Once His, Always His

Once His, Always His

by chisenpai

***

"You're mine."

"I was never yours."

***

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, events, places and

incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious
manner. Any resemblance to actual persons, living or dead and actual events is
purely coincidental.

© chisenpai stories | New Adult Novel

All Rights Reserved

* * *

Former title: The Possessive Jerk

Prologue

* PROLOGUE *

"You are mine, Diana. Only mine." He kissed me possessively as if he was marking
me as his territory, with his hands encircled on my waist I knew I had no escape.

His kisses were the sweetest, no matter how much I tried to resist it, I would
always find myself wanting for more. Noong nahugot ko na ang lahat ng lakas loob ko
ay tinulak ko si Trevor, his eyes gazed at me intensely that's why I feel so naked
when he's looking, "this is wrong, Trevor." Umiwas ako ng tingin.

"There is nothing wrong with making love with my future wife." His voice was cold
and it spoke out dominance, biglang nanghina ang mga tuhod ko noong hinalikan ulit
niya ako. Pinikit ko ang aking mga mata at dinama ang labi niya sa akin, damn he's
a good kisser...

"Trevor..." Habol ko ang hininga ko noong tumigil siya, "hindi kita papakasalan."

He laughed, "Diana, you have no choice but to marry me." Ngumisi siya saka niya
pinaglaruan ang ilang hibla ng buhok ko, "after all, you are already mine..."

"I am not your possession, Trevor!" Hindi ko alam pero tinaasan ko siya ng boses,
kailangan kong isampal sa kanya ang katotohanan na hindi niya ako pagmamay-ari.
Nobody owns me and nobody will ever own me.

"You are one funny little girl." Trevor grinned as he close the distance between
our faces, ilang galaw na lang ay magkakadikit na naman ang labi namin, "the moment
I laid my eyes on you..." he paused, "you already became mine."

"I was never yours." Matigas na sagot ko.

Trevor looked at me, fire became evident in his eyes, "you are mine!"

"No, Trevor!" Suway ko sa kanya, "I will find a way to escape you!"

He smirked. "Do you think I'd let you, Diana?" His hands trailed on my bare arms
sending chills down to my spine, he claimed my lips once more before he walked
away, closing the door once he was out of the room.

Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko noong wala na si Trevor sa silid.

Napabuntong hininga ako at sandal sa pader, "I can't take it anymore..."

***

Chapter 1

Chapter 1: The Party

Diana POV

"Tch, damn party." Inis na sabi ko sa sarili ko, the dress is too restricting and
I feel my tortured toes, I really don't understand why girls are so happy over such
things like these, the makeup is itchy, my hair feels like its roots will come off
anytime... and the dress! Ugh. I feel like hell with this getup. When will we ever
go home?!

I'm not really into parties but I need to attend this one, hindi ko alam kung
bakit kailangan, it's not like my presence is such a big deal here, right?! I don't
get the logic of my parents but I don't have much of a choice but to comply with
their decisions, sa mga magulang ko, their words are like law that I need to
follow.

Tinignan ko ang mga magulang ko, they are happily having a chit-chat with some
random businessman, both my parents are socialite unlike me... I took a sip with
the sweet wine that I took in the buffet table and let the cold drink quench my
thirst. Ah! Nothing feels more heavenly than a drink with this sweet drink.

Humugot ako ng malalim na hininga at naglakad, while putting the empty wineglass
in the table, my eyes scanned the Hollywood themed reception room. The place was
too grand for my comfort, too much people, too much noise, everything is just too
much for me to handle! All I want is a piece of silence and a sleep but my parents
won't let me.

Hindi ko namalayan na nasa harap ko na pala ang mga magulang ko, a smile was
plastered on their faces as they look at me, "oh Diana, andito ka lang pala, hija.
Bakit ka nagtatago dito sa sulok when you can go around and enjoy the night?" Mom's
voice was soft as she cling into my arms, "I would like to introduce you to the
Montejarre." Saad niya, hinila niya ang kamay ko kaya naman nasama ako.

I secretly huffed in annoyance as I comply with my Mom's wish, nakasunod lang si

Dad sa likod namin. Tumigil kami sa harap ng mag-asawa, they just give off this
aura that says they are powerful and must be respected. I gulped.
 Tumingin ang mag-asawa sa akin, they look like they are in their mid 50s but the
way they act makes them look like they're on their late 40s. "Oh, who is this
lovely young lady?" Tanong ng babae.

My Mom nodded at me, "Diana El Derostova." Pagpapakilala ko sa sarili ko. I don't

know but I feel intimidated with the couple in front of me that's why I was looking
down while playing with my fingers, I feel like I am shrinking in front of them.

"Oh, pasensya na kayo sa unica hija ko. Masyado siyang mahiyain." My Mom laughed,
"right, Danilo?" She asked Dad who just smiled and nodded.

"Dear, huwag kang mahiya sa amin." The lady said, "ako nga pala si Thania
Montejarre, this is my husband Theo Lucas Montejarre. Now where is our son?"
Tinignan niya ang paligid, probably looking for her son who's not around.

"I'm here." A guy suddenly popped out of nowhere, suminghap ako noong nakita ko
ang lalake na biglang nagpakita sa harapan ko. He looks like a god with heavenly
green eyes! I closed my mouth, making it sure I don't gape at him and humiliate
myself more in front of these Montejarre, ghad! This noble family spoke
flawlessness!

"Oh, this is our son..." hinila ni Tita Thania ang anak niya, "he is-"

"Trevor Mariuz Montejarre." Pagtuloy ng lalake, "just Trevor sounds fine."

"D-Diana..." Sagot ko naman at binigyan ko siya ng ngiti. Narinig ko ang

pagbungisngis ni Mama but I ignored her, my eyes trailed off to Trevor's adam's
apple and gulped, I looked away before I end up staring at his godly figure...

The guy-Trevor-eyed me, he was clearly examining me and judging me based on my

looks, nagulat ako nang bigla siyang ngumisi saka niya hinawakan ang kamay ko, "I
want to marry her."

~*~

"Ugh! That guy is crazy!" Hirit ko noong nakauwi na kami galing sa party, that
Trevor Mariuz Montejarre is so full of himself! Kumukulo ang dugo ko just by
remembering what happened a while ago. No words could ever explain how deeply mad I
am right now.

My Mom laughed and playfully slapped my back, "I think you just captured the heart
of the Montejarre's son, hija."

Dad faked a cough. "What do we expect to our unica hija?" He smiled proudly,
"alas! I hear wedding bells!"

My parents are going crazy about what just happened at the party, "look Dad, Mom,
wala akong balak pakasalan ang Trevor na 'yon saka isa pa, maybe he's just kidding
about himself wanting to marry me." I assured. "You can't marry someone you just
met especially when you know nothing about that person."

Mom rolled her eyes, "that's not the case, hija..."

"Then what is?"

Nagkatinginan ang mga magulang ko, something tells me what they are about to tell
me is something bad. "As you can see, nag-usap kami kanina ng mga magulang ni
Trevor."
 "You do know our family is greatly in debt with the Montejarre, right?" Dad said,
"the Montejarre had helped us a lot and maybe without their help, we wouldn't be
right here..." Tumigil siya at saka tumingin kay Mama.

"As to show our sincere gratitude with the Montejarre family, you will marry
Trevor." Mom announced with a sigh. "Don't you think it's time for you to settle
down? You're already old enough to have your own family, Diana."

Kumuyom ang kamao ko. "You sold me to that Trevor!"

I couldn't believe it. Ugh! They sold me off to a stranger that I just met!

"Hija, this is for your own good." Saad ni Dad.

Tinignan ko siya ng masama, "for my own good? You mean making me marry a stranger
is for my own good?!" Mabilis akong tumakbo papuntang kwarto ko, I hate them!

"Hija!" Pagtawag nila sa akin pero bago pa man nila ako mapigilan, I was already
in my room and I had already locked the door.

"Leave me alone!" Sigaw ko, tears escaped my eyes and they fell helplessly on my
cheeks. "There's no way in hell that I'm going to marry Trevor Mariuz Montejarre!"

***

Trevor POV

"Are you sure you want to marry Diana, my son?" Tanong ni Papa sa akin.

"I've never been so sure, Papa." Sagot ko naman sa kanya habang nagtitimpla ako ng
kape, I made it darker and less sugar, I inhaled the aroma of coffee and felt my
nostrils relaxed, I took a sip and let the hot coffee take over me.

"Mukhang natamaan ka sa unica hija ng mga Derostova." My Mom smiled, "and you have
a good taste in ladies in which I give you credit for that, I like that woman for
you, I can see she will do become a good wife!"

"There's something about her that I like." Saad ko, "I really don't know what it
is..."

"Oh, it must be love at first sight." My Mom chuckled. "I can't believe it! I
lived my life for this day, my son is in love!"

***

Chapter 2

Chapter 2: The Marriage

Diana POV

I pulled my hair into a tight bun as I fix my things, I can not let what happened
last night to put drastic changes in my entire life. Lumabas na ako sa kwarto ko
habang nasa kamay ang sketch pad at pencil case, it's a good thing my parents are
still sleeping, I really don't know how I would face them after all that happened.
 "Good morning, Diana." I stopped on my tracks, muntik ko nang nabitawan ang art
materials ko, I turned my face back only to see Mom holding two cups of hot coffee-
maybe the other one is for Dad. Mom's smile was kind and she looked angelic on her
nightgown, "hija, where are you going?"

It's really funny how my Mom could act like nothing ever happened. Or was
everything that took place last night just a bad dream?

"I'm just going to take a sketch outside, Mom." Sagot ko naman sa kanya sabay
pakita sa hawak ko, hindi ko alam but it's unusual for my parents to wake up early.
Maybe they wanted to start a change?

"Oh hija, when will you ever let go of such habit?" She walked and looked at my
art materials disapprovingly, "you don't need distractions, Diana. All you need is
to practice running our company, you are the heiress after all."

The only thing I hate about my Mom is how she pushes things to me and not caring
how I would feel, oo, nag-iisa nila akong anak, ako ang magmamana ng kompanya nila,
but what about the things I want to do for life? What about me?!

"Mom, we are so not going to have such talk, don't spoil the morning." Suway ko
kay Mama at naglakad na, not bothering to wait for her response because I know
it'll just ruin my morning.

The only one thing that I wanted to do for life was to sketch and do art but my
parents greatly disapprove saying I should focus on running their company, they
would always pinpoint how disappointed they are to me when I try to protect what
makes me, hindi nila maintindihan that I have a great passion for art, they are
always forcing their ideas to me and I would have no choice but to comply without a
word.

I wanted to take architecture but took business management instead because of my

parents' decision, all my life I lived by my parents' words and I had enough of it.
I wanted to live the life I wanted.

Noong nasa garden na ako ng bahay ay umupo ako sa isa sa mga wooden bench na may
picnic table, nilapag ko ang mga gamit ko doon at binuklat ko ang sketch pad ko, my
previous works of sketch art remain on each pages of the pad and I proudly flip the
pages and turned to a blank sheet while looking around for something inspiring that
would give me an idea to draw.

"Hija, ano na naman ang iguguhit mo?" Napatingin ako sa hardinero namin, si Manong
Jose, nakahawak siya ng grass cutter at mga garden tools, mukhang kakatapos na
naman niyang mag-sculpture ng mga halaman kaaga aga.

Ngumiti ako sa kanya, "good morning, Manong Jose." Tumango siya sa akin at inayos
niya ang sombrero niya, "hindi ko pa po alam kung ano ang iguguhit ko..."

"Sige hija, maiwan muna kita dito, may itatanim pa akong halaman sa botanical
garden." Umalis na si Mang Jose, naiwan akong mag-isa sa hardin. Pinikit ko ang
aking mga mata at naalala ang mga pares ng berdeng mata na nakatitig sa akin, those
alluring deep emerald eyes...

Nagbuntong-hininga ako, why am I thinking of Trevor's eyes?! Clearly, everything

that happened yesterday was not a dream because if it was, I won't feel my heart
thudding like crazy.

Tinitigan ko ang blankong papel ng sketch pad, I played with the sketch pencil I
was holding and I didn't know why but I just started drawing an eye...

"This is clearly not Trevor's eye!" Inis na giit ko sa sarili ko.

***

Trevor POV

"Hijo," ngumiti si Papa sa akin, "we have a surprise for you." Niyakap niya si
Mama, halata ang kagalakan sa mukha ng dalawa.

Napataas ang isang kilay ko, "surprise? My instinct tells me it has something to
do with the Derostova's daughter."

Nagkatinginan ang magulang ko saka sila ngumisi, "oh, you hit the jackpot!" Mama
smiled from ear to ear, "since you wanted to marry her, you will marry her. We
already arranged the marriage with Diana's parents, it will be two months from now,
hijo."

A smirk was carved in my lips, excitement was clearly written in my face, "how did
you two manage to do that?"

"We are not Montejarre for nothing, hijo. We might be aging but do not
underestimate us and what we can do, oh my son is getting married soon." Mama took
my hand and she carressed the back of my palm, she let go of my hand and looked at
Dad, "Theo, malapit na tayong magkaapo."

"I want our grandchild to be a man." Dad grinned, "make it a man, Trevor."

I rolled my eyes, it's terrifying how my parents could get what I want in just a
snap of their fingers, I closed my eyes and remembered the first time I laid my
eyes on the beautiful Diana El Derostova, the moment I laid my eyes on that
gorgeous lady I knew she was mine, I felt that heavenly feeling when I saw her
angelic face and I wanted to keep that to myself, I want nothing more than to touch
her.

Clearly, my parents are very excited that a girl had finally taken my eyes so they
already made their move, I know that the Derostova are in big debt with my family,
maybe that's how my parents managed to make the Derostova's daughter as my fiancé,
she was a payment.

"Hijo, you should stop with your ladies' man way of living now that you will
finally have a bride." Mama reminded me, "we don't want you having a girl pregnant,
unless it was Diana. Ah! That fine young lady is perfect! Clearly, the Derostova
knows how to grow a princess!"

"I can not imagine my son getting married..." Papa sighed, "Thania, my wife, am I
dreaming?" He dramatically pinched himself to make sure he was awake.

"No Theo, this is real." Mom grinned as she kiss my Dad on his lips-ugh, I hate
how they publicly display affection, they always flirt in front of their son and
they seem not to care that I am watching, "how about we invite the Derostova
tonight for dinner?"

I grinned. "Oh, that's quite an idea. Of course, I would love them to come over
for dinner."

***
Chapter 3

Chapter 3: The Dinner

Diana POV

I didn't know how but I just found myself sitting beside Trevor who smirked at me,
lumunok ako habang nakatingin sa mga potaheng nasa harap-too busy to bother looking
at Trevor, the smell of food is seducing me as if they are begging to be eaten, I
felt my stomach grumble as I watch the heavenly sight of dinner. Ok. Maybe this
dinner isn't half-bad as what I was expecting it to be.

"Hija, would you like some casserole?" Tita Thania-Mom of Trevor-offered. I smiled
at her and nodded, she happily put a food in my plate and the smell of delicious
casserole invaded my nose.

"Gusto mo bang subuhan kita?" Trevor smirked as he wiggled his eyebrows, tumawa ng
marahan sina Mama at Papa habang ang mag-asawang Montejarre naman ay nagkatinginan.

Tumingin ako kay Trevor, his emerald eyes glinted with the light of the chandelier
above the long table filled with foods, "uhm, no thanks. I can manage."

Nagsimula na kaming kumain, ang tanging ingay lang sa silid ay ang tunog ng mga
kutsara't tinidor, masyadong nakatuon ang atensyon ko sa mga pagkain para isipin na
katabi ko lang si Trevor, "so kumpadre, don't you think now's the perfect time to
talk about our son and daughter's marriage?" Tito Theo grinned.

"I agree, ngayong andito na ang dalawang ikakasal." Sagot ni Tita Thania,
suminghap ako. Are they serious with the marriage?!

"Oh, the marriage will take place two months from now." Tito Theo announced.
What?! Two months from now?!

Tumingin ako kay Mama at Papa, telling them to disapprove of this matter but they
looked away, clearly, they also want me to marry this jerk beside me. Speaking of
the devil, nasagi ng braso niya ang braso ko habang kumakain kami, the small
distance between our chairs is not really helping.

Humugot ako ng malalim na hininga gaya ng paghugot ko ng lakas loob ko, "hija, is
there something wrong?" Halata ang malasakit sa boses ni Tita Thania.

Kumuyom ang kamao ko at ngumiti ng pilit, "sorry Tita, Tito... Mom, Dad... pero
walang kasal na magaganap."

Suminghap ang mga magulang namin ni Trevor.

The sound of eating utensils stopped and everyone looked at each other, there was
a total silence in the dining hall of the Montejarre's mansion, suddenly, the ice
cold tension was broken when Trevor faked a cough, "Diana," his voice was cold when
he called my name, I gulped. "You will marry me."

"I'm so sorry Trevor but I will not marry you." I declared stubbornly, my parents
remained silent but worry was visible on their faces. Matigas ko silang tinignan, I
had enough of living with their words, it's now time to live the life I wanted.

"You will." Giit ni Trevor, his knuckles turned white as if he wanted to punch on
something, tumingin ako sa mukha ni Trevor, I knew on the spot that I made a
mistake of looking at his godly face because my eyes landed on those pair of deep
emerald orbs that would make you stare, "marrying me is your responsibility as the
daughter of the Derostova, Diana."

Responsibilidad?!

"Hija, we already talked about this..." saad ni Mama, her face was sad and I
couldn't help but look away, even Papa's face showed all signs of disappointment,
even the parents of Trevor... I suddenly felt my conscience taking over, damn, why
am I even guilty?!

"You will marry me, Diana..." matigas na tugon ni Trevor.

"I think I need some fresh air," tumayo ako-it pains me to leave the table with
all those delicious drool-worthy food but I just lost my appetite, "please excuse
me for a minute." Hindi ko na hinintay ang sagot nila, naglakad na ako palabas ng
dining hall, it took me a few seconds before I reached the front exit door of the
mansion, the moment I step foot outside the mansion, the cold night wind greeted
me, brushing off my shoulders.

Tinignan ko ang paligid at may nakitang patio malapit sa fountain, there was a
lamppost beside it so there's a small light that is shining bright, clearly, the
Montejarre have some way of showing off their wealth, naglakad na ako papuntang
patio, umupo ako sa wooden chair at hinayaan ang malamig na hangin na humaplos sa
balat ko.

The sky was clear of clouds so I could see the stars clearly, the moon was
crescent but its light is enough to illuminate the beautiful dark garden where I am
currently in, pinikit ko ang aking mga mata at huminga ng malalim.

"Diana."

Napamulat ako at tingin sa gilid, "what are you doing here?!" Inis na tanong ko sa
kanya.

His lip turned into a playful half-smile, "wala na ba akong karapatan na maglakad
sa sarili kong pamamahay?"

"Look Trevor, wala akong oras para sa mga kalokohan mo. Hindi kita papakasalan."
Wika ko sa kanya, can't he get it? Sana naman maitatak ko na sa kokote niya na ayaw
kong matali sa isang kasal. "Hindi kita papakasalan, as in no, never, no marriage."
Pag-ulit ko.

Tumaas ang isang kilay niya, "unfortunately for you, I don't take no, Diana..."
naglakad siya papasok ng patio, "either you want it or not, you will marry me."

"Why can't you see I don't want to marry you?!" Singhal ko.

"I can turn a blind eye on everything, Diana." Trevor snarled, "but the moment my
eyes laid on you, you became mine..." He said, possessively. I felt my heart thud
but shoved the feeling away.

Tumawa ako ng marahan, "huwag ka ngang magpatawa, Mr. Montejarre. Hindi mo ako
pagmamay-ari. Hindi ako gamit na inaangkin."

"Ms. Derostova, alam mo naman siguro na may malaking utang na loob ang pamilya mo
sa pamilya ko?" Trevor suddenly muttered, I silently cursed under my breath, oh god
please don't tell me- "as a sign of gratitude, the Derostova will have their
daughter marry the only son of the Montejarre, the Derostova and Montejarre had
been good friends, won't a marriage between their heir and heiress seal their
friendship and debt, Ms. Derostova?"

Lumunok ako. He just trapped me...

"...or don't tell me walang utang na loob ang mga Derostova at hindi magpapakasal
ang kanilang anak sa unico hijo ng mga Montejarre? Ah! Ano na lang ang sasabihin ng
mga tao kapag marinig nila ito?"

I bit my lower lip, he is bad mouthing my family! Don't get provoked, Diana...
that's what he wants. You can't give him what he want, you can't satisfy this jerk.

"I have one thing to tell you, Mr. Montejarre..." humugot ako ng malalim na
hininga, "the Derostova knows how to pay their debt and they don't forget gratitude
especially to those who helped them..." I defended, which is true... that's the
greatest virtue of my family, I can't let this jerk step on it.

Tumaas ang isang kilay ni Trevor, "oh really?"

"If you want marriage, fine. Papakasalan kita, but I have prepared a condition for
you..." Alam kong wala nang talikuran sa sinabi ko... but I have no choice, whether
I wanted it or not, papakasalan ko pa rin ang lalakeng ito, when my parents decide,
wala nang magbabago at iyon na ang masusunod, I never had the say about this on the
first place-maybe all I can do is get mad at them for bringing this crap into me, I
just have to take advantage of the moment.

"And what is that?" He asked, he was clearly interested in what I have to offer.

"Prenuptial agreement." Sagot ko, "if our marriage fails-which I am sure of-I
would like to protect my rights and ownership."

He grinned, "like hell if I would let a divorce slip through, well I have a
condition prepared too to make things fair..."

Lumunok ako, "what is it?"

"From tomorrow onwards, we will be living together so we can prepare for our
married life, two months from now."

***

Chapter 4

Chapter 4: The Mansion

Diana POV

"Manong, pakipasok na lang po ang mga gamit ko." Pakiusap ko sa lalakeng naglabas
ng maleta ko sa van ni Papa, nagbuntong-hininga ako habang tinitignan ang bagong
bahay kung saan ako titira.

It was a Californian Style brown house-which suits my taste, pero sa sobrang lawak
at laki ng bahay ay parang mansion na rin ito. Napapalibutan ng matataas na pader
ang bahay at mga puno kaya naman parang wala lang na may kapit-bahay kami.
 "Kami na po ang magpapasok ng mga maleta niyo." Tumingin ako sa tatlong
nakaunipormeng kasambahay na biglang lumabas mula sa bahay, tumango na lang ako at
hinayaan silang kunin ang mga gamit ko, walang sabing nagmaneho paalis ang driver
ni Papa palabas ng mansion.

"Ma'am, hinihintay po kayo ni Sir sa loob." Sabi ng isang kasambahay habang bitbit
ang maleta ko.

"Kanino 'tong bahay?" Hindi ko maiwasang matanong.

Tumawa ang isa sa mga tatlong kasambahay, "Ma'am, sino pa ba sa tingin mo? Syempre
si Sir. Matagal na po niyang pinatayo ang mansion na ito, pero doon siya sa mansion
ng mga magulang niya tumitira, paminsan lang siya bumibisita dito. Kaya nga masaya
kami dahil sa wakas ay dito na rin siya titira. Aba, sinong hindi matutuwa at may
gwapo kang laging makikita?" Kinikilig na sambit niya.

"Mukhang para sa future family ni Sir ang mansion na ito." Dagdag naman ng isa,
"Ma'am, narinig namin ang balita, papakasalan niyo raw si Sir? Naku Ma'am, mabait
na bata 'yan!" Saad niya, mukhang malapit rin ang loob nila sa pesteng Trevor na
'yon. Ano ba ang nakikita nila sa lalakeng 'yon? He's a complete jerk and the
devil's reincarnation!

"Ah opo, two months from now... ikakasal po kami..." Sagot ko-nakakahiya naman
kung hindi ko sila sasagutin, "pero napilitan lang..." bulong ko, sinigurado ko na
hindi nila narinig ang huling nga salita ko.

"Alam mo Ma'am, ang swerte niyo kay Sir. Hmm... hindi na ako magtataka kung
magkakagusto si Sir Trevor sa 'yo. Mukha kang anghel, simple lang magdala ng
sarili, pero parang prinsesa ang dating!" Puri sa akin ng isa, "Ma'am, ako nga pala
si Teresa, ito naman ay ang kapatid ko na si Jorie, at itong babaeng 'to na medyo
mataba ay si Auby."

"Mataba ka dyan!" Singhal ni Auby, hindi ko maiwasang mapangiti sa tatlo.

"Oh Ma'am, ano pa ba ang ginagawa mo dito? Kami na ang bahala sa mga gamit mo,
hinihintay ka po ni Sir Trevor sa salas, babalikan ka na lang po namin kapag naayos
na namin sa kwarto mo ang mga gamit mo para na rin i-tour ka."

"Oh, no need. I will tour her myself." Lumingon ako at nakita si Trevor na
nakangisi sa akin. Tumango naman ang tatlong mga kasambahay at halatang
nahipnotismo sila sa kagwapuhan ng lalakeng ito. "Akala ko hindi ka na dadating,"
tinignan niya ang rolex watch niya, "you're one hour late."

"Aba, inoorasan mo ba ako? Sa bagay, wala naman akong sinabi na hintayin mo ako."
I retorted, napatingin sa akin ang tatlong kasambahay at halatang hindi
makapaniwala na tinatarayan ko si Trevor.

He huffed. "Diana, don't give me that voice." Halata ang awtoridad sa boses niya
kaya naman napalunok ako, but I kept my intimidating stance which have zero effect
to Trevor, "please put her things to our room." Utos niya sa tatlong kasambahay na
agad namang sumunod, naiwan kaming dalawa ni Trevor sa harap ng mansion niya kung
saan na ako titira.

"Our room?!"

He smirked, "yes, why?"

"Hindi ako makakapayag! Sa laki ng mansion na ito, may vacant bedroom naman
siguro? Why do I need to sleep with you?!" Asar na tanong ko.
 Trevor gave me his infamous half-smile, "I will only give you two options, sa
bodega ka matutulog o sa kwarto natin." He was clearly enjoying this...

"Do I clearly have a choice?" Inis na singhal ko, "fine, I guess I have to endure
every night sleeping with a jerk beside me."

"Haha, funny, Diana. Aminin mo na kasi, gusto mo rin naman akong katabi na
matulog." He has this half-smile that I wanted to wipe off so much.

Kumuyom ang kamao ko, "what a future husband you are." Sarkastik na wika ko,
"jerk."

"Oh, yes, this jerk is your future husband. Like what you've said." He grinned,
showing off his perfect set of white teeth that I would love to break.

***

Trevor POV

"Why don't I give a tour around to the future queen of this house?"

Diana looked at me, annoyance was clearly written on her beautiful face, damn, mas
lalo siyang gumaganda kapag nakasimangot. I love the sight of her ruined mood,
"tour guide ka pala, maganda 'yan, push mo ha?" Asar na sagot niya sa akin.

Ngumisi ako, "so before I tour you around, let me tell you some facts about your
new home, I designed the entire place."

Tumingin siya sa akin, "you designed it?!" Hindi makapaniwalang tanong niya.

Looks like I've finally got her attention. "Of course, signora. I am an architect,
after all. This mansion is my first design as an architect." Sagot ko sa kanya, she
looked at me, amazement glinted in her purple eyes as she look at me but she shoved
it away and replaced them with a glare.

"You took architecture? Paano naman ang kompanya ng pamilya mo?!"

"I can multi-task, Diana." Ngumisi ako sa kanya, "I've been helping my parents in
running our company for a year by now and I lived my life as both an architect and
businessman."

"You can't have both things at the same time..." bulong ni Diana pero narinig ko.
Something seems off with her attitude, was she actually insecure that I am an
architect? Why would she?

"Oh, believe me, I will always get what I want no matter what the circumstance
is." Ngumisi ako kay Diana, "after all, I am Trevor Mariuz Montejarre."

"Ok, how about you tour me now so I can have a rest?" Aya ni Diana.

"Of course, my Diana." Sagot ko at walang sabi kong hinawakan ang kanyang kamay,
god her hands were so soft and smooth, nagulat ako nang tanggalin niya ang
pagkakahawak ko sa kamay niya, "look, you might get lost so let me hold your hand."

Tumaas ang isang kilay niya, she was obviously irritated by what I just did, "mas
mabuti na ang maligaw kesa naman sa hawakan mo ang kamay ko!"

I chuckled, the more Diana fights me, the more I want her. She's hard to get which
make things more fun, she is fun which is what I like about her. "And here I am
thinking we're finally in good terms."

"Oh Mr. Montejarre, sorry to break your bubbles but we will never be in good
terms, not when I will be marrying you." Matigas na sagot niya, she crossed her
arms at me and gave me an obvious once over.

"Too bad, my future wife Diana, too bad, because the marriage will not be
cancelled."

***

Chapter 5

Chapter 5: The Gazebo

Diana POV

Kamangha-mangha nga naman ang mansion ni Trevor, simple lang naman ang disenyo ng
mansion pero eleganteng tignan, halatang mamahalin ang mga dekorasyon ng mansion at
halatang alagang alaga ng mga housekeepers ang lahat ng gamit.

Kakatapos lang akong i-tour ni Trevor sa mansion niya, it took us almost an hour
before the tour finished, ganoon kalaki ang mansion niya. There's an art museum
that is my instant favorite place, swimming pool, spa, beautification area,
labyrinth, mini-forest, and garden. Kumbaga lahat na ata ng kailangan mo nasa loob
ng pader ng mansion ng lalakeng ito, at hindi ako makapaniwala na siya ang nag-
disenyo ng mansion! Oh god, no words could describe how beautiful this place is!

It's just saddening that it is the devil of a man who resides on this heavenly
place, clearly, Trevor doesn't belong here but he owns this place so maybe he's an
exception.

"So, I hope you had fun with the tour." Trevor grinned, may isang kasambahay na
may dalang tray na may biscuits at pitcher na may lamang apple juice, nilapag ng
kasambahay ang pagkain at inumin sa marble table kasabay ng dalawang mamahaling
baso, sinenyasan ni Trevor ang kasambahay na umalis na at agad namang sumunod.

Dahil nauuhaw ako at medyo gutom ay agad akong kumain at uminom ng juice, all I
can say is that the food was delicious! Sobrang sarap ng pagkaka-bake! I need to
befriend whoever the chef of this house! Hindi ko maiwasang magsubo ulit, this
time, tatlong biscuit na sabay ang sinubo ko.

Trevor looked at me as if he finds the way I eat amusing, napatigil ako at namula,
I completely forgot Trevor was with me, I wiped the area near my lip making sure it
is free from any food stain, "Diana, hindi mo sinabi sa akin na makalat ka palang
kumain." Trevor teased.

Hindi ako umimik, humugot ako ng malalim na hininga at uminom ng juice, feeling ko
mabubulol ako dahil bigla kong nilunok ang mga biscuit, "ginutom kasi ako," saad ko
habang nakatingin pa rin sa mga biscuit, doon ko napansin na may cookie rin pala!
My favorite chocolate cookie!

I debated to myself whether I should take another bite with the delicious food, oh
whatever! Andyan na ang pagkain, lantakan na!
 Tumingin ako kay Trevor, "wala ka bang balak kumain?"

Umiling siya, "I'd rather watch you eat."

Bigla akong na-self conscious dahil sa sinabi ni Trevor, uminom ako ng juice at
tinuon ang atensyon ko sa pool-anywhere but Trevor because I might end up staring
at him again especially to those captivating emerald eyes of his, nasa gazebo kami
malapit sa swimming pool, perfect place for meryenda.

Noong nabusog na ako ay tumigil na ako sa pagkain, kahit na marami akong nakakain
ay hindi ako tumataba kaya ayos lang kahit na maparami ako, tumikhim si Trevor kaya
naman napatingin ako sa kanya, "bakit?"

He shrugged-those pair of deep green eyes, it is really not helping that green is
my favorite color, I looked away, "stop looking at everywhere but me."

Kumunot ang noo ko, "demanding?"

"That's because you are mine."

I nearly choked, but I managed to fake a laugh. "This reminds me of déjà vu,
Trevor. You always claim me as yours, funny, as much as I am concerned of, I am
nobody's property."

"Well, unfortunately for you, Diana," nagulat ako dahil nasa likuran ko na pala si
Trevor, bago pa man ako makatayo ay pinatong niya ang kamay niya sa balikat ko,
making me unable to stand up for my escape, "nobody isn't me." His voice was deep
and husky, I shivered at the thought it was sexy.

"Mr. Montejarre, please take your hands off me." Mabuti na lang at hindi ako
nautal. Jeesh! What is playing on this jerk's mind? A moment he's not so jerky,
then he becomes possessive, may split personality ba ang lalakeng ito?! Bipolar ba
siya? Either way, it's getting under my skin.

"Ms. Derostova, how about no?" Mas diniinan ni Trevor ang hawak niya sa balikat
ko, the ticklish sensation invaded my senses, I giggled hysterically, suminghap
ako. Oh no- "hindi ka nagsasabi may malakas ka palang kiliti sa balikat."

Lumunok ako, "T-Trevo-"

Before I could protest, his hands already started stroking me on my shoulder, I

laughed out loud, unable to fight the ticklish sensation my shoulders are giving
me, parang maiiyak na ako sa sobrang kakatawa, finally, this jerk stopped and I was
catching my breath.

"You have a cute laugh..." Trevor whispered in my ears, ang mainit na hininga
niya'y humaplos sa tenga ko, I stiffened.

"Cute laugh, mukha mo!" Tumayo na ako at hinarap si Trevor, I gave him a deadly
glare that would surely put killers to shame, "don't you ever touch me without my
permission, jerk!"

He grinned, "feisty."

"A-hole!"

He laughed heartily, "how about another round of tickle?" Ginalaw galaw niya ang
kanyang mga daliri na parang handa na namang kumiliti.
 Kumuyom ang kamao ko, "if you dare tickle me again, sisiguraduhin ko na hindi ka
na makakaanak!" Banta ko sa kanya sabay turo sa pagitan ng hita niya.

"Oh no, Diana, maraming babae ang iiyak." He playfully smirked, "will you cry?"

"Bastard!"

He laughed once again, but it was a taunting laugh which made my blood boil,
"Diana, loosen a bit. A lot of girls would kill to keep my company." Aba, biglang
humangin.

"Kupal, I'm not one of your girls who would kill, oh, maybe I would kill just to
escape your company," pagtataray ko sa kanya, "because I can't stand boys like
you!"

"Then sit." Sarkastik na sagot ni Trevor, I winced when he closed the distance
between us, I didn't dare bother to move on my spot because he'll just think his
presence affects me-which really does, "Diana, you make me want you more..." He
carressed some strands of my naturally straight hair and sniffed it seductively,
yuck.

"I told you don't touch me without my permission." Giit ko.

Tumaas ang isang kilay niya, "do I need permission from my property?"

"Tch, it seems that I made a big mistake of agreeing to our forced marriage,"
sumbat ko, "look Mr. Montejarre, ilang beses ko bang ipapamukha sa 'yo na hindi mo
ako pagmamay-ari?!"

"At ilang beses ko bang ipapamukha sa 'yo na akin ka lang?!" He growled.

"Possessive jerk!"

He laughed. "Call me whatever you want, then so be it." His hands encircled around
my waist, trapping me into his hard masculine body, "but this possessive jerk is
your future husband, so act like my future wife."

***

Chapter 6

Chapter 6: The Parents

Thania POV

"Theo, are you sure this would work out?" Tanong ko sa asawa ko, hindi ako
mapakali dahil napagdesisyunan na rin ng unico hijo ko na magpakasal, at sa anak pa
ng mga Derostova!

Maliwanag na may malaking utang na loob ang pamilyang Derostova sa amin dahil sa
tulong na binigay namin ni Theo sa kanina at alam ko naman na napilitan lang si
Diana na magpakasal sa anak namin, but I am hoping that there will be changes and
within these two months of them living together, she may start to love my son.

"Thania, my wife, we have no choice but to trust our son." Ngumisi si Theo.
 I sighed dramatically, "iyon na nga eh, I can't trust him that he won't ever do
something stupid to Diana! He's a ladies' man, Theo and I'm not sure if he will
ever stop womanizing but I'm sure Diana would tame that beast inside our son, but
what if... what if they make love before marriage?!"

"Then trust Diana, wife. I'm sure she won't let Trevor touch her until the
marriage." Sagot naman niya sa akin. "She doesn't look like the type of woman who
would throw herself in bed, the Derostova -after all- knows how to raise a good
princess."

"At hindi maikakaila na napilitan lang si Diana dahil sa utang na loob ng pamilya
niya sa atin. What if they only marry because of that reason, Theo? We can't have
them marry with only our son in love!"

"I'm sure our son would come out of a good idea to capture the heart of this young
princess, plus, we really are not sure if our son is in love with Diana."

I chuckled, "if he didn't have love at first sight then he won't tell Diana that
he will marry her, Danilo."

"That's the point, it's hard to believe our son falling in love. What if he have
some other plans in his head and he is hiding it from us? Knowing our son..."

"I don't know, Theo, let's just have faith that they will work out. I can't have
the marriage getting cancelled, dio!"

"Time would do the magic, I know they will fall in love, they were meant to."

"Oh, I would love to see that!" I sighed dreamily, finally, a girl managed to take
the heart of my son, akala namin ni Theo walang balak si Trevor na magpakasal but
he suddenly sees Diana then he thinks of marriage. Good lord, I suddenly love that
woman! She's so perfect for my son and I know he knows that better than anyone!

I took my phone and grinned, "I will call my son and ask what had happened."

Theo put his hands at the back of my palm making me stop, "huwag muna, Thania, let
our son have some space. Let's just trust that everything is going fine and let's
just entrust our son to Diana."

I pouted, "but I am curious, Theo! For pete's sake, hindi ka ba nagtataka? Oh if

ever I would want to offer the two to stay here but our son have his own house
which is built exactly for his future family, hays."

Theo patted my shoulder, "let's not barge into our son's life, ok?" Hinalikan niya
ako sa noo, "I better be going, mukhang hindi maaasikaso ni Trevor ang kompanya
ngayon, I have a lot of work to do."

***

Danilo POV

"Do you think our daughter is fine?" My wife-Mariana El Derostova-asked for the
nth time, "I mean... I know she's fine since it is the son of Montejarre whose with
her, right?"

"Calm down, Mariana." I chuckled. "I know you're worried about her but there's
nothing we can do, we just have to wait for her to call and update us."

"Oh paano kung hindi na siya tumawag?"

 "Then let's wait until their wedding." Sagot ko naman, I poured some Bacardi in my
wineglass and my wife looked at it disapprovingly, clearly, she is not delighted to
see me drinking alcohol. "Mariana, pagbigyan mo naman na ako. Ngayon lang ako iinom
eh." Paglambing ko sa kanya.

She crossed her arms, "Danilo, I know you've been drinking while I'm sleeping
every night." She raised one eyebrow, "baka gusto mong dalawin ng kamatayan ng
maaga?"

I laughed. "Mariana, how about you drink with me? To calm yourself." I said,
jokingly. Of course, I'm not serious. There's no way in hell I'd let her drink.

She smiled sweetly. "I would love to, Danilo."

My jaw dropped when she grabbed the wineglass in my hand and drank the Bacardi as
if it was nothing, was she actually a drinker? Bakit parang sanay na sanay siya sa
lasa ng alak? "another round please."

***

Diana POV

I hesitantly glance at the bed, "seryoso ka ba?"

"What do you mean?" He frowned, "enlighten me." He gave me his infamous smirk, god
I'm really itching to punch this jerk's face! I could not stand him! I can't think
of myself becoming his wife! I need to find a way to escape this future marriage,
fast.

"Are you serious that we will be sleeping together?!"

Tumaas ang isang kilay niya, tataasan ko rin siya ng isang kilay when I finally
learn how to do that! "Diana, as my future wife, we have to sleep together in bed."
He grinned from ear to ear, "or would you like to sleep on top of me? I would
gladly comply."

Kumuyom ang kamao ko saka ko siya tinignan ng masama, "no thanks, I would rather
sleep in the bed." Naglakad na ako at kumuha ng mga unan, I put it at the center of
the bed, making a line between the left and right side. "Don't you ever dare cross
this line, I stay on the right side, you stay on the left side." Mabuti na lang at
malaki ang bed...

He shrugged. "I can't promise you I'd never do that."

"At bakit naman? Aber?" Asar na tanong ko.

He just smirked before lying down on the bed, "good night, wife."

"Asa! Huwag mo akong matawag tawag na wife! Hindi pa tayo kinasal at sisiguraduhin
ko na walang kasal na magaganap!" Asar na sagot ko sabay higa sa right side ng
kama.

I don't know but I think I heard him chuckle, why does he enjoy annoying me? What
a jerk!

~*~

Nagising ako dahil sa bigat na nakapatong sa dibdib ko, minulat ko ang aking mga
mata, medyo hindi malinaw but when my eyes adjusted and everything became clear, I
saw Trevor's hands cupping my breast.

I gasped when he squeezed my-"manyak!" I cried sabay tadyak kay Trevor na nahulog
sa kama, "why you! You crossed the line that I built!" Asar na sigaw ko, tinignan
ko ang mga unan na nilagay ko sa pagitan namin only to find out they aren't there
anymore.

Narinig ko ang ungol ni Trevor at halatang kakagising lang niya-ok, so maybe he is

a pervert by blood since in his sleep he was doing such immoral thing to my...
nevermind, gulo gulo ang buhok niya at medyo singkit pa ang kanyang mga mata, I
looked away before I see his green eyes again, "kaumaga ang brutal." He whined, he
carressed his arm and flinched, "it hurts."

"Pake ko?! How dare you cup my breast!"

He frowned, "wala ka namang dibdib eh." He smirked, "flat chested."

Namula ako, "aba! Bastos ka ah! May boobs ako! Kita mo naman 'di ba?!" Sabi ko
sabay lagay ng kamay sa baba ng dibdib ko at taas nito, "see? Meron!"

He chuckled. "Way to make a fool out of yourself, Diana, but that's sexy, how
about you do it once more?"

"Manyak! Pervert! Hentai!"

"Oppai." He smirked as he point my breast. Natigilan naman ako. Tumayo na siya

mula sa pagkakahulog at umupo sa kama, I immediately distanced myself from him,
mahirap na... "good morning, Diana."

***

Chapter 7

Chapter 7: The Sketch

Trevor POV

Diana was the only woman I've ever met who'd talk back and go against me which
makes her more fun to me-I knew I had made the right choice of choosing to marry
her right on the spot upon seeing her innocent but sophisticated beauty at the
gala, ghad I just love her face when she's annoyed or mad at me, 'yong paraan ng
pagkunot noo niya at pagtingin niya ng masama sa akin, she have those pair of
lovely purple eyes that glares at me as if shooting daggers, it's really funny how
alive those flawless orbs are.

Tahimik kong hinintay si Diana, matapos ang halos kalahating oras niya sa banyo ng
kwarto ay lumabas na rin siya, basa ang buhok niya dahil kakatapos lang niyang
maligo, she looked sexy inside that large sized boys' shirt that expanded until her
thighs, I gulped upon seeing those long smooth legs that she is sporting.

Tinignan niya ako ng masama noong nakita niya akong nakaupo sa king-sized bed,
"tch, akala ko umalis ka na."

"Why would I?"

 Nagbuntong hininga lang siya at hindi pinansin ang tanong ko, "ang hirap humanap
ng matinong kausap." Parinig niya, binuksan niya ang isa sa mga maleta niya since
hindi pa siya nag-a-unpack ng kanyang mga gamit, she rummaged through her things
then took out a sketch pad and pencil case.

"What's that?"

"None of your business." Simpleng sagot niya, sinara na niya ang maleta niya at
tinambak sa gilid ng kwarto namin.

"Wala ka bang balak mag-unpack ng mga gamit mo? I already made spaces for you sa
walk-in closet." Maybe I'll try of engaging to her with normal conversations, hindi
'yong lagi na lang nagbabangayan.

"Mamaya." Tipid na sagot niya, kinuha na niya ang sketch pad niya at pencil case,
"if you ever need me, nasa patio ng garden lang ako."

Ngumisi ako, "I need you now, Diana..."

Tinignan niya ulit ako ng masama, yes Diana, look at me-only me, "Trevor, sobra mo
naman atang pinaiiral ang kalandian mo?" Asar na tanong ni Diana sa akin.

I chuckled devilishly. "Sa 'yo lang naman ako nagiging malandi, Diana..."

She huffed, completely irritated but didn't talk, instead, she stormed off our
room with the art materials on her hand as if putting it to me that I'm not worth
her time, that she can't afford losing her time talking to me.

Bigla akong nakaramdam ng inis noong wala na siya sa kwarto, matapos ang ilang
minuto ay tumayo ako at lumabas, I decided to follow Diana to see what she was up
to with those materials she was holding, upon reaching the large garden, agad ko
siyang nakita na nakaupo sa wooden chair na nakakonekta sa isang picnic table sa
may patio.

I watched her back against me as she sketch on her pad as if her life depends on
it, her jet black hair fell naturally on her back and some strands of it move along
with her right hand holding a sketch pencil, she clearly looked like a fallen angel
with all those flowers surrounding her, complementing her lovely charisma.

Lumapit ako kay Diana at mukhang hindi niya ako napansin, she was too engrossed
drawing her unfinished sketch and too oblivious of her surrounding to feel my
presence, I could see passion on the way she draws-she clearly loves art, lumapit
pa ako hangga't sa nasa likod na niya ako, my eyes trailed on the paper she had
been working on and gaped.

Is that... is that my eyes?

***

Diana POV

Tumigil ako sa pagguhit nang mapansin kong may aninong nakaharang sa ilaw ng araw,
lumingon ako at suminghap noong makitang si Trevor ang sanhi ng anino, his
beautiful green eyes that angels carved to perfection stared behind me with
amazement glinting, those pair of emerald eyes that I had been thinking all the
time, as I focus my gaze on his eyes alone, it reflected the sketch I had been
drawing...

Agad kong sinara ang sketch pad at tumayo, tinago ko ito sa likod ko kahit alam ko
na walang silbi dahil nakita naman na niya ang pinagkakaabalahan ko...

Tumingin siya sa akin at ngumisi, "I know it's my eye."

"Asa!" Umiwas ako ng tingin, ramdam ko ang pamumula ng tenga ko.

"Really? Then why did you hide it?" Mas lalong lumaki ang ngisi niya sa labi noong
makita ang pagngiwi ko. "Come on, finish your sketch and let me watch. I want to
frame it once you're finished."

Bossy freak. "I'd rather not since you're around." Matigas na sabi ko. "Mas gusto
kong mag-drawing ng mag-isa lang." I wasn't lying, hindi ako sanay na may nanonood
sa akin sa tuwing nagdo-drawing ako, all my life my parents told me this was just a
distraction and I should just focus on running their business... but I couldn't let
go of this that's why sometimes I'd draw alone at the garden instead of reading
some business related papers, art had already became a part of my life ever
since... I feel like myself when I draw, it already became a part of me and if it
is letting go of that part that I hold dearest, I wouldn't be complete anymore.

"You have great potential in arts, even if your sketch is unfinished, it's
beautiful." Nagulat ako dahil sa biglang papuri ni Trevor sa akin, ramdam ko ang
pagkabog ng puso ko, he was the first one to praise my works.

Ngumiti ako, "you think so?"

He stared at me for a moment before nodding in approval. "I can even tell that it
is really my eye, even if it's black and white, I can tell."

Lumunok ako, "h-hindi mo naman mata-"

"Liar." He whispered in my ears, tumalikod na siya, "maiwan na kita mag-isa since

you told me you can't sketch with somebody around."

***

Trevor POV

I never thought Diana would be drawing my eye. Even if it's still not yet done, I
knew it was my eye. Who wouldn't know if it was theirs? But that's not what got
mostly all of my attention...

Nagulat ako kanina dahil sa biglang pagngiti ni Diana sa akin, it wasn't that
smile that is provoking nor challenging, it wasn't the devilish smile she would
always show me when we're bantering, it was a real smile, the genuine smile that I
had never seen before.

Hindi ko naiwasan kanina na mapatitig sa kanyang mga labi, those pouty red lips
that's curved upwards into a bright smile just made my day, I wanted to kiss it. I
wanted to see more of her smiles. I feel like I just saw some part of Diana opening
up to me.

As I walk away, I didn't look back at Diana, I'm afraid I'd just want more of her.
The moment I saw that smile I swore it will only be me, that smile is mine, I will
be the only man whom she will smile genuinely and I will wipe off any man on the
face of earth who will make her smile like that. Nobody makes her smile like that
unless it was me. I'd never let any man become the reason why she smiles like that.
I am enough.

Pinikit ko ang aking mga mata noong nasa loob na ako ng bahay, the image of her
angelic face and those lips carved into a perfect smile flashed back and I couldn't
help but crave for more.

"Tch, I think some glass of alcohol in the middle of the morning would sooth my
manly desire."

***

Chapter 8

Chapter 8: The Restaurant

Diana POV

Noong natapos ko na rin sa wakas ang sketch na pinagkaabalahan ko ng ilang araw ay

napagdesisyunan kong bumalik na sa loob ng mansion lalo't nagiging mainit na ang
araw, hindi ko nadatnan si Trevor sa kwarto namin, siguro nasa tabi lang siya.

Dahil wala naman matinong gagawin ay tinanggal ko na lahat ng damit ko at nilagay

sa vacant slots ng walk-in closet, bale nahati ang walk-in closet, sa akin lahat
ang right side at kay Trevor naman ang left side, malawak ang espasyo ng silid,
para akong nasa isang malawak na botika.

Hindi ko maiwasang pumunta sa side kung nasaan ang mga damit ni Trevor, bigla kong
nalanghap ang pamilyar na bango ng amoy niya na nakakalunod, maayos ang
pagkakasampay at tupi ng mga damit niya at hindi ka na mahihirapan pa sa paghanap
dahil na-seperate ang mga pambahay, long sleeves, slacks, pants, at... namula ako
noong makita ko ang underwears niya.

