Marked Series 1: Destined To Be Yours (COMPLETED)

by iamyourlovelywriter

NOTE: SPG!!! This story contains slightly matured Scenes!!!

"LIFE begins when I met you. DESTINY starts when I saw you in my office wearing a
sinful two piece red bikini. My FOREVER triggered when you smiled at me. Therefore,
I concluded I am DESTINED TO BE YOURS"

TEASER:

Isa lang ang gusto ni Bree at iyon ay magkaroon ng anak kung saan pwede niyang
ipamana ang kanyang kagandahan at katalinuhan, but her friends think it as a
dreadful idea dahil daw capital B-A-L-I-W daw siya. Hey, she's an artist she have
the license to be crazy sometimes.

Ayaw niya ng asawa! Para ano pa kung kaya naman niya hindi ba?
Ang problema lang wala siyang mahanap na pwedeng magdonate ng sperm.

And then she met the conceited Allyxel Cash Ventura who thought that he is a gift
of womankind. THE NERVE!

They clashed... and they decided on one thing.

He can be her daughter or son's father, sa isang kondisyon. Kailangan nilang

magsama hangga't hindi sila nakakabuo, yeah... malayo sa plano niyang in vitro
fertilization ang plano nito.

Ayaw niya! But he is the perfect candidate, dahil aminin man niya o hindi he have
the GENES!

Papayag ba siya? O kikidnapin nalang niya ang binata at kunan ng sample? Which is
better?

<3 <3 <3

a/n: Good luck to me! I am opening another series, yep, third batch na po ito.

STATUS UPDATE: COMING SOON!

=================

Marked Series 1: Destined To Be Yours

"LIFE begins when I met you. DESTINY starts when I saw you in my office wearing a
sinful two piece red bikini. My FOREVER triggered when you smiled at me. Therefore,
I concluded I am DESTINED TO BE YOURS"
Isa lang ang gusto ni Bree at iyon ay magkaroon ng anak kung saan pwede niyang
ipamana ang kanyang kagandahan at katalinuhan, but her friends think it as a
dreadful idea dahil daw capital B-A-L-I-W daw siya. Hey, she's an artist she have
the license to be crazy sometimes.

Ayaw niya ng asawa! Para ano pa kung kaya naman niya hindi ba?Ang problema lang
wala siyang mahanap na pwedeng magdonate ng sperm.

And then she met the conceited Allyxel Cash Ventura who thought that he is a gift
of womankind. THE NERVE!

They clashed... and they decided on one thing.

He can be her daughter or son's father, sa isang kondisyon. Kailangan nilang

magsama hangga't hindi sila nakakabuo, yeah... malayo sa plano niyang in vitro
fertilization ang plano nito.

Ayaw niya! But he is the perfect candidate, dahil aminin man niya o hindi he have
the GENES!

Papayag ba siya? O kikidnapin nalang niya ang binata at kunan ng sample? Which is
better?

<3 <3 <3

a/n: Good luck to me! I am opening another series, yep, third batch na po ito.

STATUS UPDATE: COMING SOON!

=================

Chapter One

Chapter One

� � � � � � � � � � � KANINA pa singhot ng singhot si Bree habang nanonood ng

kanyang paboritong movie of all time. Kaya hindi nakapagtatakang mapagkamalan
siyang baliw dahil hindi lang siya lumuluha ngumangawa pa talaga siya at panay ang
pahid ng luha at sipon sa blanket na yakap-yakap niya.

� � � � � � � � � � � “Alam mo Beatrice Gem Villegas dinudumihan mo na naman ang

kumot ko nakakadiri ka talaga.” Nandidiring hinila ng kanyang bestfriend na katulad
din niya ay may saltik sa utak. Nasa apartment kasi siya ni Ayeth dahil doon naman
siya minsan pumupunta kapag nabobore na siya sa buhay.

� � � � � � � � � � � “Ang arte naman nito, alam mo ang damot mo ang arte mo pa.”
nakangusong sumbat niya sa kaibigan. Normal na sa kanila ang maging ganoon sa isa’t
isa, may isa pa silang kaibigan si Rayleigh na hindi niya alam kung saang lupalop
nagpunta. Bakit sila nagkakasundo? Dahil pareho silang baliw, she is a painter, si
Rayleigh naman ay isang wildlife photographer kaya madalas itong wala at si Ayeth
naman bagamat galing sa isang may kayang pamilya ay naisipang bumukod at mamahay sa
isang maliit na apartment ay isang writer.

� � � � � � � � � � � “Hindi kaya ikaw ang naglalaba niyan alam mo bang ang mahal
ng magpalaundry ngayon lalo na sa kumot? Alam mo bang ang kilo ng damit ay twenty
five pesos?”
� � � � � � � � � � � She rolled her eyes and focus on the show, she is watching
her ever favorite ‘3 idiots’. Crush kasi niya si Amer Khan ang cute kasi nito pero
mas type niya ang story ng kwento ng Indian movie na iyon. She just found it to be
complete, halos nandoon na kasi ang lahat. May romance, drama, pampamilya,
friendship, success at kung anu-ano pa.

� � � � � � � � � � � “Itigil mo na nga iyan.” Akmang aabutin nito ang remote ng

tinalon niya ito at nagpagulong-gulong siya na parang bola sa sahig nito at medyo
tumama pa nga ang siko niya sa edge ng kabaong... treasure box na nasa ilalim ng
bed nito.

� � � � � � � � � � � “Huwag please! Malapit ng matapos oh, tatalon na si Raju sa

bintana---ahhhhhh!” tumili siya ng makitang sinusugod na sa hospital ang sinabi
niyang character ng kwento. “Ayan tingnan mo hindi ko nakita tabi nga diyan at ng
marewind ko na.”

� � � � � � � � � � � “Ano ba naman iyan Bree doon ka nga sa condo mo umuwi.”

� � � � � � � � � � � “Ayoko doon nakakata-cute.” Nagpeace sign siya dito.

“Actually nanood ako ng coming soon at ng magflash ang scary face ni Shomba ay
napatakbo ako dito hindi ko na na-off ang TV ko continuous pa naman iyon... you
know kahit na matapos ang movie muling magpeplay iyon kaya alam kong buhay pa ang
TV ko doon at nandoon pa si Shomba.”
� � � � � � � � � � � “Shunga ka! Ang hilig mong manood ng mga foreign movies na
hindi mo naman alam language tapos horror pa and then matatakot ka lang din naman.”

� � � � � � � � � � � “Ganyan talaga ang buhay dapat ka ng masanay wala ding

mangya—arrrayy!” Hiyaw niya ng tumama sa mukha niya ang unan na ibinato nito sa
kanya. “Child abuse ka na ha!” sigaw niya dito.

� � � � � � � � � � � “Jeez woman, you are breaking my eardrum.”

� � � � � � � � � � � “Para kang iyong troll sa Dora the explorer, so grumpy!

Virgin!” inis na tukso niya dito. Ayeth smirks at her and look at her from head to
foot at nagtaas ng mga kilay.

� � � � � � � � � � � “Nagsalita ang hindi virgin.”

� � � � � � � � � � � “Eh ano naman ngayon I am not saving it for my future

husband.” It’s true, she is still a virgin but it doesn’t mean she will keep it
forever. Hindi siya pakawalang babae and yes nagkaboyfriend din naman siya. Kaso
sabi nga ng mga exes niya hindi siya marunong magseryoso sa isang relasyon and she
doesn’t know how to love. She doesn’t know how to love at malapit na siyang mawala
sa kalendaryo, high school palang siya ng pasulatin siya ng essay ng values teacher
niya about her future.

� � � � � � � � � � � Muntik na nga itong atakehin sa sinulat niya especially nasa

isang catholic school siya. Ang sinulat lang naman niya doon ay ayaw niyang mag-
asawa at gusto lang niya ng anak. Kinausap pa nga siya ng teacher niya sa guidance
office and she defended herself, there’s nothing wrong with what she wanted.

� � � � � � � � � � � Naisip kasi niya hindi niya hawak ang oras at hindi siya
perpekto, pwede siyang magkamali. At baka kapag isa sa pwede niyang pagkakamali ay
mabuntis siya ng wala sa oras eh di mas mabuti ng sabihin niya sa lahat ang trip
niya sa buhay at least kung magkamali man siya in the future ay sasabihin lang ng
mga tao ‘sinadya niya iyan kasi iyan ang gusto niya’ at hindi iyon ‘iyan kasi ang
agang naglandi’.

� � � � � � � � � � � Kaso umabot nalang siya ng twenty six years sa mundo ay

hindi pa siya natapilok na gumawa ng ganoong bagay. Not with her boyfriends, she
can’t even stand their touched. They kissed but she never allowed them to go
beyond. Hindi niya alam kun sino ang may problema siya ba o ang mga lalaking iyon.
Kaya nga siguro hindi siya tumatagal sa isang relasyon and now she is single, for
three years! The longest so far.

� � � � � � � � � � � “Itutuloy mo talaga iyong plano mong magpabuntis lang?”

� � � � � � � � � � � “Iyon huwag na huwag mong nilalanglang ang pagbubuntis
mahirap kaya iyon, sabi ni Rayleigh kasi nakita niyang nanganak iyong alaga nilang
kalabaw.”

� � � � � � � � � � � “You are not a cow Beatrice Gem! You are a human being.”

� � � � � � � � � � � “Chill ka lang dude-.” Ayeth growled at her making her

laugh. “Ahm dudette?” ayaw kasi nitong patawag ng dude kasi hindi naman ito lalaki.

� � � � � � � � � � � “You know it’s not what I mean alam na ba ng papa mo at ng

kuya mo ang plano mo?”

� � � � � � � � � � � Tumango siya ng sunod-sunod, nasabi na nga niya iyon sa

pamilya niya. Her father seems okay with it kasi gusto na rin daw nito ng apo mula
sa kanya at saka kung kaya naman niya bakit daw hindi. Her brother? Iyon, dakilang
kontrabida sa buhay niya kaasar lang sinigaw-sigawan ba naman siya at sinasabing
hindi niya pwedeng gawin iyon.

� � � � � � � � � � � Natatawa na nga lang ang ate Teddy niya sa reaksyon ng asawa

nito who happened to be her devil brother. Kulang nalang ay maging super sayan ito
sa harap niya sa galit sa kanya. Kaya nga naglie low muna siya she wants her
brother to forget the plan dahil baka mapurnada pa. Ang kuya niya ang isa sa
pinakanakakatakot na taong nakilala niya sa buong mundo.

� � � � � � � � � � � He is the worst! As in super worst talaga niya nakakaiyak pa

nga iyong naranasan niyang pang-aapi dati mula sa kapatid. Dahil nga sa bunso siya
kaya siya palagi ang nauutusan may maids naman pero siya ang palaging
napagtitripan. He had this five minute rule, dapat ay lahat ng pinag-uutos nito ay
nasusunod within five minutes or else may gagawin itong masama.

� � � � � � � � � � � Hindi lang ito basta banta lang dahil ginagawa nito ang mga
sinasabi nito. Gaya na lang ng utusan siya nitong magtimpla ng juice at kailangan
daw within five minutes na deliver na niya iyon. Nalate siya ng three minutes and
found out that her brother burned her hello kitty stuff toys. As in iyong buong
collection niya,� iyak pa nga siya ng iyak dahil doon. Binilhan naman siya ng
kanyang daddy pero iba pa rin iyong matagal niyang pinag-ipunan at pinagurang
bilhin. May sentimental value kasi ang mga iyon.

� � � � � � � � � � � At hindi lang iyon, iyong sinabi nitong layuan niya ang

first boyfriend niya tapos hindi niya sinunod nabalitaan nalang niyang nasa
hospital na ang ex niya at nahulog daw sa hagdan. Napatransfer tuloy siya ng ibang
school dahil doon. Ganoon ang kuya niya kaya kahit anong ginagawa niya dapat
nandoon na siya sa lugar nito within five minutes.

� � � � � � � � � � � “Bruhhhhaaasss!” napatakip siya ng teynga ng may marinig na

matinis na boses kasabay ng pagbalibag ng pinto ng apartment ni Ayeth na kulang
nalang ay magiba sa lakas ng pagkakabalya ng pinto. Nanggalaiti si Ayeth habang
siya naman ay napatakip pa rin ng teynga. “Say cheese!” and she smile while Ayeth
just widened her eyes when Ray flashed her expensive camera.
� � � � � � � � � � � Tatapak na sana ito ng sigawan ito ni Ayeth. “Don’t you dare
step on my carpet you ugly mutt ang dumi.-dumi ng boots mo.” Tili nito.

� � � � � � � � � � � Napangisi naman si Rayleigh at hinubad ang sapatos nito

tapos ay ibinaba sa sahig ang camera nito. Hinubad na rin nito ang suot nitong
leather jacket at maong pants, nakasando nalang ito at boxer shorts. Ito lang ang
babaeng kilala niya na nagsusuot ng boxer shorts. Pagkatapos ay humiga ito sa
carpet ng sahig ni Ayeth at nagpagulong-gulong na lumapit sa kanila, yumakap ito sa
binti ni Ayeth and rubbed her face on their friend’s flawless legs.

� � � � � � � � � � � Kulang nalang ay itapon sila ni Ayeth sa labas ng apartment

nito. Alam na kung paano sila nagkakasundo dahil pareho silang may saltik sa utak.
Si Ayeth? Baliw din iyan hindi lang halata dapat kasi sa barkada may isang medyo
matino para rendahan ang kabaliwan nila at ito ang nanalo sa bidding. Napangisi
siya ng kulang nalang ay maging sloth si Rayleigh sa katawan ng kaibigan, na-inggit
naman siya kaya kumapit din siya sa isa pa nitong binti. Naglakad si Ayeth kaya
tuwang-tuwa silang dalawa na nagpapadala dito.

� � � � � � � � � � � “Kapag hindi pa kayo umalis diyan I swear tatadyakan ko

kayo.” Banta ni Ayeth na napahilot nalang ng sentido. Napatingin sila ni Ray sa
isa’t isa at napangiti ng malapad, sabay nilang hinila ang kaibigan kaya natumba
ito saka kiniliti nila ang magkabilang talampakan nito. Iyon ang weakness nito.

� � � � � � � � � � � “What the heck! Stop that you fools-hahaha... stop that sabi
eh!” naluluha na ito sa katatawa habang hinihila ang binti� mula sa pagkakakulong
nila.

� � � � � � � � � � � “Aray!” sabay silang napahiyaw ni Rayleigh ng batukan sila

nito. Napahinto na rin sila at saka umayos ng higa sa carpet at sabay na tumawa ng
malakas. Being with her friends really eases her problems, she can be whoever she
want to be.

� � � � � � � � � � � “Nagugutom na ako.” Si Rayleigh.

� � � � � � � � � � � “Libre mo kami for sure malaki ang nakuha mo sa project mo

sa Africa.” Napangisi siya sa sinabi ni Ayeth.

� � � � � � � � � � � “Tama, tama.”

� � � � � � � � � � � “Ang hilig niyo sa libre samantalang ang yayaman ninyo.”

Reklamo nito. “Okay fine, pero tig-wa-one hundred lang ang budget niyo.”
� � � � � � � � � � � “Ang kuripot mo talaga sa Royale tayo kumain.” Yaya niya.
Tumayo siya at pinatay ang TV kung saan nakasalang pa ang 3 idiots. Tatapusin
nalang niya iyon sa Royale since may nakasave naman sa iPad niya.

� � � � � � � � � � � “Hindi kayo magbibihis?” tanong ni Ray. Isinuot nito ang

pantalon nito at ang leather jacket and then tied her hair into a messy bun.
Napatingin ito sa isang putting damit na nakasabit sa may pintuan at malakas na
napasinghap. “Holy shit! Sino sa inyo ang magsusuot nitong abito ng mga madre?”

� � � � � � � � � � � Natawa siya sa sinabi nito. “Si Ayeth, gusto kasi niyang

maranasan na maging madre kahit isang linggo lang. Madre kasi ang bida sa kanyang
sunod na kwento ang cool no?”

� � � � � � � � � � � See, baliw iyang si Ayeth. “What the lollipop! Bago ako

nagpunta ng Africa diba nagtry ka pang maging star dancer ng isang club?”

� � � � � � � � � � � “Yup, muntik na akong makulong doon dahil may raid. Malas

pero nagamit ko naman sa scene ang nangyari. Then naging window cleaner din ako
kaso nakatulog ako habang naglilinis ng window sa twenty first floor at nakita ng
manager kaya nafire ako. Next time gusto kong maranasan maging drug pusher.”

� � � � � � � � � � � Call it craziness but that’s who they are. Mabilis nilang

nilakad ang parking lot kung saan nakapark ang sasakyan niya. Iyon ang gagamitin
nila dahil kung ang motor ni Ayeth for sure mahuhuli sila. At si Rayleigh hindi
iyan bumili ng sasakyan kasi nga daw mahirap daw siya at can’t afford ang sasakyan.
Bisikleta ang meron niyan pampahealthy pa nga raw.

� � � � � � � � � � � Hindi naman kalayuan ang Royale kaya mabilis nilang

narrating iyon. Agad silang nakakuha ng magandang pwesto, kapag nagpupunta siya
dito ay pahirapan pa ang upuan kasi ang daming customers. Masarap nga kasi ang
foods dito at maganda ang ambience.

� � � � � � � � � � � IBINABA niya ang hawak na cellphone at napabuntong-hininga.

Nasa Royale siya ng mga oras na iyon at kaharap ang mga kaibigan. His mom is
bothering him about this certain Beatrice Gem Villegas, a world renowned painter.
Nakakaasar ang babaeng iyon, mag-iisang linggo na siyang kumokontak at pumupunta sa
gallery nito para lang batiin ng I am sorry Sir, Ms. Villegas isn’t here.

� � � � � � � � � � � Nakakainis na masyadong pakipot akala mo naman kung sinong

maganda baka nga ang pangit nun kasi ayaw magpakita sa mga client nito. Wala ni
isang picture sa net. At ang mommy naman niya gustong-gusto ang babaeng iyon dahil
gusto daw nito ng portrait kasama ang daddy niya. Hindi naman makatanggi ang dad
niya at ginatungan pa ni Miggy na gusto ding magpaportrait. Si Allyxandrea ay
nakakulong lang sa greenhouse nito at nagpapatubo ng mga kung anu-anong halaman.

� � � � � � � � � � � “Nakakatawa ang mukha mo parang naharrased ka na naman ng

babae.” Tudyo ni Albie sa kanya na kasama niya sa Royale. Dito sila laging
tumatambay kapag na-iistress sa work.

� � � � � � � � � � � “Mas malala pa sa naharrassed ng babae, hanggang ngayon

hindi ko pa rin mahanap ang letseng painter na iyan. Bakit ba kasi siya pa ang
hiniling ni mommy marami namang mas magaling na painter keysa sa kanya.”

� � � � � � � � � � � “Magaling siya Allyx my mom have her works and even if I

hate to admit it magaganda talaga ang gawa niya.”

� � � � � � � � � � � “Paulit-ulit lang Giu.” He usually call Yael his second name

because they are friends pero sa iba ay Yael ang ginagamit nito. Lalo na sa mga
babae nito. Tumawa lang ang kaibigan niya, Giu is handling his family’s malls nag-
eexpand na nga ito. Albie is more on their advertising company, sa asawa iyon ng
kapatid niya. Ayaw kasi nitong hawakan ang family company nito because of some
family problems, at hindi lang iyon ang negosyo ng isang iyan. May pinapatunayan
kasi and on the other hand he is into architecture. His dad owned it and he is
continuing the legend kasi si Miggy iba ang hilig pati na rin si Allyxa.

� � � � � � � � � � � “Oopps, I need to go now I still have a date to attend.”

Nakangising tumayo si Giu at nagmamadaling lumabas leaving him with Albie at
tamang-tama namang dumating si Dale na ini-occupy ang space na naiwan ni Giu.
� � � � � � � � � � � “So, what’s up?”

� � � � � � � � � � � “Do you know someone whose name is Beatrice Gem Villegas?”

salubong agad niya.

� � � � � � � � � � � Napa-isip ito samantalang natawa naman si Albie, hindi pa

rin kasi siya makaget over. “Beatrice... Villegas? Parang narinig ko na iyang
pangalan na iyan ah. Wait! Yes, siya iyong nagpaint ng portrait ni mommy at ni
daddy pati na rin ni Dane.”

� � � � � � � � � � � “So, you have seen her?”

� � � � � � � � � � � “Nope, hindi ko pa siya nakikita ng personal but I know her

brother.”

� � � � � � � � � � � May naglalarong ngiti sa mga labi niya ng marinig ang sinabi

nito. He is about to say something ng magpaalam si Albie dahil may pupuntahan daw
ito at si Dane naman ay nagpunta sa restroom. Ngayong wala ng ingay ay mas narinig
na niya ang ingay sa buong paligid. Nasa pinakacorner kasi sila ng restaurant dahil
madalas dinudumog agad sila ng mga babae kapag nakikita sila. He loves the
attention sino bang hindi? Pero sa mga oras na iyon gusto muna niyang mag-isip.
� � � � � � � � � � � “Ayoko sabing mag-asawa gusto ko lang magkaanak alin bas a
gusto ko ang mahirap intindihin?” napapitlag siya ng may marinig na boses mula sa
likuran niya.

� � � � � � � � � � � “Paano mo naman gagawin iyon? You’ll have a casual sex?”

tanong ng marahil ay kasama nito.

� � � � � � � � � � � “Yuck, of course not.” Natawa siya sa naging intensidad ng

pagkakasabi nito. “I can visit a sperm bank.”

� � � � � � � � � � � “It’s not safe.” May isa pang boses. So malamang tatlo sila.

� � � � � � � � � � � “They screened the donors.”

� � � � � � � � � � � “And it’s not the assurance. Gusto mo talaga ng in vitro

fertilization alam mo bang hindi sa lahat ng oras ay maswerte ang mabubuo and
besides maiiksi ang life span ng result ng test tube babies.” Paliwanag nung isa.
� � � � � � � � � � � “Ayst! Ano ba naman iyan huwag niyo ngang guluhin ang utak
ko sinisira niya ang diskarte ko.”

� � � � � � � � � � � “Calm down Bree hindi ka naman namin inaaway we are just

trying to englighten you up.” Wika ng isa.

� � � � � � � � � � � “Arrgghh! Nakakastress kayo.”

� � � � � � � � � � � “Bakit hindi ka nalang magkaboyfriend uli tapos magpakasal

ka.”

� � � � � � � � � � � “Ayokong magpakasal ang mahal ng annulment o kaya naman ng

divorce. Masisira ang buhay ng anak ko mas mabuti ng ako nalang ang makagisnan
niyang magulang.”

� � � � � � � � � � � “Alam mo Bree matalino ka naman eh masyado kalang advance

kung mag-isip hindi ka pa nga nakakahanap ng donor.”

� � � � � � � � � � � “Huwag nga kasi kayong magulo at saka hindi pa naman ngayon

iyon no. Hindi Ako nagmamadali I want to take my time planning everything baka
malaman pa ni kuya ang plano ko at maisipan na naman niyang manunog ng gamit ng may
gamit.”

� � � � � � � � � � � Nagtawanan ang dalawang kasama nito kahit siya ay natawa na

rin dahil nga sa usapan ng mga ito. Ang weird nga kasi di ba kapag babae ang
nagkakasama ay love life ang pag-uusapan o kaya naman� ay shopping pero more on
love life talaga. Alam niya iyon hindi dahil sa palagi niyang nakakasama ang mga
kaibigan niyang babae. Her sister, Yelena and Dane are girls who used to hang out
with them at nasanay na siya sa usapan ng tatlo na hindi girly things. Si Allyxa ay
mga tanim nito ang binibida, si Yelena ay ang panghahack nito sa empire state ng
America at si Dane naman ay kung paano nito pinatulog ang mga students nitong ang
yayabang sa taek won do, and here comes another bunch of females whom doesn’t think
of settling down.

� � � � � � � � � � � “Saan ka pupunta Bree?”

� � � � � � � � � � � “Rest room, ang tagal ng orders eh.”

� � � � � � � � � � � Pakiramdam niya ay nasilihan ang kanyang pwet ng may biglang

tumayo sa likuran niya. The cushions are higher kaya hindi nila nakikita iyong nasa
kabilang table kapag nakaupo na.

� � � � � � � � � � � “Huwag kang manlalaki doon ha.” Biro pa ng isa. “Hindi ko

dala ang camera ko hindi ko makukunan.”

� � � � � � � � � � � “Gaga, sige go. Manlalaki ako sa ladies restroom.” And he

heard some steps making him more curious. Ngayon lang siya nacurious ng isang tinig
ng babae more on nacurious siya sa mukha ng babaeng ayaw magpakasal dahil sakit sa
ulo ang mga lalaki. He actually wanted to smirks when he saw a figure walking on
her back for his eyes to see.

� � � � � � � � � � � Unlike other girls she isn’t wearing something glimmering

actually parang nasa bahay lang ito. She reminds her of her sister when she is in
the mansion to think nasa isang restaurant ito na maraming malalaking tao ang
nagda-dine. Naka-white shirt lang ito na gusot-gusot pa nga na para bang galing
lang sa pagtulog. Her shorts is short but not really that short floral pa nga eh,
she isn’t leggy, petite ang babaeng kasalukuyan niyang tinatanaw ang likod. But he
loves her butt, it’s shapely. Iyon agad ang napansin niya dito.

� � � � � � � � � � � Nawala na ito sa paningin niya pero hindi pa rin siya

makagalaw para bang hinihintay niyang bumalik ito at mukha naman nito ang makita
niya. He is actually hoping na sana ay bungi ito o kaya naman ay marami ang
pimples. He doesn’t like the feeling, he doesn’t like the attraction indeed.
� � � � � � � � � � � After around five minutes ay may isang babaeng nakayukong
naglalakad pabalik sa table nito. Shit! Nakayuko naman siya ngayon, he is really
curious. He� wants to see her face at ng mapadaan ito sa table niya ay pasimple
niyang tinabig ang car keys na nakapatong sa table niya.

� � � � � � � � � � � “Huh?” she heard him asked at yumuko. Hinawakan nito ang car
keys niya at nag-angat ng mukha na para bang hinahanap kung sino ang nakahulog
doon. Napalunok siya dahil hindi iyon ang mukha na inaakala niyang pwedeng
makabawas sa curiosity niya dito.

� � � � � � � � � � � Lumingon ito sa kanya and titled her head as she looks at

him. “Ahm, Sir. Is this yours?” she showed her his keys with his marks on it.
Nanlaki ang mga matang hinablot niya ang susi niya mula dito.

� � � � � � � � � � � Napatayo na rin siyang bigla kaya napagtanto niya kung gaano

ito kaliit... not really small. She is cute and she is staring at him while his
brows are knitted in annoyance.

� � � � � � � � � � � “Aren’t you going to say thank you?” natameme siya sa tanong

nito. Women used to flirt with him the moment he face them. Napakamot ito ng ulo at
binigyan siya ng maliit na ngiti. “Sige ingatan mo ang susi ng sasakyan mo sayang
may cute na keychain ka pa naman baka makuha iyan ng iba ikaw rin.”

� � � � � � � � � � � At hindi man lang siya nakakilos kahit na noong bumalik na

ito sa mesa nito. Napamura siya sa isip niya it’s the first time he acted like a
stupid fool infront of a woman.

� � � � � � � � � � � “Oh, dude anong nangyari sa iyo?” takang tanong ni Dale.

� � � � � � � � � � � “Bakit ba ang tagal mo sa CR?” inis na tanong niya dito.

� � � � � � � � � � � “I met someone in the restroom and you know have fun, thrill
pare alam mo ba iyon dahil may pumasok na babae kaya kinailangan kong takpan ang
bibig nung kasama ko doon kasi ang ingay niya. Mabuti nalang-.”

� � � � � � � � � � � “I don’t want to hear your sexcapades inside the restroom

Dale.”

� � � � � � � � � � � Tumawa lang ito. “Grumpy as usual, ikaw naman kasi

hiniwalayan mo iyong last conquest mo. Sayang din iyon she looks like hot in bed.”
� � � � � � � � � � � Umiling nalang siya. “She is hot in bed but I am not
contented.”

� � � � � � � � � � � “Hala, kailan pa iyan?”

� � � � � � � � � � � “Anong kailan pa iyan?”

� � � � � � � � � � � “Iyang not contented na iyan.”

� � � � � � � � � � � “I don’t really know, matagal na it just woman pleasures me

but after that it feels so incomplete.” Pag-amin niya, totoo naman kasi iyon. He is
twenty nine and his sex life is active he is a healthy and normal guy, he have
needs to fulfill and there are few whom can do it for him. At first okay lang dahil
na-eenjoy pa niya but lately it’s getting dull.

� � � � � � � � � � � And then he remembered the small woman sitting behind him.

For some reason he felt something unusual for her... lust? Maybe because at the
back of his head he is undressing that woman and making lov--- taking her in
different paces. Ano ba itong iniisip niya mas dapat niyang hanapin ang paboritong
painter ng mommy niya.
<3 <3 <3

a/n: hindi ko na natupad ang promise ko na ipopost ko ito last night kaya bawi na
ako ngayon. I am declaring and officially opening the beginning of a new book!!!
charrrraaaaannnnn!!! May ribbon cutting pa iyan... hehehhe...ang aga kong nagising�
kasi walang pasok kkami ngayon, yahooooo... pero may flag raising churva kaya heto
ako ngayon tinatamad na.� Ano ba naman ito. At nagugutom na rin iba na talaga ang
maganda ppalaging nagugutom, hala may ganoon?

May naisip pa nga ako eh, naisip lang. Paano kaya kung magmerge ang jollibee at
mcdonalds at greenwich at chowking pati na rin ang KFC? Iyong isang place lang kung
saan makakabili ako ng mangopeace pie sa jollibee, cheeseburger sa mcdo, pizza sa
greenwich at ang aking all time peborit na mangocheese cake spoonfulls sa kfc plus
chicken na rin nila? Ako na yata ang pinakamasayang tao sa mundo..
mwhohohohohoho... ako na rin ang pinakapulubing tao sa mundo dahil for sure aaraw--
arawin ko ang pagpunta dun.

Ano ba naman itong naiisip ko, ke-aga-aga pagkain agad? Makaalis na nga muna ako at
baka hindi ko na maabutan ang attendance. Yep, attendance lang ang pupuntahan ko
and nothing else.

status update: good morning!!! enjoy kayo sa kabaliwan ng mga bagong characters sa
book na itey!

=================

Chapter Two

Chapter Two
� � � � � � � � � � � NASA isang expensive beach resort sila ng mga kaibigan niya
and right now she is wearing a sinful two piece red bikini na sa bagay na bagay sa
kanya. Private kasi iyon kaya confident siya sa pinagsusuot niya. Her friends are
wearing their swimwears too iba ng alang ang design at kulay.

� � � � � � � � � � � Nakahiga siya sa buhanginan at nagpapa-tan, ang sarap talaga

ng buhay. Ilang linggo din siyang hiatus mula sa kanyang gallery. She turned off
her cellphone upang hindi siya matawagan ng kanyang secretary. Ewan ba niya nawalan
na siya ng drive na magpinta, she can still paint but when she looks at her
masterpiece alam niya may kulang.

� � � � � � � � � � � Wala ang puso niya.

� � � � � � � � � � � She felt empty, she can’t produce a heart warming obra

maestra anymore and that scares her. All her life she only knew painting as her
line, kahit na graduate siya ng Architecture.

� � � � � � � � � � � “Bru, your phone is ringing.” Untag ni Ray sa kanya na tulad

niya ay nakahiga lang sa buhanginan.

� � � � � � � � � � � “Shut it down.” She hissed. That’s her personal phone and

the only people who knew her number are her friends and her dad and her brother—
shit! Agad niya iyong kinuha at sinagot.
� � � � � � � � � � � “Beatrice Gem!” sigaw ng kapatid niya na naging dahilan kung
bakit napatayo siya ng tuwid. Minumura niya ang sarili sa isip niya. “Bakit ang
tagal mong sagutin ang phone mo?”

� � � � � � � � � � � “Nasa resort ako kasama ko ang mga friends ko.”

� � � � � � � � � � � “Saang resort?” she told him the location. “Good, take the
fastest car to Ventura Architectural Firm.”

� � � � � � � � � � � “Nababaliw ka na ba kuya? Hindi-.”

� � � � � � � � � � � “Five minutes.” Nasa boses nito ang pagbabanta at saka

pinatayan siya ng cellphone. Napatili siya kaya napatingin ang mga tao sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Your five minutes is running bruha!” at dahil sa sinabi ni

Rayleigh kaya napatakbo siya papunta sa kotse niya. She doubt if she can make it in
five minutes, naisip niya ang mga gamit niya na pwede nitong masunog. All her
valuable things are kept inside her secret vault.
� � � � � � � � � � � Luckily, hindi naman pala malayo ang resort sa building ng
VAF. Mabilis siyang bumaba sa kanyang kotse at tinawagan ang kapatid niya na agad
naman nitong sinagot. Nasa may entrance na siya at pinagtitinginan ng mga tao na
para bang isa siyang alien na bumaba galing sa universe.

� � � � � � � � � � � “Maam hindi po kayo pwedeng pumasok.” Pigil ng guard sa

kanya.

� � � � � � � � � � � “Shit kuya kapag may nasunog na namang isa sa mga gamit ko I

swear susunugin ko rin ang bahay mo.” Napatingin siya sa cellphone niya seconds
nalang at malelate na siya. Feeling niya ay nakikipagkarera siya sa para sa buhay
niya.

� � � � � � � � � � � “Maam bawal po talaga.”

� � � � � � � � � � � She raise her hand para iistop ito. “Kuya I am here anong
floor?” she heard him saying the top floor.� “Ayaw akong papasukin ng guard...
what? No! Hey-.” Sa inis niya ay itinulak niya ang guard at dahil nakapaa siya kaya
hindi mahirap sa kanyang tumakbo. Mabuti nalang at may bukas na elevator at mabilis
siyang pumasok doon and pressed the said buttons. Napansin niyang sinusundan pa
siya ng guard pero napagsarhan ito.

� � � � � � � � � � � Ten... nine... eight... ting! Sa wakas nasa floor na rin

siya and unfortunately isang shock na secretary ang bumungad sa kanya. Ginamit niya
ang pagkabigla nito and she barged in the room.

� � � � � � � � � � � Two seconds! Two seconds siyang late!

� � � � � � � � � � � Nagtaas-baba ang dibdib niya na halatang galing pa siya sa

mabilis na pagtakbo. Kasalanan talaga ng guard na iyon kaya hindi siya nakaabot on
time.

� � � � � � � � � � � “What the hell!” she heard someone cursing boses iyon ng

kuya niya.
� � � � � � � � � � � “Kuya, I came on time.” She lied, two seconds lang naman
iyon hindi naman siguro nito napapansin. Nagtaas siya ng tingin only to find out
that there are men inside the office. Nanlalaki din ang mga mata ng mga ito na
nakatingin sa kanya, para bang may nakitang hindi kapani-kapaniwala. Her brother on
the other hand is furious and he is looking at her like he is about to kill
someone. “Sorry I lied, nalate ako ng two seconds. Pero two seconds lang naman iyon
kuya, five minutes and two seconds, nasa range pa rin siya ng five minutes so hindi
pa ako late.” She tried to reason out.

� � � � � � � � � � � Pero parang tanga lang ang mga tao doon and when she tried
to roam her eyes around that office ay tumama ang paningin niya sa isang pamilyar
na lalaki na nasa gitna ng couch. He seems so familiar.

� � � � � � � � � � � “Beatrice Gem!” she flinched when she heard her brother’s

angry voice. “What the hell are you wearing and parading your body all over the
place?” pigil na pigil ang galit sa boses nito. Napatingin siya sa kanyang sarili
at pakiramdam niya ay humulas ang dugo sa katawan niya ng marealized ang ayos niya.
For God sake! She is wearing a sinful two piece red bikini habang patakbo-takbo sa
malaking opisina na ito and displaying her body infront of these people. Mabilis na
sinarado niya ang pinto at nagtago sa likod niyon, namataan niya ang secretary ng
marahil ay may-ari ng opisina.
� � � � � � � � � � � May nagbukas ng pinto and it’s his brother, ibinigay nito sa
kanya ang isang puting longsleeve polo. Mabilis niya iyong sinuot at dahil medyo
Malaki iyon kaya safe ang mga hindi dapat makita. But it doesn’t mean na hindi
makikita ang pulang two piece niya.

� � � � � � � � � � � “Kuya.”

� � � � � � � � � � � “You are two seconds late.” Napakagat siya ng labi.

� � � � � � � � � � � “Hindi ko naman kasalanan iyon eh.”

� � � � � � � � � � � “At nagliliwaliw ka sa building na ito ng nakaswimsuit

lang!”
� � � � � � � � � � � “Kasalanan ko pa iyon? I told you nasa beach ako with my
friends tapos uutusan mo ako pumunta dito mabuti nalang at hindi traffic. Don’t
blame me blame yourself.” Naningkit ang mga mata ng kapatid niya.

� � � � � � � � � � � “Kasalanan mo pa rin.”

� � � � � � � � � � � “Isusumbong kita kay ate Teddy.” Inis na banta niya dito.

� � � � � � � � � � � “You are still late.”

� � � � � � � � � � � “Wala ka ng masusunog!”
� � � � � � � � � � � “Sinong may sabing susunugin ko ang mga gamit mo? I have
better punishment in my mind dear sister.” Binuksan nito ng malaki ang pintuan at
nandoon pa rin ang mga kausap nito kanina. Right now relief ang nasa mukha ng mga
lalaking nakatingin sa kanya but not the man in the middle. He is really familiar,
saan ba niya ito nakita?

� � � � � � � � � � � Sa Royale! Tama! Ito iyong gwapong lalaki na nakatanga lang

sa kanya. “Bakit mo ba ako pinapunta?” lakas loob niyang tanong.

� � � � � � � � � � � “Wow! I didn’t know your sister is this pretty Harrist.”

Tiningnan niya ng masama ang nagkomentong iyon. She doesn’t care if gwapo man ito�
o hindi basta ayaw na ayaw niyang pinapasadahan siya ng ganoong komento.

� � � � � � � � � � � Nagkibit-balikat siya ng may tumikhim. Ang lalaking iyon,

now� she is staring at the guy’s eyes. May kung ano sa mga mata nito na kahit na
anong gawin niyang pigil sa kanyang sarili ay hindi niya napigilang titigan lang
ito. They are both staring at each other’s soul through their eyes and swear she
saw something flickers. His gazes were steady and steamy, para bang bored pero
hindi dahil alam mong sa likod ng mga titig na iyon ay may nagtatagong hindi niya
alam.
� � � � � � � � � � � “I think we have to go now.” Untag ng isa sa mga ito na
naging dahilan upang maputol ang pagmumuni-muni ng mga ito. Tiningnan niya ang
dalawang gwapong lalaki na tumayo at naglakad palabas ng office. Napatanga lang
siya sa mga ito dahil sa hindi niya maintindihan ang mga kinikilos ng dalawang
kakaalis lang. Marunong din naman siyang mag-appreciate ng gwapo hindi lang siya
nagvovoice out.

� � � � � � � � � � � “Kuya-.”

� � � � � � � � � � � “I think it’s already time for you to leave as well Harrist.

Ako na ang bahala sa kapatid mo.” Here comes a very powerful and authorative voice
giving chills all over her body. And those chills are directing towards a specific
part of her soul. Napalunok nalang siya kahit wala naman siyang kinakain o kaya
naman ay iniinom.

� � � � � � � � � � � “I can’t leave-.”
� � � � � � � � � � � “I’m harmless.” She doubted it! “I’ll send your sister
home.”

� � � � � � � � � � � Bagamat may pagdadalawang isip at panay ang pabalik-balik ng

tingin nito sa kanya at kay... hmnn... sa lalaking kaharap ay tumango nalang din
ito. She felt unsecured when her brother starts to make his step.

� � � � � � � � � � � “Kuya huwag mo akong iwanan dito.” parang batang hinawakan

niya ang laylayan ng suot nitong business suit. Mabilis naman nito iyong tinanggal
at ginulo ang buhok niya.

� � � � � � � � � � � “Don’t do anything stupid.” He warned.

� � � � � � � � � � � Gusto niyang magpapadyak. Siya pa ngayon ang pinag-iisipan
nitong gagawa ng masama samantalang siya na nga ang iiwanan nito sa den ng isang
leon. Tuluyan ng nawala ang kapatid and that leaves her and this guy inside. The
tension is not getting any better, ngayon lang siya nakadama ng ganito sa isang
lalaki.

� � � � � � � � � � � “Ms. Villarin.” Tawag ni-ng lalaki. “I’m Allyxel Cash

Ventura, you can call me Allyx.” Pakilala nito in a formal tone at dahil sa ginawa
nito ay mas nakahinga siya ng maayos, akala kasi niya ay galit ito o anuman.

� � � � � � � � � � � “Mr. Ventura.” Humarap siya dito. There is a safe distance

between them but not enough for her to feel safe. “How can I help you? Mukhang
importante kasi kinailangan mo pang gamitin ang kuya ko.”� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “It is really important.” Nagbago ang tono ng boses nito,

naging stern and somewhat distant. “I’ve been trying to reach you for a couple of
weeks now but your secretary always claim that she doesn’t know where you are.”
Halos pasumbat na nitong sabi.
� � � � � � � � � � � “Hey, I am on vacation.”

� � � � � � � � � � � “Well as you see my mom is more important than your

vacation.” Ang yabang. “She wanted you to paint her portrait. I don’t know why
she’d pick you samantalang may mas magagaling naman keysa sa iyo. I can pay the
best painter in the world but she chooses you.”

� � � � � � � � � � � Nagkibit-balikat siya, ang yabang talaga ng lalaking ito.

Ito na nga ang may kailangan tapos ito pa ang may ganang insultuhin siya. She might
have lost her touch right now pero kaya parin niya itong patayin. She needs to calm
down hindi kasi iyong tipo ng babae na kapag iniinsulto ay nananapak o naninigaw.
Iyon ang maganda sa kanya, her best trait is mahaba ang pasensya niya sa mga bagay-
bagay.

� � � � � � � � � � � She took a deep breath and look at him directly in the eyes.
Yes, he is handsome definitely handsome but it doesn’t mean she will succumb to his
charms and beg for his forgiveness sa kasalanang hindi niya ginawa.
� � � � � � � � � � � “Then find someone better than me I know some they live in
Spain actually I can even give you their number. Hindi ko naman pinilit ang mama mo
na ako ang piliin niya hindi ba? And besides I am not in the mood right now to
paint baka madisappoint lang siya.” She explained.

� � � � � � � � � � � “Isn’t it better? I want you to disappoint my mom at ng

hindi ka na niya kulitin pa at hindi niya ako kulitin pa.”

� � � � � � � � � � � Nagdugtong ang mga kilay niya sa sinabi nito. “Why would I

disappoint your mom? You like to see your mom sad?” hindi na maipinta ang mukha
niya. How dare him? Ang ayaw niya sa lahat ay iyong pinapalungkot ang mga nanay.

� � � � � � � � � � � “It’s your choice then Ms. Villarin maaatim mo bang makita

ang mommy ko na nalulungkot? She really likes you halos wala na siyang bukang bibig
kundi ikaw.”

� � � � � � � � � � � Napatili siya sa inis at itinaas ang mga braso upang mag-

inat. “Fine, fine. Pero bigyan mo naman ako ng panahon. I need to have this
vacation.”

� � � � � � � � � � � “Magtethree weeks ka ng nasa bakasyon hindi ka pa ba sawa?”

kunot-noong tanong nito.

� � � � � � � � � � � “Masyado kang feeling close alam mo ba iyon? Hindi mo ako

kilala at hindi mo alam ang kwento ng buhay ko so you don’t have the right to tell
me what to do. Right now hindi ako makapagpinta ng maayos dahil... hindi ko alam!”

� � � � � � � � � � � “You and your lame excuses.” He said boredly ang sarap

talagang iuntog ang ulo nito sa sahig kung pwede pa lang. “Sabihin mo lang kung
ayaw mo hindi naman ako mahirap kausap malulungkot nga lang ang mama ko.” At ang
walanghiya ginamit na namana ng nanay nito. Hindi naman sa ayaw niya kaya lang
hindi talaga siya makakapagpinta ng maayos. Naprogram na kasi sa utak niya na
babalik siya a week from now. Dahil sa pag-iisip ay nakagat na niya ang mga kuko sa
kamay, habit na niya iyon kapag nag-iisip siya.

� � � � � � � � � � � “Let me give you a nice proposition, my mom is staying in

one of our private resorts. You can stay there as long as you want or� until you
are done with the portrait. Makakapagbakasyon ka na rin at the same time.”
Paglalahad nito sa sinasabi nitong proposition.

� � � � � � � � � � � Napatitig siya dito and then a wide smile came out from her
lips as if she had seen an angel. Matalino naman pala ito. “Call.” Kunot-noong
napatitig ito sa kanya na parang tanga kaya kinailangan pa niyang pumitik sa
hangin. Napakurap ito at napatingin sa kanya. “Nakatulog k aba? Ang sabi ko call,
payag na ako.”

� � � � � � � � � � � “G-good.”

� � � � � � � � � � � “Pero may kondisyon din ako.”

� � � � � � � � � � � “What condition?”
� � � � � � � � � � � “Ililigtas mo ako kay kuya kapag naisipan na naman niya
akong utusan okay? Baka may masunog na naman sa mga gamit ko.”

� � � � � � � � � � � “Call.” Mabilis na sagot nito.

� � � � � � � � � � � “It’s a deal then-.” Inilahad niya ang palad sa harap nito

at akmang aabutin n asana ng kausap iyon ay may biglang bumukas ng pinto. May isang
babaeng naka-lumot na dress na halos wala ng tinakpan sa sobrang iksi at
nakakahinga pa ba iyan sa sobrang sikip? Galit na napatingin ito kay Allyxel at sa
kanya na pulang-pula ang mga mata pero kulang nalang ay tumilapon iyon sa
panlilisik.

� � � � � � � � � � � “Siya ba Allyx? Siya baa ng ipinalit mo sa akin kaya mo ako

hiniwalayan?”
� � � � � � � � � � � “Karen-.”

� � � � � � � � � � � “It’s Kathy damn it!”

� � � � � � � � � � � Mukhang nasali na naman siya sa isang gulo. “Oopps, sa dami

ninyo nakalimutan ko na ang pangalan niyo.”

� � � � � � � � � � � What a jerk? Ang sarap sapatusin ng lalaking ito

nakakapanggigil. Walang hiya! Babaero! Nanakit ng babae! Womanizer! ANo pa ba ang
pwede niyang itapong mura dito.

� � � � � � � � � � � Napatingin sa kanya ang babae tapos tiningnan siya mula ulo

hanggang tapos ay umiyak ng malakas. “And you even let her wear your clothes.”
Linapitan siya ng babae upang sana ay sampalin pati si Allyxel ay napakilos na rin
para siguro pigilan ang girlfriend nito pero naunahan na niya ito dahil bago pa man
dumapo ang kamay nito sa pisngi niya ay� nasampal na niya ang walang hiya.
Naisipan pa naman niyang ipangtanggol ito pero sasaktan lang din siya?

� � � � � � � � � � � Gulat na tumitig ito sa kanya. “Hindi ako nananakit ng tao

lalo na sa babae kung hindi ako ipoprovoke. Ni minsan hindi ako nagawang pagbuhatan
ng kamay ng nanay ko kaya hindi ikaw ang unang taong makakasampal sa akin.” Galit
na sabi niya.

� � � � � � � � � � � “Ang lakas ng loob mo-.”

� � � � � � � � � � � “Tama ka malakas ang loob ko dahil wala naman akong

ginagawang masama and you are lurking over a stupid piece of cloth?” asar na
tinanggal niya ang long sleeve polo na suot niya ngayon just to reveal her two
piece again, kaya lang bago pa man niya iyon matanggal ay linapitan na siya ni
Allyxel at mabilis nitong ibinutones ang polo.

� � � � � � � � � � � “Karen leave now I told you the real score don’t act as my
girlfriend because I never courted you. We share a bed and that’s all.” Matigas na
sabi nito. Nagpapadyak sag alit na umalis ang babae.
� � � � � � � � � � � “That’s tough.” Nasabi nalang niya.

� � � � � � � � � � � “Sorry about that.”

� � � � � � � � � � � “Nah, may mga ganyan talaga nababasa ko na ang mga ganitong

eksena sa mga pocketbooks hindi ko lang inaasahan na pati sa totoong buhay ay may
ganoon pa rin. Ang weird no?” she said. “I need to go now may naghihintay pa sa
akin sa resort.”

� � � � � � � � � � � “Your lover?”
� � � � � � � � � � � “Nope, my friends. Nandoon ako ng tawagan ako ng kuya ko as
you see I am still wearing my two piece and I smell.” Inamoy niya ang buhok niya.
“Dagat.” Kung kanina ay naiinis siya dito right now she felt at ease or is it.

� � � � � � � � � � � “I thought you have a lover.”

� � � � � � � � � � � Tinaasan siya ito ng kilay. “Sige iinsist mo pa baka

magdilang anghel ka.” Ngisi niya pa dito.

� � � � � � � � � � � “Oh sure-.”

� � � � � � � � � � � “Alam mo nagugustuhan na sana kita kaya lang ang kulit mo.

Alis na nga ako.” Paalam niya.
� � � � � � � � � � � “Wait!”

� � � � � � � � � � � “Ano na naman?”

� � � � � � � � � � � “Open your phone.”

� � � � � � � � � � � “Para?”

� � � � � � � � � � � “Basta open your phone.”� � � � � �

� � � � � � � � � � � “Whatever! Bye.” Palabas na siya ng opisina nito ng may
maalala. Napatingin siya sa sarili niya at saka patakbong linapitan ang lalaki.
“Ihatid mo ako.”

� � � � � � � � � � � A loopside smile is now visible on his lips. “Nakaya mong

pumunta dito ng mag-isa for sure kaya mo ding umalis.”

� � � � � � � � � � � Nagpapadyak siya gaya ng babae kanina. “Sinabi mo kay kuya

na ihahatid mo ako.”

� � � � � � � � � � � “Did I say that?”

� � � � � � � � � � � “Hindi pa ako ulyanin baliw ka kapag may nasamang nangyari
sa akin kakainin ka ng konsensya mo. I swear to God!” she even curse.

� � � � � � � � � � � “Yeah right, umalis ka na hindi pa kita kailangan.”

Linapitan niya ito at saka dumukwang sa mesa nito. Napansin niyang nagkulay pula
ang mukha nito at sinundan kung saan nakatingin ang binata only to find out that he
is staring on her cleavage. Napangisi siya sa naging reaksyon nito, men will always
be a man.

� � � � � � � � � � � “Close your mouth Yxel baka mapasukan ng langaw.” Tudyo

niya. Mabilis naman nitong tinikom ang bibig nito at saka siya umayos ng tayo at
naglakad palayo sa binata. Tumawa din siya ng malakas. “Toodles!” and she even have
the nerve to wink before leaving. Not bad, Beatrice Gem. At may tawag ka na sa
kanya, Yxel?

