just wondering why are you so beautiful even if your hair is a
messed and everything"- sabi niya at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

Pinalo ko siya sa dibdib. Kala ba niya tatalab sakin panglalandi niya?!?

Tumawa lang siya at lumapit sakin at inayos ang buhok ko.

"Here. Wear this"- sabi niya at tinaggal ang tsinelas niya.

Nagulat naman ako ng siya pa mismo ang maglagay ng paa ko sa tsinelas.

Kahit pala papaano may pagka gentleman din siya?

Naglakad na ulit kami ng tahimik.

"Hey beautiful!" napatingin ako kay Sayuki.

Sinabihan niya ng maganda yung nakasalubong namin na babae.

Yung babae naman ngumiti lang ng malandi kay Sayuki.

Andito pa ako? Hello?!? Tama ba yun? May kasama siya tapos nakikipaglandian sa iba?

I mean konting respeto naman!

"But the girl beside me is more beautiful" napatingin ako ng di oras kay Sayuki,
nakatingin lang siya sa may daan habang nakangiti.

Napangiti ako sa sinabi niya.

I feel comfortable with him though I really hate his freaking cousin!

Pag nakikita ko si Charlotte parang gusto kong patayin ang impokrita.

****

Nagpunta kami sa may park pagkatapos namin kumain sa yellow cab.

Malapit lang yung park sa bahay niya. Siguro 3-4 blocks away lang.

Nakaupo ako sa swing habang siya tinutulak tulak ako ng mahina.

"I hate your cousin and her fucking bitch best friend"
 He chuckled. "But you don't hate me right? Coz' honestly I feel really comfortable
with you"

"Yeah that's the weird part. I don't hate you at all"

He chuckled again. "Lucky you. You're with the greatest Casanova of all times"

"Yeah right. I remember the night we first met. I almost cut your throat off"- I
giggled

"That was the hella part that makes you different, you want some coffee?"

"I believe that there's no law that says I can't have a damn cup of coffee in the
morning"- I grinned at him.

He chuckled for the third time.

Masyadong masayahin ang taong to.

"Okay. Wait for me here"

I nodded at him. Pumunta na siya sa starbucks.

May nakita akong batang lalaki na nakatingin sa may puno. Problema ng batang to?
Parang may ufo lang sa puno eh.

Because of goddamn curiosity naglakad ako papunta sa bata.

"What are you looking at? Is there some kind of ufo in the tree?"- tanong ko
habang tinitingnan yung tinitingnan niya.

(asa gilid ang picture ng bata :P)

"I can't believe that you still believe in ufo well if you have a big imagination
can you just imagine that my ball is a good ufo and you're Superwoman?"

Kabata bata ang sungit sungit ng mukha? he's a good looking kid.

"What is the relation of ufo to Superwoman?"- sabi ko habang nakatingin pa din sa

puno.

Hindi ko kasi makita yung ufo duling ata yung bata?

"You need to save my ufo ball. You're a hero. Should I call a doctor? because your
brain functions really slow like a retard"

Pasagasaan ko kaya tong bata na to? O kaya mailibing nalang ng buhay?

Ganito na ba mga bata ngayon? wala na talgang galang?

May naaalala tuloy ako sa kanya. Katulad niya wala rin galing noong bata.

"I'm not a retard kid-"

"I didn't say that you're a retard. Just get my ball"

Naaalala ko sa kanya si Jiro. Parehas sila ng ugali ni Jiro lalo na nung mga bata
pa kami.
"Miss stop day dreaming about your boyfriend. I don't know how your boyfriend
survives being with you. You're just plain boring"

Gayang gaya niya talga si Jiro magsalita nung mga bata pa kami. Nginitian ko yung
bata.

Hindi ko magawang mainis sa kanya.

"Miss you're really creepy stop smiling at me and get my ball!!"

"What's your name first?" I kneeled down and smiled at him.

"I'm Ghino now get my ball"-umiwas siya ng tingin sakin. Ang cute niya.

Ghino. Magkatunog sila ng pangalan.

"Where's your ufo ball again Ghino?"

"There!"- tinuro niya kung nasan na yung bola niya.

"Okay I'll get it for you"

Naging unggoy pa ako ng dahil sa batang to. Hindi naman niya siguro ako
sinisilipan diba?

Inakyat ko na yung puno, nakatapak ako sa isang sanga tapos inaabot ko yung bola
pero hindi ko pa din maabot baka kapag umkyat ako sa isa pang sanga malaglag na
ako.

"That's very very unattractive of you lady"

Ah shit! Nagulat ako kaya napabitaw ako sa sanga nung naabot ko na yung bola.

Pumungkit nalang ako kasi alam kong babagsak ako.

"What were you doing in the tree monkey?"

Napadilat ako. Nasalo pala ako ni Sayuki.

"And...your underwear was in plain sight"- bulong niya sakin kaya napatingin ako sa
kanya at piningot siya.

Manyak! Kainis!

"Araay!"- sabi niya at binaba na ako.

Hawak-hawak pa rin niya tenga niya.

"Manyak!"- sabi ko at pinalo siya sa dibdib.

"She's not a monkey, she's an alien"

Napatingin naman ako sa bata. Alien? Kala ko ba Superwoman ako?

"I thought I was Superwoman?"- tanong ko kay Ghino

"If I'd say that you were an alien you would get my ball. Uto uto ka"

POTEK! Napipikon na ako sa bata'ng to!

 Yun ang unang tagalog na sinabi niya. Uto uto ako.

Pasagasa ko kaya ito sa train? O kaya sa bus?

"Ghino where are your manners?"- Sayuki

"Teka kilala mo siya?"- tanong ko kay Sayuki

"I think I left it at home kuya Saki"

Kuya?

Naguguluhan na ako. Who the heck is this kid?

"How did you know him?"- tanong ko kay Sayuki

"Blake's nephew. Son of his sister"

"Kuya Saki I'm hungry"

"Where's your nanny?"

"I don't like her so-"

"You fired her? again."- sabi ni Sayuki na para ba'ng susuko na siya.

"Sorry Zei here's your coffee I'll just buy him some food. I can't believe I'm
baby-sitting the satan's son"- sabi ni Sayuki habang naglalakad palayo.

Umupo si Ghino sa may damo kaya umupo din ako sa tabi niya.

"You know what Ghino? You've got similarities to my boyfriend"

I miss him badly. I want to throw myself into his chest. I mean nainis lang naman
ako sa kanya kahapon. I'm sure mage-explain siya diba?

"Don't compare me to your boyfriend. I hate him. He shouldn't have made you cry"

Nanlaki yung mata ko sa sinabi ni Ghino chaka ako napatingin sa kanya. Shit.
Nakita niya yung kahapon?

"Don't hate him. You're too young to understand these kinds of things"

"No. I understand it. I have a talent to see feelings in people's eyes"

"And I can see in your eyes that you're missing him like the way my mom is missing
my dad when he's not around. You're sad because he's not here with you. My mom is
always sad when my dad isn't around. My mom said that the spark between her and
dad is the spark of true love so maybe your stupid boyfriend is your true love even
though he's really a stupid moron for hurting you"

Nagulat ako sa sinabi niya. Ang batang to...ang mature magsalita.

"How could you know these things in such a very young age?"

Napaisip tuloy ako.

Hindi mo naman maaalis sa akin na hindi masaktan at magselos diba?

Naaalala ko palang yung ngiti ni Charlotte, shit lang she smiled at me like she won
the game. May luhang tumulo galing sa mata ko kaya pinunasan ko yon agad at
ngumiti.

"It's alright to cry. My mother told me that she cried a million tears because of
my father."

"It's really good to show your real feelings. i don't want to believe that your
boyfriend is your true love though" - pagpapatuloy niya.

Bigla akong napangiti.

Parehong pareho sila si Jiro. Kapag gusto ka niya magiging mabait siya sayo at
kahit anong mangyari kakampi mo siya.

"Why?"-tanong ko sa kanya

Hindi mo pa din maipagkakaila na bata pa din kahit papaano ang isip niya.

Gusto ng mga bata yung tinatanong sila katulad nito

"Because I'm your prince charming......

Can you wait for me? I want to marry you when I grew up"

************** (autor's note) napakaimportante.

vote comment recommend and be a fan :P

una haha! landeee ni zei XD pati bata haha! KAY GHINO NALANG AKO BOTO! SIGE GHINO
HAHA! IBA NA TLGA BATA NGAYON ANG BILIS EH XD

pangalawa. add me on facebook *u* asa external link okay? *u* gusto ko makipag
interact sa mga readers ko :)) mapa silent o active :)
pangatlo at PINAKAIMPORTANTE maiintindihan niyo naman kung sabihin ko na baka once
or twice a week na lang ako makakapg ud dba? may school na ulit kasi ako kaya
sinubukan kong damihan ang update these past two weeks. pasensya na talaga hindi
lang naman kasi wattpad ang buhay ko. mas mahalaga ang pag aaral kesa dito kasi sa
pag aaral nakasalalay ang magiging future ko :) gusto ko magkaroon ng madaming time
sa pagaaral. pasensya na talaga. mabait naman si author kahit papaano dba? haha.
maunawaan niyo sana ako. may pasok na ako sa isang araw =)) balik iskwelahan
nanaman ako haha. sana dumami na ang mga active readers ko! minsan kasi nag u-
update ako kapag natuwa ako sa comments at kapag madami nag vovote hahahaha! XD

P.S. ACTIVE AKO SA FB MAPOPOST DIN AKO DUN KUNG KELAN ANG UD. PUNTA KAYO SA
EXTERNAL LINK ADD NIYO AKO *u*

bayieeeeeeeee!

xx ririe

*******************************************
[50] Chapter 45
*******************************************

Zeilica's POV

Nasa garden kami ng rest house ni Sayuki.

Naalala ko yung mga huling sinabi sakin ni Ghino.

Gusto niya daw akong pakasalan? 5 years old palang siya. Kung hihintayin ko siya
gurang na ako nun .

Potek! Bakt ko ba iniisip yun?!?

"Hindi na nakakapagtaka kung bakit pati si Ghino nagustuhan ka haha"

Tumingin ako sa katabi ko.

"Yeah right. I like him too"- ngumiti ako habang pinapanood maglaro si Blake at
Ghino.

Shit. Nakatingin sakin si Sayuki ng are-you-kidding-me-look.

"Hey! I mean he's a good kid I like him like I like my friends."- sabi ko at
pinalo siya sa braso.

Ano ako child abuse?!?

Gagong Sayuki to!

Naaalala ko lang talaga si Jiro kay Ghino. Kahit pangalan nila magkatunog. Hindi
kya anak to ni Jiro?
Imposible.

Kumaway ako kay Ghino nung nakita kong kumaway siya sakin.

"He's not good he's an awesome kid"- sabi ni Sayuki at tumawa.

"Yeah he's awesome "- pag-sangayon ko naman sa kanya.

Ang swerte ng mommy ni Ghino sa kanya. Kung magkakaanak ako gusto ko katulad ni
Ghino. He might be a bit grumpy but he's good.

Patakbo na dito si Ghino. Iniwan na niya si Blake.

Ngayon ko lang narealise na hindi rin pala ganoong kasama makasama ang Black Death.
They're nice people.

"Kuya Saki can you move a little bit? I don't want you close to my noona"

My jaw literally dropped.

Noona? Yan na tawag niya sakin simula kanina pa nung nasa park kami. Special daw
kasi ako.

At desidido talaga siyang sakanya lang ako.

Parehong pareho talaga sila ni Jiro.

"Way to go young man"- tinaas ni Sayuki yung kamay niya chaka tumayo at pinuntahan
si Xyle at Blake.

"If you don't want to marry me noona I want to be your only baby"

"You're my only baby Ghino. No doubt about that "- I smiled at him chaka ko ginulo
yung buhok niya.

And for the first time since we met I saw him smile at me.

"Oww. I love you your smile. You should always smile to be my baby okay?"- I
pinched his nose lightly.

He's a sweet, arrogant 5 years old kid.

He nodded then he hugged me.

Nakakawala siya ng problema.

"You're my plain boring alien noona"

Ayan nanaman yang plain boring na yan eh!

Ganon ba ako kaboring?!?

****

Nagfe-fencing si Sayuki at Blake. Well it's not really fencing since they're using
real swords.
Meron silang sariling room para sa fencing.

Naupo ako sa tabi ni Xyle.

Sa tuwing nakikita ko si Xyle laging kumakain.

Kumakain siya ngayon ng apple.

Napansin ata niyang nakatitig ako sa kanya kaya tumingin siya sakin.

"You're drooling Zei"- he widely grinned at me

Punyeta kapal ng mukha. Binatukan ko siya.

"Oww. Just kidding want some apple?"-sabi niya habang himas himas yung ulo niya.

Ngumiti ako chaka tumango.

Aba! Nakakainggit kaya. Lagi nalang siyang ngata ng ngata eh

Lalong lumapad ang ngiti niya "Then get it from the kitchen"

"You smile like a dog kuya Xyle and noona uto uto ka nanaman"- pumagitna samin ni
Xyle si Ghino.

Nag tagalong ulit si Ghino second time na at same words pa din.

Uto uto ako.

"Kung hindi lang bata to matagal ko na to tinapon sa tulay"- Xyle

Tumawa ako. Nakakatuwa namin kasi talaga si Ghino. Lagi niyang naiinis yung mga
tao sa paligid niya ng walang kahirap-hirap.

"Stop laughing noona you look like Shrek"

Napatigil ako sa pag tawa. Napatigil din sila Sayuki at nabitawan yung sword na
hawak nila.

Then...

"pfft....HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

Tumatawa silang tatlo!

Nakahawak silang tatlo sa tyan nila.

Kanina pa sila tumatawa mamatay na sana sila kakatawa!!

"So-hahaha-sorry Zei..pfft..."- Xyle

"Ahem.Ahem. A-HAHAHAHAHAHA-sorry-haha"-Blake

Tumigil na sa pag tawa si Sayuki habang yung dalawa hirap na hirap pa din sa pag
pipigil ng tawa.

Babaliin ko lahat ng buto nila kapag tumawa pa ulit sila!

Pero diba hindi naman nag sisinungaling ang mga bata?

I look like shrek?

Tiningnan ko si Ghino

"I'm just kidding noona you're really gorgeous but as I said earlier uto uto ka"-

third time na tagalog same words.

But I don't look like shrek that's a good thing.

"Why do you keep saying it in tagalog Ghino?"- Tanong ni Sayuki habang nakangiti

"I like the way it sound in tagalog"- Sagot naman ni Ghino.

Uto-uto ako. Hindi nagsisinungaling ang mga bata pero dahil kakaibang bata si Ghino
nagsisinungaling yan!

Hindi ako uto-uto!

"Zei, Blake told me that you're good at fencing"- nakangiting tanong ni Sayuki.

"Yes do you want me to show you?"- I grinned at him

"No Sayuki! Don't-"- Blake

"Sure"- he grinned

He should listen to Blake sometimes you know?

I smirked at him.

Sinuot ko na yung fencing gear. Mahirap na baka mapatay pa namin yung isa't-isa
or should i say baka mapatay ko siya?

But seriously this isn't fencing. We're using real swords.

"I warned him"- sabi ni Blake kay Xyle

"Hayaan mo siya. Buhay niya yan"- sabi ni Xyle habang lamon pa din ng lamon ng
apple. Naaalala ko tuloy si Brylle sa kanya na walang ibang ginawa kung hindi
kumain ng apple at mambabae.

Pumunta na kami sa gitna ni Sayuki.

"Are you ready?"- tanong niya sakin.

"I'm always ready"

Salitan kami sa pag sugod pero nasasangga namin ang tira ng isa't-isa.

Okay. I admit malakas siya.

Ang sakit na ng braso ko pero wala pa din improvement. Titira ako, titira din siya
tapos masasangga lang namin pareho.

Nagiba siya ng tactics. Tinira niya ako sa baba kaya tumalon ako.

Pagkatapos niya ako tirahin sa baba sa may braso naman pero nakalihis ako. Siya
nalang ngayon ang tumitira, sinasanga at iniiwasan ko yung mga tira niya.

Nung lumuwag yung depensa niya sinubukan ko siyang tirahin sa braso pero nasangga
niya, tinira ko siya sa may bandang baba pero nakalihis siya, tapos balik nanaman
kami sa una.

Napangiti ako. Kabisado ko na galaw niya, titirahin niya ako sa kaliwa kaya
inunahan ko na siya.

Nadaplisan ko siya sa may bandang braso niya kaya napaatras siya then titirahin
niya na ulit sana ako pero naunahan ko na siya kaya nabitawan na niya yung sword
niya.

Binitawan ko na din yung akin chaka ko inalis yung fencing mask ko. Tinanggal na
din niya yung kanya.

"I warned you Sayuki"- Blake

Lumapit ako kay Sayuki chaka ko pinunit yung fencing clothing niya punit na din
naman kasi.

Tinali ko yun sa braso niya.

"Wow! That was the best fight in my life!"- sabi niya na parang hindi siya
nasugatan.

"Want another game?"- I giggled.

****

Nakakainis! Bumabagyo!

Ibig sabihin bukas pa kami makakauwi!

Baka nagaalala na sakin sila Kyo.

"Zei don't worry ako na bahala sa kanila"- Sayuki

"Baka-"

"Wag ka magalala Zei alam na nila Kyo na andito ka"- Xyle

"Eh pano-"

"You're such an alien noona why don't you just stop worrying?"- Ghino

Ayan nanaman si Ghino, sisimulan nanaman ako. Paano si Jiro?

Umupo muna ako sa sahig. Andito pa din kasi kami sa fencing room.

Umupo sa tabi ko si Ghino.

"Noona"

"Hmmm?"

"Tomorrow is my sister's death anniversary. That's why I'm stuck here with uncle
Blake."

Bigla akong napatingin kay Ghino.

Bukas?

Ang alam ko September 10 bukas.

SEPTEMBER 10.

First monthsary namin ni Jiro.

"What happened to your sister?" - walang gana kong tanong kay Ghino.

"She had leukaemia. She died last year"-sabi ni Ghino, nalungkot din ang boses
niya.

Kinandong ko siya at inakap.

"Oh my god! I'm sorry Ghino"

Napatingin ako kay Sayuki. Katabi kasi naman siya habang si Blake at Xyle naman ay
nag fefencing.

Nakatingin ako sa kanya ng tell-me-what-happened-look.

"Malala na siya. Ayaw nila pahirapan yung bata kaya hindi na nila pinilit pa,
sumuko na rin kasi yung katawan ni Zafrina, hindi na niya kaya ang chemo. She was 8
years old when she died. Ghino loved her sister so much"- sabi ni Sayuki.

May naramdaman din akong pumatak sa balikat ko.

"I miss Zaf very much. I want her back"- sabi ni Ghino. Alam kong umiiyak siya kasi
basang basa na yung balikat ko.

Naiintindihan ko yung nararamdaman ni Ghino.

He's too young to experience this pain.

The pain of losing someone you treasured, you loved.

that's why he thinks maturely.

"He doesn't want to cry in public. He doesn't want us to notice him crying"-
Sayuki mouthed to me.

This young man in my arms will surely be brave when he grew up.

The girl he will love will be so lucky.

Tinulungan ako ni Sayuki tumayo. Buhat ko kasi si Ghino. Nakaakap lang siya sakin
habang patuloy ang pagpatak ng mga luha niya.

Ang bigat na niya. Ang laki na rin naman kasi niya.

"Ghino and I will sleep now"-paalam ko kay Sayuki

Nginitian lang ako ni Sayuki chaka tumango.

 Umakyat na kami sa kwarto ni Sayuki. Dito nalang daw kasi ako matulog sabi ni
Sayuki.

Siya nalang daw sa guest room.

"Ghino?"

Nakatulog na ata? Ang bilis naman.

Binababa ko na siya sa kama chaka ko siya pinagmasdan.

Si Jiro lang ang naalala ko kapag pinagmamasdan ko si Ghino.

Monthsary namin bukas, pero hindi ko pa din maintindihan ang nangyayari samin.

Naputol ang pag iisip ko ng biglang nagsalita si Ghino.

"Zafrina..."

************** vote comment recommend and be a fan ;)))

ririe xx

*******************************************
[51] EXTRA CHAPTER
*******************************************

Sayuki's POV

Asa bar ako ngayon. I don't feel like going to school today.

We just got back from Subic and i badly need a drink.

"Hi cuz! I heard that we're on the same boat"- hinalikan niya ako sa cheeks at
umupo sa tabi ko.

"Well technically Charlotte we're on the same bar not boat"-sabi ko at ininom ang
hawak ko.

"What a jerk! Excuse me can I have whatever he's drinking"

"Yes ma'am"

"GAAAH! I know you like her and I love Jiro we can help each other Saki."- sabi
niya at ngumiti ng parang isang inosenteng bata.

Psh! Pati ako isasali niya sa kabaliwan niya sa Jiro na yun!

"You're going mad Charlie. I think it's better for you to go to mental hospital I
can bring you there if you want to" -sabi ko chaka ako uminom.

Nakatingin sakin ng masama si Charlotte.

 "Could you stop calling me Charlie?!? Eww. It's really gross! My name is a
freaking beauty if you haven't realized"

"Sure.Sure" - ayokong makipag talo sa kanya.

Kung hindi ko lang talaga siya pinsan matagal ko na siya'ng hinalikan para hindi
yung tarantadong Jiro na yun ang lagi niya iniisip.

"Hey Charlotte! I'm sorry I'm late.... Oh I didn't realize that Saki is here too"
- nginitian niya ako

Yan ang hirap sa mga babae eh masyadong feeling close.

"We're not close Nathalie so don't call me Saki"

"You're still an arrogant shit Saki"- she rolled her eyes to me.

Minsan si Nathalie nalang ang gusto kong sisihin sa lahat ng nangyayari, kung
hindi kaya siya naging kaibigan ni Charlie magkakaganito kaya pinsan ko?

Mabait naman si Charlie eh lintek lang! hindi ko alam kung ano pinakain dito ni
Jiro at patay na patay sa kanya.

"I should probably go before you two pass me your mad disease. See you around
Charlie"- tumayo na ako chaka ako naglagay ng pera sa lamesa.

"How many times do I have to tell you that---"

"Yeah. Yeah! I know. you should be careful Charlotte."- sabi ko sa kanya

"You should tell that to your precious Zeilica"- she grinned at me.

Fuck! I hate when she do that! shit.

Bigla din uminit ang ulo ko sa sinabi niya.

"Haha! Yeah right!"- napatingin ako kay Nathalie

Tiningnan ko siya ng masama kaya umiwas siya ng tingin.

Fuck this girl!!! she's really annoying!

"i bet you can't ruin her life"- sabi ko kay Charlotte

"How unlucky of her cuz. I bet I can"- she smirked at me.

"Charlotte don't be so in love by the idea of love. I hope you know you're about
to ruin a relationship"- tumingin ako sa mata niya.

Ayaw ko lang siyang masaktan.

Jiro and Zeilica. Their relationship is strong.

"Correction she's already ruining it"- Nathalie

Hindi ko na pinansin si Nathalie.

Shit. baka makalimutan kong babae siya.

 "Now look who's talking.. I'm not a kid anymore Saki. I know what I'm doing"

Ngumiti nalang ako sa kanya ng mapakla chaka ako napailing.

Tumalikod na din ako."Wait. Saki you should go the hospital, whatever happened to
your arm I mean as if I care right? Just go to the hospital before you get an
infection"

Napangiti ako sa sinabi niya.

Nagsimula na ako maglakad palabas ng bar

"There's a part of her that's still Charlie"- naibulong ko nalang sa sarili ko

****

Andito ako ngayon sa pad ni Charlie.

Gabi na din wala pa siya dito.

Dumiretso ako sa kwarto niya.

Kinuha ko yung picture frame sa side table niya.

litrato namin to nung mga bata pa kami. I wish i could bring this time back.

Meron pang isang picture frame kaya lang nakataob kaya kinuha ko at tiningnan.

May isang batang lalaki at babae sa litrato.

Siya at Jiro nung mga bata pa sila.

"Saki?!?"

Napatingin ako sa may pinto.

"What are you doing here?!? And what's that?!?"- lumapit siya sa kinaroroonan ko
at kinuha yung picture frame sakin.

"Charlie stop this nonsense please?"- tumingin ako ng diretso sa mga mata niya.

Ayokong masaktan siya.

Alam ko na dun din siya babagsak kapag hindi niya to tinigil.

"I don't know what you're talking about"- umiwas siya sakin ng tingin.

"I miss the old Charlie... very much"

Bigla siyang napatingin sakin dahil sa sinabi ko.

"Saki I'm still Char-Charlie."

"No you're not. I want the old Charlie back. I miss her badly....."

"...I don't know you anymore"- alam kong nasaktan siya sa sinabi ko pero yun ang
totoo.

Hindi ko na siya kilala.

Nilagpasan ko na siya. Alam kong wala pa akong magagawa sa ngayon.

Masyadong matigas ang ulo niya para makinig sakin.

****

Charlotte's POV

"I don't know you anymore"

Pagkatapos niya sakin sabihin yun, iniwan na niya ako.

Napaupo ako sa kama ko.

Nagulat ako kasi biglang may lumabas na likido mula sa mga mata ko.

Pinagmasdan ko yung litrato na hawak ko.

"Masama na ba akong tao? Masama bang mahalin ka? Gusto ko lang naman maranasan din
kung paano ka mag mahal. Ang sarap siguro sa pakiramdam na mahalin ng isang Jiro
Saiga"

Hinawakan ko yung mukha niya sa litrato habang patuloy pa din sa pagpatak ang mga
luha ko.

"Araw-gabi hinihiling ko na maging akin ka din. Gusto ko lang naman na mahalin mo

din ang isang katulad ko...pero bakit ganon? Ang hirap mo mahalin...pati si Saki
sinakripisyo ko na din para mahalin mo lang... ikaw lang ang gusto ko makasama...
ikaw lang Jiro.... wala akong pakialam kung magalit sakin ang lahat.... Kahit gaano
kasakit ayos lang.....Mapasakin ka lang..."

"....dahil mula pagkabata hanggang ngayon ikaw parin ang pinapangarap ko...."

****** ( author's note: importante basahin para malaman kung kelan ang next update)

vote comment recommend and be a fan :) XD

UNA. SALAMAT SA INYO NA NANANATILING SUMUSUPORTA SAKIN XD AT SA STORYANG ITO HAHA!

AYAN NA! MAY POV SI CHARLOTTE. WAG KAYONG MASYADONG MAGALIT SA KANYA XDD ANO NGA BA
KASI NANGYATI DATI?? :O

I TOLD Y'ALL PURO REVELATION NA TO KASI NGA MALAPIT NG MATAPOS HAHAHA! ANG MALAPIT
SAKIN MGA 10-15-20 CHAPTERS PA XDD HAHAHA! BAHALA NA SI BATMAN.

BUKAS OR SA MONDAY NG GABI ANG NEXT UD :) SANA NAGUSTUHAN NIYO TO KASI NAG ENJOY
AKONG GAWIN YUNG POV NI CHARLOTTE HAHAHAHA! XD ANG DAMING SIKRETO NG STORYA NA TO
ABANGAN NIYO YUNG TWIST :) MALAPIT NA HAHAHA!

THANK YOU SA INYO HA? SA MGA NAGBABASA NG AUTHOR'S NOTE MARAMING SALAMAT :))

RIRIE XX

*******************************************
[52] Chapter 46
*******************************************

Zeilica's POV

Malaki din pala ang Cleveland high? Kasi naman!

Kanina ko pa hinahanap yung theatre room pero hindi ko makita.

Balak ko kasing matulog sa theatre room. Galing pa ako ng Subic at kulang na

kulang pa ako sa tulog.

Tahimik kasi sa theatre room madilim pa para kang nasa sinehan.

Nakita ko sa booklet ng school kaya ko yun nalaman.

Ako na walang alam sa school ko.

So? at least ngayon alam ko na.

Nagulat ako ng may biglang humila sakin sa isang sulok at bigla akong niyakap.

May kusa atang isip ang mga kamay ko at kusa din siyang yinakap.

Amoy palang niya, kilala ko na siya.

 "Jiro..."

Bakit ganun? Parang ang tagal tagal namin hindi nagkita. Miss na miss ko siya.

"I'm sorry Anya. I'm sorry. Don't you ever ever dare to run away with Sayuki
again."- Yung boses niya nagmamakaawa at mukhang pagod siya.

Napangiti ako.

He's jealous.

"I will explain everything to you. Please you need to forgive me"- halata sa boses
niya yung lungkot at pag aalala.

"Jiro I promised that I will trust you. I'm sorry for being close minded...I
didn't run away with Sayuki. it just happened that he was there."-

Ganito ba ang nagagawa niya sakin? Nawala lahat ng pangamba ko. Parang ngayon
nakakakita na ako ng malinaw. Mali ang ginawa kong pagtakbo. Dapat kinausap ko siya
hindi tinakbuhan.

"Is this what my presence always do to you?"- bulong niya.

Ngayon ko lang napansin, amoy alak siya.

"Yes. I can't resist you"- sagot ko sa kanya.

Tumawa siya pero mahina lang.

"I love you my Anya. I love you more than you love me, and I don't want to-"

Pinutol ko na yung sasabihin nya,. Ayoko ng marinig yung susunod niyang sasabihin.

Ramdam ko yung lungkot at sakit na nararamdaman niya.

Hindi ko yun maintindihan.

"No. you don't understand! I love you more than what you think of and I don't want
you to say the last words you were about to say!!"- medyo napataas na yung boses ko
kaya hingipitan niya yung yakap sakin.

"Is that what you think? That you love me more than I love you? Is that what you
really think? Anya you're wrong! I love you so much that I'm willing to gi-"

"Please. Don't say it. If you truly love me you're not going to say it"

Tumaw siya ng mahina.

Nararamdaman ko na nawawala na din yung lungkot at sakit na kanina ay naramdaman ko

sa boses niya.

"I'm sorry love but can you do me a favour?"- nararamdaman ko na nakangiti na siya
ngayon.

"What is it?"- I murmured.

"Don't think that you love me more than I love you because that's not true Anya. I
love you more that you love me"

"No you-"

"Anya please don't argue with me because that's the truth"

"No-"

"Anya.."

Lagi nalang siya ang panalo. Napangiti ako ng marinig ko ang pagkalam ng sikmura
niya.

"Ji...When was the last time you eat?"

"I haven't eaten since you left.."

Nagulat naman ako sa sinabi niya kaya tinulak ko ng mahina ang katawan niya. Is he
stupid?!?

"Yah! Are you trying to kill yourself?!?"

"I was so worried..."- sagot niya sakin.

Nakita ko rin ang eyebags niya.

Wag mo sabihin na hindi pa rin siya natutulog?!?

Noong isang araw pa ako wala! Dalawang gabi siyang walang tulog?!?

"And you haven't slept since then?"- magkasalubong na ngayon ang kilay ko.

Nakakainis! Gusto na ba niyang mamatay?!?

"I told you...I was worried and i was looking for you"

Seriously?!?

"Stupid!"- sabi ko at inakap na ulit siya.

Naramdaman ko naman na hinalikan niya ang buhok ko.

"Anya run away with me....."

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko sa sinabi niya.

Napahiwalay din ako sa pakakaakap ko sa kanya.

Napatingin ako sa may lips niya. May sugat siya sa may lips! Ngayon ko lang
napansin!

Paano na yan?!? hindi na perfect yung lips niya.

Baka hindi na niya ako halikan? Kasi kumikirot yung sugat sa lips niya?

Sino may gawa sa kanya nito?!?

"Anya stop looking at my lips"-sabi niya at hinila ang bewang ko palapit sa kanya.
 "But look! Who did that to you?!?"- tanong ko habang turo turo yung labi niya.

"And why do you smell like beer?!?"

Tumawa siya ng mahina.

"My girlfriend is back. Don't worry I'm still a good kisser" -then he gave me a
peck on my lips.

"I missed your lips love"

Mas lalo niya akong inilapit sa kanya chaka niya ako ulit hinalikan but this time
he's kissing me torridly.

I closed my eyes. I missed his lips too.

Nahahawa na ako sa pagiging pervert niya!

******

*poke

*poke

*poke

"Anya you leave me no choice.."

*BLAG

"Ah shit!"

WAAAAAAAAAH!!!

Naitulak ko siya kasi naman nakadikit nanaman ang labi niya sa labi ko!

Nauntog tuloy siya sa may pinto ng kotse.

"Sorry..."

Naglakad na siya palayo kaya ako naman dali daling bumaba sa kotse niya chaka siya
hinabol.

"Ji! Sorry na!"- sabi ko pero hindi niya ako pinansin at nakakunot pa rin ang noo
niya.

Napatingin ako sa paligid. Bakit puro bundok?!?

Kung hindi ako nagkakamali asa camping site kami. Paalis na rin yung mga tao.

"Ji why are they leaving?"- tanong ko habang kung saan saan nakakarating yung mata
ko.

Pinagtitinginan kami ng mga tao.

"Ji bakit sila nakatingin?"- tanong ko sa kanya habang kinukulubit ko siya.

 "Anya stop doing that. it's annoying"

"But! Why are they leaving? And why are they looking at us?"- tanong ko

Biglang huminto sa paglalakad si Jiro at napatingin sa mga lalaki sa bandang gilid

namin.

Naglakad si Jiro papunta sa mga lalaki.

"What the fuck are you looking at?!?"

Hinawakan ni Jiro yung isang lalaki sa may kuwelyo kaya tumakbo ako papunta sa
kanila.

"Ah..Eh.."- nanginginig yung boses nung lalaki

"Jiro what are you doing?!?"- tanong ko chaka ko siya hinawakan

"Why are you looking at my wife?!?"

Wi-wife?!?

"Answer me or i will fucking beat the fuck out of you!"

"Jiro stop it!"- sabi ko pilit siyang hinihila.

"What? You said these fucking bastards are looking at you!"

Teka nga! Wala naman akong sinabing ganon diba?!?

"I-I didn't say that."- umiwas ako ng tingin. Galit nanaman kasi siya.

Ang pagkakatanda ko ang sinabi ko lang pinagtitinginan kami ng tao.

"What?!? You said--"

"ISAIDTHESEPEOPLEARELOOKINGATUS!!!" - nataranta na ako kaya nasigawan ko na siya.

"Anya speak properly. I couldn't understand a thing"- sabi niya tapos binitawan na
niya yung lalaki chaka nag tatakbo yung lalaki pati na rin yung mga kasama niya.

"I said these people are looking at us"- sabi ko chaka ako umiwas ng tingin.

"I just want to know why they are looking at us"

Nilagay niya yung kamay niya sa bewang ko.

"I gave them fucking money love. They're looking because they're thankful"

Money?

"Then why are they leaving?"- tanong ko ulit.

Hindi naman masamang mag tanong diba?

"Binayaran ko sila para umalis na sila dito. Are you contented?"

"Ba-"
 "Ask another question and I will kiss you"

Bakit ba kasi ang ikli ng pasensya niya?!? Nakakainis! Feeling ko tuloy under ako!

*******

Andito na kami sa mismong camping site.

(asa gilid ang picture XD)

Kami lang din ang tao. Kakaset lang din nung tent namin.

Nakaupo si Jiro sa kabilang side ng bonfire.

Magkaaway ba kami? Hindi naman diba? Bakit magkalayo kami?

Tumayo na siya at tiningnan ako. Galit pa rin ba siya?

"I want to dance. Come here Anya"- sabi niya na parang aso ako.

"pfft.. hahaha! Magsasayaw ka Ji?"

Tiningnan niya lang ako ng masama.

"Anya I said let's dance"

Wala akong nagawa kung hindi lumapit na sa kanya.

"Wait. Before we dance kiss me first"

Ayoko na. ang demanding na niya! Naiinis na ako! Para siyang bata!

"No-"

"Anya..."

WAAAAH!

Sinapian ng demonyo si Jiro! Bakit ba sinusunod ko to?!? Ayokong maging under sa

kanya!

But...okay ngayon lang to promise.

I gave him a peck on his lips then I buried my face on his chest.

Namumula nanaman kasi yung mukha ko.

"Anya.."

Inakap na rin niya ako.

"...listen carefully to this song"- seryoso yung boses niya.

Anong kanta?May banda ba?

 Then out of the blue he started singing and we started dancing.

[ (now playing: every woman in the world by air supply)asa gilid play niyo XD]

Overnight scenes, dinner and wine, Saturday girls

I was never in love, never had the time

In my hustle and hurry world

Laughing myself to sleep, waking up lonely

I needed someone to hold me, oh

" When I first heard this song the only thing that entered my mind was you. There
are so many songs in this world but this song says everything I wanted to tell
you.... When I was in L.A. no one entered my mind but you. You're the only one I
need to live.."

Bigla lumakas ang pag tibok ng puso ko sa sinabi niya.

It's such a crazy old town, it can drag you down till you run out of dreams

So you party all night to the music and lights

But you don't know what happiness means

I was dancing in the dark with strangers

No love around me when suddenly you found me, oh

"My life had a routine.." tumawa siya ng mahina bago ipagpatuloy ulit ang sasabihin
niya

"...School-house-party.... I tried to distract myself from thinking about you, from

seeing your beautiful face on my mind. I danced with strangers.... But then I
realized my life was black and white without you, you're the only one I need to
survive."

Girl you're every woman in the world to me

You're my fantasy, you're my reality

Girl you're every woman in the world to me

You're everything I need

You're everything to me, oh girl

"This is exactly what I wanted to tell you, when I close my eyes you're the only
one I see, when I open it you're still the only one I see. You're my fantasy and
you're my reality. You're my everything, you're my sun, my air, my world"

Everything good, everything fine, that's what you are

So put your hand in mine and together we'll climb

As high as he highest star

I'm living a lifetime in every minute that we're together

And I'll stand right here forever, oh

"You're the most important woman in the world to me. Trust me, believe in me and I
promise I will do everything for you, I will fix things up..... when I'm with you
it feels like forever. Every second that we're together feels like centuries. It
feels like I have been living eternity with you. I love you now and forever."

Nararamdaman kong nakangiti siya habang sinasabi niya yun. Hindi ko rin mapigilan
na hindi mapangiti sa bawat salitang binibitawan niya.

Girl you're every woman in the world to me

You're my fantasy, you're my reality

Girl you're every woman in the world to me

You're everything I need, you're everything to me

"I love you too" - that's the only thing I managed to say because tears started
flowing at my cheeks.

**** opps. putulin ko na haha! XD basahin niyo to!

don't forget to vote and comment :P

recommend and be a fan! :))

mag uupdate ako depende sa vote at comment k? haha!

next chapter: zean

oh ano naman yang zean na yan? HAHAHA! XD

P.S.curiosity kills XD

XX RIRIE

*******************************************
[53] Chapter 47
*******************************************

Zeilica's POV

"Mommy..."

I opened my eyes. panaginip nanaman?

Pinunasan ko yung mga luha na tumulo at patuloy pa din na tumutulo.

Tiningnan ko si Jiro na nakaakap sakin at tulog na tulog

Lalo akong naiyak sa nakikita ko.

Nung nawala ang magulang ko, Nawala din ang kaisa-isang taong akala ko hindi ako
iiwan.

Ang tito Freddo ko.

Simula ng namatay sila, unti unti na ding lumayo sakin ang tito Freddo ko.

(sa may mga amnesia si tito Freddo po niya ay tatay ni Jiro. Alfred aka Red po name
ng dad ni Jiro.)

Kung hindi ko ginawa yung tawag na yun. Kung hindi ko tinawagan sila mommy, kung
hindi ako naging atat na batiin sila ng Merry Christmas siguro buhay pa sila
hanggang ngayon.

Siguro mahal pa din ako ni tito Freddo.

Kung hindi ko pinatay ang bestfriend niya siguro mahal pa din niya ako hanggang
ngayon.

Lumabas muna ako ng tent namin bago pa magising si Jiro sa mga iyak ko.

Umupo ako sa may kahoy sa tabi ng bonfire.

I want my tito Freddo back.

The one that loved me so much that the last thing he wanted to do was to hurt me,
 To hurt his precious one.

**FLASHBACK

Masayang tumatakbo ang batang Zeilica habang nag go-golf ang kanyang ama ng biglang
dumating ang tito Freddo niya.

"TITO FREDDOOOOOOOOOOOO" tumakbo ang batang Zeilica papunta sa lalaking nakangiti

sa kanya.

"How's my precious one?" binuhat ni Red si Zeilica habang nakaakap ito sa kanya.

"I missed you tito Freddo"- sabi ng batang Zeilica

"I missed you too precious"-ngumiti si Red at tumingin sa ama ni Zeilica na

nakangiti din.

"Zean I think this is the time when the father get jealous because his daughter is
on someone's arm not his."-

Tumawa ng masaya ang batang Zeilica at sumama sa kanyang ama.

"Daddy always get jealous because of my tito Freddo!"- masayang wika ng bata.

" You're the one who taught Zean to call me Freddo aren't you?"

"I told her to call you Alfredo not Freddo"- natatawang bigkas ni Luther.

Natawa na lang din si Red.

"Why is she calling me Freddo again?"-tanong ni Red habang nakatingin kay Zeilica
na nakangiti lang.

"Because that's her favourite chocolate. Right Zean?"- nakangiting bigkas ni

Luther.

"Yes daddy!"

"Now go play. Tito freddo and I will talk okay?"- binaba na ni Luther ang kanyang
anak at nag simula ng magtatakbo si Zeilica.

Umupo sa damuhan ang dalawang lalaki habang pinagmamasdan si zeilica na takbo ng

takbo.

"How's Alyana?"- panimulang tanong ni Luther kay Red.

"Ugh! You know her! she's in paris with Jiro and Isabella"

Natawa nalang si Luther sa naging expresyon ni Red.

"Missing her that much eh?" tanong ulit ni Luther.

Napangiti nalang si Red.

