ΙΣΟΓΕΙΟ

Ταινία μικρού μήκους

Σενάριο - σκηνοθεσία
Χάρη Σταθόπουλου

t-short
Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία
Πλαταιών 39 10435
Κεραμικός Αθήνα
210 3461018
-----
Παραγωγός
Κυριάκος Χατζημιχαηλίδης 6944 851818
Αθήνα Αύγουστος 2003
 ΣΥΝΟΨΗ

Η Ρέα είναι μια νέα, όμορφη κοπέλα στο καινούργιο, ευρύχωρο και ακριβό διαμέρισμά
της. Όλα δείχνουν συνηθισμένα αυτό το πρωινό, ώσπου η Ρέα μπαίνει στο ασανσέρ και από 'κει
και πέρα όλα παίρνουν άλλη τροπή. Η Ρέα δεν μπορεί να βρει το ισόγειο και την έξοδο απ' το
σπίτι της καθώς οι όροφοι και τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας αλλάζουν σειρά και θέση
ακαθόριστα, παγιδεύοντάς την μες το χώρο της.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η φωτογραφία είναι μαυρόασπρη. Η Ρέα είναι μια νέα και όμορφη κοπέλα. Βρίσκεται
στο μπαλκόνι του καινούργιου, ακριβού διαμερίσμάτος της, συνομιλώντας με μια φίλη της στο
τηλέφωνο. Είναι ένα συνηθισμένο ηλιόλουστο πρωινό. Η Ρέα αποφασίζει να φύγει και να πάει
προς το σπίτι της φίλης της. Βγαίνοντας απ' το διαμέρισμά της βρίσκει ένα διαφημιστικό
φυλλάδιο στο όποίο δεν δίνει σημασία, το τσαλακώνει και το πετάει. Μένει στον 5ο όροφο,
παίρνει το ασανσέρ και κατεβαίνει. Όμως κάτι δεν πάει καλά. Αντί για το ισόγειο, η Ρέα βγαίνει
στο υπόγειο. Πριν το αντιληφθεί, κάποιος προλαβαίνει και καλεί το ασανσέρ αφήνοντάς την
μόνη της στο υποφωτισμένο υπόγειο. Η Ρέα με τα πολλά βρίσκει τις σκάλες και ανεβαίνει, όμως
προς μεγάλη της έκπληξη βρίσκεται στον πρώτο αντί στο ισόγειο. Ξανακαλεί το ασανσέρ όμως
αντί να βγει πάλι στο ισόγειο βρίσκεται στο υπόγειο. Από 'κει κι έπειτα, η Ρέα μπλέκεται και
παγιδεύεται μες το ίδιο της το σπίτι μέρα μεσημέρι όπου οι όροφοι, τα διαμερίσματα και τα
ονόματα στα κουδούνια αλλάζουν σειρά και θέση άναρχα. Το κινητό της δεν πιάνει και τα
κλειδιά της δεν ανοίγουν το διαμέρισμά της. Χάνει την τσάντα της και κανείς δεν την ακούει που
τρέχει και φωνάζει πανικοβλημένη στους διαδρόμους. Ώρα μετά ηρεμεί και προσπαθεί να
καταλάβει αυτό που της συμβαίνει. Το ασανσέρ έρχεται στον όροφό της και μέσα βρίσκεται η
τσάντα της. Την ανοίγει και βλέπει ότι όλα τα πράγματά της, στα οποία βασιζόταν τόσο καιρό,
έχουν δώσει τη θέση τους σε δεκάδες σκουπιδάκια όμοια μ' αυτό που πέταξε στην αρχή.
Συγκεντρώνοντας δυνάμεις και ηρεμώντας αποφασίζει ν' ανέβει τα σκαλιά και να βγει στην
ταράτσα. Εκεί σαστισμένη κοιτάζει γύρω της με κομμένη την ανάσα. Σε κάθε ταράτσα γύρω της
υπάρχει κι από ένας άνθρωπος. Όλοι σιωπηλοί και απογοητευμένοι. Η Ρέα δείχνει να
καταλαβαίνει γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Πηγαίνει προς την άκρη της ταράτσας. Κοιτάζει κάτω
και βλέπει τον δρόμο άδειο. Ξαφνικά το βλέμμα της πέφτει σ' ένα μπαλκόνι απέναντι. Ένας
νεαρός στέκεται στο μπαλκόνι του και μιλάει χαμογελαστός στο τηλέφωνό του. Η Ρέα με τα
μάτια της βουρκωμένα αρχίζει να του φωνάζει και να κουνάει τα χέρια της προσπαθώντας να
του αποσπάσει την προσοχή. Ο νεαρός γυρίζει το βλέμμα του και την κοιτάζει περίεργος.
Κλείνει το τηλέφωνό του και της χαμογελάει ελαφρά. Η Ρέα παύει να φωνάζει και τον κοιτάζει
κι αυτή εφησυχασμένη μ' ένα μελαγχολικό βλέμμα. Βλέπουμε τον λαμπερό ουρανό και η εικόνα
γίνεται έγχρωμη.
 1 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΡΕΑΣ

Βλέπουμε, σε ασπρόμαυρη εικόνα, τη θέα της μεγαλούπολης απ' το μπαλκόνι της

Ρέας. Η μορφή της ΡΕΑΣ περνάει μερικές φορές μπροστά απ' το κάδρο. Ακούγονται τα
λόγια της.

ΡΕΑ (OFF)
Ναι... πρέπει να το δεις...
είναι πανέμορφο... Φοβερή
θέα, ναι... Θα σ' αρέσει.

Από άλλη λήψη, τη βλέπουμε να προχωράει πάνω κάτω με το κινητό της

τηλέφωνο στ' αυτί.

ΡΕΑ
Ναι, ρε σου λέω... Μόλις
σήμερα πήρα τα κλειδιά,
δεν έχω βάλει έπιπλα
ακόμα... Αύριο λένε θα
μου τα φέρουν.

Ακουμπάει στο κάγκελο του μπαλκονιού της. Χαμογελάει.

ΡΕΑ
Γείτονες; Δεν ξέρω, λες
να 'ναι κανένας ωραίος;
Πού να ξέρω ρε, δεν έχω
δει κανένα... πάντως θα
το ελέγξω.

Κοιτάζει λίγο κάτω.

ΡΕΑ
Ναι... Μπορείς να πεις
ότι αυτό το σπίτι είναι
ότι χρειαζόμουνα... Είναι
και σε καλή γειτονιά όχι
σαν την προηγούμενη, γεμάτη
αλλοδαπούς και περίεργους.

Ξαφνικά γυρίζει πίσω της και κοιτάζει λίγο την απέναντι πολυκατοικία. Το κινητό
παραμένει στ' αυτί της. Κοιτάζει με περιέργεια και βάζει το ελεύθερο χέρι της πάνω απ' τα
μάτια της για να προστατευτεί απ' το φως του ήλιου.
 ΡΕΑ
Δεν θα το πιστέψεις, αλλά
έχω την εντύπωση ότι ένας
τρελός από απέναντι μου
κάνει νοήματα... Χτυπιέται
σαν τρελός σου λέω...

Γυρίζει πάλι μπροστά της.

ΡΕΑ (γελώντας)
Σημείωσε πρώτο μειονέκτημα...
Παλαβός γείτονας.

Κάνει μερικά βήματα ακόμα.

ΡΕΑ
Ετοίμασε καφέ, έρχομαι...
Σε κανά 20λεπτο... Δεν
φαντάζομαι να 'χουν καμιά
πορεία ή καμιά διαδήλωση
σήμερα; Τέλος πάντων ξεκινάω.
ΟΚ,φιλάκια.

Κλείνει το τηλέφωνο και στέκεται όρθια, σιωπηλή και ελαφρώς χαμογελαστή.

