TRADUZIONE:

Da ”Va’ dove ti porta il cuore”

Nei primi anni tutto è continuato in modo naturale. Vivevo per lei, ero – o
credevo di essere – una madre molto affettuosa e attenta. Già dalla prima estate
avevo preso l’abitudine di passare i mesi più caldi insieme alla bambina Sulla
Riviera Adriatica. Avevamo preso una casa in affitto e ogni due o tre settimane
Augusto veniva a passare il sabato e la domenica con noi.
Su quella spiaggia Ernesto vide sua figlia per la prima volta. Naturalmente
fingeva di essere uno sconosciuto, durante la passeggiata camminava per caso
vicino a noi, prendeva un ombrellone a pochi passi di distanza e da lì ci
osservava per ore. La sera poi mi scriveva lunghe lettere registrando tutto quello
che gli era passato per la testa, i suoi sentimenti, quello che aveva visto. Intanto
anche a sua moglie era nato un altro figlio, lui aveva lasciato il lavoro stagionale
delle terme e aveva aperto nella sua città uno studio medico privato. Nei primi
tre anni di mia figlia, a parte quegli incontri casuali, non ci siamo mai visti. Io
ero molto presa dalla bambina, ogni mattina mi svegliavo con la gioia di sapere
che lei c’era, anche volendo non avrei potuto dedicarmi a nient’altro.
Poco prima di lasciarci, durante l’ultima vacanza, Ernesto e io avevamo
fatto un accordo: “Ogni sera, aveva detto, alle undici in punto uscirò all’aperto e
nel cielo cercherò Sirio. Tu farai lo stesso e così i nostri pensieri, anche se
saremo lontanissimi, anche se non ci saremo visti da molto tempo si
ritroveranno e staranno vicini”.
 Из „Върви накъдето те води сърцето“

През първите години всичко вървеше нормално. Живеех за нея, бях –

или по-скоро вярвах, че съм – една сърдечна и грижлива майка. Още от
първото лято свикнах да прекарвам най-горещите месеци заедно с дъщеря
ми в Адриатическата ривиера. Взехме къща под наем и всеки две или три
седмици Август идваше да прекарва почивните дни с нас.
На онзи плаж Ернесто видя дъщеря си за пръв път. Разбира се,
правеше се на непознат, по време на разходката случайно минаваше
покрай нас, взимаше един плажен чадър на няколко крачки разстояние от
нас и от там ни наблюдаваше с часове. Вечер ми пишеше дълги писма,
записвайки всичко, което му минаваше през главата, чувствата си, това,
което беше видял. В това време, освен дъщеря му, на жена му ѝ се беше
родил още един син, беше напуснал сезонната си работа в минералните
бани и беше отворил частен медицински кабинет в града си. През първите
три години от живота на дъщеря ми, освен от тези случайните срещи,
никога не се виждахме. Бях заета с детето, всяка сутрин се събуждах с
радост от знанието, че я има, дори и да исках, не бих могла да се посветя
на нищо друго.
Малко преди да се разделим, по време на последната ни почивка, аз
и Ернесто се разбрахме: „Всяка вечер – беше казал – точно в единадесет
часа ще изляза на открито и в небето ще потърся Сириус. Ти ще направиш
същото и така мислите ни, макар и много надалеч, макар и да не сме се
виждали от много време, ще се изнамерят и ще останат близки.“
ПРЕВЕДЕТЕ:

Часът е седем вечерта. Енрико и Алберто се връщат от дълга

разходка по брега на морето. Гладни са, влизат в един малък ресторант,
където кухнята е много добра. Все още има няколко свободни маси.
Двамата приятели избират спокойна маса за двама близо до прозореца.
След малко сервитьорът им донася менюто. Има богат избор от предястия,
месни и безмесни ястия, аперитиви и безалкохолни напитки. Сервитьорът е
много любезен и им помага да си изберат вечерята. Двамата приятели
предпочитат риба на скара с гарнитура от пържени картофи и плодова
салата за десерт, а за пиене поръчват бутилка бяло вино и минерална вода.
Хранят се с голям апетит. Накрая плащат сметката, оставят добър бакшиш
на сервитьора и доволни излизат от ресторанта.

