6Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΥΟΣΜΟΥ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΘΕΜΑ: ΑΕΡΟΣΤΑΤΟ

ΕΠΙΘΕΤΟ: ΚΟΤΣΑΚΙΝΟΣ

ΟΝΟΜΑ: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ-ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ

ΤΑΞΗ: Α΄ ΤΜΗΜΑ :Α3 ΟΜΑΔΑ: B΄

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2021-2022

 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΙΤΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΕΛΙΔΑ
ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΑ
ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
2
1Ο Η
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ
ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ
3
ΑΝΟΙΚΕΙ
2Ο ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ
3Ο ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
4Ο ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ
5Ο ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

6Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ
ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ
ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ
ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑΣ

7Ο ΧΡΙΣΗΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΗΝ
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
8Ο ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ

9Ο ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

10Ο ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΕΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ

ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ
 1o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ:
Το αερόστατο (έργο) ανήκει στην γενική τεχνολογική ενότητα «μεταφορές-επικοινωνίεςς».
Αυτή η γενική τεχνολογική ενότητα διαιρείται σε δύο υποενότητες, τις μεταφορές και τις
επικοινωνίες.

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ:

Μεταφορά Ονομάζεται γενικά η μετακίνηση επιβατών και διακίνηση φορτίων από έναν τόπο
σε άλλον. Η ανάπτυξη των μεταφορών αποτέλεσε θεμελιώδη παράγοντα για την ανάπτυξη
του πολιτισμού και διευκόλυνε αφάνταστα το εμπόριο και τις συγκοινωνίες. Υπάρχουν τρεις
κατηγορίες μεταφορών, οι χερσαίες, οι θαλάσσιες και οι εναέριες. Πρώτα αναπτύχθηκαν οι
χερσαίες μεταφορές με χαρακτηριστικά μέσα το υποζύγιο, την άμαξα, το τρένο και το
αυτοκίνητο. Χαρακτηριστικά μέσα θαλάσσιων μεταφορών υπήρξαν η σχεδία, το μονόξυλο, η
κωπήλατη βάρκα, το ιστιοφόρο πλοίο και τα σύγχρονα πλοία. Στις εναέριες μεταφορές που
είναι και η νεότερη κατηγορία χαρακτηριστικά μέσα είναι το αερόστατο, το αερόπλοιο, το
αεροπλάνο, το ελικόπτερο και ο πύραυλος.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ:

Οι άνθρωποι επικοινωνούν μεταξύ τους με τις κινήσεις, τον λόγο, την εικόνα και την γραφή.
Κάθε μέρα, κάθε στιγμή, οι άνθρωποι, αλλά και κάθε ζωντανό πλάσμα, επικοινωνούν
ανταλλάσσοντας πληροφορίες. Όλες οι μορφές επικοινωνίας περιλαμβάνουν έναν πομπό,
έναν δέκτη και το μήνυμα που μεταβιβάζεται. Απαραίτητος είναι ένας κώδικας επικοινωνίας
και το μέσον που σήμερα προσφέρει η τεχνολογία. Αν για παράδειγμα δύο άνθρωποι
συζητούν, ο ένας είναι ο πομπός και ο άλλος ο δέκτης. Και φυσικά, όσο διαρκεί η συζήτηση,
οι ρόλοι αυτοί αλλάζουν συνεχώς. Το θέμα της συζήτησης αποτελεί το μήνυμα που
μεταδίδεται μέσο του αέρα και ο κώδικας επικοινωνίας είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν.

Οι επικοινωνίες εξελίχτηκαν από τους αγγελιοφόρους στα σήματα με φωτιά ή καπνό και στη
συνέχεια η επιστολογραφία κράτησε τα σκήπτρα της επικοινωνίας μέχρι την εφεύρεση του
τηλεγράφου. Σήμερα η επικοινωνία διεξάγεται ασύρματα ή δορυφορικά είτε μέσω κινητών
τηλεφώνων είτε μέσω υπολογιστών.