2 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 5ος ΟΡΟΦΟΣ

Η Ρέα βγαίνει απ' το διαμέρισμά της. Έχει την τσάντα της στον ώμο. Ο διάδρομος
του 5ου ορόφου είναι αρκετά μεγάλος και λευκός, σαν διάδρομος νοσοκομείου. Κλειδώνει
την πόρτα του διαμερίσματός της. Ξαφνικά το βλέμμα της πέφτει πάνω σ’ ένα
διαφημιστικό φυλλάδιο που βρίσκεται στο πάτωμα. Σκύβει και το παίρνει. Βάζει τα
κλειδιά στην τσάντα και κατευθύνεται προς το ασανσέρ διαβάζοντας το φυλλάδιο. Φτάνει
μπροστά απ' την πόρτα του και πατάει το κουμπί για ν' ανέβει. Καθώς περιμένει
τσαλακώνει το διαφημιστικό στο χέρι της. Συνωμοτικά κοιτάζει αριστερά και δεξιά της. Ο
διάδρομος είναι εντελώς άδειος. Με μια απότομη κίνηση πετάει το σκουπιδάκι στο έδαφος
του κατά τ' άλλα πεντακάθαρου διαδρόμου. Συνεχίζει να περιμένει, καθώς η κάμερα
απομακρύνεται απ' αυτή και μας δείχνει τον αριθμό πάνω στην πόρτα του ασανσέρ που
είναι 5. Το ασανσέρ έρχεται. Η Ρέα ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα.

3 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΑΣΑΝΣΕΡ

Η Ρέα μπαίνει στο ασανσέρ. Η πόρτα κλείνει πίσω της και η Ρέα πατάει το κουμπί
για το ισόγειο. Κοιτάζει σκεπτική γύρω της. Βλέπει τους ορόφους να μειώνονται. Γυρίζει
και κοιτάζει λίγο τον εαυτό της στον καθρέφτη. Ξαφνικά ακούγεται ο ήχος του κινητού
της. Ψάχνει μες την τσάντα της και το βγάζει έξω. Απαντάει.

ΡΕΑ
Ναι... Δεν σ' ακούω... Τί
λες;

Το ασανσέρ φτάνει στον προορισμό του. Η Ρέα σπρώχνει την πόρτα και βγαίνει
έξω με το τηλέφωνο στ' αυτί.

4 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΥΠΟΓΕΙΟ

Η Ρέα βγαίνει απ' τ' ασανσέρ και προχωράει λίγο σ' έναν σκοτεινό και βρώμικο
χώρο.

ΡΕΑ
Τί;... Δεν έχω σήμα, δεν
σ' ακούω... Ξαναπάρε.

Κλείνει το τηλέφωνο. Τότε κοιτάζει γύρω της. Βρισκόταν στο υπόγειο.

ΡΕΑ (μουρμουρίζοντας)
Τί στο διάλο πάτησα;

Γυρίζει πίσω για να πάρει πάλι το ασανσέρ. Απλώνει το χέρι της, όμως πριν
προλάβει ν' ανοίξει την πόρτα, βλέπουμε το ασανσέρ να καλείται από άλλον και ν'
ανεβαίνει. Η Ρέα τραβάει την πόρτα αλλά δεν προλαβαίνει.

ΡΕΑ
Όχι...

Πατάει πάλι το κουμπί, αλλά μάταια. Στέκεται λίγο σκεπτική. Γυρίζει πάλι πίσω,
κοιτάζει λίγο το σκοτεινό χώρο και αποφασίζει να τον διανύσει. Περπατάει γρήγορα,
γρήγορα και φοβισμένα μέσα στο μισοσκόταδο, ώσπου βλέπει τις σκάλες που οδηγούν
προς τα πάνω. Με γρήγορο βήμα αρχίζει ν' ανεβαίνει τα σκαλοπάτια.

5 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 1ος ΟΡΟΦΟΣ

Η Ρέα ανεβαίνοντας τη σκάλα βγαίνει σ' έναν διάδρομο. Κοιτάζει με περιέργεια

γύρω της ψάχνοντας την εξώπορτα. Πηγαίνει προς μια κατεύθυνση και βλέπει μόνο πόρτες
διαμερισμάτων. Πηγαίνει πίσω παραξενεμένη ώσπου το βλέμμα της πέφτει πάνω στην
πόρτα του ασανσέρ. Έδειχνε τον αριθμό 1. Η Ρέα κοιτάζει λίγο με περιέργεια. Απλώνει το
χέρι της και ανοίγει την πόρτα του ασανσέρ που βρισκόταν εκεί. Μπαίνει μέσα.
 6 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΑΣΑΝΣΕΡ

Παραξενεμένη πατάει προσεκτικά το κουμπί του ισογείου. Ρίχνει μια μικρή ματιά
στο ίνδαλμά της στον καθρέφτη καθώς το ασανσέρ κινείται. Ο ανελκυστήρας σταματάει
και η Ρέα ανοίγει την πόρτα να βγει έξω.

