ADOLF HILTER: DE OPKOMST GRATIS

Auteur: Felix West

Aantal pagina's: 200 pagina's
Verschijningsdatum: 2018-11-22
Uitgever: Tdm Publishing
EAN: 9789493001077
Taal: nl
Link:
Download hier
Adolf Hilter: De Opkomst West, Felix
Hoogtepunt vormde het jaar toen nazi-Duitsland voormalig bondgenoot de Sovjet-Unie binnenviel en het jaar toen de westelijk geallieerden in
Normandië landden en de ondergang van nazi-Duitsland zich meer en meer aftekende. Wie was deze man die de wereld zo in het verderf stortte?
Hoe is het mogelijk geweest dat deze arme sloeber uit Wenen, een Oostenrijker notabene, de macht verwierf in Duitsland en het Duizendjarige
Rijk oprichtte. In dit boek staan we stil bij Hitlers afkomst, zijn jeugd en zijn ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog, en hoe deze ervaringen hem
verbitterden en hem voedden in zijn ressentiment tegen het Verdrag van Versailles - waarin alleen Duitsland de schuld kreeg toegewezen - en
richting de Joden die hij daarvoor verantwoordelijk hield.
Was andere dazu sagen - Rezension schreiben. Daar zijn duizenden titels op voorraad. Levering via PostNL: Ondanks dat we op werkdagen
bestellingen voor Wilt u er zeker van zijn dat u uw cadeau op tijd in huis hebt? Overweeg eens uw bestelling online te reserveren en af te halen in
onze boekhandel. Wij hebben duizenden titels op voorraad.
Bovendien wordt onze boekhandel bevoorraad door een andere vervoerder en heeft u uw bestelling snel in handen. Bestellen en betalen. Levering
en verzendkosten. Retourneren en herroepingsrecht. Bestelling annuleren. Readr: klantenkaart en app. Luisterboeken app. Veel gestelde vragen
boeken. Veel gestelde vragen ebooks. Lid worden van Libris Blz. E-mail klantenservice libris. Stel een vraag aan de boekhandel. Toen hij was
bijgekomen zwoer hij nooit meer te drinken. Daar hield hij zich aan, op een enkel glas wijn na. Ook minderde hij zijn vleesconsumptie. Sommige
biografen beweren dat hij zelfs geheel vegetariër werd.
De meeste bronnen stellen echter dat hij in die periode af en toe toch vlees at in de vorm van Leberknödel , een soort ballen van aardappelen en
varkenslever. Dat hij sympathie voor dieren had, bleek uit het feit dat zijn regime als een van de eerste in de wereld wreedheid tegen dieren
strafbaar stelde en de rituele koosjere slachtmethoden, bedreven door Joden, demoniseerde in propaganda. In tegenstelling tot voor dieren had
Hitler geen enkel medegevoel of empathie voor zijn medemensen en was zelfs volstrekt meedogenloos en wraakzuchtig wat zijn tegenstanders
betreft. Mensen waren voor hem hoofdzakelijk middelen die hij al of niet kon gebruiken om zijn gestelde doelen te bereiken. Het is niet duidelijk of
de jonge Hitler in zijn jeugd al dit gebrek aan consideratie of zelfs algehele gewetenloosheid vertoonde.
Hitler doorliep de onderbouw van de middelbare school met de grootste moeite en bleef één keer zitten. Nadat zijn vader was overleden, wist hij
zijn moeder in eindelijk te overreden hem van school te halen. Op zijn 16e verliet hij de school zonder diploma. Twee jaar lang zou hij zijn dagen in
ledigheid doorbrengen, terwijl zijn moeder en zus voor hem zorgden. De jonge Hitler ontwikkelde een opmerkelijk beeld van vrouwen en
seksualiteit. Bovendien moest het een degelijk Duits meisje zijn: eens zou hij woedend zijn uitgevallen tegen zijn kameraden in het leger toen die
suggereerden een 'mademoiselle' te 'nemen'. Hij leidde zijn vriend August Kubizek eens door de Weense rosse buurt om te laten zien hoe
'walgelijk' het er daar aan toeging. Prostituees bezocht hij derhalve niet, bovendien was hij bang voor geslachts ziektes.
Homoseksualiteit vond hij 'afstotelijk'. Dit zou later doorwerken in de extreme seksuele preutsheid die het Derde Rijk later doorvoerde, de sluiting
van alle bordelen en de vervolging van homoseksuelen. In gebeurde er iets wat waarschijnlijk een grote invloed op een deel van Hitlers leven had;
bij Klara Pölzl, Hitlers moeder, werd borstkanker geconstateerd. Ze overleed op 21 december hetzelfde jaar. Hij zou altijd angst voor ziekten
houden. De directeur van het postkantoor had Adolf Hitler gevraagd wat hij wilde worden en of hij niet bij hem op het postkantoor wilde werken.
Volgens een buurvrouw van de familie Hitler in Urfahr had Adolf Hitler de directeur van het postkantoor geantwoord dat hij een beroemd
kunstschilder wilde worden. Omdat het Hitlers ambitie was om een beroemd kunstschilder te worden vertrok hij in september naar Wenen om
zich te laten inschrijven bij de kunstacademie.