Lumunok ako at mabilis na lumabas sa walk-in closet, bumungad naman ang tatlong
kasambahay na sumalubong sa akin noong dumating ako dito at sila'y abala sa
paglilinis kaya hindi nila ako napansin, "asan si Trevor?"

Tumingin sina Teresa, Jorie, at Auby sa akin. "Ma'am, pinasabi nga pala ni Sir
Trevor na aalis siya at may aasikasuhin raw siya." Sagot ni Teresa.

"Mukhang nagmamadali eh." Ani Jorie na nakahawak ng duster. "Baka naman pumunta sa
kompanya ng mga magulang niya para tumulong?"

"Ah! May kausap siya sa telepono kanina, sabi ni Sir eh magkikita raw sila, kung
hindi ako nagkakamali ang pangalan na tinawag niya sa kausap niya ay..." kumunot
ang noo ni Auby habang ang mga kamay ay humahaplos sa kanyang baba, ngumiti siya
noong naalala niya, "ah! Michelle! Tama, Michelle ang pangalan ng kausap niya!"

Michelle?

"Naku ikaw talaga Auby hindi ka pa rin nagbabago sa pakikinig mo ng walang

paalam." Iling ni Jorie, "Ma'am, pasensya na po kayo kay Auby ah, ganyan talaga
'yan. Nakikinig sa usapan ng may usapan."

Ngumiti lang ako at umiling, "ayos lang Jorie."

Sumimangot si Auby, "hindi ko naman sinasadya, nagkataong naglalakad lang ako

kanina nang makita ko si Sir sa veranda, naku nakangiti pa siya habang nakikinig sa
kausap sa telepono! Ang gwapo niya!"
 Agad na tumakbo si Teresa para takpan ang bunganga ni Auby, "naku ikaw talaga
Auby, kung ano ano ang nakikita at naririnig mo..." halatang kinakabahang sabi
niya, tumingin siya sa akin at halatang nagdadalawang isip, "p-pasensya na Ma'am
Diana, ang daldal talaga ni Auby..."

"Hmmft!" Impit ni Auby habang pilit tinatanggal ang kamay ni Teresa na nakatakip
sa kanyang bunganga.

Mabilis pa sa alas kwatrong lumabas ang tatlo sa kwarto ko habang hila hila si
Auby. Noong sinara nila ang pinto'y hindi ko maiwasang mapaisip at magtaka, bigla
na lang umalis si Trevor at hindi man lang nagpaalam sa akin, makapagsabing 'I'm
your future husband so act like my future wife' e kung umakto siya parang wala lang
naman. Bigla akong inatake ng inis. Peste!

Bakit naman ako naiinis? Pake ko kung nakangiti siya habang may kausap na babae sa
telepono? What's her name again? Michelle? And Trevor is going to meet her? I'm
betting she's another vixen of Trevor or worst. Gawd! Why are you acting like a
jealous wife, Diana? This is so not you. Keep your head together, maybe she's just
someone Trevor knows...

Biglang tumunog ang call ringtone ng cellphone ko na nakakalat lang sa kama kaya
naman natigil ako sa pagguni.

Kinuha ko ito at tinignan kung sino ang tumatawag, halos lumundag ang puso ko
noong makita ang tumawag, dali akong tumakbo palabas sa veranda ng kwarto at saka
ko sinagot ang tawag.

"Paris?!"

"Diana! Missed me?" Hindi ko maiwasang mapangiti noong marinig ko ang boses ng
bestfriend ko, teka... hindi roaming number ang gamit niya ah, wait... don't tell
me-"I have a surprise for you."

Ngumiti ako, I think I know already... "tell me."

Narinig kong tumawa siya, "I think there's no need to tell, Diana." He playfully
chuckled, "let's meet."

"Sabi na eh! Welcome back to the land of Philippines!" Masayang hirit ko.

"Quite the hospitality." Kahit na hindi ko siya nakikita ay alam kong nakangisi
siya ngayon.

"Kelan ka pa dumating?"

"Actually, kalalapag lang ng private plane ni Dad, I decided to give you a call
first noong nakalabas ako ng eroplano." Sagot niya-now not to mention, his
background tells me he's still in the airport, "I'm still here in the airport pero
pauwi na ako, may sundo akong inutusan ni Mom." He confirmed.

"Are you staying here for good?" Hindi ko maiwasang matanong...

"Maybe?"

"Maybe ka dyan!" I pouted-knowing he won't see.

Tumawa siya ng marahan, "say, how about let's meet now? I want to see my
bestfriend personally after leaving for almost five years."
 "Sige!" Nag-isip ako ng lugar, "let's meet in Deluxé Restaurant. Alam mo ba doon?"
I grinned.

"You're funny, my family owns it." Sagot naman niya, ngumisi ako. "Ok, let's meet
there and have some lunch together."

***

Trevor POV

Upon entering the classy restaurant, agad ko siyang nakita, with that bubbly aura
she is carrying you would know it is her upon first look, naglakad na ako palapit
sa kanya, she have her back against me so she doesn't know I'm already here.

"Hey." I said, trying to make my presence known.

Lumingon siya sa akin at noong nakita niya ako ay tumayo siya at ngumiti-she
sports the natural red hair cutted until her shoulder level and her boyish fashion
is noticeable but it just complemented her unique style and she still looked girly,
"Trevor!" Niyakap niya ako ng mahigpit at agad naman akong kumawala.

She was pale-almost like a vampire, she have a cute pink lip, a small alluring
nose, rosy cheeks, long eyelashes, and serious midnight eyes. If it wasn't for her
smile, she'd look like a bad girl and if she wasn't my cousin, I'd really had done
it with her.

"Michelle," I nodded in approval, "kailan ka pa dumating?"

She smiled, "kanina lang." Tumingin ako sa dalawang maletang nasa gilid ng table
kung saan siya umuupo.

"Need a place to stay?" Tanong ko.

She shrugged. "No thanks, I already rented a condominium much to your parent's
disapproval, ayaw kong makasagabal. I just wanted to meet you! Wow, look at you,
you've grown up!" Umupo na kaming dalawa sa table, may isang waiter na lumapit at
nagbigay ng menu book sa amin.

"So what brought you back here?" Tanong ko.

She smiled, "I decided to stop travelling around the world and have some rest, you
know, settle down and have a life. Mukha ngang masaya sina Mama at Papa sa desisyon
ko."

Kinuha na niya ang menu book at binuklat ito, "what do you want to eat?"

"Anything."

Tumango siya at tinawag ang waiter sa gilid na agad namang lumapit, "I want to
order anything, good for two."

Kumunot ang noo ng waiter at halatang naguluhan, I sighed, "we'll just have
chicken curry and a salmon steak, caramel shake, and I want the best dessert this
place have. Make it good for two."

Tumango ang waiter habang sinusulat ang order, "meron pa ba kayong gustong i-
order, Sir? Ma'am?" Umiling ako, agad naman siyang umalis para ibigay ang order
namin sa counter.
 "So..." Michelle smirked, "heard you're getting engaged."

I nodded.

"Wow. Never thought marriage was in your vocabulary." Iling na saad niya, "that
gives me the shocks, akala ko wala kang balak magpakasal. Nagsawa ka na ba sa
womanizing mo? O sadyang naakit lang talaga ng mapapangasawa mo ang puso mo?" She
gave me a meaningful smirk.

"Oh shut up, Mich." umiwas ako ng tingin.

"Who's the unlucky girl?" Tumawa siya noong tinignan ko siya ng masama, "I mean...
who's she? Really."

I grinned, "you'll meet her soon. Don't worry."

It took a few minutes before our orders arrived, agad namang kumain si Michelle. I
was about to start eating when the restaurant's door opened and a familiar
silhouette glowed with a man, as it comes near, my eyes landed on Diana who was
happily smiling while talking to a man. She giggled and all costumer's head turned
to hers-even the waiters stared at her, completely allured by the beauty she has,
no, beauty is an understatement with those smile on her face, even if the way she
dressed was simple, it didn't do any bad to what she looks. She naturally looked
angelic as she walk with the guy.

Kumuyom ang kamao ko na nakahawak sa breadknife habang nakatingin kay Diana at sa

lalakeng kasama niya, who the fawk is that guy?!

I was suddenly furious, dark aura started to consume me as I watch those smile
carved on her lip, I glared at the two-if only looks could kill that man with her
might had already been long dead. Diana's full attention was at the man that's why
she doesn't see that I'm here. That boosted my anger more. She was only supposed to
look at me, was I not enough?!

She smiled again and laughed.

I swear I will kill anybody who makes her smile like that; or laugh, I own that
smile and whoever that man is, I'll make sure he's dea- ugh, calm down, Trevor...
calm your balls...

"Trevor? Are you fine?" Nag-aalalang tanong ni Michelle habang nakatingin sa

akin, mukhang napansin niya ang pagbabago ng mood ko, she looked at my hand balled
into a fist ready to punch with the breadknife.

I let go of the breadknife and faked a smiled at her, "excuse me, Mich."

Tumayo ako at naglakad palapit kay Diana at sa kasama niya, noong nakita niya ako
ay agad na nawala ang ngiti niya sa labi at napalitan ng gulat.

"Saglit lang kitang iniwan tapos makikita kitang may kasama nang ibang lalake?!"

***

Chapter 9

Chapter 9: The Misunderstanding

 Diana POV

Umirap sa akin si Trevor saka niya tinignan ng masama si Paris, umakbay sa akin si
Paris saka ngumisi, "sino siya Diana?" Mas lalong naging matalim ang tingin ni
Trevor sa aming dalawa ni Paris, pinagkakatinginan na rin kami ng mga kostumer,
agaw pansin naman kasi ang eksena na nangyayari.

Tinanggal ko ang pagkakaakbay ni Paris sa akin saka nagbuntong hininga, I swear

this was unexpected, what is Trevor doing here?!

"I'm her bridegroom." Trevor answered for me, his voice stressing every syllables,
halata ang inis sa boses niya at parang nagpipigil na sumugod, "do you mind taking
your hand off my Diana?"

Tumawa ng marahan si Paris na parang hindi naniniwala, "I think this guy is out of
his mind. You didn't tell me you have a possessive psycho suitor." Nakangising saad
ni Paris sa akin, "well, anyways, let's find our table." Aya niya sa akin, hinila
niya ang kamay ko pero bago pa man ako makalakad ay may humawak ng mahigpit sa
kabilang kamay ko.

Liningon ko si Trevor na nakatingin ng masama sa akin, his hands holding into

mine, I twitched when I felt his fingernails digging into my skin, he looked
flustered as if he didn't mind how much it hurts, "T-Tre-"

"You!" Nagulat ako sa isang babaeng biglang dumuro sa noo ni Paris, "ikaw ang
pesteng lalake sa airport! Are you my stalker?!"

Tumaas ang isang kilay ni Paris sa babae, "oh, what a coincidence, hello there,
what's your name again? Ah! Mica? Ella? Micella? Ah, I remember... Michelle! Yes,
yes, Michelle." Mas lalong ngumisi si Paris, "I think it's the other way around,
why would I stalk a girl who kissed me?"

"Bastard! Ikaw ang humalik sa akin!" Halos mamula ang mukha ng babae dahil sa
galit, naniningkit ang kanyang mga mata habang nakatingin ng masama kay Paris.

Binitawan ni Paris ang pagkakahawak niya sa kamay ko at saka lumapit sa babae,

"this is my family's restaurant, Michelle. So do you mind behaving?"

"Wala akong pake kung resto ito ng pamilya mo, huwag mo akong babantahan, peste
ka! Magnanakaw ng halik! Manyak! Malibog! Ano pa ba..." tumigil ang babaeng ang
pangalan ay Michelle at nag-isip, "mukhang ipis!"

Kumunot ang noo ni Paris at halatang naasar sa huling alitanya ng babae, "tomboy."

"Ako? Tomboy?!" Singhal ni Michelle, "at least hindi lesbian! Ikaw beki! Isa kang
beki na hindi marunong humalik!" Bumelat si Michelle kay Paris na namumula na ang
tenga, "beki, beki, beki belo!"

Naramdaman kong mas lalong humigpit ang hawak ni Trevor sa kamay ko kaya naman
napatingin ako sa kanya-hindi pa pala niya binibitawan masyado atang napukaw ng
atensyon ko ang bangayan nina Michelle at Paris, Trevor's eyebrows were creased and
he looked deadly serious, the pupils of his eyes took over the emerald orbs making
his eyes go midnight dark with a little shades of green on the outlines, "sino
siya?" He asked accusingly.

"Bestfriend ko." Tinignan ko siya ng masama dahil mas lalong humigpit ang hawak
niya sa kamay ko, "do you mind taking your hand off me?"
 Tumaas ang isang kilay niya na parang nanghahamon, "how about...no?" He gritted
his teeth, "if he's your bestfriend then why are you two acting clingy couply?" He
asked in disbelief.

"Stop being immature for pete's sake!"

Muling tumaas ang isang kilay niya, "who is Pete?! I'll kill him! Siya ba ang
kasama mong lalake?" Sabi niya sabay turo kay Paris na abala sa pakikipagbasagan
kay Michelle.

I rolled my eyes and eyed him crucially, "are you actually jealous? We're not yet
married and here you are, acting like a jealous husband." Pang-asar ko sa kanya.

He smirked at me. "Why would I be jealous? I just don't want others touching my
property." He clenched his jaw at the idea, "as you can see, I get very territorial
sometimes."

"Trevor!" Tumingin ako sa tumawag sa kanya, ang babaeng nakikipagbangayan kay

Paris na tinawag niyang Michelle. Halata ang pagkasiphayo sa mukha niya at mukhang
asar na asar siya sa bestfriend ko, teka... bakit kilala niya si Trevor? "Hindi ko
na kaya pa, may kupal na may sayad sa kokote dito."

Tinignan ako ni Michelle at sa kamay namin ni Trevor na magkahawak, ngumisi si

Michelle kay Trevor at mapaglaro niyang kinawag kawag ang kilay niya, "tch."
Singhal ni Trevor pero parang tuwang tuwa naman sa panunuya sa aming dalawa.

"Hi, ako nga pala si Michelle Montejarre, pinsan ko si Trevor, and you are?"
Parang biglang naging anghel ang babaeng nasa harap ko, kahit na boyish ang fashion
taste niya ay bawing bawi naman ng ngiti niya, maikli kasi ang buhok niyang pula,
mukhang natural redhead ito.

Sinuklian ko siya ng isang ngiti, "I'm Diana El Derostova-"

"-my future wife, she's the one I've been talking about and that you'll meet soon,
Mich." singit ni Trevor. Ano raw? Seryoso akong tinignan ni Trevor, nagsukatan kami
ng tingin, balik na naman sa dati ang mga mata niya, lumunok ako dahil ang ganda
talaga ng kulay ng mata niyang berde.

"Oh! She's the lucky girl." May diing saad ni Michelle. Gusto kong tumawa ng
malakas, ako? Lucky girl? Nagpapatawa ata itong pinsan ni Trevor eh, kung alam lang
sana niya kung gaano ako ka-unlucky na ikasal sa isang kalog na walang ibang ginawa
kundi angkinin ako't gawing pagmamay ari.

"Diana, huwag mong lapitan 'yang tomboy na 'yan, baka mahawa ka." Biglang litaw ni
Paris na nakatingin ng masama kay Michelle.

"Teka nga lang, bakit kilala niyo ang isa't isa?" Tanong ko sa dalawang parang
aso't pusa na walang ibang ginawa kundi mag-away.

"Actually Diana, hindi ko siya kilala, ni wala nga akong ideya sa pangalan niya.
Nagkataon lang na nagtagpo ang landas namin sa airport at mapagsamantala ang beking
'yan, nainggit ata sa labi ko at hinalikan. Tch." Sagot ni Michelle.

"Ikaw ang humalik sa akin!" Pagdepensa ni Paris sa kanyang sarili, "at hindi ako
beki, baka ikaw, tomboy!"

"Aba. Aba, ako pa ngayon? Bakit naman kita hahalikan? Ew, kadiri, yucks!"

"Mich, tigil mo na 'yan, agaw pansin na ang ginagawa niyo, lahat na ng tao sa loob
nakatingin sa inyo." Suway ni Trevor, "and you, stop calling my cousin tomboy
because she will make you taste hell, nobody calls her that and gets out alive."

"Anong lasa?" Sarkastikong sagot ni Paris sabay tingin kay Michelle na parang
nangungutya. "Oy tomboy, masarap ba ang hell?"

Tinignan ni Michelle ng masama si Paris, "oo, kasing sarap nito."

Sa isang iglap, bigla na lang lumuhod si Paris sabay hawak sa pundya niya,
"puchang kabayong tumatadyak!" matinis siyang sumigaw sa sakit, namula na rin ang
mukha niya.

"Told you." Trevor smirked.

"Ano, masarap ba beki?" Ngumisi si Michelle.

Ang ginawa lang naman ni Michelle ay tinuhod niya si Paris sa may gitna ng hita
niya, "ayos ka lang?" Nag-aalalang tanong ko kay Paris, he nodded to me before
glaring at Michelle, he still look pained by the impact of getting kneed on the
crotch, his jewels must be hurt. I giggled at the thought.

"Tch, hilig niyong mag-agaw ng atensyon." Sabi ni Trevor, tumingin ako sa paligid,
tama nga naman, nakatingin ang lahat ng costumer pati waiter sa aming apat.

"Hmft!" Singhal ni Michelle sabay balik sa table nila ni Trevor.

Tinignan ako ni Trevor, "so everything was just a misunderstanding, hindi mo naman
agad sinabi sa akin na beki pala ang bestfriend mo. Maki-table na lang kayo sa
'min."

"What? Hindi ako bek-"

"Ayokong makatabi ang beki na 'yan! Si Diana ang gusto kong makatabi!" Sigaw ni
Michelle.

"Mas lalo ayaw kitang makatabi, tomboy na hindi marunong humalik!"

***

Chapter 10

Chapter 10: The Sleepyhead

Diana POV

Umusog si Michelle sa kanyang upuan, pahaba kasi ang mga silya dito sa restaurant
kaya kahit tatlo kasya sa isa, "Diana, upo ka sa tabi ko." Nakangiting aya niya sa
akin sabay tabik sa bakanteng espasyo sa tabi niya.

"Sige." May pag-aalinlangan na sagot ko dahil balak ko sanang solohin ang

bestfriend ko kahit ngayon lang, sa tagal ba naman naming hindi nagkita syempre
miss ko na siya ng sobra at marami pa siyang dapat ikwento sa akin!

Umupo sa harap ko si Paris at ngumiti siya sa akin, tinawag niya ang isang waiter
para mag-order na rin kami ng pagkain, hinayaan ko na lang siya na orderan ako ng
kahit ano dahil alam ko naman na alam niya kung ano ang mga gusto kong pagkain,
sinabi na ng waiter kung magkano ang lahat bago umalis para ibigay ang order sa
counter, kahit na pagmamay ari ng mga magulang niya ang restaurant ay kailangan pa
rin niyang magbayad, kumbaga ang negosyo ay negosyo kahit na sino ka pa.

"Sabay na lang tayong lahat na kumain." Nakangiting saad ni Michelle ngunit agad
itong napawi noong makita niya sa Paris, umirap siya sa kanya saka ulit siya
ngumiti sa akin, "kailan ang kasal?"

"Approximately two months from now." Trevor answered, smugly. Tch. Hindi naman
kasi siya ang kinakausap, sabatero!

"Ha? Ikakasal ka na?" Naguguluhang tanong ni Paris, hindi ko pa pala nasasabi sa

kanya 'to, ngumiti ako sa kanya at tumango bago binaling ang atensyon kay Trevor na
nakatingin sa akin habang nakangisi.

"Ano naman sa 'yo beki? Huwag mong sabihin aagawan mo ako sa maid of honor, ha!"
Seryosong singit ni Michelle, siningkitan niya ang mata niya kay Paris na parang
sinasabing I'm-watching-you.

"Ikaw? Maid of honor? Nagpapatawa ka ba? Baka naman bestman?" He spat back.
Tumingin ulit siya sa akin at saka nagseryoso ang mukha niya, "ikakasal ka na ba
talaga?"

"Beki, bingi ka ba? Kanina pang nasabi na ikakasal siya, D to the U to the H,
duh!" Sabat ni Michelle.

"Huwag mo nga akong matawag tawag na beki! May pangalan ako, tommy!"

Suminghap si Mich saka niya pinandilitan si Paris, kulang na lang ata magpatayan
sila, "tommy?"

"Tomboy."

"Beki!"

"Tch, tommy naman, may pangalan ako, it's Paris Leondrae, ok?"

"For your information beki, may pangalan rin ako, Michelle Montejarre! Hindi
tomboy!"

Tumingin ako kay Trevor na ngumisi sa akin sabay tingin sa dalawa, mukhang iisa
kami ng iniisip, baka magkatuluyan ang dalawa ng walang oras.

Patuloy lang ang pagbangayan nina Mich at Paris hangga't sa dumating ang in-order
niya, halos kaparehas lang ng pagkain nina Michelle at Trevor ang pagkain naming
dalawa, "let's eat." Sabi ni Trevor at nagsimula na kaming kumain.

Thank god there was finally silence!

***

Trevor POV

Matapos naming kumain ay nag-usap kaming apat, nalinawan na rin na hindi beki si
Paris kaya naman natutuwa ako para sa pinsan ko, syempre may lalake na rin sa wakas
sa buhay niya, hindi na ako galit kay Paris-wait, bakit naman ako magagalit sa
kanya? Kasi kanina nakangiti si Diana sa kanya? Tapos tumatawa pa?

"Are you sure, Mich? Hatid na kita sa condo mo." Ikailang beses na tugon ko sa
kanya, nasa labas na kami ng restaurant at bitbit ni Mich ang dalawang maleta niya.

Ngumiti lang siya kay Trevor, "ayos lang ako, Trevor. Magtataxi na lang ako, ok?
Ayokong nakakaabala sa inyo ni Diana," she smiled to Diana who shook her head, alam
ko naman na gusto ni Michelle si Diana para sa akin.

"Baka may masamang mangyari sa 'yo." Tutol ko.

"Haha! Sa masamang mukha niyang 'yan? Wala nang mas sasama pang mangyayari dyan."
Paris snickered making him earn a death glare from my cousin, mukhang tinamaan ang
dalawa at ayaw na ayaw nila ang isa't isa, ano ba kasi ang nangyari sa airport?
Naghalikan sila? Aksidente lang ba?

Ha! Kaya pala galit na galit si Mich sa lalakeng 'to, first kiss niya 'yon e.

"Paris, kay Trevor na ako sasabay ha? Uuwi na kasi kami." Saad ni Diana.

"Ha?"

"We're living together." Singit ko para malinawan si Paris, ngumisi sa akin si

Michelle at parang tuwang tuwa pa noong masama ko siyang tinignan.

"O'sya, alis na kayo." Ani Mich sa amin ni Diana.

"Masyado ka atang atat na masolo ako?" Ngumisi si Paris.

"Ew." She scrunched her nose and looked at him disgustingly, "ikaw? No thanks. I'd
rather be with a pig." Nagsimula nang maglakad si Mich habang ang maleta niya'y
nakasunod, lumingon siya sa akin, "ikaw Trevor ingatan mo si Diana, ha?"

I smirked when I saw Diana on my peripheral vision twitched. "Of course, need not
to remind me, she's mine after all." Sagot ko kay Michelle.

"Asa." Diana mumbled under her breath before opening the door of my car's
passenger seat, "bye Paris, next time ulit ha? Medyo nagkaroon ng conflict ngayon
e." Paris nodded, satisfied, sumakay na siya sa loob at sinandal niya ang ulo niya
sa leather backrest saka niya sinara ang pinto.

Sighing, sumunod naman na ako at tumungo sa driver's seat, leaving Paris all by
himself.

Nagsimula na akong magmaneho, paminsan minsan kong titignan si Diana na natutulog

at ibabaling ang atensyon sa kalsada, noong nakarating na kami sa mansion ay
awtomatikong nagbukas ang automated gate noong na-scan nito ang pamilyar na
sasakyan, upon parking my car in front of the covered path, I poked Diana's cheek,
"gising na."

She moaned in protest then squeezed herself into the leather seat, tch, tulog
mantika. Muli ko siyang sinundot sa pisngi niya, sundot pa, tapik, sundot ulit at
umungol na naman siya na parang naiinis, ngumisi ako, ibang klaseng babae ito,
ganito ba siya kapag tulog? Nagbuntong hininga ako at lumabas, dumiretso ako sa
kabilang dulo ng kotse at binuksan ang pinto ng passenger's seat kung nasaan siya.

I pried my head inside the car and wrapped my arms around her back making sure she
won't fall, tinaas ko ang dalawang paa niya at lumunok-makinis, maputi, at wala ni
isang bakas ng galos, I suddenly felt like I was going to have a hard on so I shook
my dirty thoughts away and carried Diana like she doesn't weight anything.

Pinagmasdan ko lang si Diana na tulog habang buhat ng kamay ko na parang bagong

kasal, nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang parte ng shirt sa may dibdib ko at
singhutin ito, umiwas ako ng tingin at nagsimulang maglakad, pagkapasok ko sa
mansion ay pinagkatinginan kami ni Diana ng mga kasambahay at katiwala, naglakad
lang ako at hindi na sila pinansin saka pumasok na sa kwarto ko.

Inihiga ko si Diana sa kama ngunit nakahawak pa rin ang kamay niya sa damit ko,
lumunok ako noong tumama ang mga mata ko sa kanyang dibdi-calm down, man. Tinanggal
ko na ang kamay ni Diana sa shirt ko at daling pumunta sa banyo.

I need to have a cold shower. Yeah, the coldest one because gawd I feel so hot.

***

Chapter 11

Chapter 11: The Sharing

Diana POV

Nagising ako at madilim na ang tanawin sa may bintana ng kwarto, teka... nakatulog
ba ako? Bakit nasa kwarto na ako? Hindi ba't nasa sasakyan lang ako kanina? Ilang
oras akong nakatulog? Bakit gabi na? Kumunot ang noo ko. By any chance, did I
sleepwalk to my room?

Bumukas ang pinto at bumungad si Trevor na nakahawak ng tray na may lamang

pagkain, naglakad siya palapit at nilapag niya sa coffee table ng kwarto ito,
tumingin siya sa akin at ngumisi, "man, you're such a heavy sleeper."

Nanlaki ang mata ko, "may ginawa ka ba sa akin noong tulog ako?!" I accused, I
glared at him as I wrap myself with the bed's comforter.

Tumaas ang isang sulok ng labi niya, "baka naman ikaw ang may ginawa sa akin?" He
wiggled his eyebrows playfully.

I gasped, oh god. Don't tell me I did something while I was sleeping? Hindi ko
maiwasang magtaka kung ano ang ginawa ko, I shove the possible things I reckoned
and raised him one eyebrow which literally failed-dahil sumunod ang isa, ghad this
is so frustrating!

"Don't put the blame on me!" Sagot ko sa kanya.

Nagkibit balikat siya, "fine, whatever you say." Umupo na siya sa may soft chair
na walang backrest saka siya tumingin sa akin, "c'mon, let's eat."

Bigla akong nakaramdam ng gutom noong naamoy ko ang aroma ng pagkain kaya hindi na
ako tumanggi pa, bumangon na ako sa kama at naglakad, umupo rin ako sa isa pang
soft chair at tinignan ang pagkain, sinigang na baboy, red velvet cake, and orange
juice! I was smiling but when something hit me to realization, I frowned.

I glared at him, how thoughtful of Trevor at siya lang ang may pinggan at
kutsara't tinidor, "why?" Painosenteng tanong niya, ngumisi siya, "oh, I forgot to
bring your utensils."

I rolled my eyes, akmang tatayo na sana ako nang pigilan niya ako, "problema mo?!"
I yelled. Mabilis lang talaga akong magalit o mairita lalo na kapag gutom ako, nasa
personality ko na 'yan.
 He sighed and smiled playfully, "susubuhan kita."

I almost gagged, oh my gosh? Did he just say that? "Ano ako? Bata? Hahahaha!
Patawa ka masyado e!"

His face became grim, "I'm serious."

"Nah thanks. Pupunta na lang ako sa dining room." Tumayo na ako at naglakad pero
agad naman akong natigil noong may humawak sa braso ko, bigla akong nakaramdam ng
kuryente na dumaloy sa katawan ko dahil sa init ng kamay ni Trevor, lumunok ako at
nilingon ko siya.

His alluring emerald eyes stared right into mine for a split second that felt like
eternity, his deep eyes reflecting me as if it could penetrate me and tell what I'm
hiding deep down, I stared at his menacing orbs, his dark pupils creating black
hole on the center of the green shades as if he was so serious, "susubuhan kita o
hindi ka kakain?"

"What? Binabantaan mo ba ako?"

He smirked. "Yes."

"What kind of a man are you?" I asked frustratedly, "I'd rather not eat kesa naman
sa subuhan mo ako!" I stumped back to our bed and lied down, "jerk." Bulong ko
sabay patong sa isang unan ang isang paa ko.

Ramdam ko ang pagkulo ng tyan ko sa bawat tunog ng kutsara't tinidor pero binaling
ko ito, pinikit ko ang aking mga mata at tinakpan ko ng unan ang ulo ko. Matapos
ang ilang sandali'y nakarinig ako ng ingay kaya naman tinanggal ko ang takip ko sa
ulo saka tumingin kay Trevor.

Nilalapit niya ang coffee table na may pagkain sa gilid ng bed. Tumingin siya sa
akin at ngumisi, halata namang iniinggit ako ng pesteng ito e!

"Stop staring at the foods, natutunaw sila." Trevor remarked with a sly grin, I
glared at him and huffed, biglang kumalam ang tyan ko at dahil sa lapit ni Trevor
ay narinig niya ito, biglang namula ang magkabilang pisngi ko kaya umiwas ako ng
tingin, hindi pa doon nagtatapos ang kahihiyan ko, bigla na namang kumalam.

Katahimikan...

"Tch." Singhal ni Trevor, "kung ayaw mong masubuhan edi mag-share na lang tayo ng
kutsara't tinidor."

"No way! It's indirect kissing!" Suway ko, binato ko siya ng unan ngunit parang
nagkamali ako ng tsansa, muntik nang tamaan ng unan ang mga pagkain sa coffee table
ngunit nasalo ito ni Trevor.

"Tch, will you stop acting like a child?" May diing giit niya habang hawak niya
ang unan.

"bakit ba kasi ayaw mong lumabas na lang ako sa kwarto para kumuha ng pagkain sa
kusina?" Mabilis na sagot ko, nakakainis!

Biglang nawala ang pagkaasar sa mukha niya, ngumisi siya, "oh you'll find out as
soon as I get you to eat." Sabay turo sa mga pagkain.

Bigla na namang kumalam ang sikmura ko, hindi ko na kaya! Sighing in defeat,
tumayo na ako mula sa kama, lumunok ako tulad ng paglunok ko sa pride ko, ngumisi
si Trevor, as if he won.

Kinuha ko ang kutsarang pinagkainan niya at nandiri, hindi naman exactly nandiri,
hindi naman ako laway conscious o maarte, sadyang cautious lang ako sa Trevor na
ito, inisip ko kung ilang babae na ang nahalikan niya, tiyak hindi lang iisa! Oh
may gosh! Makaka-indirect kiss ko din ba sila?

Lumunok ulit ako saka ko sinamaan ng tingin si Trevor, parehas kaming nakaupo sa
marble floor, he was engrossing himself to watching me as if he finds me amusing,
"just tell me if you want me to feed you, I'd gladly comply babe."

I almost choked from my own saliva, "babe?!" Hindi makapaniwalang saad ko. Jeesh!
Ano ang nangyayari sa lalakeng ito?

"Yes babe?" He asked, completely misunderstanding me.

"Shut your mouth and don't call me babe!" Asar na tugon ko, humugot ako ng malalim
na hininga at tinitigan ang kutsarang may pagkain saka ito sinubo, bigla akong
nanlaway, ang sarap! Maybe it's my hunger talking.

"Then what would you like me to call you? Wife?"

"Diana is fine." Sagot ko sa kanya.

Humigop ako ng sabaw ng sinigang, ang sarap ng pagkaasim! Oh my gosh, I need to

befriend whoever this house's chef!

Kinuha ni Trevor ang kutsara't siya naman ang sumubo, "we share." He smirked.

"Sa 'yo na lang ang kutsara't sa akin ang tinidor." I suggested.

"Then tell me, how would you sip the soup?"

I groaned. "Edi sa akin ang kutsara!"

He smirked, "let's just share on the same spoon and fork, Diana. I think it's
better that way." Uminom na siya sa malaking baso at saka sinandal ang sarili sa
gilid ng bed.

"Huwag mong sabihin pati baso iisa ang gagamitin natin?!"

"May nakikita ka bang ibang baso?"

"Wala." I hissed in frustration.

Noong natapos na kaming kumain ay niligpit ko na ang mga pinagkainan at nilagay sa

may tray, tumingin ako kay Trevor at nakitang may hawak siyang paperbag, "get
changed." Ngumisi siya sabay bato sa akin ng paperbag, mabuti't nasalo ko naman.

"Ano ito?"

Ngumisi siya, "take a peek."

Binuksan ko ang paperbag at bumungad ang dark green two piece-I admired the color
but when reality struck me I gasped, "what the hell?!"

He chuckled. "After changing, you can go out of our room and you'll just be
guided, follow the path."
 Follow the path?

Are we going to have a night swimming? Just the two of us?

***

Chapter 12

Chapter 12: The Pool

Diana POV

Tinignan kong maigi ang sarili ko sa malaking salamin, it's frightening how Trevor
knows my size, kahit na medyo showy ang dark green bikini na suot ko, I still
managed to look decent, humugot ako ng malalim na hininga at lumabas na sa banyo,
kumuha ako ng isang twalya sa walk-in closet at tinapis ito paikot sa bewang ko.

Lumabas na ako sa kwarto at suminghap ako dahil sa bumungad sa akin, naka-off ang
lahat ng ilaw pero hindi naman masyasong madilim dahil sa maraming green scented
candles, they formed a path wanting to be followed and so I did, bigla kong naalala
ang sinabi sa akin ni Trevor na follow the path. Ito ba 'yon?

Sa bawat hakbang ko ay hindi ko maiwasang magtaka, the candles led me outside the
mansion, eventually, the line of candles ended and I just found myself in front of
the pool, pero namangha ako dahil sa itsura ng paligid, it was magical.

May mga lumulutang na ilaw na iba iba ang kulay sa pool, tapos may mga rose petals
na nakakalat sa paligid ng pool, maliwanag ang paligid dahil sa dami ng lampposts
na nakailaw, hinanap ng tingin ko si Trevor at nakita siya na lumalangoy.

I can't help but admire him as he swim, his broad shoulders' muscle flexed as he
dug his hands on the water and the floating lights runs away from him with the
waves he created, noong nasa gilid na siya ay umahon siya, his trunk was fitted and
I can see that bulge proudly places on his center, tumaas ang tingin ko sa kanya,
his washboard abs dripping wet from the pool, his toned chest covered in beads of
water, tinaas niya ang kanyang kamay at dumapo ito sa kanyang basang buhok, he
combed his hair with his fingers at may mga tubig na nahuhulog pababa sa kanyang
leeg papuntang-umiwas ako ng tingin, oh my gosh, I'm not ogling at him, not even
gaping.

Sanay na akong makakita ng masculine bodies ng mga lalake sa telebisyon, kaya

huwag dapat akong magpaapekto. So what if his body was carved to perfection? So
what if he looked sexier when wet?

I shove my thoughts away and sighed, muli kong tinignan si Trevor at napansin na
nakatingin rin siya sa akin, kanina pa ba siyang nakatingin sa akin? Humugot ako ng
malalim na hininga at naglakad palapit...

***

Trevor POV

The moment I saw her I couldn't help but stare, damn she looked sizzling hot
inside that two piece, her skin was perfectly tanned and there is no sign of tan
line, her hair naturally fell on her back, I gulped as I once over her body and my
eyes stopped on her cleavage-I think I'm going to have a hard time, I suddenly
wanted every inch, every hair, every curves, every angles, and every skin of her
mine.

Noong tumingin siya sa akin ay naglakad siya palapit, I silently praised those
long smooth legs she sported and cursed the towel wrapped around her, "ano'ng
pakulo 'to?"

I smirked, I had to make sure I was only looking at her angelic face and not on
her seductive body, "just wanted a night out with you." Simpleng sagot ko. "Wanna
swim?"

Tumango siya, she unwrapped the towel around her and let it fall on the ground,
her long legs finally came into view and I smirked, "nice legs." bago pa man siya
makasagot ay tumalikod na ako sa kanya and dived in into the pool, noong lumutang
ako palabas sa tubig ay nag-dive na rin siya.

Noong lumutang siya'y nakangiti siya, I was mesmerized again with that smile
carved into her lips, tumingin siya sa akin, "patagalan tayo sa tubig!" She
challenged.

I smirked. "Sure." We both counted from one to three then heaved every air we
could take, sabay kaming lumubog sa tubig, my eyes searched for her inside the pale
blue water and saw her a few meters away from me like a while ago and hand her hair
freely float, lumangoy ako palapit sa kanya.

Hinawakan ko ang kanyang magkabilang braso at halatang nagulat siya, magsasalita

sana siya para magprotesta ngunit pinigilan niya, ngumisi ako sa kanya while my
lips were sealed. We both can't talk but I know we're having a silent war.

As time passes I felt like I'm almost running out of breath, tinignan ko si Diana
and saw the same based on her facial expression, tinanggal na niya ang hawak ko sa
kanya and forced her way out of the water to breathe for air, I did the same thing
after a second, noong nakalutang na ako ay hinugot ko ang lahat ng hangin na kaya
ko, I felt my heart relaxed again, ngumisi ako kay Diana na malapit lang sa akin,
"you lose."

"Maduga ka kasi!" She gritted her teeth, "kung hindi mo sana ako ginulat!"

I chuckled. "All I did was hold you, it wasn't my intention to startle you."

"Cheater!" She accused and glared at me, why is it such a big deal for her that
she lost her game?

For a moment, I was lost when I saw her piercing purple eyes with a little shades
of dark blue maybe because of the floating lights, her eyes are like the galaxy
with those white shade of glints that looks like the stars, sabay kaming umahon sa
tubig noong nagsawa na at nanlamig, we both dried our bodies with the towel after
that.

"Sabay na tayong maligo." I offered with a playful grin.

"What? Asa! Ayoko nga!" and there, she walked away with heavy steps while water
was dripping down on her hair.

***

Diana POV
 Pagkabalik ko ay wala na ang mga kandila sa loob ng mansion, mukhang niligpit na
ng mga kasambahay habang nasa pool kami ni Trevor, madaya ang lalakeng 'yon!
Nagtungo na ako sa kwarto namin at naligo, after that, lumabas na ako sa banyo at
bumungad si Trevor na nakahiga sa kama at medyo basa pa ang buhok.

"Tagal mong maligo, naunahan pa kita." Sabi niya noong napansin niya ang
presensiya ko.

"Saan ka naligo?"

"Sa guestroom." Simpleng sagot niya, halata ang antok sa kanyang mga mata,
tumagilid siya at saka niya ginawang unan ang isang braso niya, "pakamot naman ang
bukot ko."

That's when I realized he wasn't wearing anything except boxers, I gulped when I
stared into his muscular back facing against me, "a-ayoko nga!"

He groaned, "just five minutes so I can sleep."

"Kamutin mo sarili mo!" Humiga na ako sa kabilang side ng kama, tinitigan ko ang
kisame, kumusta na kaya sina Mama at Papa? Are they worried?

Bumalik ako sa huwisyo noong ramdam ko ang paggalaw ng kama, tinignan ko ang gilid
ko at suminghap, "bakit ka lumapit?!" Lumunok ako habang nakatingin sa kanyang
likuran.

"Pakamot."

"Ayoko nga! Ang kulit mo!" Asar na hiyaw ko.

He turned to face me and I twitched, "then we're going to sleep close to each
other."

"Oo na! Kakamutin ko na!" I sighed in defeat.

He smiled and turned his back against me again, "good."

Lumunok ako habang nagdadalawang isip na ilapit ang kamay sa kanyang likod, when I
touched his back, his warmth invaded my senses and it felt like home, lumunok ako
at nagsimula nang kamutin ang bukot niya.

"Good night, Diana." His voice was husky and sleepy, he yawned and suddenly faced
me.

Before I could even take my hands back, hinawakan ito ni Trevor, bigla akong
nanghina habang mabilis ang pagtibok ng puso ko, he gently kissed the back of my
palm and let my hand rest on my side, nagulat ako nang umusog si Trevor pababa, in
a split second, his cheek was already on my hand and his eyes were already closed.

Ginawa ba niyang unan ang kamay ko?! I was about to protest but he seemed so
peaceful in his sleep which I am impressed since he sleep easily. Hindi ko alam
kung ano ang tumama sa akin at hinaplos ko ang buhok niya.

"Good night, Trevor." I whispered.

***
Chapter 13

Chapter 13: The Architect

Trevor POV

I woke up early and I must say I had the best sleep for years, pinagmasdan ko si
Diana ng malapitan, she was sleeping peacefully, hinaplos ng kamay ko ang ilang
hibla ng buhok niyang nakatakip sa mukha niya, "good morning." I murmured before
leaning to kiss her on the forehead, bumangon na ako para maligo.

After a short hot shower, I changed into my denim shorts and three-fourth v-neck
shirt, umupo ako sa tabi ni Diana na hanggang ngayo'y tulog pa rin, even if her
hair was a mess she still managed to make it look perfect to my eyes, I sighed as I
hesitate to wake her, mukhang sarap na sarap siya sa tulog, "maybe I'll just leave
her a note." Sabi ko sa sarili ko, tumayo ako papuntang study table ng kwarto't
binuksan ang drawer nito, naglabas ako ng sticky note at fountain pen saka
nagsulat.

Dinikit ko ang sticky note sa headboard ng kama, stealing one more glance at her
angelic face, I left the room.

Sumakay na ako sa Porsche ko at pinaharurot ito, dahil maaga pa naman ay wala

masyadong mga sasakyan kaya naman mabilis lang ang biyahe ko papuntang Montejarre
Company, my Dad is the current owner, namana niya ang kompanya sa Lolo ko, and
soon, the same thing will happen with me if Dad decides to retire, I'm already on
my legal age so pwede ko nang palitan si Dad sa pwesto.

I parked my car to the shaded space of the outside parking lot, I grabbed the
folder beside me which contains some designs of the interior and exterior of the
cottages, as of now, Dad is expanding one of our famous resorts and renovating it,
syempre, hindi na niya kailangang problemahin pa ito kasi andito naman lang ako na
nagma-manage.

Kumuha muna ako ng Business Management bago ako nag-architecture, iyon ang deal ko
noon sa mga magulang ko, aside from managing our family business, I wanted to do
something more of me, pumasok na ako sa loob ng kompanya at yumuko ang dalawang
gwardya na nakabantay sa entrada bilang respeto.

Habang naglalakad ako ay pinagkakatinginan ako ng mga empleyado, I stopped in

front of the elevator, it took several seconds before the door opened, pumasok na
ako at pinindot ko ang floor button ng opisina ni Dad.

Sasara na sana ang elevator ngunit may sumigaw, "wait!"

Hinarang ko ang kamay ko sa pagitan ng dalawang pinto ng elevator na sasara na

sana kaya muli itong bumukas, pumasok ang isang babaeng medyo hapit sa katawan ang
suot na dress, noong tignan ko siya'y nanlaki ang mata ko. "Clare?"

Ngumiti siya ng matamis sa akin as she cling her arm to me, "Trevor, ikaw pala!"

I rolled my eyes and removed her hand, "ano ang ginagawa mo dito?" Malamig na
tanong ko sa kanya. Let's just say that Clare's one of these flings who had a
serious obsession with me the moment we did it, I made it clear to her before I
bedded her that it won't mean anything.

"Simple lang naman, ako ang representative ng mga engineers para sa project ng Dad
mo, it must be fate talking that we met." She smiled, tch! Really? Of all people,
bakit itong babaeng 'to pa? I huffed in annoyance, "say, are you free tonight?
Because I am..." She batted her eyelashes and pouted her lips tainted with magenta,
her hands trailed to my chest down as if seducing me.

Hindi ko alam pero nandiri ako sa ginawa niya, kung noon agad akong tinitigasan,
iba na ngayon. "No thanks." Tinabig ko ang kamay niya.

Bakit ang tagal ng elevator? Damn!

Halata ang pagkagulat ni Clare sa mukha niya, usually, I don't turn down offers
like that, "I heard some rumors na mag-aasawa ka na raw, is this have something to
do with your bride? Don't worry, hindi naman niya malalaman e-"

"Shut your mouth." Tinignan ko siya ng masama when she put Diana into the picture,
"forget anything that happened between us, that was in the past. You're just one of
my flings. I am going to get married soon so back off."

She gasped, "is that really you? Sinaniban ka ba ng masamang espirito?" Hindi
makapaniwalang tanong niya, "oh come on, Trevor, we both know you want me so bad."

"Yeah, I want you..." she smirked with my answer, she was about to speak but I
continued, "I want you to get lost."

Bumukas ang elevator at mabilis akong lumabas, sumunod si Clare na nanlalaki ang
mga mata, tumigil ako sa pixelated glass door ng opisina ni Dad at kumatok.

"Come in."

"Dad." I acknowledged, binaling niya ang atensyon sa akin mula sa mga papeles na
hawak niya, "I've already finished the designs." Lumapit ako't nilapag ko sa table
niya ang folder na naglalaman ng disenyo ko.

Binuksan niya ang folder at ngumiti, "papahirapan mo pa akong pumili sa mga

designs, Trevor, parehas na magaganda ang mga disenyo mo." He chuckled. "So, how
are you with Diana?"

I smiled, "we're making a progress, of course." Sagot ko sa kanyang pag-usisa.

Ngumisi siya, "that's my son." He said proudly, "pwede ka nang umuwi, ako na ang
bahala dito sa kompanya at ang Mom mo naman na ang bahala sa pag-manage sa
construction site, you have nothing more to worry about, ang mahalaga'y mapalapit
kayo ni Diana before marriage."

"Good morning, dears!" Clare chimed in upon opening the door, I almost forgot that
she was behind me. "I'm Clare Harret, engineer representative." Malagkit niya akong
tinignan saka niya binaling ang atensyon kay Dad who looked at me with disapproval-
I know he also hates this girl as much as I do even if it was their first time
meeting, "I'll be in charge of the completion of the buildings."

"Oh, I see." Tumayo si Dad mula sa swivel chair, kumuha siya ng isang papel sa
folder na binigay ko at nilahad ito kay Clare without looking on it's contents,
"iyan ang magiging exterior at interior design ng cottages. Since nakuha mo na,
pwede ka nang umalis."

She frowned for a moment but smiled, "oh, sige." She turned her back and walked
out.

"I don't like that girl." Nagkasalubong ang kilay ni Dad, "nakita mo ba kung paano
niya ako tignan?!" Histerikal niya, "geez! Mabuti na lang at loyal ako sa Mommy
mo."

I rolled my eyes, "asa."

"O, alis ka na. Baka hinihintay ka na ni Diana, say hi to her for me."

"Sigurado ka ba, Dad?"

He smiled, "of course, son. Layas na."

***

Diana POV

I woke up and the side of the bed was empty and cold, humikab ako, "Trevor?" I
muttered in my morning voice, bumangon ako at tinignan ang paligid, asan ang
lalakeng 'yon?

Something caught my peripheral vision, it was a sticky note glued in our bed's
wooden headboard.

Hey, maaga akong umalis. Hindi na kita ginising dahil sarap na sarap ka sa tulog mo
at baka barahin mo na naman ako. Pumunta ako sa kompanya ni Dad. Make sure to eat
your breakfast, ok? -T

Kumunot ang noo ko, "huwag ka na sanang bumalik."

Bumukas ang pinto ng kwarto, "sino?"

Speaking of the devil. "Wala."

He stared at me, amusement was clear in his face, "kakagising mo lang?"

"Obviously."

Umiling na lang siya habang nakangisi, "good morning, Diana."

"Akala ko ba umalis ka?" Takang tanong ko. Baka naman gino-good time lang niya
ako?! Wala ba talaga siyang magawa sa buhay kundi mambwisit?

"Ah, yeah, Dad said it's fine to come back, just went to give my designs."

"Ok." Designs... those words lingered in my mind, bigla akong nakaramdam ng

inggit, agad ko itong binaling.

"Ang sungit mo." He smirked, "meron ka noh?"

***

Chapter 14

Chapter 14: The Dress

Diana POV

Masama kong tinignan si Trevor dahil sa tanong niya, "baka naman gusto mong
makakita ng napkin na may pakpak na lumilipad?" Asar na giit ko sa kanya, tumawa
lang siya ng marahan saka siya sumandal sa may pinto.

He looked at me with that weird look that tells me he finds me amusing right now,
"sure, why not?" He asked playfully. Kumuyom ang kamao ko, bwisit ang lalakeng 'to!
Sarap suntukin!

I huffed, "panira ka ng umaga e."

"Time check," tumingin siya sa rolex watch niya, "12:01. Hapon na."

I hissed. So I overslept. Kailangan pa bang ipamukha niya sa akin na tulog mantika

ako? Asar! Sarap niyang sakalin! "Get the hell out of this room! Umalis ka nga!"

"Pinapalayas mo ba ako sa kwarto ko?" Kumunot ang noo niya.

"Oo." I smirked.

Lumapit si Trevor sa akin at siningkitan ko siya ng mata, tumigil siya sa gilid ng

kama habang nakatingin sa mukha ko, bigla tuloy akong na-self conscious, tumaas ang
isang kamay niya at dumapo ang palad niya sa gilid ng labi ko, "tuyong laway." He
smirked.

Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko, tinabig ko ang kamay niya at mabilis na
bumangon papuntang banyo para maghilamos.

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin ng banyo at humugot ng malalim na hininga,

binasa ko ang mukha ko at ramdam ko ang pagragasa ng malamig na tubig papuntang
bowl.

Pagkalabas ko ay hindi ko na nakita pa ang anino ni Trevor kaya naman masaya ako,
maybe he decided to leave? Huwag na lang talaga sana siyang bumalik.

Biglang napawi ang ngiti ko sa labi noong bumukas ang walk in closet at lumabas si
Trevor na may hawak na hanger kung saan nakabitin ang isang magenta dress na may
simpleng sequins na nakatahi, "ano sa tingin mo ang ginagawa mo sa damit ko?!"

Tumingin siya sa akin, "what's with your wardrobe? Wala man lang matinong dress
except this, and it's outdated." Sabay turo sa hawak niya.

Matalim ko siyang tinignan, "wala kang pake, e sa hindi naman ako fashionista at
hindi ako mahilig sa damit, teka nga lang, huwag mong sabihin hihiramin mo 'yang
dress ko?" Ngumisi ako, "naku, naku, umamin ka nga Trevor habang maaga pa, ikaw ba
si Trevia sa gabi?"

"Huh?" Naguguluhang tanong niya.

"Beki ka ba? Bakla?"

He glared to me making me zip my mouth shut, "what made you think of that?"
Malamig na sagot niya, "o baka naman gusto mong patunayan ko na hindi?" He eyed me
playfully and licked his lips, napalunok ako dahil sa kanyang ginawa at umiwas ako
ng tingin.

"A-Asa!"

Ramdam ko ang paglapit niya dahil sa tunog ng mga apak niya sa sahig na palakas ng
palakas, "Diana, I can prove you I'm a man right now." He whispered, my earlobe was
suddenly tickled by his warm breath but it didn't make me feel uncomfortable.
 Mas lalo siyang lumapit sa akin, umurong ako hangga't sa na-trap ako sa pinto ng
banyo, I tried to search for the doorknob but his hand stopped me before I could
even find it, both his hands ended my last chance of escape, he trapped me with his
strong arms, para akong ninakawan ng hininga.

Trevor was so close that I could smell his perfume that my nostril loves, "ano sa
tingin mo ang ginagawa mo?!" I managed.

Trevor grinned as he close the distance of our faces, "ano sa tingin mo?" Mababa
ang boses niya at hindi gaano malakas, biglang nanghina ang tuhod ko kasabay ng
pagwawala ng pintig ng puso ko.

Noong sobrang lapit na ng mukha namin na kunting galaw na lang ay magkakadikit na

ang labi namin ay napapikit ako, it tool several seconds before I heard someone
laughing so I opened my eyes and saw Trevor with that kind of expression on his
face I've never seen before.

He was smiling and it reached his green eyes that is his greatest asset, hindi ito
ang ngiting matipid, ito'y ngiting buong buo, and his laugh sounded like music to
my ears, I've never heard of a laugh this perfect and somehow, it feels as if
Trevor showed me a side he never shows to everyone but himself.

The way his lip curved upwards made him look more perfect to my eyes as he laugh,
naluluha na siya noong tumigil siya sa pagtawa at parang napagod pa, "expecting for
a kiss?" Ngumisi siya sa akin as he wiggled his eyebrows.

"Manyak!"

He raised one eyebrow that I failed to practice, "just tell me, I can kiss you
right now if you want." He sneered.

"Peste-"

"Next time, don't close your eyes and just look at me. It makes me want to kiss
you more, and if you say something that'll tempt me again to do that, I might not
control myself anymore and kiss you before we even exchange vows in the altar."

"I say what I want!" Matigas na sagot ko.

Nilahad ni Trevor ang dress ko, "magbihis ka na, wear this dress I personally
choose, we're going out for a late lunch."

***

Trevor POV

It never crossed my mind and my decision was last minute, the moment Diana entered
the bathroom's door I thought of us having a late lunch together, hindi ko nga alam
pero nakita ko na lang ang sarili ko na naghahanap ng damit niya sa walk in closet.

Para siyang si Michelle na hindi masyadong mahilig sa dress o fashion, I sighed,

wala ba siyang matinong damit?

Then something caught my eyes at the lower end of the closet, tinignan ko ang
magenta dress na nakasampay, "I finally found you."

Noong lumabas ako sa walk in closet ay nakita ko agad si Diana, she looked at me
accusingly and her gaze landed to what I was holding. Her dress. The way she looked
at me disapprovingly tells me she misunderstood things and I must make myself
clear. And so I did.

Half an hour later, I just found myself in the driver's seat of my another car,
the navy blue convertible, next to me was the passenger's seat and Diana seated
comfortably, her head rested on the leather backrest.

"Saan tayo kakain?" Mahinang tanong niya habang nakapikit ang mga mata.

"You'll find out soon."

***

Chapter 15

Chapter 15: The Luncheon

Trevor POV

Dinala ko si Diana sa isang Italian Restaurant, pagkapasok namin sa loob ng lugar

ay agad na lumikho lahat ng ulo sa kanyang gawi, I encircled my arms around her
waist possessively and glared at the boys gaping at her, reminding them that this
woman is mine and my territory.

Akmang tatanggalin sana ni Diana ang kamay ko ngunit tinignan ko lang siya ng
mariin at umiling, "ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" May diing tanong niya habang
may waitress na ginigiya kami papunta sa isang bakanteng table.

"What do you think?"

Muli kong tinignan ang mga lalake sa loob na nakatingin kay Diana saka ko sila
nginisihan, hanggang tingin lang kayo sa kanya.

Umupo na kami ni Diana noong nakahanap ng pwesto, may isang waiter na lumapit at
naglapag ng dalawang menu book sa pabilog na mesa, my eyes caught how this waiter
stared at Diana for a brief second as if admiring her.

Tch, sana pala hindi ko na lang siya pinasuot ng dress.

After giving our orders ay umalis na rin ang waiter na kanina pang tingin ng
tingin kay Diana, it took several minutes before our meal arrived, nagsimula na
kaming kumain.

I'd steal glances at Diana and caught her glaring at her dress, ngumisi ako,
"bakit ang sama ng tingin mo sa suot mo?"

Sinamaan niya ako ng tingin-ngayon ako naman ang tinitignan niya ng masama,
"siguro naman alam na alam mo kung gaano ko kaayaw ang dress?" She shot back,
"masyadong restricting at hindi ako makagalaw ng maayos."

"Then I suggest you take your dress off if you feel that way." I smirked, I don't
really mean what I said, I just said those words to tease her. Heck if I'd let her
undress inside this restaurant which boys looking at her like she's their prey-too
bad I've already set my eyes on her and she's my prey, mine, but if it's only me to
see... why not?
 Tumaas ang isang sulok ng mapula niyang labi, "sana ilugar mo ang kalibugan mo."

Marahan akong tumawa, "let's just eat." I snickered as she press her attention
against the food on the plate, halatang nagutom din siya dahil hindi pa siya
kumakain ng almusal, late nagising e. "Gusto mo bang subuhan kita?" I smirked.

She scowled, "you never fail to make me hate you more."

"Then hate me."

***

Diana POV

Tahimik ko lang na pinanood si Trevor habang nakangiting kausap ang babaeng

cashier ng restaurant, magbabayad ba siya o makikipaglandian? Mukha kasing wala
siyang balak magbayad.

At itong babae naman ay inipit pa ang hinaharap kaya mas lalong lumaki 'yong
cleavage niya, sa isang saglit ay napatingin si Trevor sa dibdib ng babae, sinukat
ko ang babae sa aking tingin ngunit nakatuon lang ang malagkit na atensyon niya kay
Trevor habang nakangiti ng matamis.

Tumayo na ako mula sa pinagkainan namin at naglakad palapit sa dalawa, "may plano
ka bang magbayad? O baka gusto mo ako na lang ang magbayad?" I snapped at Trevor,
napatingin silang dalawa sa akin at parang hindi halata na nasa tabi lang ako.

"Sino siya?" Nakangiting tanong ng cashier ng restaurant na sinamaan ako ng tingin

at agad naman niyang binaling ang kanyang atensyon kay Trevor, hindi ko alam pero
bakit naka-unbutton na 'yong taas ng damit ng kahera kaya mas kita na naman ang
dibdib niya, she batted her fake eyelashes to Trevor who seemed to like it, aba!
May gana pa silang makipag-flirt ngayong andito na ako mismo sa harap nila?

"Sino ako?" Tinuro ko ang sarili ko, "ako ay-"

"She's my fiancée." Trevor announced cutting me short, halos malaglag ang panga ng
babae, nginisihan ko ang cashier, hindi ko alam pero masaya ako dahil sa naging
reaksyon niya. Nilabas na ni Trevor ang pitaka niya at naglabas ng tatlong buong
papel, "keep the change."

Instead of snaking his arm around my waist, pinulupot niya ang kanyang kamay sa
aking braso habang lumalabas kami sa resto, "let's go." All eyed me and Trevor as
we took our exit.

Hindi ko pinansin si Trevor noong nakasakay na kami sa sasakyan, naaasar pa rin

ako sa tuwing naaalala ko lahat!

"Sorry ha kung nakaisturbo ako kanina sa inyo ng babae mo." Hindi ko mapigilang
sabihin noong pinaharurot na niya ang sasakyan.

Kumunot noo si Trevor base sa peripheral vision ko, "babae ko?" He asked,
confused. "Ikaw lang naman ang babae ko ah." He smirked.

"Painosente ka pa." Tumawa ako ng marahan, binaling ko na lang ang biglang

pagkabog ng puso ko, must be my anger talking. Teka, bakit naman ako magagalit?
Dahil mapapangasawa ko si Trevor? I already made it clear na hindi ko siya
papakasalan, I must never forget that.

I'll find a way to escape him. Pero sa tuwing naiisip ko ang pamilya ko hindi ko
maiwasang makonsensya, will they still love me if I won't marry Trevor? Will they
still accept me... if I won't walk the aisle to the altar?

May dalawang buwan pa akong mag-isip, pero bakit ko pa ito pag-iisipan? Not that
time would change my feelings, ayaw kong matali sa relasyon, this is my future and
I'm too young for marriage because when I turned 18 I stopped counting.

Hindi pa ako handang ikasal, pero pumayag ako kay Trevor noon... damn what was I
thinking when I accepted the marriage and gave my condition? Was it because he
provoked me to? Naguguluhan na ako sa pinaggagawa ko.

Tumaas ang isang sulok ng labi niya, for a brief moment, Trevor looked at me
ngunit agad siyang tumingin sa kalsada, "are you actually jealous?"

Me? Jealous? Ang kapal ng kupal na 'to!

"Bakit naman ako magseselos? Pake ko kung makipaglandian ka."

He chuckled, "look, I wasn't flirting with the cashier, ok? I was only being
nice." He defended himself, "ganoon na lang ba kababa ang tingin mo sa akin?"

"Oo." The moment I said my answer I regretted it and wanted to take it back,
tumingin ako kay Trevor na ngayon ay may malamig nang ekspresyon, his knuckles
turned white while it balled into a fist as it grip on the stirring wheel.

He looked like a beast, an angry beast.

Biglang bumilis ang sasakyan kaya naman napahawak ako sa seatbelt ko, "a-ano sa
tingin mo ang ginagawa mo? Lagpas speed limit ka na!" Pagpanik ko.

"Do I look like I care?" Malademonyo siyang ngumisi habang nakapokus sa kalsada
ang tingin. Mabuti na lang at hindi gaano karami ang mga sasakyan pero nakakatakot
pa rin ako sa sobrang bilis ng kotse, paano kung mag-self accident kami?!

Hindi na lang ako nagsalita pa sa buong biyahe, pinikit ko na lang ang aking mga
mata at tinuon ang atensyon sa pagpapakalma sa puso ko, minulat ko ang aking mga
mata noong kumalma na ako at napansin kong iba na ang dinadaanan namin, agad kong
winasak ang malamig na tensyon na namagitan sa amin sa buong biyahe, "Trevor,
nalampasan na natin ang mansion."

"Alam ko."

"S-Saan tayo pupunta?"

Tumingin siya sa akin, hindi ko mabasa ngayon ang naglalaro sa isip niya and it is
freaking me out, "somewhere." Somewhere? Really?!

Nagbuntong hininga ako. "Look, I didn't mean what I said."

"Not that I care."

"Sor-"

"Ok."

"Will you just listen to me?!"

Tumingin siya sa akin, "why would someone as low as me listen to someone whose so
high that I could barely reach her."
 "Sorry na!" Pagsigaw ko, bakit ba ako nagso-sorry? Aren't I supposed to be happy
he is mad?!

Pumreno ang sasakyan at tumingin siya sa akin, nasa secluded road kami kaya walang
sasakyan na dumadaan, saan ba niya ako balak ipunta?

"Paulit nga." He smirked.

"Asa ka kung uulitin ko." I muttered.

He chuckled, "if you're really sorry..." he tested, "kiss me here." Turo niya sa
pisngi niya.

"What?!"

"Kung ayaw mo edi huwag, hindi naman kita pinipilit. I have a lot of girls who'd
willingly do it without me askin-"

I bent myself towards him to close the distance between us and I discreetly kissed
him on his cheek making him stop, my lips landed on his soft cheeks that suddenly
became warm before I moved myself back, my hand trailed off towards the armrest of
the door of the car and looked outside.

"Oh ayan, happy?" I muttered, my heart racing like this car some moments ago. Did
I really just kiss him? Why did I do that?! Biglang namula ang pisngi ko, please
don't tell me Trevor is looking at me.

Tumingin ako kay Trevor ng ilang saglit at nagbuntong hininga dahil sa harap siya
nakatingin.

"Y-Yeah..." Sinimulan niya ulit ang magmaneho habang ako naman ay nagtataka, saan
nga ba kami pupunta? I didn't ask, I just waited as I rest my head against the
backrest of the leather seat.

"A-Ahm, Trevor, will you act like this never happened?" I mumbled.

"Why would I?"

"K-Kasi-"

"Don't worry, I'll keep this as a secret, that you apologized and kissed me
first." He grinned.

***

Chapter 16

Guys, mag-comment naman kayo dyan para kasing walang nagbabasa, kung wala edi on
hold ko na lang muna ito pero kapag merong nagbabasa, tuloy ko ulit. Nakakawalang
gana magsulat kasi walang magandang comment na mabasa (;T_T;) another thing, lalake
po ako. I'm 15 years old! I don't know why I always say this in my stories, tch. :3

Chapter 16: The Bridge

Diana POV
 Tumigil ang sasakyan ni Trevor sa harap ng damuhan, pinatay na niya ang makina
saka lumabas, nanatili naman akong nakaupo sa loob habang nagtataka pa rin kung
bakit niya ako dinala sa isang secluded place, oh my gosh! Don't tell me he is
planning on something bad?

Bumalik ako sa huwisyo noong may kumatok sa bintana sa gilid ko, tumingin ako roon
at nakita si Trevor na nakabaluktot para tignan ako, sinenyasan niya akong lumabas,
nagdalawang isip muna ako bago ko binuksan ang pinto't lumabas. "Are you planning
something bad?" Siningkitan ko siya ng mata, I maintained a favorable distance
between us.

Tinignan lang niya ako saka mapang-asar na ngumiti, he put his hands in his pocket
and wiggled his eyebrows, "are you thinking of dirty stuffs?"

Sinamaan ko siya ng tingin, "saan mo ba ako dadalhin?" I snapped.

Tumalikod siya sa akin at nagsimulang maglakad, para bang sinasabi niya mentally
na sundan ko siya, nagbuntong na lang ako ng hininga at naglakad sa kung saan mang
direksyon siya pumapasok sa loob ng gubat. I kept one meter distance between us as
I walk behind him.

"Saan ba tayo pupunta?"

"You'll see." Simpleng sagot ni Trevor, habang naglalakad kami sa mata ng gubat ay
biglang nasabit ang malalaking gusot ng dulo ng dress ko sa isang sanga ng puno
kaya naman napunit ito't umabot ang slit hanggang hita ko, tumigil ako sa paglakad
at napakagat ng babang labi, tinignan ko ng masama ang sanga ng puno saka ko
binaling ang tingin sa bestidang suot.

Liningon ako ni Trevor noong napansing tumigil ako sa paglakad, he walked back to
where I was and stared at me, then to my dress, then to the skin exposed because of
the torn part...

He gulped. "You didn't tell me you're a clumsy hag."

I hissed, "bakit mo ba naman kasi ako pinasuot ng dress? Akala ko ba magla-late

lunch lang tayo?" Nakakaasar talaga ang lalakeng ito! "If you told me you had other
plans in mind, dapat sinabi mo kanina pa so that I can wear the appropriate
attire."

Nagulat ako nang hubarin ni Trevor ang long sleeves niya, nakapasukot pala siya sa
loob ng asul na sandong bakat na bakat sa kanyang matikas na katawan, sa bawat
paggalaw ng kanyang mga kamay ay tumitigas ang biceps niya.

Lumapit siya sa akin at tumigil
ang level ng dress ko, gamit ang
punit na bahagi ng dress ko, ang
bestida ko, ang manggas naman ay
akin, "happy?"
sa harap ko, bigla siyang umupo para mapantayan
long sleeves na hawak niya ay tinakpan niya ang
likod ng long sleeves ay nakatakip sa punit ng
nakapulupot na sa bewang ko. Tumingin siya sa

Tumayo siya saka niya pinampag ang tuhod niya, nagulat ako nang hawakan niya ang
kamay ko, "baka may iba pang mangyari sa 'yo, it's safer if I hold you until we get
there."

Hindi na ako nakipagtalo pa at hinayaan siya, dinama ko lang ang balat niyang
nakadikit sa akin. Somehow, it feels warm and welcoming, as if I'm at home.
Nagsimula ulit kaming maglakad, his hands holding my wrist, tumingala ako at nakita
ang ilaw mula sa araw na sumisilip sa mga matataas na puno.
 Base sa kilos ni Trevor ay mukhang kabisado na niya ang lugar at kung saan man
kami pupunta, cliché scenes entered my mind, baka sa isang talampas niya ako
dadalhin? Tapos magsa-sightseeing kami? O baka may cabin siya sa gitna ng gubat
tapos magka-camp out kami? O kaya naman-

Tumigil si Trevor at dahil lumilipad ang utak ko ay nabangga ko ang matigas na

likod niya, sisigawan ko sana siya kung bakit bigla siyang tumigil ngunit narinig
ko ang kalmadong agos ng tubig, kumunot ang noo ko saka ako pumaikot kay Trevor.

"We're here." Trevor grinned.

Tumango lang ako habang manghang manghang pinagmamasdan ang paligid, nasa mataas
na lupa kami ni Trevor at sa mababang parte ay lake. The water was calm and clean,
the rays of sunlight seem to make the water glow, pero hindi nakatakas sa aking
paningin ang mahabang hanging bridge na yari sa kahoy na nasa harap lang namin ni
Trevor.

Tinanggal ko ang hawak ni Trevor sa aking pulsuhan at mabilis na naglakad papasok

ng gitna ng hanging bridge, sa bawat paglakad ko ay gumagalaw ng mahina ang daanang
tulay, "Diana! Wait!"

Hindi ko pinakinggan si Trevor, tumigil ako sa gitna ng hanging bridge, hinawakan

ko ang harang na lubid ng tulay saka umupo sa may gilid ng daanang tulay, hinayaan
ko ang mga paa kong mahulog, pinagmasdan ko ang repleksyon ko sa malinaw na tubig
at ngumiti.

"You should be more careful next time."

Tumingin ako kay Trevor, umupo rin siya sa tabi ko.

Pinikit ko ang aking mga mata at dinama ang simoy ng hangin, "paano mo nalaman ang
lugar?"

"I don't know. I just did. Dito ako laging tumatambay kapag may sama ako ng loob,
you know, so that I can shout my anger out, dito, hindi mo na kailangang kimkimin
pa ang lahat, I can freely bent my emotions away, I can say all things I want here
and nobody will hear or care." Ngumiti si Trevor habang nakapikit ang kanyang mga
mata, "you should try doing it. Mukhang marami kang problema na dala dala. It won't
hurt, trust me."

Tinignan ko si Trevor na nakatingin na pala sa akin, sabay kaming umiwas ng

tingin, tinignan ko na lang ang repleksyon naming dalawa sa ibaba. Tumayo ako at
mahigpit na hinawakan ko ang dulo ng harang ng hanging bridge. Humugot ako ng
malalim na hininga. Maybe he's right, maybe it won't hurt to trust him, just this
time.

"I hate how my parents control my life! I hate not being to decide for myself!"
Sigaw ko, my voice echoed back and birds from the forest flee, humugot muli ako ng
malalim na hininga. "I hate you, Trevor Mariuz Montejarre! I hate you for coming to
my life!"

"What ar-"

Tinignan ko si Trevor, "huwag kang sasagot! Pwede ba mag-acting ka na parang wala

ka dito? I need to take my anger out."

He sighed and nodded. "I'll give you one minute."

 Tinignan ko ang tanawin mula sa hanging bridge, "bakit lagi na lang diktado ang
gagawin ko? Bakit hindi ako maintindihan ng sarili kong mga magulang?" Tumigil ako,
hindi ko napansin na pumapatak na pala ang mga luha ko, hinayaan kong mahulog ang
luha ko papunta sa tubig na umaagos sa ibaba namin ni Trevor, "pagod na ako sa
kakasunod! This is not my life that I am living, this is not the life I wanted!"

"Hindi kita papakasalan, Trevor Montejarre! Over my dead body!" Pinunasan ko ang
luha ko, "pero bakit sa tuwing sinasabi ko iyon ay parang nagdadalawang isip ako?
Sino ka ba Trevor? What do you want from me? Why me?!"

Biglang hinawakan ni Trevor ang basang kamay ko dala ng luha, "the moment I saw
yo-"

"Di ba sabi ko sa 'yo umakting ka na wala? Panira ka ng pagsenti ko e!"

Tumayo siya saka ako hinila't niyakap, hinaplos ng kamay niya ang buhok ko,
"shh..." He raised my head by putting his other hand to my chin, "di ba sabi ko rin
sa iyo isang minuto lang ang ibibigay ko?" Ngumiti siya, "tinatanong mo kung sino
ako? You know me, I'm Trevor Montejarre and this guy in front of you is the man
you'll marry. What do I want from you? I want you mine." His hug became tighter but
I let him, I rested my face sa balikat ni Trevor. "Bakit ikaw?" He paused.

"Hindi ko rin alam, bakit nga ba sa lahat ng babae na mas higit pa sa 'yo ay ikaw
pa ang napili kong pakasalan?" He whispered.

Dug dug. Dug dug. Dug dug.

"I can feel your heartbeat, it's the same with mine." Tumingin ako sa mukha ni
Trevor, nakita ko ang pagngiti ng labi niya, it was the smile I've never seen
before, everything became blur to my eyes except his face and his lips curved
upwards. "Do I like you, Diana?"

***

Chapter 17

Chapter 17: The Sleep

Diana POV

Gabi na noong nakauwi kami ni Trevor sa mansion, agad kaming kumain ng dinner saka
dumiretso sa kwarto, pumasok si Trevor sa bathroom at sinara niya ang pinto,
matapos ang halos kalahating minuto ay narinig ko ang pagragasa ng tubig, he must
be taking a shower.

Ako naman ay nakasandal lang sa headboard ng kama, inisip ko ang lahat ng nangyari
kanina, sa tuwing naaalala ko iyon ay bigla na lang iikot ang sikmura ko, hindi ko
namalayan na nawala na pala ako sa huwisyo, hindi sana ako babalik sa riyalidad
kung hindi ko narinig ang pagbukas ng pinto ng shower room, lumabas sa pintuan si
Trevor, basa pa ang buhok niya at may mga butil ng tubig na tumutulo papunta sa
kanyang toned chest at washboard abs, pababa papunta sa nakakaakit na v-line, ang
tanging saplot lang niya ay tuwalyang nakapulupot sa hati ng katawan niya.

"Enjoying the view?" Trevor smirked as he walk towards the walk-in closet,
probably going to get changed.
 "I've seen better." Asar na sagot ko sabay iwas ng tingin, tumayo na ako mula sa
kama at dumiretso sa banyo, ang mabangong amoy ng shampoo at sabon ni Trevor ang
agad na pumasok sa ilong ko, sinara ko ang pinto at hinubad ko na ang long sleeves
na nakapulopot sa bewang ko saka ko tinanggal ang dress na may punit.

I removed my undies until I was bare, I opened the shower and let the hot water
fall into me, pinikit ko ang aking mga mata habang dinadama ang init ng tubig na
rumaragasa sa katawan ko, I played with my wet hair and relaxed.

After half an hour, I decided to finish my bath, I dried myself with my towel,
pinaikot ko ito sa may ulo ko, I took another towel and this time, pinulupot ko ito
sa katawan ko, I opened the door and got out, tinignan ko ang paligid at nakita si
Trevor na nasa veranda't mukhang may kausap.

Tumungo na lang ako sa walk-in closet, I opened the lights since it was dark, I
took a pair of undies, pumunta ako sa sampayan ng mga shirt ni Trevor at ngumisi,
it won't hurt to at least borrow his shirt, right? Naghanap ako ng magandang damit
niya-although I must admit lahat naman magaganda, then something caught my eye, it
was a large sized boy shirt with a bold and large sized let's get it on print,
sinuot ko ito, satisfied, lumabas na ako sa kwarto at nadatnan ko si Trevor na
nakaupo na sa gilid ng kama.

Tumingin siya sa akin noong napansin akong palapit. "Sino ang kausap mo kanina?"
Tanong ko.

"Si Michelle." Sagot naman niya, "she called me, gusto raw niya bumisita bukas to
check on us."

Ngumiti ako, "that would be wonderful! A new face here is always welcomed."

He rolled his eyes, nakasuot lang ng dark blue boxer si Trevor at gusot gusot na
white long sleeve na naka-unbotton lahat ng botones, the slit of his long sleeve
exposed his body's skin, those rippled muscles that angels carved to perfection
seduced my eyes, bigla akong nang-init at pinagpawisan.

Tinignan ni Trevor ang suot kong damit, "is that my shirt?"

Tinuro ko ang suot ko, "oo! Hiniram ko."

He frowned. "Kanino ka nagpaalam?"

"Sa kanya." Sabay turo sa shirt, "pumayag siya." I joked. He stared at me with a
blank expression, for a moment, I thought he was serious but then he smirked.

"You look hot in my shirt." He once over me, "let's get it on." Sabay basa sa
print ng shirt. "You have a good sense of fashion, Diana." Tumawa siya ng marahan.
Isang tawang nakakarindi!

I gasped, that's when it hit me, agad kong tinakpan ang print ng shirt habang
namumula ang tenga, "it is your shirt!"

"And you're wearing it." Mas lalong lumaki ang ngisi niya, "is this your way of
seducing me? Because damn it's working."

He rested his head on his hands, his ankle raised, mas lalo tuloy lumaki ang agwat
ng long sleeve niyang nakabukas at mas lalo kong nakita ang nakakaakit na katawan
niya, hindi ko maiwasang magtaka, wala man lang siyang tan line.

Kumuyom ang kamao ko, "will you just sleep?!"

 Lumapit ako sa kama saka kumuha ng unan, binato ko ito kay Trevor ngunit nasalo
niya agad ito ng walang kahirap hirap, humikab siya saka ginamit ang unan na binato
ko, inunat niya ang dalawa niyang mga kamay saka siya tumingin sa akin, he put his
back against me, "pakamot ng likod."

"Kamutin mo sarili mo." Matigas na sagot ko.

Nagbuntong hininga siya, "basa pa ba buhok mo? Huwag ka munang matulog baka
magkasakit ka ng ulo, dry your hair first and while you're at it scratch my back."

"Demanding." I glared at his back, nagdalawang isip pa ako kung kakamutin ko ba

ang likod niya, pikit mata kong nilapit ang kamay ko kay Trevor, it landed on his
back and butterflies came in my stomach, kahit na naka-long sleeve siya ay dama ko
ang init ng kanyang katawan, it was the comforting warmth that is familiar, it felt
like home.

"G'night." He whispered.

I unconsciously smiled.

***

Trevor POV

The whole time, I was awake, as if naman makakatulog ako, dinadama ko ang moment
habang abala si Diana pagkamot sa likod ko hanggang batok, it lasted like forever,
noong tumigil na si Diana ay pumaikot ako para tignan siya.

Her hair was covering some part of her face, her eyes closed, her lips slightly
apart, her breath was stable, her hand that was scratching my back rested on my
side, bumangon ako at naglakad papuntang kabilang side ng kama, I sat to face
Diana.

I raised my hand and let it touch Diana's soft cheek, umungol siya kaya naman
nataranta ako, I bit my lower lip and held her cheek again, this time, hinaplos ko
na ito.

Hinaplos ko paalis ang buhok na nakaharang sa mukha niya to see a clear view of
her face, tanging ang ilaw mula sa buwan na sumisilip sa opening ng kwarto lang ang
nagbibigay liwanag pero sapat na ito para makita ko ang maamong mukha ni Diana.

"I hate you..." Ungol ni Diana sa gitna ng kanyang tulog.

Ngumisi ako, "you're dreaming of me now?"

"Jerk..." Diana mumbled in her sleep. Bigla akong nagtaka, ano kaya ang
pinapaginipan niya?

I held on her hand while staring at her, mesmerized by her fragile beauty, "it
doesn't matter if you love or hate me, if you love me, I will always be in your
heart. If you hate me, you will always remember me in your head. It really doesn't
change anything because in the end, hate can also become love." I whispered.

My lips landed on the back of her palms, bumalik ako sa paghiga ko habang
nakaharap kay Diana.

"Dream of me."
***

Chapter 18

I just realized na nawawalan na ng pokus ang POV ni Trevor kaya naman gagamitin ko
ang point of view niya ngayon, it will help if you play Adele's Hello while reading
this chappy. ;)

Chapter 18: The Morning

Trevor POV

Nagising ako dahil sa tunog ng cellphone ko, minulat ko ang aking mga mata, my
eyelids still feel heavy, bumungad si Diana na mukhang nasarapan sa pagtulog,
bumangon na ako saka ko hinubad ang damit kong long sleeve.

Even if my body feels light and I want to sleep again, I forced myself to walk and
answer the damn phone. Mabuti pa si Diana, mahirap magising-saka na lang ata
magigising kapag ginutom. Tulog mantika talaga ang babaeng ito.

"Hello?" I mumbled.

"Can you hear me? I'm in California dreaming about who we used to be, when we were
younger and free~"

I frowned when my cousin sang nonchalantly. "Ano'ng trip mo Michelle?"

Tumawa siya ng marahan sa kabilang linya, "ang aga mong nagising, ah!" Tumingin
ako sa grandfather clock ng kwarto. It was 6:03AM.

I hissed. "It's your fault for calling so early." Litanya ko.

"Aight, ayaw ako papasukin ng guard sa mansion mo kaya ako tumawag, tch! Hindi ba
nila ako kilala?" Asar na sagot ni Michelle, kumunot ang noo ko. Nasa entrada siya
ng mansion?

"Asan ka?"

"Duh, kakasabi lang." Michelle muttered.

"Hey tommy." May isang lalakeng biglang nag-pop out sa kabilang linya, I frowned.
Let me remember his name, lugar 'yon e. Right! Paris!

"Problema mo, beki? Are you stalking me?!"

Tumikhim ako para kunin ang atensyon ni Michelle na mukhang abala sa

pakikipagbangayan sa kasama mula sa telepono, "mind telling me why you're with that
guy."

"Tch, sinundan niya ako. You know, stalkers. Creepy, right?"

"Stalker? Wow ha. Kapal. Ako ang nag-drive sa 'yo papunta dito!"

"Oh yeah, driver nga pala kita beki. Pwede ka nang umalis." Pagpapaalis ni Mich
kay Paris, umiling na lang ako. There they go again, bakit parang hindi sila
magkasundo? May nangyari ba sa dalawang 'to?
 "Pababa na ako, wait there, Mich, ok?"

I ended the call and got changed, alangan na naka-boxer lang akong lalabas.
Lumabas na ako sa kwarto at naglakad, may mga kasambahay na naglilinis na, some
greeted and bowed to show respect.

Noong malapit na ako sa malaking gate ng mansion ay agad kong nakita si Mich na
nakasimangot at si Paris na nakapamulsa lang, "let them in." Giit ko sa gwardya na
lumapit sa akin, tumango naman siya saka binuksan ang pinto.

"Sabi ko sa 'yo eh! Ayaw pa akong papasukin." Asar na sabi ni Mich sa gwardya ko.
Tumungo lang ang gwardya at pumasok na sa guardhouse.

"Bakit ang aga mo?" Takang tanong ko sa kanya, "and mind telling me why is Paris
here? Akala ko ba ikaw lang? What is going on? Are you two seeing each other?"

Tumawa si Mich, "hindi ako pumapatol sa beki, nuh!"

"Mas lalong hindi ako pumapatol sa tomboy." Sinamaan ni Paris ng tingin si

Michelle, "I came to pay a visit to my bestfriend since you're living with her,
saka nagkataon na magkapit bahay kami sa condominium kaya magkasama kami." He
explained.

I sighed and gestured them to follow me, naglakad kami papasok sa receiving area
ng mansion, "asan si Diana?" Mich asked.

"Tulog pa." Sagot ko.

"Pinagod mo siguro, nuh?" Bumungisngis si Mich at si Paris naman ay ngumiwi.

I felt my cheeks warming up, "what do you mean?" Umiwas ako ng tingin.

She chuckled. "Kidding aside, kailan niyo balak magplano para sa kasal? Excited na
akong maging maid of honor!"

"Baka bestman." Bulong ni Paris pero hindi ito nakatakas sa pandinig namin ni
Mich.

"Bakit? Selos ka ba kasi ako ang maid of honor at hindi ikaw?!" Pinanlisikan ni
Mich si Paris ng mata.

"Chill, kaumaga nag-aaway kayo. Maybe a month later at doon na magsimulang

magplano, sa ngayon, I'm planning on improving my relationship with Diana." I
muttered, "nag-almusal na ba kayo?"

"Not yet." Sabay na sagot nila.

May tinawag akong kasambahay na nag-aayos ng figurines sa mesa sa gilid at

inutusan na igiya ang dalawang bisita papuntang dining room at magpahanda ng
pagkain, "tatawagin ko lang si Diana sa taas."

Tumango ang dalawa saka sinundan ang kasambahay.

Bumalik ako sa kwarto, naglakad ako palapit kay Diana and poked her cheek with my
finger, "gising."

She mumbled something under her breath and huffed, "five minutes pa..."
 Her morning voice sounded sexy to my ears, my desire became hot, I shook my
fantasies away and sighed. "Gising na. May bisita."

"Hmm..." Tinakpan niya ng unan ang ulo niya.

Tulog mantika!

Humugot ako ng malalim na hininga, "sunog! May sunog!"

"Tumawag ka ng bombero." Diana mumbled, eating her words, humikab siya saka siya
tumingin sa akin, "tumawag ka na, baka masunog ang buong mansyon, bilis." Kalmadong
saad niya, muli niyang pinikit ang kanyang mga mata sabay takip ulit ng unan sa
mukha. She returned to sleeping.

My lips became a thin line, annoyance taking over me, "kung hindi ka pa gigising
hahalikan kita!"

"Subukan mo't sisiguraduhin kong mapuputol ang jewels mo." Sagot ni Diana, her
words weren't clear because of the throw pillow on her face.

Tumayo ako sa taas ng kama at nagsimulang tumalon talon para maalog siya, the soft
bed bounced with my weight, "gising, gising, gising!"

"Ano ba ang problema mo? Can't you see I'm trying to sleep?"

Tumigil ako saka ngumisi, "good morning too, nasa dining room na sina Mich at
Paris."

Her eyes twinkled, "nasa baba si Paris?"

Agad siyang bumangon na parang nakalimutan ang antok, parang sabik siyang makita
ang bestfriend niya dahil mabilis pa sa alas kwatro siyang tumakbo palabas ng
kwarto.

Tch.

Tinignan ko ang mga kamay ko, both balled into a fist with knuckles turning white,
damn it. Hindi ako nagseselos. Bakit naman ako magseselos? Diana's mine, she's my
property, I own her and Paris don't. Bestfriend lang sila at sisiguraduhin kong
hanggang doon na lang talaga sila.

I sighed. "Calm your nerves, Trevor."

Bumaba na ako sa kama at sumunod kay Diana.

By the time I was in the dining room, nakita ko si Diana na masayang nakikipag-
usap kay Paris, si Michelle naman ay abala sa pagpapak ng ube jam na pasalubong ng
isa kong kasambahay mula Baguio.

I glared at Diana and took a slice of wheat bread. Noong kompleto na kami ay
tumikhim si Paris.

"Tara, swimming tayo!" He announced.

***
Chapter 19

Chapter 19. The Ripper

Diana POV

I don't know how things suddenly happened like this, it just clicked. Three hours
later and I'm inside a van wearing my floral sundress, komportable naman ako sa
dress na ito dahil hindi ito masikip, ako ang nasa backseat habang si Mich naman ay
nasa middle seat, sa passenger's seat umupo si Paris at sa tabi niya'y si Trevor,
our driver.

"Ilang oras ang biyahe?" Tanong ni Paris kay Trevor.

"Probably two hours give and take, depende kung may traffic." Simpleng sagot niya,
minaneho na niya paalis ang van sa garahe nito't pinagbuksan kami ng gate ng
gwardya para lumabas, noong nasa labas na kami ay pinaharurot ni Trevor ang van.

Tahimik lang kami sa buong biyahe, ako naman ay abala lang sa pagbilang ng mga
sasakyan na dinadaanan namin, ganito lang talaga ako lalo na kapag nababagot dahil
walang magawa, at some point of my life if I have my art materials tiyak magi-
sketch ako, damn I missed my art materials! Ilang araw na ba noong huli akong nag-
sketch?

Bigla kong naalala 'yong mata ni Trevor na ini-sketch ko, paminsan minsan akong
titingin sa mukha ni Trevor sa repleksyon niya sa rearview mirror, nakatuon ang
atensyon niya sa kalsada, tinignan ko naman si Paris na nakapikit lang ang mga
mata't mukhang tulog, tapos si Michelle na masamang nakatingin kay Paris.

Umiling na lang ako. Mukhang wala atang tsansa na magkasundo ang dalawa. Bagay pa
naman sana sila-"saang resort nga pala tayo pupunta?" Bigla kong natanong kay
Michelle.

"Ewan, basta ang alam ko pina-reserve ni Trevor kanina ang buong resort para lang
sa araw na ito. Marami talagang koneksyon ang lalakeng 'yan, lahat nagagawa o
nakukuha in just a snap of his fingers." Iling ni Michelle, "so... ano ang kurso na
kinuha mo?"

"Business management." I smiled sadly, "ikaw?"

Her eyes twinkled as if she was happy to share habang ako naman ay malungkot, I
really never wanted to take BM as my specialty, I wanted architecture. "Tour guide.
Mahilig kasi akong mag-travel." She smiled, "but I stopped travelling for the mean
time so I can rest, saka medyo homesick na rin ako dito sa Pinas, dito kasi ako
lumaki hanggang sampung taon, after that, I spent my life in Vancouver kung nasa'n
ang parents ko, taon taon naman akong bumibisita dito sa Pilipinas noon pero hindi
ako tumatagal." Mahabang kwento niya.

"Tch, dami mong satsat tommy."

Pinanlisikan ni Michelle ng mata si Paris, "problema mo ba beki?"

"Iyong boses mong nakakarindi, paki-mute." Paris groaned sabay saksak ng earplug
sa kanyang tenga. Halatang kakagising lang niya sa kanyang tulog, oops, napalakas
ata kami ni Michelle sa pag-uusap?

Michelle frowned, tinapik ko lang siya kaya naman napalingon siya, "masaya ka ba
kasi nakuha mo ang kurso na gusto mo?"
 "Yes! Yes naman!" Sagot niya, "ikaw?"

Saglit na napatingin si Trevor sa akin mula sa rearview mirror ng sasakyan at

parang hinintay niya ang sagot ko, ngumiti lang ako. "Masaya naman ako kahit
papaano..."

Naging tahimik ulit ang biyahe at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

~*~

Nagising ako dahil sa may tumatapik sa pisngi ko, I mumbled silent curses sabay
mulat ng aking mga mata, humikab ako at nagtama ang tingin namin ni Trevor, those
green eyes again with those dark shades of pupils, damn!!!

Umiwas ako ng tingin. "Andito na tayo." Sabi niya sa akin, tinignan ko ang tanawin
sa may bintana ng van at nakita ko sina Paris at Michelle na mukhang nagbabangayan
habang naglalakad papasok ng receiving area ng resort.

Humikab ako saka ko inayos ang ilang hibla ng buhok ko, "nasa'n tayo?"

"Does it matter?" Sagot ni Trevor, "leggo."

Lumabas na si Trevor, hinintay niya muna akong lumabas bago sinara ang van, bitbit
ko ang backpack ko na may twalya't extra damit na pampalit mamaya, nagulat ako nang
agawin ni Trevor ang backpack ko sabay sakbit sa balikat niya, he continued walking
as if not minding his stance to me.

Wala gaanong tao sa resort maliban na lang sa mga empleyado't katiwala nito,
mukhang ni-reserve nga ni Trevor ang buong resort para sa amin, but he doesn't need
to go this far right? Isn't he just wasting money?

Michelle sighed at the sight of the beach, nakasuot siya ng floral bra at shorty
short jeans, hindi mawawala ang pagka-boyish ng fashion taste niya but still, she
looked beautiful para sa akin lalo na ang kanyang mga ngiti, kilala ko si Paris at
base sa pagtingin niya kay Mich sa tuwing nagbabangayan sila ay alam kong
magkakagusto siya sa babaeng ito, magkakagusto silang dalawa sa isa't isa.

Sa isang malaking kubo kami pumunta, may videoke na rin, um-order kami ng pagkain
sa resort mismo, hinintay muna namin na medyo lumubog ang araw para hindi ma-
sunburn bago napagdesisyunang magtampisaw at maligo na, nauna na sina Paris at
Michelle sa tabing dagat.

Huhubarin ko sana ang dress ko kasu pinigilan ako ni Trevor, "don't ever think of
undressing."

"Huh?"

"You'll expose too much skin that is only meant for me to see." Matigas na saad
niya. Nagpapatawa ba ang lalakeng ito? Only meant for me to see? Utot niya!

Kumunot ang noo ko, "are you out of your crazy mind? Nasa dagat tayo! Ano ine-
expect mo? Maliligo akong naka-dress? Duh!" Sarkastik na sagot ko.

"Then don't swim, as long as you don't end up almost naked."

"Huwag mo akong diktahan sa gagawin ko." Siningkitan ko siya ng mata, "saka bakit
ba, ha? Tayo lang naman ang andito, walang ibang makakak-"

"Paris is there." Sabay turo kay Paris mula sa hindi kalayuan, ngumisi ako kay
Trevor na ngayo'y masama nang nakatingin sa akin.

"Huwag mong sabihin pinagseselusan mo pa rin siya hanggang ngayon?" I teased and
mocked, I wiggled my eyebrows playfully.

Nagulat ako nang ilapit ni Trevor ang mukha niya sa akin, he bowed down to level
our face and smirked, "paano kung sasabihin ko oo? Paano kung nagseselos nga ako?
Will you still undress into your bikini?"

Suminghap ako noong pumasok ang kamay niya sa dulo ng dress ko-I was about to keep
distance but his free hand didn't let me, I felt his hand trailing down into my
bair body inside my dress, biglang bumilis ang tibok ng puso ko kasabay ng
pagkarinig ko ng pagkapunit ng tela.

Nanlalaki ang mga mata ko siyang tinignan, "did you... did you rip my underwear?!"

"What if I did?" He smirked. "Now you can't undress anymore." Nilabas niya ang
kamay niya sa dress ko at doon nalaglag na ang panty kong may punit na garter.

Agad akong namula, "why you-" tinadyakan ko sa pagitan ng hita si Trevor pero
hindi ito umabot, instead, pinigilan ng isang kamay ni Trevor ang paa kong tatadyak
sana.

He smirked. "Nice legs." He playfully slapped the back of my leg.

Kumuyom ang kamao ko, sa isang iglap ay dumapo ang kamao ko sa matigas na tyan
niya at napaubo siya sa sobrang lakas ng tama, "you panty ripper!" Sinamaan ko siya
ng tingin, "sisiguraduhin ko na mapuputol mamaya 'yang nakasabit na itlog sa
pagitan ng hita mo! Pipisahin ko 'yan at ipapakain sa ibon!"

Dali kong pinulot ang panty ko habang namumula ang tenga, he chuckled.

Tinignan ko muli siya, "this never happened. Ok?" Kinuha ko na ang backpack kong
naglalaman ng extra damit ko, mabuti na lang at nagdala ako ng pampalit which means
extra undies. "At salamat ha, nawalan ako ng ganang mag-swimming dahil sa 'yo."

"You're welcome." Trevor smiled devilishly, "anything for my property."

***

Chapter 20

Chapter 20: The Argument

Diana POV

"Bakit lukot lukot 'yang mukha mo? Anyare?" Usisa ni Michelle, pauwi na kami
ngayon at medyo madilim na rin, ngumiti lang ako ng pilit at saka tumingin sa
bintana ng sasakyan, pesteng Trevor! Sabik pa naman akong maligo sa dagat pero
sinira niya ang lahat.

Tumawa ng marahan si Trevor habang abala sa pagmamaneho, "may dalaw 'yan."

I glared at him, "huwag ka ngang epal hindi ikaw ang kausap ni Mich!" I huffed in
annoyance as I bounce back my attention to the blurred lines outside caused by the
car's speed.
 "See, told you." He added.

I glared at Trevor, imagining that I'm shooting daggers at him right now. "Shut up
and drive."

Tumawa lang si Trevor, isang mapang asar na tawa. Kung dati sina Paris at Mich ang
nagbabangayan, ngayon kami naman ni Trevor. Funny, right?

I'm in bad mood at salamat din dahil hindi nagbabangayan sina Michelle at Paris
ngayon kundi maririndi talaga ako at aawayin ko sila, mukhang may nangyari sa
kanilang dalawa sa dagat ah noong hindi kami kasama at hindi sila nagkakaimikan o
ako lang ba ang nakakahalata? Hindi kasi kami naligo ng mapag-angkin na a-hole na
itago na lang natin sa pangalang Trevor Mariuz Montejarre, peste kasi siya at
sobrang kill joy!

The travel seemed to last forever, hinatid na ni Trevor sina Mich at Paris sa
building kung saan sila nakatira-nakakatawa nga dahil sa iisang building lang ang
dalawa nakatira, nagpaalam ang dalawa sa akin bago sila lumabas, may distansya pa
sa pagitan nila't nagpahuli si Mich na pumasok habang nakayuko.

Hindi ko maiwasang maisip, malapit lang naman dito ang family house ni Paris bakit
kailangan pa niyang mag-rent ng condo? Funny thing that I asked, muntik ko nang
makalimutan na puro bad memories lang pala ang laman ng family house nila dito para
sa kanya.

I won't blame Paris.

"Get in front."

Bumalik ako sa huwisyo noong magsalita si Trevor, tinignan ko lang siya saka
pinikit ang mga mata, I intentionally did it since I'm still mad at him for ruining
my day, for ripping my underwear.

"Hindi mo ba ako narinig?" Mariing tanong niya.

"Come again?" I mocked, nasa backseat kasi ako nakaupo. Ayoko siyang makatabi sa
biyahe!

Lumingon siya at nagtama ang mga mata namin, medyo madilim ngunit hindi maikakaila
ang nakakaaliw na kulay ng kanyang mga mata, "look, I'm not sorry for ripping your
panty-"

"Hindi ko kailangan ang sorry mo, shut up and just drive this damn car! Pagod ako,
ok?"

He sighed, "patapusin mo muna ako, pwede?"

I rolled my eyes.

"I just don't like the idea of seeing you wear bikini only and know I'm not the
only man around." He combed his hair furiously with his fingers, "am I actually
jealous?"

Natigilan ako dahil sa kanyang sinabi, I almost laughed this situation but there's
no part which is that funny, linunok ko ang bara sa lalamunan ko, "stop your
nonsense, napaka-immature mo." I managed to say without stuttering.

Malakas ang pagkabog ng puso ko. Hindi naman ako shunga para hindi malaman ang
dahilan, I just can't afford to feel this way, not when I know I will not marry him
even if I agreed I will, I know Trevor have other reasons why he wanted to marry me
on the spot.

I know that reason is far from love and will never be love, pero ano ang nakita
niya sa akin na tutupad sa rason na iyon? What did he see in me that will help him
find and accomplish that reason?

"Yeah, I'm immature, think what you want and I'll think what I want, you're mine.
Wala kang magagawa doon. So now, kung ayaw mong umupo dito sa harap, you're free to
take the taxi."

"Sinusubukan mo ba ako?!" Sinamaan ko siya ng tingin at saka ako naglakad na

nakayuko, binuksan ko ang van ng sasakyan and Trevor smirked as if he won, "I'd
take the taxi."

Trevor's smirk disappeared as I shut the door in his face, saktong may taxi na
padaan at pinara ko ito, lumabas si Trevor sa van niya at lumapit, "ano sa tingin
mo ang ginagawa mo?!"

Akma sana akong papasok sa taxi ngunit hinawakan ni Trevor ang braso ko, tinignan
ko lang siya, "you made me choose right? Uupo sa tabi mo o magta-taxi. I chose
taxi."