Η ανάπτυξη των μεταφορών και των επικοινωνιών αποτέλεσε ουσιώδη κατάκτηση του
ανθρώπου και σήμερα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του παγκόσμιου πολιτισμού και
οικονομίας.
 2o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ:
Το Αερόστατο είναι ένα πτητικό μέσο, (πτητική μηχανή), ελαφρύτερο από τον αέρα, που αιωρείται
χάρη στην αεροστατική άνωση. Το αερόστατο για τις πτήσεις του χρησιμοποιεί ένα μπαλόνι, με ένα
άνοιγμα στο κάτω μέρος που ονομάζεται στόμα ή λαιμός. Συνδεδεμένο με το μπαλόνι είναι ένα
καλάθι. Τοποθετημένος πάνω από το καλάθι είναι ο "καυστήρας", ο οποίος διοχετεύει μια φλόγα στο
μπαλόνι, που θερμαίνει τον αέρα στο εσωτερικό του. Ο καυστήρας τροφοδοτείται από προπάνιο, ένα
υγροποιημένο φυσικό αέριο που αποθηκεύεται σε ειδικά δοχεία.

ΜΠΑΛΟΝΙ: Τα μοντέρνα αερόστατα κατασκευάζονται συνήθως από ελαφρύ και ισχυρό συνθετικό
ύφασμα. Κατά τη διάρκεια της παραγωγής του, το υλικό κόβεται σε πλάκες, ράβεται και ενώνεται με
ειδικές ταινίες φορτίου, που σηκώνουν το βάρος του καλαθιού. Τα τμήματα, τα οποία τρέχουν από
τον λαιμό προς την κορυφή του αερόστατου, λέγονται αδράχτια. Ένα μπαλόνι μπορεί να έχει από 4
έως 24 αδράχτια. Στην κορυφή του μπαλονιού υπάρχει ένα αλουμινένιο δαχτυλίδι, με διάμετρο
περίπου 30 εκατοστά, στο οποίο δένονται οι ταινίες φορτίου.

ΒΑΛΒΙΔΑ ΔΙΑΡΡΟΗΣ: Στην κορυφή του μπαλονιού υπάρχει συνήθως μια διέξοδος. Αυτή επιτρέπει
στον χειριστή, να απελευθερώσει ζεστό αέρα για να επιβραδύνει την άνοδο ή να αυξήσει το ρυθμό
της καθόδου, συνήθως για την προσγείωση. Μερικά αερόστατα έχουν πλάγιες σχισμές, οι οποίες
όταν ανοίξουν, αναγκάζουν το μπαλόνι να περιστραφεί. Αυτές οι σχισμές είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για
μπαλόνια με ορθογώνια καλάθια, ώστε να διευκολυνθεί το αερόστατο κατά την προσγείωση.

ΚΑΛΑΘΙ: Τα καλάθια είναι συνήθως κατασκευασμένα από λυγαριά ή καλάμι. Αυτά τα υλικά έχουν
αποδειχτεί ότι είναι αρκετά ελαφριά, γερά και ανθεκτικά για πτήση αερόστατου. Το σχήμα τους είναι
συνήθως τετράγωνο ή τρίγωνο.

ΚΑΥΣΤΗΡΑΣ: Η μονάδα του καυστήρα, αναμιγνύει το αέριο με τον αέρα, αναφλέγει το μίγμα, και
κατευθύνει την φλόγα στο στόμα του μπαλονιού. Οι καυστήρες διαφέρουν ανάλογα με την ισχύ.
Είναι στηριγμένοι πάνω από το καλάθι, ώστε ο χειριστής να έχει τον έλεγχο των βαλβίδων τους και να
ρυθμίζει την ένταση της φλόγας. Ο μόνος λόγος που χρησιμοποιείται ο καυστήρας, είναι για να κρατά
το αερόστατο στον αέρα. Απλά με την πρόοδο της τεχνολογίας και την δύναμη των μηχανημάτων
σήμερα, είμαστε εξαιρετικά ακριβείς στο πόσο ψηλά πετάμε. Το αερόστατο μπορεί να κρατηθεί και
10 εκατοστά από το έδαφος, ακόμα κι όταν είναι ανώμαλο. Ο έλεγχος αυτός είναι δυνατός με ριπές
μεγάλης ακριβείας.

ΔΕΞΑΜΕΝΕΣ ΚΑΥΣΙΜΩΝ Οι δεξαμενές καυσίμων είναι κυλινδρικά δοχεία από αλουμίνιο, ανοξείδωτο
χάλυβα ή τιτάνιο, με βαλβίδα στο ένα άκρο για να τροφοδοτούν τον καυστήρα. Μπορεί να έχουν
μετρητή καυσίμου και έναν μετρητή πίεσης. Συνηθισμένα μεγέθη δεξαμενής είναι 10, 15 και 20
γαλόνια. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε όρθια ή οριζόντια στάση και τοποθετούνται μέσα ή έξω
από το καλάθι. Το καύσιμο που συνήθως χρησιμοποιείται είναι το προπάνιο.

