Ang imperyalismo ay isang sistema ng dominasyon sa kung saan ang pinakamalaking
ekonomiya at militar na kapangyarihan ay may posibilidad na i-extend ang kanilang mga pampulitika, pang-ekonomiya at kultural na dominasyon ng ibang mga bayan at mga bansa, sa pamamagitan ng paggamit ng militar na puwersa. Sa kahulugan na ito, ngayon, ang isang nabagong anyo ng imperyalismo ay karaniwang kinikilala sa neocolonialism , dahil ang mga pinakamalakas na bansa ay patuloy na naghahangad na mangibabaw sa pang-ekonomiya, kultura at pampulitikang spheres ng mga bansa na may mas kaunting pang-ekonomiya at produktibong potensyal. Panloob at panlabas na neo-kolonyalismo Mula sa panloob na neocolonialism ay tinawag, mula sa doktrinang Marxista, na nangyayari sa loob ng mga hangganan ng parehong bansa, at na tumutugon sa sosyal na dinamika ng pagsasamantala ng proletaryado ng burgesya, o mga relasyon ng hindi pagkakapareho sa pagitan ng iba't ibang mga kadahilanan ng lipunan . Para sa bahagi nito, ang panlabas na neocolonialism ay isa na inilalapat sa mga kapangyarihang pang-ekonomiya na nagpapalawak ng kanilang saklaw ng impluwensya sa ibang mga bansa sa pang-ekonomiyang, pampulitika at pangkulturang mga panimula.