Pinandilitan niya ako ng tingin, "it's not safe to take taxis, look, you don't
have to do this, just get inside my van-"

Tinanggal ko ang hawak niya sa braso ko at daling pumasok sa taxi, kumatok sa

bintana si Trevor, I ignored him and told the driver to drive the car, nakita ko
ang repleksyon ni Trevor sa rearview mirror ng taxi sa labas, he was running after
me but gave up in the end.

"Saan punta mo ineng?"

"Solid West, Montejarre Mansion II."

~*~

Nagbayad na ako sa taxi at lumabas, pinagbuksan ako ng guard ng gate noong

namukhaan ako, naglakad ako papasok at binati ako ng gwardya, tahimik ko lang na
nilakad ang espasyo ng mansion at saka pumasok.

Wala pa si Trevor kaya masaya naman ako, basically, ako ang mas nauna sa kanya.

Papasok na sana ako sa kwarto nang may biglang tumikhim sa likuran ko, "Diana."
Malamig na boses ito.

"Bakit?!" Akala ko ba hindi pa siya dumating? Oh! Right, he must have had parked
the van, pero grabe ha, hindi ko man lang napansin na in-overtake-an niya ang taxi
kung nasaan ako? Or did he take a shortcut?

Lumapit siya sa akin, his eyes stony and cold as he stare at me, "you didn't
listen to me."

Ngumiwi ako at napaurong, I felt the cold wall behind me and I knew I was trapped.

"Masyadong matigas ang ulo mo, do you know that?" He whispered to my ears, "or
should I make you know?"
 Kumuyom ang kamao ko noong haplusin ni Trevor ang pisngi ko, "ano sa tingin mo ang
ginagawa mo?"

"Ano sa tingin mo?" He shot back.

"Stop-"

Before I can say that one word, he cupped his hands in my cheek and claimed my
lips, it was just a peck but it was enough for me to be speechless, "look,if you're
that mad about not being able to swim, may pool naman dito and if you want, I can
take you again to the beach where it is only just the two of us, no other eyes
around."

My heart was thumping, lahat ng galit ko ay tila ba naglusa dahil sa isang halik,
hindi ko alam pero biglang nag-iba ang tingin ko sa labi ni Trevor, I was there
standing, dumbfounded.

Kinagat ko ang taas ng labi ko dahil pakiramdam ko nanginginig ito, yumuko lang
ako dahil nahihiya akong makipag eye contact sa lalakeng ito.

I felt Trevor placing his hand into the top of my head then ruffled my hair,
"let's eat dinner." He said as if not affected by the kiss.

Unfair, right? Kasi ikaw, he's the only man you ever kissed. Eh siya? Ikaw lang ba
ang nag-iisang babae na hinalikan niya? Probably no. You're not his first at halata
naman na nothing special lang ang halik. Don't assume. Ok?

***

Chapter 21

Chapter 21: The Visit

Diana POV

Hindi ko alam kung ano ba ang sumagi sa isip ko basta pagkagising ko kinabukasan
ay kinuha ko agad ang art materials ko saka ako dumiretso sa may patio ng backyard
garden, nagsimula akong mag-sketch ng hanging bridge, habang ginuguhit ko ito'y
naalala ko ang lahat ng nangyari sa daanang tulay.

Naalala ko kung paano ko binuksan ang libro ng buhay ko para mabasa ni Trevor,
naalala ko kung paano ko siya hinayaang pumasok sa buhay ko, I showed him my
weakness that I always hid in the darkness and when I released all out, I felt like
the heavy weight and burden I've been carrying lessened.

I flipped the sketch pad to the next blank page upon finishing the hanging bridge.
Pinikit ko ang aking mga mata at naalala ang labi ni Trevor, his lips pressed
against mine-the warmth of his lips felt like home, so comfy.

Unconsciously, nagsimula akong magguhit ng labi. As I finish my sketch, it became

more familiar... hindi ito ang labi ni Trevor!!!

Speaking of him, maaga siyang umalis at dahil maaga hindi pa ako gising, he must
be a busy man since he's an architect and heir at the same time, I really envy him
so much. Sa pagkakaalam ko, may project siyang hinahawakan-my guess is renovation
of family resort, so I bet he's going to visit the construction site AKA resort.
 Dahil wala naman akong gagawin ay bumalik ako sa kwarto para iligpit ang mga art
materials, after that, lumabas muli ako at nagtungo sa art museum ng mansion, I'll
give Trevor a credit for this, he really have an eye for art, parehas kami ng
hilig.

Malawak ang art museum at may seperations ang paintings, sculptures and statues,
designs, sketches, antiques, at marami pang iba. I engrossed myself praising the
beautiful artworks, clearly, this is like a replica of a real museum!

Noong nakaramdam ako ng pagkagutom ay lumabas na ako sa silid at dumiretso sa

kusina, nadatnan ko roon si Auby-isa sa mga kasambahay na kilala ko-na kumakain ng
cookie, noong nakita niya ako ay agad niyang nilunok ang kanyang nginunguya sabay
takip sa labi, ngumiti ako sa kanya. "It's ok, I just came to get some foods."

Dinig ko ang kaluskos sa likod ko, pumasok sa may entrada sina Teresa at Jorie,
"ikaw talaga Auby! Kaya ang taba mo! Di ba sabi namin sa 'yo hindi mo pwedeng
kainin ang kahit anong laman ng ref?" Sermon ni Teresa, noong napansin niya ako ay
ngumiti siya ng pilit at parang nahihiya.

"Gutom ako e. Isang cookie lang." Lumabi si Auby.

"Aysh," tumingin si Teresa sa akin, "Ma'am, pagpasensyahan mo na po si Auby, ha?

Patay gutom talaga." Nilapitan ni Jorie si Auby sabay tiris sa tenga at hila nito,
lumabas ang tatlo sa kusina't naiwan akong mag-isa.

Lumapit ako sa may ref at tumingin ng pagkain, kumuha ako ng cereal at nilipat ang
laman sa isang bowl sabay lagay ng fresh milk, with that, I started eating.

After finishing, nilagay ko sa lababo ang pinagkainan ko, huhugasan ko sana pero
pinigilan ako ng isang kasambahay na hindi ko kilala at inagaw ang gagawin ko,
umalis na lang ako't bumalik sa kwarto, damn-I'm bored to hell.

And when I'm bored, what do I usually do? Sleep!

***

Trevor POV

"I'll call you later Dad, I'm going to check on the progress of our renovation,
ok?" I ended the call, I parked my car and hopped out, mula sa hindi kalayuan ay
kitang kita ko ang mga cottages na pinapatayo at renobasyon mismo ng resort,
naglakad ako palapit, some who recognized me greeted me and bowed their heads, some
were curious but did the same thing otherwise.

"Sir," bati nila sa akin, I just nodded and told them to continue their works.

So far, everything is going as what I expected.

"Hey! Did you come to visit me?" May isang linta na biglang pumulupot sa braso ko,
tinignan ko ang babae at kumunot noo, "glad to see me?" She smiled sweetly.

Tinabig ko ang kamay niya, "don't assume Ms. Harret, I'm in charge of the
construction, it's normal for me to come and pay a visit to see and observe."

Ngumisi si Clare, "are you free later?"

"No. I have appointments." Malamig na sagot ko at nagsimulang maglakad, humarang

si Clare kaya naman tumigil ako, "what?"
 Umismid siya, "are you stressed? I can help relieve tonight." She winked at me.

"Ms. Harret, stop being such a nuisance and do your work or else I will personally
fire you." Asar na giit ko sa kanya, mabuti na lang at abala ang lahat ng mga
construction workers at ibang engineers sa pag-aatupag sa trabaho nila kaya walang
nakakarinig o kita sa aming dalawa.

"You can't do that, only the department I'm working in can fire me." Clare
sneered, "c'mon, ngayong gabi lang 'to, I actually missed riding your hood."

Damn, this vixen!

Kumuyom ang kamao ko at pinandilitan ko siya ng mata, "Ms. Harret, I'm going to
call your department and personally say to your boss to replace you."

With that, nilampasan ko siya at naglakad.

"Is this because of your bride? I'm better than her!" Maangas na pagmamayabang
niya, nilingon ko siya at nakataas ang isang kilay niya, as if provoking me.

"You don't even know her." I chuckled, "-and you're really nothing compared to
her, start packing your things, you're no longer in charge here."

Her lips parted, as if unable to believe what she was hearing, nagsimula ulit
akong maglakad, after doing some check ups, I decided to pay a visit to Dad.

I knocked on his office's door, "pasok." Dad muttered.

Binuksan ko ang pinto at nakita si Dad na abala sa pagbabasa ng mga papeles, the
sound of papers flipping invaded my hearing sense, "oh, kumusta ang resort?" He
asked.

"Nothing special. As expected, everything's going well."

"How about the woman in charge?" Tanong niya. I already know whom he was
pertaining.

"I replaced her." Sagot ko.

Tumawa si Dad, "I knew you'd do it."

"Hijo," lumingon ako at nakita si Mama, pumasok siya mula sa entrada ng opisina,
"I missed you, son! Madalang na lang tayong nagkikita, I feel so sad that you're
slowly drifting away, come pay a visit to the mansion, ok? Visit us with Diana."

"Mom." I acknowledged and nodded.

"Thania, bakit ka andito?" Dad asked.

Mom raised an eyebrow, "bakit Theo, bawal na bang bumisita rito?"

Umiling na lang ako sa dalawa, "I'm going. Bye."

***
Chapter 22

Chapter 22: The Compensation

Diana POV

Nagising ako dahil naramdaman kong may humahaplos sa buhok ko. When I opened my
eyes, my vision was still blurry but when it adjusted, the face of Trevor staring
at me became clear.

Ngumiti siya sa akin saka siya tumigil sa paghaplos sa buhok ko, "did I wake you
up?"

I rubbed the side of my eyes, "not really." Humikab ako at umayos ng upo sa kama.
Hindi ko alam pero bigla akong na-self conscious dahil sa tingin na binabato sa
akin ni Trevor, I'm trying my best not to feel awkward around him but I think I
need to do better.

"Wala ka bang ibang alam na gawin maliban sa matulog?" Tumawa ng marahan si

Trevor.

Umiwas ako ng tingin, "stop acting like we're close."

"Aren't we supposed to be?" He raised one eyebrow and smirked, "or do you want us
to be closer?" He closed the inches between us teasingly and I felt his skin touch
my bare arm, umusog ako sa kama at pumagitna para layuan siya.

"Personal distance!" I glared at him, "huwag kang lalapit!"

Imbes na makinig ay mas lalo lang siyang lumapit sa akin, he wiggled his eyebrows
as he crawl in the bed, lumunok ako. "Diana..."

Nanlaki ang mga mata ko nang pumaitaas si Trevor sa akin, "jerk!" Tinuhod ko siya
sa pagitan ng hita niya at napahiga naman siya sa gilid ko habang umuungol sa
sakit, namula agad ang mukha ni Trevor at pinagpawisan siya.

"W-What the hell... my balls..." Impit niya sa sakit.

"Well well, sorry." Sarkastik na saad ko, "but I meant to kick your dog, not the
balls. Bummer."

He growled.

"Iyan sa 'yo! Sa susunod hindi lang iyan ang mapapala mo sa akin!" Tugon ko sabay
layas sa kwarto, leaving Trevor in his pained situation, noong nasa labas na ako ng
kwarto'y napasandal ako sa pader, I pressed my hand against my chest and felt my
heart's loud thump.

Bigla akong nakonsensya sa ginawa ko, mukhang nasaktan ng todo si Trevor sa

pagtuhod ko sa kanya, should I say sorry and let him step on my pride? Pero siya
naman ang naunang nang-asar ha? Saka ako na lang ba lagi magso-sorry sa kanya?!

Bumukas ang pinto ng kwarto ni Trevor at lumabas siya, paika ika siyang naglakad,
gusto ko sana siyang tawanan dahil sa itsura niya pero nakakaawa naman siya,
sinamaan niya ako ng tingin, "brute."

Kinagat ko ang babang labi ko saka yumuko, "h-hindi ko sinasadya..."

"Ok."
 I sighed, "are you mad?"

"Now you're asking." Sarkastik na sagot ni Trevor sa akin, "kung sasabihin ko oo,
ano ang magagawa mo doon?" Dagdag niya.

Nagkibit balikat lang si Trevor noong hindi ako sumagot, "a-ano..."

"Hmm?"

"I'll cook you dinner?" I offered with a sly smile.

Tumaas ang isang kilay niya, "if it doesn't taste good, I'll be mad to you
forever." Pumasok na siya ulit sa pintuan ng kwarto namin, not bothering to close
the door as he walk towards the bed.

Wait... what just happened? Hindi ba't dapat masaya ako na galit siya sa akin?
Therefore he may change his mind to marry me? And when that happens it means hindi
na ako matatali sa isang relasyon na hindi ko naman gusto?

Isn't that how everything is supposed to be? Then why do I give a damn about how
he feels to me? Why do I feel that I can't afford to have him resent me? What is
happening, Diana? Didn't you made it clear to yourself already? There won't be any
marriage, so why make an effort to cook for this jerk when you really never cooked
in your entire life?!

Dumiretso ako sa kusina at nakita doon ang kusinero na naghahanda ng mga sangkap,
"uhm..." tumingin sa akin ang kusinero at tumungo noong nakita akong nakatayo sa
may pintuan, "ako na magluluto."

"M-Ma'am?"

I smiled, "be rest assured, Trevor knows."

Tumango siya at hindi na nagtanong pa, mabilis siyang lumabas sa silid at naiwan
naman akong mag-isa.

Tinignan ko ang mga gulay at karne ng manok, ano ang gagawin ko dyan? Nag-isip
ako, ugh! Why did I suggest cooking kung wala naman akong alam dyan?! Sana
nagtanong ako kanina sa kusinero kung ano ang gagawin ko bago siya umalis. Hays!

With a sigh of defeat, I fished my phone in my pocket and searched in the

internet. Right now, my bestfriend is google.

How to cook chicken?

May nahanap akong isang cooking website, ang sabi niya ay dress the chicken, wait!
Wait nga lang, bakit kailangan ko pang i-dress ang chicken? Sosyalan naman atang
manok 'yan, saan naman ako hahanap ng bestidang kakasya sa manok?

Kalokohan ang website na 'to! I guess I'll just have to stick with my own
knowledge, nilapag ko ang phone ko sa mesa sa gilid.

I sliced some vegetables, suminghap ako. I forgot to peel off the skin! Oh well,
hindi naman siguro mahahalata, noh? Maluluto naman e it's not like the skin is not
edible. Hihi!

As I boil water, I sliced the chicken, ugh my hands are smelly now! Sabay sabay
kong hinalo ang manok at mga gulay sa cooking pot, ano pa ba ang kulang? Right!
Pampalasa!

Kumuha ako ng suka, soy, baguong, asin, at kung ano ano pa saka minix sa niluluto
ko.

After a few minutes, I'm done! My very first dish is finished! Inamoy ko ang
niluto ko, something doesn't feel right, bakit parang hindi mabango ang amoy?

I smiled when an idea popped inside my head, bumalik ako sa kwarto, thank goodness
Trevor was taking a shower, I can tell because of the sound of waters dripping in
the bathroom.

Kinuha ko ang perfume ko at daling bumalik sa kusina, I sprayed some perfume to my

dish, inamoy ko ito and added some more perfumes, still not satisfied, I sprayed
the food with my super bangong perfume more than ten times.

Inamoy ko ang pagkaing luto ko, oh may gosh! Ang bango!

Smiling from ear to ear, bumalik ako sa kwarto, saktong iyon ay lumabas si Trevor
sa banyo, "I'm done cooking!"

He smirked as he wipe his wet hair with his towels, his muscles flexing as he do
it, binato niya ang tuwalya sa hamper, nakasuot lang ng pajama si Trevor, wala
siyang pang-itaas, umiwas ako ng tingin at bumalik sa kusina para ilagay ang luto
ko sa dining room.

***

Trevor POV

Tinanggal ni Diana ang takip ng luto niya, I frowned as I look at her dish, "what's
that?"

She smiled, "my dish!"

"No, I'm asking the dish's name."

"Diana First Dish!"

The food's name itself says it all, this dish is dangerous...

Nilapit ko ang ulo ko sa luto niya at inamoy ito, "why does it smell like that?"

"Mabango, right?" Her eyes twinkled, "don't ask kung bakit, secret ingredient ko
'yan!"

Something feels off, why does this food smell like her?

Tinignan kong maigi ang pagkain, I took a spoonful of it and put it in my plate,
"have a taste."

Siningkitan ko ng mata ko ang pagkain, bakit hindi nabalatan ang mga gulay? Lalo
na ang patatas at carrot?! And the chicken... it's still raw!

"I-I can't eat."

Tumingin ako kay Diana, her bright expression became sour, bigla akong nakaramdam
ng guilt.
 I sighed and looked away, "ok, kakain na ako."

Muling bumalik ang buhay sa mukha niya, she watched me carefully as I put the food
in the spoon, "I haven't tasted it yet kasi gusto kong ikaw ang unang makatikim ng
unang luto ko." She smiled brightly. It is a smile I wanted to own so much. "Tell
me if it's delicious! Nag-effort ako dyan!"

I gulped and nodded, pikit mata kong sinubo ang pagkain.

Pwe! Ang pait na ewan ng lasa!

"So?" Diana smiled.

"M-Masarap..." I lied.

"Talaga? Sige, kuha ka pa!"

"A-Ahm... huwag na." Suway ko.

Bigla akong pinagpawisan, gusto kong iduwal at isuka ang pagkain na nilunok ko,
tumayo ako at daling tumakbo papuntang lababo, doon ko nilabas ang pagkain.

Sumunod naman si Diana sa likod ko, suminghap siya, "oh my gosh! Bakit ka
sumuka?!"

Tinignan ko siya ng masama, "ano ang nilagay mo sa pagkain?!"

She played with her fingers, "ayoko kasi ang amoy kaya nilagyan ko ng pabango."

Nanlaki ang mga mata ko at galit ko siyang sinigawan, "are you food poisoning
me?!"

She gasped, completely vulnerable and afraid as she look at me with her frightened
face. "H-Hind-"

"Get out." Mahinang usal ko.

Nagdalawang isip siya.

"T-Tre-"

"Get your face out of my sight!!!"

***

Chapter 23

Chapter 23: The Kiss

Diana POV

Alam mo ba 'yong pakiramdam na nag-effort ka para sa tao? Tapos siya pa ang may
ganang magalit sa 'yo? Hindi ko alam kung saan ako dinadala ng mga paa ko na parang
may sariling mga buhay, basta ang alam ko lang ay tumigil ako't nasa ilalim ako ng
puno ng hardin.
 Kahit gabi na ay maliwanag pa rin ang paligid dahil sa lampposts at ilaw ng buong
buwan, umupo ako sa damuhan, hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako. Bakit naman
ako iiyak? Ano naman ang iniiyakan ko?

Si Trevor?

Hindi mawala sa isip ko kung paano niya ako sinigawan kanina, ngayon lang niya
akong taasan ng boses ng ganoon at natakot ako, hindi ako natakot na galit siya sa
akin, iba ang kinatakutan ko and the fact that there is more reason why makes me
more scared again.

Tahimik kong nilabas ang mga luha ko, I hugged my knees as I wipe my tears away
with my shirt, I catched a glimpse of my index finger and saw a cut, dried blood
was visible on the thin line, I must had cut my finger and didn't realize dahil sa
sobrang kakaisip ng outcome.

Sabi niya masarap daw ang luto ko, masarap pa ba sa lagay nyang 'yon na nagalit
siya sa akin? Humugot ako ng malalim na hininga saka ko pinikit ang aking mga mata,
hinayaan ko lang na magsawa ang mga luha kong tumulo.

The thought of crying because of him terrifies me the most.

What a terrible liar he was. Kung hindi masarap ang luto he shouldn't had told me
na masarap ito, I can tell na hindi masarap base sa ekspresyon niya noong tinikman
niya ang pagkaing luto ko. The fact that he lied so I won't get hurt hurts me more
and it hurts so much that I can't stop crying.

Sa sobrang tagal ng pag-iyak ko'y napagod ako at unti unti akong dumapo sa pag-
idlip. Damn. I'm too tired to move a cell of my body, I'm too tired to go to bed.

***

Trevor POV

Damn, I'm having stomach aches.

Ano ba ang nasa isip ni Diana at nilagyan niya ng perfume ang pagkain? I thought
she'd be smart enough to know that body perfumes aren't meant for food, nakasandal
ang ulo ko sa pinagkrus kong braso na nakadikit sa headboard ng kama, I am silently
watching the bedroom's door to open, hoping it'd be Diana.

Nagbuntong hininga ako, was I too rude awhile ago? I lost my cool for a moment,
hindi nawala sa tingin ko ang pagtulo ng luha sa pisngi ni Diana when she looked
away when I shouted at her those rude words.

"Get your face out of my sight!!!"

Sa tuwing naaalala ko ang sinabi ko parang gusto kong sapakin ang sarili ko, why
did I even yell at her? It was her first time cooking a food, you should be happy
and grateful for that, right? And she made an effort! You didn't have to be rude.

Tinignan ko ang grandfather clock ng kwarto, it was almost midnight, ibig sabihin
halos tatlong oras ko na siyang hinihintay, saan ba siya nagsusuot at hanggang
ngayon ay hindi pa siya bumabalik? Galit ba siya sa akin dahil sa pagsigaw ko sa
kanya?

Sighing in defeat, I slipped into my comfortable slippers and went out of my room,
madilim na ang paligid at mukhang tulog na sa maid's HQ ang mga kasambahay,
"Diana?" I called, there was only a vivid silence echoing back to my ears.
 Naglakad ako palabas ng mansion, she must be somewhere. Mataas ang pader ng
mansion so imposible ma mag over the bakod siya saka isa pa, kung sakali mang
lumabas siya she'll encounter the guard at for sure magre-report ang gwardya but I
didn't receive anything.

Dang, asan ka ba Diana?

Parang nakalimutan ko na ang sakit sa tyan ko habang nag-aalala para sa kapakanan

ni Diana, I decided to turn all the lights on sa labas ng mansion sa main switch
nito dahil medyo madilim, isa isang nagsi ilaw ang lahat ng ilaw sa labas pati na
rin ang pagragasa ng tubig sa malaking fountain, mas naging maliwanag ang labas,
it'll be easier for me to find her.

I kept my slow pace as I enjoy the cold breeze of wind, then my peripheral vision
caught something. Agad akong lumapit doon, "Diana?"

She was sleeping soundly below a tree, nakasandal ang likod niya sa puno habang
nakahiga sa damuhan, dahil sa ilaw ay nakita ko ang tuyong luha sa pisngi niya, she
was crying?

I combed my hair with my fingers in irritation, naiirita ako sa sarili ko. I made
her cry and sad when she deserved to smile and be happy.

Unconsciously, umupo ako sa tabi niya, tulog mantika talaga ang babaeng ito, once
she sleeps, mahirap nang magising.

Like what I always do, hinaplos ko ang ilang hibla ng buhok niyang nakatakip sa
kanyang maamong mukha, I felt this sudden nostalgia striking my memories and
feelings and this deja vu that this always happened.

"Sorry." I mumbled, knowing she won't hear me anyway because she was sleeping,
sarap na sarap pa nga ata siya.

Ngumiti ako nang humilik siya, I couldn't help but chuckle, then I saw how her
body shivered, malamig kasi dito sa labas at maamog.

"Hindi pwede..." Diana whispered in her sleep, was she actually dreaming?

Tahimik ko siyang pinagmasdan, "hindi pwede?"

She became silent, umiling na lang ako at saka ko tahimik na binuhat si Diana na
mukhang walang pake at tulog pa rin, hindi ako nahirapan sa kanya dahil kahit na
mabigat siya ay sanay naman na ako, nagwe-weight lifting kaya ako at gym pero
nagiging madalang na lang dahil abala na sa mga responsibilidad at buhay.

She rested her head on my neck and sniffed it, halos manigas ang katawan ko dahil
sa ginawa niya, for a brief moment tinanggal ko ang kamay kong nakasupurta sa
kanyang braso para pihitin pabukas ang pinto ng entrada ng mansion, pumasok na ako
and kicked the door close.

I did the same thing sa pinto ng kwarto namin, giniya ko ang katawan ni Diana sa
kama at kinumutan ko siya, then I saw her index finger with a slice wound, did she
cut herself while cooking? Tch. Sana naman alagaan niyang mabuti ang katawan niya,
really, I won't let her cook again, hindi dahil sa hindi masarap ang luto niya-it's
just that I don't want her to hurt herself anymore.

Nagbuntong ulit ako ng hininga saka dumiretso sa may wardrobe, binuksan ko ang
drawer nito sa loob at nilabas ang disinfectant at bandaid, thankfully the wound is
not that deep and there will be no scars left behind when it heals, I poured some
disinfectant, umungol lang si Diana sa gitna ng kanyang tulog, when I fin'lly wiped
the liquid, I covered her wound with the bandaid.

Nilapag ko sa sahig ang disinfectant at mga ginamit ko sa paglinis ng sugat niya.

I was about to go to the other side to lie down when Diana's hand stopped me by
tugging it on the tip of my shirt, "hmm..."

Is she aware of what she was doing?!

"Diana?"

She mumbled under her breath, hinila niya ang hawak niya sa shirt ko ng malakas
mula sa gilid palapit sa kanya, nanghina ako kaya naman nasama ako, mabilis ang
lahat ng pangyayari pero malinaw ang lahat, bago ko pa man mapigilan ang sarili ko
ay dumapo ang labi ko sa labi ni Diana.

Dug dug. Dug dug. Dug dug.

Fireworks, colors and explosion...

Butterflies in the stomach...

Saktong dumikit ang labi ko sa kanya ay minulat niya bigla ang kanyang mga mata
saka ito nanlaki na parang gulat, tulad ko.

***

Chapter 24

Chapter 24: The Shopping

Diana POV

Ilang araw na ba ang nakalipas? Madalang na lang kaming nagkakasama ni Trevor

dahil sa trabaho niya, lagi siyang wala sa mansion at kapag umuuwi siya'y pagod
naman kaya diretso tulog, hindi ko alam pero parang ang layo na niya sa akin. Ewan
ko ba kung bakit ito ang nararamdaman ko.

Kahit man na gusto kong magising ng maaga ay mas maaga naman siyang gumigising at
umaalis, ang kalabasan, hindi man lang kami nagkakausap kahit sandali, para nga
akong hangin sa kanya e.

At naaasar ako doon! Sino nga ba namang hindi maaasar?

Hindi naman talaga ako ang shopping type girl, in fact, I despise shopping and
going to malls pero kailangan kong maglibang ng sandali at lumabas sa mansyon,
pampatay na rin ng oras. Mabuti nga at walang gagawin si Michelle so I invited her
to shop with me.

Nasa malaking entrada ako ng mall at hinihintay si Michelle, it took her almost
five minutes before arriving, nakasimangot siyang lumapit sa akin, tinignan ko ang
sanhi at nakita si Paris na nakabuntot sa kanyang likod. Napataas naman ang isang
kilay ko pero nasama ang isa sa kabila, something must be going on between them.
 Ngumiti si Mich -mas mainam nang iyan ang itawag ko kay Michelle, short cut- noong
nahagilap niya ako, "naghintay ka ba?"

Umiling ako, "hindi naman, teka, bakit kasama mo si Paris?"

Humalakhak si Paris, "don't ask."

"Tch, pwede ba beki huwag mo akong sundan? This is a girl thing, babae ka ba?
Tanggap kong pusong babae ka pero-"

Tinakpan ni Paris ang bunganga ni Mich, maraming mga dumaan ang tumingin sa kanya
at nagbulungan kesyo sayang daw ang gwapo pa naman sana at bakit ba paubos na raw
ang mga tunay na lalakeng gwapo.

"Will you keep your mouth closed, tommy?"

Mich scowled sabay marahas na tinabig ang kamay ni Paris, humugot siya ng malalim
na hininga at hinila ang kamay ko't kinaladkad ako papasok ng mall without saying a
word to Paris.

Nilingon ko si Paris who just rolled his eyes, when he caught me looking back at
him he smiled and followed while his hands are on his pocket.

"So, where's my cousin?" Takang tanong ni Mich.

I sighed, "busy with work, we seldomly meet, sa mansion lang."

Simula noong gabing iyon ay bigla na lang nagbago ang lahat. I mean... he kissed
me while I was sleeping-I was unconscious, I am supposed to be the one avoiding
him, right? He should say sorry for doing perverted things to me while I was
sleeping, right?!

"Asa naman, haha!" Aniya, Paris looked at me with serious face as if interested to
know the details, bumaling ang tingin namin ni Paris kay Mich nang may idagdag
siya, "seryoso to ha, pero si Trevor magiging busy sa trabaho? Lol! Patawa siya.
Baka naman iniiwasan ka niya?"

Tumigil ako sa paglalakad, lumingon sina Paris at Mich sa akin, "something wrong?"
Paris asked, concerned.

Ngumiti lang ako at umiling, sumabay muli ako sa kanila't sumakay kami ng
escalator papunta sa itaas na palapag, we both landed on a boutique, it feels great
to be with a girl who almost have the same fashion sense-the boyish one. Si
Michelle 'yan! Kaya pala unang kita ko pa lang sa kanya magaan na agad ang loob ko
sa kanya.

"Ma'am, ayaw niyo po ba ang mga dress?" Ani saleslady na naka-assist sa akin, si
Mich ay nasa gilid at abalang tumitingin ng flannel shirt habang si Paris naman ay
nakaupo lang at may kausap na kostumer na hindi maikakaila ang kilig.

I smiled, "no thanks, I'm not fund of dresses."

Tinignan ako ng saleslady at suminghap, giniya niya ako sa isang section ng mga
pantalon, I searched for jogger pants, "psst Diana! Bagay mo 'to!"

Tinignan ko si Mich na may hawak na ripped jeans, binato niya ito sa akin at
nasalo ko naman agad ito, maganda naman ang fabric ng pantalon at sakto lang ang
sukat sa paa ko, "I'm going to take this one." Saad ko sa saleslady, I gave Mich my
two thumbs up to her and she proudly raised her head, tumawa na lang kaming dalawa
sa girly trip namin.

Noong natigil na sa pakikipag-usap sa mga kostumer si Paris ay lumapit siya sa

amin, "bakit ang tagal niyong mamili?"

Tumaas ang isang kilay ni Mich, "alam mo kasi, kaming mga babae mahirap magpili.
Unlike you boys na kung ano ang unang nakita iyon na agad ang bibilhin, hindi man
lang susuriin ng mabuti."

Paris chuckled mockingly, "as if naman na babae ka."

"May sinabi ka?" Asar na sagot ni Mich.

I huffed and secretly giggled sa dalawa, seriously kapag nagsimula na silang

magbangayan wala na silang pake sa paligid.

Binayaran na namin ni Mich ang pinamili namin, since pang babae lang ang boutique
ay hindi bumili si Paris which is common sense.

"Gutom na ako." Paris announced.

"Let's go to the Foodcourt." Aya ko.

Tumango si Mich, liking the idea, "I usually hate going to mall but I seem to like
the idea of doing it now."

"Me too."

"I still hate the idea." Ani Paris at tumawa kaming tatlo, may mga tao tuloy na
napapatingin sa amin, medyo catchy kasi ang get up namin ni Mich isama mo na ang
apple of the eye na si Paris, oo, gwapo siya but if I compare him to Trevor,
nagmumukha siyang totoy.

Bigla akong nakaramdam ng tawag ng kalikasan habang naglalakad papuntang Foodcourt

ng mall, "guys, mauna na kayo, just order me anything, magC-CR lang ako."

"Samahan na kita." Sabi ni Mich.

I smiled and shook my head, "hindi na, mabilis lang ako."

Nagdalawang isip siya pero tumango rin sa huli, "let's exchange numbers, if
anything happens call me. Ok?"

"Wala naman sigurong mangyayari." Tumawa ako as we exchange digits. Si Paris naman
ay inagaw ang bitbit kong paperbags na may laman ng pinamili ko kanina, I thanked
him and he sighed.

"Tch, Diana, huwag mo akong iwan kasama ang tomboy na 'to." Paris pouted.

Humagikgik ako saka ko siya mapang asar na kinindatan, sinamaan niya ako ng tingin
at tumawa ako ng marahan, "ok, let's part ways. Mabilis lang 'to."

Iniwan ko na ang dalawa at dumiretso sa CR.

Lumabas na ako sa cubicle at naghugas ng kamay, may isang babaeng lumapit sa tabi
ko at nagsalamin, her phone rang and she snatched it in her red sling bag. Nakasuot
siya ng slutty dress na masyadong revealing.

Tumingin ang babae sa akin saka ako tinaasan ng kilay sabay sagot sa tawag,
"hello?"

I dried my hand sa machine na nakadikit sa gilid.

"Oh, yes, that bastard replaced me with a new engineer because I'm too beautiful
for him to handle, hay naku pakipot pa siya porket mag-aasawa na."

I frowned.

Kahit na hindi na basa ang kamay ko ay hinayaan ko lang ito na nagpapatuyo sa init
na binubuga ng makina, taimtim kong hinintay ang babae. I don't know, I was curious
and I felt obliged to know.

Tumahimik ng sandali ang babaeng nasa gilid ko at parang pinapakinggan ang kausap
sa kabilang linya, she giggled, "may kakilala kang investigator? Gosh that's
great... Can you hire him for me? Tell him to investigate the background of
Trevor's bride. Let's see whose better. Me or that biatch of his."

Natigilan ako. Trevor's bride? Trevor? Why did she mention Trevor? Or is it just a
coincident, hindi naman iisa ang Trevor sa mundo right? And... Trevor's bride?
Hindi lang naman siguro iisa ang Trevor na ikakasal sa mundo, right?!

Tinignan ako ng babae saka niya ako mataray na tinaasan ng kilay, "I'll call you
later." Saad niya sa kausap sa telepono saka tinapos ang tawag, "were you
eavesdropping?"

Lumunok ako, "h-hindi a-"

She did a once over to me and chuckled, "then why were you looking at me the whole
time?"

"Asa ka naman, sa labi mo ako nakatingin, medyo lagpas kasi ang pagkakalagay mo ng
lipstick."

Her eyes widened and she looked again at the mirror, horror visible on her eyes.
"Oh my gosh! You're right!"

Kinagat ko ang babang labi, that was close. Mabuti na lang may malinaw akong mata.

Nilahad ng babae ang kanyang kamay sa akin at ngumiti ng matamis, "by the way, I'm
Clare Harret."

Tumango ako, "Diana."

"Nice to meet you, girl." She said as she wipe the sides of her lips. Tumungo siya
sa cubicle para siguro sa personal necessity habang ako naman ay lumabas na't
dumiretso sa foodcourt.

Trevor's bride...

***

Chapter 25

Chapter 25: The Party

 Diana POV

Agad akong dumiretso sa Foodcourt, hindi ako nahirapan sa paghanap kina Michelle
at Paris, bangayan pa lang nila alam mo na agad na silang dalawa iyon. Hindi ko
alam pero nagsasagutan na naman ang dalawa at parang hindi pa nila napansin na
dumating na ako, nakaupo silang dalawa sa isang pabilog na mesa at mukhang naka-
order na, hinihintay na lang siguro ang orders.

"Ehhem." I faked a cough, napatingin silang dalawa sa akin sabay tigil sa

pagsasagutan. "Nakakaisturbo ba ako?" I smiled. "Baka gusto niyo umalis muna ako o
sa tabing mesa na lang pumwesto?" Pang-asar na dagdag ko sa dalawa.

They frowned. "No way!" Sabay na litanya nila.

Umiling ako't nakiupo, hindi nagtagal ay dumating na rin ang order namin at kumain
na kami, mabuti na lang at alam ni Paris ang favorite foods ko kaya nasarapan ako
sa pagkain.

Noong matapos kaming kumain ay gumala ulit kami, pumunta kami sa bookstores, dress
shop, shoe shop, at halos lahat na ata pinuntahan namin.

Medyo pagabi na noong napagdesisyunan naming umuwi na, sumabay na ako kina Paris
at Mich, may sariling sasakyan si Paris, ang sinakyan ko naman kanina papuntang
mall ay nasa mansion na siguro dahil nagpahatid ako kanina sa driver na available.

Sa backseat ako habang si Mich ay nasa passenger's seat, syempre sa driver's seat
nakaupo si Paris dahil siya ang nagmamaneho ng sasakyan, "ipapasok ko ba ang car?"
Tanong ni Paris sa akin noong malapit na kami sa entrada ng boundary ng mansion.

Umiling ako, "huwag na, maglalakad na lang ako papasok." Ngumiti ako, "salamat sa
paghatid." Pinark niya ang kotse niya sa tabi ng gate at may gwardyang lumabas,
noong makita ako ay agad na tumungo at bumalik sa guardhouse.

Noong lumabas na ako'y lumabas din si Paris habang si Mich naman ay tahimik lang
na nasa loob ng sasakyan at mukhang antok na antok, napagod siguro sa sobrang
paggala namin sa mall.

Kinarga ko ang mga bitbit ko na nasa backseat at sinakbit sa balikat ko ang ibang
paperbags, naparami ata ako ng bili.

"Want me to help you?" Paris offered with a smile.

Umiling ako saka ngumiti, "huwag na, mas lalo lang akong makakaabala." Binaba ko
muna ng saglit sa sidewalk ang mga hawak ng kamay ko at saka ko niyakap si Paris,
"I missed you." I smiled.

He chuckled, "yeah yeah, stop that, kadiri dude."

Sumimangot ako, "ngayon lang ako maglambing sa bestfriend ko e."

"Aight, aight."

Binaba ni Mich ang bintana niya, "hoy beki, tara na." Tumingin si Mich sa akin at
ngumiti, "bye Diana!"

Paris huffed and muttered silent curses under his breath, "I'm going."

"Sige, bye."
 Pumasok na ako sa mansyon, nagtangkang tumulong ang gwardya sa pagbitbit ng dala
ko pero pinigilan ko sila, saying their job is to ensure the safety of the house
and not to help me in my struggles.

Agad kong binagsak sa mesa ng kwarto namin ni Trevor ang mga paperbags, pumasok
ako sa walk-in closet, I borrowed a shirt of Trevor ang slid myself into it, after
that, naghilamos ako. Palabas na sana ako ng banyo nang biglang bumukas ang pinto
nito, bumungad si Trevor na naka-boxer lang habang hawak hawak ang kanyang mga
damit na mukhang kakagamit lang.

I gasped.

"Saan ka galing?"

"Sa mall."

"With who?"

"Paris and-"

Kumunot ang noo niya, "bakit hindi ka nagpaalam?"

Yumuko lang ako, nakaharang ako sa entrada ng banyo kaya naman pumagilid ako para
makapasok siya, hindi ko na siya sinagot dahil naasar agad ako sa kanya.

"You're wearing my shirt again." Saad niya kaya naman natigil ako sa paglakad,
umikot ako para harapin siya.

"Hinihiram lang naman ah!"

He raised one eyebrow, "kanino ka nagpaalam?"

I tugged the tip of his large shirt and played on the fabric, umiwas ako ng
tingin. Naglakad palapit sa akin si Trevor, "get changed."

Kinagat ko ang babang labi ko.

"Binilhan kita ng dress, wear it. We're going to an auction party, you're my date.
Pupunta ang mga magulang natin doon, hindi na sana tayo pupunta but they're
expecting to see us." Saad niya saka siya pumasok sa banyo, he didn't bother
closing the door, agad na nagkaroon ng ingay ng pagragasa ng tubig, mukhang
naliligo na siya.

Tumingin ako sa kama at may nakitang paperbag, it must be the dress. Hindi ko
maiwasang mairita, alam naman niya na ayaw ko sa dress, right?! Then why bother
buying one?

Sighing, binuksan ko ang paperbag, may nilabas akong magenta dress, may mga
sequins na kumikinang, hinubad ko ang shirt ni Trevor na suot ko at hinayaan itong
nakakalat sa kama, it took me a few minutes before successfully wearing the dress,
gosh it takes a lot of effort to wear a dress when you're not fond of it.

Naglakad ako papunta sa full-body mirror sa tabi ng walk-in closet at tinignan ang
sarili.

Umabot ang dress hanggang tuhod ko, sa likod ko naman ay pababa, the dress
flawlessly fitted the curves of my body, completely emphasizing it. Even if medyo
fit ang dress, I managed to feel comfortable because of the fabric used, even if it
is fitted it never felt restricting.
 I guess I should give Trevor a credit for choosing the right dress. Habang
naliligo pa siya'y napagdesisyunan kong halungkatin ang mga gamit ko, then I found
my makeup kit na bigay ni Mama sa akin, though I barely use it since hindi ako
mahilig dyan.

Umupo ako sa harap ng table na may salamin, nilapag ko ang makeup kit doon at
binuksan ito, hindi naman talaga ako magaling mag-makeup kaya natagalan ako, I
applied light foundation making sure it looks natural, then eyeshadow to emphasize
the eye, then eyeliner to add details, then lipstick that matches my dress.

Tinignan ko ang mukha ko sa salamin, still not satisfied, kinalkal ko muli ang mga
gamit ko sa isang maleta at saka hinanap ang hair curler. I curled the tips of my
hair while the top is straight, then I took some strands on both opposite sides and
tied it on the center, ginulo gulo ko ang curls.

Naghanap ako sa shoe rack ng sandals pero walang bagay, naalala ko na may binili
pala akong heels kanina sa mall, agad kong hinalukat ang paperbags hangga't sa
nahanap ang heels, sinuot ko ito at ngumisi. Perfect.

Saktong iyon ay lumabas si Trevor, basa ang buhok at may nakapaikot na tuwalya sa
leeg niya, he was drying his hair with another towel, tumingin siya sa akin at may
pagdadalawang isip na ngumiti, "hintayin mo na lang ako sa baba, I'll get changed."
Pumasok siya sa walk-in closet.

I felt disapppointed at napasimangot agad ako. After all the efforts I've put
through, ni hindi man lang ako binigyan ng compliment? Hindi man lang ako pinuri?
Hindi man lang sinabi na maganda ako o bagay sa akin ang buhok ko, ang makeup ko,
ang dress?! Hindi man lang ako tinignan ng maayos?!

Sighing, padabog akong lumabas sa kwarto.

***

Chapter 26

12/25/15: Merry Christmas chimangs, #TPJerkReaders, and to everyone! At dahil

pasko, vote and comment naman dyan ng greeting din! Nyahaha~

Chapter 26: The Auction

Trevor POV

Beautiful is an understatement if I define Diana right now, she was more than that
and I couldn't find the right words to explain it to her that's why instead of
saying praise words, I acted like I was unaffected when the truth is... my heart is
going wild.

Tahimik lang kami sa biyahe, Diana focused her gazes on the view outside though
there's nothing much dahil masyadong mabilis ang pagpapatakbo ko sa sasakyan, she
didn't mind though at parang nasanay na rin siya sa bilis.

Sa isang resort namin ang venue ng auction party, it took us one hour before
getting there. Lumabas na ako, si Diana naman ay nanatili sa loob at parang may
hinihintay. "Won't you go out?" Takang tanong ko.
 She scowled, halatang na-disappoint naman before opening the car's door and
stomping her feet out, doon ko napagtanto na baka in-expect niya na pagbubuksan ko
siya ng pinto like all the cliché books and movies does.

Her eyes wondered the place and it landed on the beach, kuminang ang kanyang mga
mata, she must love the beach so much.

Tumikhim ako't pinulupot ko ang kamay ko sa kanyang bewang, hindi kumawala si

Diana so I decided to walk while we are on it, dumiretso kami sa reception hall ng
resort, medyo malaki naman ito and it can accomodate five hundred people.

Maraming tables sa gilid at may malaking espasyo sa gitna which I suppose is the
dancefloor, hinanap ng mga mata ko sina Dad at Mom, it didn't take me long enough
because I saw them plastered on a table, kasama nila ang mga magulang ni Diana.

Naglakad kami ni Diana papunta roon, eyes wandered on my woman and some curious
who she is, hindi pa pala naa-announce ang engagement namin, why not throw an
engagement party? I almost forgot those things.

"Hijo, hija," Tita-parent of Diana-greeted with a smile, she looked delight to

finally see her daughter. Tumayo siya at niyakap si Diana kaya naman natanggal ang
pagkapulupot ng kamay ko sa kanyang bewang, pati na rin si Tito ay nakisali at
mukhang naiiyak na silang tatlo.

Umupo na kaming lahat, syempre sa tabi ko si Diana, sina Mom at Dad naman ay
nakangisi sa akin, sinimangutan ko lang sila.

"In a few minutes, we will be starting the auction party." Saad ng emcee sa
makeshift stage ng reception hall, "but before anything else, we would like to
thank our sponsor for letting the venue of the party be here, let's give a warm
round of applause to Montejarre Empire!" Nagpalakpakan ang mga tao.

Biglang bumalik ang tunog ng musika, naging maingay ulit ang silid, si Diana naman
ay parang hindi naging komportable sa paligid, I secretly slid my hand on the back
of her palm to comfort her, may pag-aalinlangan siyang tumingin sa akin.

I smiled at her encouragingly, natigilan siya saka siya umiwas ng tingin, she
removed my hand that was on top of her hand, umusog siya ng kaunti palayo sa akin.

Tch.

***

Diana POV

Habang tumatagal ay mas lalong rumarami ang mga taong dumalo sa auction party at
mas lalong nagiging maingay ang reception room, I'm not really good at handling
crowds kaya naman napaka-uncomfortable ko ngayon.

It's not like I'm claustrophobic, I just hate noisy places with a lot of people.
Hindi ako sanay, rather.

"I'm going to the powder room." Pagpapaalam ko sa mga magulang namin ni Trevor,
hindi ko alam pero iyon ang unang lugar na pumasok sa isip ko, magpapahangin lang
ako, sana walang tao sa CR.

Trevor faked a cough ngunit hindi ko siya tinignan. It's not like I'm ignoring
him, hindi ko lang malunok na kapag titignan ko siya'y baka bumilis na naman ang
tibok nitong puso ko.
 "Samahan na kita." Trevor offered.

Still not looking at him, umiling ako. "Hindi na, babalik din agad ako."

Tumayo na ako't naglakad, it's really funny how I refused the offer of Trevor
dahil hindi ko alam kung saan ang powder room, I asked the waiter beside me who
just stared at me wide-eyed, tinuro niya ang isang pintuan. "Thank you!" Nginitihan
ko siya saka ako dumiretso doon.

Pumasok na ako, thankfully, walang ibang tao except me. Agad naman akong nakahinga
ng maluwag. Bumukas ang pinto at may babaeng pumasok.

For a moment, napatitig ako sa kanya.

"Oh! Diana!" She said in the sweetest way.

"Clare." May pagdadalawang isip akong ngumiti, hindi ko alam pero bakit lagi
kaming nagkikita sa comfort room?

"What're you doing here?" Tanong niya, nilapag niya ang kanyang sling bag at
nilabas ang mini makeup kit, she did a retouch to her makeup na medyo makapal.

"Your fake eyelashes is falling." I muttered.

Nanlaki ang kanyang mga mata, "oh my! Hindi ko nakita, gosh you have good eyes for
my beautiful face." She fixed her fake eyelashes.

Lol.

"You didn't answer my last question." Usisa niya.

"Uhm... dahil naimbitahan ako bilang date?"

"Talaga?" She sneered. "Sino naman ang date mo?"

Natigilan ako, tinignan niya ako na may ngisi sa labi, parang nagagalak na malaman
kung sino ako, "Trevor..." umiwas ako ng tingin.

She laughed, "talaga naman oh! Magkaparehas ang pangalan ng date natin. Gosh we
have a lot in common!"

Tumango na ako't nagpaalam na, lumabas na ako. Doon ko napansin na tahimik ang mga
tao at ang emcee na lang ang nagsasalita, maraming naka-display sa makeshift stage
na mukhang ibebenta sa auction party, so the auction is starting, eh?

"All of the money will be donated as charity and help for the orphans and
abandoned elders." Panimula ng emcee.

Naglakad ako ng mabilis sa pwesto namin at umupo na sa silya ko.

Trevor put the list of the auctions sa table, "take a look."

Kinuha ko ito't binuklat, habang nagsasalita ang emcee ay abala ako sa pagtingin
ng mga larawan sa brochure ng auction.

As I unfold the special paper, something caught my eyes, it was a necklace with a
sapphire cheshire cat pendant, hindi naman talaga ako mahilig sa pusa but I guess
I'm going to like cats now.
 Nagulat ako nang nakitang nakasandal na pala ang ulo ni Trevor sa balikat ko
habang nakatingin sa hawak kong brochure, masyado ata akong nakatuon ng pansin doon
at nakalimutan na ang nangyayari sa paligid. "You like that necklace?"

"Hindi ah." I lied.

He chuckled.

"And now we showcase you the beautiful cheshire cat necklace made of pure sapphire
from England, it is believed that this necklace is a hundred year old and was owned
by a noble family of politicians. With the starting bid of one hundred thousand
pesos!"

Walang nagtaas ng kamay. I was about to raise my hand without thinking when Trevor
did it for me, doon, isa isa nang nagsitaasan ang kamay ng mga tao sabay sabi ng
presyo na parang ayaw magpatalo kay Trevor. He have this kind of influence, huh?

"Five hundred thousand!" Sigaw ng isang lalake sa gilid, tinignan ko siya at

kumindat siya sa akin, ew.

"We have five hundred thousand, is there anyone willing to offer mor-"

"Five million!" Trevor shouted and the room fell silent.

Tumawa ang emcee, "anyone willing to bid twice?"

No one bothered.

"Alright, we have the new owner of this necklace, Mr. Trevor Montejarre!" May mga
lalakeng naglagay sa isang box sa necklace sabay lapit para ibigay ito kay Trevor.

My dream was shattered, mang-aagaw talaga ang lalakeng ito!

