ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Αναφορικές ονοματικές
2. >> επιρρηματικές
3. >> παραβολικές ή παρομοιαστικές
4. Συμφωνία αναφορικής αντωνυμίας με όρο αναφοράς
5. Περιπτώσεις έλξης

1. Αναφορικές ονοματικές
 α) προσδιοριστικές, β) παραθετικές – προσθετικές (χωρίζονται με κόμμα από την προσδιοριζόμενη
πρόταση, λειτουργούν αυτόνομα, προσθέτουν νοηματικά στοιχεία)
 Λειτουργούν ως:
 Κύριος όρος
 Ομοιόπτωτος προσδιορισμός
 Ετερόπτωτος προσδιορισμός
 Δοτική προσωπική
 Προθετικό σύνολο
 Εισάγονται με:
 Αναφορικές οριστικές αντωνυμίες (ὅς, ὅσπερ, ὅσος, οἷος, ἡλίκος, ....)
 Αναφορικές αόριστες αντωνυμίες (ὅστις, ὁποῖος, ὁπηλίκος, ....)
 Εκφέρονται (ανάλογα με το περιεχόμενο ή την εξάρτηση) με:
 Εγκλίσεις προτάσεων κρίσης (οριστική, δυνητική οριστική, δυνητική ευκτική)
 Εγκλίσεις προτάσεων επιθυμίας (υποτακτική, υποτακττική + ἄν, ευχετική ευκτική, προστακτική)
 Ευκτική πλαγίου λόγου, ευκτική από έλξη, επαναληπτική ευκτική
Σημείωση: Στις αναφορικές ονοματικές εντάσσονται και κάποιες επιρρηματικές που προσδιορίζουν
επιρρηματικές εκφράσεις τόπου ή τρόπου.
Εισάγονται: με αναφορικά επιρρήματα (οὗ, ᾗ, ὅθεν, ἔνθεν, ὅπου, ὅπῃ, ὅποι, ὁπόθεν.
Παραδείγματα (συντακτικός ρόλος):
o Φίλιππος ἐστίν ὅ,τι ἄν τις εἴποι. (κατηγορούμενο)
o Τούτων Διόμιλος ἦρχεν, ὅς ἦν φυγάς ἐξ’ Ἄνδρου. (παράθεση)
o Οὗτος ἐστίν στρατηγός ὅσων ἀθροίζονται ἐνταῦθα. (γενική ἀντικειμενική)
o Ἐδαπάνησεν ἔλαττον ὧν (= τούτων ἅ) ὁ ἀνήρ αὐτῇ ἔδωκε. (γενική συγκριτική)
o Οἱ λόγοι ἐκεῖνοι παραπλήσιοι ἦσαν οἷς (τούτοις οὕς) καί νῦν ἐπέσταλκε Φίλιππος. (δοτική
ἀντικειμενική)
2. Αναφορικές επιρρηματικές: α) αιτιολογικές, β) τελικές, γ) αποτελεσματικές, δ) υποθετικές –
αοριστολογικές
α) Αναφορικές Αιτιολογικές: μετά από ρήματα ψυχικού πάθους.
 Εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες: ὅς, ὅστις, οἷος (κυρίως)
 Εκφέρονται με εγκλίσεις προτάσεων κρίσης (κυρίως με Οριστική)
Παραδείγματα:
o Οὐκ αἰσχύνεσθε οὔτε θεούς οὔτε ἀνθρώπους, οἵτινες προὔδοτε ἡμᾶς;
o Ἄξιον ἐπαινεῖν τούτους τούς ἄνδρας, οἵ ὑπέρ τῆς πατρίδος ἀπέθανον.
β) Αναφορικές Τελικές: μετά από ρήμα κίνησης, σκόπιμης δράσης ή εκλογής, δηλώνουν το σκοπό της
ενέργειας του ρήματος της προσδιοριζόμενης πρότασης.
 Εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες: ὅς, ὅστις κυρίως
 Εκφέρονται με οριστική μέλλοντα και ύστερα από ιστορικό χρόνο σε ευκτική πλαγίου λόγου σε
μέλλοντα πάλι.
Παραδείγματα:
o Πρεσβείαν πέμπωσιν, ἥτις ταῦτ’ ἐρεῖ.
o Πορεύεσθαι ἡμᾶς δεῖ ὅπου ἕξομεν τά ἐπιτήδεια.
