THE PARABLES OF JESUS

Teachers, both ancient and modern, use parables to present their message dahil proven na
madaling maka-relate ang tao sa story kaysa sa straightforward discussion. OT people also used
parables (2 Sam 12:1-14; 14:1-11; 2 Kings 20:35-40; Isa 5:1-7 etc). Jesus understood that very
well kaya ang mga talinhaga ay central elements ng mga teachings niya to the point na 'di
mahihiwalay ang teachings ni Jesus sa mga parables niya. Sa atin ngayon, ang mga parables ay
patuloy na tinuturuan tayo the same way na naging blessings sila sa mga nauna sa'tin.
In this article, we will study kung ano ang parables at anong proper way to understand them
(may mga tips din kaming binigay para padaliin ang buhay niyo). This discussion ay intended
primarily sa mga may background na about interpretation like pastors, teachers and study leaders
pero welcome din naman to read and learn kahit 'yung mga wala (pa). Learning the proper way
of interpretation ay para naman sa lahat ng willing.
"PARABLE AND ANCIENT LITERATURE”
☑️The word “Parable” ay galing sa Greek words na “Para” (“alongside of”) and “ballot” (“to
cast/to throw”) which means ang literal meaning nun ay “to throw alongside of” or “pagbato sa
tabi ng isa pang bagay.” Ang idea ng parable ay may isang mensahe na gustong i-communicate
si speaker tapos magbabato siya ng story or sayings to illustrate that point. In ancient Jewish
literature, ang parable ay kasama sa category ng “mashal,” a Hebrew term for “wise sayings,”
kasama nito ang proverbs (kawikaan), fables (pabula), riddles (palaisipan) at mga figures of
speech. This means na ang parables, based on ancient standards, ay ‘di limited lang sa mga short
stories/ sermon illustrations, it could be anything na ginagamit ni speaker for the sake of
analogy/comparison and/or to present his point effectively.
☑️Dahil masyadong malawak ang sakop ng “mashal,” iba-iba ang opinyon ng mga scholars kung
ilan ba talaga sa teachings ni Jesus ang mako-consider na parable at ano ang hindi. The estimated
number of parables sa Gospels ay as low as 35 and can go as high as 75. This presents the fact na
may difficulty in classifying parables dahil Jesus exercised freedom sa paggamit ng “mashal” or
“wise sayings.” Modern readers (just like many scholars) considered na ang mga parables lang
ay 'yung mga stories na ginamit ni Jesus as sermon illustrations, just like The Good Samaritan
(Lk 10:30-37) and The Prodigal Son ( Lk 15:11-32). Pero kung pagbabasehan ang definition ng
"mashal," maari din daw matawag na parable ang mga statements ni Jesus tulad ng “you are the
salt of the earth…light of the world” (Matt 5:13-14) pati na rin ang “you cannot serve God and
Money” (Matt 6:24) dahil sa figures of speech na ginamit sa mga 'to.
(Pero today, hahayaan na natin silang mamroblema sa pagka-categorize kung ano ang talinhaga
sa hindi. We will focus sa mga stories na ginamit ni Jesus as sermon illustrations dahil all of us
ay sure naman na these passages are parables.)
“NATURE OF THE PARABLES”
☑️Generally speaking, a parable has only one central point or isang mensaheng pinaparating (one
parable = one central point). This means na lahat ng details ng isang story ay secondary/
subordinate lang at tumuturo lang du'n sa iisang punto ng parable. 'Yun ang kaibahan ng parable
sa allegory na may multiple points naman at almost lahat ng details eh may deeper/ symbolical
meanings (later, we will discuss more of this). Ang most common theme ng mga parables ni
Jesus ay ang Kingdom of God.
☑️Ang mga talinhaga rin ni Jesus ay gumagamit ng familiar elements based sa setting ng original
listeners para madaling maintidihan ng audience ang stories at ang point ng stories. For example,
dahil patriarchal culture sila kaya very relatable ang The Prodigal Son (Lk 15:11-32) sa kanila,
also dahil agricultural setting sila kaya maiintindihan nila ang The Lost Sheep ( Matt 18:12-14:
Lk 15:4-7), The Workers at the Vineyard (Matt 20:1-16), The Growing Seed ( Mk 4:26-29) etc.
This proves the point na ang intention ng mga talinhaga ni Jesus ay para madaling maunawaan
ng mga listeners ang message. The goal of Jesus in using parables was not to conceal the truths
but to make them known and by doing so, He was fulfilling the prophecy (Matt 13:34-35).
