3D-printer Anet A6: van filament

veranderen tijdens het printen

Deze printer met maar één extrusiebuis

is niet ontworpen om objecten in twee
kleuren te printen. In het ElektorLab zijn we al een tijdje bezig de Anet A6 te testen, een
goedkoop maar veelbelovend type 3D-printer. Een eerste voordeel van dit apparaat is zijn
prijs. Als u denkt dat prijs en kwaliteit altijd rechtstreeks met elkaar verbonden zijn, zou de
prijs u waarschijnlijk afschrikken.
Maar laten we die vooroordelen even aan de kant zetten: deze printer heeft een vrij goede
reputatie. Er valt veel te leren van deze kit: hij is goed ontworpen en gemakkelijk samen te
bouwen. De stevigheid van de robuuste behuizing geeft een goed gevoel.
Al sinds de eerste experimenten hebben we deze 3D-printer geadopteerd in het ElektorLab,
vooral vanwege zijn flexibiliteit. Hier is een eerste poging om een object met twee kleuren te
printen, waarbij we tijdens het drukproces van filament moesten veranderen, waar deze
printer met maar één extrusiebuis niet voor is ontworpen. Dat blijkt gemakkelijk te doen
dankzij een module (plug in) van de uitstekende software Cura.
Eerste indruk van de Anet A6

Anet is inmiddels een van de bekendste 3D-printerfabrikanten uit China. Naast de wat minder
bekende "Anet A6" verkoopt de fabrikant ook het veel bekendere model "Anet A8", evenals andere
kant-en-klare printers, die echter in veel hogere prijsklassen vallen. Deze test gaat over de Anet A6.
Laten we eerst de belangrijkste verschillen tussen de twee goedkope Anet-modellen eens nader
bekijken.

Anet A6 vs. Anet A8

Beide modellen zijn 3D-printerkits die voornamelijk verschillen in de details. Waarschijnlijk het meest
relevante verschil tussen de Anet A6 en de Anet A8 is het grotere display van de A6 en de bediening
met één knop. Het display van de Anet A6 toont maximaal 12864 pixels, terwijl het display van de A8
slechts 2004 pixels heeft. De Anet A8 wordt bediend via 5 bedieningsknoppen. De Anet A6
daarentegen heeft een éénknopsbediening met draaiknop. Het gebruikte moederbord is nu identiek
in beide modellen.

Eerste indruk van de Anet A6

Anet is inmiddels een van de bekendste 3D-printerfabrikanten uit China. Naast de wat minder
bekende "Anet A6" verkoopt de fabrikant ook het veel bekendere model "Anet A8", evenals andere
kant-en-klare printers, die echter in veel hogere prijsklassen vallen. Deze test gaat over de Anet A6.
Laten we eerst de belangrijkste verschillen tussen de twee goedkope Anet-modellen eens nader
bekijken.

Anet A6 vs. Anet A8

Beide modellen zijn 3D-printerkits die voornamelijk verschillen in de details. Waarschijnlijk het meest
relevante verschil tussen de Anet A6 en de Anet A8 is het grotere display van de A6 en de bediening
met één knop. Het display van de Anet A6 toont maximaal 12864 pixels, terwijl het display van de A8
slechts 2004 pixels heeft. De Anet A8 wordt bediend via 5 bedieningsknoppen. De Anet A6
daarentegen heeft een éénknopsbediening met draaiknop. Het gebruikte moederbord is nu identiek
in beide modellen.

Anet A6 Anet A8
Een ander verschil is de geleiding van de X-as. De A8 heeft een verticale geleiding, dus beide assen
lopen parallel op elkaar, terwijl de asgeleider van de Anet A6 horizontaal loopt, dus naast elkaar. Alle
beugels van de A6 zijn gemaakt van acryl. Beugels van het A8-model zijn gedeeltelijk gemaakt met
behulp van 3D-printen. Er is nog een verschil in de leveringsomvang. De A6 wordt geleverd met een
rol wit PLA-filament van 500 gram. Dit is niet gedaan met de Anet A8!

