MUSLIMANSKO OTKRIĆE- PROCES KRISTALIZACIJE

“Nauku o farmaciji možemo bez imalo sustezanja pripisati

muslimanima. I možemo reći da je ta nauka pravi arapsko-islamski
izum”
-Gustav Le Bon

(poznati francuski liječnik Gustav)

Kristalizacija je izdvajanje čvrste otopljene tvari

iz otopine.
To je nastajanje kristala u kojem se osnovne
čestice pravilno slažu u prostoru formirajući
kristalnu rešetku.

Muslimanski ljekari su najtrajniji doprinos ostavili u farmakologiji.

Osim otkrivanja novih lijekova, usavršili su tehnike hemijske ekstrakcije
koje I danas poznajemo (filtracija, destilacija, kristalizacija)
Džabir ibn Hajjan (Geber), irački je naučnik iz 8.st. koji je prvi unio
eksperimentalno ispitivanje I otkrio metode kristalizacije.

“Najvažniji zadatak hemičara je

da radi praktično I da izvodi
eksperimente. Ništa se ne može
postići bez praktične primjene I
eksperimenta.”
(721-806, otac hemije)

Džabir Hajjan u laboratoriji

Al-Razi je u 9.st. dodatno usavršio proces

kristalizacije, te u svom djelu iznio potrebnu opremu za izvođenje
eksperimenta u tom periodu.
(865-925, Al-Razi)

U svom Secretum secretorum(Knjiga tajni), Al-Rāzī spominje sljedeću

opremu:
ognjište (kūr), , lončić (bawtaqa), kutlača (mighrafa ili milʿaqa), klješta
(māsik ili kalbatān), čekić (mukasir),
tikvica (qarʿ), zemljani lonci ( qudūr i makabbāt), pećnica (al-tannūr),
mala cilindrična peć za grijanje (mustawqid), lijevci , sita , filtri itd.

Proces kristalizacije slikovito:

.