7 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΥΠΟΓΕΙΟ

Η Ρέα ανοίγει την πόρτα, αλλά με έκπληξη βλέπει ότι βρίσκεται ξανά στο
υπόγειο. Κοιτάζει σαστισμένη γύρω της αλλά
δεν βγαίνει απ' το ασανσέρ. Κλείνει πάλι την πόρτα.

8 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΑΣΑΝΣΕΡ

Κοιτάζει γύρω της φοβισμένη. Κοιτάζει τα κουμπιά του ασανσέρ. Πατάει ξανά το
κουμπί του ισογείου. Το φρεάτιο αρχίζει ν' ανεβαίνει. Η Ρέα δείχνει πραγματικά
τρομαγμένη. Το ασανσέρ σταματάει. Ανοίγει την πόρτα.

9 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 2ος ΟΡΟΦΟΣ

Η Ρέα βγαίνει έξω απ' το ασανσέρ και με γρήγορο βήμα πάει ν' απομακρυνθεί.
Σταματάει απότομα μόλις καταλαβαίνει ότι βρίσκεται σε διάδρομο. Πάει να επιστρέψει
στο ασανσέρ, αλλά βλέπει ότι εκείνη τη στιγμή κάποιος το καλεί. Κοιτάζει τον αριθμό
στην πόρτα. Ήταν το 2. Ξαφνικά το βλέμμα της πέφτει δίπλα στην πόρτα, στο έδαφος. Με
τρόμο βλέπει το σκουπιδάκι που είχε πετάξει πριν, στον 5ο. Σκύβει, το παίρνει στο χέρι της
και σαστισμένη κοιτάζει μία αυτό και μία τον αριθμό 2 του ορόφου. Φοβισμένη, με
γρήγορα βήματα κατεβαίνει αμέσως τις σκάλες.

10 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 1ος ΟΡΟΦΟΣ

Καθώς κατεβαίνει, η Ρέα απλώνει το κεφάλι της προς το ασανσέρ και κοιτάζει τον
αριθμό που ήταν 1. Μετά συνεχίζει να κατεβαίνει γρήγορα και απότομα τις σκάλες.

11 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 6ος ΟΡΟΦΟΣ

Η Ρέα κατεβαίνει τα σκαλοπάτια και φτάνει σ' άλλον όροφο. Κοιτάζει τον αριθμό
πάνω απ' την πόρτα του ασανσέρ και βλέπει 6. Η Ρέα τρομάζει πραγματικά.

ΡΕΑ
Τί σκατά συμβαίνει;
 Βγάζει το κινητό της απ' την τσάντα της και προσπαθεί να καλέσει έναν αριθμό,
άδικα όμως. Το κινητό δεν έχει σήμα. Η Ρέα απογοητεύεται και δάκρυα έρχονται στα μάτια
της.

ΡΕΑ
Όχι, όχι τώρα...

Κατεβαίνει πάλι τις σκάλες.

12 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 5ος ΟΡΟΦΟΣ

Κατεβαίνει πιο κάτω. Κοιτάζει τον αριθμό και βλέπει ότι βρίσκεται στον 5ο.
Κατευθύνεται προς την πόρτα του διαμερίσματός της. Βγάζει τα κλειδιά απ' την τσάντα
της και προσπαθεί να ξεκλειδώσει την πόρτα αλλά μάταια. Τα κλειδιά δεν ταιριάζουν.

ΡΕΑ
Τί στο διάλο συμβαίνει;
Γιατί δεν ανοίγει;

Κοιτάζει τη διπλανή πόρτα. Ρίχνει τα κλειδιά στην τσάντα της και πηγαίνει στο
γειτονικό διαμέρισμα. Το κουδούνι γράφει "ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ". Αρχίζει και το πατάει.
Το πατάει συνεχώς, όμως δεν έρχεται απάντηση. Χτυπάει με το χέρι της την πόρτα δυνατά.

ΡΕΑ
Είναι κανείς εκεί; Είναι
ανάγκη!

Και πάλι δεν απαντάει κανείς. Αρχίζει να κατεβαίνει πάλι τις σκάλες τρέχοντας
αυτή τη φορά.

13 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 2ος ΟΡΟΦΟΣ

Κατεβαίνοντας τις σκάλες η Ρέα όπως πάντα κατευθύνεται προς το ασανσέρ.

