Jagoda

Sabinka
Marcela
Mawi

Witold Pilecki - jeden z najodważniejszych

ludzi na świecie
1.         Człowiek – który jako żołnierz polskiej armii podziemnej podjął się specjalnej misji,
polegającej na przeniknięciu do niemieckiego obozu w Auschwitz, by poznać prawdę o losie
tysięcy osób przetrzymywanych za drutami kolczastymi – powiedział po latach o
komunistycznych torturach: „Oświęcim przy nich to była igraszka”. Wypowiedziała te słowa
osoba, która poznała nie tylko piekło niemieckiego obozu koncentracyjnego, ale też krwawą
rzeczywistość dwóch wielkich wojen stoczonych przez Polaków: w latach 1919–1921 z
bolszewikami i we wrześniu 1939 r. z niemieckim agresorem.

 filmik i po filmiku Sabinka:

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu (Karelia w Cesarstwie Rosyjskim) - około
300 km na północny-wschód od Petersburga. W 1910 r., matka, Ludwika Pilecka z dziećmi
zamieszkała w Wilnie a ojciec Witolda, Julian, pozostał w Ołońcu. W Wilnie Witold rozpoczął
naukę w szkole handlowej oraz związał się też z działającym  w konspiracji polskim
harcerstwem. Wybuch wojny w 1914 r. zmusił rodzinę Pileckich do przeniesienia się na tereny
guberni mińskiej. Dzieci poszły do szkół w Orle, gdzie Witold zaangażował się w założenie
pierwszego zastępu harcerskiego. W 1918 r. po wybuchu rewolucji w Rosji rodzina Pileckich
przeniosła się do Wilna, a następnie do majątku Sukurcze koło Lidy. W 1919 r. Witold
najpierw służył w oddziale ułanów, później, na krótko wrócił do nauki w wileńskim gimnazjum
im. Lelewela, by w sierpniu 1920 r. wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1922 r.
przez krótki okres studiował na Uniwersytecie im. Stefana Batorego. W związku z sytuacją
finansowa podjął pracę zarobkową i zaangażował się w prace społeczne.  Pisał też wiersze i
malował. W 1925 r. Pilecki odbył praktykę w 26 Pułku Ułanów Wielkopolskich  i otrzymał
promocję do stopnia podporucznika rezerwy. W 1931 r. odbył szkolenie w Centrum
Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu.

Maria Ostrowska  i Witold Pilecki pobrali się 7 kwietnia 1931 r. w Ostrowi Mazowieckiej. Po
ślubie zamieszkali w majątku Pileckich w Sukurczach. Maria nadal pracowała w szkole i
działała społecznie. Wkrótce na świat przyszły ich dzieci, syn Andrzej i  córka Zofia. W 1938 r.
Witold otrzymał za pracę społeczną Srebrny Krzyż Zasługi. W 1939 r. wyrusza na wojnę i
bierze udział w walkach a następnie, już w listopadzie 1939 r., rozpoczął walkę podziemną
współtworząc w stolicy organizację wojskową – Tajna Armia Polska.   

I będzie filmik wypowiedzi jego córki jaki był kontakt z ojcem po wybuchu wojny

                                                               6:35 – 9:20 
 Marcela:

W 1940 roku Witold Pilecki przedstawił swoim przełożonym z konspiracji plan przedostania
się do obozu Auschwitz. Chciał tam zdobyć informacje na temat funkcjonowania obozu oraz
zorganizować ruch oporu. Otrzymał zgodę Komendanta Głównego Związku Walki Zbrojnej,
gen. Stefana Roweckiego „Grota”. 19 września 1940 roku Niemcy urządzili na Żoliborzu,
Grochowie i Mokotowie wielką łapankę. Pilecki przebywał wówczas w mieszkaniu Eleonory
Ostrowskiej przy al. Wojska Polskiego 40 na Żoliborzu. Dał się schwytać Niemcom i jako
Tomasz Serafiński w nocy z 21 na 22 września 1940 trafił do obozu. Został więźniem z
numerem 4859.. W swoim raporcie Pilecki pisał:

“Dnia 19 września 1940 roku godzinie 6.00 rano szedłem sam i na rogu Alei Wojska i
Felińskiego stanąłem w „piątki” ustawiane przez esesmanów złapanych mężczyzn. Potem
załadowano nas na Placu Wilsona do aut ciężarowych i zawieziono do koszar Szwoleżerów. Po
spisaniu danych personalnych w zorganizowanym tam prowizorycznie biurze i odebraniu
ostrych przedmiotów (pod groźbą zastrzelenia, jeśli się potem u kogoś bodaj żyletka znajdzie)
wprowadzono nas na ujeżdżalnię, gdzie pozostawaliśmy przez 19 i 20 września… W tym
czasie niektóre rodziny wykupywały swych najbliższych, płacąc ogromne sumy esesmanom. W
nocy spaliśmy wszyscy pokotem na ziemi. Ujeżdżalnię oświetlał ogromny reflektor, stojący
przy wejściu. Po czterech stronach umieszczeni byli esesmani z bronią maszynową.” (ten cytat
może ktoś inny przeczytać)