Similar 'yun sa mga paggamit ng preachers and teachers today ng illustrations and examples in
order to present their points clearly.
☑️By using parables effectively, namamangha ang mga original listeners kay Jesus, confirming
His authority as a teacher (Matt 7:28-29; 13:54; Mk 1:22; 6:2). In fact, kahit ang mga religious
leaders na against sa kanya ay nauunawaan din ang mga parables (Matt 21:45) kaya sila offended
dahil du'n. Pero may pagkakataon din na hindi nila maintindihan yung mga parables due to
unbelief (Jn 10:6).
☑️This supports the idea na ang parables ay ‘di intended to be “coded mysterious messages” na
maiintindihan lang ng iilan, but rather effective tool in teaching sa general audience. Most of the
time na-achieve naman ang purpose kung bakit sila ginamit. “With many similar parables, Jesus
spoke the word to them, as much as they could understand.” (Mk 4:33)
“EXCEPTION TO THE RULE---THE SOWER”
As mentioned above, ang parable ay dapat may isang central point lang na prine-present
at lahat ng details ng story ay secondary lang sa main point na 'yun. Also, parables were intended
na madaling maintindihan ng audience.
🔘Question: Paano yung The Sower ( Matt 13:1-10; Mk 4:1-9; Lk 8:1-9)? It was stated na
‘di 'yun naintindihan agad ng mga disciples ( Matt 13:10: Mk 4:10: Lk 8:9) at nang pinaliwanag
ni Jesus ang meaning nun mayroon siyang more than one point sa story dahil lahat ng details
binigyan niya ng symbolical meaning: 'yung seed, mga lupa, 'yung ibon, 'yung thorns etc (Matt
13:18-23; Mk 4:13-20; Lk 8:11-15)..?
☑️Answer: Dahil ang The Sower ay ‘di intended to be a sermon illustration kaya ito ay
‘di pasok sa general rule ng parables. It was meant to be a riddle to be interpreted as allegory. To
make it short, it is an example of allegory.
Kuha mo?
☑️By checking the context ng The Sower, sinadya talaga ni Jesus na maging palaisipan
ang talinhaga na ‘to sa audience niya, which means, He intended to conceal its real meaning to
the point na kahit ang mga disciples niya nagtaka at in-approach siya para ipaliwanag ang story.
Jesus did this to fulfill the Scripture na ang secrets ng Kingdom ay ‘di para sa mga outsiders
dahil ‘di sila open to learning ( Matt 13:11-16: Mk 4:11-13; Lk 8:10). As mentioned earlier about
“mashal,” ang parables ay hindi limited to short stories, pwede rin ‘tong mga riddles or
palaisipan, kaya we can assume na Jesus exercised freedom in His teaching strategies sa tagpo na
‘to. Notice na He used the phrase, “whoever has ears, let them hear” sa ending ng parable. This
statement was used as “language of riddles” sa ancient times to invite the audience na pag-isipan
kung anong meaning ng nabanggit. Hindi ginagamit ni Jesus ang formula na ‘to sa majority ng
mga parables dahil ‘di naman sila riddles but rather illustrations to present a single point ng mas
malinaw. Sa interpretation ni Jesus sa The Sower, He gave meanings to all the details na nandun
sa story. This is very rare at 'di applicable sa the rest ng mga parables sa Gospel. This proves na
ang The Sower ay different sa rest.
☑️We have to be particular kung paano iha-handle ang The Sower kasi common cause ng
misinterpretation today na kung paano in-interpret ni Jesus yung story eh ganun na rin 'yung
gagawin sa lahat ng mga parables. We should be clear na iba ang purpose ni Jesus sa The Sower
dahil 'yun ay presented as a riddle to the audience. Kapag tinuring natin na ang The Sower ay
katulad din ng ibang parables na sermon illustrations, lalabas na si Jesus ay nag-overinterpret
kaya nagkaroon ng multiple points sa story at lahat nalang ng detail ay may meaning. Sa
kabilang banda, if in-interpret natin ang ibang parables the way na in-interpret ni Jesus yung The
Sower, maliligaw tayo kasi hahanapan natin ng meaning yung mga wala namang intended
meaning sa mga kwento. All throughout sa history, naging controversial ang The Sower at ang
kakaibang pag-interpret dito ni Jesus. Naisip tuloy ng ilan na ang explanation ng parable na
makikita sa Gospels ay ‘di talaga galing kay Jesus at addition nalang ng mga writers para
masagot ang riddle. Yet today, modern scholars already agreed and understood na ang The
Sower ay exception sa general rule dahil it was meant to be an allegory.