Κοιτάζει και βλέπει τον αριθμό 2. Έχει πλέον πανικοβληθεί και απ' τον πανικό της βάζει τα
κλάμματα. Τρέχει προς τις πόρτες των διαμερισμάτων του ορόφου και αρχίζει να τις
χτυπάει με δύναμη κλαίγοντας και φωνάζοντας.

ΡΕΑ
Ανοίξτε! Βοήθεια! Είναι
ανάγκη!

Η Ρέα ηρεμεί λίγο βλέποντας ότι κανείς δεν απαντάει, ώσπου το βλέμμα της
πέφτει στο όνομα του κουδουνιού. Γράφει "ΚΔΑΚΑΜΠΡ2Ξ4". Η Ρέα το κοιτάζει
σοκαρισμένη. Κατεβαίνει πάλι τις σκάλες.

14 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 4ος ΟΡΟΦΟΣ

Φτάνει στον από κάτω όροφο. Κοιτάζει τον αριθμό και βλέπει ότι βρίσκεται στον
4ο. Πηγαίνει προς τις πόρτες των διαμερισμάτων και κοιτάζει τα ονόματα.
Ακαταλαβίστικες λέξεις σχηματίζουν τα ονόματα στα κουδούνια. Η Ρέα με δάκρυα στα
μάτια καταλαβαίνει ότι κάπου ξέχασε την τσάντα της. Κοιτάζει γύρω της μα δεν τη βλέπει
πουθενά.

ΡΕΑ
Η τσάντα μου;

Με δάκρυα στα μάτια και σε πλήρη σύγχυση ορμάει προς τις πόρτες και αρχίζει
να χτυπάει με δύναμη με τα χέρια της. Αμέσως μετά αφού δεν παίρνει απάντηση τρέχει
προς τις σκάλες και αρχίζει πανικόβλητη να τις κατεβαίνει.

ΜΟΝΤΑΖ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΣΚΗΝΩΝ: Βλέπουμε σε γρήγορο και σχεδόν ακατανόητο

μοντάζ, τη Ρέα να τρέχει ασταμάτητα κλαίγοντας πάνω κάτω στους ορόφους. Την
βλέπουμε να χτυπάει με όλη της τη δύναμη όλες τις πόρτες. Βλέπουμε τα διάφορα
ακαταλαβίστικα ονόματα στα κουδούνια να πολλαπλασιάζονται και τους αριθμούς των
ορόφων να αλλάζουνε με ακαθόριστη σειρά.

15 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 6ος ΟΡΟΦΟΣ

Η Ρέα βρίσκεται καθισμένη στο πάτωμα του διαδρόμου και κλαίει από απόγνωση
βουβά. Με αργές κινήσεις σηκώνει λίγο το κεφάλι της.

16 ΕΣ / ΜΕΡΑ / 6ος ΟΡΟΦΟΣ, ΑΣΑΝΣΕΡ

Η Ρέα είναι τώρα ήρεμη μα με εμφανή τα σημάδια της απόγνωσης και των
δακρύων στο πρόσωπό της. Στέκεται όρθια και ασάλευτη μπροστά απ' το ασανσέρ. Ο
αριθμός είναι 6. Απλώνει το χέρι της και πατάει το κουμπί. Το ασανσέρ έρχεται. Η Ρέα με
ψυχρές κινήσεις ανοίγει την πόρτα και κοιτάζει μέσα χωρίς όμως ν' αλλάξει το βλέμμα της.
Μες το ασανσέρ βρίσκεται η τσάντα της. Την κοιτάζει λίγο και ύστερα σκύβει μέσα και
την παίρνει. Αφήνει την πόρτα να κλείσει. Ανοίγει την τσάντα της και κοιτάζει μέσα. Μ'
ένα ανέκφραστο βλέμμα αναποδογυρίζει την τσάντα για ν' αδειάσει το περιεχόμενό της.
Δεκάδες σκουπιδάκια, παρόμοια μ' αυτό που είχε πετάξει, πέφτουν αργά, αργά και
σκορπίζονται στο πάτωμα. Η Ρέα τα κοιτάζει και με μια απλή κίνηση πετάει κάτω και την
άδεια τσάντα της. Κοιτάζει σιωπηλή τον αριθμό 6 πάνω απ' την πόρτα του ασανσέρ.
Προχωράει προς τις σκάλες και αρχίζει ν' ανηφορίζει.
 17 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΤΑΡΑΤΣΑ

Η Ρέα βγαίνει με αργά βήματα στην πλημμυρισμένη από ήλιο ταράτσα της
πολυκατοικίας. Επικρατεί απόλυτη ησυχία. Κοιτάζει σαστισμένη γύρω της καθώς
προχωράει προς την άκρη της ταράτσας.