De kunstacademie waarbij hij zich aanmeldde wees hem echter af; hij slaagde wel voor de eerste maar niet voor de tweede ronde van het
toelatingsexamen. De rector wees hem erop dat hij een tekentalent had maar dat zijn ongeschiktheid voor de afdeling schilderkunst buiten twijfel
stond. De rector zei tegen Hitler dat zijn talent eerder lag op het gebied van de architectuur dan op het gebied van de beeldende kunst. In
werkelijkheid deed Hitler zelfs geen poging zich te richten op een architectuurstudie, aangezien hij het jaar erna wederom probeerde om toegelaten
te worden tot de afdeling schilderkunst van dezelfde kunstacademie in Wenen. Deze keer kwam hij echter zelfs de eerste ronde niet door. Hitler
ergerde zich aan de populariteit van de art nouveau en hij zag met lede ogen aan hoe het expressionisme in de schilderkunst opkwam. Niet van zins
zich echt in te zetten en verder te bekwamen, leefde Hitler een jaar van zijn moeders erfenis. Hij sliep een tijdje op straat tot hij opvang bekwam in
een daklozenasiel.
De volgende jaren bleef hij rondzwerven door Wenen en overnachten in verschillende liefdadige pensions. In de jaren vóór de Eerste
Wereldoorlog verdiende hij naast zijn wezenuitkering de karige kost met allerlei kleine baantjes en werkte hij als ongediplomeerd kunstschilder. Zo
schilderde hij op zijn kamer in het pension waar hij verbleef vaak ansichtkaarten met landschapjes, stadsgezichten en toeristische trekpleisters na
die hij als aquarel verkocht.
De afbeeldingen van een ansichtkaart van het gemeentehuis van München en het schilderij van Hitler doen vermoeden dat dit schilderij door Hitler
gemaakt is aan de hand van een ansichtkaart. Het feit dat hij als kunstschilder mislukt was schreef hij toe aan de kunstacademie die zijn talent
miskende en de leraren die het onderwijs hadden verpest. Dat zijn eigen luiheid en gebrek aan artistiek talent misschien debet aan het mislukken
van zijn kunstenaarscarrière was, heeft hij nimmer erkend.
Overdag bracht hij veel tijd door in bibliotheken en leeszalen waar hij vooral kranten en boeken uit populaire reeksen las, zoals boeken van Karl
May. In de avonden bezocht hij regelmatig concerten. Daarbij ging zijn voorkeur uit naar uitvoeringen van opera's, operettes en grote werken van
componisten uit de romantiek. Onder anderen Johann Strauss , Mozart , Beethoven en Italiaanse meesters behoorden tot zijn favoriete
componisten. Het Wenen van rond was een van de belangrijkste cultuurcentra binnen Europa waar per jaar ruim maal werken van Wagner
uitgevoerd werden. Richard Wagner was een van de idolen van de Weense jeugd in de periode waarin Hitler in Wenen verbleef. Lohengrin en
Rienzi waren Hitlers favoriete Wagneropera's.
Van Lohengrin heeft hij in Wenen tien uitvoeringen bijgewoond. Hitlers voorkeur voor neoclassicistische architectuur en het werk van een
stedenbouwkundige als Georges-Eugène Haussmann sloot goed aan bij Hitlers artistieke voorkeur. Hitler bezocht verschillende keren het Weense
parlement , waar hij een grote verachting kreeg voor de democratie. De parlementsleden uit Hongaarse en Slavische bevolkingsgroepen spraken in
het Weense parlement meestal hun eigen moedertaal. In het Weense parlement werd naast Duits het vaakst Tsjechisch gesproken, een taal die
Hitler niet verstond. In deze periode vormde hij mede door allerlei contacten zijn ideologische basis, bestaande uit occultisme , antisemitisme ,
antiparlementarisme en Groot-Duits nationalisme ; ook keek hij veelal neer op de Slavische volkeren.
Het versterkte zijn weerzin tegen de democratie en tegen Joden die volgens Hitler via de politiek de grootste invloed hadden op de ontwikkelingen
binnen de Oostenrijkse samenleving. Hitler was in Wenen een romanticus geworden die hield van heroïek en drama en hunkerde naar roem , een
gefrustreerde, werkloze jongeman die aan de rand van de samenleving beland was. In het decennium voor het uitbreken van de Eerste
Wereldoorlog liepen in Wenen en andere grote Europese steden waarschijnlijk duizenden werklozen als Hitler rond.
De Britse historicus Ian Kershaw geeft in zijn uitgebreide Hitlerbiografie aan dat het niet duidelijk is waardoor de Jodenhaat van Hitler nu eigenlijk
ontstaan is. Hij had aanvankelijk Joden in zijn kennissen- en huisgenotenkring en zelfs een Joodse huisarts uit Linz , die Hitlers moeder in haar
laatste dagen heeft verzorgd. Hitler heeft zich ten aanzien van deze arts zeer erkentelijk getoond. Later geïnterviewde kennissen van Hitler uit diens
Weense tijd verklaarden nooit ook maar een enkel negatief woord ten aanzien van Joden uit Hitlers mond gehoord te hebben.