ΟΡΓΑΝΑ Ένα μπαλόνι μπορεί να είναι εφοδιασμένο με ποικιλία μέσων για την διευκόλυνση του
πιλότου. Αυτά περιλαμβάνουν συνήθως ένα υψόμετρο, ένα βάριο (όργανο μέτρησης της
κατακόρυφης ταχύτητας), θερμόμετρα για τη μέτρηση της θερμοκρασίας του μπαλονιού και του
περιβάλλοντος. Ένας δέκτης GPS βοηθάει στη γνώση της ταχύτητας και της κατεύθυνσης.
2o ΚΕΦΑΛΑΙΟ
2o ΚΕΦΑΛΑΙΟ
 4o ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΗΚΕ

Παίρνουμε ένα μπαλόνι και το φουσκώνουμε. Με κόλλα χειροτεχνίας κολλάμε κομμάτια

εφημερίδας. Αφήνουμε ένα μικρό κενό, στο οποίο δεν κολλάμε εφημερίδες, στο επάνω
μέρος του μπαλονιού για να μπει μετά η βαλβίδα εξαερισμού και ένα μεγαλύτερο στο κάτω
μέρος του μπαλονιού. Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία ούτως ώστε να δημιουργηθούν
τέσσερις στρώσεις με εφημερίδες. Αφού στεγνώσει καλά σκάμε το μπαλόνι και μας μένει το
εξωτερικό με τα ανοίγματα που έχουμε κάνει.

Στη συνέχεια παίρνουμε ένα κουπάκι από γιαουρτάκι, κόβουμε τον πάτο του και έτσι
δημιουργούμε έναν δακτύλιο. Το κολλάμε στο κάτω μέρος του μπαλονιού για να είναι πιο
ομοιόμορφο το τελείωμα. Κάνουμε τρύπες με τον διακορευτή για να μπορέσουν να
περάσουν τα σύρματα στερέωσης με το καλάθι.

Ήρθε η ώρα να το βάψουμε. Το περνάμε πρώτα ένα άσπρο χρώμα για να γίνει ομοιόμορφο
και στη συνέχεια βάφουμε με ακρυλικά χρώματα. Προκειμένου να δημιουργήσουμε ένα
σχέδιο σε ένα σημείο του μπαλονιού κολλάμε χαρτοπετσέτα.

Παίρνουμε ένα μικρό τετράγωνο καλαθάκι . Στις τέσσερις γωνίες του στερεώνουμε λεπτό
εύκαμπτο σύρμα. Το περνάμε μέσα από τις τρύπες ενός μικρού τετράγωνου πλαστικού
κομματιού και στη συνέχεια το στερεώνουμε στις τρύπες που κάναμε στο κάτω μέρος του
αερόστατου. Το αερόστατό μας έχει συναρμολογηθεί. Τώρα με ένα σπάγκο τυλίγουμε τα
σύρματα που το στερεώσαμε για να γίνει πιο όμορφο και να φαίνονται σαν να είναι σχοινιά.

Στη συνέχεια κολλάμε δύο φλόγες πάνω στο μικρό τετράγωνο πλαστικό κομμάτι και βάζουμε
τη βαλβίδα στο πάνω μέρος του μπαλονιού. Μέσα στο καλαθάκι βάζουμε μια μπαταρία ( για
δεξαμενές καυσίμων).

Στο καλάθι στερεώνουμε ένα σχοινί πρόσδεσης. Στις τέσσερις γωνίες του καλαθιού
στερεώνουμε σάκους έρματος.
 5o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ
Η πρώτη πτήση του ανθρώπου έγινε με αερόστατο. Ήταν 21 Νοεμβρίου 1783, στο Παρίσι, όταν οι
δύο άνδρες , ο μαρκήσιος D, Arlanew και ο Pilatre de Rozier, έγραψαν ιστορία στην αεροναυτική.
Πέταξαν με εκείνο το πρώτο "μπαλόνι", κατασκευασμένο από τους αδερφούς Mongolfier, που
απαιτούσε συνεχόμενη τροφοδοσία του μαγκαλιού για να διατηρήσει την επαρκή ροή θερμού αέρα
μέσα σε μια τεράστια σακούλα, κατασκευασμένη από ύφασμα και χαρτί, πάνω από τα κεφάλια των
αεροναυτών.

