Professional Documents
Culture Documents
Adobe Creative Team - Adobe Photoshop CS6 CS6PL Oficjalny Podręcznik
Adobe Creative Team - Adobe Photoshop CS6 CS6PL Oficjalny Podręcznik
ISBN: 978-83-246-6425-2
Wydawnictwo HELION
ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE
tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
WWW: http://helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres
http://helion.pl/user/opinie/pcs6op_ebook
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Printed in Poland.
Lessons
Każda lekcja ma tutaj swój folder.
Przed przystąpieniem do wykonywa-
nia ćwiczeń z danej lekcji należy jej
folder skopiować na dysk twardy.
Materiały dodatkowe
Pliki i przykłady możesz pobrać bezpośrednio z serwera FTP
Wydawnictwa Helion. Wystarczy, że klikniesz w poniższy link:
ftp://ftp.helion.pl/przyklady/pcs6op_ebook.zip
Rozmiar pliku: 1,15 GB
SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE 1
O książce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Co nowego w tym wydaniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Photoshop Extended . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Wymagania wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Instalacja programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Uruchamianie programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Kopiowanie plików do ćwiczeń. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Przywracanie ustawień domyślnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Dodatkowe źródła informacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
Certyfikaty firmy Adobe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
iv SPIS TREŚCI
Stosowanie narzędzia Patch (Łatka)
w trybie uwzględniania zawartości obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Stosowanie filtra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Zapisywanie obrazu na potrzeby druku czterokolorowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
3 ZAZNACZENIA 66
Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Stosowanie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Przesuwanie zaznaczonego obszaru. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Manipulowanie zaznaczeniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magic Wand (Różdżka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Obracanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) . . . . 82
Kadrowanie obrazu i usuwanie zaznaczonego fragmentu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
vi SPIS TREŚCI
Tworzenie panoramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 262
Prace wykończeniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 264
SKOROWIDZ 373
O książce
Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik jest częścią oficjalnej serii
podręczników oprogramowania graficznego i DTP, opracowanej przy współpracy
ekspertów firmy Adobe Systems. Lekcje zaplanowano tak, by czytelnik mógł
przyswoić materiał w indywidualnym tempie. Jeśli ktoś spotyka się z progra-
mem Photoshop po raz pierwszy, będzie mógł nauczyć się podstawowych pojęć
i funkcji potrzebnych do opanowania tego programu. Natomiast osoby, które już
od pewnego czasu korzystają z Photoshopa, znajdą w książce informacje o wielu
zaawansowanych funkcjach, w tym wskazówki i techniki dotyczące tej wersji
aplikacji oraz przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.
Chociaż w każdej lekcji instrukcje do wykonania określonego projektu opisano
krok po kroku, czytelnikowi pozostawiono miejsce na własne eksperymenty
i odkrywanie możliwości aplikacji. Książkę można czytać po kolei, od początku
do końca, lub skupić się tylko na tych lekcjach, które odpowiadają zaintere-
sowaniom i potrzebom. Na końcu każdej lekcji zamieszczono podsumowanie
w formie pytań i odpowiedzi.
Photoshop Extended
Niniejsze wydanie książki Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik zawiera
informacje na temat niektórych funkcji 3D dostępnych w Adobe Photoshop CS6
Extended — wersji przeznaczonej dla profesjonalistów i naukowców zajmujących się
tworzeniem filmowych efektów specjalnych lub analizujących obrazy o charakterze
naukowym bądź technicznym.
Do tych dodatkowych funkcji rozszerzonej wersji Photoshopa należą między innymi:
t możliwość importowania obrazów trójwymiarowych i edytowania poszczególnych
klatek lub sekwencji obrazów przez malowanie, klonowanie, retuszowanie
lub przekształcanie ich,
t obsługa plików grafiki trójwymiarowej (3D), takich jak U3D, 3DS, OBJ, KMZ
i Collada tworzonych w programach Adobe Acrobat® 9 Professional czy Google
Earth. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w lekcji 12., „Grafika
trójwymiarowa”,
2 WPROWADZENIE
t obsługa wyspecjalizowanych formatów plikowych, takich jak DICOM — standard
w zapisywaniu obrazów uzyskiwanych za pomocą urządzeń medycznych,
MATLAB — techniczny język komputerowy wysokiego poziomu stosowany
do opracowywania algorytmów, wizualizacji i analizowania danych oraz
obliczeń numerycznych, a także HDR — zapis obrazów o wysokiej rozdzielczości
i 32-bitowej głębi kolorów. Obrazy HDR mogą być malowane i rozkładane
na warstwy.
Wymagania wstępne
Czytelnik pragnący wykonać ćwiczenia opisane w książce powinien posiadać
znajomość obsługi komputera i używanego systemu operacyjnego w stopniu umoż-
liwiającym normalną pracę. Oznacza to, że powinien umieć posługiwać się myszką,
korzystać ze standardowych poleceń i menu, a także otwierać, zapisywać i zamykać
pliki. W razie potrzeby można zajrzeć do dokumentacji dostarczanej z systemem
Microsoft® Windows® lub Apple® Mac® OS X.
4 WPROWADZENIE
Aby mieć pewność, że obraz na monitorze pokrywa się z rysunkami i opisami ćwi-
czeń zamieszczonymi w książce, należy przed każdą lekcją przywrócić ustawienia
domyślne. Można oczywiście pozostawić własne ustawienia, ale wówczas należy pamię-
tać, że parametry narzędzi, palet i innych elementów aplikacji mogą nie odpowiadać
tym opisanym w książce.
Zapisanie ustawień kalibracji monitora powinno się wykonać przed rozpoczęciem
pracy z książką. Procedura ta została opisana w następnym punkcie.
6 WPROWADZENIE
Adobe Labs — labs.adobe.com. Tutaj można zapoznać się z najnowszymi rozwiąza-
niami, nad którymi pracują specjaliści w Adobe. Można też podyskutować na forum
zarówno z tymi specjalistami, jak i z innymi członkami społeczności zainteresowa-
nymi technicznymi aspektami oprogramowania komputerowego.
Tematyka lekcji
W tej lekcji przedstawimy, jak:
t otwierać pliki programu Adobe Photoshop,
t wybierać narzędzia z przybornika i używać niektórych z nich,
t ustawiać opcje wybranego narzędzia na pasku opcji,
t używać różnorodnych metod powiększania i zmniejszania
widoku obrazu,
t wybierać, porządkować panele oraz korzystać z nich,
t korzystać z menu paneli i menu kontekstowych,
t korzystać z paneli zadokowanych,
t cofać operacje w celu poprawienia błędów lub dokonania
innych zmian,
t przystosować przestrzeń roboczą do własnych potrzeb,
t odszukiwać tematy w pomocy programu.
8
Podczas pracy z programem Photoshop szybko
odkrywamy, że często to samo zadanie można
wykonać na kilka sposobów. Aby jak najlepiej
wykorzystać tak rozległe możliwości edycyjne
aplikacji, musimy najpierw nauczyć się poruszania
po jej obszarze roboczym.
9
Rozpoczynanie pracy
w programie Adobe Photoshop
Obszar roboczy programu Photoshop zawiera menu poleceń, znajdujące się u góry
ekranu, oraz zestawy narzędzi i paneli, dzięki którym można edytować obrazy
i dodawać do nich różne elementy. Po zainstalowaniu specjalnego oprogramowania
niezależnych producentów do menu aplikacji można także dodawać własne polecenia
i filtry. Oprogramowanie takie to tzw. moduły dodatkowe (ang. plug-ins).
Photoshop operuje na cyfrowych obrazach bitmapowych, czyli takich, które z obra-
zów o tonacji ciągłej zostały przekonwertowane na zbiór małych kwadratowych
elementów zwanych pikselami. W Photoshopie możliwa jest także praca z grafiką
wektorową. Tym terminem określa się rysunki tworzone z gładkich linii, które zacho-
wują swoją ostrość i jakość po dowolnym przeskalowaniu. W Photoshopie użytkow-
nik może tworzyć prawdziwe dzieła sztuki, a także importować obrazy z różnych
źródeł. Mogą to być:
t fotografie z aparatów cyfrowych,
# Uwaga: t komercyjne zestawy obrazów cyfrowych zapisane na płytach CD,
W normalnej pracy t zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy, grafiki lub inne dokumenty,
nie ma potrzeby
resetowania t obrazy przechwytywane z materiałów wideo,
ustawień, jednak t obrazy tworzone w programach graficznych.
podczas pracy z tą
książką najlepiej
jest przywracać Uruchamianie programu i otwieranie pliku
domyślne ustawie-
nia, kiedy rozpoczy- Na początek uruchomimy program i przywrócimy jego domyślne ustawienia.
namy lekturę nowej 1 W celu uruchomienia programu Adobe Photoshop kliknij dwukrotnie znajdującą
lekcji. Dzięki takiemu
postępowaniu się na pulpicie ikonę programu i zaraz potem przytrzymaj wciśnięte klawisze
to, co zobaczymy Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby zresetować
na ekranie, będzie ustawienia.
zawsze zgodne
z opisami podanymi Jeśli na pulpicie nie ma ikony programu, należy odszukać go w menu Start/Wszystkie
w ćwiczeniach. programy (Windows), albo w folderze Applications (Programy) lub w doku na pulpicie
Zobacz podrozdział (Mac OS).
„Przywracanie usta-
wień domyślnych” 2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić, że chcesz usunąć plik z ustawieniami
na stronie 4. Photoshopa.
# Uwaga:
Na rysunku
widoczna jest
wersja Photoshopa
dla systemu Mac.
W systemie Windows
układ okna jest
podobny, różnią się
natomiast trochę
jego styl i wygląd.
D E
Domyślny obszar roboczy Photoshopa składa się z pasków menu i opcji położo-
nych w górnej części ekranu, przybornika z narzędziami po lewej stronie oraz paneli
w doku przy prawej krawędzi okna. Otwierane obrazy umieszczane są w kolejnych
oknach obrazu, które można wyświetlać, korzystając z interfejsu zakładkowego.
Podobny interfejs mają programy Adobe Illustrator®, Adobe InDesign® i Adobe Flash®,
a zatem opanowanie sztuki posługiwania się narzędziami oraz panelami w jednej
z tych aplikacji będzie w pełni przydatne również w pozostałych.
W systemie Mac ramka aplikacji obejmuje okno dokumentu, panele i pasek opcji
3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Open (Otwórz) i odszukaj folder Lessons/
Lesson01, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy z płyty dołączonej
do książki.
4 Wybierz plik 01A_End.psd i kliknij przycisk Open
(Otwórz). Jeśli pojawi się okno Embedded Profile
Mismatch (Różnica osadzonych profili), kliknij
w nim przycisk OK.
Plik 01A_End.psd zostanie otwarty w osobnym oknie
zwanym oknem obrazu. Pliki o nazwie End poka-
zują efekt, jaki powinniśmy osiągnąć po ukończeniu
danego ćwiczenia. W otwartym właśnie pliku widać
zdjęcie zabytkowego samochodu, rozjaśnione tak, by
przednie lampy nie uległy prześwietleniu.
5 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Close
(Zamknij) lub kliknij przycisk zamykania
na pasku tytułowym okna obrazu (nie pomyl go
z przyciskiem zamykającym Photoshopa).
Korzystanie z narzędzi
Photoshop udostępnia zintegrowany zestaw narzędzi do tworzenia wyrafinowanej
grafiki, przeznaczonej do druku, publikacji online lub wyświetlania na urządzeniach
przenośnych. Zebranie wszystkich szczegółowych informacji na temat bogactwa
narzędzi Photoshopa i możliwości ich konfiguracji zajęłoby całą książkę. Mimo
że taka zawartość mogłaby być użyteczna, w tej publikacji nie ma dla niej miejsca.
Zamiast tego czytelnik ma możliwość zdobycia doświadczenia przez konfigurację
i użycie niektórych narzędzi w przykładowych projektach. W każdym ćwiczeniu
wprowadzane są kolejne narzędzia i sposoby ich użycia. Po przeczytaniu wszystkich
lekcji użytkownik będzie miał solidne podstawy do dalszego, indywidualnego odkry-
wania pozostałych narzędzi Photoshopa.
Stopień
Zoom level
powiększenia Statusstanu
Pasek bar
# Uwaga: Opcja Widok zostanie powiększony w ten sposób, że objęty ramką obszar wypełni całe
Scrubby Zoom okno obrazu.
(Przesuń) jest
dostępna, gdy Właśnie wypróbowaliśmy cztery różne sposoby użycia narzędzia Zoom (Lupka)
w preferencjach pro- do zmiany widoku w oknie obrazu: kliknięcie, przytrzymanie klawiszy modyfiku-
gramu włączona jest jących podczas klikania, przeciąganie w lewo lub w prawo oraz przeciąganie w celu
opcja Use Graphics
zdefiniowania obszaru powiększenia. Wiele z pozostałych narzędzi znajdujących się
Processor (Użyj
procesora graficz- w przyborniku może być użytych w połączeniu z kombinacją klawiszy i rozmaitych
nego). Aby otworzyć opcji. W kolejnych lekcjach będziemy często korzystać z tych technik.
okno z preferen-
cjami, wybierz
Edit/Preferences/ Wybieranie i używanie narzędzi ukrytych
Performance
(Edycja/Preferencje/
Photoshop zawiera wiele narzędzi, których można użyć podczas edycji
Wydajność) obrazów, ale najczęściej w jednym czasie korzysta się tylko z kilku.
(Windows) W przyborniku niektóre narzędzia są ułożone w grupy w ten sposób,
lub Photoshop/ że tylko jedno narzędzie z grupy jest widoczne. Pozostałe są ukryte.
Preferences/
Performance Maleńki trójkącik w prawym dolnym rogu przycisku narzędzia jest
(Photoshop/ podpowiedzią, że inne narzędzia są ukryte pod spodem.
Preferencje/
Wydajność) (Mac OS).
Podczas przeciągania wykresu jasne fragmenty zaznaczonego obszaru stają się jeszcze
jaśniejsze.
4 Dopasuj wartość Input (Wejście), by otrzymać
zadowalający efekt.
5 Przyjrzyj się warstwie korekcyjnej Curves
(Krzywe), jaka pojawiła się w panelu Layers
(Warstwy). Jeśli panel ten nie jest otwarty, wybierz
polecenie Window/Layers (Okno/Warstwy).
Warstwy korekcyjne pozwalają modyfikować obraz,
na przykład przez zmianę jasności, jak w przypadku
zdjęcia z samochodem, bez zmieniania jego pikseli.
Stosując takie warstwy, możemy w każdej chwili powrócić do obrazu oryginalnego
(wystarczy ukryć lub usunąć warstwy korekcyjne), a także zmienić parametry wpro-
wadzanych modyfikacji. Warstw korekcyjnych będziemy używać jeszcze wielokrotnie
w innych ćwiczeniach.
6 Wykonaj jedną z następujących czynności:
t Aby zachować wprowadzone zmiany, wybierz najpierw polecenie File/Save
(Plik/Zapisz), kliknij OK, jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format
Options (Opcje formatu programu Photoshop), a następnie wybierz File/Close
(Plik/Zamknij).
t Jeśli chcesz pozostawić plik bez zmian, z menu File wybierz polecenie
Close (Zamknij) i w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zapisać zmiany
(ang. save your changes), kliknij przycisk No (Nie).
t Jeśli chcesz pogodzić obie powyższe możliwości, z menu File (Plik) wybierz
polecenie Save As (Zapisz jako) i albo zmień nazwę pliku, albo zapisz go
w innym folderze, a następnie kliknij przycisk OK w oknie dialogowym
Powiększanie i przewijanie
widoku za pomocą panelu
Navigator (Nawigator)
Panel Navigator (Nawigator) jest innym wygodnym narzędziem do zmieniania
stopnia powiększenia widoku w oknie obrazu, szczególnie gdy precyzyjny stopień
powiększenia nie jest taki ważny. Jest on także doskonałym sposobem na szybkie
poruszanie się po obszarze obrazu. Miniatura pokazuje dokładnie, który fragment
całości jest aktualnie widoczny. Aby otworzyć ten panel, należy wybrać polecenie
Window/Navigator (Okno/Nawigator).
Za pomocą suwaka, znajdującego się poniżej miniatury obrazu, możemy powiększać
widok — należy przeciągnąć suwak w prawo (w stronę ikony dużych gór) — lub
zmniejszać — przez przesunięcie suwaka w lewo.
Prostokątna czerwona ramka otacza ten obszar obrazu, który jest aktualnie
widoczny. Kiedy obraz zostanie powiększony do tego stopnia, że widoczny będzie
tylko jego fragment, wówczas, by obejrzeć inne partie obrazu, wystarczy przesunąć
tę ramkę. Jest to także doskonały sposób na sprawdzenie, podczas pracy w bardzo
dużym powiększeniu, nad którym fragmentem obrazu aktualnie pracujemy.
Wybrany kolor pojawi się w trzech miejscach: w przyborniku jako kolor próbki Set
foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu), w próbce koloru tekstu na pasku opcji
narzędzia i w tekście zaznaczonym uprzednio na obrazku (wybierz dowolne inne
narzędzie z przybornika, tekst przestanie być wyróżniony i będzie można zobaczyć,
że zmienił się jego kolor).
przycinających
nabędziesz podczas
Ojej! Pasek wygląda bardzo ładnie, ale w projekcie prze-
wykonywania
widziane są kropki, musimy zatem usunąć namalowany projektów w ramach
pasek. lekcji 6., „Maski
i kanały”, i 7., „Projekt
9 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush typograficzny”.
Tool (Cofnij pędzel) albo wciśnij kombinację klawiszy
Ctrl+Z (Windows) lub Commmand+Z (Mac OS),
aby cofnąć operację malowania paska.
Krawat ponownie jest w jednolitym pomarańczowym
kolorze, bez żadnych pasków.
t Aby umieścić panel lub grupę paneli w doku, przeciągnij tam zakładkę panelu
lub pasek tytułowy grupy i upuść, gdy pojawi się niebieskie obramowanie.
t Aby panel lub grupę paneli uczynić swobodną, należy przeciągnąć jej pasek
tytułowy bądź zakładkę panelu poza granice doku.
Warto zwrócić uwagę, że po zwinięciu grupy zakładki jej paneli oraz przycisk menu
pozostają widoczne.
11 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno Keybord Shortcuts and Menus
(Skróty klawiszowe i menu).
13 Kliknij menu View (Widok) i rozwiń podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli).
Formaty DV i wideo są niedostępne.
# Uwaga: Wybranie
opcji Essentials
(Istotne elementy)
zmienia konfigura-
cję paneli, ale nie
przywraca domyśl-
nego ustawienia
menu. Na razie Nowa przestrzeń robocza pojawi się w podmenu Window/Workspace (Okno/Przestrzeń
możesz je pozosta- robocza) oraz w rozwijanej liście na pasku aplikacji.
wić zmienione, bo
i tak przed następną Na razie jednak powrócimy do przestrzeni domyślnej.
lekcją powrócimy 15 Z rozwijanej listy na pasku aplikacji wybierz opcję Essentials (Istotne elementy).
do domyślnych
Na pytanie o zapisanie dokonanych zmian odpowiedz No (Nie).
ustawień całego
programu. Gratulacje! Ukończyłeś lekcję 1.
Gradient (G)
Blur
(Rozmywanie)
Dodge
(Rozjaśnianie) (O)
1
Pen
(Pióro) (P)
Horizontal Type
Eyedropper Tool 3D Material Eyedropper Color Sampler Tool
(Tekst) (T) (Kroplomierz) służy (Kroplomierz mate- (Próbkowanie kolorów)
Path Selection do pobierania próbek riału 3D) pobiera wska- tworzy od jednej do czterech
(Zaznaczanie kolorów zany materiał z obiektu 3D próbek kolorów w różnych
ścieżek) (A) obszarach obrazu
Rectangle
(Prostokąt) (U)
Hand
(Rączka) (H)
Zoom
(Lupka) (Z)
Slice Tool (Cięcie Slice Select Tool Spot Healing Brush Healing Brush Tool
na plasterki) (Zaznaczanie plaster- (Punktowy pędzel (Pędzel korygujący)
tworzy plasterki ków) zaznacza plasterki korygujący) szybko usuwa maluje próbką
wady i niedoskonałości lub wzorkiem, naprawiając
obrazu o jednolitym tle niedoskonałości obrazu
Patch Tool (Łatka) Content-Aware Move Red Eye Tool (Czerwone Brush Tool (Pędzel)
naprawia niedoskonałości Tool (Przesuwanie oczy) jednym kliknięciem naśladuje pociągnięcia
w obszarze zaznaczonym, z uwzględnieniem usuwa efekt czerwonych pędzlem
korzystając z próbki zawartości) przestawia oczu
lub wzorku i miesza piksele, aby dopa-
sować przesunięty obiekt
Pencil Tool (Ołówek) Color Replacement Tool Mixer Brush Tool (Pędzel Clone Stamp Tool
pozostawia ślady (Zastępowanie kolorów) mieszający) miesza kolor (Stempel) maluje
o twardych krawędziach wymienia jeden kolor próbkowany z istniejącym próbką obrazu
na inny
Background Eraser Tool Magic Eraser Tool Gradient Tool (Gradient) Paint Bucket Tool
(Gumka tła) wymazuje (Magiczna gumka) tworzy różne przejścia (Wiadro z farbą)
zawartość obrazu, pojedynczym kliknięciem między kolorami: liniowe, wypełnia obszary
pozostawiając zmienia obszary radialne, kątowe, lustrzane o podobnych barwach
przezroczystość jednokolorowe i romboidalne kolorem narzędzia
w przezroczyste
3D Material Drop Tool Blur Tool (Rozmywanie) Sharpen Tool Smudge Tool
(Upuszczanie materiału rozmywa krawędzie (Wyostrzanie) wyostrza (Smużenie) tworzy
3D) nanosi materiał występujące w obrazie krawędzie w obrazie efekt smugi
pobrany za pomocą
kroplomierza 3D
na wskazany
obszar obiektu 3D
Dodge Tool Burn Tool (Ściemnij) Sponge Tool (Gąbka) Pen tools (Narzędzia
(Rozjaśnianie) przyciemnia obszary zmienia nasycenie koloru typu pióro) rysują
rozjaśnia obszary obrazu obrazu na określonym obszarze gładkie ścieżki
Type tools (Narzędzia Type mask tools Path selection tools Shape tools i Line tool
tekstowe) tworzą (Narzędzia typu (Narzędzia do zaznaczania (Narzędzia do tworze-
napisy na obrazie maska tekstowa) ścieżek) zaznaczają całe nia kształtów i linii)
tworzą zaznaczenia ścieżki lub ich segmenty, rysują kształty i linie
w kształcie tekstu udostępniając punkty na warstwach zwykłych
kontrolne oraz linie i warstwach kształtu
i punkty kierunkowe
Custom Shape Tool Hand Tool (Rączka) Rotate View Tool (Obróć Zoom Tool (Lupka)
(Kształt własny) tworzy przesuwa obrazek widok) obraca obraz, powiększa lub zmniejsza
kształty wybrane w oknie nie niszcząc go widok obrazu
z listy kształtów
Odpowiedzi
1 Możemy wczytać do aplikacji zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy lub grafikę.
Innym źródłem są obrazy przechwycone z materiału wideo lub zaimportowane
z innych programów graficznych. Możemy również importować cyfrowe fotografie.