Vaak sprak hij zelfs lovend over zijn vele Joodse kennissen. Kershaw zelf heeft gesuggereerd dat Hitler op dat moment zijn Joodse kennissen
simpelweg nodig had onder andere voor het verkopen van zijn schilderijen en prenten en dat hij daarom zijn ware gevoelens voorlopig voor zich
hield. Anti-Slavische en antisemitische stromingen waren in Wenen, evenals in Sudetenland en Silezië , in opkomst, als reactie op het toenemende
Slavische separatisme. De Joden werd het kwalijk genomen dat zij als fabrieksbazen Slavische arbeiders in dienst namen, die hiertoe naar steden
als Praag , Posen , Pressburg en Wenen trokken en het Duitse karakter van deze steden zouden ondermijnen.
De jonge Hitler was al in Wenen onder de indruk gekomen van het antisemitisme waarmee de toenmalige burgemeester, Karl Lueger , aan de
macht was gekomen. Ook de antisemitische beweging van Georg von Schönerer heeft invloed gehad op de jonge Hitler. Tijdens zijn jaren in
Wenen en later in München , waar hij volgens eigen zeggen graag mensen en hun gedrag observeerde, nam zijn overtuiging de vorm aan die hij
later in al haar extremiteit zou etaleren. In discussies met andere bewoners van het Weense "mannenhuis", waar hij af en toe woonde, bracht hij zijn
standpunten compromisloos naar buiten. Hij praatte om anderen te overtuigen van de juistheid van zijn visie, was altijd bereid tot discussiëren en
hij bleek radicaal en zwart-wit in zijn denken.
Opvallend was toen al dat Hitler niet tegen inhoudelijke kritiek op zijn denkbeelden kon en begon te schreeuwen als hij dreigde een discussie te
verliezen. Ook ontwikkelde hij in Wenen een sterk Duits nationalistisch gevoel, zoals veel Duitsers in Oostenrijk dat kenden. In zijn denken zou
een aansluiting van Oostenrijk bij Duitsland een zegen voor dat land zijn. Hij zag in het heersende huis Habsburg een teveel aan schadelijke
Slavische, dus on-Duitse, invloeden. Ook in het bolsjewisme , marxisme en communisme zag hij een groot kwaad dat bestreden moest worden.
Waarschijnlijk vormde zich in Wenen reeds de kern van Hitlers grote ideaal; het idee van "één leider Adolf Hitler , één wil die van hemzelf , één
volk het Duitse ". Al vroeg in zijn politieke carrière, vanaf ongeveer, liet hij zich der Führer de leider noemen. Hij droomde van een toekomstig
Derde Duitse Rijk het Dritte Reich als opvolger van het eerdere Heilige Roomse Rijk 'eerste rijk' en Duitse Keizerrijk 'tweede rijk' , waarin geen
plaats zou zijn voor Joden en andere door hem verderfelijk geachte groepen in de samenleving onder anderen homoseksuelen , maar waar
Duitsers in harmonie en verenigd onder één leider hijzelf zouden bouwen aan hun toekomst.
Later werd duidelijk dat hij in feite absolute wereldheerschappij verlangde, waarin de Duitsers het machtigste volk zouden zijn. De omvang van
deze grootheidswaan groeide met zijn succes. In zijn rassentheorie verheerlijkte Hitler het vermeende Arische ras , waarvoor hij Lebensraum
leefruimte wilde creëren; daarvoor had hij vooral het grote Rusland in gedachten. Hij verheerlijkte het idee van de 'edelgermaan'. Hitler geloofde
sterk in de maakbaarheid van de mens, getuige ook zijn goedkeuren van de experimenten van Josef Mengele en het aan het werk zetten van
Baldur von Schirach aan het hoofd van de Hitlerjugend. Hij beschouwde Joods bloed als het "gif van de samenleving", dat daaruit geëlimineerd zou
moeten worden. Sommige Hitlerverklaarders noemen dit zijn mystiek. Anderen benadrukken prozaïscher verklaringen zoals zijn uitgesproken
afkeer van het "Joodse kapitalisme ", zonder dat hij daar specifiek namen bij noemde.
Hij creëerde in elk geval een zeer haatdragende en schampere karikatuur van "de Jood" en vuurde die af op zijn publiek. Hitler is in zijn
rassentheorie zeker beïnvloed geweest door het 19e-eeuwse oriëntalisme in Europa en de Geheime leer van de theosofische occultiste Helena
Blavatsky die het vermeende Arische ras als "vijfde kosmische gangmaker" een belangrijke rol toebedeelde en die schreef over de " voorbijgaande
inferioriteit van de Semitische volkeren ". Deze uitleg is gebaseerd op "De geheime leer" van Blavatsky deel 2, na pagina , waar ze zich afzet tegen
het Darwinisme en spreekt over een theosofische "evolutie" in "rassen" van de gehele mensheid die perioden beslaan van miljoenen jaren.
Die evolutieleer gaat over het ontstaan van denkvermogen en astrale en stoffelijke menswording in mythische bewoordingen. De Oostenrijkse,
cisterciënzer monnik en racistisch mysticus Jörg Lanz von Liebenfels noemde zijn eclectische, racistische leer ariosofie , naar analogie van de
theosofie en de antroposofie. Of de leer van Lanz von Liebenfels invloed gehad heeft op het racisme van Hitler wordt betwijfeld. Het antisemitisme
is niet door Hitler uitgevonden. Door de eeuwen heen is het in Europa, variërend naar tijd en plaats, aanwezig geweest. Hitler heeft daar onder
andere met de hierboven genoemde karikaturen van Joden en door zijn grote redenaarstalent handig op in weten te spelen en het antisemitisme tot
ongekende hoogten weten op te zwepen. In de lente van emigreerde Hitler uit onvrede naar het Duitse Keizerrijk. Hij verhuisde naar München in
het Zuid-Duitse koninkrijk Beieren.
