Magandang buhay, G. Felix! Binabati po kita ng maligayang araw ng mga guro.

Saludo
po kami lalong-lalo na ang buong FilMaj2 sa iyong dedikasyon at walang maliw na
paghubog ng aming kaisipan. Tunay kang tagapagligtas ng kinabukasan. Muli,
maligayang araw ng mga guro!

Ang pambansang pampanitikan ay nagsimula sa wikang katutubong Negrita at Aeta

Bawat rehiyon ay may wikang pagkilanl Pilipinas ang ating Lupang Sinilangan

sangkap na bumubuo sa pambansang Saan ka mang lupalop ika’y aking

panitikan aasahan

Bisaya, Ilocano Wikang katutubo ay ating identidad.

Waray o Manobo Wag mong ikahiya ating hiyas na yaman

Ibang klase ang dibersidad ng Pilipino

Pilipinas ang ating Lupang Sinilangan

Saan ka mang lupalop ika’y aking Kabataan, nasa atin ang kapalaran
aasahan
Patuloy bang gamitin o limutin nang
Wikang katutubo ay ating identidad. tuluyan

Wag mong ikahiya ating hiyas na yaman Em

Simbolo ito ng bandila

Lakbayin ang nakaraan

Bawat rehiyon ay may wikang sa pamamagitan ng mga wikang

pagkilanlan katutubo ating pagkilanlan

Nagsisilbing durungawan ng nakaraan

Higaonon, Ivatan

Bicolano, Kapampangan

Ilan sa bumubuo ng pambansang

panitikan.
Bisaya, Waray

Isiniwalat na ang katotohanan.Nanaig ang kailangan kaalaman. Naukit na ang

pagkakakilanlan.Unti-unting nagkabuhay ang sarilinan. Umalpas na ang hindi matatawarang
kariktan. Subalit patuloy ang bansa sa pagsagwan. Nagkaisa ang mga ideyang mayaman.
Nagbanggaan ang mga taliwas na kaparaanan. Nailuklok ang Pilipinas sa wagas na kalayaan.
Ano ang dahilan at nauwi sa ganitong kalagayan. WIKA ang siyang pananggalang.Wika ang
ginawang kasangkapan. Subalit patuloy ang bansa sa pagsagwan. Patuloy ang bansa sa
paghawan. Mula Batanes hanggang Julo. Sinasambit ang wikang Filipino. Sa mga bata at
matanda. Naikikintal ang wikang Ano? Wikang Filipino. Wikang Etniko. Wikang ipinamana ng
ating mga ninuno. Wikang noon at ngayon ay mananatiling Filipino, para sa ating mga kapatid na
katutubo. Sino ang sila? Ang tayo? Mga katutubong totoo. Subalit patuloy ang bansa sa
pagsagwan. Saan patungo ang lakbay? Saan paroroon ang lumbay? Saan mapupunta ang
balangay? Malayo na ang narating, malayu-layo pa ang lalakbayin. Lalayo ka pa ba? O lalo pang
paiigtingin? Patuloy bang gagamitin o tuluyan ng lilimutin? Lalo bang pauunlarin at higit na
pagyayamanin? Subalit patuloy ang bansa sa pagsagwan. Dala-dala ang bandilang simbolo ay
kalayaan. Baka mahuli na tayo at mawalan, mabulag at mabingi sa maling kaisipan. Huwag
tayong padadaig, Huwag tayong papatalo. Dahil ito ay tunay na hiyas at yaman nating mga
Filipino.
“ANG TINATAWAG na ‘mga wika ng Filipinas’ ay ang iba’t ibang wikang katutubo na
sinasalita sa buong kapuluan. Hindi tiyak ang bilang ng mga ito, ngunit may
nagsasabing 86 at may nagsasabing 170. Itinuturing ang bawat isa na wika (language
sa Ingles) dahil hindi magkakaintindihan ang dalawang tagapagsalita nitó na may
magkaibang katutubong wika…”

“Dapat tandaan, ang itinuturing na ‘wikang katutubo’ ay alinman sa mga wika na sinúso
ng isang tao na ang mga magulang ay may angkang katutubo sa Filipinas. Kabílang sa
wikang katutubo ang pangunahing gaya ng Tagalog o Waray o ang maliit na gaya ng
Higaonon o Ivatan. Kahit maraming nagsasalita ngayong mamamayan ng Filipinas ay
hindi maituturing na wikang katutubo ang Tsino o kahit ang Ingles.”

Gayunman, hanggang naririyan ang ating mga wika at katutubong pámayanáng

kultural, magsisilbi itóng bukás na pinto at durungawan upang patuloy nating matanaw
at mabalikan ang ating nakaraan. Inaanyayahan táyo ng mga karunungang-bayan na
nakaimbak sa mga katutubong wika at kumakaway ang mga materyal na kulturang
tagapagpaalala ng ating nakaraan. Táyo nang sumakay sa bangkâ, lakbayín ang
nakaraan sa pamamagitan ng mga katutubong wika, at muling tuklasin ang ating sarili
bílang Pilipino.

Bilang isang

Ating pahalagahan ang mga wikang katutubo dahil mayaman ito sa ating kalinangan.

