Territorial Men 7: Howell Banchero

Teaser
Territorial Men Series Book 7: Howell Banchero

Say Hi to Doc pogi, everyone. Support! ❤

This story is not suitable for readers below 18. Read responsibly.

TEASER:

Successful, stable, yet snobbish, that's how people describe the real hottie
doctor, Howell Banchero.

Continuing the legacy of his family in Medical field is no joke. It took a lot of
dedication and fucking hard work.

He may be busy all the time, but he always makes sure that he has time to live his
life and to spend time with his special someone.

Howell thought that everything is going according to his plan.

Ngunit ang hindi niya inaasahan ay ang pagdating nang isang gabi na sisira lamang
sa lahat ng kanyang pinaghirapan.
Prologue

PROLOGUE

IT'S A FORMAL engagement party in Altaraza Hotel. Sa isang bilog na lamesa ay

kasama ni Howell ang mga kaibigan, pero ang isip niya ay tumatakbo sa malayo, o mas
mainam na sabihin na iniisip ang isang partikular na tao.

"Sino nalang ba ang single? Ah," Si Zyron na inisa-isa silang tignan. "Kielton,
Carter... Where's is Carter by the way?"

"Baka nambabae na naman." Si Kielton ang sumagot. "Ito si Doc, single pa."

Nag-angat siya ng tingin sa mga kabigan galing sa screen ng iphone.

"Kailan ka mag-a-asawa, Howell?" Kaswal na tanong ni Zyron.

Hindi katulad sa magkakapatid na Altaraza, ang mga lalaking kaharap niya sa mga
sandaling iyon ay hindi niya pa ganoon katagal na kabigan, pero ganun pa man ay
itinuturing niya nang matagal nang kakilala at pinagkakatiwalaan niya.

Sa magkakaibigan, hindi talaga mawawala 'yung mga feeling close na close sayo, na
kahit pribadong buhay mo ay uusisain katulad nalang nitong si Zyron.

"Can you just please spare me with that question, Fuentes? I'm tired of hearing
it."

Napasipol ito.
"Masusungit talaga ang mga doktor, ano? Pero bakit si Clane at Dwaye, hindi naman
doktor pero ang susungit din."

"Wag mo kasi igaya si doc sayo, Zy. Ang pag-a-asawa pinag-iisipan ng mabuti 'yan.
Hindi 'yan parang kanin-"

Iwinasiwas ni Zyron ang kamay para patigilan ang nagsalita.

"Sayo pa talaga manggagaling ang kasabihan na 'yan, Kielton?"

"Why not? I'm a fucking single and I know when to settle down."

"Hindi ako maniniwala sa lahat ng sasabihin mo hanggat hindi ka tumitigil sa

pambababae!"

"Tumigil na nga kayong dalawa." Saway ni Dwaye. "O kaya umalis nalang kayo rito sa
lamesa namin. Ang iingay parang mga bata."

"Sorry na, Kuya Dwaye." Sabay na sabi pa ng dalawa na halatang nag-aasar lang.

"Focus, brute." Drake meaningfully muttered to them.

"Oh."

Lahat sila ay pasimpleng inilibot ang tingin sa kabuuan ng venue. The party just
started and everyone is enjoying already.

His phone vibrated. Hindi pa man din niya nababasa kung kanino galing ang mensahe
ay napigil niya na ang ngiting gustong kumawal sa labi. How crazy.

From: My baby

I just woke up. Nasa party si Kuya Keith, di ba? Ayos lang ba siya?

There was an urgency at Yane's text message. Bahagyang kumunot ang noo niya at
inangat ulit ang tingin para tignan kung saan nakatayo si Keith.

At the back of the wide closed door, Keith was there, standing straight. Nang tila
maramdaman nitong may nkatingin dito ay kaagad na lumipat ang deretsong tingin sa
kanya. Sumaludo ito sa kanya, matigas na nakaangat ang isang sulok ng labi. Tanging
tango lang ang kanyang naging tugon.

Before he could even type a reply to Yane to tell that Keith is fine, her another
message popped up.

From: My baby

Ang sama ng panaginip ko. Ayos lang ba si Kuya? Tinatawagan ko siya pero hindi
sumasagot. Nag-aalala ako.

He quickly typed a reply.

To: My baby

Keith is fine. Stop worrying baby.

Ilang segundo lang ay nag vibrate ulit ang iphone niya para sa isang tawag.

"Excuse me." He muttered to his friends and left their table.

Howell went to the hallway near the rest room because that's the only place where
he can clearly hear Yane's voice.

"Hey,"

"Where's Kuya Keith? Can I talk to him?" Yane's voice was shaking.

"Baby, breath. Keith is here, he's fine. You can calm down now."

"No, Howell! I can't calm down. I... I saw him full of... b-blood."

"Okay, pupuntahan ko siya para mapanatag ka."

"S-Salamat."

Isang hakbang palang ang nagagawa niya nang mapunta sa dereksyon niya ang maliksing
mga mata ni Keith na tila ba sa dami ng taong naroon ay kaya parin nitong i-monitor
lahat ng bawat galaw ng bisita.

"Your sister wants to talk to you."

"Tell her I'm fine." Keith said in a flat uninterested tone.

Napabuntong hininga siya.

"I don't know what's really going on to the both of you, but... can you just talk
to her and tell her you're fine so she will stop worrying about you."

Kinuha ni Keith ang iphone niya at pinatay ang tawag, tapos ay ibinalik sa kanya.

"Brute, whatever is happening between you and my sister, I respect that. Just don't
fucking mess with her feelings, because if you do, I will break you." It was like a
threat, but he choose to ignore it.

Yane's name popped on his screen again for a new message.

From: My Baby

Ayaw niya akong kausap?

Nahihirapan na na-imagine niya ang nakausling labi ng dalaga, malungkot.

To: My Baby

No. He's just busy. He's assigned to guard the visitors.

Howell went back to their table.

Ilang sandali ang lumipas at nangyari na ang inaasahan nilang magkakaibigan.

Namatay ang ilaw, bahagyang nagkagulo ang mga bisita at nang lumiwanag ulit ay
binalot ng pag-aalala ang mga panauhin lalo na ang pamilya Altaraza dahil nawawala
si Clane at ang anak nitong si Cole.

The kidnapping is really happening.

"Mom, dad." Mabilis na pinuntahan niya ang magulang na naroon din. "Are you both
okay?"
"Goodness! What just happened? Let's get out of here!" His mommy grab his arm
together with his father.

"Sir, Madam, we will bring you to Altaraza's mansion for your safety." One of the
guard escorted his parents.

"I will stay here."

"No, come to us, son. Delikado dyan."

"I will be fine, mom. Go and rest."

Wala nang nagawa ang magulang niya kundi sumunod sa guard at iwan siya.

Hinanap niya ang mga kaibigan. Bawat pamilya ay may naka-asssign na gwardiya para
dalhin ang mga ito sa kanya-kanyang silid.

Ang pamilya ng mga kaibigan niya ay sa mansyon din dinala. Silang magkakaibigan at
iilang bodyguard ang naiwan sa venue.

"This is very risky." He said.

"Yes, but we can't stop Clane."

Sa ilang minutong paghihintay nang balita tungkol sa lokasyon ng mag-ama, hindi

niya na napansin ang maraming missed call galing kay Yane.

He became occupied by thinking the fact that Clane, Cole and Keith's life are in
danger.

Then, Yane's shaky voice suddenly echoed around his ears and her dreams about
blood.

"Let's go! Let's go!" Brooke's voice is in urgent.

Nawala si Howell sa malalim na pag-iisip nang pumarada ang puting suv sa harap
nilang magkakaibigan at nagsipasukan ang mga ito.

He was always calm but Yane's bad dreams and the way she worried for Keith bothers
him for some reason.

Muli niyang kinuha ang iphone at nakita ang maraming hindi nasagot na tawag at
hindi pa nababasang mensahe.

From: My baby

Hindi ako mapakali. Pakiramdam ko may hindi magandang mangyayari.

How's Kuya Keith?

Are you still there? Please reply.

Where are you, guys? Can I go there? Hindi na ako makatulog. Naiisip ko ang dugo,
Nakakatakot.

And there's more text message about Keith and how she was fucking worried.

Hindi pa siya nakakapag reply nang mag vibrate ulit ang iphone niya para sa isang
tawag galing kay Carter.

He showed his friends the screen before he answered it and pressed the loud speaker
button.

"Hello-"

Carter groaned at the other line.

"I... I barged in to your clinic. Can you fucking come here, doc? Hindi ko makuha
'yung bala."

"Can't you just do it to yourself? Clane did it before."

"Unfortunately, I'm not my brother, brute. Just fucking come here because I'm gonna
die losing a lot of blood."

"Masaya kaming malaman na buhay ka, Carter." Si Zyron na hindi niya alam kung
seryoso o nang-gagago na naman.

"Stop the car."

The car automatically stop. Napatingin sa kanya ang mga kaibigan.

"I don't want someone die inside my clinic." Howell shrugged his shoulder.

Binuksan ng isang bodyguard ang pinto at sinenyasan ang isang sasakyan na nakasunod
sa kanila para maisakay siya.

After a few minutes, he arrived at his clinic. It's still dark and when he turned
on the lights, everything is in mess.

Naabutan niya si Carter na nakadausdos sa sulok, sapo ang duguang ang tiyan pati
ang mga kamay ay nabahiran na rin ng pulang likidong iyon.

"Altaraza, may ilaw dito sa clinic ko baka nakakalimutan mo."

Kumuha siya ng gloves bago lumapit rito upang i-check kung gaano kalalim ang tama
ng bala ng baril.

"Do you really think I have time to turn on the lights? Ang hirap-hirap pumasok
dito sa clinic mo- ahh!" Daing nito nang bahagya niyang buksan ang sariwang sugat
gamit ang daliri. "Putang ina, Howell, Doctor ka ba talaga? Mapanakit ka!"

Masama ang tingin nito sa kanya, napapangiwi.

Tumayo siya at kumuha ng anesthesia. Inayos na rin ang mga gagamitin sa pag-alis ng
bala sa tagiliran ni Carter.

"Anesthesia, huh. I don't need that."

"Oo nga pala manhid ka na." Sarkastikong sagot niya. "But of course, you still need
this."

Howell squatted in front of his friend before he slowly started working with
Carter's bullet on his stomach.

Napapapikit na ang kaibigan, malalim ang tama nito na kinailangan niya pa itong
alalayan pahiga sa nag iisang hospital bed na naroon para na rin mas maliwanag.
He was always careful with his patient and even though he knows that Carter is
strong strong and brave enough for this kind of mess, still, he can see that he's a
bit struggling, maybe because he already losing amount of blood.

At isa pa, nakikita niya na ang pagod sa mukha nito bukod pa sa mga gasgas.

"I can't feel anything. Am I in heaven or what?"

The anesthesia he put on Carter can also makes him dozy.

"You better sleep, brute. Wag mo nang panglabanan."

"Fuck you, Banchero."

"Thank you very much, Altaraza."

Howell expertly removed the bullet, then he clean his wound after before he started
stitching it.

Carter is already closing eyes. Wala ng malay.

Pagkatapos niyang linisin ang duguang tiyan at mga kamay ng kaibigan ay saka naman
muling nag vibrate ang iphone sa kanyang bulsa.

Colton is calling...

Why the fuck he always felt that every time someone is calling him, it means
emergency?

"Yes, brute?"

"Come here in the Hospital. We are here. Hurry!"

Ang isang kamay niya ay napahilot sa sintido.

"Who's with you?"

"I'm with Keith. Masama ang lagay ni gago. Come on, brute. Hindi ito magpapagamot
sa ibang doktor kung hindi raw ikaw."

"Fuck. Tell the nurses their to assist him. I'm leaving now."

Iniwan niya si Carter sa clinic, naiwan din ang isang tauhan ng mga ito roon upang
magbantay. Pagkapasok niya sa sasakyan ay kaagad na umandar iyon papunta sa maliit
na branch ng BMC sa lugar na iyon.

For the moment, he thinks about Yane and her rights to know what is happening to
her brother.

He type a text message.

To: My baby

Keith is in the hospital. I'm on my way there to check him.

And just a couple of seconds. Yane is calling him.

"H-Hello? Ano? Ano ang nangyari kay Kuya?"

"May tama ng baril-"

"What?! Oh my!"

Yane started crying on the other line.

"Hush, baby, he will be fine, okay?"

Pero nagpatuloy ito sa paghikbi. He could almost imagine her face. Oh, God, seeing
her crying is like a punishment to him.

"Promise me that you will do your best to make my brother safe, p-please..."

"Yes, I promise you that." Walang pag-aalinlangan na pangako niya.

"I'm holding on to your promise, Howell." He whispered, sobbing.

Napasandal siya sa inuupuan, natutunaw siya sa humihikbi ngunit malambing na boses

ng kabilang linya.

"Yeah, I'm not gonna break my promises to you."

Yane respond with a sob.

"Wag ka nang umiyak, okay?"

The line was cut off suddenly. Hindi niya na nagawa pang pagtuunan iyon ng pansin
nang makarating sila sa hospital.

"Doc! Doc! Nasa operating room na po ang patient."

Nakasunod sa mabilis na lakad niya ang mga nurse papunta sa silid kung nasaan si
Keith.

"Kumusta ang lagay?" Tanong niya habang naglalakad, mabilis din siyang nabigyan ng
gloves ng isang nurse at sinuot niya iyon.

"Marami na po ang nawalang dugo sa pasyente. Sa dibdib po ang tama."

Nang marating nila ang operating room ay naroon na rin ang ibang nurse at isa pang
doktor na naka-duty.

"Damn, finally, you're here." Colton looks worried for the first time. "That
brute," Turo nito sa nakahigang si Keith na pinanglalabanan ang pagpikit ng mga
mata. "Ikaw ang hinihintay!"

Howell hurriedly went to Keith.

"What the fuck is wrong with you, Tuazon?!"

But Keith seems like he didn't hear him. Mabigat na ang talukap ng mga mata nito na
nakatingin lang sa kanya, tila gustong magsalita ngunit hindi magawa.

"Sir, sa labas po muna kayo." Narinig niyang magalang na sabi ng nurse kay Colton,
sumunod naman kaagad ang kabigan.

Nakahanda na ang lahat ng gagamitin para sa maselang pag-alis ng bala malapit sa

puso ni Keith.
From the moment he saw his wound, and the blood that is coming from it, he knew
that Keith's life is in danger.

Sinubukan pa ni Keith na ibuka ang bibig na tila ba may gusto talagang sabihin sa
kanya ngunit mas nangibabaw ang pamimigat ng talukap ng mga mata nito, tuluyan ng
napapikit.

"You will be fine, brute. Rest." He murmured.

Ilang minuto palang ang lumilipas pero nararamdaman na ni Howell na tagaktak na ang
pawis niya sa noo.

Isang pagkakamali niya lang, alam niya sa sarili na ikapapahamak iyon ng kaibigan
kaya mas dinoble niya ang pag-iingat sa pag-alis ng bala malapit sa puso nito, pero
hindi niya inaasahan ay...

"Doc! Doc! He was losing it!"

When he looks at the machine where they monitor his heartbeat, it's starting to go
down!

Ilang taon na siyang nag-o-opera, ngunit sa mga sandaling lang iyon siya nakaramdam
ng matinding pangamba.

"May tinamaan na maselang ugat na nagkokonekta sa puso niya." Ani ng isang doktor
na kasama nila doon, may binabasa sa chart. "It is really impossible to survive
this case, doc."

"Unless you don't trust me, then you're free to leave now." His voice was icy.

He fucking knew it!

Alam niyang malala ang lagay ng kaibigan pero pilit niyang itinatanggi iyon sa
sarili! He believes in himself and with his ability to save his friend's life.
Would it be enough?

This is not all about his promise to Yane, this is all about Keith depended his
life on him!
1 ~ Life

CHAPTER ONE

ISANG ihip ng hangin lang ay hindi niya inaasahan na magbabago nang ganoon lang ang
kanyang buhay.

Sa isang kurap ng mga mata lang ay tila dinala siya sa lugar kung saan palang mag-
u-umpisa ang buhay na nakalaan sa kanya.

Muling umugong ang malakas na pagsabog at nagkagulo ang mga tao sa paligid. Bawat
nakakabinging kalabog ay animo isang sumpa na humahabol sa mga taong naroon, kung
nasaan siya.

Everyone around her was panicking. They are running fast as they could like as if
death is behind them.
"Takbo! Doon! Doon kayo dumaan!" Isang boses ng lalaki ang umalingawngaw.

She turn around but was bump to someone. Napaupo siya sa sahig, wala parin ideya
kung ano ba talaga ang nangyayari.

"Mama! Papa!" She started calling her parents who's now nowhere to be found.

Panic attacked her. Kanina lang ay mahigpit na hawak ng magulang ang kanyang kamay.

"Dito! Halika ka rito! Nasaan ang mga magulang mo?" Isang babae ang lumapit sa
kanya at umagaw sa atensyon niya.

"M-Mama! Mama! P-papa!" She keeps on calling them and look around hoping to see her
parents.

"Come here. We will find your Mama and Papa."

The woman offer her helping hand on her. May magaan na ngiti ito sa labi na
sinasabing mapagkakatiwalaan niya ito.

Umalingawngaw ang malakas na pagsabog na halos bumingi sa kanya. Binalot siya ng

matinding takot at mabilis na yumakap sa babaeng hindi kilala.

"We will be okay. I will help you find your parents." The woman whispered softly.

She carry her and they ran away from that place.

MASAKIT ang ulo ni Yane nang maalimpungatan mula sa malalim na pagtulog. Kinurap-
kurap niya ang mga mata upang bigyan ng laya ang sarili na magkaroon ng malinaw na
paningin.

She fell asleep while reviewing for her final exam. Her sleepy eyes went to the
alarm clock above the table. It's already three in the morning. Alas sais dapat ay
nasa Unibersidad na siya. Hindi niya na matandaan kung anong oras ba siya
nakatulog, nakayukyok ang ulo sa ibabaw ng lamesa.

Then, her eyes drop down to the picture frame on the other side. It was her and her
brother.

A smile crept her lips.

The only thing that keeps her going to continue her study and to be a better person
is Keith.

Kung wala ito, hindi niya na alam kung makakayanan niya bang lagpasan ang lahat ng
pasakit na ibinabato sa kanya ng mundo.

Marahan na kinuha niya ang kuwadradong bagay na iyon at hinaplos. Kung bakit tila
tinutusok ang dibdib niya sa mga sandaling iyon.

It feels like everything is just a dream to her. Kung kailan siya magigising ay
hindi niya pa alam. If this really a dream, she would want to be awake and face the
reality.

"K-Kuya..." She whispered longingly and her heart ache for some reason.

Parang napapaso na ibinalik niya ang picture frame sa lamesa at mabilis na nagpunta
sa shower room para tuluyang gisingin ang sarili.
Matapos ang ilang minutong pagbababad sa tubig at pag-iisip ay nagpasya siyang
magbihis na.

She wore their University uniform. A black skirt and a white long sleeves polo.
Tinack-in niya iyon bago sinuot ang itim na sapatos na dalawang inches ang taas.

Masyado pang maaga kaya naman nang lumabas siya ng kanyang silid ay wala pang tao,
nakapatay pa ang mga ilaw pero hindi ang ilaw sa kusina. Marahil ay gising na ang
mga kasambahay.

Yane walked towards the kitchen and her heart filled with happiness when she saw a
familiar built of a man standing near the island counter.

"Kuya Keith!" She giggled and excitedly run towards her brother.

"Oh-oh." Anito nang salubungin niya nang yakap mula sa likod.

"Kuya, kadarating mo lang?"

"Yeah."

Maingat na tinapik nito ang mga braso niyang nakayapos sa bewang nito, tila ba
sinasabing bumitaw na siya.

Napanguso siya at kumalas ng yakap.

"Hindi ka nagsabi na uuwi ka na pala."

"Well," Keith turned around to face her. "It's a surprise." Tapos ay kinindatan
siya at sumandal sa island counter sa likod nito.

"Hmm." She crossed her arms above her chest. "Magtatagal ka rito?"

Her brother is working in Military. Anim na buwan ang matagal na lumilipas bago
niya ulit ito makita at makasama. Minsan ay higit pa sa anim na buwan kaya sobra
niya itong namimiss.

"Depende."

"Depende kung ano?"

He played with the glass of cold water on his hand. His eyes were playful.

"Depende kung... mabait ka."

"Mabait naman ako, ah."

"Yeah?"

"Yeah." Inilapag niya ang shoulder bag sa lamesa. "Papasok na nga sana ako kaya
lang nandito ka. Parang ayaw ko na pumasok, Kuya."

"Nandito parin ako hanggang sa pagbalik mo. Kaya... pumasok ka. Ihahatid kita."

Ang sanang malapad na ngiti ay nauwi sa pag-usli ng kanyang labi, pinigil ang
matinding kasiyahan na bumalot sa kanya kay aga-aga.

"Sure! Ipapakilala kita sa mga kaklase ko. Ay, wag na pala." Mabilis na nagbago ang
isip niya. "Baka kulitin lang ako ng mga 'yon tungkol sayo."
Umirap siya sa hangin. Iba pa naman ang dating ng kapatid niya sa mga babae.

"Wala rin naman akong balak makipagkilala sa mga kaklase mo, Yane."

Nanliit ang mga mata niya. Hindi niya mawari, may kasintahan na ba ito?

"Uh, Kuya. May girlfriend ka na ba?"

Ibinaba nito ang baso ng baso sa gilid. His tired eyes simply scanned her from head
to toe.

Then, his brows furrowed when his eyes went back to her button down long sleeve
polo polo.

"Ganyan talaga 'yan?"

Ibinaba niya ang tingin sa butones na nakabukas pababa sa ibabaw ng dibdib. Hindi
naman iyon malaswa at gano'n din naman ang sa mga kaklase niya.

"Ganito talaga 'to." Inayos niya pa ang butones. "Huling palit na namin ito ng
uniform ngayong taon. Sa susunod na buwan ay mag-o-ojt na ako, Kuya. Di ba may
kaibigan kang may-ari ng hotel?"

"Your top is disturbing. I-butones mo 'yan hanggang sa leeg." Imbes ay utos nito sa
kanya.

Itinuro pa nito ang bandang dibdib niya na para bang krimen ang hindi niya
pagbubutones. Napailing-iling pa.

"Gano'n?" Muli niyang pinasadahana ang damit at mabait na sumunod lang sa utos ng
kapatid. "Okay na, Kuya?"

"That's much better." He sighed, relieved. "Anyway, yes, I have a friend who can
help you with your ojt. Sabihin mo lang sa akin kung kailan at saan mo gusto ma-
assign."

"Yes!" She giggled.

"Good morning, Sir... and Yane." Bati ng isang kasambahay na pumasok sa kusina.
"Ano po ang gusto niyong almusal?"

"What do you want?" Keith asked her, instead.

"Bacon and garlic rice."

"Bacon and garlic rice. And, coffee." Anito sa kasambahay na magalang na tumango at
nag-umpisa ng maghanda ng almusal.

"I'll be back." Paalam ng kapatid at umalis na sa kusina.

"Manang, alam niyo po ba na dadating si Kuya ngayon?"

"Ah, oo. Sinabi sa amin kahapon ng mommy niyo."

"Gano'n?" Malungkot na umupo siya sa isa sa mga bakanteng upuan doon. "Hindi naman
sa'kin sinabi ni mommy."

"Baka gusto ka lang niya sorpresahin."

"Manang naman, pati ba naman ikaw naniniwala na gusto akong sorpresahin ni mommy?"

"Malay natin? Nagbabago naman ang tao pagdating ng araw, Yane."

"Ewan ko po manang."

"Basta, mag-aral ka ng mabuti para matuwa ang mommy mo sa'yo."

"Ginagawa ko naman ang lahat para matuwa siya pero hindi parin sapat. Hay."
Napabuntong hininga siya.

"Pagpasensyahan mo na ang mommy mo, Yane. Alam mo naman na may pinagdadaanan."

"Pero ang tagal nang nangyari 'yon..."

Naputol ang sasabihin niya nang marinig mula sa pangalawang palapag ang boses ng
kanyang ina.

Mabilis siyang tumalima at tinakbo ang silid ng mommy niya. Nakabukas ang pinto at
naabutan niyang nagwawala ang mommy niya. Ang Kuya Keith niya naman ay tahimik na
nakatayo lang do'n, pinapanood ang ina.

"Sayo, sa inyo, ayos lang ang nangyari, Keith! Pero sa akin? Hindi!" May hinanakit
sa boses ng mommy niya.

She's still wearing her black silk robe, her hair is messy and looks like she drunk
all night. Again.

"You need to rest, mom." Kalmado ang kapatid niya. "Please?"

Nanghihina na napaupo ang mommy niya sa kama. Gulu-gulo ang kwarto nito at may mga
basag na bote ng alak sa sahig.

"I gave my all to your father, Keith. Pero ano ang isinukli niya sa akin?!"

Napakurap siya, nag-iinit ang magkabilang sulok ng mga mata dahil ramdam na ramdam
niya ang paghihirap ng ina.

Tuluyan nang lumapit ang kapatid sa mommy nila. Naupo sa gilid.

She was outside, secretly looking at them, and it made her feel like she's not
belong to be with them. Na dapat ay manatili siya kung nasaan lang siya nakatayo at
huwag nang makisali pa.

"Sana ay huwag kang tumulad sa daddy mo, Keith. Na babalewalain ang babaeng totoong
nagmamahal sa kanya, iiwan at aalis nang walang paalam."

Marahan lang na tumango si Keith, kasing rahan nang paghagod nito sa likod ng mommy
nila, inaalo.

Ilang buwan nang hindi umuuwi ang daddy niya. Wala silang balita kung nasaan ito o
ano na ang nangyari.

Ngunit, isang mensahe ang natanggap niya nung nakaraang linggo lang. Mensahe na
naglalaman nang larawan ng ama na may kasamang babae na di hamak na mas bata sa
mommy niya.

Ang nagpapahirap sa kanya sa mga araw na dumadaan ay ang katotohanan na mas pinili
niyang ilihim ang bagay na iyon sa kanyang mommy. Kung tama ba ang ginagawa niya ay
hindi niya alam. Pero alam niyang mas masasaktan nang labis ang ina kung malalaman
nito ang totoo.

"Baka nga may iba nang kinakasama ang daddy mo. Mas masakit 'yon."

Napasandal siya sa pader at napapikit. Iyon ang iniiwasan niya, ang sabihin dito
ang totoo.

"Magpahinga ka na, mom. Babalik ulit ako rito. Ihahatid ko lang si Yane."

"Isa pa 'yang batang 'yan! Papalayasin ko na dito 'yan sa bahay!"

Nakagat niya ang loob ng pisngi nang maramdaman ang kirot sa puso dahil sa narinig.

"Don't say that-"

"Salot ang batang 'yan sa buhay ko!"

Bago pa siya makarinig ulit ng masasakit na salita ay tumakbo na siya palayo sa

silid na iyon.

Hindi na siya nakapag-almusal at nagmamadaling lumabas ng bahay.

Lakad-takbo ang ginawa niya hanggang sa makalabas sa gate ng subdivision kung saan
sila nakatira.

"Good morning, Miss Yane." Bati ng gwardiya pero hindi niya na pinansin.

Everyday was like that since their father left them. Mainit palagi ang ulo ng mommy
niya at siya ang napagbubuntunan, kung hindi ay ang mga kasambahay.

Naging malupit ang mommy niya sa kanya, minsan nga ay sa labas na siya natutulog
bilang parusa sa kasalanan na hindi naman siya ang gumawa.

Their family isn't perfect and she starting to hate it.

"Yane!"

Bago pa siya hintuan ng taxi na pinara ay malakas na busina ang narinig niya galing
sa likod.

Nang tignan niya ay ang sasakyan ng kapatid.

"Come on. Get it."

Sumilip ito mula sa nakabukas na tinted na bintana. problemado ang mukha.

Kung magmamatigas siya, mas lalo lang mamomoroblema ang Kuya niya kaya napilitan
saying pumasok sa sasakyan. Sa front passenger seat siya naupo.

"Seat belt." Keith said coldly and waited for her to buckle up before he started
driving.

"Galit siya sa'kin." Mababa ang boses niya, may hinanakit.

"Kailangan natin siyang intindihin. I saw you there and I know you heard what she
said about you. I did not expect that she would say that hurtful words to you.
Pagpasensyahan mo na, Yane."
"Kuya, aalis nalang ako. Magdo-dorm nalang ako." Aniya, kahit siya ay hindi
inaasahan na masasabi 'yon.

Sinulyapan lang siya ng kapatid. Halatang hindi gusto ang ideya niya. Wala naman
kasi itong alam tungkol sa pinagdadaanan niya. Ilang buwan bago ito nadestino sa
malayong probinsya ay nauna nang umalis ang daddy niya.

Habang wala ang dalawang lalaking mahalaga sa kanya, ay doon niya naranasan ang
kalupitan ng mommy niya. Kaya tuwang-tuwa siya nang dumating ang kapatid dahil alam
niyang may magtatanggol na sa kanya.

"Dorm? I don't think it's a good idea. You're still a baby. Seventeen."

"Kaya ko naman. Ang mga kaklase kong malalayo ang bahay nagdo-dorm."

"Look, sweetheart, are you aware that mom need us?"

"Hindi niya ako kailangan. Pinapalayas niya nga ako." Napanguso at tumingin sa
labas ng bintana.

Sa totoo lang ay ayaw niyang magsumbong sa kapatid, kaya lang ay kung malalaman
nito ang pagmamalupit sa kanya ng mommy nila baka magbago ang isip nito at payagan
na siyang mag dorm.

"Salot daw ako sa buhay niya."

"No, you're not."

"Kung alam mo lang, Kuya."

Bumagal ang takbo ng sasakyan nang papalapit na sa stop light. Doon ay nagkaroon
ang kapatid na ibigay ang buong atensyon sa kanya.

He shifted his seating position and cocked his head on the side. May pagod sa mga
mata ngunit nangingibabaw parin ang taglay na kagwapuhan.

"Tell me what happened while I was away from home. Don't you dare lie to me, Yane."

Napakurap siya. Pilit niyang itinutulak ang sarili na magsumbong na sa kapatid,

kaya lang ay tila may pumipigil sa kanya.

Hanggang sa mag vibrate ang iphone nitong nasa dash board at mag green ang ilaw sa
kalsada, tanda na aandar na ulit ang sasakyan nila.

"Can you answer it for me?"

"U-Uh, okay."

Kinuha niya ang iphone at nakita na may tumatawag.

Banchero is calling...

"Who's calling?"

"Banchero."

"Answer it. Set it in a loud speaker."

Sinagot niya ang tawag at pinindot ang loud speaker.

"Hey, brute, heard you're home." It was a sexy baritone from the other line.

"Yeah, what's up?"

"Fine. How 'bout at D' Club tonight?"

"Okay. I'll be there."

"May ipapakilala ako sayo, Keith." Isa pang boses iyon ng lalaki.

"Not interested, Carter."

"Come on. Anim na buwan ka sa trabaho. Hindi ka ba na-tigang?"

"Tang ina mo, Altaraza. Watch your words. I'm with my sister."

Napangiwi siya sa naririnig na lenggwahe, kasabay niyon ay may sumipol sa kabilang

linya.

"Sister? Baka babae mo kamo gago."

"Cut the line." Utos sa kanya ng kapatid at mabait na sinunod niya naman.

Ibinalik niya ang iphone sa dash board at curious na nagtanong.

"Kuya, what's tigang?"

Keith eyes wide a bit at her question.

"Just ignore it, Yane."

"Ano nga?" Pilit niya pa.

"No."

Napairap nalang siya sa pagdadamot nito sa sagot.

"Siguro bastos ang ibig sabihin niyon."

"Yes."

"Sabi na! Mabuti pa 'yung Howell, seryoso ang boses. Hindi bastos katulad nung...
sino nga ulit Kuya 'yung nagsabi ng tigang? Altaraza?"

Napabuntong hininga nalang ito at tumango.

"Magpupunta ka sa D' Club mamayang gabi?"

"Yes."

"Sama ako."

"Hindi ka pwede do'n."

"Hindi naman ako mukhang seventeen!"

Sa kagustuhan niyang makatakas sa mommy niya ay ipipilit niya nalang ang sarili na
sumama sa Kuya Keith niya kahit na hindi naman siya mahilig sa party at alak.

"Please, sweetheart, don't be too hardheaded."

"Sige na, Kuya, kahit ngayong gabi lang. Please?"

Nagpa-cute na siya at nagpapaawa ang mga mata. She even held his veiny arm to
convince him more.

"Kasama naman kita kaya ayos lang 'yon. At hindi ako magsusuot ng sexy na damit."

"And who told you that I would let you wear sexy clothes?" Mainit ang ulo na tanong
nito.

"Kaya nga hindi ako magsusuot kasi ayaw mo ng mga gano'n na damit."

Ang swerte talaga ng magiging kasintahan ng kapatid niya. He's very protective. At
marami pang magagandang katangian ang meron ito na talaga kahit siya ay hangang-
hanga.

Kung pwede nga lang na pumili ng lalaking mamahalin at makakasama niya habang
buhay, ang klase ni Keith ang pinaka una sa kanyang listahan.

He has everything that a woman could ask for a man.

Unluckily, she's the kind of woman who choose to stop asking for what she wants to
a man, because she knew, life and her situation wouldn't let her.

Maybe, this is really the life that destined to her. A kind of life that she needs
to deal with and to live with, even if it's agaisnt her will.
2 ~ Help

CHAPTER TWO

NAGHINTAY pa sila na makatulog ang mommy nila bago tuluyang magpunta sa D' Club.
Nagbilin lang si Keith sa mga kasambahay na kung sakaling magising ang ina at
magwala ay tawagan ito para umuwi sila.

Yane's eyes roamed around the Club. Malikot ang mga ilaw at pati na rin ang mga
nagsasayaw sa gitnang bahagi ng Club, sa harap ng DJ. It's Friday night and it's
already crowded.

"Let's go to the second floor."

Sumunod siya sa kapatid papunta sa hagdan na sa tingin niya ay mga VIP room at
naroon ang mga kaibigan nito.

She's wearing a baby blue cotton long sleeve and a high waist skinny jeans, she
paired it with white sneaker. It was her normal outfit when wash day. Hinayaan
niyang nakalugay ang mahaba at natural na kulay itim na buhok. Her full bangs is
perfectly fit with her heart shape face.

The moment her brother opened the door, was the same moment that all eyes went on
them from the people inside.
"Brute!" Someone called his brother with that cool endearment.

Tatlong lalaki ang naroon. Hindi sa kanya pamilyar ang mga ito, lalo at unang beses
niyang makilala ang mga kaibigan ng kuya Keith.

Her brother is a type of person who always choose to keep things and his friends
privately. Hindi pala-kwento at masyadong madamot sa mga impormasyon pa-tungkol sa
mga kaibigan lalo na sa trabaho.

"I thought, it's a boys night out?"

Umangat ang isang kilay niya sa sinabi ng isang lalaki kahit halata naman na biro
lang iyon.

"Brute, kung hindi ka komportable na kasama ko ang kapatid ko, pwede ka namang
umalis." Ang Kuya niya na hinawakan siya sa siko at dinala sa isang upuan na
nakabukod. Sa mini bar.

"Hindi mo man lang ba kami ipapakilala?"

Nilingon ng Kuya niya ang lalaki.

"Hindi sayo, Altaraza."

Altaraza? Maybe, that's Carter? A little fact that she knows about her brother is
he's close to Altarazas. That family name is known in business world. A hotelier.

Nilingon niya rin kung nasaan ang mga ito, pinapalibutan ng mga ito ang salamin na
bilog na lamesa, may mga alak sa ibabaw.

Inisa-isa niya nang tingin ang mga lalaki, ipina-pamilyar ang sarili sa mukha ng
mga ito. Kung kasama niya ang mga kaklase baka kanina pa naghagikhikan dahil
talagang magagandang lalaki ang mga kaibigan ng Kuya Keith niya.

Then, her eyes stopped with the third man. Lihim siyang napalunok nang hindi niya
inaasahan na magtatama ang kanilang mga mata. The dim lights around him made his
eyes looks darker and she notice that he was clenching his jaw a bit.

Lumikot ang mga mata niya, nakaramdam nang pagka-ilang sa ilang segundong titigan
na iyon sa lalaking hindi pa nakikilala.

"Here, drink this."

Napukaw ang kanyang atensyon nang alayan siya ng kapatid ng isang baso ng iced tea.

"Hindi ka pwedeng uminom ng alak." Anito na para bang hindi pa nito ilang beses
sinabi iyon sa kanya kanina.

"Pwede akong lumabas?"

"Hindi."

"Hindi ako pwedeng sumayaw?"

Kumunot na ang noo nito. Yane force a cute smile.

"Joke lang. Dito lang ako, Kuya. Punta ka na do'n, oh, sa mga kaibigan mo."

Ilan sandali pa siyang tinitigan ng Kuya Keith bago siya nito tuluyang iniwan mag-
isa sa mini bar.

"Hindi mo talaga kami ipapakilala sa kapatid mo, Keith?" Narinig niyang reklamo ni
Carter.

"You know, Altaraza, Keith don't trust you when it comes to women."

"At anong akala mo, Dwaye? Popormahan ko ang kapatid ni Keith? Ayoko ng giyera."

"Buti naman kung gano'n. Dahil hindi ako mangingimi na huwag gumawa ng giyera
pagdating sa kapatid ko, Altaraza."

May halong banta ang boses ng Kuya Keith niya, pero kahit pa gano'n ay lihim siyang
napangiti. She's lucky very to have a brother like him.

"I'll get some drink."

She almost jump on her seat when she heard that familiar sexy baritone.

"One bucket of beer for me, Doc. Please." Carter whistled playfully.

Hindi siya mapakali sa ideyang lalapit sa gawi niya ang lalaking nakatitigan niya
kanina. Sa gilid ng kanyang mga mata ay nahahagip niya ito na naglalakad papunta sa
kanya!

Wala sa sarili na napainom siya ng iced tea. Hindi naman mainit pero bigla siyang
pinagpawisan! Knowing that he would come near her made her feel suffocated already.
His presence excites her but at the same time, it made her uncomfortable. This is
so weird!

Dumaan sa likod niya ang lalaki at naamoy niya kaagad ang pabango nito na hindi
masakit sa ilong. The kind of scent that she would never get tired of smelling.

Umikot ito sa mini bar at ngayon ay nasa harap niya na, kumukuha ng alak at
ilalapag sa island counter.

She can't get her eyes off of him. Na kahit ang pagbukas nito ng bote ay hindi
nakaligtas sa kanyang mga mata. He have veiny arms down to the back of his hands,
for some reason, she find it sexy and very attractive.

He's mestizo. Halata ring suplado dahil hindi man lang siya sulyapan kahit na
magkatapat lang sila.

"Carter said, he likes beer." That words escape her lips before she could even
realize it.

Did she just start a conversation with him?

"I know."

"Cranberry juice is perfect for vodka." She murmured while watching him mixing his
drinks with cranberry.

"You think so?"

"Yes."

"Have you tried it before?"

"Opo."

His brows shot up. Nakatingin ito sa ginagawa kaya malaya niya itong napagmamasdan.
Makapal ang pilik mata na ibinigay sa tangos ng ilong.

Hindi sa lahat ng pagkakataon ay nakakakita siya ng lalaking matatawag na guwapo

talaga, bukod sa kuya Keith niya. And this man in front of her is the epitome of a
real handsome, it's just that he seems so snobbish.

She was told by many that her beauty makes women envy. Ang uri ng mukha na
pinapangarap ng mga babae na maging. Kaya, hindi na rin nakapagtataka na ligawin
siya at pansinin kahit saan man siya mag punta, binabalikan talaga siya ng lingon,
mapa-babae o lalaki man.

Pero sa mga sandaling iyon, pakiramdam niya ay hindi sapat ang taglay na ganda niya
para mapansin ng lalaking kaharap. He made her feel like she's not that very
attractive to deserve even a glance from him.

"Opo, huh." He murmured with a smirk.

Then, he licked his lower lip, making it a bit swollen and reddish. The sight
distract her.

"I mean, s-sa school po. Pinag-aralan namin."

"Okay." He muttered and it felt like he just ended their conversation just like
that.

"U-Uh, mmm. Ano ang pangalan mo?" Itinago niya ang hiya sa sariling tanong.

Kung bakit kahit hindi siya nito tinatapunan ng tingin ay gusto niya parin itong
kausapin. He obviously uninterested in talking to her.

"Howell."

"I'm Yane." Magiliw na inilahad niya ang kamay.

Howell glance at her hand before his eyes went to his friends. Nang sundan niya ng
tingin ay mabilis niyang ibinaba ang kamay nang makita ang Kuya Keith niya na
papunta sa gawi nila.

"Banchero, stop hitting with my sister."

Napangiwi siya sa boses ng kapatid, may pagbabanta.

"Kuya, hindi. Hindi naman." Depensa niya. At talagang hindi naman totoo ang
paratang ng Kuya niya sa kaibigan nito.

She heard Howell sighed.

"I'm not, Tuazon." Then he looked at her brother with his poker face. "Alam mo ang
tipo ko sa mga babae at hindi kasali do'n ang mga bata. No, never with your sister,
Keith."

Before Howell left them, he patted her brother's shoulder.

Bata? Siya? She's already teenager and not a kid!

Masama ang loob na sinundan ng mata niya si Howell, lihim niyang hiniling na bigla
itong humarap sa kanya para lang mairapan at ipakitang hindi niya gusto ang
pagtawag nito sa kanyang 'bata'. Kaya lang ay nakabalik ang binata sa lamesa ng mga
kaibigan nito na hindi man lang sumulyap sa gawi niya.

"Ano ang sinabi niya sayo?" Usisa ng Kuya niya.

Sumimsim si Yane sa iced tea, masama talaga ang loob na tinawag siyang bata.

"Masungit siya at suplado. He's not hitting on me, Kuya."

"Dapat lang."

Sinulyapan niya ang kapatid na nasa harap niya na, kumukuha ng sariling alak.

"Doctor siya?"

Her brother narrowed his eyes. May pagdududa.

"Why are you asking that?"

"I like doctors." She beamed.

She could still remember how she hated doctors when she was a kid, until one day,
everything changed.

Sadya talagang may mga bagay sa mundo na nangyayari sa buhay ng isang tao na
magpapabago sa pananaw natin. Masama o mabuting pangyayari man 'yon, mag-iiwan at
mag-iiwan 'yon ng marka sa ating puso't isipan na dadalhin natin sa bawat araw na
darating.

"He's a doctor. They own the Banchero Medical Center."

Yane is in awe. She shifted her sitting position, unaware that her brother noticed
that their topic got her interest.

"Matagal nang namamayagpag ang Hospital nila at kinilala bilang isa sa may mga
pinakamagagaling na doktor sa buong Asya. Sa kanila pala ang BMC."

"Yeah."

"Kaya lang ang layo niya sa lokasyon ng trabaho mo, Kuya. Hindi ka niya
matutulungan kapag nabaril ka ulit."

"We have medical team in our site. Besides, I can remove the bullet from my body if
ever something bad happened again."

"Hindi ka na ulit mababaril!" Maagap na bawi niya at kinilabutan nang mabillis na

mailarawan sa isip ang itsura ng kapatid na nahihirapan, duguan at may tama ng
baril!

His job is very risky that no matter how many times she discouraged him to find
another job, her brother won't listen to her. His love for serving the Country and
the people is enough for him to stay and risk his precious life.

Minsan nang minalas ang kapatid sa bakbakan laban sa mga terorista noon, tatlong
tama ng baril ang natamo, ngunit hindi nagpatinag.

Ayaw niya na sanang alalahanin pa ang pangyayaring iyon sa buhay nila, kaya lang ay
hindi niya maiwasan. Wala pa man ay bumabalik na ang labis niyang pag-aalala para
sa kaligtasan ng nakakatandang kapatid.

"Kuya, ayokong mawala ka. Wag ka nalang bumalik sa trabaho mo." Sabay hawak sa
kamay nito na dahilan kung bakit nito inihinto ang ginagawa.

Matapos magbalik-tanaw ay heto na naman siya at pinipigilan ang kapatid sa isang

bagay na alam niyang hindi nito isusuko nang gano'n lang kadali lalo at labis din
ang natamong paghihirap nito bago makapsok sa Militar.

"Hindi ako mawawala, Yane. Forget about my job and just focus with your iced tea."
And winked at her. Hindi nito sineryoso ang topic nila.

Naka-usli ang nguso na binitiwan niya ang kamay ng kapatid.

"Kapag nag boyfriend ako, ayoko nang katulad mo..."

Nag-angat ito ng tingin sa kanya, mayabang na iginilid ang ulo, naghihintay ng

susunod niyang sasabihin.

"... nang katulad ng sayo ang trabaho. Gusto ko palagi ko siyang kasama. Gusto ko
kapag kailangan ko siya, nandyan lang siya para sa akin."

"Ano pa ang gusto mo?"

"Hmm," Pinaglaruan niya ang straw sa baso. "I want someone who have time to spend
with me. Naniniwala ako na maiksi lang ang buhay kaya dapat ilaan natin iyon sa mga
taong mahal natin at nagmamahal sa'tin."

Nagpatuloy ito sa ginagawa, na kahit alam niyang tapos na ay hindi parin tumitigil,
pero alam niyang nakikinig sa kanya.

"Ayokong dumating ang araw na magsisisi ako dahil hindi ko nagawa ang mga bagay na
gusto ko noong may pagkakataon pa ako."

"That's right. Don't waste time and be free to do whatever you want."

"How about you, Kuya?"

"What 'bout me, Yane?"

"What is your ideal woman?"

"His ideal woman? Just someone that is real good to warm his bed." Carter
interrupted.

"Oh, shut up, brute." Her bother shook his head. "Stay here, okay?" Bilin ng
kapatid niya sa kanya at hinatak si Carter palayo.

"Hindi pa ako nakakapagpakilala sa kapatid mo, Keith!" Pahabol pa nito pero hindi
na nakapalag sa Kuya Keith niya.

Hindi na napansin ni Yane kung ilang minuto o oras na ba siyang naroon. Basta ang
alam niya ay nagsialisan na sina Carter at Dwaye, but Howell stay.

She started to feel bored. Kaya naman naglakas loob na siyang lapitan ang kapatid
kahit pa hindi siya komportable sa presensya ni Howell.

"Ahm, Kuya..."
Nakatayo siya sa bandang likuran ng inuupuan ng Kuya niya, nag-angat ito ng tingin
sa kanya.

"Bored?"

Yane nodded her head a bit.

"Can I go outside? Hindi ako sasayaw." Depensa niya kaagad nang akmang magpo-
protesta ito. "I will just look around."

"Okay. Tawagan mo ako kaagad kapag may nangulit sayo."

Pinigil ang ang masayang ngiti sa pagpayag nito.

"Sige, Kuya!"

Lumabas siya sa may VIP room nang hindi na nilingon ang mga ito. The loud music
filled her ears the moment she closed the door.

Hindi na napigilan ni Yane ang mapaindak sa tugtugin habang pinapanood mula sa taas
ang mga sumasayaw. Malikot ang ilaw na lalo lamang nagpapa-agresibo sa paligid.

It was her first time to go on a Club, but she's not ignorant to know what's
happening inside. D' Club was named as celebrities favorite Club. This branch in
Makati City is exclusive. Only a member and those people who can afford the
expenses here can enter.

"Wanna dance?" A stranger man suddenly appeared.

"Uh, no, thanks."

Umatras siya nang mas lalo itong lumapit.

"How 'bout a drink?"

"No, thank you."

Sinubukan niya parin maging magalang kahit na hindi niya gusto ang paglapit ng
lalaki na feeling yata ay party goer talaga siya na cool lang sa kanya ang ganitong
klase ng approach. Naaalibadbaran siya sa totoo lang.

"Ano ba ang gusto mo?" Naging pilyo ang ngisi nito.

Ikinunot niya lang ang noo.

"How 'bout in my pad? Are you up?"

"In your pad? Ano naman ang gagawin ko do'n?"

"Oh, come on, just say Yes."

"No." Mas lalo siyang naguluhan at naiirita na rin. "Ni hindi nga kita kilala.
Bakit naman ako sasama sa'yo."

"Don't play hard to get, Miss. Come with me. Let's have fun tonight." He even
offered his hand in a gentle way but the way he smiles, it's fucking creepy.

"Mas makakabuti sayo na umalis na bago ko pa tawagin ang kapatid ko. 'Yang ngiti
mo, mauuwi sa ngiwi 'yan."
Inilibot nito ang tingin at nang matanto na wala naman siyang ibang kasama ay
sapilitan nitong kinuha ang kamay niya.

Yane gasped and tried to pulled her hand but he was too determine to bring her with
him!

"Help! Help!" Histerikal na sigaw niya na kinakain lang ng malakas na tugtog.

"Bitawan mo ako! Hayop ka! Bitaw!"

She even punch him in the chest and in the head but the asshole didn't mind it!

"Yane!" A familiar voice made her stop from whining around.

Nang lingunin niya ang pinanggalingan nila ay nakita niya si Howell na madilim ang
mukha at mabilis silang nahabol.

"Tarantado ka!" Hinablot nito ang kwelyo ng damit ng lalaki kaya napahinto.

Kinuha niya ang pagkakataon na 'yon para makawala sa pagkakahawak nito sa kanya.

Before the man could even react, Howell already gave him a hard punch in the jaw.
Halos mapasubsob ang lalaking halatang nakainom na. Hindi pa nakakabawi ay nahablot
na naman ni Howell ang kwelyo ng damit nito para suntukin ulit sa mukha.

The man spat a blood. Iisa pa sana si Howell kaya lang ay napigil niya ito sa
braso.

"E-Enough." Her voice was shaking.

She could feel that his body tensed. His hard muscles on his arms are tightened and
the vein is uncontrollably protruding. And the way he glared at the man, it feels
like he wanted to hurt him more until he gets unconscious.

And when Howell tilted his head and close his eyes, she knew that he was trying to
make himself calm.

Dumating ang bouncer at mabilis na binuhat ang lalaki.

"Pasensya na Sir, Ma'am. Kami na po ang bahala rito." Tapos ay umalis.

Maingay parin sa paligid pero pakiramdam niya ay binalot sila ng katahimikan. Nang
makaramdam siya ng kaunting kapanatagan ay dahan-dahan na binitawan niya ang isang
braso ni Howell na nayakap niya.

"Nasaktan ka ba?" Marahan na tanong nito, nagbaba ng tingin sa kanya.

He's tall that even she stands five and seven inches, the level of her head is only
on his shoulder.

"H-Hindi naman. N-Natakot lang ako sa kanya."

Napabuntong hininga ito.

"Sana kasi hindi ka na lumabas."

"Kasalanan ko pa?"

"Hindi." Umiling ito nang makitang aatakihin niya nang pagtataray. "Come on, I will
drive you home."

"Bakit? Nasaan si Kuya?"

"Nauna nang umuwi."

"Iniwan niya ako?" Hindi siya makapaniwala!

"He didn't mean that. He received an emergency call. Your mother was looking for
him."

"Si mommy..."

"Yeah, let's go."

Howell held her elbow carefully and guided her to the back door. Binitawan lang
nito ang siko niya nang makatapat sa sasakyan nito. He even opened a passenger door
for her and she muttered Thank you.

Malalim na ang gabi at tahimik din sa loob mamahalin nitong sasakyan.

Ilang minuto palang silang nasa daan nang mag vibrate ang iphone ni Howell na nasa
pagitan ng inuupuan nila. Nang tignan niya ay ang Kuya Keith niya ang tumatawag!

Tuazon is calling...

"Si Kuya."

Sumulyap lang ito sa iphone. "Answer it."

Komportable na kinuha niya ang iphone at sinagot ang tawag.

"Kuya-"

"- Brute."

Halos magsabay sila ng kapatid sa pagsasalita at um-echo iyon sa buong sasakyan

dahil connected ang tawag sa speaker na may mahinang tugtog kanina. Howell can hear
them.

"It's me, Yane. How is mommy?"

"Oh, she's... at it again, Yane."

"We are on our home, Kuya."

"No, I mean, don't go home yet."

"H-Huh?"

"Mom is in bad mood and she's so fucking drunk. Ayokong madamay ka at marinig ang
mga sasabihin niya, Yane. Can I talk to Howell?"

"Okay." Malungkot na sabi niya at hinayaan na mag-usap ang dalawa.

"Yes, Tuazon?"

"I have a little favor, brute. Can you bring my sister to a safe place to stay for
tonight?"
Howell's brows furrowed a bit.

"I will just pick her up tomorrow morning." Her brother added.

"Okay."

"Thanks, man. I rarely trust people, but I trust you to take care of my sister."
Then the line was cut off.

Hindi man lang nabigyan nang pagkakataon na makapagsalita ang kasama niya at kung
hindi pinatay ang tawag kaagad, ano naman kaya ang sasabihin nito? Nakaka-intriga,
lalo at bihirang bihira magtiwala ang Kuya Keith niya.

Well, they are friends after all, but, would it be enough to give someone your
trust? Maybe, yes.

Howell took a u-turn and she had no idea where they will be going.

3 ~ Smell
HAPPY NEW YEAR!!! ߥ
Let's welcome our 2020 with this update. Ӣ‫ݤ‬

CHAPTER THREE

YANE is in awe when Howell brought her to the penthouse of Banchero Medical Center.

Iginala niya ang mga mata sa malapad na salamin na dingding at nakita sa labas ang
matatayog na gusali sa kabuuan ng Makati.

"Have a seat."

Namamangha parin na naupo siya sa mahabang sofa. The black leather sofas makes the
whole living area looks very manly.

Nang muli niyang ibalik ang atensyon sa binata ay naabutan niya ito sa island
counter ng kusina na seryosong nagsasalin ng malamig na tubig sa dalawang baso.

Howell look at her direction behind his thick eyelashes. Mabilis niyang ibinaling
sa salamin na dingding ang kanyang tingin, hindi malaman kung bakit nakakaramdam
siya nang kaba sa tuwing tinitignan siya ng binata.

Siguro ay masyado lang talaga itong seryoso makatingin at hindi rin naman siya
sanay sa presensya nito. There's something on his eyes that makes her feel
uncomfortable, his stares makes her sweat.

"Dito ako matutulog?" Usal niya nang bumalik ito sa kanya at inilapag ang baso ng
tubig sa babasaging lamesa sa gitna nila.

Howell's eyes went to the right side of the penthouse. Sa ginawa nito ay nadepina
ang marahas na hugis ng panga na ibinagay sa tangos ng ilong.

"You can sleep there." Anito at ibinalik ang atensyon sa kanya.

Uminit ang pisngi niya nang maabutan siya nitong nakatitig dito at hindi sa
nakasaradong pinto sa kanang bahagi na siyang tinutukoy nitong tutulugan niya
ngayong gabi.

"U-Uh," She chuckled nervously.

Hindi niya balak na uminom ng tubig ngunit sa nararamdamang hiya ay napainom siya
ng wala sa oras, halos pangalahatian niya pa ang tubig sa baso!

Yane blushed when she saw Howell shot up his eyebrows while watching her drinking
that damn cold water nervously.

"Don't be scared, kid. I won't bite you." He said that with the hint of sarcasm.

Kid? She's teenager! Gustung-gusto niyang ipagtanggol ang sarili at sabihin ditong
hindi na siya bata! Kaya lang ay bakit pa? Kung ang Kuya Keith niya nga ay bata
parin ang tingin sa kanya.

"I'm not scared. I know, I am safe here. Hindi naman siguro ako ipagkakatiwala ni
Kuya sayo kung alam niyang may hindi ka magandang gagawin sa'kin?"

Napainom ito sa tubig, sa paglunok ay napansin niya ang pag-galaw ng adam's apple.

"Right." Then he put the empty glass above the table.

"So..."

"You better sleep, kid."

Howell motioned her to the room, as if stopping her from saying anything.

Ngunit nagsalubong ang kanyang kilay sa tawag nito sa kanya.

"Kid? I'm turning eighteen in the next few months. Stop calling me kid, because I'm
not anymore."

Bored lang siyang tinignan ni Howell, dahilan para ipagtanggol niya ulit ang sarili
dahil lang sa simpleng tawag nito sa kanya.

"Look, Kuya Howell, not because you are older than me it doesn't mean you can call
me like that. Okay? You can call me by my name."

His thick eyebrows shot up again, but this time is in amuse way.

"Then, stop calling me Kuya."

Halos makita niya ang pag ismid nito, tila may disgusto sa sinabi.

"Ano ang itatawag ko sayo? Doc?"

"Just call me by my name and I will call you with yours."

"Okay, deal." Then she shrugged her shoulder. "Kuya Howell sounds good though."

Howell hissed at that, and she finds it funny.

"Bakit ayaw mo?" Medyo natatawa niyang tanong, natutuwa sa nakikitang bahagyang
iritasyon sa mukha nito.

"Howell will do."

"Or, Doc Howell?"

"Cut the formality, Yane."

"Isn't it weird that I will call you with your first name, while everyone around
you calls you Doc? Well, except to your friends."

"And you're an exception too. So yeah, call me by my name then we will be fine."

"Paano kung Doc Howell ang gusto ko?" Subok niya, umiiral ang itinatagong medyo
katigasang ulo.

"Then, I will call you kid."

Umusli ang labi niya, hindi niya namalayan na napatingin sa parteng 'yon si Howell.

"Okay. Howell."

"Good."

Isang sulyap ang ginawa niya bago tumayo.

"Ahm, pwede na ba akong matulog?"

"Sure."

Tumayo na rin ito at naunang maglakad papunta sa silid. Howell opened the door for
her.

The king size bed with the combination of dark blue and white welcomed her, but
what really caught her attention is the tinted glass wall and the dim lights from
outside that illuminate the room.

"You can turn on the lights if you like." Howell's husky low voice from behind sent
shiver down her spine.

Nagbaba siya ng tingin at nakita ang anino nilang dalawa sa harapan. He was
towering her with his wide and muscular built from her back. Even on his shadow he
can made her feel so small.

"It's... it's fine. I sleep with lights off."

"Same." He almost whisper it.

Sinubukan niyang tignan ito ngunit mas piniling huwag nalang, dahil sa kaba na baka
sobrang malapit na pala ito sa kanya. Hindi niya yata makakayanang tumayo nang
matagal do'n kung malalaman niyang ilang hibla nalang ang pagitan nila.

The room is air-conditioned but she can feel the heat from her back. The feeling is
new to her. Hindi siya sigurado kung bakit mainit, samantalang malamig naman sa
paligid.

"Ang ganda ng kuwarto." Puri niya, nauubusan ng sasabihin.

"Nagustuhan mo?"

Tango ang kanyang naging sagot habang nakatingin sa kumukuti-kutitap na malayong

mga ilaw na natatanaw niya sa labas.
"Good choice of place to stay."

"Yeah."

A few moment of deafening silence between them making her feel the heat even more.
Tila sa mga sandaling iyon ay alam niya na kung saan nanggagaling ang ibang klaseng
init na iyon. It's from Howell.

"Uh," Yane took a step forward.

Nakahinga siya ng maluwag nang magkaro'n ng distansya sa binata. Do'n niya lang
natanto na kanina pa pala niya pinipigil ang maayos at normal na paghinga niya.

"You can call me if you need something."

Kinuha nito ang iphone sa bulsa at inabot sa kanya. Pansamantala siyang napatingin
doon at napaisip kung kailangan ba talaga? Sabagay mas maganda nang may contact
number siya ni Howell kesa wala.

Inabot niya 'yon at itinipa ang kanyang numero. Nang ibalik niya kay Howell ang
iphone nito ay wala pang isang minuto ay nag vibrate na ang cellphone niya sa sling
bag na dala.

"Is it you?"

"Yeah."

"Okay. Tatawagan nalang kita kapag may kailangan ako. Salamat."

Ilang sandali pa siyang tinignan ni Howell bago nagpasyang magpaalam na.

"Have a good sleep."

"Saan ka pala matutulog?" Pahabol na tanong niya nang isasara na sana nito ang
pinto.

"Don't mind me."

Sumungit ulit!

"Good night." She said before he closed the door.

PABALIK-BALIK si Yane sa paglalakad sa tapat na salamin na dingding habang kausap

sa kabilang linya ang Kuya Keith.

Napasarap ang tulog niya at tinanghali ng gising. Maganda ang bungad sa kanya ng
araw dahil may nakahanda nang pagkain nang magising siya kanina.

Hindi niya natandaan na humiling siya ng almusal kay Howell kagabi, siguro ay
sadyang matalino lang ang binata na alam ang gagawin at hindi na kailangang sabihin
pa.

Kung ano ang ikinaganda ng unang araw niya sa penthouse ay siya namang
disappointment ang natanggap niya sa balita ng kapatid.

"Ayaw niya parin akong makita?" Kanina pa malungkot ang boses niya.

"Let's just give mom more time, okay, sweetie?" Her brother's voice was just too
soft that she can't complain anymore. "Kailangan niya ng iintindi sa kanya at kahit
alam kong bata ka pa, maiintindihan mo si mommy."

"Hindi na nga ako bata, Kuya. I understand her. Kaya nga dito na lang muna ulit ako
matutulog sa penthouse ni Howell. Magpaalam nalang ulit tayo sa kanya."

"Howell?" Ulit ng kapatid, medyo magaspang ang tunog.

"Yes, Howell."

"Howell lang ang tawag mo sa kanya?" Halatang tutol ito sa bagay na 'yon. "Look,
Yane, Howell is older than you. Give some respect honey."

Napanguso siya. Ang pagkakatanda niya ay hindi niya idea ang tawagin si Howell sa
pangalan lang nito. Kuya or Doc Howell ang suhestiyon niya pero ayaw naman ng
binata.

"Siya ang may sabi niyon. Howell lang daw ang itawag ko sa kanya."

Narinig niyang napamura ang kapatid, napangiwi siya.

"Tell me, you're just kidding me."

"Hindi, ha!"

"Yane." Her brother used his warning tone this time. What the hell?

"I swear, Kuya. Pumayag na rin ako na tawagin siya sa pangalan niya kesa naman
tawagin niya akong bata-"

"Bata ka pa naman talaga."

"Dalaga na ako!"

Narinig niya ang marahas na pagbuga ng hangin mula sa bibig ng kapatid.

"Nandyan si Howell?"

"Wala. Kagabi pa umalis. Hindi pa bumabalik dito."

"Susunduin kita dyan mamaya. Do'n ka nalang muna sa condo ko tumuloy."

That idea made her giggle.

Mangyayari na rin sa wakas ang inaasam-asam niyang bumukod pansamantala hanggat

galit parin sa kanya ang ina. Mas mabuti nang siya ang lumayo.

"Sige, Kuya! Hihintayin kita!"

"Okay. See you."

"See you."

And the line was cut off.

HINDI NA nagawa pa ni Yane na magpaalam ng personal kay Howell nang sunduin na siya
ni Keith sa penthouse. Instead, she sent a text message for him.

To: Howell
Hi, Howell. Thank you for accommodation and meals. Sinundo na ako ni Kuya Keith.
Hindi na ako nakapagpaalam sayo dahil nagmamadali siya. Have a good day po.

Nakarating na sila lahat-lahat sa BGC kung nasaan ang condo unit ng kapatid pero
wala parin siyang natanggap na reply galing sa binata.

Nakaupo siya sa sofa habang hinihintay matapos ang Kuya niya sa paglalagay ng ilang
damit niya sa walk in closet ng silid nito. Panay din ang sulyap niya sa cellphone
sa ibabaw ng lamesa kung may senyales na ba na may natanggap siyang mensahe, kaya
lang ay wala pa, bukod sa iilang palitan nila ng text message ng mga kaklase.

"Make sure to double lock all the doors before you go to sleep, okay?"

Patuloy ang Kuya Keith niya sa pagsasabi ng mga dapat niyang gawin kapag umalis na
ito.

"Kapag may naramdaman kang kakaiba, tawagan mo agad ako."

"Opo, Kuya."

"Bakit ba hindi mo maiawan 'yan cellphone mo, Yane?"

Napatingala lang siya nang banggitin iyon ng kapatid.

"Huh?"

"That." Turo nito sa ibabaw ng lamesa sa harap niya. "Kanina ka pa parang may
hinihintay."

"Hindi naman." Maang-maangan na sagot niya. "Ka-text ko ang mga kaklase ko. May
activity kami sa Sabado."

Totoo naman din, pero hindi naman talaga 'yon ang dahilan kung bakit panay sulyap
niya sa cellphone.

"May number ka ni Howell?" Casual na tanong ng kapatid na sa sobrang pagka casual

pakiramdam niya ay hinuhuli siya. O baka siya lang ang nag-iisip niyon?

"He asked for my number last night..."

Keith's face remain stoic.

"You gave your number?"

"For emergency purposes, yes, I gave my number to him."

"Did he text you?"

Why the hell she felt like her brother was interrogating her?

"Yes."

"Anong sabi?"

She remembered Howell's text message last night the moment she gave her contact
number to him.

"H."
"Yun lang?"

Mabait siyang tumango dahil H lang talaga ang nakalagay sa mensahe at hindi na
muling nasundan iyon hanggang ngayon.

"Yun lang, Kuya."

"Hindi ka tinawagan?"

Umiling siya. "Hindi."

Isang tango lang bago ito nagpatuloy sa pagliligpit ng mga gamit niya at gagamitin
niya.

Nakalumbaba na siya habang pinapanood ang kapatid sa pagluluto para may kainin siya
sa gabi dahil aalis na rin ito pagkatapos.

"Kuya, wag ka munang mag-a-asawa, ha." Maya-maya ay sambit niya nang matantong nasa
tamang edad na ang kapatid para bumuo ng pamilya.

Bukod sa may maayos na trabaho, alam niyang sobrang responsable din nito. Ito ang
klase ng lalaki na para sa kanya ay hindi magsisisi ang babaeng pipiliin nitong
mahalin hanggang dulo.

Sinulyapan siya ng kapatid at muling nagpatuloy sa paghahalo ng nilulutong gulay.

"Wala pa 'yan sa isip ko, Yane."

"Buti naman kung gano'n. Dapat mauna akong mag-asawa sayo."

Natawa ito, napangiti na rin siya. She always treasure every single moment that she
spend with her brother. Minsan nga ay pakiramdam niya, hindi siya makakatayo mag-
isa kung wala ito. Kaya natatakot siyang mawala ito sa kanya.

"Bago 'yan, tapusin mo muna ang pag-aaral mo. Mag eighteen ka palang pero nasa isip
mo na 'yang asawa asawa na 'yan. Bakit? May nagugustuhan ka na ba?"

Salubong ang kilay nito nang muli siyang sulyapan.

"Wala pa naman sa ngayon."

Kung bakit bigla nalang pumasok sa isip niya si Howell sa mga sandaling iyon ay
hindi niya rin alam. Pero sigurado siyang hindi niya gusto ang binatang doktor
kagaya nang naiisip niyang dapat maging damdamin ng babae sa isang lalaki.

She may be young but for her, she knows what like and love means.

Ang pagkakagusto sa isang tao ay mababaw lang na damdamin para sa kanya, dahil
pwedeng mawala kaagad iyon at magbago sa isang iglap lang. It's a temporary
feeling, but Love? It's not.

Hindi kailanman magiging mababaw ang pagtingin niya sa Pagmamahal.

Sobrang malalim ang pakiramdam na 'yon na mahirap ilarawan. Na parang hindi sapat
ang salita lang para maipaliwanag ang tunay na kahulugan ng Pagmamahal para sa
kanya.

Hindi niya pa naman naranasan ma-in love, o dahil siguro bata pa siya para sa bagay
na 'yon? Pero bakit ang mga kaklase niya ay grabe ipaliwanag ang salitang In Love?
Ibig sabihin walang pinipiling edad kapag tinamaan ng pana ni Kupido?

Now, she's wondering what it feels being in love with someone?

"If you already like someone, you can tell it to me, Yane."

"Sure, but... right now, I don't think I like someone else. Ikaw lang ang gusto
kong lalaki, Kuya."

Keith let out a hearty laugh. Oh, that sounds, she missed hearing it.

"I know, because I am your brother."

"Yes. I like to be with someone like you, one day."

"Wala akong katulad, Yane. Iba si Juan, iba si Pedro. Don't admire me too much, I'm
not a Saint like you think I am."

"Ah, basta. Gusto ko nang katulad mo."

Napailing-iling ang kapatid.

"I bet that one day, when Cupid hits you, hindi na ang katulad ko ang gusto mo sa
isang lalaki."

Maingat na inilapag nito sa Island counter ang mainit-init pang chopsuey, nalanghap
niya kaagad ang nakakatakam na amoy. Tapos ay inalis nito ang kamay niya sa
pagkakalumbaba.

Napasimangot siya.

"Pero, hihilingin ko na kung sino man ang lalaking nakalaan para sayo... sana ay
alagaan ka niya at mahalin ng totoo dahil hindi lahat nang oras ay nandito ako para
sayo. Para gabayan at alagaan ka."

Parang humapdi ang puso niya sa mga sandaling 'yon. Na kanailangan niya pang
haplusin ang dibdib para humupa ang pag-iinit niyon. That's so touching and her
heart is aching and at the same time, it's happy.

Kasabay nang pag-iinit ng puso ay ang pag-iinit nang magkabilang sulok ng kanyang
mga mata. Huli na nang mapigil niya ang paglaglag ng butil ng luha sa gilid ng
pisngi.

"Uh, Kuya!"

She run towards her brother and hug him from behind.

Para siyang bata na humikbi-hikbi sa malapad na likod ng kapatid.

"Still a crying baby, huh." He chuckled and caressed her arms gently that is
wrapping around his waist.

It was an emotional night between her and her dearest brother. Namumula ang kanyang
mga mata at humihikbi pa ng ihatid ito sa pinto. Ayaw niya pa sanang magpaiwan kaya
lang ay tumawag na ang isang kasambahay nila na nagwawala na naman ang mommy nila.

Nang makaligo ay nagpasya na siyang magpahinga. She lay down in bed and checked her
cellphone.
Napabangon siya ulit nang makita ang pangalan ni Howell sa screen.

Her shaky fingers opened the text message.

From: Howell

Where are you now?

It was sent one hour ago.

Nakagat niya ang loob ng pisngi nang makaramdam ng sobrang excitement na ma-reply-
an ang simpleng tanong ng binata.

To: Howell

I'm here in BGC. Dito muna ako tutuloy sa condo unit ni Kuya Keith.

After a few moment, he replied.

From: Howell

Okay. Just checking on you.

"Checking on me, huh." She murmured with a naughty smile on her lips.

To: Howell

I'm alone here. Kuya left a few minutes ago.

From: Howell

Are you going to sleep now?

Tumaas ang isang kilay niya sa mabilis na reply. He seems like he has all the time
in the world to text her.

To: Howell

Hindi pa. Ikaw ba?

He replied quickly.

From: Howell

Not yet. Can I call you?

Nanliliit ang mga mata niya na paulit-ulit binasa ang mensaheng 'yon. Hindi pa ito
tumatawag pero parang hindi na siya kaagad mapakali!

To: Howell

Okay.

She made her reply short to let him know that talking to him on the phone for the
first time is not a big deal to her, pero sa totoo lang ay hindi niya maintindihan
ang nararamdaman.

Howell is calling...
Nanginginig ang mga daliri niya nang sagutin ang tawag!

"Hi," Her voice was soft.

"Hey,"

"Hello." Now she felt awkward. "Ahm, napatawag ka? Hindi ka na busy?"

"Hindi na ngayon."

Kahit sa tawag, ramdam niya ang pagkaseryoso rito.

"M-May sasabihin ka ba?"

She heard a low sighed from the other line.

"Nothing. I just wanna make sure that... you are really fine there."

"Oh, thanks Doc, I'm fine here. Nasaan ka?"

"Penthouse. In my bed."

Tuluyan na siyang napahiga at naisip na kama nito ang tinulugan niya kagabi.

"Uh, hmm, is that your bed? The one that I..." Oh come on! She was asking the
obvious answer.

"Yeah. This is my bed."

"I slept really good in your bed." She said merrily.

"Yeah?"

"Yes."

"I smell your scent in my pillow." His voice was hoarsely.

Napalunok siya sa pamamaos at tila nang-a-akit na boses sa kabilang linya.

"Ah, paki-palitan mo nalang kung... hindi... hindi mo gusto."

"I like your smell."

Uminit ang kanyang pisngi. Napapakagat labi, at parang tanga na nagpipigil ng

ngiti. Bakit ba siya nangingiti?

"Ikaw ang bahala. Wag mo akong sisihin kapag hinanap-hanap mo ang amoy ko." Biro
niya at binuntutan ng hagikhik dahil sa saraling kapilyahan.

"Hinahanap-hanap ko na nga, Yane."

Mariin na nakagat niya ang labi at hindi na nakapagsalita pa dahil sa pagsalakay ng

nakakakiliting pakiramdam sa loob ng kanyang tiyan.

4 ~ Baby

CHAPTER FOUR
"HANGGAT hindi pa humuhupa ang galit ni mommy sa'kin, sa condo muna ako ni Kuya
tutuloy." Ani Yane kay Akira.

Katatapos lang nilang asikasuhin ang mga dapat gawin sa Unibersidad na pinapasukan
bago tuluyang magsara ang unang taon nila sa kolehiyo. Pareho sila ni Akira ng
kurso at magkaklase, kaya hindi na rin nakapagtataka na mabilis silang nagkasundo
unang araw palang sa eskwela.

They are in one of the coffee shop in BGC. I's walking distance from her brother's
condo unit.

"Bakit kasi hindi mo na sabihin sa Kuya Keith mo ang totoo, Yane? He's clueless
about what really happened to your father. Kaya nagkakaganyan ang mommy mo dahil sa
ginawa ng daddy mo, di ba?"

Tumango siya. Ang hindi niya lang maintindihan ay kung bakit sa kanya ibinubunton
ng ina ang galit sa kasalanang ang daddy niya naman ang gumawa. Hindi iyon
makatarungan sa totoo lang pero ano ba ang magagawa niya?

Pilit na iinitindihin niya nalang ang pagtrato sa kanya ng mommy niya dahil alam
niyang masakit ang pinagdadaanan nito.

"Galit si Kuya kay daddy dahil sa biglang pag-alis, at alam kong mas magagalit siya
kapag nalaman niya ang totoo. Na may iba na si daddy. Hindi na siguro talaga
makukumpleto ang pamilya namin."

Malungkot siyang tinignan ni Akira. Mabuti nalang at mayro'n siyang kaibigan na na

sasabihan niya ng problema at iba pang bagay na hindi niya magawang ipaalam sa
kapatid.

"Tingin mo ba na ang paglilihim ang mabuting paraan?"

"Hindi ko alam. Pero, ayoko na sanang dagdagan pa ang problema ni Kuya Keith.
Masyado nang inokupa ni mommy ang oras niya. Ang alam ko nga ay nag file siya ng
leave para lang maasikaso niya ng maayos si mommy."

"Keith Tuazon is really an ideal man." Akira sighed dreamily. "May girlfriend na ba
siya?"

Umirap siya sa kaibigan. Hindi pa nito nakikita ng personal ang kapatid niya, sa
litrato lang, at alam niyang humahanga rin ito sa Kuya Keith niya.

"Wala akong nakikitang girlfriend niya at wala rin naman siyang ipinapakilala."

"Maybe, he's really single. Or, he's hiding his girls."

Ni isa ay wala pa siyang nakitang babae na kasama ng kapatid. Madalas siyang

magtaka kung may nobya na ba ang Kuya Keith niya, pero minsan mas pinipili niyang
i-sarili nalang ang tanong sa isip tungkol sa buhay pag-ibig nito.

"Kuya Keith is very private. Sabi niya wala pa siyang balak mag-asawa kaya
nasisigurado kong wala siyang girlfriend ngayon, o kung meron man..."

"... Kung meron man baka fuck buddy niya lang?" Patuloy ni Akira na nagpalaki ng
mga mata niya.
Fuck buddy? What?

Tinawanan ng kaibigan ang reaksyon niya.

"Ano ka ba, Yane. Tingin mo ba zero ang sex life ng Kuya Keith mo? Sa itsura niyang
'yon?"

"Ayokong isipin."

Alright, she gets curious sometimes about sex and making love, pero hindi siya
dumating sa punto na iisipin niyang may ka-sex ang Kuya niya! Parang nag-iinit ang
buong mukha niya sa ideyang 'yon.

"Ang sabi pa naman nila, swabe raw gumalaw 'yang mga Militar. I can almost imagine
Keith in bed, naked... oh my!" Akira giggled and she cupped her face using her both
palms, she was blushing! "I wonder how many packs he have?"

"Stop na, please. Ang dirty mo."

Tumawa lang ito at tuwang-tuwa sa pinag-uusapan nila.

"Ipakilala mo naman ako sa Kuya mo, Yane. Kailan siya bibisita sayo?"

"Mamayang gabi magpupunta siya. Kaso, uuwi ka sa bahay ng mommy mo, di ba?"

"Hindi. Hindi muna ako uuwi. Mag overnight nalang ako sa condo niyo."

Pinanliitan niya ito ng mga mata, naramdaman niyang gustung-gusto talaga nitong
makita sa personal ang kapatid niya. Knowing Akira, she's a bit naughty.

"Okay. I will introduce you to my brother, but don't be so naughty at him."

"I'm not naughty. Alam kong seryosong tao 'yang mga gaya ni Keith. Remember, my
brother is in Military, too."

"Yes, thanks for reminding me about it."

"Ah! I'm excited to meet Keith! My ideal man aside from my Kuya Neilsen!"

Napangiti siya sa kaibigan. She's like Akira, they both admire their brother.
Pareho nilang gustong makakilala nang ganoong klaseng lalaki balang araw.

INAASAHAN na ni Yane ang pagdating ng kapatid kinagabihan, pero ang hindi niya
inaasahan ay ang kasama nitong dumating.

Sporting a dark blue polo shirt and khaki pants, Howell stood next to his brother
with grim line on his lips, watching her being shocked because of his presence.

"P-Pasok kayo." Niluwagan niya pa ang pinto.

Parehong mataas ang dalawa kaya talagang nanliliit siya nang makatapat sa kanya.

"Hi! I'm Akira! Yane's best-friend."

Napailing siya sa ipinakitang ka-agresibuhan ng kaibigan na sinalubong ang dalawa

at unang naglahad ng kamay sa Kuya niya.

"Nice to meet you, Akira." Her brother casually shook Kira's hand. "Keith."
"I'm pleased to meet you, Keith." Malapad ang ngiti ng kaibigan.

"Call me Kuya Keith." Medyo magaspang na sabi ng Kuya niya, tapos ay nagpunta sa
kusina.

"Oh," Akira chuckled. Oh, her poor friend. "Uh, hello, I'm Akira, and you?" Anito
kay Howell nang mahimasmasan sa ipinakitang kagaspangan ng Kuya Keith niya.

"Howell."

Kaswal na nagkamay ang dalawa at bumalik na sa upuan si Akira. Habang siya ay

nakatayo parin doon, nabibigla parin sa muli nilang pagkikita ni Howell.

She could still remember the night he told her about her smell, about how much he
likes it. Hindi sila madalas nagkaka-text at hindi rin naman siya nauunang mag-
text. Alam niyang busy na tao ang gaya ng binata, kaya naman hindi na rin siya
umasa pang madudugtungan ang huli at unang gabi na nagkausap.

"U-Upo ka." Aniya, pilit na ngumiti.

Howell found his seat, in front of her friend who keeps on ogling at her brother in
the kitchen. Muli siyang napairap, hindi ba tinatablahan itong si Akira? Ayaw parin
sumuko?

Sa totoo lang ay medyo nabigla siya sa ugaling ipinakita ng Kuya Keith niya. Did he
just turn down Akira? Alam kaagad nito na may paghanga ang kaibigan? At hindi nito
gusto iyon?

"I did not know you're with your friend, Yane." Sabi ng Kuya niya nang makabalik sa
sala.

"Hindi ko na naisip sabihin sayo, Kuya. Dito rin pala matutulog si Akira ngayong
gabi."

"Okay. I have something important to discuss to you."

Nagkatinginan sila ng kaibigan at nagpapasalamat naman siya dahil nakaramdam ito.

"Sa kwarto muna ako. Excuse me." Tumayo na si Akira at magalang na nagpaalam.

"That's the reason why Howell is here." Patuloy ng kapatid.

Sumulyap siya kay Howell. He's not looking at her though. Nasa kabilang gilid ito
ng upuan kaya kung titignan niya ito ng mas madalas pa ay mahahalata na ng Kuya
niya na nasa katapat niyang upuan.

She needs to control herself and keep her eyes away from him.

"Mom's condition is getting worse, Yane. Ayoko itong gawin sa kanya pero ito lang
ang naiisip kong paraan para bumalik siya sa dati."

"Ano 'yon, Kuya?"

Wala siyang ideya sa kung ano man ang plano ng kapatid, pero kung iyon nga lang
talaga ang paraan para mapabuti ang lagay ng ina, hindi siya mag-aatubili na
makipag-cooperate.

"We decided to bring her to the rehabilitation center."

Nakaramdam niya nang pagkahabag sa mommy niya. Bakit kailangan na umabot pa sa
ganito ang lahat?

"P-Pumayag siya?"

Her brother nodded his head. "But in one conditon."

Hindi niya matukoy ang pagdaan ng kaba sa dibdib.

"Ano?"

Napabuntong hininga ito at napatingin kay Howell na tahimik lang.

"She wanted you to leave home."

Napahilamos siya sa mukha gamit ang mga palad. Ang pag-guhit ng kirot sa puso niya
ay hindi maitanggi.

"But don't worry, sweetie." Lumapit na sa kanya ang kapatid. He squatted in front
of her and held her shaky hands. "You can stay here. Okay? Hindi naman kita
papabayaan."

Naluluha na tumango-tango siya. Ano pa ba ang magagawa niya? Para sa ikabubuti ng

mommy niya, handa siyang umalis sa bahay nila.

Ang mahalaga sa kanya sa mga sandaling 'yon ay sa wakas ay mabibigyan na ulit nang
pagkakataon ang ina na bumalik sa normal nitong buhay.

"H-Hindi ko rin siya pwedeng makita, Kuya?" Humihikbing tanong niya, nasasaktan
parin talaga.

"She wanted to be alone, we will let her be."

"We will give you updates about her though." It was Howell.

"Howell's family own a rehabilitation center, too, Mommy will be there soon."
Imporma sa kanya ng kapatid.

"Saan 'yon?"

"It's in Tagaytay."

"P-Pwede ba akong bumisita? Na hindi malalaman ni mommy."

"Sure." Howell answered shortly.

"You can visit anytime without mom's knowledge. Sabihin mo lang kay Howell para
maabisuhan niya ang mga empleyado nila do'n."

Muli niyang ibinalik ang tingin sa binata. Masuyo lang itong tumango na tila
sinasabi sa kanya na handa itong tulungan siya at pagbigyan ang mga gusto niyang
mangyari.

"I will be leaving next week, Yane."

Naguguluhan na ibinalik niya ang atensyon sa kapatid. Nakaupo na ito sa tabi niya,
marahan na hinahaplos ang mahaba niyang buhok sa likod, inaalo parin siya kahit na
medyo kumalma na ang pakiramdam niya.
"Mawawala ka na naman ng ilang buwan? Paano na ako, Kuya? Wala si mommy, wala si
daddy."

Keith took a deep sighed. He looks stressed, but still very handsome.

"Then, it's time for you to stand with your own. Be an independent girl. This is
what you want to do, right?"

"Right, but..." Yane pouted her lips a bit. "Ang lungkot naman na mag-isa."

"Yes, but this is life. We need to deal with all of these."

"Sana naman magbago ka na ng trabaho, Kuya."

Keith let out a short laugh. Napailing ulit ito.

"At sana nandito ka sa 18th birthday ko. Kung hindi, ako lang mag-isa ang magsi-
celebrate?"

Wala pa man din ay nakikita niya kung gaano magiging malungkot ang espesyal na
kaarawan niya.

"Of course, I will be in your birthday." Ginulo nito ang ibabaw ng ulo niya.

Naiirita na tinapik niya lang ang kamay ng kapatid at hindi sinasadyang napatingin
kay Howell. Ang malalim na mga mata nito ay tila bahagyang nagdilim, kalaunan ay
nag-iwas ng tingin sa kanila.

"Kahit walang handa, Kuya. Basta nando'n ka lang sa araw na 'yon."

Malambing siyang humilig sa balikat ng kapatid, kaya ang mga mata niya ay napunta
kay Howell. Tila ba habang lumilipas ang mga minuto ay dumidilim nang dumidilim ang
mukha nito. Ang dati nang seryosong awra, ay naging mabigat sa paningin.

It feels like he was silently fighting with the demons inside of him.

"Excuse me." Paalam ng Kuya niya nang mag vibrate ang cellphone sa bulsa.

Keith went to the balcony, leaving her with Howell.

"How's school?" He asked casually.

Gustong umangat ng isang kilay niya dahil sa ito ang naunang makipag-usap sa kanya.
Tandang-tanda niya pa nung una nilang pagkikita sa D' Club, ni hindi siya nito
tapunan kahit sulyap lang.

"Tapos na po. Bakasyon na po namin."

Nakita niya na naging iritado ang mga mata nito, tila may hindi nagustuhan sa
sinabi niya.

"Cut that Po."

Ngumuso lang siya. Nasusungitan talaga siya kay Howell kapag sinasabi na nito ang
mga ayaw. He's straightforward. He tells whatever is in his mind.

"Kuya Howell..." She murmured teasingly.

Mas lalong rumihistro ang iritasyon dito na lihim nagpapangiti sa kanya.

"Oh, fuck that Kuya thing, baby. I'm not your brother and I will never be."

Sa mga sinabi nito, ang Baby lang tangi ang naging malinaw sa pandinig niya!

"Mas gusto ko 'yang Baby kesa sa Kid."

And for the first time, she heard Howell let out a short hearty laugh. He obviously
did not expect her to say that. Why not? She likes it better. Calling her Baby is
much more soothing than Kid.

"Yeah?"

"It's much more better than Kid."

"Brute, let's have some dinner here before we go to D' Club." Nahinto sila sa
usapan nang bumalik na ang Kuya niya.

"Okay."

"Sige, Kuya, magluto ka na. Gusto ko ng..." Nag-isip siya at napatayo.

Sumunod siya sa kusina kung nasaan ang kapatid, naghahanda ng lulutuin. He's a good
cook.

"What do you like to eat?" He asked.

"Hmm, how 'bout beef steak?"

"Beef steak then. Howell likes that too, right, brute?" Silip nito sa ibabaw ng
balikat niya.

Wala sa sarili na lumingon siya at nakita na naglalakad papunta sa gawi niya ang
binatang doktor. Halos maputol ang paghinga niya nang tinabihan siya nito sa
pagtayo sa island counter.

Ilang minuto silang dalawa do'n na pinapanood ang Kuya Keith niya sa pagluluto.

"Bakasyon niyo na, Yane?"

"Opo, Kuya."

"Any plan this summer?"

"Wala pa naman. Wala naman din akong makakasama mag-travel dahil uuwi si Akira sa
bahay nila sa probinsya. Dito nalang ako sa condo mo."

"You can stay in Altaraza Hotel. I have vip access."

"Talaga?" It excites her. "Gusto ko. Kailan pwede?"

"It's up to you. I will give you my card."

Lumapad ang ngiti niya. Kahit papano ay napawi ang kalungkutan sa dibdib.

"Pero, ako lang mag-isa? Hindi ka sasama?"

"Oh, sweetie, you can do it yourself. Enjoy being alone."

Wala sa sarili na napatingin siya kay Howell. Hindi niya naman balak na ayain ito,
pero bakit gano'n yata ang sinasabi ng mga mata niya?

Nagkibit lang ng balikat si Howell kaya napanguso siya.

"Pwede ka?" She mouthed.

Howell's lips pouted a bit, he looks like suppressing a damn smile.

Pero bago pa ito makasagot ay humarap na ulit sa gawi nila ang Kuya niya.
Ekspertong naghiwa ng sibuyas at kung anu-ano pa ang ginawa bago bumalik sa
niluluto.

"Ask your brother." Howell whispered and motion his head to Keith.

"Kuya..." Tawag niya.

"Yes?" He wasn't looking.

Nag-aalangan na tinignan niya si Howell. Bakit nga ba niya tinanong ito kung pwede
itong sumama sa kanya? Hindi naman sila close! She should have asked Akira instead.

"Pwede bang sumama si Kuya Howell?"

Sa gilid niya ay ang pagsasalubong ng kilay ng binata. Ipinagsawalang bahala niya

nalang ang reaksyon nito.

"Howell?" Sabay lingon sa kanya ng kapatid, nagtataka.

"Yes."

"What about that, brute? Are you close?"

"Hindi."

"She just want a company, brute." Howell said casually.

"I know you're busy, Banchero." Her brother stated a fact with smirk.

"I can have time for myself."

"Really, for yourself?" There was a sarcasm on Keith's voice now.

"Kuya, nagtatanong lang naman ako kung pwede sumama si Doc dahil hindi ka pwede."

"Come on, Yane. Howell is my friend and I know him a lot. A lot." Mabigat ang
pahayag na 'yon. Tila may iba pang ibig sabihin.

"Come on, brute. You know my likes. Stop accusing me." Howell seems defensive.

Isang sulyap ang iginawad sa kanila ng Kuya Keith niya bago napailing.

"Kapag may ginawa kang masama sa kapatid ko, asahan mong matatapos ang
pagkakaibigan natin, Banchero."

Nagpalit-palit ang tingin niya sa dalawang magkaibigan, medyo hindi niya nakukuha
ang totoong kahulugan ng salitang binitawan ng Kuya niya.

Bakit naman siya gagawan ng masama ni Howell? And he doesn't looks like someone who
would do bad for girls by the way.

He's a doctor. He supposed to be caring. At isa pa, mahaba ang pasensya ng mga
doktor kaya malabo talagang gumawa ito ng hindi maganda laban sa kanya.

"Asahan mong hanggang sa dulo ang pagkakaibigan natin. Tuazon." May laman ang bawat
kataga nito na nagpahanga sa kanya.

Hindi niya tuloy naiwasan na tignan ang binata. Cute siyang ngumiti nang maabutan
siya ni Howell na nakatingin. Ngunit ang cute na ngiti niya ay sinuklian nito ng
isang supladong irap, na para bang may itinaya ito at nababahala na baka matalo sa
huli.

"Sama ka na, ha." Magiliw ang pabulong niyang boses, sabay kalabit sa braso nito ng
bahagya.

Howell let out a breath. It feels like he's in trouble and he was trying his best
to avoid it.

"Kailan tayo aalis?" Tanong niya pa ulit. Medyo excited na.

"Anytime you want."

"Fuck you, brute. As far as I know, your schedule is tight like a virgin pussy. Wag
mong paasahin 'yang kapatid ko."

Napangiwi siya sa ingles na 'yon ng Kuya niya. Inosente siya at birhen pero
naintindihan niya ang pagkukumpara nito sa schedule ni Howell. Talaga nga namang
sobrang busy ng binata, mabuti ay napapayag niyang samahan siya.

"I can give my precious time, Tuazon."

"Yeah." Tumango-tango ang kapatid, nanunuya habang nagluluto. "I will see that,
Banchero."

"So, pwede ka next weekend?"

Nagpatuloy ang excitement niya. Pakiramdam niya nga ay kumikislap ang mga mata niya
habang nag-aabang ng sagot mula kay Howell.

Medyo nakatingala siya rito dahil di hamak na mas mataas talaga ito sa kanya.

"Yeah, for you." Howell whispered that.

Halos mapatalon at mapatili siya sa tuwa, pinigil niya lang ang sarili.

"Next week, then?"

Howell crouched his head on the side, watching her and at the same time giving her
the full view of his sharp sexy jaw.

"Yes baby." He mouthed, making her stomach fluttered.

5 ~ Mine

CHAPTER FIVE
YANE finished packing her clothes to bring to Altaraza Hotel. Habang lumilipas ang
mga araw ay nasasanay na siyang mamuhay mag-isa.

She admit that being alone most of the time wasn't a good feeling. Iba parin talaga
kung sa bahay niya sila nakatira, kaya lang ay iba na ang ikot ng mundo ngayon,
hindi na tulad ng dati ang buhay niya.

Sa parte niya, palagi nalang nagbabago ang takbo ng buhay niya. Palagi nalang may
mga bagay at pangyayari na hindi niya inaasahan na darating.

Ito na nga siguro ang kapalaran niya... ang mabuhay nang walang katiyakan na
mananatili sa kanya ang mga bagay o kahit tao pa 'yan na naging bahagi ng kanyang
buhay.

Parang agos ng tubig sa ilog na kailangan niyang sabayan at hintayin kung saan ba
talaga ang hangganan nang lahat ng ito, o kung may hangganan nga ba?

Muli siyang napapikit nang dumampi sa kanyang mukha ang maligamgam na tubig, pababa
sa kanyang leeg at hubad na katawan. Hindi siya sigurado kung ilang minuto na
siyang nagmumuni-muni sa loob ng shower room. Hinihintay niya ang pagdating ni
Howell upang sunduin siya.

Noong isang araw ay umalis na ang Kuya Keith niya matapos maipasok sa
rehabilitation center ang mommy nila. Kaya naman mas labis niyang nararamdaman ang
pagiging mag-isa talaga, mas nananaig ang kalungkutan sa loob niya dahil sa lahat
nang nangyayari sa buhay niya.

"KAILAN ka babalik?" Malungkot na tanong ni Yane sa kapatid.

Keith carry the black duffel bag on his right hand like as if it wasn't heavy as
fuck. Sinubukan niyang buhatin iyon kanina kaya lang ay sumuko rin siya dahil sa
bigat.

"I will be here on your birthday."

"Ilang buwan pa bago ang araw na 'yon, Kuya."

"Wag mong bilangin para hindi ka mainip."

Inilagay nito ang duffel bag sa compartment sa likod ng sasakyan nito, pati na rin
ang travel bag pack, bago bumalik sa driver's side kung nasaan siya nakatayo,
kulang nalang ay sumama siya sa kapatid.

"Tatawagan mo ako? Magbabago ka na naman ng number?"

Nameywang ito, itinagilid ang ulo, binabalanse ang tingin sa kanya.

"Tatawagan kita."

Gusto niyang bigyan ang sarili nang assurance na tatawagan talaga siya ng kapatid,
kaya lang ay kailan? Gayong alam niyang hindi ito nagbibigay ng araw o oras
pagdating sa pakikipag komunikasyon sa kanila.

"Saan ka ba ngayon madedestino?"

"I don't want you to know my whereabouts, Yane." Lumapit ito sa kanya at hinawakan
siya sa balikat. "But, I will try my best to keep my eyes on you."
"Paano mo naman gagawin 'yon?" Duda niya.

She's not that very stupid to know that her brother is in Military and working
there is very risky. Pero ang bumabagabag sa kanya ay bakit tila may itinatago ito
sa kanya tungkol sa totoong trabaho nito? Sa totoong posisyon nito sa Militar? He
don't even have a picture of him wearing his Military uniform. Or, maybe he kept
it?

Napailing ito. "I have my resources, Yane. So, you better be good here while I was
away."

"Paano kapag may nanligaw sakin?" Pilya niya itong nginisian. "Hindi mo malalaman.
Kahit gusto ko man ipaalam sayo, paano? Wala akong number mo at hindi ko alam ang
totoong email address mo. You're very secretive, Kuya Keith." I hate that! She
almost said that.

"Maganda ka at normal lang na may manligaw nga sayo. Pero... hindi pa kita
binibigyan ng permiso na magkaro'n ng boyfriend."

"Kapag... eighteen na ako, pwede na akong mag boyfriend, di ba?" She trailed.

His eyes narrowed. Then, he purse his lips, like as if he disagree.

"Hindi naman kita pipigilan, Yane. Pwede ka nang mag boyfriend sa edad na 'yan." Sa
paraan ng matiim na tingin nito, nakakapagtaka na payag na ito sa bagay na 'yon.
"Ang gusto ko lang ay ipakilala mo sa'kin kung sino man ang tarantadong magiging
boyfriend mo para mabalatan ko ng buhay-"

"Kuya!" Nanlalaki ang mga mata niya, na tinawanan lang nito.

"Anyway, I have to go."

Lumapit ito sa kanya at hinalikan siya sa noo. Tapos ay napabuntong hininga.

"Mag-iingat ka, Kuya." Pinilit niyang ngumiti kahit na naluluha na siya.

"Yeah. You too."

Huling yakap sa isa't-isa bago ito tuluyang pumasok sa loob ng sasakyan. Ilang
buwan niya na naman na hindi makikita ang pinakamamahal na kapatid. Masasanay din
siya.

NAGMAMADALI na nagtapis si Yane nang tuwalya sa hubad na katawan nang marinig ang
dalawang magkasunod na doorbell. Napasarap ang pagmumuni-muni niya sa ilalim ng
tubig at hindi na namalayan na may bisita pala siyang hinihintay.

The way the door bell ring, it was urgent.

"Heto na, po!"

Dali-dali siyang napatakbo sa pinto at sinilip sa peephole kung sino ang nasa
labas. Nang makita na si Howell 'yon ay binuksan niya kaagad ang pintuan.

"H-Hi, sorry, naliligo kasi ako." She force a cute smile when she saw his grumpy
face.

Marahil ay kanina pa ito naroon at nagdo-doorbell, hindi niya lang napansin dahil
masyadong okupado ang isip niya, lalo at nakikita niya na nahalinhinan ng pag-
aalala ang guwapo nitong mukha.
"Hindi ko kaagad narinig 'yung door... bell..." Bumagal ang pagbigkas niya ng mga
salita nang mapansin niya paglunok nito. His adams apple bobble up sexily.

Nang mag-angat siya ng tingin ay halos maabutan niya ang mga madilim na mga mata
nito dumaan sa dibdib niya.

Yane bit her lower lip, she felt like her cheeks is burning. Pasimple niyang
tinignan ang kalagayan niya. Yakap niya ang puting tuwalya, upang hindi iyon
bumagsak. Ang ibabaw ng dibdib niya na dinadaluyan ng mumunting tubig galing sa
basang buhok ay nakasilip, tila nanghahalina.

"U-Uh." She panicked.

Howell cleared his throat casually. Para itong nahimasmasan sa panandaliang

pagkawala sa kinakatayuan.

"You better go back to the shower room, Yane."

Dinaan niya sa maiksing tawa ang hiya at kaba.

"O-oo nga. Pasok ka." Pagkasabi niyon ay mabilis siyang tumalima.

Pagbalik niya sa loob ng shower room ay labis ang pag-iinit ng kanyang buong mukha
lalo at nakita niya na ng harapan ang sarili. Kaunting galaw lang ay mahuhulog na
ang tuwalyang nakatapis sa kanya at talagang nagpakitang gilas ang cleavage niya!

Gusto niyang sambunutan ang sarili pero mas nanaig ang dapat niyang gawin... ang
kumalma at humarap kay Howell na para bang hindi niya ito sinalubong nang halos
makita na ang buong kaluluwa niya!

Hindi naman siya mukhang nang-aakit, di ba? Though, para talagang nang-aakit ang
sitwasyon niya kanina. Hindi niya ginusto na humarap ng gano'n ang ayos sa binata.
It's a shame to act like that in front of the honorable, Doctor Howell Banchero.

Makalipas ang ilang minutong pangkakastigo sa sarili, lumabas si Yane sa silid kya
suot ang simpleng kulay beige na dress. Manipis ang strap niyon at ang haba ay
hanggang sa itaas ng kanyang tuhod.

After what happened a while ago, she became more conscious about how she represent
herself to Howell.

Nang mga unang araw ay hindi na talaga siya komportable sa presensya ng binata,
ngayon pa na nakagawa siya ng palpak sa paraan ng pakikiharap niya kanina.
Ikinahihiya niya talaga ang sarili sa kilos niyang 'yon na hindi pinag-isipan.

Tumayo si Howell mula sa pagkakaupo sa sofa at sinalubong siya. Madadagdagan pa

sana ang kaba niya sa paglapit nito kung hindi lang lumayo kaagad pagkatapos kunin
ang suitcase na hila niya.

"Shall we go?" He asked.

"Yes."

Pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan niya. Kung bakit ay nababanaag niya parin
ang tila pilit na itinatagong iritasyon sa mga mata nito.

Nauna siyang naglakad kay Howell, hindi dahil excited siya kundi dahil gusto niya
nang makawala sa mga tahimik at nananantiyang tingin nito sa kanya.
Hanggang kailan kaya siya masasanay sa mga magagandang matang 'yon? Na kung
tumingin ay para bang hindi pa siya nagsasalita ay alam na ang tumatakbo sa isip
niya.

"How many days do you want to stay in the hotel?" Howell asked her the moment they
enter to his black tinted range rover.

She really don't care about luxury cars, she's fine with simple one, but she can't
deny the fact that being inside of Howell's car is kinda impressive. She could
almost smell his scent inside. Bakit hindi? Masyado silang malapit sa isa't-isa
kaya hindi na nakakapagtaka na maamoy niya ang binata.

she starting to get familiar with his scent. Medyo nakakabahala na baka maghangad
siya na maamoy ito palagi pagdating ng araw.

"Hanggang kailan ba ako pwede mag stay do'n?"

Sinulyapan siya nito at napansin na hindi pa siya nakakapag seat belt, bago pa ito
makaisip na ito pa ang magsuot niyon sa kanya ay inunahan niya na. Hindi lingid sa
kanya na masyado itong maingat, gano'n ang mga doktor, hindi ba? Their priority is
the safety of the people, their patient.

"Kung hanggang kailan mo gusto."

"Hindi ko pa alam. Ayos lang ba sayo na samahan ako?"

Ngayon ay nag-aalangan na siya. Paano kung magustuhan niya sa hotel at mag desisyon
na manatili roon ng ilan pang araw? Sasamahan parin kaya siya ni Howell? Kung
hindi, ayos lang sa kanya.

"Ayos lang."

"Hindi ka ba busy?"

Her eyes went down to his veiny arms. Now that he's wearing a white polo shirt, his
veins is visible to her eyes.

Malinis ang kutis nito na nagpipink pa, mahihiyang tumabi ang mga may hindi
kaputiang balat.

"I can manage my schedule. Just let me know how many days do you want to stay."

Napasandal siya sa inuupuan. Itinuon ang tingin sa kalsada sa harap.

"How about three nights and four days?"

"Okay."

"Is that really okay?" Paninigurado niya pa. "Hindi ka hahanapin ng mga patient
mo?"

Howell glance at her. His eyes told her that he can always do something just to be
available... for her. Tama ba ang interpretasyon niya?

"Don't worry about that."

Still, she's not convince. How hectic is his schedule again? Tight like a virgin
pussy? She remembered that bold words from her brother. That made her cheeks burn.
"Ibig sabihin, sa hotel ka rin matutulog?" Ah, bakit niya pa ba tinanong 'yon?
Halata naman ang sagot.

"Yes, I will stay in the room next to yours."

Tumango-tango siya at nanahimik na.

Makakasama niya ang binata ng ilang araw? Hindi kaya sila ma-bored sa isa't-isa?
Hindi naman sila close. Ano ang pag-uusapan nila? Tama ba itong desisyon niya?

Pakiramdam niya nga ay nakaka-istorbo siya kay Howell. Imbes na nagtatrabaho ito,
heto at sasamahan siya sa pagliliawaliw niya sa sarili.

ALTARAZA HOTEL is one of the luxury hotels in the Philippines. She's lucky enough
to have a VIP pass and to have a brother who's friend with Altaraza's. Aside from
that, she's with Howell, she learned that he's also close to Altaraza's.

Nang makarating sila sa hotel ay kaagad silang inasikaso ng mga staff. Halatang
kilala na si Howell ng mga empleyado, marahil ay madalas ito sa lugar.

"Good afternoon, Doc Howell. It's an honor to see you again here." The pretty
receptionist politely greet him.

But, the man beside her did not say a thing, he just nod like as if the woman
understand his silent treatment.

"Here's your room key, Doc." The woman handed him the gold key card, then her eyes
went to her and smile. "You must be Sir Keith's sister? Ma'am Yane?"

"Yes." And she smiled back.

"Here's your room key, Ma'am."

"Thank you."

When she looked at the gold key card. Her brother's name written on it. It's
personalize and exclusively only for very important guest.

The hotel staffs assist them. Ang mga ito ang nagdala ng gamit nila hanggang sa
makarating sa tamang palapag. There are so many close door, until the staff stopped
in the door at the corner.

"This is your room, Ma'am." Binuksan nito ang pinto at otomatiko na bumukas ang
ilaw at sinalubong sila ng lamig.

There's a balcony and she can almost see the busy city. The king size bed is too
big for her, but she's very fine with it.

"If you need anything, you can call us with this number." Panay ang paliwanag sa
kanya ng staff na tinatanguan niya lang.

"No, I'm not gonna stay here." Howell suddenly stop the other boy who's walking
inside, carrying his bag.

"Oh, sorry, Doc." Sabay balik sa labas, dala ang bag.

"Kindly bring it to my room." And he gave his key card to the other boy.
Nang makaalis ang dalawa ay bumalik ang pakiramdam niyang hindi mapakali kasama ang
binata. Yane walk towards the large bed and make herself comfortable by sitting at
the edge of it.

Habang si Howell naman ay naglakad papunta sa balcony upang buksan pa ng bahagya

ang makapal na kurtina para pumasok ang liwanag sa loob.

He's against the light. His wide and muscular built is very hard to ignore. His
polo shirt hugs his body sinfully and damn boy, he have a sexy round butt!

What? Did she just praise his butt?

She's shamelessly ogling at that part without him knowing it!

"Are you okay with this? Or you want it dark?"

Howell suddenly turn around, giving her the full view of the bulge between his
thigh! His a bit tight khaki pants is not helping though!

Mabilis na iniwas niya ang tingin sa parteng 'yon ng katawan ng binata. What a
shame, Yane?

"H-Ha? Yeah, yes. Ayos lang sakin ang liwanag." Halos kapain niya pa ang sagot
niya.

Nang hindi sumagot si Howell ay unti-unti niyang ibinalik ang tingin dito. His
index finger is in his lower lips, slightly pressing it, as if he was thinking on
something while staring at her.

Did he caught her ogling at his sexy butt? At hindi niya sinasadya na matignan din
ang umbok sa pagitan ng mga hita nito. Bakit ba kasi bigla bigla nalang humaharap?
She felt so guilty.

"Why are you looking at me that way?" She sounds so defensive!

Uh, pakiramdam niya tuloy ay ang laki ng kasalanan niya at pinagtatakpan niya. Ang
likot likot naman kasi ng mata niya.

"You, naughty girl."

"I... hindi ko sinasadya na tumingin sa ano mo." Uminit ang pisngi niya. Bakit ba
siya nagpapaliwanag?

"Oh?" He's nodding his head, amuse now.

Humalukipkip siya. Kailangan ay depensahan niya ang sarili. She lifted her one
eyebrow.

"Kung hindi ka biglang humarap... hindi ko, hindi ko naman matitignan 'yan."
Pinilit niyang huwag nang tignan ang parteng 'yon, imbes ay umirap siya.

"It's my fault, then?"

"Yes!" She answer quickly.

"Well, this part of me is really..." He did not finish his sentence. "Anyway, I
will see you at dinner."

"Okay."
Humakbang ito palapit sa kanya. Nagbigay lang ng sapat na distansya sa pagitan
nila. Ngunit hindi niya parin ito magawang tignan ng diretso, sa kabilang panig
siya nakabaling na para bang makakagawa na naman siya ng kasalanan kapag tinignan
ito.

"At, huwag kang basta-basta magbubukas ng pinto nang..." Naghintay lang siya nang
susunod na sasabihin nito. "... nang ganon ang itsura mo kanina."

Okay, she got it.

"Hindi ko na naisip ang itsura ko kanina. Ayoko kasing maghintay ka..." humina ang
boses niya. Pero iyon ba talaga ang dahilan? O, sadyang nataranta lang talaga siya?

"I'm willing to wait, Yane." His voice was raspy.

Umusli ng bahagya ang labi niya. Sa susunod, hindi na siya matataranta magbukas ng
pinto kung ganong handa naman pala itong maghintay?

"Paano kung hindi ako ang nasa labas kanina?" Medyo kritikal na ang tono nito na
para bang may sablay na naman siyang ginawa. "Paano kung ibang lalaki? You need to
be more careful."

"Ikaw naman ang nasa labas kaya binuksan ko."

"I know, but..."

Nang mag-angat siya ng tingin ay naabutan niya itong parang na-stress na napapikit.
Gano'n na ba ka-grabe ang problemang nagawa niya para sa reaksyon nito?

Then he let out a breath. Tila ba sumuko ito sa bagay na ito lang ang nakakaalam.
Nang magmulat ng mga mata ay may iritasyon parin, ngunit may dilim at bigat ang
lapat ng tingin sa kanya.

".... But baby, you can't just open a door for me wearing only a piece of towel."

Mas lalong humaba ang nguso niya, pinipigil ang ngiti. Nagugustuhan niya na talaga
ang endearment nito sa kanya. She felt like she's his baby and he cares for her.
That endearment gives so much impact on her.

"Magdadamit na ako sa susunod. Okay?" She playfully wiggle her eyebrows at him,
convincing him that she will do what she say. "Wag ka ng ma-stress sakin. Sigurado
ako na sanay ka naman makakita ng babaeng halos walang saplot."

Yes! He's a doctor. Wala lang dito ang mga hubad na katawan ng tao. What's the big
deal of seeing her with only a piece of towel then? He's used to it.

"Your case is different. You better be very, very careful next time, or else... I
may lose control."

Though, she did not really gets the real meaning of his message, she nodded her
head to agree with it.

"Okay. I will be very, very careful next time. Doc."

"You better be." His deep beautiful eyes stares intently at her.

"Paano pala kung hindi?" She innocently asked with innocence written on her face.
Oo nga naman. Paano kapag nataranta na naman siya? Hindi sa lahat ng oras ay maayos
ang pag-iisip niya kapag natataranta na.

"Then, I would have what I feel is mine."

"What's yours?"

A ghost of small smile escape his lips, that turns in to a sexy smirk.

"That is... for you to find out and for me to work for it." He meaningfully said.
6 ~ Sunrise

CHAPTER SIX

IT'S STILL early when Yane decided to go swim. Sa rooftop ng hotel niya na tagpuan
ang infinity pool. The very thick glass wall around made the city view visible to
her eyes.

Kahit pataas palang ang araw ay nakikita niya na ang ka-busy-han sa ibabang
kalsada. Mga iba't-ibang klase ng sasakyan na hindi pa masyado nagsisiksikan sa
daan at ang mga mabibilis na lakad ng mga tao patungo sa kanya-kanyang trabaho.

Malalaki ang mga gusaling nakapaligid sa Altaraza Hotel na animo nakikipag-

kumpitensya ng taas. Sa kabilang panig niya natatanaw ang kahabaan ng Manila Bay.

The sunrise is quite impressive. It is a sign of a new day and a new beginning to
everyone of us... and for her.

Palaging may bagong umaga... at palagi rin nagbabago ang takbo ng panahon para sa
kanya. Ang klase ng takbo na hindi umaayon sa mga gusto niyang mangyari.

Siguro ay... ito talaga ang tunay na ibig sabihin ng Buhay ng tao. Pabago-bago ang
takbo at totoong walang permanente sa mundo, kung meron man? Ano? O sino?

She believes that if there's a permanent thing in the world, that is... a Love from
our Almighty God.

She's not a religious type of a person but she always believe with the miracle from
her Creator. The only thing that keeps her going is the thought that in the end...
everything will be in good place.

"Good morning, Ma'am." The male staff greeted her politely.

"Can I use the pool?" She asked, a bit hesitant. Especially that she knew that the
pool will be available to use from eight in the morning to ten in the evening.

"Yes, Ma'am. Altaraza's friends can use the pool earlier than eight in the
morning."

"Ah. Thank you."

"Towel, Ma'am?"

She's only wearing a white robe and a two piece.

"Yes, please."
Magalang itong tumango at umalis sa harap niya para kumuha ng tuwalya para sa
kanya. Yane walk towards the ratan sun lounger and put her cellphone at the ratan
table.

"Here's your towel, Ma'am." The staff handed her the white towel with the
embroidered name of Altaraza Hotel on the side part of it.

"Salamat. Can I have a tea?"

"Okay po."

Pagkaalis ng staff ay hinubad niya na ang robang suot. Revealing her yellow two
piece bikini, she slowly went down on the warm water. The ocean blue color of the
infinity pool reflects the glass wall.

Gumawa ng ingay ang ginawa niyang paghawi sa tubig gamit ang braso at pagsipa gamit
ang mga paa nang tuluyan siyang makalubog. Swimming is making her alive and it
gives her peace. Kung pwede lang sana na walang umistrobo sa kanya ay mananatili
siya sa tubig.

Pangalawang balik niya na mula sa dulo ng mahabang swimming pool nang mailapag sa
lamesang ratan ang kanyang tsaa. Muli ay ipinagpatuloy niya ang pagbalik sa dulo
hanggang sa makaramdam ng kaunting pagod.

Inahon niya ang katawan sa tubig. She rested her elbows near the gutter and watch
the sunrise in Manila Bay and the docked yachts. She always find it very romantic
when a couple go on a date in the yacht. Gusto niyang maranasan ang gano'n balang
araw.

Yane got interrupted when she heard the sounds of the water as a sign that someone
just dived in.

Ipinihit niya ang ulo upang siguraduhin kung may ibang tao ba talaga do'n bukod sa
kanya, ngunit ang tanging naabutan lang ng mga mata niya ay ang pahupa ng galaw ng
tubig mula kung saan siya nang-galing.

She narrowed her eyes when she saw the reflection of a man's body doing an
underwater swimming without ruining so much the calmness of the water.

Ibinalik niya ang atensyon sa tanawin sa harap at kinalma ng maigi ang sarili nang
matantong si Howell ang lumalangoy palapit sa direksyon niya.

At halos mapatili siya nang umahon ang katawan na 'yon mula sa kanyang likuran,
bago nito inilagay ang mga kamay sa tabi ng kanyang mga siko. Howell is cornering
her with his wide, wet yet warm body.

"Good morning." Medyo hinihingal pa ang mahina na boses nito malapit sa balikat
niya.

"G-Good..." Mabilis siyang napalunok para linisin ang tila bara sa lalamunan. "...
morning, din."

The fact that they're very close makes her heart beat wildly. Hindi man lubusan ang
pagdidikit ng kanilang katawan, may tamang distansya itong ibinibigay na para bang
may anong pinoprotektahan, ngunit sa kanyang likod ay ramdan niya ang init na
nagmumula sa katawan ng binata.

"Bakit hindi mo ako ginising?"

Did he really asking her like that? Kailangan ba na gisingin niya ito?

"Ayokong mang-istorbo." Imbes ay sagot niya nalang.

Labis na nga ang pang-i-istrobo niya kay Howell, samahan palang siya nito sa Hotel
ay malaking awas na sa oras nito. Ayaw niyang abusuhin ang iba pang oras nito para
sa sarili at sa pagpapahinga.

"You can disturb me. I don't want you to be alone."

"I'm not alone. You're with me."

"Dapat ay sa lahat ng gagawin mo rito, kasama ako."

Gusto niya itong lingunin, pero masyado itong malapit para tangkain niyang gawin
ang nais. She could almost feel his minty breath on her nape and shoulder.
Nakakataas balahibo sa pakiramdam, pero gusto niya ang init na kaya nitong ibigay
sa kanya sa ganoong paraan.

"Katulad ng pag-swimming nang ganito kaagad?"

"Yes."

"Kahit sa palagay ko ay masyadong maaga?"

"I don't mind."

"Sabagay, doktor ka at sanay magising ng sobrang aga."

"At sanay din ng walang tulog."

"Pero, ayokong magpupuyat ka. Take this as your vacation, too. Okay?" Hindi niya
parin talaga magawang lingunin ito.

"Vacation with you, yes."

"Hmm, nag almusal ka na ba?" Wala na siyang maisip na pwede nilang pag-usapan!

"Hindi pa."

"Gusto mo na bang mag almusal?"

"Gusto ko." Namaos ang pang umagang boses nito.

"Gusto mo ng kumain?"

Sa totoo lang ay wala pa siya sa mood para kumain ng kung ano. But if he wants to
eat breakfast, she can accompany him and force herself to eat.

"Gusto ko ng kumain, Yane." His voice sounds sexy!

Tumikhim si Yane, hindi na kinakaya ang masarap sa tenga na boses ni Howell.

"Then, let's eat?"

"In a minute. Let' stay like this for awhile."

Deretso ang tingin niya sa kahabaan ng Manila Bay habang pinapakiramdaman ang kilos
ni Howell sa likod niya. He may be too close, but she can still feel his
gentleness. Kung ibang lalaki ang nasa likod niya, siguradong kanina niya pa
naitulak.

But why the hell she didn't push Howell away from her, by the way?

Geez. She can't even answer her own question!

"Have you been there?" Turo niya sa mga yate.

"Not yet. Why?"

"Gusto kong... magpunta dyan."

"Kailan mo gusto?" Tanong nito na para bang handang-handa na sundin ang mga bagay
na gusto niya, kahit ano pa 'yan.

"One day... with the right man." She almost whisper it, too shy to let him know
about her fantasy to be in a romantic date in the yacht.

"With the right man, huh." He playfully murmured.

Yane's lips form in to a thin line. She felt like he was making fun with her
fantasy.

"Matagal pa naman 'yon. Masyado pa akong bata para makilala ang tamang lalaki para
sa'kin."