Hij ontsnapte daarmee aan de militaire dienst in het Oostenrijks-Hongaarse leger. Lafheid was dat waarschijnlijk niet, want toen in de Eerste
Wereldoorlog uitbrak, nam Hitler onmiddellijk enthousiast dienst in het Keizerlijke Duitse leger. Een waarschijnlijker reden voor Hitlers overstap
van Wenen naar de Beierse hoofdstad, was dat hij voor Oostenrijk geen zelfstandige rol meer zag weggelegd; toen al was in zijn denken
aansluiting bij Duitsland een onontkoombaar feit. Wel bracht deze stap de jonge Hitler in de problemen toen hij enkele maanden later bezoek
kreeg van de politie. De Oostenrijkse politie had hem weten te lokaliseren en verzocht Beieren nu om uitlevering van Hitler. In Oostenrijk wachtte
hem mogelijkerwijs een gevangenisstraf wegens ontduiking van de dienstplicht. Hierop volgde een geschrokken en geagiteerde brief van Hitler die
ertoe leidde dat de autoriteiten enig begrip voor Hitlers situatie toonden.
Als hij zich in Salzburg zou laten keuren zou hij niet strafrechtelijk vervolgd worden. Hitler reisde naar Salzburg en werd daar uiteindelijk afgekeurd
voor militaire dienst. Hitler begreep de inwoners van München niet. De meerderheid van de Beierse bevolking wilde zich het liefst bij de
Habsburgers van Frans Jozef I van Oostenrijk aansluiten, terwijl Hitler de Oostenrijkse hoofdstad Wenen net was ontvlucht. De Beierse boeren
moesten tot Hitlers misnoegen niets hebben van de Groot-Duitse richting. Ze gruwden van het idee van een Groot-Duits rijk onder keizer Wilhelm
II van Duitsland van het Pruisische Huis Hohenzollern , uit het kille, noordelijke en overwegend protestantse Berlijn.
Hitler had gehoopt in München een beter kunstklimaat aan te treffen waarin hij zich als kunstschilder beter thuis zou voelen. Maar het kunstklimaat
in München verschilde tot Hitlers teleurstelling weinig van dat in Wenen. In München werkte de kunstschilder Paul Klee , die contacten onderhield
met kubisten en kunstenaarskring Der Blaue Reiter. Der Blaue Reiter was in in München opgericht door de invloedrijke Russische kunstschilder
Wassily Kandinsky , samen met onder anderen Franz Marc, die onder andere blauwe paarden schilderde.
Het kleurgebruik in Hitlers schilderijen zou in enkele gevallen impressionistisch genoemd kunnen worden, maar zeker niet expressionistisch. Hitler
was een realistisch schilder die niet met de moderne kunstschilders en abstracte kunstenaars in München, en andere grote steden in Europa,
geassocieerd wilde worden. Omdat hij bij voorkeur gebouwen schilderde en zich verwant voelde aan de 19e-eeuwse, Oostenrijkse kunstschilder
Rudolf von Alt , die hij als zijn belangrijkste "leermeester" beschouwde, noemde Hitler zich voortaan liever een architectuurschilder dan een
kunstschilder. In de schilderijen van Hitler zou een paard of een koe nooit een vierkante kop hebben of blauw kunnen zijn. In Hitlers schilderijen
kunnen koeien alleen bruin, wit, grijs, zwart of gevlekt zijn en kunnen de luchten nooit groen of geel, maar alleen blauw of grijs zijn.
Het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd in Duitsland in het algemeen en ook door Hitler met enthousiasme begroet, hij meldde zich in
Beieren vrijwillig voor het leger aan. Hitler had het liefst aan het oostelijk front tegen de Russen gevochten, maar hij werd bij een legeronderdeel
ingedeeld dat naar Vlaanderen gestuurd werd om tegen de Fransen te vechten. Op 29 oktober kreeg het List-regiment zijn eerste vuurdoop. Na
de vier dagen van zware gevechten die volgden, zouden van de man van het List-regiment nog maar man over zijn, zo schreef Hitler aan zijn
kennissen Joseph Popp en Ernst Hepp.
Daarna werd hij ordonnans tussen het hoofdkwartier van het regiment en de bataljonshoofdkwartieren , dichter bij de loopgraven. In mei kreeg hij
een Regimentsdiploma wegens dapperheid tegenover de vijand en in december werd hem het, aan manschappen zelden verleende, IJzeren Kruis
1e klasse verleend. In oktober werd Hitler aan zijn linkerdij geraakt door een granaatscherf.
Voor behandeling van zijn verwondingen verbleef hij van 9 oktober tot 1 december in het Rode-Kruisziekenhuis in Beelitz bij Berlijn. Na zijn
verblijf in het ziekenhuis in Beelitz kreeg Hitler verlof om aan te sterken. Hij was twee jaar niet in Duitsland geweest. Op doorreis naar München
kwam hij voor de eerste keer van zijn leven in Berlijn. Hij was erg onder de indruk van de grote gebouwen en pleinen en de brede boulevards in
de stad. Hitler "ontdekte" tijdens dit eerste verlof dat overal in Berlijn en München joden als "klerk" werkten: "Vrijwel iedere klerk was een jood
en vrijwel iedere jood was een klerk". In het ziekenhuis lagen gewonde soldaten waarvan sommigen blij waren dat ze vanwege invaliditeit niet meer
naar de loopgraven terug konden.