"I used to envy you because of Cheryl but now I think I'm the luckiest guy in the
world for having Alyana"

Ngumiti si Luther. " I'm glad that we can now talk about this topic without having
any bitterness or awkwardness unlike before. Red ,thank you for taking good care of
Alyana. You know how much she means to me.."

Napatango nalang si Red at napatingin kay Zeilica na masayang tumatakbo at

hinahabol ang mga paru-paro.

"She really looks like Cheryl when we were still kids." Sabi ni Red habang mariin
na pinagmamasdan si Zeilica.

"Now, I'm sure that if something bad happen to us, You're going to take good care
of my children right?"- sabi ni Luther habang tinitingnan din ang anak niya.

"What the hell are you talking about?!?"- napakunot ng noo si Red.

"I was just saying Red"- sabi ni Luther.

"ZEEEEEEEEAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAN" napahinto sa pagtakbo si Zeilica at

tumingin sa batang patakbo sa direksyon niya.

"ATE ALEEEEEEEEEEEEX" tumakbo si Zeilica paputna sa direksyon ni Alex,

"Now I'm ruining a family moment. I should go now"- tumayo na si Red sa pagkakaupo
niya kaya tumayo na din si Luther.

"RED!" napatigin ang dalawang lalaki sa babaeng sumigaw at tumatakbo papunta sa

direksyon nila.

"Now I'm really jealous. She's my wife but she's running to your direction"- sabi
ni Luther.

Napangiti naman doon si Red at binukas ang mga braso niya para salubungin ang
tumatakbong si Cheryl.

Bumagsak ang katawan ni Cheryl sa mga braso ni Red.

"I missed you so much!"- sabi ni Cheryl at bigla siyang hinila ni Luther.

"You should fucking go now Alfred."- sabi ni Luther.

Natawa si Red sa naging reaksyon ni Luther.

"Still possessive eh? I love you Cheryl"- kinindatan ni Red si Cheryl na dahilan
para akapin ng mahigpit ni Luther si Cheryl.

Tumawa si Cheryl sa naging reaksyon ng kanyang asawa.

"I love you too Red" - sabi ni Cheryl habang nakaakap siya kay Luther.

"AH! Just fucking go Red before I fucking beat you bastard!"

"Luther! He's my best friend!! Let me hug him before he go!!" sabi ni Cheryl
habang kumakalas sa pagkakaakap sa kanya ni Luther.

"NO" matigas na sabi ni Luther na dahilan para mapangiti ng todo si Red.

"Let her hug me Luther"

 "NO"- matigas pa din na sabi ni Luther habang nakatingin ng masama kay Red.

"Kapag hindi mo ko binitwan hindi kita patutulugin sa bahay!"- sabi ni Cheryl kaya
agad agad naman siyang binitwan ni Luther.

"Ah shit. I'm the husband but she's more happy to see that fucking bastard!"

Tumawa nalang si Red dahil hanggang ngayon takot pa din si Luther kay Cheryl.

Inakap siya ni Cheryl kaya hinalikan nito ang buhok niya.

"Oh god! I missed that Red. I really missed it when you kiss me on my hair"- sabi
ni Cheryl

"Mommy"- humiwalay na sa pagkakaakap si Cheryl at hinarap si Xeilica na hawak

hawak ang dulo ng palda niya.

"Hi baby. I missed you"- inakap ni Cheryl si Zeilica.

"Where's your ate?"-tanong ni Cheryl kay Zeilica habang akap akap parin niya ito.

"She's going to buy me burger"- sabi ni Zeiica chaka niya hinalikan ang ina sa
pisngi.

"I'm going now. Take care of my Cheryl, Luther"- tiningnan ni Red si Luther na
hangang ngayon ay naka kunot pa din ang noo.

"Just go Red."- sabi ni Luther.

Binuhat ni Red si Zeilica.

"Bye my precious. See you later okay?" sabi ni Red habang nakaakap sa kanya si
Zeilica.

"I will miss you tito Freddo. When will I see you again?"- malungkot na tanong ni
Zeilica.

"I will miss you too Zean. Next time I'll bring Jiro okay? He's my son and you two
are going to be playmates"- sabi ni Red.

"I don't need another playmate. I already have Kyo, Brylle and Jared. I want my
tito Freddo."

Ngumiti nalang si Red at tumingin kay Luther na masama pa din ang tingin sa kanya.

"Bye my precious one"

***END OF FLASHBACK

Napatakip ako sa bibig ko.

Hindi ko akalain na magagawa sakin ni tito Red to.

Hindi ko akalain na masasaktan niya ako ng ganito.

Hindi ko sinasadya na mapatay ang mga magulang ko. hindi ko sinasadya na tawagan
sila para batiin ng maligayang pasko, pero paano nga kaya kung nakapaghintay ako?
kung hinintay ko nalang na dumating sila sa bahay? siguro masaya pa rin kami,
siguro andito pa rin lagi sa tabi ko ang tito Freddo ko.

Siguro hanggang ngayon buhay parin ang mga magulang ko.

"Anya..."

Napatingin ako sa lalaking nakatayo na ngayon sa harap ko.

"Please go away I don't want you to-"

Napatigil ako sa pagsasalita ng bigla niya akong hinalikan.

"Don't you dare tell me that you don't want me to see you cry. Why are you
crying?"- tanong niya sakin.

Hindi ko alam kung paano ako makakasagot sa tanong niya. Nakakatawa lang kasi ang
ama niya mismo ay isa sa mga dahilan kung bakit ako umiiyak ng ganito.

"Is it because of what I said earlier? About what my father did?"- tanong niya
sakin habang pinupunasan niya ang mga luha ko.

"if i didn't kill his best friend maybe he would still care for me. he would still
love me. maybe I would still be his precious one... maybe-" hindi ko na naituloy
ang mga sasabihin ko dahil hindi ko na mahanap ang mga salita,tanging luha nalang
ang nagdugtong sa mga dapat na sasabihin ko

Inakap ako ni Jiro ng mahigpit.

"Anya... kung kaya ko lang, kung pwede lang matagal na kitang ibinalik sa
nakaraan, sa nakaraan na masaya ka, na kasama mo ang magulang mo..."

Charlotte's POV

"Saki.."

Nagulat si Saki ng makita niya ako na umiiyak nanaman.

Inakap niya ako.

"Please Charlotte.. stop hurting yourself... you're more better than this you know
that"

"Masisisi mo ba ako? nagmamahal lang ako Saki.. siguro nga lahat ng nagmamahal
nagpapakatanga nagkataon lang na ako pinaka tanga sa kanila..."

Lalong humigpit ang pagkakayakap niya sakin.

"Saki hindi ako mahinga sa sobrang sakit...sa tuwing mararamdaman ko kung gaano
niya kamahal si Zei ....feeling ko gumuguho ang mundo ko... gustuhin ko mang umiyak
sa harap niya hindi ko magawa kasi....kasi ako yung may gusto nito diba? minsan
gusto ko nalang sumuko pero kapag naiisip ko kung gaano ko kamahal si Jiro...hindi
ko pala kayang sumuko..mahal na mahal ko siya na kaya kong tiisin lahat ng sakit
mapasaakin lang siya.."

Pakiramdam ko lahat ng luha na pwedeng lumubas sa mga mata ko nailabas ko na. Sa

tuwing naalala ko na nawawala sila ni Zei lalong bumibilis ang paglabas ng mga luha
sa mata ko dahil alam ko sa mga panahong ito magkasama sila.

Masaya sa piling ng isa't -isa.

"Hindi mo na kailangang maranasan ang lahat ng sakit na nararamdaman mo ngayon..."

" Charlie let's go back to L.A. "

********************************************** (author's note)

VOTE COMMENT RECOMMEND AND BE A FAN! :))

ansaveh ng magulang nila? XD

sino nacurious sa lab storyng parents nila? HAHAHAHAHA!

OO NA WALA! -_________- XD

MMAHAL KONG MGA READERS SUPPORT NIYO NAMAN ANG STORY NI VANCOUVERBABYY :))

MY FAKE FIANCE ANG TITLE! BASAHIN NIYO HA? :)) ASA EXTERNAL LINK ANG LINK XD LELS.
SALAMAAT! SIGURADO AKONG MATUTUWA SIYA KAPAG BINASA NIYO!

SORRY MAY PAGKA LAME ALAM KO NAMAN YUN EH? HAHA. SORRY TLGA BABAWI AKO SA NEXT
UPDATE! :)) TULAD PA DIN NG DATI! HHAHAHA DEPENDE SA VOTE AT COMMENT ANG NEXT
UPDATE! :pp

next chapter: a gangster stole my heart.

oha~! ma curious kayo haha! mismong title ang pamagat ng next update :P bakit kaya?
*O*

xx ririe

*******************************************
[54] Chapter 48
*******************************************

Zeilica's POV

Andito kami ngayon sa bahay ni Kyo.

Sinasabi sa kanya ni Jiro ang lahat ng nangyari.

Tahimik lang siyang nakikinig pero madalas sakin siya nakatingin kaya umiiwas ako
ng tingin.

"Let's talk somewhere else without her"-sabi ni Kyo chaka siya tumingin sakin.

Teka bakit ayaw niya ako kasama?

Unfair!

Tumango lang si Jiro sa kanya.

"Wait. pa-"

"We'll be back before you know it. Just try to catch a sleep I know you're tired
love"- hinalikan ako ni Jiro sa noo.

"Pe-"

"Anya wag makulit. Kumain ka muna bago ka matulog. Ang payat payat mo na"

"Eeh hindi na---"

He gave me a peck on my lips to shut me up.

"Jiro ang daya mo! kagabi ka-"

*BOOOOG

Napatingin kaming dalawa sa pinto.

Lumabas si Kyo at nilakasan niya talaga ang pagsara ng pinto. Ano problema nun?

"I'll be right back okay?"

I nodded at him.

Nahiga ako sa couch chaka ako parang tanga na nakatingin lang sa kawalan.

Kahit ngayon lang gusto kong tumakas sa katotohanan.

Unti unti kong pinikit ang mga mata ko.

****

*poke

"Zeilica alam mo ba kung gaano mo ako pinagalala ha?" naramdaman kong may
humahaplos sa mukha ko.
 Yung boses niya ang husky at ang lungkot? Didilat na sana ako para sagutin siya
pero nagsalita siya ulit.

"Muntik ko nanamang ikutin ang buong mundo para makita ka. Akala ko mawawala ka na
sakin...ang payat mo na, hindi ka nanaman siguro kumakain.. paano kapag nagkasakit
ka ha?"- narinig ko siyang tumawa ng mahina at malungkot.

"I'm going crazy.." naramdaman kong tumayo na siya at naglalakad paalis kaya
bumangon ako agad chaka ko siya inakap mula sa likod.

Kapag inaakap ko siya pakiramdam ko ibang tao ako. pakiramdam ko hindi ako si
Zeilica. pakiramdam ko nagiging ibang tao ako kapag si Kyo ang kasama ko.

"I'm sorry pinagalala nanaman kita. i'm sorry lagi nalang kitang pinagaalala"-
tinangal niya yung pagkakaakap ko sa kanya chaka niya ako hinarap sa kanya.

"Ayos lang... ang mahalaga andito ka na ulit..."- seryosong sabi niya chaka niya
hinawakan ang chin ko.

Unti unting lumalapit ang mukha niya sa mukha ko.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Nangyari na to dati sa Benguet.

Aalis ba ulit ako? tatakbo ba ulit ako?

O hahayaan ko nalang na dumikit ang labi niya sa labi ko?

May nagsasabi sakin na iwasan ko pero may nagsasabi din sakin na hintayin kong
dumikit ang labi niya sa mga labi ko.

Dapat ba akong pumikit?

Dapat ko bang iwasan at tumakbo nanaman ulit?

Habang papalapit ang mukha niya sa mukha ko lalong bumibilis ang tibok ng puso ko.

Didikit na ang labi niya sa labi ko. alam kong kapag gumalaw ako magdidikit na ang
mga labi namin ngunit iniwas niya ang labi niya sa labi ko at hinalikan niya ang
dulo ng ilong ko.

"I missed you badly..."- bulong niya habang nakapikit at nakangiti ng malungkot.

***

Sabi ni Jiro babalik siya pero hindi na siya bumalik.

Nasa park kami ni Kyo.

Ang lungkot ng park na to, walang batang naglalaro sabagay medyo madalim na din
kasi.

Napa buntong hininga nalang ako.

"Sorry. Hiniram ko kasi ang oras na ito sa kanya para makasama ka."

Napakunot noo ako sa sinabi niya chaka ako huminto sa paglalakad at humarap sa
kanya.

"Gusto lang kitang makasama. Sorry kung nalulungkot ka na wala siya sa tabi mo"-
iniwas niya yung tingin niya sakin.

Ano ba talaga ang problema? Bakit pakiramdam ko ang lungkot lungkot niya?

Dahan dahan akong lumapit sa kanya chaka ko siya inakap.

"Adrian, alam kong nalulungkot ka, nasasaktan ka pero hindi ko alam kung bakit...
hanggang ngayon tinatago mo pa din sakin ang lahat, pero kilala na kita alam kong
may problema ka...hindi ako aalis sa tabi mo.. pangako.. hindi ako mawawala
hanggang sa tumigil sa pag tibok ang mga puso natin ...dito lang ako..tatanda ako
kasama ka"- naramdaman kong inakap na din niya ako.

"ikaw lang ang paniniwalaan ko"- sabi niya na parang kinukumbinsi lang niya ang
sarili niya.

Hindi ko alam kung gaano kami katagal sa ganung posisyon pero sana nabawasan ang
lungkot na nararamdaman niya.

Umupo kami sa isang bench.

"Zeilica.."

"Hmm?" tumingin ako sa kanya.

Seryoso din siyang nakatingin sa mga mata ko.

Yung mata niya ang lungkot lungkot.

"Paano kapag....kapag meron pang isang la-lalaki na...na mahal na mahal ka din?
ano..a-ano gagawin mo?.."

Tiningnan ko muna siya mg matagal bago ako lumapit sa kanya at nagsalita.

"Aakapin ko siya ng mahigpit...parang ganito..."

Niyakap ko siya.

Ang totoo niyan gusto ko lang talaga siyang maakap. Gusto ko ulit maramdaman na
ibang tao ako.

Gusto kong makalimutan ang mga problema sa mundo. Gusto ko isipin kung gaano
kaganda ang mundo... dahil lahat ng ito ay naiisip ko kapag akap akap ko siya.

Gusto kong kalimutan kung gaano kakumplikado ang sitwasyon namin ni Jiro.

"...At sasabihin ko sa kanya.."

"...sorry but my heart is stolen...an arrogant jerk gangster stole my heart...and

he's not going to give it back.."

Napangiti ako habang sinasabi ang mga salitang yun.

Biglang humigpit ang pagkakaakap sa akin ni Kyo at napakunot ang noo ko ng

maramdaman kong may tumutulo sa balikat ko.

"K-Kyo ba-bakit ka umiiyak?"

 Hindi ko alam kung bakit siya nagkaka ganito.

Nararamdaman ko na nasasaktan siya ngayon pero hindi ko alam kung bakit.

Hindi niya ako sinagot. Nakaakap siya sakin na parang ayaw na niya akong pakawalan.

"Hindi ko kayang makita kang nagkakaganito Kyo. please tama na... hindi ko kayang
nakikita kang nasasaktan.."

Parang may libo-libong kutsilyo ang tumutusok sa puso ko.

Gusto ko na ding umiyak.

Gusto ko siyang damayan sa sakit na nararamdaman niya. hindi ko kayang makita

siyang ganito dahil triple ang sakit na nararamdaman ko.

"Zeilica kahit ngayon lang pabayaan mo na akong umiyak sayo...pabayaan mo na akong

maramdaman na hindi mo ako iiwan...pabayaaan mo na akong ilabas ang nararamdaman
ko"

*****

Charlotte's POV

Ang lungkot ng langit, ang lakas ng ulan.

Napatingin ako sa labas ng bintana kung saan may kotseng nakahinto at lalaking
nakatayo at parang wala sa sarili.

"George stop the car" sabi ko ng makilala ko kung sino siya.

Agad namang hininto ni George, ang butler ko ang sasakyan.

"Ms. Charlotte I think it's better if we leave him alone" sabi ni George ng
makilala niya ang lalaking tinitingnan ko.

Umiling ako sa kanya habang nakangiti ng mapakla at kinuha ang payong ko. Tuluyan
na akong lumabas ng kotse at pumunta sa kinaroroonan ng lalaking alam kong sa mga
panahon na ito ay labis na nasasaktan.

Papalapit palang ako sa kanya ramdam ko na yung lungkot ng paligid. Pinayungan ko

siya chaka ko inunat ang kamay ko para makita niya ang panyo na hawak ko.

Inangat niya ang ulo niya at tiningnan ako. Kinabahan ako sa mga titig niyang
iyon.

"Charlie..."

Nabitiwan ko ang payong ko nung tinawag niya ako sa pangalan na iyon.

"Yo-you can still remember me?" tanong ko sa kanya habang nakakunot ang noo ko.

"You're Charlie aren't you? Hanggang ngayon gusto mo pa din siya kahit na alam
mong wala ka ng pwesto sa puso niya" -sabi niya chaka siya tumalikod sakin.
 Yung mga katagan yun.

Pakiramdam ko tinutusok ng paulit ulit ang puso ko.

"Kyo I would be happy if he could remember me.. and yes I love him like the way
you love her.." sabi ko sa kanya habang nag uunahan na din sa pag tulo ang mga luha
ko.

Huminto siya sa paglalakad at tumingin sakin.

"No.. you love him like you could kill someone just to be with him.. I love her
like I could kill someone just to be her happiness..."

Ayokong isipin ang bawat salitang sinasabi niya dahil alam ko na totoo lahat yun.

Pinipilit kong hindi magpakawala ng hikbi dahil ayokong malaman niyang umiiyak
ako.

Ayokong makita niya na mahina ako.

"Charlie pareho lang ang nararamdaman natin ngayon kaya hindi mo kailangang itago
na umiiyak ka"

Nagulat ako ng makita ko siya sa harapan ko at nakatingin sa mga mata ko.

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at inakap siya.

"I chose to stay... I chose him..." sabi ko sa pagitan ng mga hikbi ko.

"i chose pain not happiness.... I chose hatred not love... I chose to love the
hardest way...I chose to kill myself emotionally.. am I bad? For choosing the wrong
path?"- lalong lumakas ang mga hikbing pinapakawalan ko, nag uunahan ang mga walang
sawang luha sa paglabas sa mga mata ko.

"Sometimes there's no second time, no second chances... it's just now or never..
you still have time to choose the right thing.."

Hindi ko alam kung bakit ko sinasaktan ang sarili ko pero isa lang ang alam ko
hindi ko kayang pakawalan si Jiro.

I can't give him up. I just can't.

****

inikot ikot ko yung tingin sa bahay niya.

Napaka simple.

Napahinto ako sa pag tingin sa paligid ng may nakita akong twalya sa harap ko.

Kinuha ko ito dahil nanginginig na din ako sa lamig.

"if you want to eat there's a food in the kitchen make yourself at home and if you
want to leave there's the door"
Bago ko pa siya masagot umalis na siya sa harapan ko at umakyat patungo sa kwarto
niya.

Siya pa rin ang batang Kyo na kilala ko. Bakit parang lahat sila hindi nagbabago?

Ako lang ba ang nagbago? hindi ko alam na ganito pala ang nagagawa ng pagmamahal.

Masyadong maka-pangyarihan. kahit ano kaya mong gawin kapag nagmamahal ka.

Nagulat ako ng may narinig akong bumagsak mula sa taas kaya umakyat ako para
makita kung ano nangyayari.

Papasok na sana ako sa kwarto niya kaya lang nakita ko siya na umiiyak.

Yung iyak niya, nararamdaman ko yung sakit at lungkot sa mga iyak niya.

Tumalikod na ako at lumabas sa bahay na iyon.

yung bahay, ang lungkot ng aura na nakapaligid dito.

Nakita ko si George na nakatayo sa labas ng kotse para pagbuksan ako ng pinto.

Muli akong lumingon sa bahay ni Kyo at naramdaman ko ulit ang lungkot ng paligid.

************ AUTHOR'S NOTE: IMPORTANT

vote comment recommend and be a fan x))

sorry for the late update. i just got back from our holiday! *O*

gusto ko ng madaming vote at comment pampatanggal ng pagod. maawa kayo sa author!

and please read mssassygirl's story if you like! promise kakaiba ang story
niya. :))

here's the title: ex mistress school life (kung gusto niyo itry asa external link
ang link XD) tenk yow!

*******************************************
[55] Chapter 49
*******************************************

i want to dedicate this chapter to Ms. Jane Austen. :)) i know she's now in heaven
but i'm really a fan of her. i want to thank her because i realized that every
story has its own flaws.

gusto ko din siya kasi yung buhay niya, kitang kita mo sa buhay niya na hindi siya
perpekto at dahil na din sa buhay niya narelaize ko hindi pwede na laging happy
ending ang isang story. OMG! hahaha XD basta!! GUSTO KO SIYA KASI HINID SIYA
PERPEKTO!! XDD

***********************************************************************************
***********************

Zeilica's POV

"Zeilica kahit ngayon lang pabayaan mo na akong umiyak sayo...pabayaan mo na akong

maramdaman na hindi mo ako iiwan...pabayaaan mo na akong ilabas ang nararamdaman
ko.."

Bakit ba kasi ayaw mong sabihin sakin ang nararamdaman mo? Hindi naman ako
manghuhula para malaman kung bakit ka nasasaktan.

Napapikit nalang ako.

Hindi ko makalimutan ang mga salita niya.

Hindi ko naman siya iiwan eh. isipin ko palang na iiwan ko siya hindi na ako
makahinga.

Nararamdaman ba niyang iiwan ko siya? napahawak ako sa dibdib ko.

Naninikip kasi.

*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP

Bigla akong napadilat dahil sa busina ng isang truck. Hindi ko napansin na nasa
kabilang linya na pala ang sasakyan ko.

magkaka bunggo kami kaya bigla kong hinawakan ng mahigpit ang manubela at iniwasan
ang sasakyan.

*screeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeetch

*BLOOOOOOOOOOOOOOOOOOOG

Napahawak ako sa ulo ko. Naibunggo ko ang sasakyan sa isang malaking puno.

Shit. hindi lumabas ang air bag ng sasakyan ko, tumingin din ako sa side mirror
ganon na ba kawalang kwenta ang mga tao ngayon? hindi man lang huminto yung truck.

Hinawakan ko ulit ang ulo ko. Naramdaman kong medyo basa ang noo ko kaya tiningnan
ko kung ano yung basa na iyon. Medyo nahihilo na din ako.

Dugo.
May dugo ang ulo ko. Naaksidente nanaman ako ng dahil sa pag iisip kay Kyo.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa upuan sa tabi ng driver's seat at tatawagan na

sana si Jiro kaya lang biglang nag dilim ang paningin ko.

***

Napahawak ako sa ulo ko chaka ko dinilat ang mata ko.

Nasa ospital ako. Hindi ko matandaan kung sino ang nag dala sa akin dito.

"Are you alright?"

Napalingon ako sa side ko at nakita ko dun si Sayuki.

"Sayuki? Paa-"

"I'm the one who brought you here. What happened?"- tanong niya, kitang kita ko sa
mata niya ang pag aalala.

Napailing ako at napayuko. Bakit ba laging si Sayuki ang sumasagip sakin?

Naalala ko ulit ang sinabi ni Kyo.

"Zeilica kahit ngayon lang pabayaan mo na akong umiyak sayo...pabayaan mo na akong

maramdaman na hindi mo ako iiwan...pabayaaan mo na akong ilabas ang nararamdaman
ko.."

"I was unfocused, thank you ikaw nanaman ang tumulong sakin"

"You're lucky minor lang ang sugat mo sabi ng doctor kapag nagising ka pwede na
din tayong umalis"

"Sayuki thank you for always being there"- pinilit kong ngumiti sa kanya

Dapat si Jiro ang nandito hindi siya.

Dapat si Jiro ang nag aalala sakin hindi siya.

Gusto kong magalit kay Sayuki pero wala naman siyang kasalanan diba?

"Zeilica ako na ang hihingi ng sorry para kay Charlotte"

Tumingin ako sa kanya. Yung mga mata niya ang lungkot.

Uso ba ang malungkot at nasasaktan ngayon?

Pakiramdam ko lahat ng tao ngayon nasasaktan.

"Sayuki alam kong malaki ang utang na loob ko sayo pero hindi ko kayang patawadin
si Charlotte"

Paano ko mapapatawad ang taong dahilan ng lahat ng ito?

Hindi ko alam kung galit ba talaga ako kay Charlotte o kinakain lang ako ng
selos...
Dahil alam kong sa mga panahon na ito silang dalawa ang magkasama.

Isa pa ayaw ni tito Red na magkita pa kami ni Jiro nakakatawa lang kasi si
Charlotte din ang sinisisi ko kahit na alam kong ako talaga ang may kasalanan.

Hindi ko akalain na ganoon kalaki ang galit sa akin ni tito Red pero hindi ko siya
masisisi dahil ako ang dahilan ng pag kawala ng best friend niya, ng babaeng
pinagkakaingatan niya simula pagka bata nila.

***

"Sayuki thank you ha?" ngumiti ako sa kanya

Tumango lang siya at pinaandar na ulit niya ang sasakyan. Dito kasi niya ako
binaba sa harap mismo ng Cleveland High para daw konti nalang ang lalakarin ko.

Tumingin ako sa harap ng Cleveland High.

Pakiramdam ko hindi na ako nag aaral, lagi kasi akong wala.

Pumunta na ako agad sa classroom, pag pasok ko lahat ng mata ay sakin nakatingin.

"Are you a new student? Oh sorry Ms. Zeilica ikaw pala yan, akala ko nag drop out
ka na eh"- Ms. Rivera

"Why would i? MS. Rivera? I soo love your class" - sabi ko sa kanya chaka ko siya
tiningnan ng masama at naglakad na papunta sa upuan ko.

"You know what? Next time you do THAT again I won't hesitate to suspend you!"-
paupo na sana ako kaya lang nag salita siya ulit kaya pumukit nalang ako para
kumalma.

Hindi kasi ako kumatok at dire-diretsong pumasok.

"Why not?"- sabi ko nalang ng makaupo na ako.

Cleveland is a prestigious and an elite school but everyone respects the teachers
except from those students who are really a bad ass like me.

Napahawak ako sa ulo ko.

Wala si Brylle, wala din si Kyo kaya wala akong makausap.

Biglang may nag bukas ng pinto at tulad ko dire-diretso ding pumasok.

"MR. SUZIMIYA GET OUT OF THE CLASS NOW!! DON'T YOU KNOW HOW TO KNOCK?!?"

Napahinto sa paglalakad si Sayuki at napatingin kay Ms.Rivera

"Sure, thank you miss because I really hate your class"- sabi niya chaka siya
lumabas.

Kala ko pa naman may makakausap na ako. Napatingin ako sa gawing bintana.

Nasa second floor kasi ang classroom namin at may nakita akong lalaki na
naglalakad.
 Hindi ako pwedeng magkamali kung sino yun kaya tumayo na ako agad.

"What now?!?"- Ms. Rivera

"I want to go out as well, to be honest I hate you Ms. so can I ?" -tinuro ko ang
pintuan.

"I hate you AS WELL so yes i WILL be happy if you get out now"

Lumubas na agad ako at tumakbo papunta sa lalaking nakita ko kanina.

Asan na siya?!?

Napasandal ako sa may puno.

Kyo asan ka na?

"Why are you looking for me?"

Napatingin ako sa lalaking nagsalita. Paano niyang nalaman?

Lumapit ako sa kanya at chaka ko siya niyakap nagulat ako ng bigla niyang
tinanggal ang pagkakaakap ko sa kanya kaya napatingin ako sa mga mata niya.

Hindi pa din nagbabago, malungkot pa din.

Napatingin lang siya saglit sa benda sa ulo ko chaka siya tumingin sakin at
huminga ng malalim.

"Zeilica just please...from now on...please st-stay away from me"- sabi niya chaka
siya mabilis na umalis sa harapan ko

Pakiramdam ko bigang tumigil ang mundo ko.

Hindi ko siya maintidihan. Pakiramdam ko tutulo na ang luha ko.

"Naguguluhan lang siya, bigyan mo lang siya ng oras"

"Sayuki bakit lagi kang lumalabas kapag nagkakaganito ako?" -tanong ko sa kanya

Hindi ko siya kayang iwasan.

Hindi ko kayang pagbigyan ang hinihiling niya.

***

Gusto ko munang mapag isa kaya papunta ako sa rooftop.

Bubuksan ko na sana ang pinto kaya lang may nagsalita.

"Ano kailangan mo sakin?"

"You forgot your scarf last night at my house"

Hindi ko inaasahang maririnig ko ang boses na iyon.

Sinilip ko kung tama nga ba ang hinala ko.

"Th-thank you Kyo"

Anong ginagawa niya sa bahay ni Kyo kagabi?

Ba-bakit kailangang si Charlotte pa?

Napasandal ako pinto.

Pakiramdam ko lahat nalang ng tao sa paligid ko inaagaw sakin ni Charlotte.

Sino ka ba talaga Charlotte Suzimiya?

Napahikbi ako kaya tinakpan ko ang bibig ko,

Ayokong isipin na kasama niya si Charlotte, ayokong isipin na nasa bahay niya
kagabi si Charlotte.

"...please st-stay away from me"

Paano niyang nagawang sabihin sakin ang mga salitang iyon?

Hindi ba niya alam kung gaano ako nasasaktan ngayon ng dahil don?

Naglakad na ako paalis sa rooftop.

Sana pala hindi nalang ako nagpunta dito. Sana hindi ko nalang narinig ang mga
narinig ko.

This is exactly why I wanted to be blind...so that I won't be able to see the
things that hurt.

Binuksan ko ang isang lab. na madilim at walang tao.

Napaupo ako sa sahig at hindi ko na napigilan ang pag hikbi.

Bakit ang hina hina ko pag dating sa ganito?

Bakit ako nasasaktan ng hindi ko alam ang dahilan?

Bakit parang tinutusok ang puso ko ng makita kong magkasama si Kyo at Charlotte?

Bakit nahihirapan akong huminga?

"KYO!!MADAYA KA TALAGA!! LAGI MO NALANG AKONG SINASAKTAN!!"

Sabi nila kapag sinigaw mo daw ang nararamdaman mo mababawasan ang sakit pero
bakit lalo lang akong nasasaktan?

"Nasasaktan pala kita?"

Pakiramdam ko nakalimutan kong huminga ng maring ang boses na iyon. Tumingin ako
sa may pinto.

Tumayo ako at lumapit sa kanya.

"Kyo ayokong mawala ka sakin.... ayokong may ibang babae na lumalapit sayo
ayokong may ibang babae kang tinitingnan gusto ko....gusto ko akin ka lang..
gusto ko... ako lang tinitingnan mo.." pilit kong pinupunsan ang mga luhang
tumutulo pero kahit anong gawin ko ayaw tumigil ng pag tulo nito.

Nanghihina ako sa mga sinasabi ko, pakiramdam ko napakasama kong babae dahil
sinasabi ko ito sa taong alam kong wala akong karapatan, sa taong alam kong hindi
akin.

Charlotte's POV

"Kyo ayokong mawala ka sakin.... ayokong may ibang babae na lumalapit sayo
ayokong may ibang babae kang tinitingnan gusto ko.... gusto ko akin ka lang....
gusto ko.. ako lang tinitingnan mo.."

Hinawakan ko si Jiro sa braso.

"Masakit ba? Masakit bang makita ang taong mahal mo na umiiyak sa ng dahil sa ibang
lalaki?"-tanong ko sa kanya chaka ako tumingin sa mga mata niya.

Sana pala hindi ko nalang siya tiningnan...

Kasi nasasaktan akong makita siyang nasasaktan.

Iniwas ko agad ang tinigin ko sa kanya at binalik sa loob ng isang laboratory kung
saan andon si Kyo at Zeilica.

Lumapit si Kyo kay Zeilica at inakap ito.

"Ito lang naman ang iniintay kong sabihin mo. hindi mo alam kung gaano ko katagal
hinintay na sabihin mo sakin yan...I'm sorry kung nasaktan kita.. pangako simula
ngayon proprotektahan na kita"

Biglang naglakad si Jiro papunta sa loob ng laboratory kaya nabitawan ko ang braso
niya.

"She doesn't need your protection" sabi ni Jiro at hinila ang kamay ni Zeilica.

Kitang kita ko ang gulat sa expresyon ni Zeilica.

Sana sakin niya yan ngayon ginagawa.

Hindi ko namalayan naglalakad na pala ako paalis sa lugar na iyon habang may
tumutulong likido mula sa mga mata ko.

************ IMPORTANTE: PAUNAWA PAKIBASA NAMAN PO

VOTE COMMENT RECOMMEND AND BE A FAN XDD

ETO NA SERYOSO NA. SORRY KUNG NGAYON LANG HA? ;)) HINDI LANG KASI ITO ANG BUHAY KO
KAYA PATAWADIN NIYO AKO XDD
NUNG UNA PARA LANG TALGA SA SARILI KO AKO NAGSUSULAT PERO NGAYON NAGSUSULAT AKO
HINDI NA LANG PARA SAKIN KUNDI PARA NA DIN SA INYO NA NAKAKAAPRECIATE NITO ;))

ANG GUSTO KO LANG NAMAN MAKABASA NG COMMENT NIYO AT MAKITA NA NAG VOVOTE KAYO KASI
YUN ANG NAG MOMOTIVATE SAKIN ;) I MEAN PAKIRAMDAM KO ANG GANDA NG STORYANG ITO
KAPAG MAY NAKIKITA AKONG COMMENT AT MAY NAG VOVOTE.

MARAMING MARAMING SALAMAT SA LAHAT NG ACTIVE READERS KO! SA MGA READERS KO NA NAG
VOVOTE AT COMMENT ETO LANG ANG MAGAGAWA KO NGAYOON PARA SA INYO *HUUUUUUUUUUUUUG*
AYAN HAHAHA! MASARAP NAMAN AKO AKAPIN EH XDD

SA MGA SILENT READERS KO MARAMING MARAMING SALAMAT DIN SA INYO!

*HUUUUUUUUUUUUUUUUG* PERO ALAM NIYO MATUTUWA TLGA AKO NG BONGA KUNG LILITAW KAYO
HAHAHA! LUMITAW NA KAYO HINDI AKO NANGANGAIN! HAHAHA XD MABAIT AKO LOL. GUSTO KO
LANG MALAMAN ANG REAKSYON NIYO ;)) SANA LUMITAW NA KAYOO!!

MAHAL KO KAYONG LAHAT NA SUMUSUPORTA SAKIN MAPA SILENT MAN YAN O MAPA ACTIVE LOVE
Y'ALL :**

MALAPIT NA PONG MATAPOS ITO BAKA 10 CHAPTERS NALANG ;)) KAYA COMMENT AT VOTE NA PO
KAYO! HAHAHA. XD

P.S. NEXT CHAPTER SANA WALA AKONG MAPAIYAK XD

*******************************************
[56] Chapter 50
*******************************************

(now playing: because i miss you by jung hwa XD play niyo dalliii!)

Zeilica's POV

Nasa park kami ngayon.

Napapikit nalang ako ng maalala ko ang mga nangyari kanina bago niya ako hilahin
paalis sa harapan ni Kyo.

Napahinto siya sa paglalakad at napaupo sa isang bench.

Nagulat ako sa nakita ko.

Ako ba ang may gawa nito? Ako ba ang dahilan kung bakit may tumutulong luha ngayon
sa mata ng isang Jiro Saiga?
 Lumuhod ako sa harapan niya at hinawakan ko ang isang kamay niya.

Nagsimula nanamang pumatak ang mga luha ko.

"I'm sorry jiro..i'm sorry" - sabi ko sa pagitan ng mga hikbi ko.

Ito ang unang beses na nakita ko siyang umiyak sa harapan ko. Natatakot akong mas
lalo ko siyang masaktan. Natatakot akong puro sakit nalang ang maramdaman namin
para sa isa't isa.

"Silly..stand up"- sabi niya habang pinipilit niyang ngumiti.

"jiro mahal kita..mahal na mahal"- sabi ko sa kanya

"Alam ko.."-sabi niya chaka siya pumikit na para bang ang sakit sakit ng mga
susunod niyang sasabihin.

"...Pero mahal na mahal mo din siya.."

Napatingin ako sa mga mata niya.

Hindi ko siya maintindihan.

Tinulungan niya akong tumayo at hinalikan ang buhok ko.

Napapikit ako dahil ang sarap sa pakiramdam, ang sarap sa pakiramdam na ginagawa
niya. Pakiramdam ko ligtas ako. Pakiramdam ko walang makakasakit sakin.

"Dadating din ang oras na maiintindihan mo ang mga sinasabi ko.... Anya isang
akap mo lang, isang hawak mo lang sakin, isang halik lang galing sayo...isa lang
Anya.. kahit isa lang hinding hindi ko ipagpapalit sa kahit anong bagay sa mundo.."

Hinawakan ko ang mukha niya at piipilit punasan ang mga luha na pumapatak galing
sa mata niya pero kahit anong punas ang gawin ko napapalitan ito ng mga bagong
luha.

Hinawakan niya ang kamay ko na nasa pisngi niya chaka siya napapikit.

"Anya...let's break up"- sabi niya sakin chaka siya tumalikod at naglakad papalayo
sa akin.

Gusto ko siyang habulin.

Gusto ko siyang akapin.

Gusto kong tumutol sa gusto niyang mangyari pero pakiramdam ko nawalan na ako ng
lakas para sundan siya, nanlambot ang mga tuhod ko at napasalampak sa sahig habang
umiiyak.

Hindi ko magawang makapagsalita.

Napapikit ako at inalala ang mukha niya...

ang mukha niya na nagsasabing kailangan niya din ako...yung mga mata niya na
nagsasabing hindi niya ako iiwan...yung mga ngiti niya na nagbibigay sakin ng
lakas.

Yung mga hawak niya nag bibigay ng init sa puso ko.

 Bakit wala akong magawa? Bakit hindi ko magawang tumayo at habulin siya?

Gusto kong magmakaawa sa kanya.

Gusto kong sabihin sa kanya na hindi ko kaya kapag wala siya.

Gusto ko siyang hilahin pabalik sakin pero masyado akong nanghihina na hindi ko na
kayang tumayo.

*CRUUUUUUG

Napatingin ako sa langit at biglang bumuhos ang malakas na ulan.

May lalaking biglang umupo at inakap ako sa gitna ng malakas na ulan.

"Sorry... hindi ko pala kaya...I'm sorry"

Lalong napalakas ang mga iyak ko.

Akala ko mawawala nanaman siya sa buhay ko.

Akala ko iiwan nanaman niya ako.

"Ang sama sama mo!"- sabi ko sa kanya habang pinapalo siya sa dibdib.

**** (Saiga's residence)

Basang basa na pumasok si Jiro sa mansion nila.

Sinalubong siya ng kanyang ina na punong puno ng pagaalala. Kahit na madalas ay

puro away lang ang nangyayari sa kanila ay mahal na mahal pa rin niya ang anak
niya.

"Jiro anak..."

Pilit na nginitian ito ni Jiro na dahilan para umiiyak si Alyana, hindi niya kayang
makitang nasaskatan ang kanyang anak.

Nilapitan niya ito at inakap ng mahigpit.

"I'm sorry hindi ko pa kaya..masakit pa masyado.." sabi ni Jiro habang nasa braso
siya ng kanyang ina.

Lalong nasaktan si Alyana sa narinig niya at inakap pa niya si Jiro ng napaka

higpit.

"It's alright..everything's gonna ba okay Jiro" sabi ni Alyana at hindi na niya

napigilan ang sarili na mapahikbi dahil na rin sa alam niya ang dinadanas ng
kanyang anak.

"Papakawalan ko naman siya eh...kaya lang hindi ko pa kaya...hindi ko alam na

ganito pala kasakit"

Parang dinudurog ang puso ni Alyana sa salita ng kanyang anak, dahil alam niyang
wala siyang magagawa para maitama ang sitwasyon.

"I'm sorry Jiro...I'm sorry that I'm such a bad mother for letting you suffer like
this... I'm sorry you need to suffer a little bit more.."

Ayaw ni Jiro na ipakita sa pamilya niya na mahina siya. Lalo na sa magulang niya
pero wala siyang magawa dahil hindi na niya kaya.

Hindi niya alam kung ano ang tamang gawin. Naguguluhan siya sa mga nalaman niya.

"A little bit more? Mom I will suffer forever...forever mom" habang sinsabi ito ni
Jiro ay ramdam na ramdam ni Alyana ang sakit na nararamdaman ng anak niya.

"Dad"- sabi ni Ella habang pinapanood nila ng kanyang ama si Jiro na umiiyak sa
braso ni Alyana.

"I'm sorry I'm hurting this family...I'm hurting you, I'm hurting Jiro, I'm
hurting your mother and I'm hurting my precious one.."- sabi ni Red sa kanyang anak
habang hindi makatingin ng diretso dito.

"And you're hurting yourself too..dad stop this..let it go for Jiro..please I

can't take it to see my brother in such agony...dad I'm begging you"- hindi na rin
mapigilan ni Ella ang mapaiyak.

"I can't.. I'm sorry I made a promise and I won't break it"- ngayon ay tiningnan na
niya na diretso ang kanyang anak.

Hindi na nagulat si Ella sa sinabi ng kanyang ama ngunit kahit papaano ay umasa
siya na magbabago ang sagot nito.

"Even though your family is hurting?"- tanong ni Ella sa kanyang ama

"I'm sorry Isabella..i'm sorry"-sabi ni Red sa kanyang anak chaka siya umalis.

Napaupo sa sahig si Ella habang pinagmamasdan ang kapatid niya na umiiyak sa braso
ng kanilang ina.

