1

වරුණිට ඒ වවවේ ආපු වේන්තියත් එේකම කැවේ පීරාවෙන ආව බයිේ එක ළඟටම.

විමවේ පස්වසන් දුවවෙන ආවත් වරුණි වනවේ නැවතුවන්. වකොච්චර වේ කතා එේක
ෆන් එවේ හිටියත් ඒ වවච්ච වේ නිසා වරුණිට හිතට දැනුවන් පුදුම තරහේ. ඒ නිසාම
බයිේ එක ලඟට ඇවිේල තරහින් පුපුර පුපුර ඉන්නවකොට විමවලත් ඇවිේල මුකුත්
වනොකියම බයිේ එක ස්ටාර්ට් කරා. වරුණි පිටි පස්වසන් නැෙල වාඩි වුනා. ප්‍රධාන පාරට
බයිේ එක හරවල ටික දුරේ එේදී වරුණි දැේකා සමන් එනවා ෆුෂ් බයිසකලයේ
පැදවෙන. සමන් පහු කරවෙන විමවේ යේදී තමයි වරුණි ඒ සමන් කියලා අදුරෙත්වත්.
ඒ නිසා විමේවේ පිටට තට්ටු කරලා කිව්වා බයිසිකවේ නවත්තන්න කියලා.
“ඒ වමොවකෝ වරුණි මිස්?”
“කිව්වම අහල නවත්තන්න කතා වලින් වැඩේ නෑ?” කියල ටිකේ සැවරන් කිව්වම
මිනිහ බයිේ එක නැවැත්තුව. ඊට පස්වසේ වරුණි බැහැල කිව්වා
“හරි අංකේ. ඔයා දැන් යන්න?”
“මං යන්න ඒ වකොවහද? මිස් වකොවහොමද යන්වන්?”
“මම එන්නේ වකොවහොම හරි. අංකේ දැන් යන්න?”
“එවහම වකොවහොමද මෙ දාල යන්වන්. අනික වමතන ඉඳල යන්න වාහන මුකුත්
ඇත්වතත් නෑ. සර් දැනෙත්වතොත් මට වසන්න වවන්වනත් නෑ?”
“ඇයි අර කරපු වැවේ සර් දැනෙත්වතොත් වමොනාද වවන්වන්?”
“අවන් මිස්. ඒ කතාව නං සර් එේක කියන්න එපා. ඒක ඔවහොමම අමතක කරලා
දාන්න. මට සමා වවන්න මිස්?”
“බලමු. දැන් අංකේ යන්න. මම එන්නේ”
“මිස් වකොවහොමද පයින් එන්වන්?”
“වකොවහොම හරි එන්නේ. කිව්වම අහල දැන් යන්න ඉතින්?”
ඒ වවවේ විමවේට යනවා ඇවරන්න වවන කරන්න වදයේ තිබුවන් නෑ. තව වමතන
හිටිවයොත් ෙෑනිවේ තරහ තව ඇවිස්වසනව කියලා විමවේට හිතුනා. ඒ නිසා බයිේ එක
ස්ටාර්ට් කරවෙන මිනිහ ගියා පස්ස බල බලා.

2
සමන් ඉස්සරහට එේදී දැේක වරුණි ඉන්නවා පාර අයිනට වවලා ෙවුමත් වතමාවෙන.
වකොේලටත් පුදුමයි මිස් වමොනාද වේ වවලාවව් වේ පාවර් කරන්වන් කියලා. සමන්
කිට්ටු වවේදී වරුණි නවතින්න කියලා අත දාල කිව්වා
“වරුණි මිස්. වකොවහද වේ?”
“සමන් වකොවහද යන්වන්?”
“මං වෙදර යනවා”
“හරි මාවත් දාවෙන යන්න පුළුවන් වන්ද?”
“පුළුවනි මිස්?”
“වට්ටන්වන් නෑවන් වන්ද?”
“නෑ නෑ නගින්න. මම අේකවත් වෙොඩේ වවලාවට දාවෙන යනවා”
“හා එවහනේ බය වවන්න වදයේ නෑ.”
එවහම කියල වරුණි බයිේ එකට නැෙල වපොේවේ වාඩි වුනා සමන්වේ අවත් වහේත්තු
වවන ෙමන්. ෙවුම වතත නිසා ඇඟටම ඇලිලා තිවයන්වන්. එදා දිය වරේද පිටින් දැේක
විදිය මතේ වවලා සමන්වේ ඇඟ රත් වවනවා වවේ කියලා වත්රුණා. වකොේලවේ
පයියත් වකලින් වුනා නිකන්ම. අමාරුවවන් පාලනය කරවෙන බයිසිකේ එක පදින්න
ෙත්තා.
“ඔයාට බර නෑ වන්ද සමන්?”
“අවපෝ නෑ වරුණි මිස්. ොනේ නෑ”
“වකොච්චර වවලා යාවිද වෙදරට යන්න”
“විනාඩි 20ේවත් යාවි. මිස් වකොවහද ඉතින් වේ වතමිලත් එේකවන්?”
“අවන් ඔව් සමන්. කැවේ ගියා විමලසිරි එේක වැඩ වවේකට. ඉතින් වැස්සට අහු වුනා”
“ඒකවන් ඉතින්. වකෝ කැබ් එකත් නෑවන්. විමේ අන්කලුත් නෑවන්?”
“ඒ මනුස්සය ෙැන කතා කරලා වැඩේ නෑ. පිස්වසේ”
“ඒ වමොවකෝ මිස්?”

3
“අවන් වකොේවලෝ මට මිස් කියනන් එපා. අේකා හරි ඇන්ටි හරි කියන්න. මිස් කියනන්
වමොවකෝ මම ඔයාවේ ටීචර් වනවේ වන්?”
“ඒ උනාට ඉතින් එවහම වහොද නෑවන්?”
“අවන් අවන්. උබ වහොද වහොද වැඩ වන් කරන්වන්. මම වනොදනන්වද තමුවසවෙ තරම.
පිස්සු නැතුව මට ඇන්ටි හරි අේකා හරි කියනව”
“හා...” ඒ කතාවත් එේක සමන්වේ හිවත් තිබුන බය ටිකේ නැතුව ගියා.
වරුණිටත් කැවේ සිේදිය ටික ටික අමතක වවලා සමන් එේක විහිලු කර කරම ආවා.
සමනුත් වේ වවේ චාන්ස් එකේ ආවේ එවනන් නෑ කියලා හිතල ටික දුරේ එේදී
වරුණිවේ පුවේ අතුේලන්න ෙත්තා කකුල බයිස්කවේ පාෙන ෙමන්. වකොේල හිතා
මතාම පුක අතුේලනවා කියලා වරුණිට වත්රුනත් මුකුත් වනොකියා සමානය විදියට
හිටියා.
සීතල එේක වරුණිවේ ඇඟ රත් වවනවා කියලා වරුණිට වත්රුණා එවහම දිෙටම පුක
අතුේල අතුේල පදිනවකොට. වේ අතර විමවේ වරුණිව දාල ගියාට මෙට ගිහිේල
හැංගිලා බලාවෙන හිටියා වරුණි යන්වන් වකොවහොමද කියල බලන්න.
වමොනා උනත් මිනිහ ඒ වවේදී වපොේඩේ බය වවලා හිටිවේ වරුණි හැසිරුණ විදියට.
වමොකද මිනිහා හිතාවෙන හිටිවේ වරුණි on එක වදන හැටියට වේසිවයන්ම වැවේට
නේම ෙන්න පුළුවන් කියලා. අද වේ වැවේ ප්ලෑන් කවර්ම වකොවහොමහරි කටට වදන්න
ට්‍රයි කරන්න. ඒත් ඔේවකොම අවුේ ගියා මිනිහා හිතුවවට වඩා. ඒ නිසා වේන්තියත්
එේකම වපොඩි බයකුත් හිතට ආවා. වමොනා උනත් ලිංගික අඩවතට්ටේ කරා කියලා
නඩුවේ උනත් වැවටන්න බැරි නෑවන් රාජ්‍ය වසේවව් නිසා. මිනිහා කැවේ අස්සට වවලා
පාර දිහා බලාවෙන ඉන්නවකොට දැේකා බයිසිකේ එකක කපේ දාල එනවා. කිට්ටුවට
එේදී තමයි අදුර ෙත්වත් වරුණි එන්වන් කියලා. ඒක දකිේදී තවත් මිනිහට අවුේ ගියා.
වැඩිපුරම වේන්ති හිවේ සමන් එේක කියලා දැනෙත්තම.
“යවකෝ වේකි මට බැනලා වකොේල එේක වජ්‍ෝඩු දාල යනවා වන් හිනා වව්වි. පුදුම ෙෑනු
තමයි. මමත් ඉස්සර වුනා වැඩිද මන්දා? වකොවහද කළු ජ්‍ංගිය එේක පුක දැේකම මටත්
ඉවසන්න බැරි උනාවන්. දැන් ඉතිං බලාෙන්නවත් බැරි වවයිද දන්වන් නෑ?”
ඔවහොම කේපනා කර කර සමන්ට යන්න ඇරලා මිනිහත් බයිේ එක පස්වසන් ගියා
වනොදැවනන්න.

