1.

Vrh mikroelekrode koja se upotrebljava za merenje biopotencijala ćelija sastoji se od

staklene kapilare dužine l = 2 mm i unutrašnjeg prečnika d = 2 µm, napunjene zasićenim
rastovorom NaCl specifične električne otpornosti ρ =10-2 Ωm. Koliki je otpor stuba
elektrolita?

l = 2 mm = 2 10-3 m

d = 2 µm = 2 10-6 m

ρ =10-2 Ωm

R=?

Stub elektrolita posmatramo kao linijski otpornik za koji važi:

l l l 4l
R  2   2
S r d 
2
d 
 
2
2 4  2  10 3 m
R  10 m
  2
2  10 6 m  3,14
R  6,37  106 
 2. Ekvivalentno kolo za kratki deo nervnog vlakna može se pojednostavljeno prikazati
RCkolom. Ako se nervno vlakno dužine l = 2 mm i pouprečnika r = 40 µm na jednom
kraju pobuđuje naizmeničnom strujom napona U1 = 100 mV i frekvencije ν = 1 kHz.
Koliki će biti napon na drugom kraju? Uzeti da je električni kapacitet vlakna C = 3,3 nF,
a njegova specifična otpornost ρ = 0,6 Ωm.

l = 2 mm = 2 10-3 m

r = 40 µm = 40 10-6 m

U1 = 100 mV = 100 10-3 V

ν = 1 kHz = 1000 Hz

C = 3,3 nF = 3,3 10-9 F

ρ = 0,6 Ωm

U2 = ?

U1 C U2

Omski otpor vlakna R se izračunava prema relaciji za otpor linijskog otpornika:

l l
R  2
S r
2 103 m
R  0,6 m  2,4 105 
40 10 m  3,14
6 2

U1  I  Z

1
Z  R2 
2 C 2
U2  I  X c
 1
R2 
I Z 2 C 2
U1
   2 C R 2 
1
 R 2 C 2  1
U 2 I  Xc 1 2 C 
2

2 C
U1
U2 
R 2 C 2  1
U 2  20 mV
 3. Elektroda kojom se meri biopotencijal ima otpor R = 100 MΩ, a kapacitet C = 10 pF.
Kolika je frekvencija mernog signala pri kojoj prigušenje (slabljenje) iznosi p = 2?
Ekvivalentna električna šema elektrode može se prikazati RCkolom kao na slici.

U1 C U2

R = 100 MΩ = 100 106 Ω

C = 10 pF = 10 10-12 F

p=2

 =?

U1
p
U2

U1  I  Z

U2  I  X c

1
R2 
I Z 2 C 2
U
p 1    2 C R 2 
1
 R2 C 2  1
U 2 I  Xc 1 2 C 
2

2 C

p 2  R 2 C   1
2

R 2 C  p2  1
1
 p2  1
2 CR

  276 Hz
 4. Srednja brzina usmerenog kretanja provodnih elektrona u provodniku je  = 1,5 cm/s.
Koncentracija elektrona iznosi n = 1019 cm-3. Naći gustinu struje. Kolika jačina struje teče
kroz provodnik ako je njegova površina poprečnog preseka S = 0,3 mm2?

 = 1,5 cm/s = 1,5  10-2 m/s

n = 1019 cm-3 = 1025 m-3

S = 0,3 mm2 = 0,3  10-6 m2

j=?

I=?

j  n e
m
j  1025 m  3 1,6  1019 C 1,5  10 2
s
A
j  2,4  104
m2

I  jS
A
I  2,4  104  0,3  10 6 m2
m2
I  7,2 mA
 5. Između elektrode priključene na napon U = 36 V nalazi se živo tkivo. Uslovno se može
uzeti da se tkivo sastoji od dva sloja suve kože i sloja mišića sa krvnim sudovima.
Debljina sloja kože iznosi l1 = 0,3 mm, a debljina unutrašnjeg tkiva iznosi l2 = 9,4 mm.
Naći gustinu struje i napon na koži i na mišićnom tkivu, posmatrajući ih kao provodnike.
Specifične otpornosti suve kože i mišićnog tkiva su ρ1=105 Ωm i ρ2=2 Ωm, respektivno.

U = 3,6 V

l1 = 0,3 mm = 0,3 10-3 m

l2 = 9,4 mm = 0,3 10-3 m

ρ1 = 105 Ωm

ρ2 = 2 Ωm

j=?

U1 = ?

U2 = ?

Živo tkivo možemo posmatrati kao tri redno vezana otpornika (sloj suve kože, sloj mišićnog
tkiva, sloj suve kože), pa je ukupan otpor:

l1 l
R  2 R1  R2  2 1  2 2
S S

Prema Omovom zakonu:

U
I ,
R

A kako je j = I/S, imamo da je:

U
j
RS
U
j
2 1l1   2l2  1  S
S
U
j
2 1l1   2l2
A
j  0,6
m2
Napon na oba sloja kože je:

l1
U1  I  2 R1  2 j  S  1  2 j1l1
S
U1  36 V

Napon na mišićnom tkivu je:

l2
U 2  I  R2  j  S   2  j 2 l 2
S
U 2  0,01 V