Nagulat ako nang buksan ni Trevor ang box at kinuha ang kwintas, tumayo si Trevor
at naglakad sa likod ko, in a split second, I felt the cold gold touch the skin of
my neck.

"This is yours." He whispered.

Kinilig ang mga magulang namin as I felt butterflies in my stomach.

Nagsimula muli ang bidding habang si Trevor naman ay nakahawak lang sa balikat ko,
mukhang hinihintay ang sagot ko. "P-Pero-"

"I know you want it." Pagputol niya sa akin, "won't you say at least your
gratitude?"

"Pero hindi mo naman kailangan na mahalan ang bid niya, five million just for this
necklace that you gave to me? I've never felt so cheap." Pagdadahilan ko.

"Silly, saan ba sa tingin mo mapupunta ang mga pera?"

"Uhm... orphans? Donation? Charity? Elders?" Sabi ko noong maalala ang sinabi ng
emcee.

Ngumisi siya-I think I'm getting to know the reason why, "I raised my bid so I can
help in those things, hindi lang para sa 'yo. Ok? Wala akong gusto sa auction but
you have something you like so I bought it, it's like hitting two birds with one
stone."

Ngumiti ako at tumango. "Thank you." Bulong ko.

He chuckled. "We're good now, right?"

Tinignan ko siya saka ngumiti, "say sorry first and I'll think about it."

He scowled. "Tch."

***

Chapter 27

Chapter 27: The Necklace

Trevor POV

Biglang nag-ring ang cellphone ko kaya naman nagpaalam muna ako't umalis, I fished
the phone in my pocket when I was on the terrace of the reception hall and answered
the call without bothering to look at the caller ID.

"Trevor!"

I frowned upon hearing Clare's voice, "bakit ka tumawag?"

"Hindi ba date kita? Asan ka na? Nagsimula na ang auction dance!" Histerikal na
hiyaw ni Clare sa kabilang linya dahilan upang kumunot ang aking noo.

"I don't remember agreeing to that." Asar na tugon ko.

I heard her loud sigh on the other line, "basta! Date kita! Asan ka ba, huh? Wala
ako kaninang nag-bid ka, they told me na binili mo raw ang cheshire cat necklace
worth five million, is that for me? Ang sweet mo naman baby-"

"Shut your mouth."

"Tch, asan ka ba?"

"None of your business."

"You're my business." Matigas na sagot niya, mariin kong pinikit ang aking mga
mata at walang sabing tinapos ang tawag.

Napatingin ako sa gilid ko't nakita si Diana na seryosong nakatingin sa akin, the
necklace I bought for her twinkled with the reflection of lights, it complimented
her skin and matched with the dress, "bigla ka na lang umalis..." She mumbled as if
eating her own words.

I smirked. "Na-miss mo ba agad ako?"

She rolled her eyes, "I just want to return the favor," she forced a smile to me
and held her hand as if waiting for me to take it, "will you dance with me?"

Kasabay no'n ay ang pagtigil ng tugtog ng musika sa loob ng reception hall,

biglang nawala ang pilit na ngiti ni Diana sa labi, the dance already ended...
 She was about to take back her hand when I took it and placed it on my shoulder,
nilapit ko ang agwat namin, "we can dance here." I whispered sabay tugtog ng isang
romantic music sa cellphone ko, I placed my phone on the cement railings and locked
her with my hands on her waist.

"Baka makita nila tay-"

"Then let them." I snarled, "we own the night, tonight, I want you for myself." We
danced slowly, ramdam ko ang mabilis na pintig ng puso ko, it was magical yet
dangerous at the same it, it feels like someone is pounding my heart so hard.

Kaming dalawa lang sa terrace ni Diana, we danced slowly in the open space, I
locked our gazes and maintained eye contact, her purple eyes so intimate and those
dark pupils seemed to enlarge as it stares at me.

"Had I ever told you that I like your eyes?"

Umiwas siya ng tingin.

Marahan akong tumawa, "you know that you're mine, right?" I teased.

She looked at me again and shot me a glare, "asa-"

I grabbed the moment and kissed her, suminghap siya, she was about to push me back
but I encircled my hands around her waist trapping her, I grinded my lips on hers,
I tasted the taint of lipstick and her natural sweetness that I always craved, she
still didn't kiss me back and I took the challenge of it-my aggressive kiss became
slow and passionate, in half a second, she kissed back.

Parehas kaming habol ang hininga noong tumigil kami sa paghalik, sinandal ko ang
noo ko sa kanyang noo, "what does the kiss say?" I suddenly asked out of nowhere,
"does the kiss say I like you?"

***

Diana POV

Nagpaalam na kami ni Trevor sa aming mga magulang, maaga kaming umalis sa auction
party, hindi pa naman talaga tapos ang party, it's just that I suddenly felt tired
because of the fast beats of my heart.

Sa buong biyahe ay pinaglalaruan ko ang cheshire cat pendant ng necklace ko,

tahimik lang kami ni Trevor sa sasakyan, noong nasa mansion na kami ay agad akong
lumabas at hindi na hinintay pa si Trevor na nag-park sa sasakyan sa garahe.

Kumuha ako ng shirt ni Trevor sa walk-in closet at underwears saka mabilis na

pumunta sa banyo, I locked the door and undressed, hinayaan ko lang na magkalat ang
bestida sa marmol na sahig habang ang kwintas naman ay nakasabit sa sabitan dapat
ng belts, tinignan ko ang sarili ko sa salamin, I think it was really best to leave
sooner.

My makeup was smudged, medyo lagpas na ang lipstick ko maybe because of the kiss,
mabuti naman at hindi napansin ng mga magulang namin ni Trevor ito maybe because of
the dim lights sa reception hall.

Agad akong naghilamos, natagalan ako sa pagtanggal ng makeup at stain sa mukha ko

dahil kailangan kong siguraduhin na walang matitira, I never had pimples or acne
in my entire life and I don't plan to have one any sooner.
 I decided to take a cold shower, kahit na malamig ang panahon ay nang-iinit ang
katawan ko dahil sa nangyari kanina, I closed my eyes and tried to focus on
forgetting the kiss but failed. Even if my head forgets it, my heart won't.

Noong natapos na akong maligo'y nagbihis na ako, lumabas ako't nakita si Trevor na
naka-boxer lang, nakahiga siya sa kama at ginawa niyang unan ang dalawang kamay
niya, I fighted the urge to play with the hairs on his armpit.

Tumingin siya sa akin, "you're wearing my shirt again."

Tumango ako, "masanay ka na."

"Should I start wearing your clothes then?" He asked jokingly.

"Start with my undies." Binelatan ko siya, I guess Trevor knows what I'm thinking
and putting it to life, it's better to act normal and act like nothing ever
happened, the result will be less awkwardness and less tension.

My eyes landed on his toned chest, rippled abs, and that bulge on his boxer. Bigla
ulit akong nang-init, gosh! Should I take another cold shower?

"Checking me out?" Trevor's right eyebrow raised in amusement as he sat on the bed
and fisted his hands, his strained bicep flexed and became bigger. Lumunok ako. He
was teasing me and he finds my reaction 'funny'.

Binaling ko ang nararamdaman ko't hindi na lang pinansin ang panunukso niya sa
akin. "You're full of yourself!"

"She says."

I groaned in frustration and went on the other side of the bed, itutulog ko na
lang ito. Masyado na rin akong pagod para makipagsagutan pa.

"Good night." He mumbled, "but before you sleep, pakikamot naman ang likod ko."

***

Chapter 28

Chapter 28: The Engagement

Diana POV

Himala at mas nauna akong nagising kesa kay Trevor, mukhang napasarap siya sa
tulog siguro dahil napagod. Tinignan ko lang siya habang payapang natutulog,
bumangon na ako sa kama at saka ko kinuha ang mga art materials ko saka tumungo sa
patio sa may hardin.

I turned to a blank sheet and started to sketch the scene last night, I drew the
railings and Trevor and I closed, dancing together with eyes locked, I drew the
starry night above us as we passionately seize the moment. Noong natapos na ako'y
namangha ako sa gawa ko, it was beautiful, rather, perfect.

I flipped it to another blank page again and started to draw a necklace, ito ang
nasa auction party-the cheshire cat necklace that Trevor bought for five million. I
can't believe it's mine.

Agad kong sinara ang sketch pad at mabilis na umiling, parang may lumilipad sa
tyan ko. Maybe I'm just hungry, right?

Bumalik ako sa kwarto at saka ko tinago sa wardrobe ang art kit ko, sosyalan, may
walk-in closet na nga may back-up pang wardrobe.

Tinignan ko si Trevor na tulog pa rin hanggang ngayon, wala ba siyang work ngayon?
Umupo ako sa tabi niya at nagdalawang isip kung gigisingin ko ba siya dahil baka
may trabaho siya o lakad, I chose not to wake him up, pinagmasdan ko ang mukha
niya.

May mahahaba siyang pilik-mata, matangos na ilong, mapupulang labi, magulo ang
buhok niya, I find him adorable in this moment.

Tumayo na ako, nagulat ako nang may biglang humawak sa kamay ko kaya naman natigil
ako sa paglakad, lumingon ako't nakita ang kamay ni Trevor na nakahawak sa braso
ko, tinignan ko si Trevor at ngayo'y nakabukas na ang kanyang mga matang
pumupungay.

Ngumisi siya, "good morning." Gawd his morning voice sounded so sexy to my ears!

Tumango lang ako, "wala ka bang balak na tanggalin ang hawak mo sa kamay ko?"
Tinaasan ko siya ng kilay ngunit nasama ang isa, tch! Kailan ko ba matututunan na
magtaas ng isang kilay lang?

Trevor chuckled. Inalis na niya ang pagkahawak niya sa akin, I suddenly felt the
urge to put his hand back on but shook that feeling away.

Bumangon na siya sa kama kaya naman naalis na ang kumot na nakatakip sa kanyang
katawan, he was almost naked-except for the boxer covering his man, the adorable
Trevor became hot to my eyes.

Kaumaga nang-iinit ako!

Niyaya ko na lang siyang mag-almusal kami, Trevor was cautious first if I cooked
the meal or not, sinimangutan ko lang siya at mapaglaro niyang piningot ang ilong
ko.

"I'm planning on throwing an engagement party." Trevor said out of the blue.

"Sige bahala k-" when his words finally sinked in my head, napatigil ako sa
pagnguya at halos mabulol ako, thank goodness may naka-serve nang tubig, napaluha
pa ako dahil doon, "engagement party?!"

He shrugged. "We're getting married, it's normal to have an engamement party to

formally announce what's going to happen."

Tahimik lang niya akong hinintay na sumagot, tinuon ko ang atensyon ko sa tuna na
kinakain namin, engagement party? I never thought of that. Humugot ako ng malalim
na hininga, "wala tayong mapapala dyan."

"Marami, Diana. Para matigil na rin ang mga babae sa kakahabol sa akin." Pagbiro
ni Trevor.

"This is not a joke, Trevor!"

"Do I look like I'm kidding?" Asar na sagot ni Trevor, "look at me and tell me if
I am."

Tinignan ko siya ng mataman, his eyes ablazed and seriousness was visible in it,
"hindi kita papakasalan-"

"There we go again, Diana." Trevor sighed in frustration, "kailan ka ba matututo?"

"I can't serve as a payment for the debt of my family! Para akong nabenta para
ipakasal, I... I feel like a prostitute." I mumbled, umiwas ako ng tingin kay
Trevor na tumawa ng marahan. "Walang nakakatawa!" Namumula ang tenga ko, jeesh his
laugh seems out of place! It makes me want to laugh too.

"Haha, I can't help it, you're funny." Narinig ko ang paggalaw ng mahogany chair,
in a split second, I felt Trevor hand on my shoulder as the other ruffled my hair,
"you're not a payment, you're far from being a prostitute, you're Diana El
Derostova, huwag mong kalimutan iyan."

"I still don't want to marry you."

"Sigurado ka ba sa sinasabi mo?" I felt Trevor's warm breathe tickling my earlobe,

napatigil akong kumakain, somehow the doubt that suddenly surfaced made me think...
did I actually wanted to marry Trevor in the first place and was just denying it?
No way, bakit ko naman naisip iyan? Kadiri!

Trevor chuckled, "I'm going to take your silence as a no."

"Silence is always yes." I gritted my teeth.

"Yes? Seryoso?! You're agreeing in throwing an engagement party? Wala nang bawian
ha?" Masayang sabi ni Trevor.

My eyes widened, tumayo na rin ako saka ako humarap sa kanya, "I didn't mean to
say yes to that-"

Umiling si Trevor at parang ayaw na akong pakinggan, "wala nang bawian." He

skipped steps as he go first upstairs, leaving me with an unfinished breakfast.

What just happened?

***

Trevor POV

Tinawagan ko si Mom, it took her three rings before she answered the phone. "Hijo?
Good morning!"

I smiled, "Mom, I have good news."

"Do tell me, hijo!" Masayang sagot niya sa kabilang linya, I heard Dad's voice in
the background.

"I'm going to throw an engagement party with Diana, pakisabi na rin kay Dad."

I heard Mom's hysterical sigh in relief, "will do, but... that's good to hear!
Mukhang pumuprogreso kayong dalawa ha. Akala ko hindi niyo na maiisip ang magpa-
party."

"That's the problem, who'll plan?" I secretly smirked, knowing Mom won't see me.
Paparinggan ko lang naman si Mom, it's tiring to plan and boring, I'd rather annoy
the hell out of Diana than plan, that's the problem, if not me, who?

"I'll gladly do the job, hijo! Focus on your bride. Ok? Say hi to my daughter in
law."

I threw a fist heavenwards, as if punching the air in victory. Mom knows me well,
she's willing to do the job!

"Thanks Mom! I want our engagement party next week! Bye!" I ended the call with
excitement.

Pumasok na ako mula sa veranda ng kwarto, I slumped on the couch and threw my
phone into the soft bed, bumukas ang pinto at bumungad si Diana.

"Look, stop the engagement part-"

"I'll stop the engagement party but the engagement will push through." I
challenged.

Nagbuntong hininga siya at naglakad papasok sa walk-in closet-mukhang kukuha siya

ng damit dahil maliligo, "do what you want."

I smirked in another victory.

"Diana, sabay na tayong maligo!" I teased when she finally got out.

"Jerk!" Namula ang pisngi niya, she stomped on her way to the bathroom and closed
the door with a loud bang.

Lol.

***

Chapter 29

Chapter 29: The Planning

Diana POV

The very next day, gumising ako't napag-alaman kong meron ang Mama ni Trevor sa
mansion, "hija!" She hugged me as if she missed me as we go to the living room,
parang kailan lang naman ang auction party eh.

Ngumiti ako, "Tita Thania." I acknowledged, tinignan ko si Trevor-my eyes

questioning why she is here, ano ang event?

Tumawa ng marahan si Tita, "I'm here to plan the engagement party. Ang Tito Theo
mo'y kasama ang mga magulang mo't tumitingin ng magandang venue, pero for sure
naman na isa sa mga resorts namin iyon."

Tinignan ko ulit si Trevor, siningkitan ko siya ng mata at nagkibit balikat lang

siya, nagtagis ang bagang ko. "Tita, you must be mistaken-" before I could finish,
Trevor kissed my lips making me silent.

Tumili si Tita Thania na parang teenager na kinikilig.

 "Oh my! So sweet!" Tita sighed dreamily.

Sinamaan ko ng tingin si Trevor at binaling ang mga lumilipad na paru-paro sa tyan

ko, bakit niya ako hinalikan sa harap ng mama niya?! "Mom. Go on, pero hindi naman
kailangan na andito ka kapag magplano, right?"

"Silly, of course I need to be here." Tita mumbled, "kailangan kong malaman ang
ideya at opinyon niyong dalawa para makapagsimula, this is your engagement party so
your point of views are needed to be heard."

Sabay na tumingin sina Trevor at Tita sa akin, tumaas ang dalawang kilay ko,
"what?"

Ngumisi si Tita, "any suggestion in regards to your engagement party?"

Tumingin ako kay Trevor na nakangiting aso sa akin, peste siya! Kapag wala si Tita
lagot siya sa akin! Papasabugin ko ang ulo niya!

Noong nasa living room na kami'y umupo na kami sa sofa, ang pagitan lang namin ay
ang coffee table, tumikhim si Trevor habang ang atensyon ng mag-ina ay nasa akin pa
rin.

"Please... uhm... make it simple." Saad ko.

Tumango si Tita sabay sulat sa kanyang notebook, noong una akala ko seryoso si
Tita dahil sa itsura niya't klase ng pagdadala ng sarili ngunit nagkamali ako sa
first impression-Tita Thania is a beautiful woman who is approachable and friendly
once you get to know her, masasama ka rin sa pagka-lively niya. Total opposite of
the jerk whose name is Trevor Mariuz Montejarre.

Nagtataka ako, ampon lang ata ang lalakeng ito pero medyo may namana siyang
physical features sa kanyang mga magulang at mahirap kwestyunin ito.

"Anything else?" Takang tanong ni Tita.

Tumingin ako kay Trevor at dumapo ang mata ko sa kanyang mga matang seryosong
nakatingin sa akin, damn that green eye! "Green." Wala sa sariling sabi ko, I
wanted to slap my own face in humiliation. Bakit ba parang may sariling buhay ang
bunganga ko?

"Green?" Segunda ni Trevor. I sighed, mukhang hindi niya nakuha na ang kulay ng
mata niya ang sinambit ko. It's better that way, maga-assume na naman siya kapag
malaman niya.

Tumango si Tita, "oh! You want the theme to be green?" Nagsulat ulit si Tita,
"anything else?" Umiling na ako, ang sinunod naman niyang tanungin ay si Trevor,
"son, what do you want?"

"I want Diana mine but she's already mine so it's no use wanting her mine." Trevor
grinned as I gritted my teeth in annoyance, damn! Bakit ba ang galing niya
magpasama ng mood? Well I guess it's better this way than have us continue going
awkward, if this goes on I think I may stop liking him.

Wait... did I just say that? Lol. Natatawa ako sa sarili ko, why would I stop
liking Trevor when I don't like him in the first place?!

Binatukan ni Tita si Trevor, "I meant the engagement party, stupid!"

I gave Tita a smile saka ko binelatan si Trevor.

 He scowled, "I want... I want the engagement party to be anything that Diana will
like, kung saan siya masaya doon na ako."

Biglang bumilis ang pintig ng puso ko, mangingisay ata ako! Biglang nanghina ang
mga tuhod ko, mabuti na lang at nakaupo kami kundi kanina pa akong bumagsak.

"How about the date?" Tita asked again.

"Next week." Sagot ni Trevor, next week? Ang bilis naman?!

"Ok! All set! How about the invitations?" Tita asked before I could refuse
Trevor's idea, her right eyebrow raised, damn it! Nasa genes ba ng pamilya ng mga
Montejarre ang magaling magtaas ng isang kilay lang? I need to interrogate my
parents about this! Hindi maaari!

"Uhm... I want to invite Paris."

"My cousin Mich, of course."

"Anybody else?" Tanong ni Tita sa aming dalawa.

Frankly, wala na akong maisip na iba kundi si Paris, maliban sa pamilya ko siya
lang kasi ang kakilala ko, umiling lang ako habang si Trevor naman ay seryosong
nag-iisip.

"Why don't we invite some famous business magnates?"

"Hijo, hindi ito business party, it's Diana and your engagement party but... maybe
you're right, let's invite these big shots! Alam ko naman na hindi gaano maraming
tao ang kilala niyong dalawa. Mas maganda kapag maraming bibisita para mas mabilis
magkalat ang balita."

"I know." Trevor sighed. "Oh! I'd also invite Grey."

"Grey?"

Ngumisi si Trevor, "Grey Javierres, he's my bestfriend."

Napatango na lang ako, may bestfriend pala ang lalakeng ito? Marami pa talaga
akong hindi alam tungkol sa kanya, it's not like I'm planning to know him more.
It's just that habang nakikilala ko siya ay mas lalong gusto ko siyang kilalanin
pa, he's like a walking mystery man.

"Oh! Mabuti't naalala mo pa ang bestfriend mo!" Tumawa si Tita, "na-miss ko rin
ang lalakeng iyon! Naging madalang na lang ang pagbisita niya simula noong namatay
ang Papa niya't ikasal ang kanyang kapatid, siguro dahil abala siya sa pagtulong sa
kompanya ng Kuya niya."

"It's understandable." Trevor muttered.

"Naku, mas gwapo si Grey sa 'yo hijo, baka manakaw niya si Diana!" Pambiro ni
Tita.

Trevor became quiet, his expression became cold, "don't say that Mom, alam mong
hindi ganyan si Grey at akin lang si Diana." He snarled.

The way he protected his bestfriend, it seems that these two are close. Gusto ko
tuloy makilala ang Grey na iyan. Pero pamilyar ang apilyedo nyang Javierres, sino
nga ba ang hindi makakakilala sa kanila sa business world? My family consists of
businessmen, it's natural for me to know something in regards to this area kahit na
ayaw ko.

"Alright, alright, all set, magpapa-print na lang ako ng invitations, I'd also
invite Grey's brother and sister in law, aalis na ako't magfo-food tasting pa ako."

Tumayo kaming lahat at lumabas na, pinagbuksan ng chauffer si Tita ng sasakyan at

pumasok na siya, bago siya umalis ay binaba niya ang bintana at kumaway.

Noong wala na si Tita ay binaling ko ang tingin ko kay Trevor, "ikaw!" Sigaw ko sa
kanya.

He hissed, "sakit sa tenga, mabasag ang eardrum ko sa 'yo e."

"Seryoso ka talaga sa engagement party?!"

"Oo." Trevor said, pumasok na kami sa loob ng mansion.

"Di ba sabi ko ayaw ko?!"

"Kung ayaw mo talaga ang engagement party edi sana kanina mo pang sinabi na hindi
magkakaroon ng party, tignan mo, nage-effort si Mama sa pagplano pati ang mga
magulang mo kasama si Dad."

Bigla akong nakonsensya, I huffed and stomped my way upstairs.

***

Chapter 30

Chapter 30: The Ring

Diana POV

Sa pangalawang pinakamagandang resort ng mga Montejarre gaganapin ang engagement

party namin ni Trevor since under renovation pa lang ang kanilang una. Siguro isang
buwan pa bago ito matapos.

Tinignan ko ang sarili ko sa full-body mirror, nakasuot ako ng green dress na

binili ni Trevor para sa akin, hindi ko alam kung may tumulong ba sa kanya't kuhang
kuha ng dress ang eksaktong measurement ko, on the other hand, nagustuhan ko naman
ang dress lalo't tulad noon ay komportable ako dito.

Umabot hanggang baba ng tuhod ko ang dress, effortless ang pagyakap ng dress sa
kurba ng katawan ko, minatch ko ang dress sa five million necklace na binili ni
Trevor para sa akin noon sa auction party, I did my hair into a messy curl and
decided not to wear makeup anymore.

Lumabas na ako sa banyo ng kwarto namin at nakita ko si Trevor na naka-slouch sa

sofa habang tahimik na naghihintay sa akin, nakasuot si Trevor ng dark green long
sleeve at tuxedo, maayos ang buhok niya ngayon, mas bagay niya ang messy hair pero
hindi bumawas sa pagkagwapo niya ang new look niya-ok, gwapo nga siya. Hanggang
doon na lang. Walang malisya doon. Ok?

"Tagal mo." Trevor said upon seeing me, he glanced at me and did an obvious once
over.

Hindi ako sumagot at tahimik ko lang na hinintay ang idadagdag niya habang
nagbabasakali, lumipas ang halos isang minuto at nakatitig lang siya sa akin ng may
malamig na ekspresyon-hindi ko mabasa kung anuman ang tumatakbo sa isip niya,
kumunot ang noo ko saka ako padabog na naglakad palabas ng kwarto, not bothering to
wait for Trevor.

Ano pa ba ang ine-expect ko? Na sana puriin niya ako't sabihin na maganda ako? Na
bagay sa akin ang dress? Asa! Bakit ko naman iyan ie-expect sa kanya? I don't even
like him! Tama, malayong magkagusto ako sa isang jerk, jerk, at jerk!

Noong nasa may hagdan na ako ay narinig ko ang pagsunod ni Trevor sa akin, noong
nasa baba na ako ay binilisan ko ang paglakad, ghad I feel so angry right now and I
don't know why! Kanina ang saya ko lang dahil berde ang kulay ng bestida ko pero
lahat ay biglang naglaho na parang bula. Siguro dahil nakita ko ang panget na mukha
ni Trevor.

Kakasabi mo lang na gwapo siya e.

At hanggang doon na lang!

I feel so crazy right now battling myself mentally, only Trevor can make me go
like this.

Noong lumabas na ako sa mansion ay nakita ko ang itim na Mercedes Benz na

nakaabang, nakabukas na pinto sa magkabilang dulo ng harap, sumakay na ako't umupo
sa passenger's seat, sumunod naman si Trevor na tahimik lang na tumabi sa driver's
seat.

Hindi ko makita ang purpose ng pag-hire niya ng driver kung hindi lang din naman
niya gagamitin ng maayos ang serbisyo nito, so ano ito? Nagsasayang lang siya ng
pera sa wala?

Minaneho na niya ang sasakyan, awtomatikong bumukas ang gate, nalaman ko na nasira
pala ang sensor ng gate ng mansion ni Trevor kaya hindi ito bumubukas ng
awtomatiko, naayos na ata ngayon kaya automatic na naman ang gate at hindi na
kailangan pa ang guard para magbukas.

Tahimik lang kami sa buong biyahe, sa sobrang tahimik ay nakatulog ako.

***

Trevor POV

I was left speechless again, kahit na simple lang ang itsura ni Diana ay maganda
pa rin siya sa mata ko, hindi ko alam, I just feel like Diana have her ways of
becoming beautiful to my eyes-no, beautiful won't suit her, no words can describe
how perfect she looks.

Noong nasa resort na kami'y bumungad ang linya ng mga pine trees sa entrada nito,
I parked the car, medyo marami raming mga sasakyan siguro dahil sa event, I think
Mom went overboard with the invitees. Diana wants this party to be simple, masyado
na atang magara ito!

Tinignan ko si Diana na hanggang ngayon ay tulog, "Diana." I poked her cheek to

wake her and she just mumbled.

Umiling ako, "kung hindi ka pa gigising gagawa na tayo ng apo ng magulang natin."
 Agad na namulat ang kanyang mga mata, nanlaki ito saka siya tumingin sa akin ng
masama, "hindi ko alam pero bigla kong narinig ang nakakarinding boses mo sa
panaginip ko." She hissed.

"So you're dreaming of me?"

"Asa ka!"

I chuckled, "andito na tayo." Binuksan ko ang pinto at lumabas na, sumunod na rin
si Diana. Naglakad na kami papunta sa main venue ng party sa resort, kulay berde
ang kulay ng lahat ng ilaw ng lampposts ng resort, halata ang pagkamangha sa mata
ni Diana, of course, she suggested the theme color, sa totoo lang-I hate green even
if that's my eye color na namana ko sa Dad ko. I wished I had hazel brown eyes.
Pero mukhang nagugustuhan ko na ang kulay na ito dahil sa babaeng ito.

Tinignan ko ang relo ko, "magsisimula na ang party in ten minutes." I broke the
cold tension between us habang naglalakad kami sa may buhangin, kalmado ang dagat
kaya hindi mo maririnig ang mga paghampas ng alon.

"Ten minutes?"

I nodded.

"Gusto ko munang gumala." Diana mumbled and we changed direction, mukhang

nahirapan siya sa paglakad sa buhangin dahil sa killer heels niyang tumutusok
paloob ng sand, mabilis akong naglakad para maunahan siya, noong nasa harap na niya
ako'y umupo ako saka ko siya nilingon, "sakay na."

Nanlaki ang kanyang mga mata, "huwag na."

Nagbuntong ako ng malakas na hininga, "huwag nang mahiya, tayong dalawa lang ang
nandito. Busy ata ang lahat sa reception hall dahil sa engagement party natin pero
mamaya pa naman magsisimula." I encouraged.

May pagdadalawang isip siyang tumango, she encircled her arms around my neck as
she ride on my back, tumayo na ako't sinupurtahan ang katawan niya sa pagpulupot ng
kamay ko sa may hita niya, inayos ko ang kanyang posisyon sa likod ko't nagsimula
nang maglakad.

Malamig ang panahon at nararamdaman ko ang init ng hininga ni Diana na tumatama sa

batok ko, may malamig na hanging tumatama sa amin ngunit hindi pa rin nawawala ang
sensasyon ng hininga niya.

Habang naglalakad ay nararamdaman ko ang hinaharap niya ngunit hindi ito naging
dahilan upang manigas ako, imbes na ang pagkalalake ko ang maapektuhan ay ang puso
ko-it was racing so fast.

Tumigil ako sa paglakad noong nasa tabing dagat na kami, binaba ko si Diana na
ngayo'y tahimik lang na nakamasid sa tubig.

Tahimik kaming nakatayo sa tabing dagat, sa ilalim ng mga bitwin, pinilipit ko ang
daliri namin, napatingin si Diana sa akin.

I smiled, "remember when I asked if do I like you?" I paused as her eyes became
curious, "I think I know the answer now."

I rested my head on her shoulder and whispered, "I think I like you now." With
that, tinanggal ko ang pagkahawak kamay namin at may sinuot sa kanyang ring finger
na emerald ring na may disenyong hati ng puso, the other half is with me.

This is our engagement ring.

"T-T-T-Tara na, baka nagsimula n-na." Nauutal na aya ni Diana.

Ngumiti ako saka tumalikod at umayos ng upo, "sakay."

She did not refuse, she rested her body on my back as she ride to me, it was... it
was a piggyback ride.

"Thank you." Diana muttered.

Ngumisi ako, "anything for my bride. Anything."

"Mabigat ba ako?" She asked, a little shy.

"Oo at kahit na gaano ka man maging pabigat, bubuhatin pa rin kita. Bubuhatin pa
rin kita kahit na sumasakit na ang likod ko, bubuhatin pa rin kita't sisiguraduhin
ko na hindi ka mahuhulog. Bubuhatin pa rin kita kasi... kasi ikaw ay akin."

***

Chapter 31

Grey Javierres is also a character from The Billionaire's Tattoo. :D

Chapter 31: The Announcement

Diana POV

Binaba ako ni Trevor noong nasa brick path na kami, tahimik lang kaming naglakad,
may mga floating green balloons na nakatali sa fences ng path, talaga nga namang
nag-effort si Tita, I admire her work.

Noong nasa entrada na kami ng reception hall kung saan gaganapin ang engagement
party ay agad kong narinig ang ingay ng musika, maraming mga tao sa loob na halata
ang pagkamaharlika. They're all showing off wealth through their green outfits,
even though maraming bisita na mostly businessmen-the party seemed to look simple
to me making me feel more comfortable.

Trevor intertwined our fingers together and locked it, napatingin ako sa kanya, he
just nodded and forced a smile saka kami naglakad papasok, all eyed us-rather me.
Humugot ako ng malalim na hininga.

"Let us all welcome my son Trevor Mariuz Montejarre and soon to be daughter in law
Diana El Derostova for their engagement party!" Tita announced, mukhang siya ang
gaganap bilang emcee sa event, kumindat si Tita sa akin sabay turo sa dalawang
vacant chairs sa mini-stage na parang upuan ng hari't reyna.

Doon kami dumiretso ni Trevor at umupo. Nakaharap ang upuan sa mga bisita, lahat
sila'y tumigil sa pagsasalita't nagkaroon ng katahimikan. May dalawang babae na
lumapit sa amin at may hawak silang kahon, binuksan nila ito't bumungad ang korona
na may emerald at ruby stones, sinuot nila ang korona sa ulo namin ni Trevor at
agad umalis.
 We look like a king and queen.

Isa isa silang naglakad palapit sa amin ni Trevor at nag-congratulate, may ibang
nagbigay ng regalo na tinago lang namin ni Trevor sa ilalim ng silya, hinanap ng
mata ko ang crowd at nakita sina Mama, Papa, Paris, at Michelle na magkasama sa
iisang silya, kumaway sila sa akin noong napansing nakatingin ako. Hindi rin
nakatakas sa paningin ko ang mga midya na nandito at mga news reporters.

"Dude!" Napatingin ako sa isang lalakeng masayang bumati kay Trevor, halos
malaglag ang panga ko. Damn whoever this guy guy is, he's so handsome!

Nakipag-bro fist si Trevor sa lalake.

"Grey!" Ngumisi si Trevor. Wait... siya si Grey?! Parang kumikinang ang mata ko
habang nakatingin sa kanya, iyon bang tingin na parang matutunaw ka.

May magulong buhok si Grey na nakatakip sa noo't kilay niya, he have this hazel
brown eyes na medyo katamtaman lang ang pagkakasingkit, may matangos at maliit
siyang ilong at mapupulang labi, mula sa peripheral vision ko'y hindi nakatakas ang
chiseled jaw niya.

Lumunok ako. Bakit pinagkait sa akin si Grey ng tadhana?!

Mukhang napansin ni Trevor na nakatitig ako kay Grey kaya sumimangot siya, dahil
nakatingin siya sa akin ay napatingin rin si Grey sa pwesto ko, "hi. You must be my
bestfriend's bride." He held his hand, tatanggapin ko sana iyon para makipagkamay
ngunit tinabig ni Trevor ang kamay ni Grey.

Kumunot ang noo ko at sinamaan ko siya ng tingin.

Tumikhim si Grey at tumawa ng marahan, ang sarap pakinggan ng tawa niya! Oh my

gosh sana si Grey na lang ang kasama kong nakaupo ngayon! Hindi ko akalain na may
lalake palang gwapo sa mundo kahit papaano.

Tumingin ako kay Grey at nagtama ang mata namin, he offered me a kind smile, "I'm
Grey. Grey Javierres."

"Hi." Halos makilig na saad ko.

"Layas ka na nga Grey, panira ka ng view e." Trevor hissed.

Tumango si Grey, "sige dude, lalayas na ako dahil kasama ko sina Kuya Travis at
ang asawa niyang si Kaira, mainit ang ulo ni Kaira at gusto nang umuwi ng maaga,
buntis eh. Pumunta lang ako para magpakita baka sabihin mo hindi ako dumalaw."

I frowned. Kakasimula pa lang ng party aalis na siya?! Hustisya!

Ngumiti si Trevor at parang natuwa. Tch! Bisita niya si Grey tapos hahayaan lang
niyang umalis?

Tatalikod na sana si Grey ngunit tinawag ko ang pangalan niya, lumingon siya't
nagtama ang mga mata namin, "I'm Diana El Derostova." Pakilala ko sa sarili ko.

He smiled. "Nice to meet you, Diana." And with that, he walked out of the mini-
stage and out of the reception hall.

Hays.

"Tch." Napatingin ako kay Trevor noong sumagitsit siya.

 Agad na napawi ang ngiti ko sa labi, "problema mo na naman? May dalaw ka?"

He frowned. "Wala akong problema, naiinis lang ako."

"Huh?"

Linapit niya ang ulo niya sa akin, alam kong maraming nakatingin sa amin kaya
nagdalawang isip ako kung uurong ba ako, I held my own air as I smell his minty
warm breathe, "naiinis ako kasi andito lang ako pero sa ibang lalake ka
nakatingin." He growled.

Dug dug. Dug dug. Dug dug.

***

Trevor POV

Masaya ako dahil nakita ko ulit si Grey, sino ang hinding matutuwa? He's my
bestfriend! Pero noong napansin ko ang pagtingin ni Diana sa kanya, agad akong
naasar at lahat ng saya ay nawala na parang tinangay ng alon.

Hindi ako naaasar kay Grey, naaasar ako sa sarili ko. Hindi ako nagseselos. Bakit
naman ako magseselos kung si Diana'y akin lang? Hindi ako makakapayag na may mang-
agaw ng akin.

I don't share.

Matapos ang ilang sandaling katahimikan ay lumapit ang mga magulang namin kasama
sina Mich at Paris. Nag-usap usap kaming lahat, sa tuwing magtatama ang tingin
namin ni Diana ay agad na mamumula ang tenga niya at agad siyang iiwas ng tingin.

Damn it, look at me!

To catch her attention, inakbayan ko siya since magkatabi lang naman ang upuan
namin, ramdam ko ang paninigas ng katawan niya na parang na-tense ngunit agad itong
bumalik sa dati, hindi niya inalis ang akbay sa akin, in fact, I think I saw her do
a sly smile.

Napatingin ako sa korona sa ulo niya, medyo tabingi ito kaya inalis ko muna ang
pagkaakbay ko sa kanyang balikat para ayusin ito. Napatingin siya sa akin at
nginitihan ko lang siya bago binalik ang kamay sa pagkaakbay.

Umalis na ang mga magulang namin pati sina Mich at Paris na nagbangayan na naman
na parang aso't pusa, si Mama naman ay nanatili sa gilid ng entablado bilang emcee,
nagkaroon ng sayawan ngunit hindi kami nakisali ni Diana, halatang nabagot si Diana
sa party kaya naman kinulit ko siya hanggang sa mainis siya.

"Gusto mo bang tumakas?" I murmured.

Tumingin siya sa akin, "this is our engagement party, kailangan ang presensiya
natin dito-"

I pressed my thumb on her lips making her stop, hindi ko alam pero bigla akong
natuwa dahil sa sinabi niyang 'our engagement party.'

"But I'm bored." I grinned when I got her attention, hindi naman talaga ako
bored... in fact, I'm taking my leisure watching Diana closely habang nakaakbay ako
sa kanya.
 Dahil sumasayaw ang lahat ay wala sa amin ang atensyon nila, tinanggal ni Diana
ang heels niya pati na rin ang korona namin, mabilis kaming tumakbo papuntang
backstage na may fire exit without everyone knowing, I fished my phone in my pocket
habang tumatakbo kami ni Diana and called Mom.

"Dios mio! Asan kayo? Mabuti't kami pa lang ng Dad mo ang nakakapansin na wala na
kayo sa loob! You can't be that far, bumalik kayo in this instant!" Mom coolly
said.

"Malayo na kami, ang boring naman ng engagement party Ma, sabihin mo na lang
umalis na kami at tapos na ang party."

"Hijo! Kakasimula pa lang ng party!" Mom sighed.

"Then end it." Tinapos ko ang tawag at tinignan si Diana mula sa hindi kalayuan,
hawak hawak niya ang heels niya habang tumatakbo siya sa may tabing dagat.

Hinabol ko siya at noong napansin niya ang ginawa ko ay mas mabilis pa siyang
tumakbo na parang nagpapahabol at ako ang taya, ngumisi ako't hinabol siya,
"hahahaha!" She laughed out loud as I try to catch her.

Hindi ko maiwasang ngumiti dahil sa pagtawa niya, she seems to be full of life,
tinampisaw niya ang kanyang mga paa sa tubig ng dagat at binelatan ako, as if
mocking me that I can't catch her now since she's in the water, alangan naman na
lumapit ako edi mababasa ang pantalon ko't sapatos.

I took the challenge and went in into the water, nanlaki ang mga mata niya, dahil
nasa tubig ay nahirapan siyang tumakbo, I took the chance and ran since sanay na
akong tumatakbo sa tubig, ganito ako mag-exercise noon. Wala na akong pake kung
nabasa man ang medyas o pantalon ko.

When I was finally near her, I grabbed her hand and made her stop, she was
giggling as I grip my hold unto her arm, making sure she won't have any way to
escape. "I got you." I grinned.

Parehas kaming hinihingal, nagkatitigan kami ni Diana, a smile carved on her lips.
It suits her.

"Did I ever tell you?" I locked my eyes on her, "you're so gorgeous." And I
carried her without permission into a bridal style to remove her feet from the cold
seawater, I closed my eyes and claimed her lips while she was on me.

...she kissed back.

***

Chapter 32

Chapter 32: The Call

Diana POV

Nagising ako dahil sa gutom, I looked at the side of the bed only to see it empty
and cold. Bumalikwas ako't bumangon, hinanap ng mata ko si Trevor sa kwarto ngunit
wala siya. Ilang araw na nga ba ang lumipas matapos ang engagement party? Ah! Halos
dalawang linggo na pala. That means almost one month na kaming magkasama ni Trevor
dito, so isang buwan pa bago ang kasal, isang buwan pa para magdesisyon ako kung
tatakas ba ako o hindi.

Lumabas na lang ako at binaling ang iniisip saka bumalik sa paghahanap kay Trevor
gamit ang mata, siguro nandyan lang siya o maaga siyang umalis. May mga kasambahay
na tumigil sa paglilinis sa pasilyo para batihin ako. Noong nasa baba na ako'y agad
kong naamoy ang nakakagutom na aroma ng pagkain.

Agad akong pumunta sa kusina habang sinusundan ang amoy at nakita si Trevor na
naka-apron lang at boxer, nakatalikod siya sa akin at mukhang abala sa pagluluto ng
naamoy ko. Tahimik ko lang siyang pinanood, so he knows how to cook? Edi siya na!

"Good morning." He greeted, nanlaki ang mga mata ko. Kanina pa ba niyang napansin
na meron ako? E nakatalikod siya sa akin? Paano niya ako nakita?

"Good morning." Sagot ko, mukhang tapos na siyang magluto dahil nilagay na niya
ang niluto niyang omelette sa isang pinggan na may ham, tinanggal niya ang suot
niyang apron at binato ito sa may sabitan saka siya tumungo sa dining room, sumunod
naman ako sa kanyang likod.

"Aga mong nagising ah." He said.

Tumango lang ako at halos maglaway na ako dahil sa pagkain, damn! Kanina pa akong
gutom!

"Let's eat." He said sabay lagay ng kanin sa pinggan ko, hinayaan ko na lang siya,
kakamayin ko sana ang ham ngunit sinampal nito ng mahina ni Trevor, sinamaan ko
siya ng tingin, I hissed. I'm hungry! "Table manners. Kuha ka ng serving spoon."

I rolled my eyes and did as what he told, gutom ako at wala akong energy para
sumagot pa. Better save it para hindi mas lalong tumagal ang usapan.

The food made my mouth water, ok. This guy is a good cooker, daig pa ata niya ang
professional chef dahil sa sarap ng pagkain. Matapos kumain ay niligpit ko na ang
mga pinagkainan saka ito nilagay sa lababo, sabay kaming naglakad ni Trevor
papuntang kwarto, "bakit ikaw ang nagluto?" Tanong ko sa kanya, "may chef ka naman,
ha?"

He shrugged. "Ako naman ang laging nagluluto ng almusal." He chuckled, kaya pala
kakaiba ang lasa lagi ng almusal sa susunod na meals, iba kasi ang nagluluto...
pero... ayaw kong tanggapin! Hindi maaari! Ako na babae hindi marunong magluto pero
siyang lalake marunong? Homaygas!

Siningkitan ko siya ng mata, "impossible."

"Tulog mantika ka kasi at lagi kang late kung magising kaya hindi mo nakikita na
ako ang nagluluto." Trevor announced, well, ok, tama nga naman siya. Nakakagulat
lang na siya pala ang nagluluto ng breakfast all this time?

"Paturo naman minsan kung paano magluto." I asked. Hindi ko hahayaan na lalamangan
niya ako! Kung marunong siya magluto pwes gagalingan ko! Competitive na ba ako
masyado? Basta! Hindi pwedeng lamang siya sa akin!

Narinig ko ang mahinang tawa ni Trevor bago siya tumingin sa akin, "huwag na,
remind me to keep you away from the kitchen."

Sinamaan ko siya ng tingin saka padabog na binuksan ang pinto sa harapan namin at
pumasok na, bago pa man siga makapasok ay sinara ko agad ang pinto.
 "Tch, ano ba naman 'yan!" Trevor's jaw clenched as he open the door of our
bedroom. "Diana. That's rude."

"Jerk!" Sigaw ko.

Ngumisi lang siya sa akin, "ok, ok, fine, tuturuan kita magluto next time kapag
may oras." He sighed in defeat saka siya tumungo sa walk-in closet, nagulat ako
nang maglabas siya ng dalawang maleta, the one on his other hand is mine, kumunot
ang noo ko.

"Aanhin mo iyan?" I asked as I point out the baggages.

He grinned from ear to ear, is he planning something? "I've got a call from my
grandpa, we're going to Algaya."

Tumaas ang isang kilay ko, "Algaya?"

"It's a small town sa probinsya. Apparently, my grandparents seem to want to meet

you."

Napatango na lang ako.

***

Trevor POV

Diana and I packed our things, mamayang gabi pa ang punta namin sa Algaya, mabuti
naman at wala akong schedule sa mga susunod na araw na maaapektuhan, I'll just
insist Michelle to do the visiting sa project na hawak ko-the resort's renovation.

Nagulat na lang ako kaninang madaling araw nang may na-receive ako na tawag mula
sa Lolo ko, at ang bungad?

"Ikaw ha! Ikaw apo, hindi ka nagsasabi sa amin dito na ikakasal ka na pala sa
susunod na buwan! Ikaw talaga malihim na, bisita ka dito bukas kasama ang magiging
asawa mo ha?" Bungad ni Lolo sa kabilang linya.

Kanino naman niya nalaman na ikakasal na ako? Well, hindi imposible na malaman
niya ang balita dahil nag engagement party na kami ni Diana kaya malamang alam na
ni Lolo at Lola, mukhang late lang silang naka-receive ng news.

"Bukas?" Sagot ko. Ganoon na ba silang kasabik na makita si Diana?

"Oh bakit, angal ka apo?"

Napangisi na lang ako. "Sige Lo, bukas na bukas."

Binaba na niya ang tawag saka ko napagdesisyunang magluto na.

Actually, matagal na akong gustong makasal ni Lolo ngunit wala sa isip ko noon ang
mga bagay na iyon, saka lang tumatak ang salitang marriage sa akin noon dahil sa
sinabi ni Dad sa akin noon na hindi ko makukuha ang mana ko hangga't hindi ako
ikakasal-seems like he's afraid that I'll continue my bachelor life and womanizing
at baka makabuntis ako't maging bastardo ang anak ko kaya niya ginawa iyon, para na
rin siguro ma-ensure na patuloy lang ang pagdaloy ng dugo ng Montejarre, kaming
dalawa lang ang nakakaalam ng usapan na ito, even my Mom doesn't know.

Halos isang taon na matapos ang usapan namin ni Dad...

 Then I met Diana at a party and decided-she'll be mine. She'll be mine to use for
that reason. I'll marry her and she'll bear my kids. It's not love at first sight
like the way Mom called it, I just liked the way she carried herself, it's a new
feeling to me and I wanted to know more about this new thing, eventually, I became
more fund of her that I wanted her mine only.

Almost one year since that talk and I searched for the right woman, walang pumasa
sa standards ko-they're only good in bed. And Diana? She's an exception.

Siguro iyon nga ang rason kung bakit gusto kong pakasalan si Diana noon, she
passed my standards for the girl I'll be marrying to ensure my inheritance will be
mine on the spot-she's gorgeous, simple but not plain and boring, may paninindigan-
iyon nga lang mukhang ayaw na ayaw niya sa akin.

Pero ngayon? Parang hindi na lang iyon ang rason kung bakit gusto ko siyang
pakasalan. Napamahal na rin ako kay Diana kahit na may attitude problem siya.

And that reason? I want to find out what it is.

***

Chapter 33

Chapter 33: The Grandparents

Diana POV

Maaga kaming nagbiyahe ni Trevor kaya't dumating kami ng madaling araw sa bayan ng
Algaya, magkakalayo ang mga bahay at karaniwang bukid na may mga tanim na palay ang
matatanaw, malawak ang mga kapatagan at tahimik ang lugar.

Alas singko kami nakarating ngunit may nakikita na akong mga magsasaka na
nagdidilig sa mga palay, mga ilang minuto pa bago tumigil ang sasakyan sa harap ng
isang may kalumaan na matayog na gate, may malaking arko sa itaas mismo ng gate na
may tatak na Silician Real Estate.

Silician?

Binusina ni Trevor ang sasakyan at bumukas ang maliit na gate sa gilid ng main
gate, may lumabas na isang lalake at lumapit, binaba ni Trevor ang window para
makita siya ng lalakeng tumatayo bilang gwardya, noong nakompirma na si Trevor ang
nasa loob ay mabilis niyang sinenyasan ang dalawa pang mga kasamahan sa loob para
buksan ang gate.

Mukhang kilala siya ng mga tauhan ng Lolo niya. Sa totoo lang, medyo kinakabahan
ako sa pakikipagkilala sa grandparents ni Trevor, pero bakit naman ako kakabahan?
Ewan ba! Basta sa isip ko dapat good ang first impression nila...

Pinaharurot na ni Trevor ang kotse papasok sa loob ng Silician Real Estate, may
mga puno na naglinyahan sa kalsada nito, malawak ang kalupaan at maraming farm
animals, may mga nagpapastol din at tulad ng mga nakita ko sa labas ay malalawak
ang bukid na karaniwang tanim ay palay o di kaya'y tobacco, may mga nagkalat ding
maliliit na bahay at kubo na mukhang tirahan ng mga tao, titingin lang ang mga tao
na nadadaanan namin sa sasakyan ni Trevor na may pagtataka ngunit agad namang
babalik sa trabaho.
 "Pagmamay ari ng Lolo mo itong buong hekta hektaryang lupain?" Tanong ko kay
Trevor na abala sa pagmamaneho.

Tumango siya habang nakatuon ang atensyon sa daan, "haciendero si Lolo." Matipid
na sagot nito.

"Ahh..." sagot ko, "ang Lolo mo ba ang Papa ng Mom mo?"

He nodded, "Silician ang maiden name ni Mama." That explains it.

"How about your fatherside grandparents?" I pried.

He sighed, "hindi ko na sila naabutan o nakilala."