4
වරුණිත් දැන් වහොදට සමන්වේ අතට බර වවලා ඇඟටම වහේත්තු වවලා යනවා සයිකවේ
ඒ යන ෙමන් කැවේදී වවච්ච සිේදිය වවේම විමවේ පයිය නේෙ වෙන අවත් ෙහපු
හැටිත් සැරින් සැවර් මතේ වනොවුනමත් වනවේ. වබොරුවට තරහ වපන්නුවට මාස
ොනකින් පයියේ ඒ විදියට දැේක නිසා ඇවිස්සිලා හිටිවේ. ඒත් ඒ වේවේ පිට කරන්න
වවලාව වනවේ කියල තමා වරුණි කේපනා කවර්. වෙදරට එනකේම කේපනා කර කර
ආව මිසේ සමන් වමොනාද කරන්වන් කියන එක ෙැන වරුණිට දැනුවන් නෑ. වෙදරට
එේදී වවලාව 4.30 වවේ වුනත් වැහි අන්දකාවර් පහ වවලා තිබුවන්. වරුණිට හිතුනා
අදත් වැවව් නාන්න තිබුන නං කියල.
“සමන් අදත් නාන්න යන්න තිබුන නං මාරු වැවව්?” ඒ කතාව ඇහුවම සමන්ටත් ඉවහේ
මලේ පිපුන වවේ වුනා.
“මිස්ට යන්න ඕන නං යමු මිස්”
“ආවයත් මිස් මිස් කියනවා. මං දැන් වමොකේද කිව්වව්?”
“අවන් හරි අේකා”
“අන්න එවහම කියනවා ගුටි වනොකා. ඒක වනවේ අේම වමොනා හරි කියයිද හවස් වවලා
නිසා?”
“නෑ අපි එයාට වනොකිය යමු. එයා නං වේ වවලාවව් යන්න එපා කියයි?”
“අවපෝ එවහම බෑවන්. වමොනාහරි උවනොත් මටත් වමවහ ඉන්න වවන්වන් නෑ.”
“නෑ අේවේ. ඔයා බය වවන්න එපා මම ඉන්නවා වන්?”
“ඔයා නං කියයි. වකෝකටත් අේමට කියලම යමු. නැත්තං වලඩේ වැවටන්න පුළුවන්?”
“හා එවහනේ මං අේමට කියලා එන්නේ. ඔයා ලෑස්ති වවලා එන්න”
“හා හරි. ඉේමනට එන්න එවහනේ”
සමන් ඉේමනට වරුණිව බස්සල වෙදර ගිවේ ආවේ ඉේමනටම වරුණිව බයිේ එවේ
තියාවෙන යන්න චාන්ස් එකේ එන නිසා. ඒ වවවේ වරුණිටත් අමුතු ආසාවේ එකින්
එක වමෝදු වවනවා කියලා හිතුවන්, ඉේමනටම ගිහිේල ලෑස්ති වවලා සමන් එනකං
බලාවෙන හිටපු නිසා. විනාඩි 5ේ වත් යන්න කලින් සමන් ආව පිේවේ සයිකවේ
පැදවෙන,

5
“වමොවකෝ සමන් අේම කිව්වව්?”
“අේම නං කිව්වව් වේ වවවේ යන්න එපා කියලා. ආවේ වැස්ස වකොයි වවවළද දන්වන්
නෑ කියලා”
“අයිවයෝ එවහමද?”
“හ්ේේ ඔව් අේකා. වැස්සට වතුර පාරත් සැර නිසා එපා කියල තමයි කිව්වව්?”
“එවහන්ම ඉතින් යන්න වවන්වන් නෑවන් වන්ද?”
“ඔව් අේවේ . අේම එපා කිව්වා නිසා යන්න බෑවන්. ඒකවන් මම කිව්වව් වනොකිය යමු
කියලා”
“ඒ උනාට පස්වසේ වමොනා හරි උවනොත්. ඒ වැවේ හරියන්වන් නෑ. එවහන්ම ඉන්නවකෝ.
මම ඉේමනට නාවෙන එන්නේ. ඔයාට යන්න හදිස්සියේ නෑවන්?”
“නෑ අේවේ. ඔයා නාල එන්න එවහනේ?”
“හරි. මං ඉේමනින් එන්නේ”
එවහම කියල වරුණි ඇතුලට ගියා නාන්න හිතාවෙන. ඒත් වරුණිට ඒ වවවේ හිතුනා
සමනුත් ආසාවවන් වැවට යන් ආවව් නාන දිහා බලන්න නිසාවන් කියලා. ඒ නිසා
වකොේලට වපොඩි සැපේ වදන්න හිතාවෙන ආවේ එලියට ආවා...
“බලන්නවකෝ සමන්. මාර වැවේ වන්. වතුර ටැංකිය පිරිලා නැේද වකොවහද? මට එළිවේ
ලිවඳන් තමා නාන්න වවන්වන්?”
“අහ්හ්හ් ඉතින් අේවේ ලිවඳන් වතුර අදින්න ගිවයොත් නං පන යයි ඔයාවේ?”
“ඒක තමා මමත් කේපනා කවර්. ඒක වේසි නෑවන්?”
“අේක කැමති නං මම වතුර ඇදල වදන්නේ”
“අවන් වකොේවලෝ. මං වකොවහොමද එවහම වැඩේ කරෙන්වන් ඔයාට කියලා. අේම
දැනෙත්වතොත්?”
“එයා දැනෙන්වන් මම කිව්වවොත් වන්. මං කියන්වන් නෑ”
“ඒ උනාට කවුරු හරි දැේවකොත් වහොද නෑවන්?”