� � � � � � � � � � � Mahaba ang Allyxel at saka Allyx na ang tawag ng mga tao

doon kaya alam niyang hindi ito sanay ng Yxel, gusto niya itong pikunin. At gaganti
siya sa hindi paghatid nito sa kanya. Humanda ka Allyxel Ventura, you'll taste a
piece of me--- mali., a piece of her little revenge.
<3 <3 <3

a/n: Kumusta ka na wattpad? Ilang araw na ba akong sa mobile lang nakikibasa dahil
kahit sa pag-open ng www.wattpad.com ay tila ba kay hirap gawin. Ako ay naiiyak na,
mabuti nalang at friday na bukas kaya ako ay medyo nakahinga ng maluwang.
Nakakaasar talaga! Pati pananalita ko ay nabago na... choooz.... magbisaya nalang
ako be mas dali pa... *insert evil laugh here*

Tapos na ang kabaliwan ko dahil sa dami ng mga ginawa ko ngayong linggong ito. Para
kasing the game just started and it is really a very tough game eh. Ang daming
kailangang gawin, magdesign ng classroom, mag-arrange ng mga gamit. Itake note ang
mga names ng limang section na may 60 plus na students sa class record. Ang
magsulat ng lesson plan everyday at iyong magpaalala sa mga bata na ibigay na iyong
NSO birthcertificates nila at pati na rin iyong form 137-E, magsusulat pa ng form
1, form2 at form 3, magsegregate ng mga forms at kung anu-ano pa. Paaalahanan ang
mga batang maglinis sa kanilang cleaning areas. May mga students pang
nagsusuntukan, ninanakawan, at nagbabangayan. Ano ba?! Isang tao lang ako pero
feeling ko ang dami kong kailangang gawin. 22 palang ako pero kapag nasa school na
ako feeling ko nadadagdagan ang edad ko okay lang sana kung height ang madadagdag
eh hindi. Mabuti nalang at hindi pa pumuputi ang buhok ko sa katawan.

Kaya heto, pampatanggal ng stress kailangan kong magpost. Alam niyo naman na ang
tanging way lang ng para marelieved ang aking stress ay thru this.
Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh
hhh!� Hayan nakasigaw na rin ako kaya i am sure okay na ako. Enjoy reading this
chapter dahil gagawa pa ako ng lesson plan for next week at mag-iinput ng grades.
AJA!!!

STATUS UPDATE: Slice bread and cheez whiz plus sprite in can for dinner. Sinong may
mabuting puso diyan na pakakainin ako ng masarap? SHare naman... eheheheheh
=================

Chapter Three

Chapter Three

� � � � � � � � � � � “SOMEONE’S calling.” Turo ni Ray sa cellphone niyang kanina

pa umiilaw. It is an unknown number pero nalaman niya sa secretary niya number iyon
ng binatang nakaharap niya two days ago.

� � � � � � � � � � � “Sagutin mo Ray.” Utos niya dito at isinoot sa loob ng bibig

ang dilaw ng sunny side up egg na nagawang lutuin ni Ray na hindi nasusunog.
Magaling iyang magluto ng sunny side-up egg at hotdog. Huwag lang kanin kasi kahit
na nasa rice cooker ay hindi iyon maluluto.

� � � � � � � � � � � “Anong sasabihin ko?”

� � � � � � � � � � � “Sabihin mo nasa critical na lagay ako ngayon kasi na-hold

up at nagang rape ako two days ago.”
� � � � � � � � � � � “What?! Gagawin mo pa akong sinungaling.” naiiling na
palatak nito.

� � � � � � � � � � � “Gawin mo na kasalanan din naman niya iyan.” Napangisi siya

sa naisip niya.

� � � � � � � � � � � Mabilis naman nitong sinagot ang tawag. Napakunot ng noo si

Ray tapos ay nakangisi at sinagot na ito. “Sorry this is not Bree, this is her
friend. Nasa hospital si Beatrice ngayon kasi nahold up daw siya at nagang rape two
days ago.”

� � � � � � � � � � � Hala! At linagyan pa ng ‘daw’ pero base sa reaksyon ni Ray

na para ng maiihi sa pagpipigil ng tawa ay nawala ang takot niya.

� � � � � � � � � � � “Ahm... naconfine? Sa condo niya-... ay bastos binabaan ako

ng phone. Sino ba iyon?” ibinaba na rin nito ang cellphone sa ibabaw ng mesa at
saka sabay na tumawa ng malakas. Naghigh five pa silang dalawa at saka nagpunas ng
luha dahil sa katatawa.
� � � � � � � � � � � “Anong sabi?” Usisa niya.

� � � � � � � � � � � “Nagmura lang nagmura eh.”

� � � � � � � � � � � “Sinabi mo kung nasaan ako?”

� � � � � � � � � � � “Yup, tinanong niya kung saan ka naconfine. Sabi ko dito sa

condo mo.”

� � � � � � � � � � � Nabilaukan siya sa kinakain dahil sa sinabi nito. “Sinabi

mong nandito ako?” this time malakas na ang boses niya.

� � � � � � � � � � � “Kung makasigaw wagas? Sabi ng Oo bakit ba super affected

ka? Lalaki mo iyon ano? Gwapo ba? Naka-one night stand mo?”
� � � � � � � � � � � Binato niya ito ng toothpick na ginamit niya. “Kadiri ka
talaga.” Sigaw nito.

� � � � � � � � � � � “Mas kadiri ka hindi ko po siya naka-one night stand and he

will never be. Client ko lang siya, ipepaint ko ang mama niya.” she explained.

� � � � � � � � � � � “Bakit ganoon kung makareact parang boyfriend mo?”

� � � � � � � � � � � “Feeling mo lang iyon kumain na nga tayo at ng makatulog uli

ako.”

� � � � � � � � � � � “Hindi mo siya pupuntahan?”

� � � � � � � � � � � “Why should I? Siya ang may kailangan siya dapat ang

maghanap sa akin.” At inubos na niya ang orange juice niya at pasimpleng dumighay.
“Thanks sa foods sana bukas iba naman.”
� � � � � � � � � � � “Sana... sana dalawa ang puso ko.”

� � � � � � � � � � � “Makatulog na nga.”

� � � � � � � � � � � Pumasok siya sa silid niya at mabilis na humiga at nakaidlip

na rin agad. Hindi na nga niya napansin na may lumagabog na pumasok sa silid niya.

� � � � � � � � � � � “WHAT THE HELL WITH THAT STUNT Bee?” napakamot siya ng ulo
at pilit na binuksan ang mga mata. Alam mo iyong antok na antok ka pa tapos may
gigising sa iyo na nakakabinging boses.

� � � � � � � � � � � “Rayleigh ano ba? Patayin mo nga iyang maingay na iyan I am

sleeping.” Kinumutan niya ang sarili niya at itinakip ang unan sa mukha niya.

� � � � � � � � � � � “Eh friend may bisita ka.”

� � � � � � � � � � � “I don’t care I am sleeping.” Halos hindi na niya marinig

ang sinabi niya dahil sa antok na antok na talaga siya. She heard her door closing
and sigh in relief dahil umalis na ang lapastangang maingay. Kumilos siya at umayos
ng higa ng may maramdamang mainit na bagay na tumatama sa may bandang leeg niya.
Her weak spot at hindi lang iyon may dumadamping--- mabilis siyang napamulat ng mga
mata at gumulong sa kama niya hanggang sa mahulog na siya.

� � � � � � � � � � � “You wake up.” Isang nakakalokong ngiti ang gumising sa

kanya.

� � � � � � � � � � � “Ikaw! What the hell are you doing here in my room and in my
place and in my unit?” napapraning na siya. Feeling niya ay nananaginip siya pero
alam niyang hindi rin she can still feel those sweet tingles sent throughout her
body when he---. “You! You kissed me haven’t you?” she accused.

� � � � � � � � � � � “Ayaw mong magising.” At ang walang hiya humiga pa sa kama

niya and took her pillow to his nose. “Ang bango ng unan mo paharbor.”

� � � � � � � � � � � “No! Trespasser ka na nga, sexual harasser ka pa tapos

magnanakaw ka rin.”

� � � � � � � � � � � “You know what Bee pwede mo na akong ipakulong sa dami ng

kaso ko. Your friend let me in, at nagpaalam ako na haharborin ko ang unan mo. And
then for the kiss, normal lang iyon. My mom usually gives me good morning kiss.”
� � � � � � � � � � � Kumuha siya ng unan na nasa tabi niya at pinukpok ito sa
mukha sinangga lang nito gamit ang unan na balak nitong harborin sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Ano ba ang ginagawa mo dito?” she opened her window to see

the sun.

� � � � � � � � � � � “You scared me to death alam mo ba iyon?” singhal nito sa

kanya.

� � � � � � � � � � � “Ano ba ang ginawa ko?”

� � � � � � � � � � � “I tried to call you for two days now and then someone
answered the call who told me that you are raped and-.”

� � � � � � � � � � � “Natakot ka no? Naku, ang konsensya nga naman.” Naglakad

siya papunta sa kanyang pintuan at binuksan iyon kaya lang ay nakalock pa iyon.
“What the! Bruha bakit ito nakalock?” she tried again. Alam niya ay nasa loob ang
lock ng pintuan niya she tried pulling it pero hindi talaga para kasing may
nakaharang sa labas. “Rayleigh kapag hindi mo bubuksan itong pinto gigibain ko ang
pinakamamahal mong camera bwisit!”

� � � � � � � � � � � “Stop cursing lady.” Sita ni Allyxel.

� � � � � � � � � � � “Will you shut up?” gigil na sinipa niya ang pintuan at inis
na tiningnan ang lalaking kampanteng nakatitig lang sa kanya. She hates him for
looking so good looking and she on the other hand looks like stupid.

� � � � � � � � � � � “Bubukas lang iyan kapag sumama ka sa akin.”

� � � � � � � � � � � “At saan mo naman ako dadalhin?”

� � � “Kay mommy.” Nasapo niya ang kanyang ulo. “You promised.” Nagpalinga-linga
pa ito at saka ng makita ang closet niya ay kumilos ito at saka binuksan iyon. “Ako
na ang kukuha ng mga gamit mo-.”
� � � � � � � Mabilis niyang nilundag ang� binata at saka hinila palayo sa closet
niya. “Huwag mong buksan iyan.” Tili pa niya kaya lang ay nahawakan na nito ang
knob at ng hinila niya ito ay nahila din nito ang hawakan at bumukas iyon. Nasubsob
nalang niya ang mukha sa likod nito ng parang nasa smokey mountain sila at gumuho
ang mga laman ng kanyang closet.

� � � � � � � � � � � Magulo!

� � � � � � � � � � � Tama, iyon ang closet niya sobrang gulo. Wala ng mas gugulo
pa doon kaya ang nangyari ay natambakan sila ng mga gamit niya.

� � � � � � � � � � � “What the? Anong klaseng cabinet ba ito?”

� � � � � � � � � � � “Heh! Ang sabi ko huwag mong buksan hindi ko pa naaayos

iyan.” Inis na kumilos siya upang kunin ang mga nagkalat na damit niya.

� � � � � � � � � � � “Smell so sweet.” Tiningnan niya ito at ganoon nalang ang

naging pamumula niya ng mapag-ano ang bagay na tinutukoy nito. Nasa mukha nito ang
isang panty niya at hawak naman nito ang isang bra niya.
� � � � � � � � � � � “Pervert!” asar na kinuha niya ang panty na nasa mukha nito
at ang bra na hawak nito.

� � � � � � � � � � � Tumawa lang ito ng malakas ang even though she hates to

admit it but he looks so dashing while he laughs. Nakakaasar!

� � � � � � � � � � � “Bastos.”

� � � � � � � � � � � “You don’t have to be ashamed Bee, it smells really good.

Kung mabango na nga iyong undies mo I am pretty sure mas mabango-.” Isinalampak
niya ang unan na hawak niya sa mukha nito.

� � � � � � � � � � � “Buwisit ka! Hindi ako gumagamit ng downy no, PH care ang

gamit ko.”

� � � � � � � � � � � A knowing grin is visible on his face right now ang sarap

talagang iumpog. Isa-isa nitong kinuha ang mga damit niya na nakalatag sa sahig. At
least tinulungan siya nito, tahimik lang sila habang nagliligpit when he yelled
something.
� � � � � � � � � � � “I am done fixing your things now let’s go.”

� � � � � � � � � � � “Ha-Huh?” napansin din niya ang isang travelling bag sa tabi

nito. It’s her purple travelling bag at wala na rin iyong ibang gamit niya. “A-.”

� � � � � � � � � � � “Sabi ko naman sa iyo ako na ang magliligpit ng mga gamit

mo, let’s go now. Excited na si mommy na makita ka.” At hinila na siya nito.
Kumatok lang ito ng limang beses at bumukas na iyon na para bang ito ang may-ari ng
bahay niya.

� � � � � � � � � � � “Ingat ka bru.” Si Rayleigh na nagpipigil ng ngisi habang

may hawak na cellphone. May palagay siyang si Ayeth ang katext nito.

� � � � � � � � � � � “Teyka lang Yxel-.”

� � � � � � � � � � � “Yeah, Bee?”
� � � � � � � � � � � “Anong akala mo sa akin bubuyog? Bree ang nickname ko and
for you call me Beatrice Gem.” Nanggigigil na sikmat niya sa binata.

� � � � � � � � � � � “Bee. Mahaba ang pangalan mo ikaw nga Yxel ang tawag mo sa

akin which is quiet good to hear. So call me Yxel and I’ll call my Bee.”

� � � � � � � � � � � “Ay, shit! Ang sweet nilalanggam na ako dito. Ano ba naman

ito, shoo! Shoo! Ang daming langgam.” Tili ni Rayleigh na nakaharap sa camera nito
pero may pasak naman sa bibig na lollipop. Ang adik sa lollipop.

� � � � � � � � � � � “Ray, help me kikidnapin niya ako.” Hinatak na siya ni

Allyxel palayo at siya naman ay hawak ang braso ng kaibigan. Kaya lang mas malakas
si Allyxel ng di hamak sa kanya at ang walang hiyang kaibigan talagang tinutulak pa
siya palayo dito and whispered something to her.

� � � � � � � � � � � “Friend, pwede na iyan.”

� � � � � � � � � � � “Huh?”

� � � � � � � � � � � “Pwede na iyang maging tatay ng anak mo gwapo na mukha pang

matalino. Hingan mo ng sperm cell at isaksak natin sa matris mo.” Bumungisngis pa
ito at siya naman ay natigilan lang at napaisip sa sinabi nito. “Mag-enjoy ka
ilolock ko nalang ang pintuan ng condo mo. Ingats!” paalam pa nito.

� � � � � � � � � � � Nagpahila siya kay Yxel at napa-isip sa sinabi ng kaibigan.

Para kasing may bumangon na kung anong bagay sa loob ng puso niya sa sinabi nito.
She has been looking for the best father material her child could have.

� � � � � � � � � � � She wanted a baby pero ayon nga wala pa siyang nahahanap na

pwedeng maging donor ng sperm. Hindi� naman siya pwedeng lumapit sa isang lalaki
at sabihin na ‘hey, I think you are perfect can you be my baby’s father?’ kapag
sinabi niya iyon baka ipakulong siya ng sexual harassment.

� � � � � � � � � � � Napatingin siya sa binata na kasama niya sa likod ng

sasakyan nito, he isn’t driving a driver is doing it for him. Nakahilig lang ito sa
tabi ng bintana at nakahilig sa unan na hawak nito na pamilyar sa kanya. Mukhang
napansin naman nito na nakatitig siya kaya tumitig din ito sa kanya. He isn’t
smiling but there is an obvious amusement on his eyes as he stare back at her.

� � � � � � � � � � � “Bee I know I am handsome but you don’t have to make it too

obvious.” Mayabang na sabi nito.
� � � � � � � � � � � Hindi niya pinansin ang sinabi nito, actually hindi pa
talaga nagsisink in sa utak niya ang sinabi nito. Naisip lang niya ang posibilidad
na ito nga ang pwedeng maging ama ng anak niya. He is handsome, that’s true. She
likes his jet black hair that shines kapag natatamaan ng sinag ng araw. His brows
were thick than normal framing his face perfectly. Mahahaba din ang mga pilik mata
nito na parang sa babae ang weird nga. And his eyes were the darkest of its kind
parang hindi totoo. Parang fake kasi sobrang itim, mas itim pa sa uling. And his
nose, it’s pointed and aristrocratic, and of course his lips they were full and
tempting.

� � � � � � � � � � � Bahagyang ipinilig niya ang ulo dahil sa mga naiisip na mga

bagay. She needs to focus on her assessment. Kapag nagcombine ang genes nila may
fifty-fifty probability na makuha ng anak nila ang maitim nitong buhok. Her hair is
dark brown na namana niya sa kanyang mommy her dad and her brother’s hair are dark
as well, recessive ang brown hair niya. Kaya Malaki ang chance na maging black ang
buhok ng anak niya and that would be curly just like her hair. Ayun kasi ang
dominant sa kanyang genes.

� � � � � � � � � � � And then she wouldn’t mind if her child will have those deep
black orbs or her chocolate melted one and her lips were thin and pink kaya okay
lang.

� � � � � � � � � � � Parang na-excite siya siya sa isipin na maganda ang pwedeng

combination ng kanilang magiging supling. Ang problema lang ay kung paano niya
sasabihin dito na gusto niya itong maging ama ng anak niya ng hindi nagfefreak out.
Lalaki naman ito kaya sa halip na sa dingding tumama ang mga kawawang sperm cells
nito ay pwede naman sa sperm bank hindi ba?
� � � � � � � � � � � “You know what Bee as much as I would love to see your eyes
looking at me but it feels so creepy. Pakiramdam ko kasi may masama kang gagawin sa
akin.”

� � � � � � � � � � � Natawa siya sa sinabi nito. “Loko.” Tanging nasabi niya at

umayos ng upo. Tumingin siya sa labas ng bintana at nag-isip sa pwede niyang
gagawin. Nakakaloka naman kasi ang sinabi ni Rayleigh... gusto na niyang magkaanak.
She is not getting any younger she wanted to see her baby grow kapag nagthirty na
siya at nakapanganak pa ano naman iyon, magtutwenty ang anak niya eh fifty na siya
at baka hindi na niya makita pa ang apo niya kung saka-sakali.

� � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � AFTER hours of travelling they finally arrived in a

beautiful place pakiramdam niya ay wala siya sa Pilipinas. It’s a beautiful place
where a beautiful house is centered with the blue clear ocean and a vast green
lavish mountain. Wala siyang masabi, as an artist herself ay isa lang ang masasabi
niya... the place is perfect.
� � � � � � � � � � � “Beautiful isn’t it?” tumango lang siya and in an instant
nawala iyong jaded feelings. Binura ng magandang paligid ang emptiness na
nararamdaman niya it feels like she is fully recharged. Alam niya may nagbalik.

� � � � � � � � � � � Tumagal ang tingin niya sa magandang bahay na nasa harap

niya and then she gasps loudly when she sees the entire place. Hindi kaya siya
namamalikmata lang? Alam niya ang bawat Angulo ng bahay na iyon dahil galing iyon
sa kanya. Pati ang mga halaman sa labas ay alam din niya hindi siya makapaniwala na
ang tanging bahay na nagawa niya dati at isinali sa isang contest na nanalo at
binili ay nasa harap na niya ngayon.

� � � � � � � � � � � It is so beautiful, naman binuhos niya ang buong oras niya

sa pagdesinyo ng bahay na iyon para lang makapasa pero hindi naman niya nagamit.

� � � � � � � � � � � “Oh my God!” narinig niyang sigaw ng isang may edad na babae

na sa tantiya niya ay nasa early fifties. “Ikaw nga!” bulalas pa nito at saka
sinugod siya ng yakap. Nagulat pa nga siya sa padamba nito sa kanya. “It’s you.”
Inenglish lang nito ang sinabi nito kanina.

� � � � � � � � � � � “Mom, pinipisa niyo na si Beatrice.” Tinaasan niya ng kilay

si Allyxel ng biglang naging seryoso ang boses nito. Para itong naging ibang tao
and he even called her using her real name.
� � � � � � � � � � � “Son, you are so great! Nadala mo nga sa akin ang taong
matagal ko ng hinahanap.”

� � � � � � � � � � � Ganoon ba talaga ito kaatat na magpapinta sa kanya? “Ah,

ma’am-.”

� � � � � � � � � � � “Call me tita Alleysha, darling.”

� � � � � � � � � � � “Opo tita.” Ani nalang niya.

� � � � � � � � � � � “Anak, tingnan mo si Beatrice isn’t she beautiful? Mas lalo

kang gumanda ngayon keysa six years ago.”

� � � � � � � � � � � “Nagkita na po tayo dati?”

� � � � � � � � � � � “Of course, itong design mo ang nanalo sa contest.” Turo
nito sa bahay nito. “Matagal na kitang hinahanap Beatrice kasi gusto kong makita
ang bahay na ginawa mo. Dati sa blue print lang iyan at sa miniatures but now it
looks like this. Wala akong binago kahit isa sa mga designs mo.” Hindi siya
namamahangha sa sinabi nitong ipinatayo nito ang bahay na minsan din niyang
pinagpaguran mas namamangha siya sa ganda nito. Kahit na may edad na ay maganda pa
rin ito and she can happiness on her eyes.

� � � � � � � � � � � Naramdaman niya ang marahang pagsiko ni Allyxel sa kanya

kaya napatayo naman siya ng tuwid and just smiled at the lovely lady.

� � � � � � � � � � � “Nandiyan na ba ang bisita natin love?” isang may edad na

lalaki na nakapagpalaglag ng mga panga niya ang sumalubong sa kanyang mga mata. He
is like an older version of the man standing beside her, kahit na may edad ay
malakas pa rin ang sex-appeal nito. At maganda pa rin ang katawan nito at ang gwapo
pa rin nito. Shit lang! Hindi sumagi sa isip niya na pwede pala siyang maatract sa
may edad na lalaki pero heto siya ngayon at---

� � � � � � � � � � � “Ano ba!” inis na itinulak niya si Allyxel na humarang sa

harap niya blocking his father’s view.

� � � � � � � � � � � “May nagmamay-ari na sa daddy ko so stop ogling at her. My

mom owns my dad.” Pasita nitong sambit. Napakamot siya ng ulo at ngumiti dito.
madilim na madilim na kasi ang anyo nito na para bang handa na siyang lunurin sa
pinakamalapit na fountain.
� � � � � � � � � � � “Sorry naman ang gwapo kasi ng daddy mo.”

� � � � � � � � � � � “Psh.” Halatang nainis na ito. She should stop admiring his

dad mukhang ayaw nitong may kaagaw ang mommy nito. Kahit naman siya ay mahihiya sa
sarili niya kung pati daddy nito ay pagtitripan niya. Ang ganda kaya ng mommy nito.
“Mom, Bee will start painting your portrait by tomorrow magpapahinga lang po muna
siya ngayon.”

� � � � � � � � � � � Agad-agad?

� � � � � � � � � � � “Wait! Wala akong mga gamit dito.”

� � � � � � � � � � � “We will buy those tomorrow.”

� � � � � � � � � � � “Ako nalang-.”

� � � � � � � � � � � “WE will buy those tomorrow.” He repeated but this time he

emphasized the word WE. Kinarga nito ang unan na kanina pa nito hawak-hawak at saka
lang niya napagtanto kung bakit pamilyar ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Akin iyan ah bakit mo dinala.” Turo niya sa unan na hawak

nito.

� � � � � � � � � � � “Sinabi ko arborin ko.”

� � � � � � � � � � � “Hindi ako pumayag.” Pakli niya.

� � � � � � � � � � � “Nasa akin na bawal ng bawiin.” Sinubukan niyang agawin ang

unan pero mabilis din nitong inilayo. “Akin na ito.”
� � � � � � � � � � � “No!” nakakainis talaga ang lalaking ito alam naman nilang
matangkad ito tapos ita--.

� � � � � � � � � � � “Eherm! Ehem.” A fake cough interrupted her urge to kill the

man. Isang nakangiting mukha ng mga magulang ni Allyxel ang pumukaw sa kanila.
Napahiyang lumayo siya kay Allyxel at nag-iwas ng tingin sa mga ito.

� � � � � � � � � � � “It reminds me of my younger days.” Tila nangangarap na

bulong ng ginang sa asawa nito.

� � � � � � � � � � � “I’ll remind you again that we are still in our younger days
love.” Kahit bulong lang iyon ay napangiti siya sa sinabi ng asawa nito.

� � � � � � � � � � � “Dad!” naririnding sigaw ni Allyxel.

� � � � � � � � � � � “Hay naku Cash itong anak mo inggitero.”

� � � � � � � � � � � Natawa siya sa sinabi ng nanay nito. “I am not.”

� � � � � � � � � � � “Anak, may nakain ka bang hindi masarap?” his dad asked.

� � � � � � � � � � � “No, nothing as I a remember.”

� � � � � � � � � � � “Para kasing may nag-iba. Kailan ka pa naging madaldal?”

nawalan ng imik si Allyxel at saka hinila siya papasok ng bahay. Siya man ay
napatingin dito.

� � � � � � � � � � � “Sure? Hindi ka madaldal?”

� � � � � � � � � � � “Shut up.” He hissed.

� � � � � � � � � � � “Madaldal ka eh walang preno nga iyang bibig mo.”

� � � � � � � � � � � “I said shut up!”

� � � � � � � � � � � “Ayoko-.” Bigla siya nitong sinalya sa isang dingding sa

bahay nito at idiniin ang magkabilang braso nito sa pagitan ng kanyang katawan
trapping her completely. And shutting her mouth in a very unpredictable way...

<3 <3 <3

a/n: arrrfff! aarrrfff! Hindi ko po iyan aso, ako po iyan. Tinamaan na naman ako ng
ubo at sipon, feeling ko kakambal ko na ang stress ko sa mga ganitong panahon.
Paano ba naman kasi sa umaga kay init-init tapos sa gabi kay lamig2x with matching
ulan pa and everything. Nauulanan pa ako minsan. Kumakain naman ako ng pomelo,
orange at umiinom ng orange juice, nagkasakit pa rin ako. So far wala pa naman
akong lagnat pero masakit lang ang lalamunan ko lalo na kapag umuubo na ako. Nag-
iba na rin ang boses ko pero keri lang dahil naglalapel ako kapag nagka-class ako
so okay lang. Pero may hindi ko keri ang kumahol ng kumahol na kulang nalang ay
lumabas ang baga ko sa katawan ko.

Bakit ba lapitin ako ng sakit? Kung sana lapitin ako ng pera mas masaya pa ako, eh
alam naman nilang hindi ako mahilig uminom ng gamot dahil nagsaw na ako noong bata
pa ako. God will heal me in natural way lang ang peg ko.
Kebs na sa mga sakit-sakit na iyan, magpapamassage nalang ako bukas iyong swedish
kasi baka makarate ko iyong masseur kapag nagthai ako, Diyos ko! The first and last
time I did that type of massage ay sinumpa ko ang nagmasahe sa akin ang sarap
niyang gilitan sa leeg lalo na kapag naririnig ko iyong nagkacrack na mga buto ko.
Sa isip ko naiisip ko rin ang mga ways na magcrack ang buto niya. After the massage
ay nakakalakad pa naman ako at gumaan ang feeling ko but then I will not try it
again...

Bukas naman iyong next chapter.. guys, isa lang ang assurance ko. Makakapag-update
ako for sure kapag friday, saturday and sunday dahil walang pasok. Pero kapag may
pasok na hindi ako makaka-assure ng daily update pero I will make sure na
makakapag-update ako ng hindi lumalagpas ang dalawa o tatlong araw. Nangangapa pa
rin ako sa dilim pero pasasaan ba at masasanay din ako.

STATUS UPDATE: Labhyuu! Salamat sa mga nagbibirthday na kapitbahay ko at marami

akong pagkain na pwedeng makain dahil wala akong energy na magluto. Sana
magbirthday uli kayo bukas.

=================

Chapter Four

Chapter Four

� � � � � � � � � � � MAY narinig siyang ingay sa labas ng silid kung saan siya

kasalukuyang nahihimbing. Tumayo na siya at nakamot ang naka-expose na tiyan and
she opened the door and saw two people who doesn’t seems to notice her. Si Allyxel
na nakapoker face habang sabog na sabog ang buhok. Nakapantulog pa ito at may yakap
na unan... that’s her pillow na inangkin na talaga nito mula sa kanya. Nasabi naba
niya na may pagka-childish ang isang iyan?

� � � � � � � � � � � � � � Naalala niya ang ginawa nitong pananahimik sa kanya

kahapon.� Isinalya siya ng binata sa isang wall doon na hindi kita ng mga magulang
nito. He silenced her in a very... very... very unpredictable way! Inipit ba nito
ang mga labi niya sa mga daliri nito habang pisil naman nito ang ilong niya. Muntik
na siyang mamatay sa ginawa nito mabuti nalang at nasipa niya ito sa binti. Sa
chin-chang-chin sana niya ito papatirin kaya lang ay maagap eh. Grrrr...
� � � � � � � � � � � Napakamot na naman siya ng ulo niya dahil sa nangangati na
talaga iyon, hindi pa kasi siya nakaligo kahapon dahil biglang may nangidnap sa
kanya tapos ay dinala siya sa isang pagkalayo-layong lugar at dahil napagod siya sa
biyahe kaya ayon himbing na himbing siya sa kanyang pagtulog.

� � � � � � � � � � � Napakamot uli siya sa batok niya at kusang gumalaw ang mga

paa niya ng may maamoy na masarap na bagay. Kapag ganitong walang gising siya mas
lumalabas ang pagkawalang hiya niya kaya makapal ang mukha niya.

� � � � � � � � � � � “Good morning.” She greeted the two of them.

� � � � � � � � � � � “Oh-emmm! Sino iyong babae na lumabas mula sa silid mo-

hadabdaoeiqw9rbjsjkjfsllk.” Napalingon siya sa dalawang nag-usap, at tinaasan ng
kilay ang dalawa na nakatingin sa kanya. Tinakpan ni Allexyl ang bibig ng kawawang
babae. Sayang maganda pa naman bet niya mamamatay iyan dahil sa suffocation.

� � � � � � � � � � � “Will you shut up Yelena Kite!” he hissed. Nagpatuloy siya

sa paglakad dahil napansin niyang may sekretong malupit ang dalawang iyon. But
wait! Girlfriend ba ni Yxel iyon? Paano na ang plano niyang gawin itong daddy ng
kanyang magiging anak? Hindi siya pwedeng unahan ng kahit sinong babae diyan kaya
ang ginawa niya ay bumalik siya sa kinaroroonan ng dalawa at saka muntik ng
mapamura ng makita ang ayos ng dalawa. Naka-wrap ang braso ng nagngangalang Yelena
sa leeg ni Allyx at sobrang lapit ang mukha nila sa isa’t isa. Mabilis ang naging
kilos niya at hinila ang binata palayo sa babae. Tiningnan naman siya ng masama ni
Yelena pero hindi niya ito pinansin bagkos ay humarap kay sa lalaki.

� � � � � � � � � � � Hindi naman ito nagtanong para pa ngang lumamlam ang mga

mata nito habang nakatingin sa kanya. Tumikhim siya upang mawala ang bara na nasa
lalamunan niya.

� � � � � � � � � � � “Gutom na ako pakainin mo na ako.”

� � � � � � � � � � � “Ahh.. sure.” Hinawakan nito ang braso niya habang sa

kabilang braso naman nito ang unan niya. Gusto niyang mapangisi ng makita sa gilid
ng kanyang mga mata na nag-ngingitngit sa galit iyong babaeng kausap nito.

� � � � � � � � � � � “Hoy, Allyxel hindi pa tayo tapos mag-usap.” Sigaw nito.

� � � � � � � � � � � “Tinatawag ka ng girlfriend mo.”

� � � � � � � � � � � “Don’t fuss yourself Bee she isn’t my girlfriend.” He
boredly said to her. Maniniwala ba siya? Sige na nga maniniwala nalang siya masaya
eh. Gusto tuloy niyang--- wait! Naglakad siya at—“Crap! Are you okay? Kaya mo bang
maglakad?”

� � � � � � � � � � � Pinigil niya ang sariling ngumisi ng alalayan siya nito. Oh

such strong arms! Hiyaw niya sa kanyang isip ng mahawakan ang mga maskels nito.
Wala naman siyang ginawa, ano lang nagpanggap lang siya na medyo natapilok. Wala
lang trip lang niya.

� � � � � � � � � � � “Okay lang ako.” At syempre para hindi masyadong obvious ay

umayos pa kunwari siya na maayos lang at nakita niya sa likod nito si Yelena na
hindi pa rin maipinta ang mukha. She tried walking pero nagpanggap lang siyang
medyo nahihirapa kuno sa paglalakad.

� � � � � � � � � � � “You are not okay here let me carry you.”

� � � � � � � � � � � “Huwag na kayo ko naman-.” At binuhat na nga siya nito,

princess style AKA bridal style. Mapapa-ohlala ka nalang talaga habang buhat nito.
“Bakit ang gaan mo samantalang ang taba-taba mo namang tingnan.”
� � � � � � � � � � � Malakas siyang napasinghap sa komento nito at nakatikim
tuloy ito ng batok sa kanya. “Hindi ako matabang tingnan at mas lalong hindi ako
magaan. Normal lang ako normal.” She defended herself.

� � � � � � � � � � � Tinaasan siya nito ng kilay. “Normal? Really huh?”

� � � � � � � � � � � “Pinagdududahan mo ba ang normal weight ko?”

� � � � � � � � � � � “Hmmn.” Nakakainis talaga ang isang ito. Kung hindi lang

talaga niya kailangan ang sperm cell nito nungkang pagtitiyagaan niya ang may buhat
sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Oh anak, may nangyari ba kay Beatrice at karga mo?” takang

tanong ni tita Alleysha sa anak nito habang maingat siya nitong dineposito sa
upuan. Nandoon na ang daddy nito at may isa pang gwapong lalaki na pamilyar sa
kanya. Naka-umang ang tinidor na may tusok na pancake sa bibig nito habang walang
kakurap-kurap na nakatitig sa kanila. Bakit kaya?

� � � � � � � � � � � “Natapilok po siya mom, clumsy kasi.” naku! Pagpapangap lang

poi yon. She wanted to voice out.
� � � � � � � � � � � “Okay ka lang ba hija?”

� � � � � � � � � � � “Opo, hhindi naman po malala OA lang po itong anak niyo.”

� � � � � � � � � � � Tiningnan siya ng masama ni Allyxel na nasa tabi na niya,

nasa kanan na rin niya si Yelena na nag-rerelease ng masamang aura.

� � � � � � � � � � � “I am not OA just look at yourself trying to walk like-.”

Kumuha siya ng isang buong pandesal at isinaksak sa bibig nito. Natahimik naman ito
at kinain ang tinapay na kagat na nito. “Lagyan mo ng cheese gusto ko iyong buong
square.” At inutusan pa siya at dahil mabait siya kaya kinuha niya ang bread knife
at humiwa ng pandesal saka kumuha ng cheese na parisukat saka pinalaman sa tinapay
at ibinigay nito. He flashed her a sweet and thankful smile before he ate it.
Natigilan siya sa ginawa nito, he smiled at her and that let her heart skipped a
beat. Parang may roller coaster sa loob ng circulatory system niya bigla kasing
hihinto at tapos ay bibilis din ang pagpitik. What the!

� � � � � � � � � � � “Aray!” Narinig niyang humiyaw ang katabi and found out the
reason why. Binato kasi ito ng tinidor ng gwapong lalaki na katabi ng mommy nito na
ngingiti-ngiti lang. “What the hell is that Miggy.”
� � � � � � � � � � � “You are not my brother!” sigaw nito.

� � � � � � � � � � � “Miggy.” Tita Alleysha hissed.

� � � � � � � � � � � So kapatid pala ito ni Allyxel. Napatitig siya sa gwapong

lalaki na nasa harap niya parang pamilyar talaga ito sa kanya eh. Saan nga ba niya
ito nakita?

� � � � � � � � � � � “Eh mommy hindi si kuya iyan parang baliw lang tingnan mo

nga ngumingiti.”

� � � � � � � � � � � “Hayaan mo na nga iyang kuya mo minsan lang mabanat ang labi

niyan.” Huh? ano naman iyon? Ang lalaking loko-lokong ito? “Beatrice-.”

� � � � � � � � � � � “Bree nalang po tita medyo mahaba po kasi ang Beatrice.”

� � � � � � � � � � � “Bree, I like it. Okay Bree, here kumain ka na huwag kang
mahihiya and treat this house as yours total ikaw naman ang nagdesign nito.”
Napangiti siya sa sinabi ni tita Ally ang sarap kasi nitong titigan parang
nakakawala ng problema. No wonder ang asawa nito ay titig� na titig lang dito.�
“And Yelena you too sa akin ka pinagbilin ng mommy mo kaya kumain ka na rin.”
Pinansin na rin niya si Yelena na halatang hindi maganda ang mood.

� � � � � � � � � � � “Eh naman kasi mommy Al si Allyxel po kasi.” nagkahaba-haba

ang nguso nitong tiningnan silang dalawa ni Allyxel.

� � � � � � � � � � � “Bakit anong ginawa mo Allyx?” kumain nalang siya ng pancake

na bigla nalang nag-appear sa harap niya.

� � � � � � � � � � � “Wala.” Maiksing sagot nito.

� � � � � � � � � � � “Anong wala? Meron! Meron! Meron- Aray naman Miggy.” Reklamo

ng katabi niya.

� � � � � � � � � � � “Huwag kang maingay nabibingi sa iyo si ate.”

� � � � � � � � � � � Napaubo siya sa ginawang tawag ng kapatid ni Allyxel,
nagslide nalang ang malaking chunk ng pancake sa lalamunan niya. May naramdaman
siyang humagod sa likod niya at binigyan siya ng tubig. Umayos naman ang paghinga
niya and her breathing is in order na rin. Tiningnan niya ang tumulong sa kanya si
Allyxel na naman. Pinunasan nito ang gilid ng labi niya na basa pa ng tubig and
tuck some strands of her hair na medyo kumawala sa pagkakatali niya.

� � � � � � � � � � � “Are you okay?” Hinahagod pa rin nito ang likod niya at

tumango na lang din siya kahit na ang totoo ay hindi pa. Hindi pa nawawala ang
malakas na tibok ng puso niya. “Ano ba Miggy huwag mo ngang ginugulat ang ate Bree
mo.” Sita ng binata sa kapatid. At pinagdiinan pa talaga nito ang ‘ATE’.

� � � � � � � � � � � “Sorry po.” Hingi niya ng paumanhin sa mag-asawa.

� � � � � � � � � � � “OA.” And Yelena being the bitch that she is whispered it to

her enough for her to hear it. Kung hindi lang disoriented ang status ng isip niya�
ay kakagatin na talaga niya ito sa pisngi.

� � � � � � � � � � � “Okay ka na ba talaga hija?”

� � � � � � � � � � � “Sorry ate, ahmm... okay lang ba na ate? I am twenty three

and how old are you?”

� � � � � � � � � � � “Twenty six.” She answered at mukhang nakahinga naman ito ng

maluwang.

� � � � � � � � � � � “Hindi naman malayo ang agwat� ng edad natin so pwede ba

kitang tawaging Bree?” And Miggy winked at her. Natawa siya sa ginawa nito he is
obviously flirting with her.

� � � � � � � � � � � “No.” malamig na tugon ni Allyxel hindi na maganda ang aura

nito na para bang papatay na kapag namali ito ng sabi.

� � � � � � � � � � � “Okay, then ate I heard pupunta kayo sa bayan para bumili ng

mga gamit mo for painting. Gusto mong samahan kita-.”

� � � � � � � � � � � “No.” mas malamig na sabi ni Allyxel, nakakafrozen ng laway.

“I am going with her and you Miggy go with your ate Yelena.”
� � � � � � � � � � � “Ayoko nga! I don’t want to be with a devil.”

� � � � � � � � � � � “Ah, devil pala ha.” Si Yelena. “Mommy All, Daddy Cash, I am

taking Miggy with me. I will let him taste how devil am I.” at namutla nalang ang
pobreng binata na mabilis na nag-iwas ng tingin.

� � � � � � � � � � � “That’s good pakisabi narin sa baby girl Allyxandrea ko na

namimiss ko na siya at sana magawa niyang ipasintabi muna sandali ang mga halaman
niya at bisitahin ako.”

� � � � � � � � � � � Allyxandrea? May kapatid pala itong babae.

� � � � � � � � � � � “Sure mommy All.”

� � � � � � � � � � � “And son.” Nagsalita na rin si tito Cash. “Mag-ingat kayo sa

bayan.”
� � � � � � � � � � � “Yes, dad.”

� � � � � � � � � � � Nagpatuloy uli siya sa pagkain, medyo nalilito kasi siya sa

pinapakitang ugali ni Allyxel sa kanya at sa mga magulang nito. When it comes to
his parents he seems to be light but tight, close sila pero parang may barrier pa
rin. Samantalang sa kanya ay hindi man lang nahihiya.

� � � � � � � � � � � “Yxel.” Tawag niya sa binata nag-angat naman ito ng tingin

and fondly look at her. “Ibalik mo na sa akin ang unan ko.” Turo niya sa unan na
nasa likod nito. Tumawa ng malakas si Miggy at tinuro ang kuya.

� � � � � � � � � � � “Wow kuya magnanakaw ka na rin ng unan? Kaya pala hello

kitty iyang hawak mo na unan akala ko nagchange ka na ng preferences iyon pala
ninakaw mo lang kay ate Bree.” Aabutin sana niya ang unan ng ilayo nito iyon sa
kanya.

� � � � � � � � � � � “Kids, behave nasa table tayo.” Napahiyang umayos siya ng

upo samantalang ito ay ngingiti-ngiti lang na nakuha ang unan niya.

� � � � � � � � � � � “This is mine Bee.”

� � � � � � � � � � � “Bree.” She corrected.

� � � � � � � � � � � “Bee.”

� � � � � � � � � � � “Bree sabi hindi k aba marunong ng R?”

� � � � � � � � � � � “Bee.”

� � � � � � � � � � � “Isa.”

� � � � � � � � � � � “Dalawa.” At kinonsumi na talaga siya nito. “Bee.”

� � � � � � � � � � � “Sige, kayo na ang dalawa ang may tawagan. Para hindi
awkward Bee na rin ang -.”

� � � � � � � � � � � “Miggy, you stick with Bree, Bee is mine.” At isang malakas

na singhap ang narinig niya sa mga tao sa mesa. “Ako lang ang may karapatan na
mamikon sa kanya kaya Bee ang tawag ko sa kanya.”� � � � �

� � � � � � � � � � � Sinamaan niya ito ng tingin. Walang hiya talaga itong si

Allyxel kung wala lang ang mga magulang ito ay itatapon na talaga niya ang mga
gamit sa mesa sa mukha nito.

� � � � � � � � � � � “BAKIT BA?” Asar na sinipa niya ang binata na kanina pa

hindi maipinta ang mukha habang nakatanaw sa kanya. Nakakaasar na kasi talaga ito
akala mo naman kung ano ang kasalanan niya. Eh sa kasalanan naman nito na wala
siyang jeans dahil puro shorts ang napasok nito sa kanyang luggage. Mas marami pa
ngang underwear na dala niya keysa sa damit na dala. “Kasalan mo kung bakit dinala
mo halos lahat ng underwear ko keysa sa mga damit ko.”
� � � � � � � � � � � “I don’t know they are your underwears, they look like
shorts.”

� � � � � � � � � � � “Undies koi yon.”

� � � � � � � � � � � “Pambata naman iyon may flower pa nga na design na may

Monday, Tuesday, Wednesday, Thursday and Friday.” Namumulang tiningnan niya ito.

� � � � � � � � � � � “Pervert!” asik niya at naglakad palayo sa lalaki.

Nakakahiya kasi na nakita nito ang mga panties niya and worst iyong mga bra niya na
may burda ng pangalan niya na Bree. Hindi naman sa may fetish siya sa mga kakatwang
undies kaya lang ay ng makita niya iyon ay natuwa siya. Kaya binili niya at saka
comfortable namang isuot ang mga iyon.

� � � � � � � � � � � Kumuha siya ng cart at nagpunta sa may Painting area. Kumuha

siya ng isang malaking canvass, tinatlo na niya dahil iyong isa gagamitin niya.
Tapos iyong isa spare at iyong isa pantakip ng patay na katawan ng lalaking
kikitlan niya ng buhay.
� � � � � � � � � � � She also gathered the finest brushes she can get from there
at mga oil paints. Lahat ng pwede niyang gamitin ay kinuha na niya ang pwede niyang
magamit at kahit na iyong hindi talaga niya gagamitin dahil sa inis niya sa
lalaking magbabayad nito. Hinanap niya si Yxel pero wala na ito doon mas lalo tuloy
siyang nainis. Kung hindi-

� � � � � � � � � � � Naningkit ang mga mata niya ng makita niya ito sa harap ng

store galing ito sa isang boutique and right now ay masaya itong nakikipag-usap sa
babaeng attendant ng boutique. Nakaramdam siya ng pagngingitngit sa loob-loob niya
ang sarap kainin ng buo ng lalaking iyan nakakabwisit na talaga!

� � � � � � � � � � � You are just jealous!

� � � � � � � � � � � Huh!? May kumakausap sa kanya? nababaliw na ba siya?

Kailangan niyang may makausap na matino so she got her phone and dialed someone’s
number.

� � � � � � � � � � � “Hello?” groggy na sagot ng kausap niya.

� � � � � � � � � � � “I need your help.”

� � � � � � � � � � � “Wala akong pera.”

� � � � � � � � � � � “Nazareth naman eh.” Reklamo niya dito.

� � � � � � � � � � � “Ano nga?”

� � � � � � � � � � � “Hindi pera ang kailangan ko I need a professional help.”

� � � � � � � � � � � Pumalatak ito sa kabilang linya. “Professional help? Kung

nakidnap ka ng isang gwapong nilalang gaya ng sinabi ni Rayleigh na nasa
bulubundukin na ng Zamboanga huwag mo akong masali-Sali diyan ha dahil kung ayaw mo
talaga hindi ka naman sasama pero nandiyan ka at sumama ka kaya alam mo at alam ko
na alam nating dalawa na may something. SInabi na rin sa akin ni bruha number two
na iyong lalaking iyon ang gusto mong maging tatay ng magiging anak mo. Pagkatapos
mong reypin iyan ay umalis ka na kung ayaw mo ng sabit at kung gusto mo siyang
reypin ng paulit-ulit eh di diyan ka sa tabi ng lalaking iyan. Dinidisturbo moa ng
pagtulog ko, alam mo bang ang hirap palang maging madre. Kailangang gumising ng
maaga dahil magdadasal ka pa tapos sa lunch din at lalo na sa gabi paglabas ko dito
ako na ang susunod na santo-.” Pinatay na niya ang cellphone. Sabi na nga niya wala
siyang matinong kaibigan kaya impossibleng makakuha siya ng MATINONG sagot mula sa
mga ito.
� � � � � � � � � � � Bakit nga ba niya kailangan ng advice? Oo na pala may isang
lalaki na kahit hindi pa niya gaanong kakilala ay gumugulo na sa isip niya.

� � � � � � � � � � � “Nandito ka lang pala nakuha mo na ba ang mga dapat mong

kunin?” he innocently asked at her. Nakakainis! Nalilito na nga siya sa sarili niya
mas lalo siyang nalilito kapag kaharap ito nakakabuwisit talaga.

� � � � � � � � � � � “Umalis ka nga sa harap ko.” Taboy niya sa kaharap.

� � � � � � � � � � � Kumunot ang noo nito at masamang tumingin sa kanya.

“Tinataboy mo ako?”

� � � � � � � � � � � “Halata ba?” sarkastikong tanong niya.

� � � � � � � � � � � “No one ever did that to me lady.”

� � � � � � � � � � � She snorted. “No one but me naiinis ako sa iyo akala mo
hindi ko nakakalimutan ang mga sinabi mo kanina. Kapag natapos ko na talaga ang
portrait ng mama mo promise sisingilin kita ng mahal.”

� � � � � � � � � � � It is his time to sneer at her. “I can pay you more than

what you think I can pay.”

� � � � � � � � � � � Tinaasan lang niya ito kilay. Hindi naman pera ang hihingin
niya kundi ibang bagay. “Just make sure na maibibigay mo nga ang hinihingi ko.”

� � � � � � � � � � � “Name it.”

� � � � � � � � � � � Naku, future anak ko sa lalaking iyan. Promise hinding-hindi

mo makikilala ang tatay mong bakulaw na iyan.

� � � � � � � � � � � “Promise me first.”
� � � � � � � � � � � “No need to promise because I will give you everything you
want. A brandnew house and lot, a car? A yatch?”

� � � � � � � � � � � “I don’t need those.” Ibinigay niya dito ang cart.�

“Bayaran mo na at ng mabilis kong matapos ang trabaho ko sa iyo.”

� � � � � � � � � � � Sa halip na kumilos ay tumawag lang ito ng attendant. He

gave his credit card to the attendant and told him something.

� � � � � � � � � � � “Sa tingin ko gutom ka na pakainin muna kita.”

� � � � � � � � � � � He cheerily said. Bakit ba ang bilis magbago ng mood nito?

Mood swings? May menstration yata ang lalaking ito nakakabaliw lang.

� � � � � � � � � � � “Where do you want to eat?”

� � � � � � � � � � � “Yellow cab.”

� � � � � � � � � � � “Yellow cab is it.” dinala na siya nito sa yellow cab at

dahil gutom na nga siya kaya umorder siya ng maraming pagkain. She is actually
expecting him to act as if wala na itong pera sa dami ng mga inorders niya pero
parang wala lang dito iyon dahil pangiti-ngiti lang ito.

� � � � � � � � � � � “Bakit ka ba tawa ng tawa?” pakli niya.� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “No reasons.”

� � � � � � � � � � � “May pinaplano ka no?” nagdududang tanong niya.

� � � � � � � � � � � “Nope, not now but soon.” Makahulugang wika nito. He didn’t

say anything and dig in when their foods arrived. They ate in silence when suddenly
someone stopped near them. Ito iyong babae na kausap ni Allyxel kanina.
� � � � � � � � � � � “Sir, nandito na po iyong mga orders niyo.” Sampung
paperbags lahat ang nakalapag sa sahig. Binasa niya ng malakas ang logo na nasa
paperbag, it’s RJS one of the most expensive line ever created.

� � � � � � � � � � � “Thanks.” Inilapag din ng babae ang isang itim na credit

card.

� � � � � � � � � � � “You� are welcome sir and thank you for shopping.” Kumuha
siya ng isang paper bag at binuksan iyon. Pawang damit pambabae nagdududang
tiningnan niya ang binata.

� � � � � � � � � � � “Bago ka mag-isip ng kung anu-ano diyan hindi sa akin iyan

that’s yours.” Muli niyang tiningnan ang mga paperbags at napabulalas.

� � � � � � � � � � � “Nababaliw ka na? Anong akala mo sa akin forever na titira

sa inyo ang dami kaya nitong mga damit na ito. Hindi ko naman masusuot ang lahat ng
ito.”

� � � � � � � � � � � “Just accept it hindi din iyan masusuot ni Allyxa because

she is taller than you and Yelena too. Ikaw lang ang pwedeng magsuot ng size na
iyan ikaw ang bahala kung gagamitin mo iyan o ipapamigay.”
� � � � � � � � � � � “Alam mo nagsasayang ka lang ng pera-.”

� � � � � � � � � � � “Magpasalamat ka nalang pwede ba?”