In interpreting parables, may mga basic principles and rules na laging dapat i-consider.
We summarized all of them into four (4) points all starting in "C" para easy-to-remember: central
point, context, culture, and crowd.
Sa pag-unawa ng mga talinhaga, these 4C's ay ang pinaka-fundamental.
1. CENTRAL POINT
☑️Ang bawat talinhaga ay mayroong isa lang na gustong ipahiwatig. To interpret the
parable is to know its central point.
☑️Common mistake ata ng lahat ang gawing allegory ang mga parables at bigyan ng
meaning lahat ng detalye, in fact even some of the early believers committed such mistake.
Augustine, for example, one of the bright thinkers of our faith and an early church father,
interpreted The Good Samaritan (Lk 10:30-37) bilang representation ng Gospel kung saan ang
tao daw ay “bumaba” dahil sa Fall, binugbog ng Kaaway, hindi tinulungan ng Law, pero ni-
rescue ng Good Samaritan na si Jesus. To be honest, very inspiring yung ganung interpretation
(nakaka-teary eye!), but obviously that’s not what Jesus intended nung kinwento nya ang story,
‘di rin ganung paraan inuunawa ang mga parables.
 ☑️For the record, ang story ay sagot sa tanong na, “Who is my neighbor?” at ang central
point ay ang pagmamahal sa kapwa (or pagiging neighbor) ay tumatawid sa kahit ano pang
differences (racial man or religious), tulad ng pagtulong nung Samaritan sa Jew kahit sa totoong
buhay ay magkaaway ang lahi nila. Dahil 'yun ang pinakapunto ng story, lahat ng details ay
sumusuporta du'n at walang any significance by themselves na hiwalay sa central point. I
remember a sincere pastor once preached na ang “donkey” kung saan sinakay yung lalaki ay
symbolical daw sa Holy Spirit at 'yung “inn” daw ay nagre-represent sa Church. Again, that is an
example of overinterpretation based on the idea na ang parable ay allegory. Wala namang
spiritual meaning ang donkey at yung inn, nilagay lang sila to make the story realistic and
interesting, kung paanong bumaba 'yung man from Jerusalem to Jericho not to represent the “Fall
of Man” pero dahil ang location ng Jericho ay mas mababa kumpara sa Jerusalem.
☑️Gets? Hindi lahat ng details sa parable ay may comparison or spiritual significance.
Every detail should be understood based on the story and its central point.
☑️Ang maganda sa maraming parables ay binigay na yung central points nila sa mismong
passage, usually either nasa start nung story, nasa ending or both. Kaya ang challenge nalang sa
atin today ay kung paano mako-connect yung point na binigay ni Jesus (or ng writer) sa
particular parable. For example, 'yung The Persistent Widow (Lk 18:1-8) nasa start palang
binanggit na yung pinaka-meaning: “to show them that they should always pray and never give
up.” (v.1). Another example ay sa The Pharisee and the Tax Collector ( Lk 18: 1-14) na nasa
ending na 'yung point: “Those who exalt themselves will be humbled and those who humble
themselves will be exalted.” (v.14). Mayroon naman na sa simula at wakas binangit tulad ng sa
The Workers in the Vineyard (Matt 20:1-16) na ang mensahe lang ay “the last will be first, and
the first will be last” na binanggit na ni Jesus sa beginning ng parable (Matt 19:30) at inulit din
niya sa ending nito (Matt 20:16).
-------------------------
2. CONTEXT
☑️Ang bawat parable ay nakapaloob sa kanya-kanyang context or setting and to
understand the parable kailangan maunawaan 'yung eksena kung saan ‘to mababasa. For
example, ang The Rich Fool (Lk 12:16-21) ay response ni Jesus du'n sa nag-request sa kanya na
pumagitna sa hatiian ng mana nilang magkapatid (v. 13-14); ang The Good Samaritan (Lk 10:30-
37) ay response ni Jesus sa tanong ng Law expert na, “who is my neighbor?” (v.29); ang The
Workers in the Vineyard (Matt 20:1-16) ay further explanation ni Jesus sa sagot niya sa tanong
ni Peter na, “What then will there be for us?” (Matt 19:27) AT marami pang iba. Si interpreter ay
dapat aware sa nangyayari sa tagpo kaya kinwento ni Jesus yung parable.