6
“වේ වවලාවට වේ පැත්තට කවුරුත් එන්වන් නෑ. අනික ලිඳ තිවයන්වන් පිළිකන්වන්
වන් කැවේට වවන්නවන්?”
“හ්ේේේ ඔව්. ඒ නිසා තමයි මමත් වැඩිය එවේ නාන්වන් එවහම නැත්වත්. කැවේ ඉදල
කාට උනත් බලං ඉන්න පුළුවන් වන් . කමේ නෑ එවහනේ යමුවකෝ. ඉස්සර වදොර
වහලම යමු. නැත්තං කවුරු හරි ආවවොත්?”
“ඉන්න අේවේ එවහනේ මං වෙදරට ගිහිේල බයිේ එක දාල එන්නේ. නැත්තං අේම
වහොයාවෙන ඒවි වැවට ගියාද බලන්න?”
“අහ්හ් ඔව්. ඒක වහොදයි. ඔයා ගිහිේල එන්න. මං ලිඳ ලඟට යන්නේ?”
“හරි අේවේ” සමන් ගියාට පස්වසේ වරුණි හිතුවව් වකොේලත් වේසි බඩුවේ වනවේ.
කපටි කේ එවහමත් දන්නවා වහොදට කියලා. වරුණි ලිඳ ලඟට ගිහිේල බැලුවම
ඇත්තටම එවකන් වතුර ඇදල නාන එක නං වේසි නෑ තමයි. වවලාවව් හැටියට
වකොේලට වපොඩි සැපේ දීල මටත් ආතේ එකේ ෙන්න තිබුන නං වහොදයි කියලා
වරුණිට හිතුනා. විමවේ එේක වමොනාහරි කරනවට වඩා සමන් එේක වපොඩි වදයේ
කරලා සතුටේ ලබන්න පුළුවන් වව්වි කියලා වරුණි කේපනා කවර්. දැන් වමවහට
ඇවිේලත් මාවසකට කිට්ටු වවන්න ආවා. හස්බන්ේ ගියාට පස්වසේ පයියක රහ බලන්න
තියා දකින්නවත් හේබවුවන් නෑ. විමේවේ පයිය දැේක දවවසේ ඉඳල හංෙවෙන හිටපු
ආසාවන් එකින් එක ඉස්මතු වවන්න ෙත්තා රසික sex චැට් කරලා වදන ආතේ එකත්
එේක.
එවහමයි කියලා ඒ පස්වසේ එලවාවෙන ගිහිේල සැපේ ෙන්න තරේ උවමනාවේ වනොතිබු
නත් වපොඩි වපොඩි ආසාවේ හිතට දැවනන්න පටන් අරවෙන තිබුවන් ඒ වවේදී. එදා
සමන් වැවව්දී අවත් ෙැහුවවත් පුක දිහා බලාවෙන. අද විමවේ අවත් ෙැහුවවත් පුක දිහා
බලාවෙන. එවහම බලේදී මවේ පුක නිසා වකොේවලෝ සැප ෙන්නවා වන්ද කියලා
වරුණිට හිතුනා. විමවේ කිව්වා විදියට මිනිහ හැමදාම මව මතේ කරවෙන අවත්
ෙහනවා නං ෂුවර් එකට ඔෆිස් එවේදිත් මිනිහා අවත් ෙහනවා ඇති. ඒ වේවේ ෙැන හිත
හිත ඉන්නවකොට ඉවබ්ම කිේබට ජූස් ෙලන්න ෙත්තා. වරුණි සමන් එන්න කලින් ඇදුේ
ටික ෙලවල දාල වරේදේ ඇඳ ෙත්තා.
වේ සිේදිය යන අතරතුර වතවවනි ඇහැකුත් තමා වවත වයොමුවවලා තිවයනවා කියල
වරුණි කවදාවත් හිතුවව් නෑ. විනාඩි 5ේවත් යන්න වුවන් නෑ සමන් ඇවිේල වරුණිට
කතා කරා

7
“වරුණි අේකා. වරුණි අේකා!!!”
“හා සමන් එන්න. මම ලිඳ ළඟ ඉන්වන්?”
“හරි අේක.”
“අේමට කියලද ආවව්?”
“ඔව් ඔව්. මං කිව්වා වමවහ එනවා කියලා”
“හා ඒක වහොදයි”.
“වකෝ අේක ඉන්නවකෝ. මං වතුර ටික ඇදලා පුරවල වදන්නේ”
“අවන් වකොේවලෝ එවහම ඕන නෑ. මම අදින්නේ. ඔයත් වපොඩි සවපෝර්ට් එකේ
වදන්නවකෝ. ඒ ඇති”
“වේවකන් ඔයාට අදින්න බෑ අේවේ. අමාරුයි”
“හරි ඉතින් අපි ට්‍රයි කරලා බලමුවකෝ.”
එවහම කියලා වරුණි බාේදිය ලිඳට දාල වතුර අදින්න පටන් ෙත්තා. සමනුත් ලඟට
වවලා බලාවෙන හිටිවේ වකොයි වවවළද වතුරවලින් වරුණිවේ ඇඟ වතවමන්වන්
කියලා. වරුණිත් කිසි ොනේ නැතුව පලවවනි වතුර එක අරවෙන හලා ෙත්තා. ඒ විදියට
වතුර බාේදි 3-4ේ දාෙනිේදී ොනට ඇඟ වපන්ගිලා දිය වරේද ඇඟට ඇලිලා පුක
ලස්සනට වනරළ වප්වනව. සමන් ආසාවවන් ඒ දිහා බලාවෙන ඉන්න ෙමන් වපොේඩේ
කිට්ටු වවලා,
“වකෝ අේවේ වදන්නවකෝ. මං ඇදල වදන්නේ. නැත්තං මම ආපු එවකනුත් වැඩේ
නෑවන්?”
“ඇයි වැඩේ නැත්වත්?”
“නෑ ඉතින් ඔයාම ඇදල නානව වන්?”
“හරි හරි එවහනේ වමන්න. පණ්ඩිතය අදිනවවකෝ මහා වලොකු මිනිහා” එවහම කියලා
බාේදිය සමන්ට දීල වරුණි වපොේඩේ එහාට වුනා. සමන් වතුර ඇදල එකින් එක
වරුණිට දුන්නම වරුණි නාන්න ෙත්තා.

8
එවහම වතුර දෙනිේදී වරුණිවේ බාවෙට වප්න නිරුවත දිහා බලාවෙන වෙඩි වදකත්
වබ්රිලා වතුර හැවලන විදිය ආසාවවන් බලාවෙන ඉන්දැේදී සමන්වේ පයිය නැෙල
කලිසම ඉස්වසන්න ෙත්තා. වකොේලට ඒක ොනේ උවන් නෑ වරුණිවේ ඇඟට වශී
වවලා වවේ හිටපු නිසා. වරුණිත් නාන ෙමන් බලාවෙන හිටිවේ වකොේලවේ කලිසම
ඉස්සිලා පයිය වකලින් වවලා තිවයන එක. ඒක දැේකම වරුණිට වමොනවද වවන්න
ෙත්තා.
වේ අතර කැවේ අස්සට වවලා විමවේ වේ වමොනාද වවන්වන් කියලා බලාවෙන
ඉන්නවා කියලා වරුණි දැනවෙන හිටිවේ නෑ. හිතට ආපු වේන්තිය නිසාම විමවේ කවර්
වරුණිලවේ පස්වසන් ඇවිේල සමන් එේක වමොනාද කරන්වන් කියලා විපරේ කරපු
එක. සමන් වදපාරේම වෙදරට ගිහිේල ආව එක ෙැන මිනිහට සැක හිතුන නිසා මිනිහ
මෙදී සමන් ව අේලාවෙන විස්තවර් අහෙත්තා වමොකද වවන්වන් කියලා. කිසි වදයේ
ෙැන වත්රුමේ නැති නිසා සමන් විස්තවර් කිව්වා. ඒකත් එේක විමවේ කවර් කැවේ
අස්වසන් රිංෙල ලිඳ වප්න මාවනට ඇවිේල වවන්වන් වමොනාද කියලා බලාවෙන ඉන්න
එක. වරුණිව දිය වරේවදන් දකිේදී විමවේට ආවේ පයිය නැෙල ආවා ඉවබ්ම.
ඉස්වසේල අවත් පාර ෙහල ඉවර කරෙන්න බැරි උන වේන්තියි, වරුණි සේවේ දාපු
එකත් එේක මිනිහ වරුණි ෙැන වේන්තිවයන් හිටිවේ.
ඒත් ලිඳ ළඟ සිේද වවන වේ දැේකම තරහට වඩා ඉරිසියාවේ ආවව්. ඔය අතවර් වරුණි
වතුර දාල ඉවර වවලා සමන්වේ පැත්තට පුක හරවල නැවිලා සබන් ොන්න පටන් ෙත්තා
වැව ලඟදි වවේම. වේක බලාවෙන හිටිය සමන්ට දැන් අවත් පාරේ ෙහන්න උවමනාව
වහොදටම තිබුනට තැන ඒකට අවසථාවේ දුන්වන් නෑ. ඒ නිසා සමන් කවර් වතුර
බාේදියට පාත් වවලා මූන වහෝදනවා වවේ නවිල ඉන්න වරුනිවේ පුකට මූන ලං කරා.
වතත වරේදත් එේක පුක වබ්රිලා වප්නවා දැේකම සමන්ට ඉවසන් ඉන්නම බැරි වුනා.
වරුණි වේ ෙැන එච්චර වත්රුමේ නැතුව සබන් ොනවා ෙේ වදකත් එළිවේ දාවෙන.
විමවේ දැන් පයිය එළිවේ දාවෙන අවත් ෙහනවා ෙේ වදක දිහා බලාවෙන. සමන් තව
වපොේඩේ මුණ කිට්ටු කරලා දිවවන් පුකට වපොඩි ටච් එකේ දුන්නා. වරුණිට ඒක ලාවට
වවේ වත්රුණ නිසා වපොේඩේ ඔලුව හරවල බැලුවම දැේක සමන් කරන වේ. ඒ වවවේ
දැනුන කිතියත් එේකම වරුණි කවර් තව වපොේඩේ පස්සට වවලා පුක වහොදට සමන්වේ
මුවන් වැදපු එක. එක පාරට වවච්ච වේ හිතාෙන්න බැරුව බය වවච්ච පාර සමන්
එවහමම පස්සට වවේදී ලිස්සල වැටුනා. මිනිහ වවච්ච ලැජ්ජ්‍ාව එේක එක පාරටම
නැගිට්ටා වැටුන වව්වෙන්ම.