γ) Αναφορικές αποτελεσματικές (συμπερασματικές): Ύστερα από δεικτικές αντωνυμίες
 Εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες: ὅς, ὅστις, οἷος, ὅσος
 Εκφέρονται με εγκλίσεις προτάσεων κρίσης
  Όταν οι αναφορικές αποτελεσματικές προτάσεις ακολουθούν μετά από τις δεικτικές αντωνυμίες τοιοῦτος
και τοσοῦτος εισάγονται με τα οἷος και ὅσος + απαρέμφατο (→ λογικό επακόλουθο της
προσδιοριζόμενης πρότασης)
Παραδείγματα:
o Προκεχωρήκαμεν ἐς τοῦτο ξυμφορᾶς, οἵτινες ἀπωλύμεθα.
o Ἔστι τις οὕτως ἄφρων, ὅστις οἴεται ἄν ἡμᾶς περιγενέσθαι;
o Ὁ δοῦλος τοιοῦτος ἐστίν, οἷος μηδενί δεσπότῃ λυσιτελεῖν.
o Ἡ ναῦς ἔφθασε τοσοῦτον, ὅσον Πάχητα ἀνεγνωκέναι τό ψήφισμα.
δ) Αναφορικές υποθετικές (αοριστολογικές): αναφέρονται σε κάτι αόριστο.
 Εκφέρονται όπως οι υποθετικές
 Εισάγονται με αναφορικές αντωνυμίες και επιρρήματα (ὅς, ὅστις, ὅς ἄν, ὅπου ἄν, ὅποι ἄν, ὅπῃ ἅν
Παραδείγματα:
o Ἅ μή φρονῶ οὔ φιλῶ λέγειν μάτην. (πραγματικό)
o Ὅσοι παῖδες ἡμῶν ἐνθάδε ἦσαν ὑπό τούτων ἄν ὑβρίζοντο. (αντίθετο πραγματικού)
o Ὅν ἄν δωροδοκοῦντα ἴδητε, τοῦτον καί προδότην εἶναι νομίζετε. (προδοκώμενο)
o Οἱ κύνες ὑλακτοῦσιν ὅν ἄν μή γιγνώσκωσι. (αόριστη επανάληψη στο παρόν ή στο μέλλον)
o Τίς μισεῖν δύναιτο ἄν τοῦτον ὑφ’ οὗ εἰδείη καλός τε κἀγαθός νομιζόμενος; (απλή σκέψη)
o Ὅστις ἀντιλέγοι ὑπό τῶν τριάκοντα τότε ἀπέθνησκε. (αόριστη επανάληψη στο παρελθόν)
3. Αναφορικές παραβολικές:
 Δεν αναφέρονται απλώς στον όρο αναφοράς, συγκρίνονται μ’ αυτόν.
 Εισάγονται με ορισμένες αντωνυμίες – επιρρήματα
 Αναφέρονται υποχρεωτικά σε δεικτική αντωνυμία ή επίρρημα
 Η παραβολή εκφράζει: α) ποσό, β) ποιόν, γ) τρόπο
 Ο όρος αναφοράς και το αναφορικό εισαγωγικό αποτελούν το παραβολικό ζεύγος π.χ.:
τόσος → ὅσος, τοιοῦτος → οἷος, τόσῳ → ὅσῳ, οὕτῳ → ὥσπερ, ταύτη → ἧ
 Εκφέρονται με εγκλίσεις προτάσεων κρίσεως, κυρίως με Οριστική. Όταν είναι προτάσεις επιθυμίας
εκφέρονται με υποτακτική. Σπάνια με Ευκτική.
Παραδείγματα:
o Ἡ κρίσις τοιαύτη ἐγίγνετο, οἷον καί ὑμεῖς ἐπίστασθαι.
o Ταῦτα ὑμεῖς οὕτως ὡς βούλεσθε λαμβάνετε.
o Τό πέρας πάντων γίγνεται ὡς ἄν ὁ δαίμων βουληθῇ.
o Πολλῶν ἔλεξε δυσοίστων πόνων ἆθλα (τοιαῦτα) οἷα μηδείς τῶν ἐμῶν φίλων τύχοι. (ευχετική
ευκτική)
o Οἱ Ἀθηναῖοι προσεῖχον τήν γνώμην ὡς οὐ περιοψόμενοι τἆλλά τε καταστησόμενοι ἧ φαίνοιτο
ἄριστα αὐτοῖς. (ευκτική πλαγίου λόγου)
4. Έλξη Αναφορικού
Η αναφορική αντωνυμία κανονικά συμφωνεί με τον όρο αναφοράς στο γένος, τον αριθμό και η πτώση της
καθορίζεται από τη συντακτική της λειτουργία στην πρόταση.