"Yeah, you're too young to think about being with the right man for you."

"Ikaw ba? Hindi mo pa ba iniisip ang tamang babae para sayo?"

Nows, she became curious about his love life. Paano kung may kasintahan na pala si
Howell? With his looks and status in life, it's unbelievable if he's still single.
Women surely flock on his feet! He's very ideal man and a very good catch.

"I don't think 'bout other women."

Is he that loyal to her girlfriend? Sandali, may kasintahan na ba talaga itong

guwapong doktor na 'to?

"Bakit? May girlfriend ka na ba, Doc?" Sabay lingon niya rito at mabilis din na
ibinalik ang tingin sa harap nang maabutan itong inaamoy-amoy ng tahimik ang buhok
niya.

Huli na para mapigilan niya ang pagkalat ng pula sa kanyang mukha. What's he doing?
Smelling the scent of her hair? Baka amoy chlorine na nga sa mga sandaling 'yon. He
seems like he don't give a damn though.

"I don't do girlfriends."

What?

"Kahit isang beses?"

"Why don't we talk about other things?"

"What do you mean, You don't do girlfriends?"

"Well..." She felt his chest move a bit behind her, as if he took a sigh.

"Kung hindi ka nag-gi-girlfriend, ibig sabihin... hindi ka rin pumapasok sa isang

relasyon? Gano'n ba 'yon?"

Her curiosity was eating her!

"Is that a turn off for you?" Nananantiya ang tono nito.

Kinda. What is he trying to say? Hindi ito nagseseryoso sa mga babae? Ayaw nito
bumuo ng relasyon?

"Turn off? M-Medyo. Sorry, ha, just being honest."

Tumango ito, tapos ay napabuntong hininga ulit, para bang biglang nagkaro'n ng
problema.

"Not because I don't do girlfriends and relationships, it doesn't mean I hurt

women's feelings. Right before we started doing what adults or couples do, we
already agreed to the rules we set between us."

"And, what's that Rules?" She arched her eyebrow.

"No labels."

"What else?"

"Do I really need to tell all of these to you?"

"If you're comfortable, yes. Kung hindi, e di huwag." Medyo masungit niyang sagot.
"Kung ayaw mo na magkwento, halika na. Mag-almusal na tayo."

Akmang aalis na siya sa pagkakakulong sa matigas na bisig nito, napigilan na siya

kaagad. He gently pinned her to the tiled wall of the swimming pool under them. The
distance that he gave her between them is not enough for her to feel his hard chest
and the lower part of his body.

Howell is very careful and gentle, that he knows the right distance of their skins.

"You look grumpy." He noticed.

Umirap siya sa hangin. Hindi niya napansin na naiirita na pala siya sa pinag-
uusapan nila. She's curious to know more about him and his women, but the more he
gave details, the more she gets annoyed.

"Sagutin mo nalang kasi 'yung tanong ko."

"Alright, then. Where were we?"

"Ano pa ang ibang Rules mo sa mga babae mo?"

"Mga babae ko?" He chuckled with her choice of words.

"Ano nga? Tell me, Doc."

"Well, the Rule Number 2 is..." He trailed, he's sniffing her hair again.

"Is what?"
"... just... pure... sex."

Parang namanhid ang ulo niya sa narinig. Pinagsisihan niya na nagtanong pa. She
didn't even expect him telling her that very private thing between male and female.

Now that Howell mention that words, her mind became dirty. A lot of naughty and
erotic scene already playing her mind and Howell Banchero is the main subject!

"U-Uh..." She laugh a bit, nervous.

It's very awkward and uncomfortable to think about him naked and having sex with
his women!

"I'm sorry. I know you're still young and innocent. I should've keep that from
you." He sounds so sincere.

"A-ayos lang. Pinag-uusapan nga ng mga kaklase ko ang mga bagay na 'yan minsan. May
mga boyfriend na kasi sila at nagse-sex na sila." Walang preno ang bibig na pahayag
niya.

Ah! She can still remember her classmates and schoolmates talking about sex and
having sex! Old generation always tell them that new generation is careless and
aggressive. Naniniwala siya na ang iba ay totoong agresibo kaya madalas na marami
ang nabubuntis ng maaga, pero hindi lahat.

Katulad niya, wala pa siyang karanasan. Hindi pa siya nagkaka-boyfriend at wala

pang nakakahalik sa kanya sa labi. Tanging sa pisngi at noo lang, galing sa
kaibigan niya at sa Kuya Keith niya.

"They're too young for that thing. Kids and teenager nowadays needs to be very
careful when it comes to that matter. Hindi dahil ginagawa ng mga matatanda ay
gagawin na rin nila. May tamang araw at edad para sa bagay na 'yon."

"I-ilan sa mga schoolmate at kaklase ko ay tumigil sa pag-aaral dahil sa biglaang

pagbubuntis. Kaya pala ayaw ni Kuya Keith na mag boyfriend ako dahil... ayaw niyang
mabuntis ako kaagad."

Now, she realized the real reason why her brother do not allow her to have a
boyfriend.

"Well, I have to agree with Keith, hindi ka pa pwedeng mag boyfriend, pero..." May
diin sa huling salita nito. "Hindi naman dahil may boyfriend ka, mabubuntis ka na.
Nasa pag-i-ingat parin 'yon, but I don't tolerate the early pregnancy and having
sex with their boyfriends."

"So, pwedeng makipag-sex nang hindi nabubuntis?"

"Pwede." Kaswal na sagot nito. "Sa mga mag-asawa na ayaw pa magka-anak, maraming
contraceptives ang pwedeng gamitin."

"Hmm, wala ka pang nabuntis?" Alanganin ngunit inosente niyang tanong.

Howell let out a hearty laugh, his minty breath hit her nape. Kinikilabutan parin
siya sa sensasyon na hatid niyon sa kanya.

"Ano sa tingin mo?" May bahid ng paglalaro sa tono nito.

"Sa tingin ko? Hmm..." Nag-isip siya saglit, kahit ramdam niyang parang wala pa
naman. "Maingat ang mga Doktor, kaya sa tingin ko... wala ka pang nabubuntis."
"Wala pa, Yane."

"Wala ka rin balak?"

"No, not right now."

"Why not? You're on the right age and you're very stable."

"Too early for that."

"Too early? When do you want to have a baby?"

"I already have one."

Nilingon niya ulit ito. At nang magtama ang kanilang mga mata, para siyang
nahihilo. Malamlam ang magagandang matang 'yon na naaninag niya ang repleksyon ng
araw. She never thought that he's this very good looking until she look at him this
close.

His eyes captivates her and his sexy jaw line is more define, that gives her the
urge to caress him in that part.

His lips is sensual that her mind gone wild thinking about how many women tasted
his lips and how does it taste? How soft it is? How gentle he kiss?

"Fuck..." Howell cursed softly, then lick his lower lip, tasting it sensually.
"Stop that kind of look, baby. It feels like you want to taste my lips."

Para siyang natuhan. Napakurap siya sabay iwas ulit ng tingin. Ano na nga ang
pinag-uusapan nila? Saan nga ba sila nahinto? His sensual lips distracted her. She
can't think straight.

"W-what did you say? You already have a baby?" She get back on track. "Nasaan
siya?"

Howell move a little more closer, before she felt his hard arms slowly wrap around
her waist. Ang maninipis na balahibo nito sa magkabilang braso ay nagbibigay sa
kanya ng kakaibang kiliti na unang beses niyang naramdaman sa buong buhay niya.

"I am with my baby... right now." He whispered territorially above her shoulder.

Nakagat niya ang loob ng pisngi, hindi na nagawang kumontra pa dahil...

nagugustuhan niya ang nararamdaman sa mga sandaling 'yon. Nakakakiliti at mainit,
ngunit hindi literal na nakakapaso.

7 ~ Girlfriend

CHAPTER SEVEN

"WHAT'S your plan for your birthday?"

Napasulyap siya kay Howell mula sa kinakain. They are having their dinner in
Altaraza Hotel. May iilan silang guest na kasabay kumain, magkakalayo ang agwat ng
mga lamesa kaya naman mas nabibigyan ang bawat isa ng tamang privacy para makapag-
usap ng maayos.
They candle lights and glasses of wine above the table makes her feel like they are
having a dinner date. Hindi na dapat bago sa kanya ang bagay na 'yon lalo at
pangatlong gabi na nilang kumakain ng gano'n ang ayos ng lamesa.

The restaurant of the hotel offer a luxurious and romantic vibes to their guest.
Aside from the great foods from an International chef, the hotel staffs services
are excellent.

Is it because they are VIP? She don't think so. This five star Altaraza Hotel is
more than what she expected to be.

"I honestly don't have plan yet."

Howell smoothly slice a small amount of meat using a knife. He's wearing a white
polo short sleeve that shows the muscles on his arms. The sexy veins on it down to
the back of his hand is very hard not to notice.

Nakikita niya na naman ang mga ugat na 'yon sa Kuya Keith niya. Ang pinagkaiba lang
ng dalawa, mas marahas ang ugat na nakikita niya sa kapatid, kumpara sa ugat ni
Howell na apra bang tahimik lang, pero malupit, na para bang sa klase niyon ay
kayang-kaya siyang buhatin ng walang kahirap-hirap.

"It's your 18th birthday. It should be special and memorable."

Sa totoo lang ay hindi na siya makaramdam ng excitement sa 18th birthday niya dahil
sa nangyayari ngayon sa kanyang pamilya. Her father left them, her mother is in
rehabilitation center while her brother is somewhere she don't know.

Kaya paano niya pa maiisip ang kaarawan niya? Kung wala naman ang mga taong gusto
niyang makasama sa espesyal na araw na 'yon. Ang tanging inaasahan niya lang ay
uuwi ang Kuya Keith niya sa birthday niya kaya dapat lang din na kahit papano ay
paghandaan niya.

"Wala naman sila mommy at daddy, kaya paano magiging espesyal at memorable ang araw
na 'yon?" Napabuntong hininga siya, nalulungkot na naman.

She continue eating her Italian pasta, but she's aware with Howell's stares.

"You can at least tell me what do you want to do in your birthday? Or, where do you
like to go?"

Hindi na siguro ito nakatiis sa pananahimik niya at hindi siya tinantanan tungkol
sa birthday niya.

"Well... Kuya Keith promised that he will be in my birthday. Simpleng salu-salo

lang, ayos na sakin 'yon."

"Paano kung hndi siya makapunta?"

It was just a casual question but it caught her attention. When she look up on him,
he immediately caught her eyes with his. That deep beautiful serious eyes makes her
feel uneasy. Behind him is a glass wall and a dim yellow lights hanging from the
outside, making his aura looks darker for some reason.

Sinubukan niyang alalahanin kung may pagkakataon na ba na napako ang mga pangako sa
kanya ng Kuya Keith niya? Pero ni isa, ay wala. She's very confident that her
brother will come on her birthday.
"I know, Kuya Keith will be in that day. He would not miss it."

"Well, yeah. If he promise you that, then, he meant it. But, I was giving you an
option. Paano kung..."

"Kung hindi..." She cut him off. "I would not celebrate my birthday. Simple as
that." She shrug her shoulder, telling him that her eighteenth birthday is not a
big deal to her.

Pansamanrala siyang pinagmasdan ni Howell, nananantiya ang tingin nito, sa huli ay

mahinang naglabas ng hangin sa bibig na para bang bigo na naman.

"Are you going to invite me?" He asked, his tone was a bit hesitant! Tapos ay
napainom sa wine, naka-iwas ang mata sa kanya.

"Why not? If you're not very busy..."

"I'm not busy." He answered quickly.

Yane nodded her head. "Okay, punta ka sa birthday ko."

Howell cleared his throat before he sip on his wine again.

"Baka sa condo nalang din ako mag celebrate. Sasabihan nalang kita." Dagdag niya
pa.

"Okay." He's back with his cold tone, like it doesn't really matter to him.

Huh, parang kanina lang nag-a-alangan ito sa tanong kung iimbitahan niya ba, tapos
ngayon ay bumalik ang pagiging masungit.

Now that she expected another visitor for her birthday, it inspire her to feel
excited to celebrate it. Kung makakasama niya lang talaga ang buong pamilya niya,
mas masaya. Kahit sana makita niya lang ang mommy't daddy niya bago siya mag
birthday, ayos na sa kanya 'yon.

"What are you thinking?"

Wala sa sarili na naihinto niya ang paglalaro sa juice sa baso niya sa tanong ni
Howell. She wasn't aware that he was watching her moves and it seems like he knows
that she was thinking for something.

"Huh?"

"I said, what were you thinking? Hmm?"

"Uh, can I ask for another favor?" She bit her lower lip shyly.

Howell groan when his eyes went to her lips, before tilted his head back, closing
his eyes as if avoiding the view in front of him, which is her.

"What is it?" His voice was deep.

"Can I visit my mom before my birthday?"

Was it too much to ask? For a favor? Ang sabi sa kanya ng Kuya Keith niya kapg
gusto niyang bumisita sa mommy nila ay sabihan niya si Howell.

"Yeah, of course."
"Sasamahan mo ako?" Alangan na tanong niya at mas lalong nakaramdam ng pagka-
alanganin ng mataman na tingin lang ang isinukli ni Howell sa kanya. "Hmm, kung
busy ka, pwede naman na hindi ka sumama. Bigyan mo na lang ako ng permiso para
payagan akong makabisita kay mommy."

"Sasamahan kita."

Yane felt like her eyes twinkle when he heard that. Marahil ay kitang-kita sa mukha
niya ang excitement na makita ulit ang mommy niya kahit pa palihim lang.

"Thank you! Thank you talaga, Howell!"

She can't help the overwhelming feeling inside her. Halos mapatayo pa siya para
yakapin ito kung hindi niya lang napigil ang sarili.

"Now, finish your food and take a rest."

Nang tignan niya ang plato sa harap ay medyo marami pa pala 'yon, samantalang si
Howell ay kanina pa tapos kumain. Inililibang nalang ang sarili sa pagsimsim sa
wine habang hinihintay siyang tuluyang matapos. May dessert pang paparating at
hindi niya 'yon papalampasin.

"It's fine. Take your time." Anito nang maramdaman sigurong medyo nahihiya siya sa
mabagal niang pagkain at sa pinaghihintay nito ito.

"Matagal talaga akong kumain." Napanguso siya.

"I know." He sounds amuse.

Sa bagay, sa ilang beses nilang palaging magkasamang kumain, hindi na nakapagtataka

na alam nito 'yon. At, mukha naman na nasasanay o sinasanay na nito ang sarili sa
kakuparan niya pagdating sa pagkain.

Knowing that Howell's time is precious, made her feel embarrass to herself for not
thinking about how much time he wasted waiting for her.

"Sorry..."

"No worry. It's cute."

Sinimangutan niya lang ito. Hindi sigurado kung totoo ba ang sinabi nitong cute ang
mabagal niyang pagkain o pangpalubag loob lang sa kanya.

IT FEELS like their short vacation wasn't enough for Yane. Nang gabing inihatid
siya ni Howell sa condo unit niya, pra bang gusto niya ulit mag request ng susunod
na bakasyon ngunit naisip na rin na masyado na siyang maraming pabor na hiningi sa
binata at maraming oras na nito ang nasayang para sa kanya.

That time, she didn't let herself to be selfish again. Alam niyang may trabaho si
Howell na kinakailangan nang buong atensyon nito at ayaw niyang agawin niya na
naman ang atensyon na 'yon.

"So, ano ang ginawa niyo?" Usisa ni Akira na kausap niya sa kabilang linya.

"Nag swimming at nag shopping lang."

"'Yon lang? Hindi ka ba na-boring?"

"Hindi. Gusto ko pa nga sanang mag extend ng araw kung hindi ko lang iniisip na may
trabaho siya."

"Hindi ka man lang ba hinalikan?" In-snob nito ang sagot niya at mas na-curious pa
sa halik ni Howell!

Bakit naman siya hahalikan ng binata? Hindi naman sila magkasintahan!

"Halik? Hindi!"

Ang naaalala niya lang na naging sobrang mas malapit sila ay sa tuwing nagsu-
swimming sila sa umaga. Palagi nilang pinapanood ang pagtaas ng araw habang nasa
likod niya si Howell na halos nakayakap sa kanya. Bukod do'n, wala ng ibang
pangyayari na naging malapit sila.

Kahit na sa tuwing ihahatid siya ni Howell sa hotel room niya, mas napapansin niya
ang pagiging distant nito sa kanya na para bang kapag dumampi ang balat niya rito
ay may magagawa itong hindi niya inaasahan. They always ended up saying Good Night
to each other before he closed her door.

"Ang hina naman pala ni Doc. Ilang araw kayong magkasama pero hindi man lang naka-
halik sayo?"

"I am not her girlfriend. Kiss is not needed though."

"Ang inaasahan ko, may makakakuha na ng first kiss mo bago ka mag eighteen."

Napailing siya sa iniisip ng kaibigan. Ni hindi nga pumasok sa isip niya ang
halikan o makatanggap ng halik kay Howell. Even she found his lips sensual, she
avoided thinking about kissing him. She was just curious how many women already
tasted his lips.

"Huwag mo nga akong igaya sayo, Akira. Hindi na birhen ang labi mo."

"Because I love kissing. Ikaw ha, baka kapag nakatikim ka ng halik ay hanap-hanapin
mo."

"No way!" Bumaliktad siya hinihigaan, napapairap sa topic nila.

"O, baka naman nagsisinungaling ka sakin, ha? Baka naman nahaikan ka na ni Doc
Howello o may mas higit pa kayong ginawa." Paratang pa nito na tinawanan niya.

"Gaga! Ano naman ang gagawin namin? Magkahiwalay ang silid namin 'no."

"Sa itsura palang ni Doc, halatang marami nang karanasan sa mga babae. Hindi ba
talaga siya sumubok na halikan ka?"

"Hindi."

Ah! Wala talagang ipinakitang interes sa kanya si Howell na gusto siyang halikan.
Yakapin, oo, pero hindi halik!

"Paano kung nagpipigil lang si Doc?"

"Anong nagpipigil?" Curios na tanong niya, magkasalubong na ang mga kilay.

"You know, maybe he wanted to kiss you but he was controlling himself because
you're still a minor."
"Bakit mo ba siya pinag-iisipan ng ganyan? Howell is an honorable man. He would not
do such things that would ruin his name."

Hating gabi na at ang topic nilang magkaibigan ang nagpapawala ng antok niya. Sa
balcony ay tanaw niya ang maliliit na ilaw galing sa malalaking gusali, halos
tabunan na ang kadiliman ng langit at ang mga masiglang bituin.

"Bakit hindi ko siya pag-iisipan ng gano'n? Hindi mo ba kilala ang mga kaibigan
niya?"

"Not really. But I got to know some of their friends when my brother and I went to
D' Club which the owner is also one of their friends. I met one of Altaraza's
brother, Carter, if I'm not mistaken."

"Wait, Yane, ha. Wala namang english-an."

Pareho silang natawa do'n. Nakakatawang isipin na kahit ang babaw lang ay pareho
silang natatawa. Magkaibigan nga talaga sila."

"Pwede namang si Colton o Clane ang ma-meet mo, bakit 'yun pang pinaka babaero ang
naka daupang palad mo."

'You know, Carter?"

"Yeah." Halos ma-imagine niya ang pa-ikot ng mata ni Akira.

"Paano?"

"Geez, Yane. You're outdated. Pwede bang maging active ka naman sa social media
kahit minsan?"

Umirap siya. The thing is, she is not into Social Media. Though, she have social
medias account but she don't use it. Nakabinbin lang ang mga 'yon at ang dalang
niya rin naman bisitahin.

"I will try." She lazily muttered.

"So, heto na nga..." Patuloy ni Akira, hindi papaawat sa mga tila balitang nalakap.
"Carter is kinda famous in social media."

"Dahil guwapo." Patuloy niya at aminadong magandang lalaki nga talaga.

"Hindi lang do'n. Marami rin siyang babae!" Halos mandiri ang kaibigan.

"Ay, turn off."

"Yeah. Their friends are all womanizer. That's why I was very confused that Howell
treated you good. Samantalang may mga bali-balita na tahimik lang din 'yan kapag
may babae. O, baka may girlfriend siya ngayon kaya hindi na rin pumorma sayo."

"Wala raw siyang girlfriend." And he don't do girlfriends and relationships.

"Sabi niya lang 'yon. Meron 'yan, nakatago lang." Tila pangdedemonyo sa kanya ng
kaibigan. "Ang fresh ni doc, di ba? Kahit nagsusuplado? It means, his sex life is
active."

Wala yatang maidudulot na maganda sa kanya ang pinag-uusapan nila ni Akira dahil
maisip niya palang na nagsinungaling si Howell na wala itong girlfriend ay nag-
ngingitngit na ang kalooban niya, iyon pa kayang isipin niya na active ang sex life
nito?

Lalo pa ngayon na napakadalang na mag-text o tumawag ni Howell simula nang matapos

ang maiksing bakasyon nila. Maybe he's really busy at work, but right now, her mind
told her that he's also busy with his secret girlfriend!

"Kaya pala madalang na siya magparamdam sakin. Baka busy sa girlfriend." Medyo may
disgusto sa tono niya.

"Oo, Yane. Syempre di ba, ang mga doktor palaging pagod sa trabaho 'yan. At ang
klase ni Doc Howell na guwapo, matalino at mayaman pa, madali lang makakuha ng sex
sa kanya bilang pampatanggal niya ng pagod."

Kung magsalita si Akira para bang ang daming alam sa mga bagay-bagay, samantalang
ang alam niya pareho lang silang wala pang karananasan sa pakikipag-talik.

"Ibig sabihin, sex ang pahinga niya?"

"Pwede."

"Saan mo naman nalaman ang lahat ng 'yan?" Kaswal na tanong niya kahit na nag-
uumpisa ng mag-ngitngit ang kalooban!

"Come 'on, Men loves sex. Kahit pagod pa ang mga 'yan, basta may sex, hindi
magdadalawang isip ang mga 'yan. Especially that they are with their hot babes
who's good in bed!"

Isang mataray na irap pa ang pinakawalan niya bago tuluyan na talagang nademonyo
ang kaisipan niya tungkol sa bagay na 'yon na ginagawa ni Howell.

"Okay. Bukas naman ulit tayo mag-usap. Inaantok na ako, e." Matamlay na paalam
niya.

"Alright. Matutulog na rin ako. Good night, Yane. See you soon."

"Night. See you." The line was cut off.

Yane annoyingly type a message for Howell. Hindi niya papalagpasin ang gabing ito
na hindi nasasabi sa binata ang lahat ng bumabagabag sa kanya at nagpapakulo ng
dugo niya! She needs to let these all out so she can sleep well.

To: Howell

Kaya pala hindi ka na masyado nagtetext at tumatawag sakin dahil busy ka sa

girlfriend mo. Ayos lang, basta 'yung usapan natin na sasamahan mo ako kay mommy,
sana matupad mo.

Message sent.

Nang ilang sandali na wala siyang natanggap na reply ay mas lumakas ang paniniwala
niyang may kasama si Howell na babae lalo at gabi na, busy na ang mga ito. She then
type another message as if it would lessen the annoying feeling inside of her.

To: Howell

You lied to me. You said, you don't have girlfriend, but you have. Kaya pala guwapo
ka palagi dahil active ang sex life mo.

Pagkatapos niya ma-i-send ang mensahe na 'yon ay inilapag niya na ang cellphone sa
lampshade table. Sinubukan niyang matulog nang matiwasay pero ang maduduming imahe
ni Howell na may kasamang hubad na babae ay siyang nagpapagalit sa kanya at
nagpapagising!

"How dare you! Liar!" She keeps on murmuring with so much hate and annoyance.

Pinipilit niyang matulog kahit alam niyang hindi siya magtatagumpay, hanggang sa
mag vibrate ang cellphone niya sa ibabaw ng lamesa. Hindi niya pa naman nakikita
kung sino ang nag message pero nagwawala na ang tibok ng puso niya!

Slowly, Yane turn her head to the table. Nakailaw 'yon at tanaw niya ang pangalan
ni Howell. Umirap siya at galit na hinaklit ang cellphone para mabasa ang mensahe.

From: Howell

Who told you that?

Nanliit ang mga mata niya sa ka-inosentehan sa message ng binata. Mabilis siyang
nagreply. Nanginginig pa ang mga daliri sa sobrang inis!

To: Howell

It's not important. You're such a liar!

When she sent it, she put back her cellphone to the table. Ayaw niya nang maghintay
ng reply galing sa binata. Paano kung hindi na mag reply? Mas nakakagalit 'yon
dahil naghintay siya sa wala!

Ilang sandali lang matapos niyang ma-i-send ang text niya ay muling nag vibrate ang
cellphone niya. This time, it really made her heart gone wild when she saw Howell
is fucking calling her!

Sa taranta at galit, ay hindi niya na sinagot pa at nagtalukbong ng kumot! Hinayaan

niyang matapos ang tawag.

After the ring, her cellphone vibrated shortly for a text message. Kinuha niya
'yon, kaya niyang magbasa pero hindi niya kaya na makausap si Howell, baka ratratin
niya lang ang binata hanggang sa gumaan ang pakiramdam niya.

From: Howell

Baby... pls, answer my call.

Another text message popped up.

From: Howell

I will go there. Let's talk.

Kumalabog ng husto ang dibdib niya na tila ba nahihirapan na siyang huminga! How
dare him show his face again after lying to her?!

She angrily type a reply.

To: Howell

Wag kang magpunta dito! Magsama kayo ng girlfriend mo! Ayaw na kitang makita!

After she sent her last message, she deleted his number and turn off her cellphone!
8 ~ Kiss
CHAPTER EIGHT

KABABALIK lang ni Howell sa clinic niya nang maabutan na naghihintay sa kanya don'n
si Margo Alcaraz. They are both a resident doctor in Banchero Medical Center and
her family is one of his family's close friends.

"Hi, how was the operation?" Margo asked and kissed his cheek.

It's very normal, he used to it. Margo is such a sweet woman. Pero sa mga sandaling
'yon ay medyo napaatras siya nang dumampi ang malambot nitong labi sa kanyang
pisngi.

Margo giggled when she noticed his sudden reaction.

"What's with that, Howell? It's just a kiss in the cheek." She teased and made her
way to the sofa.

Howell removed his white coat and put it above his swivel chair.

"Nothing..."

"You must be tired. It took you six hours for that heart operation. How's the
patient?"

Naupo siya sa swivel chair, nakakaramdam na rin ng pagod. Kung wala lang si Margo
ay sa silid niya siya dederetso para makapagpahinga.

"The operation is successful."

They did the coronary artery bypass. It was very risky, but he's confident that it
will be successful with the help of his father and his colleagues. He's a resident
doctor and being surrounded with the best Doctors in Asia is already an achievement
for him.

"Tito Wesly is really the best." Margo praised his father.

"Yeah." He agreed.

The truth is, his father was planning to have his early retirement. Kaya naman
kailangan niyang mag doble kayod pa para mapalitan ang ama. It don't pressure him,
because ever since, he knew that he's bound to replace his father's position.

Howell rested his head at the head rest of his chair and close his eyes. He was
trying to relax for a while, until he noticed Margo's footstep coming towards him.

"Need some massage?" Margo asked sweetly.

She is already behind his chair and slightly massaging his shoulder.

"No, it's fine."

"No, I know you need this. Just try. Marunong ako."

Wala na siyang nagawa nang marahan na masahiin ni Margo ang kanyang balikat. Isang
katarantaduhan kung sasabihin niyang hindi niya nagugustuhan ang masahe ni Margo.
She's good. He's not sure if she took a classes for it, but the way her fingers
touches every part of his shoulder, it was very good.
"You're good." He whispered, it really relax him.

"Talaga?" He could almost feel that her lips on his nape.

Napapikit siya. Kahit na gusto niya ang pagmamasahe nito, hindi naman siya sang-
ayon sa maaaring kahantungan ng ginagawa ni Margo sa kanya.

"I think, that's enough, Margo."

Hinawakan niya ang mga kamay ng dalaga upang pigilan dahil nararamdaman niya na ang
pahalik-halik nito sa kanyang leeg.

"Hindi mo ba nagustuhan?" Nasa likod niya parin ito, nanatili ang mga braso na
nakapayakap sa kanyang leeg.

"I like it. But that's enough for me. Thank you."

"Well... hindi ako tumatanggap ng Thank You lang." Her voice become teasing.

Napailing siya nang bigla itong kumandong sa kanya.

"What?" He asked, tilting his head back to avoid her lips.

"I wonder if you already have a girlfriend?" Margo's eyes narrowed. "But, if ever
you have a girlfriend, your parents would not like her, unless she's in Medical
field."

"Tapos na ba ang duty mo?" Pag-iiba niya ng usapan.

"No, it's my break."

"Your break, but you're here, huh."

"Because I wanted to see you. Ilang araw kang wala. Hindi ka rin nagrereply sa mga
text message ko sayo. Where have you been?" Margo trail her fingers on his jaw
line. "Were you with your girlfriend?"

Not that he don't like Margo, but what the fuck he would do if he don't see himself
having sex with her? She's like a female friend to him. He's aware that Margo has
something for him, but he always choose to ignore it. Still, he respect her and her
feelings like what she deserves.

"Maaga pa ako bukas. If you mind..." He motioned the door.

"Pwede ba akong matulog dito kahit paminsan-minsan lang?"

Margo was looking at the door of his room.

"You're funny. You live near in the Hospital, just a next street from here."

"But... I still want to try to have a sleep over here. Unless, you let your girl
sleep here? Hmm?"

Howell chuckled at that. She was trying to fish some information about his love
life, but they both know, she won't get any little information about his women.

"Maybe next time? So, for now, you better go back to work and let me rest."

Pareho silang napatingin sa ibabaw ng lamesa sa harap nila nang mag vibrate ang
cellphone niya at rumihistro sa screen kung kanino galing ang mensahe.

"Baby, huh." Margo murmured bitterly.

Imbes na sumagot ay hinawakan niya sa bewang si Margo para umalis sa kandungan

niya. Inabot niya ang cellphone at binasa ang mensahe.

From: Baby

You lied to me. You said, you don't have girlfriend, but you have. Kaya pala guwapo
ka palagi dahil active ang sex life mo.

Nagsalubong ang mga makakapal niyang kilay habang binabasa 'yon. Where the fuck did
she get that idea?

"Howell..." Margo keep on bothering him, but damn, Yane's message bothers him.

"Can you go back to work?" Malamig na sabi niya sa dalaga, pinipigilan niyang wag
maging malupit dito.

Ayaw niyang sumabay si Margo, lalo at nararamdaman niyang magkaka-problema siya

ilang sandali pa.

"Oh, okay. Have a good night."

Margo looks a bit scared, but still managed to wave at him before walking towards
the door and closed it.

GIGIL na gigil talaga si Yane sa mga sandaling 'yon. Hindi niya matanggap na
nagsinungaling sa kanya si Howell. Kahit sabihin na hindi naman sila magkaibigan o
hindi sobrang close, pero sapat ba na paglihiman siya ng binata? Gayong ang lahat
ng ipinakita niya rito ay totoo at walang halong biro?

If felt like she's being played by him and she can't accept that fact, because she
knew to herself that she don't deserve it!

Pabaling-baling siya sa higaan dahil hindi na siya dinalaw pa ng antok, hanggang sa

marinig niya ang door bell ilang minuto pa ang nakalipas.

Yane's eyes narrowed when she imagined Howell's face outside the door, trying to
explain himself.

Paano kung hindi naman talaga si Howell ang magpupunta ng gano'ng oras? Paano kung
ibang tao? O magnanakaw? Lalaking may masamang balak? Tapos ay pagsasamantalahan
siya?

Pinuno ng negatibong pangyayari ang isipan niya, napalitan ang pag-ngingitngit niya
ng takot dahil sa mga naiisip. Tinignan niya ang balkonahe at nang makitang medyo
hindi nakasara ang makapal na kurtina, ay mabilis siyang tumayo at hinawi 'yon
dahilan kung bakit hindi niya na makita ang labas.

Nasundan pa ang unang door bell, kung magpapatuloy ang pagtunog niyon marapat lang
na tignan niya kung sino ang nasa labas! She hurriedly went to her shoulder bag and
get the pepper spray.

Yane slowly walk towards the door. Napaigtad pa siya sa pangatlong pagtunog ng door
bell! Kakaba-kaba siya nang mabagal na sinilip niya sa peephole ang tao sa labas,
nagbabakasakali na sana ay si Howell nalang kesa lalaking hindi niya kilala at
mukhang hindi mapagkakatiwalaan!
Yane's heart almost skip a beat when she saw Howell outside. He looks problematic,
waiting for her to open the door. Ngunit bumalik ang iritasyon niya nang makita ito
sa totoo lang!

Nanliliit ang mga mata nang galit na binuksan niya ang pinto, mahigpit ang hawak sa
pepper spray!

"Ano ang ginagawa mo dito? Sinabi ko na sayong ayaw kitang makita, ha! Bakit ka pa
nandito?!"

On the other hand, when she opened the door and when Howell saw her, he looks
relieve.

"Ah, kaya ka nandito dahil gusto mo mag explain?" Pinangunahan niya na ito. "Well,
I don't need your explanationn Doc Howell. Just keep it to yourself and I hope you
can sleep well!"

Akmang malakas na isasara niya na ang pinto ang maagap nitong mapigilan na para
bang wala lang ang pwersang pinakawalan niya!

Hindi niya 'yon nagustuhan kaya dumoble pa lalo ang galit niya sa kaharap!

"You looks even prettier when mad." May aliw sa tono nito na nagpamanhid sa ulo
niya.

"Don't use your charm on me!" Halos duruin niya ang doktor.

Pakiramdam niya sa sobrang galit niya ay namumula na ang buong mukha niya at parang
dragon na handang-handa nang magbuga ng apoy sa kaaway. At itong kaharap niya ay
animo tuwang-tuwa pa na pinapanood siya sa pag-aalburoto niya.

"Why are you so mad at me?"

"Because you fucking lied to me!" She scream angrily.

Nag-iinit na ang magkabilang sulok ng kanyang mga mata dahil marahil sa sobrang
galit niya. Taas-baba rin ang dibdib niya, umaalpas talaga ang emosyon niya.

Howell slowly close his eyes when he realized that she was really mad. Bumuntong
hininga ito. Nang magmulat ng mga mata ay nabaanag niya na ang pagod dito.

"Listen-"

"I said, I don't want to hear your explanation!" She cut him off.

Howell pursed his lips, as if he's really amuse. His reaction is not helping
though. Is he making fun of her? Bakit aprang pinipigil nito ang matawa sa kanya?!

"I don't have a girlfriend. I made it clear to you." Marahan ang boses nito.

She can't look at him directly this time. Kinakalma niya rin ang sarili.

"Kung wala kang girlfriend. Okay. Can you leave now?" Magaspang na sabi niya.

"No. You're still mad at me. I need to do something for that."

Marahas siyang bumuntong hininga, ipinaparamdam dito na hindi niya na ito gusto
pang makausap o makita man lang.
"Who cares if I'm mad at you? For sure, makakatulog ka parin naman nang maayos
kahit alam mong galit ako."

"Hindi." Napatingin siya kay Howell. Malamlam ang pagod na mga mata nito. "Hindi
ako makakatulog ng maayos kapag alam kong galit ka sakin."

Halos irapan niya ang sarili nang makaramdam ng ginhawa sa sinabi nito. Ano? Kanina
lang ay galit na galit siya ha. Nasaan na napunta ang galit niya sa kausap?
Tinangay ng hangin?

"No, your conscience is the reason, not me."

"Yane, look..." Tila nahihirapan ito na i-explain ang sarili. "Ano ba ang gusto
mong gawin ko? Gagawin ko, huwag lang tayong ganito."

Napanguso siya. Umirap siya at nag-iwas ulit ng tingin. Why the hell he looks so
stress at her?

"Patingin ng cellphone mo." Matapang na inilahad niya ang kamay sa harap nito,
nakataas ang isang kilay.

Tinignan ni Howell ang kamay niya tapos ay napabuntong hininga ulit. Kalaunan,
kinuha nito ang cellphone sa bulsa na lihim na nagpangiti sa kanya. He put the
password before giving to her.

Yane's cheeks burn so bad when she saw his wallpaper. It was her!

It's a stolen shot from the infinity pool of Altaraza Hotel while she was watching
the sunrise. It was their third day, she's wearing a royal blue two piece. Her long
hair is wet and straight.

Umasta siyang hindi big deal ang wallpaper nito sa kanya pero sa loob-loob niya ay
hindi magkandamayaw ang pintig ng kanyang puso.

"Can I come inside?"

Sinulyapan niya lang ito bago tinalikuran at nag-umpisa ng kalkalin ang gallery
nito. She heard the closing door and Howell's footsteps behind her.

Sa silid siya dumeretso at naupo sa kama niya. Hindi niya na pinansin pa si Howell
na sa balkonahe niya dumeretso. He checked outside and the locks.

"It's raining." Howell informed her, but she's too busy looking at his gallery and
find some evidence that she have a girlfriend.

Ang hindi niya lang inaasahan ay ang mga nakaw na litratong kuha nito sa kanya nang
magkasama sila sa hotel. Iba't-ibang anggulo. May tahimik at nakatawa rin.

Sa huli, wala siyang nakitang ibang litrato ng babaeng kasama nito. Pawang mga
patungkol sa medisina at doktor ang imaheng naroon. Bukod pa sa mga kasamahan nito
sa Hospital. Staffs and nurses. Bilang lang sa daliri ang group picture.

"May nakita ka ba?" May bahid ng kompyansa at yabang sa tono nito.

Umirap lang siya at inubos talaga ang laman ng gallery hanggang sa mapukaw ang
atensyon niya ng isang litrato. Dalawang babaeng magkasama, kapwa nakasuot ng
puting mahabang coat. The first one is on her mid fifties, while the other one
looks like Howell's age.
"Who are they?" Ipinakita niya kay Howell ang screen.

"It's my mom and... Margo." Kung bakit ay nagdududa siya sa babaeng nag-ngangalang
Margo. "She's just a family friend." Dagdag nito na para bang nalaman ang pagdududa
niya.

"Can I open your messages?" She asked. Was it too much?

"Go ahead, if that makes you feel good. I don't mind at all."

Hinawi nito ng bahagya ang makapal na kurtina, napansin niya ang malakas na buhos
ng ulan. Nagmo-moist na rin ang salamin na pintuan.

Naupo si Howell sa couch at sumandal, habang nakatingin sa labas.

Her finger tapped his inbox and saw that he has unread message and it was from...
Margo! Kahit hindi niya buksan ay nababasa niya naman ang laman ng mensahe.

From: Margo

Hi Howell, I hope you enjoyed the massage as much as how much I enjoyed doing it to
you.

Kumulo ang dugo niya at muntik ng ibato ang cellphone kay Howell na naabutan niyang
nakapikit na ang mga mata, nakasandal.

"May text message si Margo sayo." Kalmadong sabi niya.

"Read it for me please."

Nakapikit parin ito, habang siya ay nanggagalaiti na naman sa galit!

"Margo said..." Napalunok siya. "Hi Howell, I hope you enjoyed the massage as much
as how much I enjoyed doing it to you." Sinadya niyang lambingan ang boses habang
binabasa.

The image of Howell and Margo in one room popped up her dirty mind. Nakahubad si
Howell at minamasahe ni Margo. Saan parte kaya itong lalaking 'to minasahe?!

Pagod na dumilat si Howell at napahilot sa sintido, sumakit yata ang ulo. At nang
makitang tumayo siya sa kama at gigil na susugurin niya ito ay kalmado itong umayos
ng upo, naghihintay sa kanya para sa apoy niyang ibubuga.

"Sayo na 'tong cellphone mo!" Hinagis niya sa tiyan nito iyon nang makalapit siya.
"Nag enjoy ka ba sa massage session niyo? Si Margo kasi nag-enjoy."

Inilapag nito ang cellphone sa gilid at akmang aabutin ang mga kamay niya pero
mabilis niyang iniwas kaya napabuntong hininga ito.

She's standing angrily in front of him. Tila mas galit pa siya kesa sa malakas na
buhos ng ulan.

"Let's not talk about it-"

"No, let's talk about it!"

"Goddamnit." He murmured a curse.

"Massage therapist ba si Margo?" Hinuha niya.

Kung oo, siguradong mapapahiya siya sa inaasta niya, pero kung hindi? Nakakagalit!

"No."

"Bakit ka niya minasahe? Nagpamasahe ka?" Pag-iimbestiga niya pa na animo boyfriend

niya si Howell at nag cheat sa kanya.

"Hindi."

"Minasahe ka?"

Howell let out a frustrated breath. He look up on her, he looks really tired. Tila
ba pinipilit nalang nitong magising para lang pakinggan siya... and to deal with
her and her behavior at the moment.

"Sa balikat lang."

"Minasahe ka nga!"

"I did not expect it though."

"Nagustuhan mo naman?" Nanliliit ang mga mata niya at baka nanlilisik pa nga.

"She's good."

His honesty is making her annoyed!

"Eh, di, dun ka na sa kanya!" Tapos ay tinalikuran niya ito.

Ang hindi niya inaasahan ay ang paghila nito sa kamay niya kaya siya napaupo sa
kandunga nito. Hindi siya kaagad nakapag react!

"I'm really, really tired... but I couldn't rest because I need to deal with this
little dragon." He whispered tiredly.

"Hindi ako dragon!"

Yane tried to escape, but Howell didn't let her. Masyadong matigas at mabigat ang
mga braso nitong nagkukulong sa kanya.

"I didn't know you're a jealous type."

"I'm not!" Mariin na sagot niya. "I didn't know that you're like your friends,
womanizer!"

Howell let out an amuse short laugh. His minty breath hit her neck.

"Womanizer, huh. Saan mo ba nakukuha ang mga salitang 'yan?"

"Wag mong ibahin ang usapan- ay!" Tili niya nang magdilim ang buong paligid na
sinabayan nang malalakas na kulog at kidlat, na ang repleksyon ay pumapasok sa
loob.

Sa pagkabigla at takot ay napayakap siya kay Howell ng mahigpit. She buried her
face on his neck and to be honest, he fucking smells good.

"W-Wag kang uuwi." Bilin niya, na may halong pagbabanta pa.

"Do you want me to stay?"

"Bakit? Iiwan mo ako nang ganito ang sitwasyon?" Medyo kabado niyang tanong.

"Of course not." Howell gently brush her hair. "I will stay... with you." And plant
a small kiss above her head.

Unti-unti siyang nag-angat ng tingin, ngunit sa sobrang dlim ay hindi sinasadya na

magtama ang kanilang mga labi.

Nanlaki ng bahagya ang kanyang mga mata. Sa lambot ng labi nito at sa pagkabigla
niya ay hindi siya kaagad nakapag-react.

Did they really kiss?

Howell groaned, before he move his lips sensually, urging her to move hers.
9 ~ Oh (SPG)

CHAPTER NINE

NAPAKAPIT siya lalo sa balikat ni Howell nang hindi niya na malaman pa ang gagawin.
His sensual lips was moving against hers. It's her first kiss and honestly, she
don't have idea what to do.

Hinahayaan niya lang si Howell na mabagal na hinahalik-halikan ang labi niyang wala
man lang kaimik-imik sa mga sandaling 'yon, habang ang palad nito ay marahan na
humahaplos sa hita niya.

She's sitting on his lap, locking him with her legs on the both side of his body.
Kung paano naging ganoon kabilis ang posisyon nila ay hindi niya na maalala.

Nang maramdaman niyang nag-uumpisa ng maging agresibo ang halik ni Howell ay hindi
niya napigilan ang pag-awang ng labi, sa unang pagkakataon ay naigalaw niya rin
'yon. Hindi na siya parang tuod.

"Tell me to stop..." Malinaw sa pandinig niya ang mababa nitong boses, kahit pa
malakas ang buhos ng ulan sa labas.

"Don't stop." She said aggressively against his lips.

Napapikit siya nang umakyat ang palad ni Howell sa bandang tiyan niya. She's
wearing a thin spaghetti strap sando and a very short shorts. Ang init na hatid ng
palad nito sa katawan niya ay tamang-tama sa lamig na ibinibigay sa kanya ng
panahon.

Yane's tilted her a bit when Howell's lips travel down to her neck, giving her a
small kisses there. Napalunok siya at wala sa sariling napapikit upang mas lalong
madama ang kakaibang sensasyon dahil sa klase ng halik na ibinibigay ng binata sa
kanya.

"I thought you want to stop because... you didn't kiss me back." He said that and
slowly slid his hand on her top.
"I... I d-don't know how to kiss back." Muntik ng magputul-putol ang mga salita
niya dahil nakukuha na ng palad nito ang atensyon niya.

Eksperto at nanunudyo na hinihimas nito ang ilalim ng boobs niya, na napapakagat sa

kanya sa labi.

"You need to learn." He nibble the skin on her neck, making a small moan escape her
lips.

"H-How?"

"I'll teach you."

"When?"

Howell chuckled against her neck. "When do you like?"

"Why not now?"

"Do you think it's a good idea?"

Nakagat niya ang loob ng pisngi nang bumaba pa sa ibabaw ng dibdib niya ang labi ni
Howell at tuluyan nang nasakop ng palad nito ang dibdib niya.

Sinubukan niyang wag mapa-ungol sa ginawa nito, ngunit hindi siya gano'n kalakas
para pigilan ang sarili... lalo at nagugustuhan niya ang kiliting hatid sa kanya ng
nunudyong halik nito sa ibabaw ng dibdib niya at ang paghimas nito sa parteng 'yon.

"G-gusto ko... ang ginagawa mo." Tila nahihibang na sambit niya.

"This?" He plated a gentle kiss above her chest. She nodded her head as an answer.
"How 'bout this?" Then, he slightly pinched her sensitive nipple.

"Y'Yes."

"What do you want me to do?" He whispered sexily.

"Just... keep on doing that."

Nakapikit a tmedyo nakatingala na dinadama niya ang hindi pamilyar na sensasyon na

ipinaparanas sa kanya ni Howell. It's a foreign feeling, but she fucking like it.

Yane's arched her body, wanting to feel more of his kisses.

"You're not wearing a bra." Howell said darkly.

"Because... I was about to sleep."

"Can I taste your nips?"

Naimulat niya ang mga mata at nagbaba ng tingin kay Howell, kahit na madilim ay
naaaninag niya parin ito. Ang mukha ay bahagyang nakasubsob sa dibdib niya,
humahalik doon kahit na may manipis pa na telang naka-sagabal.

"Are you going to-"

"Lick and suck your nipples." He finished her sentence, putting her body on heat.
"Like this..."
Napaawang ang labi ni Yane nang bahagya nitong kagatin ang isang ut*ng niya na
natatakpan ng manipis na tela. Uminit ang buong mukha niya, labis na nagustuhan ang
sensasyon na dulot niyon sa kanya.

Hindi pa nakuntento si Howell sa pagkagat sa isa, kaya pinagpalit-palit nitong

kagat-kagatin ang dalawa sa gigil at nasasabik na paraan. Her nipples is already
fucking hard and she felt somehing between her thighs. Tila ba nababasa ang panty
niya.

"Howell..." Halos i-ungol niya ang pangalan nito.

"Fuck." Her cursed before he pulled down her spaghetti strap sando, giving him a
full access to her bare chest.

Napasambunot si Yane sa buhok ni Howell at napaliyad nang sabik na sipsipin ni

Howell ang magkabilang dunggot niya. Tila ba ito uhaw na uhaw na matikman ang
anoman ang ihihain niya sa gabing 'yon.

"Oh, Howell..."

Naghalo ang kaunting hapdi at kiliti na nararamdaman niya. The way he suck her
nipples, it feels like he wasn't controlling himself. Sa ginagawa nito ay mas
lalong nabasa ang panty niya, may kiliti siyang nararamdaman sa pagitan ng kanyang
mga hita.

"Howell..." Ungol niya sa pangalan nito nang mabagal na padulasin ang daliri sa
loob ng panty niya.

Mariin siyang napapikit at dinama ang paghagod ng daliri ni Howell sa basa niyang
pagkababae.

"Damn. You're so fucking wet." He sounds so pleased. "I wanna taste you."

Para siyang kiniliti sa sinabi nito, tila ba nakaramdam ng excitement. This is

crazy! Ang isang bahagi ng utak niya ay matino pa, ngunit mas lamang na ang
kahibangang nararamdaman para pigilan pa ito.

Kung ano man itong ginagawa nila at kung saan hahantong ang lahat nang 'yon, ay
hindi niya na magawang isipin pa.

All that she wanted is to feel the pleasure that he was giving her.

"What..." Hindi niya na natuloy pa ang sasabihin ng buhatin siya ni Howell at

ilapag sa couch.

Nakaupo siya doon, inaaninag ito na unti-unting lumuhod sa harap niya. Ang pang-
itaas niya ay nasa baba na ng kanyang tiyan at hindi niya namalayan na panty nalang
ang saplot niya sa pang-ibaba.

Kagat ang labi na naghihintay siya sa sunod na gagawin sa kanya ni Howell. Her body
is already in heat. Kaunti pa ay tatalunin na ng mainit na singaw ng katawan niya
ang lamig na dulot ng malakas na buhos ng ulan.

"Hindi pa natin dapat ito ginagawa..." Mahinahon ang boses nito na nakaluhod sa
harap niya, para bang sinasamba siya.

"Ayaw mo na?"

"It's not right."

"Bakit mo inumpisahan kung hindi mo naman pala tatapusin." Biglang naglaho ang
excitement niya.

"Baby, you're still seventeen." Nahihirapan ang tono nito.

"Then, why did you kiss me? Why did you fucking suck my nipples? Why did you make
me wet?!" Uminit ang pisngi niya sa sariling tanong.

Howell kissed her? That was her first kiss! He was her first kiss!

And they would end up like this? Now that they realized that what they did is
wrong, will they stop doing it?

"I was out of my mind."

"Nagsisisi ka?"

"No." Maagap na sagot nito. "Kung alam mo lang kung gaano ko ito kagusto... pero
ikaw ang iniisip ko. Do you want me to continue?"

"Yes." Walang kaabog-abog na sabi niya.

Napaungol si Howell sa pagiging agresibo niya.

"I'm not kidding, Yane."

"Hindi rin naman ako nagbibiro. Pero kung ayaw mo-"

"Gusto ko."

Yane rolled her eyes. They both like it, then why it needs to stop?

"If you think about my brother, don't worry, I will keep this as a secret between
us."

Kahit sa dilim ay tila nabanaag niya ang pagrehistro bigla ng iritasyon sa mukha ng
kausap.

"You want to keep me as a secret?" Kritikal na tanong nito.

"Yes. I don't want to ruin a friendship."

"I don't want to be a secret."

Ngumuso lang siya. Hindi pinakinggan ang gusto nito.

"My decision is final. I want to keep this and whatever is between us... a secret."

"I'll you do it for now."

"You should. I'm still a minor. I don't want to ruin your name, too."

Bumuntong hininga si Howell, suko na sa kanya at sa usapan nila. Kapag ganito na

ito, alam niyang siya ang panalo at siya ang palaging napagbibigayan.

"Yeah, you're still a minor, so... it's better to stop this."

Tumayo ito na nagpataas ng isang kilay niya. He really meant his words.
"Okay." Nagkibit siya ng balikat at inangat ang damit. "Dito ka matulog, ha." Tukoy
niya sa sofa bago siya nagpunta sa kama.

Maingat siyang humiga pero ang mga mata ay nakasunod kay Howell. He's standing near
the glass door, checking the rain outside.

"I thought you're tired. Hindi ka pa matutulog?" Pansin niya rito.

"I will, soon."

"Kasya ka ba dyan sa couch?"

Sa taas nito, duda siya kung makakatulog ba ito ng maayos sa couch. How rude it is
to make her visitor sleep in the couch? While, he made her slept in his bed, alone
and comfortable before.

"I will be fine."

Tinamaan siya ng hiya nang maalala ang kabutihan sa kanya ni Howell nang gabing
'yon.

"Uh, pwede kang matulog dito sa..." Umusog pa siya ng kaunti para sa espasyong para
rito. "... dito sa tabi ko."

"Unless you want me to lick you, then, I will sleep beside you."

Hindi alam ni Yane kung saan ang pinaka mainit na parte ng katawan niya, kung sa
mukha ba o sa batok dahil sa sinabi ni Howell. Pinagtakpan niya ang hiyang
nararamdaman sa pag-alis ng panty na suot dahil nalalagkitan na siya.

Inihagis niya 'yon sa sahig, sinadya niyang makita nito ang ginawa niya. Lihim
siyang napangisi nang maaninag niya ang dilim sa mukha ni Howell, nahuli ang
kapiliyahan na ginawa niya.

"I am not a very patient person, Yane. Stop doing naughty things."

"What?" Maang na tanong niya. "Mas masarap palang matulog ng walang panty. I feel
more comfortable."

"Really, huh?"

Nang hawiin nito ang makapal na kurtina, na tila ba sasakay na sa pagiging pilya
niya ay nakaramdam siya ng kaunting kaba. Lalo na nang unti-unti itong maglakad
palapit sa kanya.

"Y-Yes."

Bawat mabagal na hakbang ay nagbibigay sa kanya ng kaba at excitement. Ang

magandang tindig nito ay tila pina-perpekto lamang ng dilim. Hindi niya magawang
alisin ang mata kay Howell, namamangha siya dahil kahit sa dilim, ay hindi niya
maitanggi ang kakisigan nito.

Huminto si Howell kung saan niya hinagis ang panty niya at nang tumayo ay hawak na
nito 'yon. Marahan na dinala sa ilong nito.

Napalunok siya at nadagdagan ang pag-iinit niya dahil sa eksenang nasaksihan. She
could almost see him closing his eyes while smelling and kissing her underwear!
Guni-guni niya lang yata 'yon!
"W-Wag mo ngang amuyin 'yan." Saway niya, tinablahan na ng hiya.

"I like the smell." Then he took another step forward.

"Baka hanap-hanapin mo na naman." Mahina ang nahihiya niyang boses.

"I will keep this." Tapos ay isiniksik ang panty niya sa bulsa ng pantalon nito!

Hindi niya alam kung matatawa siya, pero sigurado siyang mapula ang buong mukha
niya. Bakit ba ang galing nitong gumawa ng ikaka-init ng pisngi niya.

"Crazy." Bulung-bulong niya.

"Yeah."

Nang makalapit ito sa kama ay umusog pa siya upang mabigyan ito ng sapat na
espasyo. sleeping beside her, is much more comfortable than she let him sleep in
the couch.

"Kapag nakatulog ako, wag ka munang aalis hanggat may ulan pa at wala pang
kuryente, okay?" Bilin niya, kahit na duda siya kung makakatulog nga ba siya
talaga.

"Okay."

"Sige. Good night."

"Night."

Tumagilid siya paharap dito at nagpanggap na tulog. Kung didilat ba siya ay

mapapansin ni Howell? Siguro naman ay hindi dahil madilim?

Wala pa siyang ilang minutong nagtutulug-tulugan nang maingat niyang buksan ang
isang mata.

Naabutan niya si Howell na naghubad ng pang-itaas. Muli siyang pumikit bago niya pa
makita ang paghubad nito ng pantalon. She heard him unzipped his pants, before she
felt him lay down beside her.

Muli niyang binuksan ang mga mata, para bang hindi siya mapapakali kapag hindi ito
lihim na pinapanood kung ano ang ginagawa o kung paano ang ayos kapag natutulog.
She's looks like a curious school girl, checking with her school crush.

Howell's one arm is covering his eyes, while the other one is on his side, near
hers. Nang ibaba niya pa ang tingin ay nahagip niya sa dilim ang hubad nitong
dibdib, pababa sa mukhang matigas na tiyan. The shadow of his packs in the dark is
impressive.

Her gaze lower down and she saw nothing but the white sheet that covers the lower
part of his body until it reach his feet.

"Sleep." Howell muttered.

"I'm sleeping." Mabilis niyang sagot, huli na para magsisi pa.

"Stop ogling."

"I am not."
"Hindi ka ba komportable na katabi ako?"

"Hindi naman. Hindi lang ako datnan ng antok. Sige na, matulog ka na."

"Kung hindi ka komportable. Do'n nalang ako sa couch."

Akmang babangon na ito pero napigilan niya sa matigas na tiyan. Pakiramdam niya ay
napaso siya, dahil pagdaloy ulit ng init sa kanyang ugat.

"U-Uhh..."

Wala sa sarili na gumapang ang daliri niya sa tiyan nito, binabagtas ng daliri ang
matigas na mga muscle do'n. Sa mga modelo at artista lang siya madalas makakita ng
lalaking may abs bukod sa Kuya Keith niya. Sa mga sandaling 'yon, na-curious siya
kung gaano ba 'yon katigas at ano ang pakiramdam na mahawakan 'yon.

"Stop it, Yane." His husky voice is almost begging.

"I just want to feel... it."

"I'm fucking hard."

She innocently looked up on him, but his eyes were close. She have no idea what's
he talking about. Pero nang bumaba ang tingin niya sa pagitan ng mga hita nito, may
nakaumbok do'n na natatakpan ng puting kumot.

Very curious, she naughtily trail her fingers down.

"Stop teasing me, baby." Narinig niya na ang banta at pagmamakaawa sa boses ni
Howell, na para bang parusa ang ginagawa niya.

"Just curious..." Pabulong na sabi niya kahit na alam niya nang... may nagising
siya.

"Hindi ka patutulugin niyan. Maniwala ka."

"Nito...ba?" Akmang lalapat na ang daliri niya sa umbok na 'yon nang hawakan siya
ni Howell sa palapulsuhan dahilan para matigil ang balak niya.

Yane's lips pout a bit.

"I let you kiss me, why you did not let me touch you- oh shit!" Singhap niya nang
pumaibabaw sa kanya si Howell.

The hard thing between his thigh is poking her lower abdomen, telling her that he's
mad and ready for a fucking fight.

"What do you want, huh?" Bulung-bulong nito habang hinahalik-halikan ang kanyang
leeg, kapit ang dalawang kamay niya na nasa uluhan niya.

Ang init sa katawan niya ay nag-uumpisa ng bumalik. Mapagparusa ang halik nito na
nagugustuhan niya parin. Kahit anong klaseng halik yata ang ibigay sa kanya ni
Howell ay malugod na tatanggapin ng katawan niya.

"Akala ko ba matutulog na tayo?" Ani niya.

"Oh, shut up." Bumaba ang labi nito sa dibdib niya hanggang sa tiyan. "You made the
beast awake, and now you want to sleep? Think again, baby."
Kabado na kumapit siya sa ulo ni Howell nang paghiwalayin nito ang kanyang mga
binti at isampay sa balikat nito. Her toes touches his muscled back.

Mariin na ipinikit ni Yane ang mga mata nang maramdaman ang mainit na hininga ng
binata sa maselang bahagi ng kanyang katawan. Para siyang lalagnatin sa pag-iinit
ng buo niyang katawan.

"What are doing..." Wala pa ay para na siyang hinihingal.

"You need to be punished for being naughty."

"Howell - oh!"

Umawang ang kanyang labi nang lumapat sa pagkababae niya ang mainit na dila ni
Howell, pinatigas, bago sabik na sabik na hinimod ang bawat sulok.
10 ~ First (SPG)

CHAPTER TEN

YANE felt that her womanhood is throbbing. She can't help it, maybe that is a
normal reaction when a man eats her down there. Nakapikit ang kanyang mga mata,
hindi niya binibitiwan ang ulo ni Howell habang wala itong patawad sa pagdila sa
kanyang pagkababae.

She's fucking wet and Howell seems to like how her body reacts to his sinful
tongue. Hindi ito nakuntento sa bawat madiin na lapat ng mainit na dila sa kabasaan
niya, bagkos ay paminsan-minsan din nitong sinisipsip ang tila maliit na kuntil na
nagtatago na pilit hinahagilap ng dila nito.

"Howell! Ahh!" She moan loudly when she felt like he found what he was looking for.

Howell started to tease her clitoris using the tip of his tongue. Aminado siyang
nasarapan siya sa marahas na paghimod nito sa pagkababae niya, ngunit para bang mas
lamang ang sarap at kiliti na dulot sa kanya ng umpisahan na nitong paglaruan ang
maliit na kuntil na 'yon.

"Oh, shit! Uhh..."

Dalawang kamay niya na ang nakahawak sa ulo ng binata, hindi niya alam kung paano
ito patitigilin dahil hindi niya na kinakaya ang kiliting hatid sa kanya ng dila
nito... o gusto niya ba talagang patigilin ito sa ginagawa? She doubt it.. She's
already out of her mind to stop him from pleasuring her.

Ang mga palad nito ay gumapang paangat sa kanyang dibdib at minasahe 'yon habang
patuloy sa pagpapaligaya sa kanyang kaselanan. How did he manage to do things at
the same time? He's expert in giving pleasure to a woman.

The way his callous palms caress her bare chest, and the way her suck her cl*t,
it's obvious that he used to all of these... it tells her that he's a well-
experienced man when it comes to bed.

Halos tumirik ang mga mata ni Yane nang isubsob pa ni Howell ang mukha sa kabasaan
niya at pagtuunan ng pansin ang pagsisipsip sa kanyang cl*toris. Ulit-ulit nitong
ginagagawa 'yon, na tila ba may katas na nakukuha do'n kaya sarap na sarap, hindi
mabitawan ng dila nito ang kuntil na 'yon.

"Ahh! Ahh! Howell! I... I wanna... uh, ohh." Hindi niya matapos ang sasabihin dahil
napuputol 'yon ng mga ungol. She felt like she wants to pee, that any moment,
something will explode inside.

Humigpit lalo ang pagsambunot niya sa buhok ni Howell at nanginig ang kanyang mga
binti nang hindi niya na kinaya pa ang labis na kiliting namuo sa loob niya na
kanina pa gustong kumawala.

Umikot ang mundo niya at parang nawala sa sarili nang tuluyang mailabas ang
lilkidong kumikiliti sa kanyang puson.

"Fuck..." He cursed sharply. "You just squirted, baby."

Nilubayan siya ng lakas, ni hindi na naintindihan pa ang binanggit ni Howell.

Kusang bumagsak ang mga kamay niya mula sa pagkakasambunot sa binata at hinayaan
ang sarili na damhin ang sarap nang unang beses na may nangialam sa kanyang pinaka
pribadong parte ng katawan.

She did expect they would end up like that. She admin that she's naughty some
times, but... this is out of her control.

Howell's tongue started to move again, this time in a slow pace. Hinayaan niya
itong himurin ang katas na inilabas niya, naririnig niya pa ang kaunting ingay sa
paraan ng pagdila nito, kahit hindi sabihin ay alam niyang nasasarapan din ito sa
ginagawa.

His hands started to roam around her body, it feels like he's memorizing every inch
of her. From her boobs, it lower down to her flat stomach and the sides of her
waist.

Then, he started kissing her thighs. He planted a small sweet kisses there, it
relax her and at the same time it gives heat to her body.

Uminit ang leeg niya nang natantong parang gusto pa ng katawan niya. Is she really
that aggressive? Or maybe, Howell do it intently, to put her body on fire again?

"Are you tired?" He whispered while kissing her legs.

Ramdam niya ang pagod, lalo at hindi biro ang inilabas niya kanina. Huminto ang
inog ng kanyang mundo sa nangyaring 'yon. It was her first time, and it blown her
mind away! Pagod siya ngunit iba ang sigaw ng kanyang katawan, para bang ayaw pa
talagang sumuko.

"A... bit."

"Hindi pa yata umabot ng limang minuto."

Lumaki ang mga mata niya nang makuha ang ibig nitong sabihin. What? He licked her
so good for less than five minutes? Gano'n katagal?

"Ang tagal pala..."

"Matagal? No. I was just starting." Aliw na sabi nito.

Nag-uumpisa palang ito? Hindi pa ba 'yon iyon? Did she miss something? She could
still almost feel how he flicked his tongue on her womanhood! Tapos, sasabihin nito
na nag-uumpisa palang ito?
"Ano ba dapat?" Mahina at nahihiyang tanong niya.

"Well, it's normal for a first timer."

Her eyes narrowed. The darkness gives her a freedom to glared at him without
noticing her. Paano nga pala siya nito papansinin? Kung ang atensyon nito ay ang
paghalik sa hita pababa sa kanyang binti?

"Sinasabi mo ba na..." Ayaw niya sanang ituloy ang sasabihin, pero bahala na. "...
na mabilis akong..." Napalunok siya, mainit ang pisngi. "... labasan?" Halos
pabulong nalang na lumabas 'yon sa bibig niya.

"I said, it's normal."

"Sinusubukan mo ba ako?" Hamon niya.

Medyo napahinto ito sa paghalik sa binti niya nang marinig ang tono niya.

He's full of himself! Ano ang ibig nitong sabihin, huh? Na sobrang galing nitong
dumila kaya nilabasan siya kaagad? Ano bang magagawa niya kung.... kung nasarapan
siya kaya mabilis niyang naabot ang rurok ng kaligayahan?

"What I was trying to say is..." He was about to explain when she cut him off.

"Siguro marami ka nang nadilaan na babae kaya... kaya eksperto ka na sa ganito."

Nag-angat ito ng tingin sa kanya, nasa kanya na ngayon ang atensyon.

"Saan pupunta ang usapang 'to?"

She looked down at him. Umirap siya sa sarili nang naudlot ang pagtaboy ng mga
binti niya rito dahil mas gusto niya ang posisyon nito sa pagitan ng kanyang mga
hita, na sa mga sandaling 'yon ay pinapatakan ng halik ang ibabaw ng kanyang puso
paangat sa tiyan. He's distracting her!

"Kung hindi mo ginalingan, hindi ako lalabasan kaagad!" Galit na sabi niya, para
itago ang kahihiyan sa inamin.

"Dapat ay masanay ka na sa dila ko." Sabay hagod ng basang dila sa pusod niya.
Nakiliti siya at napaliyad ng bahagya. "Sasanayin kita."

Masarap na napapikit ang kanyang mga mata nang hagurin nito ulit ang bellybutton
niya.

"Bakit ko sasanayin ang sarili ko..." Wala sa wisyo na tanong niya, natutukso na
naman sa ginagawa ni Howell. "Ma-mauulit pa ba 'yon?"

"Gusto mo ba?" Paos na tanong nito.

Mariin siyang napapikit, pilit na nilalabanan ang tukso. "Maybe...?"

"Maybe, huh."

"Uh! Wag mo nalang ako tanungin."

"Okay." Tapos ay umalis na ito sa pagitan ng kanyang mga hita.

Sinundan niya ito ng tingin nang kunin ang cellphone sa lamesa at buksan ang flash
light niyon. Nasilaw siya at nag-iwas ng tingin.

"Anong gagawin mo?"

"Shower."

Then, he walk towards the shower room, leaving her alone in the dark! Mabilis
siyang bumangon at sumunod rito.

"Sama ako." Habol niya, yakap ang makapal na kumot upang takpan ang hubad niyang
katawan.

Hinarap siya ni Howell nang nasa tapat na ng pinto, ang ilaw ng cellphone ay nasa
paanan nila. Ang kaunting liwanag na tumatama sa katawan nito ay sapat na para
mapalunok siya nang masilayan ng harapan ang flat nitong tiyan at ang matitigas na
muscles do'n.

"You want to join?" He teased.

"Uh, hindi." Though, she wants to take a shower too.

"Are you going to stay here, then?" Tukoy nito sa kinatatayuan nila.

He opened the shower room's door and it's too dark inside.

"D-Dito lang ako, basta, buksan mo ang pinto."

"Are you serious?" Natatawa na ito.

Sumimangot siya at sumalampak sa sahig, yakap ang makapal na kumot.

"Dito lang ako. Maligo ka na."

Tinignan muna siya ni Howell bago ito pumasok sa loob. He left the door open and
put down his cellphone to the shrink, giving her the enough light outside.

May liwanag lang siyang matanaw ay ayos na sa kanya, huwag lang talaga sobrang
dilim dahil masyado siyang matatakutin para kayanin ang nakakabulag sa dilim na
paligid.

From where she is sitting, she can freely watch Howell. She was facing his back,
iniwas niya lang ang tingin ng hinubad na nito ang boxer shorts na suot at tumapat
na sa tubig. Mali yata ang pwesto niya dahil tanaw niya talaga si Howell, ngunit
ayaw niya nang gumalaw pa o lumipat dahil hindi na siya maliliwanagan ng ilaw
galing sa loob.

"You can close your eyes." She heard his saying.

Maliit ang bukas ng mga mata nang silipin niya ito. Her cheeks burn when she saw
his round sexy butt, the water was dripping sexily from there down to his long
impressive legs. Hindi gano'n kaliwanag sa pwesto nito pero sapat na sapat na sa
mga mata niya ang tanawin.

"Nice butt." She giggled.

"Do you remember when was the last time you became naughty?"

"Just a while ago." She answered, enjoying herself by watching the respectable Dr.
Howell Banchero taking his shower.
"And you remember what happened after that?"

"Yes." Kinagat niya ang pisngi nang rumihistro sa isip niya ang ginawa sa kanya ni
Howell sa kama.

"Gusto mo bang maulit?"

"Maybe, later? After I take a shower." She playfully said.

"Stop the tease, you know what I can do to you."

Sinulyapan siya ni Howell, at hindi nakatakas sa kanyang mga mata kung paano
madramang umagos ang tubig sa mukha nito pababa sa leeg at didbib. Her eyes drop
down to the tiled floor, even his feet impressed her.

Nakaapagtaka kung bakit halos nalang yata ay napapansin niya, kahit ang paa? It's
ridiculous!

Yane shook her head to erase whatever is in her mind. At para hindi niya na lihim
na hangaan ang bawat parte ng katawan ni Howell ay ibinaling niya ang atensyon sa
balkonahe at sakto naman ang pag guhit ng kidlat na nakita niya sa siwang ng
kurtina at nasundan pa.

"Oh-oh..." Dali-dali siyang tumango at nagkandarapa na pumasok sa shower room na

para bang may tinatakasan.

"Hey," Howell hurriedly went closer to her. "What happened?"

Natatakot na panay ang silip niya sa labas. Kung hindi pa siya hawakan sa
magkabilang balikat ng binata ay hindi niya mapapansin na nakalapit na ito sa
kanya.

Nabasa ng bahagya ang balikat niya dahil sa basang kamay nito.

"M-May kidlat." Napalunok siya.

Howell let out a breath. "I see." Then he patted her shoulder. "Don't be scared."

Tinignan niya ito, sinasanay ang mata sa liwanag. Ilang minuto rin silang nasa
dilim, kaya naman natagalan siya bago lubayan ng tingin si Howell. Kaya lang ay
hindi nakaligtas sa kanya ang kakaibang dilim sa mga mata nito habang nakatingin
din sa kanyang mukha at leeg.

"M-Maligo ka na... ulit." Nakaiwas ang mga mata niya rito.

Mas nakakatakot pa yata na magbaba siya ng tingin sa katawan nito kesa sa kidlat na
nakita niya.

"I'm done."

She avoided his gaze. Uh, dapat talaga ay umiwas na siya bago pa madagdagan ang
kasalanan ng kanyang mga mata!

"A-ako naman ang maliligo."

Dali-dali siyang umalis sa harap nito at tinanggal ang kumot na nakabalot sa kanya.
Tumapat siya sa shower at binuksan 'yon.
"Ah!" Tili niya sa sobrang lamig, napaatras pa siya.

Bakit nga ba siya natataranta? At bakit hindi? Hubo't-hubad si Howell sa harap niya
at kaunting likot lang ng mga mata niya ay makikita niya ang hindi pa dapat niya
makita! She needs to be extra careful for her innocent eyes.

"Here." Tiimpla nito ang tamang init at lamigng tubig. "Okay na ba?"

Lumapit siya ulit at nang maligamgam na ay tumango siya. Still not aware that they
are both naked.

"Okay na, salamat." Though, kaya niya naman gawin 'yon, nabigla lang talaga siya sa
pagsalakay ng lamig sa katawan niya kanina.

Nakapikit na dinama niya ang tubig na dumaloy mula sa ulo niya pababa. Tapos ay
kumuha ng shampoo at mabagal na inilagay sa ulo.

"Tang ina..." Napapaos na mura ni Howell.

When she glance at him, it was already too late to stop him from walking angirly
towards her.

Yane's eyes widened when Howell attacked her lips with a rough kiss.

Still in shock, she felt Howell inserted his tongue inside her mouth like a thirsty
beast in the dessert.

"Umm..." Daing niya sa kapusukang halik na pinairal ng binata.

Napakapit siya sa dibdib ni Howell at unti-unting sinanay ang sarili sa labi at

dila nito na naghahari sa kanyang bibig.

Sa huli, hinayaan niya ang sarili na sabayan ang galaw nito at namnamin ang
kakaibang sarap na dulot niyon.

With the warm water that drips down to their naked bodies, they free themselves to
taste heaven together.

11 ~ Massage

CHAPTER ELEVEN

ILANG minutong natulala si Yane nang maalala ang lahat nang pinag-gagagawa nila
kagabi ni Howell. It was so hot and mind blowing, but... did she really let him do
all that? Kissing her? touching every part of her? And most of all, licking her
non-stop down there?

Napapikit siya sa pagpitik ng sintido. Nangyari na ang lahat-lahat ngunit hindi

niya mapatawad ang sarili sa pagiging agresibo kagabi. Kung bang nagpaka-bait siya
at nanahimik nalang? Hindi siguro sila hahantong sa gano'n kainit na eksena.

Tinignan niya ang espasyo sa gilid niya, wala do'n si Howell at wala rin naman
bakas na may kasama siyang natulog. Nangyari nga ba talaga? O, matinding
imahinasyon niya lang ang lahat?
Napayakap siya sa makapal na kumot nang tumunog ang door knob sa silid, tanda na
may papasok. Ang makapal na kurtina ay nanatiling nakasara, pero kahit papano ay
pinapasok na ng liwanag ang buong kwarto niya, mukhang tumila na rin ang malakas na
ulan na inabot pa ng madaling araw kaya hindi na rin nakauwi si Howell.

"Good afternoon." Howell went inside the room, holding a tray of foods.

Kanina ay ayaw niya pang lubusang tanggapin na may namagitan nga sa kanila ng
binata, pero ngayon na kaharap niya na ito, sinasamapal talaga siya ng katotohanan.
He already change his clothes and he looks so fresh like as if he slept so good.

"Here, eat all these."

Inilapag nito ang tray sa espasyo sa kanyang gilid. Umusog siya ng bahagya, medyo
naiilang, samantalang ito ay parang wala lang, normal lang ang kilos nito na para
bang wala silang ginawa kagabi.

"A-Ayaw kong kumain." Kahit kumakalam na ang sikmura niya!

Howell remain standing at the side of the bed, he's carefully watching her.

"Bakit ayaw mo? May nararamdaman ka ba?"

He's really a doctor, huh. Asking her how she feels like as if he really cares for
her.

"Wala."

"Gusto mo bang umalis na muna ako?"

Saglit niya lang itong tinignan, tapos nag-iwas ulit ng tingin. His white polo
shirt really looks good on him. Bakit ba ang fresh nito? Samantalang siya,
pakiramdam niya ay kulang na kulang siya sa tulog dahil hindi naman sila kaagad
natulog ni Howell. Kung anu-aong kaharutan ang pinag-gagagawa niya kagabi.

Pagkatapos sa kama, ay sa shower room sumunod at bumalik sa kama. She cursed

herself when she remembered riding on his face while he was licking her non-stop!

And the last part of his licking session was... she was on the couch, sitting with
parted legs, while Howell was tongue-fucking her womanhood!

Howell did her so good, that her mind keeps replaying how many time he gave her
orgasm, just by eating.

Mariin siyang pumikit at nang hindi na kinaya ay nagtalukbong ng kumot. Tiyak na

nangangamatis ang buong mukha niya dahil sa ala-ala nila kagabi. Sobrang agresibo
niya at hindi niya na na-kontrol pa ang sarili!

"Yane..." There was a hint of gentleness on his voice.

"Ayaw ko ngang kumain!"

"Then, why are you covering your face? Don't you want to see me?"

Hindi ba halata? Hiyang-hiya siya sa sarili na hindi niya na kayang humarap pa

dito!

"Mabuti pa, umalis ka na."

"Gano'n lang 'yon?" Medyo iritado na sabi nito, nawala na ang rahan.

Ang dating sa kanya ay parang hindi ito sang-ayon na pinaalis niya at hindi
matanggap na wala siyang paki rito kaya pinapaalis niya.

"May trabaho ka, di ba? Bakit ka pa nandito?"

"I skipped."

"Kailangan ka ng mga pasyente sa Hospital. Don't stay here, I'm not sick."

"Pushing me away, huh." She could almost see the smirk on his lips when he said
that.

"Wala ka naman gagawin dito. Sa Hospital, marami ka pang magagawa." Pasimpleng

pagtataboy niya ulit.

"Why are you doing this to me?"

Lihim siyang humugot ng hangin sa dibdib. Paanong hindi? Kung ang pagtataboy lang
dito ang paraan para maisalba niya ang sarili sa kahihiyan sa harap nito?

Ang makita ito ay nagdidiin lang sa kanya na may nagawa siyang kasalanan. Howell is
the proof that she made a fucking sin at seventeen. Geez, her aggressiveness is not
good to her. It loses her mind.

"Why are you still here, by the way?"

She's still not looking at him and covering her whole body with white comforter.

"To talk to you about what happened last night."

"Talk? Hindi mo ba alam saan humahantong ang Talk na 'yan?"

Huh, no way! Hindi na siya maniniwala sa Talk Talk na 'yan dahil alam niya na kung
saan ang bagsak nilang dalawa! She's wise now. She needs it to save herself from
temptation.

"I know, it was my fault. That's why I'm still here."

"For what? Are you going to say sorry for what happened last night?" Inis niyang
tanong.

Ano ang ibig nitong sabihin? Na nadala lang din ito kagabi kaya may namagitan sa
kanila? At ngayon na pareho na silang nasa tamang pag-iisip, hihingi ito ng tawad?
Bakit parang hindi niya gusto ang ideyang 'yon? Pinagsisisihan ba nito ang
nangyari? Na hindi naman talaga nito sinasadya 'yon?

"Hindi katulad ng iniisip mo." Depensa nito na tila ba alam ang tumatakbo sa isip
niya! "I want to apologize for being careless.... for letting myself to be selfish,
so I could have you. I shouldn't have done that in the first place." He sounds very
sincere that it melts her heart.

"Nagsisisi ka ba?" Tanong niya sa maliit na boses.

"I don't regret what happened between us, but... I honestly don't want to do it
again because..." He paused for seconds. She can sense the tense around them.
"Because of what?" She urged.

"... you're still a minor."

Umusli ang labi niya. She don't look like seventeen though. But, maybe, sometimes,
the way she act and talk, her age reflects on it.

"I understand."

"You do?"

Maldita na inalis niya ang pagkakatalukbong ng makapal na kumot sa mukha at sinipat

ito. Did he really think that she don't understand him?

"I understand what you're saying. Not because I'm only seventeen, it doesn't mean I
don't understand mature conversation." Depensa niya sa sarili.

"Yeah?" There's a ghost of smile on his sinful lips.

"Huh! Just wait until I turn eighteen, I will be more understanding and mature."

"I will." He simply answered, but it gave a big impact to her.

Inusog ni Howell ang tray sa kanya. Natakam siya ng bumaba ang tingin niya do'n.
Mainit na sinigang na baboy at isang cup na kanin. Sa isang platito ay hiniwang
mansanas.

"Eat." Anito at naupo na sa paanan ng kama.

"Sino ang inutusan mo bumili niyan?" Maang na tanong niya.

"I cooked it."

"Talaga?" May mangha sa mga mata niya.

"Yeah."

"Mukhang masarap."

Bumangon siya na yakap parin ang kumot, kung bibitawan niiya kasi ay lalantad ang
dibdib niya. See, how very aggressive she is? She slept with him, naked!

Napayuko siya ng kaunti at nag focus sa pagkain, bago pa makita ni Howell ang
nasusunog niyang pisngi.

Tahimik lang siya nitong pinapanood kumain, kahit naiilang ay nagpatuloy siya. In
fairness, his skills in cooking is impressive. Sino bang mag-aakala na hindi lang
ang Kuya Keith niya ang magaling magluto? Pati rin pala itong lalaking kasama niya.

"Kumain ka na ba?" Maya-maya ay tanong niya.

"Yes."

Tumango lang siya at nagpatuloy na sa pagkain.

Nakakapnibago para sa kanya kung paano niya nagagawang maging mabilis ang pagpalit
ng mood niya kapag kasama si Howell. But what really amaze her is how he manage to
deal with that kind of attitude she have?
Maybe, doctors also trained to deal with different kind of people and Howell is
very good at it.

INUNAT ni Yane ang mga binti nang mangalay ang mga biniti ilan pang sandali.
Napangiwi siya nang makaramdam ng kakaiba sa pagitan ng kanyang mga hita, walang
masakit sa parteng 'yon, sadyang hindi lang siya komportable.

"Is everything okay?" Howell noticed her reaction quickly.

It seems like he's watching her every moves that whenever she felt unusual, he can
easily notice.

"Nangawit lang ang mga binti ko."

Nililigpit na nito ang kinainan niya. Daig niya pa ang tunay na senyorita sa
pagsisilbing ginagawa ni Howell sa kanya.

His eyes drop down to her legs that covers with white comforter. Is it normal to
feel uncomfortable between her thighs? He just licked her... they did not have sex.
So, she's still a virgin, right? Why she felt uncomfortable, then?

"Uh," Gusto niyang ipaalam kay Howell ang tunay na nararamdaman, kaya lang ay
nangingibabaw ang hiya niya.

Paano kung nag sex nga sila? Tapos ay hindi niya lang naalala? Imposible! Kahit
naman hibang na hibang siya kagabi ay alam niyang hindi siya pinasukan ni Howell.

"What is it?"

Ibinaba nito ang tray sa bilog na lamesa malapit sa couch, bago muling bumalik sa
paanan ng kama.

Nilakasan ni Yane ang loob at pilit nilabanan ang hiya para ma-kumpirma kung bakit
hindi siya komportable sa parteng 'yon, samantalang hindi naman sila nagtalik
talaga?

"Uhh, hindi naman tayo nag... sex, di ba?" Hirap na hirap pa siyang banggitin ang
tatlong letra na 'yon.

Naupo ito sa dulo ng kama at marahan na inabot ang paa niya. No matter how much she
wanted to avoid his touch, her body won't cooperate with her.

"Ano ba ang nararamdaman mo?"

Bakit ba hindi nalang nito sagutin nang Oo at Hindi? Para mas madali ang usapan?

"I just don't feel comfortable d-down there." Nahihiyang pag-amin niya, hindi na
naman makatingin sa kausap.

"Hmm." He seems like he was thinking the reason why she is uncomfortable before he
answer.

"Is it... normal?"

Howell sighed. "Let me check."

Lumaki ang mga mata niya at parang may lumabas na init sa magkabilang tenga sa
sinabi nito. Why? He wanted to check her vagina? No, way!
Kung kagabi ay malakas ang loob niya at sobrang agresibo, ngayon na natauhan na
siya ay hindi niya na kaya pang ipakita ang kahit na anong pribadong parte ng
katawan niya rito.

"Don't worry, I would just check if it's swollen, because you felt uncomfortable."
He casually said, like as if he was talking to his patient.

It is like their conversation is between the patient and the doctor. Siya ang
pasyente na kumukunsulta sa doktor niya dahil sa nararamdaman sa pagitan ng kanyang
mga hita?

"S-Sigurado ka?" Duda niya.

His eyes became serious, telling her that he's not joking around, that he really
concern to solve her problem.

"Kick my ass out if ever I'd do things that against your will." He negotiate.

Matagal niya muna itong pinagmasdan, tinatantiya kung kakagat ba siya sa suhestiyon
nitong i-che-check ang maselang bahagi ng katawan niya o papalipasin niya nalang
ang araw hanggang sa bumalik ang normal na pakiramdam sa parteng 'yon?

But honestly, it is much better if she have it checked with the expert, right?
Howell looks very genuine though. His intention about checking her seems like he
just also want to know why she was feeling like that?

"Or, you want to have it checked with other doctor?"

Maisip niya palang na may iba pang tao na titingin sa parteng 'yon ay tinatakasan
na siya ng lakas ng loob.

"H-Hindi. Ayoko."

"Hindi rin naman ako papayag." Bulung-bulong nito.

Yane moved her legs again and the uncomfortable feeling attacked her inner thighs.
Kung ganito palagi sa tuwing gagalaw siya, mas makakabuting patignan niya na nga
talaga sa eksperto!

"Can I wash first?" She almost whispered it. Why the fuck she's blushing?

"Yes, go ahead."

Napangiwi siya nang aalis na sana sa kama ngunit hindi niya mahagilap ang mga damit
niya.

"Ah. Wag kang titingin." Aniya kay Howell na napabuntong hininga lang at umalis sa
kama.

He went to the balcony, hindi talaga siya tinignan. Nang masigurado niyang hindi
lilingon si Howell ay nakahubad siyang tumakbo papasok sa shower room kahit na
nagkanda-ngiwi-ngiwi na siya.

Yane hurriedly went to the shower and opened it. Mabilis siyang naligo at marahan
na hinugasan ang pribadong parte ng katawan. She even hesitant to touch it, damn,
she really felt something. For some reason, she's scared to look at it in the
mirror.

Hindi naman siguro mag-iiba ang itsura niyon? Kailangan niya na talagang mag
research tungkol sa ginawa nila ni Howell para naman kahit papano ay alam niya ang
nagiging bunga kapag ginawa ang gano'ng bagay?

Nakabalot na siya ng puting roba nang lumabas siya sa shower room. Ang puting
tuwalya naman ay nasa ulo niya. Mabagal ang lakad niya pabalik sa kama at nang
makita niya si Howell sa balkonahe na nakatingin na sa kanya, napabilis ang hakbang
niya.

Nakaka-kaba itong ginagawa niya!

Howell locked the door in the balcony and covered all the glass wall with thick
curtain, then turn on the lights.

"Tell me if you're ready." Nakaupo lang ito sa couch.

Umayos siya ng upo at sumadandal sa head rest ng kama. Humugot siya ng hangin sa
dibdib at maingat na tumango.

"I think... I'm ready."

"Are you sure?" His eyes were dark and emotionless.

"Y-Yes."

Nang tumayo ito at naglakad na palapit sa kanya ay parang gusto niya nang tumakbo
sa sobrang kaba o excitement ba itong nararamdaman niya?

Nakaupo lang siya do'n, nakakipot ang mga binti, parang ayaw magpahawak kay Howell
pero sa totoo lang ay hindi na siya mapakali sa kahihintay ng unang hakbang na
gagawin nito.

"If you're not comfortable, I understand, let's just-"

"It's fine." Mabilis na agap niya. Is she being aggressive again? Oh, no! "I... I
want to know what is in there."

"Well, let's start. Can you remove it up?" Tukoy nito sa roba niyang hanggang baba
ng tuhod ang haba.

"Uh, o-okay." Taranta na hinila niya 'yon pataas hanggang sa kanyang hita.

"More."

When she looks at him, his eyes darkened even more and damn, his lips is in a grim
line, like as if something is making him mad.

Hinila niya pa pataas, unti-unti na para bang nang-aakit siya, samantalang hindi
naman talaga.

"Enough." He stopped her and turn his body a little more closer to her. "Don't you
want to lay down?"

Marahan na pinaghiwalay nito ang kanyang mga hita kahit na nakaupo pa siya. Mainit
ang palad nito at para siyang kinikiliti sa rahan ng dampi ng mga daliri nito sa
balat niya.

"H-hihiga nalang ako." Mahinang sabi niya at tahimik na humiga.

Pumikit siya at pinakiramdaman ito. Wala pa naman itong ginagawa ay bumabalik na sa

ala-ala niya ang nangyari kagabi, kaya mas lalo siyang mariin na napapapikit para
iwaksi 'yon sa isip niya.

"Check it na..." Medyo nagmamadali na utos niya, hindi alam kung bakit para siyang
mahihimatay sa kahihintay sa galaw ni Howell.

"Impatient, are we?" May aliw sa tono nito.

"Ang tagal mo, e!"

Kapit na kapit siya sa mga daliri niyang nasa ibabaw ng dibdib. Nakakabaliw na
itong nararamdaman niya, hindi normal.

"I'm checking..."

Nang magmulat siya ng mga mata at nagbaba ng tingin ay hindi magkandamayaw ang
kalabog ng kanyang dibdib nang makitang pumuwesto na si Howell sa pagitan ng
kanyang mga hita.

Maingat na mas lalo nitong pinaghiwalay ang kanyang mga binti at inangat ang dulo
ng roba hanggang sa tiyan niya. He's now free to look at her very sensitive and
private part!

"A-Ano? Anong meron?" Nakapikit na usisa niya, nararamdaman ang mainit na hangin na
tumatama sa hita niya.

"Medyo namumula." Paos na sagot nito.

"B-Bakit kaya?"

"Nasobrahan ko."

Uminit ang pisngi niya sa nais nitong tukuyin. Nasobrahan sa ano? Sa pag ano nito
sa parteng 'yon?

"Panong hindi masosobrahan? Hindi mo tinigilan..."

Ang pula-pula na siguro ng buong mukha niya dahil sa pahayag niya. But it's true,
Howell is a fucking beast when it comes on licking her for hours, take note, non-
stop!

He laugh a bit, making his hot breath hit her inner thighs.

"Ano ang gagawin natin? Hindi ako komportable."

"What do you want me to do, then?" May halong panunukso sa boses nito.

"Ikaw po ang doktor, dapat alam mo." Mataray na balik niya.

"Yeah, I know what to do," he meaningfully muttered. "but I don't think you would
agree to it."

"What is it?"

Howell let out a frustrated groan. "A... slow massage."

Napalunok siya nang dampi-dampian nito ng halik ang kanyang binti, parang sinusuyo
siya. Bukod sa natutunaw siya sa klase ng halik at nakakataas balahibo, natutukso
rin siya.
"Slow... massage?"

"Yes, baby." His husky voice tells her that they are on it again.

Fuck the heat. Fuck the temptation.

"Ganyan ang ginagawa mo sa pasyente mo?" Akusa niya, uminit bigla ang dugo.
Iniiwasan na huwag matukso sa paghalik-halik nito sa binti niya at magkabilang
hita.

"I don't do that to my patient."

"Bakit sakin?"

"Sayo lang."

"Effective ba 'yan?" Taas ang kilay na tanong niya.

"Let's try." Then, his fingers slowly rub her sensitive part.

She bit her lower lips, not allowing herself to make even a small sounds. She don't
want him to think that she like that fucking massage.

His fingers is skilled enough to find the perfect spot on her womanhood, to give
her that good massage, without even her knowing that that kind of massage exist?
Really?

"How do you feel?" Pabulong na tanong nito, habang sobrang rahan na pinaglalandas
ang gitnang daliri sa hiwa ng kanyang pagkababae.

It turns her on and at the same time, the massage is fucking so good that she felt
like she's healed already.

"Ayos lang..." Napalunok siya.

"Good. Tell me if it's enough, so I will stop."

Does she really wants him to stop? Damn it, she's getting wet!

"S-Sige." 'Yon lang ang sinabi niya bago ipinikit ang mga mata. "You're good in a
slow massage." Wala sa sariling pamumuri niya, huli na rin naman para bawiin niya
pa.

"This is not the slow massage I was talking 'bout, though." He meaningfully said,
making her wondered what else is it?

"May iba pa?" Inosente niyang tanong.

"Yes baby. I will do it next time."

12 ~ Visitor

CHAPTER TWELVE
PALAGI niyang sinasabi ni Yane sa sarili na kung may wish siya na gusto niya
talagang matupad sa nalalalpit na kaarawan niya, iyon ay ang magkasama-sama ulit
sila ng kanyang pamilya. Sa mga sandaling 'yon, alam ni Yane na sobrang labong
matupad ang hinahangad niya.

Was it too much to ask? To be with her family on her special day? Kahit isang araw
lang, kahit isang oras lang ay masayang-masaya na siya do'n. Pero, bakit ba may mga
bagay dito sa mundo na gustuhin man natin makuha o mangyari ay 'yon pa ang
ipagkakait sa'tin?

Ilang linggo o buwan na nga ba siyang namumuhay mag-isa? Namumuhay nang hindi alam
kung tama pa ba ang landas na tinatahak niya? Kung wala si Howell palagi kapag
kailangan niya, saan na nga ba siya pupulutin?

"Hey, are you listening?" Akira waved her hand in front of her.

Napakurap si Yane, nahinto mula sa malalim na pag-iisip.

"What were you saying?"

Akira rolled her eyes on her before
susunod na pasukan, napaaga lang ng
pag-aasikaso ng negosyo ng pamilya.
unit, kaya tuwang-tuwa siya lalo at
saan siya tumutuloy.
she sip on her milk tea. Sa isang buwan pa ang
balik si Kira sa Maynila dahil kasama ito sa
Isa pa, pinayagan na rin itong bumili ng condo
sa parehong gusali ito nakabili ng unit kung

"I was asking you if where will you celebrate your eighteenth birthday?"

"Sa condo lang."

"Do'n lang?" Halatang hindi ito sang-ayon sa gusto niya. "Alam ko na hindi ka
excited sa birthday mo dahil wala ang mommy at daddy mo, pero... Keith promised,
right? He will be on your special day. Dapat paghandaan natin ang araw na 'yon."

"Para kang si Howell..." Umangat ang isang kilay nito sa binanggit niya ngunit
nagpatuloy siya. "Kulang nalang sabihin niya na dapat ay panghandaan ko ang debut
ko kahit papano."

"Dapat lang!" Sang-ayon nito. "Kahit hindi engrande, huwag lang sa condo, Yane.
Maawa ka naman sa damit ko, nakabili na ako. Hindi 'yon pang loob lang ng bahay."

Bumuntong hininga siya. Napipilitan na siyang asikasuhin ang debut niya kahit wala
naman talaga siyang balak noong una palang.

"I will help you, okay? I can organize. Saan mo ba gusto?"

"Saan ba maganda?"

Nauubusan ng pasensya na inirapan siya ng kaibigan sa wala niyang kagana-ganang

tanong.

"Hotel? Beach? Pool party? O kaya..." Naging pilya ang ngisi nito. "Sa private
place? Tapos may lalaking sumasayaw sa harap natin. Exciting!" Tapos ay humagikhik.

"Seryoso ka?" Natatawang sabi niya rin. "You mean, a male stripper?"

"Why not? Manonood lang naman tayo sa kanya at hindi gagawa ng kalokohan. Remember,
virgin pa tayo. Hindi tayo basta-basta papahawak sa mga lalaki."
Hindi papahawak sa mga lalaki? Samantalang siya, hindi lang hawak ng lalaki ang
naranasan niya, mas malala pa do'n. Napangiwi siya nang gumuhit sa batok niya ang
init nang bumalik na naman sa balintanaw niya ang ala-ala nila ni Howell nang
gabing 'yon.

"Oh, why are you blushing, Yane? Na-i-imagine mo rin ang machong lalaking na
sumasayaw? Ako rin!" Sabay tawa ulit nito.

"Hindi 'no."

"Kunyari ka pa. Imagine, Doc Howell is stripping in front of you? Ano kaya ang
mararamdaman mo?"

She glared at her friend. Bakit ba dinamay pa nito sa usapan si Howell? Ayaw niyang
isipin na naghuhubad ang binata sa harap niya, ayaw niyang magkasala na naman dahil
sa kapilyahan.

Isa pa, hindi niya makita si Howell na gagawin ang bagay na 'yon. He's too
professional and formal to do such naughty sexy thing. But what if he could? Who
knows? Malay niya ba na naghuhubad na ito sa mga naging girlfriends nito? O baka
naman ang mga babae ang naghuhubad sa harap ni Howell? At magsi-sexy dance?

Nakaka-kulo ng dugo sa hindi malaman na dahilan.

"Oops. You're very serious. Chill." Pinitik ni Akira ang noo niya. "Ang sama mo
makatingin para kang mang-aaway."

"Wag na nga natin pag-usapan si Howell."

"Oo na, halatang naiirita ka. So, saan na talaga natin gaganapin ang birthday mo?
Mag desiyson ka na para ma-umpisahan na ang pagpa-plano. We only have one month to
plan."

"Sa Altaraza Hotel nalang siguro."

"Pwede. May VIP pass ka, di ba?"

"Yes."

Napa-palakpak si Akira. "Altaraza Hotel, then."

Kalaunan, umakyat na rin sila sa kanya-kanyang unit nila galing sa milk tea shop na
tinambayan.

Yane went to the kitchen to prepare her own dinner for that night. Naghahanap
palang siya ng lulutuin sa fridge nang mag vibrate ang cellphone niya na nasa
lamesa.

Kinuha niya muna ang nagyeyelong karne at inilagay sa lababo, pina-agusan ng tubig
para matunaw bago tinignan kung sino ang tumatawag. It's unregistered number, but
it makes her smile at the thought that maybe it's her brother. She answer it.

"Hello?"

"Hey, sweetie!" Her Kuya Keith's voice on the other line makes her eyes in tears.

"Kuya! Kuya! I miss you! Bakit ngayon ka lang tumawag? Ang tagal kong naghintay.
Miss na miss na kita." Sunud-sunod na sabi niya na tinatawanan lang ng kapatid
habang nagsasalita siya.
"I miss you, too." Natunaw ang puso niya. "Guess what?"

"What?" Excited na sambit niya.

"I will be home anytime, soon."

"Talaga?" Halos mapatalon pa siya sa sobrang tuwa. "Matatapos na kaagad ang trabaho
mo, Kuya?"

"Tatapusin ko na para makauwi na ako dyan at mabantayan ka."

Kung bakit ay para siyang na-guilty. Babantayan siya? Noon ay gustung-gusto niya
ang ideyang 'yon, hanggang ngayon pa din naman. Ang pinagka-iba lang ay
nakakaramdam siya ng guilt ngayon. Siguro dahil alam niyang kahit ang sarili niya
ay hindi niya nabantayan ng maayos. Nakagawa siya ng bagay na hindi pa niya dapat
ginagawa.

Her brother is very protective. Natatakot siya na baka malaman nito ang nangyari sa
kanila ni Howell? Natatakot siya na saktan nito ang binata at masira ang
pagkakaibigan ng dalawa. Natatakot siya para kay Howell dahil menor de edad palang
siya pero may namagitan na sa kanila.

Hindi man literal na pagtatalik, pero kung maghahain ng kaso ang kapatid niya sa
oras na malaman nito ang tungkol sa bagay na 'yon, siguradong sa isang iglap lang
ay madudungisan ang pangalan na pinaka-iingat-ingatan ng binatang doktor.

At ayaw niyang mangyari 'yon!

"Yane? Are you still there?"

Napaigtad siya sa boses ng kapatid, hindi namalayan na ang tagal niyang tahimik
dahil sa negatibong bagay na iniisip.

"Y-Yes, Kuya."

"What are you doing?" Pag-iiba nito ng usapan.

"Magluluto sana ng pagkain ko ngayong gabi."

"Marunong ka na magluto?" May giliw sa boses nito, napangiti siya.

"Oo Kuya. Kailangan kong matuto dahil wala ka, walang magluluto para sakin."

And then she remembered Howell and the days when he visited her just to cook for
her. Hindi na ulit naulit ang ginawa nilang kapusukan, ang huli ay ang massage na
ginawa siya kanya ni Howell. When he said that he don't want that to happen again,
he really meant it.

For some reason, she felt like Howell became a little more distant when they were
together. Maybe, he was avoiding to get physical with her again.

"That's good news. You're starting to be independent girl."

"Like I have a choice?" Nagkibit siya ng balikat.

"You don't have a choice. Anyway, have you already pay a visit with mom?"

"Uh, this weekend pa, Kuya. Busy pa kasi si Doc Howell."

Kung alam niya lang ay isiningit lang siya ni Howell sa napaka hectic na schedule
nito. Mabuti at nagkaro'n ito ng kaunting oras sa katapusan para mabisita niya na
ang mommy niya bago siya mag birthday.

"Oh okay. Tatawagan ko rin siya at makikibalita tungkol sa lagay ni mommy."

"S-Sige, Kuya. Ahm, kailan ang eksaktong uwi mo?"

"It's a surprise, Yane."

"Pero, magpupunta ka sa birthday ko, di ba?"

"I don't wanna miss that day."

Napangiti ulit siya. Kahit papano ay nakakaramdam na siya ng excitement para sa

birthday niya dahil makakasama niya ulit ang isa sa pinakamamahal niyang tao sa
mundo.

"Plano ko na sa Altaraza Hotel nalang ganapin, Kuya." Imporma niya.

"Alright. I will inform Clane 'bout that."

"Thanks, Kuya Keith."

"I will call you again to give you some updates 'bout Altaraza Hotel. Leave it all
to me."

"Hindi na namin kailangan magpunta ni Akira sa Altaraza Hotel para mag inquire?"

"No need. I can handle all you need for your special day. I will send you money
after this call for your gowns or dresses, or whatever it is you will need for your
big day."

She almost scream in happiness. Siguradong-sigurado na na makakarating ang Kuya

Keith niya kaya tuluyan na siyang ginanahan magplano para sa nalalapit na kaarawan.

"I don't know what to say anymore, Kuya. You just made me happy tonight. Akala ko
magiging malungkot ang espesyal na araw ko na 'yon, pero hindi pala dahil nandyan
ka, darating ka. Kahit ikaw lang, magiging masaya na ako."

"So sweet..." He chuckled softly. "No matter what happened, I will be on your
special day. I promise you that, Yane."

"I'm holding on to your promises. I will always will, Kuya."

She heard him sigh on the other line. "Okay. Behave there and see you next month."

"See you, Kuya. Mag-iingat ka palagi." Pansamantalang binalot sila ng katahimikan

bago naputol ang tawag.

Malungkot siyang ngumiti, naiiyak dahil miss na miss niya na ang Kuya Keith niya
ngunit wala pa siyang magawa para mapawi ang kahungkagang nararamdaman. Tila ba
hindi sapat na narinig niya lang ang boses nito, hindi kailanman siguro sasapat
'yon.

MAAGANG nag-asikaso si Yane para sa pagbisita sa mommy niya sa rehabilitation sa

Tagaytay. Napagkasunduan nila ni Howell na sa Hospital nalang si magkikita para
deretso na ang byahe nila.
Ilang araw rin silang hindi nagkita ni Howell, madalas ay sa cellphone lang sila
nagkakausap dahil masyado itong maraming ginagawa para bisitahin siya.

Wearing a mustard wrap dress and a nude block heel strappy sandals, Yane walk
confidently inside the Banchero Medical Center after passing the automatic glass
door. Malamig sa loob at sobrang linis.

Maraming mga nurse at doctor do'n na may kanya-kanyang ginagawa at walang tigil ang
sara at bukas ng makinis na mga elevators.

"Excuse me, I'm looking for Doctor Howell Banchero." Aniya sa babaeng nasa front
desk.

The girl gave her a warm welcome smile. "Do you have an appointment. Ma'am?"

"Ah, wala." Kailangan pa ba 'yon? Hindi naman ni Howell sinabi sa kanya.

"Doctor Howell Banchero is currently in the meeting with his father."

"Pero sabi niya magpunta lang daw ako sa office niya."

Nakangiti parin ang babae, ang klase ng ngiti na para bang nahihibang siya sa
sinasabi niya pero pilit siyang iniintindi.

"Hindi po basta-basta nagpapasok si Doc sa office niya kung walang appointment.

Ma'am."

Yane narrowed her eyes. Hindi niya akalain na ganito pala kahirap makapunta kay
Howell. Kung alam niya lang, sana nagpasundo nalang siya.

"At, madalas po na sa clinic niya ang punta ng mga pasyente niya." Dagdag pa nito.

"I am not his patient." Maldita na sagot niya, nawala na sa mood. Humalukipkip
siya. "Ayaw mo talaga akong papuntahin sa office niya?"

"Hindi po talaga pwede, Ma'am. Ako po ang mapapagalitan ni Doc."

"Tatawagan ko siya. Kausapin mo, ha?"

"Nasa importanteng meeting pa po si Doc. Kung gusto mo, maghintay ka muna, Ma'am."

"Maghintay?"

Tinignan niya ang orasan na nakasabit sa dingding. Alas siete palang ng umaga at
ang usapan nila ni Howell ay alas otso. Masyado ba siyang na-excite at hindi
namalayan ang oras? Alas singko palang ay gising na siya kanina.

"Yes, Ma'am." Then she motioned the sofas near them.

May iilang tao sa waiting area, ang iba ay naka wheel chair at sa likod ay may
private nurse. Ayos lang din na maghintay siya lalo at siya itong may kasalanan,
ang aga-aga niyang gumayak. Hindi rin siya nasabihan ni Howell na pagkatapos pa ng
meeting nito sila makakaalis.

Nakasimangot na maglalakad na sana siya sa waiting area nang mag vibrate ang
cellphone na nasa channel sling bag. Kinuha niya 'yon at nabuhayan nang makitang
may text message galing sa binata.
From: Howell

Good morning. Message me when you wake up.

Akala siguro nito ay tulog pa siya? Dahil hindi niya ito tinext ng Good Morning na
madalas niyang ginagawa.

Mabilis siyang nag tipa ng reply.

To: Howell

Good morning. Nandito na ako sa BMC. Nasa meeting ka raw? Ayaw akong papuntahin sa
office mo ng babae sa front desk. :(

Nagpapaawa kahit ang mukha niya na akala mo naman ay makikita siya ni Howell.

He message back quickly.

From: Howell

You're too early, baby. Wait, I'm gonna make a call.

To: Howell

Okay po :*

Lihim siyang napahagikhik sa Kiss na emoji. Tapos ay matamis na nginitian ang babae
sa front desk na ngayon ay nakatingin sa kanya habang nasa tenga ang telepono.

"I'm sorry, Doc. Okay, copy." Then she put the wireless telephone down.

"Ano po ang sabi, ate?" Mabait na tanong niya kahit alam niyang si Howell ang
nakausap nito.

The woman smile apologetic at her.

"Pasensya na, Ma'am. Ipapahatid ko nalang po kayo sa office ni Doc."

"Kaya ko nang mag-isa. Sa penthouse ba?"

"Yes, Ma'am. Alam mo po ba?"

"Yes, pinatulog niya na ako do'n." Sabay kindat niya. "Sige, ha. See you again."
She waved her hand cutely and went to the only elevator at the corner.

She's a bit familiar with the penthouse. Alam niyang itong elevator lang ang
ginagamit para makapunta ro'n. O kung may ibang palapag pa iyon na hinihintuan,
malamang ay mga sobrang pribadong silid na.

Mag-isa siyang naglalakad sa tahimik at carpeted na hallway bago siya huminto sa

malaking pintuan. Binuksan niya 'yon at napangiti nang hindi 'yon naka lock.

Yane free herself roaming around the penthouse. Isang oras pa siyang maghihintay
kay Howell kaya nilibang niya nalang ang sarili sa mga libro doon na hindi niya
naman talaga maintindihan.

Kalaunan ay napagod siya at piniling maupo sa swivel chair, ipinaharap niya 'yon sa
salamin na dingding upang makita ang naglalakihang gusali sa labas pati na rin ang
busy na kalsada.
Kaya lang ay wala pang ilang minuto ay naputol na ang pagmumuni-muni niya nang
bumukas ang pinto. Excited niyang ipinihit paharap ang swivel chair at handa nang
mag wave sa bagong dating, kaya lang ay naudlot nang hindi si Howell, kundi isang
babaeng pamilyar sa kanya ang pumasok.

It's Dra. Margo, wearing a white doctor's coat and her hair is in neat bun. Mukhang
hindi naman din ito nabigla nang makita siya.

Mabilis siyang tumayo at yumukod bilang pag-galang.

"Good morning, po."

"Morning." Malamig ang boses nito.

Margo scan her from head to foot, and caught her leering after scanning her. She
seems like she's not very please to see her in the penthouse.

"Nasa meeting po si Doc Howell." Pinilit niyang maging pala-kaibigan kahit na

sumasagi na sa isip niya ang pagmamasahe nito kay Howell!

"I know. Who are you, by the way?"

"I'm Yane."

"Why are you here?" Pang-iimbestiga pa nito.

"Hinihintay ko si Doc Howell."

Bahagya nitong ibinagsak ang ulo patagilid. "Bakit?"

Hindi siya sigurado kung dapat ba niyang sabihin ang dahilan o huwag nalang? Ano
naman din kung hindi niya sabihin, di ba? Lalo at hindi niya gusto ang mga tingin
nito sa kanya, para siyang minamaliit.

"Howell is a very busy person. I hope you know that."

"Alam ko."

"And he don't have enough time for you know... wasting his precious time for
unimportant things."

"What are you trying to say?"

"How old are you again?"

"Eighteen." She lied.

She has a feeling that Margo would be disgusted if she discover that she's only
seventeen. Hindi dapat siya manghusga ng taong hindi pa naman niya lubusang kilala,
kaya lang ay nawalan siya ng tiwala sa bababeng kaharap. Tila ito isang malaking
balakid sa kasiyahan niya.

"Oh well, you're still young to understand things around you. I don't think Howell
would waste his time with a young girl." Margo laugh a bit, then shook her head
like as if something is funny.

"Actually, magpupunta kami sa Tagaytay pagkatapos ng meeting niya." Matamis siyang

ngumiti nang maningkit ang mga mata nito. "Kaya... hinihintay ko siya rito. Kaso
lang mamaya pa matatapos ang meeting niya. Siguro, mas maganda kung matulog muna
ako."

Nilingon niya ang silid do'n, sinundan naman nito 'yon.

"I don't think Howell would allow you to sleep on his bed." Margo smirked.

"Why not? Nakatulog na ako dyan."

Tumaas ang isang kilay nito. "Keep on dreaming, young girl."

"Kahit itanong mo pa kay Doc."

Napatingin sila pareho sa lamesa nang mag vibrate ang cellphone niya. At dahil
hindi ito kalayuan ay alam niyang natanaw nito ang pangalan ni Howell sa malapad na
screen niya. Wala nang dahilan para itago niya pa 'yon.

"Nagtext si Doc." Sinadya niyang pasayahin ang boses.

She opened the message. Balak niya sanang basahin sa harap mismo ni Margo ang text
message kaso nahiya siya bigla dahil sa endearment sa kanya ni Howell.

From: Howell

I'll be there in a minute, baby. See you.

Naka-angat parin ang kilay ni Margo, tinitignan siya na para bang nag-iilusyon
siya.

"What did he say?"

Gusto niyang umirap at pairalin ang paminsang-minsang kagaspangan ng pag-uugali.

Bakit ba kasi pakiramdam niya ay minamaliit siya ng babaeng 'to?

"Papunta na raw siya rito." Sagot niya.

"Really? She texted you that? Let me see if you're telling the truth. Howell hate
texting."

"Bakit? Hindi ba siya nagrereply sayo, doc?"

"Mind your own business, young girl. Just let me see if that's really his number."

"Okay." Kampanteng niyang ibinigay dito ang cellphone niya at naupo.

She sway the swivel chair while watching Margo's face.

"Baby, huh. Is that his endearment to you?" There's a hint of bitterness on her
voice.

"Yes. Ako raw ang baby niya." Matamis siyang ngumiti, kahit nag-iinit ang
magkabilang pisngi sa sinabi.

"That's ridiculous." Sabay balik nito ng cellphone sa kanya.

"Hindi, ha. Ang sweet kaya ng Baby."

"Because you're still young, that's why Howell endearment to you is like that."
Sasagot pa sana siya kaya lang ay bumukas na ang pinto at pumasok si Howell na
sandaling nabigla pa dahil nando'n si Margo.

"Morning." Margo greeted him sweetly and kissed him on the cheek.

Umirap siya at nakaramdam kaagad ng iritasyon. Sa harap niya pa talaga?

"Morning, Margo." Kaswal na balik na bati ni Howell, tapos at dumeretso sa kanya.

"Are you ready?"

Inirapan niya lang si Howell. At lalo lang siyang nairita nang makita ang multong
ngiti sa labi nito!

"Are you going to Tagaytay?" Margo asked.

Hindi nagbago ng posisyon si Howell, nanatili ang mga palad nito sa lamesa sa harap
nila, naghihintay ng sagot niya o mas magandang sabihin na magiliw na pinapanood
ang iritasyon sa mukha niya. Siya naman ay nanatiling nakaupo na para bang siya pa
ang may-ari ng buong lugar na 'yon.

"Yes." He answered without looking at Margo, who's beside him.

"Oh, okay. Don't forget our family dinner tonight. Umaasa ang mommy at daddy ko sa
pagdating mo, Howell. Please, be there."

Family dinner? Close talaga ang pamilya ng mga ito? Hindi kaya katulad sa mga
nobela at pelikula ay pinagkasundo ang dalawa para magpakasal? At siya? Siya ang
kontrabida?

"I will."

Margo smile widely when Howell answered. Mayabang siyang tinignan nito.

"Great! See you." Then she left them with satisfied smile on her lips.

"What's wrong with my baby?" Howell asked softly.

Inabot nito ang kamay niya at hinalikan. Napapanguso siya sa panunuyo nito.

Tahimik lang siya, pilit ipinapasok sa isip na hindi dapat siya magpa-apekto sa
pagiging malapit ni Howell at ni Margo, sa totoo lang ay bagay talaga ang dalawa.
Parehong doktor at siguradong palaging magkakasundo dahil pareho ng hilig.

Siya yata talaga ang kontrabida sa love story ng dalawa.

"May sinabi ba sayo si Margo?" Tanong nito.

"Wala naman."

"Hmm..."

Kinuha niya ang kamay niya at tumayo. She force a cute smile. "Let's go?"

Pansamantala muna siyang tinitigan ni Howell, pina-cute niya lalo ang ngiti para
hindi nito malaman ang totoong tumatakbo sa isip niya.

"Tara na, gusto ko ng makita si mommy." Hinila niya ito na nagpahila naman sa kanya
palabas ng penthouse.
13 ~ Strip

CHAPTER THIRTEEN

THE family dinner of Howell and Margo's parents stuck on her mind. She may be
young, but she knows this stuff. Alam niya na ang mga mayayaman ay madalas na
pinagkakasundo ang mga anak para mapanatili ang yaman ng kani-kanilang pamilya.
Hindi na rin lingid sa kaalaman niya ang klase ng pamilyang pinagmulan ni Howell.

Banchero Medical Center is known all over the Philippines. It's one of the oldest
hospital in the country. The BMC do not need to prove anything, they already prove
their excellent services long years ago.

Howell's great grandfather was the one who built the hospital. Ipinamana sa lolo
nito papunta sa daddy nito. At hindi na rin siya magtataka kung si Howell ang
susunod na magpapatakbo ng pinaka malaking Hospital sa buong Pilipinas. Pamilya ang
mga ito ng mga doktor, kaya naman nakikita niya na ang malaking advantage ni Margo
para pakasalan ni Howell sa hinaharap.

Nakakatawang isipin na alam niya na ang tungkol sa pinagmulan ng BMC at ang

kaunting background ng pamilya Banchero. Ganito siguro ang nagagawa ng taong
curious sa katauhan ng isa pang tao.

"Malapit na tayo." Imporma ni Howell na nagpatigil sa kanya sa malalim na pag-

iisip.

Sa labas ng bintana ay natatanaw niya na sa kalayuan ang nakakabighaning ganda ng

Taal Lake at ang mga kalmadong bulkan na nakapalibot sa kabuuan. The beautiful view
stops her from thinking about Howell and Margo's dinner later.

Pumasok ang sasakyan sa makipot na daan na napapalibutan ng maraming puno. May

lubak silang nadaanan, pababa at pataas. Sa unahan ay abot na ng mga mata niya ang
kulay puting dalawang palapag na tila bahay bakasyunan.

Binuksan ng guwardiya ang malaking bakal na gate at bahagyang yumukod sa sasakyan

ng bumusina si Howell bilang pagbati.

"Nandito na tayo." Kusa lang lumbas 'yon sa bibig niya.

"Yes."

One look at her, she knows that Howell wanted to ask her something, but stopped
himself. Sa wari niya ay naninibago ito sa pagiging tahimik niya buong byahe, hindi
lang magawang magtanong sa kanya.

Howell opened a door for her.

"Salamat."

Mangha niyang inilibot ang ang tingin sa kabuuan ng lugar. Tahimik doon, mahangin
at malaki at may malaki pang espasyo na pwede pang pagtayuan ng isa pang gusali. Sa
halamanan sa bago makapasok sa entrada ay may arko na ang nakasulat ay; B.
Treatment Center.

"Good morning, doc." Bati ng bababeng siguro ay kasing edad ni Howell, nakasuot ng
kulay light blue na pang-itaas.

Sa gilid sa bandang dibdib ay nakasulat ang pangalan nito sa parihabang pin, Jacky.
Sa ilalim ng pangalan ay nakalagay ang B. Treatment Center. Jacky's eyes went on
her and smile.

"Good morning, Ma'am."

Maliit siyang ngumiti. "Good morning."

"Come in."

Sumunod sila ni Howell kay Jacky papasok sa loob. Kaagad silang binati ng mga staff
doon na pare-pareho ang kulay ng damit. Malinis ang kapaligiran, lamang ang kulay
puting kulay, maaliwalas.

Huminto sila sa nakasarang pintuan. Bigla siyang kinabahan, iyon na ba ang silid ng
mommy niya? Kabilin-bilinan sa kanya ng Kuya Keith niya na huwag magpapakita sa
mommy nila dahil ayaw siya nitong makita.

"Uh, wait." Hinawakan niya si Howell sa braso, pinigilan ito.

"Yes?" There was a question on his eyes.