"Ji...you need to let her go so it won't hurt so much"- kahit na masakit para kay
Alyana ay sinabi niya ang totoo para na din sa kanyang anak

" I'm already hurting her so much..oras lang ang hinihingi ko..kapag natanggap na
niya sa sarili niya na mahal niya si Kyo papakawalan ko na siya..tatanggapin ko ng
hindi kami ang para sa isa't-isa.."

"Jiro-" humiwalay si Jiro sa pagkakaakap ng kanyang ina

"I want to be alone.."- sabi nito sa kanyang ina at nagsimula ng maglakad paakyat
sa kanyang silid.

***

Pumasok si Ella sa kwarto ni Jiro, nakakita niya itong tinitingnan ang isang
litrato ng batang babae habang umiinom ng alak.

Napatingin lang sa kanya si Jiro na para bang wala siyang pakialam kahit anong
gawin ng kapatid niya.

"Jiro.." biglang napaiyak si Ella ng tawagin niya ang kanyang kapatid.

"I made a pretty big scene eh?"- pinilit ngumiti ni Jiro sa kanyang kapatid kahit
na patuloy pa rin sa pag tulo ang luha niya.

"You..bad jerk!!"- pinag babatukal ni Ella si Jiro ng unan habang patuloy sa pag
iyak

Alam ni Jiro na nasasaktan ang kapatid niya ng dahil sa kanya kaya inakap nalang
niya ito.

"Ate..tama na.."

"Jiro stop making sacrifices for her...maawa ka naman sa sarili mo...simula pagka-
bata hanggang ngayon ikaw ang laging nagsasakripisyo para sa kanya.."

Napaakap nalang din si Ella sa kapatid niya

"Jiro you grew up with lots of pain...naaalala ko pa nung bata pa tayo lagi kang
malungkot kasi pakiramdam mo inaagaw ni Zeilica si dad sayo, pakiramdam mo mas
mahal ni dad si Zeilica pero kinaya mo para sa kanya...nung nalaman mong naka-
arranged marriage ka lumayo ka kasi gusto mong kalimutan ka na niya para hindi na
siya lalong masaktan..and I saw you suffered..i saw you live like you were in hell
and now.." napahikbi si ella bago ituloy ang mga sumunod niyang sinabi

"now... my little brother is in pain again...you're sacrificing your happiness

again...Jiro stop hurting yourself...isipin mo naman ang sarili mo.."

"Ate alam mo ba kung sinabi ko sa kanya dati?...sabi ko kung kaya ko lang matagal
ko na siyang ibinalik sa nakaraan..sa nakaraan na masaya siya...ate maibabalik ko
na siya sa nakaraan...kung ang tanging paraan lang para makita ko ulit ang dating
Zean ay ang pakawalan ko siya gagawin ko...kahit habang buhay akong masaktan ayos
lang maging masaya lang siya..."

tinulak ni Ella si Jiro at ibinatukal sa kanya ang vase na nahawakan niya.

*CLAAANG

"JIRO NGAYON MO SAKIN SABIHIN NA AYOS LANG!! TINGNAN MO ANG MATA KO CHAKA MO
SABIHIN SAKIN NA AYOS KA LANG!!...kahit ngayon lang sabihin mo naman sakin ang
totoo..."

Napatakip sa bibig niya si Ella habang nakatingin sa kanyang kapatid.

Hindi na nagsalita pa si Jiro at tumalikod sa kapatid.

"Jiro...ang swerte niya pero malas din siya kasi siya ang napili mong mahalin..."

***** ( BASAHIN PLEASE LANG )

bago ang lahat vote comment recommend and be a fan! XDD hindi na to mawawala
HAHAHA!!

LET'S START THE COUNTDOWN SHALL WE??

9 MORE CHAPTERS TO GOOOOO! :***

gusto ko lang ipaliwanag ang character ni zeilica :))

sa ngayon kasi hindi pa niya alam na mahal niya si kyo, naive? siguro XD

simula bata palang kasi silang dalawa na ang magkasama kaya napagkakamalan niya na
ang nararamdaman niya para kay kyo ay pagmamahal bilang kaibigan lang no more no
less XD

anyways kung may tanong kayo feel free to ask! XD sasagutin ko yan lahat! haha XD

VOTE AT COMMENT KO!! XDD

*******************************************
[57] chapter 51
*******************************************

Zeilica's POV

Naglalakad ako papunta sa kahit saan, gusto ko munang lumayo sa tao.

Nakakapanibago, kasi ito ang unang beses na ayaw kong makita si Kyo at Jiro.

Alam kong makasarili ako, puro sarili ko lang ang iniisip ko.

Ang aga aga bakit ba ako nag iisip ng ganito?

Ang aga aga kong ini-istress ang sarili ko.

Napahinto ako sa paglalakad.

Sa dinami dami ng pwedeng makita bakit siya pa?!?

Huminto siya saglit sa paglalakad at parang ako nagulat pero na i-compose din niya
agad ang sarili niya at nagpatuloy sa paglalakad habang nakangiti.

Ang aga aga sira na agad ang araw ko.

Lalagpasan na sana niya ako pero hindi ko napigilan ang sarili ko at hinawakan ko
siya sa braso para huminto.

Tiningnan niya ako chaka siya ngumiti na lalo kong kinainis.

"Don't think that I will be affected by your presence. What do you need?"- tanong
niya chaka niya inalis ang hawak ko sa braso niya.

"I need you to say away from Jiro. stop messing around"

Bigla siyang tumawa ng mahina na para bang aliw na aliw siya sakin.

"Zeilica diba dapat ako ang nagsasabi niyang sayo? stop messing around with the
hearts of two people"- sabi niya at naging seryoso ang mukha niya.
 Hindi ko siya maintindihan. Bakit ba ang dami kong hindi naiintindihan ngayon?

"I can't understand you" sabi ko sa kanya chaka ako umiwas ng tingin.

"It's really funny that we're alike"- sabi niya na lalo kong ikinainis.

Bakit ba hindi mawala ang ngiti niya?!?

"We're not alike Charlotte because I'm more better than you."

"No. We're just both pretending, I'm pretending to be weak but you're pretending
to be strong"- sabi niya at lalong lumapad ang ngiti niya.

"Listen Zeilica wala akong pakialam kung magkita pa kayo ni Jiro dahil sa huli ako
din ang pipiliin niya hindi ikaw. You're wasting my precious time so do you mind?"-
sabi niya sakin chaka niya ako binangga at tuluyan ng umalis sa harap ko.

Hindi ko alam pero bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko sa mga huling sinabi
niya.

Bakit pakiramdam ko may isang malaking bagay akong hindi alam?

*criiiinng *criiing

Natauhan lang ako ng biglang mag ring ang cellphone ko.

Tiningnan ko kung sino ang tumatawag.

Unregistered number.

"Hello?" nagsalita na ako pero walang sumasagot sa kabilang linya.

"You're wasting my time" iaalis ko na sana sa tenga ko kaya lang may nagsalita.

"Zeilica..."

Si Eli. Is she crying?

"Eli what's wrong?"

"Zeilica we're on our way to New York. We'll continue our studies there."

"What?!? Ano ginawa niyo?!?"

Ang alam ko kasi kapag may ginawa silang mabigat na kasalanan kukunin sila ng lolo
nila.

Matagal na hindi nakasagot si Eli at naririnig kong umiiyak siya.

"Zeilica.. nakunan si Paris"

Hindi ako makapag salita. Hindi ko alam kung ano ang una kong itatanong.

"It's Jared's...hindi niya alam na buntis siya...kilala mo naman si Paris magaslaw

kumilos...and right now she's still in shock"

Alang salita na gusto'ng lumabas sa bibig ko.

Naramdaman ko nalang na tumatakbo ako palabas ng school habang nakatapat pa din sa
tenga ko ang cellphone.

"Zeilica wag ka ng pumunta dito. We're already on board..."

Napahinto ako sa pag takbo.

"Eli bakit ngayon mo lang sakin sinabi?!?

"I'm sorry Zeilica. I'll talk to you later"

Binabaan na niya ako. Sa sobrang inis ko ay naibatukal ko ang aking cellphone.

Shit. Ginulo ko ang buhok ko.

What the hell did Jared do to Paris?!?

Nathalie's POV

"Paris..."

Narinig kong sabi niya habang may hawak siyang kwintas.

Hindi niya napansin na nasa likod niya ako kaya umupo ako sa tabi niya.

Napangiti nalang ako ng bigla niyang itago ang kwintas na hawak niya.

"Why did you choose me?"- tanong ko sa kanya habang nakatingin ako sa mga batang
naglalaro.

"I didn't...I chose to protect her"

I looked at him and I hate what I'm seeing in his eyes.

"Why? Why is Zeilica so important to you? She was the reason why we broke up!!!"

Naiinis ako, mali galit ako kay Zeilica.

Kung hindi dahil sa kanya siguro masaya pa rin kami ni Jared sa piling ng isa't
isa.

Nginitian ako ni Jared ng mapakla.

"Even if I tell you...you won't understand why...she only did the right
thing...don't blame her because she saw you cheating on me."

I can feel the bitterness in his voice and it makes me happy because I know he
still love me even though it's not that much.

Matagal ko ding pinagsisihan ang paghalik ko noon sa ibang lalaki pero nakakasawa
ding magsisi.

I don't have anyone to hate but Zeilica.

I hate her like hell and I want to hate her more because she broke my heart and
she's continuing to break it until now.
 Jared chose me because of her and it hurts like hell.

Jared was the only person that loved me so much. He was my mr.right but...I cheated
on him.

Zeilica saw me kissing another guy.

Tiningnan ko ang mukha ni Jared.

Kahit kelan hinding hindi na siya magiging akin ulit dahil nasa ibang babae na ang
puso niya.

"Why?...why did you choose to protect Zeilica? why not Paris?"

Kahit masakit gusto kong itanong ito sa kanya.

Gusto kong malaman kung bakit mas importante pa si Zeilica kesa sa sarili niyang
kaligayahan.

"It's my obligation to protect her. She might look tough but she's actually
fragile"

Biglang tumulo ang luha ko.

"You always protected me before..."

" Nathalie cut your connection with the Black Kings...I can't protect you from
them"

(sa may amnesia na mention po ang black kings sa chapter 33)

Nagulat ako sa sinabi niya.

"I still care for you...and I will continue to care for you...you're the woman I
once loved"- ngintian niya ako at pinunasan ang luha sa pisngi ko.

"There was this news before... they said the third angel was in pain because his
princess cheated on him"

Napapikit ako habang inaalala ang mga panahon na labis kong nasasaktan si Jared.

Naramdaman ko nalang na nakaakap na pala sakin si Jared.

I missed him so much.

"You will always be my princess Nathalie but Paris is my queen"

Lalo akong napaiyak sa sinabi niya.

Ito na ata ang panahon para ibalik ko siya kay Paris.

Kailangan ko ng ibalik ang taong hiniram ko.

Kailangan ko ng tanggapin na wala na talaga akong Jared na babalikan.

"Jared...ibabalik na kita kay Paris"

 "I won't allow you....please Nathalie don't reveal that we're the long lost Seven
Angels."

Napangiti ako sa sinabi niya habang may tumutulong luha sa mata ko.

Ganito pala talaga kahalaga si Zeilica sa kanya?

"Jared..i won't..i 'm letting you go...I'm sorry for messing around"

***

Zeilica's POV

Hindi ko alam kung paano ako nakapunta dito sa Mr. B. Isa lang alam ko gusto kong
bubugin si Jared hanggang sa bumalik na ulit sila Paris, hanggang sa maging okay na
ulit si Paris.

"Jared!"- tawag ko sa kanya kaya napatayo at napatingin siya sakin.

Pinagsusuntok ko agad siya, hindi ko mapigilan ang sarili ko. Nakaibabaw ako sa
kanya habang patuloy pa rin sa pag suntok sa mukha niya.

"Zeilica!!"- inawat ako nila Brylle sa pag suntok kay Jared.

"What is your problem?"- mahinahong tanong sakin ni Jared hang pinupunasan niya
ang labi niyang pumutok.

"Ang gago mo...bakit mo sinaktan si Paris?..dahil sayo pumunta na sila sa New

York.."- pinunasan ko ang luha na tumutulo.

Nagulat si Jared sa sinabi ko at nakatingin lang siya sakin.

"Ano ba meron kay Nathalie? Niloko ka na niya diba? bakit siya pa din?"- sabi ko
chaka ako tumalikod sa kanya

"Was it wrong...to protect you?"

Bigla akong napaharap sa kanya.

"Nathalie knows what happened two and a half years ago...She made me you choose and
i chose to protect you"

Napatakip ako sa bibig ko at napasalampak.

Dahil sa lecheng pagmamahal niya sakin may isang inosnteng buhay ang nawala.

Dahil sa lecheng pagpoprotekta niya sakin nawalan ako ng kaibigan.

Dahil sa lecheng pagkatao ko nasira ang isang relasyon.

Bakit ba laging ako nalang ang iniisip nila?

"So I'm the one who killed it."- wala sa sarili kong sabi.

"killed it?"- naguguluhang tanong ni Jared.

 Lalo akong napaiyak.

Walang lumalabas sa bibig ko. Walang salitang gustong lumabas dahil na din
natatakot ako.

Tumayo ako at nagmadaling nagtatakbo sa labas.

Ayokong malaman niya sakin, ayokong sabihin sa kanya.

Natatakot ako. Natatakot akong harapin siya.

"Zei"- napahinto ako sa pag takbo dahil may humawak sa braso ko.

Pagharap ko nakita ko ang naguguluhang mukha ni Jared.

"Are you hiding something from me?"- tanong niya sakin habang nakakunot ang noo.

Wala na akong magagawa. Siya na mismo ang nagtanong pero hindi ko kaya.

Ang sakit na ako ang dahilan ng paghihirap ni Paris at Jared.

Wala akong magawa kung hindi akapin siya.

Naramdaman kong inakap na din niya ako.

"I'm sorry..i'm sorry...I'm sorry..."- walang ibang lumalabas sa bibig ko kung

hindi ang salitang sorry.

"Zei...tell me what's wrong?"- sabi niya habang hinahagod ang buhok ko.

Lalo kong hinigpitan ang pagkakaakap ko sa kanya.

"Hindi ko kayang sabihin sayo...hindi ko kaya...sorry...kasalanan ko...I'm sorry"

****

Hindi ko alam kung bakit sa bahay nila Nathalie ako napadpad.

Parang may sariling utak ang mga paa ko at dinala ako dito ng walang kamalay
malay.

"Ms. dito nalang po kayo mag hintay papunta na po dito si Ms. Nathalie"

Tumango lang ako sa kanya at inikot ko ang mata ko sa mansion nila Nathalie.

"What brings you here?"

Napatingin ako sa nagsalita.

Hindi ba dapat masaya siya? kasi asa kanya na ulit si Jared.

*SLAP

Sinampal ko siya. Kahit kelan hindi na talaga siya magbabago.

Inihanda ko na ang sarili ko kasi alam kong gaganti siya.

Kahit kelan hindi siya magpapaapi pero nagulat ako ng wala siyang ginawa at
tiningnan ako habang may tumutulong luha sa mata niya.

"Masaya ka na? hindi kita papatulan...kaya wag mo sakin ibunton yang galit mo"-
tumalikod na siya sakin pero hinila ko ulit siya at sinampal.

"That was for breaking Jared's heart.."- sabi ko sa kanya at nilagpasan na siya.

"I didn't... you're the one who broke his heart not me..."

Napatigil ako sa paglalakad at napaharap ulit sa kanya.

Ang lakas ng loob niya para sabihin sakin yun samantalang nakita ko siyang
nakikipaghalikan sa ibang lalaki.

"Zeilica wag mong isipin na isa kang mabuting tao kasi kahit sarili mo alam mong
hindi...nung nakita mo kong nakikipaghalikan sa iba kahit saglit lang pumasok ba sa
isip mo kung bakit ko yun ginawa ha?..HINDI KASI AYAW MO SAKIN KAHIT ALAM MONG
MAHAL NA MAHAL AKO NI JARED AYAW MO SAKIN!!"

"Ang sama sama mo, makasarili ka!!...mahal ka ni Jared..importante ka sa kanya

kaya kahit ayaw mo sakin..ayos lang kasi umasa ako na darating ang panahon na
magkakasundo din tayo...matatanggap mo din ako..pakiramdam ko gusto din kitang
protektahan...para sa kapakanan mo nakipag halikan ako sa iba kasi sabi niya kapag
hindi ko siya hinalikan....sasabihin niyang ikaw ang the seventh
angel...prinotektahan lang kita.."

Nagulat ako sa mga sinabi niya at kusang tumulo ang luha ko.

"Pero ano ang natanggap ko galing sayo? sinira mo kami ni Jared...you broke my
heart and you're continuing to break it...until now I'm still suffering from the
pain you caused.."

Napaupo siya sahig at napatakip sa bibig habang ako ay nakatayo at nakatingin lang
sa kanya.

Hindi ko alam ang dapat kong maramdaman.

"I hate you!! At kahit anong gawin mo hinding hindi kita mapapatawad...you're the
most selfish woman I've ever encounter!!"

"I'm sorry.."

Sorry. Yan lang ang kaya kong sabihin sa kanya.

Tumalikod na ako at nag simulang maglakad.

Napatigil ako sa paglalakad ng magsalita siya ulit.

"Hinding hindi ko na ulit gagawin ang pagkakamiling nagawa ko noon...hinding hindi

na ulit kita poprotektahan....sa tingin ng iba ikaw ang dapat protektahan pero alam
kong hindi dapat ikaw...si Charlotte..i'll protect her from you..."

****
 "Miss Zeilica..."

Pinilit kong ngumiti kay Shane.

Alam kong nag aalala din siya sakin.

"Pagod ako..magpapahinga muna ako."- sabi ko chaka ako nagpatuloy sa pagakyat ng

hagdan.

Ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

Umupo ako sa kama at nag simula nanamang mag unahan ang mga luha ko sa pag tulo.

Ang dami kong kasalanan.

Wala lang ang sakit na nararamdaman ko kesa sa sakit na nararamdaman ng mga tao sa
paligid ko.

Si Nathalie. Hindi ko alam na ganoon pala ang nararamdaman niya, tama nama siya ni
minsan hindi pumasok sa isip ko kung bakit nga ba niya hinalikan yung lalaki kasi
ayaw ko sa kanya para kay Jared.

Hindi ko napansin kung gaano niya kamahal si Jared.

Lahat ng nangyari sa nakaraan, lahat ng sakit, bumabalik lahat at nadadagdagan ng

panibagong sakit dahil na din sa mga nalaman ko ngayon.

Kung pwede ko lang ibalik ang nakaraan, ginawa ko na.

Ayoko ng makasakit at sawang sawa na din akong masaktan.

Lahat ng tao sa paligid ko nasasaktan ko.

Napatingin ako sa pinto ng biglang may nagbukas nito.

"Wag mong sisihin ang sarili mo dahil nakunan si Paris...kahit ngayon lang wag mo
munang sisihin ang sarili mo"

Nagulat ako sa sinabi niya. Wala na akong lakas para itanong pa sa kanya kung saan
niya nalaman.

Inakap niya ako ng mahigpit.

"Zeilica hindi mo kasalanan na ginusto kitang protektahan...wag mo sisihin ang

sarili mo"

"Jared gusto kong itama ang nakaraan...pero hindi ko alam kung papaano"

Dati si Jared ang umiiyak sa balikat ko dahil kay Nathalie, dahil sa sakit na ako
mismo ang gumawa.

"Lahat ng tao sa paligid ko...nasasaktan ko...lahat kayo nasasaktan ko"

"Kung iisipin mo...wala ka naman talagang kasalanan kasi kami ang gumusto na
protektahan ka... kami ang pumiling magsakripisyo para sayo..."

"Si Nathalie...hindi ko alam-"

Pinutol niya ang sasabihin ko at hinahagod niya ang buhok ko.

"Wag na nating balikan ang nakaraan...dahil kahit anong pag sisisi ang gawin natin
wala ng magbabago..."

Nararamdaman kong umiiyak na din si Jared.

Hindi ako nararapat magkaroon ng ganitong kaibigan.

"Jared...ang bigat bigat sa pakiramdam...ang sama sama ko"

Nakasubsob ako sa dibdib niya at alam kong basang basa na din ang damit niya ng
dahil sa luha ko.

"May tatlong bear sa loob ng isang bahay..."

Lalo akong napaiyak ng mag simula siyang kumanta.

Yang kantang yan ang nagpapagaan sa nararamdaman nila...sana gumaan din ang
nararamdaman ko.

"Si papa bear si mama bear at si baby bear..si papa bear ay malakas si mama bear
ay maganda si baby bear ay napaka liksi..."

Napapikit nalang ako ng pumiyok siya.

"Fuck!" yan na lang ang nasambit niya at lalo niyang hinigpitan ang yakap sakin.

"Sorry Zeilica ha? hindi ko mapagaan ang nararamdaman mo...ang sakit kasi.."

"I'm sorry..i'm sorry"

Alam kong gasgas na gasgas na ang salitang sorry sakin pero wala akong masabi
dahil alam kong ako may gawa ng lahat ng ito.

Ako ang dahilan kung bakit nasaskatan ang mga tao sa paligid ko.

Tama naman si Nathalie. Makasarili ako wala akong ibang iniisip kung hindi ang
sarili ko pero...kahit kelan hindi ko hinangad na masaktan sila ng ganito.

******

vote comment recommend and be a fan XD

8 more chapters to goooo! XD

gusto ko ng madaming vote at comment XDD sorry din pala kung matagal ako mag update
ha? busy po kasi ako sa skul. sana po maintindihan niyo at wag niyo po ako iwan XDD
SALAMAT POOO!

*******************************************
[58] Chapter 52
*******************************************
Zeilica's POV

Pagkadilat na pagkadilat ko tumingin agad ako sa right side ko.

Napangiti ako ng makita ko si Jared na natutulog.

Hindi niya ako iniwan.

Wala lang naman sakin kung matulog ako katabi sila Jared kasi alam kong walang
mangyayaring masama sakin kapag sila ang kasama ko.

Nawala agad ang ngiti ko ng maalala ko ang mga nangyari kahapon.

Tumayo na ako at nagpunta sa balcony ko.

Gusto ko ng hangin hindi kasi ako makahinga.

Napatingin ako sa lamesa sa may balcony kasi merong isang papel doon na nakatupi
lang at nilagyan ng bato para hindi hanginin.

Kinuha ko ito at unti unting binuksan.

Para kasing may hindi tama.

Nanghina ang buong katawan ko ng mabasa ko ang sulat.

I heard you're still looking for me? take care.

--Light

Isang simpleng sulat at salita pero sapat na ito para magulat ako ng ganito.

Pakiramdam ko malapit ng dumating ang panahon na may magaganap nanaman na isang

delikadong laban.

Hindi ko maialis ang tingin ko sa papel.

Nagulat ako ng may biglang humila ng papel saakin at nakita ko ang gulat na mukha
ni Jared.

Bigla siyang tumakbo palabas ng kwarto ko kaya sinundan ko siya.

"Shane starting from now I want you and 10 body guards to always stay beside
Zeilica understand?"

Ramdam na ramdam ko ang takot sa boses ni Jared.

Ako nanaman ang iniisip niya.

Kinuha ko ang kamay ni Jared kaya napatingin siya sakin.

Kitang kita ko ang pagaalala sa mukha niya.

Pinilit kong ngumit kahit parang ang hirap hirap gawin nito.

"Light...he's not that kind of person...you don't need to worry about me.."- sabi
ko sa kanya habang diretso akong nakatingin sa mata niya at ngumiti kahit na hirap
na hirap akong gawin yon.

Nawala ang kunot ng noo niya at hinwakan ang pisngi ko.

Ramdam ko ang init ng mga kamay niya kaya napa-pikit ako.

Ang sarap magkaroon ng kaibigan na katulad niya.

Naramdaman kong hinalikan niya ang buhok ko.

"I can't stop myself from worrying about you..."

Magsasalita na sana ako ng biglang mag ring ang telepono niya.

Kinuha niya agad ito at pareho kaming napatingin sa screen.

Tumatawag ang mama niya.

Sinagot niya ito at napatingin siya sakin.

"Yes mom.."- yan ang huling sinabi niya at binaba na niya ang telepono.

"Zeilica I need to see mom..don't do anything reckless, if something bad happen to

you, you're boyfriend will kill us"- sabi niya na para ba'ng wala siyang tiwala
sakin.

***

Bakit ganon? Ang bigat bigat pa din ng nararamdaman ko.

Napahinto ako sa paglalakad at napatingin sa bar sa harap ko.

Pumasok na ako at umupo sa may counter.

Oorder na sana ako ng maiinom ng biglang may tumabi sakin.

"Kahit kelan hindi naging solusyon ang alak sa problema"- nakangiting bati niya
sakin.

Gusto ko mang ngumiti pabalik sa kanya pero hindi ko kaya...parang nakalimutan ko

na kung paano ngumiti.

Tiningnan ko lang siya chaka ako napayuko.

"Zeilica come with me..i'll teach you what's the meaning of life.."

Napaangat agad ang ulo ko at tintigan siya.

"Thank you Renz.."

Si Renz, 23 na siya pero ayaw niyang tawagin namin siyang kuya.

Isa siya sa mga taong nakasaksi sa isang napakalaking pagkakakamali na hanggang

ngayon ay pinagsisisihan ko pa din.

Dinala niya ako sa koste niya. Ang kotse niya na pagkaganda ganda.
May nilagay siya sa likod ng kotse at binuksan na niya ang pinto ko kaya pumasok na
ako.

Hindi ko alam kung saan kami papunta. Hindi na rin naman kasi ako nagtanong.

"Hindi ako sanay na ganyan ka...nakakapanibago"- sabi niya habang nakatingin sa

daan

Napatingin lang ako sa kanya at hindi nagsalita.

Pakiramdam ko kasi kapag may lumabas sa bibig ko, pakiramdam ko tutulo na ulit ang
luha ko.

"Andito na tayo.."- sabi niya kaya napatingin ako sa paligid.

Nagulat ako kasi hindi ko napansin na sa ganitong lugar niya ako dinala.

Walang katao-tao, wala ding bahayan.

Alam kong kaming dalawa lang ang nandito.

"Kinidnap na kita hindi mo pa alam? Tsk."

Napatingin ako sa kanya.

"Ano ginagawa natin dito?"- tanong ko sa kanya.

"Papagaanin natin ang pakiramdam mo.." nginitian niya ako, isang matamis na ngiti.

Bumaba na kami at nilabas niya ang isang brief case sa likod ng kotse at pinatong
ito sa isang malaking drum.

May dala din siyang mga lata?

Nagulat ako ng buksan niya ang brief case.

Dalawang baril at mga bala ang nasa loob ng suit case.

Nilagyan niya ng magasin ang isa at binagay sakin.

"I thought that it might be boring if I would bring you to a shooting

range..knowing you? I know you like something bad"

Bigla akong nagpakawala ng isang mahinang tawa.

Pero nawala din agad yon ng marealize kong nagawa kong tumawa.

"Thank you Renz"- ngayon ay nagawa ko ng ngumiti kahit mapakla atleast nagawa ko.

"Anytime babe.."- sabi niya at inayos na niya ang mga latang patatamaan namin.

Wala siyang dala na kahit anong gear katulad ng pang takip sa tenga at goggles.

Siguro dahil dito kung bakit kami nagkasundo.

Siya din ang nagturo saakin kung paano humawak ng baril.

"Ready?"- tanong niya sakin habang nilalagyan ng magasin ang baril na gagamitin
niya.

Tumango ako sa kanya at nag simula na kaming magpaputok.

*BANG

*BANG

*BANG

Nakakagaan sa pakiramdam, kahit papaano nakakagaan ng pakiramdam ang ginagawa

namin ngayon.

*BANG

*BANG

*BANG

Naubos na ang bala ng akin kaya nagpalit agad ako at nag simula na ulit tumira.

*BANG

*BANG

*BANG

Natamaan na namin lahat ng lata pero patuloy pa din ako sa pag tira.

Gusto kong ibuhos lahat dito ang sama ng nararamdaman ko.

Pumikit ako at patuloy sa pagtira, naramdaman ko ding may mainit na likido sa mga
pisngi ko.

"Lahat ng nangyari sa nakaraan hindi na natin pwedeng mabago...pero sigurado ako

na kaya nating baguhin ang hinaharap..."- naramdaman kong hinawakan niya ang braso
ko at ibinaba ito para tumigil na ako chaka niya ako inakap.

Tinanggal na niya ang pagkakakap niya sakin.

Pinunasan ko na ang luha ko at tiningnan siya habang inaayos niya ulit ang mga
lata.

Tinutok ko ang baril na hawak ko sa kanya.

Yung pakiramdam na ito, naramdaman ko na ito dati.

Yung mga oras na sinaksak ko si Light gamit ang isang patalim, yung mga oras na
sinubukan kong kumitil ng buhay.

Yung dugo sa kamay ko at sa kutsilyong hawak ko.. at yung dugo na umaagos mula sa
katawan ni Light.

Ang pinaka-maling desisyon na nagawa ko sa buhay ko.

Bumabalik sa akin ang mga pangyayari ng gabing iyon.

Yung mga sigawan ng taong nanonnood at nakasaksi sa pagiging halimaw ko.

Yung takot sa mukha ng S.A. pati na din ang mainit na dugo na nasa kamay ko.

Ayoko na. Ayoko ng mabuhay sa nakaraan.

Gusto ko ng kalimutan ang mga bagay na nakakasakit.

*BANG

"FUCK!!!"

Bumalik lang ako sa aking sarili ng marinig ko ang putok ng baril at ang sigaw ni
Renz.

Napatakbo ako sa kinaroroonan niya, ng dahil sa pagiisip ko ng kung ano ano hindi
ko namalayan na napaputok ko pala ang baril na hawak ko.

Natamaan ko siya sa may braso niya.

"Renz!! Ayos ka lang??"- nagaalalang tanong ko sa kanya

"ARE YOU FUCKING KIDDING ME?!? ARE YOU FUCKING KIDDING ME RIGHT NOW?!?"

Napangiti ako, alam kong ayos lang siya dahil nagagwa pa niya akong murahin.

"DO I LOOK LIKE A FUCKING CAN TO YOU?!? STOP SMILING YOU FUCKING CRAZY WOMAN!!"

Tumayo ako at maglalakad na sana paalis ng hawakan niya ang kamay ko.

"HEY!HEY! WHAT THE FUCK?!? AREN'T YOU GOING TO HELP ME?!?"

Napatawa ako ng mahina at tinulungan siyang tumayo at dinala sa kotse niya.

Niligpit ko na din ang mga baril na ginamit namin at sumakay na ako sa driver's
seat.

Pagka upo ko nakita kong may dugo ang kamay ko kaya pinunas ko yon sa damit ni
renz na lalong nagpa kunot ng noo niya.

"WHAT THE?!?"

"Dugo mo naman yan eh."- nginitian ko siya at pinaandar na ang sasakyan niya.

"I CAN'T BELIEVE THIS! UGH! YOU'RE A WALKING DISASTER ZEILICA!! FUCK!! DRIVE
FASTER!!!"

Kanina pa rinding rindi ang tenga ko kakasigaw niya.

Hindi naman sana ako bingi.

Inihinto ko ang kotse at napatigil siya sa pagmumura sakin.

Tiningnan ko siya habang nakataas ang kilay ko.

"WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!? YOU FUCKING CRAZY WOMAN!!"
 "YAH! Stop shouting at me and stop using the 'fucking' word!!"- sabi ko sa kanya
chaka ako nag pout

"ZEI!! WHY DID YOU STOP THE FUCKING CAR?!?"

"Because I feel like sleeping?"- naghikab ako kunwari.

"Shit!!! stop joking around Zeilica!! bring me to the hospital!!"

"Okay but... I have two rules!!"- sabi ko sa kanya

Nakakunot lang ang noo niya at namumutla na din siya. Hindi naman siguro siya
mamatay.

"Tell me the fucking rules!!"

"First, stop shouting at me in short shut the fuck up.. second stop using the
fucking word..."

***

Nakarating naman kami sa ospital ng sinunod niya ang rules ko.

Pumasok na ako sa kwarto niya at nakatingin siya sakin na parang kakainin niya ako
ng buhay.

Nginitian ko lang siya at tinaas ang plastic na hawak ko na may lamang prutas.

Napailing lang siya.

"Renz...thank you"

"No.. I should be the one thanking you.. THANK YOU FOR FUCKING SHOOTING ME!!"

Napatawa ako at napayuko.

"Get the fuck out here Zeilica!!"

Sasagutin ko na sana siya ng may biglang magbukas ng pinto at inakap agad ako.

"Are you alright?"- bulong niya sakin.

Napatango lang ako sa kanya.

"You two, get the fuck out of here!!"

Napatingin kami ni Jiro kay Renz .

"Good to see you alive Renz"- sabi ni Jiro at hinila na ako palabas ng ospital.

"I'll bring you home. You look a bit pale"- sabi sakin ni Jiro.

Tumango nalang ako sa kanya.

Dumating kami sa bahay ng hindi nag uusap.

"Ji..wag ka munang umalis"- sabi ko sa kanya

Para akong bata na pinipigalan ang magulang niya na pumunta sa trabaho.

Nginitian niya ako " I won't really leave you because you look like you're sick"

"Thank you"- sabi ko at pumasok na kami sa loob ng mansion.

Dumiretso kami sa kwarto ko at naupo siya sa may lounge.

***

Katatapos ko lang mag shower at mag bihis.

Lumabas na ako ng dressing room ko at nagulat ako ng makita ko si Jiro na may

hawak na papel.

Tumingin siya sakin ng naka kunot ang noo niya.

"Ano pa bang hindi ko alam tungkol sayo?"

Kusang tumulo ang luha ko at napatakip sa bibig.

Aalis na sana siya pero hinawakan ko siya sa braso.

"Are you going to explain this to me?"- tanong niya habang pinapakita sakin ang
sulat ni Light.

Hindi ako nakasagot sa kanya. Hindi ko alam kung ano ba ang una kong sasabihin.

Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwang sa kanya ang magulo kong nakaraan.

Inalis niya ang pagkakahawak ko sa braso niya at lalabas na sana.

"I almost killed Light before..."

Alam kong napahinto siya sa sinabi ko at nag hihintay sa mga susunod kong
sasabihin.

"I didn't know what to do.. It was either kill him.... or kill myself"

"I was out of control... I picked a fight with Light...I despised them...I despised
street fighters...he had a weapon... a dagger...I was afraid that he would kill me
so..so when I had the chance of snatching his dagger.. I snatched it.. and I-i-I
stabbed him twice..there was blood on my hand... I was a monster..."

Napapikit ako habang naaalala nanaman ang lahat. Sawang sawa na akong makita ang
mga dugo na iyon sa panaginip ko.

Sawang sawa na akong magsisi. Kung pwede ko lang ibalik ang gabing iyon matagal ko
ng ginawa.

Sana pala hinayaan ko nalang si Light sa patayin ako para wala akong pinagsisishan
ng ganito.

Naramdaman ko na lang na akap akap na ako ni Jiro.

 "What have I done to you?"- mahina niyang sabi, pero sapat na para marinig ko.

Walang kasalanan si Jiro. Ayokong isisi sa pag alis niya ang pagbabagong nangyari
sa buhay ko, dahil alam ko...alam ko na yung gabing iyon ang nagpabago sa akin.

"Nothing.. it was me who decided to be that monster... it was me.."

*****( BASAHIN KUNG GUSTO NIYONG MALAMAN ANG ISANG SIKRETO)

vote comment recommend and be a fan muna XD

una salamat ng marami sa inyo na nagbabasa nito! :)) mapa silent o mapa active.
maraming salamat! nakaktaba ng puso na umabot na ito sa 70+k reads hindi ko
inasahan, dati nung nag sisimula pa lang ako sabi ko sa isip ko ayos lang sakin
kahit 1k lang :)) hindi ko tlga ito expected.

pangalawa masungit ba ako? mataray ba ako? XD lol tanong lang haha.

pangatlo 7 MOOOORE CHAPTERS TO GO :">

pangapat bibigyan ko kayo ng spoiler >:D next chapter: under the same roof

yieeeeeeeeeeeeee curious sila oh! HAHAHAHA VOTE AT COMMENT KO MUNA :P XD

SALAMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT ETO KISS PARA INYO :**

*******************************************
[59] FACTS ABOUT BLACK KINGS (read it if confused&curious)
*******************************************
first of all ginawa ko ito dahil ang daming nalilito tama ba? XD ang gulo kasi ng
utak ng otor. HAHAHAHA.

sheeeeez... essay dapat ang gagawin ko ngayon pero nisingit ko ito. XD bukas na ang
essay na yan! LOL

meaning lang nun walang update bukas haha pero halfway na po ang na itatype ko kaya
stand by lang kayo. haha XD

anyways eto na tlga. haha

SINO/ANO ANG BLACK KINGS?

------ ang black kings po ay isang illegal na organisation at namumuno sa illegal

fighting or street fighting. tatlong hari ang namumuno dito, si STORM, THUNDER at
LIGHT.

sa storya pong ito iba ang street fighters sa gangsters XD

STREET FIGHTING ------------ merong isang ring katulad ng boxing? XD yung stage?
haha ring ba tawag dun? LOL tapos meron ding audience na nag bebet kung sino ang
mananalo. kapag nanalo ka dito meron kang premyong pera.

madumi din kung lumaban ang mga street fighters na ito. dahil sa street fighting
kahit anong armas ay pwede pwera lang sa baril XD pwede mong patayin ang kalaban
mo.

ANO ANG UNDERGROUND STREET OR US?

--------- ito ang lugar kung saan matatagpuan ang mga malalakas na street fighters,
dito din nagaganap lahat ng laban. natatagpuan ito sa isang lumang bodega at meron
duon na elevator kung saan dadalin ka sa underground. XD malaki ang underground
street. MATATAGPUAN SA ILALIM NG LUMANG BODEGA. HAHAHAHA pero daan lang yun kay?
LOL

SINO SI LIGHT?

------- punta sa previous chapter. pero sigi sasabihin ko na din lol

sabi ni Zeilica sa prev. chap. nakalaban niya si light. muntik na niya itong
mapatay dahil sinaksak niya ito.

dinala si light sa ibang bansa para duon operahan tapos ngayon bumalik na siya.
naalala niyo naman siguro ang sulat ni light kay zeilica sa prev. chap diba? kung
hindi eto yun :

i heard you're still looking for me? take care zeilica.

--light

yan ang katunayan na bumalik na siya.

UNDERWORLD- ito naman ang malawakang tawag sa illegal business world wide XD

eto pala INFO ABOUT S.A.

S.A AY KILALA DIN SA TAWAG NA SEVEN ANGELS naging s.a. lang ito ng dahil sa isAng
SEKRETO pa na dahilan XD

FIRST ANGEL ----- Jiro

SECOND ANGEL ---- kyo

THIRD ANGEL ---- jared

FOURTH ANGEL ---- brylle

FIFTH ANGEL ----- daryll

SIXTH ANGELS A.K.A THE TWIN ANGELS ----- momo and ian

SEVENTH ANGEL ---- zeilica.

masasabi niyo? HAHAHAHAHA XD ayan naisingit ko siya. kapag may tanong comment
lang ;)) hindi ako nangangain :P

*******************************************
[60] Chapter 53
*******************************************

Zeilica's POV

"Ang ganda.."- tumingin ako sa kanya habang nakangiti

Tumango lang siya sakin at ngumiti ng pabalik.

Ibanilik ko na ulit ang tingin ko sa araw na palubog na, nandito kami ni Kyo sa
may bay side sa tabi ng isang mall.

Isang buwan na ang lumipas.

Madalang na kaming magkasama ni Jiro, pagkatapos din ng gabing sabihin ko sa kanya

ang kabuuan ng nakaraan ko...biglang lumamig ang pakikitungo niya sakin.

Sa tuwing nakikita ko na mag kasama sila ni Charlotte...nakakaramdam ako ng kirot

sa puso ko.

Naramdaman ko nalang na nilagay ni Kyo ang jacket niya sakin.

"Baka magkasakit ka pa"- sabi niya chaka niya ako inakbayan.

Si Kyo.

Siya ang laging kasama ko. Kahit saan ako magpunta siya ang kasama ko kaya madalas
siya ang napagkakamalan na boyfriend ko.

Lagi lang siyang nasa likod ko at inaalalayan ako.

May tiwala ako kay Jiro.

Nangako ako sa kanya na siya lang ang paniniwalan ko...na mag titiwala ako sa
kanya.

"Kelan ko kaya ulit makikita ang masasayang ngiti mo?"

Bigla akong napatingin kay Kyo.

"Ngumimiti naman ako ah?"- sabi ko chaka ako ngumiti ng malapad sa kanya.

"Zeilica kapag ngumiti ka hindi ibig sabihin na masaya ka na...nararamdaman ko na

nasasaktan ka"- seryoso niyang sabi sa akin habang nakatingin sa mga mata ko.

"Saiga company and Suzimiya company, two of the largest companies in the world
decided to unite as one, let's hear the whole story from Laira.. Laira? Can you
tell us more about this big news?"
 Bigla akong napalingon sa isang malaking screen sa harap ng mall.

"Yes this is such a happy news to the business industry and high society but for
now they revealed that the heirs of these two companies are going to live under the
same roof...starting from this night..."

Naramdaman ko nalang na naglalalakad na ako palayo kay Kyo.

Ayokong makita niya akong ganito.

Ayokong maging pabigat sa kanya.

"Zeilica..."- hinawakan niya ako sa braso ko at nagulat ako sa sumunod niyang

ginawa.

Inakap niya ako mula si likod.

"Wag ka ng masaktan...please.."

"Kyo..sana nga ganun lang yon kadali...na kapag sinabi mo.... mawawala lahat ng
sakit"- unti unti kong tinanggal ang mahigpit na pagkakaakap niya sakin

"Gusto kong mapag-isa.."- tuluyan ko ng natangal ang pagkakaakap niya sakin.