Eind september nam Hitler acht dagen verlof op om Berlijn te verkennen. Hij ergerde zich aan de mentaliteit van de Duitse burgers die alleen maar
zaten te zeuren over het gebrek aan levensmiddelen, de lage lonen en de verplichting om in de munitie- en wapenfabrieken van schatrijke
industriëlen te werken. Veel Duitsers klaagden over keizer Wilhelm II die ze verantwoordelijk hielden voor de economische malaise. Op 14
oktober raakte hij als Gefreiter [noten 1] gewond bij een gasaanval bij Wervik. Hij bleef hierna drie maanden blind als gevolg van de blootstelling
aan mosterdgas.
Hij werd verpleegd in een militair ziekenhuis in het Duitse Pasewalk. Om het litteken te verbergen droeg Hitler voortaan zijn haar met een schuine
lok over zijn voorhoofd. De ineenstorting van het westelijk front, onder andere als gevolg van de Amerikaanse interventie en door de uitputting van
de laatste Duitse reserves, heeft Hitler, die sinds oktober in Pasewalk werd verpleegd, niet bewust meegemaakt; hij ging er daardoor van uit dat
het front steeds stand had gehouden.
Zo geloofde Hitler heilig in de dolkstootlegende waarbij de nederlaag van het Keizerlijk leger werd toegeschreven aan het 'verraad van de
socialisten , Joden, communisten en republikeinen ' de zogenaamde Novemberverbrecher. Tijdens Hitlers herstel in het ziekenhuis werd de oorlog
beëindigd, en tevens het Duitse keizerrijk, en werd Duitsland een republiek. Hitler keerde gedesillusioneerd terug naar München waar, evenals in
de rest van Duitsland, chaos heerste door de novemberrevolutie en de nasleep daarvan.
Ondanks zijn staat van dienst is Gefreiter Hitler nooit bevorderd, omdat zijn superieuren vonden dat hij geen leidinggevende capaciteiten had.
Tussendoor had Hitler tijd om te schilderen en te lezen, zoals te zien aan het schilderij van de ruïne in Messines uit Hij las onder andere een boek
van de gemakkelijk leesbare filosoof Schopenhauer. Later, tijdens een reünie in , negeerden zij hem daarom. Lange tijd hebben onderzoekers
gemeend dat Hitler een heldenrol tijdens deze oorlog vervuld had. Door archiefonderzoek van het List-regiment door Thomas Weber is in echter
aangetoond dat dit stoelde op Hitlers eigen aannames en nazipropaganda tijdens de Tweede Wereldoorlog. Omdat Hitler als ordonnans een
IJzeren Kruis Eerste Klasse ontving is er onder historici veel gediscussieerd over Hitlers moed als soldaat.
Bovendien wilde Hitler, nadat hij in door een granaatscherf aan zijn linkerdij geraakt was, na de behandeling van zijn verwondingen, terugkeren in
het List-regiment. Hij wilde beslist niet naar een andere eenheid of naar huis gestuurd worden. In het List-regiment had Hitler een hogere rang dan
de soldaten in zijn eenheid. Hij opereerde achter de vuurlinie zodat hij niet vaak in de voorste loopgraven onder vuur kwam te liggen. Hij hoefde
niet voor zijn eigen inkomen te zorgen door in losse baantjes te werken of zijn schilderijen te verkopen, zoals hij voor de oorlog in Wenen en
München had gedaan. Als hij zijn functie als ordonnans kwijt zou raken dan werd hij waarschijnlijk gedwongen om in een munitie- of wapenfabriek
te werken.
Gutmann had een voordracht voor deze onderscheiding voor buitengewoon grote moed aan een groep koeriers beloofd als ze na het uitvallen van
een aantal belangrijke telefoonverbindingen, als gevolg van zware artilleriebeschietingen door de geallieerden, een bericht naar de voorste linies
zouden overbrengen. Van buitengewoon grote moed zou tijdens het optreden van de koeriers geen sprake zijn geweest. Tijdens de Sovjetopstand
in München en de vestiging van de zogenaamde Beierse Radenrepubliek in heeft Hitler mogelijk deelgenomen aan het oproer. Een document met
de naam Hittler met twee t's doet dit vermoeden, al is er nog veel discussie tussen academici omtrent dit omstreden onderwerp. Hoe dan ook, het
Freikorps kwam München ontzetten en de communistische opstand werd in de kiem gesmoord. Opeens dook Hitler op als infiltrant van het leger.
Het was in die hoedanigheid dat hij vanaf dat ogenblik bijeenkomsten van kleine politieke groepjes bijwoonde, die als paddenstoelen uit de grond
schoten na de val van het Duitse Keizerrijk.
In kreeg Hitler als infiltrant de opdracht een vergadering van zo'n kleine, mogelijk linkse partij, bij te wonen. Dit was de DAP, de Deutsche
Arbeiterpartei , waarvan het woord "Arbeiter" al voldoende was hen in de ogen van het leger verdacht te maken. De toen nog piepkleine partij
was opgericht door onder meer de spoorwegbeambte Anton Drexler. Zij vergaderden in een bedompt café, waar slechts circa honderd
belangstellenden aanwezig waren. Tot Hitlers verrassing [bron? Het aantal leden bedroeg nog geen vijfhonderd, van wie misschien vijftig actief
waren, en het batig kassaldo bedroeg ongeveer vijftig Papiermark.