Tumingkayad siya, aamba ng isang bulong. Hindi niya na inisip pang nando'n pa si
Jacky na pinapanood sila.

Howell cocked his head on the side for her to reach his ear. Sa tangkad nito,
kailangan talaga nitong gawin 'yon para marinig siya nito.

"Mommy don't want to see me. I don't want to go inside." Bulong niya at pagkatapos
ay bumalik ulit sa dating pagkakatayo.

Howell tilted his head forward, his lips is above her ear.

"This is not your mommy's room, sweetie." He whispered back.

Napatango siya, biglang nakaramdam ng hiya lalo at nakita niya si Jacky na halata
sa mga mata na natutuwa sa bulungan nila ni Howell. Ito na mismo ang nagbukas ng
pinto nang matantong nagkaintindihan na sila ni Howell.

"Thank you." She said shyly at her.

Yumuko lang ng bahagya ang babae bago muli nitong isara ang pinto nang makapasok na
sila ni Howell sa loob.

"Hijo..."

Tumayo ang babae mula sa swivel chair at lumapit kay Howell, bumeso. Sa palagay
niya ay matanda lang ito ng ilang taon sa mommy niya.

"Good to see again, hijo."

"Yes. It's nice to be back again." Si Howell na maingat na inilagay ang kamay sa
likod niya at bahagya siyang inilapit sa gilid nito. "This is Yane, Tita."

"Hi, hija." Magiliw na bati nito at inilahad ang kamay sa kanya. "I'm Meryl
Banchero."
"She's my aunt." Howell muttered to her.

Magalang siyang yumuko ng bahagya at ngumiti. "I'm please to meet you, po."

Nagtagal ang tingin sa kanya ng ginang, tila bigla siyang kinilatis lalo at
napansin nito ang kamay ni Howell na nasa likod niya parin. Kalaunan, bumalik ito
sa inuupuan, sila naman ay naupo sa dalawang bakanteng upuan sa tapat nito.

"You want to see your mommy now?" Meryl Banchero asked her.

"Uh, kung pwede na po."

"Later, baby." Si Howell na hindi yata sinasadya na natawag siya ng gano'n sa harap
ng ibang tao. Nahihiya na napatingin siya sa Tita nito na wala naman din reaksyon.
"Tita Meryl has something to say about your mommy's condition."

"Yes, hija..." Sang-ayon nito.

Wala siyang nagawa kundi tumango at makinig.

Mula sa drawer ay may inilabas itong folder na naglalaman ng record tungkol sa

mommy niya. Pinasadahan nito ng basa ang iba at ang ibang kopya ay inabot kay
Howell. Watching them reading in a serious manner makes her feel like a little kid
who's watching her older sister and brother's reading without making a sound.

"This is a good news, though." Napatingin siya sa Tita ni Howell.

"Your mommy is doing well for the last two weeks of staying here." Paliwanag ni
Howell nang ilapag ang mga papel sa lamesa.

"Well, nang mga unang linggo ay palagi niyang minamalditahan ang mga staff dito.
Pero, nang mag-umpisa ang madalas na pagbisita ni Keith, unti-unti na siyang
nagiging kalmado."

"Bumibisita po rito si Kuya Keith?" Medyo gulat na tanong niya.

Wala sa isip niya na bumibisita ang kapatid niya lalo at alam niyang busy na ito sa
trabaho at sa malayong lugar naka-destino. But, then again, her brother loves their
mother so much that he can do everything for her.

Nahuli niyang nagkatinginan ang dalawa, sa huli, si Howell ang caged na

nagpaliwanag.

"Keith used to visit your mother as long as he have spare time. It helps your
mother a lot to see him. Kaya, kahit nasa malayo ang kapatid mo at busy sa trabaho,
gumagawa siya ng paraan para maka-bisita dito."

Kung bakit ay tila may gumuhit na hapdi sa dibdib niya nang malaman ang balitang
'yon. Hindi niya ba deserve na malaman ang ginagawang lihim na pagbisita ng Kuya
Keith niya?

Bakit pakiramdam niya ay may itinatago sa kanya? O siguro ay gano'n naman talaga
ang kapatid niya? Gumagawa ng bagay-bagay na ito lang ang nakaalam. Nakakatampo,
pero may magagawa pa ba siya?

Considering that he's a private person, he used to do things privately, too. Iyon
nalang ang inilagay niya sa isip upang hindi na makapag-isip pa ng negatibo tungkol
sa bagay na 'yon.
"Sa ngayon, kumusta na po ang lagay ni mommy?"

"I can say that if she continue to behave like that, there's a big possibility that
we would let her back home earlier than expected. We still need some observation
about her behavior here."

Kahit papano ay nakaramdam siya ng kaginhawaan sa nalaman kahit na pakiramdam niya

ay wala naman siyang naitulog sa mabilis na recovery ng mommy niya. Ang katotohanan
ay... ang Kuya Keith niya ang isa sa malaking dahilan ng pagiging maayos ulit ng
mommy nila.

Paano niyang nagawang makaramdam ng pagtatampo sa paglihim na bisita ng Kuya niya

rito? Kung ang lahat nang 'yon ay ito ang kinalabasan? Magandang resulta.

"Anyway, we already discussed all of these to Keith." Dagdag pa ng Ginang. "Do you
have any question, hija?"

Ano naman ba ang pwede niya pang itanong? Sapat na ang magandang balitang natanggap
niya sa kalagayan ng mommy niya.

"Wala na naman po."

"Okay. You can visit your mom now." Meryl gave her a warm smile.

Tinignan niya si Howell na seryoso lang na nakamasid.

"Thank you." Nang tumayo si Howell ay tumayo na rin siya at nagpaalam.

Paglabas nila sa silid na 'yon ay do'n niya naramdaman ang totoong kaginhawaan.
Kusa nang gumuguhit ang ngiti sa kanyang labi, tila nabawasan ang problemang
patagong bumabagabag sa kanya.

"Shall we go?"

"Yes." Excited na sagot niya kay Howell.

Umakyat sila sa hagdan para makapunta sa pangalawang palapag kung saan ay mas
malawak ang lugar at kung nasaan naka-hilera ang mga silid ng mga nasa rehab.

They stopped in the tinted glass wall where she can see the people doing an
exercise. The only woman caught her attention is her mother who's doing a yoga in
the right corner, facing the view of the beautiful Taal Lake.

"It's mommy!" Masayang turo niya sa mommy niya na nakatalikod sa kanila.

"Yeah."

Halata sa katawan ng mommy niya na nadagdagan na ito ng timbang. Nag-umpisa itong

mangayayat at pabayaan ang sarili noon, ngunit ngayon ay unit-unit nang bumabalik
sa dati. Wala sa sarili na tumulo ang mga luha sa magkabilang gilid ng kanyang
pisngi.

Seeing her mother makes her missed her so much. It also gives her hope that their
relationship as mother and daughter would be back to normal. 'Yon lang naman ang
palagi niyang hinihiling, na bumalik na ang mommy niya sa dati at magkasama ulit
sila.

"M-Mommy..."
Hinawakan niya ang salamin na
rin ito. She's very emotional
cheeks. Ipinikit niya ang mga
kalungkutan na hindi niya ito
na.
para bang sa pamamagitan niyon ay mahahawakan niya
at the moment that her tears keep flowing down her
mata. Ang luha ng kasiyahan na makita ito,
mahawakan at kasabikan na makasama ang ina ay naghalo

Isang masuyong haplos sa buhok niya ang nagparamdam sa kanya na maaayos na ang
lahat... na matatapos na sa wakas ang problemang kinaharap ng pamilya niya, at ang
uri ng haplos na nagsasabing nando'n lang ito palagi sa tabi niya at handa siyang
samahan at suportahan kahit ano pa 'yan... kahit saan pa 'yan.

"Thank you." She muttered with a sob and look up to see Howell's face.

Masuyo nitong tinuyo ang mga luha sa pisngi niya gamit ang hinalalaki. She can't
figure out what's inside his eyes. Seryoso itong nakatingin din sa mukha niya, para
siyang pinaghihinaan ng tuhod.

"Kahit hindi ako makita ni mommy, kahit hindi ko siya nakausap o marinig man lang
ang boses niya, masaya pa rin ako na nandito ako ngayon, lihim siyang
pinagmamasdan." Sinulyapan niya ang mommy niya ngunit wala na ito do'n.

Ilang minuto niya palang nakikita ang ina, pero wala na ulit ito sa paningin niya.
Minsan, madamot talaga ang mundo. Kayang-kayang ipagkait sa atin ang mga bagay at
tao na gustung-gusto natin.

"Do you want to talk to her?"

Mabilis siyang umiling. Sa totoo lang ay natatakot siyang makita siya ng mommy
niya. Hindi pa ito lubusang nakaka-recover, paano kung galit pa rin ito sa kanya?
Ayaw niyang magalit ang mommy niya at maging sanhi iyon nang mas matagal pa nitong
pananatili sa lugar na 'yon.

Mas maganda nang iwasan ang mga bagay na ayaw ng ina. Natitiis niya pa naman ang
sitwasyon niya at hindi siya magdadalawang isip na magtiis pa lalo hanggang sa
tuluyan nang bumalik sa normal ang pakikitungo sa kanya ng mommy niya.

"Hindi na. Sa susunod nalang kapag maayos na talaga si mommy."

Tumango lang ito at pinagmasdan na naman siya. Umusli ang labi niya. Naaawa ba sa
kanya si Howell? Bakit ganito ito makatingin? Hindi ba ito nagsasawa sa mukha niya?

"Doc, baka po matunaw ako." Idinaan niya sa biro ang pagtataka. "Pwede na tayong
bumalik sa Maynila kung wala ka ng gagawin dito. May dinner ka pang pupuntahan."
Paala niya pa, pakiramdam niya kasi ay hindi nito 'yon iniisip.

"Let's have lunch first before we travel back to Manila." He said, ignoring that
dinner thing she was talking about.

Mas matagal pa ang byahe nila papunta sa Tagaytay kumpara sa pananatili nila sa B.
Recovery Center. Dinala siya ni Howell sa isang restaurant sa Tagaytay kung saan
ang view ay ang kanina niya pa nakikitang Taal Lake.

"Ang ganda dito 'no." Hindi niya na napigilan pa ang pamumuri sa lugar. "Ang sarap
pa ng mga pagkain."

Inilagay nito sa plato niya ang binalatang sugpo. Kinain niya kaagad 'yon na
nagpahinto sa kanya sa pagsasalita. Para siyang senyorita na nakuha ng guwapong
taga tanggal ng balat ng sugpo at hipon para sa kanya.
"Babalik ka pa ba sa Hospital o maghahanda ka na para sa dinner niyo nila Doktora
Margo?" Maya-maya ay usisa niya habang pinapanood ito sa pagbabalat. Tapos na itong
kumain, siya lang talaga itong matagal. "Saan kayo magdi-dinner?"

Umangat lang ng bahagya ang kilay nito, hindi parin siya sinasagot. Bakit ang damot
nito sa impormasyon? Hindi niya naman ito susundan, ha.

"Sa condo lang ako mamaya. Bibili nalang ako ng dinner ko sa labas."

"Hmm..." He put another shrimp on her plate.

"Tapos, manonood ako ng movie. O kaya, aayain ko nalang si Akira na magpunta sa D'
Club. Pwede naman kami do'n, di ba? Hindi lang kami iinom?" Habang sinasabi niya
'yon ay nagsasalubong ang mga kilay nito. "Pahingi ng number ni Kuya Dwaye para
tatawagan ko siya para papasukin kami ng mga bouncer."

"Hindi ka na pwede do'n."

"Bakit? Hindi naman kami iinom, ha. Sasayaw lang."

"Hindi ka sasayaw." Medyo iritado na ang tono nito.

"Alam mo ba na may plano kami sa birthday ko? Magha-hire kami ng lalaki..." Bumagal
ang pagsasalita niya nang pagtuunan na talaga siya ng pansin ni Howell, lalo na
nang makarinig ng lalaki sa sinabi niya. "... 'Yung lalaking nakatago sa malaking
box at sasayaw sa harap namin." Humagikhik siya, naalala ang kapilyahan nila ni
Akira.

"Do you think it's funny?"

"Sa eighteen birthday ko 'yon. I'm in the legal age to experience that kind of
stuff."

"Not because you're eighteen, it doesn't mean you are fucking allowed to do all you
want." His voice was stern.

Kaya lang ay may pagkamatigas ang ulo niya, hindi basta-basta umuubra ang mga
mabigat at galit na tono sa kanya.

"Manonood lang naman kami ng sumasayaw na lalaki. We are going to hire a male
stripper."

Napanguso siya nang iritadong napapikit ito, wala na talaga sa mood.

"Do you think your brother would allow you to do that?"

"Wala na siyang magagawa." Pagppupumilit niya pa kahit na duda siya na papayagan

siya ng kapatid niya sa gano'n? Isang malaking Hindi. "At, secret lang 'yon."

"You're kidding me, it's not funny."

"Actually, we are going to meet the agent of the guy. Mamaya o bukas ng gabi." She
lied.

Huh, bakit nga ba niya ito sinasabi kay Howell? Ano ang lihim niyang rason?

Howell pursed his lips while staring darkly at her. Seryoso talaga ito, walang
mabanaag kahit kaunting ngiti sa labi o sa mga mata.
"Hindi ka aalis ngayong gabi. Hindi ka makikipagkita kahit kanino." Mahigpit na
sabi nito, na para bang kapag nagpumilit pa siya sa nais niya ay hindi niya
magugustuhan ang gagawin nito.

"Hindi mo naman malalaman na aalis ako dahil magiging busy ka sa dinner date niyo
ni Doctora Margo at ng pamilya niya." Mataray na sabi niya, halos mapahalukikip
kung wala lang sa harap ng pagkain.

Bagkos, kinain niya ang hipon na inilagay nito sa plato niya habang nakatingin
dito. His eyes became darker. He don't really agree to her idea about male
stripper.

At ang nakakabaliw ay pinipigil niya ang mapangisi sa nakikitang labis na iritasyon

sa mukha nito. How can a man still looks very handsome even he's annoyed or mad?

"Then, I'm not going to that dinner."

Kinagat niya loob ng pisngi, pigil na pigil na huwag mapangisi! Kinalma niya ang
sarili sa pag-inom ng juice. Hindi na siya makatingin kay Howell, kinakabahan siya
na baka makita nito na nagdidiwang siya sa desisyon nitong hindi na magpupunta sa
dinner na 'yon.

"Bakit naman?" Inosenteng tanong niya.

"Para mabantayan ka."

"Hindi naman kailangan. Kasama ko naman si Akira sa pakikipag-usap sa agent, baka

kasama na rin 'yung male stripper."

"Oh, shut it up, baby. Your fantasy will not going to happen."

Fantasy? Male stripper? All that she knows that her fantasy is to see Howell
stripping in front of her and not the other guy, but him. Masyado nang kinain ng
kapilyahan ang pag-iisip niya simula nang mapag-usapan nila ng kaibigan kung paano
kapag si Howell ang nagsayaw sa harap niya?

"You are no fun." She murmured.

"Really, huh? You want to see a male stripper?" He sounds disgusted.

"Paano kung sabihin kong, oo?"

Howell let out a frustrated breath. Habang tumatagal ang usapan nila tungkol sa
bagay na 'yon ay mas lumalala ang iritasyon nito sa kanya ba o sa topic ba nila,
hindi niya na alam.

"Let's fulfill your fantasy about that, but not with other man."

"What do you mean?" She became more interested now.

Howell move his head closer to hers, closing their distance. Ang tanging humaharang
lang sa pagitan nila ay ang lamesa sa harap nila. His thumb went to her lips, he
gently wipe something on it.

His sweet gesture and their closeness makes her heart beat in a crazy way.

"I can strip in front of you, baby..." He whispered sensually. His breath hit the
side of her lips, it made her close her eyes.
"Um.. talaga?"

"Yes, do you like that?"

Tumango siya. Gusto ang ideya na 'yon.

Nang imulat niya ang mga mata ay ang lapit na ng labi nito sa kanya, kaunting
maling galaw niya lang ay magtatama ang labi nila.

"Kaya mo ba... 'yon?" Mahinang tanong niya, nalalasing na sa masyadong dikit na

distansya nila.

"Wala akong hindi kakayanin basta para sayo." He intently brush his lips against
hers. "Hindi mo na kailangan maghanap ng iba dahil nandito ako... handang magpa-
alipin sa lahat ng gusto mo..." Tapos ay dinampian siya sa labi ng nakakaliyong
halik.

14 ~ Birthday

CHAPTER FOURTEEN

HOWELL is intently staring at the beautiful girl in front of him. Yane is sitting
comfortably in the sofa, while he's standing there, wondering what's really on her
mind?

It's confusing. Kanina ay halatang hindi nito gusto ang ideya na makikipagkita siya
kay Margo at sa magulang nito mamayang gabi, ngayon naman ay ipinagtutulakan siya
palayo. Kadarating lang nila sa condo unit nito, buo na ang desisyon niya na hindi
magpupunta sa dinner na 'yon.

There's raeally nothing special in that dinner. Madalas gawin ng pamilya niya 'yon
at ni Margo, ang hindi niya lang gusto ay ang mga patutsada ng magulang tungkol sa
pag-a-asawa niya at kahit sabihin ng direkta ay alam niyang si Margo ang gusto ng
mga ito para sa kanya.

But, no one can dictate him. Yes, he respect his parents a lot more than anyone is
this world, but when it comes to his private and love life, he always make sure
that his parents won't do nothing about it. It should be his decision to choose who
he wants to be with.

"Sige na, magpunta ka na sa dinner niyo nila Doktora Margo. Dito lang ako. Hindi
ako lalabas ngayong gabi." Kulang nalang ay itulak siya palabas ni Yane.

She wasn't looking at him. Naka-ismid ito at ang labi ay bahagyang naka-usli. Hindi
nagtutugma sa mga salita nito ang ikinikilos. She wanted her to go on that dinner,
but why the hell he felt like she don't really want it?

"I said, I am not going."

Yane glared at him. Oh boy, look at that very expressive eyes, her stares almost
melt the hell out of him.

She crossed her arms above her chest. She's being hardheaded again.
Naupo siya sa tabi nito, manunuyo na naman. He had been with different women, all
are matured, that's enough to deal with him, but with Yane? Gusto niyang mapailing.
Pero ano ba ang magagawa niya? She's too young for his likes, but still, he fucking
want this set up.

"Siguradong naghihintay sayo ang magulang mo at ni Doktora. Mukhang seryosong

dinner 'yon sa pagitan ng dalawang pamilya kaya dapat ay nando'n ka."

Alright, he starting to get her point here. He needs a confirmation though.

"What are you saying? It's just a casual dinner."

Sa tuwing sasagot siya ay pinanliliitan siya nito ng mata. This little dragon
confuse him.

"Casual dinner? I don't buy it. Alam ko ang dahilan sa lahat ng 'yan. Nabasa ko na
ang mga ganyang set up sa libro, Howell."

"Saan na naman patutungo ang usapang ito?" Natatawa na siya.

Yane is thinking too much about him and Margo. Man, he don't even care about that
dinner, all that he wants is to be with this little dragon.

"Sigurado ako na pinagkakasundo na kayo ng magulang niyo." Anito na para bang

siguradong-sigurado. "Na balang araw, magpapakasal kayo ni Doktora Margo."

Imbes na sumagot ay pagod na napasandal siya at ipinikit ang mga mata. She's too
clever to think about the real reason behind that dinner with Margo's family. Wala
pang pormal na pag-uusap tungkol sa bagay na 'yon at kung mayro'n man, alam niya
ang magiging desisyon niya.

"Natahimik ka. Tama ako, di ba?" Sita nito sa kanya, medyo kinurot pa siya sa
tagiliran.

Nang imulat niya ang mga mata para sulyapan ito na nakaupo sa tabi niya, itinaas
niya ang kilay sa nakitang pagka-inis sa magandang mukha nito.

"You think too much."

"Bakit ayaw mo pang umamin?"

Heto na naman, mang-aaway na naman ang cute na babae sa tabi niya.

"Wala akong dapat aminin. Walang katotohanan ang mga sinasabi mo, Yane." Kinuha
niya ang kamay nito at dinala sa kanyang labi. "Ni hindi pa pumapasok sa isip ko
'yang pagpapakasal na 'yan."

"Kung gano'n, ano mo si Doktora Margo?" Duda siya nitong tinignan.

"Kaibigan at ka-trabaho."

"Hindi mo siya naging girlfriend?"

"Hindi."

"Umm, hindi mo siya naka-sex?" Pag-iimbestiga pa nito.

Amuse niya itong tinignan. Masyadong malikot ang isip nito, gusto niya nang matawa.
She just turning eighteen, she shouldn't think that way.

"Sagutin mo nalang." Pagpupumilit pa nito sa kanya. "Ano? Wala bang namagitan sa

inyo?"

"Wala."

Yane nodded her head and shut her mouth. A moment of silence filled them.

"Kung gano'n, pwede ka nang magpunta sa dinner niyo." Napapikit siya ng ilang
sandali palang silang tahimik nang magsalita na naman ito.

She sounds like finally giving him a permission to go on that dinner. Is this for
real?

"If that's what you really want, then, I would go to that dinner."

"Pero, sabihin mo sakin ang..." Napahinto ito nang tignan niya.

Bakit may kondisyon pa itong ihahain sa kanya? This cute girl beside him is really
something.

"Ang?"

"... ang napag-usapan niyo para alam ko." Malamyos ang boses nito.

"Hmm,"

"But, if it's really private, you can just keep it to yourself."

"Let's see."

Then, his cellphone vibrated. He get it from the pocket of his pants and saw a text
message from his mother. Sa gilid niya ay pasimpleng nakikitingin si Yane.

From: Mom

We are on our way to Altaraza hotel. See you in a bit, son.

Ibinalik niya 'yon sa bulsa at tinignan si Yane, nag-iwas ito ng tingin.

"Uh, inaantok na ako. Sige ha, paki-lock na lang ang pinto. Good night." Tapos ay
tumayo, naglakad papunta sa kwarto nito.

His cellphone vibrated again for another message. Muli niyang kinuha 'yon at
tinignan kung kanino galing.

From: Mom

Don't miss this dinner. We have something important to discuss to you and Margo.

Howell took a sigh before he walk towards the door, leaving Yane.

THIS IS the day she was waiting for. Her special day. Kanina pa si Yane hindi
magkandamayaw. Maghapon siyang nasa loob ng suite niya at napapaligiran ng make up
artist, hairstylist, photographer and videographer. She did not expect her big day
to be grand like this.

Umaga nang may magsundo sa kanya sa condo unit niya at dinala siya sa Altaraza
Hotel. The woman who design her gown went to her and help her wear the tube royal
blue gown for tonight's main event.

Kumikinang ang maliliit na batong nakapalibot do'n at lumilitaw ng kusa ang hindi
maitagong ibabaw ng dibdib. Hapit sa bewang at hanggang talampakan ang haba. She
pair it with strappy high heeled beige sandals. Her long curl hair is in mermaid
style and her no make-up make up made everything on her face natural.

"Ang dyosa mo naman, girl!" Si Akira na kapapasok lang sa suite niya.

Her friend is wearing a silver night gown and high heeled. Her hair is
sophisticatedly styled in a neat bun.

"Nandyan na ba sila?" Tukoy niya sa mga kaklaseng inimbitahan.

"Kanina pa! Excited na nga silang makita ka."

"Hello, Miss Yane, we will start in ten minutes." Imporma ng staff na kasama sa
nag-orgnize ng debut niya.

"Okay po."

"Sigurado ka bang ayaw mong mag artista?" Tanong ulit sa kanya ng designer na
masusing chini-check ang bawat sulok ng gown niya. "Sayang ang ganda mo kung
itatago lang sa publiko."

Kanina pa siya kinukumbinsi nito sa pag-a-artista o pagmo-modeling kaya lang ay

hindi niya talaga hilig 'yon. Masyado siyang mahiyain, hindi niya kakayanin ang mga
ginagawa ngmga artista.

"Ayaw ko po talaga."

"Pero, kung sakaling magbago ang isip mo, may number mo naman ako. Tawagan mo ako,
okay?"

"Sige po." Sagot niya nalang para tantanan na rin siya nito.

"Pwede ka rin mag model sa mga clothing brand at kapag nasanay ka na, sa mga
swimwear naman. Matangkad ka at maganda ang hubog ng katawan, mabilis kang
makakapasok sa modeling industry." Patuloy pa nito, pero tumahimik nalang siya at
kiming ngumingiti sa mga papuri nito sa kanya.

Ilang sandali pa ay nag-umpisa na ang program. She's sitting at the white couch in
the center, her royal blue gown catch so much attention especially when they
realize that the designer was base in France.

Bilang lang ang imbitado sa araw na 'yon at nagtaka pa siya dahil naroon ang mga
kaibigan ng Kuya Keith niya, samantalang ito ay wala.

Nag-umpisa na ang pagbibigay sa kanya ng mensahe ng mga kaklase at iilang malapit

na kakilala sa eskwelahan, ngunit wala do'n ang atensyon niya, kung hindi lang si
Akira na ang magsasalita, tuluyan na siguro siyang mawawalan ng gana dahil hindi
niya talaga makita ang Kuya Keith niya at si... Howell.

"You know that I am always by your side, Yane." It's Akira, standing beside her
with a genuine smile. "I truly believe that one day, everything will be in the
right places. All your dreams and prayers will come true in time. You are one of
the strongest person I've ever known, and I am grateful because of all people, you
choose me as your best friend. You can always count on me. I love you and Happy
birthday, Yane!"

Akira went to her and gave her a tight hug, giving her strength.

"Thank you." She smile at her friend, she felt like something inside her isn't
really happy.

"Smile ka na ngayon, ha." Bulong sa kanya ni Akira na napansin yata ang kanina niya
pa hindi pag ngiti.

"Thank you so much for that heartwarming message, Miss Akira." The host said.

The program went on and on until she danced with her male classmates and her
brother's friends.

"Nakita mo ba si Kuya Keith?" Tanong niya sa hulling kaibigan ng kapatid na

isinasayaw siya.

"Hmm, hindi pa." Sagot ni Carter. "At bakit ako ang tinatanong mo? Ikaw ang
kapatid, ha."

Inirapan niya ito. "Hindi ko nga alam kung nasaan siya."

"Baka nambabae muna."

"Huwag mo nga itulad sayo ang Kuya ko." Mataray na sabi niya na tinawanan lang
nito.

"Your brother is not a Saint. Anyway, hintayin mo nalang, darating 'yon. Let's
start counting from one to ten..."

Kinunutan niya ito ng noo. "Huh? Why would I do that?"

"Just count, kiddo. Don't ask."

Wala sa sarili na nagbilang nga siya at nang napunta sa sampu ay biglang dumilim
ang buong paligid. Kalmado ang lahat na para bang inaasahan na 'yon, siya lang yata
ang nabigla.

"I told you..." Carter said before leaving her.

"W-Wait..." Hinabol niya ito ng kamay niya at bumangga 'yon sa matigas.

Gamit ang dalawang kamay ay kinapa niya ang katawan ng kung sino. The darkness
isn't helping her to recognize who the hell in in front of her, is it Carter?
Howell?

Natigil lang pangingilala niya sa dilim nang hawakan nito ang palapulsuhan niya.

"K-Kuya? Kuya Keith! It's you!"

Kahit madilim ay sinugod niya ito ng yakap.

Her brother let out a groan like as if he's hurting.

"Oh, s-sorry." Kumawala siya nang may maramdamang kakaiba sa katawan ng kapatid.
"Kuya, are you alright?"

"Happy Birthday, my lil sis." Instead of answering her, he greeted her with smile
on his voice.

"Thank you, Kuya. Pero, bakit madilim? Ito ba ang surprise mo?"

"What do you think?"

She felt his hand at the top of her head and patted it gently.

"Akala ko hindi ka na darating..."

"Pwede ba 'yon? Sabi ko naman sayo di ba? Tutuparin ko ang pangako ko sayo."

Naiiyak na muli niyang inabot ang kapatid na para bang umiiwas na mahawakan niya.
It hurts that she is feeling like that. She missed him so bad and she wanted to hug
him tight, but it feels like he don't want that.

"Tinupad mo. Salamat, Kuya. Masaya ako na nandito ka."

"Masaya ako na nandito ako, Yane."

She tried to reach his chest again but she can't touch him now. The distance he's
giving them is hurting her. Ayaw ba nitong magpahawak sa kanya?

"Bakit ang layo mo? Gusto kitang yakapin, Kuya." Naiiyak na pakiusap niya.
Nararamdaman niya na iniiwasan talaga nito na magkaro'n sila ng body contact.

"Sorry, sweetie."

"Please?"

Napabuntong hininga ito, tila nawalan ng laban.

"Ang lakas mo talaga sakin, Yane."

Napangiti siya, tapos ay pinahid ang mumunting luha na nahulog sa pisngi.

"Pwede na kitang yakapin, Kuya?"

"Let me hold your hand."

Sa dilim ay hinanap ng kamay niya ang nakalahad nitong kamay.

She never thought that she would like a callous hand of a man, until that night.

"Let's dance." He requested in a gentle tone.

"I want you to be my first dance aside from dad, but you're late."

"Well, last dance is much better."

"Yeah, last dance is more memorable."

"That's why I choose to be your last... dance." He trailed, then place his hand at
the side of her waist.

Yane wrap her arms around his brother's nape and place her head on his wide chest.
Suddenly, her heart filled with happiness. Being with his arms, content her.

"I can hear your heartbeat." She whispered, smiling at his slow heartbeat.
"Yeah?"

"Yeah."

"I will leave anytime soon, Yane."

"Ang bilis naman." Ngumuso siya.

"Ayoko pa sana itong sabihin sayo ngayon, pero dahil birthday mo, sasabihin ko na."

"Ano 'yon?"

"Malapit na akong bumalik. May tinatapos lang akong trabaho."

"Babalik ka na sa condo?"

"Yes. I will have my early retirement in Military."

Para siyang nabuhayan ng loob bigla. Matagal niya nang gustong marinig ang balitang
'yon. Dahil una palang naman ay hindi niya gusto ang trabaho ng kapatid niya, kaya
lang ay wala naman siyang magawa kundi sumang-ayon nalang dahil alam niyang iyon
ang nagpapasaya sa kapatid.

"Finally. Magkakasama na ulit tayo nila mommy."

"I already have plan for that. So, for now, I want you to have more patience,
okay?" Tumango siya na parang batang mabait. "At, magpakabait ka. Hindi ko gusto
ang pagiging malapit niyo ng kaibigan ko."

Pra siyang nataranta bigla sa may tila pagbabanta sa tono ng kapatid. Paano nito
nalaman na nagiging malapit na sila ni Howell? Samantalang wala naman ito palagi.

"Ano'ng sinasabi mo, Kuya?" Maang-maangan na tanong niya at mabuti nalang ay

madilim, hindi nito makikita ang taranta sa mukha niya.

"I have my way, Yane."

"Nagkakamali ka."

"Hindi ako kailanman nagkamalli. Gusto mo ng patunay?" Hamon nito.

"Hindi naman kami katulad ng iniisip mo."

"Bakit? Ano ba sa tingin mo ang iniisip ko?"

Napangiwi siya. Isang malaking pagkakamali ang makipagtalo sa Kuya Keith niya, alam
niyang hindi siya rito mananalo.

"Wala, Kuya."

"I've checked the cctv in that building. He used to visit you more often. For what
was that, huh?" Now, he's interrogating her!

"Wala kasing nagluluto para sakin, e." Dahilan niya.

"And now, you make my friend like your personal chef?" She could almost see him
smirking. He did not buy her answer. "Hindi ko ito gusto, Yane. Ayokong masira ang
pagkakaibigan namin, pero mas ayokong masaktan ka. Kilala ko si Howell." He said
that like he really knows his friend very well.

"Walang namamagitan sa'min, kung 'yan ang tinutukoy mo, Kuya."

"Bago palang lumalim ang mamagitan sa inyo, itigil mo na. Alam mong masama akong
magalit. Wala akong sinasanto... kahit kaibigan ko pa."

Tumataas ang balahibo niya sa lamig ng boses ng kapatid.

"I-iwas na ako, okay?" Natatakot na sabi niya. "Hindi mo naman kailangan magalit
kay Howell. Mabait siya sa akin at isa pa, ipinagkasundo na siya ng magulang niya
sa ibang babae, kay Doktora Margo. Kaya... tingin ko, wala naman siyang balak sa
akin. Saka, bata pa ako, di ba? Ayaw niyong magkakaibigan sa mga bata?"

Hindi ito kaagad nakasagot, humugot lang ng hangin sa dibdib.

"I have to go." He kissed her forehead before he let go of her.

"Wait, Kuya!" Tinangay lang ng hangin ang pagtawag niya rito.

"What a sweet surprise from a brother." She heard the host said.

Napapikit pa siya ulit nang muling lumiwanag ang buong paligid. Nagpalakpakan ang
mga bisita.

"Ang sweet ng ideal man ko!" Narinig niyang sigaw ni Akira tapos ay humagikhik.
Patay na patay parin sa kapatid niya.

Inilibot niya ang tingin ngunit hindi niya na mahanap ang Kuya Keith niya.

Her eyes went to the entrance door, it's wide open and unexpectedly, she saw Howell
smile sadly at her, before he turn his back, and walk away.

May gumuhit na kirot sa puso niya nang panoorin si Howell na maglakad palayo. She
did not even get the chance to dance with him or hear his birthday wish for her.
She was really expecting it. What's happening here? Why Howell left like that?

Everyone is enjoying already and some are dancing, eating and doing all their own
businesses.

Matamlay siyang naglakad papunta sa restroom. She was alone there, standing in
front of the wide mirror with her stunning gown, but her face isn't smiling.

Dapat ay masaya siya hanggang ngayon, di ba? Dahil natupad ang isa sa wish niya na
makasama ang Kuye Keith niya sa espesyal na araw na 'yon ng kanyang buhay. But
where is her brother now? Umalis din ba katulad ng ginawa ni Howell?

She walked closer to the sink and was about to wash her hand, but something caught
her attention.

There's a red stain on her both hands... it's a... blood!

Parang napaso na iniwas niya ang kamay sa otomatikong pagdaloy ng tubig.

Kinakabahan na nilibot niya ng tingin at nang matantong siya lang talaga mag-isa ay
mabilis niyang hinugasan ng maigi ang mga kamay hanggang sa wala ng bakas ng dugo
do'n.

Yane hurriedly went to her suite to get her cellphone to call Howell. Sigurado siya
na lahat ng lalaking isinayaw niya ay walang dugo, maliban nalang sa huli... ang
Kuya Keith niya!

She went inside her bedroom and was surprised to see the bouquet of white and red
roses above the bed, white big teddy bear and expensive chocolates. Nilapitan niya
'yon at nakita ang isang kulay silver na sobre.

She opened it and read the message.

To: Yane

I have been waiting for this special day. I may not be there to celebrate with you
and to dance with you, but I assure you that I would be around to silently watch
you from afar.

A single glance at you made me complete.

Happy Birthday, baby!

- H

Napapikit siya at dinala sa kanyang dibdib ang sulat galing kay Howell. Kahit
papano ay muling bumalik ang sayang naramdaman niya kanina. Ngunit hindi niya ma-i-
alis sa isip kung bakit hindi man lang lumapit si Howell sa kanya? At, nasaan ang
kapatid niya? Ano'ng nangyari dito?

Using her shaky fingers, she get her cellphone and dialed Howell's number.

15 ~ Dance (SPG 1/2)

CHAPTER FIFTEEN

SA SASAKYAN palang ay inuumpisahan na ni Howell bigyan ng paunang lunas ang tama ni

Keith sa gilid ng tiyan. Kahit saan siya magpunta, palagi siyang may dalang
emergency kit. Nakasanayan niya 'yon simula noong bata pa siya at hindi lang dahil
doktor siya.

He grew up in a family of doctors, that taking care of yourself on your own is only
one of all the rules he was living for until now. Paano ka makakatulong sa iba kung
ikaw mismo ay hindi matulungan ang sarili? It always feels like thinking yourself
first before other people is a protocol that he needs to deal for. It's sounds like
it's being selfish, but it is not.

"Ang alam ko, iniiwasan ang bala, hindi sinasalo, Tuazon." It was Carter who's
driving. They are in the back seat.

"I don't need your opinion, Altaraza. Just shut up and drive." Keith was groaning
because of the pain.

"Bakit ba ako napasama dito? I don't even know where to bring you."

"Just go straight to my private clinic in BGC." He commanded.

"Yes, doc. On it." Cool na sagot ni Carter.

Howell put a pressure on Keith's stomach to block the blood that's coming out. Sa
hita nito ay may tama rin ngunit hindi na binigyan pa ng sobrang atensyon dahil
hindi naman delikado ang lagay. Sa tiyan, malalim ang tama na kakailanganin talaga
ng tamang kagamitan para maalis ang bala.

Alright, he fucking know that Keith's job is very risky, but for the first time,
Keith asked for help from him. It was a first time he get the chance to handle
Keith in this kind of situation.

"Keep your eyes open, brute." He reminded Keith when he noticed that he close his
eyes.

"Hindi ba ako pwedeng magpahinga, Doc?" Sarkastikong tanong nito sa kanya.

"Just making sure you are not losing your consciousness."

"I heard from my brother that you will have your early retirement, brute?" It was
Carter again.

"You heard it right."

"Kuya Clane has his own reason for his early retirement, what 'bout you?"

"I think, that's none of your business, Altaraza."

Napasipol si Carter. "Ang sungit."

Ilan pang sandali ay nakarating na sila sa Clinic niya. Carter was the one who open
the door and he helped Keith to get inside. Inihiga nila ito sa stretcher, napuno
na ng dugo ang kulay puting long sleeve polo.

"Wala naman akong ibang gagawin, Doc? Manonood lang kung paano um-aray sa sakit si
Keith?" Si Carter na humila ng isang upuan at pumuwesto sa bandang gilid niya.

"All you have to do is shut your mouth." He answered.

Carter sighed dramatically. "Totoo palang nagiging masungit kapag nagkaka-edad na

'no?"

Sinulyapan niya ito pagkatapos lagyan ng anesthesia ang syringe. "Fuck you."

"Thank you very much, Doctor Howell Banchero."

After he injected the anesthesia, he prepared the medical tools he will need to get
the bullet on Keith's stomach.

"How are you feeling?" He asked Keith, making sure that he's still conscious.

"After you injected an anesthesia on me, what do you think I would feel, huh?"

Nang sagutin siya nito ng may sarkasmo sa tono, nasiguro niyang masyado itong
matatag para mawalan kaagad ng malay sa dami ng dugong nawala at sa ilang minuto o
oras na tiniis nito ang sakit para lang makapunta sa espesyal na kaarawan ng
nakababatang kapatid, si Yane.

"That's gross!"

Hindi niya pinansin ang pagrereklamo ni Carter sa tabi niya nang buksan niya ang
sugat sa tiyan ni Keith at unti-unting hugutin palabas ang bala ng baril.
"Here."

Ipinakita niya kay Carter ang bala na nababalutan pa ng dugo bago 'yon inilagay sa
stainless na lalagyan.

"Sa hita pa."

"Alam ko."

Nilinisan niya muna ang sugat ni Keith bago 'yon tinahi. Nang masiguradong maayos
na ang lagay ng sugat ay sinunod niya namang alisin ang bala sa hita ng kaibigan.
Mababaw lang ang tama do'n kaya mabilis lang niyang naalis.

"That's it?" Tumayo si Carter at tinignan ang nakapikit na si Keith, sabay tapik sa
hita nitong may tama.

"Tang ina mo, Altaraza." Si Keith na iritado sa ginawa ng kaibigan.

"Sinisigurado ko lang kung may malay ka pa."

"You can stay here for tonight." Aniya habang nililigpit ang mga ginamit.

"Thanks, but no. I will be staying in Altaraza hotel."

"Okay. Just rest for a while and you're free to go."

Pagod na naupo siya sa couch do'n. He check his cellphone and sigh when he saw
missed calls from Yane and text messages.

From: Yane

Hey, where are you? Have you seen my brother?

From: Yane

May dugo sa mga kamay ko kanina at kaunting pulang stain sa gown ko. I wonder if it
was from Kuya Keith? Siya lang ang huli kong nakasayaw.

From: Yane

Pls answer my calls. I'm worried. I can't contact my brother.

From: Yane

Pls, Howell, I need you right now. I'm scared to what really happened to my
brother. I need someone right now. I can't sleep. I don't know what to do.

"Yane was asking me 'bout you." He told Keith.

Nagmulat ito ng mga mata at nakita niya ang pag-lubog at ahon ng dibdib sa paghugot
ng hangin.

"Don't tell her what happened."

"She was fucking worried, brute. Who's with her in the hotel?"

"Probably her best friend."

"I need to go."

Tumayo siya, hindi kayang tiisin na isipin na wala siyang gagawin habang nag-aalala
ng labis si Yane at kailangan ng makakausap.

"Where are you going?" Carter asked.

Tumingin si Howell kay Keith, gano'n din ito sa kanya. They already talked about
this, but whatever it would take, he will still go to Yane, no one can ever stop
him, even Keith.

"You owe a lot to your sister. Do you think she deserves to feel like that on her
special day?"

"This is my life, Howell. My sister is nothing to do with this. Mag-aalala lang

siya kapag nalaman niya."

"Can't you just give her a fucking peace of mind tonight?"

Keith took a frustrated sigh again.

"Go ahead." He greeted his teeth. "And, remember that I will break your bones if
you do something bad to my sister."

"Thank you for that threat." He said sarcastically and patted his leg. "Get well."

MAG-ISA NALANG si Yane sa suite niya kaya mas bumigat ang pakiramdam niya. Akira
just left after a few hours of talking to her about what she discovered in the
restroom. Malalim na ang gabi at alam niyang pagod din ang kaibigan kaya nagpanggap
nalang siyang maayos siya para makapagpahinga na rin ito.

She took a cold bath with the hoped that it would lessen the burden inside her
chest. Ngunit ilang minuto na siya sa ilalim ng tubig, imbes na mabawasan ang
iniisip ay parang nadadagdagan pa 'yon lalo na nang maisip niya si Howell.

Inakala niyang makakasama niya binata sa espesyal na araw na 'yon, knowing that he
was the one consistently pushed her to have a grand debut. Pero nasaan ito kanina?
Isang beses niya lang nakita at saktong paalis pa.

Sa pagsakalay ng maraming bagay sa isipan niya, mas pinili niya nalang tapusin ang
pagmumuni-muni. Ibinalot niya ang sarili ng puting roba, sakto naman na narinig
niya ang pagtunog ng door bell.

Kinuha niya ang puting tuwalya at lumabas sa shower room habang tinutuyo ang buhok
gamit 'yon.

Yane check who's the person outside by looking at the peephole of the door.

Umangat ang isang kilay niya kasabay ng kalabog ng dibdib nang makitang si Howell
'yon. Hindi na siya nagdalawang isip pa na buksan ang pinto, dahil aminin niya man
o hindi, kailangan niya ng makakausap sa mga sandaling 'yon.

"Hi," Matamlay na bati niya at nilakihan pa ang pagbukas sa pinto para makapasok
ito.

"You okay?" He asked, he was the one who double lock the door.

"No."

Dumeretso siya sa kama habang tinutuyo ang buhok, matamlay siyang naupo sa gilid,
habang hinihintay si Howell.

"Sorry, I'm late." Sa couch ito naupo.

Iba na ang kulay ng damit na suot nito. Kanina ay naka puting long sleeve polo,
ngayon ay short sleeve white polo na hapit sa braso, medyo namumutok ang muscles sa
parteng 'yon.

"Bakit hindi mo ako nilapitan kanina? Kung nando'n ka naman." Napasimangot siya.

Aamin na siya. She dreamed about dancing with him on her special day, but it did
not happen. Literal na pangarap na hindi natupad.

"I was in hurry. You know, emergency."

Wala na naman siyang magagawa, di ba? Dahil emergency ang dahilan nito?
Papalagpasin niya nalang ang hindi nito paglapit sa kanya, hindi niya na
papalakihin pa kahit na nakaka-disappoint.

"Kaya ba hindi ka sumasagot sa mga tawag at text ko?"

"Yes, baby."

Tumayo ito, mabagal na naglakad palapit sa kanya, hindi na yata natiis na hindi
siya malapitan. Nag-uumpisa na naman na magwala ang pintig ng puso niya. Bawat
hakbang ay tila papunta sa pangarap, pangarap na ninanais na maabot.

Howell found his perfect place next to her. Nagtatama ang mga tuhod nila nang hindi
sinasadya. Masuyo nitong hinawakan ang kanyang mga kamay at dinala sa labi.
Napalunok siya, tila may kiliti na nabubuhay sa kanyang tiyan.

"Umm, nagustuhan ko ang regalo mo sa'kin." Pagbubukas niya ng panibagong pag-

uusapan bago pa siya madala sa pahalik-halik nito sa kamay niya.

"Yeah? How 'bout the necklace?"

Tumango siya, may maliit na ngiti sa labi.

"I like the necklace a lot. Kaya lang ay hindi ko pa maisuot."

"Where is it?"

"Nandito." Binawi niya ang isang kamay at binuksan ang drawer sa gilid niya.

She get the red velvet box and open it. The white gold necklace is thin but
stunning, and the pendant is a small diamond that shines effortlessly.

Maingat na kinuha ni Howell 'yon sa kanya.

"Turn around."

She did. She moved and made him face her back. Siya na rin ang nag-angat ng basa
niya pang buhok.

Tumaas ang mga balahibo niya sa katawan ng dumampi ang mga daliri nito sa kanyang
batok. Naghahalo ang bagal at rahan ng galaw ng kamay nito, ingat na ingat sa
pagsuot sa kanya ng kwintas.

"There."
Yane bit her cheek when Howell place a gentle kiss on her nape.

"Umm." Malikot siyang muling humarap sa binata. "Ang ganda!" Sabay tingin at hawak
niya sa kwintas.

"Yes." Then he get her hands again, and brought it to his lips. His eyes in on
hers.

"Uh," Hindi mapakali sa kiliting dulot ng halik nito sa kamay niya, nag-iwas siya
ng tingin.

She can say that Howell is the best distraction for her. Nawala bigla sa isip niya
ang nangyari sa Kuya Keith niya kanina. It feels like he has a special power that
he can makes her forget the things that worry her and makes her sad.

"Happy Birthday." He whispered.

"Thank you."

"Did you enjoy dancing with different boy?"

"Mas maganda sana kung nando'n ka rin." Imbes ay sagot niya.

"You want to dance with me?"

"Yes."

"Let's dance."

Wala na siyang nagawa nang tumayo si Howell hawak ang mga kamay niya. Nahihiya siya
na hindi maintindihan nang ilagay nito ang mga kamay niya sa balikat nito at ang
kamay nito ay nasa magkabilang bewang niya.

"Walang music?"

"No, we don't need that."

There, in the middle of the night, they dance in a slow motion like as if they are
the only person in world they built around them.

They are staring at each other. That's when she realized that there are words that
we don't need to say out loud. Sa paraan nang pagtitinginan nilang dalawa, tila ba
hinahayaan nilang sa pamamagitan ng kanilang mga mata ay mag-usap ang kanilang mga
puso.

When Howell tilted his head closer and kiss her lips, her eyes dilated with desire.
Napayakap siya sa batok ng binata nang hindi niya na rin nakayanan na pigilan ang
sariling huwag igalaw ang labi.

Nakapikit na ninamnam niya ang tamis ng halik na pinagsasaluhan nilang dalawa. It's
been a long while the last time they kiss like this, it's confusing because she
missed being kiss by him that way.

Howell inserted his tongue on her mouth and flicked it. Mahina siyang napaungol
nang sipsipin nito ang kanyang dila, nakakaubos ng hangin.

"Mmm..." She aggressively mimic Howell's tongue.

Sinipsip niya rin ang dila nito at narinig niya ang kaunting ungol mula rito dahil
sa ginawa niya. She smile wickedly and do it again, but Howell did not let her,
instead, he was quick and suck her tongue. Yane's gasp for air.

"Naughty." Bulung-bulong nito bago siya binigyan ng gigil na halik sa labi.

Hinihingal pa sa halikan na 'yon, ay binuhat na siya ni Howell at ibinaba sa kama.

Hindi alintana na lumihis na ang roba niyang suot, tanaw na ang kalahati ng kanyang
dibdib, pati na rin ang mga hita. Her hair is messy, she looks like a Goddess that
is laying in bed, as if she was inviting him.

Howell started to unbutton his polo short sleeves. The veins at the back of his
hands is protruding. His sharp dark eyes looks like any moment, he will going to
punish her.

Napalunok ulit si Yane habang pinapanood ang mabagal na paghuhubad ni Howell. His
chest is a bit hairy and it's wide, kasyang-kasya siya do'n.

"You're stripping..." She whispered very softly. "Nice, packs..." She praised the
muscles on his stomach.

Howell finally removed his top, giving her the full view of his upper body. She
shamelessly ogling at every part of his body, her cheeks is burning. When he
unbuckled his belt, her eyes went to the sexy v-line at the lower part of his
abdomen. The bulge between his thighs is pretty impressive.

Disappointed that he did not remove down his pants, Yane's leered at Howell.
Umangat ang kilay niya nang gumapang si Howell sa dulo ng kama at inumpisahang
halikan ang paa niya paangat sa binti.

Gusto niyang pasalamatan ang sarili dahil nakaligo na siya bago pa dumating si
Howell. She wasn't ready for this, it's really happen unexpectedly.

"Umm..."

Nagbaba siya ng tingin kay Howell, padampi-dampi ang labi nito sa mga hita niya.
Her robe is already out of place, one wrong move, then her private part will be
free on his eyes again. She wasn't sure if he's just teasing her, but why don't he
just remove it, so he could start?

Bahagyang umangat ang katawan niya nang hawiin ni Howell ang roba gamit ang dila.
Kagat labi na ibinaba niya ang tingin at pinanood itong tuksuhin ng halik ang
pagkababae niya, tapos ay lilipat ang labi sa hita niya.

She gripped on the bed sheet. It feels like he was punishing her, the anticipation
is slowly killing her.

"Howell!" She called, annoyed.

He chuckled softly. "Yes?"

Inayos nito ang mga binti niya, pinaghiwalay na.

"Ang tagal..." Naiinip at inis sabi niya.

"Ano bang gusto mo?"

Huh, tinatanong pa talaga siya? Samantalang alam niyang alam na nito ang gusto
niya, binibitin pa siya. Nananadya!
"Alam mo na 'yon..." Uminit ang pisngi niya.

"Tell me."

Hindi siya nagsalita. Bagkos, inalis sa katawan niya ang roba at hinagis sa kung
saan. Nag-iinit na ang katawan niya at pati ulo niya yata ay mag-iinit kung
ganitong halatang natutuwa si Howell sa reaksyon niya.

Gumapang si Howell sa katawan niya hanggang sa magkapantay sila. Hinalikan siya

nito sa labi, sumimangot lang siya.

"I want you..." He whispered, brushing his lips on hers. "Do you want this, too?"

Marahan siyang tumango. "Yes."

One more kiss to her lips before he started his thing. Pinaulanan nito ng halik ang
buong katawan niya. Ang tanging nagagawa niya lang ay dumaing, ipikit ang mga mata
at damhin ang masusuyong halik na 'yon. Tila ba siya sinasamba.

"Ummm..." Impit niyang ungol nang maramdaman na ang mainit na dila ni Howell sa
kanyang pagkababae.

He reached for her both hands. He intertwined their fingers above her stomach while
he was licking and kissing her womanhood. She closed her eyes and let herself feel
the taste of paradise with Howell's tongue.

"Oh, oh..."

Napapaliyad siya sa bawat mapusok na lapat ng dila ni Howell sa parteng 'yon ng

kanyang katawan. Sabik at uhaw na sinipsip na naman nito ang maliit na sensitibong
kuntil ng kanyang pagkababae, na nagpaliyad ng husto sa katawan niya.

"Ahh! Hmm! Howell! Y-Yes, yes. Mmm-ohh!"

Her body is hanging on the bed and used her elbows to support her weight, but
Howell did not stop. He suck her clitoris, making her legs shake.

"Howell!" She called his name when she reached her first orgasm for that night.

Hindi pa siya nakakabawi nang umalis si Howell sa pagitan ng kanyang mga hita at
tumabi ng higa sa kanya. He held he waist and made her sit on his face.

"Shit!" Napakapit siya sa headrest ng kama nang muling lumikot ang dila ni Howell
sa naglalawa niyang pagkababae.

Binalot ng makamundong kiliti ang kanyang katawan. Nakapikit na iginiling niya ang
balakang at dinama ang bawat hagod ng malikot na dila sa pagitang ng kanyang mga
hita.

"Ohh, yes, mmm... this feels, so... good."

"Fuck my tongue, baby." Howell ordered.

He's gripping her waist, not wanting to let her go.

Pinatigas nito ang dila at hinanap ang saradong butas ng kanyang pagkababae.
Nahihibang at wala na sa katinuan na itinaas-baba niya ang sarili, hibang na hibang
at sarap na sarap sa paraan kung paano gumalaw ang makasalanang dila na 'yon sa
pribadong parte ng kanyang katawan.

"Oh, Howell. Oh, ohh. Ang s-sarap... ang sarap niyan..."

Taas-baba at giling ang ginawa niya hanggang sa maabot na naman ang paraiso. Her
eyes shut and gripped on the head rest when she reached another orgasm.

"Oh, shit!" She cursed when he did not stop from moving his tongue.

Nag-iinit ang katawan at mukha niya sa tunog kung paano himurin ni Howell ang katas
na inilabas niya. She can't believe he was so good in this.

Hindi ba ito napapagod? Kasi siya, sa totoo lang ay hinihingal na kahit ang
ginagawa niya lang naman ay gumiling at umungol. This is tiring but it gives so
much pleasure on her.

"I want more." Nalalasing na tinignan siya nito. Minamasahe ang kanyang dibdib.
"... more of you."

"H-Hindi ka napapagod?" Nanghihina ang malamyos niyang boses.

"Baby, nag-uumpisa palang tayo napapagod ka na?" May ngiti sa labi nito.

"Hindi... masyado."

"Okay, let me taste you again."

Howell play with her nipples using his thumb and started moving his lips again,
agaisnt her wet femininity.

Masarap siyang napabuntong hininga at patuloy na dinama ang masarap na parusa.

16 ~ Moan (SPG 2/2)
CHAPTER SIXTEEN

YANE is still gasping from another orgasm when Howell positioned himself between
her thighs. This man is unbelievable, how could he do that? After giving her a mind
blowing and countless orgasm using his tongue and fingers, and now, he's fucking
ready for another bed fight? Really? Hindi man lang ba ito nakakaramdam ng pagod?

Malambing na iniyakap niya sa batok nito ang kanyang mga braso, habang napapapikit
dahil padampi-damping halik nito sa buong mukha niya. The way he kiss her, it makes
her feel like a very special person in the world.

Ang unang lalaki na nagparamdam sa kanya na espesyal siya ay ang Kuya Keith niya.
Sa mga sandaling 'yon, iba ang klase nang pagpapahalaga na ibinigay sa kanya ni
Howell, mas may bigat, mas may hatak.

Hindi sa ipinagkukumpara niya, dahil alam niyang ang ginagawa sa kanya ngayon ni
Howell ay hindi gagawin sa kanya ng kapatid. Her brother makes her feel very
special because they are siblings, and with Howell? That's another story to tell.

Maybe the reason why she felt more closer to Howell is because of their body
contact. Aside from making her feel what he really feel inside. The affection that
she felt when Howell's with her, is something she needs the most at that moment of
her life.

"Why are we doing this..." She whispered softly, letting herself melt with his
gentle kiss.

"Because we want this."

"We are not in a relationship." Kahit papano ay bumabalik ang katinuan niya. "Is
this okay?"

"As long as we both like this, yes, this will be fine." His lips found her earlobe,
he breath on it, giving her a goosebumps in a sexy way. "You still have time to
back out, though."

"Do you think I am that coward to back out?" Tumaas ang isang kilay niya, nadadala
na naman sa pang-aakit nito. "At, kung mag back out nga ako, papayag ka ba?"

"Hmm,"

She playfully trace his stomach with her fingers, making him groan. She already
felt him on her inner thighs. He's ready and his hardness tells her that there's no
holding back anymore.

"You're hard already."

"Feel it..." He move forward and slightly brush the tip of his manhood on her
wetness.

Nakagat niya ang labi sa pagsalakay ng kiliti at init sa kanyang katawan. Para
siyang biglang naging uhaw na maramdaman lalo ang matigas na bagay na patuksong
sumasagi sa pagkababae niya. He was teasing her, and it's effective.

"Do you think, it would fit on me?" She's a bit hesitant because she's sure he's
huge.

Marami na siyang nabasa at narinig na kwento tungkol sa unang pagtatalik kapag

birhen pa. Masakit daw 'yon at ang iba ay nilalagnat pa kinabukasan. Paano nalang
kaya siya? Pero, nandito na, wala ng atrasan, nanatili ang pananabik niya na
maranasan ang maglaro ng apoy.

"Don't be scared, I will try all my best to be gentle." He move again, poking her
entrance this time.

Mainit at matigas ang dulo ng pagkalalaki nito, mahaba ang kabuuan. She can't deny
the size and the thickness whenever he intently brush his thing on her wetness down
to her thighs. He's hard like a steel and it's fucking impressive.

Her cheeks burn the way she describe his private part.

"I'm ready!" She confidently said and close her eyes tightly.

"Really?" May aliw sa tono nito.

"Yes!" She answered, still closing her eyes. "Ipasok mo na, please..."

Agresibo na iginalaw niya ang balakang dahilan kung bakit mas tumutok ang ulo ng
ari nito sa entrada niya. Nakiliti at na-excite na iginalaw niya ulit ang balakang,
gustung-gusto nang tuluyang maramdaman si Howell sa loob niya.

"Fuck..." He cursed on her neck. "Do you really think this is easy as breathing?"

"Sige na, di ba ipapasok lang? Handa na ako." She moved her hips again, meeting his
hardness.

"You're killing me..." Nahihirapan ang boses nito, kalaunan unti-unti na rin
tinatantiya kung paano tuluyang makakapasok sa kanya.

Nag-iinit na ang buong katawan ni Yane, nasasabik na sa susunod na ipaparamdam sa

kanya ni Howell. But, he was still taking his time, he's very gentle and she's
losing her patience.

"You don't need to be gentle. Unang beses ko ito kaya inaasahan ko na na masasaktan
ako." Para siyang nangungumbinsi, maging mabilis lang ang pag-iisa nila.

"Kulit mo..." Gigil ngunit mahina nitong kinagat ang balat sa leeg niya, hanggang
bumaba ang labi nito sa dibdib niya.

Yane close her eyes and feel Howell's tongue playing with her hard nipples. Sa
ginagawa nito ay tuluyan na siyang nagpadala sa makamundong pagnanasa.

Alam niyang wala ng makakapigil pa sa kanila nang unti-unting pumasok sa entrada

niya ang ulo ng ari ng binatang doktor.

"Uhh!" Mahigpit na kumapit ang mga kuko niya sa likod ni Howell nang biglang nanuot
ang kirot sa pagitan ng kanyang mga hita.

Ang isipin na ulo palang ng ari nito ang nakakapasok, ay may kirot na, paano kung
kabuuan na?

"Do you want me to stop?" Masuyong tanong nito, hinahalik-halikan ang labi niya,
tila pinapawi ang kirot na ibinigay nito.

Umiling siya. "Ayaw."

"Okay. Let's get this done. Bare with me, baby."

Howell claimed her lips, and when she answered it, he made his way inside her.

Isang marahas at biglang bayo nito sa pagkabababe niya, ay tuluyan na siya nitong
naangkin.

"Umm!" Napangiwi siya at nangilid ang luha sa gilid ng mga mata sa pagsalakay ng
matinding kirot sa kanyang pagkababae.

Howell did not stop from kissing her, like as if his kisses would help her to ease
the pain she was feeling at the moment.

"Howell..." she moan his name when the pain subsided after a few minutes of
thrusting slowly.

Masarap siyang napapikit nang ibaon ni Howell ang ari sa kailaliman niya. Having
him inside of her put a smile on her lips.

At least, something good happened before her special day end. Indeed, a birthday
sex.

YANE'S kneeling above the bed and her elbow is above the pillow to support her
weight. While, Howell is thrusting so hard behind her. Ilang oras palang ang tulog
nila pero heto na naman sila sa pag-angkin sa isa't-isa.

Hindi niya na rin namamalayan ang oras, dahil ang tanging nasa isip niya lang ay
ang sarap na ipinaparanas sa kanya ng binata.

"Ohh! Ohh! Y-Yes!" She keeps on moaning so loud.

Mahigpit na hawak ni Howell ang bewang niya at marahas ang bawat pag-ulos nito
galing sa likod. The bed sheet is messy and some of the pillows are already in the
carpeted floor.

Sa salamin sa gawing kanan ay kitang-kita niya kung paanong nagagalit ang mga ugat
at muscle sa braso ni Howell habang walang tigil sa pagbayo sa kanyang pagkababae.

His skin is reddish and his lips is parted sexily. He looks so pleased.

Her body is tired but she can't fucking say No to him. Kahit napapagod na ay mas
pinipili niya ang sarap at kiliti.

"Ahh! Ah! Howell! Hmm! Mmm! Oh!"

Mahigpit siyang napakapit sa bed sheet nang naging mas marahas pa ang galaw ni
Howell. She can hear his small groans, it makes her body in so much heat knowing
that she can gives him pleasure, too.

"I'm... I'm... ohh.." hindi niya matapos-tapos ang sasabihin. "...coming... ahhh,
again."

"M-Me too." Hinihingal ang paos na boses nito.

Nanginginig na ang mga tuhod niya, babagsak na sa sobrang sarap kahit na marahas
ang pag-angkin sa kanya ni Howell. Ang kaninang kirot na nirereklamo niya ay
tuluyan na talagang naglaho.

"Y-Yes! Ohh...." she moved her hips and meet his thrust.

Her boobs is bouncing and her hair is messy as hell. Hinawi niya ang buhok, lumitaw
ang kabilang gilid ng leeg, tila ba nang-aanyaya.

"Tang ina." Napapaos ang malutong na mura nito.

Howell moved his body closer to hers, spooning her this time. His hands reached her
boobs, he massage it and his lips found her neck. Hinihingal na sinipsip nito ang
manipis na balat sa leeg niya.

He keeps on thrusting from behind until he change their position. Nakapikit ang mga
mata niya nang ihiga siya nito sa kama at hilahin ang ng bahagya ang mga binti
hanggang sa dulo ng kama. Her toes is place at the edge of the bed, he parted both
of it before he position himself in between.

Her hands automatically reach her boobs when Howell started thrusting again. She's
not even sure if she already came before he switched their position, pero sa mga
sandaling 'yon ay pakiramdam niya ay may lalabas na naman galing sa loob niya.

"Shit! Ahh, ahh, ohh!"

He grip on her knees and thrust a little more deeper. She could almost feel the tip
of his dick on her lower abdomen, the sensation gives her another orgasm.

"Howell! Ohhhhh!" Nanginig ang mga tuhod niya nang hindi na kinaya ang paglabas ng
likido galing sa puson.
"Tang ina..." He suddenly released his length and she felt something hot spit on
her stomach.

Nanghihina pa ang mga binti niya nang hawakan 'yon ni Howell at isampay sa balikat
nito.

"Shit..." She cursed under her breath when she felt his tongue on her wetness.

Kagat labi na dinama niya kung paano masarap na himurin ng dila nito ang maraming
likidong inilabas niya.

ALAM NA ni Yane ang gagawin niya kinabukasan. Kakausapin niya si Howell at

sasabihin na hindi niya ito hahabulin dahil lang may nangyari sa kanila at dahil
lang ito ang nakauna sa kanya. Plano niya na 'yon, uunahan niya na ito.

Kaya lang nang magising siya ay nawala kaagad ang lahat ng planong binuo sa isip
niya sa pambungad ng binata sa kanya.

"Howell..." Malambing na tawag niya at inabot ang buhok nito. "Hmmm..."

"Morning..." He greeted her then continue kissing her femininity.

Sa totoo lang ay balak niya pang matulog. Pagod na pagod ang buong katawan niya at
kahit itanggi, may hapdi siyang nararamdaman sa pagitan ng kanyang mga hita.

Nakabalot siya ng makapal na kumot, medyo inangat niya 'yon upang makita si Howell.
Nauna itong magising sa kanya at ganito siya nito gisingin.

"Mahapdi..." Reklamo niya kahit mas nagingibabaw na ang sarap.

"I know, that's why I'm giving you a massage."

Natawa siya, tuluyan nang nagising. Gusto niyang isipin na kalokohan lang ang
massage na sinasabi nito, pero epektibo naman, kaya nawawala ang pagdududa niya.

"Massage?"

"Yes."

"Using your tongue?"

"Yeah."

Pilya na inalis niya ang kumot upang mas malaya niya itong makita. Howell snake his
arms on her legs and pulled her closer to him, like as if their distance wasn't
enough for him. The muscles on his back is enough to describe him as one of the
sexiest doctor she have ever seen.

She's wondering if she's a lucky girl because she's with him? Hindi lingid sa kanya
na marami ang nagkakagusto rito. Swerte nga ba siya? O, ito marahil ang swerte sa
kanya. She's young, beautiful and innocent. May pagkamatigas nga lang ang ulo niya
minsan. It was given, nobody's perfect.

The good thing is, she knows her worth as a woman. Kung hindi sa kanya mabuti si
Howell, matagal niya ng nilayuan. She know exactly what she deserves.

This time, she's all naked, even though, she still feel confident. Hubad na hubad
siya ngunit parang hindi na siya tinatablahan ng hiya kay Howell, mukhang ito rin
naman sa kanya. Or maybe, he used to all of this? Being naked in front of different
women before?

"Ummm..." Pinipigil niya ang mapaungol kahit na sobra nang nakikiliti ang
pagkababae niya sa pabalik-balik na paghagod ng dila nito do'n.

She wants to feel relax, but damn, he's so fucking good in licking, she can't
concentrate.

"Mahapdi pa ba?" Itinigil nito pansamantala ang ginagawa.

"M-Medyo."

"Need more?" There's a ghost smile on his lips.

Tinakpan niya ang mukha, nag-iinit na naman 'yon. Bakit pa ba kasi ito nagtatanong
kung gusto niya pa? Nakakahiya kung sasagutin niya ito ng tapat!

"Ikaw ang may kasalanan kaya ikaw din ang magtanggal ng hapdi." Pinataray niya ang
boses at sumagot sa paraan na alam niyang hindi siya mapapahiya.

Natawa ito. "Right. Good answer."

"Pero, may iba pa bang paraan?" Habol niya pa.

"Wala na." Sagot nito at muling nagpatuloy sa ginagawa.

Umirap siya, wala nang naging tugon pa kundi mga maliliit na daing na lumalabas sa
nakaawang na labi.

"Howell..." Nawawala na sa sarili na tawag niya, hindi na makayanan ang kiliting

bumabalot sa pribadong parte ng katawan.

"Hmm?" Huminto ito.

"Nothing, just keep going."

"Say, please."

Nanliit ang mga mata niya, tapos ay napanguso.

"Ayoko!"

"Okay then, I'll stop."

"Go ahead and stop. Let's talk, instead." Hamon niya. Ibinabalik niya na sa isip
ang mga plano.

"We will... later." He winked and kiss her stomach. Hindi magawang magpatuloy dahil
sa kinakausap niya.

"Hindi mo pala kaya e." She wiggle her eyebrows, smirking at the man between her
thighs.

"Let me finish this, then we will talk. Deal?"

A cute smile escape her lips. "Deal."

"Now, I want you to forget that Talk, and just moan for me."
With that, Howell started to massage her clitoris using the tip of his tongue.
17 ~ Settle Down

CHAPTER SEVENTEEN

KAHIT hindi pa lubusang komportable ang nararamdaman sa pagitan ng mga hita,

ipinagpatuloy ni Yane ang plano niyang pakikipag-usap kay Howell pagkatapos nilang
mananghalian.

Now that she realized everything they have done last night until this morning, she
felt like she was being selfish when she remembered what happened to her brother.

Kagabi ay ang lungkot-lungkot niya at pinuno nang pag-aalala ang dibdib niya,
ngunit nang dumating si Howell ay tila ba tinunaw nito ang lahat ng mabigat na
bumabagabag sa kanya.

Being intimate with him feels like easing the hidden pain inside her heart. Admit
it or not, she found peace being with Howell. Kaya naman pansamantala ay nawala sa
isipan niya kapatid.

Isang kadamutan ba na pinili niyang maging masaya bago man lang matapos ang
espesyal na araw niya? Na babalikan niya nalang ang lahat ng problema kapag
nagising na siya kinaumagahan?

Maingat siyang humugot ng hangin sa dibdib bago umpisahang sabihin ang mga bagay-
bagay na tumatakbo sa isip niya. She's sitting at the long sofa, while Howell is in
the single sofa.

Sinadya niyang magkahiwalay sila dahil nangangamba siya na kapag magkadikit sila at
nagsagi ang mga balat ay hindi matuloy itong plano niya, baka sa ibang usapan sila
mauwi.

"Go ahead." Howell motioned her to start from whatever she wants to tell him.

He's sporting a white shirt and a dark shorts, he's sitting comfortably like as if
he own everything around him. He's very confident that turns into being arrogant.

Paano niya nga ulit uumpisahan ang mga sasabihin? Staring at him distract her.
Nawawala na naman siya sa talagang pakay niya lalo at kahit iwasan niya ito ng
tingin, sa huli, kay Howell parin ang bagsak ng kanyang mga mata.

Oh, come on, you little witch, get a hold of yourself.

"I want to clear something here before you go home."

"Okay, shoot." Cool itong tumango na para bang kanina pa handa na makinig sa anoman
itong sasabihin niya.

"Alam kong may mga babae sa paligid na nagkakagusto sayo..." Umangat ang mga kilay
nito, pero nagpatuloy siya. "Isa na do'n si Doktora Margo. Pero, huwag kang mag-
alala, hindi kita hahabulin kahit na may nangyari na sa'tin." Kompyansa na sabi
niya, hindi talaga siya maghahabol!

"That's all?"
"At gusto ko, sekreto lang ang lahat ng ito, okay?"

Napahilot ito sa panga parang nagpipigil na huwag matawa. At may nakakatawa ba sa

sinabi niya? Wala naman!

"So, you want us to be your little dirty secret?" He probed.

"Yes!" Mabilis at siguradong sagot niya.

Dapat ay manatiling sekreto lang ang lahat ng namagitan sa kanila ni Howell dahil
sa oras na malaman ito ng Kuya Keith niya, hindi niya na alam kung saan hahantong
ang pagkakaibigan ng dalawa. Ang malala pa ay baka mapahamak pa si Howell. Ayaw
niyang mangyari 'yon. Kung ang paglilihim lang ang tanging paraan para ma-
proteksyonan niya si Howell ay handa niyang gawin.

Oo at pareho nilang gusto ang nangyari, pero sa oras na magkabukingan, si Howell

lang ang mapapahamak at hindi siya. Her brother will never hurt her, but he could
hurt whoever mess with him.

"Isa pa, tingin mo ba hindi magagalit si Doktora Margo kapag nalaman niya ang
tungkol sa atin?"

Bigla siyang nakaramdam ng guilt sa sariling tanong. Paanong nagawa niyang

makipagtalik kay Howell kung alam niyang may isang babae na naghihintay dito at
umaasa na balang araw ay pakakasalan ng binata?

Keeping all of these as a secret is indeed the best decision. Para wala ng masaktan
pang ibang tao, ibabaon niya nalang sa puso at isip niya ang pinagsaluhan nila ni
Howell.

"Margo is nothing to do with all of these."

She's not sure if he keeps on denying Margo as his woman. Bakit hindi nalang
umamin? Kaya niya namang tanggapin. Alam niya namang sa una palang, may Margo na
bago pa siya dumating. Naiirita na naman siya sa pag-deny ni Howell.

"Talaga? Sige nga, sabihin mo sa'kin ang nangyari sa huling dinner na pinuntahan mo
kasama ang magulang mo at ni Doktora Margo?" Tinaasahan niya ito ng kilay.

Howell massage his temple this time. Sumasakit yata ang ulo dahil sa mga tanong
niya. Tama 'yan, kung sakit lang ng ulo ang hatid niya kay Howell, mas madali para
dito na umiwas na sa kanya at lumagay na sa tahimik kasama si Margo.

"It was just a casual dinner, Yane."

"Ano ang napag-usapan niyo?" Subok niya ulit.

Pakriramdam niya ay hindi niya tatantanan si Howell kung hindi magsasabi sa kanya
kahit kaunting impormasyon lang, kahit kaunti lang naman ang hiling niya.

"Can't we just focus on us?"

Us? Iniiwasan niya ngang magkaro'n ng Sila, tapos ang tungkol pa sa kanila ang
gusto nitong pag-usapan?

"You were not listening, Doc. I said, I want Us to be a secret. Kaya, bakit pa
natin pag-uusapan ang tungkol sa atin?"

"Listen," He shifted his sitting position, his elbows were above his knees this
time. Nakikita niya na ang bumabangon na iritasyon sa mukha nito. "What were you
trying to say, huh? You want all of these to keep as your little dirty secret, how
about me?"

"May Margo ka naman."

Howell let out a frustrated breath. He's getting more handsome when he's annoyed.
Well, she likes watching him when his face is like that. Nagkakasalubong na ang
makakapal na kilay, iritado ang mga mata at nag-iisang linya ang labi.

Umirap siya sa hangin, naga-gwapuhan siya kay Howell na lumilikot na naman ang isip
niya sa mga mahahalay na eksenang pinagsaluhan nila. She remembered he told her
that he would try his best to be gentle, but he did not do it. Even though he took
her roughly, she still love it, she want it that way. Nababaliw na yata siya!

"Bakit ba tulak ka ng tulak sakin kay Margo?" Kritikal na tanong nito.

Napapanguso siya, pinipigil na mangiti, galit na ba ito? Bakit imbes na masindak

siya ay natutuwa pa siya? Nakakaloka.

"If I want her, do you think I would be here? Dealing with you?" He asked again. He
was trying to get a point here. Siya yata itong slow na hindi maka-gets.

Tumikhim siya at tinignan ito sa mga mata kaya lang ay supladong iniwas ang tingin
sa kanya.

"May nangyari lang sa atin kaya ka ganyan, kaya pinipilit mo ang sarili mo sa
akin-"

"Oh, shut up. That reason is too shallow for a man like me." Putol nito sa kanya,
hindi sumasang-ayon sa kababawang naiisip niya. "Dahil kahit wala pang nangyayari
satin, para na akong baliw na nakasunod palagi sayo."

"Baliw ka kung gano'n." Mahinang tukso niya, nangingiti na talaga.

Kung pwede lang maglikot sa inupuan niya at magdiwang ay ginawa niya na. But no way
in hell she won't let him see that she's enjoying this conversation and she felt
like she just win a game.

"Kaya huwag ka ng magtangka na iwasan ako o ipagtulakan ako palayo sayo. Hindi
mangyayari 'yang gusto mo."

Tumayo ito, tapos ay nag back out.

Okay, Doctor Howell Banchero looks hot when he's pissed.

"Ibili mo ako ng dinner bago ka umalis, ha. Please...." Pahabol na paglalambing

niya sabay ngisi.

Crazy girl!

TULUYAN nang nakaramdam ng kaginhawaan si Yane nang makatanggap ng mensahe mula sa

kapatid kinagabihan. She decided to stay in Altaraza hotel for another night, while
Howell left for work after he prepared her dinner. Inis parin sa kanya, kaya lang
ay hindi siya matiis.

She's in the balcony now, wearing a maroon silk robe while watching the small
lights from the bay.
From: Kuya Keith

Just got back at work. Don't worry too much about me, okay? Btw, how was the party?

She typed a reply.

To: Kuya Keith

I was worried. Maayos naman na natapos ang party. Marami akong natanggap na regalo
ang iba ay hindi ko pa nabubuksan. Sa condo ko nalang titignan. Are you really
okay, Kuya? Bakit may dugo sa mga kamay ko?

She waited for his reply, but none.

Ibinaba niya nalang ang cellphone sa bilong na salamin na lamesa at inubos ang oras
sa pagmumuni-muni.

Hanggang sa kinaumagahan ay wala na talaga siyang natanggap na reply galing sa

kapatid. Nasanay na rin naman siya sa gano'n. Her brother hate texting. Baka nga
siya lang ang tini-text nito.

Ang ideya na nakabalik na ito sa trabaho ang siyang nag-aalis ng pag-aalala niya,
siguro ay nasugatan lang ang kapatid noong gabing 'yon kaya may dugo.

MABILIS NA lumipas ang mga araw. Balik eskwela na rin sila ni Akira. Ilang buwan
nalang ang bubunuin niya para maka-graduate sa kursong Hotel and Restaurant
Management.

Sa bilis ng panahon, hindi niya na namamalayan ang pagiging malapit nila lalo ni
Howell kahit na patago lang ang madalas nilang pagkikita dahil palaging nasa
paligid na ang Kuya Keith niya. Pagkatapos nitong mag serbisyo ng sampung taon sa
Militar, bata palang siya ay iyon na ang trabaho nito.

Sa kasalukuyan, sa ibang departamento naman ito ng Gobyerno nagtatrabaho. Pulis na

ito ngayon na sa Makati lang naka-destino.

"Hi, Kuya!" Humalik siya sa pisngi ng kapatid pagkapasok sa sasakyan nito.

Sinundo siya nito sa Altaraza Hotel kung saan niya tatapusin ang natitirang buwan
ng taon. Do'n niya napiling mag-ojt at mabilis siyang nakapasok. Iba talaga kapag
may koneksyon sa isa sa pinaka makapangyarihang pamilya sa bansa.

"Ang guwapo mo sa uniform mo." Puri niya sabay tapik sa muscle nito sa braso na
namumutok sa kulay blue na manggas ng damit.

Hanggang sa mga sandaling 'yon ay natatandaan niya parin kung paano binalot ang
puso niya ng kasiyahan nang mag retiro ito. It's like a dream that came true.
Naging mas malapit sila at tumibay ang samahan bilang magkapatid.

"Hindi ba maiksing 'yang palda mo?" Puna nito sa black mini skirt niya.

"Hindi naman. Ganito lahat ang unimporme ng empleyado sa hotel."

"Tss." He took a U-Turn to enter BGC.

"Bagay naman sakin, ha." Inunat niya pa ang balingkinitang mga binti sabay hubad ng
high heeles black stiletto. "Masakit nga lang sa paa itong sapatos ko."

"You can wear flats."

"Hindi pwede. Baka isipin ng mga kasamahan ko na porque kilala ako ng mga Altaraza
ay gagawin ko na ang gusto ko. That's unfair."

He stopped the car in front of the building where his condo unit is located.
Hanggang sa ngayon ay do'n parin siya nakatira, ito naman ay may condo sa Makati,
mas malapit sa trabaho nito.

"Pang-gabi ang duty mo?" Tanong niya habang nagtatanggal ng seatbelt.

"Hindi. Pauwi na rin ako."

Ah, hinatid lang talaga siya. Pinaka the best na Kuya talaga sa buong mundo itong
kapatid niya.

"Ayaw mo umakyat muna?" Umiling ito bilang sagot. "Dinner?"

"Thanks, Yane, but I still have something to do. Next time?" Ngumiti ito,
pinapalubag ang loob niya.

"Next time, then!" She smiled back and kiss his cheek. "Bye, Kuya. Ingat."

"Alright. Be a good girl."

Yane pouted her lips a bit. "Always."

Isinara niya ang pinto at hinintay mawala sa paningin niya ang sasakyan ng kapatid
bago pumasok sa gusali.

After she took a shower, she went to the kitchen to prepare her dinner. She was
checking her cellphone and smile when she saw Howell's name. It was an hour ago.

From: Howell

Can I visit you tonight?

Alam na alam niya na ang mangyayari sa tuwing binibisita siya ni Howell. Nasanay na
siya sa set up nilang gano'n, patago at nagdo-doble ingat siya para hindi malaman
ng kapatid niya.

Noong una ay natatakot siya sa maaaring kalabasan ng ginagawa nila ni Howell,

kalaunan ay nabawasan ang mga pangamba niya dahil masaya siya kapag kasama niya ang
binata.

Kung kailan niya balak sabihin sa Kuya Keith niya ang tungkol sa kanila ng kaibigan
nito, ay hindi niya pa alam.

Minsan ay nalilito siya sa sariling damdamin. Yes, she's happy being with Howell,
but whenever she thinks about her brother, she felt hurt. Tila ba nagtataksil siya
sa kapatid na walang ginawa kundi ang maging mabuti sa kanya.

Gustuhin niya mang magtapat sa Kuya niya, hindi niya magawa dahil pinapangunahan
siya ng takot sa maaaring maging reaksyon nito lalo at si Howell 'yon. Kaibigan
nito.

Nag tipa siya ng reply.

To: Howell
Ikaw nalang ang bisitahin ko. Gusto mo?

May pilyang ngiti sa labi niya nang i-send 'yon. Nagpatuloy siya sa paghahanap ng
maaari niyang lutuin kaya lang hindi pa man din siya nakakapag-decide ay tumunog na
ang cellphone niya na nasa island counter.

Howell is calling...

She smirked before she answered it.

"Hey,"

"I'm on my way." His deep baritone made her sigh.

His voice on the phone sounds so sexy and mysterious.

"Ang bilis mo, ha." Tumaas ang kilay niya.

"Namimiss kita."

Kinagat niya ang loob ng pisngi. Namimiss? Tatlong araw palang silang hindi
nagkikita, miss kaagad siya?

"Hmm, magbibihis na ako."

"Nakaligo ka na?"

At bakit iba ang tunog ng tanong na 'yon? Parang nang-aakit!

"N-Nakaligo na ako. Ikaw?"

Nagtatanong pa talaga siya samantalang walang araw yata na hindi naligo si Howell.
Palaging malinis at mabango kaya gustung-gusto niyang niyayakap siya.

"Tapos na. But, we can take a shower together, if you like." Such a tease.

"Don't try me, Doc." She tease him back. "You know how much I love when we take a
bath together."

"Yeah, you love to be eaten in the shower."

She gasped. Why he needs to be so blunt?

"Gusto mo rin naman. ha."

"Miss ko na 'yan."

Binalot ng init ang buong katawan niya paakyat sa batok ng maintindihan kaagad ang
tinutukoy nito.

"Pervert." She murmured.

Howell let out a hearty laugh on the other line. Geez, she likes hearing his
laughs.

"Pervert pala, ha. Mamaya ka sakin." Pabirong banta nito.

Natawa na rin siya.

"Sige na, mag-aayos na ako."

'Okay. See you."

"See you." Then she ended the line.

Malapad ang ngiti niya habang pinagmamasdan ang sarili sa salamin. She's wearing a
brown dress that hugs her curve, it's above her knees and she pair it with strappy
sandals.

She brush her straight long hair and put a pink lipstick on her lips. She also
brush her full bangs using her fingers then smile at her reflection again.

Kinuha niya ang sling bag nang magtext si Howell na nasa labas na ito ng building.
Hindi niya na pinaakyat pa sa unit niya dahil siguradong matatagalan sila sa
paglabas.

"Hi handsome." Pilya niya itong kinurot sa pisngi nang pagbuksan siya ng pinto.
"Thank you."

"Where's my kiss?" He said when he went back to the driver seat.

Ngumuso siya at hinayaan itong halikan siya. Dampi lang 'yon, halatang nagpipigil.

"Where are we going? Hmm?"

"Hindi pa ako kumakain." Anito habang mabagal lang ang pagmamaneho.

"Ako rin."

"Okay, let's eat first."

"Sa penthouse na tayo kumain." Suhestiyon niya.

Paano kung nasa tabi-tabi lang ang Kuya Keith niya? Kaya ayaw niyang nagkikita sila
ni Howell sa publikong lugar dahil nasa malapit lang ang kapatid niya. She was
hiding, no, they are hiding. Kahit hindi sang-ayon si Howell sa pagtatago nila,
wala naman itong nagagawa kapag siya ang nag desisyon. Sumusunod lang sa kanya,
hindi siya kayang tanggihan.

Siguro nga ay totoong baliw sa kanya si Howell.

Sinulyapan siya nito. "Sure." Nakaangat ang sulok ng labi. Parang alam niya na ang
tumatakbo sa isip nito, o siya lang itong marumi mag isip?

"Bakit ganyan 'yang ngiti mo?" Pinanliitan niya ito ng mata.

"What?"

Go ahead and play innocent, Howell. Kabisado niya na ang uri ng ngiting 'yon.

"Kakain tayo. Ang dirty mo mag-isip."

"Bakit? Alam mo ba ang iniisip ko?" May aliw sa mga mata nito, nadepina lalo ang
emosyon doon dahil sa liwanag ng mga street lights na nagre-reflect sa mga matang
'yon.

How could a man still looks gorgeous with only small lights around him? Minsan,
hindi rin makatarungan na palagi nalang itong guwapo sa paningin niya, hindi yata
ito pumangit man lang kahit isang beses.

Umirap siya mula sa mamahaling relo na suot ni Howell habang nasa manibela ang
kamay. The white short sleeves polo looks good on him. Malayo palang ito ay alam
niya ng mabango, may pagkasuplado lang.

"Basta, gusto ko sa penthouse kumain." Sabi niya, ayaw ng makipagtalo.

"Okay, ikaw ang masusunod." Sabay haplos ng isang kamay nito sa kanyang hita habang
ang isa ay nasa manibela.

After a few minutes they arrived on his penthouse. Kaagad niyang hinubad ang
sandals na suot at dumeretso sa sofa. Si Howell naman ay may kinausap sa telepono
para um-order ng pagkain nila.

"What are you thinking?" Umupo ito sa tabi niya.

Howell pulled her legs closer to his. He caress her knee, then stare at her
intently.

"What's bothering you?' He asked again when she didn't answer him.

Nakasimangot na nag-angat siya ng tingin dito mula sa mga daliri nitong humahaplos
sa tuhod niya at binti.

"Palagi itong nasa isip ko." Panimula niya. "Paano kapag nalaman ni Kuya Keith?
Ayokong masira ang pakikipag-kaibigan niyo."

Alam niyang mahirap din para kay Howell na makitungo ng kaswal sa kapatid niya
habang may ginawaga silang kababalaghan sa likod nito.

"The best thing to do is to tell him all about us."

"Natatakot ako." Napayuko siya ngunit hinawakan lang siya nito sa baba at inangat
ulit ang mukha niya.

"Natatakot ka na baka saktan niya ako? Who cares? I think I deserve that because I
hide something from him."

Their situation is getting more difficult every passing day. Hanggang kailan niya
kaya makakayanan ang paglilihim sa pinakamamahal na kapatid?

"Tapos, ano? Paglalayuin niya tayo?"

"At tingin mo papayag ako?" Marahas ang tono nito, halatang hindi nga papayag na
paglayuin sila ng kung sinoman. "But, I don't think Keith is that, though. He's not
a villain type."

"Binalaan niya ako noon na layuan kita." Mahinang sabi niya.

Kitang-kita niya kung paano ito natigilan ngunit saglit lang 'yon, parang hangin na
dumaan lang at hindi naman nagtagal.

"I'd do the same if I have a minor sister and my friend is hitting on her. I
understand Keith for telling you that."

"Pero, lapit ka nang lapit sakin. Hindi tuloy kita malayuan."

"Yeah?" Aliw na naman siya nitong tinitignan.

"Hindi ba?"

His lips pouted a bit, in end, he nodded his head, confirming that she was right.

"You always win, huh."

"Syempre." Pabulong nalang na lumabas 'yon sa bibig niya.

Namumungay na ang mga mata niya dahil sa mga pahaplos-haplos nito sa kanyang hita.
Nawawala na naman sa sarili sa simpleng hagod na 'yon.

Howell move closer to her and crouch his head on the side until his lips found her
neck.

"Hanggang kailan mo ako itatago?" Napapaos na tanong nito.

"Hindi..." Napalunok siya. "Hindi ko alam."

"I'm getting impatient, Yane."

Nagbaba siya ng tingin dito pero patuloy lang ito sa paghalik sa leeg niya.

"Ayaw mo na?" Nabahala siya bigla.

Paano kung hindi na pala gusto ni Howell ang set up nila? Paano kung napapagod na
ito sa pagtatago nila?

"You know how much I want you. But, this set up makes me sick."

"Sorry..." She whispered, feeling guilty.

"No, don't say that." Huminto ito sa pagpapak sa leeg niya at bumuntong hininga.

"Ayaw mo na ba? Napapagod ka na ba sa set up na 'to?"

Marahan itong napapikit sa mga tanong niya. Nang magmulat ng mga mata ay nakita
niya ang pagtatalo na ipaglaban nito ang sariling kagustuhan o sundin na naman ang
gusto niyang patuloy na maglihim.

"Kung napapagod ka na, siguro mas magandang ihinto nalang muna natin 'to. Wag
nalang muna tayong magkita-"

"No!" He grimaced. Umusli ang labi niya. Galit agad? Suhestiyon lang naman niya
'yon. "Don't say that again."

"You look like you're giving up on me."

"You just misinterpreted it." Hinawakan nito ang mga kamay niya at dinala sa labi,
masuyong hinalikan. "Susundin at rerespetuhin ko kung anoman ang maging desisyon
mo, huwag lang natin ihinto 'to."

Nanatili siyang tahimik. How selfish it was to feel happy when Howell seems scared
because he thinks she would leave him?

"Isang araw palang nga na hindi kita makita para na akong nababaliw kakaisip sayo."
Bigo na sabi nito, nahihirapang tanggapin na nasa isip niya ang pang-iiwan dito.

"Suggestion ko lang naman 'yon." Humina lalo ang boses niya, parang nawawalan ng
lakas.

He's really into her, she can tell that. The emotion on his eyes giving him away.

"Your suggestion wasn't good."

"Babalik din naman ako kapag iniwan kita..." Subok niya pa ulit.

Nakagat niya ang labi at nagsisi nang dumilim ang mga mata nito. Hindi na talaga
maganda ang timpla.

"Do you really think that I could handle myself properly when you fucking leave
me?"

Tumahimik ulit siya. Ayaw ng magsalita dahil baka ikagalit lang nito ang mga
lalabas sa bibig niya. Mag-aaway lang sila. Though, mas madalas na ito ang nauunang
manuyo kapag nagkakatampuhan sila, sa mga sandaling 'yon pakiramdam niya ay ito
yata ang kailangan niyang suyuin at mukhang hindi ito basta-basta nagpapasuyo.

Howell let out a very frustrated breath. Pinagmamasdan niya lang ito. Galit at
iritado.

"Don't you dare leave me." Now, he's threatening her?

"Hindi na nga." Kahit siya ay hindi halos narinig ang sariling boses.

"Maswerte ka dahil nag-aaral ka pa, kung hindi, matagal ka nang nasa bahay lang
natin at naghihintay sa pag-uwi ko."

Uminit ang pisngi niya. Sa mga gano'ng uri ng patutsada nito ay mabilis niyang
nage-gets ang ibig sabihin. Kulang nalang ay deretsahang sambitin na kung hindi
lang siya batang-bata pa ay binahay na siya nito noon pa.

"Pwede naman." Tudyo niya sa maliit na boses.

Matalilm siyang tinignan ni Howell, alam na tinutukso niya lang. Sinimangutan niya
ito. Hindi uubra ang mga talim na tingin sa kanya.

"Finish your study first, then, we will settle down." He territorially said, like
as if she already said Yes on marrying him!

18 ~ Jealous

CHAPTER EIGHTEEN

MADALI lang para kay Yane na makita ang mga guest na papasok sa Altaraza hotel
dahil sa front desk siya naka-assign sa Linggong 'yon. The glass sliding door
automatically opened when a couple entered the lobby. Kaagad na sinalubong ang mga
ito ng magalang at nakangiting bati ng iilang hotel staff na matagal ng
nagtatrabaho do'n.

"Good evening, Dra. and Dr. Banchero." The hotel manager even greet them.

"Good evening." The old man, who almost same age with her father greeted back in a
formal way.

"Do you have a reservation, sir?"

"Yes, in the restaurant."

"Okay. This way, Madam, Sir."

The Manager guided them to the restaurant area, it's located on the fifth floor and
the bar is in the rooftop together with the infinity pool.

Unang beses na makita niya ng personal ang magulang ni Howell, para pa siyang
lumulutang, namamangha na nasilayan niya ang mga ito.

She heard a lot about the couple, they are the best Doctors and very passionate to
their profession. Madalas na ang mga pasyente ng mga ito ay mula sa matataas ang
katungkulan sa gobyerno, mga mayayamang negosyante at ang iba ay mga celebrity.
Masasabi niyang sa dami ng doktor sa Pilipinas, ang dalawa ang pinaka
pinagkakatiwalaan ng lubusan.

Kaya, hindi na rin siya magtataka kung makuha ni Howell ang pagiging tutok at
seryoso sa mga gampaning sinumpaan bilang doktor dahil lumaki itong nasubaybayan
kung paano magtrabaho ang mga magulang.

The Banchero family has a good reputation and they are very private when it comes
to their personal life.

"Enzo, makikita mo na naman 'yung crush mo mamaya." Tukso ni Tricia sa bellboy na

si Enzo.

Sinulyapan niya si Tricia na dalawang tao na nagtatrabaho sa hotel. Ito ang kasama
niya sa mga sandaling 'yon sa front desk.

"Sino ang crush niya?" Tanong niya, handa na rin makipagtuksuhan.

"Si Doktora Margo Alcaraz. 'Yung girlfriend ni Doc Howell Banchero. Kilala mo ba
sila, Yane?"

Itinagilid niya ang ulo, nakuha na nito ang buong atensyon niya. Ano ulit ang
sinabi nito? Girlfriend ni Howell si Margo? Kung gano'n, ano siya ni Howell? Kabit?

"Kilala ko sila. Si Doc Howell, kaibigan ng Kuya ko." Pinakaswal niya ang tono,
kahit na sa loob-loob niya ay hindi na maayos ang timpla.

"Ah, oo nga pala. Kapatid mo si Sir Keith na kaibigan nila Boss Clane." Humagikhik
si Tricia ng bahagya nang matanto ang koneksyon niya sa mga taong nabanggit.

"Ano ulit 'yung sinabi mo? In a relationship sina Howell at Doktora Margo?"
Paninigurado niya pa, kahit sigurado naman siya sa narinig niya kanina.

"Rumors, you know." Tricia shrug her shoulder. "Pero, matagal ng usap-usapan 'yang
tungkol sa dalawa, sadyang masyadong pribado lang ang mga personal na buhay nila
kaya siguro hindi na rin ipinapaalam sa publiko ang relasyon nila. Magugulat nalang
tayo isang araw, kasal na sila."

"Rumors lang 'yan." Si Enzo na nakahilig sa counter.

"I don't think so." Si Tricia, ayaw patalo. "I have a friend who's always in D'
Club, you know that Club, Yane?" Tumango siya bilang sagot. "Okay, this friend of
mine is a regular party goer in that Club, and you know what she discovered?"

"Ano?" Kinakain na siya ng kyoryosidad.

"Na ang mga kaibigan daw ni Boss Clane at Doktor Howell, mga babaero raw talaga.
Hindi napipirmi sa isang babae lang. Ewan ko nalang dito sa boss natin, ha." Tukoy
nito kay Clane Altaraza. "Kasi, palagay ko si Doc Howell, tahimik lang noon sa
pambababae, pero nitong mga nakalipas na buwan? Hindi na raw madalas makita sa D'
Club. Siguro, nakatali na siya kay Doktora Margo."

Gusto niyang pabulaan ang mga sinasabi ni Tricia. Simula nang naging sila ni
Howell, malimit na itong magpunta sa D' Club hindi dahil sa pinagbabawalan niya
kundi busy rin ito sa trabaho at ang malayang oras ay sa kanya iginugugol.

Pero, paano kung may punto naman si Tricia? Paano kung nagsisinungaling sa kanya si
Howell na busy sa trabaho, 'yon pala ay nasa Club? Nambababae? O kaya ay kasama si
Margo?

"Tumigil ka na nga Tricia. Kapag may ibang nakarinig sayo, lagot ka." Saway ni Enzo
at umalis na.

"I'm just stating what I've heard." Tricia said to her. "Curious ka, Yane?"

"Yeah."

"Have you been to D' Club?"

"Yes, with my brother. Pero isang beses palang at dati pa 'yon."

"We can go there. Are you up?"

It's a good offer though, especially now that she's doubting Howell's loyalty to
her.

"Sure. Kailan?"

"Bukas ng gabi? Pagka-out natin."

"Sige."

"Magdala ka na ng damit pamalit. Sa D' Club na tayo dumeretso pagkagaling dito."

"Okay."

Ilang sandali pa ang lumipas na tulala siya kakaisip sa ano ba talaga ang relasyon
nina Howell at Margo? Hindi kaya pangpalipas oras lang siya ni Howell? Kapag
napagod na sa kanya ay iiwan din siya? Dahil naipangako na ito sa iba?

"Yane? Right?" Napakurap siya nang marinig ang pamilyar na boses na 'yon.

When she looked up at the woman in front of the black marbled long desk, her chest
suddenly filled with bitterness.

There, Margo is smiling at her, but the smile isn't genuine. She's sporting a navy
blue silk dress, nude stiletto and crystal purse. Her make up is on point and her
hair is in neat bun. Malayong-malayo ang itsura nito kapag nakasuot ng doctor's
gown noon unang nakita niya sa BMC. Simple ngunit propesyonal kapag nasa Hospital.

Margo looks very sophisticated and she carry herself with confidence. For some
reason, the bitterness she's feeling turns into jealousy. She's jealous not because
Margo is gorgeous, but because she knew ever since that this woman is what Howell's
parents wanted for him. Hindi lang ito maganda kundi siguradong matalino rin. Bagay
nga talaga ang ganitong klaseng babae kay Howell.

Samantalang siya...

Ayaw niya nang ituloy ang pagalalarawan sa sarili, pakiramdam niya ay manliliit
siya kapag ikinumpara kay Margo.

Lihim siyang humugot ng hangin sa dibdib at ipinaskil sa labi ang magandang ngiti.

"Yes, it's me Yane." She said politely.

"I did not know you work here."

"Ojt."

"Oh," Tumango-tango ito, parang aliw pa na nakita siya do'n. "Anyway, I will meet
Howell's parents here. Nandito na ba sila?"

"Yes, Madam." Si Tricia ang sumagot. "Nasa restaurant na po."

"Okay, good. Howell is on his way na rin naman."

Yane grimace. What? Howell did not tell her about this dinner date with his parents
and Margo!

"Sa restaurant na po namin papaderetsuhin si Doc kapag dumating na, Madam." Ani
Tricia na tila ba pinipigil ang kilig sa ideyang magkikita si Howell at Margo.

"Okay, thank you."

Margo took a glance at her and smirk before walking towards the elevator.

"Bagay na bagay talaga sila ni Doc Howell!" Impit pa siyang kinurot nito sa
tagiliran. "Parehong guwapo at maganda, parehong galing sa mayamang pamilya at
pareho ng propesyon. They are one of the perfect couple in the Philippines!"

Umismid siya, naiirita na sa kasama dahil sa pamumuri nito sa dalawa.

"Hindi ako naniniwala na may relasyon sila." Mapaklang sambit niya.

"Bakit? Hindi pa ba halata? May dinner date sila kasama ang magulang ni Doc."

"Paano kung may ibang girlfriend si Howell?" At siya 'yon!

"Sigurado ako na iiwan niya rin ang girlfriend niya sa huli kung meron man, Yane."

Huh, kung makapagsalita ang babaeng 'to akala naman ay kilalang-kilala si Howell.
Kung hindi ito kampi sa kanya, pwes, ipapakita niya rito na nagkakamali ito at
mapapahiya ito sa huli!

"Paano kung mahal niya?"

Tumawa ito na para bang imposible ang kanyang sinasabi.

"Kung mahal niya, e di sana, siya ang kasama sa dinner ngayon. Pero, nasaan siya?
Wala, di ba? Si Doktora Margo ang kasama. Pampalipas oras lang ni Doc ang
girlfriend niya ngayon kung totoo man na meron nga. Kabit!"

Animo umakyat ang lahat ng dugo sa ulo niya, nakakamanhid! Matalim niya itong
tinigan, kaya lang ay sa laptop nakatingin kaya hindi napansin ang mga mata niya.

Kalma, Yane, kalma.

"Anyway, maswerte na rin ang kabit ni Doc Howell dahil natikman niya bago maikasal.
Nakita mo ba 'yung mga galit na ugat sa braso niya?" Naging pilya ang ngisi nito.
"Ang hot, di ba? Si Doctor Howell 'yung tipo ng lalaki na tahimik at suplado, pero
pagdating sa kama siguradong papagurin ka."

"Tss."

Umirap si Yane. Kahit ano pa ang sabihin nito ay hindi parin maalis ang ka-bitter-
an niya.

"Ah! Naalala ko, Yane. May ka-trabaho pala ako noon na naka one night stand ni
Doc."

Tricia won't stop from talking, she hates it but this topic got her interest again
and at the same time, annoyed her.

"Talaga?" She lifted her eyebrow.

Unti-unti nang nadudungisan ang pangalan ni Howell sa kanya. Kaunti nalang ay

kukunin niya na ang cellphone niya at aawayin ito!

"Oo." Pabulong na sagot ni Tricia at bahagya pang lumapit sa kanya. "Masarap daw
kumain 'yan si Doc, hindi ka raw niyan titigilan hanggat naririnig pa ang mga ungol
mo. Mapagparusa raw ang dila niyan."

Inilayo niya ang tenga kay Tricia nang kumalat ang init sa mukha niya papunta sa
batok.

Then, she heard Tricia's laugh.

"You're blushing, Yane! Ang cute mo!" She even pinched her cheek! "But, I believed
with my friend. Halata naman kay Doc Howell na mabagsik sa kama."

Inabala niya nalang ang sarii at hindi na pinansin pa si Tricia para manahimik na
rin. Hindi niya gusto ang mga naririnig tungkol kay Howell. Hind 'yon maganda.
Nagagalit at nagseselos siya, at kung hawak niya lang ang cellphone, siguradong
kanina niya pa niratrat ng text message ang binata.

Ngunit, hindi na yata kailangan ng cellphone para awayin ito dahil...

"He's here!" Impit na tili ni Tricia at nataranta nang maglakad papunta sa gawi
nila si Howell.

He's sporting a white long sleeve polo, itinupi hanggang sa siko ang haba. He pair
it with khaki pants and dark brown leather shoes.

He was staring at her directly, his eyes were dark and menacing.

"Hi, Doc! Nasa restaurant na po ang mga magulang mo at si Doktora Margo." Magiliw
na imporma ni Tricia nang makarating si Howell sa kanila, pero hindi naman nito
sinulyapan ang babae.
"Can I talk to you for a while?" Howell asked her in gentle a gentle tone, instead.

Nakita niya sa gilid ng kanyang mga mata ang pagsulyap sa kanila ni Tricia.

"I'm sorry, Sir, but I'm still working."

Tinalikuran niya ito at nagpanggap na may ginagawa sa pamamagitan ng pangingialam

ng mga dokumento, kunyari ay may binabasa siya doon.

"Mag-usap muna tayo, Yane."

Gigil na sinulyapan niya ito. Feeling niya ay may tumutubong sungay sa ulo niya.
Seeing him is bad timing, especially that she's really annoyed hearing rumors about
him and Margo, and his women before he met her!

"Kanina pa po sayo naghihintay ang magulang at girlfriend mo sa restaurant, Doc."

Malamig na tono niya. "Mas mabuti po kung magpupunta ka na do'n ngayon."

Dumilim ang guwapong mukha nito at walang simbolo na aalis ito sa kanyang harapan.

"Where's your cellphone?"

Napansin niya ulit ang sulyap sa kanya ni Tricia marahil ay nalilito, ngunit
inignora niya.

"Nasa locker."

"I texted you."

"Okay." Tipid na sagot niya.

"Clane should let you use your damn phone while working." Iritado na ang tono nito,
hindi niya alam kung bakit.

"Kahit payagan niya ako, hindi ko parin gagawin dahil ayokong maging unfair sa mga
ka-trabaho ko, Sir."

Howell let out a harsh breath. Sigurado siyang naiirita na rin ito sa pakikitungo
niya. Ayos lang naman na pareho silang iritado. Wala siyang balak makipagbati.

"This is un urgent meeting. That's why I'm here." He explained frustratedly, but
she still don't give a damn.

"Punta ka na po sa meeting mo." Magalang na sagot niya naman.

Kung wala lang si Tricia, siguradong kanina niya pa inaway ang lalaking 'to.
Magiging totoo na talaga ang tawag nito sa kanyang Little Dragon dahil nagpipigil
na siyang bugahan ito ng apoy!

"Ah, restroom lang ako." Bulong sa kanya ni Tricia na tila ba nakaramdam na ng

tensyon sa pagitan nila ni Howell.

Mabuti naman kung gano'n at nang makausap niya nang masinsinan ang guwapong doktor
na 'to.

Bumalik si Yane sa lamesa at hinarap si Howell na mukhang pasan ang mundo.

Sinubukan nitong kunin ang kamay niya pero malamig niyang iniwas at umatras siya,
natatakot na naman na kapag nahwakan siya nito ay bumigay siya at biglang mawala
ang galit niya.
"I didn't expect this dinner tonight. Importante lang kaya nagpunta ako. I texted
you about this, I even tried to call you many times, but you weren't answering."
Pagpapaliwanag ulit nito, problemado at parang nagmamakaawa na pakinggan niya.

"Nando'n si Margo." Malamig parin ang boses niya. "Usap-usapan dito ng girlfriend
mo siya."

"You know that's not true. Ikaw ang girlfriend ko." He muttered the last sentence
with a husk on his tone.

Howell territorially claiming her again as his, and that made her damn heart race.
But she needs to stand with her irritation, mamaya nalang siguro ang kilig kapag
humupa na ang damdamin niya.

"Bagay kayo."

Napahilot ang isang kamay nito sa sintido. Ang isang kamay ay nasa ibabaw ng
malamig na mahabang lamesa sa pagitan nila. Siguro kung walang balakid sa harap
nila ay kanina pa siya nito nahawakan.

"Ang ganda niya ngayon. Kapag nagtabi kayo, mapagkakamalan talaga ng mga tao na may
relasyon kayo. Isa pa, gusto siya ng magulang mo para sayo. Kaya, magpunta ka na
do'n kay Margo." Taboy niya pa.

"Umuwi na tayo." Anito, madilim ang mga mata. "Sa bahay natin pag-usapan itong
pagseselos mo."

Nag-iwas si Yane ng tingin. Ikinahihiya niya ang sarili na galit siya pero heto at
nag-iinit ang pisngi niya dahil lang sa tama ito. Nagseselos nga talaga siya!

"I'm fine. Sige na, puntahan mo na sila. Wag mong paghintayin ang magulang mo. Ayos
lang sakin." Naghahalo na ang pagtataboy at pangungumbinsi niya na ayos lang sa
talaga sa kanya.

Iniisip niya ang magulang ni Howell na umaasa na darating ito. Ayaw niyang maging
kontrabida at pipigilan itong huwag magpunta sa dinner dahil lang nandon si Margo
na pinagseselosan niya.

"No, let's go home." His voice was stern.

Napalunok siya, kitang-kita niya na ang kaseryohan sa mukha ni Howell at parang

wala na rin sa tamang timpla para ituloy pa ang dinner meeting na sinasabi.

"Mamaya pa ang out ko. Kung gusto mo, magpunta ka muna sa meeting niyo at sabay na
tayong umuwi." Parang kinurot ang puso niya, nakaramdam ng pagsisisi sa inasta
kanina.

Hindi akalain ni Yane na dahil lang sa nagseselos siya ay kakayanin ni Howell na

huwag siputin ang magulang at si Margo. Nasasaktan siya sa ideya na mas pinipili
siya nito kahit sa wari niya ay hindi niya naman deserve 'yon.

Ni hindi niya naisip noon na aaminin niya sa sarili na nagseselos siya kay Margo,
pero ngayon? Hindi niya na maitanggi.

Maybe, she's the one that is territorial because she only wants Howell for herself.
Natatakot siya na baka kapag nagtagal ay sumobra siya at masakal ito sa kanya.

"This will be quick, okay?" Medyo kumalma na rin ito, gumaan na ang awra, hindi
kagaya kanina na madilim ang guwapong mukha.

Marahan siyang tumango. "Sige."

Howell reached for her hand and this time, she permitted him.

"Though, I like it when you're jealous, you looks cute, but... I don't like it when
you push me away." He whispered that words, while he was gently kissing her hand.

Tila pinapawi nito kung anoman ang sumusugat sa dibdib niya, nakakatunaw ang bawat
dampi ng halik.

"Hindi na ako magseselos..." Malamyos na sambit niya, kahit na duda siya kung hindi
na nga talaga makakaramdam pa ng selos.

She felt his lips form a smug smile. Ang loko, natutuwa pa na nagseselos siya!
Gusto na naman yata ng away.

"Alam ko na ang gagawin ko para hindi ka na magselos."

"Ano 'yang iniisip mo?" Sinimangutan niya ito nang naging pilyo ang kislap ng
malalim na mga mata.

"Hindi na yata ako makakapaghintay na maka-graduate ka bago kita tuluyang ligal na

angkinin at paramihin." Napabuntong hininga ito, bigo sa dahilan na hindi niya alam
kung ano.

"Howell! Nandyan ka na pala."

Umikot ang mata ni Yane nang marinig ang boses na 'yon.

Binawi niya ang kamay kay Howell bago tuluyang makalapit si Margo.

"Punta ka na do'n sa girlfriend mo raw." Aniya, sabay panggap ulit na may ginagawa.

"Aalisin ko 'yang selos mo mamaya." Anito sa pilyong paraan.

Inirapan niya ang binata, ngunit natawa lang sa ginawa niya. Nang-aasar yata
talaga.

"Howell, let's go. Your mom and dad are waiting for us." Si Margo ulit na hindi pa
nasusulyapan ni Howell kahit nakatayo na ito sa gilid ng binata.

Howell's eyes remain on her like as if she would run away if he blink.

"I'll be back." He muttered after a long while, before he went to the elevator
together with Margo.

Yane can only sigh and keep in her mind that is just a casual dinner meeting. The
only thing that comfort her is the thought that Howell is crazy over her, and he
can't afford leaving her just because his parents wanted another woman for him.

She trust him, but hell, she's really jealous!

Ang pagseselos niya ay mukhang hindi magandang damdamin dahil nakakaisip na siya ng
mga nakakabaliw na paraan para lang manatili sa kanya si Howell at hindi na nito
magagawang tumingin pa sa iba!
-
Hi, I'm on Instagram. Feel free to Follow me. ߥ

@miss.grainne
19 ~ Hurt

CHAPTER NINETEEN

HE MOVED so quick, yet it's still smooth.

Yane thought about her brother's action when he fetched her in Altaraza Hotel. She
was waiting for Howell when her brother arrived and told her that she needs to
leave the Hotel for the reason that they mother was looking for her.

"Naguguluhan ako Kuya. Saan na tayo pupunta ngayon?" Litong tanong niya sa kapatid
na nagmamaneho na paalis sa hotel.

He's still wearing his police uniform and every time she see him wearing that, she
could not help herself but to admire him even more. He really like serving to
people and that makes him more admirable and honorable.

"I think, it's better if you take a vacation even for a days."

"But, I still need to finish my ojt."

"Ako na ang bahala do'n. Sa ngayon, sumunod ka muna sakin, Yane."

Tumingin siya sa labas ng bintana, tinatahak na nila ang traffic sa Ayala, papasok
sa BGC. Dahil sa pagmamadali kanina na umalis sa Hotel ay hindi niya na nagawang
magtext kay Howell at sabihin na aalis na siya, na hindi na sila magkikita sa
gabing 'yon.

Ngayon na may pagkakataon na siyang magpaalam sa binata, nawalan naman siya bigla
ng gana dahil sa pag-iisip na marahil ay seryoso ang dinner meeting ng mga ito,
ayaw niya munang maka-istorbo. Isa pa, hindi niya mapahupa ang sarili sa pagseselos
sa tuwing iniisip na magkasama sa mga sandaling 'yon si Howell at Margo.

Sino ba ang hindi magseselos kung ang boyfriend mo ay kasama ang babaeng gusto ng
mga magulang nitong makatuluyan ng kanilang anak? Kahit anong sabihin niya, wala
siyang laban kay Margo.

Kung sa physical appearance, natitiyak niyang nakakalamang siya, iba ang ganda niya
at marami na rin naman ang nabibighani sa gandang taglay, pero paano naman sa ibang
aspeto?

Margo is successful in her career, Howell's parents is in her side and she came
from a family who has a good reputation too, but what about her? Isang ordinaryong
babae lang naman siya na nakatalisod ng isang kapita-pitagan at mayamang doktor.

Is it enough that Howell likes her for him to stay with her? Is it enough that he
seems crazy over her for him to stop himself from looking to another women that is
much more better than her? Is her simplicity and beauty enough for him?

"Tell me what's happening, Kuya. You're confusing me." She couldn't help herself
but wonder.

Bakit ba pakiramdam niya ay palagi nalang may mga bagay sa paligid niya na
ipinagkakait na ipaalam sa kanya? Kung malaman niya man, minsan ay huli na.

Her brother took a single glance at her before he focused his sharp eyes on the
road.

"Mom discovered your secret conversation with dad before."

Kinakabahan na ibinalik niya ang tingin sa kapatid galing sa labas.

"P-Paano?"

"She discovered it from your old laptop in your room. You should at least delete
every conversation you had with him if you don't want our mother to know it." Payo
nito. "Sa susunod, galingan mo ang pagtatago, Yane, para hindi ka nalalagay sa
alanganin."

"Nagalit ba siya?" Tanong niya pa kahti sigurado naman siya na oo, pero nanatilling
tikom ang bibig ng kapatid na tila ba sinasabing ang pananahimik nito ang sagot sa
tanong niya.

Naalala niya pa noon kung paano nalaman ng Kuya Keith niya ang lihim niyang
pakikipag-usap sa daddy nila.

"BAKIT, Kuya?" Ani Yane nang bigla siyang binisita ng kapatid sa condo unit niya
nang ganito kaaga. alas sais palang ng umaga!

Kinusot niya ang mga mata at binuksan ng malaki ang pinto. Ang aga-aga pero
halatang masama na ang timpla ng kapatid.

"Ipaliwanag mo ang lahat ng 'to." Hinagis nito sa gitnang lamesa sa sala ang isang
brown envelope.

Inaantok na umupo siya at kinuha 'yon, binuksan. Ang antok na mga mata ay lumaki
nang makita ang larawan niya sa isang restaurant na kasama ang daddy niya at
kinakasama nito. It was a stolen shot and there was a printed copies of her
conversation with their father through email and text messages.

"Kuya..."

"Yane, I understand that you're longing for a father, but this?" Gigil na inangat
nito ang larawan nang pagyakap niya sa kinakasama ng daddy nila. Naalala niya na
paalis na ang mga ito ng araw na 'yon at dahil mabait naman sa kanya ang babae, ay
napalagay ang loob niya.

"Ano ba ang problema sa pagyakap sa kanya? Mabait naman si Tita Elena."

"Mabait? Naririnig mo ba 'yang sinasabi mo? Tingin mo ba kung mabait talaga siya,
hahayaan niyang masira ang pamilya natin?"

In the end, she realized that... what if Tita Elena do it to get her sympathy? Na
paano kung tama naman talaga ang Kuya Keith niya? Na hindi talaga ito mabait dahil
kung oo, lalayuan nito ang daddy nila? Lalo at mali ang relasyon na meron ang mga
ito.

"Okay, sabihin na natin na mabait siya." Bawi nito na parang napilitan pa. "But,
what about our mother? Hindi mo ba naisip ang mararamdaman niya kung sakaling
malaman niya na nagkikita kayo ni dad at nakikipag-mabutihan ka sa babaeng
kinakasama niya?"

Gusto niya sanang sagutin ang kapatid na, bakit naiisip din ba ng mommy nila ang
nararamdaman niya sa tuwing ipinagtutulukan siya nito palayo? Sa tuwing sinasabihan
siya nito ng masasakit na salita?

Maayos na ang lagay ng mommy nila, akala niya noon ay makakabalik na siya sa bahay
nila pero hindi. Kung bakit ay mabigat ang loob sa kanya ng ina na para bang kapag
nakikita siya ay nagagalit ito. Mukha ba siyang sumpa?

"Hindi niya malalaman. Nag-iingat ako sa tuwing nakikipagkita kay daddy." Imbes ay
sagot niya nalang kahit na sa totoo lang ay gusto na rin manumbat.

"Siguraduhin mo lang na hindi niya malalaman ang lahat ng ito. Hanggang ngayon
hindi parin siya nakaka-recover sa ginawa ni dad. Sana hanggat maaari ay huwag na
natin siyang bigyan ng sama ng loob. Ayoko ng maulit na magpapakalunod na naman
siya sa alak, ayoko ng makita na nasasaktan siya... at umiiyak."

May kung ano na tumutusok sa puso niya, nasasaktan para sa ina at para sa kapatid
na alam niyang nahihirapan din sa sitwasyon. Their mother hates her, but still,
there's a part of her heart that she's missing her. Namimiss niya ang mga araw na
kumpleto at masaya pa ang pamilyang kinagisnan.

"Ayoko na rin naman na maulit ang nangyari kay mommy kaya nga paminsan-minsan
nalang ako makipagkita kay daddy." Tinignan niya ulit ang ilan pang nakaw na kuhang
larawan. "Paano mo ito nalaman? Pinapasundan mo ako?"

