Ang Pilipinas sa ilalim ng Martial 

Law

Marami pa ring kababalaghan at katanungan ang bumabalot sa pagdedeklara ng Martial Law ni dating
Pangulong Ferdinand Marcos. Halina’t siyasatin natin kung ano ba ang nangyari sa Pilipinas sa ilalim ng
Batas Militar.
Ika-21 ng Setyembre 1972 – idineklara ni Marcos ang Proclamation No. 1081 o ang Batas Militar (Martial
Law sa Ingles). Ngunit isinapubliko ito at napanood ang pagdedeklara dalawang araw matapos ito
pagtibayin. Matapos ipinalabas ang proklamasyon, agad na ipinaaresto ang mga katunggali ni Ferdie sa
pulitika, at mga demonstrador. Ipinasara ang mga istasyon ng telebisyon, radyo at palimbagan ng mga dyaryo. Hinigpit ang
seguridad at nagpatupad ng curfew sa buong kapuluan.

Idineklara ang Martial Law dahil sa assassination plot laban kay dating Defense Secretary/Minister at ngayo’y Senate President
Juan Ponce Enrile, paglakas ng pwersa ng mga komunistang grupo at patuloy na kaguluhan sanhi ng mga demonstrasyon laban
sa pamahalaan at ang pagpapasabog sa Plaza Miranda. Hangad ng Martial Law na ‘iligtas’ ang republika mula sa mga
masasamang elemento at bumuo ng ‘Bagong Lipunan’. 

“Iligtas ang Republika”

Layong iligtas ang republika mula sa mga masasamang elemento katulad ng mga
komunista sa pamamagitan ng pagdedeklara ng Batas Militar. Imbes na humina
at mawala ang mga komunista, lalong lumakas at dumami ang kanilang mga
miyembro, nag-alab sila laban sa rehimeng Marcos. Mas tumindi ang giyera sa
pagitan ng gobyerno at mga komunista kaya maraming inosente ang namatay sa
salpukan ng dalawa. Ang mga mamamahayag ay napagbintangan na sila’y
kasapi ng mga grupong Communist Party of the Philippines  at New People’s
Army kaya marami ang kaso ng extrajudicial killings sa panahon ng panunungkulan ni Macoy. Maski mga ordinaryong tao ay
pinagbintangan kaya ang iba sa kanila’y sinaktan, pinatay at ipinahiya sa harap ng mga mamamayang takot at mabilis maniwala
sa mga sabi ng gobyerno.

Bagong Lipunan
Hangad ni Marcos na baguhin ang lipunan sa pamamagitan ng Batas Militar. Nabago nga niya
ang lipunan dahil takot na ang mga Pilipino sa kanya. Malaki ang ipinagbago ng kalagayang
pangkalusugan at pangkalinisan – nawala ang mga basura sa daan at ang paligid ng mga
tahanan ay naging malinis at napanatiling malinis ng mga tao na rin. Nabawasan ang mga
pasugalang ipinagbabawal lalo na sa pangunahing lungsod ng Maynila. Nagkaroon ng
kapayapaan at katahimikan sa mga pook ng paaralan na dati-rati’y may ligalig at karahasan. 

Napapaloob ang mga programa ng reporma ng pamahalaan sa salitang “PLEDGES” na ang ibig sabihin ay: P-eace and Order
(Kapayapaan at Kaayusan); Land Reform (Reporma sa Lupa); Economic Development (Kaunlaran sa
Kabuhayan);D development of moral valuesGovernment Reforms (Mga Pagbabago sa Pamahalaan); Educational Reforms
(Mga Pagbabago sa Sistema ng Edukasyon); Social Services (Serbisyong Panlipunan).
Itinuturing na maganda ang programa ngunit ang mga repormang naipangako ay hanggang sa papel lamang. Kung mayroon
mang pagbabago at nangyari lamang sa mga unang taon ng Bagong Lipunan.
Ang kanyang ‘Bagong Lipunan’ ay nabalot ng mga pangamba at takot dahil sa isang utos niya lang, dapat sumunod at maniwala
ang lahat o ipapapatay sila. Hatid niya ang bagong Pilipinas na puno ng kaharasan at patayan. 
 Marami ngang nagawa, mas marami pa ang ninakaw sa kaban ng bayan