2 Należy przejść do programu Adobe Bridge przez wybranie w Photoshopie polecenia
File/Browse In Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge), odszukać żądany plik
i kliknąć dwukrotnie jego miniaturę.
3 Klikamy ikonę narzędzia w przyborniku lub wciskamy klawisz jego skrótu. Wybrane
narzędzie pozostaje aktywne do chwili wybrania kolejnego. Aby wybrać narzędzie
ukryte, można użyć klawisza skrótu i przełączać się pomiędzy narzędziami grupy
lub przytrzymać wciśnięty przycisk myszy nad ikoną narzędzia w przyborniku i w ten
sposób otworzyć podręczne menu z narzędziami.
4 Aby powiększyć lub zmniejszyć widok obrazu lub dopasować go do okna, możemy
wybrać odpowiednie polecenie z menu View (Widok). Można także użyć narzędzia
Zoom (Lupka) i kliknąć nim lub objąć odpowiedni fragment obrazu. Dodatkowo
możliwe jest skorzystanie z klawiszy skrótów. Do przewijania obrazu lub zmiany
stopnia jego powiększenia można również użyć panelu Navigator (Nawigator).
5 Pomoc programu Adobe Photoshop zawiera wszystkie informacje o funkcjach,
skrótach klawiszowych, a także opisy wykonania określonych zadań oraz stosowne
ilustracje. Photoshop zawiera również łącze do witryny firmy Adobe Systems,
gdzie można znaleźć dodatkowe informacje na temat usług i produktów firmy
oraz wskazówki i porady dotyczące Photoshopa.
Tematyka lekcji
W tej lekcji przedstawimy, jak:
t dobrać prawidłową rozdzielczość i rozmiar fotografii,
t otwierać i edytować obrazy w Camera Raw,
t dopasować zakres tonalny obrazu,
t wykadrować i wyprostować obraz,
t zmieniać kolory przy użyciu narzędzia Color Replacement
(Zastępowanie kolorów),
t dostosować nasycenie oraz jaskrawość wybranych obszarów zdjęcia
przy użyciu narzędzia Sponge (Gąbka),
t usuwać niepożądane elementy obrazu za pomocą narzędzia
Clone Stamp (Stempel),
t naprawiać obrazy przy użyciu narzędzia Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący),
t usuwać skazy za pomocą narzędzia Patch (Łatka) w trybie
uwzględniania zawartości obrazu,
t zastosować filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) na zakończenie
procesu retuszowania,
t zapisać plik w formacie, który będzie można wykorzystać
w programie do składu publikacji.
44
Adobe Photoshop oferuje różnorodne narzędzia
i polecenia pomocne w poprawianiu jakości obrazów
fotograficznych. Ta lekcja jest wprowadzeniem
do procesu pobierania fotografii, zmiany rozmiarów
i retuszowania obrazu przeznaczonego do wydruku.
Podobny tok pracy będzie miał zastosowanie podczas
przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.
45
Strategia retuszu
Stopień zaawansowania prac retuszerskich zależy od konkretnego obrazu i celu, jaki
chcemy osiągnąć. W wielu przypadkach wystarczy kilka kliknięć w module Camera
Raw, który jest instalowany wraz z Photoshopem. W pozostałych sytuacjach zaczy-
namy obróbkę w Camera Raw, gdzie ustalamy przykładowo właściwy punkt bieli,
a poważne zabiegi retuszerskie — na przykład filtrowanie wybranych fragmentów
obrazu — wykonujemy już w Photoshopie.
# Uwaga: Istotne
jest zrozumienie,
co oznacza „widok
100%” na ekranie.
W takim widoku
1 piksel obrazu =
Obrazek 4×6 cali, 100% widok na ekranie Obrazek 4×6 cali, 100% widok na ekranie 1 piksel monitora.
rozdzielczość 72 ppi, rozdzielczość 200 ppi,
Jeśli rozdzielczość
rozmiar pliku 364,5 KB rozmiar pliku 2,75 MB
wyświetlanego
obrazu nie jest
Liczba kropek atramentu tworzonych przez naświetlarkę lub drukarkę laserową dokładnie taka sama
na calu papieru jest rozdzielczością druku lub inaczej rozdzielczością wyjściową. jak rozdzielczość
Oczywiście wyższa rozdzielczość drukarki w połączeniu z wyższą rozdzielczością monitora, rozmiar
obrazu zazwyczaj daje najlepszą jakość. Właściwa rozdzielczość dla drukowa- obrazu na ekranie
może być większy
nych obrazów zależy od rozdzielczości drukarki oraz od tzw. liniatury mierzonej lub mniejszy niż
w liniach na cal (ang. lpi, lines per inch), stanowiącej gęstość rastrów, używanych rozmiar tego samego
w procesie druku. obrazu na wydruku.
Preview włączony
Podgląd selected
Preview wyłączony
Podgląd deselected
Prostowanie i kadrowanie
obrazu w Photoshopie
Prostowanie i przycinanie obrazu przeprowadzimy za pomocą narzędzia Crop
(Kadrowanie). Tego samego narzędzia użyjemy do przeskalowania fotografii, by
idealnie wpasowała się w miejsce dla niej przeznaczone. Można użyć albo narzędzia
Crop (Kadrowanie), albo polecenia Crop (Kadruj). Domyślnie kadrowanie jest proce-
sem zachowawczym, co oznacza, że odcinane piksele nie są usuwane bezpowrotnie
i można je później odzyskać.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ).
2 Na pasku opcji z rozwijanej listy predefiniowanych proporcji obrazu wybierz Size
& Resolution (Rozmiar i rozdzielczość); opcją domyślnie wybraną jest Unconstrained
(Nieograniczony).
3 W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość
obrazu) ustaw 3,5 Inches (3,5 Cale) jako Width (Szerokość), 2,5 Inches
(2,5 Cale) jako Height (Wysokość) i 200 Pixels/Innch (200 Piksele na cal)
jako Resolution (Rozdzielczość). Kliknij OK.
Photoshop wyprostuje obraz tak, aby narysowana linia była równoległa do górnej
krawędzi okna obrazu. Narysowaliśmy tylko jedną linię wyznaczającą kierunek
poziomy, ale to wystarczy, by wszelkie linie w obrazie, które powinny przebiegać
poziomo lub pionowo, zostały ustawione prawidłowo.
Teraz musimy przyciąć białe obrzeża i przeskalować obraz.
6 Przeciągnij narożniki ramki kadrowania, tak aby pokryły się z narożnikami
zdjęcia. Do precyzyjnego ustawienia obrazu wewnątrz ramki możesz użyć
klawiszy ze strzałkami.
Wskazówka: 7 Wciśnij klawisz Enter lub Return. Fotografia jest wykadrowana, wyprostowana
Można użyć także i przycięta do wymaganych wymiarów; wypełnia teraz całe okno obrazu.
polecenia Image/
Trim (Obraz/Przytnij)
i przyciąć obszar
wokół brzegu
obrazu na podstawie
przezroczystości
lub koloru krawędzi.
8 Aby zobaczyć wymiary obrazu, wybierz z rozwijanego menu w dolnej części okna
obrazu opcję Document Dimensions (Wymiary dokumentu).
9 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz) i zapisz efekt pracy.
Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu
Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.
3 W przyborniku kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu)
i w oknie Color Picker (Próbnik kolorów) ustaw kolor zielony. My wybraliśmy kolor
o wartościach R = 49, G = 184 i B = 6.
Czerwoną czapkę pomalujemy teraz nowym
kolorem.
4 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami
pędzla.
5 Suwakiem Size (Rozmiar) ustaw średnicę
pędzla równą 13 pikseli, Hardness (Twardość)
ustaw na 40%, a Spacing (Odstępy) — na 25%.
Z list rozwijanych Size (Rozmiar) i Tolerance
(Tolerancja) wybierz opcję Off (Wyłączona).
Korygowanie nasycenia
za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka)
Korekta nasycenia oznacza dopasowanie siły koloru lub jego czystości. Narzędzie
Sponge (Gąbka) przydaje się do tworzenia subtelnych zmian nasycenia w określonych
obszarach fotografii. Użyjemy go do zintensyfikowania kolorów graffiti.
1 Jeśli zachodzi potrzeba, powiększ i przewiń
widok, aby widzieć w całości kolorowe
graffiti namalowane na ścianie placu zabaw.
2 Wybierz narzędzie Sponge (Gąbka)
( ), ukryte w grupie narzędzia
Dodge (Rozjaśnianie) ( ).
Retuszowanie za pomocą
narzędzia Clone Stamp (Stempel)
Narzędzie Clone Stamp (Stempel) zastępuje piksele fragmentu obrazu pikselami
pochodzącymi z innego obszaru. Korzystając z tego narzędzia, można nie tylko usu-
nąć niepożądane obiekty, ale także wypełnić brakujące obszary uszkodzonej fotografii.
Na początek zastąpimy biały, prześwietlony fragment muru cegłami sklonowanymi
z innego fragmentu obrazu.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Clone Stamp (Stempel) ( ).
2 Na pasku opcji otwórz panel z parametrami pędzla i ustaw Size (Rozmiar) na 21,
a Hardness (Twardość) na 0%. Następnie sprawdź, czy opcja Aligned (Wyrównany)
jest włączona.
Zapisywanie obrazu
na potrzeby druku czterokolorowego
Zanim zapiszemy plik Photoshopa do wykorzystania w publikacji drukowanej
metodą czterokolorową, musimy zmienić tryb kolorów na CMYK. Aby to zrobić,
wystarczy wybrać odpowiednią opcję polecenia Mode (Tryb).
Więcej informacji na temat zmian trybu kolorów można znaleźć w pomocy
Photoshopa.
1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą Wskazówka:
02_CMYK.psd. Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options Większość obrazów
(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. zawiera więcej niż
jedną warstwę.
Przed zmianą trybu koloru warto zapisać kopię oryginału, aby nie pozbawiać się Aby mieć pewność,
możliwości jego późniejszej edycji. że wprowadzone
2 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK). zmiany zostaną
uwzględnione
W oknie informującym o tym, że zostanie zastosowany określony profil w obrazie CMYK,
zarządzania kolorem, kliknij przycisk OK. przed zmianą trybu
wybierz polecenie
Jeśli obraz jest przygotowywany pod kątem konkretnej publikacji, należy się upewnić,
Layer/Merge Visible
że zastosowany został właściwy profil CMYK. Więcej informacji o zarządzaniu kolo- (Warstwa/Scal
rem zawarto w lekcji 14., „Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”. widoczne).
W Photoshopie:
1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj w folderze Lesson02 plik bike.jpg
i kliknij przycisk Open (Otwórz).
2 Jeśli plik zostanie otwarty w module Camera Raw, kliknij przycisk Open Image
(Otwórz obraz), aby otworzyć obraz w Photoshopie.
3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały),
aby utworzyć warstwę dopasowania Black & White (Czarno-biały).
4 Dopasuj położenia suwaków, aby uzyskać właściwy wpływ poszczególnych kolorów na czarno-
biały obraz. Możesz także poeksperymentować z gotowymi ustawieniami, takimi jak Darker
(Ciemniej) czy Infrared (Podczerwień). Bardziej intuicyjny tryb pracy umożliwia narzędzie dostępne
po kliknięciu ikony w kształcie palca wskazującego (w lewym górnym rogu panelu). Po wybraniu
tego narzędzia kliknij wybrany kolor w oknie obrazu i przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo.
(My przyciemniliśmy rower i rozjaśniliśmy tło).
5 Jeśli chcesz zabarwić obraz jakimś kolorem, zaznacz opcję Tint (Tinta),
po czym kliknij próbkę koloru i wybierz taki, który uznasz za najlepszy
(my wybraliśmy R = 227, G = 209 i B = 198).
W Camera Raw:
1 W programie Bridge zaznacz plik bike.jpg i wybierz polecenie File/Open in Camera Raw
(Plik/Otwórz w Camera Raw).
2 W oknie modułu Camera Raw kliknij zakładkę HSL/Grayscale (HSL/Skala szarości).
3 Zaznacz opcję Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości), a następnie dopasuj
położenia suwaków na panelach Hue (Barwa), Saturation (Nasycenie) i Luminance (Luminancja),
aby uzyskać właściwą intensywność poszczególnych odcieni barw1.
1
Po włączeniu opcji Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości) dostępny jest tylko jeden panel — Grayscale
Mix (Mieszanie skali szarości) — z suwakami określającymi udział poszczególnych zakresów kolorów w obrazie
czarno-białym — przyp. tłum.
Odpowiedzi
1 Termin rozdzielczość oznacza liczbę pikseli, które tworzą obraz. Decyduje ona
o szczegółowości obrazu. Istnieją trzy rodzaje rozdzielczości: obrazu, monitora
(obydwa typy są mierzone w pikselach na cal [ppi]) oraz druku lub wyjściowa
mierzona w kropkach atramentu na cal (dpi).
2 Narzędzia Crop (Kadrowanie) można użyć do przycinania, skalowania i prostowania
zdjęć.
3 Przy użyciu narzędzia White Balance (Balans bieli) ustalamy właściwą temperaturę
barwową, a następnie korygujemy kolorystykę i tony obrazu za pomocą suwaków
z panelu Basic (Podstawowe).
4 Za pomocą takich narzędzi, jak Healing Brush (Pędzel korygujący), Spot Healing
Brush (Punktowy pędzel korygujący), Patch (Łatka) czy Clone Stamp (Stempel), a także
przy użyciu wypełnień uwzględniających zawartość obrazu można zastępować
niepożądane elementy pikselami pobranymi z innych obszarów. Narzędzie Clone
Stamp (Stempel) wiernie kopiuje piksele z jednego miejsca w drugie; Healing Brush
(Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) dostosowują
kopiowane piksele do otoczenia. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)
nie wymaga wskazania obszaru źródłowego, bo przeprowadza korektę, opierając się
na pikselach z sąsiedztwa. Patch (Łatka) oraz wypełnienia w trybie uwzględniania
zawartości działają podobnie — zastępują zaznaczony obszar pikselami pasującymi
do otoczenia.
5 Filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) pozwala dopasować kontrast szczegółów
krawędzi i stworzyć iluzję bardziej wyraźnego obrazu.
Tematyka lekcji
Z tej lekcji dowiemy się, jak:
t korzystając z różnych narzędzi, uaktywniać określone
obszary obrazu,
t zmienić położenie ramki zaznaczenia,
t przenosić i kopiować zawartości ramki zaznaczenia,
t korzystać z oszczędzających czas i ruchy nadgarstka kombinacji
klawiszy,
t usuwać zaznaczenia,
t wymuszać ograniczony sposób rysowania ramki zaznaczenia,
t dopasować położenie zaznaczenia za pomocą klawiszy,
t dodawać lub odejmować fragmenty zaznaczonego obszaru,
t obracać zaznaczenia,
t tworzyć złożone zaznaczenia,
t usuwać zaznaczone piksele.
66
Opanowanie sztuki posługiwania się zaznaczeniami
jest bardzo istotne — zazwyczaj obszar, który chcemy
zmienić, trzeba najpierw zaznaczyć. Po utworzeniu
zaznaczenia tylko obszar w jego granicach może być
edytowany.
67
# Uwaga: O zazna-
czaniu obszarów Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia
wektorowych
za pomocą narzędzia Modyfikowanie określonych obszarów obrazu jest procesem dwuetapowym.
Pen (Pióro) będzie W Photoshopie najpierw za pomocą jednego z dostępnych narzędzi zaznaczamy frag-
mowa w lekcji 8., ment obrazu, który chcemy zmienić. Następnie korzystając z innych narzędzi lub fil-
„Techniki rysunku
trów, wprowadzamy modyfikacje, na przykład przesuwamy zaznaczone piksele w inne
wektorowego”.
miejsce lub poddajemy je działaniu filtra. Zaznaczenia można tworzyć, opierając się
na rozmiarach, kształcie i kolorze. Zaznaczenie ogranicza zmiany tylko do obszaru
otoczonego ramką zaznaczenia. Pozostałe fragmenty obrazu pozostają niezmienione.
Dobór narzędzia często zależy od charakterystyki zaznaczanego obszaru, na przykład
jego kształtu lub koloru. Można wyróżnić trzy podstawowe kategorie zaznaczeń:
Zaznaczenia geometryczne. Do zaznaczenia obszaru prostokątnego używamy narzę-
dzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ). Narzędzie Elliptical Marquee
(Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte w grupie narzędzia Rectangular
Marquee (Zaznaczanie prostokątne), służy do zaznaczania obszarów owalnych.
Narzędzi Single Row Marquee (Zaznaczanie pojedynczych rzędów) ( ) i Single Column
Marquee (Zaznaczanie pojedynczych kolumn) ( ) używamy do zaznaczania rzędów
lub kolumn o szerokości jednego piksela.
68 LEKCJA 3 Zaznaczenia
Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od przyjrzenia się obrazowi, jaki utworzymy podczas
poznawania narzędzi do zaznaczania znajdujących się w przyborniku Photoshopa.
1 Uruchom Photoshopa, przytrzymując klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień
programu (zob. podrozdział „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4.).
2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku ustawień Photoshopa.
3 Wybierz polecenie File/Browse In Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
aby otworzyć przeglądarkę.
4 W panelu Favorites (Ulubione) otwórz folder Lessons, a następnie kliknij
dwukrotnie ikonę folderu Lesson03, aby zobaczyć jego zawartość.
5 Obejrzyj uważnie obraz 03End.psd. W razie potrzeby przesuń w prawo suwak
określający rozmiary miniatur.
Projekt jest kolażem różnych elementów: kora-
lowca, jeżowca piaskowego, małża, łodzika,
miseczki z małymi muszelkami, drewnianej tacy
i etykiety z napisem „Sally’s Seashells”. Obrazy tych
przedmiotów zostały zeskanowane do jednego
dokumentu zapisanego pod nazwą 03Start.psd.
Celem ćwiczenia jest wyodrębnienie elementów
i ułożenie z nich dowolnej kompozycji. Ostateczny
jej kształt będzie zależał od indywidualnych
upodobań, dlatego nie będziemy opisywali dokład-
nego położenia każdego z obiektów. Nie istnieje ani „dobre”, ani „złe” rozmieszczenie.
6 Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 03Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na
03Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Tworząc nową wersję
pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastąpienie go
wersją zmodyfikowaną.
Stosowanie narzędzia
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)
Jedną z łatwiejszych metod zaznaczania jest użycie narzędzia Quick Selection (Szybkie
zaznaczanie). Wystarczy zamalować nim określony obszar obrazu, a program sam odnaj-
dzie krawędzie tego obszaru i utworzy stosowne zaznaczenie. Tak otrzymane zaznaczenie
można modyfikować przez dodawanie lub odejmowanie kolejnych obszarów.
Obraz jeżowca z pliku 03Workingpsd charakteryzuje się wyraźnymi krawędziami,
co czyni go doskonałym kandydatem do zaznaczenia za pomocą narzędzia Quick
Selection (Szybkie zaznaczanie). Właściwe użycie tej opcji pozwoli uzyskać zaznaczenie
samego jeżowca — bez towarzyszącego mu cienia lub fragmentów tła.
70 LEKCJA 3 Zaznaczenia
Przypadkowe usunięcie zaznaczenia jest w Photoshopie utrudnione. Jeśli żadne
z narzędzi zaznaczenia nie jest aktywne, bezpośrednie kliknięcie obrazu nie usuwa
aktywnego zaznaczenia. Celowo można usunąć zaznaczenie na jeden z trzech spo-
sobów: poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), kombinacją klawiszy
Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS), a także przez kliknięcie na zewnątrz
ramki zaznaczenia jednym z narzędzi zaznaczania (co oznacza rozpoczęcie tworzenia
nowego zaznaczenia).
Manipulowanie zaznaczeniami
Zaznaczenia można przesuwać (również w trakcie tworzenia), a także kopio-
wać. W tej części lekcji poznamy kilka sposobów manipulowania zaznaczeniami.
Większość prezentowanych tu metod działa z każdym zaznaczeniem, ale tym razem
zastosujemy je w odniesieniu do zaznaczeń tworzonych za pomocą narzędzia
Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne), czyli takich, które mają kształt owalu
lub idealnego koła.
Przydatne w późniejszej pracy na pewno okażą się wprowadzone w tej lekcji skróty
klawiszowe, którym możemy zawdzięczać zaoszczędzenie czasu i ruchów nadgarstka.
72 LEKCJA 3 Zaznaczenia
2 Przy aktywnym narzędziu Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) wciśnij
klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i umieść wskaźnik wewnątrz
zaznaczenia. Wskaźnik ma teraz postać strzałki z małymi nożyczkami ( ),
co oznacza, że obszar zaznaczony zostanie wycięty z obrazu.
3 Przeciągnij miskę z muszelkami w nowe # Uwaga: Po rozpo-
położenie, aby zakryła lewą górną częciu przeciągania
część tacy. Nie musisz dbać o precyzję z wciśniętym klawi-
szem Ctrl (Windows)
— w następnym ćwiczeniu zrobisz to lub Command (Mac
dokładnie. OS) można zwolnić
4 Zwolnij przycisk myszy, ale nie usuwaj klawisz. Narzędzie
Move (Przesunięcie)
zaznaczenia. pozostanie aktywne
nawet po zwolnieniu
przycisku myszy.
Photoshop powróci
do poprzednio
wybranego narzę-
dzia dopiero po usu-
Przesuwanie za pomocą klawiszy ze strzałkami nięciu zaznaczenia,
czyli po kliknięciu
Do precyzyjnego przesuwania zaznaczenia można użyć klawiszy ze strzałkami. poza zaznaczeniem
W ten sposób możemy przesuwać zaznaczenie z dokładnością do 1 lub 10 pikseli. lub wybraniu pole-
cenia Deselect (Usuń
Kiedy w przyborniku wybrane jest dowolne narzędzie zaznaczania, naciśnięcie klawi- zaznaczenie).
szy ze strzałkami przesuwa ramkę zaznaczenia, ale nie jej zawartość. Kiedy wybrane
jest narzędzie Move (Przesunięcie), naciśnięcie tych klawiszy przesuwa i ramkę,
i zawartość zaznaczenia.
Teraz przesuniemy miskę z muszelkami, używając w tym celu klawiszy ze strzałkami.
Przed przystąpieniem do przesuwania upewnij się, że miska jest zaznaczona.
1 Naciśnij kilkakrotnie klawisz ze strzałką w górę ( ), aby przesunąć owalne
zaznaczenie w górę.
Każde naciśnięcie klawisza ze strzałką przesuwa miskę o 1 piksel. Sprawdź, naciskając
inne klawisze ze strzałkami, jak wpłynie to na zaznaczenie.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i naciśnij klawisz ze strzałką.