9
“වමොවකෝ වකොේවලෝ වේ? වමොනාද මවේ පුකට කිට්ටු වවලා වහොයන්වන්?”
“අහ්හ්හ් නෑ නෑ අේවේ...එවේ වේ.. නෑ නෑ මුකු...ත් නෑ”
“අවන් වේ. අතටම අහුවවලා තව වබොරුත් කියන්න එනවා. උඹ එදා වැවව්දී කවරත් ඔය
වැවේම වන්. මට වත්රුවණ් නෑ කියලා හිතුවද???”
“නෑ අේවේ... එවහම නෑ....”
“උඹට වදනවා තව වබොරු කියන්න ආවවොත්..බලනවා ඔය කලිසමත් ඉස්සිලා තිවයන
හැටි?”
“හ්ේේේ” එවහම කියේදී සමන්වේ මුණ රතු වවලා ලජ්ජ්‍ාවවන් ඔලුව කසන්න ෙත්තා...
“ඔච්චර ආසද අේකවේ පුකට?”
“හ්ේේ ඔව් අේවේ....”
“දැන් කවද ඉඳලද ඔය ආසාව ආවව්....”
“දැන් වෙොඩේ දවසේ වවනවා...”
“හරි ඉතින් කියනවා කවේද මුලින්ම එවහම ආස හිතුවන්?”
අර අේකා දවසේ කාමවර් ඇතුවේ කකුේ වදක පළේ කරවෙන ඇඟිේවලන් වමොනාද
මන්ද කවර්?”
“වමොකේ? කවේද?”
“ඔව් අේක එක දවසේ එවහම කරනවා දැේකා මම හවස එේදී?”
ඒ වවවේ තමා වරුණිට සීන් එක මතේ වුවන් එදා සැප ෙන්නවකොට ජ්‍වන්වේ ලඟින්
ආව සේවේ ෙැන
“වේ වකොේවලෝ උඹ වේ ෙැන කාට හරි කිව්වද?”
“නෑ අේවේ. කාටවත් කිව්වව් නෑ?”
“අවන් මවේ වහොද වකොේල. අේමටවත් කියනන් එපා.. එවහම උවනොත් හැමදාම වේ
වවේ නාේදී පුක ඉඹින්න වදනවා”

10
“නෑ අේවේ. කාටවත් කියන්වන් නෑ..”
“ඒ කියන්වන් අේකවේ පුක ඉඹින්න ආසයිද?”
“හ්ේේේ ඔව් අේවේ වෙොඩේ”
“හ්ේේේ ...හරි එවහනේ වේ ෙැන කාටවත් කියන්න බෑ හරිද?”
“නෑ මං කාටවත් කියන්වන් නෑ..”
“හරි එවහනේ ඉේමනට වතුර ඇදල වදන්නවකෝ. වැවේ කරන ෙමන් අසාවත් ඉෂ්ට කර
ෙත්තට කමේ නෑ. හැබැයි මම මුකුත් කරන්වන් නෑ . එදා වැවව්දී කරපු වේ උනත් කර
ෙත්තට මවේ කිසි අවුලේ නෑ?”
“අහ්හ්හ්.....”
“ඔව් ඔව්. මං බලාවෙන වතුර යටට වවලා කරපු වේ”
“අවන් අේවේ....”
“හරි ඉතින් දැන් මම මුකුත් කිව්වව් නෑවන්. වැවේ ව ේප් එවේ කරවෙන යන එකයි
ඇත්වත්..”
“හා අේවේ..”
ඒ කතාවත් එේක වකොේලවේ කට පළේ වවලා වලොකු හිනාවේ ආවා. දැන් ඉතින්
වහොවරන් බලන්න ඕන නැති නිසා බය නැතුව කිට්ටු වවලා පුක ලෙ පාත් වවලා කිස්
එකේ දීල දිවවන් පුක වලව කන් ෙත්තා.
වකොේල එවහම කරේදී වරුණිට උනත් ඉවසන්න බැරි උනා. ඒ උනත් වරුණි පුළුවන්
තරේ හැගීේ පාලනය කරවෙන කිේබ වවට් වවන්න දීල හිටියා. වමොකද මීට වඩා වහොද
සැපේ ඇඟ ඉේලනවා කියල වරුණිට වත්රුණා ඒ වවවේ වමොකද විමවලවේ වකොන
නැවුන වලොකු පයිය තමයි ඒ වවවේ මැවිලා වපනුවන්. ඒකත් එේක වරුණිට හිතුනා
විමවේට කතා කරා සැර වැඩිද මන්දා කියලත්. වේ සේපුරණ සිේදිය බලාවෙන ඉන්න
විමවේ කේපනා කවර්,

11
“යවකෝ වේ වව්සි මට පාට් එක දාල දැන් වමතන වපොඩි එකාට කියලා පුක වලව
කාෙන්නවා. මට දැන්ම ගිහිේල වේකිව වපරලවෙන හුකන්න හිවතනවා හුත්තිවේ කට
වැවහන්න. ඒත් මට ඕකිට බවලන් හුකල ආතේ අරවෙන වැඩේ නෑ. වකොවහොමහරි
ඕකිව නේම වෙන වදන්න ඕන සැප ඔේවකොම දීල පිට යන්වන් නැතුව තියාෙන්න ඕන
වමවහන් යනකේම මිනිහත් අමතක වවන්නම. වේ වවේ ලපටි හුත්තේ තියාවෙන
ෙහන්න තිවයනවා නං ආවේ වේ නාකි පඩංගු මේවකට. ඉවසපන් විමවේ ඉවසපන්.
වැඩි කේ යන්න කලින් වරුණි වේ හුත්තට වේ පයිය බැස්සුවව් නැත්තං මම විමේ
වනවේ, වේවේන් එක පාරේ බැස්සුවවොත් වහොයාවෙන ඒවි ඕකි හැමදාම හිහි”
වකොවහොමහරි වැවේ යන අතරතුර සමන් පයිය එළිවේ දාවෙන අවත් ෙහන්න ෙත්තා
දැන් ඉතින් අවුලේ නැති නිසා. වරුණි ඒ දිහා බලාවෙන හිටියා ෙේ වදකත් එළිවේ
දාවෙන වකොේලට වපන්න වහොද වෂෝ එකේ දාවෙන පව් කියල හිතල. භාණ්වේ
වපොඩිත් නෑ කියලා හිතුනා අඟේ 3-4ේ වවේ වලොකුවට තිවයනවා. ඒත් තාම වරුණිට
වකොේල එේක වමොනාත් කරන්න තරේ හිත හයියේ නෑ. ඒ නිසා වැඩි වේවේ ෙැන
හිතන්න ගිවේ නෑ. ඒත් වරුණිට වපොඩි ආසාවේ හිතට ආවා ඒ වවවේ. ඒ නිසා හිටපු
තැනින් වකලින් වවලා සමන් ලඟට එේදී සමන් හිතුවව් අද නං වහොද සැපේ වදන්න
යන්වන් කියලා. එත් වරුණි ලඟට ඇවිේල සමන් අවත් ෙහන පැත්තට පුක හරවල
වපොේඩේ නැවුනා...
“සමන් ඔයා අවත් ෙහල කැරි ටික මවේ පුකට යවන්න”
ඒ කතාව ඇහුවම සමන්ට උන් හිටි තැන් අමතක උනා වවේ වවලා පයිය එක පාරටම
චූන් වුනා. මුකුත් කියන්නවත් වවලාව නාස්ති වනොකර පයිය පුවේ ෙෑවවන්න
වනොෙෑවවන්න වවේ කිට්ටු කරලා එක දිෙටම අවත් ෙහන්න ෙත්තම වරුණි පුක කිට්ටු
කරලා පැත්ත හැරිලා පයිය දිහා බලාවෙන හිටියා.
වරුණි ඉන්න තැනින් වමහාට ආව නිසා විමවේට දැන් වප්න්වන් නෑ වරුණි වමොකද
කරන්වන් කියලා. බිේ කළුවරත් දැන් වැටීවෙන එන නිසා මිනිහ ඉන්න තැනින්
වපොේඩේ වමහාට වවේදීම වවේ කැවේ පැත්වතන් සේදයේ ආව නිසා වරුණි ඔලුව ඒ
පැත්තට හරවේදීම වවේ සමන් කැරි විේදා වරුණිවේ පුකට දිය වරේදට උඩින්. කැරි
තැවිරිලා ටික වවලවාේ යේදී පුකට රස්වනට වවේ දැනුනාට පස්වසේ වරුණිට අතොල
බලල රහ බලන්න හිතුනත් සමන් ඉස්සරහ එවහම වදයේ කරන්න හිතුවන් නෑ. ඊටත්
වඩා සේවේ ආපු පැත්ත බැලුවව් වමොවකේ හරි බලාවෙන ඉන්නවද බලන්න. ඒ එේකම
වවේ අඩි සේදයේ වවේ ඇහුන නිසා වරුණි කිව්වා.