Net toen Hitler aanstalten maakte om weg te gaan, maakte een "professor" opmerkingen die Hitler razend maakten. Hierop liep Hitler tevreden
weg. Anton Drexler rende achter hem aan en gaf hem wat pamfletten, met het verzoek bestuurs lid te worden. Na een nacht nadenken stemde
Hitler toe en sloot zich bij de partij aan. Hitler beweerde zelf altijd dat zijn lidmaatschapsnummer van de DAP 7 was. Dit zou bijdragen tot zijn
mythevorming over "een armzalig groepje van zeven dat onder Hitlers hoede zou uitgroeien tot een machtige partij". Hij was echter niet het
zevende lid, maar het zevende lid van het dagelijks bestuur. Zijn werkelijke lidmaatschapsnummer was Op de afbeelding van Hitlers ledenkaart
staat echter wel het lidmaatschapsnummer 7.
Dit is echter het gevolg van het feit dat de partij pas in een fatsoenlijke administratie kreeg en de inmiddels binnen de partij machtige Hitler zichzelf
een kaart met nummer 7 kon toebedelen. Hitler had nummer maar was als 55e toegetreden. De administratie begon echter met nummer om zo de
partij groter te laten lijken. Binnen de DAP maakte Hitler zich in eerste instantie sterk voor de propaganda en fondsenwerving. Waarschijnlijk
waren de meeste donaties in de eerste jaren na de oprichting van de partij afkomstig van het Thule-Gesellschaft , leden van Vrijkorpsen in de
Weimarrepubliek en uit fondsen van verenigingen binnen de Reichswehr. In juni had Hitler zijn positie binnen de partij zo versterkt dat hij de macht
van Anton Drexler kon overnemen. De partij groeide pijlsnel door Hitlers organisatorische, retorische en hypnotiserende gaven. Hitler liet
propagandamateriaal drukken dat hij desnoods zelf verspreidde en binnen de kortste keren waren de zalen gevuld met meer dan man.
Het succes zal Hitlers eigendunk ongetwijfeld hebben vergroot, maar stond in schril contrast met zijn onbeholpenheid in kleine kring. In werd hij
partijleider. Een bewaard gebleven brief van hem uit getuigt ervan dat toen al iets van een "verlosser"-idee in hem aanwezig was; hij beschouwde
zichzelf als de enige die Duitsland naar een "wedergeboorte" kon leiden. In het openbaar profileerde hij zich aanvankelijk nog als "trommelaar" die
de massa's bijeen zou roepen. Ook later zei hij meermalen dat hij geloofde "door het lot" te zijn voorbestemd voor zijn rol in de geschiedenis.
In zijn laatste jaren versterkte die overtuiging zich alleen maar; het was Hitler of de chaos; hij vereenzelvigde Duitsland met zijn eigen levenslot.
Rudolf Hess , bewonderaar van Hitler van het eerste uur, leek de toespraken van Hitler als een soort religieuze openbaringen te beleven. Hij
zweepte aan het begin van een partijmanifestatie de NSDAP-leden in de zaal bijvoorbeeld op met de kreten:. Als reactie op deze aankondiging
van Rudolf Hess barstte in de zaal een compleet pandemonium los. Misschien wel de belangrijkste reden die Hitler aangaf voor zijn beslissing
politiek actief te worden, was de linkse Novemberrevolutie van , waarmee de adellijke regenten, inclusief de Duitse keizer Wilhelm II , van hun
macht werden ontdaan. Voor veel Duitsers was de vernedering van de zogenaamde dolkstootlegende moeilijk te verteren en de democratische
Weimarrepubliek van ondervond dan ook veel tegenstand.
Bovendien had naar Hitlers overtuiging deze revolutie Duitsland definitief de nederlaag bezorgd. Hij zag het als zijn missie dat weer recht te zetten.
De oorlog die hij in begon was voor hem een voortzetting van de Eerste Wereldoorlog, om Duitsland alsnog de overwinning te bezorgen op het
bolsjewisme en het "internationale Jodendom". Contacten tussen de twee partijen mondden uit in een samengaan begin jaren twintig. Hitler werd
de enige leider van beide afdelingen. Ondanks de vele strubbelingen binnen de partij lukte het Hitler de macht te behouden.
Door onder meer agressieve publiciteit en Hitlers sprekerstalent, groeide het aantal toehoorders spoedig tot enkele duizenden per avond. In plaats
van cafés werden nu grote bierhallen afgehuurd voor de samenkomsten en spreekbeurten. Hitler heeft voor de mishandeling van een tegenstander
van de NSDAP tijdens zulke ongeregeldheden in de zomer van een maand vastgezeten. Door de hoge herstelbetalingen die Duitsland volgens het
Verdrag van Versailles vanaf aan de geallieerden moest doen, raakte de Duitse economie steeds verder in het slop.