� � � � � � � � � � � Eksaheradong sumimangot siya. “Salamat.” Mahinang usal niya

at saka nag-iwas ng tingin. Hindi tuloy niya nakita ang pagguhit ng ngiti sa mga
labi nito.

� � � � � � � � � � � Pagkatapos nilang kumain ay pinilit siya nitong manood ng

movie, natulog lang naman siya kasi English iyong movie nakakaantok. Isa iyan sa
mga rason kung bakit gusto niya ng foreign movies na hindi English ang language,
nagagamit niya ang utak niya. Pagabi na noong makabalik sila at para na nilang
binili ang buong mall.

� � � � � � � � � � � “Nagshopping kayo?” si tita Ally na karay-karay na naman ang

asawa nito.

� � � � � � � � � � � “Si Yxel po tita, binilhan niya ako ng sobrang daming damit

na hindi ko naman maisusuot.”
� � � � � � � � � � � “Really? Napapasok mo si Allyx ko sa isang boutique?” tumawa
ito. “Nice job hija hindi ko alam na may makakapilit pa sa anak kong iyan eh sumuko
na kami sa pamimilit sa kanya.”

� � � � � � � � � � � Napakamot siya ng ulo. “Actually po siya lang po mag-isa ang

pumasok doon, nagalit po kasi ako sa kanya dahil siya ang dahilan kung bakit kaunti
lang ang damit na dala ko. Joke lang poi yon pero tinotoo niya. Iyong shirts at
jeans lang po ang kukunin ko tita sa inyo na po iyong-.”

� � � � � � � � � � � “No, darling. Si Allyx ang bumili niya para sa iyo so it is

yours.� Ikaw na ang bahala sa mga gamit mo.”

� � � � � � � � � � � Ally said teasingly. “Bakit po ang weird?”

� � � � � � � � � � � “Hmn?”
� � � � � � � � � � � “Bakit po parang nagugulat kayo sa ginagawa ng anak ninyo?”

� � � � � � � � � � � Allyx’s mom just gave her the sweetest smile she could ever
give to everyone making her wonder what would that be. Bakit nga kaya no?

<3 <3 <3

a/n: wala sana akong balak mag-update ngayon kasi hindi pa maganda ang pakiramdam
ko. Pansin niyo, ang bawat update ko ay kung hindi dahil sa pagkain ay puro sakit
ko. Ano ba naman ito, hindi pa nga natatapos ang dilemma ko sa wisdom tooth ko heto
naman. Gagaling din ang lola niyo, aba diyosa yata ito. Hahaha... diyosang galing
sa ilalim ng lupa upang maghasik ng dilim!

Ang maganda lang sa may sakit? Iyong alagang-alaga ka ng mama mo, hindi ko na
kailangang magbayad para sa massage dahil may free massage na courtesy of mama
dear, nothing beats our mama's touch it will be forever the best touch.

STATUS UPDATE: Done eating dinner and no, i didnt drink meds. Kung kaya ko pa at
hindi pa ako namimilipit sa sakit i won't take any meds. Natural healing lang ang
peg ko. I am trying to be independent sa mga medicines dahil masyado na akong
dependent niyan dati kaya naimmune na ang system ko.

PPS: Baka hindi ako makapag-update bukas, susubukan kong araw-arawin uli pero hindi
ako magpapromise.

=================
Chapter Five

Chapter Five

� � � � � � � � � � � MATAMAN ang pagtitig niya sa ginagawang sketch niya, ilang

oras na rin silang nagsisimula sa pagguhit niya. Ang ibang painter ay pinipinta on
the spot iyong models nila pero iba siya hindi kasi siya makaconcentrate sa
ginagawa niya knowing na may nakamasid din sa kanya. Kaya ang technique niya ay
nage-sketch muna siya at iyon ang ginagamit niyang cheating material. Minsan ay
kinukuhanan din niya iyon ng picture at nagkukulong siya sa silid niya.

� � � � � � � � � � � At ilang oras na rin siyang hindi lumalabas sa studio kung

saan nila inilatag ang biniling mga gamit. This house is her dream house kaya lahat
ng mga bagay na gusto niya ay ginawan niya ng space lalo na ang studio na ito.

� � � � � � � � � � � Napapikit siya at nagcollect ng mga good energy it is her

silent prayer before she starts painting. Inihalo na rin niya ang mga kulay na
gagamitin niya she wants this painting to be perfect, gusto niyang sumaya si tita
Ally kapag masaya ito hindi siya mangingiming singilin si Allyxel sa gusto niyang
kabayaran.

� � � � � � � � � � � She groaned silently when she remembered what she wants.

Natatakot siya pero gusto niya iyon, she wanted to have a baby of her own and he
can give that to her.

� � � � � � � � � � � “Kaya mo iyan Beatrice Gem.” Pampalakas loob.

� � � � � � � � � � � Hinawakan niya ang kanyang paintbrush and start brushing the
colors on her empty canvass. Habang tumatagal ay nakikita na niya ang gusto niyang
makita sa white canvass. Hindi na niya namalayan na ilang oras na rin siyang
nanatili pa doon at tuluyan na siyang pipikit-pikit. Inihinto muna niya ang
ginagawa niya at tumayo. Napangiwi siya mangalay ang mga binti niya at nanakit ang
pwet niya sa kauupo.

� � � � � � � � � � � Bahagyang hinilot niya ang kanyang leeg at nagpasyang mamaya

pagising nalang niya tatapusin ang painting niya. Naisip niya si Allyxel buong araw
kasi niya itong hindi nakita at hindi din ito nangambala sa kanya. Saan na kaya
iyon?

� � � � � � � � � � � Paglabas niya ay agad niyang naamoy ang masarap na bacon,

kaya pala dahil pasado alas sais na ng umaga. Kaya naman pala bumagsak na ang
katawan niya dahil sa more than twenty four hours din siyang buhay na buhay.
SInabihan kasi niya ang mga katulong na hindi siya abalahin sa kanyang ginagawa.

� � � � � � � � � � � “Sinabi ko naman sa iyo masaya doon ikaw lang naman ang ayaw
pumunta.” Narinig niya ang boses ni Yelena ng sumilip siya ay nakita niyang kausap
na naman ito ni Allyxel. May pumitik sa sentido niya ng makita na naman ang ayos ng
dalawa, super close kasi.� Kulang nalang ay magpalit ng kaluluwa ang dalawa. Ang
aga-aga naglalandi na.
� � � � � � � � � � � At bakit ka galit?

� � � � � � � � � � � Hindi siya galit! Dala lang siguro ng pagod at gutom ang

nararamdaman niya inis. Ipinilig niya ang kanyang ulo at pumasok na sa kitchen.
Naabutan niya doon si Miggy na kasama na ang mga magulang nito.

� � � � � � � � � � � “Good morning po.” Kahit na matamlay ay sinubukan niyang

pasiglahin ang boses niya.

� � � � � � � � � � � “Hija, mabuti naman at lumabas ka na sa studio. Katok kami

ng katok doon hindi ka naman sumasagot.”

� � � � � � � � � � � “Pasensya na po tita kapag nasa trabaho kasi ako hindi ko na

namamalayan ang oras at ang mga tao.” Hingi niya ng despensa dito.

� � � � � � � � � � � “Magpahinga ka rin darling baka mapaano ka pa.” nag-aalalang

wika nito. She really loves it when this woman takes care of her, she reminds her
of her mom.
� � � � � � � � � � � “Good morning Mommy All!” masiglang bati ng pinakaiinisan
niyang boses sa buong mundo.

� � � � � � � � � � � “Good morning Yelena and Good morning too son, hali na kayo
at kumain na kayo ng almusal.” Hindi na niya pinansin ang dalawa baka kasi kapag
nakita pa niya ang mga ito ay tuluyan na siyang maubusan ng energy.

� � � � � � � � � � � “Good morning too mom.” dumaan si Allyxel sa tabi niya and

she felt her skin shivered and her heart beats wildly. Hindi pa niya natitingnan
ang sarili niya sa salamin but she knew she looks worst. Samantalang ang mga ito ay
wala man lang maipintas.

� � � � � � � � � � � “Upo ka na Bree.”

� � � � � � � � � � � “Hindi na po tita, right now gusto ko na pong magpahinga.”

Magalang na paalam niya.

� � � � � � � � � � � “Kumain ka kahit na kaunti lang hindi ka pa kumakain since

kahapon.”
� � � � � � � � � � � “I am really okay, pero salamat po. Good morning po ulit—
good night sa akin.” Hindi niya pinansin si Allyxel dahil naiinis siya dito.
Mabilis siyang nagpunta sa silid niya at inilock iyon, she stripped and went inside
the shower room to take a quick shower. SObrang quick dahil wala pang five minutes
ay tapos na siya, she just want to rid off the paint smudges covering her body. She
changed into her over size shirt and a pair of undies. She checked the lock again
and jumped into the bed and snooze off.

� � � � � � � � � � � Buwisit na Allexyl na iyon! magsama sila ng Yelena na iyon.

� � � � � � � � � � � MALALAKAS na katok ang pumukaw sa kanya, it’s already three

in the afternoon and her tummy is also knocking out loud. Para silang nagkaroon ng
want to sawa na party-party sa tiyan niya. Pupungas-pungas na binuksan niya ang
pintuan at napakurap siya ng mapagsino ang nasa labas ng kanyang pintuan.

� � � � � � � � � � � “Miggy?” she asked groggily.

� � � � � � � � � � � “Hi there sleepyheads, gusto mong kumain na?” nakangiting
tanong nito. He is smiling and he is damn so handsome doing that pero ang reaksyon
niya dito at ang reaksyon niya kay Allyxel ay iba.

� � � � � � � � � � � “I want to sleep.” She tried opening her eyes again dahil

sasara nalnag iyong bigla. Humikab pa siya uli.

� � � � � � � � � � � “You need to eat wala si kuya eh umalis kasama si Yelena.”

Gusto niyang mapasimangot sa sinabi nito. Badtrip talaga, nawala tuloy ang antok
niya pero napalitan din ng inis.

� � � � � � � � � � � “Hindi mo naman kailangang sabihin pa ang whereabouts ng

kapatid mo dahil wala akong pakialam. I am here to work and please I need to sleep
dahil may tatapusin pa akong painting and no thank you I don’t want to eat.”

� � � � � � � � � � � Napakamot ito ng ulo. “Sorry. Tama nga ang sinabi nila na

gisingin mo na ang lasing huwag lang ang bagong gising.”

� � � � � � � � � � � “Sorry kung nasungitan kita gusto ko lang matulog. Kakain

naman ako kung nagugutom na ako. Pwede ba akong bumawi uli ng tulog?”
� � � � � � � � � � � “Sure Ate Bree, sorry again.”

� � � � � � � � � � � “Sorry din.” � Nakaramdam naman siya ng konsensya dahil sa

lungkot na nakita niya mula sa mga mata nito. She just sigh and call Miggy’s
attention. “Miggy?”

� � � � � � � � � � � “Yes, ate?”

� � � � � � � � � � � “Sorry... hmnn, pwede mo ba akong samahan na kumain?”

lumapad ang ngiti nito sa sinabi niya.

� � � � � � � � � � � “Oo naman kung gusto mo samahan na rin kitang mamasyal sa

buong lugar. Sayang at hindi mo makikita ang buong paligid.” Yaya nito, the offer
isn’t half bad at all. Mas mabuti na rin sigurong madivert ang attention niya kay
Allyxel.

� � � � � � � � � � � “Sure that would be fun. Magbibihis lang muna ako sandali.”

� � � � � � � � � � � “Pwede rin tayong magswimming.” He winked at her. Natawa
siya sa ginawa nitong pagfiflirt sa kanya. Miggy is cute and handsome pero sa mga
mata niya mas gwapo pa rin ang kuya nito. Ipinilig niya ang ulo niya to erase
Allyxel’s memories inside her brain. This is not getting any better at all.

� � � � � � � � � � � Kinalkal niya ang mga gamit and found a sky blue stripped
two piece bikini. Nagsuot siya ng shorts at isang almost see through na shirt. Wala
talaga siyang balak maligo pero kapag nasa dagat na siya ay baka hindi siya
makatiis. Iyan kasi ang sakit niya kapag nasa beach siya una ay aayaw pa raw siyang
maligo pero kapag nandoon na siya at napatitig sa dagat ay ay hindi na niya
mapigilan ang sariling lumusong.

� � � � � � � � � � � “Wow.” Tinaasan lang niya ng kilay si Miggy akala naman kasi

nito prinsesa ang nakita nito. Yup, she is a princess na nakahimlay sa loob ng
posporo. Iyon kasi ang madalas na ipanukso ng kapatid niya sa kanya dahil para daw
siyang posporo sa liit. “No wonder klj;ljkjhiohfsdk.” Hindi pa bumaba ang kilay
niya dahil may sinabi iton hindi niya masyadong narinig.

� � � � � � � � � � � “May sinabi ka?”

� � � � � � � � � � � “Marami. Ang sabi ko maganda ka nga let’s eat first.”

� � � � � � � � � � � “Okay� po.” She joked at magkasama na silang pumasok sa
kusina. She is actually hoping na makita si Allyxel pero nahihiya naman siyang
magtanong kung saan talaga ito specifically. Ang alam lang niya ay magkasama ito at
si Yelena. Nakakagigil talaga ang babaeng iyon hindi naman girlfriend pero kung
makaasta naman ay parang girlfriend.

� � � � � � � � � � � Bakit girlfriend k aba niya? kung makaasta ka para kang

nagseselos na girlfriend. Pangungunsumi pa ng isang bahagi ng utak niya.

� � � � � � � � � � � “Stop thinking about him.”

� � � � � � � � � � � “I am not thinking about your brother.” She hissed at Miggy.

� � � � � � � � � � � Tumawa lang ito. “Hindi ko naman sinabi na si kuya ang

iniisip mo. Ang daming HIM sa buong mundo pwedeng ang boyfriend mo o ang kuya mo or
ang daddy mo.” Nanukso pa.

� � � � � � � � � � � “Alam ko kung sino ang ibig mong sabihin.”

� � � � � � � � � � � “Of course because siya ang iniisip mo.”

� � � � � � � � � � � “Hindi nga sabi!” inis na hinampas niya ito tumawa naman

ito. “Huwag na huwag mong mababanggit ang pangalan ng kuya mo kapag magkasama
tayo.”

� � � � � � � � � � � “No A-word.”

� � � � � � � � � � � “Mabuti iyan, mabuting-mabuti at ng magkakasundo tayo.”

� � � � � � � � � � � Pumasok sila sa kitchen at dahil sa parang nag-iba ang trip

nila kaya naisipan nilang dalhin ang pagkain sa may beach. Magpipicnic daw sila
doon, she loves picnic kaya go lang din siya ng go.
� � � � � � � � � � � At hindi nga siya nagkamali ng magsuot siya ng two piece
dahil sobrang puti ng buhangin kaya blue na blue ang tubig dagat. Ang sarap
lumangoy.

� � � � � � � � � � � “Kumain ka muna ate.” Ibinigay ni Miggy sa kanya ang isang

plato na may lamang sandamakmak na pagkain.

� � � � � � � � � � � “May balak ka pa bang buhayin ako ng matagal feeling ko last

meal ko na ito sa dami ng ibinigay mo sa akin.”

� � � � � � � � � � � He giggled. “Joker ka rin no? namimiss ko tuloy si Ate

Allyxa ko kapag kausap kita. Magkasing-edad lang kasi kayo.”

� � � � � � � � � � � “Nasaan ba kasi ang ate mo? Hindi ko pa siya nakikita.”

� � � � � � � � � � � “Wala siya dito nasa farm niya slash nagpapaka-hermet sa

kanyang greenhouse. She loves plants kaya siya naging botanist and she is a model
too huwag kang maingay ha baka kasi malaman ng iba mas lalo siyang sumikat mainis
pa sa akin.” Bumungisngis ito na parang bata mas lalo tuloy itong gumwapo parang
iyong lalaki lang na nakikita niya sa EDSA--.
� � � � � � � � � � � “Wait! Ikaw iyong nasa EDSA! Iyong model.” Turo niya. Migz
smile sheepishly at her. “Oh my God, ikaw nga iyon. Sorry hindi kita agad nakilala
akala ko kasi kamukha mo lang.”

� � � � � � � � � � � “That’s the reason why I instantly like you Bree. Hindi ka

kasi tulad ng ibang babae na kapag nakita ako ay nagtitili at sinusundan ako na
parang stalker. Mas tama ngang sabihin na wala kang pakialam sa akin because you
are too pre-occupied by a certain-.”

� � � � � � � � � � � “Masyado akong busy sa pag-iisip kung paano ko ipipinta ang

mommy mo.” Sansala niya sa sasabihin nito. He just give her a knowing look.

� � � � � � � � � � � “A piece of advice Bree, if you want to please my mom

through your painting see what she really feels. Don’t rely on her façade and how
she smiles because what she truly feels is inside.” Turo nito sa sariling puso
nito. Base sa pagkakasabi nito ay sobrang mahal nito ang nanay nito.

� � � � � � � � � � � “She is a very good mom.”

� � � � � � � � � � � “She is the best kaya nga sabi ko kapag nag-asawa ako gusto
kong katulad niya o kaya naman ay halos katulad niya.”

� � � � � � � � � � � Sinubo niya ang isang piraso ng karne na natira sa kanyang

plato. Ang swerte kasi nito at nakasama pa nito ng matagal ang nanay nito. Kung
sana---.

� � � � � � � � � � � “Hey, are you okay?” untag nito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Sorry I spaced out.” Ibinaba na niya ang kanyang plato.

“Gusto kong magswimming wala bang jelly fish dito baka mabox jellyfish ako.”

� � � � � � � � � � � “The coast is clear wala ni isang makakapingas ng flawless

skin mo.” Natawa siya sa biro nito. Actually she felt at ease with Miggy walang
pressure just light hindi katulad ng sa kuya nito she felt sexual tension kapag
kasama si Yxel.

� � � � � � � � � � � “Maliligo lang ako since katatapos ko lang kumain.” Paalam

niya dito.
� � � � � � � � � � � “Sure, basta huwag ka lang maghubad sa harap ko baka kasi
may makakita sa atin at magka-issue pa tayo---.” Hindi na nito naituloy ang
sasabihin dahil mabilis niyang nahubad ang shirt niya at ang short niya revealing
her two piece blue bikini. Mabilis siyang tumakbo papunta sa putting buhanginan at
nagtatalon habang� nakatapak sa tubig dagat.

� � � � � � � � � � � “Miggy! Ang galing, ang sarap sa paa nitong buhangin dito.”

sigaw niya.

� � � � � � � � � � � “Alam ko pero huwag kang lumusong masyado baka kasi mapaano

ka.”

� � � � � � � � � � � “I know how to swim.” Tumakbo na siya papunta sa dagat.

Hindi nga niya kayang makatiis sa dagat. She loves the sun and she loves the sea,
it calms her like a leaf in the middle of the forest.

� � � � � � � � � � � And true to Miggy’s words the coast is clear, lumangoy siya

pabalik sa dalampasigan upang sana ay hilahin si Migz na magswimming din. Kaya lang
pag-angat na pag-angat niya ay hindi si Miggy ang nakita niya kundi si Yxel.
Malakas siyang napasinghap dahil hindi niya inaasahan ang naging reaksyon ng
kanyang puso.
� � � � � � � � � � � “Who told you to swim here?” malamig na tanong nito.

� � � � � � � � � � � Napakurap siya, may masama bang bagay siyang nagawa?

“Miggy.” Maiksing sagot niya. Pilit pa rin niyang kinakalma ang kanyang sarili
dahil hindi niya mawari kung ano ang dapat niyang iakto.

� � � � � � � � � � � Sumama siya kay Yelena.With that thoughts ay biglang bumalik

ang inis niya dito, thanks to that and her senses are back to normal.

� � � � � � � � � � � “Sinabi niyang okay lang na mag-swimming ako dito, we have a

picnic here. At saka sinabi mo naman na pwede akong magbakasyon dito hindi ba?
Don’t worry hindi ko pinapabayaan ang trabaho ko.” Tinulak niya ito pero hinawakan
lang nito ang braso niya. Tiningnan niya ito ng masama akala nga niya ay
sasalubungin nito ng masamang tingin din ang tingin niya pero nagkamali siya.

� � � � � � � � � � � “Sorry I need to run some errands kaya hindi kita-.”

� � � � � � � � � � � “Hindi mo naman ako responsibilidad Yxel matanda na ako at

ayokong dinidiktahan ako kung ano ang dapat kung gawin. You have your own life and
I have mine as far as I remembered nandito lang ako para magtrabaho at freebee
nalang din itong pag-aaliwaliw ko dito.” she said.

� � � � � � � � � � � “I know pero ako pa rin ang nagdala sa iyo dito at sa akin

ka hinabilin nina mommy.”

� � � � � � � � � � � “I am not your responsibility.” She gritted her teeth, ang

ayaw niya ay iyong binabantayan siya. Ito ang isa sa mga dahilan kung bakit ayaw
niyang mag-asawa dahil ayaw niyang pinagsasabihan siya. Lumaki siya na mga lalaki
ang kasama niya na palaging sinasabi sa kanya kung ano ang dapat niyang gawin kaya
ayaw na niya. Nakakapagod na rin.

� � � � � � � � � � � “Bee-.”

� � � � � � � � � � � “It’s Bree for you.” Binalikan niya ang mga damit niya at
kahit basang-basa pa siya ay sinuot niya pa rin iyon. Linalamig na rin siya eh.
Wala na si Miggy sa buong paligid marahil umalis na ito kaya siya man ay
nagmamadaling bumalis sa bahay. Pagdating niya ay may narinig siyang komusyon
malapit sa studio. Sa labas niyon ay nandoon si Yelena na namumutla pati na rin si
Miggy na mukhang pinagbagsakan ng langit at lupa.

� � � � � � � � � � � “Anong nangyari?” isang pusa ang nakita niyang nakahiga sa

siwang sa pagitan ng pinto at ng wall ng studio.
� � � � � � � � � � � “Huwag ka munang pumasok.” That’s the first time na
nagsalita sa kanya si Yelena na hindi siya inaangilan. Mas lalo siyang kinabahan.

� � � � � � � � � � � “Bakit ba?”

� � � � � � � � � � � “Ate kasi ano...” hindi na natapos ni Miggy ang sasabihin

dahil nabuksan na niya ang pinto at nakita ang hindi dapat makita. Napakunot an noo
niya at pakiramdam niya ay nawalan siya ng lakas ng makita ang bagay na iyon. Her
canvass is laying above the ground shredded. Tiningnan niya ng masama ang pusa wala
sa ugali niya na manakit ng mga hayop dahil kahit hindi siya animal lover hindi
siya nananakit ng mga hayop but this time she felt like shredding the cat into thin
pieces.

� � � � � � � � � � � “The cat did that?”

� � � � � � � � � � � “Missy is Allyxa’s cat nakawala siya sa hawla niya at

nakapasok dito.”
� � � � � � � � � � � “Nakapasok? But I locked it.” bulalas niya, now she is
thinking whether nailock ba talaga niya iyon o hindi. Wala na siyang maalala pa.

� � � � � � � � � � � “Anong nangyari dito?” right now gusto niyang yakapin ang

may-ari ng boses na iyon dahil sa totoo lang ang sarap ng umiyak.

� � � � � � � � � � � “Nasira ni Missy iyong painting.” Turo ni Migz sa painting

niya. She closed the door because she doesn’t want anyone to look at it. Her
paintings are her heart and right now it is ruined... destroyed accidentally.

� � � � � � � � � � � “Hey, are you okay?” nag-aalalang hinawakan ni Yxel ang

magkabilang balikat niya. “Magpahinga ka muna Bee then you can paint again if you
want to hindi ka naman minamadali ni mommy hindi ba?” malumanay na tanong nito sa
kanya at tumango lang din siya.

� � � � � � � � � � � Dinala siya nito sa silid niya at pagpasok niya ay agad

siyang naligo, nagbihis at nahiga. Pakiramdam kasi niya ay kinulang na ng energy
ang kanyang katawan. Hindi naman sa nalulungkot siya dahil sa nasirang painting,
partly it is true pero mas nalulungkot siya sa chance na nasayang. Gusto na niyang
singilin si Yxel. She really wants to have a baby with him...

� � � � � � � � � � � She is about to close her eyes when she heard someone

knocking from her door. Pupungas-pungas na bumangon siya at binuksan ang pinto
right now she doesn’t want to see anyone pero hindi naman ganoon kakapal ang mukha
niya upang hindi pagbuksan ang pinto ng kung sinuman na kumatok lalo pa at hindi
naman niya bahay ito.

� � � � � � � � � � � “Bee.” Isang malambing na tinig ang nabungaran niya.

� � � � � � � � � � � “Yxel, bakit?” may hawak itong isang baso ng gatas sa kamay

nito. Baka galing itong kusina at napadaan lang sa silid niya bago pumasok sa silid
nito. She looks at him directly on the eyes and she saw guilt on it. Pero bakit
kaya?

� � � � � � � � � � � Magtatanong pa sana siya ng bigla nalang itong kumilos at

ginawa ang isang bagay na hindi niya maiisip na pwedeng gawin nito.

Nagulat siya ng bigla nalang siya nitong yakapin ng mahigpit. Hindi niya kailanman
maiisip na gagawin nito ang bagay na iyon sa kanya kasi naman he is a distant man.
Parang lahat ng bagay dito ay kalkulado.

� � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “I’m sorry.” He whispered to her.

<3 <3 <3

a/n: namiss ko kayo guys, as i promised hindi ko paabutin ng three days ang hindi
ko pag-uupdate. Sa wakas natapos ko na rin ang chapter na'to hindi ko nga alam kung
paano ko ito natapos basta namalayan ko nalang natapos na ito. Sinisimulan ko na
iyong next chapter and wish me more strength para matapos ko na ang chapter six at
mapost na bukas. Base kasi sa calculations ko sa isip ko mukhang sa friday pa ang
next update ng chapter six, medyo busy pa kasi si otor.

Feeling ko talaga tatandang dalaga na ako as a teacher, gabi na ako kung umuwi
tapos sa bahay agad hindi na ako makagala sa mall. Kinabukasan naman ay wala pang
seven nasa school na ako at cycle lang. Sa saturday ay nasa bahay lang din ako at
nagpeprepare ng next lesson, alam niyo iyon? Sa sunday kahit gusto kong gumala
hindi pwede kasi wala akong pera. Sayang ang pera pwedeng pang-savings.

Naisip ko tuloy kaya pala sobrang lagalag ako last summer kasi ganito na pala
kahectic ang schedule ko. Mabuti nalang talaga at may watty pangstress reliever ko.
Iyong mga bata minsan ay pinagtitripan ko, nagpopower trip lang . Kawawa naman sila
pero mas kawawa iyong mga bagong teachers na binubully nila. Hayyy, naku. ANg mga
bata ngayon ang hilig ng mambully kailangan patibayan ng sikmura.

Speaking of patibayan ng sikmura, hindi pa rin ako makakain ng maayos dahil sa

masamang pakiramdam.

STATUS UPDATE: Hungry much!

=================

Chapter Six

Chapter Six

� � � � � � � � � � � NAGULAT siya ng bigla nalang siya nitong yakapin ng

mahigpit. Hindi niya kailanman maiisip na gagawin nito ang bagay na iyon sa kanya
kasi naman he is a distant man. Parang lahat ng bagay dito ay kalkulado.

� � � � � � � � � � � “I’m sorry.” He whispered to her.

� � � � � � � � � � � “Sorry saan?”

� � � � � � � � � � � “Basta I am sorry.” Iyon lang at kumalas na ito sa kanya and

gave her the glass full of milk. “Drink the milk it will make you feel better.” At
umalis na rin ito sinundan niya ito ng tingin at natatawang sinara ang pinto ng
silid niya. Kakaiba talaga si Allyxel no wonder she is starting to fall---like his
company. Inubos na rin niya ang gatas na bigay nito sa kanya, hindi siya umiinom ng
gatas pero the milk he gave to her gives her a relaxing effect.

� � � � � � � � � � � “Weird guy.” Usal niya sa sarili habang nakahiga, sinubukan

niyang matulog pero hindi na siya nakatulog pa dahil nasa isip niya pa rin ang
ginawa ng binata kanina. Hindi naman siya ganito ah, well... maliban sa isa pero
matagal na niyang ibinaon ang nilalang na iyon sa limot.
� � � � � � � � � � � “Matulog ka na kasi.” utas niya sa sarili.

� � � � � � � � � � � MATAMAN niyang tinitigan ang mag-asawa mula sa di kalayuan.

She is holding her cellphone to take their pictures together. She wanted to capture
a candid scene that she can use for her painting. Naintindihan naman ng mga ito
kung bakit madedelay ang work niya it seems like wala namang big deal sa mga
kliyente niya ang nangyari. Mukhang siya lang ang nagbigay ng big deal, well it is
her painting after all.
� � � � � � � � � � � She sigh and look at the two of them in the middle of a
flower farm na para bang nasa honeymoon stage pa rin ang mga ito. She gasps when
she felt the strong breeze shaking her body, nasa ibabaw kasi siya ng isang puno at
nag-iispiya. Napakapit siya sa puno dahil pati ang kinauupuan niya ay gumagalaw
dahil sa malakas na hangin.

� � � � � � � � � � � Napatingin siya sa mag-asawa at mas napasinghap ng malakas

ng makita ang isang eksena na sa tingin niya ay hindi na mawawala sa isip niya. She
dropped her phone and she doesn’t bulged a bit dahil ang scene na nasa harap niya
ngayon ay hindi matutumbasan ng pictures.

� � � � � � � � � � � The flowers are flowing gently with the wind, the dandelions
were flying around dancing swiftly with the breeze. The butterflies are racing with
the pollens she can even smell the sweet fragrance of the lavenders from nearby.
Tita Ally is sitting in the middle of the field holding her hair in place dahil
tinatangay din iyon ng hangin habang nakapikit and even if she aged she still looks
like a fairy, a beautiful goddess and tito Cash kneeled infront of his wife kissing
her forehead. A sight to be hold, a sight she would love to experience...

� � � � � � � � � � � “Kalabaw!” impit siyang napatili ng mawalan siya ng balance

at nahulog sa kinauupuan niya. Akala nga niya ay mababasag na ang bungo niya pero
hindi pala dahil may mga brasong pumalibot sa buong katawan niya making her secured
until she reaches the ground.
� � � � � � � � � � � “Careful Bee.” Nag-aalalang boses ni Yxel ang narinig niya.
Ramdam niya ang malakas na tibok ng puso nito na nakadikit sa kanya marahil sa
kaba.

� � � � � � � � � � � “Thanks Yxel.” Pinulot nito ang cellphone niya. Heavy! Ang

taray ng lola niyo para lang prinsesa na sinalo ng knight in shining armour niya.

� � � � � � � � � � � “You woman! Alam mo bang pinakaba mo ako ng husto? Paano

kung wala ako dito para saluhin ka?” sermon nito sa kanya. She playfully bit her
lips dahil guilty siya.

� � � � � � � � � � � “Sorry.”
� � � � � � � � � � � He sigh exaggeratedly at nasuklay ang mga daliri sa buhok
nito. “You... ikaw ang papatay sa akin.” Anito.

� � � � � � � � � � � “Overs ka naman but seriously thank you for saving me. Pero
kahit na bumalik ako sa panahon gagawin ko parin ang ginawa ko kanina, alam mo kung
bakit?” hindi ito nakaimik at basta lang nakatitig sa kanya. “Because I saw a scene
worth remembering for and that’s thanks to your parents Yxel. I never knew true
love did really exist and I saw a love story with a happy every after ending just
like in fairytales.”

� � � � � � � � � � � “You almost broke a bone.”

� � � � � � � � � � � “Almost.” She chuckled trying to lighten up the mood. And

trying to pacify the intimacy of their close body.

� � � � � � � � � � � “Hindi ako habang buhay nakasunod sa iyo Bee hindi kita

habang buhay makakayang iligtas.” May kung ano sa mga mata nito na para bang may
gustong sabihin sa kanya.

� � � � � � � � � � � “I know hindi naman kita inoobliga hindi ba?” tinapik niya

ito sa balikat. “But I really appreciate it. Now, fully charged na ang drive ko to
paint again. Huwag niyo akong disturbuhin kailangan ko na talagang matapos ito at
ng makuha ko na ang bayad mo.”

� � � � � � � � � � � Kumunot ang noo nito at medyo tumalim ang mga mata at

nagdilim ang aura na para bang may sinabi siyang hindi kaaya-aya. But whatever it
is, it doesn’t matter she wants to finish her painting and have her baby soon.
Pasimpleng hinawakan niya ang kanyang sinapupunan na wala pang laman.

� � � � � � � � � � � “Soon.” She whispered in the wind and smile secretly at

herself.
� � � � � � � � � � � “WHAT?” kulang nalang ay malaglag ang panga ni Yxel at
napakurap ng ilang beses habang inuunawa ang mga bagay na sinabi niya kani-kanina
lang. “Ulitin mo nga?”

� � � � � � � � � � � “I am done with the painting, your mom love it and your dad
love it too. I don’t want money for the payment I want something else.”

� � � � � � � � � � � Hindi niya alam kung ano ang nakain niya ng araw na iyon at
nasabi niya straight in the face. Kung hindi lang medyo sensitive ang topic nila ay
tatawanan na niya ang nakakatawang reaksyon ng mukha ng binatang kaharap niya
ngayon.
� � � � � � � � � � � “An.. and you want me to father your baby?” halos hindi iyon
lumabas sa bibig nito. It has been three days at natapos niya ang paintings niya.
Wala pa siyang tulog at wala pa siyang kain para nga siyang lasing. Kaya siguro ang
lakas ng loob niya.

� � � � � � � � � � � “Yup, you told me before we got her you’ll pay me

everything.”

� � � � � � � � � � � “Ye-yeah but you are asking me too much! Nababaliw ka na ba?

ANong napasok sa isip mo at gusto mong magkaanak sa -.” She raised her right palm
infront of him to stop him from talking.

� � � � � � � � � � � “Don’t think too much Yxel I want a child at kahit hindi

ikaw ang ama ay okay lang sa akin. Pero you are a great catch, I like your genes.
It’s not like I am asking you to... to... you know we can visit a doctor I knew and
you can give them your sperm sample. May process naman na tinatawag nilang in vitro
fertilization.” She explain, mas lalong kumunot ang noo nito at feeling niya ay
handa na siya nitong ibaon sa lupa.
� � � � � � � � � � � Napakagat siya ng labi niya habang hinihintay ang sagot
nito, alam niyang mukhang napakaimpossibleng pumayag ito. He is a decent man and he
won’t jump into a plan like that.

� � � � � � � � � � � “Testtube baby? Is that what you have in mind?”

� � � � � � � � � � � “Yes.”

� � � � � � � � � � � “Buhay ng isang sanggol ang topic dito Beatrice Gem at hindi

laruan. You are thinking of making a baby in an artificial way?” yikes! Parang
nanuyo ang lalamunan niya sa tigas ng boses nito. Sabi na nga ba eh, nakakabaliw na
talaga ito. “At naisip mo talagang papayag ako sa plano mo? That is nonsense.”
Sigaw pa nito.

� � � � � � � � � � � “Alam kong hindi ka papayag, sinubukan ko lang naman.”

� � � � � � � � � � � “It won’t happen and will never happen. Hindi ako
magdodonate ng sperm cell ko para lang sa kapritso mo.” Medyo nasaktan siya sa
sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “Hindi kapritso ang magkaroon ng baby I just want to have

one.”

� � � � � � � � � � � “Are you really serious?” he sarcastically asked her.

“Walang babae sa matinong isip na magpapaanak-.”

� � � � � � � � � � � “Matino ako.” Slight. “At matagal ko ng plano iyon.”

� � � � � � � � � � � “Bakit hindi ka nalang mag-asawa and fuck your husband and
have a baby with him?” kulang nalang ay lumabas ang mga litid sa leeg nito sa
sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “Why you... I am not that...” hindi na niya tinapos ang

sasabihin niya because she doesn’t want him to know the reason why she hates
marriages. She doesn’t want to explain.� � � � �

� � � � � � � � � � � “I only want a baby, anak lang ang gusto ko at wala ng iba

pa.”

� � � � � � � � � � � “Pathetic! Testtube babies?” alam niyang galit ito sa kanya.

Dapat pala ay sinunod nalang niya iyong unang plano niyang kidnapin ito tapos ay
kunan ng sample. Mas masaya siguro iyon, you know him tied like an an eagle
spreading its wings and naked. Gumana na naman ang kamanyakan niya, si Ayeth kasi
pinapabasa sa kanila iyong mga gawa nitong may mga es-pe-gee kaya heto hindi na
inosente ang isip niya kahit na untouchable pa rin ang katawan niya. Napahawak siya
sa kanyang sentido.
� � � � � � � � � � � “Sabihin mo nalang kung ayaw mo o hindi. Madali naman akong
kausap.” She just said, pagod na siya.

� � � � � � � � � � � “At bakit ako?”

� � � � � � � � � � � “Dahil bagay tayo---errr--- I mean iyong genes natin. I want

to have a baby boy na itim na itim ang buhok, it’s a bit curly because I am curly
at dominant din ang curly hair ko. He will have your eyes and your nose and my
lips. Or a baby girl with a curly and black as raven hair with your eyes and my
lips.” Mahinang sabi niya. “And you said you will give me everything,” dugtong niya
pero sa mahinang boses lang but she is sure narinig nito iyon.

� � � � � � � � � � � Isang matagal na katahimikan ang namayani sa kanila and then

she starts to blink her eyes because it’s getting drowsy.
� � � � � � � � � � � “Bee.” Bumalik na ang normal na boses nito. Nakapikit na
siya.

� � � � � � � � � � � “Hmmn.” She asks.

� � � � � � � � � � � “I’ll agree.” She opened her eyes but her focus is blurry
due to drowsiness but she heard him right. “This is crazy but I agree pero hindi
ako magdodonate ng sperm cell ko.”

� � � � � � � � � � � “Huh?”

� � � � � � � � � � � “We are going to make love and we are going to make our baby
together, we will be staying with each other hangga’t hindi pa tayo nakakabuo.”
Shit! Gusto niyang buksan ang mga mata niya because she wants to know if he is
serious or not. “That’s my proposition, now are you going to accept it or leave
it?”
� � � � � � � � � � � Her eyes are now shut closed and before she can even utter a
moan she felt a soft and warm object pressing on her lips making her feel good---
better--- no, best so far. �

� � � � � � � � � � � “That sealed our deal my Bee, you’ll have our baby and we
are going to make it together.” He whispered to her before she finally go to her
sleeping haven.

� � � � � � � � � � � “ALIS na tayo?” yaya ni Rayleigh sa kanya habang siya naman

ay inaasikaso ang pagpapaganda sa sarili niya. Wala lang trip lang niyang magwaldas
ng kagandahan ngayong araw na ito dahil naiinis pa rin siya. Ilang linggo na ba
noong makauwi siya at bumalik siya sa dating buhay niya? Three? Five? Six?
Magdadalawang buwan na at natengga pa rin iyong balak niyang magkaanak.
� � � � � � � � � � � Paano ba naman kasi noong magising siya ay wala na si
Allyxel—yup--- Allyxel nalang siya ngayon, hindi man lang sila nagkausap at sinabi
ni Miggy magkasama daw ito at si Yelena. Napasimangot siya habang naglalagay ng red
lipstick sa mga labi niya. She needs it now dahil putlang-putla na naman ang kulay
niya. Nawala na ang kanyang sexy tan at bumalik ang mala-snow white niyang kulay.
She hates it! ang putla-putla kasi niya nakakaasar kung sana ay kasing kulay niya
si Ayeth na natural na morena na maganda pa rin ay masaya na siya. Si Rayleigh
naman ay maputi din kaya lang dahil sa palagi itong nabibilad sa araw kaya ayon
naging morena narin, not really pero at least may kulay. Siya kasi tanging make-up
nalang ang nagpapakulay ng kanyang buong katawan.

� � � � � � � � � � � Her long brown curly hair is cascading all over her back
framing her face and covering her exposed skin. She is wearing a baby blue sage
slip dress, walang masyadong design just the plain cloth that hugs her body at
dahil blue iyon mas lalong tumingkad ang kulay niya. She doesn’t want to wear that
dress because of course for the obvious reason but the dress is really pretty, she
got it from RJT. It has an empire waist that emphasizes how tiny her waist is and
what’s good about the dress? Its V neckline is showing a bit of her skin and a T at
the back area. It ends up three inches above her knees. She paired it with a pair
of� white Brazen platform that matches her white shoulder bag.

� � � � � � � � � � � “Maganda ka na kaya huwag kang masyadong magpaganda pa mas

nagmumukha akong alalay mo samantalang mas maganda naman ako maputi ka lang.” ingos
nito.
� � � � � � � � � � � “Maganda talaga ako maputi man o maitim.”

� � � � � � � � � � � “Ay, ewan Dalian na natin dahil naghihintay na si kamahalan

may bibilhin pa daw iyong costume para sa next niyang raket.” Tukoy nito kay Ayeth.

� � � � � � � � � � � “Akala ko ba nagmamadre pa siya?”

� � � � � � � � � � � “Yup, pero lumabas muna siya dahil nagpanggap� na may sakit

napagod ra siyang magdasal every morning every lunch at every night.” She chuckled
at her reaction. “Kumusta na iyong plano mo kay poge?”

� � � � � � � � � � � “Wala.” Nainis siyang bigla. “Ayaw niya, hindi na siya

nagpakita sa akin baka naturn off.” Ito naman ang tumawa ang sarap itulak sa
hagdan.

� � � � � � � � � � � “Bakit may katurn on-turn on ba sa iyo?”

� � � � � � � � � � � “Bangasan kita kaya diyan.” Inis na banta niya.

� � � � � � � � � � � “Joke lang sayang naman he is a catch.”

� � � � � � � � � � � Nagkibit-balikat siya. “As if naman, hindi siya ang nag-

iisang gwapong lalaki sa mundo. May mahahanap din akong kasing gwapo niya.” aniya
sa sarili pero nanghihinayag talaga siya. At saka aminin man niya o hindi namimiss
na rin niya ang lalaking iyon.
� � � � � � � � � � � “Tama! Kaya let’s celebrate your 27th birthday with a blast
baka ngayong gabi may magbibigay na ng anak sa iyo.” Ray winked at her as she twirl
her body like a stupid ballerina. Hindi naman kasi ito marunong sumayaw.

� � � � � � � � � � � “I am twenty seven but I am feeling twenty two.” Natatawang

sigaw niya.

� � � � � � � � � � � “Twenty seven ka pa rin. Matanda ka na.” Ayeth snickers na

nakalapit na sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Well my friends na mga baliw I am proud na twenty seven na

ako because knowledge comes with age.”

� � � � � � � � � � � “But maturity doesn’t grow old with you.” Supla pa ni Ayeth.

� � � � � � � � � � � “Ang sama mo birthday ko pa naman ngayon.”

� � � � � � � � � � � “That’s my birthday gift to you bruha.”

� � � � � � � � � � � “Salamat ha.” Sarcastic na wika niya.

� � � � � � � � � � � “You are more than welcome.”

� � � � � � � � � � � Nailing na pumasok sila sa kotse nito dahil si Rayleigh ay
walang balak na bumili ng kotse dahil mahirap lang daw ito. Tapos hindi naman
palaging magagamit dahil palagi itong nasa ibang lugar kaya hitch-hitch lang daw
ang peg nito kapag may time.

� � � � � � � � � � � “Look si poge!” turo ni Ray sa labas ng bintana na agad

naman niyang sinundan ng tingin. “Ay, wala pa.” at tumawa ito ng malakas.

� � � � � � � � � � � “May napaghahalataan.” Biro ni Ayeth.

� � � � � � � � � � � “Tse! Hindi ko siya iniisip.” Depensa niya sa kanyang

sarili.

� � � � � � � � � � � “Bakit may sinabi ba tayo Ray?” nanggagatong na singit ni

Ayeth.
� � � � � � � � � � � “Wala we are innocent like a cow swimming in the beach.”
Nagdikit ang mga kilay niya sa sinabi ni Ray para kasing walang sense at hindi niya
maimagine ang pobreng kalabaw na lumalangoy sa beach. Ang mga ito talaga kahit na
walang sense basta may masabi lang sinasabi nila.

� � � � � � � � � � � “Chicken nalang Ray parang kawawa ang beach sa bigat ng

kalabaw.”

� � � � � � � � � � � “Hindi naman siguro malulunod ang manok hindi ba dahil

sobrang gaan nila?” natahimik ang dalawa na para bang may malalim na iniisip.

� � � � � � � � � � � “Duck nalang para safe tayo baka kasi mademanda pa tayo

dahil sa animal cruelty.”
� � � � � � � � � � � “Expression lang naman iyon! Expression.”

� � � � � � � � � � � “Basta feeling safe nalang tayo.” Wala na siyang

maintindihan sa usapan ng dalawa. These two are really crazy now she is wondering
how will they will react with boys in the future. BOYS? She have one boy in mind
right now at tatanggalin na niya ang lalaking iyon sa isip niya. Magkakaanak pa
siya, gusto na niyang mag-alaga ng baby.

� � � � � � � � � � � “Ang lalim ah.”

� � � � � � � � � � � “I want to have a baby na.”

� � � � � � � � � � � After the talk ay wala na siyang maalala pa, she fell asleep
at may narinig siyang sinabi ito pero hindi na niya maalala kung ano pa ang mga
iyon.
� � � � � � � � � � � Ano ba Bree? Today is your birthday and enjoy life!!!

� � � � � � � � � � � Tama, enjoy life. Nabuhay naman siya dati na wala ito for
sure she can stay another years without him.

� � � � � � � � � � � “How about shopping first?” Ayeth showed them her black

credit card and that diverts her mind from remembering what happened in that place.

� � � � � � � � � � � Ilang oras din silang naglibot sa buong mall, they are

trying to stay away from me who tried to take advances to them. They can’t blame
these men, they are like preys looking for predators too bad hindi nila trip na
makipagdate. Napagod nalang sila wala silang nabili kahit isang piraso na damit
dahil hindi naman talaga siya mahilig magsuot ng mga mamahaling dresses. They
bought books for them to read, they ate while they stroll and they watch movies
while throwing popcorns everywhere. Kakaiba talaga ang trip nila sa buhay gaya
nalang noong bata pa sila, uso pa ang paste noon at hindi glue. Bubutasan nila iyon
ng maliit tapos ay ipepress pa nila at iyong laman ng paste ay sisirit nalang sa
buhok ng mga classmate nila mapababae man o lalaki and of course walang makakahuli
sa kanila.
� � � � � � � � � � � And now their craziness upgraded into the highest level...

� � � � � � � � � � � “Bru, look.” Turo ni Ray.

� � � � � � � � � � � “Hindi mo na ako maloloko pa.”

� � � � � � � � � � � “Hindi ako nagjojoke, just look.” At ito na mismo ang

nagtwist ng ulo sa isang banda ng mall. Nanginig ang katawan niya dahil sa galit,
nahihirapan na siyang huminga hindi niya akalain na pagkatapos ng ilang taon ay
makikita niya uli ang taong iyon.
� � � � � � � � � � � “Let’s go.” Malamig na utos niya sa mga kaibigan.

� � � � � � � � � � � “Isn’t it time-.”

� � � � � � � � � � � “Let’s go.” Mariin niyang sabi. She flipped her hair and
tried to mask the pain she is feeling at the moment. Not even years can heal the
pain she is feeling right now, everything... every inch of a pain is still fresh
like it happened yesterday.

� � � � � � � � � � � Hindi niya alam kung bakit pero dinala sila ng mga paa niya
sa isang restaurant. Sa Royale. Nakakatuwa nga eh dahil noong broken hearted siya
natagpuan niya ang lugar na ito and now that the same pain revived she is still
here.

� � � � � � � � � � � “Ano ba naman ang aura na itey? Let’s party-party!” untag ni

Ray sa kanya. “I want to drink I heard may West wing daw ang Royale pwedeng uminom
doon.”

� � � � � � � � � � � “I like that,” she said.

� � � � � � � � � � � “Then let’s go and eat and drink!”

� � � � � � � � � � � Nang maglakad sila papunta sa counter ay ramdam niya ang mga

mata ng mga lalaking customers sa restaurant na nakatingin sa kanya. Hindi siya
assuming pero alam niya kung kailan may nakatingin at walang nakatingin sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Hey, aren’t you Harrist sister?” isang matangkad na lalaki

ang humarang sa daraanan niya. Tinaasan niya ito ng kilay lalo pa at familiar ito
sa kanya.
� � � � � � � � � � � “Yeah, and who are you?” the guy looks at her from head to
foot.

� � � � � � � � � � � “Mas lalo kang gumanda.” Napakurap siya sa sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “Bakla gutom na me.” Tawag ni Rayleigh sa kanya na kapapasok

lang ng room nila sa West wing. Siya nalang pala ang naiwan at kaharap ang mga
lalaking ito.

� � � � � � � � � � � “Do I know you?” she asked innocently. Nagkatinginan naman

ang dalawa at sabay na napangisi. � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Ouch that hurts� lady paano mo nakalimutan ang mga mukha

namin? Kasama kami ng kuya mo at ni Allyx sa office when you barged in wearing a
sinful two piece red bikini.” The guy na may dimples ang nag-explain and then she
remembered the day she bargain with a devil.

� � � � � � � � � � � “I remember now.” Kung pwede sana ay hindi nalang niya

maalala iyon. “How come you are here?”

� � � � � � � � � � � “We have our mini reunion with some family and friends,
kayo?” biglang may sumikdo sa puso niya sa sinabi ng gwapong kaharap. Iyong medyo
rugged ang style. “Sorry, I am Albie by the way and this guy here is Yael.”

� � � � � � � � � � � “Hi. And to answer your question we are celebrating

something today kaya nandito ako with my friends.”

� � � � � � � � � � � “Nice, bakit hindi nalang kayo sumama sa amin? Our room here
is big and you knew us, Yelena and Miggy and of course Allyxel, right?” Yael
snickers as if he knew something. Hahayaan ba niyang makitang muli ang lalaking
iyon? Marami na siyang kahihiyan na nagawa sa harap nito at iyong indecent proposal
niya isa pa iyon. Alam naman niyang hindi na ito nagpapakita sa kanya dahil baka
iniisip nito na nababaliw na siya at desperada na talaga siya. Baka naisip din nito
na paraan niya iyon para makuha niya ang binata.

� � � � � � � � � � � She sigh and move her head side by side, “No, thanks but I
decided to celebrate my birthday intimately with my friends. Thanks for the offer
by the way and just don’t mention that you see me here, okay?”

� � � � � � � � � � � Nginitian niya ang dalawa na naiwang nagkakatinginan lang

doon habang siya ay papasok sa place nila. The West wing is composed of different
cubicles na yari sa salamin. Hindi niya nakikita ang mga tao sa loob ng cubicles
but she bet they can see them� outside the mirror. She is about to step inside
their cubicles when she suddenly saw someone from the other room, nakabukas kasi
ang pintuan.

� � � � � � � � � � � She gasps when she saw HIM, the guy whom occupying her mind
for the couple of weeks sitting comfortably in a sofa while his arm is roped around
a beautiful woman’s waist. She stared at the woman, she is beautiful... like a
model with a face of an angel.

