Αγαπητές/οί συνάδελφοι,

Η επιστολή που στάλθηκε στον ΓΓ ΕΣΠΑ πριν λίγες ημέρες και οι αντιδράσεις που προκάλεσε στους
συναδέλφους είναι δυστυχώς ένα τυπικό παράδειγμα τόσο του προσανατολισμού που θέλει η πλειοψηφία να
δώσει στο σωματείο και στο ζήτημα της άρσης των μισθολογικών διαφορών όσο και των εκφυλιστικών
διαδικασιών που ζούμε όλη τη χρονιά κατά τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου :

η διαδικασία τοποθετήσεων των εκπροσώπων των παρατάξεων έχει μετατραπεί σε μια τετ-α-τετ
αντιπαράθεση με τις απόψεις της Προέδρου η οποία αδυνατεί να επιβάλλει στοιχειώδεις κανόνες
διεξαγωγής μιας δημοκρατικής διαδικασίας συζήτησης
οποιαδήποτε διαφορετική από της παράταξης της ΜΟΔΣυλλογικά άποψη αντιμετωπίζεται συχνά με
ειρωνεία, καχυποψία ή προκατάληψη, δεν λείπουν δε και οι περιπτώσεις που συκοφαντείται ή
διαστρεβλώνεται
οι αποφάσεις που λαμβάνονται κατά τις συνεδριάσεις είτε αλλοιώνονται είτε παραλείπονται από το
κείμενο των αποφάσεων που στέλνεται στον Σύλλογο

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πάμπολλα παραδείγματα αυτής της πρακτικής που επανειλημμένως έχουμε
καταγγείλει. Πριν λίγες μέρες γράφαμε ότι «ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, η υποτίμηση των συναδέλφων, και
η υπεροψία έχει γίνει δεύτερη φύση για την πλειοψηφία του ΔΣ!!»

Αναφορικά με την ουσία των μισθολογικών μας διεκδικήσεων:

Θέση της παράταξής μας ήταν και παραμένει ότι πρέπει να ανατραπεί το άδικο μισθολογικό σύστημα που
προέκυψε από τη ρύθμιση του 2013 και από την εφαρμογή των ενιαίων μισθολογίων. Διεκδικούμε την άρση
όλων των μισθολογικών ανισοτήτων μεταξύ των συναδέλφων του ίδιου κλιμακίου και εκπαιδευτικής
κατηγορίας, ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς που θα προκύψει στον μισθό κλιμακίου και
επαναφορά των κλιμακίων και των αποδοχών στο ύψος των μισθών του 2009.

Στη βάση αυτή και παρά το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου μέσω του ΓΓ ΕΣΠΑ απέρριψε
μια συνολικότερη ρύθμιση και προέκρινε (στα λόγια) τη νομοθετική ρύθμιση άρσης των ανισοτήτων
μεταξύ ειδικοτήτων ως την πλέον άμεση και εφικτή λύση στη συγκυρία, υποστηρίξαμε ότι η θέσπιση
μισθολογίου στη ΜΟΔ θα πρέπει να παραμένει ανοιχτή ως διεκδίκηση όχι μόνο γιατί αποτελεί την
μοναδική ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, αλλά επιπρόσθετα και για τους εξής λόγους:

γιατί βρισκόμαστε στη φάση που διαμορφώνεται το θεσμικό πλαίσιο της νέας προγραμματικής
περιόδου εντός του οποίου είναι εφικτό και πρόσφορο να τεθεί εξ αρχής με τους όρους που
θέλουμε το μισθολογικό καθεστώς των εργαζομένων της ΜΟΔ
γιατί στο ενδεχόμενο προσλήψεων στη ΜΟΔ (που τόσο τις έχουμε ανάγκη) οι νεοεισερχόμενοι
συνάδελφοι θα έχουν τις ίδιες απολαβές με εμάς και δεν θα αναπαραχθούν άδικες μισθολογικές
ανισότητες που θα μας οδηγήσουν σε νέα προβλήματα
γιατί εφόσον έχει αναγνωριστεί από την πολιτική ηγεσία και τη Διοίκηση της ΜΟΔ το πρόβλημα
των μισθολογικών ανισοτήτων, δεν υπάρχει λόγος να περιορίσουμε τη διεκδίκησή μας σε μία
επιλογή που θα λύσει μερικώς μόνο το πρόβλημα.