Tym razem zaznaczenie jest przesuwane skokowo o10 pikseli.
Niekiedy ramka zaznaczenia przeszkadza podczas wprowadzania zmian jego poło-
żenia. Można ją tymczasowo ukryć bez potrzeby usuwania zaznaczenia, a następnie
ponownie wyświetlić po wprowadzeniu zmian.
74 LEKCJA 3 Zaznaczenia
2 Z przybornika wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).
3 Umieść wskaźnik mniej więcej nad środkiem etykiety.
4 Kliknij i rozpocznij rysowanie zaznaczenia. Następnie, bez zwalniania przycisku
myszy, wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kontynuuj
przeciąganie kursora do zewnętrznej krawędzi etykiety.
Teraz ramka zaznaczenia jest tworzona w ten sposób, że jej środek wypada w punkcie
klikniętym na początku.
5 Kiedy już cała etykieta będzie zaznaczona, zwolnij najpierw przycisk myszy,
a następnie klawisz Alt lub Option (i klawisz Shift, jeśli także był użyty). Nie usuwaj
jeszcze zaznaczenia, ponieważ będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.
Wskazówka:
Aby mieć pewność,
że ramka zaznacze-
nia będzie idealnie
okrągła, można
podczas rysowania
przytrzymać także
wciśnięty klawisz
Shift. Jeśli użyjemy
tego klawisza
podczas rysowa-
nia narzędziem
Rectangular Marquee
6 W razie potrzeby skoryguj ramkę zaznaczenia za pomocą metod opisanych (Zaznaczanie prosto-
wcześniej. Jeśli przypadkowo zwolniłeś klawisz Alt lub Option przed zwolnieniem kątne), otrzymamy
ramkę zaznaczenia
przycisku myszy, rozpocznij zaznaczanie od początku. idealnie kwadratową.
76 LEKCJA 3 Zaznaczenia
3 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Transform/Scale (Przekształć/Skala).
Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształcenia z uchwytami.
4 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift, pociągnij jeden z narożnych uchwytów
i powiększ etykietę mniej więcej o połowę wielkości oryginału. Teraz
naciśnij klawisz Enter (lub Return) — zmiany zostaną zatwierdzone, a ramka
przekształceń ukryta.
Zaznaczanie za pomocą
narzędzia Magic Wand (Różdżka)
Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza wszystkie piksele o określonej barwie
lub z zadanego zakresu kolorów. Najlepsze rezultaty daje w przypadku zaznacza-
nia obszarów o bardzo zbliżonej kolorystyce otoczonych kolorami kontrastowymi.
Gdy utworzysz początkowe zaznaczenie, możesz za pomocą odpowiednich kombi-
nacji klawiszy w połączeniu z różdżką dodawać do istniejącego zaznaczenia kolejne
obszary lub wyłączać z niego pewne fragmenty.
Parametr Tolerance (Tolerancja) określa wrażliwość różdżki na kolor. Ogranicza to
lub rozszerza zakres podobieństwa pikseli branych pod uwagę. Domyślna wartość
tolerancji, 32, powoduje zaznaczanie pikseli o kolorze klikniętego piksela oraz pikseli
o kolorach o 32 tony jaśniejszych i o 32 tony ciemniejszych od tego koloru. Idealny
poziom tolerancji zależy od zakresu koloru i jego odcieni w obrazie.
Jeśli obszar, który chcemy zaznaczyć, zawiera wiele różnych barw, ale znajduje się
na jednokolorowym tle, łatwiejsze może okazać się zaznaczenie tła niż samego
obszaru. W kolejnym ćwiczeniu użyjemy najpierw narzędzia Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prostokątne), aby zaznaczyć większy obszar, a następnie, korzystając
z różdżki, odejmiemy od tego zaznaczenia tło.
78 LEKCJA 3 Zaznaczenia
1 Wybierz narzędzie Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ), schowane
pod narzędziem Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).
2 Utwórz ramkę zaznaczenia wokół koralowca. Zadbaj, aby między ramką
a koralowcem widoczne było białe tło.
Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznaczyło białe tło i odjęło je od istniejącego wcze-
śniej zaznaczenia. Jedynymi pikselami, jakie pozostały zaznaczone, są te, które tworzą
obraz koralowca.
80 LEKCJA 3 Zaznaczenia
Ramka zaznaczenia automatycznie rozciąga się jak gumowa taśma rozpięta między
punktami kontrolnymi.
5 Po dotarciu do czubka małża przytrzymaj wciśnięty przycisk myszy i zwolnij
klawisz Alt (Option). Wskaźnik znowu przyjmie wygląd zwykłego lassa.
6 Ostrożnie obrysuj wierzchołek, przytrzymując wciśnięty przycisk myszy.
7 Po obrysowaniu wierzchołka małża i dotarciu do jego dolnej części ponownie
wciśnij klawisz Alt (Option), a następnie zwolnij przycisk myszy i rozpocznij
klikanie wzdłuż dolnej krawędzi. Obrysowywanie zakończ po dotarciu
do pierwszego punktu zaznaczenia.
8 Ostatnia prosta linia powinna przeciąć punkt początkowy. W tym momencie
możesz zwolnić klawisz Alt (Option). Cały małż został zaznaczony. Przejdź
do następnego ćwiczenia bez usuwania tego zaznaczenia.
Obracanie zaznaczenia
Wiemy już, jak przesuwać, skalować i powielać zaznaczone obszary oraz jak odwra-
cać w nich kolory. W kolejnym ćwiczeniu przekonamy się, jak łatwo można obracać
zaznaczony obiekt.
Przed rozpoczęciem ćwiczenia upewnij się, czy małż jest zaznaczony.
1 Wybierz polecenie View/Fit on Screen
(Widok/Zmieść na ekranie), aby okno
obrazu wypełniło cały dostępny
obszar ekranu.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl
(Windows) lub Command (Mac OS)
i przeciągnij małża na dolną część
drewnianej tacy. Wskaźnik przyjmie
postać strzałki charakterystycznej
dla narzędzia Move (Przesunięcie).
3 Wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate (Edycja/Przekształć/Obrót).
Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształceń z uchwytami.
82 LEKCJA 3 Zaznaczenia
W tym ćwiczeniu zaznaczymy łodzika za pomocą narzędzia Magnetic Lasso
(Lasso magnetyczne) i przeniesiemy go na środek tacy.
1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ), po czym klikając obrazek łodzika, powiększ
jego widok do 100%.
2 Wybierz narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( ), ukryte w grupie
narzędzia Lasso ( ).
3 Kliknij krawędź łodzika z lewej strony i zacznij go obrysowywać, przesuwając
wskaźnik narzędzia wzdłuż krawędzi.
Wskazówka:
Jeśli uznasz,
że narzędzie niewy-
starczająco blisko
trzyma się krawę-
dzi (na przykład
w obszarze o mniej-
szym kontraście),
możesz dodać nowe
węzły na obramo-
waniu przez klikanie
w odpowiednich
miejscach. Istnieje
Mimo że tym razem przycisk myszy nie był przytrzymywany w pozycji wciśniętej, możliwość dodania
obrys jest „przyciągany” do krawędzi obiektu, a węzły są dodawane automatycznie. dowolnej liczby
takich węzłów.
4 Po dotarciu do lewej krawędzi łodzika (czyli tam, gdzie rozpoczynaliśmy Ostatnio dodany
zaznaczanie) kliknij dwukrotnie, aby wrócić do węzła początkowego i zamknąć węzeł można zawsze
ramkę zaznaczenia. Można także przesunąć nad ten punkt wskaźnik lassa usunąć za pomocą
i kliknąć. klawisza Delete.
Następnie wracamy
wskaźnikiem myszy
do ostatniego, pozo-
stawionego węzła,
i kontynuujemy
zaznaczanie.
84 LEKCJA 3 Zaznaczenia
2 Na pasku opcji wybierz Unconstrained (Nieograniczony) i włącz opcję Delete
Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele). Wybranie opcji Unconstrained
(Nieograniczony) pozwala wykadrować obraz o dowolnych proporcjach.
3 Przeciągnij uchwyty ramki, tak aby taca znalazła się wewnątrz ramki, a tła i cienie
pozostawione przez inne elementy były poza nią.
4 Jeśli kadr wygląda prawidłowo, zatwierdź wprowadzone zmiany kliknięciem
przycisku Commit Current Crop Operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania)
( ) na pasku opcji.
Wykadrowany obraz może zawierać pozostałości tła, z którego pobieraliśmy obiekty
do kolażu. Zaraz się tym zajmiemy.
5 Użyj narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ) lub Lasso ( )
i obrysuj niepożądaną resztkę tła. Uważaj przy tym, by w obszarze zaznaczenia nie
znalazł się fragment obrazu, który powinien pozostać.
6 Z przybornika wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ), a następnie sprawdź,
czy kolory pierwszego planu (foreground color) i tła (background color) są kolorami
domyślnymi — czarny dla pierwszego planu i biały dla tła.
7 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami pędzla i zdefiniuj pędzel o średnicy
80 pikseli oraz twardości równej 100%.
86 LEKCJA 3 Zaznaczenia
Wygładzanie krawędzi zaznaczenia
Nierówności krawędzi zaznaczonego fragmentu można wygładzić, korzystając
z antyaliasingu, wtapiania lub funkcji Refine Edge (Popraw krawędź).
Antyaliasing oznacza wygładzenie poszarpanych krawędzi przez zmiękczenie przejść
kolorystycznych pomiędzy pikselami krawędzi a pikselami tła. Ponieważ tylko
piksele krawędzi są zmieniane, żadne szczegóły obrazu nie są tracone. Antyaliasing
jest pomocny w przypadku wycinania, kopiowania i wklejania zaznaczeń podczas
tworzenia kompozycji.
Opcja antyaliasingu jest dostępna dla narzędzi Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielo-
kątne), Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne), Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne) oraz Magic Wand (Różdżka). (Opcje narzędzia są wyświetlane na pasku
opcji, gdy narzędzie jest aktywne). Opcję antyaliasingu należy zaznaczyć przed uży-
ciem narzędzia. Po utworzeniu zaznaczenia nie można już skorzystać z tej funkcji.
Wtapianie oznacza rozmycie krawędzi przez zbudowanie przejść pomiędzy
zaznaczeniem i pikselami otoczenia. Rozmycie może powodować utratę pewnych
szczegółów na krawędziach zaznaczenia.
Wtapianie można zdefiniować dla narzędzi typu Marquee (Zaznaczanie) i Lasso pod-
czas używania ich lub dodać je do istniejącego zaznaczenia. Efekt wtapiania staje się
widoczny w momencie przesuwania, wycinania lub kopiowania zaznaczenia.
Po utworzeniu zaznaczenia można użyć funkcji Refine Edge (Popraw krawędź),
która pozwala wygładzać, wtapiać, zawężać i rozszerzać istniejące zaznaczenia.
Przycisk otwierający okno dialogowe tej funkcji znajduje się na pasku opcji..
t Aby użyć antyaliasingu, wybierz narzędzie Lasso, Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne) lub Magic Wand (Różdżka) i na pasku opcji włącz opcję Anti-alias
(Wygładzanie).
t Aby zdefiniować wtapianie krawędzi zaznaczenia, wybierz dowolne narzędzie
zaznaczania geometrycznego lub lassa. Wpisz wartość wtapiania w polu Feather
(Wtapianie) na pasku opcji. Wartość ta określa szerokość wtapiania i może być
z zakresu od 1 do 250 pikseli.
t Aby zdefiniować wtapianie dla istniejącego zaznaczenia, wybierz polecenie
Select/Modify/Feather (Zaznacz/Zmień/Wtapianie) i wpisz w oknie wartość
parametru Feather Radius (Promień wtapiania). Następnie kliknij przycisk OK.
Odpowiedzi
1 Tylko obszar wewnątrz ramki zaznaczenia może być edytowany.
2 Aby dodać piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Add to selection
(Dodaj do zaznaczenia) na pasku opcji, a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
dodany. Aby odjąć piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Subtract from
selection (Odejmij od zaznaczenia), a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
odjęty. Dodawać można również przez klikanie bądź przeciąganie z wciśniętym
klawiszem Shift, a odejmować — z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option
(Mac OS).
3 Nie zwalniając przycisku myszy, przytrzymujemy wciśnięty klawisz spacji
i przesuwamy zaznaczenie.
4 Aby mieć pewność, że zaznaczenie ma pożądany kształt, kończymy proces
zaznaczania, przeciągając wskaźnik przez punkt, od którego zaczęliśmy
obrysowywanie. Jeśli rozpoczniemy i zakończymy rysowanie w różnych punktach,
program dorysuje prostą linię pomiędzy obydwoma punktami i tak uzupełni ramkę
zaznaczenia.
5 Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) „maluje” zaznaczenie, które
automatycznie rozprzestrzenia się do najbliższych krawędzi, jakie zostaną napotkane
w obrazie.
6 Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza sąsiednie piksele w oparciu
o podobieństwo ich koloru. Parametr Tolerance (Tolerancja) określa, jak duży zakres
odcieni koloru jest przez narzędzie akceptowany. Im wyższa wartość tolerancji,
tym więcej odcieni zostanie zaznaczonych.
88 LEKCJA 3 Zaznaczenia
ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 89
4 PODSTAWOWE
INFORMACJE O WARSTWACH
Tematyka lekcji
W tej lekcji napisano, jak:
t rozmieszczać obiekty na warstwach,
t tworzyć, wyświetlać, ukrywać i uaktywniać warstwy,
t zmienić kolejność warstw w celu zmiany porządku
obiektów w obrazie,
t stosować tryby mieszania warstw,
t zmieniać wymiary warstw i obracać je,
t dodać do warstwy wypełnienie gradientowe,
t stosować filtry w odniesieniu do warstw,
t dodać do warstwy tekst i efekty specjalne,
t wstawiać warstwy dopasowania,
t zapisać spłaszczoną kopię obrazu.
90
Zdjęcia ananasa i kwiatka pochodzą z © Image Source, www.imagesource.com
91
O warstwach
Każdy plik Photoshopa zawiera przynajmniej jedną warstwę. Nowe pliki są najczę-
ściej tworzone z warstwą tła (ang. background layer), zawierającą kolor lub obraz
widoczny w miejscach, w których kolejne warstwy są przezroczyste. Wszystkie nowe
warstwy w obrazie są całkowicie przezroczyste do chwili dodania do nich tekstu
lub innych obiektów (inaczej mówiąc — nadania pikselom określonych wartości).
Praca z wykorzystaniem warstw przypomina umieszczanie fragmentów rysunku
na arkuszach przezroczystej folii. Każdy taki arkusz może być edytowany, przemiesz-
czany i usuwany bez wpływania na pozostałe arkusze. Cała kompozycja staje się
widoczna, gdy wszystkie arkusze zostaną ułożone w stos, jeden na drugim.
Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji kompozycji.
1 Uruchom program i natychmiast przytrzymuj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Kliknij zakładkę Mini Bridge, aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program
Bridge nie został jeszcze uruchomiony, kliknij przycisk Launch Bridge
(Uruchom aplikację Bridge).
4 W lewej części panelu Mini Bridge wybierz pozycję Favorites (Ulubione).
5 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons,
a następnie folder Lesson04.
6 W panelu Content (Zawartość) zaznacz obraz 04End.psd. Aby uzyskać podgląd
na cały ekran, wciśnij klawisz spacji.
Ta kilkuwarstwowa kompozycja przedstawia pocztówkę, jaką teraz utworzymy.
Będzie to okazja do poznania sposobów tworzenia, edycji i zarządzania warstwami.
7 Wciśnij ponownie klawisz spacji, by powrócić do panelu Mini Bridge, po czym
kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 04Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
8 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku
na 04Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli ukaże się okno
z opcjami formatu Photoshopa, zamknij je kliknięciem przycisku OK.
Tworząc kopię pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastą-
pienie go wersją zmodyfikowaną.
Wskazówka:
Korzystając z menu
W panelu Layers (Warstwy) powinno być widocznych pięć warstw pliku 04Working kontekstowego,
(od góry do dołu): Postage (stempel pocztowy), HAWAII, Flower (kwiat), Pineapple można ukryć lub
(ananas) i Background (tło). zmienić wielkość
miniatur warstw.
2 Zaznacz warstwę Background, aby ją uaktywnić (jeśli nie jest zaznaczona). Aby otworzyć
Zwróć uwagę na miniaturę zawartości warstwy oraz towarzyszące jej ikony: menu kontekstowe,
należy kliknąć
t Ikona kłódki ( ) wskazuje, że warstwa jest zabezpieczona. miniaturę warstwy
t Ikona oka ( ) oznacza, że warstwa jest widoczna w oknie obrazu. Jeśli ikona prawym przyciskiem
zostanie kliknięta (i zniknie), warstwa zostanie ukryta. (Windows) lub
kliknąć, wciskając
Pierwszym zadaniem będzie dodanie do naszej kompozycji, zdjęcia plaży morskiej. jednocześnie klawisz
Teraz je odszukamy i otworzymy w Photoshopie. Control (Mac OS)1.
1
Aby otworzyć menu kontekstowe z rozmiarami miniatur, nie trzeba celować myszą w miniaturę warstwy,
wystarczy kliknąć puste miejsce panelu Layers (warstwy) — przyp. tłum.
Warstwa tła
Kiedy tworzymy nowy obraz z białym lub kolorowym tłem, warstwa położona
najniżej w panelu Layers (Warstwy) ma nazwę Background (Tło). W obrazie może
być tylko jedna warstwa tła. Tej warstwy nie da się przesuwać na stosie warstw i nie
można zmieniać jej trybu mieszania ani przezroczystości. Warstwę tła można jednak
przekształcić w zwykłą warstwę.
Kiedy tworzymy nowy obraz z przezroczystą zawartością, nie posiada on warstwy
tła. Najniżej położona na stosie warstwa nie ma takich ograniczeń jak warstwa tła
— można ją przesunąć w dowolne miejsce w panelu Layers (Warstwy), zmienić jej
przezroczystość i tryb mieszania.
Białe tło oraz inne obiekty znikły, a fotografia jest teraz widoczna na tle szaro-białej
szachownicy. Szachownica wskazuje na przezroczystość aktywnej warstwy.
3 Wybierz polecenie Layer/Layer Style/Stroke (Warstwa/Styl warstwy/Obrys).
Otwarte zostanie okno dialogowe Layer Style (Styl warstwy), gdzie ustalimy parametry
białego obrysu wokół obrazu z plażą.
5 Kliknij przycisk OK. Wokół zdjęcia plaży pojawi się biała otoczka.
Wskazówka:
Kolejność warstw
na stosie można
zmienić także
przez przesunięcie
aktywnej warstwy
za pomocą poleceń
Bring To Front
(Przesuń na wierzch),
Bring Forward
(Przesuń do przodu),
Send To Back (Przesuń
na spód) oraz Send
Backward (Przesuń
do tyłu) z menu
Warstwa Beach przesunęła się na stosie o jeden poziom i fotografia pojawiła się Layer/Arrange
nad ananasem oraz tłem, ale pod kwiatem i napisem „HAWAII”. (Warstwa/Ułóż).
Warstwa Postage stała się częściowo przezroczysta i widać przez nią warstwy leżące
niżej. Jak łatwo zauważyć, wprowadzona zmiana wpłynęła tylko na warstwę Postage
— Pineapple, Beach, Flower i HAWAII są wciąż nieprzezroczyste.
2 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz zmiany w pliku.
Nad warstwą Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Pineapple copy
(Pineapple kopia).
Tryb Overlay (Nakładka) miesza warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) z leżącą
niżej warstwą Pineapple; tworzy bardziej wyrazisty i kolorowy obraz ananasa z głęb-
szymi cieniami i jaśniejszymi światłami.
Wskazówka: 2 Zaznacz warstwę Postage i z rozwijanej listy trybów mieszania wybierz Multiply
Więcej informacji (Pomnóż). Tryb ten mnoży kolory danej warstwy z kolorami warstw leżących
na temat trybów
niżej. W naszym przykładzie spowoduje to lekkie wzmocnienie obrazu stempla
mieszania, łącznie
z ich definicjami pocztowego.
i ilustrowanymi
przykładami, można
znaleźć w pomocy
Photoshopa.
# Uwaga: Między warstwami Background i Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 1
Nową warstwę (Warstwa 1). Jako że jest całkowicie pusta, jej obecność nie wpłynie na wygląd obrazu.
można utworzyć
także przez wybranie 2 Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy i wpisz Clouds (chmury), po czym
polecenia Layer/ zatwierdź tę nazwę klawiszem Enter lub Return.
New/Layer (Warstwa/
3 W przyborniku kliknij próbkę koloru narzędzia i za pomocą próbnika
Nowa/Warstwa)
z menu głównego kolorów ustaw kolor odpowiadający błękitowi nieba, po czym kliknij
lub New Layer (Nowa przycisk OK. My wybraliśmy kolor o następujących wartościach: R 48,
warstwa) z menu G 138 i B 174. Kolor tła powinien pozostać biały.
panelu Layers
(Warstwy). 4 Przy wciąż aktywnej warstwie Clouds wybierz polecenie Filter/Render/Clouds
(Filtr/Renderowanie/Chmury). W tle obrazu ukażą się sztucznie wygenerowane,
ale realistycznie wyglądające chmury.
Wstawianie tekstu
Czas na utworzenie tekstu. Użyjemy do tego celu narzędzia Horizontal Type (Tekst).
Tekst jest zawsze umieszczany na odrębnej warstwie tekstowej. Następnie dokonamy
edycji tekstu i dodamy do jego warstwy efekt specjalny.
1 Włącz widoczność warstwy HAWAII. Nową warstwę tekstową dodamy
bezpośrednio pod tą warstwą.
2 Wybierz polecenie Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw).
To spowoduje, że żadna warstwa nie będzie aktywna.
3 Kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu).
W oknie Color Picker (Próbnik kolorów) wybierz trawiasty odcień zieleni,
po czym kliknij przycisk OK.
4 Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).
Następnie wybierz polecenie Window/Character (Okno/Typografia), aby otworzyć
panel Character (Typografia), i ustaw następujące parametry pisma:
t Wybierz szeryfową czcionkę (w przykładzie użyto Birch Std).
t Wybierz styl czcionki (w przykładzie użyto stylu Regular).
t Ustaw duży rozmiar czcionki (w przykładzie
użyto czcionki o rozmiarze 36 punktów).
t Z rozwijanej listy Set the anti-aliasing method
(Określ metodę wygładzania) ( ) wybierz opcję
Crisp (Ostre).
t Ustaw dużą wartość trackingu ( )
(w przykładzie zastosowano 250).
t Kliknij przycisk All Caps (Wersaliki) ( ).
t Kliknij przycisk Faux Bold (Sztuczne pogrubienie)
( ).
Tekst pojawił się w miejscu pierwszego kliknięcia, które najprawdopodobniej nie jest
dokładnie tym, o które chodziło.
6 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst „Island Paradise”,
aby znalazł się dokładnie pod napisem „HAWAII”.