Oo’t marami nga siyang nagawa sa kanyang 21 taon na panunungkulan. Nandyan ang San
Juanico Bridge, Cultural Center of the Philippines, Lung Center at Heart Center, ang mga
programang Green Revolution, reporma sa Lupa, North Luzon at South Luzon Expressway at
iba pa. Sabi ng ilan, mas mura ang mga bilihin noon kesa bago pa at pagkatapos ni Marcos
ngunit hindi nila alam na binabantaan ng pamahalaan ang mga nagtitinda na panatilihin sa
mababang presyo ang mga bilihin upang mas maging epektibo ang “Bagong Lipunan”. Ngunit
sa mga iba niyang proyekto ay sukdulan ang paglabas ng pera mula sa kaban ng bayan upang
ibigay sa kanyang mga kaibigan at kamag-anak. Naging kontrolado ng kanyang pamilya ang
ekonomiya kaya noong pinatalsik siya, pinabagsak nila ng husto ang ekonomiya ng bansa.

Pagbabago sa Pamahalaan at Saligang Batas

Nagkaroon ng malaking pagbabago sa pamahalaan mula nang ipahayag ang Martial Law.
Ang Kongresyo na siyang gumagawa at bumabalangkas ng mga batas ay
binuwag. Naalisan ng tungkulin ang mga senador at kinatawan. Sa ilalim ng Batas Militar,
nagkaroon ang Pangulo ng kapangyarihang lehislatibo. Gumawa siya ng mga Kautusang
Pampanguluhan (presidential decree), Kautusang Pangkalahatan (General Order) at Liham
Pagpapatupad (Letter of Instruction). Ang mga ito ang mangangasiwa sa Pamahalaan at
lahat ng mga sibilyang kapangyarihan. Ang Kautusang Pampanguluhan ay may bisa at lakas tulad ng mga batas na ipinapalabas
ng dating Kongreso. 

Agad na ipinabuwag ang Saligang Batas ng 1935 at dagliang gumawa ng Kumbensyong Konstitusyonal na siyang gagawa ng
bagong saligang batas. Ilan sa mga delegado sa kumbensyon ay sina dating Pangulong Carlos P. Garcia at Diosdado Macapagal,
ang ilang mga kasapi ay mula sa pampublikong sektor at simbahang Katolika. Kaya nang naiharap at naipasa kay Marcos ang
saligang batas, naging magulo ang pamahalaan. Matapos maipasailalim sa bagong konstitusyon ang bansa, naging dalawa ang
tungkulin ni Marcos, ang maging Pangulo at Punong Ministro, ang Kongreso’y napalitan ng Batasang Pambansa.

Sa ilalim ng Batas Militar, ang Pilipinas ay para bang nakasakay sa isang roller coaster, dahil
sa magulong sistema ng pamahalaan at lipunan. Maraming inosente ang namatay dahil sa mga
maling bintang at ang ating ipinagmamalaking sandatahan ay naging death machine ni Marcos
laban sa mga katunggali niya. Ang kanyang mga sinabi sa kanyang inagurasyon noong 1965,
mga proyekto niyang nakatulong sa nakararami ay nabahiran na ng dungis dahil sa kanyang
pagdedeklara ng Proklamasyon Blg. 1081. 

Inihatid niya ang Pilipinas sa daang bagsak ang ekonomiya, hati ang pananaw ng buong populasyon at mga giyera dahil sa
iba’t-ibang paniniwala. Nawalan ng pag-asa ang mga Pilipinong biktima ng Martial Law upang makabangon. 
Ngunit sa matuwid na daan, ang bawat isa ay dapat maniwalang may pag-asa pa, dahil tayo rin ang uukit ng maganda at bagong
bukas. Tayo rin ang maghahatid sa ating mga sarili sa matiwasay na bansa, tungo sa kaunlaran. Huwag na natin sayangin ang
panahon at ituwid natin ang kamalian, baguhin ang sistema at pag-isahin ang hangarin nating bagong Pilipinas.