Mas pinili ko na lang ang tumahimik kesa sa magtanong pa ulit, matapos ang ilang
minuto'y may bumungad sa akin na malaking bahay na halatang may kalumaan na, habang
palapit kami ng palapit ay mas lalong nagiging malaki ito, mukhang three-storey
house ito na napatayo noong mga 1900s. Karamihan sa bahay ay yari sa kahoy ngunit
hindi nakatakas sa aking mga mata ang pagka-modernize nito, mukhang parating nire-
renovate ang bahay na parang mansion na rin dahil sa laki't lawak.

Pinark ni Trevor ang kotse kasama ang ibang mga sasakyan na nakahilera sa tabi ng
bahay, tumingin siya sa akin, "we're here." Tumango naman ako't lumabas na kami,
may mga sumalubong sa amin na nakangiti.

Binuksan ni Trevor ang likod ng kotse't nilabas ang dalawang maleta, hinila niya
ito't sinenyasan akong sundan siya, noong nasa harap na kami ng bahay ay bumukas
ang malaking pinto nito't bumungad ang dalawang mag-asawang halata ang katandaan sa
hitsura, ngumiti silang dalawa kay Trevor at noong makita ako'y mas lalong lumaki
ang ngiti ng lalake-must be his Lolo and the other is his Lola.

"Apo!" Sabay na tawag nila kay Trevor, halata ang saya sa kanilang mga mata-
speaking of eyes, berde ang mata ng Lolo niya! Iyon nga lang, hindi masyadong
halata ang kulay unlike Trevor na defined. That must explain where the genes had
been passed.

"Lo, La." Nagmano si Trevor sa dalawang matanda, ako naman ay lumapit para magmano
at magpakilala rin.

"Ako po si Diana El Derostova." Saad ko sa dalawa.

Kuminang ang mata ng Lolo ni Trevor, "I know. I've been expecting to see you,
hija!"

Ngumiti lang ako ng may pagdadalawang isip, "o'sya, pasok kayo para mag-almusal at
pahinga na. Baka napagod kayo sa biyahe't walong oras pa mula Maynila." Saad ng
Lola ni Trevor, tinignan niya ako saka niya ako nginitihan, para akong nabunutan ng
tinik sa puso-mababait naman pala ang mga grandparents ni Trevor! Nagtataka na
talaga ako, si Trevor lang kakaiba!

"Apo, ilagay mo na lang dito sa porch iyang mga maleta't ipapakuha ko na lang sa
mga tauhan, dumiretso na tayo sa dining room para kumain. Mukhang napagod kayo sa
biyahe." Aya ng Lolo ni Trevor, mabilis siyang tumango at sumunod.

Naglakad na kami papasok-marmol ang sahig ng bahay at mataas ang ceiling, may mga
chandeliers ding nakasabit at puro yari sa kahoy ang mga furnitures, malinis at
maayos ang buong silid, may hagdanan pa na siguro'y papuntang ikalawang palapag ng
bahay. All I can say is wow. Parang nasa isang colonized house ako.
 Noong nasa dining room na kami'y agad kaming kumain ni Trevor, I must give credit
to whoever cooked kasi masarap! Nagkausap usap muna kami at tawanan ng mga
grandparents ni Trevor, looks like I've been nervous for nothing-I like them,
"hija, sa sunod na buwan na pala ang kasal niyo ng apo ko?" Kuminang ang mata ni
Lolo.

"Opo." May pag-aalinlangang sagot ko.

"Alagahan mo ang apo ko. Ha?" Wika ni Lola at ngumiti ng matamis sa akin, "hindi
na ako magtataka kung bakit gusto kang pakasalanan ng apo ko, maganda ka na't
mabait pa." Dagdag niya. "At siguro akong hindi lang iyan, marami pang magagandang
rason!"

Namula naman ang tenga ko, bakit parang pinipigilan kong ngumiti? Tumango ako kay
Lola saka tumikhim, kinagat ko ang toasted bread na walang palaman at nginuya.

"Ilang araw ang balak niyong mag-stay, apo? Para makapaghanda kami para sa welcome
party niyong dalawa dito at advance party para sa kasal kasi hindi kami
makakapagbiyahe ng Lola mo para um-attend sa kasal." Ani ng Lolo ni Trevor-ewan
minsan ang napapatawag na lang ako ng Lolo sa kanya. Ok. Lolo nga siya, Lolo ni
Trevor at hindi Lolo ko. Pero ewan! Naguguluhan ako!

"Tatlong araw ho." Sagot ni Trevor.

"O'sya, sige! Bukas agad tayo magpa-party para ngayon ay magpahinga muna kayo,
naayos na ang kwarto mo Trevor, sa guestroom na lang si Dia-"

"Lo! Sa isang kwarto na lang kami ni Diana." Ngumisi si Trevor sa akin at sinamaan
ko lang siya ng tingin kahit sa kaloob looban ay nakakaramdam ako ng kiliti sa
tyan.

Halata ang gulat sa mukha ng dalawang matanda, "seryoso apo?!" Hindi

makapaniwalang tanong ni Lola... ng Lola ni Trevor.

"We've been sleeping together ever since we first lived in one roof." Trevor
announced making his grandparents more shocked.

"Wala pa bang nangyari sa inyo, apo?" Tanong ni Lola sa akin at agad na namula ang
pisngi ko, umiwas ako ng tingin saka ko tinignan si Trevor sa gilid ko, pleading to
him to answer the question instead. Aside from kisses, ano pa ba ang nangyari sa
amin? Wala na, right?

"Hindi imposible na walang mangyari sa amin." Trevor answered, nalaglag ang panga
ko kasabay ng panlalaki ng mga mata ko. What is he saying?!

Napahawak sa dibdib ang Lolo ni Trevor, napatayo ako at nagpanik, aatakehin ba

siya sa puso? Cardiac arrest?! Wala akong kasalanan dyan! Si Trevor! Siya ang
salarin!

Nagulat ako nang biglang ngumisi at tumawa ang Lolo ni Trevor, "hahahaha, that's
my grandson!"

Ok. Ano ang nangyayari?

"Tiburcio! Kalma, dios mio iyang puso mo!" Suway ng Lola ni Trevor. Tiburcio?
Tiburcio ang pangalan ng Lolo ni Trevor?

"Thalia, paumanhin." Tumikhim si Lolo Tiburcio para pigilan ang pagtawa na hindi
ko alam ang sanhi, humugot siya ng malalim na hininga na parang napagod sa sobrang
pagtawa, "magpahinga na kayo, mga apo." Kumindat siya sa akin. "O'sya, may
aasikasuhin pa kami ng Lola mo, iwan muna namin kayo para solohin ang isa't isa."
At umalis na sila sa silid habang nakabungisngis.

Tinignan ko ng masama si Trevor, "bakit mo sinabi iyon?!"

"Said what?" Painosenteng tanong niya.

"Na hindi imposible na walang mangyari sa atin!" I shouted.

"Bakit, meron namang nangyari, ha?" He smirked. "We kiss, you scratch my back, we
make out."

Ugh! I can't stand him! Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko, siguro dala ng inis
at galit mula sa lalakeng ito.

I glared at him and huffed as he chuckled. "Let's go sleep, I'm tired." He said as
he stood up lazily.

***

Chapter 34

Chapter 34: The Hacienda

Trevor POV

Walang pinagbago ang bahay ni Lolo, maraming mga antique na nakahilera sa pasilyo,
kahit na may kalumaan ang bahay ay nagmukha pa rin itong modernize, isang simbolo
na laging nire-renovate ito. Kahit na halos yari sa kahoy ang bahay ay matibay
naman ito.

Minsan lang akong bumisita dito ngunit pinagawan nila ako ng kwarto, malaki naman
ang bahay at maraming bedrooms, dito rin kasi bumabakasyon minsan sina Liham at
Lessana, mga pinsan ko. Magkapatid ang Mama ko at Papa nila, bale may dalawang anak
kasi sina Lolo at Lola.

Agad kong nakita ang mga maleta namin ni Diana na nakatambak sa harapan ng pinto
ng kwarto ko, nakabukas na ang pintuan kaya naman pumasok na kami habang karga sa
magkabilang kamay ko ang mga maleta.

Hindi ko na inabala kagabi ang driver ko't ako na lang ang nagmaneho papuntang
Algaya ng halos walong oras at wala pa akong tulog o pahinga, tumutol si Diana doon
ngunit wala siyang nagawa kasi ako naman ang boss.

Humikab ako habang si Diana ay naglibot sa kwarto, may malaking picture frame na
nakasabit sa pader sa itaas ng headboard ng kama, it's a picture of a baby smiling-
me. Malaki ang mata ko sa litrato at kitang kita ang pagkaberde ng mata ko.

Nilibot ng tingin ko ang kwarto-ganitong ganito ang itsura ng kwarto ko noong

huling umalis ako, mukhang ni-retain nina Lolo at Lola ang hitsura ng silid at
hindi nangielam. Kailan ba ako huling bumisita? Halos mahigit sampung buwan na ata
o baka naman isang taon? Ewan. Basta noong huling bumisita ako ay nagkataong
bumisita rin ang dalawang pinsan ko na sina Liham at Lessana.
 Humiga na ako sa kama at saka ko pinikit ang aking mga mata, mabibigat na ang mga
eyelids ko, kahit na pagod ay nagawa ko pa ring hubarin ang damit ko, I unbuttoned
my pants and zipped it down, mas komportable akong matulog kapag naka boxer lang.

"Tch. Stripper." Diana growled.

Ngumisi ako, "feel free to stare at my body then, for free." I teased, I heard her
hiss and I find it amusing, sasagot pa sana ako ngunit biglang nag-ring ang
telepono ko, aysh! Isturbo! Agad kong kinuha ang pantalon kong nagkalat sa sahig ng
kwarto at hinanap ang phone.

"Stupid. It's my phone." Diana chuckled kaya naman napatingin ako sa kanya, tinuro
niya ang cellphone niya saka niya sinagot ang tawag.

"Hello?" Kumunot ang noo ko, who the hell is calling her? Now not to mention it-
hindi ko pa pala alam ang contact number ni Diana. Aysh! Why didn't I thought of
exchanging digits with her? Tahimik ko siyang pinagmasdan kahit na antok na antok
na ako, "ah! Andito siya." Tumingin si Diana sa akin, "si Michelle." Sabay lahad ng
phone niya sa akin.

Kinuha ko naman agad ito, "bakit?" Tanong ko kay Mich sa kabilang linya.

"Wala akong alam sa gagawin ko! Hindi ako archi!" Pagpanik niya. "Aysh, tumahimik
ka nga beki! Masasapak na kita, layas ka nga hindi kita kailangan dito! Sagabal!"

"Shut up tomboy! Pasalamat ka pa nga dapat dahil andito ako!"

Kumunot ang noo ko, don't tell me magkasama na naman sila ni Paris? Hanggang sa
construction site pa ba naman? Wala silang patawad. Tch.

"Mich." pagkuha ko ng atensyon niya, aysh! Pagod na talaga ako. "Look at the file
I emailed you, andoon na lahat ng instructions sa gagawin mo at madali lang,
magbabantay ka lang at check up sa construction tapos ibigay mo lahat ng disenyo ko
kay Dad para mamili siya, check your mails. Ok? Bye." I ended the call and slumped
my back on the bed.

"Akin na." Sabi ni Diana sabay turo sa phone niya, ngumisi ako saka umiling.

"I'll just save my number." Sabi ko sa kanya sabay lagay ng contact number ko bago
pa man siya tumutol, mabuti at hindi niya inagaw ang phone kasi pagod na ako para
makipag agawan pa...

0927 789 5342

Nag-isip ako ng pangalan at ngumisi ng nakakaloko nang may ideyang pumasok sa isip
ko.

Name: My Owner

After saving my contact, I called my own number and gave a missed call-my phone
rang and stopped immediately, I'll just save her number in my phone later, nasa
call logs na siguro. Binato ko na sa kanya ang cellphone at hindi niya nasalo kaya
naman nahulog ito sa sahig, not my fault. "Peste!"

I covered my ears and yawned, "shut up, I'm trying to sleep."

She was about to protest but I faked a snore.

***
 Diana POV

Tulugan ba niya ako matapos niyang ibato ang cellphone ko sa akin? Naku kapag
mabasag lang o ma-damage ang cellphone ko lagot siya sa akin! Pasalamat siya at may
protector at case ang phone ko.

Hindi ko na tinignan pa ang contact number niyang naka-save sa phone ko, as if I'm
interested, patawa! Pinagmasdan ko si Trevor na ngayo'y tulog ng mahimbing, mukha
naman siyang anghel kapag nakapikit ang mata pero kapag gising na? Naku. Mas
masahol pa sa demonyo!

Ok. Maybe not. Maybe he's a little devilish, just that.

Ako ay hindi pagod dahil ang ginawa ko lang sa biyahe ay matulog, nilibot ko muli
ang kwarto para ibaling ang bagot, may malaking wooden wardrobe sa gilid, old style
ang mga bintana, at may maliit na veranda. Dahil mainit ay binuksan ko ang aircon
sa tabi at humarap sa tapat nito saka ko dinama ang lamig ng ihip nito.

Dahan dahan akong lumabas sa kwarto at siniguradong hindi ako makakagawa ng ingay,
tinignan mo muli si Trevor sa gawi niya, he's fast asleep. Napagod ata sa mahabang
biyahe.

Noong nasa labas na ako'y mabilis akong bumaba, kahit na malawak ang bahay ay alam
ko pa rin naman ang direksyon kung saan ako pupunta palabas, ewan ko pero gusto
kong libutin ang Silician Real Estate o hacienda ni Lolo Tiburcio.

Saka isa pa, ito ang unang beses na mapunta ako sa probinsya, naninibago ako dahil
imbes na mga nagsisilakihang gusali ang pumapalibot sa akin ngayon ay mga matataas
na puno ang nasa paligid ko. Sariwa rin ang simoy ng hangin at walang bakas ng
polusyon sa paligid. Damn. Sana ganito sa Manila! Nagkalat ang kulay green sa
paligid, my favorite color!

Naglakad lang ako, may mga garden bricks na nagsilbing pathway, naglakad pa ako ng
naglakad hangga't sa narating ko ang mga maliliit na bahay kubo na mukhang tirahan,
may mga nagwawalis sa mga dahon habang ang iba naman ay nagdidilig ng halaman. May
mga bata pa na naghahabulan at naglalaro ng patintero. Uso pa pala ang mga ganyan
ngayon?

Noong napansin ako ng mga mata ng tao ay tumingin sila sa akin at tumigil sa
ginagawa, halatang nagtataka sila kung sino ako, guess I'm a new face to them.

Humugot ako ng malalim na hininga, "hello po." Saka ako ngumiti.

"Waah! Ate! Ang ganda mo!" May isang batang babaeng humawak sa aking kamay. May
isang matandang lumapit at hinila ang bata.

"Naku, ikaw po ba ang mapapangasawa ng apo ni Don Tiburcio? Paumanhin ho sa anak

ko." Ngumiti ang babaeng ina ng bata sa akin.

Tumango ako, "ayos lang po." Sagot ko, "ako nga po pala si Diana, namamasyal lang
muna sa hacienda."

"Naku, ganoon ba? Nandito ka ngayon sa Bahay Kubo Farm ng Silician Real Estate,
tulad ng nakikita mo, puro mga bahay kubo ang nandito. Nagsisilbing tirahan namin
itong mga nagtatrabaho sa hacienda, mabait si Don Tiburcio at marami siyang
binibigyan ng tahanan at trabaho, kahit papaano nakakaraos din kami sa hirap at
nakakapaghanap buhay." Ngumiti ang babae.
 Matapos iyon ay may mga naglakas loob
hindi ko maiwasang mamangha at umidolo
marami na siyang natutulungan. Nalaman
dito'y mga walang tirahan at mga taong
Thalia.
na ring lumapit sa akin para kausapin ako,
kay Lolo Tiburcio, mabait pala siya at
ko lang sa kanila na lahat pala ng mga tao
tinulungan nina Lolo Tiburcio at Lola

"O'sya Diana, bisita ka ulit, ha?" Masayang sabi sa akin ni Aling Flores, iyon ang
pangalan ng ina ng babaeng lumapit sa akin kanina, nagpaalam na ako't umalis na
para ituloy ang paggala. Hays. Nakakagaan ng loob dito sa Algaya, mababait ang mga
tao.

Sunod naman akong dumapo sa bukirin, may mga nagtatanim at nagpapakain ng kalabaw,
naging maputik ang daanan kaya naman naputikan na ang sapatos ko pero hindi ako
tumigil, mukhang malawak ang hekta hektaryang lupain ng mga Silician, kanina pa ako
gumagala ngunit hindi ko pa nararating ang pader at boundary nila!

Medyo mainit na ang araw at namumula na ang balat ko kung kaya't sumilong muna ako
sa ilalim ng mangga, maraming plantation ang hacienda-may grapes at vineyard,
sugarcanes, banana, at mangoes sila. Hanga na talaga ako sa grandparents ni Trevor.

Tumingala ako at may nakitang mga mangga na hinog, kuminang ang mata ko. Gah!
Naglalaway ako! Tinry kong abutin ang mangga ngunit mataas ito.

Nagbuntong hininga ako at naghahanap ng pangsukit, may nakita akong bamboo na may
hook sa gilid, ngumisi ako at dali ko itong ginamit panukit sa mangga. May nahulog
na mga mangga at agad ko naman silang pinulot sa damuhan, tiyak masarap ito lalo na
kapag may alamang!

Halos mapunit ang mukha ko dahil sa ngiti, pawisan na ako noong nasa bahay na ako,
iniwan ko muna ang maputik na sapatos ko sa porch bago pumasok, hinanap ko ang
kusina saka ko nilapag ang mangga sa lababo.

"What're you doing?" Napalingon ako at nakita si Trevor sa pintuan ng kusina,

naka-boxer lang siya at mukhang kakagising lang niya. "Don't tell me you're going
to cook. Please, stop before it's too late." Seryosong dagdag niya.

"Mangga oh!" Masayang sagot ko-hindi ko hahayaang masira ang mood ko ngayon lalo
na't may mangga, "huwag kang asa! Hindi kita bibigyan!"

"As if you know how to peel the skin off." Trevor smirked.

Napatigil ako. He's right.

Sinimangutan ko siya, "at least hindi ko na kailangang lutuhin ang mangga! I can
eat the skin! I'll just slice it."

"Pero kailangan mong lutuhin ang alamang." Trevor grinned.

Napatigil muli ako.

Naglakad siya palapit-hindi ko na mabasa ang iniisip niya ngayon dahil blanko ang
mukha niya, nilapit niya ng ilang inches ang agwat ng ulo namin at tumama sa berde
niyang mga mata ang tingin ko, "gumala ka ba sa hacienda nang hindi ko alam?"
Seryosong tanong niya, lumunok ako. "Alam mo ba kung gaano ako nag-alala?!"

***
Chapter 35

Chapter 35: The Heritage

Diana POV

"Gusto mo bang mamasyal?" Biglang natanong ni Trevor habang kumakain kami ng

almusal, bumungisngis ang kanyang Lolo't Lola na parang nagagalak sa alok niya sa
akin. Hindi na ako masyadong gutom dahil sa mangga na kinain namin ni Trevor kanina
kaya kunti lang ang kinakain ko.

Ako rin naman ay masaya, gustong gusto kong mamasyal dito sa probinsya! "Sige!"
Masiglang sagot ko, "hindi ba't malapit lang dito ang Vigan Heritage? Top 7 Wonder
Cities of the world, right?!"

Tumango naman siya, nang matapos na kaming kumain ay umalis na kami sa silid at
dumiretso sa kwarto, binuksan ko ang maleta ko't naglabas ng damit, "bilisan mo
maligo para makagala tayo ng husto." Sabi ni Trevor sa akin at agad naman akong
tumango. "Sa banyo sa kabilang kwarto na ako maliligo, ikaw na dito." Aniya bago
lumabas.

Pumasok na ako sa banyo ng kwarto at sinara ang pinto, mabilis lang akong naligo
saka nagbihis, I wore a a shorty short with ripped tips, plain white na sando, saka
ko pinulupot sa bewang ko ang isang red flannel shirt, satisfied, lumabas na ako sa
kwarto at nadatnan ko si Trevor na nakaupo sa kama.

"Tara na?" Aya niya sa akin.

Tumango naman ako at sumabay na sa kanya sa paglabas ng kwarto. Nagpaalam muna si

Trevor kay Lolo Tiburcio at agad naman siyang napayagan, sumakay na kami sa kotse
niya't pinaandar niya ito, matapos ang ilang sandali'y pinatakbo na niya ang kotse.
Ako naman ay nakatanaw lang sa paligid.

Noong nasa labas na kami ng hacienda ay hindi ko maiwasang manibago, hindi kasi
tulad sa Manila dito na traffic, kunti lang ang mga sasakyan na matatanaw hindi
tulad sa Manila na halos bumper to bumper na, wala ring traffic lights siguro hindi
na kailangan.

Halos isang oras ang biyahe namin ni Trevor bago kami nakarating sa Vigan
Heritage, hindi ako nakatulog dahil inaabala ko ang sarili ko sa pagmamasid sa
tanawin sa labas, pinark ni Trevor ang sasakyan sa parking area saka lumabas.

Sumunod naman ako sa kanya, naglakad kami ng kaunti bago namin narating ang
heritage, naging bricks ang sahig nito kahit ang kalsada, halata ang pagka-
colonized at luma ng Vigan Heritage ngunit kahit ganoon ay maganda pa rin ito,
maraming bumungad na souvenir shops, restaurants, at café na nakahilera sa dalawang
sulok, marami ring mga turista na gumagala ngunit hindi nakatakas sa tingin ko ang
mga kabayo-kalesa.

Naglakad kami ni Trevor, hinawakan niya ang kamay ko, biglang nang-init ang tyan
ko, binaling ko na lang ang pakiramdam sa paglibot ng tingin sa paligid. May mga
nadadaanan rin kami na nag-uusap ng lenggwaheng hindi ko maintindihan.

"Intayo diay bangir!"

"Idtoy tay lattan ah!"

Kumunot ang noo ko noong narinig ko ang usapan ng dalawang babaeng dumaan, intsik
ba sila o turista? Pero mukha naman silang tagadito? Bakit ganoon ang pag-uusap
nila?

Tumigil si Trevor sa harap ng isang souvenir shop, halata sa tingin ng nagbebenta

sa shop na gusto niya si Trevor kaya naman bigla akong nakaramdam ng inis, tumingin
si Trevor sa mga keychains na nakasabit sa gilid habang ang nagbebenta naman ay
halos maglaway na sa kasama ko, si Trevor naman... parang wala lang sa kanya ang
mga tingin na binabato sa kanya ng babae-tumingin ako sa paligid-hindi lang pala
ang nagbebenta ang tumitingin sa kanya ng ganoon, halos lahat ata na malapit sa
amin!

Ok, fine. Siguro agaw atensyon nga ang hitsura ni Trevor lalo na't maporma pa
siya, tumingin siya sa akin at ngumiti, "anything you want?" Sabay turo sa mga
souvenirs na nakahilera.

"Ikaw? Ano ang gusto mo?" Sagot ko.

"Ikaw." He smirked.

Pinaikot ko ang mga mata ko saka nagpili sa mga key chains, kumuha ako ng dalawang
parehas na keychain na yari sa kahoy, may naka-engrave dito na Vigan Heritage,
nagulat ako nang hablutin ito ni Trevor saka bayaran sa nagbebenta.

"Aanhin mo 'to?" He asked.

"Gimme your car key." Nagtaka pa siya ngunit sinunod naman niya agad ang utos ko,
sinabit ko ang dalawang keychain sa susi niya saka binalik.

"Bakit dalawa?"

"Akin ang isa." Ngumisi ako, he just nodded and put his keys back into his pocket,
matapos ang halos isang oras na paggala ay napagpasyaan naming mag-meryenda na,
dinala ako ni Trevor sa isang empanadahan, masarap ang empanada dito sa Vigan,
naka-tatlo pa nga ako e. Grabe! Busog na busog ako.

Sunod kaming pumunta sa isang shirt shop, may isang saleslady na nag-assist sa
amin, ginala ng mata ko ang mga shirt na may print na related sa Vigan, "Ma'am,
Sir! Naghahanap po ba kayo ng couple shirt?" Napatingin kami ni Trevor sa babae.

"Yeah. Meron ba?" Ngumisi si Trevor at sinamaan ko siya ng tingin.

"Oo naman, Sir! Pwede niyo rin pong ipa-print ang pangalan niyong dalawa sa
shirt!" Masayang sabi ng babae, hindi na naman nakatakas sa tingin ko na habang
nagsasalita siya ay panay ang pagtingin niya kay Trevor ng malagkit, parang ini-
ignore rin niya ako. Tss.

"Ok then, I want to print our names sa shirt." Masayang sagot ni Trevor sa babae
na agad na naglabas ng papel at ballpen.

"Sir, pakisulat na lang ang pangalan niyong dalawa at ang phone number mo."
Kuminang ang mata ng babae.

Teka lang! Bakit kailangan pang kasama ang contact number ni Trevor?! "Miss, bakit
kailangan ang phone number niya?!"

Hindi siya nakapagsalita at nakasagot sa tanong ko. Kumunot ang noo ko.

"Chill," Trevor smirked as he pat me on my back, "can I just leave the phone
number out? Hindi naman siguro kailangan, right?" Pakiusap niya sa babae na may
pagdadalawang isip na tumango. I rolled my eyes, utot niya!

Matapos ilagay ni Trevor ang pangalan namin ay agad kaming humanap ng shirt na ka-
size namin, after that, naghintay kami ng halos sampung minuto bago nagawa ang
printed shirt namin na may tatak ng pangalan namin tapos may loves Vigan.

Sa likod naman ng shirt namin ay may imprint na naman na may LO, I'm guessing sa
likod naman ng shirt ni Trevor ay VE. Patawa.

Nagbayad na si Trevor saka niya tinuro ang fitting room ng shop, "let's wear it
now."

Since siya naman ang nagbayad ay tumango na lang ako, noong masuot na ang shirt ay
tinignan ko ang sarili ko sa salamin, not bad.

Lumabas na ako sa fitting room, si Trevor naman ay lumabas na rin sa kabilang

fitting room, hawak hawak namin ang dating damit namin na nilagay niya sa paperbag
ng pinamili naming shirt.

Lumabas na kami sa shirt shop at naglakad ulit, "gusto kong sumakay ng kalesa." I
pouted.

"Ang dami mong gusto ha," umakbay si Trevor, "ako? Gusto mo ba ako?"

Namula ang tenga ko, "asa!" Kumalas ako sa pag-akbay niya sa akin saka padabog na
naglakad, siya naman ay sumunod sa likod ko habang tumatawa.

Sumakay kami sa kalesa, bigla tuloy akong naawa sa mga kabayo, nahihirapan ba sila
sa paghila sa sakayan? Hays. Sana hindi sila mabigatan sa akin!

"Saan po ang destinasyon natin?" Tanong ng nangangabayo.

"Wala po, nakikisakay lang." Sagot ni Trevor at humagikhik naman ako.

Tumawa ang lalakeng may ari ng kalesa, "ah ganoon po ba, maaari na po kayong
bumaba." Sarkastikong sagot nito. Ay! Ang sama naman. Bawal bang makisakay?!

Lumabi ako at bumaba na kami ni Trevor sa kalesa, pero at least nakasakay ako.
Ayos na iyon.

Tinignan ni Trevor ang relo niya, "balik na tayo sa hacienda, baka abutin tayo ng
gabi sa kalsada, delikado sa daan kapag gabi."

Since nararamdaman ko na ang tama ng pagod ay tumango na ako, isa pa, it's getting
late tulad ng aniya.

Bago kami umalis ay tumigil si Trevor sa gitna ng kalsada ng heritage kaya naman
napatigil din ako habang nagtataka, nilabas niya ang phone niya saka niya tinutok
ang camera sa amin, bago pa man ako makagalaw ay naramdaman ko na lang ang pagdapo
ng labi ni Trevor sa pisngi ko kasabay ng maraming pag-click ng camera.

"Done," Trevor smiled as he make the out-of-the-blue picture as his phone's

wallpaper. "Tara na."

Suminghap ako. What just happened?!

***
Chapter 36

Chapter 36: The Realization

Diana POV

Tulad ng inaasahan, nagpasalu-salo ang Lolo ni Trevor kinagabihan, maraming mga

taong dumalo, kakaiba ang party na ito sa lahat ng mga napuntahan ko, hindi
nagpapagarbuhan ng damit ang mga tao, simple lang ang kasuotan nila't nakapambahay
pa sila. Ganito ba ang salu salo sa probinsya?

Tanging mga nagtatrabaho sa hacienda lang at mga piling tao sa Algaya ang mga
bisita pero hindi maikakaila ang dami nila, parang pinagtitipon ang lahat ng mga
taong tinulungan ng mga Silician, may mga bumabati sa akin, may mga namukhaan pa
ako na nakausap ko kahapon noong gumala ako ng walang paalam kay Trevor na rason ng
pagkagalit niya na agad namang nawala.

"Hija, kain ka na." Sabi ni Lola Thalia, I guess sa kanya na-base ang pangalan ni
Tita Thania, ngumiti ako at saka siya tinanguan, nagkakatuwaan ang mga tao't inuman
sa paligid, may kumakanta rin sa karaoke, maingay ang paligid ngunit hindi
maikakaila ang saya sa mga tao.

Si Lolo Tiburcio naman ay abala sa pakikipag-usap sa mga bisita sa labas ng

hacienda, may nakita pa akong magkambal na matatanda kasama ang isang matandang
babae, kakaiba ang aura ng tatlong kasama ni Lolo Tiburcio.

Lumapit sila sa amin sa table, ngumiti si Lola Thalia sa mga kasama ni Lolo
Tiburcio, ako naman ay tahimik lang sa gilid kasama si Trevor.

"Mga ninong! Ninang!" Bati ni Trevor sa tatlong matatanda.

"Oh, Trevor, makisig ka nang lalake." Tumawa ng marahan ang isang matandang
lalake, parang nasa harapan ko ang dalawang carbon copies, may kambal na matanda!
OMG! I'm amazed!

"O'sya, pakilala mo naman kami sa magandang asawa mo." Tumawa ng marahan ang
babaeng matanda. Gusto kong masuka, ako? Asawa ni Trevor? Correction, bride! Pero
bakit parang natuwa ako? Nakakadiri!

Tumayo si Trevor at naglakad sa likod ko, "Lolo Bon, Lolo Ben, Lola Marina,"
pagtawag niya sa tatlo sabay patong ng kamay sa magkabilang balikat ko, "meet my
future wife, Diana El Derostova."

Kuminang ang mata ng mga ninong at ninang ni Trevor, masaya nilang kinuha ang
kamay ko at nagmano naman ako sa kanila, "hello po. Magandang gabi." Medyo
nahihiyang saad ko, nakiupo na rin sila kasama namin sa pahabang table.

Nagsimula na kaming kumain habang masayang nag-uusap, napag-alaman ko na may-ari

sila ng resort malapit lang sa hacienda, nagkwentuhan kami't nawalan ng track of
time, before I knew it, kailangan nang tapusin ang party lalo't late na rin.

Isang oras ang makalipas at naging tahimik na ang paligid, nakakapanibago dahil
nagmistulang madilim na paligid ang dating buhay na buhay na venue ng party sa
labas mismo ng mansion, pumasok na ako mula sa veranda at nakita ko si Trevor na
ino-off ang aircon na iniwan naming nakabukas kanina.

Hinubad na niya ang kanyang damit, tanging ang boxer na lang ang natitirang saplot
sa kanyang katawan, pinatay niya ang lamp sa tabing study table ng kama saka siya
humiga ng pabaliktad, iyon bang ang tyan niya'y nakadapa sa kama, "pakamot ng
likod..." he said in a low husky voice.

Tumango ako at halatang nagulat siya, ako rin naman ay nagulat. Usually kasi
marami muna akong sasatsatin bago papayag, nag-indian seat ako sa tabi niya at saka
tinitigan ang likod ni Trevor, kahit na madilim ay hindi maikakaila ang broad
shoulders niya, I can also trace his spinal chord down to those fluffy cheeks
hiding behind his boxer.

Humugot ako ng malalim na hininga, I let my fingers scratch his bare stiff back,
umungol naman si Trevor kasabay ng paglipa ng puso ko. What the hell! Nagulat pa
ako.

Tinigil ko ang pagkamot sa likod niya, pinasadahan ko ng tingin ang buong katawan
ni Trevor na nakahiga ng pabaliktad pataas sa kanyang ulo, medyo nakabuka ang
kanyang mapupulang labi, hindi maikakaila ang mahahaba niyang pilik-mata, hindi ko
alam pero nang dumapo ang kamay ko sa labi ko'y napagtanto kong nakangiti ako.

Napasapo ako ng noo, a sudden realization hit me-those butterflies in my stomach,

the daily skipping of my heartbeat, the way I feel whenever Trevor is around, how I
loved his green eyes and those lips that kissed me and made me want more-am I
actually falling for him?

***

Kinaumagahan, late akong nagising. Si Trevor naman ay wala na sa tabi ko noong

gumising ako, bumaba ako at nadatnan ko si Lola Thalia sa dining room na nagbabasa
ng tabloid habang may mainit na kapeng nasa lamesa.

"Oh, hija, kain ka na." Aniya.

Ngumiti ako, "si Trevor po?"

"Naku, umalis sila ni Tiburcio kaninang madaling araw, pumunta sila sa ranch para
manood si Tiburcio sa pag-horseback riding ni Trevor, alam mo na, mahilig sumakay
sa kabayo si Trevor."

Namula ako dahil sa sambit ni Lola, damn! Stop thinking of dirty things, Diana!
Literal na kabayo ang ibig sabihin ni Lola Thalia!

"Pwede po bang pumunta ako sa ranch?"

"Oo naman, teka, ipapatawag ko si Caloy para igiya ka niya papunta roon."

Ngumiti ako, "huwag na ho."

"Sigurado ka ba, hija?" Paninigurado ni Lola Thalia, tumango ako at mabilis na

lumabas bago pa man siya mag-alok ng almusal, hindi pa naman ako gutom saka gusto
kong makakita ng kabayo! Hindi man lang sinabi kahapon ni Trevor sa akin noong
sumakay kami sa kalesa na may mga kabayo sila at ranch sa hacienda.

Nagtanong ako sa nakasalubong ko na magsasaka kung saan ang ranch, binigyan naman
niya ako direksyon, hindi nagtagal ay narinig ko ang malakas na apak ng kabayo,
tumakbo ako at may nakitang wooden fence tapos si Trevor na abala sa pangangabayo.

"Apo!"

Napalinga ako at dumapo ang tingin ko kay Lolo Tiburcio na lumalapit sa akin,
ngumiti ako sa kanya saka namin pinagmasdan si Trevor, noong napansin ako ni Trevor
ay bumaba siya sa kabayo saka ito tinali sa may fence sa gilid.

Lumabi ako kay Trevor, "hindi mo sinabi may mga kabayo pala dito."

"Wanna know why I didn't tell you?" Tumawa siya ng marahan at bumungisngis sabay
lapit ng ulo sa tenga ko, "I don't want you to ride the horse because the only
thing you'll be going to ride is... me." He whispered sexily. Agad naman akong
pinagtaasan ng balahibo, did I just think of what he did as sexy? Oh my gosh! Where
is your dignity and pride, Diana? Mandiri ka!

Tumaas ang isang kilay ni Lolo Tiburcio. "Share share naman mga apo."

Namula ang pisngi ko saka ako umiwas ng tingin, tumawa muli si Trevor saka niya
nilapag ang kamay sa taas ng ulo ko at ginulo ang buhok ko, "I'm sure hindi pa
kumakain si Diana, let's go back, Lo after I put the horse back to the stable,
papainumin ko na rin at lalagyan ng dayami ang stable."

"Sige apo." Masayang sagot ni Lolo Tiburcio, binalikan ni Trevor ang kabayo para
ibalik sa kulungan nito habang ako naman ay naiwang parang malamig na estatwa sa
kinakatayuan ko.

Damn, that pervert jerk!

***

Chapter 37

Chapter 37: The Horseback

Trevor POV

"Mamayang gabi na ang alis natin." Sabi ko kay Diana habang kumakain kami ng
almusal. Halata namang nalungkutan sina Lolo Tiburcio at Lola Thalia dahil ngayon
na lang ako bibisita tapos ang aga pang uuwi.

Tumango naman si Diana sabay lunok sa kinakain, "sige."

Matapos kumain ay naligo muna ako, sumunod naman sa akin si Diana, hinintay ko
siyang matapos at dahil sa bagot ay nakaidlip ako sa kama, nagising na lang ako
dahil sa pagbukas ng pinto ng banyo at tumambad si Diana na may basang buhok,
nakasuot siya ng mahabang shirt at shorts.

"Tara na." Sabi ni Diana kaya naman napataas ang isang kilay ko.

"To where?"

Ngumisi siya, "syempre magho-horseback riding tayo!" Masiglang sagot niya sa akin.

I smirked. "Not a chance."

Sumimangot si Diana at lumabi, damn that lips! I suddenly wanted to kiss her on
the spot, those reddish lips of her keeps on seducing me... damn!

"Ayos lang, ayos lang na mag-isa akong magho-horseback." Biglang saad ni Diana
sabay lakad palabas ng kwarto, humarang ako sa pintuan at saka nagbuntong ng
hininga.

"Fine."

Kapag may mangyari pa sa kanya dahil sa kapabayaan ko ay hindi ko mapapatawad ang

sarili ko, damn this woman is stubborn kaya wala akong magawa kundi ang pumayag na
lang sa kanyang gusto. Saka isa pa, mamayang gabi na kami aalis. Siguro sulitin na
lang ang natitirang oras dito sa Algaya.

Noong nasa ranch na kami'y pumunta kami sa stable ng mga kabayo, "I want this
one!" Sabi ni Diana sabay turo sa isang malaking kabayo na kulay brown, "hi Choco!"

"Choco?" I frowned.

"Iyan na ang pangalan ng kabayo." Ngumiti si Diana, hinaplos niya ang pisngi ng
kabayo na mukhang nagugustuhan ang ginagawa ni Diana.

"Pahaplos din ng pisngi." I smirked.

Tinignan niya ako, "mukha ka mang kabayo, hindi ko pa rin hahaplusin iyang pisngi
mo." Parang nandidiri na saad niya.

I scowled. Now look at her, ako na nga ang naglakas loob na pumayag sa lahat ng
gusto niya tapos ganyan ang pagtrato niya sa akin? Hustisya!

Pumasok ako sa loob ng stable at hinanda ang saddle habang si Diana naman ay abala
sa pagpapakain sa kabayo, noong nasuot na ang saddle sa kabayo'y kinuha ko ang tali
nito, "sakay na." Sabi ko kay Diana.

Mabilis sa alas kwatro siyang tumango sabay lagay sa footrest ang paa upang
magkaroon ng elevation, giniya ko siya para makasakay sa kabayo saka ako sumunod na
sumakay.

Noong parehas na kaming nakasakay sa kabayo'y hindi ko maiwasang ma-distract, nasa

likod ako ni Diana para masiguradong hindi siya mahulog, dahil malapit kami sa
isa't isa'y amoy na amoy ko ang shampoo gel na ginamit niya sa kanyang buhok.

Lumunok ako, "hold the rope." I whispered to her ears, mabilis naman siyang
sumunod, parehas kaming nakahawak sa tali ng kabayo, unti unti kong pinaglakad ang
kabayo palabas sa stable hanggang sa nasa mala-soccer field na kami.

***

Diana POV

Hindi ako makapag-concentrate sa pagpapatakbo sa kabayo, hindi rin pumapasok sa

utak ko ang mga sinasabi't tinuturo ni Trevor sa akin, paano ba naman? Sa bawat
paglakad ng kabayo'y nararamdaman ko ang pagkalalake ni Trevor na tumutusok sa
likod ko.

Namumula na ata ang tenga ko at nag-iinit ang mukha ko! Gusto ko nang bumaba sa
kabayo but it seems like Trevor is enjoying the ride kaya naman hinayaan ko lang na
igala namin ang kabayo, lakad lang ang bilis ng kabayo hindi parang kaninang si
Trevor lang ang nakasakay na mabilis.

I'm trapped with Trevor's broad arms on both sides of me, maybe to ensure na hindi
ako mahuhulog sa kabayo. Somehow, I can smell the protective aura of Trevor kaya
mas lalong bibilis ang pintig ng puso ko.
 "Gala tayo sa Algaya." Sabi ni Trevor at pinabilis kunti ang takbo ni Choco. Hindi
na namin nadaanan ang bahay kubo na tirahan ng mga nasa haciensa dahil maloob ang
parteng iyon at palabas ng hacienda ang punta namin, tanging malalawak na bukirin
ang nadadaanan namin.

Pinagbuksan kami ng isang tauhan ng gate noong nakita kami, noong nasa labas na
kami ng Silician Real Estate ay biglang nagsalita si Trevor, "hold on tight."

Bigla niyang pinabilis ang takbo ng kabayo kaya naman napaurong ang katawan ko,
tumama ito sa matigas na katawan ni Trevor, namula ako dahil naramdaman ko pa ang
washboard abs niya. Suminghap ako at mabilis na hinawakan ng mahigpit ang tali.

"Hiya!" Trevor roared and Choco became faster. Napapikit ako ng mata ngunit unti
unti itong bumukas at bigla akong nag-enjoy, nagulat ako nang patigilin ni Trevor
si Choco at bigla niyang hinawi ang mga buhok ko sabay tali nito gamit ang panyo
niya. "Much better."

Muli niyang pinatakbo si Choco, dumaan kami sa maraming mga villages, may mga
napapatingin sa amin ni Trevor, dinama ko ang paghampas ng sariwang simoy ng hangin
sa aking pisngi, I've never been this amazed before!

Tumigil kami sa isang riverside, bumaba muna ako saka pinainom ni Trevor si Choco
sa batis, muli kaming sumakay, hindi maikakaila ang lawak ng Algaya, nadaanan na
rin namin ni Trevor ang Algaya Academia, ang simbahan nito, at park.

Matapos ang ilang sandali'y tumigil na naman kami ni Trevor saka siya bumaba-para
kaming nasa labas ng gubat, may gubat pala ang Algaya? Giniya na naman niya ako
pababa, tinali niya ang tali ni Choco sa tabing puno saka siya tumingin sa akin,
"saan tayo pupunta?" Takang tanong ko.

Ngumisi si Trevor, "to a place you've never been before."

This feels like deja vu, the nostalgic feeling hitting my nerves is pushing my
adrenaline and excitement, iyon bang noon na dinala niya ako sa hanging bridge,
hindi kaya'y may hanging bridge rin dito?

Parehas kaming naglakad ni Trevor papasok sa gubat, hinawakan niya ang kamay ko,
hinayaan ko lang siya. Mapuno ang paligid at may mga usa pa akong nakita, "saan ba
tayo pupunta?" Tanong ko, ang dating lupain ay nagiging mabato na, marami nang
malalaking bato sa paligid kasabay ng pagrinig ko ng ingay ng tubig.

"Malapit na tayo roon." Sagot ni Trevor sa akin, mas humigpit ang hawak niya sa
kamay ko, noong wala nang matataas na puno'y bumungad sa akin ang isang mataas na
waterfalls, iyon ba ang nagmumulan ng ingay ng tubig?

Kumikinang ang mga nahuhulog na tubig siguro dahil sa ilaw mula sa araw, malinis
ang tubig at malinaw, suminghap ako, damn! This place is so magical!

"Paano mo nadiskobre ang lugar na ito?" Tanong ko kay Trevor habang nakangiti.

He smirked, "I just have the habit of exploring and discovered this place."

Gusto ko pa naman sanang maligo ngunit wala akong dalang damit, kaya ang ginawa
ko? Tinampisaw ko lang ang paa ko sa may mababaw na parte ng tubig, si Trevor naman
ay nasa tabi ko lang din.

"Let's take a picture." Sabi ni Trevor sabay labas ng phone niya, lumapit siya sa
akin sabay akbay, hinarap namin ang likod namin sa waterfalls mismo saka ngumiti sa
camerang nakatutok sa amin. Tulad ng ginawa niya noon sa heritage, noong kinuhan na
niya kami ng picture ay mabilis niya akong hinalikan sa pisngi.

Namula agad ang pisngi ko. Para akong kamatis...

Tinignan namin ni Trevor ang picture namin.

I was smiling brightly as Trevor's lips was pressed against my cheek. Clearly, we
look like a perfect couple with a good relationship goal...

"Jerk." I whispered, trying to find a way to stop my blushing.

***

Chapter 38

Chapter 38: The Return

Diana POV

Noong umuwi kami ni Trevor pabalik sa kanyang lungga ay pinabaunan kami nina Lolo
Tiburcio at Lola Thalia ng mga prutas mula sa plantasyon ng hacienda, maraming
ubas, hinog na mangga, at saging ang pinamigay nila sa amin. Sa liit ng panahong
pagsasama ay napalapit na ang loob ko sa kanila, mukhang mahihirapan akong mag-
adjust lalo na't ibang iba ang environment dito sa probinsya sa Manila.

Tanghalian na noon sa mansion, kaming dalawa lang ni Trevor sa silid na abala sa

pagkain nang biglang nagkaroon ng kaluskos mula sa labas, palakas ng palakas ito
hangga't sa naging malinaw ang ingay-tunog ito ng maraming apak sa sahig hangga't
sa tumigil ito sa harap ng pintuan, bumungad ang dalawang tao na mukhang nag-aaway.

"Ano ba, beki! Stop following me!"

"Ikaw kaya dyan tomboy! Hindi kita sinusundan."

Hindi na kailangan pang tanungin kung sino ba sila, it's clear na sina Mich at
Paris ang dalawa, kumunot ang noo ko. Ano ang ginagawa nila dito?

Tumingin si Mich sa amin ni Trevor na nakaupo sa silya, "sorry to interrupt." She

smiled, "pinapasok na lang kami ng guard noong namukhaan kami. I meant to visit
alone pero 'yong aso sinundan ako."

"Asa." Paris rolled his eyes.

Trevor sighed as he glare at Mich, "so? Bakit kayo andito?"

Umirap muna si Mich kay Paris bago ngumiti kay Trevor, "I'm just curious."
Naglakad siya palapit at walang sabing kumuha ng prutas na naka-display sa gitna ng
table, I was about to protest na fake fruit iyon at ang real fruit ay nasa ref nang
magsalita ulit siya, "saan kayo nanggaling these past few days? Naku ikaw pinsan
ha, nagbibigay ka ng trabaho tapos hindi sasabihin kung saan ang punta. Umamin nga
kayo... nag-honeymoon kayo, 'no?"

Halos maluwa ko ang iniinom kong juice, para akong nalunod sa iniinom ko at parang
may pumasok mula sa loob ng ilong ko, napaluha naman ako at ubo ng malakas, si
Trevor naman ay ngumisi.
 "Asa. Bumisita kami sa Algaya." Sagot ko sa kanya.

Nanlaki ang mata ni Mich na parang nagulat, si Paris naman ay napataas ang isang
kilay habang nakapamulsang prenteng nakasandal sa pinto ng dining room, "talaga?!"
Masayang wika niya, I was about to stop Mich from taking a bite to the fake fruit
ngunit huli na ang lahat-Paris watched in amusement as if saying mentally 'hindi
man lang napansin na fake yong prutas'.

Nalaglag ang panga ko habang pinapanood si Mich na nginunguya ang pekeng prutas,
in a few seconds, bigla niyang niluwa ang nanguyang dekorasyon sa mesa, "yuck!
Bakit ganito ang lasa ng mansanas?!"

Paris grinned. "Hindi ka lang pala tomboy, tanga pa. Hahahaha!"

Nilingon ni Mich si Paris at galit na binato ito ng kinagatang mansanas na hindi

naman talaga totoong prutas, nasapol sa noo si Paris, galit niyang tinignan si
Mich, akmang gaganti siya kay Mich nang sumuway si Trevor, "kung andito lang kayo
para mag-away, get out."

"Ok!" Mabilis na lumabas sina Mich at Paris sa dining room at tumayo sa entrada
nito, ngumisi ako nang nakitang nagtagis ang panga ni Trevor na parang nagpipigil
sa asar, sino nga bang hindi maaasar kapag kumakain ka ng payapa tapos may biglang
mag-iisturbo? Nakakawalang gana kaya, pero syempre iba sina Mich at Paris,
nakakatuwa sila e.

Nagbuntong hininga ako, "nag-hapunan na ba kayo?" Tanong ko sa dalawa. Sabay

silang umiling, "marami pa naman kaming ulam, kain na kayo." Pag-aya ko sa kanila.

"Sakto! Gutom na ako!" Pagtanggap ni Paris sa alok ko at mabilis na pumasok, si

Mich naman ay sumunod lang at halatang naasar sa presensiya ng bestfriend ko.

Habang kumakain kaming apat ay biglang nagsalita si Mich, "alam ba nina Tito at
Tita na pumunta kayo sa Algaya?" Tanong niya kay Trevor na nagkibit balikat lang
sabay subo ng pagkain. Jerk. Hindi man lang sumagot ng maayos.

"Hindi. Tayo lang nina Trevor ang nakakaalam, saka wala namang mage-gain kapag
malaman nilang binisita namin ang grandparents niya." Sagot ko para sa kanya. The
same applies to my family.

Tumango lang si Michelle, "ay pinsan! Next week na pala matatapos ang renovation
sa resort, sakto para sa kasal niyo!"

"Basta ako ang bestman." Singit ni Paris sabay ngisi.

"Baka maid of honor." Pambabara ni Mich.

"You're just jealous kasi gusto mo ring mag-bestman, right tommy?" Paris smirked.

Namula ang tenga ni Mich, "that's it! Isang tawag mo pa sa akin nyan itutusok ko
na ang tinidor sa mata mo!"

"Shut up! Kumakain tayo." Asar na sabi ni Trevor, kulang na lang hampasin ang
mesa. Well, that made the two shut up so I guess Trevor's shouting paid off and
worked.