� � � � � � � � � � � And she is no angel and what the heck is she comparing

herself with her? Kung ayaw niyang maging ama ng anak niya maghahanap siya ng iba.
Pumasok na siya sa loob ng cubicle nila at nadatnan ang mga kaibigan na abala na sa
pagkain ng kanilang orders.

� � � � � � � � � � � “Wow naman mga bakla ako ang may birthday tapos inunahan
niyo pa ako.” Reklamo niya as she sat infront the table. She is trying to get rid
off the feelings she is feeling right now. Hindi maganda sa pakiramdam, masamang-
masama sa pakiramdam.

� � � � � � � � � � � “Ang sarap ng foods Bree at mas masarap dahil libre.”

� � � � � � � � � � � “Hala, sinong may sabing libre iyan?” tumusok siya ng karne.

“Wala akong sinabi.”

� � � � � � � � � � � “Libre mo ito o hindi libre o libre mo o libre mo ay libre

mo pa rin ito dahil gurs ka na.”
� � � � � � � � � � � “Gurs?”

� � � � � � � � � � � “Gurang ka na bakla.”

� � � � � � � � � � � Kumuha siya ng carrots at binato si Ayeth shoot naman sa

bibig nito ang carrots. “Yum, yum, yum delicioso.” At pumitik pa ito sa hangin na
parang� isang French cook.

� � � � � � � � � � � “Yuck, nahulog iyan sa sahig.” Aniya at natigilan ito. Kung

iniexpect niyong susuka iyan ay naku iba ang saltik ng babaeng iyan.
� � � � � � � � � � � “Maraming hindi kumakain sa mundo kaya kahit ano pa iyan
kahit saan pa� nahulog iyan dapat kainin. Pakidala nalang ako sa hospital kapag
bumula ang bibig ko dahil sa dami ng germs na nag-invade sa aking oh-sexy-body.”

� � � � � � � � � � � “Kabaliwan bruha hindi lason ang germs.”

� � � � � � � � � � � “Maganda ako.”

� � � � � � � � � � � “Ako din.” Segunda ni Ray.

� � � � � � � � � � � “Mas lalo naman ako dahil ako ang mas matanda kaya ako ang
pinakamaganda.”
� � � � � � � � � � � Nagpout ang dalawa. “Ang daya!” reklamo ni Ayeth. “At dahil
ako ang bunso kaya ako ang least na maganda?”

� � � � � � � � � � � “TAMA!” Sabay na sabi nila ni Rayleigh as they laugh their

heart out. Pasalamat talaga siya sa mga kaibigan niya at least kahit papaano ay
nawala sa isip niya ang nakitang eksena kanina. Napabuntong-hininga na naman siya
bakit kaya may mga taong alam mong malapit lang sa iyo pero feeling mo ang layo pa
rin. Kagaya nalang---.

� � � � � � � � � � � “May anak na pala sila no?” natigilan siya sa sinabi ni Ray.

“Dalawa na ang anak nila.” tiningnan niya ng masama ang dalawa pero hindi naman
nakatingin ang mga ito sa kanila. She hates the topic.� � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Nazareth.” Banta niya.

� � � � � � � � � � � “Six years na rin iyon Bree hindi ka pa ba nakakapagmove on?
Masaya na iyong dalawa dapat ipakita mo rin na okay ka na.”

� � � � � � � � � � � “I am okay.” She hissed coldly.

� � � � � � � � � � � “We both know that you aren’t hindi ka pa nakakapagmove on

because you still have your commitment issues. Ilang boyfriend mo na baa ng
hiniwalayan mo noong nagparamdam na sila ng kasal?”

� � � � � � � � � � � “I don’t want to get married for pete’s sake!”

� � � � � � � � � � � “Yes because you are still scared that it wi-.”

<3 <3 <3

a/n: bukas naman iyong update. Hoohhh! I think productive naman ako this week baka
next week ay hindi na masyadong busy ang peg ko kaya baka araw-arawin ko na ang
pag-uupdate ko. Nakakaloka na rin ang hindi makapag-update everyday. Parang may
kulang? Basta iyon na iyon, may kulang sa akin kapag hindi ako nakakapag-update.
ANo ba iyon? Fulfillment? Iyon nga siguro mukhang nasanay na ang system ko na
everyday may update.

Ano bang bago?

Wala! Ganito pa rin ako medyo tabingi ang utak. Busy pa rin sa mga students ko,
alam niyo ba iyong pakiramdam mo ang lambing ng mga students mo sa iyo kahit na
pinapagalitan mo sila at natatakot sila sa iyo at the end of the day they will
approach you na parang walang nangyari. Iyong ibang teachers naooffend kasi wala na
daw respect pero bakit feeling ko kahit na close kami ay nirerespect pa rin nila
ako? Or feeler lang talaga ako, mararamdaman naman siguro iyan.

Lalo na iyong mariringgan mo iyong ibang students na hindi mo under na may

sinasabing masama sa iyo na keso daw masungit tapos nambabagsak eh idedefend ka
nila? ANg sarap sa feeling na parang gusto mo ng maiyak na kahit hindi mo advisory
class at kahit previous students mo na ay hindi ka nila kinakalimutan. They always
have time to visit me in my room and have a chat, they still share secrets with me
and they asked for pieces of advice. I can see my previous students growing up and
maturing, ang sarap nilang tingnan na kahit na ang tatangkad na nila at ang lalaki
na ng katawan.

I can see why destiny brought me here, to make me feel that I am needed. To make me
feel that even material things can't level the warmth I feel everytime I see my
students smiling sincerely at me.

Today's event is one of the most memorable event in my teaching history, may
students akong nag-away, they are both bestfriends. Nag-away lang sila dahil sa
misunderstanding tapos may nasabi ang isa na hindi nagustuhan ng isa. I can see
that they are both hurt at kahit ako nanghihinayang sa friendship. I asked both
sides kung ano ang nangyari, they hear their sides and managed to explain what
happened without lies. I don't know why but most of the students I've spoken always
tells me na mahirap daw magsinungaling sa akin kasi mabilis daw akong makaintindi.
Maybe it comes with the age, it comes with my nature na magaling akong makinig. I
am not a good talker but I am a good listener, wide reader eh.

Then I've told them na nasasaktan sila because they cared for each other, He cared
for his friend because she is special that's why he got mad, the girl was hurt
because he is special to her as well (gay and girl student). Kapag pala totoo ang
emotions ng mga taong kaharap mo, mabilis din tayong naapektuhan that's why when
they cried and hug each other tumalikod na rin ako and went to my room with teary
eyes. And they approach me and hug me tight uttering their thank you's, nakalimutan
ko tuloy na sweldo pala ngayon at may pera na naman ako, kasi may kanina lang 3:58
PM i've realized na may mas mahalagang bagay pa rin sa pera.

STATUS UPDATE: Ako na ang madrama pero gutom pa rin ako kasi umuwi ako agad para
makapag-update! Huuuu...

PPS: THANK YOU GUYS sa walang sawang pagbasa ng mga gawa ko, kahit hindi pa tayo
nagkikita I want to hug you tight and utter my sincerest thanks for making me who I
am today.

=================

Chapter Seven

Chapter Seven

� � � � � � � � � � � “Yes because you are still scared that it wi-.”

� � � � � � � � � � � This time isang nakakamatay na tingin ang ibinigay niya sa

mga kaibigan niya. “This is my birthday and I want to be happy. Please don’t ruin
it.” pakiusap niya. She wants to be happy, she wants to be complete again.

� � � � � � � � � � � Tumango ang mga kaibigan niya and they started a new topic
like nothing happened. Pilit niyang winawaglit sa isipan niya ang mga alaala mula
sa kanyang nakaraan.
� � � � � � � � � � � “Bar tayo after this?” excited na tanong ni Ray sa kanila.

� � � � � � � � � � � “Hindi pa ba kayo lasing?” Ayeth asked.

� � � � � � � � � � � “Hindi pa eh and besides di ba hahanapan pa natin itong

birthday girl ng kadate ngayong gabi?” tukso pa ni Ray.

� � � � � � � � � � � “Rayleigh!” she hissed, kakalabas lang nila sa cubicle nila

at may dumaan na bagong customers na napatingin sa kanila..

� � � � � � � � � � � “Who knows baka may mahanap ka ng perfect father sa baby mo

tonight eh di mabubuntis ka na.” napailing nalang siya sa kaibigan. Ray is
perfectly drunk, ganyan kasi iyan kapag nakainom na.

� � � � � � � � � � � “Oo nga.” Napahawak siya sa bag niya na biglang nagvibrate

kaya natigil siya sa paglaka. “Wait lang someone is calling--.” She gasps silently
when she felt someone dragging her outside the place. She wanted to ask for help
pero may takip ang bibig niya kaya hindi niya nagawa. She tried to kick her
abductor pero mabilis siya nitong binuhat na para siyang isang sako ng bigas and
all she could see is a familiar back.
� � � � � � � � � � � “Oh shit! Bitiwan mo ako! Help! Kidnapping.... Ahhhhhhhhhh!”
isang malakas na tili ang pinakawalan niya ng bigla nalang siyang paluin ng kung
sinumang walang hiya ang pwet niya. “Bastos! Manyak! Perv---.” And her scream was
muffled when she was dumped inside a fancy car. She tried to open the car but it
was locked kaya hinintay nalang niya ang kidnapper niya na pumasok sa loob ng
kotse. Hinawi niya ang mahabang buhok na tumabing sa mukha niya and her dress too
dahil lalabas na ang hindi dapat lumabas dahil sa suot niya.

� � � � � � � � � � � Naghahanda na sana siyang bulyawan ang lalaki ng pumasok ito

but her words were crumbled into her brain when she finally stare at him.

� � � � � � � � � � � “What the hell is this Allyxel? You scared the hell out of
me!” sigaw niya. He winced and covered his ear due to her voice.

� � � � � � � � � � � “Woman, my eardrums.”

� � � � � � � � � � � “Letse.” She tried kicking him and she succeeded pero sa

halip na magreklamo ay napatitig lang ito sa... sa binti niya at sa ibabaw ng binti
niya na nakabukas dahil sa ginawa niyang pagsipa dito. “Bastos!” she shrieked and
covered herself.
� � � � � � � � � � � “Hey, ikaw ang nagpakita sa akin.”

� � � � � � � � � � � “Palabasin mo na ako rin ano ba?”

� � � � � � � � � � � “Nope.” At pinaandar nito ang kotse nito at kung saan sila

pupunta ay hindi niya alam. “Hahanapin ka ba ng mga kaibigan mo?”

� � � � � � � � � � � “Natural.”

� � � � � � � � � � � “Alam nila ang condo unit mo?”

� � � � � � � � � � � “Opo.”
� � � � � � � � � � � “Then we can’t talk there.” Talk? Who said she wants to
talk? Baka ipamukha nito sa kanya ang lahat ng kagagahan niya.

� � � � � � � � � � � “No, I want to go home.” Mahinang usal niya pero hindi naman

ito nakinig kaya hinayaan nalang rin niya. There is no used of running away because
he won’t chase. Dinala siya nito sa isang subdivision at huminto sila sa tapat ng
isang modern at magandang bahay. She is an architect herself at kahit na hindi niya
napractice iyon ay alam pa rin niya kung paano mag-appreciate ng isang magandang
piece.

� � � � � � � � � � � “Sa loob.” Inirapan lang niya ang binata at saka sumunod na

lang rito. Nang nasa loob na sila ay inutusan siya nitong pumasok sa isang silid
doon na sa tingin niya ay isang office. “Here.” Nagtatakang tiningnan niya ang
folder na ibinigay nito sa kanya. Napatitig lang siya dito because right now she
doesn’t want to read anything inside the folder para kasing magbabago ang mundo
niya kapag ginawa niya iyon.

� � � � � � � � � � � Napatingin ito sa kanya there is something on his eyes that

keeps her from standing there and not moving. “I haven’t paid you for the service
because you never showed up after THAT TALK.” Cheque baa ng laman ng folder na
iyon? Pero bakit siya kinakabahan.

� � � � � � � � � � � “Because you never agreed to it.” she said.

� � � � � � � � � � � “I already told you my decision.”

� � � � � � � � � � � “And you decided not to do it. Sorry I know it-.”

� � � � � � � � � � � “I knew it, sabi na nga ba at hindi mo narinig ang sagot ko

dahil tinulugan mo ako. I told Miggy to tell you na hintayin mo ako dahil ihahatid
ko lang si Yelena.” He hissed angrily.

� � � � � � � � � � � “Migz didn’t say anything.”

� � � � � � � � � � � “I told him to tell you that pero umalis ka pa rin hindi pa

natin napag-uusapan ang... ang plano mo.”

� � � � � � � � � � � She bit her lips para kasing labag na labag ang loob nitong
sabihin ang mga bagay na iyon. Yeah, it’s her plan.
� � � � � � � � � � � “Hindi naman kita pinipilit ah, hindi ako namimilit dahil
kung ayaw mo I will respect your decision. Maghahanap lang ako ng- aray!” napahiyaw
siya ng bigla nalang siya nitong isalya sa dingding ng opisina nito.

� � � � � � � � � � � “Alam mo ba ang sagot ko? I said okay, payag ako sa plano

mo.” Napakurap siya sa sinabi nito at naalala niya ang sinabi ng mga kaibigan niya
kanina. Baka may mahanap na siyang papayag sa plano niya tonight at mukhang
magkakatotoo.

� � � � � � � � � � � “What’s the catch?” nanulas sa kanyang mga labi.

� � � � � � � � � � � “I don’t agree with the testtube baby we are going to make

our baby together.” Humulas ang dugo niya sa katawan. Ang maputlang mukha niya ay
mas lalo pang namutla dahil sa sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “You mean I am going to—to--.”

� � � � � � � � � � � “We are going to sleep together Bee.” Halos pabulong nalang

iyon. Napalunok siya lalo pa at hindi niya inaasahan ang sinabi nito. Hindi pumasok
sa isip niya na gagawin niya ang bagay na iyon but here, may mas indecent pa pala
sa proposal niya. She shivered when his finger starts to caress the side of her
cheeks.

� � � � � � � � � � � “Isang beses lang hindi ba?” he chuckled.� � � � �

� � � � � � � � � � � “Oh darling Bee hindi sa lahat ng pagkakataon ay nabubuo ang

bata sa isang gabi lang. We need to do it very... very... very often.”

� � � � � � � � � � � “Pero hindi naman iyon ang nababasa ko sa mga pocketbooks at

sa movies. Iyong iba nga ay one night stand lang tapos may nabubuo na.” she
outburst. “Bakit kailangang ulit-ulitin?”

� � � � � � � � � � � “Mas magandang mabuo ang bata ng hindi minamadali you know

we need to create the heart, the brain, then the little fingers sa kamay at sa paa,
tapos iyong ngipin, at iyong mga buto.” Napakurap siya sa sinabi nito hindi niya
alam kung nagsasabi ba ito ng totoo o pinagtitripan lang siya but he is damn so
serious.

� � � � � � � � � � � “Serious?” nanginginig na ang boses niya. “As in seryoso ka

talaga?”
� � � � � � � � � � � “Am I laughing?” tinulak niya ito at naglakad siya na parang
baliw sa harap nito. Pabalik-balik lang tapos ay pinaypay pa niya ang folder sa
mukha niya dahil nag-iinit na siya.

� � � � � � � � � � � “A-ano naman ang makukuha mo sa pagpayag mo?”

� � � � � � � � � � � “Peace of mind.” Tiningnan niya ito ng masama dahil alam

niyang niloloko lang siya nito. “And free sex of course hindi ko na kailangang
gumamit ng condom.” Kung nainis siya sa peace of mind nito ay mas nainis siya sa
ginawa nitong pagsagot sa kanya. He is just being honest.

� � � � � � � � � � � “Hindi ba may girlfriend ka?”

� � � � � � � � � � � “I don’t have one and I don’t intend to have one until we

are over. I am a one woman man if you may say so.” She snorted. “But I have flings
it’s normal.”

� � � � � � � � � � � Men.
� � � � � � � � � � � “This is crazy.” Ibinalik niya ang folder dito. “I am sorry
I shouldn’t have asked you about my plans. Mas tama sigurong pumunta nalang ako sa
sperm bank hindi naman-.”

� � � � � � � � � � � “I already agreed to your plans so stick with it.” galit na

wika nito. “Ano ba ang kinakatakot mo? If you want to be an effective mother you
need to know how your baby is made.”

� � � � � � � � � � � “Alam ko iyon.” tiningnan niya ito ng masama at saka malakas

na tumili. “God! K-kailan ba magsisimula ang kabaliwang ito?”

� � � � � � � � � � � “Hindi kabaliwan ang paggawa sa anak natin Bee.”

� � � � � � � � � � � “Whatever just tell me the plans.” Nahahapong umupo siya sa

couch.

� � � � � � � � � � � “We will be together until may mabuo na bata diyan sa

sinapupunan mo. Ako lang ang lalaking pwede mong makasama at ganoon din ako. Hindi
tayo titigil hangga’t hindi tayo nakakabuo.”

� � � � � � � � � � � “Huh? Paano kung matagalan? I mean sabi mo nga hindi sa

lahat ng oras ay nabubuntis agad ang babae. Paano kapag lumipas nalang ang isang
buwan o kaya ay three or six or a year at hindi pa rin ako magkaanak?”

� � � � � � � � � � � “Then we will be together until WE can produce a baby.”

� � � � � � � � � � � “Paano ka?” she asked out of the blue. Okay lang sa kanya
dahil hindi naman niya iniisip na magpapakasal siya pero paano ito?

� � � � � � � � � � � “I am a guy Bee and I can manage as long as I have you.”

Alam niya kung ano ang ibig nitong sabihin pero bakit parang may double meaning
iyon sa kanya? “And we need to have a check up first to know if the two of us is
capable of bearing a child.” Tama ito, may point ito.

� � � � � � � � � � � “Fine... fine... teyka paano kapag may nagtanong?”

� � � � � � � � � � � “Just tell them we are in a relationship.”

� � � � � � � � � � � “You won’t mind?”

� � � � � � � � � � � “Do I look like I mind?”

� � � � � � � � � � � “Paano kapag nabuntis na ako?”

� � � � � � � � � � � “I will let you decide whether to stay with me or leave me

but I guess you will choose the latter one. Hahayaan na kitang umalis.”

� � � � � � � � � � � “About the baby.” Mas lalong dumiin ang pagkagat niya sa

labi niya habang nasa isip ang batang pwede na nilang mabuo. “Just let me see the
baby, anak ko pa rin iyon.” hindi siya nakaimik she actually have another thing
inside her brain. “Susuportahan ko kayo-.”
� � � � � � � � � � � “Hep! Kaya kong palakihin ang anak ko ng hindi mo
sinusuportahan. Please lang huwag mong gagawin iyan hindi ko kailangan ng pera mo.”

� � � � � � � � � � � “It’s just money Bee.”

� � � � � � � � � � � “It’s freaking money! I can earn it alam kong mas mayaman ka

sa akin pero I don’t want to be an issue.” He sigh mukhang nabatid nito na
sensitive siya sa usapang pera.

� � � � � � � � � � � “I understand.”

� � � � � � � � � � � “Thank you.” Binuksan niya folder at kunot-noong napatingin

dito paano ba naman walang laman ang folder na iyon. “What the... props?”

� � � � � � � � � � � “Yup, props. Alam kong magagamit mo iyan.”

� � � � � � � � � � � “You are crazy.” Nailing na komento niya.

� � � � � � � � � � � “Am I? Malamang, so let’s go.”

� � � � � � � � � � � “Saan na naman tayo pupunta?”� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Doctor.” Namula na naman siya sa sinabi nito. Para kasing

mas excited pa itong may mangyari sa kanila. “We need to know if we are both
healthy or not.” Tumayo na rin siya. “And by the way Bee.”

� � � � � � � � � � � “Hmmn?”

� � � � � � � � � � � “Happy birthday.” She gave him a small smile, his simple

greetings made her day actually... a bit complete.

� � � � � � � � � � � “Thank you.” May kinuha ito sa bulsa ng suot nito. It’s a

small blue box and then he gave it to her. “Ano ito birthday gift?”
� � � � � � � � � � � “Maybe.” At binuksan na niya iyon. She gasps when she saw
what’s inside, it is a necklace. May pendant ito na parang edge ng arrow ang shape
at may isang green four-leaf clover na nakatatak doon. It’s familiar, parang sa
keychain nito iyon... pendant pala talaga. May gold lace iyon. “Wow, it’s nice.”

� � � � � � � � � � � “I am glad you like it.” kinuha nito sa kanya ang kwentas at

isinuot sa kanya. The gold necklace gives light to her pale skin. “It looks good
better in your neck.” Tumango-tango pa ito and then he whispered something making
her confuse. “Now, you are mine.” Tiningnan niya ang binata pero mukhang cool lang
ito at wala naman itong sinabi. “Let’s go.” Tumango lang siya at napakurap ng ilang
beses.

� � � � � � � � � � � This is it! She is going to have a baby. His baby and Her
baby... their baby together. The thought of him and her having a baby warms up her
heart.

� � � � � � � � � � � Hindi naman sila lumayo sa subdivision dahil hindi naman

masyadong malayo ang isang hospital doon. Hindi iyon iyong malaking hospital pero
everything inside speaks wealth mukhang ang nandito lang ay iyong may kaya.

� � � � � � � � � � � “How many times do I need to tell you Ainsley to stop

writing names in your notebook?” may isang magandang babae. The woman looks like a
model kahit na simpleng simple lang ang suot nito. “Ayan tuloy napaaway na naman
ang kuya mo. Ilang taon ka na ba? For God sake you are already eighteen for God
sake.”

� � � � � � � � � � � May nakita siyang isang dalagita, maganda din ito kahit na

may suot na bullcap at malaking salamin sa mata. May hawak itong itim na notebook
na may tatak na deathnote.

� � � � � � � � � � � “It’s their karma mommy ang sasama kasi nila. Kasalanan ko

bang totoo itong nasa deathnote ko? Buti nga at hindi sila namatay kundi kinarma
lang.” nasapo ng ginang ang ulo nito.

� � � � � � � � � � � “My Belle, we better let Ainsley do whatever she wants.

Matanda na ang bunso natin at kaya na niya ang sarili niya.” isang gwapong lalaki
naman ang narinig niyang nagsalita. Mukhang asawa ng babae.

� � � � � � � � � � � “Claude imbes na pagsabihan mo iyang anak mo ay kinukunsinte

mo pa.”

� � � � � � � � � � � “Mom, let Ainsley do whatever she wants.” Isang gwapong

lalaki na nakabenda na sa tingin niya ay nasa early twenty’s nito ang nagsalita.
Katabi nito ang isa pang gwapong lalaki na hindi nalalayo ang edad sa may benda.
� � � � � � � � � � � “Hay naku, iniispoil niyong masyado itong batang ito.” At
kinurot pa ng mama nila ang dalaga nitong anak. “Sige hahayaan ko itong si Ainsley
pero kapag may nasugod na naman na isa sa inyo kukunin ko na iyang deathnote mo.”
Ngumiti lang ang batang babae at yumakap sa mama nito.

� � � � � � � � � � � “I love you mom.”

� � � � � � � � � � � “Ewan ko sa inyo, Clive, Eon umuwi na tayo.”

� � � � � � � � � � � “Yes, commander.” Hindi niya napigilan ang sariling hindi

matawa sa eksenang nasaksihan. Galit ang babaeng iyon pero halatang mahal na mahal
ito ng pamilya nito at ito man ay ganoon din.

� � � � � � � � � � � “Ms. Villarin.” Untag ng nurse sa kanya. “Pinapapasok na po

kayo ni Mr. Ventura.” Tumango siya. After kasi niyang mag-undergo ng test ay ito
naman ang sumunod at pinalabas muna siya. Pagpasok niya ay nginitian uli siya ng
doctor na tumingin sa kanila. He is a HE at medyo may edad na rin.
� � � � � � � � � � � “Hello po ulit.”

� � � � � � � � � � � “Upo ka hija.” Magiliw itong tumingin sa kanya pero kapag

dumadako ang tingin kay Yxel ay nailing nalang ito na para bang may inililihim ang
dalawa sa kanya. “Based sa test wala namang problema you are healthy and you are
capable of bearing a child and so with this man here.” Turo nit okay Allyxel. May
kinuha ito sa tabi nito at ibinigay sa kanya, she saw how Allyxel’s eyes flickers
in happiness. “But you need to drink this, walan mintis kahit isang araw lang. It’s
vitamins.”

� � � � � � � � � � � “Bakit kailangan ko po ng vitamins?”

� � � � � � � � � � � “To regularize your hormones.” Maiksing sagot nito. She

opened the bottle and was surprised to see that it was tampered.

� � � � � � � � � � � “Bakit nakabukas na?”

� � � � � � � � � � � “He opened it.” turo nito sa kasama niya.� “He wants to

know if maliliit lang ba ang tablets baka daw hindi mo kayang inumin.”
� � � � � � � � � � � “Ah.” �

� � � � � � � � � � � “If you feel anything don’t hesitate to visit me here okay.”

� � � � � � � � � � � “Sige po.”

� � � � � � � � � � � Tumayo na sila at nakipagkamay si Allyxel dito. “Thank you

very much tito Landon.”

� � � � � � � � � � � “You owe me a lot young man.” The doctor said seriously and
glance at her. “She is pretty.”

� � � � � � � � � � � “She is.” kung mag-usap ang dalawa parang wala lang siya
doon pero naguguluhan siya sa sinabi nito. Nang makalabas na siya ay tinanong niya
ito.
� � � � � � � � � � � “Anong meron?”

� � � � � � � � � � � “Hmn?”

� � � � � � � � � � � “Bakit para ang seryoso niyong dalawa? May ‘you owe me a

lot.”

� � � � � � � � � � � “I told him not to tell this to my parents.”

� � � � � � � � � � � “Ah.” Kaya naman pala. She glance at the vitamins na nasa

kamay niya. “When should I start drinking this one?”

� � � � � � � � � � � “Tonight.”
� � � � � � � � � � � Tumango lang siya. “And I am going to fetch you tomorrow
night as well. Huwag mong kalimutan na dalhin ang vitamins mo you need that.”

� � � � � � � � � � � “Opo. Pero saan tayo pupunta bukas?”

� � � � � � � � � � � He give her a sly smile. “Start.”

� � � � � � � � � � � “Ha?”

� � � � � � � � � � � “We� are going to start making OUR baby.” He said making

her heart thump like a stupid virgin.... But she is a virgin! And she is stupid
too. Ano ba?!� � � � � �
� � � � � � � � � � � KANINA pa siya hindi mapakali, ilang kulay na ng pintura ang
nasayang niya pero wala pa rin iyong silbe dahil ang pwedeng mangyari ngayong gabi
ang nasa isip niya. Feeling niya ay bibitayin na siya pero gagawa lang naman sila
ng bata ah. Ano ba ang mahirap sa paggawa ng bata? Parang magmemeet lang naman ang
sperm cell at saka egg cell tapos magfefertilize at makakabuo ng zygote then embryo
then magiging fetus then baby na. No sweat.

� � � � � � � � � � � At ang mahirap pa hindi niya makausap ang mga kaibigan niya

dahil si Ayeth ay nasa kumbento na mukhang nawili sa pagmamadre pero noong isang
gabi ay naging dancer sa isang stag party lang. Si Rayleigh naman ay nasa Bukidnon
at kumukuha ng mga pictures ng mga endangered species na mga hayop at heto siya
ngayon... alone, endangered din.

� � � � � � � � � � � She stretched her neck and decided to go out and roam around
her gallery. She is wearing a large white shirt na may malaking print sa harap ng
‘Taste like Honey’. Ibinigay sa kanya iyon ni Ayeth ng minsan ay pumunta ito sa
Japan upang maging japayuki. Yup, nagawa na iyon ng kaibigan niya pero nadeport
pabalik sa Pilipinas dahil nanapak ng hapon dahil hinipuan daw siya nito.
Nakakaloka! She tied her hair into a messy high pony tail and dusted her black
leggings. She is wearing a pair of white flats na mas komportable keysa sa mga
pumps at heels.

� � � � � � � � � � � She is busy looking at the remaining paintings she still

have in her gallery. She sigh, paano naman kasi halos lahat ng mga nakasabit doon
ay reserved na. Iilan nalang ang natira and right now hindi pa siya tapos sa
pinipinta niya. She really needs an inspiration.
� � � � � � � � � � � “Excuse me.” Napalingon siya sa isang matangkad na babae na
may mahabang buhok, itim na itim. Nakasuot ito ng malaking salamin with thin gold
frame na parang sa mga matanda before. She is wearing a peach longsleeve blouse na
may friles sa leeg and a long white skirt na medyo manipis ang tela. And a pair of
peach flats. She looks so pretty and she looks shock too lalo pa at nakatitig ito
sa kwentas na nakasabit sa leeg niya. “A-are you Beatrice Gem Villarin?”

� � � � � � � � � � � Tumango siya at nagtatakang ngumiti dito. “Yes, I am and you

are?”

� � � � � � � � � � � “Oh, sorry.” Inilahad nito ang palad nito sa harap niya.

“I’m Drei.”

� � � � � � � � � � � Drei? Panlalaking pangalan iyon ah. “Hi, Drei. How can I

help you?” mahihiya ang mga pores niya sa kinis ng babaeng kaharap. She looks like
a Goddess of gentleness and she smell sweet... flowery.

� � � � � � � � � � � “I love your paintings I am a big fan.” She said calmly.

� � � � � � � � � � � “Oh, thank you.” Hindi siya sanay na makausap ang isang

katulad nito dahil baka magkaroon pa� siya� ng kasalanan sa panginoon. Mas bagay
dito na maging madre keysa kay Ayeth.
� � � � � � � � � � � “But sorry to tell you this medyo nakukulangan ako sa mga
paintings mo.” Tumaas ang kilay niya. “Sorry to offend you hindi ko intension na
manakit minsan talaga hindi ko napipigilan ang sarili ko. Sorry.”

� � � � � � � � � � � How can she get mad at her kung pakiramdam niya ay siya na
ang aako ng kasalanan ng babaeng ito. “No offense taken Drei.” Hinarap niya ang
paintings niya. “Totoo naman iyon it lacks something isn’t it? Iyong mga tao
binibili ang mga paintings ko because of my name they don’t look at what’s beyond.
Tama ka naman may kulang, my-.”

� � � � � � � � � � � “Heart.” Magkapanabay nilang sambit. Ngumiti siya dito at

ngumiti din ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “No wonder he gave it to you.”

� � � � � � � � � � � “Huh?”
� � � � � � � � � � � “Wala, it’s nice meeting you Bree.”

� � � � � � � � � � � “Hoy, pangit ang tagal mo naman.” Isang pamilyar na lalaki

ang dumating at tumabi kay Drei and goodness kung pangit ang babaeng ito eh ano
nalang sila?

� � � � � � � � � � � “Albie?” she asked.

� � � � � � � � � � � “Oh, hi Bree. Nakausap mo na ba si panget?” turo nito sa

katabi.� � � �

� � � � � � � � � � � “Ahm, yeah.” Napansin niyang nawala ang kalmadong aura ni

Drei at handa ng patayin ang katabi nito and then something flickers inside her
brain. That woman is the same woman na kasama ni Allyxel kahapon sa Royale. Kaya
pala pamilyar siya dito, is she his girlfriend? May masisira ba siyang relasyon?

� � � � � � � � � � � Pumasok siyang muli sa studio niya at umupo sa kanyang

cushion habang kaharap ang unfinished canvass niya. It’s the picture of love she
wants to paint pero hindi niya matapos-tapos lalo pa at may bagay siyang nasa isip.
� � � � � � � � � � � Hindi niya tuloy namalayan ang oras at napabuntong-hininga
ng bumukas ang pinto ng studio niya. Alam niyang ang secretary niya iyon.

� � � � � � � � � � � “I’ve been calling you since six bakit hindi ka sumasagot?”

napatayo siya ng tuwid ng marinig ang boses ni Yxel na nasa harap na niya ngayon.

� � � � � � � � � � � “Oh? Sorry may iniisip lang ako teyka anong oras na ba?” she
look at his watch. “Naku, ten na pala sorry talaga.” Hingi niya ng paumanhin dito.
Iniwas niya ang pansin sa binata pero maagap nitong nahawakan ang magkabilang
pisngi niya at tinitigan siya.

� � � � � � � � � � � “Is there something wrong?” umiling siya. “I know there is

something wrong.”

� � � � � � � � � � � Napabuntong-hininga siya, “I-may nagpunta dito kanina I saw

her with you sa get together niyo isn’t she your girlfriend? You know hindi pa
natin nasisimulan ito you can still back out if you have a relationship with her
dapat hindi mo� siya sakta-.” Mabilis nitong pinutol ang sasabihin niya ng dumampi
ang mga labi nito sa kanyang mga labi.

� � � � � � � � � � � She sigh when relief took over her as if kissing him makes
her relax and rid off all the things ridden inside her brain. She is about to
response to his advances when he withdraw she almost groaned in frustration when he
did that.
� � � � � � � � � � � “I don’t have a girlfriend Bee.” Lumayo ito sa kanya, a safe
distance for him to see her. She knew she looks so haggard right now samantalang
ito nakapolo na blue na nakatupi ang mangas hanggang sa may siko nito.

� � � � � � � � � � � “Pero siya-.”

� � � � � � � � � � � “She isn’t my girlfriend but she is someone special.”

Pinasadahan uli siya nito ng tingin lust is visible on his eyes.

� � � � � � � � � � � “Yxel-.”

� � � � � � � � � � � “God!” he hissed and start removing his tie as if he feels

really hot. “Looking at you right now doesn’t help me wondering how you would
taste.” Napalunok siya sa sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “Hey, don’t tell me we will do it here?”� nanlalaki ang mga

matang tanong
niya.

� � � � � � � � � � � “Yes, Bee. I want to taste how sweet you are.” Tuluyan na

nitong nahubad ang pang-itaas nito and she stopped herself from drooling when she
saw his body. “Taste like honey, huh?” he said making her blushed in crimson red
when he read what’s written on her shirt. He flicks his tongue as if he is already
tasting every bit of her body.

� � � � � � � � � � � God! Help moa!

<3 <3 <3

a/n: as promised! Sleepy na po si otor dahil tinapos na po niya ang chapter na itO.
Isang maiksing otors note nalanng!

=================

Chapter Eight (SPG)

Chapter Eight
� � � � � � � � � � � “YXEL... Hmmmn.” A long moan escape from her throat when she
felt his hand roaming around her body. She is still fully cloth pero ang init na
nagmumula sa mga palad nito ay hindi nakatulong upang ibaba ang nararamdaman niyang
pangangailangan ng mga oras na iyon. It feel different.

� � � � � � � � � � � “I love your moan Bee.” He said as he kiss her shoulders

lightly.

� � � � � � � � � � � “Xel, I think we shouldn’t do it here.” She tried, she tried

to fight for this feeling she is feeling at this moment.

� � � � � � � � � � � “Don’t fight with it Bee.” At mabilis nitong siniil ng halik

ang kanyang mga labi habang dinala naman nito ang mga braso niya sa leeg nito. “I
want you more than you think I could ever want someone, I need you.” Bulong nito sa
kanya sa pagitan ng mga halik nila.

� � � � � � � � � � � He knocked his tongue on her lips and she fully gave in, she
opened up for him and he gladly invaded her mouth tasting its insides like he is
devouring the best meal in the world. He played with her tongue while he removed
her shirt from her body. Ang mga kamay nito na kanina pa naglulumikot sa kanyang
likuran ay pinaglandas nito sa harap ng kanyang katawan and found the mounds she
has been hiding for too long.
� � � � � � � � � � � “They are perfect, it fits perfectly.” He groaned in
passion. Her breast isn’t that big but not that small, but it is far from perfect.
Kusang kumilos ang mga braso niya upang takpan ang kahubdan niya but he removed her
hands. “Don’t hide what’s mine from me Bee.”

� � � � � � � � � � � “Don’t stare at it, it’s far from perfect.” Sa isang iglap

lang ay nawala na ang tanging tela na nakatakip sa kanyang dibdib. Mas lalo siyang
nakaramdam ng pagkantaranta.

� � � � � � � � � � � “Are we really doing it here? Pw-.”

� � � � � � � � � � � “Sssshh.” Mukhang nainis yata ito sa kanya kaya muli nitong

inangkin ang kanyang mga labi making her sigh in content. Napa-igtad siya ng
maramdaman niya ang mga palad nito sa ibabaw ng kanyang magkabilang dibdib. “I am
going to taste you now, I want you to behave and don’t you dare stop me okay?”
parang batang anito sa kanya. tumango lang siya dahil iba ang pakiramdam niya ng
mga oras na iyon. She can feel her temperature rising at alam niyang nararamdaman
ito ng binata.

� � � � � � � � � � � “You are hot.” He whispered as he claimed her nipple using

his lips. Wala siyang nagawa kundi ang kagatin ang kanyang mga labi upang hindi ito
maitulak. Her fingers are now tangled into his hair that she likes the most. Her
pale skin showed up the moment she held his dark hair.
� � � � � � � � � � � “Hmmn.” Napaungol pa siya ng biglang hilahin ng mga ngipin
nito ang nipple niya habang ang isang palad naman nito ay kanina pa pinagpapala ang
isa niyang dibdib. His fingers are rolling her other nipple traumatizing it with
too much intensity and sensation. Hindi na siya nakatiis dahil siya na mismo ang
naglapit ng dibdib niya sa mga labi nito and she can feel his lips curving up for a
smile. Muling nagpantay ang kanilang mga mukha at hinawaka nito ang kanyang pisngi
saka maingat na inangkin ang kanyang mga labi. Skin to skin, heat to heat and it’s
driving her crazy.

� � � � � � � � � � � “Say you want me Bee.”

� � � � � � � � � � � “Y-xel, I want you.” Wow! It’s amazing how she managed to

say that when in fact wala na siyang lakas upang tumayo. His hand is now cupping
her butt pressing it and pressing it to his body to make her feel his arousal
inside his jeans.

� � � � � � � � � � � “Unbuckle my belt Bee.” He is nipping her neck when he told

her that. Her hands move and untied his buckle and when her finger touched his abs
he flinched.

� � � � � � � � � � � “Am I hurting you?” she asked worriedly.

� � � � � � � � � � � “No Bee, you aren’t hurting me you are torturing me now do
it faster. I really want you now.” Mabilis niyang tinanggal ang suot nitong belt
and unbutton his jean and she even unzip his fly. He groaned and moaned her name
like a beast and somehow she feels a certain happiness knowing that she can affect
this man.

� � � � � � � � � � � Tinanggal nito ang suot nitong jeans leaving his boxers she
wants to see him kaya tinulak niya ito and his eyes darkened when she did that.

� � � � � � � � � � � “I-I want to see you.” He breath in harshly as he let her

stare at his body. It’s perfection, it’s like she is looking at Zeus or any demi-
God from her favorite mythology. Napalunok siya ng dumako ang mga mata niya sa
pagkalalaki nito.

� � � � � � � � � � � “Be fair Bee.”

� � � � � � � � � � � “Huh?”

� � � � � � � � � � � “Remove your leggings.” Without breaking an eye contact with

him she removed her leggings leaving her white panty on. Napaungol ito habang
nakatingin sa kanya frustrations and evident needs is written on his face. Mabilis
ang naging mga kilos nito dahil mabilis siya nitong nahila sa isang bakanteng couch
doon. Iyong pang-isahang couch lang na kasya silang dalawa kung hindi sila
magtatabi.

� � � � � � � � � � � Pinahiga siya nito doon and parted her legs like na muntik
na niyang maisara pero naging maagap ito dahil mabilis itong nakaluhod sa harap
niya. Now he is staring at her most private area with his rugged breathing.

� � � � � � � � � � � “Don’t look.” She whispers and tried to cover it which is a

futile action since he just shrugged her hands off. Dahan-dahan nitong inalis ang
sagabal sa mga mata nito. “Yxel!”

� � � � � � � � � � � “Beautiful, so beautiful Bee. You should be proud of

yourself.” She can feel his breathing over there making her shudder in pure needs.
Dinala nito ang mga kamay niya sa ulo nito. “Held me tight I might not able to stop
myself from divulging you.” He snickers. Her breathing almost stopped when his nose
bumped into her sensitive skin. “I know it, it smells so good.” Namula siya sa
sinabi nito kaya hinila niya ang buhok nito.

� � � � � � � � � � � “Bastos!” tumawa lang ito ng malakas.

� � � � � � � � � � � “Oh Bee, you really are different. Here you are spreading
your treasure infront of me waiting for me to taste it and you still manage to
shout how pervert am I? Let me prove you how perv this man is.” and his tongue
found the fountain of wetness she has been hiding ever since they started their
ritual.

� � � � � � � � � � � “So wet, so sweet...”

� � � � � � � � � � � “Shit! Stop talking damn it.” pigil niya dito sa bawat

salitang binibitiwan kasi nito ay mas nakakapagpabaliw sa kanya. Wala na siyang
control sa sariling katawan niya because she even pressed his face into her private
island for him to have a better access.

� � � � � � � � � � � Kung ganito pala kasarap gumawa ng baby sana ay matagal na

niyang ginawa but the idea was immediately thrown away because she doubt if any man
can pleasure her the same way he is doing her right now.

� � � � � � � � � � � He is kissing her down there like he is kissing her lips a

while ago. She bend her body in too much sensation when her insides revolt into
something muscle twitching.

� � � � � � � � � � � “God! Shit! Crap! Yxel there is something coming out from

there.” Tili niya dito.
� � � � � � � � � � � “Release it Bee, I want to taste your honey.” And his words
are like her magic words. He pressed her body tightly in the sofa when she wriggle
unknowingly because of what happened to her. Is that the orgasm they are talking
about? The hell with that! It feels so damn good she wants to try it again.

� � � � � � � � � � � His lips are still on her core lapping the juices that came
out from her body. His fingers found the ball of nerves laying above her sacred
cavern. Napahawak siya sa mga daliri nitong nasa clit niya he is trying to move it
but her sensitivity is still crying out loud.

� � � � � � � � � � � “For a while please.” He is gasping like he came from a

marathon kahit na siya ang unang nakarating sa finish line. His fingers trace her
slits spreading her liquids and then he inserted something thick inside her. “Ano
ba iyan?”

� � � � � � � � � � � “Does it feel good Bee? It will make you feel better.” And a
finger did tells everything because when he start to move it inside and out she
didn’t say a single word her lips form a big O because of what he is doing. He
started in a slow pace until he plunged in another finger and his pace quickened,
his fingers are making making her crazy.

� � � � � � � � � � � “Yxel, kiss me.” And he hid. He cup her face and give her a
chase kiss at first, her walls are tightening urging for another release.
� � � � � � � � � � � “Tight Bee.” He said before he remove his lips from hers and
she closed her eyes when her brain registers nothing but pleasure. She almost sigh
in fulfillment when she is so close to the door of heaven but the moment she almost
reach it, a step a way from the doorway he stopped moving his fingers.

� � � � � � � � � � � “Damn it! I am close.” She hiss. “Yxel, please.” For the

first time of her life she lost control, she begs for something.

� � � � � � � � � � � “My turn Bee.” And he stood up removing his boxers and gasps
and lay a silent prayer when his length sprang free from his boxers. He is
definitely someone a virgin should be afraid of, he is huge. Umupo siya ng maayos
as he guided her. His hands bring her free one and let her hold it. Her hand is
shaking. “Relax.” He close his eyes as he motioned her hand to rub his long and
huge thing up and down. Gusto niyang maiyak sa takot no one tells her that this
feeling is scary but thrilling. Napatitig siya sa binata, nakataas ang gwapong
mukha nito habang ninanamnam ang pagtaas baba ng mga palad niya sa bagay na iyon.

� � � � � � � � � � � Binitiwan nito ang kamay niya and she did it without his
guidance, she doesn’t know what to do she just continue doing it until he held her
hand for her to stop.

� � � � � � � � � � � “Bakit? Am I not doing it right?” she needs to return the

favor right?
� � � � � � � � � � � “No, Bee you are doing it right and it is so right that it
become hard for me to stop myself from not releasing. Now, let’s do it now. Let’s
make our baby.” He carried her nakedness before he settled down in the couch and
her straddling her.

� � � � � � � � � � � She can feel his hugeness on her stomach. His lips found her
swelling breasts and took it for his lips to enjoy.

� � � � � � � � � � � “Ready?”

� � � � � � � � � � � Maagap niyang pinigilan ang pagkilos nito. “Xel... I’m still

a virgin.” Napakurap ito at para bang may narinig na hindi kapani-kapaniwala and
then from surprised she heard him chuckled. Kunot-noong tiningnan nito ito when his
chuckle turns to laughter.

� � � � � � � � � � � “Really Bee? A virgin?” hindi siya nagsalita pa hindi ba

talaga kapani-kapaniwala na virgin pa siya? Sino nga bang matinong babae na gustong
magkaanak tapos virgin pa.

� � � � � � � � � � � “Kalimutan mo na iyon I lied.” She hug him, hindi naman

siguro nito malalaman na birhen pa siya. She wanted to see his face as he took her
but that would not help her. Baka kasi isipin nito na umaacting lang siya.

� � � � � � � � � � � “Okay let’s play your game Bee.” She flinched when she felt
the tip of his manhood on her entrance. “I’ll be gentle...” and slowly... slowly he
ease inside her... when her muscles relax a bit he pulled her body down slamming
his entire length, “Or not” he groaned when he felt the tightness engulfing his
entire length. Tears sprung freely from her eyes when she felt his wholeness inside
her. He tried to push her but she hug him tight, a slight movement from him makes
her feel worst.

� � � � � � � � � � � Is this how it feels?

� � � � � � � � � � � She bit her lips when a sob tried to escape from it.
Napapikit nalang siya at pinilit na iwaglit ang sakit na nararamdaman niya. She
tried to move, hindi nito dapat malaman na nasasaktan siya. Noong gumalaw siya ay
pakiramdam niya may napunit sa pagkatao niya but the thought of having a baby after
this envelopes her heart and give her the strength to continue.

� � � � � � � � � � � “Bee.” He called her using his agonizing voice. She starts

moving her body without breaking the hug, isinubsob niya ang mukha sa leeg nito.
Hinawakan nito ang magkabilang beywang niya at marahang iginaya ang balakang niya
sa paggalaw.

� � � � � � � � � � � The pain releashes and the same pleasure she felt a while
ago erupted from her insides. She heard him grunt when he pulled her body closer
into his and he thrust deeper inside her. Her face contoured into pleasure and pain
when he spread his seeds inside her. The hotness of his fluid joined with her sore
muscles.

� � � � � � � � � � � “Bree.” Tawag nito sa kanya but she just close her eyes and
drift off.

� � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “BREE,” tawag niya sa dalaga ng matapos ang nangyari. Humupa

na ang libido niya and his system is satiated, he already calmed his senses and
feel her body limping. He got off from her and saw the blood stain on his lap. He
curse and at that moment he wanted to bang his head on the nearest steel. Napalunok
siya at inaayos ang pagkakahiga ng dalaga sa katawan niya. Pawis na pawis ang noo
nito, there are some drops of tears from her eyes evidence na umiyak ito kanina.

� � � � � � � � � � � He heard her small sobs but the emotion is too overwhelming

he doesn’t have the heart to stop her. She was in pain. Bakit ba kasi hindi siya
naniwala and he should have took her in a more decent place and not here. Maingat
na kinarga niya ang dalaga at dinala sa mahabang sofa. He got his clothes at
mabilis iyong sinuot. He also gathered her clothes at isinuot iyon sa dalaga na
natutulog na o mas tamang sabihin na hinimatay.
� � � � � � � � � � � “Bree.” Tawag niya dito hoping she’ll wake up pero sino ang
lolokohin niya.

� � � � � � � � � � � Masyado siyang nagpadalos-dalos sa kanyang mga kilos but

knowing that he is the first makes him smile.� Mabilis niyang kinarga ang dalaga
at dinala sa kotse niya, it’s already past twelve she needs to rest. Tinulungan
siya ng guard na isara ang gallery nito mukhang sanay na ang mga ito na matagal
kung umuwi si Bee.

� � � � � � � � � � � Maingat na ibinaba niya ito sa passenger’s seat at saka

nilagay ang seatbelt nito. Tulog na tulog pa rin ito, he can’t remember the last
time he drive slowly as if he is carrying a very expensive and fragile thing.

� � � � � � � � � � � “Sleep well Bee.” Between traffic ay ninanakawan niya ito ng

halik.

� � � � � � � � � � � SHE stirred lightly and groaned loudly when she felt

something painful between her body. It feels really uncomfortable.
� � � � � � � � � � � “Arayy!” sigaw niya ng pag-upo niya ay pakiramdam niya ay
gusto nalang niyang mahiga buong maghapon. She opened her eyes and found out that
she isn’t inside her room and she isn’t familiar with the place. She is wearing an
unfamiliar pair of blue jammies na halatang Malaki sa kanya. Biglang bumukas ang
pinto at napakurap siya ng makita ang humahangos na si Yxel na nakasuot ng pantulog
na pareho ng sa kanya. Did he change her clothes?

� � � � � � � � � � � The thought makes her cheeks burned alam niyang hindi na

siya dapat mahiya because they already did it. Pero iba pa rin kasi eh.

� � � � � � � � � � � “A-are you okay?” nag-aalalang lumapit ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � Gustong-gusto niyang sabihin dito na hindi ako okay dahil

masakit pa rin doon pero hindi niya ginawa besides hindi naman ito maniniwala.

� � � � � � � � � � � “N-napatid lang ang paa ko I am okay.” She said trying to be

as normal as possible. Mariin siya nitong tinitigan kaya nag-isip siya ng ibang
dahilan. “Ahm, nasaan na pala ako—aww!” she cringed in pain when he pulled her and
make her stand up.
� � � � � � � � � � � “I knew it.” he said and then carry her as he place her over
the bed gently. “Hindi ka pa pwedeng tumayo you are still sore from last night.”

� � � � � � � � � � � “I’m not.” She defended herself. “Malakas lang ang

pagkakahila mo.” Dugtong pa niya.� �

� � � � � � � � � � � Napalakas ang sunod na ungol niya ng bumaba ang mga daliri

nito sa pagitan ng mga hita niya, he pressed her jammies making her sob. He
immediately withdraw it when he saw tears from her eyes.

� � � � � � � � � � � “Shit, sorry Bee. Does it really hurt? Sorry, sorry, I

should have been gentle.” He showered her light kisses and his lips linger on the
tip of her nose. He sighs and she did too, why is it so good when she is with him?

� � � � � � � � � � � “Saan tayo?”

� � � � � � � � � � � “Sa bahay ko and I changed your clothes I hope you wont

mind.” He said inhaling her scent while his finger is playing the lace of the
necklace he gave to her.
� � � � � � � � � � � “Nakita mo na ang lahat-lahat sa akin magrereklamo pa ba
ako? Hmmn, may baby na ba tayo?” humigpit ang yakap nito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Did you drink the meds the doctor gave you?” he asked in
return without looking at her. Niyakap lang siya nito at hinalikan ang ulo niya.

� � � � � � � � � � � “Yes, on time.”

� � � � � � � � � � � “Then we’ll have the baby in no time, pero iyong kagabi puso
palang ang nabuo natin. Kailangan pa nating ulitin iyon hanggang makompleto ang
baby natin.”