Συχνά η αναφορική αντωνυμία όταν ο προσδιοριζόμενος όρος βρίσκεται σε πτώση ΓΕΝΙΚΗ ή ΔΟΤΙΚΗ δεν
τίθεται σε αιτιατική κατά τη σύνταξη του ρήματος της αναφορικής πρότασης αλλά ακολουθεί την πτώση του
όρου αναφοράς. Αυτό καλείται Έλξη Αναφορικού.
◊ Όταν ο προσδιοριζόμενος όρος είναι δεικτική αντωνυμία κανονικά παραλείπεται αφού προηγουμένως
μεταβάλλει την πτώση της αναφορικής αντωνυμίας.
Παραδείγματα:
o Χρή μεμνῆσθαι τῆς ἀρετῆς ἧς καταλελοίπασι.
o ◊ Ὁ δέ ὧν (= τούτων ἅ) ὑπέσχετο οὐδέν ἔπραξε.
o Τοῖς ὅρκοις οἷς (= οὕς) ὅμωσα ἐμμένειν ἀξιῶ.
o ◊ Ἐβούλοντο ἀντιλέγειν οἷς (= τούτοις ἅ) οὗτος ἔλεγεν.
o ◊ Καί τά ἀρχαῖα προσαπολοῦσι πρός οἷς (= πρός τούτοις ἅ) ἐκτήσαντο. (προθετικό σύνολο της
προσθήκης)
o Περί τῆς ἐμῆς ἱππικῆς, ἧς οὗτος ἐτόλμησε μνησθῆναι πρός ὑμᾶς, οὐ πολύς ὁ λόγος. (ἀντικείμενο)
( φαινομενική ἔλξη)
5. Περιπτώσεις έλξης
α) Αναφορική έλξη και μετάθεση του όρου αναφοράς.
 Όταν ο προσδιοριζόμενος όρος είναι ουσιαστικό κατά την έλξη μετατίθεται από την κύρια στο τέλος
της αναφορικής πρότασης. π.χ.:
o Τούτους ἄρχοντας ἐποίει ἧς κατεστρέφετο χώρας (τῆς χώρας, ἧν ...)
β) Αντίστροφη έλξη
Ο όρος αναφοράς που προτάσσεται της αναφορικής πρότασης έλκεται από την πτώση του αναφορικού
και αφομοιώνεται προς αυτό. π.χ.:
o Τόν ἄνδρα τοῦτον (ἀντί : ὁ ἀνήρ οὗτος), ὅν πάλαι ζητεῖ οὗτος ἐστίν ἐνθάδε.
