CHINY

– trzecie miejsce pod względem wielkości powierzchni

– około 3/4 terytorium – tereny położone powyżej 900 m n.p.m.
– zachodnia część - przeważają wysokie góry – Himalaje, Kunlun, Tienszan; wyżyny –
wyżyna Tybetańska
– wschodnia część – rozległe obszary nizinne (Nizina Chińska, Nizina Mandżurska)
– klimat we wschodniej części – kształtowany przez cyrkulację monsunową
– zachodnia i północna część – niewielkie roczne sumy opadów (powstają stepy i pustynie)
– najludniejsze państwo świata
– większość mieszkańców żyje we wschodnie części – na nizinach
– jedno z najszybciej rozwijających się gospodarczo państw
– powierzchnia – 9,6 mln km2
– liczna ludności – 1397,7 mln
– gęstość zaludnienia 146 os/km2
– PKB ma osobę – 10262 USD
– stolica – Pekin
– język urzędowy – chiński, angielski, portugalski
– waluta – Yuan (CNY)

1. Najludniejszy kraj na świecie

Prawie 1,4 mld osób
Wysoki przyrost naturalny w latach 60. i 70. XX wieku
W tych latach wprowadzono wiele reform społeczno-gospodarczych, polepszyły się warunki
życia, zaczął się podnosić współczynnik przyrostu naturalnego
Przez wysoki współczynnik przyrostu naturalnego zaczął się problem z wyżywieniem więc
zdecydowano się na ograniczenie przyrostu naturalnego
Wprowadzono program kontroli urodzeń zwany także polityką jednego dziecka
Gdy było tylko jedno dziecko – rodzina miała przywileje (większe mieszkanie, darmowa
edukacja dziecka, dodatkowy urlop)
Gdy było więcej niż jedno dziecko – małżeństwa musiały płacić kary finansowe
2. Problemy demograficzne Chin
Program kontroli urodzeń – taka polityka demograficzna miała poważne konsekwencje
społeczne:
- zachwiania równowagi płci (według chińskiej tradycji każda rodzina powinna mieć
potomka płci męskiej, dlatego liczba mężczyzn jest dużo większa od liczby kobiet)
- szybkiego starzenia się społeczeństwa (skutki w przyszłości – brak rąk do pracy, rosnąca
liczba emerytów
Obecnie małżeństwa mogą mieć dwoje dzieci
3. Rozmieszczenie ludności
- rozmieszczenie nierównomierne
- powód – zróżnicowane warunki naturalne kraju
- 95% ludności – zamieszkuje wschodnie regiony państwa (na wschodzie – łagodny klimat,
równinna rzeźba terenu, żyzne gleby)
- najbardziej zaludniona – Nizina Chińska (500 osób na 1km2), niektóre rejony 1000
os./km2, Hongkong – 7000os./km2
- najsłabiej zaludnione – zachodnie i północne części Chin (obszary górskie, wyżynne,
pustynne, półpustynne i stepowe) – nie przekracza 5 os./km2
4. Rozwój chińskiej gospodarki
Reformy gospodarcze rozpoczęte w latach 70. XX wieku doprowadziły do utworzenia w
Chinach specjalnych stref rozwoju gospodarczego