"It's not you. It's dad."

Gusto niya sanang bawiin ang sinabi na pinapasundan siya nito dahil baka nga
magkaro'n ito ng ideya na gawin 'yon. Paano nalang kung gano'n? Malalaman nito ang
lihim na pagkikita nila ni Howell!

"Huwag mo akong papasundan. Ayokong may sumusunod sakin." Medyo defensive na sambit
niya.

Her brother stare at her for a few moment, as if he's reading what's on her mind!
Geez, minsan ay ayaw niyang nakikipag-usap ng harapan sa kapatid dahil feeling niya
ay alam nito kapag may inililihim siya o kapag nagsisinungaling siya!

"Hindi kita papasundan, Yane. I don't want another disappointment." Tila may lalim
sa mga salita nito, may lihim na mensahe.

Inaantok na humiga siya sa mahabang sofa, umiiwas nang kausapin ang Kuya niya.

"Kuya, ipagluto mo muna ako ng almusal bago ka umalis." Lambing niya, binabago na
talaga ang usapan.

"Hindi kita pagbabawalan na makipagkita kay dad, pero sana... huwag kang masyadong
makipaglapit sa kinakasama niya. Huwag kang basta-basta nagtitiwala. May mga taong
sasaktan ka lang sa huli kahit anong kabutihan ang ipakita mo." Anito at tumayo, sa
kusina nagpunta.

Tinakpan niya ng throw pillow ang mukha. Isinaulo niya ang mga sinasabi ng kapatid
pero hindi niya mapigilan na huwag mapangiti nang sa kusina ito dumeretso para
ipagluto siya.

NANG makarating sila sa condo unit niya ay pinag-impake siya ng Kuya Keith niya ng
mga damit na kakailanganin niya sa ilang araw na bakasyon.

Sa totoo lang ay ayaw niyang umalis, gusto niyang harapin nalang ang galit ng ina
dahil sanay na siya do'n, pero hindi nagpaptatinag ang Kuya Keith niya, gustung-
gusto talagang siyang ilayo sa mommy nila.

"Ako naman ang papagalitan ni mommy. Haharapin ko nalang siya." Pilit niya pa sa
huling pagkakataon.

"Sigurado ka?" Sulyap nito sa kanya habang ito mismo ang naglalagay ng mga damit
niya sa maleta dahil ayaw niya talagang umalis. Kung anu-ano lang ang inilalagay,
hinayaan niya lang.

Nakahilata lang siya sa kama, inihahanda na ang sarili sa posibilidad na pupuntahan

siya ng mommy niya at papagalitan. Nag-iisip pa nga siya ng mas malala, baka nga ay
saktan pa siya? Or maybe, she just think too much?

Masasakit na salita lang ang kayang gawin sa kanya ng ina, kinakaya niya pa naman.
Hindi pa naman siya sinasaktan ng pisikal, ayon sa naalala niya.

"Conversation lang naman namin ni daddy ang nakita niya, di ba? Sa email ko na
nakalimutan kong naka log in parin sa dati kong laptop."

Napahinto ito pansamantala kung sa tanong niya ba o dahil nag-aalangan itong

hawakan ang mga underwear niya na isasalaksak sa maleta.

Humagikhik siya sa inasta nito.

"This is not funny." He glared at her, then he ruthlessly grab her poor undies and
throw it to the suitcase. "And to answer your question, mommy saw a photos of you
with dad and her mistress. Remember?"

Napabangon siya sa kama at mariin na napapikit nang pina-send niya sa email ang
larawan nilang tatlo galing sa cellphone ng daddy niya at hindi niya nabura 'yon sa
conversation!

"Oh no,"

"I was in hurry to fetch you at the hotel because she asked me about your
whereabouts before she told me about that photo and secret conversation. Probably,
mom is hunting you."

Tinatakot ba siya ng kapatid? O, sadyang natatakot lang siya sa maaaring maging

reaksyon ng mommy nila lalo at nakita nito ang larawan?

Kanina lang ay buo ang desisyon niya na harapin ang ina, pero sa mga sandaling 'yon
ay tila ba nababahag ang buntot niya.

"Do you still want to face our mother?" He asked, but she can't answer. "I bought
our ticket to Siargao, you can come with me if you ever change your mind."

Narinig niya ang pagsara ng zipper ng maleta niya at ang pagtapik nito do'n.

"I'll be back in an hour to fetch you here."

Pinagmasdan muna siya nito bago nagpasyang iwan siya, pero hindi pa ito
nakakarating sa pinto ay nagsalita niya, nakapag-desisyon niya.

"Sasama ako sayo, Kuya."

"Okay, wait for me here."

Kung tama ba iiwas siya sa galit ng ina ay hindi niya rin alam. Nakakaduwag pala
kapag alam mong may ginawa kang kasalanan. Ngunit kasalanan ba talaga na
makipagkita siya sa ama? Mali ba 'yon? She misses her daddy so much. Siguro naman
lahat ng anak ay gagawin ang lahat makita lang ang pinakamamahal na ama, di ba?

Ang marahil na mali lang sa ginawa niya ay ang nakipagmabutihan siya sa babaeng
tiyak na kinamumunhian na ng mommy niya sa mga sandaling 'yon.

"WHAT IS this all about?" Howell asked his mother after he finished his dinner.

He really wanted to leave and be with Yane, but his mother is so good to open a
conversation that made him stay. But this is over, their topic isn't really
important and it's not interesting anymore.

"Come' on, son, can you stay a little more longer? Namimiss ka na namin ng daddy mo
na makasama sa hapag. Masyado kang busy at nawawalan ka ng ng oras sa amin."

Istrikto man ang imaheng binuo ng ina, ngunit marunong itong maglambing.

"We understand your siblings because they have their own family to spend their time
with. Since you're the only single in the family, it's also your responsibility to
dine with us." His father said in formal tone, as usual.

"Honey, mag-aasawa na rin itong bunso natin. Nararamdaman ko." Sabay sulyap ng
mommy niya kay Margo na mahiyain lang na ngumiti.

Here they go again, talking about his marriage. This conversation makes him tired.

"Pag-usapan na natin ang pagpapakasal mo, Howell." It was his father. "Ang mommy mo
lang naman ang nagpapaliguy-ligoy. This dinner is about your marriage."

Sa kabilang upuan ay hindi na komportable si Margo, ngumingiti lang sa tuwing

napapatingin dito ang kahit na sino sa magulang niya.

"Hindi ko naman po minamadali si Howell." Si Margo sa mababang boses.

"Hija, kung ikaw ay kayang maghintay, kami ay hindi. Masyado ka ng pinaghihintay ni

Howell. You don't deserve this."

Bukod sa nakakapagod ang usapang ito, nakakasakit din ng ulo.

"Sino ba ang nagsabi na payag ako sa kasal na 'to?" Medyo iritado niyang sabi. "I
don't remember agreeing to this marriage thing."

"Ang tagal na natin itong pinag-uusapan, Howell. Hindi pa rin ba malinaw sayo ang
lahat? We want you to settle down with Margo." Pilit ng mommy niya na para bang
hindi malinaw sa kanya ang pinag-uusapan. "Ano pa ba ang hanap mo sa isang babae?
Margo is perfectly fit for you!"

"Baka naman may iba ka ng nagugustuhan?" Ang ama na ibinaba ng bahagya ang salamin
hanggang sa ilong para sa isang tiyak na tingin.

"Just make sure that she's in the same field, Howell. Kung hindi, hindi ko
tatanggapin kung sino man ang babaeng nagugustuhan mo." Pinal ang boses ng ina,
napainom ng tubig. "Ano nalang ang sasabihin sa atin ng magulang ni Margo, ha?"
"Ayos lang po, Tita, Tito. Ako nalang po ang magpapaliwanag kila mommy kung
sakaling may iba na nga pong nagugustuhan si Howell." Si Margo sa kalmadong tono,
hindi apektado.

But it's obvious that she hate the fact that he already like someone else, and it
wasn't her.

"If you're ready, you're free to introduce to us the girl you like." His father
said flatly. "Let's finish this dinner and go home."

"She's not yet ready, so, let's just wait for her."

He's almost smirking thinking about Yane's horrified face once he tell her about
meeting his parents.

"Isa ba siya sa mga doktor natin? I also want to meet this girl, Howell. But I am
telling you now, that I only wanted Margo for you and don't expect me to be very
pleasant with your girl."

His mother really like Margo ever since, he can't blame her though, kayang-kayang
kasing sakyan ng dalaga ang lahat ng topic na ibinabato ng ina kaya mabilis
nagkapalagayan ng loob ang dalawa.

"I hope, I already made it clear to all of you that I'm not gonna marry whoever the
woman you wanted for me. I'm sorry, dad, mom, but... this is ridiculous." He
silently took a breath. "I can't see my future being with the woman I don't even
like."

Call him rude or even heartless, but who the fuck cares? He knows that his words
could cut someone's heart because of the honesty in it. Let it be then. It's better
to live knowing the truths and the hurts it could give you, than living believing
with lies.

He felt sorry for Margo, some times, her action irritates him that made him more
keeping his distance from her.

YANE IS in hurry when she heard the doorbell. Buo na talaga ang desisyon niyang
sumama sa Kuya Keith niya at iwasan ang galit na nag-aabang galing sa mommy niya.
Lalo lang niyang pinanindigan ang desisyon nang nagtext sa kanya si Tricia at
sinabing nagpunta sa Altaraza hotel ang mommy niya at hinahanap siya.

Kinutuban na siya kaagad na hindi papalagpasin ng ina ang gabing ito na hindi siya
nahaharap. Kaya naman sa takot at kaduwagan na nangingibabaw ay mabilis siyang nag-
ayos upang makaalis na sa kanyang condo unit.

"Sandali!" Sigaw niya nang tumunog ulit ang door bell.

Hatak ni Yane ang maleta nang nagmamadali siyang naglakad papunta sa pinto,
siguradong ang Kuya Keith niya na 'yon.

Gusto niyang ipakita sa kapatid na maayos siya, kesa ipakita dito na naduduwag at
natatakot siya, kaya naman hinanda niya ang magandang ngiti pagkabukas sa pinto.

"Kuya, handa na ako-" Nahinto siya sa pagpapanggap na masaya nang sinalubong siya
ng isang malakas na sampal, na kaagad nagpa-init sa magkabilang gilid ng kanyang
mga mata.

Gulat at mahapdi ang pisngi na napatingin siya sa hindi inaasahang bisita.

Yane's heart hurt so bad when she saw the hate and so much anger at the woman's
face outside her door.
20 ~ Tears
CHAPTER TWENTY

MAGULO ang paligid at mabilis ang kilos ng mga tao nang magmulat ng mata ang batang
Yane. Inilibot niya ang tingin, nasa tent siya kung saan may mga naka-kulay puting
damit ang mga babae at ang ilang lalaki naman ay nakapangsuot ng mga damit ng mga
bayani na napapanood niya noon sa mga balita.

Mga buhay na bayani na lumalaban sa mga taong masasama. Istrikto ang mga itsura ng
mga ito, seryosong nagmamasid sa paligid.

"Hi, gising ka na." Isang nakaputing babae ang lumapit sa kanya at binigyan siya ng
masiglang ngiti.

Unti-unti siyang bumangon mula sa pagkakahiga. Nagtataka parin sa nangyayari, pilit

na inaalala ang huling sandali bago nakatulog.

"Where am I? Who are you?" Little Yane innocently asked. Her eyes won't stop from
wondering to what's happening around her.

Sa isang sulok, nakita niya ang babaeng matanda na may sugat, ginagamot ito ng
babaeng nakakulay puti na damit.

"You can call me Dra. Olga. Ikaw? Ano ang pangalan mo?"

Palakaibigan ang ngiti ng kausap, gumagaan ang loob niya.

"I'm Anicka..." She pursed her cute small lips. "...Yane."

"Ang ganda naman ng pangalan mo."

"My Mama gave me that name."

Nang maalala niya ang mommy niya ay mabilis din na lumikot ang kanyang mga mata
para hanapin ito. Nakaramdam siya ng matinding takot, nangilid ang luha sa mga
mata.

"It's alright. We will find your Mama." Alo sa kanya ng babae, hinahaplos ang buhok
niya.

"Where are they? How about my Papa?" Little Yane sob.

"Do you remember when was the last time you and your parents were together?"

"We... went to... Mall."

"Can you tell me more?"

Umiling ang batang Yane, tila takot na alalahanin ang huling sandali na kasama ang
mga magulang.

"Okay, sa ngayon, dito ka muna ha?"

"Gusto ko pong makita ang Mama at Papa ko, Doktora."

Ngumiti ulit ito sa kanya. "Kapag nahanap na sila, sasabihan kaagad kita, okay?"
"Promise?"

"Promise!" Mabait siyang tumango, hindi na nangulit pa dahil napanatag sa pangakong

'yon. "Hmm, aalis muna ako, ha? Gagamutin ko lang ang ibang pasyente."

"Babalik ka dito?" Little Yane was hoping to see the friendly doctor again.

"Oo naman, babalik si Doktora at titignan ko ulit itong mga galos mo."

Marahan na hinaplos nito ang noo niya at bumaba 'yon sa kanyang braso at binti na
nakita niyang may mga gasgas, kaya pala mahapdi ang mga parteng 'yon. Kung sana
kasama niya ang magulang, siguradong hahalikan ang mga gasgas niya ng Mama at Papa
niya para mawala na ang hapdi.

"Sige."

Ilang sandali muna siyang pinagmasdan ng doktorang may magandang ngiti bago ito
umalis at sa ibang tao naman nagpunta para mang-gamot.

Little Yane is wondering where is her Mama and Papa?

"Papasok ako! Hahanapin ko ang anak ko baka nandito!"

Napatingin siya sa pinto nang marinig ang boses na 'yon. Nagpupumilit pumasok ang
isang babaeng madumi ang damit at magulo ang buhok, may luha sa mga mata nito.

"Anak ko! Anak! Nandito si mommy! Anak! Katelyn! Kate! Mommy's here!" Pumiglas ito
mula sa hawak ng mga bayani. "Ano ba?! Sundalo rin ang asawa ko! Hayaan niyo akong
pumasok! Kailangan ako ng anak ko! Baka nandito ang anak ko!"

Nagmamadali at taranta ang babae na inisa-isang tignan ang mga tao doon, hanggang
sa makapunta sa gawi niya. May luha sa mga mata nito.

"Ganito, ganito ang edad. Parang..." Tinitigan siya ng babaeng may maduming damit.
Maganda sana ang damit ngunit nadumihan lang. "... natatandaan mo ba ako?"

Umiling ang batang Yane.

"Di ba, nasa Mall ka rin kanina? Kasama mo ang Mama at Papa mo, naglalaro ka
do'n... kalaro mo ang anak ko."

Kaya lang ay sa dami ng nakalaro niyang mga bata sa Mall, hindi niya na matandaan
kung sino ang tinutukoy nito.

"I went to the restroom, then, when I came back..." Humagulhol ang babae. "May
malakas na pagsabog hanggang sa nagkagulo na. I even saw you with your parents.
Hindi mo ba talaga nakita si Kately, ha?"

"Hindi, po. Nakita mo po ang Mama at Papa ko?" Nag-aasam siya na sumagot ito ng Oo,
ngunit malungkot lang siya nitong tinignan bago inilibot ang tingin.

"Nawalay ka rin sa magulang mo..." Nanghihina itong napaupo sa tabi niya.

Ang lungkot-lungkot ng mga mata ng babae, may luhang dumadaloy doon. Nawawala si
Katelyn, ang anak nito. Nasaan na kaya ang Mama at Papa niya? Umiiyak din ba ang
mga ito dahil wala siya? Sigurado siyang hahanapin siya ng magulang niya.
Maghihintay siya.

"Chief, may media po sa labas. Ito rin po ang listahan ng mga namatay sa pagsabog
sa Mall." Sabi ng lalaking nakasuot na pang bayaning damit sa isa pang lalaki at
may inabot na mga papel.

"Anak ko... nasaan ka na ba..." Bulung-bulong ng babae habang umiiyak.

Kahit mahapdi ang mga sugat at gasgas sa binti at braso ay pinilit niyang abutin
ang babae, hinaplos niya ang likod nito, napatingin sa kanya ang mga matang may
luha.

"Makikita mo rin po si Katelyn. Siguradong naghihintay po siya sayo kung nasaan man
siya. Ang sabi sakin ng Mama ko, ang tao ay dapat manatiling positibo at lalong
maging mahigpit ang kapit kay Papa God kapag nalulungkot po tayo."

Kahit sa totoo lang ay hindi niya masyado maintindihan ang totoong mensahe sa mga
sinabi, kinabisado niya ang mga salitang 'yon dahil galing 'yon sa Mama niya.

Gumaan ng kaunti ang pakiramdam ng batang Yane nang makita niya ang maliit na ngiti
sa labi ng babae at ang pagsilay ng pag-asa sa kislap ng mga mata nito.

YANE CAN'T describe how it feels to be hurt with someone you love the most. Habang
nakatingin siya sa mata ng mommy niya, kitang-kita niya doon ang sakit. Namumula
'yon at nanginginig ang mga kamay nito sa sobrang galit.

She didn't really expect this. Ang buong akala niya ay ang Kuya Keith niya na ang
dumating, hindi pala. Kung kailan handa na siyang takbuhan ang takot ay saka naman
siya naabutan.

"Mom-"

"I was selfish, I know that! But, Yane, what you did to me is betrayal!" Her mommy
almost scream at her with her shaky voice. "Seeing your father was okay, but..."

"Mom, stop..." Aniya nang makita na para itong nahihirapang huminga, ngunit
nagpumilit parin sa paglalabas ng sama ng loob at galit.

"Naging masama ako sayo, alam ko 'yon! Halos pagsisihan ko na nga! Sa totoo niyan,
gusto ko na sanang makipag-ayos sayo, gusto ko nang bumalik ka sa bahay dahil
namimiss na rin kita! Pero, ano 'tong ginawa mo?! Ha?!"

Napayuko siya, tumulo ang mga luha pabagsak sa paanan.

Masaya siya na marinig na naisip ng mommy niya ang makipag-ayos na sa kanya, palagi
niyang hinihiling 'yon at lihim na ipinagdarasal, masaya siya dahil natupad ang
dasal niya, pero... mas nangingibabaw ang sakit. Sakit na kung kailan magkakaayos
na sana sila ng mommy niya ay nasaktan niya pa ito.

"G-Ginawa ko lang naman po 'yon dahil... namimiss ko na si daddy." Mariin siyang

pumikit, dahilan nang paghulog ulit ng luha.

Ang pangungulila sa ama at sa ina ay nagsama-sama sa dibdib. Kung bakit tila ba

simula nang magka-isip siya ay may puwang na sa puso niya na naghihintay punan ng
totoong pagmamahal. Ngunit bakit hanggang sa mga sandaling 'yon ay wala parin ang
pupuno sa puwang na 'yon?

"Simula nang pinalayas mo ako, si daddy nalang ang mayro'n ako, bukod kay Kuya.
Masisisi mo ba ako kung naghahanap ako ng pagmamahal ng isang magulang?" Halos
pasumbat na lumabas 'yon sa bibig niya, nahihirapan na siyang magpigil at kung niya
ilalabas ang lahat ng saloobin ay mahihirapan siyang huminga.
"Sapat ba na dahilan 'yan para makipag-mabutihan ka sa babaeng 'yon?! Sa babaeng
sumira ng pamilya natin, Yane!"

Kinagat niya ang labi upang pigilan ang paghikbi. Her mother is right, that woman,
no matter how kind she is to her, still, she's the woman who ruined their family.

Masyado siyang sabik sa ama na hindi na pumasok sa isip niya ang pagkamunhi sa
babaeng babaeng mahal nito na sumira sa pamilya nila.

"Noon pa man alam mo na hinahanap ko ang daddy mo, di ba?" Nagpipigil ng iyak ito,
tango ang naging sagot niya. "But your father is smart enough to hide from me, pero
sayo? Kusa siyang nagparamdam, Yane, at inilihim mo sa akin 'yon!"

"Dahil ayokong saktan ka pa, mom."

Una palang ay umamin na sa kanya ang ama na may iba na itong mahal, gaano kasakit
para sa mommy niya na malaman ang bagay na 'yon? Mali ba na inilihim niya kung ang
rason naman ay para hindi na ito masaktan pa lalo? Bakit ba parang lahat nalang ng
desisyon niya ay mali?

"Nang umalis siya, nasaktan na ako! Pinilit kong kayanin 'yung sakit, Yane, kaya
lang habang tumatagal na wala akong balita sa kanya para na akong nababaliw! Makita
ko lang ang daddy mo o kahit malaman ko lang na ayos siya, magiging okay na ako
do'n! Bakit ipinagkait mo pa sakin 'yon?! Ang tagal mong ipinagkait sakin 'yon!"

"Kahit... may iba na siya? Ayos lang sayo?" Nanginig ang labi niya.

Tumulo ang luha sa namumulang mga mata nito. Seeing her dear mother crying almost
kill her inside. It feels really bad, her heart is aching.

"Kung may iba na siyang mahal, may magagawa ba ako, Yane? Handa akong tanggapin
'yon kahit sobrang hirap! Basta makita ko lang siya! Malaman ko lang na buhay siya!
Oo at natatakot ako na mawala siya at mapunta sa iba, pero mas takot akong hindi na
muli siyang makita pa!

Kaya, kung sinabi mo noon pa na nariyan lang ang daddy mo, kakayanin ko ang sakit
nang pang-iiwan niya... at least sa ganoong paraan siya nawala sa akin... hindi sa
paraan na hindi ko na kailanman siya masisilayan."

Naiyak siya lalo sa narinig. Hindi niya mawari ang klase ng pagmamahal na meron ang
mommy niya.

Dahil kung siya? Mas pipiliin niyang walang koneksyon sa lalaking mahal, kesa
malaman na masaya ito na wala sa piling niya.

Her mother's love for her father is far way more different. Na handa itong masaktan
makitang may iba ng mahal ang lalaking mahal, kesa hindi na ito tuluyang makita
kailanman.

"Mahal na mahal ko ang daddy mo na handa akong harapin ang sakit na may iba na
siyang mahal kesa... sa wala akong alam tungkol sa kanya. Magiging sapat na sa akin
na tignan siya sa malayo, masaya sa iba, basta... masilayan ko lang siya."

Sumisikip na ang kanyang dibdib.

Bakit kailangan na ang ganitong klase ng pagmamahal ang mas nasasaktan?

Bakit kung kailan malalim ang pagmamahal, 'yon pa ang madalas na hindi natutugunan?
"I'm sorry, mom..." Napayuko siya ulit, wala ng lakas para panoorin ang namumugtong
mata ng ina.

Do'n niya lang lubusang natanto kung gaano kalalim ang pagmamahal ng mommy niya sa
daddy niya. Dahil siya? Hindi kakayanin ng puso niya na makita ang lalaking mahal
niya na masaya sa piling ng iba.

"I'm sorry din, Yane, but... I think, it's better if we stay apart." Her mother
said like as if cutting their ties as mother and daughter.

"Mom!" Habol niya nang tumalikod ito.

Hinawakan niya ang ina sa braso, halos magmakaawa na huwag itong umalis at putulin
ang koneksyon nila.

"P-Pinagsisisihan ko naman po ang ginawa ko... mali po 'yon, s-sorry na, m-mom."
Muling bumuhos ang luha sa mga mata niya, labis na natatakot na mawala ito ng
tuluyan. "Magiging m-mabuti na po akong anak, huwag mo lang po a-akong... iwan ng
ganito."

Pilit na inalis nito ang kamay niyang nakakapit. Matigas ang loob na hindi siya
nito nilingon.

"Hindi na kita matatanggap bilang anak ko. Hindi mo siya kailanman mapapalitan sa
puso ko. P-Pasensya ka na, Anicka Yane." Nakita niyang nagpunas ito ng luha, bago
naglakad ito paalis.

Humagulhol siya at nanghihinang napaupo sa sahig. Napayakap siya sa sarili na para

bang sarili niya lang ang makukuhanan ng lakas.

"M-Mommy! Please!" Nagmamakaawang sigaw niya pa kahit wala na ito sa nanlalabo

niyang paningin. "Magiging mabait na po ako, m-mom! H-Hindi na po ako magtatanim ng
galit sayo! Susundin ko na po lahat ng gusto mo, m-mommy! Please.... S-Sorry..."
Nanghihina na sambit niya. Hindi na halos makahinga sa kakaiyak. "... p-
pakiusap.... b-bumalik ka... m-mommy..."

"Yane! Damn it!"

Malabo ang mga mata at hinang-hina na siya nang maramdaman niya ang mainit at
malapad na dibdib na yumakap sa kanya.

"... M-mommy... s-sorry..." Paulit-ulit niyang sinasambit 'yon.

"Tahan na, tahan na..." Panay ang haplos sa likod niya ng Kuya Keith niya.

"K-Kuya... si mommy, a-ayaw niya na s-sakin." Umiyak siya nang umiyak sa dibdib ng
kapatid.

"Nandito ako... nandito lang ako para sayo, Yane." Sabay marahan na halik-halik
nito sa ibabaw ng ulo niya, inaalo siya.

"N-Natatakot akong m-mag-isa... nang walang p-pamliya. Ikaw nalang ang p-pamilya
ko, K-Kuya... Please... huwag m-mo akong iiwan. H-Huwag kang tumulad sa kanila
na... iniwan a-ako..."

Nagmamakaawa na rin siya sa kapatid, takot na takot na mabuhay mag-isa na wala ang
mga taong mahal niya.

"Hanggat kaya ko... hanggat humihinga ako... hanggat pumipintig ang puso ko...
nandito lang ako palagi sa tabi mo. Hindi kita pababayaan. Pangako ko 'yan sayo.
Tahan na..."Ђ At masuyo siyang hinalikan sa noo.

Isang pangako 'yon na pinanghawakan niya bago siya tuluyang mawalan ng lakas at
hayaan ang sarili na magpahinga sa mapagmahal na mga bisig na 'yon.

She trust her brother so much that she knows that... he would never ever break his
promises.
21 ~ Bother

CHAPTER TWENTY ONE

TANGING ang maliliit na ilaw nalang mula sa ibaba ang huling natanaw ni Yane nang
makaangat ang eroplanong sinasakyan.

They are lucky enough to arrived at the airport in the last twenty minutes before
their departure time. It also helps that her brother has a connection to the
airport security that makes it easier for them to enter the airport premises
without so much hassle.

Sa labas ng maliit na bintana ay wala siyang ibang matanaw kundi dilim na hindi
nalalayo sa damdamin na naninirahan sa kanyang dibdib sa mga sandaling 'yon.
Madalas, inihahantulad ng tao ang kadiliman sa kalungkutan, sakit at galit. Siyang-
siya nga marahil ang dilim na 'yon.

Paghaluhaluin man ang mga emosyong 'yon, isa lang naman ang patutunguhan niyon...
Iyon ay ang isang malalim na sugat na magmamarka hindi lang sa puso niya kundi na
rin sa buong pagkatao.

How painful it is to be abandoned with the person you thought would stay with you
until the end of your life? She lost her father, and now, her mother.

Gaano nga ba talaga kasakit na mawalan ng mga taong simula palang ay ginawa mo ng
sandalan sa tuwing pinanghihinaan?

She can't imagine her future life without her parents, but what else she could do?

Kung ayaw na sa kanya ng mommy niya, ano pa ang magagawa niya para baguhin ang
desiyson nito? Meron pa ba? Dahil kung meron ay gagawin niya... tanggapin lang ulit
siya nito.

"Pasensya na, nahuli ako ng dating kanina."

Napasulyap siya sa kapatid na katabi niya sa upuan. He's wearing a black baseball
cap that made him looks like a man with full of mystery inside. Palaging gano'n ang
aura ng kapatid, tahimik, misteryoso at... tila delikado.

Not to mention the dark long sleeves that hugs his body and the hard muscles on his
arms. Napansin niya rin sa tawid na upuan ang malimit na pagsulayap ng dalawang
babae sa gawi nila, pati na rin ang nasa likuran ng mga ito, halatang magkakaibigan
na lihim na may pinag-uusapan.
Ibinalik ni Yane ang tingin sa kadiliman. Sa totoo lang ay ayaw niya sanang balikan
ang nangyari kanina, gusto niyang sarilihin nalang. Ngunit alam niya rin na hindi
makakatulong ang gusto niya. Marapat lang na ilabas 'yon upang gumaan ang bigat sa
dibdib.

"Ayos na rin siguro na nangyari 'to, Kuya. Nagkamali ako, deserve ko siguro 'to.
Hindi ko kasi inisip kaagad ang maaaring maramdaman ni m-mommy kapag nalaman niyang
nakikipagktia ako kay daddy at ang malala pa ay... nakipag-mabutihan ako sa
kinasama niya."

She realized everything now and this is the consequences to all of her actions.
Nagkamali siya, nasaktan niya ang mommy niya kaya... inabandona siya.

Ngunit... sapat ba talaga na dahilan ang pagkakamali niya para putulin ng ina ang
koneksyon nila?

Kung siya ang nasa katayuan ng mommy niya, nakakasiguro siyang hindi niya magagawa
sa anak ang itakwil ito dahil sa gano'ng kasalanan. Magagalit siya, oo, pero mas
pipiliin niyang magalit nalang sa anak na hindi na hahantong pa sa pagtatakwil.

But then again, her case is different. Why is it so easy to people to give up with
someone they don't really love? Kailangan ba talaga na mahal na mahal ka para hindi
ka iwan? Marahil ay hindi nga talaga siya mahal ng mommy niya kaya nagawa nito 'yon
sa kanya.

Mahapdi ang pintig ng kanyang puso at hinahayaan niya lang 'yon. Umaasa siyang
huhupa at mapapagod din ang ganoong klaseng pintig, hihintayin niya nalang na
dumating ang oras na 'yon.

"May kasalanan ka pero hindi mo deserve ang saktan niya ng gano'n." Pigil ang galit
sa tono nito.

Nang sulyapan niya ulit ang kapatid, pigil at tahimik ang pag-igting ng panga nito.

Humugot siya ng hangin sa dibdib.

"Hindi na naman masakit ang pisngi ko."

"Pero namumula 'yan kanina!"

Napalunok siya. Alam niyang galit ang Kuya Keith niya sa nangyari pero hindi niya
inaasahan na aasta ito ng ganito, tila hindi na kayang kontrolin pa ang sariling
galit sa lahat ng ito.

"And this is not all about the way she hurt you physically, Yane." He added.
"That's bearable, but her painful words? Alam kong nag-iwan 'yon ng sugat sayo."

"Okay lang ako..."

"Huwag mo akong pagsinungalingan. Alam kong hindi ka okay."

Malungkot na pinagmasdan niya ang nakakabulag na dilim sa labas ng maliit na

bintana.

"Nakaya ko naman na hindi siya nakikita at nakakausap noon, kakayanin ko rin 'yon
simula ngayon."

Dapat ay maging matatag siya, di ba? Dahil kung hindi, siya rin ang talo sa laban
ng buhay na ito.

"I'm starting to hate... her."

"Don't hate her. Ikaw nalang ang mayro'n siya."

Kinagat niya ang loob ng pisngi nang maisip kung paano kapag ipinagbawalan ng mommy
nila ang Kuya Keith niya na makipagkita sa kanya? Paano na siya?

Kung nakakaya niyang mamuhay nang wala ang magulang sa paligid, hindi niya sigurado
kung kakayanin niya rin ba kapag wala ang kapatid niya? Hindi... hindi niya yata
kaya 'yon. Ang Kuya Keith niya nalang ang mayro'n siya at ayaw niyang pati ito ay
mawala.

"Hindi ko na alam, Yane. Sumusobra na siya."

"Intindihin mo nalang. Hanggang ngayon ay masakit parin sa kanya ang nangyari sa

kanila ni daddy. Sa totoo lang, nagagalit ako sa kanya pero kapag iniisip ko 'yung
nararamdaman niya? Nagi-guilty ako."

"Naisip niya rin ba 'yung mararamdaman mo sa pagtatakwil niya sayo?"

Malungkot siyang umiling. Gusto niya rin sana isipin na kaya 'yon nagawa ng ina ay
dahil galit sa kanya, kung sana ay gano'n na nga lang talaga.

"Kapag galit tayo... hindi na tayo nakakapag-isip pa ng maayos."

"And do you think that's an excuse?" Naghalo ang pait at disgusto sa boses nito.
"Hindi maganda ang sobrang mabait, Yane. Naaabuso."

"Hindi naman dahil tinakwil niya ako bilang anak ay... itatakwil mo rin ako bilang
kapatid, di ba?"

Sa lahat, ang tanong lang na 'yon ang gusto niyang makasiguro ng sagot.

"Hindi ko 'yan gagawin."

Nakahinga si Yane ng maluwag.

"Masaya akong malaman 'yan. Dahil... kung pati ikaw mawawala, hindi ko na alam kung
saan ako dadalhin ng agos ng buhay na ito."

"Mananatili ang koneksyon natin bilang..." Tinignan niya ito nang huminto. He then,
sighed. "... magkapatid."

"Kahit alam natin pareho na... hindi naman talaga." Aniya sa mapait at mahinang
tinig.

"Napag-usapan na natin 'to, di ba? Ayokong naririnig 'yan mula sayo." Kritikal na
ang tono nito.

"'Yon ang totoo!" Pilit niya, nasasaktan.

"Tumigil ka." Banta nito, napaayos ng upo at pagod na isinandal ang ulo, ipinikit
ang mga mata. "Hindi na kita kakausapin kapag binuksan mo pa ulit ang usapan
tungkol sa bagay na 'yan."

"Natatakot ako..." Nanginig ang labi niya.

Sinong hindi matatakot kung wala siyang matibay na koneksyon para manatili ito sa
tabi niya?

"Sabihin mo sakin kung saan parte ka natatakot."

"Na... iwan mo ako."

"Ilang beses ko nang sinabi at pinatunayan sayo na hindi ko 'yon gagawin? Ano pa
bang kulang, Anicka?"

Napapikit siya at nangilid na ang luha sa magkabilang gilid ng mga mata. Sa tuwing
binabanggit na nito ang pangalan na 'yon, alam niyang galit na at nauubusan na ng
pasensya.

"S-Sorry..." Natatakot na niyakap niya ang isang braso nito, humikbi siya do'n.

"Isa lang naman ang hinihiling ko sayo, na... pinawalaan mo lang lahat ng pangako
ko sayo. Dahil makakaya kong biguin ang iba, pero... hindi ka."

Tumango-tango siya, pilit pinagkakasya ang sarili sa brasong 'yon na para bang
kapag nawala 'yon ay wala na rin siya. It feels like being in that arms in that
moment is a life saver that she needed the most to feel alive... again.

"Wag mo na ulit sanang ipamukha sa'kin ang totoong koneksyon natin, dahil...
nakakatakot na hindi natin pareho magustuhan ang kahahantungan ng katotohanan sa
pagitan nating dalawa."

His words were so deep and meaningful, but for some fucking reason, she felt like
she understood every words... that she felt scared, too, with what might happen
once they both accepted the truth behind their real connection.

THE SALTY air blown her hair when she went to the large window of her brother's
beach house in Siargao.

The breathtaking crystal clear water and the white sand welcomed her. Being in that
place is refreshing, but she can't deny the fact that the hurt inside is still
there, secretly punishing her.

Dinama niya ang simoy ng hangin at madamdamin na pinakinggan ang hampas ng alon sa
harapan. From where she is standing, she can see the big waves from afar, the
surfers and the wooden long bridge in the middle of the sea.

Tama lang talaga na sumama siya sa kapatid dahil ang gano'ng tanawin ang kailangan
niya sa mga oras na 'yon. She will forget the busy City and free herself to live in
Island.

Inilibot ni Yane ang mata sa ibaba, may kulay puting gate doon at sa garahe ay
nakaparada ang isang itim na mamahaling sasakyan, sa tabi ay ang big motorcycle. In
the middle of the coconut trees is the hammock that face the sea.

Bigla siyang nasabik na puntahan 'yon ngunit naagaw ang atensyon niya nang makita
ang Kuya Keith malapit do'n. He was doing a morning exercise by pulling himself up
while gripping in the metal that hangs on the trees. It seems like he made that
exercise too on purpose, to stay fit and healthy while on vacation.

He did it once again, pulling himself up. He's sporting a grey jogging pants but he
was topless, facing the sea. Kitang-kita niya ang pagbanat ng matitigas na muscle
nito sa likod at braso.
Umangat ang mga kilay niya nang tuluyang magising ang diwa dahil sa natatanaw,
hindi pa nakakatulong na namamangha siya sa malaking tattoo nito sa likod,
papuntang balikat.

Yane's eyes narrowed when suddenly, a woman came out and stopped in front of her
brother, making him stopped from what he's doing.

Bahagya pa siyang umabante, nagbabaka-sakali na marinig ang pag-uusap ng dalawa.

"Are you free today?" The woman is in her one piece nude bikini.

"Why?" Her brother asked in a flat tone.

"Let's go surf."

Itinuro ng babae ang malalakas na alon hindi kalayuan, kung nasaan ang mga nagsi-
surfing, na sinundan naman ng tingin ng kapatid.

"Okay."

"See you, then?" She smiled warmly.

Hindi niya na nairnig pa ang sagot ng kapatid, ngunit ayon sa malapad na ngiti ng
babae, tiyak na nakakuha ng magandang sagot.

It was her first time to witness her brother talking to a woman, and it's... weird.
She don't like it.

TANGHALING TAPAT nang matanto ni Yane na nawawala ang cellphone niya. Hinalungkat
niya ang mga damit ngunit hindi 'yon natagpuan. Nais niyang ipaalam kay Howell kung
nasaan siya dahil hindi na siya nagkaro'n pa ng oras na magtext sa binata kagabi.

The fact that they arrived very late in the Island and she was tired from all that
happened, made her fell asleep easily.

"Kuya! Where's my phone?" Nilakasan niya ang boses para marinig ng kapatid na
nagpapahinga sa duyan sa labas.

Naglakad siya palabas, nag-aalala na baka hinahanap na siya ni Howell.

"Wala kang dala kagabi." Sagot nito.

"Kailangan ko ng cellphone." Lumapit pa siya lalo.

"Nakausap ko na si Clane. Wala kang dapat ipag-alala sa ojt mo kung 'yan ang
iniisip mo."

Kaya lang ay hindi 'yon ang nasa isip niya. Hindi niya rin naman maaaring sabihin
na si Howell ang gusto niyang kontakin.

"Thank you. But, I still need to buy new cellphone."

"For what?" His thick brow shot up. "May iba pa bang importanteng tao na kailangan
mong makausap?"

Naging mailap ang kanyang mga mata, napapanguso sa tanong na 'yon.

"Sayang naman ang ganda ng lugar na ito kung wala akong remembrance." Dahilan niya.
"I brought a camera. That's much more better than a cellphone camera."

"Pahiram nalang ng cellphone mo." Inilahad niya ang kamay.

Dinampot nito ang bagay na 'yon na nasa kahoy na lamesa sa tabi ng duyan na
inuupuan. Kasama niyon ay tatlong bote ng beer, na ubos na ang mga laman.

"Sino ang tatawagan mo?"

"S-Si Tricia!" Tarantang sagot niya.

She's desperate to contact with Howell. Ipapaalam niya lang kung nasaan siya at
sasabihin niyang huwag nang mag-reply dahil naki-text lang siya sa kapatid. Iyon
ang mabilis na pumasok sa isip niya.

"May kausap ako. Give me a minute."

Nakahinga si Yane ng maluwag. Tumango siya at naglakad-lakad muna sa paligid,

habang naghihintay na matapos ang Kuya Keith sa kung sino man kausap nito.
Siguro... 'yung babae?

Binalikan niya ito nang maalala 'yon.

"Uh, Kuya..."

"Yes?

He just took a quick glance at her before his attention went back to his damn
phone.

"Sino 'yung babaeng nandito kanina?"

Napahinto ito ngunit sobrang saglit lang.

"Why were you asking?"

"Maganda, matangkad, mistisa at sexy. Gano'n ba ang mga type mo?"

Kumunot ang noo nito, nakuha niya na ulit ang atensyon. Then, his eyes roam quickly
to her from head to foot, then he leered.

She's wearing an off shoulder summer white midi dress and her hair is in messy bun.

"Sino ang tinutukoy mo?"

"Yung babae kaninang umaga."

Itinagilid niya ang ulo, medyo naiinis dahil pakiramdam niya ay hindi ito
magbibigay ng sagot kahit ang simple-simple lang ng tanong niya.

"You saw it?"

"Yes. Inaya ka niya mag surfing. Pumayag ka?"

"Yeah."

"Sasama ako, pwede?" Agresibong tanong niya. Handang-handa na siyang kiliatisin ang
babaeng 'yon. "Anong oras kayo magkikita?"
"Maya-maya."

"Sama ako, ha? Magbibihis pa ba ako? Hindi naman ako magsi-surfing, manonood lang
ako, kaya pwede na 'tong damit ko."

"Pwede na 'yan." Supladong sagot nito at hindi na siya tinignan.

Hindi sigurado si Yane kung sobrang excited ba siyang mapanood na mag surf ang Kuya
Keith niya, o mas excited siyang makausap ang babae, makilatis ito at malaman ang
totoong pakay bakit halatang nakikipaglapit sa kapatid niya.

Nang lumilim na ay nagpasya na silang umalis. They ride in the big motorcycle with
the surfing board on it. Wala pang limang minuto ay nakarating na sila sa Cloud 9,
'yon ang tawag sa lugar na 'yon.

"Hey, you're here!" Sinalubong sila ng babae.

Yane almost rolled her eyes. The woman seems friendly and kid, but... she can't
just stay nice to her especially that she don't know this woman.

"Yeah, this is my... sister." Her brother introduced her. "Yane."

"Hi, Yane." Magiliw na inilahad nito ang kamay. "I'm Taliyah."

Labag sa loob na nakipagkamay siya. "Okay, Taliyah."

"Let's go?" Aya nito sa kanila.

"You can stay there." Itinuro ng kapatid ang tulay na kahoy. "Or, you can go
upstair." At ang tatlong palapag na tila cottages na gawa sa kahoy, kung saan
malayang mapapanood ang mga nagsi-surf.

"And you?" she asked her brother.

"Gonna surf with Taliyah."

The way his lips say the woman's name sounds like very sensual, as if he loves
saying that name.

"Dito lang ako." Aniya sa tulay na binabaybay na nila.

"Alright."

Tahimik ngunit mitikolosa niyang pinanood ang galaw ng dalawa. She's aware that her
brother knows how to surf, wala nga siguro itong hindi alam gawin. While Taliyah on
the other hand, she seems like a newbie in surfing.

"Ang lakas ng loob mag-aya..." Narinig niyang pabirong sabi ng kapatid nang patapak
palang sa surfing board si Taliyah ay nawalan na ng balanse.

Tumawa ang babae. Sinubukan ulit nitong sumampa sa board habang nakaalalay sa gilid
niyon ang Kuya Keith niya upang hindi na ito matumba.

Taliyah bent her body, her sexy cleavage shows un-intentionally.

"I'm good. Thanks." Taliyah said merrily.

"You go first." Her brother motioned the big waves with smug on his lips.
Taliyah pouted her lips a bit. Sa huli, sinunod ito ni Taliyah na para bang
nahipnostimo sa pamamagitan lang nang pagtingin sa guwapong mukha ng kapatid niya.

"Sana matumba." Bulung-bulong niya at napapairap pa.

Pinanood niya ang malalaking alon na palapit kung nasaan si Taliyah habang ang Kuya
Keith niya naman ay swabeng sumampa sa surfing board at kumpyansa na sumabay sa
hampas ng malaking alon.

Hindi siguro siya maiinip na panoorin ito na gawin ang mga bagay na gusto at
nagpapasaya rito. Nakakawala ng pagod at sama ng loob na makita itong malayang
gawin ang lahat ng nais.

Yane's eyes widened when she saw the very big waves coming and Taliyah did not
aware on it, because her back is facing the waves.

"Careful!" She heard her brother's voice as he pointed the big waves behind
Taliyah.

Nakita niya ang kaba at pagkabahala sa magandang mukha nito, halatang hindi
inaasahan ang malaking alon na 'yon dahil mistula itong nawala sa balanse at huli
na bago ayusin ang sarili dahil malakas na humampas dito ang dambuhalang alon na
'yon.

"Fuck!" Her brother cursed sharply as he hurriedly went to Taliyah.

Pati siya ay kinabahan nang makita kung paano nilamon ng alon na 'yon ang dalaga.
Ilang sandali pa ang nakalipas bago niya tuluyang natanaw ang katawan ni Taliyah na
umahon sa tubig... kapit-kapit ito ng Kuya Keith niya upang hindi na lumubog ulit.

Taliyah's eyes were close and she's gasping...

Hindi nakaligtas sa paningin niya ang pagdilim ng mukha ng kapatid na nahalinhinan

ng pag-aalala habang ang isang kamay ay nasa pisngi ng dalaga, animo ginigising
ito, ang isa ay nasa bewang.

Ang hindi niya inaasahan na masasaksihan ay ang walang sabi-sabing paglapat ng labi
ng Kuya Keith niya sa bahagyang nakaawang na labi ni Taliyah.

And that scene, bothers her.

22 ~ Desperate

CHAPTER TWENTY TWO

YANE is also worried about what happened to Taliyah. Lahat sila ay hindi inaasahan
na gano'n ang sasapitin nito sa ilalim ng malaking alon. It's obvious that she's a
beginner in surfing, but she's confident, it's just that... the waves were too big
for her.

"Babalik na ako sa hotel." Si Taliyah na ilang minuto rin na tahimik.

Nasa katabing restaurant na sila ng Cloud 9. Nag-aagaw na rin ang araw at dilim.
Ang nagkukulay kahel na langit ay mistulang perpektong ipininta para mabigyan ng
drama ang kabuuan ng paligid, lalo na sa mismong mahabang tulay na kahoy kung
nasaan siya kanina lang. Tamang-tama ang bagsak ng papalubog na araw doon.

"Okay, ihahatid ka na namin." Ang Kuya Keith niya na tinapos ang paninigarilyo.

"Kaya ko na naman, Keith."

Tinignan niya si Taliyah, yakap yakap nito ang sarili at suot ang t-shirt ng Kuya
Keith niya. Dahil mataas ito, tama lang ang haba ng damit para matakpan ang itaas
ng hita.

Something inside her is urging her to get the t-shirt, but... whenever she looks at
Taliyah, she felt guilty. Halos malunod na ito kanina dahil sa alon na 'yon, kung
hindi lang mabilis na naagapan ng Kuya Keith niya baka mas may malala pang
nangyari. Nakakaawa naman kung pati ang damit na tila nagbibigay dito ng comfort ay
ipagkakait niya.

"Halika na, isasabay ka nalang namin ni Kuya."

Sa huli, napilit din nila si Taliyah. Naghintay sila sa labas habang kinukuha ng
Kuya Keith niya ang motor na dala nito sa parking area.

"Maswerte ka sa Kuya mo." Maya-maya ay sambit ng babae.

Tinignan niya ito. Matangkad siya pero mas lamang ang taas nito. Kung susumahin,
saktong-sakto ang tangkad nito kapag idinikit sa kapatid niya. Parang... bagay.

"How did you say that? Do you know my brother that much?"

Imbes na sumang-ayon siya na swerte nga siya na may kapatid siyang katulad ng Kuya
Keith niya, mas pinili niyang sumagap nalang ng impormasyon.

"Hindi naman masyado, pero..." Medyo nag-alangan ito saglit. "... may mga
pagkakataon na nagtatagpo ang landas namin sa mga hindi inaasahang pangyayari."

"So, na-meet mo na pala siya dati pa?"

"Yes." Taliyah smile weakly. "I can tell that Keith is a good man. Kahit medyo
suplado at may pagka magaspang minsan, hindi parin maipagkakaila na... mabuti
talaga siya. Ideal man, like what women say."

"He's my ideal man." Dinala ng hampas ng alon ang mahinang boses niya.

Taliyah laugh shortly.

"Well, if I were his sister, and he's that very caring, masasabi ko rin na siya nga
ang ideal man ko."

"Gusto mo ba ang Kuya ko?" Deretsong tanong niya at sinulyapan si Taliyah na

malungkot ang ngiting sumilay sa labi.

Pumarada sa harap nila ang kapatid kaya hindi na siya nakakuha ng sagot galing sa
babae.

"Saan..." Nag-alangan na napatingin siya kay Taliyah, hindi siya sigurado kung ito
ba dapat ang nasa gitna o siya?

Batay sa itsura nito na parang ang isip ay lumilipad pa, nakaka-alala na sumugal at
sa likod ito paupuin, baka mahulog pa?
"Sa gitna si Taliyah." Utos ng Kuya Keith niya at wala naman siyang balak
magprotesta.

"Una ka na." Aniya.

Maingat na sumampa si Taliyah sa motor, humawak din ito sa balikat ng kapatid niya
para kumuha ng lakas at balanse. Kahit ang simple at kaunting pagdidikit ng mga
balat ng dalawa ay napapansin niya, kahit pa ang mga nakaw na sulyapan ng mga ito
kanina.

"Okay ka na, Yane?" Tanong ng Kuya niya, sumulyap pa sa kanya ng makasampa siya.

"Yes."

Malami ang simoy ng maalat na hangin habang binabaybay nila ang mahabang kalsada
papunta sa hotel kung nasaan tumutuloy si Taliyah. Hindi siya masyadong nilalamig
dahil maayos ang damit niya at hindi rin naman siya basa.

Yane's eyes went to Taliyah's arms when she wrapped it to her brother's waist and
rested her head to his shoulder. Their actions tells her that maybe they knew each
other for a long time now. Because... you can't be that touchy when you just met
the person, right?

Kung sa ibang pagkakataon, iisipin niyang ang romantic at bagay ang dalawa,
ngunit... hindi 'yon tinatanggap ng isip niya. She don't want this idea, she don't
want to see her brother being intimate with a woman. It bothers her and for some
reason... it scares her, too.

"Salamat." Matamlay si Taliyah nang maihatid na nila sa hotel.

"Get inside and rest." Her brother said to Taliyah in a gentle tone.

"Bye! Goodnight." Pinagiliw niya ang boses at ang pagkaway sa babae nang pinaandar
na ulit ng kapatid niya ang motor.

Pagdating nila sa bahay ay hindi kaagad nagpahinga ang Kuya Keith niya. Hinarap
nito ang macbook at ang cellphone.

Naisip niya si Howell na hanggang sa mga sandaling 'yon ay hindi niya parin nako-
contact dahil nang pinahiram siya ng kapatid niya ng cellphone ay wala naman ang
number ni Howell do'n at hindi niya rin kabisado!

Nakaligo na siya lahat-lahat at nakapagbihis ng pantulog pero nakatutok parin sa

macbook ang Kuya Keith niya, kumukunot ang noo.

"Kuya, gusto mo magluto ako?" Naupo siya sa kaharap na upuan.

"Ako na, tatapusin ko lang 'to."

"O kaya, mag order nalang tayo? Pwede rin ako maglakad-lakad, marami naman
restaurant dito. Bibili ako ng pagkain."

"Wag ka ng lumabas. Gabi na."

Nangalumbaba siya. Sinasagot siya nito pero hindi naman siya tinitignan. Sino kaya
ang kausap nito? Si Taliyah ba?

"Busy ka naman. Hindi ka na siguro makakaluto? Kaya, mabuti pa, bumilli nalang
ako."

Nanatili siyang nakapangalumbaba nang mag-angat sa kanya ng tingin ang kapatid.

"Give me a minute, okay?"

"Ano ba ang ginagawa mo? Sino kausap mo? O, sa trabaho 'yan?"

"I received an email from BMC."

Napaayos siya ng upo. Banchero Medical Center, right? Hindi kaya... hinahanap na
siya ni Howell kaya kumontak na sa Kuya niya?

"A-Anong sabi?"

"It's about our mother."

Bigla siyang kinabahan. Kung tungkol sa mommy nila at galing sa hospital ang
mensahe, ano ba ang ibig sabihin niyon? May nangyari bang hindi maganda sa ina?

"Bakit daw, Kuya?"

Napahilamos ito sa mukha gamit ang mga kamay. Napapagod na sumandal sa likod ng
inuupuan.

"I need to get back in Manila as soon as possible. Mom was rushed in the hospital
this afternoon."

Napatayo siya at tinignan ang nakabukas na laptop. Sa screen ay nandoon ang mensahe
galing sa BMC at ang pagtukoy sa nangyari sa mommy nila.

Nanghihina na napaupo siya sa tabi ng kapatid, kinakain na ng pag-aalala sa

kalagayan ng ina. Kahit naman alam niyang galit ito at itinakwil na siya, hindi
parin niya ma-i-alis ang huwag makaramdam ng pagkabahala.

HOWELL is fucking mad. Ilang beses niyang tinawagan si Yane at ni isa ay hindi man
lang ito sumagot. Sinubukan niya ulit ngunit nakapatay na ang cellphone nito!

Dalawang araw niya nang hindi nakakausap ang dalaga at dalawang araw na rin siyang
iniiwasan ng mga empleyado sa hospital dahil sa galit niya. He even filed a short
fucking leave because he's sure that he can't do his job properly thinking about
her!

After that dinner, he went back to Yane, but she wasn't there. He even went to her
condo unit, but there was no trace of her. Where the hell is that woman?!

"Doc, excuse me."

Sumilip sa pinto ng penthouse ang sekretarya niya pagkatapos siyang makausap sa

intercom ilang sandali palang.

"I'm on leave, didn't you know that?!"

"I'm sorry Doc, but Mrs. Tuazon was rushed this afternoon. Hindi po kasi namin ma-
contact si Sir Keith para ipaalam sa kanya ang kalagayan ng mommy niya. Ahm, baka
po pwedeng sa kapatid niya nalang? Wala po kasi sa record ni Mrs. Tuazon ang numero
ng anak niyang babae."

"I can't contact her. What happened to Keith's mom?"

"She's still under observation, but there's a big possibility of a mild stroke."

Napahilot siya sa sintido. Alam niyang magkasama ang dalawa dahil nakita niya 'yon
sa CCTV nang pina-review niya sa security team ng condominium na tinutuluyan ni
Yane. He was fucking worried and thought about she was being kidnapped that he had
to demand with the cctv footage.

"Sinubukan na rin po namin na kontakin si Sir Keith sa email na nakalagay sa record

ng mommy niya. Naghihintay po kami kung sasagot siya."

Tahimik na isinara nang sekretarya ang pinto nang hindi na siya nagsalita pa.

Nauubusan na siya ng pasensya at nababaliw kakaisip kung bakit hindi man lang siya
magawang kontakin ni Yane? Galit ba ito sa kanya? At bakit magagalit kung bago siya
magpunta sa dinner na 'yon ay maayos naman ang pag-uusap nila?

In that night, Howell found himself in Clane Altaraza's penthouse in their hotel.
He's desperate to find Yane and this man can help him.

He don't want to ask a favor from a friend, but his frustration to find Yane is out
of his control. Masisiraan na yata siya ng ulo!

"Napadaan ka." Mayabang na nakaupo si Clane sa swivel chair nito.

"I need to know where is Keith."

"Si Keith ba talaga?" Duda at natatawang tanong nito.

"Brute, I don't have much time with this nonsense. His mother is in the hospital
and they have no idea 'bout it."

"Oh, that's bad news. As far as I know Keith is with Yane. Saan nga ba sila
nagpunta?" Kunyari ay nag-iisip pa si gago.

"Sabihin mo na, tang ina, nauubusan na ako ng pasenya, Altaraza."

Tinawanan nito ang kamiserablehan niya.

"Dalawang araw mo palang hindi nakaka-usap si Yane, nagkakaganyan ka na?

Nakakabaliw ba, brute?"

"Kailangan sila ng mommy nila."

Totoo naman din. Pero isa lang naman talaga ang puno't dulo ng lahat ng ito, gusto
niyang malaman kung saan dinala ni Keith si Yane.

"Hindi bibenta sakin 'yang dahilan mo. Pero, dahil ayokong magkaro'n ng baliw na
kaibigan," Kinuha nito ang cellphone sa lamesa. "I can track the brute. They are
in... Siargao. May beach house si gago do'n."

Tumayo siya, buo na ang loob na lilipad sa Siargao sa gabi na rin na 'yon.

"Ang bata pa ni Yane, yeah?" Tudyo nito, hinuhuli siya. "Baby sister ni Keith 'yon.
Ang hirap ng sitwasyon mo, Banchero. Mahirap kalaban si Tuazon, parang hindi mo
naman siya kilala. Do'n ka pa sa kapatid niya nabaliw."

"I don't really give a damn. All I want is Yane. Are you happy, huh?" Sarkastikong
tanong niya.
"Heard that you're engaged with Margo. So, the rumor wasn't true, then. Alright,
good luck."

He left the hotel and call his secretary to book him a ticket to Siargao. Nakahabol
siya sa last trip patungo sa Isla na 'yon noong gabing din 'yon. Hindi niya na kaya
pang palagpasin ang isa pang araw na hindi nakikita si Yane.

PINILI ni Yane na manatili sa Isla at hinayaan ang Kuya Keith na bumalik sa

Maynila. Kung sasama siya sa Hospital, matutuwa ba ang mommy niya na makita siya?
Siguradong hindi. Magsasanhi lang siya ng gulo do'n.

Nang umagang 'yon ay naglakad siya sa dalampasigan. Her brother beach house is a
private property. May iilang babala at harang din na nagsasabing bawal tumapak ang
sinoman doon maliban nalang kung may permiso galing sa kapatid niya.

He even left her his extra cellphone, ang problema ay numero lang nito ang naroon.
Nakatulong parin naman 'yon dahil nakapag-send ng mensahe kay Howell sa email at sa
application na ginagamit din nila bilang komunikasyon.

Lagpas tanghali nang maisipan niyang bumalik sa Cloud 9 upang libangin ang sarili.
She's wearing a high waist denim shorts and she paired it with a thin fabric
sleeveless, it reveals her inner yellow bikini top.

Everyone in the Island is wearing bikinis, especially foreign tourist. Bagay lang
ang suot niya at hindi niya naman din kailangan ng revealing na damit.

"Hey, where's your brother?" A sexy foreign woman approached her, she has her
surfing board beside her.

"He went back to Manila."

"Oh, I hope to see him again. He's really good in surfing."

Ngumiti lang siya at ito naman ay nagpunta na sa tubig. Pinili niyang pumwesto ulit
kung nasaan siya kahapon at panoorin ang mga nag-si-surfing doon.

Kahapon lang ay kasama niya ang Kuya Keith niya, kahapon lang ay nagkaroon siya
nang hindi pamilyar na damdamin nang makita itong hinalikan si Taliyah.

Naugugluhan siya. Nagseselos ba siya? Kung oo, normal ba 'yon bilang isang kapatid?
Maaaring normal lang, dahil natatakot siyang mawala sa kanya ang atensyong ng Kuya
Keith niya?

Natatakot siyang sa ibang babae ito maglaan ng oras at hindi na sa kanya? Natatakot
siyang isang araw ay... iwan siya nito dahil nakahanap na ito ng babaeng makakasama
habang buhay?

Selos at takot ba talaga ang nararamdaman niya? O, mas higit pa? Higit pang
pakiramdam na tila kahit siya ay ayaw nang pangalanan pa.

Ipinikit ni Yane ang mga mata, dinama ang maalat na simoy ng hangin at ang masarap
sa pandinig na hampas ng mga alon. She wanted to rest and clear her mind. Baka
sakaling kapag nalinawan na siya ay bumalik ang tunay niyang nararamdaman.

She smiled guiltily when Howell's face appeared in her mind.

"Found you." A low familiar baritone from behind made her stiff.
Unti-unti niyang idinilat ang mga mata, kinakabahan na baka nagkakamali lang siya.
Na guni-guni niya lang pero alam niyang hindi, dahil sinakop ng mga kamay nito ang
mga kamay niyang nakahawak sa barandilyang kahoy.

Howell is hugging her from behind, she can feel his longing the way he hugs her.
Nagagalit siya sa sarili dahil sa mga nararamdamang kakaiba noong kasama pa ang
Kuya Keith niya, mali na naramdaman niya ang gano'n dahil... alam niyang si Howell
lang naman talaga dapat.

"N-Nandito ka."

"Galit ka ba?" Tanong nito sa mababang tono.

Umihip ang hangin at tinangay ang kanyang buhok. Ang lamig ay hindi niya na madama
dahil sa yakap na 'yon. Howell's body gives her heat and that's enough to make her
feel warm.

"Hindi ako galit."

"Then, why you didn't answer my calls?" He sounds desperate.

Kinagat niya ang labi, nagsisisi na hindi man lang nagawang magpaalam dito na aalis
siya. Inaasahan niya na ayos lang 'yon kay Howell lalo at dalawang araw palang
naman, pero mali yata siya ng akala. Sa tono nito, halatang naguguluhan at
nahihirapan.

"Naiwan ko ang cellphone ko sa condo. Gustuhin ko man na tawagan ka gamit ang

cellphone ni Kuya, hindi ko naman kabisado ang number mo." Paliwanag niya.

"Kabisado ko ang number mo." Anito na animo sinasabi sa kanya na dapat ay saulo
niya rin ang numero nito.

"Kakabisaduhin ko na ang number mo kung gano'n."

Humugot ito ng hangin sa dibdib, damang-dama niya iyon dahil nakadikit sa likod
niya ang malapad at mainit na dibdib na 'yon.

"Wala tayong problema kung gano'n?" Naninigurado ang tono nito, tumango siya bilang
sagot. "It's just that... you forgot your cellphone?"

"Hmm, yes."

"Akala ko... iniwan mo na ako."

Ibinaling niya ang ulo rito ngunit isinubsob nito ang mukha sa balikat niya, para
iwasan ang tingin niya.

"Iiwan lang kita kapag pumayag kang magpakasal kay Margo."

Huh, hindi naman siya papayag maging kabit!

"Sayo lang ako magpapatali, Yane." bulung-bulong nito sa leeg niya.

Her heart beat wildly. What's he trying to say then? Tototohanin ba nito ang sinabi
noong nakaraan na magpapakasal sila kapag naka-graduate na siya? Hindi pa siya
guma-graduate at nilayasan niya nga rin ang ojt niya sa Hotel.

Kung sa ibang hotel siya na-assign siguradong hindi uubra itong ginawa niyang
biglaang pag-alis. Mabuti nalang talaga at malakas ang koneksyon nila sa mga
Altaraza.

"Sigurado ka ba dyan sa mga sinasabi mo?"

"Kailan ba ako hindi naging sigurado sayo? Sabihin mo..." hamon nito, nalalasing na
siya sa padampi-dampi ng labi nito sa manipis na balat niya sa leeg.

Bakit ba sa tuwing nadidikit si Howell sa kanya ay hindi nito ma-iwasan ang huwag
idikit ang balat sa kanya at kahit halikan siya? Sa kanilang dalawa, mas ito ang
panay ang dikit na para bang magnet siya na humahatak dito palapit sa kanya.

Howell is very touchy, she noticed that.

"Kung pwede lang magpakasal na tayo, Yane, para sakin ka na talaga." Desperadong
sabi nito, parang nababaliw na.

Ngumuso siya. Ang pagbaba ng araw ay natatanaw niya na, rumarahan na rin ang hampas
ng alon at ang simoy ng hangin ay mas lumalamig. Ang buong paligid ay binabalot ng
magandang kulay kahel na ulap.

She can see their beautiful shadow at the floor of the wooden bridge. Doon ay
nakayakap sa kanya si Howell mula sa likod habang malayang tinatangay ng hangin ang
kanyang buhok.

"Akala ko ba pagka-graduate ko pa?" Lumamyos ang boses niya, may maliit na ngiti sa
kanyang labi.

"Hindi ba pwedeng magbago ang isip ko?"

"Kahit magbago ang isip mo, paano ka naman nakakasiguro na magpapakasal nga ako
sayo?" Subok niya, umiiral ang kapilyahan at binibigyan na naman ito ng sakit ng
ulo.

Howell groaned against her neck. Ang isang kamay nito ay gumapang sa bewang niya
papunta sa tiyan, ang isa ay nasa barandilya.

"Ubos na ang pasensya ko, Yane. Hindi ko na kayang maghintay."

Ipinikit niya ang mga mata at inulit-ulit sa pandinig niya ang nagsusumamong boses
na 'yon ni Howell. Siguro, totoo nga ang pagmamahal nito sa kanya, dahil kung
hindi... hindi naman ito makakaisip na pakasalan siya.

Habang si Margo ay nag-aasam na maikasal kay Howell, si Howell naman ang pilit nang
pilit na itali siya.

Natanto niyang, hindi man siya sinuwerte na magkaro'n ng kumpletong pamilya, swerte
naman siya sa buhay pag-ibig niya. Hindi lang talaga ibinibigay ng todo ang swerte
sa isang tao, kaya dapat matutong makuntento sa kung ano ang meron tayo.

"Ilang buwan nalang naman..." Tinangay ng hangin ang maliit na boses niya.

Ipinatong niya ang kamay sa kamay nitong nasa ibabaw ng tiyan niya at isinandal ang
likod ng ulo sa dibdib nito.

"Ayokong bumalik sa Maynila nang hindi mo dala ang apelyido ko."

Napasinghap siya. Pilit itong nililingon pero hindi siya nito pinapayagan,
nanatiling nakabaon ang mukha sa leeg niya. Nababaliw na yata ang doktor na 'to
kung anu-ano na ang naiisip para lang mai-tali siya dito.
"Ganyan ka ka-baliw sakin?" Itinawa niya ang kaba, kaba na baka totohanin nga nito
ang sinasabi!

Kahit na minsan ay ini-imagine niya na mag-asawa sila ni Howell at magpapakasal din

sila balang araw, iba parin sa pakiramdam kapag seryoso na nilang pinag-uusapan.
And the way he speak, it's obvious that he will do whatever it takes, just to have
her, legally.

"That's the only way I can do to finally have you."

Is he really that desperate to marry her? Dinampian nito ng masuyong halik ang
balikat niya.

"Kung ayaw mo... bubuntisin nalang kita. Pili ka." Bulong pa nito na nagpainit ng
kanyang buong mukha.

Ano ang pagpipilian niya? Papakasalan niya ito o bubuntisin siya? Parang lahat ng
advantage ay nasa panig nito. At wala naman siyang pagpipilian, pareho lang naman
ang choices!

"Hindi mo gagawin 'yan." Kabadong sagot niya.

"Kaya ko, Yane. Wanna bet?" Hamon nito, may mayabang na porma ang labi. "Baka nga
mayro'n ng laman 'to." Sabay haplos sa tiyan niya!

Namanhid ang ulo niya at tinapik ang kamay nito.

Palagi silang nagtatalik at wala silang proteksyon. Tiwala siya kay Howell dahil
mas may alam ito para maiwasan ang pagbubuntis niya. Ang hindi siya sigurado ay
baka tinataniman na siya nito nang hindi niya namamalayan!
23 ~ Taste (SPG 1/2)

CHAPTER TWENTY THREE

HOWELL brought her to the Italian restaurant for a romantic candle light dinner.
Mula sa kinauupuan nila ay rinig na rinig niya ang hampas ng alon sa unahan, pati
na rin ang marahan at klasikong musika sa katabing restaurant lang din.

Ang maliliit na panglaw ng ilaw sa paligid ay hindi sapat para makita niya ang
tubig dagat hindi kalayuan, marahil ay sinadya na huwag bigyan ng sapat na liwanag
ang ganda ng dagat sa gabi para mapunta ang buong atensyon ng taong kumakain do'n
sa kung sinoman ang kasama.

Ibinalik ni Yane ang tingin kay Howell mula sa madilim na dagat sa harap, naabutan
niyang itong mataman lang nakatitig sa kanya. Ngumiti siya. The reflection of his
dark eyes in the candle lights gives beauty in it and she feels like she was being
hypnotized.

"How did you find me?" Yane asked softly.

Tahimik si Howell kanina pa at panay lang ang titig sa kanya na para bang kuntento
na ito sa ginagawa. Kung hindi siya magsasalita ay hindi siya nito uunahan.

She's wondering what's on his mind? Hindi kaya ay lihim na nitong pinagpaplanuhan
ang kasal na sinasabi sa kanya?

Lihim siyang ipiniling ang ulo sa naiisip. Kung talaga ngang gustung-gusto siyang
pakasalan ni Howell, nagsabi na ito sa kanya ng mga plano? Pero wala naman
nababanggit. Ang tanging alam niya lang ay desperado itong maitali siya ng tuluyan.

O siguro ay dinagdagan nito ang pasensya? Dahil hindi pa siya nakaka-graduate.

"Sa tingin ko, hindi na mahalaga kung paano kita nahanap."

"It took only two days before you found me." Yane pursed her lips. "My brother
don't have your number, I don't have my cellphone, so, I wondered what did you do
to find me here."

"I asked a favor to a friend."

"And that friend is?"

"Clane."

"Okay." Wala na siyang masabi.

Mas malapit na magkaibigan ang Kuya Keith niya at ang mga Altaraza, 'yon ang
pagkakaalam niya.

Dumating ang in-order nilang seafoods ilang sandali pa. Yane's enjoying her foods,
she keeps on complimenting with the taste, while Howell just nodded his head to
agree with her.

"Gusto ko sanang pag-usapan ang tungkol kay m-mommy, kaya lang... mamaya nalang
siguro pag-uwi natin sa beach house?"

"Sa akin ka matutulog." Anito na hindi niya na nagawang magprotesta dahil sa pinal
na tono.

"Paano kung ayoko?" Subok niya.

Howell sipped on his wine, his eyes never leave hers. Pagkatapos ay bahagya nitong
dinilaan ang pang-ibabang labi, natutukso siya sa hindi malaman na dahilan.

"Ayaw mo akong makatabi sa pagtulog?" Medyo mayabang na nakataas ang isang kilay
nito, hindi yata makapaniwala sa sariling tanong.

Kanina pa ito seryoso sa totoo lang. Though, ganito talaga ito pero bakit sa mga
sandaling 'yon ay parang hindi niya pwedeng biruin? Hindi siya sanay ng ganito si
Howell, o dapat na ba siyang masanay?

Bahagya niyang inangat ang sarili para dumukwang kay Howell.

"May condom ka bang dala?" Mahinang tanong niya, at pinigil ang mapangisi nang
makita ang galit ngunit nag-aapoy na pagnanasa sa mga mata.

Howell eyes narrowed. He knew that she was just being playful.

"I don't have and I don't need that."

"Kung gano'n, hindi ako tatabi sayong matulog."

Takot niya lang na mabuntis! Isipin niya palang ay kinakabahan na siya! Hindi pa
siya handa at dapat lang na maghintay si Howell? Paano kapag hindi na ito
makapaghintay? Paano kung gustung-gusto na pala nitong magka-anak, tapos siya ay
ayaw pa? Paano kung... maghanap nalang ito ng iba?

"I just want to sleep next to you. You don't need to be scared of sleeping with me.
Hindi naman kita pipilitin sa ayaw mo."

Tinitigan niya lang muna si Howell, naglalaro pa sa isipan niya ang mga katanungan
kung paano nga talaga kapag napagod na itong maghintay sa kanya? At teka, kailan ba
ang balak niyang magka-anak? Matagal pa! At si Howell? Hindi na bumabata, kaya
siguro sumasagi na rin sa isip nito ang magkaro'n ng anak.

"G-Gusto mo na bang magka-baby tayo?" Alangan na tanong niya, naninigurado ng

sagot.

Pagod na napasandal si Howell na hindi inaalis ang mata sa kanya. Doon niya lang
din lubusang napansin ang pagod sa guwapong mukha nito. Nangangalumata rin, tila ba
ilang gabing walang maayos na tulog.

"Gusto ko na." Napapaos na sagot nito.

"Hindi ba masyadong pang maaga?"

"Sayo, oo, dahil bata ka pa."

Napainom siya sa wine. Nagpipigil na mangiti nang maisip ang malaking agwat ng edad
nila. Masasabi niyang masarap nga kasama at magmahal ang mga lalaking may malaking
agwat kumpara sa babae.

Kung balang araw ay may hindi inaasahang pangyayari na papipiliin siya sa dalawang
lalaki, si Howell parin ang pipiliin niya kumpara sa mga ka-edad niya lang. Doble
ang ibinibigay nitong pasensya at pag-iinintindi hindi lang sa kanya kundi sa
sitwasyon din nila.

Siguro nga ay siya itong madamot at makasarili. Kasi, palagi nalang ang gusto niya
ang nasusunod at pinapanigan nito kahit na alam niyang may mga pagkakataon na
sablay ang desisyon niya.

"Natatakot ako..." Mahinang sambit niya.

"Naiintindihan ko."

Napapikit si Yane, tila humapdi ang puso nang malaman na naiintindihan siya nito,
kahit pa alam niya sa sarili na salungat ang gusto nito kesa sa gusto niya. Hindi
ba pwedeng siya naman ang magbigay ngayon? Hindi ba pwedeng ang gusto naman ni
Howell ang masunod?

"Sayo ako matutulog." Sa huli, nagpa-ubaya din siya.

"Wala ka namang choice, Yane." Napasimsim ulit ito sa wine at siya naman ay tinapos
na ang pagkain.

YANE found herself in Howell's luxury suite. Naliligo na si Howell habang siya ay
sinusuklay ang buhok. She's fresh from shower.

She's wearing a lacy panty and a silk silver robe. Sanay na naman siyang makatabi
matulog si Howell, pero sa mga sandaling 'yon, parang may kaba sa dibdib niya... o
di kaya'y na-e-excite lang siya?
Yane went to the balcony to see the darkness of the ocean. Tinangay ng hangin ang
buhok niya pati na rin ang dulo ng suot na manipis na roba. Yumakap siya sa sarili
at naupo sa sun lounger do'n.

Kung ang iba ay bumababa pa malapit sa dagat para magpa-araw, nakakasiguro siya na
ang balkonahe kung nasaan siya ay sapat na para maarawan sa umaga.

"It's cold here." Howell whispered from behind.

"Papasok na rin ako mamaya." Nilingon niya ito at tinukso ng halik sa gilid ng
labi. "Na-miss kita, ha."

"Hmm..." Ipininadulas ni Howell ang mainit na palad sa ilalim ng kanyang roba,

huminto sa bandang tiyan.

"Na-miss mo ba ako?"

"Tinatanong pa ba 'yan?" Marahan na hinawi nito ang buhok niya bago niya naramdaman
ang masusuyong halik sa kanyang batok at leeg. "Hindi kita pupuntahin dito kung
hindi kita namimiss."

"Pero, dalawang araw mo palang naman akong hindi nakikita."

Yane tilted her head a bit, giving him a full access to her neck. Napalunok siya
nang umangat ang palad nito sa kanyang dibdib, marahan na minasahe ang dalawang
'yon. Nag-uumpisa nang mag-init ang kanyang katawan, nakakalimutan niya na ang
lamig dala ng simoy ng hangin.

"Hindi ako sanay na hindi ka nakikita at hindi nakakausap. Para akong nawawala sa
sarili." Naramdaman niya ang pagsipsip nito sa manipis na balat niya sa leeg,
napakagat siya sa labi, nagugustuhan ang kiliting dulot niyon. "What did you do to
me... huh."

"Umm, wala naman akong... ginawa sayo."

Ipinaling niya ulit ang ulo, napapapikit na sa sensasyon na hatid ng maliliit na

halik ni Howell sa kanyang leeg, batok at balikat.

"Turn around." He whispered.

Tila nahihipnotismo na humarap siya kay Howell. Mapungay ang mga mata nito nang
tignan niya, ang kulay puting tuwalya ay tama lang ang pagkakatapis sa bewang nito
para matakpan ang dapat takpan.

Sa wari niya ay habang tumatagal ay mas nadedepina na ang lapad ng dibdib nito at
ang mga muscle sa matigas na tiyan.

Her eyes shamelessly went down to the bulge between his thighs. It distract her.
She's sure that Howell isn't yet turn on, but... his bulge is really obvious. Hindi
niya maitanggi at hindi maiwasan ng malikot niyang mga mata ang tpurihin 'yon.
Gano'n ba talaga kalaki 'yon na kahit tulog pa ay parang gising na?

Narinig niya ang marahan na pagtawa ni Howell, uminit ang pisngi niya. Nahuli
siyang nakatingin sa alaga nito!

"Na-miss mo rin ba?" Tudyo nito, inilapit pa ang mukha sa kanya para sa isang halik
sa panga niya.

Inirapan niya si Howell para maitago ang kahihiyan. At bakit ba siya nahihiya? Ilan
beses niya nang nakita at nahawakan ang pagkalalaki nito, wala na dapat siyang
hiya!

"Ang bastos mo."

"Bastos ba 'yon?" Aliw na tanong nito. "I was just asking you, because you were
staring at it."

"Masisisi mo ba ang mga mata ko kung kapansin-pansin naman talaga 'yan?" Umirap
siya ulit.

"Ang sungit mo, ha. Naglilihi ka na ba?" Panunukso pa ng loko. "Pumasok na tayo."

"Ayoko. Gusto ko dito."

"Sigurado ka?"

"Bakit hindi?"

"Well, I like it here, too. Let's try here."

Nagsalubong ang mga kilay ni Yane. "Let's try? W-what?"

Howell pinched the tip of her nose lightly.

"My innocent girl." Then, he move his head forward to her. "I wanna make love with
you here."

Howell's seductive voice put her body on fire. Kapag ganito na, nahihirapan na
siyang tumanggi... at wala naman siyang balak na pigilan pa ito. Gusto niya ang
bawat haplos at halik ni Howell sa kanya. Aaminin niya hinahanap-hanap niya 'yon.
She wants Howell for herself, all of him.

She's right when she said that... she's selfish and very possessive girl.

Kasi, ayaw niyang mapunta si Howell sa iba, ayaw niyang si Margo ang pakasalan
nito. Kapag iniisip niyang iiwan din siya ni Howell sa huli, natatakot siya.
Parang... katulad ng sitwasyon nila ng Kuya Keith niya, natatakot siyang iwan nito.

The point here is... she's scared being left behind.

She's scared to live alone, to wake up everyday without the people she loves around
her, to do all the things alone and be happy alone. Takot na takot siya sa ideyang
mawawala ang mga taong mahal niya at nagmamahal sa kanya.

If being selfish and possessive is the only thing she can do to make the person she
loves stay with her... then, she's very willing to be like that.

"Take me... here." She whispered after realizing that she needed Howell in her
life. "Kahit walang... proteksyon." Sa maliit na boses niyang binanggit.

"I don't remember using protection, though."

Nagpapaubaya na tinanggap niya ang mapagmahal na iginawad ni Howell sa kanya. Their

lips met in a sensual way. ipinulupot niya ang braso sa batok nito at sinabayan ang
galaw ng dila nito sa loob ng kanyang bibig.

Yane close her eyes and feel those kisses he was giving her. Howell slowly remove
down her silk robe. Bumaba 'yon hanggang sa pagkakatali sa kanyang tiyan. Tumaas
ang kanyang mga balahibo sa katawan nang yumakap sa kanyang ang sariwang hangin.

"Umm..."

Yane tilted her head again when Howell's lips travel down to her neck. Mapusok na
inangkin ng mainit nitong bibig ang utong niya na nagpa-awang sa kanyang labi.

"Howell! Umm!"

Wala sa sarili na hinawakan niya ito sa hulo habang ninanamnam ang sarap nang
pagsipsip nito sa magkabilang dunggot niya. His both hands were under her boobs, he
was massaging it while licking the skin around it and sucking her nipples at the
same time.

"Oh, Howell... ahh..." Napahawak ang isang kamay niya sa barandilya sa kanyang
likod.

Tila uhaw na uhaw si Howell na matikman ang sarap ng maliit at naninigas na parte
na 'yon ng kanyang dibdib. He's not only good in licking her, but also in sucking
her nipples. Kahit may hapdi siyang nararamdaman dahil sa gigil at sabik na
pagsipsip nito sa mga utong niya, nangingibabaw parin ang sarap na dulot niyon.

"Ahh! Howell!" Napasinghap siya nang bumaba ang isang kamay nito sa pagitan ng
kanyang mga hita. "Shit..."

She look down on him. He was kneeling in front of her already, his lips were
kissing her flat stomach. Malapad ang balikat nito at basa parin ang medyo nagulo
ng buhok dahil sa paghawak niya kanina.

"I want to lick your... pussy." Howell muttered huskily, staring at her behind his
thick lashes, as if asking for her permission.

Pinadaanan ng daliri nito ang hiwa niya, ramdam niya ang pagkabasa sa parteng 'yon
at ang pagpintig niyon, tila nasasabik na bigyan pa lalo ng atensyon ni Howell.

"Please?" He almost beg when she did not answer.

Mahina siyang napasinghap at mariin na ipinikit ang mga mata. Heto na naman ang
lalaking ito, nagtatanong pa kahit alam na naman ang sagot niya.

"Kahit sabihin kong hindi pwede... alam kong hindi ka magpapaawat." Mahina ang
boses niya, mas malakas pa ang tunog ng hampas ng alon sa likod niya.

"You know me that well." He smirked. "Stay still, baby."

Then, his one hand went to her stomach, he gently pinned her to the railing behind
her, while he used his other hand to hold her one leg and put it above his
shoulder.

Kagat ni Yane ang labi nang maramdaman ang mainit na hininga ni Howell sa kanyang
pagkababae. Nasasabik na siyang mahalikan siya nito sa parteng 'yon at maranasan
ang mapagparusang dila nito do'n. Nababaliw na naman siya!

"Howell..." Malambing na tawag niya nang dumampi ang masuyong halik sa kabasaan
niya. "Ummm... I want... that..."

Bumaba ang isang kamay niya sa ulo ng binata at inudyukan itong ipagpatuloy na ang
ginagawa. Nawawala na siya sa sarili dahil sa labis na pananabik.
Yane felt Howell's thumb on her clitoris, he gently massage it in a circular
motion, her lips parted with the sweet sensation.

"Ohh, baby..." Mahinang daing niya, nasasarapan sa nakakakiliting pag-ikot ng

hinlalaki nito sa maliit na kuntil na 'yon.

Napatingkayad ng bahagya ang isang paa niya nang mag-umpisa nang maglumikot sa
pagkababae niya ang dila ni Howell. Gusto niyang tumagal, ayaw niyang huminto ito
kaagad, pero alam niyang ilang hagod pa ng dila nito ay may lalabas na likido sa
kanya.

"Uhh, ang... s-sarap, ohhh!"

Sumandal siya sa railing at pilit na binabalanse ang katawan. Kapit nito ang isang
hita niya na nakasampay sa balikat nito, wala siyang balak pakawalan kahit mawalan
na siya ng boses kakaungol. The only part of her body that makes her stay still is
her other leg, ngunit bumibigay na rin 'yon.

"Ahhh, Howell! Howell! Mmmm!"

Yane moan wildly when Howell's tongue became aggressive. Pinadaanan ng mainit na
dila nito ang kabuuan ng kanyang pagkababae, bawat sulok ay hindi pinapalampas.
Hindi niya alam kung saan siya kakapit, sa ulo ba nito o sa barandilya sa likod
niya.

"Baby! Ohhh!" Malikot na iginiling niya ang balakang at dinama pa lalo ang mainit
na dilang labis na nagpapaligaya sa kanya.

"Fuck..."

Narinig niyang mura nito dahil sa pag-giling niya sa dila nito. Ni wala na siyang
pakialam kung nararamdaman niya rin ang matangos na ilong ng binata sa kanyang
pagkababae, ang mahalaga sa kanya ay ang sarap na ibinibigay ni Howell.

He likes it when she's wild, when she move her hips against his tongue.

Howell gripped on her legs tightened when he felt her legs were shaking already.
She's fucking wet and she's about to orgasm.

"Howell! Oh, shit!"

Mahigpit na napasambunot siya sa buhok nito at nanginig ng sobra ang mga hita nang
sabik na sabik na sinipsip nang sinipsip nito ang cl*t niya, hindi siya tinigilan
hanggat hindi niya nailalabas ang likidong 'yon!

He knew it! He knew when is the best time to do that! He love it, sucking her clit.
Namimintig ang pagkababae niya at halos tumirik ang kanyang mga mata sa labis na
kiliti at sarap. Nakaawang ang kanyang labi, hingal na hingal.

"Umm..." She heard Howell while tasting her orgasm. "Sweet..."

Nanghihina ang mga binti niya. Kung hindi nakahawak si Howell sa kanya at kung
hindi siya naka-kapit dito, siguradong natumba na siya.

"I want more... but... I know you can't take another one."

Napanguso siya. Hindi niya talaga nakakaya ang sunud-sunod. Sobrang mahina lang ba
siya o baka... magaling lang talaga ito na nawawalan siya kaagad ng lakas.
"Come here."

Binuhat siya ni Howell at naupo sila sa sun lounger. She's on his lap, her arms
were on his nape. She felt his hardness poking her butt, it made her smile.

"Gising na siya..." Tudyo niya at iginiling ang balakang upang gisingin lalo 'yon.

Howell groaned on her neck. His one arm is wrapping her waist, the other one is
playing with her boobs.

"Gusto kong halikan 'yan..." Nahihiyang sambit niya.

Tinignan niya si Howell na napapikit, parang nasaktan.

"No," Nahihirapan ang boses nito.

"That's unfair. Palagi mong hinahalikan 'yung akin," uminit ang pisngi niya. "P-
Pero ayaw mong pahalikan 'yung sayo."

Iniisip niya kung ano ba ang lasa niyon? May lasa ba 'yon? Hindi kailanman siya
pinayagan ni Howell na kahit halik lang sa parteng 'yon ng katawan nito.

"This is too big for your mouth, baby. Wag mo ng subukan." Paos na bulung-bulong
nito, humahalik sa kanyang balikat.

Ngumanga siya, animo pina-practice kung paano ma-strect ang bibig niya.

"Kaya ko naman. Gusto mo subukan ko?"

"No,"

Uh, he's really not into it!

"Sige na, please..." Naglikot siya sa ibabaw nito at pilit inabot ng kamay niya
'yon.

Uminit ang buong mukha ni Yane nang mahawakan ang buhay na buhay na ari ng binata.
Kinailangan niya pang gamitin ang dalawang kamay para mahawakan 'yon ng buo. Her
one hand is not enough to accomodate his hardness and thickness.

"Anicka Yane!" He used his warning tone to her, but she's too stubborn to let him
stop her.

"Kiss lang naman, okay?" She negotiate.

At kahit hindi pa ito pumapayag ay umalis na siya sa kandungan ni Howell, at

lumuhod sa sahig. Tinanggal niya ang tuwalyang humaharang sa pagkalalaki nito at
hinagis kung saan.

Sabik na gamit ang dalawang kamay niya ay sinakop niya ang matigas at buhay na
buhay na ari ng binata. Mainit 'yon at kahit medyo may kadiliman, pansin niya ang
mga maninipis na galit na ugat sa kahabaan niyon, namumula rin ang ulo at... basa.

Matamis ang ngiti niya nang mag-angat ng tingin kay Howell. Nag-aapoy sa pagnanasa
ang namumungay na mga mata nito, nakaawang ang nakaka-akit na labi, tila natutukso
siyang halikan muna ito bago ang lahat, pero... baka kapag ginawa niya 'yon ay
mapigilan siya nito sa gusto niyang gawin.

"Iki-kiss ko na ha." Paalam niya pa na mariin na nagpapikit dito, parang hirap na

hirap sa sitwasyon nila.

"Tang ina... Baby, just do it." He was breathless. Damn, that sounds so sexy.

Slowly, Yane lower down her head to Howell's shaft and licked the pre-cum on the
tip of it. It taste weird and a bit salty, but... she love it.

"Tang ina..."

She closed her eyes and started moving her tongue when Howell cursed under his
breath, it was satisfying.
24 ~ Sign (SPG 2/2)

CHAPTER TWENTY FOUR

YANE admit that kissing Howell's private part wasn't really a good idea at first,
because she never do it before, she don't know exactly what to do. She only wanted
that moment is to taste him by kissing his shaft.

Halik lang naman talaga ang gusto niyang gawin. She was very curious how it taste,
how it feels when her lips touches it?

But when she heard Howell's small groans when she licked his pre-cum, and while
kissing the head of his dick, she made a decision, she wanted to continue kissing
and licking his manhood until she get satisfied... and until she made him have his
orgasm.

Gamit ang dalawang kamay ay ikinulong ni Yane ang matigas na ari ni Howell sa
kanyang palad. Buhay na buhay ito na parang siya ang nasasaktan sa sobrang galit at
medyo pamumula niyon, idagdag pa ang hitik na maninipis na ugat.

Nakaramdam siya ng pilyang panggigigil at inulit na dinilaan ang ulo niyon na tila
ba dumidila ng natutunaw na ice cream. But Howell's hardness is very far from
melting ice cream, damn.

"Tang ina... Yane..." Hinawakan nito ang buhok niya.

"Umm..." A small moan escape her lips when Howell guide her head to what to do.

Bumaba ang ulo niya sa pagkalalaki nito kaya naman nangalahati sa bibig niya ang
haba niyon. Animo nababanat ang labi at bibig niya, kalahati palang ay naduduwal na
siya sa laki niyon, pero pinilit niya parin ang sarili upang ipakita rito na
kayang-kaya niya pa.

Yane move her tongue and continue licking his shaft inside her mouth. Natutuwa siya
at ginaganahan sa tuwing naririnig niya ang mga kapos hiningang daing ni Howell,
animo nasasarapan.

Inayos niya ang pagkakaluhod sa sahig at sinubukang ibaba pa ang ulo upang tuluyang
ng makapasok sa bibig niya ang kahabaan ng binata. Kahit nahihirapan ay itinuloy
niya. She lowered down her head without hesitation, making his whole shaft filled
her mouth.

"Fuck!" Howell hissed and his body arched a bit to what she did.

Napapikit si Yane nang maduwal, sa laki niyon ay umabot ang ulo sa ngala-ngala
niya. But the feeling that Howell's manhood is inside her mouth is much more
satisfying than just kissing it.

"You don't need to do this... baby." Howell's voice feels like someone just took
his breath away.

Nakahawak ito sa buhok niya, kontrolado na huwag mahigpitan upang hindi siya
masaktan. Hindi niya na pinansin pa ang sinabi nito at nag-umpisa nang itaas at
ibaba ang kanyang ulo.

"Tang ina..." He cursed again and that made her smile inwardly.

Ipinikit ulit ni Yane ang mga mata at sobrang ginaganahan na inulit-ulit niya ang
ginagawa sa tulong na rin ng pag-gabay ni Howell sa kung gaano kabilis ang galaw ng
kanyang ulo. There's nothing in this world that really makes her satisfied until
that moment.

Iba ang pakiramdam niya, para siyang mas mataas kay Howell at ito ay alipin niya
lang na walang nagagawa sa gusto niyang mangyari. She was the one who dominates him
and that's really boost her confidence as a woman.

"I don't wanna spit in your mouth." He muttered huskily.

Ipinaikot ni Yane ang dila sa matigas na pagkalalaki ni Howell at naisip kung paano
nito sinisipsip ang maselang bahagi ng kanyang pagkababae. She wickedly smile and
do the same to him.

Kahit maduwal-duwal na siya at may mumunting luha na sa gilid ng mga mata. She's
chocking but, who cares? She likes giving him a head.

"Tang ina, Yane!" Humigpit ang pagkapit nito sa buhok niya, tanda na nasarapan ng
sobra sa pagsipsip niya kaya ipinagpatuloy niya 'yon. "Stop, baby! Fuck!"

Isa pa sanang sipsip ang gagawin niya sa ulo ng pagkalalaki nito kaya lang ay
maagap siya nitong napigilan sa paglayo ng ulo niya sa matigas na bagay na 'yon.

Napanguso siya nang mag-angat ng tingin kay Howell. He tilted his head back,
closing his eyes and he was fucking gasping a bit. Mula sa ma-dramang panglaw ng
ilaw, malaya niyang napagmasdan ang hubad nitong katawan, ang dalawang kamay ay
nakatukod sa magkabilang gilid, pababa sa dibdib ay ang nakakatuksong tiyan na may
matitigas na muscle.

Napalunok siya nang dumapo ang mata sa nakatayong pagkalalaki ng binata.

She felt like she's still high from pleasing him, she wanted more. Tumayo siya at
wala ng hiya pa na kumandong kay Howell.

Narinig niya ang napapaos na maiksing tawa ni Howell sa ginawa niya, umusli lang
labi niya. Kasalanan ba na natutukso siya kaya gusto niya nang magpa-angkin dito?

"I want you..." she buried her face on his neck, wrapping her arms around his nape.

"Mamaya ka sakin." Bulung nito na para bang may kasalanan siyang ginawa at
mapaparusahan siya mamaya.

Howell lifted her body a bit and in one harsh move, he fucking entered her!

Yane's gasped. Nabigla siya sa pagdaan ng kaunting hapdi sa walang pasubali nitong
pagpasok sa loob niya at isa pa ay dahil sa pakiramdam niya ay masikip siya.
Howell's cursed when they both felt her tightness. Nagbaba ito ng tingin sa kanya
para siguraduhin kung ayos lang ba siya, ngunit ibinaon niya lang ang mukha sa
mabangong leeg nito. Uh, she can stay longer on his neck.

"Ilang araw palang ang nakakalipas na walang nangyari sa'tin..."

"Wala pang isang linggo ang nakakalipas." Sagot niya kahit hindi naman patanong
'yon, nakapikit at masarap na dinadama ang pag-iisa nila.

"Ang sikip mo... paluwagin natin." Sabay halik sa gilid ng ulo niya.

"Maybe, you're just too huge for me?"

"I will consider that as a compliment." There's a smug on his voice.

"Yabang." Bulung-bulong niya, aminado na malaki nga talaga.

Hinawakan ni Howell ang magkabilang bewang niya at ginabayan siya sa pag-galaw sa

ibabaw nito. Mabagal at marahan pagtaas-baba ng katawan niya, pareho nilang
dinadama ang sarap ng pag-angkin sa ia't-isa.

"Kailangan yata ay araw-arawin na kita para masanay ka sakin." Pahalik-halik ito sa

balikat niya, habang ang isang palad ay gumapang sa kanyang dibdib.

Her body is on fire again. Wala na talagang bisa ang simoy ng hangin. Nangingibabaw
na ang init dulot ng makamundong pagnanasa.

"Araw-araw? Gusto mo yata akong laspagin, e." Nakaawang ang bibig na sambit niya.
"Umm, uhh..."

"Magiging mag-asawa rin naman tayo kaya ayos lang na araw-arawin na kita."

Umarko ng bahagya ang katawan ni Yane nang marahan siyang ibaba ni Howell dahilan
kung bakit bumaon ang pagkalalaki nito sa loob niya. With the slow sensual moves,
her body is aching for more of him.

"Hindi pa tayo mag-asawa pero...ginagawa na na natin 'to." Nangingiti na sabi niya.

"Paano pa kaya kapag naging mag-asawa na tayo?"

Ang kaninang mabagal na pagtaas at baba ng kanyang katawan ay unti-unting pinabilis

a pinarahas ni Howell, hindi na nakapagpigil pa.

"Ohh! Ohh! Yes! Mmm!"

She arched her body and move her hips wildly above him. His palms were now playing
with her boos and he let her do the move against his shaft. Animo init na init siya
at sabik na maangkin ito lalo. Iginiling niya ang balakang at napaungol ng malakas
ng sabayan ni Howell ang pag-giling niya nang pagsipsip nito sa naninigas niyang
mga ut*ng.

"Ahh, Howell! Baby! Y-Yes! That f-feels so... good. Uhh!"

Umihip ang hangin at tinangay ang kanyang buhok. Ipinkit niya ang mga mata at
dinama ang pagyakap sa kanyang ng pang-gabing hangin at ang pagsamba ni Howell sa
kanyang dibdib, habang marahas ang pagtaas-baba ng katawan niya sa kahabaan nito.

Halos marinig niya ang pagtunog ng inuupuan ni Howell, na tila ba anumang oras ay
babagsak na sila pareho. Idagdag pa ang marahas din na pagbayo ng binata sa
pagkababae niya.
She's too insane with the sweet sensation to think about that damn wooden sun
lounger.

"Howell! Ahh! Ang sarap!!" Singhap niya nang gigil na kagatin nito ang ut*ng niya
at hilahin gamit ang ngipin.

Nagbaba siya ng tingin at para na talagang nababaliw nang maabutan ito na ginagawa
'yon. Papalit-palit ang bibig nito sa dalawang dunggot niya, sinisipsip at
kinakagat.

Huh, ang hilig talaga manipsip ng doktor na 'to!

"Ohh, shit!!" She cursed when she felt that the sun lounger sway because of their
harsh move, Howell loose his balance a bit, too.

"Tang ina..." Malutong na mura nito at walang sabi-sabi na binuhat siya.

"N-Nasira yata." Yumakap siya sa batok ng binata habang naglalakad ito papasok sa
silid.

Howell's hands were under her butt to support her weight. Akala niya ay sa kama
siya nito dadalhin, pero sumandal lang ito sa sliding door at nagpatuloy sa marahas
na pagabayo sa pagkababae niya.

Walang magpalagyan ang masasarap na halinghing niya. Howell made her feel like he
really miss her. He's territorially claiming her.

"Ahh, b-baby! hmmm... Oh, ohh..." She buried her face on his neck when she felt
that she's close.

Rumahas pa lalo ang pagbayo ni Howell sa loob niya, halos maramdaman niya na ang
matigas na ulo ng pagkalalaki nito sa kanyang puson. Labis siyang kinikiliti sa
sarap at tumataas ang mga balahibo niya dahil sa matinding sensayon.

Howell gripped her ass and buried his cock deeper.

"I'm c-coming! Ahhhh!"

Yane let out a long moan against Howell's neck and let herself enjoy her another
orgasm for that night.

Malambing na yumakap siya sa binata nang maramdaman ang kakaibang init ng likidong
pumuno sa loob niya.

Howell brought her to the bed. Inihiga siya nito doon nang hindi inaalis ang
pagkakabaon ng ari nito sa kaibuturan niya. He's on top of her, with his an intense
desire written on his eyes.

She sleepily stare at him and caress his sexy jaw.

"Oh," Tumaas ang isang kilay niya nang bumayo pa ito lalo, na para bang hindi pa
sapat ang pag-iisa nila at ang pamamahinga ng ari nito sa kanyang loob.

She can still feel that hot liquid inside of her, invading her.

"I'm so in love with you." He whispered while staring lovingly at her.

Gumuhit ang ngiti sa kanyang labi. She's aware of that and she knows that ever
since. It's just that Howell is not very vocal with his feelings. Limitado ang
bawat sinasabi nito, mas lamang ang pagpapakita ng pagmamahal kesa sa salita lang.

Her heart keeps beating. Katulad nang mga unang araw na nakakasalamuha niya si
Howell, iba ang pintig ng kanyang puso. May bigat at pagkataranta, may kaba at
saya. Maaari pala talagang magsama-sama ang mga damdamin na 'yon sa isang
pangyayari lang... sa isang tao lang.

Humugot siya ng hangin sa dibdib. May ligaya sa puso niya habang pinagmamasdan ang
guwapong mukha nito. This face is the one she wants to see everyday, this face is
the one that makes her smile, understand her. And this face is... the one who truly
loves her.

Dinama niya sa kanyang malambot na palad ang panga nito at bumangon ng bahagya
upang mabigyan ng isang matamis na halik sa labi.

"I love you..." She whispered back, almost teary eyes. Her heart is full.

"Pakasalan mo na ako." Namumungay ang mga mata nang sabihin nito 'yon.

Parang may kung anong pumitik sa puso niya, humapdi. Kung dahil ba sa saya o
lungkot 'yon, hindi niya pa sigurado. It's just that seeing him almost begging her
to marry him aches her.

"This is how you propose to me?" She asked playfully to lightened the atmosphere.
"While you are inside of me?"

"What matter is I asked for your hand."

"Why I have this feeling that... you have something on your mind that you did not
tell me? Hmm?"

"Maybe, you just think too much." Howell kissed the tip of her nose, and it seems
like he was avoiding her question.

"Wala bang singsing?" Tudyo niya.

May aliw sa mga mata nito, medyo napanguso pa. Uh, ang cute! Hindi marahil
inaasahan ang tanong niya. Sa kanilang dalawa, siya yata talaga ang walang hiya-
hiya.

"I honestly did not buy a ring. I was worried that you would just turn down my
proposal. Ring would be useless. Better this way." Bumayo ito ng marahan sabay
kindat sa kanya.

Bakit iba yata ang pagkakaintindi niya?

"Better this way? What?" She's confused.

"No more questions. Just wait for the result." He said with finality before he
released his length.

His lips started kissing her boobs. Wala na talagang balak sagutin siya.

"Howell..." Medyo taranta na awat niya nang bumaba ang labi nito sa tiyan niya.

"What?" May iritasyon sa mata nito sa ginawa niyang pag-awat.

"H-Hindi pa ako naghuhugas."

"I don't care. Let me eat you."

"Ayoko." Ikinipot niya ang binti. "Maghuhugas muna ako."

Bagsak ang balikat na tumango ito at umalis sa pagitan ng mga hita niya.

"Make it fast, please."

She just leered and went to the shower room.

MAAGA PA nang ginising siya ni Howell. Madilim pa sa buong silid. Antok na antok pa
siya at pagod dahil sa madaling araw na siya bago tinantanan nito.

"Baby, I'm sorry to disturb your sleep. I just need your sign here."

Hindi pa masyado nakadilat ang mga mata niya at inihain na sa kanya ni Howell ang
mga dokumento na hindi niya alam kung ano ba ang mga 'yon o kung para saan bakit
kailangan ng pirma niya.

"For what is that? Pwede bang mamaya nalang?" Antok na antok na sabi niya at
susubukan na bumalik sa pagtulog pero napigil siya nito. Desidido talaga na makuha
ang pirma niya.

"Sandali lang 'to. I will let you sleep after this."

Nakabukas ang isang mata nang sipatin niya ang binata. He's topless, wearing a
reading glass. She did not know that wearing that kind of eyeglass would make him
looks so fucking hot early in the morning, until that moment came.

And for anyone's sake, he's only wearing a piece of dark boxer shorts that his
bulge is waving at her again.

"Please?" Bumalik lang ang inaantok niyang atensyon sa pakiusap nito.

"Akin na. Saan ba ako pipirma?"

Humikab pa siya. Wala ng lakas para magtanong pa kung bakit kailangan ng pirma
niya. Gusto niya ng pumirma nalang at matulog.

"Here." Inilapit sa kanya ni Howell ang mga papel at binigyan siya ng ballpen.

Pikit pa ang mga mata niya nang mabasa niya ang pangalan niya sa baba at katabi
niyon ay kay Howell na may pirma na nito sa itaas.

"Dito." Itinuro nito ang pangalan niya na para bang akala nito sa sobrang antok
niya ay hindi niya 'yon nababasa.

Antok na antok na pinirmahan niya ang lahat kahit hindi niya pa nababasa kung ano
ba ang mga nakasulat do'n. Hindi naman siguro siya ipapahamak ni Howell, tiwala
siya dito.

She gave back the ballpen after she sign.

"Pwede na akong matulog ulit?" She sleepily looked at him, she caught him smirking
like as if he just won a game.

"Yeah." Tumunghay ito sa kanya at hinalikan siya sa labi. "You just made me very
happy today."
Then, his palm went to her stomach, he gently caress it, while giving sweet kisses
all over her face.

"I'm glad I did." She replied, before she let herself fall asleep again with smile
on her lips.
25 ~ Hide
CHAPTER TWENTY FIVE

KANINA pa ni Yane napapansin ang pangiti-ngiti ni Howell at ang sobrang ma-aliwalas

na mukha nito. She remembered about the article she had read online, it said that
when a man had a good sex, the satisfaction reflects on his face. Ibig bang sabihin
niyon ay sobrang naligayahan si Howell kagabi sa napaka-init na pagtatalik nila?

Yane's face heated up when an image of her popped her mind. She was kneeling in
front of Howell while giving him a fucking head!

Ha! Gano'n siya kasabik at kabaliw kagabi na umabot siya sa parteng 'yon? Kahit pa
gan'n ay wala siyang pinagsisihan lalo at alam niyang nagustuhan ni Howell ang
ginawa niya, ilang beses itong malutong na napamura.

Habang ito ay guwapong-guwapo, siya naman ay parang kulang parin sa tulog kahit na
tanghali na siya nagising. They are having their late lunch in the balcony.
Napansin niya na napalitan ang sun lounger doon. Kulay puti kagabi, ngayon ay
kulang brown na at mukhang mas matibay.

"Nasira?"

Howell stopped from sipping his orange juice because of her question. Inginuso niya
ang sun lounger sa likod na bahagi nito.

"Yeah, you just broke the leg of that poor sun lounger."

"Ako talaga? Ikaw kaya."

"Mas matibay na ang ipinalit. Hindi na basta-basta masisira." Makahulugan na sambit

nito, may halong kapilyuhan sa mga mata.

"Ikaw ha, tumigil ka."

Ni hindi pa nga siya lubusang nakakapagpahinga, gusto na naman yata um-iskor ng

guwapng doktor na ito. Bilib din talaga siya sa tibay ng estamina ni Howell
pagdating sa bakbakan sa kama. Kailanman yata ay hindi niya ito mauunang mapatumba,
siya palagi ang sumusuko.

Umihip ang maalat na hangin, sumabay ang hampas ng alon sa unahang bahagi ng
balkonahe kung nasaan sila. Sa kaliwang banda ay mayro'n swimming pool na
nagdudugtong sa dagat. May mga dayuhan na lumalangoy do'n, meron din nagpapa-init
lang at ang iba ay nasa mini bar sa sulok. It was really a perfect spot to enjoy a
life being a tourist in a foreign country.

"I will let you rest today. Pero, kung may gusto kang puntahan, sabihin mo lang
sa'kin."

"Pag-iisipan ko. Sa ngayon, gusto kong dito lang muna, o kaya ay maglakad-lakad
maya-maya sa dalampasigan."

"Kung 'yan ang gusto mo, masusunod."

Ipinagpatuloy niya ang pagkain, tapos na si Howell at kasalukuyang inu-unti-unit
ang pag-inom ng alak. Nangangalahati na ang bote ng wine na kagabi pa nito
inumpisahan. Howell is sporting a white shirt and a white boarding short. Medyo
namumula na rin ang balat nito gawa ng kakaibang init sa isla. Gano'n din ang balat
niya, mas halata nga lang dito dahil likas na mistiso.

"May balita ka ba sa kalagayan ni mommy?" Maya-maya ay naitanong niya.

Hanggang sa mga sandaling 'yon ay hindi parin siya kino-contact ng Kuya Keith niya
para balitaan siya sa nangyari sa ina. She sent a text message to him and even
tried to call him, ngunit ni isa ay hindi pa sumasagot ang kapatid.

"I'm still waiting for Doctor Alcazar's update about your mother's condition. Siya
ang doktor ng mommy mo."

"Nakita mo ba si mommy bago ka nagpunta rito? Ano kaya ang nangyari sa kanya?"

Ang naalala niya lang na natanggap na message ng Kuya Keith niya galing BMC ay
isinugod doon ang mommy nila. Wala masyadong binigay na detalye.

"I checked on her. She can't speak properly."

Napaayos si Yane sa pagkaka-upo. Oo at galit sa kanya ang mommy niya, oo at

itinakwil na siya nito, pero hindi naman bato ang puso niya para huwag makaramdam
ng pag-aalala.

"A-Ano sa palagay mo ang nangyari sa kanya?"

"According to what I noticed, your mother is experiencing a Dysphasia."

"What's Dysphasia?" She was very curious.

Kapag may mga salita nang binabanggit si Howell na hindi pamilyar sa kanya,
namamangha siya. Paminsan-minsan sa tuwing magkasama sila at nakakausap niya ito na
para bang ordinaryong tao lang sa lipunan, nawawala na sa isip niyang kapita-
pitagang doktor nga pala ito.

Howell always made her feel like he is just an ordinary person with a normal life
like others, but his life is far more different of being ordinary. He's more than
that.

"Dysphasia is caused of brain damage. It's a condition which a person experiencing

the difficulties in speaking and understanding spoken language."

"Nahihirapan siyang magsalita at umintindi..."

Suddenly, his expensive cellphone vibrated above the table. Nasilip niya na may
tumatawag dito. Dr. Alcazar ang nakalagay.

"Excuse me." Howell said before he answered the call.

Ilang sandali lang na nag-usap ang dalawa. Sa kaunting sandaling 'yon ay malaya
niyang napagmasdan ang seryosong mukha ni Howell habang nakikipag-usap at nakikinig
sa kausap. He speak with formality and intelligence on him.

Ibinaba nito ang cellphone pagkatapos at pasimpleng humugot ng hangin sa dibdib.

"So, I have the result. It's a mild stroke." Howell said directly.
Yane took a deep breath. Ipinapasok niya sa isip niya ang sinabi ni Howell. Alam
niya ang klase ng sakit na 'yon. At, kailan isinugod sa Hospital ang mommy niya?
Kinabukasan lang pagkatapos siya nitong komprontahin, di ba?

Ayaw niyang isipin na siya ang may kasalanan kung bakit nangyari ang gano'n sa
mommy niya, pero... sino ba dapat ang sisihin?

Kung hindi ba niya binigyan ng sama ng loob ang mommy niya, mangyayari ba ang
ganito? Aabot ba sa ganitong sitwasyon?

Hindi rin nakakatulong na pagkatapos ng gabing 'yon ay iniwan nilang magkapatid ang
mommy nila, na dapat ay ang Kuya Keith niya man lang ang naiwan para may kasama
ito? Para may nasabihan ito ng lahat ng hinanakit sa kanya? Pero ano ginawa nila?
Iniwan nila ang ina sa mga panahong kailangan nito ng makakausap at masasandalan.

Mabilis na kumalat sa katawan niya ang pait at pagsisisi. Naiinis sa sarili na

napasuklay siya sa mahabang buhok gamit ang mga daliri, nahawi ang bangs ngunit
bumalik din ulit 'yon sa ayos.

"Ano ba ang mga sanhi bakit na-i-stroke ang isang tao?"

Gusto niyang malaman. Gusto niyang malinawan na baka hindi siya ang dahilan? Na
baka may iba pa?

"One is, high blood pressure. Stress could be the cause of stroke, too."

"Mataas na ang blood pressure ni mommy dati pa? Di ba?"

"Yes."

"Pero hindi naman siya umabot sa stoke. Siguro, sobra siyang na-stress sa nangyari
sa amin?"

Howell shifted his sitting position. Handa nang makinig sa kanya at malaman kung
ano ba ang hindi niya pa nasasabi dito.

"Ano ang nangyari sa inyo?"

Malungkot siyang ngumiti. Hinawi ang buhok ng humangin. May pait sa labi nang
pagmasdan niya ang ganda ng dagat. Naghahalo ang kulay asul at berde, perpektong
humahalik ang tubig sa mapuputi at pinong buhangin.

"Hindi na kita nahintay sa hotel noong gabing 'yon dahil sinundo ako ni Kuya. Inaya
niya akong lumayo muna dahil... hinahanap daw ako ni mommy."

Tahimik lang si Howell, mataman ang titig sa kanya. Kung wala lang siguro ang
lamesa sa pagitan nila ay baka kanina pa ito nakalapit sa kanya upang bigyan siya
ng isang yakap na magpapagaan ng kanyang loob.

"May nagawa akong kasalanan kay mommy. Itinago ko sa kanya na nakikipagkita ako kay
daddy at sa kinakasama niya. Mom discovered that and she got hurt. She felt like I
betrayed her. Tama siya." Humugot ulit siya ng hangin sa namimigat na dibdib.

"Nagalit siya sa akin ng sobra, pinagsalitaan niya ako ng masasakit na salita,

sinampal niya ako..." Medyo napahinto siya nang makita ang pagdilim ng mukha ni
Howell. She avoided his dark gaze by looking at the sea, instead.

"... s-sanay na naman ako sa mga masasakit na salitang ibinabato niya sa akin. Pero
itong huling pagkikita namin, 'yung mga salitang binitawan niya, 'yon na ang pinaka
masakit kong narinig sa buong buhay ko." Mapait siyang natawa nang walang sabi-
sabing bumagsak ang luha sa kanyang pisngi, mabilis niyang pinahid ang mga 'yon.

"Pasensya ka na kung... pati ito sinasabi ko sayo."

"I want to know everything." Malamig ang boses nito. tila ba nagpipigil ng galit.
"Tell me."

Yane smile sadly at Howell. Naaawa siya sa sarili sa tuwing iniisip na itinakwil
siya ng mommy niya. Naiinggit siya sa mga kakilala na may kumpleto at masayang
pamilya. Sa katunayan pa nga niyan ay kinaiingitan niya rin si Margo sa pagkakaroon
ng pamilyang wala siya. Iniisip niya rin ang respetadong pamilya ni Howell.

Mula't sapul ay alam niyang si Margo ang gusto ng mga ito. Naiintindihan niya 'yon.
Minsan sumagi na sa isip niya na hiwalayan nalang si Howell at hayaan itong sumama
sa babaeng gusto ng magulang nito para rito, si Margo. Pero, masyado siyang madamot
na kahit alam niyang hindi siya magugustuhan ng magulang ni Howell, heto parin siya
at patuloy na kumakapit kay Howell.

Hindi pa man niya pormal na nakikilala ang magulang ng binata, tinatakasan na siya
ng lakas ng loob. Ayaw niya. Hindi niya na yata kakayanin na itakwil ulit ng isang
magulang.

"My mother abandoned me." There was an agony on her small voice. "Ayaw niya na sa
akin bilang anak niya."

Tinakpan niya ng palad ang mukha nang hindi na nakayanan pa ang mapahikbi at
tuluyan nang umiyak. Hanggat maaari sana ay ayaw niya ng balikan pa ang gabing 'yon
dahil masyadong masakit 'yon sa dibdib, kaya lang ay kailangan niyang sabihin kay
Howell. Ayaw niyang maglihim pa sa binata.

Howell smoothly went to her. Niyapos siya nito at hinalik-halikan ang ibabaw ng
kanyang ulo. That's what she needs the most in that moment, someone to lean on.
And... Howell is always there for her whenever she needs him.

KUNG MAAARI lang sana ay mas pipiliin ni Yane na manatili nalang sa Siargao ng ilan
pang araw o kaya naman ay doon nalang manirahan. She found her peace in that
Island.

Pagkatapos niyang ibahagi kay Howell ang nangyari sa kanila ng mommy niya noong
gabing 'yon, pakiramdam niya ay nabigyan ng laya ang kanyang dibdib mula sa mga
problema, hinanakit at lungkot tungkol sa kinahinatnan ng pamilyang kinamulatan.

Howell is a big help for her. Palagi nalang itong nariyan sa tabi niya simula pa
man noon. Ito ang naging sandalan niya at kahit kailan ay hindi siya iniwan. Kaya
habang tumatagal ay mas lumalalim pa ang pagmamahal niya sa binata.

She may be envy Margo for being a perfect woman to Howell, but she already swore to
herself that she would stick with Howell no matter what happened in the future. She
would never ever let Margo take Howell away from her. Handa niyang ipaglaban ang
binata kahit na mahirapan pa siya!

Nakalabas na rin sa Hospital ang mommy niya pagkatapos ng ilang araw. Nag hire ang
Kuya Keith niya ng nurse para maalagaan ang ina sa bahay at masamahan sa mga
therapy na gagawin para bumalik sa dati ang pagsasalita.

Gustuhin niya mang bisitahin ang mommy niya, hindi niya nalang ginawa. Natatakot na
siyang tumapak sa bahay nila at magdulot 'yon ng masama.
Inisip niyang siya ang isa sa dahilan kung bakit na-stroke ang mommy niya, sa
sobrang galit at stress sa kanya. Iyon nalang tangi ang dahilan niya para mapigilan
ang sarili na huwag itong makita... kahit sa graduation day niya.

She was with her brother in that special day, but he left after the ceremony. Si
Howell ang nakasama niya hanggang sa gabi at kinabukasan. Hinigpitan niya rin ang
sarili na huwag na munang makipagkita sa daddy niya.

Maybe, it's really better this way, living her own life, stand with her own and be
independent. Sa dami nang pinagdaananan niya, hindi na nga yata nakapagtataka na
naging ganito siya, tumatag at isinantabi ang mga taong huminto ng magbigay sa
kanya ng importansya, bagkos, puro pasakit nalang.

"Nasaan kaya si Kuya?" Wala sa kawalan na tanong niya kay Howell.

They are in BMC penthouse. She also used to stay with Howell. Sa katunayan ay para
na silang nagli-live in, she's just too shy to admit it. Mas madalas na na kay
Howell siya kaysa sa condo unit niya. She became more free when her brother stopped
communicating and visiting her, again.

"I heard that he's staying in Villa Altaraza."

"Doon siya na-destino bilang pulis?"

Mataman siyang pinagmasdan ni Howell na nakaupo sa swivel chair. He's reading some
papers above his table, siya naman ay heto at nang-i-istorbo na naman.

"Your brother is very secretive to you."

"Dati pa siyang ganyan, ugali niya na talaga 'yan."

"Pero hindi sa mga kaibigan niya." May lalim na sabi nito.

"Kung gano'n, alam mo kung ano ang pinag-gagagawa ni Kuya Keith? Na hindi ko alam?"

Howell did not answer her. Sumimangot siya, mamaya ay duty na nito at maiiwan na
naman siya sa penthouse.

"Ano ang ginagawa niya sa main branch ng Altaraza hotel? Kung nando'n siya, pwede
akong magpa-assign do'n?"