Pakiramdam ko namamanhid na ako sa sakit.

Gustuhin ko mang umiyak..wala ng lumalabas na luha.

Gusto kong ilabas lahat ng ito pero ayaw tumulo ng luha.

Mas masakit pala yung ganito? yung gustong gusto mo ng umiyak ng dahil sa sakit
pero wala na.

Wala ng lumalabas na luha galing sa mata mo.

***

Inihinto ko ang kotse ko at tumingin sa paligid.

Walang katao-tao, siguro kung hindi lang ganito ang nararamdaman ko kanina pa ako
umalis dito dahil sa takot pero...

Masyadong masakit na wala ng mas katakot takot pa sa nararamdaman ko ngayon.

Tanging ang malalaking ilaw kalye lang ang nagbibigay liwanag sa lugar na ito.

Bago ako bumaba ng kotse ay tiningnan ko muna ang oras.

9:45 pm.

Ang haba pala talaga ng biyahe papunta dito.

Bumaba na ako ng kotse at sinalubong ako ng isang malakas na hangin.

"Mommy, daddy andito na ako"

Pinikit ko ang mata ko at sa pag dilat ko, basa na ang pisngi ko.
 Ang mga luha na kanina ko pa iniintay na bumagsak, nag uunahan ng lumabas.

Napatakip ako sa bibig ko habang naglalakad sa isang hill kung saan sa tuktok ay
ang puntod ng magulang ko.

Ito ang unang beses na pumunta ako dito, dahil na din siguro hanggang ngayon ayoko
pa rin silang pakawalan.

Ayoko pa ring maniwala na wala na sila.

Natatakot akong makita ang pangalan nila sa lapida.

Habang naglalakad ako pataas lalong lumalakas ang hangin.

"I'm sorry mom, dad kung natagalan ako"

Lagi kong napapanaginipan ang mga magulang kong tinatawag ang pangalan ko...pero
ngayon lang ako nagkaroon ng lakas ng loob para harapin ang puntod nila.

Lalong nadagdagan ang sakit na nararamdaman ko... pakiramdam ko ngayon pa lang

sila namatay.

Huminto ako ng nasa kalagitnaan na ako ng hill.

Hindi ko na kaya..bawat hakbang na ginagawa ko papalapit sa kanila, nanghihina ako.

Bawat hakbang lalo akong nasasaktan, pakiramdam ko kapag nagpatuloy pa ako bibigay
na ako at hindi ko na kakayanin pa ang nararamdaman ko pero...

Tinutulak ako ng hangin papunta sa kanila.

"Mom, dad hindi ko pa kaya...lahat ng lumang sugat sa puso ko...pakiramdam ko

bumubukas ulit at nagiging sariwa...dito nalang ako please.."

Lalong lumakas ang hangin na para bang ang hangin ang mga magulang ko at sinasabi
sakin na 'Kaya mo yan, andito lang kami at hindi ka iiwan'

Pakiramdam ko hawak hawak ng hangin ang dalawa kong kamay at hinihila pataas.

Nakarating ako sa taas at ng makita ko na ang lapida na may pangalan nila napaupo
ako at napatakip ng bibig pero kahit anong takip ang gawin ko napapahikbi pa din
ako.

"Mommy,daddy ito ba ang gusto niyo?ang sakit sakit..."

"Mommy nangako ka sakin diba? Sabi mo hindi ka aalis sa tabi ko..sabi mo hindi mo
ko iiwan pero iniwan mo pa rin ako..ang daya mo!...iniwan niyo ako..."

Kahit ngayon lang gusto kong isumbat sa kanila ang mga nasira nilang pangako
sakin, samin ni ate.

"Simula ng namatay kayo...wala akong ginawa kung hindi sisihin ang sarili ko ng
patago...kasi sabi nila wala daw akong kasalanan..pero alam ko na kasalanan
ko..pinagsisihan ko naman na eh...pwede na ba akong tumigil sa pag sisisi? Pagod na
pagod na kasi ako.."

Hinawakan ko ang lapida ni mommy.

Natawa ako sa sobrang sakit na nararamdaman ko ngayon.

"Hawakan ko lang ang pangalan niyo pakiramdam ko libo-libong kutsilyo ang

sumasaksak sa kamay ko.."

"Mommy, daddy gusto ko kayong akapin...gusto ko na ulit maramdaman ang mainit

niyong pagmamahal..gusto ko na ulit makita at mahawakan ang mukha niyo..."- sabi ko
habang patuloy sa paghaplos ng lapida nila.

Pumikit ako at inalala ang mga mukha nila

Napahikbi ako at napatakip sa bibig ko.

Unti unti na kasing nawawala ang mukha nila sa isip ko.

Pakiramdam ko habang lumilipas ang panahon unti unti ko ng nakakalimutan ang mukha
nila.

Walang kahit isang litrato ang natira samin dahil sinunog nila ito ng nilibing ang
mga magulang ko.

"Mommy, daddy ayokong dumating ang araw na tuluyan kong makalimutan ang mukha
niyo...gusto ko araw araw ko itong nakikita sa isip ko pero paano?... kung sa
tuwing naalala ko ang mukha niyo nasasaktan ako?"

Ilang minuto din ang lumipas na walang salitang lumalabas sa bibig ko at tanging
luha lang ang nagsasalita kung gaano ako nasasaktan ngayon.

"Mom, dad hayaan niyo naman akong maging masaya...pwede bang akin nalang si jiro??
kahit siya lang wag niyo naman hayaang mawala sakin...kasi hindi ko kaya.. hindi ko
na kakayanin pa.."

***

Tiningnan ko ang oras sa cellphone na hawak ko.

11:45 pm.

Pagkatapos kong tingnan ang oras ay tumingin muna ako sa gilid ko kung saan nandon
ang lapida ng mga magulang ko, nakaupo kasi ako pa side view sa puntod nila.

Inakap ko ang tuhod ko at dumdok. May naramdaman akong sumandal sa likod ko.

Napaangat agad ang ulo ko pero hindi ako tumingin sa kanya.

Amoy palang niya kilalang kilala ko na.

"Paano mo nalaman na andito ako?"- tanong ko sa kanya habang nakatingin sa damo.

Narinig ko siyang huminga ng malalim.

"instincts.."- maikling sagot niya sakin.

Napatakip ako sa bibig ko at pinipigilan ang sarili ko na mapaiyak.

"Tito Luther mapapatawad niyp pa ba ako? sobra sobra ko ng nasasaktan ang anak
niyo..."
 Sa mga sinabi niya hindi ko na napigilan ang mga luha sa paglabas sa mata ko.

"Alam mo ba?...madalas akong nagpupunta dito para hilingin sa mga magulang mo na

maging akin ka nalang...akin ka nalang habang buhay...pero bakit ganun? Ang daming
hadlang...bakit ang hirap?...i know that you're too good for me but you're the only
woman I want to spend the rest of my life with.."

"Ji..ro"- sabi ko sa pagitan ng mga hikbi ko.

Naramdaman ko nalang na nakaakap na siya sakin mula sa likod.

"Anya maniwala ka sakin..hindi ko alam na titira kami sa iisang bahay...hindi ko

alam..kung pwede lang...sana ako nalang...ako nalang ang masaktan para sa ating
dalawa..ayokong nakikita kang ganito"

Humarap ako sa kanya at isinubsob ang mukha ko sa dibdib niya.

Miss na miss ko na siya...kahit papaano gumaan ang nararamdaman ko dahil andito

siya....andito siya sa tabi ko...

Gusto ko ng iiyak lahat habang alam kong andito siya at hindi ako iiwan.

"Nung makita kita dito..kahit papaano natuwa ako kasi...unti unti mo ng

natatanggap ang pagkawala nila...Anya in front of your parents..i promise someday I
will marry you..."

Napatango ako sa kanya habang nakasubsob pa din ang mukha ko sa dibdib niya.

"I'm sorry...for hurting you this bad.. I'm sorry if I can't protect you from
myself..."

"Ayos lang...wag mo lang akong iwan...Jiro someday...someday please marry

me...don't break your promise...i will wait even if it takes forever..."

Lalo niyang hingipitan ang pagkakaakap niya sakin at sinabi ang mga salitang
ayokong marinig mula sa kanya.

"Everything will be alright..."

Kapag sa kanya nanggagaling ang mga salitang yan lalo akong nasasaktan.

Pakiramdam ko mawawala nanaman siya sa tabi ko.

"Don't..please..don't say such words to me...because it hurts even more.."

Naramdaman kong hinahaplos na niya ang buhok ko at humigpit ang pagkakaakap niya
sakin

"Anya..trust me and close your eyes.."

Tulad ng sinabi niya ipinikit ko ang mata ko.

"Now when I count of three..you open your eyes..the pain is gone, the world is a
better place and everything's going to be okay..and when I say it...I mean
it...everything will turn out just okay...you just need to wait for it to happen
because I will do everything just to make it happen.."

***
Pakiramdam ko luluwa na ang mata ko.

Ang dami ko nanamang nailabas na luha, pakiramdam ko na dedehydrate na ako.

"Uminom ka muna.."-sabi niya chaka niya ako nginitian.

Isang ngiting puno ng sakit.

Pareho kaming nasasaktan sa sitwasyon namin pero ano nga ba ang tamang gawin?

Dapat bang isuko ko nalang siya?

Pinagmasdan ko siya habang nilalatag ang isang blanket sa damo.

Ala-una na ng madaling araw.

"Dito ka maupo.."-sabi niya chaka niya hinawakan ang kamay ko.

Tinanggal din niya ang coat niya at pinasuot sakin pagkatapos ay naupo na din
kaming dalawa.

Nakasandal ako sa kanya habang nakatinign sa mga bituwin.

"Anya kapag wala ako sa tabi mo.. wag na wag ka na ulit iiyak kung wala si
Kyo ...kapag iiyak ka gusto ko sa kanya lang...dahil siya lang ang taong
makakaintindi sayo at pipilitin kang intindihin...naiintindihan mo ba?"

Biglang tumulo ang luha ko sa sinabi niya.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya.

Nasasaktan siya...nararamdaman ko yun...sa bawat salitang binibitawan niya...lalong

bumibigat ang pakiramdam ko.

Akala ko dati nung mga panahon na iniwan niya ako..wala ng mas sasakit pa sa
nararamdaman ko...pero meron pa pala.

Sabi nila lahat daw ng tao napapagod, lahat ng bagay may hangganan...pero ayokong
mapagod masaktan kung ang kapalit naman nito ay ang pagmamahal ni Jiro, ayokong
magkaron ng hangganan ang pagmamahal ko sa kanya..

"Do you think...we're going to have a happy ending?"- tanong ko sa kanya habang
nakatingin sa maliliwanag na bituwin.

"We don't need a happy ending Anya...because ending doesn't exist in true love"

****

Tiningnan ni Charlotte ang pagkain na pinaghirapan niyang lutuin kagabi para kay
Jiro ngunit hindi pa din ito umuuwi. Magdamag na siyang naghihintay at lumamig na
din ang pagkain na niluto niya.

Tumayo na siya mula sa pagkakaupo niya at pinagmasdan ang malapalasyong bahay na

binili ng lolo niya para sa kanila ni Jiro.
 Madami ding mga katulong at body guards ang nakapalibot sa buong mansion.

Nagsimula na siyang maglakad papunta sa kwarto niya ng salubungin siya ng head

court lady niya.

"Ms.Charlotte dumating na po si master Jiro"- sabi nito sa kanya habang nakayuko

ito tanda ng pag galang

Biglang nabuhayan si Charlotte at saktong pag tingin niya sa likod niya ay nakita
niyang naglalakad si Jiro.

"Jiro.."- masayang bati niya pero hindi lang siya pinansin ni Jiro at patuloy na
naglalakad patungo sa kwarto niya

"Jiro hinihintay kitang dumating kagabi kasi nagluto ako ng pagkain para
sayo..sana naman nag sabi ka na umaga ka ng uuwi para sana ngayon nalang ako
nagluto"- masayang sabi nito kay Jiro

Napatigil sa paglalakad si Jiro. Nagulat ito ng makita niya ang kamay ni charlotte
na puro paso at sugat pero hindi niya ito ipinahalata at walang parin siyang
emosyon na tiningnan si Charlotte.

"You're annoying"- sabi lang nito at nagpatuloy na ulit sa paglalakad.

Napatigil sa pagsunod si Charlotte kay Jiro.

"Ayos lang na mainis ka sakin.."- sabi ni Charlotte kaya napatigil sa paglalakad

si Jiro ngunit hindi niya ito hinarap.

"Kahit araw araw ka pang mainis sakin ayos lang...kasi alam ko balang araw hahanap
hanapin mo din ang taong kinakainisan mo dahil hindi mo alam nahulog na rin pala
ang loob mo dito..maybe it might be a love-hate relationship"- kontentong sagot ni
Charlotte habang nakangiti

Sa sinabi niyang iyon napaharap sa kanya si Jiro at tinignan siya ng diretso sa

mata.

"Charlotte...kahit ikaw ang kasama ko wala ka ng lugar sa isip ko para isipin ko

pa dahil isang babae lang ang laging laman nito mas lalong wala kang lugar sa puso
ko dahil isang babae lang ang dahilan ng pagtibok nito."-

Malamig ang pagkakasabi nito ni Jiro at hindi na siya nag dalawang isip pa na
talikuran ulit si Charlotte.

Napangiti si Charlotte at napayuko ng dahil sa sakit na nararamdaman niya..

Agad niyang pinunasan ang luha sa pisngi niya at naglakad siya pabalik sa dining
room.

Pinagmasdan niya ang mga pagkain na niluto niya para kay Jiro habang umiiyak ng
parang bata.

Sinara agad ni Jiro ang pintuan ng kwarto niya at sumandal dito.

Napapikit siya at huminga ng malalim.

Hindi niya maipagkakaila na kahit papaano ay magaan din ang loob niya kay
Charlotte sa hindi malamang dahilan.
**************** (READ THIS PLEASE XD)

vote comment recommend and be a fan. haha :))

maawa na kayo, mag vote at comment na kayo malapit na ngang matapos eh. XD

6 MORE CHAPTERS TO GOOOO. HAHAHA OH WAG KAYONG MASYADONG MAISTRESS SA KAKAISIP NG

MGA MANGYAYARI HA? XDD

sa mga jiro shipper sa tabi tabi wag kayong masyadong confident malay niyo bigla
bigla nalang umeksena si kyo XD MALAY LANG NAMAN!

sa mga kyo shipper jan ganun din ang message ko sa inyo. HAHAHA.

P.S. pag patapos na ang story humahaba ang update pansin niyo? HAHAHAH XD

*******************************************
[61] Chapter 54
*******************************************

Zeilica's POV

"Yo! Zei"- napahinto ako sa paglalakad at tumingin sa likod ko.

Nakita ko si Brylle na naglalakad papunta sakin habang nakangiti.

Ng huminto siya sa harap ko ay biglang nawala ang ngiti niya.

"I don't have girls anymore...i mean I gave it a break you know? You can go to my
pad anytime, you have a key aight?"

Napangiti ako at napayuko sa sinabi niya.

Naramdaman kong lumapit siya sakin at hinalikan ang buhok ko.

"I know you're much stronger than before...but I can't just stop worrying... you
know that right?"

Tiningnan ko siya ng diretso sa mata.

Kung ituring nila ako parang isang prinsesa, ang sarap sa pakiramdam.

Tumango ako sa kanya at binigyan ko siya ng isang mahigpit na akap.

****

Walang klase ngayon dahil may faculty meeting kaya naglalakad lakad muna ako sa
Science building, puro laboratory lang ang andito kaya walang tao.

Nakita kong medyo bukas ang pinto ng isang lab. kaya pumasok ako.

Kapag tumingin ka kasi sa bintana dito kita mo yung field.

Napahinto ako sa paglalakad ng may nakita akong lalaking nakahiga sa may kabilang
gilid ng lab. kaya pumunta ako dun.

Napangiti ako ng bahagya ng makita ko kung sino ang lalaki. Nakatakip ng libro ang
mukha niya pero katawan palang niya kilala ko na kung sino siya.

Tiningnan ko ang libro na nakatakip sa mukha niya.

Pride and Prejudice.

Paborito talaga niya ang libro na iyon. Bata palang kami nasa kanya na ang libro
na yan at paulit ulit na binabasa.

Kusang gumalaw ang katawan ko at naupo ako sa ulunan niya at pinatong ko ang ulo
niya sa lap ko.

Kinuha ko din ang libro na nakatakip sa mukha niya.

Parang nakuryente ang mga kamay ko ng mahawakan ko ang mukha niya.

Ang amo. Ang sarap pagmasdan ng mukha niya.

Hindi ko alam pero kahit malapit lang siya sakin at hindi nagsasalita katulad ng
mga panahon na ito....gumagaan ang pakiramdama ko.

Hinipo ko ang mahahaba niyang pilik-mata.

I can't stop myself from touching his beautiful sleeping face.

Pumikit ako at unti-unti kong dinikit ang labi ko sa noo niya.

Pagdilat ko, nakita ko ng sobrang lapit ang mukha niya, ang mapupula niyang labi na
para bang hinahatak ang kamay ko para hawakan ito.

Konti nalang mag didikit na ang mga ilong namin, I can hear him breathing.

Konti nalang din mahahawakan ko na ang labi niya ng biglang hawakan niya ang kamay
ko.

"Tss...sneaky"- sabi niya at bigla niyang dinilat ang mata niya kaya bigla akong
napaayos ng upo.

Umupo na din siya kaya napatingin ako sa kanya at sa kamay ko na hanggang ngayon
ay hawak hawak pa rin niya.
 "I thought...it was a dream"- sabi niya at tumingin sakin.

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.

"You look like a zombie..you should rest"- sabi niya at binitawan na ang kamay ko.

Bigla akong nalungkot ng bitawan niya ang kamay ko kaya kinuha ko ang kamay niya
at hinawakan ito ng mahigpit.

Napatingin siya sakin at sa kamay namin.

"Don't leave me alone..."- sabi ko sa kanya at lalo kong hinigpitan ang

pagkakahawak ko ng kamay niya.

"Kahit kelan hindi kita iniwan...it's you Zei. It's you who's always leaving me
alone"

Napatawa ako ng pilit at napailing.

Please wag ka munang tumulo ngayon.

Pilit kong pinipigilan ang luha ko sa pag tulo.

Tama naman kasi siya. Ako ang laging nang iiwan sa kanya, ako ang laging unang
umaalis hindi siya.

"I'm sorry.."- bulong ko, hindi ko alam kung narinig niya pero ang hirap kasi
sabihin.

I can't even say a proper sorry to him.

"Most of the time the truth hurts"- sabi niya at tumayo na kaya napatingin ako sa
kanya.

Inilahad niya ang kamay niya sakin.

"Let's eat lunch together?"- inosenteng pagkakasabi niya kaya pinilit kong ngumiti
kahit parang ang bigat bigat ng labi ko.

Kinuha ko ang kamay niya at tinulungan niya akong tumayo.

Nasa malapit na kami ng pintuan ng lab. ng makita namin si Charlotte at Jiro.

Nasa likod ni Jiro si Charlotte na para bang hinahabol ni Charlotte si Jiro ng

biglang humarap sa kanya si Jiro...at hinalikan niya si Charlotte.

Naramdaman ko nalang na basa na ang pisngi ko.

My jiro is kissing Charlotte in front of me...they don't know that I can see them
but it hurts...

Tumingin ako kay Kyo at nakita kong nakatingin siya sakin.

"Do you know why I always leave first?...because I don't want you to see how
miserable I am...I don't want you to feel this...I don't want to be a burden to
you...I don't want you to cry with me.."- sabi ko at iniwanan ko siyang nakatayo
dun habang naglalakad akong palayo..
 Nakatulala lang ako habang naglalakad habang may tumutulong luha sa pisngi ko

Wala akong maramdaman kung hindi ang sakit.

Gusto kong magwala, gusto kong sumisigaw...gusto kong takasan ang sakit na
nararamdaman ko ngayon pero paano? Kung wala akong ibang makita kung hindi ang
magkadikit nilang labi.

Umupo ako sa isang bench at patuloy pa din sa pag patak ang mga luha ko.

Sabi ko ayokong mapagod masaktan..ayokong magkaroon ng hangganan ang pagmamahal ko

sa kanya pero ngayon ko lang narealize na kahit ayaw mo pa kung pagod ka na wala ka
ng magagawa kung hindi tumigil na...

Napatakip ako ng bibig.

Napapagod na akong umiyak, napapagod na akong maramdaman ang paulit ulit na sakit.

Gusto kong isipin na panaginip lang ang lahat pero alam kong hindi kasi kung
panaginip lang ito bakit totoong totoo ang sakit?

"Diba ang sabi ko sayo wag kang iiyak kung wala si Kyo?"

Yung boses na yun..marinig ko lang para akong sinasaksak..nasasaktan akong marinig

ang boses niya.

Tumingala ako at nakita ko siyang umupo sa tabi ko.

"Anya bakit umiiyak ka nanaman?"- inosenteng tanong niya sakin.

Gusto ko siyang sigawan..pero naunahan ako ng takot.

Paano kung ipagpalit na niya akong tuluyan kay Charlotte?

Paano kung iwan nanaman niya ulit ako?

"Wa-wala..hayaan mo muna ako"- sabi ko sa kanya at tumayo na ako mula sa

pagkakaupo.

Hinawakan niya ang kamay ko at napapikit nalang ako...dahil gusto ko siyang

akapin. Gusto kong sabihin sa kanya na ayos lang wag mo lang akong iwan.

"Anya..ako nanaman ba ang dahilan?"

Hinarap ko siya para kunin ang kamay ko pero hindi ko sinasadya na mapatingin sa
mata niya.

Wala akong makitang emosyon sa mukha niya. Bigla akong nanlamig sa kinatatayuan
ko.

"Jiro..pabayaan mo muna akong mamili kung kanino ko gustong umiyak...bitawan mo na

ang kamay ko..p-please..."

Ayokong sagutin ang tanong niya, kahit na gustong gusto kong isigaw na nakita ko
sila ni Charlotte. Nakita ko kung paano niya hinalikan si Charlotte...at ang sakit
sakit.

Lalong bumilis ang pagpatak ng luha ko. Ang lakas ng tibok ng puso ko hindi dahil
nasa harapan ko siya ngayon kung hindi dahil nasasaktan na ako ng sobra.
Ayoko muna siyang makita kasi baka kahit onti lang mabawasan ang bigat ng
nararamdaman ko.

Gusto kong kumawala sa katotohanan.

Dahan dahan na binitawan ni Jiro ang kamay ko at tumalikod na ako sa kanya at

naglakad palayo.

Pero habang naglalakad ako umaasa ako...umaasa na kukunin niya ulit ang kamay ko
pero wala...wala siyang ginawa kung hindi panoorin ako maglakad palayo sa kanya.

***

Umupo ako sa isang swing at napatingin ako sa langit, ang sakit nanaman ng mata ko.

Kelan kaya matatapos ang lahat ng ito?

"I'm sorry..."- napalingon ako sa kabilang swing at nakita kong nakaupo doon si
Sayuki habang nakatingin sakin ng seryoso.

Napangiti ako ng pilit.

"Sorry can't take away the pain can it?"- mahina kong sabi.

"It can't take away the pain but...it can help you feel better because you know
that someone is caring for you....someone is sorry for you"- sabi niya at diretso
pa din siyang nakatingin sakin.

"Then I guess I'm weird because when you said sorry...it hurts more. I feel like
I'm about to lose someone special"- sabi ko chaka ako yumuko.

"But love is blind and lovers cannot see.."- bigla akong napalingon sa kanya dahil
sa sinabi niya.

"That's one of my favourite line in this play.."- nginitian niya ako at tinaas ang
librong hawak niya para makita ko.

"Hindi kaya masyado mo lang iniisip na mahal si jiro? kaya nabubulag ka na at

hindi makita ang pagmamahal na ibinibigay sayo ng iba?"

Nagulat ako sa sinabi niya at biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

Isang lalaki lang ang pumasok sa isip ko.

Hindi ko na namalayan na nakatayo na pala si Sayuki sa harap ako at may inaabot na

libro.

"Read this...this will surely amuse you"- sabi niya habang nakangiti at inabot
sakin ang libro.

Napatingin ako sa libro.

The Merchant of Venice by Shakespeare.

Pagtaas ko ng ulo ay wala na si Sayuki sa harapan ko.

Napabuntong hininga ako at tumayo na mula sa pagkakaupo.

"Ms.Zeilica"- napalingon agad ako sa likod ko at nakita kong nagbow si Shane sakin.

"Your sister has arrived..let's head back to the mansion.."- sabi niya sakin

"How did you know that I'm here?"- tanong ko sa kanya.

"it's useless to be your butler if I don't even know where you are...don't you
think? Ms.Zeilica?"

***

Pagpasok ko ng mansion si Kyo kaagad ang nakita ko kaya napahinto ako sa paglalakad
at napayuko.

"Ate Alex is waiting for you.."- sabi niya at nilahad niya sakin ang kamay niya na
para bang walang nangyari.

Kinuha ko nalang ito at naglakad na kami papunta sa office ni ate.

"Zeilica? I missed you.."- bungad sakin ni ate chaka ako inakap

Pagkatanggal ng pagkakaakap niya sakin ay napatingin agad ako sa tyan niya.

Buntis nga pala siya.

"So are you just going to stare at my tummy?"- tanong niya sakin kaya napaangat
agad ang ulo ko at tumingin sa kanya.

Biglang nawala ang ngiti niya at napatitig lang sakin kaya iniwas ko agad ang
tingin ko.

"I-I heard that-"- naputol ang sasabihin ni ate ng biglang may kumatok at nagbukas
ng pintuan.

Isang lalaking nakangiti ang pumasok.

"Uh..zei this is Shone my fiancé...Shone this is Zeilica my sister"

"Hello so you're Zeilica right? I'm so pleased to meet you"-sabi niya sakin.

"Same."- maikli kong sabi at pilit na ngumiti.

"We'll leave you two alone then..it's good to see you ate Alex"- sabi ni Kyo at
nagulat nalang ako ng bigla niya akong hilahin palabas.

***

Tumingin ako sa salamin habang sinusuklay ang buhok ko.

Tama nga si Kyo mukha na akong zombie.

Ini-alis ko ang tingin ko sa salamin at lumabas na ako ng dressing room ko. Napako
ako sa kinatatayuan ko ng makita ko si Kyo na nakaupo sa kama ko.
 "Come on..i'll make you fall asleep"- sabi niya kaya lumapit na ako sa kanya at
humiga sa kama ko.

Nagulat ako ng humiga din siya at inakap ako, para akong bata na pinapatulog.

Isinandal niya ako sa chest niya at hinahaplos niya ang buhok kaya napapikit ako,
kanina pakiramdam ko hindi ako makakatulog ng dahil sa nararamdaman ko pero
ngayon...ngayon na alam ko na hindi niya ako iiwan nakaramdam ako ng saya.

"Yung sinabi mo kanina..kung bakit laging ikaw ang unang nangiiwan sakin...don't
use that as an excuse anymore...i want to stay by your side no matter what...i want
to take care of you as long as I can..do you understand?"

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa sinabi niya...hindi ko alam kung bakit
pero gusto ko ang pakiramdam na ito.

"Ayoko lang naman na-"- pinutol niya ang sasabiin ko at kinuha niya ang kamay ko
para iakap ito sa kanya.

"Sa tuwing umiiyak ka at umaalis sa harapan ko...halos mabaliw ako sa pagaalala

sayo... pabayaan mo na akong alagaan ka"

***

Brylle's POV

"Ah! This is just fucking boring what should we play?"- Momo

"Bakit hindi mo puntahan yung amazona mong girlfriend? Lumayas ka na dito "- Ian

Tss. Ano pa bago sa dalawang to? Napailing nalang ako at umupo sa may bar counter.

Andito kami ngayon sa mr.B hanggang second floor naman kasi talaga itong bar ni
renz kaya lang naging playground na namin ang second floor.

"Take it easy Ji..you're drunk"- Jared

Napatingin ako sa kabilang side ng bar counter.

"Lolo Daryll ako nalang ba talaga ang matino dito?"- tanong ko sa katabi ko na may
hawak na baraha?

"Ikaw lang ang may aids dito"

"Ga-"

*BLAG

Naputol ang sasabihin ko at napalingon kami kila Jiro.

Shit.

*BLAG

*BLAG
 Sinuntok agad ni Kyo si Jiro at dahil may tama na din yung isa, nagsusuntukan na
sila.

"Hallf million for Kyo"- Ian

"Woah. haha! Okay half million for Jiro"- Momo

"Should we stop them?or let them kill each other?"- Daryll

"Why don't you ask that to your fucking cards man?"- Jared

"What did you say?!? You asshole!!"- sinugod ni Daryll si Jared kaya nag
susuntukan na din sila. Mainit pa rin naman kasi talaga ang ulo ni Daryll dahil sa
biglang pagalis ni Eli.

"Shit. Brylle let's stop them! They're going to wreck the place!! Renz will surely
beat the fuck out of us!!"- Momo

"Do I look like a fucking referee to you?!?"- tanong ko sa kanya habang kumakain
ng popcorn.

Nakita ko sa counter table eh. Sayang naman.

"Ah! Shit!"- Ian

Nabagsakan kasi siya ni Kyo, kaya yeah lima na silang nag aaway.

*CLANG

"Shit!"- Momo.

Muntik na siyang matamaan ng lumilipad na bote.

"Aren't you going to join them?"- tanong ko sa kanya chaka hihingi sana ako ng beer
sa bartender kaya lang nawala na.

Pati pala sa trabaho may nag cu-cutting din?

"Hell no! Aubrey will beat me to death "- sabi ni Momo sabay agaw ng popcorn na
kinakain ko.

"YAH! Ako unang nakakita niyan!!"- sabi ko sabay agaw dun sa popcorn. TAKTE.
Aagawan pa ako ng gago eh!

"May lason na to kaya ako nalang ang kakain para sayo"- sabi niya. Inangkin na
niya talaga yung popcorn na nakita ko.

Kung hindi ko lang mahal ang maganda kong mukha kanina ko pa nabugbog ang gagong
ito eh.

*BLAG

"Ouch!!shit!"- napatingin ako sa tabi ko na nakahiga na sa sahig.

"Kung matutulog ka wag dito"- sabi ko sa kanya pero parang wala lang sa kanya at
sumama na din sa limang nag susuntukan.

Kala ko ba hindi siya sasali?

 Idiots.

Napailing nalang ako. Mukha ba akong baby sitter ngayon?

Tumayo na ako at kinuha ang jacket ko sa upuan. Makalayas na nga. Wala akong
panahon para manood ng away bata.

Tiningnan ko yung daanan. Nakaharang sila sa may pinto.

Hindi naman siguro nila gagasgasan ang mala anghel na mukha ko.

Dadaan lang naman ako sa harapan nila, wala naman sigurong mangyayari sakin diba?

Nakalagpas na ako kay Kyo, Jiro, Daryll at Jared.

Kay Momo at Ian nalang.

Nasa gitna nila ako ng susuntukin na nila ang isa't isa kaya inawat ko.

Ako masusuntok nila eh.

"TEKA NGA!!"- sabi ko kaya napatigil naman silang dalawa.

"Padaanin niyo muna ako then you can continue-"

Shit. Yumuko nalang ako, hindi sila mapipigilan eh buti nalang matalino ako.
nasuntok nila yung mukha ng isa't-isa at ligtas pa din ang mukha ko.

Nung nakalabas na ako, nakita ko yung mga bartender sa gilid habang nakasilip.

"Tell Renz he need to renovate a little..I'll pay for the damages"- sabi ko sa
isang bartender.

Sa huli ako pa rin ang ang mababayad ng kalokohan nila.

What a bunch of idiots.

****

VOTE COMMENT RECOMMEND AND BE A FAN! XD

5 MOOORE CHAPTERS TO GO! SORRY FOR THE LATE UPDATE!

oo nga pala baka mag extend pa ako ng 2 chapters hihi. :*

*******************************************
[62] Chapter 55
*******************************************

"He kissed me yesterday"- sabi ni Charlotte sa kaibigan ng may mapaklang ngiti.

"Really??then what's with that face?"- tanong ni Nathalie

 "Because all I felt was pain.."-napayuko si Charlotte at mabilis na pinunasan ang
luha sa pisngi niya.

Nilapitan siya ni Nathalie at inakap.

"i told him that I will tell the Black Kings who the seventh angel is...He kissed
me for her sake"- sabi ni Charlotte sa kaibigan.

Lumungkot ang mukha ni Nathalie dahil alam niya na siya ang may kasalanan nito
ngunit hindi niya alam na malalaman ni Charlotte na si Zeilica ang matagal ng
nawawala na seventh angel.

*FLASHBACK

"Tell me the story of the Seven Angels!!"- pagpipilit ni Charlotte kay Nathalie.

"Why do you want to know? and lower down your voice"- sabi ni Nathalie habang
nakatingin lang sa soccer field.

"Because you said that the guy you love-"- pinutol ni Nathalie ang sasabihin ni
Charlotte.

"Jared is the name Charlotte.."- sabi ni Nathalie habang nakangiti.

"Oh..yeah! because you said Jared is a gangster and their gang was once called
Seven Angels so what happened? Why did they just vanish like that?"- tanong ulit ni
Charlotte

Napailing nalang si Nathalie dahil alam niyang hindi siya titigilan ng kaibigan
kaya minabuti pa niyang magkwento nalang.

"Okay. Okay. I'll tell you so listen carefully"- hinarap na ni Nathalie ang
kaibigan at tumango lang si Charlotte sa kanya.

"Seven angels was known as one of the powerful gangsters in the Philippines
despite the fact that they were too young to be gangsters...Seven Angels was formed
when they were on sixth grade..and they started to be a phenomenon when they were
freshmen in highschool..then when they were a sophomore that was the time they
vanished.."- sabi ni Nathalie at tumayo na sa pagkakaupo niya sa may damo.

"Wait!"- hinawakan ni Charlotte ang braso ni Nathalie at nag pout.

"Aren't you going to finish the story? I know that's not it.."-pagpapatuloy ni
Charlotte.

"What will I get from telling the story?"- nakangiting saad ni Nathalie

"Ah! I'll buy the yellow Porsche car that your father doesn't want to buy for you.
How about it?"- nakangiting sabi ni Charlotte sa kaibigan dahil alam niyang hindi
ito matatangihan ni Nathalie.

"Nice making deal with you bestfriend"- umupo na ulit si Nathalie at nagpatuloy sa
pagkwe-kwento.

"Okay...one night they were on the underground street because they turned down the
offer to be street fighters...then there were rumours that the seventh angel
killed the sister of one of the kings in street fighting world... Her name was
Lorina.."

"But did the seventh angel really kill Lorina?"- tanong ni Charlotte

"I don't know...Jared was always avoiding that topic..the seven angels treasured
the seventh angel very much...so the seventh angel was considered as the leader of
the gang.."

"But how did the rumours spread?.."-Charlotte

"Lorina's body was found in an alley after the fight..."- seryosong sabi ni
Nathalie

"Fight?"- Charlotte

"Yeah.. they said that the seventh angel fought Lorina to prove that the Black
Kings was no match to the Seven Angels..rumours about the Seven Angels were bad at
that time..."

"Was that the only reason why they vanished?"- Charlotte

"Nope..the real reason was... the Black Kings wanted the seventh angel dead..until
now they're still looking for the seventh angel"

"How come they can't find the seventh angel?"

"Because the Seven Angels had masks...that's the reason why nobody knows
them..well except for me and few other people"

"Then how did they know that the seventh angel was the one who killed Lorina and
not the other members?"

"Because there were numbers on each mask..and the witness said that the seventh
angel was holding a dagger and the seventh angel's clothes had blood on it.."

"So the seventh angel was the real one who killed Lorina..but who was the seventh
angel anyway?name please..."- sabi ni Charlotte habang tumatango at parang
nagiisip.

"it's a secret and let's keep it that way"- sabi ni Nathalie

***END OF FLASHBACK

Zeilica's POV

Pagdilat ko tumingin agad ako sa tabi ko pero wala na siya.

Wala na si Kyo. Natawa ako ng mahina.

Hindi pa din siya nagbabago.

Pumikit ako at bigla nalang tumulo ang luha ko.

Bakit ayaw mawala sa isip ko ang magkadikit na labi ni Jiro at Charlotte?

Am I a sadist?

*tok*tok

Pinunasan ko agad ang luha ko.

"Ms.Zeilica here's what you're going to wear tonight"-maid 1

Tumango lang ako sa kanya.

"Ms. Where do you want to have breakfast?"-maid 2

"I don't want to eat"- sagot ko at bumangon na ako.

"Can you just leave?"- tumingin ako sa kanila at nag bow sila at tuluyan ng umalis
sa kwarto ko.

Nakita ko ang litrato namin ni Jiro sa side table ko.

Bakit ganun? Bakit ayaw mawala ng sakit?

Kinuha ko ang litrato at ibinalibag ito.

*CLANG

Wala na akong maramdaman kung hindi puro sakit...wala akong ibang makita kung hindi
ang magka-dikit nilang labi.

Gusto ko na ibuhos dito lahat ng nararamdaman ko dahil wala akong magawa.

Wala akong magawa kung hindi manood...dahil natatakot ako. Natatakot akong mawala
si Jiro sakin.

Dahil sa lahat ng nararamdaman ko...nangingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya pero

pagod na pagod na din akong masaktan.

Sa araw araw na gumigising ako wala akong sayang maramdaman.

Napaupo ako sa sahig at napatakip ng bibig.

Ganito lang naman ang kaya kong gawin diba? Ang umiyak mag isa.

*tok*tok

"Zeilica.."- napatingin ako kay ate pero binalik ko din agad ang tingin ko sa
sahig.

"Ate...iwan mo muna ako please"

Hindi nagsalita si ate at dahan dahan niyang kinuha ang litrato namin ni jiro.

Dahan dahan din siyang umupo sa tabi ko.

"He's the only person that can make you happy...look..."- pinakita niya sakin ang
litrato namin ni jiro.

Tiningnan ko siya at nakita ko na umiiyak na din siya.

"But..he's also the only person that can hurt you like this..."-inakap ako ni ate.

"Zeilica..."

Napalayo ako sa kay ate at tumingin sa lalaking tumawag sakin

Tumayo ako at yumuko habang pinupunasan ang luha ko.

Please tumigil ka na sa pag tulo. Wag ka na munang lumabas.

Nagulat ako ng biglang may umakap sakin.

"I shouldn't have left last night...I'm sorry"

"Kyo...Why does it hurt so bad? It was just a kiss..."- hinigpitan ko ang

pagkakaakap ko sa kanya.

"Because you love him.."- mahina niyang sagot.

Gusto ko ng tumigil sa pag iyak...ayokong umiyak sa harapan ni Kyo...ayokong

mahirapan siya ng dahil sakin pero paano? Kung ayaw tumigil ng luha sa pag tulo.
Kung sa pagtagal ng panahon mas lalo akong nasasaktan.

Kumalas siya sa pagkakaakap sakin at pinunasan ang luha sa pisngi ko.

Ngumiti ako sa kanya ng pilit.

"You don't need to smile If you can't..."

***

Tumingin ako sa paligid.

Nakatayo kami ni Kyo dito sa ilalim ng isang malaking puno.

Ang saya ng lugar na ito pero bakit ganun? Hindi ko maramdaman.

Ang daming batang naglalaro...ang daming bata ngayon sa park at lahat sila ay
masaya. Pakiramdam ko tuloy sinisira ko ang atmosphere dito.

"Zei, break up with him."

Nagulat ako sa sinabi ni Kyo at napatingin ako sa kanya.

Ngayon ko lang napansin may suagt ang labi niya.

"Don't you think it's better to end the relationship full of unhappiness?"-
tumingin siya sa mata ko ng diretso.

Kasabay ng pagsampal ko sa kanya ang pag tulo ng luha ko.

"How dare you say that to me? when in the first place you're the person that pushed
me to him..."

Nagulat siya ng bahagya sa sinabi ko ngunit bigla siyang ngumiti sakin ng

mapakla.

"Hindi mo kaya?...tama ba? Hindi mo kaya na mawala siya.."- hinawakan niya ako sa
may balikat at inilapit ang mukha niya sakin kaya umiwas ako ng tingin sa kanya.
"I pushed you to him because I thought finally you would be happy..i didn't know
that in the end you would end up hurting...if i knew do you think I would let you
give him a second chance?"

Nagulat ako sa sinabi niya kaya ibinalik ko ulit ang tingin ko sa kanya.

Pero mas nagulat ako ng magkatagpo ang mata namin.

Bakit parang mas nasasaktan pa siya sakin?

*kriing*kriing

Nawala lang ang tingin namin sa isa't- isa ng mag ring ang cellphone ko.

Jiro calling...

Napatingin muna ako kay Kyo bago ko sagutin ang tawag.

"Ji..Jiro?"- pilit kong pinipigilan na mapaiyak.

"Where are you?"- ramdam na ramdam ko ang lamig sa boses niya.

Bigla akong nawalan ng gana na kausapin siya... ayoko ng ganito.

"Home.."- sabi ko sa kanya.

*toot*toot*

Pagkatapos ko sabihin kung asan ako pinatayan na niya ako.

Hindi ko alam kung bakit ako nag sinungaling...pakiramdam ko naglolokohan nalang

kami.

Gusto ko ng tapusin pero alam ko na hindi ko kaya.

Gabi-gabi hinihiling ko na sana matapos na ang lahat ng ito...sana akin nalang

siya...pero sa araw araw na pag gising ko mas lalo siyang lumalayo sakin.

Mahal na mahal ko siya pero pagod na pagod na ako.

Pinunasan ko ang luha sa pisngi ko at tumingin ako kay Kyo ng diretso sa mata.

"Tama ka..hindi ko kaya"- sabi ko sa kanya habang nakangiti ng pilit.

