Prologue

Prologue

It's been 6 long years.

Ang tagal din pala ng inilagi ko sa ibang bansa. Kamusta na kaya ang mga tao dito
sa Pilipinas? May pagbabago kayang nangyari sa nakaraang anim na taon? O katulad
pa rin ng dati?

Siya kaya?
Ipinilig ko ang ulo ko.

Malamang ay masaya na siya sa babaeng mahal niya ngayon. Dapat maging masaya na
lang ako para sa kanya..

Matapos kong lumabas sa bansa, wala pang dalawang buwan ay kumalat ang malaking
balita.
'The notorious playboy Nero Ferell is now officially dating Cassidy Marian Falcon'
Halos araw araw na akong umiiyak sa balitang ito. Ako ang may kasalanan, ako ang
nagtulak sa kanya para maghanap siya ng iba, ako ang nagtaboy sa kanya.

Anong karapatan kong magpakamatay sa pagiyak kung ako mismo ang dahilan kung bakit
siya naghanap ng iba?

Ipinarada ko na ng maayos ang sasakyan ko.

Today is my nephew's birthday celebration. Sampung taon na si Trevor at si Tyrone,
isinabay na rin sa pagdiriwang na ito ang pagkakapanalo ni Trevor sa isang
international go cart racing competition at ang pagkakapanalo rin ni Tyrone sa
isang horse jumping competition.
I'm so proud of them.

Pagkababa ko ng sasakyan ay bigla na lang tumunog ang telepono ko.

"Hi babe, nasa hotel ka na ba?" salubong sa akin ng tumawag sa akin.

"Yes, I'll see you sa function hall. Siguradong marami na ring tao" sagot ko sa
kanya.

"Sige, malapit na rin ako" sagot ko. Ibinaba ko na ang telepono.

Zebrous Slaine Hotel ang venue ng event. Isa sa pinakakilalang hotel sa Pilipinas.
Pasikat talaga ang mag aamang 'yon.

Nagdiretso na akosa elevator dahil sa ikalabing pitong palapag daw ang function
hall ng event. 28th floor pa lang. Maghihintay pa ako.
Habang naghihintay ako, nagulat na lang ako ng may biglang humalik sa pisngi ko.
"I got you..missy" inirapan ko lang ang lalaking humalik sa akin.

"Umayos ka Ashton Elias Martin" sino ang lalaking kasama ko? Walang iba kundi si
Ashong. Ang kaklase kong mahilig sa kabayo noon at ngayon. Bakit ko siya
kasakasama ngayon? Mahabang kwento.
Inakbayan niya ako habang sabay kaming naghihintay sa pagbaba ng elevator. At nang
sandaling bumukas na ito.

Halos manlaki ang mga mata ko, naramdaman ko rin ang mariing paghawak ni Ashong sa
balikat ko. Kahit natalikod ang lalaking nakikita ko ay kilalang kilala ko siya.

Nero Ferell kissing other girl.

Nakakawit sa kanyang baywang ang mapuputing binting babae habang abala ang mga
kamay nito sa paggulo ng buhok niya. Bahagya ng nakataas ang damit ng babae na
nagpapakita ng napakakinis niyang balat...Nero's hand is in there..
Pakiramdam ko ay kinakapos na ako ng hininga. I never expected this..

Malakas na tumikhim si Ashong at nakuha ang atensyon nila. Mabilis silang

naghiwalay dalawa. Pakinig ko pa ang mahinang paghagikhik ng babaeng kasama ni Nero
Ferell.

Pero halos tumigil ang pagtibok ng aking puso nang sandaling nagtama ang aming mga
mata.

--
VentreCanard

--

This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and

incidents are either the products of the author's imagination or used in a
fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual
events is purely coincidental.

No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any

means, electronic or mechanical, including photocopying, recording or by any
information storage and retrieval system, without written permission from the
author.

Plagiarism is a crime
This story is unedited, so expect typo graphical errors, grammatical errors, wrong
spellings and whatsoever errors. If you're looking for a perfect story, don't
continue reading this. Thanks!

Chapter 1

Chapter 1

Ilang oras na lang ay nasa Pilipinas na ako. Ang bilis din pala ng panahon, parang
kamakaylan lang ako umalis. Ngayon, ito at nagbabalik na ako. Akala ko noon hindi
ko na makukumbinsi pa ang sarili kong magbalik sa sarili kong bansa. Akala ko ay
mawawalan na ako ng lakas para bumalik sa lugar kung saan ako pinanganak.
Oh well, time passes by.
Lumilipas ang mga panahon at nagbabago ang desisyon ng tao. Hindi mo rin pala
masasabi ang mga bagay na gusto mong gawin sa hinaharap. Talagang pabago bago ang
isip ng tao.

Ang tagal din ng anim na taon.

"Florence are you ready?" tanong sa akin ni Kuya Nik.

Kasama ko ngayon sa pag uwi ng Pilipinas si Kuya Nik kasama ang nagugwapuhan kong
mga pamangkin. They attended an international competition, Trevor's in go cart
racing while Tyrone's in horse jumping competition. They both got the 1st place,
kanino pa sila magmamana? Sa Tita lang naman.

"Ready for what?" natatawang pabalik na tanong ko sa kanya. Don't tell me?

"Alam mo kung anong ibig kong sabihin" sagot sa akin ni Kuya Nik.

"Ano ka ba Kuya? I've moved on. Tapos na 'yon, besides he's happy right now"
sinipsip ko ang orange juice na kanina ko pang hindi pinapansin.
Pero sa sulok ng aking mga mata ramdam ko ang mariing pagtitig sa akin ni Kuya na
parang sinusuri ang reaksyon ko. I've moved on. Bakit hindi niya na lang ako
paniwalaan?

"I know you Florence Celestina Almero" sagot niya sa akin saka siya bumalik sa
pagbabasa ng dyaryo.

"Haist. I've changed for six years, you don't know me too well Kuya" I rolled my
eyes on him.

"Bakit? Hindi ka ba namin nakakausap sa loob ng anim ng taon? Lame answer beautiful
cousin. Hindi mo ako maloloko"

"Tsss. Bahala ka na nga Kuya, basta sa akin nagmana ang kambal" narinig ko na lang
ang pagtawa niya sa sinabi ko.
Magkatabi kami ngayon ni Kuya Nik sa upuan. Trevor and Tyrone are busy playing
their gadgets. Kinulbit ko ang lalaking natutulog sa unahang upuan.

"WHAT?" angil na sagot niya sa akin. Kung gaano kasing suplado si Gio noon ay mas
naging triple siya ngayon. Saan kaya ipinaglihi ang pinsan ko na ito?

"Can I borrow your earphones? Hindi ko kasi makita 'yong sa akin"

"May trabaho ka na, wala kang pambili ng earphones?" aba't! Napaka! Talaga.

"Sabi ko hindi ko makita, magpapahiram ka ba o hindi?" dapat pala ay hindi na ako

nagtanong sa kanya. Masama nga palang makipag usap sa bagong gising lalo na kung si
Giovanno Javier Villacorta lang naman.

"Hindi" maiksing sagot niya at bumalik na siya sa pagtulog.

"Ate Florence! Catch!" mabuti at maagap ako, may inihagis lang naman sa akin si
Patrick na earphones.

"Thanks, napakabait mo talaga. Hindi katulad ng iba dyan, mukhang basted na naman
ata" halos sabay sabay na nagtawanan ang mga kabarkada ni Gio sa sinabi ko.

Kasalukuyan kaming nasa himpapawid pauwi ng Pilipinas sakay ng isang private jet
plane. Hindi ito pag aari ng pamilya namin dahil hindi naman kami ganoon kayaman.
Pag aari ito ng isa sa mga kaibigan ni Gio na anak ng may ari ng isang kilalang
airline company sa Pilipinas.
Napapahanga talaga ako sa pinsan ko, sa kabila ng ugali niya ay may naging kaibigan
pa siyang mga milyonaryo.

"Bull's eye! Wag mo naman ipamukha kay Gio, Ate Florence"natatawang sabi ni Lexus.
Isa rin sa kaibigan niya na milyonaryo.

"Fuck you Lexus!" iritadong sabi ni Gio. Halos magtawanan na naman kami.

"Ano ba ang ginawa nyo sa Vegas apat?" namasyal lang ba ang magbabarkadang ito?
Lakas makapamasyal,nakajet plane pa sila.

"Nag exam kaming apat" sagot sa akin ni Lexus.

"Exam for what?" nagtatakang tanong ko sa kanya Halos lahat sila ay hindi nakasagot
sa tanong ko hanggang sa marinig ko ang mahinang pagtawa ni Stefan, ang sponsor ng
jetplane.
"Don't tell me, naniniwala ka kay Lexus Ate?" natatawang sabi ni Stefan. Lumingon
ako kay Lexus na nagpipigil na rin ng tawa.

"Don't talk to them Florence.. hindi sila matinong kausap" singit ni Gio.

"Ang sama nito" nakisali na rin si Patrick.

"Hayaan mo na ang mga RK mong friends, nakakatuwa nga sila" saway ko kay Gio.

"What? RK?" nagtatakang tanong niya sa akin.

"RK?" nakakunot noong tanong ni Lexus.

"Ano 'yon?" tanong din ni Patrick. Bakit hindi nila alam ang RK?

"Haist. RK means Rich Kid" I rolled my eyes. Sabay sabay silang napatango sa sagot
ko.

"Oo nga naman Gio. RK kami" sinakyan ni Patrick ang sinabi ko.

"Swerteng swerte ka sa amin, kapag gusto mong magswimming libre ka na sa kahit sa

anong resort ni Patrick. Pag gusto mong lumipad sa iba't ibang bansa libreng sakay
ka na kay Stefan, kapag pinalayas ka sa inyo libreng libre ka na rin sa kahit anong
hotel namin. Saan ka pa?"
Ako naman ngayon ang napalakas ang tawa at sinabayan pa ako ng mga kabarkada niya,
maging si Kuya Nik ay nakitawa na rin.

"Fuckers" mukhang itinodo na ni Gio ang volume ng earphones niya.

"Wag nyong inaapi ang pinsan ko, madami 'yang second hand na kotse" lalong lumakas
ang tawanan namin sa sinabi ni Kuya Nik.

"Nakakatuwa ang asaran nyong 'yan. May naalala tuloy ako sa inyo" huli na para
bawiin ko ang nasabi ko na. Sabay sabay silang tumigil sa pagtawa dahil sa sa
sinabi ko.

"We're better than them" maiksing sagot ni Gio. Nakuha ko agad ang ibig niyang
sabihin.

"Anim na taon mo na rin silang hindi nakikita Ate Florence..okay ka lang ba?"
tanong sa akin ni Patrick.
"Ofcourse! Ano ba kayo? Ang tagal ng anim na taon. It's not a big deal anymore"
sagot ko sa kanila.

"So, you're going to entertain new suitors? Napatol ka ba sa mas bata Ate? Hahaha.
Let's say 6 years ang tanda mo? He's handsome ofcourse, owned numbers of hotel
inside and outside the country. Tapos model pa, sasagutin mo?" hindi pa ako
nakakasagot sa kanya ay nakatanggap na siya ng batok mula kay Stefan at Patrick.
Natawa na lang ako.

"Are you hitting on my cousin Lexus?" baling sa kanya ni Gio.

"Hindi naman. Ideal woman ko lang si Ate Florence..kayo talaga kung ano ano ang
iniisip nyo" napapailing na lang si Kuya Nik sa mga kaibigan nitong si Gio.

I can't help but to remember those days.

'yong mga unang beses na pinatawa nila ako.'yong mga unang beses na umikot ang mga
mata ko sa mga walang kakwenta kwenta nilang sinasabi. Kamusta na kaya sila? May
kani kanila na kaya silang pamilya? O may mga nagtiyaga kayang mga babae sa kanila?
Haist. Can I still talk to them like the old days?
Naramdaman ko na lang ang marahang paghawak sa akin ng kung sino sa makabila kong
balikat. Napatingala na lang ako. It's Trevor from behind.

"What if he wanted you back Tita?" nagulat ako sa biglaang tanong sa akin ni Trevor

"Trevor!" napasigaw sa kanya ang Daddy niya.

"I'm just stating the possibility Dad" kibit balikat na sagot sa kanya ni Trevor at
naupo na ulit ito.

"Trevor is right Dad, Nero was crazy about her" singit ni Tyrone. Nagugulat ako sa
pinagsasabi ng mga pamangkin ko. Damn! They're just going 10! For pete's sake!
Anong pinagsasabi nila ngayon?

"Was.. was Tyrone. Noon 'yon, he has a girlfriend right now" sagot ko.

"Okay" maiksing sagot sa akin ni Tyrone.

"Trevor, Tyrone. Ang dami nyong alam" saway sa kanila ni Gio.

"Hindi naman basted" mabilis na sagot ni Trevor.

"I don't like second hand cars" sagot din ni Tyrone.

"Anong sabi nyo?!" iritadong tanong ni Gio.

"Tama na 'yan Gio. Sumali ka na lang dito" inismiran lang ni Gio ang kambal bago
siya pumunta sa mga kaibigan niya at nakisali na sa pagbabaraha.

"He's still childish" bulong ko kay Kuya Nik. Tumango lang siya sa akin bilang
pagsang ayon. Siguro ay matagal rin akong nakatulog bago ako ginising ni Kuya Nik
dahil malapit na daw kaming bumaba.
At last nasa Pilipinas na muli ako.

Tinulungan ako ni Gio at ng mga kaibigan niya sa pagdadala ng mga gamit ko hanggang
sa van na gagamitin namin pag uwi. Malaki ang pasasalamat ko dahil tumama sa araw
ng pagbabalik ko ang araw ng pagtatapos ng 'exam' daw nila. Hindi naging hassle ang
pag uwi ko sa Pilipinas.

Labis labis na rin siguro ang naitulong nila sa akin simula't umpisa. Dahil alam ko
sa maliit na paraan ay tumulong din sila para maprotektahan ako noong mga
panahong...
Ipinilig ko ang ulo ko. Hindi ko na dapat iniisip pa ang masamang nakaraan. Haist.

Bumaling ako sa mga kaibigan ni Gio.

"Salamat sa inyo, dumalaw kayo sa bahay minsan ipagluluto ko kayo" lumapad ang mga
ngisi nila sa akin.

"Tatandaan namin 'yan Ate" sagot sa akin ni Lexus.

"Oo naman, salamat Stefan. It's nice riding on your plane" lumapit ako sa kanya at
hinalikan ko siya sa noo. Bigla na lang siyang napatungo at namula. Sa kanilang nga
palang apat ay siya ang pinakabata, he's about 15? He's the cutest among them.

"Bakit siya lang?" reklamo ni Patrick.

"May bayad na ito sa susunod" lumapit ako kay Lexus at Patrick at parehas ko silang
hinalikan sa noo. Halos sabay ang pag ngisi ng dalawa.

"Florence let's go. Baka lalong umasa ang mga 'yan" bored na sabi ni Gio.

"Sige na, ingat kayong tatlo" bahagya pa akong kumaway sa kanila bago sumakay ng
van. Agad nang isinara ni Gio ang van. At nang sandaling nakaupo na ako, nagtaka na
lang ako.

"Bakit tayo siksikang apat dito?" pinaggigitnaan ako ng kambal.

Magkatabi si Tyrone at Gio sa kanan ko. Habang si Kuya Nik ay nasa unahan at
natatawa. Nagulat na lang ako nang sabay akong yapusin ng kambal.

"We missed you Tita Ganda!" halos paulanan nila ako ng sunod sunod na halik sa
pisngi.

"Gosh. Akala ko ay nagbago na kayong dalawa" natatawang sabi ko. Mabilis hinawi ni
Gio ang ulo ni Tyrone sa harapan ko at napapikit na lang ako ng halikan niya ako sa
noo.

"I miss you Ate.." ouch naman. Akala ko iyamot sa akin ang maarte kong pinsan na
ito.

"Mamaya na ako kikiss sayo Florence sa bahay para kumpleto na ang salubong namin
sayo" natatawang sabi ni Kuya Nik.
Napapaiyak naman ako sa ginagawa ng mga ito. Akala ko ay puros mga nagbago na sila,
mukhang mas naging malambing pa sila sa akin.

"I was about to kick that Lexus a while ago" ngusong sabi ni Trevor.

"Nagbibiro lang siya Trevor" sagot ko sa kanya.

"Trevor, Tyrone. Hindi na kayo pwedeng magpababy kay Tita Florence nyo, malalaki na
kayo" biglang sabi ni Kuya Nik.

"Bakit si Tito Gio? Nagpapababy pa siya nong 13 siya" mabilis na sagot ni Tyrone.
Natatawa na naman ako sa usapan nila.
"The fuck? Diba sabi ko sayo wag mo akong tatawaging Tito? Gio na lang! Shit naman.
And what?! Hindi ako katulad nyong dalawa. Anong pababy?!" defensive na sagot ni
Gio. Sabay sabay na kaming nagsitawanan.
How I miss this.

"Haist, mamaya tatabihan ko kayong tatlo sa pagtulog. Don't worry" halos sabay
sumandal sa akin ang kambal at mukhang tuwang tuwa talaga silang katabi ako. Si Gio
ay hindi na nagsalita.

Lumipas ang ilang oras at tumigil muna kami sa isang gasoline station para
magpagasolina at bumili ng tubig. Tulog na ang kambal, pati si Kuya Nik. Bumaba
muna ako para magwashroom at para bumili na rin ng maaari naming makain sa daan.
Papasok na sana ako sa 7 11 nang makuha ang atensyon ko ng isang babaeng mukhang
iritadong iritado sa driver niya.

"Ano ba naman 'yan Manong! Malelate na ako, baka hindi pa ako umabot! Anniversay pa
naman namin! Bakit ngayon pa tayo nasiraan?! I can't wait for another car! Ano
ba?!" nagkibit balikat na lang ako at nagdiretsong pumasok sa 7 11.
Mabilis naman akong nakabili ng mga kailangan namin kaya nakalabas na agad ng 7 11,
pero nag iisang hakbang pa lang ako ay narinig ko na naman ang malalakas na reklamo
ng babae.

"This is shit! Palpak ka naman manong!" nagdiretso na ako sa van at nag aabang na
si Gio. Pero hindi pa man ako nakakapasok ng van ay may narinig akong tumatawag.

"Miss!" napalingon na lang ako sa likuran. Ako ba ang tinatawagan niya? Nagulat na
lang ako nang mabilis nakalapit sa akin ang babae kanina at bigla niyang hinawakan
ang mga kamay ko.

"Dadaan ba ang van nyo sa Mile Twain Hotel? Please miss, pwedeng sumabay?" maluha
luha niyang tanong sa akin. Kahit mukhang stress na stress na siya sa init ng araw
ay tingkad pa rin ang kagandahan niya. She's pretty.
Nilingon ko si Gio'ng nakakunot ang noong nakatitig sa babae. Hindi ba siya
nagagandahan sa kanya?

"Let's go Florence..nagmamadali na tayo" malamig na sabi ni Gio.

"Dadaan ba tayo sa hotel na sinasabi niya?" tanong ko kay sa pinsan ko na biglang

nagbago ng aura. What's the matter?
Hindi niya sinagot ang tanong ko.

"Let's go" anyaya ko sa babae. Dadaan kami, kilala ko ang kilos ni Gio. He might
know this girl. She might be his ex and he's just bitter. Wala naman sigurong
masamang tumulong.
Halos yapusin ako ng babae sa pag anyaya ko sa kanya.
"Thank you so much!" sumakay na kami sa van.
Sa likuran na lang kaming dalawa pumuwesto, habang nasa unahan namin ang tulog na
kambal at si Gio'ng mukhang mainit na naman ang ulo. Tahimik lang din si Kuya Nik.

"Salamat talaga. Mahalaga kasi ang araw na ito sa akin. I can't be late" tumango na
lang sa babae.

My cousins are exchanging meaningful glances. Ano ba ang problema nilang dalawa?
Hindi naman mukhang masamang babae ang pinasakay ko.

"Thank you talaga, kahit bayaran ko na lang ang pagpapasakay nyo sa akin. Bigla na
lang kasing nasira 'yong sasakyan namin. Hindi ako pwedeng malate, importante lang
talaga ang araw na ito" paumanhin niya sa akin

"It's okay, dadaanan din naman namin ang hotel na pupuntahan mo" sagot ko sa kanya

"Thanks. Hmmm, excuse me may tatawagan lang ako.." muli na lang ulit akong tumango
sa kanya.

"Hmmm, hello babe. Happy Anniversary!!" masiglang bati niya sa kausap niya sa
telepono.

"Sorry, hindi ako makakauwi ngayon pero babawi ako for sure"

"Yes, I love you too" malambing na sabi niya. Probably her boyfriend. Napakaswerte
naman ng boyfriend niya, she looked kind, caring and damn pretty.

"Ano ba Nero Ferell? Buong maghapon ako sayo bukas, wag ka ng magtampo" halos
nabingi na ako sa huli niyang sinabi. What? Did I hear it right? What's
wrong..bakit ganito na lang ang reaksyon ng dibdib ko? Bakit parang kumirot ang
dibdib ko? Why my heart is damn beating fast?!

"You're so naughty! Oo na! Yes. I love you more!" bakit sa bawat binibitaw niyang
salita ay parang may pumipiga ng dibdib ko?
Automatiko kong binuksan ang bintana. I need air. I need air. This woman..she's...

"Hmmm, miss?" ayoko na siyang lingunin. Pero wala akong magagawa, tang ina. Ang
lakas ng loob kong magsabi na 'I've moved on' marinig ko lang ang pangalan niya ay
nagwawala na naman ang dibdib ko.

"Nakalimutan ko nga pa lang magpakilala sayo.. I'm Cassidy Marian Falcon...and you
are?" inilahad niya sa akin ang kamay niya na tinitigan ko ng ilang sandali.

"Florence Almero.."
Inabot ko na rin ang kamay niya. Malaki ang pasasalamat ko at hindi nangangatal ang
mga kamay ko.
How's my life? Bakit sinalubong pa ako sa pag uwi ng babaeng minamahal ng lalaking
sobra kong minahal noon..Ang lalaking iniwan ko at..Shit!

"It's nice meeting you Florence..thank you talaga. Isusurprise ko lang talaga ang
boyfriend ko. Anniversary kasi namin" mapait na lang akong ngumiti sa kanya.

His anniversary..

Anniversary which we never had...

--
VentreCanard

Chapter 2

Chapter 2

Halos ibinagsak na ni Gio ang pagsasara ng pinto ng sasakyan.

"I told you! We need to go! Bakit mo pa pinasakay ang babaeng 'yon? Look what
happened? Unang kita ko pa lang sa kanya ay nakilala ko na siyang si Cassidy ni
Nero"

'Cassidy ni Nero' Pakiramdam ko ay kumirot na naman ang dibdib ko.

"It's okay" maiksing sagot ko. Nagtuloy na lang ako ng paglalakad habang hilahila
ang dalawa kong maleta papasok ng bahay ni Kuya Nik. I planned to live alone but
for now, I'll stay here so we can have our sweet reunion.
"Wag na nating 'yong pag usapan pa, nangyari na Gio" saway sa kanya ni Kuya Nik.
Dapat ngayon ay sinasanay ko na ang sarili ko. Maliit lang ang mundong ginagalawan
namin at alam kong anumang oras ay maaaring makasalubong ko silang dalawa. Dapat
sanayin ko na ang magiging reaksyon ko sa mga oras na maaaring makita ko silang
magkasama.

"Ang hirap kasi sayo Florence, sobrang bait mo. That woman can fool you but not me.
She planned this, that witch!" kita ko ang naglalabasan ng mga ugat sa noo ni Gio.
Gusto ko sanang paniwalaan si Gio, kung pwede nga lang sana. But based on Cassidy's
reaction a while ago, it's not scripted. Her actions are genuine and I can see
through her eyes how deeply in love she is. Talagang nagkataon lang at mukhang
gustong isampal sa akin ng maaga ng pagkakataon ang bagay na pinakawalan ko.

"Gio, thanks for your concern. I'm okay, bakit mukhang mas affected ka pa sa akin?"
natatawang tanong ko sa kanya.

"Oo nga naman Tito Gio" sabat ni Tyrone.

"How many times do I need to tell you to stop calling me tito?! Ang tigas ng ulo ng
kambal na ito" sa inis niya ay mas nauna na siyang humakbang papasok sa amin.

"He's so bipolar. A while ago he's kind, sweet then suddenly he's on beastmode.
Napapakain ba ng maaayos ang Tito nyo?" nagbibirong tanong ko sa kambal

"Basted nga lang siya Tita, hindi nagbibiro 'yong si Lexus" sagot ni Trevor.

"Talaga?" mukhang totoong binata na itong si Gio. Sabay na tumango habang nakangisi
ang kambal sa akin.

"Wag kayong masyadong tsismoso ha? Magiging Shokoy kayo. Let's go" nangunot lang
ang mga noo ng kambal sa akin na nginisian ko lang.

Pagkapasok namin ng bahay ay sinalubong kami ng mga katulong na agad kinuha ang mga
bagahe namin. Katulad ng dati ay ganun pa rin ang disenyo ng bahay ni Kuya Nik. A
modern style of house with a small touch of victorian style.
Tanging pintura lang ang nabago. The rest are still the same, from furniture,
paintings and expensive vases. Talagang maalaga sa gamit si Kuya Nik, kung sabagay
ganito iniwan ni Ate Tinay ang disenyo ng bahay. I know Kuya Nik doesn't want to
change any part of this house. Kahit ako man ay mas pipiliin kong hindi ito
galawin.

"Do I still have a room here?" tanong ko kay Kuya Nik.

"Ofcourse! You always have a place in here" lumapit sa akin si Kuya Nik at
hinalikan niya ako sa noo.
"Ang drama mo Kuya!" bahagya ko pa siyang hinampas.

"Tita ganda! You'll sleep with us tonight" tumango ako sa sinabi ni Tyrone.

"Pero bago ang lahat, magluluto muna ako ng dinner natin" masiglang sabi ko sa
kanila. I miss cooking for them.

"Tamang tama, gutom na nga ako Florence.. Namiss ko rin ang luto mo" pagsang ayon
sa akin ni Kuya Nik.

"Ako din!" halos sabay na sabi ng kambal.

"Sige, maupo muna kayo dyan. Just relax and wait..titingnan ko lang kung ano ang
maluluto ko sa kusina" tinalikuran ko na sila at sinimulang humakbang sa kusina.
Simula ng mamuhay akong mag isa sa ibang bansa, mas marami akong natutunan na iba't
ibang luto na talagang ipinagmamalaki ko. At gusto ko itong ipatikim sa
naggugwapuhan kong pamangkin at pinsan.
Ipinusod ko muna ang mahaba at alon alon kong buhok. Mahaba na ulit ito tulad ng
dati at mukhang kailangan ko na ulit itong paputulan. Habang inaayos ko ang mga
gamit ko sa pagluluto ay biglang tumunog ang telepono ko. Someone's calling from
viber. It is unknown number so I didn't mind it at first but when I heard my phone
ring again, I hit the button accept.

"Yes, who's this?" bungad ko.

"It's Elias, Florence..okay lang ang naging biyahe mo?" lakas maka 'Elias' nitong
si Ashong.

"Oh, Hi Elias" maiksing sagot ko dahil abala ako sa paghuhugas ng mga paglalagyan
ko ng mga ingredients.

"Why so cold? Sorry I wasn't able to come along. Pero uuwi na rin ako ng Pinas
okay? So don't be sad baby" umarko ang kilay ko at napabitaw ako sa hinuhugasan ko.

"At kailan mo pa ako naging baby?" narinig ko ang paghalakhak niya sa sinabi ko.
We're close since College and I didn't expect that we'll be this closer during
those years. Years when I left the Philippines.

Flashback

Kasalukuyan kaming nasa Texas, USA para manuod ng live horse race na kinawiwilihan
ni Lolo. Dahil wala naman akong gagawin sa bahay ay naisipan ko siyang samahan
kahit ni maliit na katiting ay wala akong kahilig hilig sa kabayo
And besides, I want so spend more time with my grandfather before he returned to
Philippines.
Unang pagpasok pa lang namin ay marami nang nabati kay Lolo. Mukhang madalas talaga
dito si Lolo dahil halos lahat na lang ata ng nakakasalubong namin ay binabati siya
o talagang exaggerated lang akong mag isip?

"Lolo saan tayo pupuwesto?" nagtatakang tanong ko kay Lolo. Kanina pa kaming lakad
ng lakad.

"Sa VIP tayo apo, dun sa malapit para kitang kita natin" I secretly rolled my eyes.
Wala naman kasi akong pakialam kong sa malapit o sa malayo kami.

Tulad nga ng sinabi niya ay pumuwesto kami sa mas malapit sa race track ng mga
kabayo. Nilingon ko si Lolo na mukhang seryosong seryoso, siguradong malaki ang
itinaya nitong si Lolo. Wag ko lang mababalitaan na pati pamasahe niya pauwi ng
Pilipinas ay itinaya niya na. Dahil ako mismo ang bibili ng kabayo niya na sasakyan
niya pauwi ng Pilipinas.
I hate gambling and I really don't get it why people are getting addicted in this
kind of stuff. In real life there is a big possibility of losing than winning. Sa
madaling salita, sa sugal mas madalas ang talo kaysa sa panalo.
Kaya ako, I won't ever gamble again..Masakit matalo. Napakagat labi na lang ako sa
iniisip ko. Ano ba itong tumatakbo sa isip ko? Damn. Hindi rin nagtagal ay narinig
na ang malakas na announcement na magsisimula na daw ang karera. Halos masigawan
ang lahat ng tao. Sheemsss.

"Omg!!! I hope he'll win this race again!" narinig kong sabi ng isang babae sa
likuran ko.

"Ofcourse! He will win this game! He promised me" I heard the girl giggled

"Promised you? He don't even know you, come on Irish"

"Hmmp! Just shut up" nagtawanan silang dalawa. Sino kayang rider ang pinag uusapan
ng dalawang babaeng ito?

"Apo, dapat manalo tayo dito. May naitaya akong isang milyong dolyar sa karerang
ito" kinakabahang sabi sa akin ni Lolo. Agad akong napanganga sa sinabi ni Lolo.
1 million dollar!! SA SUGAL?!

"Lolo naman!" halos mapasabunot ako sa sarili ko sa sinabi ni lolo.

"Wala na akong magagawa" naiiling na sabi ni lolo. Ano pa ba ang magagawa ko?

"Who's our bet? Which number?" sinuri ko na ang bawat hilera ng mga racer. Shit!

"Number 3 hija, lagi 'yang panalo" sinulyapan ko ang number 3. Shit! Sana manalo
ang isang ito. Napapikit na lang ako ng biglang nag iritan ang mga babaeng nasa
likuran ko. What the hell?
"He waved! He waved on us! OMG!" hindi ko na napigilang hindi lingunin ang mga
babae sa likuran ko. Mga Pilipina! Kaya naman pala!
Mas lalong lumakas ang sigawan ng nagsimula na ang karera. May apat na laps pala
bago malaman kung sino ang mananalo. Halos mapatayo na ako nang mapansin kong
nangunguna na ang number 3! Mananalo pa nga ata kami.

"Lolo! Lolo! Ang galing ng number 3!" ipagpatuloy mo 'yan wag kang magpapalampas.

"Elias baby! Faster! I know you can do this!" halos mahalit na siguro ang boses ng
mga babaeng nasa likuran ko sa kaiirit at kachecheer sa racer na gusto nila.

"Go number 6! I love you!" sigaw ulit ng mga babae.

"Go number 3!!" nakikisigaw na rin ako. Tang ina, hindi biro ang isang milyong
dollar.

"Hey, hey, Lolo. What's happening? Bakit bumabagal ang takbo niya?! Lolo!"
naaalarma na ako. Mas lumalapit na sa kanya ang number 6. Shit! Shit! No no.
Nakakatatlong laps na at malapit na ang number 6 sa number 3. Shit! Bilisan mo pa!

"OMG! Omg! Number 6! Number 6!" halos mapakuyom na ako ng aking kamao nang
makitang sobrang lapit na ng number 6.

"No way! What happened?!" napatayo muli ako. Biglang natumba ang number 3 at ang
unang nakarating sa finish line ay ang number 6.

"Talo tayo apo.." nanlalamyang sabi ni lolo.

"Dinaya tayo!" bakit bigla na lang natumba ang kabayong 'yon?

"Excuse me miss? Walang dayaan, sadyang magaling si Elias" marahas akong lumingon
sa boses na sumagot sa akin. Marunong palang magtagalog, lakas makaenglish.

"I don't need your damn opinion" inirapan ko na lang sila saka ulit humarap kay
lolo.

"Sugal pa more Lolo, baka itinaya mo na rin pati ipapamana mo sa akin" pinitik lang
ako ni lolo sa noo.

"Let's go hija, nagugutom na ako" maglalakad na sana kami paalis ni Lolo nang may
humarang sa amin na tatlong lalaki na hindi na malalayo sa edad ni Lolo. Mga
matatandang sugarol din siguro ang mga ito.

"Sige na Lolo, hihintayin na lang kita sa sasakyan" baka magsisingilan na ang mga
matatanda.

"You have a very beautiful grandaughter" pakinig ko pang sabi ng isa sa kanila.

"Yes, she is" natutuwang sagot ni lolo. Nagkibit balikat na lang ako.
Habang naglalakad na ako palabas ay bahagyang naagaw ang atensyon ko ng isang
kumpulan ng mga tao. Halos mga babae ang naroon at mukhang tuwang tuwa sila sa
pinagkakaguluhan nila.

"Come on girls, don't be so aggressive...you can all kiss me. Hahaha" sa paraan ng
pagtawa niya ay nakilala ko na ang pinagkakaguluhan nila. Why the hell is he here?
Dahil curious ako sa hitsura niya ngayon, humakbang na rin ako sa kumpulan ng mga
babae. Ilang taon ko na ba huling nakita ang lalaking ito? About 2 years ago?
Hinahangaan ko na talaga ang memorya ko, why I can still remember his laugh?
Sadyang lagi ko lang naririnig ang tawa niyang nakakaloko noon kaya mahirap
makalimutan.
Nang sandaling makita ko ang pinagkakaguluhan nila, halos matigilan ako. Bakit
sobrang laki ng pinagbago niya?
Kahit punong puno siya ng lipstick sa mukha ay hindi ko maiwasang hindi humanga sa
kanya. This guy wearing the number 6, ang tumalo sa pusta namin ni Lolo. I didn't
expect that he'll be this gorgeous like this? Kaya naman pala siya
pinagkakaguluhan. Bakit sobrang layo niya noon sa ngayon? And he's aura! Sumisigaw
ng karisma. Shit! Anong kabayo ang nakapagpagwapo sa kanya ng ganito?

"Ashong?" bakit gumandang lalaki ka?

Natigilan siya sa pagtawa at pilit hinanap ng kanyang mga mata ang kinatatayuan ko.
At nang tumama ang mga mata niya sa akin, napahugot ako ng paghinga. Why I felt
intimated? The fuck? He's Ashong Florence!
Nagulat na lang ako nang mabilis niyang hinawi ang mga babaeng nakaharang sa akin.
Hinawakan niya ang makabila kong pisngi na ikinalaki ng mga mata ko. Anong
kalokohan ang pinaggagawa ng Ashong na ito?
Ngayon ko lang siya nakita ng mas malapitan. He has this soft feature, napakaamo
pala ng kanyang mukha.

"Please play with me for a while..." mahinang bulong niya sa akin. Ano daw? Play
what? Naestatwa na lang ako sa kinatatayuan ko nang bigla na lang siyang lumuhod sa
akin.

"Ashong! What are.." hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng susunod niyang halkan
ang tiyan ko.

"How are you my baby? Did you take good care your mommy?" He's talking to my belly
as if there is... What the hell?
"OMG! Elias..no way..." rinig ko ang pagkadismaya ng mga babae sa ginawa ni Ashong.

Panay pa rin ang paghalik ni Ashong sa tiyan ko na parang kami lang dalawa ang tao.
Habang ako ay nanigas na sa kinatatayuan ko, ano ba ang dapat kong gawin? Pwede ko
ba siyang ipahiya? Or I will just stay here and stand? Hindi rin nagtagal ay
nagsimula na silang magsialisan dahil hindi na sila nasisiyahan sa kalokohang
pinaggagawa ni Ashong.
Panay pa rin siya sa pagkausap niya sa tiyan ko.

"Ashong tama na, wala na" saway ko sa kanya.

"Young man, you need to explain this.." nagulat ako sa buong boses na bigla na lang
nagsalita sa harapan ko. Parang robot ang dahan dahang paglingon ni Ashong sa
nagsalita sa likuran niya.
Unang pagtama pa lang ng mga mata ko sa nagsalita ay makikilala kong Daddy siya ni
Ashong at ang babae namang mukhang gulat na gulat sa posisyon namin ay ang Mommy
niya.

"Tang ina.." pakinig kong mura ni Ashong.

"Mali po ang iniisip niyo, hindi po ako buntis" bahagya ko pang sinipa si Ashong
para tumayo na sa posisyon niyang parang tanga.

"We have a decent family hija, hindi ka namin pababayaan. We need to settle this
bago pa lumaki ang tiyan mo" determinadong sagot sa akin ng Daddy niya.
What the fuck is going on?!

"Pa! Mali ang iniisip niyo" sagot ni Ashong pagkatayong pagkatayo niya. He needs to
fix this! Nanahimik lang ako dito. Pero hindi siya pinansin ng kanyang ama.
Agad lumapit sa akin ang Mommy ni Ashong na ikinagulat ko na naman.

"She's very beautiful anak, mas maganda pa siya sa mga litrato niya sa kwarto mo"
hinaplos pa ng Mommy niya ang buhok ko. Pictures?

"I'm glad you got her at last. I'm happy for you son" bahagyang tinapik ng Daddy ni
Ashong ang balikat niya. Naguguluhan na ako sa takbo ng usapan nila.

"Mom, Dad..susunod na lang kami sa inyo may pag uusapan lang kami" mabilis
hinawakan ni Ashong ang kanang kamay ko at hinila na niya ako palayo . Nagpahila na
lang ako sa kanya at nang sandaling alam kong malayo na kami sa mga magulang niya
ay napabulalas na lang ako.

"What the hell Ashong?! Ano ng nangyayari? Napadaan lang ako nagkaleche leche na!
At ano ang pinagsasabi ng parents mo? They seems to know me.." tumigil kami sa
paglalakad at hinarap niya ako.
"You don't get it? I am your long time stalker! Admirer! Akala ko matalino ka?
Hindi mo nakuha ang pinagsasabi ng magulang ko? I like you since we're college! Why
are you here anyway? Bigla ka na lang nawala at ngayon bigla ka na lang
magpapakita? Are you even real? O nag iimagine na naman ako" he was about to reach
my face when we heard someone called my name.

"Florence...?" sabay kaming napalingon ni Ashong sa tumawag sa pangalan ko.

"Nally..?" bigla na lang siyang yumakap sa akin.

"How are you? It's been a while? You're still so beautiful.." kahit siya ay sobrang
ganda pa rin.

"I'm good. Ikaw kamusta ka?" bahagya akong sumulyap sa lalaking kasama niya na may
kulay berdeng mga mata. Shit! Is it real? Sa bagay hindi naman siya mukhang
Pilipino

"Okay lang kami.." mahinang sagot niya sa akin.

"How about them? Okay lang sila...?" nag aalangan pa ako sa tanong ko.

"They're all good..kung si Nero naman ang tatanungin mo. I think he's moving on, he
has someone right now Florence.." lalong humina ang boses niya sa huli niyang
sinabi na parang tinatantsa pa niya kung sasabihin ito sa akin o hindi.
Bigla na namang lumukso ang dibdib ko. He's moving on....He has someone right now.
Nabalitaan ko na may bagong babae na sa buhay na ni Nero, pero iba pa rin pala
kapag sa bibig ito ng alam mong nagsasabi ng totoo.

"I hope ikaw rin Florence..." malumanay na sabi ni Nally. Alam kong malaking
kasalanan ang gagawin kong ito. At hindi ko lubos maisip na maaari kong gawin ang
bagay na ito. Ikinawit ko ang braso ko ay Ashong at mas idinikit ko pa ang sarili
ko sa kanya.

"I'm engaged with him. Nally meet my fiancé Ashton Elias Martin"

Hindi ko akalaing darating ang araw na manggagamit ako ng tao para lamang pagtakpan
ang pagsakit nitong dibdib ko.

And yes, I am 4 years engaged with Ashong.

--
VentreCanard
Chapter 3

Chapter 3

Nakikita ko na naman ang repleksyon ko sa tubig. Mukhang ako pa rin ang Florence ng
nakalipas na anim na taon. Bakit pinipilit ko ang sarili kong baguhin ang kung ano
ako gayong hindi ko naman kaya?

"Florence..baby still there?" nagising ako sa pagkakatulala at mabilis kong pinatay

ang tubig na umaapaw na.

"Oh, I'm sorry Ashong. Nagluluto kasi ako" sagot ko sa kanya sa kabilang linya.

"Naaabala na ba kita? I can call you later"

"No, it's okay" maiksing sagot ko.

"I'll just call you later..I love you.." ilang beses ko na ba itong narinig sa
kanya na kahit kailan ay hindi ko pa nasagot sa kanya.

"Ingat ka dyan Ashong.." tulad ng laging nangyayari, ako ang unang nagpapatay ng
telepono sa aming dalawa.
Napakabuting tao ni Ashong para sa katulad ko. Hindi ko maintindihan kung bakit
niya ako nagustuhan? Kung ganda na rin naman pala ang hanap niya ay hindi na siya
mahihirapang mamili ng mga babaeng nagkakandarapa sa kanya sa States, pero bakit
ako?
Ipinagpatuloy ko muna ang pagluluto. Dahil sanay na sanay na naman ako sa kusina ay
mabilis akong nakatapos ng pagluluto. Tinulungan naman ako ng mga katulong na
ayusin ang buong lamesa para maihain na ng maayos ang mga niluto ko.
Balak ko sanang ipatikim sa kanila ang mga kakaibang luto na natutunan ko sa ibang
bansa pero mukhang namimiss ko na ang lutong pinoy na bihirang bihira kong lutuin.
Adobong baboy na paborito ni Trevor at sinigang na baboy na paborito naman ni
Tyrone.

"Let's eat!" sigaw ko sa mag aamang abala sa panunuod ng tv.

Dahil siguro ay mga gutom na rin sila ay hindi na sila naghintay pa ng ikalawang
tawag. Lahat sila ay nagsiupo na sa lamesa para umpisahan na ang pagkain.

"How about Gio? Should I go upstairs? Baka nagugutom na rin ang isang 'yon" tanong
ko sa mag aamang nagsisimula ng kumain.

"Don't bother Florence..bababa rin 'yon pag nagutom. Just eat with us and start
your stories.." kinabahan ako sa biglaang sinabi ni Kuya Nik. Alanganin na lang
akong umupo at nagsimula na ring kumain.
"Who is this Elias guy Florence?" halos mabilaukan ako sa biglaang tanong ni Kuya
Nik.

"He's my fiancé kuya..." mahinang sagot ko sa kanya. Nanatiling tahimik si Kuya sa

sagot ko at alam kong tahimik rin na nakikinig ang kambal sa usapan namin.
Sa pagkakaalam ko ay aware si Kuya Nik na may fiancé ako sa States. At sa tagal ng
inilagi ko sa ibang bansa ay wala akong narinig na pagtutol sa kanya tungkol sa
bagay na ito.

Oh well, ibang usapan na nga lang kung si Gio dahil napasugod siya sa Las Vegas
nang malamang may fiancé ako.

Flashback
Kinabukasan matapos akong ideklarang buntis ni Ashong sa madla ay nag set ng
meeting ang mga magulang niya. Pag uusap sa pagitan ng Lolo ko at ng parents niya.

Kahit si Lolo ay nagulat dahil sa bilis ng mga pangyayari, bakit nga naman bigla na
lang akong nabuntis? Ilang minuto lang siyang nawala sa tabi ko.
Dahil may tiwala naman sa akin ang Lolo ko, madali kong naipaliwanag sa kanya ang
totoong nangyari pero dahil wala namang tiwala ang mga magulang ni Ashong sa kanya
kailangan pa ng mahabang usapan.

"Ikaw ang may gusto nito Florence..wala nang atrasan" hinawakan niya ang kanang
kamay ko habang nakaharap kami sa pintuan ng library ng Daddy niya kung saan daw
mag uusap usap.

"Thanks Ashong... hindi mo ako pinahiya kay Nally.." nahihiyang sabi ko sa kanya.

"Patas na tayo. Tinulungan mo rin naman ako" maiksing sagot niya. Tumango na lang
ako sa kanya.

"But..it is okay to you? I'm using you Ashong..kahit saang anggulo natin tingnan,
ginagamit kita. Bakit hindi ka man lang tumututol? Hindi man lang kita makitaan ng
pag aalinlangan"
Bahagya siyang ngumiti sa akin na hindi man lang umabot sa kanyang mga mata.

"Ewan. Hindi ko rin alam Florence. Kaysa ibang lalaki pa ang gamitin mo, ayokong
mangyari 'yon. Mas mabuting ako na, gwapo at harmless. Sulit na sulit ka talaga sa
akin" bakit hindi ko magawang ngumiti sa biro niya ngayon.

"You're so kind.."

"Hindi rin" mabilis na sagot niya.

"Pero isa lang ang masasabi ko sayo Florence, sa oras na tumapak na tayo sa loob ng
silid na ito. Gagampanan ko na ang pagiging fiancé ko sayo."
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya.

"I might help you to forget him or I might replace him in your heart" sana nga
Ashong..
Nang sandaling pumasok na kaming sabay ni Ashong ay kitang kita ko ang gulat na
mukha ni Lolo lalo na nang makita niyang magkahawak kami ni Ashong ng kamay.

"Apo?" nagtatakang tanong ni lolo.

"Lolo..si Ashong po..I mean si Ashton Elias Martin, my boyfriend" kita ko ang
paglapad ng mga ngiti ng magulang ni Ashong habang si Lolo naman ay mukhang
naguguluhan.

"Excuse me, but can I talk to my granddaughter privately?" tumango ang mag asawa sa
Lolo. Lumapit sa akin si Lolo at kinuha ang kamay ko.

"Just a moment" pagpapaalam ko sa pamilya ni Ashong. Sa may puno kami ng hagdan

tumigil ni lolo.

"Can you explain what's happening apo? Bakit naging boyfriend mo ang binatang 'yon?
Do you even know him that well?" halos hindi ko maipinta ang mukha ni Lolo, alam
kong naguguluhan siya.

"Lolo, he's my classmate during college. Sinagot ko na siya, afterall ang tagal na
ng huli akong nakaboyfriend. I think I need new relationship" pinilit kong
pasiglahin ang boses ko kay Lolo.

"You are no longer in love to that Ferell hija?" pinakatitigan ako ni lolo sa
tanong niya.

"Ofcourse Lolo! It's been 2 years, Ashong is my new love"

"Hija, ayokong gumagamit ka ng tao. Alam mong may taong masasaktan kapag
pinagpatuloy mo ang gusto mong mangyari" nagbingi bingihan na lang ako sa sinabi ni
Lolo. Alam kong maaari kong masaktan si Ashong sa gagawin kong ito.
Pero ayokong magmukhang kawawa, ayokong magmukha akong miserable gayong ako naman
ang nang iwan. Dapat may masasabi akong pruweba na maayos na muli ako at hindi ko
pinagsisihan ang mga desisyon ko.
At para mangyari 'yon ay kailangan ko ang tulong ni Ashong, siya lang ang
pinakamalapit na taong pwedene tumulong sa akin. Sa mga panahong magkakasama kami,
pipilitin kong ibaling sa kanya ang lahat. Baka tama nga siya at baka makalimutan
ko na ang lalaking iniwan ko ng dahil sa tulong niya. Hindi naman masamang mahulog
kay Ashong dahil napakabuti niyang tao sa kabila ng kanyang mga kalokohan.
Nang araw din 'yon ay binigay na sa akin ni Ashong ang singsing ng kanyang ina na
pinagpasapasahan na daw ng ilang henerasyon. Pilit ko itong tinanggihan pero wala
pa rin akong nagawa sa pamimilit ng kanyang mga magulang kaya tinanggap ko na ito.

--

Natigil ako sa pag alala nang mga pangyayari ng aking nakaraang ilang taon nang
marinig ko ang boses ni Gio.

"May gusto ka na ba sa Elias na 'yon?" biglang tanong ni Gio na kapapasok pa lang

sa kusina.

"He's handsome, talented and kind. Who wouldn't like him?" sagot ko kay Gio na
nagsasalin ng tubig sa baso.

"Siya ba 'yong magaling sa horse racing tita?" tanong sa akin ni Tyrone.

"Yes, he is" sagot ko kay Tyrone.

"I like him then" mabilis na sabi ni Tyrone.

"You're such a bias, malamang ay gugustuhin mo siya dahil parehas kayong amoy
kabayo" biglang sabi ni Trevor. Sinamaan siya ng tingin ni Tyrone.

"Palibhasa hindi ka marunong sumakay ng kabayo. I can drive your car, I just don't
want to compete on you. Baka makaiyak ka pa" mayabang na sabi ni Tyrone na
ikinagasumot ng mukha ni Trevor.

Dati ay laruan lang ang pinag aawayan ng dalawang ito. Tsss, they've grown up.

"Anong sabi mo?" angil ni Trevor kay Tyrone.

"Trevor, Tyrone. Tumigil na kayong dalawa" saway ng Daddy nila na nakapagpatahimik

sa sagutan nilang dalawa.

"Tsss" pakinig kong ismid ni Gio.

"By the way Florence, we'll be having a party next week"

"Ofcourse! I know, birthday lang naman ng paborito kong mga pamangkin" hinding
hindi ko makakalimutan ang paglabas sa mundo ng gwapong kambal.
"Is it okay if I'll invite the Ferell?" natigilan ako sa tanong ni Kuya Nik.

"Kung hindi mo kasi naitatanong ay nakakasalamuha ko ang magpipinsang Ferell sa

business.." Hindi ko na pinatapos si Kuya

"Sure! You can invite them. Wala namang problema sa akin 'yon" sila naman ngayon
ang natahimik sa sinabi ko.

"Kailan ang uwi ng fiancé mo?" biglang tanong sa akin ni Kuya Nik.

"Sa Friday pa ata, why kuya?"

"Buti at nandito na siya bago ang birthday ng kambal. It might be hard for you kung
wala siya, laging magkasama si Nero at Cassidy"

"What is your point kuya?" napataas ang boses ko. Hindi ako sinagot ni Kuya Nik.

"I told you, I've moved on! Bakit ba hirap na hirap kayong paniwalaan 'yon?" wala
man lang nagbalak magsalita sa kanila. Na para bang hindi na lang nila pinapatulan
ang mga sinasabi ko. Nasa gitna kami ng katahimikan nang biglang tumunog ang
telepono ni Gio.

"Yes?" hindi siya nagsalita ng ilang sandali at tumango tango lamang siya.

"No, it's okay. You can go here" mabilis niyang pinatay ang telepono niya.

"Nicholas naihanda mo na ba ang sasakyang nagugustuhan ni Nero? Titingnan niya daw

rito mamaya" sa sinabing 'yon ni Gio ay nabitawan ko na lang ang basong hawak ko.
At natapon ang lahat ng tubig nito sa lamesa.

"Oh! Shit, sorry" nagpapanic akong tumayo at kumuha ng basahan.

"Florence, you can act to other people but not to us" mahinang sabi ni Kuya Nik.
Nanatili na lang akong nakatalikod sa kanila.

"Ang tagal ng anim na taon Florence, dapat kinalimutan mo na siya. You can't get
him back..masaya na siya sa iba" malumanay na sabi ni Gio.

"Uhmm, I'll just go to my room. Enjoy your food" hindi ko na sila nilingon pa at
nagmamadali na akong lumabas ng kusina.

Akala ko ay magiging madali na sa akin ang pag uwi ng Pilipinas. Mukhang

mahihirapan na naman ako..kailan ba naging madali ang buhay sa akin?
--
VentreCanard

Chapter 4

Chapter 4

Maaga akong nagising kinaumagahan dahil may usapan kami ng mga kaibigan ko na
magkikita kita ngayon. Ang tagal na rin naming huling namasyal na magkakakasama, oo
madalas nila akong dinadalaw sa ibang bansa pero iba pa rin ang mamasyal sa
Pilipinas.

Tiningnan ko ang telepono ko kung may messages ba ako mula kay Aira man lang o
Camilla. And yes, tinatadtad na nila ako ng text.

Camilla: Where are you?

Aira: Natraffic te?

Camilla: Don't tell me nasa Las Vegas ka pa?

Aira: Wag na kaya tayong tumuloy? Tulog ka pa ata.

Camilla: Bruha! Pinaghihintay mo talaga kami?

Nagreply na ako sa kanila.

Ako: Umayos kayong dalawa pwede?

Parehas ko silang nisendan

Ako: I'll be there for few minutes, ang aarte nyo!

Mabilis silang nagreply agad.

Camilla: Kami pa ang maarte ha?

Aira: Bilisan mo friend

Pagkasakay na pagkasakay ko sa sasakyan ko ay pinaharurot ko na ito. Masyado na

kasing naiinip ang mga magagaling kong kaibigan nakakahiya naman kasi sa kanila.
Haist.

Tulad ng nakagawian ay sa isang coffe shop kaming tatlo nagkita kita. Halos sabay
nila akong inirapan pagkaupong pagkaupo ko pa lamang. Napakagandang bungad.

"Late ka pa rin lagi" panimula ni Aira sa akin.

"Walang pagbabago" sabi naman ni Camilla.

"Sorry na okay? Let's go to mall" pag anyaya ko sa kanila na sabay nilang

ikinatulala.

"Are you sick Florence?" nagtatakang tanong sa akin ni Aira. Sinipat naman ni
Camilla ang noo ko.

"Hindi ka naman mainit..hmmm are you sure Florence? Sa Mall? Baka mamatay ka sa
mall" naningkit ang mga mata sa akin ni Camilla.

"Maraming manikin sa Mall, baka magcollapse ka na lang bigla dun. Remember? Never
pa tayong gumala sa mall, nakakalimot ka na ba Florence?" tanong sa akin ni Aira

Bahagya akong tumawa sa reaksyon nilang dalawa. Nakalimutan ko nga pa lang sabihin
sa kanila na matagal akong ng undergo sa napakadaming sessions para lamang mawala
ang napakadami kong takot sa buhay.

"Okay na ako, I can stand seeing mannequins kahit itim pa ito" halos sabay na naman
silang napanganga sa gulat.

"Kailan pa?" nagtatakang tanong sa akin ni Aira.

"Last 3 years ago? Ilang beses akong nag undergo sa kung ano anong therapy ng
psychologist ko. Napag isip isip ko rin naman na kailangan ko ng tanggalin ang mga
takot ko. Hindi sa lahat ng pagkakataon ay lagi akong may kasama, paano na lang
kapag biglang namatay ang ilaw na ako lang mag isa? Ano na mangyayari sa akin?
Paano ko na lang masasamahan ang magiging anak ko sa pamamasyal sa mall? Sa mga
takot ko marami akong hind magagawang simpleng bagay. Kaya pinilit ko ang sarili
kong labanan lahat ng takot ko, para na rin ito sa sarili. And I'm glad I
succeeded" bahagya akong ngumisi sa kanilang dalawa.
"That's great! Hindi mo na naman kami binalitaan sa buhay mo" medyo pikon na sabi
ni Camilla.

"I want it surprise.." natatawang sabi ko.

"Oo nga nagulat kaming dalawa" sarcastic na sabi ni Aira.

"So? Magsusumbatan muna tayo ngayon? Hindi na tayo tutuloy?" itinaas ko ang kilay
ko sa kanilang dalawa.

"Ano pa ba ang hinihntay natin? Let's go" sabi ni Camilla. Nagsimula na sila
dalawang magsitayuan.

"So convoy tayo ngayon.." gusto ko pa naman ay sa iisang sasakyan kami sasakay
tatlo.

"No, we're not convoy. May maghahatd sa ating tatlo" nangunot na naman ang noo ko
sa sinabi ni Aira.

"I have my car, susundan ko na lang kayo"

"Ano ka kj? Iwan mo na ang sasakyan mo dito kahit ipapick up mo na lang kay Gio"
napatulala na lang ako sa sinabi ni Camilla. Like seriously? Si Gio pa talaga.
Hinila na nila akong dalawa sa van na dala nitong si Aira. Starex na itim lang
naman ang dala niya.

"Buti sana kung napakabait ni Gio, ano?" sarcastic na sabi ko sa kanila pagkatapos
nila akong pwersahing ipasok sa van nila.

"Hi Florence! Kamusta?" natigilan na lang ako sa lalaking nasa drivers seat.

"Kayo pa din ng lalaking 'yan?" baling ko kay Aira. Marahan lang siyang tumango sa
akin.

"Kami pa rin. Anong masama? Atleast hind niya ako iniwan" natigilan ako sa sinabi
ni Jare, anong ibig mniyang sabihin?

"Jare!" saway sa kanya ni Aira.

"He's still rude" mahinang komento ko.

"As always" sabay na sagot ni Aira at Camilla. Narinig ko na lang ang pag ismid ni
Jare sa pag sang ayon ng mga kaibigan ko. How come nagustuhan siya ni Aira?

"Saang mall ko ba kayo ihahatid Mia?" tanong ni Jare na napataas ng kilay ko. So
he's calling my friend in her second name huh?

"Florence, tigilan mo 'yang kakataas ng kilay mo. Nahahalata ka na bitter" bulong

sa akin ni Camilla.

"I'm not bitter, I have my fiance. Dadating na siya bukas" simpleng sagot ko.

"WHAT?" halos sigawan na ako ni Camilla.

"May fiance ka?" nagtatakang tanong ni Aira.

"Yes, you know Elias Martin? 'yong sikat na horse racer" halos titig na titig sa
akin ang mga kaibigan ko. Napapansin ko na napapasulyap na rin sa amin si Jare sa
rearview mirror.

"Kilala ko 'yon napapanuod ko minsan ang mga interview niya sa tv. Ang yabang
friend.." umikot pa ang mata ni Camilla sa akin.

"What's with him Florence? Siya ba?" tanong sa akin ni Aira.

"Yes" maiksing sagot ko sa kanila. Halos sabay nila akong sinabunutan sa

pagkakasagot ko sa kanila.

"Bakit wala man lang kaming nababalitaan sayo? Lagi ka naman namin kachat or
whatsoever. Bakit parang hindi ka na namin kilala? The fuck??" iritadong sabi ni
Camilla.

"Masyado kasing mabilis ang mga pangyayari hindi ko na nakwento sa inyo, pero may
balak talaga akong kwento ito sa inyo lahat. Kaya wag kayong masyadong OA na dalawa
okay?" sinamaan lang nila ako ng tingin sa sinabi ko.

"Ladies andito na tayo" putol sa amin ni Jare. Mabilis naman kaming nagsibabaang
tatlo. Bumaba na rin si Jare na ikinagulat ko. Don't tell me kasama pa siya sa gala
naming tatlo?

"What time should I pick you up?" malambing na tanong ni Jare kay Aira hinuli pa
nito ang bewang niya.

"I'll just text" sagot sa kanya ni Aira. Nahuli ko pa ang mabilis na paghalik ni
Jare sa noo ni Aira.

"Bruha, baka masaktan ka lang. Haha" mabilis na akong hinila palayo ni Camilla.
Hinampas ko nga siya sa sinabi niya.

"Bakit naman? Wag ako, hind ako single no! Baka ikaw ang bitter" sagot ko sa kanya.

"Hindi rin, masaya ang lovelife ko" inirapan niya ako. Hindi din nagtagal ay
naramdaman na namin ang pag akbay sa amin ni Aira.

"O, tapos na kayong dalawa?" tanong ni Camilla kay Aira.

"Tara na, dalian na natin parang mas gusto kong kasama si Jare kaysa sa inyong
dalawa. Mga bitter kasi kayo" sabay namin siyang kinurot ni Camilla. Ang landi
lang. Haist

Pumasok na kami sa mall na nagtatawanan. Naisipan muna namin na manuod ng sine bago
magshopping. Napili namin na manuod ng horror. Akala ko ay masisiyahan na ako sa
pinapanuod ko pero ito ako ngayon at panay ang salag sa dalawang katabi ko na panay
ang hampas sa akin. Bakit hindi na lang sila manuod at kumain ng popcorn? Bakit
kailangan pa ng paghampas? Natapos ang panunuod namin ng sine at sa awa naman ng
diyos ay wala akong pasa sa katawan.

"Great movie!" natutuwang sabi ni Camilla.

Ako ay poker face na lang, mukhang sila lang dalawa ang nasiyahan sa movie'ng 'yon.
Ako naman ay natutong sumalag ng mga hampas nila.

"Birthday ng kambal mong pamangkin sa next week right? May susuotin ka na ba

Florence? We can help you choosing your dress" mas mabuting maghanap na nga ako ng
isusuot sa birthday ng kambal. Ayoko naman kasing magmukhang inutil doon.

"Sure, invited din kayong dalawa. Kaya pumili na rin kayo"

Nagdiretso kami sa isang sikat na boutique na may kamahalan ang presyo ng mga
damit. Haist.

"What color do you want Florence?" tanong sa akin ni Aira.

"I want lush" maiksing sagot ko kay Aira.

"Hmmm, okay. Para iba din 'yong mapili namin na kulay ng dress na isusuot namin
baka magkaparepareho pa tayo. Ano 'yon friendship goals?" natatawang sabi ni Aira.

Mga apat na beses nila akong pinakitaan ng may iba't ibang style ng dress na kulay
lush. At sa pang lima ko pa nagustuhan. Bakit naging pihikan na ako sa damit
ngayon? Buti na lang hindi nila ako napaghampas sa pagiging choosy ko.
Ngayon ay kumakain na kaming tatlo ng ice cream. At halos mabitawan ko na ang
kutsarang hawak ko ng mapansin ko kung sino ang babaeng kapapasok pa lang sa ice
cream parlor na may kasamang lalaki.

"Lina?" agad din lumingon sina Aira at Camilla. Balak ko sanang tumayo at batiin
siya ng pigilan ako ng dalawa.

"That's a no no Florence. Sa totoo lang ayoko sa kanya Florence...makitid ang utak

ng babaeng 'yan" seryosong sabi ni Camilla.

"She's still my friend. Malay mo okay na siya, anim na taon na ang lumipas Camilla"
pangangatwiran ko.

"Walang magagawa ang panahon kung galit talaga sayo ang tao" sagot naman sa akin ni
Aira. Sa huli ay hindi na lang ako nakipagtalo sa kanilang dalawa.
Pero nang nakapili na nang upuan si Lina at ang kasama niya ay nagtama ang aming
mga mata. Nakita niya ako! Ngumiti ako sa kanya pero agad naman niyang iniwas ang
paningin niya sa akin. My friends are right, she's still mad.

"See?" nakataas na kilay na sabi ni Camilla. Hindi na lang ako sumagot sa kanya.
Hindi ko na nagalaw ang ice cream na inorder ko at nagyaya na akong umuwi. Tutal
naman ay hapon na.
Palabas na sana kami ng ice cream parlor ng may mapansin na naman ako. His presence
is so familiar, kahit ang paraan ng tindig niya ay kilalang kilala ko. At habang
lumalapit siya ay mas naaninaw ko siya. Shit! Namamalikmata ba ako?

He's wearing a gray hoodie and a black pants. Though mas tumangkad siya, alam kong
siya ito. What the fuck? anong nangyayari sa akin?
Why am I seeing him?

Mas lalong lumakas ang paghataw ng puso ko nang nagsalubong ang aming mga mata
bigla na lang nanlambot ang aking mga tuhod at nawalan ako ng balanse na ikinatumba
ko...magkamukha lang ba sila? But it can't be!

Parehas na parehas sila ng mga mata.

"Florence!" sinambot ako ni Aira at Camilla. Nagpalinga linga ako. Where is he? He
just disappeared!
Namamalikmata lang ba ako? Why I can see him vividly?

Iisa lang ang taong kilala ko na may kasing ganda ng matang tumitig sa akin
ngayon...

Those wonderful eyes..

Tristan Ferell?

--
VentreCanard
Chapter 5

Chapter 5

Inaalalayan ako ng mga kaibigan ko habang naglalakad papunta sa parking. What's

wrong with me? Tama ba ang nakita ko? Si Tristan Ferell nga ba ang nakita ko
kanina?

But it's too impossible! Mukhang kailangan ko na namang makipag usap sa isang
psychologist. Simula nang dumating ako sa Pilipinas masyado na naman akong nag
iisip, ito pa naman ang mahigpit na ipinagbabawal ng aking psychologist. I
shouldn't stress myself thinking too much.

Posibleng namalikmata lang ako dahil nakita ko si Lina.

"Anong nangyari sayo Florence?" nagtatakang tanong sa akin ni Camilla.

"Nothing, bigla lang akong nahilo" sagot ko sa kanya.

"Don't tell me, you're preg...nant?" nanlalaking matang tanong sa akin ni Aira.
Mabilis kong hinila ang buhok niya.

"Pregnant huh? Kung hindi kaya kita papasukin sa party next week?" ang daming alam
nitong si Aira.

"Excuse me? Guest ka lang rin naman Florence..wag kang feeling" sinamaan ko nga
siya ng tingin

"O, magsabunutan muna kayong dalawa habang wala pa tayong sundo" sabat sa amin ni
Camilla. Magsasalita pa sana ako nang mapansin na namin ang paparating na itim na
starex. Haist. Tumigil ito sa harapan naming tatlo.

"Hi Ladies.." may kindat pang nalalaman si Jare sa amin.

"Naghintay ka ba ng matagal?" tanong ni Aira kay Jare.

"Not that much.." nagsisimula na kaming pumasok ng sasakyan nang may mapansin ako.
Napatingin ako sa kotseng nasa likuran namin na panay ang busina.

"Kilala mo ba ang driver ng Lancer na 'yan?" tanong ni Aira kay Jare.

"Hindi..." maiksing sagot niya. Nang mas naaninaw ko ang driver ng itim na Lancer
ay napababa na lang ako ng sasakyan.
I know him.

"Florence.." pakinig kong tawag ng mga kaibigan ko. Tumigil ang driver sa
kakabusina sa amin, pinatay na niya ang makina ng sasakyan niya.

Nagsisimula nang magbukas ang pintuan. Akala ko ay next week pa siya dadating? Why
so early?

"Ashong!"
Halos tumalon na ako sa kanya. Shit! Limang araw ko din hindi nakita ang lalaking
ito. Narinig ko siyang tumawa sa salubong ko sa kanya.

"Miss me huh? Kaya ako nagmadaling umuwi" nakangisi kami ngayon sa isa't isa.

"Ehemm.." pakinig ko ang eksaheradang tikhim ng mga kaibigan ko sa likuran. Nang

lumingon ako sa kanila ay nakaparada na ang starex ni Aira. Nasa labas na rin
silang tatlo.
"Hindi mo ba kami ipapakilala sa fiancé mo Florence?" tanong sa akin ni Camilla na
nakataas ang kilay. Napanguso ako sa sinabi ni Camilla.

"Hmm, Ashong meet my friends. That mestiza girl na may pagkachinita ay si Aira,
'yong katabi niya ay si Jare boyfriend niya at 'yong morena na may pagkamodel type
naman ay si Camilla" itinaas ko ang kilay ko sa dalawa kong kaibigan. Malamang
masaya ang mga 'yan sa description ko sa kanilang dalawa.

"Hi! Kamusta kayo? sana hindi pinapasakit ni Florence ang mga ulo niyo.."
natatawang bati ni Ashong. Tinanggal ko nga ang pagkakaakbay niya sa akin.

"Matagal ng masakit ang ulo namin dyan.." sagot ni Camilla.

"Well, we can set dinner for us. Kahit sa bahay na lang namin" pag aanyaya ni Aira.
Naalarma ako sa sinabi ni Aira. Ayos lang naman sa akin ang imbitasyon niya pero
nag aalala ako kay Ashong. I know he's tired. Ano ba kasi ang ginagawa ng isang ito
dito?

"Aira, pwede next time na lang?" sabay kumunot ang noo ni Aira at Camilla sa sagot
ko.

"Oh, okay then" ngumiti na lang ako sa kanila.

"Ako na ang bahala kay Florence..ingat kayo sa biyahe" tumango na lang ang mga
kaibigan ko.

"Sige pre. Ingat din kayo" sagot naman ni Jare.

"Itetext ko kayong dalawa" pahabol ko sa dalawa kong kaibigan na sabay umirap sa

akin. Haist. Ang aarte! Hinatid muna namin ng tanaw ang pag alis ng starex nila.
Binalingan ko na si Ashong.

"Why are you here? Akala ko ay next week ka pa?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Bakit? Ayaw mo ba ako dito? I can fly back to US" ngising sagot niya sa akin.

"Andito ka na, babalik ka pa?" sagot ko sa kanya. Pinagbuksan niya ako ng pinto. At
nang makapasok na ako ay saka siya umikot para umupo na rin sa driver's seat.

"Kailan ka pa dumating?"
"Kanina lang..wala ka sa mga pinsan mo. Kaya hinanap kita" natigilan ako sa sinabi
niya.

"Even if you're tired? Pwede ka namang magpahinga, ano ba Ashong? May kasama naman
ako" dapat ay bubuhayin na niya ang makina pero natigil siya sa sinabi ko.

"Concerned fiancé huh? Why so sweet?" pinisil niya ang ilong ko. Inirapan ko naman
siya.

"Baka naman kasi sabihin nina Tita at Tito ay inaunder na kita" bahagya siyang
tumawa sa sinabi ko.

"Bakit hindi ba?" nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Ashong! Hindi kita inaunder ha!" pinaghahampas ko nga siya. Natatawa naman siya
habang sinasalag ang mga hampas ko.

"Oy oy, pagod ako tapos pinaghahampas mo pa ako" sige pa rin siya sa katatawa.

"I'm just worried..bakit ka ganyan? Dapat nagpahinga ka na lang, bakit nagdiretso

ka pa dito? You can just call me" tumigil ako sa kahahampas sa kanya. Parehas ng
mga kamay niya ay nakahawak sa akin dahil sa pagpipigil ng hampas ko.

"Nag aalala ka nga..." mahinang sabi niya. Ofcourse! Who wouldn't be? Wala ba akong
kakayahang mag alala sa kanya?

"Alam mo may magagawa ka para mawala ang pagod ko"

Natigilan ako nang mapansin ko ang dahan dahang paglapit ng mukha ni Ashong sa
akin. Hindi ko maintindihan kung bakit bigla na lang bumilis ang tibok ng aking
puso. Sa tagal naming magkasama ni Ashong ni minsan hindi naglapat ang aming mga
labi.
We never kissed. Kung meron man ay sa pisngi, noo, ulo pero hinding hindi sa labi.
Pero hindi ko alam ang nangyayari sa akin ngayon, nagsisimula nang magsara ang
aking mga mata.

I think I'm starting to fall for him...

Nararamdaman ko na ang marahan niyang paghinga sa mukha ko. Ilang taon na ng huli
akong mahagkan?

I felt him touches my face. Ayokong mumulat, nahihiya ako. Ramdam ko na ang lapit
namin sa isa't isa. Alam kong kaunting kaunti na lang ang distansya namin. Pero
bigla na lang akong napamulat sa lakas ng busina ng isang sasakyan. Bakit uso ang
wagas na pagbusina ngayon?
Halos masilaw kami ni Ashong sa malakas na headlights na tutok na tutok sa aming
sasakyan.
What the hell? Anong problema ng driver nito? Panay pa din ang busina at patay
buhay nitong headlights.

"Ang sakit sa mata" kinabig ako ni Ashong at niyakap para hindi ako masilaw.

"Tang ina. What's wrong with that fucking Montero?" iritadong sabi ni Ashong.

"What..the? What the hell?! Shit!" lalong humigpit ang yakap sa akin ni Ashong.
Ano na ang nangyayari?
Pinilit kong makawala sa pagkakayakap sa akin ni Ashong. At halos mapanganga na
lang ako sa nakikita ko. Babanggain ba kami ng sasakyang 'yan? Dahan dahan itong
umaatras na parang tinatantsa kami.

"Ashong.. " kinakabahang sabi ko. Nagmamadali si Ashong na iistart ang sasakyan
namin. At sa katarantahan niya ay nahulog pa ang susi. Shit!

"What the fuck? Fuck! Fuck! Lumabas ka na Florence!" natatarantang sabi ni Ashong
habang hindi niya mailagay ng maayos ang susi ng sasakyan.

"No! I won't leave you here!" matigas na sabi ko.

"Lumabas ka na!" muli niyang nabitawan ang susi. Shit! Shit!

"I can't!" hindi ko siya iiwan sa kotseng ito. Never!

"Florence! Posibleng drug addict ang driver ng sasakyang 'yan, wala 'yang
sinasanto!" malakas na ang boses niya.

Natigilan kaming sabay nang mabilis ang takbo ng kulay pulang Montero papunta sa
sasakyan namin. Shit! Babanggain ba talaga kami?!

"Florence" muli akong niyapos ni Ashong. Pero hindi ko inaalis ang mga mata ko sa
mas lumalapit na sasakyan sa amin.

"Shit!" pakiramdam ko ay tumigil ang aking paghinga. Napatulala na lang ako.

It didn't hit us. Tumigil lang ito sa harapan namin pero kaunting kaunti na lang ay
sasalpok na ito sa sasakyan namin. Napahampas si Ashong sa manibela at marahas
siyang lumabas sa sasakyan.
Lumapit si Ashong sa nakatigil na Montero at kinalampag ito ng sobrang lakas.

"Nakakagago ka! Tang ina lumabas ka kung gusto mo ng gulo!" napalabas na rin ako.
Nanatiling nakatigil ang pulang Montero. I can't see the people inside, it's heavy
tinted.
Panay ang kalampag ni Ashong pero walang lumalabas. Lumapit na ako sa kanya at
hinuli ang kamay niya.

"It's okay Ashong..siguro ay lasing lang ang driver.." mahinahong sagot ko.

"Kahit lasing pa siya..." akmang susuntukin ni Ashong ang bintana nang pigilan ko
siya.

"Let's go Ashong..we don't need to waste our time here" nagulat kami ni Ashong ng
marahas na umatras ang pulang Montero at walang habas itong nag U turn.
At sinadya pa nitong mag iwan ng napakapal na usok sa amin. Hindi namin maiwasang
hindi maubo ni Ashong. Napakawalang hiya ng driver ng Monterong 'yon!

Hinila na ako ni Ashong papasok ng sasakyan. At pagkapasok na pagkapasok namin ay

ilang beses si Ashong pinaghahampas ang manibela ng sasakyan.

"Tang ina, hindi siya makakatakas sa akin" kita ko ang paglabas ng mga ugat niya sa
noo. He's totally pissed.

"Did you get the plate number?" natigilan siya sa tanong ko kahit ako ay hindi ko
nakuha ang plate number ng sasakyan.

"We can ask for the CCTV camera.. I won't let this slipped away" seryosong sabi ni
Ashong.

"The driver must be drunk.. wag na nating palakihin ito Ashong. Let's go home"
hindi na sumagot sa akin si Ashong at inistart na niya ang sasakyan.
Nanatili kaming tahimik ni Ashong ng ilang minuto. Kahit ako ay napaisip sa
nangyari, kanina pa ba ang sasakyang 'yon? Bakit kami ni Ashong ang napili niyang
pagtripan? Kung lasing ang driver bakit nakakapagdrive pa siya ng maayos? Probably
drug addict then.
Naramdaman ko na lang ang pagvibrate ng telepono ko. Akala ko ay galing ito sa mga
kaibigan ko pero mabilis nangunot ang noo ko nang makitang unknown number ito.

'You're mine. Don't ever try kissing other guy'

Humigpit ang hawak ko sa telepono ko. At nagsimula na namang bumilis ang pagtibok
ng aking puso. Pakiramdam ko ay bigla na lang akong nanlamig sa nabasa ko. Masyado
lang bang malakas ang aircon ng sasakyan? Bakit kakaiba ang paghataw nitong dibdib
ko? Is there something wrong?
Lalong sumisikip ang dibdib ko sa pagtitig sa mensaheng nasa telepono ko. Itong
nararamdaman ko ngayon...akala ko naibaon ko na ito ng napakatagal na panahon.
Akala ko ay hindi ko na mararamdaman ang ganitong kaba, akala ko ay hindi ko na
mararamdaman ang ganitong pagsikip sa aking dibdib.

What's with this message?

"You look pale, gusto mo bang pumunta muna tayo sa hospital?" nag aalalang tanong
sa akin ni Ashong.

"No, I'm good. Itutulog ko na lang ito" pilit akong ngumiti sa kanya. Tumango lang
siya sa akin.

Pero halos mangatal ako nang maramdaman ko na naman ang pagvibrate ng telepono ko.
Kinakabahan kong binuklat ang message. At tulad ng inaakala ko ay galing na naman
ito sa unknown number.

'Anyway, welcome back'

Napapikit na lang ako. Mabilis kong pinatay ang aking telepono at binuksan ko ang
bintana ng sasakyan ni Ashong.

I need some air to breathe.

--

VentreCanard

Chapter 6

Chapter 6

Inihatid muna ako ni Ashong sa bahay ni Kuya Nik. Buong biyahe namin ay natahimik
na lamang ako. Who's that unknown number? Tama ba na paghinalaan kong siya ang
nagpadala sa akin ng message? Siya kaya ang driver ng kulay pulang Montero?
But he has Cassidy. Ipinilig ko ang aking ulo. That's too impossible. Siguro ay na
wrong send lang ang message na ito sa akin.

"Dito ka na magdinner Ashong, I'll cook for you" bumaba na ako ng sasakyan.

"Hindi ka ba magpapahinga na lang? Kahit magpadeliver na lang muna tayo" bumaba na

rin siya ng sasakyan niya.

"It's only 6 o'clock Ashong. Hindi naman ako napagod" pilit akong tumawa sa kanya.
Pumasok na kami ni Ashong sa bahay ni Kuya Nik. At hindi pa ako nakakailang hakbang
ay sinalubong na ako ng kambal.

"Tita Florence.. andito kanina 'yong ra---cer" tumigil sa pagsasalita si Tyrone

nang mapansing kasama ko ang sinasabi niyang racer. Ikinawit ko ang aking braso ko
kay Ashong saka ngumiti sa mga pamangkin ko.

"Trevor, Tyrone. Meet Kuya Ashong he's my fiancé" ngumiti ako sa mga pamangkin ko
na may magkaibang ekspresyon.

"Hi Trevor, Tyrone" akma si Ashong makikipag apir sa dalawa pero si Tyrone lang ang
sumagot sa kanya.

Oh well, parehas nga pala ng hilig ang dalawang ito. Horse stuff, I guess. Bored
lang na tumango si Trevor saka kami tinalikuran.

"He don't like me" natatawang sabi ni Ashong.

"Yes.." ngising sagot ko sa kanya. May pagkasuplado pa naman 'yong si Trevor, para
na siyang si Gio.

"Hey, can we talk privately later?" seryosong tanong ni Tyrone kay Ashong na
ikinagulat ko. Like seriously?

Kahit si Ashong ay nagulat sa tanong sa kanya ni Tyrone pero mabilis siyang

nakabawi.

"Sure" tumango lang si Tyrone saka bumalik sa kinaroroonan niya kanina.

"What's with your nephews Florence?" bulong sa akin ni Ashong.

"Don't worry, sadyang ganyan ang mga 'yan. Villacorta blood, I guess" nagkibit ako
ng balikat sa kanya. Magdidiretso na sana kami ni Ashong sa kusina nang may maalala
akong itanong sa kambal na abala na ngayon sa panunuod ng tv.

"Hey, nasaan si Kuya Nik at Gio?"

"Dad's on date" maiksing sagot ni Trevor na hindi man lang ako tinatapunan ng
tingin.

"May date din ata si Gio" sagot naman sa akin ni Tyrone. Ang lakas makadate ng
dalawang 'yon. Pinabayaan na ang kambal dito.

"Pinakain naman kayo bago sila nakipagdate?" sabay silang tumangong dalawa sa akin
na hindi man lang inaalis ang kanilang mga mata sa tv.
Napanguso na lang ako. Why too busy? Sinulyapan ko si Ashong na bahagyang nakangisi
sa akin. I can't help but to roll my eyes. Why he looked amuse?

"Let's go.. you must be hungry" hinila ko na siya sa kusina. Mabuting maipagluto ko
na siya ng pagkain at nang makapagpahinga na siya. Nakapasaway talaga ng lalaking
ito.
Nang makarating kami sa kusina ay agad ko muna siyang pinaupo.

"Wait for 25 minutes.." ni check ko ang laman ng refrigerator. Mabuti at madami pa

itong laman na maaari kong iluto.

"Ikaw lang pala talaga ang babae dito" rinig kong sabi niya.

"Yes.. Lumaki akong puros lalaki ang kasama ko. I'm always with Kuya Nik and Gio,
siguro ay nasanay na talaga ako na sila ang madalas kong makakasama.... Afterall
they're the only family I have. Oh well, si Lolo rin pala, the twins and my sister
na ayaw magpahanap..."
Pinagpatuloy ko ang paggagayat ng ulam.

"What about me? I'm your family too" nagulat na lang ako nang maramdaman ko siya sa
likuran ko. I felt his hand on my hair.

"Let me fix your hair..baka sumama pa 'yan sa ulam. Hindi ko pa makain" bahagya pa
siyang tumawa sa sinabi niya.
Itinigil ko muna ang ginagawa ko at pinakiramdaman ang ginagawa ni Ashong sa buhok
ko. Ramdam kong nahihirapan siyang ipusod ang buhok ko. Pero pinabayaan ko na lang
siya.

"Marunong ka ba talaga niyan Ashong? O Nakikiuso ka lang" napapangisi na ako sa

pinaggagawa ni Ashong.

"Shhh, it's your hair. Dapat ay matututo ako nito" napakagat labi ako sa sinabi
niya. Bakit parang biglang nagtaasan ang balahibo ko sa sinabi niya?
"Don't you have ponytail or something?" marahan niya akong iniharap sa kanya pero
hawak pa rin niya ang buhok kong ipinusod niya.

"It's messy.." ngusong sabi niya pagkaharap ko sa kanya.

"Ako na nga lang, hindi ka naman marunong" dapat ay tatanggalin ko ang kamay niya
pero hindi siya pumayag.

"No, it suits on you. You're still beautiful with that messy hair" napairap na lang
ako sa kanya.

"Binobola mo ba ako Ashong?"

"Where's your ponytail?" hindi niya sinagot ang tanong ko. Great!

"Inside my bag" tiningnan niya ang bag ko na nakapatong sa table.

"Get it, susundan kita" seriously Ashong?

Mukhang seryoso siya sa gusto niyang mangyari kaya naglakad na ako papunta sa aking
bag habang kasunod ko siya habang hawak hawak ang aking nakapusod na buhok.

"Here" iniabot ko sa kanya. Kinuha niya ito at sinimulang itali na ito sa aking
buhok.

"Should I cut it Ashong? Masyado na bang mahaba ang buhok ko?" tanong ko sa kanya
habang abala siya sa pagtatali ng buhok ko. Bakit naman ang tagal?

"You look beautiful in long hair and you look sexy in short hair. But I preferred
you beautiful, you'll catch too many eyes if you're sexy. Baka mapaaway na naman
ako" I rolled my eyes. Here we go again, ang exaggerated na si Ashong.
Naramdaman kong natapos na siya sa pag aayos ng magulo kong buhok. Humarap ako sa
kanya.

"Thanks Ashong" ngising sabi ko sa kanya. Bahagya niyang itinagilid ang mukha niya
sa akin. I know this gesture. I tiptoed and kiss his cheeks.
Sabay kaming natawanang dalawa sa ginawa ko.

"Ikaw lang ang nakakahalik sa akin ng ganyan Florence..ang mga fans ko hanggang
haplos lang sa akin" naningkit ang mata ko sa kayabangan niya. Bakit nga sikat na
sikat ang Ashong na ito sa mga babae?
Totoo ang sabi ni Camilla na mayabang si Ashong, I've watched his interviews.
Talagang siya na ang pinakamayabang na horse racer, madali itong mapapansin sa
paraan ng pagsagot niya sa mga tanong ng mga nag iinterview. Na 'no sweat' daw ang
laban. 'Just a simple thing' lang daw.
Nagtataka nga ako kung bakit wala siyang basher.

"Anong pinaglalaban mo Ashong?" tumawa na lang siya sa sinabi ko at bumalik na siya

sa kinauupuan niya kanina.

"Bilisan mong magluto, inayos ko na ang buhok mo. Dapat masarap 'yan" now he talked
like a boss huh?

"Hmmp!"

Sinimulan ko nang timplahin ang kalderetang baboy na paborito lang naman ng horse
racer na nasa likuran ko.

"Kumakain ka ba ng kalderetang kabayo Ashong?" birong tanong ko sa kanya.

"WHAT THE FUCK?!" hindi ko na mapigilang hindi mapatawa ng malakas. Shit! Shit!
He's funny.

Bakit masyadong sagrado sa lalaking ito ang kabayo? He even cried in front of my
eyes nang mamatay ang tatlong kabayo niya ng sabay sabay. Haist Ashong.

"Oppss, akala ko kasi..Ahhhh! Ashong!" napatili na lang ako nang bigla na lang niya
akong binuhat. What the hell? Baka biglang makapunta dito ang kambal.
Sa bilis nang pangyayari ay napansin ko na lang ang aking sarili na nakaupo na sa
lamesa. Nakaharang sa pagitan ko ang mga braso niya.

"Nang aasar ka ba Almero?" ngising tanong niya sa akin.

"No, heart feelings Ashong.. Nagtatanong lang ako" natatawang sagot ko sa kanya.

"You're too silly" ngusong sabi niya sa akin.