Photoshop zagnieżdża style przypisane warstwie pod jej nazwą w panelu Layers
(Warstwy). Bezpośrednio pod warstwą pojawia się pozycja o nazwie Effects (Efekty),
a pod nią — przypisane style. W każdym wierszu widoczna jest ikona oka ( ), któ-
rej kliknięcie powoduje wyłączenie danego stylu i zniknięcie samej ikony. Ponowne
kliknięcie w tym samym miejscu przywraca widoczność zarówno stylu, jak i ikony.
Wszystkie style można ukryć kliknięciem ikony oka w wierszu Effects (Efekty).
Listę stylów można zwijać i rozwijać przez klikanie strzałki widocznej na prawo
od warstwy.
11 W lewej części okna Layer Style (Styl warstwy) zaznacz styl Satin (Satyna).
W sekcji Structure (Struktura) upewnij się, czy włączona jest opcja Invert
(Odwróć), a następnie dokonaj następujących ustawień:
t kolor (obok rozwijanej listy z trybami mieszania) — czerwony
(wybierz odcień harmonizujący z kolorem kwiatu),
Dodawanie obramowania
Pocztówka jest prawie ukończona — wszystkie elementy kompozycji zostały prawi-
dłowo ułożone. Dla jej ostatecznego wykończenia ustawimy w odpowiednim miejscu
stempel pocztowy i dodamy białe obramowanie.
1 Uaktywnij warstwę Postage, a następnie korzystając z narzędzia Move (Przesunięcie)
( ), przeciągnij ją w prawy dolny róg obrazu, tak jak na poniższym rysunku.
Wskazówka:
Jeśli chcesz scalić W panelu Layers (Warstwy) pozostanie tylko jedna warstwa, Background (Tło).
tylko kilka warstw
w obrazie, kliknij 6 Z głównego menu wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Mimo że wybrane
ikony oka przy zostało polecenie Save (Zapisz), a nie Save As (Zapisz jako), na ekranie pojawi się
każdej warstwie, okno Save As (Zapisz jako).
która powinna zostać
pominięta, a następ- 7 Sprawdź, czy bieżącą lokalizacją jest folder Lessons/Lesson04, a następnie kliknij
nie wybierz z menu przycisk Save (Zapisz), zatwierdzając w ten sposób domyślne ustawienia i zapisując
panelu Layers spłaszczony obraz.
(Warstwy) polecenie
Merge Visible Zapisane zostały dwie wersje pliku: pierwsza jest oryginałem, w którym wszystkie
(Scal widoczne). warstwy pozostały zachowane, druga — spłaszczoną, jednowarstwową kopią.
Praca nad projektem pocztówki została ukończona. Ta lekcja była jedynie pierwszym
krokiem do poznania olbrzymiego potencjału tkwiącego w warstwach Photoshopa.
Lektura kolejnych lekcji, będzie okazją do zdobycia większego doświadczenia i pozna-
nia różnych technik pracy.
3 Włącz obie warstwy i, trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz je. Następnie
wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw).
Zatwierdź domyślne ustawienia kliknięciem przycisku OK. Kliknij kilkakrotnie
ikonę oka warstwy Layer 2, aby sprawdzić, czy wyrównanie jest dokładne.
Odpowiedzi
1 Warstwy pozwalają użytkownikowi przemieszczać i edytować różne części obrazu
jako odrębne obiekty. Pojedyncze warstwy można także ukrywać podczas pracy
nad innymi warstwami.
2 Nowa warstwa pojawia się bezpośrednio nad warstwą aktywną.
3 Aby obraz pojawił się przed obrazem położonym na innej warstwie, należy
przeciągnąć jego warstwę w górę na stosie panelu Layers (Warstwy). Można także
użyć polecenia Layer/Arrange (Warstwa/Ułóż): Bring To Front (Przesuń na wierzch),
Bring Forward (Przesuń do przodu), Send To Back (Przesuń do tyłu), Send Backward
(Przesuń na spód). Jedynie warstwy Background (Tło) nie można przesunąć na stosie.
4 Należy zaznaczyć warstwę i wybrać odpowiedni styl z menu rozwijanego przyciskiem
Add a layer style (Dodaj styl warstwy), znajdującym się u dołu panelu Layers (Warstwy),
lub z menu głównego jako opcję polecenia Layer/Layer Style (Warstwa/Styl warstwy).
5 Obraz można spłaszczyć. Taki zabieg oznacza połączenie wszystkich warstw w jedną
warstwę tła. Przed spłaszczaniem rozsądnie jest zapisać kopię pliku z wszystkimi
nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby w przyszłości konieczne było ich
zmodyfikowanie.
5 I DOSKONALENIE
FOTOGRAFII CYFROWYCH
Tematyka lekcji
W tej lekcji opisujemy, jak:
t przetworzyć zdjęcia zapisane w wewnętrznym formacie aparatu
i zachować je wraz z wprowadzonymi zmianami,
t wykonywać typowe korekty fotografii cyfrowych, takie
jak usuwanie efektu „czerwonych oczu” i szumów oraz
wydobywanie szczegółów w światłach i cieniach,
t korygować zdjęcia z optycznymi błędami obiektywu,
t dopasować i połączyć dwa zdjęcia w celu powiększenia
głębi ostrości,
t efektywnie organizować i archiwizować kolekcje zdjęć
oraz zarządzać nimi,
t połączyć zdjęcia o różnych ekspozycjach w celu uzyskania
obrazu o dużej rozpiętości tonalnej (HDR).
124
Niezależnie od tego, czy kolekcje cyfrowych zdjęć
gromadzone są dla różnych klientów lub projektów,
czy też są to osobiste zbiory przeznaczone
do archiwizowania i zachowania dla potomnych,
Photoshop oferuje szeroką gamę narzędzi do ich
importowania, poprawiania i przechowywania.
125
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji dokonamy korekcji kilku zdjęć za pomocą Photoshopa i dołączanej
do niego aplikacji Adobe Camera Raw. Poznamy przy tym popularne techniki retu-
szerskie, za pomocą których można poprawić wygląd fotografii cyfrowych.
Naukę rozpoczniemy od przeglądu w Adobe Bridge obrazów przed modyfikacją i po niej.
1 Uruchom Photoshopa; aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast
przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
aby otworzyć przeglądarkę.
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij folder Lessons, a następnie w panelu Contents
(Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson05, aby go otworzyć.
5 Upewnij się, czy miniatury podglądu są wystarczająco duże, aby móc dokładnie
przyjrzeć się zdjęciom, i odszukaj pliki 05A_Start.crw oraz 05A_End.psd.
05A_Start.crw 05A_End.psd
05B_Start.psd 05B_End.psd
05C_Start.psd 05C_End.psd
05D_Start.psd 05D_End.psd
05E_Start.psd 05E_End.psd
Pierwszy obraz zawiera dwa zdjęcia, na których ostry jest albo pierwszy plan, albo tło.
Po ich połączeniu uzyskamy obraz z głębią ostrości obejmującą cały kadr. Dodamy też
kilka palików na plaży i zastosujemy filtr typu Iris Blur (Rozmycie przesłony).
4 Upewnij się, czy zaznaczona jest opcja Preview (Podgląd) w górnej części okna —
umożliwia ona oglądanie na bieżąco wszystkich dokonywanych zmian.
Wskazówka:
Aby cofnąć
ostatnią operację,
wciśnij klawisze
Ctrl+Z (Windows)
lub Command+Z
(Mac OS). W celu
porównania efektu
aktualnych ustawień
z oryginałem włączaj
i wyłączaj opcję
Preview (Podgląd).
Program zwiększy ekspozycję i zmieni kilka innych ustawień. Może to być punk-
tem wyjścia do dalszych modyfikacji, ale w tym ćwiczeniu powrócimy do ustawień
domyślnych i przeprowadzimy tę korektę według własnego uznania.
2 W panelu Basic (Podstawowe) kliknij opcję Default (Domyślne).
Wyostrzanie
Photoshop oferuje kilka filtrów wyostrzających, ale w zakresie wyostrzania całego Wskazówka:
obrazu Camera Raw prezentuje znacznie większe możliwości. Odpowiednie narzę- Jeśli trzeba skorygo-
wać tylko określoną
dzia znajdziemy w panelu Detail (Szczegół). Aby dostrzec ich działanie, należy ustawić część obrazu, można
skalę podglądu na co najmniej 100%. posłużyć się narzę-
1 Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka) ( ), aby powiększyć widok do 100%. dziem Adjustment
Brush (Pędzel korekty)
Następnie wybierz narzędzie Hand (Rączka) ( ) i przesuń obraz, aby widzieć lub Graduated Filter
krzyż na najwyższej wieży kościoła. (Stopniowy filtr).
2 Otwórz panel Detail (Szczegół) ( ). Pierwsze z nich
umożliwia modyfi-
Suwak Amount (Ilość) określa stopień wyostrzenia, jaki zostanie zastosowany. kowanie ekspozycji,
Zwykle ustawiamy nim przesadnie dużą wartość i dopiero po ustawieniu innych świateł, przejrzy-
parametrów wyostrzania ustalamy wartość optymalną. stości i innych
parametrów metodą
3 Przesuń suwak Amount (Ilość) do 100. malowania. Drugie
pozwala zmieniać te
Suwak Radius (Promień) określa rozmiar obszaru analizowanego przez program
parametry w sposób
podczas wyostrzania obrazu. W większości przypadków najlepsze rezultaty uzyskuje gradacyjny na więk-
się przy małych wartościach tego parametru, nawet poniżej 1 piksela. Duże wartości szym obszarze
mogą powodować nienaturalny, akwarelowy wygląd obrazu. obrazu.
Wskazówka:
Jeśli chcesz, by
domyślnie dostępny
był przycisk Open
Kliknięcie przycisku Open Object (Otwórz obiekt) otwiera obraz w Photoshopie jako
Object (Otwórz
obiekt inteligentny, dzięki czemu w każdej chwili można wrócić z tym obrazem obiekt), kliknij
do modułu Camera Raw i dokonać dalszych zmian. Standardowo przycisk, o któ- niebieskie łącze opcji
rym mowa, ma nazwę Open Image (Otwórz obraz) i otwiera obraz w Photoshopie obiegu pracy pod
oknem podglądu,
jak zwykły plik. Zmiana nazwy i sposobu działania następuje dopiero po wciśnięciu
zaznacz opcję
klawisza Shift. Open in Photoshop
6 W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). W oknie as Smart Objects
(Otwórz w progra-
dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz format Photoshop, zmień nazwę
mie Photoshop jako
pliku na Mission_Final.psd, przejdź do folderu Lesson05 i kliknij przycisk obiekty inteligentne)
Save (Zapisz). Następnie zamknij plik. i kliknij OK.
Korygowanie poziomów
Rozpiętość tonalna obrazu decyduje o jego kon-
traście i liczbie dostrzegalnych szczegółów. Określa
ją rozkład pikseli w zakresie od najciemniejszych
(czerń) do najjaśniejszych (biel). Dopracujemy ten
rozkład za pomocą warstwy korekcyjnej typu Levels
(Poziomy).
1 W Photoshopie wybierz polecenie File/Open
(Plik/Otwórz), odszukaj i otwórz folder Lesson05 i dwukrotnie kliknij plik 05B_
Start.psd, aby go otworzyć.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Model_
final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe
Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.
3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Levels (Poziomy).
6 Zamaluj delikatne linie wokół oczu i ust. Możesz również zamalować czerwone
żyłki w oczach modelki oraz pryszcze i piegi na jej twarzy. Stosuj klikanie, a także
krótkie i długie pociągnięcia pędzlem. Nie usuwaj wszystkich skaz, bo zbyt gładka
twarz będzie wyglądała nienaturalnie.
Twarz modelki stała się zbyt gładka i wygląda nienaturalnie. Aby zmniejszyć siłę
efektu, obniżymy krycie warstwy Surface Blur.
5 Zachowując nadal aktywność warstwy Surface Blur, zmniejsz w panelu Layers
(Warstwy) wartość parametru Opacity (Krycie) do 30%.
Teraz modelka wygląda naturalniej, ale działanie filtra możemy jeszcze bardziej
doprecyzować za pomocą narzędzia Eraser (Gumka).
Poprawianie fotografii
cyfrowych w Photoshopie
Photoshop posiada wiele funkcji umożliwiających szybkie i łatwe poprawianie jakości
fotografii cyfrowych. Za jego pomocą możemy wydobyć szczegóły w obszarach świa-
teł i cieni, usunąć efekt czerwonych oczu, zredukować niepożądane szumy i wyostrzyć
obraz. Obecnie zbadamy te możliwości, dokonując edycji innej fotografii cyfrowej —
portretu dziewczynki na plaży.
Redukowanie szumu
Szum obrazu to przypadkowe piksele niestanowiące szczegółów obrazu. Może być
skutkiem zastosowania wysokich ustawień parametru ISO w aparacie cyfrowym,
niedoświetlenia lub fotografowania przy słabym oświetleniu i długim czasie otwarcia
migawki. Szumy mogą występować również w obrazach zeskanowanych — tutaj źró-
dłem szumu jest przetwornik skanujący i ziarnista struktura skanowanego materiału.
Istnieją dwa rodzaje szumu: szum luminancji, czyli w skali szarości, który tworzy
efekt ziarnistości, oraz szum chromatyczny, objawiający się kolorowymi artefaktami.
Oba rodzaje szumu można redukować za pomocą dostępnego w Photoshopie filtra
Reduce Noise (Redukcja szumu). Można to zrobić w poszczególnych kanałach kolorów,
zachowując przy tym szczegóły obrazu. Filtr ten umożliwia także usunięcie artefak-
tów spowodowanych kompresją zawartości obrazu podczas zapisu w formacie JPEG.
Korygowanie zniekształceń
Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) służy do korygowania typowych wad
obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, aberracja chroma-
tyczna oraz winietowanie. Zniekształcenie beczkowe polega na wygięciu linii prostych
w stronę brzegów obrazu, a zniekształcenie poduszkowe tworzy efekt odwrotny —
linie proste zostają wygięte do środka obrazu. Aberracja chromatyczna objawia się
kolorowymi obwódkami wzdłuż krawędzi fotografowanych obiektów. Winietowanie
występuje wówczas, gdy brzegi obrazu, a zwłaszcza jego rogi, są ciemniejsze niż środek.
Niektóre obiektywy wykazują tego typu wady w zależności od ustawień długości
ogniskowej lub wielkości przysłony. Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) może
zastosować ustawienia określone przez typ aparatu i obiektywu oraz długość ognisko-
wej użyte do wykonania zdjęcia. Można go również wykorzystać do obracania obrazu
i korygowania błędów perspektywy spowodowanych pionowym lub poziomym
pochyleniem aparatu. Siatka, którą filtr nakłada na obraz, pozwala korygować takie
zniekształcenia łatwiej i dokładniej niż przy użyciu polecenia Transform (Przekształć).
W tym ćwiczeniu skorygujemy zdjęcie greckiej świątyni, usuwając zniekształcenia
spowodowane wadą obiektywu.
1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge
(Przeglądaj w programie Bridge). W programie
Bridge otwórz folder Lesson05. Dwukrotnie
kliknij plik 05D_Start.psd, aby otworzyć go
w Photoshopie.
Zwróć uwagę, jak kolumny wyginają się w kierunku
aparatu. Zniekształcenie takie zostało spowodowane
fotografowaniem z małej odległości przy użyciu
obiektywu szerokokątnego.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz
jako), zmień nazwę pliku na Columns_Final.psd
i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz
okno dialogowe Photoshop Format Options
(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.
3 Z menu Filter (Filtr) wybierz Lens Correction (Korekta obiektywu).
Obraz widoczny jest teraz w oknie dialogowym filtra.
1
Przy domyślnych ustawieniach interfejsu Photoshopa jest to grupa narzędzia Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący) — przyp. tłum.
Odpowiedzi
1 Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane, które pochodzą
bezpośrednio z matrycy aparatu cyfrowego. Fotograf może swobodnie interpretować
te dane, bez ograniczeń wprowadzonych podczas przetwarzania obrazu przez
aparat. Podczas wykonywania modyfikacji zdjęć zapisanych w formacie RAW
Camera Raw zachowuje oryginalne pliki. W ten sposób istnieje możliwość dowolnej
edycji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu
nienaruszonego oryginału.
2 Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe” dane pochodzące z aparatu
cyfrowego oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Jest on standardem
dla plików w wewnętrznym formacie aparatu. Ułatwia fotografom zarządzanie
wieloma wewnętrznymi formatami aparatów, umożliwiając archiwizację danych
w jednym, kompatybilnym formacie.
3 Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną
oświetlone lampą błyskową. Aby go usunąć, należy powiększyć fragment obrazu
zawierający oczy, wybrać narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) i kliknąć czerwony
obszar oka. Po tym prostym zabiegu efekt znika.
4 Filtr Lens Correction (Korekta obiektywu) służy do korygowania typowych wad
obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, polegające
na wygięciu linii prostych w kierunku brzegów obrazu (beczka) lub do środka
(poduszka), aberracja chromatyczna objawiająca się kolorowymi obwódkami
wzdłuż krawędzi obiektów oraz winietowanie, czyli przyciemnienie brzegów obrazu,
a zwłaszcza rogów. Tego typu błędy mogą wynikać z niewłaściwych ustawień długości
ogniskowej lub przysłony, ale mogą też być skutkiem przechylenia aparatu w pionie
lub poziomie.
Tematyka lekcji
W tej lekcji omówiono, jak:
t utworzyć maskę w celu usunięcia elementu tła,
t precyzować maski o skomplikowanych krawędziach,
t szybko zamaskować wybrany fragment obrazu,
t edytować maskę przy użyciu panelu Properties (Właściwości),
t manipulować obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp
(Wypaczenie marionetkowe),
t zapisać zaznaczenie w kanale alfa,
t obejrzeć maskę w panelu Channels (Kanały),
t wczytać kanał jako zaznaczenie,
t zmodyfikować obraz za pomocą wydzielonego kanału.
166
Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com
Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji pliku utworzonego z uży-
ciem masek i kanałów.
1 Uruchom Photoshopa i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zobacz punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Z głównego menu wybierz Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
aby otworzyć przeglądarkę.
4 Kliknij zakładkę Favorites (Ulubione) w lewej części okna programu Bridge.
Odszukaj i otwórz folder Lessons, a następnie kliknij dwukrotnie folder Lesson06.
5 Obejrzyj dokładnie zawartość pliku 06End.psd. Aby zwiększyć rozmiary miniatur,
przesuń w prawo suwak, który znajduje się w dolnej części okna przeglądarki.
Podczas tej lekcji przygotujemy obraz na okładkę czasopisma. Naszym zadaniem
będzie wymiana tła na zdjęciu przedstawiającym profil mężczyzny. W tym celu
zastosujemy maskowanie, które doprecyzujemy za pomocą funkcji Refine Mask
(Popraw maskę).
6 Dwukrotnie kliknij miniaturę pliku 06Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
Jeśli pojawi się okno Embedded Profile Mismatch (Różnica osadzonych profili),
kliknij w nim przycisk OK.
4 Na samym dole panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Add layer mask
(Utwórz maskę warstwy) ( ), aby utworzyć maskę warstwy.
Poprawianie maski
Maska jest nie najgorsza, ale narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) nie
poradziło sobie z zaznaczeniem wszystkich włosów modela. Niezbyt precyzyjne są
również krawędzie maski wzdłuż koszuli i twarzy. Najpierw poprawimy owe krawę-
dzie, a potem zajmiemy się włosami.
1 Z głównego menu wybierz Window/Properties (Okno/Właściwości), aby otworzyć
panel Properties (Właściwości).
2 Jeśli na panelu Layers (Warstwy) maska warstwy Layer 0 nie jest zaznaczona,
kliknij ją.
4 W sekcji View Mode (Tryb wyświetlania) kliknij strzałkę obok miniatury podglądu
i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz On Black (Na czarnym tle).
Zamaskowana część obrazu będzie teraz wyświetlana na czarnym tle, dzięki czemu
krawędzie koszuli i twarzy modela będą dobrze widoczne.
5 W sekcji Adjust Edge (Dopasuj krawędź) poustawiaj suwaki tak, aby uzyskać
gładkie, ale nie wtopione krawędzie koszuli i twarzy. Optymalne ustawienia będą
zależały od zaznaczenia, jakie utworzyłeś, ale prawdopodobnie będą podobne
do tych, które my zastosowaliśmy. Dobry rezultat uzyskaliśmy po ustawieniu
suwaka Smooth (Gładkość) na poziomie 15, suwaka Contrast (Kontrast) na 40%
i Shift Edge (Przesuń krawędź) na –8%.
3 W przyborniku kliknij przycisk Edit in Quick Mask Mode (Edytuj w trybie szybkiej
maski). (Domyślnie włączany jest tryb standardowy).
W trybie szybkiej maski obszary pozostające poza zaznaczeniem, czyli chronione
przed zmianami, są pokrywane czerwoną nakładką, która przypomina rubi-
nową folię, jakiej używało się w tradycyjnych drukarniach do maskowania obra-
zów. Modyfikowane mogą być tylko te obszary, które nie są przykryte nakładką.
Zwróć uwagę, że po włączeniu trybu szybkiej maski warstwa aktywna zmienia swój
kolor w panelu Layers (Warstwy) z niebieskiego na szary.
4 W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ).
5 Na pasku opcji ustaw tryb Normal (Zwykły), a następnie kliknij strzałkę rozwijającą
panel z ustawieniami pędzla i wybierz duży, twardy pędzel o średnicy 13 pikseli.
Zamknij panel, klikając gdziekolwiek poza nim.
6 Przeciągnij pędzlem wzdłuż zausznika oprawy. Obszar zamalowany zostanie
pokryty czerwoną nakładką — w ten sposób powstanie maska.
7 Pomaluj cały zausznik i oprawę szkieł. Przed malowaniem cienkich fragmentów
zmniejsz rozmiar pędzla. Nie zwracaj uwagi na włosy nachodzące na zausznik
— ich kolor nie ulegnie zmianie.
Praca z kanałami
Kanały, podobnie jak warstwy, służą do przechowywania rozmaitych informacji
o zawartości obrazu. W kanałach alfa możemy zapisywać zaznaczenia w postaci obra-
zów czarno-białych. W podobny sposób przechowywane są informacje o poszczegól-
nych kolorach składowych. Przykładowo każdy obraz RGB automatycznie otrzymuje
kanały czerwony, zielony, niebieski i kompozytowy.
Informacje przechowywane w kanałach związane są zawsze z kolorami i zaznacze-
niami, a z kolei warstwy zawierają informacje o rozmieszczeniu poszczególnych
elementów obrazu.
W kolejnym ćwiczeniu utworzymy cień modela, wykorzystując w tym celu specjalny
kanał alfa. Następnie przekonwertujemy obraz do przestrzeni kolorów CMYK
i, opierając się na zawartości kanału czerni, zmodyfikujemy nieco barwę
i kontrastowość włosów.
9 W dolnej części panelu Channels (Kanały) kliknij ikonę Load channel as selection
(Zaznaczenie z kanału).