Matapos kumain ay umalis na sina Paris at Mich, gusto pa sana nilang mag-stay pero
pinagtabuyan ni Trevor ang dalawa, saying the two are only nuisance na parang aso't
pusa na hindi marunong mag-offer ng peace treaty at mukhang destined to hate each
other kuno ang buhay nila, well, I agree-slight lang.
 Nasa kwarto kami habang ako'y nagdo-drawing nang may tumawag kay Trevor kaya naman
lumabas siya papuntang veranda, tama, nakakapag-drawing na ako nang may kasama,
ewan ko ba, komportable naman na ako na may nanonood sa akin unlike noon.

Siguro naibsan na ang nakasanayan ko kaya naman ayos na lang akong nagguguhit nang
merong tao sa paligid, ang ini-sketch ko lang naman ay ang waterfalls sa Algaya,
since tapos naman na ako sa pagguhit sa heritage, kalesa, kabayo, at sa mga lugar
sa hacienda.

Ewan ko ba. Parang bigla na lang akong namulat at napaisip na parang hindi na lang
basta bastang architect ang gusto kong maging kahit na certified business women na
ako, parang mas nagkaroon ako ng interes sa nature together with buildings. I
wanted to be a landscape architect.

Pumasok na si Trevor at saka niya binato ang cellphone niya sa kama, humiga na rin
siya at nag-unat, pinagpatuloy ko lang ang pag-sketch kahit na pinapanood niya ang
ginagawa ko since nasa kama rin ako habang nagguguhit.

"Something's missing." Biglang sabi ni Trevor kaya naman napatingin ako sa kanya
habang nagtataka.

"Ano?"

He grinned sabay hablot sa sketch pencil ko, walang sabi niyang inagaw ang sketch
pad ko saka rin siya umayos ng upo, "you and me." He grinned. "We're missing." Sabi
niya sabay drawing ng dalawang stickman sa nakapa-realistic kong waterfalls sketch
ng Algaya.

My jaw dropped. "Architect ka ba talaga?! Marunong ka bang magguhit?!"

He smirked. "Hindi ako marunong, magaling ako." Proud na sagot niya sa akin,
nilapag niya sa kama ang sketch pad at humiga na naman, siningkitan ko ng mata si
Trevor. "Ah! Tumawag nga pala si Dad."

"Bakit daw?"

Tumingin siya sa akin ng seryoso, "bukas."

"Bukas?"

"We'll be planning for our wedding."

***

Chapter 39

Chapter 39: The Planning

Diana POV

Maaga kaming gumising ni Trevor, labag sa loob ko iyon dahil mostly tanghali akong
gumigising pero iba kasi ang araw na ito.

Nasa Deluxé Restaurant kaming dalawa ni Trevor habang naghihintay nang biglang
nag-ring ang phone niya, "hello Mom.... uhm yeah, kanina pa kaming naghihintay
dito... what..? Ok... bye."

Tumingin si Trevor sa akin, "malapit na raw sila."

Tumango lang ako, mukhang napaaga kami ni Trevor, kung hindi lang kasi siya
excited edi sana mas mahaba ang tulog ko, we're an hour early.

Matapos ang halos sampung minuto ay bumukas ang pinto ng restaurant at bumungad
ang Mom ni Trevor na may kasamang dalawang dalaga na nakasunod sa kanyang likuran,
naglakad sila palapit sa amin ni Trevor noong nakita kami saka umupo si Tita Thania
sa kabisera ng mesa habang ang dalawang kasama ay nanatiling nakatayo.

"Good morning." Nakangiting bati niya, I'm betting na busy si Tito Theo sa
paglalakad sa kompanya kaya wala siya, same goes with my parents.

"Hi! I'm Eve, your wedding organizer." Pakilala ng isang babaeng nakangiti.
Tinignan niya si Trevor saka binaling ang tingin sa akin, she gave me a welcoming
smile before nodding.

"I'm Eve's bestfriend, Shaz. Ako naman ang fashion designer niyo, in charge sa mga
suot." Like what Eve did, ngumiti rin ang babae sa amin.

Tita Thania gestured the two beautiful girls to seat, umupo silang dalawa sa harap
namin ni Trevor na katabi ko.

"So what's the plan?" Ngumiti si Trevor kay Mom na tumingin kina Eve at Shaz who
gave a confident look.

"Let's start with the smallest details to the biggest." Eve said as she open her
tablet and open the notes app. "Ano ang gusto niyong venue para sa wedding? Church
wedding or beach?"

Tumingin si Trevor sa akin, "bakit?" He shrugged as if telling that the answer is

on me, humugot ako ng malalim na hininga, "beach wedding..." Umiwas ako ng tingin.

"So kung beach, obvious na sa resort na ng pamilya ng groom ang venue." Eve said.
Sa totoo lang, mas gusto ko ang church wedding para sa harap mismo ng altar mag-
exchange vows, para ma-witness ni God ang vows namin pero naisip ko na gusto kong
maiba ang wedding namin, alam ko naman na makikita pa rin ni God ang mangyayari...
wait! Stop thinking nonsense. Walang kasal...

Kung wala, e ba't ka nakaupo dyan?

I sighed, tinignan ko si Trevor na abala sa pakikipag-usap sa mga hired workers

para sa wedding namin, si Tita Thania naman ay nakangiti lang habang pinapanood
kaming magplano.

I've never seen Trevor smile like this habang pinaplano niya ang kasal namin, I
can't face him thinking of such things, I've asked myself once if am I falling for
him, ngayon, alam ko na ang sagot at natatakot ako... I'm afraid I've already fell
too hard sa halos mahigit isang buwan naming pagsasama.

I've come to like his possessiveness, somehow I find it cute... natakot lang ata
akong tanggapin ito kaya umakto akong kinamuhian ko siya, natakot ako kasi sa
tingin ko ay isa lang akong kabayaran para sa utang na loob ng pamilya ko sa
pamilya niya.

Siguro oras na nga para tanggapin na ikakasal ako kay Trevor Mariuz Montejarre,
siguro tama nga ang sabi ng parents niya, na maybe in two months our feelings for
each other will change. Siguro nga.

"Tulala ka dyan." Trevor poked my cheeks at bumalik ako sa huwisyo, tinignan ko

siya saka nagtanong kung bakit. "Kanina ka pang kinakausap ni Shaz."

Napatingin ako kay Shaz, "h-huh?"

She smiled sabay labas ng tatlong papers sa clearbook niya na may sketch, "I'm
asking kung may gusto ka sa mga bridal dress designs dyan sa papers, kung wala just
tell me."

"Hmm... pwede bang i-combine mo ang special concepts ng tatlong designs?" I

suggested which got everyone's attention. "Dito sa unang design, gusto ko ang top
to waist, simple lang pero eleganteng tignan saka kung pwede pakitanggal ang
sequins kasi mukhang hindi babagay, dito sa second design gusto ko naman 'yong part
na may flower crown sa takip ng ulo ko tapos may white gloves akong hanggang siko
at sa last, gusto ko yong bottom na mermaid ang shape since sa beach ang wedding."

Tumango si Shaz, "noted! Ikaw Trevor?"

"Kahit ano basta magmukhang bagay kapag magkatabi kami ni Diana." He smirked.

"Since mermaid-ish 'yong akin, shokoy sa 'yo? Iyon lang ang paraan para bumagay ka
sa akin." Nginisihan ko siya pabalik.

Tumawa si Tita Thania ng marahan at parang natutuwa sa pambabasag ko sa anak niya.

"Ayos lang." Trevor smiled sabay pingot sa ilong ko, may isang waiter na biglang
dumating, si Tita Thania na ang nagsabing siya na ang oorder para hindi kami
maisturbo sa planning.

"Ok. For the entourage! Sino naman ang para sa mga bestman at maid of honors? Ah!
Flowergirl pa pala, ring bearer din." Eve said.

"Michelle and Grey."

"Paris!"

"Who else?" Tanong niya sa amin.

"Uhm... hindi ba't may dalawa ka pang pinsan na na-mention?" Takang tanong ko kay
Trevor, "ano na pala pangalan nila? Liha?"

Trevor shook his head, "Liham at Lessana."

Tita Thania smiled, "Silician, of course. They're my nephews." Patango tango pa

siya.

Dumating na rin sa wakas ang in-order ni Tita Thania na mga pagkain, we then
called it a day and ate. Bago umuwi ay sinabi ni Tita Thania na siya na raw ang
bahala sa iba pang details ng kasal at flower arrangements, wedding cake, at
reception together with Eve. Si Shaz naman ay sinabing magpapadala siya ng tauhan
niya para sukatin ang measurements ko saka ise-send na lang niya through email ang
design ng dress na gusto ko.

"So... malapit na pala ang kasal natin." Nakangiting saad ni Trevor saka niya
sinandal ang ulo sa balikat ko, nasa backseat kami ng kotse niya, apparently, may
driver kami ngayon at hindi siya nagmamaneho.

Akmang tatanggalin ko ang pagkakabaluktot niya sa akin nang sinuway niya ako,
humikab pa siya na parang antok na antok. "Hindi ka ba natulog?"

"I couldn't sleep."

"Bakit?"

"I'm just excited to plan our wedding. How much more kung kasal na talaga mismo?"
Pinikit niya ang kanyang mga mata na parang mabibigat na, "let me sleep for at
least until we arrive home, I want to rest." Siguro kaya niya ginamit ang driver,
'no? Para makatulog siya.

Hindi ako makakibo. Tumingin ako sa harapan though hindi nakakatakas sa peripheral
vision ko ang maamong mukha ni Trevor, mabilis siyang nakatulog. He must be really
tired and sleepy.

Noong nasa mansion na kami'y ginising ko si Trevor, he mumbled and slowly opened
his eyes, "andito na tayo." Sabi ko sa kanya.

Kumurap kurap pa siya bago umayos ng upo, he put his hand on his neck and shook
his head slowly, "I think I have stiff neck." He groaned.

Nanlaki ang mata ko, "ayan kasi! Bakit ka kasi natulog sa ganoong posisyon? Jeez!"
Ok. Maybe I'm overreacting, nagulat din ako sa sarili ko at hindi ko alam kung
bakit, kung noon wala akong pake kahit mamatay siya ngayon parang concern pa ako
kahit na stiff neck lang.

He chuckled. "I'm kidding."

"Hindi nakakatuwa." I rolled my eyes at saka padabog na lumabas sa kotse.

Si Trevor naman ay sumunod sa likod ko habang tumatawa, "you like me that much
that you're so concerned when I said I have stiff neck-"

Liningon ko siya saka sinamaan ng tingin sa sobrang asar, "yes, I like you that
much! Happy?"

Before I could take back my words, Trevor's jaw dropped. Noong nakabawi siya sa
sinabi ko ay mas lalong lumaki ang ngisi niya sa labi.

What the hell did I just say?!

Nagulat ako nang lumapit si Trevor, ako naman ay parang napako sa kinakatayuan ko,
"and you just realized that now?" He whispered.

Bigla akong tinaasan ng balahibo...

"I like you too."

***

Chapter 40

Chapter 40: The Meetup

Trevor POV
 I was shocked with the moment Diana confessed her feelings to me, maybe it wasn't
an intentional confession but the important thing is that she did, hindi nga ako
makapaniwala sa sinabi niya sa akin noon, she likes me. Sino nga ba naman ang hindi
magkakagusto sa akin? Ako si Trevor Montejarre!

Tumaas at nag-boost ang self confidence ko, dahil sa pag-amin niya sa akin, naging
mas sweet ako sa kanya. Ngayong alam na naming isa't isa na may feelings kaming
dalawa-it already feels like we're dating.

Probably. We must be dating, or maybe we were dating in the first place? Simula
noong pumayag siyang ikasal sa akin?

Ngayon ata o bukas susukatan si Diana para sa bridal gown niya, ako naman ay
necktie na lang ang kulang na iteterno sa suot ni Diana since I have the prescribed
attire for a groom, maaga akong umalis, si Diana naman ay tulog pa kaya naman nag-
bake na lang ako ng pie na kakainin niya kapag gumising na siya.

Nasa resort ako ngayon na malapit nang matapos sa renovation-siguro bukas tapos
na, dito gaganapin ang kasal namin ni Diana since ang gusto niya ay beach wedding,
I can't believe it-ilang linggo na lang ang hihintayin at ikakasal na kami. Maybe
three weeks left? Binibilang na lang ang mga araw. Finally, she'll be officially
mine. Finally, she'll have to use my surname.

Habang gumagala sa construction site ay biglang nag-ring ang phone ko kaya naman
tinignan ko ang screen nito only to find out Clare calling...

"I knew you'd answer! Hindi mo ako matitiis..."

Kumunot ang noo ko, I probably should have not answered, "problema mo?" Damn
obsessive girls. Masyado akong masaya para masira ang araw ko.

"Let's meet." Sabi ni Clare sa kabilang linya, kumunot ang noo ko. Did I hear
things right?

"Wala akong oras." Sagot ko naman sa kanya, may mga bumabati sa akin na
construction workers at tumatango lang ako sa kanila, naghanap ako ng mas pribadong
lugar and ended up sa tabing dagat. Pinagmasdan ko ang mga alon at ang paghampas
nito sa buhangin.

"How about if you agree that we meet today, then I'll stop bugging you." She
offered.

That got my attention. Kung papayag ako na makipagkita sa kanya, titigil na siya
sa pambibwisit sa akin? She'll finally be out of my life? Her offer seems to be
tempting, "fine, Clare. Make sure you keep your promise or else I'll really kill
you." Pagpayag ko.

She faked a loud cry and I cringed, nilayo ko ng bahagya ang phone ko sa tenga ko,
"of course, baby. Sa Deluxé Restaurant tayo mag-meet, 10AM. Don't be late or else
consider the deal broken."

Walang sabi kong tinapos ang tawag saka binalik ang phone sa bulsa ko, lumikho ako
ng direksyon at bumalik sa parking lot ng resort. Damn that woman. It's 9:30AM! She
expects me to be there in thirty minutes?

***

Diana POV
 Nagising ako dahil sa aroma ng pagkain, bigla tuloy akong nagutom. Bumangon ako at
nakita ang isang tray na may lamang pie, ngumiti ako ng wala sa sarili. It must be
Trevor who baked this. Speaking of him, mukhang maaga siyang umalis.

Agad ko itong kinain, it's delicious! Biglang nag-vibrate ang phone ko so I

checked it.

One message received.

Paris: HEY WAKE UP. DONT FORGET TODAY!!!!!!!!!!
delivered || 9:12AM

Doon ko naalala na ngayon pala ang araw na usapan namin na magmi-meet kami, and
it's already running late! Gosh! Bakit ba kasi ako nasarapan sa tulog? Lagi na lang
tinatanghali ng gising! Mabilis akong bumalikwas ng kama sa alas kwatro saka ako
tumungo sa banyo para maligo.

Napagdesisyunan namin ni Paris na mag-meetup since nagkaroon ng maraming

interruptions sa pagitan namin sa mga nakaraang linggo kaya nawalan kami ng oras sa
isa't isa, gusto ko na magkaroon kami ng quality time sa isa't isa together as
bestfriends.

Mabilis lang akong naligo, tumungo ako sa walk-in closet at kumuha ng beige shirt
at denim shorts, after getting dressed up, mabilis akong bumaba, noong nasa garahe
ako ay nakita ko ang driver ni Trevor na abala sa pagca-carwash sa isang mini
cooper, tch, hindi na naman nagpa-drive si Trevor sa kanyang driver?!

Oh wells. Might as well ask his driver to drive me. "Kuya, can we use any
available cars here? May lakad kasi ako."

"Saan po?"

"Deluxé Restaurant." Doon kami magmi-meet ni Paris, since family restaurant nila
iyon expected na na doon kami magkikita. Na-miss ko rin ang lalakeng iyon, mukhang
pre-occupied kami sa aming mga problema, sa akin kay Trevor, siya naman kay Mich.

Although I don't consider Trevor a problem already, he's more like the solution of
my problem. Simula noong umamin ako, bigla na lang nagbago ang pakikitungo niya sa
akin. Hindi na ako masyadong nasasakal sa possessiveness niya, although meron pa
ring mga times na nagiging possessive siya pero hindi na laging kadalasan.

Hinatid ako ng driver sa restaurant, tinanong pa niya kung hihintayin ba niya ako,
sabi ko naman huwag na lang since hindi pa niya natapos ang pag-carwash sa isa sa
mga sasakyan sa mansion, sigurado rin naman akong dala ni Paris ang sasakyan niya't
siya na ang maghahatid sa akin, pero wala pa ang sasakyan niya sa parking lot.
Tinignan ko ang orasan sa cellphone ko, 9:48. Mukhang napaaga ako kaya wala pa
siya.

Hindi ko maiwasang matawa, ako na late na nagising pa ang nauna? Ibang klase si
Paris.

Pumasok na ako sa loob ng restaurant at may waiter na giniya ako papunta sa isang
reserved table, mukhang namukhaan ako ng waiter, "Ma'am, hintayin niyo raw po si
Sir Paris dito." How did he managed to do that? Won't ask anymore, his family runs
this high class resto.

Tumango lang ako sa waiter, lumipas ang sampung minuto at wala pa siya. Nagbuntong
hininga ako, dalawang minuto pa bago mag-10AM. Paris is not the type who'll be
late.
 Sa sobrang bagot ko sa paghihintay ay tinamaan ako ng antok kaya naman mabilis
akong pumunta sa CR saka naghilamos para naman magising ang diwa ko. The cold water
worked. I dried my face with the hand blower sa gilid since wala akong dalang
panyo, funny right? Oh well, wala namang ibang tao dito sa CR maliban sa akin kaya
walang ibang makakakita.

Biglang bumukas ang pinto ng CR kaya naman umayos agad ako ng tayo at umaktong
nagsasalamin.

Tumingin ako sa babaeng pumasok at nanlaki ang mata ko noong namukhaan ko siya,
"Clare?" Is it just me o talagang lagi kaming nami-meet sa CR? Siya na ba si CR
Queen?

She looked at me, "uhm... Diana, right?" She giggled when I nodded my head. "OMG!"
Mabilis siyang lumapit sabay lapag ng pouch niya sa tabi ng salamin, bakit laging
makapal ang makeup niya? Is she a professional clown?

"Bakit ka andito?" Tanong niya sa akin.

"I'm going to meet someone." Nakangiting sagot ko.

"Same." Masayang sagot ni Clare.

Tinignan ko ang mukha niya nang may napansin, "hindi pantay ang foundation mo."

She gasped sabay recheck sa face niya, ngumiwi siya saka naglabas ng foundation.
"Gosh you're plenty! You have an eye for everything!"

Ngumiti lang ako.

Tumingin ako sa relo ko, 10:09. Uh-oh. Baka nasa labas na si Paris! Lalabas na
sana ako sa CR nang biglang tumunog ang phone ko, I checked and saw Paris calling.

"Hello Paris?" I asked.

"Diana? Asan ka?"

"Ah! Nasa CR ng restaurant, hinihintay mo na ba ako sa table? Natagalan lang ako

sa loob-"

"Sorry. Something really urgent came kaya hindi ako makakapunta, let's just
postpone our meetup, ha?" He said and ended the call without waiting for my reply,
I even heard Mich's voice sa background niya bago natapos ang tawag, napakunot
naman ang noo ko. Ano namang urgent iyan?!

Tumingin ako kay Clare na mukhang tapos na sa pag-retouch. "Sabay na tayong

lumabas." She offered, tumango ako't binuksan ko ang pinto saka kami lumabas.

"Trevor!" Napatingin ako kay Clare noong may lalake siyang tinawag-it must be the
guy she'll be meeting up, tinuro pa niya ito sa kanyang inuupuhan kaya naman
napadaan ang tingin ko sa lalakeng kapangalan ni Trevor-at... kahawig.

Napako ang tingin ko sa likod nitong lalake na kapangalan at kahawig talaga ni

Trevor. Kinagat ko ang babang labi ko, it can't be him.

Huwag kang lilingon. Huwag kang lilingon dito sa amin. Huwag...

Lumingon ang lalake at kumabog ang puso ko, "he's the guy I'll be meeting today!"
Masayang sabi ni Clare sa akin sabay hampas sa braso ko na parang tuwang tuwa,
"nasan ang guy na imi-meet mo?"

"He's not coming." Bulong ko at mukhang hindi iyon narinig ni Clare, nakatuon lang
ang buong atensyon ko kay Trevor. Ghad! Of all people, why him?!

Tumingin ako kay Trevor na napatingin din sa akin, siningkitan ko siya ng mata at
siya naman ay napatayo agad noong nakita ako.

"Oh huwag ka nang tumayo para sa akin." Masayang sabi ni Clare at saka lumapit kay
Trevor. Hindi siya pinansin ni Trevor na nakatingin lang ng diretsa sa akin.
"Something wrong?"

Napatingin si Clare sa direksyon kung saan nakatingin si Trevor at dumapo ito sa

akin, she frowned. "You know each other?"

I gave her a weak smile and glared at Trevor. "Why don't you tell her who I am,
Trevor?"

***

Chapter 41

Chapter 41: The Jealousy

Trevor POV

I didn't expect Diana to be here... with Clare. How did the two know each other?
Humugot ako ng malalim na hininga saka lumapit, mahigpit kong hinawakan ang kamay
ni Diana saka siya hinila without answering who she is, si Clare naman ay napakunot
ng noo dahil sa ginawa ko.

Hindi nagpumiglas si Diana sa akin, hinayaan lang niya akong kaladkarin siya
palabas ng restaurant, hindi ko alam kung bakit siya nandito... noong nasa harapan
na kami ng kotse ko'y tinignan niya ako ng masama.

"Baka hinihintay ka ni Clare." Malamig na sabi ni Diana sa akin.

"Bakit mo siya kilala?"

"Does it matter?" She retorted.

Binuksan ko ang pinto ng sasakyan saka siya pinapasok, wala naman siyang angal na
sumakay. Dumiretso ako sa kabila at umupo sa driver's seat.

Hindi ko alam pero natutuwa ako sa akto niya ngayon, I've never seen this side of
hers. "Diana..." tumingin siya sa akin saka siya bahagyang nagtaas ng isang kilay-
which failed-"are you jealous?"

Bigla siyang tumawa, "tignan mo nga naman! Ikaw na nakikipagkita sa ibang babae pa
ang may ganang magtanong nyan? Gago ka ba o sadyang gago lang talaga? Hindi ako
nagseselo-"

Bago pa man niya matapos ang kanyang gustong sabihin ay nilagay ko sa likod ng ulo
niya ang isang kamay ko, I pulled her head towards me at siniil ko ng malalim na
halik ang kanyang labi. Nanlaki ang mga mata ni Diana ngunit bigla itong pumikit,
matapos ang halik ay suminghap si Diana.
 "You're jealous." Ngumisi ako at namula ang tenga ni Diana, tumingin siya sa may
bintana upang maiwasan ang tingin sa akin. "You have to trust me, Diana. Clare was
just a fling."

"Dati mong fling? At hanggang ngayon nakikipagkita ka pa sa kanya?" Mahinang usal

niya.

I chuckled. "Damn, you being jealous makes me want you more."

Bahagya siyang natigilan dahil sa sinabi ko, "just drive the damn car." Malamig na
saad niya. Nagbuntong ako ng malalim na hininga.

"Saan mo gusto?"

"Sa lugar na wala ka." Pamimilosopo niya.

"There's no such place that exists, no matter where you go I'll be there."

She rolled her eyes, "balikan mo na ang babae mo." Akmang lalabas siya nang ni-
lock ko ang pinto, she tried to open the car's door but failed, "why did you lock
the car?!"

"Huwag ka nang magselos." Natigilan siya dahil sa sinabi ko, "the more you become
jealous, the more I want to kiss you."

Kumuyom ang kamao niya, "hindi ako nagseselos!"

"Huwag kang magselos, damn Diana, I know this is cheesy but you're the only
woman!" Nagulat ako dahil sa sinabi ko, I can't believe I said that.

Diana's head turned to face me, her jaw dropped, "h-hindi nga ako nagseselos..."

Ngumiti ako sa kanya, "ok, let's say na hindi nga, but with the things I'm seeing
right now... you are." Tumigil ako, "seeing you jealous makes me happy. Kailangan
ata kitang pagselusin araw araw para maging masaya ako."

Pinandilitan niya ako ng tingin kaya naman natawa ako ng mahina.

"But you know what makes me happy the most?"

Napatingin siya sa akin habang hinihintay ang mga susunod na katagang bibitawan
ko.

Hinawakan ko ang kamay niya kaya napatingin siya doon, "seeing you care makes me
happy the most."

***

Diana POV

The fact that I'm jealous makes me feel scared and the fact that Trevor is so sweet
makes me a little bit comforted. Oo, mahirap man aminin but I find him sweet
nowadays.

Dinala na lang niya ako sa may hanging bridge dahil ayoko pang umuwi, kaming
dalawa lang ni Trevor dito. Umupo kaming dalawa habang nakahawak sa lubid ng tulay
daanan, pinagmasdan ko lang ang rumaragasang tubig sa ilalim namin.
 Napatingin ako kay Trevor nang tumayo siya saka niya nilagay ang dalawang kamay sa
gilid ng labi at nagsimulang humugot ng malalim na hininga, "masaya ako dahil hindi
na lang ako mag-isang bumibisita rito!" Pagsigaw niya. "Masaya ako dahil may kasama
na ako sa tuwing gusto kong isigaw ang pakiramdam ko! Masaya ako dahil alam kong
may babae sa gilid na nakikinig sa akin sa tuwing pakiramdam ko'y walang may pake!"
Ang boses lang niya ang umaalingawngaw sa buong lugar. "Masaya ako dahil nagseselos
siya!"

"Hindi nga ako nagsesel-"

"Ssh!" Suway niya sa akin kaya natigil ako, "act like you're not here. Masyado
akong masaya kaya kailangan kong maglabas ng saya."

Tumango lang ako at tinikom ang labi.

"Masaya ako dahil kahit na kinamuhian niya ako'y nagawa pa rin niyang umamin na
gusto niya ako! Masaya ako dahil nakilala ko siya! Masaya ako dahil sa ikli ng
panahon ay napalapit ang loob namin sa isa't isa! Masaya ako dahil siya ang
papakasalan ko!"

Hinayaan ko lang siyang sumigaw, sa bawat linyang binibitawan niya'y lumalakas ang
tibok ng puso ko.

Pinikit ko ang aking mga mata at dinama ang simoy ng hangin, tumigil na si Trevor
sa pagsigaw. Naalala ko noong una kaming pumunta rito, kung noon ako ang naglabas
ng sama ng loob, ngayon si Trevor naman-pero hindi sama ng loob kundi kasiyahan.
Mabuti pa siya masaya.

Ikaw nga dyan kilig na kilig.

Tumayo na rin ako, "hindi ako masaya na lagi akong inaangkin ng isang lalake na
parang pagmamay ari niya! Hindi ako masaya dahil nakilala ko siya! Hindi ako masaya
pero nagawa niya akong pasiyahin..." Pabulong na sabi ko sa mga huling salita.

Napatingin ako sa mukha ni Trevor na seryoso nang hawakan niyang muli ang mga
kamay namin, pinilipit niya ang mga daliri namin at saka siya ngumiti, "so... hindi
ka na galit o nagseselos sa akin?"

Sa totoo lang, hindi ako galit sa kanya. Selos? Siguro kaunti lang...

"Let's go back." Saad niya, tumango naman ako at nagsimula na kaming maglakad
paalis sa lugar na ito. Napatingala kaming dalawa nang biglang umambon hanggang sa
lumalakas na ito't naging ulan.

Hindi pa nakakalipas ang sampung segundo ay para na kaming mga basang sisiw ni
Trevor na nakababad sa ulan, kahit na nanlalamig ay nagawa pa naming magtawanan
habang nagtatakbuhan sa gitna ng ulan at sa gitna ng gubat.

"Hahahaha!" Natigil ako nang bigla akong nadulas, mabuti na lang at nahawakan ni
Trevor ang kamay ko para panatilihin ang balanse ko.

Malapit na kami sa labas ng gubat at nakita na namin ang kotse ni Trevor, mabilis
kaming naglakad saka niya binuksan ang kotse't pumasok na kami para sumilong sa
ulan.

I was shaking wildly because of the coldness when Trevor groaned, napatingin ako
sa kanya, "bakit?"

Umiwas siya ng tingin, "wala..."

 Doon ko napansin na kanina pa niyang pinapaikot ang susi sa ignition ng sasakyan,
suminghap ako. "Don't tell me ayaw mag-start ng kotse?"

Humatsing ako habang giniginaw, basang basa talaga kami ni Trevor at hanggang
ngayo'y malakas pa rin ang ulan.

He turned his head to face me and nodded, I gritted my teeth to prevent more
shaking but failed, "n-namumula ka..." Saad ni Trevor, kinagat ko ang babang labi
ko at umiwas ng tingin.

"A-Ayos lang ak-"

Biglang nilapat ni Trevor ang palad niya sa may noo ko, "damn! May lagnat ka!" He
tried to start the car once more but failed, hinampas niya ang manibela na parang
natataranta.

"Ayos nga lang ako." Sa totoo lang, mahina ang immune system ko kaya mabilis akong
magkasakit.

"Hindi ka ayos!" Sigaw ni Trevor, nagiging mabilis ang paghinga niya, madilim na
ang labas siguro dahil sa ulan, he fetched his phone and tried to call, "walang
signal!"

Humatsing na naman ako, "a-ayos lang ako..."

Biglang bumigat ang mga mata ko, pinikit ko ito't naramdaman ang init nito. Nang
minulat ko ang mga mata ko'y nakita kong may kinuha si Trevor sa likod ng sasakyan,
it's a sweater.

Kinumot niya ang malaking sweater sa akin at naibsan naman kahit maliit lang ang
ginaw ko, tumingin ako kay Trevor nang buksan niya ang sasakyan, "I'll check if
what's wrong sa makina, aayusin ko lang ang kotse." Sinara niya ang sasakyan noong
lumabas siya at saka siya nagtampisaw sa ulan. Gusto ko siyang pigilan at sabihin
na baka magkasakit din siya pero nanghihina ako.

"Don't be s-sick, Trevor..."

***

Chapter 42

Chapter 42: The Hospital

Trevor POV

Noong nakababad na ako sa malakas na ulan ay binaling ko lang ang panlalamig,

binuksan ko ang nguso ng kotse at tinignan kung ano ang mali sa makina at ayaw
nitong umandar, nadumihan ng grasa ang kamay ko ngunit hindi na iyon mahalaga, ang
mahalaga ay umandar ang kotse at madala ko si Diana sa pinakamalapit na ospital.

Binuksan ko ang compartment sa likod ng sasakyan saka ko kinuha ang fixing kit,
halos manginig na ang panga ko dahil sa sobrang lamig isabay na ang malakas na ihip
ng hangin, may mga ginalaw galaw ako sa komplikadong mga katabi ng makina, hinayaan
kong linisin ng tubig ang maruming kamay ko kahit na may mga natitira pa rin.
 Sinara ko na ang nguso ng sasakyan at muling pumasok, I turned the key in the
ignition and the engine came to life. Halos tumalon ako sa tuwa noong umandar ang
kotse ngunit nang tignan ko si Diana ay naging maputla na siya, mas lalong naging
grabe ang panginginig niya.

I balled my knuckles into a tight fist at dahan dahang inangat ang aking kamay, my
hand was carefully pressed on her neck and it was hot. "Diana?"

Naging mabilis ang kanyang paghinga na tila ba nahihirapan siyang huminga, wala na
akong oras na sinayang pa, mabilis kong pinaharurot ang kotse papuntang ospital.

"Hang in there, ok? P-Pupunta na tayo sa ospital." Sabi ko sa gitna ng

pagmamaneho, hinawakan ko ang nanginginig na kamay ni Diana para pakalmahin siya,
saka lang ako bibitiw kapag magpapalit ng kambyo ngunit babalik din agad ang
paghawak ko sa kanya.

Sa buong biyahe ay tanging si Diana lang ang nasa isip ko, nakita ko na rin sa
wakas ang ospital, minulat ni Diana ang kanyang mga mata at saka ito nanlaki nang
makita ang ospital mula sa hindi kalayuan, "h-huwag..."

"Huh?"

Nagsimulang tumulo ang kanyang mga luha, "a-ayoko... huwag sa... o-ospital..."
Mahinang usal niya na tila ba nanghihina siya.

"No, kailangan mong ipatingin sa doktor."

Her eyes widened, "h-huwag..."

"Diana, this is for your own goo-"

"Huwaaaag!"

Napapreno ako bago pa man ako makalapit ng husto sa ospital, mabuti na lang at
walang sasakyang nakasunod, pinark ko ang kotse sa tabi at saka tumingin kay Diana,
biglang nanghina ang mga tuhod ko nang makita siyang umiiyak at nagmamakaawa.

"H-Huwag..." sabi niya habang umiiyak, "a-ayoko sa ospital... huwag..."

At that moment, it seems that she was broken and fragile. She seemed to be afraid
and she needed someone to protect her. She needed a man to hug her, wipe her tears,
and make sure she's worth loving. I could be that man, right?

I couldn't stop myself from hugging her. I let my shirt to be her hanky, to wipe
her tears. Hindi ko na kailangang tanungin pa but this woman is afraid of the
hospital. Hindi ko na siya tatanungin pa kung ano ang nangyari at bakit ganoon na
lang siya katakot sa hospital. She only needed me to be there.

"Ssh..." pagpapatahan ko sa kanya, "hindi na tayo sa ospital, ok? We're going

home."

Unti unting tumigil ang paghikbi niya habang hinahaplos ko ang likod niya para
patahanin siya, she let her head lie down on my body, "t-thanks..." she mumbled
under her warm breath bago siya nawalan ng malay.

***

Diana POV
 "Lolo! Huwag mo akong iiwan!" Paghikbi ko habang nakahawak sa kulbot na kamay ng
Lolo ko, nakapikit ang kanyang mga mata at tanging ang life machine na lang ang
bumubuhay at supurta sa kanya. "Huwag! Huwag niyong tanggalin ang makina! Huwag
po!"

May mga nars na umawat sa akin, tanging ang malakas na pag-iyak ko lang ang
naririnig sa silid at ang pagmamakaawa, "Ma'am, mas mabuti nang hayaan natin siyang
magpahinga, mas lalo lang siyang maghihirap kapag itutuloy natin ang kanyang
operasyon. Wala nang pag-asa ang Lolo niyong mabuhay, kailangan nang tanggalin ang
life machine." Sabi ng doktor ngunit walang pumapasok ni isang salita sa utak ko,
basta ang iniisip ko lang ay si Lolo. Maraming nakadikit na makina at tube sa
kanyang katawan...

Sa isang segundo ay namatay ang makina at naging isang straight na linya ang
kanyang heartbeat.

"Lolo! Huwaaaaag!"

Tinignan ko ng masama ang doktor at mga nars.

"Hindi ba't doktor kayo? Bakit? Bakit niyo pinatay ang Lolo ko?! Hindi ba't ang
trabaho niyo'y buhayin si Lolo? Mamamatay tao kayo!" Umiiyak na sabi ko.

~*~

Hindi ko alam na babalikan ko pala ang lugar na kinamuhian ko-ang hospital. Nasa
labas ako ng emergency room habang umiiyak na naman kasama sina Mama at Papa, lubog
kami sa utang dahil kay Lolo na pumanaw na, saan kami hahanap ng pera para dito?

"H-Hihingi na lang tayo ng tulong sa mga Montejarre..." sabi ni Mama kay Papa,
mukhang kanina pa silang nag-uusap at ako naman ay tulala lang. "Ang m-mahalaga
ay... mabuhay sila..."

Lumabas na rin sa wakas ang doktor at natigil sa pag-uusap ang mga magulang ko,
tumayo sina Mama at Papa ngunit ako'y nanatili lang na nakaupo, "a-ano po? Kumusta
na po sila?!" Nag-aalalang tanong ni Mama.

Nagbuntong ng hininga ang doktor, "wala pong nakaligtas sa kanila. Lahat sila'y...
patay na, masyadong malala ang natamo nila sa aksidente."

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa narinig ko. W-Wala na sila? Wala na ang dalawang
pinsan ko at si Tita? Kami na lang ng mga magulang ko ang natitira?! I keep losing
my love ones sa hospital. Ayoko na sa hospital. This place is hell.

Hindi ko alam pero biglang nagbago ang tingin ko sa paligid, bigla akong natakot
kaya naman tumakbo ako ng tumakbo palabas ng ospital, hinabol ako ng mga magulang
ko pero hindi ako tumigil hangga't sa may nabangga akong lalake, napaupo ako pero
tumayo pa rin ako at tumakbo kahit na paika ika.

"Diana!"

Minulat ko ang aking mga mata at nakitang nakahiga ako ngayon sa kama, tumingin
ako sa suot ko-isang large sized boy shirt na may tatak na Stay Hot. Sino ang
nagpalit sa akin?

Bahagya akong bumangon nang kumirot ang ulo ko kaya naman natigil ako, umayos na
lang ako ng higa, napatingin ako sa pintuan nang biglang bumukas ito, bumungad si
Trevor na nakahawak ng tray na may bowl na umuusok, "nilutuhan kita ng lugaw."
 Tumango lang ako, "sige." Paos ang boses ko kaya naman hindi na ako nagsalita pa.
Pinikit ko ang aking mga mata, pagod na pagod ang pakiramdam ko ngunit mas magaan
na ngayon hindi parang noong huli.

"I changed your clothes since it was still a little wet." Sabi ni Trevor, tumango
lang ako kahit na sa totoo lang ay marami akong gustong sabihin.

"Gusto mo bang subuhan kita?" Sabi niya sabay lapag sa tray sa may gilid ng kama
sa tabi ko.

Tumango lang ako dahil wala akong ganang gumalaw. Hinayaan ko siyang subuhan ako,
matapos ang dalawang kutsara ay umiling na ako, "busog na... ako..." I lied, kahit
na sa totoo ay wala akong gana.

"Hindi! Isa pang subo. Last na para may energy ka. Ok?"

Masarap ang lugaw niya pero wala akong appetite, pinilit ko kahit na ayaw
tanggapin ng katawan ko ang kainin ang huling kutsara ng lugaw, ngumisi si Trevor
saka siya may nilabas na medicine pagkatapos at pinainom ito sa akin.

After that, pinahiga niya muli ako at inayos ang comforter na nakakumot sa akin,
pinahid pahid niya ang basang face towel sa noo ko, satisfied, he stopped at humiga
sa tabi ko. Tumingin ako sa clock sa gilid ko. 3AM.

Napatingin ako kay Trevor na mukhang pagod na pagod at kulang sa tulog. Hindi ko
maiwasang makonsensya at matuwa at the same time, at this time he was taking care
of me and sacrificing his sleep for me. He even did the effort of cooking lugaw. In
a split seconds, bigla siyang nakatulog.

Lumunok ako saka ako tumingin sa tray sa gilid na may lugaw na mukhang mainit pa
rin. Humugot ako ng malalim na hininga at bumangon saka kinuha ang lugaw, kahit na
nanghihina ay sumubo ako hanggang sa naubos ko ito. Trevor did this, he made an
effort cooking instead of sleeping.

Ngumiti ako saka muling humiga.

"You should have had let me feed you."

Natigil ako saka tingin kay Trevor na nakapikit naman ang mga mata, "g-gising...
ka pa?"

He chuckled, "yeah."

"Bakit?"

"I'm your doctor, I need to look after you."

"M-Matulog ka na."

"I can't sleep knowing you're sick."

"Gagaling din ako..."

"Of course, I'm your doctor."

I smiled...

***
Chapter 43

Chapter 43: The Caretaker

Diana POV

The moment I opened my eyes I feel no longer sick, tila ba isang bula ang lagnat
ko't sakit sa ulo na biglang nawala which is why I'm glad, lumingon ako sa tabi ko
at nakita si Trevor na tulog, he never overslept until now. Siguro dahil nagpuyat
siya sa pag-aalaga sa akin.

He was only wearing boxer so his broad shoulders and toned chest was displayed,
mabilis ko naman siyang kinumutan ng comforter saka tumayo na. Maybe I'll just let
him have the sleep he deserves.

Lalabas na sana ako sa kwarto kasu napansin ko na parang giniginaw si Trevor,

"Trevor?"

He opened his eyes which was unexpectedly reddish, mukha siyang pagod at kulang sa
tulog. "D-Di.... Diana..."

Nanlaki ang mga mata ko at dali akong lumapit, pinatong ko ang kamay ko sa noo
niya only to find out that he's extremely hot, namumula na rin ang kanyang labi
pati na ang kanyang pisngi, nataranta naman ako. "D-Did you catch my fever?!"

Umiling siya, "must... be the rain."

Suminghap ako. Ngayong wala na akong sakit siya naman magkakasakit?! Hindi ko alam
pero natataranta ako, hindi ko alam ang gagawin ko. Oh god please don't let Trevor
die!

"Wait here! Huwag kang babangon!" Utos ko sa kanya at mabilis na lumabas, nakita
ko si Teresa mula sa hindi kalayuan na nagpupunas ng mga vases, agad akong lumapit
sa kanya para humingi ng tulong.

"Naku Ma'am, may sakit si Sir? Edi kailangan niyang ma-hospital!"

The thought of entering the hospital made me shiver, hindi ko alam pero bigla
akong natakot. What if I lose him there? Masyado nang marami akong nawala sa loob
ng ospital, just going back to those dark memories I kept in secret pained me, made
me more fragile and broken.

Umiling ako habang kinukuyom ang kamao saka ito bibitawan at kukumuyin ulit, hindi
ko kayang hayaan si Trevor na mapunta sa hospital.

"Salamat sa suggestion mo." Nagmamadaling sabi ko kay Teresa at mabilis na bumaba,

nagpa-drive ako sa driver papunta sa pinakamalapit na pharmacy at nagdalawang isip
pa kung ano ang gamot para sa lagnat. Diatabs? Neozep? Sus maryusep! Oh ghad!

"M-Miss, may I buy a medicine for fever?" Iyon na lang ang mga katagang binitawan
ko at binigyan naman ako ng babae ng tatlong espirin at dalawang tabletas, mabilis
akong bumalik sa mansion, pumunta ako sa kusina at may nakita pang tirang lugaw na
siguro'y niluto niya.

Pinainit ko muli ito bago kumuha ng mangkok, I took the rest of the aroz caldo at
naghanap ng tray, naglagay na rin ako ng pitsel na may lamang tubig at baso bago
tumaas at pumunta sa kwarto. Nadatnan ko si Trevor na halatang mabilis ang
paghinga, "k-kumain ka na ng almusal..."

I was thinking how to pay my debt to Trevor's good service to me when I was sick,
dahil sa kanya ay mabilis na nawala ang lagnat ko, ngayon na ang oras para bayaran
ang utang na loob ko sa kanya kahit na wala akong alam sa pag-aalaga sa may sakit.

Umiling siya, "w...wala akong gana."

"Bakit?"

"B-Baka mas lalo akong magkasakit..."

Sinamaan ko siya ng tingin, "ni-reheat ko lang ang tira mong lugaw, ano ka ba!
Hindi ako naglagay ng lason! Bahala ka hindi kita susubuhan nyan, kailangan mo pa
namang mag-almusal para mapainom na kita ng gamot na binili ko..."

Dahan dahan siyang bumangon, "oo na, subuhan mo ako." Ngumisi siya sa akin, tignan
mo nga naman, may sakit na nga nagagawa pa ring ngumisi. Ibang klase.

Pero kahit na ganoon ay masaya pa rin ako, looks like we won't be needing to go to
the hospital. I can take care of Trevor myself. Agad akong kumuha ng spoonful ng
pagkain niya saka siya sinubuhan, it took him five spoons before saying he's
finished, marami pang tira. "Tch, sayang! Kainin mo lahat!"

He shook his head, "I... I need to go to the CR." Inalalayan ko siyang tumayo't
maglakad papuntang CR, noong nasa harap siya ng toilet bowl ay bigla siyang
lumuhod, in a few seconds, he begun groaning. Oh my gosh! Sumusuka siya!

Agad akong lumuhod at saka ko hinaplos ang likod niya, he kept on puking the aroz
caldo he just ate, tumayo siya ng dahan dahan at saka siya nagmumog at nag-
mouthwash, inalalayan ko muli siya pabalik sa kama at saka siya pinahiga, "u-uhm...
medicine..." Sabi ko sabay pakita ng kanyang gamot.

He just nodded tiredly as I tear the wrapper of the med, naglagay ako ng tubig sa
baso saka binigay sa kanya ang dalawa, nilunok niya ang tablet at saka uminom ng
tubig.

He sighed, "it feels like my body is heavy." Humiga na siya at muling nagkumot,
inalala ko ang lahat ng ginawa ni Trevor sa akin, he placed a warm facetowel on my
forehead!

I don't know but I ended up doing the things Trevor did to me when I was sick.
Binantayan ko siya, hinayaan siyang matulog, kapag gigising tatanungin ko kung ano
ang gusto niya, tapos pinunasan ko na rin ang kanyang mainit na katawan to lessen
the heat.

Hindi ko nga namalayan ang oras at gabi na pala.

***

Trevor POV

Kahit na may sakit ako ay masaya ako. Hindi ko alam na magkakalagnat pala ako,
must be a late reaction sa matagal kong pagkabasa at tampisaw sa gitna ng malakas
at malamig na ulan. Kung ganito lang pala ang paraan para alagaan ako ni Diana,
gugustuhin ko na lang na araw araw akong magkakasakit.

Sure, noong inaalagaan ko si Diana naramdaman ko na lahat ng symptoms na siguro ay

may sakit ako pero mild lang kaya hindi ko pinansin, and it led to this.

"Do you want something?" Tanong niya nang gumising ako.

"Gusto kita." I pouted.

Umiling na lang siya, "seryoso ako."

"Me too..." Mahinang sagot ko, sinenyasan ko siyang lumapit, humakbang naman siya
palapit at umupo sa tabi ng kama, "give me your hand."

Nagdalawang isip siya pero agad naman niyang ginawa, agad kong hinawakan ang kamay
niya nang nilahad niya ito saka ako tumagilid ng higa, "pakamot."

She rolled her eyes, "let me guess, you want me to scratch your back?"

I chuckled lowly, "yeah..."

"Ok."

***

Chapter 44

Sorry if matagal na hindi ako nakapag update! May personal reason kasi which is
secret na lang. Babawi ako sa updates this month promise! Sa mga nagtatanong kung
ilang chapters ang gagawin ko, maybe 50-70. Depende po, ok? Anyways, enjoy muna!

Chapter 44. The Flowers

Trevor POV

Inis akong bumangon dahil sa ingay mula sa telepono ko habang si Diana naman ay
parang hindi naaapektuhan-which is not new. Bumalikwas ako sa kama, I grunted as I
answer the phone without looking to whoever was the frigging caller. Siguraduhin
lang ng kung sino mang tumawag na importante ang sasabihin niya at naisturbo ako sa
tulog! Sumasakit ang ulo ko!

"Kahapon pa kita tinatawagan!"

Nilayo ko ang telepono sa tenga ko saka nagbuntong hininga nang bumungad sa

kabilang linya ang nakakarinding boses, "what the hell Clare?!" Pabulong na saad
ko, making sure Diana won't wake up. I almost choked myself, kahit nga magsigaw ako
hindi siya magigising!

"Why did you do that sa harap ko? I was humiliated! Who is Diana to you? Cousin?
Bestfriend? Damn it, I thought she was pretty nice pero... umamin ka nga hooker mo
ba siya? Gosh, I'm going crazy right now, just tell me or else!"

I hissed at her reprimands, jeesh this is the reason why I'll only stick to Diana,
no more other girls, no more bad habits, no more womanizing. "None of the above."

Mas lalong lumakas ang pagsisigaw ni Clare kaya naman suminghal ako, "who is
she?!" She demanded, as if she needed the answer above all things.

"She's going to be my wife. So shut the hell up and stop bugging me, never lay a
finger to my Diana, this is my warning. And please, just fahking stop." Tinapos ko
na ang tawag bago pa man siya makasagot at in-off ko na rin ang telepono ko para
masigurado na kahit na tumawag ulit siya ay hindi na mag-iingay pa ang phone, ugh!
Kaumaga inaantok pa ako!

***

Diana POV

The next day, tumawag sina Mama at Papa just to check me up and my current
situation, though hindi na tulad noon na masama ang loob ko sa kanila dahil sa
pagpapasundo nila sa amin ni Trevor bilang mag-asawa, I don't know. I should be
still mad at them pero wala na, para ngang hindi ako nagalit sa kanila in the first
place.

They also told me na imi-meet nila si Shaz para magpasukat ng suot for the
wedding. Ako naman, I received a message mula kay Eve telling me na pupunta kami sa
isang flowershop para tumingin ng mga bulaklak na gusto ko, though hindi ako
mahilig sa flowers I just said yes dahil wala naman akong gagawin. Pampatay ng oras
na rin. At first, I was curious why suddenly since I thought sila na nina Tita
Thania ang bahala dyan but I didn't ask. Maybe I should also get myself involved
more in planning. This is my wedding we are talking about.

I wore a fitted short and green three fourths, then I tied my flannel polo shirt
around my waist. Dahil naiirita ako sa buhok ko, I tied it into a messy bun since
I'm really not good with having a decent clean hair tie when it's me doing it, pero
expert ako sa pagkukulot.

I slipped my feet into sneakers, apparently, Trevor is still sleeping. Though when
I checked his temperature while he was fast asleep, his fever had gone down to
37.5, medyo may sinat pa siya but I know he can manage himself already.

Hindi ko na pa inisturbo si Trevor sa kanyang pagtulog, I just wrote that I'll be

gone for a while out with Eve sa isang sticky note and sticked it sa noo niya, I
chuckled to myself when he groaned but did not protest or removed the sticky note
on his forehead. Grinning, I found myself taking a picture of Trevor without his
consent.