"Move Ashong, hindi na ako nakaluto sayo" bahagya kong hinawakan ang magkabila
niyang balikat para maitulak siya paatras.
Pero hindi ko na siya naitulak pa nang bigla na lang bumagsak ang napakahaba kong
buhok, bigla na lang siyang natigilan. Kahit ako ay hindi nakagalaw sa paraan ng
pagtitig niya sa akin. Mas lalo pang lumalim ang mga mata niya sa akin. I haven't
seen his eyes like this.

"Ashong.." kinakabahang sabi ko.

Pinagmamasdan niya ako na para bang ako na lang ang babae sa mundo..What's this?
Why my heart is beating this fast?

"You're so beautiful..." isinumping niya sa kanang tenga ko ang mga takas na buhok
sa aking mukha. Sobrang init ng mga kamay niya.
Dahan dahan nang lumalapit ang kanyang mukha sa akin. Alam ko na ang susunod na
mangyayari. This is it...

Ipinikit ko na ang aking mga mata. I need to give him a chance..afterall wala na
siyang ginawa kundi pasayahin, supportahan at mahalin ako.

Siguro ay pagkakataon ko nang pagbigayan ang sarili kong magmahal muli. At sa mga
nararamdaman ko ngayon para sa kanya alam kong mas lalalim pa ito kapag mas
pinatuunan ko ito ng pansin. Ashton Martin Elias is one of the most wonderful men I
ever met. Hindi masamang mahulog sa kanya.

Nararamdaman ko na ang marahang paghinga niya sa mukha ko. You can do this
Florence. You can do this, there's no harm of kissing Ashong.
Pero napahugot ako nang paghinga nang bigla na lang may pilit nagsumiksik ang imahe
niya sa aking isipan. Bakit siya ang naiisip ko? Bakit ang mga labi niya ang
naalala ko? Bakit ang paraan ng paghinga niya ang naririnig ko?
Bakit hindi si Ashong ang tumatakbo sa isip ko? Marahan kong inilihis ang aking
mukha at agad itong naramdaman ni Ashong.

"Sorry.." mahinang sabi ko. Bahagya akong tumungo, I can't look at him. Hiyang hiya
ako sa kanya. Pero pinilit ko pa ring salubungin ang kanyang mga mata. Dumistansya
siya akin at bahagya siyang ngumiti.

"I can wait" nagsisimula na akong bumaba sa lamesa. Bigla na lang tumunog ang
telepono niya na agad naman niyang sinagot.

"Yes?" sagot niya.

"Okay. Okay. I'll be right there" pinatay niya ito agad at bumaling siya sa akin.

"I need to go Florence.."

"What? How about my.." hindi na niya pinatapos ang sasabihin ko dahil mabilis na
siyang sumagot.

"Maybe next time..." marahan na lang akong tumango sa kanya. Nagmamadali na siyang
lumabas ng kusina. Hindi ko na siya tinangka pang inihatid palabas.
Mabilis akong naupo pagkalabas na pagkalabas niya at napahilamos na lang ako sa
sarili ko. What did just happen? Bakit bigla na lang lumabas ang mukha niya sa
isipan ko? Bakit ang paraan ng pagkagat niya sa aking mga labi ang naaalala ko?
Nabasabunot na lang ako sa sarili ko. Shit! It's been 6 fucking years Florence!
Hindi ko alam kung papaano ko pakikiharapan si Ashong. Ano ba itong ginawa mo
Florence? But I can't be unfair with him! Hindi pwedeng ibang imahe ng lalaki ang
nakikita ko kung hahalikan niya ako. Pakiramdam ko ay nagtataksil ako sa kanya.
Hahayaan ko bang maglapat ang mga labi namin habang may ibang lalaking pilit na
lang nagsusumiksik sa isipan ko?
"What happened?" halos mapatalon ako sa taong nasa likuran ko.

"Gio naman! Nakakagulat ka!" nagkibit lang siya ng balikat at nagpatuloy na

maglagay ng tubig sa baso.

"You didn't let him kiss you, don't you?" halos manlaki ang mata ko sa sinabi ni
Gio.

"What the fuck!? Gio!" sigaw ko sa kanya habang siya naman ay natatawa.

"Lalaki din ako Florence.. I can read his expressions" hindi na ako nagsalita pa sa
sinabi ni Gio.

"Florence, just don't push yourself. If you can't love him, tell him. Nakakasakit
ka na ng tao. Don't turn yourself into evil just to protect your pride. If you
can't still move on, don't use other people. Hindi gugustuhin ni Tita Alyanna 'yang
ginagawa mo" nangunot ang noo ko sa sinabi ni Gio. Look who's talking? Ako ang mas
nakakatanda dito sa pagkakaalala ko.

"What are you talking about? I love Ashong and I've moved on to ..that Ferell"
iniwas ko ang paningin ko sa kanya.

"Talaga lang ha? I bet that Ashong haven't kissed you even for once.. kung ako ang
may fiancé for what? 4 years? Hindi lang halik ang nagawa namin" natulala na lang
ako hanggang sa iwan niya akong mag isa sa kusina.

What the hell? Ilang taon nga ang tanda ko sa pinsan kong 'yon? Napailing na lang
ako. Siguro ay hindi na ako magtataka kung mabalitaan kong nakabuntis na rin si
Gio. Shit! Hindi na siya nalalayo kay Kuya Nik.

"Urghhh!"
Kinuha ko na ang baso ni Gio at mabilis din akong nagsalin ng tubig. Inistraight ko
ito ng inom. Shit! Hindi ko na alam ang gagawin ko.

--

VentreCanard

Chapter 7
Chapter 7

Wala na siguro kaming ibang ginawa ng mga kaibigan ko kundi magtapon ng pera. Kaya
ito kami ngayon at mga nakahilera sa isang parlor habang nag papahair treatment.
Sabagay ito na lang kasi ang bonding namin tatlo. Minsan napapaisip na ako
nagtatrabaho kaya ang dalawang ito?

"Ano na ang nangyari sa inyo ni Ashong mo? Akala ko ba ay itetext mo kami?" ibinaba
ni Camilla ang binabasa niyang magazine at sinulyapan ako sa harap ng salamin.

"Wala" maiksing sagot ko sa kanya. Ni tawag or text ay wala akong narereceive kay
Ashong. Is he really that mad?

"Pwede ba 'yon? You even declined my dinner invitation, ganoon mo siya kamiss?
Gusto agad masolo?" sabat sa amin ni Aira na nakataas ang kilay.

"Excuse, pagod po 'yong tao. He needs rest, diba nga may next time? Wait..bakit ako
na naman ang sentro ng usapan natin dito? Ikaw ba Aira? Nasaan ang boyfriend mo?
Himala at hindi ka niya hinatid dito" sagot ko sa kanila.
Muli ko na lang binuklat ang magazine na hawak ko.

"Mag aalaga daw ng mga pamangkin. Wedding anniversary kasi ngayon ni Aristotle at
Gabriella kaya magcecelebrate ang dalawa" simpleng sagot sa akin ni Aira.

Matagal na nga rin pa lang kasal si Aristotle at Gabriella. I'm so happy for them,
I heard dalawa na daw ang anak nila, which are both girls.

"Buti pa si Aristotle may dalawa ng anak na..'yong isa dyan..Haist" bakit pakinig
ko ang sabay nilang pagbuntong hininga?

At ako ba ang pinariringgan nilang dalawa?

"I'm too young, hindi ko pinagmamadali ang mga bagay bagay" katwiran ko sa kanilang
dalawa.

"Sabihin mo undecided ka" segunda sa akin ni Camilla.

"What do you mean?" itinaas ko ang kilay ko sa kanya.

"Oh well....." hindi na niya itinuloy ang dapat niyang sasabihin at nagkibit
balikat na lang siya sa akin. Arghh..
"By the way, alam nyo ba na napagtripan kami ng lasing ni Ashong sa parking lot
kahapon. Pagkatapos nyong umalis" muli ko ulit ibinaba ang magazine na hawak ko at
tumingin sa salamin para makita ang reaksyon nila.

"Really?" tanong ni Aira na nakataas ang kilay.

"Yes, may napansin ba kayong pulang Montero sa parking lot kahapon?" sabay silang
umiling sa akin.

"Bakit? Ano ba ang nangyari?" nagtatakang tanong ni Camilla.

"Muntik lang naman kaming sadyang bagain ng pulang Montero na 'yon" sabay silang
napanganga sa sinabi ko.

"Ha? Why?" tanong ni Aira.

"I don't know, basta na lang siya nagbusina sa amin ng wagas tapos parang gustong
gusto niya kaming banggain pero tumigil siya nang sobrang lapit na namin. Shit lang
nagpanic kami ni Ashong. Nang kinalampag naman siya ni Ashong ay hindi siya lumabas
instead nagpalabas siya ng madaming usok. Baka may sakit sa utak ang driver na
'yon" o baka naman Shokoy ang driver? Shit!

"Bakit hindi ang Starex ko ang pinagtripan? Diba mas nauna tayo doon?" nagtatakang
tanong ni Aira.

"Baka naman nasabitan niyo ang sasakyan niya kaya nagalit ang driver" sabat naman
ni Camilla.

"Bakit hindi nyo inireport? Hindi magandang biro 'yon Florence. Kung sa akin 'yan
ginawa, hinding hindi palalampasin ni Jare 'yon. Knowing him.."
"Pinabayaan na lang namin ni Ashong..ayoko na ng gulo. Ang mahalaga ay hindi kami
nasaktan" sa totoo lang ay ayokong malaman kung sino ang driver ng Montero na 'yon.
Kahit kita sa mga mukha nila ang pag sang ayon sa sinabi ko ay marahan na lang
silang tumango sa sinabi ko.

Natapos na ang nakakaantok naming hair treatment, manicure, pedicure at kung ano
ano pang facial treatment. We even had body massage.

"Haist..ang sarap sa feeling" sabi ni Camilla habang nagdadrive.

Sa ngayon ay siya ang taya sa aming tatlo.

"Bago ba itong Subaru mo Camilla?" parang noong isang araw ay ibang sasakyan ang
gamit niya.

"Sa boyfriend ko ito" simpleng sagot niya sa akin

"BOYFRIEND?" sabay na tanong namin ni Aira. Kailan pa siya nagkaboyfriend? Bakit

hindi namin alam?

"Hey hey, bakit ganyan ang reaksyon nyong dalawa? Kayo lang ba ang may karapatang
magkaboyfriend?" ngising sabi niya sa amin

"Bakit hindi mo ipakilala sa amin? Masyado ka namang madaya" reklamo ni Aira

"He's a doctor"
Napanganga kami ni Aira sa sinabi niya. Ang galing naman niya at nakabingwit siya
ng doctor.

"Sino?" tanong ko rin.

"Secret"
Napaghampas namin siya ni Aira sa sagot niya.

"Shit! Shit! Umayos kayong dalawa. Mababangga tayo" natatawang sabi niya.

"Saan mo nakilala?" tanong ulit ni Aira

"Sa hospital! Come on, saan ka ba nakakakita ng doctor? Umayos talaga kayong
dalawa" she rolled her eyes on us.

"Paano kayo nagkakilala?" tanong ko ulit

Hindi siya sumagot sa tanong ko pero malakas siyang tumawa. I know that laugh.
May halong kalandian. Haist.

"Don't tell me..." napalingon ako kay Aira

Naniningkit ang kanyang mga mata na para bang may nakukuha na siya...

"Siya ba ang kumapa ng boobs mo?" nanlaki ang mata ko sa tanong ni Aira habang si
Camilla naman ay tawa ng tawa.

"What the hell? Bakit kinapa?" tanong ko.

Halos tumalsik kami ni Aira sa malakas na preno ni Camilla

"Baliw ka ba Florence? Syempre, akala ko kasi may bukol. Buti na lang at wala,
healthy nga daw ang hinaharap ko" malakas na naman siyang tumawa
Samantalang kami naman ni Aira ay napangiwi na lang.

"Manyakis ang doctor na 'yan Camilla" sabi ko sa kanya.

"Hindi ahh, love at first touch nga daw ang nangyari" eksaherada kaming napabuntong
hininga sa sinabi ni Camilla

"Ang landi mo friend!" mas lumapit kami sa kanya ni Aira at pinagsasabunutan namin
siya.

"What the fuck?! Hoy nagdadrive ako mga luka!" natatawang sabi niya.

"Inakit mo siguro ang kawawang doctor na 'yon" natatawa na rin kami ni Aira

"Tang ina, hindi ko 'yon inakit. Talagang nahumaling lang siya sa akin" landi!

"Ang landi mo talaga!"

Ipinagpatuloy namin ang pagkukulitang tatlo nang may mapansin kaming itim na Mazda
na nag oovertake at mukhang babangga sa amin.

"Shit! Babangga tayo Camilla!!" sigaw ni Aira

"Shit!" napamura na lang ako.

Anong problema ng mga sasakyan ngayon?
Mabilis kinabig ni Camilla pakanan ang manibela. At halos nagsisiksikan kaming
tatlo sa bigla niyang pagliko.

"BABANGGA TAYO SA POSTE!"

Sabay sabay kaming tatlo napasigaw. Shit talaga!

Gaya nga nang inaasahan ay sumalpok kaming tatlo sa poste.

"Tang ina Camilla, bakit ka nagkaroon ng driver's license?" hinihimas ngayon ni
Aira ang kanyang ulo.
Samantalang ako ay nakasubsob pa sa airbag. Shit! Baliw naman kasi.

"Ang aarte nyong dalawa! Shit! Napingkot ang Subaru ni boyfriend!" wow nahiya naman
ako sa kanya! 'yong Subaru pa ang pinuroblema.
Hinila ko nga ulit ang buhok niya.

"Great! Mas nagworry ka pa sa sasakyan ng boyfriend mo. Tingnan mo muna ang ilong
namin ni Aira kung dumudugo na!" kinapa ko nga ang ilong ko.
Tang ina! Dumudugo.

"Florence.. your nose.."

"Yes, my nose" dinukot ko sa bag ko ang panyo ko.

Natigil ako sa pagpupunas ng ilong nang mapansing dumudugo rin ang ilong ni
Camilla.

"Camilla dumudugo rin ang ilong mo" mabilis niya ring kinapa ito

"Guys..nahihilo ako.." bigla na lang natumba sa akin si Aira. Shit!

Akala ko ba ay wala kaming mga tama?

"Aira..Aira" niyuyugyog namin siya

"Shit! Tumama ba ang ulo niya?" tanong ni Camilla sa akin

"Hindi ko nakita.." mahinang sabi ko

Nakita kong nagdadial na sa kanyang telepono si Camilla. We need help, seryoso na
ito. Kanina lang ay okay siya..hindi na ito maganda.
Napasulyap ako sa bintana ng sasakyan namin. May kanina pa palang kumakatok dito.
What a coincidence? Bakit sa lahat ng maaaring tumulong sa amin ay siya..

Hindi na ako nag alilangan pa at mabilis kong binuksan ang bintana ng sasakyan ni
Camilla.

"Troy...please help us"

Nakaawang ang kanyang mga labi nang makita niya ako.

"Doll? What the hell?"

Agad niyang binuksan ang sasakyan namin.

Binuhat niyang mabilis si Aira habang kami naman ni Camilla ay agad na nakasunod.

"Ano ba ang nangyayari sa sasakyan nyo? Hindi na maganda ang takbo ng sasakyan nyo
nang makakasalubong ko kayo"
Hindi kami nakapagsalita ni Camilla.

Binuksan niya ang pangalawang pintuan ng sasakyan at doon niya inilagay si Aira.
Sumunod kami agad ni Camilla para hawakan si Aira.
Pero natigilan kami ni Camilla nang mapansin namin na may babaeng nakaupo sa
unahang upuan katabi ng driver's seat.

Bahagyang lumingon sa amin ang babae. She looked familiar..alam kong nagkita na
kami ng babaeng ito hindi ko lang maalala kung saan.

"I'm so sorry... kung hindi sana nag overtake si Troy..." dapat ay may sasabihin
pa siya pero natigilan siya sa pagsasalita nang makita niya ako.
"Florence Almero..." mahinang sabi niya
Magsasalita na sana ako nang pumasok na si Troy.

"Shit! How about you Doll? Are you okay? Your nose?" sinulyapan niya ako sa
rearmirror.
Ramdam ko ang biglang paghawak ni Camilla sa aking kamay.

"I'm fine Troy.." hindi niya ako pinansin at bumaling siya sa babaeng kasama niya

"Do you have tissue Laura?" tanong niya sa babae.

Bakit kailangan pa niyang magtanong sa babae? I'm fine.

"Hindi na kailangan Troy.." mahinang sabi ko

May dinukot sa kanyang bag ang babae at iniabot ito sa akin.

"Thanks" sagot ko sa kanya

She smiled at me bitterly

Wala na muling nakapagsalita sa amin nang pinaharurot na ni Troy ang sasakyan.

"Is it just me? Why the atmosphere here is so thick? It's awkward Florence.."
bulong sa akin ni Camilla.

Kahit ako may pipiliin kong ibang tao ang tumulong sa amin. Hindi sa ganitong
sitwasyon ko gustong muling makita ang isa sa mga Ferell.
--
VentreCanard

--

Gusto kong i-try magsulat ng istoryang may kagatan. lol I mean, vampire story.

I want to hear your thoughts! If you're not fan of vampire, please skip this
chapter! Thanks!

Teaser

Nagising na lang ako dahil sa mabangong amoy ng bulaklak. How I love the smell of
flowers..Nakakagaan ng pakiramdam.
Kung pwede lang sana na matulog lagi ng ganito kasarap..pero alam kong anumang oras
ay gigisingin na ako ng aking Lola para pumasok na sa eskwelahan.

I need 5 more minutes.

Ayoko pang imulat ang aking mga mata. I need to sleep more..I want to feel the
softness of this bed.
Mas lalo kong ibinalot sa napakakapal na comforter ang aking katawan.
I even made myself in fetus style. Why it's too cold today? Pwedeng bang lumiban na
lang?

"Claret..."
Hindi ko pinansin ang tawag sa aking pangalan. Please..let me sleep.

"Claret.." marahas akong napamulat nang muli kong marinig ang pangalan ko mula sa
hindi pamilyar na boses ng lalaki.

Nanatili akong hindi gumagawa ng kilos. Anong ginagawa ng lalaki sa kwarto ko?
Nasaan si Lola?
Nagsisimula na akong kabahan..ang magkaroon ng lalaki sa aking silid ay
napakalaking kasalanan. Siguradong ipasusunog ako ng aking Lola ng buhay.

Pero halos mapapadyak ako sa napansin ko. What the hell? Hindi ko ito kama!

"Come on Claret..stop that act" bakit ako kilala ng lalaking ito?

Napasigaw na lang ako nang bigla na lang nahatak ang makapal na comforter na
nagtatago sa akin.

Mabilis akong naupo at napaatras hanggang sa headrest ng kama.

Halos manlaki ang mata ko sa nakikita ko.

I'm just sitting on a strange red bed with full of white rose petals. What's with
this setting?
I looked down on me, shit!
I don't even own this dress! I'm wearing a silk black dress and I can vividly see
the trace of my nipples in this thin kind of dress! What the hell?

I covered myself and I looked sharply to the owner of that voice.

Who the hell is he?

When our eyes met, I can't help but to gulp slowly...he's..

He's
He's....too beautiful... A topless guy in front of my eyes..
He's sitting like a king..
Nakaupo siya ngayon sa harapan ko habang banayad siyang sumisipsip ng kulay pulang
alak.
He has this intense eye on me.

Bumibilis ang paghataw ng dibdib ko sa paraan ng pagtitig niya sa akin.

He looked familiar....parang hindi lang ito ang una naming pagkikita..

"Why am I here? Did you abduct me?" ang huli kong natatandaan ay magkausap pa kami
ng Lola ko.
Why the hell I am here?

Nagulat na lang ako nang bigla na lang siyang nawala sa aking paningin. At halos
mapatalon na lang ako nang maramdaman ang mainit niyang hininga sa kanang tenga ko.
Lalong lumakas ang tibok ng aking puso nang hindi ko maigalaw ang aking sarili.
Anong nangyayari sa akin?

"Open your mouth.." hindi ko alam kung anong meron sa kanya pero kusa na lang
nagbukas ang mga labi ko.
Wala akong magawa kundi panuorin na lang ang ginagawa niya sa akin. Ramdam ko ang
ilang daliri niya sa itaas ng ngipin ko.
Kitang kita ko ang gulat niyang ekspresyon...

"I didn't turn you..." turn me? What?

Mas lalo akong nagulat ng ihiga niya ako sa kama. At itinagilid niya ang ulo
ko..What the hell?
Napapikit na lang ako nang maramdaman ko ang mga labi niya sa leeg ko. I felt his
tounge licking my neck.

"What are..you.."
Napasigaw na lang ako ng maramdaman ko ang kirot mula sa aking leeg.
"You really taste sweet..."

Ito na lang ang huli kong narinig mula sa kanya bago nagdilim ang buo kong
paningin.

It's not a dream then... he's the guy from that dark room.

Ang lalaking punong puno ng aking dugo sa kanyang mga labi...

Chapter 8

Chapter 8

Kung kanina ay nakahilera kami sa parlor ngayon naman ay puros nakahilera kami sa
hospital bed. Like seriously?
Dumating na si Jare na may napakasama ng tingin sa akin. Hindi ako ang nagdadrive!
Excuse me?
Nagkamalay na ngayon si Aira, ang sabi daw ng doctor ay nabigla lang siya sa
pangyayari. Wala naman daw masamang nangyari sa aming tatlo dahil puros galos lang
naman.

"Troy thanks..mukhang may pupuntahan pa kayo. Pwede nyo na kaming iwan dito" hindi
ako makatingin ng diretso sa babaeng kasama niya. Nahihiya ako sa kanila. Inabala
pa namin sila.

"I can't, hihintayin ko munang dumating ang mga pinsan mo" sagot niya sa akin.

"I'm fine, miss yayain mo na si Troy masyado na namin kayong inaabala" bahagya ko
ng masabi ito sa babaeng kasama ni Troy.

Ngumiti lang sa akin ang babae sa sinabi ko. Wala ba siyang gagawin? Dahil kung ako
ang nasa katayuan niya, hindi ko gugustuhin na mag alala ang boyfriend ko sa ibang
babae sa mismong harapan ko. Wala bang pakiramdam itong si Troy?

"Wala na bang masakit sayo Doll..?" napapikit na lang ako sa tanong sa akin ni
Troy. Tinatawag pa rin niya akong Doll! Hindi ba siya nahihiya sa girlfriend niya?

"Okay na ako Troy.." mahinang sagot ko sa kanya.

"Uhmm, Troy may phone call lang ako" nagpaalam sa kanya ang kasama niyang babae at
tumango ito sa akin bago siya lumabas ng kwarto.
Pagkalabas na pagkalabas ng babae ay binalingan ko si Troy Ferell.

"Habulin mo siya Troy" nangunot ang noo niya sa akin na parang hindi niya
naintindihan ang ibig kong sabihin. Tsss, he's still a Shokoy. Hindi na siya
nagbago.

"What?" naguguluhang tanong niya sa akin.

"Sabi ko habulin mo ang girlfriend mo, you're so insensitive" bahagya siyang

natigilan sa sinabi ko. Sasagot pa sana sa akin si Troy nang biglang nabuksan ang
pintuan.
Mabilis nakapunta sa kama ko ang kambal kong pamangkin kasunod nila si Gio at Kuya
Nik.

"What the hell Florence?!" singhal sa akin ni Giovanno Javier Villacorta na kunot
na kunot ang noo sa akin.

"Ano na naman ang ginawa mong kalokohan? Para ka pa talagang bata!" iyamot din na
sabi sa akin ni Kuya Nik

"Mga Pre, una na ako sa inyo" biglang sabi ni Troy na nagsisimula ng maglakad
palabas.

"Sige salamat Troy" sagot sa kanya ni Kuya Nik.

"Doll, sometimes cook for us again. I missed your foods" bahagya pa siyang kumaway
sa akin bago siya lumabas ng kwarto.
Tumango na lang ako sa kanya kahit alam kong mukhang malayo ng mangyari ang
sinasabi niya.
"Anong nangyari sa inyong tatlo?" tanong ni Kuya Nik. Natahimik kaming tatlo,
should I tell them the real reason?
Sinulyapan ko ang mga kaibigan ko na mukhang walang balak magpaliwanag. Great!
Mukhang ako na naman ang masisisi nito.

"It's because of the boobs" mahinang sabi ko.

"Florence!" sigaw sa akin ni Camilla at Aira.

"What?" sabay sabay na tanong ni Gio, Kuya Nik at Jare.

"I mean nawalan lang ng control sa pagmamaneho si Camilla. We're fine okay? Pwede
na nga kaming lumabas ngayon, bakit kailangan pa naming iadmit?" masyado lang
talagang OA ang mga tao dito.

"Dapat ay hindi na kayong tatlo pinababayaang magsama sama" sabat naman ni Jare na
agad na ikinaangal naming tatlo.

"That's not a good idea Jare, aksidente ang nangyari. Bakit may paghihiwalay na ang
drama?" maarteng sabi ni Camilla.

"Tsss, ewan ko na sa inyo" ipinagpatuloy na lang ni Jare ang pagtatalop ng

mansanas. Binalingan ko na si Kuya Nik, sa pagkakatanda ko ay abala ang isang ito
para sa birthday ng kambal bukas.

"Why are you here Kuya Nik? I'm fine, alam kong abala ka sa birthday ng kambal para
bukas"

"Ako na lang ang magbabantay sa kanya, isama mo na ang kambal na 'yan. Baka gumawa
pa ang mga 'yan ng sakit sa ulo" sabat naman ni Gio. Kitang kita ko ang pag
aalinlangan sa mukha ni Kuya Nik.

"Ano ba Kuya? Wag kang paranoid, ayos na talaga ako. Baka mamaya ay papakiusapan ko
na ang doctor kung pwede na akong lumabas. I can't missed my nephews birthday
party" sabay kong kinurot ang pisngi ng kambal na parehas mga nakatungo sa kanilang
mga gadgets

"Okay then, ikaw na ang bahala kay Florence Gio" tumango lang si Gio kay Kuya Nik.

"Pagaling ka Tita Florence..." kumaway pa sa akin si Tyrone. Mabilis namang humalik

sa aking pisngi si Trevor.
"We'll be waiting for you Tita, ikaw ang muse namin bukas" ngumisi lang ako sa
sinabi ni Trevor. Nang makalabas na sina Kuya Nik ay agad na nagsalita si Camilla.

"Ang sweet ng dalawang batang 'yon. Alam na ang paroroonan nila pag mga nagbinata
na sila... siguradong madami silang paluluhaing babae"

"Sinabi mo pa.." pag sang ayon ko.

"Florence, aalis na ako. Sinabi ko lang kay Nicholas na ako ang magbabantay sayo
para umalis na siya. Ayos ka na naman diba?" akala ko worried talaga ang isang
ito.

"Sige, sige na. Baka umuwi na rin naman ako mamaya" sagot ko sa kanya.

"Good then"maiksing sagot niya sa akin.

Nang makalabas na si Gio ng kwarto namin ay lumipas lang ang ilang minuto bago
nagpakita si Ashong na may napakaraming prutas na dala.

"Florence, I'm sorry, dapat ay sinundo na lang kita" agad niya akong niyapos ng
mahigpit.

"What happened? Should I hire an investigator? Bakit bigla na lang nawalan ng

control ang sasakyan nyo?"

"Ashong, I'm fine. Sorry kung pinag alala kita, wala namang masamang nangyari sa
akin" kanina pa kaming tinatanong ng 'what happened?' na 'yan. Kung pwede lang
sanang sagutin na nabangga kami dahil sa kalandian ay nasagot ko na.

"Wag na! Ano ba? Ang mahalaga ay ayos na kaming tatlo Ashong" sagot ko sa kanya.

"Oo nga naman Ashong, hindi na kailangan pa ng imbestigador. Hindi naman nagasgasan
ang legs niyang si Florence, wag kang paranoid" sabat naman ni Camilla.

"But her nose bleed!" sagot ni Ashong na akala mo naman ay ikamamatay ko. Ewan ko
ba.

"Kung nagkaamnesia si Aira, hinding hindi kita mapapatawad Florence Almero" bigla
namang sabi ni Jare. Ano ba talaga ang pinaglalaban ng isang ito? Bakit lagi na
lang ako ang sinisisi niya?!
Samantalang ang dalawa ko namang kaibigan ay tumawa lang sa sinabi ni Jare.

"Bakit si Florence ang sinisisi mo? Hindi naman siya ang driver ng sasakyan" angil
na sagot ni Ashong. Napapikit na lang ako sa naririnig ko, mukhang may away pang
mangyayari.

"Ang girlfriend mo ang mahilig magyaya sa mga kalokohan! Nadadamay pati girlfriend
ko" napapatulala na lang ako sa Jare na ito. Tang inang ito, sige Ashong
ipagtanggol mo nga ako. Nanatili akong hindi nagsasalita, pinabayaan ko na lang si
Ashong na makipagtalo.

"Hindi nga mahilig sa mga parlor at kung ano ano pang kaartehan si Florence? Huwag
mong baliktarin! Ang girlfriend mo ang humihila kay Florence kung saan saan" kita
ko ang pagtaas ng kilay ni Aira sa akin habang ako naman ay napangisi sa sinagot ni
Ashong.
Samantalang si Camilla naman ay nagcecellphone na lang habang may nakasalpak na
earphones sa kanyang tenga.

"Mas maganda naman si Aira kaysa dyan sa Almero na 'yan" napatawa na lang si Aira
sa sinabi ni Jare. Ako naman ay napanganga na lang. Bakit mukhang lumihis na ang
pinag aawayan nila?

"Pagandahan ba? Wala nang mas gaganda pa kay Florence. Tang ina ano ba ang gusto
mo?" tumayo na si Ashong at mabilis nagpunta sa pintuan.

"Florence, I'll be right back, mukhang may naghahanap ng sakit sa katawan" napansin
ko na tumayo na rin si Jare at nagpaalam kay Aira na mukhang walang kabalak balak
pigilan ang boyfriend niya.
Pagkasarang pakasara nang pintuan ay bigla na lang kaming nagtawanang tatlo.

"What's wrong with your boyfriend Aira? Bakit lagi na lang 'yon beastmode sa akin?"
nakakainis na.

"Kasi nakikita niya daw sayo ang disapproval mo sa relationship namin" natatawang
sabi niya.

"Wala na akong magagawa dun"

"Shit! Bakit ang iisip bata ng mga boyfriend nyo? Bakit hindi nyo man lang
pinigilan? Baka sila pa ang mahospital" sabat ni Camilla.

"Kilala ko si Ashong, tatakutin lang niya si Jare" confident na sabi ko.

"Wow, big word Florence. Baka ang boyfriend mo ang matakot" sagot sa akin ni Aira.

"Ayy, ewan ko sa inyong dalawa. Lumabas na rin kaya kayo at doon kayo
magsabunutan?" hindi na lang kami nagsalitang dalawa. Bigla tuloy akong kinabahan
sa sinabi ni Camilla, bakit ko ba pinayagan ang Ashong na 'yon?
"I think, I need to check them" nagsimula na akong bumaba sa kama. At akma na
dapat akong hahakbang pa nang bigla na namang nabuksan ang pintuan.
Inuluwa nito ang pinakagwapong doctor na nakita ko. What the hell? Bakit may doctor
dito na parang modelo?

"Babe!"

Para akong robot na dahan dahang napaupo sa kama. Don't tell me, .siya ang manyak
na doctor ni Camilla? Bakit hindi halata sa kanya mukha? kung titingnan parang
kasing edad lang namin ang doctor na ito.
Nagkakatinginan na lang kami ni Aira. Kaya naman pala sobrang landi nitong si
Camilla! Sobrang hot naman kasi.

"How are you? Do you want to eat something?" malambing na tanong niya kay Camilla.
He's wearing an eyeglass. He's a prim and proper type of guy.
Isang tingin mo pa lang ay alam mong seryoso siya sa isang relationship. He's not a
typical guy type na may pagkabadboy figure na katulad ni Jare at maloko na katulad
ni Ashong. He look formal and formidable. Shit! Anong nagustuhan nito sa kaibigan
namin maliban sa boobs?

"Busog pa ako. By the way Thomas meet my friends, Aira and Florence.." alam kong
hindi lang ako ang intimidated dito, kahit si Aira ay alam kong uneasy sa
presensiya ng boyfriend ni Camilla.
Ganito pala talaga kapag gwapong doctor. Yes, Ashong is handsome at ngiti pa lang
niya pagkakaguluhan na ng mga babae pero iba talaga ang aura ng doctor na ito.
Pamatay, ito ba talaga ang doctor na sinasabi ni Camilla na 'na love at first
touch'
Napapamura talaga ako. Saludo na ako sa boobs ni Camilla. Shit talaga.

"Hi ladies.." bati niya sa amin.

"Hi.." awkward na sagot namin Aira.

"I'm sorry for what happened..hayaan nyo at pagsasabihan ko si Camilla" nakita

namin ni Aira ang malanding paghampas ni Camilla sa braso ng boyfriend niya.
Landi!

"Wag kang magsorry sa kanila, okay lang sila" natatawang sabi ni Camilla. Sumulyap
sa kanyang wristwatch ang doctor.

"Sorry babe, may pasyente pa akong isa. Babalikan kita, be good okay?" mabilis
niyang hinalkan si Camilla sa kanyang noo bago ito umalis. Matamis naman siyang
nginitian ng magaling naming kaibigan.
Hindi na namin inaksaya pa ang oras. Sumampa na kami ni Aira sa kama ni Camilla at
pinaghahampas siya ng unan.

"Shit! Ang pogi! Saan mo nakuha 'yon?" natatawang tanong ni Aira.

"Baka naman araw araw ka ng nagpapacheck kung may bukol 'yan? Grabe! Ang gandang
lahi!" pinagpatuloy ko ang paghampas sa kanya.

"Mga inggetera! Palibhasa kasi mga isip bata ang mga boyfriend nyo. Dapat ay
naghahanap kayo ng matured mag isip, hindi puro pagandang lalaki" well may point
siya doon.

"Camilla okay lang ba kung sa kanya na din ako magpacheck kung may bukol din ako sa
boobs?" tanong ni Aira.

"The fuck?! Magkalimutan na Aira!" sabay kaming tumawa ni Aira sa sagot ni Camilla.

"Ako din! Magpapaset na ako ng schedule" pang aasar ko kay Camilla.

"Mga leche kayo! Doon kayo magpakapa kay Jare at Ashong!" lalo namin siyang
pinaghahampas ni Aira.

"Bakit ang landi mo Camilla? Wag mo kaming igaya sayo" utas na naman kami ng
katatawa.

"Atleast ako kinapa for medical purposes! Ang sa inyong dalawa? Sigurado akong
napagkapa na kayong dala--" tinakpan ko na ang bibig ng lukaluka kong kaibigan.

"Enough! Enough! Oo na, ikaw na panalo" kahit si Aira ay hindi na nakapagsalita sa

sinabi ni Camilla dahil pulang pula na siya ngayon.

Shit! Why are we guilty?

"See?" nakataas na kilay na sabi sa amin ng bruha.

"Medical purposes huh? Bakit ang dami mong alam ngayon Camilla?" bumalik na ako sa
kama ko. Nakabingo ang baliw kong kaibigan, napatigil at napatahimik lang naman
kami ni Aira.
Bakit naman kasi ang guilty nitong si Aira? Nadadamay pati ako. Pero ramdam ko ang
pag iinit ng pisngi ko. Shit Shit! May bigla tuloy akong naalala. Bakit parang
biglang humigpit ang bra ko?

Ganito pala ang epekto ng sobrang kalandian.

"Kasi naman ipinagpipilitan nyo sa akin na ako ang malandi sa ating tatlo, gayong
ako naman talaga ang pinakainosente. Isipin mo nyo na lang kung hindi ako
nagkapagcheck ng bukol sa boobs, edi virgin pa rin ang boobs ko? E 'yong sa inyo?"
nakataas na naman ang kilay niya sa aming dalawa.

Napasabunot na lang ako sa topic namin. Bakit hindi kami matapos tapos dito?
"Ewan ko sayo Camilla! Bahala ka na sa buhay mo!" sagot ko na lang.

"Shut up Camilla. Ayoko na" hinawakan na ni Aira ang magkabila niyang tenga.

"Mga gaga! Natatawa ako sa inyo, masyado kayong guilty" inirapan ko na lang siya.
Mas mabuting makinig na lang ako ng music sa aking phone. Kinuha ko ang aking bag
sa lamesa para kuhanin ang aking telepono.

"Shit! Naiwan ko pa ata ang phone sa sasakyan.." ipinagpatuloy ko ang paghahanap

pero wala kong makita.

"Friend wag mo ng hanapin, nasa akin ang phone mo. Nalaglag kanina" mabilis sa
aking inihagis ni Camilla ang phone ko.

"Thanks" kinuha ko ang earphones ko sa bag at sinimulan na itong ilagay sa phone

ko.

"Florence.. may textmate ka pala dyan. Ni replayan ko na para sayo" simpleng sabi
sa akin ni Camilla.
Ako naman ay halos mapatulala na lang. Don't tell me, nireplayan niya? Mabilis kong
ni check ang phone ko at halos manlaki ang mga mata ko sa nabasa ko.

"WHAT THE HELL? CAMILLA NAMAN!" napasuntok na lang ako sa kama. Kahit kailan ay
hindi ko maiisipang magreply ng ganito. Shit naman!

"Why?" nagtatakang tanong niya.

"He must be Nero!" sigaw ko sa kanya.

"Talaga? Baka nag aassume ka lang te?" nakataas na naman ang kilay niya.

"Bakit ano ba ang mayron sa message Florence?" nagtatakang tanong ni Aira. Nagreply
lang naman ang baliw kong kaibigan sa unknown number. Binasa ko ang conversation
nila sa phone ko.

'You're mine. Don't ever try kissing other guy'

'Really? I can kiss him whenever and wherever I want. Afterall he's a good kisser
than you..' shit! Anong klaseng reply to?
'I see'
Nanlamig ako sa maiksing reply niya.

"Camilla naman! Bakit mo nireplyan?" gusto ko na naman siyang paghahampasin.

"That message, natanggap mo 'yan noong araw na nagshopping tayo at nong ni check ko
kung anong oras mo natanggap yan ay nasa biyahe na kami ng mga oras na 'yon pauwi"
seryosong sabi ni Camilla.

"Parang may naaamoy akong issue dito Florence..." sabat ni Aira. Hindi ako
nakapagsalita sa sinasabi nila.

"Sigurado ka ba na hindi mo nakita ang driver ng Montero?" naniningkit na matang

tanong sa akin ni Camilla. Umiling ako sa kanya.

"Pero pangita na sa message na 'yan Florence" mahinang sabi ni Camilla.

"He wanted you back? Are you still in touch? Akala ko ay may girlfriend na si
Nero?" nagtatakang tanong ni Aira. Kahit ako ay nalilito na rin.

"Hindi ko alam..." mahinang sagot ko.

"Then don't play with fire Florence, parehas na kayong may commitment. Kung
sakaling magbigay siya ng motibo ay iwasan mo na" hindi ako nakasagot sa sinabi ni
Camilla. Alam kong tama siya sa sinasabi niya pero bakit hindi ako makasang ayon sa
kanya? Bakit mas pinipili kong manahimik na lang?

"Siguro naman ay masaya ka na kay Ashong hindi ba?" sabay lumingon sa akin ang
aking mga kaibigan para makita ang magiging reaksyon ko.

"Ofcourse. I'm happy with him.." I smiled at them.

How I hate fake smiles...

--
VentreCanard
Chapter 9

Chapter 9

Gabi na ng makauwi ako. Inihatid na ako ni Ashong sa bahay ni Kuya Nik dahil baka
daw may mangyari na namang masama sa akin.
Inihatid naman ang mga kaibigan ko ng kanilang mga boyfriends. Sa wakas ay
nagkahiwahiwalay na rin kaming tatlo. Ang sakit din sa ulo ng dalawang 'yon.

"Ashong ang gwapo talaga ng boyfriend ni Camilla.." isinara ko na ang pinto ng

sasakyan at nagsimulang maglakad papasok ng mansion ni Kuya Nik.

"Anong gwapo? Mas maputi lang naman siya sa akin" ismid na sagot sa akin ni Ashong.

"Hindi talaga Ashong..sobrang hot talaga niya.." bakit parang nakikita ko pa ata
sa tv ang doctor na 'yon?

"Tigilan mo na ang kakagwapo mo sa doctor na 'yon Florence..pag ako ang nagcoat ng

puti 'who you?' ka sa akin" tumaas ang kilay ko sa sinabi ni Ashong. Lakas maka
'who you?' nitong si Ashong.

"At kailan pa nagcoat ng puti ang horse racer?" natatawang tanong ko sa kanya.

"Well, I'm planning to take veterinary Florence.." napatigil ako sa pagpasok sa

mansion dahil sa sinabi ni Ashong.

"Seryoso?" nanlalaking matang tanong ko kay Ashong. Why so sudden?

"Yes, seryoso ako" ngumisi siya sa akin na aakalain mong niloloko lang ako. Minsan
talaga mahirap basahin nitong si Ashong, hindi malaman kung nagbibiro pa ba o ano.

"How about your family business? Nasabi mo na ba 'yan kay Tito at Tita?" kung mag
veveterinarian siya mawawalan siya ng time sa business nila.

"Hindi ko pa nasasabi pero hindi na magbabago ang desisyon ko..Umpisa pa lang ay

gusto ko ng maging veterinarian. Sinunod ko naman sina Ma at Pa simula pa lang but
now I guess I need to follow what I really wanted" wow. Si Ashong ba talaga ang
kausap ko ngayon?

"So you're going to study again? Sa pagkakaalam ko ay tamad na tamad ka laging

pumasok Ashong ah? Diba gumagawa ka pa ng mga kalokohan masuspend ka lang?"

Napangiwi siya sa sinabi ko. Okay, I did hit the home.

"Hindi ko naman kasi gusto ang business course, buti nga at nakagraduate pa ako"
natatawang sabi niya. Sa bagay, tatamarin ka naman kasing mag aral kung hindi mo
naman forte ang kursong kinukuha mo.

"Baka naman gusto mo lang magfocus talaga sa mga kabayo mo? Grabe talaga ang
dedication mo sa mga horse Ashong..minsan ay nagseselos na ako sa mga kabayo mo"
pagbibiro ko sa kanya.

Nasa loob na kami ngayon ng mansion.

"Talaga? Nagseselos ka? Ako lang ata ang marunong magselos sa ating dalawa.."
natigilan ako sa biglang sinabi niya. At napatitig na lang ako sa kanya.

Why I suddenly felt guilty?

"Ashong.."

"Goodnight Florence..see you tomorrow" mabilis niya akong kinindatan bago siya
nagmamadaling lumabas ng mansion.

He used to kiss me on forehead before leaving. Mukhang masama pa rin ang loob niya
sa akin. Kaysa habulin pa si Ashong ay nagdiretso na ako sa kwarto ko. Magkikita
naman kami bukas.

Ako lang ang tao sa mansion. Hindi na ako nakialam sa kusina at ipinaubaya ko na
ito sa mga katulong. I'm so tired. I just want to lay on my bed and sleep. Siguro
ay abala pa rin si Kuya Nik para sa event bukas. Itinawag na niya sa akin na nasa
Batangas daw ang kambal dahil na mimiss na daw ng kanilang lola.
Siguradong napakalaking event ang mangyayari bukas.
Kuya Nik is a well-known businessman. Sa murang edad niya ay napakarami na niyang
achievements kaya hindi na talaga ako magtataka sa daang babaeng nagkakandarapa sa
kanya with his looks, money, ability and charms?
Isang tingin pa lang kay Kuya Nik ay hindi mo aakalaing may dalawang anak na. He's
still young, but so damn successful. Minsan nakakainggit din itong si Kuya dahil sa
kanyang mga achievements. Kailan kaya ako magiging successful na ganito?
Hindi na rin siguro ako dapat magtataka kung bakit sa loob ng anim na taon ay
naging malapit sa kanya ang mga Ferell because Ferells are making their own name in
business too.

Nang mga unang taon ay pinilit kong iwasan ang kahit anong balita mula sa kanila
pero nang nagsisimula na akong makabangon mula sa mga pangyayari ay natututo na rin
akong makibalita.
Hindi ko akalaing ang mga Shokoy na basta na lang nahinga noon ay kakikitaan ko ng
dedication sa business ngayon. Dati ay sa pagawang magazine ni LG ko lang nakikita
ang mga Ferell, ngayon ay lagi na silang featured sa kung ano anong magazine,
mapabusiness man ito o showbiz. Showbiz? Akala ko noon ay nag artista na rin sila,
pero napag alaman kong nalilink lang sila sa hindi iilang sikat na mga artista.
Dahil magpipinsan sila, walang naiwang Ferell na hindi napalagay sa Showbiz
magazine. Ano ba nga naman sila? Mga Ferell nga naman sila. Masyadong habulin. Ang
pinaka malaking problema nila sa buhay ay pagiging 'gwapo'. Hindi ko mapigilang
hindi mapairap.
Siguro ay kahit lumipas na ang napakaraming taon ay hindi na talaga mawawala ang
kayabangan nila sa katawan. Oh well, it runs through the blood. Baka ikamatay nila
kapag hindi sila nagyabang ng isang araw.
Hindi ko na napansin na napapangisi na lang ako sa binubuklat kong magazine na
featured ang magpipinsang Ferell.

'The Formidable Ferells' ang caption

Bakit ako may kopya ng magazine na ito? Parang sa pagkakatanda ko ay wala akong
magazine na ganito sa kwarto ko? Siguro ay naiwan ng mga katulong habang nililinis
itong kwarto ko.
Nakahilera silang nakaupo sa kanikanilang single chair. Nasa dalawang dulo si Aldus
at Troy na parehas lumitaw ang pagiging mestizo sa kanilang kulay puting tux. Nasa
gitna naman nila si Owen at Nero na nakasuot ng itim na tux, they're still have
this attractive moreno feature na nakakapagpabilis ng pagtibok ng puso ng kahit
sinong babae.
Napahawak na lang ako sa aking dibdib nang pakatitigan ko ang litrato nilang apat.
They're all very successful, sila ba talaga ang mga Shokoy na nakasama ko ng anim
na buwan?

Yes, they're still attractive like the old days..

But there is something different, attractive is not enough description for them.

These Ferells. Marahan kong hinaplos ang litrato nila, specifically on his face.
Dangerously attractive.
Hindi ko alam kung anong gagawin ko kung makita ko na silang apat. Yes, I saw Troy
Ferell a while ago. And worst, I met him in an awkward scenario. Alam kong may
gusto pa siya sa aking sabihin sa hospital pero alam kong nawalan siya ng
pagkakataon.
I'm a bit curious. Dahil sa maiksing oras naming pag uusap ni Troy Ferell ay agad
kong napansin na may malaking pagbabago sa kanya.
Nagbago na kaya talaga silang lahat?

Hindi ko na napansin na nakatulugan ko na ang pagbubuklat ng magazine ng mga

Ferell.

--

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Damn, someone removed the
curtains. Hindi niya ba nakikita na natutulog pa ako?
"Florence, wake up. Andito na ang make-up artist" muli kong ibinaon ang mukha ko sa
unan. What the hell? Bakit may make-up artist?

"Florence.. 11 na! Ano ba 'yang tulog mo?" nararamdaman kong may humihila na sa paa
ko. Marahas akong napabangon. Kilala ko ang dalawang boses na naririnig ko. Bakit
ang aga naman nilang dalawa sa pamamahay ko?

"Ano ba naman Camilla? Bakit ang excited mo? Mamaya pa pong 6:30! ang event, ano
tayo early bird?" muli akong humiga at tinakpan ko ang sarili ko ng napakakapal na
comforter.

"You need to practice yourself Florence! Mamaya ay makikita mo na si Nero Ferell.

Baka mamaya ay magcollapse ka pag nakita mo siya" muli na naman akong napabangon
sa sinabi ng kaibigan ko.

"What? Bakit naman ako magcocollapse?" kunot noong tanong ko.

"Ask yourself then.." taas na kilay namang sagot sa akin ni Aira habang nakangising
binubuklat buklat ang magazine ng mga Ferell.

"See? May ebidensyang hawak si Aira" confident na sabi ni Camilla.

"Wala akong alam sa magazine na 'yan. Don't make a damn issue" shit! Nawala na ang
antok ko. Bakit parang hindi na tumitigil sa kanikanilang bahay ang dalawang ito?

"Sige, ikaw ang may sabi. Pinapayuhan lang kita friend, magkasama sila ni Cassidy
panigurado mamaya. Para pa namang linta ang babaeng 'yon kung makadikit kay Nero
lalo na sa public paano pa kaya kung alam niyang nasa tabi lang ang 'ex'" tuluyan
nang nakuha ni Camilla ang atensyon ko. Anong pinagsasabi niya sa akin?

"Agang aga niyong dalawa dito sa bahay, anong pinaglalaban nyo?" sinuklay ko ng
aking kamay ang gulogulo kong buhok. Eksaheradang isinara ni Aira ang magazine na
hawak niya.

"Ang gusto lang namin ni Camilla na mangyari, ay magdamit ka na parang kontrabida

'yong tipo ba na parang mang aagaw" sabay silang nagtawanang dalawa habang ako
naman ay napangiwi. What the fuck? Kumain na ba sila ng almusal?

"Hindi joke lang friend. Ang gusto talaga naming mangyari ay huwag kang magmukhang
talunan. Syempre alam naman nating ikaw ang nakipagkalas sa inyong dalawa, huwag
kang poker face mamaya. Dapat ay mukha ka talagang kontrabida" napanganga na lang
ako sa sinasabi ng mga kaibigan ko.

"Excuse me? Birthday party ng mga pamangkin ko ang pupuntahan natin, hindi kung
anumang teleserye" bumaba na ako sa aking kama at sinimulang ayusin ang mga damit
na isusuot ko.
Nagtawanan na naman silang dalawa.

"Syempre friends mo kami, you should look fiercer than the current girlfriend para
hindi ka kayankayanin, ang balita ko pa naman ay warfreak 'yong si Cassidy na 'yon.
Oh well, maganda siya at mas matangkad sayo, magaling kumanta at sumayaw. At
syempre anak ng senador, good catch talaga. Baka may alam 'yon tungkol sa history
nyo ni Nero tapos bitter pa sayo kasi matagal bago nakamove on sayo si Nero...
let's think about the possibility na mangyayari mamaya. Don't worry nasa likod mo
lang kami ni Camilla" I bet, walang alam si Cassidy tungkol sa akin dahil nang
nagkakilala kami ay hindi man lang nagbago ang ekspresyon ng mukha niya nang
nagpakilala ako. And what? A warfreak? Hindi halata sa kanyang mukha.

"May kanya kanya na kaming buhay..bakit kailangan pa ng mga ganyan? Kung sakaling
magkikita kami ni Nero, maybe smiling at him is enough. Ikaw na nga rin ang may
sabi Camilla, nakamove on na si Nero. Hindi naman siguro sila magtatagal ni Cassidy
kung hindi pa siya nakakamove on sa akin? And I have Ashong...wala na akong
pakialam sa lovelife ni Nero..."

Hindi ko na hinintay na sumagot sa akin ang aking mga kaibigan.

Mabilis na akong nadiretso sa banyo at agad hinubad ang aking mga damit. Itinapat
ko ang sarili ko sa shower. I want to freshen up.
Pero halos lunurin ko na ang sarili ko sa pagsalubong ng malamig na tubig sa aking
mukha.

Shit! Shit!

Kahit ilang beses kong itanggi. Nagwawala pa rin itong dibdib ko sa tuwing
naririnig ko ang pangalan niya..

--
VentreCanard

Chapter 10

Chapter 10

Nakaharap ako ngayon sa napakalinaw na salamin. Hindi ako humble para sabihing
hindi ako maganda. Pinanganak na akong maganda at mas gumanda pa ako sa ayos ko
ngayon. Hindi ko akalaing may igaganda pa pala ako.
"Perfect!" sabay na sabi ng mga supportive kong kaibigan. Sila lang naman ang
nagbantay sa mga baklang nag ayos sa akin. Hindi ko alam kung bakit parang sila pa
ang handang handa sa gabing ito.
Sa halip na ilugaw ang aking mahabang alon alon na buhok ay mas pinili ng aking mga
kaibigan na itaas ito.
It's a messy bun.

"Tama 'yan Florence.. you should show your best asset..your sexy neck, your sexy
shoulder..your sexy nape na nagpabaliw sa Ferell na 'yon" hindi na ako sumagot sa
sinabi ni Aira.

I want to look beautiful, not for him but to myself. Napairap na lang ako sa aking
sarili. Pati ba naman sarili ko ay niloloko ko?

"Florence listen..hindi mo aakitin si Nero okay? Just punish him for that Montero
incident.. he can stare at you forever but he can't touch you. Learn his limits,
you're already taken. Ibang klase talaga ang Ferell na 'yon" Kita ko sa repleksyon
ng salamin ang sabay na pag irap ng mga kaibigan ko.

Hindi ko na lang sila pinansin at muli kong hinagod ng tingin ang aking kabuuan.
Tumama sa hakab ng aking katawan ang napili kong isuot. And I love it.
This lush long dress emphasizes my curves and even my delicate skin.

"Hindi ba masyadong labas ang cleavage ko dito?" bahagya kong itinaas ang dress ko
na agad namang tinampal ng mga kaibigan ko.

"'Yan ang uso ngayon, huwag kang masyadong maria clara okay? Baka masabunutan kita"
inirapan ako ni Aira na nakasuot lang naman ng red tight fitting dress na labas ang
magkabilang tagiliran.

Pinayagan ba siya ni Jare na magsuot ng ganyan?

"Ngayong gabi na magkakaalaman Florence...kung makukumpirma mong si Nero nga ang

walang hiyang driver ng Monterong 'yon at malaman mo rin na siya ang textmate mo?
Back in each other arms again na ba ang sunod?" nakataas na kilay na tanong sa akin
ni Camilla.
Diretso kong tinitigan ang kaibigan kong nakasilver tight fitting dress din na
labas naman ang pusod.

"I have Ashong and he has Cassidy, tapos ang usapan" lalong umarko ang kanilang mga
kilay sa sinabi ko.
Siguro ay hindi na talaga matatapos ang usapan naming ito kung hindi pa ako ang
titigil.

"Mauuna na ako sa venue, wala si Ashong para sunduin ako may meeting pa siya
hanggang 8:00, kayo? Mukhang susunduin kayo ng mga boyfriend nyo right?" sabay
silang tumango sa tanong ko
"Gusto mong sumabay sa amin?" tanong sa akin ni Aira

"Baka sa gulong ako pasakayin ni Jare" ismid na sagot na tinawanan naman niya

"Sa amin ka na lang sumabay Florence..." sabat naman ni Camilla

"Baka kapain pa ni Doctor Thomas kung may bukol ka pa, you need privacy" sabay
kaming tumawa ni Aira sa sinabi ko habang napanguso naman si Camilla sa sinabi ko.

"Sige na, kita na lang tayo. I have my car, ayokong ipapick up na naman kay Gio.
Tamad pa naman din 'yon" kumaway ako sa kanilang dalawa at humakbang na ako palabas
ng mansion.

Pagkasakay ko sa aking sasakyan ay huminga ako ng malalim. This is it Florence. You

need to act normal, dapat ay lagi kang nakangiti. Don't show your poker face. Don't
show your bitter face. One and a half hour lang mawawala si Ashong, you can handle
this. You can't rely on him all the time, he has other priorities. Hindi lang ikaw
Florence.
Inistart ko na ang engine ng sasakyan at sinimulan ko na itong patakbuhin. Bakit sa
bawat pagtakbo ng sasakyan ko ay mas lalong bumibilis ang pagtibok ng puso ko?
Shit! Florence umayos ka, nasa sasakyan ka pa lang, papaano kung magkita na kayo?
Sinilip ko ang repleksyon ko sa rearview mirror, maganda pa naman ako. This is not
good, hindi pa ako nakakatapak sa hotel ay nagugulo na ang sistema ko. I
unconsciously bit my lower lip..
I'm too damn nervous.
Sa sobrang bagal ko sa pagpapatakbo ay hindi lang sasampung sasakyan ang nag
overtake sa akin. Bahala sila sa buhay nila. Sa katunayan ay may ilan pang
bumubusina sa akin.
Bakit hindi na lang sila mag overtake at binubusinahan pa ako? Mga buwiset.
Maflatan sana kayo. Ipinilig ko ang aking ulo sa mga naiisip. Tang ina, natataranta
ako.
Okay Florence, calm down, calm down. Huwag mong idamay ang mga sasakyan sa kalsada.
Mas binilisan ko na ang pagmamaneho, baka hinahanap na ako ng kambal. They're
expecting me on their party, I should not be late. Nakakahiya kay Kuya Nik.

--

Sa wakas ay nakarating na ako sa parking ng hotel. At halos mapahanga ako sa

nakikita ko, lahat lang naman ng mga sasakyang nakaparada dito ay sumisigaw ng
milyones.

What should I expect? Alam kong may halong business matter ang event na ito.
Pagkababa ko ng sasakyan ay biglang tumunog ang telepono ko. Tumatawag si Ashong,
agad nangunot ang aking noo. Sa pagkakaalam ko ay nasa gitna siya ng meeting ng mga
oras na ito.

"Hi babe, nasa hotel ka na ba?" salubong sa akin ni Ashong.

"Yes, akala ko ay may meeting ka?" tanong ko sa kanya.

"Malapit na rin ako. See you" mabilis niyang pinatay ang tawag. Napatulala na lang
ako sa phone ko. Akala ko ay mamaya pa siyang 8? Did he cancel his meeting?
Napailing na lang ako.

Zebrous Slaine Hotel ang venue ng event. Isa sa pinakakilalang hotel sa Pilipinas.
Kahit kailan ay pasikat talaga ang mag aamang 'yon.

Matamis akong nginitan ng receptionist pagpasok ko. Tumango naman ako bilang ganti.
May mga ilang guest din akong nakakasalubong na bahagyang natitigilan sa sandaling
tumatama ang kanilang mga mata sa akin.
Probably because of my beauty? Hindi ko mapigilang hindi mapangisi, how I love
admiration on people's eyes.
Oh well, Florence Celestina Almero is back. Kung nakalugay lang ang aking mahabang
buhok ay kanina ko pa itong hinawi.

Nagdiretso na ako sa elevator dahil sa ika labing pitong palapag daw ang function
hall ng event. 28th floor pa lang. Maghihintay pa ako.
Habang naghihintay ako, nagulat na lang ako ng may biglang humalik sa pisngi ko.

"I got you missy" inirapan ko lang si Ashong sa biglaang paghalik niya sa akin.
He's on good mood.

"Umayos ka Ashton Elias Martin" inirapan ko siya samantalang siya naman ay tumawa
sa ginawa ko.

"I thought you have a meeting? Akala ko ay mamaya ka pa?" nagtatakang tanong ko.

"I won't let you attend on this party unescorted, hindi mo ba napapansin na halos
lumuwa na ang mga mata ng mga lalaking guest sa kakatitig sayo? You're too
beautiful Florence..hindi mo lang alam" napatitig na lang ako sa sinabi ni Ashong.
Pinupuri niya ako right?

"I'm aware of it Ashong..minsan ang hirap din na maging sobrang ganda" mabilis niya
akong pinitik sa noo.

"Ang yabang" ismid na sabi niya.

"Don't worry Ashong..you're handsome, hindi naman ako sasama sayo kung pangit ka"
natatawang sabi ko.

"Pang 975th ka na babaeng nagsabing magandang lalaki ako. Sige pwede na kitang
maging fan" naningkit ang mata ko sa kayabangan nitong si Ashong.

"Wag na kaya tayong umatend ng party Ashong? Magyabangan na lang tayo baka manghawa
ka pa ng tao sa taas"

"Silly girl. Bibigyan na lang kita ng libreng fan sign mamaya. For now, I'm hungry
and I need to eat. Let's just wait for this slow elevator" inakbayan niya ako
habang sabay kaming naghihintay sa pagbaba ng elevator.
Nang tuluyan ng nasa ibaba ang elevator ay nagsimula na itong magbukas ng
dahandahan. Halos manlaki ang mga mata ko.
Naramdaman ko rin ang mariing paghawak ni Ashong sa balikat ko. Can I run? Can I
just use the stairs? Can I just go home? Dapat ba ay mas binagalan ko pa ang
pagpapatakbo ng sasakyan? Dapat ba ay sumabay na lang ako sa mga kaibigan ko?

For all the scenes. Why this?

Kahit natalikod ang lalaking nakikita ko ay kilalang kilala ko siya.

Nero Ferell kissing other girl.

Nakakawit sa kanyang baywang ang mapuputing binti ng babae habang abala ang mga
kamay nito sa paggulo ng buhok niya. Bahagya ng nakataas ang damit ng babae na
nagpapakita ng napakakinis niyang balat...Nero's hand is in there..

Pakiramdam ko ay kinakapos na ako ng hininga. I never expected this..

Malakas na tumikhim si Ashong at nakuha ang atensyon ng dalawang taong abala.

Mabilis silang naghiwalay. Pakinig ko pa ang mahinang paghagikhik ng babaeng kasama
ni Nero.
Looking at Nero's gesture, he's not bother if someone had seen them kissing each
other. Mabilis hinawakan ni Ashong ang aking mga kamay at marahan niya akong hinila
papasok sa elevator.

At sa unang hakbang ko pa lamang ay nagtama ang aming mga mata. Agad kong inilihis
ang aking mga mata at pumosisyon ako sa bandang dulo. Shit! Tama naman siguro ang
ginagawa ko. Sa pagsara ng elevator pakiramdam ko ay bigla na lang nawalan ng
hangin.

"Lumampas tayo Nero.." malambing na sabi ng babae. She's not Cassidy...

"Yes.." maiksing sagot ni Nero.

"Which floor Florence?" tanong sa akin ni Ashong.

"17th" sagot ko.

Pipindutin na sana ni Ashong ang button nang unahan siya ni Nero. Mas malapit si
Nero at 'yong babae sa elevator button. Natural na gawin niya 'yon Florence. Wag
kang mag isip ng iba.
Pero kita ko ang pag igting ng bagang ni Ashong sa ginawa ni Nero. Hinila ko na
lang si Ashong dahil ayokong magkagulo lang ng dahil sa simpleng pagpindot ng
elevator button.

"Why so kind Nero?" natatawang sabi ng babae. Hindi ko narinig na sumagot si Nero

"Kamusta Nero?" tanong ni Ashong sa seryosong paraan.

"Same, nakukuha ko pa rin lahat ng gusto ko" ramdam ko ang paghigpit ng kamay ni
Ashong sa aking mga kamay. Wala pa rin siyang pinagbago. He's always this arrogant.

"Magkakilala kayo?" nagtatakang tanong ng babae kay Nero.

"Yes, he used to be my friend" kahit hindi ako tumitingin kay Nero ay alam kong
nakaismid siya.

Biglang tumunog ang elevator hudyat na nasa 17th floor na kami.

Ako ang unang humakbang palabas ramdam kong nakasunod na sa akin si Ashong.

Akala ko ay makakahinga na ako ng maluwag nang tuluyan na akong nakalabas sa

elevator.

"Can't talk huh? Interesting.."

Muli akong lumingon sa papasarang elevator. Nakangising Nero Ferell na diretsong

nakatitig sa akin habang may babaeng nakakawit ang mga braso sa kanya.
Hindi niya inalis ang mariin niyang pagtitig sa akin hanggang sa tuluyan nang
nagsara ang elevator.

Napahawak na lang ako sa sentido ko.

What a good start for this long night.

--
VentreCanard

Chapter 11

Chapter 11

Bakit sa dami ng tao sa hotel na ito ay siya pa ang nakasakay sa elevator na 'yon?
Talaga bang nananadya ang pagkakataon sa akin?
Pwede ko naman siyang makasalubong na lang? Bakit kailangan pang ang halikang 'yon
ang bumungad sa akin?

And for all the scenes, those lips..fuck!

Bakit hindi mawala wala sa isip ko ang binti ng babaeng nakapulupot sa kanya..?
Bakit hindi matanggal sa isip ko ang mga kamay ng babaeng 'yon sa buhok niya..?
Bakit naiirita akong makita ang kamay niya sa balat ng babaeng 'yon?

"Florence.."

Natauhan ang isip ko nang narinig ko ang boses ni Ashong.

Nasa lamesa na kami ngayon at kumakain, hindi muna kami lumapit kay Kuya Nik at sa
kambal dahil sa dami ng taong lumalapit sa kanila para bumati. Hindi ko kailangang
makipagsisikan para sa pagbati sa mga pamangkin ko tutal naman ay napakahaba ng
oras, marami pa akong pagkakataon.

"Are you okay?" nag aalalang tanong niya sa akin. Pinilit kong ngumiti sa kanya.

"Ofcourse, I'm good. May naalala lang ako.." pinagpatuloy ko na lang ang pagkain
kahit wala na akong malasahan.

"I hope it's not from the past.." muli kong inangat ang tingin ko sa kanya. Am I
too obvious?

"Ofcourse not! Naalala ko lang ang regalo ko sa kambal naiwan ko sa bahay.."

katwiran ko sa kanya.

"Shit! Nakalimutan kong bumili ng regalo, nagpapalakas pa naman din ako sa mga
pamangkin mo" may pagkamot pa siya sa kanyang ulo.
Hindi ko mapigilang hindi mapangisi sa reaksyon niya. He's too cute.

"Pwede mo namang i-cash, aanhin mo ba ang mga cash prize mo sa karera ng kabayo
kung hindi mo ibabahagi?" pagbibiro ko sa kanya
"Nakavault 'yon, para 'yon sa future Florence" natatawang sagot niya sa akin.

"Sabihin mo kuripot ka" ngumuso lang siya sa sinabi ko.

Sa lahat ng lalaking nakilala ko, si Ashong ang may pinakamaamong mukha. Yes maamo
rin ang mukha ni Aldus Ferell, pero iba talaga ang mga ngiti ni Ashong.

Sa tuwing ngumingiti siya parang mapapangiti ka na rin. He has this light

attitude, na talagang madaling magugustuhan ng kahit sino man. Kaya siguro kahit
anong kalokohan niya noong college ay siya pa din ang pinipili kong kausapin.

Agad kong kinuha ang tissue malapit sa akin at ipinahid ito sa sulok ng kanyang mga
labi. Natigilan siya sa ginawa ko, kahit ako ay nagulat sa biglaang pag angat ng
aking mga kamay. I did that unconsciously.
Mabilis naman siyang nakabawi sa pagkagulat sa ginawa ko at lumapad ang ngiti niya
sa akin.

"Why so sweet Florence Almero? Gusto mo na ata akong lumuhod at magsuot ng singsing
sayo..wala pa akong ipon" natatawang sabi niya.
Agad kong ibinaba ang kamay ko sa narinig ko.

"Kidding..wag kang kabahan, I told you I can wait. Beside bata pa ako, nasisiyahan
pa akong maging binata" bahagya niyang pinisil ang ilong ko.
Ako naman ang napanguso sa sinabi niya. Hindi ko alam kong anong maaari kong gawin
kung sakaling magpropose siya sa akin.
Yes we're engaged pero palabas lamang namin dalawa ito para isalba ang pride ko,
para palabasin sa lahat ng mga taong nakapaligid sa akin na hindi ako nagsisisi sa
mga desisyong ginawa ko. We're engaged because of my selfishness.
Hindi ko akalaing tatagal kami ng ganitong setup, hindi ko inaasahang papayag ng
ganitong sitwasyon si Ashong, hindi ko akalaing hinahayaan ko ang sarili kong
manggamit ng tao. Masyado ko ng inaabuso si Ashong...

Habang pinagmamasdan ko ang maamong mukha ni Ashong..ang paraan ng pagngiti

niya..ang paraan ng pagtawa niya..ang paraan kung paano niya ako titigan parang
hinihiwa itong dibdib ko. May sinisira akong tao para pagtakpan ang sarili kong
kahinaan...
I'm too selfish. Pinahirapan ko siya ng apat na taon..dapat ko na ba talagang
suklian ang pagmamahal niya? Handa na ba talaga ako?

"Ashong do you really love me?" natigilan siya sa tanong ko.

"I won't let you use my body..if I'm not in love with you Florence..." ngising
sagot niya sa akin. Habang ako naman ay napanganga.
Mabilis kong inilagay ang forefinger ko sa mga labi niya habang na may naniningkit
na mga mata. Kahit kailan talaga Ashong... ang hitsura pa naman niya ay akala mo ay
sumagot siya ng matino.
Excuse me? Seryoso po ako sa tanong ko!
"Ashong, papaano kung may nakarinig sayo?" Bakit kaya ang daming alam ng
mangangabayong ito?
Pasimple kong nilibot ang paningin ko sa paligid, baka may kung sino ng nakarinig
na sa kalokohan nitong si Ashong.

Pero nagsisisi ako. Dapat pala ay hindi ko na inilibot ang aking paningin. Is he
watching us for the whole time? Hindi niya ba alam na posibleng may makapansin sa
kanya? Sa paraan ng pagtitig niya sa amin?
Mariing nakatitig sa direksyon namin si Nero Ferell habang bahagya niyang
pinaglalaruan ang wine glass na hawak niya na may kaunting alak na lamang na
natitira. Kahit nasa kumpulan siya ng mga kilalang businessman ngayon, alam kong
nasa akin ang mga mata niya.
Ang paraan ng pagtitig niya na halos ikinabaliw ko noon.

"Florence.." nang humarap ako kay Ashong ay nagulat na lang ako nang mabilis niya
akong hinalikan sa mga labi. It was just smack pero halos manlaki ang mata ko.

"Ashong..." nakangisi sa akin ngayon si Ashong, hindi ko alam kung anong sasabihin
ko. I can't slap him, walang nagtutulak sa akin para gawin 'yon. And it's just a
smack but..
Nakatingin siya, nakatingin siya. He's watching us for the whole, kaya pala parang
may pakiramdam akong may nanunuod sa amin. Gusto kong lumingon muli sa tumpukan
nila...pero hindi ko magawa, alam kong nakatingin siya. Pero halos mapapikit na
lang ako nang may marinig akong nabasag..
Dito ko na tuluyang inilingon muli ang paningin ko. Alam kong mula sa kumpulan ni
Nero ang nabasag. May dalawa ng waiter na nakayukod at pinupulot ang nabasag na
baso ng wine. Wala man lang pakialam ang mga businessman sa nangyari..

And he's no longer holding any glass. Agad niyang kinuha ang atensyon ng isa pang
waiter at walang sabi sabing kinuha niya ang isa pang baso ng wine mula sa waiter
at inisang lagok niya ito.
Inilihis ko na muli ang aking mga mata. Bakit ko ba siya pinapanuod? Natural lang
ang mga ganitong bagay sa isang party, hindi maiiwasang may mabasag na baso. I
should not think too much.

"Don't mind him, nagpapansin lang siya sayo" ismid na sabi sa akin ni Ashong.

"I don't think so.." sagot ko naman. Ipinagpatuloy lang namin ni Ashong ang pagkain
hanggang sa tumunog ang telepono niya.

"Yes..?" bungad niya.

"What?!" nakuha na dito ang atensyon ko. Sinong kausap niya?

"Okay, papunta na ako" ibinaba na niya ang telepono.

"What happened?" nagtatakang tanong ko.

"I'll be right back Florence..emergency lang. Hindi ko gustong iwan ka

dito..babalik agad ako, just go to your cousin. That Ferell won't bother you"
mabilis niya akong hinalikan sa noo at nagmamadali na siyang lumabas sa function
hall.
Hindi na ako nakasagot sa kanya dahil sa pagmamadali niya. Sa business kaya 'yon?
Bakit napapadalas ang emergency ni Ashong? Bakit hindi man lang siya nagkukuwento?
May itinatago ba siya sa akin?
Nagkibit balikat na lang ako sa sarili kong tanong, ano naman kaya ang ililihim ni
Ashong sa akin? He's always open to me. Again Florence, don't think too much.

Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain ng ilang desserts. Bakit kaya wala pa ang mga
kaibigan ko? Don't tell me hindi na sila inabot sa venue dahil sa mga suot nila?
Haist. Hindi posibleng mangyari, having their outfits? Baka hindi na sila idiretso
dito ng mga boyfriend nila. Mukha pa namang magagaling sa kagatan ang mga boyfriend
ng dalawang 'yon. Rarr.

Napailing na lang ako sa iniisip ko. Silly Florence.

Hindi rin nagtagal ay may lumapit na sa lamesa ko. Ang kambal kong pamangkin.
They're both handsome on their gray tux. Padarag silang umupong dalawa na parehas
nakakunot ang noo.

"I'm bored" reklamo ni Trevor.

"I want to go home.." reklamo naman ni Tyrone.

Alam kong hindi mag eenjoy ang dalawang ito sa ganitong klase ng party. Oh well,
may halong business naman kasi ang party na ito. Sino ba naman ang event manager?
Ang tusong si Nicholas Villacorta lang naman.
Sa halip na gatungan ko pa ang pagkabadtrip ng kambal ay babatiin ko na lang sila.

"Happy Birthday boys.." tumayo ako sa upuan ko at lumapit sa kanila para halikan
sila sa kanilang mga ulo.
Sa halip na pasalamatan nila ang bati ko mas pinili pa nilang guluhin ang sistema
ko.

"Tita ganda, that Nero Ferell, he's been staring at you like an idiot" yes, I know.
Kanina pa akong uneasy.

Muli kong tiningnan si Nero na nakikipag usap sa mga businessman, may ilan pang mga
babaeng kasama ang mga businessman na kausap niya. Probably their daughters, nakita
ko pa ang paghalik ni Nero sa kamay ng panibagong babae.
Hindi ko mapigilang itaas ang aking kilay. Ibang babae na naman, ilang babae pa
kaya ang lalandiin niya ngayong gabi? siguro ay may aids na ang walang hiyang
shokoy na 'yan
Ipinilig ko ang ulo ko sa naiisip ko. I should learn to call him by his lastname.
Shokoy is not healthy Florence.
"He even broke a glass, dapat pinagbabayad ang isang 'yan" segunda naman ni Tyrone.
Hindi pinagbabayad, dapat pinalalayas na siya dito.
Muli na naman siyang sumulyap sa direksyon ko. Ngumisi siya at mas inilapit niya
ang labi niya sa tenga ng babae na parang may ibinubulong, agad namang namula ang
babae sa ginawa niya.

Malanding Ferell!

"Huwag kayong tumingin sa kanya, masamang impluwensiya siya sa mga bata" inilihis
ko ang ulo ng mga pamangkin ko sa ibang direksyon. Dapat ang mga ganyang klase ng
guest ay pinalalayas na sa event na ito. Papaano ang mga inosenteng mata?
Gusto kong murahin si Kuya Nik, bakit kailangan pa niyang imbitahin ang ganitong
klaseng bisita? Papaano kung landiin niya ang lahat ng babaeng guest dito?

Lalo akong kinabahan ng umalingawngaw ang isang love song at mas naalarma ako sa
nakikita ko. Bakit mukhang magsasayawan sila?

"Bakit may ganito?" tanong ko sa kambal na parang masasagot ang tanong ko. Sabay
silang nagkibit balikat sa tanong ko.
Pilit hinahanap ng aking mga mata ang kahit sinong pamilyar na mukha sa akin. But I
failed to see one! Nagsisimula nang magpuntahan sa gitna ang mga magkakapares..this
is not good. Ayoko ng ganito.

"Where's your Tito Gio?" sabay may itinuro sa akin ang mga pamangkin ko. At sa
mangha ko ay may kasayaw na babae si Giovanno Javier Villacorta. Not now Gio, bakit
ngayon ka pa nagkaroon ng kasamang babae?

"How about your Dad?" shit! Shit! Sabay umiling sa akin ang kambal.

"Don't panic Tita Ganda...look" sabay na naman silang may itinuro sa akin. And
there, Nero dancing with other girl. Halos magkayap na silang dalawa.

"He will not ask you to dance.." sabi ni Trevor.

Agad kong inistraight ng inom ang wine ko sa baso. Ano nga ba ang ikinakakaba ko?
He won't ask me to dance, bakit niya nga naman ako yayain magsayaw? Kung madaming
babae diyan na halos maghubad na sa harapan niya?
Bakit pakiramdam ko ay nanunuyo ang lalamunan ko. I need another glass, I need
another one. Nasa akto na ako ng pagsasalin ng alak nang may narinig akong pamilyar
na boses.

"Shall we dance Miss Pretty Lady..?" agad akong lumingon sa likuran ko. To my
surprise. I saw a grinning guy with the most gorgeous pair of dimples.

"Owen?"
Hindi ko pa tinatanggap ang alok niya ay kinuha na niya ang kamay ko at hinila niya
ako sa gitna ng dancefloor.

"Wala ka pa ring pinagbago, sobrang ganda mo pa rin"

Nakahawak ako sa balikat niya habang siya naman ay sa bewang ko. Kahit siya ay wala
pa ring pinagbago, he's still this charming with his cute dimples na ilang daaang
beses ng nakapanloko ng babae.

"Ikaw, ganun ka pa rin" nagbibirong sabi ko.

"Ganun pa rin? What do you mean? Shokoy pa din?" kunot noong sabi niya. Napatawa na
lang ako sa sinabi niya. Atleast hindi niya pa nakakalimutan.

"Medyo gumandang lalaki ka na" tumaas ang sulok ng mga labi niya sa sinabi ko.

"Maniniwala na ba ako sayo Wada? Anyway single pa ako" sabay kindat niya sa akin.

"So? I'm engaged" simpleng sagot ko sa kanya. Siya naman ay napanganga.

"Engaged?! Sinong gago? Naunahan ako" natawa na lang ako sa reaksyon niya.

"Don't play single Owen.." may nagtulak kay Owen at agad napaltan ang posisyon
niya.

"Welcome back Warden, how are you?" malaki ang ngisi sa akin ni Aldus. Ang may
pinaka inosenteng mukha sa mga Ferell, pero hindi naman.

"Oh well, still pretty as always.." ang paborito kong sagot noon.

"I'm glad to hear that answer..ilang taon ko rin 'yang hindi narinig.." bumilis ang
tibok ng aking puso sa sinabi ni Aldus.

At napangiti na lang ako.

How I missed this..

These childish acts of them.

It's been 6 long years shokoys.

--
VentreCanard
Chapter 12

Chapter 12

Marahan akong iniikot ako ni Aldus na parang prinsesa na napapanuod ko sa mga

palabas. Pero agad niya muling hinuli ang bewang ko at inilagay ko muli ang mga
kamay ko sa balikat niya.

"Parang hindi ka tumanda Warden, you still look an eighteen year old beautiful
lady.." napairap na lang ako sa sinabi ni Aldus. Magaling pa rin siya mambola.

"Ikaw rin Aldus, para ka pa rin nineteen year old..ang galing mo pa rin mambola"
sabay kaming nagtawanang dalawa sa sinabi ko.

"Nagkausap na kayo ni Nero?" nagulat ako sa bigla niyang tanong. Hindi ba siya na
aawkward sa tanong niya?

"Hindi pa. Kailangan pa ba 'yon?" pinilit kong sumagot sa kanya ng natural sa

kabila ng biglang paglukso ng puso ko sa pangalang binanggit niya.

"Ofcourse! Okay na naman kayo hindi ba? I heard you're engaged? He's so lucky. Ang
alam ko ay magpoprose na rin si Nero kay Cassidy. There's no way for you to felt
awkward, afterall parehas na kayong nakamove on sa isa't isa"

Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Aldus.

"What about you? Any girlfriend?" paglilihis ko ng usapan. Hindi na maganda ang
takbo ng aming usapan kung hahayaan ko itong magpatuloy.

"I'm happy with my girlfriend. She's the most wonderful girl I ever met.." kita ko
ang pagkislap ng kanyang mga mata sa sinabi niya. He's inlove.
Napangiti na lang ako sa narinig. Alam kong darating ang panahon at makakakita siya
ng babaeng kayang suklian ang pagmamahal niya. Oh well, mukhang dumating na ang
araw na 'yon. I'm happy for him. May babaeng lumambat na sa Shokoy na may
pinakaamong mukha.

"Kung ganun ay Shokoy ang tipo ng girlfriend mo" pagbibiro ko sa kanya.

"What? You're still silly Warden..though I missed that 'shokoy' ikaw lang ang
pwedeng tumawag sa amin ng ganyan" natatawang sabi niya sa akin.
"Para sa kanya para daw akong masterpiece na ginawa ng diyos, hindi sumagi sa isip
niyang may history ako ng pagiging lamang dagat" halos mautas ako ng katatawa sa
sinabi ni Aldus.
Bakit parang aminado siyang lamang dagat siya?

"Aldus! Tama na 'yan. Ako naman" katulad ng nangyari kanina, may tumulak kay Aldus
at mabilis napaltan ang kasayaw ko.
Hindi na ba ako nasanay? Ganyan talaga silang magpipinsan, pagsumulpot ang isa
asahang may isa pang lilitaw at magsusunod sunod na. Hindi ko mapigilang hindi
masilaw sa pagkislap ng diamond earring niya sa kanang tenga niya. Bakit kaya hindi
niya pa 'yan tinatanggal sa tagal ng panahon?

"Doll. Single na naman ako" bungad niya sa akin. Halos hindi na maipinta ang mukha
niya. Agad nangunot ang noo ko sa sinabi niya. Hindi ba kahapon lang sila
magkasama?

"Hindi ba Troy magkasama lang kayo kahapon? Bakit ang bilis naman?" nagtatakang
tanong ko sa kanya.
Bigla tuloy akong kinabahan, hindi naman siguro? Hindi ako sinagot ni Troy sa halip
ay nagkibit balikat lang siya sa akin.

"Hindi naman kayo nag away dahil sa nangyari kahapon? May dapat ba kayong
pupuntahan at hindi natuloy ng dahil sa amin? Pasensya na Troy.."
Tsss, mukhang ang aga ko na namang gumawa ng problema, ayoko pa naman din na may
problema akong magagawa na may madadawit na kahit sinong Ferell.

"No way! I just can't understand her. Ang maliliit na bagay ay pinalalaki niya"
napapailing na sabi niya.

Sa paraan ng pagkadismaya niya ngayon alam kong mahal talaga ni Troy ang babaeng
kasama niya kahapon.

"Palamigin mo muna ang ulo, saka mo lapitan" simpleng sabi ko sa kanya.

"Sana nga lumamig na ang ulo ng babaeng 'yon. Hindi na naman ako makakatulog nito"
sa sobrang frustration ni Troy ay ipinatong niya na sa aking balikat ang kanyang
noo.

"Doll, pahiram muna ng balikat mo. Wala naman sa paligid ang fiancé mo" bulong niya
sa akin. Marahan na lang akong tumango sa kanya.
Nagsasayaw kami ni Troy habang nakahilig sa aking kanang balikat ang kanyang noo.
Napatong ang aking mga kamay sa balikat niya habang napulupot naman sa aking bewang
ang mga kamay niya.

"Paano si Nero?" bigla na namang bumilis ang tibok ng puso ko sa tanong niya. Anong
ba ang problema ng mga Ferell na ito? Bakit ba nila ako tinatanong ng tungkol sa
pinsan nila? Hindi ba at may girlfriend na si Nero?
"What about him?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Dapat ba lagi namin siyang pag
usapan?

"I know him, pinsan ko siya Doll. Kahit iba't ibang babae ang kasama niya sa araw
araw, kahit ilang beses siyang makipaglandian sa harapan mo, kahit may long-time
girlfriend na siya. Alam kong patay na patay pa rin ang gago sayo. Siguro ay
maloloko niya si LG, Aldus at Owen pero hindi ako. Be careful Doll, he's not your
Nero anymore. You turned him to be this Beast..."
Pakiramdam ko ay kinapos ako ng hininga sa huling salitang sinabi ni Troy.

'He's not your Nero anymore. You turned him to be this Beast...'

Sa halip na sumagot kay Troy na nakapatong pa rin ang noo sa aking balikat ay
sumulyap ako kay Nero na kasalukuyang nakikipagsayaw sa babaeng kasama niya kanina.

Bakit sa tuwing napapatingin ako sa kanya ay nahuhuli niya ang mga mata ko? Siya
ang unang nag iwas ng tingin sa akin. At napataas na lang ang kilay ko nang
mapansin ko kung nasaan na ang kamay ni Nero Ferell.
Bakit pinababayaan siya ng babaeng 'yon? He's just touching her buttocks! Wala bang
nakanote sa invitation ni Kuya Nik na bawal gumawa ng kalaswaan dito?

"Beast? I don't care..basta masaya na ako sa buhay ko. Madaling namamatay ang mga
manyakis"

"What? Doll? I don't get you" nag angat na ng ulo si Troy na may kunot na mga noo.
Kahit ako ay hindi ko alam kung bakit 'yon ang lumabas sa bibig ko. Napakasama
talaga sa mata ng manyakis na Ferell na 'yon.

"How about LG? Hindi ko pa siya nakikita" pag iiba ko.

"Padating na. Oh, 'yan na pala si LG" lumingon kami sa padating na matanda. He's
still has this warm aura around him. Kahit dumami na ang mga puti sa kanyang buhok,
kaparehas pa rin siya sa nakalipas na anim na taon. He's still my cute LG.
Binitawan na ako ni Troy.

"Sige na, miss ka na rin ni LG" hindi ko na sinayang pa ang oras. Halos takbuhin ko
na si LG na kapapasok pa lamang sa function hall.

"LG!"
Sinalubong niya ako ng yakap kahit ako ay niyakap ko siya ng napakahigpit. Ang
pangalawa kong Lolo.

"Florence, hija" malapad ang ngiti niya sa akin.

"Kamusta kayo LG?" ngumiti rin ako ng napakatamis sa kanya.

"Ito at tumatanda na" natatawang sagot niya.

"Namiss kita LG.." kinurot niya ang mga pisngi ko.