10 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy) i uaktywnij warstwę Model.
O maskach i maskowaniu
Kanały alfa, maski z kanałów, maski przycinające, maski warstw, maski wektorowe
— czym się różnią? W niektórych przypadkach obiekty te są zamienne: maskę
alfa można przekształcić w maskę warstwy, a maskę warstwy w maskę wektorową
i na odwrót.
Oto krótkie objaśnienia tych pojęć. Ich wspólną cechą jest to, że umożliwiają prze-
chowywanie zaznaczeń i pozwalają na nieniszczące modyfikowanie obrazu
— w każdej chwili możemy powrócić do wersji oryginalnej.
t Kanał alfa — zwany również maską lub zaznaczeniem — jest to dodatkowy
kanał, w którym zaznaczenie przechowywane jest w postaci obrazu zapisanego
w skali szarości. Kanały alfa wykorzystuje się do tworzenia i przechowywania masek.
t Maska warstwy jest jak kanał alfa przypisany do konkretnej warstwy. Umożliwia
sterowanie widocznością poszczególnych obszarów warstwy. Miniatura takiej
maski jest wyświetlana w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy.
Czarna ramka wokół niej oznacza, że maska jest aktywna i podlega edycji.
t Maska wektorowa jest w zasadzie maską warstwy, z tym że jej zawartość
stanowią obiekty wektorowe, a nie bitmapowe. Niezależnie od rozdzielczości
mają one ostre krawędzie, a do ich tworzenia używamy pióra i narzędzi
służących do rysowania kształtów geometrycznych. Maski wektorowe nie
obsługują przezroczystości, a zatem ich krawędzie nie mogą być wtapiane.
Ich miniatury są wyświetlane tak jak miniatury masek warstw.
t Maska przycinająca ma zastosowanie w odniesieniu do warstw. Pozwala
ograniczyć efekt do wybranych warstw. Warstwy wchodzące w skład takiej maski
są przycinane odpowiednio do zawartości warstwy bazowej. Przed miniaturami
warstw przycinanych występuje wcięcie z widoczną w nim strzałką zakrzywioną
w dół. Warstwa bazowa jest wyróżniona przez podkreślenie nazwy.
t Maska z kanału to maska zbudowana na podstawie zawartości jednego
z kanałów obrazu (na przykład kanału Cyan (Niebieskozielony) w przypadku
obrazu zapisanego w trybie CMYK). Tego typu maski są przydatne
podczas zaznaczania obiektów o bardzo rozbudowanych lub rozmytych
krawędziach. Można je tworzyć na podstawie dominującego w obrazie koloru
lub wykorzystując występujący w jednym z kanałów silny kontrast, na przykład
między obiektem a tłem.
Odpowiedzi
1 Szybkie maski są pomocne przy tworzeniu jednorazowych zaznaczeń.
Użycie szybkiej maski jest ponadto łatwą i wygodną metodą edycji zaznaczenia
za pomocą narzędzi malarskich.
2 Po usunięciu zaznaczenia szybka maska znika.
3 Maski są zapisywane w kanałach, które można traktować jak miejsca
do przechowywania informacji o kolorach i zaznaczeniach w obrazie.
4 Maskę w kanale można bezpośrednio edytować, malując ją kolorem czarnym,
białym lub odcieniami szarości.
5 Kanały są używane jako miejsca przechowujące zapisane zaznaczenia.
Dopóki wyraźnie nie zlecimy wyświetlenia kanału, nie jest on widoczny
w obrazie ani na wydruku. Warstwy są używane do izolowania różnych części
obrazu, by mogły być edytowane jako odrębne obiekty za pomocą dostępnych
narzędzi i filtrów.
Tematyka lekcji
W tej lekcji opisano, jak:
t rozmieszczać tekst z wykorzystaniem linii pomocniczych,
t utworzyć maskę przycinającą z tekstu,
t łączyć tekst z innymi warstwami,
t formatować tekst,
t układać tekst wzdłuż ścieżki,
t tworzyć i stosować style tekstowe,
t kontrolować wygląd i rozmieszczenie tekstu
z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji.
186
Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com
187
Tekst — wiadomości wstępne
Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów, tworzą-
cych litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Wiele krojów dostępnych jest
w kilku formatach, z których najbardziej popularne to: Type 1, czyli fonty postscrip-
towe, True Type i Open Type (więcej informacji w dalszej części lekcji).
Po dodaniu tekstu do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę
pikselową o rozdzielczości obrazu — w widoku powiększonym jest to wyraźnie
zauważalne. Jednakże Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek i wyko-
rzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF lub EPS,
a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej. W rezultacie uzy-
skujemy tekst o ostrych i niezależnych od rozdzielczości krawędziach, który możemy
poddawać różnym przekształceniom i różnego rodzaju efektom.
Rozpoczynamy pracę
W tej lekcji pracować będziemy nad układem graficznym okładki czasopisma o tema-
tyce technicznej. Rozpoczniemy od obrazu przygotowanego podczas poprzedniej
lekcji, który zawiera profil mężczyzny, jego cień i pomarańczowe tło. Na ten obraz
nałożymy tekst, utworzony i odpowiednio wystylizowany w Photoshopie. Będzie tam
również tekst zdeformowany.
Najpierw jednak proponujemy obejrzenie ukończonej kompozycji.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast
przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
# Uwaga: Mimo
że ta lekcja jest kon- 3 Z głównego menu wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj
tynuacją poprzed- w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę.
niej, w ćwiczeniach
należy wykorzystać 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
plik 07Start.psd, Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson07.
ponieważ zawiera
on dodatkowe
5 Zaznacz miniaturę pliku 07End.psd i obejrzyj jego zawartość. W razie potrzeby
elementy, takie przeciągnij w prawo suwak ustalający wielkość miniatur.
jak ścieżki i notatki, Naszym zadaniem jest ukończenie okładki czasopisma przez dodanie odpowiednich
których nie ma
w pliku napisów. Wszystkie potrzebne narzędzia dostępne są w Photoshopie, więc nie musimy
06Working.psd. korzystać z innych programów, aby wykonać to zadanie.
Na okładce pojawił się wyraz „DIGITAL”, a w panelu Layers (Warstwy) dodana została
nowa warstwa tekstowa o nazwie takiej jak wpisany tekst. Warstwę tekstową można
poddawać takim samym zabiegom jak każdą inną. Można dodać lub zmienić tekst,
zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie, style warstwy i przekształcenia oraz
utworzyć maski. Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopio-
wać i zmieniać jej parametry — jak każdej innej warstwy.
5 Wciśnij Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnij napis „DIGITAL”
w górną część okładki, chyba że umieściłeś go tam przy wpisywaniu.
6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.
Wskazówka: 9 Pozostaw warstwę Circuit Board wciąż aktywną i z menu panelu Layers (Warstwy)
Maskę przycinającą wybierz polecenie Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą) ( ).
można także utwo-
rzyć, klikając między
warstwami Circuit
Board a DIGITAL przy
wciśniętym klawiszu
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS).
12 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat
dotychczasowej pracy.
8 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę What’s new with Games? i z menu
panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj
nazwę What’s New with MP3s?
9 Narzędziem Horizontal Type (Tekst) zaznacz wyraz Games i wpisz w jego miejsce
MP3s. Wprowadzoną zamianę zatwierdź przyciskiem Commit any current edits
(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany).
10 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Free Transform (Przekształcanie
swobodne). Obróć lewy koniec ścieżki o około 30 stopni, a następnie przesuń ją
w górę nad pierwszą ścieżkę. Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform
(Zatwierdź przekształcenie).
Zniekształcanie tekstu
Tekst ułożony na ścieżce wygląda bardziej interesująco niż prostoliniowy, ale uroz-
maicimy go jeszcze bardziej przez zniekształcenie. Zniekształcanie tekstu polega
na dopasowaniu go do określonego kształtu, na przykład łuku lub fali. Wybrany styl
zniekształcenia staje się atrybutem warstwy tekstowej i w każdej chwili może być
zmieniony. Opcje zniekształcenia pozwalają na pełną kontrolę orientacji i perspek-
tywy tego efektu.
1 Przewiń lub za pomocą narzędzia Hand (Rączka) ( ) przesuń zawartość okna,
aby w jego centrum znalazły się teksty ułożone na ścieżkach.
2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie
klawisz Control (Mac OS), warstwę What’s new with Games? w panelu Layers
(Warstwy). Z menu kontekstowego wybierz polecenie Warp Text (Zawijaj tekst).
Napis „What’s new with games?” przyjął teraz kształt fali. Powtórz czynności z punk-
tów 2. i 3. w odniesieniu do pozostałych tekstów na ścieżkach.
4 Zapisz rezultat swojej pracy.
4 W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję
Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy).
5 Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej),
po czym kliknij przycisk OK.
Utworzyłeś nowy styl, za pomocą którego możesz szybko sformatować tytuły
na okładce czasopisma. Do sformatowania podtytułów, które powinny być mniejsze,
utworzymy kolejny styl.
6 Jeszcze raz kliknij przycisk Create new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów)
na panelu Paragraph Styles (Style akapitów).
7 Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1) i wprowadź
następujące ustawienia:
t Style Name (Nazwa stylu) — Teasers subheads (podtytuły),
t Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro,
t Font Style (Styl czcionki) — Regular,
t Font Size (Rozmiar czcionki) — 22 pt (22 pkt),
t Leading (Interlinia) — 28 pt (28 pkt),
t Color (Kolor) — biały.
Photoshop zastosuje niektóre ustawienia stylu Cover Teasers, ale nie wszystkie, ponie-
waż niektóre atrybuty tekstu są przysłonięte zmodyfikowanymi wartościami.
2 W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk
Clear Override (Skasuj przesłonięcie) ( ).
3 Zaznacz tekst pod nagłówkiem „What’s Hot”, po czym wybierz styl Teaser subheads
i znowu kliknij przycisk Clear Override (Skasuj przesłonięcie).
4 Powtórz czynności z punktów 1. – 3. w odniesieniu do tekstów pod nagłówkami
„What’s Not” i „Coming this Year”.
I jeszcze jedna zmiana.
5 Zaznacz nagłówek „Coming this Year” i cały
tekst poniżej. Następnie w panelu Character
(Typografia) zmień kolor tekstu na czarny.
6 Na koniec kliknij przycisk zatwierdzający
wprowadzone zmiany.
Odpowiedzi
1 Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów,
tworzących litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Po dodaniu tekstu
do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę pikselową
o rozdzielczości obrazu. Jednak Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek
i wykorzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF
lub EPS, a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej.
2 Tekst dodany do obrazu pojawia się w panelu Layers (Warstwy) jako warstwa
tekstowa, którą można poddawać takim samym zabiegom, jak każdą inną.
Można dodać lub zmienić tekst, zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie.
Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopiować i zmieniać jej
parametry.
3 Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wycinania
fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny.
Litery na dowolnej warstwie tekstowej można przekształcić w maskę przycinającą
przez zaznaczenie warstwy tekstowej i warstwy, której zawartość ma być widoczna
w konturach liter, oraz wybranie polecenia Create Clipping Mask (Utwórz maskę
przycinającą) z menu panelu Layers (Warstwy).
4 Styl akapitowy jest zbiorem wartości atrybutów czcionki, które można szybko
przypisać całemu akapitowi.
Tematyka lekcji
W tej lekcji napisano, jak:
t rozróżnić obrazy bitmapowe i wektorowe,
t rysować proste i krzywoliniowe ścieżki za pomocą narzędzia
Pen (Pióro),
t przekształcać ścieżki w zaznaczenia i na odwrót,
t zapisywać ścieżki,
t rysować i edytować kształty,
t rysować i edytować kształty dowolne,
t importować i edytować obiekty inteligentne z programu
Adobe Illustrator.
206
Inaczej niż w obrazach bitmapowych, w grafice
wektorowej ostrość krawędzi tworzonych obiektów
pozostaje niezmieniona w dowolnym powiększeniu.
W Photoshopie można rysować wektorowe
kształty i ścieżki. Możemy również dodawać maski
wektorowe w celu ograniczenia widoczności
pewnych obszarów obrazu.
207
O obrazach bitmapowych
i grafice wektorowej
Przed rozpoczęciem pracy z wykorzystaniem wektorowych kształtów i ścieżek ważne
jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy dwoma głównymi typami grafiki
komputerowej: bitmapową i wektorową. W programie Photoshop możliwe jest korzy-
stanie z obydwu typów. Co więcej, w Photoshopie można łączyć dane bitmapowe
i wektorowe w jednym pliku.
Podstawą budowy obrazu bitmapowego, technicznie określanego terminem obraz
rastrowy, jest siatka punktów zwanych pikselami. Każdemu pikselowi są przypisane
określone położenie i wartość koloru. Podczas pracy nad takim obrazem edyto-
wane są grupy pikseli, a nie konkretne obiekty lub kształty. Ponieważ grafika bitma-
powa umożliwia przedstawienie subtelnych przejść tonalnych koloru, jest stosowana
do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie i projekty tworzone w pro-
gramach do malowania. Wadą obrazów bitmapowych jest to, że zawierają ustaloną
liczbę pikseli. W efekcie po przeskalowaniu takiego obrazka na ekranie lub po wydru-
kowaniu w niższej rozdzielczości, niż został utworzony, traci on szczegóły i widoczne
stają się piksele.
Grafika wektorowa jest tworzona z linii definiowanych przez obiekty matematyczne
zwane wektorami. Tego typu obrazy zawsze zachowują wyraźne krawędzie — po prze-
mieszczeniu, przeskalowaniu, czy po zmianie kolorów. Grafika wektorowa jest stoso-
wana do tworzenia ilustracji, pisma i grafik typu logo — kiedy możliwość swobodnego
skalowania do dowolnych rozmiarów jest istotna.
Ścieżki mogą być otwarte lub zamknięte. Ścieżka otwarta posiada dwa odrębne węzły
końcowe, a zamknięta jest ciągła, tak jak na przykład okrąg. Typ rysowanej ścieżki ma
wpływ na sposób jej zaznaczania i modyfikowania.
Ścieżki niewypełnione i nieobrysowane nie są widoczne na wydruku. Dzieje się tak,
ponieważ ścieżki są obiektami wektorowymi, niezawierającymi pikseli, w przeciwień-
stwie do kształtów bitmapowych rysowanych narzędziem Pencil (Ołówek) lub innymi
narzędziami do malowania.
Rozpoczynamy pracę
Na początek obejrzyjmy finalny obraz, który jest projektem plakatu fikcyjnej firmy
produkującej zabawki.
1 Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych
ustawień (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
Stosowanie ścieżek
Rozpoczniemy od wykorzystania narzędzia Pen (Pióro) do zaznaczenia statku
kosmicznego. Statek ma długie krawędzie o łagodnych krzywiznach, które trudno
byłoby zaznaczyć innymi metodami.
Jedną ścieżką obrysujemy pojazd, a inną utworzymy wewnątrz obiektu. Ścieżki
zostaną potem przekształcone w zaznaczenia. Następnie jedno zaznaczenie zostanie
odjęte od drugiego, dzięki czemu zaznaczony będzie tylko statek bez najmniejszego
fragmentu gwiezdnej przestrzeni. Na koniec utworzymy nową warstwę z obrazkiem
statku i zmienimy jego tło.
Podczas rysowania piórem swo-
bodnej ścieżki należy starać się
ograniczać liczbę wstawianych
punktów kontrolnych. Im mniej
ich będzie, tym gładsze będą
krzywizny ścieżki i tym bardziej
zoptymalizowany będzie plik.
Właściwa liczba Zbyt wiele
punktów kontrolnych punktów kontrolnych
A Lista Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) B Grupa przycisków Paths operations
(Operacje na ścieżkach) C Przycisk Pen Options (Opcje pióra)
4 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy panelu
Layers (Warstwy).
Jeśli popełnisz błąd, wybierz polecenie Edit/Undo (Edycja/Cofnij), aby anulować ostat-
nią operację, i kontynuuj rysowanie.
10 Kliknij punkt F i zwolnij przycisk myszy bez przeciągania kursora.
11 Kliknij punkt G i przeciągnij wskaźnik z punktu G do jego czerwonej kropki.
12 Kliknij punkt H i przeciągnij wskaźnik z punktu H do jego czerwonej kropki.
Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny H
w narożny.
13 Kliknij punkt I i przeciągnij wskaźnik z punktu I do jego kropki na żółtym polu.
Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny
I w narożny.
14 Kliknij punkt J i przeciągnij wskaźnik z punktu J do jego kropki. Zmień punkt
kontrolny J w narożny.
15 Kliknij punkt K i przeciągnij wskaźnik z punktu K do jego kropki. Kliknij punkt L
i przeciągnij wskaźnik z punktu L do jego kropki. Zmień punkt kontrolny L
w narożny.
16 Kliknij punkt M i przeciągnij wskaźnik z punktu M do jego kropki. Zmień
punkt kontrolny M w narożny. Następnie kliknij punkt N i przeciągnij wskaźnik
z punktu N do jego kropki.
20 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij dwukrotnie ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza).
W oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) zmień nazwę na Spaceship (statek kosmiczny)
i kliknij OK, aby zapisać ścieżkę.
5 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy.
Następnie kliknij znajdujący się u dołu panelu przycisk Make work path from
selection (Utwórz ścieżkę roboczą z zaznaczenia) ( ).
Warstwa Retro Shape Guide zawiera szablon ułatwiający narysowanie kształtu nerki.
4 Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ).
5 Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz
opcję Shape (Kształt), a następnie kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie).
Wybierz kolor biały.
8 Ukryj warstwę Retro Shape Guide, klikając jej ikonę oka w panelu Layers (Warstwy).
# Uwaga: Podczas 5 Przesuń wskaźnik nad pomarańczową kropkę oznaczającą środek okręgu w takim
tworzenia gwiazdy samym kolorze, a następnie kliknij i przeciągnij, aby wierzchołki gwiazdy zetknęły
możesz ją obracać,
przeciągając kursor
się z okręgiem.
w bok.
7 Kliknij puste miejsce panelu Paths (Ścieżki), aby usunąć zaznaczenie ścieżki.
Ścieżki nie są już zaznaczone. Zniknęły również ziarniste linie, odkrywając ostre
krawędzie na granicy między obszarem niebieskim a niebem. Także ścieżka
kształtu Retro Shape nie jest wyróżniona w panelu Paths (Ścieżki). Kształt jest bar-
dzo jasny i mógłby odwracać uwagę od statku kosmicznego. Dlatego uczynimy go
półprzezroczystym.
8 Na panelu Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy Retro Shape do 40%.
# Uwaga: Zawartość 4 Na pasku opcji kliknij strzałkę obok pola Shape (Kształt), aby otworzyć paletę
paska opcji zmienia z dowolnymi kształtami.
się w zależności od
wybranego trybu 5 Odszukaj wśród gotowych kształtów szachownicę (znajduje się w dolnej części
narzędzia. W try- palety) i kliknij ją dwukrotnie — to spowoduje wybranie kształtu i jednoczesne
bie Shape (Kształt) zamknięcie palety.
dostępne są opcje Fill
(Wypełnienie) i Stroke 6 Sprawdź, czy kolor pierwszego planu jest biały (lub wybierz go teraz). Następnie
(Obrys), a w trybie przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i, pociągając ukośnie, utwórz kwadratową
Pixels (Piksele) obie szachownicę o boku około 2 cali.
znikają.
Użycie klawisza Shift wymusza rysowanie kształtu z zachowaniem jego oryginalnych
proporcji.
Teraz użyjemy narzędzia Custom Shape (Kształt własny), aby w tle plakatu umieścić
kilka kępek trawy. Podczas pracy w trybie Shape (Kształt) można zmieniać wygląd
zarówno wypełnienia, jak i konturów kształtów.
Dodawanie tekstu
Nazwa sklepu zabawkowego została wykonana w Illustratorze. Teraz umieścimy ją
na plakacie.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), a następnie zaznacz
warstwę Spaceship i z menu File (Plik) wybierz polecenie Place (Umieść). Przejdź
do folderu Lessons/Lesson08, zaznacz plik Title.ai i kliknij przycisk Place (Umieść).
W oknie Place PDF (Umieść PDF), które wówczas zostanie otwarte, kliknij OK.
Tekst „RETRO TOYZ” (zabawki retro) został umieszczony na środku kompozycji
i otoczony ramką z uchwytami służącymi do jego przekształcania. W panelu Layers
(Warstwy) pojawiła się nowa warstwa o nazwie Title.
2 Przeciągnij obiekt do lewego górnego rogu plakatu, a następnie powiększ go,
przeciągając narożny uchwyt. Aby zachować oryginalne proporcje napisu, podczas
powiększania go trzymaj wciśnięty klawisz Shift. Napis powinien wypełniać teraz
górną część plakatu, jak na rysunku. Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return albo
kliknij przycisk Commit transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) na pasku opcji.
Tekst powinien biec wzdłuż lewej krawędzi obrazu. Aby ułatwić sobie właściwe
umieszczenie tego tekstu, obrócimy cały obraz.
3 Wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) ( ), ukryte pod narzędziem
Hand (Rączka) ( ).
4 Wciśnij klawisz Shift i przeciągnij wskaźnik łukiem w prawo, aby obrócić obraz Wskazówka:
o 90 stopni. Wciskanie klawisza Shift ogranicza obrót do wielokrotności 45 stopni. Aby uzyskać obrót
o zadany kąt, można
wpisać odpowied-
nią wartość w polu
Rotation Angle
(Kąt obrotu)
na pasku opcji.
7 Ponownie wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) i na pasku opcji kliknij
przycisk Reset View (Wyzeruj widok).
8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.
Prace wykończeniowe
W ostatnim etapie prac nad plakatem uporządkujemy panel Layers (Warstwy), usuwa-
jąc warstwy pomocniczych szablonów.
1 Upewnij się, czy jedynymi widocznymi warstwami są: Copyright, Title, Spaceship,
Pattern, Retro Shape, Grass i Background.
2 Z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Delete Hidden Layers
(Usuń ukryte warstwy) i dla potwierdzenia swej decyzji kliknij przycisk Yes (Tak).
3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać ostateczną
wersję plakatu.
Gratulacje! Plakat został ukończony. Powinien wyglądać teraz jak na rysunku.
Odpowiedzi
1 Niektóre zaznaczenia można łatwiej wykonać, rysując odpowiednią ścieżkę
za pomocą narzędzia Pen (Pióro), a następnie przekształcając ją we właściwe
zaznaczenie.
2 Podstawą bitmap lub inaczej obrazów rastrowych jest siatka pikseli. Tego typu grafika
jest odpowiednia do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie lub obrazy
tworzone w programach do malowania. Grafika wektorowa powstaje z kształtów
zdefiniowanych przez wyrażenia matematyczne i jest odpowiednia do zapisu
ilustracji, pisma i rysunków, które wymagają wyraźnych, gładkich linii.
3 Warstwa kształtu jest warstwą wektorową zawierającą kształt (włącznie z jego
wypełnieniem i obrysem), piksele albo ścieżkę.