Sono le sette di sera. Enrico e Alberto tornano da una passeggiata lunga

sulla costa del mare. Hanno fame, entrano in un ristorante piccolo dove la cucina
è buonissima. Ancora ci sono alcuni tavoli liberi. I due amici scelgono un tavolo
tranquillo per due vicino alla finestra. Tra un attimo il cameriere li porta il menu.
C’è una scelta ricca di antipasti, piatti di carne e senza carne, aperitivi e bibite
analcoliche. Il cameriere è molto gentile e li aiuta a scegliere la cena. I due amici
preferiscono pesce alla griglia con contorno di patate fritte e una macedonia di
frutta per dessert, e da bere ordinano una bottiglia di vino bianco e acqua
minerale. Mangiano con un appetito grande. Alla fine, pagano il conto, lasciano
una buona mancia al cameriere ed escono dal ristorante soddisfatti.
TEST DI PROGRESSO (UNITÀ 8)

1. Se continuiamo a lavorare con questi ritmi e con questa precisione,

finiremo certamente il lavoro in tempo.
2. Se studiaste di più, sapreste benissimo come svolgere il compito.
3. Se ieri tu fossi venuta con noi alla festa di Gianni, ti saresti divertita.
4. Lo potrei giustificare soltanto se fosse un bambino.
5. (c) Senza il tuo aiuto non ci sarei riuscito.
6. A: Pronto! Papà, sono Rita. Se puoi, vieni a prendermi da scuola perché
ho perso di nuovo l’autobus.
B: Ma è assurdo! Sempre la stessa storia! Va be’, vengo.
A: Grazie, ti aspetto.
7. Comprala questa maglietta, se ti piace tanto.
8. Se Matteo non fosse stato tante ore ogni giorno al computer, adesso non
avrebbe questi dolori alla mano e questo bruciore agli occhi.
9. Quando i nostri genitori ci hanno detto che bisognava ritornare a casa, ci
siamo rimasti tanto male che mio fratello se ne voleva tornare in treno.
10.Ci credo a quello che mi dici, Filippo. Non ne parliamo più, per favore,
non ne vale la pena.
11.A: Non si può andare avanti così! Ogni volta che scarico qualcosa da
Internet il mio computer si riempie di virus!
B: Per non avere problemi, prova a installare questo programma
antivirus.
A: Ci proverò, grazie!
12.Galileo Galilei – il microscopio
Alessandro Volta – la batteria elettrica
Antonio Meucci – l’apparecchio telefonico
Guglielmo Marconi – primo collegamento radiotelegrafico
TEST DI PROGRESSO (UNITÀ 9)

1. Il Giudizio Universale è stato dipinto da Michelangelo e gli era stato

commissionato da papa Clemente VII (settimo).
2. L’articolo è stato scritto da un gruppo di cittadini per protestare contro
l’inquinamento atmosferico che negli ultimi anni è cresciuto tanto nella
nostra città.
3. Il progetto per la costruzione della nuova Torre a Londra è stato diretto
da un famoso studio di architettura italiano, sono tanti infatti gli architetti
italiani che vengono apprezzati all’estero.
4. A: Gianni, sul serio ti hanno regalato una macchina?
B: Sì, mi è stata regalata per il mio diciottesimo compleanno.
5. A: È vero che hanno rubato, tra gli altri, un dipinto di Modigliani dal
Museo d’Arte moderna di Parigi?
B: Sì, è proprio così.
6. Ragazzi, le cose vanno fatte con attenzione, per questo siete stati
rimproverati!
7. L’Italia è uno dei paesi dove si stampano tre quotidiani sportivi e, in
genere, si leggono pochi libri.
8. A: La mostra sui pittori contemporanei va organizzata al più presto, non
si può rimandare oltre.
B: Sì, sono d’accordo, si deve organizzare.
9. 1 – L’abito non fa il monaco.
2 – Le bugie hanno le gambe corte.
3 – Patti chiari amicizia lunga. (Чисти сметки добри приятели)
10. Michelangelo – La Cappella Sistina
Leonardo da Vinci – Il Cenacolo
Botticelli – La Nascita di Venere
Raffaello – La scuola di Atene
Renato Guttuso - Vucciria