"Ako din hija, hindi mo muna ba ako pauupuin? O aalukin kumain?" nabibirong sabi
niya. He's still the same. Napanguso na lang ako sa kanya.

"Let's go.." hinila ko si LG sa isang table. Nakiupo na rin ako sa table ni LG.

"LG, hindi mo ba ako namiss? Hindi mo ba ako pupurihin na mas gumanda ako?" halos
mangalumbaba ako kay LG. How I missed him.

"Hija, hindi tinatanong ng ganyan ang matatandang gutom. Kakain muna ako Florence,
mamaya tayo mag usap"
Hindi ko mapigilang hindi mapangisi sa sagot sa akin ni LG. Bakit walang ganyan sa
Vegas? Miss na miss ko talaga ang matandang ito.

"Sige, kumain ka lang LG. I can wait" ngiting sagot ko sa kanya.

"LG! Engaged na daw si Wada" umupo si Owen sa tabi ni LG na tahimik at mukhang wala
ng pakialam.

"Sino nga ba 'yon?" nakiupo na rin si Troy sa amin na may hawak ng plato ay may
gabundok na kanin.

"I know him, 'yong kaklase niya dati na mahilig sa kabayo. Muntik pa kaming magpang
abot ng isang 'yon dati" sabat ni Aldus na may hawak na ring plato.
Lahat sila ay mukhang gutom na gutom sa dami ng pagkain nilang apat sa plato. Bakit
parang hindi na naman nakakakain ang mga ito?

"Babalik siya mamaya..ipapakilala ko siya sa inyo" sagot ko sa kanila.

"Atong, tama si Atong" sabi ni Aldus na may pagtango habang ngumunguya.

"You can call him Elias, mas kilala siya sa pangalang 'yan. Ako lang ang natawag sa
kanyang Ashong" simpleng paliwanag ko sa kanila.

"Awww" sabay na sabi ni Aldus at Owen. Sumulyap silang dalawa kay Troy na mukhang
biyernes santo na naman.

"Sana ganyan din ang girlfriend ni Troy.." madramang sabi ni Owen.

"Kaso iniwan na naman siya, pang ilang beses ka na ngang ni break ni Laura?" pang
aasar na tanong ni Aldus. Sabay nagtawanan si Aldus at Owen habang si Troy naman ay
mukhang nagpipigil na sa kalokohan ng mga pinsan niya.

"Ayos lang 'yan pinsan, magandang lalaki ka naman" lalong lumakas ang tawanan nila
at maging ako ay nakitawa na rin. Shit! They're still childish.

"Tumahimik kayong dalawa, parehas naman kayong mga under!" iritadong sabi ni Troy.

"Shhhsss... mga apo kumain na kayo, bukas ay may bayad na ito" parang natauhan
naman silang tatlo sa sinabi ni LG at pinagpatuloy nila ang pagkain.

"Pero LG, brokenhearted talaga si Troy" singit na naman ni Owen at nagtawanan na

naman kami.

Si Troy ay napainom ng straight ng wine dahil sa kawalang hiyaang pinagsasabi ng

mga pinsan niya.

"Nagrereunion na pala kayo, hindi ba ako kasali dito?" kahit hindi ako lumingon sa
pinanggalingan ng boses ay kilala ko na siya. The voice that used to whisper on my
ear. The voice I used to hear with those sweet words.
Naupo siya sa bakanteng upuan. At sa kaswertehan ng buhay ko, bakente sa kanang
upuan na katabi ko. Nasa kaliwang upuan si Troy. Natahimik ang tawanan namin sa
bigla niyang pagdating.

"What happened? Ako ba ang pinag uusapan nyo
sabi niya.
Siguro ay ako lang talaga ang kinakabahan sa
casual siya magsalita? Dapat ay matututo rin
dahil wala naman akong dapat ikakaba.
Hinihiling ko na sana ay hindi niya marinig
at bigla kayong natahimik?" cool na
mga oras nito. Bakit parang casual na
ako ng ganito. I should calm myself
ang malakas ng pagtibok ng puso ko.

If I can just control my fast beating heart.

"Asa ka naman Nero. Si Troy ang topic dito. Iniwan na naman ni Laura" natatawang
sagot ni Owen.

"Find another one Troy, hindi naghahabol ang lahi natin'' seryosong sagot niya.
Pakiramdam ko ay may biglang sumaksak sa dibdib ko sa isinagot niya. Pinapayuhan
niya ba si Troy ng bagay na ginawa niya?
Siguro ay magkakastiff neck na ako, kusang nanigas na ang leeg ko. At wala akong
lakas lumingon pakanan. Lumingon sa kanya.
"Hindi nga ba pinsan?" napalingon ako kay Troy sa isinagot niya. Kitang kita ko ang
pangisi niya at ang biglang pagkislap ng hikaw niya sa mga mata ko. Shit! Ayoko ng
patutunguhan ng usapang ito. Hindi ito maganda.

I'm starting to feel this thick atmosphere. Kahit si Aldus at Owen ay biglang
natahimik. Should I go? Dapat na ba akong umalis sa table nila? Can someone help
me?

"Bakit hindi mo muna batiin ang babaeng katabi mo Nero?" nagulat na lang ako sa
biglaang pagsabat ni LG na tahimik lamang na kumakain kanina.
Why LG? Bakit sa dami ng pwede mong sabihin ay ito pa?
Dahan dahan kong inilingon sa kanya ang ulo ko. Ayokong magmukhang tanga kaya
pinilit kong salubungin ang mga mata niya. Calm down Florence, calm down. Wag mong
ipahiya ang sarili mo. Just smile, tulad ng sinabi mo.
Smile. Smile.

Una siyang nagpakita ng ngiti. He's smiling at me. Pero hindi ako tanga para
maniwalang tunay na ngiti ang nakikita ko ngayon.

He's showing me his fake smile. Pero mas ikinagulat ko ang ginawa niya. Hinuli niya
ang kanang kamay ko at dinala niya ito sa kanyang mga labi.

"How are you Florence Almero?"

--

VentreCanard

Chapter 13

Chapter 13

"How are you Florence Almero?"

Pakiramdam ko ay bigla akong nilagnat sa tanong niya. Maniniwala ba ako sa

pangangamusta niya sa paraan ng ngiting ipinakikita niya ngayon?

Hindi ko na alam kung gaano na ako katagal nakatitig sa kanyang mga mata na hindi
ko mabasa. At ngayon ko lang napansin na nakahawak pa din siya sa mga kamay ko.
Para akong nakuryente at mabilis kong hinila ang kamay ko sa kanya.
"I'm good" simpleng sagot ko sa kanya. I gave him my fake smile too. I know how to
play games Nero Ferell. Bahagyang tumaas ang kilay niya sa sagot ko.

"Good then. Anyway nice dress"sa paraan ng pagkakasabi niya, alam kong hindi papuri
'yon.

At kating kati na akong itaas ang dress na ito lalo na nang napansin ko ang mga
mata ni Nero Ferell sa dibdib ko. Ngayon ko pinagsisihan ang pagexpose ng cleavage
ko. Having Nero's eyes? Tang ina.

"Nero, bakit wala si Cassidy? Akala ko ay kasama mo siya ngayon?" biglang tanong ni
Troy sa kanya.
Dapat na ba akong umalis para hindi na kami magpang abot ni Cassidy? Wait, bakit
naman ako ang aalis? Party nga pala ito ng mga pamangkin ko.At ano ba naman ang
problema?Hindi naman kami magsasabunutan pagnagkita kami.

"May photoshoot daw siya ngayon pero dadating na rin siya mamaya" matabang na sagot
ni Nero.

"Bakit hindi mo na lang hinintay apo?" nagtatakang tanong ni LG. Nagkibit balikat
lang siya sa sinabi ni LG.

"I think, I need to go" nagsimula na akong tumayo sa inuupuan ko.Wala na rin naman
ako sa usapan, kailangan ko nang umalis.

"Why? Dito ka muna Doll, marami pa tayong pagkukwentuhan" hinuli ni Troy ang kamay
ko kaya napaupo na naman ako.

Tsss, ano na naman kaya ang pinaplano ng tagapagmana ni LG na ito? Hindi ko pa rin
nakakalimutan ang galawang Troy Ferell medyo creepy.

"Ano pa ba ang pag uusapan natin?" nagkunwari akong natatawa kahit sa totoo lang ay
naaawkward na ako sa presensiya ng lalaking katabi ko.

"Paano ka niligawan ng horse racer na 'yon?" biglang tanong niya sa akin. Tama ba
na itanong niya 'yan ngayon? Wala naman sigurong masamang sumagot.
Sasagot sana ako nang marinig ko ang biglaang pagsagot ni Nero Ferell.

"Nahilig ka pala sa kabayo nang nakalipas na anim na taon.."bakit parang insulto

ang dating sa akin ng sinabi niya.

"Yes, horse with nice breed" itinaas ko ang kilay ko sa kanya habang siya naman ay
may sarcastic na ngisi sa akin.

Hindi ko alam kung may nakakapansin na sa aming dalawa ni Nero ngayon. I don't care
anymore, siya itong nangunang mang insulto.

"Nice breed huh? Breeds here in Philippines are more nice.." lalong umarko ang
kilay ko.
Hindi ko alam pero mukhang may iba na sa pinag uusapan naming dalawa. At ang
malaking ipinagtataka ko wala man lang balak sumabat sa aming dalawa. They're just
listening to our words.

"How do you say so? Horse there are easy to tame, they're gentle enough. Hindi nila
sinasaktan ang rider nila while here in Philippines marami laging nasasaktang
rider" totoo naman. Mas malaki ang bilang ng horse accident dito sa Pilipinas
kumpara sa ibang bansa.

"Then, hindi siya kasalanan ng kabayo. Ang rider ang hindi marunong kaya sila
nasasaktan. Hindi kasalanan ng kabayo kung basta na lang bumitaw ang rider nila
dahil bigla na lang naging bako bako ang daan" natahimik ako sa sinabi niya. Tang
ina, ano itong pinag uusapan namin.

"What's with the horse today?" natatawang tanong ni Troy.

Sasagot pa sana ako nang mapansin ko ang mga papasok sa function hall. My friends
with their new outfits. Mas balot sila ngayon compared sa suot nila kanina, kung
ganun ay tama nga ang hinala ko. Mukhang hinarang na silang dalawa ng mga
manananggal.

"Nandyan na ang mga kaibigan ko, maiwan ko na kayo.Enjoy the foods" marahan akong
ngumiti sa kanila bago umalis. Hindi ko man lang tinapunan ng tingin si Nero
Ferell. Bahala siya sa buhay niya.

Nang salubungin ko ang mga kaibigan ko ay parehas na nakataas ang kilay nila sa
akin. Malamang ay nakita nilang katabi ko si Nero Ferell sa upuan.

"Ano naman 'yon? Nakikipagplasikan ka friend?" tanong sa akin ni Camilla.

"Hindi naman" maiksing sagot ko.

"So naconfirm mo na? Si Nero ba 'yong driver?" active na tanong sa akin ni Aira.

"How would I know? Itatanong ko ba sa kanya?" sarcastic na tanong ko pabalik sa

kanila.

"Sa bagay" sabay nilang sagot sa akin.

"Nasaan ang boyfriend mo?" tanong sa akin ni Aira.

"May emergency daw, hindi ko nga alam. Masyado siyang nagmamadali" sagot ko.

"At ngayon pa talaga siya nagkaemergency?" natatawang sabi ni Camilla.

"Wala akong magagawa, ayoko siyang pigilan. Pero napapadalas ang emergency ni
Ashong at wala talaga siyang naikukwento sa akin..that's weird hindi naman siya
ganyan noong nasa Vegas pa kami" nagsisimula na talaga akong magtaka sa mga
ikinikilos ni Ashong ngayong nakaraang araw.

"Don't tell me..may babae si Ashong?" may paghawak pa si Camilla sa kanyang bigla
na kunwari'y shock. Haist.

Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Camilla. Paano nga kung may babaeng mahal na si
Ashong? Paano kung hindi na ako? Iiwan niya na ba ako? Maiiwan ba akong mag isa?
Hindi ko yata kaya, nasanay na akong laging nakadepende kay Ashong.

"Shocks! Napaisip ka Florence,..affected ka na talaga kay Ashong good news 'yan"

bahagya pa akong kinurot ni Aira sa tagiliran ko na inirapan ko na lamang.

"Maiba ako, bakit kayo lang dalawa? Nasaan ang mga boyfriend nyo?At bakit nagbago
kayo ng mga suot?Kanina lang nakulangan ng tela sa Pilipinas ang mga suot
niyo...Anong nangyari...?" ngising tanong ko sa kanila.

"Nabudol budol gang ako ni Jare, no comment na lang" inirapan ako ni Aira. Ano daw?

"Same here" sagot rin ni Camilla.

"I don't get you friends.." kunot noong sabi ko sa kanila.

"Don't play innocent Florence..alam kong sa ating tatlo ay mas may experience ka
na" sabay silang humagikgik dalawa.

Kung ganun ay tama nga ako sa iniisip ko kanina. Napaglapa na nga ang dalawang ito
ng mga manananggal.

"So? Florence pwede na ba kaming kumain? Ganito ka ba sa lahat ng mga guest dito?
Hindi na kami mauulitan umatend sa party ng mga Villacorta kung alaga mo ng
salubong ang mga guest na gutom na. Hindi mo man lang kami pinaupo man lang?"
maarteng sabi sa akin ni Camilla. Bakit ang dami nitong alam?

"Ang aarte nyo..sige doon tayo" itinuro ko sa kanila ang isang bakanteng table.
Nang makaupo na kami sa table namin ay hindi rin nagtagal ay dumating na ang mga
boyfriend nila. At ang nangyari nito ay third wheel ako, bakit ang sweet sweet
nilang apat?

Hindi nila ba napapansin na nandito pa ako? Alive and breathing?

Ilang beses kong tinatawagan ang phone ni Ashong pero patay na ito. What's wrong
Ashong?

"Excuse me, kukuha lang ako ng wine" sabay na tumango sa akin ang magagaling kong
kaibigan. Napanguso na lang ako, sige kayo na ang nag eenjoy.

Nagdiretso na lang ako sa bar ng function hall at hiningi ko sa bartender ang

paborito kong wine. Naupo muna ako sa highchair habang naghihintay. Siguro ay dito
ko na lang iinomin tutal naman ay outcast naman ako sa table na 'yon.
Akala ko ay magiging maayos na ang lahat pero ito na naman mukhang hindi siya
nasiyahan sa usapan naming dalawa kanina.

"Where is your fiancé? Bakit pinababayaan ka niyang mag isa ngayon?" tamad akong
lumingon sa pinanggalingan ng boses.

"Hindi niya ako pinababayaan, babalik din 'yon" bahagya kong sinipsip ang wine na
kaseserve lang sa akin.

"Talaga lang? Baka naman niloloko ka na ng racer mo" pakiramdam ko ay pumunta sa

ulo ko ang lahat ng dugo ko sa sinabi niya.

"Huwag mong igaya sayo si Ashong..dahil alam kong hindi niya kayang makipaghalikan
sa kahit sinong babae habang may girlfriend siyang tao" bahagyang tumaas ang kilay
niya sa sinabi ko

"Yea, we're different.." seryosong sagot niya. Muli kong sinimsim ang natitirang
wine at hindi na ako nagpaalam sa kanya paalis. Ayoko ng makipagsagutan sa kanya,
hindi na ako ang Florence Almero na mahilig makipagsagutan noon kung makakaiwas ako
ay iiwas na lang ako.
Nang pumunta ako sa dulong part ng hall at nakipagbatian sa mga ilang kilalang
businessman pero agad kong napansin ang anino ni Nero Ferell sa hindi kalayuan.
Sinusundan ba ako ng Ferell na 'yan?

"I heard you're already engaged hija, sayang gusto ko pa sanang ipakilala sayo ang
aking binata" nagbibirong sabi sa akin ng isang businessman na pamilyar na sa aking
mga mata.
"Marami pa naman pongmas magagandang babae dyan" sagot ko naman.

"Sana nga lang ay kasing ganda mo hija" natawa na lang ako sa sinabi ng
businessman.Atleast honest siya?Damn. Ganda ko naman kasi.

"Good evening Mr. Martinez" napairap nalang ako sa narinig kong boses. Nalipat sa
kanya ang atensyon ng matandang businessman na kausap ko. Nakita ko pa silang
nagkamayan

"Oh, Mr. Ferell.." nang nagsimula na silang mag usap tungkol sa business ay
nagsimula na akong humakbang palayo.
Napakapapansin talaga ng Ferell na 'yon, nag eenjoy pa ako sa papuri ng businessman
na 'yon. Nangagaw pa siya. Nagdiretso ako sa washroom at humarap ako sa salamin.
Marahas kong itinaas ang dress ko na ipinakikita lang naman ang cleavage ko.

"What's wrong with him? Hindi niya ba napapansin na ayaw ko sa presensiya niya?"
halos mapapadyak na lang ako sa frustration. Come on Ashong..ngayon ang mga oras na
kailangan kita bakit ngayon ka pa nawala.
Bahagya ko lang inayos ang maliliit na hibla ng buhok ko na tumatabing sa aking
mukha ko. At nang akma akong hahakbang palabas ay halos mapatalon na lang ako nang
marinig ko ang pagsara ng pinto.Narinig ko rin ang paglock nito.
May pumasok. Sinilip ko gamit ang repleksyon sa salamin ang taong pumasok at halos
magtatambol na naman ang dibdib ko nang ang seryosong si Nero Ferell ang nagpakita.

"Now you're trapped" napaatras na lang ako habang siya naman ay nagsisimulang
lumapit sa akin.

"Why are you here?" kinakabahang tanong ko sa kanya.Ano ba ang problema niya? Hindi
ba siya nag iisip? Anong pumasok sa isip niya at pumasok siya sa banyo ng babae?

"Didn't I tell you stay gone? Ako ang dapat magtanong niyan sayo" patuloy pa rin
siya sa paghakbang papalapit sa akin.

Napangisi na lang ako ng mapait, inaasahan kong ganito ang pagtanggap niya alam
kong ang mga ngiting ibinigay niya sa akin sa harap ng mga pinsan niya at ni LG ay
pagpapanggap lamang.
I am now facing the real Nero. The beast that Troy Ferell talking about. Ibang iba
siya sa lalaking kausap ko lang kanina, alam kong isang maling kilos ko lamang ay
may hindi ako magugustuhang mangyayari.
This is not good Florence.

"Sa pagkakaalam ko ay hindi nakapangalan sa mga Ferell ang buong Pilipinas, may
karapatan pa akong tumapak sa Pilipinas" pinilit kong patapangin ang boses ko.
Kahit nagsisimula nang mangatal ang mga tuhod ko.
I'm damn nervous, lalo na sa paraan ng pagtitig niya sa akin.

"Alam mo ba na kanina pa kitang pinagpapasensiyahan Almero?" naniningkit na ang mga

mata niya sa akin
"Nero..lumabas ka na, banyo ito ng babae" shit! Nangangatal na ang boses ko.

"Who cares?" pinagtaasan pa niya ako ng kilay. Damn.

Napalingon na lang ako sa aking likuran. Shit! Nasa dulo na ako. Nakasandal na ako
sa malamig ng pader ng banyo.

"Dead end" ngising sabi niya sa akin. Napansin ko na may dinudukot siya sa ilalim
ng coat niya. Mabilis siyang nakalapit sa akin at agad niyang ikinulong ang aking
mga kamay sa taas ng ulo ko.

"Be still..or else I'll kiss you" pinilit kong manlaban pero mas lumakas siya sa
nakalipas na anim na taon. Kahit kaunting galaw ay hindi ko magawa. He's too
powerful as always.

"Sisigaw ako Nero..sisigaw ako, bitiwan mo ako" pagbabanta ko sa kanya. Hindi tama
itong ginagawa niya.Hindi ito tama.

"That's good then. Lalabas sa mga taong may relasyon tayo..that we're having an
affair..that we're doing crazy little thing behind our fiancé's back. Good idea
Almero..." He grinned at me, lalo niya ng mapansin niyang natigilan ako sa sinabi
niya.

Hindi posibleng mangyari ang sinabi niya at maaaring magulo pa ang buong event na
ito ng dahil sa akin.
Napakadami pa namang media sa labas.

"So..be a good girl.." labag man sa loob ko ay lumubay ang panlalaban ko. Sa
sandaling makita kami ni Nero na magkasama dito siguradong malaking gulo ito.
Inilabas niya ang puti niyang panyo.

"Chin up Florence.." hindi ako gumagalaw.

"I said chin up..or else.." nagsisimula ng bumaba ako mukha niya sa akin.

"Okay okay.." bahagya kong itinaas ang ulo ko.

"Good girl.."
Sinimulan niyang pahidin ng kanyang panyo ang labi ko. Halos ilang beses na pahid
na ang ginawa niya at pakiramdam ko ay mapupunit na ang labi ko.
"Hmm..enough! Wala ng lipstick!" anong problema niya sa lipstick ko? I don't get
him. Anong pinaglalaban ng Ferell na ito? Hindi ba bagay sa akin ng suot konng
lipstick?

Binitawan niya ako at iniabot niya sa akin ang pouch ko na nalaglag sa sahig.

"Apply again..." napanganga na lang ako sa sinabi ni Nero Ferell. Anong tumatakbo
sa utak niya?

"What?" naguguluhang tanong ko sa kanya.

"I said, apply your lipstick again" bored na sabi niya.

"Are you out of your mind Ferell?!"

"Just do it bago pa may makapasok dito at makita tayong magkasama"

He's blackmailing me!

Marahas kong inabot sa kanya ang pouch ko at kinuha ang lipstick ko. Agad kong
inapply ito sa mga labi ko habang tahimik siyang nanunuod sa akin.

"Hindi ko alam kung anong tumatakbo dyan sa utak mo Ferell, iisa ang lipstick ko.
Ito rin ang suot ko kanina" inirapan ko siya sa repleksyon ng salamin

"Faster.." bored na sabi niya. Wow!

Pinagpatuloy ko ang pag aapply. Ano kaya ang binabalak ng Ferell na ito?

"Done!" iritadong sabi ko.

"Nice.."

Hindi pa ako tuluyang nakakalingon sa kanya nang marahas na namang lumapat ang
likod ko sa malamig na pader.

At hindi na ako nakapanlaban ng angkinin niya ang mga labi ko. What the hell? He's
kissing me harshly. He's forcing to part my lips more...even his tongue have his
harsh way.

Napaungol na lang ako nang bahagya niyang kagatin ang pang ibabang labi ko.Pinilit
kong paghahampasin ang dibdib niya pero mukhang mas matibay pa siya sa mga pader na
sinasandalan ko. Hindi man lang siya natitinag sa mga hampas ko at sa halip ay mas
lalong dumidiin ang mga labi niya sa akin. Mas dumidiin ang bawat pagkagat niya sa
aking mga labi. Nakakalasa na ako ng dugo pero hindi niya pa din tinitigilan ang
labi ko.
Pilit niyang pinapakalma ang mga kamay kong walang tigil sa paghampas sa kanya.

"Nero!" sabay naming habol angaming hininga nang naghiwalay ang mga labi namin.

Marahas kong pinahid ang labi ko. And there! It's bleeding.

"We're not yet done.." mabilis na naman niya akong hinuli at sa ngayon ay ikinulong
niya ang mga kamay ko. Mas lalong dumiin ang mga labi niya sa akin kahit ang buong
katawan niya ay nararamdaman ko na.
I even felt something strange poking me. Shit! Wala man lang akong nagawa para
manlaban, kailan ba ako may nagawa sa kanya? Pagdating sa kanyang mga labi ay wala
akong kalaban laban.

Tumigil siya at hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko.

"Your lips...that's mine. I'm the only one who can ruin your
lipstick..please..don't let him kiss you again.." marahang bulong niya sa akin.

And his eyes...His stares..

Natulala na lang ako kay Nero.Hindi ito ang inaasahan kong mangyayari sa muli
naming pag uusap.

"Muntik na kitang mabangga Florence..akin lang ang labing 'yan Florence. Akin ka
lang... Come back to me.."

Hindi ko alam pero kusa na lang nag unahang pumatak ang mga luha ko.

--
VentreCanard
Chapter 14

Chapter 14

Totoo ba ang nangyayaring ito? Hindi kaya nananaginip lang ako? Totoo ba ang
pinapakita sa akin ni Nero Ferell?

I don't understand. Hindi ganito ang inaasahan ko.

Bakit ganito ang salubong niya sa akin? Hindi ba dapat ay isumpa at kasuklaman niya
ako sa ginawa kong pag iwan ko sa kanya? Hindi ba dapat matinding galit ang kaharap
ko ngayon? Hindi ba dapat hindi mga halik ang sumalubong sa akin sa mga oras na
ito?

Why all I can see right now is his loving eyes on me.

Hindi ko mapigilan ang pagpatak ng aking mga luha. Hindi ko alam ang gagawin ko. I
can't look on his eyes any longer. I don't deserve this. Hindi dapat ganito. Bakit
sinusuyo niya pa rin ako?

"Florence.." pilit niyang sinasalubong ang mga mata ko. We're still an inch close
and I can hear his hard breathing. I can't even breathe well.

"Look at me Florence..." dahil hawak pa rin ng mga kamay niya ang mga pisngi ko
pilit niya itong iniharap sa kanya para magtama ang aming mga mata.

"Come back to me.." masuyong sabi niya sa akin. Marahan niyang hinalikan ang noo
ko. Halos magtaasan ang balahibo ko sa ginawa niya. His kiss on my forehead..

"Hindi na pwede.." mahinang sagot ko sa kanya.

"We can Florence..I can, just tell it. Just tell me you want me again...just tell
me you wanted to come back..."
Nagsisimula na akong maguluhan sa pinagsasabi niya. He told me that he has his
fiancé already, anong magiging sitwasyon naming dalawa? Secret lovers? I don't get
him. Ano na naman itong pinapasok ko?

"We can't Nero..I'm engaged and you as well. Mali itong pinapasok natin.." pinilit
ko siyang itulak pero bahagya lang siyang napaatras

Mabilis kong pinahid ang mga luha ko. Tang ina siguradong sirang sira na ang make
up ko ngayon. Paano pa ako lalabas nito?
He's still unpredictable as always. Hindi ko akalaing maglalakas loob siyang
pasukin ang washroom ng mga babae para makapagsalarinan kami. Bahagya kong
sinulyapan ang pintuan. This is no good kahit alam kong nakalock ang pinto, anumang
oras ay may maaaring gustong pumasok dito.
I need to finish this conversation before I fully ruined this event.
"Don't use that reason on me Florence..alam kong wala kang nararamdaman sa gagong
Ashong na 'yon!" tumaas na ang boses niya sa akin.

Pero kailangan kong hindi magpatinag. Come on Florence..finish this. Alam mong kung
papayag ka sa gusto niyang mangyari marami na namang mababanggang tao.

"Paano mo nasabi? Kasama ko siya ng mahigit na apat na taon Nero! Madaling mahulog
sa kanya" Pilit kong pinalakas ang boses ko para paniwalaan niya ako.

Mas lalong naningkit ang mga mata niya sa akin at halatang halata sa reaksyon ng
kanyang mukha na hindi siya naniniwala sa sinabi ko.
Ngumisi lang siya sa sinabi ko.

"Then you wouldn't let me kiss you if you're in love with him" tumaas ang kilay
niya sa akin. Habang ako naman ay natahimik sa sinabi niya. Shit!

"You forced me! What should I do? You're stronger than me!" sigaw ko sa kanya.

"Sa pagkakatanda ko Almero..hindi ka na nanlaban sa mga halik ko kanina. Ganyan na

ba ang epekto ng mga halik ko sayo Florence Celestina Almero? Mabilis ka ng
nakakalimot?"
He grinned at me devilishly. Mga ngisi niyang tagumpay na hindi ko kailanman
nakalimutan.

"Wala na akong panahong makipag usap sayo Nero Ferell, tapos na tayo. I have Ashong
and you have Cassidy, wag na nating paguluhin pa ang mga sitwasyon natin" pinilit
kong ayusin ang boses ko.

"Then tell me, do you love him?" diretso ang titig niya sa akin na parang
tinitimmbang niya ang magiging sagot ko.

"Yes! I love him. Masaya na ako sa kanya Nero, wala na tayo hindi ba? May Cassidy
ka na hindi ba? Ano pa ba ang kailangan mo sa akin?" lalong tumaas ang boses ko.

"Liar" seryosong sabi niya. Nagsisimula na naman siyang lumapit sa akin, tulad ng
ginawa ko kanina pag atras lang ang kaya kong gawin.

"Nero please..let's quit this, alam mong wala ng mangyayari sa atin. May kanya
kanya na tayong buhay.. May mahal na akong iba.." napapikit na lang ako nang
marinig kong bahagyang pumiyok ang boses ko. Shit!

Damn. My voice can't even cooperate!

Nang tumigil ako sa pag atras dahil wala na akong iaatras pa ay tumigil din siya sa
paglapit sa akin.

"Ngayon naman ay sinungaling ka na? Ano pa ang nagbago sayo sa nakalipas na anim na
taon Florence Almero?" lalong naniningkit ang mga mata niya sa akin.
Kinakabahan na naman ako. Kung pababayaan kong magtuloy tuloy ito, alam ko na ang
kalalagyan ko. Damn Ferell, he knows my weakness.
Mas lumapit pa siya sa akin at inilagay niya ang magkabilang kamay niya sa pagitan
ko. I am now trapped on his arms. Bakit paulit ulit na lang? Bakit hindi man lang
ako makawala sa kanya? Bahagya siyang bumaba para magtama ang aming mga mata.

"Ulitin mo nga ang sinabi mo? You love who?" ang paraan pa lang ng paniningkit ng
mga mata niya. Alam kong nanghahamon siya.

"May mahal na akong iba Ner--..."

Hindi pa man ako nakakatapos magsalita ay halos mapatili na lang ako nang
maramdaman kong bigla na lang niyang hawakan ang bewang ko at mabilis akong binuhat
at iniupo sa sink ng washroom.
Ngayon ay hindi niya na kailangan yumuko para tingnan ang mga mata ko. Magkalebel
na ngayon ang mga mukha namin.

"Let me go.." pilit ko siyang tinutulak pero hindi man lang siya natitinag.

"That's useless Florence..let's just talk" seryosong sabi niya. Talk?

"Talk pa ba ang matatawag mo dito Nero?! You've been harassing me from the very
start! This is sexual harassment Nero Ferell, pwede kitang kasuhan sa ginagawa mo
sa akin" sigaw ko sa kanya. Nagsisimula na akong paghahampasin ang mga balikat
niya.
Pero halos kumulo ang dugo ko nang mapansin kong hindi na mawala ang ngisi niyang
mapang asar. Para bang nag eenjoy siya sa mga pangyayari habang ako naman ay
kinakabahan sa mga ikinikilos niya.

"That's a no no Almero..alam mong hindi 'yon ang lalabas. I'm not harassing
you..we're just having an affair"

Nanlalaki na ang mata ko sa lumalabas sa bibig ni Nero Ferell. Talagang sisirain

niya pa ang imahe ko? Affair? Damn.

"Nero..ano pa ba ang gusto mo?! Hindi pa ba sapat sayo si Cassidy? Bakit pilit mo
pa rin akong kinukuha? Is it because wala kang napala sa akin? Na walang nangyari
sa atin? Hindi ka pa ba nasisiyahan sa mga babae mo? God Nero! Wag mo na akong
isali sa mga collection mo! I'm just a girl from the past. I'm in love with Ashong!
Ayoko na sayo!" hindi ko alam kung anong lakas ang nagtulak sa akin na sabihin
lahat ito. At halos hingalin ako sa mga salitang sinabi ko.

Pero akala ko ay may magiging epekto ito sa kanya. Mukhang nagkamali na naman ako
ng inaasahan. Halos hindi ko maigalaw ang ulo ko sa higpit ng pagkakahawak ng
kanang kamay niya sa mga batok ko. Habang ang kaliwa niya namang braso ay
kinukulong ang kabuuang bewang ko.
He's kissing me torridly. Mas marahas pa sa mga halik niya ngayon kumpara sa mga
halik niya kanina. I did all my effort to tightly close my lips. I can't welcome
him, mali itong ginagawa namin. I can't let him do what he want..I should do
something. I don't want to put myself under his powerful kisses.. I can't let
myself drown.
I may end up being a slave.

His slave.

Slave of his conquering lips.

Parang anumang oras ay mapupodpod na ang mga labi ko sa diin ng bawat paghalik niya
sa akin. Walang nagawa ang panlalaban ko.
Nero successfully opened my lips and he's been teasing my tongue to play with his.
At sa bawat paggalaw ng labi niya, nagsisimula na akong manlambot. Where should I
get my strength? For everytime he stroke his tongue, everytime he bit my lips,
everytime he pressed his body to mine, I'm starting to lost my mind.
Anong ginagawa ng mga kamay ko? Wala itong tigil sa kahahampas sa kanya. Pero
habang tumatagal ay ako mismo ang nanlalambot sa ginagawa ko. Ako mismo ang
napapagod.

"You're not in love with him.." marahang sabi niya sa akin pagkatapos na pagkatapos
niyang bitawan ang mga labi ko. Tinitigan ko lang siya. Hindi ko alam kung ano ang
isasagot ko, bakit ka ganito Nero.
Sobrang init ng mga labi ko, pakiramdam ko ay namamantal na ito. Hindi ko
mapigilang hindi mapatitig sa mga labi niya. His lip is as red as wine.
Napapikit na lang ako at huminga ako ng malalim. Itong ginagawa ko, isa itong
malaking pagtataksil. Nanloloko ako ng tao.

"Florence.." umiling lang ako nang tawagin niya ang pangalan ko. Hindi ko na alam
ang gagawin ko.

"Look at me..." masuyong sabi niya na nagpataas na naman ng mga balahibo ko. Tang
ina Nero. Pinilit kong salubungin ng diretso ang kanyang mga mata.
Damn. I missed him. At nang sandaling nagtama na muli ang aming mga mata mabilis
siyang nagsalita.

"You're not in love with him.." hindi ko alam pero kusa na lang tumango ang ulo ko.
Mukhang nanalo na naman siya.
I missed him. Kahit alam kong mali ito, pilit may nagtulak sa aking sumang ayon sa
sinabi niya. Dahan dahang ngumiti ang pinakamagandang lalaking nasilayan ko.
A genuine smile at last. Smile that can make my heart beat this fast. Mga ngiting
hinanap hanap ko sa nakalipas na anim na taon.

Mas lalo niyang hinigpitan ang mga braso niyang napulupot sa akin. He even pulled
me closer.

"Alam kong ako lang Florence...Because you won't let me kiss you like this... "
mabilis niya akong hinalikan sa labi.
"Smell you like this.." nagtaasan ang balahibo ko ng marahan niyang inilapat ang
ilong niya simula sa kanang balikat ko pataas hanggang leeg ko. It tickles. Shit!
Napahawak na lang ako sa balikat niya. Shit! Hindi ako makagalaw sa ginagawa niya.

"Bite you like this..." napakagat labi na lang ako nang maramdaman ko ang mainit
niya paghinga sa tenga ko. Tatlong beses niyang marahang kinagat sa iba't ibang
parte ng kaliwang tenga ko. Tang ina tang ina.
Lalong humihigpit ang mga kamay ko sa balikat niya.

"And lick you like this..." napahugot na lang ako nang hininga nang maramdaman ko
ang mainit niyang dila sa batok ko.

"Tang ina ka Nero! Ayoko na!" iniharang ko na sa mukha niya ang mga kamay ko. He's
just teasing me! God! Bakit sobrang sobrang sobrang dami na niyang alam?
Napayakap na lang ako sa sarili ko. Lahat na ng balahibo ko sa katawan ay
nagtindigan na sa ginawa niya sa akin.

"I'm not yet done..Florence Almero" nakataas na ang kilay niya sa akin.

"Just...just give me time Nero hindi pwedeng magpadalos dalos tayo. Think about our
situation..." inilihis ko ang mga mata ko sa kanya.

Tang ina pumapayag na ba ako?

"Time for? Just dump Ashong and be mine again" napanganga na ako sa sinabi niya.
Hindi ganun kadali 'yon!

"Naririnig mo ba ang sarili mo Nero?! Hindi lang ako ang may problema dito! You
have Cassidy!"

"I can easily dump her! Ikaw lang talaga ang hinihintay ko Florence. Matagal na
akong naghintay! Anim na taon! Ayoko ng maghintay ulit" muli siyang nakalapit sa
akin at sinimulan niya na namang papakin ang balikat ko.

Marahas ko siyang itinulak. Hindi talaga magandang kausap ang Ferell na ito.

"You used her!" bigla tuloy akong naawa kay Cassidy.

"Hindi ba at ganun din ang ginawa mo kay Ashong?" nanunukat sa sabi niya. Hindi ako
nakasagot sa sinabi niya.

"I need time Nero..ayokong magpadalos dalos. And you are... you are good at
seducing! Siguro ay wala ka ng ginawa sa nakalipas na anim na taon kundi
makipaglampungan sa mga babae!"
Huli na para bawiin ko ang sinabi ko. Tang ina Florence!
Tumaas ang kilay niya sa sinabi ko.

"Jealous?"

"Why would I?" itinaas ko din ang kilay ko sa kanya.

"Yes, I've dated tons of girls Florence... just to forget you. But I'm so hopeless,
totally hopeless. yes I'm kissing different girls from different places even go to"
hindi na niya tinuloy.

"Pero ikaw lang" hinagip niya ang kanang kamay ko at inilagay niya ito sa pisngi
niya.

"Ikaw lang ang babaeng hinahanap hanap ko.." akma akong sasagot sa kanya nang
maagaw ang atensyon ko ng boses mula sa labas. Shit!

"Cassidy it's locked. I can't open.." nanlalaking mata kong tiningnan si Nero. What
the hell?

"Are you sure?" kilala ko ang boses na ito. It's Cassidy! Siya nga!

"Hindi pa ako nakakapagretouch, magtawag ka ng crew" halos paghahampasin ko si Nero

na parang hindi man lang naaalarma. Fuck! Sa dami ng tao bakit siya pa?

"Anong gagawin natin?" bulong ko kay Nero. Nagkibit balikat sa akin ang lintik na
Shokoy!
Narinig ko na may kasama na silang boses ng lalaki. Shit! Bubuksan na!

"Nero, bababa ako" bulong ko sa kanya. Nakaupo pa rin ako sa sink. Mabilis niya
hinawakan ang bewang ko at ibinaba niya ako.
Halos magtatalon na ako, shit! Shit!

"It's ok-" tinakpan ko ang bibig ni Nero Ferell na hindi man lang hininaan ang
boses. Tang ina talaga.

Nagpapanic na ako. Hindi kami pwedeng makitang magkasama. Wag ngayon! Hindi pwede.
Malaking eskandalo ito. Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng washroom. Shit! I
don't have choice.

"Let's go" hinila ko na ang kamay ni Nero at pumasok kami sa dulong cubicle. I
don't like this but we don't have choice. Bahala na.
Eksaktong pagpasok namin ay narinig ko na ang tunog ng mga heels nila. Para na
namang tambol sa paghampas ng dibdib ko. Shit. Ayoko pang mahuli, wag ngayon.

"Wala namang tao. Weird" rinig kong sabi ng isang babae.

Abala ako sa pakikinig sa pag uusap ng dalawa nang maramdaman kong yumakap mula sa
likuran ko si Nero. Sa halip na magagalaw pa ako ay pinabayaan ko na lang siya.
Baka gumawa pa ng ingay ang Shokoy na ito, mahirap na. Mukhang ako lang naman ang
nagtatago dito.

"Baka naglocked lang.." boses naman ni Cassidy.

"So, nakita mo na ba si Almero?" nakuha nila ang buong atensyon ko. Bakit napasama
na ako sa usapan nila? Pero dito ko nakumpirma na kilala na ako ni Cassidy.

"I saw her already.. Mas maganda ako" halos magpanting ang tenga ko sa narinig ko.
Kung ganun ay kilala na niya ako simula umpisa.

"Talaga? Saan?" excited na tanong ng kasama niya.

"Pagkadating niya, isinampal ko lang naman sa kanya na akin si Nero" kung ganun ay
inabangan niya pala ako ng araw na 'yon. May lahing artista nga talaga siya.

Kating kati na akong buksan ang pintuan ng cubicle na ito. At isampal sa kanya na
siya ang kaawa awa sa amin.

"Hindi ka ba kinakabahan? Baka agawin niya si Nero sayo.."

"Papaano? Nero's in love with me, ano ba ang laban ng anim na buwang relationship
nila sa anim na taong relationship namin?"

Kumirot ang dibdib ko sa sinabi niya. She has a point. Paano nga ba kung ako talaga
dito ang naloloko dito? Nagsasabi ba ng totoo ang lalaking nakayakap sa akin
ngayon?

"Don't listen to her..ikaw ang mahal ko" bulong sa akin ni Nero. Nagulat na lang
ako ng iharap niya ako sa kanya.

"She has a point.." buka na lang ng bibig ang ginawa ko. Inilagay niya ang
forefinger niya sa labi ko.

"Shsssh. Don't listen to her, just kiss me" kusa na lang pumikit ang aking mga
mata.
After 6 long years.

I kissed him back again.

--
VentreCanard

Chapter 15

Chapter 15

Ako na ang unang kumalas kay Nero nang mapansin kong wala ng tao. Mahigpit pa rin
ang pagkakayapos niya sa bewang ko.

"Come on, Nero. Kailangan na nating lumabas dito, magtataka na ang mga kasama
natin" bulong ko sa kanya. Narinig ko lang ang buntong hininga niya.
Bahagya kong binuksan ang pinto ng cubicle para silipin kong may tao pa. Nang
makumpirma kong wala na, mabilis akong lumabas. Isinara at inilock ko muli ang
pinto ng washroom.

"Lumabas ka na Nero.." mahinang tawag ko sa lalaking nagtatago sa cubicle. Sa

repleksyon ng salamin ay tamad lang siyang lumabas habang nakapamulsa. Hindi siya
maaaring lumabas na ganyan ang hitsura niya.
His hair is too messy...my ruined lipstick all over his face and his loosen tie.
Hindi ko papayagang umalis ang Ferell na 'yan dito ng ganyan ang hitsura niya.

"Fix everything Nero, hindi ka pwedeng lumabas ng ganyan" tumaas lang ang kilay
niya sa sinabi ko.

"Fix it for me.." mabilis na sagot niya sa akin. Inirapan ko na lang siya.
Pinagmasdan ko ang sarili ko. Hindi na rin maayos ang hitsura ko. Sirang sira na
ang make up ko.
Shit, what should I do? Papaano ako lalabas? Lipstick lang ang dala ko.

"Mauna ka ng lumabas Nero, but fix yourself first. Manalamin ka" sinimulan ko ng
tanggalin ang eyeliner ko na kumalat na sa mukha ko.

"I said, fix it for me" napabuntong hininga na lang ako ng hulihin niya ang kamay
ko.

"Alright!" ngumisi lang siya sa pag irap ko sa kanya. Muli na naman akong napatili
ng buhatin niya ako at iuupo na naman sa sink.
"What the hell Ferell?! Hindi ka pa ba nadadala? Muntik na tayong mahuli ng fiancé
mo! And any moment maaaring may kumatok na naman sa pintuan!" akma akong bababa
nang pigilan niya ako.

"Don't worry, it's settled right now" kampanteng sabi niya.

"SETTLED?!" nanlalaking mata kong tanong sa kanya.

"I texted your cousin, alam niyang nasa loob tayo nito" halos napatulala na lang
ako sa sinabi ni Nero Ferell.

"What the fuck?!"

Tinakpan ni Nero ng kanyang forefinger ang bibig ko at sumenyas siya na pakinggan

ko ang nag uusap na mga tao sa labas.

"Just put, out of order. Hindi pwedeng may pumasok dyan" rinig ko ang boses ni Kuya
Nik mula sa labas.

"Okay po sir!" sagot sa kanya malamang ng isang crew.

"Heard it?" ngising sabi sa akin ni Nero Ferell. Kailan pa sila naging magkakampi
ni Kuya Nik?

Narinig kong biglang tumunog ang phone ko. Agad kong inabot ang pouch ko para
kuhanin ang phone ko. I got a message from Kuya Nik.

Kuya Nik: Use protection princess.

Napanganga na lang ako sa nabasa ko, ano na naman ito? Nang mapansin kong
makikiusyoso si Nero sa phone ko ay mabilis ko itong pinatay. Kailangan na naming
makaalis dito. Ano pa ba ang aasahan ko kay Nero Ferell? Everything was all
planned. Ako na naman ang kumagat sa patibong ng Shokoy.
Agad kong hinagip ang tie niya at inayos ito. Walang nagsasalita sa amin dalawa,
ano pa ang data kong sasabihin sa kanya? Mukhang alam ko na ang magiging set up
naming dalawa.
Kinuha ko ang panyo ko at inumpisahan ko ng punasan ang mga lipstick ko sa mukha
niya. Déjà vu. Nangyari na ang ganitong eksena.

"Did you miss me?" bigla na lang tanong niya sa akin na nagpatigil sa pagpupunas ko
sa napakagwapo niyang mukha.
Hindi ko siya sinagot at muli kong pinagpatuloy ang pagpupunas. Bakit kailangan
niya pang itanong kung alam na naman niya ang sagot?
"Florence.." nanatili pa din akong hindi nagsasalita.

"Florence.." mas mahinang tawag niya sa pangalan ko.

"Florence..." hindi ko pa din siya iniimikan. Ayoko ng tanong niya..dahil lalabas

na nagsisisi ako sa ginawa kong pag iwan sa kanya. Lalabas na pinahirapan ko lang
ang sarili ko.
Malalaman niyang sa bawat araw na wala ako sa Pilipinas ay tanging siya lamang ang
tumatakbo sa puso at isip ko.
Damn his question.
Binasa ko ng bahagya ang kamay ko para ayusin ang buhok niyang ginulo ko lang naman
kanina. I know how to mess it, I should learn how to fix it.

"Florence..." masuyong tawag niya sa pangalan ko. Napabuntong hininga na lang ako,
itinigil ko ang pag aayos sa buhok niya.

"Kailangan ko pa bang sagutin ang tanong na 'yan Nero? Alam mo na ang sagot ko"
muli kong hinawakan ang buhok niya.

"I want to hear it from you.."

Mukhang wala na talaga akong magagawa. Basta ginusto ni Nero, hindi ko alam kung
bakit wala na lang akong lakas tumanggi.

Inilapit ko ang mga labi ko sa kanyang kanang tenga at marahan akong bumulong sa
kanya.

"I miss you Nero Ferell...sobra" humigpit ang pagkakahawak niya sa bewang ko sa
ginawa ko. Napangisi na lang ako.

"Okay na Nero..ibaba mo na rin ako" tumango siya sa sinabi ko at agad niya naman
akong ibinaba.

"Kaya mo na naman sigurong lumabas ng malinis Nero? Nagawa mo ngang makapasok na

malinis" ngumisi lang siya sa sinabi ko.

Lumapit siya sa akin at nagulat na lang ako nang bigla niya hawakan ang dress ko sa
itaas na parte, sa mga tagiliran nito. Tatlong beses niyang pilit itinaas ang dress
ko.

"Wala na bang itataas ang suot mo na 'yan? Malayo pa lang ay nakikita ko na ang
dibdib mo" napairap na lang ako sa hangin.

"Palibhasa ay manyakis ka" tinampal ko ang mga kamay niya na pilit itinataas ang
tube dress. Tumawa lang siya sa sinabi ko.

"Now go, lumabas ka na" pagtataboy ko sa kanya. Ngumuso lang siya sa akin at
nagsimula na siyang tumalikod at maglakad palabas. Nang hawak na niya ang doorknob
ng pinto ay pinigilan ko siya. I forgot something..

"Nero wait..."

At nang lumingon siya sa akin isang malakas na sampal ang ginawa ko sa kanya. Halos
mag echo sa buong washroom ang lakas ng sampal ko.

"What..? what was that for?!" hawak niya ngayon ang pisngi niya ngayong sinampal
ko. Ako naman ang ngumisi ngayon.

"Now, you can go. Akala mo ba nakalimutan ko na ang nakita ko sa elevator kanina?"
napamasahe na lang siya sa noo niya sa sinabi ko.

"Tsss" iiling iling niyang binuksan ang pinto habang ako naman ay natatawa.
Pagkatapos na pagkatapos niyang isara ang pinto ay agad kong kinuha ang phone ko.
Should I call my friends? Sasabihin ko ba ang nangyari? No! alam kong hindi sila
sang ayon sa ginawa kong ito. What should I do then? I need their help, hindi ako
makakalabas ng banyo na ganito ang hitsura ko?

Nangangatal ang kamay ko habang nakatitig sa phone ko. Mga ilang minuto siguro
akong nakatulala at hindi malaman ang gagawin.
Pero halos mabitawan ko na lang ito nang padarag na nabuksan ang pinto at inilabas
nito ang mga kaibigan kong puros salubong ang mga kilay sa akin.

"What the hell Florence!? Alam mo ba ang ginagawa mo?" agad na sabi sa akin ni
Camilla. Wait? Hindi ko pa sila natatawag.

"Papaano niyo nalaman na nandito ako?" nagtatakang tanong ko sa kanila. At base sa

mga reaksyon ng mga mukha nila alam kong may mas higit pa silang nalalaman.

"Lumapit lang naman sa amin si Nero sa napakacool na paraan at sinabi niyang nasa
loob ka daw ng washroom at kailangan mo kami" matabang na sagot ni Aira

"Ano ba 'yan Florence? Isang beses pa lang kayo nagkita? Ganito na ang nangyari.
Papaano na si Ashong? Hindi ka ba nag iisip? Alam mo naman siguro ang sitwasyon
nyong dalawa. You are both engaged! Florence wake up!" humigpit ang pagkakahawak ko
sa phone ko sa sinabi ni Camilla.

"Hindi ko alam, basta na lang nangyari. I tried my best to avoid him.." mahinang
sagot ko sa kanila. Sabay lamang umiling sa akin ang mga kaibigan ko.

"Halika na nga dito!" hinila ako ni Camilla at iniharap sa salamin.

"Kahit gaano ka pa katanga, kaibigan ka namin. Let's fix your make up" sinimulan na
ni Camilla na ayusin ang mukha ko.

"Make it quick Camilla, nakita ko si Ashong na papasok na sa hall kanina.

Siguradong hinahanap na niya si Florence" bigla akong kinabahan sa sinabi ni Aira
At mas lalo pa akong kinabahan nang lumabas sa phone ko ang pangalan ni Ashong.

"Speaking of the devil.." ngising sabi sa akin ni Camilla. Nag alangan pa akong
sagutin ang tawag niya. Pero nagawa ko pa rin itong sagutin.

"Florence, where are you?" nahihimigan ko ang pag aalala niya sa akin.

"Nasa washroom lang ako, I'm with Camilla and Aira" sagot ko.

"Sige, hihintayin na lang kita"

"Okay, thanks" maiksing sagot ko at pinatay ko na ang phone.

"'Yan, okay na Camilla. Hindi na siya halatang.." hindi itinuloy ni Aira ang
sasabihin niya at humagikhik na lang siya.

"Friend payo ko lang sayo. Masamang mamangka sa dalawang ilog" tinapik ni Camilla
bahagya ang balikat ko. Hindi na ako sumagot.

"Let's go.." sabi naman ni Aira.

Nang sandaling makalabas na kami sa washroom ay agad tumama sa aking mga mata si
Ashong na nakapamaywang na sinusuyod ang lahat ng mga tao. Ako na ang lumapit sa
kanya.

"I'm sorry, nagkaproblema lang sa bahay. Okay ka lang ba?" nag aalalang tanong niya
sa akin. Shit! I can't look to his eyes.

"Okay lang ako. All went well.." mahinang sagot ko.

"Good then"
Naupo na lang ulit kaming dalawa sa isang bakanteng table. Ang mga kaibigan ko ay
mabilis na nakabalik sa kanikanilang pinanggalingan kanina.

"Nandito si Mama Florence..." bakit parang nag aalangan pa siyang sabihin sa akin?

"Oh great! Bakit parang ayaw mo yata?" natatawang tanong ko sa kanya.

"Gusto ka niyang ipakilala sa mga kaibigan niya..." napakagat labi ako sa sinabi ni
Ashong. Not now..

"Su..re" pilit kong pinaayos ang boses ko. Hindi ko pwedeng hindi pagbigyan ang
mama ni Ashong. She's too kind to decline.

"No..Florence..it's not this easy. Hindi ko alam na magkaibigan si Mama at si Mrs.

Ferell, dapat ay hindi ko na lang isinama si Mama" halos masamid na lang ako sa
sinabi ni Ashong. It couldn't be. Invited din ang mama ni Nero? Damn!

"Come here Nerissa, ipapakilala kita sa fiancé ng anak ko. She's too beautiful.."
halos magtindigan ang mga balahibo ko nang marinig ko ang boses ng mama ni Ashong
sa likuran ko.
Bakit naman ganito?! Why is she here?

Ngayon ko pinagsisihan na hindi ko sinabi sa mga pinsan ko ang naganap na pag uusap
namin ng Mommy ni Nero. Kung nasabi ko sa kanila malamang ay hindi ako mahaharap sa
ganitong sitwasyon. Agad hinawakang mahigpit ni Ashong ang kamay ko.
Tanging si Ashong lang at ang mga kaibigan ko ang may alam nang nangyaring
kumprontasyon namin ng mommy ni Nero. Hindi ko akalaing magkikita kami sa ganito
sitwasyon.

Tumayo na ako kasabay si Ashong at humarap kami sa mga tao sa likuran. Naramdaman
ko ang pag akbay sa akin ni Ashong at ang mahigpit niyang kapit sa balikat ko.
Kitang kita ko ang dahandahang pag asim ng mukha ng mama ni Nero nang sandaling
makita ako.
Inaasahan niya na sigurong makikita niya ako ngayon pero alam kong nagulat siya
dahil ako ang sinasabing fiance ng anak ng kaibigan niya. At mas lalo pang lumakas
ang paghataw ng dibdib ko nang mapansin ko ang dalawang taong nasa likuran niya. Si
Nero at Cassidy. Halos pumulupot na ang magandang hubog ng katawan ni Cassidy sa
braso ni Nero Ferell.
Pakiramdam ko ay nanunuyo ang lalamunan ko sa nakikita ko. Ramdam na ramdam ko rin
ang mariing titigan ni Nero at Ashong.

"Oh, isa pa lang Almero" matabang na sabi ng mommy ni Nero.

"Oh my gosh! Ikaw 'yon babae sa van" gulat na sabi ni Cassidy. Gustong gusto ko
siyang sabunutan dahil sa galing ng pag arte niya.

"Hi! It's nice to see again, bakit hindi muna tayo maupo?" kaswal na tanong ko.
Malapad akong ngumisi sa dalawang babae na alam kong kanina pa akong pinapatay sa
kanilang mga isipan.
Habang nagsisimula na kaming umupo sa sarili naming mga upuan bigla na lang
nagsalita ang artistang si Cassidy.

"Hindi ko akalain na magkikita ulit tayo Florence..anyway I love your dress"

friendly na sabi sa akin ni Cassidy. Kung pwede ko lang tusukin ang mata niya ng
tinidor ay nagawa ko na. Magaling siyang artista.
Pero mas magaling ako.

"Thanks, I'm expecting number of visitors. Kaya hindi na bago sa akin ang makakita
ng mga pamilyar na mukha..I bet hindi rin mawawalan dito ng mga taong galit sa
akin. No, I mean business competitors.." plastic akong tumawa

Hindi na siguro nagawang itago ni Cassidy ang tunay niyang kulay dahil agad kong
napansin ang pag asim ng mukha niya sa sinabi ko. Pero magaling siya at napaltan
niya agad ito ng mga ngisi.

Narinig kong tumawa ang mama ni Ashong.

"Look, she's a business minded girl. Napakaswerte talaga ng anak ko sa kanya" proud
na sabi ng mama ni Ashong.

Kitang kita ko ang sabay na pag ismid ni Cassidy at ng mommy ni Nero pero magaling
silang dalawang magpalit palit ng ekspresyon.

"So kailan ang kasal nila? This year din? Like my son and Cassidy?"

Napahigpit na lang ako ng hawak sa table cloth sa ilalim.

What? Kasal? And this year?!

Natahimik na lang akong bigla. Ayokong tingnan si Nero, I don't want to confirm it
with his eyes.

--
VentreCanard

Chapter 16

Chapter 16

Hindi ko alam kung dapat ba akong magsalita sa sinabi ng mommy ni Nero. Ilang beses
nang napapasagi sa amin ni Ashong ang usapang kasal pero sa paraang biro.
We never talked about this in serious manner.

"Wala pa po kaming pinag uusapan tungkol dyan" si Ashong na ang sumagot. Alam na
alam niya talaga kung kailan hindi ko kayang magsalita. Not with this thing.
"Dapat ay pinag uusapan niyo na ang mga bagay na 'yan. Nasa mga tamang edad na
naman kayo" nahihimigan ko ang pagkawili ng mom ni Nero sa usapan.
Sinusubukan niya talaga ako. She's playing with me.

"Bakit nga ba hindi nyo pinag uusapan ang bagay na 'yan? Gusto ko na rin mag alaga
ng mga apo" natutuwang sabi ng mama ni Ashong na halos ikinasamid ko.

"Ma, wag mong binibigla si Florence.." saway sa kanya ni Ashong.

Sa sulok ng aking mata ay kita ko ang straight na pag inom ni Nero Ferell ng tubig.
Magtimpi ka Nero Ferell sa usapang ito, parehas tayo ng sitwasyon.

Ngumisi lang sa amin ang inosenteng mama ni Ashong. Kung alam lang niya na ang
tensyon sa gitna ng mga taong nakapalibot sa lamesang ito. Kung alam lang niya kung
papaano magbatuhan ng titig si Nero at Ashong. Kung alam lang niya kung paano ako
patayin sa kanikanilang mga isip ng mga babaeng matatamis na nakangiti ngayon.
Alam kong sa gitna ng bawat matatamis na ngiti ng dalawang eleganteng babae sa
harapan ko, kapalit nito ay ilang daang sumpa na kung maaaring makapatay ay
malamang nawalan na ako ng malay. Hindi na ako magtataka kung bigla na lang akong
masasamid ng walang dahilan.
I can read them through their eyes. The hatred, rage, animosity and even disgust.
How I hate two faced people. I'm not dumb to accept their 'genuine smile'. They
can't fool me with their hundreds of mask and sweet smiles.
Hindi ako dumanas sa isang nakaraan para hindi matutong lumaro sa mga ganitong
bagay.

In my 24 years of existence, I've learned something.

Smile.

Smile is the most venomous thing. A simple smile can make someone suffer. Smile
that hid thousands of emotions. And seeing the smile of these two faced elegant
women, I know I need to prepare myself.

Hindi ako maaaring maging kampante. Alam kong anumang oras ay maaaring kumilos sila
mula sa likuran ko..
I raised my head and gave them my brightest smile. I'm not the old Florence
anymore, not the fragile Florence na pwedeng ipagtaboy tabuyan lang.

Biglang nagsalita si Cassidy.

"Ikaw ba Nero? Ilan ang gusto mong babies? I can give you kahit ilan" natatawang
sabi ni Cassidy may paghilig pa siya sa balikat ni Nero.

Gusto kong masuka sa nakikita ko nang makita kong halos idikit na ni Cassidy ang
sarili niya kay Nero. At malandi niyang hinaplos ang malapad na dibdib ni Nero.
Kitang kita ko ang bahagyang pagsulyap sa akin ni Cassidy.
Florence, calm down. He's willing to dump that woman just breath a word, you can
snatch him with just a single snap. But ofcourse, I know my situation. I won't do
it, I need to settle things first.

Bahagya lang sumulyap si Nero kay Cassidy at tipid siyang ngumisi dito. Good Nero,
wag ka masyadong magpahalata. Pero lumukso ang kampante kong dibdib nang nagtama
ang mga mata namin. Inilihis ko agad ang mga mata ko sa kanya pero ramdam ko pa rin
ang paninitig niya sa akin.
Damn Ferell! Mahahalata kami sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Ashong might
notice him!

"I think 6 kids will do.." seryosong sabi ni Nero. Shit! Ferell. Stop staring. Stop
staring.
Narinig ko ang hagikhik ni Cassidy at ng mama ni Ashong sa sinabi ni Nero. Cassidy,
don't assume too much. He's pertaining to me. Pero halos lagnatin na lang ako sa
bigla kong naramdaman. Tang ina ka Nero Ferell!
Can't he stop flirting with me? Hindi niya ba kayang makapagtimpi man lang? Ramdam
ko sa ilalim ng lamesa ang gilid ng sapatos ni Nero Ferell sa binti ko. Inilililis
nito pataas ang long dress ko. Damn.
Gusto ko siyang murahin sa ginagawa niya. Gusto ko siyang sipain ang sa kalandian
niya. Tang ina ka Nero Ferell.
Ramdam ko ang marahang pagtaas baba ng sapatos niya sa binti ko, he's caressing me!
Damn. Pakiramdam ko ay pulang pula na ako. Shit! I can't do anything! Baka
mapansin kami ni Ashong.
Halos mapapadyak na lang ako nang maramdaman kong nasa may tuhod ko na siya. Damn
Ferell. Damn Ferell. Sinadya kong tabigin ang baso ng tubig na nasa tabi ko. At
maagap akong nakatayo para hindi ako mabasa.

"Oh my gosh! Are you okay Florence?" concern na tanong sa akin ni Cassidy. Kung
pwede lang kitang basain, hindi lang tubig ang isasaboy ko sayo. Artista.

"Why so careless hija?" sabi naman ng Mommy ni Nero. Agad nakatayo si Ashong na may
hawak na tissue para punasan ako.

"It's okay Ashong..hindi naman ako nabasa. I'm sorry, I'm too careless.."

"Are you sure, you're okay hija?" nag aalalang tanong din sa akin ng mama ni
Ashong. Tumango na lang ako.
Gustong gusto kong tingnan si Nero. Gustong gusto ko siyang sampalin sa kalandian
niya. Gustong gusto ko siyang sigawan sa pumapasok sa mga utak niya.
Maaga kaming mahuhuli sa ginagawa niya!

Narinig kong bigla na lang tumawa si Nero. Shit!

"What's so funny Nero?" natatawang tanong sa kanya ni Cassidy.

"Nothing important Cass, I just remember my cat. Gustong gusto niyang hinahaplos ko
siya" halos maningkit ang mga mata ko sa narinig ko. Talaga bang nakikipaglaro ka
rin sa akin Nero Ferell?!
"I think we need to go.." paalam ni Ashong sa mommy ni Nero.

"Why so sudden Elias? We haven't talked yet" biglang sabi ni Nero na ikinagulat ko.
Ano ba ang problema ni Nero? Mas ginagawa pa niyang komplikado ang mga bagay bagay.

"Do we have something to talk to?" sagot sa kanya ni Ashong. Hearing Ashong's
voice, alam kong hindi na maganda ang tono nito. Damn.

"Oh, come on mga hijo. Hindi nyo ba natatandaan na madalas pa kayong magkalarong
dalawa? Sa katunayan lagi pa kayong nag aaway sa isang laruan na pinagsasawaan niyo
rin naman sa huli" makahulugan akong sinulyapan ng Mommy ni Nero. Tang ina. Hindi
ko gusto ang ipinupunto ng mga sinasabi niya.

"You used to be bestfriends..nakalimutan nyo na ba?" sabat ng mom ni Ashong. What

the hell? Bakit hindi ko alam ang mga bagay na ito? Kaya ba magkakilala na si
Ashong at Nero simula pa noong college? Kaya ba sa mga Ferell, si Nero lang ang
nakakakilala kay Ashong noon?

"Yes, now I remembered. Lagi nga pala tayong magkaagaw sa mga laruan Nero. Sa huli,
sa akin tumatagal ang mga laruan dahil sa ating dalawa ako ang marunong mag alaga"
ano itong sinasabi ni Ashong?
Nanatili lang kaming nakatayo ni Ashong habang prenteng nakaupo si Nero na may
nakapulupot na Cassidy. At mga magulang nila na nakikinig sa usapan ng dalawang
lalaki.

"I can't remember that one, basta ang natatandaan ko. Ang lahat ng akin, bumabalik.
Afterall, sa akin lang naman ang mga laruang 'yon simula't umpisa" napatulala na
lang ako sa sagot ni Nero.
Bakit sumasakit na naman ang ulo ko sa mga pangyayaring ito? Shit. Sa mga ganitong
taguan, hinding hindi ko talaga maaasahan ang kooperasyon ni Nero Ferell. Bahagya
kong sinulyapan ang mga mukha ng mama ni Nero at Cassidy. Gusto kong malaman ang
reaksyon nila sa mga sinasabi ni Ashong at Nero.
Kating kati na akong itaas ang napakaganda kong kilay sa kanilang dalawa. Tang ina
kayo. Napag agawan na ba kayo katulad nito?

"Ano ba 'yang pinagsasabi niyo mga hijo? Sige na Elias anak, mauna na kayo ni
Florence.." pagtataboy ng mama ni Ashong sa amin.
Bakas pa rin sa mukha ng mama ni Ashong na wala man lang siyang napapansin. Ganito
ba talaga siya kamanhid? Tumango na lang kami ni Ashong sa mga tao sa lamesa bilang
pagpapaalam. Hindi ko na tiningnan si Nero at Cassidy dahil baka lalo lamang uminit
ang ulo.

That Ferell! He's too much! Nagdiretso kami kay Kuya Nik na napaganda ng ngisi sa
akin. Malaki pa ang kasalanan ng magaling kong pinsan na ito.

"Kuya, uuwi na ako. So damn tired.." paalam ko sa kanya.

"Malamang.." makahulugang sagot niya sa akin. Inirapan ko na lang siya. Madami

akong oras para murahin si Kuya sa pakikipagsabwatan niya kay Nero Ferell pero
huwag muna ngayon.

"Mauna na kami Nik.." paalam naman ni Ashong.

"Take care of her.." sagot ni kuya. Tumango na lang si Ashong bilang sagot.
Habang palabas na kami nakita ko rin ang mga kaibigan ko na puros nakataas ang
kilay sa akin nang makitang si Ashong ang kasama ko. Inirapan ko na lang rin sila.
Nagdiretso na kami sa sasakyan ni Ashong. Sinabi niyang inako na daw ni Gio ang
ang paghahatid sa bahay ng sasakyan ko.
Tumango na lang rin ako. Tutal naman ay wala na akong lakas magdrive, I'm so tired.
Sobrang dami ng nangyari ngayong gabi.

Tahimik lang kami ni Ashong sa loob ng sasakyan at walang may balak magsalita.
Hindi niya pa iniistart ang sasakyan.

"Hindi ko gusto ang paraan ng pagtitig niya sayo Florence.." panimula niya.
Natahimik muna ako ng ilang sandali bago ako makahanap ng isasagot sa kanya.

"Baka nagkakamali ka lang Ashong.." mahinang sagot ko.

"Sana nga Florence... sana nga..." sagot niya sa akin. Binuksan na niya ang makina
ng sasakyan.

Dahil walang may balak magsalita sa amin sa kahabaan ng biyahe namin ay nagpatugtog
na lang si Ashong. Mas mabuting makinig na lang ng mga kanta sa radio kaysa mabingi
sa katahimikan namin dalawa.
How I hate awkward silence. Pakiramdam ko ay naririnig na niya ang tibok ng puso
ko. Atleast kapag may music panatag ang loob ko na wala siyang maririnig. I know
it's a bit exaggerated, pero ito talaga ang nararamdaman ko. Damn.
Sa kahabaan ng biyahe ay naramdaman ko na lang ang pagvibrate ng phone ko. Hindi na
ako magtataka kung sino pa ang maaring magtext sa akin ng mga ganitong oras. Ang
malanding Ferell lang namang 'yon. It's from unknown number. Si Nero Ferell nga
ito.
I opened the message.

+639777******:
I'll go there, kung gusto mong hindi kami magpang abot ng driver mo. Paalisin mo
agad.
NERO FERELL! Sinasagad niya talaga ang pasensiya ko. Fuck! Ano naman ang gagawin
niya sa bahay? He's not welcome there!
Hindi ako nagreply sa kanya. Pero alam kong gagawin niya ang sinabi niya. Shit.
Hindi din nagtagal ay may nagvibrate na naman. Sinulyapan ko muna si Ashong na nasa
kalsada ang atensyon. Binuksan ko ang message ni Nero Ferell.

+639777******:
'Anyway, have you felt it?'
Kumunot ang noo ko sa kalokohang pinagtetext sa akin ni Nero Ferell. Hindi pa rin
ako nagreply. Pero wala pa sigurong ilang minuto ay nagtext na naman sa akin si
Nero Ferell na nakadrugs na yata.

+639777******:

'Have you felt the sensation I made through your legs? We're not yet done. Be
ready.'
Pakiramdam ko ay nagtaasan lahat ng balahibo ko sa katawan. Why are you doing this
to me Nero? Akala ko noon ay sukdulan na ang nararasan kong kalandian sa'yo,
mukhang 7% pa lang 'yon sa mga pinaggagawa mo sa akin ngayon.

Hindi ko mapigilang hindi tipid na mapangisi. Damn, Nero Ferell.

Ano ba itong itinuturo mo sa akin? Mukhang magtataksil na naman tayo.

--
VentreCanard

Chapter 16 (Reposted)

Chapter 16

Hindi ko alam kung dapat ba akong magsalita sa sinabi ng mommy ni Nero. Ilang beses
nang napapasagi sa amin ni Ashong ang usapang kasal pero sa paraang biro.
We never talked about this in serious manner.

"Wala pa po kaming pinag uusapan tungkol dyan" si Ashong na ang sumagot. Alam na
alam niya talaga kung kailan hindi ko kayang magsalita. Not with this thing.

"Dapat ay pinag uusapan niyo na ang mga bagay na 'yan. Nasa mga tamang edad na
naman kayo" nahihimigan ko ang pagkawili ng mom ni Nero sa usapan.
Sinusubukan niya talaga ako. She's playing with me.

"Bakit nga ba hindi nyo pinag uusapan ang bagay na 'yan? Gusto ko na rin mag alaga
ng mga apo" natutuwang sabi ng mama ni Ashong na halos ikinasamid ko.

"Ma, wag mong binibigla si Florence.." saway sa kanya ni Ashong.

Sa sulok ng aking mata ay kita ko ang straight na pag inom ni Nero Ferell ng tubig.
Magtimpi ka Nero Ferell sa usapang ito, parehas tayo ng sitwasyon.

Ngumisi lang sa amin ang inosenteng mama ni Ashong. Kung alam lang niya na ang
tensyon sa gitna ng mga taong nakapalibot sa lamesang ito. Kung alam lang niya kung
papaano magbatuhan ng titig si Nero at Ashong. Kung alam lang niya kung paano ako
patayin sa kanikanilang mga isip ng mga babaeng matatamis na nakangiti ngayon.
Alam kong sa gitna ng bawat matatamis na ngiti ng dalawang eleganteng babae sa
harapan ko, kapalit nito ay ilang daang sumpa na kung maaaring makapatay ay
malamang nawalan na ako ng malay. Hindi na ako magtataka kung bigla na lang akong
masasamid ng walang dahilan.
I can read them through their eyes. The hatred, rage, animosity and even disgust.
How I hate two faced people. I'm not dumb to accept their 'genuine smile'. They
can't fool me with their hundreds of mask and sweet smiles.

Hindi ako dumanas sa isang nakaraan para hindi matutong lumaro sa mga ganitong
bagay.
In my 24 years of existence, I've learned something.
Smile. Smile is the most venomous thing. A simple smile can make someone suffer.
Smile that hid thousands of emotions. And seeing the smile of these two faced
elegant women, I know I need to prepare myself.
Hindi ako maaaring maging kampante. Alam kong anumang oras ay maaaring kumilos sila
mula sa likuran ko..

I raised my head and gave them my brightest smile. I'm not the old Florence
anymore, not the fragile Florence na pwedeng ipagtaboy tabuyan lang.

Biglang nagsalita si Cassidy.

"Ikaw ba Nero? Ilan ang gusto mong babies? I can give you kahit ilan" natatawang
sabi ni Cassidy may paghilig pa siya sa balikat ni Nero.

Gusto kong masuka sa nakikita ko nang makita kong halos idikit na ni Cassidy ang
sarili niya kay Nero. At malandi niyang hinaplos ang malapad na dibdib ni Nero.
Kitang kita ko ang bahagyang pagsulyap sa akin ni Cassidy.

Florence, calm down. He's willing to dump that woman just breath a word, you can
snatch him with just a single snap. But ofcourse, I know my situation. I won't do
it, I need to settle things first.
Bahagya lang sumulyap si Nero kay Cassidy at tipid siyang ngumisi dito. Good Nero,
wag ka masyadong magpahalata. Pero lumukso ang kampante kong dibdib nang nagtama
ang mga mata namin. Inilihis ko agad ang mga mata ko sa kanya pero ramdam ko pa rin
ang paninitig niya sa akin.
Damn Ferell! Mahahalata kami sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Ashong might
notice him!

"I think 6 kids will do.." seryosong sabi ni Nero. Shit! Ferell. Stop staring. Stop
staring.
Narinig ko ang hagikhik ni Cassidy at ng mama ni Ashong sa sinabi ni Nero. Cassidy,
don't assume too much. He's pertaining to me. Pero halos lagnatin na lang ako sa
bigla kong naramdaman. Tang ina ka Nero Ferell!
Can't he stop flirting with me? Hindi niya ba kayang makapagtimpi man lang? Ramdam
ko sa ilalim ng lamesa ang gilid ng sapatos ni Nero Ferell sa binti ko. Inilililis
nito pataas ang long dress ko. Damn.
Gusto ko siyang murahin sa ginagawa niya. Gusto ko siyang sipain ang sa kalandian
niya. Tang ina ka Nero Ferell.
Ramdam ko ang marahang pagtaas baba ng sapatos niya sa binti ko, he's caressing me!
Damn. Pakiramdam ko ay pulang pula na ako. Shit! I can't do anything! Baka
mapansin kami ni Ashong.
Halos mapapadyak na lang ako nang maramdaman kong nasa may tuhod ko na siya. Damn
Ferell. Damn Ferell. Sinadya kong tabigin ang baso ng tubig na nasa tabi ko. At
maagap akong nakatayo para hindi ako mabasa.

"Oh my gosh! Are you okay Florence?" concern na tanong sa akin ni Cassidy. Kung
pwede lang kitang basain, hindi lang tubig ang isasaboy ko sayo. Artista.

"Why so careless hija?" sabi naman ng Mommy ni Nero. Agad nakatayo si Ashong na may
hawak na tissue para punasan ako.

"It's okay Ashong..hindi naman ako nabasa. I'm sorry, I'm too careless.."

"Are you sure, you're okay hija?" nag aalalang tanong din sa akin ng mama ni
Ashong. Tumango na lang ako.
Gustong gusto kong tingnan si Nero. Gustong gusto ko siyang sampalin sa kalandian
niya. Gustong gusto ko siyang sigawan sa pumapasok sa mga utak niya.
Maaga kaming mahuhuli sa ginagawa niya!

Narinig kong bigla na lang tumawa si Nero. Shit!

"What's so funny Nero?" natatawang tanong sa kanya ni Cassidy.

"Nothing important Cass, I just remember my cat. Gustong gusto niyang hinahaplos ko
siya" halos maningkit ang mga mata ko sa narinig ko. Talaga bang nakikipaglaro ka
rin sa akin Nero Ferell?!

"I think we need to go.." paalam ni Ashong sa mommy ni Nero.

"Why so sudden Elias? We haven't talked yet" biglang sabi ni Nero na ikinagulat ko.
Ano ba ang problema ni Nero? Mas ginagawa pa niyang komplikado ang mga bagay bagay.

"Do we have something to talk to?" sagot sa kanya ni Ashong. Hearing Ashong's
voice, alam kong hindi na maganda ang tono nito. Damn.

"Oh, come on mga hijo. Hindi nyo ba natatandaan na madalas pa kayong magkalarong
dalawa? Sa katunayan lagi pa kayong nag aaway sa isang laruan na pinagsasawaan niyo
rin naman sa huli" makahulugan akong sinulyapan ng Mommy ni Nero. Tang ina. Hindi
ko gusto ang ipinupunto ng mga sinasabi niya.
"You used to be bestfriends..nakalimutan nyo na ba?" sabat ng mom ni Ashong. What
the hell? Bakit hindi ko alam ang mga bagay na ito? Kaya ba magkakilala na si
Ashong at Nero simula pa noong college? Kaya ba sa mga Ferell, si Nero lang ang
nakakakilala kay Ashong noon?

"Yes, now I remembered. Lagi nga pala tayong magkaagaw sa mga laruan Nero. Sa huli,
sa akin tumatagal ang mga laruan dahil sa ating dalawa ako ang marunong mag alaga"
ano itong sinasabi ni Ashong?
Nanatili lang kaming nakatayo ni Ashong habang prenteng nakaupo si Nero na may
nakapulupot na Cassidy. At mga magulang nila na nakikinig sa usapan ng dalawang
lalaki.

"I can't remember that one, basta ang natatandaan ko. Ang lahat ng akin, bumabalik.
Afterall, sa akin lang naman ang mga laruang 'yon simula't umpisa" napatulala na
lang ako sa sagot ni Nero.
Bakit sumasakit na naman ang ulo ko sa mga pangyayaring ito? Shit. Sa mga ganitong
taguan, hinding hindi ko talaga maaasahan ang kooperasyon ni Nero Ferell. Bahagya
kong sinulyapan ang mga mukha ng mama ni Nero at Cassidy. Gusto kong malaman ang
reaksyon nila sa mga sinasabi ni Ashong at Nero.
Kating kati na akong itaas ang napakaganda kong kilay sa kanilang dalawa. Tang ina
kayo. Napag agawan na ba kayo katulad nito?

"Ano ba 'yang pinagsasabi niyo mga hijo? Sige na Elias anak, mauna na kayo ni
Florence.." pagtataboy ng mama ni Ashong sa amin.
Bakas pa rin sa mukha ng mama ni Ashong na wala man lang siyang napapansin. Ganito
ba talaga siya kamanhid? Tumango na lang kami ni Ashong sa mga tao sa lamesa bilang
pagpapaalam. Hindi ko na tiningnan si Nero at Cassidy dahil baka lalo lamang uminit
ang ulo.
That Ferell! He's too much! Nagdiretso kami kay Kuya Nik na napaganda ng ngisi sa
akin. Malaki pa ang kasalanan ng magaling kong pinsan na ito.

"Kuya, uuwi na ako. So damn tired.." paalam ko sa kanya.

"Malamang.." makahulugang sagot niya sa akin. Inirapan ko na lang siya. Madami

akong oras para murahin si Kuya sa pakikipagsabwatan niya kay Nero Ferell pero
huwag muna ngayon.

"Mauna na kami Nik.." paalam naman ni Ashong.

"Take care of her.." sagot ni kuya. Tumango na lang si Ashong bilang sagot.
Habang palabas na kami nakita ko rin ang mga kaibigan ko na puros nakataas ang
kilay sa akin nang makitang si Ashong ang kasama ko. Inirapan ko na lang rin sila.
Nagdiretso na kami sa sasakyan ni Ashong. Sinabi niyang inako na daw ni Gio ang ang
paghahatid sa bahay ng sasakyan ko.
Tumango na lang rin ako. Tutal naman ay wala na akong lakas magdrive, I'm so tired.
Sobrang dami ng nangyari ngayong gabi.

Tahimik lang kami ni Ashong sa loob ng sasakyan at walang may balak magsalita.
Hindi niya pa iniistart ang sasakyan.
"Hindi ko gusto ang paraan ng pagtitig niya sayo Florence.." panimula niya.
Natahimik muna ako ng ilang sandali bago ako makahanap ng isasagot sa kanya.

"Baka nagkakamali ka lang Ashong.." mahinang sagot ko.

"Sana nga Florence... sana nga..." sagot niya sa akin. Binuksan na niya ang makina
ng sasakyan.
Dahil walang may balak magsalita sa amin sa kahabaan ng biyahe namin ay nagpatugtog
na lang si Ashong. Mas mabuting makinig na lang ng mga kanta sa radio kaysa mabingi
sa katahimikan namin dalawa.
How I hate awkward silence. Pakiramdam ko ay naririnig na niya ang tibok ng puso
ko. Atleast kapag may music panatag ang loob ko na wala siyang maririnig. I know
it's a bit exaggerated, pero ito talaga ang nararamdaman ko. Damn.
Sa kahabaan ng biyahe ay naramdaman ko na lang ang pagvibrate ng phone ko. Hindi na
ako magtataka kung sino pa ang maaring magtext sa akin ng mga ganitong oras. Ang
malanding Ferell lang namang 'yon. It's from unknown number. Si Nero Ferell nga
ito.
I opened the message.

+639777******:
I'll go there, kung gusto mong hindi kami magpang abot ng driver mo. Paalisin mo
agad.

NERO FERELL! Sinasagad niya talaga ang pasensiya ko. Fuck! Ano naman ang gagawin
niya sa bahay? He's not welcome there!

Hindi ako nagreply sa kanya. Pero alam kong gagawin niya ang sinabi niya. Shit.
Hindi din nagtagal ay may nagvibrate na naman. Sinulyapan ko muna si Ashong na nasa
kalsada ang atensyon. Binuksan ko ang message ni Nero Ferell.

+639777******:
'Anyway, have you felt it?'

Kumunot ang noo ko sa kalokohang pinagtetext sa akin ni Nero Ferell. Hindi pa rin
ako nagreply. Pero wala pa sigurong ilang minuto ay nagtext na naman sa akin si
Nero Ferell na nakadrugs na yata.

+639777******:

'Have you felt the sensation I made through your legs? We're not yet done. Be
ready.'

Pakiramdam ko ay nagtaasan lahat ng balahibo ko sa katawan. Why are you doing this
to me Nero? Akala ko noon ay sukdulan na ang nararasan kong kalandian sa'yo,
mukhang 7% pa lang 'yon sa mga pinaggagawa mo sa akin ngayon.

Hindi ko mapigilang hindi tipid na mapangisi. Damn, Nero Ferell.

Ano ba itong itinuturo mo sa akin? Mukhang magtataksil na naman tayo.

--
VentreCanard

Chapter 17

Chapter 17

Ipinaparada na ni Ashong ang sasakyan. Wala pa rin nagsasalita sa amin, wala rin
naman akong ganang magsalita dahil sa nagbasa ko. Damn that Ferell.

Hindi ko na hinintay na pagbuksan ako ni Ashong ng pinto dahil ako na mismo ang
nagbukas na nito at mabilis na akong lumabas.

"Sorry for what happened Florence. Hindi ko akalaing magkikita si Mama at Mrs.
Ferell.."
Gusto ko pa sanang magtanong kay Ashong tungkol sa mga bagay na ito, na kakilala na
pala ng pamilya niya ang mga Ferell, na hindi lang pala sila basta magkakilala ni
Nero. They're even bestfriends! Wala man lang siyang sinabi.
My nephew's birthday was full of surprises.

Pero mas gusto ko nang matapos ang usapan namin. Alam kong anumang oras ay dadating
si Nero Ferell. Ang malanding Shokoy.

"It's okay, wala namang masamang nangyari" simpleng sagot ko.

Wala ngang masamang nangyari sa pagitan namin ng mommy ni Nero at ni Cassidy. How
about the incident with my legs? Masamang pangyayari ba 'yon? Hindi ba naisip ni
Nero na maaari kaming mahuli sa ginawa niya? Damn! Patay ka talagang Shokoy ka sa
akin.

"Good for you then" sagot niya sa akin.

Hindi ko alam kung yayain ko pa siya sa loob. Shit! Kinakabahan na talaga ako.
Papaano ko itataboy si Ashong? Paano kung bigla na lang dumating si Nero? Damn. Pag
sinabi pa naman ng Shokoy na 'yon ay gagawin niya.

I know he might be on his way right now. Damn. Damn Ferell.

"Pumasok ka muna Ashong.." pag aanyaya ko sa kanya. I don't have choice, I can't be
rude.
Pilit na ngumisi sa akin si Ashong sa anyaya ko sa kanya. What's wrong with him?
He's been acting strange these past few days. What's with his forced smile?
"I know you're sleepy just rest Florence...I'll go now" mabilis niya akong
hinalikan sa noo. I know there's something wrong with him. Does he know? Shit!
Sasakay na sana siya ng sasakyan niya nang pigilan ko siya. I know, there's
something wrong with him.

"Ashong, do you have problem?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Katulad ng ginawa

niya kanina, bahagya lang siyang ngumisi sa akin.

"No nothing, probably I'm tired too. Anyway, I'll be gone for 1-2 weeks. I need to
fly back to US" US?

"Why?" kunot noong tanong ko sa kanya.

"Just some stuff, don't worry. You won't miss me, I'll call you everyday"
kinindatan niya muna ako bago niya inistart ang sasakyan niya.

"Keep safe then.." bahagya akong kumaway sa kanya na may halong pagtataka. Sa
pagkakaalam ko ay tapos na ang mga dapat niyang gawin sa US.
Why suddenly flying back?
Nang mawala na sa aking mga mata ang sasakyan ni Ashong ay halos takbuhin ko na ang
papasok ng bahay. Damn. Dadating ang Shokoy.

Nagmamadali akong tumaas sa aking kwarto at nagdiretso ako sa bathroom. Agad kong
itinapat ang sarili ko sa ilalim ng shower. Sinalubong ng aking mukha ang umaagos
na tubig mula sa itaas. Damn. Why I need a sudden cold bath? Kanina pa akong
binabanas. Tang ina.
Napapamura talaga ako dahil sa malanding Shokoy na 'yon.