Inhoud

De Anet A6-kit wordt geleverd met alle benodigde componenten. Naast de behuizingsdelen worden
ook de benodigde schroeven, riemen, assen, geleidestangen etc. meegeleverd. Ook het voor de
montage benodigde gereedschap is bij de levering inbegrepen, zodat wie niet het juiste gereedschap
bij de hand heeft, de printerkit probleemloos kan monteren. De fabrikant levert zelfs een rol wit PLA-
filament van 500 g bij elke Anet A6-kit. Na montage staat niets een eerste poging tot druk in de weg.

Ontwerp en vakmanschap

De Anet A6 is gemaakt op basis van het Prusa-ontwerp van Josef Prusa en kan grotendeels worden
toegewezen aan de RepRap-scene ("Rapid Prototyping and Rapid Manufacturing"). Het open source-
ontwerp zou het mogelijk maken om de Anet A6 te reproduceren zonder de voltooide printerkit.

De verwerking van de printer volgens de prijs goed. De geteste kit geen onderdelen moesten worden
bewerkt, en de delen werden tezamen nauwkeurig en schroef gezet. De stalen schachten bevatten
werden direct en kan gemakkelijk worden gemonteerd. Toch is dit DIY genieten Printer Kits uit China
met zorg. De onderdelen van onze testkits waren zonder knopen, maar het is ook niet ongewoon
onnauwkeurig golven om een verwend Heatbed of andere, slecht verwerkte delen te vangen!
Hardware

De printruimte van de Anet A6 meet 220 x 220 x 250 mm. De extruder is van het type "Direct Drive",
waarbij de extruder direct boven de hotend is geplaatst en dus leidt tot een verhoogd gewicht op de
X-as. Het mondstuk heeft een diameter van 0.4 mm. De hoogte van de bedrukbare laag ligt tussen
0.1 en 0.2 mm. 1.75 mm filament gemaakt van verschillende materialen wordt ondersteund (ABS /
PLA / HIPS worden genoemd). Anet specificeert de nauwkeurigheid van de X- en Y-assen als 0.012
mm. De Z-as is 0.004 mm. De gebruikte motoren zijn niet-gespecificeerde NEMA17-stappenmotoren.
Het moederbord is van het type Anet V2.0.

Assemblage van de Anet A6

Waar zijn de instructies? Bij de Anet A6-kit worden geen gedrukte bouwinstructies geleverd. In plaats
daarvan heeft Anet een USB-kaartlezer in de vorm van een stick met een geschikte 16GB Micro SD-
geheugenkaart. Naast de geïllustreerde montage-instructies bevat de geheugenkaart ook het "Cura"
slicer-programma, de juiste printerstuurprogramma's en testbestanden die zijn afgestemd op de A6
en direct na montage kunnen worden afgedrukt.

De meegeleverde instructies zijn grotendeels geïllustreerd, maar het is, vooral voor beginners, aan te
raden om de video-instructies op YouTube te volgen. De stap naar de Z-eindstop werd zelfs helemaal
weggelaten in de geïllustreerde instructies, wat zeker tot veel frustratie zou hebben geleid aan het
einde van de montage. Maar u moet ook niet 1: 1 vertrouwen op de video-instructies van de
fabrikant. De drager van het heatbed is in beide instructies verkeerd om gemonteerd waardoor de
band niet parallel loopt.