She's currently working as receptionist in Altaraza hotel. Mabilis lang siyang

nakapasok dahil inaasahan na doon talaga ang bagsak niya pagka-graduate niya.

Natigil ito sa pagbabasa, salubong kaagad ang kilay, wala pa mang sinasabi ay alam
niyang hindi na ito sang-ayon sa balak sana niya.

"He's in business with Clane. You're not even sure if your brother would stay
forever in that place. Dito ka lang sa'kin." May pinal na naman sa tono nito!

"What's their business, then?" Hindi naman businessman ang Kuya Keith niya.

Ibinalik ni Howell ang mga papel sa envelope, tinapos ang hindi pa dapat tapusin na
pagbabasa para maharap siya ng maayos.

"Come here." He patted his lap.

Mula sa sofa ay naglakad siya papunta rito at kumandong. Otomatiko na yumakap ang
mga braso nito sa kanyang bewang, ang isa ay huminto sa ibabaw ng tiyan niya. Uh,
he really likes doing it, caressing her stomach.

"So," She lay her forefinger on his jaw. "Tell me what you know about my
brother..."

"With that tease?" Natatawang tukoy nito sa ginagawa ng daliri niyang paglalakbay
sa panga nito at labi, siya ang naiinitan sa sarili niyang kagagawan.

"Kapag hindi mo sinabi, sa Villa Altaraza talaga ako magpapa-assign." Arte niya pa,
humalukipkip.

"Are you threatening me?" His beautiful eyes held with amusement.

As if that she can leave a day without this man beside her?

"Yes." She hide her naughty smile when his eyes became darker.

Hinaplos nito ang pisngi niya. "Akala mo naman papayag akong lumayo ka sa'kin?"

"Susunod ka kung gano'n?"

"It's either, I would follow you, or you're the one who would follow me. Hmm."

"You would follow me." Her confidence made her cheeks burn. Ang lakas ng loob niya,
akala naman ay talagang gagawin niya. "Sa ating dalawa, sino ba ang madalas na
nasusunod?"

"Ikaw." Sabay pagod na bagsak ng mukha nito sa kanyang leeg.

"Kahit maging mag-asawa na tayo, ako parin ang masusunod." Aniya pa, gustung-gusto
ang ideya na sa sobrang mahal siya ni Howell ay sinusunod siya nito. He's spoiling
her and at the same time, supporting and understand her.

"Kung alam mo lang..." Bulong nito, pumorma ng ngiti ang labi.

"Ang ano?"

Why the hell she felt it again? That Howell is hiding something from her? Not that
she don't trust him, but... is he really hiding something? Or, her mind and
feelings were just playing with her?

"Nothing, let's just go back to your brother's business."

"Business partner sila ni Boss Clane?"

"Kinda." Nag-angat ito ng tingin sa kanya, iritado ang mukha. "And don't call that
brute a 'boss'."

"Boss ang tawag sa kanya ng karamihan sa mga empleyado ng hotel. Ginaya ko lang.
And he's really my boss, remember? I'm one of the employee of Altaraza Hotel."

"Just don't address him with that." Iritado parin ito.

"Ano ang itatawag ko sa kanya? Sir Clane?"

"Kuya Clane." Natawa siya. Sa lahat, ang sagot nito ang hindi niya inaasahan.
"What's funny, huh?"
Gamit ang kamay ay pinatag niya ang kunot sa noo nito at pinaghiwalay ang
magkasalubong na kilay. Iritado ito sa hindi niya malaman na tamang dahilan, at
natutuwa na naman siyang panoorin ang guwapong mukha ng doktor na kaharap.

"That's not the right way to address him. I can't do that."

Imagine when Clane Altaraza entering the hotel lobby, wearing an expensive suit and
shoes, with bodyguards on his back, then she would just call him... Kuya Clane?
Hindi bagay! Hindi talaga!

"Just call him that, he won't mind."

"Bakit? Dahil ba mas matanda siya sa akin?"

"That, too."

"Eh, bakit ikaw? Mas matanda ka sakin, ha." Pinanliitan niya ito ng mga mata, naka-
usli na ang labi. "Gusto mo tawagin din kitang... Kuya Howell?"

"No way! What the fuck!" There was so much dismay on his handsome face that made
her laugh again.

Humagikhik pa siya, tuwang-tuwa sa hindi maipintang mukha ni Howell.

"Forget that Kuya thing, Yane, it's very disgusting." He gets more irritated.
"Where were we again? Business, right?" Pagbabago agad nito sa topic nila, iwas na
iwas na tawagin niyang Kuya. "Wag mo na ulit akong tatawagin ng gano'n, tang ina,
nakakasuka."

"Yang bibig mo." Bahagya niyang tinakpan ang labi nito, napanguso siya, sa totoo
lang ay iba ang dating kapag nagmumura ito. Gusto niya.

It's intense and it sounds very manly and... hot. It turns her on. Damn.

"Let's forget about it, Yane."

"Oo na, hindi na kita tatawagin ng gano'n. Sabihin mo na ano ang pinagkakaabalahan
ni Kuya Keith?"

"He has his own security team there. Clane needs more men and Keith can provide
that. Keith built a security agency a few years ago."

Sa nalaman ay nadagagan ang pagkamangha niya sa kapatid. Kaya pala palaging wala at
hindi mahagilap, maraming obligasyon.

"Ang galing ni Kuya..." Manghang sambit niya.

"He was one of the best way back in his Military days. He's just very, very private
person that he chose to hide all his achievement from public... even from his
family."

She's not even wondering now why her brother doesn't have a lot of photos and
medals when he was in Military. He's really, really, private and always seems to be
a mystery.

"Namimiss ko na si Kuya Keith ko..." Malamyos na sambit niya sabay hilig ng ulo sa
balikat ni Howell.

"I need to talk to Clane about visiting your brother in Villa Altaraza. We need to
ask for their permission because your brother job is very risky that could cause a
trouble to his love ones." Howell said casually, but it feels like every words were
meaningful.

She don't know exactly why.

All that she want is... to see her brother.

"#
Hello, pwede po bang pa Like/Follow ng Official Facebook Page natin?

Missgrainne Stories
26 ~ Break
CHAPTER TWENTY SIX

YANE is sleepy. Tanghaling tapat at mamaya pang alas singko ang labas niya. Mula sa
entrance ng lobby ay natanaw niya ang pagpasok ni Clane, may dalawang unipormadong
lalaki ang nakasunod dito, pero hindi naman talaga ang mga ito ang nakakuha ng
atensyon niya, kundi ang kausap ni Clane na kasabay nitong naglalakad sa kalakihan
ng lobby.

"Si Doc Howell 'yon, ah." Si Tricia na kinalabit pa siya. "Wala naman silang
reservation ngayong araw."

Howell's eyes went to her even Clane is talking to him. He's nodding, but his eyes
never left hers. Napansin marahil ng kaibigan nito kung saan siya nakatingin, kaya
naman pati si Clane ay napasulyap sa gawi nila.

"Ang ga-guwapo talaga nilang magkakaibigan 'no?" Patuloy si Tricia sa bulung-bulong

at malapad na ngiti bilang magalang na pagbati.

Kapwa sila umayos sa pagkakatayo nang maglakad papunta sa kanila ang dalawa, naiwan
ang mga bodyguard sa lobby's lounge, tahimik na nakamasid.

"Good afternoon, Boss Clane and Doc Howell." Nakangiting bati niya, pero sa totoo
lang ay napapahikab.

Howell grimaced, she knows exactly what's he's up to, he don't want her to address
Clane as Boss.

"Tricia, maiwan ka muna rito." Bilin ni Clane bago bumaling sa kanya. "Let's have a
short meeting in my office, Anicka."

"Brute, it's Yane for you." Howell interrupted, he's a bit annoyed.

She saw how Clane's lips curve smugly when he glance at Howell.

"Yane, then, Banchero."

Nagpaalam si Yane kay Tricia na hanggang sa mga sandaling 'yon ay wala parin alam
tungkol sa kanila ni Howell, naniniwala parin ang babae na si Margo ang kasintahan
ni Howell. Minsan ay nabibingi na siyang marinig ang pekeng balitang 'yon, minsan
naman ay lihim niyang pinagtatawanan. She knows better.

They entered the huge penthouse of Clane. The view on the glass wall behind his
large table is the busy city and the other side is the bay walk.
"Have a seat." He motioned them to sit in front of that table.

Pinauna siya ni Howell na maupo bago ito pumuwesto sa harap ng kanya. Tahimik lang
siya nitong pinagmamasdan. Nag-iingat ba ito na baka mahalata ni Clane na mayro'n
silang relasyon?

"Ano po ang pag-uusapan natin?" Una niyang tanong, nagtataka at bakit kasama siya
sa usapang ng magkaibigan.

"This is about Keith." Clane answered. "Do you wanna see him, right?"

"Yes."

"Well, I can give you a short break to visit him in Villa Altaraza, Yane."

Nawala ang antok niya at napangiti kay Clane. Sumulyap siya kay Howell, suplado
itong nag-iwas ng tingin sa kanya. Ano na naman kaya ang problema ng isang 'to?

"When can I visit him?"

"Keith is free this weekend."

"Sige!"

Sinulyapan niya ulit si Howell upang ipakita rito kung gaano siya ka-saya sa piang-
uusapan nila, ngunit nanatili ang hindi magandang mood nito. Dinaig pa siya, ha.

"Alam ba ni Kuya na bibisitahin ko siya?"

"Sinabi ko na." Clane glance at Howell, there was a smirk again on his lips. "May
magsusundo sayo dito sa hotel, Biyernes ng umaga para dalhin ka sa Villa Altaraza.
Wala ka ng ibang iisipin kundi ang mga gamit na dadalhin mo, maliwanag ba?"

"Brute, she don't need that. I can accompany her."

"Oh, I thought you would be busy this weekend, Banchero? BMC has a charity event
this weekend, right?"

"I can fix my schedule, Altaraza." Howell said in a flat tone.

"Alright, then." Clane shrugged his shoulder.

Wala sa sarili na napahikab siya at nahiya nang pareho pang nakita ng dalawa ang
ginawa niya.

"Sorry, inaantok kasi ako."

"Let's go home, so you can sleep." Marahan na aya ni Howell sa kanya. There was a
gentle in his eyes while staring at her.

"Hindi pa tapos ang trabaho ko." Mahinang sambit niya, hindi na makatingin kay
Clane dahil sa ginawang pag-aya sa kanya ni Howell, nakalimutan yata ng doktor na
ito na sekreto lang ang namamagitan sa kanila.

"Yane can't just skip from work just because you said so Banchero." Clane said in a
formal tone, but it seems like he was secretly annoying Howell.

"Shut up, Altaraza. She needs to sleep."

"She can sleep here." Inilibot pa ni Clane ang tingin sa kabuuan ng malawak na
penthouse. "I have a lot of spare room."

"Fuck you, Clane."

Annoyed, Howell grab her hand gently.

Natawa lang si Clane, isa rin yatang natutuwa kapag iritado ni si Howell.

"He's my boss. You can't just curse him like that." Ingos niya nang makalabas sila
sa penthouse.

"I don't give a damn. He deserves that."

"Ang init ng ulo mo, ha."

Niyakap niya ang braso nito nang makapasok sila sa pribadong elevator na ginagamit
lang kapag sa penthouse ang punta.

"That brute is annoying."

"Nag-mabuting loob lang naman siya na i-offer ang isa sa silid sa penthouse. Ang
sweet kaya."

Mabilis na nagbaba ng tingin sa kanya si Howell na para bang hindi katanggap-

tanggap ang sinabi niya. Mainit talaga ang ulo nito, ayon na rin sa pagsasalubong
ng kilay.

"Sweet?" He repeated bitterly. "Stop praising that man."

"Why not? Everyone is praising him." Nakahilig siya sa braso nito, nangingiti sa
repleksyon nila sa kulay ginto at makintab na salamin na pinto ng elevator.

"What about me, huh?"

Ha! Bakit ba masyado itong gigil?

"Syempre, marami rin ang pumupuri sayo." Malambing na hinaplos niya ito sa dibdib.
"Bakit ba ang sungit mo ngayon?"

"Umuwi na tayo." Pilit nito, hindi pinansin ang tanong niya.

"Paano ko ba maaalis 'yang pagkasungit mo?" Pilya niyang tanong at walang hiya hiya
na bumaba ang kamay sa umbok sa pantalon nito.

Napangisi siya nang suminghap si Howell.

"Stop it, Yane." He warned her.

Maingat na hinimas niya 'yon at gustong mapatili ng tila ba gumalaw 'yon!

Howell pulled her a little more closer like as if their closeness wasn't enough.

"You want some thrill, huh." He playfully whispered then pressed something on the
elevator, making it stopped.

Naalarma siya at nag-angat ng tingin. There's a CCTV there! Alam na alam niya ang
binabalak ni Howell! Hindi pwede!
"Ah, pag-uwi nalang natin." Sabay bawi niya, napangiwi.

"Scared?" Hamon nito.

"I'm not scared, it's just that I don't want to make out in public. Paano kung
naka-record ang gagawin natin at kumalat? Hindi ko 'yon matatanggap, at masisira
ang reputasyon mo, sige ka."

"You were teasing me."

"Hinawakan ko lang naman..."

Nagbaba siya ng tingin sa umbok ni Howell, nagising niya yata. O, sadyang kapansin-
pansin lang ang umbok na 'yon kahit na hindi naman gising? His dark jeans is a bit
tight, hindi niya alam kung naiipit lang ba o talagang may gusto ng kumawala sa
hawla?

"Nagising ko ba?" Tudyo niya pa. Siya talaga itong hindi papaawat sa kapilyahan!

"Well," Ibinaba nito ang tingin sa parteng 'yon ng katawan nito. "He can wait until
we get home, though."

Ngumisi siya. "Okay, good boy."

"Paparusahan ka raw niya mamaya." Nakakaliyong bulong ni Howell sa gilid ng kanyang

ulo. "Humanda ka."

"Handa naman ako." Ganting bulong niya, nakataas pa ang isang kilay.

ALAM NI Yane kung gaano ka-importante ang presensya ni Howell sa gaganaping charity
event ng BMC. Naroon ang magulang at mga kapatid ng binata. Kung hahayaan niyang
sumama sa kanya si Howell sa Villa Altaraza ay hindi ito makakadalo sa pagtitipon
na 'yon. Kaya naman nag desisyon na siya.

"Pwede ka naman sumunod pagkatapos ng event." Patuloy siya sa pagkumbinsi kay

Howell, Huwebes ng gabi.

Maaga ang lipad nila sa Villa Altaraza at umaga rin mag-uumpisa ang event 'yon na
aabutin hanggang gabi dahil marami ang mga dadalong sponsor, kasama ang mga
Altaraza at Montero sa nabasa niyang program.

"I can skip that event." Buo rin ang loob nito na sumama sa kanya.

Inihinto ni Yane ang paglalagay ng iilang damit sa maleta. Pagod na naupo siya sa
gilid ng kama, si Howell naman ay sa dulo nakaupo, tumutulong sa pag-aayos niya ng
mga gamit na dadalhin.

"I don't want you to skip that important event of BMC. They are expecting you to be
there."

She gave Howell a warm smile to assure him that she's really fine traveling without
him.

Maybe, Howell is worried for her because it is her first time going tonVilla
Altaraza, even Clane assured them her safety.

Nagtataka lang siya kung bakit pati siya ay kailangan may kasamang kahit isa sa
tauhan ng Altaraza? Kung gayong hindi naman siya importanteng tao.
Ano ang iniisip ng mga ito? Na baka may mang kidnap sa kanya? Na mapagkamalan
siyang mayaman? These people are so weird.

Upang mabawasan ang iniisip ay hinayaan niya nalang ang gusto ng mga ito na may
alalay pa siyang kasama. O baka naman ang Kuya Keith niya ang utak sa lahat ng ito?
Pwede rin. Knowing that he's very protective.

Inabot niya ang isang kamay ni Howell na nasa ibabaw ng kama, maingat na pinisil
niya 'yon. Nakikita niya ang pagsuko nito na ipilit pa ang gusto na sumabay sa
kanya.

"You're really good at this..." He muttered, almost giving up on pushing himself to

come with her.

"Payag ka na?" Lumapad ang ngiti sa kanyang labi nang supladong ipinikit nito ang
mata, tumingala, suko na nga talaga. "Kulang lang pala sa pilit." Bulung-bulong
niya at gumapang sa kama papunta sa binata.

Malambing siyang humiga sa hita nito. Howell's fingers started to brush her long
smooth hair in a very gentle way. Uh, that feels really good.

"Susunod kaagad ako sayo, hindi ko tatapusin ang event." May desisyon kaagad ito.

"Agad? Gano'n mo ako mamimiss?" Tiningala niya ito ng may nanunudyong ngiti.

"Hindi ko kayang mawalay sayo ng matagal."

Kinagat ni Yane ang loob ng pisngi upang maitago ang ngisi. He's really straight
forward. Hindi yata talaga uso kay Howell ang palipad hangin.

"Hihintayin kita do'n."

"Enjoy your stay while waiting for me."

Surely, she will. But she won't forget the main reason why she will go to Villa
Altaraza, that is to see her brother. Saka na muna ang pagliliwaliw kapag nakita
niya na ang kapatid.

"Si... Margo ba? Magpupunta sa event?" Maya-maya ay tanong niya, inaantok na sa

paghaplos ni Howell sa kanyang buhok.

"Hmm..." He trailed.

"Bakit ko nga pala tinanong pa 'yon? Syempre magpupunta siya. Empleyado siya sa
BMC, e." Kahit nakapikit na ang mga mata ay nakuha niya parin umirap.

"Her family is one of the sponsor of that charity."

"Mayaman din sila kung gano'n. Bagay nga talaga kayo 'no?"

Howell groaned in protest.

"Mas bagay tayo, Yane."

Sinadya niyang ikunot ang noo, kunyari ay nako-kornihan pero deep inside, sumasayaw
ang puso niya. Her stomach is fluttering, too.

"May inimbitahan ba kayong media sa event?"

"They invited media to cover some important part of the event. We do it yearly."

Siya kaya? Kailan ma-i-imbitahan sa mga event ng BMC? Balang araw? Aasa ba siya? At
bakit naman siya iimbintahan? Sino lang ba siya? Oh well, girlfriend lang naman
siya ng anak ng isa sa tagapag-mana ng sikat at mapagkakatiwalaang Banchero Medical
Center sa buong Pilipinas.

Is that an enough reason to be invited next time?

"Pwede bang magpunta kahit hindi imbitado?"

"No."

"Why not?"

"Because we need to secure the safety of the sponsors. They are not just an
ordinary people that you can always see in this kind of event. May iba na hindi
personal na nagpupunta at nagpapadala lang ng tao nila. Ang iba naman ay mga
pribadong tao na hindi gusto ang pinagkakaguluhan ng publiko. We respect their
privacy and make sure that they are safe from danger."

"So, kapag sinabi ko sayong gusto kong magpunta sa event. Hindi ako pwede?"

Howell stopped from caressing her hair for a moment. Nagpatuloy din kalaunan.

"Do you wanna go?"

"I was asking you."

"Of course you can go in that event, with me."

"Hmm, sa susunod nalang siguro kapag handa na akong makilala ang magulang mo."

"Kailan kaya ang araw na 'yan?" Mapanubok ang tono nito.

Howell once told her about that he wanted her to introduce to his parents. Katakot-
takot na kaba ang dumagan sa dibdib niya kaya Hindi kaagad ang sagot niya.

Minsan niya lang nakita ang magulang ni Howell at nakita niya ang pagiging
istrikto. She don't have a lot of guts and confidence to face them, no, not yet.

"Let's see?" Umayos siya sa pagkakahiga, handa ng matulog sa gano'n posisyon.

"Maihahatid mo ba ako bukas sa hotel? O, busy ka na umaga palang?"

"Ihahatid kita."

"Okay. Matutulog na ako. Paki-lock 'yung pinto kapag umalis ka."

"I will sleep here."

Pumapayag na tumango siya. Kung nasaan siya, nando'n din ito. Hindi na bago sa
kanya na matutulog si Howell sa condo unit niya.

HOWELL is on his way now to BMC after he dropped Yane to Altaraza Hotel. He parked
his car in the private space of the large parking lot of the Hospital. It was
intentionally made for his car, his siblings and parents cars, too.

Wala pa roon ang sasakyan ng magulang pero nando'n na ang sa mga nakakatandang
kapatid. May maagang pagtitipon bago tumulak sa venue, sa Altaraza Hotel din.

He don't want to be in that event, he'd rather be with Yane, but his baby was so
good in convincing him to attend, and asked him to just fly to Villa Altaraza after
the event.

Maybe, Yane wasn't really good in convincing after all? Baka siya lang siguro
talaga itong mabilis na napapasunod ng babaeng mahal?

"Hi, morning." Margo went to him when he entered to the BMC lobby, then kissed his
cheek.

It seems like she intently waited for him to arrived this early.

"Morning." He greeted back and proceed to the private elevator to go to the

penthouse.

"I brought us breakfast." Itinaas pa nito 'yon at kahit hindi niya inimbita ay
sumunod sa elevator.

Deretso lang ang tingin niya. Margo's presence started to annoy him. Hindi na ito
katulad ng dati na mahinhin at may respeto sa sarili. Ipinapakita na nito ang
pagkagusto sa kanya kahit pa hindi na 'yon bagay sa katauhan nito. Respetadong
doktor ito na galing sa maayos na pamilya, she should act like one, but she's
getting desperate just to get his attention.

His attention is very expensive and he already willingly sold it to only one woman.

Pumasok siya sa penthouse at sumunod ulit sa kanya si Margo. He went straight to

his table and open his laptop. Margo went to the kitchen and when she came back,
nakalagay na sa mga plato ang pagkain.

She also made him a brewed coffee. Tinignan lang ni Howell ang mga inihain ng
dalaga sa kabilang lamesa.

"Come on, Howell, join me."

Lumapit pa ito sa kanya para kumbinsihin siyang kumain.

"Margo, you don't need to do all of that just to get my attention. You're just
hurting yourself."

"Ano ba 'yang sinasabi mo? Inaaya lang naman kitang mag-almusal." She played
innocent.

"I know what you up to."

Margo took a sighed.

"Okay, okay. Nagpa-practice lang naman ako na paghandaan ka ng almusal. You know, I
don't want to be a wife who don't know how to cook. It's better to learn things
earlier."

Napilitan na nag-angat siya ng tingin mula sa laptop. She really assume that he
would marry her one day? He smirked on his mind.

"Don't push yourself on me. I'm not the one for you."

Nanatili itong nakatayo sa harap ng lamesa, hindi parin nawawalan ng pag-asa.

"I'm not pushing myself on you, Howell. No matter how much you don't like to marry
me, your parents already made a decision. Wait for that." Then, she walked out.

HE WAS SO bored. He wanted to leave and be with Yane, but his parents stopped him
and let him wait for the important announcement.

He was texting Yane, she even sent a selfie wearing a cream strapless dress.

Her long hair is perfectly fit on her heart shape face. Her eyes were twinkling in
enjoyment and her lips... he missed those lips already.

"You're so beautiful." His sister praised Margo who sat next to him.

They are in the round table, exclusive for his family only. He don't have much time
to give a damn why Margo went there.

Margo is wearing a dark brown night gown that hugs her curve, the deep v-cut on the
neck shows her cleavage. He smirked on his mind when he remembered Yane's boobs,
that's much better and he loves those.

"This day is extra special to my family, especially to me and my husband..."

Howell's mother is on the stage, she's almost done with her meaningful speech.

There were limited number of media around, he noticed that some of them were moving
closer to their table. Kanina pa ang mga ito nakakuha ng litrato ngunit hindi parin
sapat. They were capturing more images, and secretly fishing information from those
very special people who were invited.

"What's mommy talking about, Howell?" Howell sister asked him.

"I have no idea." Ibinalik niya ang atensyon sa ina na ngayon ay sa kanya at kay
Margo na nakatingin, may ngiti sa labi.

"... I would like to officially announce the engagement of my son, Howell, to the
heiress of Alcaraz's Pharmacies, my sweet, Margo Alcaraz."

That made his eyebrows shot up in disagreement. He clenched his jaw to control his
anger. He felt like his parents just disrespect him by deciding who he wanted to
marry, without even consulting him.

Didn't he made it clear already that he will never ever marry Margo?!

Everyone were clapping their hands and congratulate him and Margo. Tinignan niya
ang dalaga na may mabining ngiti sa labi. She looks like she just won a revenge
against him.

"Let's go to the stage, Howell..." Margo said in a sweet tone, that irritates the
hell out of him.

"Congrats, brute. Welcome to the Club?" Clane sarcastically muttered, he suddenly

appeared behind him, he even patted his shoulder in a mocking way!

Sa lahat nang natamong masayang pagbati, sa mga palakpakan at mga kislap ng camera,
hindi parin ni Howell nagawang ibigay ang buong atensyon do'n nang mag vibrate ang
cellphone na nasa bulsa.

He closed his eyes tightly when he felt like the message was from Yane, and he was
fucking right!
Howell opened his baby's text message while his fucking heart was beating loudly!
Damn this heart!

From: Baby

BREAK NA TAYO!!!
27 ~ Anger

CHAPTER TWENTY SEVEN

THE STAFF in Villa Altaraza poliletly greeted Yane when they arrived in the lobby.
Sa gilid niya ay isang bodyguard na may dala ng maleta niya at ang isa ay babaeng
empleyado rin marahil ng mga Altaraza, itong dalawa ang kasama niyang bumyahe
papunta sa lugar na 'yon.

The Villa Altaraza is an exclusive hotel and resort located in Visayas. Pangarap ng
mga katrabaho niya sa Altaraza Hotel na ma-assign sa main branch, kung bakit? Bukod
sa matataas na tao ang pinagsisilbihan, nasa likod din na bahagi ng Villa Altaraza
ang mansyon ng mga ito, kung saan nakatira ang magulang nila Clane pati na rin ang
bunsong kapatid na si Colton at si Carter naman ay balita niya na madalang sa
mansyon.

Sa Maynila naglalagi ang lalaki, hindi rin madalas mamataan na bumisita sa Hotel ng
mga ito.

"Welcome to Villa Altaraza, Miss Tuazon." The female manager greeted her.

She's not used to this kind of treat with her co-worker though. Pare-pareho naman
silang empleyado ng Altaraza, sa magkaibang branch nga lang.

"Yane nalang po ang itawag mo sa akin." Kimi siyang ngumiti. "Receptionist po ako
sa Altaraza Hotel sa Maynila."

"Still, you're our guest here. Enjoy your stay in Villa Altaraza, Miss Tuazon.
Here's your keycard." The woman handed her a gold keycard with her brother name on
it!

"Kay Kuya Keith ang kuwartong gagamitin ko?" Mangha niyang tanong.

"Yes, Ma'am." The manager smile warmly at her. "Enjoy your stay in Villa Altaraza."

"Thank you."

"This way, Miss Tuazon."

Naunang maglakad ang babaeng kasama niya sa kanina pa, si Francia, sumunod siya sa
elevator, bago pumasok ang bodyguard na may hila ng kanyang maleta.

Tahimik lang ang dalawa at kung hindi niya kakausapin ay hindi rin siya kakausapin.
It seems like they trained to keep their mouth shut as long as they could. Their
motto seems like, Less talk, less mistake.

"Kung may kailangan ka, tumawag ka lang." Bilin ni Francia, itinuro sa kanya ang
telepono sa lamesa, sa gilid ng kama.
Nauna nang lumabas ang bodyguard pagkatapos maipasok ang maleta niya sa silid.

"Si... Kuya Keith? Gusto ko siyang makita."

Tumango si Francia.

"Ang bilin sa amin ni Boss Keith, maghintay ka ng tawag niya."

"Pero, nandito siya, hindi ba?"

Nanatili ang kaswal na itsura nito, hindi man lang niya makitaan na ngumiti man
lang.

"You better wait for his call, Miss Tuazon. Aalis na ako."

Yane went to the shower room when Francia left the room. Malamig sa Villa Altaraza
kahit tanghaling tapat. Pagkatapos niyang malg shower ay hininaan niya ang aircon
at binuksan ng bahagya ang salamin na pinto sa balkonahe para pumasok ang sariwang
hangin.

The room's view is full of coconut trees, dancing with the wind. Malawak ang lupain
at natatanaw niya sa bandang kaliwa ang mataas na kulay abo na gate, kung hindi
bibigyan ng atensyon, hindi 'yon mapapansin dahil sa natatabunan ng mga puno.

Yane even tiptoed to see more of the gate, ngunit wala na siyang ibang matanaw
kundi ang nagtatayugang puno ng niyog.

Isinuot niya ang kulay kremang dress at sinuklay ang buhok pagkatapos damhin ang
kapayapaan sa tanawin. Kinuha niya ang cellphone at nag message kay Howell upang
ipaalam na nakarating na siya sa Villa Altaraza, she even took a selfie and sent it
to him.

Ilan sandali silang nagpalitan ng mensahe ni Howell, pa-umpisa palang ang charity
event na sa Altaraza Hotel ginaganap. She don't want to disturb him, that she had
to cut their conversation by telling him that she will go outside to eat, then walk
around the Villa. Na totoo rin naman.

Pinili ni Yane na maupo kung saan tanaw niya ang infinity pool sa labas nang
makarating sa restaurant sa Villa. Iilan lang ang naliligo doon, tahimik at kalmado
ang lugar.

"Here's our menu, Ma'am." The waiter handed her the menu book.

Kinuha niya 'yon at namili ng kakainin. The male cute waiter patiently waited for
her order.

"Umm, I want this French onion soup with cheese crouton," She said while looking at
the menu. Isinusulat naman 'yon ng lalaki. "Can I have, umm, Wagyu Beef Bistek
Tagalog?"

"Yes, Ma'am."

"And, Grilled chicken caesar salad with garlic Parmesa Flatbread, please."

"Howe about dessert, Ma'am?"

"I'm good with red velvet cheesecake." Natakam siya bigla. "Make it two sliced."

"Okay. How about drinks?"

"Mango shake will do, and water." Aalis na sana ito pero may pahabol pa siya. "Uh,
wait, kindly add this," May inituro siya sa menu. "Honey Garlic Salmon."

Magalang na ngumiti ang lalaki bago umalis.

Habang naghihintay na maihain ang mga in-order niya, kinuha niya ang cellphone
upang maki-balita sa charity event. Howell messaged her.

From: Howell

I want this end, so I can be with you.

Npangiti siya, na-i-imagine niya ang bored na bored na itsura ng lalaking mahal.
Nagtipa siya ng mensahe.

To: Howell

Anong oras ba ang speech ng mommy mo? Pagkatapos niya, pwede ka ng magpunta rito.

Natagalan bago nakapag-reply si Howell. Dumating na ang ilan sa in-order niya at

inumpisahan niya ng kainin. Altarza's hired an international chef. May mga local
din. Masasarap ang pagkain at talagang kahit naparami ang in-order niya, pakiramdam
niya ay kayang-kaya niyang ubusin ang mga 'yon.

A group of women caught her attention when they entered gracefully to the
restaurant. Maayos na inasikaso ito ng ilang staff para sa naka-reserbang lamesa.
They seems like they're enjoying their stay in the Villa.

"I heard that Colton wasn't here." The woman who has a color blond hair, muttered.

"Yes, Colton and Gail just broke up. Gossips, you know."

Sa wari niya ay mga modelo ang mga ito, ayon na rin sa ayos at tindig.

Nagpatuloy si Yane sa pagkain, habang ang mga ito ay nag order na rin. Nang
makaalis ang waiter ay nag-usap-usap ulit ang mga ito.

"The youngest of Altaraza is single, then?"

"Maybe. Gail left him because of what happened to him? He broke his leg, right?"

Wala naman siya sanang pakialam sa mga naririnig. Hindi rin naman siya maka-relate
sa usapang ng mga ito at hindi niya pa nakikilala si Colton.

"I don't know. Let's see. Marami pa namang iba dyan."

"Right! Marami silang magkakaibigan." Naghagikhikan ang mga ito.

Lumipas pa ang ilang oras na wala talaga siyang natanggap na tawag galing sa
kapatid. Bumalik si Yane sa silid pagkatapos maglakad-lakad sa labas.

She lay turned on the big flat screen television and lay in bed.

Ang huling pag-uusap nila ni Howell ay nagbabalak na itong umalis sa event. Ilang
oras pa ay makakasama niya na ulit ang binata. She miss him already.

TV News ang bumungad sa kanya, ililipat niya sana 'yon kaya lang ay Live na kuha
'yon sa nangyayaring charity event ng BMC.
Namamngha siya at itinutok ang kanyang atensyon baka sakaling mahagip ng camera si
Howell. But, the camera is remain on the stage, Howell's mother is in there,
delivering her inspirational and meaningful speech.

"... And before this day end, I will have a very special announcement to all of
you." Dra. Banchero said that with genuine smile on her lips.

The beige elegant night gown she's wearing and those jewelries are perfectly fit on
her. May kaunting wrinkles na pero maganda parin ang mommy ni Howell.

Honestly, it feels like she already seen that genuine smile before, she just can't
decipher where or when. It's kinda familiar to her.

Umayos si Yane sa pagkakahiga at naghintay na matapos ang speech dahil simbolo na

'yon na aalis na si Howell sa lugar na 'yon at lilipad papunta sa Villa Altaraza.

The camera went to the crowd for a while. Sa malayuan ay nahagip ang mga bisita.
For female, they are all wearing night gowns, and for men they are in tuxedo.

Magarbo ang pagka-desensyo ng venue, nagkikinangan ang mga baso at wine sa lamesa.
The motif is the combination of gold and white. Knowing that the event was held in
a five star hotel of Altaraza, she knows exactly how much it cost them.

Yane's brow arched when the camera caught Howell, and a woman who's wearing dark
brown night gown was sitting beside him. Dumaan lang ang camera do'n at muling
bumalik sa stage, pero nakakasiguro siyang si Margo ang katabi ng binata!

She was about to text him and tell him that she saw him with Margo, but his
mother's words made her world stop from spinning.

"... I would like to officially announce the engagement of my son, Howell, to the
heiress of Alcaraz's Pharmacies, my sweet, Margo Alcaraza."

Masigabong palakpalakan ang sumunod na narinig niya at ang paglipat ng camera sa

lamesa kung nasaan si Howell na walang ngiti sa labi, hindi katulad ng mabining
ngiti na ibinibigay ni Margo sa mga bumabati sa mga ito.

Galit na pinatay ni Yane ang TV at gigil na nagtipa ng mensahe para kay Howell!

Nanginginig ang mga daliri niya pati na rin ang kalamnan, para bang maisusuka niya
ang lahat ng kinain kanina. Gusto niyang maduwal!

Hindi niya pa lubos maisip na mangyayari ang bagay na ito. Ayaw tanggapin ng isip
niya at kailanman ay hindi niya matatanggap na maikakasal si Howell sa iba, at
hindi sa kanya!

To: Howell

BREAK NA TAYO!!!

She sent it to him with so much anger and pain that invading her chest.

Then, she turned off her cellphone and throw it somewhere!

Bumangon si Yane at pilit na kinakalma ang sarili. Nagtataas-baba ang dibdib niya
sa pagdagan ng samo't-saring emosyon dahil sa nalaman. Nagpupuyos siya sa galit at
sa ideyang pinagtaksilan siya ni Howell.
Ito na ba ang araw na tuluyan na silang paghihiwalayin ni Howell? Ito na marahil
ang araw na sinasabi ni Tricia na kung may ibang babae man si Howell, tiyak na
iiwan din nito 'yon dahil kay Margo talaga ito sa huli? Ito na ba talaga ang araw
na 'yon?

Yane cant help herself but to feel like her heart is slowly tearing apart.

Ang sakit, pait at galit sa dibdib ay umaakyat hanggang sa kanyang mga mata... at
walang pakundangan na bumuhos ang mga luha sa pisngi.

NAKATULUGAN ni Yane ang pag-iyak. Medyo madilim na nang magising siya. Wala siyang
gana at gusto nalang na bumalik nalang ulit sa pagtulog, baka sakaling panaginip
lang ang lahat.

She closed her eyes again and smile bitterly when Howell's face appeared on her
mind. Ang masakit pa ay, bakit wala pa si Howell hanggang sa mga sandaling 'yon?
Ilang oras na ang nakalipas... wala parin ito para magpaliwanag? Para mag sorry?

The question are, does she really wants to see him? To hear his explanation? To
accept his apology?

Mapait na umiling siya. Hindi niya kaya. Wag nalang. Hahayaan niya nalang na
lumipas ang oras at araw na walang Howell sa paligid. At bakit ba niya iniisip na
pupuntahan pa siya ni Howell? Siguradong nagsi-celebrate na ang mga ito. Wala na
marahil oras pa sa kanya.

Natigil lang si Yane sa pag-iisip nang may mag doorbell. She ignore it and pretend
that she did not hear it. But the person was very determine, nag doorbell ulit at
may kasama pang katok sa pinto.

Matamlay na lumabas sa master bedroom, naglakad sa mini sala patungo sa pintong

'yon. Snilip niya sa peephole kung sino ang makulit na panay ang doorbell.

Parang nabuhayan ng loob si Yane nang makita ang iritadong ekspresyon ng Kuya Keith
niya habang naghihintay na pagbuksan niya.

She forced a smile and open the door.

"Kuya!" Niyakap niya kaagad ito.

"What took you so long?" His voice was flat.

"Kuya..."

Pakiramdam niya ay lumakas ang katawan niya nang mayakap ang kapatid. He easily
gave her comfort just by hugging him.

She wanted to cry. It feels like she just found a place where she is free to cry
whenever she wants. Na sa bisig na 'yon ay hindi siya makakatanggap ng panghuhusga,
kundi kapanatagan lang at kalayaan.

The warmness that he was giving her made her feel that... it's really okay to cry
and be weak, go on.

"What's wrong?" Her brother asked softly when he felt like she started sobbing on
his chest.

"I... I just want to cry."

"No, you tell me what's wrong." May diin na sa boses nito, alam na alam kapag hindi
siya nagsasabi ng totoo.

"Namiss lang kita, Kuya."

Though, it was true, but that wasn't the real reason why she's crying. She's very
emotional that her tears won't stop from flowing her cheeks.

Baka pati ang mga mata niya ay namamaga at namumula na rin dahil sa matagal na pag-
iyak bago nakatulog, nararamdaman niya ang bigat ng mga talukap.

"Hindi ka umiiyak ng ganyan sa tuwing namimiss mo ako. Don't lie to me, Yane."

"W-Wag nalang natin pag-usapan."

"Tang ina, hindi! Pag-usapan natin 'yan!" Magaspang na hindi nito pagsang-ayon.
"Sino ang nanakit sayo?! Sabihin mo sakin. Sige na, sabihin mo na, Yane." Para
itong nanggigigil at hindi matanggap na nasasaktan siya at nakikitang umiiyak.

Pinilit ni Yane na pakalmahin ang sarili at itigil ang paghikbi dahil sa takot sa
banta sa boses ng kapatid.

"Wala 'to, Kuya..." Nagpahid siya ng luha.

Napilitan na inalis siya ng Kuya Keith niya mula sa pagkakayakap dito at tinignan
siyang mabuting-mabuti, nanunuri. Nagbaba siya ng tingin sa pangamba na baka mabasa
nito ang pangalan ni Howell sa mga mata niya. He was very good in reading people,
in reading her. Isang maling banggit niya lang ng salita, alam niyang may
paglalagyan nga kung sino ang nanakit sa kanya.

Hindi nais ni Yane na umabot sa pisikal na sakitan ang kinahantungan ng relasyon

nila ni Howell. Hindi niya kailanman ninais na masira ang pagkakaibigan ng dalawa.
Kaya ngayon na nangyayari ang ganito sa kanila ng lalaking mahal, dumating na rin
yata ang pinaka tatakutan niya. Iyon ay ang malaman ng kanyang kapatid ang relasyon
nila ng kaibigan nito.

"Wala? Namamaga at namumula 'yang mga mata mo, tapos sasabihin mo sa akin na wala?"

Itinikom niya ang bibig, kung magsasalita siya ay alam niyang madidiskubre na
talaga nito ang dahilan ng pag-iyak niya.

"Sasabihin mo sa'kin o ako mismo ang maghahanap sa kung sinoman ang tarantadong
'yon?" Wala siyang pagpipilian.

Kabado si Yane sa maaaring gawin ng Kuya Keith niya kapag nalaman nitong si Howell
ang dahilan. Her brother won't stop, not until she tell him who made her cry.

"Magiging okay din ako, Kuya. Please, huwag na natin itong pag-usapan."

Pabigat nang pabigat ang titig sa kanya ng kapatid, halatang-halata na hindi

mabubuwag ang paninindigan na malaman kung sino ang tao sa likod ng kanyang mga
luha.

"One more question, Yane, who the fuck hurt you?" There was an anger on his tone,
it made her even more nervous.

Kabado na pinaglaruan niya ang mga daliring magkasiklop, pinipigil ang sarili na
huwag umamin, na huwag ilagay sa kapahamakan si Howell.
But, whenever she thought about his betrayal, she's losing her mind, her heart was
beating painfully that she wanted to hurt him back and Margo.

Binalot ng poot ang puso't-isip niya, nagbabadya na naman ang mga luha sa gilid ng
kanyang mga mata.

"Anicka Yane!" Her brother's voice thundered, like as if he just lose his patience.

Napaigtad siya sa gulat.

"Si Howell!"

Mariin na ipinikit niya ang mata, kusang bumagsak ang mga luha, may pagsisisi nang
sambitin ang pangalan na 'yon.

Dumaan ang mabigat na katahimikan sa pagitan nila. Wala siyang ibang marinig kundi
ang malakas na pintig ng kanyang puso dahil sa kaba at takot nang ginawang pag-
amin.

Nang tignan niya ang Kuya Keith ay madilim ang mapaghiganting mga mata nito, gigil
ngunit kontrolado ang pag galaw ng panga, nakakapanindig balahibo na sa galit nito
ay medyo namumula ang leeg, paakyat sa mukha.

Ibinaba ni Yane ang tingin at nahagip ang mahigpit na pagkuyom ng mga kamao nito,
nag-aalpasan ang mga ugat.

"K-Kuya, okay l-ang-"

"Shut the fuck up!" Putol nito sa kanya, putol na rin ang pasensya. Napapikit siya,
hindi niya yata kakayanin ang sitwasyon na gano'n. "Pumasok ka sa loob."

Kahit sa ganoong estado ay nagawa parin nitong marahan siyang hawakan sa balikat at
mapag-alaga na itinulak siya papasok.

Animo dinagdagan lang ang hapdi sa kanyang puso sa pag-iingat na ipinamalas sa

kanya ng kapatid, na kahit sa totoo lang ay lagpas na sa limitasyon ang galit.

"N-Natatakot ako, w-wag kang ganyan..." Hindi na ni Yane mapigilan ang mga luha at
ang panginginig ng labi.

"Putang ina ng gagong 'yon!" Gigil na gigil ang mababang boses ng Kuya Keith niya,
parang kanina pa gustong manakit, sobrang nako-control lang ang sarili.

"P-Pumasok ka na dito. Halika." Kukunin niya sana ang kamay nito upang pakalmahin,
kaya lang marahas na inilayo nito 'yon sa kanya.

"Wag kang aalis dito, ha?!" Matalim siya nitong tinignan. "Babalik ako."

Tapos ay isinarado nito ang pinto, iniwan siyang punung-puno ng pangamba sa maaring
gawin nito.

HOWELL WALKED OUT. Nakakuyom ang mga kamao nang nilisan niya ang hotel at walang ni
isang pinagbigyan para ma-interview siya. Kahit ilang beses siyang tinawag ng
magulang, mga kapatid at ni Margo, pinili niyang magbingi-bingihan at ilayo ang
sarili sa mga ito.

He don't even know if he can fucking drive properly because he was fucking angry to
what his parents did to him.
He can't accept the fact that his parents disrespect and invaded his private life.
Iyon na nga ang kaisa-isang hiniling niya noon sa magulang, na handa siyang sundin
ang lahat ng gusto ng mga ito, kapalit ay huwag na huwag lang siyang papakialaman
sa desisyon niya lalo at sa babaeng pipiliin niyang pakasalan.

His parents limitation was over. He did not expect them that they can do it out of
desperation just to see him settling down. How pathetic. He can't just forgive
them.

They just embarrassed themselves to the public by announcing his engagement to

Margo Alcaraz.

He knew that leaving the venue without saying anything will put his family on
shame. For the first time of his fucking life, he disobeyed his parents and put
them in shame.

He let his action and silence speak for him. He don't need to say even a single
words. He knew exactly how much his words mean for them and he will never ever let
them hear him. Let his silence be their punishment for messing with his personal
life.

Hindi na rin siya magtataka kung mamaya lang ay nasa headlines na ang nangyari.

Inside his car, Howell tried hard to calm himself.

Yane text message, breaking up with him, making the situation even worse than he
expected. Putang ina, handa niya nang iwan ang lahat, huwag lang mawala si Yane sa
kanya!

Kung hindi niya nga lang napigilan ang sarili ay baka nasabi niya pa ang mga
salitang lalong ikakasakit ng loob ng mga taong umaasa sa kanyang magpapakasal siya
sa iba. It's just that he always choose to stay wordless because most people don't
deserve his words.

Howell tried to dial Yane's number but it was out of reach, it made him angrier.

He had no choice but to drive in the airport. Laking pasasalamat niya nang maabutan
pa ang flight niya papuntang Villa Altaraza.

Bumaba na ang araw nang lumapag ang eroplano. Holding his dark brown leather duffel
bag, he walked outside the airport and waited for the Villa Altaraza's private van
to bring him to the hotel.

After a few minutes, a tinted black raptor suddenly stopped in front of him.

The driver's door opened forcefully to his surprise. And it was already too late
for him to avoid a very hard and solid punch that landed on his fucking jaw, coming
from his friend, Keith Tuazon!
28 ~ Brother
CHAPTER TWENTY EIGHT

BALISA si Yane nang gabing 'yon. Kung anu-ano na ang pumapasok sa isip niya.
Nariyan na baka nagpunta sa Maynila ang Kuya Keith niya para lang komprontahin si
Howell, mayr'on din na baka may mga tao itong inutusan upang saktan ang doktor at
isa pa na pwede rin mangyari na mag abang ito sa airport at doon gumawa ng
eskandalo.
Nakakapangsisi rin na pag-isipan niya ang kapatid na may gagawing hindi maganda kay
Howell, lalo at alam niya kung gaano nito nirerespeto ang mga kaibigan, kung gaano
nito pinag-iisipang mabuti muna ang lahat bago gumawa ng hakbang.

Her brother was trained to have a long patience and be wiser, before doing a things
that could hurt someone.

Kaya paano niyang naiisip na mananakit ng ganoong lang ang kapatid niya? Iyon ay
dahil saksi ang kanyang mga mata sa sobrang galit na ipinamalas ng Kuya niya. Ni
minsan sa buhay niya ay hindi niya ito nakitaan nang gano'ng klaseng galit kahit pa
nga noong mga panahon na iniwan sila ng ama at nalaman na may iba ito.

He's very, very protective brother and seeing her crying because of one man looks
like a fucking crime for him that he needed to do his own revenge to get even and
to give her the justice she deserve.

Pero, ilang beses niya rin bang sinabi sa sarili na ayaw niyang humantong sa
pisikal na sakitan ang anomang problemang kinakaharap nila ni Howell? Na kung
makikita niyang nasasaktan o bugbog sarado ang lalaking mahal, alam niyang hindi
siya sasaya at magpapalala lamang sa sitwasyon nila.

Imagine, Howell's wounded face with full of blood, imagine that he can't even walk
properly because her brother beat him out of his anger?

Though, she knew that Howell can protect himself, he knew martial arts and he
played boxing as one of his exercise and sports, kahit na gano'n, ayaw niya parin
na umabot nga sa sakitan ang dalawang magkaibigan!

Naiiyak na naman na pabagsak na naupo si Yane sa malambot na sofa at na kanina pa

panay ang sipat sa pinto kung may kakatok ba. Bago pa siya masiraan ng bait
kakaisip ay nagpasya na siyang lumabas ng silid kahit na mahigpit na bilin ng Kuya
Keith niya na huwag siyang aalis.

Paglabas palang sa elevator sa lobby ay napansin niya na ang ilang bulung-bulungan

ng mga guest sa hotel. Nakatingin ang mga ito sa may swimming pool area, madilim na
at kung hindi pa siya lalapit ay hindi niya makikita kung ano ang mayro'n doon.

"Excuse me, Miss Yane," Lumapit sa kanya ang isang staff ng Hotel bago niya pa
matanaw ang swimming pool area.

"Yes?"

"Ipinagbilin po ni Boss Clane na huwag kang hayaang lumabas muna sa hotel."

She narrowed her eyes, a bit annoyed.

"Bakit daw?"

"Wala pong sinabing dahilan, Ma'am."

Yane take a glance to the swimming pool area, behind the female staff.

"What's happening there?"

Nilingon nito 'yon at pilit na ngumiti.

"Mm, may kaunting kaguluhan lang, pero naroon na rin si Boss Clane para ayusin."

Ang bait naman pala ni Clane na nagbigay pa ng oras at pumagitna sa kaguluhan ng

mga bisita sa Villa Altaraza?

"His parents just announced that he's now engaged. What's he doing here?" She heard
that from a group of female going to the restaurant. Ang mga ito 'yung mga modelo
na nakasabay niya mananghalian.

"Didn't you watch the full coverage, girl? He walked out, leaving his poor fiancee
in that charity event. It almost break the social media!"

Malakas na kinutuban siya na si Howell ang pinag-uusapan ng mga ito! But, wait, did
she heard it, right? Howell left Margo?

"Are you going to eat your dinner, Ma'am? We have a room service." Offer pa ng
babae.

Yane pursed her lips, she's trying to be nice to her, even though she's annoyed
already. Alam niya naman na sinusunod lang nito ang bilin sa ng amo. Wala itong
kasalanan, hindi niya dapat ito sungitan.

"Gusto kong magpahangin. Sa pool area."

"Ah, naku, ako ang mapapagalitan ni boss."

Hinawakan niya ito sa balikat. "Ako ang bahala sayo. Hayaan mo na akong magpunta
do'n."

"Pero, Miss Tuazon."

Yane waved her hand to dismiss the woman. Buo ang loob nang tahakin niya ang daan
papunta sa swimming pool area. Wala ng mga tao roon, kundi ang mga unipormadong
tauhan nalang ng mga Altaraza na sa wari niya ay nagpaalis sa mga taong curious sa
nangyayari. Ang ibang tauhan ay tahimik na nagmamasid sa buong paligid.

Malakas ang pintig ng puso ni Yane nang naging malinaw sa kanyang paningin kung
sinu-sino ang mga lalaking nasa gilid ng infinity pool.

Sa isang sun lounger ay matikas na nakaupo ang kapatid niya na nakapaharap ang
posisyon sa kanya, matalim ang mga mata na nakatingin sa lalaking nasa kabilang sun
lounger.

Yane's heart almost skip a beat when she recognized the back body of that man, it's
Howell! Nakapatalikod man sa gawi niya ay napansin niya na may hawak itong kulay
puting bagay na idinidikit sa bandang mukha.

Totoo nga ang narinig niya sa mga babae kanina, na nandito nga si Howell. At, ano
ang ipununta nito dito? Magso-sorry sa kanya? Magpapaliwanag?

"Ma'am, hindi po kayo pwede dito." Magalang na sabi ng isa sa tauhan nila Clane.

"Ano ba ang pinag-uusapan nila?"

Hindi ito nagsalita, ganitong naiinis siya, hindi pwede na wala siyang makuhang
sagot, dapat ay malaman niya ang dahilan kung bakit nando'n si Howell!

"Sige na, brute, magyakap na kayo." Narinig niyang udyok ng isang lalaking nakatayo
sa gilid ni Clane, hindi siya masyadong pamilyar kung sino.

"Shut up, Fuentes." It was Clane in a flat tone.

"Tama, manahimik ka nalang Zyron." Si Dwaye na may dalang bucket ng beer, galing sa
kung saan. Inilapag nito 'yon sa lamesang pumapagitna sa Kuya Keith niya at kay
Howell. "Gusto mo bang makanood ulit ng sabungan ng dalawang 'yan?"

Yane's eyes went to her brother. Seryoso at madilim ang awra nito, kahit medyo
malayo ay napansin niya ang mga galos sa guwapong mukha.

"Napanood ko na kanina sa airport, Dwaye! Umihi ka pa kasi kaya hindi mo naabutan."

Sabi no'ng Zyron. "Pero wala akong pinustahan, pareho kong mahal 'yan." Sabay
akmang yayakap sa Kuya Keith niya pero sobrang talim lang na tinignan ng Kuya Keith
niya kaya kay Howell ito yayakap sana pero... iritado rin na umiwas ang lalaking
mahal niya.

"Choosy pa 'tong mga gagong 'to. Alam niyo bang kailangan pa akong lasingin ng mga
babae para lang mayakap ako?" Madramang sabi ulit ng Zyron, napanguso siya,
natatawa na.

"Dito ka nga." Hinila ito ni Clane, pabalik sa gilid. "Akala mo siguro nakakatulong
ka sa sitwasyon. Dapat talaga hindi ka na namin hinayaang sumama dito."

"Brute, ang sakit mo magsalita." Nagtatampo na yata si Zyron, ha.

"Here, para kumalma kayo."

Nagbigay si Dwaye ng bote ng beer sa Kuya Keith niya at kay Howell na tinanggap
naman.

"Huwag na natin palipasin ang gabi na hindi kayong dalawa nagkaka-ayos." Si Clane
sa kaswal na tono. "Keith, I understand that you're fucking mad because Howell made
your baby sister cry, but let's give this brute a chance to explain himself."

"The fucking point here is... he already made her cry. I don't think I would ever
need to hear any of his explanation about this shit. Kung ngayon nga ay napaiyak
niya na, paano pa sa darating na mga araw, huh?" Gigil ngunit kontrolado ang tinig
ng kapatid. "At tandaan mo 'to, Banchero, hindi ko na hahayaan na saktan mo ulit
'yung kapatid ko."

"Doc, it's your turn. The spotlight is yours now... " Zyron urged.

"Tang ina nito, tumigil ka nga muna, Zy." Si Dwaye na naiirita na sa hindi pagiging
seryoso ng makulit na kaibigan.

"Alam kong may mali rin ako, kaya nga ako nandito para itama 'yon." Mababa ang
boses ni Howell, narinig niya lang ay parang may tumatalon ng bagay sa tiyan niya.

"Alam mo bang hindi lang isang babae ang sinaktan mo? You fucking left your fiancee
in that event, and flew all the way here to be with your another girl? Gago ka
talaga!"

"Margo is not my fiancee. Pwede bang pakinggan mo muna ako?" Iritado na si Howell,
kausap ang Kuya Keith niya.

"Usap lang, ha, walang suntukan." Paalala ni Zyron.

Sunddendly, Clane glance at her direction like as if he felt like someone was
watching them secretly.

"Your sister is here." He informed them.

Tumingin ang mga ito sa direksyon niya, pero hindi si Howell.

"Hey, Yane, come here, Join us!" Magiliw na aya ni Zyron at kumaway pa sa kanya,
napahilot si Clane sa sintido bigla, parang gusto nalang ihulog si Zyron sa nag-
iiba't-ibang kulay na tubig sa bandang gilid.

Tumayo ang Kuya Keith niya at iniwan ang mga kaibigan upang puntahan siya.

The more he gets closer, the more his wounded face visible. Nangyari na nga ang
pinakatatakutan niya, nagpang-abot na nga ang dalawang lalaking labis niyang
pinahalagahan sa buong buhay niya.

"How are you feeling?" Her brother asked in a soft tone.

Napakurap si Yane, naramdaman na tila may sumipa sa kanyang dibdib. He always

manage to sounds so gentle, even the emotion on his face is giving away what he
really feels inside, he's still furious.

"May mga sugat ka sa mukha..." Imbes ay puna niya.

"This is nothing. I was asking you, how are feeling right now?"

Humugot si Yane ng hangin sa dibdib, iwas na iwas na huwag mapunta ang tingin niya
sa likuran nito, kung nasaan sila Howell.

Ano nga ba ang dapat niyang maramdaman sa mga sandaling 'yon? Matuwa dahil
naparuhan si Howell ng kapatid? Dahil nagkaro'n ng lamat ang pagkakaibigan ng mga
ito dahil sa kanya? Kung bang habang maaga pa ay umamin na siya sa relasyon nila ni
Howell, aabot kaya ang lahat sa ganito?

Sa tuwing tinitignan niya ang Kuya Keith niya, para siyang kainakain ng sariling
konsyensya sa pagiging malihim niya rito. Her brother don't deserve this, na
paglihiman niya. Simula't-sapul ay ito na ang naging kakampi niya sa lahat, naging
matibay na sandalan niya at hindi sumablay na tuparin ang mga pangakong binitiwan
sa kanya.

Tapos, ano? Ito lang ba ang kaya niyang iganti? Ang paglihiman ito tungkol sa bagay
na alam niya dapat nitong malaman?

Ang dami-daming tumatakbo sa isip niya, wala na siyang pakialam sa bilang. Isa lang
ang gusto niyang mangyari sa mga oras na 'yon, ang muling mabuo ang lamat sa
pagkakaibigan ng dalawa.

She just ruined their friendship. Their friendship don't deserve to be end up like
a broken glass. She needs to do something to fix it.

"Ayokong makikipagkita ka pa kay Howell. Putulin mo na kung anoman ang kaugnayan

ninyo." Anito na nagbigay takot sa kanyang dibdib.

Aligaga na napatuwid si Yane sa pagkakatayo. Salubong na ang kilay, sa loob-loob ay

hindi siya sumasang-ayon.

"Hindi 'yon gano'n kadali, Kuya."

"Ano pa ba ang nakikita mong dahilan para ipagpatuloy pa kung anoman ang mayro'n
kayo ng gagong 'yon?" Kritikal na tanong nito, mariin ang pagtanggi sa hindi niya
pagsang-ayon sa gusto nitong mangyari.

"Mahal ko... siya." Dinala ng ihip ng hangin ang maliit niyang boses.
"Yan ang nagagawa ng putang inang pagmamahal na 'yan?" Imwinestra nito ang mukha
niya. "Pamamagain ang mga mata mo dahil sa pag-iyak? Na hindi na magawang pumorma
ng ngiti ang labi mo dahil sa nararamdamang sakit sa loob ng dibdib? Ni simula nang
dumating ka rito, hindi ko nakita 'yang masayang kislap sa mga mata mo. 'Yan ba ang
klase ng pagmamahal na itinuro sayo ni Howell?"

Napayuko si Yane, labis na tinamaan sa mga ibinatong salita ng kapatid. Walang

pasabi na bumagsak ang mga luha sa gilid ng kanyang mga mata, pababa sa kanyang
paanan.

"I'm sorry." He tried to get a hold of her, but he stopped himself. "Hindi ganito
ang pagmamahal na naiisip ko, Yane. Na pagdating ng araw, hindi ganitong klase ng
pagmamahal ang gusto kong ilarawan sa mga magiging anak ko."

"Hindi naman lahat ng pagmamahal ay dapat masaya katulad ng palaging inaasahan ng

iba..." humihikbing sabi niya. "... parang sasakyan lang ito, na kailangan
pagdaanan ang bawat lubak na haharang sa daan, bago tuluyang makarating sa tamang
lugar na pupuntahan."

"At saan ang tamang lugar para sayo, huh?" May diin sa boses nito. "Sa kanya?" At
imwinestra ang isang kamay sa direksyon ni Howell nang hindi lumilingon do'n. "Kung
siya talaga ang tamang lugar para sayo, kung gano'n puntahan mo na."

Sunud-sunod na mahapding pumintig ang kanyang puso, at kahit pigilan ang luha ay
walang pahintulot na bumabagsak ang mga 'yon.

"Pasensya ka na kung pinakialaman ko pa ang buhay mo. Kung binugbog ko 'yung

lalaking mahal mo. Hindi ko lang matanggap na pagkatapos kitang ingatan,
protektahan, ibang tao lang ang mananakit sayo ng ganyan. Alam niya naman kung
gaano ka kahalaga sakin, inalagaan niya rin dapat 'yung nararamdaman mo para hindi
na tayo umabot pa sa ganito." Mabigat na humugot ito ng hangin sa dibdib. "At s-
sana... tama nga itong lugar na pinili mo."

Tapos ay deretso ang tingin ng walang buhay nitong mga mata nang nilagpasan siya.

"Kuya!" Naiiyak na hinabol ni Yane ang kapatid, pero mabilis itong nakasakay sa
kulay itim na raptor at nilisan ang lugar.

Her brother left her with heavy heart... he did not even try to give her even just
a single glance from him, it hurts her.

He left like as if he knew that his good byes and glances means nothing to her, but
he was wrong, because... it means a lot to her. Her brother means a lot to her. A
lot.

29 ~ Cake
CHAPTER TWENTY NINE

"WHERE are we?" Little Yane curiously asked her big brother.

Naupo ito sa buhanganin kaya ginaya niya ito. Sa harap nila ay ang walang humpay na
hampas ng alon. Nakaramdam ng kaunting takot ang batang Yane, takot na aabutin sila
ng malaking alon na 'yon at kakainin siya ng walang kalaban-laban.

"That's normal. Don't be scared, okay?" Her brother, Keith, told her with assurance
on his tone.
Inilibot ulit ni Yane ang tingin sa kabuuan ng lugar. Kaunti palang ang ang
kabahayan, at ang kanila ang pinaka malaki at magarbo. Ngunit hindi niya na 'yon
matanaw dahil ilang minuto rin silang naglakad-lakad ng Kuya Keith para makapunta
sa lugar na 'yon, kung saan may mas malakas na alon.

"Isla ba 'yon, Kuya? Ayun, o." Itinuro niya ng daliri ang natanaw na Isla hindi
kalayuan.

"Yes."

"Paano tayo makakapunta do'n?"

"Kailangan natin sumakay ng bangka para makapunta dyan."

Ginaya ni ng batang Yane ang Kuya Keith niya nang kumuha ito ng buhangin at unti-
unti rin pinakawalan sa nakasarang kamay. Yane giggled when she mimicked her
brother. At dahil maliit lang ang kamay niya, hindi siya makakuha ng maraming
buhangin, hindi kagaya ng sa kaapatid.

"Bakit palagi mong ginagawa 'yan sa buhangin, Kuya? Binibilang mo ba sila habang
pinapakawalan mo?"

Natawa ang nakakatandang kapatid, tapos ay umiling.

"Hindi. Ang buhangin ang isa sa bagay sa mundo na hindi nabibilang, Anicka."

"Kung gano'n, bakit mo ginagawa ang ganyan?" Tukoy niya sa ginagawang pagpapakawala
ng buhangin sa nakatiklop na palad, na may tamang awang lang para lumabas ang
pinong buhangin.

"Itong buhangin sa kamay ko, parang oras ito ng isang tao. Tignan mo..." Nilakihan
nito ang awang sa palad kaya mabilis na nahulog ang mga buhangin na tinangay pa ng
hangin. Napapikit ang batang Yane upang hindi mapuwing. "Naniniwala ako na nasa
kamay ng tao kung paano nila gagamitin ang oras na ibinigay sa kanila."

"Huh?" Itinagilid ng batang Yane ang ulo, mabait na nakikinig.

"Pwedeng madaliin nila ang oras, pwede rin na bagalan."

"Hindi ko naman maintindihan." Ngumuso ang batang Yane at dumampot na rin ng

buhangin.

"Bata ka pa kasi, pero dapat habang bata ka pa ay alam mo na kung paano gagamitin
ng tama ang oras na ibinigay sayo."

"Paano?"

"Gamitin mo ang bawat oras sa bagay at tao na alam mong magpapasaya sayo. Kasi...
hindi natin hawak ang buhay natin, ipinahiram lang sa atin ito, Yane. Kaya dapat...
sulitin natin bago pa kunin ulit sa'tin."

"Sino naman ang kukuha ng buhay natin, Kuya?"

Humugot ng hangin sa dibdib ang Kuya Keith niya. Ang mga mata ay nakatingin sa
maliit na Islang 'yon. Sana ay mapuntahan niya 'yon, bago sila bumalik ng Maynila.

"Siguro... kung sino ang nagbigay sa atin ng buhay, siya rin ang kukuha niyon."

Itinagilid niya ulit ang ulo, palagi siyang mangha kapag kausap ang Kuya Keith
niya. Marami siyang natututunan kahit na bata palang siya.

"Ano ang ibig mong sabihin, Kuya Keith? Mamamatay ba tayo?"

Tinawanan nito ang tanong niya at nilingon siya.

"Lahat tayo mamamatay kapag oras na natin... kahit pa ayaw pa natin."

"May doktor naman, ha, gagamutin nila tayo. Katulad ng mga doktor na nag gamot sa
akin."

"Kahit gaano pa kagaling ang doktor, Yane, walang magagawa ang ilang taon nilang
pag-aaral kapag oras na talaga ng tao na mamaalam sa mundo."

"Bakit mo ito sinasabi, Kuya? Mamamatay ka na ba?" Inosenteng tanong ng batang Yane
na tinawanan lang ulit ng Kuya Keith. "Ayokong mamatay ka, Kuya. Okay?"

"Ayoko rin, Yane. Marami pa akong pangarap. Pero..."

"... Pero, ano?"

Kumuha ulit ito ng buhangin at inulit ang mabagal na pagpakawala sa mga 'yon na
tinatangay ng maalat na hangin.

"... pero kapag oras ko na talaga, sisiguraduhin ko na may kasaysayan at halaga ang
dahilan nang pagkamatay ko para sa huli ay hindi ako magsisi na iniwan ko ang
mundong ito."

"Kaya ba... gusto mo rin maging sundalo katulad ni daddy? Mamamatay kang bayani?"

"Gusto kong mag sundalo hindi para kilalaning bayani, Yane. Gusto kong magsilbi sa
mga tao at sa bansa natin."

Lumapad ang ngiti ng batang Yane, excited na makita ang Kuya Keith na nakasuot ng
uniporme ng mga sundalo.

"Susuportahan kita sa pangarap mo, Kuya! Palagi kitang ipinagmamalaki sa mga

kaklase ko!"

"Hindi mo kailangang gawin 'yan." Natatawa na umiling ito. "Halika na, bumalik na
tayo sa bahay."

Inilahad nito ang kamay sa kanya na kaagad niya namang kinuha.

Yane's eyes went to the small island again.

"I wanna go there. Nakapunta ka ba do'n, Kuya?"

"Yes." Anito, nakatanaw sa Isla. "Dadalhin kita dyan, maghintay ka lang."

"Sige!" Tumalon-talon pa ang batang Yane, na nagpangiti sa Kuya Keith niya.

Masaya at sabay nilang tinahak pabalik ang beach house nila habang mangha na
pinapanood niya ang pababang araw na unti-unti nang humahalik sa tubig dagat.

ALAM NI Yane na nasaktan niya ang Kuya Keith niya, pero wala siyang nagawa nang
bigla itong umalis. Gusto niyang sabihin dito na mahalaga ito sa kanya, na mahal
niya ito at hindi kailangan na pati sila ay magkagalit. Paano niya sasabihin ang
lahat ng 'yong kung nilayasan siya?
"Yane!"

Narinig niya ang pamilyar na boses na 'yon habang nanghihina na nakapluhod siya sa
entrada ng lobby. Masakit na tinanaw niya kanina ang pag-alis ng sasakyan ng
kapatid. Gusto niya itong habulin, kaya lang ay mas nangibabaw ang panghihina niya
dahil sa nararamdaman.

"Fuck... come, come here." Howell carry her and walk towards the elevator.

Masyado siyang mahina para mag-protesta. Mahaba ang araw na ito, sa sobrang haba ay
kinakain na siya ng pagod sa lahat nang nangyari sa buong araw na 'yon.

Howell brought her to unfamiliar room, ngunit halos naghahawig ang kulay ng pintura
kagaya nang silid na inu-ukupa niya.

"Magpahinga ka muna, okay?" Mahinahon ang boses nito bago siya binigyan ng magaan
na halik sa noo.

"Si... Kuya Keith... galit siya sa akin."

Kahit pagud na pagod na ay hindi maalis sa isipan ang itsura ng kapatid, na ang
galit ay nahalinhinan ng sakit.

Siya naman ay nagsisisi sa lahat nang nagawang pagkakamali. Pati tuloy sila ng Kuya
Keith niya ay humantong sa ganito.

"Alam ko. Galit din siya sa akin, Yane." Nakaupo si Howell sa tabi niya, sa gilid
ng kama. "Pero, umaasa ako na maaayos din natin ito. Let's just give him time to
think and to calm his senses. Iyon lang ang alam kong pinaka kailangan niya sa mga
sandaling ito."

"N-Natatakot ako na pati siya ay mawala sa akin." Nag landas ang luha sa kanyang
pisngi mula sa nakapikit na mga mata.

Bakit ba ang damot damot ng mundong ginagalawan niya? Bakit ba hindi nalang siyang
hayaang sumaya? Sana ay mawala nalang bigla ang sakit na pilit na sinusubok ang
tigas ng kanyang dibdib. Noon pa bugbog sa pasakit ang puso niya, kailan ba
matitigil ang lahat ng ito?

"Hindi 'yon mangyayari, Yane. Katulad ko, hindi ka kayang iwan ni Keith." Maingat
na pinunasan ng daliri nito ang kanyang luha.

"Pero nagawa niya na kanina." May hikbi na sagot niya.

"Galit siya at... siguro ay nasaktan din, kaya siya umalis."

"Bakit pakiramdam ko ay iiwan niya ako?" Ang hapdi-hapdi na ng tibok ng puso niya
dahil sa namamayani ang labis na pangamba do'n na iwan din siya ng kapatid.

"Kahit ano pa ang mangyari, kahit gaano pa siya sobrang nagalit o kahit gaano pa
siya nasaktan, alam kong mas pipiliin ni Keith na manatili kesa lumayo nang
tuluyan."

Siguro, sinasabi lang nito ang lahat ng 'yon para makaramdam siya ng kapanatagan.

Gusto niyang paniwalaan ang mga sinasabi nito, nang sa gayon ay gumaan nga kahit
paano ang bigat ng dibdib.
"G-Gusto siyang makausap pa... gusto ko siyang makita pa..." Na pakiramdam niya ay
hindi sapat ang ilang minuto na nasilayan niya ang kapatid, tapos ganito pa ang
nangyari. "... kahit sa malayo lang ako, gusto siyang makita..." Halos magmakaawa
na siya mapagbigyan lang ang gusto niya.

"Susubukan ko, okay?" nahihirapan na ang boses ni Howell. "... para sayo." Sabay
haplos nito sa noo niya, pababa sa buhok. "Please, baby, get some sleep."

Nanghihina na tumango si Yane, ramdam ang pamamaga ng mga mata nang hayaan ang
sariling kainin ng antok.

SUNUD-SUNOD ang araw na matamlay si Yane. Problemado na si Howell dahil nahihirapan

itong pakainin siya at madalas ang hindi niya pagpansin dito sa tuwing naiisip ang
katotohanan na hindi siya nito kayang pagbigyan tungkol sa araw-araw niyang paki-
usap na masilayan man lang kahit saglit ang Kuya Keith niya.

She's getting impatient. Kaunti nalang talaga ay siya na mismo ang kakausap kay
Clane para lang malaman kung nasaan naglalagi ang kapatid niya! At kaunti nalang
din ang pasensya niya na pabalikin na si Howell sa Maynila, inis na inis siya dito
dahil pinapaasa lang yata siya na makikita niya ang Kuya niya pero ang totoo ay
hindi talaga ng mga ito mahanap!

"Nanggigigil na ako sayo!" Pinanliitan niya ng mata si Howell na napapanguso lang.

Nasa restaurant siya ng Villa Altaraza at nagmi-merienda, kadarating lang ni Howell

galing sa kung saan makakahanap ng balita tungkol sa Kuya Keith niya.

"Ginawa ko na halos ang lahat. Ayaw lang talaga magpakita ni Keith." Dahilan nito,
nawawalan na nang pag-asa, may pagod sa mukha o baka nagpapaawa lang din sa kanya
dahil ilang araw niya na rin ito binubugahan ng apoy.

Nakatayo lang si Howell sa harap niya, hindi uupo hanggat hindi niya binibigyan ng
permiso.

"I don't want to see you, then!"

"Baby naman..." Nagmamakaawa na ang itsura nito. "Bumalik ka na sa Maynila! Dito na

ako magpapa-assign. Kakausapin ko si Kuya Clane mamaya."

"Here's your favorite, Ma'am. Red velvet cheesecake." Magiliw na inilapag ng

waitress ang dalawang slice ng cake na kinahuhumalingan niya. "Dinagdagan na po
namin ng cheese.

"Enjoy your merienda, Miss Yane."

"Thank you." Ngumiti siya sa waitress at bumuti ang pakiramdam nang masilayan ang
paboritong cake.

Naupo si Howell sa katapat niyang upuan, sinamaan niya lang ito ng tingin bago
inunti-unting kainin ang pang huling meryenda sa araw na 'yon.

"You were just kidding, right?" Howell's attentive.

"Hindi ako nagbibiro. Gusto kong dito nalang muna ako. Isa pa, hindi ko alam kung
ano ang sasapitin ko sa piling mo pagbalik sa Maynila. Siguradong sa akin ang
bunton ng sisi at galit dahil sa ginawa mo kay Margo. Kaya, dito nalang ako, mas
mabuti pa."

Nalaman niya galing din kay Howell na nag walk out nga talaga ito sa charity event.
Noong gabing din 'yon ay kumalat sa publiko ang ginawa nito at malamang magpasa-
hanggang ngayon ay hinahanap parin si Howell ng media or paparazzi para makuhanan
ng pahayag tungkol sa pagwa-walk out ng doktor na ito.

"Ayoko, hindi ako papayag." Agresibong pagsalungat nito sa kanya.

Kahit mukha ng problemado si Howell ay guwapo parin talaga! Mas lalo tuloy siyang
naiirita! Naghihilom na rin ang mga sugat at pasa nito sa mukha. Pinatignan din
nito noong isang araw ang panga na napuruhan ng suntok, wala naman naging mabigat
na problema sa parteng 'yon na ipinagpasalamat niya.

Itinagilid ni Yane ang ulo, tinaasan niya ito ng kilay habang maarteng nakalapat sa
bibig ang kutsaritang may cake, ninanamnam ang sarap niyon, inuunti-unti.

"I already file a leave. So, yeah, dito lang ako sayo." Dagdag pa nito na akala
naman ay magpapabago sa desisyon niya. "Kung nasaan ka, do'n lang din ako."

"Nababaliw ka na talaga 'no?" Dismayadong sabi niya, naghihintay na makita ang

iritasyon sa mukha ni Howell para naman kahit papano ay may kasiyahan itong
maidulot sa kanya sa ilang araw na puro bigo nalang ang balitang inihahatid sa
kanya patungkol sa paghahanap sa Kuya Keith niya.

"Matagal na, Yane..." Sa paos na boses nito binanggit 'yon.

Lihim siyang umirap nang maapektuhan ang bilis ng tibok ng puso niya dahil lang sa
sinabi ng lalaking ito! Huh, paano ba nito nagagawa na ibahin ang takbo pintig ng
puso niya sa simpleng salita lang?!

"At paano ang mga naiwan mong pasyente sa Maynila?"

"We have a lot of doctors in BMC. Kaya nila ang trabaho do'n kahit wala ako."

"Desidido ka talaga dyan sa desiyon mong manatili dito, ha."

"Yeah." A playful smile escape his lips, then his eyes went to the cake.

Nagalit kaagad siya sa ginawa nitong pagtingin sa cake kaya kinuha niya ang
platito, inilayo sa tingin nito. Gusto pa yata siyang saluhan!

"Bumili ka ng sayo, sa akin 'to!" Madamot na sambit niya.

Howell's lips pursed cutely. May aliw sa mga mata.

"Sayo nga... hindi ko naman aagawin. Gusto mo bilhan pa kita ng madami niyan?"

The offer was tempting, but no! She can buy another slice for herself!

"Hindi mo ako madadaan sa pa-bili-bili na sinasabi mo. Galit parin ako sayo at
magagalit pa araw-araw kapag hindi mo ako dinala kay Kuya! Dyan ka na nga!" Mataray
siyang tumayo dala ang platito at lumabas ng restaurant.

Hindi na nakita ni Yane na hahabulin sana siya ng isang waitress, naharang lang ni
Howell.

SA OPISINA ni Clane sa Villa Altaraza nagpalipas ng ilang oras si Howell dahil

hindi naman siya pinapapasok ni Yane sa kwarto nila. He don't want to assume, but
Yane's actions tells something about her condition, she wasn't just aware about it.

"You know brute, kaunti nalang, iisipin kong nababaliw ka na." Napatingin siya sa
dismayadong boses ni Clane na nakaupo sa swivel chair nito.

"What?"

"Ngumingiti ka mag-isa. Magkakaro'n pa yata ako ng kaibigan na may sira sa ulo."

"I'm not smiling!" Tanggi niya, hindi na yata namamalayan na napapangiti siya
habang iniisip ang kundiyson ng babaeng mahal.

"Magpapanggap nalang akong hindi ko nakita na ngumingiti ka."

"Gago. Talagang hindi!"

"Babalik na ako sa mansyon mamaya. Ano ang balak mo? Outside de kulambo ka na
naman?" Pang-aasar pa ng gago.

"Ilang gabi na akong sa couch lang natutulog."

"That's fine, you will get used to it in time."

Sumimsim si Howell sa vodka, hindi na pinatulan ang paandar na pang-aasar ng

kaibigan.

"She really wanted to see her brother. Hindi ko maibigay ang gusto niya."

"Mahirap hanapin ang taong nagtatago, Howell. Let him have his peace. Our friend
need that."

Alam ni Howell 'yon kaya lang ay mapilit talaga si Yane, ipinipilit ang gusto. Wala
naman din siyang magawa dahil mahal niya... iintindihin niya. Clane don't even know
where is Keith. They have no resources. They can't even track him.

"Babalik din 'yon." Ani Clane. "May lihim kaming minamanmanan at siya lang ang
maasahan ko sa trabahong 'yon. Hindi magtatagal ay nandito na 'yon si Keith."

"At sana pagbalik niya, maging maayos na kami."

Howell admit that he felt really bad to what happened to their friendship. Kahit na
inaasahan niya na na maaaring humantong nga sa ganito ang lahat kapag nagka-alaman
na, mahirap parin tanggapin na nagkaro'n ng lamat ang pagkakaibigan nila ni Keith.

Inaamin niya rin ang kasalanan niya sa paglilihim, pero hindi siya kailanman
magsisi sa naging desisyon nila ni Yane, dahil masaya siya sa ginawa kahit na...
alam niyang sa huli, may taong masasaktan at magagalit.

Some times, love is really selfish. Makakagawa ka ng bagay na magpapasaya sayo

kahit na alam mong makakasakit ka ng damdamin ng iba.

"I'm hoping for that, too, Banchero." Clane took a breath. "Kung hindi ko lang
lubusang kilala si Keith, iisipin ko na iba ang dahilan ng galit niya sayo."

"Ako rin." Sang-ayon niya, sabay simsim ulit. Gumuhit ang init sa kanyang
lalamunan, nag-iwan ng pait. "Pero... hindi malabo na gano'n nga ang dahilan..."

"No, that's not the reason. I know him too well. Hindi talaga." Umiling-iling ang
kaibigan. "Ayoko siyang pangunahan. Wag na natin itong pag-usapan."

"Aalis na ako." Tumayo siya, malalim na rin ang gabi.

"Sasabihan kita kapag nakakuha ako ng balita kung nasaan si Keith."

"Salamat."

Dumeretso si Howell sa suite niya kung nasaan si Yane. Madilim nang pumasok siya,
tahimik, kaya naman mabilis niyang narinig ang mahihinang hikbi na nanggagaling sa
kuwarto.

Nagmamadali siyang nagpunta doon at binuksan ang pinto. Naaubutan niya si Yane na
nakaupo sa kama, yakap ang comforter.

"What's wrong?" Nag-aalala na nilapitan niya ito.

"N-Namimiss ko na si Kuya... gusto ko na siyang makita kahit saglit lang, p-

please..."

Mugto ang mga mata na nagmamakaawa ito sa kanya. Tila ba may sumisipa sa dibdib
niya sa nakikitang kalungkutan sa mukha ng babaeng mahal.

She became very emotional, mabilis na rin umiyak. Gusto niyang isipin na baka dala
lang ng kundisyon nito, pero... kahit pa gano'n, dapat ay magawan niya ng paraan
ang hinihiling ni Yane ilang araw na.

"Susubukan ko ulit bukas, okay?" Hinaplos niya ito sa buhok, inaalis ang mga luha
sa pisngi sa pamamagitan ng mararahan na halik.

"Paano kapag hindi mo na naman nagawa?!"

Ito na naman sila, aawayin na naman siya.

"Then, I will buy you red velvet cheesecake as peace offering for giving you
another disappointment, is that okay?"

Sinimangutan siya nito, humihikbi.

"Kaya ko namang bumili niyon!"

Howell pursed his lips to suppress a damn smile. Galit na lahat-lahat sa kanya si
Yane, heto siya at nangingiti parin. Baliw na nga talaga siya!

"Hmm, may cake ka pa ba dito?" Pag-iiba niya ng usapan, mailayo lang ang isip nito
sa kapatid.

"Wala na."

"Gusto mo bilhan kita ngayon?"

Mabait na tumango si Yane, nailigaw niya na sa ibang usapan.

"Okay, wait for me here."

Hinalikan niya si Yane sa noo at lumabas na ng silid, handa nang mang-istorbo sa

kung sinoman ang gumagawa ng red velvet cheesecake na 'yon na kinahuhumalingan ng
asawa niya!

30 ~ Crazy (SPG)
CHAPTER THIRTY

KINAILANGAN nilang sumakay sa de motor na bangka bago tuluyang makarating sa Islang

natatanaw noong nakaraang araw. Maalat ang hampas ng hangin at medyo nababasa na
rin ang bestidang suot ni Yane dahil sa mga nasasalubong na alon ng sinasakyan.

Apat lang silang lulan ng bangka. Ang mag-asawang care taker ng beach house ng
pamilya at sila ng Kuya Keith niya. May kalayuan pala ang Islang 'yon, ilang minuto
na sila sa gitna ng dagat na wala siyang ibang matanaw kundi ang kalawakan ng asul
na dagat at kaninang tila tuldok lang sa paningin niya na Isla.

Kung hindi lang si Yane naka-kapit sa braso ng Kuya Keith, siguradong matatakot
siyang bumyahe sa Islang 'yon, lalo at ang bangka lang nila ang nakikita niyang
tinatahak ang daang 'yon.

"Ano ba ang nakakatakot?" Tinawanan ng nakakatandang kapatid ang reaksyon niyang

pagyakap sa braso nito.

"Tayo lang ang bangkang nandito, Kuya. Hindi ba kayo natatakot?"

"Walang dapat ikatakot, Yane. Malapit na rin naman tayo. Tignan mo." Itinuro ng
kapatid ang Isla sa harapan. "Sa oras na makatapak sa mapuputing buhangin na 'yon,
siguradong mawawala lahat ng takot o agam-agam na nararamdaman mo."

Nag-angat ng tingin si Yane at natanaw na nga na malapit na sila. Nagtatayugan ang

punong niyog at mayro'n din na naka-yuko, na ang dulo ng dahon na may tamang
distansya para hindi maabot ang buhanginan at ang tubig na dinadala ng alon sa
dalampasigan.

"Ang ganda, Kuya!" Manghang sambit niya, nagkikislapan din ang buhangin na
tinatamaan ng pang umagang sikat ng araw.

"Maganda talaga dito, Yane. Paboritong lugar ito ng Kuya Keith mo." Sabi ni Aling
Belen.

"Ano po ang tawag sa Isla na 'yan?"

"That is a newly discovered Island. The locals call it Isla Secreta." Her brother
answered.

"Isla Secreta?" Ulit ni Yane, naghahanda na sa pagbaba sa bangka.

"Yes. There's a story behind that. I will tell you."

"I would love to hear it."

Ilang sandali pa ay huminto na ang bangka. Do'n lang din napansin ni Yane ang
iilang kubo sa Isla.

"Careful."

Tinulungan siya ng Kuya Keith makababa sa bangka at binuhat pa siya nito upang
hindi siya sumuong sa tubig. Nang nasa buhanginan na ay saka lang siya ibinaba.

"Maghahanda lang muna kami ng pagkain." Paalam ni Aling Belen sa kanila.

"Sige po. Maglalakad-lakad lang muna kami."

Iyon nga ang ginawa ng magkapatid. Naglakad sila sa dalampasigan at malayang
pinagmamasdan ang maliit at pabilog na Isla. Tahimik at payapa ang lugar, kaya
marahil ay nagustuhan ng Kuya Keith niya.

"Let's sit for a while."

Naupo si Keith sa ilalim ng nakayukong puno ng niyog. Sumunod kaagad si Yane pero
hindi parin magkandamayaw ang kanyang mga mata sa kumikinang na puting buhangin at
napakalinaw na kulay asul at berdeng tubig.

"Sobrang ganda dito, Kuya. Mas gusto ko pa rito kesa sa Maynila."

"Ako rin." Sang-ayon nito.

"Sabihin natin kay mommy at daddy na magpatayo ng bahay dito. Pwede kaya?"

"Kung pwede man, ayoko parin sabihin sa kanila."

"Bakit naman?" Nakanguso si Yane.

"I just wish this Island would remain like this, remoted and un-notice by tourists,
until I get old."

"Bakit naman?" Ipiniling ni Yane ang ulo.

"Because I want to stay here someday. I want to own this place."

"Kung gano'n, hindi ko ito sasabihin kila mommy at sa mga kaibigan ko para hindi na
nila malaman ang tungkol sa Isla na ito. Tayo lang dapat ang nakakaalam."

"Yes."

"This Island is our secret paradise!" Yane said dreamily.

Her brother laugh a bit.

"This is our secret place."

"Paano kapag... nagka girlfriend ka na, Kuya? Dadalhin mo rin siya dito?"

"Depende." Tipid na sagot ng kapatid.

"Depende? Bakit?"

"Dahil mahalaga sa akin ang lugar na ito. Not because she's my girlfriend, it
doesn't mean I would bring her here."

Umihip ang hangin at tinangay muli ang buhok ni Yane, maagap niyang nahawi ang mga
hibla upang hindi matabunan ang maliit niyang mukha.

"Kung gano'n, kailangan ay maging mahalaga muna sayo ang isang tao bago mo dalhin
dito?"

"Yes."

"Mahalaga ako sayo?"

"Of course." Her brother chuckled. "You're my little sister. You're special to me."
Ngumiti ang batang Yane.

"I like this secret place... Kuya Keith."

"Me too. I could spend the rest of my life here... with the woman I want to be with
in the end."

WALA PA RIN magandang balita tungkol sa Kuya Keith niya. Naubusan na si Yane ng
pasensya at nagpasyang babalik nalang sa Maynila. Kailangan niyang bumalik sa
trabaho upang maibaling sa iba ang labis na pag-iisip sa kapatid.

"We need to go back to Manila. Something happened." Si Howell isang tanghali nang
mga araw na pananatili nila sa Villa Altaraza.

"Anong nangyari?" Nakahiga siya sa kama, inuunti-unting kainin ang red velvet
cheesecake.

"Clane's mother was rushed to the hospital last night. They wanted to transfer her
in Manila."

"Oh," Napabangon si Yane. "Ngayong araw na ba tayo aalis?"

"No, tomorrow morning." Tumabi ito ng upo sa kanya. "Kapag naasikaso ko na ang
lahat ng kailangan ng mommy ni Clane, pwede tayong bumalik dito kung gusto mo."

"Pwede rin akong manatili dito at hindi sumama sayo." Subok niya.

Lihim na napapangisi si Yane sa mabilis na pagbabago ng itsura ng kaharap, hindi

kaagad ito sumasang-ayon sa sinabi niya. Nagtatagpo na ang makakapal na kilay.

"Sasama ka sa'kin. Sa penthouse ka tumuloy."

"Paano kapag nakita ako ng mommy mo o ni Margo?" Tinaasan niya ito ng kilay.

"Then, it's time to tell them about us."

Sinimangutan niya si Howell, pero sa loob-loob niya ay panay ang mabilis na pintig
ng puso. Kung dati ay kabado lang siya na makilala ang magulang ni Howell, mas
dumoble ang kaba niya ngayon dahil sa ginawa ni Howell na pagwa-walk out sa charity
event para lang sa kanya.

Ano nalang ang sasabihin ng magulang nito sa kanya? Ni Margo at ng magulang ng

babae? Ng mga empleyado ng BMc? O kahit pa ng publiko? Nagmumukha talaga siyang
kontrabida sa love story nina Howell at Margo!

Hinawakan ni Howell ang kamay niya, madamdamin siyang tinignan.

"Hayaan mo akong ipaglaban ka."

"Paano kapag... pinilit ka parin ng magulang mo kay Margo? Paano kapag ginipit ka
nila?"

Howell's eyes never leave hers. Natutunaw siya sa paraan ng titig nito sa kanya.
Animo imbes na siya ang mahipnotismo, ay ito, dahil sa kanya. Like as if he was
trying to keep his cool, but she was distracting him by staring back at him.

"Kahit anong gawin nilang panggigipit sa akin hindi na magbabago ang katotohanan na
hindi ako magpapakasal kay Margo."
"Pwede parin magbago 'yon. Paano kapag sinabi nilang hindi na ikaw ang magiging
tagapagmana ng BMC dahil hindi mo sila sinunod?"

"I can still live my life without BMC. It's not my lost after all."

His confidence and determination is impressive.

"Ang tigas pala ng ulo mo..." Nasabi niya nalang sa pagiging mapanindigan nito.

"Which one?" He whispered playfully against her shoulder.

Uminit ang mukha ni Yane nang ma-gets ang tanong ni Howell!

"Ang bastos mo." Pinalo niya ito sa hita, na tinawanan lang nito.

"Sinisigurado ko lang kung alin ba sa dalawang ulo ang tinutukoy mo." Tatawa-tawa
pa ito.

"Huh, sinusubukan mo talaga ako, Mr. Banchero?" May hamon sa tono niya.

"Kung 'yan ang sa tingin mo, siguro nga." Hinalik-halikan nito ang braso niya.

Damping halik lang 'yon pero nag-iinit na kaagad ang kanyang katawan. Ilang gabi na
ba ulit silang hindi nagtatalik? Kaya marahil mabilis ang pag-iinit niya ay dahil
namimiss niya na ang maiinit na sandali nila.

"Howell..." Tawag niya sa pangalan ng lalaking mahal nang pati ang palad nito ay
tumulong na sa pagbibigay init sa kanya.

Howell teased her inner thighs using his palm. Hinihimas-himas nito 'yon pababa sa
hita at binti. Ang suot na manipis na cotton short shorts ay hindi nakakatulong
dahil malaya ang kamay nitong maglandas sa pribadong parte ng kanyang katawan.

"Umm..."

Napaliyad si Yane at hinayaan si Howell na hubarin sa kanya ang thsirt nitong suot
niya, dahilan para maging malaya ang labi nito na tudyuin ang dibdib. He's lucky
enough that she's not wearing bra when she's inside their suite, he can easily do
whatever he wants to do with her nipples.

Nakita niya na inilabas ni Howell ang dila at inumpisahan na paglaruan ang utong
niya gamit 'yon. Mabilis na kumalat sa katawan ni Yane ang apoy, wala sa sarili na
siya na mismo ang naghubad ng shorts na suot, init na init na maramdaman pa lalo
ang bawat panunudyo ni Howell sa maseselang bahagi ng katawan niya.

Yane's eyes went to the sliced of velvet cake above the table, beside the bed.
Kahit nag-iinit ay natatakam parin siyang tumikhim ng cake na 'yon.

What's with that cake by the way? Ilang araw niya na rin pinagdidiskitahan kainin
'yon, o baka naman sobrang sarap lang kaya hindi niya mapigilan ang sarili na huwag
kumain?

"M-My cake..." Pinilit niyang inabot 'yon kahit na naka-ibabaw na sa kanya si

Howell at pinagpipiyestahan na ang dibdib niya.

"Nagseselos na ako sa cake na 'yan ha." Bulung-bulong nito nang mapansin ang
pagkurot niya sa cake at ilagay sa bibig niya.

Humagikhik siya sa pinagseselosan ni Howell at kumurot ulit sa cake, bago inilagay

ang darili sa bibig nito. He opened his mouth to welcome her finger, but to her
surprised, he sucked it!

It turned her on, that made him want to do it again!

"M-More..." Nauutal na binawi niya ang hintuturo na sinisipsip nito at kumuha ulit
ng cake.

Yane did it again, he let Howell suck her finger while his fingers were already
teasing her femininity.

"Put it here..." Inginuso nito ang ut*ng niya. May apoy sa mga mata.

Kagat ang labi na sinunod niya si Howell. Kinuha niya ang slice cake, pinahiran at
binudburan ang magkabilang dunggot niya niyon. Mabilis na dinilaan ni Howell ang
bawat inilalagay niya, para siyang kakapusin ng hininga sa ginagawa.

It's messy, but damn, it feels so good!

"Mmm! Howell!" Singhap niya nang gigil na sipsipin nito ang isang ut*ng niya! Uh,
this man!

"Sorry. Ang sarap mo kasi..." Sabay halik-halik nito sa kaninang kinagat, pinapawi
ang kaunting hapding ipinalasap.

Pilya na nilagyan ni Yane nang cake ang tiyan niya at pinigil ang sarili na huwag
ngumisi nang mag-angat ng kilay sa kanya si Howell, naramdaman ang gusto niyang
mangyari.

"Put all that.... here." He teased her wetness with his fingers. "... kakainin ko,
uubusin ko pa." Nakakaliyong udyok nito sa kanya.

"S-Sigurado ka? Ang lagkit..." Nag-iinit ang buong mukha niya, paikot sa batok.

"Please?" He beg, instead.

"I-Ikaw na ang maglagay..."

Nahihiya na binigay niya kay Howell ang slice ng red velvet cheesecake na kinuha
naman nito. His lips travel down to her stomach, nagtagal 'yon doon, pinugpog nang
magaan na halik na halos magpatalon sa puso niya, apektadong-apektado.

Yane closed her eyes when Howell started to put a small amount of cake to her
private part. It's really messy, nalalagkitan na rin siya pero nawawala kaagad sa
tuwing hihimurin na ni Howell ang inilalagay.

"Shit! Ohh!"

Iniliyad niya ng husto ang katawan, ang balakang niya ay nasa ere na habang walang
humpay ang pag-galaw ng dila ni Howell sa buong pagkababae niya.

Wala na rin sa isip niya kung ubos na ba ang cake, kung inilagay ba nito lahat sa
parteng 'yon o ano. Ang nasa isip niya lang ay ang sarap at kiliting dulot ng
mainit na dila na 'yon na naglulumikot sa kanyang kabasaan.

"Oh, Howell! Ang s-sarap.. ahhh, y-yes... ummm!"

"Damn!" He cursed sharply, before he buried his face more to her inner thighs and
licked her until she reached a multiple orgasm.
MABILIS NA lumipas ang panahon. Summer month nang bumalik sila ng kapatid sa Isla
Secreta. Nakakatuwang isipin na nadagdagan na ang edad niya pero nanatiling tago
ang Isla at paganda nang paganda.

"Walang kupas." Bulalas ni Yane nang makababa sa bangka.

"Gumanda lalo." Sagot ng Kuya Keith niya, nakatingin sa kanya.

Pinaliitan niya ito ng mata. He grown up. He's currently in Philippine Military
Academy, sumunod talaga sa yapak ng daddy nila.

"Nagagandahan ka sa akin?" Tudyo niya.

Ginulo nito ang buhok niya. "Ikaw ang pinaka magandang babae kahit guluhin pa natin
ang buhok mo.' At ginulo talaga lalo.

"Stop it!" Stop!" Tinapik-tapik niya ang kamay nito hanggang sa huminto.

Sinimangutan niya ang kapatid at inuhan na itong maglakad papunta sa kubo na

itinayo do'n para may tuluyan sila sa tuwing bibisita.

"Pikunin." Tukso nito nang makasunod sa kanya.

"Kung alam lang ng mga kaklase ko na mapang-asar kang kapatid, siguradong hindi na
sayo magkaka-crush ang mga 'yon!"

Bakit ba naman halos lahat ng kaklase niyang babae ay crush ang Kuya Keith niya.
Samantalang ilang beses lang ng mga ito nakita ang kapatid, panay parin ang
pangungulit sa kanya kung saan ito madalas tumambay, para lang mapuntahan.

"Guwapo ang Kuya mo, kaya normal lang na magka-crush ang mga babae sakin." Mayabang
na sagot nito, inaayos ang mga pinamili nilang pagkain sa bayan bago tumulak sa
Isla.

Yes, she agree. Habang tumatagal ay mas lalong gumagwapo nga ang Kuya Keith niya na
kahit siya, minsan pakiramdam niya ay... nagka-crush na rin tuloy dito.

Ipiniling ni Yane ang ulo, hindi niya dapat maramdaman ang pakiramdam na 'yon!

"Alam mo ang sinabi ko sa kanila para hindi na nila ako kulitin?"

Nilingon siya nito. "Ano?"

Yane wiggled her eyebrow playfully.

"Sabi ko may girlfriend ka na."

"Hmm..."

"Naniwala kaagad sila pero... maghihintay daw sila hanggang sa mag break kayo ng
girlfriend mo." Umirap si Yane sa hangin, naloloka na talaga ang mga kaklase niya.

"Kumusta na mga manliligaw mo? May sinagot ka na ba?" Pag-iiba nito ng usapan.

"Wala, ha! Basted silang lahat!" Siya naman ang nagyabang.

"Dapat lang. Ang papangit ng mga manliligaw mo. Hindi sayo bagay."
"At sino ang bagay sa akin?" Mataray na humalukipkip siya.

"Hintayin mo lang. Balang araw darating din 'yung lalaking babagay sayo kapag tama
na ang oras para sa inyong dalawa."

"Matagal pa ang araw na 'yon..." Napapagod na nahiga siya sa ratan na duyan. "Mas
mauuna ka pang mag-asawa sa akin."

"Who knows?"

"Mas matanda ka, kaya ikaw ang mauunang mag-asawa."

"Depende parin 'yon sa kung kailan mo ba matatagpuan 'yung tamang tao para sayo.
Minsan, kung kailan suko ka na sa paghihintay at paghahanap sa kanila saka naman
sila darating."

"At least dumating, di ba? She's worth waiting for."

Sinulyapan siya ulit ng kapatid, walang ekspresyon sa mukha. She admit, she likes
it when he's emotionless. Mahirap basahin at parang palaging may inililihim,
nakaka-intriga.

"Kuya, i-kwento mo nga ulit sakin ang tungkol dito sa Isla. Nakalimutan ko na, e."

"Mamaya na. Magluluto muna ako."

"Okay. I will take a nap. Wake me up, okay?"

"Yes, Ma'am." He sarcastically answered, that made her smile.

SANA PALA ay hindi na pumayag si Yane na manatili sa penthouse sa BMC. Heto at

kinakabahan siya na baka biglang bumisita ang mommy ni Howell o kahit si Margo at
maabutan siya do'n.

Kanina pa hindi bumabalik si Howell dahil kadarating lang ng pamilya Altaraza sa

Hospital upang mabisita ang ilaw ng tahanan ng mga ito at malaman ang mga dapat
gawin. Si Howell ang siyang nakikipag-usap.

Nakakulong lang siya sa silid, nanonood ng tv habang kumakain. Wala rin siyang
balak lumabas, bukod sa wala siya siya sa mood, ay ayaw niya rin makasalubong sa
daan ang kanino man kina Margo o magulang ni Howell.

"Sabihin mo sa akin, sino? Hah?! Sino?!" Maya-maya ay narining niya ang boses na
'yon, nawala ang antok niya.

"Just leave, Margo." It was Howell's voice.

Dahan-dahan na naglakad si Yane sa pinto ng kuwarto at nakinig sa mahihinang usapan

na naririnig. Ibig sabihin bumalik na si Howell sa penthouse at kasama si Margo!

"No! Hindi ako aalis hanggat hindi ka nagpapaliwanag! Ipinahiya mo ako, Howell! Ako
at ang pamilya ko!"

"What else do you want to know aside from I don't want to marry you?"

Nakagat ni Yane ang loob ng pisngi, nakaramdam ng pagkahabag para kay Margo na
kapwa niya babae rin na siguradong nasasaktan na marinig ang masakit na
katotohanan.
"Bakit hindi ako? Ano ba ang wala ako? Ano ba ang kulang? Sabihin mo..."
Nagmamakaawa ang boses na 'yon ni Margo.

Ilan sandali pa ang lumipas bago nagsalita si Howell.

"Walang kulang sayo, Margo. Sa katunayan ay nasa'yo na ang lahat na hihilingin ng

isang lalaki sa isang babae. You're more than just a beauty, more than just your
family's wealth. You're sweet and smart. Kaya nga gusto ka ng magulang ko para
sa'kin. Because you're an ideal girl."

"Kung gano'n, bakit mo ako iniwan? Bakit ayaw mo akong pakasalan?!" Margo sounds so
frustrated and hurt.

"Because... you are not her." Howell said simply, but she's sure that it gives so
much impact to Margo.

"Sino? Sino ba talaga ang babaeng 'yon, Howell?! Bakit ganyan ka ka-baliw sa kanya
na pati ang magulang mo ay nakaya mong suwayin!"

"I don't wanna talk about this anymore. You may leave now." A long paused. "And,
I'm sorry for hurting your feelings. I didn't mean that, but things really happened
unexpectedly, Margo. Learn to deal with the cruelty of life."

"Tell me that... that girl wasn't Keith's sister."

Napahawak si Yane sa dibdib nang mabanggit siya at ang Kuya Keith niya, nadagdagan
ang kaba niya sa ideyang baka umamin na nga si Howell.

"I don't think it's your business to know who's the woman I love the most."

Yane bit her lower lip, her heart is now bouncing inside her chest. She did not
expect Howell to say that to Margo!

"I know that it's her! It's Yane, right?!" Margo won't stop until she gets the
answer she wants.

"You're giving me headache. Please, leave now."

"It's Yane!" Pilit pa ng babae, sa mas siguradong tono. "Ano ang akala ng batang
'yon? Na basta-basta ka nalang niyang maagawa sa amin? Siguradong magulang mo ang
unang tu-tutol sa pagmamahal ninyo!"

"Do you really think I give a damn to that matter?" Howell's irritated voice made
her smile.

She could almost imagine his irritated face! Huh, naloko na. Heto na naman siya at
lihim na natutuwa sa tuwing riitado ng ang binatang doktor!

"Kahit mundo pa ang makalaban ko, handa kong harapin masigurado ko lang ang
pananatili niya sa tabi ko, Margo."

"You, crazy bastard!" Margo hissed. "That girl put a spell on you!"

Umirap si Yane sa hangin sa paratang na 'yon ni Margo! Hindi niya na kailangan pa

ng ganon, matagal ng baliw sa kanya si Howell!

"Kaya ganyan ka ka-baliw sa kanya na kulang nalang ay itali mo ang sarili mo sa

bewang niya!"
"Matagal na niya akong na-itali sa kanya." Howell laugh without humor. "At sa kanya
lang ako magpapatali... ng buong puso."

Her heart is fucking melting! Howell would surely receive a big hug and kisses from
her later.

"Hindi ito magugustuhan ng magulang mo! These made me so sick! Nababaliw ka na

talaga sa babaeng 'yon, Howell!" Galit at pasigaw na sinabi 'yon ni Margo bago niya
narinig ang malakas na pagsara ng pinto.
31 ~ Positive (SPG)

CHAPTER THIRTY ONE

SA LABAS ng kubo nilang magkapatid pinili ang mag kwentuhan habang nagpapalipas ng
oras. Her brother made a bonfire, sapat na dagdag liwanag sa may kadilimang
paligid. The night is peaceful. Ang tanging ingay lang ay ang hampas ng alon hindi
kalayuan at ang mga huni ng ibon at iba't-ibang insekto. Sa kabilang kubo nanatili
sina Aling Belen ang asawang si Mang Pedring.

"So, Seren is a rich girl who turned out to be rebellious?" Tukoy niya sa babaeng
pinagmulan ng pangalan ng Isla Secreta.

Wala silang parehong katiyakan kung totoo nga ba ang kwento ng mga lokal sa lugar
tungkol sa hiwaga ng Isla, pero masarap parin na pag-usapan 'yon at ibalikk ang
kasalukuyan sa nakaraan.

"Yeah. She found this Island when she ran away from home. Dito niya natagpuan si
Marius, simpleng mangingisda. Dito sa Isla nabuo ang pag-iibigan nila."

"Pero, kalaunan, nahanap si Seren ng Papa niya at inilayo siya kay Marius. Di ba?"
Tanong ni Yane, ayon sa natatandaan niyang kwento noon ng kapatid, noong bata pa
siya.

"That's right. Seren promised him that she would come back here. Marius waited for
a very long years, pero hindi naman na bumalik si Seren dito sa Isla."

"Ang lungkot naman ng love story nila, ng Islang ito."

Inilapag niya ang baba sa tuhod, pinaglalaruan ang apoy gamit ang natuyong kahoy.

"Gano'n talaga, Yane. Hindi lahat ng kwento tungkol sa pag-ibig ay nagtatapos ng

masaya. Minsan, dadaan lang ang pag-ibig na 'yon sa buhay ng isang tao, pero aalis
din kung hindi naman talaga laan para sayo."

"Bakit kasi hindi siya hinanap ni Marius? Dapat ay ipinaglaban niya si Seren at ang
pag-iibigan nila!"

"Chill." Her brother cackled.

"People should fight for love and happiness. Dapat gano'n ang ginawa ni Marius!"

"Paano niya gagawin 'yon kung natuklasan niyang kasal na sa ibang lalaki si Seren
at may sarili ng pamilya?"

"What?!" Histerya na sambit niya, apektado talaga sa likhang isip na kwento sa

Islang 'yon.
"You judged Marius so fast." Her brother looks disappointed at her, but with small
smile on his lips. "Hindi na bumalik si Seren dito sa Isla nang matagpuan ang
bagong pag-ibig... na siguro ay nagpasaya rin sa kanya."

"Poor, Marius. Siguradong ang sakit sakit para sa kanya na malaman na may mahal ng
iba ang babaeng mahal niya."

"Nasaktan si Marius, pero natuto siyang palayain si Seren, kahit na masakit. You
know, love is not all about fighting for it, it's also about letting the feelings
go and accept the fact that... that love wasn't belongs to you."

Malalim ang naging pagbuntong hininga ni Yane, hindi parin matanggap na walang
happy ending ang kwentong pag-ibig ng Islang iyon.

"That's why they called this Island as Isla Secreta, because Marius kept all his
memories here with Seren, no matter how painful it was to him to keep all those. He
secretly kept all the pain with him... until he died."

"Ang sakit!" Madramang sinapo ni Yane ang dibdib. "I don't want to have that kind
of love story. No way, Oh, God! That was heartbreaking!"

"That's... Love." He sarcastically muttered. "But, it's not really the Love that
kills the people, it's the painful feeling from within."

Napatingin nalang si Yane sa Kuya Keith, lihim na humahanga rito kung paano nito
ilarawan ang pag-ibig, ang saya at sakit na dulot niyon sa tao.

That's when she realized, he's really a deep person that... she's willing to dig
deeper just to reach him.

MABIGAT ANG dibdib ni Yane nang magising isang umaga. Sunud-sunod ang gabi na
napapanaginipan niya ang Kuya Keith. Madalas ay ang mga panahon noong mga bata pa
sila. Medyo malabo na sa ala-ala niya ang ibang kaganapan, dahil matagal na rin
naman 'yon, pero kabisado niya ang mga hindi makakalimutang pag-uusap nila tungkol
sa Isla Secreta.

That Island means a lot to her... until now. She had so many happy memories their
with her brother.

"Morning, beautiful." Howell kissed her forehead, he was fresh from the shower.

Lumayo siya ng bahagya, kahit mabango ito ay hindi gusto ng ilong niya ang after
shave musk na gamit nito nang umagang 'yon. Masyadong matapang! Suko ang sikmura
niya! Napapangiwi pa, iwas na iwas kay Howell.

"Pwede bang lumayo ka muna? Please?"

"Oh, sure." Lumayo naman ito, mabilis kausap. "What's the problem?"

Bumaba ang mata niya sa maliit na tuwalyang delikadong nakatapis kay Howell. Siya
ang mas nag-aalala na baka biglang humulas ang pagkaka-ipit niyon sa gilid ng
bewang. And, not to mention his morning bulge! Oh, her eyes! Ang aga-aga ay ang
likot-likot ng mga mata niya!

"I don't like the smell of your after shave. Nakaka..." Nagagalit na sinamaan niya
ng tingin si Howell nang maduwal siya!

Dumaan ang pag-aalala sa mukha nito pero may multong ngiti naman sa labi!
"Okay, I will get rid of this musk."

Maluha-luha kaagad si Yane nang maduwal ulit, si Howell ay hindi alam ang gagawin
kung lalapit ba sa kanya o mas lalayo dahil ito ang dahilan nang pag-ikot ng
sikmura niya!

"Wag ka dito. Ayoko ng amoy mo!" Sa inis niya ay naitaboy niya ito.

There, his lips again, pouting a bit. Nagpapa-cute pa o cute lang talaga kapag nasa
gano'ng porma na ang labi? Wala siyang pakialam! Inis siya kay Howell!

Napapahilot sa panga nang bumalik sa shower room si Howell. Kahit nakasara na ang
pinto ay galit niya parin na tinitignan 'yon, na para bang naghihiganti sa ginawa
sa kanya ng amoy nito.

Bumangon si Yane at sa kusina na ng condo unit ni Howell dumeretso. Breakfast is

ready as expected every morning. She used to like his omelette he made for her, it
has a lot of cheese. Nag makita niya 'yon ay gumanda ulit ang pakiramdam niya,
hindi na namamalayan na maganang kumakain nang hindi nahintay si Howell.

"Hey, do you like it?"

Sinulyapan niya ito na nakasuot na ng boxer shorts at puting v-neck shirt. Nang
makalapit pa lalo ay laking pasasalamat niya nang wala na siyang maamoy mula rito.

"I like your omelette version. Thank you." Matamis niya itong nginitian, maganda na
ulit ang mood niya.

"For you." Then he winked. "By the way, do you wanna go with me today?"

Kahapon kasi ay hindi siya sumama dahil masama ang pakiramdam niya. They are now
literally living together like a real husband and wife.

"Pwede na. Maayos na ang pakiramdam ko."

"Good." Howell smile.

"M-May gusto rin sana akong malaman." Lumunok siya, medyo nag-aalala tungkol sa
iniisip.

"Tungkol saan?" Then, he sipped on his tea.

"Hmm, hindi ko muna sasabihin sayo."

"It's a surprise, then?" There's an excitement spark on his eyes.

"Let's see."

"I can't wait to know that surprise."

"Don't be too hopeful, Banchero. Hindi pa sigurado."

"Banchero..." Ulit nito, napapataas ang kilay, may yabang sa labi. "My last name
sounds good on you."

"Anicka Yane Banchero, gano'n ba?"

Tumawa ito, napasandal pa sa inuupuan. At ano ang nakakatawa? Kung gano'n naman ang
pagkakaintindi niya sa ingles nito? She's not that very stupid, or maybe there was
other meaning on his words?

"That's sounds much more better, baby. My last name perfectly fit with your name."

"It is." Sabay kindat niya kay Howell.

KUNG HINDI pa gagawa ng aksyon si Yane, buong oras na naman niyang iisipin ang
kakaibang nararamdaman sa sarili. She's not yet sure, but she feels like Howell
also knew about what's going on on her, hindi lang siya nito pinapangunahan.

"Ako ang kinakabahan, Anicka Yane!" Si Akira na kasama niya sa isang clinic sa BGC.

"Relax, okay? Wait for me here."

Dala ang pregnancy test ay pumasok si Yane sa restroom. Kahit na kinakabahan siya
ay mas pinili niyang masigurado kung tama nga ang hinala niyang... baka buntis
siya. She can't even remember when was the last time she had her monthly period!

Isang subok palang sa pregnancy test ay gumuhit kaagad ang dalawang linya do'n,
tanda na positibo ang resulta. Nagdadalang tao nga talaga siya!

"Ano? Ilan ang guhit?" Agresibong lumapit sa kanya si Akira at ito mismo ang kumuha
ng bagay na 'yon sa palad niya upang makita ang resulta., suminghap ito. "B-Buntis
ka, Yane..."

Nanghihina na naupo siya sa sofa do'n, panay ang hugot ng hangin sa dibdib.
Maraming emosyon ang naghahalu-halo sa loob niya, kagaya ng maraming bagay-bagay na
tumatakbo sa isip niya.

All that Yane's wants in that moment is to get rest... hindi lang ang kanyang
katawan ang gusto ng pahinga, kundi ang isip.

"Hintayin lang natin ang sasabihin ni doktora, tapos, ihahatid na kita sa BMC, o
gusto mo ba do'n dumeretso?" Naninimbang na tinignan siya ng kaibigan. "O, sa condo
mo? Sasamahan kita."

Matamlay niya itong sinulyapan. "Salamat."

"Bumili tayo ng red velvet cheesecake!" Magiliw na aya nito, suportado ang
paglilihi niya. "Kinda pricey, si Howell ang pagbayarin natin, tutal anak niya
naman si baby."

"Hindi niya pa alam."

"Nakalimutan mo bang doktor 'yang boyfriend mo, Yane? Alam niya 'yan, hindi ka lang
pinangunahan."

Gano'n na nga ang nasa isip niya. Siguro, alam na talaga ni Howell, naghihintay
lang na siya mismo ang makatuklas na buntis siya.

"Sasabihin ko kaagad sa kanya ang tungkol dito."

"Dapat lang. May anak na siya sayo, wala na talagang pag-asa na maikasal siya sa
iba. Do'n kay Doktora Margo. Dapat ikaw ang pakasalan niya, Yane! Kung hindi, yari
talaga siya kay Keith!"

Nagpang-abot na nga ang dalawa, hindi niya pa nakukwento kay Kira ang tungkol sa
bagay na 'yon. Ayaw niya na rin sanang balikan pa. Now that she's pregnant, what's
the next step? Kasal? Dahil lang sa buntis siya? Oh, nakalimutan niyang matagal na
siyang gustong itali ni Howell, siya lang itong hindi pa makapag-desisyon noon.

"Howell wants to marry me even before."

"Ang ganda mo, girl!" Hinaplos-haplos pa ni Akira ang mahaba niyang buhok. "Nabihag
mo na talaga ang puso ni Dok pogi! Kaya pala nagawang mag walk out sa charity event
nang i-anunsyo ng mommy niya ang tungkol sa engagement nila ni Margo."

"At sa akin siya dumeretso nang gabing 'yon. Sa Villa Altaraza."

Akira giggled. "Mahal ka talaga niya. Kaya, kung ako sayo, Yane, itali mo na ng
tuluyan si Doc Howell sa bewang mo para hindi na maagaw pa ng iba."

"Na-itali ko na si Howell sa'kin. Hihigpitan ko nalang para hindi na makawala."

Sabay ngisi niya sa kaibigan.

"You go, girl!" Halos i-cheer pa siya nito. "Ninang ako, ha?"

"Sure!"

Ilang sandali pa ay bumalik na ang doktora, Binigyan siya ng mga vitamins at

pinayuhan ng mga dapat gawin. Hapon na nang maihatid siya ni Akira sa condo unit
niya. Do'n niya nalang hihintayin si Howell para masabi niya ang dapat nitong
malaman.

"Tawagan mo lang ako kapag kailangan mo ng kasama." Si Akira nang magpaalam.

Tumango si Yane, napaka-bait ng kaibigan niyang ito. "Salamat ulit."

"Okay, aalis na ako." Bumeso ito sa kanya at kumaway nang makalayo na.

Yane went to the kitchen and prepare for dinner. She's alone and she's at it again,
thinking about her brother. Sobra lang siguro siyang nagi-guilty kaya ayaw tumigil
ng isip niya na kasabikan na makita ang Kuya Keith at humingi ng paumanhin.

Siguro, ay inisip nitong si Howell ang pinili niya, kahit hindi naman siya nito
pinapili. She wanted him to know that, she did not choose Howell over him. Kapatid
niya ito at mananatili na gano'n ang koneksyon nila,wala siayng dapat piliin dahil
alam niya sa sarili mismo na hindi niya kayang pumili sa dalawa!

Kung bakit ba kasi hindi man lang siya binigyan ng pagkakataon ng Kuya Keith niya
na magpaliwanag at sabihin ang lahat ng nasa isip niya nang gabing 'yon. E di sana,
hindi na ganito.

BUMUKAS ang pinto ng penthouse at pumasok do'n si Clane. Naupo sa kaharap na upuan
ni Howell. Buong araw na marami siyang ginawa sa hospital, halos hindi na namalayan
ang oras. Kailangan niya na rin umuwi at puntahan si Yane sa condo unit nito.

"Your mother will be fine." Howell said to his friend.

"I know. But I'm here to tell you 'bout Keith."

Howell shifted his sitting position.

"What is it?"

"He finally contacted me. He will be in Manila anytime soon."

"For his job?" He trailed.

"Yes. I heard that he wanted to resign in PNP."

"And focus with his security agency?"

"That's the plan." Sumandal sa inuupuan ang kaibigan. "But, he warned me not to
tell about all of these to his sister."