☑️Ang marami rin sa mga parables ay binigay ni Jesus as part of a discussion kaya para
makatiyak sa central point ng isang parable dapat tingnan kung ano yung dini-discuss ni Jesus sa
tagpo na binanggit niya 'yun. For example, ang The Friend at Midnight (Lk 11:5-8) ay part ng
discussion ni Jesus about prayer (v.1-4); ang parables naman na nasa Matthew 13 (The Weeds,
The Mustard Seed, The Yeast, The Hidden Treasure etc) ay discussion ni Jesus tungkol sa
Kingdom of God; ang The Ten Virgins ( Matt 25:1-13) ay part ng discussion ni Jesus “to keep
watch.” By knowing kung ano yung over-all discussion, may guide na tayo in understanding
each parable.
3. CULTURE
☑️Again ang goal ng parables ni Jesus ay para mas madaling maintindihan ang mga mensahe
niya kaya gumamit siya ng mga images/ details na familiar sa original audience. Nakakatulong
ang pag-alam sa Jewish ancient culture para mas maunawaan natin ang story at mas maging solid
sa atin ang central point ng story. We try to know the cultural details not to create more points
but to know clearly about the central message. Jesus did not explain yung mga cultural details
dahil commonsense nalang yun sa nakikinig sa kanya, na challenge sa atin ngayon na pag-aralan.
☑️Let’s take a closer look sa The Prodigal Son (Lk 15:11-31) na kayang intindihin ng kahit
sino sa atin even without knowing the Jewish customs.
☑️This is one of the most-loved parables dahil malinaw na na-present sa story kung gaano
ka-loving yung father (representing God) sa alibugha/pasaway niyang anak (representing
sinners). Pero mas mauunawaan natin ang bigat ng story kapag nalaman natin kung ano ang
cultural background nito. Based sa Jewish custom, kapag namatay lang ang ama pwedeng hatiin
ang ari-arian at ang panganay ang may karapatan mag-decide sa paghahati ng mana. Usually din
sa ganitong setting na may dalawang magkapatid, 1/3 lang ang dapat mapunta sa bunso at 2/3 sa
panganay. With this in mind, mas makikita natin kung gaano kasama ang ugali ng bunso dahil
para na rin nyang sinabihan ang ama niya na “Mamatay ka na!” the moment he asked for his
shares. Makikita rin natin ang pagiging loving ng ama dahil binigay niya pa rin ang hiniling ng
anak niya at hinati pa niya ang ari-arian nya equally sa dalawa. The moment na umalis yung
bunso para gastusin ang shares niya sa mana, nangalahati ang ari-arian ng pamilya niyang
iniwan. Mas maha-highlight din ang pagiging loving ng ama kung malaman natin na it was
undignified (or 'di magandang tingnan) for an old man na tumakbo pa, yet tumakbo siya nung
moment na makita niya ang anak niya mula sa malayo. Hindi niya hinintay na makalapit pa ang
pasaway, siya na ang nag-effort na salubungin ito. Ang ring (similar to a family ring), robe (ang
best robe ay usually pagmamay-ari ng head of the family which is yung father, in short, damit
niya yung pinakuha niya para ibigay sa anak niya) at sandals (usually servants could not afford
sandals, giving sandals sa anak niya means na ayaw niya na maging alipin siya) na binigay ng
ama ay pagpapakita na tinatanggap niya na ulit ang bunso niyang anak sa pamilya.
☑️See? Knowing the culture will change the way you understand the story. And also,
again and again and again, ang parable ay hindi allegory na lahat ng detalye ay may spiritual
meaning! (Sensya na kailangan i-emphasize ‘to.) Which means walang any significance 'yung
mga details by themselves other than suportahan ang main point at takbo ng story. Kaya walang
"deeper meaning" na pwedeng i-connect sa'yo 'yung ring, robe and sandals na binigay sa anak,
these things do not guarantee "prosperity" to anyone who believes ('yun ay paglalagay na ng
other points). Nandun 'yung mga 'yun para ipakita na tinatanggap ng ama 'yung anak bilang
member ulit ng pamilya, these details made the story realistic to the original hearers. In
connection sa central point, mas mae-emphasize ng mga 'to yung idea ng pagtanggap ng Diyos sa
repentant sinners or in other words, His love for the lost. Wala ring nire-represent yung baboy na
inalagaan nung alibughang anak, nandun lang yun sa story para mas gawing true-to-life yung
eksena ng paghihirap ng anak nung mawala na lahat-lahat sa kanya, to the point na kahit
"unclean" animal inalagaan niya.