γ) Αντίστροφη έλξη και μετάθεση όρου αναφοράς
Σπάνια κατά την αντίστροφη έλξη παρατηρείται και μετάθεση του όρου αναφοράς από την κύρια στην
αναφορική πρόταση. π.χ.:
o Εἰς ἥν ἀφίκοντο κώμην, μεγάλη ἐστί (= μεγάλη ἐστί ἡ κώμη, εἰς ἥν ...)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η αναφορική αντωνυμία ὅς, ὅσπερ (σπάνια επιρρήματα) εισάγει κύρια πρόταση όταν:
 Βρίσκεται σε αρχή περιόδου ή ημιπεριόδου
 Νοηματικά αναφέρεται στα προηγούμενα (σπάνια στα επόμενα)
 Δεν υπάρχει άλλη κύρια πρόταση

Αναφορικές ελλειπτικές εκφράσεις:

● Έστιν ὅς, ὅστις = κάποιος ● ὅσον οὔπω = αμέσως μετά ● ἔστιν ὅπως = κάπως
● Οὐκ ἔστιν ὅστις = κανείς ● ἔστιν οὗ, ὅπου, ἵνα = κάπου ● οὐκ ἔστιν ὅπως = με κανένα τρόπο
● Οὐκ ἔστιν ὅστις οὐ = καθένας ● ἒστιν ἧ ὅπῃ = κάπου ● οὐκ ἔστιν ὅπως οὐ = εξάπαντος
● ἔστιν ὅτε = κάποτε ● ἔστιν ἔνθα = κάπου ● ἔστιν ὅποι = προς τα κάπου
● οὐκ ἔστιν ὅτε = ποτέ ● οὐκ ἔστιν ὅπου = πουθενά ● ἔστιν ὅθεν = από κάπου
● οὐκ ἔστιν ὅτε οὐ = πάντοτε ● οὐκ ἔστιν ὅπου οὐ = παντού

ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Να βρεθούν οι αναφορικές προτάσεις και να επισημανθεί α) η εκφορά τους, β) το είδος τους
(ονοματικές, επιρρηματικές) και γ) η συντακτική θέση τους:
1. Κῦρος ἐκέλευε τούς Ἕλληνας, ὡς νόμος αὐτοῖς εἰς μάχην, οὕτω ταχθῆναι.
2. Ἄρξομαι ἐντεῦθεν, ὅθεν* και ὑμεῖς ῥᾷστα ἄν μάθοιτε κἀγώ τάχιστα ἄν διδάξαιμι.
3. Οὕτω ζῶσιν ὥσπερ ἄν οὐδέ δοῦλος ἐβούλετο ζῆν.
4. Εὔχομαι ἐμέ ποιῆσαι ἄξιον κατήγορον τῶν Λεωκράτους ἀδικημάτων, ὅ καί τῇ πόλει συμφέρει.
5. Ἐποιοῦντο διαβάσεις ἐκ τῶν φοινίκων οὕς ηὕρισκον εκπεπτωκότας.
6. Αἱ παρασκευαί καί ἅ ὑμᾶς δεῖ φυλάξασθαι σχεδόν εἴρηνταί μοι.
7. Οὕς ἄν βούλῃ ποήσασθαι φίλους, ἀγαθόν τι λέγε περί αὐτῶν.
8. Οὐδείς οὕτως ἀνόητός ἐστιν, ὅστις πόλεμον αἱρεῖται.
9. Αὐτοί μεταχωρήσατε*, ὅποι βούλεσθε.
10. Ἲτιον δ’ ἦν οὐχ ἡ ὀλιγανθρωπία τοσοῦτον, ὅσον ἡ ἀχρηματία*.
11. Οἱ τύραννοι πλούσιον ὅν ἄν βούλωνται παραχρῆμα* ἐποίησαν.
12. Φίλον, ὅ μέγιστον ἀγαθόν εἶναι φασίν, οἱ πολλοί οὐ κτῶνται.
13. Ὀκνοίην ἄν* εἰς τά πλοῖα ἐμβαίνειν, ἅ ἡμῖν δοίη.
14. Ἐλείπετο* τῆς νυκτός ὅσον* διελθεῖν τό πεδίον* σκοταίους*.
15. Ἒνοχοί ἐσμεν οἵτινές σε οὐχί ἐσώσαμεν.
16. Οὐκ ἄν ἐπιχειροῦμεν πράττειν, ἅ μή ἠπιστάμεθα.
17. Οὕς ἐν τῷ πολέμῳ συμμάχους ἐκτησάμεθα, εἰρήνης οὔσης ἀπολωλέκαμεν.
18. Ὅτῳ δοκεῖ ταῦτα, ἀνατεινάτω τήν χεῖρα.
19. Ἡ Ἀττική ἐστιν οἵα πολλά ἀγαθά παρέχειν.
20. Οὐδείς ἄν γένοιτο οὕτως ἀδαμάντινος, ὅς ἄν μείνειεν ἐν τῇ δικαιοσύνῃ.
21. Ὅσοι ἐξ ἄστεώς ἐστε σκέψασθε.
22. Καίτοι χρή τούς νοῦν ἔχοντας τοιούτους εἶναι κριτάς τοῖς ἄλλοις, οἵων περ ἄν αὐτοί τυγχάνειν
ἀξιώσειαν.
