“Hindi sapat na ang tao’y matuto ng

lengguwahe at makapagsalita
Marapat ding maunawaan at magamit
nito nang tama ang wika.”
 Alam mo ba!?
Si ay isang mahusay,
kilala at maimpluwensiyang linggwista at
anthropologist at maituturing na “higante” sa
dalawang nabanggit na larangan.
Ipinakilala ni Hymes ang konsepto ng
o
. Bahagi ng gusto niyang malaman ay
kung paano magkakaiba-iba ang wika ng mga ito sa
iba’t ibang kultura.
 Alam mo ba!?
Si Dr. Hymes ay isinilang sa Portland, Oregon noong
Hunyo 7, 1927. Nagtapos siya ng Bachelor’s Degree in
Literature and Anthropology sa Reed College noong
1950 at ng Ph.D. in Linguistics noong 1955.

Yumao siya noong November 13, 2009 sa edad na 82

dahil sa komplikasyong dala ng sakit na
Alzheimer’s.
Ang terminong
ay nagmula kay Dell
Hymes noong 1966.

Kasama si John J. Gumperz ay nilinang nila ang

konseptong ito bilang reaksyon sa kasanayang
linggwistika
Ang isang tao ay may kakayahan sa wika ay dapat
magtaglay hindi lang ng kaalaman tungkol dito
kundi ng kahusayan, kasanayan, at galing sa
paggamit ng wikang naangkop sa mga sitwasyong
pangkomunikatibo.
Sa pagtatamo ng kakayahang komunikatibo,
kailangang pantay na isaalang-alang ang
pagtatalakay sa mensaheng nakapaloob sa teksto at
sa porma o kayarian ng wikang ginagamit sa teksto.
Ang paglinang sa wika ay nakapokus sa
kapakinabang idudulot nito sa mag-aaral, na
matutuhan ang wika upang sila ay
makapaghanapbuhay, makipamuhay sa kanilang
kapwa, at mapahalagahan nang lubusan ang
kagandahan ng buhay na kanilang ginagalawan.
Ang kasanayang pangkomunikatibo ay sumasakop
sa mas malawak na konteksto ng lipunan at kultura
– Ito’y ang wikang kung paanong ginagamit at hindi
lang basta ang wika at mga tuntunin nito.
Sa silid-aralan nagaganap ang pormal na pagkatuto
ng wika.
Nasusukat ang kasanayang pangkomunikatibo
sa:
Mga pagtataya:
Mga Komponent (Canale at Swain):

1. Gramatikal
2. Sosyo-lingwistik
3. Istratejik
4. Diskorsal
Sinabi ni Canale at Swain na ang
kasanayang lingwistika ni Chomsky ay
kapreho lang ng kasanayang gramatikal
kung kaya naman ang tinukoy nila ang
modelo sa kasayanang lingwistika bilang
kasanayang gramatikal.
Ang kasanayang gramatikal ay ang pag-unawa at
paggamit sa kasanayan sa ponolohiya, morpolohiya,
sintaks, semantika, gayundin ang mga tuntuning
pang-ortograpiya.
 SINTAKS (pagsasama ng mga salita upang
makabuo ng pangungusap na may kahuugan)

o istruktura ng pangungusap
o tamang pagkakasunid-sunod ng mga salita
o uri ng pangungusap ayon sa gamit
o uri ng pangungusap ayon sa kayarian
o pagpapalawak ng pangungusap
 MORPOLOHIYA (mahalagang bahagi ng salita
tulad ng iba’t ibang bahagi ng pananalita)

o iba’t ibang bahagi ng pananalita

o prosesong derivational at infleskyunal
o pagbubuo ng salita
 LEKSIKON (mga salita o bokabularyo)

o pagkilala sa mga
 content words ( pangngalan, pandiwa, pang-uri)
 function words ( panghalip, mga pang-ugnay tulad
ng pangatnig, pang-ukol, pang-angkop)
o konotasyon at denotasyon
o kolokasyon (pagtatambal ng salita at isa pang
subordinate na salita)
 PONOLOHIYA o PALATUNUGAN

o segmental
o katinig, patinig, tunog
o suprasegmental
o diin, intonasyon, hinto
 ORTOGRAPIYA

o mga grafema
 titik at di-titik
o pantig at palapantigan
o tuntunin sa pagbaybay
o tuldik
o mga bantas
 Pinagdaranan Tumatanggap Umuunawa
Pinagmulan
ng Mensahe
Tagahatid ng ng sa
Mensahe Mensahe Mensahe