Marahas akong napamulat nang may biglang sumagi sa isipan ko. Shit! Am I preparing?
Bakit ako naliligo? Shit! Shit!
Nagmadali akong tapusin ang panliligo ko. Hindi magandang abutan ako ni Nero na
naliligo, siguradong magbubunyi ang Shokoy. Isinuot ko muna ang bathrob ko at
ipinulupot ang isang towel sa buhok ko para agad itong matuyo.
At halos sabunutan ko na lang ang sarili ko nang matagpuan ko ang sarili kong
namimili sa maninipis kong nighties. What the hell Florence? Shit Shit. Kinakabahan
ako.
Ibinagsak ko muna ang sarili ko sa aking kama habang nakatitig ako sa kisame. Tang
ina ka Nero. Anong gagawin mo dito? Sa ganitong oras?

Sinulyapan ko ang orasan ko sa side table. It's 23:38. Bakit hindi pa dumadating
si Kuya Nik? What about Gio? Bakit ako lang ang tao sa malaking bahay na ito?
Nasaan ang mga katulong ni Kuya Nik? Shit, may padating na Shokoy Florence!

Bumangon na ako at binuksan ko ang malaki kong cabinet para kumuha ng victorian
dress na may mahabang kamay at hanggang talampakan. Hindi ko akalain na magsusuot
ulit ako ni bilang pantulog. I can't wear my usual nighties, it's dangerous. Lalo
na at kami lang ang magiging tao sa malaking bahay na ito.
Balak ko pa sanang iblower ang buhok nang marinig ko ang pumaradang sasakyan sa
labas. Bigla na lang parang naging tambol ang paghataw ng dibdib ko.
He's here. Tatlong beses akong napalunok. Damn. Sinilip ko mula sa taas ng kwarto
ko para kumpirmahin kung sino nga ang dumating.
And there! The red Montero sport na muntik ng bumangga sa amin. Lumabas si Nero sa
kanyang sasakyan, kitang kita ko pa ang ginagawa niyang pagpapaluwag ng kanyang tie
gamit ang isa niyang kamay.
Damn.

Hindi ko mapigilang hindi mapakagat labi. Bakit nanunuyo ang lalamunan ko? Bakit
ako biglang inuhaw? Why is he looking that hot? Even from a far?! Shit!
Mabilis akong bumaba ng hagdan. Agad akong nagdiretso sa sala at naupo sa sofa.
Binuksan ko ang tv at hinagip ko ang magazine na nakapatong sa table. Come on
Florence, umayos ka. Hindi ka kinakabahan, hindi mo hinihintay si Nero Ferell.
Hindi nakalock ang pinto kaya alam kong makakapasok siya. Paano kung abutan kami
dito? Damn. Kinuha ko ang phone ko na iniwan ko sa table kanina. At sa kamalas
malasan may nakita akong dalawang message mula kay Kuya Nik at Gio. Kinakabahan
kong binuksan ang mga message nila.

Kuya Nik: Dito na kami tutulog, nakatulog na ang kambal. Goodnight princess
What the hell? Nag usap na naman ba sila ni Nero Ferell?

Binuksan ko ang message ni Gio

Giosungit: Lock the door. I won't go home tonight

What?! Pati siya? Ano na ang mangyayari sa akin dito?

Gusto ko pa sana silang replayan dalawa nang marinig ko ang boses ni Nero Ferell na
tinatawag ako. Damn, bakit nakakaramdam na naman ako ng kasalanan? Shit!
Ibinaba ko ang phone na hawak ko at ibinalik ko sa aking mga kamay ang magazine.
Sinimulan ko na itong buklat buklatin na parang kanina ko pa itong binabasa, pero
lalong lumakas ang pintig ng puso ko nang maramdaman ko ang presensiya niya sa
likuran ko.

"There you are..." marahang sabi niya na nagpatindig sa mga balahibo ko sa batok.
Namamawis na ang mga kamay ko.
Nanatili akong hindi nagsasalita. Calm down Florence, calm down.

"So.." naramdaman ko na lang ang mainit niyang hininga sa kanang tenga ko.
Nangangatal na ang pagkakahawak ko sa magazine.

"Ne..ro, you're not welcome here. You know our situation, we can't be caught" I
pretended to be cold. Kahit sobrang apektado na ako sa simpleng ginagawa niya.

"Uhuh?" inosenteng sagot niya sa akin na parang hindi niya alam kung anong ibig
kong sabihin.

Pero halos gasumutin ko na ang hawak kong magazine nang marahang kagatin ni Nero
ang kanang tenga ko. Shit Kinakapos ako ng hininga.
"Ne..ro, hindi kita mapapagbigyan sa gusto mo. Please, go home. Malalim na ang
gabi.." bahagya akong lumayo sa kanya. Damn Ferell. I need to resist him.
Pinagpatuloy ko ang pagbubuklat ng magazine.

"Pretending to be busy huh?" nagulat na lang ako nang hagipin niya ang magazine na
hawak ko.

"Nero!" nilingon ko na siya sa likuran. He's grinning to me devilishly.

"You're waiting for me don't you?" nakataas ang kilay niya sa akin. Great! He's
enjoying this. Ibinalik niya sa akin ang magazine na hawak ko.

"Nagbabasa ka ng baliktad Florence Almero?" natahimik na lang ako sa sinabi ng

nakangising Nero Ferell. Damn.
Baliktad? Shit. Pakiramdam ko ay kulay kamatis na ang mukha ko. Tang ina. Bumubwelo
pa lang si Nero sa ginagawa niyang ito pero halos mabaliw na ako sa pinaggagawa
niya. Pilit ko siyang inirapan. Hinagip ko na lang ang remote ng tv pero hindi rin
nagtagal ay naramdaman kong umupo na rin siya sa sofa.

"Do you think wearing that dress will make you less attractive Florence?" sa sulok
ng aking mga mata ay kitang kita ko na nakahilig siya sa sandalan ng sofa habang
nakataas ang paa niya sa center table.
He's staring at the ceiling while talking to me.

"Ganito na talaga ang mga isinusuot ko Nero.." mahinang sagot ko sa kanya. Bakit
biglang uminit dito sa sala? Gusto kong paypayan ang sarili ko.

"You even took a bath. I can smell you.." pati pala pang amoy ng mga Shokoy ay
malakas. Halos mangatal ako nang maramdaman kong nagsisimula na siyang lumapit sa
akin.

"Nero, wag kang lalapit. Amoy alak ka..akala mo hindi ko naaamoy.." iniharang ko
ang mga throw pillow sa pagitan namin.
Pero hindi siya nakikinig at patuloy siya sa paglapit sa akin. Sa katunayan ay
pinagtatabig lang niya ang mga throw pillow na iniharang ko. Damn.

"Lasing ka ata Nero..umuwi ka na. I don't kiss drunk man.." narinig ko siyang
tumawa sa sinabi ko.

"I'm not drunk..just let me hug you. I won't force you don't worry.." napahinga ako
ng maluwag sa sinabi ni Nero kahit alam kong hindi totoo ang sinasabi niya. Mga
pagngisi ngisi pa lang niya. Kapani paniwala.
Pinabayaan ko siyang magsumiksik sa akin. He even encircled his arms around me. At
halos isiksik niya ang mukha niya sa leeg ko.

"I miss your smell.." bulong niya sa akin na nakapagpatigil sa paghinga ko.
"I miss your taste..." come on Florence. Wag ka magpapadala sa kanya.

"I miss your touch..." napakagat labi na lang ako sa sinabi niya. Another bait
Florence, don't get trapped.

"I miss your voice..." calm down Florence.

"I miss your bod--" itinulak ko na siya palayo. Hindi ko na kaya ang malanding
pagbulong bulong niya sa akin. I can feel his tongue on my neck! He don't play fair
since the very beginning.

"Nagkakalokohan naman ata tayo Nero. Bakit may ganyan ka na? You're you are
seducing me!" sigaw ko sa kanya samantalang siya naman ay ngumisi bilang sagot.
Nakakapikon! Huminga muna ako ng malalim bago ako muli nagsalita. Patience
Florence, pag wala ka niyan magtatagumpay ang Shokoy na 'yan sa ipinunta niya dito.

"Let's just watch movie Nero, pagkatapos na isang movie ay umuwi ka na. Baka
dumating pa sina Kuya at Gio dito.." pagsisinungaling ko.
Nagkibit balikat lang siya at ibinalik na niya ang posisyon niya kanina na parang
bored na bored.

"Give me the remote" inilahad niya sa akin ang palad niya sa paraang tamad na
tamad. Iniabot ko naman sa kanya. Pagbigyan na ang Shokoy nang makaalis na 'yan. At
sa kalokohan niyang taglay, itinigil niya sa channel na 'Fifty Shades of Grey' ang
palabas.
Gusto kong sabunutan ang sarili ko, dito ko pinagsisihan ang pagbibigay sa kanya ng
remote.

"Nice.." narinig ko pa ang pagtawa niya. Damn. Hindi talaga siya tumitigil.

"Napanuod ko na 'yan. Ilipat mo" seryosong sabi ko.

"I can't, I haven't watched this.." nakuha talaga ang mata ng Shokoy sa magandang
palabas. Dyan siya magaling.
Kasalukuyan nang nasa bedscene ang part ng movie kung saan tinatanggalan ng damit
ang bidang babae. Napapakagat labi na lang ako.
I can watch this again and again but not with Nero Ferell!

"You're sexier than her.." hindi ko pinansin ang sinabi niya.

"Prettier too..." umismid na lang ako. Wag kang magpapadala.

"Mas makinis ka rin sa kanya Florence.." nagpapanting na ang tenga ko sa kamanyakan

ng Shokoy na ito.

"We can do better than them.." dito na ako napatayo agad kong hinagip ang malapit
na throw pillow at ibinato ko sa kanya.

"Your goddamn mouth Nero!" alam kong pulang pula na ako sa pinagsasabi ng Shokoy.

"What?" natatawang sabi niya sa akin.

"Shit! Bahala ka sa buhay mo! I'll get some coffee!" nagmamadali akong pumunta sa
kusina. Binuksan ko ang ref at inistraight kong inom ang malamig na tubig.
He's just telling his silly words, I'm already getting crazy.. Damn that Ferell.
Paano ko siya palalayasin sa pamamahay na ito na hindi niya ako mahuhubaran? Damn.
Damn.
Halos humigpit ang hawak ko sa baso nang pumunta din sa kusina si Nero na may
napakalapad na ngisi habang nakapamulsa.

"Why so cute Almero?" natatawang sabi niya. Tinalikuran ko siya at nagsimula na

akong gumawa ng kape.

"Do you have wine?" tanong niya sa akin.

"Check our ref.." sagot ko na lang. Narinig kong binuksan na niya ang refrigerator.

"Why not drinking wine instead of coffee?" naupo na siya sa isa sa mga upuan.

"Coffee is better.." sagot ko na lang.

"So pagkatapos nito? We'll do what?" nangunot ang noo ko sa tanong niya.

"Matutulog" simpleng sagot ko.

"That's boring. Just touch me atleast Florence, you won't regret it" dito ko na
nabitawan ang tasa ng kapeng hawak ko. Halos mag echo sa buong kusina ang
pagkabasag ng tasa.
Shit! Yumuko ako at sinimulan kong pulutin ang mga nabasag na piraso ng tasa. Bakit
kasi kung ano ano ang lumalabas sa bibig ng Shokoy na 'yan.

"You're nervous.." naiiling niyang sabi. Tinulungan niya ako sa pagpupulot ng basag
na piraso.
At sa pagmamadali ko sa pagpupulot ay nahiwa ko ang daliri ko. Hindi ako maarte
para dumaing na masakit. I pretended that I didn't prick my finger.
"I won't let you bleed" nagulat na lang ako nang marahas hinila ni Nero ang kamay
ko. He just put my pricked finger inside his mouth.
Naestatwa na lang ako sa ginawa niya. Pakiramdam ko ay nilalagnat na ako. Sobrang
init ng pakiramdam ko at walang tigil sa malakas na paghataw ang dibdib ko. Tang
ina ka Nero.

"Nero.." pilit kong hinila ang kamay ko pero madiin ang pagkakahawak niya. At mas
lalo akong napahugot nang hininga nang gawin niya 'yon sa natitira ko pang daliri.
Nanghihina ako.

"Nero.." nang iwan ng mga labi niya ang bawat parte ng kamay ko ay mabilis siyang
tumayo at marahas niya akong hinila papalapit sa kanya.
And everything was just as fast as a blink of an eye. I don't know what happened. I
just found myself kissing him back at him torridly. He's now pinning me against
this large refrigerator. He grabbed my thighs to carry me up and I encircled my
legs to his waist. I can't help but to brush my hands against his messy hair.
I know any moment this refrigerator will collapse on us. Damn Ferell.

He's starting to walk but he never left my lips. Naramdaman ko na lang ang paglapat
ko sa lamesa. Damn, mukhang dito na kami inabot.
Hinuli niya ang mga kamay ko at inilagay niya ito sa kanyang mga dibdib.

"No more chasing Florence Almero. I had enough.." he didn't give me the opportunity
to answer.

Nero Ferell just captured my lips possessively. Damn.

--
VentreCanard

Chapter 18

SPG

Chapter 18

Mukhang kahit anong iwas ko ay talagang mangyayari ito. Ano pa ba ang aasahan?

We're alone in this big house. At ang mapag isa sa isang lugar kasama si Nero
Ferell, siguradong wala na akong takas. I did my best to resist him..but he's too
good at seducing.
He's been seducing me the moment he entered this place. His simple gestures, words
and even his stares. What should I do if he's using this to me?
Sinong babae ang hindi bibigay sa kanya? Damn.

Isa lang naman akong babae na may malanding minamahal... ano pa ang karapatan kong
hindi magpalandi sa kanya? He's goddamn hot!

"Nero.." I whispered his name when I felt his lips on the side of my neck.
Napatingala na lang ako. Damn. How I missed this.
I even felt one of his hands slowly caressing my right leg while the other one is
getting rid of my bra. Damn, he's so fast.

"Do something Florence.." bulong niya sa akin. Do what?

Hindi ko alam ang gusto niyang gawin ko, should I get rid of his long sleeves? He's
still fully clothed. Kaya sa nangangatal kong kamay ay dahan dahan kong
tinatanggal ang mga butones niya.
Naramdaman kong tumigil siya sa paghalik sa leeg ko. Mali ba?

"Not there Florence..." hinagip niya ang mga kamay ko at dinala niya ito sa ibabang
parte. Shit!

"Remove my belt baby.." bulong niya sa akin na may kasama pang bahagyang pagkagat
sa tenga ko. Damn Ferell. Nangangatal ang kamay ko, hindi ko matanggal. Sinubukan
ko ulit pero mukhang pinapahiya ako ng mga kamay ko.
I'm goddamn nervous!

I heard him laugh.

"I can't Nero.." nahihiyang sabi ko.

Mas lalo kong narinig ang malakas na pagtawa niya. Tumigil ang paglalakbay ng mga
kamay niya at napabangon siya habang napapailing.

"I think you're not comfortable.." bumaba siya sa lamesa ng pinangyarihan Nakaupo
na rin ako. Hindi ko na inabalang ayusin ang victorian dress.

"We'll look for a better place.." sabi niya. Inilihis ko ang mata ko sa kanya.
Napansin niya talagang ayaw ko dito sa lamesang ito. Bababa na sana ako pero
pinigilan niya ako.

"I'll carry you.." hindi na ako nakasagot nang buhatin niya ako. He's carrying me
in bridal position.
Hindi ko alam kung magsasalita ba ako o hindi. Ginawa ko naman lahat ng pagpipigil,
bakit ganito rin ang kababagsakan ko?
"We'll gonna play each other for this whole night..." lalong nanuyo ang lalamunan
ko sa sinabi niya. Ang marinig na 'whole night' 'play each other' ay talagang
nakakapangatal ng katawan. Sobrang bagal maglakad ni Nero dahil sa kanyang hindi
mawala walang panakaw na halik sa mukha ko, balikat, pagkagat niya sa tenga ko at
pabulong bulong niya.
Hindi na ako magtataka kung mababangga kaming dalawa nito.

"Nero, tumingin ka sa da--" hindi pa nga ako tapos sa sinabi ko nang may natabig
nga kami. Isa lang naman sa mamahaling vase ni Kuya Nik. Patay.

"Shit!" narinig kong mura niya. Shit talaga. Napahampas na lang ako sa noo ko.

"I'll just replace it" ngising sabi niya. Nagsisimula na kaming umakyat ng hagdan.
Baka mahulog pa kami ni Nero sa ginagawa niya. Kaya iniharang ko na ang kamay ko sa
mukha niya.

"Mamaya na Ferell!" tinawanan niya lang ako sa ginawa ko.

At nang nasa puno na kami ay tumigil siya.

"Where's your room?" marahan kong itinuro sa kanya ang kwarto ko. Hindi na siya
nagsalita at nagdiretso na siya ng lakad. Tang ina. Dito na talaga mag kakaalaman
Florence.
Akala ko ay magdidiretso na kami sa kama pero nagulat na lang ako nang sa banyo ang
pinatutunguhan namin. Ibinaba niya ako at iniwan niya ako sa tapat ng pintuan na
ipinagtaka ko. Hindi ba dapat sabay kami?

Nagdiretso siya sa ilalim ng shower, mabilis niya itong binuksan. At halos kapusin
ako ng hininga sa nakikita ko. Habang tamad niyang inilagay ang dalawa niyang kamay
sa pader ng banyo ay dahan dahang naglalakbay ang malamig na tubig sa katawan niya,
nagsisimula nang bumakat sa katawan niya ang kulay puti niyang sleeves.
Damn, I can't help but to bite my lower lip. He's sizzling hot. Siya ba ang
lalaking nagmamanyakis sa akin? Siya ba ang lalaking humahalik sa akin kanina? Siya
ba ang kumakagat kagat sa akin? Tang ina. I'm so lucky.

Napapalunok ako ng hindi oras sa nakikita ko. May damit pa siya ng lagay na 'yan,
paano kung bare chest na Florence? Baka makalimutan ko ng huminga.
Mapupudpod na yata ang pang ibabang labi ko sa kakakagat ko. Nero is a goddamn
perfection.

Marahan siyang lumingon na halos ikatalon ko.

I'm damn nervous. Bakit parang naririnig ko na ang pagtibok ng puso ko? Bakit nag
iiinit sa loob ng banyo ko? Bakit parang nagsisikip ang bra ko? Akala ko ba ay
natanggal na niya ito? Shit Shit!

"Come here..." inilahad niya ang kamay niya sa akin.

Kusa na lang humakbang ang mga paa ko sa kanya. Every part my body is fucking
attracted to him. Parang kahit anong sabihin niya ay susundin ng bawat parte ng
katawan ko. Shit!
Mabilis niyang hinuli ang mga kamay ko. Agad niya akong itinapat sa ilalim ng
shower, ramdam na ramdam ko ang marahang paglalakbay ng malamig na tubig sa buo
kong katawan. Sumilay ang ngisi niya nang nagsisimula nang bumakat ang kulay puti
kong victorian dress sa hubog ng aking katawan. Atleast we have the same impact to
each other..napapangisi rin ako.
Hinuli niya ang mga pisngi ko at unti unti ko nang ipinikit ang aking mga mata.
He's kissing me softly and gently like, I automatically hanged my hands on his
nape, damn. All I wanted is his lips, all I wanted is his body and his whispering
voice that can trigger all my senses.
He gently bites my lip before leaving it. He's a tease damn Ferell. Magkadikit pa
rin ang mga noo namin. Wala man lang nagsasalita sa amin, tanging mabibigat naming
paghinga at ang lagaslas ng tubig na dumadaloy sa aming mga katawan.

"I want our first on a soft bed Florence but I might not control myself. I have
longed you for goddamn 6 years Florence.. I waited for long 6 years
Florence..Matagal ko nang hinintay ang oras na ito Florence..hindi mo lang alam ang
pagpipigil na ginagawa ko ngayon... I need cold water to control myself.. I might
hurt...You know how much I crave for you..Ilang taon kitang hinintay.. I hope..
this water will control me..Florence..I'll do my best not to be aggressive. I'll do
my best please you and not to hurt you...Florence..you don't know how much I desire
you everynight..."

Hindi ko alam ang isasagot ko sa sinabi niya. Mas lalo lang nag init ang buong
pakiramdam ko sa sinabi niya. Bakit parang walang epekto ang tubig sa amin?
All I feel is hotness between us.

Napahugot na lang ako ng paghinga nang marinig ko ang pagkasira ng victorian dress
ko. Nahati ito sa dalawa.

"Ne--" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko nang angkinin niyang muli ang mga labi
ko. At sa pagkakataong ito isang marahas na halik ang natatanggap ko sa kanya.
Agad niya akong binuhat at mabilis ko namang ipinulupot ang mga binti ko sa kanya.
Naramdaman ko na lang ang mga kamay niya sa balikat ko. He's starting to remove the
strap of my bra. Shit!
Akala ko ay marahan niya itong aalisin pero nagulat na lang ako nang marahas niya
itong hilahin pababa. Shit! I felt him pressed more his body to me.
I can't help but to moan his name between our kisses.

"Nero..."
Sinimulan ko nang tanggalin ang butones ng long sleeve niya at sa sobrang bagal ko
ay tinulungan na niya ako.
Nang tuluyan natanggal ang mga butones niya ay agad niya itong hinubad. Damn, he's
hot. His muscles are much toned right now and his abs. I put my right hands there.
I used to count this. How I love to touch this, every part of him is mine.
Napakagat labi na lang ako sa naiisip ko.

"Florence..." his kisses are getting lower. From neck to shoulders, it's getting
lower and lower.
"You need to stand..." pakinig kong bulong niya. Dahil masunurin ako ay bumababa
ako sa kanya.
Pinilit kong makatayo kahit ramdam na ramdam ko ang panlalambot ng tuhod ko.
Nahihiya kong iniharang ang mga braso ko sa dibdib ko. Naningkit ang mga mata niya
sa ginawa ko, agad niyang tinanggal ang mga braso.

"You're beautiful Florence.." hinalikan niya ang noo ko.

Nagsimula nang maglakabay ang mga kamay niya sa bewang ko. Hindi pa tuluyang
natatanggal ang dress ko dahil basa ito.

He's now starting to pull it down and even the last cloth on my body. He's pulling
it down already. Shit! Shit!

"Nero.."

"Stay still Florence"

Napapikit na lang ako nang maramdaman kong wala na akong suot na kahit ano. I'm
fully naked in front of his eyes. I know he's staring at me...

"Open your eyes beautiful.." bulong niya sa akin. Nahihirapan akong huminga sa mga
kamay niyang kung saan saan na nakakaabot.
He's pressing himself harder to me and It's goddamn poking to me. Damn.

"Come on Florence.. gugustuhin mong makita ang gagawin ko sayo..." naramdaman kong
hinawakan ni Nero ang baba ko para salubingin ang mga mata ko.
Dahan dahan akong mumulat at sinalubong niya ako ng mabilis na halik.

"I'll kiss every part of you..so be a good girl" hindi ko alam pero basta na lang
nagtaas baba na lang ang ulo ko sa sinabi ni Nero.
Every part....

"Am I allowed touching you..?" nangangatal na tanong ko sa kanya.

"Ofcourse! I'm not Christian Grey, Florence Almero! I told you we can do better.
You can touch me wherever you want and I won't ever tie you remember that"

Bulong na ang huli niyang sinabi nang simulan na niya ang pagpapaligo ng halik sa
akin.

He started kissing my face while all I did is to caress his broad back. He's
getting down to my neck. Tumingala ako para mapagbigyan siya sa ginagawa niya.
"Florence..." he's moving slowly to my shoulders. Napapakagat labi na lang ako.

"Nero.." he's now getting lower..I can't help but to let out a soft moan when I
felt his lips on my left breast.

"Shit! Nero!" napapikit na lang ako habang madiing nakasabunot ang kamay ko sa
kanya. While his lip is busy nibbling and licking my left nipple, his right hand is
busy pressing right breast. His tongue is a goddamn heaven.

"Nero..nero" napapasabunot na lang ako sa kanya. Nangangatal na ang tuhod ko sa

ginagawa niya. I might collapse.

Now he's busy with my right breast. Wala na akong ginawa kundi sabunutan siya at
tawagin ang pangalan niya ng paulit ulit. He's an expert! Mababaliw na ata ako.
Nakahinga ako ng maluwag nang tumigil siya sa ginagawa niya at nagsimula na ulit
siyang bumaba.

"Nero.." kinakabahan pa akong lalo nang nilagpasan niya ang tattoo ko. Bakit
nagshoshort cut na siya?

"Nero..nero not there..." nangangatal na sabi ko. I looked down at him and he's
looking up to me.
Nagtaasan ang mga balahibo ko nang dahan dahan siyang ngumisi. Tang ina. Hindi ito
maganda.

"Don't move okay? I want to taste you.."

"Ayoko Nero..." nauutal na sabi ko.

"I want to please you..." you are already pleasing me! Damn, hindi pa ba pleasing
ang ginagawa mo?
Marahan niyang inilagay sa kaliwang balikat niya ang right leg ko habang nanatiling
nakatayo ang kaliwang binti ko.

Nangangatal ang buo kong kalamnan. I know this.

"What..What are you doing...Nero.. teka.." tanong ko sa kanya kahit alam ko ang
gagawin niya. Shit!
I almost forgot to breathe when I felt his lips there. There!
"Tang ina ka Nero Ferell!"

--

Marahas akong napabangon sa kama.

Kama?

Where's Nero? Sinipat ko ang sarili ko. I'm still wearing my bathrobe and a towel
on my head. What the hell? Tiningnan ko ang oras. 9:12am. Agad kong kinuha ang
phone ko.
I don't understand. Anong nangyari? Nanaginip lang ba ako? Damn, panaginip lang
'yon? Bakit pakiramdam ko ay sobrang lagkit ng katawan ko. Punong puno ako ng pawis
at bakit nakakaramdam pa rin ako ng pangangatal sa katawan? What the hell?

Agad kung tiningnan ang phone ko. May messages na akong natanggap. Kay Camilla,
Aira, Kuya Nik, Gio, Ashong at syempre kay Nero.
Una kong binuksan ang kay Nero Ferell na may tatlong text. Hindi pa rin nakasave
ang number niya sa akin.
Natanggap ko ang message niyang ito kagabi.

+639777******:
I didn't interrupt your sleep. I want to do it when you're not tired, I want you
active whole night. By the way, I heard you calling my name repeatedly, I like it

What the fuck? Kung ganun ay nagpunta nga siya dito kagabi. Bakit hindi niya ako
ginising? Pinanuod niya kaya akong matulog? Damn! He heard me! Ano kaya ang hitsura
ko?
Napakagat labi na lang ako habang binubuksan ang pangalawang message niya.
Natanggap ko ito ngayong umaga lang.

+639777******:
Good morning beautiful. Mind sharing your dream last night?

Napairap na lang ako. Sa totoong buhay manyakis, sa panaginip ko manyakis. Haist

Nero Ferell. Muli kong binuksan ang isa pa niyang message

+639777******:

Anyway, I forgot to tell you. See yourself in mirror, I didn't mean it Florence.
You're just too delectable while sleeping

Hindi na ako nag aksaya ng panahon. Nagdiretso ako sa banyo at hindi ko maiwasang
pamulhan nang sumagi sa aking mga mata ang shower. Damn.

Bakit sobrang linaw ng panaginip na 'yon?

Halos manlaki ang mata ko sa harap ng salamin nang makita kong tadtad ng pulang
kiss marks ang leeg ko, maging ang mga balikat ko at nunal ko na paboritong
paborito niyang pagdiskitahan. Damn.

Nagmamadali kong kinuha ang phone ko at ni dial ko kay Nero Ferell. Anong isusuot
ko turtle neck? Sa init ng panahon?!

"Good morning sleeping beauty" Damn. Husky voice Nero Ferell?

Mabilis kong pinilig ang ulo ko, may kasalanan siya sa akin. Alam kong nasa kama pa
ang Shokoy dahil sa tamad na tamad niyang boses.

"ANONG GINAWA MO SA LEEG KO NERO FERELL?!" narinig ko siyang tumawa sa kabilang

linya

"I just satiate myself to a certain goddess, who's just wearing bathrobe while
sleeping"
Nahihimigan ko na natutuwa siya ngayon. Great! Tag init ngayon at hindi uso ang
turtle neck. Should I use scarf? Damn. Mahahalata ako.

"SATIATE YOURSELF? HINDI MO BA ALAM NA TAG ARAW NGAYON! SHOKOY KA!" sigaw ko sa
kanya Narinig ko na naman siyang tumawa. Kung nasa harapan ko lang siya ngayon ay
napaghampas ko na siya.

"Hindi mo ba alam na nagbabad ako sa malamig na tubig pagkarating ko sa bahay?

Natutulog ka pa lang halos mabaliw na ako sayo Almero. What more if I fully
undressed you?"
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya. Tang ina ka Nero, napakatamis talagang
magsalita ng mga Shokoy.

"Manyakis ka! Pinagpapak mo na naman ako!"

"Tulog mantika ka kasi. Anyway, may ikukwento ka pa sa akin Florence. I'm not deaf
I heard you calling my name last night and you're moaning..." narinig ko na naman
siyang tumawa. Shit!
Hindi ko na siya sinagot at mabilis kong pinatay ang phone ko.
Shit. Panaginip pa lang 'yon? Panaginip pa lang? Papapaano pa kung sa totoong buhay
na Napahawak na lang ako sa aking sentido habang nakatitig sa phone kong tumutunog.

Nero Ferell you're making me crazy.

--
VentreCanard

Chapter 19

Chapter 19

Bago pa ako makarinig nang kung ano pang nakakapanindig balahibong mga salita ni
Nero ay pinatay ko na ang tawag niya.

Bahala siyang tumawag nang tumawag. I can't talk to him properly right now. Lalo na
at malinaw na malinaw pa sa utak, puso at katawan ko ang panaginip na 'yon.

Basta ko na lang hinubad ang bathrobe ko at nagdiretso na ako sa banyo. Kailangan

kong malamigan ng maayos. Ibang klase talaga ang epekto sa akin ni Nero Ferell,
kahit ang mga panaginip ko ay kuhang kuha siya. From his sensual lips, the flex of
his muscles and the way his adams apple gulp slowly. Nakakaubos siya ng hangin sa
katawan.

Pero hiyang hiya na ako sa sarili ko. Hindi ko kayang itanggi ang panghihinayang ko
sa panaginip na 'yon. I want it real, gustong gusto. Sino pa bang babae ang may
kakayahang tanggihan si Nero Ferell? Mga simpleng galaw lang niya ay talagang
nakakasira ng panatag na sistema ng babae.
Paano pa kaya kung manlambing na siya? Paano pa kaya kung bumulong bulong na siya?
Paano pa kaya kung kumilos siya na parang sinasamba niya ako na parang ako lang ang
babae sa paningin niya.

Baka hindi ko na mapansin ang sarili kong nagsisimula nang maghubad sa harapan
niya. Kung pwede ko lang siyang tawagan at hatakin na lang bigla. Damn! Ano ba
itong nasa utak mo Florence?
Damn Nero. Kailan pa ako naging ganito?

Napaupo na lang ako sa naiisip ko, niyapos ko ang mga binti ko at ipinatong ko ang
noo ko sa tuhod ko. Ano ba itong ginawa mo sa akin Nero? Bakit pati ang tahimik
kong pagtulog ay ginambala mo na rin?
I'm goddamn longing for his touch. Shit. Florence Almero! Panaginip pa lang 'yon!
Wake up Florence.

"That Ferell..papaano niya ako hinalikan kagabi at nagkaganito ako?" marahas kong
kinuha ang sabon at sinimulan ko ng sabunin ang sarili ko.
Nang mabilis kong nasabon ang sarili ko ay muli kong binuhay ang shower at
sinalubong ang tubig nito. Every part of this bathroom is full of his hot memory.
Why I'm hearing his voice calling me?

"Aish!" halos magpapadyak na ako. Tang ina Nero, what's happening with me? I'm
craving for you, fucking craving.
Binilisan ko nang magbanlaw sa aking sarili, mas lalo kong pinapahirapan ang sarili
ko kung patuloy akong mananatili sa loob ng banyong ito.

At pagkalabas ko ay patuloy pa rin ang pagtunog ng phone ko. Bahala ka!

Sinimulan ko ng mamili ng tamang damit na isusuot ko. I need something that can
cover these goddamn kiss marks. At tulad ng aking inaasahan isang turtle neck ang
napili kong isuot. Mukhang bibili pa ako ng concealer dahil ubos na ang concealer
ko noong kabilang linggo pa.

Napangiwi na lang ako sa sarili kong repleksyon nang maisuot ko ito. Matalas ang
pang amoy ng mga kamag anak kong lalaki. Hindi na ako magtataka kung malalaman
nilang may itinatago akong mapupusok na ebidensya.

Kinuha ko muna ang phone ko para basahin ang iba ko pang messages. Agad kong
pinatay ang tawag ni Nero Ferell.

14 missed calls. Pero binasa ko muna ang message ni Ashong.

Ashong: Sorry for being busy Florence. I'll call you if I'm free. I love you
Natigilan ako sa message ni Ashong. Parang nasampal ako sa message niya, muli
nitong pinaalala na may niloloko akong tao. Hindi ko akalaing dadating ang panahon
na matututo akong maging taksil. Damn.

Nag reply ako sa kanya.

Me: It's okay. Don't stress yourself too much, don't skip your meal okay? Baka
umiyak ang mga horse mo pag nagkasakit ka.
Hindi agad siya nagreply. Probably busy. Sunod kong binuksan ang sa mga kaibigan
ko. Last night ko pa itong natanggap.

Aira: We're coming there Florence, patulog.

Ha? Pumunta din sila dito kagabi?

Hindi ko na binasa pa ang message ni Camilla, nagmadali na akong lumabas ng kwarto

para icheck kung nandito ang mga kaibigan ko.
"Camilla? Aira?" tawag ko sa kanila habang pababa ako ng hagdan. Hindi nila ako
sinagot pero kumpirmado ko nang nandito sila dahil sa tawanan nila mula sa kusina.
Kaya nagdiretso na ako sa kusina.
Tumambad sa akin si Camilla na sabog pa ang buhok na nakapangalumbaba sa lamesa
habang si Aira naman ay may kung anong niluluto.

"Oh, Florence..akala ko ay hindi ka na gigising" salubong sa akin ni Camilla. Naupo

na rin ako.

"Anong oras kayo dumating dito? Nakatulog na ako"

"Mas maagang dumating si Nero.." matabang na sagot ni Aira na nakatalikod sa amin.

"Inabot niyo pa siya dito?" may nakahuli pa sa amin. Damn Ferell.

"Papasok pa lang kami ng bahay habang siya naman ay palabas na. At alam mo ang
sabi? 'Don't bother her she's already sleeping' at cold na cold pa ang pagkakasabi
niya na akala mo naman ay bubuhusan ka namin ng tubig sa pagtulog mo, grabe. Bakit
hindi friendly ang kapwa mo taksil? Hindi ba dapat ay friendly siya sa amin dahil
tahimik lang kami sa mapupusok niyong kasalanan?"
Pakiramdam ko ay nawala ang gutom ko sa narinig ko sa walang habas na bibig ng
kaibigan ko. Bakit hindi na ako masanay sa pagiging prangka nitong si Camilla.
Agang aga sumasakit ang ulo ko.

"By the way, para ka na namang tanga diyan sa suot mo Florence..don't hide it. It's
already obvious.." napairap na lang ako kay Camilla, bakit ako na naman ang nakita
nito?

"That's enough girls, let's just eat. Habang mainit pa.." halos manlaki ang mata ko
sa inihain sa amin ni Aira na may napakalapad na ngisi.

"Fuck! Bakit ganyan ang almusal? Can ...can I just eat cereals instead?" napaatras
ang upuan ko nang wala sa oras.

"Florence Almero..wag mo akong artehan nang ganyan. Pinaghirapan ko 'yang lutuin.

Iba 'yan sa natikman mo kagabi, 'yan ay nakakabusog" sabay silang nagtawanan
dalawa. Bakit ang aga nila akong pinagtitripan?
Nakahain lang naman sa aking plato ay isang malaking cheesehotdog na may nilagang
itlog sa magkabila nito. What the hell?

"Congratulations Florence! You're not a virgin anymore!" masayang sabi nila na may
kasama pang pagpalakpak. Naniningkit na ang mga mata ko sa kanila.

"I'm still a virgin okay? Umayos kayong dalawa. Ayokong almusal 'yan"

"Palibhasa nanawa na kagabi.." malisyosong sabi ni Aira.

"Will you please shut up guys? Walang nangyari sa amin.." wala akong lakas
sulyapan ang almusal na sinasabi ni Aira. What the hell is wrong with them?

"Shit! Bad mood ka te? Nabitin kagabi?" utas na ng katatawa ang dalawa kong
kaibigan samantalang ako naman ay ilang beses na lang napapairap sa kanilang
dalawa.

"Wag nyong dumihan ang inosente kong pag iisip. I'm still innocent...I..I haven't
seen that..creature.." iniwas ko ang paningin ko sa kanila. Tang ina, bakit agang
aga ay ito ang topic namin tatlo?

"Shit, Aira. It's a bingo!" wala na siguro silang tigil sa katatawa.

"She's on bad mood because she hasn't seen it. Poor girl..." napabuntong hininga na
lang ako. Hindi ko sila masisisi kung ganito ang tumatakbo sa isip nila. Having
Nero Ferell's kiss marks?

"Tigilan nyo ako, basta wala pa. It was just a dream. Pero damn it! panaginip pa
lang 'yon hirap na hirap na akong hubadan siya.." napayuko na lang ako sa lamesa.
Kainis.
Lalong lumakas ang tawanan nilang dalawa.

"Alam mo kung anong tawag dyan Florence? Virgin problems..hindi ka ba nanunuod man
lang ng porn?" mabilis akong umiling sa kanila.

"Fifty shades of Grey pa lang ang pinaka mature na napanuod ko.."

"Ano ka ba te? You should watch atleast once, hindi naman masama 'yon dahil
pagdadaanan mo naman 'yon plus nasa tamang edad ka na. Hindi ka na underage, dapat
ay may alam ka kahit kaunti man lang. Paano na lang kung nasa kalagitnaan na kayo
ni Nero at dahil sa pagkagulat mo sa mga stunts niya ay bigla mo na lang masampal?
Edi epic na agad?"

Mahabang sabi sa akin ni Camilla. Napapahanga ako sa kaibigan kong ito, she's quite
knowledgeable in this field.

"Okay. I'll try" maiksing sagot ko. Ang ganda talaga ng topic namin tatlo, lalo na
at sobrang awkward ng mga nakahain sa aming mga plato. Ano 'yan motivation?

"Pwede ba na alisin nyo sa harapan ko 'yang almusal na 'yan? Baka makita 'yan ng
kambal, anong sasabihin ko sa kanila?" wala na siguro silang tigil sa katatawa.

"Florence ikaw talaga ang pinaka pavirgin sa ating tatlo. Nakakainis ka na ha, ikaw
naman itong mahigpit kung makipagkagatan sa supladong Ferell na 'yon. Simula ata
nang nagkita kayo wala na kayong ginawa kundi--okay hindi ko na itutuloy" sabay
hagalpak nilang dalawa ng tawa, okay ako talaga ang bida ngayong umaga.

"Bakit ang aga aga nyo akong pinagtitripan? Mga virgin kong friends? Tigil tigilan
nyo na ako dahil hindi kasing wild ng sa inyo ang sex life ko" tumayo na ako at
nagdiretso sa ref para maghanap ng kung anong matinong makakain.

"Kung alam mo lang Florence Almero..kung alam mo lang ang na mas conservative pa
ang Thomasiong doctor na 'yon kay Maria Clara. Isa daw siyang taong madignidad at
kung ano ano pang kaartehan, ilang beses ko na siyang inakit pero hindi siya
matinag" napalingon ako sa mahabang sinabi ni Camilla.

"Seryoso?" pakinig kong tanong ni Aira. Kahit ako ay nagtataka, mukha pa namang
hamit ang doctor na 'yon.

"He asked me to marry him first before doing it" matabang na sabi ni Camilla. Agad
akong bumalik sa lamesa.

"O, ayaw mo pa? doctor 'yon" sagot ko sa kanya.

"Masaya pa ako sa pagiging dalaga, ayoko pang magpatali. Besides nito lang kami
nagkakilala, papaano kung madami siyang kabit na nurse? No way. Bata pa ako para
mag asawa, I want to play more" halos sabay kaming napairap ni Aira sa sinasabi
nitong si Camilla. Seryoso ba siya sa doctor na 'yon?

"Akala ko pa naman ikaw ang may pinakawild na sex life sa atin.." natatawang sabi
ni Aira.

"Bakit ikaw? Kamusta naman kayo ni Abraham Jare?" nakataas na kilay na tanong ni
Camilla. Napapahigop na lang ako ng kape. Usapang sex sa umaga, damn.

"Bakit ganito ang pinag uusapan natin? Pwede ba na ibang topic na lang?" singit ko
sa kanilang dalawa.

"Anong gusto mong pag usapan Florence? Pagtaas at pagbaba ng gasolina? Tax? Kung
nag iimprove ba ang ekonomiya ng Pilipinas? Kung tuluyan ng maaagaw ng China ang
spratlys Island? Kung kailan ipapasa ang death penalty? Aba, Florence Almero mas
masaya pang pag usapan kung saan mayroong buy one take one na condom na melon
flavour" sabay na naman silang humagalpak ng tawang dalawa. Anong kinain nila sa
party kagabi? Bakit mga hyper silang dalawa?

"O siya sige na sige na. Ano pa ba ang magagawa ko? Ikaw Aira anong balita sayo?"
tamad na tanong ko, kung ipagpipilitan ko pa na ibahin ang topic namin ako lang ang
mapapasama.

"Basta kung anong inaakala nyo kabaliktaran 'yon. Kasal din muna ang gusto ni Jare
kahit hindi halata sa mukha niya at talagang mahilig magpabitin ang Abraham na
'yon" napapangiwi na lang ako sa naririnig ko. Mukhang ang mga kaibigan ko pa ang
mga aggressive.
Buti pa ang mga boyfriend ng mga ito may pagpipigil, si Nero Ferell? Mga ngisi pa
lang niya alam na alam ko na ang takbo ng utak. Hindi na lang ako nagsalita, anong
sasabihin ko? Kasal din ang gusto ni Nero? Haist. Lolokohin ko lang ang sarili ko.

"Natahimik si Florence, Aira. Kabaliktaran talaga si Nero.." natatawang sabi ni

Camilla. Umirap na lang ako.

"Kaya Florence Almero, kung maaari tigil tigilan mo kami sa mga pavirgin moves mo
dahil sa ating tatlo ikaw ang may pinakamalagkit at wild na lovelife..kaso patago"
inistraight ko na lang ng inom ang kape ko. Kailan kaya matatapos ang malagkit na
usapang ito?

"Florence hija.." napalingon na lang kami sa likuran. Si Manang na may hawak na

basket at isang cage?
Bakit bumili siya ng kalapati sa palengke? Narinig niya kaya ang usapan namin?

"Yes po?" awkward na sagot ko.

"May babaeng nagpapabigay nito sayo sa labas" nagtataka ko namang inabot ang cage
na may laman na isang puting kalapati. What the hell?

"Ano 'yan Florence?" tanong sa akin ni Aira.

"I don't know, nandyan pa po ba siya? Hindi nyo namumukaan Manang?" tanong ko.

"Nagmamadaling umalis hija, tinanggap ko na lang" sagot ni Manang habang abala na

siya sa paglalagay ng mga pinamili niya sa ref.
Agad kong isinenyas sa mga kaibigan ko ang mga plato namin. Nakakahiya kay Manang.
Pero ang mga baliw, hindi man lang pinansin ang senyas ko.

"Florence, may letter sa paa ng kalapati" sabi ni Camilla. Mabilis ko itong

tiningnan. May letter nga.
Dahan dahan kong binuksan ang hawla at agad kong kinuha ang nakatuping papel. Unang
hawak ko palang sa papel ay alam kong magandang uri ito. I can even smell the sweet
fragrance of it.

Unti unti ko na itong binuksan. Hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong
kinabahan. I don't like this, may nararamdaman akong hindi maganda.

'You are invited'

May 24, 2016
7:00 pm

Sabay na bigkas ng mga kaibigan ko.

"Invited saan?" nagtatakang tanong ni Aira

"That's weird Florence.. date lang at time, kilala mo ba ang nagpadala niyan?" sabi
naman ni Camilla. Hindi na ako nakapagsalita.
Alam ko kung kanino nanggaling ang imbitasyon na ito. Kaya pala iba na ang
pakiramdam ka unang pagtama pa lang ng puting kalapati sa aking mata.

Sa taas na bahagi ng puting imbitasyon ay ang pamilyar na imahe. Same as my tattoo.

Anim na taon din akong walang balita dito. Pero mukhang ang aga nila akong
salubungin, magdadalawang linggo pa lang ako dito sa Pilipinas.

"I don't know" sagot ko na lang. Inilapag ko na lang ang imbitasyon. Napaupo na
lang ako, bigla akong kinabahan. Sobrang laki na ang utang ko sa Aylip. At hindi ko
alam kung papaano nila ako sisingilin.

Natigil ako sa pag iisip nang biglang tumunog ang telepono ng bahay.

"Manang pasagot muna.." napahawak na lang ako sa sentido ko. Akala ko ay tatawa na
lang ako buong maghapon. Damn that invitation.

"What happened Florence? What's with that invitation?" nagtatakang tanong sa akin
ni Aira na ikinailing ko na lang.

"Hija, sayo ang tawag" sabi sa akin ni manang.

"Sino daw po?" kinakabahang tanong ko.

"Babae hija, ayaw magpakilala.." lalong nagtatambol ang dibdib ko sa sinabi ni

Manang.
Kinakabahan akong humakbang sa kinalalagyan ng telepono. Tang ina, bakit kanina
natawa lang ako? I'm goddamn nervous.

"Yes, hello? Who's this?" nangangatal na tanong ko.

"It's Sapphire, can we talk Florence?" napahigpit ako nang hawak sa telepono. My
long lost sister.
"Saan at kailan?" mabilis kong sagot.

"Next week, Friday. Hill Cup Coffee Shop, 10:00 am sharp" hindi ko na siya nasagot
dahil agad niya itong binaba.
What the hell is happening? Sa loob ng anim na taon ay wala akong balita sa Aylip,
maging kay Sapphire.

What's with these invitations?

Mapait na lang akong napangisi. Mukhang nag uumpisa na.

--
VentreCanard

Chapter 20

Chapter 20

Halos isang linggong abala si Ashong sa hindi ko maintindihang dahilan habang si

Nero naman ay mag iisang linggo na rin na walang text o tawag sa akin.

What's wrong with them?

Dahil wala naman akong trabaho dito sa Pilipinas kung hindi ako tambay sa bahay ay
naghahatid ako sa tutorial class ng kambal, kasama na rin ang walang kasawa sawang
shopping kasama si Aira at Camilla.
Nakakatamad na rin.

Ngayon ay kasalukuyan akong nakaharap sa aking laptop. Online shopping naman ngayon
habang nagfafacebook.

Habang nababrowse ako sa facebook, nagulat na lang ako nang may bigla na lang
nagchat sa akin.

Antonia Scarlett: Hi Florence! Welcome back, aatend ka ba? Next week na 'yon.
Nag isip muna ako ng ichachat ko sa kanya. Matagal tagal na rin nang huli kaming
nakapagchat, noong nasa US pa ako.

Ako: Yes, hindi naman maaaring hindi umatend hindi ba?

Antonia Scarlett: Oh well, sort of. Haha

Ako: Sige, see you there!

Pagtatapos ko, naglog out na ako. Ayoko muna ng usapang Aylip, dapat ay mas
paghandaan ko ang pag uusap namin ng kapatid ko sa darating ng biyernes. Dalawang
araw na lang at habang mas nalalapit ang araw ay mas kinakabahan ako.

Ano kaya ang nangyari sa kanya sa nakaraang anim na taon? Bakit ngayon lang siya
nagpakita? Sino ang kasama niya sa loob ng anim na taon? Namuhay ba siyang mag isa?
Sinubukan naman siyang hanapin ni LG pero masyado siyang mailap.
Anong pag uusapan namin?

Ako lang at ang mga katulong ang tao sa malaking bahay na ito, sobrang bagot na
bagot na ako. Bakit kung kailan ko pa kailangan ang mga kaibigan ko, ngayon pa sila
mga wala? Nasaan kaya ang dalawang 'yon at hindi nagpaparamdam?

Nang marinig kong tumunog ang phone ko ay mabilis ko itong kinuha. Si Ashong ang
natawag.

"Florence, bukas na ang alis ko" agad niyang sabi sa akin.

"Bakit parang napaaga yata?" nagtatakang tanong ko. Akala ko ay next week pa ang
alis niya. Hindi siya agad nakasagot sa tanong ko. Napapansin ko nang may itinatago
talaga sa akin si Ashong. Bakit kailangan niyang itago sa akin?

"Just..just change of sched Florence, don't worry kung mapapaaga ang tapos ng
seminar I'll go home right away" I even heard that he's stammering.

"Oh, okay. Ihahatid na lang kita sa bukas, tutal naman ay free ako bukas"

"Aww. Mamimiss mo ba ako?" birong tanong niya sa akin.

"Ofcourse!" sagot ko sa kanya.

"That's good to hear..I'll call you later Florence may meeting pa kasi ako"

"Sure" maiksing sagot ko. Pinatay ko na ang phone ko. Pero hindi ko pa man tuluyang
naibaba sa lamesa ang phone ko ay tumunog na ulit ito. It's Nero. At last tumawag
ang Shokoy.

"Yes, who's this?" matabang na sagot ko sa kanya.

"Man of your dreams?" napairap na lang ako sa sinabi niya.

"Ibababa ko na po ang phone, hindi ako nakikipag usap sa corny" mataray na sabi ko.
I heard him laugh. Napataas na naman ang kilay ko, may pagtawa pa siyang nalalaman?
Nawala nga siya ng isang linggo

"Why so rude Florence? You missed me don't you? I'm sorry Florence. I'm just too
busy this whole week" kahit mga manyakis niyang text ay wala, sobrang busy talaga
ang Shokoy.

"So? Bakit ka napatawag? Baka naman naaabala kita?" pagkatapos niya akong baliwin
nang nakaraang araw ay bigla na lang siyang hindi magpaparamdam.

"Actually, I want to ask you something.." napataas ang kilay ko sa sinabi niya.

"And what's that?" pilit kong ginawang bored ang boses ko.

"Magtanan na tayo Florence.." pakiramdam ko ay nabingi ako sa sinabi ni Nero sa

kabilang linya. Ano daw? Magtanan. What the hell?

"Ayoko" maiksing sagot ko. I heard him laugh again.

"Sumama ka na lang sa akin.." nag iba ang tono niya sa kabilang linya. Sinamahan
niya ng lambing ang boses niya. Great! MaNenero moves na naman ako nito.

"At saan naman?"

"Sa US, may seminar akong kailangang attendan. We'll stay there for 1 week tapos
pag uwi natin buntis ka na, wala na tayong problema" napangiwi na lang ako sa
sinabi ni Nero Ferell. Ang daming alam ng Shokoy na ito, parang ang dalidali lang
ng naiisip niya.

"Naririnig mo ba ang sinasabi mo Nero? I can't, we can't. Nahanap pa ako ng tamang

oras para sabihin kay Ashong.. hindi pwedeng basta na lang tayo makikitang
magkasama. Remember we are both attached.. tapos buntis pag uwi? Ayokong sundin
'yang Shokoy instinct mo" katwiran ko sa kanya.

"What the fuck? Anong Shokoy instinct? Damn, Florence.." naririnig ko na naman
siyang tumatawa sa kabilang linya.

"Let's just wait for the right time Nero.."

"Bakit mo pa pinapatagal Florence? Settle this as soon as possible, don't let me
settle this Florence. Kilala mo ako.. I had enough Florence, tama na ang
paghihintay ko sayo ng anim na taon. I want you in public..I want to hold your
hands in public, gusto kong malaman ng lahat na isang Ferell ang nag mamay ari
sayo. Ayoko nitong patago Florence....fix everything you still have one week
Florence.." halos napatulala na lang ako sa sinabi niya.

"Tinataningan mo ba ako Nero? Hindi lang si Ashong ang maapektuhan, what about his
family? What about Cassidy? Her family? Isipin mo rin naman ang ibang tao Nero.."
nagugulat ako sa pinagsasabi niya. Ipipilit na naman niya ang gusto niya.

"What about me Florence..iniisip mo rin ba ako? Kung hindi mo magawan ng paraan

Florence. I'll do it on my own. I can get you back, aagawin kita sa sarili kong
paraan" halos magtindigan ang mga balahibo ko sa sinasabi ni Nero.

"Can't you wait Nero?!" napalakas na ang boses ko sa kanya. Alam ko ang paraang
sinasabi ni Nero.

"So, sasama ka ba sa akin bukas? Sabihin mo lang sa akin, I'll fix

everything..hindi nila malalaman na magkasama tayo"

"Hindi, may seminar din si Ashong.." hindi pa ako tapos magsalita ay nagsalita na
siya.

"Damn! Ikaw ang isinasama ko. Bakit pilit mong isinasali sa usapan natin ang Ashong
na 'yan?" he's mad from the sound of his voice. Alam na alam ko ang boses ni Nero
pag galit siya. Anong gusto niyang gawin ko? Sundin lahat ng gusto niya kahit alam
naming hindi pwede?

"Dahil baka makita niya po tayo. Nakapangako din ako sa kanya. Ihahatid ko pa siya
sa airport bukas"

"Fine! You're choosing him. Paano pa kita makikita? Aaalis na ako bukas? Can I go
there tonight?"

"You can't Nero, kumpleto kami dito mamayang gabi" mahinang sagot ko sa kanya.
Natahimik ang kabilang linya pero alam kong hindi pa rin pinapatay ni Nero Ferell.

"Okay then, let's see each other for the next 2 weeks" sasagot pa sana ako nang
agad patayin ni Nero ang tawag. He's mad. Mainit na naman ang ulo ng Shokoy.
Sinubukan kong tawagan siya ulit pero hindi niya na sinasagot ang tawag ko.
Napabuntong hininga na lang ako. Gusto ko naman siyang samahan pero hindi talaga
pwede.

--
Malapit na ang sasakyan namin sa airport at kahit isang text o tawag ay wala na
akong natanggap mula kay Nero. Talagang galit ang Shokoy.

"Florence.." napalingon ako kay Ashong, agad akong napasulyap sa kamay niyang
nakahawak sa kamay ko.

"You look bothered, may gagawin ka ba dapat ngayon?" nagtatakang tanong ni Ashong.

"No, wala. Wala ka na bang naiwan? Ilang week nga ang seminar mo?" pag iiba ko ng
usapan.

"2 weeks? Hindi ko alam kung maeextend pa" napanguso na lang ako.

"Pasalubungan mo ako ha?" pagbibiro ko.

"Ofcourse, parang hindi ka naman tumira sa US ng anim na taon kung makahingi ka

pasalubong" natatawang sabi ni Ashong.

"Basta, aasahan ko 'yan Ashong. Ayokong madisappoint" I rolled my eyes.

"Oo na po, wala na akong magagawa. Talo na ako, umikot na ang mata ni Florence
Almero.." nagtawanan na lang kami ni Ashong hanggang sa makababa sa airport.
Habang tulak tulak namin ang cart na may dala ng mga gamit niya ay panay ang
tawanan namin dalawa at kulitan. Kung mas nauna ko lang nakilala si Ashong kay Nero
malamang ay siya ang kinababaliwan ko ngayon.

Natigil sa pagsusulong ng cart si Ashong na ipinagtaka ko. He's staring to

something, kaya inilipat ko ang paningin ko.
Si Nero Ferell at Cassidy. At ang malaking ikinagulat ko ay parehas silang may
dalang mga bagahe. Bakit hindi niya sinabi na kasama niya si Cassidy? At may balak
pa siyang isama ako? What the hell?

"Florence!" agad nakalapit sa akin si Cassidy at nakipagbeso beso sa akin. Maaga

akong napapamura.

"Oh, what a coincidence.." makahulugan kong sinulyapan si Nero. Hindi sinasagot ang
tawag ko?

Itinuloy namin maglakad habang sulong sulong ni Ashong at Nero ang mga bagahe. Si
Cassidy naman ay feeling close kung makadikit sa akin, utang na loob bigyan niyo po
ako ng malawak na pasensiya dahil baka kung ano ang magawa ko sa plastic na babaeng
nakakawit ang braso sa akin.
"Bakit hindi ka sumama kay Ashong?" tanong sa akin ni Cassidy.

"Seminar ang pupuntahan niya. I might distract him" matabang na sagot ko.

"Oh well, ayos lang kay Nero na sumama ako. I might be his stress reliever after
his stressful seminar, siguro ay parehas lang sila ni Ashong na aatendan?" hindi na
siguro matanggal ang malapad na ngisi sa akin ni Cassidy.
Lalong umiinit ang dugo ko sa lumalabas sa bibig ni Cassidy, may mga stress
reliever pa siyang nalalaman. Nanatiling tahimik si Nero at Ashong sa usapan namin
ni Cassidy.

"That's good then, bakit hindi ako niyaya nitong si Ashong?" napansin ko ang
bahagyang pagtigil ng cart ni Nero sa unahan. Hindi mo sinasagot ang tawag ko.

"You're a big distraction Florence...baka hindi na ako lumabas ng hotel suite kapag
kasama kita" natatawang singit ni Ashong sa usapan namin.
Gusto kong pumalakpak sa sagot ni Ashong. Sino ang mapula ang tenga ngayon Nero
Ferell? He didn't even inform me na kasama niya ang plastic na Cassidy na ito?
Anong gagawin nilang dalawa? Are they going to stay in one room?
Umiinit na talaga ang ulo ka sa Ferell na ito.

"Buti alam mo..." inirapan ko si Ashong na ikinanguso lang niya.

"Aww, how so sweet" maarteng sabi ni Cassidy. Tinanggal ko na ang braso niyang
nakapulupot sa akin.

"Sige na, hanggang dito na lang ako" lumingon sa akin si Nero Ferell. Kung talagang
nakakamatay ang mga titig ay kanina pa akong natumba sa titig niya sa akin.

"Happy trip sa inyo.." I gave them my fake smile.

"And for this handsome guy..." bahagya kong itiniad ang paa ko at isinampay ang
kamay ko sa batok ni Ashong.
Hindi lang ikaw ang pikon ngayong araw na ito Nero Ferell. Mabilis kong hinalikan
ang noo ni Ashong.

"Ingat ka. I'll miss you" sa sulok ng aking mata ay nagkatalikod na si Nero Ferell
pero alam kong nakita niya ang ginawa ko.
He's far worse than me, ano ang posibleng mangyari sa kanila ni Cassidy sa loob ng
dalawang linggo? Lalo na at sila lamang dalawa?

"I'll miss you too" hinalikan naman ako ni Ashong sa aking pisngi. Nagsimula na rin
siyang pumasok habang ako ay kumakaway na lamang.
Naiiyak ako. Dapat ako ang kasama ng Ferell na 'yon.

Siguro ay nagtagal din ako sa pagtayo habang nakatitig sa dinaanan nila. Shit!
Matagal tagal din ang dalawang linggo. Papaano kung akitin siya ni Cassidy? Paano
kung may mangyari sa kanila? Paano kung mabuntis siya? Shit!

Ayoko na. Tumalikod na ako at agad kong pinunasan ang takas na luha sa gilid ng mga
mata ko. Akin lang si Nero, bakit kailangan niya pang isama si Cassidy?

Pero nagulat na lang ako nang may biglang humatak sa braso ko. Mabilis niya akong
hinila sa lugar kung saan kaunti lang ang dumadaang tao.

Akala ko ay may sasabihin pa siya sa akin pero pagkatigil na pagkatigil namin ay

agad niyang hinuli ang makabilang pisngi ko at mariin niyang akong hinalikan.
Napapaiyak na lang ako. Akala ko talaga ay matitiis niya ako.

I was about to kiss back when he released my lips.

"Are you going to kiss back or what?" tumango na lang ako. Wala na akong pakialam
sa mga dumadaang tao. All I want is to kiss him endlessly.

"Don't play that game again Florence, alam mong pikon ako. Hindi ko alam na kasama
si Cassidy"

"Are..are you going to stay in one room?" mahinang sagot ko. Itinaas niya ang baba
ko para magkasalubong ang aming paningin.

"I won't stay inside a room with a girl if it is not you Florence. Keep that in
mind Almero"

"What if...she tried to seduce you?"

"Florence..stop this, baka hindi na ako umalis. She can't seduce me, ikaw lang may
kakayahang umakit sa akin. I need to go" inangkin niya muli ang mga labi ko at sa
pagkakataong ito ay mas nakaganti ako ng halik sa kanya.

"I love you.." bulong niya sa akin.

Kumaway na lang ako sa nakatalikod na Nero Ferell na malalaki na ang hakbang.

Narinig ko ang announcement na nadelay ng ilang minutes ang flight papunta sa

Singapore, kaya maaadjust daw ang mga susunod na flight. Wala kasing flight na
diretso sa US.

Napangisi na lang ako habang naglalakad. Naramdaman kong nagvibrate ang phone ko.
Alam kong si Nero Ferell na naman ito.

+639777******
How I love your jealous eyes Almero
Napairap na lang ako. Why it's so unfair? Bakit kapag ang mata niya na punong puno
ng selos ang nakikita ko hindi ako natutuwa? Dahil alam kong sa aming dalawa, mas
matindi siyang magselos.

+639777******
I miss you already

Hindi ko na siya nireplyan dahil alam kong ipapapatay na rin sa kanya ang phone
niya. Napailing na lang ako.

Oh well, goodluck sayo Cassidy Marian Falcon.

--

VentreCanard

Chapter 21

Chapter 21

Nakailang irap na siguro ako sa mga kaibigan ko. What the hell? Bakit sabay pa
silang mawawala?

And worst! Two goddamn weeks? Ano na ang mangyayari sa akin nito? Bakit mukhang uso
ang paglipad sa ibang bansa ngayon?

Kasalukuyan akong nakadapa sa kama habang nakikipag video conference sa mga

kaibigan kong lilipad daw sa kung anong bansa sa hindi ko maintindihang dahilan.

"Are you girls serious? What about me? Wala akong kasama dito sa loob ng dalawang
linggo. Lalo na akong mababagot kung wala kayong dalawa dito" himutok ko sa
kanilang dalawa.

Ano ba naman kasi ang pumasok sa isip nila at bigla nilang naisip na lumipad ng
bansa. Nakita kong ni flip ni Camilla ang kanya buhok sa madramang sinabi ko.

"Wag nga ako Almero, maghanap ka muna ng kafling diyan habang wala ang malagkit na
si Nero Ferell at ang mayabang na si Ashton Elias Martin..you are free and damn
single for the whole two weeks, malay mo wala naman talaga sa kanila ang forever
mo?"
Tumaas lang ang kilay ko sa sinabi ng magaling kong kaibigan. Ang ganda naman ng
payo niya. Baka biglang makalipad pabalik si Nero Ferell pag nabalitaan niya ang
magandang payo ng kaibigan ko.
Narinig kong tumawa si Aira.

"Don't listen to her, wag ka ng gumaya sa babaeng 'yan palibhasa madami 'yang
collection ng boys at namimili na lang siya.." kahit sa screen ay kitang kita ko
rin ang pag irap ni Aira habang maarteng tinitingnan ang bago niyang nail polish.
Haist.

"Anong pinaglalaban mo Te? Ang suplado mong si Abraham?" sagot naman ni Camilla kay
Aira. Napapabuntong hininga na lang ako sa usapan namin. Bakit hinding hindi namin
maiwasan isama ang mga lalaking 'yon sa usapan namin?

"Come on girls, just postpone that flight of yours. Bakit ba kasi nagsabay pa kayo?
Sinadya nyo no?" kung nasa harap ko lang ang dalawang ito ay napagsasabunutan ko
na. Hindi man lang sila nag iba ng schedule? What about me?

"Florence Almero, hindi ko kinausap ang isang 'yan. Sadyang naka schedule na ang
flight ko bukas, alam mo na family reunion" kibit balikat na sabi ni Aira

"Saan ka nga pala lilipad Aira?" tanong ni Camilla. Kahit ako ay hindi ko alam kung
saang bansa na naman magtatapon ng pera ang pamilya niya.
I know Camilla kung hindi sa Australia ay sa Canada ang punta niya.

"Somewhere from Europe..country hopping I guess?" maarteng sabi ni Aira. Lakas maka
country hopping ng isang ito.

"Ang yaman..." eksaheradang sabi namin ni Camilla.

"Bakit 2 weeks lang? Baka kulangin ka pa" sarcastic na sabi ko.

"Hindi tama na ang 2 weeks, baka makapambabae pa si Abraham Jare Cortez" she rolled
her eyes on us. Great.

"Wow! Possessive girlfriend" halos chorus na naman kami ni Camilla. Okay, hindi ako
ang topic ngayon.

"Ako ba pinagloloko nyong dalawa?" iritadong tanong niya sa amin na siya namang
aming kinatawa.

"Bakit hindi mo na lang isama? Sabay kayong maghopping" halos sabay na naman kaming
humagalpak ng tawa ni Camilla. Shit! Ang dami talagang alam nitong babaeng ito.
"Papatayin ko na ang conference na ito mga bruha kayo!" ay pikon?

"Nagbibiro lang friend, bakit nga ayaw mong isama? Pakilala mo sa mga elite
relatives mo sa Europe"

"Para namang sasama ang isang 'yon. Napakakuripot kaya ng Abraham na 'yon kung alam
nyo lang" napatawa na naman kami ni Camilla. Damn, I don't know this.

"Seryoso? Paanong kuripot? Sa streets lang kayo nakain?" natatawang tanong ko.

"Not like that. Basta ang kuripot talaga ng lalaking 'yon" may pagwasiwas pa siya
ng kamay.

"Oh well, every boyfriend has their own flaws. Ganyan talaga, ako nga akala ko
manyakis talaga si Doc Thomas hindi naman pala" dismayadong sabi ni Camilla. Grabe
talaga ang babaeng ito.

"Wow Camilla at flaws ang pagiging hindi manyakis?" I did raise my left right
eyebrow.

"Ano ka ba Florence? Mas may thrill pag ang boyfriend mo ay may pagkamaginoo pero
medyo bastos. Huwag parang santo, ano kami mag bibible verse na lang pag kaming
dalawa lang? Look at you and Nero? Hindi ka ba nag eenjoy sa treatment niya? Kung
makatitig sayo si Nero ay parang gusto ka laging kagatin. Rarr, nakakainggit ka.
Ano ba kasi ang ginawa mo sa kanya at baliw na baliw pa rin sayo? Look it's been 6
years"

Napaisip din ako sa sinabi ni Camilla.

"To tell you truth Florence..akala ko ay ikaw ang magpapakalokang maghabol diyan
kay Nero kasi ikaw ang nang iwan, ikaw ang basta na lang bumitaw tapos nang bumalik
ka may iba na at engaged, akala ko ay totoo na siyang nakamove on habang ang
kaibigan namin ay patuloy niloloko ang kanyang sarili sa isang relasyon na alam
naman niyang hindi niya kayang panindigan. Who will expect that you'll be in this
kind of set up? Na hindi ka man lang nakaranas na mahirapan para makabalik sa
kanya. At ang nangyari pa ay ikaw pa rin ang sinusuyo ni Nero, siya pa rin ang
baliw na baliw sayo, siya pa rin ang parang papatay ng tao pag nahawakan ka ng iba.
Sa tingin ko nga ay mas possesive pa siya ngayon kaysa noon, what happened
Florence? Hindi ba dapat baliktad ang nangyayari?" kunot noong tanong sa akin ni
Aira.
Hindi ko alam na ganito na pala karami ang nasa isip ng mga kaibigan ko. Minsan ay
sumagi na rin sa isip ko ang nangyayaring ito. Tulad nga ng sabi nila, akala ko ay
mahihirapan na akong muling makausap si Nero. Lalo na kung aalalahanin ko pa ang
huli naming pagkikita. He even wanted me gone forever, pero ano ba ang dapat kong
ipagtaka? Nero Ferell is always full of surprises, he's the most unpredictable man
I ever met.
"Ang dami nyong nasabi mga friends.." mahinang sabi ko.

"Oh well Florence..as what I have said during that party. We are not in favour to
that set up of yours..nanloloko kayo ni Nero ng tao, mga tao. Mas mabuting gawan
niyo na ito ng paraan habang maaga pa" seryosong sabi ni Camilla.

Oh well, here comes the serious talk.

"Yes, and having Cassidy? Sikat na modelo at artista plus daughter of a formidable
senator in the Philippines? Isama mo pa si Ashong at ang mga batalyon niyang
kabayo. Hindi basta bastang pader ang binabangga niyo, ikaw na rin ang may sabi si
Ashong ay mabait..Florence Almero, pag ang mabait nagalit. Hindi mo gugustuhing
galitin siya muli..." mas lalo akong natahimik sa sinabi ni Aira.

"I'm nervous..." ito na lang ang kaya kong sabihin.

"Kabahan ka talaga!" sabay na sagot nilang dalawa.

"Bakit kayo nagpapayo ng ganyan? Babalik naman kayong dalawa right?" kinakabahang
tanong ko sa kanila.

"Matagal tagal kaming mawawala Florence..we need to freshen your cloudy mind kasi
sa pagbabalik ng mga fafas mo after two weeks dapat ay may desisyon ka na. Mamuhay
ng tahimik at piliting mahalin si Ashong o sumama kay Nero at ituloy ang naudlot
niyang pag iibigan, damn ang corny nito. Basta ganito na lang pag kay Ashong tuwid
na daan, kapag kay Nero bakobakong daan. What will you choose?"

Natahimik na lang ako sa tanong ni Camilla.

"Haist. Let her think for days, basta Florence balitaan mo kami. We can always have
this conference, you can free yourself from stress for the first week sa second
week ka na lang mag isip. Mag unwind ka muna at sige sundin mo muna ang payo ni
Camilla, just have a fling fling with other boys dahil totoong sasakit na ang iyong
ulo kapag dumating na ang tunay mong mga fafas" ngising sabi sa akin ni Aira.
Haist. Friends.

"At huwag mo muna silang kausapin sa loob ng dalawang linggo" pahabol ni Camilla.

"Alright! Sige na po but for now let's just sleep. Wala akong ihahatid sa inyong
dalawa ha? Magkaiba kayong dalawa ng airlines, I can't cut myself into two"
pagbibirong sabi ko.

"Yes, goodnight friends mamimiss ko kayo" paalam sa amin ni Camilla, siya ang unang
nagpatay.
"Bye Florence..goodluck. I'll miss you" pinatay na rin ni Aira ang kanya. Nang wala
na sa screen ang dalawa kong kaibigan ay tuluyan na akong napahiga sa kama. At
nagflashback sa akin ang mga sinabi ng mga kaibigan ko.
Alam kong mali itong ginagawa namin ni Nero, siguradong marami kaming matatapakang
tao. Pero hindi ko na kayang gawin muli ang ginagawa ko noon. I'm not that weak
Florence anymore, dapat ay itama ko ang mali kong mga desisyon noon.
Kailangan ko na talagang mag isip isip sa dalawang linggo ito.

--

Ngayon ang araw ng pag alis ng mga kaibigan ko. Naisipan ko na lang pumunta sa
paborito naming coffee shop at dito na lang ako nagpalipas ng oras. Ayokong
magshopping kung ako lang mag isa, ayoko din magpunta sa parlor ng mag isa. Damn.
This is so boring.
Dahil alam kong matatagalan ang pagtigil ko sa coffee shop ay nagdala na lang ako
ng librong babasahin. Pero hindi pa man ako nag iinit sa pagbabasa ko ay may bigla
na lang may umupo unahang upuan sa harapan ko.

Madaming bakanteng lamesa bakit dito pa siya nag sumiksik sa akin? At hindi man
lang siya nag paalam? Damn.
Pinagpatuloy ko na lang ang pagbabasa ko na parang walang tao sa harapan ko pero
ramdam na ramdam ko ang paninitig niya sa akin. Shit! This is awkward, hindi niya
ba alam na nakakadistract siya ng nananahimik na tao?

Pinili ko pa rin magpatay malisya. Let it slip away Florence, ang mga taong ganyan
walang magawa sa buhay.

"Why so cold Doll?"

Dito na nakuha ang atensyon ko. Kaya naman pala napakapamilyar ng pabango niya at
ang paraan ng pagtitig niya...mga titig na talagang nakakaloko.

Unang tumama sa aking mata ang pagkinang ng diamond earring ni Troy Ferell. Who
else? Ang shokoy na tagapagmana lang naman. How I missed his silly smiles.

"What are you doing here?" nagtatakang tanong ko. Isinara ko na ang librong hawak
ko.

"Ano ba ang ginagawa sa coffee shop Doll? Iinom ng kape malamang" nagulat na lang
ako nang bigla niyang inuman ang tasa ko.

"Hey, that's my coffee! Shokoy ka" inistraight niya ito ng inom at ibinaba niya
itong wala na. Malapad ang ngisi niya ngayon sa akin habang ako naman ay may
naniningkit na mata sa kanya.
"How I miss that 'shokoy' Doll, kamusta ka na? Ilang beses na tayong nagkita pero
hindi tayo makapag usap ng maayos.."

"Maayos? Like? I'm good right now, by the way" mabilis na sagot ko.

"Doll, I have something to tell you.." nagulat na lang ako nang bigla niyang
hawakan ang isa kong kamay.

Something to tell me what? Hindi ko alam pero bakit bigla na lang akong nakaramdam
ng kaba? Ano ba ang sasabihin niya? I suddenly felt uneasy and I felt damn cold.
Nilakasan ba nila ang aircon?
Humugot muna siya ng malalim na paghinga habang ako naman ay tahimik na nagmamasid
at makikinig sa sasabihin niya. Shit, what's this Troy?

"You kno----"

"Wada!!!" napalingon ako sa lalaking tumawag sa akin na kapapasok pa lang sa coffee

shop. What the hell? Anong ginagawa ng dalawang ito dito?
Malayo pa lang ay kitang kita ko na ang malalalim na dimples ni Owen Ferell. Ilang
libong babae na kaya ang naloko ng dimples na 'yan? Ang huli kong bilang ay daan
pa. Ano pa kaya ngayong successful na siya?

Totoo ba talagang kinakausap ako ngayon ng dalawa sa pinakasikat na bachelor dito

sa Pilipinas? Ilang taon lang ang lumipas ang lalayo na ng agwat namin. I'm so
proud of them.

Agad kong hinila ang kamay ko kay Troy nang mas makalapit sa amin si Owen. Nangunot
agad ang noo ni Owen nang makita si Troy.

"Bakit kayo magkasama?" tanong ni Owen na tumabi kay Troy.

"Nagdadate kami, umalis ka nga dito. Nasaan ang mga babae mo?" iritadong sabi ni
Troy.

"Totoo Warden?" tanong sa akin ni Owen.

"No, nagkataon lang na nagkita kami" sagot ko.

"So hindi pala ito date. Kung yayain kita papayag ka ba? Are you free today Wada?"
ngising tanong sa akin ni Owen.

"Hey, wait. Ako ang nauna sayo Owen, I'm inviting you Doll. Can we date today?"
tanong naman sa akin ni Troy.
"Pumili ka na lang ng mas gwapo Wada. Ehem ako gwapo" napapairap na lang ako sa
dalawang Shokoy na ito. How I miss them. I miss this.

"We can date, three of us" masiglang sagot ko sa kanila.

"What the hell?" halos sabay nilang sabi na may nanlalamyang boses.

"O, ayaw niyo ata. Kayo na lang ang magdate dalawa, cousin bonding.. cousin goals"
halos sabay umasim ang mga mukha nila sa sinabi ko.

Si Troy ay nag inarte pa na akala mo ay masusuka na. Damn, how I really missed
this.

"Sige na sige, wag lang matuloy ang cousin bonding na 'yan. Bumabaliktad ang
sikmura ko" maarteng sabi ni Troy.

"Gago ka, wag ka ng mangungutang sa akin Troy" ismid na sabi ni Owen.

"Kailan pa ako nangutang sayo?" sagot naman sa kanya. Napapairap na lang ako sa
magpinsang Shokoy na ito. Para pa talaga silang mga bata.

"Ano magsisingilan muna ba kayo o aalis na tayong tatlo?" sabat ko sa kanilang

dalawa. Halos sabay silang napanguso sa sinabi ko. Damn, I missed you Shokoys.

"Tara na!" unang tumayo si Troy na agad ko namang sinundan. Nagulat na lang ako
nang umakbay sa akin si Owen habang naglalakad kami palabas. Agad nilagay ni Owen
ang forefinger niya sa labi niya para isenyas sa aking wag maingay.
Pero mukhang malakas ang pakiramdam ni Troy na nasa unahan namin.

"Ano 'yan? Don't touch her" agad tinanggal ni Troy ang pagkakaakbay sa akin ni
Owen. Nagsisimula na akong matawa sa kanilang dalawa. Bakit parang nakikita ko sa
kanila si Tyrone at Trevor ? Para silang mga bata.

"Umayos nga kayong dalawa. Umuna na kayo maglakad, susundan ko kayo.." halos sabay
silang napabuntong hininga sa sinabi ko pero sa huli sinunod nila ang sinabi ko.

Nagsisimula na kaming maglakad sa parking

"Kaninong sasakyan ang gagamitin natin?" tanong ko. Mabuti na lang at wala akong
dalang sasakyan.

"'Yong kay Troy na lang, tinatamad akong magdrive ngayon" mabilis na sagot ni Owen.

"Si Doll ang nasa shotgun seat" matabang na sabi ni Troy.

"No, ano ako chaperone sa likuran? Ako na lang ang uupo doon" mabilis na sagot
naman ni Owen. Haist. Kahit kailan mga sakit sila sa ulo.

"Sino ka? Ako ang may ari ng sasakyan, dalhin mo ang sayo kung gusto mo. Magconvoy
na lang tayo, basta sa akin sasabay si Doll" napapahawak na lang ako sa ulo ko.
Hindi na matapos ang dalawang Shokoy na ito.

"Ako! Ako na lang ang magdadrive! Kayong dalawa sa likuran. That's final"
nakanganga silang napalingon sa akin agad ko naman silang inirapang dalawa.
Maliliit na bagay ay talagang pinagtatalunan nilang dalawa. Mga Shokoy talaga kahit
kailan.

"Continue walking.." nagkunwari akong pikon. Damn, why are they looking so
adorable? Para pa rin talaga silang mga bata. Wala pa rin silang nagawa sa akin
kaya kamot ulo na lang silang naglakad.
Pero napatigil na lang ako nang may mapansin ako. Damn, what's wrong? Why in hurry?
Hindi man lang napapansin ng dalawang shokoy ang nakikita ko.

Napasigaw na lang ako. Shit!

"Troy!!" pero huli na ang lahat.

Agad tinamaan ng isang malakas ng suntok si Troy Ferell mula sa isang lalaking
matanda na kanina ko pang nakikitang mabilis na tumatakbo papunta sa direksyon
namin

Dahil na rin sa gulat ay natumba si Troy. Agad siyang sinakyan ng matanda at

patuloy siyang pinagsusuntok nito. What the hell? Saan nanggaling ang matandang
'yan?

"What the fuck?!" rinig kong sabi ni Troy habang salag ng salag sa matandang
lalaki.

"KUNG NABIBINGI KA NA SA AKIN HUWAG KA DADADAAN SA HARAPAN KO! DEMONYO KA! AKIN ANG
LUPANG IYON! SA PAMILYA KO IYON! PUTANG INA MO! MAGNANAKAW KA! MULA PA IYON SA
NINUNO KO! PINAGSAMANTALAHAN MO PA ANG ASAWA KO! HAYOP KA! BABOY KA! PAPATAYIN
KITA! PUPUTULIN KO ANG PINAGMAMALAKI MO"

What the fucking fuck?

Napanganga na lang ako sa sinasabi ng matanda habang panay ang suntok sa mukha ni
Troy. I don't know what to do.

"Owen!" halos batukan ko si Owen na natulala na rin.

"Sino ang matandang 'yan?" tulalang tanong sa akin ni Owen. Ako pa ang tinanong ng
Shokoy.
"I DON'T KNOW! Damn! Help your cousin!" eksaherada kong itinuro si Troy kay Owen na
parang hindi nito nakikita kanina pa. Sa halip na tumulong ay nakatulala pa rin si
Owen na parang walang naririnig

"SEAN OWEN FERELL!" sigaw ko. Dito na siya nagising at lumapit siya para awatin ang
matandang nakasampa kay Troy.

"Lolo!" napalingon na lang ako sa boses ng babae.

Nagmamadaling tumakbo ang babaeng nakauniporme ng nurse at agad hinawakan ang braso
ng matandang nagwawala. Agad may nakasunod sa kanyang mga lalaking nurse din na
nakauniporme.
Mabilis nilang nagapos ang matanda.

"BITAWAN NYO AKO! DAPAT BIGYAN NG LEKSYON ANG MAPANSAMANTALANG KATULAD NIYA!
MAPANSAMANTALA! MAHALAY KA! BABOY! WALANG HIYA! MAMATAY KA NA!"
Nakita ko na nagsisimula ng turukan ng mga lalaking nurse ang matanda. At hindi rin
nagtagal ay nawalan ito ng malay.

"AKIN LANG ANG LUPA-" bagsak na ang matanda.

"Nako..pasensya na po.." ilang beses yumuko sa amin ang nurse. Umismid lang si Troy
habang bumabangon habang si Owen naman ay tulala pa rin sa matanda.

"Sige, okay lang" ako na ang sumagot kahit alam kong hindi maayos si Troy Ferell.
He's pissed, sino ba naman ang hindi?

"Pasensya na po talaga, nakapuslit lang po si lolo" tumango na lang ako sa nurse na

nakailang yuko na sa amin sa pag uumanhin.
Nagmamadali na silang umalis habang buhat ang matanda. Nang tuluyan na silang
makaaalis ay agad kong dinaluhan si Troy na mainit na ang ulo. Nasandal siya ngayon
sa isang sasakyan habang kinakapa ang labi niyang pumutok.

"Kung hindi lang baliw 'yon ay pinatulan ko na" rinig kong sabi niya.

"Alam ko namang hindi mo kayang manakit ng matanda Troy. You're a Ferell, old man
is your soft spot"
Hindi na nakapagsalita si Troy nang ibaba ko ang kamay niya na kanina pang
hinahawakan ang labi niya. Dahan dahan kong punasan ng panyong hawak ko ang
dumudugong labi niya. Bahagya siyang natigilan sa ginawa ko. He didn't even speak.
Tanging pagtitig lang ang ginawa niya sa akin.

"Damn, dapat ako na lang sana ang nasuntok. Mauna na ako sa inyo, let's use my car
instead" nang marinig ko ang sinabi ni Owen ay agad ko siyang nilingon para tawagin
pero mabilis akong napigilan ni Troy nang hawakan niya ang kamay kong may hawak ng
panyo.
"Doll, I missed you..."

--
VentreCanard

Chapter 22

Chapter 22

Para akong napaso sa sinabi ni Troy. Mabilis kong hinila ang kamay ko mula sa
kanya. Pinilit kong ngumisi sa kanya. He's been acting this weird since the first
time we've met.
Hinagip ko ang kanang kamay niya at inilagay ko dito ang panyong ginamit ko sa
kanya.

"Sayo na lang 'yan. Baka may sumuntok pa sayo, pwede mo pa 'yang magamit" umismid
lang siya sa sinabi ko at namulsang tumayo ng maayos mula sa kanyang pagkakasandal.

"Hindi na ako mauulitan, darn that old man. Bakit ako ang sinuntok? Pwede namang si
Owen?" iiling iling na sabi niya habang sabay kaming naglalakad. Kahit ako ay
nabigla sa biglang pagsulpot ng matandang 'yon.

"Baka kahawig mo ang kinagagalitan niya" natatawang sabi ko.

"So, magandang lalaki pala ang umagaw sa lupa ng matandang 'yon" kumbinsidong sabi
ni Troy na nakapagpaningkit lang naman ng mata ko.

"Masusuntok ka nga, 'medyo' mayabang ka kasi" sarcastic na sabi ko. Ngumisi lang sa
akin ang tagapagmanang Shokoy.

"Saan ba nakapark ang sasakyan ni Owen? Kanina pa tayong naglalakad dito, baka may
bigla na lang sumulpot at masuntok ka na naman"
Tumigil na rin sa paglalakad ang tagapagmanang Shokoy, kasalukuyan siyang
nakapamaywang ngayon habang sinusuyod niya ng tingin ang mga sasakyang nakaparada
dito.
Napapangiwi na lang ako habang pinagmamasdan siya, patuloy pa din sa pagdugo ang
labi niya. Alam kong sinadyang hindi pigilan ni Troy ang matanda kanina, alam kong
natatakot siya na baka masaktan niya ang matanda kung mas sasalagin niya ang mga
suntok nito. Damn, hot and handsome with the heart. Haist Florence. Ano ba naman
ang dapat kong isipin? Isa lang naman siyang Ferell na pinagpapantasyahan ng mga
kababaihan.
Hindi ko akalain na bibigyan pa nila ako ng ganitong atensyon. Damn. They're still
treating like what they used to treat me. Wala pa ring pagbabago at kung mayroon
nagbabago sa kanila sa paraan ng pakikitungo sa akin, iisa lang ang masasabi ko.
They are sweeter compared to those Shokoys I know last 6 years ago.
Naramdaman niya sigurong pinagmamasdan ko siya kaya lumipat ang paningin niya sa
akin.

"Ngayon, nalaman mo na? Na mas magandang lalaki talaga ako kay Nero?" nakataas pa
talaga ang kilay ng tagapagmanang Shokoy sa akin.

Inirapan ko na lang siya. They're both attractive but they're totally different.

"Just find Owen's car, napakadami mong alam" sagot ko na lang sa kanya.

