Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
DERLEME
Oral ÖNCÜLa
a
Enfeksiyon Hastalıkları ve
Klinik Mikrobiyoloji AD,
Istanbul Üniversitesi
İstanbul Tıp Fakültesi,
İstanbul
Geliş Tarihi/Received: 01.11.2016
Kabul Tarihi/Accepted: 21.03.2017
Yazışma Adresi/Correspondence:
Oral ÖNCÜL
Istanbul Üniversitesi
İstanbul Tıp Fakültesi,
Enfeksiyon Hastalıkları ve
Klinik Mikrobiyoloji AD,
İstanbul, TÜRKİYE
oraloncul@gmail.com
Copyright © 2017 by Türkiye Klinikleri
Karbapenemler ve Monobaktamlar
ÖZ ET Karbapenemler tüm beta laktamlar içerisinde en geniş spektruma sahip olan ve birçok
gram negatif ve gram pozitif bakteriler ile anaerobik bakterilere güçlü bakterisid etki oluşturan
antibiyotiklerdir. Penisilin ve sefalosporinlere benzer şekilde, karbapenemler bakteri hücre duvar
sentezini Penisilin Bağlayan Proteinlere bağlanarak inhibe ederler. Diğer beta laktam antibiyo-
tiklerle karşılaştırıldığında karbapenemlere direnç gelişme potansiyeli daha düşüktür. Karbape-
nemler bakterinin salgıladığı Genişlemiş Spektrumlu Beta-Laktamaz (GSBL) ve AmpC gibi
İndüklenebilir Beta-Laktamaz enzimlerine dayanıklıdır. Ancak karbapenemaz enzimleri, porin
değişiklikleri ve efluks pompa sistemleri nedeniyle karbapenemlere direnç gelişebilir. Mono-
baktamlar yapılarında bir beta-laktam halkası taşıyan antibiyotiklerdir. Gram negatif bakterilere
etkilidir. Bununla birlikte GSBL ve AmpC gibi indüklenebilir beta-laktamazlar karşısında parça-
lanırlar. Bu nedenle etki spektrumu ve gram negatif bakteriler üzerindeki etkinliği karbape-
nemlerden daha düşüktür.
Anahtar Kelimeler: Karbapenemler; monobaktamlar; antibakteriyel ajanlar
ABSTRACT Carbapenems are antibioitcs that has the widest spectrum antibiotics forming strong
bactericidal effect on many gram negative, gram positive and anaerobic bacteria. Similar to peni-
cillin and cephalosporins, carbapenems inhibit bacterial cell wall synthesis by binding to peni-
cillin-binding proteins. Compared with other beta-lactam antibiotics, carbapenems resistance
development potential is lower. Carbapenems aren’t hidrolized by Extended Spectrum Beta-lacta-
mase (ESBL) and inducible AmpC secreted by bacteria. However bacteria may develop to car-
bapenem resistance by activating of carbapenemase enzymes, porin changes and pump efflux
systems. Monobactams are antibiotics bearing a beta-lactam ring in their structure. It is just effec-
tive against gram negative bacteria. However monobactams are broken down in the face of ESBL
and inducible beta-lactamases such as AmpC. Therefore the spectrum and activity on gram-nega-
tive bacteria is lower than carbapenems.
Keywords: Carbapenems; monobactams; anti-bacterial agents
eta-laktam halkası taşıyan yeni moleküllerin uzun süredir araştırılmasına
karşın halen kalıcı özellik taşıyan antibiyotik sayısı çok azdır. Bunlardan biri
de karbapenemlerdir. Karbapenemlerde halka yapısında bulunan sulfur ye-
rine karbon atomu eklenmiş, penem halkası bu moleküllere daha stabil bir yapı
özelliği kazandırmıştır.
Bu antibiyotik grubundan yalnızca Faropenem’in klinik kullanımı sınırlıdır.
Karbapenemlerin birçoğu Streptomycetes’in farklı türlerinden fermente edilerek
izole edilmiştir. Nomenklatürde aynı sınıf yapılar içermelerine rağmen birçok je-
nerik isim almışlardır. Bunlar içinde tiyenamisinler, olivanik asitler, karpetimisin-
ler, asparenomisinler ve plurasidomisinler bulunmaktadır. Bunların tümü hem gram
50
Oral ÖNCÜL Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9

pozitif, hem gram negatif bakterilere karşı geniş spekt-
rumlu etkinlik gösterirler ve birçok beta-laktamaz enzi-
mine karşı dayanıklıdırlar. Bazıları ayrıca beta-laktamaz
inhibitörü olarak işlev görürler. Doğal yapıları içerisinde
en aktif molekül olan tiyamisin, Streptomyces cattleya
tarafından üretilir, ancak konsantrasyona bağlı etkinlik
göstermeleri onların klinik kullanımını kısıtlamakta
dır.
Kalıcı potent antibakteriyel aktivite gösteren daha
stabil ürünlerin araştırılması N-formimidoyl-thiena
mycin olarak adlandırılan imipenemin geliştirilmesine
yol açmıştır. Bu ürün karbapenemaz dışındaki diğer
bütün beta-laktamazlara dayanıklıdır. Bu molekül me-
melilerin renal depeptidaz enzimlerinden biri olan de-
hidropeptidaz I ile hızla parçalanır. Bu enzimler
karbapenemleri ve penemleri hızla parçaladığı halde,
penisilinleri, sefalosporinleri ve monobaktamları parça-
layamamaktadır. İmipenem molekülüne silastatin ekle-
nerek dehidropeptidaz I enzimine karşı molekülün
dayanıklı hale gelmesi sağlanır. Silistatin dehidropepti-
daz enzim inhibitörü olarak görev yapmaktadır. Silista-
tin imipenemin böbrekte parçalanmadan etkinliğini
sağladığı için molekülün yapısını korur ve tedavide kul-
lanımına kolaylaştırır.
İmipenem dışında dehidropeptidaz enzimin hidro-
lizine dayanıklı karbapenem halkası taşıyan semisente-
tik yeni moleküller geliştirilmiştir. Bunlar meropenem,
ertapenem, biapenem ve doripenemdir. Bunlar geniş
spektrumlu antimikrobiyal aktivite ve beta-laktamazlara
dayanıklılık gösterirler. Karbapenem halkasında taşıdık-
ları 1-beta-metil yapısı nedeniyle dihidropeptidaz enzi-
mine de dayanıklıdır.