Η φήμη του αεροστάτου με θερμό αέρα κράτησε λίγο. Μόλις 11 μέρες μετά από εκείνη την ιστορική
πτήση , έγινε επίδειξη αεροστάτου , που χρησιμοποιούσε το υδρογόνο ως μέσο ανύψωσης. Ο νέος
αυτός μηχανισμός ήταν απλούστερος και έκανε το αερόστατο θερμού αέρα να πέσει στην αφάνεια
για 2 αιώνες.

Επανήλθε στο προσκήνιο στα τέλη της δεκαετίας του '50, όταν η Αμερικανική κυβέρνηση
κατασκεύασε ένα αερόστατο θερμού αέρα , ως μέρος ερευνητικού της προγράμματος.

Η χρήση μοντέρνων χειροποίητων υφασμάτων και πετρελαίου σε φιάλες αποτέλεσε λύση σαφώς πιο
πρακτική και μακράς διαρκείας , σε σχέση με τα υλικά που είχαν αρχικά χρησιμοποιηθεί για την
κατασκευή του αερόστατου, αλλά και για την παραγωγή θερμότητας από τους Montgolfier. Το
αερόστατο θερμού αέρα είχε ξαναγεννηθεί και σήμερα η χρήση του ξεπερνά την αντίστοιχη αυτών με
υδρογόνο ή Ήλιο, με ποσοστό 500/1.

Πριν την επινόηση της Μονγκολφιέρας, όπως ονομάστηκε τότε το αερόστατο, είχαν προηγηθεί
πολλές άλλες προσπάθειες με κατασκευές όμως βαρύτερες του αέρα.

 Ένας αρχαίος λαός στην Μικρά Ασία, οι Μύσοι, χαρακτηρίζονταν "καπνοβάτες", όπου και κατά μία
παράδοση που διασώθηκε, ένας Μυσός άναψε φωτιά εκ της οποίας ο καπνός τον ανύψωσε και τον
μετέφερε στην πατρική του οικία.

 Ο Λεονάρντο ντα Βίντσι σχεδίασε πολλές «μηχανές» και διατάξεις, οι οποίες θα μπορούσαν να
χρησιμεύσουν για πτήση, αλλά δεν υλοποίησε καμία από αυτές. Ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε στα
τέλη του 17ου αι. περιελάμβανε σχέδια για «χάρτινους δράκους» (χαρταετούς στα καθ' ημάς), οι
οποίοι ανυψώνονταν με θερμό αέρα. Έτσι η ιδέα του ελαφρύτερου του αέρα μέσου άρχισε να
καλλιεργείται.

Το 1709 πέτυχε η πρώτη καταγεγραμμένη «πτήση» "ελαφρύτερου μέσου" στην Πορτογαλία: Ο

Βαρθολομαίο Λορέντζο ντε Γκουσμάο, κατασκεύασε ένα μπαλόνι με διάμετρο περίπου 70 εκ. το
οποίο τροφοδοτείτε με το ζεστό αέρα που δημιουργούσε η καύση χόρτων και ξύλων σε ένα μικρό
δοχείο στο κάτω μέρος του. Η επίδειξη ήταν τόσο εντυπωσιακή ώστε ο Γκουσμάο εκλήθη να
επαναλάβει την επίδειξή του στη Λισαβόνα, μπροστά στο βασιλιά, στη μεγάλη αίθουσα υποδοχής
των "Ανακτόρων των Ινδιών". Οι αυτόπτες μάρτυρες μεταβλήθηκαν όμως σε πυροσβέστες, γιατί το
μπαλόνι αυτό ανερχόμενο στη συνέχεια ακούμπησε στις κουρτίνες του ανακτόρου, με αποτέλεσμα να
προκληθεί πυρκαγιά. Ποιος όμως ήταν ο εφευρέτης αυτός που ονομάσθηκε στη συνέχεια "Βοαντόρ"
(=ιπτάμενος) δεν είναι ακριβώς γνωστό. Το πείραμά του αυτό θεωρήθηκε μαγεία! Τα σχέδια και οι
μελέτες του κατασχέθηκαν και κάηκαν από την Ιερά Εξέταση, ο ίδιος δε πέθανε εξόριστος στη
Σεβίλλη.
Το 1782 ο Ναπολιτάνος Τιβέριος Καβάλο παρουσίασε σε μεγάλο κοινό που είχε συγκεντρωθεί στην
έδρα της Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου, μία έκθεσή του στη οποία και βεβαίωνε ότι: "οποιοδήποτε
περίβλημα του οποίου το περιεχόμενο θα ήταν υδρογόνο τούτο θα μπορούσε στον αέρα ν’
ανυψωθεί", παρουσιάζοντας επιτυχή πειράματα με μπαλόνια από έντερα βοδιού. Αναμφίβολα και
αυτή η ιδιοφυΐα της μελέτης και των πειραμάτων διευκόλυνε τελικά τη λύση του προβλήματος που
τόσο καιρό αντιμετώπιζαν τόσοι μελετητές.

