Mary Pauline V.

Almirez

BSHM-2B

“SARILI AT PAMILYA“

Una sa lahat ako po si Mary Pauline V. Almirez ako ay 22 years old pinanganak noong
November 03, 1999 sa bayan ng Dasmarinas, Cavite at ang hilig ko sumayaw at kumanta
panganay ako sa aming anim na magkakapatid. At ako ay isang mapagmhal na kapatid kahit na
minsan nagaaway kami pero mahal ko sila kaya ko silang ipagtanggol sa mga taong puro
panlalait ang ginagawa at bilang panganay isa akong breadwinner ng pamilya kaya nagsisikap
ako na makatapos ng pagaaral kahit ilang taon akong napahinto dahil sa aking badside na ugali
na naglalayas pero pinagsisisihan kona ang lahat ng yun dahil masama ang kinalalabasan sa
pamilya ko at lalo na sa sarili ko na minsan ang sama na ng tingin sakin ng tao dahil sa nagging
attitude ko na un kaya hanggat may pagkakataon na magbago nagbabago na ko dahil ayoko
nakikitang nahihirapan ang magulang ko ng dahil sakin kaya mahirap ang sitwasyon ngayon ng
buhay at pagaaral magtatapos ako para sa kanila para makatulong ako hindi man sa ineexpect na
malaking tulong magbibigay ako at ung pagmamahal ko sa kanila hindi matutumbasan ng kahit
ano pinapangako ko sa kanila iaangat ko sila hirap at habang buhay ko silang mahal kaya gusto
ko rin makatapos ng pagaaral.

Ngaun isa akong BSHM student na ginagawa ang lahat para makapagtapos mahirap man pero
kakayanin para sa pangarap ko at ang nagbibigay sakin ng lakas at inspirasyon ay pamilya kaya
hinding hindi ko sasayangin yong mga opportunity na binibigay nila sakin para makapag aral ako
at ang ibinibigay nilang supporta sakin sa bawat desisyon ko pero minsan hindi sila agree kasi
minsan ko na nawala ang kanilang tiwala dahil sa nagawa ko pero lahat ng yon pinag sisisihan
ko kaya ako nagbabago para sa kanila at para sa sarili ko dahil mahal ko sila at hindi ko kayang
nakikita silang umiiyak at nahihirapan ng dahil sakin kaya ngayon tatapusin kona ang aking
pagaaral kahit mahirap ang sitwasyon ngaun magtatapos ako para sa pamilya ko at para sa sarili
ko dahil ayoko na may nanlalait sa pamilya ko dahil nanlalambot ako pag may naririnig akong
masama tungkol sa magulang ko at lalo na sakin kakayanin kahit mahirap at sana wag kaming
magkakasakit dahil mahirap at alam namin na walang tutulong dahil sobrang maiinggitin ang
bawat side ng pamilya namin na ayaw malamang sa lahat ng bagay.
At sana makaya ko pa o naming ang lahat ng pagsubok sa buhay dahil sa pandemic minsan
kulang parin ang lahat ng sakripisyo ng magulangb ko para samin dahil minsan walang trabaho
ang papa ko minsan mahina ang aming tindahan dahil takot narin lumabas dahil sa virus na
nangyayare ngaun kaya sana matapos na ang nangyayare sa mundo natin para maging ok na ang
lahat para hindi na nahihirapan ang bawat isa na walang trabaho at walang mapakain sa mga
kanilang anak para hindi na rin naghihirap ang bata kasi pag mas lalong nadami ang case ng
covid ngaun.