DORİPENEM
Doripenem, parenteral uygulanmak üzere geliştirilmiş
bir monohidrat yapısında geliştirilmiş kabapenemdir.1
İlk olarak 1992 yılında FDA onayı alarak kullanıma
girmiştir. FDA onayı komplike üriner sistem enfeksi-
yonları ve komplike intraabdominal enfeksiyonlarını
kapsamaktadır. Renal dehidropeptidaz enzimine kıs-
men dayanıklıdır ve yalnız başına uygulanır. Yapı-
sında herhangi bir moleküle gereksinim duyulmaz.
Solusyon içerisinde imipenem ve meropenem gibi
diğer karbapeneme oranla doripenem daha stabil bir
yapı sergilemektedir.
ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTE
Gram negatif aerobik ve anaerobik patojenlere karşı
aktivitesi diğer karbapenemlere benzemektedir
(Tablo 1). Gram pozitif koklara karşı MİK değerleri ge-
nellikle imipenemle karşılaştırıldığında daha yüksek,
gram negatiflere karşı MİK değerlerinden daha düşük-
tür.1,2
FARMAKOKİNETİK
Doripenemin farmakokinetik özellikleri Tablo 2’de özet-
lenmiştir.

TABLO 1: Karbapenem ve Monobaktamların Antibakteriyel aktiviteleri.

Mikroorganizma Doripenem Ertapenem İmipenem Meropenem Aztroenam Faropenem

Staphylococcus aureus (MSSA) ≤ 0,06 0,12 0,03 0,12 Dirençli 0,06
Staphylococcus aureus (MRSA) > 2,0 2,0 0,5 2,0 Dirençli 2,0
Streptococcus pyogenes ≤ 0,02 ≤ 0,03 ≤ 0,01 ≤ 0,01 8 0,015
Streptococcus pneumonia
PenS ≤ 0,015 ≤ 0,03 0,008 0,008 Dirençli 0,06
PenR≥ 1,0 1,0 0,03 0,12 Veri yok 0,5
Enterococcus faecalis 2,0 16 1,0 4,0 Dirençli 1,0
Haemophilus influenza ≤ 1,0 ≤ 0,03 1,0 ≤ 0,03 ≤ 0,1 1,0
Neisseria spp Veri yok ≤ 0,03 ≤ 0,25 ≤ 0,03 ≤ 0,1 ≤ 0,03
Escherichia coli ≤ 0,06 ≤ 0,03 0,12 0,03 ≤ 0,1 0,5
Klebsiella pneumonia ≤ 0,012 ≤ 0,03 ≤ 0,25 0,03 ≤ 0,1 0,5
Pseudomonas aeruginosa 4,0 4,0 4,0 4,0 8 Dirençli
Bacteriodes fragilis 0,5 0,25 0,25 0,12 32 1,0
Chlamydia spp, Veri yok Veri yok Veri yok Veri yok ≤ 0,25 Veri yok
a
MİK değerleri suşların %50’si için belirlenmiştir. (MİK >32 mg/L). MSSA, Metisiline Duyarlı Staphylococcus aureus; MRSA, Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus.

51
Oral ÖNCÜL
TABLO 2: Doripenemin farmakokinetik özellikleri.
Farmakokinetik Özellikler Sonuçlar
Cmax 500 mg infüzyon (1 saat sonra) 23 mg/L
Plazma plato [C] 500 mg infüzyon (4 saat sonra)P 8 mg/L
Plazma yarıömrü 1 saat
Volüm dağılımı 16,8 L (kararlılık düzeyi)
Plazma proteinine bağlanma %8,1
ABSORBSİYON VE DAĞILIM ÖZELLİKLERİ
Doripenem ağızdan alındığında sindirim sisteminden
emilemezler. Parenteral uygulandığında birçok dokuya
mükemmel penetrasyon gösterir.3 Bu da enfeksiyonun
görüldüğü hedef dokuda duyarlı mikroorganizmanın
MİK düzeylerini aşan konsantrasyona kolayca erişimini
sağlar.4 Bu nedenle karbapenemler ciddi enfeksiyonla-
rın tedavisinde güçlü antibakteriyel etkinlik oluşturur-
lar.
METABOLİZMA VE ATILIMLARI
Doripenemin halka yapısı açılmış ve mikrobiyolojik
olarak inaktif parçalanma metabolizma ürünleri pri-
mer olarak renal dehidropeptidaz enzimleri tarafından
metabolize edilirler. Sağlıklı gönüller üzerinde uygula-
nan 500 mg tek dozdan sonra plazma eğri altında kalan
konsantrasyon (Area Under the Concentration Time
Curve (AUC) değerleri, uygulanan konsantrasyonun
yaklaşık %18’inin metabolite dönüştüğünü geri kalan
konsantrasyonun değişmeden kaldığını göstermiştir.2
Atılım işlemi primer olarak böbrek yoluyla gerçek-
leşir. Antibiyotik uygulandıktan yaklaşık 24 saat içeri-
sinde uygulanan dozun %78,7’sinde ilacın idrarda
değişmeden atıldığı, %18,5’inde de açık halka yapısına
dönüşen metaboliitlere dönüştüğü saptanmıştır. Radyo-
aktif madde ile işarertlenmiş doripenem uygulandıktan
sonra, total radyoaktivitenin yaklaşık %0,7’si bir hafta
sonra dışkıda saptanmıştır.2,4
TOKSİSİTE VE YAN ETKİLER
Olguların yaklaşık %1’inden daha azında nöbetler ve
santral sinir sistemi (SSS) yan etkileri gözlenmiştir. Daha
sıklıkla ortaya çıkan yan etkiler hastaların %2,3’ünde gö-
rülen başağrısıdır. Diğer yaygın görülen yan etkiler ara-
sında ishal (%2,0), bulantı (%1,9), anemi (%1,4) ve
flebittir (%1,4).
Olguların %1’inden daha azında intravenöz ugu-
lama ile ilişkili hipersensitivite reaksiyonları ve Clostri-
52
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
dium difficile koliti meydana gelir. Bununla birlikte
diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı hipersensitivite
reaksiyonu gösteren hastalarda doripenem kullanımı sü-
resince gelişebilecek çarpraz reaksiyonlar nedeniyle dik-
katli olunmalıdır.
KLİNİK KULLANIMI
Doripenemin klinik kullanımları aşağıda özetlenmiştir:
- Komplike intraabdominal enfeksiyonlar
- Komplike üriner sistem enfeksiyonları (Pyelonef-
ritler dahil)
- Nozokomiyal pnömoni (Avrupa’da ventilatörle
ilişkili pnömoni dahil)
Doripenem intravenöz olarak kullanılır. Yetişkin-
lerde 500 mg infüzyon dozundan sonra her dozu bir ya
da dört saat arasında uygulanmak üzere sekiz saatte bir
500 mg dozunda uygulanır. Uygulama süresi enfeksiyo-
nun türü ve şidetine gore değişmekle birlikte genel ola-
rak 5 ile 14 gün arasında değişmektedir. Günümüzde
ilacın halen ABD, Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde, Japon-
ya’da ve Kanada’da kullanımda olduğu bilinmektedir.