"Why not?"

Knowing that Yane really wanted to see her brother, and now that Keith is arriving
anytime soon, hindi parin nito nais na ipaalam kay Yane ang pagbabalik sa Siyudad?

"Like his usual reason, he wanted to protect Yane and his family. May mga tao
kaming nagbabantay sa bahay nila. Mahirap ang..." Halata na napipilitan lang si
Clane na magsabi sa kanya. "... ang sitwasyon ni Keith ngayon."

Dumaan ang katahimikan. Tumayo si Howell at kumuha ng alak. Mapapahaba yata itong
kwentuhan nila ni Clane. Pagbalik ay may dala ng vodka, inilapag ang 'yon at ang
dalawang baso sa lamesa.

He poured the glasses of vodka before he went back to his swivel chair.

"Malaking pader ba ang nabangga?" Makahulugan na tanong niya, sumimsip sa alak.

"Yeah, I warned him about that, but he's too hardheaded. Napaka tuso ni gago."

"Ano ang maitutulong ko?"

Clane sipped on his vodka.

"Just keep your eyes on Yane. Alam naman natin lahat na kahit may hindi sila
pagkakaintindihan ng kapatid niya, mananatili 'yung mga mata niya kay Yane at sa
pamilya niya. 'Yon lang ang hiningi niyang pabor sa akin nang huli kaming mag-usap.
He needs protection for his family."

"Send me a tight security, I need that as soon as possible."

"I will. But, don't tell Yane all about these."

Napailing si Howell, nararamdaman ang panganib na maaaring dumating.

"Ayoko ng dagdagan pa ang iisipin ni Yane. She's pregnant and this mess would only
cause her stress."

"Well, then, congrats, brute. I can hear the ringing bells." Clane sarcastically
said like as if he did not know that he's married already.

"Let me know if Keith's already here."

"Sure."

Pasado alas nuebe na ng gabi nang matapos silang mag-usap ni Clane. Sa condo unit
ni Yane siya dumeretso. Ilang doorbell ang ginawa ni Howell bago siya napagbuksan
ni Yane.

"Gabi na, ha." Bungad nito, halatang wala na naman sa mood.

"Yeah, but I'm still here. I'm hungry." Sabay halik niya sa noo nga asawa.

Funny how he address Yane as his wife, when the fact is he's the only one who knew
that they are married.

"Nagluto ako ng sinigang na baboy. Tikman mo, halika!"

Hinila siya ni Yane sa kusina at magiliw na pinaghain. She even put a soup on the
small bowl and urged his to taste her sinigang version.

Maingat na humigop siya ng sabaw, mainit pa 'yon, pero hindi naman ang init ang
dahilan kung bakit gusto niya nang mapangiwi, kundi, sobrang asim niyon!

Howell tried his best not to make a face in front of Yane, lalo na nakikita niya sa
mukha nito na masaya at nag-aabang ng magandang reaksyon sa kanya tungkol sa
pagtikim niya sa iniluto nito. He can't just disappoint her, if he can act like he
like her cook.

"Uh, ang sarap." But deep inside, his wife is not really a good cook, he had to
fucking admit it.

What would he expect though? Yane don't usually cook. Siya palagi. Wala itong
karanasan sa kusina, kundi kumain lang at wala naman din sa kanyang problema 'yon.
He's always willing to serve his Queen.

"Inasiman ko talaga. Akala ko nga hindi mo magugustuhan."

She pout her lips a bit. That... lips. He would never ever get tired kissing and
claiming his wife's lips.

"It's fine. I still like your sinigang version." He smiled at her, then take
another sip of soup.

"Buntis ako." Biglang sabi nito dahilan kung bakit halos masamid siya.

He knew it! But what he did not expect was the way Yane confessed about her
pregnancy. It was fucking direct to the point. Wala ng paliguy-ligoy pa.

Howell started to calm his senses silently. His wife just dropped a bomb in front
of him without further notice.

"I went to the clinic and had my pregnancy test. It's positive." She continued,
staring at him, watching his reaction. "M-May vitamins na rin ako. Hmm, anong
masasabi mo?"

He cleared his throat. Napainom pa siya ng tubig nang parang may bara parin sa
lalamunan.

"That's a good news."

"Yes." Mukha itong hindi masaya sa sagot niya.

Tumayo si Howell at nagpunta sa likod ng asawa. Niyakap niya ito, hinalikan ang
balikat.

"You know how much I wanted to have a child with you. Masaya ako, Yane."

"Masaya rin ako." Humugot ito ng hangin sa dibdib. "Kabado at excited din."
Marahan siyang natawa. Muli itong hinalikan sa balikat, tapos ay sa gilid ng ulo.

"I'm here, I will take care of you and our baby."

"Our baby..." She mimicked in a soft tone.

"Yes, our baby." A smile escape his lips. His heart is at it again, beating
crazily!

NAIINTINDIHAN na ni Yane kung bakit palagi siyang mainit kapag nadidikit kay
Howell. Normal lang daw 'yon sa buntis. Wala rin naman reklamo si Howell sa tuwing
nakakaramdam siya ng pag-iinit. He's always willing to give whatever she wants. He
always please her.

Nasa ibabaw siya ng lamesa ni Howell sa penthouse, habang ito naman ay nasa swivel
chair sa harap niya.

"Umm..." she moan when Howell sip her tongue while his finger is teasing her
private part.

They just did a round on his bedroom a while ago, and now they are starting again!
She's really hot!

Inanggulo nito ang ulo upang bigyang laya pa ang sarili sa pag-angkin sa kanyang
labi. Marubdob ang bawat halik nito, nakakalunod at nakakasabik. Gustung-gusto
niya. Halik palang ay para na siyang nahihibang na naman.

His hands smoothly removed down her underwear, leaving her dress to cover her upper
body. Nahinto siya pansamantala sa pagbabalik ng halik nang paghiwalayin ni Howell
ang mga binti niya. Ipinatong nito ang kanyang mga paa sa arm rest ng swivel chair,
habang tila nililibang siya ng mapanuksong halik.

"Lay down..." He commanded with husk on his voice.

Nagpapaubaya na inihiga ni Yane ang likod sa lamesa, napapakagat labi na naman nang
inumpisahang halikan ni Howell ang ibabaw ng dibdib niya, pababa sa medyo may umbok
ng tiyan. It put a smile on her lips, watching him kissing her baby bump gently.

"Did you lock the door?" She asked, looking down at him who's sitting on his swivel
chair.

"I think so."

Nag-aalangan siya na baka may kumatok o kaya ay pumasok bigla, tapos ay maabutan
ang kapita-pitagang doktor na may ginagawang kababalaghan sa ibabaw ng lamesa nito.

"Ohh!" Yane's gasped when Howell kiss her private part. It was just a kiss but it
the tingling sensation was insane!

"Relax, hahalikan ko lang..."

Inilapag nito ang palad sa tiyan niya para manatili siyang nakahiga, napapabangon
siya sa kiliting dulot ng halik na 'yon. Nasasabik na naman at hindi makapghintay!

"Sige na.. please..." she was fucking begging with something she don't really know!

"You don't like my kisses?" He playfully asked, then kiss her sensitive part.

Namintig ang pagkababae niya, wala pa ay napapaliyad na.

"Howell!" She impatiently call his name, making him chuckle. "Lick it, please..."
It's insane to asked for that, but, she don't give a damn! She wants to feel his
tongue on that part of her!

"For my wife..." He murmured, but she was already out of her fucking mind to
understand his words.

"Ohh!"

Umalpas ang mga halinghing sa nakaawang na labi ni Yane nang mag-umpisa na si

Howell sa pagpapaligaya sa kaselanan niya.
32 ~ Door
CHAPTER THIRTY TWO

MABILIS na lumipas ang mga araw ngunit nanatiling mailap ang balita tungkol sa Kuya
Keith niya. Hindi katulad noong mga naunang linggo, nabawasan na rin naman kahit
papano ang pananabik niyang makita at makausap ang kapatid.

She started to understand that her brother needs time not only for himself but also
to all that happened. Gano'n din naman siya, kinailangan niya ng sapat na oras para
sa maibisan ang bigat sa dibdib dahil sa lahat nang nangyari sa buhay niya, nila.

Yane wanted to tell her brother about her pregnancy, it's a blessing and she's sure
that he would be happy 'bout it. Kaya lang ay umuurong ang kagustuhan niyang
ibalita rito ang pagbubuntis dahil na rin sa hidwaang naganap sa pagitan nito at ni
Howell.

Anong choice nga ba ang pipiliin niya? Kung ang bawat tila piliin ay may nakaatang
na konsikuwensya?

Minsan, tama nga rin talaga na hayaan nalang dalhin ng agos ng tubig papunta sa
tamang paroroonan ang mga desisyon sa buhay na hindi kayang mapanindigan.

Everything went smooth between her relationship with Howell. She also moved in to
his condo unit, leaving her brother's condo un-occupied.

"Biglaan naman yata 'tong desisyon ni Clane." Ani niya kay Howell habang pinapanood
itong kunin ang mga maletang paglalagyan ng gamit nila papuntang Villa Altarza.

Clane informed her that they need a receptionist in Villa Altaraza, sa ilang libo
na empleyado ng mga ito, siya pa talaga ang napili na pumalit sa dating
receptionist sa main branch ng hotel. Hindi naman sana siya magrereklamo, kaya lang
ay bukas kaagad ang lipad niya, nagmamadali naman yata. Kung sabagay, mainam na rin
na bumalik siya sa Villa Altaraza, baka naroon na ang Kuya Keith niya.

"Biglaan din ang hindi pag-sipot ng receptionist do'n kaya kinailangan makakuha
kaagad ng kapalit." Sagot ni Howell, kumukuha na ng mga damit sa walk in closet.

Humiga si Yane sa kama, pagod pa dahil galing siya sa trabaho. Hinayaan niyang si
Howell ang mag-impake ng damit at gamit nila. Ihahatid siya nito sa Villa Altaraza
at ilang araw lang na mananatili do'n dahil na rin sa mga trabahong kailanganin
tapusin sa BMC.

Howell also informed her that they have BMC branch near Villa Altaraza, sa bayan.
Lilipat ito doon para magkasama parin sila.
"Gano'n ba?" Nagkibit siya ng balikat. "Saan pala ako tutuloy?"

Huminto si Howell sa pagkuha ng damit saka siya tuluyang hinarap.

"You can stay in Villa Altaraza for a while."

"Babayaran ko rin ang bawat araw ko sa hotel?"

"Wala kang babayaran. Leave it all to me." Then he kissed the side of her head
before he continue packing their clothes.

Mas mahal pa ang bayad sa bawat gabi na pananatili niya sa Villa Altaraza kesa sa
araw-araw na kinikita niya. Natawa siya sa naisip, parang biro naman itong ginagawa
nila.

"What's funny?" He arched a brow.

"How much is the rate per night in Villa Altaraza? From ten thousand pesos is the
average per night for deluxe!"

"And... so?" He trailed carefully, confused.

And to think that Howell and even her brother, or all Clane's friends, who always
took the hotel suites, made her really think how they spend their money easily just
like that.

"I remember you took the Villa Suite when we were in Villa Altaraza. Do you know
how much is that per night?"

"Yeah." Wala lang na sagot nito, hindi parin maintindihan ang gusto niyang ipunto.

"From twenty thousand pesos is the average rate per night in that suite!"

"I know that. What's the big deal on it?" Howell laugh shortly, amused by her
reaction.

At ilang araw silang nanatili sa Villa Altaraza? Parang sumakit ang ulo niya nang
kahit papano ay ma-estima ang perang winaldas ni Howell para sa magarbong tulugan
na siya ang mas nakinabang sa malaki at napaka lambot na kama, dahil hindi niya ito
pinapatabi sa kanya noong mga panahon na 'yon.

"Ang mahal! Halos sweldo ko na ng isang buwan 'yung isang gabing pagtulog sa
hotel!"

"Sabi ko sayo, wag ka na munang magtrabaho. Kaya ko naman ibigay lahat ng kailangan
mo at ng anak natin." Umupo ito sa dulo ng kama, maayos na isinasalansan ang mga
damit sa lamesa. "Hindi ka nga rin dapat nagpapagod."

"Hindi naman nakakapagod ang trabaho ko."

"Pag-usapan natin ulit ang tungkol sa bagay na ito. Ayoko talagang nagtatrabaho ka
lalo at..." Inginuso nito ang tiyan niya.

"Mukha namang nag-e-enjoy siya sa ginagawa namin." Sabay hinimas niya ang ibabaw ng
tiyan, napangiti.

"Pahalik nga..." Tapos ay gumapang ito papunta sa kanya, itinaas ang nighties na
suot niya.
Hinalik-halikan ni Howell ang tiyan niya sa mapagmahal na paraan, animo may mainit
na bagay na humahaplos sa kanyang puso, damang-dama niya ang pagmamahal nito hindi
lang sa anghel sa sinapupunan niya, kundi, pati na rin sa kanya.

Inilagay niya ang kamay sa ulo ni Howell at sinuklay ang buhok nito gamit ang mga
daliri.

Kung mabibigyan pa siya ng maraming pagkakataon sa mundo, ay pipiliin niyang

manatili pa ng matagal sa piling ng lalaking mahal... sana... si Howell na talaga
ang lalaking inilaan sa kanya.

DI HAMAK na mas magaan ang trabaho sa Villa Altaraza kumpara sa hotel ng mga ito sa
Maynila. Nakatulong din na mababait at kasundo niya ang mga empleyado roon.

Hindi siya sigurado kung dahil ba alam ng mga ito na may kung ano sa kanila ni
Howell, o dahil kapatid niya ang isang Keith Tuazon na parehong malapit sa mga
Altaraza, kaya mabilis na nakagaangan niya ng loob ang mga empleyado, o sadyang
friendly lang talaga ang mga tao sa lugar na 'yon.

"Buti pa dito 'no, hindi masyadong mabigat ang trabaho natin." Aniya kay Eliza na
siyang una niyang nakasundo sa lahat.

"Kaya nga sa lahat ng hotel na pinagtrabahuan ko, dito lang ako sa Villa Altaraza
tumagal. Maganda at malinis ang pamamalakad ng mga Altaraza, tatagal talaga ang mga
empleyado sa kanila."

"Palagi bang ganito rito?"

"Depende sa panahon. Pero, masanay ka na, karamihan kasi sa nagpupunta rito kung
hindi mga celebrity, mga pribadong tao naman. Kaya wala masyadong ingay dito. Mas
lamang ang pormalidad sa mga bisita."

Inihanda nila ang ngiti nang dumaan ang grupo ng mga lalaking pamilyar sa kanya,
mga artista.

"Sanay ka na na makakita ng mga artista na ang nagpupunta dito?"

"Oo naman, Yane. Sa katunayan nga ay hindi pa nakaka star struck ang mga 'yan."
Bulung-bulong nito. "Mas nakaka star struck si Boss Clane, silang magkakapatid, at
'yung mga kaibigan nila na madalas nandito."

"Sanay na akong makita ang mga 'yon." Mga magagandang lalaki nga, pero si Howell
lang ang pinaka guwapo sa paningin niya.

"Buti ka pa. Hindi nga kami dito makapili kung sino talaga ang pinaka guwapo at hot
sa kanila."

"Lahat sila!" Humagikhik siya.

"Kuya mo si Sir Keith, di ba?"

"Yes." Proud na sagot niya.

"Marami ang nagkaka-crush sa kanya dito, kaya lang... suplado ang Kuya mo 'no?"

Itinagilid ni Yane ang ulo. "I have to agree."

"But that's what made him hot!" Eliza giggled.

"Crush mo ang Kuya Keith ko?" Tinaasan niya ito ng kilay.

"Ito naman..." Pabiro siyang tinapik ni Eliza sa braso. "Crush lang naman."

"Umm, nagpupunta pa ba dito si Kuya?"

Pansamantala siyang tinitigan ni Eliza, may pagtataka sa mga mata.

"Yes?"

"Yes? Yes that he visits here?"

Eliza nodded her head. "May mga oras na nadito siya pero kinabukasan umaalis din."

Nabuhayan ng loob si Yane, ibig sabihin ay malaki ang tiyansa na makita niya ang
Kuya Keith sa Villa. Tamang-tama pala na pumayag siya sa gusto ni Howell na sa
suite siya tumuloy, para madali niya lang makasalubong ang kapatid kung sakaling
bumista ulit.

"Mga tauhan niya 'yung iba dyan," Tukoy nito sa mga iilang security guard na
nagmamanman sa buong Villa. "Mas mahigpit ang seguridad ngayon kasi nandito 'yung
tagapagmana ng Villamor Hotels."

Ah! Alam niya ang hotel na 'yon. Sumusunod 'yon sa Altaraza Hotels sa ranking. At,
sikat na international model ang sinasabing tagapagmana.

"Talaga?" Namangha siya.

Eliza moved closer to her. "Sa katunayan nga ay... may anak na sila. Itinatago lang
sa publiko."

"Woah." Yane gasped. Her eyes wide a bit surprisingly. "Totoo?"

"Oo." Bulong ulit nito. "Wag kang maingay ha? Sekreto lang 'yon kasi alam mo na,
mayaman ang dalawang pamilya, kailangan nilang bantayan maigi ang anak nila para
iwas panganib sa mga taong gahaman sa pera."

"Naiintindihan ko."

"Good evening, Sir Samuel!" Magiliw na bati ni Eliza sa lalaking bagong dating.

Tahimik itong tumango at lumipat ang mga mata sa kanya. Bihira niyang makita ang
lalaking ito sa Villa, ngayon niya lang lubusang napansin.

"Si Yane, bago lang po siya rito." Pagpapakilala sa kanya ni Eliza.

Bahagya siyang ngumiti. "Magandang gabi po."

"Keith Tuazon's little sister?" Samuel asked her in a formal tone.

"Opo."

Tinitigan lang ulit siya nito. Hindi siya sigurado kung bakit parang nasisindak
siya samantalang normal lang naman dapat ang nararamdaman niya.

"Ah, Yane, si Sir Samuel ang head ng security ng mga Villamor kaya siya nandito
kasama ang mga tauhan ng Altaraza at ni Sir Keith." Paliwanag pa sa kanya ni Eliza.

"Uh, gano'n ba." Pinilit niyang ngumiti kahit na medyo naiilang na sa titig ni
Samuel.

"Are you... Doctor Howell Banchero's girl?" Samuel asked again, this time in a flat
tone.

Paano nitong nalaman ang tungkol sa bagay na 'yon kung gayong hindi naman nila ni
Howell ina-anunsyo sa publiko ang relasyon nila?

Sa tabi niya, tahimik lang si Eliza, naghihintay din ng sagot niya.

"I don't think it's your business." Sagot niya sa mataray na paraan at huli na nang
matanto niya 'yon, pero hindi siya hihingi ng paumanhin!

"Yes, it's not my business." Samuel's nodding his head a bit.

Umirap si Yane, hindi gusto ang presensya ng lalaki. Kung magtatagal pa ito, tiyak
na matatarayan niya na naman.

"Have a good night, Sir." Pahabol ni Eliza nang sa wakas ay umalis na ang Samuel na
'yon. "Ano ka ba, Yane?" Sita sa kanya nito.

"Bakit?" Inis na binalingan niya ang babae.

Napaatras ito ng kaunti. Nasindak yata.

"Naninigurado lang si Sir Samuel kaya ka tinanong ng gano'n."

"At may karapatan akong hindi sumagot." Pagtatanggol niya sa sarili.

"Lahat ng pumapasok dito sa Villa Altaraza bina background check ng security nila
kasi nga nandito si Ayesha Villamor at anak niya. Samuel is loyal to the Villamor,
I understand him being very protective."

"Alam niyang kapatid ko si Kuya Keith, hindi pa ba sapat na dahilan 'yon para
sabihin na wala akong balak na masama sa mga amo niya? Kailangan uusisain pa ang
tungkol sa amin ni Howell?"

Uh! Umiinit na naman ang ulo niya!

"Hayaan mo na nga." Pagsuko nito, alam na hindi siya magpapatalo. "Sa susunod na
linggo, magiging busy na pala tayo."

"Bakit naman?" Wala na siya sa mood, magkasalubong na ang mga kilay.

"Nakalimutan ko palang sabihin sayo ang tungkol dito." May kinuha itong dokumento,
inilatag sa harap niya. "Dito napiling ganapin ang engagement party nina Boss Clane
and Senorita Ayesha Villamor."

Do'n lang nito nakuha ulit ang atensyon niya. Tinignan niya ang mga documento. May
mga sample do'n ng invitation, listahan ng mga piling-pili na bisita at ang buong
program.

"Nandyan nga ang pangalan ni Doc Howell, lahat ng kaibigan nila. Actually..."
Kinuha ni Eliza ang isang invitation card at may binasa. "Anicka Yane Tuazon,
nandito rin ang pangalan mo."

"Talaga?" Natutuwa na tinignan niya upang makasiguro, nando'n nga!

"Kami lang pala ang magiging busy sa gabing 'yon." Natatawang sabi ni Eliza. "Hindi
ka pala namin kasama kasi nasa party ka rin."

"Nandito rin ang pangalan ni Kuya Keith!" Magiliw na sambit niya.

"Sa lahat siguro ng bisita, si Sir Keith ang hindi pwedeng mawala. Sanggang dikit
'yan ni Boss Clane, e."

"Yeah." She murmured, she can't stop her lips from smiling.

Kung hindi man bumisita sa Villa Altaraza ang Kuya Keith niya sa magdadaan na araw,
nakakasigurado naman si Yane na makikita niya ito sa araw ng engagement party.
Handang-hand siyang hintayin ang gabing 'yon na magkikita at magkakausap uli sila
ng pinakamamahal niyang kapatid.

HOWELL DECIDED to buy a condo unit near BMC branch in Visayas, that's what she
wanted even before. Mas malaki ang matitipid nila kung doon sila tutuloy kesa sa
Villa Altaraza. Hindi naman din masakit ang araw-araw na byahe papuntang Villa lalo
at hatid sunod siya ni Howell.

"Sa Sabado na pala ang party. Hindi pa ako nakakabili ng damit." Sabi niya kay
Howell, katatapos lang nitong maligo at naghahanda na rin sa pagtulog.

"I'm free tomorrow. We can buy one for you."

"May pasok pa ako." Ngumuso siya, nagpapaantok na nakahiga na sa kama.

"You can skip from it."

"Pwede rin naman pero... ikaw ang magsabi kay Clane, okay?"

"Yeah, don't worry 'bout it. Tomorrow, then?"

Yane nod her head sleepily. "Yes."

"Good."

Howell put the towel on the rack before going to bed. Kaagad na yumapos ang kamay
nito sa kanya, isiniksik ang mukha sa leeg niya.

"Wag ka ng magtrabaho." Malambing na bulong nito, kinukumbinsi na naman siya

tungkol sa bagay na 'yon.

"Hihinto rin ako kapag... halata na ang tiyan ko."

"Kasya pa ba sayo ang uniporme mo?"

Umusli ulit ang labi niya. "Medyo sumisikip na."

Inaalis niya lang ang hook madalas lalo kapag katatapos niya lang kumain. Hindi pa
halata ang umbok ng tiyan niya, pero nararamdaman niya na ang pagbabago sa katawan.
Her boobs is getting bigger and her hips.

"Ang ibig sabihin niyan wag ka na raw mag trabaho sabi ni baby kasi naiipit na
siya."

"Gano'n ba 'yon?" Parang gusto niya ng kumagat sa mga dahilan ni Howell, ha.

"Yes." At talagang papanindigan nito 'yon?

"Kawawa naman pala ang baby ko..." Hinaplos niya ang tiyan, nakapikit na.

Bumaba na rin ang kamay ni Howell sa kanyang tiyan, sinabayan ang haplos niya. She
really love this feeling... it makes her heart happy.

"I can almost hear him saying, Mommy, listen to daddy, stop working, please."
Howell said in a playful tone.

Nakaramdam si Yane nang pagkahabag para sa anak na malamang ay naiipit na nga

talaga sa masikip niyang palda. She can almost imagine her baby's face, complaining
to her.

Nang naisip 'yon ay natawa siya na naaawa para sa anghel sa sinapupunan.

"Umm, okay..."

"Hmm?" Howell started kissing her shoulder. Ang kamay ay umakyat na sa dibdib niya,
marahan na minasahe.

Ano nga ulit ang sasabihin niya? His hand distract her!

"Hihinto na ako sa pagtatrabaho pagkatapos ng engagement party nila Clane. Okay?"

Howell breath in to her neck. Napa-angat ang mukha niya, nakiliti.

"Very good decision."

He keeps on kissing her neck and shoulder. Alam niya kung saan na naman hahantong
ang mga halik na 'yon, palagi nalang, mapa-umaga, tanghali at gabi, wala sila
parehong patawad. Aktibong-aktibo ang status ng pagtatalik nila, wala ng palya lalo
na noong magsama sila sa iisang bubong.

Howell is very aggressive and active. Matibay na matibay ang estamina, hindi niya
matatalo.

"Hm, matulog na tayo." Pabulong na sambit niya.

"Don't you wanna play?" His voice was hoarsely. Nang-aakit na naman!

"I want to, but i'm sleepy." Nilingon niya ito at binigyan ng halik sa labi. "Tulog
na tayo." At nginisian.

"Okay, then, good night."

Howell lowered down his head to her stomach, he kissed it before his lips travel up
to hers. Napapikit si Yane sa tamis ng halik ng lalaking mahal.

"Ang sarap naman..." bulung-bulong niya, nanunudyo, may pilyang ngiti sa labi.

"I thought you want to sleep?" Anito, naramdaman ang panunukso niya.

"Sabi ko nga."

"Then, lets' sleep. Bukas nalang ako babawi."

Natawa siya do'n. "Ikaw ha. Ang hilig mo."

"It's your fault."

"A bakit ako?" Nakataas ang kilay niya.

"Ang sarap mo kasi..." Pilyong bulong nito.

"Masarap ka rin naman." Nahihiyang pag-amin niya. "Ang galing mo pa."

"Saan ako magaling?" Tunog na-intriga ito.

"Sa... kama." Nag-init ang pisngi niya. "Ang galing mong... kumain ng ano." Sabay
kagat niya sa ibabang labi, kinakain ng kahihiyan! Sana pala hindi niya nalang
inamin!

"Oh," He chuckled, very amuse. "Masarap kasi ang kinakain ko kaya hindi ko
tinitigilan."

Ngumuso siya, pinamumulahan na ng pisngi. Lalo at bumabalik-balik sa balintanaw

niya ang maiinit na sandali nila ni Howell at sa gano'n eksena pa.

"Umm, o-okay. Tulog na tayo."

Pumaharap siya ng higa kay Howell at nagpakulong sa mga bisig nito, hinalikan siya
nito sa labi, napapikit siya... gumuhit ang ngiti sa labi.

UMAGA PALANG ay masama na talaga ang pakiramdam ni Yane. Ito na ang araw na
pinakahinhintay niya, umaasa siyang aayos ang pakiramdam at makakapunta sa party.
Si Howell ay may kinalaingan pang tapusing trabaho sa hospital kaya naiwan siyang
mag-isa sa condo.

Nakagayak na ang susuotin nila mamayang gabi, ang pakiramdam niya nalang talaga ang
hindi nakikisama. Buong araw na mahihiga lang yata siya sa kama, baka kulang lang
siya sa pahinga lalo at naging busy rin sa Villa dahil sa pag-aasikaso gaganaping
eksklusibo ngunit engrandeng engagement party.

Padilim na nang tumunog ang door bell. Napilitan siyang bumangon at pagbuksan si
Howell.

Without looking at the peephole, Yane opened the door weakly.

Pakiramdam niya ay nabuhay ang lahat ng dugo sa kanyang katawan at bumalik ang
lakas nang masilayan ang lalaki sa labas ng pinto.
33 ~ Hug
CHAPTER THIRTY THREE

WALANG kislap sa mga mata ng lalaking kaharap, tahimik na nakatingin sa kanya,

hindi siya sigurado kung ano ba talaga ang tumatakbo sa isip ng may-ari ng mga
matang tila ba kay tagal nang panahon ang nakalipas na walang dumaang ningning sa
mga 'yon.

Gayon pa man ay nanatili ang natural na taglay na tikas ng tindig nito, bumagay ang
suot na itim na leather jacket at ang itim na sumbrero na nagdidiin sa pagiging
misteryoso.

Sa ilang segundong paninitig, naramdaman ni Yane ang labis na saya sa dibdib na

paunti-unting nahahalinhinan ng sakit dahil sa matinding pananabik.

"K-Kuya..." Nabasag ang kanyang boses sa isang salitang 'yon. "Kuya..." ulit niya
sa tonong mas malinaw at mas may giliw.
Walang salitang namutawi sa labi nito, bagkos, maingat lang siyang hinawakan sa
siko, maingat na itulak pa pabalik sa loob kasama ito. He even locked the door
before turning around to face her again.

Hindi parin makapaniwala si Yane na nasa harap niya ang Kuya Keith niya, para bang
nananaginip lang siya. Kay tagal niyang hinintay na masilayan ulit ito, ngayon ay
natupad na, hindi ito panaginip lang at guni-guni.

"Are you going to the party?" He asked, his voice was deep and unreachable.

Pakiramdam niya ay may pader na nakaharang sa pagitan nilang magkapatid, malapit

man ito sa kanya at abot kamay lang, pero bakit tila hindi niya ito maabot?

Nilingon ni Yane ang nakabukas na bedroom, mula sa kinatatayuan ay tanaw niya ang
maayos na pagkakahanda ng mga damit na gagamitin niya at ni Howell, pati na rin ang
kanyang mataas na stiletto.

Pinaghandaan niya ang gabing ito dahil alam niyang hindi biro ang mga bisitang
makakasalamuha. Kahit gaano pa siya ka-handa, hindi parin siya sigurado kung
makakapunta nga.

Nanghina ang kanyang mga tuhod, bumabalik ang masamang pakiramdam na pansamantalang
nakalimutan. Mabagal na naglakad siya sa sala, naupo sa sofa, ipinahinga ang
sarili.

Her brother remain standing, watching her with his dark unexpressive eyes.

"Wag ka ng magpunta." Anito.

Hinilamos ni Yane ang mukha gamit ang mga palad at pinisil-pisil ng bahagya, animo
ginigising ang sarili at pinanatili ang maayos na takbo ng diwa para makausap ng
maayos ang kapatid.

"Gusto kong magpunta." Pilit niya, kahit alam niyang hindi na kakayanin ng katawan.
"Magkita tayo do'n, ha?"

"Wag na, Yane." Mas may diin na ang boses nito, pinal at parang kahit siya ay hindi
kayang sumalungat.

"Bakit?"

"You're sick. Get rest." He simply answered.

"M-Mamaya pa naman 'yon. May ilang oras pa ako para ayusin ang pakiramdam." Nasa
isip talaga ang pag punta sa party.

"I said, don't go. Are you listening?" He was getting impatient.

"Hindi ako magpupunta do'n kung ipapangako mo sa akin na... bibigyan mo ulit ako ng
oras para mag-usap tayo."

Sa itsura Kuya niya, ramdam niya na hindi magtatagal ang pananatili nito do'n. Ano
ang dahilan ng pagparito nito? Para lang sabihan siyang huwag magpunta sa party?

"Ayokong mangako."

Malungkot niya itong tinignan, napapapikit na, gusto nang magpahinga ulit ng
kanyang katawan. Hindi pa nakakatulong na pasulpot-sulpot ang panghihilo.
"Alam kong galit ka sa'kin, palagi kitang iniisip. Gusto ko lang na mag-"

"This is not the right time to talk about that shit." He cut her off like as if
what happened that night did not matter to him.

Tumango si Yane, wala ng sapat na lakas para makipagtalo pa.

"Hindi na ako magpupunta." Sa mababang boses na sabi niya.

Nang mag-angat siya ng tingin sa kapatid ay medyo gumaan na ang kaninang mabigat na
lapat ng mga titig sa kanya. Kalaunan ay tumango.

"Magpahinga ka para umayos na ang pakiramdam mo." Marahan na bilin nito, ngunit
bakit parang humapdi lang ang bawat pintig ng puso niya sa rahan ng boses na 'yon?

Yane nod her head obediently. Patagilid na isinandal niya ang ulo sa sofa,
pinagmamasdan ang kapatid. Pakiramdam niya ay tignan niya lang ito ay kuntento na
siya, na hindi na siya hihiling pa ng iba pa, basta... masilayan niya lang ito,
ayos na ayos na sa kanya.

"Babalikan mo ako, di ba?" Tanong niya, pinilit na ngumiti, umaasa.

Napatingala ang kapatid, tila ba nahirapang sagutin ang tanong na 'yon.

"Masaya ka ba?" Napapaos ang boses na tanong nito, mariin na napapikit, animo lihim
na pinaparusahan ang sarili.

"Lalo akong sumaya nang makita kita." Ang mahinang boses niya ay halos mabasag sa
hindi naman malaman na dahilan.

Kung bakit ay nag-iinit ang magkabilang sulok ng kanyang mga mata. She's getting
very emotinal again. Hindi niya lubos maipaliwanag ang nararamdaman, ang alam niya
ay masayang-masaya siya na makita ang Kuya Keith niya pero... bakit may humahalong
sakit sa saya na 'yon?

"Gusto kong maging masaya ka, Yane. 'Yon lang ang pinaka gusto ko."

He laugh a bit, but without humor.

Tuluyang nang napakurap si Yane nang hindi na napigilan ang mapanubok na mga luha
nang marinig ang tawang wala namang saya.

"Wag mo akong paiyakin." Pinahid niya ang luhang bumagsak sa pisngi, tapos ay
tinawanan ang mabilis na pag-iyak. "Pareho lang tayo... gusto ko masaya ka rin."

Tapos ay malungkot siyang ngumiti kahit wala namang dapat ikalungkot? But she felt
like something is up with her brother, like as if he's finally giving her a freedom
to do whatever that makes her happy even if he don't really agree to it, but he had
to, because he wanted her to be... happy.

Kung siya ba ang nasa katayuan ng kapatid? Kung makahanap na ito ng babaeng gustong
makasama habang buhay? Gaano niya ba kadali na papakawalan ito at hahayaang sumama
sa babaeng mahal?

Sa isang bahagi ng puso niya, alam niyang hindi magiging madali na bigyang laya ito
na makasama kung sinoman ang babaeng napiling mahalin, pero, alam niyang sa huli ay
matatanggap niya na ang babaeng 'yon ang tunay na magpapasaya sa kapatid niya at
hindi siya dapat maging kontrabida sa pag-iibigang 'yon.
Dahil... isa lang din ang gusto niya, iyon ay ang makitang masaya ang Kuya Keith
niya sa piling ng iba.

She admit that she's selfish and possessive of her brother, too. Hindi lang pala
siya kay Howell gano'n, kundi pati sa Kuya Keith niya. Pero may hangganan ang
lahat. Unti-unti niya ng natatanaw ang hangganan.

"Nangako tayo sa isa't-isa, di ba?" Natatawang tanong niya, patuloy ang bagsak ng
luha. Kung bakit masakit talaga ang pintig ng puso niya, hindi maintindihan.

"Na... kapag nahanap na natin 'yung taong magpapasaya sa atin, pareho natin silang
tatanggapin sa buhay natin? Na hindi tayo magiging madamot at ipagkakait ang isa't-
isa sa kanila kasi... do'n tayo totoong masaya?"

Kung may mga ala-ala man siyang hindi malilimutan kasama ang Kuya Keith niya ay
iyon ay ang pangako nila sa mga sarili noon. Na kung sakaling dumating man ang araw
na makilala nila ang taong magpapasaya sa kanila, maluwag sa dibdib nilang
papalayain ang isa't-isa at hahayaang sumaya sa piling ng iba.

"And here I am... silently watching you being happy with... my friend." A sad smile
form his lips.

With his bloodshot eyes, he still manage to stare at her in very, very gentle
way... it feel like he was silently letting her go and be happy... without him.

Kahit na totoo 'yon, hindi na napigilan ni Yane ang mapahikbi, damang-dama ang
lungkot at pagpalalaya sa bawat salitang binigkas.

Walang pasubali na pinilit niyang tumayo at mahigpit na niyakap ang unang lalaking
nagturo sa kanya kung ano ba ang kahulugan ng kasiyahan, ang lalaking naging
sandalan at ang lalaking alam niyang nagmahal sa kanya ng... totoo at puro.

"K-Kuya!" Panay ang iling niya sa dibdib ng kapatid, ayaw itong paalisin dahil
pakiramdam niya ay nagpapaalam ito sa kanya, na iiwan na siya nito! "A-Ayoko!
Ayoko! W-Wag ka ng umalis! D-Dito ka nalang! Ayoko! Ayokong umalis k-ka!"

She don't care if she was crying a lot. Wala siyang paki kung para na siyang wala
sa sarili na takot na takot at nasasaktan sa isipin na binigyan na siya nito ng
laya pero ang kapalit ay tila aalis na ito... sa buhay niya. She can't stand that.
He wanted him in her life, he wanted him with her.

"Anicka Yane..." Nahihirapan na ang boses nito, na para bang pinaparusahan.

Masyado na siyang nabaon sa ideyang lihim na pagpapaalam sa kanya ng Kuya Keith at

hindi niya kayang tanggapin 'yon. Iba ang nararamdaman niya, animo may pahiwatig na
aalis ito at hindi na siguro magpapakita pa sa kanya.

"H-Hindi! D-Dito ka nalang! S-Sige na, K-Kuya! W-Wag ka ng umalis. W-Wag mo akong
iwan..." Hindi maampat ang pag-iyak niya, lalo na siyang nanghihina, kung hindi
nakayakap ay baka bumagsak na siya.

"Hindi kita... iiwan." Sa mahinahon ngunit nababasag na boses na sambit nito, na

nagpasikip lang lalo sa kanyang dibdib.

Then, he hug her back, giving himself a little more freedom to feel her... to be
with her... like as if that was the last time he could get near her... na para bang
iyon na ang huling pagkakataon na mayakap siya nito ng gano'n.
"B-Babalik ka? Di ba? B-Babalikan mo ako?" Umaasa ang nagmamakaawa niyang tono. "M-
mangako ka sa... sa akin. D-di ba? B-Babalik ka?" Na hindi siya titigil hanggat
hindi naririnig ang pangako nito.

Sa lahat ng tao sa mundo, alam niyang ang pangako lang ng kapatid ang mahigpit
niyang pinanghahawakan at pinaniniwalaan dahil alam niyang tutuparin nito 'yon,
kahit mahirapan. Subok na subok niya na ang mga pangako nito at iyon lang tangi ang
panghahawakan niya baka sakaling kumalma siya.

"Y-Yane-"

"Mangako ka, Kuya! P-Please!" Hagulhol na putol niya, yakap na yakap, ayaw itong
pakawalan.

"Please, Yane, wag naman ganito. Wag mo naman akong pahirapan."

Umiling siya ng umiling, hindi na makuha pang makinig, pangako lang nito ang gusto
niyang marinig.

"B-Bakit ang lakas lakas ng pakiramdam ko na bigla ka nalang mawawala? Na hindi na

kita makikita? A-Ano ang plano mo, ha? A-Alis ka b-ba? H-Huwag, huwag ka ng umalis,
dito ka nalang. S-Sige na naman, K-Kuya, p-please... p-please..."

"Yane, I need to go." His voice was very gentle, trying hard his best to make her
understand whatever it is he was saying.

Sinubukan nitong alisin ang mga braso niyang mahigpit na nakayakap dito, ngunit mas
lalo niyang hinigpitan 'yon, matindi ang takot sa dibdib kung bakit gano'n ang
nararamdaman niya.

"I need to work." Subok ulit nito sa hindi niya pagpayag na umalis ito.

"B-Babalik ka... babalik ka, di ba? M-maghihintay ako."

He only groan at that. Marahan na sibukan ulit nitong ilayo siya pero sobrang
mapilit siya at hindi alam kung saan kumukuha ng lakas para hindi ito magtagumpay,
o baka hindi lang siya nito ginagamitan ng pwersa dahil ayaw na masaktan siya kahit
kaunti lang.

"Okay..." Anito nang matanto na hindi siya papayag talaga na hindi marinig ang
pangakong hinihiling niya.

"P-Promise me..." Hikbi siya nang hikbi, basa na ang puting damit sa ilalim ng
jacket ng kapatid dahil sa mga luha niya. "Mangako ka na... b-babalik ka... m-mag-
uusap ulit t-tayo. D-Di ba?"

Tapos ay ang-angat siya ng tingin dito kahit malabo na ang paningin at mabigat ang
talukap ng mga mata.

"Susubukan ko-"

"A-ayoko!"

"Tang ina, Yane, " Hirap na hirap na ito dahil sa katigasan ng ulo niya, hindi
naman siya magawang saktan at pagtaasan ng boses.

"Isang sabi mo lang ng pangako, alam mong papaniwalaan ko, kaya... sabihin m-mo
na."
"Alam ko, kaya nga ayokong magbitaw ng pangako dahil hindi ako sigurado kung kaya
ko pa bang tuparin 'yon."

"K-Kaya mo, alam ko kaya mo. sige na, Kuya, p-please..." She beg again, gripping
the shirt on his chest.

"Why are you so selfish, huh?" Puno ng hinanakit sa boses nito, hindi na na-kontrol
pa ang emosyon.

Bumuhos muli ang luha ni Yane, ang sakit sa dibdib ay nadagdagan dahil sa labis na
hinanakit na narinig.

She never thought she would hear that kind of voice from her brother. Alam niyang
ang dami-dami nitong itinatago sa kanya, bakit ang hinanakit pa ang siyang narinig
niya? Paulit-ulit na um-echo ang tunog niyon sa kanyang tenga, nakakapanghina,
mapanakit.

"K-Kuya-"

"Why are you doing these to me, huh?" He muttered in madness, losing his patience.

Hikbi lang siya ng hikbi, kanina pa naninikip ang dibdib. Sa panghihina ay nagawa
nitong alisin ang pagkakayakap niya.

Nakagat ni Yane ang labi at muli na namang dumaloy ang masaganang luha sa pisngi.

Pinigil ni Yane ang sarili sa pag-iyak nang maingat siyang dinala ng Kuya Keith
niya sa kama at inihiga. Akala niya ay lalayasan na naman siya nito, natakot siya
ng husto.

"I'm sorry." He whispered softly.

Pumikit si Yane, tumulo ang mga luha sa gilid ng mga mata, nasaktan sa paghingi
nito ng paumanhin. Na dapat ay siya ang gagawa at magpapakumbaba! He's so perfect
brother that she envy the woman he would marry someday... because she knew that his
love is so pure.

"Wag ka ng magpunta, okay?" Mas marahan na ang tono nito, animo inaalo siya.

Nakapikit na tumango si Yane, hindi na talaga magpupunta sa party lalo at hinag-

hina na ang kanyang katawan.

"B-Babalik ka?" Umaasang tanong niya at nagmulat ng mga mata.

Nakatayo na sa gilid ng kama ang Kuya Keith niya, mataman na nakatingin sa kanya.

"Hindi ako mangangako pero... susubukan ko, okay?"

Sa wakas, may munting pag-asa siyang naramdaman. Hindi yata talaga kakayanin na
mawala sa buhay niya ang pinakamamahal na kapatid kahit na may Howell na siya.

Iba parin kapag maayos sila ng Kuya Keith niya. Ito nalang tangi ang natitirang
pamilya niya na tunay na nagmamahal sa kanya, ayaw niyang pati ito ay mawala kung
may gagawa naman siya na mapanatili ito.

"Mag-iingat ka."

Tumango lang ito, pinagmamasdan siya, naghihintay na tuluyan niyang ipikit ang
mabibigat na talukap.
"Hihintayin kita... kahit anong mangyari." Pinilit niyang ngumiti.

"Wag mo na akong hintayin."

"Hihintayin kita, Kuya Keith."

"Huwag na, Yane. Ayokong maghintay ka." He motioned her to sleep, simply dismissing
their conversation. "Magpahinga ka na. Aalis na ako."

Lumapit ito at hinalikan siya sa ibabaw ng ulo, tumagal ng bahagya, naramdaman niya
na naman 'yung kanina... na para bang huling halik na 'yon.

"Maghihintay ako sayo!" Madiin niyang sinabi, iwinawaglit sa isip ang naramdaman.

Tapos ay mabilis niyang hinablot ang kamay nito. Natigilan ang kapatid.

"What?" Tinignan nito ang kapit niya sa kamay.

"Last na, Kuya, please? Mag promise ka sa akin." Desperada na hiling niya, na ang
pangako lang talaga nito ang magpapawaglit sa kakaibang pakiramdam na 'yon.

"Hindi mo talaga ako tatantanan sa pangako na 'yan?" May aliw na sa mga mata nito,
kahit papano.

Umiling siya, nahilo pa sa ginawa. Nilabanan niya ang panghihilo.

"Hindi ako mapapakali kapag... hindi ko narinig ang pangako mo. Pasensya ka na,
Kuya..."

"Okay," tumango ito. Tinignan siyang mabuti, ngumiti siya, nag-aabang.

"Babalik ka, di ba? Mag-uusap pa tayo? Magbabati pa tayo nila Howell? At may...
sasabihin din ako sayo sa pagbalik mo kaya dapat bumalik ka talaga."

"Hmm..."

"You will come back here, right? Promise?" Yane urged.

Bumuntong hininga ang kapatid, pinigil niya ang ngumiti dahil alam niyang suko na
ito sa pamimilit niya.

"Okay. Babalik ako." He sighed again, for some reason, he avoided her gaze.
"Pangako."

Ipinikit ni Yane ang mga mata at isina-puso ang pangakong 'yon. Sa diwang 'yon ay
nabawasan ang agam-agam niya dahil alam niyang tutuparin ng kapatid ang pangakong
binitawan... na babalik ito sa kanya.

Suddenly, her brother hug her.

Closing her eyes, she hugged him back tightly.

34 ~ Agony

CHAPTER THIRTY FOUR

IT WAS so dark. Nakakabulag ang karimlan. Naglakad-lakad si Yane, hindi alam kung
saan patutungo, sinundan niya lang ang mga daing mula sa pamilyar na boses.

"Kuya! Nandito ako!" She panicked. "Kuya Keith? Nasaan ka?"

"I'm here." She heard is his long painful groan.

Mahina na ang mga tuhod ni Yane pero pinilit niya parin ang sarili para lang
mapuntahan kung nasaan man ang Kuya Keith niya!

Ilang beses siyang nadapa sa dilim, bumangon at determinado na makita ang kapatid
na alam niyang nahihirapan.

"Malapit na ako, Kuya! Nandito na ako! Please! I need to hear your voice! Please!"

Umiiyak na nagpalakad-lakad siya sa dilim... hanggang sa makarating sa pinakadulo

ng mahabang daan na 'yon.

Sumikip ang kanyang dibdib nang makita na nakahiga sa maduming sahig ang pamilyar
na katawang ng isang lalaki. Hawak nito ang dibdib, punung-puno ng dugo ang mga
kamay, may paghihirap sa mukha.

"Kuya! Kuya Keith!"

Sa layo ng kanyang tinakbo, hindi niya parin tuluyang malapitan kung saan nakahiga
ang kapatid niya. But, he was waiting painfully at her... there was hope in his
eyes. Ang pag-asang 'yon ay parang unti-unting pumapatay sa kanya.

"Anicka Yane..." Her name escape his lips.

"Kuya! Hintayin mo ako dyan!"

Nang hahakbang na siya ulit ay masukal na bangin na ang nasa harap niya. She turned
around and try to find another way to her brother, pero wala.

Nawawalan na si Yane ng pag-asa ngunit hindi siya pwdeng sumuko, kung hindi niya
matutulungan ang kapatid ay baka malagay lalo sa kapahamakan ang buhay nito. Hindi
niya 'yon kakayanin.

"Wag ka ng magpunta dito." Nahihirapan na sabi nito, pilit na ngumingiti sa kanya.

"Hindi! Hindi!" Umiling-iling siya, mariin ang hindi sang-ayon.

Yane looked at her brother again, he's now closing his eyes... there was a lot of
blood on his hands and clothes, it almost cover his whole body and the sight break
her heart.

TAGAKTAK ANG pawis ni Yane nang bumalikwas sa kama. Nanginginig ang buong katawan
niya, takot na takot kahit na panaginip lang naman pala ang nangyari. She even
checked her hands if there was blood, but none.

Kumakalabog ang kanyang dibdib, kinailangan niya pang humugot ng hangin para
mapakalma ang pagwawala ng tibok ng puso niya. It felt so real. But thanks God, it
wasn't. It was just a very bad dream.
Kahit pa pilitin ni Yane ang sarili na panaginip lang 'yon, binalot na ang puso't-
isip niya ng matinding pangamba sa kaligtasan ng Kuya Keith niya.

Siguradong hinintay siya nitong makatulog ng mahimbing bago umalis. Masaya siya na
nakita at nakausap ito, pero hindi sapat na dahilan 'yon para ipagsawalang bahala
ang napanaginipan.

She look for her cellphone. Kahit mahilo-hilo pa, sinikap niyang bumangon. She look
around the bedroom, wala na do'n ang suit ni Howell, tanging ang damit niya nalang
ang natira. Siguro ay nasa party na ito, hindi nalang siya ginising para magpaalam.

Sa sala ni Yane nakuha ang cellphone. May mga missed call doon si Howell at iilang
text message.

From: Howell

Hindi na kita ginising. Uuwi rin ako kaagad. I miss you already.

That put a small smile on her lips, but the blood from her brother keep replaying
to her mind.

Nanginginig ang mga daliri na nagtipa siya ng text message para kay Howell. Ayaw
niya sana itong istorbohin, pero wala siyang choice. Kailangan niyang makibalita
kung ayos ba ang Kuya Keith niya.

To: Howell

I just woke up. Nasa party si Kuya Keith, di ba? Ayos lang ba siya?

She sent it. She was impatient to get a reply.

Tinignan niya ang contact number ng Kuya Keith niya na naka-save sa cellphone niya,
nagbaka sakali na active na ulit 'yon dahil noon ay hindi.

Yane dialed her brother's number, she almost jump a bit when it was ringing! Kaya
lang ay walang sumasagot!

She typed another message, instead.

To: Howell

Ang sama ng panaginip ko. Ayos lang ba si Kuya? Tinatawagan ko siya pero hindi
sumasagot. Nag-aalala ako.

Ilang sengundo lang ay nakatanggap siya ng reply.

From: Howell

Keith is fine. Stop worrying baby.

Nakahinga si Yane ng maluwag. Kumalma kahit papano ang sistema niya. Buhay ang
kapatid niya, maayos ito!

Siguro ay normal na sa kanya na mapilit talaga at gustong makasiguro, tinawagan

niya si Howell para makausap sana ang Kuya Keith niya, pero tanging si Howell lang
ang sumagot at hindi man lang siya pinagbigyan ng kapatid na makausap niya ito sa
telepono.

Hindi na mapakali si Yane, talagang binabalot siya ng takot sa masamang panaginip.

Ang tanging nagpapakalma sa kanya kahit kaunti ay ang malaman na... nando'n lang sa
Villa Altaraza ang Kuya niya, nagtatrabaho, marahil ay ayaw lang din magpa-istorbo
at kailangan niyang intindihin 'yon.

YANE CAN'T stop herself from thinking what's happening in the party. Bigla nalang
hindi na sumagot si Howell sa mga text message at tawag niya, kalmado na siya
kanina pero sa ginagawa ni Howell, bumalik ang pagpa-panic niya.

Kinuha niya ulit ang cellphone na nasa tabi lang at magtitipa sana ng mensahe kay
Howell ngunit saktong may natanggap siyang text message galing sa lalaking mahal.

From: Howell

Keith is in the hospital. I'm on my way there to check him.

Nanlamig ang buong katawan ni Yane pati kalamnan nang mabasa 'yon.

Nagmamadali na tinawagan niya si Howell, kabadong-kabado na talaga.

"H-Hello? Ano? ano ang nangyari kay Kuya?" Bungad niya nang sumagot ito.

"May tama ng baril-"

"What?! Oh my!"

Sumakit ang puso niya, nanumbalik sa balintanaw ang napanaginipan. Walang kalaban-
laban na umagos ang mga luha niya sa pisngi na tila ba marami pang luha ang nag-
aabang na mailabas niya. Pati ang kanyang mga mata ay mahapdi na, tulog lang ang
pahinga niya sa pag-iyak simula pa kanina nang bisitahin siya ng Kuya Keith niya...

At ngayon? Nasaan ito? Nasa Hospital at may tama ng bala ng baril?

"Hush, baby, he will be fine, okay?" Howell comfort her in the other line.

"Promise me that you will do your best to make my brother safe, please..."
Pagmamakaawa niya kay Howell, hikbi nang hikbi.

"Yes, I promise you that." His voice was so sincere.

"I'm holding on to your promise, Howell."

"Yeah, I'm not gonna break my promises to you."

Napahikbi siya lalo, sobrang umaasa na hindi nga siya bibiguin ni Howell. Na
katulad ng mga pangako sa kanya ng Kuya Keith niya, ang pangakong din ito ni Howell
ang mahigpit niyang pinanghahawakan.

"Wag ka nang umiyak, okay?" Masuyong sabi nito bago biglang naputol ang tawag.

WALA NG sinayang na oras pa si Yane. Bagamat masama ang pakiramdam at nanghihina pa

ay napilitan siyang magbihis upang makapunta sa hospital.

Nahinto siya sa sanang pagpapalit ng damit nang leather na jacket na itim ang
siyang nakabalot pala sa kanya.

It was her brother's jacket and she just noticed that. Kaya pala ay hindi siya
nakaramdam ng masyadong lamig dahil nakabalot iyon sa kanya, hindi niya na
namalayan pa.
Suot ang jacket at pajama, kinuha ni Yane ang wallet sa silid, dala pati ang
cellphone ay lumabas siya sa mataas na gusaling tinitirahan.

Malalim na ang gabi kaya naman nahirapan siyang makahanap ng masasakyan. Kung
lalakarin niya ang BMC, masyadong malayo 'yon at baka mawalan siya lalo ng lakas.
Naglakad pa si Yane papunta sa main road, nagbabakasakali na maka-tiyempo ng taxi o
kahit anong pampasaherong sasakyan.

Hindi na magkandaugaga si Yane, ilang minuto na ay wala parin humihintong sasakyan

sa mga ipinapara niya. Bumabalik na naman ang takot niya na baka nalalagay na sa
matinding peligro ang buhay ng pinakamamahal na kapatid.

She should have listened to her instinct about her brother this evening. Ibang-iba
talaga ang pakiramdam niya kanina noong binisita siya ng Kuya Keith niya, sana ay
hindi lang niya hinayaan na umalis ito, sana pinanindigan niya ang pagiging madamot
baka sakaling hindi pa ito tinamaan ng baril!

"K-Kuya, please, h-hintayin mo ako. Darating a-ako dyan." Nagmamakawaang sa

sariling paulit-ulit niyang sinasabi, bumabagsak na naman ang mga luha.

Nakatayo siya sa gilid ng kalsada, pa-para ng mga sasakyan at kapag hindi siya
hinihintuan ay maglalakad-lakad siya na para bang nawawala na sa sarili. Sa sobrang
takot at kaba, hindi na ni Yane napigilan ang pag-iyak sa gilid ng daan,
nagmamakaawa na paghintuan siya ng kung sinoman ang may mabuting puso na pasakayin
siya.

Pinigil niya ang pag-iyak nang may humintong itim na SUV sa harap niya, ang kasunod
na SUV nito ay huminto rin.

Bumukas ang passenger seat sa harap, lumabas ang nakaputing unipormeng lalaki na
katulad ng sa mga tauhan sa Villa Altaraza.

"P-Pwede po bang makisakay? Sige na po, parang awa niyo na..." Sabi niya kaagad,
magkasiklop ang nanginginig na mga kamay.

"Si Miss Yane nga." Kinumpirma nito sa kausap mula sa radyong hawak nang makita
siya ng malapitan.

"O-Opo! Ako nga ito..."

"Pasok ka, Miss." At binuksan nito ang pinto sa backseat.

"Sa BMC tayo." Bilin ng lalaki sa driver na kaagad namang sinunod.

"Si Kuya Keith? Okay naman po siya, d-di ba?"

"Hindi pa po namin masasagot 'yan, Miss Tuazon. Dadalhin ka po namin sa hospital."

"A-Ano ba kasi ang nangyari? Bakit na-baril si K-Kuya ko? B-Bakit umabot sa
gano'n?!" Frustrated na siya, hindi na alintana na nagagalit na siya dahil sa
nangyari na hindi alam kung sino ba ang sisisihin!

"Pasensya ka na. Ang tanging inutos lang sa amin ay sunduin ka at dalhin sa

hospital. Hindi namin masasagot ang mga katanungan mo, Miss Tuazon."

Walang nagawa si Yane kundi umiyak nalang habang nasa byahe. Nag-uusap-usap din ang
mga tauhan gamit ang radyo at cellphone, ngunit hindi niya maintindihan ang topic
ng mga ito.
"Susunod kami dyan. Ihahatid lang namin ang kapatid ni Sir Keith sa BMC."

"Copy. Hawak na ng pulis 'yung iba. Naghihintay lang kami ng signal galing kay Boss
kung kikilos na ba."

Ilang sandali pa ay natanaw na ni Yane ang hospital. Handang-handa na siyang bumaba

kahit hindi pa humihinto ang sasakyan. Lihim siyang nananalangin na nagawa ni
Howell ang pangako sa kanyang gagawin nito ang lahat mailigtas lang sa kapahamakan
ang Kuya Keith niya.

Si Yane na mismo ang nagbukas ng pinto, hindi na hinintay pa ang security guard.
Patakbo na pumasok siya sa Hospital, tarantang inilibot ang tingin sa kabuuan. She
went to the front desk.

"U-Uh, nasaan po ang kapatid ko? KeithTuazon, 'yon po ang pangalan. Si Doctor
Howell Banchero ang... ang g-gumagamot sa kanya." Hindi siya mapakali, malikot ang
mga mata at nanginginig pati ang kalamnan.

"Nasa operating room po, Miss."

"Saan po 'yon?"

"This way, then turn right." Itinuro nito ang dulong pasilyo.

Wala ng mapag-lagyan ang takot sa dibdib ni Yane. Tinakbo niya ang mahaba at
tahimik na pasilyo. Kahit tumatakbo ay tila ba kay bigat ng kanyang mga hakbang.

Ang tanging yapak niya lang at malakas na pintig ng puso ang animo tanging ingay
lang sa paligid na kanyang naririnig, isama pa ang mahihina niyang hikbi.

Kasabay nang pagtakbo ay ang paglaglag din ng kanyang mga luha galing sa mata. Ang
mga luhang 'yon ay tila ba nagsilbing bakas na iniiwan sa daan.

No matter how much she tried her best to stay positive, nabubuwal ang paniniwala
niya nang matanaw na sa dulo ang mga kaibigan ng Kuya Keith niya.

Ang iba ay nakalugmok na sa sahig, nakasandal sa pader at lamang ang mga naka-yuko.

Her eyes went to Carter who's sitting on the floor, resting his head and back at
the wall behind him, closing his eyes, with pain on his face.

There was an anger on Zyron's face, but his eyes were already bloodshot... same
with his friends.

Ayaw na ni Yane mag-isip pa ng hindi maganda, gusto niyang isiksik sa isip na

maayos ang lagay ng Kuya Keith niya, pero nawalan siya ng pag-asa nang makita ang
itsura ng mga kaibigan ng kapatid niya... parang iba... iba ang sinasabi sa kanya
sa sakit na nakabalatay sa mukha ng mga ito.

Then, her eyes went to Howell. He's still wearing his laboratory gown, nakabalot pa
ang ulo, pero nakababa na ang mask na suot. Bagsak ang balikat at katulad ng mga
kaibigan, may pagdadalamhati rin sa mukha nito.

Hindi ni Yane matanggap na gano'n ang naabutan. Hindi ganito ang inaasahan niya!

"Kuya!" Tumakbo pa siya lalo papunta sa mga ito, pagod at nauubusan ng ng lakas.

Lahat ng namumulang mga mata at nasasaktan, ay napunta sa kanya. Para siyang

sinasampal ng paulit-ulit sa nasasaksihan, lalo na nang makita niya ang marahas na
pagtakip ni Carter sa mukha nito bago pa mahulog ang pinipigil na luha.

"Nasaan si Kuya Keith? Kumusta siya?" Tanong niya, pilit na kinukumbinsi ang sarili
na kalokhan lang ang lahat ng nakikita niya, na baka sobra lang maka react ang mga
kaibigan ng kapatid kaya ganito ang mga itsura.

Inisa-isa niyang ulit tignan ang mga ito nang wala siyang makuhang sagot. Galit na
pinalis niya ang luhang bumagsak, galit dahil walang sumasagot sa kanya, galit na
galit siya dahil mas magandang iyon ang maramdaman niya kesa makaramdam ng sobrang
sakit dahil sa nangyayari.

Napatingala si Zyron nang tignan niya, marahas ang paglunok, nagpipigil ng emosyon,
pero... nakita niya ang pangingilid ng luha sa magkabilang gilid ng mata.

"Yane." Howell almost whispered her name.

Kahit siya ay hindi magawang tignan si Howell kasi... alam niyang sa lahat ng
kaharap, ito lang tangi ang hindi siya magagawang lokohin o pagtripan ng tunay na
nararamdaman. Parang hinihiwa ang dibdib ni Yane nang makita sa mga mata ni Howell
ang pinaghalong awa at sakit para sa kanya.

Umiling siya, kasabay ng pag-iling ay ang paglaglag ng mga luha, hindi tinatanggap
ang emosyon na ipinapakita sa kanya ng mga matang 'yon.

"Ano ang nangyari, ha?! Nasaan ang kapatid ko?!" Pinatatag niya ang boses pero
sadyang nababasag 'yon, na kahit ang boses niya ay hindi kayang magpanggap na
matatag.

Their eyes went to the operating room's door.

"N-Nasa loob si Kuya? Ano'ng lagay? Sumagot kayo!"

Walang sumagot ni isa, sa sobrang galit niya ay nilapitan niya si Howell. Galit na
galit siya, pero 'yung maraming galit sa dibdib ay napapalitan na ng labis na
sakit. Nakakamanhid.

"Ikaw! Sagutin mo ako! Ikaw ang doktor!" Histerya niya at pinagpapalo ito sa
dibdib. Hindi na kayang kontrolin pa ang damdamin.

Kahit si Howell lang ang sumagot, salita lang nito ang gusto niyang malaman. Ito
lang tangi ang paniniwalaan niya. Ito lang tangi ang maaasahan niya sa mga oras na
'yon at ito lang tangi ang taong pinagkatiwalaan niya sa buhay ng kapatid.

Howell stopped her by holding her both wrist. Hinang-hina na si Yane, kung hindi
siya hawak ni Howell, babagsak na siya sahig.

"I'm sorry-"

"No! No!" Umiling-iling siya, nahulog muli ang masagang luha. Hindi niya
matatanggap ang sorry na 'yon at ano ang ibig sabihin niyon, ha?! "Niloloko mo lang
ako! Buhay pa si Kuya! Matapang siya! Malakas at hindi sumusuko basta-basta lang!
Nagkakamali kayo!"

Isipin niya palang na wala na ang Kuya Keith niya, para na siyang pinapatay na
gusto niya nalang mawalan ng malay at pag nagising ay babalik na sa dati ang lahat.
Na masisilayan niya ang magagandang mata ng kapatid kahit walang kislap, na maliit
siya nitong ngingitian o kahit guluhin pa nito ng paulit-ulit ang buhok niya, ay
hindi siya magagalit basta makita niya lang ulit ito! Basta buhay lang ito!
Na ayos lang sa kanya na pagtaguan siya nito, hindi magparamdam ng ilang linggo, na
hindi magtext o tumawag sa kanya, basta ba alam niyang isang araw makakasama niya
parin ito. Hindi 'yung ganito na... hindi niya na ulit mayayakap ang kapatid, hindi
niya na ulit maririnig ang boses nito at hindi na rin niya makikita kahit kailan.

Huwag ganito, please. Huwag ganito!

"Let me see him! Let me go inside! I want to see my brother! Please!" Histerya niya
at hindi na makita ang paligid dahil sa dami ng luhang tumatabon sa mga mata at
mukha.

Gusto niyang makita ang kapatid, mayakap ito kahit sa huling pagkakataon lang!
Hindi! Hindi niya matanggap na huling yakap na ang gagawin niya! Hindi!

Howell grab her closer to his, locking her and not letting her go. It made her
furious at him for not giving what she wants, for not letting her see and hug her
dearest brother.

Pinilit niyang lumayo kay Howell, kahit nangingibabaw na ang panghihina.

"I trusted you! You told me that you will do your best to save my brother! Wala
kang kwentang doktor!" Sigaw niya, isinigaw ang labis na galit at hinanakit.

Mahigpit na pinanghawakan niya ang pangakong 'yon ni Howell. Na kulang nalang ay

pati buhay niya ay kakapit sa pangako nitong gagawin ang lahat-lahat mailigtas lang
ang buhay ng kapatid niya. Pero ano'ng nangyari? Saan napunta ang pangakong 'yon?!

Howell closed his eyes tightly. She knew that she hits something on him, but her
heart is already covered with anger and pain, na hindi na makuhang mahabag, lalo at
sinira nito ang tiwalang ibinigay niya.

"Kayo!" Masakit na dinuro niya ang magkakaibigan. "Mas lamang pa ang oras na
iginugol ni Kuya Keith sa inyo bukod sa trabaho, kesa samin! Tapos, ano ha?! Ganito
lang ang mapapala niya na kasama kayo?! Kapahamakan!"

Marahas na pinahid niya ang mga luha, nanginginig ang katawan niya sa galit, hindi
na kayang magpatawad at hindi matatanggap ang kinahantungan ng pinakakamahal na
kapatid.

Ang puso niya... wala siyang ibang maramdaman kundi sobrang sakit, na pilitin man
ang sarili na magalit, mas nangingibabaw ang sakit sa katotohanan na nawala na sa
kanya ang unang lalaking nagparanas sa kanya ng tunay na pag-aalaga at pagmamahal.
Walang katumbas ang lahat ng 'yon.

"Baby..." Tawag sa kanya ni Howell sa mababa at nasasaktan na boses.

Sinubukan nitong suyuin siya, inabot ang kanyang siko ngunit marahas niyang
iniwasan ang kamay nito.

"Stop it, Howell! Let me tell these to all of you." Tinignan niya ang
magkakaibigan. "Mga wala kayong kwentang kaibigan!" Then she spat disgustedly.

Marami pang masasakit na salita ang nailabas niya. Walang paglagyan ang galit sa
dibdib. She can't accept that her brother left her... for what reason, ha?
Pagpapaka-bayani?

Dinikdik ang puso niya sa sakit nang maisip na ito nga pala ang gusto ng Kuya Keith
niya, di ba? Na kung mamamatay ito ay dapat may kasaysayan ang kwento? Masaya ba
ang kapatid niya sa ginawang pagsalo sa bala na dapat ay kay Clane at sa anak nito?
Kung nasaan man ang Kuya Keith niya, natutuwa ba ito? Nakangiti ba ito sa kanila?
Gusto niyang malaman kung ano ang nararamdaman ng kapatid niya. Gusto niya! Pero,
paano niya gagawin 'yon?!

"Hindi ko inakala na may klase ng pagkakaibigan na handang isugal ang buhay para sa
ikabubuti ng ibang kaibigan. Don't tell me that you guys honored your friendship
not unless you prove it like what my Kuya Keith did."

Tahimik ang lahat. Wala siyang pakialam kung may nasaktan man sa lahat ng sinabi
niya, alam nilang lahat kung sino ang mas labis na nasasaktan sa mga sandaling
'yon. Siya! Siya lang!

Bumukas ang pinto ng operating room at lumbas ang mga nurse.

"Doc, alis na po kami. Ipapakuha na rin namin si Sir Keith."

Nakagat ni Yane ang pang-ibabang labi sa sobrang sakit... tumingala siya, pilit
pinipigil ang pagbagsak ng mga luha.

"K-Kuya! Kuya!"

Walang pag-aalinlangan na pumasok siya sa operating room. Nababaliw na tumakbo sa

loob papunta sa nag-iisang hospital bed kung nasaan nakita ang pamilyar na katawan
ng lalaki na natatakpan ng puting kumot hanggang sa ulo.

Nawawalan na ng malay na napaluhod siya sa sahig, hindi na makahinga sa kakaiyak,

nahihirapan na gumapang siya papunta kung saan nakahiga ang Kuya Keith niya...

"K-Kuya... H-Hindi ito totoo... H-Hindi..."

Sa nanghihinang mga tuhod at nanlalabong mga mata ay pinilit niyang yakapin ang
wala ng buhay na pinakamamahal na kapatid at doon iniyak ang lahat ng sakit at
labis na pagdadalamhati.

"Yane, please..." Howell's voice cracked behind her.

Umiling-iling siya, wala ng lakas. Maingat na inalis siya ni Howell mula sa

pagkakayakap sa Kuya Keith niya kahit ayaw niya pa.

Pinilit niyang imulat ang namamagang mga mata, naabutan niya si Clane na marahan na
tinanggal ang nakatabon na kumot sa mukha ng Kuya Keith niya, parang naninigurado
kahit na isang masakit na katotohanan lang ang makikita. Katulad niya ay ayaw
maniwala, ayaw tanggapin.

Nakapikit ang mga mata ng Kuya Keith niya, walang kulay ang labi... walang saya sa
mukha. Animo pinapatay ang puso niya, ni hindi niya masabi kung bakit hanggang sa
mga sandaling 'yon ay may malay pa siya.

Alam niya, alam niyang hindi nito gusto ang nangyari rito! Nararamdaman niya 'yon!
Bakit ba ganito? Bakit kailgangan na mawala sa kanya ang nag-iisang taong walang
ibang ginawa kundi alagaan, protektahan at mahalin siya? Bakit sa lahat, ang Kuya
Keith niya pa ang kinuha sa kanya?

Ibinalik din kaagad ni Clane ang pagkakatakip sa ulo tapos ay napatingala ito, may
munting tubig na kumislap sa gilid ng mga mata. Mahigpit ang pagkakakuyom ng mga
kamao.

Pakiramdam ni Yane ay pinatay na nang tuluyan ang puso niya sa huling sulyap sa
kapatid.

"K-Kuya! Kuya! Please! H-huwag mo akong iwan! P-parang awa mo na! K-Kuya! Sabi mo
b-babalik ka! Nangako ka p-pa nga kanina, di ba?! H-Hinintay kita, K-Kuya! Nandito
na a-ako, p-parang awa mo n-na, g-gumising k-ka, p-please! N-Nag promise k-ka!" K-
Kuya! Nag promise ka!" Histerya niya, humahagulhol, si Howell ay yakap-yakap siya
sa likod, nakasuporta sa kanya dahil anomang sandali ay babagsak na siya sa hindi
matawarang sakit na pinagdadaanan.

Yane cried her heart out. She cried all the pain with the hope that it would lessen
the burden in her chest, because she can't handle the pain anymore.

The agony of losing her brother is killing every beat of her heart.

"I'm sorry, I'm really s-sorry... for breaking my promises... f-for being a
failure. I'm so... s-sorry." Narinig niyang paulit-ulit na sinasambit 'yon ni
Howell sa nababasag na boses, bago siya tuluyang binalot ng karimlan.
35 ~ Honor

CHAPTER THIRTY FIVE

NAWALAN ng malay si Yane sa sobrang pagpipighati. Kahit gaano pa ni Howell ka-gusto

na makasama ang babaeng mahal at alagaan ito, hindi niya ginawa, dahil mas pinili
niyang manatili kay Keith. Hindi niya lubos matanggap ang nangyari. Hindi niya
kayang tanggapin na sa kamay niya mismo sumuko ang kaibigan.

"Brute, let's go." Zyron said again for the ninth times.

Desperate to bring back Keith's life, he glared at Zyron.

"I said, I will stay here! B-Baka nagkamali lang ako. Susubukan ko ulit."

It sounds so crazy but he can't afford losing his friend, he can't afford seeing
Yane's eyes with so much pain, disappointed and hate towards him, to all of them.
He wanted her to be always feel happy. 'Yon lang naman ang gusto niya, pero putang
ina, bakit kailangan nilang pagdaaanan ang lahat ng ito?

Bakit kailangan harap-harapan niyang masaksihan ang sakit na dinaranas ng babaeng

mahal? Para siyang pinaparusahan ng walang kalaban-laban.

"Alam kong mahirap tanggapin, pero tang ina naman Banchero, huwag na tayong
magpanggap dito!"

Nagtagis ang bagang ni Howell, kagaya niya ay namumula na rin ang mata ng kaibigan.
Sa isang sulok ay tahimik si Carter, pero naka-kuyom ang mga kamao. Sila Drake,
Kielton at Brooke ang nagdala kay Yane sa ibang silid nang mawalan ng malay.

Clane left together with Caston.

"May tiwala ako sayo. Alam ko kaya mo 'yan." Puno ng pag-asa ang boses ni Carter
nang inudyukan siya. "Sige na brute, subukan mo ulit baka kulang sa gising si
Keith. Kung ayaw mo, bubugbugin ko 'yan magising lang.." Natawa ito pero nabasag
ang boses. "Putang ina bakit ganito! Tang ina mo Tuazon, mas masakit pa sa
heartbreak itong ginawa mo sa amin. Itong pang-iiwan mo. Akala ko ba magsusuntukan
pa tayo? Madaya ka!"
Tatawa-tawa si Carter pero marahas na ang mga pagsinghap. Nakatakip sa mukha ang
jacket na dala, nakaupo sa sahig, sa pinaka sulok.

"Doc..." Mahinang tawag sa kanya ng kasamang doktor na hindi parin umaalis kahit na
tapos na ang trabaho.

May ibinigay itong chart. Kailangan niya ng pirma niya do'n. Kung saan nakalagay
ang oras na idineklara niya ang pagtigil ng pulso at tibok ng puso ni Keith.

"I don't need that!" Hinawi niya 'yon kaya nahulog sa sahig.

Napaatras ito, tapos ay pinulot ang chart. Nananatili sa tabi.

"Pupuntahan ko lang sila." Paalam ni Dwaye, tapos sumibat na.

"Doc," Alanganin na tawag sa kanya ng kapwa doktor.

"What?" He hissed.

Nakatingin ito kay Zyron na naabutan niyang nagwawala na, pinagsusuntok ang pader.

"Carter, please, lumabas na kayo. Hayaan niyo na ako dito."

Kahit ayaw pang umalis, ay napilitan si Carter. Isinama nito si Zyron palabas.

Howell is very determine to check with Keith again even he knew it was impossible
to bring him back.'

Maybe he was just guilty, that even he tried his best to save him, in the end, he
failed to do that. He's a failure. He failed his friend, Yane and also... Keith,
who fucking depended his life on his hands.

KUNG PWEDE lang na matulog nalang ay gagawin ni Yane, kesa gumising at harapin ang
masakit na katotohanan. Napapagod na ang puso't-isip niya, bugbog na sa sakit at
galit. Kailang ba titigil ang lahat ng pagsubok na ito na tila ba parusa sa kanya?

Ano ba ang ginawa niyang kasalanan sa mundo para ibigay sa kanya ang ganitong
klaseng paghihirap?

"Yane..." She heard a man's voice.

Mahapdi pa ang mga mata niya nang imulat niya ng tuluyan. Nakapaligid sa kanya ang
mga kaibigan ng Kuya Keith niya. Howell and Clane weren't around.

"S-Si Kuya?" Tanong niya, nagbabaka-sakali na nagkamali lang si Howell ng balita o

baka panaginip niya lang ang nangyari.

Malungkot lang siyang tinignan ng mga ito.

"Papunta na dito ang mommy at daddy mo."

Napayuko siya. Hindi 'yon ang balitang gusto niyang marinig!

"Hinihintay lang namin na magising ka at dumating sila para mapag desisyunan niyo
kung anong gagawin sa katawan ni Keith."

Sinamaan niya ng tingin si Dwaye, pero nananatili ang malambot ng tingin nito sa
kanya, may pang-unawa.
"Pupuntahan ko si Kuya! Dalhin niyo ako sa kanya!" Sinubukan niyang bumangon pero
napigilan siya ng mga ito sa maingat na paraan.

Ang isang nakapagpatigil sa kanya ay ang swero na naka-kabit.

"Careful. Remember that you're carrying a baby." They reminded her like as if she
forgot about her baby.

Nakagat ni Yane ang labi, labis na naaawa at nasasaktan sa sinasapit ng anak niya
sa kanyang sinapupunan. Siguradong ramdam na ramdam nito kung ano man ang bigat at
pighating nilalaman ng dibdib.

"Sorry... sorry..." Naiiyak na hinawakan niya ang tiyan, para siyang lalong
nanghihina.

"Nakita pala namin 'to sa jacket na suot mo kanina. Pasensya na at pinakialaman

namin."

May ibinigay na card sa kanya, binuksan niya kaagad kung ano ang laman niyon at
kung ano ang nakasulat.

Nanginig ang mga kamay niya nang makitang sulat kamay 'yon ng Kuya Keith niya.

Anicka Yane,

Hey, my baby sister, I just wanna say sorry for everything that I've done that made
you upset, and for those days that I wasn't with you when you needed me.

I don't know exactly why I am writing this, well, maybe, it's better this way.

You made me so happy when you came to our lives. You're my treasure and I cherish
you. I will always try my very best to protect you. I promise you that.

Yane, if something bad happened to me, I want you to bring me to our secret place.

Doon ko gustong magpagaling o kung hindi man papalarin, I want my ashes to be in

that Island.

Please, do this for me. Okay?

Take care of yourself and your baby.

Love,

Kuya Keith

Iyak nang iyak si Yane habang tahimik na binabasa ang sulat. Niyakap niya 'yon,
dinala sa dibdib, ibinabaon sa puso.

"K-Kuya... K-Kuya... B-Bakit... Bakit g-ganito... N-Nagmamakaawa ako s-sayo, b-

bumalik ka n-nalang... K-Kuya..." Tatawagin niya nang tawagin tapos ay iiyak at
isisigaw ang matinding sakit.

Wala siyang ibang ginawa kundi ang umiyak hanggang sa mawalan na naman siya ng
malay.

THE DAY came that they had to cremated her brother's body because that's what he
wanted. Hindi si Yane sumama sa pagsunog dahil hindi niya na talaga kaya pa.
Ikakamatay niya.

They had a very, very private funeral. Her Kuya Keith's big bosses in Military went
there too, to express their sympathy.

Walang gana si Yane, hindi rin nakikipag-usap sa mga naroon. Mas madalas na tulala
siya at mas pinipiling alalahanin ang mga ala-alang iniwan ng Kuya Keith niya. Sa
tuwing inaalala niya ay sumasaya siya, natatawa pero sa huli ay hahagulhol.

Sa isang panig, nakita niya ang masinsinan na pakikipag-usap ni Clane at Howell sa

mga matataas na ranggo sa Militar. Kilala ang mga ito ni Clane dahil nalaman niyang
nasa Military din ito noon, kasabayan ng Kuya Keith niya, nauna lang mag-retiro.

Si Howell, kahit anong gawin at magmakaawa ay hindi niya kinakausap, hindi niya rin
pinapansin, pero minsan, naabutan niyang tinitignan siya sa malayo. She's not yet
ready to face him, to talk to him.

Alam niya ang kakayahan ng kanyang katawan at puso, iiwasan niya muna ang makipag-
usap kahit kanino lalo at malapit sa Kuya Keith niya, dahil ipinapaalala lang ng
mga ito ang nangyari.

"Yane..." Tawag sa kanya ni Howell makalipas ang ilan pang sandali. "Alam kong ayaw
mo akong kausapin, pero... dinalhan kita nito. Kumain ka, ha? Para sayo at sa baby
natin."

Inilapag nito sa lamesa sa harap niya ang paboritong red velvet cheese cake, may
mga prutas din, gatas at tubig. Tinignan niya lang ang mga 'yon, tapos ay inignora
ulit ito.

Howell sighed, then he kissed her forehead. Hinayaan niyang gawin nito 'yon pero
hindi siya nag react.

"I'm sorry." He whispered sincerely.

Humapdi ang puso niya. Pinilit mang magpanggap na hindi apektado, napakurap parin
siya para pagbawalan ang mga luhang nagbabadya.

"A-Alis ka na... muna." Taboy niya sa nababasag na boses.

Tumango lang ito, sumusunod lang kaagad sa kanya kapag pinapaalis niya, mas
pinipiling intindihin siya kesa ipagpilitan ang gusto na sa tabi niya lang.

"Babalik ako sayo mamaya, okay?" Hinaplos nito ang buhok niya bago umalis.

Kinuha ni Yane ang sulat sa kanya ng kapatid, palagi niya 'yon dala at binabasa ng
paulit-ulit na halos makabisado niya na, binabasa parin kahit ang sakit sakit.

HULING ARAW na makakasama niya ang abo ng Kuya Keith niya, ito rin ang araw kung
kailan nila aalalahanin ang mga araw na buhay pa ito, at araw nang pagbibigay ng
respeto. The funeral was held in one of the very private chapel in Makati. Kumpleto
ang mga kaibigan ng Kuya Keith niya, kasama ang mga asawa.

Tahimik siyang umiiyak habang nakikinig, yakap ang jacket na ibinigay ng Kuya niya
sa kanya noong gabing huling bumisita sa kanya bago nangyari ang pangyayaring
bumawi sa buhay nito. Kahit sa mga sandaling 'yon, hindi man lang nabawasan ang
sakit sa dibdib niya, animo bawat oras at araw na lumipas, mas nadadagdagan pa
'yon.

"Keith was excellent in his field." Her brother's big boss in Military said. He's
on the mic, in front of them. "He was one of the hidden gem in the Philippine
Military. His heart and dedication to do his job, to serve for our country and the
people made him very admirable and respectable.
To Tuazon Family, we are very sorry for your lost. Keith's lost is our lost, too. I
don't even think if we could ever find someone like him, his skills were rare."

Yumukod ito nang matapos at sa kanila dumeretso upang ipabatid ang taos pusong
pakikiramay. Sa tabi niya ay ang mommy't daddy niya. Na hindi niya pa masyado
nakakausap.

Sa totoo lang ay ayaw niya sanang may ganito. The eulogy only made her bring back
her brother's memories when he was still alive, and it hurts like hell to remember
all of those, but, she knew that honoring him is also one of the best way to tell
whatever they wanted to tell him, but did not get the chance to tell him when he
was still alive.

Si Zyron na ang may hawak ng mic. He's wearing a white shirt and a dark sunglasses.
They are all wearing a color white clothes. Most of her brother's friends wear dark
sunglasses, even Howell, who's sitting behind her.

"Keith is like a big brother to me." Unang salita palang ni Zyron na kahit pilitin
maging tunog kaswal, hindi magawa, hindi maitago ang lungkot.

"Istrikto siya at hindi basta-basta mabibiro. At first, I was hesitant to get along
with him because I don't want another big brother na pagsasabihan ako dahil sa mga
kalokohang ginawa ko, but now, I realized that I need another big brother, kasi mas
pipiliin ko na pagsabihan niya ako at ituwid ang kung anoman ang pagkakamali ko sa
buhay, kesa sa... wala siya, kesa ganito na hindi ko na siya makikita at hindi na
maririnig ang mga salita niya."

Zyron paused, he was gripping on the mic.

"Brute, kung nasaan ka man ngayon, gusto kong malaman mo na nakatanim sa isip ko
ang mga payo mo sa'kin. Mahal ka na namin."

Napahikbi si Yane, sa likod niya ay nakaagapay si Howell, palaging handa at nariyan

para sa kanya. She appreciate his presence a lot, it's just that her heart is still
mourning and she don't want to talk to anyone.

"I can still remember that night I get to know Keith personally," It was Kielton on
the mic, he was reminiscing.

He's a famous band vocalist. She didn't know that he's her brother's friend until
that night when she also saw Kielton in the hospital.

"We were in D' Club in BGC. There were a group of men who ruined the night. I was
with these brutes," Tukoy nito sa mga kaibigan.

"... and Keith. He's a silent type, you wouldn't know what's on his mind. One of
the men approached him, urging him for a fight. Keith was just sitting there,
trying his very best to stay calm and ignore the man, but the culprit was
insensitive, hindi tumitigil hanggat hindi pinapatulan. The scary and amazing thing
was... Keith did not even leave his seat but he still manage to brought those men
down with his bare hands. I asked myself, what the fuck did just happen?"

Natawa ito ng bahagya pero nabasag. Pilit nagpapakasaya habang may inaalala, pero
nananaig ang pagdadalamhati.

"That's when I thought that... I don't wanna mess with this man. I'd rather choose
to be his friend than to be one of his enemy. Brute, if you're listening, I'm very
happy that you became one of my friends."

Kiel paused for awhile, then, he took a deep breath.

"Everyone didn't know this, but, Keith once saved my life."

He smile sadly.

"Brute, you know how much I owe my life to you. I wish I could bring back your
life, I'm willing to give mine to you. Gonna miss you, brother."

Lumapit sa kanya si Keilton at binigyan siya ng isang maingat na yakap.

"Stay strong, please." He whispered before leaving.

Next was Dwaye.

"I honestly don't wanna do this, because this could only hurt us, but even this is
hurt like hell, brute, we are still here, remembering you and our memories with you
kahit na paulit-ulit madurog ang puso namin. Dahil d-dito kami masaya." Dwaye
managed to delivered his first paragraph with a casual tone, in the end, his voice
broke down.

"You were like a real brother to me, to us, this is very hard to accept. Sa dami
nang pinagdaanan mo, sa dami na ng bala na tumama sayo, bakit ngayon pa? Since that
night, I keep telling to myself that what if this was not real? That you were just
fooling us? But then again, you're not that kind. At kung totoo nga na niloko kami
at sinaktan ng ganito, bukas palad ka parin namin tatanggpin sa buhay namin kapag
bumalik ka."

Huminto ito para humugot ng hangin sa dibdib, napapasinghap.

"Call me crazy, but brute, I always wish that one day, I would see you again, alive
and kicking badass." There was hope on his sad voice. Malungkot itong ngumiti,
napalunok.

"Was it too much to ask? Was it too much to ask to be with my brother a-again? Oh,
fuck this tears!" Marahas na pinunasan ang luha sa pisngi sabay lapag ng mic at
alis.

Yane hugged the leather jacket, thinking that she's hugging her brother. Na kahit
sa jacket man lang ay maranasan niya ulit na mayakap ang kapatid.

"I was with him that night," Colton's voice was calm. "Like my brothers, I admire
Keith. He's brave enough to risk his own life for other people. The hard thing was,
I saw with my eyes his pain. Hindi ko 'yon makalimutan. Naisip ko na kung pwede
lang ilipat 'yung paghihirap na nararamdaman niya, aakuin ko pansamantala,
pansamantala lang dahil alam kong hindi siya papayag na hindi ko 'yon ibalik sa
kanya. Keith is one of the selfless person I know."

Yane had to agree with it. Her brother is very selfless, very far from her being
selfish.

"Masyado siyang mapagbigay, mapag-ubaya, kahit wala ng matira sa kanya. That's why
I silently as Him," Colton referred God. "Why Keith? Of all people? Why him?" He
asked bitterly. "Bakit hindi mo siya binigyan ng pagkakataong sumaya? Pagkakataon
na makasama pa ang pamilya niya? Mga kaibigan? Bakit kung sino pa 'yung mapagbigay,
siya pa 'yung kinukuha? Ang dami kong tinanong sa Kanya, sa huli, na-realize ko na
baka kinuha sa atin si Keith dahil masyado na tayo sa kanya? Tayong mga nakapaligid
sa kanya? Tayong mga mahal niya?"

Hindi napigilan ni Yane ang maiyak ulit. Paano kung 'yon nga ang dahilan kaya
kinuha sa kanila ang kapatid niya? Na bakit tila ito lang ang bigay nang bigay?
Pain nang pain ng sarili para sa kasiyahan at kaligtasan ng iba?

Siya ba bilang kapatid? Ano ba ang naisukli niya sa lahat nang kabutihang ginawa sa
kanya ng Kuya Keith niya?

Parang wala, dahil siya itong palaging may kailangan dito, na hindi niya na naisip
na noong mga oras na may problema ang pamilya nila, na kailangan din nito ng
makakausap o masasandalan? Na mas piniling huwag nalang, sarilinin nalang ang sakit
at bigat sa dibdib, na mas piniling siya ang bigyan ng bisig na iiyakan at
suportang higit na kinakailangan. Kahit huwag na ito, basta mayro'n siya. That's
how selfless he was.

"Na sa Langit, mayro'n siyang masasandalan, na hindi niya naman talaga nakuha noong
nandito pa siya sa atin. He may be appeared that he can carry himself, that he's
strong enough to solve his own problems, but only God knows what he really feels
inside. Brute, I salute you." Colton saluted. "See you when I see you."

Sa gilid niya ay napansin niyang nakayakap ang mommy niya sa daddy niya, umiiyak.
For some reason, it gave her hopes. Pag-asa na baka magkabalikan ang dalawa, tiyak
na matutuwa ang Kuya Keith niya. A sad smile form her lips.

"Kuya, sana nandito ka... sana hindi nalang 'to totoo." Bulong niya sa hangin,
humikbi.

"Keith used to stay in my beach resort whenever he got the chance. I have known him
for years and he became one of my closes friends." It was Drake Villafuente.

"He treasure his job, friends, family and his sister, Yane, a lot." Drake glance at
her, but she can't see his eyes because of his sunglasses.

"He would do everything to protect those people who dear to him. What I like 'bout
him is... his selflessness. Colton was right, bigay lang ng bigay si Keith, ang
mahirap pa, hindi humihingi ng kapalit. Kaya, kung sinoman sa atin ang nagkaro'n ng
pagkakataon na hingian ng pabor ni Keith noong nabubuhay pa siya, man, you're
lucky. Umaasa ako na pinagbigyan mo ang hiling ng kaibigan natin. Brute, miss ka na
kaagad namin. Paramdam ka naman kahit sa hangin lang."

Then he gave the mic to Brooke Montero.

'Paramdam ka naman kahit sa hangin lang.' She whispered silently and close her
eyes.

Palagi niyang hinihiling 'yon, na sana ay magparamdam sa kanya ang kapatid, kahit
sa panaginip lang, pero ni minsan ay hindi pa nangyayari.

"Keith became my bodyguard before. It was just a short time." Brooke muttered.

"I can say that he's one of the person I trust the most that I can even trust my
life to him, my safety. It's just so sad that we lost him without even telling him
the things we should've told him before. Brute, we are hurting and we won't stop
until we get the justice you deserve. I only hope that you are happy wherever you
are right now. Kahit na umiyak kami ng ilang beses dito, ayos lang sa amin basta
malaman lang namin na masaya ka dyan, na hindi mo pinagsisisihan ang ginawa mo. We
love you, brother."
Lumapit sa kanya si Brooke at niyakap siya.

"We are here for you, Yane. Be very strong. I'm sure your brother missed seeing
your smile. Please, smile, soon."

Tumango lang siya at humikbi. Kung ang pag ngiti niya ang magpapasaya sa kapatid,
gagawin niya kahit masakit.

Nagpaabot din ito ng pakikiramay sa magulang niya. Tapos ay tinapik si Howell sa

balikat bago bumalik sa inuupuan.

"Fuck you all!" Carter cursed his friends on the mic after they pushed him to the
mini stage. "I said, I don't fucking want this!" He was angry as fuck.

"Go ahead, just think that Keith like hearing you." Clane urged his brother.

"Ano ang sasabihin ko?!" Magaspang ang boses ng Altaraza na ito. "Remembering my
memories with Keith is fucking torture already, at gusto niyo pang i-kwento ko?"
Carter laugh without humor.

"Okay, people, listen, alam niyo ba ang madalas namin pagtalunan ni Keith? Kung
sino ang mas guwapo sa aming dalawa. Hindi siya nagpapatalo kahit obvious naman
kung sino ang mas guwapo."

Napanguso si Yane habang humihikbi. Guwapo rin naman ang Altaraza na ito, pero
syempre, sa paningin niya ay mas guwapo ang Kuya Keith niya, at si Howell din! Sa
magkakapatid na Altaraza, itong isa ang pinaka mahangin.

"Na aayain niya pa akong makipag-sparring para lang mapatunayan na mas guwapo siya,
dahil sa sparring niya lang ako natatalo. Talo ako palagi, kaya iniisip niyang siya
talaga ang mas guwapo saming dalawa."

Carter gasped a bit, controlling his emotion like what his friends did.

"Keith wouldn't want everyone to know this private thing, but brute, sorry to burst
your bubble, I want them to hear this because this was one of the best memories I
had with you" He said like as if talking to her brother.

"Keith and I used to shared with women..."

Yane's gasped. Ang namamagang mata ay nanliit pa nang tinignan niyang maigi si
Carter.

"Fuckers, do you still want to hear my story?" Carter asked his friends and
brothers with smug.

"I don't intend to ruin Keith's reputation, though. Alam niyong sa ating lahat, ako
ang mas maraming ala-ala kay Keith dahil palagi kaming magkasama kahit palagi rin
kaming nag-aaway. Kaya putang ina, kahit ang sakit sakit na alalahanin 'yung mga
ala-alang 'yon, ginagawa ko parin dahil m-mahalaga sa akin 'yon! Ang ala-ala nalang
niya ang meron tayo!" Galit ang nababasag na boses nito, pinipilit nalang ang
sariling magsalita sa harap kahit ayaw naman talaga, kinakaya lang.

"I don't really need to stand here, in front all of you to show how much I honor
him, because he knew that he's one of the people I look up to. I fucking respect
him and idolize him.

You, brute, why did you have to leave us, huh?! Ako itong may gusto ng bala, bakit
ikaw ang sumalo?! Hindi kita sinisisi, pero pangako ko sayo na hindi kami titigil
hanggat hindi sumusuka ng dugo ang putang inang may gawa nito sayo. Mahal kita pero
pasensya ka na dahil nahihirapan pa akong palayain ka. Hayaan mo, pipilitin ko.
Miss ko na 'yung mga suntok mo sa'kin."

Nabasag ang tawa nito bago inilapag ang mic at lumabas sa chapel.
36 ~ Sorry

CHAPTER THIRTY SIX

AFTER Carter delivered his funny yet emotional speech, Yane couldn't stop to feel
sad for her brother's friends. Alam niya naman na nasasaktan din ang mga ito, pero
heto siya at mas iniintindi na siya ang mas labis na nasasaktan. Marahil ay likas
na sa tao ang pagsasara ng puso't-isipan para sa iba kapag labis na nasasaktan,
katulad niya.

Nilingon niya si Howell sa bandang likod niya, hinahaplos ang buhok niya, kanina pa
siya pinapatahan sa pag-iyak. Ni minsan ay hindi niya naisip ang nararamdaman nito
tungkol sa nangyari, na sa kamay mismo nito binawian ng buhay ang kapatid niya.

How painful it was to him to lose a friend on his own hands? How painful it was to
him to declared his friend's time of death? How painful it was to him to accept
that he's a failure?

Howell is wearing a dark sunglasses, but even if he's hiding his eyes, she can
sense that he was staring back at her. His lips for a small weak smile.

"I'm fine." He whispered softly, when he noticed that she was staring at him for a
long while now. "You want to rest?"

Tahimik siyang umiling. Gusto niya ng matapos ang eulogy kahit na hindi niya
kinakaya ang mga naririnig, she had to deal with the pain of remembering her
brother.

"Keith was my colleague, who became my best friend." It was Clane on the mic with
his formal deep tone. "My brother, Carter, said awhile ago, among all of us, he was
the who had a lot of memories with Keith. Where the fuck is Carter?"

Clane looked around to find his brother. Hinanap din ng mga mata niya ang lalaki.

"There." Howell muttered and motioned the door.

Nasa entrada ng chapel si Carter, nainigarilyo, nakatayo habang nakikinig. Carter

even waved at his big brother with a smug, showing his presence.

"Oh, there you, are. I guess you forgot that I'm here, the one who had more
memories with Keith than you had with him." Clane smirked.

Ang mga Altaraza na ito, pinag-aagawan pa ang kapatid niya. Kahit may hikbi ay
napapanguso talaga si Yane sa lihim na pagtatalo ng dalawa.

"Boring ka kasama sabi ni Keith." Si Carter. "Kaya sa'kin nalang siya sumasama
noon. Mas masaya akong kasama!"
"Oh, shut up, puro kalokohan lang naman ang marami sa inyo ni Keith. Keith is very
respectable person, I don't even know why he chose to be with you."

"Are they fighting?" She asked Howell in a small voice.

"No, baby." Hinalikan siya nito sa gilid ng ulo. "Ganyan lang talaga maglambingan
ang magkapatid na 'yan."

"Anyway, I don't want to argue with you, Carter. You just listen to me, so you'll
know that friendship is not all about having fun and at the same time doing a very
scandalous thing that you've mentioned earlier."

What was Clane talking about? The threesome? She can't even imagine her Kuya Keith
doing that thing! Oh, no!

"Keith was one of my favorite partner when we were in Military. He's dedicated and
very skilled, and those characteristic were enough to make you choose him and be
with him in a mission. Because you knew, that he would never leave you no matter
what happened, he always gave me that vibes. And when he said that he won't leave
you hanging, he meant it. Kaya nakakalungkot isipin na, nawala siya, samantalang
sinabi niyang hindi siya mang-iiwan."

Clane's lips form a sad smile. He took a deep breath before he continue.

"I'm grateful because I was given a chance to be with him, from the start and until
that night... when we all lose him. We all did not expect this would happen, I
don't even understand him why he had to removed his bullet proof vest that night."

Clane's jaw moved a bit, controlling his emotion.

"In our field, a bullet proof vest is one of our life saver. I keep asking myself,
what was his plan? I was clueless. He never mention any of his plans, I don't know,
kahit ako na pinaka malapit sa kanya ay nahihirapan siyang pa-aminin at hulihin.
Keith was so hard to read, that's one of his rare skills that I hated the most.
Sorry, brute, but that was fucking frustrating."

Wala sa sarili ni Yane na napapasandal na siya sa balikat ni Howell na inusog na

ang upuan para makatapat kahit papano sa kanya. Tahimik siyang nakikinig kay Clane,
pormal ang pagsasalita nito pero nakikita niya ang frustrasyon na aminin ang bagay
na ayaw nito sa Kuya Keith niya.

"I don't want to drop any promises here, but I will assure all of you that we are
doing our best to get the justice that he deserve. Brute, wherever you are right
now, rest assure that I will keep my eyes to what you have left here. We'll gonna
miss you, brother. Thank you for everything you've done to me and to my family,
especially to my son, Cole. You're a hero. I salute you."

Clane ended his speech with a small vow as a sign of respect and sympathy. Lumapit
sa magulang niya si Clane upang magpa-abot ng pakikiramay, tapos ay sa kanya.

"You might want to talk to me one day 'bout your brother. My time is free." He
muttered, then patted her shoulder. "Be strong. Okay? You can do that."

Yane just nodded her head, she couldn't speak, she don't know what to say. She's
grateful for the support that her brother's friends gave her and with Howell's
support.

"Mabilis lang 'to, okay?" Paalam ni Howell bago nagpunta sa harap para magsalita.
He was standing professionally. His dark sunglasses made his pointed nose more
define and his lips are reddish. The white button down long sleeves polo he was
wearing hugs the tight muscles on his arms.

Kahit sa gano'ng sitwasyon, hindi parin nakawala sa paningin niya 'yon, lihim parin
siyang humahanga kay Howell, hindi makapaniwala na... ang lalaking ito ang ama ng
anghel sa sinapupunan niya. Na may anak na sila, pero heto siya at nagmamatigas,
nagtatanim ng sama ng loob dahil sa hindi nito natupad ang pangakong ililigtas ang
buhay ng Kuya Keith niya.

Na kung tutuusin, hindi naman talaga si Howell ang may hawak sa buhay ng kapatid
niya, di ba? Kundi ang Panginoon. Kung 'yon na talaga ang oras ng Kuya niya, kahit
gaano pa ka-galing ang doktor na humawak dito, wala parin magagawa. Katulad ni
Howell, walang nagawa ang galing nito. Kinuha parin talaga sa kanila ang kapatid
niya.

Howell grip on the mic, making the veins at the back of his hands protruded.

"I don't know exactly where to start. We are all hurting right now. Honestly, I was
blaming myself." He paused and pursed his lips, calming himself. "I know to myself
that I did my best to save Keith's life, but still, I can't just accept that I lose
him in my own hands."

Nakagat ni Yane ang pang-ibabang labi nang wala pang maraming sinasabi ay nabasag
na ang boses ni Howell. Tila ba sinaksak ang puso niya habang nasasaksihan itong
nasasaktan, na pinipilit nalang din tumayo do'n at magsalita, kahit na hindi sanay
na tumanggap ng kabiguan.

"I... promised to him that I will s-save him, I promised to him! But I am a fucking
failure!" He gasped harshly.

Napayuko ito, mahigpit na ang kapit sa mikropono. Napansin niya na pigil na

naglalabasan ang mga ugot sa leeg, namumula ang balat pababa sa dibdib,
kontroladong-kontrolado na huwag ilabas ang umaapaw na emosyon.

Nahahabag si Yane sa nakikita, pinigilan ang sarili na huwag lumapit kay Howell at
yakapin ito, iparamdam na hindi ito failure... na sana huwag na nitong sisihin ang
sarili.

Yane's heart hurt when she realized that she was the one who blame Howell. Umi-echo
sa pandinig niya ang mga masasakit na salitang ibinato niya rito noong gabing 'yon.

"I'm a failure, right?" Howell asked... her, and everyone who's there.

"No, you're not." One of his friends answer.

"Stop blaming yourself."

"You're a good doctor. Stop it, Banchero."

"Alam kong masakit sayo ang nangyari kay Keith dahil ikaw ang kasama niya nang
huminto ang tibok ng puso niya, pero sana huwag mong sisihin ang sarili mo. Hindi
mo 'to kasalanan."

"I'm a failure?" Howell asked, this time, his eyes were on her direction.

Umiling siya, nahulog ang luha. Natutunaw sa sakit ang puso niya sa nakikitang
paghihirap ng lalaking mahal. Na sa kabila ng mga pangiti-ngiti nito sa kanya, may
itinatago palang sakit sa dibdib.
"H-Hindi..." Gumaralgal ang boses niya, panay na ang iling para lang masabi dito na
hindi ito failure.

"W-Wala akong kwentang d-dokor. D-Di ba?" Sa nabasag na boses nito nabanggit 'yon
at napayuko ulit.

Napaiyak na si Yane nang marinig niya ang sarili na tinawag si Howell na walang
kwentang doktor. How evil she is, huh? Na sa sobrang sakit at galit na nararamdaman
noong gabing 'yon ay nabitawan niya ang salitang 'yon? Na hindi niya alam na labis
na tinamaan si Howell, na hanggang ngayon ay dinaramdam, lihim na sinasaktan ito ng
mga salitang 'yon galing sa kanya.

"I don't even want to consider myself as a doctor after what happened." He chuckled
bitterly. "I'm so sorry Keith, brute, for failing you, for being not enough to save
you. I wasn't the best, but I swear, I did all to help you... it's just that... "
He clenched his jaw. "... I wasn't that enough like I thought I was."

Howell removed his sunglasses, revealing his bloodshot eyes. Tumingin ito sa kanya
sa nagsisisi, nahihirapan at malungkot na paraan. Nanghihina si Yane, hindi na
mapigilan ang pagdaloy ng luha sa pisngi.

"And, b-baby, I'm so s-sorry for breaking your heart from breaking my p-promises to
you. For those tears, and for the pain... I hope you forgive me... one day."

Panay ang pahid ni Yane sa mga luha, hindi makapagsalita, nanginginig ang labi at
mga kamay. Gustung-gustong yakapin si Howell pero nanghihina ang kanyang mga tuhod,
na animo babagsak kapag umalis siya sa inuupuan.

"And, Keith, brute, I'm sorry for the things I've done before that made me ruin our
friendship. I wish I could bring back those times, that there were no barriers
between us. I fucking missed those moments with you. Until I see you again. I
salute you."

Howell bring back the microphone carefully in the table before he left the chapel.

KAHIT nanghihina ay pinilit ni Yane na sundan si Howell. Sa labas niya na ito

naabutan, nakaupo sa bench, sa ilalim ng puno. Malayo ang tingin na kahit ang
pagdating niya ay huli na nang mapansin.

Umupo siya sa tabi nito, nasa harapan din nila ang mga mata niya, kung saan wala
namang ibang matanaw kundi ang water fountain sa pinaka gitna.

"Babalik din ako mamaya. Pumasok ka na do'n." Marahan na sabi nito.

"A-Ayoko." Hindi ito nagsalita kaya nagpatuloy siya. "Ayokong magsalita sa harap,
hindi ko kaya 'yung ginawa niyo. P-Pwede naman, di ba? H-Hindi naman magagalit si
Kuya kapag hindi ako nagsalita do'n?"

"Kung hindi mo kaya, huwag na. Hindi magagalit si Keith, maiintindihan ka niya."

Tumango si Yane, natahimik pansamantala habang dinadama ang malamig na hangin.

Bumaba na ang araw, dumidilim na ang paligid.

"Pumasok ka na. Sabihan mo ako kapag uuwi na tayo."

"G-Gusto ko ng umuwi."

Bukod sa napapagod na siya at gusto ng magpahinga, iniiwasan niya rin na mapilit pa

na magsalita sa harap. Kaya lang... para siyang nakukonsyensya kung siya lang ang
hindi magsasalita.

"Yane,"

Nilinon nila pareho kung sino ang tumawag sa kanya.

"Dad,"

"Gusto mo pa bang ituloy? O ipapatigil ko na?"

Tinignan niya muna si Howell, naninimbang ang tingin nito sa kanya. Hinahayaan
siyang mag desisyon.

Then, she remember her brother again, he was smiling this time, like as if it was
the sign for her to continue the eulogy and speak in front of everyone.

"M-Magsasalita po ako."

Tumayo siya at sumunod naman sa kanya si Howell.

"You can stop when it's too much, okay?" He said gently while they are walking.

Yane nodded her head a bit with small smile on her lips, telling him that she will
be fine.

HINDI NI Howell inaalis ang tingin kay Yane. She's standing in the mini stage,
wearing a white overlap ruffle dress, sapat ang pagkaluwag para hindi mahalata ang
baby bump.

He's worried because she cried a lot, it affects their baby. Ang maganda lang ay
hindi na siya pinapahirapan ni Yane sa pag kain, nasusuportahan ng maayos ng
masusustansyang pagkain ito at ang baby nila.

He's hoping that everything will end soon. It may be hurt this time, but
eventually, the wounds will healed and their hearts will learn to forgive.

"My brother is my ideal man since I was a kid." Yane said in a sweet tone, she
tried to smile as long as she could, but her eyes were red and swollen already
because of too much crying. "Sabi ko dati, gusto ko, katulad niya ang lalaking
papakasalan ko balang araw, pero katulad ng karamihan, hindi napupunta sa atin ang
lahat ng gusto natin... dahil sa iba tumibok ang puso ko."

Yane's eyes secretly went on his direction, that made him smile a bit because she
considered him that someone who caught her heart. They are not in good condition,
but he can still feel her love for him, it's still there. It's just that Yane isn't
yet ready to face him and he need to understand that. He's very willing to wait for
her. He will always will.

"Still, my Kuya will always be my ideal man. I wanted someone who's always there
for me, because I am very scared to be alone, and he was always there, he never
leave me." Humugot ito ng hangin sa dibdib, kumikislap na ang butil ng luha sa
magkabilang gilid ng mga mata. "... n-ngayon niya lang ako iniwan."

Huminto ulit ito. Siya ang naaawa, alam niyang pinipilit nalang ni Yane ang sarili
na huwag umiyak, hindi lang talaga kayang pigilan ng matagal.

"Ngayon na w-wala na siya, nagsisisi ako dahil ang dami-daming bagay na hindi ko
nasabi sa kanya, na inilihim ko sa kanya. Na pakiramdam ko ay kulang 'yung
pagmamahal na isinukli ko sa kanya, na kulang 'yung sayang ibinigay ko sa kanya. K-
Kuya, s-sorry kung may mga oras na nasasaktan na pala kita ng h-hindi ko alam. S-
Sorry kung noong mga panahon na m-may problema ang p-pamilya natin, hindi man lang
kita natanong kung o-okay ka lang ba, k-kung ano ba ang maitutulong ko sayo.

Tama ang mga kaibigan mo, na mapagbigay ka kasi... r-ramdam na ramdam ko 'yon. P-
Palagi mo nalang ibinibigay lahat ng g-gusto ko, p-pero ni minsan yata sa buhay ko,
h-hindi ko man lang naibigay kung a-ano ba ang gusto mo, a-ano ba ang magpapasaya
s-sayo? K-Kuya s-sorry, h-ha?"

Tapos ay umiyak na ito nang umiyak, pero nagpapatuloy parin magsalita kahit
nahihirapan na. Seeing Yane crying felt like someone was gripping tightly on his
heart, animo pinagbabawalan na tumibok 'yon, sinasakal.

"S-Sorry kung pabaya akong kapatid kasi h-hindi ko iniisip 'yung nararamdaman mo,
puro nalang n-nararamdaman ko ang mahalaga sa a-akin. S-Sorry Kuya kung binigyan
kita ng sama ng loob, ng sakit ng ulo, sorry kung nakadagdag ako sa p-problema, sa
aalalahanin m-mo. K-Kuya, namimiss na k-kita! S-Sana nandito ka nalang, s-sana
hindi na lang ito n-nangyari... K-Kuya! K-Kuya! Kuya K-Keith! P-Please! D-Dito ka
nalang! K-Kuya!"

And she cried her heart out until she pass out, the scene break his heart... again.

Bago pa bumagsak si Yane ay maagap niya na itong nasalo.

"Baby..." He whispered softly.

Howell was kissing Yane's beautiful face, swiping away her tears, without giving a
damn if everyone's eyes were on them.

Who the fuck cares by the way? This is his wife and their baby! He will do whatever
he wants because they are his!
37 ~ Wife
CHAPTER THIRTY SEVEN

YAKAP NI Yane ang cremation jar nang umagang 'yon. Kahit ang magulang niya ay hindi
naka-imik sa kanya nang sabihin niyang kabilin-bilinan ng Kuya Keith niya na siya
ang magdadala ng abo nito sa Isla.

Hindi niya rin sinabi sa kahit sino kung saan niya dadalhin. Wala rin namang
namilit.

"Nandito na ang lahat ng kakailanganin mo, tawagan mo ako kapag magpapasundo ka na,
okay?" Si Howell sa masuyong boses, hawak ang maletang dadalhin niya.

Masigasig si Howell sa panunuyo sa kanya. Pinapabayaan niya lang, siguro kung hindi
mahaba ang pasensya nito, baka nilayasan na siya dahil sa katigasang ipinapamalas
niya. Lihim siyang nagpapasalamat dahil mayroon lalaking katulad ni Howell.

Sa mga susunod na araw, sisiguraduhin niyang ito naman ang bibigyan niya ng tamang
atensyon at pag-aaruga. Hindi lang siya maka-galaw sa mga sandaling 'yon dahil sa
pinagdadaanan at kailangan unahin ang pagdadala ng abo ng Kuya Keith niya sa Isla.

Kung pwede lang na isama niya si Howell, gagawin niya dahil alam niyang malaki ang
tulong nito sa kanya, ito ang pinaka una sa matibay na sandalan niya. But for that
day, she let herself to all of these alone.

"Huwag niyo akong susundan, ha." Duda niya itong tinignan.

"Hindi. Hindi namin gagawin 'yon. We respect Keith so much. Ito ang gusto niya, ito
ang masusunod."

That put a small smile on her lips. They respect her brother and that's enough for
her to holding on to his words that they won't tail her.

Sa private chopper siya ng mga Altaraza sasakay papunta sa kabilang bayan ng Isla
Secreta. Hindi siya pwedeng magpababa mismo sa Isla dahil malalaman ng mga ito.
Nag-iingat lang siya lalo at alam niyang sekreto ng kapatid ang Islang 'yon,
paraiso nito 'yon.

"Kahit ipilit ko pa ang sarili ko na sumama sayo, alam kong hindi ka papayag. Gusto
mong ikaw lang mag-isa, kasama si Keith." Kung may anong panibugho siyang narinig
sa tono nito, nakakahabag.

Mataman niyang tinignan si Howell. His growing whiskers were visible and there was
a dark circle under his eyes. Nakakatulog naman siya tuwing gabi, hindi niya lang
sigurado kung ito rin ba? Dahil sa tuwing maaalimpungatan siya ay wala naman
madalas si Howell sa tabi niya. May ibang pagkakataon din na natatanaw niya itong
mag-isa sa balkonahe, para bang ang layo-layo na nang narating ng mga iniisip.

Then, she remembered what happened yesterday. She passed out right before she
finish her speech. Nagising siya na ang nag-aalalang mukha ni Howell ang sumalubong
sa kanya.

Parang sinasaksak ng punyal ang puso ni Yane nang muling bumalik sa kanya ang
sobrang pagkabigo at pagsisisi ni Howell sa nangyari, sa pagbababa nito sa sarili
at kakayahan.

Those lone tears that he was holding back, those harsh gasps and the way his voice
cracked, it was so painful to witness.

And now, there was a hint of jealousy in his voice? Sa ilang taon nilang magkasama,
ni hindi niya ito nakita o naramdamang nagseselos, ngayon lang... sa gano'n pang
sitwasyon.

Howell was always confident. Hindi rin ito nagpapakita ng kahinaan. Until this
happened to all of them. Na pati ang sarili nito ay sinubok, na ang husay sa
larangan ng medikal ay kinuwestiyon.

Inilapag ni Yane ang jar sa gilid na lamesa bago lumapit kay Howell. Wala sa sarili
na maingat niyang hinawakan ang panga nito, hindi naman umimik sa ginawa niya.

"Nagseselos ka ba?" Sa marahan niyang boses na itinanong.

Nag-iwas ito ng tingin. Sa ibang pagkakataon, siguro ay mangingiti siya, pero sa

mga sandaling 'yon ay nahahabag talaga ang puso niya para sa lalaking mahal.

Hindi pa man din umaamin na nagseselos nga, napapatanong na siya kung bakit? Lalo
at kapatid niya naman ang kasama niya? Kapatid at hindi ibang lalaki. And to slap
the truth, her brother is dead. Abo nalang ang kasama niya.

Why are you jealous, Banchero, huh?

"Alam mo naman na magkaiba ang pagmamahal ko sa inyong dalawa. Bakit ka pa

nakakaramdam ng ganyan?" She asked softly. "Alam mo naman ang lugar mo sa puso ko,
sa buhay ko. May baby na tayo tapos... nagseselos ka pa?"
Napanguso na siya, hindi maintindihan kung saan humuhugot ng selos ang lalaking
mahal, samantalang alam naman nito na dito lang ang bagsak niya sa dulo ng lahat ng
ito.

Maingat itong napapikit, parang nasaktan. His sexy adams apple bobbled up when he
swallowed. Then, he licked his lips regretfully, like as if he realized that there
was no reason to feel jealous because she fucking love him. Animo nakalimutan nito
pansamantala na mahal niya ito kaya nakaramdam ng panibugho.

He licked his lower lips again with annoyance to himself, but it looks so sensual
for her.

Napabuntong hininga si Yane sa anggulo na 'yon ni Howell. Hindi pa ba siya tapos

maglihi? Bakit lihim niya parin pinapantasya ang doktor na 'to? Nagseselos na ito
lahat lahat, heto siya at naliligahayan na pagmasdan ang itsura nito.

Howell is a beautiful distraction for her to divert her attention for a while 'bout
what happened to her brother. She can't lose Howell. Masyado nang marami ang nawala
sa kanya para hayaan niyang pati ang lalaking mahal ay mawala rin sa buhay niya.

"Ano ba ang gusto mo?" Maingat na hinaplos niya ang panga nito, nagugustuhan ang
kaunting gaspang na kumikiliti sa palad niya.

"I want to go with you." He answered truthfully. "Kahit sa kabilang Bayan lang ako.
Do'n kita hihintayin."

Nagdadalawang isip na pinagmasdan niya lang muna si Howell. May pagod sa mga mata
nito, kulang na kulang na sa pahinga.

"Ang hirap naman ng gusto mo," medyo reklamo niya. Mali yata na tinanong niya pa
ito kung ano ang gusto.

"Hindi kita gagambalain." He negotiate.

"How about you go there tomorrow? Wag ngayon."

Tumango ito, mabilis kausap. "Okay, pero hayaan mong sumama ako sa paghatid sayo
mamaya kung saang bayan man 'yon."

Inalis niya ang panga kay Howell at naupo sa dulo gilid ng kama. Pinanliitan niya
ito ng mata, akala niya ay mabilis kausap, may kundsiyon pa pala.

"Tapos, ano? Babalik ka rin do'n bukas? Pinapagod mo lang ang sarili mo. Magpahinga
ka nalang dito. Tignan mo 'yang mata mo, oh, namumungay na, kulang ka na sa tulog."

"Sanay akong walang tulog. Wag mo 'tong isipin." Naupo ito sa tabi niya, hinawakan
ang kamay niya, manunuyo, sinusubukan na naman ang tibay niya sa pagtanggi. "Hindi
ako manghihina basta kasama lang kita. So, you better let me be with you today."

Hinalik-halikan ni Howell ang kamay niya, bibigay na yata siya sa pahalik-halik

nito.

"Hmm?" He was waiting for her answer.

"N-No," Dapat mapanindigan niya itong sagot niya!