"Sa pagkakatanda ko ay dilaw na hummer ang gamit ng gagong 'yon. Saan kaya nagpark
ang isang 'yon?" nagtuloy na lang kami sa paglalakad.
Hindi rin nagtagal ay nakita na namin ang sasakyan ni Owen na panay ang pa ilaw at
busina sa amin. Agad na kaming sumakay, sa likuran ako nagdiretso at ramdam ko
nakasunod na rin sa akin si Troy. Hindi ko na siya sinita kung sa likuran na rin
siya umupo, bahala na sila ni Owen na magtalo.

"Bakit ka nandyan Wada? Come here, dito ka umupo" sabi ni Owen habang nakatingin sa
rearview mirror. Ito na naman po kami, mukhang mag uumpisa na naman ang dalawang
Shokoy na kasama ko.

"Dito na lang ako Owen, ikaw Troy ang lumipat sa unahan" ngumuso lang ang
tagapagmanang Shokoy at nagkibit balikat.

"Saan tayo Wada?" tanong sa akin ni Owen habang inistart na niya ang sasakyan.

"Idaan mo muna ito sa 7 11, may bibilhin lang ako" sagot ko na lang.

"Sure.." maiksing sagot ni Owen. Dahil hindi naman nalalayo ang coffee shop sa mga
iba pang commercial establishments ay agad si Owen nakahanap ng pinakamalapit na 7
11.

"Ano ba ang bibilhin mo Doll?" akmang bababa na rin si Troy ng sasakyan nang
pigilan ko siya.

"Where do you think you're going?" nakataas na kilay na tanong ko sa kanya.

"Sasama ako sayo.." simpleng sagot niya.

"Hindi, dyan ka lang bantayan mo ang sasakyan. Owen, let's go" napatulala na lang
siya sa sinabi ko.
"Bakit ako iwan dito?" hindi ko na siya sinagot.

"Alright! paano ba 'yan pinsan? Sino nga ulit Wada? Sino nga ulit ang gusto mong
kasama?" naramdaman ko na naman ang mabilis na pag akbay sa akin ni Owen Ferell na
agad kong ikinairap.

Kitang kita ko ang paglabas ng ugat sa noo ni Troy Ferell. Wala na talagang
kamatayan ang pag aasaran ng mga Shokoy na ito.

"Ikaw nga, et's go. Stay there Troy, mamimili lang kami" hindi na siya nakaangal pa
nang tumalikod na kaming dalawa ni Owen. Humalikipkip na lang si Troy sa kanyang
upuan habang salubong ang mga kilay.

"Faster" 'yon lang ang sinabi niya bago kami tuluyang tumalikod ni Owen Ferell.
Hindi ko na inabala ang sarili kong tanggalin ang braso ni Owen Ferell na nakaakbay
sa akin. Dahil alam kong ibabalik niya ulit kung tatanggalin ko.
Agad niyang itinulak ang salaming pintuan para makapasok ako. Halos marinig ko ang
pagtili ng mga kahera at ilang customer sa pagpasok ni Owen Ferell.
Hindi ko akalain na sisikat ng ganito ang mga Shokoy na ito.

"Shit! frand, kamukha ni kuya 'yong nasa magazine. Look!" pakinig ko ang bulungan
ng mga teenager na kumakain ng ice cream habang pabalik balik ang tingin nila sa
nakadisplay na magazine at kay Owen na kasunod ko.
Napapangisi na lang ako dahil sa patay malisyang si Owen Ferell. This is new, ayaw
na ng Shokoy ng atensyon?

"What do you want?" tanong sa akin ni Owen habang patuloy lang siya sa pagsunod
sunod sa akin.

"Anything basta nakakabusog Owen" maiksing sagot ko habang abala ako sa pagdampot
ng mga snacks na pwede naming kainin sa daan.

"Ito rin" halos mapatalon na lang ako nang may malamig na lumapat sa aking pisngi.

"Owen!"

Inilagay lang naman ng malokong Owen Ferell sa pisngi ang malamig na coke in can
kaya nagulat ako. Tatawa tawa lang naman siya habang salubong na salubong ang kilay
ko. Kung ano ano na lang ang kalokohan ng mga Shokoy na ito.

"Awww, ang sweet nila frand" napapangiwi na lang ako. Bakit naman pinapanuod kami
dito?

"Alam mo Wada, takasan na lang natin si Troy. Ako naman ang unang nagyaya sayo, mas
masaya akong kasama kaysa sa tagapagmana ni LG. Plus may libre ka pang tsansing sa
akin"

Mabilis ko nga siyang sinipa sa binti.

"Ano na namang kalokohan 'yang pinagsasabi mo?" umasim ang mukha niya at bahagya
niyang hinawakan ang binti niya.

"Ang sakit Wada, sadista ka talaga" tinalikuran ko na lang siya at pinagpatuloy ko

ang pagdampot ng mga pagkain.

"Hold this Owen.." panay ang bigay ko kay Owen ng mga napipili ko.

"Hmm, excuse me po? Pwede po magpapicture?" napalingon na lang ako sa likuran.

Nakalapit na pala kay Owen ang naghahagikhikang mga teenager kanina. Nagkibit
balikat na lang ako. Sinimulan kong tumingin ng bulak, alcohol at kung ano pang
pwede sa labi ng tagapagmanang Shokoy. Napapansin kong hindi na talaga maganda ang
lagay ng labi ni Troy at sobrang halatang halata ito sa kanya dahil may
pagkamestizo lang naman ang tagapagmanang Shokoy, litaw na litaw ang putok niyang
nguso.

"I can't, selosa ang girlfriend ko. You can take pictures of me if she's with me"
napalingon na naman ako sa kaartehan ni Owen Ferell.
Ano na namang drama 'yan? Bakit hindi na lang niya pagbigyan ang mga bata?

"Wada come here.." nagkunwari kong hindi ko narinig pinagpatuloy kong magtingin
tingin ulit.

"Wada, papicture daw" naramdaman kong nakalapit na siya sa akin, mabilis niyang
hinuli niya ang kamay ko.

"Owen, ikaw lang naman. Wag mo na akong isama" pilit kong inaagaw ang kamay ko sa
kanya.

Pero hindi na ako nakaangal nang may nakatapat ng camera sa harapan namin. Akala ko
ay simpleng kuha lang pero nagulat na lang ako sa ginawa ni Owen, sa likuran ko
lang naman siya pumuwesto at mabilis niyang hinawi ang buhok ko at inilagay ito sa
kaliwang balikat ko.
He encircled his arms around me and rested his chin on my right shoulder.
Napalingon na lang ako kay Owen na malapad ang ngisi sa harap ng camera.

"Say cheese!" nagflash na ang camera ng hindi ko nalalaman. Damn, hindi man lang
ako nakatingin sa camera.
"Ate..dito ka tumingin" iritadong sabi ng teenager. May katabi pa kaming isa pa na
teenager na kasama pala sa picture.

Magmumukha lang siyang photobomber sa ginagawang ito ni Owen.

"Wada, tama na. Matutunaw ako" hinawakan ni Owen ang baba ko at iniharap niya ito
sa camera.

"Smile" bulong niya sa akin. Awkward na lang akong ngumiti sa camera.

"Okay na?" kinalas ni Owen ang pagkakayakap sa akin at lumapit siya sa namamanghang
teenager na halos mangatal ang pagkakahawak sa kanyang phone sa pagtitig kay Owen
sa malapitan.
Lalong lumalim ang mga dimples niya habang tinitingnan niya ang mga pictures.
Napapailing na lang ako.

"Send it to me okay? I'll give you my email" dinig kong sabi ni Owen.

Nagdiretso na ako sa cashier at agad namang nakasunod si Owen para bayaran ang mga
pinagkukuha ko. Isinama na rin namin ang mga hawak ni Owen kanina.

"I like our pictures.."ngising sabi niya habang naglalakad na kami palabas. Ang
bilis naman ng pagsesend ng teenager na 'yon.
Oh well, para malaman nga naman kung legit ang email na binigay sa kanya.

"Look Wada" napatigil ako sa paglalakad para tingnan ang picture namin.

"Nasaan na ang teenager na kasama natin?" nagtatakang tanong ko. Wala sa mga kuha
namin na may kasama kami.

"I cropped it" maiksing sagot sa akin ni Owen. Napanguso na lang ako. Kahit kailan
talaga ang daming alam ng isang Shokoy.

"We have this candid shot Wada. You looked so in love in this picture" nang tingnan
ko ay halos mapatango na lang ako sa sinabi ni Owen. Kahit ako ay aakalaing kong
sobrang in love ako sa lalaking nakayapos sa akin sa litratong ito.
While Owen is showing his deep dimples in camera. I'm just staring at him with
admiration in my eyes. Totally candid, I like this picture. It's cute though.

"Mind if I make this my wallpaper?" nakataas na kilay na tanong niya sa akin.

"Sure, basta walang babae ang basta na lang sasabunot sa akin. I won't mind.."
sagot ko na lang.

"Sinabi mo 'yan Wada, walang bawian" ngumisi na lang ako sa kanya bilang sagot.
Nagdiretso na kami sa sasakyan. Nasa labas na si Troy Ferell habang mayabang na
nakasandal sa sasakyan ni Owen. Parang inip na inip na siya sa hitsura niya ngayon
may pag tingin tingin pa siyang nalalaman sa wrist watch niya.
Isang oras ba kami ni Owen?

"What took you so long?" iritadong tanong niya sa amin.

"Nothing" pumasok na ulit ako sa sasakyan maging ang dalawa ay pumasok na rin.

"Saan na tayo Wada?" mabilis na tanong sa akin ni Owen.

"Something with extreme rides?" tanong na sagot ko kay Owen. Sa pagkakatanda ko ay

hindi naman takot ang mga ito sa mga rides, nakasama ko na si Nero noon siguro ay
parepareho naman sila.

"WHAT?!" halos sabay nilang sagot sa akin. Oh well, mukhang mali ang inaakala ko.

"Takot kayo?" natatawang tanong ko sa kanila.

"No way" maiksing sagot ni Owen.

"So, anong problema nyo?" pang aasar ko. Nagsisimula na akong ma excite nito, damn.
Another weakness Shokoys?

"That's too boring.." sagot naman ni Troy.

"So, saan nyo gustong pumunta? Bar? Okay lang sa akin" pag susuggest ko sa kanilang
dalawa.

"NO WAY!" mabilis na sagot nilang dalawa sa akin.

"Mababastos ka lang doon, mapapaaway lang kami" iritadong sabi ni Owen.

"We can go there but not with you..you will catch too much attention Doll, sakit
lang sa katawan ang aabutin namin ni Owen" naiiling na sabi ni Troy Ferell.
Aww, concerned Shokoys?

"I think, extreme rides will do Troy. I don't like seeing fucking drunkards
drooling over her" seryosong sabi ni Owen.

"Baka makapatay lang ako" maiksing sagot ni Troy.

Hindi ko alam kung ano na ang sasabihin ko sa dalawang Shokoy na ito. I'm having
this goosebumps. Bakit naman kasi ganito kayong dalawa? They're too overprotective.
Hindi ko maiwasang mapangisi.

"Kikiligin na ba ako sa inyong dalawa?" pagbibirong tanong ko sa kanila. I can't

talk to them in serious, I want a light atmosphere.

"We're serious Doll, bastusin na nila lahat wag lang si Florence Almero" nakita ko
pang mayabang na nag cross legs si Troy Ferell na akala mo ay lider ng kung anong
gang.

"Hinding hindi papasok sa isip ko na dalhin ka sa lugar na 'yon. Bad idea Wada, mag
extreme ride na nga lang tayo. Kahit magsusuka si Troy, titiisin niyan" sabi naman
ni Owen.

Magsusuka? Damn.

"What the fuck? Parehas lang tayo!" mabilis na sagot ni Troy. Now I know, it's
confirmed. Mukhang may isa pang kahinaan ang mga Shokoy. Akala ko ay sa mga horror
film at kung ano pang multuhan sila takot.
They're afraid of extreme rides. Damn, why so cute Shokoys?

"Okay lang 'yan sa carousel na lang tayo sumakay" pagsisinungaling ko sa kanilang

dalawa. I have this evil plan. Damn, excited na ako makarating sa mga extreme
rides. This will be a very great Shokoy date.
Hindi na sila sumagot na dalawa sa sinabi ko. Alam kong pabor silang dalawa, pero
alam kong nahihiya lang sila. Tsss, adorable Shokoys.

"By the way, bumili ako ng gamot dyan sa labi mo Troy. Come closer" sinimulan ko
nang kunin ang gamot sa mga pinamili namin ni Owen.

"Paano ba 'yan? Come closer daw pinsan, dahan dahan ka sa pagmamaneho dyan.
Ginagamot ako ni Doll.." pang aasar ni Troy kay Owen. Napapabuntong hininga na lang
ako.
Pero sa halip na magdahan dahan ay ramdam ko na mas binilisan pa ni Owen ang
pagmamaneho. Hindi na ako magtataka, mga shokoy ang mga kasama ko.
Kinuha ko ang bulak, alcohol at petroleum jelly.

"Huwag ka malikot Troy, bubuhusan kita ng alcohol" tumango lang sa akin si Troy.
Sinimulan ko nang maglagay ng kaunting alcohol sa bulak.
"Bakit naman kasi hindi mo ginalingan umilag? Nagpatama ka lang talaga" napangiwi
siya nang bahagya kong ilapat ang bulak sa labi niya.

"Aray! Doll..teka masakit" iniwas niya ang ulo niya sa akin.

"Ang arte mo Troy, parang kagat lang ng langgam ito. Lumapit ka dito" mas umatras
siya sa sinabi ko. Maarteng Shokoy!

"Can..can you count first? Para hindi ako nagugulat?" napairap na lang ako.

"Ano ka bata? Come closer ano ba!?" nakita ko pa ang pagbuntong hininga niya.
Napakabagal ng paglapit niya sa akin kaya ako na mismo ang lumapit sa kanya.
Inaartehan na naman ako ng tagapagmanang Shokoy.
Hindi pa naman masyadong nakakalapat ang bulak, ito na naman siya.

"Ouch! Sinasadya mo naman ata Doll" ilang beses na siguro akong napapairap sa
kalokohan nitong si Troy Ferell.

"Ang arte arte mong Shokoy ka! Umayos ka Troy Ferell, buti ka nga at nag aalala pa
ako dyan sa putok mong nguso. Lumapit ka sabi! Isa pa Troy, ipapagapos na kita kay
Owen" para siyang batang nagdadabog papalapit sa akin.

"Kung ako sa'yo Wada, let him be. Nagpapabebe ka lang Troy, hindi naman bagay sayo"
ismid na sabi ni Owen na nakikipagkarera na ata sa dami ng sasakyang inoover take.

"What the fuck? Magdrive ka na lang dyan" sagot naman ni Troy Ferell. Gustong gusto
ko na silang pag umpuging dalawa.

"Hipan mo muna Doll" mahinang sabi niya. Ano na ang nangyayari? Bakit parang inaapi
ko na ang Shokoy na ito?

"Oo na! Nako Troy Ferell, hindi ka pa rin nagbabago. Ikaw pa rin ang pinakamaarte
sa lahat"
Sinimulan ko nang ilapat ang bulak sa labi niya kasabay nito ang bahagyang pag ihip
ko sa kanya, para akong may inuulukang batang paslit sa ginagawa kong ito.

Pagkatapos ay agad kong kinuha ang petroluem jelly. Ginamit ko ang hinliliit ko
para kumuha ng kaunti na ipapahid ko sa putok na labi niya.
Pero hindi pa naman naglalapat ang hinliliit ko ay bigla na lang nagpreno ang
sasakyan. Maagap si Troy at nakabig niya ako papalapit sa kanya para hindi ako
tuluyang tumalsik sa unahan.

Damn, what happened?

"Fuck! Ayusin mo ang pagmamaneho Owen! We have Doll here!" singhal ni Troy sa
pinsan niya. Ano ba ang problema nitong si Owen?
"May dadaanan lang ako" maiksing sagot ni Owen. Pabagsak niyang isinara ang pintuan
ng sasakyan pagkalabas niya.

"Shit! Ano naman kaya ang gagawin ng isang 'yon?" hindi na namin makita si Owen sa
dinaanan niya.
Sa halip na hanapin si Owen sa dagat ng taong dinaanan niya ay bumaling na lang
ulit ako kay Troy Ferell.

"Let me finish Troy.." kumuha ulit ako ng petroluem at nag simula na akong iapply
ito sa labi niya. Mabilis lang naman itong ilagay dahil hindi naman ito katulad ng
alcohol na mahapdi.

"Okay na"

"Thanks" tipid na sagot niya. Nang maayos ko na ang mga ginamit namin ay nagpasya
na lang akong manuod ng mga taong nagdadaan sa sasakyan namin.

"Doll can I ask you something?"

"Ano naman?" tamad na sagot ko sa kanya na hindi man lang lumilingon sa kanya.

"I'm handsome right?" dito na ako lumingon sa kanya na may naniningkit na mata.

"Ano na naman 'yan Troy?"

"Just answer.." seryosong sabi niya. Inilihis ko ang paningin ko sa bintana ng

sasakyan bago ako sumagot sa kanya.

"Ofcourse, you're handsome enough to make a girl crazy. It runs through the blood,
pareparehas kayong magpipinsan" simpleng sagot ko.
Hindi niya ba alam kung ilang daang babae ang pumapantasya sa kanya? I considered
myself lucky to be treated like this, by these two prominent bachelors in the
country. I'm lucky to see their childish acts and even their soft spots. Hindi lang
daang babae ang gugustuhing maranasan ang kinatatayuan ko ngayon.
What's wrong with this Troy? He used to be conceited and damn very proud to
himself.

"But she's crazy about someone else.." hindi ko na alam kung ano ang dapat kong
isagot sa kanya. What's wrong with him?
Crazy about someone else? Pinagpalit ba siya ni Laura kaya sila naghiwalay? Should
I ask him? Pinilig ko ang ulo ko. That's out of the line, alam kong hindi niya
gustong pag usapan ang bagay na ito.
"Anyway, this is my payment for treating my lips Doll" nagulat na lang ako nang
bigla niya akong halikan sa kanang pisngi ko.
Nang lingunin ko siya ay napakalapad na ng ngisi niya sa akin.

"I'm back!" nabuksan ang pintuan ng sasakyan sa likuran.

"WHAT THE FUCK? Anong nangyari sayo Owen Ferell?" napamura na lang ako sa hitsura
ng Shokoy. Putok lang naman ang nguso at kilay ng Shokoy.

"Napaaway ako" cool na sagot niya sa akin.

"Ano pa ang ginagawa mo dito Troy? Drive my car, I need to be treated. Right Wada?"

Inihilig ni Owen ang kanyang ulo sa aking balikat na akala mo naman ay talagang
'heavy wounded'
Napapahanga na lang ako sa kalokohan ng dalawang Shokoy na kasama ko ngayon.

"Troy, drive the car" sabi ko na lang kay Troy. Sinimulan ko nang kuhanin ang mga
bulak. Haist.

"Gaya gaya" pakinig kong bulong ni Troy habang padabog na lumilipat siya ng
puwesto.

Napamasahe na lang ako sa aking noo.

"God! I hate drugs!"

--

VentreCanard

Chapter 23

Thanks AminaHadjisocor :)

Chapter 23

Habang tahimik na nagmamaneho si Troy, ito naman ako ngayon at umiikot na naman ang
aking mga mata dahil sa lalaking kasalukuyang ginagamot ko.
"Saan ka naman napaaway?" matabang na tanong ko kay Owen habang pinapahid ko ang
putok niyang kilay

"Dyan lang sa tabi, nasobrahan nga" napapangiwi siya sa ginagawa ko. Sinasadya ko
talagang diinan.

"Argh.." naitapon ko na lang ang bulak na hawak ko at mabilis kong hinila ang tenga
ni Owen.
Hindi ko na matiis.

"Alam mo ba na hindi ko gusto ang ginawa mo? Bakit naghanap ka pa ng susuntok sayo
pwede namang ako?"
Iritadong sabi ko sa kanya.

"Aray..aray Wada, hindi ko talaga sinasadya" tangging pakamatay sa akin ni Owen

habang hawak hawak niya ang kamay kong hila ang tenga niya.

"Dapat sa akin ka na lang nagpasuntok pinsan" pakikisali ni Troy mula sa unahan

"Bakit ba ayaw mong maniwala sa akin? I didn't want to fight, niyabangan nila ako.
Hindi maaari 'yon"
Lalong naningkit ang mata ko sa lalaking nangangatwiran sa akin.

Binitawan ko na ang tenga niya. Nakanguso siya ngayon habang himashimas ang pulang
pula niyang tenga.

"Troy, idaan mo sa pinakamalapit na mall" hindi na talaga kami makakarating sa

pupuntahan namin tatlo.

"Why?" sabay nilang tanong sa akin

"Mag eextreme rides kayo na ganyan ang mga suot nyo? Walang meeting doon,
pagtitinginan kayo doon"
Parehas lang naman na nakacorporate attire ang dalawang Shokoy na kasama ko.
Mukhang mga takas pa ata sila sa kani kanilang opisina.

"Maiba ako, bakit nga kayo napadpad sa Lucrema? I'm a regular customer there, hindi
ko kayo nakikitang dalawa doon"
Sa totoo lang ay nagulat talaga ako sa biglaang pagsulpot nilang dalawa.

"May tatagpuin sana ako at nakita kita Doll. Nakalimutan ko ng may katagpuan ako.
Shit! Ngayon ko lang naalala" narinig ko pang tumawa ang Shokoy sa kanyang sariling
kalokohan.
Kawawa naman ang katagpuan ng Shokoy na 'yon, mamumuti na ang mata sa kahihintay sa
kanya.

"What about you Owen?" baling ko sa lalaking kinakapa ang sulok ng labi niya.

"I have a coffee meeting there and I'm quite early then I saw you... hindi na ako
umatend. Baka kung saan ka pa dalhin ni Troy"
Sagot niya sa akin habang abala siya sa paglalagay ng petroleum sa sarili niya.

Naguilty naman ako at hinagip ko ang petroleum sa kanya.

"Ako na!"
Salubong ang kilay ko habang naglalagay sa kanya.

"Are you mad?" mahinang tanong sa akin ni Owen.

Definitely mad, hindi ko talaga nagustuhan ang ginawa niya. Hindi ko siya sinagot
at pinagpatuloy ko na lang ang paglalagay ng petroleum sa kanya.

"Wada, I'm sorry. I won't do it again.." halos bulong na lang ang pagkakasabi niya
sa akin. Maaawa na ba ako sa Shokoy nasa harapan ko?
"Talaga, dahil ipapatapon na talaga kita sa dagat na pinanggalingan mo" agad kong
ng inayos ang mga gamot na ginamit ko sa kanila nang matapos ako kay Owen.

"Nandito na tayo Doll"

"Ikaw naman ang bantay ng sasakyan Owen" rinig kong sabi ni Troy. Gustong gusto ko
na talaga silang pag umpugin dalawa sa mga kalokohan nila.

"Hindi. Pareho kayong kasama, bilisan na natin para matuloy tayong tatlo"
Bumaba na kami ng sasakyan at nagsimula na kaming pumasok sa mall.

Pero hindi pa naman kami nakakailang hakbang ay mabilis na humarang sa akin ang
dalawang Shokoy.
Gusto ko ng magpapadyak sa pinaggagawa nilang dalawa.

"Ano na naman?" napapahilamos na ako sa sarili ko

"Are you sure Doll? What about the mannequins?" tanong sa akin ni Troy

"Okay na ako. Let's go" nilampasan ko na silang dalawa. Natatandaan pa rin pala
nila.
They're just concerned Florence..

"Sure?" tanong naman sa akin ni Owen na mabilis na nakahabol sa akin

"Yes, I'm sure"

Hindi na sila nagsalita ulit hanggang sa makapasok na kami sa mall.
Agad kaming nagdiretso sa men's wear para makahanap na ng matinong damit para sa
mga alaga kong Shokoy.

Kasalukuyang nakasalang ang dalawa sa fitting room habang ako naman ay nakacross
legs na naghihintay sa kanila.

Halos hindi na huminga ang mga sales lady sa pag aassist sa dalawang Shokoy na
kasama ko. Haist.
Ferells and their goddamn genes.

Unang nabuksan ang fitting room ni Troy Ferell at halos magsinghapan ang mga sales
lady.

Kahit ako ay bahagyang natigilan.

Bakit kailangan niya pa na magkikilos ng ganyan? Can't he show me his get up in a
simple way?

Bahagya lang naman niyang tinagilid ang ulo niya habang kunwari ay inaadjust ng isa
niyang kamay ang diamond earring niya. Mayabang pa siyang nakapamulsa.

And what's the silliest thing?

He's damn biting his lips.

Dinaig niya pa ang totoong modelo ng clothing line na suot niya. He's wearing a
rose pink V-neck shirt and khaki shorts na talagang nagpatingkad sa pagiging
mestizo niya. Pumili din siya ng sapatos na babagay sa suot niya.

"How is it Doll?" ngising tanong niya sa akin.

Pakinig ko ang impit na tilian ng mga sales lady sa likuran ko habang ako naman ay
napapataas na lang ng kilay.
"You look great" simpleng sagot ko. Dahil kung pauulanan ko pa siya ng papuri baka
lumaki lalo ang ulo ng Shokoy.

"That's all?" ako naman ngayon ang pinagtaasan niya ng kilay. Haist. A Shokoy,
fishing for a compliment.
Hindi na ako nakapagsalita nang ang mga sales lady na ang sumagot sa kanya.

"Sir, bagay na bagay po sa inyo"

"Para po kayong artista"

Madami pa akong papuri na naririnig para sa kanya pero pinili ko na lang hindi
makinig.
Mas lalo lamang aarko ang napakaganda kong kilay.

Sunod kong tiningnan ang fitting room ni Owen Ferell. Huminga muna ako ng malalim,
siguradong may pagkashokoy din ang palabas nito.

Bahagya akong napalingon kay Troy nang marinig ko ang pagtawa niya, hindi lang
naman dadalawang sales lady ang nag aassist sa kanya. Nakailang irap na kaya ako
mula kanina?

"Wada"

Bakit pakiramdam ko ay nag slow motion ang paglingon ko? Nang sandaling tumama ang
mga mata ko kay Owen Ferell halos mapahawak na lang ako sa upuan ko.
Tang ina, what is he doing?
Mukha siyang banas na banas sa suot niya. He's wearing a navy blue three fourths na
may butones with matching black shorts and stylish shoes na bagay sa suot niya.

Mayabang pa niyang hinawi ang buhok niya. What the hell? Bakit may ganito pa silang
nalalaman?

Hindi ba pwedeng tumayo na lang silang basta?

But the thing is, kalahati ng butones ay tanggal. I can vividly see his sexy chest,
na talagang tinitilian ng mga babae sa tuwing may mga swimming competition siya.

"Can..can you button your clothes?"

"Help me then.." halos mapatulala na lang ako sa sinabi niya

"Ako na lang po sir" mabilis na lumapit sa kanya ang sales lady para iassist siya
Pero parang ako ang napahiya sa katayuan ng sales lady nang umiwas si Owen.

"It's okay, siya ang gusto ko. Come on Wada, help me. Wala ka namang ginagawa"
Napabuntong hininga na lang ako sa kalokohan ni Owen Ferell.

"What the fuck?" narinig ko pa ang mura ni Troy sa hindi kalayuan.

Wala na akong nagawa, tumayo na ako at sinimulan kong ibutones ang damit nitong si
Owen Ferell.
Narinig ko pa ang bulungan ng ilang saleslady.

"Sino ba talaga ang boyfriend niya?"

"Pinagsasabay niya talaga?"

"Ang landi lang"

"Gahaman, dalwa dalwa talaga?"

Nagkibit balikat na lang ako sa naririnig ko. Mamatay sila sa inggit, maganda ako.
Sila?

"Okay na. Bilisan nyong dalawa sa pagpili, hapon na tayong makakarating" sabi ko sa
kanilang dalawa.

Tumalikod na ako at nagsimula na akong mamili ng mga damit na maari kong

kailanganin.
Siguro ay bukas pa kami makakauwi, this is gonna be a very long date.

Humiwalay muna ako sa kanilang dalawa para makahanap ako ng sarili kong mga damit.
Siguro ay magchecheck in na lang muna kami sa isang hotel pagkatapos naming
makapunta sa lugar kung saan may mga extreme rides.
Ano nga ang pangalan ng lugar na 'yon? Extreme Kingdom ba?

Anyway, I need to hurry. Baka mahanap pa ako ng dalawang 'yon at makita ang mga
undies na pinamili ko.

Dahil nagmamadali nga ako, mabilis ko nang nakuha ang mga kakailanganin ko. From
clothes, toiletries, shoes and any other accessories to make me survive for atleast
two days.

Ako na ang sunod sa cashier at nang isinasalang na ang pinamili ko...

Dalawang gold card ang humarang sa mukha ng cashier.

Napabuntong hininga na naman ako.

Si Owen at Troy lang naman na diretso ang titig sa cashier at ibinibigay ang mga
credit card nila.

"I'll pay for her..she's my girlfriend" agad na sabi ni Troy

"No, ako ang boyfriend niya miss" madiing sabi ni Owen

Nahihiya na ako sa mga taong nakapila maging sa iba pang cashier na napapangisi sa
aming tatlo.

Hindi malaman ng cashier kung kaninong credit card ang tatanggapin niya. Kaya
iniabot ko rin ang credit card ko.

"Itong akin na lang miss ang gamitin mo" pinagtatabig ko ang mga credit cards ng
mga Shokoy.

"NO!" sabay nilang sabi at mas inilapit pa nila ang mga credit cards nila sa
cashier.
Hiyang hiya na ako sa pinaggagawa nila. Shit! Someone please help me. Nakakahiya na
po.

"Miss, sino ba talaga ang boyfriend mo sa kanila? Mahaba na po ang pila" tanong sa
akin ng pawisang cashier

"Miss, madami pa kaming gagawin dito" narinig kong reklamo ng mga nakapila. Hiyang
hiyang hiya na talaga ako, hindi ko na alam ang gagawin ko sa kanilang dalawa.
Haist.
Kapag may kasama ka talagang Shokoy dapat may baon ka rin gamot sa sakit sa ulo.

"Ako na ang magbabayad" halos sabay sabay kaming napalingong tatlo sa pamilyar na
boses.
Anong ginagawa niya dito?

Kahit ang mga cashier at mga customer ay napalingon rin sa biglang nagsalita.
Napausal na lang ako ng pasasalamat.
He's my saviour as always.

Walang nagawa ang dalawang Shokoy sa kanya. Malamang.

Binayaran lang naman niya ng cash ang hindi birong halaga na mga pinamili ko.

Ano kayo ngayong mga Shokoy kayo? Mga tahimik lang naman silang dalawa hanggang
makarating kami sa parking kasama ng taong nagbayad ng pinamili ko.

"Ano na namang kalokohan ang pinagagawa nyo?" tinanggal na ni LG ang shades niya at
kitang kita ang salubong niyang kilay.

"I was paying for her.." maiksing sagot ni Troy

"Dapat pinabayaan mo na lang ako" sagot naman ni Owen kay Troy

"Sino nga ang lolo niyong dalawa?" sarcastic na sabi ni LG habang minamasahe ang
noo.
Minsan napapaisip talaga ako, paano pa kaya nakatagal si LG sa mga apo niya?

Hindi na nakasagot ang dalawang Shokoy sa sinabi ni LG, napangisi na lang ako.
Kahit kailan hindi talaga sila mananalo kay LG.
"Ihatid nyo muna ako" pinagbuksan ni Troy si LG na sumakay sa unahan
Pero ang mas ikinagulat ko ay mabilis siyang pumunta sa likuran at agad na nakiupo
sa tabi namin ni Owen.

"Sinong driver?" nagtatakang tanong ni LG

Ramdam ko ang sikuhan ng dalawang Shokoy na katabi ko. Haist.

"Ako na!" padabog akong tumayo at mabilis akong pumunta sa unahan

"Ako na Wada" sabi ni Owen

"Let me drive" sabi naman ni Troy

"LG, saan ipinaglihi ang mga 'yan? Sumasakit na talaga ang ulo ko sa kanila"

"Hayaan mo na sila" iwinasiwas pa ni LG ang kamay niya

Inistart ko na ang sasakyan. At hindi ko na pinansin ang dalawang Shokoy sa
likuran. Ang aarte nila.

"Bakit ka nga pala nasa mall LG?" nagtatakang tanong ko

"May binili lang ako" maiksing sagot sa akin ni LG

"Ano?" sabay na tanong naman ng kanyang mga apo

"Gamot nyo" matabang na sagot ni LG

"Si LG, hindi makausap ng matino" mahinang sabi ni Troy

"Sa tingin mo ba matino ka rin kausap apo?" tanong na pabalik ni LG sa kanyang

magaling na apo
Hindi na sumagot pa si Troy. Napapangisi na lang ako sa usapan ng mag lolo na ito.
I missed this.

"Saan ba kayo pupunta?" tanong sa amin ni LG

"Mag eextreme Kingdom kami LG" simpleng sagot ko

"Extreme Kingdom? Pumayag ang dalawang 'yan?" natatawang sabi ni LG

"Yes" maiksing sagot ko

Naririnig ko lang ang pagsipol sipol ng dalawa mula sa likuran.

"Alagain lang ang dalawang 'yan hija, nagkamali ka ng isinama" naiiling na sabi ni
LG
Nagkitbit balikat na lang ako.

Hindi rin nagtagal ay bumaba na si LG. At napakaganda ng pagkaway sa kanya ng

kanyang mga apo habang lumalayo ang sasakyan namin.
Sa katunayan sabay pa silang napabuntong hininga nang tuluyan na kaming nakalayo.

"Tang ina, anong ginagawa ni LG sa mall?" biglang sabi ni Troy

"Malay ko sa matandang 'yon. Hindi na nga ako makapagsalita, takot ko na lang kay
LG" ngusong sagot naman ni Owen
"Hindi na kayo nasanay sa Lolo niyo, lagi siyang ganyan. Bigla na lang siyang
nasulpot, katulad na lang ng una naming pagkikita? Hindi ko akalaing ang matandang
na nanakawan lang sa harapan ko kahit hindi naman tunay ang magpapakilala sa akin
sa inyo. I've met you Shokoys because of LG, I'm thankful"
Hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa una naming pagkikita ni LG at sa una naming
pagkikita ng mga Shokoy.

Hindi ko alam pero parang natahimik ang dalawang Shokoy sa sinabi ko.

"We're thankful too Doll.." mahinang sabi ni Troy

"Damn, thankful" sunod na sabi ni Owen

Hindi ko alam bigla na lang nangatal ang kamay ko sa manibela. Napakagat labi na
lang ako.

Agad kong itinabi ang sasakyan at napatungo na lang ako.

I felt overwhelmed.

Damn, am I crying? Bakit nag iinit ang sulok ng mata ko?

"Troy, Owen..namiss ko talaga kayong dalawa"

Pilit akong ngumiti sa kanila.

Haist.
This tears of joy...

--
VentreCanard

Chapter 24

Thanks @tagawarehouseako :)

Chapter 24

Damn, nahihiya ako sa kanilang dalwa. Why am I crying? Mabilis kong pinunasan ang
mga mata ko.
Shit, we're supposed to have fun. Bakit ako nag iinarte dito?

"Wada, wala namang ganyanan" nakita kong inilihis ni Owen sa labas ang kanyang mga
mata

"We can't stand seeing you crying even it's just tears of joy. Doll naman, lalabas
muna ako" nagmamadaling lumabas si Troy ng sasakyan
Natahimik na lang ako. Hindi pa rin sila nagbabago, hirap na hirap pa rin sila pag
naiiyak ako.

Hindi din nagtagal ay nagpaalam din sa akin si Owen na lalabas muna at tumango na
lang ako.

Sinilip ko silang dalawa sa may bintana, abala sila ngayong mamili ng kung ano
anong street foods.
Nagkibit balikat na lang ako, atleast hindi naman sila maaarte sa pagkain. Kahit
noong panahong nakatira pa ako sa mansion nila, ni minsan ay hindi ko sila
nakakitaan ng pagiging pihikan sa pagkain. Oh well, malamang tinuruan sila ni LG sa
bagay na ito.
Naghintay lang ako ng ilang minuto at nakikita ko na silang naglalakad pabalik sa
sasakyan. Agad binuksan ni Owen ang driver's seat kung saan ako nakaposisyon.

"Move Wada, ako na ang magdadrive" habang may tangkas tangkas siyang madaming
chitcharon, pastillas, yema at kung ano anong mga nauusong pasalubong.
Nabuksan rin ang pinto sa may shotgun seat.

"Sa likuran ka na Doll" sabi naman ni Troy na may kanya rin dalang mga pagkain

"Okay" maiksing sagot ko.

Mabilis naman akong nakalipat sa likuran habang sila naman ay parehong nasa unahan.

Inistart na ni Owen ang sasakyan at lumipas na siguro ang mga minuto ay walang
nagsasalita sa amin. This is awkward.

"Can you play any music Owen?" tanong ko

"Ako na. Let me start..ehem..May tatlong bibe akong nakita.."

Wait? Kumakanta ba si Troy?

"Mataba, mapayat na mga bibe.." pakantang sabi rin ni Owen

Seriously?

"Ngunit ang may pakpak sa likod ay iisa" napalipat na naman ako ng tingin kay Troy
na nagssway na ang ulo.
What the fuck? Why I'm not familiar with this song? Shokoy song ba ito?
"Siya ang bibe na nagsabi ng kwak kwak" kanta din ni Owen na nagssway na rin ang
ulo.

"Kwak kwak kwak" sabay na kanta ng magpinsang Shokoy.

And what's the worst? Nagheheadbang na silang dalwa dahil mukhang feel na feel na
nila.

Kailan pa sila nagkaroon ng Shokoy song? Alam din ba ito ni Nero?

"Enough!" sabay silang nagsitawanan sa sinabi ko

"Hindi mo alam ang kantang 'yon Doll?" natatawang sabi ni Troy

"Hindi, Shokoy song ba 'yon?" nagtatakang tanong ko. Feel na feel nila mag kwak
kwak kwak, nakakahiya.

"What the fuck? Pffttt..Shokoy song daw Troy. Tang ina, nabigyan pa tayo ng kanta"
nagsimula na namang tumawa si Owen

"Nevermind, ayokong magheheadbang katulad niyo. Pahingi na lang ng mga pinamili

nyo, madadamot kayo"
Nakita kong mabilis kinuha ni Troy ang yema at pastillas. Agad niya itong binuksan
at tinanggal ang mga balat.

"Owen, say A..." ako ang napanganga

Seryoso ba itong ginagawa ni Troy? Sinusubuan niya ba si Owen? Ano na namang
kalandian ang pinaggagawa ng dalwang ito? Kailan pa sila naging sweet?

"What the h-" hindi na natapos si Owen sa sasabihin niya dahil agad na siyang pilit
sinubuan ng pinsan niyang Shokoy.
"Anong lasa?" mabilis na tanong ni Troy sa pinsan niyang kunot noong ngumunguya.

"Masarap naman.." sagot ni Owen habang nangasab. Malamang lahat naman ng pagkain ay
masarap kay Owen.

"Hindi nanlalabo ang paningin mo? Nasusuka? Sumasakit ang tiyan? Parang mamamatay?"
ano daw? Anong tanong ng Shokoy?

"What?" nagtatakang tanong ni Owen

Hindi na siya sinagot ni Troy dahil bumaling na ito sa akin.

"Okay na to Doll, natikman na ni Owen. Walang lason, pwede mo ng kainin" mabilis

niyang inihagis sa akin ang mga pastillas at yema.
Haist.

"Gago!" nakita ko pa ang mabilis na pagsuntok ni Owen sa braso ni Troy na tatawa

tawa lamang.
Napapailing na lang ako.

--

Sa wakas ay nakarating na rin kami sa aming patutunguhan. Kasalukuyan kaming nasa

entrance ng extreme park.

Natahimik lang naman ang dalawang lamang dagat na kasama ko.

"Hindi pa tayo napasok tatlo, pwede pa kayong umatras" pang aasar ko sa kanilang
dalawa
Hindi ko mapigilang hindi mapatawa sa dalawang Shokoy na nakatingala at ilang beses
ng napalunok dahil sa mga taong nagsisigawan mula sa mga rides na talagang
nakapagpapabaliktad ng tiyan.
Nakapasok na kami at kapwa nakatingala pa rin silang dalawa, pareho na silang
maputla. Damn, this is so exciting.

"Sasakay ba talaga tayo dyan?" kinakabahang tanong sa akin ni Troy

"Ofcourse! Tayo ng pumila" halos parehas ko pa silang hinila sa posisyon nila.

Una kaming pumila sa ride kung saan, ilalagay kami sa pinakamataas at bigla kaming
ibaba.
Sinulyapan ko ang naggwapuhang Shokoy na kasama ko, pinagpapawisan na sila. Maaawa
na ba ako?

Inilagay ko ang dalawa kong kamay sa aking pisngi at pinapungay ko ang aking mga
mata sa kanilang dalawa.

"Ngayon ko lang narealize, lalo kayong nagwapo dalawa pag kinakabahan" pang aasar
ko sa kanilang dalawa.
Halos sabay silang umismid sa sinabi ko. Haist Shokoys..

Hinila ko na naman silang dalawa nang kami na ang isasalang.

"Tang ina Owen, sabihin mo kay LG mahal na mahal ko siya" napahagalpak na ako ng
tawa sa sinabi ni Troy

"Troy, kahit alam kong insecure ka sa akin. Salamat sa lahat.."

Shit! Hindi na talaga ako makahinga sa pinagsasabi ng mga Shokoy na ito. Damn

Napahawak na lang ako ng mahigpit ng nagsisimula na kaming itaas. Pakiramdam ko ay

nagdadasal na ang dalawang Shokoy sa magkabila ko.
Hinuli ko ang kamay ng dalawang Shokoy na sobrang lamig na ng mga kamay.
"Kapit ng mahigpit sa dyosa" natatawang sabi ko
Napapikit at napasigaw na lang ako nang bigla ng bumaba ang rides. Damn, nakakaloka
talaga ang feeling.

Tawa ako ng tawa habang kinakalag ng nagaassist ang safety belt ko. Nilingon ko ang
dalawang Shokoy na kasama ko na parehong nakakapit pa rin sa mga kamay ko.
Maaawa na ba ako?

Halos tulala na sila habang naglalakad na kami.

"Okay lang kayo?" pilit kong pinipigilan ang tawa ko

Hindi na sila nakasagot, halos sabay silang naglakad palayo sa akin. What the hell?

Saan sila pupunta?

"Wait!" hinabol ko sila

At ang patutunguhan lang naman nila ay banyo. Haist.
Magsusuka naman pala. Sa halip na hintayin ko silang dalawang lumabas ay naghanap
na ako ng mineral water. Paano pa kami makakasakay sa iba kung nagkakaganyan na
silang dalawa?

Nang makalabas na silang dalawa, parehas lang naman silang masamang tingin sa akin

"Ayoko na, ikaw na lang Doll ang sumakay. Manunuod na lang ako, akala ko ay
mamamatay na ako" mabilis niyang inistraight na inom ang tubig na dala ko

"Ayoko na rin Wada, hindi na ako mauulitan" iiling iling na sabi ni Owen

"Ang daya ng mga Shokoy na ito, anong gagawin natin dito?" tanong ko sa kanila
"Sa carousel na nga lang tayo" parang batang sabi ni Troy

Pinagbigyan ko naman ang dalawang Shokoy sa gusto nila. Sumakay kami sa carousel
kasabay ng mga bata.
Karamihan pa nga ay napapatitig ang mga magulang sa dalawang lalaking matatangkad
na kasama kong nakikisakay sa kabayo.

"This is embarrassing Doll.."

"Ngayon ka pa nahiya? Nakasakay na tayo" matabang na sagot ni Owen

Nagkibit balikat na lang ako sa usapan ng magpinsang Shokoy.

Ang sunod namin sinakyan ay 'yong rides na parang nasa wild river ka at talagang
mababasa ka.

Napasigaw na lang ako nag tuluyan na akong mabasa.

"Shit! Basang basa na rin ako" dinig kong reklamo ni Troy

Habang si Owen naman ay ngingisi ngisi sa amin. Hindi pa kasi siya tuluyang
nababasa.

"Oh well, uuwi kayong dalaw-" hindi na niya natapos ang pagyayabang niya nang
umikot ang sinasakyan namin at nabuhusan siya ng tubig

"May sinasabi ka pinsan?" tanong sa kanya ni Troy

Nagtawanan na lang kaming tatlo hanggang sa makababa na kami ng rides.

"Shit, ang lamig" niyakap ko ang sarili ko. Buti na lang at may mga nakahanda
kaming damit sa sasakyan.
Napalingon na lang ako sa stall na hindi kalayuan sa amin.

"Parang gusto kong bumili non" naglakad na ako papalapit sa stall maging ang dalawa
ay sumunod sa akin

"I like that red bonnet, magkano po?" tanong ko sa magtitinda

"350 po mam"

"Ah, okay. Bigyan nyo po ako ng tatlo" mabilis kong kinuha ang wallet ko para
magbayad

"Ako na ang magbabayad Wada" sinamaan ko siya ng tingin

"Let me pay this, okay?" hindi na siya nakipagtalo pa sa akin

"Bow your heads"

Mabilis kong isinuot sa kanila ang bonnet na binili ko isinuot ko na rin ang sa
akin.

"Let's go"

Hahakbang na sana kami nang matigilan ang dalawang Shokoy na kasama ko. Kahit ako
ay bahagyang natigilan.
Maging ang dalawang babaeng diretso ang mga titig sa akin ay nanatiling nakatayo sa
harapan namin.

"Laura?" narinig kong sabi ni Troy

"Nicola.." narinig ko rin sabi ni Owen

Hindi man lang sila tapunan ng tingin ng dalawang babae dahil nasa akin ang mga
mata nila, sa mga kamay kong nakakawit sa braso ng mga Shokoy. Hindi ko mapigilang
dahan dahang alisin ang mga kamay ko sa kanila.

I can see through their eyes the hatred, jealously and even pain.... Hindi ko alam
ang dapat kong gawin.

I know these ladies, alam kong sila ang mga babaeng sineseryoso ng dalawang Shokoy
na kasama ko.

"Let's go Laura.." mabilis nakabawi ang babae na may maiksing buhok. Kung hindi ako
nagkakamali siya ang babaeng nakita ko noon sa resort.
Parang napako sa kanikanilang kinatatayuan ang dalawang kasama ko habang habol nila
ng tingin ang dalawang babaeng nagmamadaling makalayo sa amin.

"Bakit hindi nyo sila habulin? I'm good, okay lang ako" humarap ako sa kanilang
dalawa.
Hindi nila pinansin ang sinabi ko at nagsimula na silang maglakad.

"Can we go home Doll?" wala sa mood na tanong ni Troy

"Sure but can we ride on Ferris wheel? Last na please?" halos sabay silang
napabuntong hininga sa sinabi ko.

"Ofcourse, kailan pa kami nakatanggi sa aming reyna?" ismid na sabi ni Owen.

I just rolled my eyes.

Dahil kakaunti na ang pila sa Ferris Wheel ay mabilis kaming nakasakay. Unang
hakbang ko pa lang sa loob ay huminga muna ako ng malalim.
You can do this Florence.
Naupo muna ako kagaya nila pero nang naramdaman ko ng nagsisimula ng gumalaw ang
Ferris Wheel ay tumayo na ko.

"Wada..."

"Doll what are you doing?"

Ngumisi lang ako sa kanila saka tumalikod sa kanila at tinanaw ang kabuuan ng
Extreme Park. Napakaganda talaga ng iba't ibang ilaw nito sa gabi lalo na sa
ganitong posisyon.

"Alam nyo ba na masarap ma inlove? Lalo na kung mahal ka rin ng minamahal mo"
Panimula ko. Wala man lang nagsasalita sa kanilang dalawa.\

"Yes, there are always heartaches, doubts, misunderstandings but remember these are
just struggles parte na ito ng pagmamahal. Hindi kailanman mawawala 'yon. Alam nyo
naman sa sarili nyo kung mahal mo siya o hindi..kung may problema kayo gumawa kayo
ng solusyon. Huwag nyo silang pabayaang tumakbo mula sa inyo....Paano na lang kung
bigla na lang sila mawala? Hihintayin nyo pa ba na mawala sila ng anim na taon? Sa
tingin nyo ba ganun na lang kadaling bumalik? Marami ng magbabago, mas lalo kayong
mahihirapan.."

"Hindi ako manhid, alam kong isa ako sa rason kung bakit hindi maganda ang relasyon
niyo sa mga babaeng totoong minamahal nyo.."
Humarap na ako sa kanilang dalawa.

"To tell you the truth, hindi ako naniniwalang minahal nyo talaga ako. Dahil kung
minahal nyo talaga ako, gagawin nyo ang lahat para kuhanin ako kay Nero..gagawin
nyo ang lahat para makuha ang atensyon ko sa kanya"

"You have this protective instinct towards me..na talagang itinatak ni LG sa puso
at isipan nyo na kailangan nyong protektahan ang babaeng ito, gawin nyo ang lahat
para hindi siya magalusan, gawin nyo ang lahat para hindi siya masaktan, gawin nyo
ang lahat para mapanatili siyang buhay, masaya at ligtas"
"You were blinded by LG's reminders, na inakala nyong pagmamahal. Siguro nga ay
minahal niyo ako, but not to its extent. Kahit kailan ba ay naiparanas ko inyo na
parang mababaliw kayo kapag may ibang nakahawak sa akin? Gustong gusto nyo bang
patayin si Nero sa tuwing hahawakan niya ako? Minsan ba naisip nyo na hindi nyo
kayang mabuhay na wala ako? What about those girls? Anong gagawin nyo kung may
kasama silang lalaki ngayon? What will you do kung may mangyari sa kanilang
masama?"
Napansin ko ang pagkuyom ng kanilang mga kamao sa sinabi ko. I'm doing good.

"Kilala ko kayo. Mga Ferell kayo na basta ginusto gagawin ang lahat para makuha.
Kung mahal nyo talaga ako simula umpisa, ginawa nyo na ang lahat ng makakaya nyo
para maagaw ako kay Nero pero ano ang ginagawa nyo? You even helped us to be
together.... Don't make things difficult. Try to feel this.." bahagya kong
hinawakan ang tapat ng puso ko

"Try to feel it, makikita nyo kung sino
niyan....Tandaan nyo kahit kailan hindi
paluksuhin ang mga puso niyo ng katulad
past.. the fragile girl who needed your
maaari wag nyo silang hahayaang lumayo,
dahil parehas lang kayong magsisisi.."
ang totoong babaeng nagmamay ari
naging akin 'yan, hindi ko kayang
ng sa kanila. I'm just the girl from the
protection...don't fool yourselves. Kung
huwag kayong papayag na magmatigas sila..

"Isa pa nga pala... minahal ko naman kayong dalawa. Not just a housemate, as a
cousin, a friend... but a family..a home. I love you both, siguro ay ito na ang
huli nating date tatlo..."
Pinilit kong ngumisi sa kanilang dalawa na seryosong nakikinig sa akin.

"Napasaya nyo ang buong maghapon ko. Hinding hindi ko ito makakalimutan..."

Kasabay ng pasasalamat ko sa kanilang dalawa ay napalingon na lang kami sa ingay

mula sa kalangitan.
Colorful fireworks display.

Muli ko silang tinalikuran para mas mapanuod ang magandang fireworks display.
Pero mas nagulat ako sa ginawa nilang dalawa.

They kissed the both sides of my cheeks.

"I guess that's the last Florence Almero.." mahinang sabi ni Troy habang nakatingin
siya sa makulay na kalangitan.
He called my name at last...

"Thanks for all Florence Almero.." mahinang sabi rin ni Owen na nanunuod na rin sa
kalangitan.
Even Owen...

All I did is to smile together with them...together with these wonderful jerks...

My first and last date with them...

--
VentreCanard

Chapter 25

Chapter 25

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang nakatanaw sa labas ng sasakyan.

I won't ever forget this day. Hinding hindi ko makakalimutan ang bawat oras, minuto
at mga segundong tumatawa kaming tatlo, nag aasaran at higit sa lahat ang hindi
nila matapos tapos na yabangang magpinsan.

I'm lucky to have them.... I'm won't ever forget that I was once called
Doll...Wada..

"Ehem..you were grinning there for the whole hour Ate Florence, mind sharing me
what happened? Sino 'yang kadate mo? Alam ba 'yan ng fiancé mo?"
Napalingon na lang ako sa lalaking nagdadrive ng sasakyan.

"Some amazing guys.." ngising sagot ko kay Lexus.

Pagkatapos na pagkatapos naming manuod ng fireworks display habang nakasakay sa
Ferris Wheel ay nagpaalam na ako sa kanilang dalawa. Malaki ang itinutol nilang
dalawa sa sinabi ko. Gusto pa nila akong ihatid at sabay sabay na daw kaming umuwi.

But I made them choose the right thing...

"Amazing guys? Hindi ka nga inihatid, irresponsible" ismid na sabi sa akin ni Lexus
Napangisi na lang ako sa sinabi ni Lexus.

"Kung alam mo lang Lexus...they're responsible enough. Too enough, that they can't
really see what's really inside their heart. They need to seek their love..I let
them go...They're not my Shokoys anymore.."
Hindi ko alam pero may bahagyang kirot itong dibdib ko. Damn.

"Ha?" naguguluhang tanong sa akin ni Lexus na bahagya kong ikinatawa.

"Let's not talk about it...by the way, bakit ikaw ang sumundo sa akin? I thought
the tourist bus will come and get me. Bakit ikaw?" itinaas ko ang kilay ko sa kanya

Pagkatapos kong kumbinsihin ang dalawang Ferell na hanapin ang mga babaeng
nakasalubong namin at huwag na akong alalahanin ay agad kong tinawagan si Gio para
magpasundo.
Alam kong mabilis akong masusundo ng pinsan ko dahil may inaasikaso siyang negosyo
na hindi nalalayo dito. Probably from the next town?
Dito niya sinabing hindi siya agad makakapunta kaya tinawagan niya na lang ang La
Cortez, ang pinakamalapit na hotel para sunduin ako.

Who would expect that the owner will come? Ang modelong si Lexus Gostavio Cortez na
pinsan ni Raje at kaibigan ng pinsan ko. Haist.
Why am I surrounded by these gorgeous men on earth?

"Wala, ganyan talaga. Pag magaganda ang guest, may ari na ang susundo" pagbibirong
sabi niya
Napairap na lang ako. Sa kanilang magkakaibigan si Lexus talaga ay pinakamagaling
mambola ng babae.

"Hindi pwedeng lagi mo ng binobola ang mga guest nyo Lexus, baka malugi kayo"
natatawang sabi ko

"Hindi kita binobola Ate Florence..you're so beautiful, nakakainggit nga si Gio may
pinsan siyang sobrang ganda mo"
Napanguso na lang ako sa tamis ng salita ng kaibigang ito ni Gio. If he's not
calling me Ate, I might thought that he's flirting with me.

"Tigil tigilan mo ako Lexus, magaganda din ang lahi ng mga Cortez"
Nagkibit balikat siya sa sinabi ko.

"But not as beautiful as you..." hindi na ako nagsalita sa sinabi niya. Baka
masyado ng lumaki ang ulo ko sa papuri niya sa akin.
I should thank my mom for my beauty, halos lahat ng pisikal na katangian ko ay
nakuha ko sa kanya.

Beauty that can capture thousands of eyes...

But this beauty...

This is only for his eyes...

Nakarating na kami sa La Cortez at ito ang unang beses kong makapasok sa hotel nila
na ito.

Agad inihagis ni Lexus sa valet ang susi ng sasakyan. Nagdiretso kami sa

receptionist na agad naalerto sa pagdating niya.

"Give her one of our presidential suite" His voice is full of authority.
Hindi ko aakalaing ang lalaking katawanan ko kanina ay ang lalaking nasa harapan ko
ngayon.
He has potential in his young age, I can see the future of this whole hotel.

Mabilis namang ibinigay sa akin ng receptionist ang electronic card na siyang

magiging susi ko sa kwartong ibinigay sa akin.

"You can call if you want something Ate, our crew will lend you the way" hindi na
ako nakapagsalita at tumango na lang ako sa kanya.

"See you around Ate" ngumisi siya sa akin bago niya ako tinalikuran.

"Mam, tayo na po"

Sumunod na lang ako sa crew na dala dala ang ilang gamit ko na pinamili ko pa
kanina kasama ang mga Ferell.
Sumakay na kami sa elevator.

At nang malapit ng magsara ito ay may humahangos na babae para lamang maabutan
kami.

"Manong!" tawag ko kay Kuya'ng crew para buksan muli ang elevator
Dahil mabilis ang crew na kasama ko ay agad niyang napigilan ang pagsasara ng
elevator at agad nakapasok ang nagmamadaling babae.

"Salamat po!" hiningal na sabi niya pagkapasok na pagkapasok niya ng elevator.

At nang sandaling itaas niya ang paningin niya ay halos manlaki ang mata niya sa
akin.
What the hell? May ahas ba ako sa ulo? What's with her reaction?

"Is...there something wrong?" nagtatakang tanong ko sa kanya

She don't looked familiar or what..but she seems to know me the way she looked at
me.

"Oh, sorry" mahinang sagot niya sa akin

Inilihis niya ang mga mata niya sa akin at tumungo na lang siya. What the hell?
What's wrong with this girl. Weird. Weird.

Pansin ko sa gilid ng aking mga mata na sumusulyap siya sa akin at kung magtatangka
naman akong lingunin siya ay agad niyang inililihis ang paningin niya.
What's wrong with her?

Tumunog na ang elevator hudyat na nasa 23th floor na kami, kung nasaan ang suite
ko.

"Dito na po tayo Mam" tumango na lang ako sa sinabi ng crew

Habang naglalakad ako palabas ay ramdam na ramdam ko pa rin ang matinding paninitig
sa akin ng babae mula sa likuran ko.
I'm having this goosebumps. She knows me...
Who is she?

At nang tuluyan ko nang inihakbang ang aking mga paa sa labas ng elevator, nagulat
na lang ako sa sinabi niya.

"Sa akin na lang siya...pwede? Sa akin na lang siya Almero..." huli na nang
lingunin ko siya pabalik, pasara na ang pintuan ng elevator.
Tanging mata na lang niyang lumuhuha ang nakita ko hanggang sa tuluyan ng magsara
ang pintuan ng elevator.

Agad kong pinindot ang elevator button para habulin siya pero huli na at nagdiretso
na ito pataas. Anong sabi niya? Tama ba ang narinig ko?

Who is she pertaining to?

"Kuya narinig nyo ba ang sabi ng babaeng kasabay natin?" tanong ko sa crew na
nakakunot ang noo sa akin habang panay ang pindot ko sa elevator button.

"Wala po Mam, baka po napapagod na kayo" sagot niya sa akin na parang nahihiwagaan
sa akin.
Guni guni ko lang ba ang narinig ko?

But I saw her crying! She even called my name!

God! Who is she?

Huminga muna ako ng malalim.

I need to rest then.

Kung sakaling makikita ko siya muli dito bukas, saka ko na lang siya kakausapin.
But, that's too weird.

Ipinilig ko na lang ang sarili ko, I should not think too much. Hindi ito maganda
sa akin.

Nakarating na kami sa kwarto ko.

"Dito na po kayo Mam, enjoy your stay" ngumiti na lang ako sa crew at mabilis ko
siyang binigyan ng tip na ikinatuwa niya.

"Thank you po mam! Hindi lang kayo maganda, galante ka rin po" napabuntong hininga
na lang ako.
Bakit nang nagsabog ng kagandahan ang diyos ay sa akin lahat nagpunta?

Unang pagpasok ko pa lang ay namangha na ako sa ganda ng suite. Damn, I should stay
here for days..
From the furniture, paintings, lightings and even the wonderful view outside. This
is amazing.
Ang bawat parte ng kwartong ito ay detalyadong detalyado na talagang sumisigaw ng
karangyaan.

Kung ako na lang rin naman ang magbabayad sa ganitong klase ng kwarto ay wag na
lang, siguradong hindi birong halaga ang magagastos ko kung sakaling magtatagal ako
dito.
Oh well, I have my cousin with his multi billionaire friend. Wala na akong dapat
ipag alala sa bills.

Napangisi na lang ako, may pakinabang kahit papaano ang masungit na Gio na 'yon.

Agad kong inihilata ang katawan ko sa malambot na kama.

Kamusta na kaya siya? Mag aapat na araw na rin siyang wala. Sinunod ko ang sabi ng
mga kaibigan ko na dapat hindi muna ako tumanggap ng kahit anong tawag o text mula
kay Nero at Ashong.
But I'm goddamn nervous.

Ano na kaya ang nangyayari? Papaano kung gawin ni Cassidy ang lahat para akitin si
Nero?
Damn.
Agad kong kinuha ang phone ko na ilang araw ng nakapatay.

Tinitigan ko lang ito at dahandahan ko itong ibinaba. I trust him.

Bumangon na ako sa kama at nagdiretso na ako sa banyo.

Kahit ang bathtub ay napakaelegante.

I hope he's here.

Damn, agad kong ipinilig ang ulo ko sa naiisip ko. Haist Florence...

Sinimulan ko nang ibabad ang sarili sa bathtub. Ang sarap sa pakiramdam.

Kamusta na kaya si Troy at Owen? I hope they're fine.

Sinimulan ko nang laruin ang mga bula sa tub. Haist, baka sobra akong mawili sa
hotel na ito.

Pero hindi pa rin talaga mawala sa isip ko ang babaeng nasa elevator. Sino ang
tinutukoy niya?
She looked too young..about eighteen? God! Sino ang sinasabi niya? Kahit hindi ko
siya masyadong pinagmasdan, I know she's beautiful. She looked so naïve and
innocent but looking into her eyes...she's carrying heavy emotion..

Naaalala ko ang sarili ko sa kanya ... The way her tears fall.. Damn. Naguguilty
ako ng wala sa oras.
Dahil sa kakaisip sa babae sa elevator ay hindi ko na napansin na nakatagal na pala
ako ng isang oras sa tub, kaya naman pala nilalamig na ako.
Agad na akong umahon at tinuyo ang sarili ko.
Nakapili naman ako ng damit mula sa mga pinamili namin. At dahil siguro sa pagod ay
mabilis na akong dinalaw ng antok.

---

Maaga akong nagising kinabuksan. Danil gusto kong suyudin ang kabuuan ng La Cortez,
maaga ko na rin inayos ang sarili ko.

I need to find that intriguing girl yesterday. I should find Lexus then?

Ngayon ko pinagsisihan ang hindi pagkuha ng number ni Lexus, siguro naman ay

makikita ko siya agad dito. Sana hindi siya lumipat ng ibang hotel, I need to ask
his help.

Eksaktong pagsara ng pinto ng aking suite ay siya rin pagsasara ng suite na katapat
ko.

At halos maipatak ko ang card na hawak ko nang magtama ang aming mga mata ng
babaeng kalalabas lang rin ng kanyang suite.

I can't utter any words....

Akala ko ay galit ang mabubuo sa akin sa sandaling magkita kami muli... I thought I
will hate her to my heart extent..
Pero bakit nangingilid ang luha ko?
"Sapphire..." mahinang sabi ko
Kahit siya ay gulat rin ang nakikita ko sa kanyang mga mata

"Florence..."
Hindi ko alam pero bigla na lang niya akong niyapos at kusa na lang gumalaw ang mga
braso ko sa kanya.

Kami na lang dalawang magkapatid ang natitira... we no longer have a father nor
mother to rely on. Kami na lang...

"Bakit ka nawala...?" nangangatal na tanong ko sa kanya

Naramdaman kong umiling lang siya sa tanong ko

Mas pinili naming pumasok na lang sa aking suite para makapag usap kaming dalawa ng
maayos.

"Akala ko ay next week pa tayo magkikita, mukhang pinapaaga ng pagkakataon

Florence.."
Bahagya siyang ngumiti sa akin na hindi man lang umabot sa kanyang mga mata.

She still this exotically beautiful...wala man lang pinagbago ang kanyang
kagandahan.
Kahit ang mga mata niyang nakuha mula kay Dad ay ganoon pa rin kaganda..but there
are something else..
There is something in her...

"Bakit bigla ka na lang nawala? Hindi mo ba alam na hinanap ka namin? Bakit

kailangan mong hindi magpakita? I don't understand you Sapphire! We are family.."

"Family..." mapait siyang ngumiti

"How's Nero? Wala ba siyang sinasabi sayo?" nagulat ako sa biglaang tanong
niya..Sinasabi?
Don't tell me..she's still into Nero..It can't be. Not with my sister, akala ko ba
ay napag utusan lang siya ni Samuel?
Totoo ba na nagkagusto siya kay Nero?

"Sapphire..." mahinang tawag ko sa pangalan niya

Kitang kita ko ang pagkunot ng noo niya

"Can I ask a favour? As a sister atleast.." bigla na lang akong kinabahan sa sinabi
niyang ito.
Damn, what is it?

"Before anything else..I need to tell you something...."

Hindi na ako nagsalita at hinintay ko ang sasabihin niya.

"I'm pregnant and it's a Ferell"

Pakiramdam ko ay nabuhusan ako ng malamig na tubig sa sinabi ng kapatid ko.

She's bearing a Ferell...

--
VentreCanard

Chapter 26

Chapter 26
Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin sa kapatid ko. What's wrong? Bakit
ganito na naman? Tama ba ang naririnig ko? Damn.

Hind ko pa alam kung papaano susulusyonan ang sitwasyon namin dalawa, bakit
kailangang may dumagdag pa?

It can't be Nero. You made a big mistake, I can't fight to my sister...I can't
fight for you...
Bakit mas naging kumplikado pa ang mga pangyayari? Hindi ko na kakayanin ito,
looking at Sapphire right now. Hindi pa siya halatang buntis.

She could be 2 weeks pregnant..bago lang.. Mag iisang buwan pa lang ako nakarating
sa bansa. What the hell?
Niloloko ako ni Nero!

Si Nero ba talaga?
Si Nero lang ang pinakamalapit...Damn, Nero. Hindi ko alam kung mapapatawad kita sa
ginawa mong ito. He knows that my sister is Sapphire!
Bakit naatim niyang...

"Sapphire..." naluluha na ako. I want to confirmed it, gusto kong makuha mula kay
Sapphire ang kumpirmasyon.
Hindi posibleng si Nero ang ama ng bata.

Nagkikita pa rin ba sila ni Nero...

"Hind pa ba obvious sis? I'm bearing Nero's child" para akong sinaksak sa dibdib sa
sinabi niya.
Shit!
Hindi ko na kinaya at napatayo na ako sa couch, it can't be. Hindi pwede, Nero
can't be the father.
Hindi pwede...Nero... why? Ano na naman ito?

Nagdiretso ako sa salaming bintana at sa nangangatal kong kamay ay hinawi ko ang

mga kurtina nito.

"We've been seeing each other for the last three years Florence..at hindi
maiiwasang may mangyari sa amin. Anong karapatan kong tumanggi? Biyaya ng langit si
Nero...He's goddamn hot..hindi ko lang inaasahang magbubuntis ako. Itutuloy ko
itong pagbubuntis ko Florence mahal ko ang bata ... mahal ko ang anak namin"
Lalong napahigpit ang pagkakahawak ko sa kurtina. Nanlalabo na ang paningin ko
dahil sa walang apaw na pagluha ko. Shit Shit Shit!
I thought you love me Nero, bakit nagkakaganito? Why my sister of all the people?
Hindi ka nga naakit ni Cassidy, ang kapatid ko naman.
Bakit parang mas gugustuhin ko pa na si Cassidy ang nabuntis?

Hindi ko alam kung papaano ko titingnan ang magiging pamangkin ko na kamukhang

kamukha ng lalaking mahal ko.

"Hmmm..what about Nero? A..lam niya ba? He's... engaged? What ..will happen to you
Sapphire?" nangangatal na tanong ko sa kanya
Naramdaman ko ang paglalakad ni Sapphire mula sa likuran papalapit sa akin.

Don't come closer..please don't come closer... Hindi ko na alam ang gagawin ko. I
don't even understand Sapphire..alam nyang may nakaraan kami ni Nero...
Pero ano ba ang karapatan kong manumbat, siguradong ang alam niya ngayon ay engaged
na ako sa ibang lalaki kaya hindi na ako dahilan para layuan niya si Nero..
But Nero!
Maniniwala ba ako sa mga sinasabi niya? Kaya pala ganun niya ako kadaling
tinanggap, is he plotting something?
Is it a goddamn revenge for leaving him? Kung tama itong inaakala ko, he's doing
damn good. Damn good.

The pain is killing me. Ang bigat sa dibdib Nero...

"Re..action? Nagulat lang siguro ako sa binalita mo sa akin. You should atleast
tell him about the kid, kapatan niya 'yan"
Pinilit kong ayusin ang boses ko sa pangangatal. Napapakagat labi na lang ako para
mapigilan ang anumang ingay na maaari kong magawa.

Naramdaman kong yumakap sa akin mula sa likuran ang kapatid ko. Mas lalo akong
napaluha...why her Nero?
Ngayong magkakaayos na kami...
"You know sis? You're so cute..." nahihimigan kong natutuwa siya. Kung pwede lang
sana na parehas kaming matuwa sa balita niya.
But she's killing me from inside. Ang sakit, ang sakit.
Nero bakit mo ito ginagawa? Bakit sa kapatid ko pa? Pwede namang kay Cassidy na
lang? Is it a damn revenge?

"Cute...?" nagtatakang tanong ko. Cute pa ba ang nangyayari sa akin, kung sakaling
bukas siguro ang salaming bintanang ito ay malamang nakatalon na ako.

Sa tono ng kapatid ko, alam kong alam na niya kung bakit ako kumikilos ng ganito.
Wala akong karapatang magalit sa kapatid ko...it's not her fault.

"Don't cry Florence...it's not him"

Pakiramdam ko ay nablangko ang isipan ko sa naring ko.

Tama ba ang dinig ko? It's not him?

Hindi ko na inalintana ang mga luha sa aking mga mata, agad kong tinanggal ang
pagkakayapos sa akin ng aking kapatid at humarap ako sa kanya.

"Sapphire..." lalong nagpatakan ang mga luha ko sa harap ng kapatid ko. Gusto kong
ulitin ang sinabi niya...sana tama ang dinig ko....
It's not him...Hind si Nero..

"Come Florence..." pinunasan niya ang mga luha sa aking mga mata habang bahagyang
natatawa
"It's no him... it's not Nero okay? I'm just testing you sis. Si Nero Ferell ang
kahuli hulihang lalaking pagtitiyagan ko, damn. He's as cold as ice, hind ko nga
alam kung bakit sa dami ng mga Ferell na nakasama mo sa bahay ang Nero na 'yon pa
ang nagustuhan mo. That's weird sis"
Halos manlabot ang mga tuhod ko sa sinabi ng kapatid ko.

It's not him....It's not Nero...

Napaupo na lang ako sa sahig, damn. Hindi na kinaya ng mga binti ko. I'm glad..I'm
glad it's not him. Napahagulhol na lang ako ng iyak. Hindi si Nero...
Akala ko ay niloloko na niya ako...akala ko ay hindi totoo ang mga ipinakita niya
sa akin...Akala ko hindi na niya ako mahal..

Naramdaman kong niluhod ako ng kapatid ko at mahigpit niya akong niyakap.

"My sister is having a dirty little secret with a Ferell... Kaya hindi ako
naniniwala nang pumutok ang balitang engaged ka na..and even that Ferell, hindi ako
naniniwalang may iba na siya. Looking at him, he's too enslaved to you sister and
he can't even look to other woman. I'm glad that you're no longer a saint
Florence...that .Ferell corrupted your pure heart. Don't worry, nasa likuran mo
lang ako. I like Nero for you...simula pa lang nang una ko siyang nakita, alam kong
kahit anong gawin kong pagpapansin ay walang mangyayari... He's the one for
you ...he protected and love you until to the very end..fight for him..."
Mas humigpit ang pagkakayakap ko sa aking kapatid.

"I did trick you para malaman ko kung saan ba kita susuportahan...dahil alam kong
hindi mo sa akin sasabihin ang totoong relasyon niyo ni Nero..I want you to trust
me..I'm always at your back from now on, ako lang ate mo ang ay karapatang
magpaiyak sayo. Dadaan muna sila sa akin bago ka nila makanti.."
napangiti na lang ako.

Ganito pala ang pakiramdam ng may kapatid, she can understand and support you.

"Florence...gustong gusto kong humingi ng tawad sa lahat ng nagawa ko sayo, sa

pamilya mo..kay Mr. Almero..kay Don. Rogelio sa lahat ng nasangkot sa kaguluhang
ginawa namin ni Samuel..alam kong wala ng magagawa ang paghingi ko ng tawad sa dami
ng nawalang buhay. Tatanggapin ko lahat ng parusa na nararapat sa akin..kung hind
ko lang sana tinulungan si Samuel..malamang Mr. Almero and that Ferell will..."
kinalas ko ang pagkakayap niya sa akin at sinalubong ko ang luhaang mata ng aking
kapatid. My dad's eyes...

"Hindi mo kasalanan ang lahat, biktima ka rin ng kabaliwan ni Samuel...sumama ka na

sa akin Sapphire.. live with me. Bumalik na tayo sa bahay..let's start a new
together. You call our father 'Dad' and our grandfather 'Lolo' hindi matutuwa ang
matanda kapag narinig niya 'yan. You are my sister.."
Halos sabay kaming nag iiyakang magkapatid.

I didn't thought that this reunion will be this heavy.

"But...are you really pregnant? Sinong ama?" nagtatakang tanong ko habang

pinupunasan ang mga luha ko sa mukha.
Natigilan siya sa tanong ko.

Halos maniwala na ako sa sinabi niya sa akin, she looked dead serious. Hindi ko
aakalaing hindi siya nagsasabi ng tunay.

But what about the pregnant thing?

"Noong una, akala ko ay buntis ako. False alarm lang pala..." hindi niya sinagot
ang tanong ko
Alam kong may involved na Ferell dito... but who?

"Sino sa mga Ferell Sapphire?" seryosong tanong ko sa kanya. I can't let this slip
away...

Tumayo na siya sa pagkakaupo namin, mabilis niyang inilahad sa akin ang kanyang mga
kamay para makatayo na rin ako.
"Let's not talk about him.." maiksing sagot niya
Hindi pwede...

"Are we sisters Sapphire?" panghahamon na tanong ko sa kanya. Nakita ko ang pag

ikot ng mata niya sa sinabi ko.

"Si Aldus.." mabilis niyang inilihis ang kanyang mga mata sa akin. What the hell?
Papaano? Si Aldus?

"Don't make that look Florence...ayokong pag usapan ang lalaking 'yon. I should not
involve myself to him...Ferells are dangerous species..."
umarko ang kilay ko sa sinabi ng kapatid ko. Malaman ang sinabi niya...

"We have the whole day to talk about it Sapphire..I'm all ears to listen.."
napabuntong hininga siya sa sinabi ko.

Gusto kong marinig ang buong kwento.

"I met him before everything happened...siya ang kauna unahang Ferell na nakilala
ko" mas lalo akong nagulat sa sinabi niya.

"Are..you in relationship with him? Ikaw ba ang current girlfriend niya?" bahagya
siyang natigilan sa sinabi ko.
I even saw pain in her eyes. Damn, Aldus. Anong ginawa mo sa kapatid ko?

"I never been his girlfriend..." mahinang sagot niya sa akin

"But...you like him right...? I can see it through your eyes"

"No way" matabang na sagot niya

"You're lying.." naiiling na sabi ko

"Come on Florence...." umikot na naman ang mata niya sa akin. Kilala ko ang tao
kung nagsisinungaling sila o hindi. Tanging si Cassidy lang ang nakapagtago sa akin
nang una kaming nagkita.

"Tell me the truth Sapphire..." serysong sabi ko sa kanya

"Haist Florence...who wouldn't like him? He's a goddamn tiger on bed" napanganga na
lang ako sa sinabi ng kapatid ko.

"What the fuck?" napamura na lang ako na agad ikinakunot ng noo ko

"What's that reaction Florence Almero? You reacted like an untouchable vir---"
natigilan siya sa sasabihin niya

"What the hell? Don't tell me...Wala pang nangyayari sa inyo ni Nero? What the
fuck?" gulat na tanong niya sa akin

Marahang napailing na lang ako sa kapatid ko.

"Damn, I'm still talking to a baby.." naiiling na sabi niya

"Sa paraan pa naman ng pagiging possessive sayo ni Nero parang napasailalim na siya
sa mga haplos mo...Damn, what more kung may nangyari na? You're so powerful sis,
you tamed that cold Ferell"
hindi ko alam ang isasagot ko sa kapatid ko sa sinabi niya. Bakit nalipat dito ang
usapan namin?

"Bakit sa akin nalipat ang usapan? You tell me about Aldus..." sa pagkakatanda ko
ay hindi tungkol sa amin ni Nero ang usapan.

"We're done, wala ng dapat pag usapan sa kanya" matabang na namang sagot niya sa
akin
She's lying...

"Saan kayo nagkita? Tumagal ba kayo? Bakit hindi ka man lang sinabi sa akin ni
Aldus? He knows that our family is looking for you..."
sunod na sunod na sabi ko sa kanya.

"Florence please..let's not talk about him. Basta isa lang ang masasabi ko sa
kanya...He's goddamned wild and amazing on bed, para siyang gutom na tigreng hindi
mo alam kung papaano bubusugin" narinig ko pa ang mahina niyang pagtawa.
Damn.
Bakit parang masyadong mainit ang usapang ito?

"Sa madaling salita, mas aggressive pa pala si Aldus kay Nero? Oh well
Florence..you should try to trigger him..."
Napabuntong hininga na lang ako sa sinasabi ni Sapphire.

Kung alam mo lang...

"Should we go outside? Sa labas na lang tayo mag usap, I want coffee" nakakaramdam
na rin ako ng gutom. Haist
Lalo na kung ganitong usapan.

Mabilis naman siyang tumango sa akin kaya napagpasyahan na lang namin na

ipagpatuloy ang usapan namin sa ibaba.

" We have a long day to talk Sapphire..."

sabi ko sa kanya habang binubuksan ko ang pintuan na nakatingin sa kanya sa likuran

"Oh well, mukhang sa susunod na lang sis..." nagtataka akong napakatingin sa

kapatid ko na nakataas ang kilay.

Not specifically to me but to the person behind me... it can't be..

I can smell his familiar scent....shit

Why is he here?

Dahandahan kong inilingon ang paningin ko sa harap ng pintuan. At halos kapusin ako
ng hininga dahl sa lalaking salubong na salubong ang kilay.....
He's goddamn pissed...

"Ne..ro..." nangangatal na tawag ko sa pangalan niya

"Oh well, nangangamoy kasalanan ito" narinig kong bulong sa akin ng kapatid ko
bago niya ako lagpasan para lumabas.
Gusto kong humingi ng tulong sa kanya...don't leave me here...

Kumindat lang siya sa akin bago siya naglakad papalayo. No, no.
I missed him, pero hindi ganitong Nero Ferell ang gusto kong salubungin mula sa
ibang bansa.

Not the pissed Nero...mukhang mapapasabak na naman ako nito. Damn.

Nanatili pa rin si Nero nakatayo sa harapan ko. Tang ina, bakit galit na galit ang
hitsura ng hari ng mga Shokoy?

"What's wrong with you Florence?" malamig na tanong niya sa akin. Ako pa ang may
mali...shit!

"Haa..? B...kit ka--?" bahagya akong napahakbang paatras. He's mad..he's mad...
Hindi ko na naituloy pa ang aking dapat sasabhin nang marahas niya akong itulak
pabalik sa suite ko.

In just a second...

I found myself trapped against him and this goddamn door! na hindi man lang
nagbabala na may Shokoy na palang nakaabang sa akin.

Naramdaman ko ang mga kamay niya sa buhok ko...at marahan niya itong hinila para
mas maiaangat ko ang mukha ko sa kanya.
Hindi ko alam kung makikipagtitigan ba ako sa kanya...His eyes is too intense..
Ano na naman ba ang nagawa ko?

Mas lalo niyang inilapit ang mukha niya sa akin...

"You are suppose to please me Almero...I'm fucking mad"

naramdaman kong isinandal niya ang kanyang noo sa kanang balikat ko. Lalong
bumibigat ang mga paghinga ko sa bawat pagkilos niya.
Damn, Nero Ferell.
"Napauwi ako ng maaga sayo Florence...you should atleast answer my calls... Are you
planning to make me crazy?"
bulong niya sa akin na nagpalambot ng buo kong katawan.

Nero Ferell...ako ang mababaliw sayo..

--
VentreCanard

Chapter 27

Thanks @kpop_exobigbang

Chapter 27

How can I make him calm? Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Should I talk? Pero
anong sasabihin ko.

He's totally mad Florence...mali ba na sinunod ko ang mga kaibigan ko? But I need
to think! I need time to think about my decisions.

Nero will be a distraction if I'll continue to communicate with him for the whole
two weeks..But what now? Nasaan na ang two weeks na ipag iisip ko?

Ito na nga at bumalik na ang hari ng mga Shokoy at galit na galit lang naman.

Papaano niya ako nahanap agad? What about the seminars? What about Cassidy? Kasama
niya kaya ito pag uwi?

Sa dami ng naiisip ko ay wala akong masabi. I might said something.. that will
trigger his temper? Haist Florence..
He's still leaning his head on my shoulders and he's not making any move. Ganito na
lang ba kami hanggang mamaya?

Should I make a move?

Ano ba Nero..you're making me nervous..

"Er..m Nero?" marahan kong inilagay ang isa kong kamay sa kanyang mga braso.
Kinakabahan ako, masama pa namang magalit ang Shokoy na ito. Mahaba habang pag aalo
ito Florence.

Naramdaman ko ang dahandahang pagpulupot ng kanyang mga braso sa akin. I even felt
his hands caressing my long hair.

"Are you mad? Dahil umalis ako? You should have tell me Florence...I won't go if
you stop me but please don't do that again..don't ignore me"
Halos matulala na lang ako sa narinig ko, akala ko ba ay galit siya? Bakit ako ang
tinatanong niya ng ganyan?

"No...Nero hindi, na..sira lang ang phone ko. Yes, I broke it.." napapikit na lang
ako sa pangangatal ng boses ko.
Great Florence! You're so good at lying.

"Tsss.." 'yon lang ang narinig ko mula sa kanya bago siya kumalas sa akin

"How about the seminars Nero? What about Cassidy?" tinalikuran niya ako at
nagsimula siyang mag inat inat habang pinagmamasdan ang kabuuan ng suite ko.
Hindi lang pala napipipi ang mga Shokoy..nabibingi rin pala paminsan.

"Hindi ko tinapos... I left Cassidy there" maiksing sagot niya na ikinalaki ng mga
mata ko.
What the hell?

"Nero! Anong sasabihin mo? Bakit ka biglang umuwi?! God! Nero atleast cooperate
this time! Let me handle this one! Why can't you put a little effort?!"
Halos sabunutan ko ang sarili ko habang pinagmamasdan ang Shokoy na preteng inihiga
ang sarili sa malapad na couch na may throw pillow na niyayakap.
What the hell? Why is he acting so cool?

"Nero, I'm still talking to you" nakapamaywang ako ngayon sa Shokoy na nagkukunwari
nang natutulog

"I'm tired Florence...can we talk later? Or you can join me sleeping here" itinaas
niya ang kilay niya sa akin

"I have enough sleep, ikaw na lang" matabang na sagot ko sa kanya

"Okay, just give me one kiss Florence. Come here... you owe me one" nanatili akong
nakatayo habang pinapanuod siya sa couch na mukhang tamad na tamad sa buhay.

"Florence.." napabuntong hininga na lang ako sa tonong ginamit niya. Nagkunwari

akong padabog na naupo sa couch.
Akala ko ay babangon siya pero nanatili siyang nakahiga sa couch. Ano na naman ang
gusto nito?

"Do it" napatulala na lang ako sa sinabi ng Shokoy na nakangisi sa akin

"Hindi ka ba babangon diyan Mahal na Hari?" marahan siyang umiling sa akin na may
nakakalokong ngisi

"Tsss, Nero Ferell!"

Mabilis ko siyang hinalikan sa pisngi at agad na akong tumayo.
"What the fuck? What's that? Niloloko mo ba ako Almero?" ngayon siya napabangon
Bahagya kong hinawi ang buhok ko at nginisian siya.

"Matulog ka na dyan..I have a very long day with my sister. See you.." hindi ko na
siya hinintay na sumagot at mabilis na akong lumabas sa suite ko.

Hindi ko na pinansin ang pagtawag niya sa akin. We have a lot of time to cuddle
Nero.. but right now, I want to spend a good quality of time with my sister.
Madami pa akong gustong itanong sa kanya.

Sumakay na ako sa elevator at naalala ko na naman ang babaeng umiiyak kagabi.

Nandito pa kaya siya?

Nang nakababa na ako sa ground floor ay agad kong hinanap ang coffee house ng
hotel.
Agad nakita ng aking mga mata ang kapatid ko na tahimik na sumisipsip ng kape.
Nagpunta ako sa kanyang table at naupo na rin dito.
Sumenyas agad siya sa waiter para sa kapeng oorderin ko.

Nang makaalis na ang waiter ay saka ako nagsalita.

"Dapat ay hindi mo ako iniwan sa Ferell na 'yon" narinig ko siyang tumawa

"Really? You want me to watch your sweetness? That's a no no, I've been trapped by
Ferell moves..ayoko ng maalala"
Ngumuso na lang ako. She's bitter. Papaano kaya sila nag umpisa ni Aldus? I'm
curious

"Sapphire, I have numbers of questions. Is it okay if I'll ask you one?" ibinaba
niya ang tasa ng kape at idineretso niya ang mga mata niya sa akin.
Here comes the serious talk.
"I'm curious Sapphire...papaanong naging si Samuel ang inakala mong ama? Bakit
pinaniwala ka ng iyong ina na siya ang ama mo?"
Natigilan siya sa tanong ko.