 Η πρώτη προσπάθεια κατασκευής και ανύψωσης αερόστατου στον ελλαδικό, υπό τουρκική κατοχή
ακόμα χώρο, έγινε στα Ιωάννινα το 1803, στη αυλή του Αλή Πασά, από κάποιον Έλληνα ονόματι
Παχώμη που καταγόταν από το Συράκο της Ηπείρου, χρυσοχόος στο επάγγελμα. Πλην όμως το
αερόστατο που κατασκεύασε και που έμελλε να επιβιβασθεί ο ίδιος, από κακούς χειρισμούς και
απειρία των βοηθών του αναφλέγει, πριν ν’ αρχίσει να υψώνεται. Το γεγονός αυτό περιέλαβε σε
σατυρικό ποίημά του, εξ 150 στίχων, ο ιατρός του Αλή Πασά και ποιητής Ιωάννης Βηλαράς.
 6o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

EΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ

ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΕ - ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ:
Η αρχή λειτουργίας του αερόστατου βασίζεται στην Αρχή του Αρχιμήδη όπως ισχύει η
άνωση στην αεροστατική.

Συγκεκριμένα το αέριο συμπεριφέρεται ως ρευστό. Έτσι κατά τη μηχανική των ρευστών, στην
αεροστατική συμβαίνει ότι και στην υδροστατική όπου η Αρχή του Αρχιμήδη διατυπώνεται
ως ακολούθως:

"Σε κάθε σώμα που βρίσκεται μέσα σ ’ ένα αέριο εφαρμόζεται δύναμη άνωσης ίση με το
βάρος του αερίου που εκτοπίζεται από το σώμα".

Με απλά λόγια μας λέει ότι αν ένα σώμα βρίσκεται μέσα σε ένα αέριο τότε ασκείται πάνω
του μια δύναμη προς τα πάνω, η άνωση, που είναι ίση με το βάρος του αερίουπου
εκτοπίζεται από το σώμα αυτό.

Έτσι, στην περίπτωση του αερόστατου, η δύναμη που δέχεται προς τα πάνω είναι ίση με το
βάρος του ατμοσφαιρικού αέρα που εκτοπίζει. Όταν γεμίσουμε το μπαλόνι με αέριο
ελαφρύτερο από τον ατμοσφαιρικό αέρα, η δύναμη της άνωσης είναι μεγαλύτερη από το
βάρος του συστήματος μπαλόνι - αέριο και έτσι το αερόστατο ανεβαίνει. Το ίδιο συμβαίνει
και όταν θερμάνουμε τον αέρα μέσα στο μπαλόνι γιατί τότε γίνεται ελαφρύτερος από τον
ατμοσφαιρικό αέρα.

Ως αέριο πληρώσεως χρησιμοποιείται το υδρογόνο, το φωταέριο και το ήλιο.

Μεγάλος φόβος υπάρχει για το αερόστατο υδρογόνου γιατί σε περίπτωση ατυχήματος

υπάρχει κίνδυνος ισχυρής έκρηξης. Αυτή η απειλή έχει αντιμετωπιστεί τοποθετώντας
βαλβίδες ασφαλείας υψηλής πίεσης ή με χρήση ηλίου αντί υδρογόνου, πλην όμως επειδή
αυτό έχει 4πλάσια πυκνότητα παρέχει πολύ μικρότερη άνωση.