23. Ὅ* δέ ἐνδεέστερον* ἤ ὡς ἐχρῆν* ἐδήλωσε, τοῦτο ἐγώ πειράσομαι διδάξαι.
24. Ὅσῳ δέ τά τῆς πόλεως ἐλάττω* γέγονεν, τοσούτῳ τά τούτων ηὔξηται.
25. Τούτῳ τάς αὐτάς δίκαιον ὑπάρχειν φοράς*, ἅσπερ αὐτός εἰσενήνοχε τοῖς ἄλλοις.
26. Εἰ συμβαίη τοιοῦτόν τι, ὅ μή γένοιτο*, πολλαῖς συμφοραῖς περιπεσούμεθα.
 27. Καί γάρ ἀξιοῦσιν αἱ πόλεις τοῖς ἄρχουσιν, ὥσπερ ἐγώ τοῖς οἰκέταις, χρῆσθαι.
28. Καί ἐγώ πρός αὐτόν ἔβλεπον ὡς ἐροῦντά τι.
29. Πῶς οὐ χρή τιμᾶν τούτους τούς ἄνδρας, οἵ ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας ἀπέθανον;
-----------------------
* 2. από όπου 9. να φύγετε, να πάτε 10. η έλλειψη χρημάτων 11. αμέσως 13. θα δίσταζα, θα φοβόμουν
14. απέμενε – (τόση) ώστε να ... – την πεδιάδα – σκοτάδι (επιρρ. κατηγ.) 23. εκείνο το οποίο – ελλιπέστερα
απ’ ότι έπρεπε 24. όσο λιγότερα, μικρότερα 25. οι ίδιες εισφορές 26. το οποίο μακάρι να μη γίνει

2. Να αναγνωρισθεί το είδος των μεικτών αναφορικών προτάσεων:

1. Τήν μητέρα ἐμακάριζον, οἵων τέκνων ἄτυχε.
2. Πρεσβείαν πέμπωμεν, ἥτις ταῦτ’ ἐρεῖ.
3. Τῷ ἀνδρί ὅν ἄν ἕλησθε πείσομαι.
4. Ὅπου τοσαύτη συμφορά ἐπεγένητο*, πῶς οὐκ εἰκότος ἠθύμουν;
5. Οὐδείς πρός ἡμᾶς οὕτως ἔχει δυσμενῶς*, ὅστις οὐκ ἄν ὁμολογήσειεν ἡμᾶς τῷ πολέμῳ κρατῆσαι.
6. Οἱ τύραννοι πλούσιον ὅν ἄν βούλωνται παραχρῆμα ἐποίησαν.
7. Νόμος αἰσχρός βλάπτει πάντας ὅσοι περ ἄν αὐτῷ χρῶνται.
8. Ἄτοπα λέγεις, ὦ Σώκρατες, ὅς γε κελεύεις ἐμέ νεώτερον ὄντα καθηγεῖσθαι*.
9. Τά μέντοι ἐπιτήδεια ὅπου τις τυγχάνοι*, ἐλάμβανον.
10. Ἀπεκρίνατο ὅτι βουλεύσοιτο περί αὐτῶν ὅ,τι δύναιτο ἀγαθόν.
11. Τοιοῦτος φίλος μοι εἶ, ὦ Σώκρατες, οἷος συλλαμβάνειν* μοι.
12. Ἔδοξε τῷ δήμῳ τριάκοντα ἄνδρας ἑλέσθαι, οἵ τούς πατρίους νόμους συγγράψουσι.
13. Οὐδενί γάρ φασι πολέμιοι ἥκειν, ὅστις μή πολέμου ἐρᾷ*.
14. Οἱ περσικοί νόμοι ἐπιμέλονται ὅπως μή τοιοῦτοι ἔσονται οἱ πολίται, οἷοι πονηροῦ τινος ἐφίεσθαι*.
15. Ναυτικόν παρεσκεύαζον, ὅ,τι πέμψουσιν εἰς Λέσβον.
16. Ὅς ἄν φιλῆται* δήπου ὑπό τινων, ἡδέως τοῦτον οι φιλοῦντες παρόντα ὁρῶσιν.
17. Ἀναμάρτητοι τότε τόν βίον διεζῶμεν ἄν αὐτοί τε καί οἱ ἄλλοι πάντες ὅσοι ὑφ’ ἡμῶν ἤρχοντο.