� � � � � � � � � � � “Para kang sira hindi naman ganyan iyon eh.” She felt his
body vibrate, he is laughing napangiti nalang rin siya. Hindi kasi niya
maintindihan ang sarili kung bakit siya nakakaramdam ng kasiyahan everytime na
masaya ito. “Kailan uli natin gagawin iyon?” she asked. “Gusto kong mabuo na iyong
baby.” She teased.

� � � � � � � � � � � She heard him groaned and his breathing become rugged. She
felt his growing member on her stomach dahil nakadagan ito sa kanya.
� � � � � � � � � � � “Don’t tease me Bee, please. Baka makalimutan kong sore ka
pa at angkinin uli kita. Kapag okay ka na aangkinin kita ng paulit-ulit hanggang sa
hindi ka na makalakad.”

� � � � � � � � � � � “Gago.”

� � � � � � � � � � � “Sa iyo lang.” umayos ito ng upo at tiningnan siya. “Let’s

eat breakfast I cooked for you.”

� � � � � � � � � � � Ngumiti siya dito as he tuck some strands of her hair behind

her ears at saka mabilis� siyang dinampian ng halik sa pisngi niya. “Let’s eat.”
Hindi siya agad umimik at tumango nalang.

� � � � � � � � � � � “Sunod na ako.” Aniya, kailangan pa niyang icheck kung kaya

na ba niyang tumayo.

� � � � � � � � � � � “Sabay tayo.”
� � � � � � � � � � � “Sunod nalang kasi ako.”

� � � � � � � � � � � “Huwag kang makulit okay?” binuhat siya nitong bigla. “I

know the reason why, hindi ka na dapat mahiya sa akin Bee.”

� � � � � � � � � � � “Hindi naman iyon maiiwasan.” She murmured.

� � � � � � � � � � � “Really cute.” Napangiti nalang siya sa sinabi nito. Bakit

ba napakaperfect nito sa paningin niya? Wala ba itong flaw? Nakakaasar na ha.

<3 <3 <3

a/n: kahit malamig na ay pinagpawisan ako habang sinusulat ko itong chapter na ito.
Wew! Mabuti nalang at nakasurvive ako, as in mabuti nalang talaga. Grabe din ang
ginawa kong pag-imagine dito mabuti nalang at may napress akong chanel sa HBO na
may hot scenes, hahahaha... sorry naman wala pang ganyang experience si Otor, wala
pa siyang mahanap na pwedeng pagpraktisan. Ayssstt... paglalawayan lang pala dahil
bawal pa pala akong maganyan model daw ako eh.., hahaha, model daw kami, iyong
rumarampa sa stage umagang-umaga at nagbe-beat ng Lupang hinirang. Lols lang. I soo
miss the otor's note. And I soo miss my healthy self, kailan ba ako naging healthy?
Noong nagsabog ng mga sakit ang mundo, nasa labas ako ng bahay at naglalaro ng
chinese garter. Nope, hindi po ako iyong tumatalon, ako lang po iyong tagahawak ng
garter, as if naman kaya kong tumalon ng mataas, hanggang tuhod lang po ang kaya
ko.

Ayun nga, medyo okay na si otor. Nagpacheck up na rin ako, yumayaman ang mga doktor
ng dahil sa akin, Mag-asawa nalang kaya ako ng doktor at ng free ang consultation
fee ko? Sana! Sana may Landon at Wess din na nasa hospital huuuuhhh... asa much. So
ayun nga, nagpunta ako doon dahil halos dalawang linggo din na pabalik-balik ang
lagnat ko, kinuhanan niya ako ng dugo. I soo love the color of my blood ay? adik
lang ... may pagka-Sunako ako (kung kilala niyo). Mabuti nalang at hindi dengue,
nagkadengue na ako dati noong bata pa ako. Sabi ng doktor okay naman daw ako, may
kung anu-ano pa siyang sinabi mga platelets and blood counts na hindi ko na
naiintindihan kasi naiihi na ako ng mga oras na iyon. Kung alam niyo lang ang
feeling... arggghhh! So, ayun nga pulubi na si otor kasi naubos sa mga gamot at
vitamins.

STATUS UPDATE: Walang tao sa bahay, walang pagkain, hindi ako nakapunta sa mall o
kaya ay drive thru (wala akong sasakyan) gutom ako. Ayoko ng noodles at pancit
canton, walang pagkain! Pakainin niyo naman ako!

PPS: VERY VERY VERY VERY VERY VERY VERY HUNGRY!

=================

Chapter Nine-A (spg)

Chapter Nine-A

� � � � � � � � � � � MALAKAS siyang napasinghap ng makita kung ilang miss calls

na ang nasa cellphone screen niya. She looked at the caller, galing kay Allyxel
lahat... halos lahat because the remaining number is from someone she doesn’t know.

� � � � � � � � � � � Mukhang importante kaya binasa na niya pero bago pa man siya

maka-open ng isang message ay tumunog na ang cellphone niya.

� � � � � � � � � � � “Hello?” takang tanong niya. Inayos niya ang pagkakabun ng

kanyang buhok at saka pinalitan na rin ang kanyang shirt na punong-puno ng pintura.
Halos dalawang araw din siyang nagkulong sa studio niya upang matapos ang ilang
trabaho na hindi niya matapos-tapos dati.

� � � � � � � � � � � “Thanks God sinagot mo na rin Miss Bree.”

� � � � � � � � � � � “Sino ito?”

� � � � � � � � � � � “Secretary po ni Sir Ventura, Miss. Kahapon ko pa po kayo

sinusubukang tawagan pero hindi ko po kayo macontact. Maam pwede po ba kayong
pumunta dito sa opisina si Sir po kasi.” may bumangong kaba sa dibdib habang
iniisip si Yxel. Alam naman nito na nasa gallery siya ayaw nga lang niyang
paistorbo.
� � � � � � � � � � � “May nangyari bang masama sa Sir niyo?”

� � � � � � � � � � � “Maam, kasi nangteterorize na po si Sir ilang empleyado na

rin ang nawalan ng trabaho dahil sa init ng ulo niya. Ngayon po ay kaaway niya si
Sir Yael at si Sir Dale. Sabi po ni Sir Miggy ikaw lang po ang makakapagpawala sa
init ng ulo ng boss namin kaya po maam nagmamakaawa kaming may trabaho pa na
pumunta na po kayo dito.”

� � � � � � � � � � � Napakunot siya ng noo. “That’s crazy kausapin niyo iyong

boss niyo.”

� � � � � � � � � � � “Maam, nangbabato po si Sir kapag galit. Please po.”

� � � � � � � � � � � “Sure kang ako? Baka naman magalit pa sa akin iyang amo

niyo.”

� � � � � � � � � � � “Naku maam promise hindi po.” Bahagyang nawala ito sa linya

at may narinig siyang pamilyar na boses.
� � � � � � � � � � � “I don’t accept stupid works, now if you don’t want to get
fired then get out of� my sight now. I am giving you one last chance to fix this
mess, understand?”

� � � � � � � � � � � “Y-yes sir.”

� � � � � � � � � � � “Out now! Incompetent.”

� � � � � � � � � � � May narinig siyang mahihinang yabag.

� � � � � � � � � � � “Maam please po.” Boses na� ng secretary nito ang narinig

niya.

� � � � � � � � � � � Napabuntong-hininga nalang siya. “Okay, pupunta na ako

diyan.”
� � � � � � � � � � � “Naku maam salamat po talaga as in super thank you po.”
Ibinaba na niya ang phone at kinuha ang mga gamit niya. She grab her car keys and
get into her car, mabilis naman siyang nakarating sa VAF ewan ba niya kapag papunta
siya doon ay hindi siya nahihirapan, as in walang traffic at walang aberya.

� � � � � � � � � � � Kinabahan siyang bigla baka kasi assuming lang ang secretary

nito at siya agad ang pinapapunta. Di bale na nga sanay na naman siya sa lalaking
iyon kapag sinigawan siya nito ay sisipain nalang niya ito.

� � � � � � � � � � � “Maam may ID po ba kayo?” it’s the same guard who tried to

stop her from entering the building few months ago.

� � � � � � � � � � � “Ha? Wait lang-.”

� � � � � � � � � � � “Kayo po si Miss Bree?”

� � � � � � � � � � � “Opo.”
� � � � � � � � � � � “Naku miss, pasok nalang po kayo agad. Gusto niyo pong
ihatid ko po kayo kay Boss?” gusto niyang matawa ng makita ang pagtwinkle ng mga
mata nito.

� � � � � � � � � � � “Hindi na kaya ko naman.”

� � � � � � � � � � � “Salamat po talaga, salamat po sa pagpunta.”

� � � � � � � � � � � Napakamot siya ng ulo niya ng ihatid pa siya nito papunta sa

elevator pati iyong mga empleyado na nakakasalubong niya ay may sigh of relief sa
kanilang mga labi ng makita siya. Ang weweird ng mga tao.

� � � � � � � � � � � Pagdating niya sa floor ay agad siyang sinalubong ng

secretarya nito ng yakap as if isa siyang hulog ng langit. May naririnig pa siyang
galit nag alit na boses sa loob ng opisina nito.

� � � � � � � � � � � “I don’t like the designs change it.”

� � � � � � � � � � � “Pare, maganda naman-.”

� � � � � � � � � � � “I don’t like it, I don’t accept mediocre works.”

� � � � � � � � � � � “Yael is right Allyx, I like the building kaunting finishing

touch nalang.”

� � � � � � � � � � � “I want the blueprint changed-.” Pumasok na siya sa loob ng

opisina. “What the fuck Emily ayokong pumasok ka dito ng hindi ko sinasabi.” Hindi
ito nakatingin sa kanya pero ang mga kaibigan nito ay parang nakakita ng anghel ng
masilayan siya pati na rin iyong pinagagalitan nitong architect yata.

� � � � � � � � � � � “Eh di uuwi na ako.” Kulang nalang ay mabali ang leeg ni

Allyx ng lumingon sa kanya. Nanlaki ang mga mata nito and she could see those bags
on his eyes para itong natulos sa kinatatayuan niya. “Babalik nalang ako sa studio
ko-.” Hindi niya alam kung may kapangyarihan ba ito o talagang mabilis lang dahil
nasa mga braso na siya nito. He is nuzzling her neck inhaling her scent like it’s
his power source. Mula sa leeg nito ay nakita niyang nagsitayuan na ang mga
kaibigan nitong nakangisi lang pero halata naman na masaya na makita siya.
� � � � � � � � � � � “Alis na kami Allyx postpone nalang itong meeting.” Si Dale.
Hindi naman sumagot si Allyxel dahil yakap lang siya nito.

� � � � � � � � � � � “Mukhang nawala na sa katinuan.” Natatawang wika ni Yael at

lumabas na nga ng tuluyan pero bago pa man nito sinara ang pintuan ay sumaludo na
ang mga ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Xel.”

� � � � � � � � � � � “Hmmn?”

� � � � � � � � � � � “Hindi na ako makahinga.”

� � � � � � � � � � � “Ohh, sorry.” Linuwagan nito ang yakap sa kanya pero

nakayakap pa rin. Hinahalik-halikan pa nito ang leeg niya kaya nakikiliti siya.
� � � � � � � � � � � “May kiliti ako diyan.” Bahagyang humiwalay ito sa kanya
tapos ay sinarado ang pintuan at hinila siya papasok sa isang private kitchen yata
nito na may sofa bed. Dinala siya nito doon at saka pinahiga. “Ho-hoy, don’t tell
me-.”� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Two days kang wala, two days mong hindi sinasagot ang tawag
ko. Two days. Ang haba ng two days.” Anas nito sa pagitan ng paghalik sa kanya at
sa paghubad ng damit niya.

� � � � � � � � � � � “Ang init ng ulo mo kung hindi pa ako tinawagan ng

sekretarya mo, you are terrorizing your people.”

� � � � � � � � � � � “Kasalanan mo.” He hissed as he removed her bra away from

her chest. Napangiti ito na parang bata ng makita ang buong kahubdan niya. Yup, she
feels like she is the most perfect creature in the universe kapag tinititigan nito
ang hubad niyang katawan. He makes her feel hot and sexy. “Mine.” Lagi nalang
nitong sinasabi. “Beautiful.” At dinama na ng mga palad nito ang dibdib niyang
dalawang araw ding hindi nito nahahawakan.

� � � � � � � � � � � “Yxel.” Daing niya sa pangalan nito.

� � � � � � � � � � � “We are going to do it here Bee, I need you my cravings for

your is like air, nakakamatay kapag hindi ko nalalanghap. It will be fast tapos uwi
na tayo I will take a day off and-.” Inilagay niya ang mga daliri sa labi nito.

� � � � � � � � � � � “Sssshhh, I’m fine with it. Gawin na natin iyong large

intestine ni baby.” She chuckled when she saw his face in pure agony. He lowered
his lips and gently lick her own lips as if tasting her.

� � � � � � � � � � � “You are really a poison Bee, you are my own personal poison
and aphrodisiac.” He uttered before he parted her legs and dive his entire length
inside her. She cringe in uncomfortable pain when he finally rested his entire
thing inside her. Hindi ito kumilos at hinaplos ang magkabilang pisngi niya. He is
looking at her like she is the most special thing in the world. He rested his
elbows on the sides of her face trapping her face while his fingers are brushing
her hair.

� � � � � � � � � � � Her stomach curled when he starts pumping in and out from

her cave. She moaned aloud not trying to hide the pleasure surging beneath her.

� � � � � � � � � � � “Moan for me Bee, scream my name.” he whispered as he

pressed his thing deeper inside her, so deep and so fast she almost lost herself.
Inaangkin nito ang mga labi niya ng ilang uli na para bang hindi ito kasawa-sawang
tikman.
� � � � � � � � � � � “Allyxel... Allyx.. Yxel!” She whispered his name in
different version. She wrapped her legs around his waist habang idinidiin nito ang
katawan niya sa malambot na sofa bed. The friction of their body is becoming more
and more intent.

� � � � � � � � � � � “Oh God Bree!” he cried in pure sensation as he tighten his

grip unto her hair. Her nails are boring into his arms when she felt her muscles
tightening in pure ecstacy as she reached the door of their own heaven.

� � � � � � � � � � � “Yxel I... I am-.” Hindi na niya natapos ang sasabihin niya

because he smack her lips hungrily with his own as he joined her together in a very
sweet release. They are both panting but satisfied after that. He gaze her fondly
habang pinapaliguan ng halik ang buong mukha niya. He removed his thing from her
and she felt a little empty when he did that.

� � � � � � � � � � � “Bee.” he called her smiling at her like a child who’d given

the best gift on his birthday.

� � � � � � � � � � � “That’s... ahm... fantastic.” She shyly said. Wala na kasi

siyang masabi. Hinalikan nito ang tungki ng ilong niya.

� � � � � � � � � � � “It is more than fantastic Bee as much as I would love to

make love to you but I won’t. I will restrain myself first because I still want to
bring you to dinner.” He said kissing the sides of her lips.� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Alam mo hindi talaga tayo makakatayo dito kapag halik ka ng

halik.” She laugh at him and he closed his eyes at kailangan na rin niyang kumilos
kung gusto pa niyang makalakad. He is restless and he already proved it to her so
many times before, may isang araw pa ngang hindi talaga sila lumabas sa bahay nito.
They stayed inside the entire day and make love.

� � � � � � � � � � � Kinuha niya ang kanyang damit at sinuot ang kanyang panty at

leggings she can still feel him inside her body but in a very good way. It’s like
being with Yxel is the most perfect thing in the world, kapag nabuntis na siya
matatapos na ang usapan nila. It scares her and for the first time of her twenty
seven years of existence parang nagbago ang isip niya.

� � � � � � � � � � � Natatakot siyang magkaanak lalo na ngayon, she doesn’t want

to ruin their moment together. She felt an arm around her waist, natapos na siya sa
pagbibihis.

� � � � � � � � � � � “Yxel.”

� � � � � � � � � � � “Bee, punta tayo sa Royale. Mukhang nagutom na ako.”

� � � � � � � � � � � Ngumiti siya at hinarap ito. She can see what he means,
“Dapat ka na ngang kumain nangangayayat ka na o. Mabuti nalang gwapo ka pa rin.”
Inayos na niya ang magulong buhok nito. Iyong buhok na sumisigaw ng I-AM-SATISFIED,
namula tuloy siya sa naisip niya.� � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “I really love it when you are red all over it makes me want
to ravish you over and over again.” Asar na hinampas niya ang binata.

� � � � � � � � � � � “Kaasar ito alam mo na ngang ang putla-putla ko tapos

halatang-halata kapag na namumula ako.” Mariin siya nitong tinitigan, naconscious
siyang bigla. “Stop staring I know I am not that pretty-awww!” napahiyaw siya ng
kagatin nito ang tungki ng ilong niya.

� � � � � � � � � � � “Who said you aren’t pretty, you are more than pretty my
Bee. You are gorgeous.”

� � � � � � � � � � � “Sinasabi mo lang iyan pero pakiramdam ko isa akong putting

canvass na kailangan pang pintahan upang magkakulay.” Other woman’s greatest dream
is her biggest insecurity.
� � � � � � � � � � � “You are perfect, I love it when I stare at your skin you
are like my own snow white. I love how your skin blends with the color of your pink
nipples and you pink-.”

� � � � � � � � � � � Namula na siya sa sinabi nito. “Parang iba na iyang

patutunguhan niyang sinasabi mo. Halika na nga at kumain ka na.”

� � � � � � � � � � � He childishly grinned at her. Inayos na niya ang kanyang

suot na itim na t-shirt, may statement din doon na ‘Just gone to heaven’. She
groaned inwardly when she realized that indeed she’s gone from heaven with him of
course. Her blue leggings are now dusted and her slippers are on her feet. Tinaas
niya ang kanyang mahabang buhok� ng maalala na wala pala ang ponytail niya.

� � � � � � � � � � � “May rubber band kaba dito? I need to tie my hair.” She

asked him pero nakatingin lang ito sa kanya, sa leeg niya. She looked at her
reflection on the mirror, wala namang kakaiba maliban sa suot niyang kwentas. His
necklace, the one he gave her during her birthday.

� � � � � � � � � � � “I love your hair pull down Bee but I like showing to

everyone that you are mine.” Kunot-noong sinundan niya ito lumabas sila sa kusina
at pumunta ito sa table nito. May kinuha itong panali ng buhok. “It’s from Yelena
or my sister.”
� � � � � � � � � � � Umatras siya. “Yelena. Sino ba si Yelena sa buhay mo?”
before she can think ay kusang lumabas na sa bibig niya ang tanong nito. And based
from what she is seeing right now he is enjoying the question.

� � � � � � � � � � � “She is my sister’s bestfriend, her mom and my mom were

bestfriends. His dad and my dad were bestfriends too, we are like family.”

� � � � � � � � � � � She scoffed and snorted. “Family your face, may family

palang kulang nalang ay maghalikan.” She crossed her arms infront of her chest.

� � � � � � � � � � � “Are you somehow jealous Bee?”

� � � � � � � � � � � She was caught off guard by his questions and the sparkles
emitting from his eyes. She rolled her eyes at him at mabilis itong tinalikuran.

� � � � � � � � � � � “Jealous your face, tayo na nga at alam kong gutom ka na

kung anu-ano na iyang pinagsasabi mo.”
� � � � � � � � � � � “Sometimes telling the truth won’t hurt you ba-bee.”

� � � � � � � � � � � “Ewan.”

� � � � � � � � � � � Inis na kinurot niya ito sa braso at naglakad na papunta sa

pintuan ng opisina nito. She is about to unlock it when he grab the doorknob for
her at mabilis siyang kinintalan ng halik sa gilid ng mga labi niya.

� � � � � � � � � � � “Let’s go Bee.” Napabuntong-hininga nalang siya. Kung anuman

ang pinaglihi ng nanay ni Yxel habang nagbubuntis ito malamang matamis at maasim.
Hinawakan nito ang kamay niya at hawak kamay silang naglakad lang. Halata sa mood
ng binata na wala na itong balak pang mangfire ng kung sinu-sino at base sa
reaksyon ng mga empleyado nito na sa kanya talaga nakangiti ay safe na sila.

� � � � � � � � � � � “Natatakot sa iyo ang mga empleyado mo. Masyado kang bratt

alam mo ba iyon? Nasasanay kang nakukuha ang bawat gustuhin mo, it’s bad actually.”
Komento niya.

� � � � � � � � � � � “Tama ka nasasanay akong kunin ang lahat ng gusto ko by hook

or by crook. Lahat ng gusto ko nakukuha ko and even if I have to use the dirties
trick on my sleeves I will do it lalo na iyong bagay na gustong-gusto ko.”
� � � � � � � � � � � It scares her knowing that he is capable of getting what he
likes. “Paano kung hindi talaga para sa iyo kukunin mo pa rin?”

� � � � � � � � � � � “Kahit na pagmamay-ari pa ng iba iyon.” he dangerously

uttered.

� � � � � � � � � � � “Mahirap kang kalaban Allyxel I doubt kung may taong kayang

umayaw sa iyo. Kung may bagay na kahit gustuhin mo at kahit na anong gawin mo ay
hindi mo makukuha. I am waiting for that day.”

� � � � � � � � � � � Mas humigpit ang hawak nito sa palad niya. “If you only knew
Bee I am already giving all what I have and risking everything para lang sa isang
bagay na walang kasiguraduhan.” He seriously said as he lead her to his car.
Maingat na pinaupo siya nito sa passenger seat at saka kinabit ang seatbelt niya
and before he withdraw ay dumampi ang mga labi nito sa labi niya.

� � � � � � � � � � �
� � � � � � � � � � � “ALLYXEL!” agad na napasimangot siya ng marinig ang boses na
iyon. Kung kanina ay inaasar pa siya ni Allyxel about Yelena now she is here
grinning like a chesire cat at nakarope ang arms around her man’s neck... heck! Her
man talaga? Hindi naman sa kanya sa Allyxel ah and besides when they agreed with
the plan... he said he won’t have any woman aside from her so technically he is
hers and she is his.

� � � � � � � � � � � “Bee.” Untag ni Yxel sa kanya nag-aalalang tiningnan siya

nito kaya napakurap siya, kunot-noong napatingin sa kanya si Yelena na para bang
ngayon lang siya nakita. “Are you okay?”

� � � � � � � � � � � Napakurap siya and gave him a small smile. “Yeah, I am okay

I am just a bit hungry.” Her reply.

� � � � � � � � � � � “Bakit kayo magkasama?” tanong ni Yelena.

� � � � � � � � � � � “Because we are in relationship Yelena.” She heard Yelena

gasps and eyed her intently. She is looking her from head to foot.
� � � � � � � � � � � “Another past time?” her brow flinch at that question. She
wanted to smack Yelena’s throat away from her body but then as she think of it, she
is indeed a past time girl from Allyxel. Ito ang kagustuhan niya hindi ba? Yxel is
just doing her the favor of sleeping with her for her to have a baby.

� � � � � � � � � � � “Yelena.” There’s anger on his voice when Allyxel eyed his

friend intently.

� � � � � � � � � � � “Fine, nandoon na sila kuya they are waiting for you

actually.” Parang nailang siya sa sinabi ni Yelena na YOU, para kasing hindi siya
nababagay na kasama si Yxel at ang mga kaibigan nito. Namimiss na niya ang mga
kaibigan niya.

� � � � � � � � � � � “Yxel, you need to eat. Kumain ka na samahan mo na sila.

Uuwi muna ako I need to rest too ilang gabi din akong hindi pa natutulog.”

� � � � � � � � � � � “You are going with me.” Utas nito.

� � � � � � � � � � � “Allyx, hayaan mo na si Bree. She is fine and you need to

eat na rin.”
� � � � � � � � � � � “You are going to eat with me.” Insist pa ng binata na hindi
pinansin ang kaibigan nito.

� � � � � � � � � � � “Eat without me.” Utos niya dito.

� � � � � � � � � � � “Fine!” sigaw nito napakurap siya sa ginawa nito hindi kasi

ito iyong tipo ng sumisigaw. “Kapag umalis ka hindi pa rin ako kakain. Kakain lang
ako kapag kasama kita.”

� � � � � � � � � � � “Stop acting like a child go with your friends and eat.”

Pinameywangan niya ito.

� � � � � � � � � � � “AYOKO!” Nakukuha na nila ang atensyon ng mga tao sa Royale.

Even the ladies on the sides were looking at them questionably.

� � � � � � � � � � � “Naku, hija samahan mo na iyang boyfriend mo mukhang ayaw

talaga niyang kumain kapag hindi ka kasama. Ganyan na ganyan ang asawa ko kaya alam
kong seryoso iyan.” Isang magandang babae ang naringgan niya.
� � � � � � � � � � � “Sinali mo na naman si Rajeev, Sabrina.”

� � � � � � � � � � � “Now, eat with me.”

� � � � � � � � � � � “But you are with your friends.”

� � � � � � � � � � � Mataman siya nitong tinitigan. Her eyes are now looking at

his sides, ayaw niyang salubungin ang mga mata nito. His gaze are undressing her
soul, she saw Yelena looking amusedly at them.

� � � � � � � � � � � “Kapag hindi ka pa sasama sa akin...” lumapit ito sa kanya

at saka may binulong sa kanya. “I’ll drag you to the nearest restroom, I’ll strip
you with your clothes and I will take you in the restroom’s sink until you beg me
for release. Now, go and eat with me or I’ll eat you instead.” Nasubsob niya ang
mukha niya sa dibdib nito dahil alam niyang pulang-pula na siya ng mga oras na
iyon.
� � � � � � � � � � � “Yxel naman eh, stop giving me hard choices.”

� � � � � � � � � � � She can hear the fast beathing of his heart channeling to

every inch of her body.

� � � � � � � � � � � “Those are not hard choices Bee, now.” Tinaas nito ang mukha
niya. “Sasama ka sa akin na kumain or-.”

� � � � � � � � � � � “Sasama na ako.” She can see flickers of disappointment from

his eyes when she gave him the choice.

� � � � � � � � � � � “Tsk., I would love to make love to you again and again and
again and again.”

� � � � � � � � � � � “Oh shut up please.” She groaned.

� � � � � � � � � � � He throw his head back for a laugh while she on the other
hand is wallowing her own miseries. Indeed Allyxel Cash Ventura knows how to get
what he wants because she, who doesn’t want to change her decisions once she
finalized it just changed it to cater his NEEDS.

<3 <3 <3

a/n: i am on the right track! Another UD wala pang span ng 24 hours yan ha, ganyan
ko kayo kalove. Medyo spg pa rin ang chapter na ito, hehehehe. Maagang nagising ang
bakla niyong otor kasi na-excite sa PTA Meeting mamaya. First time kong magPTA
Meeting, anong gagawin ko? Nagtanong-tanong na ako kahapon, sabi nila iyong normal
introduction lang daw. Kasali ba dun ang vital statistics at ang bansang
nirerepresenta? Nakakagaga lang, sana hindi ako magkamali may room naman for
improvement. Sana matapos na ang araw na to at ng bukas naan, wednesday na kasi
bukas at pagkatapos ng bukas ay thursday na then friday at saturday! So love the
days.

sige, mamaya nalang uli iyong next UD kung hindi mamaya bukas ng madaling araw na
naman. Sana hindi ako mastress ngayon gaya kahapon. love you!

STATUS UPDATE: I survived my night with a piece of bread and noodles.

pps: how will i survive my day today?

=================
Chapter Nine-B (spg)

Chapter Nine-B

� � � � � � � � � � � SHE gasps when she landed her eyes on some familiar faces.
Mukhang ang mga ito din ay nagulat ng makita siya na kasama ang binatang katabi.
Nauna na si Yelena na hindi naman galit pero halatang naging seryoso.

� � � � � � � � � � � “Oh, hi lady in red bikini.” Bati ni Yael sa kanya. Namula

siya ng maalala na nandoon nga pala ito, at nandoon din ito sa opisina kaninang
pumunta siya. “I am glad you finally tamed the hungry lion. How is it in the lion’s
den?”

� � � � � � � � � � � She fought a blushed when she remembered what happened in

the Lion’s den. She was eaten by the ferocious lion and instead of dying in pain,
she was sent to heaven instead.
� � � � � � � � � � � “Yael, it would be best if you stop yourself from
remembering her wearing that two piece bikini or else I need to smack you hard in
the head and would love if you have an amnesia.” Yxel’s voice warned.

� � � � � � � � � � � Nagtaas lang ng kamay si Yael na para bang sumusuko na sa

isang laban. She roamed her eyes around the place and saw Drei trying to rid off
Albie na panay tusok sa pisngi ng dalaga gamit ang mga daliri nito. And it seems
like Drei doesn’t budge off dahil hindi nito pinapansin ang lalaking katabi habang
ito naman ay nagbabasa lang ng kung ano sa iPad nito.

� � � � � � � � � � � Mukhang napansin din naman yata siya nito because Drei grace
her a look and smile at her and caught Albie staring stupidly at Drei. Pero bakit
siya nandito?

� � � � � � � � � � � “Where’s Miggy?” Yxel asked.

� � � � � � � � � � � “Here!” isang nakangiting si Migz ang nasa harap na niya.
“Hi, ate Bree how are you?” dapat ay magalit siya dito dahil may ginawa itong
masama sa kanya. Hindi nito sinabi na pinapahintay pala siya ng kuya nito. But she
just smile at him.

� � � � � � � � � � � “I am fine thank you.” Naramdaman niyang tinakpan ni Yxel

ang bibig niya gamit ang palad nito.

� � � � � � � � � � � “Don’t smile at him.” naiinis na bulong ng binata sa kanya.

Tinampal niya ang palad nito at saka kinurot ito sa beywang, he just gasp because
they both knew na may kiliti ito doon. Hinabol nito ang kamay niya at saka
hinalikan iyon.

� � � � � � � � � � � Sheet na malupet! Bakit ba ang close ng lalaking ito? No

wonder... no wonder...

� � � � � � � � � � � “Bakit ba ang daming langgam dito?” komento ni Dale na

katabi yata ang kapatid nito. “Wala namang chocolates pero bakit umuulan ng
sweetness?”
� � � � � � � � � � � “Really kuya? That’s all you got? Such a lame.” Tinawanan
ito ng kapatid nito na si Dane.

� � � � � � � � � � � “Just shut up sis.”

� � � � � � � � � � � “Just shut up bro.” natawa siya sa asaran ng dalawa kasi

ganyan sila ng kuya niya. After their mom left them her brother become her
protector and her mother figure. Hinila siya ng kasama sa couch at saka kumuha ito
ng pagkain na nakahain sa harap nila. He gave her the plate na punong-puno ng
pagkain.

� � � � � � � � � � � “Hindi ako baboy.”

� � � � � � � � � � � “Of course you aren’t, we will share the same plate.
Makaksave tayo ng plato.” He said as he winked at her.

� � � � � � � � � � � “Palusot mo Allyx, ang baduy!” natatawang hinataw ito ni

Albie ng isang buto ng manok. Nakaiwas naman si Allyxel pero hindi naka-iwas si
Albie ng hatawin ito ni Drei ng ipad sa ulo.

� � � � � � � � � � � “Aray naman panget, sayang ang talino ko.”

� � � � � � � � � � � “Wala ka nun huwag kang mangarap.” Natawa siya sa naging

reaksyon ni Albie mukhang hindi nito nagustuhan ang sinabi ng katabi. Pero sino nga
ba si Drei?

� � � � � � � � � � � “Before I forgot, I want you to meet Bree. And Bree these

are my childhood friends they are quiet a handful. You’ve met Yael and Dale in my
office which I hope will be deleted from their minds, Yelena and Yael are siblings
and so with Dale and Dane. And my brother Miggy and my sister Allyxandrea.”

� � � � � � � � � � � Nagtaas ng kamay si Albie na hindi pinakilala ni Allyx. “And

I am Albie ang soon-to-be husband nitong panget na katabi ko.” At bago pa man
mahampas ni Drei ng pobreng ipad at nahuli na ni Albie ang braso ni Drei and they
are now trapped on their sweet world.

� � � � � � � � � � � “Huwag mo ng pansinin iyan salin pusa lang iyan.”

� � � � � � � � � � � Akala niya ay maa-out of place siya kasi nga nasanay na

siyang ang mga kasama niya ay ang mga baliw niyang kaibigan.

� � � � � � � � � � � “Alam niyo I’ve met someone weird the other week, I met her
thrice already she is kinda weird.” Komento ni Yael. “And funny.”
� � � � � � � � � � � “Ohh, bago iyan ah. So, what happened?”

� � � � � � � � � � � “Inihatid ko si mama sa church then I bumped into a nun who

scolded me for something I can’t even remember. And then the next time I saw her
she was one of the dancers sa isang stag party and then the other day ay isa siyang
nagtitinda ng fake na DVD sa Quiapo. Now, I am wondering kung naghihirap na baa ng
mga simbahan ngayon at nagtatrabaho na ang mga madre. Should we extend our
support?”

� � � � � � � � � � � Sa sinabi ni Yael isang tao agad ang pumasok sa isip niya,

iyon ay walang iba kundi si Nazareth. ANo na kaya ang nangyayari sa babaeng iyon?

� � � � � � � � � � � “Excuse me I need to answer this call.” Yxel excused himself

and before he strode out ay may pinahid muna ito sa gilid ng mga labi niya. Nang
wala si Allyx ay pakiramdam niya ay nasa isang aquarium siya tapos siya iyong
goldfish na pinapanood ng mga ito.
� � � � � � � � � � � Awkward!

� � � � � � � � � � � “You!” si Yelena iyan. “Hindi ko alam kung ano ang pinakain

mo sa kaibigan namin but whatever is it he is changing you know that?”

� � � � � � � � � � � “Huh?”

� � � � � � � � � � � “Yelena, slow it down.” Si Drei. “Sorry if I scared you the

other day, hindi kasi kita naabutan sa resthouse when you came for a visit.”

� � � � � � � � � � � “I was there for work.” She said.

� � � � � � � � � � � Ngumiti lang ito. “Alam mo bang hindi ganyan ang kuya ko? He
isn’t fond with girls although he dated some he is a guy. I haven’t seen him acting
like that even to us well, protective siya sa amin but he never showed us his sweet
side. And I am happy you unleashed the other side of my brother Bree.”

� � � � � � � � � � � She blushed. “I didn’t do anything at all.” She rubbed the

back of her neck. “We often argue a lot of times so I can’t see any difference
though.”

� � � � � � � � � � � Wala naman talaga, she even thought that Allyxel is born to

be like that. She heard multiple gasps from anyone in the room when they stared at
her or sa suot niyang kwentas. Ganoon din ang hitsura ni Drei ng makita ang kwentas
na suot niya the first time they met. Hinawakan niya iyon at saka tiningnan.

� � � � � � � � � � � “May problem ba?”

� � � � � � � � � � � “Did he gave it to you?” gulat na bulalas ni Dane sa kanya
habang nakaturo ang mga daliri sa suot niyang necklace.

� � � � � � � � � � � “AH, yeah. He gave it to me on my birthday.”

� � � � � � � � � � � Nagkatinginan ang mga tao as if they knew something she

doesn’t knew and she hates it when she is left clueless.

� � � � � � � � � � � “Bakit?”

� � � � � � � � � � � “May nangyari ba?” takang tanong ni Allyxel na kapapasok

lang and then he paled a bit. “Ah, guys I think I need to bring Bee home. Ilang
araw na kasi siyang walang tulog.” Paalam nito na para bang may iniiwasan.
� � � � � � � � � � � “Kuya-.”

� � � � � � � � � � � “Yes, Miggy I did.” Huh? may tanong na ba? Psychic ba si

Allyxel?

� � � � � � � � � � � “Why?” that’s Yelena’s question.

� � � � � � � � � � � “Because I wanted to now I need to bring my lady home.” And

before she can utter her goodbye ay nahila na siya nito. He gently envelope his
arms around her body and she feels nothing but complete bliss and comfort.
� � � � � � � � � � � She smile at herself, may bagay siyang hindi naiintindihan
pero may bagay din siyang naiintindihan. IYon ay may nag-iba kay Allyxel since they
got together. And she changed him, she is happy with it. But fear is creeping her
insides when she realized something, what if they will get attached with each
other? It would be hard for her to slip herself from him and what if—saka na muna
niya iisipin ang mga what if’s na iyan... Just enjoy the bliss of being with him
first.

� � � � � � � � � � � SHE is busy cooking her morning meals when she jumped due to
fear, paano ba naman kasi may mga brasong bigla nalang pupulupot sa beywang mo.

� � � � � � � � � � � “You startled me.” She whisked him with water.

� � � � � � � � � � � “Good morning beauty.”

� � � � � � � � � � � “Wow ha, beauty na ako ngayon samantalang kagabi Bee ka

nalang ng Bee feeling ko tuloy tinatawag mo iyong mga bubuyog sa labas ng
condominium ko.” She teased him. She is wearing her white shirt and nothing beneath
it. Hinatid nga siya nito pauwi pero hindi naman ito umuwi dahil alam niyo na kung
bakit, gagawa daw sila ng baby eh. Nagawa na nila ang limang mga daliri sa mga mga
paa ng magiging anak nila, iyong kabila naman daw sa ibang araw. Minsan talaga ang
sarap itulak nito sa bangin pero natatawa siya everytime he will tell her what part
of their baby they are going to mold.

� � � � � � � � � � � “Bee...” he whispered the same intensity when he made love

to her. “Hmmnn, Bee.” Hinampas niya ito ng sandok.

� � � � � � � � � � � “Nakakaasar ka Yxel.” Paano ba naman kasi sinasambit nito

ang pangalan niya tapos umuungol pa kaya ayan tuloy nag-iinit hindi lang ang pisngi
niya pati na rin ang katawan niya.
� � � � � � � � � � � “I would love making love with you here in the kitchen.” He
said while wiping his lower lips with his tongue. Shit na malagkit! Ang sexy!

� � � � � � � � � � � “Hindi pwede kasi nagluluto ako. What do you want by the

way? I have cooked eggs, hotdogs and bacon, magtatapa din ako. May gusto ka pa bang
kainin?” he snuggled and she can feel ‘him’ growing at her back.

� � � � � � � � � � � “You know what I want Bee.”

� � � � � � � � � � � “Oh yeah, breakfast right?” she asked innocently.

� � � � � � � � � � � “Yeah, breakfast.” And his hands starts to roam around her

legs up to her waist and then found her mounds with no guard from his touch. His
other hand is now leisurely caressing the inner sides of her thighs making her
moan.�
� � � � � � � � � � � “Xel.” She bit her lips and pathetically tried to straighten
herself.

� � � � � � � � � � � “Oh God, why do you have to be so delectable every second of

the day?” pinatay nito ang kalan and bend her body on the kitchen counter and she
whimpered in sheer pleasure when she felt him entering her. Mariin siya nitong
niyakap sa likod as he starts to move, the electricity running everywhere is
absolutely heaven. Napahawak siya sa counter dahil pakiramdam niya ay mahuhulog na
siya. His body is moving with hers rhythmically while his hands found their
favorite spots, her hills and the top of the hills of course where he pinched and
rolled the peak with his sinfully skillful fingers.

� � � � � � � � � � � They are both moaning and gasping when they hear the
doorbell ringing and some loud knocks. Natauhan siya but it doesn’t mean she want
him to stop.

� � � � � � � � � � � “Yxel may mga tao.” He just groan loudly and grip her hips
for him to have a better access on her tightness.
� � � � � � � � � � � “Bakla nandito ka ba?” boses iyon ni Rayleigh. “Tao po! Tao
po!”

� � � � � � � � � � � “Ang ingay mo Rayleigh baka nasa studio si Bree, doon nalang

natin puntahan.” She gripped the counter more dahil alam niyang ilang sandali
nalang ay matatapos na sila. She heard Yxel moan at sa takot na baka marinig ito ng
mga kaibigan ay hinila niya ang buhok nito at inangkin ang mga labi nito. She
kissed him deeply and his response is as intense as what they felt right now. They
both combust in pleasure when they finally reach the peak of heavens.

� � � � � � � � � � � They are both panting when he pulled out and fixed his
boxers. She is still leaning the kitchen counter her eyes were closed and obviously
satiated. Maingat na binuhat siya nito at pinaupo sa counter.

� � � � � � � � � � � She glared at him. “Alam mo bang first time na ipinagpalit

ko ang mga kaibigan ko ng dahil sa iyo?” pag-amin niya, her mind is still hazy from
their love making.
� � � � � � � � � � � “I’m glad I can affect you much more than you can affect me.
Hmmn, we made our baby’s pinky and since your friends are out, how about make the
entire baby feet?”

� � � � � � � � � � � Hinampas niya ito and he playfully chuckle at her. “Baliw

ka, kumain ka na nga you still have work to do.”

� � � � � � � � � � � NAG-IWAS siya ng tingin sa mga kaibigan niya na mariing

nakatitig sa kanya. Naunahan niya ang mga ito sa gallery kaya ligtas siya.
� � � � � � � � � � � “Nagbreakfast ka na?” tanong ni Rayleigh sa kanya with a
smug smile on her face na para bang may alam na hindi niya alam.

� � � � � � � � � � � “Hindi pa eh nakatulog kasi ako dito.” palusot niya at

naghikab pa. Well, she felt a bit tired dahil sino ba ang hindi mapapagod kung
halos hindi na nga siya tigilan ni Allyxel.

� � � � � � � � � � � “Dito k aba talaga natulog?” si Ayeth who is playing her

nails.

� � � � � � � � � � � “Yup.”

� � � � � � � � � � � “Kailan ka pa nagsinungaling sa akin? Hindi ka dito natulog

dahil may narinig kaming ungol sa loob ng unit mo kanina.”

� � � � � � � � � � � Her coolness were drowned when her face heat up. “Sino iyong
kasama mo?”

� � � � � � � � � � � She rarely saw her friends got this serious ngayon lang uli,
the last time was when she tried to end her life due to too much depression. “Sino
nga?” napukpok pa ni Ayeth ang mesa.

� � � � � � � � � � � “SiAllyxelangkasamako.” Mabilis niyang sagot. She is like a

child who got caught stealing some cookies.

� � � � � � � � � � � “Sino?”
� � � � � � � � � � � “Si Allyxel.”

� � � � � � � � � � � Nakayuko lang siya at hinintay na sigawan siya ng mga

kaibigan niya. She is twindling her fingers while waiting for them to yell how
crazy she is.

� � � � � � � � � � � “Masarap ba?” biglang nag-iba ang tono ng pananalita ni

Ayeth so she looked at her. “Masarap ba iyong ginagawa niyo? Iyong luto ng Diyos?
Ilang beses niyo ng nagawa? How long can he last, how long he is and big he is?”

� � � � � � � � � � � Mas lalo siyang namula sa tanong nito but she owe them some
answers at kahit na nahihiya ay sinagot na niya ang mga tanong ng kaibigan. “Yup,
it feels so good. I can’t count how many times we made it and I can’t remember how
long he can last, he always make sure I got mine first twice or thrice before he
got his and he is this long and this big.” She answered truthfully while she tried
to measure him imaginately.
� � � � � � � � � � � “Ay! TMI! Joke lang iyon sinagot mo naman.” Tumawa ng
malakas si Ayeth samantalang si Rayleigh naman ay nagpagulong-gulong na sa sahig sa
sobrang tawa. Tsk. Naisahan siya ng mga ito.

� � � � � � � � � � � “Hurrayyy! May hindi na virgin sa atin.” Tili ni Rayleigh.

� � � � � � � � � � � “Baliw.” She felt at ease dahil alam niyang hindi naman

galit ang mga ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Buntis ka na?”

� � � � � � � � � � � “Hindi pa eh, ilang beses ng may nangyari sa amin pero hindi

pa rin ako nabubuntis. Iba pala talaga kapag sa tunay na buhay no? Akala ko kasi
katulad lang sa mga movies at novels na nabubuntis agad.”
� � � � � � � � � � � Tumango-tango ang mga ito na sumang-ayon sa kanya. “Totoo
iyon may mga friends akong matagal talagang nagbuntis.”

� � � � � � � � � � � “I am happy for you Bree finally you are settling down.”

� � � � � � � � � � � Napatanga siya sa sinabi ni Ayeth. “I am not settling down.”

� � � � � � � � � � � “What? But you are sleeping with him right?”

� � � � � � � � � � � “To have a baby.” She answered.

� � � � � � � � � � � “Does he knew about it?”

� � � � � � � � � � � “Yes, he knew about it. We plan about it.” although right

now she can’t decide whether to pursue her plan or not.

� � � � � � � � � � � “And you are using each other?” napalakas ang boses ng

kausap. “Hindi ko alam kung matalino ka o bobo ka lang talaga Beatrice Gem! Akala
ko talaga nabagok na iyang ulo mo at naitauhan ka na and changed your plans pero
hindi pa pala. You are crazy!” tili nito.

� � � � � � � � � � � “Akala ko ba supportive kayo sa plan ko?”

� � � � � � � � � � � Tahimik lang si Rayleigh pero si Ayeth ay umuusok ang ilong
at teynga sag alit sa kanya. “We do support your every decision but it doesn’t mean
we like it. We are still hoping na may katinuan pa na natira diyan sa utak mo pero
wala na pala. God!”

� � � � � � � � � � � Tears are pricking down from her eyes dahil nasaktan siya sa
sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “I want you to support me. Dito ako magiging masaya.” She

defended herself.

� � � � � � � � � � � “Paano naman ang anak mo? Naisip mo ba na kailangan din niya

ng ama?”

� � � � � � � � � � � “My baby will know napag-usapan na namin iyon makikilala

niya ang ama niya. He is fine with the arrangement-.”

� � � � � � � � � � � “Really Bree? Will he be really okay with that?”

� � � � � � � � � � � “He will, he is!”

� � � � � � � � � � � “You are depriving yourself with your happiness Bree, bakit

hindi mo hayaan ang sarili mo na sumaya uli? Ang magmahal.”

� � � � � � � � � � � Her heart clenched when she heard that word again, everytime
she heard that word it stung and it hurts like hell.
� � � � � � � � � � � “Ayeth please.”

� � � � � � � � � � � “No, you need to open your eyes Bree. Hindi mo pwedeng

iclose ang sarili mo sa nakaraan mo.”

� � � � � � � � � � � “I don’t want to deal with it right now dahil masaya ako

ngayon.”

� � � � � � � � � � � “Your happiness will not be forever unless you will learn to

unshadow yourself from your pass. Let go Bree, move on! Maging masaya ka and marry
someone.”

� � � � � � � � � � � “AYOKO!” Sigaw niya. “Ayokong magpakasal, you know what

happened before and how it kills me.”
� � � � � � � � � � � “Hindi naman mauulit ang nangyari dati Bree.”

� � � � � � � � � � � “Mauulit man o hindi pero hindi ko kaya! Ayoko na, sobrang

sakit na.” she is crying now. She can see determination from her friends face to
open up the wound she is trying to sew.

� � � � � � � � � � � “Hindi lahat ng lalaki sa mundo ay iiwan ka sa harap ng

altar na ang tanging kulang nalang ay ang I DO niya. At hindi lahat ng lalaki ay
sasama sa mommy ng bride sa mismong araw ng kanyang kasal!” and just like that
Ayeth dropped the bomb.
<3 <3 <3

a/n: dahil nagising ako sa kalagitnaan ng gabi kaya update-update din pag may time.
Masaya ito, malapit na itong magtapos at pwede ko ng masimulan iyong next book.
Sabi ko sa inyo i will try writing two stories at the same time pero hindi ko
talaga kaya, naiinggit ako sa ibang mga manunulat sa watty na kayang magsabay-sabay
ng dalawa at higit pang stories kasi hindi ko kaya iyon. Ayokong mahati ang isip ko
sa mga bagay-bagay, motto ko nga choose one and focus on it, once you are done
proceed to the next one. Rhyme pa iyan ha. Sorry naman sa dami ng iniisip ng otor
niyo like work, pagkain, watty, pagkain, watty, pagkain, pagkain nasabi ko na ba
ang pagkain? Huuu, pagkain. See ang dami kong iniisip.

Lols.com

Kaya nga ako napaghahalataan. Di bale na nga lang masaya ako eh kasi iyong isang
story na binabasa ko sa watty kahit ongoing pa ay may turn of events na sa wakas
umalis na rin iyong bestfriend so may chance na si bidang girl at bidang guy...
free na si guy at sana magtuloy-tuloy na sila. Ay may ganoon?

So iyon nga, July 2 na. Malapit na ang december. ahahahahaha... iyong year end
bunos ang iniisip ko eh. Mahilig talaga ako sa pera, sana manalo ako sa lotto.
Tataya na ako para may chance pero sayang naman ang twenty pesos, ibibili ko nalang
ng siomai.

Kabaliwan ko po ang namamayani ngayon kasi alas dose palang. tulog na nga uli tayo
pipol. Happy morning!

STATUS UPDATE: Laftrip ang PTA meeting kahapon.

=================

Chapter Nine-C

Chapter Nine-C

� � � � � � � � � � � Alam niyang hindi dapat siya magulat sa sinabi ni Bree sa

kanya bilang kapalit ng pagpinta nito sa mommy niya. She is really the best she can
tell from the first time he layed his eyes on that painting she first painted. And
yes, he left the door open upang makalabas si Missy his sister’s cat and it is his
intention to delay her stay.

� � � � � � � � � � � He can’t understand himself but he knew she is different.

Napabuntong-hininga siya habang kaharap niya ngayon ang dalaga, she is flustered
making her more ravishing, she is twindling her thumbs like a child who confessed
her sins to her parents but he is not her parents and will never be.

� � � � � � � � � � � Napahawak siya sa pagitan ng kanyang ilong at inaalisa ang

sinabi ng dalaga. Alam naman niya ang plano nito, he heard it before but it is
still different when someone asked you that in person. Lalo na kung ang nagsasabi
niyon ay nakatitig lang sa iyo with those beautiful and hopeful brown eyes.
Napabuntong hininga siya as she opened her lips.

� � � � � � � � � � � “Yup, you told me before we got here you’ll pay me

everything.” He remembered that, and the little minx is so smart for her own good.

� � � � � � � � � � � “Ye-yeah but you are asking me too much! Nababaliw ka na ba?

ANong napasok sa isip mo at gusto mong magkaanak sa -.” She raised her right palm
infront of him to stop him from talking.

� � � � � � � � � � � “Don’t think too much Yxel I want a child at kahit hindi

ikaw ang ama ay okay lang sa akin. Pero you are a great catch, I like your genes.
It’s not like I am asking you to... to... you know we can visit a doctor I knew and
you can give them your sperm sample. May process naman na tinatawag nilang in vitro
fertilization.” She explained somehow he felt insulted, gusto lang nitong gamitin
siya para yatang nakarma siya sa mga ginawa niya dati sa mga naging flings niya. He
has his own share of bedmates before, but the moment he heard Bree’s voice in
Royale changed everything. It changed him.

� � � � � � � � � � � He groaned habang tinititigan ang magandang mukha nito, she

doesn’t even know na may pintura pa ang mukha nito. And her hair being tied messily
gives him some wanton feeling of devouring the hell out of her.

� � � � � � � � � � � “Testtube baby? Is that what you have in mind?”

� � � � � � � � � � � “Yes.”

� � � � � � � � � � � “Buhay ng isang sanggol ang topic dito Beatrice Gem at hindi

laruan. You are thinking of making a baby in an artificial way?” napapikit ito
habang tumataas ang boses niya. “At naisip mo talagang papayag ako sa plano mo?
That is nonsense.” Sigaw niya, he needs to calm his raging hormones.