Τα αερόστατα θερμού αέρα, διαθέτουν ως ανωστικό σύστημα ένα καυστήρα ή συγκρότημα

καυστήρων, ο οποίος λειτουργεί, χρησιμοποιώντας ως καύσιμο φυσικό αέριο (προπάνιο),
προκειμένου να θερμαίνει τον αέρα εντός του θόλου, θέρμανση η οποία μειώνει την
πυκνότητα και κατά συνέπεια το ειδικό βάρος του αέρα αυτού σε σημείο, ώστε το συνολικό
ειδικό βάρος ολοκλήρου του συγκροτήματος (σκάφους και φορτίου) να υπολείπεται εκείνου
του εξωτερικού ατμοσφαιρικού αέρα, ο οποίος περιβάλλει το αερόστατο, με συνέπεια το
αεροσκάφος αυτό να ανέρχεται εντός της μάζας του περιβάλλοντος αέρα. Εφ' όσον με
θέρμανση συνεχή, το ειδικό βάρος του αεροστάτου διατηρείται μικρότερο του
περιβάλλοντος αέρα, το αεροσκάφος συνεχίζει να ανέρχεται Εάν, πάλι, τα ειδικά βάρη
αεροστάτου και αέρα εξισωθούν τότε το αεροσκάφος διατηρεί σταθερό ύψος και υπό
θεωρητικές συνθήκες απόλυτης άπνοιας, το αερόστατο παραμένει μετεωρούμενο ακίνητο.
Τέλος, εάν ο αέρας εντός του θόλου ψυχθεί μέχρι σημείου, ώστε να καταστεί το ειδικό του
βάρος μεγαλύτερο του ατμοσφαιρικού περιβάλλοντος αέρα, τότε το αερόστατο κατέρχεται.
Αυτή είναι η αρχή λειτουργίας των αεροστάτων θερμού αέρα αλλά και των άλλων
αεροστάτων

Η σφαίρα δεν είναι τελείως κλειστή, γιατί όσο ανέρχεται το αερόστατο, η εξωτερική πίεση
της ατμόσφαιρας μικραίνει και επομένως το αέριο διαστέλλεται. Η διαστολή αυτή του
αερίου θα είχε ως αποτέλεσμα την έκρηξη του αερόστατου.

Υπάρχει και το ημιπλήρες αερόστατο, που η σφαίρα του γεμίζεται κατά τα 9/10 της με
ελαφρό αέριο. Όσο η ανύψωση εξακολουθεί, η ατμοσφαιρική πίεση και η ανυψωτική
δύναμη του αερίου μικραίνουν. Επειδή όμως ο όγκος του αερίου αυξάνει διαρκώς, σύμφωνα
με το νόμο των Μπόιλ - Μαριότ, η ολική ανυψωτική δύναμη του αερόστατου παραμένει η
ίδια, μέχρι το ύψος όπου το αέριο θα καταλάβει ολόκληρη τη σφαίρα. Τώρα η ανύψωση
συνεχίζεται όπως στο πλήρες αερόστατο.

Το αέριο διαστέλλεται και αφού η σφαίρα έχει πλέον γεμίσει, αρχίζει να φεύγει στην
ατμόσφαιρα, οπότε η ανυψωτική του δύναμη ελαττώνεται. Τελικά η άνωση του γίνεται ίση
με το βάρος του και το αερόστατο σταματά. Το ύψος στο οποίο θα σταματήσει λέγεται
"κανονικό ύψος" και εξαρτιέται μόνο από τη χωρητικότητα της σφαίρας. Στην
πραγματικότητα το αερόστατο ξεπερνά το κανονικό ύψος από κεκτημένη ταχύτητα, οπότε
χάνει ακόμα λίγο αέριο και έτσι η άνωση του δεν επαρκεί.

Έτσι τώρα αρχίζει η κάθοδός του ως ημιπλήρες αερόστατο, που συνεχίζεται μέχρι το έδαφος,
γιατί το αέριο συστέλλεται συνεχώς. Για να σταματήσει αυτή η κάθοδος πρέπει να απορρίψει
βάρος και έτσι να ελαφρώσει το αερόστατο. Αυτό γίνεται με την απόρριψη του έρματος, που
έχει μαζί του. Το αερόστατο θα κατέβει οριστικά, αν το βάρος του μετά την απόρριψη του
έρματος, είναι μεγαλύτερο από την άνωση του ή όταν ο αεροναύτης εκδιώξει από τη
βαλβίδα ανάλογη ποσότητα αερίου. Η προσγείωση γίνεται με άγκυρα. Για πτήση σε μικρό
ύψος χρησιμοποιείται σχοινί, που το αφήνουν να σέρνεται στο έδαφος και να αντισταθμίζει
την άνωση, ανάλογα με το μήκος του από τη λέμβο μέχρι τη γη.