Hinila niya ang kamay ko at bumagsak ako sa katawan niya.

Yung akap niya hindi katulad ng dati na normal lang...ngayon ang warm.

"So he's your home..."

Bigla akong napakalas sa pagkakaakap kay Kyo at tumingin sa likod ko habang may
halong gulat sa mukha ko.

Bigla akong nawalan ng dila...tiningnan niya ako ng walang emosyon at nag simula
ng maglakad palayo.

"Jiro..."- kasabay ng pagtawag ko sa kanya ang pag tulo nanaman ng luha ko.
Hinawakan ko ang kamay niya para huminto siya sa paglalakad.

"Why did you lie?"- tanong niya habang nakatalikod pa din sakin

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa tanong niya.

Nagulat ako ng bigla akong hilahin ni Kyo kaya napabitaw ako sa kamay ni Jiro.

"Tawagin lang niya pangalan mo nasasaktan na siya makita ka lang niya nasasaktan
na siya. Why don't you just let her go?"

Napatingin ako kay Kyo.

Paano niyang nagagawang sabihin iyon sa harapan ko?

Hindi ako makapag salita dahil alam ko na totoo ang sinasabi niya...pakiramdam ko
wala akong makitang tao. Wala akong marinig...tanging ang mga salita lang ni Kyo
ang paulit ulit na nag re-replay sa utak ko.

*BLAG

Bigla akong napatingin kay Jiro ng suntukin niya si Kyo.

Ngayon ko lang napansin pareho silang may sugat sa labi.

"Don't you dare tell me what to do"- malamig na pagkakasabi ni Jiro at naglakad na
palayo.

Napapikit ako.

Dinaanan lang niya ako na para lang akong hangin.

Natutuwa ako kasi alam ko na mahal pa niya ako. Ngayon lang siya seryosong nag
selos kay Kyo pero nasasaktan din ako kasi pinipigilan niya ang nararamdaman niya.

Gusto kong itanong kung bakit.

Bakit pinipigilan niyang ipakita na mahal niya ako? bakit niya ako sinasaktan ng
ganito?

***

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin.

Para akong manika na walang emosyon.

"Ms. Zeilica it's time"- nawala lang ang tingin ko sa salamin ng tawagin ako ni
Shane.

Tumango lang ako at parang robot na sumunod sa kanya.

"Zeilica you look beautiful"

Bigla akong napatingin kay ate, hindi ko napansin na nasa tabi na pala ako ni ate.

Inikot ko ang mata ko at ngayon ko lang napansin ang dami ng tao.

"Welcome back"- nakangiting sabi ni Brylle at inakap niya si ate.

 "Thank you Mr.playboy"

"It will be a waste if I don't use my face don't you think?"-Brylle

"Well you have point..wait where are the others?"- natatawang sabi ni ate Alex.

"We're here.."- Jared

Napatingin naman ako sa kanila.

Parang kagagaling lang nila sa away.

Tumingin naman ako kay Brylle, siya lang ang walang galos sa mukha.

"What happened to your faces?"- Ate Alex

Napatingin ako sa isang babae at lalaki na naglalakad papasok ng mansion.

Sa dinami dami ng tao sila lang ang nakikita ko.

Hindi ko na rin marinig ang pinag uusapan nila ate.

Ngayon ko lang napansin bagay pala sila.

Kung namatay ako dati...mamahalin kaya ni Jiro si Charlotte?

May magbabago kaya?

Gusto kong lumubog sa kinatatayuan ko ngayon. Gusto kong umalis dito pero hindi ko
magawa.

Papunta sila sa direksyon namin...at habang papalapit sila mas lalo ko gustong
umiyak pero hindi pwede kasi kahit sa harapan lang nila gusto ko maging malakas.

"Welcome back"- sabi ni Jiro kay ate habang si Charlotte naman ay nginitian lang si
ate.

Para akong tanga na nakatayo dito.

Hindi ko na kaya. Ano mang oras babagsak na ang luha ko kaya tumalikod ako ng hindi
nag iisip.

"Saan ka pupunta?"- nagulat ako ng hawakan ni Daryll ang braso ko.

"I need to find Kyo.."- sabi ko at nag pilit ako ng ngiti sa kanila.

"Daryll let go.."- sabi ko dahil hindi pa rin ako binibitawan ni Daryll.

"let her...let her find her home"- napatingin ako kay Jiro at nakatingin din siya
sakin. Wala akong makitang emosyon sa kanya.

Agad naman akong binitawan ni Daryll kaya nagmadali akong maglakad.

Napahinto ako at napasandal sa ding-ding malapit sa restroom.

Kinakain ako ng emosyon ko...kinakain ako ng selos.

Naiingit ako kay Charlotte.

Gusto ko manakit...gusto ko umiyak sa harap nila para malaman nila ang nararamdaman
ko pero hindi ko magawa...hindi ko rin magawang magalit kay Jiro...kasi natatakot
ako na iwan niya ako ulit.

Gusto ko ng sumuko... gusto ko ng mawala lahat ng sakit...gusto ko na ulit sumaya.

"You're really unfair Anya.."

Agad agad ko pinunasan ang luha sa mata ko.

"I'm unfair and selfish.."- sabi ko habang nakatingin lang sa sahig

"I know"

Bigla akong napatingin sa kanya na nakasandal sa ding-ding sa tapat ko.

"Anya be honest with me...do you want to end this now?"- seryoso siyang nakatingin
sa mata ko.

Bakit ang dali lang niyang sabihin ang mga bagay na yan?

Gusto niya na ba makipaghiwalay sakin? pero ayoko pa...hindi ko pa kaya....pero

pagod na pagod na din ako...gusto ko sabihing oo pero gusto ko din sabihing hindi.

Nasasaktan ako. Nasasaktan ako sa tanong niya.

"A-ayoko pa."- sagot ko sa kanya at umiwas ako ng tingin

"You're not good at lying.."- sabi niya at papaalis na sana.

"What do you want me to tell you? that just seeing you makes me suffer? That
loving you is like hugging a ball full of spikes that's tearing me little by
little?...i hate this feeling...I hate the feeling of wanting to kill myself..."-
sabi ko at hindi ko na pinigilang lumabas ang luha ko.

Gusto ko sabihin sa kanya lahat. Gusto ko iparamdam sa kanya kung gaano ako
nasasaktan.

Gusto ko sabihin sa kanya na gusto ko tumakas.

Gusto ko kumawala sa katotohonan at isipin na bangungot lang ang lahat.

"Thinking that way makes you more unfair..."- sabi niya at tuluyan na akong iniwan

Napaupo ako sa sahig at napatakip sa bibig ko.

Pakiramdam ko hindi ko na siya kilala.

***

Kinuha ko ang isang bote ng wine at lumabas ng mansion.

Gusto ko mapag isa.

Umupo ako sa gilid ng fountain sa may gilid ng mansion.

Bakit ba ang saklap ng buhay ko?

 Iinumin ko na sana ang wine na hawak ko kaya lang may humawak ng kamay ko.

"Drinking can't take away the pain"

Napatawa ako ng mapakla.

"Kyo...bakit ba lagi mo akong pinapakialaman? Tama na...sawang sawa na ako"- sabi

ko at nag simula na akong maglakad.

Pinunasan ko ang luha sa pisngi ko.

Ayoko lang kasi na makita niya akong ganito, gusto ko ngumiti kapag siya ang kasama
ko.

Ayoko maging pabigat sa kanya.

"Nasasaktan ako...kapag nakikita kita na nagkakaganito"

Napahinto ako sa paglalakad at humarap sa kanya.

"KAYA NGA AYAW KO NA KASAMA KA DIBA?!? KASI AYAW KO NA MASAKTAN KA!!!...tama na

Kyo..wag mo na akong tingnan para hindi ka na masaktan"- sabi ko habang patuloy
lang sa pag patak ang luha ko.

Tumalikod na ulit ako sa kanya.

"Mahal kita...bakit ba hindi mo maramdaman?"

Hindi ako makaalis sa lugar na kinatatayuan ko.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.

"TANGINA! SABI KO MAHAL KITA!!!"

Nagulat ako ng bigla niya akong hilahin pero mas nagulat ako ng mag dikit ang labi
namin.

********************(WAG TAMADIN NA BASAHIN ANG NASA BABA XD)

vote comment recommend. HOHOHO.

mag e-extend ako ha? XD hindi ko kaya na pagkasyahin sa limang chapters ang lahat
eh? XD salamat and nga pala maexcite kayo sa next chapter may papasabugin ako.
HAHAHAHAHAHA.

nagmamahal, magandang ako XD

*******************************************
[63] Chapter 56
*******************************************
Zeilica's POV

Para akong baliw na nakahiga lang sa kama habang nakatingin sa kawalan.

Hinawakan ko ang labi ko...hindi ako pinatulog ng halik niya.

Napapikit ako.

Sa dinami dami ng babae na pwedeng mahalin bakit ako pa?

Pinaglalaruan ba kami ng tadhana?

Ayoko siyang masaktan pero hindi ko alam na matagal ko na pala siyang nasasaktan.

Ang tanga tanga ko kasi hindi ko nakita ang pagmamahal niya...

Hindi ko ito hinayaan na maramdaman dahil nabulag ako sa pagmamahal ko kay jiro.

Pag dilat ko hindi na ako nagulat ng may naramdaman akong tumutulo galing sa mata
ko.

Paano ko ba mababawasan ang sakit na nararamdaman ni Kyo?

Kung pwede lang...kung kaya lang sana ako nalang ang masaktan wag na siya.

Gusto ko mag panggap na malakas pero alam ko na hindi pwede...hindi ko na din kaya
lalo na at alam ko na may nasasaktan ako.

Kinuha ko ang litrato ng S.A. sa side table ko at hinaplos ang mukha ni Kyo.

"Sa dinami-dami ng pwede ko masaktan bakit ikaw pa?"

Para akong tanga na kinakausap ang litrato...wala akong lakas ng loob para sabihin
ito sa kanya ng harapan.

Ayoko masira ang pagkakaibigan namin...pero hindi ko alam kung pano ito
maproprotektahan.

Masyadong kumplikado ang lahat.

"Ms. Zeilica!"

Tumingin ako kay Shane habang nakahiga pa din.

"Your sister...your sister collapsed"

Pakiramdam ko biglang bumalik ang lahat ng lakas ko at dali dali akong tumayo mula
sa pagkakahiga.

Mabilis akong tumakbo papunta sa kwarto ni Ate.

Shit! Bakit ba kasi ang laki ng mansion na ito?!?

Napahinto ako sa pag takbo ng makita ko si kuya Shone sa may pinto ng kwarto.
 "What happened?"- tanong ko sa kay kuya Shone.

"Siguro mas makakabuti sa ate mo na wag ka muna makita ngayon"- mahinahon niyang
sabi sakin.

Napakunot ako ng noo.

"What do you mean?"

"John.."- tumingin siya kay John na nasa tabi niya at tumango lang si John.

Tiningnan ni John ang isang maid at dali dali itong umalis sa harapan namin.

Ilang minuto lang ay nakikita ko na siya na pabalik dito habang may dadalang
dyaryo sa tray.

Inabot niya ito sakin at nabitawan ko ito sa gulat.

Ang magkadikit na labi namin ni Kyo....nasa front page.

Tuloy-tuloy na din sa pag tulo ang luha ko.

Pa-paano nalang kapag nakita ito ni Jiro?

***

Para akong nakapatay ng tao dahil sa tingin ng mga studyante sakin.

Bakit ba nangyayari sakin ito? Hindi ko nalang sila pinansin at tumuloy na ako sa
may greenhouse.

Napatingin sakin si Jared at Brylle ng pumasok ako sa greenhouse.

Silang dalawa lang ang andito.

"Zei you're in trouble"- seryosong sabi ni Jared

"Momo is with Ian and Daryll, they're looking for the one responsible for this"-
sabi ni Brylle at tinaas ang dyaryo na hawak niya.

Lumapit ako kay Jared at inakap siya.

Hindi ko na din pinigilan na lumabas ang luha ko...gusto ko na ulit maging mahina
tulad nito.

Gusto ko na ulit umiyak sa tuwing hindi ko na kaya.

Humiwalay ako sa pagkakakap kay Jared ng may marinig kami na pumasok dito sa
greenhouse

"I'm sorry for doing such stupid thing"- ramdam ko ang tamlay sa boses niya.

"Kung nagiging ayos ang lahat sa sorry sa tingin mo bakit ang dami pa ding
pulis?"- naglakad ako papalapit sa kanya.

"Kyo...ma-mahal mo ba talaga ako?"- tanong ko sa kanya.

 Nakakatawa pero natatakot ako sa maaring isagot niya.

"Kung hindi kita mahal...sa tingin mo bakit ako nasasaktan ng ganito ngayon?"

Napaiwas ako ng tingin sa kanya at tinakpan ko ang bibig ko

Lalong bumilis ang pag tulo ng luha ko.

Gusto ko siya yakapin pero natatakot ako na mas lalo ko siyang masaktan

Kung pwede ko lang baguhin ang nararamdaman ko...binago ko na wag lang siya
masaktan.

Gusto ko siyang maging masaya pero hindi ko alam kung papaano...sana panaginip lang
ang lahat ng ito...sana magising na ako...at sana pag gising ko masaya na ulit si
Kyo

"Can I talk with you?"

Napatingin kaming lahat sa may pinto.

Ito na ba ang kinakatakutan ko?

Nakatingin lang siya sakin ng diretso... wala akong makita na emosyon sa kanya.

Pinunasan ko ang luha ko at tumango sa kanya.

Lumabas na siya ng greenhouse kaya sinundan ko nalang siya.

Nakarating kami sa likod ng Cleveland, huminto siya sa paglalalakad kaya huminto

din ako.

Nakatalikod siya sakin at nakatingin sa malawak na field.

"Anya...let's break up"

Biglang nanghina ang buong katawan ko.

Tama ba ang narinig ko?

Napangiti ako ng mapakla at hinawakan ko siya sa braso niya para iharap sakin.

"Aren't you being unfair now?"- tanong ko sa kanya at tiningnan ko siya sa mata
niya pero wala akong makitang emosyon.

"Kissing someone behind my back? What a nice move Anya"

Nabitawan ko ang braso niya ng dahil sa sinabi niya.

Gusto ko tumakbo...dahil hindi ko na kaya.

Gustong gusto ko ng takasan ang lahat ng ito.

Kung pwede lang...sana maalis na lahat ng sakit na nararamdaman ko kasi alam ko

konti nalang susukuan ko nanaman na mabuhay..

Tinalikuran na niya ako ng nag simulang maglakad palayo.

Ganito nalang ba? Iiwan nanaman niya ako?

Kelan ba pwedeng maging akin nalang siya?

"You're allowed to kiss Charlotte while I'm not allowed to kiss Kyo? is that it?
kasi kung oo pwede naman na ipatanggal ang mata ko...para wala na akong
makita...para hindi ko makita...para hindi ko na makita ang masasakit na
bagay...wag mo lang ako iwan..."

Napahinto siya sa paglalakad.

"Jiro...wag mo na akong saktan...tama na...hindi ko na kaya..."

"Anya kahit kelan hindi kita pinag-bawalan na makipag hiwaly sakin...ikaw ang nag
desisyon na itago ang nararamdaman mo...ikaw ang nag desisyon na itago sakin ang
nakita mo..it's not my fault"

Nagulat ako sa isinagot niya sakin kaya napaupo ako.

Tinakpan ko ang bibig ko para hindi makagawa ng kahit anong ingay

Bakit ganun?

Ang sakit..lagi nalang ako ang iniiwan...lagi nalang ako ang nasasaktan sa huli.

Pero ang pinakamasakit sa lahat?

Yun ang mga pangakong hindi natupad at hindi na matutupad...magiging bahagi nalang
ito ng malungkot na nakaraan...sabi niya papakasalan niya ako...ang sakit pala.

Ang sakit umasa sa isang pangakong hindi naman matutupad

The pain is killing me.

Sabi nila love is more sweeter the second time around pero...ang tanga ko kasi
naniwala ako dun when in reality...love is more painful the second time around.

Paano pa ako tatayo pagkatapos nito? Wala akong maramdaman kung hindi puro
sakit...paano pa ba ulit ako makakangiti?

Sabi niya papakasalan niya ako...sabi niya papakasalan niya ako balang
araw...masama bang umasa sa pangakong nung una palang ay alam ko na wala ng pag
asa?

Masama ba na mahalin ko siya higit pa sa buhay ko?

Nagulat ako ng bigla siyang lumuhod sa harap ko at inakap ako ng napaka

higpit...parang ayaw na niya akong pakawalan.

"Balang araw sana mapatawad mo ako...sa pananakit sayo ng sobra sobra...balang araw
sana...sana...maging magkaibigan ulit tayo.."

Hindi ko na naiwasan na hindi mapahikbi sa mga huling salita niya.

Kaibigan.

Ang sakit na hanggang sa kaibigan lang...ang sakit kasi pilit kaming pinaglalayo ng
tadhana...ang sakit kasi wala akong magawa para pigilan siya.

"Jiro...hindi na ba talaga pwedeng maging simpelng tayong dalawa nalang?"

Lalong humigpit ang pagkakaakap niya sakin

"Close your eyes..."

Tulad ng sinabi niya ay ipinikit ko ang mata ko at umaasa na sa pag dilat ko

mawala na ang sakit.

"in a count of three... you open your eyes the pain is gone the world is a better
place and everything will turn out just fine...1..."

Tinanggal na niya ang pagkakaakap niya sakin.

"2....3..."

Idinilat ko ang mata ko at sa pag dilat ko nakita ko ang likod niya na unti unting
lumalayo sakin...hanggang sa hindi ko na ito makita.

Ang hirap. Ang sakit.

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo.

Hindi ko alam kung saan pa ako nakakakuha ng lakas.

Tumalikod na rin ako at nag simulang maglakad.

Napahinto ako sa paglalakad ng may makita akong babae na madaling pinunasan ang
luha niya at diretsong nakatingin sakin.

Charlotte.

Naglakad ako papalapit sa kanya habang patuloy pa rin sa pag tulo ang luha ko.

"Masaya ka na ba? Sayo na siya"

"Paano ako sasaya?...kung alam ko na kahit wala na kayo nasa sayo pa rin ang puso
niya...ano ba meron sayo na wala ako ha? walang araw na lumipas na hindi ko
naramdaman ang galit niya sakin...walang araw na lumipas na hindi niya ako sinisi
sa mga nangyayari..araw-araw lagi ka niyang sinusundan at gabi gabi lagi siyang
umuuwing lasing...alam mo ba kung bakit?..."

Mabilis niyang pinunasan ang luha na kumawala sa pisngi niya.

Sa mga sinasabi niya lalong bumilis ang pag tulo ng luha ko.

"kasi araw-araw...araw-araw siyang nasasaktan dahil lagi mo kasama si Kyo...pero

wala siyang magawa...kasi hindi niya kaya...wala siyang karapatan...dahil siya
mismo iba ang kasama...siguro nga lahat ng tao nagpapakatanga pag dating sa pag
mamahal kasi ang tanga tanga ko para mahalin ang taong alam ko na hindi ako kayang
mahalin....kung kaya mo mag makaawa sa kanya para hindi umalis sa tabi mo...ako
kaya ko din...kaya kong tiisin ang lahat makasama lang siya"

Umalis na siya kaagad pagkatapos niyang magsalita.

Nagulat ako sa mga sinabi niya at hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

***
 Ang lakas ng ulan.

Basang basa na rin ako habang naglalakad sa gitna ng kawalan.

Wala akong makita, wala akong marinig.

Pakiramdam ko mag isa lang ako.

Hindi na talaga siya magiging sakin.

Wala na siya sa tabi ko at hindi na siya babalik.

Napahinto ako sa paglalakad at tumingin sa gilid ko.

Isang mataas na building na puno ng ilaw ang nakita ko.

Alam ko ang building na ito.

Dito nakatira si Brylle.

Nag simula na ulit ako mag lakad patawid ng kalsada.

Kahit anong lakas ng busina ng mga sasakyan pakiramdam ko wala akong marinig.

Diretso lang akong nakatingin sa building habang tumatawid.

Hindi ko alam kung paano pa ako nakatawid ng hindi napapahamak.

Bakit ba hindi pa ako mamatay?

"Miss. Pasesnya na pero hindi kayo pwedeng pumasok dito"

Napatingin ako sa guard.

Siguro akala niya baliw ako at sa kalsada lang nakatira.

Oo nga pala. Pang elites ang building na ito.

Mukha na siguro akong taong grasa.

Tumalikod na ako at nag simulang maglakad paalis.

"ZEILICA!!!"

***

Dire-diretsong pumasok sa mansion nila si Jiro habang basang basa ng ulan.

Hindi niya pinansin ang mga katulong na bumabati sa kanya at diretsong pumunta sa
opisina ng kanyang ama.

Pag pasok niya ay nakita niya don ang kanyang ina at ama na para bang may
importanteng pinag uusapan.
 "Jiro"- tawag ng kanyang ina ngunit para siyang walang narinig at diretsong
nakatingin sa ama niya na nakaupo

"This is the last order I will take from you...after this you're no longer my
father"- walang emosyong sabi ni Jiro sa ama.

Walang halong gulat na tiningnan ni Red ang anak dahil alam niyang malaki ang
nagawa niyang kasalanan ngunit nagulat si Alyana sa kanyang anak at nasampal ito.

"How dare you say that to your father!"- tumayo si Red at pinigilan si Alyana.

"Alyana let him.."- kalmadong saad ni Red.

"How can I consider him as my father if he took everything from me?"- sagot ni
Jiro sa kanyang ina.

"You had a choice Jiro...and you still have a choice....we didn't force you into
this"- hindi na napigilan ni Alyana na mapaiyak.

"Choice? You're wrong...i didn't have a choice..."- sagot ni Jiro sa ina at walang
alinlangang tinalikuran ang magulang niya.

***

Zeilica's POV

Umupo ako sa lounge katabi ni Brylle habang pinupunasan ng twalya ang basa kong
buhok.

Katatapos ko lang mag shower at pinahiram ako ni Brylle ng polo niya na naging
dress ko na.

"Wag kang mag alala hindi ko hahayaan na tumanda kang dalaga. Sabihin mo lang mag
papakatino ako para sayo...papakasalan kita"

Nagulat ako sa sinabi niya kaya natawa ako ng mahina at napatingin sa kanya.

"Hindi ako nag bibiro"-sabi niya habang nakangiti

Sa sinabi niya isa lang ang pumasok sa isip ko.

Si Kyo.

Siguro ito na ang tamang oras para siya naman ang isipin ko katulad ng pag iisip
sakin nila Brylle..ito na ang oras para siya naman ang alagaan ko, para itama ang
mali.

"I need to see my sister, now..."- mahinang sabi ko kay Brylle.

"I'll bring you there.."- sabi niya at pumunta na kami sa car park.

Habang nasa byahe pinag iisipan ko na mabuti kung tama ba ang desisyon ko..pero
ito lang ang naiisip kong paraan para sumaya naman si Kyo...para maramdaman niya na
mahalaga din siya sakin.

Pag dating namin sa bahay ay dumiretso agad ako sa kwarto ni ate.

Nakita ko siyang nakahiga at binabantayan ni kuya Shone.

 "Zeilica are you ok? Don't worry ate will fix it"- sabi niya at nginitian ako.

Ayoko na ring pahirapan pa si ate lalo na at buntis siya.

"it's alright ate. You don't need to stress yourself out because of me...i'll take
responsibility..."

**** (PLEASE READ.)

vote comment and be fan ;))

maraming sorry po sa napaka late na update! busy lang po :((

pipilitin ko po na makapag update sa wednesday or thursday ok po? sorry po tlga.

kailangan ko po mag aral mabuti eh XD

back to story XD i'll take responsibility daw XD anong responsibility naman kayo
yon? ;0

*******************************************
[64] Chapter 57
*******************************************

Zeilica's POV

Pinatay ko na ang tv.

Sawang sawa na ako sa mga naririnig at napapanood ko.

Ilang araw na rin ang nakalipas simula ng inilabas ni ate ang balita.

Laging yun nalang ang laman ng business channel.

Hindi ko alam kung bakit napakalaking balita ng engagement namin ni Kyo.

Hindi ko pa rin nakakausap si Kyo simula ng lumabas ang balita.

Ng dahil sa isang halik na simula at wakas ng lahat....nagkaroon ako ng fiance.

Pero alam ko na tama ang desisyon ko...dahil kung hindi alam ko na masisira ang
Clouter at Aizawa group...siguro ganito talga ang business industry...daig pa ang
artista.

isang maling galaw mo lang...gagawing isang napakalaking mali ng mga kalaban mo.

"Miss Zeilica pinatatawag na po kayo ni Miss Alex sa baba"- maid

Tiningnan ko lang siya at tumango.

Bago ako lumabas ng kwarto ay tiningnan ko muna ang itsura ko sa salamin.

Pakiramdam ko nakalimutan ko na kung paano ngumiti.

Inalis ko na agad ang tingin ko sa salamin bago pa may tumulong luha galing sa mata
ko.

Lumabas na rin ako ng kwarto at dumiretso sa baba.

"Zeilica! oh my god! I haven't seen you for ages! How are you little angel?"-
isang mahigpit na yakap ang sumalubong sakin.

"Tita Sharley...I'm sorry for the trouble"- sagot ko sa kanya.

Tinanggal na niya ang pagkakaakap niya sakin at bumungad sakin ang maganda niyang
ngiti.

"Oh darling don't call this trouble. Actually I'm so glad! I know that my son is
really head over heels to you!"- sabi niya at nagpakawala ng isang matamis na tawa.

Ngumiti ako ng pilit.

"Ma stop it."

Napatingin ako sa lalaking nasa tabi na pala ni tita Sharley.

Mag kaibang magkaiba talaga si Kyo at tita Sharley sabi nila kaugali daw ni Kyo
ang dad niya.

Sayang lang kasi hindi ko man lang siya nakita, bago pa man ipanganak si Kyo
namatay na ang dad niya.

"Oh! This sneaky boy never change! Is that how you greet your mom that you haven't
seen for years?!?"- tita Sharley.

Napailing lang si Kyo at napatingin sakin.

Ng magtagpo ang mata namin ay nakita ko ang kalamigan nito.

Nakakatakot. Tinitingnan niya ako ng parang ngayon lang kami nagkita.

Napayuko ako.

Bigla ring tumahimik ang paligid.

"Uh..the food is ready...shall we?"- binasag ni ate ang katahimikan

Nauna ng naglakad si ate at sinundan naman ito ni Kyo

"Aish! Don't mind that sneaky brat! Let's go darling"- hinila ako ni tita Sharley
papunta sa dining room

Siya ang kabaligtaran ni tita Alyana, isip bata si tita Sharley samantalang
masyadong seryoso naman si tita Alyana.

Bago ako umupo ay tiningnan ko muna ang set up ng table.

Si ate ang nasa gitna sa may left side niya ay si Tita sharley at Kyo.

Kung pwede lang sana sa dulo nalang ako ng napakahabang lamesa na ito umupo.
"Zeilica dear why don't you sit?"- sabi ni tita Sharley at tinuro ang upuan sa
tapat ni Kyo.

Wala akong nagawa kung hindi sundin siya.

Ilang minuto rin ang lumipas ng walang nag sasalita, ang awkward ng paligid.

"Uhm..so when is the wedding?"

Napatigil ako sa pagkain at napatingin kay tita Sharley.

Nakatingin lang din sa kanya si Kyo at ate.

"Uh tita, Zei is still a minor?"- ate Alex

"Doesn't matter darling..well nung unang panahon naman when you reached 13 you
were allowed to get married..and oh! Look at these two aren't they a perfect
match?"- sabi ni tita Sharley habang nakangiti at kitang kita ko na masaya siya.

"Well..you have a point tita"-sabi ni ate at tumingin sakin.

"Ah! When they were still kids every single day I looked at these two play I was
hoping that these two would be together when they grew up...and now -"

Naputol ang sasabihin ni tita Sharley ng biglang ibagsak ni Kyo ang kutsara niya.

Napatingin kami sa kanya at nakatingin lang siya sakin.

"Let's talk...privately"- ramdam na ramdam ko ang galit at otoridad sa boses niya.

Natatakot ako sa aura niya kaya napatango nalang ako.

Tumayo na siya at lumabas ng dining kaya dali dali ko siyang sinundan.

Umakyat siya ng hagdan at naglakad papunta sa kwarto ko, pumasok siya dito kaya
pumasok din ako.

"Why are you doing this?"- tanong niya at ramdam ko na pinipilit niyang pakalmahin
ang sarili niya.

Hindi ako makasagot sa tanong niya at tumulo nanaman ang walang kwenta kong luha.

Napaupo siya sa may lounge at inihilamos ang dalawa niyang kamay sa mukha niya.

"Are you using me to get him back?"-

Nagulat ako sa tanong niya at wala akong naisagot sa kanya kung hindi puro luha.

"I told you my feelings...not because I wanted you to play with me...not because I
wanted you to use me...sinabi ko sayo ang naramdaman ko kasi hindi ko na kaya!
Hindi ko na kayang itago pa pero ano ang ginagawa mo? ganyan ka ba talaga ka-
selfish?!?"

Binunggo niya ako at dire-diretsong naglakad palabas.

Ginagamit ko nga ba talaga siya?

Pati sarili ko hindi ko na rin maintindihan.

Pati ibang tao nadadamay ko na.. tama nga sila masyado akong maka-sarili.

"I'm sorry...hindi ko na rin maintindihan ang mga ginagawa ko.."- naramdaman ko na

huminto siya sa paglalakad kaya humarap ako sa kanya, nakatalikod siya sakin.

"Nababaliw na ata ako eh.."- tumawa ako ng mahina habang patuloy pa din sa pag
tulo ang luha ko.

Sawang sawa na akong umiyak. Sawang sawa na akong masaktan.

"Ang sakit kasi..ang sakit dito..."- pinalo ko ng mahina ang dibdib ko.

"That's not my problem...stop this at once Zeilica before I lose my respect for
you"-sabi niya at nag simula na ulit maglakad

Nagulat ako sa sinagot niya sakin.

Ang sakit. Ganito na ba ako kasama?

Napaupo ako sa sahig. Bakit ba ang hinahina ko?

Bakit ba ang tanga tanga ko?!?

Sinugal ko ba talaga ang pagkakaibigan namin ni Kyo?

Ako ba mismo ang sumisira samin?

*ring*ring

Napatingin ako sa cellphone na hawak ko.

Pinunasan ko ang luha ko at tiningnan ito.

Unregistered number?

Sinagot ko ito.

"He-hello?"- matamlay kong sagot

"Z-Zei..."- nagulat ako sa boses na narinig ko.

Isang pamilyar na boses na parang naghahabol ng hininga.

"A-Andrei?"- bigla akong kinabahan.

Sana'y mali ang nasa isip ko.

"He-help me...i-i...I was...sta-stabbed...i-i-..."- napatakip ako sa bibig ko.

Ba-bakit ako nanaman?

Bakit ako nanaman ang kailangang makarinig ng boses ng taong nasa binit ng
kamatayan?

Bakit ako nanaman ang kailangang tumulong?

"ANDREI!! WHERE ARE YOU?!?"-

 Natetense ako. Ako nanaman ba ang a-ako ng kasalanan?

Ako nanaman ba ang mahiirapan?

"U-underground...S-street..."

Nang marinig ko ulit ang boses niya ay hindi na ako nagdalwang isip pa.

Tumakbo ako palabas at sumakay sa kotse ko.

"Don't hang up Andrei.. I'm on my way"- sabi ko at pinunasan ang luha ko.

Ayoko na. Ayoko ng madagdagan pa ang bigat ng nararamdaman ko.

"I-I'm...sorry to...bother..you...i-I know that even the shadow...o-of this

place..."- narinig ko ang paghinga niya ng malallim

"DAMN YOU ANDREI!!! JUST....JUST DON'T TALK!! AND DON'T YOU DARE DIE!!! YOU STUPID
KID!!!"

Pinunasan ko ulit ang luha ko at pilit kinalimutan ang mga problema...kailangan ko

mag concentrate sa pag da-drive para makarating ako ng buhay sa U.S. dahil sa bilis
kong ito, malaki ang posibilidad na mamatay ako.

Kung mamatay man ako...gusto mo munang iligtas si Andrei.

Ng makarating ako ay agad akong bumaba sa sasakyan at tumakbo papunta sa empyernong

ito.

"Andrei which street?!?"- tanong ko sa kabilang linya.

Malaki ang u.s. kaya nilagyan nila ito ng street number.

"S-street...44.."

"I'm on my way!"

Ng makarating ako sa street 44 ay binaba ko na ang telepono dahil nakita ko na

siya.

Napahinto ako sa pagtakbo ng makita ko ang dugo sa paligid niya.

Ang dami ng nawalang dugo sa kanya.

Nanginginig ang buong katawan ko ng lapitan ko siya.

"A-andrei?!?"

Namumutla na siya.

Nginitian niya ako.

"I feel..so sleepy.."- saad niya at ipinikit na niya ang mata niya.

"ANDREI!!! STAY WITH ME PLEASE!!! "

***
Umupo ako sa tabi ng emergency room at isinubsob ang mukha ko sa tuhod ko.

Amoy na amoy ko pa ang dugo ni Andrei sa damit ko.

Buti nalang ay may nakakita samin at tinulungan ako na dalhin si Andrei dito sa
ospital.

Pero paano nga kaya kung walang dumating?

Paano kung namatay siya sa harap ko?

Napasabunot ako sa buhok ko at napapikit.

*ring*ring

Pakiramdam ko lumabas ang puso ko ng maring ko ang cellphone ko.

Tiningnan ko ito at kinabahan ako ng makita ko kung sino ang tumatawag.

Unregistered number nanaman.

Dahan dahan ko itong itinapat sa tenga ko.

Pakiramdam ko lalabas na ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok nito.

"Who... is this?"- tanong ko.

Nakarinig ako ng tawa. Isang tawa na pang demonyo.

"Aren't you forgetting something?"

Ang boses na kinatatakutan ko.

"S-Storm..."- pinipilit ko na itago ang takot sa boses ko.

Gusto ko ng kalimutan ang nakaraan..pero bakit? Bakit unti-unti akong binabalikan

nito?

"ZEILICA!!!DON' T COME HERE!!---LET ME GO!!"

Pakiramdam ko ay bigla akong nilamon ng kadiliman. Pakiramdam ko ay nagiisa nalang

ako ng marinig ko ang boses na iyon.

"Au-Aubrey..."-bulong ko sa sarili ko.

Nakarinig nanaman ako ng tawa sa kabilang linya.

"I'm assuming that you know what to do..."

"Don't harm her..i..i'm coming"

*** (underground street)

 Tiningnan ko muna ang bintana bago ko ito akyatin at tuluyang pumasok sa hideout
ng Black Kings.

Isang mahinang tunog lang ang nagawa ng sapatos ko ng makapasok ako.

Agad na tumingin sa direksyon ko si Storm at Thunder. Ito ang pangatlong

pagkakataon na makita ko sila.

"Light is waiting for you in the main entrance"- malamig na pagkakasabi ni

Thunder.

Hindi pa rin siya nagbabago. Siya ang pinakaseryoso sa kanila at siya din ang
pinaka emotionless sa kanila.

"I'm sorry...entering this way is much cooler"

Tumawa si Storm ng malakas na para bang aliw na aliw siya.

"Zei...you speaks like Thunder"- sabi niya at tumawa nanaman ulit siya.

"I'm not here to watch you laugh. Where's Aubrey?"- tanong ko sa kanya at tumingin
ako ng diretso sa kanya.

Bigla ko ring iniwas ang mata ko. Hindi ko pa pala kaya.

Hanggang ngayon hindi pa rin nababawasan ang guilt na nararamdaman ko.

Hanggang ngayon kinakain pa rin ako ng guilt.

"Thunder get the girl"- biglang sumeryoso ang mukha niya.

"Yeah. Yeah"- sagot ni Thunder sa kanya at lumabas na.

Biglang humangin ng malakas mula sa bukas na bintana.

Kaming dalawa nalang ang naiwan dito. Pakiramdam ko ay parang kutsilyo ang hangin
at sinasaksak ako.

"Why can't you look directly at my eyes? Seventh angel."

Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko ng dahil sa sinabi niya at bigla akong

napatingin sa kanya.

"Is it guilt?"

Sa pangalawang pagkakataon ay wala akong maisagot sa kanya. pakiramdam ko ay ano

mang oras tutulo na ang luha ko pero alam ko na hindi pwede.

Hindi niya pwedeng malaman ang totoo.

Napatawa siya ngunit ngayon ay wala na ang aliw sa tono nito. Napalitan ito ng
nakakatakot na tono.

It makes me shiver.

"It was hard to looked for you in the first 12 months. S.A. seven angels...I
didn't really expect that because you all changed everything. Seven angels was
always thirsty for a fight but S.A. doesn't fight when it's not necessary...Seven
angels didn't have pity for their opponents...but S.A. does..We didn't mind S.A.
because we thought they were weak...until an invincible girl decided to fight a
Black King...that night was the night I started to doubt you...after three months I
confirmed that the invincible girl was the seventh angel..."

Naglakad siya patungo sa akin.

"If you knew..why didn't you kill me? why did you remain silent?"- mahina kong
tanong

Hanggang ngayon ay ina-absorb ko pa rin lahat ng sinabi niya. Hindi ko maintindihan

kung bakit ngayon lang siya gumawa ng hakbang.

Nagulat ako ng bigla niya akong hawakan sa braso na para bang gusto niya itong
pisain.

Napatingin ako sa kanya at inches nalang ang layo ng mukha niya sakin.

Muka siyang nanggigigil na patayin ako.

"Because you were under his protection"- matigas niyang pagkakasabi.

Inalis na rin niya ang pagkakahawak niya sa braso ko kaya hinawakan ko ito.

"What do you mean?"- naguguluhan kong tanong.

"You were under that damn Saiga's protection!"

Pakiramdam ko ay lumundag ang puso ko sa sinabi niya.

Si Jiro.

Hindi ko alam na pinoprotektahan niya ako.

"I want justice for my sister's death"-saad niya habang nakatingin sakin ng
diretso.

Napangiti ako. Pakiramdam ko ay isa akong demonyo.

"I don't want justice for her death"- lumapad ang ngiti ko.

Ngiti na puro sakit.

*BOG

"AH!" napapikit ako at napatingin sa kanang braso ko.

Kitang kita ko ang dugo na lumalabas dito dahil walang manggas ang damit ko.

Mabilis niya akong sinuntok kanina at alam ko na malakas ito para mapaupo ako pero
ang malas ko dahil hindi lang suntok ang natanggap ko. Natusok ang kaliwang braso
ko ng isa sa mga matutulis na bagay dito.

Napapikit ako at dahan dahan kong tinanggal ang nakatusok sa braso ko.

Ramdam na ramdam ko ang pag kirot nito.

"ZEILICA!!!"
 Napatingin ako sa may pinto.

Andito na pala si Aubrey at may dalawang lalaki na pinipigilan siya sa paglapit

sakin.

Kasunod nila ay si Thunder at Light.

Lumapit sa direksyon ko si Thunder at kinuha ang bagay na kanina ay nakatusok sa

braso ko.

"Next time we shouldn't buy things like this. I didn't know that this is
dangerous"- sabi niya at itinapon iyon sa basurahan.

"I told you not to come!"- sabi ni Aubrey habang nag pupumiglas pa din.

"Be quiet!"- sabi ni Storm at tiningnan si Aubrey ng diretso.

Agad namang napatahimik si Aubrey dahil na din siguro sa nakakatakot na boses ni

Storm.

Hinawakan ako ni Storm sa kabilang braso ko at hinila ako patayo.

"I want to know the truth"

Hindi ko alam kung bakit pero ramdam ko na pinipigilan niya ang sarili niya na
saktan ako ulit. Ng makatayo na ako ay pinunasan ko ang dugo sa labi ko.

"Sometimes the truth is better unknown"- sabi ko at tiningnan ko siya sa mata ng

may halong sinsiredad.

*SLAP

Sinampal niya ako kaya napahawak ako sa pisngi ko.

Ayokong umiyak.

Ayokong umiyak sa harapan nila.

"Even if you kill me. I won't tell anything"- saad ko at ngumiti sa kanya.

"I JUST WANT YOU TO SAY IT YOURSELF!! I WANT YOU TO SAY IT!! JUST SAY THAT YOU
KILLED HER!!!"

Galit na galit na siya.

At sa pag sigaw niyang iyon alam ko na hindi na niya kaya na pigilan pa ang galit
niya.

*BOG

Bumagsak ulit ako ng suntukin niya ako.

Hindi ko magawang lumaban, Hindi ko magawang magalit dahil alam ko ang

nararamdaman niya.

Nararamdaman ko din ang nararamdaman niya.

Alam ko na karapatan niyang malaman ang totoo pero hindi pwede.

"I know you've been waiting for this moment to come...but shame on you...you hunted
the wrong person....i didn't kill her"- sabi ko at tumingin sa kanya.

Gustong gusto ko sabihin sa kanya ang buong katotohanan pero hindi ko magawa.

"Are you expecting me to believe you?!?"

Aatakihin nanaman sana niya ako pero may pumigil sa kanya.

Nagulat ako ng makita ko kung sino ang pumigil sa kanya.

Si Light.

"I believe her. She can't kill because if she can I would be a corpse by now"

Napatigil si Storm.

*BLAG

Napatingin kaming lahat sa may pintuan dahil bigla nalang itong nasira at
nagpasukan ang limang lalaki.

Napahinto sila sa paglalakad at napatingin sa dumudugo kong braso.

Lalapit sana sakin si Kyo pero itinaas ko ang kamay ko para mapahinto siya sa
paglalakad.

"Aubrey?!?"- saad ni Momo ng makita niya si Aubrey na hawak hawak ng dalawang

lalaki.