18 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΤΑΡΑΤΣΕΣ

Σ' όλες τις γειτονικές ταράτσες βλέπουμε κι από έναν άνθρωπο, άντρα ή γυναίκα.
Είναι όλοι αμίλητοι και σκεπτικοί. Λίγοι απ' αυτούς γυρίζουν και την κοιτάνε. Όλοι έχουν
ένα κουρασμένο και απογοητευμένο βλέμμα στο πρόσωπό τους.

19 ΕΣ / ΜΕΡΑ / ΤΑΡΑΤΣΑ

Η Ρέα κοιτάζει όλο περιέργεια γύρω της, τους ανθρώπους πάνω στις στέγες των
ψηλών, μουντών πολυκατοικιών. Πλησιάζει στην άκρη και κοιτάζει κάτω. Στο δρόμο δεν
κυκλοφορεί κανένας. Επικρατεί απόλυτη ηρεμία. Κοιτάζει με τα μάτια βουρκωμένα γύρω
της. Σηκώνει το βλέμμα της προς τον ουρανό που είναι πεντακάθαρος μ' έναν λαμπερό
ήλιο. Μοιάζει ν' αποδέχεται αυτό που της συμβαίνει. Ξαφνικά κοιτάζει στο απέναντι
μπαλκόνι.

20 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Ένας ΝΕΑΡΟΣ στο απέναντι μπαλκόνι περπατάει αμέριμνος πάνω κάτω μιλώντας
στο τηλέφωνό του. Η μουσική ανεβαίνει και καλύπτει όλους τους εξωτερικούς ήχους.

21 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΤΑΡΑΤΣΑ

Η Ρέα αρχίζει να κουνάει απότομα τα χέρια της, να χοροπηδάει και να φωνάζει

στον νεαρό απέναντί της. Η φωνή της δεν ακούγεται όμως η απόγνωσή της είναι εμφανής
στο πρόσωπό της.

22 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Ο νεαρός δείχνει να μη την ακούει, όμως ξαφνικά λες και την ένοιωσε γυρίζει το
βλέμμα του προς αυτή και την κοιτάζει περίεργος.

23 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΤΑΡΑΤΣΑ

Η Ρέα σταματάει να φωνάζει και να του κάνει σήματα. Τον κοιτάζει σιωπηλή με
δάκρυα στα μάτια αν και πιο ήρεμη πλέον.

24 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Ο νεαρός κλείνει το τηλέφωνο και κοιτάζοντάς την σιωπηλός, της χαμογελάει

ελαφρά.

25 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΤΑΡΑΤΣΑ

Η Ρέα αμίλητη κι αυτή τον κοιτάζει μ' ένα μελαγχολικό βλέμμα.

24 ΕΞ / ΜΕΡΑ / ΟΥΡΑΝΟΣ

Βλέπουμε σε έγχρωμη εικόνα τον πανέμορφο καλοκαιρινό ουρανό και τον

λαμπερό ήλιο.

ΤΕΛΟΣ;