Witold Pilecki był pierwszym, który poinformował świat o okrucieństwie rozgrywającym się
za bramą obozu. Przez ponad dwa i pół roku budował ruch oporu w Auschwitz i
przygotowywał zbrojne powstanie. Po ucieczce osobiście zabiegał u przywódców polskiego
państwa podziemnego o udaremnienie zagłady setek tysięcy ludzkich istnień.

  Wiksi:

Ucieczka: Do ucieczki wytypowano najbardziej zagrożonych członków konspiracji: Pileckiego

oraz Jana Redzeja Edwarda Ciesielskiego.

Zdecydowano, że ucieczka odbędzie się podczas pracy na nocnej zmianie w piekarni

zlokalizowanej poza granicami obozu. Udało się sprawić, by trójka uciekinierów dostała
przydział na tę samą nocną zmianę w poniedziałek wielkanocny, z 26 na 27 kwietnia. Nie
obyło się jednak bez problemów. Przecięli kable telefoniczne piekarni, jednak mieli problem z
wyważeniem drzwi - po wielokrotnych beznadziejnych próbach, wreszcie im się udało.
Przebrali się w cywilne ubrania i dotarli do Bochni gdzie nawiązali kontakt z miejscowym
oddziałem AK.  Pobyt w Auschwitz Pileci  podsumował krótko: „Wyszedłem w nocy – tak
samo, jak przyjechałem – byłem więc w tym piekle dziewięćset czterdzieści siedem dni i tyleż
nocy. […] Wychodząc miałem o kilka zębów mniej niż w momencie mojego tu przyjścia  oraz
złamany mostek. Zapłaciłem więc bardzo tanio za taki okres czasu w tym >>sanatorium<<… -

Witold Pilecki pisał raporty z Auschwitz, a z filmu dowiemy się co w nich były
( FILMIK MINUTA) ( od 00:00 do 00;59)
Teraz przeczytamy fragment z Raportu 1945, który pokazuje jak traktowani byli ludzie, którzy
ledwo żywi byli pociągani do pracy.
fragm. Raport 1945
(…) Potem podbiegł do dwóch leżących pod ścianą i zaczął ich kopać w nerki i. t.p. krzycząc:
„auf!!!...auf!!!...”, wreszcie tamci, widząc śmierć przed sobą, ostatnimi siłami się podnieśli.
Wtedy zaczął krzyczeć do mnie: „Widzisz! mówiłem, że nie są chorzy!... chodzą – mogą
pracować! – Weg!!!.. [Weg – precz] marsz do pracy!... i ty z nimi też!..”
I tak wyrzucił wtedy mnie do pracy na obóz. (...)

: Rotmistrz Pilecki został oskarżony o nielegalne przekroczenie granicy, posługiwanie się

fałszywymi dokumentami, nielegalne posiadanie broni palnej, prowadzenie działalności
szpiegowskiej na rzecz 2 Korpusu oraz przygotowywanie zamachu na grupę dygnitarzy MBP.

Zarzut o przygotowywanie zamachu Pilecki odrzucił. Działania wywiadowcze uznał za

działalność informacyjną na rzecz 2 Korpusu, za którego oficera wciąż się uważał. Podczas
procesu przyznał się do pozostałych zarzutów.

15 marca 1948 roku rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie
zgodził się na ułaskawienie. Wyrok wykonano 25 maja 1948 roku w więzieniu mokotowskim
przy ul. Rakowieckiej w Warszawie poprzez strzał w tył głowy. Witold Pilecki pozostawił
żonę, córkę i syna.

Miejsce pochowania Pileckiego pozostaje nieznane. Bardzo prawdopodobne, że jest nim tzw.
„łączka”, kwatera „Ł” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Podsumowując: Postać Witolda Pileckiego stała się symbolem. Polacy w jego losach widzą
prawdziwą historię swojej ojczyzny, ujętą w jednym życiorysie. Dramatyczne wybory, chwała i
cierpienie. Bohaterstwo skazane na zapomnienie, dziś odkrywane ponownie. To wszystko jest
powodem ogromnej fascynacji tą wyjątkową postacią. Ale jest też dowodem na słuszność
głęboko zakorzenionego w polskiej duszy przekonania: Prawda zawsze zwycięża. 

Witold Pilecki został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia

Polski (1995) i Orderem Orła Białego (2006). Jest patronem szkół w kilku miastach, jego
imieniem nazwano także kilka ulic.

i na końcu piosenka