Hindi na ako nagulat ng bigla nalang bumagsak yung dalawang lalaki gawa ni Momo.
Hinila niya papalapit sa kanya si Aubrey.

Ibinalik ko na agad ang tingin ko kay Storm.

"I know exactly how you feel..."- tuloy tuloy nanaman sa pagagos ang luha ko.

"But do you have any idea how much hardship your sister put me through? "-
napangiti ako ng mapakla.

" I wish she didn't die...I wish I didn't see it...I wish I wasn't there..your
sister put me through hell.."

Napayuko ako at pilit ko pinipigilan na mangibabaw ang nararamdaman ko dahil baka

makasira ako ng pangako.

Pangako na unti unti akong sinisira.

"Remove your fucking hands on me Light"- sabi ni Storm habang nakatingin ng masama
kay Light.

Binitawan naman siya ni Light.

"I know exactly what it feels like-"- pinutol niya ang sasabihin ko

"YOU DON'T KNOW!!!AHH!"

*BLAG
 Napatingin ako sa lumipad na lamesa.

Ang lakas niya.

"Zei.."- sabi ni Daryll at lalapit sana siya sakin pero hinarang ni Kyo ang braso
niya.

"Don't. This is what she need right now...she need to face her fear by herself."-
sabi ni Kyo ng mahinahon.

Tumayo ako habang hawak hawak ko ang kabila kong braso.

"TELL ME WHAT YOU KNOW!!"- sabi ni Storm at hinawakan ang braso ko na dumudugo.

Napapikit ako ng higpitan niya ang pagkakahawak sakin.

" I-I won't.."

Tiningnan ko siya ng diretso sa mata.

"I'm sorry.."- sabi ko ng may halong sinsiredad.

Sa sinabi kong iyon ay lalo siyang nagalit at susuntukin niya sana ako kaya
napapikit ako

"I recommend you not to do that"

Bigla akong napadilat.

Hawak hawak ni Brylle ang braso ni Storm.

"We're just in time"- sabi ni habang nagsusukatan sila ng tingin ni Storm

"Didn't i tell you...not to hurt her?"

Biglang lumakas ang tibok ng puso ko sa boses na iyon.

Napatingin ako sa sirang pinto.

Nagulat ako ng nakita ko si Jiro na may hila hilang lalaki.

Ibinagsak niya ito sa harapan namin.

"I'll give you 30 seconds to speak..1..2..3...30"- susuntukin niya sana ito ngunit
pinigilan siya ni Kyo.

"I don't care if you want to kill him but not in her sight..."- sabi ni Kyo

Kung tumama ang suntok na iyon, hindi imposible na mamatay yung lalaki dahil
mukhang binugbog na nila ito.

Kaya pala hindi kasama nila Kyo na dumating dito si Brylle dahil kasama siya ni
Jiro.

Binitawan na ni Storm ang braso ko kaya binitawan na din siya ni Brylle.

May ibinato si Brylle sa direksyon ni Thunder at nasapo naman ito ni Thunder kahit
na nakatalikod siya.
 Ngayon ko lang napansin na nung makuha niya si Aubrey ay bumalik ulit siya sa
pagkaka-upo sa may bar counter. Halatang hindi siya interesado sa mga nangyayari
ngayon.

Napaka misteryoso niya.

"Wait..."-sabi ko at tumingin ako kay Brylle.

"it's not like we promise anything to her..."-sabi niya at ngumiti siya sakin.

Nagulat ako ng makita ko sa harapan ko si Jiro pero mas nagulat ako ng akapin niya
ako.

"You did well..."- nag unahan ulit sa paglabas ang mga luha ko.

Ang mga salitang yon. Nakakagaan sa pakiramdam.

Bumitaw na sa pagkakaakap si Jiro.

"Jiro..."- mahina kong sabi at hinawakan siya braso.

Napalingon siya sakin at ngumiti.

"I'm so glad you're okay"

Napatakip ako sa bibig ko. Gusto ko pa siyang akapin ng matagal.

Gusto ko pa siyang hawakan ng matagal.

***

Nakalabas na kami sa hideout ng Black Kings pero asa Underground Street pa din
kami.

Street 13.

"I told you not to come"- nagulat ako ng huminto sa paglalakad si Aubrey at
humarap sakin.

"Pumunta ako para iligtas ka"- mahinahon kong sabi sa kanya pero parang lalo pang
uminit ang ulo niya sa mga sinabi ko.

"What a lame excuse!"- inis na sabi niya sakin

"You came because you wanted to die! You wanted him to kill you! You wanted to
escape the pain...but sorry because your plan didn't work! I'm sorry if it still
hurts! "- nagulat ako sa mga sinabi niya.

Umiiyak siya.

"This is exactly why I don't want to be friends with you! You're so stupid!!"-
ilang beses na bang tumutulo ang luha ko ngayong araw na ito?

Mukhang hindi na titigil. Pinunasan ko agad ang tumulong luha sa pisngi ko.
****

Mula ng makaalis sila Zeilica ay hindi pa rin natitinag sa kinakaupuan niya si

Thunder.

"ooooh! Those guys are really strong...they broke this steel door"- sabi naman ni
light habang pinagmamasdang mabuti ang pinto na sinira nila Kyo.

Napatingin naman si Light sa may bintana.

"You're back?" tanong ni Light at umupo sa couch.

"Uh.."- maikling sagot naman ni Jiro at umupo din sa couch.

"Jiro...can I ask you a question?"- tanong ni Thunder at humarap sa direksyon nila

Jiro.

"You're already asking..."- sagot naman sa kanya ni Jiro

"AHAHAHAHAHAHA! Yah! Thunder you still have curiosity in your body eh?"- sabi naman
ni Light habang tawa pa rin ng tawa.

Tiningnan naman siya ni Thunder.

"Stop laughing you idiot!"- sabi ni Thunder ng may halong inis sa boses niya
ngunit hindi siya pinansin ni Light at patuloy pa din sa pag tawa.

"I saw an amusing scene...why did you kiss your fiancée when you knew that Zeilica
was watching?"- diretsong tanong ni Thunder na dahilan kung bakit natahimik si
Light.

Halata sa mukha ni Light ang gulat. Biglang tumahimik ang buong paligid.

"I thought...she would make the first move to break up with me but..."-saad ni Jiro
at napangiti siya ng mapakla

"You were wrong..."- pagpapatuloy ni Thunder sa dapat ay sasabihin ni Jiro.

"Oy why were you there?"- umupo si Light sa tabi ni Thunder.

"Why do I need to tell you?"- sagot sa kanya ni Thunder.

"Still cold as ever huh? I'm leaving fellas have a sweet night!"-sabi ni Light at
kinuha na niya ang coat niya na nasa upuan.

"Oy. I'll sleep in your pad"- sabi ni Jiro at tumayo na rin sa upuan.

"I don't sleep with boys mate!"- pang aasar sa kanya ni Light

Tiningnan lang siya ni Jiro " You can sleep outside"

Napatawa nalang si Light. Habang papalakad sila palabas ay may ibinato naman si
Thunder kay Jiro.

Kahit nakatalikod na si Jiro ay nasapo pa rin niya ito.

"What's this?"- tanong ni Jiro at humarap kay Thunder.

 "Plane ticket and an address"

"To where?'- curious na tanong ni Light

"Alaska. The address written in the paper...there should be a mansion there"

"Huh? Wait. When did you buy a mansion there? And why the hell I didn't know
it?!?"-tanong ni Light

"I didn't."- maikling sagot ni Thunder

"Why do you have a mansion there?"- tanong ni Jiro at tiningnan ang address na
nakasulat sa papel.

"I used to live there...once upon a time."- sagot ni Thunder sa kanya

"Wait. Wait. If you didn't buy it then whose mansion is it?"- Light

"It's an abandoned mansion...I mean an abandoned place"

"WHAT?!?"- kitang kita ang gulat sa expresyon ni Light

"Imagine living by yourself in the middle of nowhere..."- sabi ulit ni Thunder

"Yo! Jiro! don't tell me you're going to live in that haunted mansion?!?"- agad
namang napatingin si Light kay Jiro.

"It's not haunted...it's abandoned"- pag tatama naman ni Thunder kay Light.

"This is just a perfect place for me"- sabi ni Jiro kay Light habang tumatango-
tango ng may inosenteng mukha.

***

"Gamutin na natin yang sugat mo"- sabi ni Kyo kay Zeilica.

Nasa ospital sila ngayon ngunit ayaw naman ipagalaw ni Zeilica ang dumudugo niyang
braso.

Hindi niya pinansin ang sinabi ni Kyo at umupo siya sa sahig at sumandal sa pader.

Parang kanina lang ay galit na galit sa kanya si Kyo pero ngayon ay parang nawala
lahat ng galit ni Kyo sa kanya.

Umupo si Kyo sa tabi ni Zeilica.

"Pakasalan mo ko"- diretso niyang sabi kay Kyo.

"Kahit hindi mo ko mahal?"- tanong sa kanya ni Kyo.

"Kahit hindi kita mahal"

**********PAKIBASA. IMPORTANTE ITO.

vote at comment para magkaroon ng inspiration si author XD be fan kung hindi pa fan
LOL

TINGNAN NIYO PALA YUNG MANSION SA GILID HAHA.

SERYOSO NA.

una MARAMING SALAMAT sa lahat ng nag intay ng isang buwan para sa ud na ito. kung
hindi kayo nakontento intayin ang susunod.

SORRY kung napaka late ng ud ko. kung kelan matatapos na chaka pa late? PASENSYA
NA. NAG AARAL KASI AKO.

BUSY AKONG TAO.

SALAMAT DIN sa mga tao na nagpopost ng message sa mb ko para lnag sabihin na ayos
lang kung hindi muna ako makakapag update.

ayos lang naman sakin kung mag tanong kayo kung kelan ang update. ayos lang din
kung sabihin niyo na mag update na ako pero sana nasa nice way naman. nakakairita
kasi minsan.

salamat.

P.S. hindi na matatagalan ang next update. medyo lumuwag na kasi ang sched ko.

*******************************************
[65] Chapter 58
*******************************************

Zeilica's POV

Nilapitan ko siya at inihiga sa hita ko.

Nagulat ako ng tawagin niya ang pangalan ko.

"Zeilica..i know it's you..."- ang ganda ng boses niya, parang isang boses ng
anghel.

Ngumiti siya at tinanggal ang maskara na suot ko. Naramdaman ko nalang na may
tumutulong mainit na likido mula sa mata ko.

"It makes me sad...that the Zeilica I adore is you...My heart is

breaking...Zeilica you had a choice...and I envy you for that ...but you chose the
wrong one..."

"You need to face the consequence of your choice my friend...death, killing people
and blood...that's normal for us...for gangsters...but can you handle it?...I'm
dying...I can feel it...you can't tell anyone who killed me...you will remain
silent...I don't want my brother to find who killed me...I want him to
suffer...like you...this is also his consequence for being a street
fighter...Zeilica as your friend...promise me you'll forget everything that
happened tonight...as if it never happened..."

Napapikit siya...ramdam ko na naghihina na siya.

 "Gomenasai Zeilica.."-sabi niya ng may ngiti sa labi.

Bigla akong napaupo mula sa pagkakahiga.

Panaginip. Napaakap ako sa tuhod ko.

"Lorina...how long are you gonna make me suffer?"- bulong ko sa sarili ko.

Bigla akong gininaw ng humangin ng malakas. Napatingin ako sa may balcony, bukas
pala ang pintuan at hinahangin ang puting kurtina.

Napangiti ako. Pakiramdam ko kinakausap ako ng hangin.

"I see...you're still not going to let me go..."

Nawala ang ngiti sa labi ko.

*** (TIME TRAVEL: after the day ji and zei broke up)

Naglalakad si Charlotte habang nakatingin sa kawalan. Gusto muna niyang tumakas sa

gulo na ginawa niya kaya nag punta muna siya ng Korea.

Napatingin siya sa mga batang naglalaro sa may park, Napangiti siya at kasabay ng
mga ngiti niyang iyon ay ang pagtulo ng luha niya.

"Why couldn't you remember me?"- bulong niya sa sarili niya.

"When we were kids..we went to the same summer music school together...we played
together...but I guess everything changes over time...before, you and Kyo used to
be my saviours from the bully kids...and now...you couldn't remember me...and it
hurts"- tumawa si Charlotte at pilit pinipigilan ang pag tulo ng luha niya.

Sabi kasi ng pinsan niya na si Sayuki "sa tuwing nalulungkot ka, tumawa ka
lang...even if it hurts.."

Kahit siya mismo ay hindi maintindihan ang salitang iyon ng pinsan niya. Hindi
niya alam kung ano ang magagawa ng pag tawa ngunit katulad ng sinabi ng pinsan niya
ay tumawa siya ng mahina.

Ang pag tawa niyang iyon ay puno ng sakit. Sakit na naipon ng naipon sa loob niya.

Nag simula na rin siyang pag tinginan ng mga tao. Siguro ay iniisip ng mga tao na
nababaliw na siya pero walang pakialam si Charlotte, patuloy pa din siya sa pag
tawa habang tumutulo ang luha niya.

" I told you to laugh whenever you are sad but not in public!"- nagulat nalang siya
ng may biglang humila ng kamay niya.

"Sayuki..."- wala sa sarli niyang sabi habang nakatingin sa likod ni Sayuki,

patuloy pa rin sa pag hila sa kanya si Sayuki hanggang makarating sila sa sasakyan
nito.

Sumandal sa may pintuan nito si Sayuki habang si Charlotte naman ay nakaharap sa

kanya habang nakayuko.
"Charlotte...let him go...don't let yourself to get hurt even more...you're smart
you should know when to give up"- seryosong saad ni Sayuki habang nakatingin sa
nakayukong Charlotte.

Ayaw na ayaw ni Sayuki na nasasaktan ang pinsan niya dahil para na ring kapatid
ang turing niya rito.

Hindi nagsalita sa Charlotte at nakayuko pa din. Alam ni Sayuki na hindi pa rin ito
tumitigil sa pag iyak.

"Saki...am I a bad person?...I saw him...he was crying...I made him cry!"- inangat
ni Charlotte ang ulo niya at nakita niya na nakatingin sa kanya ang pinsan niya.

"Then...make it right...let's end this mess"

***

Makalipas ang ilang araw...

"Ms. Charlotte you can come in now.."

Ngumiti si Charlotte sa assistant ng lolo niya. Tumingin muna ito kay Sayuki bago
pumasok sa opisina ng lolo niya.

"Emp..."- tawag nito sa kanyang lolo at umupo sa upuan sa harap ng lamesa ng lolo
niya.

"Charlotte...you wanted to talk to me?"- saad ng lolo niya habang nakatalikod pa

din ang inuupuan nito.

"Emp..i don't want to marry Jiro Saiga"- diretsong sabi ni Charlotte at nag pout ng
parang bata.

Napangiti ang lolo niya sa sinabi nito.

"You brat! You said you wanted to marry Saiga's son!"- pinagtaasan siya ng boses ng
lolo niya.

"Neh..emp..do you want your granddaughter to live a boring sad life?"- inosenteng
sagot ni Charlotte sa kanya.

"You're really like your mom...Charlotte...you know what will happen don't you?"-
seyosong tanong ng kanyang lolo sa kanya

Biglang nawala ang ngiti sa labi ni Charlotte at napayuko.

"Yeah...you will be in trouble...I'm sorry emp you have a pain in the ass
granddaughter like me..."- sincere naman si Charlotte sa pag so-sorry niya sa
kanyang lolo. Alam din niya ang kapalit ng hinihingi niya ngunit gusto na niyang
itama ang mga maling nagawa niya.

"Charlotte...You and Sayuki are my only treasure in this world..i don't care about
money..i want you two to find your own happiness.. your own reason of
living...you're still young...someday you will eventually find that reason..you
will find a person that will protect you...live with that person Charlotte.."
 "Emp..is that person really exists?"- tanong ni Charlotte sa kanyang lolo at
pilit pinipigilan ang paglabas ng kanyang luha.

"Definitely...No one was born in this world to be alone...you just need to wait
patiently"

***

"Sayuki...she's all grown up don't you think?"- sabi ng lolo niya sa kanya habang
tumatawa.

Halatang masaya ang matanda sa nangyayari.

Ng makalabas si Charlotte sa opisina niya ay agad niyang ipinatawag si Sayuki.

Tumango lang si Sayuki sa kanya.

Tumahimik naman ang buong paligid. Napabuntong hininga ang matanda at ngumiti.

"I want to live a little longer..."- saad nito at pumikit.

"You surely will emp"- sagot ni Sayuki sa kanya at kinuha ang libro sa lamesa at
sinimulan itong basahin.

"You brat..."- masayang saad ng lolo niya at kinuha ang alak sa kanyang lamesa.

"What are you going do about the museum?"- tanong ni Sayuki habang nakatuon pa rin
siya sa kanyang binabasa na libro.

Napatigil naman sa pag inom ang kanyang lolo."I'll give the title to Alfred...and
we will apologise of course.."

*** (PRESENT TIME)

Zeilica's POV

Napaakap ako sa tuhod ko at napadukdok.

Nung buhay pa man si Lorina ay madalas hindi ko siya maintindihan. Lagi niya ako
noon iniiwan na nakatulala sa kanya.

Hindi ko alam kung ano nga ba ang relasyon namin ni Lorina dati. Hindi ko alam
kung kaibigan ko ba siya o kaaway.

Naputol ang pag iisip ko ng mga bagay tungkol kay Lorina ng may narining akong
ingay mula sa balcony.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko, hindi ko alam pero parang sumaya ako kahit
papaano.

Naaalala ko ito. Dati na ring inakyat ni Jiro ang balcony ko, hindi ko namalayan
nagmamadali na pala akong nag lalakad papunta sa may balcony.

Siguro kapag nakita ko siya, magiging ayos na ako kahit papaano.

 "Stay where you are"

Bigla akong napainto sa paglalakad. Tanging ang puting kurtina na lang ang harang
sa aming dalawa.

Biglang nawala ang ngiti sa labi ko. Masyado akong umasa.

Nakipag-hiwalay na siya saakin diba? Bakit umaasa pa rin ako hanggang ngayon na
babalikan niya ako?

Napaupo ako sa sahig.

"I'm sorry...Are you expecting someone?"- nakikita ko ang anino niya sa puting
kurtina, nakatayo siya at nakaharap sakin.

Napangiti ako ng mapakla. "Nope"-sagot ko at umiling iling pa ako.

"Liar"- sagot niya at umupo din siya sa sahig. Ngayon ay nakatalikod na siya sa
kurtina.

Kahit hindi ko nakikita ang mukha niya, ramdam ko na hindi na siya galit.

Napahawak ako sa braso ko na may benda. Sa totoo lang wala lang itong sugat na ito
kumpara sa nararamdaman ko.

"Did she fight...bravely?"

Napatakip ako sa bibig ko at nag simula nanamang tumulo ang luha ko. Buti nalang at
may kurtina na nakaharaang sa pagitan naming dalawa.

I don't know why but I feel so relieved... Is it because I can still fulfil her
wish?

"Yeah..she fought bravely"- napangiti ako habang umiiyak.

Malinaw na malinaw pa rin sa ala-ala ko ang gabing iyon at hanggang ngayon I can
still feel it...that unbearable guilt...

"What if...I'm really the one who killed her?...what will you do?"-tanong ko sa
kanya

Lorina..please let me tell it to him...please...the guilt is killing me.

"Do you know what the video is about?"- hindi niya sinagot ang tanong ko.

"It's her...in the video...she knew..she knew she was going to die that night...she
said that...no matter who did it to her...don't hold a grudge...don't let the
hatred win...I can't do anything because that's her wish..."

Mas lalo akong napaiyak sa narinig ko.

"Zei...are you crying?"- seryosong tanong niya

Pinunasan ko agad ang luha ko at pilit kong sinusubukan na hindi mapa-hikbi.

"N-no..I'm not"- sagot ko sa kanya atsaka ako yumuko.

Patuloy pa rin sa pag tulo ang luha ko.

It hurts..that night it hurts so bad...

"Zei...why did you do it?"- ramdam ko ang sakit at lungkot ng boses niya

***

Isang lingo na rin akong nakakulong dito sa kwarto.

Nakatingin lang ako sa kawalan ng maramdaman ko na may tao pala na nakatingin

sakin.

Hindi ko naramdaman ang pag pasok niya sa kwarto ko.

"I'm not here to say sorry to you or something about what happened the other
day....this is completely unrelated to that matter"- mataray niyang sabi saakin

Napangiti ako.

"Look Zei...pinilit lang ako ng ate mo na kausapin ka....Kyo and his mom are
here...aren't you going out?"- tanong niya at umupo sa tabi ko

"No...i'm sure ate will entertain them.."-sagot ko at napayuko ako.

Ang unfair ko kay Kyo. Hindi ko pa kayang humarap sa kanya.

"Ate will entertain my ass! You want to see him don't you?"- bigla akong
napalingon sa kanya

"Stop it Zeilica...stop lying to yourself! Why are making this hard? Stop hurting
him and stop hurting yourself! Yeah...maybe I don't really know what happened to
that Lorina-incident but this is just ridiculous!"- tinuro niya ako at tinignan
niya akong mabuti.

"You look like a hell of mess!"- tumayo siya mula sa pagkakaupo at binuksan ang
pinto sa balcony at inilihis ang kurtina.

Pakiramdam ko ay biglang tumigil ang mundo ko sa ginawa niya, pakiramdam ko ay mag-

isa na lang ako na binabalot ng dilim.

Wala akong Ibang maramdaman kung hindi takot. Napaakap ako sa tuhod ko.

Naalala ko ang araw na dinalaw ako dito ni Storm.

Si Storm...alam niya ang katotohanan...alam niya ang ginawa ko. Natatakot ako..
unti-unti kong inangat ang ulo ko na nakapatong sa tuhod ko. Tiningnan ko ang kamay
ko...puro dugo ito.

Dugo ni Lorina..dugo ng walang buhay na si Lorina... muli kong naramdaman ang

naramdaman ko noong gabi na iyon.

"AAAAAAHHHHH!"

Napasigaw ako ng malakas habang nanginginig ang buong katawan ko. Tuloy tuloy din
sa pag tulo ang luha ko, muli kong naramdaman ang pag-pigil niya sa ginagawa
ko...muli kong naramdaman ang higpit ng hawak niya sa braso ko para itigil ang
ginagawa ko...
Si Storm...sinira niya ang pag-iisip ko...sinira niya ang dahilan ko para
mabuhay...pakiramdam ko ay bumalik ako sa dati.

Napahawak ako sa ulo ko. Pilit kong tinatanggal ang ala-ala na iyon pero hindi ko
magawa.

Sana...sana ay isang bangungot lang ito. Ayoko ng maalala pa ang gabing iyon.

Bigla kong naalala ang dagger na kumuha sa buhay ni Lorina. Napatingin ako sa
drawer sa tabi ng kama ko.

Binuksan ko ito at kinuha ang dagger.

Nakakita ako ng dugo sa paligid ko..Puro dugo...nakakatakot.

Pakiramdam ko ay nilalamon ako ng impyerno.

Muli ay napasigaw ako ng dahil sa takot.

"Zeilica!"- bigla akong bumalik sa pag-iisip ko ng may naramdaman akong nakayakap

sa akin.

Ang akap niya..ang warm.

"Forget the past...open your eyes for the future...treasure the present"- bulong
niya sakin.

Naramdaman ko na lang na kalong-kalong niya ako.

Para akong sanggol na kalong-kalong ng isang ina.

Biglang nawala ang pangamba na nararamdaman ko, nawala ang takot ko.

Ganito ba ang nagagawa ng presensya niya sakin?

Pakiramdam ko ay ang safe ko...Napangiti ako at pinunasan ang luha na tumutulo

mula sa mata niya

Napahawak ako sa tyan ko...basa ito...kaya tinaas ko ang kamay ko at nakakita ako
ng dugo...hawak ng kabilang kamay ko ang dagger na puro dugo din.

Hindi na ito ilusyon...dahil ang dugong nakita ko ay sarili kong dugo...

"Kyo...he broke my will to live...he visited me"- wala akong lakas para lakasan pa
ang boses ko.

Nanghihina ang buong katawan ko. Patuloy pa rin na tumutulo ang luha ko, hindi ko
ito mapigilan.

Ngunit ang luha na tumutulo ay hindi ko alam kung para saan...Unti-unting

nawawala ang sakit na nararamdaman ko

"You did nothing wrong..."- saad niya na nagbigay katahimikan sa nagkakagulo kong
puso at isipan.

Unti-unti kong pinikit ang mata ko.

 ***Vote comment and be a fan :)

*******************************************
[66] Chapter 59
*******************************************

Zeilica's POV

"Gomenasai...Zeilica"

Unti-unti kong dinilat ang mata ko at nilibot ng tingin ang paligid.

Andito ako sa kwarto ko. Tumingin ako sa gilid ko at nakita ko ang dextrose, Hindi
nila ako dinala sa ospital.

Napahawak ako sa tyan ko, medyo masakit. Naka-pares ako ng puting pyjamas.

Nadagdagan ng benda ang katawan ko. Nung una ay sa braso lang, ngayon ay pati tyan
ko may benda na din.

Tumingin ako sa kabilang gilid ko. Napangiti ako ng makita ko siyang nakadukdok sa
kama habang hawak hawak ang kamay ko.

I started to caress his hair using my other hand, lalong lumaki ang ngiti ko. Ang
lambot ng buhok niya.

"Paano na kaya ako kung wala ka?"

"Sorry, pinagalala nanaman kita"

Dahan dahan akong umupo at hinalikan ang buhok niya. Maya-maya ay gumalaw siya at
tiningnan ako.

"Hey, you're awake..."- sabi niya habang nakapikit pa ang isang mata.

Mukhang wala siyang tulog.

"Yeah, you look like a zombie"- sabi ko sa kanya tsaka ako ngumiti.

Nagulat nalang ako ng akapin niya ako.

"Don't do that again Zeilica...Were you trying to kill me? You scared the shit out
of me"- bulong niya habang nakaakap pa rin sakin.

"I'm sorry..."- sabi ko sa kanya at inakap ko na din siya.

"Sorry isn't enough...I'll kidnap you again"-inalis na niya ang pagkakaakap sakin
at nakita ko siyang nakangisi.

Napangiti ako.

"History repeats itself huh?"- tumawa kaming dalawa.

Ang sarap sa pakiramdam. Sana ganito nalang kami lagi.

Napatigil kami sa pag-tawa ng may kumatok.

Biglang napatingin sakin si kyo at naging seryoso ang mukha niya.

Hindi ko namalayan buhat-buhat na pala niya ako, yung pang kasal na buhat at
dinala niya ako sa may balcony.

"Ms.Zeilica? "- maid

Nakangiti ako habang pinamamasdan ang malapit na mukha ni Kyo habang sumisilp siya
sa loob.

Bigla akong napayuko ng bigla siyang tumingin sakin. Ewan ko pero ang awkward sa
pakiramdam.

"You're drooling"- sabi niya kaya napatingin ako sa kanya, nakangiti siya at
sumilip ulit sa loob.

Ang yabang niya!! Kaya habang nakatingin siya sa loob ay kinagat ko ang pisngi
niya.

Napatakip ako sa bibig ko para mapigilan ang pag tawa. Pinipigilan niyang mapasigaw
kaya lumaki ang mata niya at napatingin sakin.

Haha. He looks like he's gonna eat me.

Ng makalabas na ang natatarantang maid ng dahil sa pagkawala ko ay hindi ko na

pinigilan ang pag-tawa.

"Hey. Stop laughing! You biting monster!!"- sabi niya chaka napailing.

Ang pikon niya. Hindi ko mapigilan ang pag-tawa ko.

Binaba na niya ako sa sahig. "You're heavy, my arms hurt"- sabi niya na
nakapagpatigil sa pagtawa ko.

Ma-mabigat daw ako?!? kukutusan ko sana siya kaya lang nakita ko ang pisngi niya
na kinagat ko.

Namumula pa rin ito kaya napatawa nanaman ulit ako. hinila ako ni Kyo at tinakpan
ang bibig ko.

"Shhh!"

"What do you mean she's-"-

"SHE'S GOOOOONE!!! "- nagulat ako sa pag-sigaw ni ate kaya napasilip ako sa loob.

"She removed her dextrose..?"- makalmang saad ni kuya Shone.

Hindi ko mapigilan na mapatawa sa tuwing na-aalala ko ang mapulang pisngi ni Kyo

ng dahil sa kagat ko. ag simula nanaman akong tumawa pero pilit akong pinipigilan
ni Kyo.

***

Nandito ako ngayon sa sasakyan ni Kyo habang iniintay siya. Bibili daw kasi siya ng
damit ko, hindi na ako nakapag-palit sa bahay dahil natataranta na ang mga tao dun.
Yung pakiramdam na ito. Matagal ko na rin itong hindi nararamdaman.

Na-aalala ko pa noong mga bati pa kami ay lagi kaming tumatakas. Pakiramdam ko ay

bata ulit ako.

Nakita kong papalapit na dito si Kyo.

Pagkasakay niya ng sasakyan ay inabot niya sakin ang isang paper bag.

"Change your clothes in my house"

I giggled. "Thank you"

Napangiti lang siya at napailing.

Pag dating namin sa bahay niya ay dumiretso na ako sa kwarto.

Pag tingin ko sa orasan ay alas-nwebe palang ng umaga.

Tiningnan ko na ang laman ng paper bag. Nakakita ako ng parang golden yellow na
long sleeves at skirt na may design sa dulo na kulay golden yellow din.

Nag-ayos muna ako ng sarili sa banyo at sinuot na ang damit na binili ni Kyo.

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Buti nalang at long sleeves ang binili ni
Kyo. Natatakpan nito ang benda sa braso ko.

"Done?"- tanong niya sakin at nakabihis na rin siya.

Hindi ko ma-explain ang itsura niya. Ang gwapo niya sa suot niya.

Bigla niyang hinila ang bewang ko para mapalapit ako sa kanya.

"We can just stare at each other all day long if that's what you want"- He raised
an eyebrow while smiling.

Napakunot ako ng noo habang tinitingnan siya.

"Stop staring at me you look like an idiot!"- sabi niya habang natatawa-tawa pa.

I tapped his chest "So I look like an idiot to you?!?"- tanong ko sa kanya

Pilt kong nilalayo ang katawan ko sa kanya kaya lang ayaw niya tanggalin ang
nakaakap niyang kamay sa bewang ko.

"Only if you're staring at me while spacing out"

Bigla akong napatingin sa kanya. Nakangiti siya sakin, hindi ko alam pero napangiti
din ako sa kanya.

"So where are you planning to take me? Mr.kidnapper?"

Napatawa siya ng mahina habang umiiling.

"Amusement park"- sabi niya at binitawan na ang bewang ko.

"I'll wait for you outside"- sabi niya at lumabas na ng kwarto

 Matagal na rin ang nakakalipas simula ng huling mapunta ako sa isang amusement
park.

Kinuha ko ang isa pang paper bag at kinuha ang laman nito.

Napakunot ang noo ko.

Stiletto?

Sumilip ako sa bintana ng kwarto at nakita ko si Kyo na nakasandal sa kotse niya.

"OY!"- sigaw ko at tinaas ang stiletto na hawak ko

"You don't like it?"- tanong niya

"We're going to the amusement park and you're expecting me to wear this?!?"-
tanong ko

"It suits your clothes, don't worry if ever you got tired of walking I'll carry
you"

***

Tiningnan ko ang puntod niya.

Lorina 'dark princess' Chou.

Dark princess suits her. Inilibot ko ang tingin sa paligid.

Ang libingang ito ay para lamang sa matataas na uri ng street fighters.

Ang pagkaalaam ko ay ang mga nakalibing lang rito ay ang may mga dugo ng mga
nagtatag ng street fighting world.Hindi naman talaga naging Black Kiings sila Storm
ng dahil sa lakas nila, kung hindi dahil may dugo sila ng mga naunang Black Kings.

Black Kings ang tawag sa mga namumunong tao sa sa street fighting world dito sa
Asia.

Nung una hindi ko maintindihan ang sinabi ni Lorina...pero ngayon naiintindihan ko

na. Wala siyang naging choice dahil ipinanganak siya para maging parte ng street
fighting. Ngayon alam ko na kung ano ba talaga siya sakin. Kung ano ang halaga
niya sakin.

Nung sinaksak ko ang sarili ko, nakahanap ako ng katahimikan. Nakapag isip ako.

" When you asked me to end your life you saved me. You saved me from being a
mosnter thank you...ngayon alam ko na kung ano ka sakin...ikaw ang kaibigan ko na
hindi kayang palitan ng kahit sino...rest in peace Lorina..."

Inilagay ko ang pulang rosas sa puntod niya. Nung buhay pa siya ay gustong gusto
niya ito.

Lagi ko siyang nakikita na may hawak na pulang rosas.

"Now..let's go to amusement park!"- sabi ko atsaka ako tumawa ng mahina.

Hindi ko rin alam kung bakit..pero nakaramdam ako ng saya...

 *** (Amusement Park: Fairy Land)

Ang ganda. Ngayon lang ako nakapunta dito.

Lahat ng staff ay nakasuot ng fairy customes at iba't-ibang klaseng animal

costumes.

Para akong nakapasok sa wonder land ni Alice!

Yung mga bench ay hugis bulaklak at ang stand nito ay parang malalaking tangkay ng
bulaklak tapos lahat ng rides at stores ay may fairy sa pangalan, pati food stalls
ay puro may fairy ang pangalan ng menu. May mga bata na nakasuot din ng fairy
customes.

"You're too amazed Miss"

Napatingin ako sa tabi ko. "I want to wear a fairy costume as well!"- sabi ko
atsaka ako nag-pout

"Now, don't be childish Zei"

"Fairy floss! Who wants to have a fairy floss? "

Napatingin ako sa stall malapit lang samin. Fairy floss? Hinila ko si Kyo papunta
sa stall.

"Kyo..."- sabi ko at ngumiti ako sa kanya habang tinuturo ang fairy floss.

Natawa siya ng mahina "We need to buy some ticket first"

"Ticket?"- tanong ko habang nakakunot ang noo.

Hinawakan niya ang mukha ko at iniharap sa malaking placard ng stall

10 TICKETS FOR FAIRY FLOSS.

Eh? ticket ang pinambabayad? Hindi ko namalayan ay hinihila na pala ako ni Kyo
paalis sa stall habang ako ay nakatingin pa rin dun.

Hindi ko maintindihan ang ticket na yan!

"Hi Sir, Ma'am welcome to Fairy Land! How many tickets do you want?"

Napatingin ako sa harap namin. Nasa isang stall na pala kami. Tiningan ko kung ano
ang pangalan ng stall.

FAIRY TICKETS.

"Hi, can I have a fairy card?"- tanong ni Kyo sa babaeng fairy.

Fairy card? What the heck is wrong with this place?!?

IT'S TOO AWESOME!!!

"Yes Sir. I just need to get your credit card number"

 Pagkatapos naming kunin ang mahiwagang fairy card ay bumalik ulit kami sa stall ng
fairy floss at bumili nito.

Ang ganda ng lugar na ito. Pang batang pang bata ang theme.

"Kyo what's the different between the fairy card and fairy tickets?"- tanong ko
habang kumakain ng fairy floss.

Kumuha ng fairy floss si Kyo at isinubo ito bago nagsalita.

"Fairy ticket is like money while the card is like a credit card"

Napatango naman ako at patuloy pa din sa pagkain ng fairy floss.

Napatigil ako sa paglalakad ng hawakan ni Kyo ang kamay ko kaya napatigil din siya
at tiningnan ako.

"You don't like it..."- seryoso niyang sabi at binitiwan ang kamay ko.

Nagpatuloy na rin siya sa paglalakad.

Nakalimutan ko ang nararamdaman nya para sakin. Sabi ko dati ang swerte ng babaeng
mamahalin niya, hindi ko alam na ako pala iyon at ang swerte ko dahil minahal niya
ako. ang swerte ko kasi ako ang mahal niya.

"Pakasalan mo ko"

"Kahit hindi mo ako mahal?"

"Kahit hindi kita mahal"

Naalala ko ang sinabi ko sa kanya. Bakit ko nga ba iyon nasabi? Dahil ba kay
Jiro? dahil ba hindi ko kayang aminin sa sarili ko?

Medyo malayo na siya sakin ng maputol ako sa pagiisip kaya tumakbo ako ng kaunti
para maabutan siya. Hinawakan ko ang kamay niya.

"I didn't say that I don't like it..."- alam kong nakatingin siya sakin pero
nakatingin lang ako sa fairy floss.

May nakita akong basurahan kaya hinila ko siya papunta dun pati basurahan may fairy
pa din?

FAIRY BIN.

Itinapon ko na yung fairy floss at tumingin kay Kyo ng nakangiti.

"When you held my hand I stopped because I couldn't eat the fairy floss not
because I don't like holding hands with you..."

"I'm sorry. I know I shouldn't act like this"- sabi niya habang umiiling.

Inakap ko siya...bilang isang kaibigan .

"Kyo, kalimutan muna natin lahat...bumalik tayo kung saan tayong dalawa
lang...ikaw at ako...nung mga bata pa tayo..."

Ngumiti siya "You never change Zeilica..."

 Nilabas ko ang dila ko

"I changed..big time"

Tumawa kaming dalawa at nag-patuloy sa paglalakad. Halos lahat ng taong madaanan

namin ay napapahinto at napapatingin samin.

May malaking pond sa gitna ng fairy land at madami rin nag ro-row boat at
napapalibutan ito ng bermuda. Tumingin ako kay Kyo at nakita kong nakatingin na
siya sakin habang nakataas ang isang kilay.

Ngumiti ako at nag puppy eyes "Please..."

"I'm not going to row Zeilca"- sabi niya at hinila na ako sa kabilang direksyon.

"Bastard!"- sabi ko at pilit hinihila ang kamay ko sa kanya.

"Hey. Watch your mouth"

"Shitty bastard"- nilabas ko ang dila ko at inirapan ko siya

Parang mag ro-row lang eh! nakakanis! Tapos hindi pa tumalab ang pagpapacute ko!

Lumaki ang mata ko ng isandal niya ako sa puno na malapit samin.

Kinorner niya ako!

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko lalo na ng ilapit niya ang mukha niya sakin.

Napayuko ako. Hinawakan niya ang pisngi ko na sobrang init na. Namumula nanaman
ako.

Napatingin ako sa kanya ng bigla siyang tumawa.

"I haven't done anything to you and yet...you're blushing this hard?"- sabi niya sa
pagitan ng pag-tawa niya

Ngayon ko nalang ulit siya nakitang tumawa ng ganito...Ngayon alam ko na masaya

siya. Ramdam ko na masaya siya.

Napangiti ako at nawala ang inis ko sa kanya. Kung lagi kong mapapatawa ng ganito
si Kyo...gugustuhin ko nalang na mag stay sa tabi niya lagi...kung ganito siya
laging kasaya ayokong ng umalis pa sa tabi niya. Ayos na sakin basta masaya siya.

I missed his laugh. I missed everything about him. ko ang dahilan kung bakit siya
nag bago, kung bakit laging limitado ang pag ngiti niya, kung bakit siya naging
cold sa iba...at gusto ko ako rin ang maging dahilan para bumalik siya sa dati...sa
dating Kyo.

Sinabayan ko ang pag tawa niya. Kahit na isipin ng ibang tao na nababaliw na kami
ayos lang...wala akong pakialam basta masaya si Kyo.

Napatigil kami sa pag-tawa ng magwala ang mga buhaya ko sa tyan. Napahawak ako
dito. Hindi ko na napansin ang gutom ko. Sa tuwing kasama ko si Kyo ay parang
nakakalimutan ko ang lahat.

"You..hungry?"- tanong niya

Tumango lang ako sa kanya.

"Then let's eat"- ngumiti siya at inilahad ang kamay niya sakin.

***

Inilibot ko ang tingin sa paligid. Puro rainbow ang kulay ng nakikita kong kinakain
ng mga tao.

Noodles na kulay rainbow. Drinks na kulay rainbow. Para akong bumalik sa pag
kabata sa mga nakikita ko.

Napatingin ako sa kaharap ko ngayon na paniguradong naiinis na. Nanga-lumbaba ako

at tiningan siya habang naka-pout.

"What now?!?"- naiirita niyang tanong.

"Sir, Ma'am here's your fairy rainbow noodles and rainbow ice cream. Enjoy your
meal"- sabi nung fairy at inilagay na ang order namin sa lamesa.

Siguro dapat hindi ko muna kausapin ang kaharap ko. Naiinis kasi siya kasi dito ko
gustong kumain, puro bata kasi ang andito.

Kinuha ko ang ice cream at isusubo ko na sana pero pinigilan ako ni Kyo. Hinawakan
niya ang kamay ko.

"You're hungry, eat the noodles first"- sabi niya at kinuha ang ice cream na hawak
ko.

Kinuha ko ulit sa kanya yung ice cream 'No way. I want to eat ice cream first!"

Napailing siya at tinapik ang noo niya. Sinimulan ko ng kainin yung ice cream.

Wow! Ang sarap!

Napatigil ako sa pagkain ng may nakita akong chopstick na may noodles sa harap ko.

"Just open your mouth!"-ngumanga nalang ako at sinubo niya sakin yung noodles.

Natapos kaming kumain ng ganon habang nilalantakan ko ang napakasarap na ice cream
ay sinusubuan niya ako ng noodles. Isang malaking bowl kasi yung noodles kaya
kinain nalang niya yung tira ko.

***

"Neh..Kyo.."

"Just shut it Zeilica!"

Nangangawit na nga kasi ako eh! Andito kami sa isang gilid ng pond at ginawa
niyang unan ang hita ko!