Howell tilted his head a little more closer, then he planted a gentle kiss near her
lips.
"Why not?"

He place his hand above her lap and started caressing her in that part. Uh, here
they go again.

"Baka sumunod ka sa Isla?" Alanganin na ang sagot niya, nawawala na sa pinag-

uusapan nila ang atensyon, napupunta na sa pahalik-halik ni Howell sa gilid ng
kanyang labi at haplos sa hita.

"Can you trust me this time? I won't follow you in that secret Island you were
saying."

"How can I be so sure?"

"Because I know how Keith valued that place. Ayokong panghimasukan ang mga lugar o
bagay na sobra niyang pinapahalagahan na walang pahintulot galing sa kanya. That's
the only thing I can do for him now that he's gone, aside from taking care of you."

Pinailalim nito ang palad sa dress niya hanggang sa umabot sa kanyang tiyan.

"And, I'm not really comfortable thinking that you're alone with this little
champ." He caress her baby bump. She like the warmness of his palms, it's relaxing.

"Pipilitin kong huwag nang umiyak para hindi na siya ma-epektuhan." Napatingala
siya ng bahagya ng ibaba ni Howell ang halik sa kanyang leeg. "N-Nailabas ko na
yata lahat ng luha ko."

"Just give me this chance, Yane. Hayaan mong ihatid ko kayo ng anak natin. Give me
some peace of mind by doing this."

His palm goes up, teasing her lower boobs.

"What's this?" She sarcastically asked. "This?" Tukoy niya sa panunukos ng palad
nito sa kanyang dibdib.

"No, not this." He chuckled against her neck and play with her nipples using his
fingers. Ang bilis talaga ng kamay!

"Ganito ka mangumbinsi? May pa-halik at haplos?" Tudyo niya, nakakalimutan na

pansamantala ang lungkot at pighati.

"Marami pa akong pwedeng gawin para ma-kumbinsi ka lang." Hinalikan nito ang
kanyang labi. "Payag ka na?"

Sinimangutan niya si Howell, napa-payag na siya, hindi lang niya masabi.

"Kung hindi ako sasama at hahayaan kang mag-isa, baka pagbalik mo dito ay baliw na
ako kakaisip sayo. Hindi mo naman siguro gusto na magkaroon ng baliw na asawa, di
ba?"

"Ayoko. Ayokong magkaroon ng baliw na asawa!" Mabilis na sagot niya, tapos ay

naramdaman niya ang pagporma ng ngiti sa labi nito na nasa leeg niya na naman.

"I'm gonna go with you, then." Kahit pilitin nito na mag tunog kaswal, naririnig
niya parin ang lihim na tagumpay na nakapaloob do'n.

This man just won, huh. Naipilit talaga ang gusto.

AFTER TWO hours of traveling they arrived safely in the town next to the Isla
Secreta. Nanatili ang helicopter sa pribadong helipad nang mataas na gusali kung
saan 'yon lumapag. They did not waste time, Howell brought her to the port and
rented a private boat.

"Don't forget to call or text me, okay?" Howell said, gently cupping her face with
his large hands.

"Yes."

"Babalik ka rin bukas, di ba?"

"I will try."

Gumuhit ang hindi pagsang-ayon sa mukha nito, pero wala talagang nagagawa sa
desisyon niya. Isang bagay kung bakit malimit silang magtalo, alam nito kung paano
umintindi at sumunod.

Kaya lang ay hindi maiiwasan ang mga pagkakataon na sumasalungat talaga ito at sa
huli, siya ang napapasunod, lalo at kapag ginamitan na siya nang pinagsamang
katalinuhan at kahalayan. Suko po talaga siya. Tumutupi na parang dahon ng
makahiya.

"Wag kang mag-alala sa amin ni baby. Iingatan ko siya."

Howell sighed. "I will try not to."

Yane force a smile to show him that she would be fine.

"I will send a pictures, okay? Para mapanatag ka rin."

"I'd love to see you." Howell kissed her forehead then her lips.

Bahagya siyang gumanti ng halik, medyo nahiya pa dahil may iilang tao ang nando'n.

"Aalis na ako."

Howell let go of her hand slowly. Huling sulyap pa ang ginawa niya bago tuluyang
sumakay sa bangka na maghahatid sa kanya sa Isla Secreta.

"Tara na, ho." aniya sa bangkero.

Muli niyang tinanaw si Howell sa port nang umaandar na paalis ang sinasakyan.
Nakatayo ito do'n, hindi aalis hanggat natatanaw siya. Kumaway si Yane, ngumiti
upang bigyan pa ng kapayapaan ang lalaking mahal.

Alam niyang labis itong nag-aalala sa kanya at sa baby nila. Bakit ba kasi hindi
siya tinatantanan ng pasakit sa buhay? O, hanggang saan ba ito? Kailan matatapos
ang lahat? Sa totoo lang ay gusto niya na rin ng katapusan pero sana sa masayang
paraan.

Ilang sandali pa ay natanaw na ni Yane ang Islang minahal simula noong bata pa.
Malayo pa sila doon pero ang tubig na nadadaanan ay parte na ng Isla Secreta.

Walang pahintulot na nanumbalik sa kanyang isipan ang mga ala-ala nilang magkapatid
sa lugar na 'yon. Walang tigil niyang naririnig ang sariling halakhak at ang
masayang boses ng Kuya Keith niya, parang hampas ng alon na walang tigil sa ingay.

Nag-umpaw ang emosyon ni Yane, ilang beses nang sinubukang huwag umiyak, pero
masyaydong mapanakit ang mga masasayang ala-alang 'yon na wala siyang ibang magawa
kundi gunitain at hayaang ang mga luhang bumagsak, doon sa gitna ng karagatan.

Walang ibang magawa kundi damhin ang sakit sa saya at ligayang iniwan ng mga ala-
ala kasama ang unang lalaking nagparamdam sa kanya kung gaano ka-ganda ang buhay at
kung paano 'yon bibigyan ng saysay at kulay.

"K-Kuya..." Tawag niya sa nangungulilang tinig.

Unti-unti ay niluwagan ni Yane ang pagkakayakap sa jar. Akala niya ay handa na

siyang palayain ang kapatid, pero bakit kung kailan naroon na siya ay ang
pagpapalaya rito ang una sa listahan na hindi gagawin.

Kailan nga ba naging madali ang magpalaya?

Suddenly, she remembered the story of Marius and Seren. The pain of Marius when he
let go Seren, felt like she was feeling it. It hurst so bad.

'Yung tipong ayaw mong palayain, pero 'yon lang ang dapat mong gawin, hindi dahil
hindi mo na siya mahal, kundi alam mong wala kang ibang pagpipilian kundi ang
pagpapalaya lang, dahil 'yon ang tamang sagot.

"Mahirap po talaga ang magpalaya, Ma'am." Sambit ng bangkero, may simpatiya.

Sa lumuluhang mga mata ay tinignan niya ito. He's old already, he's with his
probably his son, na tahimik lang na nakatingin sa unahan.

"Mas masarap isipin na masaya ang taong pinalaya natin, kesa ikulong natin sila sa
dibdib natin na puro kalungkutan lang ang laman." Dagdag pa nito.

"Naiitindihan ko naman po, pero hindi po 'yon kadali. Sobrang hirap po." Umiiyak na
sagot ni Yane.

"Naiintindihan ko rin 'yung sakit na nararamdaman mo, Ma'am. Minsan na rin kaming
nawalan. Pero ang pagpapalaya lang talaga ang paraan para mawala ang sakit."

"Akala ko kaya ko ng pakawalan si K-Kuya..."

Napatingin ito sa kanya, nagtagal, may tanong sa mga mata.

"Ang Kuya mo? Sino ang Kuya mo?"

"Keith po ang pangalan niya."

Pati ang anak nitong lalaki ay napatingin na sa kanya, naalerto.

"Tay, sino daw po ang Kuya niya?"

"Si Sir Keith daw, anak."

"Kilala niyo ang Kuya Keith ko?" Humikbi siya, muling niyakap ang jar.

"Patay na si Sir Keith, ate? Kailan pa?" Agresibong tanong ng bata, nalilito,
naghahanap ng sagot.

"Noong isang araw lang..." Napahikbi ulit si Yane.

"Kakabisita lang ni si Sir Keith sa Isla noong nakaraang linggo." Ani Manong sa
mababang tono. "Ang hirap paniwalaan ng sinasabi mo, Ma'am."
"Hindi rin po ako naniwala no'ng una, pero nakita ko po, siya talaga."

Sa unahan ng bangka ay nakita niyang nakatalungko ang bata, nasa tuhod ang mukha,
umiiyak.

Pakiramdam ni Yane ay hinahati na naman ang puso niya. Hindi akalain na kahit ang
ibang tao ay masasaktan sa biglang pagkawala ng kapatid.

"Kung totoo nga 'to, mas makakabuting palayain mo na ang kapatid mo. Binili niya
ang Isla Secreta dahil dito lang daw siya nakakaramdam ng kalayaan. Kahit mahirap
sayo, sana ay huwag mong ng hadlangan ang kalayaang hinihiling ng Kuya Keith mo,
Ma'am."

Nang narinig niya 'yon ay lalo lang siyang naiyak at natunaw ang puso niya. Ito ang
kalayaang hiling ng Kuya Keith niya at dapat ay dinggin niya 'yon kahit gaano pa
nakamamatay ang sakit.

Maya-maya ay huminto ang bangka, senyales na binibigyan na siya ng pagkakataon

palayain ang abo sa kalagitnaan ng kulay berde at asul na tubig.

Yakap ang jar ay tumayo si Yane, naglakad ng bahagya sa unahan ng bangka. Unti-unti
niyang binuksan ang naka selyadong jar. Itinatak na lang sa isip na ito ang
magpapasaya sa Kuya Keith niya, ang pagpapalaya.

"Kuya, mahal kita... palagi kitang mamahalin." At dahan-dahan na ibinuhos sa tubig

ang abo.

Nakita niya kung paano 'yon kainin ng tubig, dalhin ng alon sa kung saan. Sa huli,
ipinikit ni Yane ang mga mata, lihim na kinakausap ang puso na magpalaya na.

Umihip ang isang malamig na hangin, sumipol ang mga ibon na nagliliparan sa langit.

Nagtagal si Yane sa ganoong posisyon, dinama ang sakit at saya dulot ng

pagpapalaya.

TANAW NA ni Yane ang dalawang palapag na beach house. Wala pa 'yon noong huli
siyang nagpunta. Sa tubig ay may mga bilog na bagay na nakaharang at nakapalibot,
tila simbola na hanggang doon nalang pwede ang bangkang sinasakyan niya.

"Private property na po ito ng kapatid mo. Hanggang dito nalang kami, Ma'am."

"Pero, malayo pa po. Paano ako makakapunta do'n?" Turo niya sa pangpang.

Masyado siyang pagod para lumangoy, at mababasa rin ang gamit na dala niya.

""Yan na po an sundo mo."

He pointed a small boat coming towards their direction. May tatlong naka-unipormeng
lalaki ang sakay niyon.

"Private property na ito. Saan ang punta niyo?" Tanong ng lalaking sakay ng bangka
na 'yon.

"Kapatid ni Sir Keith." Si Manong ang sumagot.

Nagkatinginan muna ang tatlong lalaki, nagdadalawang isip pa yata kung papatuluyin
siya.

"Ayaw niyong maniwala? May ID ako." She offered. "Here," Hinanlukat niya sa bag.
"Hindi na kailangan, Ma'am. Halika."

Nakahinga si Yane nang maluwag. Kinuha ng mga ito ang gamit niya at inalalayan
siyang makalipat sa bangka.

"Manong, salamat." Aniya sa bangkero, yumuko lang ito ng bahagya.

Dinama ni Yane ang pamilyar na hangin habang papalapit na sa buhanginan ang

bangkang sinasakyan.

Napatayo siya bigla nang matanaw ang isang pamilyar na rebulto na naglalakad
papunta sa pangpang, tinatanaw ang pagparating nila.

Sa malaking bahay ay nahagip pa ng mga mata niya ang paglabas ng isang batang babae
na hirap pero cute na tumatakbo-takbo sa buhanginan, madapa-dapa pa at hahagikhik!

"What's happening here..." Yane gasped.

HATING GABI na. Nagtext at tumawag naman si Yane sa kanya na naroon na sa Isla.
Sadyang hindi lang makatulog si Howell na wala sa tabi niya ang asawa. Kung pwede
lang talaga na sundan ito, ginawa niya na!

But he respect Keith so much and his privacy. The only thing he can do is to stay
in his hotel and wait for his wife to come back.

Alam nilang magkakaibigan na may biniling property si Keith sa Islang 'yon, wala
lang sa kanila ang nagtangka na ungkatin ang tungkol do'n o panghimasukan ang
privacy ng kaibigan.

"Any good news?" He asked Clane on the phone.

"The security is tight. Si Yane lang ang pinayagang makatungtong sa Isla."

"I don't fucking understand. Something is up, Clane."

"We will figure it out anytime soon. Just relax, Banchero. Hating gabi na
iniistorbo mo pa ako."

"Kung nasa tabi ko ang asawa ko, tingin mo maaalala pa kitang kausapin?" Mayabang
na sabi niya.

"Kaya lang wala sa tabi mo. How poor, huh." Pang-aasar ni gago. "Kaya heto ka at
nang-iistorbo."

"Ano ang meron sa Isla na 'yon?" Pag-iiba niya ng usapan.

He's curious what's in that Island. His wife needs to do some explanation to his
after all of these.

"I don't really know. It's just a normal Island but Keith bought a property there.
May bahay na ipinatayo na rin. Hindi ko lang alam kung sino ang ibabahay niya o
baka hindi natin alam may ibinahay na."

Napabuntong hininga si Howell at napaisip. Kung gano'n, may maayos na matutulugan

naman pala ang asawa niya, pero sino ang kasama nito? Sino ang magluluto ng
pagkain? Pati ang mga simpleng bagay ay naiisip niya.

"I don't want to meddle with his love life, but, what do you think?"
"Bakit hindi si Carter ang tanungin natin, Banchero? Mas chismoso 'yon."

Bahagya siyang natawa. This is how he divert his attention, huh? Being silly with
this Altaraza?

"Give me some information about the people around my wife."

"Mahal ang bayad sa serbisyo ko, Banchero. Bawasan na natin ang ipapamana sayo."

"I'll pay. I need an update tomorrow."

"Yes, Sir!" Sarkastikong sagot ng kaibigan sa kabilang linya. "Oh, by the way, your
mom was looking for you. A mother never forget, remember that."

That engagement thing again? Howell almost smirk.

"Margo even went to Altaraza hotel, looking for me, though."

"For what?"

"Interested, yeah?"

"What did she say?"

"They can't reach you. Sa akin ka hinahanap. Brute, you have to tell them that
you're married so they will stop meddling with your life."

Napabuntong hininga si Howell. He already planned telling that to his parents, but
the sudden lost of Keith stopped him from doing that. Maybe, it's not yet time?
Even, his wife doesn't know that they are married. Uh, that's insane!

IT WAS early in the morning when Howell force himself to get up from bed to open a
door. Kanina pa ang door bell tunog nang tunog, sobrang naistorbo ang malalim na
tulog. Wearing a dark boxer short and topless, he went to the door and look at the
peephole to see who's outside.

He thought it was his wife, but he was wrong.

It's Margo.

Nawala ang kanyang antok, napilitan ng iritasyon. Bago pa ito magpatunog ulit ng
door bell ay binuksan niya na ang pinto.

"What are you doing here? How did you fucking find me?" He irritatedly asked.

Without listening, Margo's eyes feasted on his body. She arched an eyebrow

"Oh, well," She gulped. "Like what I've said before, we are not yet done talking."

Sumasakit ang ulo ni Howell sa mga bagay-bagay na paulit-ulit na pinag-uusapan pero

hindi makuhang intindihin ng kausap. He thought that he's done with this thing, but
Margo was consistent, she won't give up on him.

"What else do you want to hear, huh?"

"Why are you so grumpy?" Tinawanan nito ang kainitan ng ulo niya umagang-umaga.
"Can I come inside? Are you alone?" Pilit pa itong sumilip sa loob. "I guess, you
are. Let me check."
Then, she made her way inside like as if she own the whole room and she has all the
rights to go inside.

This is trouble. He can sense. Howell remained standing near the door.

"Don't try my patience, Margo." He warned her, especially when she checked the
bedroom.

"I see you're alone. What's the fuss, Howell?" She look around. "Where is your
girl?"

"You better go home and leave." He's losing his patient. "Come on," And opened a
door for her.

"No!"

Annoyed, she crossed her arms above her chest.

"Don't wait for me to drag you out. You wouldn't like that."

"I know, you can't do that." She was confident.

Oh, this woman is really trying his small patience.

"Believe me, I can and I will if you keep acting like that." He gave her an icy
smile.

Margo avoided his sharp stares. Nasisindak na pero nagmamatigas pa.

"Your parents wants to talk to you." She informed him like as if he didn't know
that. "I can forgive you for walking out in our engagement night, for putting me
and my family in shame, in exchange of marrying me."

"I don't ask for your forgiveness." He muttered rudely.

Binalot nang sila ng katahimikan kaya naman kahit nasa loob ng silid ang cellphone
niya, narinig niya ang mabigat na tunog nang mag vibrate 'yon.

Thinking 'bout it was his wife who's calling him, Howell walked towards the
bedroom.

He took a deep breath, then smile when it was Yane. Sinagot niya 'yon.

"Hi, baby, good morning." He greeted happily. Uh, his wife just complete his day.

"Morning, kakagising ko lang." Inaantok pa ang malamyos na boses nito. "Nakatulog

ka ba ng maayos?"

"Yeah, but I'm still thinking of you and..." His eyes went to Margo, she's standing
at the bedroom's door with a creepy smile. "Can we talk later?" He needs to get rid
of Margo.

"May gagawin ako mamaya baka hindi na ako makatawag sayo ka ngayon nalang ako
tumawag."

"Is that Yane?" Margo asked, she raised her voice a bit. Sinadya upang marinig
talaga ng kausap niya.
Matalim niya itong tinignan. Ubus na ang pasensya niya!

"Sino 'yon? May kasama kang babae dyan?" Agresibo at galit kaagad na tanong ng
asawa. "Howell! May kasama ka dyan? Ka-boses ni Margo! Sumagot ka!"

"Baby, listen, she's here but-"

"Shut up!" Then the line was cut off.

"Tang ina!" Desperado na napahilamos siya sa mukha.

Gigil na hinagis niya ang cellphone sa kama at naglakad papunta kay Margo,
napaatras ito at nakita niya ang takot na bumalatay sa mukha. Nasa tama pa ang pag-
iisip niya pero pakiramdam niya ay nagdidilim na ang paningin niya!

Howell can almost imagine Yane's face, angry and full of hate on him because she
knew that he was with Margo! Kahit anong ipaliwanag niya kay Yane o kahit
ipagtanggol niya pa ang sarili, alam niyang mahihirapan siyang suyuin ang asawa.

"Get out!"

Losing his patience, Howell dragged Margo to the door. Pigil na pigil siya na huwag
itong masaktan ng husto sa kapit niya kahit na sukdulan na yata ang galit niya sa
ginawa nito!

Naiisip niya talaga si Yane, alam na alam niya na ang problemang kakaharapin niya
kapag nilayuan na naman siya ng asawa. Masisiraan na yata siya ng ulo!

"You don't know the trouble you gave me!" He almost shout his irritation.

"What did I do? I was about to greet her." And she had the guts to play innocent?
Fuck it!

"Putang ina, Margo, umalis ka na! Ayokong saktan ka." Gigil na gigil na pilit niya
pa itong pinapalabas talaga, nagmamatigas parin.

"Bakit ba galit na galit ka? Ano ba ang mayroon sa babaeng 'yon?"

"She's not just a woman to me!"

Mariin niyang ipinikit ang mga mata, binibigyan ang sarili ng isa pang maiksing
pasensya para huwag sumabog ng tuluyan ang galit!

"Si Yane lang 'yon! She's just nothing but dirt to your name-"

"Shut the fuck up!" He cut her off sharply. "She's my wife! Now, get out and don't
fucking show your face again! You can never have me because Yane owns me! All of
me!"

Then he shut the door close angrily.

38 ~ Friends

CHAPTER THIRTY EIGHT

YANE didn't come back that day. Hindi niya na rin ito na-kontak pa. Howell was very
frustrated, it feels like any moment he can hurt anyone with his bad mood. Sunud-
sunod ang problema, hindi magkanda-ugaga kung ano ba ang unang reresolbahin at kung
ano ang isasantabi pansamantala.

His parents desperation to talk to him won't help him. Sa totoo lang ay lumalayo
ang loob niya sa magulang dahil sa pamimilit ng mga ito sa kanya kay Margo.

Howell started to hate people who's against him and to what he wants in life. Kahit
ang mahabang pasensya niya ay sinubok nang mga sunud-sunod na pangyayari sa buhay
niya, naging mainitin ang ulo niya at lahat ng empleyado sa hospital ay napag-
bubuntunan kahit sa kaunting pagkakamali lang.

Sinubukan niyang bumisita noon sa Isla kung nasaan si Yane kahit na labag 'yon sa
napagkasunduan nila ng asawa, ngunit malayo palang ay hinarang na sila ng mga
bantay do'n. He even asked Clane for a back up, ngunit wala rin nagawa ang mga
tauhan nito.

It seems like something is not right in that Island. Nanatiling palaisipan sa

kanilang magkakaibigan ang nangyayari sa Isla na 'yon.

Kalaunan, pinili ni Howell na bumalik sa Maynila at bumalik sa naiwang trabaho. He

just can't leave BMC, admit it or not, this hospital is his home, too.

"Doc, you have an appointment this afternoon. 2pm." His secretary informed him.

Howell's on his Clinic in BMC.

"Do I have any appointment aside from that?"

Tinignan nito ang chart na dala.

"Wala na po."

"That's fine for today."

Magalang itong tumango at isinara ang pinto. Iginugugol ni Howell ang buong oras sa
pagtatrabaho mabawasan lang ang pag-iisip niya tungkol sa kanyang mag-ina.

Naiintindihan niya si Yane kung bakit hindi na siya nito kinontak pa at ilang araw
nang nananatili sa Isla. Kasalanan niya na binigyan niya ng pagkakataon si Margo na
makapasok sa hotel room niya, hindi niya dapat 'yon hinayaan lalo at naramdaman
niyang may hindi magandang mangyayari.

Nalaman 'yon ni Yane. Hindi niya masisi ang asawa kung bakit nagagalit ito, na baka
kaya ayaw pang bumalik sa kanya ay galit parin, nagpapalamig ng ulo. Ang hindi niya
maintindihan ay kung bakit ang tigas tigas ng loob ni Yane pagdating sa kanya?

Kung bakit nakakaya siya nitong tiisin? Na balewalain? Na iparamdam sa kanyang

hindi siya mahalaga rito? Na kaya nitong mabuhay ng araw-araw na wala siya?

Masakit 'yon para sa kanya.

Masakit dahil hindi niya kayang gawin ang ginagawa ni Yane sa kanya. Hindi niya ito
kayang balewalain, tiisin.

Minsan naisip niya, bakit parang siya lang itong labis na nagmamahal? Bakit tila
hindi ni Yane kayang tumbasan ang ibinibigay niyang pagmamahal?

Pero, naisip niya rin na kailangan ba talaga ay tapatan ni Yane ang pagmamahal na
ibinibigay niya? Hindi ba pwedeng ma-kuntento nalang siya kung ano ang kayang
ibigay ng asawa niya?

Maybe, he's the who's not contented after all?

Dumaan na naman ang isa pang araw na parang wala naman sa sarili si Howell. Sabado
ng gabi nang matagpuan niya ang sarili sa D' Club. Naroon ang mga kaibigan niya,
isang himala dahil kasal na rin ang iba sa mga ito, madalas na walang oras sa happy
time nilang magkakaibigan.

"Hindi pa rin bumabalik si Yane?" Tanong ni Dwaye sabay salin ng vodka sa baso
niya.

They are in VIP room. Malakas ang tugtog sa labas pero hindi naman 'yon masyadong
naririnig sa loob. They can see the dance floor and the people in D' Club through
the tinted glass wall.

"Hindi pa." Si Zyron ang sumagot. "Halata naman sa itsura ni Doc. Hindi na lalo
makangiti."

Howell glared at his friend. This brute is really good in annoying him and all of
their friends. Wala man lang sini-sino, hindi man lang nahihiya sa kanya. Sabagay,
walang hiya naman ang taong 'to, ano pa ba ang aasahan niya.

"Ikaw ba naman malaman mong may kasamang ibang babae ang asawa mo sa hotel, hindi
ka ba magagalit?" Si Carter sa nanunuyang tono.

Napasipol si Zyron. "Ganyan talaga kapag guwapo. Hinahabol parin ng chicks kahit
taken na."

"Kaya mainit palagi ang ulo, wala si misis. Ilang gabi nang mag-isa." Segunda pa ni
Clane kaya nagtawanan ang mga kaibigan niya o kung kaibigan niya ba talaga ang mga
tarantado.

"Hindi kayo nakakatulong, tang ina niyo." Howell hissed and sipped on his vodka.

"Ano ba ang maitutulong namin?" Si Drake, mabuti pa 'to, maayos kausap.

Ano nga ba ang maitutulong ng mga kaibigan sa kanya? Una, sinubukan na nilang
pasukin ang Isla pero hindi sila nag tagumpay at hindi na rin namilit pa.
Pangalawa, wala rin siyang iba pang maisip na paraan para magaroon ulit ng
komunikasyon kay Yane. He's thinking that she's still mourning that she needs more
time, aside from she got mad at him.

"Sa ngayon, wala akong makitang iba pang pwedeng gawin kundi bigyan si Yane ng
sapat na oras para makapag-isip." Sagot niya, hindi sa nawawalan ng pag-asa, kundi
'yon lang talaga marahil ang paraan na pwedeng gawin.

"Hindi ba't kasal na kayong dalawa? Mas makabubuti kung hawak kamay niyong
haharapin ang problema. Ganyan ang mag-asawa." Ani Brooke, nagkibit ng balikat.

"The problem is, Yane didn't know that she's already married to Banchero." Clane
informed making his other friends gasp.

"What?!"

"What the hell?!"

"How did you do that, Banchero?"

"Sa ating lahat na magkakaibigan, hindi ko inaasahan na ikaw pa talaga ang gagawa
ng ganyan."

"That's creepy! Baliw na yata 'tong doktor na kaibigan natin. Nagawa pa talaga
'yon? Paano mo 'yon nagawa, doc?" Zyron asked creepily, but Howell just glared at
his friend. This annoying ass!

"Ah, ganyan pala ang teknik." Si Kielton na tumatango-tango, nakakuha ng ideya sa

kanya. "Kapag ayaw mong mawala sayo ang babae, itali mo kaagad sayo."

"Pwede rin na buntisin mo na kaagad!" Matinding suhestiyon ni Zyron, na para bang

napaka bright ng sinabi nito.

"Bakit? Binuntis mo ba kaagad ang asawa mo, Zy?" Kielton asked curiously.

"Iniwasan ko dahil nag-aaral pa si Ericka Jean noong mga panahon na 'yon. Ayokong
makasira sa pag-aaral niya, pero makapit ang sperm cells ko. Nakabuo kami kaagad ng
kambal." May pagmamalaki sa boses ni Zyron.

Napapaisip si Kielton na isa rin na may pagkabarumbado at sobrang maloko sa mga

babae.

"Ano'ng ginawa mo at makapit 'yang sperm cells mo? Samantalang pareho lang tayo
halos ng babaeng kinakama bago ka nag asawa."

"Alam mo kung ano ang dapat mong gawin, Grande? Piliin mo 'yung babaeng pinaka
gusto mo at sa kanya ka makipag-sex nang makipag-sex. Huwag pa-iba-iba. Maarte ang
sperm cells natin, akala mo ba. Kakapit lang 'yan sa babaeng alam nilang bibigyan
sila ng magandang kinabukasan. Maniwala ka sa'kin."

"Ginagago mo ba ako, Fuentes? Pati ang tamod maarte na rin? Tang ina!" Sabay
halakhak ni Kielton.

Nagkatinginan sila nina Clane, Drake, Brooke at Dwaye, may disgusto sa mga mukha
nila sa usapan ng dalawa.

"Itanong mo pa kay Howell. Doctor 'yan, alam niyang may maarteng sperm." Ani Zyron
at tumingin sa kanya, naghahanap ng kakampi si gago. "Di ba, doc?"

"Wag niyo ako isali sa kalokohan niyo." Masungit na sagot niya.

"Alam niyo kung sino ang dapat na magkapatid? Si Howell at si Clane. Ang susungit.
Isama na rin si pareng Dwaye." Sabay akbay ni Zyron sa katabing si Dwaye na
nilayuan lang ng isa.

"Kielton, take this as an advice from your brother, okay?" It was Dwaye. "Don't
listen to this brute." Itinuro nito si Zyron. "Kagaguhan lang ang alam niyan. Buti
nga at huminto na sa pambababae, takot sa asawa."

"Oh, nagsalita ang hindi takot sa asawa, huh." Drake teased Dwaye.

Napasimsim si Howell sa alak, naaalala na naman ang asawa niya.

"O, mag-aminan nalang tayo rito." Hamon ni Zyron, nakainom na, nadagdagan ang ka-
agresibuhan. "Kung sino ang hindi takot sa asawa, ililibre natin. Let's start
with... Brooke?"

"Sumusunod ako sa asawa ko. Takot na ba 'yon?" Sagot ni Brooke.

"Takot na rin 'yon. Si... Dwaye?" Tinignan ni Zyron ang katabi. "Wag mo ng sagutin,
alam kong takot ka kay Jess. Ikaw, Drake?"

"Mabait akong asawa. Sumusunod ako, Fuentes." Drake answered.

"Ikaw, Clane? Sa itsura at estado mo, ang alam ko, maraming natatakot sayo. Pero,
takot ka ba kay Ayesha?"

"Bakit ako matatakot sa asawa ko, Fuentes?" Sarkastikong balik tanong ni Clane.

"Ibig sabihin, hindi ka takot? Ah, hindi pala, ha. Wait, tatawagan ko si Ayesha at
sasabihin kong may kausap kang babae." Umastang kukunin ni Zyron ang cellphone sa
bulsa.

"No need, brute. Hindi sayo maniniwala ang asawa ko." Komyansa si Clane.

"At bakit? Hindi malabong may makasama kang babae."

"Alam mo kung bakit, Zy?" It was Carter. "Kuya Clane installed a cctv here, Ayesha
has an access to it, even to his office and van. So, his wife can easily track him
whenever she wants. Kaya, hindi pwedeng magsama ng babae si Kuya. Malalaman kaagad
ng asawa niya at lagot talaga siya. Malalang outside de kulambo 'yan. Ilang
empleyado sa hotel ang tiyak na mawawalan ng trabaho kinabukasan."

"Thank you very much for letting our friends know that my wife is very possessive
of me, Carter." Clane's voice was full of sarcasm.

"You're welcome, Kuya."

"Kapag matanda na talaga ang daming alam na teknik." Ani Kielton na sinamaan ng
tingin ni Clane. "Sorry na po Kuya Clane." Pang-aasar pa ng sikat na bokalista.

"Si Doc Howell kaya? Takot ka ba kay Yane?" Binalikan siya ni Zyron. Hindi parin
tumitigil.

"Feeling ko, takot." Kielton said.

"Takot 'yan." Sabay tawa ni Carter, sumasali sa pangbubuska.

"Ang tingin ko kay Yane, kapag nagalit parang bubugahan ka nalang bigla ng apoy.
Totoo ba ang hinuha ko, doc? Nabugahan ka na ba ng apoy ng asawa mo?"

Uh, he missed her little dragon a lot. Ayos lang sa kanyang awayin ni Yane basta
kasama niya lang ito, kaso hindi. Wala sa tabi niya. May lungkot sa kanyang puso.
He's longing to his wife.

"Umamin ka na, Howell. Takot ka kay Yane. UNDERstanding ka, di ba?" Ang gagong
Clane, nakikisali pa na akala mo ay hindi under de saya ng asawa.

"Pareho lang tayo, gago."

Nagtawanan ang mga kaibigan dahil sa sagot niya. Nagbatuhan pa ng pulutan na mani
at tansan ng beer, pati na rin ng maliliit na yelo.

"Sayang hindi tayo kumpleto." Maya-maya ay sabi ni Carter na nagpatahimik sa

kanila. "Si Colton, kahit payagan ni Karen, ayaw talagang lumuwas dito sa Maynila.
Pero hindi naman 'yon ang kaso. Nakakamiss si Keith..." Carter laugh shortly, there
was bitterness on it.
Nagkatinginan sila ni Clane at napabuntong hininga. Kanina lang ay nagkakasiyahan
sila, mauuwi rin pala sa lungkot ang gabing ito.

"Nahuli na ang may kagagawan nito sa kanya. Si Samuel at iba pang mga tauhan. Pero
bakit hindi parin ako makampante? Parang may kulang, parang may mali. Kuya..."
Animo humihingi ito ng tulong sa nakakatandang kapatid. "Alam ko, may hindi pa kayo
sinasabi sa'min. Let's just get straight to the point. Wag na tayong mag-gaguhan
dito."

"Ano pa ba ang gusto mong malaman?" Seryosong tanong ni Clane.

"Kayo ni Howell, kayo ang huling nakasama ni Keith noong gabing 'yon."

Natahimik ang lahat. Sa kanila ni Clane nakatingin ang lahat ng kaibigan,

nagtatanong ang mga mata, nalilito.

"I said, what do you want to know?"

Napayuko si Carter, habang nilalaro ang alak sa baso.

"Tell me, this is not true. Keith was just faking his death. I know, this is
insane, but I still can't believe he left us. Nang gano'n lang? Isang bala ng baril
sa dibdib? Ang dami-dami ng bala na tumama sa kanya, ba't sa isang bala pa siya
sumuko?"

"I can show you the image of the bullet near his heart. The bullet hit the small
sensitive vein that is connected to his heart." Howell explained to all of his
friends. "Kung suot niya ang bullet proof vest, marahil ay hindi ito mangyayari."

"Kuya, alam kong bumalik ka noong gabing 'yon. Nakita kita..." Si Carter sa
kapatid.

"Bumalik ako sa hospital dahil gusto kong makasiguro pa kung totoo ba ang lahat ng
'yon. Kung totoo bang wala na si Keith. Dahil kahit ako, sa sarili ko, ayokong
maniwala, Carter."

Tinignan ni Clane ng mabuti ang kapatid na tahimik at nasa baso ng alak ang mga
mata, pero nakikinig, nasa malalim na pag-iisip.

"How 'bout that island, huh? Bakit hindi tayo pwedeng tumapak do'n? Kaibigan tayo
ni Keith!" Carter is bursting out. Kaya pala kanina pa ito tahimik simula nang
dumating, marami ang bumabagabag dito.

"I don't fucking know. Bakit kami ang tinatanong mo, kayo itong palaging magkasama
ni Keith noon. Wala ba siya sayong nababanggit? Baka nasayo ang sagot, Carter, at
wala sa amin!" Clane is getting annoyed.

"All I know is he bought a property in that Island and..." Carter sighed harshly.
"... if my instinct is right, he used to secretly stay there with his woman."

"Who's this woman?" Howell asked.

"Hindi ako sigurado pero may pakiramdam ako na konektado siya sa malaking taong
nabangga ni Keith."

"I need to figure out who's that woman." Clane looked at him. "We need your wife.
Probably, she already meet this girl."
"Paano natin mapapauwi si Yane?" Tanong ni Carter.

"Magpanggap kang nababaliw na, Banchero." Matalinong suhestiyon na naman ni Zyron.

"Ako noon, nagpanggap na may amnesia para mapa-amin ang asawa ko kung mahal ba
talaga ako at para maikasal na rin kami. Ikaw naman, mag panggap kang nababaliw,
tignan natin kung mahal ka talaga ni Yane."

"That's stupid. I don't buy it." Howell hissed disgustedly.

"I think, Zyron is right." He glared at Clane. Oh, this brute is playing around,
huh.

"Pwede rin na magpanggap kang ikakasal na kay Margo." Si Carter.

"No way!" Mariin na tanggi niya.

Baka mas lalong magalit sa kanya si Yane at hindi na talaga bumalik sa kanya.
Gayong nararamdaman niyang ang babaw babaw pa ng pagmamahal sa kanya ng asawa, na
tila ba hindi siya kayang ipaglaban.

It hurts, but he can deal with it. Handa siyang maghintay hanggang dumating ang
araw na lumalim na ang pagmamahal sa kanya ni Yane, na hindi na siya nito kayang
tiisin na hindi makukumpleto ang araw nito nang hindi siya nakikita. Hihintayin
niya ang araw na 'yon kahit gaano pa katagal. Hindi niya kailanman susukuan si
Yane.

"Magpanggap kang baliw o magpanggap na ikakasal? Ano kaya ang mas kapani-paniwala
sa dalawa?"

"Yane is pregnant, remember that. I don't want to risk my wife and baby's life.
Tingin niyo ba kapag nalaman ng asawa kong nababaliw na ako, matutuwa 'yon? Kapag
nalaman niyang ikakasal ako, lalo lang siyang magagalit sa'kin. Madadamay pa ang
anak namin."

"Sa ngayon, ang maghintay nalang talaga sa pagbabalik ni Yane ang magagawa natin."
Si Drake. "Masyado siyang nasaktan sa pagkawala ni Keith, let's just give her a
peace of mind and time to heal."

"Idagdag pa na nagalit at nagselos din siya dahil nalaman niyang kasama ni Howell
si Margo sa hotel." Si Dwaye. "Malalagpasan niyo rin 'to, brute. Kapit lang."
Tinapik siya nito sa balikat.

"Nandito lang kami, brute." Sabi sa kanya ng mga kaibigan, sabay lumapit sa kanya
ang lahat at nag-uunahan siyang yakapin na para bang ilang taon siyang hindi
nakita.

Hindi alam ni Howell kung matutuwa ba o maiirita sa mga kaibigan niyang sinasapian
ng kabaliwan at ka-sweet-an.

Deep inside, Howell appreciated these brutes even if some of them are annoying some
times.

"Sinong umutot?! Tang ina niyo, ha!" Galit na galit na tanong ni Zyron sabay alis
sa pakikipag-unahan na mayakap siya.

O yakap ba talaga ang ginagawa ng mga gagong 'to? Halos nakahiga na siya sa sofa!
Ang mga tarantado hindi parin tumitigil sa pag-dagan sa kanya!

"Kung sino unang nakaamoy, siya 'yon!" Carter counter back.

"Tang ina, ang babastos niyo!" Gigil si Clane. "Kadiri!"

"Ang baho..." Brooke murmured.

"Sino ba 'yon? Tang ina, tumatambay sa ilong 'yung amoy. Ang tindi!" Sambit ni
Dwaye.

Nanghihina na bumangon si Howell, sumakit ng bahagya ang katawan sa pagdamba sa

kanya ng mga kaibigan, buti sana kung hindi ang mga ito mabibigat at malalaking
tao.

"Kilala ko ang amoy na 'yon." Si Drake sa seryoso at sa nagagalit din na boses

parang si Clane, hindi matanggap na nakaamoy ng mabaho.

"Parang naamoy ko na rin 'yung gano'n utot, e." Nakatakip sa ilong ni Kielton ang
damit nito, masama ang loob dahil sa naamoy.

"That's so gross." He hissed with full of disgust.

Can someone enlightened him again how he became friends with these brutes? They are
all crazy as fuck! But hell, he'd rather be crazy with these brutes, than not
having them in his life!
39 ~ Longing
CHAPTER THIRTY NINE

UMAGA nang biglang binisita si Howell ng ina. He expected his parents to visit him
anytime soon since he went back to BMC, ngayon lang marahil nagkaroon ng oras ang
isa para komprontahin siya tungkol sa ginawa niya noong charity event.

They were in Clane ang Ayesha's engagement party but they chose not to talk about
what he did. Hindi rin naman 'yon ang tamang lugar para mag-usap.

"What's Margo talking about? Is it true? Are you married already? Kanino?" Sunud-
sunod ang tanong ng mommy niya kahit hindi pa ito nakakaupo. "Sino ang babaeng
pinakasalan mo? Kailan pa, Howell, ha?!"

Ilang linggo na siyang walang maayos na tulog. Marami siyang iniisip, kasama ang
pag-aalala at pangungulila sa asawa. Apektadong-apektado siya sa nangyayari sa
kanila ni Yane, mabilis na umiinit ang ulo niya at sa mga sandaling 'yon, hindi
siya sigurado kung mako-kontrol pa ba ang emosyon.

He was always calm, not until all of these happened to him.

"That was the reason why you left us in our charity event? To be with your woman?
Hindi mo ba inisip ang kahihiyan na ibinigay nang ginawa mo sa amin ng daddy mo?
Lalo na sa pamilya ni Margo, at kay Margo mismo! It ruined our name and it put us
in shame, Howell! Wake up!"

Howell brushed his hair using his fingers. Hearing a sermon early in the morning
put him in the bad mood.

"Look at yourself," His mother stare at him with disappointment. "That dark circle
under your eyes, your growing whiskers and your sharp glares, not to mention your
short temper. What's happening to you, huh? Hindi ka inaalagaan ng asawa mo?
Where's she?"

"She's not here." He answered shortly, of all the questions that his mother throw
at him.

"Nasaan kung gano'n?"

"She's in vacation."

"Vacation?" He heard a disappointment again. "Habang ikaw nagtatrabaho dito, siya

ay nagbabakasyon? Hindi ba dapat ay inaalagaan ka niya? Or, find a job perhaps?
Than spending your money for her own pleasure."

"Mom, if you're done. Please, just leave. I'm not really in the mood."

His mother gasped. She didn't expect him to throw her away.

"This is the second time you disrespect me. First was in charity event. I'm so
disappointed, Howell."

Napahilot siya sa sintido at pagod na napasandal sa swivel chair. Nanatiling

nakatayo ang ina sa katapat na lamesa, hindi na nagawa pang umupo sa dami ng
gustong ipabatid sa kanya.

"I heard about what happened to Keith. I feel sorry about that. But you don't need
to blame yourself just because you failed to save his life."

Napapikit na si Howell. Wala na sanang balak pang umimik para matapos na ang
maagang usapan na 'to na nagpapasakit sa kanyang ulo.

"You're a doctor, not a Saint. Stop blaming yourself and do better next time."

"I keep that in mind." He muttered with finality.

"We're not done yet. I want to meet your girl."

"My wife." Howell corrected his mother.

"How come you marry her without our blessings? Didn't she ask for it? Or, maybe,
marrying you is much more important to her because she knew how wealthy you are."

"She's not like that. She's not after my wealth." Howell greeted his teeth.

Yane didn't even ask for money! Siya ang kusang nagbibigay at pahirapan pa kung
tatanggapin ba, suportado parin ito ni Keith. Malaki ang laman ng pera sa bangko
galing sa kapatid. She didn't even ask his future position in BMC. She seems like
not really interested about his wealth. It don't matter to her.

"I will see that. I still don't like her, I don't even think I would ever like
her."

"I know, you like Margo, but sorry to disappoint you with this, mom, but, I will
never ever replace my wife. Sa kanya lang ako."

Kahit nakapikit ay ramdam niya ang matatalim na tingin sa kanya ng ina. Isawalang
bahala niya 'yon, masyado ng pagod para ipagpatuloy pa ang usapan. What matter is,
they know that he's married already. Wala na ang mga itong magagawa pa.

KUNG PWEDE lang sanang manatili pa ng ilang araw sa Isla Secreta ay gagawin ni
Yane, kaya lang ay kinailangan niyang bumalik sa Maynila para sa check up nila ng
baby niya.
Imbes na si Howell ang tawagan niya para magpasundo na, si Clane ang tinawagan niya
na kaagad naman tinugunan ang pangangailangan niya para makabalik sa Siyudad.

Yane travelled back to Manila with Altaraza's chopper again. Sa condo unit niya
siya dumeretso. Nagpahinga ng kaunti bago nagpunta sa clinic. Pagkatapos ay
nagpalipas ng oras sa isang coffee shop sa BGC.

Staying in island gave her peace and at the same time she felt happy there. It's
just that some times, she also felt guilty being happy alone without Howell. Dapat
ay pareho silang masaya, hindi ba? Dahil ito ang kasama niya noong mga panahon na
malungkot siya, dapat lang na ito rin sana ang kasama niya noong nakaramdam siya ng
kaunting kasiyahan.

Kaya lang sa tuwing naiisip niya na kasama nito si Margo noong umagang 'yon,
nagagalit siya at kinakain ng matinding selos. Ano ang ginagawa do'n ni Margo?
Paano nito nalaman na nando'n si Howell? Ano ang ginawa ng dalawa?

Iniyakan niya ang pangyayaring 'yon. Huhupa ang galit niya pero bumabalik din
talaga. Sa totoo lang ay napapagod na siya sa lahat ng ito. Ang tanging
nagpapabukas lang sa isipan niya ay ang anghel sa kanyang sinapupunan, nagiging
lakas niya ang anak para huwag nang sumuko sa laban ng buhay.

Maya-maya ay dumating si Clane. Kung paano siya nito natagpuan sa coffee shop na
'yon, hindi niya rin alam.

"Hi,"

"Hello," Kimi niya itong binati. "Salamat pala ulit sa pagpapahiram ng chopper
niyo."

"No problem. If you need anything, you can ask me."

Yane smile, to show how grateful she is for having her brothers friends to support
her and give her needs.

"Bakit ka pala nandito?"

"I just drop by to buy a coffee, I didn't know you're here."

It's a coincidence, then? And coffee? Clane don't look like someone that would drop
by to some coffee shop just for a cup of coffee? He can always ask his secretaries
and men to buy him.

"Gano'n ba. Nasaan na ang coffee mo?"

"Coming..." He trailed, then one of his men walk towards them. He put a cup of
coffee above the table, then leave. Clane sipped on it. "This taste nice."

Humiwa si Yane nang red velvet cheesecake, she took a small bite and enjoy it.

"So, how's the Island?" He carefully asked, making her paused for a seconds.

"Ayos naman. Maganda parin."

"And the security?"

Nagtagal ang tingin niya kay Clane. He sounded so casual, that you would not think
that he was silently fishing an information. Maybe, her brother's friends already
knew about the Island? Of course! Hindi lang talaga ang mga ito makapunta do'n.
"The security is tight."

"Dapat lang. Kung kailangan pa ng dagdag na seguridad, sabihin mo lang sa akin. I

can send my men there."

"Sa tingin ko, sapat na ang bilang ng mga nagbabantay do'n para hindi pasukin ng
mga turistang mapilit."

Tumango lang si Clane, nagpatuloy sa maingat na pagsimsim sa kape. Siya ngayon ang
hindi mapakali, parang gusto niya pa itong makausap pa, hindi niya lang alam kung
paano at saan mag-uumpisa. His silence made you want to hear more of him.

"Uh," She chuckled uneasily.

"Yes?" He arched a brow.

"Alam niyo ba ang tungkol sa Isla?"

"Keith didn't tell us about it. Why were you asking?"

"Wala pa sa inyo ang nakapunta do'n? Kahit isa sa inyo?"

"Wala pa."

"I want to tell you something..."

"Hmm," He trailed, it seems like it didn't really catch his attention.

"This is about the Island."

"Okay. What is it?"

"The security."

Clane shifted his sitting position. His eyes were everywhere, silently glancing to
every person around them, but his ears were on her. Sa labas ay napansin niya ang
iilang tauhan nito na tahimik na naghihintay at ang iba ay nagmamatiyag.

Hindi na siya nagtataka kung bakit marami itong bodyguard. He's a business tycoon
and belong to the one of the powerful and wealthy family in the Country. His
security is tight.

"What about the security?"

"Uh, kasi..."

"Not here, Yane." He murmured.

"Why not here?" Luminga-linga pa siya sa paligid.

Tumingin ito sa mamahaling wrist watch.

"It seems like it's an important matter. We can't just discuss it in public place
like this."

"Kung gnao'n, saan tayo?"

"Let's get out of here. Come on." He even offer his hand to help her.
Kinuha niya 'yon at binitawan din kalaunan nang makatayo na ng maayos. Pumasok sila
sa nakaparadang mercedez benz sa harap lang halos ng coffee shop. The extravagant
interior made her in awe. Sumunod sa loob ang dalawang bodyguard, sa likod sumakay.
May isa sa passenger seat.

"Saan tayo boss?" The driver asked.

"Go straight to the hotel." Clane commanded.

"Naiwan ko 'yung cake ko." Wala sa loob na sabi niya, napatingin pa pabalik sa
coffee shop na iniwan.

"Oh, we have that in the hotel. You can order it for free." Clane smirked, he's
good in spoiling girls, huh. "So, what can you say 'bout the security in that
Island?"

"I feel like some of the guards weren't my brother's men. It's weird."

"What else?"

Inisip pa ni Yane ang mga kakaibang naramdaman noong nasa Isla. Though maayos ang
pakikitungo sa kanya ng mga tauhan do'n, may kakaiba talaga siyang napupuna.

"Tinanong nila ako kung kailan ulit ako bibisita."

"What did you tell them?"

"Hindi ko pa alam."

"Then?"

"Tumawag lang daw ako sa kanila kapag bibisita na ulit ako. Nagbigay sila ng
numero."

"Keep that. You can use that when you want to go back in that Island." He
suggested.

"Okay."

Tinapos niya ang usapang 'yon na mukhang hindi naman masyado pinag-interesan ni
Clane. Malapit na sana sila sa hotel nang mag vibrate ang mamahaling cellphone
nito. Pasimple niyang tinignan kung sino ang tumatawag, it was Zyron.

"Yes?" Clane said when he answered. "What? Where?" Napaayos ito sa pagkakaupo.
"What happened? Are you fucking kidding me, Fuentes?"

Yane didn't know what they were talking about, but she felt nervous all of a
sudden.

"What did he do? We will go there. Tell to Howell that I'm with Yane. Okay?"

Pinatay ni Clane ang tawag.

"Let's go to Howell's condo." Utos nito sa driver na kaagad namang binago ang daan.

"A-Anong gagawin natin do'n? Bakit tumawag si Zyron?"

Tinignan siya ni Clane, seryoso ito.

"Let's see and confirm if it's true. Baka ginu-good time lang ako ng mga gagong
'to."

"I heard Howell's name. What about him? What happened?" She panicked, thinking
about something bad happened to Howell.

"Ilang gabi na kasing nag-iinom ang gagong 'yon. Hindi ka ma-kontak. Nababaliw na
yata kakaisip sayo hanggang sa umabot s ganito."

"Anong ganito?" Napaayos siya ng upo, kabado na talaga.

"Howell always said that you don't love him. He can't accept that. Nilunod niya
nalang ang sarili sa alak. Kawawa naman ang kaibigan ko." Sumandal ito sa inuupuan,
may simpatiya sa boses.

She can imagine Howell's face. Naglalasing at hindi na siguro kumakain ng maayos?
Baka palaging galit? Baka umiksi na ang pasensya? Dahil 'yon lahat sa kanya. Kasi,
pinutol niya ang komikasyon nila. Iniwan niya na naman si Howell.

Sumikip ang dibdib ni Yane, napapaiyak na. Natanto niyang mali ang ginawa niyang
panghuhusga kay Howell nang malaman na kasama nito si Margo. Dapat pala ay binigyan
niya ng pagkakataon magpaliwanag, pero masyado siyang galit at selos na selos,
sarado ang isip at puso niya.

"M-Mahal ko naman siya." Naiiyak na sambit niya.

"Ipaalam mo 'yan sa kanya. Malaman niya lang 'yan, magiging masaya na 'yon."

"Pero galit ako sa kanya!" Bawi niya kaagad, naiirita na naman.

"Yon lang. Humanda siya sa galit at selos mo."

Ilan sandali pa ay nakarating na sila sa mataas na gusali na tinitirahan nila ni

Howell. Kabisado niya kung saan palapag at numero ng unit kaya nauna pa siya kila
Clane. Wala na nga rin siyang pakialam kung nahuli sila Clane at ang mga tao nito,
gusto niya lang na makita kaagad si Howell at malaman ano ba talaga ang nangyayari.

Sa labas palang ng pinto ay naririnig na ni Yane ang tila mga nababasag na gamit sa
loob. May mga boses din ng lalaki, nagtatalo at animo may inaawat.

"Tama na, Howell! Nandito na nga daw! Wag ka ng magbasag!"

"Sabi ko kasi sa inyo bantayan niyo 'to. Uminom na naman ng marami!"

"Ikaw, Kielton, puro pambababae ang inatupag mo, hindi mo sinamahan sa pag-inom si
Doc!"

"Wag 'yang vase! Mahal 'yan! Oh!" Tapos ay may narinig siyang nabasag!

"Magsi-alis kayo!" Howell's voice thundered.

Nanginginig ang mga daliri nang mag door bell siya nang mag door bell. Hindi niya
dala ang duplicate key kaya hindi makapasok kaagad! Ilang bulung-bulungan ang tila
narinig niya bago bumukas ang pinto.

"Si Howell?!" Aniya at hinanap ito kaagad.

Sa malawak na dining area ay pigil pigil ito ng mga kaibigan, halos masira na ang
damit, basang-basa na rina ng buhok, kung sa pawis ba o dahil nakalimutang
magpatuyo ng buhok pagkatapos maligo, hindi niya na alam! He looks terrible!

Yane's eyes widened when Zyron punched Howell's face.

Galit na nilapitan niya si Zyron at pinagpapalo sa likod, sa dibdib, sa ulo, at

kahit saan dumapo ang bayolenteng kamay niya! Nagagalit siya dahil sinaktan nito si
Howell!

"Ouch! Ouch!" Kahit magreklamo pa ito at panay ang salag, wala siyang pakialam!

"Oh, nandito ka na pala, Yane."

Ngingiti-ngiti sa kanya ang mga kaibigan ni Howell. Sinamaan niya ng tingin ang mga
ito, kitang-kita niya kung paano ng mga ito pagtulungan si Howell na maihiga sa
sahig at parang bubugbugin!

"Inawat lang namin si Doc. Nagwawala na kasi."

Pagtingin niya sa buong paligid, ay ang kalat-kalat, may mga bubog din. Parang
binagyo ang dating napaka linis na tinitirahan nila.

Naiiyak siya nang makita ang kawawang si Howell na naapahiga sa sahig, sapo ang
panga, may paghihiganti sa mga mata, kay Zyron nakatingin. Sa likod ay narinig niya
ang multong hagikhikan ng mga kaibigan nito.

"Bakit ka kasi nagwawala?!" Siya pa ang galit, pero nag-aalala siya.

Maingat na sinapo niya ang gilid ng labi nitong may kaunting dugo. Napanguso siya,
wala yata siyang kiss mamaya, ha.

Ano ba naman 'tong iniisip niya!

"Aalis na kami." Paalam ng mga kaibigan ni Howell. "Wag ka na maglalasing at

magwawala, Doc, nandyan na 'yung mahal mo."

Uminit ang pisngi ni Yane. Nilingon niya ang mga kaibigan ni Howell at inirapan.
Tatawa-tawa lang ang mga ito na para bang may napalanunan.

"Halika, gamutin natin 'yan." Tinulungan niya si Howell na makabangon.

He smells like fresh from the shower, but, she can also smell alcohol. Naghahalo
ang amoy, gusto parin naman ng ilong niya.

Na-i-upo niya ito sa sofa, pero imbes na sa tabi siya nito maupo, pinilit nitong
maupo siya sa kandungan nito. Then, he buried his face on her neck, he
territorially wrapped his arms around her.

Pinaglaruan ng mga daliri niya ang mabasa-basang buhok ni Howell. Hindi siya makuha
ng sasabihin. Nakuntento siya na naka-kandong siya rito, at yakap siya nito. Ayaw
man aminin, pero nahanap niya na naman sa piling nito ang tahanan na gusto niya,
payapa at nababalutan ng punung-punong pagmamahal.

"Dito ka nalang, pakiusap. Huwag ka nang umalis. Dito ka nalang sa'kin." Sa

napapaos at nagmamakaawang boses nito nasabi ang mga katagang 'yon na nagpa-hapdi
sa kanyang puso.

Niyakap pa siya ni Howell ng mahigpit na para bang hindi sapat ang higpit ng yakap
nito kanina. Takot na takot na mawala siya.
Kumurap si Yane upang labanan ang nanunubok na mga luha. It was so painful hearing
him begging for her to stay and to never leave him again.

"Habang binibigyan kita ng oras para sa sarili mo, hindi ko namamalayan na wala na
akong oras para sa sarili ko. I was busy thinking about you that I forget myself.
Hindi ganito ang pangarap ko para sa atin, Yane."

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Unti-unti niyang natatanto ang kamalian. Na
kahit siya ay hindi naman ganito ang pangarap para sa kanilang dalawa.

Nag-angat ng tingin sa kanya si Howell, sobrang nangungusap ang mga mata, muling
humapdi ang pintig ng kanyang puso.

"Harapin natin ang lahat ng ito nang magkasama, kung hindi mo kaya, pwede bang dito
ka nalang sa tabi ko? At hayaan akong lumaban para sa ating dalawa."

Paano niya nakayanan na mabuhay nang ilang araw na hindi nakikita at naririnig man
lang ang boses ng lalaking mahal? Seeing the pain and longing in his eyes made her
realized how Howell loves her so much that being away from her made him feel that
way.

She didn't mean to break his heart, it's just that she got so jealous that she
don't want to forgive him that time! Pero ngayon, handa na marahil ang puso niya.
Hindi niya maatim na makita si Howell na nasasaktan at nangungulila ng ganito.

"Kaya kong harapin ang kahit na anong pagsubok na dumating sa'tin, ang tanging
hiling ko lang ay manatili ka sa tabi ko, dahil sa lahat ng ito, ikaw lang ang
pinaka kailangan ko." Madamdamin nitong sinabi, sabay subsob ulit ng mukha sa
kanyang leeg, miss na miss talaga siya.
40 ~ Love (SPG)

CHAPTER FOURTY

THEY stay in that position for a couple of minutes. Nakakatuwang isipin kung paano
nila nagagawang ipaalam sa isa't-isa ang nararamdaman kahit na hindi nagsasalita.
Maybe, it's true that some times, we don't need to hear anything from anyone, and
just let their silence speaks for their hearts.

Yane gently brush Howell's hair using her fingers. Hindi katulad kanina, medyo
natutuyo na 'yon, mabango. Palagi naman itong mabango, 'yon ang isa sa pinaka gusto
niya kay Howell. Hindi yata kailanman ito nag-amoy hindi kaaya-aya, palaging
nakakahalina.

"Ibig sabihin habang wala ako, ikaw naman nag-iinom dito?" Mahina ang boses niya,
walang lakas para taasan pa 'yon.

"That's my way to have a good sleep at night."

"Effective ba?"

"Not really, well, not unless I get really drunk."

Howell palm started to move, from her waist to her stomach. Inaamoamoy nito ang
kanyang leeg, tapos ay dadampian ng malambing na halik. Hindi pa man din siya nag-
uumpisang konprontahin ito kung bakit nasa hotel room nito si Margo, heto at nag-
uumpisa nang manuyo kaagad.

Hindi niya hahayaan na magpaka dahon ng makahiya na naman siya hanggat hindi siya
nalilinawan! Kailangan niyang dumistansya ng kaunti.

Sinubukan ni Yane ilayo ng bahagya ang katawan kay Howell, pero hindi naman siya
nito pinayagan. Mala-bakal ang braso nitong nakayapos sa bewang niya, walang plano
na pakawalan siya.

"Bakit ayaw mo akong pakalawan?" Inis kaagad siya.

"Hindi kailangan."

"Mag-uusap tayo at magpapaliwanag ka!"

"Pwede tayong mag-usap ng ganito, Yane."

Nagawa pa nitong i-usog siya sa katawan nito, nakadikit na ang dibdib niya sa
dibdib nito. Ang isang palad ay nasa loob ng dress niya, sa ibabaw ng tiyan, habang
ang isa ay naka-suporta sa likod niya. He even grabbed her legs and place it above
the sofa. Mahihirapan na talaga siyang makatakbo dahil ilalapag palang niya sa
sahig ang mga paa ay siguradong mahuhuli kaagad nito. Napaka talaga!

"Wag mo akong i-kiss!"

"Hmm, I can't promise you that."

"Baka akala mo ay nakalimutan ko na ang ginawa mo?"

"Ano ba ang ginawa ko? I'm willing to explain every little details to you."

Mula sa tiyan ay inilabas nito ang kamay at ang mga binti niya ang pinag-interesan
haplus-haplusin, habang ang isang kamay ay sa gilid ng bewang niya humihimas. This
is his way of explaining, huh? Caressing her?

Ang dulo ng dress na suot ay tama lang para takpan ang hita niya, wala na rin sa
loob niya na nakababa na sa balikat niya ang manipis na strap.

"Bakit kasama mo si Margo? Bakit siya nando'n sa room mo? Ano ang ginawa niyo,
ha?!" Nagagalit na sunud-sunod na tanong niya. "Bakit siya nando'n? Bakit mo
pinapasok?" Sa inis ay napalo niya pa ito sa dibdib.

Howell grabbed her hand gently and brought it to his lips.

"You can ask me without being violent." He playfully said.

Umirap siya. Tama lang na hawakan nito ang kamay niya dahil mapapalo niya talaga
ito kapag nagkamali ng sagot sa kanya.

"I thought it was you-"

"Huh! Di hamak na mas maganda naman ako sa kanya at mas matangkad!" Putol niya
kaagad, hindi nagustuhan ang sagot ni Howell. "Kaya paanong mapagkakamalan mong ako
siya?!"

"Nang silipin ko, hindi pala ikaw."

"At bakit nakapasok?" Nagkandataas-taas na ang kilay niya.

"Hindi ko siya kaagad napigilan."

"Gusto mo rin siguro!" Duda niya, nakatingin siya kay Howell, hinuhuli ang reaksyon
nito, pero napapa-usli lang ang labi nito, parang nangingiti pa!

"I just din't expect her to do that. She knew that she's not welcome, but she chose
to be insensitive and made herself welcome in my room."

"Ano ang suot niya?" She glared at Howell.

His thick brows shot up, amused.

"I don't really remember. It wasn't important though."

Hindi siya makuntento. Gusto niyang isipin ano ang suot ni Margo nang umagang 'yon,
baka naakit si Howell? Kung anu-ano na talaga ang naiisip niya.

"Ikaw? Ano ang suot mo?"

Nanliit ang mga mata ni Yane nang hindi kaagad nakasagot si Howell. Knowing this
man, he's sleeping without clothes on, paminsan-minsan lang na may suot na boxer
shorts. pero madalas, wala!

"Boxer shorts." Tipid na sagot nito sabay halik-halik sa panga niya, habang
pahimas-himas sa kanyang hita.

"Yon lang?! So, Margo saw your body?!"

"I don't mind. I don't have time to put my clothes on."

Nanggagalaiti siya. Hindi matanggap na nakita ng ibang babae ang hubad na pang
itaas na bahagi ng katawan ni Howell. It's for her eyes only! Kahit ang katawan
nito ay pinagdadamot niya. Nababaliw na talaga siguro siya.

"Pinaalis ko siya kaagad pagkatapos mo akong babaan ng tawag. Gusto sana kitang
puntahan sa Isla para magpaliwanag, bukod sa hindi pwede, pinili kong bigyan ka
nalang ng oras para makapag-isip. Wala kaming ginawa, Yane."

"Paano ako makakasiguro."

"Tingin mo talaga maghahanap pa ako ng ibang babae?" May aliw na tanong nito.

Yane play with her fingers on her lap. Tinitignan niya 'yon, sa pananatili niya sa
Isla, hindi nangingitim kundi namumula-mula ang kanyang balat, kaya naman para
siyang nangitim nang madikit sa balat ni Howell, na likas na mistiso.

"Why not? Margo is your parent's choice." She said, her eyes were watching his
forearm down to his hands on her legs.

"But she's not my choice. Never been in my choice."

Sinilip niya lang ito, hindi parin tinitigilan ang kanyang leeg, hanggang sa bumaba
nalang sa balikat niya. He slightly remove down the thin strap of her dress, making
her cleavage revealed to his eyes.

"Sino ang choice mo?"

Kahit na alam niyang siya ang sasabihin nito, gusto niya parin makasiguro, gusto
niyang marinig mula rito 'yon.

"Sino ba ang kasama ko ngayon, hmm?"

"Ako." Sagot niya sa maliit na boses.

"May gusto ka pa bang malaman?" Tanong nito, mukhang handang-handa ang mga sagot sa
mga ibabato niya.

"Bakit gano'n si Margo? Alam niya naman ang tungkol sa atin, bakit ipinipilit niya
pa ang sarili sayo? Sinusubukan niya kung bibigay ka?"

"She's in love with me, I think."

Inirapan niya si Howell. How did he manage to stay cool and insensitive knowing
that someone out there is in love with him? Mukha itong walang pakialam talaga sa
iba.

"Sinabi mo bang in love ka sa'kin?" Nahiya siya sa sariling tanong, huli na niyang
natanto 'yon.

Nag-init ang kanyang pisngi, gustong bawiin pero huli na talaga.

"Yes."

"To get rid of her?"

"No, but to let her know that she can't have me because you already have me. I
already gave myself to you."

Lihim na napangiti si Yane. Ang galing naman sumagot ng doktor na 'to, nawala ang
nararamdaman niyang panibugho.

"Sa akin ka lang?" Malamyos na tanong niya.

Nag-angat ng tingin sa kanya si Howell, may pagmamahal sa mga mata.

"Sayo lang ako, Yane." Paos na sagot nito. "At... sa akin ka lang din."

"Sayo lang ako, Howell."

Howell cursed softly when she said that. He caress her cheek using the back of his
hand, his gentle stares made her weak.

"Sa akin ka naman talaga." Sabay dampi ng masuyong halik sa labi niya.

Yane closed her eyes and feel his Howell's lips on hers. Oh boy, she missed his
kisses. She wants more, more of him. Her body is aching for his touch, oh damn.

"Howell.." she called him softly while he was brushing his lips on hers.

His large warm palm went to her inner thighs, he caress the thin cloth of her
underwear, making her move her hips a bit to feel his fingers more.

"Uh-uh," He playfully kissed the side of her lips. "Missed my fingers?"

Ngumuso siya. Nag-iinit ang katawan kahit na pahaplos-haplos lang ang ginagawa ni
Howell sa kanya. Masyadong eksperto ang mga kamay, madali siyang nabibigyan ng
init.
"Bakit? Hindi mo ba ako namiss?"

Siya pa itong nagtataray, matakpan lang ang kahihiyan na galit na galit siya kay
Howell kanina pero heto at siya pa ang unang magmakaawa mapagbigyan lang nito ang
isinisigaw ng katawan niya.

"Miss mo ako?" May pilyong kislap sa mga mata nito.

Para siyang mabait na batang tumango.

"Bakit ngayon ka lang bumalik kung gano'n?"

"Kasi nga galit ako sayo."

"How about now? Are you still mad at me?"

She narrowed her eyes at him, but he only arched a brow.

Kung galit siya, aalis talaga siya sa kandungan ng doktor na ito! Kaya lang ay
hindi na siya galit. Sapat na sa kanya ang mga sagot ni Howell, naliwanagan na
siya.

"Hindi na."

"So, pwede na?" Anito at nakakahibong hinaplos ang kanyang bewang.

"Miss mo ba ako?"

"Araw-araw kitang namimiss."

Umusli lang ang labi niya, saka nagpa-ubaya.

Howell's lips went on hers. The moment their lips met, was the same moment she felt
like she's really into him. She can feel the longing and love the way he kiss her.
It's very passionate and at the same time, it's also so sensual.

He cocked his head on the side, searching for a better angle to kiss her. Iniyakap
niya ang isang braso sa batok ni Howell at ang isa nasa dibdib nito, wala sa sarili
niyang hinihimas.

Yane gasped when Howell mimicked her hand on his chest. He slid his hand under her
brassier and massage her boobs sensually. It tickled her, it made her body ask for
more.

"Umm,"

Yane grinded her hips above Howell, making him groan. Nararamdaman niya na may
matigas siyang nauupuan, nalagay pa lalo siya sa apoy nang malaman na buhay na
buhay na rin ito., handang-handa na sa kanya.

Pleased that he's already turned on, Yane moved her hips again, she rub her
femininity against Howell hard shaft and heard him cursing softly, that it turned
her on even more.

"Anicka Yane," May banta sa paos nitong boses, medyo mahigpit ang kapit sa
magkabilang bewang niya, tila ba pinagbabawalan siya sa ginagawang pag giling sa
kandungan nito.
"What?" Nagbaba siya ng tingin, kaunting nalang ay mawawala na sa sarili. "I just
want to feel you..." Then she rub herself again against his hardness.

"Tang ina," Bumayo ito ng bahagya, sinalubong ang ginagawa niyang pagkiskis sa
alaga nito. "I don't wanna come with boxers on, damn."

Pareho silang hindi na mapigilan ang pagkasabik sa isa'-t-isa, na sa ganoon paraan

lang ay ramdam na ramdam na nila na makakamit kaagad ang dulo ng kaligayan kahit
hindi pa man nag-iisa ang kanilang katawan.

She missed him so bad that she can reach her orgasm just by doing a dry humping
above him and feel his lips teasing her neck, shoulder and boobs.

"Alisin natin." Sabik na kinapa niya ang pagkalalaki ni Howell, natigil pa siya
pansamantala sa tigas niyon.

Nakagat niya ang pang-ibabang labi at sinilip ang mukha ng lalaking mahal. Mapungay
ang mga mata nito na tinitignan din siya at ang ginagawa niyang paghimas sa ibabaw
ng pagkalalaki nito. As if he was giving her a freedom to do whatever she wants to
do with him and to his body. He's giving himself to him, willingly, devotedly.

Howell bit his lips sensually when she slid her hand on his boxer shorts. Kinagat
niya ang loob ng pisngi, mainit at mala-bakal na sa tigas ang ari nito, parang siya
ang nasasaktan sa nahahawakan.

"He fucking missed you so bad," he whispered hoarsely.

"Gusto mo i-blow job kita?" Inosente at madamdamin niyang tanong, gustung-gustong

bigyan ng kaluguran ang lalaking mahal.

Napatingala ito at napapikit, parang nasaktan at nahirapan.

Sitting above his lap and holding his hard cock, Yane give herself a freedom to
watch Howell's face. His sexy adams apple moved when he gulp. The small veins on
his neck and the way he tilted his head, made her want to give him a kiss on that
part, and leave a mark, to show women that Howell is hers. Sa kanya lang ito.

"Howell," Tawag niya sabay himas-himas sa pagkalalaki nito na lalo namimintig na sa

galit. "I-blow job na kita, okay?"

He chuckled sexily, then opened his eyes. Nalalasing ang mga mata nito nang tignan
siya, may maliit na ngiti sa labi.

"Why do you want to give me a head?" He asked huskily.

Maingat na hinahaplos nito ang bewang niya, sa sobrang ingat ay para siyang
napapaigtad, labis na na-a-apektuhan.

"I want to please you. Gusto kong sumaya ka."

Howell smiled weakly. He used the back of his other hand to caress her cheek.

"Having you here with me already made me happy." He whispered gently. "Makita lang
kita o kahit marinig man lang ang boses mo, kaya na niyon buuhin ang araw ko."

Yane tilted her head on the side and stare romantically at him.

There, she realized what's the difference of having Howell and without having him
every single day. Having him felt like she's surrounded with pure love and
happiness. And not having him beside her felt like she was a lost girl in the
middle of the dark.

Howell is her light. He's her strength. She don't want to lose him.

"Mahal kita," that words escape her lips softly without even expecting it.

Napayuko si Yane. It feels like she's confessing her feelings towards him. Sa
tinagal-tagal, doon niya lang lubos na natanto talaga kung gaano niya ka-mahal si
Howell, kung paano isigaw ng kanyang puso ang pangalan nito.

Why it felt like it's too late to even realized how much she really love him, huh?

Nang muli siyang mag-angat ng tingin kay Howell, nakita niya ang kislap sa gilid ng
mga mata nito. He was biting his lips like as if he was controlling his emotions,
but his eyes were giving him away. She just made his eyes watered. Hearing her
telling him she loves him really meant a lot to him.

Kung bakit tila masakit sa dibdib niya ang aminin na mahal niya talaga ito? Na
hindi huwad ang pagmamahal niya? Siguro dahil pakiramdam niya ay sa tagal nila ni
Howell, isang mababaw na pag-ibig lang ang siyang naibigay, malayong-malayo sa
malalim na pag-ibig na ibinibigay nito sa kanya mula umpisa hanggang sa mga
sandaling 'yon.

"That's all I wanted to hear." His voice was so raspy. "... that you love me." He
stared lovingly at her. She can't stop her heart from beating so fast. "...
because, I love you with all of me, Yane."

A lone tears suddenly flow down her cheeks. She couldn't imagine that being this
happy could hurt her, too.

Yane cupped Howell jaw and kissed him with all her heart, telling him how much she
loves him that she could not afford being away from him again.

YANE DIDN'T know how Howell managed to finally removed down her dress together with
her strapless brassier. All that matter to her were his kisses and the way his
hands wander all over her body. She was sitting above him, her legs were parted, it
place on his both sides. She's the one who's locking him this time.

"Howell," She called him when he started to play with her nipples using his tongue.

Napaliyad siya nang bahagya sa kandungan nito at matamis na dinama ang ginagawang
pagsipsip nito sa utong niya, salit-salitan, nakakahibang.

"Umm," She grip on Howell's hair when his other hand went to her femininity.

She's bare in front of him, while he's still wearing his shirt and boxer shorts.
The only different is she already freed his cock and she was holding it, giving him
a hand job while his tongue is busy with her boobs.

"They're getting bigger." He praised her breast.

Tinignan niya ang ginagawa ni Howell, uminit ang buong mukha niya habang pinapanood
ito kung paano laruin ng dila ang ut*ng niya, tapos ay kakagat-kagatin, talagang
napapaliyad siya sa pinaghalong hapdi at sarap.

"Gusto mo?" tukso niya.

"Yeah, even before." He suck her nipple, making her lips parted. "Sa susunod may
kahati na ako dito. Mas maganda sigurong pati ang mga 'to ay maya't-mayaain ko na
rin." Mapagdamot na sambit nito.

"May mga red na," Dahil sa maputi ang balat niya, mabilis na mahalata ang marka
do'n gawa ng ginagawa ni Howell.

Her nipples are so hard that it aches her. Animo sabik parin na pagtuunan ng pansin
ni Howell kahit kanina pa nito pinapapak ang mga 'yon.

Yane grind her hips above him, while continue moving her hands on his shaft, up and
down. Ngumingiti siya sa tuwing napapa-ungol ng mahina si Howell sa ginagawa niyang
paglalaro sa pagkalalaki nito.

"Yane," He used his warning tone again when she brought his cock to her wetness and
rubbed it there.

Sa kamay niya ay nag-uumigting sa galit ang ari ng lalaking mahal, habang ang
pagkakababae niya ay labis na ang pamimintig. Sabik nang maramdaman si Howell sa
loob niya. Nahihibang na talaga siya. Init na init na, kaya lang ay pinapatagal pa
ni Howell at kanina pa niroromansa ang katawan niya, kanina parin siya basa.

"Ipasok mo na, please." She even begged for him, then rub his cock against her
womanhood again, to feel him more, to make him feel that she's wet as fuck that she
needs him inside of her.

Howell stopped from sucking her nipples, then give his attention to her. Sumandal
ito sa sandalan ng mahabang sofa na 'yon, at bumaba ang isang kamay sa kanyang
hita, humimas papasok sa kaselanan niya. Kinapa nito 'yon at pinadulas ang daliri
sa hiwa niya, nakagat ni Yane ang pang-ibabang labi, sobrang namumungay na ang mga
mata.

Her lips parted when Howell brought the finger he used to touch her to his mouth.
He sensually suck it without breaking their eye contact.

Nag-apoy lang ang katawan ni Yane, hindi na yata makakatagal pa na hindi maangkin
ni Howell. Miss na miss niya na ito, pati ang mga galawan nito sa pagpapaligaya sa
kanya!

Yane parted her legs even more when he put his finger again to her wetness.
Iginalaw niya ang balakang at dinama ang daliri ni Howell na mabagal na pinapadulas
sa hiwa niya at tutudyuin ang butas do'n. Wala pa man ay umaawang na talaga ang
kanyang labi, sarap na sarap na.

"Please," she begged again with her pouty lips. Hinimas niya ang dibdib ni Howell.
"Miss na miss na kita." Sabay malambing na ipinahinga ang ulo sa balikat nito, para
na siyang nababaliw.

But Howell did not listen to her, he continue using his finger to please her.

Sa huli, nakuntento siya sa daliri ni Howell na animo pinaparusahan siya.

"Ohh! Umm!" She buried her face on his neck when he inserted his finger inside of
her and move it, inside and out wildly, while his thumb is rubbing her cl*t.

Yane closed her eyes and moan against his neck's skin. He's finger-fucking her and
it feels so fucking good!

"Uh, baby! Ohh...."

Napaliyad si Yane nang maabot ang orgasmo. She can still Howell's finger inside of
her, but he don't move it. Ipinahinga lang nito 'yon sa kanyang loob, ngunit
patuloy ang mabagal na pagmamasahe ng hinlalaki nito sa maliit na kuntil ng kanyang
pagkababae.

"Is this your punishment to me?" She asked out of nowhere. "Using just a finger."

"This is not a punishment." He kissed her head. "I was just making sure if my
fingers can still please you."

She don't know if it was a joke or what, but it made her chuckle.

"Your fingers are magical. Dinadala parin ako sa tuktok."

"That's good to hear. Let's try if my tongue can do the same." He whispered the
last phrase sensually.

"I'm sure it is." She murmured playfully. "But, we can do it later, baby, I want to
feel you inside me now." Malambing na sabi niya.

Howell groaned. Nahihirapan na tinignan siya nito, may nasabi yata siyang
nagpapahirap dito.

"What did you say? What did you call me?"

"Baby," She whispered shyly.

He murmured a curse.

"I didn't know that sweet endearment could take my breath away until it escaped
your lips."

Naglakbay ang daliri niya sa dibdib ni Howell, nang-aakit sa hindi sinasadyang

paraan. Gumalaw ito ng bahagya, dahilan kung bakit nagdikit ang maselang bahagi ng
kanilang katawan.

Nagkatinginan sila ni Howell, sabay na namungay lalo ang mga mata lalo at pareho
nilang naramdaman ang kasabikan na maangkin na ng tuluyang ang isa't-isa. Their
private parts are both throbbing and they can't help it anymore. They want each
other right now.

"Howell, please-"

"Tang ina," he cursed under his breath and grabbed her waist, he lifted her a bit,
and in one smooth moved, he entered her.

"Ohh!" Yane gasped deliciously when Howell filled her with his hard throbbing cock.
41 ~ Married (SPG)

CHAPTER FOURTY ONE

NAKALIYAD ang katawan habang nagtataas at baba ang katawan ni Yane sa ibabaw ni
Howell. Para siyang nawawala sa isang magandang paraiso habang dinadama ang bawat
ulos ng lalaking mahal sa kanyang pagkababae.
His large hands were gripping her waist, his lips were sucking the skin around her
boobs and her hardened nipples.

"Oh, yes! Ohh! Ahh!"

Yane was lost again, she was lost with Howell. She's soaking wet that she can fully
accommodate Howell's hardness. Bawat ulos nito ay nagpapa-ungol sa kanya, lalo na
kapag sinasabayan ng pagsipsip sa balat niya sa dibdib at leeg, ramdam na ramdam
niya ang pagkauhaw sa kanya ng lalaking mahal.

"Uh! Ang sarap! Y-Yes, baby, yes! Umm!"

Iginiling ni Yane ang bewang habang naka-kapit sa balikat ni Howell, nasasarapan

siya sa sariling galaw kaya ipinagpatuloy niya 'yon.

"Fuck!" He cursed against her nipple and his grip on her wait tightened. "Fuck,
baby! Yes, t-that's it."

Howell sounded so sexy and pleased, it made her grind her waist aggressively and
wildly to please him more. His small groans and moans were just so sensual to hear
that her ears ask for more of it.

Nagbaba siya ng tingin kay Howell, nakasandal ang ulo nito sa sandalan ng sofa,
nakapikit ang mga mata at nakakahibong naka-awang ng bahagya ang labi. There's a
satisfaction on his handsome face. He's really pleased. Namumula-mula na rin ang
leeg nito pababa sa dibdib, he's sweating, but oh boy, he's so sexy as fuck.

Howell suddenly pinned her down to his hard shaft after a few hard thrusts, making
her gasp. Her womanhood throbbed badly when she felt the tingling sensation seep
through her lower abdomen.

"Umm! Y-Yes," Mabagal na iginiling niya ang balakang at dinama pa lalo ang sarap ng
pag-iisa ng kanilang mga katawan.

He pulled her closer to his and buried his face on her neck.

"You're getting better, huh." He murmured huskily, before she felt him spitting his
seed inside of her while she was still grinding on his shaft.

Malambing niyang ipinahinga ang baba sa balikat ni Howell at hinayaan ang sarili
ilabas ang kanina pa pinipigilang orgasmo, sinasabayan ito sa mabagal at masarap na
paglalabas ng likido dulot ng kanilang pag-iisa.

"You taught me to be better with this." She whispered back with small smile on her
lips.

Did he just praise her performance?

Sa dami ba naman nang nangyari sa kanila ni Howell, hindi pa ba siya matututo?

Bukod pa sa mga pahaging na turo nito sa kanya kung paano gumalaw kapag nasa ibabaw
siya nito.

"Saka, giling lang naman ang ginawa ko, ha. Ayos lang ba 'yon? Tama ba 'yon?"

"Hmm,"

"Gusto mo ba 'yung gano'n?"

"Kahit hindi ka gumiling sa ibabaw ko, lalabasan parin ako." Sabay halik nito sa
leeg niya. "Pero, gusto ko 'yung ginagawa mo. I found you too sexy grinding above
me. It turns me on."

Kung gano'n, palagi siyang gigiling sa ibabaw ni Howell. She wanted to please him
in bed and if grinding above him turns him on, then, she's very willing to do that,
besides, they both benefit with the feeling that it gives them when she's doing it.

They stay in that position for awhile before Howell brought her to their bedroom.
Inihiga siya nito sa kama, pumuwesto sa paanan niya at aakma na paghihiwalayin ang
binti niya pero umalma siya, medyo pumalag ang kanyang binti, animo hindi pa handa
sa isa pang bakbakan.

"Why not?" He chortle.

"Are you going to..." hindi niya matuluy-tuloy ang tanong, kinakain ng kaunting
kahihiyan.

"Yeah," then he parted her legs. "Can I lick you now?" Paalam pa nito, nahihirapan
siyang tanggihan.

"But, I want to wash." She whispered shyly.

"Okay, let me wash you."

Binuhat ulit siya ni Howell papunta sa shower room.

"A-Ako na," aniya nang akmang ito pa ang maghuhugas sa pagkababae niya.

Howell let her do the wash. Nakatayo lang 'to doon na para bang tatakas siya kapag
umalis ito. She secretly scan his body. From his bare feet, up to his strong legs
until her eyes went to his manhood.

Uminit lang ang kanyang batok nang makita na buhay ang pagkalalaki nito, nakatayo
at galit, medyo namumula rin, hitik ang maliliit na ugat.

"Uh, stop that, baby." Nahihirapan ang boses nito nang mapansin ang pa-sekreto
niyang pagtingin sa ari nito.

Napanguso si Yane at nag-iwas ng tingin.

"I'm done."

Kinuha niya ang puting tuwalya na nakasabit malapit sa gilid ni Howell. He didn't
move a bit and let her dry her private part and legs.

She turn around and saw her naked body in front of the large mirror. Behind her is
Howell who's intently looking at her body through their reflection. There were red
marks around her boobs, neck and even to her stomach.

Dalawang hakbang lang ang ginawa ni Howell upang makapunta sa kanyang harapan. His
large frame covered her slim figured, covering her eyes to see their reflection in
the mirror, but when he slowly kneel down while his hands were on the sides of her
waist, it gave her eyes a freedom to see how he seems so devoted and bent his knees
in front of her.

The muscles on his back and his round sexy butt, made her smirk to herself and tell
to herself confidently that Howell Banchero is hers.

Isang halik sa ibabaw ng pagkababae niya ay napahawak kaagad siya sa ulo ni Howell,
wala pa man ay nawawala na yata siya sa balanse. When Howell noticed her reaction,
he carefully lift her one leg and place it above his shoulder, making her
femininity closer to his face.

Ang isang kamay nito ay nakayakap sa isang binti niya na nagbigay suporta sa kanya
upang hindi matumba. It's a shame to admit it, but damn, she felt like she's wet
again just because of that one kiss. Imagine, just one kiss!

"Howell," malambing na tawag niya, bumalik ang pananabik na maramdaman ang labi
nito sa sensitibong parte ng kanyang katawan.

"What?" He whispered drunkly. Nag-uumpisa na ito sa paghalik-halik sa kanyang hita.

"I miss your lips on me."

How insane is this feeling. This pregnancy made her sensitive, hot and horny.

"How 'bout my tongue?" He teased.

"I missed your tongue, too." She said softly. "Lick me..."

"I missed this sweet pussy." He kissed it lightly.

Hindi niya napigilan ang pamimintig ng pagkababae, animo uhaw sa atensyon.

"Please..." She begged again for the reason that only Howell could answer.

"You deserve a punishment for making me missed your pussy this much. I can't wait
for you to beg for me to stop, but I won't stop, baby." The raspiness on his voice
and his dirty talks made her body on fire.

"Punish me with your tongue, then." She insanely answered and closed her eyes
tightly when she felt the tip of his tongue teasing her clit.

Howell started to play with his clitoris using his tongue. Noong una ay kinakaya pa
ni Yane na pigilan ang mga ungol sa pagkagat ng loob ng pisngi, ngunit nang diinan
na ni Howell ang paglalaro sa kuntil na 'yon, tuluyan na siyang nawala sa wisyo at
pinuno ng masasarap na halinghing niya ang shower room.

"Oh, fuck! Y-Yes, yes, H-Howell! Oh, ang sarap!"

Kapit niya ang buhok ni Howell habang masarap na dinadama ang mapagparusang dila
nito sa kanyang pagkababae. She knew that Howell love hearing her moans, it turns
him on. She can't stop her womanhood from throbbing, as she can't stop him from
licking her even she said so, even she beg for it.

"Aahhh! Baby! I'm coming again! Mmm!"

Hindi na mabilang ni Yane kung ilang beses na ba niyang isinigaw ang katagang 'yon.
Nanghihina na ang kanyang mga tuhod, nagpapasalamat nalang na mahigpit ang pagkapit
sa mga 'yon ni Howell kaya hindi pa siya bumabagsak sa panghihina dahil sa sarap.

"H-Howell, a-ahh, baby..." her voice was small.

Nagbaba siya ng tingin kay Howell, nakapikit ang mga mata nito, masarap na
dinidilaan ang kanyang pagkababae, hindi napapagod, bagkos, lalo pang ginagalingan
kapag naririnig ang mga halinghing niya, dahil alam nitong sobrang nakikiliti at
nasasarapan siya sa parusang 'yon.
"Mmm! Yes! Y-yes!" She closed her eyes again and started moving her waist.

She's tired but damn, she can still do another round.

Howell moaned a bit when she slowly grind her hips.

"Rub your pussy on my tongue." He demanded huskily.

Naramdaman niyang huminto ang dila nito, nagbaba siya ng tingin ulit.

"Rub," he demanded again and stick out his sexy tongue.

Biting her lower lips and looking down on him, Yane moved her hips again in a slow
motion and started to rub her wet pussy against Howell's tongue.

Mainit ang mahabang dila nito, binibigyan siya ng laya na angkinin 'yon at gawin
ang gusto niya do'n.

"Oh, shit! Ang sarap! Ohh, mmm... Howell..."

Nababaliw na ipinagpatuloy niya ang mabagal na pagkiskis ng basa niyang pagkababae

sa dilang 'yon. Ang dila na hindi niya na kaya pang ipagpalit sa iba o maagaw ng
iba, dila na labis na nagpapabaliw sa kanya.

EVERYTHING went smooth between her and Howell. Natanto niya na kailangan talaga na
pinag-uusapan muna ang isang bagay bago gumawa ng padalos-dalos na desisyon dahil
lang sa nasasaktan at nagagalit.

Sinikap ni Yane na magkaroon pa ng mas malawak na pang unawa sa mga nangyayari sa

paligid lalo na sa relasyon nila ni Howell.

It helps a lot that Howell is very mature. Pero hindi naman siguro sa lahat ng oras
ay ito palagi ang iintindi at magbibigay ng mahabang pasensya, dapat ay kahit
papano ay mag ambag naman siya kahit pang-unawa man lang upang tumagal pa ang
kanilang relasyon.

Natanto niya na ang relasyon ay hindi lang tungkol sa pagmamahalan at pagiging

tapat sa isa't-isa, ito ay tungkol din sa pagbibigay ng mahabang pasensya at
malawak na pang-unawa para mapanatiling buo ang relasyong ipinundar sa kabila nang
mga problemang dumating kung saan ay sinubok kung gaano katatag ang pundasyon ng
relasyon nila.

Ang mga balakid sa daan na sinubukan nilang lagpasan ay nagsilbing instrumento para
tumibay pa ang kanilang pag-iibigan.

Hating gabi na nang makauwi si Howell galing sa ospital. She understand the nature
of his job, it demanded so much of his time. Minsan may uwi ito na tulog na siya at
pag gising niya ay wala na ito sa kanyang tabi, mag-iiwan lang ng mensahe na umalis
na ito, kahit busy ay hindi naman din siya nakakalimutang paghandaan ng almusal.

"You waited for me." Howell said after he took a shower.

"Yes,"

She's already laying in their bed. Howell is still drying his hair using a white
towel. Ang tanging tanglaw sa loob ng silid ay ang lamp shade sa gilid na lamesa ng
kama.

Sa kabilang ng maliit na liwanag, malinaw parin sa kanyang inaantok na mga mata ang
matikas na tindig ng katawan nito. Ni hindi niya alam kung paano nito napapanatili
ang pagiging matipuno kahit na kinakain ng trabaho ang halos lahat ng oras.

Sa isang linggo, dalawa o tatlong beses lang itong nakakapag-gym ayon sa kanyang
obserbasyon, do'n lang din sa loob ng unit nila dahil mayro'ng maliit na silid para
sa iilang equipment para sa pag-eehersisyo.

"I was so busy." He tiredly sigh.

Nang matapos ito sa pagpapatuyo ng buhok ay tumabi kaagad ito ng higa sa kanya,
sabay yapos. Ramdam niya ang pagod nito.

"I heard a news."

Maybe this is also the reason why she waited for Howell to get home. This news is
bothering her. She needs a confirmation from him. Baka fake news lang kasi 'yon.

"About what?"

Inilagay ni Howell ang palad sa ilalim ng nighties niya, hinahaplos ang kanyang
tiyan na para bang nagbibigay 'yon dito ng sapat na lakas.

"About BMC."

He paused a bit, but continue after a while.

"What 'bout it?"

"Na hindi na raw sayo ipapama ng buo ang hospital." She trailed, she was waiting
for his reaction, but it seems like it doesn't really bother him. "Totoo ba 'yon?"

"It's true."

Sinilip niya ito ngunit hindi naman siya nagtagumpay dahil para itong paslit na
nakasiksik ang mukha sa kanyang leeg, tila ba naghahanap ng kaginhawaan.

"Bakit? Bakit hindi na sayo?" Nalilito na tanong niya.

Alam ng lahat na una palang ay kay Howell na mapupunta ang Banchero Medical
Hospital, ito ang mamumuno. Ano ang nangyari at nag-iba yata ang ihip ng hangin?
Ayaw niya mang isipin, baka dahil 'yon sa pangwa-walk out ni Howell sa charity
event noon? Nagalit ang magulang nito at ang pagdadamot sa yaman ang naging
paghihiganti? Hindi ba mababaw na dahilan 'yon?

"I have my shares, I can still have it. Don't worry 'bout it, I can still give you
and our children a better future."

"Hindi naman ang tungkol dyan ang pinag-aalala ko." Aniya.

Ni hindi nga pumasok sa isip niya na baka hindi na sila magkaroon ng magandang
kinabukasan dahil lang hindi na rito ipapamana ng buo ang BMC.

Nalilito siya kung ano ang dahilan? At nag-aalala sa kung ano ba ang nararamdaman
ni Howell nang malaman ang balitang 'yon? Knowing that BMC is his home and he grew
up with the thought of inheriting their hospitals in the future.

"Tell me what's bothering you."

"You." She whispered. "Ano ba ang nararamdaman mo?"

"I don't feel anything about that. My parents can do whatever they want to do in
BMC. Oras, pagod, dugo at pawis ang ini-alay nila para maitayo ang mga hospital,
hindi ako ang sobrang naghirap kaya wala akong masasabi sa desiyon nilang 'yon."

"Bakit naging gano'n ang naging desisyon nila?" Isa sa pinaka malaking tanong sa
isip niya.

Sa isang banda ay nagagalak siyang malaman na ang lalaking mahal ay hindi ganid sa
yaman. Hinahayaan nitong mag desisyong ang magulang, kahit na alam nilang pareho na
may laban ito at pwedeng mag reklamo, pero nanatiling kalmado at may malawak na
pang-unawa.

"I hate to admit this, but their reason was so lame."

"What is it?" She urged while caressing his muscled forearm above her stomach.

"They got mad at me because I disobeyed them." He chuckled like as if the reason
was so stupid that he can't even accept it, he was disgusted.

A man that intelligent as him won't buy stupidity.

"Because you walked out?" Yane concluded.

"It's started from that night."

"Kung hindi ka nag walk out, nasayo pa ang BMC." She said as a matter of fact.

Isiniksik nito lalo ang mukha sa leeg niya, nanlalambing.

"I'd rather be with you than with my wealth." He whispered softly, making her heart
gone wild.

Mahina siyang napasinghap sa walang pahintulot na pagbilis ng kanyang puso. Seryoso

silang nag uusap sa kalagitnaan ng gabi, tapos ay babanatan siya ni Howell ng mga
makabagbag damdamin na salita? Hindi siya gano'n kalakas para hindi ma-apektuhan.

Yane pursed her lips, she can't stop her heart from beating wildly!

"Bakit ka ganyan..." Para na siyang maluluha sa umaapaw na emosyon sa dibdib, hindi

kinakaya ang pinagsasamang kilig at saya.

"Gusto kong malaman mo na palaging ikaw ang pipiliin ko, Yane." Madamdamin pa na
dagdag nito at dinampian ng magaan na halik ang balikat niya, tuluyan na siyang
naluha, napapanguso sa pagiging sobrang emosyonal.

"Pinapaiyak mo naman ako," mahina niya itong hinampas sa braso at pinahid ang luha,
napapahikbi pa talaga. Oh, this hormones! "Kahit wala sayo ang BMC, ayos lang ba
sayo 'yon?"

"Basta nasa akin ka, ayos na ayos na ako."

Niyakap niya pabalik si Howell at siya ang sumiksik sa dibdib nito. She could
almost hear his heartbeat, it feels so good knowing that his heart is beating like
hers.

"But BMC is your home." She whispered.

"But I found my real home in you." He whispered back like as if that fact made him
insane. "I hope you can feel how happy I am that we're together in one roof."

"Nararamdaman ko.. at masaya rin ako na magkasama tayo."

Kahit palaging pagod si Howell sa trabaho, kapag umuuwi ito at nakikita siya,
sumisigla ito at may kislap ng kasiyahan sa mga mata. Alam niya, mahal na mahal
talaga si ni Howell at hindi niya na sasayangin ang pagmamahal na 'yon.

Hinaplos nito ang kanyang buhok na nagpapabigat sa mga talukap ng kanyang mga mata,
idagdag pa ang masusuyong halik nito sa ibabaw ng ulo niya at sa noo, at sa kung
saan kayang umabot ng labi nito sa parte ng kanyang mukha.

Napangiti siya, nasasarapan sa paglalambing ng lalaking mahal.

"Sabi ni Akira para na daw tayong mag-asawa." Tatawa-tawang sabi niya kahit
inaantok na. "Siguro gano'n din ang tingin sa atin ng mga kaibigan mo."

Howell lips travel down to her ear, he breath sensually on it, nakiliti siya,
nakaramdam ng init, kaya lang ay masyado nang kinakain ng antok, hindi na yata
kayang maka-isang round ngayong gabi.

"Is that okay to you?" He asked gently.

"Ang ano? Na para tayong mag-asawa?"

"Uh-uh," his lips form a smirk.

Bumaba ang isang kamay nito sa bewang niya at bahagyang pumisil do'n, tapos ay
hihimasin pataas hanggang sa gilid ng kanyang dibdib. Napairap siya kahit
nakapikit, nararamdaman ang kagustuhan nitong angkinin siya.

"Umm, ayos lang naman sa'kin na isipin nila na mag-asawa tayo." She blushed.

"Mag-asawa naman talaga tayo." Malambing na bulung-bulong nito sa tenga niya,

napanguso lang siya sa pang-aangkin nito sa kanya. Mapag-angkin talaga!

"Umm," Yane moan a bit when he started to lower down his head to her chest.
"Howell..." tawag niya pa nang itaas nito ang nighties niya at halik-halikan ang
ibabaw ng kanyang dibdib, nawawala ang antok niya.

"Asawa ko..." he territorially whispered, that made her bit her lower lips.

Hearing him calling her as his wife sounded so good. Gusto niya 'yon. Gusto niya
nang maging asawa si Howell! Nakakabaliw na talaga pero gusto niya na!

"Pakasalan mo na ako," para siyang mahihimatay sa lakas ng pintig ng puso niya.

"Magpakasal na tayo," ang boses niya ay parang maiiyak at nagmamakaawa.

Howell stopped from licking her nipples.

"What did you say?" His voice was hoarsely.

Naluluha na sinakop niya ang panga ng lalaking mahal gamit ang mga kamay. This is
really insane, but damn, she really wanted to be his wife!

"Sabi mo papakasalan mo ako, di ba? Magpakasal na tayo, Howell. Please. Handa na

ako." Desperadang sabi niya pa, ayaw na itong pakawalan.

"Fuck," He brushed his hair tightly using his fingers.

"Ayaw mo na? Nagbago na ang isip mo?" Kabado na tanong niya, wala pa man ay
nasasaktan na.

"No, no," He moved his head closer and brushed his lips on hers.

Dinampian nito ng halik ang kanyang labi, animo nasaktan nang makita ang sakit sa
mga mata niya, at sa pamamagitan ng halik ay pinapawi 'yon. Naluha na siya, hindi
na talaga alam kung bakit para na siyang baliw at gusto nang magpakasal.

"Oh, God, why are you crying?" Nahihirapan na tanong nito, hinahalikan ang luha sa
kanyang pisngi.

"Magpakasal na tayo," Ulit niya, hindi yata makakatulog hanggat hindi umu-oo si
Howell.

He brushed his lips on hers again.

"Baby, we are married." He whispered gently. "Tang ina, mahal na mahal kita."
Nababaliw na sambit nito bago siya siniil ng halik dahilan kung bakit hindi niya na
nakuhang magtanong pa.
42 ~ Husband (SPG)

CHAPTER FOURTY TWO

THEY are married. Did she heard it right? Gusto pa sanang ipaulit 'yon ni Yane kay
Howell ngunit nilunod na siya nito sa mga matatamis na halik at mapag-angkin na
haplos nito sa kanyang katawan.

Buong gabi na inangkin nila ang isa't-isa hindi na bilang magkasintahan kundi
bilang ganap na mag-asawa ayon sa kanyang kaalaman.

Yane woke up in the next morning with smile on her lips when she remembered what
happened before they fell asleep in each other's arms, it was a steamy night that
full of love and devotion. Howell devotedly claim her and her body as his, she's
really his though, legally.

That was very unexpected and unbelievable because she don't remember marrying him.
What did he do to made all of these happened without her knowledge?

Did he really use his intelligence to legally claim her as his? O, dahil ba sa
sobrang pagmamahal nito sa kanya kaya itinulak ang sarili na pakasalan na siya
kahit hindi niya alam? Kailan at saan nga ulit nangyari ang kasalanan nila?

All these time, she wasn't aware that Howell is her husband.

Nahinto si Yane sa pag-iisip nang gumalaw ng kaunti ang braso ni Howell na

nakadantay sa ibabaw ng kanyang tiyan. Nang tignan niya ito sa tabi niya, nakapa-
dapa ito ng higa, nakabaling sa kabilang panig ang mukha kaya hindi niya makita
pero sigurado siyang tulog pa ito.

The white thick sheet covered the lower part of his naked body, giving her eyes a
freedom to fantasize his muscled back and forearms. Even his hair is messy, she
still found him sexy sleeping peacefully in bed next to her.

Napairap siya sa sarili, ang aga-aga ay pagpapantasya sa asawa ang nasa isip niya.
"Asawa...ko..." bulong niya at uminit ang pisngi.

Uh, bakit ba kasi ganito? Masyado siyang binigla ni Howell kagabi sa balitang 'yon
na kahit hanggang sa pag-gising niya ay laman talaga ng kanyang isip.

Gusto niya itong gisingin at tanungin ng maraming bagay tungkol sa kasal nila, kaya
lang ay ayaw niya itong istorbohin, lalo at ang himbing himbing ng tulog. Mabuti na
rin at wala itong trabaho sa araw na 'yon, kaya marami pang oras para pag-usapan
ang mga bagay na gusto niyang malaman ang kasagutan.

Instead of waiting for her husband to wake up, she embraced him and sleep again.

TAHIMIK ang asawa niya ng umagang 'yon. Howell is a bit worried. What if she's mad
because he hid their marriage? Paano kung ang pagtatapat niya kagabi na kasal na
sila ay magdulot lang ng away sa pagitan nila?

He admit that it wasn't a right move to marry her without her knowledge, but what
the fuck he can do when all his heart wanted is to legally claim her as his?

Sa totoo lang nang ma-i-kasal sila ni Yane, doon lang naman siya lubusang napanatag
na hindi na siya nito iiwan dahil may alas na siya, sa kanya na ito. Bukod pa sa
plano niyang buntisin na ito na nangyari naman din kaagad. It was an answered
prayers.

Nagluluto si Howell para sa pananghalian nila, si Yane naman ay tahimik na nakaupo

sa island counter at pinapanood siya.

Hindi siya sanay na tahimik ito, dahil kapag tahimik ito alam niyang marami ang
bumabagabag sa isip. Masyado niya na itong kilala, hindi na ito makakapag-
sinungaling o maglihim man lang sa kanya, mahuhuli niya kaagad.

"Do you want to go shop today?" He started a conversation.

"Rest day mo kaya dito nalang tayo."

He glance at Yane. She's sporting his loose white shirt, the length is under her
thighs. And because she's not wearing her bra, he can't help his eyes but to feast
with her obvious nipples even he force himself not to.

Uh-uh, Yane didn't aware how hot she is wearing his clothes and with that messy
bun, not to mention the way she slowly and playfully eats that apple. It feels like
every thing she does could turn him on.

Iniwas ni Howell ang tingin sa asawa at baka hindi niya matapos ang nillulutong
sinabawang hipon na request nito.

"Let's just make love all day." He smirked when he heard his wife gasp.

"Ang hilig mo talaga."

Natawa siya ng bahagya. Aminado na hindi masyado magaling magpigil kapag nakahain
na sa kanya si Yane, nawawala siya kaagad sa sarili.

Ilan sandali pa ay natapos na ang niluluto niya at nilapitan ito sa island counter.
He parted Yane's legs a bit and positioned himself between those sexy legs. He can
feel her inner thighs on his abdomen, Howell silently took a deep breath, he was
trying to keep calm.
"Bakit ang tahimik mo?" Tanong niya at kumagat sa apple nang ilapit ni Yane 'yon sa
bibig niya.

"Marami akong iniisip."

"Pwede ko bang malaman?"

Tinignan nito ang posisyon nila. Kulang nalang ay isubsob niya ang mukha sa dibdib
nito, nasasabik na naman siyang matikman ang mga 'yon.

"Tingin mo makakapag-usap talaga tayo ng maayos kapag ganito ang posisyon natin?"

"Why not?" Then he caress her leg, his other was on her back body.

"Hahaplusin at hahalikan mo na naman ako hanggang sa hindi na ako makapagsalita."

Ngumuso ito. "Hanggang sa wala tayong napag-usapan. Sa iba na naman nauwi ang
usapan na 'to."

"We can still talk while I'm caressing and kissing you." He kissed her neck, her
natural scent made his eyes close. Damn this feeling, he can't fucking stop himself
from romanticizing his wife's body.

"Hindi ako makapag-concentrate kapag ganito."

"Okay, I will try not to kiss you." Kahit ayaw niya, gagawin niya nalang para
matapos na ang usapang gusto ng asawa. "Ano ba ang pag-uusapan natin?"

"Yung sa kasal," mahina ang boses nito parang nahihiya. "Kailan 'yon? Saan at paano
nangyari?"

Howell then remembered those days they were in Siargao. Nangyari ang matinding
kabaliwan niya sa lugar na 'yon na umabot talaga sa lihim na pamimikot niya kay
Yane. Gano'n siya kabaliw sa asawa niya!

"It happened in Siargao. Do you still remember when I woke you up and asked you to
sign some papers?"

Natahimik ito pansamantala, marahil ay iniisip ang araw na 'yon. Kalaunan ay

nanliliit ang mga mata nang tignan siya, na-alala na.

"Yung antok na antok ako nang may pinapirma ka na hindi ko alam!"

Howell pursed his lips. The way Yane delivered that words, he knew exactly what
will happened next.

"Ikaw, ha!" Sabay tulak nito sa kanya, pero hindi siya nagpatinag, sumiksik pa lalo
sa asawa.

There she go again... away na naman 'to, kailangan niya nang unahan ng paglalambing
para hindi na lumala pa at baka layasan na naman siya.

"I'm sorry, okay? Ikaw naman ang may kasalanan kung bakit ko 'yon nagawa."

"At bakit ako?!" Mataray na tanong nito, pilit na tinitignan siya pero isiniksik
niya lang ang mukha sa dibdib nito, yakap ito. His face position is much better
though.

"Kung nakapagpaalam ka sa akin na aalis ka, hindi na sana ako nabaliw kakaisip
sayo." Mababa ang tono niya, nanlalambing talaga. "Ayoko nang maulit na mawawala ka
ng ilang araw na hindi ko alam kung nasaan ka. Gusto kong magkaroon ng posisyon sa
buhay mo na hindi basta-basta ma-aagaw ng iba."

"Kaya ginawa mo akong asawa mo nang hindi ko alam?"

"Yeah," He simply answered. "And to tell you this, I did not regret even a bit for
making you as my wife."

"Pinikot mo ako," May tampo sa tono nito pero hindi niya maiwasan na matawa sa
sinabi ng asawa.

Tang ina, totoo 'yon! Aminadong-aminado siya! Kahit pa pagtawanan siya ng mga
kaibigan niya, wala siyang pakialam. Sigurado siyang gumawa rin ng mga kabaliwan
ang mga ito para lang ma-angkin ng tuluyan ang mga asawa na ngayon. Hindi lang siya
ang nag-iisang baliw sa pag-ibig, palagay niya ay lahat silang magkakaibigan. Sa
iba't-ibang paraan lang nila naipapadama at naipapakita.

"Hindi ko 'yan itatanggi."

"Proud ka pa talaga, ha."

"Of course, I did that because of my love for you. Marrying you without your
knowledge is beyond my expectation, but I am crazy in love with you that I could
not wait anymore to finally have you as my wife."

Yane suddenly rested her chin on his shoulder. Malambing na iniyakap nito ang mga
braso sa kanyang batok.

"Wala na pala akong kawala sayo kung gano'n." Bulung-bulong nito.

"Wala ka talagang kawala sa'kin. Hindi kita papakawalan kahit magmatigas ka pa."

"My husband is threatening me,"

Howell cursed silently when he heard Yane addressing him as her husband. May mas
isasaya pa ba ang puso niya? Kung mayroon, heto at bukal sa loob niyang
tatanggapin.

Paanong nangyayari na madali siyang napapasaya ni Yane sa mga simpleng galaw at

sabihin lang nito? This love is making him insane in a very good fucking way.

Sa sobrang kaluguran ay maingat niyang kinalas ang pagkakayakap sa kanya ng asawa

at sinakop ng mga kamay niya ang maliit nitong mukha. Those beautiful eyes that
always captivates him, her pinkish lips and her cute nose, he fell for it.

Yane pouted her lips a bit when she realized he was staring at her. Her beauty is
very noticeable, she effortlessly captivated him.

No wonder when he first saw her in D' Club that night, he was silently castigating
himself to stop his eyes from secretly glancing at Yane.

She was very young and he didn't want to be involved with a minor, aside from all
of it, she's also Keith's younger sister, hindi dapat talo-talo sa kapatid ng
kaibigan. But no matter how much he tried to avoid her and not to get too close to
her, he never win, he was always a fucking loser when it comes to her.

Palagi siyang handang magpatalo sa sarili niya at kay Yane. Handa siyang maging
sunud-sunuran dito. Handa siya na bigyan palagi ito ng kasiyahan at kaluguran.
"Kapag matigas ang ulo, may parusa, okay ba sayo 'yon?" Aniya, hinahaplos ang hita
ng asawa.

"Ano'ng parusa naman?" Lumamlam ang mga mata nito, apektado sa mga haplos niya.

"Wala kang yakap at halik galing sa'kin."

Yane laughed shortly. Napapantastikuhan siya nitong tinignan.

"Sarili mo yata ang pinaparusahan mo. Ikaw yata ang lugi dyan."

Huh, she's really confident that he can't stay longer without kissing or even
caressing her. It's true though.

"Try me," hamon niya.

"Okay, deal." She arched a brow. "Do'n ka na, wag ka dito sakin." Marahan siya
nitong itinulak palayo. "Tignan lang natin kung makakatagal ka na huwag akong
lapitan."

This little dragon is really challenging him.

"Gusto mo na bang kumain?"

"Iniiba mo pa ang usapan." Puna nito, nakakunot ang noo.

"Bakit mo kasi ako pinapaalis? Nag-uusap lang naman tayo." He kissed her breast
against that thin fabric of shirt. "Ang init naman kaagad ng ulo ng misis ko,"

Hindi ito nagsalita. He keeps on kissing her breast. He simply looked up on her.
His wife was chewing her lips sensually, her beautiful face is so turned on.

"Howell," she called his name softly when he slightly bit her nipple, then brushed
his hair using her fingers.

"Can I have my early lunch?" He teased.

Yane just leered.

"Please?" Aniya.

His finger found her sensitive part, he rub it against her underwear and felt that
she's already wet. Lihim siyang napamura, natatakam na matikman na naman ang asawa
niya kahit na ilang beses niya nang nagawa mula kagabi at nang magising sila
kaninang umaga.

"I'm wet," she whispered shyly.

"Let me see."

Hindi pa ito pumapayag ay na-i-angat niya na ang mga binti ni Yane sa island
counter. Pinaghiwalay niya ang mga binti at ipinatong sa kanyang balikat.

"Howell... uhh,"

Howell pulled a chair behind him and sit on it. There, much better.

Yane's nude lacy panty looks so hot on her. He didn't want to remove it. Hinawi
niya lang ng bahagya ang manipis na tela sapat na para makita niya ang malinis,
mabango at ma-pink pink na pagkababae ng asawa.

His manhood throbbed and it's aching already, but he can wait, he wanted to taste
his wife, please her, before him.

Inilabas ni Howell ang dila at inumpisahang tudyuin ang maliit na kuntil. Napadaing
kaagad ang asawa niya at umangat ang pang-upo, mas lalo siyang ginaganahan.

"Umm!"

Hawak ang manipis na tela ng panty ni Yane ay hinawi niya pa 'yon lalo upang
magkaroon pa ng sapat na access sa paglapat ng dila niya sa kabuuan ng kaselanan
nito.

Inulit niya ang paglalaro sa cl*t ng asawa gamit ang pinatigas na dulo ng dila,
hanggang sa bahagyang lumabas ang kuntil na 'yon, bago niya sinipsip na nagpaungol
ng malakas sa babaeng mahal.

"Ang sarap! Ohh, Ohh! Ang sarap niyan, Howell! Mmm!" Paulit-ulit nitong ungol,
nakasambunot na sa kanya dahil sa ginagawa niyang pagsipsip at malikot na pagdila-
dila.

He knew exactly how to please his wife, how to make her moan loud and scream his
name crazily. He love hearing her begging for him to stop, it turns him on a lot.

IPINANGAKO ni Yane sa sarili na wala na talagang makapaghihiwalay sa kanila ni

Howell, hindi dahil kasal na sila kundi talagang mahal niya ito. Kaya naman nang
nilapitan siya ni Margo habang nasa isang Mall, matapang niya itong hinarap.

Bigla nalang itong sumulpot sa harap niya. Hindi pa napupuno ang cart ng mga
pinamili niya at marami pa sa listahan niya ang dapat bilhin.

"Ano ang kailangan mo?" Tanong niya, habang nangunguha ng mga prutas.

"Why are you not wearing your wedding band?"

Tinignan niya si Margo na sa daliri niya nakatingin, bago ang-angat ng tingin sa

kanya. She's wearing a beige smart casual jumpsuit, she paired it with high heeled
expensive stiletto. Kung ipagkukumpara talaga, bagay nga si Margo kay Howell.

There she is wearing a baby pink romper and box heeled sandals. Simple at
komportable, bukod pa na walking distance lang sa Mall ang tinitirahan nila ni
Howell. Hindi niya kailangan pumorma ng husto.

Yane glance at her fingers. Walang ni isang singsing do'n. Bakit nga pala wala pa
silang singsing ni Howell?

"Naiwan ko sa bahay." Sagot niya nalang.

"Wala rin suot si Howell." Medyo may duda sa tono nito. "I just wondering if it's
really true that you're both married, or maybe it was just a bluff? So, Howell can
run away from marrying me?"

Taas noo na lumipat siya ng pwesto, sa gulayan naman siya nagpunta, nakasunod lang
sa kanya si Margo. Hindi parin pala ito nakaka move on sa pagwa-walk out ni Howell?
Bakit parang umaasa parin na may chance ito sa asawa niya?

"Libre lang naman mag-isip ng mga bagay-bagay, doktora. Kaya hahayaan nalang po
kitang isipin kung ano'ng gusto mong isipin."
"I don't see anything special to you why Howell is insanely so into you."

Pinili ni Yane ang pagiging kalmado. Iniisip niya na bigo ito sa pag-ibig at
dinadamay niya sa kabiguan dahil siya ang pinili ni Howell at palaging pipiliin!

"I see you're special. Howell's parents like you a lot for him." She casually said.

"Of course." Margo proudly agreed.

"But no matter how much special you are to other people, to Howell's parents, you
can't deny the fact that my husband still choose to be with me even if I'm not that
very special." Yane smiled to herself.

She felt so proud that she can defend herself from this woman who wants to pull her
down.

"And because of choosing you, Howell is no longer part of BMC."

Napatingin siya kay Margo. May mayabang na ngiti sa labi nito nang makita ang
pagkabahala at pagkalito sa kanyang mukha.

"His parents eliminated him." Margo added. "The power is on them, Howell can't do
anything about it but to get his shares. Hindi ka man lang ba nagtataka kung bakit
subsob sa trabaho ang asawa mo? Dahil ang dapat na mamanahin niya ay wala na sa
kanya, dahil 'yon sayo!"

Alam niya na hindi na si Howell ang tagapagmana ng BMC at ang shares nalang nito
ang assets na inaasahan, bukod sa mga iilang clinic na naipatayo. Ang hindi niya
matanggap kung bakit sa kanya ibinibintang kung bakit wala nang mamanahin ang asawa
niya. Dahil sa pinili siya ni Howell? Napaka babaw talaga na dahilan!

"Howell was probably living his luxury life now if he didn't marry you. Look what
you did, inagaw mo na siya sa magulang niya, inalis mo pa ang yaman na dapat sa
kanya. Alam mo kung ano pa ang mga nakaka disappoint na nagawa mo, Yane?" Margo
sounded so disgusted. "You pulled Howell down that night when your brother died!
Hindi mo alam 'yon?! Dahil selfish ka, Yane!"

"Tama na, Margo!"

Ayaw niya nang marinig ang mga sasabihin nito at lalong ayaw nang balikan pa ang
masalimuot na pangyayari na dumating sa buhay niya. Pilit niya nang ginagamot ang
sugat sa puso sa pagkawala ng Kuya Keith niya at hindi niya gusto na balikan pa ang
mga ala-alang minsan nang pumatay sa puso niya!

"Palaging sariling nararamdaman mo lang ang iniisip mo! Hindi mo alam kung paano
siya naglalasing noong mga araw at gabi na wala ka sa tabi niya! 'Yung mga panahon
na kailangan ka rin naman niya dahil hindi lang ikaw ang nawalan ng kapatid,
nawalan din siya ng kaibigan!"

Margo won't stop. Halata na ang galit nito sa kanya, habang siya ay nagpapakatatag
upang huwag magpadala sa emosyon. Kahit pa sa totoo lang ay humahapdi ang dibdib
niya sa mga sinasabi nito dahil totoo ang lahat ng 'yon.

"Pero, nasaan ka, Yane? Di ba, pinili mong lumayo at iwan si Howell! Hindi mo man
lang ba siya inisip? 'Yung mga masasakit na salitang ibinato mo sa kanya dahil
hindi niya nagawang iligtas ang buhay ng kapatid mo? Dinamdam niya 'yon, Yane..."
Nanghina ang boses nito, nanginginig dahil sa hinanakit.
"Tama na, please, tumigil ka na." Her lips trembled, nasa bingit na siya ng pag-
iyak.