12
“වකොේවලෝ දැන් ඔය ඇති. ඉේමනට වතුර ටිකේ ඇදල වදන්නවකෝ නාල ඉවර
කරන්න?”
සමන්ට ඒ ෙැන එච්චර අවවබෝධයේ නැතිව වවේ නිසා වරුණි ඉේමනට නාල ඉවර
වවලා එතනින් ආවා සමන්ට යන්න කියලා. වරුණිවේ හිත කිව්වවම කවුරුහරි
බලාවෙන ඉඳල ගියා තමයි කියලා. වමොවකේ හරි බලාවෙන හිටිය නං ඒක එච්චර වහොද
වැඩේ වනවේ නිසා ඒ වවවේ හිතට වපොඩි බයකුත් ආවා. ඒ නිසා ඉේමනටම වේ
ඇතුලට දුවල ගියා.
**************************************************************
පහුවවනිදා වරුණි ඔෆිස් එකට එේදී වපොේඩේ දවේ වුනා වවනදට වඩා වැස්වසේ වතමුණ
නිසා වපොඩි වහේබිරිස්සා ෙතියකුත් තිබුනා. එේදී සර්ත් ඇවිේල ඉන්නවා කියලා
දැනෙත්වත් කැබ් එක තිවයනව දැේක නිසා. ඔෆිස් එක ඇතුලට එේදී විමවේ එලියට
ආවා. වරුණි කිසි වවනසේ නැතුව
“ගූේ වමොර්නින්ේ විමවේ අංකේ?” කියාවෙන ඇවිේල එයාවේ සීට් ඊ වාඩි වුනා.
විමවේ හිතුවව් මූනවත් බලන එකේ නෑ කියලා ඊවේ කතා කරපු විදියට.ඒත් ෙෑනිවේ
කිසි වවනසේ නැති එක ෙැන හිතාෙන්න බැරුව අමාරුවවන් වවේ කතා කරා,
“ගූේ වමොර්නින්ේ වරුණි මිස්. අද වමොවකෝ පරේකු?”
“ඔව් අංකේ වපොේඩේ නින්ද ගියා වන්. නහයත් බරයි වවේ ඊවේ වැස්සට වතමුනා
වන්?”
“අවන් එවහමද? මිස්ට අමාරුයි ද?”
“නෑ නෑ එවහම අමාරුවේ නෑ. කාවලකින් වන් වතමුවණ්. ඒ නිසා වේ?”
“වකෝ සර් ඉන්නවා වන්ද?”
“ඔව්. ඉන්නවා ඇතුවේ”
“මාව වහව්වද ?”
“නෑ එවහම නං වහව්වව් නෑ. අද එන්වන් නැේද කියල නං ඇහුවා”
“මටත් ඉන්න නං හිතුනා. ඒත් නිවාඩු ෙන්න හිතුවන් නෑ.”

13
“මිස්ට අමාරු වවේ නං යන්න. ගිහිේල වරස්ට් කරන්න. මම වේ ටික බලාෙන්නේ”
“අවන් නෑ අන්කේ. එවහම අවුලේ නෑ?”
“නෑ මිස්. වලොකු වැඩකුත් නැති එවේ සර්ට කියලා යන්න. මං වේ ටික බලාෙන්නේ.”
“බලමුවකෝ අංකේ. මං සර් එේක කතා කරලා බලන්නේ?”
“ඔව්. ඒක වහොදයි”
වදන්නවේ කතාව ඉවර වවලා විමවේ කවේ පැත්තට ගිහිේල එන්නේ කියල ගියා.
වරුණි අහන්න ගිවේ නෑ වමොකටද කියලා. විනාඩි 10කින් වවේ මිනිහ එේදී වරුණි
සර්වේ රූේ එවේ කතා කරන සේවේ ආව නිසා විමවේ ඇතුලට ගිහිේල වතුර එක රත්
වවන්න ෙැහුවා. ඒ එකේම වවේ වරුණිවේ වෆෝන් එක රිංේ වවන්න ෙත්ත නිසා
විමවේ ඇවිේල බැලුව වරුණිට වෆෝන් එක ගිහිේල වදන්න කියලා. ඒත් වකෝේ එක
කට් උන නිසා විමවේ ආවේ හැරිලා එන්න හදේදිම මැවසේජ් එකේ එන සේවේ ඇහුන
නිසා මිනිහා සැවකට වවේ අවිේේ බැලුව එදා වවේ පයියක වපොවටෝ එකේවත් ද
කියලා. මැවසේජ් notification එවේ තිබුවන්
“හුත්ති වකෝේ එක ආන්සර් කරපං!!!” කියලා
වේක දැේකම විමවේට වපොඩි සැකයේ ආවා වමොකාද වමවහම මැවසේජ් එවන්වන්
කියලා. වෆෝන වනොේමවර් වසේව් කරලා නැති නිසා වනොේමවර් විතරේ තිවයනවා. ඒ
නිසා මිනිහා ඉේමනට ඒ වනොේමවර් ඩයේ කරවෙන මිනිහවේ වෆෝන් එවේ, වරුණිවේ
වෆෝන් එක තිබ්බා.
ඊට පස්වසේ විනාඩි 10කින් වවේ සමහන් එකකුත් හදාවෙන එේදී වරුණි වෆෝන් එකත්
කවන් තියාවෙන එලියට යනවා දැේකා. මිනිහා සමහන් එක වට්බේ එක උඩින් තියල
එක වහල වරුණි ඉන්න තැනට වනොදැවනන්න කිට්ටු වවලා අහවෙන හිටියා වමොනාද
කතා වවන්වන් කියලා. වැරුණි වහමින් ඒ උනත් වපොේඩේ වේන්තිවයන් කතා
කරන්වන් කියලා විමවේට වත්රුණා.
“තමුවසේ මන් කවුරු කියලද හිතාවෙන ඉන්වන්?”
“...........”
“අවන් වේ යනවා මිනිවහෝ යන්න.”