� � � � � � � � � � � “Alam kong hindi ka papayag, sinubukan ko lang naman.” Sabi

nito sa maliit na boses, she is close to crying.
� � � � � � � � � � � “It won’t happen and will never happen. Hindi ako
magdodonate ng sperm cell ko para lang sa kapritso mo.”

� � � � � � � � � � � “Hindi kapritso ang magkaroon ng baby I just want to have

one.”

� � � � � � � � � � � “Are you really serious?” he sarcastically asked her.

“Walang babae sa matinong isip na magpapaanak-.”

� � � � � � � � � � � “Matino ako.” she insisted. “At matagal ko ng plano iyon.”

he knew that.

� � � � � � � � � � � “Bakit hindi ka nalang mag-asawa and fuck your husband and

have a baby with him?” kulang nalang ay lumabas ang mga litid sa leeg nito sa
sinabi nito.

� � � � � � � � � � � “Why you... I am not that...” may sasabihin pa ito pero

hindi nito tinuloy bagkus ay iniba nito ang sinabi nito. “I only want a baby, anak
lang ang gusto ko at wala ng iba pa.”

� � � � � � � � � � � “Pathetic! Testtube babies?” she was startled by his voice

raising.

� � � � � � � � � � � “Sabihin mo nalang kung ayaw mo o hindi. Madali naman akong

kausap.”

� � � � � � � � � � � “At bakit ako?”

� � � � � � � � � � � “Dahil bagay tayo---errr--- I mean iyong genes natin. I want

to have a baby boy na itim na itim ang buhok, it’s a bit curly because I am curly
at dominant din ang curly hair ko. He will have your eyes and your nose and my
lips. Or a baby girl with a curly and black as raven hair with your eyes and my
lips.” Mahinang sabi ng kaharap. “And you said you will give me everything,” shit!
He can even visualize his own babies sharing their genes together and yes, tama ito
their babies will look the best. He would love to see those little winx as well.

� � � � � � � � � � � Napansin niyang pipikit-pikit na rin ito. She must be tired

three days din itong nagkulong sa studio at nagpinta lang. He often checks her
every now and then.
� � � � � � � � � � � “Bee.” She is already leaning the sofa and close to
sleeping.

� � � � � � � � � � � “Hmmn.” She moaned and her lips were slightly parted. Bakit
ba kasi ganito nalang ang atraksyon niya sa babaeng ito kahit na alam naman niya na
iba ang trip nito sa buhay.

� � � � � � � � � � � “I’ll agree.” He said stepping closer to her limping body

over the couch. Ngayong naaamoy na niya ang bango nito mas lalo niyang napatunayan
na hindi niya kayang hindian ito. Kahit na walang kapalit he is more than willing
to be slaved by her. � “This is crazy but I agree pero hindi ako magdodonate ng
sperm cell ko.” Ilang sentimetro nalang ang layo ng mga labi niya sa labi nito and
he is more than tempt to taste it.

� � � � � � � � � � � “Huh?” hindi ito nagmulat ng mata dahil sa antok.

� � � � � � � � � � � “We are going to make love and we are going to make our baby
together, we will be staying with each other hangga’t hindi pa tayo nakakabuo.” He
decided and fought a grin. She wants him, he will give it to her, more than what
she expects him to give. He will let her show who the hell she is messing with.
“That’s my proposition, now are you going to accept it or leave it?” and he closed
the distance between their lips. God! He almost lost it when he felt the softness
of her lips unto her.
� � � � � � � � � � � “That sealed our deal my Bee, you’ll have our baby and we
are going to make it together.” He whispered to her before she finally go to sleep.
Maingat na kinarga niya ito at inilabas sa office niya. He brought her inside his
room, yes, the room she is staying is the same room he has been occupying ever
since. The spare room is on the other side, he just can’t bear to see her sleeping
in another room. At ni isa sa pamilya niya ang nakapasok doon excepts for the maids
who cleaned it.

� � � � � � � � � � � “Sleeping beauty?” Miggy teased.

� � � � � � � � � � � “Napagod siya she needs to sleep.”

� � � � � � � � � � � “You know what bro kung anuman ang nakain mo kainin mo lang
ng kainin nagiging tao ka na kasi.” he narrowed his brows to his brother. “Are you
ready to give your mark?”

� � � � � � � � � � � Tinutukoy nito ang pendant na ginawa nilang keychain,

katuwaan lang iyon because Dane designed it for them. Pero mukhang seryoso ang mga
kaibigan niya sa plano, ang sabi kasi nila they will give it to the person whom
they will love. Tsk. Stupid.
� � � � � � � � � � � “Of course� not.” His reply.

� � � � � � � � � � � “Of course not... yet. But I think you are going to give it
so soon.” He said knowingly. Iniwan na niya ang kapatid at maingat na dinala ang
dalaga sa silid. Inilatag niya ang katawan nito sa kanyang kama, such a feast in
the eyes. “Soon Bee, you will be mine and I will make sure you will be trapped with
me and you won’t find your way out.”

� � � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � SHE went home... she was gone. Nainis siya sa ideya na

nakatakas mula sa kanya si Bree, he told Miggy to tell her to wait for him dahil
kailangan niyang ihatid si Yelena. And when he came back wala na ang mga gamit
nito, what’s left is her scent on his bed.

� � � � � � � � � � � He thought she wants it then bakit ito umalis? Binibiro lang

ba siya nito because he swear he isn’t joking at all.

� � � � � � � � � � � “Curse you Beatrice, I will bring heaven an hell in your

feet and will drag you to me. Wait for me baby.” He said to himself as he smelt her
scent.
� � � � � � � � � � � Almost two months... yes, two months and today is her
birthday. Hindi niya ito nilapitan but he is observing her from a far like a
predator would to its prey. He is done with the planning, a grin broke from her
face as he tightened the grip of his hand on the stirring wheel of his car. She is
wearing a sinful blue dress that clings on her curves and her hair is on loose she
can see himself brushing it.

� � � � � � � � � � � His phone rung. “Tito Landon?” he smiles.

� � � � � � � � � � � “It’s prepared, are you sure you are going to do this?” alam
niyang hindi tama ang gagawin niya pero hindi niya na pakakawalan ang babaeng iyan.
No one will own her but him.

� � � � � � � � � � � “I am sure tito very sure.”

� � � � � � � � � � � “Ako ang kinakabahan sa gagawin mo Allyxel. Paano kapag

nalaman niya? Magagalit siya sa iyo.”
� � � � � � � � � � � He sigh, “I’ve already planned that as well.”

� � � � � � � � � � � Landon chuckled at the end of the line. “Katulad na katulad

ka ng daddy Mo Allyx, he knows how to lay his cards when it comes to having the
thing he wants. But you are crueler than him, naglalaro ka ng chess ng mag-isa and
you are winning.”

� � � � � � � � � � � “I need to do this tito, I need to.”

� � � � � � � � � � � “I know, the pills are ready.”

� � � � � � � � � � � “Thanks po.” And he dropped the call and watch Bree retreat
together with her friends. Sinundan niya ang mga ito, he knew what day is today.
Today is her birthday and her birthday means the change of her life forever.
Hinawakan niya ang maliit na box na nasa bulsa niya. He opened it and smile as he
held the gold lace on his fingers. He never thought he’ll believe in such stupidity
but if that stupidity means taking her then he would let himself drown.
� � � � � � � � � � � “SHE is here.” Albie called him and told him that Bree is
already in Royale. May importanteng tawag siyang sinagot kanina kaya nawala sa mga
mata niya ang sinusundan. Mabuti nalang at nagpunta ang mga ito sa Royale.

� � � � � � � � � � � Mabilis siyang nakarating at dahil sanay na siya sa pagpunta

doon kaya hindi mahirap sa kanya na maunahan ang magkakaibigan. Hinarang ng mga
kaibigan niyang lalaki si Bree, he would love to do that but he doesn’t want to
make her feel uneasy. Linapitan niya ang kapatid and niyakap from the glass wall he
fought an urge to follow her.

� � � � � � � � � � � Hindi rin siya nakatiis dahil ng marinig niyang magbabar daw

ang mga ito ay kusang kumilos ang mga binti niya at captured her and brought her to
his house. Nagulat pa nga ito but he can’t deny how pretty she is. She is like snow
white from fairytales, her tan were gone at mas lalo itong pumuti. It’s not like
that it matters.

� � � � � � � � � � � And he curse his brother silently when he found out that he

didn’t informed his woman about his departure and arrival. All this time, kaya
naman pala hindi siya nito hinintay dahil wala naman palang sinabi ang kapatid
niya. He is staring at her while she is looking back at her innocently and with
sparkles on her eyes while trying to rid off that cute little blush on her face.

� � � � � � � � � � � And now she is gaping at him like he came from planet

chuwariwap for telling her face to face, both sane that he agreed with the
propotition but of course there will always be a catch. They will do it, they will
share the same bed and they will be in relationship while doing that. He had plan
for this and she won’t know it... but he didn’t plan seeing her outside his door
hugging her knees and bailing her heart out. Para siyang natulos sa kinatatayuan
niya, how can a woman cry can do damaged to his heart?

� � � � � � � � � � � “Bee?” tawag niya dito. It’s past six and it’s already cold
medyo nalate siya ng uwi dahil sa nakapending na trabaho na hindi niya nagawa ng
maayos the past few months. “What are you doing here?”

� � � � � � � � � � � She immediately wiped the tears staining her beautiful face

and then looked around na para bang noon lang nito napansin na nasa harap ito ng
bahay niya.

� � � � � � � � � � � “Sorry, I shouldn’t be here. Namali ako ng pinuntahang bahay

sige Allyxel sorry again.”

� � � � � � � � � � � She gave him a small smile like she always do pero kulang,
it didn’t reach to his eyes. Alam niyang may mali, she wouldn’t cry like this if it
is nothing.

� � � � � � � � � � � “No Bree, stay. Masyado ng gabi.”

� � � � � � � � � � � Tumawa lang ito. “Silly, maaga pa.”

� � � � � � � � � � � Bago pa man ito makalakad ay mabilis na nahabol niya ang

katawan nito and the moment their bodies pressed together all he can do is to sigh
in contentment. Nagpumiglas ito pero hindi niya pinakawalan. “Stay.” He whispered
and her body starts to shake a little. She isn’t laughing, she is sobbing at wala
siyang magawa kundi ang yakapin ito ng mahigpit sa dibdib niya.

� � � � � � � � � � � Now, he is staring at her sleeping form. Dinala niya ito sa

loob ng bahay kahit na may access ito doon ay hindi ito nagtangkang pumasok lalo na
kung wala siya. Bee would patiently wait for him outside his house telling him that
she’d rather wait for him outside than inside. She just cried and cried and then
fell asleep. He is brushing her cheeks carefully and gently.

� � � � � � � � � � � He wants to know what happened, kung bakit ito umiiyak. May

masama bang nangyari dito? Is she already pregnant? No! That would be impossible
because she has been drinking the pills the doctor prescribed. He isn’t ready for
her to exit his life, not now.

� � � � � � � � � � � Umayos siya ng tayo at hinanap ang cellphone nito and there

may maraming miss calls and an upcoming call na agad niyang sinagot.
� � � � � � � � � � � “Bree? Diyos ko mabuti nalang at sinagot mo, kanina pa kami
alalang-alala sa iyo galit ka pa rin ba sa amin?”

� � � � � � � � � � � Kaya ba ito umiiyak dahil nag-away ito at ang mga kaibigan

nito? She really treasured her friends.

� � � � � � � � � � � “Alam kong galit ka pa rin sa amin dahil sa pag-open up

namin sa past. Promise hindi ka na namin pipilitin sa kasal-kasal na iyan, if you
aren’t ready then don’t okay? We won’t open the details about your mom and your
stupid and crazy ex-fiance pansinin mo na kami.”

� � � � � � � � � � � “I want to hear the details.” And that’s when the call

ended. He dialed again... after a few rings ay may sumagot na.

� � � � � � � � � � � Twenty one year old Beatrice Gem Villarin was left hanging
inside the church when her fiancé runaway with the bride’s mother...
� � � � � � � � � � � No wonder she hates the idea of marriages. Iniwan ito sa
altar ng lalaking dapat sana ay mag-aalaga dito at ang masama pa ay kasama ang
mommy nito. Hindi niya alam na mas likod ng masayang persona nito ay may
pangyayaring tulad nito.

� � � � � � � � � � � Naikuyom niya ang kamao niya at pinagpatuloy ang pagbabasa.

Her mom married Bee’s father at an early age, Mr. Villarin was eighteen when he
eloped with a fifteen years old who is carrying their first born child Harrist.
Three years after Beatrice followed. Bree at eighteen met someone who is ten years
older than her and fell in love. Right after graduation they decided to get married
but an unfortunate event happened. Iniwan ito sa altar ng mapapangasawa nito at
sinama ang mommy ng bride. The family became devastated, Mr. Villarin filed for a
divorce and it was granted. Now her mom and her ex-fiance is already married with
two child. Wow! Just wow, hindi niya akalain na pwede palang may ganitong mangyari
sa tunay na buhay.

� � � � � � � � � � � “Hmmnn.” He heard her moaned stirring to wake up. Mabilis

niyang tinago ang laptop at saka tumabi na dito at mahigpit itong niyakap. “Yxel?”

� � � � � � � � � � � “Yes, Bee?”

� � � � � � � � � � � Hinawakan nito ang pisngi niya at tinitigan siyang mabuti,

he doesn’t want to take advantage knowing that she isn’t feeling well right now but
his resistance towards her is no better than his cravings.
� � � � � � � � � � � “Make love to me.”

� � � � � � � � � � � Oh jeez! An invitation that is so hard to resist so he

oblige. He loves making love with her as always and forever for this woman solely
owned him wholely. And would do everything to have her.

� � � � � � � � � � � MAINGAT na nag-inat siya ng mga muscles dahil pakiramdam

niya ay sumabak na naman siya sa giyera kagabi. Namula pa siya ng mapansin kung
sino ang katabi, hindi naman niya intension na magpunta dito. Dito lang siya dinala
ng mga paa niya.

� � � � � � � � � � � Tinitigan niyang mabuti ang binata at napangiti ng masilayan

ang inosente nitong mukha. How can he do it? How can he look so dashing yet
ravishing at the same time? And how can he make her heart beat so fast she can’t
even count it.

� � � � � � � � � � � Her heart is beating again, natatakot siya because the last

time it beats for someone else it was crushed like a biscuit.

� � � � � � � � � � � “Good morning Bee.” Bati nito sa kanya but instead of

stopping ay pinagpatuloy lang niya ang pagtitig dito. She even trace the coutour of
his handsome face and heard him groan. “Don’t do that Bee kung ayaw mong hindi kita
paalisin dito buong maghapon.”

� � � � � � � � � � � She withdrawn, she needs to go home pa. “Crazy.”

� � � � � � � � � � � “Yup, crazy and since I am late for work dahil pinagod mo

ako kagabi why won’t you stay here I will cook breakfast.”

� � � � � � � � � � � “Hindi ka naman marunong magluto eh.” Reklamo niya.

� � � � � � � � � � � “Well, you can teach me.” He seductively said.

� � � � � � � � � � � “Hindi mo ako madadala sa pang-seseduce mo.”

� � � � � � � � � � � “So, you were seduce?” he tease.

� � � � � � � � � � � “H-hindi!”

� � � � � � � � � � � “Common Bee I know you were because right now...” he pressed

his body to hers. “I am more than seduced.” And without further adue he towered her
and kissed her lightly at first.

� � � � � � � � � � � “S-sige na tutulungan na kitang gumawa ng breakfast.”

� � � � � � � � � � � “I love this version of our breakfast Bee.” He snuggle her

neck. She groaned and pushed him away because she knew he doesn’t have that
control!

� � � � � � � � � � � “Allyxel promise, the only meal I ate yesterday is our

breakfast. Kung gusto mo akong patayin sa pagod I want to eat first.” She can even
hear the rumbling of her stomach. Maingat naman itong umalis sa ibabaw niya at saka
maingat din siyang tinulungang umupo.

� � � � � � � � � � � “Bakit hindi mo agad sinabi? Pakakainin kita.” Kumuha ito ng

t-shirt at saka sinuot sa kanya, ng isusuot n asana nito ang boxer shorts nito ay
doon na siya umalma. Kahit naman na ilang beses ng may nangyari sa kanila she can’t
still bear to see him dress her like a baby.

� � � � � � � � � � � She lied when she told Allyxel that he can’t cook, dahil
masarap magluto ang binata masarap lang talaga ito pagtripan. Kung sana ay iba ang
set-up nila, kung sana ay totoo na talaga ito, kung sana ay una niyang nakilala si
Allyxel sana hindi na siya nasaktan pa dati, sana ay hindi na siya matatakot
ngayon.

� � � � � � � � � � � Allyxel is almost perfect, wala na siyang mahihiling dito.

Pero alam nilang dalawa kung ano ang set-up nila after she get pregnant she will
leave because no matter how perfect he is on her eyes she won’t and will never take
another risk in the gut.
� � � � � � � � � � � May pakiramdam kasi siyang mas masakit ngayon kung
masasaktan siya, mas masakit dahil mas napapalapit na ang loob niya sa binata.
Pasimpleng hinawakan niya ang tiyan niya na wala pang laman. Kung sana ay may mabuo
na at ng hindi na tumatagal ang pagsasama nila, mas mabuti na iyong maaga pa lang
ay makakalayo na siya sa binata.

<3 <3 <3

a/n: happy thursday morning! It's cold outside and the water is cold, hinihintay ko
nalang iyong pinapakulo kong tubig para imix sa cold water g na gagamitin ko sa
pagligo ko. Heh! Weakness ko ang malamig na tubig feeling ko ay mamamatay lahat ng
skin cells ko sa katawan dahil dun. Kaya safe2x din pag may time. Friday na bukas!
Thanks God it's friday na ang show tomorrow sana nga ay masayang friday bukas at
masayang weekends din.�

=================

Chapter Ten-A

Chapter Ten-A

� � � � � � � � � � � “BAKIT ayaw mong magpakasal?” gulat na napatingin siya kay

Allyxel ng bigla nalang siya nitong tanungin ng ganoon. They are having their
unusual meal in Mcdo, kinuha kasi siya nito sa gallery niya after days of
hibernation. SInadya talaga niya iyon because she wanted time for herself. Pero in
the end siya lang ang mas lalong nadepressed.
� � � � � � � � � � � “Change question please.”

� � � � � � � � � � � “Alam mong hindi mo habang-buhay maiiwasan ang tanong na

iyan Bee bakit hindi mo nalang ako sagutin?”

� � � � � � � � � � � She pressed her lips tightly dahil alam naman niyang wala
itong alam sa nangyayari sa kanyang buhay. Wala itong alam na ang nanay niya at ang
fiancé niya ay nagrunaway sa araw mismo ng kanyang kasal and now they are legally
married at may dalawa ng anak. At kinalimutan na sila ng sarili niyang ina. Her mom
and Jude, her fiancé were twelve years apart. Mas matanda nga sa kanya si Jude ng
sampung taon, he was thirty-one and her mom is forty three then, hindi pa nga niya
ineexpect na pwede pa palang magkaanak ang mama niya but they have. They have
babies and she have half siblings.

� � � � � � � � � � � “Allyxel ayokong mag-away tayo.” Seryoson saad niya.

� � � � � � � � � � � “Why won’t you open to me Bee? Don’t you trust me?”

� � � � � � � � � � � Iniwas niya ang tingin mula sa binata hindi naman sa hindi

niya ito pinagkakatiwalaan, kung may isang tao man na sobra ang tiwala niya ngayon
ay si Allyxel iyon. Kaya lang natatakot siya, natatakot siyang kapag malaman nito
ang totoo ay iwasan siya nito just like what her old friends did to her. They are
laughing at her back being seemingly lovestruck with someone whom everyone thought
is a prince and yet it turns out to be someone’s prince.

� � � � � � � � � � � “Hindi naman sa ganoon Xel.” Mahinang sabi niya bahagyang

nagdilim ang mukha nito. Para bang naiinis sa kanya, bigla siyang nataranta.
“Please Allyxel I trust you, I trust you more than anyone in the world na kapag
nasira iyong tiwala masasaktan mo ako ng husto. I just don’t like topics like
marriages.” She whimpered trying to pull back the tears which she successfully did.

� � � � � � � � � � � “I want you to open up with me.”

� � � � � � � � � � � “Ayoko.” Maagap niyang sagot. Bigla itong tumayo at naglakad

palayo sa table nila she gritted her teeth. Allyx knew how to play with her
emotions, lahat ng gusto nito ay nakukuha nito at kapag may gusto itong malaman na
hindi niya sinasabi ay hindi ito tumitigil unlike today. He just stood up and walk
away and she felt guilty. Through the glass window of the establishment she
followed him walk and her eyes narrowed when she saw the next scene.

� � � � � � � � � � � Alam naman niyang gwapo si Allyxel pero ang literal na may

makitang babae na kung yumapos dito ay nagpapakulo sa dugo niya. She doesn’t like
the scene lalo na ng halikan ng babaeng iyon si Allyx, nakakaubos ng dugo. Mabilis
niyang kinuha ang bag niya at lumabas sa McDo, she will throw that bitch on the
nearest bridge at she will kill Allyx for letting that woman kiss him.
� � � � � � � � � � � At mukhang nag-enjoy pa! Isang malakas na tikhim ang
pinakawalan niya at sabay na naghiwalay ang dalawang tao na ang sarap itapon sa
kanal. Iyong babae ay tiningnan siya mula ulo hanggang paa at mas maganda siya na
di hamak sa isang iyan bwisit! Kumapit pa sa braso ng binata, shit! She knew the
feeling, nagseselos siya!

� � � � � � � � � � � At sa halip na komprontahin si Allyxel ay napaatras siya,

natatakot siya sa pakiramdam na iyon. She felt like crying realizing that maybe she
is falling again... no alam na niya iyon pero here she is... she stepped back.

� � � � � � � � � � � “Sorry.” Ang tanging salitang lumabas sa bibig niya. Hindi

niya matingnan ang binata sa mga mata kaya ang ginawa niya ay mabilis siyang pumara
ng taxi at sumakay. Tumatakas na naman siya.

� � � � � � � � � � � Nagseselos siya!

� � � � � � � � � � � Nagseselos siya dahil may ibang kahalikan ang lalaking alam

niya ay para lang sa kanya. Bakit ba siya nagseselos? Dahil bas a sinabi ni Allyx
na hindi ito makikipagrelasyon kapag sila ang magkasama? Damn it! Alam niya ang
sagot sa lahat ng rason pero bakit ang hirap tanggapin? Sa halip na pumasok sa
gallery ay umuwi siya sa condo niya, ilang araw na rin siyang hindi nakaka-uwi doon
dahil palagi siya sa bahay ng binata.
� � � � � � � � � � � It feels really lonely being there parang hindi na siya
sanay, mas sanay siya sa presensya ng binata. She is massaging her temples when
suddenly her door burst open and a fuming angel rush in.

� � � � � � � � � � � “Bakit ka umalis?” galit na tanong ni Allyxel sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Allyxel please I have a headache ayokong makipag-away sa

iyo.” Nanghihinang usal niya.

� � � � � � � � � � � “Oh shit Bree stop being a coward at harapin mo ako.”

� � � � � � � � � � � Galit na tiningnan niya ito. “Stop talking like you knew me

Allyxel, we just slept together as plan pero wala ng iba iyon. You knew the� plan
and I knew the reason why you agreed, stop meddling with my life like a nagging
husband.”

� � � � � � � � � � � Mas lalong dumilim ang aura nito. “I will meddle with your
life sa ayaw at sa gusto mo Beatrice.”
� � � � � � � � � � � “You don’t have the right!” sigaw niya.

� � � � � � � � � � � “Yes, I do. Wala naman tayong pinirmahang kontrata na

nagsasabing hindi ko pwedeng pakialaman ang buhay mo.”

� � � � � � � � � � � “Bakit? Pinakealaman ba kita ng makita kong may lintang

yumayakap sa iyo at naghahalikan pa kayo sa parking lot ng Mcdo na ang daming tao?”
galit na napatayo siya at winasiwas ang kamay sa hangin. “Di ba hindi naman? Stop
meddling with my fucking life because I am not meddling your own. Go and kiss all
the woman in the world.”

� � � � � � � � � � � He snorted. “Yeah, I’ll do that and at hindi ko lang sila

hahalikan I will also fuck them.”

� � � � � � � � � � � Nagtagis ang mga bagang niya at nagbabantang lumabas sa mga

mata niya ang mga luhang kanina pa gustong mag-hello world. Naiiyak na siya... she
told him to kiss any woman but that’s like ripping her heart out of her chest and
imagining that he is doing all the things he did to her to anyone aside from her ay
parang sinasaksak ang puso niya.

� � � � � � � � � � � “Go to hell!” sigaw niya at tumakbo na siya papasok sa silid

niya and sob. Her sob turn into cries� and right now after many years ay umiyak na
naman siya at dahil na naman iyon sa isang lalaki.

� � � � � � � � � � � “Bee...” narinig niya ang boses ni Allyxel na mas lalong

ikinaiyak niya dahil alam niyang umalis na ito. He wouldn’t waste his time with
her, napakachildish niya iiwanan na siya nito at magiging masaya na ito sa iba
samantalang siya ganoon pa rin. “Shit! Stop crying Bee.” Naramdaman niyang may
humawak sa mga braso niya at mahigpit siyang niyakap. Mas lalo siyang naiyak ng
maramdaman ang init ng katawan nito. “Sorry na, sorry. Hindi na kita kukulitin pa
if you aren’t ready to share the reason with me I will wait. Huwag ka ng umiyak.”
Pinunasan nito ang mga luha na kanina pa naglandas sa kanyang mga pisngi.

� � � � � � � � � � � “A-ak-kala ko ba maghahanap ka ng babae at hahalikan mo sila

tapos ifufuck mo sila?” hindi niya alam kung paano niya nasabi iyon ng sobrang
kalmado.

� � � � � � � � � � � “Nasabi ko lang iyon dahil sa galit you know I won’t do

that.”

� � � � � � � � � � � “ANong hindi? Nagawa mo na iyon! Nagawa mo na.”

� � � � � � � � � � � “I didn’t kissed that woman Bee, she kissed me and I didn’t

response. Nagulat ako dahil sa ginawa niya kaya hindi agad ako nakaiwas.”
� � � � � � � � � � � “Sinungaling.” Kumuha siya ng wet wipes at saka marahas na
pinahid iyon sa labi ni Allyxel. She can’t bear the thought that the lips she wants
to kiss has been kissed by some low life bitch. Namumula na ang mga labi nito sa
pagpahid niya and when she satisfied herself ay saka lang niya iyon tinapon sa
isang tabi.

� � � � � � � � � � � “I am not lying.” Hinaplos nito ang pisngi niya. “Huwag ka

ng magalit sa akin please.” His voice is over flowing with sincerity. Bakit ba ang
sweet ng lalaking ito samantalang siya na nga itong nagmaldita tapos ito pa ang
humingi ng tawad.

� � � � � � � � � � � “I am sorry din Yxel, I am sorry.”

� � � � � � � � � � � “No, no, no. Don’t be okay.”

� � � � � � � � � � � Umiling siya at muli na namang bumukal ang mga luha mula sa

kanyang mga mata. “Sorry dahil hindi ko masabi, pero sasabihin ko na-.”
� � � � � � � � � � � “Hindi na kailangan I understand.”

� � � � � � � � � � � “You should know I trusted you sana ay huwag mong sirain ang
trust na ibinigay ko sa iyo Yxel dahil hindi ako ang taong madaling magtiwala.
Huwag mong sirain please dahil masasaktan mo talaga ako.”

� � � � � � � � � � � Hinalikan nito ang noo niya. “Oo Bee.”

� � � � � � � � � � � “I-I met Jude when I was sixteen, twenty six na siya at that
time masyadong matanda para sa akin. Mabait siya at masayang kasama crush ko siya
dahil para siyang iyong hero na nababasa ko sa mga pocketbooks. Linigawan niya ako
at sinagot ko siya ng mag-eighteen na ako. Dahil mabait siya naging close siya sa
parents ko lalo na sa mama ko, I was busy then with my studies kaya minsan kapag
bumibisita siya sa bahay ay si mama ko ang kausap niya. They were so close kahit na
labing dalawang taon lang ang tanda ni mama sa kanya. They are like friends at
masaya ako dahil magkasundo sila. Hindi ko napansin na may iba na pala, ng
makagraduate na ako ng college he proposed to me and since I loved him hindi ako
humindi.” Nagsimula ng manginig ang mga labi niya.

� � � � � � � � � � � “You don’t have to tell me kung hindi mo kaya.”

� � � � � � � � � � � “I want to tell you, just listen to me please.” Pakiusap

niya so she continue. “Akala ko ako na ang pinakasaya ng mga panahong iyon. Tapos
na ako ng college, I have my dream job and I am going to marry the man of my
dreams. P-pero sa mismong araw na iyon nasira ang pangarap ko, I do nalang Allyxel.
I do nalang ang kulang, iyong I do nalang niya pero hindi pa natuloy dahil sa halip
na I DO ay I am sorry ang narinig ko. Hinatak niya ang braso ng mommy ko and they
runaway. I was shock, surprised na wala na pala akong groom.” She laugh bitterly.
“Pero mas nasaktan ako dahil nawalan din ako ng mommy, my mom was my bestfriend.
Pero mas masakit iyong marerealize mo na ako pala ang dahilan ng lahat. Kung sana
ay hindi ko nalang siya sinagot, kung sana ay hindi na siya naging close sa family
ko, kung sana may oras ako para sa kanya hindi sana mawawala sa akin ang lahat.
Nawalan na akong fiancé, napahiya pa sa harap ng mga tao, nawalan ng mommy,
nasaktan ko ang kapatid ko na mahal na mahal ang mommy ko at nasaktan ko ang daddy
ko. That’s why I tried to kill myself, sinira ko ang buhay ko, mabuti nalang at
nandiyan ang mga kaibigan ko. They saved me, I resigned and devote myself to
painting. I might be saved but I was drowned in my fear na baka maulit ang lahat
ayoko na, once is enough another pain isn’t good for me.”

� � � � � � � � � � � Habang nagsasalita siya ay hinagod nito ang likod niya. “I

know your pain Bee, I may have not experienced it first hand but I know. You don’t
have to drown yourself with your fear hayaan mo akong tulungan ka. Hayaan mo akong
hilahin ka sa pagkakalunod mo Bee.”

� � � � � � � � � � � “Allyx-.”

� � � � � � � � � � � “I don’t want to talk about it yet Bee, kahit anong pigil mo

ia-ahon kita kahit na ako ang mahulog basta mapasaya lang kita.” Makahulugang
sambit nito making her speechless.
� � � � � � � � � � � HINDI niya maintinihan kung ano ang dapat niyang
mararamdaman ngayon, nakalimutan kasi niyang sabihin kay Allyxel na hindi na siya
nakakainom ng vitamins na prescribed sa kanya. Mag-iisang linggo na rin at dahil sa
dami ng mga nangyayari kaya nakalimutan na talaga niya. She doesn’t know what to
do, kung tatawagan ba niya si Allyxel o kaya naman ay pupunta nalang sa hospital o
sa botika at bumili nalang pareho lang naman siguro ang mga gamot hindi ba? Wala
namang resita na nakalagay doon and besides vitamins lang naman ito.

� � � � � � � � � � � After fixing her mind ay nagmamadaling nagbihis siya at

lalabas na sana ng pagbukas niya sa pintuan ay tatay niya ang nabungaran niya.

� � � � � � � � � � � “Dad?” takang tanong niya, seryoso ang mukha nito kaya medyo
kinabahan siya. “Pasok po kayo.” She opened the door and gulped when the air around
her become as thick as a rubber. “Napasyal po kayo?” she asked.

� � � � � � � � � � � “Alam kong hindi ako perpektong ama Beatrice pero hindi ko

inaasahan na ganito ang kahihinatnan mo.” Her dad’s voice lace with pure
disappointment.

� � � � � � � � � � � “What do you mean dad?”

� � � � � � � � � � � “Ventura.” By the mere mention of Allyx’s last name gives
her the chill.

� � � � � � � � � � � “V-ventura?”

� � � � � � � � � � � “I may not be around but I knew everything, I am really

disappointed in you I trusted you Beatrice. I know you are of age, you can decide
whatever you want pero hindi mo man lang ako sinabihan na boyfriend mo na pala si
Allyxel Ventura.”

� � � � � � � � � � � Boyfriend?

� � � � � � � � � � � Humulas ang dugo niya sa katawan dahil sa sinabi nito. As

far as she can remember hindi naman niya boyfriend si Allyxel, yes they are in a
relationship but not as boyfriend-girlfriend.
� � � � � � � � � � � “Saan niyo ba narinig iyan dad, hindi ko naman boyfriend si
Allyxel.”

� � � � � � � � � � � “Not your boyfriend? Kaya pala nagpunta kang mag-isa sa

resthouse nila.”

� � � � � � � � � � � “I was there for work, I painted his mother.” She defended

herself.

� � � � � � � � � � � “And they saw you inside his house and some saw him inside
your condo.” He pointed out making her bit her tongue. Ayaw sana niyang
magsinungaling pero ayaw niyang isipin ng tatay niya na may ginagawa silang masama
kahit na meron nga.

� � � � � � � � � � � “Dad, we are friends so we visit each other.” Napalunok

siya, liar!

� � � � � � � � � � � “May magkakaibigan bang halos tumitira na sa bahay ng isa’t

isa more less na lalaki at babae. As far as I can remember Rayleigh and Nazareth
are your bestfriends and now Allyxel too? So they are sleeping on his house too?”
� � � � � � � � � � � “No!” mabilis niyang sagot. “I mean kami ni Yxel ang
magkaibigan.”

� � � � � � � � � � � “Na naghahalikan at nagyayakapan?”

� � � � � � � � � � � Damn her father for being so smart, nagagawa nitong paikutin

siya. “Dad hindi naman.”� �

� � � � � � � � � � � “I have proofs Beatrice Gem.” Kalmado ito pero halata sa

boses nito ang galit kaya ang hirap magsinungaling.

� � � � � � � � � � � “Dad please don’t do this hard for me I am begging you.”

Pakiusap niya.

� � � � � � � � � � � “No, Bree for the first time I am begging you. Layuan mo na

si Ventura.” Hindi makapaniwalang napatitig siya dito.
� � � � � � � � � � � “Dad alam mong hindi pwede ayokong lumayo sa kanya.” tumaas
ang boses niya.

� � � � � � � � � � � “Yes you can because you are my daughter and I am your dad.
I am telling you stay away from him.”

� � � � � � � � � � � “Hindi niya ako sasaktan dad-.”

� � � � � � � � � � � “I know pero sasaktan mo siya.” She can’t believe it, her

father is more concern to other people’s concern that her?

� � � � � � � � � � � “Paano mo naman nasasabi iyan dad? I am your daughter.”

� � � � � � � � � � � “Kaya nga sinasabi ko sa iyo, you are my daughter and based

from what happened to you pinapaasa mo lang ang batang iyon. You are not capable of
loving again anak.”
� � � � � � � � � � � Sumikdo ang dibdib niya at balak na kumontra dahil alam
niyang mali ang sinasabi ng ama niya. dahil matagal siyang nakasagot kaya naunahan
na siya ng kanyang ama.

� � � � � � � � � � � “Do you even love him?”

� � � � � � � � � � � The question she has been trying to avoid was slapped

directly to her face by her father. Her heart is beating loudly that she can’t even
hear her own heart beat.

� � � � � � � � � � � “Wala iyon sa usapan namin dad, we enjoyed each other’s

company.” She replied.

� � � � � � � � � � � “You are not answering my question. Mahal mo ba ang batang

iyon?” matigas na tanong ng daddy niya.

� � � � � � � � � � � “Hindi niya ako mahal dad.” Naibulalas niya.

� � � � � � � � � � � Umiling ang kanyang ama. “Iniiwasan mo ang tanong ko
Beatrice. Mahal mo ba si Allyxel?”

� � � � � � � � � � � Kung matigas ang ulo niya mas matigas pala ang ulo ng
kanyang ama because right now the only thing she wants to do is to runaway from her
dad.

� � � � � � � � � � � “I don’t want to talk about that daddy.”

� � � � � � � � � � � “Umiiwas ka dahil alam mong totoo ang sinabi ko. Hindi mo

siya mahal dahil isang tao lang ang mahal mo hanggang ngayon.”

� � � � � � � � � � � “Hindi na dad! Hindi ko na mahal si Jude.”

� � � � � � � � � � � “Hindi ako naging mabuting asawa sa mommy� mo Beatrice.

Masyado kong inabala ang sarili ko sa pagmamanage ng negosyo kaya hindi ko
namalayan na lumalayo na pala ang loob niya sa akin. Na ang pagsasama namin ay
isang napakalaking peke na lamang. Nawala ang pagmamahal namin sa isa’t isa, we
both know that. Your mom-.”
� � � � � � � � � � � “Huwag na huwag mong mababanggit ang pangalan niya daddy-.”

� � � � � � � � � � � “No! Kailangan mo ng harapin ang katotohanan Bree. Learn to

forgive and forget.”

� � � � � � � � � � � “I can’t forget that, maybe I can forgive but I will never

forget what they did to me. What they did to you ang sakit-sakit dad, ang fiancé ko
pa at ang mommy ko pa. And guess what may anak pa silang dalawa, isn’t it great?”
she laugh sarcastically.

� � � � � � � � � � � She is waiting for her dad’s reaction akala niya ay

masasaktan ito sa sinabi niya pero wala siyang nabasa na kahit ano sa mukha nito
maliban sa understanding. Napamura siya ng malakas.

� � � � � � � � � � � “You knew. ALam mo na may anak na sila hindi ba?” grabe ang
sama ng loob na nararamdaman niya ng mga oras na iyon. It seems like everyone
around her knew and she was left speechless. Bakit ba kasi ang tanga-tanga niya.
“Kailan pa dad?”
� � � � � � � � � � � “Matagal na Bree. Hindi man nagwork ang marriage namin ng
mommy mo pero hindi ibig sabihin niyon ay hindi kami magkaibigan. We are still
friends anak.”

� � � � � � � � � � � “Damn it! friends? How can you act so friendly with the
person whom hurt you the most or hurt your daughter?”

� � � � � � � � � � � “Alam namin na masasaktan ka anak, matagal ko ng alam na may

pagtitinginan ang mommy mo at si Jude. Noong una ay hindi ko lang pinansin dahil
akala ko normal lang pero nararamdaman koi yon. We talked, I asked her if she wants
a divorce because we both know our marriage isn’t working anymore. Umayaw siya
dahil alam niyang masasaktan ka, Ericka knows how much you love her and you love
Jude. Yes, they fell in love hindi ka pa man nasaktan ay nasasaktan na ang mommy
mo. Kasalanan ko ang lahat Beatrice, kasalanan ko kung bakit ka nasaktan I am not
the perfect husband and I will never be perfect. The day of your wedding, Jude
talked to me he wanted to stop it dahil hindi ka niya kayang saktan. Hindi ka niya
kayang lokohin pero natakot kami sa pwedeng mangyari so we decided to pursue the
wedding.” Humugot ito ng malalim na hininga. “But Jude loved your mom more than I
could ever love her, he proved to everyone that he is more than willing to risk
everything for a chance of love.”

� � � � � � � � � � � She was speechless, her tears were streaming from her eyes
down to her face. “Your mom had a nervous breakdown when you tried to kill
yourself. Nasa hospital ka at nakaconfine and she was there too, she wanted to talk
to you and explain but you already closed your door for her Bree. Your mom loves
you and it has been six years already, why don’t you try to forget and move on?”

� � � � � � � � � � � She wipe the tears from her eyes. “It’s not that easy dad.”
� � � � � � � � � � � “It is easy pero ayaw mo lang subukan. If you love that man
Allyxel hindi kita pipigilan na mahalin siya pero kung hindi mo siya kayang mahalin
pakawalan mo na siya anak. May ibang babae na mas deserving pa sa kanya.”

� � � � � � � � � � � “Hindi naman niya ako mahal dad.”

� � � � � � � � � � � “Hindi mo masasabi iyan hangga’t hindi niya sinasabi, ibang

mag-isip ang mga lalaki sa mga babae anak.”

� � � � � � � � � � � “Are you telling me he likes me?”

� � � � � � � � � � � “Ikaw lang ang pwedeng magsabi niyan at hindi ako. I want

you to be happy dahil mahal kita at ayokong makasakit ka. Kung hindi mo siya kayang
mahalin set him free Bree. Don’t trapped him with you.”� � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � Umiling siya. “No, dad. Sorry, I’d be selfish this time

hindi ko kayang pakawalan si Allyxel hindi ko kaya. Anuman ang rason ko hindi ko
kaya. I am sorry.” And with that she retreated and took some steps away from her
father.

<3 <3 <3

A/N: Naamoy niyo na ba? Sa wakas nalalapit ang ending nito, medyo natagalan itong
first series kasi masyadong busy si otor dear niyo peoplessss... last friday hindi
ako nakapag-update dahil masyadong mahina si internet connection at hindi ako
makapasok sa watty online, then nag-online enrolment pa ako ng mga students ko sa
LIS iyong website ng DepEd na ang bagal... as in... kailangan pang gumising ng
madaling araw kung gusto naming madali naming matapos ang trabaho namin. Goodness,
kung alam niyo lang. Sa haba ng pasensya ko, sabi nga nila I have the longest
patience (tama ba?) of all dahil hindi ako mabilis magalit pero dahil sa LIS na
iyan kulang nalang ay ibato ko ang pwede kong mabato.

Tapos may three days seminar pa kaming ewan lang, hindi ako makarelate kasi naman
hindi naman ako naniniwala dun pero kailangang pumunta kasi mahal ang bayad at
required. Nakakaasar na mabuti nalang at ako iyong batang mabilis sa takasan kaya
mabilis akong nakakatakas. Last night nakatakas ako after dinner (free), tapos
kanina din after lunch (free) ay nakatakas din ako. HIndi na ako pupunta bukas kasi
sa dami ng pwede kong magawa eh iyon nalang ang gagawin ko magiging productive pa
ang araw ko.

Ayun nga, post ko na ito.

STATUS UPDATE: Kumakain ako ng mango float. Kain tayo.

=================

Chapter Ten-B

Chapter Ten-B
� � � � � � � � � � � “MISS, I want a bottle of this please.” Nagjoy ride siya
upang mawala ang agiw na nasa utak niya dahil sa totoo lang sumasakit na ang ulo
niya sa dami ng mga pangyayari sa buhay niya. Her mom, her ex-fiance, their child,
her dad, her friends, Allyxel and herself, lahat ng iyon ay problema para sa kanya.

� � � � � � � � � � � At habang nasa biyahe ay huminto siya sa isang pharmacy and

tried to buy her vitamins. Tiningnan iyon ng attendant and excused herself to get
her orders. Gusto niyang makausap si Allyxel ngayon dahil gusto niyang linawin ang
lahat.

� � � � � � � � � � � Their relationship is not clear, medyo magulo... super

magulo.

� � � � � � � � � � � “Heto po ma’am.” Ibinigay sa kanya ng attendant ang isang

parehong bote ng kanyang vitamins. Remembering na ilang araw na siyang hindi
nakakainom ng gamot ay binuksan niya iyon and asked for mineral water. But when she
opened the bottle ay ibang kulay ng gamot ang laman dun. Iyong dati kasi maliliit
na tablet na kulay puti pero ang nasa loob ng gamot ay ibang kulay. It’s orange and
bigger.

� � � � � � � � � � � “Miss ito ba iyong laman nito? Orange ba talaga ito?” she

inquired.
� � � � � � � � � � � “Yes, maam orange po talaga ang laman ng canister.”

� � � � � � � � � � � Orange? Tiningnan niya ang dating lalagyan at iyong bago,

pareho talaga. Walang pinagkaiba maliban sa laman. Then she remembered na may isa
palang naiwan na tableta dahil nahulog iyon. Kinuha niya iyon at ipinakita sa
attendant.

� � � � � � � � � � � “Kasi miss dati ito iyong laman ng canister are you familiar
with this?”

� � � � � � � � � � � Tiningnang mabuti ng babae ang pinakita niyang gamot dito.

“Yes, maam pamilyar po ako sa gamot. Pills po ito eh.”

� � � � � � � � � � � Kumunot ang noo niya. “Pills?”

� � � � � � � � � � � “Opo ma’am, pills poi to. Iyong pamparegularized ng hormones
at pampaprevent para mabuntis.”

� � � � � � � � � � � Napalunok siya sa sinabi nito at mas lalong kumunot ang noo

niya. Impossible naman iyon, napaka-impossible talaga kasi alam niyang hindi
magsisinungaling si Allyxel sa kanya. She trusted him at he won’t lie to her.

� � � � � � � � � � � “Pwede bang bigyan mo ako ng isang bote ng ganito?”

� � � � � � � � � � � “Wait lang po maam.” Kinuha na nito ang nirerequest niya.

after she made a payment ay tiningnan niyang mabuti ang mga gamot and she can tell
na kung anuman ang iniinom niya dati ay pills nga.

� � � � � � � � � � � Alam ba ni Allyxel na pills iyon?

� � � � � � � � � � � Kailan? Bakit? She felt betrayed.

� � � � � � � � � � � Kinuyom niya ang mga palad at bumalik sa kanyang sariling
sasakyan. Isang destinasyon lang ang tinatahak niya ngayon at iyon ay ang opisina
ng binatang... shit! Mabilis siyang nakarating sa VAF as usual at dahil free access
siya doon kaya napakabilis ng pagpasok niya. Hindi niya pinansin ang mga
nakakasalubong niya dahil gusto niyang makausap agad si Yxel.

� � � � � � � � � � � Pagdating niya sa opisina nito ay wala si Emily kaya papasok

na sana siya sa loob ng opisina when she heard Allyx’s voice talking with Yael.
They aren’t talking with business but with something else na involve ang kanyang
pangalan.

� � � � � � � � � � � “Hanggang kailan mo lolokohin si Bree, Allyx?” tanong ni

Yael making her stop on her track. Napahawak siya sa kanyang dibdib ng biglang may
pumigang matigas na bagay doon.

� � � � � � � � � � � “Hangga’t sa gusto ko Yael.”

� � � � � � � � � � � “Masasaktan siya kapag malalaman niya na hindi talaga siya

mabubuntis dahil pills ang pinapainom mo sa kanya. Pinapaasa mo lang siya.”

� � � � � � � � � � � Mabilis niyang tinakpan ang kanyang mga labi when a small

sob of pain flared from it. Alam nga nito, alam nito.
� � � � � � � � � � � “Hindi niya malalaman and besides wala akong balak na
buntisin siya.”

� � � � � � � � � � � She trusted him pero kagaya lang pala ito ng iba, kagaya
lang ito nila na lolokohin lang siya. Mabilis niyang pinahid ang mga luha na unti-
unting tumutulo sa mga mata niya. Mas masakit, mas masakit kasi iyong lalaking
akala mo magiging tapat sa iyo ang manloloko pa sa iyo.

� � � � � � � � � � � “Then should we stop this charade then?” lakas loob na sabat

niya sa usapan ng dalawa na gulat na napatingin sa kanila.

� � � � � � � � � � � “Bree!” sabay pa na sambit ng mga ito. She is looking

blankly at him, she doesn’t love him bakit ba siya nasasaktan? Was it all pride?
Ibinigay na niya ang lahat ng meron siya pero dahil iyon naman ang gusto niya hindi
ba?

� � � � � � � � � � � “Bree narinig mo ang sinabi ko?” kung sa ibang sitwasyon

lang siguro matatawa siya sa pamumutla ng mga lalaking kaharap niya ngayon.
� � � � � � � � � � � “All loud and clear.” Pinipigil niya ang lahat ng emosyon na
lumabas mula sa kanya. She doesn’t want to break down dahil hindi pa niya kayang
ilabas ang tunay na nararamdaman niya ngayon. She is scared and what happened now
just proved how scared she is.

� � � � � � � � � � � “Aalis muna ako Allyx see you around.” Mabilis na nakalabas

si Yael leaving her with his friend of course. Allyx tried to stepped forward but
she stepped backward. Kinuha niya ang mga gamot na nasa bag niya at galit na binato
iyon sa harap ng binata. She can hear the pills scattering over his carpet.

� � � � � � � � � � � “Akala ko Allyxel ikaw na iyong taong makakatiwalaan ko. I

told you I trusted you more than anyone in this world right now.” Panimula niya.

� � � � � � � � � � � “Bree let me talk, I will explain everything.”

� � � � � � � � � � � “Anong eexplain mo? Anong kasinungalingan na naman iyan?

Sawang-sawa na ako sa mga kasinungaling Allyx! Iyan ang sumira sa buhay ko, iyan
ang gumulo ng mundo ko. Noong akala ko okay na heto na naman, you lied to me.” Doon
na niya pinakawalan ang mga luhang kanina pa niya pinipigilan. “You know what I
want from the start akala ko ba nagkasundo na tayo? I did the part of the bargain
but you didn’t, sa simula pa lang pinaglalaruan mo na ako and here I am so damn
stupid to think na pwede nga kitang pagkatiwalaan.”
� � � � � � � � � � � “Damn it! I have my reasons why I lied to you.”

� � � � � � � � � � � “Umasa ako Allyxel alam mo ba iyon? Kaya naman pala hindi pa

rin ako mabuntis-buntis dahil sa mga letseng gamot na iyan.” Linapitan niya ito at
malakas na sinampal. Bumakat ang palad niya sa pisngi nito pero hindi ito natinag.
“Ano baa ng kasalanan ko sa iyo? Bakit mo ako linoko? Hindi naman ako mahirap
kausap eh kung ayaw mo sana sinabi mo nalang hindi na sana tayo umabot ng ganito.
Hindi na sana ako nasasaktan ng ganito.” Humikbi siya.

� � � � � � � � � � � “Damn it! Alam kong masasaktan ka kaya ayokong sabihin.”

� � � � � � � � � � � “I know I am stupid pero nasasaktan din ako. Tao lang din

ako Allyx, palagi man akong nagbibiro pero marunong din akong masaktan. Ang ayoko
lang ay iyong linoloko ako siguro nga tama ang daddy ko. I should leave you, dapat
iwanan na kita. Ang mali lang sa sinabi niya ay hindi ikaw ang masasaktan ko dahil
right now ako ang sinasaktan mo.”

� � � � � � � � � � � Napahilamos ito ng mukha at saka tumitig sa kanya, kung

nasasaktan siya bakas sa mukha nito ang hirap at ang sakit na nararamdaman nito.

� � � � � � � � � � � “At ako hindi? Nasasaktan din ako Beatrice.”

� � � � � � � � � � � “Ik-.”

� � � � � � � � � � � “Iyan ang mahirap sa iyo eh, hindi ka marunong makinig.

Iyong side mo lang ang pinapakinggan mo paano naman ang side ko? Paano naman ang
nararamdaman ko? Alam mo ba na kung hindi ka dumating sa buhay ko tahimik sana ako
ngayon. You destroyed it Bree for the first time of my life I invest on something I
knew I can’t be assure of. Do you know the reason why I trapped you into this dahil
mahal kita!” sigaw nito sa kanya.

� � � � � � � � � � � Her world almost stopped from moving when she heard the last
two words he said but she is again speechless.

