30/7/2020 MLS

Quia enim per multos iam annos peccatis exigentibus penuria frugum laborabant homines, opus est rectoribus hoc providere?
81 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, De cursu spirituali, 146, 0211C (auctor 1010-1070)
Sunt etenim multi ita peccatis exigentibus obcaecati, ut nec credant poenam esse infernalem.
82 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Dialogus de tribus quaestionibus, 146, 0101A (auctor 1010-1070)
Exterior vero nulla vitia, vel virtutes contingit actione, nisi quae interior concepit ratione, excepto, cum necdum, sicut infantes,
rationis capax, vel cum peccatis exigentibus insaniae morbo laborat.
83 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Precatio Theodisca, 146, 0430B (auctor 1010-1070)
Hi quidem, Domine, gratia tua praestante sunt perfecti, atque potentiae tuae armis electi; ast ego omnimoda fragilitate et ignavia,
peccatis meis exigentibus, depressus, vix in aliquantulo servitutis tuae studio persisto, si mihi sanitas prosperitasque omnis aderit.
84 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Precatio Theodisca, 146, 0431D (auctor 1010-1070)
Deinde immensam pietatem tuam, Domine Iesu Christe, suppliciter deposco pro fratribus nostris coenobiique nostri loco ut, quia,
peccatis nostris exigentibus, tam a nostratum quam ex alienorum effectu, proh dolor!
85 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Visiones tum suae tum aliorum, 146, 0348D (auctor 1010-1070)
Cum autem per unam fere hebdomadam tali detinerer infirmitate, nec ideo aliquantulum, peccatis meis exigentibus, de animae
meae tractarem utilitate, subito in quadam nocte mihi solito more in lectulo quiescenti, vir quidam minaci vultu et omnimodo terribili
habitu iuxta me visus est stare, et in tantum me flagello quodam castigare, ut nullo modo crudelitati vel severitati humanae simile
quid arbitrarer in ipso esse.
86 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Visiones tum suae tum aliorum, 146, 0354D (auctor 1010-1070)
Interea vero, quia peccatis meis exigentibus omnis vigor mentis et corporis in me cito defecit, sensi per spiritum quomodo mihi
labia a malignis spiritibus comprimebantur, ne ad psallendum moveri possent.
87 Othlonus S Emmerammi Ratisponensis, Vita S. Wolfkangi, 146, 0409A (auctor 1010-1070)
Post eius vero discessum ( an. 1001) illorumque quos ipse instituerat, tunc peccatis exigentibus, sicut quondam Ioseph mortuo filii
Israel dura servitute carnali in Aegypto comprimebantur, ita et Sancti Emmerammi coenobitae, multis pseudopraepositis
succedentibus, omnimoda spiritualis vitae destructione contriti sunt.
88 Othlonus S Emmerammi, Liber visionum, 3; 20 (auctor c.1010-c.1070)
Cum autem per unam fere ebdomadam tali detinerer infirmitate, nec ideo aliquantulum peccatis meis exigentibus de animae meae
tractarem utilitate, subito in quadam nocte mihi solito more in lectulo quiescenti vir quidam minaci vultu et omnimodo terribili habitu
iuxta me visus est stare et in tantum me flagello quodam castigare, ut nullo modo crudelitati vel severitati humanae simile quod
arbitrarer in ipso esse.
89 Othlonus S Emmerammi, Liber visionum, 4; 18 (auctor c.1010-c.1070)
Interea vero quia peccatis meis exigentibus omnis vigor mentis et corporis in me cito defecit, sensi per spiritum, quomodo mihi
labia a malignis spiritibus comprimebantur, ne ad psallendum moveri possent.
90 Petrus Damianus, Sermones, 144, 0877A (auctor 1007-1072)
Propter illos vero subtracta sunt, quos ab electorum sorte, exigentibus eorum peccatis, districtae severitatis iustitia repellebat.
91 Petrus Damianus, Carmina sacra et preces, 145, 0923A (auctor 1007-1072)
Cum vero te peccatis meis exigentibus subtrahis infelix anima mea protinus arelecta contabescit et corruit; nec ut in studio purae
orationis exerceatur assurgit.
92 Petrus Damianus, Collectanea in Vetus Testamentum, 145, 1003B (auctor 1007-1072)
Vel quia ostium Christus est, sicut ipse dicit: « Ego sum ostium (Ioan. X) . » Qui Christum exigentibus peccatis amittunt, quasi
intrare coelestium civium habitaculum possint, estium non inveniunt.
93 Petrus Damianus, De institutis suae congregationis , 145, 0359A (auctor 1007-1072)
Quae nimirum sancti Spiritus gratia si defuerit, licet mentem ad supernam gloriam quis sublevare contendat; licet gehennae
supplicia, vel praeterita peccata ad memoriam reducat, vel etiam Dominicae passionis mysteria recolat; propter haec tamen omnia
lacrymae non erumpunt, cui mentis arcana peccatis exigentibus obdurescunt.
94 Petrus Damianus, Expositio mystica historiarum Libri Geneseos, 145, 0852A (auctor 1007-1072)
Sed quia ostium Christus est, sicut ipse dicit: « Ego sum ostium, » et qui Christum exigentibus peccatis amittunt, qua intrare
coelestium civium habitaculum possint, ostium non inveniunt.
95 Petrus Damianus, Liber Gomorrhianus ad Leonem IX, 145, 0165A (auctor 1007-1072)
Nec ea, quae illis necessaria sunt, peccatis exigentibus, videre permittit.
96 Petrus Damianus, Liber Gomorrhianus ad Leonem IX, 145, 0165C (auctor 1007-1072)
Qui enim non per humilitatis, sed per arrogantiae, et tumoris anfractus ad Deum accedere gestiunt, patet profecto, quia unde
ingressionis aditus pateat non agnoscunt; vel etiam quia ostium Christus est, sicut ipse dicit: « Ego sum ostium (Ioan. X) . » Qui
Christum peccatis exigentibus amittunt, quasi intrare coelestium civium habitaculum non possint, ostium non inveniunt.
97 Petrus Damianus, Epistolae, 144, 0224A (auctor 1007-1072)
est omnino confusa, et velut area quae pedibus conculcatur, abiecta, peccatis meis id exigentibus deputo, non vitio, quod absit,
vestrae parvitatis [f. paternitatis] ascribo.
98 Petrus Damianus, Epistolae, 144, 0352A (auctor 1007-1072)
Quod si hoc laicis indulgetur, ut peccata sua eleemosynis redimant, ne subripiente mortis articulo, ex hac vita sine reatus sui, quod
absit, absolutione recedant, quid monacho praecipiendum erit, qui et longam forte poenitentiam, peccatis exigentibus, accipit: et
pecunias olim funditus, quibus redimatur, abiecit?
99 Bruno Magdeburgensis, De bello Saxonico, 147, 0514C (auctor fl. 1075)
Multiplices et magnae tribulationes, quae nos nostris peccatis exigentibus inremediabiliter nisi pietas divina subvenerit affligunt,
omnium qui vel Deum timent, vel se homines esse cognoscunt, misericordiam suppliciter quaerere nos compellunt.
100 Landulfus Mediolanensis, Historia Mediolanensis, 147, 0903A (auctor fl. 1075)
Vestris enim peccatis exigentibus, dum putastis illum vituperare, cum ipso non post multum tempus sine misericordia cadentes
redarguemini.

www.mlat.uzh.ch/MLS/advsuchergebnis.php?suchbegriff=peccatis exigentibus&table=&level2_name=&from_year=&to_year=1100&mode=SPH_… 6/10