4 Do przemieszczania, skalowania i edycji kształtów służą narzędzia Path Selection
(Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie). Kształt lub ścieżkę
można także modyfikować i skalować przy użyciu polecenia Edit/Free Transform Path
(Edycja/Przekształcanie swobodne ścieżki).
5 Obiekty inteligentne są obiektami wektorowymi, które można umieszczać i edytować
w Photoshopie bez obniżania ich jakości. Bez względu na to, ile razy taki obiekt
zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony,
zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi. Wielką zaletą obiektów
inteligentnych jest to, że po edycji obiektu oryginalnego w programie macierzystym,
na przykład w Illustratorze, jej efekty będą widoczne również w obiekcie
zaimportowanym do Photoshopa.
Tematyka lekcji
Z tej lekcji dowiemy się, jak:
t dodawać linie pomocnicze pomagające w precyzyjnym
umieszczaniu obiektów,
t zapisywać zaznaczenia i wczytywać je jako maski,
t dodawać efekty kolorystyczne tylko do niezabezpieczonych
maską obszarów obrazu,
t tworzyć różnorodne efekty przez stosowanie filtrów
do zaznaczonych obszarów,
t tworzyć edytowalne efekty dzięki użyciu stylów warstwy,
t automatyzować serię powtarzanych czynności dzięki rejestracji
i odtwarzaniu operacji,
t tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.
232
Filtry pozwalają przekształcić zwykły obraz w niezwykłe
cyfrowe dzieło sztuki. Do wyboru mamy filtry symulujące
tradycyjne techniki malarskie — na przykład akwarelę
— oraz szeroki asortyment filtrów rozmywających,
zniekształcających, wyostrzających lub szatkujących
obrazek. Razem z filtrami możemy dodatkowo wykorzystać
warstwy korekcyjne i różne tryby malowania i w ten
sposób zmieniać wygląd tworzonych prac na właściwie
nieskończoną liczbę sposobów.
233
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji opracujemy zdjęcia z pobytu w Waszyngtonie. Utworzymy z nich
wielowidokową pocztówkę i obraz panoramiczny. Na początek obejrzymy finalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 W dolnej części okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge),
aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program Bridge nie pracuje w tle, kliknij
przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge).
4 W panelu Mini Bridge wybierz z rozwijanej listy po lewej stronie opcję Favorites
(Ulubione), a następnie kliknij dwukrotnie folder Lessons. Potem otwórz folder
Lesson09.
5 Zaznacz miniaturę pliku 09A_End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić
obraz na całym ekranie.
Plik zawiera pocztówkę będącą montażem czterech fotografii. Do każdej z nich zasto-
sowano określony filtr lub efekt.
6 Wciśnij ponownie klawisz spacji, aby powrócić do Photoshopa. Następnie zaznacz
miniaturę pliku 09B_End.psd i jeszcze raz wciśnij klawisz spacji, żeby wyświetlić
obraz na całym ekranie.
Plik zawiera plakat z obrazem panoramicznym i napisami. Najpierw jednak utwo-
rzymy pocztówkę z wieloma obrazami.
7 Wciśnij klawisz spacji, aby powrócić
do Photoshopa, po czym kliknij
dwukrotnie miniaturę pliku 09A_Start.jpg,
aby go otworzyć.
Komponowanie pocztówki
Pocztówka ma być montażem czterech różnych zdjęć. Każde z nich wykadrujemy
i umieścimy na oddzielnej warstwie. Do wzajemnego wyrównywania obrazów wyko-
rzystamy linie pomocnicze. Następnie dodamy tekst i zastosujemy kilka filtrów.
Wskazówka:
4 Wyciągnij w podobny sposób pionową prowadnicę i zwolnij przycisk myszy, Jeśli musisz przesu-
gdy wartość współrzędnej X będzie wynosiła 3.000 cale. nąć linię pomocni-
czą, użyj narzędzia
5 Wybierz polecenie View/Snap To (Widok/Przyciągaj do) i upewnij się, Move (Przesunięcie).
że zaznaczona jest opcja Guides (Linie pomocnicze). Czasami trzeba
6 Z pionowej miarki wyciągnij jeszcze jedną linię i umieść ją dokładnie na środku powiększyć widok
obrazu, aby pre-
obrazu. Jest to proste, bo gdy linia znajdzie się w pobliżu środka obrazu, zostanie cyzyjnie ustawić
tam automatycznie przyciągnięta. prowadnicę.
Dodawanie napisów
Na pocztówce umieścimy teraz napisy i ozdobimy je za pomocą paru efektów.
1 Zaznacz warstwę Background, aby tworzony tekst znalazł się bezpośrednio nad nią.
2 Wybierz narzędzie Horizontal Text (Tekst) ( ), kliknij w obszarze nieba i wpisz
Greetings From (pozdrowienia od). Na pasku opcji kliknij przycisk Commit
any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). Photoshop utworzy
nową warstwę tekstową.
13 W celu dodania kolejnego efektu do tego samego tekstu, kliknij w lewej części
okna pozycję Drop Shadow (Cień). Dla tego efektu ustaw Opacity (Krycie) na 45%
i Distance (Odległość) na 9 pikseli. Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.
Stosowanie filtrów
Photoshop oferuje wiele filtrów, które można wykorzystać do tworzenia efektów spe-
cjalnych. Najlepszym sposobem nauki posługiwania się nimi jest eksperymentowanie.
W oknie galerii filtrów możemy wypróbować ich działanie na konkretnym obrazie
zanim zdecydujemy się na ich użycie.
Filtry stosowaliśmy już poprzednich lekcjach. Tym razem użyjemy filtra Graphic Pen
(Cienkopis), aby nadać obrazowi Museum wygląd odręcznego szkicu.
Poprawienie wydajności
podczas stosowania filtrów
Niektóre efekty uzyskane przez nałożenie filtrów mogą wymagać dużo pamięci
operacyjnej, szczególnie gdy są stosowane w obrazach o wysokiej rozdzielczości.
Skorzystanie z podanych niżej wskazówek pozwoli zoptymalizować przetwarzanie.
t Testuj filtry i ich ustawienia na małych fragmentach obrazu.
t Jeśli obraz jest duży i masz problemy z niewystarczającą ilością pamięci, stosuj filtry
do pojedynczych kanałów, na przykład do każdego kanału RGB. (Pamiętaj jednak,
że efekty niektórych filtrów zależą od tego, czy są stosowane do pojedynczych
kanałów, czy do całego obrazu, szczególnie jeśli filtr losowo modyfikuje piksele).
t Zwolnij pamięć przed uruchomieniem filtra. Użyj w tym celu poleceń z podmenu
Edit/Purge (Edycja/Wyczyść).
t Przydziel więcej pamięci RAM dla programu Photoshop (Mac OS). Możesz
również zamknąć pozostałe aplikacje i w ten sposób zwiększyć ilość pamięci
dostępnej dla Photoshopa.
t Aby zwiększyć prędkość przetwarzania w przypadku filtrów wymagających
więcej pamięci, takich jak Lighting Effects (Efekty świetlne), Cutout (Wycinanka),
Stained Glass (Witraż), Chrome (Chrom), Ripple (Fala), Spatter (Bryzganie),
Sprayed Strokes (Napylone linie) i Glass (Szkło), spróbuj zmienić ich ustawienia.
Na przykład dla filtra Stained Glass (Witraż) zwiększ wartość Cell Size
(Rozmiar komórki), dla filtra Cutout (Wycinanka) zwiększ wartość Edge Simplicity
(Prostota krawędzi), a zmniejsz Edge Fidelity (Dokładność krawędzi).
t Jeśli zamierzasz drukować pracę na czarno-białej drukarce, przed zastosowaniem
filtra przekonwertuj kopię obrazu na skalę szarości. Warto jednak pamiętać,
że zastosowanie filtra do obrazu kolorowego, a następnie przekształcenie go do skali
szarości może nie dać takiego samego efektu jak użycie filtra już w skali szarości.
Zapisywanie zaznaczeń
Przed przystąpieniem do malowania gwiazd na niebie obrazu stanowiącego tło kom-
pozycji musimy utworzyć i zapisać zaznaczenie tego nieba. Wcześnie jednak zapiszemy
cały ten obraz jako obiekt inteligentny, aby później móc zastosować na nim filtry
inteligentne.
Warstwa zmieni nazwę na Layer 2 (Warstwa 2), a na jej miniaturze pojawi się ikona
świadcząca, że warstwa jest obiektem inteligentnym. Filtry zwane inteligentnymi
działają na obiekty inteligentne w sposób nieniszczący, czyli dopuszczający późniejszą
ich edycję.
2 Zmień nazwę Layer 2 (Warstwa 2) na Capitol and Mall1.
3 Kliknij dwukrotnie miniaturę warstwy Capitol and Mall, a następnie kliknij
przycisk OK. w oknie informacyjnym.
Obiekt inteligentny zostanie otwarty w odrębnym oknie, gdzie można go edytować
niezależnie od innych obiektów.
4 Z przybornika wybierz narzędzie
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)
( ) i za jego pomocą zaznacz niebo.
Jeśli musisz usunąć jakiś obszar
z zaznaczenia, kliknij przycisk Subtract
from selection (Odejmij od zaznaczenia)
na pasku opcji, po czym kliknij ów
niechciany obszar.
Nie musisz dążyć do uzyskania
perfekcyjnego zaznaczenia.
Jeśli potrzebujesz informacji na temat posługiwania się narzędziem Quick Selection
(Szybkie zaznaczanie), zajrzyj do lekcji 3., „Zaznaczenia”.
1
Mall jest nazwą parku przylegającego do Kapitolu Stanów Zjednoczonych — przyp. tłum.
Przy tych ustawieniach uzyskamy łagodne przejście między obszarem nieba a pozo-
stałą częścią obrazu.
6 Wybierz polecenie Select/Save selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie
dialogowym tego polecenia wpisz nazwę zaznaczenia Sky (niebo) i kliknij OK.
3 W prawym górnym rogu palety kliknij ikonę opcji ( ), wybierz pozycję Assorted
Brushes (Zestaw pędzli), a następnie kliknij Append (Dołącz).
Użyjemy pędzla w kształcie gwiazdy, który znajduje się w grupie o nazwie Assorted
Brushes (Zestaw pędzli).
4 Przewiń w dół zawartość palety i wybierz pędzel o nazwie Star (Gwiazda).
Zwiększ jego rozmiar do 300 pikseli, z listy Mode (Tryb) wybierz Normal
(Zwykły), a Opacity (Krycie) ustaw na 100%.
Teraz, gdy już mamy przygotowany pędzel, czas powrócić do zapisanego wcześniej
zaznaczenia.
5 Wybierz polecenie Select/Load Selection (Zaznacz/Wczytaj zaznaczenie). W oknie
dialogowym tego polecenia z listy Channel (Kanał) wybierz pozycję Sky, po czym
kliknij przycisk OK.
8 Gdy układ gwiazd okaże się właściwy, zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy
Paint do 50%. Zmień także tryb mieszania dla tej warstwy na Overlay (Nakładka).
2
Filtry Extract (Wydziel) i Pattern Maker (Tworzenie wzorku) nie są dostępne w standardowej insta-
lacji programu Photoshop CS6 — przyp. tłum.
4 Postępując tak jak poprzednio, przeciągnij efekt Drop Shadow (Cień) na warstwę
Museum.
Ujednolicenie schematu
kolorów w kilku obrazach
W tym ćwiczeniu połączymy cztery zdjęcia w jeden panoramiczny obraz. Aby zacho-
wać ciągłość panoramy zharmonizujemy kolorystykę tych fotografii przez dopaso-
wanie docelowego obrazu do dominujących kolorów źródła. Najpierw otworzymy
dokument, który posłuży nam jako źródło kolorów wzorcowych.
1 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie
plik IMG_1441.psd, aby go otworzyć.
Folder ten zawiera kilka oznaczonych kolej-
nymi numerami obrazów, których kolory
postaramy się teraz ujednolicić.
Nagrywanie operacji
Zarejestrujemy teraz w formie operacji wszystkie czynności związane z dopasowywa- # Uwaga: Ważne
niem kolorów, wyostrzaniem i zapisywaniem obrazów. jest, by wszystkie
czynności wykonać
1 Kliknij zakładkę z obrazem IMG_1443.psd. Następnie w panelu Actions (Operacje) bez pomyłki. Jeśli
kliknij przycisk Create new action (Utwórz nową operację) ( ). przypadkiem coś Ci
przeszkodzi i musisz
2 W oknie New Action (Nowa operacja) w polu Name (Nazwa) wpisz color match zacząć od początku,
and sharpen (dopasowanie kolorów i wyostrzenie) oraz sprawdź, czy na liście przejdź od razu do
Set (Zestaw) wybrany jest zestaw My Actions. Kliknij przycisk Record (Nagraj). punktu 8. i zatrzymaj
nagrywanie. Potem
usuń operację przez
przeciągnięcie jej
na ikonę kosza
u dołu panelu.
Otwórz panel
History (Historia)
i usuń wszystkie
stany występujące
Fakt, że nagrywanie zostało włączone, nie oznacza, że musisz się spieszyć. Wykonaj po otwarciu pliku.
dokładnie wszystkie polecenia, bez obawy, że robisz to wolno. Prędkość pracy nie ma Następnie rozpocz-
nij pracę od nowa
wpływu na prędkość późniejszego odtwarzania nagranego zadania. (od punktu 1.).
3 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Match Color (Obraz/Dopasowania/
Dopasuj kolor).
4 W oknie dialogowym Match Color (Dopasuj kolor) z listy rozwijanej Source
(Źródło) wybierz IMG_1441.psd, z listy Layer (Warstwa) wybierz Background
(Tło) i wprowadź takie same zmiany w ustawieniach, jakie zastosowałeś podczas
dopasowywania koloru obrazu IMG_1442.psd. Kliknij przycisk OK.
Prace wykończeniowe
Panorama wygląda nieźle, ale jeszcze kilka drobiazgów wymaga poprawy, chociażby
nienaturalne pochylenie budynków. Skorygujemy to za pomocą filtra Adaptive Wide
Angle (Adaptacyjny szeroki kąt), a na koniec dodamy z boku stosowny napis.
1 Wybierz polecenie Filter/Adaptive Wide Angle (Filtr/Adaptacyjny szeroki kąt).
Wskazówka:
Jeśli wzdłuż krawędzi
obrazu pojawią się
obszary przezro-
czyste, zlikwiduj je
za pomocą suwaka
Scale (Skala) w oknie
Adaptive Wide Angle
(Adaptacyjny
szeroki kąt).
Gdy zwolnisz przycisk myszy w drugim punkcie, filtr skoryguje perspektywę obrazu.
Musisz jeszcze wyrównać podłoże pod pomnikiem Waszyngtona, aby ten stanął
pionowo.
4 Kliknij w środku grupy drzew na lewo od pomnika, a następnie kliknij trawnik
po prawej stronie monumentu i narysuj ukośną linię, tak jak na rysunku poniżej.
5 Jeśli potrzebna jest dodatkowa korekta ustawienia pomnika, kliknij uchwyt obrotu
narysowanej linii i przeciągnij go, aby uzyskać właściwy efekt.
Każdą narysowaną linię możesz obracać, dopóki nie zamkniesz okna filtra.
6 Gdy uznasz, że wszystko jest wyprostowane, kliknij OK, aby zatwierdzić
wprowadzone zmiany i zamknąć okno filtra.
Do ukończenia plakatu pozostało już tylko umieszczenie napisu.
Odpowiedzi
1 Dzięki możliwości zapisywania możemy tworzyć pracochłonne zaznaczenia
i ponownie je wykorzystywać, a także szybko tworzyć elementy o takich samych
kształtach. Zaznaczenia można łączyć i tworzyć nowe przez dodanie lub wycięcie
fragmentów z istniejącego zaznaczenia.
2 Podgląd skutków działania filtra jeszcze przed jego zastosowaniem jest możliwy
w oknie Filter Gallery (Galeria filtrów).
3 Filtry inteligentne działają w sposób nieniszczący. W każdej chwili można je
zmodyfikować, wyłączyć lub włączyć, a nawet usunąć. Filtry zwykłe przeciwnie —
raz zastosowane, nie mogą być ani zmieniane, ani usuwane. Skutkiem ich działania
są trwałe zmiany obrazu. Filtry inteligentne mogą być stosowane tylko do obiektów
inteligentnych.
4 Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać do dopasowywania
kolorów w różnych obrazach, na przykład w celu uzyskania jednakowych odcieni
ludzkiej skóry na różnych fotografiach albo w celu ujednolicenia kolorów na różnych
warstwach tego samego obrazu. Polecenie to może być także pomocne w uzyskiwaniu
niezwykłych efektów kolorystycznych.
Tematyka lekcji
Z tej lekcji dowiemy się, jak:
t tworzyć linię czasu w Photoshopie,
t dodawać kolejne materiały do grup wideo w panelu
Timeline (Oś czasu),
t dodawać efekt ruchu do klipów wideo i obrazów statycznych,
t animować napisy i efekty przy użyciu klatek kluczowych,
t wstawiać efektowne przejścia między plikami,
t dodawać dźwięk do pliku wideo,
t renderować film.
t tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.
268
Photoshop w obecnym wydaniu umożliwia edycję
plików filmowych z użyciem tych samych efektów, jakie
można stosować w odniesieniu do obrazów statycznych.
Za jego pomocą można utworzyć film z plików wideo,
obrazów nieruchomych, obiektów inteligentnych, plików
dźwiękowych i warstw tekstowych, a do tego wszystkiego
dołączyć rozmaite przejścia i efekty animowane przy użyciu
klatek kluczowych.
269
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji będziemy edytować film zarejestrowany za pomocą telefonu komór-
kowego. Utworzymy linię czasu, zaimportujemy klipy, dodamy przejścia i inne efekty,
a na koniec wyrenderujemy film. Najpierw jednak obejrzymy finalną wersję projektu.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).
4 W programie Bridge, w panelu Favorites (Ulubione) zaznacz folder Lessons.
Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson10.
5 Kliknij dwukrotnie plik 10End.mp4, aby otworzyć go w przeglądarce multimediów,
na przykład w QuickTime.
# Uwaga: Jeśli
użyjesz polecenia
Add Media (Dodaj
materiał) bez wcze-
śniejszego okre-
ślenia parametrów
tworzonego filmu,
Photoshop przejmie 6 Odszukaj folder Lesson10.
je od pierwszego
7 Wciśnij klawisz Shift i zaznacz wszystkie klipy oraz zdjęcia ponumerowane
materiału filmowego,
jaki zaimportujesz, od 1 do 9. Kliknij przycisk Open (Otwórz).
lub od pierwszego
obrazu, jeśli jedy-
nymi elementami
importowanymi
będą obrazy.
3 Przeciągnij prawą krawędź drugiego klipu (2_BoatRide), aby jego czas trwania
wyniósł 03:00.
Skracanie klipu nie oznacza kompresowania go, lecz usunięcie jego części.
W tym ćwiczeniu po prostu wykorzystamy tylko pierwsze 3 sekundy z każdego
klipu. Aby wykorzystać inny fragment, należałoby odpowiednio przyciąć klip
na obu końcach.
Klipy wideo mają już właściwą długość, ale trzeba jeszcze dostosować wymiary nie-
których obrazów. Zacznijmy od pierwszego zdjęcia.
5 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 1_Family. Spowoduje to zaznaczenie
również pierwszego klipu w panelu Timeline (Oś czasu).
Wskazówka: 6 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij niewielki trójkącik w prawym górnym rogu
Trójkącik w lewej klipu 1_Family, aby otworzyć okno dialogowe Motion (Ruch).
części klipu (obok
miniatury) służy 7 W oknie Motion (Ruch) z listy rozwijanej wybierz opcję Pan & Zoom
do rozwijania listy (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize
atrybutów, które to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij
można animować
pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).
za pomocą klatek
kluczowych. Drugi
trójkącik udostępnia
okno dialogowe
Motion (Ruch).
Animowanie tekstu
za pomocą klatek kluczowych
Klatki kluczowe umożliwiają sterowanie przebiegiem animacji, efektów i innych zmian,
które mają się ujawniać w trakcie odtwarzania filmu. Klatka kluczowa definiuje punkt
na osi czasu, w którym wyznaczone parametry, na przykład położenie, rozmiar lub styl
warstwy, przyjmują ściśle określone wartości. Aby wywołać jakąś zmianę zachodzącą
w określonym przedziale czasu, potrzebne są przynajmniej dwie takie klatki. Jedna
będzie określała stan początkowy, a druga — końcowy. Photoshop przeprowadzi inter-
polację stanów pośrednich, więc zmiana nie będzie skokowa, lecz będzie zachodziła
Tworzenie efektów
Jedną z korzyści wynikających z możliwości obróbki plików wideo w Photoshopie jest
to, że mamy dostęp do wszystkich efektów, jakie można kreować przy użyciu warstw
korekcyjnych, stylów warstw i prostych transformacji.
Dodawanie przejść
Przejście prowadzi widza od jednego klipu do drugiego. W Photoshopie możemy
wstawiać gotowe przejścia, przeciągając je z palety w odpowiednie miejsce na osi
czasu.
1 Kliknij przycisk Go to first frame (Przejdź do pierwszej klatki) ( ) znajdujący się
w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu), aby przestawić wskaźnik
głowicy odtwarzającej na początek osi czasu.
2 Kliknij przycisk Transitions (Przejścia) w lewym górnym rogu panelu Timeline
(Oś czasu) ( ), zaznacz Cross Fade (Przenikanie) i zmniejsz wartość parametru
Duration (Czas trwania) do 0,25 s (jednej czwartej sekundy).
3 Przeciągnij przejście Cross Fade (Przenikanie) z palety i umieść je między klipami
1_Family i 2_BoatRide.
Photoshop dopasuje końce klipów, aby zrealizować przejście między nimi, a w dol-
nym rogu drugiego klipu umieści stosowną ikonę.
6 Aby uzyskać łagodne zakończenie filmu, przeciągnij lewą krawędź przejścia Fade
With Black (Zanikanie w czerń) do około jednej trzeciej całkowitej długości klipu.
Podkład muzyczny
Photoshop umożliwia umieszczenie w pliku wideo odrębnej ścieżki dźwiękowej,
a nawet domyślnie dodaje ją do panelu Timeline (Oś czasu). W ramach ćwiczenia
umieścimy na tej ścieżce plik MP3 jako podkład muzyczny naszego krótkiego filmu.
Wskazówka: 1 Kliknij ikonę w kształcie nuty na ścieżce dźwiękowej u dołu panelu Timeline
Plik dźwiękowy (Oś czasu) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz polecenie Add Audio
można umieścić
(Dodaj plik audio).
na ścieżce także
przez kliknięcie
znaku + znajdują-
cego się na końcu
ścieżki przy prawej
krawędzi panelu
Timeline
(Oś czasu).