ERTAPENEM
Parenteral uygulanmak üzere bir sodium tuzu şeklinde
formulize edilmiş karbapenem türevidir. Ertapenem de
doripenem gibi renal dehidropeptidaz enzimine daya-
nıklıdır ve tedavi esnasında başka bir molekül katkısı ol-
maksızın tek başına uygulanır.5
ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTE
Aerobik ve anaerobic patojenlere karşı aktivite imipe-
nemle karşılaştırılabiler düzeydedir. Gram negatif basil-
ler için (Pseudomonas aeruginosa dışında) MİK değerleri
genellikle imipenemden daha düşük, ancak gram pozitif
bakteriler için MİK değerlerinden daha yüksektir.6
Ertapenem birçok serin-beta-laktamaz enizimine
dayanıklıdır, ancak serin-karbapenemaz ve metallo-
beta-laktamaz enzimleriiyle inaktive olur.7
FARMAKOKİNETİK
Ertapenemin farmakokinetik özellikleri Tablo 3’de özet-
lenmiştir.
İntramüsküler enjeksiyon sonrası emilim sonu-
cunda %90 oranında biyoyararlanım ortaya çıkar. Uzun
serum yarılanma ömrü, ertapenemin günde tek doz uy-
gulanmasını mümkün kılmaktadır.
Oral ÖNCÜL
TABLO 3: Ertapenemin farmakokinetik özellikleri.
Farmakokinetik Özellikler Sonuçlar
Cmax 1000 mg İntramüsküler (2 saat sonra) 67 mg/L
Cmax 1000 mg İntravenöz infüzyon 155 mg/L
(30 dakika sonra)
Plazma yarıömrü 4 saat
Volüm Dağılımı 0,12 L/kg
(kararlılık düzeyi)
Plazma Proteinine Bağlanma %85-95
İlacın atılımı böbrek yoluyla olmakta ve yaklaşık
%80’i 24 saat içerisinde idrarda değişmeden kalmakta-
dır. Ertapenemin yaklaşık %40’ı değişmeksizin kalır.
Geri kalan bölümü biyolojik olarak inaktif halka ya-
pısı parçalanmış metabolitler olarak atılırlar. Ciddi
böbrek yetmezliği durumlarında doz ayarlaması gere-
kir.6
TOKSİSİTE VE YAN ETKİLLER
Ertapenem genellikle iyi tolere edilirler. İlaçla ilişkili en
sık yan etkiler arasında ishal (%5,5), infüzyona bağlı
komplikasyonlar (%3,7), bulantı (%3,1), başağrıı (%2,2),
vajinit (%2,1), flebit/tromboflebit (%1,3) ve kusma
(%1,1) bulunmaktadır. Nöbet SSS bozukluğu bulunan ol-
guların yaklaşık %0,5’inde ortaya çıkmaktadır.
KLİNİK KULLANIMI
Ertapenem aşağıdaki endikasyonlarda kullanılmaktadır:
- Komplike intraabdominal enfeksiyonlar
- Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
(osteomyelit dışında diyabetik ayak enfeksiyonları
dahil)
- Toplum kökenli pnömoniler
- Pyelonefritler dahil komplike üriner sistem en-
feksiyonları
- Akut pelvik enfeksiyonlar (Postpartum endomi-
yometrit, septik abortus ve cerrahi sonrası gelişen jine-
kolojik enfeksiyonlar dahil)
- Selektif kolorektal cerrahi sonrası gelişeilecek cer-
rahi alan enfeksiyon proflaksisi
Ertapenem hem i.m. hem de i.v. olarak kullanılabi-
len karbapenemdir. Liyofilize formları sulandırılarak
i.m. enjeksiyonda kullanılır. Ertapenemin i.m. kullanılan
%1’lik lidokainli formları da bulunmaktadır. İntravenöz
kullanılan formları en az 30 dakikada uygulanmalıdır.
53
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
İlacın uygulama dozu yetişkinlerde 1 gram/gün ve süresi
enfeksiyonun şiddetine göre değiştirilmek üzere 3-14
gündür. Üç aydan daha büyük çocuklarda kullanım dozu
15 mg/kg i.m. ya da i.v. infüzyon olup, her 12 saatte bir
uygulanmalıdır. Tedavi süresi enfeksiyonun türü ve şid-
detine göre 3-14 gün arasında değişir.8 İlaç günümüzde
Türkiye ile İngiltere gibi Avrupa ülkelerinde ve ABD’de
bulunmaktadır.
İMİPENEM
Monohidrat yapısında semisentetik bir karbapenem olan
imipenem ile 1:1 oranında bir dehidropeptidaz enzim in-
hibitörü olan silastatin sodium ile birlikte kullanımda
bulunan antibiyotiktir. Oluşan bu bileşim İmipenem Si-
lastatin olarak üretilmekte, hem i.m. hem de i.v. olarak
kullanılmaktadır. Dayanıklık süresi solid halde iken
37°C’de yaklaşık 6 ay devam eder. Oda ısıında sıvı çö-
zeltisi saatte %10 bozulur.9
ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTE
İmipenem diğer birçok antibiyotiklere karşı dirençli
mikroorganizmalar da dahil gram negatif ve gram pozi-
tif birçok bakteriye karşı güçlü bir aktivite gösterir. İmi-
penemin sık karşılaşılan patojen bakterilere karşı
aktiviteleri aşağıda gösterilmiştir. Diğer mikroorganiz-
maların %50’sini inhibe eden konsantrasyonları (mg/L)
aşağıda gösterilmiştir:10
- Listeria monocytogenes: 0,03 mg/L
- Legionella pneumophila: 0,03 mg/L
- Enterococcus faecium: 4 mg/L
- Yersinia spp.: 0,06 mg/L
- Mycobacterium fortuitum: 6,25 mg/L
İmipenem Pseudomonas türlerinin birçoğuna karşı
aktivite göstermekle birlikte, Stenetrophomonas mal-
tophilia suşlarına etkisizdir. Anaerobik bakterilerin bir-
çoğuna etkili olmasına karşın, Clostridium perfiringens
suşlarına hafif derecede etkinlik gösterir. Birçok bakteri
türüne karşı bakterisidal etkinliğini MİK düzeylerinin
yaklaşık 2-4 katında gerçekleştirir. Staphylococcus au-
reus suşlarının bir kısmı imipeneme karşı tolerans geliş-
tirir.11 Bununla birlikte S. aureus ve enterokok suşlarının
büyük kısmına aminoglikozidler, glikopeptidler, fosfo-
misin ve rifampisin ile birlikte uygulandığında bakteri-
sidal sinerjik etki oluşturur.10
Antibakteriyal aktivite üzerine yapısında bulunan
silastatin herhangi bir şekilde etkili değildir.