Kalibratie van de Anet A6

Voordat u zelfs maar kunt beginnen met afdrukken, moet de printer worden gekalibreerd. De Z- en X-
as moeten parallel lopen, het warmtebed van de Y-as moet in de voorloop liggen en ook de afstand
tussen het mondstuk en het verwarmingsbed moet worden aangepast. De hoogte van het
verwarmingsbed kan worden gecorrigeerd met behulp van vier draadschroeven met vleugelmoeren.
De maximale afstand tot het mondstuk mag niet meer zijn dan 0.1 mm. Om deze afstand te bereiken,
neemt u een vel papier en legt u dit op het verwarmingsbed. Als u het mondstuk eroverheen laat
lopen, zou u een lichte druk op het vel moeten kunnen voelen. Alle printerbanden moeten
voldoende gespannen zijn, anders zijn de afdrukresultaten onnauwkeurig.
Een andere stap is het inbrengen van het filament. Om een eerste ervaring op te doen, kunt u veilig
het meegeleverde filament gebruiken. Het filament wordt rechtstreeks in de extruder gevoerd.
Hiervoor wordt de metalen veerwip naar beneden gedrukt en wordt het filament door de kleine
opening geduwd. Dan moet je het filament met een beetje gevoel langs het transportwiel door een
andere opening rechtstreeks in de nozzle steken. U kunt zien of het filament correct is geplaatst door
of er vloeibaar filament uit de nozzle komt. Uiteraard dient u de spuitkop vooraf voor te verwarmen
tot ongeveer 200 ° C! Het filament kan worden verwijderd door een paar centimeter door het
voorverwarmde mondstuk te duwen, de tuimelschakelaar naar beneden te drukken en het filament
met een zwaai omhoog te trekken.

Eerste druktesten

Als u de bovenstaande stappen correct heeft uitgevoerd, staat niets de eerste afdruk in de weg. Voor
beginners is het raadzaam om eerst de printbestanden op de SD-kaart af te drukken. Voor het
afdrukken wordt de SD-geheugenkaart in de overeenkomstige sleuf op het moederbord gestoken.
Vervolgens zet je de Anet A6 aan en selecteer je de SD geheugenkaart als printmedium. Als
alternatief kunt u ook afdrukken vanaf een aangesloten computer. Een verbinding tussen de
computer en de printer wordt tot stand gebracht via de USB-interface op het moederbord. De
benodigde stuurprogramma's bevinden zich ook op de SD-geheugenkaart.

Als u een afdruktaak hebt gestart, zullen het verwarmingsbed en de spuitmond opwarmen tot de
temperatuur die is opgegeven in het GCODE-bestand. Via het display kan de actuele temperatuur
worden afgelezen en bewaakt. De temperatuur van het verwarmingsbed ligt meestal tussen de 50°C
en 60°C. De temperatuur van de nozzle is afhankelijk van het betreffende filament. De meeste
filamentfabrikanten bieden de juiste printtemperaturen. De printtemperaturen staan ook
aangegeven op het meegeleverde Anet filament. Maar ook hier, probeer het eens! Bij onze eerste
drukproeven was het verwarmingsbed standaard ingesteld op 50°C en de nozzle op 200°C. Wel
behaalden we betere printresultaten met het Anet filament bij 60°C en 210°C. Een aanbevolen eerste
afdrukpoging is de "XYZ Calibration Cube". Deze kleine kubus is snel geprint en de nauwkeurigheid
van de print kan worden gemeten met een schuifmaat.

Onze eerste printervaringen met de Anet A6 zijn meer dan positief. Als u alle stappen voor de
inbedrijfstelling in acht neemt, kan de eerste afdrukpoging ook succesvol zijn en een nauwkeurig
resultaat opleveren. Vergeleken met veel duurdere kant-en-klare printers doet het printresultaat van
de Anet A6 hier geenszins onder.
U kunt hier een GCODE voor de XYZ-kalibratiekubus downloaden die is afgestemd op de Anet A6:
https://www.dropbox.com/s/u5dtx1a989sivrw/AA_xyzCalibration_cube.gcode

CAD en slicer

Je maakt je eigen 3D-modellen met zogenaamde "CAD-programma's". Een van de meest

beginnersvriendelijke is  "TinkerCAD" , een "browsergebaseerde tool voor 3D-ontwerp en -
modellering". Hier kunt u beginnen met modelleren zonder dat u software hoeft te downloaden en
uw voltooide 3D-model als een STL-bestand exporteren. Gevorderde gebruikers zouden eens een
kijkje moeten nemen op  "SketchUp"  gooien. Dit gratis 3D-programma is complexer, maar biedt ook
veel meer modelleeropties.