14
“............”
“වමොකේ කිව්වා? මම වව්සිවයේද නැේද කියන එක උඹට වමොකටද?”
“.............”
“ඉතින් උඹට වමොවකෝ මං වමොකා එේක නිදා ෙත්තම. මට ඕන නං රසිකට කියල
උනත් කරෙන්නවා තමා. ඇයි උඹ වමොනා කරන්නද?”
“............”
“මවේ මිනිහ මට වහොදට සැප වදනවා..ඒ ෙැන උඹ කරදර වවන්න ඕන නෑ පකවයෝ”
අනිත් පැත්වත් එකා තව වමොනාද කියේදීම වරුණි වෆෝන් එක කට් කරලා වටපිට
බැලුවා. ඒ වවවේ ආව වවේ විමවේ ඇහුව
“වරුණි මිස්. වකෝේ එක ඉවර නං ඇවිේල වේ සමහන් එක වබොන්න. වහේබිරිස්ස
ෙතිය අඩු වව්වි”
“අවන් අන්කේ. ඔයා සමහන් වේන්නද කවේ ගිවේ. පිස්සු වන් ඔයාට”
“එවහම එකේ නෑ මිස්. වේක බීල වෙදර යන්න. සර් යන්න කියල කිව්වවන්?”
“ඔව්. සර් නං නිවාඩුවේ දාල යන්න කිව්වා”
“ඒක තමා මිස් යන්න. වෙදර ගිහිේල නිදා ෙත්තම ඔය ෙතිය අඩු වව්වි”
“හා හරි අංකේ” විමවේ වැඩිය මුකුත් කියන්න ගිවේ නෑ වමොකද වරුණි ව ේප් එවේ
කතා කරන නිසා. ආවේ අවුේ කරෙන්න ඕන නෑ කියලා හිතලා සේවේ නැතුව හිටියා.
වරුණිට ඒ වවවේ විමවේ ෙැන පව් කියලත් හිතුනා ඊවේ අච්චර බැනලත් අද
තකහනිවේ ගිහිේල සමහන් එකකුත් වෙනේල හදල වෙනත් තිවයනවා දැේකම. අද
සර් ඉන්න නිසා විමවේ වැඩිය වාත වවන්න ආවව් නෑ වරුණි එේක, වමොකද මිනිහට
සැක හිවතන්න පුළුවන් නිසා. වරුණි සමහන් එක බීල වකෝප්වප් තියන්න යේදී විමවේ
කේපනා කරනව දැකලා ඇහුවා.
“වමොවකෝ විමවේ අන්කේ බර කේපනාවක?”
“අහ්හ් නෑ මිස්. එවහම මුකුත් නෑ”

15
“නැති වවන්න නං බෑ. මං ලඟට එනවා දැේවකත් නෑවන්.?”
“එවහමට වලොකු වදයේ නං කේපනා කවර් නෑ මිස්. ඒ උනාට මිස් වමොනාහරි අවුලේ
ඉන්නවද කියලා තමා මං වේ නිකමට හිතුවව්?”
“අහ්හ් මම ඒ වමොකටද විමවේ අංකේ. මං වේ ෆන් එවේ ඉන්වන්. ඔයාට වප්න්වන්
නැේද එවහම”
“ඔව් ඔව් ඒක නං එවහම තමා. මං වමවහම ඇහුව කියලා වැරදියට හිතන්න එපා මිස්වේ
පුේෙලික වේවේ වලට ඇඟිලි ෙහනවා කියලා”
“අවන් නෑ කියන්න අන්කේ?”
“නෑ අර ඉස්වසේල වකෝේ එක මට එවහන් වමවහන් ඇහුනා. ඒකයි”
“අහ්හ්හ් ඒකද? ඒක නං සාමනය වදයේ අංකේ මට. ඒ වවේ වකෝේ වකොවහොමත් වදක
තුනේ එනවා දවසට”
“ඔහ්හ් එවහමද? මිස් දන්න කියන කවුරු හරිද?”
“දන්වන් නැේද? ලස්සන වකේවලේ දැේකම වකොේලයි බේලයි හැම එකාම බලන්වන්
ඇඳට ෙන්වන් වකොවහොමද කියලවන්. ඔය ඒ වවේ තව එේවකවනේ. මිනිහවේ වැවේට
කැමති නැති නිසා මාව බය කරලා වැවේ කරෙන්න හදන්වන්?”
“වමොකේ? එවහම වකොවහොමද කරන්වන්? මිස් හස්බන්ේ එේක කිව්වව් නැේද ඒ
ෙැන?”
“අවපෝ නෑ. ඕවා මහා කරදර වැඩ ඊට පස්වසේ. අනික එයාවෙම යාළුවවො තමා ඒ අය?”
“යවකෝ මුන්ව තියන්න වටින්වන් නෑවන්.?”
“ඕවා ඔවහොම තමා අන්කේ. අපි දැනෙන්න ඕනා හරියට ඉන්න. එවහම උනාම ඔය
වවේ කරදර වලින් ෙැලවවන්න පුළුවන්. වමොවකෝ තනි අතින් අත්පුඩි ෙහන්න බෑවන්?”
“ඔව් ඒ කතාව නං ඇත්ත. මිස්ට මිනිහ දිෙටම කරදර කරනවා නං කියන්න. මම
වදන්නේ සේබුවේ ඕකට?”
“අවන් ඕන නෑ අන්කේ. මම කියන්න ඕන ඒවා කියල තිවයන්වන්?”

16
“ඒකට කාරී නෑ ඕන නං වමොනාහරි කියන්න?”
“හරි අංකේ. මම එවහනේ යන්නේ දැන්”
“හරි මිස්. මං වේ වැඩ ටික බලාෙන්නේ. මිස් වෙදර යන්න”
“අවන් තැන්ේස් අන්කේ!!!”
එවහම කියල වරුණි එතනින් ඇවිේල බෑේ එකත් අරවෙන එලියට බැස්සා. විමවේ
වරුණි පුක නලව නලව යන දිහා කන් වවේ බලාවෙන හිටිවේ ඊවේ සමන් ඉස්සරහ වේ
වව්සි වදකට නැවිලා පුක වපන්නපු හැටි වන්ද කියලා මතේ වවලා. ඒ උනාට ඉන්වන්
නං දහයට ෙනින්න බෑ වවේ. ඉවසල හිටපන් වකේවේ. වේ පයිය ඕකට බැස්සුවව්
නැත්තං වේ විමවේ වනවේ .
**************************************************************
වරුණි වෙදර ආවට එවහමට කරන්න වලොකු වැඩේ නැති නිසා වවේම එවහම වලොකු
අමාරුවේ තිබුවන් නැති නිසා ාලිකාට වකෝේ එකේ ෙත්තා. වමොකද වේ වවලාවව්
ාලි ඉස්වකෝවේ ඇති කියලා හිතල. වෆෝන් එක ටික වවලාවේ රිංේස් ගියාට පස්වසේ
තමයි ආන්සර් කවර්. වරුණි හිතුවව් වකේල බිසී ඇති කියලා ආන්සර් කරන්න පරේකු
වවනවකොට.
“වකොවහද බං ඉන්වන්. උඹ බිසිද?”
“වමොවකෝ වේ වවලාවව් මාව මතේ වවලා. උමබට වැඩ නැේද?”
“නෑ බං. මං අද නිවාඩුවේ දාල ආවා. ඊවේ වැස්සට වතමිලා වපොේඩේ වහේබිරිස්සාව
වවේ?”
“අවපෝ උඹ බබා වවේ වන්. වැස්සට වතමිලා ඔවහොම වවන්න.”
“හරි හරි එවකන් වැඩේ නෑ. උඹ වකොවහද ඉන්වන්?”
“නිකං වෙස් කරපන් වකොවහද කියලා”
“වවන වකොවහද වේ වවලාවව් ඉස්කුේ එවේ ඇවරන්න?”
“ඉන්න නං ඕන ඉස්කුේ තමයි. ඒ උනාට දැන් නං ඉන්වන් එළිවේ?”