4. CROWD
☑️In interpreting parables, we should remember na una ‘tong “napakinggan” at hindi
“nabasa.” Parables were originally spoken sa crowd then later on ni-record ng mga writers para
mabasa ng mga sumunod na generations kasama tayo. Ang audience na unang naka-receive ng
mga parables ay hindi lahat literate or educated, they were just common people with common
background, na may simple way of thinking. Narinig nila ng isang beses 'yung mga parables at
naunawaan nila 'yung mga ibig-sabihin agad, mayroon pa silang something to reflect mula sa
story pag-uwe nila. Parables, used as illustrations, were not intended na maging analytical na
kailangan pa ng audience na mag-research at mag-meditate para lang maunawaan. Jesus made
sure na ang mga parables ay simple and short enough para ma-gets at matandaan ng mga tao
(effective 'yung ginawa ni Jesus kasi kahit tayo ngayon we can narrate several parables by
memory even without checking our Bibles).
☑️We MUST take note of that principle kapag ini-interpret natin ang mga parables
ngayon dahil may tendency tayong lahat na ma-disregard 'yung obvious at simple na ibig-sabihin
dahil sa kakahanap natin ng “mas malalim” or “mas mabigat” or "mas matalino" na meaning,
nauuwe tuloy sa overinterpretation! Modern readers, pastors and teachers often commit such
mistake! In evaluating kung tama ba ang interpretation mo sa parable, laging isipin kung sa
ganung paraan din ba naiintindihan ng unang nakarinig ang kwento. Kung masyadong
kumplikado na---malaki ang chance na mali na 'yung interpretation mo. In interpreting the
parables, most of the time, 'yung mas simple at obvious na interpretation ang accurate na
meaning nung story. Gets?
☑️For example tingnan natin ang The Persistent Widow (Lk 18:1-8). I read an
interpretation of this parable na ang application ay we should not set that woman as an example
to pray always. Bakit daw? Kasi hindi naman daw unjust si Lord katulad nung judge sa kwento.
According to him, the story was not intended para gawin nating motivation to “pray and not give
up” but rather para maging grateful tayo na generous ang Diyos na ‘di na natin pa dapat gawin
yung ginawa ng persistent widow sa story.
☑️Obviously this interpretation is wrong at foolish dahil kinontra na niya 'yung mismong
central point na binanggit sa verse 1! Ang pinakasimpleng point ng kwento ay “pray and not give
up” and that was clearly stated sa unang verse palang dahil sa ganung paraan din naunawaan ng
crowd yung kwento kaya expectedly sa ganung paraan din sinulat ni Luke 'yung meaning nun. It
is unlikely na isipin na gumamit si Jesus ng parable na prino-promote 'yung “pray and not give
up” tapos ang goal niya pala ay yung opposite nun ---hindi 'yun makukuha agad ng crowd!
Again, ang parables, used as sermon illustrations, were meant to reveal truth effectively sa
original hearers, not to conceal truth at hindi rin para iligaw sila sa application.
Ang pag-interpret ng parables ay isang exciting journey. Though ang buong Bible ay
inspired word of God, still ang mga words ni Jesus ay unique at special. Studying about the
meanings of the parables is like sitting in the same place kung saan umupo ang mga disciples and
the rest ng mga followers ni Jesus habang nakikinig sa kanya. Yes, 'di natin na-experience na
face-to-face na maturuan ni Jesus, pero thankfully, recorded na ang teachings niya sa mga pages
ng Gospel. Accessible na sa'ting balikan anytime. 😊

REFERENCES AND FOR MORE INFO

“Parables”
New International Bible Dictionary (1986)
“Parables”
John L. McKenzie, SJ
Dictionary of the Bible (1967)
“Parables”
John.H. Walton and Craig Keener
NIV Cultural Study Bible (2016)
“Interpretation of Parables” by David H. Wallace
Bernard L. Ramm and others
Hermeneutics (1987)
“Interpreting Jesus”
Danny McCain and Craig Keener
Understanding and Applying the Scriptures (2012)
“Guidelines for Interpreting Jesus’ Parable” (1998)
Mark L. Bailey
“Interpreting Parables” (1990)
Craig Blomberg
See footnotes for Luke 15:11-31 (The Parable of the Lost Son)
John.H. Walton and Craig Keener
NIV Cultural Study Bible (2016)