� � � � � � � � � � � “Mahal kita got it?” tumawa ito ng pagak. “Minahal ko ang

isang babaeng alam kong hindi ako kayang mahalin na ang tingin lang sa akin ay
isang simpleng sperm donor lang. Do you really think na ibibigay ko sa iyo ang
lahat ng oras ko dahil lang sa kalokohan na iyan Beatrice? No! I will never spare
you a glance. Bakit kapag sinabi ko bang payag ako sa gusto mo dahil mahal kita
hindi ka aatras?”

� � � � � � � � � � � He stopped and look at her habang siya naman ay naiwan at

parang nalulon ang sariling dila sa tanong nito.
� � � � � � � � � � � Kung sinabi nito ang nararamdam nito sa kanya noon, malamang
isang mabilis na hindi ang isasagot niya.

� � � � � � � � � � � “See, hindi ka nga makasagot. Masisisi mo ba ako Bree kung

gusto kong makasama ka? Kung gusto kong angkinin at ariin ka na akin? Mahal lang
kita, nagmamahal lang ako and unfortunately sa isang katulad mo.”

� � � � � � � � � � � “Don’t fall for me.” Tanging nasabi niya. She could see the
hurt flowing from his eyes as he shook his head.

� � � � � � � � � � � “Too late Bree, it is too late. Masyado na kitang mahal,

sinabi ko sa iyo hindi ba iaahon kita hindi baling ako naman ang mahulog? Hulog na
hulog na ako sa iyo, mahal na mahal na kita.” Alam niyang totoo ang sinasabi nito
pero bakit may bahagi ng kanyang pagkatao na natatakot sa mga naririnig niya.

� � � � � � � � � � � May bahagi din ng isip niya na hindi matatawaran ang saya sa

nalaman niya, knowing that the man standing infront of her. The oh-so-perfect
Allyxel Cash Ventura is laying his heart infront of her feet.

� � � � � � � � � � � “Hindi mo man lang ba sasagutin ang sinabi ko?” untag nito.

� � � � � � � � � � � “Allyxel... I don’t know what to say. Pumunta ako dito dahil
galit na galit ako sa iyo at wala akong balak na patawarin ka. Ngayong sinabi mo sa
akin ang nararamdaman mo I am supposedly happy, masaya ako na malaman iyon pero
natatakot ako. I-I don’t know if I am capable of loving you back. I am not prepared
for this, this is so sudden.”

� � � � � � � � � � � Natatakot siya.

� � � � � � � � � � � “Bakit ka umaatras? Bakit mo tinatakbuhan ang feelings mo sa

akin Beatrice? We both know you feel something for me alam koi yon, hindi man
pagmamahal iyon pero alam kong may nararamdaman ka na sa akin.”

� � � � � � � � � � � “Sinungaling! Wa-wala akong nararamdaman sa iyo, I don’t

love you!” naguguluhang sigaw niya. She is stepping back away from him.� � � � � �
� � � � �

� � � � � � � � � � � “You can’t run away from me Bree. Hindi man kita makukuha
ngayon pero wala ka ng kawala sa akin.” Seryosong saad nito. Lumayo siya dito.
� � � � � � � � � � � “Makakalimutan mo rin ako Allyxel tama si daddy hindi ako
bagay sa iyo. I can’t be with you dahil iiwan mo rin ako gaya ng ginawa ni Jude.
Makakahanap ka rin ng mas bata at mas maganda, I can’t commit. You came from a very
nice family and I know you can foresee yourself being a husband and I can’t... I
will never be the woman who will be at your side.”� Mahinang wika niya.

� � � � � � � � � � � “Hindi mo hawak ang panahon Bree, hindi naman kita

pipilitin-.”

� � � � � � � � � � � “You deserved someone better and that is not me. I am

sorry.” And before she can see all his pain ay tumakbo na siya palayo dito.

� � � � � � � � � � � “You can’t runaway from me forever Bree, I already marked

you as mine and you will be mine alone.” He yelled na hindi na niya pinakinggan.
� � � � � � � � � � � WHEN was the last time she drunk some hard liquours ay noong
naiwan siyang parang tanga sa harap ng altar dahil umalis na ang groom kasama ang
mommy niya.

� � � � � � � � � � � “Bakla tama na iyan.” May humila sa hawak na baso niyang may

lamang beer.

� � � � � � � � � � � “Hanubah! Hakin na iyang beer ko.” Sigaw niya, she is really

drunk. Inaninag niya ang ma bruhang kumuha ng kanyang kayamanan. “I want to drink
hard.” She said chuckling.

� � � � � � � � � � � “Bree tama na iyang pag-inom na iyan baka mapaano ka pa

naman. Bakit ka ba nag-iinom?”

� � � � � � � � � � � Tinawanan lang niya iyong babaeng nagsalita na kaboses ni

Rayleigh. “Hey, you looked like my friend. Are you she? Ahh.. Is she you? Ay, ewan
inom tayo.”
� � � � � � � � � � � Muli sana niyang aagawin ang baso ng ilayo iyon ng asungot.
“Ano ba!”

� � � � � � � � � � � “Itigil mo na ang pag-inom Bree alam mong hindi maganda

iyan.”

� � � � � � � � � � � “Ayeth? Cool you sounds like her, nasaan na kaya sila

ngayon. Iniwan na nila ako kasi ipinagpalit ko sila kay... sa pontio pilatong
iyon.” she sobbed.

� � � � � � � � � � � “Nag-away kayo ni Allyx?”

� � � � � � � � � � � Ngumawa siya habang kaharap ang babaeng kamukha ni Ayeth.

“He said he loves me and I told him that I don’t love him. Alam ko tama ang ginawa
ko pero bakit nasasaktan ako? Bakit hindi ko kayang malayo siya sa akin?”

� � � � � � � � � � � May humimas sa likod niya. “Nasasaktan ka? Dahil mahal mo

siya.”
� � � � � � � � � � � “No! Hindi ko siya pwedeng mahalin hindi pwede kasi
masasaktan na naman ako.”

� � � � � � � � � � � “Duwag ka kasi bakit hindi mo nalang aminin sa sarili mo na

mahal mo siya.”� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Hindi sabi.”

� � � � � � � � � � � “You love him.”

� � � � � � � � � � � “Hindi.”

� � � � � � � � � � � “Tama.”
� � � � � � � � � � � “No!”

� � � � � � � � � � � “Yes!!!!”

� � � � � � � � � � � “Tama na! Hindi koi to pwedeng maramdaman baka masaktan na

naman ako.” Hindi niya alam kung para kanino ang mga salitang iyon. Isa lang ang
alam niya hindi niya matatanggap sa sarili niya ang isang katotohanan na pwedeng
bumago sa buong pagkatao niya.

� � � � � � � � � � � “Duwag ka kasi.”� � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Hindi na baling duwag hindi naman ako sinasakktan.” She

said.

� � � � � � � � � � � “Mahal ka nga noong tao tapos pagdududahan mo pa? Kung mahal

ka niya hindi ka niya sasaktan.”
� � � � � � � � � � � “Eeeekkk! Linoko na nga niya ako alam niyo bang kaya pala
hindi ako mabuntis-buntis dahil sa may pinapainom siyang pills sa akin? Akala ko
vitamins hindi pala.”

� � � � � � � � � � � “Bakit ka niya pinainom ng pills?”

� � � � � � � � � � � “Kaseh nga iyong plano namin kapag nabuntis na ako ay

maghihiwalay na agad kami. Pero iba pala ang plano niya dahil pinainom niya ako ng
pills para magamit niya pa ako ng husto.”

� � � � � � � � � � � “Ginawa niya iyon sa iyo?” galit na tanong ni Ayeth. Si

Rayleigh naman ay napatayo na ngayong medyo matino na siya alam niyang hindi na
siya naghahallucinate dahil ang mga kaibigan nga niya ang kanyang kaharap. “Saan ka
pupunta Ray?”

� � � � � � � � � � � “May papatayin lang akong tao, how dare him hurt and fooled
Bree? Kahit kasalanan ng katangahan ni Bree ay hindi pa rin ako papayag na masaktan
ang gagang iyan. Kahit kasalanan ng babaeng iyan at kahit na siya pa ang pumatay
kay Rizal at ng kung sinumang nakapako sa monument ay iyan pa rin ang kakampihan
ko.”

� � � � � � � � � � � Humikbi siya, alam naman niyang magkakaibigan talaga sila.

Pero hindi pa rin maiaalis sa kanya na matuwa sa kabaliwan ng mga ito.
� � � � � � � � � � � “Mali ka naman eh wala namang pinapako sa monumento.
Sinemento sila.” She corrected.

� � � � � � � � � � � “Kahit na papatayin ko pa rin ang lalaking iyon.”

� � � � � � � � � � � “Huwag mo siyang patayin ayaw ko siyang nasasaktan eh.”

Pigil niya sa kausap. Kung panaginip man ito for sure matagal na siyang nababaliw
pa.

� � � � � � � � � � � “Ay baliw, hindi naman siya importante sa iyo kaya mas

mabuti ng mamatay nalang siya at ng wala ka ng iisipin pa.”

� � � � � � � � � � � Pakiramdam niya ay humulas ang lahat ng alcohol na nainom

niya sa seryosong mga salita na binitiwan ni Ayeth. Kumilos ito at wala ni isang
salita ay hinila niya ito sa nanginginig na mga kamay.
� � � � � � � � � � � “Don’t kill him please, huwag naman.” She cried.

� � � � � � � � � � � “Bakit mo siya gustong ipagtanggol? Mas gugustuhin yata ng

isang iyon na mamatay nalang dahil sa nasaktan mo na naman siya. Baka nga
magpapakamatay na iyon.” Kalmadong sambit ni Rayleigh.

� � � � � � � � � � � Si Allyxel magpapakamatay? “He is not that weak.” She

answered.

� � � � � � � � � � � “Ang lahat ng taong nagmamahal kapag nasasaktan hindi

nagiging si San Goku, minsan nagiging caterpillar sila lumalambot at nanghihina.
You’ve experienced it first hand and you almost killed yourself so he would-.”

� � � � � � � � � � � “Stop it! Hindi siya magpapakamatay.” Alam niya iyon. “Hindi

siya ganoon, hindi siya katulad ko. He is not weak.”

� � � � � � � � � � � She can’t bear to see him in pain, may kung anong dumurog sa
puso niya sa isipin na baka magpapakamatay nga ito.
� � � � � � � � � � � “Kung anuman ang mangyayari sa kanya kasalanan mo rin naman
iyon.”

� � � � � � � � � � � “Bakit kasalanan ko? Ako na nga ang niloko dito? What the
fuck! Sasabihin niya na kaya niya ako pinapainom ng pills ng hindi ko alam dahil
gusto niya akong makasama ng matagal? Bakit hindi nalang niya sinabi? Sana sinabi
niyang mahal niya ako bago ko pa malaman na niloloko niya ako!” sigaw niya pero
dahil maingay ang bar kaya ang mga kaibigan lang niya ang nakarinig. Tumungga uli
siya ng beer.

� � � � � � � � � � � “Isn’t he the sweetest?” sinamaan niya ng tingin si Ayeth.

“Bakit ba? Totoo naman ah, ang sweet niya dahil ginagawa niya ang lahat para lang
mapanatili ka niya sa tabi niya. Mahal ka niya and he is a great catch by the way
kung ako lang ang -.”

� � � � � � � � � � � “Shut up! Hindi ko siya ibibigay sa iyo.” Kung hindi lang

talaga niya ito kaibigan she will never spare Ayeth’s face from her finger nails.

� � � � � � � � � � � “So possessive huh Bree? Hindi mo naman mahal so pwedeng ako

nalang?”

� � � � � � � � � � � May tumulong mga luha sa mga mata niya sa sinabi nito at

umiling. “No.”

� � � � � � � � � � � “Mas kaya ko siyang mahalin, mas kaya ko siyang alagaan at

mas kaya ko siyang pasayahin. Virgin din naman ako so wala ding pinagkaiba.”

� � � � � � � � � � � “Ayeth.” Sita ni Rayleigh. She is seeing red right now.

� � � � � � � � � � � “What? Kung ayaw ni Bree sa kanya sayang naman iyon-.”

� � � � � � � � � � � “No!” tili niya kasabay ng malakas na paghagulgol. “Please

huwag nalang siya Ayeth kahit na bagay kayo pero huwag lang siya.”

� � � � � � � � � � � “Magkaibigan lang tayo Bree we aren’t blood related, kapatid

ko lang ang pwede akong pakiusapan pero hindi ikaw. You know me once I made up my
decision gagawin ko iyon.”

� � � � � � � � � � � “Pero ako ang mahal niya.”

� � � � � � � � � � � “Mahal mo ba siya?” mas lalong lumakas ang paghikbi niya sa
tanong nito.

� � � � � � � � � � � Mahal ba niya si Allyxel?

� � � � � � � � � � � He is hard headed but he goes soft when it comes to her. She

isn’t spoiled but he spoiled her as much as she wanted to be spoiled. Kahit busy
ito ay tinatawagan siya nito and he make sure she eats on time. He also love making
love with her and the idea of other woman beside him is killing her softly and
hardly. Hindi niya kayang makitang may kasama itong iba mas lalo na si Ayeth o kaya
naman ay si Yelena.

� � � � � � � � � � � Nasasaktan siya kapag nakikitang nasasaktan ito, she can’t

bear looking at his eyes. Eh ano naman kung niloko siya nito sa pills na iyan,
hindi naman nito tinanan ang nanay niya sa araw ng kanyang kasal.

� � � � � � � � � � � And she missed him... a lot. She missed his kisses, his warm
hugs and his sweet nothings. She wants to eat the foods he cooks and their cuddle
time. She wants Allyxel as a person... no as man... a man who wouldn’t just fulfill
her needs but a man who is capable of loving her.
� � � � � � � � � � � And she hurt him. Di ba sa mga story ang babae ang sobrang
nasasaktan? Iyong overs-overs ang ginagawang effort para sa lang sa lalaking mahal
niya? Sa story na ito kasi si Allyxel iyong nag-invest ng effort, si Allyxel iyong
nagbigay ng lahat and in the end she kicked it back to his face.

� � � � � � � � � � � “Yes.” Napamulagat ang mga ito. “I do.”

� � � � � � � � � � � “Huh?”

� � � � � � � � � � � “Please Ayeth, huwag mong agawin sa akin si Allyxel. I love

him at akin lang siya.” Pinunasan niya ang mga luha gamit ang likod ng kanyang mga
palad. “Akin lang siya.”

� � � � � � � � � � � Nagkatinginan ang dalawa niyang kaibigan and then smiled at

her.

� � � � � � � � � � � “Mabuti naman at narealized mo na rin sa sarili mo na mahal

mo siya. Alam mo Bree ang kailangan mo lang ay closure. Patawarin mo na ang nanay
mo at ang you know stepdad mo God has its reason. Nasaktan ka man dati maybe
because he wants you to learn how to treasure the person whom you will love, he
wants you to know na kapag tinake for granted mo na naman iyon taong nagmamahal sa
iyo ay masasaktan ka gaya ng dati. Masakit man ang process pero ang mas mahalaga ay
ang product, naging mas matatag ka. Nakaya mong mabuhay at makalimutan ang sakit
you are now a better person Bree because of what happened. Funny how God plays with
his cards but he made sure that he is playing the right tricks because here you are
falling in love with someone much better than the previous one you have. Kaya move
on, don’t worry hindi ko na siya aagawin sa iyo. Hindi man tayo magkadugo pero mas
higit pa sa kapatid ang turing ko sa iyo at sa inyo ni Rayleigh. Gagawin ko ang
lahat at isusugal ko ang lahat ng meron ako para sa inyong dalawa.”

� � � � � � � � � � � Napaluha siya sa sinabi nito. God really know how to play

his cards, because the moment she lost her queen and her jack, nabigyan naman siya
ng mga aces. She is truly blessed to have her friends.

� � � � � � � � � � � Tumayo siya. “Let’s go, hahanapin ko pa si Allyxel nasa

kanya pa ang lucky pillow ko hindi ko pa iyon nababawi iyon.”

� � � � � � � � � � � “That’s our girl!”

<3 <3 <3

a/n: I love how light this story is, walang iyakan walang patayan just a simple
light love story. Hindi heavy ika nga the way I love it, kapag nagsusulat ako ng
nakakaiyak for sure may pinagdadaanan ako ng mga oras na iyon. Kapag light lang ay
at peace ang isip ko. Minsan nga akala ko light story lang pero kalaunan ay
nagiging heavy drama na, ayun...ayon iyong mga oras na may diversions ng emotion
ang otor niyo ng mga oras na iyon.

So, malapit na nga ang katapusan ng story ni Bree at Allyx. Excited na ako sa story
ni Drei(Allyxandrea) at Albie, sa totoo lang hindi ko na maremember ang plot ng
story nila. Magagawan ng paraan iyan... and wish me luck dahil usto kong sa next
book araw-araw na ule ang update ko gaya ng dati. Nakakapag-adjust na ako,
kailangan ko lang ng mga ilang araw.

=================

Chapter Ten-C

Chapter Ten-C

� � � � � � � � � � � HALOS bumaling na sa kabilang bundok ang pisngi niya ng

tumama ang sampal ni Yelena sa kanyang pisngi. Hinahanap niya si Allyxel and
unfortunately nakasalubong niya ang mahaderang babaeng ito.

� � � � � � � � � � � “Bakit mo ako sinampal?” gulat at asar na tanong niya.

� � � � � � � � � � � “How dare you? After you hurt Allyx may gana ka pang pumunta
dito para hanapin siya?” galit na tanong nito. Kusang gumalaw ang mga palad niya at
sinampal din ito.

� � � � � � � � � � � “No one dares to slap me bitch at ano naman ngayon kung

nandito ako at gusto ko siyang makausap? At ano naman kung nasaktan ko siya-.”

� � � � � � � � � � � “Umalis ka na bago ako magpatawag ng security guard. Wala

dito si Allyxel.” Pagtataboy nito sa kanya. Tinaasan niya ito ng kilay dahil hindi
siya aalis sa lugar na iyon unless hindi niya nakikita pa si Allyx. She is going to
say her feelings to him by hook or by crook.

� � � � � � � � � � � “You don’t have the rights to push me away from here unless
makakausap ko si Allyxel hindi ako aalis dito.” Pagmamatigas niya.
� � � � � � � � � � � “Ang kapal din ng mukha mo pagkatapos mong itulak siya
palayo at saktan siya ngayon ay hahabulin mo si Allyx?” naningkit ang mga mata nito
at kahit na anong galit niya sa babaeng kaharap ay hindi niya magawang kalmutin ang
nakakairita at magandang mukha nito. It’s plain stupid to hurt someone who is
defending the person whom she loves.

� � � � � � � � � � � “Ano ba ang pakialam mo sa relasyon namin ni Allyxel? Mahal

mo ba siya?”

� � � � � � � � � � � “Eh ano naman kung oo?”

� � � � � � � � � � � “Hindi pwede!” matigas ang pagkakasabi niya sa kaharap.

“Hindi mo siya pwedeng mahalin.” Utos niya.

� � � � � � � � � � � “Hindi ikaw ang nanay ko para utusan ako mamahalin ko kung

sinuman ang gusto ko.”
� � � � � � � � � � � “Masasaktan ka lang Yelena.” Seryosong saad niya dito.
Kumunot ang makinis nitong noo. “Ako ang mahal ni Allyxel, Yelena. And I wouldn’t
missed a chance of a love not in this lifetime. Hindi ko sasayangin ang pagmamahal
na ibinigay sa akin ni Allyxel. Mahirap man akong mahalin pero minahal niya ako at
nararapat lang din siguro na pagbigyan ko rin ang sarili kong mahalin siya sana
hayaan mo na rin kami. I know your love for him is not as deep as mine alam ng
taong nagmamahal kung nagmamahal na rin ang kaharap niya. Please Yelena, I am
begging you akin nalang si Allyxel. Mahal niya ako.”

� � � � � � � � � � � “At mahal mo siya?” nawala ang bagsik sa boses nito. She

gave him a small smile and a small nod.

� � � � � � � � � � � “I won’t tell you yet because I want him to know first but I
guess you already know the answer.” Sumilay ang isang kakaibigang kislap sa mata
nito. Nawala na rin ang intimidating aura nito at saka pumitik sa hangin ng tatlong
beses saka lumabas mula sa kung saan sina Allyxandrea at si Yue Dane. Si Drei ay
nakasmile sa kanya at si Dane naman ay nakakibit-balikat at tinanguhan siya na para
bang nag-approve na hindi niya maintindihan. Pero batid niyang masaya ito base na
rin sa mga mata ng tatlo.

� � � � � � � � � � � “Hindi nga nagkamali si kuya ng ikaw ang markahan niya.” si

Drei. “My brother doesn’t believed in that stupid marking because he believes that
only him can decide whom he would end up to. Pero hindi namin inaasahan na siya pa
ang unang gagamit ng marks namin.”

� � � � � � � � � � � Naguluhan siya sa sinasabi nitong mark, nasabi na rin ni

Yxel sa kanya iyon that he already marked her pero wala naman siyang maalala na
ginawa nga iyon ng binata. And marked? How?

� � � � � � � � � � � “How?” naisatinig niya ang tanong niya. May kinuha isa-isa

ang mga ito at ipinakita sa kanya, they have similar keychains with them at sa
keychain ay may pendants, na iba-iba but one thing is for sure, she can see the
same four-leaf clovers on the pendant. Napahawak siya sa kwentas na suot niya na
ibinigay sa kanya ni Allyxel on her twenty seventh birthday. “It’s the same with
this.”

� � � � � � � � � � � “Yeah, katuwaan lang siya. We are really close Bree, my mom

and Yelena’s mom were bestfriends. And our dads were close too, Yelena’s mom and
Dane’s dad are siblings so para na kaming magkapatid kaya hindi maiaalis sa amin na
maging protective sa isa’t isa.” Paliwanag ni Drei. “I have doubts too kaya nga
kita pinuntahan sa gallery to check on you at alam ko hindi nagkamali ang kuya sa
pagpili sa iyo. There is something in you na kahit kami hindi namin matukoy pero
nakita niya you are special Bree.”
� � � � � � � � � � � Nag-init ang mga mata niya sa sinabi ni Drei, a blessing
from Allyx’s closes people is enough for her to fight for him.

� � � � � � � � � � � “Sa aming tatlo, si Yelena ang best fit sa role as mother

hen and as trial maker. Kapag kasi ako mananahimik lang, si Dane naman baka
mabugbog ka niya ng wala sa oras mas marahas pa iyan sa marahas sa buong mundo.
Yelena is perfect for the role, she can stay quiet and be the amazona she wanted to
be.”

� � � � � � � � � � � Pumalatak si Yelena. “Nakakadiri kayang makipagsweetan kay

kuya Allyx ewwness lang.” nandidiring nagpahid ito ng balat. “Pero nakakainis kasi
ang loading ng love story niyo wala man lang challenge mabuti nalang at may
ganitong twist. Next time kapag may nainlove sa kanila mas masaya na kasi mas
marami na akong pwedeng gawin.” Nakangising wika nito.

� � � � � � � � � � � “Yelena, tama na sabi hindi ba?”

� � � � � � � � � � � Nagkibit-balikat lang si Yelena. “Whatever.” She said
rolling her eyes. Now knowing that Allyxel is solely hers wala na siyang dapat
ipangamba pa. Sa kanya lang ang binata at saka kung may aagaw man doon no way in
hell she would allow that. Marami na siyang naisuko kay Allyxel at hindi siya
magdadalawang isip na isuko ang pinakahuling bahagi ng katawan niya na hindi pa
nito naangkin and that is her... HEART.

� � � � � � � � � � � “Akala ko ba kinuha ni Albie ang mark mo?” untag ni Yelena

kay Drei and she saw Drei flinch her brow. Wala kasi itong suot na salamivn kaya
kitang kita niya sa inosenteng mukha nito ang pamumula.

� � � � � � � � � � � “He gave it back to me sabi niya I deserved to chose whom

I’ll give this.”

� � � � � � � � � � � Napansin niyang nag-taasan ang kilay nina Dane at ni Yelena

and then Yelena whispered something.
� � � � � � � � � � � “Palusot dot com talaga iyong lalaking iyon, paraparaan lang
din katulad ni kuya Allyx. Ewww.” Natawa siya sa sinabi nito and before she can
asked ay nagring ang phone niya. Tiningnan niya ang caller, it’s her ate Teddy her
kuya’s wife. Bihira lang siya nitong tawagan gamit ang cellphone na hawak niya.

� � � � � � � � � � � “Ate?”

� � � � � � � � � � � “Bree, come here sa bahay ng daddy mo quick.” Bakas sa boses

nito ang pag-aalala.

� � � � � � � � � � � “Daddy? Bakit anong nangyari kay daddy?” napatingin na rin

sa kanya ang tatlong kasama.

� � � � � � � � � � � “Walang nangyari kay dad, sa kuya mo meron.” Nagpapanic na

talaga ito kaya siya naman ay nahawaan na pagpapanic nito.
� � � � � � � � � � � “Anong nangyayari kay kuya?” Kahit na masyadong mahigpit sa
kanya ang kapatid ay mahal na mahal niya pa rin ito. At kahit siguro papapiliin
siya ng kung sinumang kapatid ito pa rin ang pipiliin niya.

� � � � � � � � � � � “Kapag hindi ka pupunta dito swear hindi mo na makikilala

ang mukha ni Allyxel. Binubugbog ng kuya mo iyong gwapo mong kalove interest.”

� � � � � � � � � � � “Nandiyan si Allyxel? Pero bakit?”

� � � � � � � � � � � “Kakausapin ang daddy mo pero nakita ng kuya mo na alam na

pala ang nangyari kaya heto jumbag-jumbag sila kapag may time.”
� � � � � � � � � � � “Ate Teddy how dare you act like nothing happened?” inis na
tanong niya at nagsimula ng maglakad papunta sa kanyang sasaktan. SInundan naman
siya ng tatlo na mukhang natrauma sa reaction niya.

� � � � � � � � � � � “Kung kailan naman nagmamadali ang tao saka pa

magtatraffic.” Naiiyak na sambit niya.

� � � � � � � � � � � “Calm down Bree hindi mamamatay si kuya.” Pagpapahinahon sa

kanya ni Drei.

� � � � � � � � � � � “Kapatid ko ang pinag-uusapan dito Drei he is heartless lalo

na pagdating sa akin. Baka nakarating na sa kanya na may nangyayari sa amin ng
kapatid mo baka mapaano na si Allyx.”

� � � � � � � � � � � “What?!!!” sabay na sigaw ng tatlo.

� � � � � � � � � � � “Anong what?”

� � � � � � � � � � � “May nangyari na sa inyo ni Allyxel?” gulat na tanong ni

Dane na nagsalita na rin. Bigla siyang pinamulahan sa tanong nito.

� � � � � � � � � � � “Oo.” Mahinang sagot niya.

� � � � � � � � � � � “What really happened? I mean I know na nagkakilala kayo ni

kuya sa pagpipinta kay mommy.”

� � � � � � � � � � � “Actually no.” she smiled as she remembered the first time

they met each other. “We met at Royale’s, it was by accident. He dropped his car
keys now that I remembered I picked up something same as your keychains. The next
time we saw each other ay iyong pinapunta ako ni kuya Harrist sa office ni Yxel and
then the rest is history.”

� � � � � � � � � � � “And how did you managed to be you know together?” si Yelena

na biglang nacurious.� � �

� � � � � � � � � � � “I asked him to be my baby’s father.” Walang kagatol-gatol

na sagot niya. “ I want to be a mother, pero wala akong mahanap na ideal father ng
magiging anak ko. I can’t just give my v-card to someone else and then sperm bank
is actually in my mind pero my friends doesn’t like it. I asked him to donate
the... you know... but he refused. He said he wants to do ‘it’ with me and that’s
what happened. Nalaman ko nalang na ang pinapainom niyang vitamins kuno sa akin ay
hindi naman vitamins those are pills. Alam daw kasi niya na kapag nabuntis na ako
ay iiwanan ko na siya and he doesn’t want to risk some� chances. He wants to be
with me and it’s my fault why my brother is killing him now.”

� � � � � � � � � � � “Wow.” Tanging nasambit lang nito. “What if nabuntis ka

accidentally? At hindi mo pa siya mahal?”
� � � � � � � � � � � Tiningnan niya ang mga babae sa likod gamit ang salamin and
smile at them. “Do you really think na ibibigay ko ang sarili ko sa taong hindi ko
mahal?”

� � � � � � � � � � � Napaawang ang mga labi nito sa kanya. “Hindi ko pa siguro

narerealized na ganoon na pala ang nararamdaman ko because I was shadowed with my
past. My subconscious mind knows me better than my conscious brain so it works for
me.”

� � � � � � � � � � � “Matagal mo na siyang mahal.”

� � � � � � � � � � � “Maybe. Hindi ko lang maamin.” Sa wakas ay nakarating na

siya sa bahay ng daddy niya. Salamat sa pakikipag-usap ng mga babaeng kasama niya
at nakalimutan niyang natataranta na pala siya kanina. Maybe they knew so they
distracted her.

� � � � � � � � � � � Bumaba na siya at may narinig siyang sigawan mula sa loob.

And when she opened the gate she gasped when she saw her brother punching Allyxel
on the face. Hawak naman ng daddy niya si Allyx kaya hindi ito makapalag.

� � � � � � � � � � � “Kuya tama na!” sigaw niya. Nagtinginan ang mga ito sa

kanya.

� � � � � � � � � � � “Umalis ka na Beatrice hindi ka kailangan dito.” his brother

is about to punch Yxel again but she blocked at gaya noong nasa TV siya ang
superhero. “Tabi!” galit na taboy sa kanya ng kapatid niya.

� � � � � � � � � � � “Bakit mo sinasaktan si Allyxel? Kaibigan mo siya.”

� � � � � � � � � � � “At ginamit ka niya!” pakli nito. Tiningnan niya si Allyx na

hindi niya mabasa ang ekspresyon ng mukha napangiwi siya ng makitang may dugo sa
gilid ng mga labi nito. Galit na naikuyom niya ang kanyang kamao at gumalaw iyon
mabilis na dumapo ang kanyang kamao sa pisngi ng kapatid.
� � � � � � � � � � � “How dare you kuya? Sa akin siya may kasalanan kaya ako
dapat ang mambugbog sa kanya hindi dapat ikaw. I know you are just protecting me
pero hindi mo siya dapat sinaktan.” Naiinis na sikmat niya sa kapatid na gulat na
napatitig sa kanya. first time kasi nitong naranasanan na gumanti siya. � � � � �

� � � � � � � � � � � “Bee.” Tawag ni Allyxel sa kanya, ramdam niya ang sakit sa

boses nito kaya maagap niya itong nilapitan at hinila palayo sa daddy niya na
nagulat rin. He staggered but he stood still when her body serves as leverage. “Ako
na dito dapat lang na mabugbog ako ng kuya at daddy mo kahit na bugbugin mo ako
okay lang sabi ko naman sa iyo gagawin ko ang lahat hindi ka lang mawala sa akin.”

� � � � � � � � � � � “At ang lahat ng iyon Ventura ay ang layuan ang kapatid ko.
I told you to back off pero pinatos mo pa rin siya.”

� � � � � � � � � � � “Kuya wala siyang kasalanan. Ako ang may kasalanan kasi ako
ang kumausap sa kanya, I told him my plans to have a baby. He helped me.”
� � � � � � � � � � � “Bullshit Beatrice! Alam kong matalino ka pero bakit
pinagana mo iyang katangahan mo sa lahat ng taong pwede mong pakiusapan ay isang
Ventura pa. He can play dirty if he wanted to.”

� � � � � � � � � � � “I know, I know how he played his card. Naranasan ko na

iyon, niloko na niya ako pero hindi ko magawang magalit sa kanya kuya.”

� � � � � � � � � � � “Bakit hindi? Hindi ka naman ganyan kabait si mommy at si

Jude nga ay hindi mo mapatawad iyang lalaki pang iyan.”

� � � � � � � � � � � “Iba sina mommy at si Jude kuya, iba din si Allyxel.” She

yelled. Naramdaman niya ang pagyakap ni Allyx sa katawan niya, ramdam niya ang
bigat nito baka napuruhan ito ng husto ng kapatid niya.
� � � � � � � � � � � “Don’t defend that man hindi mo nga siya mahal at kahit na
anong gawin niya hindi mo siya mamahalin.”

� � � � � � � � � � � “Bakit ba kayo ang nagdedesisyon sa feelings ko? ANo naman

kung hindi ko siya mahal?” Lumuwang ang hawak ni Allyxel sa kanya pero mahigpit
niyang hinawakan ang mga braso nito na para bang sinasabi na huwag bibitaw sa
kanya. “Hindi mo ako mailalayo sa kanya I might be carrying his child.”

� � � � � � � � � � � “At kaya mong palakihin ang batang iyan kung meron man hindi
ba iyan naman ang gusto mo?”

� � � � � � � � � � � “Shut up kuya I said stop deciding on my feelings. Oo

inaamin that was my plan, was, past tense na kuya. And who said I don’t love
Allyxel, I love him for anyone’s sake. Mahal ko siya at gusto ko siyang makasama. I
want to be happy and being happy is with him kaya huwag mo na akong ilayo sa
kanya.” pinahid niya ang luha sa mga mata niya gamit ang likod ng kanyang palad.
Humagulgol na rin siya kaya nayakap niya ang binatang mahigpit na uli ang yakap sa
kanya.
� � � � � � � � � � � “I’m sorry Allyxel for hurting you I am sorry kung loading
ako sa feelings ko sa iyo. Mahal kita, mahal na mahal kita.” Sabi niya sa pagitan
ng paghikbi niya. May binulong ito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Sorry Bree, pero hindi kita mahal.” Pakiramdam niya ay

bumuhos ang malamig na tubig sa buong katawan niya sa sinabi nito. Akmang itutulak
niya sana ito ng nagsalita uli ito. “Hindi lang kita mahal, mahal na mahal na mahal
na mahal na mahal kita na nagiging corny na ako. Shit this is so gayish I never
imagined myself doing the most stupid thing in the world ang sumugod sa laban ng
walang plano at ang tanging sandata ko ay ang lakas ng loob at ang pagmamahal ko sa
iyo. Bibigyan pa sana kita ng oras para mag-isip pero dalawang araw lang ay
nababaliw na ako isang linggo pa kaya?”

� � � � � � � � � � � “I am sorry for hurting you.”

� � � � � � � � � � � “I deserved it but I also deserved to be happy kaya kukunin

kita at kahit hindi mo pa ako mahal gagawa ako ng paraan para ako lang ang mahalin
mo. AKo lang.”
� � � � � � � � � � � Suminghot siya. “Hindi na naman kailangan dahil mahal na
kita matagal na hindi ko lang maamin dahil natatakot ako pero hindi ko na rin kaya.
Namimiss na kita and I also deserves to be happy and being with you means
happiness. Hindi man naging masaya ang unang relasyon ko dahil siguro hindi ko pa
talaga destiny si Jude. I think I am destined to be yours.”

� � � � � � � � � � � “Yes, Bee. You are destined to be mine. My life begins when

I met you, destiny starts when I saw you in my office wearing a sinful two piece
red bikini. My forever triggered when you smiled at me. Therefore, I concluded I am
destined to be yours too.”

� � � � � � � � � � � Tiningnan niya ang binata at buong puso niyang binuksan ang

puso niya para dito. The moment she opened her heart to him all the pain flew away
and forgiveness descends on her. Tama nga sila buksan lang ang puso natin at
mabilis nating matatanggap na ang lahat ng nangyari noon masakit man o hindi ay may
kaugnayan sa mangyayari ngayon at sa hinaharap.

� � � � � � � � � � � She was hurt and betrayed because God knows na sa isang love
story ay masasaktan nagkataon lang na sa mga oras na iyon siya ang third wheel,
siya ang nasaktan. Hindi man magandang pakinggan na inagaw ng mommy mo ang fiancé
mo nagkataon lang siguro na sila talaga ang nakatadhana. At tama rin ang mga
kaibigan niya, kaya siya labis-labis na nasaktan dati dahil katumbas ng sakit ay
ang pagbigay ng Diyos ng mas higit pang tao sa buhay niya ngayon.
� � � � � � � � � � � And compare to Jude, Allyxel is indeed greater in every
aspects.

� � � � � � � � � � � “I love you.” He said wincing.

� � � � � � � � � � � “And I love you too,� kailangan mo pang pumunta sa hospital

at pumuta sa presinto. Ipapablotter natin si kuya ko at ng makaganti tayo.”

� � � � � � � � � � � “Hey, I heard that.” Sinamaan niya ng tingin ang kuya niya

na ngingisi-ngisi na ngayon habang yakap ang ate Teddy niya. “Spare me from your
wicked lovestory you two pasalamat nga kayo sa akin at kung hindi dahil sa akin
hindi kayo magiging destiny.”

� � � � � � � � � � � “Shut up kuya.”
� � � � � � � � � � � “I will and don’t blotter me or else gagawa ako ng paraan
para hindi kayo magkatuluyan. Now, let me go back to my work with my wife and let
dad sleep.”

� � � � � � � � � � � Tiningnan niya ang ama niya. “I am happy Beatrice that

you’ve finally let go of the past and decided to be happy.”

� � � � � � � � � � � “Thank you dad, kung hindi dahil sa inyo hindi ko

marerealized na mahal ko nga ang shokoy na ito.”� � � � � �

� � � � � � � � � � � “Now I am shokoy.” Singit ni Yxel.

� � � � � � � � � � � “Yup, my handsome shokoy.”

� � � � � � � � � � � “Tapos na ba ang away?”

� � � � � � � � � � � “Huh? Kuya Yael, nandito kayo ni Dale? Hindi niyo man lang
tinulungan si Allyxel?”

� � � � � � � � � � � “Nah, away niya iyon back up lang kami. Kung mamatay man
siya dito kami na ang bahalang maghukay ng libingan niya, magpapaorder na nga kami
ng lapida pero hindi pa pala. Sayang.”

� � � � � � � � � � � Nailing nalang siya sa usapan ng mga tao sa likod niya, she

doesn’t care because right now, all she cares is her happiness and her forever with
him.
� � � � � � � � � � � “Can I kiss you?” natawa siya sa tanong ni Allyxel.

� � � � � � � � � � � “The last time I ask you the same question I made love to
you, you want to make love to me?” she teased because knowing that his body is in
full blown and her seducing him is not the best thing to do.

� � � � � � � � � � � “Watch out lady once I am back in shape I’ll swear to God

and all the saints I’ll fire you back.”

� � � � � � � � � � � She shivered when he said that, such a sexy and so hot

threat. “I am shaking honey.” His eyes twinkles when she said the endearment.
“Hmmnn... honey... you are my honey and I am your Bee. Aren’t we the sweetest.”
� � � � � � � � � � � “Oh yeah, sure... you are the sweetest.” His tongue flickers
in lust and love.

� � � � � � � � � � � “I am, I do and will always be the sweetest. Now before I

stripped you with your clothes and tease you more dalhin na kita sa hospital.
Ayokong may mangyari masama sa BOYFRIEND ko kaya pagamot ka na.”

� � � � � � � � � � � “You are my weakness GIRLFRIEND, kaya anuman ang gusto mo

susundin ko. Punta na tayo sa hospital at ng gumaling na ako so I can have you all
by myself.”

� � � � � � � � � � � Hinampas niya ito pero napaigik lang ito. “Baliw ka, halika
na.” maingat na inakay niya ito.

� � � � � � � � � � � “Bawal pa kayong maglabing-labing!” sigaw ni Dale.

� � � � � � � � � � � “Sira, sa hospital ko dadalhin itong shokoy na ito.”

� � � � � � � � � � � “Sa hospital kayo maglalabing-labing? Cool!” nailing nalang

siya may mas sira-ulo pa pala keysa sa mga kaibigan niya. Wait until they meet baka
mas malala pa ang mga ito keysa sa nuclear bomb. Saka nalang niya iisipin iyon
dahil mas mahalaga sa kanya ang lalaking pinag-alayan niya ng puso niya.

<3 <3 <3

a/n: what a very light ending... the way i want it to be walang masyadong iyakan.
Panimula pa lang ito, you know how I write masashock nalang kayo heaving-heavy na
pala ang drama pero mas like ko pa rin iyong light. Iyon bang nakangiti ka lang
habang nagbabasa ka, iyon ang mga tipo kong story eh.

And this story might be the end, but I am not yet signing off. May EPILOGUE pa kasi
at mga extra chapters.

=================
Epilogue

EPILOGUE

� � � � � � � � � � � NAKAHIGA si Yxel sa hospital bed nito habang siya naman ay

naka-upo sa tabi ng kama ayaw kasi nitong malayo siya dito. Pangatlong araw nila sa
hospital hindi dahil sa labis itong nabugbog ng kuya niya pero dahil sa biglaan
niyang pagkahilo ng dalhin niya ito doon. Kaya sa halip na ito ang maadmit ay ang
nangyari siya pa ang na-admit.

� �

� � � � � � � � � Buntis kasi siya.

� �

� � � � � � � � � Yup, iyong mga araw na hindi siya nakainom ng pills ay nakabuo

na sila as in complete na kaya heto kuntodo ang alaga nito sa kanya. Hindi pa raw
siya palalabasin hangga’t hindi sinasabi ng doctor. At dahil ang doctor nila ay
biglang umalis kaya hindi pa sila nakalabas.

� � � � � � � � � � Nakahawak si Yxel sa tiyan niya habang kumakain siya ng halo-

halo na puro puti ang sangkap. Yup, ewan niya kung paano nila nagawan ng paraan
hindi niya alam basta ang mahalaga nakakain siya ng malamig at puti.
� � � � � � � � � � “Hindi kaya malamigan ang baby natin Bee sa kakakain mo ng
halo-halo?”

� �

� � � � � � � � � Napangisi siya, “Baliw hindi iyan ano ka ba at saka hindi pa nga

buong-buo si baby sa tiyan ko.”

� � �

� � � � � � � � “ANong hindi pa? I made sure na mabubuo ang bawat parts ng anak
natin.”� � � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � “Heh! Kung hindi ko nakaligtaan uminom ay for sure hindi

naman ako buntis ngayon.” He groaned when she said that.� � � � � � � �

� � � � � � � � � � � � �
� � � � � � “Please don’t remind me of my stupidity. I am happy na nandito na
kayo ng anak natin at hindi na tayo pwedeng maghiwalay pa.”

� �

� � � � � � � � � “Ang cheesy niyo kung sana ay kumakain na rin kayo eh di sana

everybody happy.” Singit ni ALbie na katabi ngayon si Yael na sobrang gana sa
pagkain. Biglang bumukas ang pinto at pumasok si Dane at si Drei na... dapat may
dala silang pagkain eh.

� � � � � � � � � � � “Saan ang pagkain panget?” agad na salubong ni Albie sa

dalaga and then may pumasok pa. Dalawang doctor na oh-so-yummy na may dalang
maraming foods. Lihim siyang napangisi ng mapansin na natigilan si Albie.

� � � � � � � � � � � “Thanks doc.”

� � � � � � � � � � � “No problem Drei basta ikaw malakas ka sa akin eh fan mo

kaya ako. I have all your magazines na ikaw ang model.” Nagkamot pa ng ulo iyong
katabi ni Allyxandrea.

� � � � � � � � � � � “Wow, I am overwhelmed.”
� � � � � � � � � � � “I am looking forward for our date.” And then he waved good
bye.

� � � � � � � � � � � “Wow, mare ikaw na ang may gwapong date.” Tukso ni Dane.

� � � � � � � � � � � “Oh shut up.”

� � � � � � � � � � � “Shit.” ALbie uttered. “You are not going into a date with
that bastard!” sigaw ni ALbie na binitiwan na ang pagkain.

� � � � � � � � � � � “At sino ka para utusan ako? I am single and I will go into

any date.” Pagmamatigas pa ng dalaga. “At hindi ikaw ang kuya ko kaya huwag kang
epal.” Hindi alam ni Drei na kapag nagagalit siya ay mas lalo itong gumaganda,
pumupula ang mga pisngi nito at nagpapout ang mga labi kaya hindi nakapagtatakang
hindi maialis ni Albie ang mga mata sa dalaga.

� � � � � � � � � � � “Kahit kuya mo ay hindi payag.”

� � � � � � � � � � � “Says who?” tanong ni Allyxel. “Payag ako dalaga naman si
Allyxa kaya okay lang sa akin na makikipagdate siya.”

� � � � � � � � � � � “Yes!” Allyxa said with a clap at si ALbie naman ay pang

papatay na ng ipis.

� � � � � � � � � � � “No! Hindi pwedeng makipagdate si panget paano kung gawan

iyan ng masama. She is weak and she can’t defend herself. She needs to have a
bodyguard kung makikipagdate siya tama a bodyguard. I can be that bodyguard okay
fine, makipagdate ka pero dapat kasama ako. Tama kasama ako.” And just like that
ALbie blurted.

� � � � � � � � � � � “Kuya, si ALbie Oh.”

� � � � � � � � � � � “Tama naman si ALbie, sis. You need to have a bodyguard at

papayag din akong makipagdate ka kapag may kasama ka and since si ALbie na ang
nagsuggest siya na rin ang bodyguard mo.”
� � � � � � � � � � � “No! This is insane, this is crazy you stupid ipis!” sigaw
ni Allyxa, for the first time nawala na ang poise nito. “I hate you both.” And she
saw her eyes mistying as if she is about to cry and then runaway.

� � � � � � � � � � � “Shit! Bakit mo pinaiyak ang kapatid mo Allyxel? How dare

you?” galit na tiningnan ni ALbie ang katabi na halatang natatawa sa mga nanyayari
at mabilis na sinundan ni ALbie si Drei.

� � � � � � � � � � � “Honey.” Tawag niya dito.

� � � � � � � � � � � “Yes, Bee?”

� � � � � � � � � � � “I can see ourselves sa dalawang iyon, Albie is inlove with

your sister.”

� � � � � � � � � � � “Ay, matagal na kaso mali naman ang inawa niyang paraan kaya
ayun palagi nalang siyang bokya.” Si Yael na mukhang mas natuwa dahil nasa kanya na
ang mga pagkain.
� � � � � � � � � � � “Naiwan na ako dito ang unfair.”

� � � � � � � � � � � “Puntahan mo iyong crush mong professor hindi ba nando--.”

� � � � � � � � � � � “Kuya Yael naman eh nanunukso.”

� � � � � � � � � � � Bumukas na naman ang pinto and this time kaibigan na niya

ang pumasok, si Ayeth na may suot pang abito ng madre.

� � � � � � � � � � � “Yes! I got the news Bree, congratulations and to you too

Allyx. And congratulations to me too tapos na rin ako sa mga nobela ko pwede ko ng
tigilan itong pagpapanggap ko na madre. Ang init nito.” Hindi na niya napigilan pa
si Ayeth ng magstrip tease na ito at hinubad ang maluwang na damit. Sa loob niyon
ay ang suot nitong shirt at shorts.

� � � � � � � � � � � “Kung makapag-hubad ka naman parang bahay� mo lang ito? May

lalaki dito no.” sita niya wala namang pake si Allyxel dahil sa kanya ito
nakatingin all the time.
� � � � � � � � � � � “Duh, wala namang kaakit-akit sa ginawa ko at saka hindi ko
pwedeng akitin iyang boyfie mo hindi nga niya magawang tumingin sa akin. Peace
dude!” at nagsign of peace pa it okay Allyx na nagsign of peace lang din. Iba naman
kasi ang tinutukoy niya.

� � � � � � � � � � � “Hindi naman si honey ko ang ibig kong sabihin kundi iyon

oh.” Nguso niya kay Yael na nahulog sa bibig nito ang karneng kinakain nito na
nanlalaki ang mga matang nakatitig kay AYeth.

� � � � � � � � � � � “Uy! Ikaw iyong mama sa simbahan. Nahanap mo na ba ang

hinahanap mo? Pasensya na nga pala hindi ako madre eh kaya hindi counted iyong
pambebless ko sa iyo.”

� � � � � � � � � � � “I-ikaw!” ang loading ng lolo.

� � � � � � � � � � � “Yup, ako.” Nakangising binalingan uli siya ng kaibigan.

� � � � � � � � � � � HINDI niya alam kung matutuwa ba o maiinis sa nangyayari sa
buhay niya. She should be happy dahil hindi siya pinupwersa ni Allyxel na
magpakasal pero iba pa rin eh. Iba pa rin kung malalaman mo na mauunahan ka ng
bestfriend mo na magpakasal sa isang lalaking ilang linggo palang nitong
nakikilala.

� � � � � � � � � � � “Are you really certain about this?” she inquire. Katabi

niya si Allyxel habang kaharap naman niya si Ayeth at si Yael na sa kung anong
rason ay ipinabalita ang nalalapit na kasal nila. Magpapakasal na raw ito at si
Yael, and they look really happy and sweet. Sa sobrang sweet nila hindi na nga
mahiwalay pati ang mga katawan nila at feeling niya mamamatay na si Yael sa sobrang
higpit ng pagkakayapos ng kaibigan sa leeg nito.

� � � � � � � � � � � Parang may doubt tuloy siya sa plano ng dalawa. Para kasing

napakaquestionable ng pagpapakasal ng mga ito.

� � � � � � � � � � � “Yes, very certain kami.” Nakangising sagot ni Ayeth na

halatang kalkulado ang bawat galaw at sagot. There is something wrong.
� � � � � � � � � � � “Nazareth bhe, medyo pinanggigilan mo na ang kagwapuhan ko
baka hindi tayo umabot sa simbahan ay wala na akong oxygen sa katawan.” Nakangiting
wika ni Yael sa kaibigan niya.

� � � � � � � � � � � “Okay lang iyon bhe Yael, mawalan ka man ng oxygen sa

katawan ikaw pa rin ang pakakasalan ko. Don’t worry bibigyan kita ng carbon
monoxide, carbon dioxide, nitrogen, hydrogen, helium at kung anu-ano pang gas.”

� � � � � � � � � � � Namumutla na si Yael siguro sa higpit ng pagkakadagan ni

Ayeth dito. “Bakla baka mapatay mo na iyang groom mo magiging byuda ka na hindi pa
man kayo kasal.” Niluwagan naman ng kaibigan ang yapos nito kay Yael at nagkakulay
na ang mukha ng pobreng binata.

� � � � � � � � � � � “Joke lang iyon Bhe ko naiinis kasi ako dito kasi ang landi-
landi nawala lang ako kanina saglit ay may kaharutan na.”

� � � � � � � � � � � “Wala ah!” defensive na sagot ni Yael. “Nagtatanong lang ng

direksyon kaya tinulungan ko.”

� � � � � � � � � � � Pinisil ni Ayeth ang ilong nito. “Ang bait mo talaga huwag

kang masyadong pakabait ha baka kunin ka ng maaga ni Lord ayokong mabyuda agad.”
� � � � � � � � � � � “Kailan ba ang kasal?”

� � � � � � � � � � � “August eight, sa Manila Cathedral.” She felt her body

freaked. Napatingin siya kay Ayeth para kasing hindi magandang date ang gusto ng
mga ito.

� � � � � � � � � � � “Are you sure it’s August eight? Pwede naman sa ibang araw
hindi ba?” August eight din kasi iyong ng kasal niya dati na hindi natuloy. “At
pwede naman sa ibang simbahan kasi mas malapit.” Humigpit ang hawak niya sa palad
ng katabi na sobrang tahimik lang.