18. Τῶν βαρβάρων οὕς βουληθείης, θᾶττον ἄν καταστρέψαιο*.
---------------------------
* 4. αφού είχε συμβεί (αιτιολ.) 5. είναι τόσο εχθρικός 8. να κάνω την αρχή 9. τα έβρισκε 11. ώστε να
με βοηθάς 13. εκτός εάν κάποιος αγαπά, επιθυμεί σφοδρά 14. να επιθυμούν 16. όποιος τυχόν αγαπιέται
18. θα υποδούλωνες

3. Να βρεθεί σε ποια από τα παρακάτω παραδείγματα υπάρχει έλξη του αναφορικού και να γραφεί πώς
θα ήταν το αναφορικό χωρίς έλξη:
1. Ὅπλα κτῶνται, οἷς ἀμύνονται τούς ἀδικούντας.
2. Ὡμολογήσαμεν* ἐμμενεῖν ταῖς δίκαις, αἷς ἄν ἡ πόλις δικάζῃ.
3. Λόγοι μήν* εἰσιν ἐν ἑκάστοις ἡμῶν, ἅς ἐλπίδας ὀνομάζομεν.
4. Μάρτυρας ἁπάντων ὧν εἶπον παρεσχόμην.
5. Μή θορυβεῖτε ἐφ’ οἷς ἄν λέγω.
6. Ἐξηλάθητε* ἐκ τῆς πόλεως, ἥν ὑμῖν οἱ πατέρες παρέδοσαν.
7. Τεκμήρια ἁπάντων ὧν μέμνημαι παρέξω.
8. Ὁ δέ ὧν ὑπέσχετο οὖδέν ἔπραξε.
9. Ἐβούλοντο ἀντιλέγειν οἷς οὗτος ἔλεγεν.
10. Τοῖς ἄλλοις οἷς ἔχομεν οὐδέν τῶν ζώων διαφέρομεν.
11. Ταῦτά ἐστι ψυχή καί σῶμα, ἅ χωρίς γυμναστικῆς καί τῆς ἄλλης παιδείας οὐκ ἄν ποτε γένοιτο ἄξια
λόγου.
12. Χρή μεμνῆσθαι τῆς ἀρετῆς ἧς καταλελοίπασι.
13. Συγνώμην ἀλλήλοις ἔχομεν ὧν* τ’ ἐποιήσαμεν ὧν* τ’ ἐπάθομεν.
14. Τούτους ἄρχοντας ἐποίει ἧς κατεστρέφετο* χώρας.
15. Ὧν ἐκτήσω κακῶς ἦρχες.
16. Ἔλαθον τό τῶν Ἀθηναίων ναυτικόν, οἵ ὥρμουν* ἐν τῇ Μαλέᾳ.
17. Τήν οὐσίαν, ἥν κατέλιπε τῷ υἱεῖ, ἀξία ἐστί δέκα ταλάντων.
18. Εἰσφέρει ἕκαστος ἀφ’ ὧν ἔχει.
19. Οἱ αὐτοί νόμοι ἀεί περί τῶν αὐτῶν εἰσι, ὅπερ μέγιστον σημεῖον* νόμων καλῶς κειμένων*.
20. Περί τῆς ἐμῆς ἱππικῆς ἧς οὗτος ἐτόλμησε μνησθῆναι πρός ὑμᾶς οὐ πολύς λόγος.
21. Οἱ θεοί ἔδοσαν ἡμῖν τυχεῖν ὧν ἐνομίζομεν ἄξιοι εἶναι.
 22. Τούτῳ τῷ ἔργῳ ᾧ ἐπιχειρεῖς διανοεῖ τούς νόμους ἀπολέσαι;
23. Εἰς ἥν ἀφίκοντο κώμην μεγάλη ἐστί.
24. Ἀμελῶ ὧν με δεῖ πράττειν.
25. Λακεδαιμονίους ἐτιμωρήσαντο πάντων* ὧν ἐπεποιήκεσαν.
-------------------
* 2. συμφωνήσαμε 3. (μόριο) πράγματι 6. διωχθήκατε 13. και για όσα – και για όσα 14. που
υποδούλωνε 16. αγκυροβολούσαν 19. σημάδι, απόδειξη – που έχουν θεσπιστεί 25. για όλα