Renderowanie filmu
Film jest gotowy do wyrenderowania. W Photoshopie można to zrobić na kilka
sposobów. My wybierzemy taką metodę, która umożliwi prezentację filmu szerokiej
publiczności za pośrednictwem serwisu Vimeo. Informacje na temat innych opcji
renderowania można znaleźć w plikach pomocy Photoshopa.
1 Z głównego menu wybierz File/Export/Render Video (Plik/Eksportuj/Renderuj
wideo) lub kliknij przycisk Render Video (Renderuj wideo) ( ) znajdujący się
w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu).
2 Nadaj plikowi nazwę 10Final.mp4.
3 Kliknij przycisk Select Folder (Wybierz folder), odszukaj i wskaż folder Lesson10,
po czym kliknij OK lub Choose (Wybierz).
4 Z listy rozwijanej Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Vimeo HD 720p 25.
5 Kliknij Render (Renderuj).
Odpowiedzi
1 Klatka kluczowa określa punkt na osi czasu, w którym parametry, takie jak położenie,
rozmiar lub styl, otrzymują konkretne wartości. Aby wprowadzić jakąś zmianę
rozłożoną w czasie, trzeba zdefiniować co najmniej dwie klatki kluczowe — jedną
dla stanu początkowego, a drugą dla stanu końcowego. Pierwszą klatkę kluczową
tworzymy przez kliknięcie ikony stopera widocznej obok nazwy animowanego
atrybutu danego klipu. Przy kolejnych zmianach wartości tego atrybutu Photoshop
tworzy klatki kluczowe w sposób automatyczny.
2 Aby dodać przejście, należy kliknąć ikonę Transition (Przejście) w lewym górnym
rogu panelu Timeline (Oś czasu) i przeciągnąć wybrane przejście na ścieżkę klipów.
3 Aby wyrenderować film, należy wybrać polecenie File/Export/Render Video
(Plik/Eksportuj/Renderuj wideo) lub kliknąć przycisk Render Video (Renderuj wideo)
znajdujący się w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu). Następnie trzeba
dokonać ustawień właściwych dla wybranej metody prezentacji filmu.
Tematyka lekcji
Z tej lekcji dowiemy się, jak:
t modyfikować ustawienia pędzla,
t czyścić pędzel,
t mieszać kolory,
t używać ścieralnych końcówek pędzla,
t tworzyć własne pędzle,
t łączyć kolory przy użyciu mokrych i suchych pędzli.
288
Narzędzie o nazwie Mixer Brush (Pędzel mieszający)
zwiększa swobodę w operowaniu kolorami, symuluje
bowiem nakładanie rzeczywistych farb na prawdziwe
płótno malarskie.
289
O pędzlu mieszającym
W ramach poprzednich lekcji używaliśmy pędzli do wykonywania rozmaitych zadań.
Pędzel mieszający różni się od tamtych pędzli głównie tym, że umożliwia mieszanie
kolorów. Wśród jego parametrów znajdziemy takie, które decydują o stopniu nasącze-
nia farbą i proporcjach, w jakich kolor nakładanej farby ma się łączyć z kolorem już
istniejącym.
W Photoshopie pędzle mają wyrafinowane końcówki umożliwiające tworzenie tek-
stur podobnych do tych, jakie spotyka się w świecie rzeczywistym. Właściwość ta
ujawnia swoje zalety szczególnie wtedy, gdy posługujemy się pędzlem mieszającym.
W Photoshopie CS6 można nawet używać końcówek ścieralnych symulujących
działanie miękkich kredek i ołówków. Możliwość dobierania różnych końcówek,
stopnia nasączenia farbą i proporcji mieszania kolorów pozwala szybko uzyskać
zamierzony efekt.
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji poznamy działanie narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający),
a przy okazji nauczymy się ustawiać opcje pędzli. Na początek obejrzymy finalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson11.
# Uwaga: Jeśli
planujesz dużo malo- 5 Obejrzyj zawartość plików, których nazwy zawierają słowo End. Obraz z paletą
wać w Photoshopie, malarską posłuży nam do testowania różnych sposobów mieszania kolorów.
rozważ zastosowanie Nabytą wiedzę wykorzystamy później w praktyce, przekształcając zdjęcie
tabletu graficznego
(na przykład firmy krajobrazowe w obraz malowany akwarelami.
Wacom) zamiast 6 Kliknij dwukrotnie plik 11Palette_Start.
myszy. Photoshop psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
wyczuje, w jaki
sposób posługujesz 7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/
się piórkiem, i na bie- Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą
żąco będzie zmieniał
11Palette_working.psd. Jeśli otworzy
rozmiar, intensyw-
ność działania i kąt się okno z opcjami formatu Photoshopa,
nachylenia pędzla. kliknij w nim przycisk OK.
Gdy wybierzemy kombinację o nazwie Dry (Suchy), parametr Wet (Mokry) przyjmie
wartość 0%, Load (Napełniony) — 50%, a Mix (Mieszaj) będzie niedostępny. W tej
sytuacji pędzel nakłada farbę, która całkowicie zakrywa to, co jest pod nią — nie
miesza się z suchą farbą na płótnie.
2 Zamaluj obszar nad tubką czerwonej farby. Pędzel pozostawi jednolity, czerwony
ślad. Jeśli będziesz kontynuować malowanie bez zwalniania przycisku myszy,
po pewnym czasie ślad pędzla zacznie słabnąć, aż całkowicie zaniknie.
6 Wybierz kombinację Dry (Suchy) i ponownie pomaluj obszar nad tubką niebieską.
Teraz ślad pędzla jest ciemniejszy, bo farba nie miesza się z białym podkładem.
Wskazówka:
Wachlarzowa końcówka pędzla spowodowała, że wyraźniej niż za pierwszym razem Układanie się
widoczne są ślady włosia. Od rodzaju zastosowanego włosia zależy w dużym stopniu włosia podczas
tekstura powstająca podczas malowania. malowania jest
pokazywane w spe-
7 W panelu Brush (Pędzel) zmniejsz gęstość włosia — wartość parametru Bristles cjalnym okienku
(Szczeliny)1 — do 40%. Wykonaj jeszcze kilka pociągnięć pędzlem, aby zobaczyć z podglądem
zmianę tworzonej tekstury. Teraz ślady włosia są jeszcze bardziej widoczne. końcówki pędzla.
Okienko to można
wyświetlić albo
ukryć za pomocą
przycisku Toggle the
Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny
podgląd końcówki
pędzla) w dolnej
części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush
Presets (Ustawienia
predefiniowane
pędzla). Przycisk jest
dostępny tylko przy
włączonych funk-
cjach graficznych
OpenGL.
1
Bristles oznacza szczecinę, jednak w polskiej wersji Photoshopa termin ten został przetłumaczony
jako szczelina — przyp. red.
Mieszanie kolorów
Przećwiczyliśmy stosowanie mokrych i suchych pędzli, zmienianie ich ustawień # Uwaga: Proces
i mieszanie nakładanych farb z kolorami podłoża. Teraz spróbujemy utworzyć nowe mieszania kolorów
jest sporym obcią-
kolory, tak jak to robią prawdziwi malarze, czyli przez mieszanie farb na palecie żeniem dla pamięci
malarskiej. komputera i czasami
1 Zmniejsz skalę widoku na tyle, aby zobaczyć całą paletę i wszystkie tubki trzeba uzbroić się
w cierpliwość, by
z farbami. ujrzeć ostateczny
2 W panelu Layers (Warstwy) uaktywnij warstwę Paint mix, aby nakładane farby nie rezultat.
mieszały się z brązem palety malarskiej umieszczonej na warstwie Background.
Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) miesza kolory tylko na warstwie aktywnej,
chyba że na pasku opcji zaznaczymy Sample All Layers (Wszystkie warstwy).
5 Pobierz farbę z tubki niebieskiej i pomaluj to samo kółko, aby wymieszać farbę
niebieską z czerwoną i uzyskać fioletową.
11 W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Circles, aby z palety usunąć białe okręgi.
Wskazówka: Większość obrazu jest już zmodyfikowana. Do pomalowania pozostały jeszcze brą-
Aby uzyskać inny zowe trawy i drzewa w tle.
efekt, wykonuj
pociągnięcia 11 Dla odległych drzew ustaw zieleń z dodatkiem błękitu (my wybraliśmy R = 65, G
pędzlem w innym = 91, B = 116). Za pomocą suchego pędzla dodaj ten kolor na czubkach drzew,
kierunku. Za pomocą a potem zmień pędzel na Wet (Mokry) i zmieszaj błękit z zielenią drzew.
narzędzia Mixer Brush
(Pędzel mieszający) 12 Pobierz brązowy kolor z wysokiej trawy, zmień ustawienia pędzla na Very
możesz zrealizować Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie) i pomaluj pas wysokiej trawy,
wszystko, co tylko pociągając pędzlem z góry na dół. Pas trawy za małym środkowym drzewem
podpowie Ci arty-
pomaluj, wykonując ruchy tam i z powrotem w kierunku poziomym, aby uzyskać
styczny instynkt.
gładkie ślady pędzla.
© sholby, www.sholby.net
© John Derry
Odpowiedzi
1 Pędzel mieszający łączy kolor farby, jaką jest nasączony, z kolorami istniejącymi
już na obrazie.
2 Pędzel mieszający można nasączyć farbą, pobierając odpowiedni kolor z obrazu
za pomocą narzędzia Eyedropper (Kroplomierz) lub przez klikanie przy wciśniętym
klawiszu Alt (Windows) bądź Option (Mac OS). Można także wybrać polecenie Load
Brush (Wczytaj pędzel) z menu rozwijanego na pasku opcji, co spowoduje nasączenie
pędzla farbą w kolorze pierwszego planu.
3 Aby wyczyścić pędzel, należy z menu rozwijanego na pasku opcji wybrać polecenie
Clean Brush (Wyczyść pędzel).
4 Aby wyświetlić nazwy predefiniowanych pędzli, należy otworzyć panel Brush Presets
(Ustawienia predefiniowane pędzla) i w jego menu zaznaczyć opcję Large List
(Duża lista) lub Small List (Mała lista).
5 Podgląd pędzla mieszającego ukazuje wygląd włosia i jego ruchy podczas malowania.
Podgląd ten jest dostępny tylko przy włączonych funkcjach graficznych OpenGL.
Aby go włączyć lub wyłączyć, należy kliknąć ikonę Toggle the Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny podgląd końcówki pędzla) w dolnej części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla).
6 Końcówka ścieralna zmienia swoją grubość w miarę malowania.
Zachowuje się podobnie jak prawdziwy ołówek lub kredka.
Tematyka lekcji
W tej lekcji dowiemy się, jak:
t z istniejącej warstwy utworzyć trójwymiarowy kształt,
t importować obiekty trójwymiarowe,
t tworzyć trójwymiarowy tekst,
t utworzyć efekt trójwymiarowej pocztówki,
t manipulować obiektami za pomocą narzędzia 3D Axis (Oś 3D),
t ustawiać widok z kamery,
t ustalać współrzędne w panelu Properties (Właściwości),
t konfigurować źródła światła,
t animować obrazy trójwymiarowe.
308
Tradycyjni malarze spędzają godziny, dni i tygodnie
na tworzeniu obrazów fotorealistycznych.
Obecne możliwości Photoshopa w zakresie grafiki
trójwymiarowej pozwalają łatwo tworzyć takie obrazy
— i łatwo je zmieniać.
309
# Uwaga: Jeśli
używasz systemu
Rozpoczynamy pracę
Windows XP
lub karta graficzna
Podczas tej lekcji zbadamy funkcje związane z grafiką trójwymiarową, które są
komputera nie dostępne tylko wtedy, gdy karta graficzna obsługuje technologię OpenGL 2.0 i jest
obsługuje funkcji aktywna w systemie komputerowym. Informacje o karcie graficznej są wyświetlane
OpenGL 2.0, wyko- w polu Graphics Processor Settings (Ustawienia procesora graficznego) okna dialogowego
nanie większości
ćwiczeń z tej lekcji
otwieranego poleceniem Edit/Preferences/Performance (Edycja/Preferencje/Wydajność)
nie będzie możliwe. (w systemie Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance (Photoshop/Preferencje/
Wydajność) (w systemie Windows).
W ramach ćwiczeń utworzymy trójwymiarową scenę dla reklamy wina.
Rozpoczniemy jednak od obejrzenia ukończonej sceny.
1 Uruchom Photoshopa i bezpośrednio po tym naciśnij klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby przywrócić domyślne
ustawienia programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).
2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby zatwierdzić usunięcie pliku z ustawieniami
Photoshopa.
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson12.
5 Obejrzyj obraz 12End.psd. Zawiera on trójwymiarowe elementy, takie jak butelka,
kieliszek, karta sprzedaży i drewniana skrzynka z również trójwymiarowym
napisem.
6 Kliknij dwukrotnie plik 12End.
mp4 i obejrzyj animację oświetlenia
symulującego wschód słońca.
Po obejrzeniu filmu zamknij okno
odtwarzacza QuickTime.
7 Kliknij dwukrotnie plik 12Start.psd,
aby otworzyć go w Photoshopie.
Plik zawiera zdjęcie winnicy, czarną warstwę
tła i dwie inne warstwy.
Tworzenie trójwymiarowego
kształtu z warstwy
Photoshop oferuje kilka predefiniowanych kształtów 3D w postaci brył geometrycz-
nych i modeli przedmiotów codziennego użytku, takich jak butelka czy pierścień.
Gdy tworzymy trójwymiarowy kształt z warstwy, Photoshop nakłada aktywną
warstwę na wybrany przez nas predefiniowany obiekt. Potem możemy taki obiekt
dowolnie obracać, przemieszczać i skalować w trzech wymiarach. Możemy go także
oświetlać z różnych stron kolorowymi światłami.
4 Wybierz narzędzie Roll the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D) i poobracaj sześcian
w różne strony.
Wskazówka:
Gdy obiekt zmienia
swoje położenie,
manipulator 3D Axis
(Oś 3D) przemieszcza
się razem z nim.
5 Poeksperymentuj z pozostałymi narzędziami, aby zobaczyć, jak działają. Może się więc
Gdy obiekt 3D jest zaznaczony, Photoshop wyświetla kolorowy manipulator 3D zdarzyć, że dostępne
będą tylko dwie
Axis (Oś 3D), w którym poszczególne osie są oznaczone barwami: zieloną, czerwoną strzałki, na przykład
i niebieską. Oś X ma przypisaną barwę czerwoną, oś Y — zieloną, a oś Z — niebieską. X i Y, a trzecia, Z,
(Łatwo to zapamiętać, jeśli się skojarzy XYZ z RGB). Gdy ustawisz kursor na środ- będzie skiero-
kowym kwadraciku i przybierze on kolor żółty, możesz kliknąć i przeciągnąć myszą, wana prostopadle
do ekranu. W takim
aby przeskalować obiekt jednakowo względem wszystkich trzech osi. Przeciąganie ułożeniu trudno
strzałek na końcach osi powoduje przesuwanie obiektu wzdłuż danej osi. Uchwyt dostępny będzie
w kształcie łuku widoczny tuż przed strzałką służy do obracania obiektu wokół danej również środkowy
osi, a uchwyt mniejszy i prosty — do skalowania obiektu względem danej osi. kwadracik służący
do równomiernego
6 Obracaj, skaluj i przesuwaj sześcian za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D). skalowania.
Tworzenie pocztówki 3D
W Photoshopie CS6 Extended możemy przekształcić dwuwymiarowy obraz w obiekt
3D o nazwie Postcard (Pocztówka), który potem można dowolnie ustawiać w trójwy-
miarowej przestrzeni z zachowaniem właściwej perspektywy. Taki obiekt jest nazy-
wany pocztówką, ponieważ przypomina obrazek, który można wziąć do ręki i dowol-
nie obracać.
Gotową pocztówkę wykorzystamy do utworzenia materiałów reklamowych o więk-
szych rozmiarach.
1 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch.
2 Włącz widoczność warstwy Card i zaznacz ją.
Warstwa Card (karta) stanie się trójwymiarowa. Sam obraz nie sprawia wrażenia trój-
wymiarowego, bo patrzymy na niego wprost, ale gdy zaczniemy nim manipulować,
jego trójwymiarowość stanie się oczywista. Na razie świadczą o tym takie elementy
jak aktywny panel 3D, dodatkowe okno widokowe w lewym górnym rogu, narzę-
dzia 3D na pasku opcji i manipulator kamery w lewym dolnym rogu.
W oknie obrazu widoczna będzie pocztówka, a przed nią szara butelka. Później nało-
żymy na tę butelkę odpowiednie materiały, żeby wyglądała realistyczniej.
4 W panelu Layers (Warstwy) nadaj nowej warstwie nazwę Bottle (butelka).
Importowanie plików 3D
W Photoshopie CS6 można otwierać i opracowywać obrazy trójwymiarowe utwo-
rzone w takich programach jak Collada, 3DS, KMZ (Google Earth) czy U3D. Można
pracować także z plikami zapisanymi w uniwersalnym formacie Collada, wspieranym
między innymi przez firmę Autodesk. Po otwarciu takiego pliku jako warstwy 3D
ta ostatnia zawiera trójwymiarowy model i przezroczyste tło. Warstwa przyjmuje
rozmiary importowanego pliku, ale można ją przeskalować.
Zaimportujemy teraz trójwymiarowy kieliszek utworzony w innej aplikacji.
1 Wybierz polecenie 3D/New 3D Layer from File (3D/Nowa warstwa 3D z pliku).
2 Przejdź do folderu Lesson12/Assets i dwukrotnie kliknij plik WineGlass.obj.
Na środku okna dokumentu, przed butelką i kartą, pojawi się nowy obiekt
— kieliszek.
3 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.
Teraz tekst jest trójwymiarowy — widać płaszczyznę jego podłoża i pozostałe ele-
menty środowiska 3D.
Teraz obiekty są lepiej widoczne. Taki też widok wybierzemy dla okna głównego.
3 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym
klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna
dokumentu i z podręcznego menu wybierz Left (Lewa strona).
Przesuwanie obiektów
za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D)
Wskazówka: Kieliszek, butelka i karta powinny znajdować się na drewnianej skrzyni, a nie obok
Opisywane tu niej. Przesuniemy je na właściwe miejsce, używając do tego manipulatora 3D Axis
czynności można
zobaczyć w filmie
(Oś 3D). Aby móc manipulować danym obiektem, trzeba go zaznaczyć w panelu 3D.
PositioningObjects. 1 Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go spod panelu Layers (Warstwy).
mp4 zamieszczonym
w folderze Lesson12/ 2 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz foldery Card_Layer (Card_Warstwa),
Video. Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).
3 Przytrzymaj kursor na końcówce zielonej strzałki do momentu, aż pojawi się napis
Move On Y Axis (Przesuń wzdłuż osi Y).
5 Kliknij końcówkę strzałki niebieskiej i przesuń obiekty w lewo na środek skrzyni. Wskazówka:
Używając strzałki zielonej, możesz poprawić położenie obiektów w pionie, Rozmiary manipula-
tora 3D Axis (Oś 3D)
chociaż na razie nie jest ono istotne — jeszcze do tego wrócimy. można zmieniać.
Wciśnij klawisz Shift
i ustaw kursor na żół-
tym kwadraciku słu-
żącym do skalowania
obiektów. Kliknij
i przeciągnij myszą,
aby powiększyć lub
zmniejszyć rozmiary
manipulatora.
Do tej pory przesuwaliśmy kartę, butelkę i kieliszek. Teraz zajmiemy się napisem,
który w oknie widokowym wygląda jak mały czarny kwadracik zawieszony w powie-
trzu z dala od skrzyni.
6 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)
i zaznacz tekst HI-WHEEL.
7 Za pomocą strzałek manipulatora 3D Axis (Oś 3D), niebieskiej i zielonej,
umieść napis bezpośrednio przed przednią ścianką skrzyni.
Ustawianie obiektów
przy użyciu panelu Properties (Właściwości)
Spora część pracy została już wykonana, ale obiekty nie są jeszcze dokładnie pousta-
wiane. Żeby zrobić to precyzyjnie, posłużymy się współrzędnymi położenia obiektów
dostępnymi w panelu Properties (Właściwości).
1 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena).
Gdy zaznaczona jest pozycja Scene (Scena), każda modyfikacja będzie dotyczyła
całej sceny.
Cała scena obróci się o 30 stopni względem obrazu stanowiącego tło. Teraz przeskalu-
jemy kieliszek i ustawimy go na skrzyni obok butelki.
4 W panelu 3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa)
i zaznacz w nim pozycję objMesh.
5 W panelu Properties (Właściwości) wpisz w polach X Scale (Skala X), Y Scale
(Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wartość 55%.
Wytłoczenie wygląda nieźle, ale żeby napis zalśnił pełnym blaskiem, przypiszemy mu
jeszcze odpowiedni materiał.
Każdy element napisu jest teraz złoty. W analogiczny sposób nałożymy materiały
na butelkę i kieliszek.
12 W panelu 3D ukryj zawartość folderu HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa).
# Uwaga: Rozmiar
manipulatora świetl-
nego zależy od roz-
dzielczości ekranu,
więc w rzeczywi-
stości może być
większy lub mniejszy
niż ten pokazany
na rysunku.
# Uwaga:
Parametry światła
można zmieniać
w panelu Infinite
Light 1 lub w panelu
Properties
(Właściwości).
7 Ponownie kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło do sceny)
i wybierz opcję New Point Light (Nowe światło punktowe).
8 Zaznacz nowe światło i w panelu Properties (Właściwości) ustaw intensywność
na 30%.
9 Posługując się manipulatorem, ustaw źródło światła punktowego w samym
centrum kieliszka.
10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.
W sys-
temach
o mniejszej
wydajności
proces renderowa-
nia może trochę
potrwać.
12 Kliknij przycisk Play (Odtwarzaj) w panelu Timeline (Oś czasu), obejrzyj animację i wprowadź
zmiany, jakie uznasz za stosowne.
13 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny.
14 Z menu panelu Timeline (Oś czasu) wybierz Render Video (Renderuj wideo).
15 W dolnej części okna Render Video (Renderowanie wideo) z listy rozwijanej 3D Quality
(Jakość 3D) wybierz opcję Interactive (Interaktywna), jeśli masz niezbyt szybki komputer.
A jeśli masz system stosunkowo wydajny, wybierz opcję Ray Traced Draft (Robocza ze
śledzeniem promieni).
16 Pozostałe ustawienia pozostaw bez zmian i kliknij przycisk Render (Renderuj).
17 Gdy Photoshop skończy renderowanie filmu, kliknij dwukrotnie ikonę pliku 12Working.mp4
w folderze Lessons12/Assets i obejrzyj ten film.
Odpowiedzi
1 Warstwa 3D zachowuje się podobnie do zwykłych warstw — można jej przypisać styl,
zamaskować itp. Jednak w odróżnieniu od nich może zawierać siatki, czyli obiekty
trójwymiarowe, a także przypisywane tym obiektom materiały, mapy i tekstury.
Oprócz obiektów mogą się na niej znajdować także światła.
2 Aby zmienić widok z kamery, można przesunąć jej manipulator albo kliknąć go
prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przy wciśniętym klawiszu
Control (Mac OS) i wybrać jeden z widoków predefiniowanych.