Kung hindi lang nakakatakot ang aura niya baka naihagis ko na siya sa may pond!
Namamanhid na yung binti ko eh!
 Kanina pa kami andito pagkatapos naming kumain dumiretso na kami dito, inaantok
daw kasi siya. antok my ass! Amusement park ito dba?!? ano pa pala ang ginagawa
namin dito kung tutunganga lang kami?!? Sana sa park nalang niya ko dinala!!

Pasalamat talaga siya at bad mood siya kung hindi- ang kinis talaga ng mukha
niya.

Hinaplos ko ang mukha niya. Parang napakalambot ng labi niya kaya hindi ko
namalayan unti-unti kong nilagay ang darili ko sa labi niya.

Ang labi na ito, ngayon ko lang ulit naalala. Nahalikan ko na pala ang labi na
ito.

"Aah! Zeilica!"- bumalik ako sa sarili ko ng hawakan ni Kyo ang kamay ko.

"Huh?" -teka! Oo nga pala! Yung binti ko nammanhid! Nakalimutan ko.

"Why were you pinching my lips?!? Are you a sadist?!?"- bumangon na siya at hawak
hawak ang labi niya.

Nanlaki ang mata ko at tinuro ang labi niya.

"Why is your lips bleeding?"- tanong ko

Nakakunot ang noo niya at tiningnan ako ng your-impossible-look.

"Next time if you would fantasize about my lips just kiss it instead of pinching
it!"

Pakiramdam ko ay lahat ng dugo sa katawan ko ay pumunta sa ulo ko at bigla akong

nagkaroon ng adrenaline rush!

Susuntukin ko na sana siya kaya lang umiwas siya at dahil medyo nakaincline ang
inuupuan namin na-out of balance siya at nag dire-diretso sa pond. Ang resulta ay
basang sisiw na Kyo.

HAHAHA. Tingnan mo nga naman ang karma! Ang bilis bilis!

"Shit. now I'm starting to doubt my feelings for that crazy woman!"

Sabi niya at tumingin sakin. Ang sakit talaga magsalita ng linta na to!

Tiningnan niya ako at pakiramdam ko ay nasa winter island ako sa sobrang lamig ng
tingin niya kaya ako naman itong si takot nagtago sa likod ng puno at sumilip sabay
ngiti.

Habang nakatingin siya sakin ay napanganga siya na parang hindi siya makapaniwala
sakin.

"Instead of hiding why don't you buy me a shirt?!?"- umahon na siya at hinubad ang
shirt niya.

"Why me?!?"- tanong ko sabay turo sa sarili ko.

"What?!? Then should I ask that tree to buy me a shirt?!?"

***
Pagkatapos kong bilan ng white shirt si Kyo ay nagpaalam muna ako para mag c.r.

Tinignan ko ang itsura ko sa salamin. Muka akong masaya.

Pagkalabas ko ng c.r. ay hindi ko inaasahan ang nakita ko.

"Thunder..."- tawag ko sa pangalan niya

Tulad ng dati, para pa rin siyang isang istatwa na gawa sa yelo. Ang lamig ng
presensya niya.

"I came here...to help you and Jiro"

Nagulat ako sa sinabi niya, I was trying to supress my feelings. I was trying to
forget what happened between me and Jiro..i was trying to forget the pain..until he
brought the topic.

"Do you know...why he broke up with you?"

Napailing ako at napayuko. Pakiramdam ko ay nasira nanaman ang mundo ko...gusto ko

ng bumalik kay Kyo...ayoko ng makipag usap pa kay Thunder...pilit kong
kinakalimutan ang lahat pero bakit niya pinapaalala sakin?

"He wants you to know the truth behind all lies..."

Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Hindi ko maintindihan. Iningat ko ang ulo ko
para tingnan si Thunder pero wala na siya...naglalakad na siya palayo.

Parang gusto kong iuntog ang ulo ko sa pader. Bakit wala akong maintindihan at ano
ang kinalaman ni Jiro sa mga Black Kings?

"Hey...are you okay? Did something happen?"- napatingin ako kay Kyo na nakahawak sa
magkabila kong balikat.

I tried my best to smile. "I'm fine..i just.."- iniintay niya ang sasabihin ko.
Nakakita ako ng pagaalala sa mukha niya.

"Nevermind...let's go?"- nginitian ko siya.

Tumango lang siya sakin at naglakad na kami.

Napatingin ako sa isang malaking orasan na nasa isang parang palasyo.

6:00pm na.

"Zei...let's ride that one"- nanlaki ang mata ko sa tinuro niya.

FAIRY DROP.

Yun ang pinaka mataas na ride dito. Yung nakaupo ka tapos dahan dahang tataas
hanggang makarating sa tuktok at bigla-bigla ka nalang ibabagsak.

"You're kidding me..."

"I'm not..."- ngumiti siya at hinila ako papunta sa ride na yun.

Takot ako sa mga rides na matataas. Napatingin ako kay Kyo.

Nakangiti siya. Napaka bipolar niya!

Nakarating na kami sa fairy drop at madaming nakapila.

"Teka! Kyo naman eh!! alam mo namang takot ako jan eh!!"- sabi ko at pilit ko
hinihila ang kamay ko na hawka niya

Ayoko!!

"ARAY!" napahawak ako sa noo ko dahil pinitik niya ito.

"Ano pa silbi ng pag punta natin dito kung hindi tayo magta-try ng mga rides?!?"

Eh? DBA DAPAT AKO NAGSASABI NIYAN SA KANYA?!? Siya nga ang walang ginawa kung
hindi matulog eh!

"Halika na!"- pilit niya pa rin akong hinihila.

"Ayoko nga sabi eh!!"- pilit ko ring hinihila ang kamay ko na hawak hawak niya.

"Psh! why do you have to be a pain in the ass till the end?!?"

Nagulat ako ng bigla niya akong buhatin na para akong isang sakong bigas!

"KYO!! IBABA MO AKO!!CHAKA ANO KA BA! ANG HABA HABA NG PIL-"

Natigil ako sa pagsigaw ng makita kong naglihisan ang mga nakapila at binaba na
ako ni Kyo. bakit nasa harapan na kami?!?

"Kyo!! ayoko dito!!"- sabi ko at sumaldak ako sa sahig.

Umupo din siya sahig.

"Wag kang matakot andito naman ako. Sa tingin mo ba hahayaan kong may mangyaring
masama sayo?"

"Ayieee. Ms. Sige na!"

"Oo nga naman Miss!"

"Kung ayaw mo Miss ako nalang kuya! Sasamahan kita kahit sa empyerno pa yan!"

"Kuya! Ako nalang isama mo!"

"Miss. Samahan muna yang boyfriend mo sige ka aagawin ko yan!"

Ang dami kong naririnig na side comments. Ibarbeque ko kaya yung mga babaeng ito?!?

Agawin daw si Kyo?!? selfish na kung selfish pero ang akin, akin lang!

"Tara na para matapos na agad!"- sabi ko at naglakas loob na akong maglakad

papunta sa letcheng ride.

Nakakainis kasi mga side comments eh!

Nakarinig ako ng tawa kaya tumingin ako sa likod ko at nakita ko si Kyo na tumatawa
kaya tinanggal ko yung stiletto ko at binatukal sa kanya pero nasapo niya parehas!
Ang dami nanamang side comments kainis ah!

Tumakbo ng kaunti si Kyo para maabutan ako.

"Tara na nga baka magbago pa ang isip mo. Selosa"-hinila niya ang bewang ko at
pinisil ang ilong ko.

"Natatakot ako."- sabi ko sa kanya

Ngumiti lang siya at hinila na ako para umupo sa upuan ng fairy drop.

"Ma'am relax lang po kayo."

"Sir ako na po muna ang hahawak sa stiletto ni Ma'am"

Pakiramdam ko ay lalabas na ang puso ko sa sobran lakas ng tibok nito.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Kyo. Teka ngayon ko lang napansin kaming
dalawa lang ang nakasakay. Bakit?

"AH!"- napasigaw ako ng kaunti ng nag simula ng tumaas, Napapikit din ako. ayoko
na!

Baka mamaya bigla nalang bumagsak eh! narinig kong tumatawa si Kyo pero wala na
akong pakialam gusto ko ng bumaba!!!

Huminto na. siguro ay nasa taas na kami! Ayan na! baba na to!! Ayoko na!

"Don't close your eyes...look"- ang kalma ng boses niya at ramdam ko na ang saya
niya.

Unti-unti kong dinilat ang mata ko.

Ang ganda. Ang ganda dito sa taas.

"Zeilica..."- napatingin ako kay Kyo, naging seryoso ang boses niya.

"If I didn't kiss you that night...would you still give me a chance to be with
you? "

Nagulat ako sa itinanong niya. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maging
reaksyon.

Nakarinig ako ng mga sigaw galing sa baba kaya tiningnan ko ito at lahat sila ay
nakatiningin sa taas kaya napatingin din ako sa langit.

Napatakip ako ng bibig.

WILL YOU MARRY ME?.

Ang salitang yan ay nakasulat sa langit.

"I want to give you a proper proposal but instead of answering that question... I
want to know your answer on my first question"

Nag simula ng lumabas ang mga luha ko.

Naalala ko ang gabing sinabi sakin ni Jiro ang salitang WILL YOU MARRY ME at para
sakin ang sakit ng salitang iyan. Ang salitang nagpaasa sakin ng isang happy ending
kasama si Jiro.

Sa tuwing nasasaktan ako, laging si Kyo ang sumasalo sakin at ngayon gusto ko
naman siyang saluhin. Gusto ko siya naman ang alagaan ko.

"Kyo..you're my only source of stenght right now...and I don't want to lose you...
maybe I'm really selfish but you're mine and only mine!! I'll marry you! I'll give
you a chance! I'll give you everything...just stay beside me..."

Pinunasan ko ang luha ko at nakita kong nakangiti si Kyo sakin.

And in a snap fireworks started to light up the dark sky. Nagsimula na rin mag
fade ang WILL YOU MARRY ME napalitan ito ng SHE SAID YES!

Napangiti ako. Ang mga makukulay na fireworks ay nag bigay liwanag sa mga salitang
SHE SAID YES!

"Thank you"- sabi niya habang nakatingin sakin. Nakatingin lang din ako sa kanya
at nagsimula na kaming ibagsak mula sa napakataas naming posisyon kanina pero hindi
ako nakaramdam ng takot.

Ito ang isa sa pinakamasyang nangyari sa buhay ko.

Ng makarating kami sa baba at tanggalin safety belt ay mas lalo kong narinig ang
sigawan ng mga tao.

Nagsisigawan ang mga tao pero nakatuon lang ang atensyon ko sa lalaking umakap
sakin.

Ayoko ng magsinungaling pa sa sarili ko. Nung gabing hinalikan ako ni Kyo alam ko
na ang totoo kong nararamdaman pero pilit ko itong itinago dahil alam kong mali.

Alam kong hindi pwede... pero gusto ko ng maging honest sa nararamdaman ko.

Alam ko...nagmamahal ako ng dalawang lalaki.

Ibinaba na niya ako kaya hinawakan ko siya sa magkabilang pisngi. Gusto kong
sabihin sa kanya ang salitang matagal na niyang gustong marinig.

"Kyo...ma..i..-" pero hindi ko masabi.

Bigla akong kinabahan. Nahahati ang nararamdaman ko, nasasaktan ako pero masaya
ako. hindi ko alam kung ano ang mas matimbang. Ang saya? O ang sakit?

"I love you too,silly"- hinila niya ang bewang ko at unti-unti niyang inilapat
ang labi niya sa labi ko.

***

Sa isang parte ng fairy land kung saan walang madaming tao ay nakahiga sa damuhan
si Jiro habang nakatingin sa nag fe-fade na SHE SAID YES! Habang si Thunder naman
ay nakasandal sa isang puno at pinagmamasdan si Jiro.

"Are you...okay?" nagdadalawang isip na tanong ni Thunder

Tumayo naman sa pagkakahiga si Jiro at tumingin kay Thunder. Nagulat si Thunder sa

nakita niya. Nakita niya ang sakit sa mata nito.
 "When you talked to Anya...you gave me hope..."

Mas lalong kinagulat ni Thunder ang sinabi ni Jiro. Hindi niya alam na nakita pala
siya nito habang kinakausap niya si Zeilica.

"...Hope that she would come...back to my arms"

Hindi alam ni Thunder kung ano ang sasabihin niya. Naiinis siya kay Zeilica.

Nagsimula ng maglakad si Jiro pero napatigil siya ng magsalita si Thunder.

"Where are you going?"- tanong ni Thunder.

"I know what's going to happen and I'm not gonna stick here to watch"- sabi ni
Jiro at nagpatuloy na siya sa pagalalakad.

Pinagmasdan lang ito ni Thunder. Ng hindi na niya makita pa si Jiro ay isinuot na

niya ang kanyang hood at inilagay ang dalawang kamay sa bulsa.

"Stupid woman, you just made the biggest mistake of your life"- sabi nito at
naglakad na rin siya sa direksyon na pinuntahan ni Jiro.

Habang naglalakad naman si Jiro ay may naramdaman siyang tao sa likod niya kaya
huminto siya at humarap siya dito.

Nakita niya si Aubrey na nakakunot ang noo.

"Why are you doing this?"- tanong ni Aubrey kay Jiro.

Napangiti naman si Jiro sa tanong ni Aubrey na para bang kontento siya sa mga
susunod niyang sasabihin.

"I have considered....that Kyo is better than me"

***basahin niyo! AUTHOR'S NOTE.

vote comment and be a fan XD (picture sa gilid XDD)

ayan. ang haba ng update. ;)) kung napapngitan niyo sorry.

chapter 60 na. dapat ending na ito eh. kaya lang hindi na umabot. pero ito sure na
ito. 3 CHAPTERS NALANG KASAMA ANG EPILOGUE DUN. wag kayong magalala may surprise
ako XDD mapa-jiro o mapa-kyo pa yan. HAHAHAHA. pag may nagcomment dito ng may
salitang update like kelan ud o update na po kayo ibig sabihin hindi binasa ang
an. bawal mag comment ng word na update/ud. haha. gusto ko lang malaman kung may
naglalaktaw ng an.

*******************************************
[67] Chapter 60
*******************************************

Zeilica's POV

Ilang buwan na rin ang nakakalipas simula ng gabing iyon sa fairy land.
Ang bilis ng araw. May na ngayon at bukas na ang kasal namin ni Kyo. Napangiti ako
habang naiisip yon. Ganito pala ang pakiramdam?

Kinakabahan ako pero masaya ako.

Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakikita ang wedding gown ko. si Kyo kasi ang
namili at napag desisyonan namin na dapat ay hindi namin makikita kung ano ang
isusuot namin bukas.

Dito kami sa Rome ikakasal. Mamayang gabi ay may party para sa amin.

*knock*knock

Napatingin ako sa loob ng kwarto ko. May bisita ako? Tumayo na ako mula sa
pagkakaupo at pumasok sa loob asa balcony kasi ako.

Pagbukas ko ng pinto ay nagulat ako sa nakita ko.

"OHEMGEEE!! I MISSED YOU SOOOO MUCH!"- inakap niya ako ng mahigpit at muntik na rin
akong ma-out of balance

"Eli I can't breathe"- sabi ko pero mukhang wala siyang naririnig.

"ELIZABETH!! SABING HINDI AKO MAKAHINGA EH!"- sabi ko at pilit inaalis ang pag
kakaakap niya pero ayaw pa rin niyang tanggalin.

Naramdaman ko din na basa ang damit ko. Umiiyak siya kaya sinuklian ko na din ang
pagkakaakap niya sakin.

"Shhh...tahan na"- sabi ko habang tinatap ko yung likod niya.

"I'm sorry kung bigla nalang kaming nawala...alam ko nahirapan ka...I'm sorry kasi
naman eh! tatanga tanga kasi si Paris nagpa buntis pa tapos alam mo naman ang
katangahan ng babaeng yun ayan tuloy nakunan!!! Ang tanga tanga kasi ng tanga kong
pinsan na yun eh!!"- sabi niya sa pagitan ng pag iyak niya.

Napangiti ako sa sinabi niya.

"Ang hirap hirap pa niyang alagaan!!tapos-"

"Eli...masyado kang nagaalala...ayos lang naman ako eh...tama na...kamusta na pala

si Paris?"

Humiwalay na sa pagkakaakap sakin si Eli at pinunasan ang muka niya.

"Ayun! Tanga pa din!! kasama ko lang siya kanina. Nakakita nanaman kasi ng
pampaarte kaya mamaya ka nalang daw niya pupuntahan!!! Nakakainis yung babae na yun
lagi nalang akong pinagaalala tapos ikaw!!! Isa ka pa!! bago kami umalis ayos pa
naman kayo ni Jiro tapos ngayon biglang si Kyo ang papakasalan mo?!?"

Nawala ang ngiti ko.

Si Jiro...nawala nalang siya ng parang bula. Hindi ko alam kung asan siya siguro
kasama niya si Charlotte. Hinid ko na rin kasi nakita pa si Charlotte.

Parang pinupukpok ang puso ko sa tuwing naiisip ko na magkasama sila.

Nagulat ako ng biglang punasan ni Eli ang pisngi ko.

 "You're crying..."- inakap niya akong muli

"Hindi ko alam kung ano ang nangyari...pero bakit ganun? Nararamdaman ko na

nahihirapan ka...You're supressing your feeling...Why? Why are you hiding the
pain?..i know exactly who you can't live without...I can tell it.."

***

Paris' POV

Oh my god!

There are too many cute clothes in here!! I might buy the whole stooooreee!

I grabbed the sexy sizzling hot red dress.

No need to try it! I'm sure I'll be a sizzling hot gal with this!

Pagkatapos kong magbayad ay tinignan ko ang mga paper bags na hawak ko. Ang dami ko
na palang nabili?

*ring *ring (alarm)

Napatingin ako sa cellphone ko. I need to go back to the hotel na!

Eeeeee im soo excited to see Zeilica!!

Paglabas ko ng mall ay may limousine na huminto sa harap ko.

"Ms.Paris it's time to go"

Tumango nalang ako at sumakay na sa limousine. I'm so in love with Italy!

Pagdating ko sa hotel ay may nagbukas ng pinto ko at bumaba na ako.

"Just put my shopping bags in my room"- sabi ko at nag diretso na akong pumasok sa
loob.

Naglalakad ako sa may main hall ng may nakita akong lalaki na naglalakad papunta sa
direksyon ko.

HOLY MOTHER OF ITALY!! My eyes popped out.

A gorgeous guy with a straight face!!

I tapped my forehead. Of course! Stupid Paris! syempre andito mga yan kasi kasal ni
Zei at Kyo!!

I totally forgot that. I was distracted by the cute clothe shops!!

Jared Axel why o why?

GHAD. I DON'T KNOW WHAT TO DO!!

Papalapit na siya dito!

Ugh! Tumingin ako sa kaliwa, tumingin ako sa kanan at likod.

 I don't know where to go. Shiiiiiiiiiit!!

Ayaw gumalaw ng paa ko!! Nag papanick ako masyado!!

Okay. Okay. Breathe in. Breathe out.

Shiiiiit! I don't have time to do this!! Tumingin ulit ako sa harap ko malapit na
siya!

Ugh!! Sige na sa likod nalang ako pupunta! Babalik nalang ako sa pinanggalingan
ko!

Maglalakad na sana ako paalis pero may humawak sa braso ko.

Pagtingin ko. Si Jareeeeed!!!

"Paris...we need to talk"- seryoso yung mukha niya. Nakakaakit!

Stupd Paris! hindi ito ang time para maakit!

"Huh? Sino ka?"- tanong ko sa kanya

Yeah right! What a smarty respond Paris!

Napabuntong hininga siya at napailing. " Nagamit na ni Aubrey yan"

Eh sira pala tuktok nito eh!! Sa mga ganitong panahon dapat nakikisakay nalang
siya!! diba?!?

Binatukan ko siya.

"Ah! Alam mo mababaliw ako sayo eh!! Dapat nakisakay ka sakin!! You're so
booring!!"- nilabasan ko siya ng dila.

Act normal. Tama!

"Ayos lang na mabaliw ka sakin para parehas na tayong baliw sa isa't isa."

Shet. Ano daw? nabibingi na ata ako. Makabili ng hearing aid mamaya.

Napatingin ako sa side ko at nakita ko si Aubrey kasama si Momo kaya tatakbo sana
ako para sundan sila. You know! para makatakas dito.

Kaya lang nasaldak ang magandang si ako.

"Aray!!"

Tae naman eh!

"Shit Paris!"- biglang naupo si Jared sa harapan ko.

Problema nitong lalaking to?!? Bakit parang nagpapanick siya na hindi mo mawari.

"You're wearing a skirt. Don't.open.your.legs.like.that."- dahan dahan niyang sabi

at halatang naiinis na siya.

Bigla akong napatayo at hinila ng kaunti pababa yung maikli kong palda.
Napatayo din siya at napatingin sa likod niya. May mga lalaki kasing napahinto ng
masaldak ako.

"What the fuck are you looking at?!?" naiirita niyan sabi dun sa mga lalaki na
ikinagulat ko.

Gosh! He's a scary monster!!

Bigla namang napangiti yung isa sa mga lalaking sinigawan ni Jared. Mukang
American yung guy.

"Ya' got a pretty hot chick there mate ey! Ya miss sexy I like pink underwear!"-
sabi nung lalaki at nakipag appear sa dalawa pa niyang kasama.

Sexy.Hot.Chick. I know that already! Like duh?!? I soo love my body kaya!

Pink underwear. I'm wearing pink underwear. He likes pink underwear. Ah nakitaan
ak-

NAKITAAN AKO?!?

Bago pa man mag sink in sakin ang sinabi nung guy ay nakabulagta na ito.

Si Jared. Kitang kita ko yung galit niya pero bakit siya nagagalit? Diba dapat
ako ang magalit kasi ako ang nakitaan?

Madami na ring mga tao na nakapaligid samin at nagtawag na din ng guards yung mga
staff.

May biglang humila sa likod ni Jared. "oy.oy. tama na"

Ako? eto nakatunganga pa din. alam mo naman kasing makipigil din ako?

"LET GO OF ME GODAMMIT!!"- ngayon ko lang nakitang ganito si Jared ng dahil lang sa

simpleng nangyari kanina.

"Oh. Paris let me guess...you got involved into some sort trouble again didn't
you?"- tanong ni Ian habang hawak hawak pa rin sa kuhelyo si Jared.

Nun lang din ako natauhan. "Jot really. That bastard accidentally saw my undies
and then..."tinuro ko yung lalaking inaalalayan ng guards "...this other bastard
went berserk" turo ko kay Jared.

"Accidentally?!?"- iritang tanong ni Jared at binatukal ang kamay ni Ian.

Ang bilis ng pangyayari. Bigla nalang niya akong hinala at ngayon ay nasa labas na
kami ng hotel.

"Hoy!! Let go of me!!!"- sabi ko at pilit inaalis ang mahigpit niyang hawak sa
braso ko.

Panigurado babakat ang hawak niya. Ang sakit kaya!

"JARED YOU'RE HURTING ME!!"- sigaw ko kaya naptigil naman siya sa paglalakad at
binitawan ang braso ko.

Hinawakan ko ito at pinagmasdan. Bakat na bakat yung kamay niya!

Nakakainis!! Paano kapag nagkapasa pa to?!? Ugh!!

Oh ghad! My oh so smooth skin is ruined!!

"Pa-Paris...I'm sorry I didn't intend to hurt you..."- bigla niyang kinuha ang
braso ko at mi-nassage pa niya ito. Kitang kita ko ang pagaalala sa mukha niya.

Ito ba ang Jared na minahal ko? ang Jared na mahal ko pa rin hanggang ngayon?
napangiti nalang ako sa laman ng isip ko.

Of course not. Hindi ito ang Jared na kilala ko. This man is more matured and a
bit gentleman?

I doubt it. Maybe this one is fake? This.is.definetley. not.him.

Napailing nalang ako sa iniisip ko.

Sa ginagawa niyang iyan mas lalo akong naiinlove sa kanya. Bigla kong binawi ang
braso ko na hinahipan pa niya at mina-massage kaya napatingin siya sakin.

"You don't need to do that"- ngumiti ako at tumalikod na.

Why can't I forget him? His actions makes my heart beat faster than usual.

"Paris..."- hinawakan niya ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.

"Let's talk please..."-sabi niya at kitang kita ko ang pagmamakaawa ng mata niya.

It's just a talk right? No big deal. Yeah right! As if I can talk to him about
serious matters!

We ended up walking in some back street alley. Walang katao tao dito kami lang.

Okay? Spell awkward?!?

"Paris...I'm sorry about our baby"

Napatigil ako sa paglalakad. That topic hit me. Big time.

"Let's not just talk about that."- humarap ako sa kanya.

"We need to talk about it"- sagot niya sakin na kinairita ko,

Sa tingin niya kaya ganun lang kadaling mag move on?!?

Binatukal ko sa kanya ang bag ko.

"ANO BANG PROBLEMA MO?!? HA?!? AKALA MO BA GANUN LANG YUN KADALI?!? AYOKONG PAG
USAPAN YAN KASI HINDI PA AKO READY!! HINDI MO BA YUN MAINTINDIHAN?!?"

Halatang nagulat siya sa ginawa at sinabi ko.

Kung naging maingat lang ako dati edi sana buhay ang baby ko. Naiinis ako sa sarili
ko.

Bakit ba kasi ang tanga tanga ko?!?

"I didn't know...I didn't know that you were pregnant"- pabulong niyang sabi
habang nakatingin sakin ng diretso.
"Bakit?!? Kung nalaman mo ba.... Pananagutan mo ako? hindi naman diba?!? Having sex
with you is the biggest mistake I made!"- sabi ko at pinunasan ang mga luha na
kumawala sa mata ko.

Napahawak ako sa noo ko habang pinipigilan ang pag iyak.

"Sex? Paris it's not just se-"

"Don't try to explain a god damn thing to me!! Stop explaining things that doesn't
matter... I don't want to know anything okay?!?"- pagkatapos kong sabihin yun ay
tumalikod na ako sa kanya.

Nagui-guilty ba siya dahil hindi niya ako mahal? Samantalang ako head over heels
sa kanya?

Shit siya! shit talaga siya!!

"PARIS LOVEGROVE!! WHY DON'T YOU JUST LISTEN TO ME?!?"- napahinto ako sa
paglalakad ng isigaw niya ang buo kong pangalan.

"I DON'T WANT TO LISTEN TO YOU!!! I'M SO STUPID TO LOVED YOU!!! I'M SO STUPID
BECAUSE I STILL LOVE YOU UNTIL NOW!! AND IF I LISTEN TO YOU I'LL BE THE MOST STUPID
WO-"

Nagulat ako ng putulin niya ang sasabihin ko sa pamamagitan ng paghalik niya

sakin.

Tinulak ko siya pero inihiwalay lang niya ang labi niya sakin. Nakaakap ang kamay
niya sa may bewang ko.

Napahawak ako sa labi ko.

"Now just shut it and listen to what I have to say..."- sabi niya at hinalikan ang
noo ko.

"Paris Lovegrove...mahal kita...mahal na mahal...Dati yung sa Boracay hindi mo ko

pinatapos...Sino ba nag-nakaw ng utak mo at kakaunti lang ang itinira ha? ayaw mo
makinig. Ang tigas ng ulo mo tapos ang gaslaw mo pang kumilos nakikitaan ka tuloy.
Nakakainis yang paldang suot mo ang ikli ikli dapat ako lang ang nakakakita ng legs
mo! ako lang ang pwedeng mamboso sayo! akin ka lang! naiintindihan mo ba ha?!?"

Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin.

Nagtatapat na nga lang ang manyak pa!

"Jared...lasing ka ba?"- tanong ko sa kanya baka kasi mamaya lasing lang pala
siya! mainam na ang sigurado!

Dati nung minanyak niya ako lasing siya eh!

Napapikit siya at pag dilat niya ay bigla nalang niya akong hinalikan. Itinigil
niya ang paghalik sakin at pinagdikit ang noo namin.

"Can you smell alcohol?"- tanong niya.

Ako naman si tanga inamoy-amoy siya. Umiling ako sa kanya.

"Simula ngayon bawal ka na magsuot ng ganiton kaikling palda. Mag live-in na rin
tayo at sa bahay ka mag suot ng mas maikling palda. Kahit nga wag ka ng mag damit
ayos lang sakin."

ANO DAW?!? MANYAK TALAGA!!

Kinagat ko yung lips niya.

"ARAY! PARIS!!"

Napatanggal siya sa pagkakaakap sakin at hinawakan ang labi niya na dumudugo.

"ANG MANYAK MO KASIIII! MINAMANYAK MO NANAMAN AKO! LIVE-IN LIVE-IN!! KAY NATHALIE
KA MAKIPAG LIVE-IN!!"

Pagkatapos kong sabihin iyon ay tumalikod na ako. Bigla akong hinila ni Jared
paharap sa kanya at saktong pagharap ko ay hinalikan niya ako ulit.

"mmm...mmm..."- pilit kong kumakawala sa paghalik niya at sa paghawak niya sa

bewang ko pero parang wala siyang balak ihiwalay ang labi niya. Nalalasahan ko pa
yung dugo sa labi niya.

ANG MANYAK TALAGA!! Ako naman itong si gaga nag re-respond sa halik niya!

Hindi ko kasi siya matiis! Iniakap ko sa leeg niya ang braso ko pero tinigil na
niya ang paghalik sakin.

"I missed you...like hell"- bulong niya sa tenga ko. ramdam ko ang init ng hininga
niya.

Pagkatapos niyang sabihin iyon ay hinalikan na niya ulit ako.

Zeilica's POV

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Nakataas ang buhok ko at nakasuot ako ng

isang pulang dress.

"Omg! Zei you're so pretty!"- sabi ni Paris

Parang walang nangyari sa kanya at napaka hyper pa rin niya.

Si Paris ang nag ayos sakin dahil kasama ni Eli si Daryll.

"Paris asan si Kyo? sabi kasi niya kanina-"-pinutol ni Paris ang sasabihin ko.

"Ano ka ba! Ito na ang last day mo bilang single kaya pwede ba? Wag mo munang
isipin ang mga taong wala dito."- sabi niy habang ngiting-ngiti.

Naikwento niya samin kanina ang nangyari sa kanila ni Jared. Kaya siguro siya
ganito ay dahil okay na sila ni Jared.

Bigla tuloy akong napantingin sa may bintana. Kami kaya ni Jiro? kelan kami
magkakaayos?

"What's with the face? Diba dapat masaya ka?...teka mahal mo naman si Kyo diba?"-
sabi niya na parang nagdududa.

Masaya? Masaya naman ako eh kaya lang parang may kulang.

Nakakaramdam ako ng kalungkutan .

"Of course I love him"- sabi ko habang tumatango tango pa.

Alam ko ang nararamdaman ko. Alam kong mahal ko si Kyo pero mahal ko din si Jiro.

"Then..? let's go" sabi niya at hinila ako palabas.

Nagpunta kami sa isang hall malapit sa hotel.

Pagpasok namin dito ay marami ng tao. Hinahanap ng mata ko si Kyo pero hindi ko
siya makita.

Asan na kaya yun?

"Zei...powder room lang ako"- sabi ni Paris kaya tumango lang ako sa kanya.

"Oh you're here! Oh my god! Look at you! You look lovely darling..."- inakap ako
ni tita Sharley.

"Thanks tita...you look gorgeous"- nginitian ko si tita Sharley

Napatingin ako sa side namin at papunta dito si tita Alyana.

"Oh here's the ex- mother in law" sabi ni tita Sharley ng makalapit samin si tita
Alyana.

Ang sabi ni tita Anna kahit dati pa daw na nagaaral palang sila parang aso't pusa
na si tita Sharley at tita Alyana. Sabagay magka iba kasi sila ng ugali.
Kabaligtaran ni tita Alyana si tita Sharley.

"Oh just shut it Sharley I'm not here to have a fight with you...Zeilica can we
talk?...privately"- sabi ni tita Alyana at tiningnan ng matalim si tita Sharley.

"A-"- naputol ang sasabihin ko ng magsalita ulit si tita sharley

"Now what? Are you going to convince Zeillica to run away with Jiro? huh?"- sabi
ni tita Sharley at inirapan si tita Alyana.

Halatang nagulat si tita Alyana sa sinabi ni tita Sharley maski ako rin ay
nagulat.

Jiro once asked me to run away with him but...I turned him down.

Pakiramdam ko ay gusto kong umiiyak.

"The hell Sharley!! Why are you talking like that?!?"- napahawak si tita Alyana sa
noo niya.

"I'll deal with your mouth later Sharley for now I just want to talk to Zeilica"

***

Andito kami ngayon sa garden. Huminto sa paglalakad si tita Alyana kaya huminto din
ako.

Nakatalikod siya sakin.

 "I told you to trust my son didn't I?"-kalmadong tanong niya sakin.

Napayuko ako at hindi ko na napigilan na tumulo ang luha ko.

Pinunasan ko agad ang luhang tumulo chaka ako ngumiti.

"I trusted him...But he broke up with me"- napatakip ako ng bibig.

Ang sakit. Hanggang ngayon ang sakit pa din.

"Their marriage is cancelled"

Napaangat ako ng ulo. Nakaharap na sakin si tita Alyana.

Ang luha ko ay tuloy tuloy sa pag tulo.

Cancelled? Kung ganon hindi na papaksalan ni Jiro si Charlotte?

Hindi ako sumaya sa balitang iyon, pakiramdam ko ay lalong bumigat ang nararamdaman
ko. Mas lalo akong nasaktan. Hindi na sila magpapakasal pero ako...ako ang ikakasal
bukas.

Walang lumalabas na salita sakin. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

Pakiramdam ko ay ako ang nangiwan kay Jiro. Nakaramdam ako ng pag dadalawang isip
tungkol sa kasal namin ni Kyo.

Dapat ko pa bang ituloy ito? Paano naman si Jiro?

"Zeilica...i won't ask you to leave Kyo...it would be unfair to him and
Sharley...I just want you to make the right decision..if you love Kyo then....marry
him and live happily"- sabi ni tita Alyana atsaka niya ako inakap.

Yung akap niya...akap ng isang ina.

Mas lalo akong nangulila kay mommy. Kung buhay si mommy ganito rin kaya ang
sasabihin niya sakin?

***

Bumalik na agad ako sa hotel room pagkatapos ng paguusap namin ni tita Alyana.

Nakaupo ako sa isang gilid ng isang malaking kama.

Hindi ko alam kung ano ang tamang gawin. I don't want to be unfair to Kyo..again.

Pinunasan ko ang basa kong pisngi gamit ang palad ko.

It hurts....it hurts so much...

Why do I have to choose between Kyo and Jiro?...Can't I just keep the both of them?

I know it's not possible...and that's why it hurts so much...I can't keep hurting
Kyo.

Inakap ko ang tuhod ko atsaka ako dumukdok...Bakit ba kailangan ko pang magmahal

ng dalawa?

Ang hirap...ang hirap hirap...lalo na at alam kong mawawala ang isa sa kanila.

*kriing*kriiing

Napatingin ako sa telepono na nasa side table. Huminga ako ng malalim at pinunasan
ang pisngi ko.

Baka sila Paris ang tumatawag at baka nagaalala na sila sakin. Kinuha ko ito at
sumagot na parang ayos lang ako.

"Hello?"- pilit kong siniglahan ang boses ko.

Matapos ang ilang sigundo ay wala pa ring sumasagot sa kabilang linya then I
started crying again.

"Why do I have this feeling...that you're Jiro?"

Hindi ko alam pero ang lakas ng pakiramdam ko na si Jiro ngayon ang nasa kabilang
linya.

"Please don't hang up"- agad kong idinugtong iyon sa sinabi ko dahil natatakot
akong baka ibaba niya ito.

Hindi niya ito binaba. Ilang minuto rin akong hindi nagsalita at puro iyak lang
aking nagawa.

Ang hirap mamili. It makes me want to run away from everything.

"Jiro...what should I do?" -tanong ko sa kanya.

Sana ayain nalang niya ako ulit na tumakas. Sana ayain nalang niya ako ulit na
sumama sa kanya.

Hindi ko maintindihan pero nahahati ako. Gusto kong pakasalan si Kyo...pero gusto
ko rin makasama si Jiro.

"I'm sorry for loving both of you..."- alam kong nakikinig siya sa kabilang linya.

Gusto ko sanang marinig ang boses niya. Baka sakaling kapag narinig ko ito ay
makapag desisyon ako pero kilala ko siya. Alam ko hindi siya magsasalita at
pakikinggan lang ako.

"I don't know what to do anymore...I can't even stop crying"- sabi ko atsaka ako
huminga ng malalim.

Gamit ang isa kong kamay ay pinunasan ko ang mukha ko.

"Jiro...mahal na mahal kita..."- maski ako ay nabigla sa sinabi ko.

Paano ko nasasabi na mahal ko siya?kung mahal ko din si Kyo?

Hindi lang ako ka Kyo naging unfair. Naging unfair din ako kay Jiro.

Kung pwede lang...sana...sana hindi nalang ako nabuhay pa...para hindi ko sila
nasasaktan...para wala akong taong nasasaktan.
***

Alas-dos na ng madaling araw ay nakatapat pa rin sa tenga ni Jiro ang telepono.

Sa tingin niya ay natutulog na si Zeilica dahil hindi na niya ito naririnig na

umiiyak. Nakatulog ang mahal niya ng umiiyak.

Tumawag lang naman siya para marinig ang boses nito.

Kahit anong ingay ay wala siyang marinig sa lugar na ito. Andito siya ngayon sa
abandonadong lugar na ipinahiram sa kanya ni Thunder.

Itong isang lumang mansion lang na ito ang makikita mong bahay dito.

Nakaupo siya sa upuan sa tapat ng isang luma at mahabang lamesa. May papel sa
lamesa kaya kinuha niya ito.

Everythig's fixed except the light. Use candle. Don't renovate it. Leave it the
way it is.

---
Thunder

Pagkatapos niyang basahin ang mensahe ni Thunder ay inilapag na niya ulit ang
papel sa lamesa at huminga ng malalim. Siya naman ang nag umpisang kausapin ang
natutulog na Zeilica.

"Sabi ko dati...kung kaya ko lang matagal na kitang ibinalik sa nakaraan, sa

nakaraan na masaya ka...at ngayon kaya na kitang ibalik sa nakaraan..."

"No matter what your decision is...I'll be always on your side...sleep well
Anya..."

***

Zeilica's POV

Napangiti ako ng mapakla habang naglalakad. Hindi ko naapreciate ang gown na suot
ko ngayon. Wala akong excitement na maramdaman hindi katulad kahapon.

Naglalakad kami ngayon..Papunta sa simbahan.

Malapit lang naman..isa pa normal nalang naman ito dito.

Siguro nagtataka ang mga taon nadadaanan namin..dahil ang lungkot ng bride.

Ang pangit ng aura.

Napahinto ako sa paglalakad ng huminto si Aubrey.

Si Aubrey ang kasama ko ngayon hindi ko din alam kung bakit.

Tumingin ako sa kanya. Nakatingin siya sakin ng may halong inis.

 "This isn't about choosing between Kyo and Jiro anymore...look, Jiro is gone and
who the hell knows where he is!"- sabi niya atsaka niya ako inirapan.

Hindi ako nagulat sa sinabi niya. Mas mabuti nga siguro na wala na siya para hindi
na siya mas lalo pang masaktan.

I smiled at her.

"I chose Kyo over Jiro...I made up my mind last night...I will say 'I do' without
hesitations...I'll marry Kyo and live happly.."

***

vote comment and be a fan XD

MAY TANONG AKO SA INYO....TULOY O HIND?!?

DALIIIII! ANO BET NIYO?!? SABIHIN NIYO NAMAN KUNG ANO GUSTO NIYO MANGYARI/ ANO NEXT
NA MANGYAYARI. HAHAHA. GUSTO KO LANG MALAMAN.

P.S. ANO MASASABI NIYO SA GOWN? ----> XD

I KNOW. ANG EWAN PERO KUNG AKO AY IKAKASAL I WANNA BE DIFFERENT ;)) I LIKE NUDE
COLOURS. XDD

*******************************************
[68] Chapter 61
*******************************************

Zeilica's POV

Sabi nila asa huli daw ang pagsisisi...pero wala naman akong dapat pagsisihan
hindi ba?

Mahal ko si Kyo. alam ko mahal ko siya.

Pilit kong pinipigilan ang luha ko sa pag tulo pero kahit anong pigil ang gawin ko
patuloy pa rin ito sa pag tulo.

Kapag bumukas ang pinto na ito wala ng atrasan...konting oras nalang at magiging
isang ganap na Mrs. Aizawa na ako.

"Noona..."- bigla akong napatingin sa batang lalaki na nakakapit sa gown ko.

Si Ghino. Agad kong pinunasan ang mukha ko atsaka ko siya nginitian.

"What are you doing here? You should be inside by now"- sabi ko sa kanya.

Nagulat ako ng bigla niya akong akapin.

"Noona...why are you always crying? Aren't you happy?"

 Nagulat ako sa tanong niya. Hindi ko ito masagot.

"Do I look sad?"- umupo ako para maging katapat ko ang mukha niya

Tumango siya sakin. "If you're not happy why are you marrying that guy? Where's
your boyfriend?"

Wala akong maisagot kay Ghino. Inakap niya akong muli.

Napapikit ako. Pakiramdam ko ay si Jiro ang nakaakap sakin.

Lalo kong naramdaman ang pangungulila ko sa kanya.

*creeeeeek

Unti-unti ng bumukas ang malaking kahoy na pinto at sa pag bukas na ito ay

nakatingin sakin ang napakaraming mata.

Inalis ni Ghino ang pagkakaakap niya sakin atsaka niya ako nginitian.

Nakakainis. Bakit ba kasi wala akong veil?!? Kitang kita nila ang pag tulo ng luha
mula sa mata ko. Buti nalang ay hindi makapal ang make up ko.

"Blake why is Ghino with her?"

"Shit."