TinkerCAD SketchUp

Als je een 3D-model hebt gemaakt en het in STL-formaat hebt opgeslagen, heb je een zogenaamd
"slicer-programma" nodig om er een afdrukbare GCODE van te maken. De meest bekende freeware
3D-slicer is  "Cura" , Als u Cura hebt gedownload en geïnstalleerd, moet u een nieuw 3D-
printerprofiel maken met de juiste Anet A6-parameters. Beginners kunnen ook aan het eind werken
Profiel van "maciekish" Om op terug te vallen. Het 3D-model in STL-indeling wordt nu in Cura
geïmporteerd. Er kunnen dan talrijke afdrukparameters worden ingesteld. Naast de snelheden
kunnen ook de laaghoogte, de infill en andere parameters als GCODE worden opgegeven. Daarnaast
krijg je een preview van hoe de print zal lopen, hoe laat het zal duren en hoeveel filament er gebruikt
gaat worden. De GCODE kan worden geëxporteerd naar de SD-geheugenkaart of u kunt rechtstreeks
afdrukken via Cura, op voorwaarde dat Cura via de USB-interface op de Anet A6 is aangesloten.
 Cura3D

Anet A6-verbeteringen

Een doe-het-zelf 3D-printer is vaak een omvangrijk handwerkproject waarbij je graag onderdelen
ruilt om zo nog betere printresultaten te behalen. Enerzijds zijn er afdrukbare verbeteringen die
relatief eenvoudig te implementeren zijn, maar er zijn ook uitgebreide aanpassingen die ingrijpende
wijzigingen aanbrengen in de voormalige Anet A6. Bijgevoegd vindt u een overzicht van mogelijke
wijzigingen. We hebben al veel van de hier vermelde verbeteringen in detail getest.

Afdrukbare verbeteringen

 Fan-Duct (fan):  Deze verbetering zorgt voor een uniforme koeling van de gloeidraad en is een van de
belangrijkste, afdrukbare verbeteringen.

Ventilatorbuis door Paclanc

 Y-riemspanner:  Om ervoor te zorgen dat de riem van de Y-as altijd strak zit, is het raadzaam om
deze riemspanner af te drukken.

Y-riemspanner van Photograaf16

 Tafel moer deksel:  Met deze verbetering is het verwarmingsbed nog eenvoudiger te kalibreren.

Tablet Nut Cover door AndrewUsov

 Filament gids:  Zodat de gloeidraad niet verstrikt raakt, is er deze praktische filamentgeleider, die de
gloeidraad gelijkmatig naar de extruder leidt.

Tablet filament gids door CanalVap

Vervangbare verbeteringen

 Igus glijlagers (RJ4JP-01-08):  Een van onze eerste, niet-afdrukbare verbeteringen was de vervanging
van de originele kogellagers door de Igus glijlagers RJ4JP-01-08. De volledig kunststof glijlagers
bestaan uit een speciale iglidur® kunststof die bijzonder slijtvast en ook zelfsmerend is. Het voordeel
van de Igus glijlagers ten opzichte van de in de fabriek geïnstalleerde LM8UU lineaire lagers is het
verminderde volume en de onderhoudsvrijheid. Om naar de Igus RJ4JP-01-08 om te bouwen heb je
in totaal 8 van dergelijke glijlagers nodig, die verkrijgbaar zijn vanaf € 2, - per stuk. 

Igus RJ4JP-01-08 lagers

 16 tanden: 100 stappen / mm

 20 tanden: 80 stappen / mm

 25 tanden: 64 stappen / mm

GT2 distributieriem met katrollen

 E3D-V6 Bowden:  Het is ook interessant om de directe extruder om te bouwen naar de E3D-V6
Bowden-extruder. Het voordeel van een Bowden-conversie is het lagere gewicht op de X-as,
waardoor nauwkeuriger prints kunnen worden behaald bij hogere printsnelheden. Tegelijkertijd
wordt echter de afstand tussen de extruder en de nozzle vergroot, waardoor met name zeer zachte
filamenten zeer moeilijk te printen zijn met een Bowden-opstelling. Als je wilt veranderen, raden we
een E3D-V6 Bowden-extruderreplica aan, die verkrijgbaar is vanaf € 7. Natuurlijk moet de X-as-slede
ook dienovereenkomstig worden geconverteerd naar Bowden. Een heel goed ontwerp met een
mooie naam  "Frankenstein"  is beschikbaar op thingiverse.
E3D-V6 Bowden-extruder