Omdat de Duitse overheid steeds meer geld moest bijdrukken om zijn ambtenaren te kunnen betalen liep de inflatie steeds sneller op tot de
hyperinflatie in en Frankrijk liet in beslag leggen op de kolenproductie van de mijnen in het Ruhrgebied omdat Duitsland niet langer aan zijn
financiële verplichtingen kon voldoen. Op 11 januari trokken Franse en Belgische troepen het Ruhrgebied binnen om beslag te leggen op de Duitse
kolenvoorraden. De Duitse mijnwerkers gingen in staking maar de Franse militairen braken de staking en traden hard tegen de protesten en het
verzet van Duitse burgers op. De Duitsers moesten meer geld bijdrukken, onder andere om de stakende mijnwerkers te kunnen betalen, waardoor
de inflatie in nog sterker steeg.
Tot leed de Duitse bevolking vooral onder de armoede maar door het gebrek aan steenkool dreigde in de herfst van de winterse kou waardoor de
spanningen verder opliepen. Bovendien was Duitsland na de Eerste Wereldoorlog overspoeld door een vluchtelingenstroom die na de Russische
Revolutie en de Russische Burgeroorlog vanuit Oost-Europa op gang gekomen was. Onder de bevolkingsgroepen die voor de pogroms en de
Rode Terreur van Lenin uit Rusland waren gevlucht bevonden zich veel chassidische joden die in het straatbeeld van de Duitse steden erg opvielen.
De partijaanhang groeide door de crisis en daarmee de hoop op verandering. Op 9 november werd op aandringen van Hitler een poging gedaan
de macht in Beieren te grijpen en daarna de Weimarrepubliek omver te werpen. Deze Bierkellerputsch , zoals hij genoemd wordt, begon in de
Bürgerbräukeller , een bierhal in München. Daar stelde Hitler, zwaaiend met een pistool, de "nieuwe regering" aan de enthousiaste toehoorders
voor, terwijl gewapende groepen mannen strategische gebouwen en instellingen in de stad trachtten te veroveren. Ook Ernst Röhm nam deel aan
deze putsch , die mislukte en waarbij veertien coupplegers en vier politiemensen omkwamen. Hitler probeerde vlak voordat hij werd gearresteerd
zelfmoord te plegen, maar dit werd verhinderd door de vrouw van Ernst Hanfstaengl , bij wie hij onderdak had gekregen. Ondanks de
slachtoffers, die door Hitlers mislukte 'putsch' gevallen waren, werd hij coulant behandeld door de rechtbank, bemand door conservatieve rechters
die waarschijnlijk sympathiek tegenover zijn denkbeelden stonden.
Dat er vraagtekens bij de neutraliteit van de toenmalige Beierse rechtbank gezet kunnen worden blijkt uit de bestraffing van linkse verdachten:
communistische relschoppers werden meestal veel zwaarder gestraft. Van de vijf jaar zat hij slechts dagen uit in de gevangenis van Landsberg ,
onder tamelijk comfortabele omstandigheden. Op 20 december , ruim een halve week voor kerst, werd hij alweer vrijgelaten. Hitler en zijn
medegevangenen konden in de gevangenis in Landsberg vrijwel onbeperkt bezoek ontvangen. Hitler en Rudolf Hess kregen regelmatig bezoek van
vrienden en bekenden, onder andere van dr.
Zijn gevangenschap benutte Hitler voor het schrijven van Mein Kampf Mijn strijd. In dit autobiografische boek beschreef hij zijn afkomst en jeugd,
zijn tijd in Linz , Wenen en München, de vorming van zijn denken, zijn ideeën en zijn toekomstplannen. Hitler verheerlijkt in het boek het Duitse
volk almede diens 'bloed' en 'bodem', waarbij hij historische gebeurtenissen, zoals het verlies van de Centrale mogendheden in de Eerste
Wereldoorlog, in dienst stelt van een op zijn antisemitisme gebaseerde ideologie. De gedeelten in Mein Kampf over Lebensraum en geopolitiek zijn
door Rudolf Hess geschreven die Hitlers secretaris en een van zijn medegevangenen was. De gevangenen in Landsberg konden boeken uit de
bibliotheek laten bezorgen en kranten en tijdschriften lezen. Hitler las in plaats van kranten en boeken uit populaire reeksen, zoals hij tijdens zijn
verblijf in Wenen las, vooral boeken over krijgswetenschap en filosofie.
Hitlers belangstelling ging vooral uit naar teksten en passages die hij aan Hess kon dicteren om in Mein Kampf opgenomen te worden. Hij zocht
vooral naar racistische en antisemitische teksten en naar theorieën over de superioriteit van het "Germaanse ras". Al enkele maanden na zijn
vrijlating eind december werd Hitlers spreekverbod en het verbod op de partij in München opgeheven. Waar het verbod op de partij nog wel
bestond, en dat gold in het begin voor vrijwel heel Duitsland, werd door middel van gewelddadige provocaties geprobeerd "het nieuws te halen".
Dat lukte vaak. Desondanks werd het verbod in de ene na de andere deelstaat opgeheven. In de media werd steeds meer macht veroverd. Het
eerste deel van Mein Kampf werd in uitgegeven. De verkoop hiervan liep zo goed dat in de uitgave van een tweede deel volgde. Dankzij de
verkoop van Mein Kampf kon Hitler kort na zijn vrijlating van een goed inkomen genieten. Het verkoopsucces van de eerste uitgave van Mein
Kampf was vooral te danken aan Hitlers veroordeling voor de deelname aan de Bierkellerputsch , waardoor hij in extreemrechtse kringen als een
martelaar gezien werd. Na zijn vrijlating kon hij dankzij de inkomsten uit de verkoop van Mein Kampf een rustiger leven leiden en in bredere kring
aanhang verwerven.