Wikang katutubo --- wikang banyaga

Ang kahalagahan ng mga Wikang Katutubo sa pagbuo ng Pambansang Panitikan

Sa pag-usbong

Ayon sa komisyon, maituturing na "endangered" ang isang wika sa iba-ibang antas:

kung ito ay hindi naisaayos ang sistema nito, kung hindi na naipasa ang wika ng mga
matatanda sa nakababata, kung tanging matatanda na lang ang nagsasalita nito, o
kung hindi na ito ginagamit ng kahit sinong buhay na tao.

Hindi natin maikakaila na ang Internet ay isang penomena na naging kaakibat ng isang
makabagong kultura.

Kapansin-pansin ang patuloy na paglaganap ng teknolohiya sa ating bansa lalo na ang

patuloy na paglabas ng mga makabagong produkto tulad ng tablet at iPad ng Apple.
Sanhi ng patuloy na pag-unlad ng makabagong panahon ay ang pag uso ng paggamit
ng pinaikling salita tulad na lamang ng “ansaveh” na pinaikli ng salitang “Anong
masasabi mo doon?” upang mapadali ang ating pakikipag uganayan; dito nawawalang
silbi ang mga nakasanayang salita ng ating mga kapwa.

Sa pag-unlad ng ating bansa at pagbabago ng panahon nagababago na din ang ating

sariling wika, ito ay marahil sa iba’t-ibang uring pakikipagtalastasan gamit ang
makabagong teknolohiya. Talamak din ang paggamit ng akronim sa social media kung
saan nagrerepresenta ang isang letra ng isang salita. Isa pa sa nauuso sa panahon
ngayon ay ang makabagong salita o slang word tulad ng selfie. Laganap din ngayon
ang paggamit ng salitang balbal kung saan ito ay tinatawag din na salitang kanto o
kalye.

-
Ngunit dapat nga ba nating ibuntong ang lahat ni sisi sa modernong teknolohiya? Hindi
ba ginawa ito upang makatulong at maiangat ang pamumuhay ng tao? Hindi ba tayo
ang utak sa likod ng lahat at tayo rin may kontrol sa wika na ating ginagamit? Tila
naghahanap lang tayo ng rason sa ating mga maling gawain. Hindi ang makabagong
teknolohiya an gating sisihin kundi an gating mga sarili. Nilikha ang teknolohiya sa
napakamabuting rason at ngayong binbahiran natin to ng kasamaan. Unti-unti nang
namamatay ang wikang pinaghirapang pangalagaan ng ating mga ninuno dahil sa sarili
nating mga kilos. Tayo at tanging tayo ang may sala at teknolohiya ay tanging
instrument lamang.

Wag natin sisihin ang modernong teknolohiya. Wag na tayong magsisihan at

magtulong-tulong na lamang upang maisalba pa ang ang ating wika at kultura. Kasi
kapag ang mga ganitong gawain ay magpapatuloy pa sa susunod na henrasyon
malamang wala na tayong maririnig na kumakanta ng kundiman dahil musika na ng
mga banyaga ang kanilang pinakikingan at kinakant . Wala nang makiitang nagbabasa
ng El Filibusterismo o Noli Mi Tangere dahil mga akdang banyaga na ang laman ng
ating silid aklatan. MAaring umabot din sap unto na wala na tayong sariling wika at
kultura dahil nawasak na ito dahil sa ating mga gawi. MAwawalan na ng
pagkakakilanlan an gating bansa. Kung kaya’t imbes na gamitin sa maling pamamaraan
ay gawin nating instrumento ang makabagong teknolohiya upang payabungin ang Wika
at Kulturang Filipino. Wag nating ilibing ang kaluluwa ng ating bansa.

PANITIKAN

- Talaan ng buhay (Arogante)

- lakas na nagpapalakas (Salazar)
- katipunan (Webster).
- titik

AKDA
Mabuhay! Ako nga pala si Shenivel Bante at ito ang aking vlog ngayong araw!

Bilang paggunita sa kulminasyon ng buwan ng wika, Tatalakayin natin ngayon ang

kahalagahan ng mga katutubong wika.

Dito sa vlog natin ngayon, may inimbita akong dalawang indibidwal na may iba’t ibang
wikang katutubo na gamit.

Sasagutin nila ang mga tanong na bakit mahalaga ang mga wikang katutubo at ano ang
mensaheng gusto nilang iparating sa mga kabataan.

Kaya’t hali na simulan na natin!

Ang ating mga wika ay isang identidad ng ating lahi at bansa. Ayon sa Komisyon ng
Wikang Filipino, may isang raan at pitumpu’tanim na buhay na mga katutubong wika rito
sa Pilipinas.

Unti-unti, may mga nanganganib na mga wikang mamatay sa kadahilanang iilan na

lang ang gumagamit at nagpapahalaga.

Oras na para tayong mga Pilipino na tangkilikin ang sariling atin. Nawa’y maging daan
ang vlog na ito upang matauhan tayong lahat na kung hindi tayo gagawa ng hakbang
sa pagpreserba ng mga katutubong wika, and identidad at pagkakakilanlan natin bilang
Pilipino ay maaaring mawala. Kung hindi ngayon, kailan?

Maraming salamat, at mabuhay ka Pilipinas.