 Inductieve / capacitieve nabijheidssensor:  Het constant opnieuw uitlijnen van het warmtebed kan
op de lange termijn snel frustrerend worden. Dit kan worden verholpen door een capacitieve of
inductieve naderingssensor die de Z-eindstop vervangt. De nabijheidssensor wordt rechtstreeks op
de extruderschuif bevestigd. Een handmatige correctie van de afstand tussen de nozzle en het
heatbed is dan niet meer nodig. Om een dergelijke "auto level"-conversie te laten slagen, moet er
echter een andere firmware op het moederbord van de Anet A6 worden geflitst. Waarschijnlijk de
bekendste, alternatieve firmware voor de Anet A6 en Anet A8 printerseries is de zogenaamde
"SkyNet 3D" Firmware. Er zijn ook een paar dingen waarmee u rekening moet houden als het gaat
om de sensoren zelf. De beste manier om een capacitieve sensor te kiezen, is door op een glazen
oppervlak te printen, aangezien een inductieve sensor glas niet herkent. Een inductieve sensor
daarentegen werkt meestal nauwkeuriger, maar detecteert vooral metalen voorwerpen. Let ook op
de spanning waarmee de naderingsschakelaar wordt bediend. Meestal werken de sensoren met 6 tot
36 volt. Individuele sensoren kunnen ook met slechts 5 volt worden gebruikt, maar meetfouten zijn
niet ongebruikelijk. Om ervoor te zorgen dat de sensor correct wordt herkend door het Anet
moederbord, is het raadzaam om een optocoupler ertussen te plaatsen zodat er geen restspanning
overblijft bij het schakelen.

J18A3-8-Z / BX (inductief)
 Glasplaat als drukoppervlak:  Als het filament niet goed wil vasthouden, of als je niet constant de
blauwe tape hoeft te vervangen, raden we aan om over te schakelen naar glas als printoppervlak.
Een passende ruit (215 x 215 mm) kan bij de meeste vakhandelaars op maat worden gezaagd. Als
alternatief kunt u een borosilicaatglasplaat kopen die al op maat is gezaagd. Het voordeel van glas is
de zeer goede grip, dat het makkelijk schoon te maken is en dat je een heel egaal printresultaat
krijgt. Kleeft de print niet direct op het glas dan kan je helpen met een beetje haarlak, wat zorgt voor
een betere vloerstructuur. Als het filament zelfs dan niet hecht, helpt het om het glasoppervlak te
bedekken met een dunne laag UHU-Stic. Elk filament dat moeilijk te hechten is, houdt gegarandeerd
vast!
 Wat is de beste
CAD-software om 3D-prints te ontwerpen?

CAD, of computerondersteund ontwerp, software stelt u in staat om

een 3D-model vanaf de grond af aan te ontwerpen. Er zijn vele soorten
CAD-software, elk met zijn eigen voordelen. AutoCAD, gemaakt door
Autodesk, is misschien wel de bekendste onder hen, omdat het een
van de eerste CAD-softwareprogramma's was die beschikbaar was
voor personal computers toen het in 1982 werd uitgebracht. Andere
CAD-platforms zijn:

 Fusion360 – ideaal voor het ontwerpen en maken van efficiënte

mechanische onderdelen
 3ds Max - gebruikt in alle soorten 3D-modelcreatie, inclusief
videogameontwerp, architectuur en 3D-printen
 TinkerCAD - Een gratis, browsergebaseerde CAD-tool waarmee
gebruikers 3D-modellen uit verschillende vormen kunnen
bouwen. Populair bij CAD-beginners en voor STEAM-onderwijs
 Blender - gratis, open-source 3D-modelcreatiesoftware
 Siemens NX – voor het ontwerpen en maken van geavanceerde
3D-modellen
  Solidworks – voor het ontwerpen en maken van professionele
onderdelen voor industrieel gebruik
 Catia – Geavanceerde ontwerpsoftware voor het maken van
oppervlakken en engineeringsystemen
Voordat u begint met 3D-printen, moet u uw onderzoek doen en de
CAD-software kiezen die geschikt is voor uw use case. Op deze manier
haalt u het meeste uit het model dat u kiest om te ontwerpen en af te
drukken.