17
“වමොවකෝ? වකොටුවේ වත් පැන්නද?”
“හාහා ඔය වත්රුවන් උඹට යස අවේට?”
“අවන් යවකෝ. වතෝ නං වකොවහේ ගිහිේල නවතීද දන්වන් නෑ?”
“අද නං පැණි හවඳේ වනවේ ඊටත් එහා යාවි මං හිතන්වන්?”
“වමොකේ? අද වමොකා එේකද හුකන්න යන්වන්?”
“උඹට හිවතන්වන් කවුරු කියලද?”
“වමොවකෝ උඹට එකේ වදකේ කියලද?? ඕකට බස්සල තිවයන උන් කවුද කියල
උඹටවත් මතකද දන්වන් නෑ?”
“අවන් පල පල. උඹ හිතුවද මම වවට් යන්න වවසිවයේ කියලා”
“වවට් වනොගියට වව්සිවයේ තමා ඉතිං. අවන් ඒ මගුවලන් වැඩේ නෑ. දැන් වමොකා
එේකද අද?”
“උඹත් දන්න කියන වකවනේ තමා?”
“වමොකේ? මම දන්න කියන වකවනේ? ඒ කවුද?”
“හිතාෙන්න බැරිද?”
“හ්ේේේ බෑ බං. කියපන්වකො අවේ වනොකර?”
“උඹ වෙදර වන්ද ඉන්නවා කිව්වව්?”
“ඔව් බං.”
“හරි එවහනේ ඔවහොම විනාඩි 10ේ ඉඳපන්. මම video වකෝේ එකේම ෙන්නේ. උඹට
live වෂෝ එකේ වපනන්නන්න?”
“වතොට පිස්සුද? අර යකා දැේවකොත්?”
“නෑ නෑ. ඌ තාම ආවව් නෑ. මං වෆෝන් එක හංෙල වැවේ වසට් කරන්නේ. ඌ දැේකත්
මට නං අවුලේ නෑ.?”
“කරන මගුලේ මාව මාට්ටු වනොකර කරපං”

18
“හරි හරි වකේවේ. උඹ දන්නවවන් වන් ාලු වැඩේ කවරොත් ආවේ වකොනේ
තියන්වන් නෑ කියලා?”
“වකොනේ නං මම දන්වන් නෑ. කවදාහරි වකොන වකොන් කීයේ වහොයන්න වවයිද
දන්වන් නෑ ඔවහොම ගිහිේල?”
“හරි නංගි. ලෑස්ති වවලා ඉඳපන් ‘ shalu live in action’ බලන්න?”
“හරි හරි. එවහනේ වපන්නපන්වකෝ මහා වලොකු වෂෝ එක?”
“උඹටත් අර නාකියව ඕන වව්වි වේක බැලුවට පස්වසේ.?”
“වමොන?”
“අර උඹවේ නාකි love එක විමවේ?”
“අවන් වේ. ඌ ෙැන නං කතා කරන්න එපා”
“ඒ වමොවකෝ ඒ?”
“වමොවකෝ කියන්වන් වේ පකය ඊවේ මවේ පුක දිහා බලාවෙන අවත් ෙැහුවා
කියපන්වකො?”
“නෑ වමොනවා? ඒ වකොවහද?”
“වවන වකොවහද කැවේ ඇතුවලදි තමා.”
“ඒ කියන්වන් ඌ දැන් පයිය වපන්නවෙනමද ඉන්වන්?”
“ඔව් ඔව්. ඔෆිස් එවේදී පුළුවන් නං ඒකත් කරයි ඕකා. ඒ තරමට වමොවලන් ඉන්වන් මාව
දැකල”
“අේවමෝ යවකෝ මට ඔවහොම එවකේ වසට් උවන් නෑවන්. එවහනේ වමලහකට ඌට
කියලා පුවකත් අරවෙන ඉවරයි?”
“අේවමෝ ඔව්. උඹට ඉතින් ඒවා වප්න්න බෑවන්?”
“හරි හරි. වේ මිනිහා ආවද වකොවහද? මං වකෝේ එක අරවෙන තියල යන්නේ. උඹ
බලාෙනින්. උඹ mute කරලා තියපන්. නැත්තං මාට්ටු වවනවා”
“හරි හරි”

19
එවහම කියලා ාලු video වකෝේ එකේ අරවෙන වෆෝන් එක ඇඳට වෆෝකස් කරලා
තියලා කාමවරන් එලියට ගියා. වරුණිටත් දැන් වේ වවන්න යන්වන් වමොනාද කියල
බලනකන් සිහියේ නෑ. ඔේවකොටම වඩා තමන් දන්න වකවනේ කිව්වා නිසා ඊටත් වඩා
කුතුහවේ වැඩි වුනා වකනා කවුද කියලා බලාෙන්න,
ාලු එලියට ගිහිේල විනාඩි 5කට විතර පස්වසේ තමයි කාමවර්ට ආවව්.
“ ාලිකා මිස් තනියමද ඉන්වන් වෙදර?”
“ඔන්න ඔන්න ඔයා නිකං හේවබන අස්සයවේ දත් ෙනින්න යනවවන්?”
“අවපෝ ඔච්චර වේන්ති ෙන්න වදයේ කිව්වව් නෑවන් මිස්?”
“හරි හරි. වේවා ෙැන වවන කාටවත් එවහම කියනවා වනවේ. තමුවසේ ෙැන පව් කියල
හිතලයි වමවහම හරි එන්න දුන්වන්?”
“ඒ උනාට එදා පාවර්දීම කටට ෙනිේදී මම දැනෙත්තා මිසුත් වහොද වහොද වසේලේ දාන
බඩුවේ තමයි කියලා”
“එවහම නැත්තං තමුවසට සැපේ හේවබනවද?”
“වේ ඒක වනවේ මිස්. කවුරුත් එන එකේ නෑ වන්ද? වමොකද බයිේ එක මං පාවර් එහා
පැත්වත් කවේ ළඟ නවත්තල ආවව්. රාජ්‍කාරි වවලාව වන්?”
“හරි හරි. එවහනේ ඉේමනට වැවේ කරලා යන්න තිවයන්වන්?”
“අවපෝ එවහම හදිස්සියේ නෑ මිස්. රස්සාව වවේද වේ වවේ කඳේ හේබුනාම”
“ඔව් ඉතින් ඔය නාකි පයියට වේ වවේ ලපටි හුත්තවේ වකොවහද?”
“ලපටි නං තමයි ඒ උනාට හුත්ත නං වමෝරලා ඇති වහොදට ඔය තිවයන වමෝේ අමාරුවට
නං?”
“ඒවා බලාෙන්න පුළුවන් තමුන්වේ වැඩ අනුව තමා”
වේ කතාව යේදී ආවව් කවුද කියලා දැේවේ නැති උනාට වරුණි දැනෙත්තා වේ ඇවිේල
ඉන්වන් එදා කිව්වා වපොලිස් කාරය කියලා. වේකි වේ ෙැන කියලා සතියේවත් ගිවේ
නෑවන් තාම.

20
එච්චර ඉේමනට මූව වෙදරටම වෙන්න වෙන හුකන්න ලෑස්ති වවනවා කියන්න මාරයි
වන්. මම අර යකා ඊවේ මවේ පුක බලාවෙන අවත් ෙහපු එකට මල පැන්නා උනාට වේ
හුත්ති යවකෝ වනොදන්න මිනිවහේ එේක හුකන්නයි හදන්වන්.
ඒ ෙැන හිතේදී වරුණිවේ කිේබ වවට් වවන්න ෙත්තා. ඒ ඇයිද? කියලා හිතන්න වරුණිට
වත්රුමේ තිබුවන් නෑ. වමොනා උනත් ඒ වවවේ විමේවේ වකොන නැවුන පයිය මතේ
වවන්න ෙත්තා.
ඒ වවවේ ආවේ වෆෝන් එක දිහා බලේදී තමයි දැේවේ ාලු ඇඳට ඇවිේල නැවිලා
ඉන්නවා පුක පස්සට දාවෙන. ඊට පස්වසේ තමා මිනිහා කැමරා එකට වප්න්න ආවව්.
මිනිහවේ වපනුම දැේකම නං මිනිහත් විමවේවේ වයවසේම වවේ කියලා වරුණිට
හිතුනා.
වජ්‍ොකා පිටින් ඇවිේලා ාලිකා වේ ළඟ දනෙහවෙන පුක ඉඹින්න ෙත්තම වරුණිට
හිතුනා නාකි ඔේවකොම පුකට මාර ආසාවේ වන් තිවයන්වන් කියලා.
ඒ විදියට මිනිහා පුක විනාඩි දහයේ විතර ඉඹින ෙමන් දිවවන් වලව කනවා වවේ
වප්නවා ාලු වේ ස්කර්ට් එකට උඩින්. එවහම කරන ෙමන් යටින් අතදාලා කිේබත්
අතොනවා මිනිහා. වේ දිහා බලාවෙන ඉන්නවකොට වරුණිට දැන් ඉන්න බැරි වවලා
ඉවබ්ම කකුේ වදක පළේ වවන්න ෙත්තා.
ඊට පස්වසේ මිනිහා කවර් වජ්‍ොකා පිටින් ාලුවේ පුකට වහේත්තු වවලා පයිය උඩට පහලට
කරලා ජ්‍ැේ ෙහන විදියට පුක පයියට තද කරෙන්න ෙමන් ාලුවේ වෙඩි වදක
මිරිකන්න ෙත්තා. වකේලත් දැන් දැන් වෆෝේ වව්වෙන එනවා කියලා වරුණිට වත්රුණා
වමොකද ාලු වකඳිරි ොන ෙමන් අතදාල පයිය අතොන්න ෙත්තා.
වේ හැම වේම ාලු කවර් කැමරා එකට පස්ස හරවාවෙන වමොකද වමොනා උනත් වේකා
වපොලිස් කාරය නිසා මාට්ටු උවනොත් වලඩේ වව්වි කියලා. එවහම කරලා ාලු ඊට
පස්වසේ මිනිහවේ වජ්‍ොකා පාත් කරලා පයිය එලියට ෙත්තම තමයි දැේවේ මිනිහවේ
පයිය.
එක දැේකම නං වරුණිටත් වපොඩි ආසාවේ ආවා වමොකද ඒක ඒ වවේදී නැෙල උලේ
වවේ වකලින් වවලා තිබුවන්. මිනිහත් වහොදට වැඩ ෙත්ත පයියේ කියලා හිතුනා වටොපා
දැේකට පස්වසේ. ාලු වේ වවේ පයියවේ කීයේ නං වේ වවේදී බස්සවෙන ඇතිද කියලා
වරුණිට ඒ වවවේ නං වපොඩි ඉරිසියාවකුත් ආවා.