"Kahit ako ay nagulat sa sinabi ni Samuel sa barko, he's been using me to cause
trouble on my own family...Hindi ko alam noong una, ipinamulat na sa akin ng aking
ina na si Samuel ang aking ama kaya pala kahit minsan ay hindi ko maramdaman sa
kanya ang pagmamahal ng isang ama. He's so evil.."
Kitang kita ko ang bahagyang pag iiba ng kanyang mga mata. She's still hurt..who
wouldn't be?

"After that tragic happening, my auntie..My mom's sister told me everything.. Hindi
sa sinisiraan ko si Mr. Almero..I mean our Dad, hindi ito mangyayaring lahat kung
nagpakatino siya..He's a goddamn womanizer"
Mapait akong napangiti sa sinabi ni Sapphire. Alam ko..

"Unang nakilala ni Dad si Mommy, Florence.. Mom was one of his girls. Bago niya
nakilala ang Mama mo na siyang girlfriend ni Samuel.. Alam natin ang parteng ito
Florence, our Dad stole your Mom from Samuel.."
Yes, ito ang sinabi ni Samuel

"Your mom fell to our fathers trap. Your mother chased our father..I have read some
parts of my mom's diary, our Dad was using my mom to forget your mother.. when our
father noticed that he's starting to fall for your mom humingi siya ng tulong kay
Mommy na kalimutan ang Mom mo, dito na ako nabuo. Pero walang nagawa si Mom,
talagang nahulog na rin si Dad kay Ms. Alyanna. Dito na hindi pinaalam ni Mom na
buntis siya dahil alam niyang wala na ring mangyayari, our Dad is totally inlove
with your Mom. And I'm so proud with my mom, marunong siyang lumugar. Hindi rin
nagtagal ay nakilala ni Mom si Samuel. Hindi niya alam na magkapatid sila..Samuel
changed his family name..and my mom needs support, na tatayong ama para sa akin,
that's why she grabbed the opportunity but luckily it's that goddamn Samuel..na
nagparusa lang sa buhay ko"
Hindi ko alam kung maaawa ba ako sa kapatid ko, she's been living in hell with that
fucking Samuel.

"How come alam mo itong lahat?" tanong ko sa kanya

"Florence? Hindi ka ba nakikinig? My auntie told me and from my mom's diary..kaunti

lang ang nabasa ko. I don't want to read all..I should accept that fact that I'm
not born from the fruit of love.."
Lalo akong natigilan sa sinabi ng kapatid ko. Anong dapat kong sabihin?

"Hindi na mahalaga 'yon, afterall you can make your own love" simpleng sagot ko na
lang.
I should cut this entire conversation, atleast alam ko na minahal talaga ni Dad si
Mommy. I hope they're both happy right now. Happy and together.

Nang dumating na ang aking kape ay iniba ko na ang usapan. Light conversation na
usual na pinag uusapan ng magkapatid, from favorites, likes, hates at kung ano ano
pa.

Napapasyahan naming suyudin ang buong La Cortez na magkasama. At hindi iilang mga
guest mapaforeigner man o Pilipino ang nagtatangkang makalapit sa amin.

Nakikipag usap naman kami pero matindi pa rin ang pag iwas ko, baka gising na pala
ang hari ng mga Shokoy at nagmamasid. Maaawa lang ako sa makakatikim ng kamao niya.

--

Hapon na at nagpagpasyahan namin ni Sapphire na magswimming. Parehas kaming

nakasarong dalawa habang nakatubog ang aming mga paa.

Marunong na akong maglangoy, isa 'yan sa mga bagay na pinag aralan ko sa loob ng
anim na taon.

Si Nero?

Gising na ang hari ng mga Shokoy. At hindi ko alam kung bakit mukhang masama na
naman ang gising..
Bakit hindi man lang niya inayos ang buhok niyang 'yan? Parang pinaglaruan lang
naman ng kamay ng babae ang sabog niyang buhok.
Napakagat labi na lang ako, he looked so damn sexy with his messy hair.
Kahit nakashades siya at malayo sa amin, alam kong kanina pa niyang pinapanuod ang
bawat kilos ko. Kung wala lang siguro si Sapphire ay nalapitan na niya ako ngayon.

He's sitting on a stool bar while he's busy sipping a red wine.

"Kung nilalapitan mo kaya Florence? He's been looking at you like an idiot..para
siyang stalker mo na bigla na lang aatake" natatawang sabi ni Sapphire habang ako
ay napairap na lang.

"Let him be.." ismid na sagot ko sa kapatid ko

Pinagpatuloy ko ang paglalaro ng tubig sa paa ko. Mamaya ka na Nero, nag eenjoy pa
kami ng kapatid ko dito.
Let's play later..

"Oh boy..." napatunghay ako sa kapatid ko. She sounds alarmed..

"What's wrong?" nagtatakang tanong ko

"Intelligent species..." naiiling na sabi ni Sapphire habang nakatanaw sa may stool

bar kung nasaan ang hari ng mga Shokoy.
At halos mapataas baba ang ulo ko bilang pagsang ayon sa sinabi ni Sapphire. Kahit
kailan ay napakatalino mo talaga Nero Ferell.
Talagang nagtawag ng kauri ang hari ng mga Shokoy.

Halos sabay naningkit ang mga mata naming magkapatid nang makita pa namin ang pag
aapir ng magpinsang Shokoy.
Anong ginagawa ni Aldus dito? At talagang ang lakas makashades ng magpinsang ito,
hapon na at walang araw. Anong pinaglalaban nila?
"Nagtawag ng back up ang hari ng mga Shokoy" parehas na silang nakangisi sa
direksyon namin.
Nakita ko pa ang pagkaway ni Aldus sa gawi namin at kagat labing si Nero. Gusto ko
na siyang palakpakan, napakadaming alam ng hari ng mga Shokoy.

"Sinusubukan talaga tayo ng mga Ferell na 'yan" nasabi ko na lang

"I think we need a little trick..girls are better players sis. Hubadin mo na 'yang
sarong mo. Let's play with those Ferells" nagulat na lang ako nang biglang tumayo
si Sapphire at hubadin niya ang sarong niya.
Parang nagslow motion ang lahat habang hinuhubad niya ang kulay berdeng sarong
niya, tumambad sa akin ang napakagandang hubog ng katawan niya. She looked like a
goddamn model with her black pair of bikini

"You look...amazing" namamanghang sabi ko

"Hubadin mo na 'yang sayo nang matanggal na ang ngisi ng Nero mo.."

Napalunok na lang ako sa ideyang ito. Nero wouldn't like this...

"Okay..." pikit mata akong tumayo at dahan dahan kong hinubad ang sarong ko
I'm wearing a pair of white bikini.
Damn, bahala na.

"Woah.. you have tats Florence? Damn you're so sexy" tumango na lang ako
Kinakabahan talaga ako.

"Let's jump" agad tumalon si Sapphire at sumunod naman ako

Pasimple kong sinulyapan ang mga Ferell na nasa stool bar. Kung kanina ay wine
glass pa ang hawak nila
Wine bottle na ang iniinuman ng mga Ferell. Halos sabay nilang ibinaba ang boteng
kakatapos lang nilang inuman.

"See? Maglaway silang dalawa" natatawang sabi ni Sapphire

Napapailing na lang ako sa kapatid ko
"Let's swim further.." pagyaya ko
Gusto kong lumayo sa mga mata niya..alam kong sa ilalim ng shades na suot niya ay
ang mga mata niyang lagpasan kung makatitig sa akin.

Maglalangoy pa sana kami nang may narinig kami mula sa hindi kalayuan kaya sabay
kaming napalingon ni Sapphire.

Both Ferells are slowly walking towards the pool while taking off their shirt..
Shit!

Halos marinig ko ang tilian ng iba pang mga kababaihan sa ginawa ng dalawang Ferell
na parehas salubong ang mga kilay at diretso ang titig sa aming magkapatid.
They're no longer wearing any shades... I can clearly see their burning eyes..

Damn, Ferells and their body. Hindi ko alam kung ilang beses na akong napalunok.
Tang ina, tang ina. Nilalamig na ako.

"Sige..langoy lang ng malayo hanggang kaya..." rinig kong sabi ni Aldus

"Wag na wag magpapaabot..."

halos magtindigan ang mga balahibo ko sa katawan sa sinabi ni Nero na seryosong
nakatitig sa akin

Pakiramdam ko ay nangangatal na ang buo kong katawan. Please...someone help me..

Shit! Shit! Tang ina talaga.

Sabi na, hindi ito magandang ideya. Damn.

--
VentreCanard

Chapter 28

A/N: Medyo matatagalan ang next update. Naputulan ako ng internet, damn. Lol

Thanks! xSaber14 :)

Chapter 28

What's wrong with me?

Why everything is moving slowly?

Napapalunok na lang ako sa nakikita ng aking mga mata. Bakit parang biglang
bumagal?
Bahagya kong sinuyod ang mga taong nakatubog sa pool.
Shit! Halos lahat ng babae na tahimik lamang naglalangoy kanina ay nagambala sa
dalawang Ferell na papalapit.

All eyes are on them...

Sabay na napapayid ng banayad na hangin ang mga buhok nila na aakalain mong nilaro
ng kamay ng mga babae.
Damn, Ferells in their messy hairs..

They're sexy enough with their hair...

Papaano pa kaya kung sa mukha na tumingin?

Kapwa mga salubong ang kanilang mga kilay na talagang ikapapanlambot ng tuhod ng
kahit sinong babae, inosente man o hindi.
Shit!
Dahan dahan nilang tinatanggal ang pang itaas nilang damit. Damn.
Napapakagat labi na lang ako.

Si Aldus na mukhang sinadyang pabagalin ang pagtatanggal ng kanyang butones..

At si Nero na mabilis naghubad at basta na lang itinapon sa isang tabi ang damit...
I even saw how his well-built body flexed. Fuck, mas maganda pa ang katawan niyang
ibinabalandra ngayon kaysa sa panaginip ko.
His real abs in front of my eyes...

Nero's real body...

Inuuhaw ako.
Shit!

Gustong gusto kong murahin ang sarili ko. I'm drooling like the other girls on this
pool.
Alam kong hindi lang ako ang babaeng nagpapantansya kay Nero Ferell sa mga oras na
ito.
Mas naalarma ako nang makita kong sabay na silang nagdive sa pool.
Tang ina, tang ina. Mapapasubo talaga kaming magkapatid dito. Kung pwede lang akong
sumigaw ng 'May Shokoy sa pool!'

Parang nanigas na ako sa posisyon ko ngayon, saan ako pupunta? This huge pool is
their territory. Tang ina.

Muli kong sinuyod ang kabuuan ng pool para makita kung nasaan na sila. Damn, where
are they?

"Sapphire...umahon na tayo. I can't see them.." kinakabahang sabi ko kay Sapphire

na parang hindi man lang naaalarma sa mga nangyayari.

"Just swim...bilisan mo na lang" natatawang sabi ni Sapphire

What the hell? Hindi kami mananalo sa languyan. Shokoy lang naman ang dalawang
'yon!

Nagsimula nang lumangoy si Sapphire palayo at agad ko naman siyang sinundan. We

can't split.. we need to stay together.

"Sapphire, I'm nervous. They're good at swimming"

"I know..alam kong hindi lang pool ang kayang sisidin ng mga Ferell na 'yan"
natatawang sabi ng kapatid ko.
Napapapahanga na talaga ako sa kapatid ko, bakit may lakas pa siyang magbiro?

Anumang oras ay alam kong may bigla na lang hihila ng paa ko. Kinakabahan na talaga
ako.
Lalo na sa paraan ng pagtitig sa akin ni Nero kanina, shit!

"Come on Sapphire...hindi ko sila makita" mas lumapit pa ako kay Sapphire

Bakit hindi man lang siya kinakabahan? Parang nag eenjoy pa siya sa mga nangyayari.

"You're so cute Florence..natatawa ako sayo. They won't molest us, we're in public
place"
Sana nga.. Sana nga..

"Tara sa dulo..." pagyaya sa akin ni Sapphire

Akala ko ay maglalangoy na siya pero mukhang hindi na siya makakarating pa sa dulo

May nakahuli na sa kanya...

Bigla na lang siyang lumubog sa ilalim ng walang pasabi...

Hindi ko alam ang gagawin ko..should I stay? Lalangoy ba ako palayo? Tang ina,
nasaan si Nero?
Lalong nagtatambol ang dibdib ko, galit si Nero at ganito pa ang suot ko? Gusto
kong sabunutan ang sarili ko sa pagpayag sa kalokohan ni Sapphire.

"Got you baby..." dinig ko mula sa boses ni Aldus

Sabay umultaw si Aldus at Sapphire sa harapan ko. Kitang kita ko sa linaw ng tubig
ang malikot na kamay ni Aldus sa likuran ng kapatid ko.

"Why are you here?" pilit tinatanggal ni Sapphire ang kamay ni Aldus sa kanya.
Haist..
Why am I watching this? Napapairap na lang ako.

"Let's talk Saph.." panunuyo ni Aldus sa kapatid ko.

"No..wala na tayong dapat pag usapan. I'm with my sister..bitawan mo ako" hindi pa
rin siya pinapakawalan ni Aldus
Nanatili na lang ako sa posisyon ko. Lumayo na muna kaya ako?

Bahagya akong sinilip ni Aldus at agad siyang ngumisi sa akin.

"Warden..pahiram muna sa kapatid mo, don't worry Nero will entertain you for a
while"
Kinindatan muna ako ni Aldus bago niya ibalik ang kanyang paningin sa kapatid ko.
Entertain.. sa paanong paraan? Tinanong ko pa ang sarili ko.

"Sapphire aahon na ako.." tumalikod na ako sa kanila at hindi ko na pinansin ang

tawag ni Sapphire sa akin.
Kailangan talaga nilang mag usap dalawa.

Mas ginusto kong sumisid hanggang sa makapunta ako sa dulo. Nakamulat ang mga mata
ko habang naglalangoy ako.
Hindi ako baliw para isiping makakarating ako sa dulo at makakaahon ng maluwalhati.

Napabuga na lang ako ng hangin. Bakit kahit sa ilalim ng tubig ay sobrang init ng
kanyang mga mata?
Naglalangoy si Nero sa ilalim ko at mabilis siyang umikot at humarap sa akin.

Shit! Kailangan ko ng hangin, kakapusin ako ng hininga. Bakit kailangan niyang

magpakita sa ilalim? Damn.
Aahon na dapat ako nang mabilis niya akong hinila at napapikit na lang ako nang
naglapat ang aming mga labi.
What the hell Nero? Baka may makakita sa atin! He even encircled one of his legs on
me to pull me closer.

He's tightly embracing me using his one arm while the other is busy on my nape
pressing me harder to his lips.
Shit! Shit! Tama na Nero. Hindi pwede dito..

Pinilit kong magagalaw pero ramdam ko ang mas paghigpit ng mga braso niya sa akin.
Kung papabayaan ko siya, baka may makakita na sa amin.

I did the most practical way..Sorry Nero, this is enough.

Marahas kong kinagat ang pang ibabang labi ni Nero. Sa gulat niya ay lumuwag ang
pagkakagapos niya sa akin at ginamit ko ang pagkakataong ito para makawala sa
kanya.
Mabilis na akong lumangoy pataas.

"Oh god!" nausal ko na lang pagkaahon na pagkaahon ko. Habol ko ang aking hininga.
Damn Ferell, hindi talaga magandang makipaglaro sa kanya sa tubig.
Alam kong namamantal na naman ang mga labi ko, ramdam na ramdam ko ang init nito.

Agad din sumungaw si Nero Ferell at halos mapadasal na ako sa lahat ng dyosa sa
tindi ng mga mata ng hari ng mga Shokoy. Hindi pa din humuhupa ang galit niya.
Patay talaga, patay ka na naman Almero.
Hindi ko masalubong ang mga mata niya, alam kong nakatitig lang siya sa akin
ngayon.

"Sorry.." 'yon na lang ang nasabi ko

"Tsss..you bite me, turn around" huh? Dito na ako napatunghay sa kanya, bahagyang
dumudugo ang labi niya. Damn, gusto kong itaas ang kamay ko at hawakan ito pero
kinakabahan talaga ako.

"Wh..y?" nangangatal na tanong ko

"Just turn around" seryosong sabi niya. Hindi na ako nakaangal at tumalikod na ako
sa kanya.
Ramdam ko ang marahan niyang paghawi sa mahaba kong buhok na inilagay niya sa
kanang balikat ko.
Napahugot na lang ako ng hininga ng mabilis niyang tinanggal ang pagkakatali ng bra
ko.

"Nero!" automatiko kong itinubog ang mga kamay ko para itali muli ang bra ko. What
the fuck? What the fuck? May balak ba siyang hubaran ako dito?

"What are you thinking Almero? Don't move, kanina pa akong nagtitimpi sayo. Behave"
gamit ang isa niyang kamay ay pinag aalis niya ang mga kamay ko.
Napahugot muli ako ng malalim na hininga nang maramdaman ko ang higpit ng
pagkakatali niya sa bra ko.
Hindi lang isang buhol ang ginawa niya, mukhang tatlong beses pa niya itong
binuhol.

"Nero, hindi ako makahinga ng maayos.." reklamo ko

"Ginusto mo 'yan. What do you want? Mahubaran ka? I can easily pull this thing on
you"
Napairap na lang ako. Malamang! Sino lang ba siya? Si Nero Ferell lang naman, who's
good in pulling and pushing

Hinawakan niya ang makabila kong balikat at iniharap niya ako sa kanya.

"Kailan ka pa natutong magsuot ng ganyan?" naniningkit ang mga mata niya sa akin.
Hindi ako makasagot, dahil nang mga panahong nasa US ako ay nagbibikini na talaga
ako.

"Matagal na.." bulong na sagot ko

"Great!" saracastic na sabi niya sa akin

"Let's go.. I need to punish you.." what the hell? Bakit may ganito na? Bakit may
punish punish na?
"Ayoko Nero.." iling na sabi ko sa kanya

"Great! Dito na lang tayo" nawindang sa sinabi niya.

Lalo na nang maramdaman ko ang malikot na kamay niya na nagsisimula ng maglakbay
simula sa leeg ko habang mabagal itong bumababa.
Agad kong tinabig ang kamay niya.

"Change your mind?" ngising tanong niya sa akin

Hindi ko siya sinagot at naglangoy na ako palayo sa kanya. Kaya ayaw kong
makakasama si Nero sa tubig.
He's always like this.

Nakaahon na ako sa pool at alam kong nakasunod sa akin si Nero. Sinuyod ko muna ang
kabuuan ng pool, hindi ko na makita si Aldus at Sapphire.
Saan dinala ng Shokoy na 'yon ang kapatid ko?

Pero halos mapatalon na lang ako nang ipulupot na naman ni Nero ang braso niya sa
akin.

"Dito tayo.." hindi na ako nakakaangal sa kanya

Medyo matagal din ang nilakad namin dalawa hanggang sa makarating kami sa isa pang
pool kung saan wala man lang katao tao.
Oh no.

Nasa itaas kaming bahagi ni Nero habang nakatanaw sa kulay asul na pool na may
hugis na infinity.
Kumpara sa pool kanina ay hindi hamak na mas maganda at elegante ang pool na ito,
lalo na at napapaligiran ito ng mga punong aakalain mong pine trees at magagandang
ilaw.
This pool is quite romantic. Damn, napapakagat labi na lang ako. Hindi maganda
ang lugar na ito sa amin dalawa.

"This is their infinity pool, the private one" tumango na lang ako.
Alam kong private ito at alam kong infinity ito, ang gusto kong malaman ay kung
bakit kami nandito.
What the hell? Hindi na maganda ang kutob ko dito.

"Hindi tayo pwede dito Nero..let's go, nilalamig na ako" maglalakad na sana ako ng
hulihin niya ang kamay ko

"Who told you? Pwede tayo dito" agad niya na naman akong hinila hanggang sa
makababa kami sa hagdanan.
At nagulat na lang ako sa dalawang taong makakasalubong namin. What the hell? Anong
ginagawa nila ditong dalawa?

"Kayo naman, tapos na ang operation balot ko" napanganga na lang ako sa sinabi ni
Aldus
What the fuck? Ano ang 'operation balot'?

Sinulyapan ko ang kapatid kong nakabathrobe na at may tuwalyang nakabalot sa

kanyang buhok.
Balot na balot nga ang kapatid ko.

"Are you okay Sapphire?" nag aalalang tanong ko sa kanya

Marahan lang siyang ngumiti sa akin na parang hinang hina. What the hell... lalo
akong kinakabahan

"Let's go Saph, you need to sleep" nagulat pa ako nang buhatin siya ni Aldus sa
harapan namin, kita ko ang pagtutol ni Sapphire pero wala na siyang nagawa.

Bakit parang mukhang napagkaisahan kaming magkapatid?

Naghigh five pa ang magpinsang Shokoy bago tuluyang umalis sina Aldus. Dito na mas
nangatal ang mundo ko.
Tang ina.
Kami na lang dalawa..

At lalong hindi na ito panaginip..

Naramdaman ko ang pagyakap ni Nero mula sa likuran ko. He's giving me soft kisses
on my shoulders and neck.
I even felt him sniffing me.

"What do you want...dry or wet punishment?" bulong niya sa akin

Tang ina Nero Ferell.

Pinilit kong kumalas sa kanya pero mas hinigpitan niya ang pagkakayakap sa akin.

"What's with wet and dry? Ano ba ang nagawa ko sayo?!" kinakabahang tanong ko sa
kanya

"Wrong answer..kailan mo ba ako sinagot ng tama Almero?"

Mabilis niya akong binuhat at walang pasabing inihagis sa pool. What the fuck?
De ja vu.

Agad akong umahon habang si Nero ay nakapamulsang nakatayo sa gilid ng pool na

pinapanuod ako. Damn.

"What the fuck is wrong with you?" sigaw ko sa kanya

"Tell me that you won't ever show your skin in public like that.."
Lalong kumulo ang dugo ko sa sinabi ng Shokoy, bakit napakalaki ng ginawa kong ito?
Ginagawa niyang issue ito.
"No, I can wear whatever I want. Masyado ka ng moody Nero" madiing sagot ko
Kitang kita ko ang marahang pag iling niya sa sagot ko. Mabilis siyang nagdive sa
pool.

Agad akong naglangoy ng mabilis papalayo sa kanya.

Dahil napakalaki ng infinity pool, napakalawak ng paglalanguyan namin dalawa. I

won't let him catch me this time..
Binilisan ko pang maglangoy at napapalayo na ako sa kanya. Napapangisi na lang ako,
nasaan na ang galing mo sa paglalangoy Shokoy ka?

Nakikita ko na ang kulay silver na handle kung saan doon ako maaaring umahon.
Muli kong sinilip si Nero..malayo pa siya. Mas mabuting tumakbo na lang ako
pagkaahon ko.
Sa totoo lang ay naiinis na ako sa kanya.

Agad hinagip ng kamay ko ang silver na handle para suportahan ang sarili ko sa pag
ahon.
Inihakbang ko sa unang baitang sa ilalim ng pool ang paa ko para tuluyan na akong
makaahon.

"You can't escape from me Almero.." agad tinanggal ni Nero ang kamay ko sa handle
kaya napalubog na lang ako sa pool.
What the fuck? What the fuck? Malayo pa siya!

Lumubog din siya sa ilalim ng pool at nararamdaman ko lang naman ang kamay niya sa
likuran ko.
Shit!
Akala ko ay mahigpit niyang itinali?

Agad kong tinakpan ang sarili ko sa pag ahon ko sa tubig, may distansya na kami ni
Nero.

"Okay, you can go now. As long as I have this..." Tang ina!

Hawak lang naman ni Nero Ferell ang bra ko. Papaano pa ako makakaalis ng lagay na
ito?
Why so wise Nero Ferell?

Prenteng nagfloating ang Shokoy sa harapan ko, nang aasar talaga siya.

"Let's play for a while Florence..ibabalik ko din ito sayo" mahigpit kong tinakpan
ang dibdib ko.

"Hindi na ako natutuwa sa ginagawa mo Nero Ferell.. baka may makakita sa akin"
pinilit kong palamigin ang boses ko.
Sa totoo lang ay nag iinit na ang buo kong katawan, this cold water is not working.
Damn, damn, damn.

"Don't worry, this place is secured" simpleng sagot niya sa akin habang
pinagpapatuloy niya nagfofloating.
Nakasampay sa leeg niya ang kulay puti kong bra. Tang ina ka talaga Nero.

"Ibalik mo 'yan sa akin Nero..I hate you.." hindi ko alam kung lalapit ba ako sa
kanya o mananatili ako sa posisyon ko
Pero nakita ko siyang natigilan sa sinabi ko. Tang ina, gusto kong sampalin ang
sarili ko. Mali pa ang nasabi ko.
Tumigil siya sa pagfofloating at sinalubong niya ang mga mata ko.

"Ikaw pa ang galit sa akin? Sa tingin mo ba ay natutuwa pa ako sa ginagawa mo

Almero? Mas sinasagad mo pa ang pasensya ko sa mga ginagawa mo. Pinagbigyan kita,
sige hihintayin ko ang sinasabi mong 'tamang oras' para hiwalayan mo na ang gagong
Ashong na 'yon, ano na ang nangyayari? Parang wala ka namang ginagawa. Umalis ako,
hindi ka naman tumutol pero anong ginawa mo? Hindi man lang kita makausap kung
anong problema mo! at ngayon? May lakas ng loob ka ng maghubad, buti sana kung sa
aking harapan ko lang! Sa madaming tao Florence! Hindi mo ba alam kung ilang mata
ng mga lalaki ang naglaway sayo kanina? Fuck! Your body is only for my eyes! Fuck
Fuck! Gusto ko silang pagpapatayin!"
Mabilis niyang inihagis sa akin ang bra ko.

"You're too insensitive" ginulo niya ang sarili niyang buhok dahil sa frustration
Nagsimula na siyang maglangoy palayo sa akin.
Gusto kong lunurin ang sarili ko habang pinapanuod ang paglayo ni Nero Ferell. Mas
lalo ko pa siyang ginalit.
Ang tanga tanga ko. Hindi ko man lang iniisip ang mga sasabihin at gagawin ko.
Ang tanga mo Florence...

"Nero..." tawag ko sa kanya

Hindi niya ako nililingon. Shit!

"Nero!" patuloy pa din siya sa paglalangoy palayo sa akin

Ako naman ngayon ang naglalangoy papalapit sa kanya

"Nero wait!" alam kong naririnig niya ako pero hindi niya ako nililingon.

"Nero! I'm sorry... I'm sorry, I'm sorry! I'll accept it! I'll accept it!" halos
mahalit ang lalamunan ko sa pagsigaw ko sa kanya.
Nakita ko ang pagtigil niya sa paglalangoy.

"Come here... and give me your wet punishment"

--
VentreCanard

Chapter 29

A/N: Medyo SPG. Hahaha

Thanks Maryjanepardo1 :)

Chapter 29
"Come here... and give me your wet punishment" halos isigaw ko na sa kanya
Hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas para isigaw ito. I don't even know what
is this 'wet punishment'?
Is it painful? Damn.

Is he going to spank me like what I have used to watch on movies?

Ramdam ko ang mabilis na pagpintig ng aking puso. At mas lalo pa itong lumakas ng
dahan dahang humarap sa akin si Nero Ferell.

Napakagat labi na lang ako.

He's the most wonderful scenery I've ever seen. Every detail of him is perfect.
From his beautiful eyes, thick eyebrows.. his lips that I savoured for a million
times, tip of his nose that tickles on every part of my skin, his sexy Adams apple
that moving slowly up and down and his broad chest where I can hear his heartbeat.

Who wouldn't enjoy this view?

Nero Ferell with his wet dripping hair..

Damn, why is he looking so amazing and hot?

Mas lalo akong napako sa aking posisyon nang mapansin ko ang dahan dahang paglapit
niya sa akin. Mas lalong nag iinit ang bawat parte ng katawan ko.

Ramdam ko ang mas pagbigat ng mga paghinga ko habang lumiliit ang distansya namin
sa isa't isa.
I'm a hopeless prey waiting for her predator. But who wouldn't like to his prey? To
be preyed by a Ferell?

Malaki ang pasasalamat ko at nasa mababaw na parte ako ng pool kung sakaling nasa
malalim ako ay malamang na kanina pa akong nalunod.

I don't have any strength to swim right now..

Hindi na nag aksaya pa ng oras si Nero nang sandaling abot kamay na niya ako ay
agad niya akong hinila sa kanyang katawan at siniil ng mariing halik. Wala akong
gustong gawin kundi magpaubaya sa kanyang mga labi at magpaalipin sa kanyang
nakakapanindig balahibong mga haplos.

Let me be your submissive prey Nero Ferell...

I hanged my hands around his nape while I continued answering his swallow kisses.
Damn his experienced tongue, damn his sensual bites, damn that beast poking me. I
am totally aroused.

Are we really on this cold pool? All I felt is fire between our bodies.

I pressed myself harder to him. Is this his wet punishment? Shit! I'm gladly
accepting it.

Everytime our lips met, I can't think of anything. Hindi na nagpoproseso ng maayos
ang utak ko. Tanging ang mga kamay niya lang ang nararamdaman ko sa mga oras na
ito. Mga kamay niyang gumagawa ng ligaya sa bawat parte ng aking katawan.
I felt his hands on my thighs, he immediately grabbed it and encircled it to his
waist. All I did is to play with his hair...my favourite thing to do everytime we
kissed, everytime we make out.

His kisses are getting deeper making my lips parted more. I gladly open my mouth to
welcome him, he started to tease and play with mine. He sucked my tongue harder and
deeper. Shit, Nero Ferell..

I did try my best to answer the every stroke and movement of his skilled tongue,
he's getting more and more aggressive...Damn.

We have this tongue tied for a minute... damn with this hunger. I can't get enough!
I want more..I want it deeper. Shit!
I'm getting crazy...

I can't help but to moan when he bit my lower lip.

"Nero.." I moaned his name when I felt his both hands on my breast slightly
pressing me causing my nails dig hardly on his back. His hands are amazing and damn
creative..
Parang siyang ekspertong pianista sa galing ng mga kamay niya. Oh god Nero Ferell..

Habol ko ang aking hininga ng iwan niya ang mga labi ko.

He's now giving me soft kisses on my neck and shoulders..while his hands are busy
playing with my nipples.

"Nero.."
Napapatingala na lang ako dahil sa iginagawad niyang halik sa akin.
How I love his expert lips..
Tumigil ang kamay niya at nagpunta ito sa mga pisngi ko, hinuli niya ang mga mata
ko.

"We're not in the middle yet Almero.." tang ina. Hinang hina na ako, wala pa ito sa
kalahati? Damn.

"Is this you..r punishment?" nangangatal na tanong ko sa kanya.

Ngumisi lang siya sa akin at umiling, what the fuck is that?

"Just an appetizer baby. We're not on your punishment yet.." Tang ina! Appetizer pa
lang ito? Ano pa ang punishment na sinasabi niya? Halos mabaliw na ako dito.
Nakita niya siguro ang reaksyon ko kaya narinig ko siyang bahagyang tumawa.

"Let's go.." tumalikod siya sa akin

Let's go? Saan? Akala ko ba ay wet punishment? Bakit parang aahon na kami? Hindi ba
dito sa pool mangyayari 'yon? Afterall, water is his territory.
Dapat ay susunod na ako sa kanya nang may mapansin ako. Damn! His tattoo! Bakit
ngayon ko lang ito napansin? Gusto ko itong makita ng malapitan.
Hindi ko na ito nakita nang umalis ako.

"Nero wait..." tumigil siya sa paglalangoy at hinintay niya akong makarating sa

kanya.
Dapat ay haharap siya sa akin nang pigilan ko siya.
"Stay still Nero..bakit ngayon ko lang ito napansin?" marahan kong pinadausdos ang
forefinger ko sa bawat parte ng tattoo niya.

"Florence.." narinig ko ang marahang pagtawag niya sa pangalan ko. Hindi ko

mapigilang hindi mapangisi.
Daliri ko pa lang 'yan Nero..paano ba kung labi ko na? How I love my effect on him.
Mukhang patas lang kami sa larangang ito.

"Akala ko talaga ay pangalan ko..anong meaning nito?" nagtatakang tanong ko sa

kanya.
Mas lalo akong lumapit sa likuran niya.

"What do you think?" tanong niya sa akin. Muli kong tiningnan ang tattoo niya pero
hindi ko talaga makuha kung anong ibig sabihin nito.
Why this design? Weird.

"I don't get it Nero, parang kalmot lang ni Wolverine. I thought your tattoo is
unique? I've seen this design, this is quite common" panay pa din ang paglalaro ng
forefinger ko sa kanyang tattoo.
I can feel his tensed body. I can't help but to bite my lower lip. Come on Nero..I
know how to tease.

Nasa kanang bahagi sa bandang itaas ng likuran niya ang kanyang tattoo. Oo madalas
ko ng makita ang disenyo ng tattoo'ng ito pero ibang iba talaga kapag sa katawan ni
Nero makikita.

Oh well, any tattoo simple or not will definitely look sexy and hot if it is on
Nero's back.

"It's not common and it's not from wolverine. Kalmot 'yan ng babaeng mahal ko"
Natigil ang paglalakbay ng mga daliri ko sa likuran niya. What? I don't get him.

Agad siyang humarap sa akin at mabilis niya na naman akong hinalikan.

A fast and sweet kiss, he rested his forehead to mine while he's cupping my face.

"I won't ever forget the first time you dig your nails on me Florence...every inch
of that tattoo is you... You marked me down Almero. This body is only craving for
you...only to you Florence Almero. I'm fucking hungry on you.."
Napatulala na lang ako sa sinabi niya lalo na ng bigyan niya ako ng magagaang halik
sa balikat ko.
Parang sasabog na itong dibdib ko, mga salita palang niya halos buhayin na niya ang
bawat kuryenteng nagtatago sa katawan ko, ano pa ang mangyayari sa akin kung
makarating na kami sa sinasabi niyang 'punishment'

"Nakalimutan mo na ba? That's the exact place where you first dig your nails on
me..First time you endlessly moan my name. First time you let me touch you..first
time you made me crave to every part of your skin. I won't ever forget that day,
the happiest and most painful part of my life..."
Bahagyang kumirot ang dibdib ko sa sinabi niya. Yes..the happiest and painful part
of our lives.

"Sorry..for not fighting Nero. I was too weak...but this time I promise"
hinuli ko ang kanang kamay niya at dinala ko ito sa kanang dibdib ko.
Agad kong kinawit sa mga batok niya ang mga kamay ko at mariin ko siyang hinalikan
sa paraang kaya ko.
I've never been this aggressive..but I don't care. I can be aggressive..
Aggressive only to him..To this handsome Ferell.

Kita ko ang pagkagulat niya sa ginawa ko pero sa huli ay ngumisi na lang siya at
tumugon sa aking mga halik. Hinuli niya agad ang aking mga binti gaya ng kanyang
laging ginagawa at mabilis itong ipinulupot sa kanyang mga baywang.

I'm rubbing slowly my whole body to him.

"Shit..you're getting wilder and wilder.." bulong niya

"Am I?" painosenteng tanong ko sa kanya. Pinagpatuloy namin ang walang katapusan
naming halikan.

"I'm not forgetting your punishment.." dito na ako tumigil

"What is that?" kunot noong tanong ko. Kanina pa kaming nagkakagatan dito, hindi pa
rin pala kami sa 'punishment' na sinasabi niya.
Binitawan niya ako at tumalikod siya sa akin.

"Let's go" he's gonna carry me huh?

Agad akong lumapit sa kanya at yumapos ako sa likuran niya at lumapat sa kanya ang
dibdib ko.
"Shit! Not like that Florence..hindi tayo matatapos" napangisi na lang ako

"Okay po, mahal na hari" matabang na sagot ko. Kumapit na lang ako sa balikat niya
habang kumakampay ang paa ko.
Saan bang part ng pool na ito ang punishment na sinasabi niya?

"Where are we going Nero? I chose wet punishment, hindi ba at sa pool 'yon
mangyayari?" nagtatakang tanong ko sa kanya.
Bakit papunta na kami sa may pool handle na 'yon? Aahon na ba kami?

"Learn to wait Almero.." ngumuso na lang ako sa sagot niya

Nakarating kami sa stainless pool handle kung saan doon na umaahon ang mga
naglalangoy. Tapos na ba kami?

"Aahon na tayo? Wait, I don't have my bra" tamad niya akong hinarap

"Anong aahon?" kunot noong sagot niya. Mabilis niya akong hinawakan sa magkabilang
balikat at inilagay ako sa ilalim ng pool handle, nakaharap ako sa kanya na
naguguluhan.
What is he trying to do?
Kinuha niya ang magkabila kong kamay at inilagay niya ito sa pool handle.
"Let's start" ngising sabi niya

"What?" naguguluhang tanong ko. Tinanggal ko ang kamay ko sa handle

"Don't remove your hands Florence.. dyan lang 'yan hanggang matapos ako sayo"
Napaawang ang bibig ko sa sinabi niya habang ibinabalik niya ang mga kamay ko.

"I can't touch you.." mahinang sabi ko sa kanya. This is unfair.

Nagkibit balikat lang siya sa sinabi ko.

"Be a good girl, just follow my instructions Florence..this is your punishment and
you gladly accepted it, know the consequences" seryosong sabi niya na talagang
hindi na ako makakaangal.

"Okay" maiksing sagot ko. Madali lang naman pala ang instruction, basta hindi ko
tatanggalin ang kamay ko dito tapos ang punishment. Easy.
"Good, what do you want baby? Kiss or touch?" pwede both? Damn.
Marahang hinaplos ni Nero ang pisngi kaya napapikit na lang ako. Shit. Nangangatal
na agad ang kamay ko.

"Kiss" maiksing sagot ko. Nakita ko ang pangisi niya sa sagot ko. Whatever Ferell.
Sinimulan na niyang akong paliguan ng halik sa leeg ko. Napatingala na naman ako
lalo ng maramdaman ko ang mainit niyang paghinga.

He's now giving me soft bites..

"Nero.." marahan kong hinaplos ang buhok niya

Pero agad din akong napamulat ng tumigil siya. What's the matter?

"Your hand Florence..." tinanggal niya ang kamay ko sa buhok niya at ibinalik niya
ulit sa handle

"Hindi pa ako sumisisid niyan Florence.." lalong nangatal hindi lamang ang mga
kamay ko kundi pati na rin ang buong katawan ko sa sinabi niya
Inulit niya ang paghalik sa mga labi ko na masuyo ko namang tinutugon. Hindi pa rin
ako masanay sa paraan ng paghalik niya..para pa rin akong mababaliw.

Sinimulan niya ulit akong paliguan at marahang kagatkagatin sa leeg at balikat ko.

"Nero..." nangangatal na ang mga kamay ko. Shit Shit! I hate this punishment! I
can't do anything..
Ngayon ay lumulubog na sa tubig si Nero. Shit.

I felt his mouth on my right breast..oh god. He's sucking and licking every part of
my nipples.

Hindi ko na napigilan ang dalawang kamay ko at napahawak na lang ako sa balikat

niya.
Shit!

Umahon siya agad.

"Almero.." seryosong sabi niya

"I can't do this Nero..you are killing me.." mahinang sabi ko sa kanya

"Killing you? You're the one who's killing me! Hindi lang sasampung mata ang
nakakita sayo na suot suot ang kapirasong telang 'yan. Mamamatay na ako sa selos
Florence, dapat ako lang ang makakakita ng balat mo, dapat mata ko lang. Dapat
magtanda ka, after this you won't ever dare to try wearing that thing on you"
Napatulala na naman ako kay Nero Ferell, talagang hindi pa rin pala talaga niya
nakakalimutan ang bikini issue. Damn.

"Let's start again"

He started kissing me again..a harsher kiss compared to his previous kiss.

He's now sucking every part of my neck and I'm sure it will leave marks.
Damn Ferell. He's so possessive.. Oh well deliciously possessive.
Mas hinihigpitan ko na lang ang paghawak ko sa handle. I can do this, you can do
this Florence. Kaunting tiis na lang.

He's on my left breast this time, biting and nibbling my nipples. Halos magagalaw
ako sa pool habang matindi ang kapit ko sa handle. Tang ina ka Nero.

Ayoko na ng wet punishment. He's doing good..and great.. and yes I love this
feeling but there is something I want to do to complete this amazing sensation...
I want to touch him atleast!

I want to feel him..I want to trace my hands on his body..What's with this
punishment? I don't feel complete.

Umahon siya para kumuha ng hangin sa akin. Agad niyang hinuli ang aking mga labi,
napapaungol na lang ako sa paraan ng paghalik niya.

He's capturing my lips delectably...

Lalong bumibilis ang bawat paghinga ko. Nakakapagod ang ginagawang ito ni Nero.

Muli siyang lumubog sa tubig at sinimulan niyang halikan ang tattoo ko. He's
licking and biting my skin..Shit!
He's getting lower..Shit Shit! Tunay na ito. Tang ina.

Agad bumaba ang mga kamay ko nang maramdaman ko ang tinatanggal niya.

Umahon siya sa ginawa ko.

"No..no ayoko na Nero" iling na sabi ko
Hindi niya ako sinagot, hinuli lang niya ang kamay ko at inilagay muli ito sa
handle ng pool. Damn.

Tulad ng ginawa niya ay sinimulan na naman niya ako sa mga labi hanggang sa
makarating na naman siya sa ilalim.

Huminga ako ng malalim habang nararamdaman ko ang unting unting pagbaba ng kahuli
hulihang saplot ko sa katawan.

Umahon muna siya at mabilis akong hinalikan.

"Stay still baby..uulit tayo kapag bumitaw ka" hindi na ako nakasagot sa kanya
dahil sa kaba sa dibdib ko.
Sumisid na ulit si Nero Ferell.
Mukhang tama nga ang kapatid ko, hindi lang pool ang kayang sisidin ng mga Ferell.
Ito nga ako at sinisisid na ni Nero Ferell.

Damn his wet punishment, saan ito natutunan ni Nero?

Gusto kong iumpog ang sarili ko sa sarili kong tanong. Wet punishment is only for
shokoys.
Shokoy thing I guess..

"Nero.." I moaned his name when I felt the tip of his nose on my 'downthere' fuck
Hinigpitan ko ang kapit ko sa handle.

"Damn Ferell..." napapaawang na lang ang bibig ko sa ginagawa niya. He's teasingly
moving the tip of his nose to my 'downthere'
Fuck! I want to remove my grip on this fucking handle. Shit Shit! Tang ina ka Nero,
why are you doing this to me?
I'm getting crazy...

I first felt his lips 'downthere'... damn. Damn. Damn.

Nangangatal na ang pagkakahawak ko sa pool handle, natatakot ako na baka masira ko
pa ito. Shit! Shit!

And when I felt the first stroke of his tongue...Shit! I can't hold this anymore!

"Nero!" mabilis kong itinubog ang mga kamay ko sa pool.

I'm craving too... I want to touch him.

Oh god Nero..you can do this to me..but please..let me touch you..

Umahon na ulit siya habang tumatawa. Bakit natutuwa pa siya? I want to cooperate
but he's not allowing me to do anything!
I don't want this. I hate this feeling...

"Malapit na Florence..bakit ka bumitaw? You want to repeat huh?"

Hinuli niya ang kamay ko at ibinalik niya ulit ito sa pool handle

"Ayoko na..." pulang pula na siguro ako

Sobrang init na ang pakiramdam ko. He's been tasting me...at wala man lang akong
nagagawa.
"Hindi na ako magbibikini...sa harapan mo na lang ako maghuhubad" mahinang sabi ko
sa kanya para mapagbago ang isip niya.
Ngumisi lang siya sa akin habang naiiling.

"Don't worry baby, I'll be quick"

Lumusong na naman siya sa ilalim ng pool. Fuck! Ito na naman.

Halos madiin na ang pagkakapikit ko. Napapakagat labi na lang ako habang
nangangatal ang mga kamay ko sa handle.

Mabilis siyang nakababa at alam kong nasa harapan na naman siya. Damn Ferell! Bakit
siya lang ang nasisiyahan dito?
Yes I really love this feeling...but I felt incomplete...My hands are so itchy to
do something..

"Aaahh..Nero.." tang ina tang ina. Hindi ko na alam kung paano ko igagalaw ang
bewang ko.
Sumusunod ito sa mga labi ni Nero. Tang ina ka talaga Nero.
His tongue in my mouth is amazing but his tongue is far better down there.

"Nero.."
I've been moaning his name for the nth time

"Shit! Nero.." I can't breathe well. His tongue is getting deeper.

Para na akong mawawalan ng malay sa ginagawa niya. Gusto ko na siyang hawakan pero
mauulit na naman. Konting tiis na lang Florence, konting tiis na lang..
Nakahinga ako ng maluwag ng umahon na si Nero na malapad ang ngisi sa akin habang
ako ay hinang hina na.
Kinuha na niya ang lahat ng lakas ko. Tang ina.

"Are you going to wear bikini again?" marahan na lang ako umiling bilang sagot.
Nice punishment Nero Ferell, I won't ever try to wear bikini again. Never. Fucking
never.

"Good girl" hinalikan niya ako sa noo

Nanatili akong nakatungo sa kanya, bakit parang nag iinit ang sulok ng mata ko?
Shit.

"Florence..?" itinaas niya ang baba ko para salubungin ang mata ko

"Wha..t the hell? Are..are you crying?" inilihis ko ang aking mga mata. Why am I
crying?

"This is so frustrating Nero....I want to touch you.." bulong ko

"God! Almero you don't play fair" agad niyang hinagip ang kamay ko na nasa pool
handle at inilagay ito sa malapad niyang dibdib
Mabilis niyang pinunasan ang mga luha ko.

"Hush..Sorry, just don't cry baby.." kinuha niya ulit ang kamay ko at dinala niya
ito sa mga pisngi niya.
Mas lalo akong napaiyak, ano ba itong nangyayari sa akin?

"Hush..it's okay. You can now touch me Florence.." nanunuyong sabi niya sa akin.
Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya.

"Aish! Hindi pa ako tapos Florence..ginamitan mo ako niyan. You little witch, you
can easily toy me like this....basta ginusto mo, wala na akong magagawa kundi
pagbigyan ka. Damn, why I'm so in love with you Almero?"

And for the nth time our lips met. I can't help but to grin..Oh well Ferell..

I put my free hands underwater and I start to caress teasingly his mouth- watering
abs.
I touched him atlast....

Tears are the best weapon afterall..

"I love you too Nero.."

--
VentreCanard

Chapter 30

Thanks @me_livingDoll08 :)

Chapter 30

Kasalukuyan kaming nakaharap sa salamin ng kapatid ko habang marahang nagsusuklay

ng aming mga buhok. At alam kong hindi lang iilang buntong hininga ang nagawa
naming magkapatid.
Masyadong malayo ang lipad ng aming mga isip at kahit isang salita ay wala kaming
masabi, tanging walang katapusang pagbuntong hininga na lang ang nagawa namin sa
tagal ng aming pagkakatulala sa salamin.

What happened? Bakit parang napagkaisahan kami ng magpinsang Ferell na 'yon?

Halos sabay na naman kaming napabuntong hininga.

"Florence, I won't ever wear bikini in front of his face" halos padabog inilapag ni
Sapphire ang suklay na hawak niya.
Wag niya na akong tanungin kung uulit pa akong magsuot ng bagay na 'yon. Hindi na!
Isinumpa ko na ang pagsusuot ng bikini. Never.

Tang ina, nagtanda nga kaming magkapatid.

"Same here" maiksing sagot ko sa kanya. Tamad akong tumayo sa aking upuan para
sumampa na sa kama.
I am goddamn tired.

Agad kong inihilata ang aking sarili sa malambot na kama ni Sapphire.

Nasaan ang magpinsang Ferell?

Nasa suite ko sila at doon matutulog, bahala na silang magpinsan.

Sumunod na rin sa akin si Sapphire na mabilis rin na humilata sa kama. Ngayon naman
ay parehas kaming nakatulala sa kisame.

What the fuck is wrong with us? Lambot na lambot lang naman kaming magkapatid.

Muli na naman kaming napabuntong hininga at sa pagkakataong ito ay nagkasabay pa

kaming dalawa. Dito na namin hindi mapigilang hindi tumawa. Shit!
Nababaliw na ba kami?

"Damn those Ferells.." natatawang sabi ko

"Pinahirapan ako ng walang hiyang Aldus na 'yon" ramdam ko pa ang bahagyang

pagpadyak niya habang natatawa

"Don't worry, parehas lang tayo Saph" matabang na sagot ko sa kanya.

"Ikaw ba naman ang sisidin?" napapangiwi na lang ako sa sinabi ng kapatid ko.
Mukhang hindi lang pala ako ang nasisid ng isang Shokoy, talaga palang na ambush
kaming magkapatid ng magagaling na Ferell na 'yon.
Kapag naririnig ko ang salitang 'sisid' tanging si Nero lang ang naiisip ko. Tang
ina ka Nero..hinding hindi na ako mauulitan ng wet punishment mo.
Naramdaman ko ang pagdapa ni Sapphire sa kama at marahan siyang lumapit sa akin.

"Florence..tumingala ka nga" what? Nagtataka man ay sumunod na lang ako.

"What?" nagtatakang tanong ko sa kanya habang kunot ang noo niya

"Hindi ba kayo marunong magtago ni Nero? Wala ng paglagyan 'yang mga lovebites niya
sayo"
Napairap na lang ako sa kapatid ko habang bumabangon.

"Sanay na ako, lalo na at walang pakialam si Nero kung tag araw ba o tag ulan ang
panahon. Ang alam lang ng Ferell na 'yon ay mangagat ng mangagat kaya wala akong
pagpipilian kung hindi magturtle neck na naman sa init ng panahon"

Muli akong nagpunta sa salamin para mas pagmasdan ng maayos ang mapupulang marka ng
lalaking maninisid sa madaling salita ay hari ng mga Shokoy.
Halos mapasapo na lang ako sa aking noo sa dami nga ng mapupulang marka sa leeg ko.
What the fuck? What the fuck?

Naiiling na lang akong bumalik sa kama at inayos ko na ang sarili ko para matulog.

What a hot day...

Pinatay na ni Sapphire ang mga ilaw at humiga na rin siya ng maayos.

"You know Florence..akala talaga ni Aldus buntis ako" natatawang sabi niya.
Nilingon ko siya kahit alam kong hindi ko siya masyadong makikita dahil patay na
ang ilaw.
Yes, I am no longer afraid of the dark. I'm free from Nyctophobia at last.
Isa 'yan sa mga bagay na pinag aralan kong labanan sa nakaraang anim na taon. Dahil
alam kong kung wala akong gagawin para masolusyonan ang mga takot ko ay walang
mangyayari sa akin. Sa huli magiging pabigat na naman ako sa mga taong nakapaligid
sa akin, magiging problema na naman ako.

"So? Ano na ang mangyayari sa inyo? Did he ask you to marry him?" tanong ko sa
kanya

"Wala daw siyang pera" napanganga na lang ako sa sagot ni Sapphire

"What...the hell?" ano na naman ang kalokohan ng Shokoy na 'yon? Kailan pa nawalan
ng pera ang mga Ferell?

"Tinanggalan daw siya ng mamanahin ng kanyang lolo dahil nakabuntis daw siya na
hindi pa kinakasal" Ah, si LG naman pala. Parang nasabi na ito sa akin ni Nero
kanina.
Oh yes, natatandaan ko na ayaw nga palang mapagaya nitong si Nero kay Aldus.

"Malamang lamang, tatanggalan nga siya ng mana ni LG. Sabihin mo mangutang na lang
sa mga pinsan niya, tig iisang milyon kay Owen, Troy at Nero. Tatlong milyon din
'yon pwede na kayong magpakasal"
suwesyon ko. Kung ganun ay kawawa naman ang kapatid ko, mahirap na si Aldus. Alam
ko pa naman na seryoso si LG sa puntong ito.

"'Yon na nga, sinabi ko rin 'yan sa kanya pero sabi niya masama daw ideya.
Sinubukan na daw niya pero wala daw kwenta ang mga pinsan niya, si Nero mo daw ayaw
talagang magpautang, si Owen kuripot daw at dalawang libo lang ang pinapautang at
'yong Troy naman daw gusto ay five-six ang bayaran. Kawawa naman ang Aldus ko..ang
sasama pala ng ugali ng mga pinsan niya"
Napapairap na lang ako, magpipinsang Shokoy talaga.

"Edi sabihin mo hindi ka buntis. Haist" sumasakit na ang ulo ko.

"Sinabi ko na nga kay Aldus, ayaw niyang maniwala. Gusto ko lang daw siyang
takbuhan. Oh shit! Kinikilig pa rin ako" narinig ko ang hagikhik niya.
Nakakagulo rin ang kapatid kong ito, noong isang araw lang ay bitter na bitter siya
kay Aldus. Anong nangyari?

"Akala ko ba ay tapos na kayo?" tanong ko sa kanya

Tumawa na lang siya sa akin bilang sagot. Haist

"Kayong dalawa ni Nero? Papaano na kayo? Ang hirap ng sitwasyon nyong dalawa"
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi ng kapatid ko. Sa sandaling bumalik na si Ashong
ay babalik na ulit sa dati.

"Sasabihin ko na kay Ashong..ayoko na nito Sapphire parang ang sama sama ko na"
Mahinang sagot ko sa kanya kahit hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang sinabi
kong ito kay Sapphire. Kung maaari ay ayokong saktan si Ashong..pero ano itong
ginagawa ko? Damn.

"Mabuti, huwag mo ng patagalin at umabot na siya ang makakita sa inyo"

Hindi na ako nakasagot sa sinabi ng kapatid ko dahil sa bigat ng talukap ng aking

mga mata.
Hanggang sa tuluyan ng akong tangayin ng antok.

--

--Nero Ferell--

Tatlong minuto siguro akong nakatulala sa pinto ng kwarto ng kapatid ni Florence.

Is she serious? Akala ko ay makakatulog na kaming magkatabi. What the fuck? Wala sa
plano ko na matulog katabi ang baliw na pinsan ko.
I should get my own room then. Tumalikod na ako para magpunta sa receptionist at
kumuha ng sariling kwarto nang may maalala ako.

Tang ina! Suite 'yon ni Florence dapat si Aldus ang kumuha ng sarili niyang kwarto!
Bakit ako?

Malalaki ang hakbang ko hanggang sa makarating ako sa harapan ng suite ni Florence.

Agad akong kumatok.

"Aldus! Lumabas ka dyan"

"Aldus! Gago ka"

Hindi pa rin lumalabas ang gago.

Mabilis kong kinuha ang telepono ko at itinext ang pinsan kong nagbibingi bingihan.

Ako
Gago! Buksan mo ito, papautangin na kita

Ni send ko na agad at prenteng sumandal na lang ako sa pader. Nagsimula na akong

magbilang sa isip.

3
Nabuksan na ang pinto.

Umayos na ako ng pagkakatayo at basta na ako pumasok sa suite ni Florence na

binuksan lang naman ng pinsan kong naghihirap.

"Ako sa kama Aldus, sa couch ka" matabang na sabi ko sa kanya habang nagsisimula na
akong mahiga sa kama

"Sino ka namang banal? Ikaw sa couch, sayo ba ibinigay ni Warden ang susi?" sumampa
siya sa kama at mabilis siyang nagbalot sa comforter
What the fuck? I don't share my bed

"Tang ina Aldus, hindi ako makakatulog"

"Wag ka ng maarte dyan Nero, wag mo akong abalahin at nag iisip ako"

"Gago" sa halip na makipagtalo pa sa kanya ay nahiga na rin ako

"Tang ina Nero, ano ang gagawin ko? Seryoso si LG, tatanggalan niya talaga ako ng
mamanahin"
Buti nga sa kanya.

"Tanga ka, naubusan ka ng supply ng condom? Dapat nanghiram ka na lang kay Troy"
tamad na sagot ko sa kanya.

"Gago ka ba?" iritadong tanong niya sa akin

"May mamanahin naman" maiksing sagot ko

"Tang ina mo" pagmumura niya sa akin. Gago talaga.

"May pera naman" pang aasar ko pa

"Gago ka! May araw ka din sa akin" galit na galit na sabi niya.
Tanga talaga, alam naman niyang ayaw ni LG na makakabuntis kami ng hindi kasal.
Bahala siya sa buhay niya, madamay pa ako sa galit ng matandang 'yon.

Hindi na ako sumagot sa gago kong pinsan. Gusto ko ng matulog.

Pero hindi pa naman ako tuluyang nakakatulog ay narinig ko na naman ang boses ng
pinsan ko.
Bulong siya ng bulong, hindi ko alam kung kikilabutan ba ako o masusuka sa
pinaggagawa niya. Ferell ba talaga siya? Tang ina, nakakahiya.

"Come on baby, do you love me?"

"Mahal na mahal kita Sapphire.."

"Wag mo naman akong pagpatayan ..."

"I miss you.."

"I can't sleep.."

"I want to kiss you badly.."

"Can I see you?"

"I'm dying.."
Hindi na kinaya pa ng tenga ko. Agad kong ibinato sa pinsan ko ang unan na malapit
sa akin.

"Tang ina ka Aldus! Magpatulog ka" singhal ko sa kanya

"Gago ka ba talaga Nero?! Takpan mo ang tenga mo!" sigaw niya pabalik sa akin na
akala mo siya ang naabala sa pagtulog

"Ikaw ang gago! Tingnan mo ang oras mag aalasdose na! Patulugin mo na 'yan! Hindi
ka pa ba nagsawa sa pool! May bukas pa! Fuck! Fuck! Gusto ko ng matulog! Kung ayaw
mong matulog magpatulog ka!"
Gago. Gago. Gago.

"Nero, wag ka magkaganyan. Hindi ko kasalan kung bakit hindi sagutin ni Warden ang
tawag mo. Gago!"
Sobrang gago.

Bumangon na ako dahil sa ingay ng Aldus na ito. Ibinato ko muli ang isa pang unan
sa kanya bago ako nagdiretso sa harap ng refrigerator at kumuha ng malamig na
tubig.
Dapat pala ay hindi ko na natawagan ang isang ito dito. Tang ina.

Pinaka ayaw talaga namin magpipinsan ang maghati sa kwarto, sa katunayan ayaw
naming maghati sa kahit anong bagay.

Babae lang ang pwede naming hatian sa kwarto. Babae lang.

Naupo muna ako sa couch, mabilis kong hinagip ang remote at binuhay ang tv.
Kung si Florence ang kasama ko sa suite na ito siguradong masaya saya at mainit ang
buhay magdamag ko. Tang ina, anong nangyari sa magdamag ko? Ito ako at ang ulo ko
ang umiinit.

Napapailing na lang ako. Kapag minamalas malas nga naman.

Napaismid na lang ako nang mapansin ko ang pinsan kong nawalan ng mana na kumuha na
rin ng inumin sa refrigerator.
Alam ko kung bakit nagtitiis itong si Aldus na makihati sa akin, walang pera. Dapat
doon na lang siya natulog sa nirentahan niyang private pool.
May pang renta siya? Saan kumuha ng pera ang isang ito? Sa pagkakaalam ko ay walang
gustong tumulong sa kanya sa aming tatlo.
Nangutang pa ata sa mga Almero. Tang ina, hindi talaga siya Ferell.

Naupo rin ang gago sa couch.

"Kung hindi ka makakuha ng sarili mong kwarto, ano ang ibinayad mo sa private
pool?" angil na tanong ko sa kanya kahit nahuhulaan ko na ang isasagot niya.

"Gago ka ba? Bukas ikaw ang sisingilin, sayo ko ipinangalan" simpleng sagot niya.
Habang ako ay napanganga, what the hell?

"What the fuck?" napamura na lang ako. Ako ang naisahan ng nawalan ng manang ito.
Damn.

"Magrereklamo ka pa? Mas matagal kayo ni Warden doon" tsss, ang talino.

"Maiba ako Nero.."

"What?" angil na sagot ko sa kanya. Napansin ko na mabilis nag iba ang mood niya.

"Alam kong may matagal ka ng inililihim sa amin" hindi ako nakapagsalita ng ilang
sandali sa sinabi niya

"Hindi ko alam ang sinasabi mo.." pinagpatuloy ko ang paglilipat ng channels

"Alam kong gago ka Nero sa katunayan kayong dalawa ang gago. Ang sasama ng ugali
nyo. Bakit kayong dalawa lang? Bakit ikaw lang? Mga pinsan nya rin kami, akala ko
ba walang lihiman sa ating magpipinsan? Tang ina kayong dalawa. Magbigti na kayo"
Napahigpit na ang hawak ko sa remote, alam ko na ang pinupunto ng pinsan kong ito.
Papaano niya nalaman?

"Hindi ko alam ang isasagot ko sayo" pagsisinungaling ko

"Sabihin mo sa kanya gago siya! Wag na wag siyang magpapakita sa akin! Hindi lang
bugbog sa katawan ang aabutin niya sa akin! Gago kayong dalawa!" galit na galit na
sabi ni Aldus kahit ako ang mapapapunta sa sitwasyon niya ay hindi ko rin
maiiwasang hindi magalit.

"Oo, makakarating" matabang na sagot ko na lang

"Fuck! Totoo nga?" hindi pa ba siya sigurado sa dami ng iminura niya? Gago talaga.

"How did you know?" tanong ko sa kanya

"I saw him! Nakita ko siyang nagpupunta sa inyo! What the fuck? Kailan pa? But how?
Papaano? Hindi ko maintindihan? Bakit ikaw lang ang kinakausap niya? What the hell?
Alam ba ito ni LG? Tang ina" sinabunutan na ni Aldus ang kanyang sarili
"Sa totoo lang hindi ko rin alam, kilala mo ang pinsan nating 'yon. Hindi siya
mahilig magpaliwanag" kahit ngayon ay gulong gulo pa rin ako sa kanya.

"What about his girl? Alam kaya niya? Fuck! Naguguluhan ako Nero, sino ang ibinurol
natin? Tang ina umiyak pa ako ng araw na 'yon"

Natabig ang mineral water sa center table at natapon ang malamig na tubig nito.
Ito na lang ang pinagmasdan ko habang kinakausap si Aldus.

"Hindi ko alam, basta ang mahalaga lima pa rin tayo. Wag lang sana tama ang hinala
ko sa kanya, hindi ko maintindihan, kahit ngayon ay hindi ko pa rin siya
maintindihan..Sana mali ang hinala ko...sana mali"
Naiiling na sabi ko.

"Hinalang ano?" nagtatakang tanong sa akin ni Aldus

"Wag na natin siyang pag usapan, alam kong nagpaplano na rin siyang magpakita sa
inyo..sa ating magpipinsan" hindi ako sigurado dito

"What about Warden? Paano kung malaman niya?" biglang nagtatambol ang dibdib ko sa
naiisip ng pinsan ko. No.

"She won't know...she can't. Hindi pwede Aldus.." mahinang sabi ko sa kanya

"Tang ina, lihim na naman ito Nero. Alam mong ayaw ni Warden ng ganyan.." alam ko
pero wala akong magagawa.

"Anong gusto mong gawin ko? Siguradong babalik na naman ang masasamang alaala sa
kanya. She just recovered..mahina ang loob ng babaeng mahal ko, ayokong sumugal"
Tumayo na ako at muli humarap sa refrigerator para humanap ng iba pang inumin na
makapagpapakalma sa akin.
"Ewan, hindi ko na alam. The history might repeat Nero.." natigilan ako sa sinabi
niya. Hindi malayong mangyari ang sinasabi niya..

"Let's just bury this secret.." ito na lang ang dapat naming gawin.

"Buti sana kung ito lang Nero..alam kong marami ka pang itinatago"
Fuck!

Damn these cousin ties. Secrets are damn impossible.

--

--Florence Almero--

Kagat labi kong hinahaplos ang bawat parte ng kanyang katawan at nang mas ibinababa
ko pa ang mga kamay ko ay mabilis niya itong hinuli at inilagay sa kanyang mga
labi.

"I love you Florence...but I think we need to stop" para akong nanlamig sa sinabi
niya.
May mali ba sa ginagawa ko?

"Shit! Don't make that face Florence.." mabilis niya akong hinalikan sa mga labi

"It's just that...baka mapagaya ako kay Aldus.." mahinang sagot niya sa akin habang
nagkakamot siya sa ulo
"Why? Bakit napasama dito si Aldus?" nagtatakang tanong ko

"I'm a good shooter Florence..you'll get pregnant in no time. Matatanggalan din ako
ng mana kapag nagkataon..hindi tayo makakarami pag mahirap ako.."
Napapamura na lang ako sa pinagsasabi ni Nero Ferell, buti at nakakapag isip pa
siya ng ganito sa sitwasyon namin. Gusto pa pala niyang makarami. Haist.

"Hahanga na ba ako sa logical reasoning mo Nero Ferell? Talagang pinag iisipan mo

ng makarami"
Ngumisi lang siya sa akin bago niya ako binigyan pa ng isang mabilis na halik

Kung kailan payag na ako siya naman itong nagbago ng isip. Haist.

Mabilis umahon si Nero para kumuha ng towel na ibabalot sa akin. Naalala ko tuloy
ang kapatid kong balot na balot kanina. Mukhang parehas kami ng kinahantungan.
May inihanda na rin palang mga damit si Nero para sa aming dalawa. Haist, well
prepared ang Shokoy.
Nakakailang irap na kaya ako?

Gusto pa niyang sabay kaming magbihis sa banyo na agad ko namang tinutulan. Tama na
ang nangyari sa pool dahil alam ko namang hindi na rin matutuloy.
Mabilis naman akong nakapagbihis at lumabas na rin ako habang nagpupunas ng mahaba
kong buhok.

Nasa labas na siya at nakabihis nang naghihintay sa akin habang prenteng nakasandal
at nakapamulsa.
Shit, hindi man lang nagsuklay ang Shokoy.

Agad siyang umayos ng tayo at sinalubong ako, kinuha niya agad ang towel na
ginagamit ko sa pagpupunas ng buhok ko.
"Let me do it" maiksing sabi niya habang nakaharap siya sa akin at tinutuyo ang
buhok ko.
Hindi na ako nakapag salita habang pinagmamasdan ang lalaking kaharap ko. He's so
beautiful... bakit hindi man lang ako magsawang pagmasdan ang mukhang 'yan?

Papaano ako nakalambat ng ganitong klase ng Shokoy? Hindi lang daang babae ang
humiling na maangkin at mahawakan ang lalaking nasa harapan ko ngayon.
Napakalaking tanga ko talaga sa ginawa kong pag iwan sa kanya, napakalaking kawalan
niya kung sakaling hindi niya na ako muling tinanggap. At siguradong habang buhay
ko 'yong pagsisisihan.
I'm so in love with him...

"You're blushing..." ngusong sabi niya habang patuloy niyang pinupunasan ang buhok
ko
Hindi ko na namalayan na tumaas ang kamay ko at marahang pinadaanan ng aking daliri
ang kanyang adams apple.

"Shit! Stop that Florence" hinagip niya ang kamay ko at ibinaba niya ito

"Don't seduce me" seryosong sabi niya. Pinagpatuloy pa din niyang tuyuin ang mahaba
kong buhok.

"Excuse me? Sa atin dalawa ikaw ang magaling dyan" umirap ako sa kanya at tinanggal
ko na ang kamay niya sa buhok ko.
Inunahan ko na siyang maglakad. What the hell Florence? You're getting wilder and
wilder..

Sino ba ang hindi madadala sa kanya? Haist.

Halos magpapadyak na ako habang naglalakad. What should I have to do? Every part of
him is damn seductive.

Naramdaman kong umakbay siya sa akin, pinabayaan ko na siya hanggang makarating

kami sa suite.
Malayo pa lang ay napaismid na lang ako sa lalaking nakaupo sa harapan ng suite ng
kapatid ko. Si Aldus Ferell na inaantok na habang tinatawag tawag ang pangalan ng
kapatid ko.

"Sapphire..let me share your room"

"Sapphire..."

"Saph baby.."

Bumulong sa akin si Nero.

"Hindi ko 'yan pinsan, I don't know him" napairap na lang ako. Tinanong ko ba siya.

"Aldus..you can use my room" inabot ko sa kanya ang card ng suite ko

Inaantok naman niyang inabot ito sa akin

"Thanks Warden, baka tulog na si Sapphire" pampalubag loob niya sa kanyang sarili

"What about us Florence?" nagtatakang tanong sa akin ni Nero

"Sa suite ko rin ikaw, kayong dalawa ni Aldus" simpleng sagot ko sa kanya

"No way!" sagot nilang dalawa sa akin

Nagkibit balikat na lang ako. Binuksan ko na ang phone ko na tadtad ng mga
messages. Mamamaya ko na sila iintindihin.
Mabilis kong tinext si Sapphire para sabihin na sa suite niya ako matutulog.

"Fuck! Don't do this to me Florence.." yumakap mula sa likuran ko si Nero na akala

mo ay iiwanan ko na siya.
Umikot na naman ako sa ginagawa ng Shokoy na ito.

"Wag mo akong iwan sa baliw kong pinsan" maaawa na ba ako kay Nero Ferell na ito?

"Gago ka Nero! Bahala ka sa buhay mo" narinig kong isinara ni Aldus ang pinto ng
suite ko
Saka naman nabuksan ang suite ni Sapphire na agad umismid sa hitsura namin ni Nero.

"Hindi pa ba kayo tapos dalawa diyan?" pilit kong tinangggal ang pagkakayakap sa
akin ni Nero

"Sige na Nero..doon na kayong magpinsan okay? Goodnight sweetdreams" saka ko na

isinara ang pintuan habang kitang kita ko ang iritadong mukha ni Nero Ferell.
Haist.

--

Nagising na lang ako hindi dahil sa paulit ulit na pag alala ko sa nangyari kahapon
kundi dahil sa boses ng kapatid ko na parang may kagalit na kausap sa telepono.

"Yes, I know! Hinding hindi na!" medyo galit na sabi niya. Sinong kausap niya?

"Hinding hindi niya na ako masasaktan sa pagkakataong ito..Never. Baka ako pa"
sinong tinutukoy niya?
"Who's that Saph..?" inaantok na tanong ko sa kanya
Agad niyang ibinaba ang telepono.

"Oh nothing..mag ayos ka na. Mag almusal na tayo sa baba" nagkibit balikat na lang
ako at bumangon para ayusin ang sarili.
Mabilis akong naligo at ilang morning rituals sa aking sarili bago kami lumabas.

"Dadaanan pa ba natin ang mga maninisid?" natatawang tanong sa akin ni Sapphire na

ikinairap ko na lang.

"Oo, baka walang pera ang dalawang 'yon hindi pa makapag almusal" kaya sinimulan
naming katukin ang magpinsang Shokoy na mukhang tulog na tulog.
Isang minuto rin siguro kaming tumawag nang mapansin namin ang unti unting pagbukas
ng pinto.

At halos matulala kaming magkapatid sa dalawang katawang sumalubong sa akin.

The half-asleep Ferells.. with their abs freshly from bed. Damn.

Si Aldus na tamad na humihikab habang pilit minumulat ang mga mata.

Si Nero na tamad sumandal sa hamba ng pintuan habang nakapikit at marahan niyang

minamasahe ang kanyang noo.

"Why so early girls?" mahinang tanong ni Nero na panay ang himas sa kanyang noo
Hindi na siguro kami humihingang magkapatid sa dalawang Ferell na nasa harapan
namin.
Alam ba nila ang ginagawa nila?

"Let's go Florence.." agad akong hinila ni Sapphire palayo sa dalawang Ferell na

nang aakit lang naman agang aga
"Tang ina, almusal na ang dalawang 'yon" ngising sabi ni Sapphire

Sabay na lang kaming tumawang magkapatid hanggang makarating sa elevator. Haist

Ferells...

--
VentreCanard

Chapter 31

Thanks @SherryGascon

Chapter 31

Nang makababa na kami sa coffee house ng hotel ay agad na kaming umorder ni

Sapphire.

"Tang ina, pag araw araw ganun ang makikita mo sa umaga. Taon taon ako manganganak"

Halos mapabuga ako ng kape sa sinabi ng kapatid ko. Hindi uso condom?

"Nagbibiro ka lang naman hindi ba?" natatawang tanong ko sa kanya

"Sus! Pavirgin, if I know.." malisyosa niyang sabi sa akin

"Uminom ka na lang diyan ng kape Sapphire..padating na sila" pasimple kaming

magkapatid na uminom ng kape na parang hindi namin napapansin na may mga Ferell
lang naman na padating.
Playing safe.

"Hi girls" bati sa amin ni Aldus

Hindi bumati si Nero, mabilis lang naman siyang nakayuko sa akin at nakahalik sa
labi ko. Damn.

"Lasang kape" ngising sabi niya sa akin saka siya tumabi sa akin
Nasa harapan naman namin si Aldus at Sapphire na may kanila din na kalandian. Haist
Ferells.

"Natural, kape ang iniinom ko. Magtataka talaga ako kung rambutan, lansones,
singkamas at ubas ang nalasahan mo" mabilis umikot ang mga mata ko sa kanya.
Hinding hindi ko makakalimutan ang unang halik ko sa Nero Ferell na ito. Lasa daw
akong rambutan. Damn.

Halos sabay sabay silang tumawa sa sinabi ko. Akala siguro ni Aldus at Sapphire ay
nagbibiro ako, kung alam lang nila. Lahat na ng prutas ay nalasahan na ng hari ng
mga Shokoy sa labi ko.

"So what are your plans?" tanong sa amin ni Aldus

"Sa totoo lang magbobonding kaming magkapatid, bakit nakisali pa kayong dalawa
dito?"
Mabilis na tumango si Sapphire sa sinabi ko.

"Pwede naman kayong magbonding..basta walang maghuhubad" gusto kong buhusan ng

tubig itong si Aldus.
Bakit kailangan niya pang ipaalala ang mga nangyari? Kami na nga ang talo hindi ba?
Bakit gustong gusto nilang pinapahiya kaming magkapatid?
Hindi tuloy kami makapagsalita ng kapatid ko.

Narinig kong sumipol si Nero at marahan siyang umakbay sa akin.

"Just give us distance..dapat ay sa malayo kayo. Paano kami magkakaroon ng bonding
ni Sapphire kung lagi kayong nakaaligid dalawa?" katwiran ko sa kanila

"Okay..just in one condition" agad na sabi ni Nero. Masama na naman ang kutob ko
dito

"What's that?" tanong ko sa kanya

"Hindi na kami magkasama ni Aldus sa suite, bumalik ka na sa kwarto natin..."

kailan pa naging 'natin' ang kwarto ko?
Nakita kong ngumisi din si Aldus sa sinabi ng magaling niyang pinsan.

"NO!" sabay naming sagot ni Sapphire

"Okay, madali kaming kausap" kibit balikat na sabi ni Aldus.

Damn, maghapong mamemeste ang magpinsang Shokoy na ito.

"Come on, just one night" pamimilit ni Nero na mahigpit ang ikinailing ko. Hindi ko
pa nakakalimutan ang wet punishment niya.
Baka gamitan niya ako ng dry punishment..saan kaya naman ako pahahawakin ni Nero?
Damn.
Ano ba itong naiisip ko?

"Hindi!" sabay na naman kami ng kapatid ko

Hindi na namilit pa ang magpinsang Shokoy hanggang sa dumating na rin ang inorder
nilang kape.

"Alam mo Saph, malaki talaga ang problema ko sa bagong presidente" nakuha ang
atensyon ko sa sinabi ni Aldus.
Ano naman kaya ang problema niya, bukod sa mana niya?
"Huwag mong sabihin na may utang ka sa bagong presidente? Patay ka talaga kay LG"
sagot ni Nero sa pinsan niya
Umismid lang si Aldus kay Nero.

"Sapphire..paano na tayo?" nangungunot na ang noo ko dito kay Aldus kahit ang
kapatid ko ay hindi na maipinta ang mukha sa pinagsasabi ng Shokoy na 'yan,
samantalang ang katabi ko naman ay nakakailang mura na.

"Aldus, ako ang puyat sa ating dalawa. Umayos ka" saway sa kanya ni Nero na hindi
na naman siya pinansin

"Ano ba ang problema mo Aldus? Oh my gosh! Baka naman nabaliw ka sa kaiisip sa

mamanahin mo?" natatawa na lang ako. Shit!

"Isusulong na daw ang 3 child policy Sapphire..hindi tayo makakapito" dismayadong

sabi ni Aldus
Napanganga na lang kaming magkapatid, natulog ba ng maayos ang Shokoy na ito? Ang
laki ng problema niya sa buhay.

"Tang ina" pakinig kong mura ni Nero

"Nero anong ginawa nyo kagabi? Bakit parang lasing pa 'yang si Aldus?" natatawang
sabi ko sa kanya

"Hindi ko alam" maiksing sagot niya sa akin

Natapos kaming mag almusal ng punong puno ng kaweirdohan ni Aldus at kamumura ni
Nero.
Hindi ko maiwasang hindi maalala si Owen at Troy, masaya siguro kung kasama pa
namin silang dalawa dito.
Oh well, mas masaya syempre kung nandito din ang may pinakamagandang mata. Hindi ko
pa pala siya nadadalaw simula ng makabalik ako. Maybe one of these days..

Nasa likuran namin si Aldus at Nero habang naglalakad kami, medyo malayo ang
distansya namin sa kanila kaya nakakapag usap pa kami ni Sapphire ng maayos.
"Bakit ka nga pala napadpad sa hotel na ito?" nagtatakang tanong sa akin ni
Sapphire

"Nakipag date ako kay Owen at Troy, diyan sa Extreme Park" maiksing sagot ko sa
kanya

"Seriously?" natatawang sabi niya

"Yes, may ilan din akong sinabi sa kanila"

"Hmmm, okay. May itatanong pala ako sayo, hindi ba sila nagparamdam sayo ng mga
panahong nakatira ka sa kanila?"

"What do you mean?" natatawang tanong ko sa kanya. Kahit nahuhulaan ko na ang ibig
sabihin niya.

"You know what I mean, hindi ba nagkagusto sayo ang iba pang mga Ferell? Si Aldus,
alam ko nagkagusto siya sayo Florence.." mahinang sabi niya sa akin na ikinatahimik
ko

"Nagparamdam nga ba? Hindi ko alam. Siguro nga nagkagusto sila sa akin, pero hindi
kasing lalim sa kung paano kayo tingnan at alagaan ng mga Ferell ngayon. Sa akin
lang umiikot ang mga buhay nila noon kaya aakalain nilang 'mahal' ang tingin nila
sa akin...nang umalis ako sigurado ako mas narealize nila kung sino talaga ang
totoong 'mahal' nila"
Success naman kaya ang ginawa ni Owen at Troy sa extreme park? Haist. Gusto kong
makibalita.

"Pero alam mo Florence..ang tagal ko rin bago napaniwala ang sarili ko na mahal
talaga ako ni Aldus. Akala ko noon nilalapitan niya lang ako dahil nakikita ka niya
sa akin"
"Sapphire! Don't think like that! We're totally opposite..siguradong minahal ka ni
Aldus dahil ikaw si Sapphire, tandaan mo 'yan"

"Oo, pinatunayan na niya 'yon" narinig ko pa ang bahagyang paghagikgik niya. Okay,
alam ko na ang ibig sabihin niya.
Papunta kami ngayon sa kabilang building para maglaro ng billiards.

Nang may nakasalubong kaming dalawang foreigner na masama ang titig sa amin.
Nilingon ko si Nero at Aldus sa hindi kalayuan na may kausap na matanda na sa
tingin ko ay isang businessman.

"Hey girls, are you free?" slang na slang na sabi ng lalaking nasa kanan. Alam kong
hindi nalalayo sa edad namin ang dalawang ito.

"We're busy. Excuse us.." mabilis kong hinila si Sapphire pero hindi pa naman kami
nakakailang hakbang ay may bigla na lang humagip sa mga kamay ko

"Please.." nanlaki ang mata ko nang halikan ng isang foreigner ang kamay ko. Fuck!
Nakatingin na si Nero!
Halos takbuhin na ni Nero ang distansya namin. Patay kang foreigner ka, hindi ka na
mauulitan sa Pilipinas.

"Don't touch her!" sigaw ni Nero habang papalapit na siya sa foreigner. Si Sapphire
na ang humila sa akin papalayo.

"Oh boy" pakinig kong bulong ni Sapphire

Akmang susuntukin na ni Nero ang gulat na gulat na foreigner sa beastmode na si
Nero nang pigilan siya ni Aldus

"Wag Nero.." awat awat siya ng pinsan niya

"Pagbibigyan ko ang foreigner na 'yan! He can't touch my girl! Fuck" hirap na hirap
si Aldus sa pagpipigil sa pinsan niya

"Baka mapatay mo pa, ako na ang susuntok" halos manlaki ang mata namin ni Sapphire
sa sinabi ni Aldus. Damn!
Si Sapphire naman ngayon ang pigil pigil si Aldus. Lumapit na rin ako kay Nero na
pinapakalma ko.

"Ako na ang susuntok diyan! Let me Sapph.."

Nakatulala pa rin ang foreigner sa mga pangyayari. Kung ako sa kanya ay tatakbo na
ako.

"Tama na Aldus! Ano ba?" binitawan siya ni Sapphire

Akala ko ay mag wawalk out siya pero mabilis pa sa alas kwatro ay sinampal niya ng
tatlong beses ang foreigner.
What the fuck?
Hindi lang ako ang nakakanganga ngayon, maging si Nero at Aldus ay ganun din.

"Don't you ever touch my sister again! Go back to your country!" halos hilahin na
ng kasamang foreigner ang kasama niya sa pagkagulat.
Mali ang babaeng nahawakan niya, napapalibutan lang naman ako ng mga aggresibong
mga tao.

"Tahimik na kayong dalawa, tapos na. Let's go" agad akong hinila ni Sapphire mula
kay Nero at naglakad na muli kaming dalawa.

"What the hell is that?" hindi pa rin ako nakakarecover

"Hindi titigil ang mga 'yon kung hindi nila nasusuntok ang kawawang foreigner na
'yon. Inunahan ko pa bago pa tayo makapagdala ng tao sa hospital"

Nakarating kami sa kabilang building na wala na namang nasasampal at kung anuman.

Pinanuod na lang namin si Aldus at si Nero na seryosong seryoso sa paglalaro ng
billiards.
Nakadalawang laro na sila at pareho silang may isang talo at isang panalo. Sa
huling larong ito malalaman kung sino ang panalo sa kanilang dalawa.

Nawala ang konsentrasyon ko sa paglalaro nang maramdaman ko ang pagvivibrate ng

phone ko. Hindi pa rin ako nakakapagcheck nito.
Inilabas ko ito at halos magtatambol na naman ang dibdib ko nang makitang si Ashong
ang tumatawag.

Kagat labing sinagot ko ito. Tumayo muna ako at lumayo sa kanila.

"Florence..where are you?" bungad niya sa akin

"A..nasa..e rm..Nasa condo ni Sapphire, right! Oo" shit! Sana hindi niya ako
mahalata

"Nagkita na kayo?"

"Uhmm, yes. Ikukuwento ko sayo ang lahat pagdating mo"

"Nandito na ako sa Pilipinas, which place? Ipasusundo na kita.." hindi ko alam ang
isasagot ko. Nandito na sa Pinas si Ashong!

"No, uuwi na rin ako. Hintayin mo na lang ako diyan.."

"Sa St. Lukes Hospital ka na dumiretso..nandito ako. I'll wait for you...please
don't disappoint me Florence..not this time" seryosong sabi niya.
Dapat ay sasagot pa ako sa kanya nang ibaba na niya ang telepono.
Kahit kailan ay hindi niya pa ako ginamitan ng ganitong tono. Damn. Lalo akong
kinabahan.

Bakit siya nasa hospital? May nangyari ba na hindi ko alam?Damn.

Nagmamadali akong bumalik sa posisyon namin ni Sapphire.

"I need to go..."

"Ha? Bakit?" tanong sa akin ni Sapphire

Ramdam kong tumigil na rin si Nero at Aldus sa paglalaro

"Nandito na si Ashong.." maiksing sagot ko sa kanila

Ilang segundo rin ang lumipas bago may nakabawi sa kanila

"Ihahatid ka na lang namin Warden.." anyaya sa akin ni Aldus.

Hindi nagsasalita si Nero, kahit ako ay hindi makatingin sa mga mata niya.

"No, sa akin na lang siya sasabay" naglingunan kami sa pinanggalingan ng boses

"Antonia?" anong ginagawa niya dito?

"Who else?" ngising sabi niya

Hindi na ako nag isip pa, mabilis akong lumingon sa kanila at nagpaalam.

"I need to go..nasa hospital si Ashong.." nagbeso ako kay Sapphire at yumakap.
Tumango naman ako kay Aldus.
Lalapit na rin sana ako kay Nero para humalik sa kanyang pisngi ng umiwas siya.
Bahagyang kumirot ang dibdib ko sa ginawa niya.
"Just go Florence..take care. Drive safely Antonia.." hindi man lang niya ako
tingnan at pinagpatuloy na lang niya ang pagbibiliard.

Hindi ko siya masisisi.

"Sorry.." 'yon na lang ang sinabi ko bago ako tuluyang humakbang palayo sa kanya

--
VentreCanard

--

Infinite Eyes deleted teaser.

Chapter 32

Thanks @GlaizaCaadan :)

Chapter 32

Hindi mo lang alam Nero kung gaano ko kagustong manatili kasama mo. Pero habang
ngayong hindi pa maayos ang lahat, kailangan kong gawin ang alam kong tama.

Kailangan ako ni Ashong ngayon..bakit siya nasa hospital ngayon? Anong nangyari sa
kanya?

Lalong lumalakas ang pagtibok ng puso ko. Sana ay ayos lang siya, sana ay walang
nangyaring masama sa kanya.
Pagkasakay na pagkasay namin sa van ni Antonia ay agad niyang sinabi sa driver niya
ang hospital na kailangan kong puntahan.