"Hindi ko matanggap na mahal na mahal ka niya pero bakit binabalewala mo ang lahat
ng 'yon. Na dumating pa 'yung gabi na nagpakalasing siya ng husto at paulit-ulit
niyang sinasabi na failure siya, na hindi siya magaling na doktor! He almost give
up his license!"

Suminghap si Yane, walang kaalam-alam na may ganoong nangyari sa lalaking mahal

niya. Halos mailarawan niya ang sakit sa mukha ni Howell habang sinisisi ang sarili
sa nangyari sa Kuya Keith niya, habang binabalikan ang masasakit na salitang
ibinato niya.

She thought, she already move on with that, but if felt like, she wasn't. May hapdi
parin na namamayani sa dibdib. Natatakot siyang balikan ang gabing 'yon, dahil
pakiramdam niya ay hindi naman mababawasan ang sakit.

"Pagkatapos mo siyang saktan, pagkatapos mong ibaba ang kakayahan niya bilang
doktor, heto at binigyan mo na naman siya ng problema sa mamanahin niya sana.
Napakadamot mo, Yane. Sana naman kahit minsan isipin mo 'yung kapakanan ni Howell,
hindi 'yung puro ikaw."

Animo may sumipa sa dibdib niya, tinamaan ng husto sa sinabi ni Margo.

"Gustung-gusto ko siyang agawin sayo, para ako nalang 'yung mag-aalaga sa kanya."
May pait sa boses nito. "Pero alam ko naman na wala akong laban sayo kahit pa
may... namagitan sa'min noong mga panahon na wala ka."

Malungkot siya nitong nginitian, pahulog na ang luha sa gilid ng mga mata.

"A-Ano ang ibig mong sabihin..." Ang lakas-lakas ng pintig ng puso niya. "Anong n-
namagitan?"

Kinuha nito ang cellphone sa bulsa, may pinindot at ipinakita sa kanya ang malapad
na screen.

Sa maliit na tanglaw ng ilaw, sa kama ay nakita niyang nakahiga si Howell at sa

ibabaw nito ay si Margo, kapwa walang saplot.

Parang huminto ang ikot ng mundo ni Yane nang mapanood ang ginagawa ng dalawa at
marinig ang mga halinghing na bumabasag sa puso niya.

She can't accept that her husband cheated on her! It was unbearable.

43 ~ Stay
CHAPTER FOURTY THREE

KAHIT na nasasaktan siya, kahit na hindi mapagkakaila na kinakain ng matinding

pagseselos sa napanood na maiksing video nina Margo at Howell na nagtatalik,
sinikap ni Yane na pakalmahin ang sarili at isiping mabuti ang lahat ng ito.

Umalis si Margo pagkatapos na ipakita sa kanya ang ebedensya nito na nagsasabi nga
ng totoo na may namagitan dito at sa asawa niya. Hindi ni Yane itinuloy ang
pamimili, binayaran niya ang lahat ng nasa cart at umuwi sa bahay nila.

Mababaliw siya kakaisip kung mananatili lang siya do'n kaya minabuti niyang
puntahan si Howell sa BMC. Buo ang kanyang loob na komprontahin ito para malaman
niya ang totoo. Kung totoo man na nagtaksil nga sa kanya si Howell, hindi siya
sigurado kung ano ba ang dapat niyang gawin sa mga sandaling 'yon.

She has all the right to get angry at him, to hate him, but before that, she needs
to hear his side. This is the best way she can do for now.

"Nasa penthouse po ba si Doc Howell?" Tanong niya sa babae sa front desk.

"Kausap pa po ang mommy niya. May appointment ka po ba, Ma'am?" Bagong mukha ang
empleyado, hindi siya kilala, hindi katulad noon.

"Wala akong appointment. Gusto ko lang siyang makausap ngayon."

"Kailangan po kasi ay may appointment kay Doc."

Naiirita na tinignan niya ang babae. Kung sasabihin niyang asawa niya si Howell,
papaniwalaan kaya siya nito? O baka pagtawanan lang siya at isipin na masyado
siyang ilusyunada? At baka hingian siya ng ebidensya, ano naman ang ipapakita niya?
Kung ni singsing ay wala siya.

"Pwede bang pakitawagan? At sabihin na nandtio ako?"

Umiling ang babae. "Pasensya ka na, Ma'am, pero mahigpit po na ipinagbilin ni

Doktora Olga na huwag magpapasok ng kahit sinong bisita sa penthouse."

But Yane was very desperate to talk to Howell! Umalis siya sa front desk at
nagpanggap na magpupunta sa rest room, tapos ay pasimpleng lumiko sa private
elevator papunta sa penthouse. With her shaky hands, Yane went out to the elevator
door.

Sa tahimik na pasilyo ay natanaw niya kaagad ang dalawang bodyguard na nagbabantay

sa pinto. Nilingon siya ng mga ito, pero nag dereetso siya sa paglalakad, desidido
na talaga na makausap si Howell.

"Ma'am, bawal ka po dito." Awat kaagad sa kanya ng isa.

"Kailangan kong makausap si Howell!"

"Nasa loob pa ang mommy niya. Hindi ka pwedeng pumasok ng basta-basta."

Nauubusan na siya ng pasensya at kaunti nalang ay maiiyak na, kanina niya pa

pininpigilan ang huwag umiyak dahil iniisip niya ang baby niya, pero mas mahirap
pala ang magpigil ng bugso ng damdamin, nag-uumapaw ang kanyang dibdib, hindi niya
kayang pakawalan nalang ng basta-basta.

"Sige na po, please? Kahit saglit lang. O kaya ay sabihin mong nandito ako,
siguradong papasukin niya ako."

Nagkatinginan ang dalawa, napapailing, hindi gusto ang ideya niya at ang nais
niyang mangyari.

"What now, Howell, ha?!" Narinig niya ang boses na 'yon galing sa loob. "Talagang
pipiliin mo ang asawa mo? Kesa sa BMC? Sa mana mo?!"

Walang reaksyon ang dalawang bodyguard na para bang walang naririnig. Sa wari niya
ay kanina pa ng mga ito nasasaksihan ang pagtatalo sa loob, hindi lang pinapansin.

"Matagal ko nang pinili si Yane." It was Howell low voice.

Naiiyak siya na malaman na matagal na siya nitong pinili at palaging pipiliin pero
bakit may sex video ito kasama si Margo? Hindi niya alam kung ano o sino na ba ang
papaniwalaan niya.

"And how 'bout Margo? Wala ka man lang bang gagawin? You should take responsibility
to what happened between the two of you. Paano kung mabuntis si Margo? Paano ang
magiging anak niyo?"

Ang lakas-lakas ng tibok ng puso ni Yane. Gusto niya mang itanggi na hindi totoo
ang napanood niya kanina, pero bakit ganito ang nararamdaman niya? Iba, parang may
katotohanan ang sinabi ni Margo.

"Let's wait for the result." Howell answered tiredly.

What's the meaning of that, huh? Totoo ba talaga na may nangyari sa dalawa? Hindi
ba edited ang video? Katulad ng inaasahan niya.

Yane bit the side of hr cheek to stop her tears. Ngunit masyado ng mabigat ang
dibdib para mapigilan niya pa 'yon. She rested her body on the wall and started
crying silently.

Isinawalang bahala niya ang sulyap ng dalawang lalaki, siguro ay nagtataka kung
bakit bigla nalang siyang umiyak.

"Sigurado akong kapag nalaman ng asawa mo 'to, magagalit 'yon at baka hiwalayan ka.
Mas mabuti nga ang gano'n. Si Margo talaga ang para sayo."

"Don't you dare tell all of these to my wife. You wouldn't like when I get mad,
mom." Howell's voice was stern.

Ano ang gusto nitong palabasin? Na ililihim lang sa kanya ang lahat ng 'to?
Napahikbi siya, hindi talaga matanggap ang nangyayari at ang desiyon na ito ni
Howell.

Siguro dala ng galit ay nakuha niyang tumayo at nagpumilit na pumasok sa loob kahit
na pinigilan siya ng dalawang bodyguard. Wala ang mga itong nagawa nang mabuksa ang
pinto. Nawala siya sa balanse sa biglaan pagbukas ng pinto at napadapa siya sa
sahig.

"Fuck! Yane!" Howell hurriedly attended at her.

Maingat siya nitong hinawakan sa bewang at braso para tulungan siyang makatayo,
naramdaman niya ang kaunitng pananakit ng balakang, isinawalang bahala niya 'yon.

"May masakit ba sayo? Saan?" He checked on her, he's so worried.

"W-Wala!" Nilayuan niya ito kaagad.

"Bakit ka umiiyak? Bakit ka nandito? Sana sinabihan mo ako na pupunta ka para

napapasok ka kaagad." He tried to hold her elbow, but she avoided his hand.

Dumaan ang kalituhan sa mga mata nito, nalilito kung bakit gano'n niya nalang ito
layuan.

"What's wrong?" Naalarma ito, gusto siyang hawakan ulit pero pinigil ang sarili.

"Totoo ba?" Hinanakit niya, napapagod ang mga matang nakatingin dito.

"What are you talking about-"

"Tama na, Howell! Sabihin mo nalang kung totoo ngang may nangyari sa inyo ni
Margo!" She bursted out.

Nahulog ang luha sa kanyang mata pero galit na pinahid niya 'yon.

Desperado na napasuklay ito sa buhok gamit ang mga daliri.

"Come, let's talk about that." Sinubukan siya nitong hawakan sa siko pero matinding
pag-iwas ang ginawa niya.

Hinding-hindi siya magpapahawak dito dahil manlalambot lang siya at mawawalan ng

lakas para ipagpatuloy pa ang usapang ito! Masasaktan lang siya sa mararahan na
hawak nito sa kanya, na para bang alagang-alaga siya, pero nagawang mag taksil sa
likod niya!

"I saw the v-video. Margo showed it to me."

Malutong itong napamura. Gigil na kagat ang labi, namumula na ang leeg, nagagalit
ang mga ugat do'n.

"I'm glad you already know that. Hindi na mahihirapan ang anak ko na magpaliwanag
sayo."

"Mom!" Marahas na putol ni Howell sa ina.

Tinignan niya ang mommy ni Howell na malditang nakaupo sa isa sa bakanteng upuan sa
harap ng malapad na lamesa. May pangmamaliit sa mga mata nito nang salubungin ang
tingin niya.

"Totoo ba talaga 'yon? Sagutin mo nalang ako, pakiusap, para matapos na 'to."
Nanghihinang sabi niya, hindi na maganda ang pakiramdam.

Napahawak siya sa bandang balakang, medyo masakit 'yon, napangiwi siya. Naiiyak at
natatakot, hindi maganda ang bagsak niya sa sahig.

"Let's me check you first." Instead he said when he noticed that she wasn't
comfortable.

Hinawakan siya nito sa bewang, umatras siya, ngunit hindi siya hinayaan ni Howell,
dalawang kamay na nito ang nasa bewang niya.

"Bitawan mo ako." Malamig na sabi niya at sinamaan ito ng tingin.

Hindi na maipinta ang mukha nito, ang pagod ay nahalinhinan ng labis na pag-aalala.

"Baby, please, let me check you." Pagmamakaawa nito. "Hindi maganda ang bagsak mo
kanina."

Kahit gusto niyang magmatigas, natitigil siya kapag iniisip ang anghel sa kanyang
sinapupunan. Ayaw niya itong mapahamak dahil sa kapabayaan niya.

Hinimas-himas nito ang bewang niya pababa sa balakang, nagagalit siya dahil hindi
niya ito mapigilan, napapawi ng haplos nito ang kirot sa parteng 'yon.

"What's happened? You're very clingy, Howell." It was his mother.

Hindi niya nalang pinansin ang sinabi ng mommy ni Howell. Nakalimot yata ang asawa
niya na may nanonood sa kanila.
"My wife is pregnant." Howell informed his mother.

"Oh," Umangat ang mga kilay nito, hindi niya sigurado kung lihim bang natuwa o
nadismaya. "You better have her checked."

Napayuko si Yane, nakaramdam ng kaunting saya sa dibdib nang marinig 'yon. Kahit
alam niyang normal lang sa mga doktor ang mapag-alaga, malaking bagay parin na
malaman na kahit papano iniisip ng mommy ni Howell ang kalagayan niya at ng anak
niya.

"Sa kuwarto nalang, okay?" Masuyong sabi ni Howell at binuhat siya.

Wala na siyang sapat ng lakas para magprotesta. Pagbibigyan niya ito ngayon dahil
kailangan niyang masigurado kung maayos ba ang lagay ng baby nila.

Sa oras na umayos ang pakiramdam niya, saka niya na ito haharapin. Hindi ito
makakatakas sa pangangastigo niya kahit asawa niya pa ito!

ANG MOMMY ni Howell ang bumungad kay Yane nang magmulat siya ng mga mata. Sa pagod
sa pag-iyak at sa pagkontrol ng damdamin kaya nakatulog siya kaagad. Alerto na
napahawak siya sa tiyan, hindi naman na sumasakit ang balakang niya, hindi niya rin
alam kung ano ang ginawa sa kanya.

"The baby is safe. Don't worry now." Howell's mother assured her.

"Salamat po," Nakahinga siya ng maluwag at pasimpleng hinaplos ang tiyan.

Hinanap ng mata niya ang asawa pero wala ito do'n. How dare him left her with his
mother? Ngayon niya lang ito nakaharap at hindi pa pormal ang pagkikita nila.
Nakakailang na kasal sila ng anak nito na hindi man lang ang mga ito nakikilala ng
maayos.

"May kinailangan lang asikasuhin ang anak ko. Babalik din 'yon mamaya." Anito nang
mapansin na may hinahanap siya.

Yane wasn't really comfortable having Howell's mother around her. Ang rason din
siguro ay alam niyang hindi ito boto sa kanya, kaya bakit pa ito nandito? Para
kausapin siya? Na layuan si Howell? Dahil madalas gano'n ang mayayaman kapag ayaw
ng mga ito sa babaeng pinili ng lalaking anak na mahalin, di ba? Kakausapin ang
babae at sasabihan na lumayo, minsan ay nagbibigay pa ng pera!

"Ah, uuwi na po ako." Akmang babangon siya pero napigilan siya nito, sabay umiling.

"Stay, it's still not safe for you to travel alone. Wait for Howell,"

There was something on her voice that made her obey her. Bumalik ulit siya sa
pagkakahiga, hindi na makatingin dito. Wala rin naman silang pag-uusapan, at kung
mayroon, siguradong hindi siya ang mauunang magsabi.

"I know, you heard 'bout Howell's situation in BMC." She said after a long while.

"Nasabi niya na po sa akin, at sinabi na rin ni Margo."

"Howell isn't rich anymore."

Tinignan niya ito, medyo na-o-offend sa topic nila, para kasing lihim nitong
sinasabi na malaking kawalan sa kanya ang kawalan ni Howell ng mana.

"Wala naman po akong pakialam kung mayaman o hindi si Howell. Kaya naman po siguro
naming mabuhay ng normal kahit pagkaitan niyo siya ng mana."

Hindi niya napigilan ang bibig. Mabuti na rin na ganito, na malaman nito na wala
talaga siyang pakialam kung mayaman ang asawa niyo o hindi! Kaya nilang magtrabaho
pareho para mabigyan ng kinabukasan ang anak at magiging anak pa nila.

Sinulyapan niya ito, na nakaangat ang kilay, medyo amuse pero na-offend din.

"Pasensya na po pero ito talaga ang totoo." Bawi niya, nahiya dahil na-offend niya
ito. "Kahit po siguro wala kayong mana na ibigay kay Howell, naniniwala ako sa
kanya na magsisikap siya ng husto para sa amin ng anak niya. At tutulungan ko rin
po siya hanggang sa kaya ko."

"You talk too much,"

Yane cheeks burn. Gusto niyang paluin ang bibig!

"But, I like it though. You're brave enough to talk me like that."

Sino nga ulit itong kausap niya? Howell's mother, the honorable Dra. Olga Banchero,
one of the owner of Banchero Medical Center. Ang tapang niya nga talaga na kausapin
ito kung gano'n. This is her mother in-law who don't really like her.

"No wonder my son is head over heels in love with you."

Tinatanggap na ba nito ang katotohanan na nahulog na talaga sa kanya si Howell at

wala ng magagawa ang mga ito? Kung sabagay, tinanggalan na lahat-lahat ng mana ang
asawa niya, pero siya parin talaga ang pinipili.

Howell just showed them that he don't need BMC and his wealth to be successful in
the future. He's already successful in his own way.

"Mukhang kinakayan-kayanan mo lang ang anak ko," Dagdag pa nito, nahihiya na talaga
siya.

Kaunting oras lang silang nagsama pero marami na kaagad itong napansin.

"I've never seen my son begged like that just to have a hold on you. Women flocked
on his feet." She reminded her like as if she didn't know that. "Tapos sayo para
siyang wala sa sarili na nagmamakaawa mahawakan ka lang kahit kaunti man lang."
Natawa ito na para bang hindi makapaniwala na nasaksihan na gano'n si Howell sa
kanya.

Kung alam lang nito kung ilang beses nang nagmakaawa sa kanya si Howell baka isumpa
na talaga siya nito. Masyado na ba niyang pinapahirapan ang asawa niya?

"May kasalanan po kasi siya kaya gano'n," Sabi niya nalang.

"I don't think so." May pagod na ngiting sumilay sa labi nito na animo nakita niya
na noon. "BMC is his home since he was a kid, but he's willing to give it up for
you, and that's something big. He gave it up already, by the way."

Natahimik si Yane. Malungkot siyang malaman na isinuko na ni Howell ang lugar na

minsan na nitong naging tahanan. At marahil ay dahil talaga 'yon sa kanya, sa
pagmamahal sa kanya. Na di bale ng wala itong makuhang yaman dahil sa siya ang
pinili.

Ngayon na dumating na naman ang panibagong problema sa relasyon nila, susubukin na

naman ang tatag nila. Ano pa ba ang tama niyang gawin kung talagang nasasaktan siya
sa lahat ng nangyayaring ito? Umaasa siyang walang katotohanan ang lahat.

MAAYOS na ang pakiramdam ni Yane nang dumating si Howell at umalis naman ang mommy
nito. Pagkatapos siyang makain ni Howell, doon lang ulit siya naglakas loob na
buksan ulit ang topic tungkol dito at kay Margo.

"Makikinig ako, sabihin mo sa'kin ang totoo." Kalmadong sabi niya, nakaupo na sa
kama at nakasandal.

Howell sighed. Akala siguro nito ay papalagpasin niya ang araw na 'yon nang hindi
siya nalilinawan.

"Saan mo ako gustong mag-umpisa?"

"kung totoo ba talaga ang sex video na pinanood sakin ni Margo!" Mabilis na kumulo
ang dugo niya sa sobrang pagkadisgusto. "At nasa ibabaw mo pa siya!"

"I don't know about that video, Yane."

She hissed. Hindi siya kuntento sa sagot nito, gusto niya pang maghukay at makakuha
ng sagot na magpapapanatag sa nagwawalang kalamnan.

"Ano ang gusto mong palabasin? Na gawa-gawa lang ni Margo ang video na 'yon? Kahit
hindi maliwanag, alam kong ikaw 'yon!"

Howell tried to get closer to her, from the edge of the bed, he crawled forward to
get a hold of her legs.

"It could be."

"You're still not sure with your answer! Sabihin mo sakin kung may araw na nagsama
kayo habang wala ako?!"

Napabuntong hininga ulit ito, problemado at nababahala na baka hindi mapakalma ang
rumaragasang galit niya.

"Meron,"

Iniwas niya ang binti sa kamay nito. Kung matutuwa ba siya sa pag-amin nito o mas
lalong magagalit, hindi niya alam!

"So, pwedeng totoo nga na may nangyari sa inyo?" Mapait na sambit niya. "Akala ko
iba ka."

"I was so drunk that night. I passed out. I'm not sure if I really did that."

She only glared at Howell who can't look at her directly in the eyes. Nakayuko ito,
hindi niya lubusang makita ang mukha kung anong ba emosyon na nakabalatay do'n.

"At nang magising ka?" Naiiyak na tanong niya, natatakot at nasasaktan na siguro
totoo nga na may nangyari sa dalawa at hindi lang nito alam dahil sa sobrang
kalasingan.

"I was with her in bed."

Sa totoo lang ay hindi alam ni Yane kung ano ba ang dapat niyang maramdaman?
Magalit? Masaktan? Sisihin ang sarili dahil hindi naman mangyayari 'yon kung hindi
siya umalis? Is this her karma for being selfish? For being insensitive?
Bakit ba ganito? Hindi na ba matatapos 'yung sakit? Na bakit parang mas lamang
'yung kalungkutan na nangyayari sa buhay niya kesa sa saya? Kailan niya ba
mararanasan 'yung puro saya lang? Na kung dumaan man ang lungkot ay mas marami
parin 'yung oras na ngumingiti siya? Na masaya 'yung puso niya.

"Nakakapagod na, Howell. Pagod na pagod na ako sa lahat ng 'to." Sa nababasag at

sumusukong boses na sabi niya at tinakpan ang mukha ng mga kamay habang hinahayaan
nalang ang sarili na i-iyak nalang ang lahat ng ito.

"Bakit ba hindi nalang nila ako hayaang sumaya?" Sobra ang hinanakit niya sa lahat
nang pinagdaanan niya sa buhay na mayroon siya. "Bakit ba hindi nalang nila tayo
hayaan na mabuhay nang hindi na lumuluha at nasasaktan? Ang daya daya naman ng
mundo sa akin. Nawalan na ako ng magulang, nawalan na ako ng kapatid, bakit pati
ikaw parang gusto pang kunin sa'kin?"

Bakit ba ang daya sa kanya ng mundo?

Naramdaman niya ang pagyakap sa kanya ni Howell, sa bisig nito ay natagpuan niya
ang sariling umiiyak.

"Lalagpasan natin ang lahat ng ito ng magkasama," hinalikan siya nito sa ibabaw ng
ulo, para siyang natutunaw, nanghihina. "Maghintay lang tayo, matatapos din ang
lahat ng ito. At sa bawat araw na darating sa atin, sisiguraduhin kong palagi kang
masaya, kahit hindi na ako, Yane, dahil makita ko lang ang mga ngiti sa labi mo,
sobrang kuntento na ako."

Humikbi siya, sobrang hapdi ng bawat tibok ng puso niya, ang hirap-hirap pigilan,
tanging pag-iyak lang ang paraan para maibisan ang hapding 'yon.

"Huwag mo na akong iwan ulit, pakiusap," Sobrang nagmamakaawa ang boses nito na
para bang nararamdaman na iiwan niya nalang ulit bigla, lalo lang siyang sinasaktan
sa narinig.

"M-Maybe it's better that way." Her voice cracked. "K-Kasi baka hindi naman pala
talaga tayo ang para sa isa't-isa, baka akala lang natin 'yon. Sa dami ng sakit na
pinagdaanan natin, b-baka ito na 'yung pinaka huli? Na dapat na natin tapusin ang
lahat ng ito, k-kasi hindi ang pagmamahalan na ito ang para sa'tin."

Lalong humigpit ang pagkakayap sa kanya ni Howell, na parang mas takot na takot pa
itong mawala siya, kesa sa takot niya na mawala ito sa kanya.

Gaano ba kasakit na malaman na sobrang mahal na mahal siya nito pero nagagawa niya
pang isipin na tapusin ang lahat ng ito kahit alam niyang pareho nilang hindi 'yon
matatanggap?

Paano kung hindi naman talaga sila ang naka-tadhana? Paano?

"Wag mo akong takutin nang ganito, Yane. Nagpapakatatag ako para sa'ting dalawa
pero alam ko sa sarili ko na kapag nawala ka, hindi ko kaya. Hindi ko 'to kayang
mag-isa."

"Hindi mo ba nakikita, huh?! Ang dami-daming hadlang sa'tin! Sa kasiyahan natin!"

"Tang ina wala akong pakialam sa kanila! Ikaw lang ang kailangan ko para
ipagpatuloy ang lahat ng 'to!" He hissed, he buried his face on her neck. Sobrang
higpit ng yakap sa kanya, walang planong pakawalan siya kahit gustuhin niya pa.

"Kahit ngayon lang, Yane, kumapit ka sa kamay ko, sinabi ko sayo, di ba? Kung hindi
mo na kaya, mag-isa akong lalaban para sa'ting dalawa, huwag mo lang akong iwan,
dito ka lang sa tabi ko." Pagmamakaawa nito, parang pinipiga ang puso niya.

Walang patid ang bagsak ng luha sa kanyang pisngi, na nararamdaman niyang pati ang
leeg niya ay nababasa na rin.

"Hindi ako kailanman natakot mawalan, ngayon lang." Ibinaon pa nito lalo ang mukha
sa kanyang leeg kaya mas lalo niyang naramdaman ang pagkabasa do'n. "P-Please, stay
with your husband this time."
44 ~ Video

CHAPTER FORTY FOUR

MAGKASAMA nga sila sa iisang bubong pero may pader na nakaharang sa pagitan nilang
dalawa ni Yane. She distance herself from him because she believed that the video
was real. Howell can still remember that night, he was really drunk and Margo
suddenly visited him on his suite in Altaraza Hotel.

Margo became creepy and unprofessional because of her desperation to take him away
from Yane. What he didn't expect was she can do that kind of trick just to ruin his
relationship with his wife. Inuubos talaga ng babae ang pasensya niya, hindi niya
ito papalampasin.

"Doon muna ako." Paalam sa kanya ni Yane.

Sa susunod na araw ay forty days na ni Keith at nagpaalam sa kanya ang asawa kung
pwede ba itong sumaglit sa Isla pero babalik din kaagad. At dahil sobrang
maintindihan siya, pinayagan niya ito.

Sino ba siya para pagbawalan si Yane na alalahanin mag-isa ang pagkawala ng kapatid
nito? Hindi siya gano'n ka-walang puso para pigilan si Yane.

Bukod pa do'n ay inaasikaso niya ang gulong ginawa ni Margo. Sa ngayon ay

makukuntento siyang hindi siya nilayasan ni Yane, nanatili ito sa poder niya kahit
alam niyang lihim na nasasaktan pero pinili parin na hindi siya iwan. He
appreciated it a lot.

"B-Babalik ako, okay?" Dagdag pa nito para lang mapanatag siya.

"May aasikasuhin lang ako dito pero susunod kaagad ako sayo do'n."

"Siguraduhin mo lang na walang nakasunod sayong babae." Banta nito na nagpakibot sa

labi niya. "At sana, pagbalik ko, masigurado mo na 'yang sinasabi mong edited lang
ang video. Makakapanakit yata talaga ako ng babae kapag hindi ako nakapagtimpi."

Mula sa pagkakaupo sa rattan na upuan sa balkonahe, ay nilapitan niya si Yane na

nakahalukipkip sa harap niya, sa likod nito ay ang matatayog na gusali na
nagsisilbing tanawin nila sa araw-araw.

"I'm sure it was edited. I am just waiting for the result, you'll see."

The sex video is currently on the process of investigation if it's real or edited.
Ilang araw pa ang lumipas bago sila nakakuha ng kopya dahil si Margo lang ang
mayroon niyon. Iniiwasan din nila na baka kumalat 'yon, lalo at mukhang gagawin ang
lahat ni Margo para makuha siya at masira siya kay Yane, o baka pa nga pati sa
publiko.

"Hihintayin ko ang resulta. Kapag totoo 'yon, humanda ka talaga sakin! Kayong
dalawa!" Namula kaagad ang mukha nito sa galit.

Kahit gaano pa ito ka-galit sa mga sandaling 'yon, hindi niya parin napigilan ang
sarili na huwag itong lambingin. Ilang gabi na siyang outside de kulambo, kahit man
lang sa paghaplos sa asawa ay mapaluguran niya ang sarili.

Inilagay ni Howell ang mga kamay sa magkabilang gilid ng asawa niya, sa railing,
pasimple itong ikinulong.

Yane's eyes narrowed at him, she knew what he was doing, locking her.

"Tiwala ako na hindi 'yon totoo. Ayaw mo lang maniwala." Kompyansa na sabi niya.

"Hindi ako maniniwala hanggat walang matibay na ebidensya na edited nga 'yon! I
can't imagine I was having sex with you after what happened to you and that Margo!"

"Making love," He corrected her. "We made love, not sex, okay? Know the difference,
wife."

He tilted his head on the side, he was very tempted to kiss her, but she was
avoiding his lips.

"Hindi mo ako madadaan sa pahalik-halik mo, Howell!" Sita nito sa kanya, hindi niya
pa nahahalikan pero masyado ng defensive.

"Isang kiss lang," He begged. Oh, damn him.

"Tumigil ka." And she glared at him.

"Miss ko na 'yung mga halik mo, miss ko na rin 'yang labi mo," he whispered while
staring at his wife's lips.

Sinimangutan lang siya ni Yane, naka-iwas parin ng tingin.

"Babalik lang tayo sa dati kapag napatunayan mo na na hindi totoo 'yung video."

"I watched the video. It wasn't me."

"How did you say that?"

"I watched the whole clip with different position."

"Hindi ko napanood lahat."

"You want to watch? I have a copy."

Nagdududa na tinignan siya ng asawa. Ano na naman ang iniisip nito? Gusto niyang
mapanood nito para malaman nito ang pagkakaiba nila nung lalaki sa video, dahil
hindi naman pala nito napanood ng buo. Iba yata ang nasa isip ng asawa niya.

"Papanoorin ko mag-isa."

"Let's watch it together."

Yane stare at him for a long while, before she nodded her head. Pumasok sila sa
loob at naghintay ito sa kanya sa sofa. Pagbalik niya ay dala niya ang cellphone at
ibinigay dito. Kinuha 'yon ni Yane at nag-umpisang panoorin, tumabi lang siya dito.

The sex video is a waste of time to watch, it was so boring. Ni hindi man lang nga
siya na-apektuhan nang panoorin 'yon at hindi matanggap na mukha niya ang nandoon
tapos ang performance sa kama ay sobrang nakaka-dismaya. It wasn't him!

He glance at Yane's reaction when the video went to the man giving a woman a pussy
eating. Her wife is biting her lips, like as if she can't afford watching it
anymore.

"The moans were annoying." He muttered disgustedly. "That video ruined my real
performance in bed."

"Ang hina naman ng ungol niya," wala sa sariling sambit nito. "Bakit ako ang lakas
lakas ng ungol ko kapag kinakain mo 'yung ano ko," Nakagat nito ang labi at
hinampas siya bigla, nagulat pa siya sa hampas nito. "Ayoko ng manood!" Sabay balik
sa kanya ng cellphone.

"See? Hindi talaga ako 'yan. Hindi man lang niya mapaungol ng malakas 'yung babae
gamit ang dila."

Nang tignan niya ang asawa ay namumula ang pisngi nito at medyo namamawis din ang
noo. What the... what was on her mind?

"Where are you going?" He asked when Yane left him in the sofa.

Galit lang siya nitong tinignan bago pumasok sa kwarto nila.

Para siyang baliw na nangingiti at sinundan ang asawa. Pagpasok niya ay wala naman
ito sa kama, narinig niya lang ang lagaslas ng tubig sa shower room.

Nagpunta siya do'n at kumatok.

"I can help you with that." He teased.

"Shut up! This is your fault!" Yane screamed at him.

Sinubukan niyang buksan ang pinto at hindi 'yon naka-lock, nabuyahan siya bigla.
Wala, mahina talaga siya, hinahanap talaga ng katawan niya si Yane.

Howell opened the door and his eyes welcomed by beautiful naked woman under the
shower. Her baby bump on the side view looks very sexy on her. Oh, God, his wife
and their baby is really a gift to him.

"This is your fault! I feel hot!" Yane glared at him, she's crying for Pete's sake!

Howell felt sorry for his wife, for her sensitivity and pregnancy hormones. Idagdag
pa ang nararamdaman nito tungkol sa problemang ibinigay ni Margo, kaya sobrang
iniintindi niya ito. Kahit na nahihirapan din naman siya sa sitwasyon, handa niyang
tiisin, mapanatili niya lang si Yane sa tabi niya.

Nilapitan ni Howell ang asawa at niyakap, sabay halik-halik sa balikat, pinapawi

ang iritasyon sa kanya.

"Sorry, my intention was to prove to you that I wasn't in the video, not to make
you feel hot and turned on." He whispered, he don't mind taking a shower with her
though.

"Delete that video on your phone."

"Yes, I will."
Nakuntento si Howell sa pahalik-halik sa asawa at sa pahaplos-haplos hanggang sa
matapos silang maligo ng tahimik. Isang himala na 'yon sa kanya na napigil niyang
huwag itong angkinin, pwede na siyang bigyan ng medalya.

HOWELL IS in D'Club together with his friend. Tinulungan siya ng mga ito na
resolbahin ang problemang kinakaharap niya.

Zyron was the one offered him to check the video if it's real or edited. But he's
fucking sure it was edited, ayaw lang sa kanya maniwala ni Yane kaya pinatignan
niya na rin talaga bilang patunay.

Isa pa ay magagamit niya ang pekeng video laban kay Margo, hindi niya talaga
papalampsin ang gulong idinulot nito sa kanila ni Yane.

"Here," Zyron gave him back the flash drive where they put the video scandal.
"Magpa-inom ka na, Banchero. Bayaran mo ang bill ngayong gabi."

Hindi lang siya ang nakahinga ng maluwag kundi ang mga kaibigan niya na naghihintay
din ng resulta.

"The video is edited. Nariyan din 'yung original video dahil baka hanapin sayo ni
Yane, para may maibibigay ka. Pwede niyang pagkumparahin para maniwala talaga
siyang hindi ikaw 'yung lalaki dyan."

"Thanks," He muttered before he sipped on his martini. "I've been waiting for this.
Nakakapagod na rin matulog sa gabi na hindi ko katabi ang asawa ko."

Palagi talaga siyang sa couch natutulog. Ngayon na may ebidensya na siyang hindi
totoo ang video, pwede na siyang tumabi kay Yane, hindi na siya nito pagbabawalan.

"Mahirap nga ang ganyang sitwasyon. Hindi ako nakakatulog ng maayos kapag hindi ko
katabi ang asawa ko." Si Clane.

"Ako rin, para akong binabangungot." Sabat ni Zyron.

"Same here, hindi maganda ang gising ko kapag wala ang asawa ko sa tabi ko." Dwaye
said with a shrug.

"Hindi pwedeng hindi ko katabi si Alexza sa pagtulog, hindi na ako sanay." It was
Drake.

"Me too, I can't sleep properly without Gelicah beside me." Brooke sipped on his
vodka.

"Kung usapang mag-asawa naman pala 'to, dapat hindi na yata ako nagpunta." Si
Carter sabay lingon kay Kielton. "Kiel, mambabae nalang tayo sa labas."

"Ikaw nalang," Walang ganang sagot nito.

Napaayos ng upo si Carter. "Huwag mong sabihin na tinamaan ka na rin ng pana ni

Kupido?"

"I don't know, I just don't feel hanging around with women tonight."

Carter hissed. "What a lame excuse coming from someone who had been with different
women every night."

"Kung gusto mong mambabae, ikaw nalang Carter. Huwag mong pilitin ang ayaw." Si
Clane sa kapatid.
Lumapit si Zyron kay Kielton at tinapik-tapik ito sa balikat.

"Sa libu-libong babaeng nakapaligid sayo, sino 'tong maswerteng bumihag sa isang
Kielton Grande?"

Iritado na inalis ni Kielton ang kamay ni Zyron sa balikat nito, halatang wala sa
mood ang isang 'to.

"Binasted ka 'no?" Asar pa ni Fuentes, napaka gago talaga ng isang 'to.

Hinila lang ito ni Dwaye palayo para hindi na makapang-asar pa lalo.

"Hindi ako nanliligaw," Mahangin na sagot ni Kielton. "... pero, binasted ako.
Happy?" Sarkastikong tanong nito kay Zyron na tinawanan nilang lahat.

"How poor," Ani Zy sabay halakhak nilang magkakaibigan.

"Hindi na ako makapghintay na luluhod 'to si Kielton sa isang babae. Tang ina
magpapainom talaga ako kapag nangyari 'yon." Si Dwaye.

"Hindi lahat ng oras babae ang luluhod sa harap mo, Grande." Makahulugan na sabi ni
Zyron.

"Ibang luhod naman 'yang sinasabi mo, Zy." Sabat ni Dwaye tapos ay tumawa.

Nagkatinginan sila nina Drake, Clane at Brooke, sa mga ganitong usapan magagaling
'yang sila Dwaye at Zyron, mga kagaguhan at kalokohan, nagkakasundo talaga ang
dalawa.

Natapos ang gabi ng maayos. Bago siya umuwi ay tinawagan niya si Yane. Maayos naman
ang pakikitungo nito sa kanya at palaging sumasagot sa mga tawag o kahit text
message niya kaya kahit magkalayo sila, panatag siya, hindi na katulad ng dati na
hindi siya mapakali kapag malayo si Yane sa kanya.

Nakatulong din na alam na ni Yane na kasal na sila at nagagampanan nito ang

responsibilidad bilang asawa niya, na kahit hindi sila magkasama patuloy ang
komunikasyon nila.

Lumipas pa ang ilang araw na kailangan harapin ni Howell ang problemang ibinigay sa
kanila ni Margo, kinailangan niya rin kausapin ang magulang niya upang bigyan ng
tamang parusa ang ginawa ng babae sa kanila.

"Where's your wife?" His mother asked him when he arrived alone in Altaraza Hotel.

They are having dinner in the restaurant together with his father.

"He's in Villa Altaraza."

Pagkatapos manatili ni Yane ng isang araw sa Isla ay nagpaalam itong sa Villa

Altaraza na dederetso at doon na sila magkita tutal ay may gaganapin event do'n sa
katapusan ng linggo. Hinayaan niya ang asawa do'n dahil naroon na rin ang ibang
kaibigan niya kasama ang mga asawa't-anak, gusto niyang malibang si Yane habang
inaayos niya ang problema sa Maynila.

"Sinabi mo na ba na edited ang video?"

"Yes, mom."
Howell didn't personally tell it to Yane. Tinawagan niya ito upang ipaalam ang
tungkol sa bagay na 'yon at alam niyang napanatag ang asawa niya sa balita at
nagpasyang pag-usapan 'yon ng personal kapag nagkita na sila.

Yane is not being hard to him anymore, he can feel it even they are not together.

"I have been calling Margo but she wasn't answering. That girl," His mother massage
her temple, disappointed because of what Margo did.

"I told you, Margo wasn't the one for me." Howell smirked.

"I feel sorry for Yane. She don't deserve all of these especially that she's
carrying your child."

Finally, his mother realized Yane's worth. That she deserve him, she deserve all
the happiness in this world.

"You'll get over this. We apologize for meddling with your love life." His father
sincerely muttered.

Suddenly, his mother covered his hand with hers. Napatingin siya rito.

"I hope this is not too late to say this, but son, I'm very sorry for forcing you
to marry Margo. I thought she was the one who perfectly fit on you, but... I was
wrong."

Howell took a deep breath. He can't believe that this will happened so fast than he
expected. His parents knew that he won't beg for their wealth, that he's willing to
give it up and choose to be with Yane.

"Yane is worth fighting for," He said. "And I will always fight for her and I will
always protect her. So, yeah, mom and dad, apology accepted."

"I can breath well now." His mother sigh in relief.

"But, one more thing, I hope you will welcome my wife to our family with an open
arms."

Nagkatinginan ang mga ito, nagkibit ng balikat ang daddy niya at ngumiti lang ang
ina.

"Kahit sobra ka niyang pinahirapan, wala naman kaming ibang magagawa kundi
tanggapin siya bilang parte ng pamilya dahil nakikita namin na mahal mo talaga. You
looks like you will get out of your mind once we take her away from you. don't want
to have a crazy son, so, Yane is welcome to our family."

That put a small smile on his lips.

"Thanks, I appreciate it, mom." He muttered gratefully and continue dining with his
parents.

YANE'S heart isn't heavy anymore. After she visited Isla Secreta and stayed
shortly, pakiramdam niya ay naibuhos niya sa tubig dagat ang lahat ng bigat sa
dibdib.

She needed a break, she knew that. Hindi niya sinaway ang sarili sa gusto nitong
pagpapahinga dahil alam niya ang limitasyon niya. Mahina siya, alam niya naman
'yon, lalo na kung ang pag-uusapan ay ang maaaring pagtataksil sa kanya ni Howell,
hindi niya 'yon basta-basta matatanggap dahil lang sa mahal niya ito.
She's not hypocrite. Kung ang iba ay nakakayang lunukin ang pagtataksil ng
kapareha, lalo asawa niya, siya ay hindi. She's not that martyr. Maaaring sa huli
ay matatanggap niya at mapapatawad, pero kailangan pa rin talaga ng sapat na oras
para do'n.

It wasn't being selfish to do something alone when you know that you have someone
to accompany you. Minsan, mainam na mag-isa tayo at hayaan ang sariling na malunod
sa sakit at lungkot hanggang sa mapawi ang lahat ng 'yon.

Nasa gilid siya ng swimming pool sa Villa Altaraza nang tumawag si Howell. Sinagot
niya kaagad 'yon dahil aminin niya man o hindi, namimiss niya na ang asawa niya
kahit may problema silang kinakaharap.

"Hello,"

"Hey, how you doing there?"

"Doing good. Nasaan ka?"

Simula nang mapanood niya ang video, palagi na siyang curious kung nasaan si Howell
o kung sino ba ang kasama nito, kahit nga sa gabi ay palagi niyang tinatanong kung
uminom ba ito at sinisigurado kung nakauwi na, na nagd-demand pa siya ng picture
para lang mapanatag siya na nasa bahay na nila ito.

Nahihirapan din naman siya na nasa malayo sa kanya si Howell, pero sinabi na nitong
inaasikaso ang ginawa ni Margo kaya tinitiis niya nalang na sa ngayon na magkalayo
sila.

"I'm home, I have a good news for my wife."

Napangiti si Yane, gustung-gusto niya kapag tinawatawag siya nito ng gano'n.

"What is it?"

"I need a reward for this."

"Ano nga?" She was eager to know what it is. Her heart started to boom inside her
chest.

"About the video," Napaayos siya sa pagkakaupo. "It's edited, baby. I will show it
to you when I get there."

Napapikit si Yane, hindi kaagad nakapagsalita. Panay lang ang mabilis na pintig ng
puso niya, parang may sumasayaw do'n, iba 'yung saya na gumuguhit sa dibdib niya,
para siyang maiiyak.

"Yane, are you still there?"

"Y-Yes,"

"Narinig mo ba 'yung sinabi ko?"

Tumango siya kahit wala naman si Howell sa harap niya.

"Narinig ko. K-Kailan ka magpupunta dito?" Hindi niya napigilan sa boses niya ang
pagkamiss dito.

Howell chuckled on the other line.

"I know you missed me, but wait for another more days, I still need to do some
important things here."

"Ako nalang ang babalik dyan,"

"I suggest you not to. You need a break. Stay there and get relax with our baby."

"Pero namimiss na kita." Malambing niyang sabi.

Ngayong alam niya nang peke lang ang sex video na 'yon, nawawala na rin 'yung
pagka-ilang niya na maglambing sa asawa niya. Hindi na rin siya nakakaramdam ng
disgusto sa tuwing iniisip niyang may ibang babae itong naka-talik kahit kasal na
sila.

Margo was really desperate, huh. She wanted to have her own revenge and hurt Margo
back for hurting her and ruining their relationship, but her heart is already tired
to feel mad. Maybe, for now, she will let all these pass.

"Oh-oh, my wife is missing me. I'll be there as soon as I can."

"Huwag mong tagalan."

"Yeah, I missed you so bad." There was longing on his voice.

"Ako rin," Kagat ang labi na sambit niya, hindi na alintana ang init na dumadampi
sa balat, narerelax siya sa marahan na pagsipa ng tubig, habang nakaupo sa gilid ng
swimming pool.

Pagkatapos ng tawag ay umahon din kaagad si Yane at bumalik sa suite niya. She's
using Howell's card and all her bills were put under his name.

SA MALAYO ay tinatanaw ni Yane ang mga kaibigan ni Howell kasama ang mga asawa nito
sa isang pribadong swimming pool sa Villa Altaraza. Maghapon na pinuno ng iilang
bisita ang lugar dahil sa pag-celebrate ng pagiging successful ng Altaraza Hotels.

For some reason, even she's happy, there was something in her heart was missing
especially when she looks at those men. Nagkakasiyahan ang mga ito, napapangiti
siya sa totoo lang pero hindi niya ma-i-alis ang lungkot na hindi niya makita ang
Kuya Keith niya kasama ang mga kaibigan nito.

Alam niyang hindi 'yon ang oras para malungkot, pero talagang hindi niya mapigilan.
Hindi niya alam kung ang emosyon niyang 'yon ay dala parin ba ng pagbubuntis niya,
o dahil sadyang namimiss niya talaga ang Kuya Keith niya.

"Parang gusto ko na naman bumalik sa Isla, anak." Marahan na kausap niya sa anghel
sa kanyang sinapupunan.

The dark one piece she's wearing covered her baby bump. It's cold already and she
forgot to bring her cover up. Kahit medyo nilalamig ay itinutulak parin siya ng mga
paa papunta sa swimming pool kung nasaan ang mga asawa ng kaibigan ni Howell,
nagkakasiyahan din ang mga ito.

She was about to walk towards their direction when someone caught her attention in
the hotel's lobby. Hindi 'yon kalayuan sa kanya kaya kitang-kita niya kung sino ang
nando'n.

It was his husband together with two beautiful woman, they both are wearing two
piece, flaunting their sexy body in front of her him.
Napahawak siya sa tiyan niya, kung hindi lang mahahalata ang baby bump niya, kaya
niya rin magsuot ng two piece!

"Dapat talaga may singsing na kami ng daddy mo para kapag nakita ng mga girls,
didistansya na." Kausap niya sa baby niya, sabay irap kung nasaan si Howell.

At ang lalaking 'to, alam naman na nasa paligid lang siya, hindi parin umiwas sa
mga babae! Gusto na naman yata ng away.

"Namimiss ko na si Keith," Narinig niyang sabi ni Carter, nilingon niya ito kasama
ang mga kaibigan, may malungkot na ngiti ito sa labi.

"Ako rin,"

"Sana nandito siya para kumpleto tayo."

"Pinapalungkot niya na naman tayo."

Her attention went back to her brother's memories when he was still alive when she
heard his friends talking about him and how they missed him.

It hurts to think about her happy memories with her brother, but she'd rather felt
hurt than forget those memories she had with him.

Hindi namamalayan ni Yane na sa kakaisip niya sa Kuya Keith niya at sa lahat ng

sakit, nawawalan na ng sigla ang mga mata niya.

Kahit na hindi na maganda ang pakiramdam niya ay sinubukan niya parin

makipaghalubilo kila Ayesha at sa iba pang asawa ng kaibigan ni Howell. Maayos ang
pakikitungo ng mga ito sa kanya at masayang kasama, sadyang hindi niya lang mapilit
ang sarili na makipagsabayan.

Naghalo ang iritasyon niya kay Howell pati na rin sa lungkot nang maisip ang Kuya
Keith niya. Hindi na maganda ang gabi niya.

"Hey," Aniya nang lapitan sila Ayesha sa swimming pool.

She sat next to her.

"We're glad to see you again, Yane. Thank you for coming."

"Wala si Kuya, kaya ako na lang ang kapalit niya."

Ang ibang babae ay nagsilapitan na rin sa gawi nila para makipagkwentuhan.

AFTER a few minutes of socializing with the girls, Howell suddenly approached her,
like as if he heard something he didn't want to hear.

"Can we talk?" Howell asked, he was standing beside her.

"Can we talk daw, Yane." Jess, Dwaye's wife patted her leg playfully. "Baka sa
ibang talk kayo mauwi, ha."

Yane's face rose up. Of course, she got what is the meaning behind that Talk thing.
At mukhang alam na alam din ng mga 'to ang tungkol sa bagay na 'yon dahil nakuha
pang pag-usapan nang may bahid na kahalayan at kapilyahan. Nakaka-relate talaga
siya, hindi niya lang pinapahalata.
"Yane," Howell's voice was raspy.

"Yan, namamaos na ang boses ni Doc. Go, Yane. It's Talking time." Jess beamed
playfully.

"We will leave you two, alone." It was Carter.

Nagsilapitan na ang mga lalaki sa kanila, sinusundo na ang mga asawa. Parang si
Howell, sinusundo na siya, nagmamatigas lang siya dahil nairita siya na may kausap
itong mga babae.

Kahit usap lang, nagseselos siya sa gano'n!

"Howell, I'm rooting for you!" Tinapik-tapik ni Carter ang balikat ng asawa niya.
"Galingan mo, ha."

"Shut up and leave, Altaraza." Howell hissed.

"Pinapaalis mo ako? The last time I check, this is our Villa."

"Fuck you, brute. Leave us alone, annoying us." Uh, bad mood agad ang asawa niya.

Napasimangot si Yane nang maiwan silang dalawa ni Howell sa swimming pool.

"Come, let's talk." Inilahad nito ang kamay sa kanya.

Nagtaas siya ng tingin dito. "Sino 'yung kasama mong dalawang babae kanina, ha?!"

Umangat ang kilay nito, hindi inaasahan na magtatanong siya, akala siguro ay hindi
niya ito nakita!

"May tinanong lang sila,"

Umismid siya, napapairap.

"Saan mo ba gustong pag-usapan 'yang pagseselos mo? Dito o sa kuwarto?" Nasisiyahan

na tanong nito. "Handa ako kahit saan."

Uminit ang pisngi niya, iba ang naiisip!

45 ~ Hug (SPG)
CHAPTER FORTY FIVE

MAS pipiliin ni Yane na sa swimming pool area sila mag-usap ni Howell kesa sa
kwarto dahil tiyak na sa iba lang mapupunta ang usapan nila kapag nas pribadong
lugar. Knowing Howell he's really expert in seducing her, she's not that very
strong to stop herself from not being affected with his small kisses and those
sensual touch.

"Dito tayo mag-uusap!" Madiin niyang utos upang itago na rin ang kahihiyan na
bumalot sa kanya kanina nang pinapili siya nito kung saan niya gustong pag-usapan
ang pagseselos niya.

At, hindi lang ang pagseselos niya ang gusto niyang apg-usapan pati na rin ang
tungkol sa ginawa ni Margo sa relasyon nila. Ang babaeng 'yon, huwag lang silang
magpang-abot talaga!

"We are going to talk here then."

Howell suddenly sit behind her. Yumapos kaagad ang mga braso nito sa bewang niya at
naiwan ang mga palad sa ibabaw ng kanyang tiyan. Sa kagustuhan niyang umiwas na
madikit ang balat dito dahil baka hahalusin na naman siya at mawala siya sa sarili,
umusog pa siya ng bahagya sa unahan,naramdaman niya ang maligamgam na tubig sa
kanyang binti.

"Gusto mong maligo?" Bulong ni Howell sa ilalim ng kanyang tenga nang mapansin ang
hindi halatang pag-iwas niya.

Yane annoyingly tilted her head to avoid his lips on that part.

"No, maybe later. Let's just talk first."

"We can talk while our body is under the water. What do you think?"

Nilingon niya si Howell, bakit parang may iba pa itong balak? O siya lang ang nag-
iisip niyon? At kung may kahalayan nga itong binabalak, hindi niya ito papayagan!

"You should just keep your hidden agenda. I won't buy it."

Howell laughed a bit, like as if she said something funny.

"I don't have any hidden agenda on my mind. What my wife's talking about, huh?"

Nagkukunyari pa talaga ang doktor na ito! Hindi nalang umamin.

"You know what, let's just start. So, tell me about your sex video."

"It wasn't my sex video." He corrected her. "Hindi rin si Margo ang babae do'n."

"Sino kung gano'n?"

"I can show to you the original copy." Howell caress her baby bump. "There's
nothing to worry now, we already take a legal action to punish Margo for the mess
that she made. She just ruined her name."

Nakahinga ng maayos si Yane at nawala ang mga agam-agam. Umaasa siya na sana ay ito
na ng huling pagsubok na haharapin nila ni Howell o kung may mga darating pa,
pipiliin niya ulit na kumapit sa kamay nito, hindi na siya aalis at hindi na ito
iiwan ng mag-isa.

"Minsan ba nagagalit ka sakin?" Kalaunan ay naitanong niya nang maalala ang mga
pang-iiwan niya dito at ang ilang masasakit na salitang nabitawan niya sa sobrang
paghihinagpis.

"Bakit naman ako magagalit sayo?"

She remembered when Margo told her about what Howell have been through after that
painful night when her brother left them. Magkasama naman sila nang ilang araw pero
matigas ang puso niya ng mga oras na 'yon, may galit at paninisi dahil sa hindi ni
Howell nagawang iligtas ang Kuya Keith niya katulad ng ipinangako sa kanya.

"Dahil sa mga masasakit na salitang nabitawan ko noong gabing 'yon,"

Napayuko si Yane. Marahan ang galaw ng tubig sa ilalim, nagpapalit-palit din ang
kulay ng ilaw do'n, mula sa asul, dilaw, pula at berde. Ang pinaka gusto niya ay
kapag nagkukulay indigo ang tubig, maganda sa mata, tahimik at payapa.

O baka hindi naman talaga sa kulay ng tubig siya nakakaramdam ng kapayapaan, kundi
sa lalaking nakayakap sa kanya at sa mga tahimik na halik-halik nito sa leeg niya
at balikat, pati na rin ang pahaplos-haplos sa kanyang tiyan at braso.

Yane pouted her lips. She's aware that Howell missed her so bad, the good thing is
he can make himself contented by kissing and touching her.

"Hindi ako kailanman nagalit sayo, Yane."

"Kahit pinagsalitaan kita ng gano'n?"

Howell planted a gentle kiss to her shoulder.

"Well, honestly, I got hurt hearing those words from you, but what hurts me most
was seeing you crying in pain. Mas triple 'yung sakit na ibinigay sa'kin ng gabing
'yon."

Humapdi ang puso niya, nagsisi sa lahat ng pagkakamaling nagawa noon, pero alam
niyang huli na para ma-i-tama pa 'yon. It's already in the past. She already hurt
him.

"I'm sorry," she whispered with full of sincerity and at the same time, she was
regretting.

"I'm sorry," he whispered back gently.

Nilingon niya ito ngunit hindi siya nagtagumpay makita ang mukha, iniwas 'yon sa
kanya at inihilig lang ang baba sa kanyang balikat, bago nagpatuloy.

"For breaking my promises to you that night."

Malungkot siyang napangiti. Alam nilang pareho na wala naman sa kamay nito talaga
ang buhay ng Kuya Keith niya, na ito lang ang naging instrumento kung mabibigyan pa
ba ng pagkakataong mabuhay ulit ang kapatid niya, pero hindi nito hawak ang
tadhanang matagal nang naka-ukit sa palad ng Kuya niya.

Nagkataon lang na si Howell ang doktor do'n at ang buntong ng galit niya ay dito
napunta. Pero sa totoo lang, wala itong kasalanan, siya lang itong mapanisi at
hindi kaagad nakapag-isip ng maayos sa mga oras na 'yon. Hindi niya rin talaga
lubusang masisi ang sarili sa inasta.

"I don't know what to say," Isinandal niya ang likod sa dibdib ni Howell at
bahagyang humilig. "Sobrang pinanghawakan ko lang talaga 'yung pangako mo,
nakalimutan kong hindi ka naman Santo na kayang buhayin ang taong gusto na talagang
kunin ng langit."

"I was confident that I could help him get out from that pain. I've been doing that
so many times to other patient, I did well, but with Keith... I admit, I failed
him. I was a failure."

"Don't say that please,"

"It's okay," She felt his lips form a weak smile. "That failure isn't the end of
me, like anybody else, it's one of the lesson in life that we need to take no
matter how much we don't want it."

"I failed you so many times," she muttered weakly.

"And you're learning from it. Am I right?"

"I think so. I feel like... I'm learning to think twice before running away."

"Next time, you will run away with me." He hold her hand and brought it to his
lips. "But, I don't think we would ever need to run, we don't need that."

"Paano kapag pinaghiwalay tayo ng mommy mo? Hindi parin tayo tatakbo palayo sa
kanya?"

Knowing Howell's mother, Dra. Olga doesn't like her for her dear son. Kung siya ang
papapiliin, mas gusto niyang tumakbo nalang palayo kasama si Howell kesa mahiwalay
siya sa asawa niya. Tama na ang takbuhan, napapagod na siya.

Sisiguraduhing niyang simula sa araw na 'yon, wala ng takbong magaganap dahil

mananatili siya sa tabi ni Howell at kakapit siya ng mahigpit sa mga kamay nito,
hinding-hindi hahayaan ang sarili na malayo siya sa asawa niya kahit magulang pa
nito ang makalaban niya!

"That would never happen,"

"Bakit hindi?" Sinilip niya ito na busy sa paghalik sa leeg niya.

"We will visit our mansion once we get back in Manila. I will formally introduce
you to my family."

Napaahon siya ng bahagya at kung hindi siya napigilan ni Howell ay baka nahulog na
siya sa tubig sa sobrang takot o kaba ba itong bumalot sa kanyang dibdib sa pahayag
nito! Thinking about meeting his family is horrifying already, what more if she did
that?

Baka sa sobrang kaba ay tumakbo talaga siya!

"Ayoko!" She hissed.

"Why not?" Howell chortle, amuse.

"Your mother don't like me! Siguradong pati ang daddy mo at mga kapatid. Kasalanan
mo talaga 'to, e." Sisi niya pa, napapasimangot. "Kung hindi ka nag walk out sa
engagement niyo sana ni Margo, baka gumaan pa ang pakiramdam sakin ng pamilya mo.
Hindi nila ako sisisihin sa ginawa mong 'yon."

"Wag mo ng isipin 'yon. Nakausap ko na sila, sa katunayan nga niyan ay gusto ka na

nilang makilala."

Tinignan niya ulit ito pero busy talagas a paghalik sa leeg niya kaya mahina niya
itong pinalo sa braso para makuha ang buong atensyon.

"It's true, they are waiting for us to get back in Manila." He said. He wasn't
really kidding around!

"T-Totoo 'yan? Hindi na ba sila galit sakin? Paano na si Margo? Ano ang sabi ng
mommy mo?"

"Forget about Margo. Ikaw ang asawa ko at wala na silang magagawa do'n. Uuwi tayo
sa mansyon namin sa susunod na araw." Pinal na sabi nito. "Sa ngayon, sosolohin
muna kita."

Napanguso siya at nakita 'yon ni Howell kaya hinalikan ang labi niyang naka-usli.

"What's wrong?" He asked gently, he was caressing her waist. "Tell me,"
"K-Kinakabahan ako,"

"Don't be," He held her both waist and made her body face him.

Howell needed to put his legs down so he could sit properly on his lap. He was
between her legs, she was the one who's locking him with her legs on his both sides
this time, her knees were in the cold tiled floor.

"Sigurado ka bang gusto na nila akong makilala? O baka pinilit mo lang sila?" Duda
niya, pinanliitan ito ng mata.

"Why would I do that?" Sa ilalim ng maliit na tanglaw, harap-harapan niyang

natatanaw ang kislap sa mga mata nito. "Sila nga ang namimilit ngayon sa'kin."

Malambing na niyakap niya ang mga braso sa batok nito, malamlam itong tinignan.
Howell's white button down short sleeves polo is hugging his biceps. Tinignan niya
pababa ang brasong 'yon na nakayapos sa bewang niya, pasimple ang pang-aangkin sa
kanya.

"Bakit nag-iba yata ang ikot ng mundo?"

"Because they realized that they can't dictate me especially in choosing the woman
I want to be with. Sumuko na, alam kasi nilang hindi nila ako mapipigilan na
ipaglaban ka kahit sa kanila pa."

Napalunok si Yane, hindi na normal ang tibok ng kanyang puso. Nag-uumapaw na naman
ang saya sa dibdib niya.

Kahit hindi niya aminin kahit noon pa man, alam niya sa sarili na gusto niya na
tanggapin siya ng pamilya ni Howell lalo na ng mommy nito. She was longing to have
a mother and if Howell's mother didn't accept her, surely, it would break her heart
as daughter.

Naisip niya bigla ang mommy niya. Wala silang komunikasyon at hindi rin naman siya
nito kinontak pa, pati na rin ang daddy niya. Siguro ay talaga ngang itinakwil na
siya.

Nakakalungkot mang isipin at tanggapin, pero ayaw niya ng ipilit ang sarili upang
makaramdam lang ng pagtanggap. Ayaw niya ng magmakaawa pa ulit.

"Thank you for doing all of these," she emotionally muttered. "After my brother
passed away, you're the only one that gives me strength to keep going, you're my
inspiration and my source of strength, aside from our baby. Kung wala ka palagi sa
tabi ko, hindi ko alam kung kakayanin ko ba ang lahat ng ito."

Nangislap ang gilid ng kanyang mga mata, nginitian niya si Howell na mataman na
nakatingin sa kanya. Using the back of his hand, he gently caress her cheek.

"Mahal kita at sapat na na dahilan 'yon para manatili ako sa tabi mo at para
ipaglaban ka kahit kanino." Madamdamin nitong sabi at unti-unting inilapit ang labi
sa kanya.

"Mahal din kita, Howell." Bulong niya at tinanggap ang halik nito.

YANE WAS out of her mind again. Ang matatamis na halik at ang mga makapanindig
balahibong haplos sa kanya ni Howell ay nagpapaliyad sa kanyang katawan.

Wala na rin siyang pakialam kung may makita man sa kanila do'n, kung mayroon man ay
hindi halata dahil medyo may kadiliman kung nasaan sila.

"Umm," She looked down to her husband when he removed down the strap of her one
piece and suck her hardened nipple.

Nakapikit ang mga mata nito at ramdam na ramdam niya ang pagka-uhaw nito sa kanya
sa mga sandaling 'yon. Hindi pa nakuntento ito sa isa, at hinawi nalang ang manipis
na telang tumatakip sa isang ut*ng niya para 'yon naman ang bigyan ng pansin.

Yane grinded her hips above her husband. Wala sa sarili na ikinikiskis niya ang
pagkababae sa katigasan nito, gusto niya ng maramdaman ulit 'yon.

"Howell, ohh!" She gasped and covered her mouth with her hand when his finger went
down to her sensitive part, he rub his fingers against the thin clothe. "Mmm,"

Maya-maya lang ay hinawi ng daliri nito ang tela do'n at walang pasintabi na
ipinadulas ang daliri sa hiwa niya. Kinagat ni Yane ang labi upang hindi na
makagawa pa ng malakas na ungol, ngunit may umaalpas parin talaga sa tuwing
inilalabas-masok nito ang dalawang daliri sa loob niya, habang ang hinlalaki ay
pinapaikot-ikot sa sensitibong kuntil sa parteng 'yon.

Howell keeps on finger-fucking her while he was sucking her both nipples
alternately. Mahihina at pigil na ungol lang ang nagagawa niya, pero hindi niya na
yata kayang magpigil ng ungol nang maramdaman niya na inilabas nito ang
pagkalalaki.

"Howell," Singhap niya sa mabangong leeg ng asawa.

"Lower your moans," he whispered sensually.

Hinawakan siya nito sa bewang, itinaas ng bahagya at sa isang swabeng galaw ay

naipasok nito ang pagkalalaki sa loob niya.

Lalong isiniksik ni Yane ang mukha sa leeg ng asawa habang walang lakas na
nakasampay ang mga braso sa balikat nito.

Howell didn't move, hinayaan lang nito na nakababad ang nag-uumigting na ari sa
loob niya na tila ba kuntento na ito do'n palang, na parang bang kaapg gumalaw ang
isa sa kanila ay bonus nalang.

"Howell," kahit ang boses niya ay hindi niya na marinig sa sobrang hina.

Kung may makakita man sa kanila, mapagkakamalan lang na nakaupo siya sa kandungan
ni Howell at naglalambingan sa gilid ng swimming pool. Who would have thought that
her husband cock was resting inside of her?

Gumalaw siya ng kaunti upang ma-i-ayos lalo ang posisyon niya, sa pag-galaw niya ay
mas bumaon sa loob niya ang pagkalalaki ng asawa kaya narinig niya ang mahinang
ngunit masarap na daing nito.

She tried to move again but her husband stop her from gripping her waist.

"I just want to move and feel you more," she whispered.

Sinilip niya ito, nakita niya na sobrang namumungay na ang mga mata na nakatingin
din sa kanya. His lips is a bit parted and his jaw moved, she found him so
seductive in that angle.

"Let us feel each other for a while. You can move later, can you wait?"
Sa tanong nito ay umikot lang sa batok niya ang init, hindi naman direkta pero
parang sinabi na rin nito na siya ang mas sabik na sabik sa kanilang dalawa, na
sabik siyang maangkin ito. Gano'n na ba siya ka-agresibo?

"Ako ang gagalaw o ikaw?" Tanong niya pa, medyo lito kung sino ba dapat sa kanila.

"Ako,"

"Ako nalang," pilya niyang iginiling ang balakang habang nakatingin sa mukha ng
asawa.

Dumilim ang mga mata nito na, para bang gusto siyang parusahan sa kapiliyahang
pinairal.

Muling iginiling ni Yane ang balakang at napaawang ang labi nang maramdaman sa loob
niya ang animo pag-galaw ng ari ng asawa at ang lalong pagtigas niyon.

Nang tignan niya si Howell ay nakatiim bagang na at humihigpit ang kapit sa bewang
niya.

"Babagalan ko lang para hindi halata," aniya pa sabay halik sa labi ni Howell, he
only groan, pero wala nang nagawa ng mag-umpisa siyang gumalaw sa ibabaw nito.

"Yane," he used his warning tone when she sexily grind above him and rub his boobs
on his chest. She ignore her husband and continue doing that until she heard his
curse.

Paminsan-minsa lang ang pagbayo nito pasalubong sa kanya upang hindi masyado
mahalata na may kahalayan silang ginagawa. She was the one who ruled him by
grinding slowly and sexily on his hard angry shaft.

"Tang ina, ang sarap," napapaos at nasasarapan na sambit ng asawa nang ibinaon niya
ang sarili sa pagkalalaki nito at mabagal na gumiling do'n, habang nakaawang ang
kanyang mga labi.

"Ang sarap..." bulong niya at lalo pang dinama ang pag-iisa nila.

SA HARAP ng mahabang hapag kainan ay kaharap ni Yane ang pamilya ni Howell. Sa

kabisera ay ang daddy nito na napaka pormal, sa kabilang gilid ay ang dalawang
nakakatandang kapatid ni Howell, kaharap nila ang mga ito at sa kabilang dulo ay
ang mommy ni Howell na magaan ang tingin sa kanya simula pa kanina ng dumating
sila.

Kahit na maganda naman ang pagsalubong sa kanya ng mommy ni Howell, hindi parin
matanggal ang kaba sa dibdib ni Yane, kanina parin hawak ng asawa niya ang kamay
niyang nanlalamig parin.

"I'm sorry to bring back this topic, but we heard what happened to your brother. We
met Keith, he's really an honorable man, we didn't know he's your brother." Patuloy
sa kwento ang mommy ni Howell.

Kimi lang siyang ngumingiti. Masaya ang puso niya lalo na nang malaman na
hinahangaan ng mga ito ang kapatid niya. Nakakagaan ng loob.

"Howell is very secretive." Dra. Heidi said, Howell's eldest sister. "Kaya pala
ayaw kay Margo, may iba palang gusto."

Howell just arched a brow. Lihim niya itong nginitian, may yabang sa kanyang labi.
"Anyway, sino na ang namamahala ng security agency ni Keith?" Her mother in-law
interrupted smoothly.

Napatingin siya kay Howell dahil hindi niya alam ang isasagot. Sino nga ba? At
bakit ba hindi niya 'yon nabigyan ng pansin noon? Mahalaga 'yon sa kapatid niya
dapat ay hindi niya 'yon nakalimutan.

"It's currently under Altaraza's management, mom." Howell answered. "They are
business partner, so the security agency can still run even without the big boss."

Nakakahiyang aminin na may mas alam pa ang asawa niya sa negosyo na naiwan ng Kuya
Keith niya kesa sa kanya na kapatid. Sabagay, magkaibigan ang mga ito, sila ang mas
lubos na nakakaalam ng nangyayari.

"Your father is a retired Military?" Howell's father asked her.

"Yes, po."

"Yeah, I've met him long time ago. Maybe, you were still very young that time. We
were both in a mission. He was doing his job as a soldier and we were in a medical
field."

That caught Yane attention. Palagi siyang mangha kapag pinag-uusapan ng ibang tao
ang pamilya niya, na parang may mas alam pa ang mga ito kesa sa kanya.

"Oh, I was there, too, darling!" Howell's mother said.

"Talaga po?" Mangha parin siya.

"There was a Mall bombing. Marami ang namatay. I can't forget those days. It was so
sad and heartbreaking watching people slowly dying."

"Oh," Nakaramdam siya ng lungkot sa dibdib.

Tinignan niya si Howell na mataman ang mga mata na sa kanya lang din nakatingin. He
gave her a small smile, like as if telling her that's fine, it was in the past, she
don't have to be affected.

"May bata nga sana kaming aampunin noon dahil hindi na nahanap ang magulang niya
kaya lang..." Nahinto sa pagkukwento ang mommy ni Howell at nanlalaki ang mga mata
na nakatingin sa kanya.

Hindi niya alam kung ano ba ang magiging reaksyon at bakit gano'n ito, parang may
naalala at hindi masabi-sabi.

"... kaya lang ay bigla siyang nawala." Patuloy ng daddy ni Howell.

"Oh my God!" Her mother in-law gasped and covered her mouth, nangingilid ang luha
sa mga mata nito, hindi inaalis ang tingin sa kanya.

"What happened, mom? Are you alright?" Tanong ng kapatid ni Howell.

"Bakit?" Mahinang tanong niya kay Howell dahil hindi parin makapagsalita ang mommy
nito, naiiyak lang na nakatingin sa kanya.

"Hmm, I'm not sure." Howell kissed the side of her head.

"I didn't expect that this day would ever come." Her father in-law chuckled. "The
world is so small."

Kalaunan ay tumayo ito at lumapit sa asawa nito, yumakap, parang silang dalawa ang
nagkakaintindihan talaga, kahit si Howell ay halata naman na wala rin alam, tahimik
lang na nag-o-obserba.

"Can you explain us what's happening?" Howell laughed a bit. "You're making my wife
nervous."

Nakaka-nerbyos nga na wala siyang alam, pero mukhang si Howell yata ang mas
nakakaramdam niyon, dahil sa paraan ng paghalik-halik nito sa ulo niya, feeling
niya ay sa pamamagitan non ay pinapakalma nito ang sarili.

"We've met your wife long time ago, son." It was his mother.

Sa panggigilalas niya ay tumayo ito at lumapit sa kanya para yakapin lang siya ng
mahigpit.

Sa mga sandaling 'yon ay muling naramdaman ni Yane ang totoong yakap ng may
pagmamahal na galing sa isang ina na tila ba matagal ng nangungulila na mayakap ang
nawawalang anak.

"Mom, you're making me so nervous! What the hell is happening?" Halos ilayo na ni
Howell ang mommy nito sa pagkakayakap sa kanya.

"Don't be so jealous, Howell, let your mom hug your wife." Pigil naman ng daddy
nito na natatawa lang sa inasta ng anak, hinawakan pa ito sa balikat, pampakalma.
"It's been a long time, I'm glad we found her again."

"Oh, no, dad, stop that riddle, you're giving me a false assumption here. What the
fuck is this?" Hindi na maawat si Howell sa kagustuhan na malaman kung ano ba
talaga ang nangyayari. "I need an explanation immediately."

Habang ang asawa niya ay hindi mapakali sa tabi niya, siya naman ay natutuwa dahil
sa yakap ng mommy nito, ngayon lang kasi ulit siya nayakap ng ganito ng isang ina.
Sobrang namimiss niya.
46 ~ Family
This is the last chapter of this story. Next update is the Epilogue.

Again, I wanna say Thank You to all of you for always supporting my new story here
in Wattpad.

Kahit sa book version ng Territorial Men Series, nakasuporta parin kayo sa akin,
dahil sa pagtangkilik niyo ay palaging nakakasama sa Best Seller ang Territorial
Men natin.

Sa mga nag recommend ng Series na ito sa kanilang mga kaibigan/kakilala at ibang

wattpader, salamat po sa inyo. Malaking tulong po ang recommendation para makilala
pa ang Series na ito.

CHAPTER FORTY SIX

THE wild beating of Howell's heart went back to normal when his mother stopped from
embracing his wife. Maging si Yane ay alam niyang nalilito rin sa biglang inasta ng
mommy niya.

He was clueless and it annoyed him. May alam ang magulang niya na hindi pa sinasabi
sa kanya at siguradong tungkol 'yon kay Yane noong bata pa ito.

"Pasensya ka na hija. I got carried away with my emotion." His mother went back to
her seat.

"Ayos lang po."

Nang tignan niya si Yane sa tabi niya ay nakangiti ito at maaliwalas ang magandang
mukha. It seems like a motherly hug made her happy. Kung kanina ay nahahalata niya
pa ang kaba nito, pagkatapos mayakap ng mommy niya ay nawala nalang bigla.

Maybe, Yane felt that his family really accept her to their lives as his wife. Kaya
gano'n nalang ang mabilis na pagbabago ng emosyon sa mukha nito.

"Howell, please, stay for tonight."

He looked at his wife, asking for permission. "Do you like to stay here for
tonight?"

"Yes," Maganda ang ngiti sa kanya ng asawa, tumango-tango.

"Alright then, we will stay."

The day went on and they spent their time with his family. Ang mga kapatid niya ay
umuwi bago magdilim, naiwan sila ni Yane sa mansyon ng magulang kagaya ng
inaasahan. They occupied his master bedroom and his wife seems to like it.

"This room is too big for you." She was sitting at the edge of the bed, her feet
were on the carpeted floor.

The dark grey bed sheet emphasize the lighter color of her slender legs when she
crawl onto the bed and made herself even more comfortable by resting her body at
the head rest.

"Well, not anymore, because you're with me."

"Napansin ko na masaya ang mommy mo kapag nandito ka."

"What are you trying to say? Hmm," Naupo siya sa paanan ng kama.

"We can stay here every weekend if you like... to spend time with them."

"I'd love that."

Yane's lips form a smile. She also like the idea though.

"Mabait na sakin ang mommy mo. Hindi na ako natatakot sa kanya."

Natawa siya. One of the reason why Yane caught his attention is because she was
straightforward. Mas lamang na sinasabi nito ang nararamdaman kesa inililihim.

"At excited daw siyang na manganak ako. Dito nalang daw tayo tumira, sabi niya."

"Sinabi niya 'yon sayo?"

Tumango ito. "Hindi na sinabi sayo kanina?"

"No,"

"Oh, sa'kin niya lang pala sinabi."

"Gusto mo ba?" He gently pulled her feet to have an access to her legs.

"Pwede naman. Pwede rin na kapag nanganak na ako, dito muna tayo para may kasama
ako habang nasa nasa trabaho ka."

"Kung ano ang gusto mo, 'yon ang gagawin natin."

Napangiti ulit ito. There, that's what he wants, to make her smile.

"Ang bait talaga ng asawa ko, masunurin." She was teasing him, she smile playfully
this time.

Gumapang siya papunta sa asawa at pumaibabaw. She parted her legs to welcome him.
Yane is really good on teasing him.

"My wife should give me a reward for being masunurin na asawa."

"Ano ba ang gusto mong reward?" She asked and brush his hair with her fingers.

"Alam mo naman kung ano ang gusto ko." Sagot niya sabay halik sa gilid ng labi ng
asawa. Ang kamay niya ay kusang humahaplos na sa hita nito.

"Bibigyan kita ng reward mamaya pagbalik mo."

Howell stopped from kissing his wife's chest when he realized that he needs to talk
to his parents.

"I better go then." Umalis siya sa ibabaw ni Yane.

He kissed her lips before he went outside their room.

Sa study room siya ng mansyon dumeretso kung saan naghihintay ang magulang. He
wanted to know why his mother acted like that like as if she knew Yane for so long
and she was grateful that she finally see Yane again.

"Let's get straight to the point, mom." Howell said after a while. "How did you
both know my wife?"

Nagkatinginan ang dalawa. Tumatanda na ang mga ito pero napapanatili parin ang
maayos na kalusugan at mas bata tignan kesa sa tunay na edad.

"Anicka Yane was one of the victim of that Mall bombing. That bombing was a
terrorist way of rebellion against the government. We rescued Anicka together with
the other survivors."

Howell shifted his sitting position. He admit, he knew something about Yane
background, pero hindi niya alam ang lahat, ang buong pangyayari. At hindi niya
akalain na sa magulang niya pa malalaman.

"I got confused when I realized that he's Keith's sister when in fact that they
lost Katelyn, his sister in that bombing."

"What's confusing there?"

Alam niyang posible nga 'yon pero sinusubukan niya parin makakuha ng impormasyon na
ang magulang niya lang tangi ang makakasagot.

"Mrs. Tuazon can't be pregnant again after Katelyn."

"Because?" He trailed.

"She undergone female sterilization in BMC after a year of giving birth to her baby
girl."

Napahilot si Howell sa sintido. Alam niya na kung saan hahantong ang pinag-uusapan
nila at parang ayaw niya ng ituloy pa 'yon.

"My wife didn't know all about this."

"Yes, I know. We know that." Napatingin siya sa ina na may banayad na ngiti sa
labi. "She didn't even remember me or maybe she was still very young when we've
met, and she was so scared that time."

"It's a common case to children who experienced a severe trauma to forget things
that happened to them, especially those events that gave them so much pain. I
think, that's Anicka Yane's case." His father said. "That was your friend's case,
Zyron Fuentes, when his mother died in front of him when he was a kid. He didn't
remember that."

Howell only sighed. He stared at the glass of wine in front of him, until Yane's
beautiful face flashed his mind.

Naghahalo ang lungkot at saya sa paraan nang pagtibok ng kanyang puso. Malungkot
dahil kailangan pagdaanan ng asawa niya ang lahat ng sakit na 'yon simula pagkabata
at hanggang sa lumaki, puro sakit nalang ang idinanas.

Masaya dahil alam niyang hindi niya papabayaan si Yane, na papasayahin niya ito at
mamahalin ng sobra-sobra. Kung kaya niya lang pawiin ang lahat ng sakit at
paghihirap na dinanas ng asawa niya, gagawin niya talaga.

"You planned to adopt her?" Howell asked his parents.

"Yes," His mother answered with a weak smile. "Pero hindi nangyari dahil bigla
nalang siyang nawala."

"Because Keith's parents adopted her." He concluded.

Nagkatinginan ulit ang dalawa, nag-uusap gamit ang mga mata kung sino ba dapat ang
magtuloy ng kwento, pero ang mommy niya parin ang nagsalita.

"I don't think so. Ayokong manghusga, anak, pero may pakiramdam ako na itinakas ng
mag-asawa si Yane at ini-uwi sa kanila."

"It was illegal!"

"Yes it was, but they cleaned their name by legally adopting her."

"Where's Yane's biological parents then?" He asked again.

He's disappointed with what Keith's did to Yane. But he also think that everything
has a reason. He needs to dig deeper to find that reasons.

"Hindi namin alam. Ilang araw na walang naghanap sa kanya. Tinanong namin ang
pangalan ng magulang niya pero hindi niya 'yon kayang sagutin. Isang araw, pagbalik
namin ng daddy mo sa evacuation center, hindi na namin nahanap si Yane. Wala rin
nakapagsabi kung saan siya napunta o kung kasama niya na ba ang magulang niya o
kamag-anak man lang."

"Keith's parents did that in purpose. Malinis nilang naisagawa ang plano nilang
pagkuha sa bata na kasing edad ng namatay nilang anak na babae na dahil din sa
pagsabog na 'yon." Ang ama niya na komportableng nakasandal sa inuupuan. "Mrs.
Tuazon was desperate to replace her daughter and little Yane was the answer for her
desperation."

"But she didn't treat my wife like her real daughter!"

"Maybe, eventually, she realized that Yane can't replace her Katelyn."

Howell sipped on his white wine. Hindi niya kayang tanggapin nalang ang hindi
magandang pagtrato kay Yane ng kinilalang magulang nito, nakakasama ng loob na wala
siyang magawa kundi pakinggan lang ang lahat ng nangyari.

"I'm quite surprise that you were clueless about your wife's family background." It
was his mother.

"I know about that, mom."

"Which part?"

"That she's adopted." He almost whisper those words. "Clane told me 'bout it."

"I see. That Altaraza knows a lot."

If it's not because of Clane, he wouldn't know that secret behind Yane's identity.
Nagtaka na siya noon kung bakit hindi maganda ang trato kay Yane ng mommy nito kaya
nang minsang makausap niya si Clane ay hindi niya naiwasan magkwento tungkol sa
bagay na 'yon, hanggang sa dumating sila sa punto na umamin si Clane na hindi
totoong magkapatid sina Keith at Yane.

And his lovely wife doesn't know 'bout her childhood, that she's adopted. Parang
sinasaksak ang puso niya.

Gusto niya nalang yakapin at halikan si Yane upang maiparamdam na mahal na mahal
niya ito at aalagaan niya ito sa abot ng kanyang makakaya, at po-protektahan niya
sa lahat ng gustong manakit.

KUNG bibigyan man si Yane ng pagkakataon na humiling ng isa pang beses, iyon ay
maging maayos ang relasyon nila ng mommy niya. Howell's parents accept her like a
real daughter, it surprised her though.

Isang araw ay nagising nalang siya na ang gaan-gaan talaga ng dibdib niya dahil
sobrang maayos ang pakikitungo sa kanya ng magulang ni Howell lalo na ng mommy nito
na gusto pang doon sila tumira sa mansyon.

Gustuhin niya man, hindi nalang muna sa mga sandaling 'yon dahil di hamak na mas
malapit ang BMC sa condo na tinitirahan nila kumpara sa mansyon. Bumalik na rin sa
dati ang lahat, si Howell parin ang susunod na mamahala ng mga hospitals, hindi na
ipinagkait ang mana dito.

Margo on the other hand, she was no longer part of BMC. Hindi niya na ito nakita
pa, palagay niya ay nangibang bansa pagkatapos ma-ayos ang kasong inihain ng asawa
niya.
Gusto niya sanang harapin si Margo noon, pero hindi na siya nagkaroon ng
pagkakataon, sinadya rin marahil ni Howell na huwag na silang magtagpo, mabuti na
rin siguro 'yon dahil baka masabihan niya pa ng masasakit na salita si Margo.

Ayaw niyang umabot ulit sila sa nagkakasakitan, tama na ang minsang nasaktan siya
nito, at alam niyang labis din na nasaktan ang babae dahil sa pagmamahal nito kay
Howell na hindi naman nasuklian.

Sapat na 'yung sakit na inabot ni Margo, hindi niya na gustong dagdagan pa kasi
alam niya ang pakiramdam ng nasasaktan. Parang binubugbog ang puso mo ng walang
kalaban-laban.

Isang umaga nang makatanggap si Yane ng tawag galing sa daddy niya. Gusto siya
nitong maka-usap at hindi naman din siya tumanggi. Ipinaalam niya ang bagay na
'yong sa asawa.

"Gusto mo bang samahan kita?" Tanong ni Howell habang nagpapahinga sila sa

balkonahe.

Wala itong pasok sa araw na 'yon at sa susunod na linggo iiwan pansamantala ang
trabaho para masamahan siya dahil kabuwanan niya na.

Yane was sitting in the couch comfortably with her round big stomach. Inilabas pa
talaga ni Howell ang couch na 'yon dahil hindi siya komprotableng umupo sa rattan
na upuan na nandoon.

Hinaplos niya ang tiyan, agresibo ang anak niya dahil madalas ang pagsipa lalo at
kapag kausap niya si Howell o kahit nasa paligid niya lang ito.

"Pwede ka naman sumama. Ipapakilala na rin kita ng maayos kay dad."

"When is that?"

Howell was standing behind the railing, he's facing her. He's wearing a dark grey
shorts and white cotton shirt, ang presko-presko nito sa paningin, sa tingin palang
ay halata ng mabango.

"Sa Sabado."

"Okay, let's meet them together."

That they came. Sa restaurant ng Altaraza Hotel nila napiling makipagkita sa daddy
niya. Ang hindi inaasahan ni Yane ay pati ang mommy niya ay kasama rin pala.

Mula sa inuupuan ay bigla siyang napatayo, nahawakan naman kaagad ni Howell ang
kamay niya bilang pag-alalay.

"M-Mom," that words escape her lips painfully.

She could still remember that night when her mother abandoned her, she would never
forget that. Isa lang ang gabing 'yon sa pinaka masakit na nangyari sa buhay niya.

"Y-Yane!" Her mother called her name with a sob.

Hindi pa ito tuluyang nakakalapit ay nag-unahan na ang pagtulo ng luha sa pisngi,

siya man ay nabigla kaya hindi niya rin naiwasan ang maging emosyonal.

"Yane," Lumapit pa ito lalo at niyakap siya, kahit malaki na ang tiyan niya ay
hindi naman din 'yon naging hadlang sa yakapan nilang mag-ina. "Patawarin mo ako,
p-patawarin mo ako," Paulit-ulit nitong binabanggit 'yon ng may pagsisisi.

Tumango-tango siya kasabay ng paglaglagan ng kanyang mga luha. Her heart is very
willing to forgive her mother. There's no room for pain anymore. She was longing to
have a mother and this is her chance to get what she was longing for.

Kahit nasaktan siya noon, heto parin siya at palaging nakabukas ang pinto ng puso
na tanggapin muli ang magulang sa buhay niya.

Ilan sandali sila sa gano'n posisyon at paulit-ulit na humingi ng tawad sa kanya

ang ina, nag-sorry at nagsabi ng mga dahilan kung bakit nito nagawang itakwil
siya... labis itong nasaktan sa ginawa niyang animo pagtataksil.

Kalaunan ay humupa ang ina at pare-pareho na silang nakaupo. Nasa tabi niya si
Howell na palaging nagsisilbing matibay niyang sandalan. Pinainom siya nito ng
tubig upan pahupain ang paghikbi niya.

"It was very painful, I'm really sorry Anicka for hurting you that night with my
words. Sarili ko lang ang inisip ko, akala ko ako lang ang nasasaktan, hindi na
kita naisip at ang nararamdaman mo sa mga sandaling 'yon. I was selfish."

"Mom, it's okay now." Inabot niya ang kamay nitong nasa ibabaw ng lamesa, pinisil
ng bahagya. "Wag na po natin balikan 'yon. Gusto ko po na pare-pareho na tayong
maging masaya."

"Pasensya na, anak, hindi ko talaga mapigilan, nagsisisi talaga ako sa ginawa ko
sayo. Sa lahat-lahat ng hindi magandang asal na ipinaranas ko sayo. Hindi ako
naging mabuting ina sayo. Pakiramdam ko ay hindi na ako karapat-dapat na tawagin
mong Mommy."

Patuloy ang ina, hindi talaga nila mapigil. Kitang-kita sa mukha nito ang labis na
pagsisisi at panay parin ang iyak. Inaalo lang ng daddy niya, natutuwa siyang
pagmasdan dahil mukhang maayos ang pagsasama ng dalawa. Nagkabalikan na ba ang mga
ito? Na-intriga siya.

"You're still my mother." She said with a small smile.

Nakita niya ang lungkot na bumalatay sa mukha ng ina, lungkot na hindi niya alam
kung para saan ba.

"Wag ka na po malungkot. Hindi na po ako galit sayo, sa inyo ni daddy." Sabay

sulyap niya sa ama na mataman na nakatingin sa kanya. "At sigurado akong masaya si
Kuya dahil nagka-ayos na po tayo."

Humapdi ng kaunti ang puso niya nang maalala ang kapatid, inginiti niya nalang 'yon
at inisip na nasa paligid lang ang Kuya Keith niya at masaya silang pinapanood.

"Ito po ang isa sa pinaka gusto niyang mangyari... ang mabuo ulit ang pamilya
natin." Humugot siya ng hangin mula sa dibdib. "Kahit na hindi na naman talaga
makukumpleto dahil wala na siya. Pero, dapat parin po tayo maging masaya." Magiliw
na udyok niya at ngumiti ulit nang bumalatay na namang ang lungkot sa mukha ng
magulang.

She wants to cheer them up, but it's really hard. Kung siya ay sobrang nasaktan sa
pagkawala ng kapatid niya, paano pa kaya ang kanilang magulang? Triple pa marahil
ang sakit na dinanas ng mga ito.

"Nararamdaman ko masaya si Keith." Ang mommy niya.

"He is." Her father muttered confidently.

Nang mailapag ang mga pagkain na in-order nila ay nag-umpisa na rin silang kumain.
Magaan na ang atmosphere. Natigil na sila sa iyakan at masasayang kwentuhan ang
namayani.

"Yes, we know Howell's family." Ang mommy niya nang napunta ang usapan sa asawa
niya. "How's your parents, hijo?"

"They are fine." Howell answered politely.

Sinulyapan niya ang asawa, nang makitang nakatingin siya ay binigyan siya nito ng
isang tipid na ngiti. Hindi man lang ba ito kinakabahan na kaharap ang magulang
niya? Samantalang siya ay walang paglagyan ang kaba sa dibdib nang makaharap niya
ang magulang nito.

"Na-meet niyo na po pala sila doktora Olga. Mabait po sila sa'kin." Kwento niya.

Nagkatinginan pansamantala ang magulang niya tapos kay Howell naman tumingin ang
mga ito, para bang lihim na mga nag-uusap. At si Howell, kahit tahimik,
nararamdaman niya na wala man lang itong pag-aalinlangan na kaharap ang mommy't
daddy niya, parang nakausap niya na ang mga ito noon pa bago nakaharap sa mga
sandaling 'yon.

"Oo anak, bata pa sina Howell at si Keith nang makilala namin ng daddy mo sila
doktora."

"Sa BMC din po ba?"

"H-Hindi." Umiling ang mommy niya may awkward na ngiti.

"Kung gano'n, matagal na pala kayong magkaibigan ni Kuya?" Tanong niya kay Howell.

"Not really. I grew up in state together with my siblings, we studied there. Nang
bumalik ako sa Pilipinas pagkatapos kong mag-aral, do'n ko lang nakilala si Keith."

"So, hindi kayo magkababata?"

"No,"

"Okay," she shrugged her shoulder and continue eating.

Patapos na silang kumain nang binigyan siya ng mommy niya ng magandang balita.

"Nagkabalikan na kami ng daddy mo, Yane." Her mother announced with genuine smile
on her lips.

Halos mapatayo si Yane sa inuupuan dahil sa galak. Sabi na nga ba at tama ang
napapansin niyang pagiging malapit na dalawa kanina pa. Iba rin ang kislap sa mata
ng mga ito kapag nagkakatinginan. At dahil ayaw niya nang malipat pa sa iba ang
topic, iniwasan niya ang pagtatanong sa kabit ng daddy niya.

"That's great! Masaya po ako para sa inyong dalawa. Thank you dad for coming back
with mom, and mom," She glanced at her mother. "Thank you for giving daddy another
chance to be in your life again. We all deserve to be happy."

Sumandal ang mommy niya sa balikat ng daddy niya. When her father kissed his
mother's head, alam niyang bumalik na nga talaga ang pagmamahal ng mga ito sa
isa't-isa.

Isang pagpapatunay na minsan kahit masakit at nakakapagod maghintay sa pagmamahal

na hindi ka sigurado kung sayo ba talaga, mas pipiliin mo parin talaga ang
paghihintay... maghintay hanggang sa dumating ang oras na ma-i-tama na ang lahat at
tuluyang maibigay sayo ang pagmamahal na matagal nang inaasam-asam.

Napatingin siya kay Howell, hanga siya sa oras na iginugugol nito mula pa noon para
sa kanya. Hinintay siya nito hanggang sa tuluyan siyang umusbong. He had deal with
her childishness. He never surrender even though she failed him so many times, she
hurt him and left him.

He had a lot of time and reason to give up on her, but he chose to stay with her,
hold her hands and waited until maturity hit her.

Sa ilang buwan nilang nagsasama bilang ganap na mag-asawa, aaminin niyang nag-a-
adjust parin siya. Hindi lahat ng oras at pagkakataon ay umiiral ang maturity,
nahahalinhinan parin ng mga sablay na desisyon at kilos, pero naka-agapay sa kanya
si Howell, mas napapadali ang pagresolba ng problema.

Ang asawa niya talaga ang mas matalino, wais at maunawain, aminado siya do'n.

Nag-angat ng tingin sa kanya si Howell nang maramdaman ang paninitig niya. He

arched a brow, as if asking her why she was staring at him.

Araw-araw siyang nahuhulog sa magagandang mga mata nito at mapulang labi, lalo na
sa matinding pagmamahal na ibinigay nito sa kanya nang walang kapaguran.

"What?" Her husband mouthed then smirk.

Siguro ay nararamdaman nito na kaya siya nakatitig lang ay dahil iniisip niya ito
at kung gaano siya kaswerte na asawa niya ito. She was staring at him like a stupid
teenager girl hoping for attention from her ultimate crush.

Dalawang kilay na nito ang naka-angat nang hindi parin siya nagsasalita,
pinagmamasdan niya lang ang asawa, alam niyang may kislap ng paghanga at pagmamahal
sa mga mata niya, hindi na itinatago pa ang emosyon.

Howell cocked his head on the side, he effortlessly caught her eyes with his.

"Sobrang guwapo ko ba talaga?" Bulong nito, silang dalawa lang ang nakakarinig.

Umusli ang labi niya.

"How boastful." She whispered and leered playfully.

Nang pasimple niyang tignan ang paligid, nahuli niya ang grupo ng kababaihan hindi
kalayuan sa lamesa nila na nakatingin sa direksyon nila, o mainam na sabihin na kay
Howell nakatingin at lihim na naghahagikhikan, na parang nakita ang crush nila sa
personal. Umirap siya sa mga ito at hinarap ulit si Howell.

"Halikan mo ako," Utos niya, naiirita dahil sa mga babaeng tumitingin sa asawa
niya.

"Saan mo gusto?" May pilyong ngiti sa labi nito.

"Sa l-labi," Sabay kagat niya ng labi, nahihiya.

"You want us to make out in public," he whispered huskily.

Mabuti nalang at walang paki sa kanila ang magulang niya, nag-uusap ang mga ito at
nakatingin sa cellphone.

"We did more than that. Why don't you just kiss me," Iritado na siya, gustung-gusto
niya nang ipakita sa mga babaeng 'yon na pag-aari niya si Howell.

Muli niyang sinulyapan ang lamesa ng mga ito, patuloy parin sa pagtingin kay
Howell, may pag-aasam pa sa mga mata.

Howell noticed that she was looking at the other direction, but he didn't even
bother move his eyes, sa kanya lang talaga ang mga mata nito, walang pakialam sa
mga mahihinang hagikhikan galing sa lamesang 'yon.

"They are ogling at you!" Hindi niya na napigilan pang sambitin.

"There's nothing to jealous about it, wife. Sayo lang ako titingin." Tapos ay
inilagay ang braso sa ibabaw ng sandalan ng inuupuan niya, pasimpleng nang-aangkin.

Sinimangutan niya si Howell at sa inis niya sa mga babae ay sinakop niya ang panga
ng asawa gamit ang dalawang kamay at hinalikan ito.

Howell chuckled against their lips, but answered her kiss eventually.

Nang natapos ang maiski ngunit malalim na halik ay do'n lang siya natauhan.

"Mainit talaga kapag buntis," Ang mommy niya na tatawa-tawa pa.

Uminit ang pisngi niya at hindi na makatingin kay Howell. Takot lang niyang makita
ang panunukso sa mga mata nito.

"Oo nga, po. Uuwi na rin kami mamaya-maya." Si Howell sa nanunuksong tono at
ipinaikot ang isang braso sa kanyang bewang. He moved a little more closer until
his lips reached her ear. "Sa bahay nalang natin ipagpatuloy. Okay?"

Yane blushed.

Kiss lang naman ang gusto niya para ipakita sa mga babae na taken na si Howell at
hindi ang mga ito mag-asam pa. Iba naman ang nasa isip nitong asawa niya!

YANE is still tired. Nais niya pang magpahinga pero mas nangingibabaw ang
kagustuhan na makita na ulit ang anak at dalhin sa kanyang bisig.

She opened her eyes, with her blurry vision, she saw Howell standing in the living
room of the penthouse from the open door of the bedroom, he was carrying their baby
girl.

Napangiti siya. The way he carry their baby feels like he's really blessed to have
her, that he waited for so long his child to finally be in his arms. The rays of
the sun from the large glass wall was striking perfectly to their direction. She
smile even more when realized that she was staring at her angels.

When Howell noticed her stares, he turned around and smiled gently at her. Naglakad
ito palapit sa kanya, sa excitement ay napapabangon siy, pero hinintay niya nalang
ang mga ito.

"How are you feeling?" He asked and kissed her head.

"Medyo maayos na," Sinilip niya ang anak at inihanda ang mga braso nang maingat na
ibigay 'yn sa kanya ng asawa.

Nang mailapag sa mga bisig niya ang anak, para siyang lumulutang sa kakaibang
sayang nararamdaman. Hindi magkandamayaw ang pintig ng puso niya, tila may
nagsasayawan na kung ano sa loob ng kanyang dibdib.

She looked down at her baby girl. Nakapikit ang mga mata nito at ayaw man masyadong
aminin, medyo nalulungkot siya dahil mas nakikita niya ang lamang na pagkakahawig
nito sa ama, kesa sa kanya. O baka dahil sanggol pa, hindi parin talaga masabi sino
ang kamukha.

"You look like her," Howell muttered.

Naupo ito sa tabi niya, marahan na hinahaplos ang maliit na braso ng anak.

"Ikaw nga ang kamukha. Tignan mo 'yung ilong, at kapag nakapikit, parang babaeng
version mo."

"Hmm," Sinilip ni Howell ang anak. "I was staring at her the whole time, I can see
our little Yane."

Nakatingin lang siya sa baby nila. Totoo palang nakakawala ng pagod tumingin sa mga
bata, nawala ang pagod niya bigla.

"Another me?" She chuckled.

"Another baby dragon to deal with."

Sinimangutan niya ang asawa.

"Just kidding," He kissed her cheeks this time. "I love you," he whispered
lovingly.

Yane smiled. "We love you, daddy Howell,"

His eyes were gentle, her heart is melting looking at his beautiful eyes.

"Thank you for giving this family to me... for giving me our Yanicka." Howell
muttered gently and caress baby Yanicka's small arm. "I couldn't ask for more, I'm
already contented to have both of you in my life."

"Dalawa lang kami. Ayaw mo ng dagdagan?" Nakangising tanong niya.

Howell's lips slowly form a smirk.

"Gusto ko, pero hindi muna sa ngayon dahil sariwa pa ang tahi mo. Huwag mo akong
pilitin."

Natatawang napa-ismid siya. He's full of himself! Siya ba talaga ang nauunang
mangalabit sa gabi? Sa pagkakatanda niya, ang asawa niya ang mas mainit sa kama,
nadadala lang talaga siya.

"Kapag magaling na ang tahi mo, aaraw-arawin ulit kita." Dagdag pa nito.

Parang nag-apoy ang buong mukha niya! Paano nitong nasasabi ang mga gano'ng salita
sa kaswal na tono? Samantalang siya, nagkanda-init-init na ang mukha.

"At mabubuntis na naman ako?"

"Kapag nag isang taon na si Yanicka, pwede na natin siyang sundan kung gusto mo.
Kung hindi, maghihintay ako hanggang sa gusto mo na ulit."

"Gusto ko," Mahinang sagot niya.

"Good. Let's wait for another year for that."

Inilapit ng asawa ang mukha sa kanya at siniil siya nang mapag-angkin na halik sa
labi.

Yane's lips form a smile. Having Howell and baby Yanicka made her heart completely
happy.
Epilogue
Territorial Men Series 8 will be posted here in Wattpad anytime soon. See you
there.

Kindly Like/Follow our official Facebook Page for more details about my stories,
published book and book giveaway.

Missgrainne Stories

This is my Instagram account if you're interested ߥ

@miss.grainne

Btw, I'm gonna miss Howell and Yane.

EPILOGUE

AFTER all the struggles, trials, heartbreaks and pain, she can tell that all the
tears were worth it. Kuntento at masaya ang puso niya kasama si Howell at ang
supling nila, si Yanicka. Maayos ang relasyon niya sa magulang pati na rin sa
pamilya ng asawa niya.

Ano pa ang mahihiling niya? Parang wala na. Kung hihiling man siya ay imposible ng
mangyari. Thinking about her brother after a year of losing him, feels like a
normal routine of her everyday life. Hindi kagaya noon na mahirap sa kanya na
tanggapin ang biglaang pagkawala ng kapatid, ngayon ay unti-unti nang naghihilom
ang sugat sa kanyang puso.

This is the life that God gave her. She was always grateful despite of all the pain
it gave her for living that kind of life. Hindi niya pinili ang buhay na ito, kusa
itong ibinigay sa kanya. Ang lahat ng pasakit at pagsubok na naranasan niya ay nag-
iwan sa kanya ng maraming aral.

People should learn to face the pain even without someone by their side, even if
it's hard. Being independent can make you strong, can make you stand by yourself.
Hindi lahat ng pagkakataon ay mayroong tao na magiging sandalan mo sa oras nang
unti-unti mong pagbagsak. She's very lucky to have Howell in her life.

Noon pa man ay palagi niyang sinasabi na isa ito sa matibay na sandalan niya. Kung
hindi niya nakilala ang asawa, hindi niya alam kung saan na ba talaga siya dadalhin
ng kalupitan sa kanya ng tadhana noon.

It was true when people said there was no challenges in life that you can't get
through, dahil lahat ng pasakit at paghihirap ay kayang lagpasan kung papanatilihin
ang katatagan at mahigpit na kapit sa Kanya.

"Wife," Howell called her.

Nahinto si Yane sa pagmumuni-muni sa hardin ng mansyon ng mga ito at sinulyapan ang

asawa. Nasa bisig nito si Yanicka, katatapos lang magpa-araw ng dalawa. At himala
na tahimik yata ang anak niya.

"She's sleeping,"

"Kaya pala." Aniya sabay lapit sa dalawa.

Naupo sila pareho sa upuan na gawa sa puno ng narra, sa gitna ay pabilog na

lamesang sa punong kahoy na rin na 'yon gawa.

"Medyo namumula," Bahagya niyang hinaplos ang pisngi ng anak. Nakapikit ang mga
mata nito.

Kapag si Howell ang nag-aalaga kay Yanicka, madalas na tahimik ito, pero kapag
siya, may paingit-ingit, iiyak at maarte.

"That's normal to a mistiza."

"Yes. Mukhang maarte siya 'no?"

Howell laughed heartily. "You think so?"

Humalukipkip si Yane. O baka naman hindi pa siya masyadong sanay mag-alaga kaya
kaunting ingit lang ni Yanicka ay para na siyang natataranta, kaya nasasabi niyang
maarte ang anak, pero bakit kapag si Howell? Hindi naman gano'n umasta ang anak
niya, ha.

"Sa akin, kaunting galaw lang, iingit na siya. Pero kapag ikaw ang nagkakarga,
parang kaya niyang matulog ng maghapon. Ang bait-bait niya kapag nandyan ka."

Napapairap pa siya.

"Umiingit din siya kapag karga ko, umiiyak-iyak. I checked her, wala naman siyang
rushes at wala akong nakitang pwedeng dahilan ng pag-ingit niya. Normal lang ito,
nag-a-adjust pa ang anak natin sa nangyayari sa paligid niya."

"Ganon'n," Sinilip niya ulit si Yanicka, nangiti na siya. "Hindi pala maarte ang
baby na 'yan... nag-a-adjust palang pala. Sorry anak ko..." Sabay dampi ng marahan
na halik sa noo nito.

"Ang sarap sa pakiramdam nang ganito," Ani Howell, madamdamin itong nakatingin sa
kanya, tapos ay pagmamasdan ang anak nila sa bisig nito.

Inihilig niya ang ulo sa balikat ng asawa at malambing na yumakap, nasa ilalim ni
Yanicka ang kanyang braso.

"There's no such word can explain how blessed I am having you everyday." She felt
Howell's lips above her head. "The happiness you're giving me is priceless. Do you
know that?"

"Yes," She answered smoothly. "Nakakalunod ang kasiyahan na nararamdaman ko,

nakakatakot na minsan."
"Bakit ka natatakot?"

"Hindi ba kapag sobrang saya, madalas ay kalungkutan ang siyang kapalit sa huli?"

"We were done with all the pain and sadness, we deserve this happiness, Yane.
Please, don't be scared." Howell kissed her head gently. "We will get through all
those challenges by holding each other's hands tightly. Walang bibitaw."

"Hindi ako bibitaw." She assured him, she's giving her all to him.

"Hindi kita bibitawan. Alam mo naman 'yon, di ba?"

Tumango siya. Hindi makapaghintay ang sunud-sunod na pintig ng kanyang puso.

Masyado na siyang masaya, nakakapanibago pero masasanay din siya. Sa katunayan ay
ito ang palagi niyang inaasam-asam kahit noon pa, ang palaging maging masaya sa
piling ng mga mahal niya.

"At alam ko rin na ako palagi ang pipiliin mo." Mahinang sabi niya, may ngiti sa
labi.

"I will always choose you. I will always choose to be with you no matter how much
pain it would give me in the end. My love for you can conquer all the pain."

"You make my heat melt..." she whispered pursing her cute lips.

"Palagi mong tatandaan na wala akong ibang pipiliin kundi ikaw at ikaw lang, Yane."
Dagdag pa nito na tuluyang nagpabaliw sa bawat pintig ng kanyang puso.

Suddenly, Yanicka made a small sound, like as if she was complaining. What's the
problem of their baby dragon, huh?

"Gusto niya rin siguro na piliin mo siya." Aniya, natatawa sa animo pagrereklamo ng
anak.

"Of course, I will also choose you... our baby dragon." Howell chortle heartily, he
was looking down at their daughter.

Muling umingit si Yanicka, hindi pa yata kuntento sa sagot ng ama.

"Ano pa ba ang gusto mong marining?" Mahinahon na kausap niya sa anak.

Unti-unting dumilat ang anak pero napapikit din dahil sa kaunting silaw. Inulit
nito ang pagdilat pero napapikit ulit. Napanguso siya, naku-cute-an sa anak niya.

"Let's go inside," Aya ni Howell nang mapansin na gusto nang gumising ng anak,
hindi lang makadilat ng maayos dahil sa kaunting sikat ng araw sa hardin kung
nasaan sila.

Howell snake his one arm around her waist while the other one is carrying their
daughter.

Pagpasok palang nila sa mayor na pinto ay sumalubong na sa kanila ang byenan niya.

"Oh, have you heard the news?" Her mother in-law asked Howell.

"What is it?"

"It's breaking news. One of the Grande's cruise ship met an accident while sailing
last night."
"A what?"

Ibnigay sa kanya ni Howell ang anak para maibigay ang buong atensyon sa ina.

"It's your friend's family business, right? The El Grande cruise ship?"

"Yes, it's Kielton's family biz. What's the update?" Howell got alarmed.

"It's still in the TV news. Come on,"

They went to the wide living room of the mansion. The white marbled floor scream
luxury. There's a furred carpet at the center of the glass table and soft sofas.

The large flat screen TV flashes the news about the El Grande cruise ship accident
in Romblon Island while sailing last night.

Lahat sila ay nakatutok sa sinasabi sa balita. Howell didn't even bother to find a
sit. Nakalagay ang mga kamay nito sa bewang, tutok na tutok sa pinapanood,
nagsasalubong ang mga kilay.

Mula sa reporter na kuha sa studio ay napalitan 'yon ng live na nangyayari sa isang

port. Sa likod ng reporter ay nagkakagulo ang mga tao, may mga naka-uniporment
otoridad na namamahal sa mga kaguluhan.

"Live po natin na hihingian ng saloobin ang isa sa nakaligtas sa trahedyang

kinakaharap ngayon ng mga Grande."

Sinasabi palang 'yon ng reporter ay natuon na ang camera sa iritadong mukha ni

Carter Altaraza. Halata itong nagmamadali at nahila lang para sa mabilasan na
interview na hindi naman nito gusto talaga.

"Sir, sir, pwede mo bang ikwento kung paano nagsimula ang pag-'

"I don't fucking have time for this." Carter cut the reporter off rudely.

Galit itong naglakad palayo pero hinabol ng reporter at camera man.

"Sir, totoo bang kasama niyo sa barko si Kielton Grande? Namataan na magkakasama
kayo kagabi at nagkalat ang mga litrato ninyo sa social media. Nasaan siya kung
gano'n? Totoo bang isa ang katawan niya sa pinaghahanap ngayon?" Sunud-sunod na
tanong ng reporter.

Carter stopped and glared at the poor reporter. Mapaghiganti ang mga mata nito,
kitang-kita sa screen dahil sa linaw ng camera.

"Can't you just fucking leave me alone?! Go and find someone else to answer your
stupid questions!" Then he leave, he was really rude when mad.

"Fuck, I need to go there." Howell muttered.

Napatingin siya sa asawa. Naiintindihan niya ang pag-aalala nito dahil kaibigan
nito si Kielton. Kung aalis ito ay hindi niya pipigilan. Makakatulong din ito do'n.

"Okay, son. I will send some of our medical team to help with that sudden tragedy."
Howell's mother said.

Howell took a very deep sigh, then, he massaged his temple.

Ibinigay niya si Yanicka sa byenan at nilapitan ang asawa. Hinaplos niya ang panga
nito.

"Naniniwala ako na maaayos din ang lahat ng ito." Aniya at sigurado siya do'n.

"Magkasama silang dalawa." He confirmed it.

"Pero bakit wala si..." Hindi niya matulouy-tuloy ang sasabihin.

"Carter is skilled in swimming. I'm sure he helped Kielton. We don't wanna lose
another friend..."

"Doc, nasa linya po si Sir Clane," Lumapit sa kanila ang isang kasambahay, dala ang
wireless na telepono.

"Excuse me," Howell said before he leave the living room.

Sinundan niya ng tingin ang asawa papunta ito sa swimming pool area.

"Their friendship has a strong bond. Sinusubok na naman ng panibagong trahedya ang
tatag ng pagkakaibigan nila." Ang mommy ni Howell.

Nakatingin din ito kung saan nakatayo si Howell, sa gilid ng swimming pool, habang
nasa tenga ang telepono, mataman na nakikipag-usap sa kabilang linya.

"Howell is not a showy person but I know how his friends matters to him a lot."
Patuloy ito sa pagkwento. "They are his only friends. Nabawasan na sila, sana lang
ay hindi bumitaw itong isa... itong si Kielton."

"Hindi naman po siguro."

Marahan lang itong tumango, kapwa na sila positibo na maaayos kaagad ang sakuna na
hinaharap na naman ng magkakaibigan.

IT'S THEIR quality time. Howell is embracing his wife from behind. They are in the
foamed sun lounger near the round swimming pool of their mansion.

Ang repleksyon ng iilang ibon na lumilipad sa itaas ay tumatama sa kulang asul na

tubig, do'n sila nakatingin ni Yane.

"I really like watching birds flying." Yane said after a long while.

"Um-um," He rested his chin above her bare shoulder.

His wife is sporting a white backless bikini. He covered her bare back body with
his chest. His arms that wrap around her waist touches the sides of her boobs.
Bahagyang niyang sinilip ang parteng 'yon at napa-buntong hininga nang nakalitaw
ang gilid ng dibdib nito.

"I like how they can get their freedom easily."

"We are like a bird now. We have our freedom. He said and brushed the tip of his
nose on her nape.

Her messy bunned hair is not helping him, her sexy nape and neck were exposed, he
couldn't help but to lay his lips on her creamy skin.

"Kapag may nakakita sa'tin dito, ha," Puna nito sa kanya nang mapansin na ang
paghalik-halik niya.
"Our helpers are not here. It's their rest day. Mom and dad are busy with Yanicka."

"Kahit na. May CCTV, oh."

Itinuro pa nito ang dalawang CCTV camera sa magkabilang sulok ng mataas na pader na
bakod sa tawid ng pool.

"I can delete our recorded footage though."

Yane snorted. Nilingon siya, halos pagtawanan ang rason na naisip niya sa oras na
may gawin nga silang milagro.

"Ipipilit mo talaga 'yang naiisip mo?"

"Why not? We are married. We can do whatever we want to our body as long as we
agree to it."

"This is not the right place for making love."

"Are you chickening out? No one could see us here." He breath on her ear. Oh damn,
he's addicted to her natural scent. "This is more private than in the pool of
Villa."

He remembered how they made love in that such public place of Villa Altaraza. It
was thrilling and he likes to be thrilled, especially with his wife.

"Did you check the cctv footage that night?" She asked, a bit worried.

"I did. I deleted it."

After that night, he went to the CCTV control room of Villa Altaraza with Clane
permission of course, he deleted their recorded footage of making love near the
swimming pool. It was one of the unforgettable moment he had with Yane.

"Let's try here," He teased and rubbed his arms to the side of his wife's expose
boobs.

"Howell," sita pa nito pero napapatingala naman. "Mataas pa ang sikat ng araw.
Seryoso ka ba talaga?"

"Kailan ba ako nagbiro?" He slightly sip the skin of her neck.

"Yung towel, paki-abot, pls."

Inabot niya ang kulay puti at makapal na tuwalya sa lamesa sa gilid niya at
ibinigay sa asawa.

"Are you going to cover your body?"

"I feel so exposed. Yes."

Ipinaharap niya ito sa kanya. Yane is kneeling in front of him, her cleavage were
proudly revealed. The thin veins of her boobs looks hot, and the red mark from his
lips were fading away already.

Ipinapadausdos niya ang palad sa magkabilang bewang ng asawa. Namumungay ang mga
mata nito, kahit haplos palang ang ginagawa niya.
His wife's eyes went down to his torso. He gets more hard when his lips form a
smirk when she notice that he's already turned on.

"Can I?" She teased, asking him to have a hold of his shaft.

"Not yet," He teased her back when he trailed his finger down to her inner thighs.

Yane bit her lips when he rub his finger against the cloth of her femininity. She
parted her legs a bit giving his fingers enough access to feast with her womanhood.

"Howell," she grunted when he impatiently slid his finger inside of her bikini.

"I want to kiss you here," he heard the raspiness of his own voice as he rub his
finger on her wetness.

"H-How?"

He silently curse. His wife was always ready especially now that she's turned on
already.

"Lay here,"

He shifted their position. Ipinahiga niya ang asawa sa sun lounger at pumaibabaw
siya rito. She was chewing her lips and her cheeks were red. He lowered his head
and reach for her lips.

Howell felt like his world stop when Yane's lips touches his. His heart is at it
again, beating wildly because of his wife.

Ipinaikot ng asawa ang braso sa kanyang batok at pinalalim ang halik, habang
ikinikiskis ang sarili sa kanya. His lips form a smirk when he felt like she was
asking for more of him, for more kisses and touch.

"Uhh," she grunted between their kisses when he slid his finger again to her
womanhood.

His fingers were soaking wet. Damn.

"Howell, ummm..."

"I'm going down now," he whispered and let himself get rewarded by devouring his
wife's pinkish pussy.

"Ohh!" She grip on his hair when he started to move his tongue to her wetness.

Pinipigilan niya ang paglilikot ng balakang nito gamit ang mga kamay niya at
hinayaan ang asawa na isigaw ang sarap nang pagpapak niya sa pagkababae nito.

"Oh, geez, why are you so good in licking me... you have a very expert tongue...
mmm..."

"Yeah?" He murmured with a smug smirk.

"My husband is such a pussy eater." She chuckled softly before she covered him with
a thick white towel. "Sorry, I don't want anyone to see my husband licking me down
there under the broad sunlight." She giggled, that made his heart beat fast than
normal.

After a few minutes of hearing his wife's moans, Howell stopped when he reached her
peak.

Umahon siya para magkapantay ang kanilang mga mukha. Yane's beautiful face still
reminds him the first night he saw her and the first night he knew he's fucked up,
because it was a fucking love at first sight.

He can still remember how he cringed whenever he admit that he fell to a minor. It
was so wrong, but he didn't give a damn, he wanted her to be his.

Yane opened her eyes while her lips were parted. Ang saya sa kislap ng mga mata
nito ay nahalinhinan ng labis na kaluguran.

"Damn, I'm so in love with you." He muttered, he can't hold his emotion anymore.

He's under her spell. He was so damn head over heels in love with his little
dragon.

"I'm always in love with you," she whispered softly, her cheeks rose up. Oh, how
cute.

Yane cupped his jaw with her soft warm palms. Bumangon ito ng bahagya para bigyan
siya ng halik sa labi ng may pagmamahal.

"You're the reason of my completeness and happiness. You're my light, my savior and
my forever. I love you so much, my Howell." She said with a smile on her lips,
while staring lovingly at him.

Howell bit his lips tightly, the overwhelming feeling is too much for his
expectation. This emotion and the wild beating of his heart, these what Yane can do
to him.

"My love for you always drive me insane. I can't think properly without you." He
whispered hoarsely, staring back at his lovely wife. "No matter how much I tried to
avoid you before, my heart don't cooperate with me. My heart always choose you. I
always end up staring at you and let myself falling deeper in love with you."

Howell smiled to his wife before he territorially claimed her sweet lips for a
passionate kiss.