Πολύ χρησιμοποιείται σήμερα το "δέσμιο αερόστατο", που αποτελεί θαυμάσιο

παρατηρητήριο για να γίνουν πειράματα και μετρήσεις. Ο πιο συνηθισμένος τύπος δέσμιου
αερόστατου, το αετοαερόστατο, είναι επίμηκες, στο πάνω μέρος του έχει το αέριο και στο
κάτω έχει ατμοσφαιρικό αέρα. Η ευστάθειά του είναι πολύ μεγάλη χάρη σ’ ένα ειδικό
προσάρτημα που έχει στο πίσω μέρος του και μοιάζει με ουρά αετού.
 7o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Τα αερόστατα κατά την ιστορική τους διαδρομή χρησιμοποιήθηκαν για διάφορους
σκοπούς.

Η σημαντικότερη συμβολή τους ήταν ακριβώς η ικανότητά τους να πετούν, αφού έτσι
αποδείχτηκε ότι αυτό το προαιώνιο όνειρο του ανθρώπου ήταν εφικτό.

Καθώς τα αερόστατα δεν έχουν τη δυνατότητα να χαράσσουν την πορεία τους, αλλά
ακολουθούν τον άνεμο, δεν έτυχαν μεγάλης αξιοποίησης σαν μέσα μεταφοράς.

Πολύ σύντομα μετά την πρώτη πτήση του, συνειδητοποιήθηκε η χρησιμότητά του στις
στρατιωτικές επιχειρήσεις, αρχικά σε ρόλους αναγνώρισης και καθοδήγησης πυρών
πυροβολικού (και αργότερα ως μέσο αεράμυνας, κατασκοπείας  αλλά και βομβαρδισμού  με
τη μορφή αερόπλοιων Ζέπελιν). Σε τέτοιους ρόλους συνέχισε να χρησιμοποιείται μέχρι και
τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν για αμυντικούς σκοπούς δεμένα
με συρματόσχοινα σε πυκνές διατάξεις ώστε να εμποδίζουν την πτήση εχθρικών αεροπλάνων
πάνω από κατοικημένες περιοχές.

Τα αερόστατα αποδείχτηκαν εξαιρετικά χρήσιμα και στην επιστήμη. Μια πολύ σημαντική
χρήση των αεροστάτων είναι στη μετεωρολογία και την εξερεύνηση των ανώτερων
στρωμάτων της ατμόσφαιρας, καθώς δίνουν τη δυνατότητα στους επιστήμονες να
ανεβάσουν σε πολύ μεγάλα υψόμετρα όργανα που καταγράφουν τις μετεωρολογικές
συνθήκες ή μετράνε και αναλύουν ατμοσφαιρικά φαινόμενα. Οι πρώτοι επιστήμονες που
ασχολήθηκαν με τα θέματα αυτά κατέγραψαν με επιμέλεια τις θερμοκρασίες του αέρα σε
μεγάλα ύψη, την πίεση, τις ταχύτητες του ανέμου και άλλα φαινόμενα της ανώτερης
στοιβάδας της ατμόσφαιρας, χρησιμοποιώντας αερόστατα. Αργότερα τέτοιου είδους έρευνες
έγιναν σε πολύ μεγάλα ύψη, με μη επανδρωμένα αερόστατα, δηλαδή με ραδιοβολίδες που
μεταφέρονται με αερόστατα και οι οποίες εκπέμπουν συνεχώς στο έδαφος τις ενδείξεις των
οργάνων τους. Ακόμη και σήμερα οι μετεωρολόγοι χρησιμοποιούν τα αερόστατα για
ανεμομέτρηση και ανεμοβόληση.

Εξέλιξη του αερόστατου αποτέλεσε το αερόπλοιο. (Πρώτη ανύψωση του ζέπελιν με

κωδικό όνομα LZ 1 πάνω από τη λίμνη Κονστάνς το 1900)

Ακόμη κάποιοι πρωτοπόροι ερευνητές πρότειναν τη χρήση αερόστατων και αερόπλοιων

για την εξερεύνηση πλανητών και διαστημικών κόσμων. Η NASA χρησιμοποίησε ένα γιγάντιο
αερόστατο νέας τεχνολογίας, στη στρατόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική προκειμένου να
μελετήσει διάφορα κοσμικά φαινόμενα. Ένα άλλο μπαλόνι, τεχνολογίας SPB, εκτοξεύτηκε για
το γύρω του κόσμου, για να συλλέξει σημαντικές πληροφορίες για του επιστήμονες.