Adolf Hitler
Levering en verzendkosten. Retourneren en herroepingsrecht. Bestelling annuleren. Readr: klantenkaart en app. Luisterboeken app. Veel gestelde
vragen boeken. Veel gestelde vragen ebooks. Lid worden van Libris Blz. E-mail klantenservice libris. Stel een vraag aan de boekhandel. De
Libris- en Blz. Boeken Adolf Hilter: De Opkomst. Adolf Hilter: De Opkomst. Op werkdagen voor besteld, volgende dag thuisbezorgd.
In winkelmandje. Andere edities. Gratis bezorging van al uw bestellingen. Altijd de laagste prijs voor nieuwe Nederlandstalige boeken. Verlengde
retourtermijn: ruilen of retourneren tot 10 januari Koop lokaal, ook online! Bekijk winkelvoorraad. Samenvatting Samenvatting Tussen en raasde
er een storm over Europa. Met de inval in Polen begon de Tweede Wereldoorlog, die werd gezocht en uitgedacht door de Duitse dictator Adolf
Hitler. Hiermee bracht hij een kettingreactie van oorlogen op gang. Hoogtepunt vormde het jaar toen nazi-Duitsland voormalig bondgenoot de
Sovjet-Unie binnenviel en het jaar toen de westelijk geallieerden in Normandië landden en de ondergang van nazi-Duitsland zich meer en meer
aftekende.
Wie was deze man die de wereld zo in het verderf stortte? Taal: Nederlands Aantal pagina's: Verschijningsdatum: Lees verder. EAN: Hoogtepunt
vor Bruna zegt: Tussen en raasde er een storm over Europa. Hoogtepunt vormde het jaar toen nazi-Duitsland voormalig bondgenoot de Sovjet-
Unie binnenviel en het jaar toen de westelijk geallieerden in Normandië landden en de ondergang van nazi-Duitsland zich meer en meer aftekende.
In dit boek staan we stil bij Hitlers afkomst, zijn jeugd en zijn ervaringen uit de Eerste Wereldoorlog, en hoe deze ervaringen hem verbitterden en
hem voedden in zijn ressentiment tegen het Verdrag van Versailles - waarin alleen Duitsland de schuld kreeg toegewezen - en richting de Joden die
hij daarvoor Lees verder.
Algemene productdetails Subgenre Geschiedenis, Informatieve boeken. EAN Adolf Hilter: De Opkomst. Voor jou gevonden: Literatuur boeken.
Home Boeken Literatuur boeken.

Adolf Hilter: De Opkomst

Overweeg eens uw bestelling online te reserveren en af te halen in onze boekhandel. Wij hebben duizenden titels op voorraad. Bovendien wordt
onze boekhandel bevoorraad door een andere vervoerder en heeft u uw bestelling snel in handen. Bestellen en betalen. Levering en verzendkosten.
Retourneren en herroepingsrecht. Bestelling annuleren. Readr: klantenkaart en app. Luisterboeken app. Veel gestelde vragen boeken. Veel
gestelde vragen ebooks. Lid worden van Libris Blz. E-mail klantenservice libris. Stel een vraag aan de boekhandel. De Libris- en Blz. Boeken
Adolf Hilter: De Opkomst. Adolf Hilter: De Opkomst.
Wij wijzen u graag op het volgende Door drukte rondom de feestdagen zijn de levertijden van PostNL aangepast en kan uw pakket vertraging
oplopen. Geschiedenis Adolf Hilter: De Opkomst. Felix West Meer over Felix West. Lees het volledige artikel. Op werkdagen voor uur besteld,
volgende dag in huis. In winkelwagen. Samenvatting Specificaties. Samenvatting Tussen en raasde er een storm over Europa. Specificaties ISBN
Bezorg- en retourinformatie. Bekijk alle Boeken Bekijk alle Boeken van null. Omschrijving Adolf Hilter: De Opkomst. Bekijk meer. Specificaties
Auteurnaam: Felix West. Aantal bladzijdes: Uitgave: 1. Verschijningvorm: Hardback. EAN: Boek genre: Geschiedenisboeken.

https://cdn.newswire.com/files/x/22/67/1b0426ff44d1a7618e45e09527c8.pdf

https://cdn.newswire.com/files/x/47/46/322deff9b9852701b8380481ff2f.pdf

https://cdn.newswire.com/files/x/b4/6d/ec7ef385ee651f725b0cf7a85a30.pdf

https://img1.wsimg.com/blobby/go/3f1f8f35-3c75-4acf-9a64-13b6f2af93a7/zutphen-de-verdwenen-stad-2.pdf

https://img1.wsimg.com/blobby/go/7e4c2cd2-5fef-41a8-bff1-cd03320943ab/codependence-the-dance-of-wounded-souls-a-cosm.pdf

https://img1.wsimg.com/blobby/go/02d25c48-93e9-4a6b-b51f-72102c004b70/sarbanes-oxley-guide-for-finance-and-informati.pdf

https://img1.wsimg.com/blobby/go/772e4eb4-5975-4d94-8ccd-232d75b9df8b/als-nieuw-397.pdf