Controleer ook met welke bestandstypen uw snijsoftware compatibel

is, zodat u uw 3D-ontwerpen in 3D-afdrukken kunt maken.
Hoe ontwerp je onderdelen voor 3D-printen?

Bij het ontwerpen voor 3D-printen zijn er best practices om u te helpen

de beste resultaten te behalen uit uw 3D-printer en de onderdelen die
deze maakt. Ontwerponderdelen die zijn geoptimaliseerd voor 3D-
printen verbeteren de slagingspercentages van afdrukken, verlagen de
kosten door lagere verspilling en verhogen de snelheid van uw
productontwikkelingscyclus.

Denk aan het bouwvolume. Uw 3D-afdrukken kunnen slechts zo

groot zijn als het bouwvolume van uw printer. Zorg ervoor dat u de
afmetingen kent en maak vervolgens een onderdeel dat in één keer
binnen die afmetingen kan worden afgedrukt, of plan modulariteit te
gebruiken (afdrukken en vervolgens afzonderlijke onderdelen
combineren).

Bepaal de oriëntatie vroeg. Omdat FFF laag voor laag afdrukt, helpt

het bepalen van de afdrukoriëntatie vroeg in het proces
ontwerpkeuzes, tekstuitlijning en uitlijnfuncties te stimuleren.

Evalueer de ondersteuningsvereisten voor overhang. FFF-geprinte

onderdelen zijn zelfdragend tot 45 graden. Overstekken onder de 45
graden moeten van onderaf worden ondersteund met ondersteunend
materiaal.

Volg de richtlijnen voor overbruggingsondersteuning. Voor de

meeste basisfilamenten heeft FFF-printen geen ondersteuning nodig
bij het overbruggen van materialen binnen een opening van 10 mm.

Let op de grootte van het mondstuk. Bij het ontwerpen van kleine

functies moet u rekening houden met hoogte, wanddikte en
mondstukgrootte. Grotere nozzles printen sneller dan kleinere nozzles,
maar tegen een kostprijs van verhoogde minimale dikte en hoogte
voor uw modellen.
Ontwerp met gatdiameters in gedachten. Over het algemeen
mogen 3D-geprinte gatfuncties niet kleiner zijn dan 2 mm. Als
nauwkeurige gaten nodig zijn, wordt aanbevolen om de gaten kleiner
te ontwerpen dan bedoeld en na te gaan met een boorbewerking.

Vermijd scherpe hoeken. Scherpe hoeken kunnen worden

gemodelleerd in CAD, maar de afdruk kan kromtrekken. Het vergroten
van het oppervlak in contact met het bed zal de kans op vervorming
verminderen.

Voor een diepe duik in deze factoren en meer, bekijk onze blog
over ontwerp voor 3D-printen.

Welke software heb ik nodig om een 3D-print te starten?

Dit hangt af van hoeveel van de 3D-afdrukworkflow u moet uitvoeren.

Zolang u al toegang hebt tot een 3D-model, hebt u meestal software

nodig die dat model kan segmenteren, zodat uw printer aan de slag
kan. Zodra u bent begonnen met afdrukken, kunt u ook software
gebruiken om uw 3D-printer (of printers) op afstand te beheren.

Maar zoals we eerder zagen, kan de snijstap worden vermeden als u

een 3D-printerintegratie in uw CAD-tool hebt geïnstalleerd. Als u al
toegang hebt tot een 3D-afdrukbaar bestand (zoals een G-code op een
USB-stick), kunt u ook doorgaan en afdrukken zonder dat u
snijsoftware nodig hebt, omdat uw digitale bestand al klaar is om te
printen.