ΑΝΑΣΑ

Του Αριστοτέλη Σωτηρόπουλου

FADE IN: Σκηνή πρώτη. Υπνοδωμάτιο.

Μια γυναίκα ξυπνά. Ανοίγει την πόρτα και βγαίνει έξω. Το σπίτι βρίσκεται δίπλα στη
θάλασσα. Παίρνει ένα μεγάλο πλαστικό τόπι θαλάσσης και κάθεται στην άμμο. Κοιτάζει
τη θάλασσα. Πλησιάζει το στόμα της στο στόμιο της μπάλας. Προς έκπληξή μας όμως,
δε φουσκώνει τη μπάλα. Αρχίζει να εισπνέει λίγο λίγο τον αέρα. Κλείνει τα μάτια και
χαμογελά. Κρατά για λίγο την ανάσα της. Εκπνέει κι αμέσως επαναλαμβάνει. Ρουφά τον
αέρα της μπάλας. Προσπαθεί να κρατήσει τον αέρα μέσα της όσο περισσότερη ώρα
μπορεί.

Σκηνή δεύτερη
Θυμάται κάτι.
Σε ασπρόμαυρο πλάνο βλέπουμε την ανάμνηση αυτή. Μια κηδεία.

Σκηνή τρίτη
Επιστρέφουμε στο τώρα.
Ρουφά ακόμα μια φορά τον αέρα. Χαμογελά αλλά ταυτόχρονα κυλά ένα δάκρυ.

Σκηνή τέταρτη
Θυμάται κάτι ακόμα.
Πάλι σε ασπρόμαυρο πλάνο, βλέπουμε τον άντρα της να φουσκώνει την μπάλα στην
παραλία. Είναι οι δυό τους. Παίζουν χαρούμενοι.

Σκηνή πέμπτη
Επιστρέφουμε στο τώρα.
Κοιτάζει τη θάλασσα. Κλείνει τα μάτια και ακούγεται ψιθυριστά: “Θέλω να νιώθω την
ανάσα σου στο στόμα μου..”

[καταλαβαίνουμε πλέον ότι η γυναίκα αναπνέει την ανάσα του νεκρού συζύγου της για
να τον νιώσει κοντά της]