Kitang kita ko ang pag tataka ng mga tao ng dahil sa batang katabi ko.

Nag simula na akong maglakad at sa paglalakad kong iyon ay biglang may tumugtog.

Napatigil ako saglit ng marinig ko ang tugtog. Lalong bumilis ang pag tulo ng
luha ko.

All My Life. What a great song for a wedding.

All my life,

Without a doubt I give you, all my life,

Now and forever till the day I die, you and I will share

All the things this changing world can offer

Tumingin ako sa likod ko at nakita ko si Ghino na nakangiti at kumamaway sakin.

Bigla akong nabalot ng takot at pangamba. Pakiramdam ko ay gusto kng tumakas.

Gusto kong tumakbo.

Is this a hallucination? Because I can see Jiro waving goodbye to me...Is this
really the end for us?

Napailing ako at nag simula na ulit maglakad...Papunta kay Kyo.

Habang umiiyak ay nakangiti ako para isipin ng mga tao na masaya ako...na ang
luhang tumutulo ay tears of joy.

Napayuko ako. Ang hirap ngumiti lalo na kung ang sakit sakit na.
 Parang isang sirang video na paulit ulit nag pe-play sa utak ko ang mga panahon na
kasama ko si Jiro.

I once gave my life to him...I thought he would be the man who would marry me...I
thought we would make our own forever...but it seems that I was wrong,

Huminto ako ng makarating ako sa tapat ni Kyo.

Pilit kong nilagyan ng saya ang ngiti ko. Nakatingin siya sakin ng seryoso.

"I was right...not to include the veil"- sabi niya at kinuha niya ang kamay ko.

Nakatingin lang ako sa kanya hanggang sa makarating kami sa harap ng altar.

Hindi ko maintindihan pero ng makalapit ako sa kanya...ng hawakan niya ang kamay
ko...tumigil sa pag tulo ang luha ko...bigla akong kumalma.

Kahit papaano ay sumaya ako...nagkaroon ng katahimikan ang puso ko...ang swerte ko

dahil ako ang minahal niya...pero siya? swerte ba siya?o malas? Kasi ako ang mahal
niya.

Wala akong ibang marinig kung hindi ang pag tibok ng puso ko. Biglang nawala ang
mga tao sa paligid namin ni Kyo. Siya lang ang nakikita ko.

Hanggang ngayon ba naman sasaktan ko pa rin siya?

Sabi ko kay Aubrey kanina..i will say 'I do' without any hesitations...and that's
exactly what I'm going to do.

Tumingin na ako sa harapan at nakita ko ang priest na nakatingin sakin na parang

nag iintay ng sagot.

"I repeat do you Zeilica Anya Clouter, take this man, Adrian Kyo Aizawa as your
husband, to love him to honor him, to nurture, serve and support him in times of
joy and in times of difficulty? Do you promise to remain by his side regardless of
what trouble befalls you and in the temptation to forsake this love, do you promise
to remain steadfast and true? Do you promise with all your heart and soul to honor
this vow till death do you part? If so answer now, 'I do'"

Tumingin ako kay Kyo. Diretso lang siyang nakatingin sa harapan na para bang wala
siya sa sarili niya.

"I do" sagot ko habang nakatingin kay Kyo. Bigla siyang napatingin sakin na para
bang hindi makapaniwala.

"Do you Adrian Kyo Aizawa, take this woman, Zeilica Anya Clouter as your wife, to
love her to honor her, to nurture, serve and support her in times of joy and in
times of difficulty? Do you promise to remain by her side regardless of what
trouble befalls you and in the temptation to forsake this love, do you promise to
remain steadfast and true? Do you promise with all your heart and soul to honor
this vow till death do you part? If so answer now, 'I do'"

Nagulat ako ng bigla akong akapin ni Kyo pero mas kinagulat ko ang salitang
lumabas sa bibig niya.

Nabitawan ko ang bulaklak na hawak ko ng dahil sa sobrang gulat.

Tinanggal na niya ang pagkakaakap sakin. Tuloy tuloy na lumabas ang luha ko.
Bigla akong nanghina at paulit ulit na nag re-replay sa utak ko ang sinabi niya.

Akala ko ang pinakamasakit na salita sakin ay ang salitang 'marry me'. dahil sa
salitang iyon ay umasa ako...kumapit ako...kahit alam kong wala akong pag
asa...wala akong kakapitan...umasa ako at nangarap na balang araw matutupad ni Jiro
ang mga pangako niya...

Nagkamali ako.

Mas masakit pala ang salitang 'I'm sorry' galing kay Kyo.

Pakiramdam ko ay unti-unti akong pinapatay ng salitang iyon.

Ganito rin kaya ang nararamdaman ng mga tao na bigla nalang iniiwan sa harapan ng
altar?

"I'm sorry I can't marry this woman"

Napatingin ulit ako sa kanya na nakatingin sa pare at nag sosorry.

"Wh-why?"- nang hihina ang buong katawan ko. Gusto kong sumigaw pero wala akong
magawa kung hindi bumulong.

Humarap siya sakin at ngumiti. Sa ngiti niyang iyon ay mas lalo akong nasaktan

Sinampal ko siya. Bakit lahat nalang sila ay lagi akong iniiwan?

Napayuko siya ng dahil sa sampal ko. Nakayuko siya habang lumalapit sakin.

Nagulat ako ng bigla niya akong akapin ng mahigpit.

"I can't give you happiness..." ramdam ko ang lungkot sa boses niya na dahilan
para mas lalong madurog ang puso ko.

Tinulak ko siya ng mahina. Kahit gusto ko siyang bugbugin wala akong lakas para
gawin yon. Wala akong karapatan...kasi ako ang unang nanakit sa kanya.

Pinunasan ko ng mabilis ang luha ko at ngumiti ng mapakla.

"Alam ko...alam kong wala akong karapatan para pigilan ka...wala akong karapatan
para magalit kasi...kasi ako mismo ang kumuha ng kaligayahan mo..."- napayuko ako.
kahit anong pigil ko sa luha ko ay hindi ko ito mapigilan...lalo ko lang
nararamdaman ang lungkot.

"Pe-pero...sorry kasi selfish ako. Ayokong mawala ka...ayokong iwan mo

ko...because...being alone is the most scariest thing in this world..."

Nagulat ako ng makita ko ang kamay niya na nasa harapan ko kaya napatingin ako sa
kanya.

Seryoso ang mukha niya.

"Then..if you don't want to be alone...run away with me"

***

Tahimik lang si Aubrey na nakasandal sa braso ni Momo habang ang mga kasama naman
nila ay napakaingay.

Nagulat ang lahat sa mga nangyari kanina lalo na ng ayain ni Kyo si Zeilica upang
tumakas sa kasal nila ngunit may isang taong hindi nagulat sa lahat ng iyon at ang
taong iyon ay si Aubrey.

Habang nagkakagulo ang lahat ay tumakas naman siya kasama ang mga kaibigan ni Zei
para pumunta dito sa tinutuluyan nilang hotel.

Andito sila ngayon sa silid ni Paris at Eli.

Parang wala lang sa kanila ang nasaksihan nila kanina dahil nagkakagulo nanaman
sila na para bang wala lang nangyari.

Napatingin si Aubrey sa lumulubog na araw. Naalala niya ang mga pangyayari kagabi.

**Flashback

Naglalakad ang dalaga habang nakasimangot at nakahalukipkip dahil nag away

nanaman sila ni Momo ng dahil sa isang maliit na bagay lamang.

Napunta siya sa isang fountain malapit sa hall na pinag-gaganapan ng party nila Zei
at Kyo.

Napahinto siya sa paglalakad ng may makita siyang lalaki na nakaupo sa gilid ng

fountain at may hawak hawak na bote.

"what the hell?" -bulong ni Aubrey sa sarili niya. Nilapitan niya ito at umupo sa
tabi nito.

Tingingnan lang siya ni Kyo na parang wala lang ang presensya niya. Kinainis ito
ni Aubrey pero dahil curious siya ay isinang tabi nalang niya ang inis at nag
simulang mag salita.

"You're getting married tomorrow ..."- sabi ni Aubrey sa katabi ngunit hindi siya
kaagad sinagot nito at tinungga ang hawak hawak na bote.

"I'm not"- sagot ni Kyo na kinbigla ni Aubrey kaya napatingin siya dito.

"What the hell are you talking about?"- napakunot ang noo ni Aubrey. Pakiramdam
niya ay gusto niyang ilunod ang katabi sa fountain.

"I can't marry her..."- napangiti ng mapakla si Kyo at tumingin sa mata ni Aubrey.

Napaiwas ng tingin ang dalaga dahil hindi siya sigurado kung ano yung nakita niya
sa mata ni Kyo.

Matalino si Aubrey at kahit hindi sabihin sa kanya ni Kyo ay alam na niya ang
sitwasyon.

Napangiti siya at napailing dahil hindi siya makapaniwala na nakakaramdam siya ng

awa para kay Kyo.

"It's easy...to be selfish and not think about Jiro"- kontentong sagot ni Aubrey
kay Kyo. hindi siya makatingin ng diretso sa mata nito dahil baka mas lalo siyang
makaramdam ng awa.
 "You don't know anything about Jiro...so shut it"- sagot ni Kyo at tinungga
nanaman ang boteng hawak niya.

Hindi na napigilan ni Aubrey ang sarili niya ng dahil sa sinabi ni Kyo. Hindi niya
alam kung bakit nainis si Kyo ng banggitin niya ang pangalan ni Jiro.

Napailing siya.

"Yeah? Is this what they call guilt? You knew it. You knew that their marriage is
cancelled but you stayed quiet about it! Damn bastard"- sabi ni Aubrey haban
nakataas ang isang kilay.

"I was scared...I was scared to lose her...I was scared that she would choose him
instead of me...but now...I'm scared because I know that I can't make her
happy...I'm scared because she's too good for me..." sabi ni Kyo habang nakayuko.
Pilit niyang pinipigilang ilabas ang nararamdaman niya ngunit nilabas lahat ito ni
Aubrey.

Nagulat si Aubrey sa nakita niya. Sigurado siya. Sigurado siya sa nakita niyang
iyon.

Umiiyak ang katabi niya. Hindi niya alam kung ano ang dapat niyang sabihin.

"You'll hurt her you know?...she loves you" mahinang saad ni Aubrey dahil kahit
gusto man niyang lakasan ang boses niya natatakot siya na mas lalong masaktan si
Kyo sa salita niya.

"But she loves him too..."- ng sabihin iyon ni Kyo ay naibatukal niya ang boteng
hawak niya. Kahit kelan ay hindi niya ginusto na makalaban si Jiro sa isang babae.
Hindi niya akalain na magiging ganito ang takbo ng sitwasyon.

Bata palang sila, kahit hindi halata ay malaki ang respeto niya kay Jiro kaya ng
marealize niya ang tunay niyang nararamdaman kay Zei ay hindi niya ito pinag
bigyang halaga...alam niya na hindi niya dapat kalabanin si Jiro.

Kahit nagdadalawang isip pa si Aubrey ay ginawa na niya ang kanina pa niya gustong
gawin.

Niyakap niya si Kyo.

"it's much nicer to cry on someone's shoulder...don't you think?"- hindi alam ni
Aubrey kung bakit niya ito ginagawa. Alam niyang kapag nakita sila ni Momo ay tyak
mag aaway nanaman sila...pero sa ngayon alam niyang ito ang pinaka kailangan ng
lalaking kasama niya ngayon.

"When we were still kids...for every damn mistakes I made...Jiro always took the
blame...if I were to choose a brother it would be Jiro...now tell me how can I
marry the girl he love?"- inihiwalay na ni Kyo ang katawan niya kay Aubrey at
yumuko.

Nagulat si Aubrey sa sinabi sa kanya ni Kyo. Ngayon naiintindihan na niya kung

bakit naging duwag ang lalaking kasama niya ngayon. Hindi man nila pinapapkita...
pero parang magkapatid na pala ang turingan nila Kyo at Jiro.

'Yun naman ang gustong iparating ni Kyo sakin hindi ba?' sa isip isip ni Aubrey.

Naalala ni Aubrey ang sagot ni Jiro sa kanya sa may amusement park.

'I have considered that Kyo is better than me' napatingin siya sa katabi niya
ngayon.

Akala niya ay kailangan nito ng kasama pero sa tingin niya ay mas makakabuti kung
iiwan nalang niya muna ito mag isa.

Tumayo na siya at mag lalakad na sana paalis ngunit natigilan siya ng hawakan ni
Kyo ang braso niya.

Nagulat siya ng bigla siyang akapin nito.

"Tell her..please tell her the truth about Jiro and Charlotte"- inalis na ni Kyo
ang pagkakaakap niya kay Aubrey at nag simulang maglakad palayo habang si Aubrey
naman ay hindi nakaalis sa kinatatayuan niya hanngang sa hindi na niya makita ang
likod ni Kyo.

Nawala lang ang tingin niya sa direksyon na pinuntahan ni Kyo ng may masagip ang
mata niya.

Tiningnan niya ito at pinagmasdan. Habang tumatagal ay lumilinaw sa kanya ang

tinitingnan niya.

Isa itong babae na nakayuko at nakatakip ang kamay sa bibig. Halatang umiiyak ito.

"What a pathetic woman"- sabi ni Aubrey sa sarili niya at inirapan ito.

'Wait. pathetic?'- tanong ni Aubrey sa sarili niya. Tiningnan niya ulit ang babae
na naglalakad hindi kalayuan sa posisyon niya.

"I thought so"- sabi ulit ni Aubrey sa sarili niya ng makilala niya ang babae.
Tama ang hinila niya.

Si Zei ang babaeng iyon at sa tingin niya ay alam na nito ang tungkol kay Jiro at
Charlotte.

**End of flashback

Zeilica's POV

Gabi na rin pala? Inalis ko ang tingin ko sa langit at tiningnan ang paa ko na nasa
tubig.

Nakaupo kami ni Kyo sa upuan sa isang malaking fountain habang ang paa naman namin
ay nasa tubig.

Tiningnan ko ang pants ni Kyo pati ang sapatos niya na basa. Baka mamaya ay
magkasakit pa siya.

Tiningnan ko ang mukha niya. Nakatingin lang siya sakin.

Bakit ba kasi hindi natuloy ang kasal? Ng hawakan ko ang pisngi niya ay pumikit
siya.

Napangiti ako ng mapakla. Kung natuloy ang kasal namin...ano na kaya ang
nangyayari?
 Dumilat na siya. Nagulat nalang ako ng punasan niya ang pisngi ko.

"Umiiyak ka...nasasaktan ka na pala hindi mo pa sinasabi-"

Pinutol ko ang sasabihin niya sa pamamagitan ng pagakap ko sa kanya.

Ayokong marinig ang susunod niyang sasabihin. Akala ba niya ganun lang kababaw ang
nararamdaman ko para sa kanya?

"Wag...please...wag mong ituloy...Kyo mahal kita..and you don't have any idea how
much it hurts when you said I'm sorry..."

I want to hurt him physically but...I don't have any energy left...I can't even
shout at him.

Inakap niya ako ng mahigpit habang ako ay walang ginawa kung hindi umiyak sa
kanya.

***

vote comment and be fan. :D (tingnan niyo po pala yung fountain. ganda *o*)

gusto ko ng madaming comment at vote. HAHAHA.

P.S. wag muna mag reklamo may epilogue pa at pag handaan niyo yun ng bonggang
bonga. i'll try na ma iupdate agad iyon. salamat sa pag hihintay.

*******************************************
[69] Epilogue+Author's Note
*******************************************

Zeilica's POV

Pabalik-balik ang tingin ko sa labas ng bintana at sa katabi ko ngayon na si ate

Ella.

Simula ng sunduin niya ako sa airport ay hindi pa niya ako kinakausap. Dalawang
lingo na ang nakakalipas simula ang hindi natuloy na kasal namin ni Kyo at ngayon
ay pinapunta ako ni tita Alyana dito sa Jeju province, South Korea.

Tulad nga ng sabi nila Paris, maganda ang lugar na ito pero hindi ko ito
maapreciate dahil hanggang ngayon hindi ko pa rin alam kung ano ang ginagawa ko
dito.

Ilang saglit pa na katahimikan ay huminto na ang kotse kaya napatingin akong muli
kay ate Ella.

"Get off..i'm sure dad is inside that museum"- sabi ni ate Ella sakin ng may
malamig na tono.

Tiningnan ko saglit ang isang hugis piano at violin na building sa gilid ko at

binalik ko ulit ang tingin ko kay ate Ella.

"Don't give me that look Zeilica"- sabi niya atsaka niya sinalo ang noo niya.
 Nararamdaman ko na galit siya. Napayuko ako.

"Hindi mo naman ako masisisi kung magalit ako sayo diba? kahit kaming
pamilya...hindi alam kung asang lupalot siya ng mundo"- biglang naging warm ang
boses niya.

Kung ganon hanggang ngayon kahit sa kanila ay hindi pa rin nagpaparamdam si Jiro.

Asan na kaya siya? Gusto ko siyang makita.

Bumukas na ang pinto sa tapat ko. Hindi ko na ulit tiningnan pa si ate Ella at
dire-diretsong bumaba ng kotse.

Pagkababa ko ay mabilis na isinara ito ng driver niya at pumunta na sa driver's

seat.

Pinanood kong umalis ang sasakyan ni ate Ella. Kahit siya ako ang sinisisi sa
biglang pagkawala ni Jiro.

Dapat lang naman na ako ang sisihin dahil ako ang may kasalanan ng lahat ng ito.

Hinarap ko ang kakaibang building at nag simulang maglakad papunta dito.

Ang tahimik ng buong paligid. Tiningnan kong mabuti ang paligid.

The building is situated on the top of a mountain. Ang ganda ng view at tagong tago
ang lugar. Bago ako tuluyang pumasok ay may nakita akong placard sa tabi ng salamin
na pinto.

A gold placard. Agad na tumulo ang luha ko ng mabasa ko ang nakasulat dito.
Sinubukan kong kurutin ang sarili ko dahil baka na-nanaginip lang ako.

The words written in the placard...it makes me feel happy and sad at the same
time.

It's the sweetest words I've ever read in my life.

'I built this place for the memories of my beloved daughters, Alex and Zean'-
Luther Van Clouter.

My name, my sister's name and my dad's name. It's all written in the placard.

Pagkatapos kong mabasa iyon ay agad akong pumasok sa loob habang ang dalawang kamay
ko ay nakatakip sa bibig ko. Habang naglalakad ako ay pabilis ng pabilis ang pag
tibok ng puso ko.

Napahinto ako sa paglalakad dahil walang kalaman laman ang first floor nito. Agad
akong umakyat sa pangalawang palapag.

Natulala ako ng makarating ako sa pangalawang palapag...dahil ang daming laman

nito.

This isn't just an ordinary building...it's a museum...built only for me and my

sister to see.

Dahan dahan akong naglakad habang tinitingnan ang buong paligid. Noong namatay ang
magulang ko kahit isang litrato nila ay walang natira sakin para itago...kasabay ng
libing nila ay sinunog namin lahat ng litrato at gamit nila...Sabi nila tita
Alyana...para daw mabawasan ang sakit.
Para akong tanga na tumatawa habang umiiyak.

Akala ko tuluyan ko ng makakalimutan ang mukha nila...pero mali ako.

Pakiramdam ko ay kasama ko sila ngayon...dahil sa dami ng litrato nila dito...dahil

sa dami ng gamit nila dito...

Pumikit ako at pakiramdam ko ay isa ulit akong bata...isang batang ksama ang
magulang niya.

Nag flashback sakin ang mga msasayang panahon na kasama ko sila...ang mga
masasayang panahon na kahit kelan ay hindi ko nalimutan.

Pag dilat ko ay tiningnan ko ang isang wedding gown nakalagay isang glass box at
may nakasulat sa baba ng gown.

'Wedding day. August 20 19**'

Dahan dahan kong hinawakan ang salamin.

Para akong tanga na tumatawa habang umiiyak. It hurts remembering the past...but at
the same time I am happy...

This place tells the whole story of my parents.

Punong puno ito ng kung ano-anong bagay na pinapahalagahan ng magulang ko.

Pakiramdam ko ay nawala ang pangungulila ko sa kanila. Pakiramdam ko ay bigla

silang nabuhay.

Mula sa mga bagay na bigay ng magulang ko sa isa't-isa hanggang sa nga unang bagay
na ginamit namin ni ate nung mga bata pa kami.

Para akong nasa isang time machine...binabalikan ang mga maliligayang araw kasama
ang magulang ko.

Nakakapang hinayang...kung andito pa sila ngayon sana masaya naming binabalikan ang
masayang nakaraan. Siguro masaya nila ngayong ikwe-kwento samin ang unang pagkikita
nila hanggang sa unang date, hanggang sa una nilang halik.

I wish they were here with me...telling me what the right thing to do...

Naglakad na ulit ako papunta sa isang mahabang wall na punog puno ng litrato naming
pamilya.

Sa gitna ng wall ay may isang malaking family picture namin.

Nanginginig ang kamay ko ng unti-unti ko itong inabot at hinaplos.

Para akong umaabot ng bituin. Ang mukha ng magulang ko...ngayon sigurado na ako na
hinding hindi ko ito malilimutan.

Sa baba ng bawat litrato na nakadikit dito sa mahabang wall ay mayroong mga

message.

Hindi ko alam kung ano ang nangingibabaw sakin ngayon. Ang kasiyahan ba o ang
kalungkutan?
Napatingin ako sa paligid ko. BIgla akong nakaramdam ng pagsisisi. Simula ng
namatay sila isang beses pa lang akong nakakapunta sa puntod nila.

Pakiramdam ko tuloy napakawalang kwenta kong anak.

Napangiti ako habang nakahawak pa rin ako sa litrato.

"I'm sorry mom, dad"- napayuko ako at hindi ko intensyon na mabasa ang mensahe sa
baba.

Napakunot ang noo ko at natigilan sa pag tulo ang luha ko.

'Death can never change the love I feel for my family.'

Napatingin ako sa ibang messages.

Napatingin ako sa message sa baba ng picture ni daddy

'My heart is dying but my love for you will never change'

Lalong akong napuno ng pagkalito. Wala akong maintindihan sa mga messages.

Sigurado akong si mommy ang nagsulat lahat ng messages na ito.

Dali dali kong binasa ang iba pang messages.

"Even if my heart stop beating I will continue to love you..."

"How can I give my heart to you if it's dying?"

"How can I kill a beautiful creature like this?"

Napatingin ako sa picture sa taas ng huling message kong nabasa.

Isang ultrasound picture.

"Your mom likes musical instruments.."

Nawala ang consentrasyon ko sa mga kakaibang message ni mommy ng may magsalita sa

tabi ko.

Si tito Red.

Diretso siyang nakatingin sa mga pictures.

"She also liked to take pictures..."- nakita kong napangiti siya ng bahagya.

Nag simula ulit sa pag tulo ang luha ko at napayuko.

Gusto kong itanong kung ano ang ibig sabihin ng mga message na ito.

Para kasing...parang alam ni mommy na mawawala siya samin.

"I respect my son's decision...He wants you to know the truth..."

"Ji-Jiro..."- bigla akong napatingin kay tito Red ng nakakunot ang noo at punong
puno ng kalituhan ang mata ko.

Ano ang kinalaman ni Jiro dito?

 Binasa ko ulit ang ibang message.

'I'll protect you...always."

'I love you even though you're killing me'

Nakalagay ulit yon sa isang ultrasound picture.

"Wh-who's this?"- naguguluhan kong tanong kay tito Redhabang nakaturo sa ultra
sound picture.

"That was you"- sagot niya at seryoso niya akong tiningnan.

Hindi ko alam kung ano ang una kong sasabihin. Hindi ko alam kung ano ang dapat
kong isipin.

Bakit...bakit parang merong isang napakalaking puwang sa buhay ko?

Ano ba ang alam nila na hindi ko alam?

Hindi ko napansin ay napapaatras na pala ako palayo kay tito Red.

"Zeilica listen to me...alam ko gusto mong malaman ang katotohanan"

"A-anong katotohanan?"- tanong ko na parang hindi makapaniwala habang patuloy sa

pag tulo ang luha ko.

Wala akong maintindihan. Para bang ibang language ang ginamit ni mommy sa pag
sulat niya ng mga messages.

"Your mother...didn't die because of the accident"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Your mom was sick. She had a heart ailment since she was a kid...and when she was
carrying you in her womb...her doctor advised her to abort you"

Napatakip ako ng bibig at tiningnan ang message ni mommy sa ultrasound picture.

'I love you even though you're killing me'

'I'll protect you always'

"N-no way..."- bulong ko sa sarili ko.

"Your dad...no, even me..."- napangiti siya ng mapakla.

"We were on her doctor's side...losing your mom was unthinkable back then...but
she decided not to abort you...she decided to love you more than her own life she
decided to throw her life for you...that was my thoughts...but you see...I was
wrong...I forgot that your mom was selfiish...hindi lang niya gusto na mabuhay
ka...pero gusto rin niyang mabuhay siya pagkatapos ka niyang ipanganak...kasi gusto
ka niyang alagaan...gusto niyang maramdaman mo ang pagmamahal ng isang ina...yan
ang pangarap niya...ang maalagaan ka...ang maalagaan kayo ni Alex... in the end her
wish came true...alam ko nawala siya sa mundong ito ng masaya-"

Pinutol ko ang pag sasalita niya.

This is too much for me to accept.

"Hindi niyan mababago ang kasalanan ko...dahil ako pa rin ang pumatay sa kanya! Sa
kanila ni daddy!"

"it wasn't your fault Zeilica! may taning na ang buhay ng mommy mo bago pa lang
sila maaksidente! She was lucky enough to survive giving birth to you!!! She was
lucky enough to see you and Alex grow!"

Nanghihina ang buong katawan ko. Gusto kong saktan ang sarili ko...wala na akong
ginawa kung hindi pahirapan ang iba...pinatay ko ang magulang ko...pati na rin si
Lorina...

"Pero kung hindi dahil sakin...sana hindi sila naaksidente...sana nakasama pa

namin sila ng mas matagal..."

Biglang pumasok si ate sa isip ko.

"Si ate...alam ba niya?"- tanong ko kahit parang alam ko na ang sagot.

Ang sakit lang kasi tinago nila sakin.

Napatango lang si tito Red. Napatingin ako sa ibang direksyon habang pinipigilan
ang luha ko.

Nakakasawa na...ayoko ng umiyak...ayoko ng makaramdam ng kahit ano...gusto ko

nalang mawala para wala na akong masaktan...pero sa halo-halong emosyon na
nararamdaman ko ngayon isa lang ang nangingibabaw...galit.

Sinubukan akong lapatin ni tito Red pero itinaas ko ang kamay ko na

nangangahulugan na wag siyang lumapit sakin.

"Ba-bakit niyo ako binuhay sa kasinungalingan?...tapos ngayon bigla mong sasabihin

sakin lahat? Sana...sana pinabayaan niyo nalang akong mabuhay sa
kasinungalingan..."

Pinunasan ko ang basa kong pisngi at nag iwas ng tingin bago ako magpatuloy
magsalita.

"Kung hindi ako nabuhay...may pag-asa bang mabuhay si mommy ng mas matagal?"

"Maybe yes...Maybe no.."- sagot niya sa isang mahinang boses na lalong nagpakirot
sa puso ko.

"Then...I'll take that as a yes"- pagkatapos kong sabihin yon ay naglakad na ako
palayo.

Gusto ko munang lumayo sa lugar na ito.

"Zeilica..."-tawag sakin ni tito Red.

Huminto ako pero hindi ako lumingon sa kanya.

"You see...it feels like me, being alive... is a sin"- nag simula na ulit akong
maglakad kahit na parang ang bigat bigat ng katawan ko ngunit napahinto ulit ako ng
marinig ko ang pangalan ni Jiro.

Humarap agad ako kay tito Red.

 "Zeilica...Jiro wants you to know the truth not because he wants you to continue
blaming yourself... but because he wants you to accept everything...he wants you to
be happy..."

Napasok nanaman ang pangalan ni Jiro. Bigla kong naalala ang sinabi sakin ni
Thunder sa Fairy Land.

He wants you to know the truth behind all lies.

"Anong kinalaman ni Jiro dito?"- mabilis kong tanong kay tito Red.

Tiningnan niya ako ng may pagaalinlangan.

"We had a deal...you and your sister can have this museum if he agrees to marry
Charlotte Suzimiya"

Pakiramdam ko ay bigla kong nabawi ang lakas ko. Mabilis akong lumapit sa kanya at
maski ako ay nagulat sa sumunod kong ginawa. Parang may saraling isip ang kamay ko.

I slapped him.

Ilang segundo rin na walang nag sasalita sa aming dalawa at tanging ang iyak ko
lang ang gumagawa ng ingay.

Nilakasan ko ang loob ko at binasag ang katahimikan.

"Kahit kelan hindi ko pinag dudahan ang pagmamahal mo...para sakin o para kay
Jiro...I thought it was impossible not to love your own child...I was wrong...bakit
ba hindi mo magawang mahalin ang sarili mong anak?!? Wala kang kwenta!!"

Kahit ako ay nasaktan sa sinabi ko. Sana isa lang itong bangungot...kahit kelan ay
hindi ko ginusto na mawalan ng respeto kay tito Red...kahit na napalayo siya sakin
hindi ko nagawang mag isip ng masama tungkol sa kanya...hindi ko alam kung bakit ko
nasasabi ang mga ito...pero kasi ang dami kong nalaman ngayon...hindi ko tuloy alam
kung ano pa ba ang katotohanan at kasinungalingan.

"I won't be mad at you for slapping me...but Zeilica a brat like you don't have the
right to tell such irresponsible words to me. Every parent has their own way of
showing love for their child"

Wala akong maisagot sa kanya kung hindi ang iyak ko...maya-maya pa ay parang hindi
ako makahinga at gusto ng bumagsak ng katawan ko pero bago pa ako tuluyang mawalan
ng lakas ay nasabi ko sa kanya ang salitang gusto kong sabihin.

"I hate you..."- pagkatapos kong sabihin iyon ay napuno na ng kadiliman ang
paligid ko.

***

Unti-unti kong dinilat ang mata ko. Agad akong napatingin sa paligid ko. Asa
ospital ako.

Nakita ko si tito Red na nakatingin sakin...agad na bumalik ang galit na

nararamdaman ko.

Napaupo ako.
 "I'll tell you everything...just listen calmly"- nagsalita siya agad, para siguro
hindi ako mag protesta.

"It all started on the night of your parents death...umabot pa sa ospital si

Luther...he told me to find that museum and show it to you and Alex...after that he
passed away...I didn't know where to start...the world is big...I didn't have any
idea where he built it...I didn't even know what it looks like...but after all
these years...i finally found it...I felt relieved...but you see the title was in
Suzimiya's hand...hindi nila ito ibibigay kung hindi pakakasalan ni Jiro si
Charlotte...I told Jiro about it and he agreed to marry Charlotte...nakita ko si
Cheryl sa kanya...your mom threw away her life for you...and Jiro did the same
thing...he threw his life, his happiness...para sayo...As a father I was very proud
at the same time...I was sad because my son was crying"

Habang nagsasalita si tito Red ay patuloy sa pag tulo ang luha ko.

Akala ko ako ang pinakanasasaktan sa lahat ng nangyayari ngayon pero mali ako.

Si Jiro pala.

Alam ko hindi tama...alam ko mali pero wala akong ibang masisisi kung hindi ang
lalaki ngayon sa harap ko.

"Bakit mo sinabi sa kanya? bakit pinabayaan mo siyang mag desisyon kahit alam mong
mahihirapan siya? Bakit? Bakit mo siya nilayo sakin?"

Agad akong tumayo kaya tumayo din si tito Red at inakap ako.

Nag protesta ako sa akap niya at tinulak siya palayo.

"Zeilica..."- tawag niya sa pangalan ko.

"Kahit nung mga bata palang kami...hindi naramdaman ni Jiro ang pagmamahal
mo...pero imbis na magalit siya sakin dahil nasa akin ang atensyon mo...minahal
niya din ako...hinigitan niya yung pagmamahal mo... and that's what hurt the
most..."- pagkatapos kong sabihin iyon ay iniwan ko na siya at naglakad kahit hindi
ko alam kung saan dapat pumunta.

***

Tumingin ako sa madilim na langit. Napapikit ako at pinakiramdaman ang mga patak
ng tubig sa mukha ko. Siguro ay mga 7:00 pm na.

Buti nalang at umuulan ngayon at natatakpan nito ang tahimik kong pag iyak.

Wala akong karapatan para mabuhay sa mundong ito. Ang dami kong nasaktan. May mga
buhay na nawala ng dahil sakin.

Patuloy akong nalalakad kahit wala ako sa sarili ko. Kahit hindi ko alam kung saan
ako papunta.

Napasaldak ako sa sahig ng may mabunggo akong lalaki. Nag salita siya ng Korean
language, wala akong naintindihan pero sa tono ng boses niya alam ko galit siya.

Hindi na ako nag abala pang tumayo. Tingingnan ko ang paa ko na dumudugo. Siguro ay
may natapakan ako kanina, wala kasi akong sapatos. Wala akong maramdaman na sakit
galing sa dumudugo kong paa.
Wala akong maramdamang kahit anong sakit kung hindi ang sakit sa puso ko.

Nagulat nalang ako ng may makita akong kamay sa harap ko. Tiningnan ko kung
kaninong kamay ito.

Bago pa man ako makapag react, tinayo na niya ako at inakap.

Napapikit ako at patuloy lang sa pag iyak ng tahimik.

"Buti nalang sinundan kita. You tend to blame yourself for everything...at ngayon
sigurado akong tinatapon mo nanaman ang halaga ng buhay mo"

Gusto kong tumawa sa sinabi niya pero hindi ko magawa. Hindi ko rin gumawang
ngumiti.

Gusto kong sabihin sa kanya na kasalanan ko naman talaga ang lahat.

Inagaw ko ang pagmamahal ni tito Red kay Jiro. Pinatay ko ang magulang ko. Pinatay
ko si Lorina pati na rin ang baby nila Paris...ang dami kong nasaktan.

"Kyo tell me...is it good that I'm alive? "-sabi ko sa isang mahinang boses. Hindi
ko nga alam kung narinig niya ang tanong ko,

Naramdaman kong humigipit ang akap niya sakin.

"Ikaw lang ang makakasagot niyan...live your life and I'm sure you'll know the
answer to your question...maybe not now but...eventually"

"But-"-pinutol niya ang sasabihin ko.

"listen Zeilica...how would you know your own reason for living If you're not
going to live it? don't throw your life away...Your mom threw away her life for you
because she wants you to live...repay your mom by living..."

Sa tuwing nagkakagulo ang puso at isip ko laging si Kyo ang nakakapagpakalma dito.
Pagkatapos niyang magsalita ay tsaka ko palang siya inakap ng pabalik.

Nakalimutan ko nasa tabi ko pa pala si Kyo. Pakiramdam ko ay gusto kong umiyak ng

malakas katulad ng ginagawa ko dati. Gusto kong umiyak ng umiyak hanggang kusang
tumigil sa pagpatak ang luha ko.

"You still haven't said it...say you want to live"

Bigla akong nakaramdam ng pagmamahal ng dahil sa sinabi niya...unti-unti ko na rin

nararamdaman ang sakit ng paa ko...ang lamig ng paligid...ang sakit ng buong
katawan ko...ang init ng pisngi ko ng dahil sa tuloy tuloy na pag tulo ng luha ko.

"I-if I'll say that...will you always stay by my side? Will you help me to stand up
again? Will you live this life with me?"

Pumikit ako at hinigpitan ang yakap sa kanya.

"I'll do anything for you"- mabilis niyang sagot na tuluyang nagpakalma sakin.

His words never fail to soothe me.

"Then...I want to live"

*** 1 MONTH LATER (New Caledonia)

"Bonjour mademoiselle!" bati sakin ng isang lalaki na nakasalubong ko sa

paglalakad.

"Bonjour monsieur!"- bati ko pabalik sa kanya

Isang lingo na rin kami dito ni Kyo para mag bakasyon.

Napangiti ako habang naiisip ko si Kyo. Kung hindi dahil sa kanya baka sinubukan ko
nanamang kunin ang sarili kong buhay.

Tiningnan ko ang oras sa wrist watch ko.

Alas-syete palang ng umaga. Siguro ay natutulog pa rin hangang ngayon si Kyo.

Nakasuot ako ng isang black na two piece na tinakpan ng isang white cover up.

Napahinto ako sa paglalakad ng may mapansin akong isang maliit na shop. Pumasok ako
dito at tiningnan ang paligid.

"Bonjour mademoiselle"- bati sakin habang nakangiti ng isang babae na nasa cashier.

Nginitian ko ito at napatingin ako sa batang malapit sa kanya. Siguro ay mag-ina

sila.

Ang ganda nilang pagmasdan. Napailing nalang ako sa iniisip ko at lumapit sa isang
table malapit sa cashier.

Pinagmasdan ko ang mga bracelet na nakalatag dito. May isang bracelet na nakaagaw
ng atensyon ko. Isa itong kulay itim na bracelet at isang malagintong kulay na
turtle dove ang nasa gitna nito.

Kinuha ko ito at pinagmasdan.

"Salut" (hello)- napatingin ako nag salita. Siya yung bata na nasa tabi kanina
nung babae sa cashier.

Nginitian ko siya " Salut, vous etes mignon! Comment tu t'appelles?" (hello, you're
cute what is your name?) - sabi ko sa kanya chaka ko pinisil ng mahina ang pisngi
niya.

"Je m'appelle Emma! Vous aimez ce bracelet noir mademoiselle?" ( my name is Emma!
Do you like that black bracelet miss/ young lady?) sagot niya sakin sa isang
masiglang boses.

"Oui, il est beau" (yes, it is beautiful)-sagot ko sa kanya atsaka ko ulit

pinagmasdan ang bracelet.

" Ce bracelet a un partenaire. Ici" ( that bracelet has a partner. Here) - may
kinuha siya sa bulsa niya at binigay sakin.

Kinuha ko naman agad ito. Partner? Tiningnan ko ang isa pang bracelet na ibinigay
niya sakin.
Magkamuka lang naman sila pero... buti nalang ay dalawa para ibibigay ko kay Kyo
ang isa.

Napangiti ako sa iniisip ko.

"Merci, Emma" (thank you Emma)- sabi ko at agad na pumunta sa counter para mag
bayad.

"S'il vous plait"(you're welcome) -sagot sakin ni Emma

"Vous parlez anglais?"(do you speak English?)- tanong sakin habang nakangiti ng
babae sa cashier

"Oui"- sagot ko sa kanya at ngumiti pabalik.

"You don't need to pay. You can have that for free"- nagulat ako ng kausapin niya
ako sa English. She has a french accent.

Buti nalang kasi mauubusan na ako ng French. Nakakagutom magsalita ng French eh.

Free daw? hindi ako agad nakasagot sa sinabi niya.

"I can have these two for free?"- tanong ko baka kasi nagkamali lang ako ng dinig.

"Yes. Two turtle doves for free. Those bracelets are made by me. You keep one and
give the other one to a special person. As long as each of you has your turtle dove
you'll always feel the warmth of love and friendship you have for each other
forever"

***

Napangiti ako habang nakatingin sa isang maliit na supot na hawak ko.

Excited na akong maibigay ang isa kay Kyo. nakaupo ako ngayon sa isang gilid
malapit sa isang beach.

*kring*kring

Sinagot ko agad ang tawag sa cellphone

"Good morning!"- masigla kong bati

"Where in the hell are you?"- nawala ang ngiti ko sa sagot niya sakin. Bakit kaya
ang sungit sungit ng lalaking ito? Hindi kaya...meron siyang PWS???

"Neh..Kyo...naiintindihan ko naman na meron kang PWS pero-"- naputol ang sasabihin

ko ng bigla siyang nagsalita.

"Just tell me where!"- iritadong sagot niya sakin kaya sinabi ko nalang kung asan
bago pa siya tuluyang mag apoy sa galit.

Napasimangot akong bigla ng patayan niya ako. Qala talagang modo!

Siguro ay meron talaga siyang PWS. Pissed at Women Syndrome.

Napatingin ulit ako sa cellphone ko ng marinig ko ang pag vibrate nito.

May message ako galing kay Kyo.

Don't you dare move a muscle.

Napatawa ako ng malakas ng mabasa ko iyon. Simula ng makaalis kami sa Jeju province
naging protective na siya masyado sakin.

Napatingin ako sa isang masayang pamilya na naglalaro sa may beach at napangiti.

I thought...happy ending didn't exist...but it seems like I was wrong.

Fairytales made me believe that happy ending is for two people loving each
other...I thought happy ending was when your story ended with a 'happily ever
after'.Fairytale made me believe that I could have a fanstasy-like love story like
Cinderella or Sleeping beauty. Believing in such fantasy made me unaware of the
reality...believing in fantasy made me unaware of the true happy ending that can
happen in reality...maybe I can have my own happy ending...just me...moving
on...keeping the happy memories...and forgetting the things that hurt.

"Zeilica!"- nawala ako sa pagiisip ng may tumawag sa pangalan ko. Kilala ko ang
boses na iyon kaya napangiti agad ako at humarap sa likod ko.

"Kyo!"- tawag ko at pumunta ako papalapit sa lalaking nakakunot ang noo.

Panigurado ay isang damak-mak na sermon nanaman ang aabutin ko.

Happy ending exists after all.

**AUTHOR'S NOTE:HEARTBEAT OF A GANGSTER ANG PAMAGAT NG BOOK 2.

P.S. GUSTO KO NG NAKAKTOUCH NA COMMENT HINDI YUNG MGA PARANG WALA LANG.HINDI NGA
AKO DEMANDING! HAHAHAHA. nakita nyo ba yung picture sa gilid?

MARAMING SALAMT PO SA LAHAT NG NAGBASA NITO :)) LOVE YOU ALL!

************************************************
STORY END
*******************************************
*******************************************