Daniel Demechille L.

Jaramillo Grade-IX Nick Joaquin

Filipino 9
Performance Bilang 4
(Talumpati patungkol sa edukasyon)
Edukasyon ang Solusyon
Walang duda’t alinlangan, kung gaano kahalaga ang edukasyon sa paghubog ng
isang magandang kinabukasan.

“Ang kabataan ang pag-asa ng bayan”. Ang mga salitang ito ay minsang namutawi
sa labi ng ating pambansang bayaning si Dr. Jose P. Rizal. Siya’y mayroong
maraming pangarap sa ating bayan. Hindi lamang ang hangaring makalaya noon sa
pananakop ng mga mapang-aping kamay ng mga Kastila kundi pati na rin ang
pagkakaroon ng edukasyon ng mga kawawang Pilipino na madalas laitin ng mga
ito. Hindi niya malimot ang mga salitang “Indio” o “mangmang” na karaniwang
tawag ng mga mapangilnlang na Espanyol sa mga Pilipino noong panahon ng
kolonisasyon. Ninais ni Rizal na mahango sa kahirapan ng buhay ang mga Pilipiino
at makakamit lamang iyon kung sila’y makapag-aaral. Ang edukasyon ang susi para
mahango sa kahirapan ang mga Pilipino. Iyon ang tanging paraan at wala ng iba pa.

Ngunit nakapanlulumong makita na ang pangarap ni Rizal na mahango sa kahirapan

ang mga Pilipino ay nananatiling panaginip na lamang. Wala na rin halos makita sa
kanyang mga sinabing, “Ang kabataan ang pag-asa ng bayan sa hinaharap.” Nasaan
na ang mga kabataang ito?

Ang mga kabataang pag-asa ng bayan ay wala nang makitang pag-asa sa

kasalukuyan. Maraming kabataan ang lulong sa bawal na droga. Marami sa atin ang
isinusuka na ng lipunan sapagkat pawang karahasan ang ginagawa. Marami ang
nasasangkot sa pagpatay, pagnanakaw, panggagahasa at iba pang krimen. Naging
kalbaryo na ng kanilang mga magulang ang mga kabataang ito. Kawawa naman si
Rizal na umasa noon na tayong mga kabataan ang pag-asa ng bayang ito.

May magagawa pa tayo para maisalba ang mga kabataang naliligaw ang landas
dahil sa kahirapan. Hindi pa huli ang lahat, di ba mayroong mga programa ang ating
 pamahalaan sa mga OSY o Out of School Youths ? Halimbawa na lang ang mga
DepEd ALS o Alternative Learning System na nagbibigay ng pagkakataon sa mga
OSY na makapasok ulit sa paaralan. Marami pang mga programa sa edukasyon ang
ating gobyerno upang masugpo ang kahirapan;nandyan na ang pagbibigay ng mga
scholarship grants at ’study now, pay later scheme’ para sa mga ‘poor but deserving
students’, ang pagpaggawa ng mga paaralan sa bawat barangay upang hindi na tayo
mahirapan sa pagpasok sa eskwela.Kung ganoy may pagkakataon pang makapag-
balik loob ang mga kapwa nating kabataang naligaw ng landas at nasadlak sa
kahirapan.

Kaya naman huwag nating sayangin ang opurtunidad na makapag-aral at

makapasok sa isang paaralan. Dahil ang ating mga paaralan ay hindi lamang
institusyong pang akademiya at instrumento sa paghubog ng pagkatao ngunit ito’y
isang “Training Ground” na rin sa ating mga kabataan upang maihanda ang ating
mga sarili sa pagharap sa totoong laban ng buhay at ito rin ay magiging isang susi
sa pag-ahon sa ating bayan sa kahirapan…Tayo’y mag-aral ng mabuti,dahil ang
‘edukasyon ay ang solusyon’. At ayon nga sa isang kasabihan, “Ang kaalaman ay
hindi mananakaw ninuman.”

Huwag ng magtumpik-tumpik pa, halina’t gisingin natin ang tila natutulog na

kaisipan ng kapwa nating kabataan at kusang gugulin ang ating lakas sa pagsulong
ng tunay na ikabubuti ng ating bayan. Tayo’y makisangkot sa mga napapanahong
isyu, dahil sa pamamagitan ng ating kaalaaman at kuro-kuro ito’y magiging daan sa
kaliwanagan at kaunlaran…ipakita natin na ang kahirapan ay hindi hadlang upang
maabot ang magandang kinabukasan. At nang sa gano’y karapat-dapat nating
sabihin na tayo ang bukas…

Ang pag-asa ng bayan!