Bumaba na agad ako, sinalubong ako nina Auby, Jorie, at Teresa. Pansin ko lang
lagi silang magkasama? Ngumiti ako sa tatlo, hindi na sila nagtanong pa kung saan
ang lakad ko which is good dahil ayaw kong nai-infiltrate ang privacy ko.

Nagpa-drive ako papunta sa flowershop na usapan namin ni Eve, upon arriving,

sinabihan ko ang driver na hintayin ako at uuwi agad kami after this, paglabas ko
sa kotse, I saw Eve talking animatedly to a girl na mukhang flower arranger, noong
napansin niya ako ay kinawayan niya ako, "Diana!" She winked at me.

Lumapit pa ako mula sa kanilang kinakatayuan, "habang hinihintay ka namin I

already asked them to prepare all the best flowers for your beach wedding, mamili
ka na lang ng kung anumang gusto mo."

I fell silent and nodded, ang babaeng kausap naman ni Eve kanina ay tinuro ang
hilera ng mga makukulay na bulaklak, may mga gumagala pang paru-paro.

I really don't know the flower's names... "Uhm, pwede bang ituro ko na lang ang
mga bulaklak na gusto ko?"

Eve nodded. "No prob with that."

 Inassist ako ng flower arranger sa pagpili habang si Eve naman ay sumusunod sa
likod, sa gitna ng paglalakad ay may mga anim na ata akong napili, but what caught
my attention the most was the green rose that reminded me of Trevor's eye...

May green rose pala?!

"Nababad po sa green na food coloring ang stem niyan kaya naging green, dating
pure white iyan." Sabi ng flower arranger sa akin, ngumiti ako.

"I want this green rose."

"Nice choice!" Sabi ni Eve, "uhm... Diana! How about this one?" Tinignan ko ang
tinuro niya, it was a purple flower which is foreign to me, lahat ng bulaklak dito
ay hindi ko alam except for the rose, gumamela, and orchids of course. The rest,
mistery! "The color is almost like your eyes. Purple." Saad niya.

Napatango na lang ako, ok, maybe the best asset I have is my eye color, rare raw
kasi ang magkaroon ng purple eye color, hindi naman iyon sakit, it's just
hereditary genes. Hindi ko alam pero wala naman kina Mom or Dad ang purple eyes, I
guess namana ko ito sa genes ng ancestors ng family ko.

Though purple is really not my favorite color, I agreed. "Sige..."

Marami akong bulaklak na mga napili at lahat ay nalista ni Eve, after that,
nagkausap na naman sina Eve at ang flower arranger, Eve was giving instructions and
asking me if may gusto pa ba akong idagdag, I'll just shake my head.

Mabilis lumipas ang oras at natapos din, noong nakita ako ng driver na lumabas sa
flower shop ay agad siyang magmaneho para sunduin ako sa harap mismo ng shop,
"gusto mo bang ihatid na kita?" Tanong ko kay Eve.

Ngumiti siya, "no thanks, may isa pa akong client sa Tagaytay na ia-accomodate e."
She declined. "And Shaz will come, susunduin niya ako para sabay kaming pumunta,
you know, we both have the same clients when it comes to wedding. And she have a
car, so yeah."

Tumango ako at nagpaalam ulit. Umalis na ako.

On my way ay nadaanan ko ang Deluxé Restaurant and saw Paris with Michelle sa
entrada, I mentally hissed while the car I'm in passed them without them noticing.
Nagtatampo ako dahil hindi siya sumipot sa meetup namin, and here he was-with
Michelle. Nakakahalata na ako sa dalawa ha, sila na ba?!

I didn't tell the driver to stop the car, instead, I told him na gagasulinahan
namin ang sasakyan so we stopped over on the way sa gas station, upon seeing the
station's CR nagpaalam muna ako sa driver ko.

Pagpasok ko ay may isang babaeng nagsasalamin na agad na lumabas, pumasok ako sa

isang cubicle and did my thing, narinig ko ang pagbukas ng pinto ng CR so I'm
guessing may babae. After satisfying my human needs and necessity, lumabas na ako
sa cubicle, napaawang labi ako nang makita ang babaeng nagsasalamin.

We always meet sa comfort rooms. Does she need comfort? Is this a thing called
coincidence? Is she supposed to be some sort of CR Queen to my life?

"Clare?"

Tumingin siya sa akin ng mataray at ngumisi ng malademonyo mula sa salamin ng CR

as she apply a lipstick, "Diana." She flashed her teeth at may napansin ako.
 "Di ba ang lipstick para sa labi lang? Bakit may lipstick stain sa ngipin mo?"
Nagtatakang tanong ko.

Her eyes widened as she look closer at the mirror, she suddenly wiped her front
teeth to remove the unwanted red stain. She sighed habang namumula ang tenga, "this
is war." She whispered before flipping her hair to my face and walking out.

What was that?

***

Chapter 45

Chapter 45: The Revelation

Diana POV

Three more weeks to go before our wedding. Pinakita na rin sa akin ni Shaz ang
design ng bridal dress ko at nagustuhan ko naman kaya naman nagpatahi na kami, same
goes to those who will be involved sa entourage, tumawag kanina sina Lolo Tiburcio
at Lola Thalia, they wanted to say their best regards for us in advance and a lucky
future.

Kasalukuyan kaming nasa isang family dinner, nandito pareho ang mga magulang namin
ni Trevor, this reminds me of a complete deja vu and nostalgia, I remembered that
first dinner we had. Hays. So much time had passed...

Tumikhim si Papa kaya naman napatingin kami sa kanya, ngumiti siya sa akin, "so
Diana, saan niyo balak mag-honeymoon pagkatapos ng kasal?"

Naubo ako ng bahagya dahil sa biglang tanong niya, what the hell?! Ok, maybe
naisip ko na ikakasal na kami but I never considered the chance of Trevor and I
having a honeymoon, ok, so maybe after marriage we'll have the rights, but...

"It's not good to rush things, Pa." Singit ni Trevor, I wanted to agree to him but
the fact that he used that title to Dad earned him a glare from me.

Since when did he start calling my Dad as his Pa?!

Pinaikot ko na lang ang mata ko, hindi iyon nakatakas sa paningin ni Trevor kaya
naman ngumisi siya bilang ganti, "so..." he started, "anong gusto niyong apo?" He
asked out of the blue.

"I want a boy." Sabay na sagot ng mga Papa namin.

"A twin." Tita Thania smiled dreamily. I almost choked my own saliva, our
attention turned to Mom and waited for her answer. I also never considered the
chance that we'd have our kids. Damn. Ang kasal lang ang nasa isip ko at hindi ang
mga possibilities at outcomes na maaaring mangyari after that.

Isn't it too early for that? Bigla akong pinagpawisan ng malamig, binaling ko na
lang ang kaba ko sa pagnguya ng pagkain.

Mom smiled, "triplets."

 Saktong sinabi iyon ni Mama ay umiinom ako ng tubig kaya naman napaubo ako, para
lang naman akong nalunod sa dagat, iyon nga lang hindi ako lumalangoy. Nanlaki ang
mga mata ko habang silang lahat naman ay nagtawanan.

"Oh my gosh, Mom!" Suway ko sa kanya. She just laughed at my reaction.

"Uhm, sure Ma. I'll do my best to give you triplets." Trevor smirked.

Nalaglag ang panga ko.

***

"Tatlong linggo na lang." Trevor smiled at me. "So... may gusto ka bang puntahan?
Let's enjoy our life before marriage. Let's make our stories na ikekwento natin sa
mga kids natin in the future."

Tumaas ang isang sulok ng labi ko in a mocking manner, "mga kids?"

He nodded. "Triplets, remember?"

Namula ang pisngi ko. Agad kong binaling ang atensyon ko sa sketch pad ko at saka
gumuhit, "I want to go..."

"Where?"

"Concert ng EXO, Big Bang, One Direction, ni Taylor Swift, Adele, basta!"

He chuckled. "Concert lang pala ang hanap mo e." Tumayo si Trevor mula sa
pagkakaupo sa kama at saka siya humarap sa akin. Inagaw niya ang sketch pencil ko
at bahagya itong itinapat sa labi na parang kakanta.

"What do you think are you doing?"

He smirked. "I'll give you a free concert, it'll be rare. Iyon nga lang walang EXO
o Big Bang, I have no idea of them." Humugot siya ng malalim na hininga, "I've got
a fire for a heart, I'm not scared of the dark... wait... ano na sunod na lyrics?"

Bago ako sasagot ay tumuloy siya sa pagkanta, ginawa pa talaga niyang mic ang
pencil? "If I didn't have you there would be nothing left, the shell of a man who
could never be his best-" wait! He just skipped! Madaya!

Doon na ako nagsimulang humagalpak sa pagtawa, okay, maybe Trevor is a good singer
pero nilalaro niya ang boses niya kaya naman natatawa ako. Feeling ko tumakbo ako
ng ilang kilometro sa pagtawa e, Trevor sang random songs and I can't just believe
this happened.

Noong kumalma na ako ay umupo sa tabi ko si Trevor, "never thought you'd be more
beautiful when you laugh like that." Napatingin ako sa kanya at napatigil, para
akong na-magnet ng berdeng mata niya, lumunok ako.

"U-Uhm..." I awkwardly looked away.

Ngumisi si Trevor, "so... maganda ba ang concert ko?"

"Ok lang naman."

"Ok lang?"

I chuckled, "so far... it's the best concert I've seen."

 Biglang tumunog ang phone niya kaya naman naisturbo kami, he stood up and answered
the call, pumunta siya sa may veranda at nakipag-usap, mukhang seryoso ang usapan
dahil biglang sumeryoso si Trevor at naging itim ang aura niya.

Noong lumabas siya ay malamig ang ekspresyon niya, lumunok ako, "sino iyon?"

"May pupuntahan lang ako." Seryosong sagot niya sa akin, bago pa man ako makasagot
ay nakalabas na si Trevor sa kwarto.

Kumunot ang noo ko.

***

Trevor POV

Mahigpit ang hawak ko sa manibela habang naglalaro sa isipan ko ang usapan namin
ni Clare sa telepono.

"I know your secret." She chuckled.

"Ano ang pinagsasabi mo?" Malamig na sagot ko sa kanya, mahigpit ang hawak ko sa
telepono.

"Didn't know you'd be that kind of a man, Trevor. I knew it, it's not Diana you
want, it's her background. Right? How about I let you have her background and you
can have me."

"What the fahk are you talking about?"

"Never thought I'd use blackmail against you but I swore to myself I'd get you by
hook or by crook." Tumawa si Clare, "alam ko ang dahilan kung bakit si Diana ang
napili mo, because her background suits the best to ensure na hindi mawawala sa iyo
ang kayamanan mo. In short, she's just an asset you need to ensure no liability
will come in the future, para hindi mapunta sa iba ang kayamanan mo. It's a deal
with your Dad, right? Because he was afraid na ipagpapatuloy mo lang ang womanizing
mo."

Natigil ako, "that's not true."

"Oh really? Paano kaya kung malaman ni Diana ito? For sure mabibigla siya,
magagalit, at... iiwan ka niya. Takot ka nang maiwan, hindi ba? Natakot ka nang
maiwan because of me, remember Trevor, ako ang first love mo, I'm better than
Diana! I'm sorry kung iniwan kita noon, pero bumalik naman ako, ah?"

Nagdilim ang tingin ko, "stop, you're not making any sense, that was ten years ago,
kung iyon ang rason mo kung bakit, then just stop, give up. Masaya na ako. Can't
you see?"

"You'll be happier with me, I know you know that better than anyone. Tell me,
dalawa ba ang purpose ni Diana sa iyo? Una, para hindi maangkin ng iba ang mga
pagmamay ari mo... pangalawa, panakip butas ko? I know deep down mahal mo pa rin
ako and you're using Diana. I need to tell Diana ASAP."

"Don't you dare, Clare."

Tumawa siya, "of course." She mumbled. "Susundin ko ang utos mo. Hindi ko ibubulgar
ang sikreto mo kay Diana, I'll keep my mouth close, pero ang lahat ng utos mo ay
may kapalit." Tumigil siya. "Nothing is free today."
"Ano ang kapalit?"

"Have sex with me."

***

Chapter 46

Chapter 46. The Delay

Diana POV

I tried calling Trevor for so many times but he was not answering his phone,
hangga't sa dumating ang puntos na in-off na niya ang kanyang cellphone kaya hindi
ko na siya ma-contact. Hindi ko alam pero nag-alala ako, halata naman ang galit
kanina sa kilos niya at halata ring nagpipigil siya. The fact that I learned that
he drived in that state made me shiver... and nervous.

I tried dialing his number again pero wala talaga, I frustratedly gripped into my
phone and let out a heavy sigh, "bakit kaya siya nagkaganon? Saan kaya siya
pupunta?" Tanong ko sa sarili ko.

Natigil ako aa pagmumuni muni nang bumukas ang pinto ng kwarto, bumungad si Jorie
na may hawak na tray, "meryenda, Ma'am." Nakangiting saad niya sa akin, nilapag
niya ang meryenda sa may coffee table ng kwarto.

Tumango naman ako sa kanya, paalis na sana siya nang tinawag ko siya kaya naman
lumingon siya, "ilang taon ka nang naninilbihan dito, Jorie?" Takang tanong ko sa
kanya, ewan ko ba, basta gusto ko lang ibaling muna ang atensyon ko sa ibang bagay
maliban kay Trevor, sa tuwing iniisip ko kasi siya ay sumasama ang pakiramdam ko,
na para bang may senyales na may masamang mangyayari.

Ngumiti siya, "kami nina Auby at Teresa ang pinakamatagal nang naninilbihan,
simula noong napatayo ang mansion ay andito na kami nagtatrabaho," tumango tango pa
siya, "kolehiyo pa noon si Sir Trevor, bago napatayo ito ay sa mga magulang niya
kami nagtatrabaho, malaki ang utang na loob namin sa pamilya Montejarre."

So even his family is a good kind like the Silician grandparents. Ngumiti na lang
ako, "kung ganoon, bakit parang ang bata mo pa?"

She smiled, "dalawampu't anim na ako Ma'am, may sampung taon na akong naninilbihan
sa pamilya Montejarre."

"Hindi ka nag-aral?"

Umiling siya, "kahit man na gustuhin ko Ma'am ay wala namang pera, kailangan kong
magtrabaho lalo't may pamilya akong binubuhay, sa akin na lang umaasa ang mga
kapatid ko't magulang, sa aming dalawa ni Teresa."

Nagkaroon kami ng mahabang usapan, marami rin akong nalaman kay Jorie, hindi ako
makapaniwala sa sobrang bata pa niya noong nagtatrabaho siya, I mean she was 16
when she started working as a housemaid?!

Matapos ang usapan namin ay nagpaalam na siya sa akin at sinabing may aasikasuhin
pa daw siya, bigla ko na namang naalala si Trevor. Deym! Nakalimutan ko na siya
kanina e!

Pinikit ko na lang ang aking mga mata, I have an intuition that something bad is
about to happen, umiling ako, nothing bad will happen.

"Asan ka na ba, peste ka?" Sa sobrang kakaisip ko sa kanya'y kumirot ang ulo ko.
Napalakas ata ako ng sigaw sa sakit kaya naman biglang pumasok si Teresa na
siguro'y nagkataong naglilinis lang sa labas.

"M-Ma'am, ayos ka lang?"

Napasapo ako sa gilid ng noo ko, "biglang sumakit ang ulo ko..."

"May migraine ka ba?" Tanong niya sa akin at mabilis akong umiling.

"Siguro dahil lang ito sa kakaisip ko sa kanya." I blurted out.

Ngumisi si Teresa ng mapanukso, "ayiieh si Ma'am talaga, in love na kay Sir ng

bongga! Hindi na lang puso naaapektuhan kundi pati pag-iisip!"

Namula ang magkabilang tenga ko, kahit papaano ay nawawala na ang sakit pero
nahihilo ako, "may gamot ba para sa sakit sa ulo?"

"Ma'am naku, kung si Sir iyan baka mas gugustuhin niyang ipatingin ka na lang sa
doktor, overprotective pa naman siya." Patango tangong suhestyon ni Teresa,
"ipahatid na lang kaya kita kay Manong Sid sa hospital? Iyong driver."

Hospital... hospital... h-hospital...

Mabilis akong umiling dahilan upang mas sumakit ang pagkirot ng ulo ko, "n-no..."

Nanlaki ang mata ni Teresa na tila ba nakakita ng multo. "Dumudugo ilong mo!"

***

Trevor POV

I parked my car sa tabi ng apartment building ni Clare, mabilis ang paghinga ko

dahil sa galit na kanina ko pang tinitimpi, in-on ko na ang phone ko't tinawagan ko
si Clare, "where are you?" I shouted upon her answer.

"Wow, excited much? I can see your car down there," She chuckled. "Nasa apartment
number 28 ako sa third floor, like the usual place."

Pinikit ko ang mga mata ko, I'm sorry Diana, I'm sorry because I have to do this.

Lumabas na ako sa sasakyan, sa bawat hakbang ko ay bumibigat ang mga paa ko na

tila ba may nagpipigil sa akin, na tila ba pinipigilan ako ni Diana at sa kaloob
looban ko ay may nagsisigaw na mas mabuti na lang na malaman ni Diana ang lahat.

And what? And you'll lose her?

I'm too afraid to be left out again.

Noong nasa ikatlong palapag na ako ng building ay nakita ko agad ang unit ni
Clare, tumigil ako sa harap ng pintuan nito't nagdalawang isip.

It'll only be a sex. Just that.

 Kumatok na ako at mabilis na bumukas ang pinto, bumungad si Clare na nakasuot ng
itim na lingerie na seductive at showy, kung noon ay nalaglag na sana ang panga ko
at titigasan ako pero wala na ngayon.

Ngumiti siya na parang nang-aakit, "pasok... ka..." she made it sound dirty.

I hissed. "Keep your promise or else I'll kill you."

"Kill me in bed?" She grinned at me as she throw herself to me when I finally

entered the apartment, napasandal ako sa may pinto.

Bahagya kong nilayo ang mukha ko sa kanya na tila ba nandidiri, "I'll only do this
fast." Pikit mata kong gagawin ito, para protektahan ang relasyon namin ni Diana,
to protect her.

"Nah, we have to take things slowly..." Lumuhod si Clare saka niya tinanggal ang
pagkaka-zipper ng pantalon ko, "you're not hard but it's still big." She bit her
lip.

Kumuyom ang kamao ko, fahk I feel like a gone boy!

Mariin akong pumikit, Clare chuckled, "let's do it in bed already, and let's get
you naked." Hinila ako ni Clare papuntang kwarto niya, mabilis ang tibok ng puso
ko, I don't know if I can still look into Diana's eye after this.

Hiniga ako ni Clare sa kama at pumaitaas siya sa akin, her lips played into my
neck up to my chin and up to my li- natigil kami nang tumunog ang phone ko, "aysh,
isturbo. Answer it, damn!" Clare hissed.

I sighed in relief, I thought I'd kiss a girl who might had sucked a thousand of
pricks!

Tinignan ko kung sino ang tumatawag, it was Diana.

Natigil ako.

"Answer it na para wala nang isturbo later!" Clare demanded.

Kinagat ko ang babang labi ko at saka sinagot ito.

"Sir! Sir! Si Diana nahimatay!"

***

Chapter 47

Chapter 47: The Aftershock

Trevor POV

Diana fainted?

Humigpit ang hawak ko sa telepono ko at nahalata naman iyon ni Clare na naka-

dekwatro ng upo sa gilid ng kama, hindi ko siya pinansin, sa halip ay inayos ko ang
sarili ko't mabilis na lumabas sa kwarto without her consent.
 "Send her to the hospital!" Giit ko sa kasambahay, I think she's Jorie.

"O-Opo Sir..."

Mabilis ang pagtibok ng puso ko at tila ba ito lang ang simula ng lahat at may mas
malala pa, is this karma speaking? "Pupunta na ako sa ospital. Ok?" Sabi ko sa
kasambahay saka tinapos ang tawag, sumunod pala si Clare sa aking paglabas nang
hindi ko napapansin, pinagtaasan niya ako ng kilay.

"Pupunta ka sa ospital? Bakit? Aren't we supposed to make out?"

Nagtagis ang bagang ko at sinamaan ko siya ng tingin, "at first, nataranta ako sa
pagdesisyon at hindi ko gaano pinag-isipan ito dahil sa takot na maiwan kaya
pumayag ako sa gusto mo, but heck no! Not anymore. I'd rather have Diana know
everything that let her live a life of lies and secret, I'd rather lose her by
being real and fight to win her back. So go on, tell her everything. Baka gusto mo
ako na mismo magsabi sa kanya?"

Natigilan siya sa sinabi ko. She faked a laugh, "you're a good joker." She denied.

I clenched my jaw. "We're not going to do sex anymore, siguro ikaw nga ang first
love ko, but I've moved on already years ago, hindi panakip butas si Diana, hindi
lang siya basta bastang asset sa buhay ko na papakasalan ko para hindi mapunta sa
iba ang mana ko, she's more than that. So Clare, I want to tell you I respect you
as a woman, so have respect to yourself."

Luhaan akong tinignan ni Clare, "tell me, I'm still the one, right?" She pleaded.

Umiling ako at matigas ko siyang tinitigan sa mukha, "our history was over a long
time ago."

Bago pa man siya makasagot ay tumalikod na ako't lumabas sa apartment, mabilis

akong tumakbo pababa sa building saka sumakay sa sasakyan ko, I drove my way to the
hospital while only thinking of Diana...

Possibilities flashed into my head and I shook them away.

What could be the reason why Diana suddenly fainted?

Biglang pumasok sa isipan ko kung gaano katakot ang itsura ni Diana noong nalaman
niyang sa ospital kami pupunta, napakagat ako ng babang labi ko.

She's afraid of hospitals and I just remembered it now.

Shit.

Mabilis kong pinaharurot ang kotse ko hangga't sa nakarating ito sa ospital,

nakita ko agad ang isa sa mga sasakyan ko na naka-park so ibig sabihin ay nasa loob
na si Diana.

Lumabas na ako't tumungo sa loob, "please be fine..."

***

Diana POV

After the nosebleed, ano nga ba ang nangyari? Biglang nandilim ang tingin ko't mas
lumala ang sakit ko sa ulo, black spots suddenly invaded my vision, para ngang
bumabaliktad ang tingin ko at parang antok na antok ako.
 Hindi ko alam pero ayoko ang amoy ng lugar, it makes me feel uncomfortable. Asan
ba ako? The more I want to open my eyes, the less my body responds na tila ba may
ibang sumanib dito na nagpipigil. Na tila ba wala akong enerhiya para gawin iyon.
So my eyes stayed close. I stayed still.

The last thing I remembered was Jorie shouting in panic when I suddenly collapsed.
Iyon na lang.

"Doc, ano ang resulta?" I heard a faint voice that shrills off concern out of
nowhere, pamilyar ang tinig nito at hindi na kailangang tanungin pa kung sino, it
was Trevor, the familiarity is vivid.

"Negative naman lahat ng resulta, wala siyang sakit, what happened is just an
aftershock." Sagot naman ng isang lalake na tinawag nyang Doc...

Doc?

Bumilis ang pintig ng puso ko.

The familiar smell I hated the most invaded my nostrils, don't tell me... nasa
ospital ba ako? I wanted to run, I wanted to stand and escape this hell but my feet
won't let me, I can't feel my own body.

"Aftershock? Ano ibig mong sabihin?" Trevor groaned.

"Before I answer that, nakakatulog ba ang babaeng iyan ng mahimbing?"

"Babaeng iyan? How dare you address my wife like that!" Galit na tugon ni Trevor,
I wanted to open my eyes but can not. Damn my body seems not to respond to my will,
na tila ba parang mas gugustuhun ko pang matulog.

"Ok, I'm sorry for that," sagot ng kausap ni Trevor, "so? Does she have enough
sleep?"

"Bakit mo tinatanong iyan sa akin? Laging tanghali ang gising ng asawa ko, she
have more than enough sleep!"

"But the test states that she lacks a lot of sleep and she is stressed, siguro
iyon ang rason kung bakit laging tinatanghali ang gising ng missis mo, Sir. I think
she have sleeping disorder." Sabi ng lalake, the tone is much the same as the
doctor.

Doctor... napaisip ko, nasa ospital ba talaga ako? The more I think the less I
want to believe. But believing won't make any point when the truth is obvious.
Bigla akong nagpanik, oh my gosh, please no...

Naramdaman kong may humaplos sa buhok ko, bumilis lalo ang tibok ng puso ko, "why
would she lack sleep and be stressed?"

I lack sleep because I keep on thinking about you and us. I am stressed because
our wedding is soon and possible what ifs are playing inside my head.

"Siguro maraming tumatakbo sa isipan niya, as you can see, she had a nosebleed
which is a proof that her lack of sleep weakened the membranes of her nose and as a
result, she had bleeding nose. She also fainted due to severe tiredness and
fatigue. I recommend we give your wife a proper sleep and rest with sleeping
pills."
 Please get me out of this place... the smell of this place hit me to confirmation.
Kahit na hindi ko magalaw ang mga mata ko ay alam kong nasa hospital ako. This is
the smell I hated the most.

Hindi ko alam pero hinugot ko ang lahat ng lakas ko para buksan ang mga mata ko,
it helped but it was hard, nagulat si Trevor na nasa gilid pati ang usap niyang
nakasuot ng white lab at nakahawak ng papers, "Diana?" Gulat na tanong ni Trevor sa
akin.

Nanginig ang katawan ko habang nililibot ng tingin ang paligid, nanghihina ang
katawan ko ngunit pinili kong tumayo habang nakahawak ang mga kamay sa may pader
bilang supurta, "g-get me... out... of this... p-place..."

And with that, I fell into his arms.

Biglang bumalik ang lahat ng masasakit na alaala na naging dahilan upang matakot
ako sa ospital, I lost too much people here who were precious to me. This place is
hell.

Mabilis ang paghinga ko, alam kong nakasandal ang ulo ko sa dibdib ni Trevor at
nararamdaman ko pa ang pitik ng puso niya, I don't know but it helped to calm me
down a bit, his heartbeat seemed to sooth me and erase away my worries.

"T-Trevor..."

"Ssh, I'm here. I'm here."

***

Chapter 48

Chapter 48: The Phobia

Diana POV

"Ssh, calm down. Ok?" He cupped my face with his hand and forced me to look at
him, hindi ko napansin na may mga luha na palang tumutulo sa pisngi ko.

"Ano ang nangyayari sa kanya?" Biglang singit ng doktor.

Nagbuntong hininga si Trevor, "I guess she's afraid of the hospital." Nakikita ko
sa mukha niya na parang sinisisi niya ang kanyang sarili. Binaling ulit ni Trevor
ang atensyon niya sa akin, "you'll be fine, andito lang ako. Ok? Aalis din tayo
agad dito." He promised.

Nang ibaba ni Trevor ang kanyang mga kamay ay isinandal niya ang ulo ko sa kanyang
dibdib na matigas, "wala akong dalang panyo kaya gamitin mo na lang ang shirt ko
pamunas ng luha mo. Stop crying now, ok?"

Suminghot ako at tumango, hindi ko alam pero nakakatulong ang ginagawa ni Trevor
sa akin. Medyo tumatahan na rin ako.

"If there are bad memories that you had to make you hate the hospitals, forget
them and just think of me. Don't think of anything else." Trevor mumbled.

We stayed like that for a minute as Trevor settle things with the doctor, mahigpit
ang pagkakahawak ng kamay ko sa shirt niya na tila ba ayaw ko siyang pakawalan, na
tila ba kapag hindi ko siya hahawakan ay babalik na naman ang pagkatakot ko sa
lugar na ito.

I just want to leave this place fast.

"Andito na lahat ng gamot na kailangan niya." Sabi ng doktor at mukhang may

binigay itong papel na may reseta kay Trevor, "make sure she drinks the pills
before she goes to sleep."

"Ok. Iyon lang ba lahat?" Nagmamadaling tanong ni Trevor. May sinabi pa ang doctor
bago niya sinabing ok na kaming umalis, upon hearing that ay dali akong tumayo,
sumunod naman si Trevor, noong nakalabas na kami sa ospital ay agad akong
nagpakawala ng malakas na buntong hininga, finally! Relief flooded my emotions.

"Diana." Napatingin ako kay Trevor at may tinuro siyang sasakyan sa parking lot,
"sakay na."

Tumango ako at agad na sumunod, noong nakasakay na kami sa kotse ay agad na

pinaandar ito ni Trevor, "bakit hindi ka pa nagmamaneho?" Takang tanong ko dahil
halos isang minuto na ata ang nakalipas at hindi pa kami umaalis.

Siningkitan niya ako ng mata, "if you are afraid of hospitals then make sure to
keep your body healthy. And losing too much sleep isn't helpful."

I sighed. "Aye."

"Another thing, I'm sorry. It was my fault for bringing you sa hospital." Umiwas
siya ng tingin, halata naman ang sinseridad sa boses niya. It wasn't his fault that
I'm afraid of the hospital, trauma lang siguro ito for the past encounters. So he
had nothing to be sorry of but maybe I can take advantage of it.

Ngumiti ako, "papatawarin lang kita kung... ililbre mo ako, I want to eat lunch
outside, gutom na ako."

"Yeah, sure." Nakangising sagot ni Trevor sa akin, "let's take you to Deluxé
Restaurant for a date."

"Date?"

***

Trevor POV

"Bakit hindi ka pa lumalabas? Andito na tayo."

Umiling siya, "ayoko. Look at me!" Sabi niya sabay turo sa kanyang sarili, "I look
like a mess!" Sabi niya sabay turo sa kanyang magulong buhok, gusot gusot na damit
na may kaunting bahid ng dugo at eyebags.

"You still look beautiful though."

Umiwas siya ng tingin, "basta. Magmumukha akong pulubi kapag papasok ako dyan sa
restaurant nina Paris! Saka nakakahiya!"

"I thought you wanted to eat." I sighed.

"Oo naman, pero hindi sa ganitong itsura!"

 "Iyon naman pala e, gusto mong kumain. So what if you look like that? Hindi naman
ang itsura mo ang kakainin natin. I don't care if you look like a mess for as long
as I'll be the only guy to look at you and see your true beauty."

Nakita kong tumaas ang isang sulok sa labi ni Diana mula sa labas ng kotse, sa
wakas ay binuksan na rin niya ang pinto ng kotse't lumabas, yumuko pa siya, "I'll
only be going in this state because I am hungry." Bulong niya habang namumula ang
kanyang tenga.

"Right."

Noong pumasok na kami sa loob ng restaurant ay pinagkatinginan si Diana at

halatang may mga nagpipigil ng tawa, sinamaan ko lang sila ng tingin at agad naman
silang natakot at umiwas ng tingin.

"Sir, may reservation po ba kayo?" May isang waiter na biglang sumulpot.

"None."

Tumango siya, "ok Sir, then I'll be taking you to a free table."

Sinundan namin ang waiter, upon finding our seat, agad naman kaming um-order ng
pagkain, "hmm... asan kaya si Paris? Naku sana hindi niya malaman na nahimatay
ako."

I hissed. "I hate it when people talk about other persons when I'm there. It makes
me feel like I'm not worth their time."

Diana rolled her eyes, "I'm just worried about my bestfriend, ok? Baka mamaya
susugod na naman siya sa ospital."

"Before you worry about others, worry about yourself first."

***

Diana POV

"Ok po." Sarkastikong sagot ko kay Trevor, noong dumating na ang order naming
pagkain ay agad akong kumain, kanina pa akong nagugutom eh!

"Tell me, bakit ka nagpupuyat?"

Natigil ako sa pagsubo ng pagkain at saka ko nilunok ang pagkain ko, bahagya akong
tumingin kay Trevor na nakataas ang isang kilay sa akin na parang dinedemanda niya
sa akin ang sagot.

"A-Ano..."

"Ano?" Trevor shrugged.

"Ahh ano ulit ang tanong mo?" I bought time...

He sighed. "Look Diana, just tell me the reason why."

Umiwas ako ng tingin. "Kakaisip sa atin." Mahinang sagot ko.

"What? Hindi kita narinig." Pagpapaulit niya.

"Wala nga eh!" Namumulang sagot ko.

 Trevor smirked. Doon ko na nakuha ang lahat, he was teasing me! Sinamaan ko ng
tingin si Trevor who found it amusing, "bwisit ka."

"I know."

After eating lunch, nagpaalam muna ako kay Trevor at magC-CR lang ako, he nodded
in approval and told me that he'll be waiting outside the restaurant.

Upon entering the CR, naghilamos na ako. My face feels oily and it feels hot
around here since of the humid air so I decided to wash my face with cold water. I
dried my face with my shirt and looked at myself in the mirror. I look like a
complete mess.

Sighing, lumabas na ako sa CR at sa restaurant, upon stepping outside the

restaurant, tumumbad agad sa tingin ko si Trevor na nasa hindi kalayuan. Lalapitan
ko na sana siya nang napansin kong hindi siya nag-iisa. He was animatedly talking
furiously with somebody, a girl... Nang mamukhaan ko ang kausap niya'y napasinghap
ako.

"Clare?" I whispered to myself.

***

Chapter 49

Chapter 49: The Reason

Diana POV

Hindi ko alam pero parang may sariling buhay ang aking mga paa at nilakad nito ang
sarili palapit kina Trevor at Clare. Nang mapansin ako ng dalawa ay natigil sila sa
pag-uusap, nginisihan lang ako ni Clare saka siya nag-krus ng kamay na tila ba wala
nang pasensya sa paghihintay.

"Go, tell her now. Hindi ba't iyon ang sinabi mo sa akin noon?" Panghahamon niya
kay Trevor. "Now is the perfect chance."

Kumunot ang noo ko, what did she mean by that?

Hindo kumibo si Trevor, sinamaan lang niya ng tingin si Clare. "What now? Too
afraid, aren't you?" Bumungisngis si Clare.

"Fak off." Malamig na sabi ni Trevor kay Clare.

"Unless you come with me." Clare smirked. Tumingin siya sa akin, "hi, Diana. I've
always thought we could be good friends, pero ngayon? I guess we can be good
rivals."

Lumapit si Clare sa akin at suminghap ako nang hawakan ng mahigpit ni Trevor si

Clare sa kanyang kamay upang pigilan siya, "don't you even dare lay a finger on
Diana."

Tinaasan ng kilay ni Clare si Trevor, "you sound sexy when mad. Oh, man I love
that thing about you." Parang wala lang na sabi niya saka niya marahas na inalis
ang hawak ni Trevor sa kanya.
 "Stop this hell, Clare. Sinasaktan mo lang ang sarili mo." I mumbled. "We can be
good friends..."

"Who the fahk do you think are you talking to?" Galit na sumbat ni Clare sa akin,
mabuti at kami lang ang nasa parking lot at walang ibang tao. Tinignan ko si Clare
at hindi kumawala sa aking paningin ang matatalim niyang luhaan na mata. "I will
never be a friend to a bitch like you!"

Halatang nagtitimpi si Trevor dahil nagtatagis ang bagang niya at kumukuyom ang
kamao niya.

Nang ibaling ni Clare ang kanyang matitigas na tingin kay Trevor ay lumambot ito,
hindi ko alam kung ano ang namagitan sa dalawa pero alam kong mahalaga ito para kay
Clare, hindi ko alam pero kahit na labis ang inis ko sa kanya ay naaawa pa rin ako
sa kanya. Halata naman na mahal niya si Trevor. She just unfortunately loved the
wrong person and she loved the wrong way.

Doon na tumulo ang mga luha ni Clare, "ikaw!" Dinuro niya si Trevor sa kanyang
noo, "duwag ka! You're a possessive jerk who is afraid of being left! Kaya naman
talaga inaangkin mo lahat ng mahalaga sa iyo na parang pagmamay ari mo dahil ayaw
mo silang mawala, hindi ba? Well look closely, ako ang rason kung bakit ka
nagkaganyan! Why can't we just turn back the time and why can't you just give me
another chance to make things right?"

Kumunot ang noo ko, tinignan ko si Trevor na malamig ang ekspresyong nakatitig sa
mukha ni Clare, "hindi mo alam ang pinagsasabi mo, it is just you that can't let
go. Hindi mo ba nakikita? I don't need you in my life."

"Liar!" Pag iling ni Clare, "first love never dies, right?"

"Actually, it does." Pinikit ni Trevor ang kanyang mga mata, "I'm sorry."

Isang malutong na sampal ang natanggap ni Clare kay Trevor, suminghap ako.
Tinignan ako ni Clare at mabilis niyang pinunasan ang kanyang mga luha, her makeup
was smudged and she looked like a crazy woman, I wanted to lend her a hand but I
think she'll just refuse.

"Diana," she called my name, "sana huwag kang magaya sa akin." Ngumiti siya ng
mapakla, tumingin muli siya kay Trevor, "the reason why I left..." humugot siya ng
malalim na hininga saka siya lumapit ulit kay Trevor na parang naestatwa at
nataranta, "was because-"

"I don't need to know your reason." Pagputol ni Trevor.

Umiling si Clare, "I left you because the world was against us and everybody
judged me, hindi mo lang alam kung gaano ako na-pressure noong high school tayo. I
was a nobody and a nerd. Then you, being the popular golden boy who is loved by
everyone courted me. You came into my life, akala ko trip mo lang ako pero
pinatunayan mong seryoso ka, we worked our relationships out pero noong nalaman ng
buong school na girlfriend mo ako, nag-iba ang lahat. Kapag hindi kita kasama
sinasaktan nila akong lahat, lalo na ang fangirls mo. Nakakatawa, right? Hangga't
sa isang araw Denise threatened me na sisirain niya ang hanap-buhay ng pamilya ko
kapag hindi kita layuan at kapag makipagkita pa ako sa iyo. Hindi ako nakinig and
she really did fired my Mom as maid nila, she was serious and she told me she'd do
it to my Dad too if I don't stop. That's why... I dropped out for the sake of my
family."

"You're selfish."
 "I know, right?" Clare chuckled. "I had enough with this act, I can't act all
bitchy anymore when the truth is I'm soft inside. So I decided to leave but I
intended to come back and make things right again."

"Too late."

"I know..." Yumuko si Clare, "I planned that when I come back, I'll be able to
fight for us, I won't be that weak girl I despised so much anymore, I toughened up,
became an engineer, worked until I had enough money, everything was ok. I thought
we'd be ok, pero mali ako."

Humikbi si Clare, napako ang mga paa ko sa sementadong lupa habang pinanonood
siya, nagulat ako nang biglang niyakap ni Trevor si Clare. "Masaya na ako, I'm
getting married soon. I'm sorry." Kumalas si Trevor sa pagkayap saka siya lumapit
sa akin, "I have things to tell you, I don't know if this will somehow make things
right but it won't hurt to try."

"H-Huh?"

Tinignan ko ang likod niya at nakita si Clare na pinununasan ang mga luha.

"At first, I decided to marry you to protect my rights and to ensure my

inheritance goes to me alone, I decided to marry you because you were the perfect
one for this and your family had debt to my family so nothing will look
suspicious."

My mouth parted in shock. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang mauunang
mararamdaman ko, masyadong mabilis ang mga pangyayari.

"But believe me, Diana, that was ago. Iba na ngayon, I want to marry you now
because of love, not for asset or for treasure."

Nagulat ako nang lumuhod si Trevor, "this may not be the perfect time to do
this... but..." may kinapa siya sa bulsa niya't nilabas, "will you marry me?"

I stared blankly at the ring that is seducing me to take it while Clare gaped
hurt.

Hindi ko alam kung masasayahan ba ako o ano, tila ba may sariling buhay ang
katawan kong tumanggap sa singsing, Trevor smiled happily but it was wiped off when
I said "sige, papakasalan kita. Pero hindi dahil sa mahal kita, kundi dahil
kailangan kitang pakasalan para bayaran ang utang na loob ng pamilya ko sa pamilya
mo."

***

Chapter 50

Chapter 50. The Answer

Trevor POV

Diana's eye looked behind me, sinundan ko ng tingin ang gawi kung saan siya
nakatingin at nakita si Clare na halata ang pagkagulat, binalik ko ang tingin ko
kay Diana at saktong iyon ay nagtama ang landas ng tingin namin, she looked at me
with a disapproving gaze and she shook her head.

I opened my mouth but no words came out, I struggled to find the right words
but... I might only just say another word that'll make things worse so I decided to
not to say anything.

"You're so good... really... you're so good at hurting me, is this your kind of
revenge?" Tumawa ng mapait si Clare, "grabe, ipinamukha mo na talaga sa akin na
ikakasal ka na sa ibang babae. Tell me, you did this show to hurt me, right? Wow.
It worked."

Nanlaki ang mata ni Diana, realization hitting her. "Nagkakamali ka, Clare..."

"Ikakasal na nga kayo eh, do you even need to propose? To propose in front of
me?!" Umiiyak na tugon ni Clare.

Natigilan ako dahil sa sinabi niya, binaling ko ang tingin ko kay Diana, shock was
visible on her face but she remained silent.

Nagulat ako nang bigla siyang naglakad palapit sa akin, "may iba pa bang rason
kung bakit mo ako papakasalan?" Kalmadong tanong niya sa akin, too calm that it
creeps me down. "Is there any other reason? Panakip butas mo? Isang gamit pangganti
kay Clare? It's all clear to me now, mahal mo pa rin si Clare. You're only using me
to get back to her dahil iniwan ka, tama ba ako?" Malamig na tanong niya sa akin.

"Diana, look, you're misundersting things-"

"Misunderstanding? You mean proposing to me in front of her when there's no need?

Wow, I've never felt so used in my entire life." Sarkastikong sagot niya.

"I mean what I said Diana, I want to marry you. But I want to marry you for love,
not for any other reason." Pagpapaliwanag ko.

"No, you're wrong. Stop lying to me. It all makes sense, dapat noong una pa lang
nagtaka na ako kung bakit gusto mo akong pakasalan. Isa lang akong panakip butas
mo, don't speak about love like it's a joke, clearly, you know nothing about love.
For you, love is just a property. Just that." Tumingin si Diana kay Clare, "I'm
sorry..." she mumbled.

Nanatili akong nakatayo habang pinagmasdan si Diana na tanggalin ang singsing

niya, "you know what, I change my mind."

Nanlaki ang mata ko, Diana gave back the ring to me but I only stared at it. "I
won't be needing this ring anymore, don't worry, papakasalan pa rin kita. For the
sake of family."

I stared at Diana's eye, those purple orbs that is supposed to be full of heat and
passion now as cold as dead when it should have life, nakaramdam ako ng pagkirot sa
puso. This is all my fault.

I've been such a jerk.

"Diana, you love me, right?"

Tumawa siya ng marahan, nagulat ako nang biglang nagsituluan ang mga luha niya.
"Love? Kung hindi kaya kita mahal iiyak kaya ako ng ganito? Kung hindi kaya kita
mahal masasaktan kaya ako ng ganito?"

I pulled her close and hugged her as if my life depends on it, "ssh..." I
whispered, "I'm sorry..." Tinignan ko si Clare, ngumiti siya ng mapakla bago
tumalikod at umalis, leaving me with Diana alone in the parking lot.

"Minahal mo ba talaga ako?" Humihikbing tanong ni Diana.

I cupped my hands on her cheek and let her look at me in my eyes, "I always did, I
had love at first sight after all."

Suminghot si Diana.

"Sinungaling."

"I love you, and you love me. That all that matters. Forget about your family's
debt, you'll marry me because of love, not for the sake of family. That all that
matters to me now. And if anything more happens, I won't let it take you away from
me, akin ka..."

Kinuha ko ang singsing sa kamay ni Diana at muli itong sinuot sa kanya, I pulled
her closer again for another hug and she just cried.

***

Diana POV

Dalawang linggo na ang nakalipas at tatlong araw na lang ay kasal na namin ni

Trevor, everything is going great. Tapos na rin ang renovation ng resort kung saan
kami ikakasal, I also heard that Clare went to Dubai for work, at si Mich at Paris,
I think may namamagitan na sa dalawa.

As you can see, ok na kami ni Trevor. Maliwanag na ang lahat. I trust his words
and believe him, I know he is sincere when he said he loves me, sa tuwing sinasabi
niya iyon nanghihina ang mga tuhod ko at biglang kakabog ang puso ko.

I never thought I'd come to this state, Trevor also found out my passion for art,
I opened up to him at sinabi sa kanya na gusto kong mag-architecture. He said he'd
support me and that after our marriage, I can study that course with his help.

I've never felt so free.

Hindi na ganoon ka possessive si Trevor sa akin, although may mga oras na bigla na
lang siyang tinatamaan ng possessiveness niya lalo na kapag may lalakeng nakatingin
sa gawi ko, but all in all, I find it sexy.

"Grey, beware of my eyes." Siningkitan ng mata ni Trevor ang bestfriend niya.

Tinaas ni Grey ang dalawang kamay niya, "what dude?"

"Huwag ka lang magkakamali ha. If I see you looking at Diana with intensity, lagot
ka sa akin."

Tumawa ng marahan si Grey, "chill."

Binatukan ko si Trevor, nasa Deluxé Restaurant kami para mag-dinner, hinihintay na

lang namin sina Mich at Paris, ok, binabawi ko na ang sinabi ko kanina-Trevor still
have that possessiveness in him, in fact, mas lumala pa ito.

Two months ago, I was the girl who wanted freedom. Two months ago, I was the girl
who hated dress and marriage more than anything else. Two months ago, I was the
girl who met this possessive jerk.
 I'm still that girl.

And that possessive jerk will be my husband in a few days...

He's Trevor Montejarre.

***

Epilogue

Another story to finish. Bow. At dahil ito na ang huling parte ng libro, vote at
comment naman dyan! I think some will be confused in this epilogue, the scenes here
actually takes AFTER marriage. Yep, kasal na sila dito. -Chi

Epilogue

Life is unpredictable. And so is love.

"Asan po si Trevor?" Tanong ko kay Jorie.

Nanlaki ang mata niya na parang nataranta sa bigla kong pagsulpot, "s-si Sir...
po?"

I nodded.

"E-Ewan ko po." Sagot niya at saka siya nagmamadaling umalis, kumunot ang noo
ko. Bakit tila iniiwasan ako ng mga tao sa mansion?

Sighing, naglakad ako pababa at dumiretso sa kusina, I opened the ref to take
granola bars only to see a folded paper inside it, kumunot ang noo ko at kinuha ko
ito. I opened the paper and read.

As soon as you read this, go to the mini-museum. This is your husband.

Hindi ko alam pero sinunod ko ito, forgetting my hunger, I went to the mini-
museum of this mansion kung saan may mga sculptures, painting, and all other forms
of art.

Pagkapasok ko ay madilim ang lugar kaya naman hinanap ko ang light switch, upon
opening the light nagulat ako sa bumungad sa akin.

A big sketch of me and Trevor kissing in our marriage.

Suminghap ako, hinanap ng tingin ko si Trevor ngunit wala siya sa view, biglang
tumunog ang phone ko, kinapa ko ito at daling sinagot, knowing it's Trevor.

"Sino nag-sketch?!" Amazed na tanong ko.

"Me, of course." He chuckled. "That tells me nasa museum ka na, now, I want you
to go outside of the house." Magtatanong sana ako kung bakit but he ended the call.

Sighing again, umalis ako sa silid at naglakad palabas ng bahay, I expected to see
Trevor outside but he was nowhere to be seen.

Nagulat ako nang may isang malamig na bagay na biglang nasuot sa akin mula sa
likod ko, "ikaw ha, hindi mo inaalagahan ang necklace na binili ko para sa iyo."
Trevor mumbled.

Ngumiti ako, "Trevor..."

Bigla siyang umupo sa may hagdanan sa labas ng mansion, "umupo ka rin." Aya
niya.

Tumango ako at umupo sa tabi niya, madilim na dahil gabi na, "bakit tayo nandito sa
labas?"

He shrugged. "I want to watch the stars with my wife."

Tumawa ako ng marahan, "too bad it's a bit cloudy."

He nodded. "Yeah."

Tumingala kami, wala ni isang bitwin na matatanaw dahil sa mga ulap na nakatakip
dito, tulad ng kadiliman ng kalawakan ay madilim din ang paligid, tinignan ko ang
hawak hawak ni Trevor nang mapansin ito, "ano iyan?"

He grinned, "care to press the red button?" Sabi niya sabay pakita sa hawak
hawak.

"Bakit naman?"

"Just do it." He wiggled his eyebrows.

Still reluctant, I nodded, upon pressing the red button, nagulat ako nang umakbay
si Trevor sa akin, matapos ang ilang sandali ay tumayo na siya, "let's go to the
rooftop."

"Bakit naman?"

"Basta." He smiled.

Noong nasa rooftop na kami ay namangha ako dahil sa nakita ko, a candlelit
dinner was prepared there, christmas lights were hanging and scented candles too, a
round table and two chairs at the center and the smell of food hit my nostrils,
making me hungrier.

"Baka naman gusto mong tignan ang tanawin."

"Why?"

He smirked, "something that concerns when you pressed the red button."

Nanlaki ang mata ko at daling naglakad papunta sa may railings ng rooftop,

saktong iyon ay nakita ko ang madilim na tanawin, I frowned, nothing to see at all.
"Niloloko mo ba ako?"

"What? Hindi ah." He shrugged, "tignan mo kasi ng mabuti ang paligid."

I sighed and did as what he said, matapos ang isang sandali ay isa isang
nagkaroon ng ilaw sa ibaba, I watched in amazement as those lights beam and make
the night not so dark.

Mas lalo na akong na-amazed dahil matapos ang isang minuto, the lights formed a
picture. It was a picture of my face, my mouth parted, dazed by the beauty of it.
 Tumingin ako kay Trevor na ngumisi sa akin, "happy birthday, wife."

***