Oral ÖNCÜL
İmipenem Grup 2f-karbapenem-hidrolize eden en-
zimler dışında, serin kaynaklı birçok beta-laktamaz en-
ziminin hidrolize edici etkisine karşı dayanıklıdır.
Bacteriodes fragilis, Aeromonas spp ve S. maltophilia
suşları bu antibiyotikleri hızla hidrolize eden metallo-
laktamazlar üretirler. Bu suşlarla birlikte, enteric
bakterilerin bir kısmı, Acinetobacter baumannii ve
P. aeruginosa suşlarının bazılarında bulunan karbape-
nem hidrolize eden enzimler yoluyla ya da imipeneme
özgü porinlerin bulunmaması nedeniyle imipeneme di-
renç saptanır.12
İmipeneme direnç mekanizmalardan birini de gram
negatif bakterilerde bulunan efflux pompaları oluştur-
maktadır. Bu pompalar bakteri içerisine geçiş yapan an-
tibiyotiklerin dışa atılımını ve etkinliğin ortadan kalk
masına neden olur.
DİRENÇ GELİŞİMİ
Citrobacter, Enterobacter, Proteus vulgaris, Providencia,
Ps. aeruginosa ve Serratia spp.’nin bazı suşları, dereprese
mutant halde yapılarında bulunan ve antibiyotikle kar-
şılaşma durumlarında yüksek düzeyde salgıladıkları grup
1-beta-laktamazlar nedeniyle imipeneme direnç gelişti-
rirler. Bunlar aynı zamanda grup 1-beta-laktamazlarla
birlikte porin mutasyonu ya da pompa aktivitelerinin ar-
tışına bağlı intraselüler ilaç düzeyinin azalmasına yol
açan direnç mekanizmalarına sahiptir.
Aeromonas, Pseudomonas ve Serratia spp. suşla-
rında imipenem nedeniyle sımıf 1-beta-laktamaz üretimi
in vitro ortamda beta-laktamaz enzimine dayanıklı diğer
antibiyotiklerle kombine edildiğinde antagonistik etki
oluşmasına neden olur.13 P. aeruginosa suşlarında mey-
dana gelen imipenem direnci grup 1-sefalosporinaz ile
OprD ya da D2 gibi dış membrane proteinlerinin hasarına
neden olarak sefalosporinler ya da monobaktamların
transportuna engel olan mekanizmaları harekete geçirir.
FARMAKOKİNETİK
İmipenemin farmakokinetik özellikleri Tablo 4’de özet-
lenmiştir.
TABLO 4: İmipenemin farmakokinetik özellikleri.
Farmakokinetik Özellikler Sonuçlar
Cmax 500 mg İntravenöz infüzyon 21-58 mg/L
(20 dakika sonra)
Plazma yarıömrü 1 saat
Volüm Dağılımı 0,2 L/kg (kararlılık düzeyi)
Plazma Proteinine Bağlanma %20
54
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
ABSORBSİYON VE DAĞILIM
İmipenem ağızdan absorbe edilemez. Silastatin ile bir-
likte uygulanan çok sayıda doz sonrası imipenemin biri-
kime uğramadığı belirlenmiştir. İmipenem ve silastatinin
doku ve vücut sıvılarına dağılımı son derece iyidir.11
Beyin omurilik sıvısına geçen konsantrasyonu 1-2,6
mg/L olarak bildirilmesine karşın, nöbetlere neden ol-
ması nedeniyle imipenemin menenjit tedavisinde kulla-
nımı önerilmemektedir.
METABOLİZMASI
İn vitro çalışma sonuçlarına göre silastatin olmadan imi-
penemin serumdaki yarılanma ömrü 0.7 saattir. Bu du-
rumda ilacın büyük bir bölümü böbreklerde parçalanır
ve ancak %5-40 kadarı parçalanma sürecinden kurtula-
bilir. Bununla birlikte silastatinsiz imipenemin yaklaşık
%80-90’ı halka yapısının açılmasıyla metabolit haline
gelir ve işlevini kaybeder. İmipenem silastatin ile 1:1
oranında uygulandığında üriner sistemden yaklaşık
%70’i parçalanmadan işlevine devam eder ve ancak
%20’lik kısmının yapısı bozulur.12
ATILIM
İmipenemin 2 gramlık intravenöz karışımını 30 dakika
ve üzerinde her altı saatte bir alan ve toplam 40 doz uy-
gulanan gönüllülerde, ilk dozun ardından ilacın yarı
ömrü 0,9 saat olarak saptanmıştır. İlacın renal atılımı
%55-60 oranında gerçekleşir. Probenesid ilacın plazma
yarılanma ömrüne çok az oranda etki eder, ancak üriner
sistemden ilacın tutulumunu artırır. Silastatinin idrar-
dan atılımı imipenemi izler, altı saat sonra idrarda %75’I
degişmeden atılırken, %12’si de N-asetil metaboliti ha-
line dönüşür.
Kronik böbrek yetmezliği bulunan hastalarda, ilaç
karışımının yaklaşık %75’i 3 saatte hemofiltrasyon ile
elimine edilir. İmipenem silastatinin yarılanma ömrü her
iki birleşim için birbirinden farklıdır. Bu sure imipenem
için 3.4 saat, silastatin için 16 saattir.
TOKSİSİTE VE YAN ETKİLER
Konfüzyon ve nöbet gibi santral sinir sistemi yan etkileri
önerilen dozun üzerine çıktığında, renal yetmezliği bu-
lunan hastalarda ya da kreatin klirensi 20 mL/min/1,73
m2 ve altında bulunan hastalarda ortaya çıkmaktadır.
Diğer yan etkiler arasında flebit/tromboflebit
(%3,1), bulantı (%2,0), ishal (%1,8) ve kusma (%1,5) bu-
lunmaktadır. Yetişkinlerde ve çocuklarda karaciğer en-
zimlerinde yükselme görülebilir. Aspergillus, Candida
Oral ÖNCÜL
ve dirençli Pseudomonas spp. ile süperenfeksiyonlar ge-
liştiği bildirilmiştir. İmipenem aynı zamanda pseudo-
membranöz enterokolite de neden olabilmektedir.