Η άποψή μας αυτή παρότι υποστηρίχθηκε και από άλλες παρατάξεις (Εναλλακτική Πρωτοβουλία, Αυτόνομη
Παρέμβαση) τελικά δεν έγινε δεκτή διότι κρίθηκε από τους περισσότερους ότι η εστίαση σε μία και μόνο
διεκδίκηση είναι πιο αποτελεσματική, γεγονός που το αποδεχτήκαμε ως δείγμα καλής θέλησης για να προχωρήσει
ο διάλογος με την πολιτική ηγεσία. (Βέβαια κάποιοι συνδικαλιστές της ΜΟΔΣυλλογικά, δεν έχασαν την ευκαιρία να
μας συκοφαντήσουν χαρακτηρίζοντάς μας σχεδόν ως «προδότες» της περίφημης «τρίτης λύσης» …).
Στην τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ υποστηρίξαμε ότι η τεκμηρίωση που θα σταλεί στην πολιτική ηγεσία πρέπει
οπωσδήποτε να κάνει αναφορά σε όλες τις μισθολογικές διαφοροποιήσεις που διέπουν τους εργαζόμενους της
ΜΟΔ. Μάλιστα τονίσαμε πως η στρέβλωση αυτή πρέπει να αποτυπωθεί και με παραδείγματα ώστε να ενισχύσει τα
επιχειρήματά μας ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Διαφορετικά θα φαίνεται σαν οι μη μηχανικοί και οι μη
πληροφορικοί να διεκδικούν τα επιδόματα των τελευταίων ενώ θα πρέπει να αναδειχτεί ότι η διεκδίκηση των
συγκεκριμένων «επιδομάτων» απλώς άρει κατά ένα μέρος τις αδικίες αλλά δεν τις αποκαθιστά. Παρόμοια θέση
υποστήριξαν όλες οι παρατάξεις πλην της ΜΟΔΣυλλογικά.

Η επιμονή μας αυτή δεν είναι τυχαία. Γίνεται γιατί έχει σημασία να αναδεικνύεται το σύνολο του
προβλήματος, να επιμένουμε στην συνολική μας διεκδίκηση έστω και αν σε μια συγκεκριμένη στιγμή
μπορούμε να αποσπάσουμε μόνο ένα μέρος της..Αλλιώς το συνολικό πρόβλημα και η λύση του
«χάνονται» και πηγαίνουμε όλο και πιο πίσω στις διεκδικήσεις μας, πράγμα που μάλλον αποτελεί και
διακαή πόθο της πλειοψηφίας του ΔΣ για την οποία η μισθολογικη διεκδίκηση έχει γίνει «βραχνάς»
που θέλει να την πετάξει απο πάνω της.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή… Μετά από μια «χαώδη» διαδικασία συνεδρίασης (χωρίς χρόνο στους
ομιλητές, με διαρκείς αντεγκλήσεις και παρεμβάσεις από την Πρόεδρο) και χωρίς να τηρούνται πρακτικά
στάλθηκε τελικά η γνωστή επιστολή στην οποία δεν γίνεται καμία αναφορά στο σύνολο των ανισοτήτων που
διέπουν τις απολαβές μας. Μάλιστα ενώ στο κείμενο των αποφάσεων γράφεται ότι η επιστολή θα σταλεί στην
πολιτική ηγεσία έως τις 9.6, ο Γραμματέας του ΣΕΜΟΔ, έσπευσε να την στείλει μια μέρα νωρίτερα ώστε να
καταστείλει τις αντιδράσεις των παρατάξεων που ήταν σε εξέλιξη.

Συνάδελφοι,

Σε μια περίοδο που η διά ζώσης επικοινωνία με το σώμα των εργαζομένων είναι εξ ορισμού δύσκολη, θα
έπρεπε οι όποιες επιλογές του σωματείου ειδικά όσον αφορά σημαντικά ζητήματα όπως η ΣΣΕ και οι
μισθολογικές ανισότητες, να γίνονται αντικείμενο ευρείας διαβούλευσης, να εξηγούνται στους συναδέλφους
και να λαμβάνονται όλα εκείνα τα μέτρα που θα ενισχύουν την συνοχή του σωματείου και τη συναίνεση όλων
ώστε να έχουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.

Καλούμε το προεδρείο του ΣΕΜΟΔ να ανακαλέσει την επιστολή και να στείλει μια τεκμηρίωση που θα
εκφράζει το σύνολο των συναδέλφων.

Καλούμε τους συναδέλφους να περιφρουρήσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες στον Σύλλογο και να
απαιτήσουν αυτές να τηρούνται από τη διοίκηση του σωματείου.