კაცობრიობის,საზოგადოების განვითარების

ისტორია და პროცესი აჩვენებს რომ

ორპარტიული სისტემები ანუ ბიპარტიზმი
სამთავრობო სტაბილურობას
უზრუნველყოფენ.ამ სისტემაში უკეთ არის
უზრუნველყოფილი პარტიების სოციალური
ინტეგრაციის ფუნქცია,რადგან დიდ
პარტიებში სხვადასხვა სოციალური ფენის
ინდივიდების ფართო კოალიციები
იქმნება.ისე,რომ ერთი პარტიის რიგებში
განსხვავებული ინტერესების ჯგუფების
თანაარსებობა შესაძლებელი
ხდება.საბოლოოდ,ორპარტიული სისტემების
არსებობისას სახელისუფლებო გუნდები
რეგულარულად და მშვიდობიანად
მონაცვლეობენ,რაც პოლიტიკური სისტემის
სტაბილურობას განაპირობებს.ორპარტიული
სისტემა არ გამორიცხავს სხვა პარტიათა
არსებობას და ფუნქციონირებას,რომლებსაც
აქვთ გარკვეული საქმიანკბის უფლება და
საშუალება,მაგრამ მოკლებულნი არიან
სახელმწიფო ხელისუფლების მოპოვების
რეალურ შესაძლებლობებს.მაგალითად
ა.შ.შ. სადაც ხელისუფლებაში
მონაცვლეობით მოან დემოკრატიული ან
რესპუბლიკური პარტიები.ამ ქვეყანაში
სხვადასხვა დროს სხვა პარტიები 200ზე მეტი
კანდიდატი ცდილობდა პრეზიდენტის
პოსტის დაკავებას,თუმცა
უშედეგოდ.არსებობს ორნახევარი
პარტიული სისტემაც,რომლის დროსაც
არჩევნებში გამარჯვებულ რომელიმე
პარტიას ან პარტიათა ორ ჯგუფს არ ყოფნის
ხმები კოალიციური მთავრობის
შესაქმნელად.შეთავაზებენ რომელიმე
პარტიას გაერთიანებას და მათ
წარმომადგენლებს ადგილს
მთავრობაში,ძირითადად მეორე ხარისხოვან
პოსტზე.