Penisilinlere, sefalosporinlere ya da diğer beta-lak-
tam antibiyotiklere karşı hipersensitivite reaksiyonlarına
sahip hastalar karbapenem kullanımları esnasında dik-
katli olmalıdır.
KLİNİK KULLANIMLARI
İmipenem aşağıdaki endikasyonlarda kullanılabilir:
- Alt solunum yolu enfeksiyonları
- Komplike ve komplike olmayan üriner sistem en-
feksiyonları
- İntraabdominal enfeksiyonlar
- Jinekolojik enfeksiyonlar
- Bakteriyel septisemi
- Kemik ve eklem enfeksiyonları
- Deri ve deri altı yumuşak doku enfeksiyonları
- Endokardit
- Polimikrobiyal enfeksiyonlar
İmipenem enfeksiyonun şiddetine göre hafif ve orta
şiddetli enfeksiyonlarda her 12 saatte bir 500 veya 750
mg dozlarda kullanılmaktadır. Gonokok üretriti ya da
servisitinde 500 mg tek doz kullanılır. Hastanın böbrek
fonksiyonlarına göre günde 3 veya 4 dozda uygulanmak
üzere 1-2 gram i.v. uygulama daha ciddi enfeksiyonlarda
kullanılır. Günlük maksimum dozu 4 gramı geçmemeli-
dir. Üç aydan daha küçük ya da 40 kg’dan daha hafif ço-
cuklarda her altı saatte bir 15 mg/kg önerilir. Bu
durumda maksimum doz 60 mg/kg/gün olmalı ve 2
gramı geçmemelidir.10
MEROPENEM
İntravenöz infüzyon için trihidrat şeklinde üretilmiş
olan semisentetik bir karbapenemdir. Meropenemin
suda, %5’lik monobazik potasyum fosfat solusyonu
içinde eriyebilir, etanol solusyonu içinde oldukça yavaş
homojenize olur. C1 konfügürasyonundaki metil grup
birçok memelide (rodentler dışında) dehidropeptidaz I
enzimine karşı dayanıklı olmasını sağlar. Bu durum for-
mülasyonda dehidropeptidaz enzim inhibitorü olarak si-
lastatin kullanım gerekliliğini ortadan kaldırır.
ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTE
Meropenemin yapısındaki tek C2 yan zincir, Haemop-
hilus influenza da dahil gram negatif bakterilere karşı
55
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
daha fazla antibakteriyel etkinliğin ortaya çıkmasına
neden olur. İmipenemle karşılaştırıldığında gram pozitif
bakterilere karşı etkinliği biraz daha düşüktür (Tablo 1).
Anaerobik bakterilere karşı güçlü bir etkinlik gösterir.
Meropenem imipeneme az duyarlı olan bakterilerin bir
kısmına imipenemden daha güçlü etki gösterir. Penisilin
bağlayan proteinlerin büyük kısmına yüksek affinite
göstermesinden dolayı gram negatif bakterilere karşı ol-
dukça güçlü aktivite göstermektedir. Aktiviteleri inoku-
lum yoğunluğundan ya da serumda bulunmasından fazla
etkilenmez. MİK düzeylerine yakın konsantrasyonlarda
bakterisidal etki gösterir.14
Beta-laktamazlara dayanıklılığı diğer karbapenem-
lere benzerlik gösterir. Serine-beta laktamazların bir ço-
ğuna ve genişlemiş spektrumlu beta-laktamazlara
dayanıklıdır, ancak metallo-beta-laktamazlar ve serin
karbapenemazlara dayanıklı değildir.15
FARMAKOKİNETİK ÖZELLİKLERİ
Meropenemin farmakokinetik özellikleri Tablo 5’de
özetlenmiştir.
ABSORBSİYON VE DAĞILIM
Meropenem ağızdan alındığında gastrointestinal emilimi
olmayan bir antibiyotiktir. Beyin omurilik sıvısı da dahil
olmak üzere vücut sıvıları ve dokularına geçişi son de-
rece iyidir ve çoğu kez duyarlı bakterilerin inhibisyo-
nunu gerçekleştirecek konsantrasyonların üzerinde bir
dağılım gösterir. Menenjitli pediyatrik hastalarda (bir ay
ile 15 yaş arası), tek doz 40 mg/kg meropenemin 30 da-
kika ve üzerindeki infüzyonu ile beyin omurilik sıvısın-
daki ilaç dozu 0,9-6,5 mg/L düzeyine ulaşır.16 Tek doz
i.v. uygulamanın ardından, infüzyonun başlangıcından
yaklaşık bir saat (0,5-1,5 saat) sonra meropenemin orta-
lama en yüksek konsantrasyon düzeyleri elde edilir.
METABOLİZMA VE ATILIMI
Meropenemin yaklaşık %70’i değişmeden atılır. Geri
kalan konsantrasyonu halka yapısı bozulmuş şekilde
TABLO 5: Meropenemin farmakokinetik özellikleri.
Farmakokinetik Özellikler Sonuçlar
Cmax 500 mg İntravenöz infüzyon 23 mg/L
(30 dakika sonra)
Cmax 1000 mg İntravenöz infüzyon 49 mg/L
(30 dakika sonra)
Plazma yarıömrü 1 saat
Volüm Dağılımı 0,3 L/kg (kararlılık düzeyi)
Plazma Proteinine Bağlanma %2
Oral ÖNCÜL
inaktif olarak atılır. Böbrek yoluyla atılımın %70’inde
meropenemin molekül yapısı bozulmadan 12 saatte ger-
çekleşir. Probenesid uyguaması ilacın yarılanma ömrünü
yaklaşık %38 oranında artırır, bununla birlikte pik kon-
santrasyon artışı görülmez. Böbrek yetmezliğinde doz
ayarlaması gerekir.15 Böyle durumlarda gerekirse ilacın
metabolitleri hemodiyaliz yoluyla uzaklaştırılır.
TOKSİSİTE VE YAN ETKİLER
Yetişkin hastaların yaklaşık %0,7’sinde nöbet ve diğer
SSS yan etkileri bildirilmiştir. Bunlar içinde daha önce-
den SSS bozukluğu olanlarda yan etki görülme sıklığı
artar. Pseudomembranöz enterokolit meropeneme bağlı
gelişebilen diğer yan etkilerdir. Diğer yan etkiler ara-
sında ishal (%4,8), bulantı ve kusma (%3,6), enjeksiyon
yerinde inflamasyon (%2,4) ve başağrısı (%2,3) görülür.
Moniliyazis pediyatrik hastaların yaklaşık %1,9-3,1’inde
görülür.
Diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı hipersensi-
tivite reaksiyonu bulunan hastalarda meropenem teda-
visi dikkatlice uygulanmalıdır.
KLİNİK KULLANIMI
Meropenem aşağıdaki endikasyonlarda kullanımı öne-
rilmektedir:
- İntraabdominal enfeksiyonlar
- Bakteriyel menenjit (Üç aydan büyük pediyatrik
hastalar dahil)
- Komplike deri-yumuşak doku enfeksiyonları
Meropenemin yetişkinlerde uygulanan dozu her
sekiz saatte değişecek şekilde 0,5-2, 0 gram arasındadır.
Üç aydan daha büyük çocuklarda her sekiz saatte bir in-
traabdominal enfeksiyonlar için 20 mg/kg, menenjit için
40 mg/kg ve deri enfeksiyonları için 10 mg/kg uygulanır.17
DİĞER KARBAPENEMLER VE PENEMLER
BİAPENEM
Yapısında triazolyum halkasının bulunduğu bir semi-
sentetik karbapenemdir. Gram pozitif ve gram negatif
aerop ve anaerobik birçok bakteriye karşı geniş spekt-
rumlu aktivite gösterir.18 Gram negatif aerobic bkterilere
karşı imipenemden biraz daha az aktif, gram pozitif bak-
terilere karşı imipenemden daha aktif bir antibiyotiktir.
Dehidropeptidaz hidrolizine dayanıklı bir karbapenem-
dir. Serin beta-laktamazların çoğuna karşı dayanıklıdır,
ancak diğer karbapenemler ve penemler gibi karbape-
nemazlar tarafından hidrolize edilirler.19 Bronş epitel sı-
56
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
vısında pik konsantrasyon seviyesi olan 2,4-4,4 mg/L dü-
zeyine ulaşırlar. Plazma yarılanma ömrü 1,5-1,9 saattir.
Potansiyel nörotoksik etkileri imipenemle karşılaştırıl-
dığında daha azdır.20
FAROPENEM
Anaerobik patojenleri de içerecek şekilde geniş antibak-
teriyel spektruma sahip oral uygulanan penem grubuna
ait bir antibiyotiktir. Enterik bakterilerin birçoğuna
güçlü antibakteriyel etki göstermesine karşın, Serratia
marcescens, Enterobacter spp. ve bazı Providencia spp.
türlerine daha az etkinlik gösterir.21 Gram pozitif bakte-
rilere karşı genellikle güçlü etki gösterir, ancak P. aeru-
ginosa suşlarına etkili değildir. E. faecium, metisiline
dirençli S. aureus (MRSA) ve bazı koagulaz negatif sta-
filokok suşlarına düşük aktivite gösterir. Geniş spekt-
rumlu beta-laktamaz enzimlerine karşı dayanıklıdır.
Bununla birlikte karbapenemazlar tarafından hidrolize
olur ve etkinliğini kaybeder. Esterlenmiş öncül yapı-
larının biyoyararlanımının fazla olduğu bildirilmiş ol-
masına karşın henüz klinik kullanımdaki etkinliği
doğrulanmamıştır.22
PANİPENEM
C-1 pozisyonunda hiçbir metil grubu içermeyen ve A-3
pozisyonunda asetimidoilpirolidinil yapısı bulunan kar-
bapenemlerdir. Diğer karbapenemlerde olduğu gibi
gram negatif ve gram pozitif bakterilere karşı güçlü an-
tibakteriyel etkinliği vardır. P. aeruginosa türlerine karşı
etkinliği imipeneme benzer. Betamipron (N-benzoil-
alanin) ile 1:1 oranında birlikte uygulandığında renal
anyon transportu ile nefrotoksik etkileri azalır. Panipe-
nem imipeneme oranla dehidropeptidaz enziminin hid-
rolizine biraz daha dayanıklı bir moleküldür. Bununla
birlikte meropenem ya da biapenem gibi dayanıklı de-
ğildir. Karbapenemaz enzimi ile hidrolize olurlar.23
Antibiyotiğin 0.5 ile 0.75 g intravenöz yoldan uy-
gulanması sonucu elde edilen maksimum ortalama kan
konsantrasyonu panipenem için sırasıyla 37 ve 61 mg/L
ve betamipron için 24 ve 39 mg/L’dir. Her iki kompo-
nentin çocuklarda 10 ve 20 mg/kg dozunda uygulanması
ile panipenemin yarılanma ömrü ortalama 1,2 saat iken
betamipronun 0,9 saattir. Beyin omurilik sıvısındaki ilaç
düzeyi en az serum konsantrasyonunundan sekiz kat
daha yüksektir.
Yan etkiler diğer karbapenemlerde bildirildiği gibi
olup, insidansı %10’un altındadır. Yan etkilerin şiddeti
çoğunlukla hafif düzeydedir. Daha once penisilinlere, se-
falosporinlere ya da diğer beta-laktam antibiyotiklere
Oral ÖNCÜL
karşı hipersensitivitesi bulunan hastalar dikkatli şekilde
tedavi edilmelidir.
Şiddetli enfeksiyonlarda klinik kullanım diğer kar-
bapenemlere benzerlik gösterir.
MONOBAKTAMLAR
Beta-laktam halkalarının aktivitesi konusunda yapılan
çalışmalarda antimikrobiyal ajan olarak inaktif halde
bulunan yapıların başka halkalarla birleştirilmesi so-
nucunda bu inaktif moleküllerin aktive olabileceği
saptanmıştır. Bununla birlikte monobaktamlar ve no-
kardisinler gibi bazı yapısal monosiklik beta-laktam
antibiyotikler, P. aeruginosa gibi bazı gram negatif
bakterilere karşı etkilidir.24
Çoğunlukla mantarlar ve Actinomycetes tarafından
üretilen penisilinler ve sefalosporinlerin aksine, mono-
baktamların bir kısmı bakteriler tarafından doğal yoldan
üretilmektedir. Onların basit yapıları nedeniyle total
olarak kolayca sentezlenirler. Bazı monobaktamlarda
beta-laktamaza dayanıklı sefamisinlere benzer şekilde
beta-laktam halkasında bir methoxy grubu taşırlar,
ancak tedavi alanında kullanımı için onay alabilmiş tek
monobaktam olan aztroenamda bu yapı bulunmamakta-
dır.