3 W panelu 3D uaktywniamy składnik materiałowy, a następnie w panelu
Properties (Właściwości) wybieramy stosowny materiał i ustalamy jego parametry.
4 W manipulatorze 3D Axis (Oś 3D) strzałka czerwona reprezentuje oś X,
zielona — Y, a niebieska — Z.
5 Aby wyrenderować scenę 3D, należy zaznaczyć pozycję Scene (Scena)
w panelu 3D, a następnie kliknąć przycisk Render (Renderuj) w dolnej części
panelu Properties (Właściwości).
13 PLIKÓW
DLA POTRZEB INTERNETOWYCH
Tematyka lekcji
W tej lekcji dowiemy się, jak:
t podzielić obraz na plasterki,
t odróżniać plasterki definiowane przez użytkownika
od generowanych automatycznie,
t łączyć plasterki ze stronami HTML i adresami URL,
t optymalizować obrazy pod kątem internetu
i wybierać właściwą kompresję,
t eksportować duże i wysokiej rozdzielczości obrazy,
tak aby możliwe było oglądanie ich w różnych powiększeniach,
t prezentować swoje dzieła w formie galerii internetowej.
338
Przeglądanie stron internetowych ułatwia nam technika
klikania grafik w celu przejścia do innych stron lub witryn
albo uruchomienia animacji. W tej lekcji pokażemy,
jak za pomocą Photoshopa przygotować pliki zawierające
łącza do innych stron internetowych.
339
Rozpoczynamy pracę
Do wykonania ćwiczeń w ramach tej lekcji potrzebna będzie przeglądarka interne-
towa, na przykład Firefox, Netscape, Internet Explorer lub Safari. Połączenie z inter-
netem nie będzie konieczne.
Podczas tej lekcji przygotujemy grafikę dla strony domowej muzeum sztuki hisz-
pańskiej. Spis zawartości witryny zaopatrzymy w łącza hipertekstowe prowadzące
do gotowych już stron internetowych. Odwiedzający witrynę będzie mógł kliknąć
pozycję tego spisu, aby przejść do odpowiedniej strony.
Rozpoczniemy od obejrzenia gotowej już strony HTML, którą utworzymy na bazie
pojedynczego pliku PSD.
1 Uruchom Photoshopa i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie
Bridge).
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson13, a potem folder 13End
i folder site.
Folder site zawiera elementy strony internetowej, które będziemy wykorzystywać
w dalszej części lekcji.
5 Kliknij prawym przyciskiem myszki (Windows) lub kliknij z wciśniętym
klawiszem Control (Mac OS) miniaturę pliku home.html. Z menu kontekstowego
wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Do otwarcia tego pliku wybierz
zainstalowaną w systemie przeglądarkę internetową.
Tworzenie plasterków
Gdy prostokątny fragment obrazu definiujemy jako plasterek, Photoshop tworzy
tabelę HTML, w której umieszcza ten plasterek oraz informacje o jego położeniu.
Po utworzeniu plasterka można przekształcić go w przycisk reagujący na kliknięcie.
Każdy utworzony przez nas plasterek (zwany plasterkiem użytkownika) tworzy auto-
matycznie inne plasterki (auto-plasterki), które pokrywają pozostałą część obrazu.
Gdy wybieramy narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) lub Slice Select (Zaznaczanie plaster-
ków), Photoshop wyświetla wszystkie istniejące plasterki wraz z ich numerami.
Plasterek oznaczony numerem 01 obejmuje lewy górny róg obrazu i oprócz numeru
ma przypisaną również małą ikonę, zwaną symbolem, przypominającą kontur góry.
Niebieski kolor oznacza, że jest to plasterek użytkownika.
Zwróć uwagę również na plasterki oznaczone kolorem szarym — 02 na prawo i 03
poniżej plasterka 01. Kolor szary oznacza, że są to auto-plasterki. Powstały one auto-
matycznie, gdy tworzyliśmy plasterek użytkownika. Widoczne tu symbole oznaczają,
że plasterki zawierają obrazy. Więcej informacji o symbolach zawiera zamieszczona
poniżej ramka „Symbole plasterków”.
2 W lewym górnym rogu obrazu kliknij plasterek oznaczony numerem 01
widocznym na małym niebieskim prostokącie. Plasterek zostanie otoczony złotą
ramką, która będzie potwierdzać jego zaznaczenie.
# Uwaga: Opcje Plasterki stają się użyteczne dopiero po ustawieniu ich opcji. Oprócz nazwy samego
auto-plasterków plasterka wśród jego opcji znajdziemy także adres URL, pod który trafi użytkownik,
również mogą
gdy kliknie w obrębie plasterka.
być ustawiane,
ale wówczas stają się 4 W oknie dialogowym Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka
one automatycznie na Logo. W polu URL wpisz #. Znak ten pozwala przetestować funkcjonowanie
plasterkami użyt-
kownika.
plasterka bez konieczności definiowania rzeczywistego łącza. Jest to bardzo
przydatne we wstępnej fazie projektowania strony internetowej, gdy chcemy
zobaczyć, jak dany przycisk będzie wyglądał i funkcjonował.
W lewym górnym rogu nowego plasterka pojawi się niebieski prostokącik podobny
do tego, jaki widnieje na plasterku 01, ale z numerem 05. Kolor niebieski informuje,
że mamy do czynienia z plasterkiem użytkownika, a nie z auto-plasterkiem.
Złota ramka otaczająca nowy plasterek informuje, że jest on aktualnie zaznaczony.
Szary prostokąt auto-plasterka 03 pozostał bez zmian, ale zmniejszył się obszar
obejmowany przez ten plasterek. Teraz jest to tylko mały fragment nad napi-
sami. Pod nowym plasterkiem pojawił się nowy o numerze 07— jest to plasterek
automatyczny.
Wskazówka:
Jeśli przeszkadzają
O tworzeniu plasterków Ci znaczki auto-
plasterków, wybierz
Tworzyć plasterki można jeszcze według innych metod, które możesz wypróbować narzędzie Slice
samodzielnie. Oto one: Select (Zaznaczanie
plasterków) i na
t Możesz tworzyć plasterki bezobrazowe i dodawać do nich tekst lub kod HTML. pasku opcji kliknij
Plasterki tego typu mogą mieć rozmaite tło i są zapisywane jako część pliku przycisk Hide Auto
HTML. Podstawową zaletą plasterków bezobrazowych jest to, że zawarty Slices (Ukryj auto-
w nich tekst może być edytowany w dowolnym edytorze HTML, dzięki czemu plasterki). Możesz
oszczędzamy czas, unikając konieczności powracania w tym celu do Photoshopa. ukryć również linie
pomocnicze, wybie-
Jeśli jednak tekst jest zbyt długi dla danego plasterka, może nastąpić podział
rając polecenie View/
tabeli HTML i pojawienie się niepożądanych przerw. Show/Guides (Widok/
t Jeśli w swojej pracy posługujesz się liniami pomocniczymi, możesz szybko Pokaż/Linie pomoc-
podzielić obraz na plasterki, korzystając z przycisku Slices From Guides (Plasterki nicze), ponieważ nie
będą już potrzebne.
z linii pomocniczych) dostępnego na pasku opcji narzędzia Slice (Cięcie na
plasterki). Bądź jednak ostrożny — wszystkie utworzone wcześniej plasterki oraz
ich opcje zostaną zastąpione nowymi. Poza tym w ten sposób powstają tylko
plasterki użytkownika, a nie zawsze potrzeba ich tak dużo.
t Jeśli potrzebujesz utworzyć plasterki o identycznych rozmiarach i chcesz,
aby były równo rozmieszczone i dokładnie wyrównane, utwórz jeden duży
plasterek obejmujący cały obszar. Następnie kliknij przycisk Divide (Podziel)
na pasku opcji narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) i podziel ten
plasterek na tyle kolumn i wierszy, ile potrzebujesz.
t Jeśli chcesz odłączyć plasterek od warstwy, na podstawie której został
utworzony, przekształć go w plasterek użytkownika. W tym celu zaznacz go
za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), a następnie kliknij
przycisk Promote (Zmień) na pasku opcji.
Powyższe opcje wpisz dokładnie tak, jak zostały podane, aby pasowały do stron inter-
netowych, które przygotowaliśmy.
Teraz w podobny sposób utworzymy plasterki bazujący na warstwach Image 1
i Image 2.
4 Powtórz czynności z etapów od 1. do 3. dla pozostałych obrazów:
t utwórz plasterek z warstwy Image 1, nazwij go Image 1, w polu URL
wpisz image1.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK,
t Utwórz plasterek z warstwy Image 2, nazwij go Card (karta), w polu URL
wpisz card.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK.
Teraz sprawdzimy ustawienia GIF dla tego samego plasterka w dolnej części zakładki
2-Up (2 na ekranie).
6 Za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) zaznacz plasterek 17
w dolnym obrazie. Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) wybierz GIF 32 No Dither
(GIF 32 bez ditheringu).
Zwróć uwagę, że portret w dolnym obrazie wygląda bardziej płasko i wykazuje efekt
posteryzacji, ale rozmiary obrazów są bardzo zbliżone.
Optymalizacja obrazów
zamieszczanych
na stronach internetowych
Optymalizacja to proces obejmujący takie etapy, jak wybór formatu, rozdzielczości
i ustawień jakości, które decydują o objętości, wyglądzie i użyteczności obrazu. Mówiąc
najprościej, chodzi o zapewnienie równowagi między wielkością pliku i wyglądem obrazu.
Nie sposób wskazać ustawień uniwersalnych, które sprawdzałyby się w przypadku każdego
pliku graficznego; optymalizacja wymaga subiektywnej oceny oraz dobrego oka.
Opcje kompresji zmieniają się w zależności od zastosowanego formatu pliku, w którym
zapisany ma być obraz. Do najczęściej stosowanych formatów należą JPEG i GIF. Format
JPEG zaprojektowano tak, by umożliwiał zachowanie pełnej kolorystyki i subtelnych
zmian jasności w obrazach o płynnych przejściach tonalnych (na przykład fotografiach).
Można w nim zapisywać obrazy o milionach kolorów. Format GIF jest szczególnie efek-
tywny w przypadku kompresji obrazów o ograniczonej kolorystyce oraz złożonych z frag-
mentów o powtarzalnych kolorach (na przykład rysunki, logo czy ilustracje z napisami).
Format ten pozwala zapisywać obrazy z paletą zawierającą maksymalnie 256 kolorów
i obsługuje atrybut przezroczystości tła.
Photoshop oferuje szeroki wachlarz narzędzi do kompresji plików graficznych, zapew-
niających efektywną optymalizację wizualną. Taką optymalizację zazwyczaj przepro-
wadza się przed zapisaniem obrazu do pliku HTML. W oknie Save for Web (Zapisz dla
Internetu) można porównać obraz oryginalny z jego wersją skompresowaną i w sposób
interaktywny dobrać odpowiednie ustawienia. Więcej informacji na temat optymalizacji
obrazów JPEG i GIF można znaleźć w pomocy Photoshopa.
Odpowiedzi
1 Plasterki są prostokątnymi fragmentami obrazu definiowanymi w celu ich
optymalizacji pod kątem zastosowań internetowych. Można im także przypisywać
animacje, adresy URL oraz efekty najazdów. Plasterki mogą być tworzone za pomocą
narzędzia Slice (Cięcie na plasterki) lub przez przekształcenie warstw przy użyciu
poleceń z menu Layer (Warstwa).
2 Optymalizacja polega na wyborze formatu, rozdzielczości i ustawień jakości,
aby uzyskać małe rozmiary pliku przy jednoczesnym zachowaniu przyzwoitej jakości
obrazu. Do optymalizowania obrazów o ciągłych przejściach tonalnych zwykle
używa się formatu JPEG, a w przypadku obrazów zawierających obszary wypełnione
jednolitymi lub powtarzającymi się kolorami najczęściej stosuje się format GIF.
Photoshop oferuje specjalne okno dialogowe do optymalizowania obrazów.
Aby je otworzyć, należy wybrać polecenie File/Save for Web & Devices
(Plik/Zapisz dla Internetu i urządzeń).
3 Internetowy pokaz slajdów można utworzyć za pomocą programu Bridge.
Zaznaczamy wszystkie pliki, które chcemy pokazać, a następnie w panelu
Output (Wyjście) klikamy przycisk Web Gallery (Galeria internetowa).
Wprowadzamy odpowiednie ustawienia i zapisujemy galerię. Program
wygeneruje plik index.html z pokazem slajdów i kontrolkami zawierającymi
łącza do wybranych wcześniej plików.
14 ZGODNOŚĆ KOLORÓW
NA EKRANIE I NA WYDRUKU
Tematyka lekcji
W niniejszej lekcji omawiać będziemy następujące tematy:
t definiowanie przestrzeni kolorów RGB, CMYK i skali szarości
w celu wyświetlania, edycji i drukowania obrazów,
t przygotowanie obrazów do druku na drukarce postscriptowej
w trybie CMYK,
t przygotowanie próbnego wydruku obrazów,
t zapisywanie obrazów w plikach CMYK EPS,
t tworzenie i drukowanie czterokolorowych wyciągów barwnych,
t przygotowanie obrazów dla drukarni.
360
Aby zachować zgodność barw widocznych na ekranie
z tymi, jakie uzyskamy na wydruku, musimy zdefiniować
przestrzeń kolorów, w której edytowane i wyświetlane
będą obrazy RGB oraz edytowane, wyświetlane
i drukowane obrazy CMYK. Dzięki temu kolory na ekranie
będą możliwie najbliższe kolorom drukowanym.
361
# Uwaga: Jedno
ćwiczenie z tej lekcji Reprodukcja kolorów
wymaga podłącze-
nia komputera do Kolory na ekranie monitora są tworzone jako kombinacja światła czerwonego,
kolorowej drukarki
postscriptowej.
zielonego i niebieskiego (w skrócie RGB), podczas gdy do odwzorowania kolorów
W przypadku pozo- na wydruku używa się zwykle farb w czterech kolorach — cyjan, magenta, żółty
stałych ćwiczeń nie i czarny (CMYK). Określa się je mianem kolorów procesowych, ponieważ są standar-
jest to konieczne. dowo stosowane w procesie druku czterokolorowego.
A
Green
Magenta
B Red Blue Cyan Yellow
White Black
C Yellow Cyan Blue Red
Green Magenta
Model RGB
Duża część spektrum barw widzialnych może być odtworzona w wyniku zmieszania
w odpowiednich proporcjach światła o kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim
(RGB). W obszarach pokrywania się tych kolorów powstają nowe kolory: niebiesko-
zielony, purpurowy, żółty i biały.
Ponieważ połączenie kolorów RGB daje biel, nazywane są one kolorami addytyw-
nymi. Zmieszanie wszystkich kolorów składowych powoduje powstanie koloru bia-
łego — to znaczy, że do oka dociera światło o pełnym natężeniu. Kolory addytywne
stosowane są do wytwarzania obrazu wideo i na monitorach. Na przykład każdy
monitor generuje obraz, emitując światło przez pobudzanie do świecenia trzech
luminoforów: czerwonego, zielonego i niebieskiego.
Model CMYK
Model CMYK opiera się na zasadzie absorpcji światła przez farby drukarskie nałożone
na papier. Gdy białe światło pada na półprzezroczystą farbę drukarską, część jego
spektrum jest absorbowana, a reszta odbijana w kierunku oka.
Teoretycznie rzecz biorąc, czyste kolory, cyan — zielononiebieski (C), magenta —
purpurowy (M) oraz yellow — żółty (Y), powinny łącznie absorbować pełne spektrum
kolorów i wytwarzać w rezultacie kolor czarny. Z tego też powodu są one nazywane
kolorami subtraktywnymi. Ponieważ jednak wszystkie farby drukarskie zawierają
nieco zanieczyszczeń, po zmieszaniu dają kolor ciemnobrunatny, dlatego aby uzyskać
rzeczywistą czerń, należy je uzupełnić farbą czarną (black — K). (Literę K zastosowano
zamiast B, by uniknąć pomyłek z kolorem niebieskim — blue). Łączenie tych farb
w celu reprodukcji kolorów nazywane jest czterokolorowym drukiem procesowym.
1
Polski użytkownik powinien wybrać raczej opcję Europe Prepress 2 (Ustawienia koloru dla przygoto-
wania do druku w Europie 2) — przyp. tłum.
3 W oknie dialogowym EPS Options (Opcje EPS), które pojawi się na ekranie,
kliknij przycisk OK.
4 Gdy plik zostanie zapisany, zamknij pliki 14Working.tif oraz 14Working copy.tif
(14Working kopia.tif).
5 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz) i otwórz plik 14Working.eps zapisany
w katalogu Lesson/Lesson14.
Odpowiedzi
1 Najpierw należy skalibrować monitor, a następnie w oknie Color Settings
(Ustawienia kolorów) wskazać wybrane przestrzenie kolorów. Na przykład możemy
wskazać przestrzeń kolorów RGB odpowiednią dla obrazów internetowych i CMYK
dla obrazów drukowanych. W dalszej kolejności należy wykonać próbę obrazu,
odszukać kolory spoza przestrzeni i w razie konieczności je zmienić, po czym —
w przypadku obrazów przeznaczonych do drukowania — sporządzić wyciągi barwne.
2 Przestrzeń kolorów to zakres barw, które mogą być reprodukowane w ramach danego
modelu kolorów lub przez określone urządzenie. Na przykład modele kolorów RGB
i CMYK oferują inne przestrzenie, podobnie jak dwa różne modele skanerów.
3 Profil koloru jest opisem przestrzeni kolorów urządzenia, na przykład przestrzeni
CMYK określonego modelu drukarki. Aplikacje takie jak Photoshop potrafią
interpretować owe profile osadzone w obrazach i zapewniają zgodność reprodukcji
kolorów niezależnie od aplikacji, platformy czy rodzaju i modelu urządzenia.
4 Wyciągi barwne są formami drukarskimi tworzonymi dla poszczególnych farb
stosowanych podczas druku danego dokumentu. Najczęściej tworzy się je dla farb
w kolorach CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny).
374 SKOROWIDZ
obiektyw opcje, 344 renderer, 312
korekcja, 155 symbol, 343, 344 rendererowanie, 334
zniekształcenia, 155 tworzenie, 343, 347, 348 retusz, 46
obracanie, 81, 102 użytkownika, 343 RGB, Patrz: tryb RGB
obramowanie, 97, 117 zapisywanie, 349 Rotate View Tool, Patrz: Obróć widok
obraz plug-in, Patrz: moduł dodatkowy rozdzielczość, 46, 47, 130
bitmapowy, 10, 208 płaskorzeźba, 109 druku, 47
kopia, 46, 51 pocztówka, 234 monitora, 47
obracanie, 228 podpowiedzi, 15 wyjściowa, Patrz:
panoramiczny, 234, 256, 262 Pomoc, 37 rozdzielczość druku
rastrowy, 208 Popraw krawędź, 87 Rozjaśnianie, 42, 144
spłaszczanie, 118 poświata, 109 Rozmiar obszaru roboczego, 255
trójwymiarowy, 2 powłoka kadrowania, 51 Rozmywanie, 41
Obróć widok, 42 Preferences, Patrz: Preferencje rozmywanie, 41, 150, 161
obszar roboczy, 8, 11 Preferencje, 4 rozpiętość tonalna, Patrz:
Ołówek, 40 profil zakres tonalny
operacja, 258 ICC, 363 Różdżka, 39, 68, 78, 87
nagrywanie, 259 próby, 365 Ruler Tool, Patrz: Miarka
odtwarzanie, 260 Prostowanie, 52
odtwarzanie wsadowe, 261 prowadnice, Patrz: linie pomocnicze S
optymalizacja, 353 próba
Save for Web, Patrz:
ostrość, 130 próby, 365
Zapisz dla Internetu
Oś czasu, 2, 271 ustawienie, 365
scena, 318, 319, 332, 334
Outer Glow, Patrz: Blask zewnętrzny Próbki, 24
scena, trójwymiarowa, 2
Próbkowanie koloru, 39
Scrubby Zoom, Patrz: Przesuń
P Przejścia, 281
Set foreground color, Patrz:
przejście, 281
Paint Bucket Tool, Patrz: Ustaw kolor pierwszego planu
Przekształcanie swobodne, Patrz: 227
Wiadro z farbą shader, 312
przestrzeń, robocza, 33, 38, 271
panel, 11, 22, 24, 31, 32 Shadows/Highlights, Patrz:
Przestrzeń robocza, 33, 36, 271
panorama, Patrz: obraz panoramiczny Cienie/Podświetlenia
Przesuń, 16, 70, 71
pasek opcji, 22, 23, 32 Shape Tool, Patrz: Kształty
Przesuwanie z uwzględnieniem
Patch Tool, Patrz: Łatka Sharpen Tool, Patrz: Rozmywanie
zawartości, 2, 40, 160
Path selection Tool, Patrz: siatka, 312, 315
przycisk, 343, 345
Zaznaczanie ścieżek Simulate Paper Color, Patrz:
punkt bieli, 133
Paths, Patrz: Ścieżki Symuluj kolor papieru
punkt kierunkowy, 210
Pattern Stamp Tool, Patrz: skalowanie, 77, 102
punkt kontrolny
Stempel z wzorkiem skróty klawiszowe, 34, 72, 209, 245, 298
gładki, 210
Pen Tool, Patrz: Pióro Slice Select Tool, Patrz:
narożny, 210
Pencil Tool, Patrz: Ołówek Punktowy pędzel korygujący, 40, 57, 143 Zaznaczanie plasterków
pędzel, 40 Puppet Warp, Patrz: Wypaczenie Slice Tool, Patrz: Cięcie na plasterki
historii, 41 marionetkowe smart guides, Patrz: linie pomocnicze
końcówka ścieralna, 2, 294 Purge, Patrz: Wyczyść inteligentne
korygujący, 40, 57, 143 Smart Object, Patrz:
krycie, 246 Q obiekt inteligentny
mieszający, 40, 289, 291, 295, 300 Smudge Tool, Patrz: Smużenie
parametry, 291 Quick Selection, Patrz: Smużenie, 41
rozmiar, 246 Szybkie zaznaczanie soft-proof, miękka próba kolorów
wilgotność, 292 Sponge Tool, Patrz: Gąbka
własne ustawienia, 298, 303
R Spot Healing Brush, Patrz:
zestaw, Patrz: Zestaw pędzli Ramka aplikacji, 12 Punktowy pędzel korygujący
piksel, 10, 208 Rączka, 42 Stempel, 40, 55
Pióro, 42, 211 Rectangular Marquee, Patrz: Stempel z wzorkiem, 41
plasterek, 342, 343 Zaznaczanie prostokątne Sterowanie powiększeniem
auto, 343, 344 Red Eye Tool, Patrz: Czerwone oczy osi czasu, 273
dzielenie, 346 Refine Edge, Patrz: Popraw krawędź Straighten, Patrz: Prostowanie
376 SKOROWIDZ