Ingay

FEEDBACK
 Mensahe

Tagasagisag Tagasagisag

Tagabigay ng Tagabigay ng
Interpretasyon Interpretasyon

Taga-unawa Taga-unawa

Mensahe
Ang komunikasyon ay ang akto ng
pagpapahayag ng ideya o kaisipan sa
pamamagitan ng pasalita o pasulat na paraan.
Ito ay proseso ng pagpapadala at pagtanggap ng
mga mensahe sa pamamagitan ng mga
simbolikong cues na maaaring verbal o di-verbal.
Maliwanag na sa isang sitwasyong
pakikipagtalasan ay may tagapaghatid ng
mensahe at may tagatanggap.
May Dalawang Uri ng Komunikasyon:

kapag ito ay ginagamitan ng wika o salita at mga titik

na sumisimbolo sa kahulugan ng mga mensahe.

kapag hindi ito gumagamit ng salita bagkus

ginagamitan ito ng mga kilos o galaw ng katawan upang
maiparating ang mensahe sa kausap.
Mahalaga ang di-verbal na komunikasyon sapagkat inilalantad
nito ang emosyon ng nagsasalita at kinakausap, nililinaw nito ang
kahulugan ng mensahe at pinananatili ang resiprokal na
interaksyon ng tagapagpadala at tagatanggap ng mensahe.
1. – kilos o galaw ng katawan (
body language)

2. – nagpapakita
ng emosyon kahit hindi ito sinasabi upang
maunawaan nang lubusan ang mensahe ng
tagapaghatid.

3. – nakikita sa galaw
ng ating mga mata ang nararamdaman natin.
Ipinababatid nito ang damdaming ating
nararamdaman
4. – mga di-lingwistikong tunog na may
kaugnay sa pagsasalita.

5. – ito ay
tumutukoy sa paggamit ng sense of touch sa
paghahatid ng mensahe.

6. – espasyo o layo sa
pagitan ng kausap at kinakausap.
Iba’t iba ang proxemic distance ang ginagamit:
intimate,personal o public.
7. – tumutukoy kung paano
ang oras ay nakaaapekto sa komunikasyon.

Hal: pagdating nang huli sa klase o job interview–

kakulangan ng disiplina pagtawag sa telepono sa
disoras ng gabi – pangiistorbo o maaaring
emergency
Saklaw ng diskorsal ang pagkakaugnay ng serye
ng mga salita o pangungusap sa bumubuo ng ng
isang makabuluhang teksto.

May dalawang bagay na isinasa-alang-alang

upang malinang ang kakayahang diskorsal.
Ginagamit ang panandang ito upang maiwasan
ang paulit-ulit na paggamit ng pangngalan o
salitang ginagamit sa pagpapahayag.
 ito ang paggamit ng panghalip na
tumutukoy sa mga nauna o nahuling
pangngalan.

Anapora o sulyap na pagbalik

Katapora o sulyap na pasulong
 o sulyap na pagbalik ang tawag sa mga
panghalip na ginagamit sa hulihan bilang pananda
sa pinalitang pangngalan sa unahan ng
pangungusap o talata.

Halimbawa:
Ang aming guro ay modelo ng sipag at tiyaga. Siya ay
walang pagod na nagtuturo sa kanyang mga mag-aaral.
Maghapon siyang nakatayo at nagpapaliwanag. Siya ay
isang tunay na huwaran.
 o sulyap na pasulong naman ang tawag sa mga
panghalip na ginagamit sa unahan bilang pananda sa
pinalitang pangngalan sa hulihan ng pangungusap o
talata.

Halimbawa:
Madaling araw pa lamang ay naghahanda na siya upang pumasok sa
paaralan. Kung may mga mag-aaral na hindi nakauunawa, buong tiyaga
niyang ito’y pinaliliwanag. Siya ay gumagabay sa mga mag-aaral na
minsa’y naliligaw ng landas. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, nais
makapagpabago ng kahit ng isa man lang na mag-aaral. Iyan ang nais ni
Bb. Cruz, ang aming magiting na gurong tagapayo.
 ito ay ang pagtitipid sa
pagpapahayag. May mga salitang hindi na
inilalagay o nawawala na sa pahayag sa
kadahilanang naiintindihan na ito sa
pahayag at magiging paulit-ulit lamang.

Halimbawa:
Bibihira ang mga gurong gumagawa ng ganito.
 ito ay ang paggamit ng iba’t iba
pang reperensiya sa pagtukoy ng isang
bagay o kaisipan.

Halimbawa:
Kahanga-hanga talaga ang ating mga bagong bayani.
Tunay na dapat pahalagahan ang mga guro.