Monobaktamlar gram pozitif mikroorganizmalara
karşı herhangi bir aktivite göstermezler. Benzer şekilde
penisilin bağlayan proteinlere düşük düzeyde bağlana-
bilmeleri nedeniyle anaerobik etkinlikleri de yetersiz-
dir. Gram negatif bakterilere karşı P. aeruginosa da dahil
olmak üzere penisilin bağlayan protein 3’e güçlü şekilde
bağlanır. Sonuçta mikroorganizma flamentleri değiş-
meye başlar ve bakteri lizisi gerçekleşir.25
Monobaktamlar birçok serin-beta-laktamazlardan
çok az oranda etkilenirler, ancak tüm metallo-laktamaz-
lardan etkilenmektedir. Genişlemiş spektrumlu beta-
laktamazlar ve serin karbapenemazlar tarafından parça-
lanırlar. Grup 1 sefalosporinaz non-methoxylated mo-
nobaktamlara karşı yüksek affinite gösterir, oysa ki grup
2 beta-laktamazlar aztreonama zayıf şekilde bağlanırlar.
Onlar genellikle gram negatif bakterilerin grup 1 kro-
mozomal sefalosporinazlarını uyarmazlar.
AZTROENAM
Aztroenam Chromobacterium violaceum bakterisinden
köken alan sentetik bir monobaktam antibiyotiktir.
Ürün günümüzde gerçekleştirilen sentez işleminin ar-
dından halen intramüsküler ve intravenöz olarak kulla-
nımdadır.
57
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
ANTİMİKROBİYAL AKTİVİTE
Gram negative bakterilere karşı aktivitesi Tablo 1’de gös-
terilmiştir. Aztroenamın bazı bakterilerin %50’sini in-
hibe edici konsantrasyonları şu şekildedir: Aeromonas
spp., 0,1 mg/L; Acinetobacter spp., 16 mg/L; Mor.catarr-
halis, 0,1 mg/L; Burkholderia cepacia, 2 mg/Lve Yersinia
spp., 0.,1 mg/L. Aztreonam P. aeruginosa ve gentamisine
dirençli gram negatif bakteri suşlarına karşı gentamisin,
tobramisin ve amikasin ile yaklaşık %52-89 arasında bir
sinerjik etkileşim gösterir.26
FARMAKOKİNETİK
Aztroenamın farmakokinetik özellikleri Tablo 6’da özet-
lenmiştir.
ABSORBSİYON VE DAĞILIMI
Oral biyoyararlanımı %1’den daha azdır. Birçok gram
negatif patojen için 1 gram intramüsküler veya intrave-
nöz doz uygulandıktan sonra ortalama MİK değerinin
üzerindeki değerlere ulaşır.
METABOLİZMASI VE ATILIMI
Aztroenamın çoğu metabolize edilmez. Laktam halkası-
nın açılıp, yapısal bütünlüğün bozulduğu parçalanma
ürünleri serumda nadiren saptanır. İdrarda tüm dozun
yaklaşık %6, dışkıda %3 oranda yapısı parçalanmış ürün-
ler şeklinde atılımı gerçekleşir.
Aztroenamın yaklaşık %58-72 gibi büyük çoğun-
luğu sekiz saatte üriner sistemden atılır. Bunun dışında
%12’den daha azı safra yolları aracılığıyla moleküler de-
ğişikliğe uğramadan barsaklara ulaşır ve dışkıyla atılır.
TOKSİSİTE VE YAN ETKİLER
Enjeksiyon yerinde ara sıra lokal reaksiyonlar meydana
gelir. Sistemik reaksiyonlar arasında ishal, bulantı
ve/veya kusma ve döküntüler (%1-1,3) meydana gelir.
Nötropeni iki yaşından daha küçük çocukların yaklaşık
TABLO 6: Aztroenamın farmakokinetik özellikleri.
Farmakokinetik Özellikler Sonuçlar
Cmax 1000 mg İntravenöz infüzyon 90 mg/L
(infüzyon sonu)
Cmax 1000 mg intramüsküler infüzyon 46 mg/L
(60 dakika sonra)
Plazma yarıömrü 1,7 saat
Volüm Dağılımı 0,18 L/kg (kararlılık düzeyi)
Plazma Proteinine Bağlanma %56
Oral ÖNCÜL Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9

%11,3’ünde görülür. Ayrıca pseudomembranöz kolit ge-
lişebilir.25
Benzilpenisilin ya da penisilin türlerine karşı im-
münglobulin E antikorlarına sahip hastalarda herhangi
bir reaksiyon gelişmez. Diğer beta-laktam antibiyotik-
lere allerjik hastalarda nadiren reaksiyon gelişir ve bu
reaksiyonlar çoğu kez zayıf reaksiyonlardır.
KLİNİK KULLANIM
Aztroenam aşağıdaki hastalıklarda kullanımı önerilen
antibiyotiktir:
- Pyelonefrit ve sistit dahil üriner system enfeksi-
yonları
- Gram negatif basillerin neden olduğu pnömoni ve
bronşit gibi alt solunum yolu enfeksiyonları
- Septisemi
fibrozisde 50 mg/kg’dır. Bu dozlar benzer şekilde 6-8 saat
aralarla uygulanmalıdır.
DİĞER MONOBAKTAMLAR
KARUMONAM
Aztroenama benzer etkiler gösteren ve benzer patojen
bakterilere etkili semisentetik bir monobaktam antibi-
yotiktir. Plazmid ve kromozomal kaynaklı laktamaz
enzimlerinin büyük bölümüne karşı dayanıklıdır. Bu-
nunla birlikte GSBL enzimleri tarafından parçalanır-
lar.27
Carumonam’ın 1 gram dozu 20 dakikada infüz-
yonla verildiğinde serum konsantrasyonu 78 mg/L dü-
zeyine ulaşır. Plazma yarı ömrü yaklaşık 1,7 saat ve
plazma proteinine bağlanma oranı %18-28’dir.

- Cerrahi alan enfeksiyonları, ülserler ve yanık en-
feksiyonları gibi deri ve yumuşak doku enfeksiyonları
- Peritonit gibi intraabdominal enfekesiyonlar
- Endometrit ve pelvik selülit gibi jinekolojik en-
feksiyonlar
Aztroenam 1-8 gram/gün dozlarında iki ya da dört
doz şeklinde uygulanır. Hastanın durumu ve enfeksiyo-
nun şiddetine göre doz ve uygulama sıklığı değişir.
Çocuklarda 30 mg/kg her 6-8 saatte bir uygulanır. Ço-
cuklarda uygulanan doz ciddi enfeksiyonlarda ve kistik
Carumonam tümüyle glomerüler filtrasyon yo-
luyla atılır. Probenesidin ilaç atılımı üzerine herhangi
bir etkisi yoktur. Atılım ürünlerinin %96’sı idrar
da, %3’ü de dışkıda bulunur. Uygulanan dozun
%68-91’i ilk 24 saat içerisinde idrar yoluyla atılmış
olur.