"Salamat talaga Tania.." nahihiyang sabi ko sa kanya. Parang noong kabilang linggo
ko lang siya nakachat at ito na siya ngayon at kaharap ko na.
Katulad pa rin siya ng dati. Stunning like a model, oh well. Modelo nga pala talaga
siya. Bumagay sa kanya ang maiksing buhok niya ngayon.

"No problem, dadaan din naman ako sa St. Lukes" natatawang sabi niya

"Sinong pupuntahan mo?" nagtatakang tanong ko

"Si August na nagbabantay sa boyfriend niyang nakaadmit" tumango na lang ako sa

kanya. Hindi ko na siguro kailangan pang alamin kung bakit.

"Bakit ka nga pala nasa La Cortez ngayon?" hindi ko akalaing magkikita kami ngayon.

"Boy hunting?" ngising sagot niya sa akin

"Huh? What about your boyfriend? Dylan nga ba?" sa pagkakatanda ko ay may boyfriend
siya noon.

"Matagal na kaming tapos.." maiksing sagot niya sa akin. Sa tono ng boses niya alam
kong ayaw niya na itong pag usapan.
Napakagat labi na lang ako, dapat ay hindi ko na lang siya tinanong.

"Oo nga pala Florence..don't forget, next week will be our first gathering this
year.. Inaasahan ka ng mistress, nawala ka ng anim na taon. You don't even
contacted us for those years. You should show yourself even sometimes.."
Nag isip muna ako ng ilang segundo bago ako nagsalita at sagutin siya.

"Sorry, sinadya ko talagang hindi makipagcommunicate sa Aylip. Alam mo naman ang

gulo ng buhay ko, I need to settle my life before anything else.." mahinang sagot
ko sa kanya

"Pero dapat kahit minsan ay alamin mo rin ang nangyayari sa Aylip Florence.. but
you never tried once..wala ka ng pakialam" sagot niya sa akin

"Kailangan kong mas bigyan ng pansin ang mas mahahalagang bagay Tania.. I need to
set aside Aylip..I have my life to deal with, wala na akong panahon sa Aylip. Hindi
mo ako maiintindihan dahil hindi mo naranasan ang buhay ko..so please.."
Iniwas ko ang mga mata ko sa kanya.

"Florence..naririnig mo ba ang mga sinasabi mo? Aylip is part of your life..sa

tingin mo ba ay may 'life' ka pa na masasabi ngayon kung walang Aylip na tumulong
sayo noon? Hindi mo dapat binabalewala ang Aylip, dahil utang mo dito ang buhay mo.
We're friends Florence..pero hindi ko gusto ang ginagawa mo, hindi ko gusto ang
pananaw mo. You should atleast respect our mistress and show yourself even
sometimes. Pinasok mo ang Aylip dapat panindigan mo"
May punto siya...pero sa tuwing sasagi sa isip ko ang Aylip ay kumikirot ang dibdib
ko. Mahigpit ang pagtutol nila sa relasyon namin ni Nero at kahit ngayon ay hindi
ko pa rin maintindihan ang kanilang patakarang ito.

Mapait lang akong ngumiti, kung alam ko lang simula umpisa na ganito kabigat ang
organisasyon na ito. Hindi ko na tinangka pa na sumama kay Ate Tinay.

"Sabihin mo nga sa akin Tania? Coincidence ba na nasa La Cortez ka ngayon? O

talagang pinadala ka ng Aylip para kausapin ako?" bahagya siyang tumawa sa sinabi
ko
Kung ganoon ay tama ang hinala ko simula umpisa.

"Both? Inutusan na talaga ako ng Aylip na kausapin ka, pero hindi ko akalain na
mapapaaga ang pag uusap natin. Tutal nasa La Cortez ka na rin, I did grab the
opportunity to talk to you.." pag amin niya sa akin
"Bakit parang napa active mo ngayon sa Aylip? Hindi ka ganitong kaaktibo noon"

"Oh well, ganito talaga ang mangyayari sayo kapag ipinagpalit ka sa iba" pabiro
niya itong sinabi sa akin pero alam kong may laman.
Hindi ko alam ang isasagot ko at sa huli siya ulit ang nagsalita.

"Ang tagal nyo na rin ni Nero..nakakainggit kayo. Wait? Hindi ba at may fiancé na
siya? 'yong anak ng senador? Pati ikaw hindi ba? Bakit kayo magkasama ngayon?Oh, I
smell something fishy.."
Nanatili na lang akong tahimik at mas pinili ko na lang pagmasdan ang mga
nadadaanan namin sa labas.

"Okay, I won't ask you about that. Pero may ilan ka naman sigurong nasagap na
balita tungkol sa Aylip pagkatapos ng insidente sa birthday mo?" muli akong
lumingon sa kanya. Kahit katiting na balita ay tinanggihan kong pakinggan ng mga
panahong 'yon.

"Wala akong alam na kahit ano" sagot ko

Halos mapanganga siya sa simpleng sagot ko. May dapat pa ba akong malaman?

"What? Hindi mo alam? May mga miyembro nang nakakita sa mistress, nagpakita na siya
para ipagtanggol ka, para magpaliwanag sa mga miyembro ng Aylip" what?

"I don't understand..anong ipinagtanggol? Magpaliwanag? Bakit? I don't get it

Tania..." kunot noong sagot ko sa kanya na mas ikinamangha niya.
Dapat ko ba itong malaman?

"Oh god Florence..Nang pumutok ang malaking balita na naglabas ng napakalaking pera
ang mistress para matulungan ka sa nangyaring paghijack sa atin sa barko maraming
miyembro ang umalma. Umalma..hindi lamang sa laki ng perang ginastos ng
organisasyon kundi pati na rin sa posisyon mo, malaki ang iginigiit nilang
ordinaryong miyembro ka lang bakit kailangan kang bigyan ng malaking pansin, bakit
kailangang pagkagastusan ka ng bilyon gayong kahit ang ibang miyembro na may
posisyon at pangalan sa organisasyong ito ay hindi kailanman pagkagastusan ng
ganoon kalaking halaga. Kahit ako Florence namangha ako sa pagdating ng Aylip..oo
kami ni August ang humingi ng tulong..akala ko noon ay basta na lang tayo itatakas
sa gulo at pababayaan na nila ang ibang tao pero inako lahat ng Aylip ang
pagtulong.. dahil sa pag uutos ng mistress.."
Ako naman ngayon ang napapatulala. I don't know this...I don't know this.

"Hindi gawain ng Aylip na makigulo sa isang bagay na maaaring magbunyag sa buong

organisasyon..pero sumugal ang mistress at pinagpilitan niya pa rin isalba ang
lahat ng tao sa barko. That's too risky Florence..na kahit kailan ay hindi inakala
ng mga miyembrong magagawa ng mistress..magagawa ng dahil sayo"
Dahil sa akin....but why? Bakit ginawa 'yon ginawa ng mistress para sa akin?

"Matagal ko na itong gustong itanong sayo Florence..isang tanong na sana maamin mo

sa akin...Anong relasyon mo sa Aylip mistress Florence? You're too special for her
na kaya niyang isugal ang buong organisasyon para matulungan ka..Who are you
Florence...?"
Halos hindi na ako makahinga sa tanong sa akin ni Tania. Wala akong mahanap na
salitang dapat sabihin. Hindi ko kilala ang Aylip Mistress... I don't know her!

Ilang beses akong umiling sa kanya. Hindi ko alam..hindi ko alam...

"Hindi ko siya kilala, nagsasabi ako ng totoo. I don't know her, hindi ko alam na
ganito na pala ang nangyayari sa Aylip.. hindi ko alam na bukod sa pinsalang nagawa
ko sa mga Ferell ... may unti unti na naman akong sinisira.."
Nagsisimula na namang manikip ang dibdib ko. Shit! Nahihirapan na naman akong
huminga..Damn. Not now Florence...

"Simula pa lang alam kong espesyal na ang tingin sayo ng mistress Florence.. nang
sinabi mo sa amin ni August na 17 ka pa lang at kasama ka na sa Aylip, isa na 'yong
malaking tanong. Hindi 'yon basta palalampasin ng mistress, dahil labag sa
patakaran ang pagsasali ng menor de edad pero bakit pinalampas ka? Hindi ka man
lang nakakaattend sa iba't ibang gathering pero ayos lang sa kanya..Hindi ba kung
titingnan Florence, hindi na tama ang ginagawa mo? Sobrang dami ng ginagawa sayo ng
Aylip pero ikaw naman itong walang pakialam. To tell you the truth..you're being
unfair Florence..hindi na tama ang ginagawa mo"
Napapayuko na lang ako.

"Babayaran ko na lang ang Aylip..." napapikit na lang ako sa isinagot ko. Damn.

"That's ridiculous Florence.. hindi birong halaga ang ginamit ng organisayon para
isalba ang buhay mo at ang buhay ng mga taong nasa barkong 'yon, from their guns,
choppers, medical purposes..those hired Aylip agents and even our Aylip ship..kahit
magbayad ka sa buong buhay mo, hindi mo ito mababayaran kahit kalahati man lang"
Nangangatal na ang buo kong katawan sa usapan namin dalawa. Hindi ko alam ang mga
bagay na ito. Masyado akong naging kampante sa pamamalagi ko sa ibang bansa hindi
ko akalain na may ganito pa lang naghihintay sa akin.
Ang organisasyong dapat pinag isipan kong pasukin.

"What should I do then? Wala akong ideya kung bakit ganito na lang ang pagtulong sa
akin ng mistress ng Aylip. Kahit kailan ay hindi ko pa siya nakakausap. Hindi ko na
naiintindihan ang mga sinasabi mo..bakit hindi na lang ako itakwil ng organisasyon
dahil sa pinsalang ginawa ko? Nalilito na ako Tania.." hindi ko na alam kung
nakakailang iling na ako.

"Because you refused to communicate with us! Lahat ay sinalo na ng mistress, siya
ang sumalo ng mga bato sayo ng organisasyon, ano nga naman ang karapatan mong
tumanggap ng ganoong pagpapahalaga kung ikaw mismo ay walang pagpapahalaga sa ating
organisasyon? Magkaibigan tayo, pinipilit kong isipin na may rason ka para sa pag
iwas mo, kailangan mo muna ng panahon para maghilom sa pangyayari sa buhay mo. Pero
ano na itong ginagawa mo? Hindi ka man lang naaalarma Florence..Buhay ka ngayon
dahil sa Aylip..humihinga ka ngayon dahil sa Aylip..sana naman isipin at tandaan mo
ang bagay na ito.."

"I'm sorry Tania...hindi ko alam..Hindi ko na alam..Paano ako babawi sa Aylip?"

nangangatal na tanong ko sa kanya.

"Ngayon alam mo na..hindi birong organisasyon ang Aylip kahit minsan ay seryosohin
mo. Sa pagbawi mo? Hindi ako ang may desisyon niyan..ang mistress. Alam mo ba na
hindi iilang miyembro ang naiinggit sa paraan ng pagtingin sayo ng mistress, kahit
ako inaamin ko. Naiingit ako..marami kaming mas karapat dapat bigyan ng atensyon
pero ikaw at ikaw pa rin. You're a mystery Florence...anong mayroon sayo?"
naniningkit ang mga mata niya ngayon.
Hindi ko siya masisisi, kahit ako ganito rin ang tanong ko sa sarili ko. Anong
mayroon sa akin at ganito na lang ako bigyan ng pansin ng mistress?

Umiling na lang ako bilang sagot sa kanya, kahit ako ay hindi ko alam. Dapat ay
hindi talaga ako nakakatanggap ng ganito mula sa Aylip pero bakit? Sino ba talaga
ang mistress na 'yon?

Hindi na kami muling nag usap ni Tania, mas pinili na lang naming manahimik. Hindi
ko inaasahan ang mabigat na usapang ito. At kahit hindi na kami kapwa nagsasalita
ay halos marinig ko na ang pagtibok ng aking puso.
Hindi ko na alam kung saan na ba akong kinakabahan sa kalagayan ni Ashong? O sa
usapan namin ni Tania?

Bakit kailangang magsabay sabay na naman ang problema ko?

Nang tumigil na ang sasakyan ay nagmadali na akong bumaba.

"Mauna na ako Tania, salamat" bahagya lang siyang ngumiti sa akin

"Hinihintay ka ng mistress Florence..huwag mo siyang biguin sa pagkakataong ito"

tumango na lang ako sa kanya bago kami tuluyang naghiwalay.

Bahagya kong ipinilig ang ulo ko. Kailangan ako ni Ashong ngayon..huminga muna ako
ng malalim bago ko kinuha ang aking telepono at idial ang number niya.
Nakadalawang ring muna bago niya ito nasagot.

"Nandito na ako, saang room ako pupunta?" bungad ko sa kanya

"Room 407" paos na sabi niya. Is...is he crying? Oh god Ashong...

"Okay, hintayin mo na lang ako" halos takbuhin ko na ang information desk para
makuha ang eksaktong lokasyon ng kwarto.
At halos hindi na ako mapahakbang nang makita ko si Ashong na nakatulalang
nakatitig sa malaking salamin.

He looked miserable...ibang iba sa lalaking laging nakangiti sa akin. Anong

nangyari?
Sinilip ko kung sino ang tinatanaw niya... napasapo na lang ako sa aking bibig at
halos manlambot ang aking mga tuhod.
What happened....?

Si Tita Elisa na punong puno ng aparato sa katawan...What happened to her?

Hindi ba at masigla pa siya?

"A..shong.." lumingon siya sa akin na namumugto ang mga mata. Halos mahiwa ang puso
ko nang magtama ang aming mga mata.
Mabilis niyang tinawid ang distansya naming dalawa at niyapos niya ako ng mahigpit.

Agad kong hinagod ang kanyang likuran.

"Florence...si Mama.." nangangatal na sabi niya. Nag iinit ang mga mata ko...Oh
damn. Anong nangyari kay Tita?

"Ashong..anong nangyari? I don't understand...she's healthy.." naguguluhang tanong

ko sa kanya

"Matagal nang may sakit sa puso si Mama...at pangalawang atake na niya ito... her
heart is refusing the medicine..Hindi ko na alam ang gagawin ko Florence.." napaupo
na lang siya bigla at bahagya niyang isinandal ang sarili
Agad ko siyang dinaluhan at mahigpit ko siyang niyakap.

I can't look at him like this..ang Ashong na kilala ko ay laging nakangisi,

tumatawa..masaya..
Kumikirot ang dibdib ko sa nakikita ko ngayon..

"Bakit hindi mo agad sinabi sa akin? Kaya ba lagi ka na lang matamlay? At may
inaalala? You should atleast tell me! Hindi mo dapat sinasarili Ashong.." mas
lalong humigpit ang yakap niya sa akin
"Ilang beses ko ng sinabi sa kanya na sa US na kami tumigil..she can have the best
medical support in US...pero gusto niya ng talagang umuwi Florence..Fuck..I can't
let her go Florence...wag muna.." napakagat labi na lang ako.
Oh damn. Bakit si Tita pa? Bakit kailangang makaranas ng ganito ni Ashong? Why him
to all the people?

"Malakas si Tita, alam kong lalaban siya...she can do this.." panay pa rin ang
hagod ko sa likuran niya
Ngayon alam ko na kung bakit nasa US ang pamilya ni Ashong gayong nandito sa
Pilipinas ang malaking porsento ng negosyo nila..bakit hindi man lang niya sinabi
sa akin? Sinasabi ko sa kanya ang lahat ng mga problema ko at sinalo niya itong
lahat kahit siya itong may mas malaking problemang dinadala kaysa sa akin. Fuck!
Napakasama ko!

Nangingilid na ang mga luha ko. Kung pwede lang sanang hatian ko si Ashong sa
nararamdaman niya ngayon...alam kong mahina ako..pero pipilitin ko kapalit ng mga
bagay na ginawa niya sa akin.

"Mr. Martin..hinahanap po kayo ng pasyente.." may lumabas na isang doktor mula sa

kwarto.
Kumalas ako ng pagkakayapos sa kanya.

"Ashong...face her without tears.." pinunasan ang gilid ng kanyang mga mata

"I need you Florence.." hinawakan niya ang mga kamay ko

Tumango na lang ako sa kanya. Kailangan ako ni Ashong katulad ng pangangailangan ko
sa kanya noon. Kailangan ko siyang supportahan sa pagkakataong ito.

Pumasok na kami sa kwarto. Halos mangatal ang buo kong katawan sa mga ingay na
naririnig ko mula sa mga aparatong sumusuporta sa buhay ng kanyang ina. Shit!
Please mga luha huwag muna kayong pumatak.

Mabilis dumalo si Ashong sa kanyang ina na bahagya lamang nakakamulat. Madiin kong
kinakagat ang pang ibabang labi ko para pigilan ang anumang ingay na maaari kong
magawa.
Namumuo na ang mga luha ko. Hindi ko akalaing makikita ko sa ganitong sitwasyon ang
dalawang pinakamasiyahing tao sa buhay ko.

"Ma..si Elias po ito" masuyong hinalikan ni Ashong ang mga kamay ng kanyang ina.
Agad kong hinaawakan ang kanyang mga balikat.

"Hi..jo.." pilit na sabi ni Tita. Damn.

Gusto ko nang lumabas at mag iiyak...

"Tita.." bumati rin ako

Pilit iminumulat ni Tita Elisa ang kanyang mga mata. Dahan dahan niyang itinataas
ang kanyang mga kamay

"Tita..huwag nyo pong pilitin..." para hindi na siya mas mahirapan pa ay agad akong
kinuha ang isa pa niya kamay.

"Florence..." mahinang sabi ni Ashong.

Mapait akong ngumisi kay Ashong. Inilagay ko sa pisngi ko ang kanang kamay ni Tita
Elisa.

"Tita magpagaling na po kayo..." kita ko ang pilit na pagngiti ni Tita sa akin

"Mga..a..nak" mahinang sabi niya

"Ma..wag na po kayong magsalita.." saway sa kanya ni Ashong

Pero pilit pa rin niyang ibinubuka ang kanyang mga bibig, mas inilapit namin ni
Ashong ang aming sarili kay Tita Elisa nang mas marinig namin ang sinasabi niya.

"Magpaka...sal na ka..yo, ba..go pa ako mawa..la"

--
VentreCanard

Chapter 33

Thank you for this sweet reader @foremer :)

A/N: Pausap na po sa mga ayaw sa story ko, huwag nyo na pong basahin. Utang na
loob. Utang na loob lang. HUWAG NG BASAHIN. PAUSAP USAP NA.

Chapter 33

Natigilan ako sa narinig ko mula sa mama ni Ashong pero kahit anong hina ng boses
niya, agad rumehistro sa aking isipan ang mga salitang sinabi niya.

Kasal?

Kahit si Ashong ay natigilan din sa sinabi ng mama niya. Kasal? Napapikit na lang
ako.
Ano na naman ito Florence? Hindi pa ako nakakabawi mula sa sinabi ni Tania sa akin,
mukhang ito na naman at may panibago na naman akong isipin.
May sakit ang taong kaharap ko ngayon at alam kong kahit isang simpleng salita ay
maaaring makasama sa kalagayan niya ngayon.

Huminga muna ako ng malalim, alam kong sa pagkakataong ito ay walang lakas si
Ashong na sagutin ang tanong ng mama niya.
Pinilit kong ngumiti sa harapan ni Tita Elisa. Come on Florence...you can do
something for him atleast.
"Yes, tita pag uusapan po namin 'yan ni Ashong" kitang kita ko ang bahagyang
pangiti ni Tita Elisa sa sinabi ko.
Samantalang si Ashong naman ay lumingon sa akin ng may nagtatanong na mga mata. Sa
halip na sagutin ang mga mata niya ay pinili kong iwasan ito.

"Anak, magpahinga ka muna. Ako na muna ang bahala sa mama mo" napalingon kami ni
Ashong sa boses mula sa likuran namin.
Kahit ang papa ni Ashong ay kakikitaan ko na ng panlalambot. Bahagya lamang siyang
tumango sa akin bilang pagbati.

"Ashong...let's go" marahan kong pinisil ang balikat niya.

"Ma..babalik po ako" hinalikan niya sa noo ang kanyang ina bago siya tuluyang
tumayo

"Pa..babalik agad ako" tinapik ng kanyang ama ang balikat ni Ashong.

"Florence..hija, samahan mo muna si Elias.." marahang sabi sa akin ni Tito. Hindi

na niya kailangang sabihin, hindi ko iiwan si Ashong sa mga oras na ito.

"Opo tito, ako na po ang bahala sa kanya.." maiksing sagot ko

Nang nakalabas na kami ng kwarto ay dirediretso lang ng lakad si Ashong. Hindi ko
alam kung sasabayan ko ba siya o hahayaan ko muna siyang mag isa?

Gusto ko lang gawin ay yakapin at aluin siya. Ang sama pala talaga sa pakiramdam na
makitang nagkakaganito ang taong lagi mong nakikitang nakangiti at tumawa sayo. Ang
taong walang ibang ginawa kundi patawanin at pangitiin ka.
I'm too useless...wala man lang akong magawa para sa kanya.

Natigil ako sa pagsunod sa kanya nang tumigil siya sa paglalakad at humarap sa

akin.
Nagulat ako nang hawakan niya ang magkabilang balikat ko.
"Bakit mo sinabi 'yon? Baka umasa si mama Florence...." nahihirapang sabi niya

"Ano sa tingin mo ano ang dapat kong sabihin? hindi pwede? Na wala sa plano natin?
I can't do that Ashong.." mahinang sagot ko sa kanya
Wala kong ibang pwedeng sabihin sa mama niya ng mga oras na 'yon.

"Ayokong napipilitan ka Florence.." kinapa ko ang sarili ko sa sinabi niya.

Napipilitan lang ba ako? All I want is to help him..all I want is to do something
for him.
We need white lies sometimes Ashong...

"Hindi ako napilitan nang sabihin ko 'yon...mas mabuting iparinig natin sa kanya
ang mga gusto niyang mangyari para gumaan ang pakiramdam niya. Saka na natin isipin
ang mga susunod...ang mahalaga magpahinga ka muna.. you need sleep
Ashong..kailangan mo rin ng lakas.."

Hanggang sa makarating kami sa condo niya ay nanatili na lang siyang tahimik at

hindi nagsasalita.
Wala rin akong mahanap na salita na maaari kong sabihin sa kanya kaya sa huli
nanatili na rin akong tahimik at nakikiramdam sa kanya.

Nang makarating na kami sa loob ng condo niya ay agad niyang ibinagsak ang sarili
niya sa malapad na couch. Inilagay niya ang kanyang braso sa kanyang mga mata para
matakpan ito mula sa ilaw.

"Ipagluluto kita Ashong...anong gusto mo?" tanong ko sa kanya

Nanatili lang siyang tahimik at hindi niya ako sinasagot.

"Hindi ka ba nagugutom? Pakikialaman ko na ang kusina mo Ashong..sa kama ka na

mahiga, dadalhan na lang kita" marahan kong hinawakan ang kanyang mga braso.
Naiintindihan ko ang sitwasyon niya ngayon...
Hindi ko na siya hinintay na sumagot pa, nagdiretso na ako sa kusina para maluto
ang anumang pagkain. Pinili kong magluto ng alam kong hindi na kailangan ng matagal
na oras.
Hindi rin naman ako nagtagal ng isang oras ay natapos na ako sa kusina. Agad kong
dinala ang mga pagkain, malaki ang pasasalamat ko at hindi na sa couch nakahiga
ngayon si Ashong. Mabuti at nakinig siya sa akin kahit papaano.

Pumunta ako sa kwarto niya at katulad pa rin nang kung anong posisyon niya sa couch
kanina ay ganoon ko din siya natagpuan. Hindi man lang niya inabalang tanggalin
ang sapatos niya.
Agad kong inilapag sa side table niya ang dala kong pagkain.

"Ashong? Tatanggalin ko na ang sapatos mo.." bahagya ko siyang niluhod at sinimulan

kong tanggalin ang sapatos niya.
Napapakagat labi na lang ako. Ito na lang siguro ang mga bagay na kaya kong gawin
sa kanya sa mga oras na ito.

Naramdaman ko ang bahagyang paggalaw ng kama. At nagulat na lang ako nang hawakan
niya ang dalawang kamay ko.
Napatingala na lang ako kay Ashong nakaupo na ngayon sa kama.

"Florence..." pinilit niyang ngumiti sa akin

"It's okay. I'm fine, umuwi ka na. Naaabala na kita" mahigpit ang iniiling ko

"No Ashong... I won't leave you like this..I can't, hinding hindi kita iiwan ng
ganito" sinimulan kong tanggalin ang isa pa niyang sapatos na agad na naman niyang
pinigilan

"Ako na..tumayo na Florence.." hindi na ako sumagot nang siya na mismo ang naghubad
ng sapatos niya
Pumunta ako sa side table niya at kinuha ko ang tray ng pagkain.

"Kumain ka muna Ashong.." iniabot ko sa kanya ang tray

"Thanks.." tipid na sagot niya
Umupo na rin ako sa kama niya

"What about you? Kumain ka na?" marahan lang akong tumango sa kanya
Nagsimula na siyang kumain habang ako ay tahimik lang na nanunuod sa kanya.
Ashong..hindi ko kayang tumagal na ganito ang sitwasyon niya. Ang pinakamasayahing
lalaking nakilala ko ay nakikita kong naghihirap ngayon. Ang sakit sa dibdib..

"Napakagaling mo talagang magluto Florence..akala ko dati maganda ka lang talaga"

kung sa ibang pagkakataon ay matatawa ako sa sinabi niya pero ngayon ay wala akong
lakas na tumawa

"Ashong...kumain ka na lang" pilit ko na lang siyang inirapan

Natapos naman siyang kumain, mabuti at naubos niya.

"Florence..magbibihis ako" naalarma ako sa sinabi niya

"Sige, lalabas na muna ako"

Nagsisimula na akong lumabas sa kwarto niya nang mapansin kong bahagya na siyang
makagalaw. Ashong..
Wala na akong lakas na humakbang palabas, muli ko siyang binalikan

"Diyan ka na lang Ashong..ako na ang kukuha ng damit mo" agad akong nagpunta sa
cabinet niya at naghanap ng pwede niyang suotin
Pinili ko ang puting tshirt na maaliwalas suotin.

"Here" abot ko sa kanya

"Thanks.." kung titingnan ang lamyang gumalaw ngayon ni Ashong. Parang tamad na
tamad siya sa buhay niya. Hindi ko alam kung may sakit ba siya o ano? Ako ang
nahihirapan sa tuwing nakikita ko siyang ganito.
"Let me do it" tinanggal ko ang kamay niya sa mga butones ng polo niya

"Florence..." pinigilan niya na naman ang dalawa kong kamay.

Itinaas ko ang paningin ko at sinalubong ko sa kanya

"Iwan mo na ako..." mahinang sabi niya na mas lalong nagpabilis ng tibok ng puso
ko.

"Wha..t?" naguguluhang tanong ko

"I'm letting you go Florence..."

"Ashong..." pangalan lang niya ang kaya kong masabi. Ano itong sinasabi niya? Hindi
ko siya kayang iwan sa sitwasyon niya ngayon.

"Hangga't maaga pa Florence lumayo ka na sa akin..hihilingin din ni Papa na makasal

na tayo. Maiipit ka...ayokong gawin 'yon sayo.." napatulala na lang ako sa pagod na
mukha ni Ashong

"You know, how much I wanted to marry you Florence. Hindi mo lang alam kung gaano
ako kasaya kapag iniisip kong makakasal ako sa isang maganda, mapagmahal at
maalagang Almero. You know how much I wanted be your groom, your husband.. pero
hindi sa ganitong paraan. I can't do this to you..." bahagya niyang hinaplos ang
mukha ko

"Ashong.." wala akong masabi sa kanya

"Ayokong iniipit ka..Ayokong isipin mo na iniipit kita sa sitwasyon ko. I can't do

it..hindi ko kaya gamitin ang sakit ng aking ina para makuha ka. Hinding hindi ko
'yon gagawin sayo at sa aking ina.."
Hindi ko alam pero nangingilid na naman ang mga luha ko. Bakit ako na naman ang
iniisip ni Ashong? Bakit kapakanan ko na naman? Bakit ako pa rin ang iniisip niya
ngayon?

"Ashong... kahit kailan hindi kita kayang pag isipan ng ganyan.." halos hindi ko na
mabilang ang pag iling na nagawa ko

"I know... pero isipin mo na lang Florence. Kahit ilang beses kong itanggi sa
sarili ko, alam kong mahihirapan ng makarecover si Mama, pipilitin ni papa masunod
ang huling hiling ni mama..makakasal ka sa akin ng labag sa loob mo Florence,
makakasal tayo... 'yon ang ayaw kong gawin sayo.."
Nagpatakan na ang mga luha ko. Bakit napakaswerte ko? Bakit ako nakakilala ng taong
katulad ni Ashong? Bakit sa kabila ng sakit ng kanyang ina ay ako pa rin ang
iniisip niya? Damn.

"Anong...dapat kong gawin? Ashong...I want to help you badly.." hindi ko na

napigilan ang sarili ko at niyapos ko na siyang mahigpit. Bakit wala na naman akong
magawa?
Simula nang magkita kaming dalawa ay wala na siyang ginawa kundi tulungan
ako..bakit ngayong siya naman ang nangangailangan ay wala akong magawa para sa
kanya...
I'm damn hopeless...

"But you can't tie yourself on me Florence...ikaw rin ang mahihirapan sa

huli..ayokong pahirapan ang babaeng mahal ko...ayoko kitang pahirapan...ito ang
huling bagay na gagawin ko sayo Florence..I'm setting you free..bago pa mahuli ang
lahat at tuluyan ka ng maipit.." bulong niya sa akin na mas lalong nagpaiyak sa
akin.
Ashong...Ashong..bakit ako? Bakit ako minahal ng isang Ashong na katulad niya?

"Sasabihin ko na lang kay Mama at Papa na hindi pa tayo handa sa kasal.." lalong
humigpit ang pagkakayakap ko sa kanya.
Hindi ko maiwasang isipin ang ilang araw na nagkasama kami ni Nero. Fuck! Ang sama
ko. Ang sama sama ko. Gusto kong pagsasampalin at lunurin ang sarili ko. Saan ako
kumuha ng lakas ng loob para...lokohin ang lalaking katulad ni Ashong..?
Tang ina ang sama ko na talaga.

"Ashong...sorry..sorry...sorry. I want to help you...tell me..." kinalas niya ang

pagkakayapos ko sa kanya at marahan niyang pinunasan ang mga luha ko sa mata.
Pilit siyang ngumit sa akin

"Just leave me...Iwan mo muna ako Florence. Magpapahinga muna ako, I need to sleep"
hindi na ako nakapagsalita sa kanya.
Tumango na lang ako at nagsimula nang bumaba sa kama.

"Babalik ako dito mamaya Ashong.."

"Just think about it Florence...mahal kita pero hindi kita kayang ikulong..."

Hindi na ako sumagot sa kanya, mabilis na akong lumabas sa kanyang kwarto. Agad
akong nagpunta sa banyo at hinilamusan ko ang sarili ko.
Sa mabilis na sandaling iniluha ko, makikita agad ang pamumugto ng aking mga mata.
I can't do anything! Hindi ko na alam ang gagawin ko.

Napatingin na lang ako sa telepono kong nagvivibrate. Si Nero ang tumatawag...

Kagat labi ko itong pinatay. Hindi ko alam kung papaano ko pa siya
kakausapin...mali itong ginagawa namin. Kapwa kami may fiancé...kapwa kami
nanloloko ng tao.
We're the worst.

Pilit kong inayos ang aking sarili bago
isipan kong dito muna ako mananatili ng
lang munang kumuha ng ilang gamit ko sa
Agad kong itinext si Gio at Kuya Nik na
kanikanilang negosyo.
ako lumabas ng condo ni Ashong. Napag
ilang araw sa condo ni Ashong. Kailangan ko
bahay.
kapwa wala daw sa bahay dahil abala sa

"Nasaan ang kambal Kuya?"

"Nasa Batangas.." sagot sa akin ni Kuya Nik sa telepono

"Kuya..kay Ashong muna ako titigil ng ilang araw.." natahimik ang kabilang linya
"Alright Florence... narinig ko ang nangyari sa mama niya, dadalaw kami kung may
pagkakataon kami. Pero Florece.. wala ba silang hinihiling sayo?" ako naman ang
natahimik sa tanong ng pinsan ko. Napakagaling talaga ni Kuya Nik mangapa ng mga
pangyayari.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko Kuya...I wanted to him him but..." hindi ko
naisunod ang sasabihin ko

"Gawin mo ang alam mong tama, gawin mo ang makakapagpasaya sayo..sundin mo ang puso
mo Florence..." how? It's damn conflicting!

"I don't know Kuya...hindi ko na alam" ano na naman ang gagawin ko? Tatakbo? Damn.

"Isipin mong mabuti ang sinabi ko sayo. Take care Florence...see you next week. I
love you"

"I love you too Kuya..." pinatay ko na ang telepono ko

Agad akong nagdiretso sa bahay. Mukhang ako na naman ang tao mag isa sa malaking
bahay na ito, linggo ngayon at walang mga katulong.

Pero hindi pa naman ako nakakailang hakbang papasok ng bahay nang may narinig akong
nagdoorbell. May bisita si Kuya Nik?

Humakbang ako pabalik para buksan ang pintuan. Hindi ko alam pero bakit bigla na
lang akong kinabahan?
At halos magpanting ang pisngi ko sa isang malakas na sampal....

Isang malakas na sampal na isinalubong sa akin ng luhaang si Cassidy.

Nasa likuran din niya ang mama ni Nero na may masamang titig sa akin.

"Malanding babae" malamig na sabi ng mama ni Nero. Mabilis niyang isinabog sa akin
ang mga litrato namin ni Nero na magkasama sa resort
Hindi ako makagalaw sa mga litratong nakikita ko. Mga litrato namin ng pangalawang
araw...
Ang halik ni Nero sa akin sa coffee house..ang pagbulong niya sa tenga ko..ang pag
akbay niya sa akin...ang pagyapos ko sa kanya nang pinipigil ko siya sa foreigner..

Hindi pa ako nakakarecover sa sampal ni Cassidy at sa mga litratong unti unti kong
pinagmamasdan nang marahas siyang lumapit sa akin at agad niyang hinila ang buhok
ko.

"Malandi ka! Alam mong may fiancé siya! Kinalantari mo pa si Nero! Malandi ka!
Dapat hindi ka na bumalik! Sana namatay ka na lang malandi ka! Malandi"
Natumba kaming dalawa. Shit! Pinilit kong inaaalis ang mga kamay niya sa buhok ko
pero wala akong magawa.

Nakaibabaw siya sa akin habang patuloy ang pagsabunot niya sa buhok ko. Halos
ihampas na niya sa matigas na sahig ang ulo ko ng ilang beses. Naliliyo na
ako...galit na galit siya..parang papatay siya ng tao.. Damn..hinang hina na ako sa
mga pangyayari..wala na akong lakas manlaban.
Kasalan ko rin naman ang lahat...mali ang ginawa namin ni Nero kaya ito at bumalik
na sa akin. Nagsisimula ng bumalik ang kasalanang ginawa ko..

"Cassidy hija..tama na 'yan. Hindi pagsabunot sa buhok ng malanding 'yan ang

pinunta natin dito..huwag kang magpakababa katulad ng babaeng 'yan"
Nagtuluan na ang mga luha ko..ilang masasakit na salita pa kaya ang maririnig ko
mula sa ina ng lalaking mahal ko?
Hindi nakikinig si Cassidy at patuloy lang siya sa pagsabunot at pagsasampal sa
akin. Naiiyak na ako.

"Malandi ka! Dapat ang mga katulad mo pinapatay!" pinagsasampal naman niya ako
ngayon.
Wala akong ibang ginawa kundi salagin ang mga ginagawa niya.

"Cassidy..tama na 'yan. Kahit ilang sabunot ang gawin mo kanya..ay maninira at

maninira pa rin siya ng pamilya. Magkatulad na magkatulad sila ni
Alyanna...malalandi!"
Hindi ko na kinaya pa ang sinabi ng mama ni Nero. Not with my mom! Oo mali ang
ginawa ko! Pero hindi niya dapat isama pa ang nananahimik kong ina!

Marahas kong tinabig si Cassidy sa ibabaw ko at mabilis akong tumayo at sinalubong

ang mama ni Nero.
Saan ako kumuha ng lakas para ibalya si Cassidy? Sa pangalan ng aking inang dinamay
niya.

"Bawiin mo ang sinabi mo" matigas na sabi ko

"Malandi kayong mag ina" taas noong sabi niya na nagpataas pa ng dugo ko.
Nangangatal na ang buo kong katawan sa sinabi niya. Gusto ko siyang saktan..gusto
kong hilahin ang dila niya. Gusto kong bawiin niya ang sinabi niya..Huwag si Mama..

Sa huli nag unahang tumulo ang aking mga luha. Gusto kong bumawi sa kanya...pero
naaalala ko si Nero...
Siya pa rin ang nagluwal sa lalaking pinakamamahal ko.

"Hindi ba at sinabi ko sayong layuan mo na ang anak ko? Hindi ka ba makaintindi?

Ayoko sayo Almero"
Pumikit na lang ako at lakas loob akong humakbang sa pintuan.

"Lumabas na kayo..lumabas na kayo sa pamamahay ko" pinilit kong patapangin ang

boses ko

"Hindi mo muna ba papakingggan ang sasabihin namin sayo?" nanunukat na tanong sa

akin ng mama ni Nero

"Lumabas na kayo...wala akong gustong marinig mula sa inyo" nangangatal na ang

kamay ko sa pintuang hawak ko.

"Bakit hindi mo muna tingnan ang pang aakit mo sa anak ko? Tingnan mo ang kalandian
mo sa anak ko. Tingnan mo ang mga litratong 'yan. Bumalik ka na naman para
manggulo! Hindi ka na nahiya, may fiancé ka ng tao, kinakalantari mo pa rin ang
anak ko. Maduming babae.. hindi ko hahayaang may masamang kagaya mo sa pamilya ko,
not with my son"
Napapakagat labi na lang ako sa sinasabi niya. Florence...wag mo siyang
patulan...Nanay siya ni Nero..nanay siya ni Nero.

"LUMABAS NA KAYO! TRESPASSING NA KAYO! MAGPAPATAWAG NA AKO NG PULIS" sigaw ko sa

kanila

"Huwag ka mag alala, aalis na rin kami. Hindi ko masikmurang tingnan ang pagmumukha
mo Almero" sagot sa akin ni Cassidy

"'yang mga litratong 'yan ipadadala ko kay Elisa.." napanganga na lang ako sa
sinabi ng mama ni Nero. No! Not with her situation...hindi kakayanin ni Tita
"No! Hindi pwede, she's your friend! Maaaring may mangyaring masama sa
kanya..please wag" nanghihinang sabi ko sa kanya

"Dapat nag isip ka muna bago mo nilandi ang anak ko" matigas na sagot sa akin ng
mama ni Nero

"Lubayan mo na ang anak ko...kausapin mo siya ngayon pagbibigyan kita" hindi na ako
makapagsalita

"I can't.." mahinang sagot ko sa kanya

"Then congratulations Almero! Papatay ka na naman ng tao, sa bagay sanay ka na

namang kumuha ng buhay ng iba. Una ang mga magulang mo, dinamay mo pa pati ang
buong angkan ng mga Ferell...sa katunayan pinatay mo na ang isa...ang kapal naman
ng mukha mong akitin pa ang anak ko? Ayos na ang lahat Almero, bumalik na naman..."
Napayuko na lang ako. Nagbabalik na naman...nagbabalik na naman. Ayoko na.

"You're a monster..killer. Mang aagaw ka na naman ng buhay.." pahabol na sabi ni

Cassidy

Sabay silang naglakad palabas ng mama ni Nero at kapwa nila ako sinadyang sagiin.

Napaupo na lang ako sa malamig na sahig...hindi na kaya ng tuhod ko..

Napahawak na lang ako sa ulo kong kumikirot...

At napaiyak na lang ako ng may nakita akong dugo rito.

Tama pa bang bumalik ako?

--
VentreCanard

Chapter 34

Chapter 34

Pinilit kong imulat ang aking mga mata. Damn, ramdam na ramdam ko pa rin ang
bahagyang pagkirot ng aking ulo. Hindi biro ang ginawang 'yon sa akin ni
Cassidy...gusto ko man manlaban ng mga oras na 'yon ay wala akong lakas para
lumaban.

I'm totally hopeless.

Hindi na biro ang galit niya sa akin...parang kayang kaya niya na akong patayin ng
mga oras na 'yon. Nakakatakot ang kanyang mga mata...parang may mali sa kanya..may
mali sa kanya...

But wait? Where am I? Ang huli ko lang natatandaan ay nang mapaupo na lang ako at
makitang may dulo ako mula sa aking ulo. Damn.

Sumalubong sa akin ang maliwanag na ilaw mula sa itaas. Not my chandelier..

Wala ako sa kwarto ko. Wala ako sa sarili kong kama...mukhang nahuhulaan ko na kung
nasaan ako.
Hospital bed.

Bahagya kong ipinaling ang ulo ko para malaman kung sino ang nagdala sa akin. At
napangiti na lang ako, as usual my saviour. Kasama niya ngayon ang dalawa niyang
kaibigan.
Mahina silang nag uusap tatlo.

"Gio.." mahinang tawag ko sa kanya. Agad silang napatayong tatlo nang marinig nila
ang boses ko

"Stefan tumawag ka ng doctor" mabilis na sinabi ni Gio sa kaibigan niya

"Alright" nagmamadaling lumabas ng kwarto si Stefan

Agad dumalo sa aking kama si Gio at Patrick.

"Florence..." pinilit kong bumangon pero pinigilan nila akong dalawa.

"Huwag ka ng bumangon Ate.." bahagyang ngumiti sa akin si Patrick

"What happened to you? Wala ka ng malay ng makita kita.. and I saw blood..what
happened? God Florence.." hindi maintindihan ni Gio kung hahawakan niya ba ako o
hindi. He looked damn frustrated..naguguilty ako.
Hindi ako makasagot sa tanong niya. Hindi niya pwedeng malaman kung bakit ako
nagkaganito..paniguradong hindi papayag ang mga pinsan ko sa nangyari sa akin.
Aabot pa ito sa demandahan..mas lalaki at mas lalala pa ang mga sitwasyon na maaari
pang umabot sa pamilya ni Ashong. Hindi ko na dapat dagdagan pa ang isipin ni
Ashong.
Hindi ko alam ang mga hakbang na maaari pang gawin ni Cassidy at ng mama ni Nero.
Hangga't kaya ko ay hindi ko hahayaang lumaki pa ito. Kilala ko ang mga pinsan
ko..hindi sila mapapakali kapag nalaman nila kung papaano ako nagkaganito. Gagawin
nila ang lahat para maibawi ako..at yon ang pinaka iniiwasan ko.
Panibagong gulo at hidwaan na naman kung pababayaan ko pa itong mangyari.
Napansin kong may benda na ako sa ulo. Hindi ko na natandaang nawalan ako ng malay.

"I'm so clumsy...nadulas ako Gio. I'm sorry" pagsisinungaling ko sa kanya

Mariin niya akong pinakatitigan para malaman kung nagsasabi ba ako ng totoo o
hindi. Kinakabahan ako... si Gio at Kuya Nik ang dalawang taong hindi ko kayang
paglihiman, hindi dahil nasasabi ko sa kanila ang hindi ko kayang itago..kundi sila
na mismo ang nakakaalam kung nagsasabi ako ng totoo o hindi.

"You're lying" seryosong sabi niya sa akin

"I'm not Gio..nadulas talaga ako sa pagmamadali..hindi ako nag ingat" pinilit kong
salubungin ang kanyang mga mata kahit malalakas ang paghataw ng dibdib ko.
Kailangan ko siyang kumbinsihin sa pagsisinungaling ko..
Another white lies...

Hindi na niya ako muling tinanong nang dumating si Stefan kasama ang isang doctor.
Mabilis lumapit sa akin ang doctor at tinanong ako ng kung ano ano na maayos ko
namang nasagot.
May ilan pa siyang sinabi na hindi ko na maintindihan..tanging si Gio at Patrick na
lang ang kumakausap sa doctor. Habang ako ay nakatingin sa repleksyon ko mula sa
bintana. Kitang kita ko ang mga benda ko sa ulo..

"So far mula sa mga examinations niya at observation ko, wala naman akong
nakikitang komplikasyon sa kanya. Kailangan niya munang manatili dito ng ilang araw
para mas masuri at maantabayan. May ilang examinations pa siyang kailangang gawin
para masiguro na maayos na siya. Pero sa ngayon ay kailangan niya ng pahinga.."
Nilingon ako ng doctor na ngumiti sa akin. Marahan lang akong tumango sa kanya.

"Sige mauna na ako" pamamaalam sa amin ng doctor.

"Salamat doc" sabi ni Stefan.

Nang makalabas na ang doctor ay muling lumapit sa akin si Gio.

"I won't ask you again. Magpahinga ka muna..pero wag mong isiping hindi na ulit ako
magtatanong sayo Florence.."
Bumalik na ulit siya sa kanyang pagkakaupo maging si Patrick at Stefan ay nanatili
na lang tahimik.
Hindi ko siya masisisi, alam kong gusto niyang malaman kung ano talaga ang totoong
nangyari pero hangga't maaari ay ililihim ko ito. Siguradong malaking gulo ang
mangyayari kapag nalaman ng dalawa kong pinsan ang nangyari. Gulo kung gulo ang
talagang gagawin nila.

Sinimulan kong ibangon ang sarili ko.

"Ate, wait. Aalalayan na kita" hindi na ako nakaangal nang daluhan ako ni Patrick
at Stefan.
Agad nilang inilagay sa headrest ang unan para masandalan ko.

"Thanks.." mahinang sabi ko sa kanila

"Huwag mo na lang pansinin 'yan Ate..nag aalala lang ang Gio'ng 'yan" bulong sa
akin ni Stefan

"Paiyak na 'yan kahapon pa" bulong din sa akin ni Patrick na ikinangisi ko.

"Don't worry Ate Florence..sa lahat ng may benda sa ulo ikaw pa lang ang nakikita
kong maganda" namumulang sabi sa akin ni Stefan na kakamot kamot ng ulo.
Why so cute? Napapailing na lang ako.

"Gusto mong ikaw ang lagyan ko ng dextrose Stefan Ortega?" iritadong tanong ni Gio
na nakahalukipkip sa kanyang upuan

"Agree, you're still beautiful Ate.. magpagaling ka na" kumindat pa sa akin si

Patrick

"Oo na po, magpapagaling na. Binobola nyo na ako, haist. Hindi ba kayo hinahanap sa
inyo?" mabilis ang iniiling ng dalawa sa akin.

"Baka dumalaw si Mama dito bukas.." sabi ni Patrick. Kung hindi ako nagkakamali ay
doctor ang mama niya.

"Bakit nga pala ikaw ang nakakita sa akin Gio? Akala ko ba ay wala ka sa Leviathan
ngayon?" nagtatakang tanong ko sa pinsan ko.
Bumalik na sa kanilang upuan ang dalawang kaibigan ni Gio.

"Malaki ang pasasalamat ko at umuwi ako kagabi..hindi ko lubos maisip ang maaaring
nangyari sayo kung hindi ako umuwi...damn. Dapat talaga hindi ka pinababayaang mag
isa.." napasuntok na lang siya sa kanyang inuupuan.

"Dapat may kasama ka lagi Ate Florence.." sabi naman ni Patrick

"Agree" maiksing sabi naman ni Stefan

"Wait...ilang oras na akong tulog?" kung kahapon pa ako dinala dito..agad kong
tiningnan ang orasang nakasabit sa pader.
Mag aalas dose na ng hapon. Shit!

"16-17 hours I think?" sagot ni Patrick sa akin. Fuck!

"A..lam ba ito ni Ashong?" kinakabahang tanong ko sa kanila

"Hindi ko pinaalam Florence" nakahinga ako ng maluwag sa sinabi ng pinsan ko.

Ano na kaya ang ginawa ni Cassidy at ng mama ni Nero? I'm nervous..ginawa na kaya
nila ang itinatakot nila sa akin? Damn. Ang tagal ng itinulog ko...madami nang
maaaring mangyari.

Muli pa sana akong magsasalita nang pabalyang nabuksan ang pinto. Iniluwa nito si
Camilla na may dala pang maleta habang hilahila ang boyfriend niyang doctor.

"Oh shit Florence! What happened to you?" halos talunin na niya ang kama. Hindi na
niya inalintana ang pawis na pawis niyang mukha at agad niya akong niyapos ng
mahigpit

"Hey..hey be careful Camilla..." babala sa kanya ni Gio. Nakita ko pa ang bahagyang

paglapit ng pinsan ko at doctor Thomas para pigilan si Camilla. Agad akong sumenyas
sa kanila na ayos lang ako.

"Dumating na ba ang doctor niya dito?" pakinig kong tanong ni doctor Thomas kay Gio
at sa mga kaibigan niya

"Yes, kanina lang.." mabilis na sagot sa kanya ni Stefan

Prenteng prente lang ang pagkakaupo ng magkakaibigan sa malapad na couch habang
pinapanuod ang kaibigan kong sobrang concerned.

"Thomas..please check Florence.." nahihimigan kong parang maiiyak na siya.

Napapahilot na lang ako sa aking noo. Saang bansa nga galing ang babaeng ito?

"Okay na siya..dumating na ang doctor niya kanina" tamad na singit ni Gio

"See? I can't may sarili siyang doctor Camilla" paliwanag sa kanya ni Doctor Thomas

"Atleast check her for second opinion! Paano kung mali pala ang sabi ng unang
doctor? Paano kung hindi siya ganoon kagaling? God! Bakit sa ulo pa
Florence..that's too dangerous" halos mapapadyak na lang siya habang pinagmamasdan
ang benda ko sa ulo.
Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa inaasal ng kaibigan ko. Nakakataba ng
puso..she's definitely concerned. Talagang hinila pa niya dito ang doctor niyang
boyfriend.

"Bakit mukhang napaaga ang uwi mo?" nagtatakang tanong ko sa kanya

"Oh god! Sinong hindi uuwi kapag nalaman mong nabagok ang ulo ng kaibigan ko? I
have a lot of money to burn, hindi ako maghihirap sa pamasahe para umuwi lang at
icheck ang kaibigan ko. Damn, you should be careful. Marami kaming nag aalala sayo.
Padating na rin si Aira ngayon.." hindi ko alam kung maluluha ba ako o ano?
Masyadong tumataba ang puso ko nito.
Hindi madaling makahanap ng katulad ng mga kaibigan kong ito.

"Salamat Camilla.." umiling lang siya sa akin at maarte niyang hinawi ang buhok
niya

"Ano ba talaga ang nangyari sayo? Bakit ka nadulas? Naliyo ka bigla--? Don't tell
me? What the fuck?" nahuhulaan ko na ang ipinupunto ng tanong niya. No!

"Florence!!" malakas na tawag sa pangalan ko.

Halos sabay sabay na naman kaming napalingon. Isa na naman sa kaibigan ko na may
dala rin maleta. Nakasunod na rin sa kanya ang boyfriend niya na may dala rin na
iba pang mga maleta. Tulad ni Camilla ay pawis na pawis rin siya at halatang
nagmamadali.

"OMY Gosh...May amnesia ba siya?" nangangatal na sabi ni Aira habang titig na titig
sa akin

"Okay..padami na sila ng padami..." pakinig kong kumento ni Patrick

"Wag ka namang OA, Aira. Nakikilala pa tayo chill" agad umupo sa kabilang side ng
kama si Aira.
Kitang kita ko sa mga mata ng kaibigan ko ang pag aalala.
"Don't worry sabi ng doctor ay ayos na ako" pagpapagaan ko sa loob nila.

"Okay, lapat lapat na. Aalis na tayo.." natatawang sabi ni Patrick.

Nakaupo lang naman sa mahabang couch si Jare na humihikab na, Dr. Thomas na panay
ang tingin sa wristwatch, Stefan na nakangisi, Gio na kunot noo at si Patrick na
tatawa tawa. Tamad na tamad silang nanunuod sa kadramahan namin tatlo dito.

Napapanguso na lang ako. They're all gorgeous. Iba't ibang klase, from bad boy
type..professional type..cute looking, rude and jolly.

Muli sana kaming magdadramang tatlo dito nang nabuksan na naman ang pintuan. Niluwa
lang naman nito ang dalawa sa naggwapuhang Ferell. Bakit ang bilis namang
makarating sa kanila ang balita?

Halos hindi maipinta ang mukha ni Owen at Troy nang makita ang hitsura ko.

"What the fuck? Sila din?" pakinig kong sabi ng pinsan ko.

"What the hell? Wha..t happened? Are you okay? Anong sabi ng doctor sayo?" napatayo
na sa kama ko ang dalawa kong kaibigan na nakakunot ang noo sa pagdating ng
dalawang Ferell.

"Okay na ako Troy..." sagot ko sa kanya

"We can ask for second opinion...I'll call our doctor" nakitang kong nagdidial na
si Owen sa kanyang telepono

"She's fine..look" sabat ni Camilla habang itinuturo niya ang boyfriend niyang si
Dr. Thomas
"Pangalawang doctor na 'yan. Pangatlo na 'yang tatawagin mo" tamad na sabi ni
Camilla
Nagsimula silang mangialam ni Aira ng mga prutas sa side table.

"What do you want Florence?" tanong sa akin ni Aira

Hindi na ako nakasagot pa kay Aira nang biglang sumingit si Troy.

"Papaanong nangyari? Nadulas? Why so careless Doll?" nakaupo ngayon sa magkabila ko

si Owen at Troy.

"Nadulas.." maiksing sagot ko. Hindi ko na alam kung ano pa ang isasagot ko sa
paulit ulit nilang tanong sa akin

"Anong nararamdaman mo? Okay na lang ba talaga? May kilala akong magaling na doctor
Wada..." nag aalalang tanong ni Owen
Naririnig ko ang pag ismid ng pinsan ko sa naririnig niya sa mga Ferell.

"Okay na ako. Salamat sa pagdalaw niyo.." pinilit kong ngumiti sa kanila

Muli pa sanang magsasalita si Troy nang maagaw na naman ang atensyon namin lahat.
Bakit kailangan sabay sabay silang magsidalawa? Ngayon lang ba nila nalaman na nasa
hospital ako?

"Ilan pa kaya ang dadating?" pakinig kong kumento ni Jare

Ngayon naman ay nagsitayo si Owen at Troy para mapagbigyan ang padating kong
kapatid.
Mabilis akong niyapos na Sapphire.

"Florence..sorry. Dapat sinamahan na lang kita" bulong sa akin ni Sapphire

Pakinig ko ang paglaglag ng mga hawak ng kaibigan ko. Hindi pa nila alam ang bagay
na ito.
"Anong nangyari? Ayos ka lang kahapon?" halos haplusin ni Sapphire ang mga braso ko
para makita kung may anumang galos pa ako.
Umiling na lang ako sa kanya

"What the hell? Bakit ang daming tao dito?" natatawang sabi ni Kuya Nik na
kadadating lang.
Lumapit siya sa side table at iniabot ang mga prutas sa mga kaibigan ko. Agad na
tumayo si Aldus sa kama para makalapit sa akin si Kuya.
Mabilis niya akong hinalikan sa noo.

"Sorry.." bulong niya sa akin

Napapakagat labi na lang ako.
Bakit sobrang dami nila ngayon? Hindi ko akalaing ganito kadami ang dalaw ko
ngayon.

"Hindi ba at may limit ang dalaw dito? Mukhang hindi lang tayo sasampu sa kwarto
ito. Hindi na natalab ang aircon..lumabas na ang iba" pagtataboy ng pinsan kong si
Gio.

Wala man lang kahit sinong gumagalaw sa kanila. Kung hindi lang siguro malaki ang
kwarto ko ay hindi na kami magkakasya.
Hindi pa din umaalis sa kanilang pagkakaupo ang lima. Ang dalawa kong kaibigan ay
nasa tapat ng side table, si Owen, Aldus at Troy ay kapwa nakapamulsang nasa
tagiliran ng kama. Si Sapphire at Kuya Nik naman ay katabi ko.
Nakakataba naman ng puso ang mga taong ito. Iniisip ko sanang ilihim na lang ito,
mas mabuting sa pagitan na lang naming magpipinsan ito. Pero ito ngayon at halos
lahat ata sila ay narito para dalawin ako.

"Oh oh...ito na siguro ang kaisa isang hospital room na punong puno ng mga gwapong
nilalang..." natatawang sabi ni Camilla
Kitang kita ko ang pag ngisi ng 'magagandang lalaki' sa sinabi ng mga kaibigan ko.

"Camilla...spell. Maganda nga?" pagbibirong sabi ni Aira habang nagtatalop ng

mansanas
"F L O R E N C E ba?"
Kahit ako ay wala ng masasabi. Mula sa maangas kong pinsan..idagdag pa ang tatlong
Ferell na pinagpapantasyahan lang naman ng mga kababaihan. Ang nagagwpuhang
kaibigan ni Gio, si Dr. Thomas at Jare. Damn.
Matatanong mo sa sarili mo. Anong klaseng hospital room ito?

"Damn! I'm late how's Florence?" pakinig ko ang bigat ng paghinga niya. Halata sa
boses niya ang pagmamadali, mukhang tinakbo pa niya para lamang makarating agad sa
kwarto ko.
Dapat hindi mo na lang ako pinuntahan dito Ashong...dapat inisip mo muna ang sarili
mo sa pagkakataong ito. Dapat hindi muna ako....

Halos mahawi lahat ng mga nakaharang sa akin. Malalaki ang hakbang niya para
marating lang ang kama ko. Agad tumayo si Kuya Nik at Sapphire para sa kanya.

"Oh oh..here comes the fiancé" pakinig kong bulong ni Camilla

"Florence..." nang sandaling marating niya ang kama ko ay agad niyang hinuli ang
mga pisngi ko.

"Florence naman...ingatan mo ang sarili mo. Wag naman pati ikaw...Florence.."

nahihirapang sabi niya.
Napapahikbi na lang ako. Wala man lang nagsasalita sa mga taong nasa paligid namin.

Wala ng pakialam sa kanila si Ashong.

"Ash---" hindi na ako muling nakapagsalita nang may marinig akong panibagong boses.

Mas lalong humataw ang dibdib ko. Bakit kailangan niya pang pumunta dito? He can't,
alam niyang hindi pwede. Ano itong ginagawa niya?

"Fuck! Where's my Florence?" nangatal ako sa sinabi niya. Oh god Nero!

Ramdam ko ang unti unting pagbaba ng mga kamay ni Ashong mula sa mga pisngi ko.
Sigurado akong hindi lang ako ang pigil ang paghinga ngayon, maging ang mga taong
nasa loob ng kwartong ito ay hindi man lang makagawa ng ingay o kilos.
What is going to happen?

"Why are you here Nero?" agad tumayo si Ashong na nag iigting ang bagang.
Nahihirapan na naman akong huminga. Damn. Bakit sa dami ng pwedeng mangyari ay
ganito pa?

"I want to visit her..I want to see her. May problema ka?" matigas na sagot ni Nero
na halos ikinatulala ko. At hindi lang ako maging ng lahat ng tao dito sa malaking
kwartong ito.
Bakit ang lakas lakas ng loob niya?!

"Oh shit..I don't like this..." pakinig kong bulong ng kapatid ko

Maging ang mga lalaking nasa loob ng kwartong ito ay naalarma na sa tindi titigan
ni Nero at Ashong. Agad nagsitayuan na ang mga nakaupo kanina, sina Owen, Aldus at
Troy ay maagap nakalapit sa pinsan nila. Habang alerto si Kuya Nik na malapit kay
Ashong.

Fuck! What is this goddamn situation?

Chapter 35

Thanks @mrsgeraldez

Chapter 35

Hindi ako makapagsalita sa tindi ng tensyon sa loob ng hospital room na ito. Hindi
ko alam kung anong dapat kong sabihin..hindi ko alam kung anong dapat kong gawin.
Hindi ko na alam kung anong maaaring mangyari...
Bakit kailangan pa nilang magpang abot dalawa? Bakit kailangan pa nilang magpunta
dito? Bakit naiipit na naman ako sa ganitong sitwasyon? Bakit kailangan nandito ang
presensiya nilang lahat?

Sa nakikita ko sa pagitan ni Ashong at Nero, alam kong walang may balak magpatalo
sa kanilang dalawa.

They will definitely kill each other...

"Pinapaalala ko po, nasa loob tayo ng hospital. Wala tayo sa boxing ring" babala ni
Dr. Thomas na pumagitna sa pagitan ni Ashong at Nero.

"Kung gusto niyong mag away at magbasagan ng mukha, huwag dito sa loob malawak ang
labas" singit naman ni Gio
Wala man lang gumagalaw sa kanilang dalawa, nananatili pa rin ang titigan nilang
dalawa na akala mo ay kayang makapatay sa isa't isa.
Hindi umaalis ang magpipinsang Ferell sa tagiliran ni Nero para sa anumang kilos na
maaari niyang gawin.

Samantalang si Gio at ang mga kaibigan niya ay nasa panig ni Ashong para mapigilan
din ang maaaring gawin nito.

"Nero, ayoko na ng gulo. Umalis ka na" seryosong sabi ni Ashong na lalong

nagpaigting ng bagang ni Nero
Kita ko ang sabay na paghawak ni Aldus at Troy sa braso ni Nero na marahas lang
nitong pinagtatabig.
Gusto kong magsalita at patigilin ang nabubuong tensyon sa loob ng kwartong ito
pero ni lakas para magsalita ay wala ako.

"Why would I? Hindi ikaw ang pinunta ko dito, tumabi ka. Hindi ko makita si
Florence.."
Nanatiling nakaharang sa akin si Ashong.

Naramdaman ko ang mariing paghawak ni Sapphire sa aking mga balikat.

"Tama na 'yan. Kailangang magpahinga ni Florence..kung anumang gusto niyong gawin
ay sa labas nyo na ituloy" sabat ni Sapphire na parang hindi man lang narinig ng
mga kalalakihan sa loob ng kwartong ito.

"Come on Nero..let's go" pag anyaya sa kanya ni Aldus

Muli niyang tinabig ang kamay ni Aldus at pinagpatuloy niya ang pakikipagpatayan ng
tingin kay Ashong.

"I'm the fiancé Nero, hindi ko gustong nandito ka" mariing sabi ni Ashong
Napapapikit na lang ako sa batuhan nila ng salita. I want them to stop...Kung hindi
ko agad patitigilin ang nangyayaring ito, hindi lang titigan ang maaaring mangyari
sa kanilang dalawa.

But how? I'm totally hopeless...parang umurong na ang dila ko. Hindi ko alam kung
paano ako magsisimulang magsalita.
Alam kong kung magsasalita ako may isa sa kanilang masasaktan...

"Niloloko mo lang ang sarili mo Ashong, alam kong alam mo ang tunay mong posisyon
sa atin dalawa"
Ngayon naman ay si Ashong ang mahigpit na hinawakan ni Kuya Nik at Gio dahil sa
bahagyang paghakbang nito.

"Damn! Hospital ito! Tumigil na kayo!" sigaw ng kaibigan kong si Camilla na hindi
na kinaya.
Pero ito na naman at mukhang bingi na ang lahat ng mga lalaki sa loob ng kwartong
ito.

"She needs to choose then, nang malaman natin kung sino ang dapat lumugar sa ating
dalawa" matapang na sabi ni Ashong na mas lalong nagpatahimik sa aming lahat.

Hindi lamang nagpatahimik sa lahat kundi nagpabilis ng pagtibok ng aking puso. No,
no, no please. Not today..hindi ko pa kayang gumawa ng desisyon sa mga oras na ito.
Not today please...bawiin mo ang sinabi mo Ashong. No..no I can't...

Huwag ngayong malabo pa ang aking pag iisip...

Halos mangatal ang buo kong katawan....nang makita ang lahat ng mga taong nasa loob
ng kwartong ito na dahan dahang lumingon sa akin..No..no...huwag niyo akong tingnan
ng ganyan.
Huwag kayong maghintay ng sagot sa akin. I can't choose right now.
I can't choose yet, ayoko siyang saktan. Not now, I want to hold him atleast. I
want him to comfort me atleast...ngayong kailangan ko siya. Please...don't let me
push him again. Huwag muna ngayon...

Huwag muna ngayon. Siguradong hindi na niya ako tatanggapin muli sa pagkakataong
ito. Huwag muna ngayong araw na ito. I can't lose him right now, kahit ilang araw
muna. Not now...I can't..

Pero kahit anong ayaw ko sa pangyayaring ito. Alam kong wala akong pagpipilian.
Kailangan kong pumili sa kanilang dalawa sa mga oras na ito. Handa man ako o hindi.

Ni hindi ko man lang siya makakausap, hindi ko na siya mahahawakan. Siguradong

lalayuan na niya ako sa magiging desisyon ko..

Pipili na ako...pipili ako sa harap ng mga taong ito. Pipili na ako ng sasaktan sa
kanilang dalawa....

"Fine, Now choose Florence. Wag mo ng patagalin Florence...tama na. I want to touch
you badly, I want to hold you..tapusin na natin ito" mahinang sabi sa akin Nero na
mas lalong humiwa sa dibdib ko.
Nagsimula nang magpatakan ang mga luha ko. Damn. Ayoko itong gawin pero alam kong
ito ang tama.

Lahat ng mga mata ay napako sa akin habang pinapahid ko ang aking luha, banayad
akong hinahaplos sa likod ni Sapphire.
Lahat sila ay naghihintay ng isasagot ko..

Bakit binigla na naman ako? Hindi ba pwedeng maghanda muna ako? Hindi ba pwedeng
huminga muna ako kahit kaunti man lang? Bakit biglang nagsunod sunod?

Hindi ba pwedeng magpahinga muna ako kahit ilang sandali? Bakit sa pagmulat ko ay
ito na agad ang sumalubong sa akin?
Natandaan ko ang sinabi sa akin ni Kuya Nik, follow my heart gawin ko ang alam kong
tama.
Pero paano? It's damn conflicting!

Una kong tiningnan si Ashong na bahagyang ngumiti sa akin. Sinulyapan ko rin si

Nero na blangko ang ekspresyon.

Siya lang ang matagal ko nang gustong piliin, pero ayaw na ng pagkakataon. Lagi na
lang may hadlang sa amin. At kung siya man ang pipiliin ko, maaaring may buhay na
namang mawala. Mawala na naman ng dahil sa akin, na siyang isinumpa kong hinding
hindi ko na pababayaang mangyari muli. Ayoko ko nang kumuha ng buhay, ayoko na. May
pamilya na naman akong tatanggalan ng miyembro.
Ayoko na. Ayoko nang may mamatay ng dahil sa akin...ayoko na. Sorry Nero. I can't
choose you again.
Hindi na talaga pwedeng ipagpilitan, ayokong umagaw muli ng buhay.
Napapaluha na lang ako sa gagawin ko. Siya ang huling taong gusto kong saktan pero
ito ako at gagawin na naman ang bagay na ito sa kanya. Sasaktan ko na naman ang
lalaking mahal ko, sasaktan ko na naman siya, hindi ko na naman siya pipiliin.
Ayoko nang kumitil ng buhay Nero, alam kong seryoso ang mama mo at si Cassidy. Alam
kong gagawin nila ang mga sinabi nila. I can't abandon Ashong's family, ayoko nang
sumira pa ng isang pamilya.

Pilit kong sinalubong ang mga mata ni Nero. Habang patuloy ang pagluha ko, marahan
akong umiiling sa kanya. Kitang kita ko ang pag iiba ng ekspresyon nang mga mata
niya. Alam kong nakukuha na niya ang ibig kong sabihin. I'm sorry Nero...I'm
sorry...

"I'm so---"

"Holy motherfucker! ANONG KAGULUHAN ITO?!"

Hindi ako natuloy sa dapat kong sabihin nang sabay sabay kaming lumingon sa isang
panibagong doctor na gulat na gulat sa dami ng nagtatangkarang kalalakihan na
nagkalat sa loob ng hospital room na ito. Kahit ang kasama nitong mga security
guard ay mukhang nagulat sa dami ng tao sa kwartong ito.
"Doctor! Oh shit! Help us! They've been pestering us! Palabasin nyo na po sila! Mga
gangster po silang lahat!"madramang sabi ni Camilla
Halos lahat ng mga lalaking tensyonado kanikanina lang ay napanganga sa sinabi ng
kaibigan ko.

Kung nasa ibang pagkakataon lang ako, malamang ay tumatawa na ako. But I can't..I
can't force myself to smile while seeing his eyes in deep pain and disappointment.
I'm sorry, I'm sorry Nero. Napakasama ko talaga.
Kauna unahan siyang lumabas ng hospital room. Gusto ko man siyang habulin at
yakapin. Sabihin sa kanyang siya ang gusto kong piliin ay hindi ko magawa.

"Opo! Ginugulo po nila kami" mabilis na sagot ni Sapphire

"Palabasin nyo na po sila" pahabol pa ni Aira

"What the fuck?!" malutong na mura ni Troy Ferell

"Damn, kailan pa ako naging gangster?" mura din ni Owen

Isa isa silang pinaghahawak ng mga sunod sunod na mga security guards.

"Fuck! Kamag anak ako ng pasyente! What the hell!" reklamo ni Gio na kinakalas ang
kamay ng security guard.

"Kasama po siya" mabilis na sabi ni Camilla

Kahit si Kuya Nik ay nagpadala na rin sa security guard. Si Jare ay simpleng
kumaway lang kay Aira.

"Bantay po kami.." giit ni Patrick at Stefan sa mga security guard

"Mga gangster din po ang mga 'yan. Ilabas" may hand gesture pang nalalaman si
Camilla

"What the fucking fuck? Dalaw ako dito! Hindi ako gangster!" iritadong sabi ni Troy
sa security guard na may hawak sa kanya

"Damn" nagpahila na rin si Owen

"Hintayin na lang kita sa labas Sapphire" cool na sabi ni Aldus

"Wait, doctor ako dito" angal ni Dr. Thomas

"Gangster din po 'yan. Wag po kayong magtitira ng lalaki dito" tamad na sabi ni
Camilla na sinang ayunan ni Aira.
Hindi ko na alam ang aking gagawin kung wala akong mga kaibigang katulad nila.
Sigurado akong sila ang tumawag sa mga security guards na 'yon para paalisin ang
mga lalaking ito.

"I'll be right back" sabi sa akin ni Ashong habang hawak hawak siya ng isa pang
security guard
Nang nakalabas na ang lahat ng mga lalaki ay mabilis na nag apir si Camilla at
Aira. Habang ako ay nakatulala pa rin sa kawalan. Tapos na...tapos na..iiwan na
niya ako.

"Saved by the bell Florence.." ngising sabi ni Camilla

Dito na ako mas napahagulhol ng iyak. No...no...huli na. It was too late.

"Hindi...nakapili na siya.." agad akong niyapos ni Sapphire na mas lalong

nagpalakas ng pagtulo nang luha ko. Hindi ko na pinigil ang boses ko sa pag iyak.
Itinaboy ko na naman siya. Hindi ko na naman siya pinili. Sinaktan ko na naman ang
lalaking pinakamamahal ko.

"Hush Florence..." mas hinagod pa ni Sapphire ang likuran ko

"Sapphire...you know how much I wanted to choose him. Gusto ko na siyang yakapin,
gusto ko na siyang hawakan pero hindi na pwede. Hindi na talaga... noong dati ako
lang ang problema pero sa pagkakataong ito may madadamay na namang tao. Ayoko nang
maulit. Takot na takot na ako...sinaktan ko na naman siya, sinaktan ko na naman si
Nero. I goddamn love him pero bakit lagi na lang may humahadlang sa amin? Life is
too unfair for us.."

---

-Troy Ferell-

Hindi ko alam kung bakit sa dami namin dito ay ako ang nagsasalita ngayon.
Posibleng ako ang pinakamagandang lalaki? O di kaya ako ang pinakamatalino?
Pwede namang parehas sa nabanggit. Tsss, ang tagal ko na talagang pinuproblema ito.
Bakit sa aming magpipinsan na sa akin na ang lahat? Tsss, kaya lumaki silang mga
insecure sa akin. Damn.

Kasalukuyan kaming sunod sunod lahat dito habang may kanya kanyang security guard.
Lahat na lang ng tao ay napapatingin sa amin, ilan ba kami? Hindi ko mabilang.
Basta ang alam ko ako ang pinakamagandang lalaki.

"Saan ba galing ang mga 'yan?" narinig kong bulong ng isang nurse na may magandang
katawan

"May shooting ata ng pelikula..." sagot naman ng nurse na may kalakihan ang..damn!
Nalalalinan na ako ni Owen sa pagiging manyak.
"Ang hohot nila.."

Tumigil ako sa paglalakad at hinarap ang dalawang nurse na nag uusap.

"Salamat" kinindatan ko silang dalawa na ikinatili nila. Tsss, simpleng bagay.

"Manong security guard, bakit tayo nasa huli? Ako ang lider, tayo sa unahan"
Inismidan lang ako ng security guard at pinagpatuloy ang paghila sa akin. Gago to
ah! Hindi niya ba ako namumukhaan? Nasa magazine na ako!

Hindi nagtagal ay pinatapon kaming lahat sa parking lot. Alam ko nang mangyayari
ito. Hindi na naman ako bago dito, sanay na kaming magpipinsang pinapatapon
paminsan minsan.
Nakapamulsa kong binibilang ang mga kapwa ko tapon sa parking lot at sa aking
pagkakabilang labing isa pala kami.

"Nang dahil sa inyo! Napalayas na din ako!" sigaw sa amin ng maangas na pinsan ni
Florence. Kahit kailan hindi ko nagustuhan ang ugali nito.
Nagkibit balikta na lang ako pero halos matawa na naman ako nang makita kong
pinatapon din si Dr. Thomas. Ayos ah, may doctor na ako sa gang ko.

"Tang ina, nasaan ang dalawang magsusuntukan kanina? Dito wala ng pipigil sa inyo!"
sigaw ulit ng pinsan ni Doll.
Hinanap ng mga mata ko si Nero at 'yon naglalakad na palayo ang gago. Pipili na
sana si Doll... bakit naman kasi may dumating na doctor? Tapos na dapat ang lahat
ng ito.

"Fuck you Ferell! Huwag mo akong talikudan"

mabilis nakalapit sa kanya 'yong si Martin at agad nitong nahawakan ang balikat ni
Nero at sinalubong ng napakalakas na suntok.
Napangiwi na lang ako nang matumba si Nero.
Hindi ko na napansin na napahakbang na ang mga paa ko. Pero agad ko rin naramdaman
ang dalawang kamay sa mga balikat ko. At nang lingunin ko ito ay kamay lang naman
ito ni Owen at Aldus na umiiling sa akin.

"Let them be..kanina pa nilang gustong gawin 'yan" mahinang sabi ni Aldus

"Let's just wait..matatapos din ang dalawang 'yan" sabi din ni Owen
Lahat siguro kami ay tahimik na nanunuod sa walang tigil na suntukan ng dalawa.

Ngayon ay nasa ibabaw ni Nero si Martin at panay ang suntok niya. Gusto kong
murahin ang gago kong pinsan dahil nakakailan na ang kalaban sa kanya. He's a good
fighter, nakakahiya siyang Ferell kapag natalo siya.

"Dapat nanahimik ka na lang! Akin na siya ngayon! You can't have her! She's mine!
Wag mo na kaming guluhin! You can't have her! Akin na siya!"
Panay pa din ang walang tigil na pagsuntok ni Martin kay Nero na nahihirapang
sumalag sa kanya. Nasaan na ang yabang mo pinsan? Damn.
Pero hindi din nagtagal ay nabuhayan ako ng loob nang naka upper cut si Nero at
sunod sunod na siyang nakakatama. Halos mapasuntok din ako sa hangin. Oh yeah,
nakakabawi ang manok ko. Bahagya kong sinulyapan ang iba ko pang pinsan na pasimple
rin na napapasuntok sa hangin.Mga gago!

"Fuck you! Sayo na! Ikaw naman ang pinili! Anong pa ba ang pinuproblema mong gago
ka! Sayo na! Ikaw ang pinili ng babaeng mahal ko! IKAW IKAW IKAW!" ngayon naman ay
nabaliktad ang sitwasyon si Nero ngayon ang nasa ibabaw ni Martin habang mararahas
na sumusuntok dito.
Pinili? Hindi ba at hindi natuloy ang sasabihin ni Doll?

"IKAW! IKAW! Gago! Ikaw ang pinili ng mahal ko! IKAW ang pinili ni Florence! Ikaw
ang pinili ni Florence! IKAW!"
Panay pa rin ang suntok ni Nero at nakikita na namin ang dugo mula sa mukha ni
Martin.
Tang ina! Hindi na ito maganda. Kahit kay Nero ay agad na rin naming makikita ang
mga putok sa labi at kilay nito.
Pero sa nakikita ko ay lamang na si Nero, wala na siyang tigil sa pagsuntok kay
Martin. Damn.

"Oh fuck! Papatayin siya ni Nero!" sigaw ko sa mga kasama kong nakatulala sa
nagsusuntukan.

"MGA GAGO! NAGPAPATAYAN NA SILA!" sigaw ko sa kanila

Hindi ko na sila hinintay at ako na ang halos tumakbo para awatin ang dalawang
nagpapatayan. Hindi na maganda, hindi na maganda.

Nasa malapit na ako nang may umalingawngaw na napakalakas na ingay. At napanganga

na lang ako nang binombahan ng napakalas na tubig mula sa truck ng bombero si Nero
at Martin. What the hell?
Dahil sa lakas ng tubig ay naghiwalay silang dalawa.

Hindi pa man ako nakakaahon sa pagkagulat sa ginawang pagbomba ng tubig sa dalawa

nang ako naman ang natumba sa lakas ng pwersa ng tubig mula sa napakalaking hose ng
firetruck.
What the fuck? Aawat lang ako.

At hindi lang ako ang binomba ng tubig maging ang mga kasama ko sa likuran ay
pinagbabasa ng tubig. What the hell? Saan galing ang firetruck na 'yan? Buling
buling ba ngayon? Bakit kami lang labing isa ang binabasa?

May lumabas mula sa driver's seat na mas lalong nagpalaglag ng panga ko. What is
she doing here?

"Ate Nally?" ngangang tanong ko.

"Okay na 'yan boys. Malalamig na sila.." utos niya sa mga bombero

Saka siya muling lumingon sa aming lahat. Sa aming labing isa na puros tulala at
basang basa.
"Kayo! Maghiwahiwalay na kayo!" mataray na sabi niya.

"Fuck! Who is she?" hindi ko na alam kung sino ang nagtanong

"Isa 'yang Ferell" matabang na sagot ng pinsan ni Doll.

"Troy! Pulutin nyo na ang pinsan nyo. Umalis na kayo dito.." sa takot ko na mabomba
muli ng tubig ay agad kong nilapitan si Nero na kasalukuyan nang nakaupo habang
tinatanggal ang pumasok na tubig sa kanyang tenga.
Ang kalaban niyang si Martin ay nakatulala lang sa hose ng tubig na bumomba sa
kanya. Maging ang ibang mga alagad kong gangster ay mga tulala rin, buti na lang
sanay na kaming apat kay Nally.

"Tang ina, ayoko na dito" narinig kong sabi ni Aldus na nakasunod na rin sa akin
Halos hatakin na namin si Nero palayo. Habang nagmamadali kami ay agad may humarang
sa aming sasakyan at nang nabuksan ito ay si Owen na basang basa ang tumambad sa
amin.

"Sakay na" basta na lang namin itinulak si Nero sa shotgun seat at mabilis kaming
pumasok sa likuran.

"Tang ina, what was that? Hindi ako makarinig ng maayos, may tubig pa ata ako sa
tenga" reklamo ni Aldus na katabi ko

"Ako nakainom ng tubig" sabi naman ni Owen

"Nero..anong sinasabi mong pinili? Hindi pa napili si Doll..hindi niya sinabing

ikaw. Nagwala ka na agad, kaya nagkagulo" sita ko kay Nero na naghanap ng sakit sa
katawan.
"Let's not talk about her, we're done. Ayoko nang ipagpilitan ang sarili ko sa
kanya..pangalawang beses na niya akong binasura. Tama na, I had enough"
Natahimik kaming magpipinsan sa sinabi ni Nero. Kung ganoon tama nga ang hinala ko
sa pag iling na ginawa ni Doll.

"Tang ina! Sinong gustong mag bar?!" tanong ko sa mga pinsan ko.

"Let's go" maiksing sagot ni Nero

"Walang problema.." sagot ni Owen

"Wala akong pera" sagot ni Aldus

"Libre ni Troy, siya ang nagyaya" mautak na sagot ni Owen

"Sige ba! Samahan natin ang brokenhearted na hari ng mga Shokoy!"

"Tang ina ka Troy" malutong na mura sa akin ni Owen

"Gago!" binatukan ako ni Aldus

"Fucker" maiksing sabi ni Nero

Matagal tagal na rin kami nang huling lumabas na magkakasamang magpipinsan. Damn.
Kung hindi lang sana kami kulang.
Biglang nagpreno ang sasakyan namin.

"Tang ina naman Owen! May lisensya ka ba talaga!?!" tumigil na lang basta ang
sasakyan namin.

"Here comes the fifth one" pakinig kong sabi ni Nero.

Biglang nabuksan ang pangatlong pinto ng van at dito siya naupo.

"Saan na daw magbibigti si Nero?" halos mapanganga ako sa tamad na tamad niyang
boses na akala mo ay kulang sa tulog.

What the fucking hell?

Tang ina! Bakit ako lang ang mukhang nagugulat dito? Tang ina.

--
VentreCanard

Chapter 36
A/N: Ang chapter na ito ay punong puno ng kamanyakan at murahan ng mga Ferell kung
masyado kang sensitive sa buhay mo at inosente. WAG MO NG BASAHIN. Thanks

Thanks @RegiemariePerena :)

Chapter 36

--Troy Ferell-

Kasalukuyan kaming nakapamaywang magpipinsan sa harap ng bar habang nakatingala sa

pangalan nitong umiilaw ilaw.

"Papasok pa ba tayo? Baka ipatapon na naman tayo. Pang apat na bar na ito" bahagya
kong hinawakan ang pisngi kong tinamaan ng suntok kanina.

Tama, pang apat na bar na ito, bakit? dahil napapaaway lang naman kaming
magpipinsan sa tuwing may bar kaming papasukin. Ano ang magandang dahilan? Ang
brokenhearted na si Nero.

Sa unang bar may bigla na lang siyang sinuntok na lalaki at mabilis lang naman
niyang hinalikan ang kahalikan nitong babae. Ewww

Sa pangalawang bar, pinagbabasag niya ang mga baso at bote. May itinaktak lang
naman siyang mukha ng lalaki sa stool bar.

Pangatlo may babae lang naman siyang nakita na may tattoo sa tiyan at kung ano ano
ang pinagsasabi niya dito hanggang sa masuntok siya ng boyfriend.

Dahil kami ay mga supportive cousins. Hindi namin hahayaan na mapatay si Nero kaya
nakikisuntok at sipa din kami. Sa kasamaang palad ay nadadaplisan pa din kami.
Tsss.

Sa unang bar pa lang lasing na lasing siya. Iba talaga ang tama nito kay Doll.
Tulala siya ngayon sa pangalan ng bar sa itaas na may ilaw na patay buhay.
Pinabayaan muna namin siya habang kaming apat dito ay nag uusap ng matino.

"Tang ina, masakit na ang katawan ko. Manggugulo lang diyan si Nero" reklamo ni
Aldus na minamasahe ang kanyang batok

"Gago! Kaya tayo may girlfriend, magpapahilot ako kay Nicola bukas.." napangisi na
lang ako sa ideya ni Owen. Masarap 'yang naiisip niya.

"Nice, nice. May utak ka rin pala Owen" sagot ko na lang. Buti sana kung pumayag si
Laura? Bahala na.

"Paano si Nero? Walang hihilot, kawawa naman" hindi ko alam kung nagbibiro na ba
siya sa tono niya o ano? Bakit laging tamad na tamad siya sa buhay? Pati boses niya
tamad na tamad na rin.

"HUWAG ka ng magsalita! Masama pa ang loob ko sayong gago ka!" sigaw ko sa walang
hiyang pinsan ko. Bakit hindi ko alam na humihinga pa ang gagong ito?! Hindi biro
ang dasal at rosaryo ko sa kanya. Damn! I even cried!

Alam kong hindi ito ang oras para pag usapan namin ang kanyang muling pagkabuhay
pero hindi ko pa rin maiwasang mag isip, bakit parang hindi man lang naguguluhan
ang mga pinsan ko? Bakit ako lang ang mukhang gulat na gulat sa biglang paglabas
niya. Bakit ngayon lang siya nagpakita? Papaano siya nabuhay? Kitang kita ng mga
mata ko! Siya ang nasa kabaong. Damn.

May hindi na naman ba ako nalalaman? Oh well. Hindi na ako nasanay.

We Ferells are full of secrets...

Tang ina, mamaya ko na ito iisipin. Si Nero ang malaking problema namin ngayon na
kasalukuyang nakatulala pa rin sa patay buhay na ilaw. Bakit nang brokenhearted
ako, hindi ako nagkaganyan?

"Gago ka Troy. Magkausap lang tayo kagabi" maiksing sagot niya sa akin. What the
fuck? Kailan kami nag usap? Ngayon ko lang siya nakita.

"Wala akong matandaan!" sigaw ko pabalik sa kanya

"Tanga ka ba Tristan? Nag sleep talk 'yang si Troy. Walang kwenta na nga 'yang
kausap pag gising kakausapin mo pa ng tulog. Nice! Magpinsan nga kayo" sagot ni
Aldus sa amin habang sinusundan na rin niya ng tingin ang ilaw na pinagmamasdan ni
Nero.
Tang ina, ano ba ang meron sa ilaw na ito? Tumingala na rin ako at pinagmasdan ang
pagpatay buhay nito.