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ

Η ταινία θα τραβηχτεί σε ασπρόμαυρη φωτογραφία με ισχυρό contrast και με όσο το

δυνατόν περισσότερο φυσικό φως δίνοντας έμφαση στο απόλυτο λευκό των διαδρόμων
της πολυκατοικίας. Η εικόνα θα αλλάξει σε έγχρωμη μόνο στο τελευταίο πλάνο του
έργου. Οι λήψεις πρέπει να γίνουν κάτω από άπλετο φως ηλίου. Η ταινία θα αποτελείτε
από αρκετά μικρά μονοπλάνα, ενώ οι λήψεις μέχρι τη σκηνή 7 θα είναι σταθερές και
σχεδόν παγωμένες με τη χρήση steadycam όταν η ηρωίδα κινείται. Μετέπειτα όσο η
ηρωίδα πανικοβάλετε, για να πετύχουμε τη μεγαλύτερη ταύτιση του θεατή, οι λήψεις
θα γίνονται με κάμερα στο χέρι άρα και ασταθή εικόνα. Από τη σκηνή 15 και μετά
σταματάει η λήψη με κάμερα στο χέρι και επιστρέφουμε στα πιο σταθερά πλάνα με
περισσότερη όμως χρήση του steadycam. Το γύρισμα θα ήταν καλύτερα να γίνει με
κάμερα mini DV όχι μόνο για τους ευνόητους οικονομικούς λόγους αλλά και γιατί θα
 μας δώσει μεγαλύτερη ταχύτητα αλλά και αμεσότητα με το θεατή ώστε να πετύχουμε
την απαιτούμενη ταύτιση αλλά και κατανόηση της αλληγορίας που κρύβει μέσα της η
ιστορία. Μια αλληγορία που είναι εμφανής καθ΄ όλη τη διάρκεια του σεναρίου και που
είναι ο κινητήριος μοχλός της ιστορίας. Με το σενάριο να λειτουργεί σε δύο
παράλληλα επίπεδα, στο πρώτο επίπεδο όπου έχουμε να κάνουμε με ένα μεταφυσικό
θρίλερ όπου η ηρωίδα απειλείται μέρα μεσημέρι μες το σπίτι της όχι από κάποιον
δολοφόνο ή κάποιο τέρας αλλά στην ουσία απ' τον ίδιο της τον εαυτό, εκεί δηλαδή που
μπαίνει το δεύτερο επίπεδο του σεναρίου, η πολιτική και κοινωνική αλληγορία. Με την
ηρωίδα μας απολύτως απομακρυσμένη απ' τα πραγματικά προβλήματα της
καθημερινότητας με μια στάση υπεράνω των υπολοίπων και πλήρως εξαρτώμενη απ'
τα υλικά αγαθά. Όπως τα λεφτά, το κινητό της, η τσάντα της, η πιστωτική της κάρτα,
τα ρούχα της κτλ. Ο εφιάλτης που την περιμένει θα γίνει για να πάρει ένα μάθημά και
να επαναπροσδιορίσει τις πραγματικές αξίες της ζωής της όπου θα πρέπει να κάνει
θυσίες και να πάρει γενναίες αποφάσεις για να φτάσει στην απόλυτη αλλαγή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΥ / ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Ονοματεπώνυμο: Χάρης Σταθόπουλος

Ημερομηνία Γεννήσεως: 11 Δεκεμβρίου 1982
Πόλη Γεννήσεως: Αθήνα
Διεύθυνση Κατοικίας: Σουλίου 7, Αιγάλεω
Πόλη Κατοικίας: Αθήνα
Τηλέφωνα Επικοινωνίας: 6973920043, 2105989812
Οικογενειακή Κατάσταση: Άγαμος

Σπουδές: Αποφοίτησα από το Πειραματικό Σχολείο Πανεπιστημίου Αθηνών το2000

Φοίτησα στη Σχολή Σταυράκου την περίοδο 2001 - 2002

Είμαι κάτοχος του διπλώματος Proficiency του πανεπιστημίου Cambridge στην

Αγγλική γλώσσα
 Παρακολούθησα το εκπαιδευτικό σεμινάριο με θέμα " Video και Ηλεκτρονικοί
Υπολογιστές στο μη-γραμμικό μοντάζ " που διοργανώθηκε από το
τμήμα Digital Video της INFOΔΟΜΗ.

Φοιτώ στα Δημόσια ΙΕΚ Χαιδαρίου στο τμήμα του Μοντάζ

Προεργασία: Βοηθός Σκηνοθέτη στο βίντεο κλιπ " If you need me " του συγκροτήματος
Scopitone (2003)

Σενάριο / Σκηνοθεσία / Παραγωγή στη μικρού μήκους ταινία " Ημίφως " (2003)

Βοηθός Σκηνοθέτη στη μικρού μήκους ταινία " Ο Τσάρλι λέει..." (2003)

Βοηθός Ηχολήπτη στο Στούντιο Άλφα σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές (2002 -

2003)

Βοηθός Σκηνοθέτη στη μεγάλου μήκους ταινία " Γύρω γύρω όλοι " (2002)