Yan etkileri ve klinik kullanımı aztroenama
benzerlik göstermektedir. Yetişkinlerde intramüsküler
ya da intravenöz yoldan 1-2 gram/gün dozlarında 12 saat
arayla uygulanır.28

1. Cirillo I, Mannens G, Janssen C, et al. Dis-
position, metabolism, and excretion of
[14C]doripenem after a single 500-milligram
intravenous infusion in healthy men. Antimi-
crob Agents Chemother 2008;52:3478-
83.
2. Keam SJ. Doripenem: a review of its use in
the treatment of bacterial infections. Drugs
2008;68:2021-57.
3. Pillar CM, Torres MK, Brown NP, Shah D,
Sahm DF. In vitro activity of doripenem, a car-
bapenem for the treatment of challenging in-
fections caused by gram-negative bacteria,
against recent clinical isolates from the United
States. Antimicrob Agents Chemother 2008;
52:4388-99.
4. Fuchs PC, Barry AL, Brown SD. In-vitro an-
timicrobial activity of a carbapenem, MK-0826
(L-749,345) and provisional interpretive crite-
ria for disc tests.
J Antimicrob Chemother
1999;43:703-6.
KAYNAKLAR
5. Gill CJ, Jackson JJ, Gerckens LS, et al. In vivo
activity and pharmacokinetic evaluation of
a novel long-acting carbapenem antibiotic,
MK-826 (L-749,345). Antimicrob Agents
Chemother 1998;42:1996-2001.
6. Graham DR, Lucasti C, Malafaia O, et al. Er-
tapenem once daily versus piperacillin– tazobac-
tam 4 times per day for treatment of complicated
skin and skin-structure infections in adults: results
of a prospective, randomized, double-blind multi-
center study. Clin Infect Dis. 2002;34:1460-8.
7. Livermore DM, Sefton AM, Scott GM. Proper-
ties and potential of ertapenem. J Antimicrob
Chemother 2003;52:331-44.
8. Teppler H, Gesser RM, Friedland IR, et al.
Safety and tolerability of ertapenem. J Antimi-
crob Chemother 2004;53:ii75-ii81.
9. Clissold SP, Todd PA, Campoli-Richards DM.
Imipenem/cilastatin: a review of its antibacter-
ial activity, pharmacokinetic properties and
therapeutic efficacy. Drugs 1987;33:183-241.
10. Drusano GL. An overview of the pharmacol-
ogy of imipenem/cilastatin. J Antimicrob
Chemother 1986;18(suppl E):79-92.
11. Livermore D. Interplay of impermeability and
chromosomal -lactamase activity in
imipenem-resistant Pseudomonas aerugi-
nosa. Antimicrob Agents Chemother 1992;
36:2046-8.
12. Remington JS, ed. Carbapenems: a new
class of antibiotics (Symposium on imi-
penem-cilastatin). Am J Med 1985;78(suppl
6A):1-167.
13. Saxon A, Adelman DC, Patel A, Hajdu R, Ca-
landra GB. Imipenem cross-reactivity with
penicillin in humans. J Allergy Clin Immunol
1988;82:213-7.
14. Trias J, Nikaido H. Outer membrane protein
D2 catalyzes facilitated diffusion of carbapen-
ems and penems through the outer
membrane
of Pseudomonas aeruginosa. Antimicrob
Agents Chemother 1990;34:52-7.

58
Oral ÖNCÜL
15. Craig WA. The pharmacology of mero-
penem, a new carbapenem antibiotic.
Clin Infect Dis 1997;24(suppl 2):S266-
S275.
16. Dagan R, Velghe L, Rodda JL, Klugman KP.
Penetration of meropenem into the cere-
brospinal fluid of patients with inflamed
meninges. J Antimicrob Chemother 1994;34:
175-9.
17. Lowe MN, Lamb HM. Meropenem: a review of
its use in patients in intensive care. Drugs
2000;59:653-80.
18. Kikuchi E, Kikuchi J, Nasuhara Y, Oizumi S,
Ishizaka A, Nishimura M. Comparison of the
pharmacodynamics of biapenem in bronchial
epithelial lining fluid in healthy volunteers
given half-hour and three-hour intravenous in-
fusions. Antimicrob Agents Chemother 2009;
53(7):2799-803.
19. Petersen PJ, Jacobus NV, Weiss WJ, Testa
RT. In vitro and in vivo activities of LJC10,627,
Turkiye Klinikleri J Inf Dis-Special Topics 2017;10(1):50-9
a new carbapenem with stability to dehy-
dropeptidase I. Antimicrob Agents Chemother
1991;35:203-7.
20. Yang Y, Bhachech N, Bush K. Biochemical
comparison of imipenem, meropenem and bi-
apenem: permeability, binding to penicillin-
binding proteins and stability to hydrolysis by
-lactamases. J Antimicrob Chemother. 1995;
35:75-84.
21. Gettig JP, Crank CW, Philbrick AH.
Faropenem medoxomil. Ann Pharmacother
2008;42:80-90.
22. Woodcock JM, Andrews JM, Brenwald NP,
Ashby JP, Wise R. The in vitro activity of
faropenem, a novel oral penem. J Antimicrob
Chemother 1997;39:35-43.
23. Shimada K. Panipenem/betamipron. Jpn J An-
tibiot. 1994;47:219–244.
Shimada J, Kawahara
Y. Overview of a new carbapenem pa-
nipenem/betamipron. Drugs Exp Clin Res
1994;20:241-5.
59
24. Acar JF, Neu HC, eds. Gram-negative aero-
bic bacterial infections: a focus on directed
therapy with special reference to aztreonam.
Rev Infect Dis 1985;7(suppl 4):S537-S843.
25. Brogden RN, Heel RC. Aztreonam: a review
of its antibacterial activity, pharmacokinetic
properties and therapeutic use. Drugs 1986;
31:96-130.
26. Swabb EA. Review of the clinical pharmacol-
ogy of the monobactam antibiotic aztreonam.
Am J Med 1985;78(2A):11-8.
27. Imada A, Kondo M, Okonogi K, Yukishige K,
Kuno M. In vitro and in vivo antibacterial activ-
ities of carumonam (AMA-1080), a new N-sul-
fonated monocyclic -lactam antibiotic.
Antimicrob Agents Chemother 1985;27:821-7.
28. Patel JH, Soni PP, Portmann R, Suter K,
Banken L, Weidekamm E. Multiple intra-
venous dose pharmacokinetic study of caru-
monam in healthy subjects. J Antimicrob
Chemother 1989;23:107-11.