21
 ාලිකා ඊට පස්වසේ පාත් වවලා මිනිහා ඉස්සරහ දනෙහවෙන පයියට වතොේ වලින් කිස්
එකේ දීල දිව පයිය දිවේ උඩට පහලට වෙනියන්නව දැේකම නං වරුණිට ඉන්නම බැරි
උනා.
“අවන් මටත් දැන් වේ වවේ පයියේ කටට ෙන්න තිබුන නං” කියලා හිතුනා.
ාලු ඊට පස්වසේ වහොරාට කැමරා එක දිහා බලල වරුණිට වපන්න පයිය අේලලා
වහොේලල අවත් පාරේ ෙහන ෙමන් කට ඇතුලට දාල උරන්න ෙත්තා. වේ වේවේ
දකිේදී වරුණිට මතේ වුවන් හස්බන්ේ වේ පයියත් කාවලකින් කටට ෙත්ත නැති එවේ
වේ වවලාවව් පයියේ තිබුන නං කියලා. ඒ එකේම කකුේ වදක පළේ කරවෙන
ඇඟිේල දාල ඉවබ්ටම හුත්ත අතොන්න ෙත්තා එක ඇඟිේලේ කවට් දාල උරණ ෙමන්
ාලු පයිය උරේදී. ාලිකටත් ඕන වුවන් වරුණිව වහොදට වමෝේ කරලා ආසාව වැඩි
කරන්න. ඒ නිසා වහොදට පයිය උරලා මිනිහට සැප දුන්නා.
“වකේවේ දැන් නේ මට යාවි ඔවහොේ උරන්න ෙත්වතොත්. වකෝ මටත් දීපන්වකො
උඹවේ හුත්වත් රහ බලන්න”
“අවපෝ වමොකේද පකවයෝ. මහ වලොකුවට කිව්වව් නං බඩු සීයේ ෙහපු වටෝේ වන්?”
“බඩු ෙැහුවට උඹ වවේ වව්ස ලපටි හුත්තේ වසට් වුවන් පලවවනි පාරට වන්. වේ වවේ
කටට ෙැනිේලේ මීට කලින් විඳලම නෑ හුත්තිවේ?”
“වමොවකෝ හුකපු ඔේවකොම කකුේ වදක පළේ කරනවා විතරද?”
“අපිට වකොවහද ඉතින් වවන චාන්ස්. වේ වවේ හේබවවන්වන්?”
“හරි හර, වවරන්වකො හුත්වතෝ එවහනේ. බලපන්වකො ලපටි හුත්වත් රහ වකොවහොමද
කියලා?”
එවහම කියලා ාලු ඇවඳේ නිදා වෙන කකුේ වදක පළේ කරලා මිනිහවේ වබේල වවට්
කකුේ වදක දාල තද කරවෙන කැමරා එක දිහා බලල වරුණිට හිනා වුනා. මිනිහා මුකුත්
කියන්වනම නැතුව කකුේ වදක අස්වසේ ඔලුව ඔබාවෙන දිව දානවා කියලා වරුණිට
වත්රුණා..
හස්බන්ේ නං වේ වවේ කවදාවත් කරලා නැති නිසා වැඩිය වරුණිට ඒක අමුතු වදයේ
වවේ දැනුනා. වමොකද මිනිහා දිව දාල වදන සැපත් එේක ාලිකා වකඳිරි ොල දෙලන්න
ෙත්ත නිසා. ඒ විදියට මිනිහා දිෙටම කරේදී වරුණිත් ටික ටික ඇඟිේල ෙහන්න ෙත්තා.

22
ටික වවලාවේ වෂෝ එක බලාවෙන ඉේදි වකෝේ එකේ ආපු නිසා video වකෝේ එක කට්
වුනා. හිතට ආපු වේන්තියත් එේකම වෆෝන් එක බලේදී දන්වන් නැති වනොේමර්යකින්
වකෝේ එකේ. දැන් ඉතින් ආවේ video වකෝේ එකේ ෙන්නත් වවන්වන් නැති නිසා
හිතට ආපු වේන්තිය එේකම වකෝේ එකට ආන්සර් කරලා බැන්නා දවේ කතා කරපු
රසිකවේ යාළුවා කියල හිතලා. වමොකද මිනිහා දන්වන් නැති වනොේමර වලින් වකෝේ
කරලා කුණුහරුප කියනා නිසා,
“වමොකද වව්සිවෙ පුවතෝ. වතොට නින්ද යන්වන් නැේද?” ඒත් එහා පැත්තවන් කිසි
වදයේ කිව්වව් නෑ. ඒකට තවත් වේන්ති ගියා පාර
“වමොකද පවකෝ. වතොට කතා කරන්න බැරිද? වතෝ අහුවවයන්වකෝ. වතොවේ පයිය
කපලා දානවා කාේකන්ට කන්න කැරි බේලා. වකලින් ඇවිේල කතා කරන්න බැරි
වපොන්නයා.”
වමොනා කිව්වත් එහා පැත්වතන් කිසි සේදයේ ආවව් නෑ. ඒකත් එේක වරුණිට වපොඩි
සැවේකුත් ආවා මිනිහා වනවේ වත්ද කියලා. වමොකද වවනදට වකෝේ කරලා
අමතන්වන් පට්ට වව්සි වමොකද කරන්වන් කියලා. අද කිසිම සේදයේ නැතුව ඉන්නවා
එච්චර වේවේ කියලත්. ඒ නිසා වරුණිට ආවේ වමොනවත් කියන්න කලින් ඇහුවා
“වමොවකෝ මිනිවහෝ?”
ඊට පස්වසේ වකෝේ එක කට් කරලා දැේම එහා පැත්වතන්. ඒ වවච්ච වේ ෙැන වරුණි
කේපනා කරන්න ෙත්වත් වේකා ඌ වනවේ වත්ද කියලා.
ඔන්න අවයත් වකෝේ එකේ එනවා.. වරුණි call එක ආන්සර් කරලා.එත් කථා කවර්
නෑ...
“වමොවකෝ වකේවේ හුත්තට ඇඟිේල වත් ෙහෙන්නවා ද?” එහාපැත් වතන් වවනද අහපු
නැති කටහඬේ,
“තමුවසේ කවුද?වකොවහන්ද? වේ වනොේබවර්?”
“එවකන් වැඩේ නෑ වරුණි මිස්?” කියලා ඌ ට කියඋනා එතවකොට වරුනිට මීටර් උනා
වේ විමවේවේ වවොයිස් එක වන්ද වදයියවන් කියල - නැවත හමුවවමු -
රචනය - snpk silva

සංස්කරණය - Lihini Kumari Dissanayake

23