Στην κοινωνία μας σήμερα η βασικότερη και συχνότερη χρήση αεροστάτων είναι για
σκοπούς ψυχαγωγίας και αναψυχής. Τα αερόστατα αποτελούν το αγαπημένο χόμπι αρκετών
αεροπλόων, ενώ προσφέρονται σαν ένα ιδανικό μέσο ώστε το κοινό να απολαμβάνει από
ψηλά διάφορα τοπία με εξαιρετική θέα.

Σε πολλά μέρη του κόσμου γίνεται το φεστιβάλ αερόστατου που συγκεντρώνονται

αερόστατα με διάφορα σχεδία και χρώματα. Επίσης τα αερόστατα πρωταγωνιστούν και στον
αθλητικό κόσμο αφού σε πολλά μέρη γίνονται αγώνες αερόστατου και οι κανόνες
διαγωνισμού αναφέρονται κάθε φορά από τη Διεθνή Αεροναυτική Ομοσπονδία.

Ακόμη τα αερόστατα χρησιμοποιούνται και για την προβολή διαφημιστικών μηνυμάτων.

Το γεγονός ότι τα μηνύματα που φέρουν πάνω τους τα αερόστατα είναι εύκολα ευδιάκριτα
από το έδαφος βοηθά πολύ σε όσους θέλουν να διαφημιστούν να το κάνουν με ευκολία
αλλά και με έναν έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να προβληθούν
και πολλά κοινωνικά θέματα.

Επίσης το αερόστατο είναι φιλικό προς το περιβάλλον αφού δεν το ρυπαίνει καθώς το
καύσιμό του είναι θερμός αέρας και δεν εκπέμπει ηχητικούς ρύπους.
 8o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ

Α. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΥΛΙΚΩΝ
Α/Α ΥΛΙΚΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ
1 ΜΠΑΛΟΝΙ 1
2 ΚΟΛΛΑ 1
3 ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ 1
4 ΑΚΡΥΛΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ 4
5 ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ 1
6 ΚΕΣΕΔΑΚΙ ΑΠΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ 1
7 ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΠΟ ΓΚΑΖΑΚΙ 1
8 ΚΑΛΑΘΙ 1
9 ΣΥΡΜΑ 1
10 ΣΠΑΓΚΟΣ 1
11 ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ 1
12 ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΦΛΟΓΕΣ 2
13 ΜΠΑΤΑΡΙΑ 1
14 ΚΟΜΜΑΤΙ ΞΥΛΟ 1
15 ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΣΟΧΑ 1
16 ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΚΑΛΑ 1

Β. ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ
Α/Α ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΧΡΗΣΗ
1 ΨΑΛΙΔΙ ΓΙΑ ΚΟΨΙΜΟ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ
2 ΚΟΠΤΑΚΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΡΜΑ
3 ΠΙΝΕΛΟ ΓΙΑ ΒΑΨΙΜΟ ΜΠΑΛΟΝΙΟΥ
4 ΠΙΣΤΟΛΙ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ ΓΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΤΕΡΕΩΣΗ ΚΑΠΟΙΩΝ ΥΛΙΚΩΝ
 9o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΑΕΡΟΣΤΑΤΟΥ

Α/Α ΥΛΙΚΑ ΚΟΣΤΟΣ

1 ΜΠΑΛΟΝΙ 0,50
2 ΚΟΛΛΑ 2,80
3 ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ 3,00
4 ΑΚΡΥΛΙΚΑ ΧΡΩΜΑΤΑ 5,80
5 ΧΑΡΤΟΠΕΤΣΕΤΑ 0,20
6 ΚΕΣΕΔΑΚΙ ΑΠΟ ΓΙΑΟΥΡΤΙ 0
7 ΒΑΛΒΙΔΑ ΑΠΟ ΓΚΑΖΑΚΙ 0
8 ΚΑΛΑΘΙ 1,50
9 ΣΥΡΜΑ 0,80
10 ΣΠΑΓΚΟΣ 1,50
11 ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ 0
12 ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΦΛΟΓΕΣ 0
13 ΜΠΑΤΑΡΙΑ 0
14 ΚΟΜΜΑΤΙ ΞΥΛΟ 0,70
15 ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΣΟΧΑ 1,00
16 ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΚΑΛΑ 0
ΣΥΝΟΛΟ 17,80
 10o ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ:

www.wikipedia.org

http://www.eballoon.org/history/history

http://www.eballoon.org/balloon/how-it-works.html

http://www.econews.gr/2014/12/30/nasa