� � � � � � � � � � � “Don’t worry Bree we are just trying to make a point here.

Hindi totoong may sumpa ang August eight kaya cool ka lang and since you are my
friend ikaw at si Rayleigh ang magiging maid-of-honor ko.”

� � � � � � � � � � � “O-okay.” They are trying to make a point. Sana nga ay

walang masamang mangyari sa mismong araw na iyon. Ayaw niyang masaktan ang kaibigan
niya.
� � � � � � � � � � � “Are you okay?” nag-aalalang tanong ni Yxel sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Yes, I am okay.” She smile at him at humilig sa dibdib nito

habang tanaw ang kaibigan na nakikipagbuno kay Yael. Alam niyang may mali,
something’s not fitting correctly but seeing Ayeth acts towards her opposite gender
is quiet refreshing. Kung siya ay takot sa commitment because of what happened to
her mas lalo naman ito. Walang nangyaring traumatic sa kaibigan ay masyado itong
naging focus sa pagsusulat nito.

� � � � � � � � � � � Kapag writer pa naman wagas kung makapagset ng standard

pagdating sa isang lalaki. Gusto nila iyong lalaking nasa nobela nila kahit na
sasabihin nila na hindi, pero deep inside them ay may hinahanap silang katangian na
tanging sa mga lalaking bida lang nila mahahanap. Writer’s heroes are always a
fragment of their dream guy.
� � � � � � � � � � � “MALAPIT na ang kasal mo at saka niyo pa naisipan na
magliwaliw nababaliw ka na Nazareth!” sigaw niya sa kaibigan na kausap sa telepono.
Tinawagan kasi siya nito na siya nalang daw ang mag-fit ng gown na isusuot nito sa
kasal nito kasi nasa Honduras daw sila ni Yael at nagbabakasyon.

� � � � � � � � � � � “Sige na friend, magkasing katawan lang naman tayo pero mas

sexy ako.”

� � � � � � � � � � � “Ayeth, you know I am pregnant at saka I am getting bigger

na.” she kicked the blanket that is hindering her movement. Nasa kama pa siya ng
mga oras na iyon at kagigising lang si Allyx naman ay nasa tabi niya at pupungas-
pungas na rin.

� � � � � � � � � � � “Tataba din ako dito Bree si Bhe kasi pinapakain ako ng

pinapakain ang hilig pala nitong kumain.”

� � � � � � � � � � � “Say ahhh Bhe ko.” Narinig niya ang boses ni Yael sa

background halatang kumakain ang dalawang ito.

� � � � � � � � � � � “See.” Sabi nito na halatang ngumunguya. “I trust your style

and besides malapit na rin ang kasal ko sabi pa naman nila masamang isuot ng bride
ang wedding dress nila kasi baka hindi matuloy. Hindi ka naman ikakasal kaya pwede
kang magfitting ng dress ko you will love it promise.”� � � � � � � � �

� � � � � � � � � � � She still have her fears about wearing gowns. “And asked
Allyxel to fit my tux too magkasing-abs lang kami!” sigaw ni Yael.

� � � � � � � � � � � “Bhe, huwag kang assuming si Allyxel may eight packs ikaw

dalawa lang and the rest are drawing.” Natawa siya sa panunukso ni Ayeth kay Yael.

� � � � � � � � � � � “Whoah! Bhe alam kong wala pang nangyayari sa atin because I

am waiting for the wedding night pero ipapakita ko sa iyo ang eight packs ko.”

� � � � � � � � � � � “Huuu, yakult lang ang may pack Bhe. Wala ka nun! Wala!
Wala! Wal-.” She heard’s Ayeth muffled voice and then heard Yael’s voice.

� � � � � � � � � � � “Paparusahan ko muna itong fiancé ko Bree. Good bye.” And

just like that the line was cut off.
� � � � � � � � � � � “Weird.” Tanging nasabi niya at ibinalik sa mesa ang kanyang
cellphone. TIningnan niyang muli si Allyxel na natutulog sa tabi niya at
napabuntong-hininga. Alam niyang hindi dapat siya magdemand pero okay na siya, she
wants to settle down. This feeling that is hunting her is quiet demanding ayaw
niyang lumaki ang anak niya na hindi sila kasal.

� � � � � � � � � � � Kasalanan din naman niya dahil takot siya sa kasal pero dati
iyon, when she surrendered her heart to Allyxel ay kasabay na rin dun ang
pagsurrender niya sa takot niyang magpakasal. She wasn’t ready before and she can’t
even imagine herself settling but when she met him, it changed. She can see her
future with him and she is determined to have it with him.

� � � � � � � � � � � Kapag hindi pa ito kumilos, right after Ayeth’s wedding siya

na mismo ang magpopropose dito. Speaking of her friend’s wedding, hindi niya alam
kung seryoso ba ang mga ito o naglalaro-laro lang. Sana hindi masaktan si Ayeth sa
desisyon nito.
� � � � � � � � � � � Kung siya ang ikakasal malamang hindi na matutuloy pa iyon,
lahat nalang kasi ng pamahiin ay binali na niya. Like wearing the gown before the
wedding day and not seeing the groom before the wedding daw at kung anu-ano pa.
Just like now, kasal na ni Ayeth but for some weird reason siya ang kinakabahan
pakiramdam niya ay siya ang ikakasal maybe because na-aattached siya ng husto sa
mga preparations ng kasal na para bang siya ang bride. Paano ba naman kasi wala ang
soon to be bride. Palaging nag-a-out of town kasama ang groom nito kaya siya ang
umaasikaso

ng lahat.

� � � � � � � � � � � Mabuti nalang at mahaba ang patience ni Allyxel at

sinasamahan siya nito kahit saan man siya magpunta. In other words parang sila ang
ikakasal to the point na sila na ang umaattend ng mga seminars na gamit ang
pangalan ng mga lakwatserang palaka. Pati na rin sa food and cake tasting ay sila
na rin ang nag-asikaso, sa simbahan at sa kung anu-ano pa.

� � � � � � � � � � � Kung hindi lang siguro siya hinimatay baka siya na rin ang
umasikaso ng iba pero pinagbawalan siya ni Allyxel na muntik ng pasabugin ang
hospital ng dalhin siya nito doon. Wala namang masamang nangyari sa baby masyado
lang siyang stress at kailangan pa niyang kausapin ito ng husto dahil kulang nalang
ay magdilim ang buong katawan nito sa maitim na aura na pumalibot dito.

� � � � � � � � � � � Naghire na rin ito ng marami pang wedding planner just to

save her from stress. And now mas naiistress siya sa gusto ni Ayeth na gusto ng
ibang klaseng wedding. What funny is, she is going to wear a wedding dress too,
iyong wedding dress na pinili niya kasi may nahanap itong red na wedding dress at
ito iyong gusto nitong suotin.
� � � � � � � � � � � Weird.

� � � � � � � � � � � Ang mga writers talaga parang baliw lang kung makapangtrip.

Wala namang pakialam si Yael dahil mukhang trip din nitong sakyan ang trip ng
mapapangasawa nito.

� � � � � � � � � � � Mabuti nalang at hindi siya nag-iisa because Rayleigh will

be sharing it with her. SIlang dalawa ang maid of honor samantalang sina Drei,
Yelena at Dane naman iyong bridesmaid.

� � � � � � � � � � � “You look gorgeous.” Puri ni Yxel sa kanya, sabay na kasi

silang pupunta sa simbahan. Magkasama sila everyday dahil inaalagaan siya nito.

� � � � � � � � � � � “Ang weird nga eh, si Ayeth talaga ang gulo.”

� � � � � � � � � � � Tumawa lang ito. “She is an artist Bee, may lisensya siyang

maging baliw at magulo.”
� � � � � � � � � � � “Ganoon? Eh di may certificate din ako na maging baliw at
magulo?” she asked.

� � � � � � � � � � � “Yup, but you need to behave now. Someone will be very happy
today.” Lumabi siya dito and rolled her eyes at him. Someone will be happy, si
Ayeth na talaga. “I don’t want to ruin your lipstick yet Bee so stop pouting today
is a very special day.”

� � � � � � � � � � � “It’s not like we are getting married.” Hindi niya

napigilang sabi, ngumiti lang ito ng makahulugan at hindi na nagsalita. Pagdating
nila sa simbbahan ay nagtaas pa siya ng kilay kasi naman overs kung makabody guard
at police lang sa buong vicinity ng simbahan. Para bang may inaabangan at
binabantayan. Hindi rin naman niya masisisi ang mga ito since ang mga ikakasal ay
hindi naman basta-basta.

� � � � � � � � � � � Napansin niyang kadarating lang din ng bridal car, tinted

ang window kaya hindi niya alam kung nasa loob ba si AYeth. Hindi pa niya nakikita
ang wedding dress nito ayaw daw nitong ipakita kasi daw baka malas. Yup, adik
talaga samantalang siya ay nakapangkasal na. Medyo awkward pero practice na rin ito
dahil pipilitin niya si Allyxel na magpakasal na talaga sila.

� � � � � � � � � � � Nagsipasukan na ang mga tao sa simbahan and she can hear

some wedding bells na. She felt frightened and really excited...
� � � � � � � � � � � Naputol ang sasabihin niya ng may tumabing sa kanyang mga
mata. “Ano-.”

� � � � � � � � � � � “Surprise daw Bee, kailangan mong isuot iyan. Pakulo ng

ikakasal.”

� � � � � � � � � � � “Pakulo talaga ano ba naman ito, paano kung madapa ako?”

� � � � � � � � � � � “Don’t worry hindi kita hahayaang masaktan I promised to

make you happy remember?” tumango siya and then inayos nito ang veil sa mukha niya.
She heard the wedding march,� It might be you ang title ng song the song she
choose siya kasi halos lahat namili ng lahat ng ito no wonder siya ang kinakabahan
at siya din ang nakakaramdam ng wedding jitters.

� � � � � � � � � � � Kumalas ng hawak si Allyxel sa kanya and as automatic

response ay hinanap niya ang kamay nito pero may pumalit sa magkabilang braso niya.
Hindi nalang siya umimik at naghintay ng turn niya sa paglalakad sa aisle. Pakulo
siguro ito ng weird na couples na ikakasal.

� � � � � � � � � � �

Time, I've been passing, time watching trains go by

All of my life lying on the sand, watching seabirds fly

Wishing there would be someone waiting home for me

� � � � � � � � � � � Napangiti siya ng marinig ang lyrics na iyon, tunay kasi
iyon sa kanya. She is wishing na sana may taong darating sa buhay niya at bubuo sa
nawasak niyang puso at pagkatao. Noong una ay hindi niya iyon maamin-amin, may
kanya-kanya naman kasi tayong takot. Nagkataon lang na ang takot niya ay pilit
niyang ibinabaon sa loob-loob niya.

Something's telling me it might be you

It's telling me it might be you all of my life

� � � � � � � � � � � And here goes Allyxel Cash Ventura, so unpredictable. So

sweet and so possessive akala nga niya ay normal nalang dito iyon pero nagkamali
siya. Sa kanya lang pala talaga.

Looking back as lovers go walking past all of my life

Wondering how they met and what makes it last

If I found the place, would I recognize the face?

Something's telling me it might be you

Yeah, it's telling me it might be you

� � � � � � � � � � � She is pretty sure na ito na nga, si ALlyxel na nga ang

hinihintay niya kaya by hook or by crook siya na ang magyayayang magpakasal dito.
Gagamitin niya ang lahat ng tao sa mundo para lang matali ito sa kanya.

So many quiet walks to take

So many dreams to wake

And we've so much love to make

Oh, I think we've gonna need some time

Maybe all we need is time

And it's telling me it might be you all of my life

�

I've been saving love songs and lullabies

And there're so much more no one's ever heard before

Something's telling me it might be you

Yeah, it's telling me it must be you

And I'm feeling it'll just be you all of my life

May be it's you

(It's you)

Maybe it's you

(It's you)

I've been waiting for all of my life

� � � � � � � � � � � Huminto na sila and then she felt someone grabing her arms
gentle at may humawak na doon. Ang tahimik ng buong simbahan, iyong hum nalang ng
song ang naririnig niya. That hit her curiousity especially when she felt a
familiar tingling sensation ng dumapo ang kamay niya sa isa pang kamay. Tinanggal
niya ang suot niyang blind folds and her eyes widened in revelation. Standing
infront of her is Allyxel who is smiling broadly and dashingly at mga katabi niya
ay ang daddy niya at ang mommy niya?

� � � � � � � � � � � Nagkaayos na sila ng mommy niya, she needs closure pero mas

nagulat siya sa nangyayari ngayon.
� � � � � � � � � � � “What’s the meaning of this?”

� � � � � � � � � � � “I want you to be happy anak, I grabbed it to you years ago

and I am giving it back. Ihahatid kita sa happiness mo.” Naluluhang wika ng mommy
niya.

� � � � � � � � � � � “Mom, wala akong maintindihan. Dad, ano baa ng nangyayari?

Allyxel isn’t this Ayeth’s wedding?”

� � � � � � � � � � � “Yuck ha, hindi ko pakakasalan ang lalaking tweety bird na

ito mamumulubi ang bulsa ko sa lakas nitong kumain.” Narinig niyang sigaw ni Ayeth
sa may likod niya. Sa upuan ng mga maid of honor. Ayeth isn’t wearing a wedding
gown like she is expecting her to wear, she is wearing a simple white strapless
dress that hugs her body katulad ng suot ni Rayleigh na nakangiti lang sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Mas lalo naman ako hindi kita pakakasalan, masisira ang

kagwapuhan ko sa iyo ang brutal-brutal mo pa naman bhe.”
� � � � � � � � � � � “Heh!” irap lang ni Ayeth dito. Natawa siya sa pero ng
mapatingin siya sa lalaking may hawak sa kanya ngayon ay bigla siyang binagabag ng
kaba.

� � � � � � � � � � � “Are you ready to tie the bond with me Bee?” nakangiting

tanong nito, his eyes are twinkling pero bakas pa rin doon ang pangamba na baka
umayaw siya. Funny how she knows how he feels when they are together in a short
span of time. “I know I should propose first pero hindi na importante ang proposal
sa ngayon. What matters is being married with you.”

� � � � � � � � � � � “Pero baka hindi matuloy ang kasal natin I mean isinuot ko

ang wedding dress before the wedding, nagkita tayo kahapon at kanina. And today is
August eight, it’s a cursed date, halos lahat ng kasabihan ng mga matatanda ay
binali na natin-.”

� � � � � � � � � � � Idinampi nito ang daliri nito sa mga labi niya. “It’s

intentional Bee, lahat ng iyon ay nasa plano. Ginawa ko ang lahat ng ito to prove
na kahit anong pamahiin pa ang baliin natin, hinding-hindi mababali ang pagmamahal
natin sa isa’t isa. My love for you is enough to face all odds, hindi ako
makakapayag na may mangyayaring masama sa iyo at sa magiging anak natin.”

� � � � � � � � � � � Humikbi siya, “Please don’t let me cry masisira ang make up

ko. Akala ko ako pa ang kailangang magpopropose sa iyo hindi na pala kailangan.
Okay fine, I will marry you kahit hindi mo ako yayain. Tayo na gusto ko ng maging
asawa mo.”
� � � � � � � � � � � Narinig niya ang tawanan ng mga tao na nasa loob ng
simbahan. Pinisil nito ang ilong niya.

� � � � � � � � � � � “Ang kulit mo talaga no wonder masyado kitang mahal.”

� � � � � � � � � � � Buong pagmamahal na dinampian niya ito ng halik sa mga labi

and then giggled as the priest cough. Masyado pa raw maaga sa You may kiss the
bride portion.

� � � � � � � � � � � Binali nila ang mga pamahiin, this is a surprise but not

really surprise wedding dahil kahit siya ang nag-asikaso hindi naman niya akalain
na sa kanila pala ito. Marami pa siyang tanong ang mas mahalaga sa kanya ngayon ay
ang makapagsabi na sila ng--.

� � � � � � � � � � � “I do.” Napatingin siya kay Allyxel, kinurap niya ang

kanyang mga mata kasabay ng pagpatak ng kanyang mga luha. Six years ago siya ang
naunang mag-I DO and she waits for her groom to do his part pero iba ang sinabi
nito, I’M SORRY.

� � � � � � � � � � � Ngayon, hindi siya ang naunang mag-I DO. Allyxel did make
sure na hindi siya maiiwan, na ito ang mauuna at nakasunod siya. He makes her feel
secured and treasured.

� � � � � � � � � � � “Bee.”

� � � � � � � � � � � “Hmn?”

� � � � � � � � � � � “It’s your turn.”

� � � � � � � � � � � “Ah-yeah.. I do.” Sa wakas, the curse was broken.

� � � � � � � � � � � Sa mga story sa movies and novels most of the time, nag-eend

ang mga stories ng isang halik. A kiss of happy ever after, pero sa kanya nag-end
ang story niya hindi lang sa isang halik pero sa isang selyadong kasunduan na
nagtatali sa kanya panghabang buhay sa lalaking mahal niya at mahal din siya.

� � � � � � � � � � � She was hurt.

� � � � � � � � � � � She got frightened.

� � � � � � � � � � � She is weak.

� � � � � � � � � � � She was weak.

� � � � � � � � � � � She rid off her fear.

� � � � � � � � � � � She is happy again.

� � � � � � � � � � � And she is married.

� � � � � � � � � � � He sealed her happiness with a marriage contract.

� � � � � � � � � � � And they will start a new as MARRIED COUPLE. Maybe—no! It’s

not maybe, She and Yxel are really destined to be with each other.

<3 <3 <3

a/n: ayan na ang epilogue, pagtiisan niyo na muna iyan. Yan lang talaga ang nakaya
kong isulat sa sobrang hectic ng schedule ko. Tinapos ko na talaga iyan at ng
masimulan ko na ang MS2, hindi pa ako nakakasulat ng kahit isang chapter dun kaya
tiis2x muna.

na.iistress ako sa watty 2 days na akong hndi maka.log online. sa cp ko mukhang

okay naman kaya dito nalang ako mag.uupdate. Hndi ito edited kaya malala pa sa
malala ang spacing.

Later� na iyong xtra chap.

=================

Extra 1: As husband

EXTRA 1:

� � � � � � � � � � � Kunot-noong napabalikwas siya ng tayo ng mapansin na wala

ang asawa niya sa kanyang tabi. Biglang bumangon ang kaba sa dibdib niya ng hindi
niya makita ito sa loob ng kanilang silid.

� � � � � � � � � � � Mabilis pa sa ala una ng siya ay bumangon at nagsuot ng t-

shirt at tumakbong bumaba sa unang palapag ng bahay.

� � � � � � � � � � � “Bee!” tawag niya sa asawa niyang dalawang buwan ng

nagdadalang tao. Kaso walang sumagot kaya kinabahan na talaga siya, nakita niya ang
katulong nilang stay in sa kanilang bahay na may dalang mga damit na nakatiklop.

� � � � � � � � � � � “Nanay Susan nakita niyo po ba ang asawa ko?” nag-aalalang

tanong niya.
� � � � � � � � � � � “Naku Sir hindi po. Nang magising ako kanina ay walang tao
dito sa ibaba.”

� � � � � � � � � � � Bumalik ulit siya sa kanilang silid at tiningnan ang loob ng

cabinet nila, laking pasalamat niya ng makitang nakahilera pa rin doon ang kanilang
mga damit. Masyado na siyang napaparanoid, hindi naman sila nag-away ng asawa
kagabi at hindi siya nakagawa ng masama nitong nakaraang araw. Hindi talaga siya
gumawa ng masama, anong hirap din kaya ang dinanas niya upang tuluyang maangkin ang
kanyang asawa kaya hindi niya sasayangin ang lahat ng pinagpaguran niya.

� � � � � � � � � � � “Bee!” He opened the restroom pero wala din, hinanap niya

ito sa mga silid pero wala talaga. He grabbed his phone and tried to dial her
number pero nalaman niyang nasa loob lang pala iyon ng silid nila meaning hindi
nito dinala ang cellphone nito.

� � � � � � � � � � � Napasabunot siya ng ulo at napakamot ng batok dahil sinuyod

na niya ang buong bahay nila ay hindi talaga niya matagpuan ang asawa.

� � � � � � � � � � � “Her friends. Tama her friends.” He dialed Bree’s friends

numbers pero nakapatay din. Wala siyang nagawa kundi tawagan ang mga kaibigan niya
he needs help. Kahit suyurin niya ang buong Pilipinas at buong mundo gagawin niya
mahanap lang niya kung saan nagtatago ang kanyang asawa.
� � � � � � � � � � � “Ang aga-aga tumatawag ka, why?” asar na tanong ni Albie na
siyang unang nakasagot sa tawag niya.

� � � � � � � � � � � “Have you seen my wife?” ang pambungad na tanong niya.

� � � � � � � � � � � Sandaling nanahimik ito sa kabilang linya at pumalatak.

“Pambihira ka naman pare ke aga-aga at binuhay mo ang natutulog kong kaluluwa upang
itanong kung nakita ko ang asawa mo? Dude, kapag nakita ko ang asawa mo I swear
hindi mo magugustuhan-.”

� � � � � � � � � � � Pinatay na niya ang tawag dahil wala siyang mapapala sa

pakikipag-usap kay Albie. That’s the main reason why he have doubts giving her
sister to that guy. Normal naman ito pero umaaktong abnormal, sakit na siguro ng
mga taong kagaya ni Albie iyon, only Drei can tame him.

� � � � � � � � � � � Nagdial uli siya ng number and this time si Yael na ang

sumagot. “Dude.” Halatang bagong gising lang din ito.

� � � � � � � � � � � “Have you seen my wife?” pumalatak ito at saka malakas na

tumawa.
� � � � � � � � � � � “Nag-away ba kayo? Bakit ka lalayasan ng asawa mo?”

� � � � � � � � � � � “Hindi kami nag-away paggising ko ay wala na siya sa tabi

ko.”

� � � � � � � � � � � Tumawa ito ng malakas. “I can’t believe it, the great

Allyxel Cash Ventura ay halos magharumintado na dahil hindi nagisnan ang asawa sa
tabi. It’s crazy how love changes a tough lion like you.”

� � � � � � � � � � � He groaned in disbelief, he knew it is hard for them to

understand because they haven’t fell in love yet.

� � � � � � � � � � � “Say that to me once you fell to someone.”

� � � � � � � � � � � “That will never happen.” Seryosong sagot nito.

� � � � � � � � � � � “Coward.”

� � � � � � � � � � � “Suntukan nalang tayo pare.”

� � � � � � � � � � � “Hindi mo masasabi na hindi mangyayari iyon, darating at

darating din ang araw na makikita mo ang soulmate mo. Once you’ll find her you’ll
give her your words, then your body and soul plus your time, your life will depend
on her that it become so hard not to see her and breath her scent. And the thought
of her being hurt is unbearable na gusto mong sa akuin nalang ang sakit.”

� � � � � � � � � � � “Hindi pa ako baliw para saktan ang sarili ko. Tingnan mo

nga ikaw hindi mo lang nakita ang asawa mo-.”

� � � � � � � � � � � “You’ll soon experience it-.” hindi niya natuloy ang

sasabihin ng mapansin si Aling Susana na palapit sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Sir, tumawag po si Maam. Hindi daw po kasi niya makontak

ang cellphone niyo, nasa hospital daw po siya kasi sinugod sa hospital iyong
kaibigan niyang si Ayeth. Nabangga po raw ang sasakyan na minamaneho nito kaya po
napasugod po siya ng wala sa oras.”
� � � � � � � � � � � Alam niyang hindi siya dapat makaramdam ng saya pero knowing
that his wife is safe and sound ay nakapagpabigay ng matinding relief sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Ya-.”

� � � � � � � � � � � “Sino ang naaksidentE?” inilayo niya ang telepono sa teynga

niya dahil pakiramdam niya ang boses ni Yael ay lumabas na sa receiver ng kanyang
telepono.

� � � � � � � � � � � “Si AYeth daw, I don’t know the details.”

� � � � � � � � � � � “Wait? Si Bhe? Bakit?” tumaas ang kilay niya sa sunod-sunod

na tanong nito at napangisi.

� � � � � � � � � � � “Oh nothing I’ll drop the call-.”

� � � � � � � � � � � “No! You said naaksidente si Ayeth malala ba ang lagay niya?
May nangyari bang masama? Is she okay? Where the hell is she right now?” Yael fired
out. Hindi siya sumagot and his grin is up to ears right now. “What the hell
Allyxel bakit ka nananahimik diyan? Answer me damn it!” sigaw nito.

� � � � � � � � � � � “Bakit ka nag-aalala sa fake fiancé mo? Hindi ba hindi na

kayo nagkikita?”

� � � � � � � � � � � “Damn it just answer my question.”

� � � � � � � � � � � Bumuntong-hininga siya. “Malala daw ang lagay ni Ayeth, nasa

kritikal na kondisyon siya. Marami siyang natamong sugat at pasa dahil sa lakas ng
impact ng aksidente. Mahihirapan daw siyang maglakad kaya kailangan niyang
maghospital rest ng isang taon.”

� � � � � � � � � � � Nawala na ito sa linya, baka nahimatay na. Siya naman ay

gumayak na rin at nagmamadaling nagpunta sa hospital kung nasaan ang asawa niya.
Hindi na niya ito matawagan busy na ang linya.
� � � � � � � � � � � Mabilis naman niyang nahanap ang silid ni Ayeth and found
his wife na sinesermunan ang kaibigan nitong naka-cast ang binti at ang braso.

� � � � � � � � � � � “Ano ba ang pumasok sa isip mo at nangarera ka gamit ang

sasakyan mong hindi mapagkakatiwalaan? That is plain stupid Nazareth, sa ating
tatlo ikaw ang pinakamatalino at pinakamatino pero hindi ko akalain na magiging
ganyan ka kagaga.”

� � � � � � � � � � � Napangiti siya sa pamumula nito dahil sa galit, when Bee’s

mad she looks so delectable at really cute.

� � � � � � � � � � � “At dinamay mo pa ang kapatid ng asawa ko kung ano ang

mangyari kay Drei naku hindi ko alam kung paano kita ipagtatanggol sa kuya niyan.”

� � � � � � � � � � � Drei?

� � � � � � � � � � � Papasok na sana siya upang alamin ang kalagayan ng kapatid

ng may biglang tumulak sa kanya. Kunot-noo at nagdugtong ang kilay niya ng makitang
humahangos papasok ng silid si Albie na nakasuot pa ng pajama at itim na sando.
Halatang hindi man lang ito naghanda at basta nalang bumangon at tumakbo papunta
doon.

� � � � � � � � � � � “Where the hell is Allyxandreia?” galit na tanong nito.

� � � � � � � � � � � Napatingin sa kanya si Bee and with just that, nawala ang

lahat ng nasa isip niya. His wife is really beautiful.

� � � � � � � � � � � “Honey.” Tawag nito sa kanya mabilis naman siyang tumabi

dito at hinalikan ito sa labi. “Hindi na kita ginising pa kanina kasi mahimbing ang
tulog mo. Okay ka lang ba?”

� � � � � � � � � � � Tumango siya. “Yes, Bee. I’m cool.” He lied but she will
never knew, or hindi pa ngayon. “What happened?”

� � � � � � � � � � � “Nangarera itong si Ayeth at sumakay si Drei kaya ng

mabangga iyong kotse ay pareho silang nasugatan. Kahit na galos ang natamo ng
kapatid mo still delikado pa rin iyon lalo na sa babaeng ito.”
� � � � � � � � � � � Napahawak ito sa tiyan nito na para bang may iniindang
sakit. Mabilis na dinaluhan niya ito and then he saw her smile and that smile
assure her that she is okay and she will be fine.

� � � � � � � � � � � “Panget! Panget! Hoy huwag kang matulog diyan buksan mo nga

iyang mga mata mo hindi magandang biro iyang pagtulog-tulog mo dito. Huwag kang
dito matulog nakakaasar ka ang panget mo na nga nakakainis ka pang magbiro. Don’t
sleep here, dadalhin kita sa bahay mo sa greenhouse mo basta magising ka lang
diyan.”

� � � � � � � � � � � Gusto niyang matawa sa ginawang pagyugyog ni Albie sa

kapatid niya, tulog mantika kasi iyan hinding-hindi iyan nagigising ng ganyan.

� � � � � � � � � � � “Hoy saan mo dadalhin si Allyxa?” tanong ni Ayeth ng buhatin

itong bigla ni Albie.

� � � � � � � � � “Away, iyong hindi mo siya ipapahamak.” Masamang tiningnan ni

Albie si AYeth at saka tiningnan siya. “I’ll pay for the bills now let me leave
with her.” Walang emosyong sabi nito pero alam niyang nagpapaalam ito. Seeing how
serious Albie is just prove that he treasures her sister so much.

� � � � � � � � � � � Matagal na niyang alam iyon.

� � � � � � � � � � � Matagal na itong nagpaalam sa kanya at sa mga magulang niya.

� � � � � � � � � � � Inaasar man nito palagi ang kapatid niya but deep inside
nagpapansin lang ito. Lumaking kulang sa pansin si Albie but he doesn’t mind dahil
mas gusto nito ang tahimik na mundo. But for the first time when he sees his sister
ay nagkaroon ito ng interes na mapansin ng isang tao.

� � � � � � � � � � � But her sister is so dense and damn too smart for her own
good. Minsan kasi iyong mga pinakamatalinong tao sa mundo ay sila pa ang bobo
pagdating sa mga bagay na ganyan. Kailangan kasi lahat may eksplenasyon eh sa pag-
ibig wala ng eksplenasyon-eksplenasyon, wala na ang lahat kailangan nalang ay ang
pagtitiwala at pag-tanggap.

� � � � � � � � � � � “Honey.” Untag ni Bee sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Hmmn?”

� � � � � � � � � � � “Kailan kaya marerealize ni Drei na mahal siya ni Albie? Do

you think they needs help.”
� � � � � � � � � � � “Oh I can help!” presenta ni Ayeth na nakatayo na although
may crutches at sling sa braso. Isa pa ang babaeng ito walang pakialam sa
nangyayari sa kanya para bang sanay na sanay na sa mga ganitong pangyayari.

� � � � � � � � � � � “Alagaan mo muna ang sarili mo bruha ka naku kapag nalaman

ni Rayleigh iyang nangyari sa iyo patay ka talaga.”

� � � � � � � � � � � Umingos lang ito. “Panget mo! Akala mo nakapag-asawa ka lang

ay tumino ka na ng kaunti gagawa ako ng paraan para maghiwalay kayo.

� � � � � � � � � � � “And that would never happened.” He grinned. Tinaasan lang

niya ito ng kilay mukhang delikado siya sa babaeng ito, knowing this woman she
might do what she wants to do kaya bago pa man may mangyaring hindi maganda
kailangan na niyang pakialam ang lovelife ng mga ito.

� � � � � � � � � � � “At hindi ako papayag na mangyari iyon.”

� � � � � � � � � � � “Sabi ko nga.” Naglakad na ito palabras ng silid nito.

� � � � � � � � � � � “Uwi na tayo ayokong mastress ka makakasama sa lagay mo at

sa baby natin.” Masuyong hinalikan niya ang tungki ng ilong nito.

� � � � � � � � � � � “Bakit ba ang sweet-sweet mo naiinlove tuloy ako sa iyo ng

husto.”

� � � � � � � � � � � “I am lovable Bee.”

� � � � � � � � � � � “Sabi ko nga.” Natatawang ulit nito sa linya ni Ayeth na

hindi nila alam kung nasaan na. Napakapit si Bree sa kanya ng biglang binalibag ang
pinto ng kung sinumang pumasok doon. Isang humahangos na Yael ang pumasok doon
nakapajama pa rin ito at t-shirt mas matino ng kaunti keysa kay Albie.

� � � � � � � � � � � “Nasaan siya?” pa-cool nitong tanong na para bang hindi

bakas sa katawan nito na tumakbo ito kung saan man ito galing. May pawis pa nga
ito.
� � � � � � � � � � � “Sino?” tanong ni Bee na hindi alam kung sino ang tinutukoy.

� � � � � � � � � � � “Siya! Sino pa ba eh di siya okay na ba siya? Nasaan siya?”

� � � � � � � � � � � “Binuhat ng prince charming niya dadalhin daw sa bahay nito

upang alagaan.” Inosenting sagot ng asawa niya. He fought a grin because knowing
how calm Yael looks right now and the way his brows flinch upwards he knew better.
He is far from calm. “Pupunta lang ako sa accounting.” Paalam ng asawa and that’s
left him and Yael.

� � � � � � � � � � � “Shit!” usal nito.

� � � � � � � � � � � “May kakainin ka pa pare.” Nakangising sabi niya.

� � � � � � � � � � � “What?”
� � � � � � � � � � � “Kakainin mo pa iyong sinabi mo sa akin kanina sa telepono.
And by the way before you can do something reckless hindi siya binuhat ng prince
charming niya dahil si Allyxa iyon. Pinuntahan kanina ni Albie iyong sa iyo lumabas
na nakacrutches lang at may sling sa braso.”

� � � � � � � � � � � “Tanga talaga ang babaeng iyon baka mapaano pa iyon.”

� � � � � � � � � � � “Eh di hanapin mo.”

� � � � � � � � � � � “No way!” inilagay nito ang braso sa likod ng ulo nito.

“Hindi ako maghahanap ng babae ako ang hinahanap alam mo iyan.”

� � � � � � � � � � � Umiling nalang siya, because unconsciously Yael just bent

his sacred rule. Hindi naman niya sinabi kung saang hospital nakalagak si Ayeth
pero nalaman at napuntahan nito.

� � � � � � � � � � � “Kakain lang ako nakakagutom pala ang mag-exercise papunta

dito.” At mabilis pang tumakbo palayo sa kanya. Natatawang susundan sana niya ang
asawa na nasa kabilang pinto lang pala.
� � � � � � � � � � � “Mukhang namali ako ng sagot kanina.” Nakangising wika nito.

� � � � � � � � � � � “Nah, it’s okay Bee mas masaya nga iyong paminsan-minsan ay

sini-shake natin sila.”

� � � � � � � � � � � “You know what honey, iyong sa kapatid mo malapit ng mag-end

yong story nila kay Yael naman nagsisimula na. Parang cycle lang no?”

� � � � � � � � � � � “Sa love story Bee hindi naman kailangang matapos iyong isa
bago magsimula iyon sa iba aabutin tayo ng isang daang libong taon kapag nagkataon.
Simultaneous lang naman iyan, noong nagsisimula ang love story natin nagsimula na
rin iyong iba.”

� � � � � � � � � � � “Kaya pala walang katapusan ang mga love stories. Mabuti

nalang at nag-end na iyong sa atin.”

� � � � � � � � � � � “Mali ka, hindi pa nag-eend iyong love story natin. Mas

tamang sabihin na ongoing pa rin ang sa atin like my parents. Their love story will
always be forever on going hangga’t nakakapit pa sila sa isa’t isa. At sa ating
dalawa hindi ako bibitiw sana ganoon ka rin.”
� � � � � � � � � � � “Ang cheesy mo mister, hindi ako bibitiw. Umabot na tayo ng
ganito kalayo kaya hinding-hindi ako bibitiw sa iyo.”

� <3 <3 <3

a/n: okayyy! Nakapasok na rin ako sa watty sa wakas! Minsan pala nakakapagpabigay
din ng stress ang watty lalo na kapag hinndi ka makapag-update agad-agad. Stress sa
school then stress pa sa watty.

Ano ba naman ito! Sa totoo lang hindi naman sa nagrereklamo ako sa work place ko.
Although teaching is not really something I aimed when I was a child but still
naiinlove na rin ako sa profession ko ngayon but knowing that their are some higher
people that are pulling some strings to make their work easier, nakakainis.

� Tao kami at hindi mga display robots na kung ano ang gusto nila ay iyon dapat ang
sundin namin. It seems like nagiging puppet na nila kami, i hate it! Hindi ako
nabuhay sa mundo para lang talian at gawing puppet ng mga taong nasa itaas.
Sasabihin nila sa amin na feel free to express and to voice out pero kapag
nagvovoice out naman kami still hindi nila icoconsider iyong opinion namin because
their opinion still matters.

Wala akong masyadong experienced regarding sa teaching since pangalawang taon ko

palang ito and they spent years as teachers na rin pero hindi naman kami
ipinanganak kahapon na walang alam. Years of experience lang naman ang pinagkaiba
namin ah.

Di bale na nga, basta ang mahalaga ginagawa ko iyong trabaho ko kahit na hindi
talaga kami well-compensated and minsan iyong bonuses namin eh nakukurakot minsan
pero keber lang muna. Kapag nagresign na sila ako ang papalit. hehehe.. lol.
STATUS UPDATE: Kain tayo ng preynch prays.

=================

Extra 2: As Wife

Extra 2: As Wife

� � � � � � � � � � � NAPANGITI siya sa nakitang pagsasama ng pamilya niya at ang

pamilya ng kanyang asawa. Sa totoo lang ay hindi pa rin siya at ease sa malaking
pamilya paano ba naman kasi hindi naman siya nanggaling sa isang malaking pamilya.
Lumaki siya sa papa at kuya at mama niya� at hindi sila ganoon ka-close ng kanyang
mga pinsan.

� � � � � � � � � � � “Hi!” isang may edad na babae na maliit ang nasilayan niya

kaya napangiti siya dahil una niya itong nakilala ng tulungan nito si Allyxel sa
pangungumbinsi sa kanya sa Royale not knowing kapatid pala ito ng mama ni Allyx.

� � � � � � � � � � � “Tita Sabrina.” Aniya dito.

� � � � � � � � � � � “Okay ka lang ba dito?”

� � � � � � � � � � � Ngumiti siya at tumango. “Okay lang po ako.” Nakangiting

saad niya. Wala kasi ang asawa niya busy sa pakikipag-usap ng mga malalayong kamag-
anak at mga dating kaibigan. Sinama siya nito kanina pero tumanggi siya dahil
mabilis na siyang mapagod.

� � � � � � � � � � � “Mabuti naman baka kasi mapaano ka ikaw pa naman ang

magdadala ng tagapagmana ng pamilya.” Tukso nito sa kanya.

� � � � � � � � � � � “Tita naman I don’t want to pressure my child about it.

Gusto kong lumaki siya ng hindi iniisip ang bagay na iyan kung ano ang gusto niya
ay iyon ang sususportahan ko.” Pakli niya.
� � � � � � � � � � � “Hindi mo rin maiaalis na ang lalaking pinakasalan mo ay
isang Ventura. I don’t know if you know how wealthy your husband is but he is
really rich.”

� � � � � � � � � � � Hindi siya nakaimik alam niyang mayaman ang pamilya nina

Allyxel pero hindi niya naisip na mas mayaman pa pala ito. Bigla tuloy siyang
kinabahan sa expectation ng mga nakapaligid sa kanya sa pamilya niya.

� � � � � � � � � � � Kakabuo lang nila ng pamilya, wala pa nga silang dalawang

buwan na kasal pero may ganito ng alalahanin. Napabuntong-hininga siya at napahawak
siya sa impis na tiyan habang nakatitig sa malayo.

� � � � � � � � � � � Kung tutuusin ay hindi naman niya pinangarap ang mga bagay

na ito sa totoong buhay. It is too good to be true para kasing kapag nagbukas siya
ng mga mata ay parang hindi totoo. Parang fake lang na wala talagang Allyxel na
nabubuhay sa mundo niya.

� � � � � � � � � � � “Huwag mo nalang isipin ang sinabi ko Bree tama ka masyado

pang bata iyang nasa tiyan mo. At kahit na nga ako ay hindi ko naiisip na i-
pressure ang mga anak ko lalo na si Caleb. Alam mo naman na namana ng anak kong
iyon ang sakit ko sa puso.”

� � � � � � � � � � � Kambal ang anak ni tita Sab nalaman din niya na may sakit
ito sa puso dati pero gumaling narin. Chloe and Caleb are her babies na ngayon ay
pawang dalaga na at binata. Si Chloe ay nag-aaral na maging dentist at si Caleb
naman ay kasalukuyang nagpapagaling pa dahil katatapos lang ng operasyon nito sa
sakit sa puso.

� � � � � � � � � � � Paano nalang kaya kung may sakit din sa puso ang anak niya?
Makakaya kaya niya ang bagay na iyon? Hindi pa nga niya nagagampanang mabuti ang
pagiging asawa ang maging ina pa kaya? Minsan talaga ay nagiging padalos-dalos siya
sa kanyang mga nagiging desisyon. Kung nabuntis siya at iniwan niya ng tuluyan si
Allyxel ano nalang ang magagawa niya?

� � � � � � � � � � � “Nandiyan na iyong asawa ko Bree iwanan muna kita ha.”

� � � � � � � � � � � “Yes, tita just go on.” Aniya habang siya naman ay nagpunta

sa likod ng bahay ng magarang bahay ng mga Ventura.
� � � � � � � � � � � Napa-upo siya sa ibabaw ng Bermuda triangle at yinakap ang
mga tuhod habang nakatingin sa malayo. Gusto niyang mag-isip, gusto niyang magmuni-
muni muna. Naisip din kasi niya na hindi niya kayang mag-isa. Yes, makakaya niyang
suportahan ang anak niya pero hindi niya kayang ibigay ang lahat-lahat ng bagay na
pwede niyang ibigay.

� � � � � � � � � � � Lumaki siya sa isang pamilya na buo na nasira lang six years

ago, within that six years ay nabago ang mindset niya sa buhay. Ginusto niyang
maging independent, ginusto niyang gawin ang bagay ng mag-isa because she wants to
prove a point. Gusto niyang makita ng lahat na kaya niya kahit wala ni tulong ng
kanyang pamilya and that includes having a child.

� � � � � � � � � � � But now seeing how complicated it is, maglihi pa nga lang ay

halos hindi na niya kayanin pa kahit nandiyan si Yxel paano nalang kaya kung siya
lang mag-isa. Masyado pa namang voracious ang cravings niya ngayon, halo-halo na
puro puti ang sangkap? Hindi niya maaasahan ang mga kaibigan niyang gumising sa
gitna ng gabi upang bilhan siya ng mga pagkaing out of this world.
� � � � � � � � � � � Paano kapag nanganak na siya? Sino ang tutulong sa kanyang
magpush sa loob ng labor room at sino ang yayakap sa kanya at sasabihan siyang ‘you
can do it’? Kapag inaalagaan na niya ang anak niya, magigising siya sa gitna ng
gabi at pinapatahan ang anak niya ng walang katulong. Ayaw niyang ipagkatiwala ang
anak sa ibang tao.

� � � � � � � � � � � Paano kapag nagsimula na itong magsalita ng mama o kaya

naman ay papa. Sino ang tatawagin nitong papa? At sino ang mase-share-an niya ng
saya kapag nagkataon? She doesn’t want to be alone anymore. It is a scary thought.
She never thought that being a wife is this much, kaya ba niya?

� � � � � � � � � � � “Bakit ka nandito Bee? Pinag-aalala mo na naman ako.”

Tiningnan niya ang asawa niya na halatang hinahanap nga siya.

� � � � � � � � � � � Napangiti siya dito. “Nagpapahangin lang ako honey.”

� � � � � � � � � � � “Hey, what’s wrong?” masuyong tanong nito. Nakatitig lang

siya dito, she is really blessed. Hindi lahat ng babae ay magkakaroon ng isang
kagaya nito sa buhay. Siya lang. ANg babaeng pinagpala.
� � � � � � � � � � � “Wala naman.”

� � � � � � � � � � � “You look so down so hindi ako maniniwala kung sasabihin

mong wala naman.” Tumabi ito sa kanya at siya naman ay napayakap dito. Isinubsob
niya ang mukha sa mabangong dibdib ng asawa. Hinagod nito ang buhok niya making her
feel relax.

� � � � � � � � � � � “Ano ba ang nagustuhan mo sa akin Yxel?”

� � � � � � � � � � � He chuckled. “Ano bang klaseng tanong iyan?”

� � � � � � � � � � � “Kasi naman parang hindi ka totoo, unlike others iyong
katulad mo ay iyong mga pangmodel ang hinahanap na babae. Tapos ang daming babae pa
ang nagkakandarapa sa iyo bakit ako? Noong nagsisimula palang tayo hindi ako
kailanman nagkaroon ng problema sa isang babae dahil nakafocus ka lang sa akin.
Don’t you know how I felt right now? Pakiramdam ko hindi ka totoo, wala k aba
talagang babae?”

� � � � � � � � � � � Hinarap siya nito at tinitigan siyang mabuti. “Hindi sa ikaw

ang pinili ko Bee, ikaw ang pinili ng puso ko magkaibang bagay iyon. Sa iyo ako
nainlove kaya sa iyo ako masaya. And yes, marami akong babae but that was before,
when I fell inlove with you wala na akong ibang babaeng nagustuhan pa. Hindi naman
kasi ako indenial I am a straightforward person when I like someone I’ll do
everything to make her mine and that’s what I did to you. Sa iyo ako nag-effort and
nagrisk, sa iyo ako nagpasensya at sa iyo ako naghintay.

� � � � � � � � � � � Alam mong hindi ko ugaling magpasensya at maghintay pero

ginawa ko ang lahat ng iyon sa iyo dahil ganyan kita kagusto. Ganyan kita kamahal,
hindi naman natin kailangang icomplicate ang lahat Bee. Mahal kita at ginawa ko
lang na madali ang love story natin. Hindi na tayo teenagers pa and besides I want
you. And my efforts and risk taking paid off now you are mine and mine alone.”

� � � � � � � � � � � Her heart swell in happiness when he said those words. “Wala

akong ginawa Yxel paano kung hindi ako worth it sa iyo?”
� � � � � � � � � � � “You are more than worth it Bee at may ginawa ka. You take a
risk, you face your fears, you risk your heart to me kaya nga hindi ko sinayang
iyon. I took it and more than willing to take good care of it. You choose me than
being forever alone, you choose to stay with me when you know you are having our
child. You choose to marry me even if you have the chance to runaway. Ang dami mong
ginawa hindi mo lang alam. Alam mo ba kung bakit ako napaparanoid kapag hindi kita
nakikita? Dahil alam kong pwedeng-pwede mo akong iwanan kapag gusto mo. Pwedeng-
pwede kang mabuhay na wala ako sa tabi mo.”

� � � � � � � � � � � Napahigpit ang yakap niya sa asawa niya ng marinig niya ang

takot sa boses nito. All these time she haven’t assured him na hindi siya aalis at
hinding-hindi niya ito sasaktan. Hindi siya gagaya sa mommy niya she would rather
suffer herself that see this man suffer because of her. That’s how much she loves
him, mas higit pa sa pagmamahal niya dati kay Jude. Kay Allyxel ipaglalaban niya
ito kahit kamatayan.

� � � � � � � � � � � “You don’t know Yxel how much you mean for me and waking up
alone and not seeing your face is killing me. Natatakot ako na mawala ka sa akin
nab aka hindi mo na ako mahal na baka marealized mong hindi pala akong nararapat sa
iyo. I am not that great Yxel.”
� � � � � � � � � � � “Hormones, this pregnancy hormones makes you think of really
stupid things. Hindi ko sasayangin ang hirap sa pagkuha ko sa iyo kung pakakawalan
din kita.”

� � � � � � � � � � � “At paano kung hindi ako maging mabuting ina? Paano kung-
kung hindi ko mapalaki ng matino ang anak natin.”

� � � � � � � � � � � “Hindi ka nag-iisa Bee nandito ako iyan ang tandaan mo.

Hindi tayo nabuhay sa mundo na matalino lahat ay natututunan and we are both open
for new learnings and new knowledge. Mahirap sa simula pero masasanay din tayo.
Pagkasilang mo sa panganay natin gagawa ulit tayo ng isa pa-.”

� � � � � � � � � � � “Hep! Magtwo-two months palang ang tiyan ko iyan na agad ang

iniisip mo.”

� � � � � � � � � � � “Masaya kayang gumawa ng baby.” Kinurot niya ito sa pisngi.

� � � � � � � � � � � “Nag-eemote na nga ako dito hahaluan mo pa ng mga dirty
jokes mo.”

� � � � � � � � � � � “Ayokong malungkot ka dahil makakasama iyon sa baby natin at

sa iyo. Bakit ba nag-iisip ka ng mga ganyan?”

� � � � � � � � � � � “Paano ba naman kasi nasabi ni tita Sab na sobrang yaman mo

at ang batang ito ang magiging tagapagmana mo. Ayoko kasing maisip ng anak ko-.”

� � � � � � � � � � � “natin.”
� � � � � � � � � � � “Natin na bata pa lang siya ay nakalatag na ang buong buhay
niya. I want our baby to be free to choose whatever she or he wants to do.”

� � � � � � � � � � � Hinalikan nito ang noo niya. “Ikaw talaga hindi ko alam ang
gagawin ko sa iyo. Hindi ko sasakalin ang anak natin sa responsibilidad kaya relax
lang. Let’s enjoy being a family first and as husband and wife. Nagsisimula pa lang
tayo Bee and I want this to work and working with you is what I see in the future.”

� � � � � � � � � � � She sigh in relief. These pregnancy hormones is indeed

making her crazy. Mabuti nalang at may asawa siyang handang umalalay sa kanya sa
mga oras na tulad nito. Their relationship isn’t perfect but they are both willing
to make it close to reality.

<3 <3 <3

a/n: And this ends our MS1: Destined to be yours. Ang pinakacheesy na story na
naisulat ko sa buong buhay ko. Hahaha.. ako na. Sa mga nagtatanong, yep... kung may
hihintay akong taong darating sa buhay ko gusto ko tulad niya. Tulad ni Allyxel
pero sa watty lang natin siya matatagpuan eh. hehehe... he is a fragment of my
imagination.

Nasa bahay lang ako ngayon at nag-wo-work. Yup, itong mga bring home works.
Tatatpusin ko lang talaga ito and after this i will never bring home work. Mabuti
pa iyong nagcall center ako, ang backclogs ko ay iyong mga kailangang tawagan
pabalik. Dito forever backclogs ako, mas malaki pa ang sweldo ko dati pero ito pa
rin ang pinili ko. Sabi kasi nila for stability.

� Fine.

Hindi ako coward.

Pinasok ko ito pangangatawanan ko rin ito.

Ipapakita ko sa kanila na mas masarap pa ring kumain ng rainbow colored cake keysa
isipin ang mga baluktot nilang paniniwala.

Yup, kain tayo ng rainbow colored cake masarap ito. Hindi ako marunong magbake, the
last time I tried mas matigas pa sa bato iyon. hahahah... kahit aso ko hindi
kinain. Sabi ko nga eh talent ko lang ang kumain.

STATUS UPDATE: PASASALAMAT PORTION!

Salamat sa mga walang sawang nagsupport sa akin since then, simula pa lang noong
one shots palang ang sinusulat ko hanggang sa unti-unti ay may nabuong stories na.
I know medyo matured ang ginagawa kong stories, that's because I want to write
something that isn't intended for the young minds. HIndi na naman ako teenager eh
nakamove on na ako sa teenage kiligs. I don't want to be the next E.L James because
I don't want to be a copy cat. I want to have my own style pero since I am a wide
reader hindi ko alam kung kaninong styles kinukuha ko ang mga ideas ko. Basta halo-
halo nalang siya.

Ang mahalaga ay masaya ako, masaya kayo. Masaya tayong lahat.

PPS: May e-edit lang muna ako. Tapos magpopost na ako ng MS2. HALABYUUU PEOPLE!