"Masama na ang tingin ni Nero sa ilaw na 'yan. Baka maisipan na lang niyang
magpakuryente dahil walang hihilot sa kanya bukas" seryosong sabi ni Owen na
nakikitanaw na rin sa pangalan ng bar na nagpapatay buhay ang ilaw.
What the fuck? Bakit parang lahat sila ay mga lasing na?

"Ganito na lang MWF kayo ni Aldus ang hihilot sa kanya, TTH kami ni Owen" seryosong
sabi ni Tristan na nakatingala na rin sa ilaw na pinagmamasdan ni Nero.

"Tang ina, hindi ka naman seryoso Tristan?" tumingala na rin ako sa ilaw na
tinitingala ng mga pinsan ko.
Bakit hindi pa kami pumapasok lima dito? Tang ina tang ina. Mga lasing na ang mga
pinsang kasama ko. Bakit mukhang ako lang ang hindi tinatalaban?

"Papasok pa ba kayong lima?!" iritadong tanong sa amin ng bouncer kahit siya ay

bahagyang napapatingala na rin sa tinitingnan naming magpipinsan.
Tang ina, naliliyo na rin ako.

"Let's go" cool na sabi ni Nero na akala mo ay hindi lasing.

Nauna siyang pumasok sa aming lima na agad naman naming sinundan apat, mahirap na
baka kung ano na naman ang gawin ng isang 'yan.

Napapahead bang na lang ako sa lakas ng music. Oh yeah, matagal tagal na rin akong
hindi nakakapagwalang hiya.

"Bantayan nyo si Nero baka makasira na naman 'yan. Siguradong tatanggalan na tayo
ni LG ng isang buwang supply ng condom" sabi ni Aldus na nagheheadbang na rin.

"Gumagamit ka ba non? Nakabuntis ka na nga" sagot sa kanya ni Owen na kasalukuyan

nang pinapalibutan ng tatlong babae.
Tatlo lang? Bulok.

"Gago! Basta walang lalabas dito. Pareparehas tayong mapapatay" sagot sa kanya ni
Aldus na abala na ang kamay sa katawan ng babaeng kasayaw niya.
Hindi ko na sila sinagot at nagsimula nang gumala ang mga mata ko. Mga anim na
babae..tama na siguro. Hinanap ko muna sa paligid si Nero, nakita ko siyang nasa
stool bar na naman pero agad naman akong nabunutan ng tinik nang si Tristan ang
kainuman niya.
Siya muna ang bantay.

"Hi babe" naramdaman kong may boobs na lumapat sa likuran ko. Damn. Bakit kaya
habulin ako ng boobs?
Hinarap ko ang babaeng yumapos sa akin mula sa likuran. At halos lumuwa ang aking
mata sa laki ng hinaharap niya.

Tang ina, bahala ka na Tristan kay Nero. Maglalaro lang ako.

Kailangan ko nang pampalubag loob, sa dami ng suntok at tadyak na natanggap ko

ngayon? Tang ina. Party party.
Party party ang kamay. Hindi na ako nag aksaya ng oras. I grabbed what my hand
wants, I slightly squeezed it. The fuck with the people, alam kong wala ng
pakialamanan dito. Mind their own fucking business.

Agad niya akong kinabig na mabilis ko namang sinang ayunan. She's a skilled kisser.
Great. Pinagpatuloy ko ang ginagawa ng mga kamay ko habang panay ang tugon ko sa
kanya.

Pero habang tumatagal ay nagsisimula nang mangunot ang noo ko. Shit shit! Tang ina
ano itong naririnig ko? Tang ina, wala naman dito si Laura.
'Gago ka! TANG INA KA TROY! MAGHILOD KA! MALIGO KA! WAG KANG TITIGIL! I BRUSH MO
ANG KATAWAN MONG 'YAN. MAGHILOD KA! Gago ka! WAG KANG LALAPIT SA AKIN. AMOY BABAE
KA! GAGO KA! HINDING HINDI MO AKO MAHAHAWAKAN'

Naitulak ko na lang ang babaeng kahalikan ko. Agad akong nawalan nang balanse at
natumba. Nanlalaki ang mata kong tinitigan ang babaeng nagulat din sa reaksyon ko.
What the fuck is that? Saan nanggaling 'yon? Tang ina, konsensya ba 'yon? Kuhang
kuha niya ang boses ni Laura!

"What's...wrong?" naguguluhang tanong sa akin nang babae na bahagyang yumuko sa

akin. Inihahain na naman niya sa akin ang nagbubundukan niyang hinaharap. Fuck!

"Shit! I'm gay sorry.." inaasahan ko na ang susunod na mangyayari.

Isang malakas na sampal ang lumipad sa mukha ko. I deserved that. Mahina pa nga
'yan. Kapag si Laura ang sumasampal sa akin, ilang oras din akong nabibingi. Damn.
Nawalan ako ng gana.

Agad akong tumayo at nagpunta sa stool bar na kinalalagyan ni Nero at Tristan na

nagkukumpetensya kung sino ang unang makakaubos ng kanilang iniinom.

Mabilis kong hinanggit ang hawak ni Tristan at inistraight na inom ko ito.

"What the fuck Troy!" sigaw sa akin ng brokenhearted. Malapit na kasi siyang
manalo.
Nanlulumo akong napasubsob sa stool bar.

"Tang ina, nanghihina na yata ako. Hindi na ako makapambabae" napahilamos na lang
ako sa mukha ko. This is damn bad.
"Gago, normal lang 'yan" maiksing sagot sa akin ni Tristan na nagpanganga sa akin.
Nasaan ang normal? I'm not like this!
Uminom muna siya ng alak bago siya nagsalita muli.

"Listen to this, no matter how big their boobs are, their seductive acts, a kissing
expert, curvy body and a fucking nice ass. Mararamdaman mo na lang na para kang
masusuka kapag ibang kamay ng babae ang humawak sayo. After you've been slave to
her touch, you'll no longer have any power to crave to other girls. Ganyan ang
nararamdaman mo ngayon. My Lina casted this spell on me, I can't look nor desire to
any other girl. Siya lang... wala na akong lakas mambabae. Just drink with us
Troy...masasanay ka din dyan sa pinuproblema mo" napatulala na lang ako sa sinabi
ni Tristan.
What the fucking fuck is that? ANG HABA NG SINABI NIYA!

"Alam niyang buhay ka pa?" tanong ko na lang sa kanya

"Infact, siya ang kauna unahang nakaalam na buhay siya. Hindi natiis ng gago" sabat
sa amin ni Nero. Muli siyang lumagok ng isa pang baso ng alak. Nakikinig pa pala
ang gagong ito.

"What is your plan Nero? Just let her go?" nasa gitna ako ni Nero at Tristan na nag
uusap.

"Who? Who's her?" matabang na sagot ni Nero. Kailan pa nagkaamnesia si Nero? Kanina
lang?
Napapailing na lang ako habang nagsasalin ng alak. Kailan ko ba unang naramdaman
ito? Shit! Parang gusto kong pumunta ngayon sa bahay ni Laura.

Damn. Napasubsob na naman ako sa stool bar. Fuck! Baka kung ano pa ang magawa ko sa
kanya.
Tang ina. Tang ina. Nagsisikip ang pantalon ko! Tang ina talaga. Iniisip ko pa lang
si Laura. Tang ina talaga! Paano pa kung makita ko siya? With her cute sleeping
wear. Damn, I can't go. Delikado kapag pumunta ako sa kanila ngayon. Bad idea.

Ito na ba ang spell na pinagsasabi ng gago kong pinsan? Fuck!

Muli sana akong lalagok ng alak nang may isang babae na humarap kay Nero at walang
sabi sabing sinampal siya. What the fuck? Akala ko ako lang ang masasampal sa
gabing ito.

"Napakasama mo! You used me! Kaya naman pala! Ikaw si Nero Ferell! Nasagot na ang
mga tanong ko! Walang hiya ka! Manggagamit! Go to hell!" muli niyang hinampas si
Nero sa dibdib at nagmamadali itong tumakbo palabas.

"What the fuck is that Nero?" nagkibit balikat lang sa amin si Nero

"She's still young Nero" seryosong sabi ni Tristan

"I don't know her" maiksing sagot niya

"You're a terrible liar" naiiling na sabi ni Tristan. Napatango na lang ako. Damn
liar.

"Tang ina! Isang JD nga!" napalingon naman ako sa biglang pagdating ni Aldus na
putlang putla.

Nang sandaling ibigay sa kanya ng bar tender ang alak ay agad niya itong
inistraight ng inom.

"Shit! Ang gago ko. Gago. Mamamatay na yata ako" halos ilang beses niyang iumpog sa
stool bar ang ulo niya.
Bakit ako nagkaroon ng mga baliw na pinsan?

"Ano na namang katangahan ang ginagawa niyan?" ismid na tanong ni Nero habang
pinapanuod ang ginagawa ni Aldus
Bigla na lang siyang lumingon sa amin. Parang may LBM lang itong si Aldus.
"She...she...grabbed my....my ...putang ina!" muli niyang inumpog ang ulo niya sa
stool bar
Kahit hindi niya ituloy ang sasabihin niya. Alam ko na, ano namang problema niya
doon? Parang hindi siya sanay.

"Gago ka ba? Uso 'yan dito. Bar ito" tamad na sagot ko.

"Stop acting like a virgin. Nakakahiya ka.." binasa siya ni Nero ng kaunting alak.
Dapat isang bote na lang.

"Fuck! Alaga ito ni Sapphire! Kamay lang ni Sapphire ang pwede dito! Damn it!
Mababaliw na ata ako. Shit! Shit! Nahawakan siya ng iba...nahawakan siya ng iba.."
halos pagsasabunutan niya ang sarili niya.
Habang kaming tatlo ay natigilan. Hindi dahil nagulat kami sa sinabi niya kundi sa
mga taong nakatitig sa aming magpipinsan. Buti sana kung ibinulong niya.. isinigaw
lang naman niya. Gago talaga.

"Tang ina ka Aldus" ilang milyong mura na kaya ang nasabi ko sa gabing ito?

"Tang ina, bakit hindi kami umabot sa hawakang ganyan ni Florence?" awtomatikong
lumingon kami ni Tristan sa brokenhearted na si Nero na mukhang nagulat din sa
lumabas sa bibig niya.
Dahandahan niyang inilihis ang paningin niya sa amin. Ang isda ay nahuhuli sa
bibig. Maging mga Shokoy. Damn.

"Who's 'her' nga Tristan?" tanong ko kay Tristan habang nakangisi ako kay Nero

"I had enough. Pfft.. We're done..." pilit man ginagaya ni Tristan ang pagkakasabi
ni Nero dito kanina ay hindi niya magawa dahil sa hindi niya mapigil na pagtawa.

"Mga gago!" hindi na lang kami pinansin ni Nero at nagsimula na lang muli siyang
uminom.
Nag salin na lang ulit kami ng alak at hindi din nagtagal ay nagsalita ulit itong
si Tristan.

"Nasaan si Owen?" tanong niya

"I don't know..baka mamaya nagkukumahog na din siya dito dahil natsansingan siya ng
ba-" hindi pa man ako natatapos ay napalingon na kami sa mga mura nitong si Owen

"PUTANG INA! Tayo na! Umalis na tayo dito" nagmamadaling sabi ni Owen

Walang nagbalak kumilos sa aming apat.

"Mamaya na lang maaga pa" sagot ni Aldus na nakasubsob pa rin sa stool bar

"No! Let's go! Mga gago! Nandito ang kapatid ni Nicola! Baka maireport ako! Patay
na ang maliligayang araw ko. Tayo na mga pinsan, intindihin nyo ako. Kung hindi
kayo mga loyal sa mga girlfriend nyo! Ako loyal ako. Bahala na kayo diyan!"

At nagwalk out na siya. Nagkibit balikat na lang ako habang napapabuntong hininga
si Tristan.

"Mga pinsan, pinapaalala ko kay Owen ang sasakyang gamit natin, ayokong maglakad"
sa sinabing 'yon ni Nero halos sabay sabay kaming napatayo sa kinauupuan namin.
Mabilis akong naghagis ng pera sa bartender. At nagmadali na kaming lumabas ng bar.

"Gago 'yon!" halos takbuhin na naming magpipinsan ang parking ng bar.

"Saan siya nagpark?" tanong ko sa mga pinsan kong ikot din ang mga mata para makita
ang sasakyang dala ni Owen

"Hindi ko na matandaan" iritadong sabi ni Aldus

"Sa kanan siya nagpark" seryosong sabi ni Nero

"No, sa kaliwa" sagot naman ni Tristan

"Tara sa kaliwa! Wag tayong maniniwala kay Nero. Brokenhearted 'yan" agad akong
nakaramdam ng malakas na suntok sa braso ko.

At nauna na siyang maglakad sa aming tatlo.

Habang naglalakad kami ay nakikita na namin ang sasakyan ni Owen na kasalubong

namin.
Awtomatikong nabuksan ang mga pintuan nito.

"Sakay na! Nagmamadali ako" sumakay na kaming lahat.

"Saan tayo? Panibagong bar?" tanong ni Tristan

"Tang ina ayaw ko na! Namomolestiya ako, ayaw ko na. Putang ina" halos ilang beses
nang umiling si Aldus sa amin. Siya nga itong nakikita kong may kamay na gumagapang
kanina. Tsss

"Tigil tigilan mo 'yan Aldus. Para kang binatilyong kabibinyag lamang! Nakakahiya
kang kasama!" iritadong sabi ko sa kanya.
"Hinaan nyo ang boses nyo. Inosente pa si Nero..wala pa siya sa hawakan na
ganyan..." natatawang sabi ni Tristan mula sa likuran na ikinangisi lang naman
naming magpipinsan.

"Fuckers" malutong na mura sa amin ni Nero

Nang nasa kalagitnaan na kami ng biyahe pauwi sa mansion bigla na lang bumagal ang
takbo ng sasakyan ni Owen.

"Inaantok ka na Owen? Malayo pa tayo" sita ko sa kanya

"Tang ina! Tang ina! No! Fuck! Damn!" napahampas na lang siya sa manibela nang
tuluyan ng tumigil ang sasakyan namin.
No no. Tang ina. Hindi ito maganda.

"Bad news. Naubusan tayo ng gas"

"WHAT THE FUCK?!" mura naming lahat

"Itulak nyo muna, malapit na naman tayo sa gasoline station"

"Gago ka Owen! Ang ganda ng sasakyan mo! Walang gasolina!" padabog kaming lumabas
ni Aldus sa magkabilang pintuan.

Napansin ko na hindi man lang gumagalaw si Tristan at Nero. Mabilis kong binuksan
ang pintuan sa hulihan at marahas na hinila si Tristan.
"Magtulak ka rin!" wala nang nagawa si Tristan

"Nero! Lumabas ka diyan!" sigaw ni Aldus habang nagtutulak na ng sasakyan. Buti na

lang at wala kami sa national highway. Buti na lang! Palpak talaga kahit kailan ang
mga pinsan kong ito.

"Brokenhearted ako! Hindi ako pwedeng magtulak" sigaw na sagot sa amin ni Nero na
bahagyang inilawit ang kanyang ulo sa bintana.

Sabay sabay kaming nagdirty finger tatlo sa kanya. Gago!

Sinimulan na naming magtulak tatlo. Tang ina, mukhang mamaya pa kami makakarating
sa gasoline station na 'yon.

"Mga pinsan wala na bang ibibilis 'yan? Aabutin tayo ng umaga" inilawit ni Owen ang
ulo niya sa amin

"Gago ka! Ikaw ang magtulak at ako diyan" sigaw sa kanya ni Aldus

"This is shit. Dapat hindi na ako sumama sa inyong apat" naiiling na sabi ni
Tristan habang nagtutulak.

"Wag ka magreklamo diyan Tristan, pareparehas tayong nahihirapan tatlo dito. Patay
ang dalawang 'yon sa akin kapag nakarating tayo sa gasolinahan" galit na galit ni
Aldus

"Babawian ko ang dalawang 'yan" bulong ko na lang

Hindi pa kami nagtatagal sa pagtutulak ay nagpakita na naman ang mapang asar na
mukha ni Nero mula sa bintana.

"Pagod na kayo mga pinsan? Malapit lapit na tayo"

Mas magaling ako sa asaran. Gago ka!

"Ayos lang na magtulak tayong tatlo dito. May babae namang magmamasahe sa atin. Ang
isa diyan? Magbabayad na lang sa bulag na masahista"
Hindi na sumagot si Nero at ipinasok niya na muli ang ulo sa sasakyan. Nag aapir
kaming tatlo dito sa likuran.
Tang ina ka!

Pinagpatuloy namin ang pagtutulak. Tang ina talaga itong si Owen, ang lakas
magpasakay sa kanyang sasakyan. Wala namang gasolina.

Napalingon na lang kami sa nag oovertake sa aming tricycle. Halos lahat ng pasahero
ay nakangisi sa aming tatlo.

"Tang ina, cover me. Sikat pa naman din ako" maarteng sabi ni Aldus

"Mas sikat ako sayo" maiksing sagot ko

"Hindi rin..magtulak na lang kayong dalawa" tamad na sabi sa amin ni Tristan

Imismid na lang kaming dalawa ni Aldus.

Hindi din nagtagal ay may bisekleta na rin na nag oovertake sa atin.

"Huwag tayong papayag na mauunahan tayo niyan" halos nilakasan namin ang pagtutulak
tatlo para hindi kami maovertake ng bisekleta
Pero kahit anong gawin namin ay naunahan pa rin kami ng matandang nagbibisekleta.
Fuck!

"Mga tanga!" sigaw sa amin ng matanda pagkatapos kaming lampasan.

Napanganga na lang kaming tatlo. Tang ina!

What the fucking fuck? Bakit mukhang minalas kami ngayong gabing ito?

Sabay na sumungaw ang ulo ni Nero at Owen na natatawa sa hitsura naming tatlo.

"Malapit na tayo mga pinsan..." natatawang sabi ni Owen

Muli na namang lumipad ang dirty finger naming tatlo. Tang ina, pawis na pawis na
ako.

Nang makarating na kami sa gasoline station. Mabilis kaming tatlong nagdiretso sa

unahang pintuan at agad naming hinila si Owen at Nero.

Si Owen ang nahagip ko at pinagsusuntok ko.

"Gago ka! Wag ka ng magsasakyan ng walang gasolina!" natatawa niyang sinasalag ang
mga suntok ko

Habang si Tristan at Aldus ay abala sa pagsuntok kay Nero na hindi man lang nag
abalang tulungan kami.

"Fuck! Nakarating na tayo! Ano pa ba ang piuproblema nyong tatlo. Nakaturbo na nga
tayo, kaso naka overtake pa din 'yong bike sa atin"
Lalo siyang pinagtulungan ni Tristan at Aldus
Hindi pa kami naghahati sa paghihiganti sa mga walang hiya kong pinsan nang may
pumito sa aming magpipinsan.
Putang ina. Ayoko na ng security guard.

Patuloy siya sa pagpito sa amin. Kaya tumigil na kami, mahirap na baka makarating
na naman si Nally dito at mabomba pa kami ng tubig. Ang hirap magpatuyo ng damit.

"Okay na kami boss. Cousin bonding po ito" sabi ko sa security guard na nakakunot
ang noo.
Pakinig ko ang sabay sabay na mura ng mga pinsan ko sa sinabi ko. Tang inang cousin
goals ito.

Mabilis kaming nagpagasolina. At nagsisakay na kami agad sa loob ng sasakyan.

"Saan na tayo?" tanong ni Owen

"Mas mabuting sa mansyon na lang, walang tao doon. Walang makakakita kay Tristan"
mabilis na sabi ni Nero
Ito na naman ang mahiwagang pagtatago ni Tristan na hindi ko maintindihan.

"Why do you need to hide? Damn. Hindi ko maintindihan" hindi nagsalita si Tristan
sa tanong ko.

"Natatandaan mo ba noong mga bata pa tayo? 'yong lagi siyang pinapagalitan ni LG.."
bahagya akong nag isip sa sinabi ni Aldus

"Yes, I remembered" tang ina. Nahuhulaan ko na.

"'yon ang rason kung bakit kailangan nating ilihim na buhay siya...'yon ang rason
kung bakit buhay pa siya..." pagtutuloy ni Nero
"What the fuck?! You accepted it Tristan? Akala ko ba ay ni decline mo? Fuck!
Itatakwil ka ni LG sa ginawa mo" malakas na sabi ko
Nanatili silang tahimik sa mga sinabi ko. Bakit ako ang huling nakaalam? Fuck!

"Ngayon nasasagot na ang tanong ko. Fuck! Pinaglihiman mo kami ng napakatagal na

panahon?! Akala ko ba ay walang lihiman sa ating magpipinsan?! Mga gago kayo!"

"Hindi lang ikaw ang pinaglihiman niya. Kami rin" seryosong sabi ni Owen

"What about his girl? Delikado ang buhay niya Tristan!"

"I did try..sinubukan ko siyang pakawalan..Sinubukan ko siyang kalimutan mga pinsan

para sa kapakanan niya..But I can't..hindi ko kaya..mamamatay ako..hindi ko kaya.."
mahinang sabi ni Tristan na hindi ko kayang masagot.

"Tang inang pagmamahal ito. Problema nating lima!" napahampas na lang si Owen sa
kanyang manibela.
Oo. Napakalaking problema.

At kahit kailan hindi ko naisip magiging problema natin ang bagay na ito.

Damn those girls who captured our heart.

Halos mabaliw kaming lima sa kagandahan nila. Tsss.

--
VentreCanard
Chapter 37

Thanks @IceHistoire :)

I love this quote :)

"Good books don't give up all their secrets at once." ― Stephen King
Happy reading!

Chapter 37

-Aldus Ferell-

Pakiramdam ko ay nagpupunta na naman sa ulo ko ang lahat ng mga dugo ko sa katawan.

Bakit biglang bumabagal na naman ang bulok na sasakyang ito ni Owen? Nakakagago na.
Hindi birong magtulak ng sasakyan lalo na at depressed pa ako sa mga pangyayari.

Napamura na lang ako sa hangin nang tuluyan nang tumigil ang sasakyan namin. Kung
hindi lang si Owen ang driver ngayon ay nagpagsuntok ko na siya ngayon. Ano ang
problema niya at ng sasakyan niya? Putang ina.

"Tang ina! Ano na naman? Ayoko ng magtulak" naunahan akong magreklamo ng

tagapagmana ni LG.

Bakit tagapagmana ni LG ang tawag namin kay Troy? Isa lang ang magandang paliwanag.
Siya lang naman sa aming magpipinsan ang kamukhang kamukha ni LG noong kabataan
niya kaya siya ang paboritong paborito ng matanda. Paborito sa lahat ng larangan,
paboritong murahin, paboritong utusan, paboritong ikwento sa kanyang mga kaibigan
sa kalokohang pinaggagawa.

Sige siya na lang ang paboritong apo, masaya pa kami sa mga buhay namin.

Si Tristan ay tulog na sa likuran, samantalang si Owen at Nero ay seryoso sa

unahan.

"Gago, nasa harapan na tayo ng gate. Sarado" shit! Maalala ko nga pala. Walang
bantay ngayon dahil linggo.
"Anong gagawin natin?" tanong ko na lang. Mukhang nahuhulaan ko na ang maaari
naming gawin magpipinsan dito.

"Akyatin nyo na" mabilis na sagot ni Nero. Bakit hindi siya ang umakyat? Sa taas ng
gate na 'yan.

"Tang ina. Kami na naman? Ayoko na. Kayo na lang" mabilis na sagot ni Troy

"Sige. Ako na" sagot ni Tristan mula sa likuran. Akala ko ba tulog na ang isang
ito? Kung sa bagay, madali lang ito kay Tristan.
Lumabas na siya nang sasakyan habang kami ay nanunuod sa kanya.

"Simpleng bagay lang 'yan sa gagong 'yan" pakinig kong sabi ni Nero
Hindi na kami nagulat sa mabilis niyang pagbubukas ng gate. Agad siyang sumakay
muli sa likuran na parang walang nangyari.

Wala nang nagsalita sa aming magpipinsan hanggang sa makarating na kami sa harapan

ng mansyon.

"Nasa akin ang susi" kinapa ko sa bulsa ko ang susi ng mansyon.

Mabilis kong nabuksan ang pinto at agad kong hinanap ang switch ng ilaw.

"Ang ilaw Aldus!" reklamo ng mga pinsan kong nasa likuran ko

"Binubuhay ko na. Saglit, huwag kayong mga atat" muli kong pinindot ang switch ng
ilaw. Tang ina. Ayaw mabuhay! Anong problema ng switch na ito?

"Ano ba Adus?!" iritadong sabi ni Troy

"Tang ina, anong date ngayon?" tanong ko sa kanila

"January 30" mabilis na sagot sa akin ni Tristan. Halos mapasapo na lang ako sa
aking noo. Shit! Malas!

"Naputulan ata tayo ng ilaw" mahinang sabi ko

"WHAT THE FUCK?!" mura nilang lahat.

"Bakit lahat na lang ng kamalasan tumama na sa ating lima!?" naramdaman kong may
isang kamay na humawak na rin sa switch para masigurong nagsasabi ako ng tunay.

"Ang generator?" tanong sa amin ni Tristan

"Matagal nang sira" sabay naming sagot apat

"Tang ina, sino ba ang nakatoka ngayong magbayad ng ilaw?" iritadong sabi ni Owen
Hindi ako nagsalita. Fuck! Nakalimutan kong magbayad.

"Si Aldus.." mabilis na sagot sa kanya ni Troy

"Damn, nakalimutan kong magbayad" sagot ko sa kanilang apat

"WALA KANG PAMBAYAD!" sigaw nilang apat sa akin

"Maghanap kayo ng kandila, mayron tayo diyan" hindi ko alam kung naghiwahiwalay na
kaming magpipinsan dito.

"Tang ina. Malas malas malas. Una pinagkamalan akong gangster! Pinatapon ng
hospital! Binomba ng bombero! Pinatapon ng tatlong bar! Nasuntok at natadyakan!
Nasampal ng babae! Pinagtulak ng bulok na sasakyan! Natanga ng matanda! Tapos wala
namang ilaw? Sinong malas sa inyong apat mga gago kayo?! Oh fuck!" mahabang reklamo
ni Troy at mukhang may nabasag pa ang tagapagmana ni LG.

"Tang ina, nasagi ko pa ang golden Buddha ni LG! WoooHooo! Ang saya ng gabing ito!
Rock n Roll"
Napapailing na lang ako. Mukhang hindi si Nero ang lasing na lasing sa aming lima.

At siguradong tangging pakamatay 'yan sa nabasag niya. Mahaba habang turuan na

naman ang mangyayari sa aming magpipinsan.

Hindi ko na pinansin si Troy na mukhang nagwawala na, kung papansinin ko pa siya ay

ako lang ang magmumukhang tanga.
Kailangan ko nang makahanap ng kandila at magtiis sa walang ilaw na mansyong ito
para na rin sa pagtatago ng magaling naming pinsan.

Mabilis naming pinagbubuksan ang mga flashlight ng mga telepono namin.

"Sa sala na lang tayo magkita kita" sabi ko sa kanila. Hindi ko na alam kung
narinig ba nila ako o ano. Bahala na, para na kaming mga magnanakaw nito.
Kailangan kong makakita agad ng kandila. Hindi maaaring itong telepono ko ang
gamitin ko baka malowbat at hindi ako makatawag kay Sapphire.

Nang buksan ko ang malaking cabinet mula sa library ni LG at makakita ng isang

malaking kandila ay nagmadali na akong nagtungo sa sala. At lahat sila ay kapwa na
nakaupo na sa sofa at hinihintay na lang ako.

Kung may ibang tao lang na makakita sa aming magpipinsan malamang lamang ay
mapapagkamalan talaga kaming mga gangster. Shit and damn. Nakakadiri. Lahat lang
naman kami ay may band aid sa mukha, putok na nguso, putok na kilay at mga sabog na
buhok. Sobrang dami ng nangyari ngayong araw na ito, nakakapagod. Sawang sawa na
ako sa mukha ng apat na ito.

Mag isa si Nero sa napakahabang sofa. Magkatabi si Tristan at Owen kaya wala na
akong pagpipilian kundi tumabi sa tagapag mana ni LG. Malas.
Ayokong tumabi kay Nero, brokenhearted 'yan.

Agad kong pinatong ang kandilang nakita ko. Kasalukuyang may dalawang kandilang
malalaki na natindig sa center table ngayon. Hindi ko na muna sinindihan ang
kandilang nakita ko.

Magsasalita na sana ako nang biglang may tumunog na telepono.

"Kanino 'yon?" tanong ko sa mga pinsan ko

"Tang ina. Tang ina. Natawag si Nicola. Anong oras na? Bakit gising pa ito?"
nangangatal na sabi ni Owen
Nakapatong lang ito sa center table at hindi pinupulot ni Owen.

"Ako ang sasagot" mabilis kong kinuha ang telepono ni Owen na hindi na nakaangal.

"Hello?" bungad ko sa girlfriend ni Owen

"Who's this?" mataray na tanong niya sa akin

"Pinsan ito ni Owen, tulog na siya" matabang na sagot ko

"Bakit nasayo ang phone niya?" mataray pa rin ang tono niya.
"Ah..nakicharge sa kwarto ko.." galing ko talaga.

"Gisingin mo, kakausapin ko" napanganga na lang ako

'Gigisingin ka daw' bulong ko kay Owen na natigilan at hindi alam ang isasagot.
Narinig ko na lang na nagsalita na muli ang babae sa kabilang linya.

"Fine! Sabihin mo sa pinsan mong nagtutulog tulugan, magbigti na siya!" by that

pinatay na niya ang tawag

"Pinatay na Owen. Magbigti ka na daw" napasabunot na lang siya sa sarili niya. Buti
na lang at nag text ako kay Sapphire kanina. Kung hindi malamang lamang ay
pinagbibigti na rin niya ako. Girls.

"Nahuli pa rin pala ako...damn"

"Bulok ka kasing magtago" sagot naman sa kanya ng katabi ko.

"Screw that. We need to start" seryosong sabi ni Tristan na nagpatahimik sa aming

lahat.

"So what's the plan? Alam ko kung bakit tayo nagsama sama ngayon dito" sabat ko

"We need to do something. Alam naman natin na nag iisip na si Nero kung papaano
siya mag susuicide.." seryosong sabi ni Troy

"Fuck! Why would I do that? Mga gago kayo" galit na sagot sa amin ni Nero
"I saw it. He was about to drown himself nang una akong magpakita sa kanya" tamad
na sabi ni Tristan na nagpanganga sa amin tatlo.

"Wait..don't tell me, pangalawang beses na siyang nagcommit ng suicide?" tanong ko

kay Tristan.
Sa pagkakatanda ko nagpapalunod na si Nero nang makita namin siya noong araw na
umalis sa Warden.

"Ilang beses ko ba na sasabihin sa inyo na hindi nga ako nagsusuicide ng mga oras
na 'yon!" tangging pakamatay ni Nero na hindi nakapagpakumbinsi sa aming
magpipinsan.
Halos sabay sabay kaming napapailing. Ibang klaseng maging brokenhearted si Nero,
magpapakamatay talaga.

Agad niyang hinagip ang remote control at pinagpipindot ito. Baka mabuhay ang tv!
Gusto kong agawin sa kanya ang remote at ihampas sa ulo niya.
Mabilis niyang itinapon ang remote nang maalala niya sigurong walang kuryente.
Gago!

"She's getting married in no time.." mas lalo kaming natahimik nang nagsalita siya.

"What about we gate crash the wedding?" suggestion ni Owen. Pwede rin sanay na
naman kaming mang gate crash. Gawaing Ferell.

"Gago ka ba? Siguradong nakabanned ang mga Ferell sa kasal na 'yon. Hindi tayo
makakaporma" mabilis na sagot ni Troy. May punto siya, nag iisip din pala paminsan
ang isang ito.

"Then, we need to kidnap her before the wedding" ako naman ang nagbigay ng ideya.

"Isa ka pang gago. That's quite cliché Aldus..we are the cool Ferells, we don't do
cliché one" mayabang na sabi ni Troy. May cliché, cliché pa siyang nalalaman.
Tagapagmana talaga siya ni LG.
Bahagya kong sinulyapan si Nero na nakakunot ang noo na nakatitig sa tv. Alam kong
nakikinig ang gagong ito. Pabebe pa.

"Baka makulong tayo Aldus, kilala ko ang pinsan ni Wada. Ipapatapon tayo sa
presinto" sagot ni Owen sa suwesyon ko.

"Anong pakinabang ni Troy? Sa ating magpipinsan siya ang pinakamalaki ang

mamanahin! Gagamitin natin 'yon pampiyansa" mabilis na sagot ko.

"What the fuck?! My money has nothing to do with this!" yamot na sagot sa amin ni
Troy. Napakadamot talaga nito sa pera.

"Now what? Sigurado akong buwan na lang ang bibilangin at tunog na ng kampana ang
maririnig natin. Tatandang binata si Nero, pampasira siya ng record ng mga
Ferell..pampasira siya sa record natin" seryosong sabi ko

"Tang ina mo Aldus!" iritadong sabi sa akin ni Nero. See? Nakikinig ang gago.

"What about we kidnap her next week? Taniman na ni Nero ng isang Ferell para wala
ng angal" suggestion ulit ni Owen.
What the fuck? That's a desperate act!

"Wait..what do you mean Owen? Taniman? You mean make her pregnant?" tanong ni
Tristan na parang hindi agad nakuha ang ibig sabihin ni Owen.
Sabay sabay kaming lumingon sa kanya na may salubong na kilay. Malamang!

"Okay. Okay I got it" mabilis na sagot ni Tristan

"Tang ina! Wait...hindi pwede.." lahat sila ay napalingon sa akin. Hindi pwede.
"Why? 'yon ang pinakamabilis na paraan" sagot sa akin ni Owen

"Matatanggalan din ng mamanahin si Nero!" sigaw ko sa kanilang lahat na

nagpatahimik na naman ng buong mansyon.

"Tang ina. Oo nga, dadami ang uutang sa akin. No, no hindi nga ito magandang ideya"
pailing iling na sabi ni Troy
Ilang minuto siguro kaming natahimik muling lahat. Nauubusan na kami ng plano. Pero
agad may nagsalita ulit sa amin at ito ay ang magaling kong katabi.

"Nagtataka ako..why did she chose that guy? Alam kong si Nero ang pipiliin niya
nang mga oras na 'yon" nagtatakang tanong ni Troy

"Wala ba kayong alam? Martin's mother is currently on death bed. Kilala nyo si
Warden... she's a woman with a pure heart. She'll sacrifice anything for the sake
of others.." sagot ko

"Yea..she chose to sacrifice me...again and again and again. Damn" bigla na lang
kumulog. Damn. Uulan ba?
Walang nakahanap sa amin ng isasagot. Kaya ilang minuto na naman kaming natahimik
magpipinsan.

"Wala na akong pagpipilian! Kailangan na nating ilabas ang huling alas" naglingunan
na naman kami kay Troy.
Ano na namang alas ang pinagsasabi ng tagapagmanang ito ni LG? Hindi na naman
maganda ang pakiramdam ko sa mga ngisi niya.

"Anong alas na naman 'yan?" tamad na tanong ni Tristan

"Lumapit kayo" Kahit nacocornihan kami ay sumunod na lang kami, dahil kahit
paminsan ay nakakaisip din ng matino itong si Troy baka naman may pakinabang ang
alas na sinasabi niya sa pagkakataong ito.
Mabilis kong hinila si Nero para mapakinggan niya rin ang pinapaliwanag ni Troy.

Nagsimula na siyang magpaliwanag. At nagsisimula na rin mangunot ang mga noo naming
apat.

"That's awful.." kumento ko

"That's weird..kaya ba 'yon ni Nero?" tanong naman ni Owen

"Hindi pa ako tapos..mga gago" bulong sa amin ni Troy

"Fuck! That's silly. If I'm Nero, I won't do that" sabi din ni Tristan. Kahit ako,
hindi.

"Mga gago! Hindi pa ako tapos, makinig kayo" mas lumapit pa kami sa pinagsasabi ng
tagapagmana ni LG.

Pero hindi pa natatapos sa pagpapaliwanag si Troy ay bigla na lang tumayo si Nero.

"Fuck! I'm not a dumb shit like that! I won't do it. Hell no"

"Tanga ka ba Nero? Dito nakasalalay ang pagiging matandang binata mo! Itatakwil ka
namin pag hindi ka nagka asawa. Alam mo namang kasiraan 'yan sa angkan natin!"
Nagpatango tango na lang kaming magpipinsan. Wala siyang pagpipilian. Itatakwil
namin siya kapag hindi siya nagkaasawa at anak.

"You expect me to do that?!" galit na galit na tanong ni Nero

"Sinong gagawa? Ako?" sarcastic na sabat ni Owen

"Nero, huling alas na 'yon. Papayag ka ba na makasal si Warden Doll sa iba?" tanong
sa kanya ni Tristan
Katahimikan ang sumagot sa aming apat

"We'll help you..for the sake of cousin goals" halos sabay sabay kaming masusuka sa
sinabi ni Troy

"Tang ina Troy. Kanina pa 'yang cousin goals na 'yan. Gago ka!" iritadong sabi ko.

"Ano na Nero? Sumagot ka na!" nagsitayuan na kami at hinihintay ang sagot ni Nero.

"Fine..I'll think about it.."

Halos sabay kaming napangising magpipinsan sa sagot ni Nero. Papayag din pala ang
gago.

"Tandaan nyo mga pinsan, hindi pa tapos ang laban hangga't buo tayong lima. Hinding
hindi natin pakakawalan ang mga babaeng 'yan. Tandaan nyo, Basta sa Ferell. Sa
Ferell"

Sa lahat ng sinabi ni Troy ngayong gabi. Ito ang kaisa isang sinang ayunan ko.

Basta sa Ferell. Sa Ferell.

--
VentreCanard
Chapter 38

Thanks to this gorgeous reader ;) @Angelraqs

Chapter 38

Kasalukuyan kaming nasa biyahe pauwi ng mansion. Mabuti at tumagal lang ako ng
dalawang araw sa hospital. At napakalaki ng aking pasasalamat nang makitang walang
kahit anong komplikasyon sa akin.

Nasa loob ng sasakyan ang dalawa kong kaibigan habang ang nagmamaneho ay si Kuya
Nik. Wala si Gio dahil may inaasikaso siya sa negosyo. Si Ashong? Huli ko na siyang
nakita nang sabay sabay silang bumisita sa akin sa hospital. Wala akong natatanggap
na tawag sa kanya, naiintindihan ko naman ito dahil sa kalagayan ng mama niya,
hindi ko siya masisisi.
But I want to call him atleast..

And Nero....napakagat labi na lang ako. Alam kong sa mga oras na ito ay isinusumpa
na niya ako. Tinalikuran ko na naman siya...hindi ko na alam ang mangyayari sa
amin. I just can't leave Ashong right now.
Hindi ko alam ang maaaring maging hakbang ni Mrs Ferell at Cassidy. Wala silang
pakialam sa buhay ng mama ni Ashong. All they wanted is to tear me apart..to wreck
me completely.
Anong dapat kong gawin? Alam kong sa isang maling desisyon ko ay may masira na
naman akong pamilya.
Hindi ko na hahayaang mangyari muli ito. Ayoko na.

Damn. I can't think of anything..hindi ko na alam kung saan ako mag uumpisang mag
isip.

Pero sa bawat parte ng aking puso siya pa rin ang hinahanap hanap nito. Siya ang
gusto nitong makasama sa panahong hirap na hirap na ako. Ano na ang magagawa ko?
Kung sa tuwing nagsasama kami ay maraming humahadlang? Marami ang ayaw?

But I goddam missed him. I missed him. I missed him. I'm longing for him. Parang
pinatay ko na rin ang sarili ko nang makita ko ang mga mata niya ng araw na 'yon.
Parang pinipiga ang puso ko sa bawat paghakbang niya palayo...itinulak ko na naman
siya...pinalayo ko na naman siya...tama ba o mali ang naging desisyon ko?
Gusto ko muling maramdaman ang mga yakap niya, mga halik niya, marinig ang
malambing niyang boses at ang magagaang haplos niya. Pero ano itong ginawa ko?
tinaboy ko na naman siya.....

I'm so terrible.. hindi ko man lang siya maipaglaban. Uulitin ko na naman ang
ginawa ko noon. Uulitin ko na naman. Ano ka ba Florence...

What choice do I have? Cassidy and Mrs. Ferell are emotionally blackmailing me.

Ayoko nang maulit ang nakaraan.... natatakot na ako. Takot na takot na takot na
ako. Ayoko nang may mawala ulit ng dahil sa akin. Ayoko na. Ayoko ng maranasan
muli.
My mom, dad and Tristan Ferell. Ayoko nang madagdagan pa sila...dahil kung sakaling
madagdagan pa sila ay hindi ko na makaya.

Hindi ko pa rin makakalimutan ang mga unang taon na pinahirapan ako ng aking mga
alaala.
Sa tuwing gigising ako sa umaga at tatama ang sikat ng araw sa aking mga
mata..maiisip ko na lang na may tao akong tinanggalan ng pagkakataong muling
masilayan ang magandang sinag nito... ang mainit na pakiramdam nito. Ang pakiramdam
ng buhay. Sa tuwing hahaplos sa aking mga balat ang malamig na hangin..maiisip ko
na lang na hindi na ito kailanman mararamdaman ng taong nawalan ng buhay dahil sa
akin. Sa tuwing makakarinig ako ng tawanan..tanging maiisip ko ang mga taong naiwan
niya. Alam kong kahit kailan ay hindi na nila kayang tumawa ng ganito kasaya.
Tinanggal kong lahat 'yon...hahayaan ko bang mangyari ito muli? Ayoko na.

Ayoko nang maranasan ito muli...dahil sa bawat paghinga at pagkilos ko ay nilalamon

ako ng konsensiya ko. Nilalamon ako ng mga alaalang pumapatay sa akin mula sa
kaloob looban ko. At ang taong tumulong sa akin para makabangon ako sa mga panahong
ito ay naghihirap ngayon...hahayaan ko ba na madagdagan ang paghihirap na
nararanasan niya ngayon? Damn.

I won't let it happen.

Buhay na naman ito, buhay na naman ang pinag uusapan. Buhay na naman ang nasa mga
kamay ko. Ayoko nang iparanas kay Ashong ang bagay na ipinaranas ko sa mga Ferell.
Ayoko nang makasira ng pamilya.
Minsan naiisip ko, tama bang nagbalik pa ako? Bakit mukhang gumawa na naman ako ng
malaking gulo? At mukhang ay panibagong pamilya na naman akong dinamay at
winawasak.

I'm a walking disaster. Tama ba ang sinabi sa akin ng mama ni Nero 'maninira at
maninira pa din ako ng pamilya'
Talaga bang ganito na lang ang nagagawa ko sa mundo? Ang manira? Should I live
alone? Dapat na ba akong mag isa?

I don't know what to do Nero. Nagsisimula na naman akong gumawa ng gulo, madadamay
ka na naman. Mahihirapan ka na naman. Ano na naman ba ito?!

Napabuntong hininga na lang ako at tumingin sa labas ng bintana.

"OMGosh!" halos mapapikit na lang ako sa boses ng kaibigan ko

"Ano ba Camilla? Mabubuhay ang mga patay sa boses mo" saway sa kanya ni Aira

"Listen girls...'The most awaited wedding of the year....CANCELLED?' 'yan ang

highlight ng gozzip online. Wait babasahin ko pa... 'Nero Ferell one of the rising
young businessman refused the interview but there are numbers of rumour that there
is a third party involv--" marami pa sana siyang babasahin nang patigilin siya ni
Aira

"Enough Camilla, you better stop reading that kind of crap. Rumours are bad...it
can easily corrupt human minds and can expeditiously create a disastrous
damnation..don't let yourself be part of it.." seryosong sabi ni Aira sa amin.
Kung sa ibang pagkakataon ay matatawa na rin ako sa sinabi ni Aira. Pero mas pinili
ko na lang makinig sa kanilang dalawa.

"W-what?" natatawang tanong ni Camilla

"Disastrous damnation.." inulit ko na lang ang sinabi ni Aira.

"Oh, sorry friends. I need to talk like this. I have this tongue twist game with
Jare, we need to speak in pure English. If I did try to speak our language....oh
well his tongue will do the rest... if you know what I mean.." dito na nakuha ang
buong atensyon ko. Anong tongue twist 'yon?
Agad akong sumulyap kay Kuya Nik na bahagyang napapailing sa usapan naming
magkakaibigan. Damn.

But I'm glad my friends are here. Kung wala siguro sila sa mga oras na kailangan ko
sila, sa mga oras na hindi ko na alam ang mga dapat kong gawin, sa mga oras na
litong lito ako. Malamang wala na ako sa tama kong pag iisip.

Alam kong kanina pa nila akong pinakikiramdaman, alam kong gagawa at gagawa sila ng
paraan para mapagaan ang dibdib ko.

Their soothing words, laugher and even their smile can make heart beats serene for
a little. Napakaswerte ko sa dalawang babaeng kasama ko ngayon, hindi nila ako
iniwan simula't umpisa. Inintindi at minahal nila ako sa lahat ng sitwasyon ko sa
buhay. Hindi ko akalaing ang katulad kong may magulong buhay ay makakahanap pa ng
mga totoong kaibigang katulad nila.
They are my blessings. My friends are my angel in disguise.

Pinilit ko na lang makipagtawanan sa kanila hanggang sa makarating kami sa mansyon

ni Kuya Nik. Punong puno lang naman ang usapan namin ng iba't ibang malalanding
larong ngayon ko lang narinig.

Ako ngayon ang nahihiya kay Kuya Nik sa mga narinig niya.
Bakit hindi ko alam ang iba't ibang larong pinagsasabi nila? Tongue twist, touch
down, strawberry bite, flipped my cards, Maze me, Phyton crawl, Bon Voyage and
what's that? Eiffel tower?.. what the fuck are those? Ang dami pa nilang
pinagsasabing laro na hindi ko na nasundan ang pangalan. Damn. Ang dami ko pang
hindi alam.
Ang tawag daw sa mga larong 'yon ay 'Silly games with your silly boyfriend' Haist
ang dami nilang alam.

Napapangisi na lang ako.

They managed to drive my thoughts away. Alam nilang kanina pa akong nag iisip ng
mga problema ko. Talagang gumawa sila ng paraan para maabala ako.
Their creepy game discussion made me smile for a little. Haist.. my genuine
friends...

Napapailing na lang ako.

Bumaba na kami sa sasakyan, mabilis naman akong pinagbuksan ni Kuya Nik at

inalalayan sa pagbaba.

"I'm good Kuya, nakakalakad naman ako" pagbibirong sabi ko na hindi niya pinansin

"Kuya Nik, mag sleep over kami ni Aira dito. If it is okay with you.." tanong ni
Camilla

"Ofcourse, you ladies are very much welcome here" sagot ni Kuya Nik

"By the way, nasaan ang kapatid mo Florence?" tanong sa akin ni Aira

"Nagpaalam siya sa akin na mawawala lang siya ng dalawang araw. May aasikasuhin
lang daw siya.." tumango lang sabay si ang mga kaibigan ko
Nang hahakbang na kami papasok ng mansyon ay agad kaming napatigil maging si Kuya
Nik ay napatigil din.
What's wrong bakit may ganyan sa bahay?

"WHAT THE FUCK ARE THESE?!" galit na tanong ni Kuya Nik

Halos magtakbuhan ang mga katulong para malaman ang ikinagagalit ni Kuya Nik.
Putlang putla silang lahat nang makita ang galit na si Kuya. I never seen him like
this.

Naramdaman ko na lang ang mga kamay ng mga kaibigan ko sa balikat ko. Bakit bigla
na lang akong kinabahan? Bakit hindi maganda ang pakiramdam ko ang nakikita ko
ngayon?
What's with these flowers?

Flowers with stands....

"SAAN NANGGALING ANG MGA ITO?!" halos mawindang ang buong mansyon sa lakas ng boses
ni Kuya Nik.
Kahit ako ay nagugulat, wala man lang sa amin tatlo ang nangahas humakbang muli.

"Si...r akala po namin kayo ang nagpadala...akala na..min pa..padala nyo..sa kamag
anak ni..yo" nangangatal na sagot ng katulong.
Sinong kamag anak? Wala naman kaming kamag anak na..

"WHAT THE FUCK?! Itapon nyo 'yan!" pinagsisipa ni Kuya Nik ang naghilerang mga
bulaklak.

Sa pagbagsak nito ay may maliit na papel na bigla na lang nahulog. At para bang
sinadya nitong malipad sa paanan ko.

Marahan akong tumungo at tinitigan ko muna ang maliit na papel kung pupulutin ko ba
ito o hindi.

Pero may kung anong nagtulak sa akin para yumuko at abutin ito. Ramdam na ramdam ko
ang pangangatal ng mga kamay ko.

What's this?

"Don't Florence!" sigaw sa akin ni Kuya Nik.

Hindi ko siya pinakinggan at mabilis kong binuksan ang maliit na papel.
To my darling Florence Celestina..

'I am top of the food chain..

You slayed my prey.....
To whom should I play with?'

Nangatal ako sa nabasa ko. Is this some kind of riddle? Kahit hindi ako magaling sa
mga bugtong alam ko ang ibig sabihin nito.

Mas lalong nangangatal ang mga kamay ko habang paulit ulit naglalandas ang mga mata
ko sa bawat letra ng papel na ito.
To my darling Florence Celestina...... Sino pa ang tinutukoy nito....this is me.

Pakinig ko rin ang sabay na paghugot ng hininga ng mga kaibigan ko sa magkabila ko.
Alam kong nakuha na rin nila ang ibig sabihin ng mensahe.

This riddle....kanino nanggaling ito? I don't understand.

Parte pa ba ito ng mga pakana ni Cassidy at Mrs. Ferell? Pero hindi ganito ang
paraan nila. Kanino ito nanggaling...
Habang pag ulit ulit itong binabasa ng aking mga mata ay siya namang paglukso ng
dibdib ko. Nagsisimula nang manlamig ang buo kong katawan. What is this again?

Nagulat na lang ako nang agad hanggitin ni Kuya Nik ang papel na hawak ko at kunot
noo niya itong binasa.

"What the fucking hell!" pinagpupunit ni Kuya Nik ang papel na hawak ko. Marahas
niyang pinagsisipang muli ang mga bulaklak na nakahilera.

Sabay yumakap sa akin ang mga kaibigan ko habang namamanhid ang buong katawan ko.
These flowers....

These flowers with stands....

Para sa akin ang mga bulaklak na ito....

But why?

Someone wanted me dead again?

"Fuck! Remove these flowers! Huling araw nyo na itong lahat! Sinesesante ko na
kayo! ALISIN NYO ANG MGA BULAKLAK NA 'YAN SA PANINGIN KO! LUMAYAS KAYONG LAHAT SA
PAMAMAHAY KO!" galit na galit na sabi ni Kuya Nik sa lahat ng katulong niya.

Napaupo na lang ako sa sahig. Hindi na kinaya ng mga tuhod ko, ano nang nangyayari
sa buhay ko?

Bakit lagi na lang ganito? Ano na naman ang puno't dulo nito? Another Dad's mess?
Sino ang mga taong ito?

I don't understand. Why always me?

"Florence!" agad dumalo sa akin ang mga kaibigan ko. Ramdam na ramdam ko ang mariin
nilang pagyakap sa akin.

"We're here Florence..." bulong sa akin ni Camilla

"Don't think too much...prank lang ito.." gusto kong maniwala sa sinabi ni Aira.
Sana prank nga lang ito. Sana...
Pero hindi birong halaga ang dami ng bulaklak na nasa harapan ko ngayon. Hindi ito
pagkakagastusan ng basta prank lamang.

Lumingon sa akin si Kuya Nik at mabilis siyang nakalapit sa akin. Binitawan ako ng
mga kaibigan ko.

Hindi na nag aksaya ng oras si Kuya at mabilis niya akong niyakap ng mahigpit.

"Kuya ano na naman ito? I don't understand...anong nagawa kong mali? Bakit ako na
lang lagi..." hindi ko na mapigilan ang luha ko sa pagpatak.

"Magbabayad ang taong nagpadala nito sayo...I'll fucking kill him" napahigpit ang
pagyapos ko kay Kuya.
Napailing na lang ako sa sinabi niya. No, ito ang huling bagay na hihilingin kong
gawin niya para sa akin.

"Kuya ayoko na...akala ko huli na si Samuel....sino na naman ang mga taong ito?
Bakit maraming taong ayaw ng patagalin pa ang buhay ko? Ayoko na. Punong puno na
ako...sasabog na ako. Just let them kill me...ayoko nang may madamay pang iba.."

--
VentreCanard

Chapter 39

Thanks to this sweet girl AvahGirlie :)

Chapter 39

Nakatulala ako ngayon sa dalawang baso ng pineapple juice na banayad kong hinahalo
sa nangangatal kong kamay.

Mabilis kong pinunasan ang takas na luha sa aking mga mata. Sino na naman ang mga
taong ito? Bakit maraming tao ang gustong tapusin ang buhay ko. Anong nagawa kong
kasalanan sa nakaraan at pilit nila akong pinaparusahan ng ganito?

All I want is a simple life. Simpleng buhay na makakahinga ako ng maluwag, simpleng
buhay na walang anumang taong makakapanakit sa akin, isang simpleng buhay na
matagal ko ng pinapangarap.

Pero sino ako para humingi ng isang simpleng buhay? Si Florence Almero nga pala
ako.

A woman living in whole fiasco..

Wala na akong mga magulang na makakapitan sa problemang ito. Mga magulang na siyang
kailangang kailangan ko sa pagkakataong ito. Yes, may mga mapagmahal akong mga
pinsan, kaibigan, si Sapphire, si Lolo at ang mga Ferell na kahit kailan ay hindi
ipinaramdam sa akin nag iisa ako.
Hindi nila ako iniwan at napakalaki ng aking pasasalamat.

Pero iba pa rin ang kalinga ng mga magulang...

Their warmth...embraces..their whole presence. Kahit anong pilit nilang pasayahin
ako, alam kong may kulang at kulang na dito sa dibdib ko at alam kong kahit sino ay
walang may kakayahang pumuno nito. Tangging ang mga magulang ko lang...ang mga
magulang kong nabigay sa akin ng buhay.

Buhay na dapat kasama sila...anong mga alaala ang iniwan nila sa akin? Kahit anong
pilit kong kalimutan iisa at iisa pa rin ang mga alaalang tumatak sa akin.
The way my mom embraced my whole body just to protect me... the way she whispered
her loving words to my ear. Her loving words until to her last breath..

My dad..his last kiss on my forehead, his last warm hug...our last dance...

Bakit sa dami ng mga alaala ay ganito ang iniwan nila sa akin? Anong mga alaala pa
ang panghahawakan ko? Anong mga alaala pa ang pwede kong isipin kung gusto kong
muling makita ang kanilang mga mukha? Imahe ng dalawang tao na nagbigay ng buhay sa
akin. Saan ako kukuha ng lakas ng loob kung sa bawat pag alala ko sa kanila..ang
tanging nabubuong imahe sa aking isipan ay ang araw kung saan huli ko silang
nakitang humihinga.

Tanging si Nero na lang ang tama sa buhay ko. Siya na lang ang kinukuhanan ko ng
lakas. Sa tuwing naaalala ko ang lalaking pinakamamahal ko, nag iiba ang tibok ng
puso ko. Mas nagiging banayad ito..mas pinagagaan nito ang aking pakiramdam.
Nakakalimutan ko ng panandalian ang sakit dito sa dibdib ko.

Nero is my escape from my horrible reality.

Pero anong ginawa ko, itinulak ko na naman ang kaisa isang taong kayang balansehin
ang magulo kong buhay. Napakatanga ko.

I'm such a mess.

Umalis ako para makalimot, bakit sa pagbabalik ko ay ganito na naman? Bakit hindi
na maubos ang mga taong nasisiyahan sa kasawian ko sa buhay?
Ano pa ang kulang sa akin? Lahat na ba ng problema ay dumating na? Hindi na ako
magtataka kung muli na namang may dumating na panibagong problema.
Bakit hindi na ako nasanay? Bakit nagugulat pa rin ako sa mga pangyayaring ito?
Habulin nga pala ako ni kamatayan.

Mapait akong napangisi sa sarili ko. May agad akong kinuha sa bulsa ko at maingat
ko itong inihalo sa dalawang basong tinitimpla ko.
Sa pag iisip ko sa loob ng isang oras sa loob ng kusinang ito, may nabuo na akong
desisyon.
Desisyong hindi ko alam kung kaya kong panghawakan hanggang sa uli.

Another gamble for my miserable heart...

Sa halip na patayin ko ang sarili ko sa sunod na sunod na problemang dumadating sa

akin, mas mabuti na sigurong mag umpisa na akong gumawa ng mga hakbang sa paraang
kaya ko. Paraan na kahit kailan ay hindi sinang ayunan ng kaloob looban ko. Paraang
hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan.

Inilagay ko na sa tray ang dalawang baso ng pineapple juice.

At nang sandaling lalabas na ako ng kusina ay halos mabitawan ko na ang tray na
hawak ko nang makita ko ang pinsan kong may mga matang alalang alala sa akin.

"Gio.." kinuha niya agad sa aking mga kamay ang tray na hawak ko at mabilis niya
itong inilapag sa lamesa.
Agad niya akong niyakap nang sandaling mailapag na niya ang tray.

"I'm sorry..kung nandito lang ako. I won't let it happen, sorry Ate" nakagat ko na
lang ang pang ibabang labi ko para pigilan ang kung anumang ingay na maaari kong
gawin.
Ramdam ko ang higpit ng yakap niya sa akin.

Hindi nga ako nabiyayaan ng kumpletong pamilya..pero hindi naman ako nakaramdam ng
kahit anumang katiting na pagtitipid sa pagmamahal.
All I can feel are their warm love for me.

"Ayos na ako Gio..Salamat.." marahan kong tinapik ang balikat niya.

Marahan siyang kumalas sa pagkakayakap sa akin. Nanatili siyang nakatitig sa akin
habang hinihintay ang anumang maaari kong sabihin.
"Magpahinga ka na Gio, okay na ko. Gumaya ka na kay Kuya Nik, matulog ka na rin.
Alam kong kulang na kulang ka sa tulog. Salamat" agad akong lumapit sa kanya.
Mabilis akong kumapit sa magkabila niyang balikat at bahagya akong tumingkayad para
mahalikan ang kanyang noo.

"I love you.." pilit akong ngumiti sa kanya

"Damn. You're not leaving right?" napahakbang ako palikod sa sinabi niya.

"Why would..I?" tanong ko sa kanya.

Tumalikod na ako sa kanya at kinuha ang tray na may dalawang baso.

"Tataas na ako, nandito ang mga kaibigan ko. So don't get worry okay? Magpahinga ka
na"
Hindi na siya sumagot sa akin hanggang sa makalabas na ako ng kusina.

Nagdiretso ako sa kwarto ko kung saan nandito ang mga kaibigan ko. Inilapag ko ang
tray na hawak ko sa side table ko.

"Ano ka ba Florence? Dapat ay hindi ka na nag abala pa" sabi sa akin ni Camilla na
ngayon ay nakapajama na habang nakayakap sa napakalaking unan.

"Oo nga, come here. Mahiga ka na rin at matulog" anyaya naman sa akin ni Aira
Nakita kong sinisimulan na ni Camilla na inumin ang juice niya. Naupo muna ako sa
harapan ng salamin habang marahang sinusuklay ang aking mahabang alon alon na
buhok.
Maging si Aira ay sinisimulan na rin inumin ang juice na dala ko. I'm sorry
friends.. alam kong tututol kayo sa gagawin kong ito.

Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalita.

"I can't. I need to go somewhere..." nanatili akong nakaharap sa salamin. I don't
want to look at them. Ayokong mapilit nila akong itigil ang plano ko.

"WHAT?!" sabay nilang sagot sa akin. Inaasahan ko na ito.

"Saan? Sa dis oras ng gabi? Ano na naman ang gagawin mo? Are you going to run
away?! To be alone?! God Florence! Wag ka sabing masyadong mag isip! You're safe
here! Everybody will protect you. Hindi ka nag iisa! Madami kaming nakapaligid
sayo. Damn, we'll stop you Florence. Hindi ka namin papayagang umalis ni Aira"
matigas na sabi sa akin ni Camilla
Nanatili akong tahimik.

"Florence, ayaw na naming mangyari ulit ang dati. Alam mo ba kung ano ang huling
nangyari nang tulungan ka naming tumakas nang gabi ng birthday ko? You went missing
for 6 fucking months! Without any footsteps! Or goddamn shadows! Ayaw na naming
mangyari ang bagay na 'yon Florence! Just lay here with us. Walang aalis!" galit
din na sabi ni Aira
Alam kong mangyayari ito. Alam kong silang dalawa ang kauna unahang tututol sa
gagawin kong ito.

Pero kailangan ko na talagang umalis. I need to go somewhere...at alam kong ngayon

na ang pinakamagandang oras para pumunta ako sa lugar na 'yon. Habang may oras pa
akong natitira.

"I promise..babalik din ako. I just need to do something..." mahinang sagot ko sa

kanila

"No!" mahigpit na sagot nila sa akin

Akmang bababa na sana si Camilla sa kama ko nang bigla na lang siyang napasapo sa
kanyang noo.

Napakagat labi na lang ako. Damn. Sorry. Sorry.

"I felt dizzy" nahihirapang sabi ni Aira

"Sorry Aira, Camilla..." nahihirapan na silang imulat ang kanilang mga mata.

"You..." kita ko ang bahagyang pagtingin ni Aira sa baso ng juice na ininom nila.

"I'm sorry..." mahinang sabi ko sa kanila

"Alam kong sasamahan nyo ako pag umalis ako. At ayokong mangyari 'yon. Kayong
dalawa ang kahuli hulihang tao na idadamay ko sa magulo kong buhay. I can't lose
you girls...not my precious friends...I need to go. Sleep tight my angels...babalik
din ako..."
Kasabay na huli kong mga salita ay ang sabay nilang pagbagsak sa aking kama. Dahan
dahan kong inayos ang kanilang mga posisyon at kinumutan ko din sila. Parehas ko
silang binigyan ang magaang halik sa noo.

"I love you girls...I promise..mag iingat ako"

Mabilis kong inayos ang lahat ng mga gamit na kakailanganin ko. At nang agad koi
tong matapos ay pinatay ko na ang ilaw sa kwarto ko.

Sinilip ko muna ang labas. At napabuntong hininga na lang ako sa lakas ng ulan, may
kasabay pa itong kulog at kidlat.
Bakit kahit ang panahon ay sumasalungat sa akin? Muli kong ipinilig ang ulo ko.

Sinulyapan ko ang mga kaibigan ko. Alam kong muli na naman silang magagalit sa
gagawin kong ito. Pero wala na akong magagawa. Ito na ang naisip kong tama.

Marahan akong lumabas ng kwarto ko. Alam kong natutulog na ang mga pinsan ko, sa
katayuan nila ngayon na halos walang mga tulog. Alam kong hindi nila mapapansin na
paalis na ako ng mansyon.

Nasa main door na ako at dahan dahan ko na itong sinasara. Napapikit na lang ako sa
lakas ng hangin.

Halos takbuhin ko na ang aking sasakyan at nang tuluyan na akong makapasok ay agad
ko itong binuhay at pinaandar.

Ilang mansyon pa kaya ang iiwanan ko?

At sa pagkakataong ito pinabayaan ko nang maglandas ang mga luha sa aking pisngi.

--
VentreCanard

Chapter 40

Malawak na pag unawa ang kailangan sa chapter na ito. Kung wala nito maghanap ka ng
'pag unawa'. Kung wala talaga. WAG MO NG BASAHIN. UTANG NA LOOB.

Chapter 40

Anong ginagawa kong ito? Tumatakbo na naman ba ako? Tinatakbuhan ko na naman ba ang
problema ko? Saan ako pupunta?

May lugar pa ba akong pwedeng puntahan? May lugar pa kaya akong matatakbuhan? Ayoko
nang mandamay ng ibang tao, ayoko nang madamay ang taong malalapit sa akin.

All I want is to escape from this never ending nightmare.

Halos mapatalon na lang ako sa lakas ng busina ng sasakyang nasa likuran ko.
Mabilis kong pinaandar ang sasakyan ko. Napapailing na lang ako.
Hindi ko na napansin na tumigil na pala ako sa pagdadrive.

Sobrang lakas ng ulan at halos hindi ko na maaninaw ang labas. Kung hindi ko
aayusin ang pagmamaneho ko, hindi malayong maaksidente ako.

Huminga muna ako nang malalim at mas binigyang pansin ang pagmamaneho ko.

Napakatanga ko kung sasayangin ko ang buhay ko. Ano na lang ang sasabihin ko kay
Tristan Ferell pag nagkita kami? na sinayang ko ang pagsasakripisyo niya para
maisalba ang buhay ko?
Dapat pahalagahan ko ang bawat paghinga ko dahil may isang taong piniling iwan ang
mundo para lamang mapanatili akong buhay at humihinga.

Kaya kahit minsan, hindi ako nagtanim ng galit kay Lina. Sa lahat ng masasakit na
salitang sinabi niya, sa ilang sampal na natanggap ko sa kanya, sa mga matang
niyang galit na galit at lumuluha sa akin...kahit katiting na sama ng loob ay wala
akong itinanim sa kanya.

Anong karapatan kong magalit sa kanya? Gayong ako ang kumuha ng buhay ng lalaking
pinakamamahal niya. Kung ako ang nasa sitwasyon niya, hindi malayong mangyaring
magwala rin ako at manisi ng mga tao. Kung sakaling sa akin ito mangyari...

To see my Nero in his lifeless body..

Baka hindi na rin magtagal ang buhay ko. Mas gugustuhin ko pa siyang nasa malayo at
patuloy na nabubuhay..mas gugustuhin ko pa siyang kayakap ng ibang babae kaysa
makita ang kanyang mga matang nakasara...na wala ng kakayahang muling magbukas.

Ngayong nakakatanggap na naman ako ng mga ganitong pananakot, mas mabuti ba na

layuan ko na naman siya? Lalong tumatagal ay lalong lumalaki ang distansya namin sa
isa't isa.
Pilit kaming hinahadlangan ng mga problemang dumadating sa akin. Pilit kaming
pinaglalayong dalawa.
Tulad ng laging nangyayari..mahigpit siyang kumakapit sa akin. Pilit niya kaming
pinaglalaban, ako naman itong walang kalakas lakas ng loob para samahang labanan
siya. Nagbalik ako..at hindi ko akalaing tatangggapin niya pa rin ako sa kabila ng
pag iwan ko sa kanya.
Hindi ko akalaing sasalubungin niya ako ng mas matinding pagmamahal na higit pa sa
pinaranas niya sa akin nang tumira ako sa mansyon.
He never stopped loving me...
At ramdam ko ang mas pagtindi ng pagmamahal niya sa bawat oras na nagkakasama kami.
Wala siyang ibang ginawa kundi maliguan ako ng nag uumapaw niyang pagmamahal..

Pagmamahal niyang basta ko na lang pinagtabuyan...

Alam kong matagal nang iniisip ni Nero na sa aming dalawa siya ang mas nagmamahal.
Pero hindi...sa aming dalawa ako ang mas nagmamahal sa kanya. Tiniis ko ang puso ko
sa napakatagal na panahon para mabigyan siya ng tahimik na buhay. Ang gusto ko
lamang ay mabuhay siya ng normal...malayo sa isiping dulot ng buhay ko. Mahal na
mahal ko siya na dumating na sa puntong pinakawalan ko na siya.

Kung maaari ay gusto munang mapag isa, kahit mga dalawang araw man lang bago ako
humarap sa mga problema ko. Bago ako gumawa ng mga hakbang. Kahit dalawang araw na
kalayaan lang. Pero saan ako dapat magpunta ngayon?

Napahampas na lang ako sa manibela. Mabilis akong nagpreno at isinubsob ko ang

sarili ko sa manibela. Hindi ko na inalintana ang busina ng mga sasakyan na nasa
likuran ko.

I need to think...

But I'm dying to see him...I want to see him.

Mga ilang minuto siguro akong nakasubsob sa manibela bago ako muling tumunghay.
Mabilis akong nagkabyo at marahas akong nag U turn.

Fuck all of this mess!

Napadiin ang hawak ko sa manibela habang pinapaharurot ko ang sasakyan. Kuya
Nik...alam ko na ang gagawin ko. Alam ko na. Kung sakaling hindi siya pumayag sa
paraang alam ko. Hindi ko na siya pipilitin.
Alam kong may sukdulan din ang pagmamahal niya sa akin at sa pagkakataong dumating
ang araw na 'yon ay pipilitin ko na lang itong tanggapin.

I love him with all my heart.

Sa pagkakataong ito ay muli akong susugal.

Mabilis akong nakarating sa lugar kung saan nagsimula ang lahat. Sa lugar kung saan
ko nakilala ang lalaking pinakamamahal ko. Ang lugar na nagbigay ng kulay sa aking
buhay. Ang lugar kung saan ako nakakilala ng mga lalaking mapagmahal, mapag alaga
at higit sa lahat mga lalaking kayang pagaanin ang puso mong punong puno ng
hinanakit.

Ang lugar na punong puno ng magagandang alaala.

Lugar kung saan ko nakilala ang mga Ferell...

Muli na naman akong napapikit sa lakas ng kulog at kidlat. Tanging lakas ng ulan at
wiper ng windshield ko ang aking naririnig.

Pinilit kong aninawin ang labas. At nangunot ang noo ko nang mapansing bukas na
bukas ang gate pero walang kailaw ilaw sa paligid. Hindi na ba sila dito tumitigil?

Muli kong ipinilig ang ulo ko at sinimulan ko nang paandarin ang sasakyan ko.
Lalong nangunot ang noo ko dahil kahit sa pagpasok ko ay wala pa ring ilaw.
Naputulan ba sila ng ilaw dahil sa ulan? Hindi ba at may generator sila?
Sinipat ko ang relo ko at mag aalasdose na. Nang maiparada ko ang aking sasakyan ay
muli akong huminga ng malalim. Agad akong lumabas ng kotse at patakbo akong pumunta
sa harap ng mansion.
Bakit hindi ko man lang naisipang magdala ng payong?
Nang makarating na ako sa harap ng mansyon ay basang basa na ang buo kong katawan.
Ilang beses kong pinindot ang doorbell nila. Please, kahit sino man lang sana ay
gising pa sa kanila. Mamamatay na ako sa lamig dito.

Halos sampung beses ko nang pinindot ang doorbell at nang akma ko ulit itong
pipindutin ay bigla na lang nabuksan ang pinto.
Muntik na akong mapasigaw sa lalaking nagbukas ng pinto.

Who is he? A topless guy in front of me with a ...what's that? Is that a welding
helmet? What the fuck?
Sa kutis niyang ubod ng puti...mukhang nahuhulaan ko na kung sino ang lalaking
kaharap ko.

Dahan dahan niyang tinanggal ang welding helmet niya. At tama nga ang hula ko.
Gulat na gulat na mukha ni Troy Ferell ang nagbukas ng pintuan.

"What the hell...Doll?" salubong niya sa akin

"Tr---" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko nang mabilis niyang sinarado ang
pinto. What the fuck?!
Can't he see? I'm freezing cold here!

Kinalampag ko ang pintuan.

"Shokoys! Let me enter! I'm freezing cold!" sigaw ko sa kanila

Inilapit ko ang tenga ko sa pinto at pilit kong pinakinggan ang nangyayari sa loob.

Pero wala akong mapakinggan. Ano ba ang problema niya? Nakilala naman niya ako. He
called me Doll! Bakit hindi niya ako papasukin?

"Shokoys!" sigaw ko ulit.

Pinagsisipa ko na ang pinto pero wala pa rin nagbubukas. Anong problema ng
paboritong apo ni LG? Bakit bigla na lang niya akong pinagsarahan?
What the fuck? Lamig na lamig na ako. Napayakap na lang ako sa aking sarili.

Wait! Kung gising pa sila, bakit walang kailaw ilaw?! Kung nasa panahong natatakot
ako sa dilim, malamang wala na akong malay ngayon.
Napaupo na lang ako at niyapos ako ang aking mga binti. Mali ba na nagpunta ako
dito? Nangangatal na ang mga labi ko. Lamig na lamig na ako.

Napalingon muli ako nang nabuksan na ang pinto. Nagpapanic na mukha ng tatlong
Ferell ang sumalubong sa akin.

"Fuck you Troy!" wala akong kahirap hirap na binuhat ni Owen

Kahit siya ay topless din ngayon, maging si Aldus din. Bakit mukhang mga pawis na
pawis pa sila? Sa lamig ng panahon ngayon.
Anong ginagawa nila sa dis oras ng gabi?

"Sorry Doll..." mahinang sabi ni Troy mula sa likuran namin ni Owen. Si Aldus at
Troy ay kapwa may hawak na kandilang nakasunod sa amin.

"Bakit..walang ilaw?" nagtatakang tanong ko

"Naputulan" matabang na sagot ni Owen sa akin na halos ikatulala ko. Seriously?

Inilapag ako ni Owen sa mahabang sofa, mabilis namang itinindig ni Troy at Aldus
ang kandila sa center table.
Nagmamadaling umalis si Troy at Aldus sa harapan ko sa hindi ko maintindihang
dahilan.
Naupo si Owen sa maliit na sofa at nag cross legs siya habang madiing nakatitig sa
akin.

"What brought you here Wada? Sa gabing ito? Hindi mo ba alam na napakadelikadong
magbiyahe ngayon? Plus you're too beautiful to attract bad attention" alam kong may
bahid ng galit ang tanong niya sa akin.
Napatungo na lang ako habang yakap yakap ko ang sarili ko. Basang basa ako at hindi
ko alam kung may mga damit pa ba akong naiwan sa mansyon na ito. Hindi ko alam kung
papaano ko siya sasagutin.
Napatingala na lang ako nang maramdaman kong may bumalot sa akin. At kitang kita ko
sa liwanag mula sa kandila ang puting puting towel na ibinalot sa akin ni Troy
Ferell. Bahagya siyang ngumisi sa akin nang nagsalubong ang aming mga mata.

Si Aldus naman ay may ibinabang tasa ng kape sa center table. Pero isa lang ang
napansin kong pareho sa kanilang tatlo na kanina ko pang napapansin. Mula sa
pagbubuhat sa akin ni Owen, sa pagbabalot ng makapal na tuwalya sa akin ni Troy at
sa pagdadala ng tasang kape ni Aldus.

"What's wrong with your hands Shokoy? Are you doing some extreme works? Bakit
punong puno ng band aid ang mga kamay niyo?"
Kitang kita ko ang sabay sabay na paglalagay nila ng mga kamay nila sa kanilang
likuran.
What the hell is wrong with them?

"Wag mong ibahin ang usapan Wada..ikaw ang pinag uusapan natin dito. Why are you
here?" tanong muli sa akin ni Owen

"Alam mo ba kung anong oras na? God! Delikado itong ginawa mo Doll. Look! Sobrang
lakas ng ulan, nakapagmaneho ka pa ng ganyan?" galit na ring tanong ni Troy

"Alam ba ito sa inyo?" seryosong tanong sa akin ni Aldus

Marahan akong umiling sa kanila. At kahit malakas ang ulan ay rinig na rinig ko ang
mahihina nilang pagmumura.

"Where's Nero?" tanong ko sa kanilang tatlo

Wala munang nagsalita sa kanila ng ilang segundo bago muling nagsalita si Troy.

"Nasa library ni LG, maghapon na siyang nasa loob. Hindi man lang siya
lumalabas..." tamad na sagot niya
Muli kaming nanahimik lahat. Sa ika ilang pagkakataon, muli akong humugot ng
malalim na hininga.

"I went here because..." ngayon ay nakatitig sila sa aking tatlo dahil sa sasabihin
ko.
Kahit liwanag lang mula sa kandila ay litaw na litaw ang kakisigan nilang tatlo.

Ferells with candle's gleam and with sweat all over their faces, what about their
signature messy hair?

Sinong hindi mawawalan ng salitang sasabihin kapag tinititigan ka ng sabay ng mga

matang katulad nito. Ng mga mata ng mga Ferell na kaya lang namang makabuwag sa
matinong pag iisip ng isang babae.

Sinong babae ang hindi hihilingin mapunta sa aking posisyon? Sinag pa lang mula sa
kandila ganito na sila kaganda sa aking mga mata papaano pa kaya kung muling
magkailaw ang buong mansyon?

Ferells are God's masterpiece. Bakit sila pinabayaang magsama sama? Hindi ba
pwedeng maghiwahiwalay sila ng magkaroon din ng pagkakataong makakita ng ganitong
klase ng mga lalaki ang ibang kababaihan?

Girls are missing one of the most stunning creations of God...

Napatungo na lang ako. I'm admiring them...damn.

"Wada? Is there something wrong?" nagtatakang tanong ni Owen

"You went silent.." kumento ni Troy

"It's just....that...you Shokoys.....are too beautiful on candlelights..."

nahihiyang pag amin ko. Napahigpit ako ng hawak sa towel na ibinigay ni Troy.
Natahimik silang tatlo sa sinabi ko.

"Tang ina Aldus! Wag ka ng magpakabit ng ilaw. Mag kandila na lang tayo
habangbuhay" natatawang sabi ni Troy na nakapagpangisi sa akin
"Alam na naming gwapo kami Warden..don't worry sanay na kami sa papuri" mayabang na
sabi ni Aldus na nagpangiwi sa akin.

"Oh well, sa kandila pa lang 'yan galing Wada" mayabang din sabi ni Owen
Nagsisi ako sa sinabi ko. Lumaki na agad ang ulo ng mga Shokoy.

"Lahat na lang bumagay sa akin, kahit liwanag ng kandila mabilis sumasang ayon sa
kagwapuhan ko. Hindi na ako nagtataka kung bakit patay na patay sa akin si
Laura....what the fuck!?"
Nagulat ako sa mura ni Troy habang hawak hawak niya ang likuran ng ulo niya na
akala mo ay may humampas.
Nakita kong may throw pillow sa likuran ni Troy.

"Patay ka sa akin mamaya!" sigaw ni Troy na nagpatalim lang naman sa mga mata ni
Owen at Aldus.
Sinong kausap niya?

"May bumato sayo? Si Nero?" nagtatakang tanong ko habang pilit kong inaaninaw ang
likuran niya.

"Ha...? Wala wala! Guni guni ko lang" uneasy na sagot sa akin ni Troy
Tumango na lang ako.

"So, bakit ka nga nandito?" bumilang muna ako ng sampu sa aking isipan baka ako
muling mumulat.
Sa pagkakataong ito ay tumayo ako at ngumisi ako sa kanilang tatlo.

"I need you to leave this mansion for the whole night. Let me borrow this large
mansion...let me borrow Nero for the whole night"
Mas pinatamis ko pa ang aking mga ngisi sa kanila. Habang kapwa sila nakangangang
lahat sa sinabi ko.

"Are you... serious?" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Aldus

"Yes, I'm serious. Now, I'm giving you 5 minutes to leave" muli akong naupo sa
mahabang sofa at nagdikwatro habang banayad na sinisipsip ang kapeng tinimpla ni
Aldus na lumamig na.

"Tang ina kung alam ko lang na mangyayari ito, hindi na ako nagwewelding" reklamo
ni Troy na nagsusuot na ng damit.
Nakita kong nagdadamit na rin si Aldus at Owen.
Wala pang 5 minutes ay ayos na silang tatlo.

"Sige..kayo ng dalawa ni Nero ang bahala sa mansion.." tamad na sumaludo sa akin si

Aldus

"Saang hotel tayo?" pakinig kong tanong ni Owen

"Doll! Paalala ko nga pala. Be gentle to him...virgin pa ang pinsan kong 'yan"
umirap na lang ako sa sinabi ni Troy.

Nang sandaling nagsara na ang pintuan hudyat na lumabas na sila ay tumayo na ako sa
pagkakaupo ko sa sofa at mabilis akong nagpunta sa paanan ng hagdan. At sinimulan
ko nang humakbang pataas.

Hawak hawak ko ang isang kandila bilang liwanag ko. Sa halip na magtungo ako sa
library ni LG sa kaalamang nasa loob nito si Nero ay mas pinili kong pasukin ang
kwarto niya.
Napangiti na lang ako sa pamilyar na amoy niya. Amoy ng lalaking pinakamamahal ko.
His scent is all over his room.

Nagdiretso ako sa harap ng cabinet niya. Muli na naman akong napangiti nang maalala
ang ginawa niya sa akin sa loob ng cabinet na ito.
Our first make out happened inside this cabinet. Marahan ko itong binuksan at
tumambad sa akin ang mga damit niya.

Inilapag ko muna sa malapit na table niya ang kandila. Inabot ko ang isa sa kulay
puti niyang long sleeve at inihagis ito sa kama niya.
Mabilis kong hinubad lahat ng damit ko sa katawan at agad kong isinuot ang puting
long sleeve niya na umabot lang sa kalahati ng binti ko.
I can smell his scent from this shirt..Niyakap ko ang sarili ko. How I love
everything about him.
Tinanggal ko ang nakapusod kong buhok at mas ginulo ko pa ito. May dinukot ako sa
bulsa ng pantalon na suot ko kanina. Nang makuha ko ito ay nagpunta muna ako sa
banyo ni Nero at humarap sa salamin habang may liwanag ng kandila.
Marahan akong naglagay ng lipgloss sa labi ko.

"Alam mo ang ginagawa mo Florence.." matapang sa sabi ko sa sarili kong repleksyon.

Tinanggal ko ang unang butones ng long sleeve niya. At humakbang na ako palabas.

Huminga muna ako ng malalim ng dahandahan kong buksan ang library ni LG.

Agad kong hinipan ang kandilang hawak ko nang mapansin kong may apoy sa fireplace
ng library. Tanging liwanag lang mula sa nagliliyab na apoy ang bumabalot sa
malawak ng kwartong ito.

Ang paboritong kwarto ng matanda.

Ang kwartong magiging paborito namin ni Nero Ferell.

Nanatili akong nakatayo habang ang mga mata ko ay naglalakbay sa lalaking nakataas
ang paa sa lamesa.

Nero's on closed eyes while sitting on inclined chair. Napapalunok na lang ako sa
nakikita ko.

Nero Ferell is always this devastatingly handsome and goddamn attractive. Every
detail of him is amazing...
Katulad ng mga pinsan niya ay wala siyang suot na pang itaas. What the fuck? Hindi
ba sila nilalamig? Lamig na lamig pa rin ako sa mga oras na ito.
Pero may iba akong nararamdaman...hindi init mula sa nagliliyab na apoy sa
fireplace. Kundi init mula mismo sa aking katawan na nagsisimula ng kumalat.
The sight of him with the light of this fireplace is turning me on...

He's just wearing black pants. He's goddamn dangerously attractive.

Ang anino ng apoy na bahagyang sumasayaw sa kanyang katawan ang nakapagpapangatal

ng mga tuhod at maging sa buong pagkatao. Wala pa siyang nagagawa sa akin ay halos
manghina na ang buo kong katawan.
Nakapatong sa tiyan niya ang dalawa niyang kamay. Habang banayad siyang huminga.
Ang marahang pagtaas baba ng matitipunong dibdib niya ang nagpapatuyo ng aking
lalamunan. Sinong babae ang hindi magkakasala sa nakikita ko ngayon?

Nero Ferell...on his closed eyes while exposing his mouth watering abs.

Akala ko ay perpekto na si Nero sa ilalim ng tubig...akala ko ay perpekto na siya

sa ilalim ng agos ng tubig mula sa itaas ng shower. Akala ko ay sa malalamig na
tubig ko siya makikitang sa posisyon makapagpapatindig ng balahibo ko sa buong
katawan. Pero mukhang nagkakamali ako...

He's goddamn more powerful over this light coming from this fireplace. He's like a
king...
I want to be enslaved by this sexy Ferell in front of me.

Sa layo ng agwat namin dalawa ay malinaw ko pa rin naaaninaw ang bawat detalye ng
kanyang katawan.
Damn Ferell and his seductive body. Sinong babae ang tatanging mapasailalim sa
katawang inihahain sa akin ng Ferell na ito?
From his thick eyebrows, his pointed nose, his sweet sensual lips, his adam's
apple, his broad chest and his damn abs.
Katawan niyang kahit kailan ay hindi ko pinag sawaang pagmasdan at hawakan. Hinding
hindi ko pagsasawaan ang Ferell na nasa harapan ko.

Humakbang ako ng ilang beses. At lalong dumagundong ang nagwawala kong dibdib nang
bahagya siyang gumalaw. Tanging malakas na ulan at ingay na nagagawa ng apoy ang
gumagawa ng ingay sa kwartong ito.
"Why are you here?" malamig na tanong niya sa akin habang nananatiling nakapikit
ang kanyang mga mata.
Napalunok ako ng ilang beses.

"Nero..." mahinang tawag ko sa kanya

Napakagat labi na lang ako nang unti unti nang bumubukas ang kanyang mga mata. Mas
lalong nangatal ang buo kong katawan nang naglakbay ang mga mata niya sa buong
katawan ko.
Kitang kita ko ang marahang paggalaw ng adam's apple niya.

Nanatili siyang nakatitig sa akin habang ako ay napako na sa kinatatayuan ko.

"I want to feel you Nero...own me tonight" sinisimulan ko nang tanggalin ang mga
butones sa long sleeve na suot ko.
Napapikit na lang ako nang may narinig akong nabasag, may natabig siya mula sa
lamesa.

Hindi ko na lang ito pinansin hanggang sa tuluyan ko nang nakalag ang mga butones.
Naramdaman ko na lang ang dahandahang pagdausdos nito sa aking katawan.

"Damn..." pakinig kong mura niya.

Hindi na ako hinintay ni Nero na makarating sa kanya. Mismong sa ibabaw na siya ng
lamesa dumaan at mabilis akong sinalubong ng mga kanyang mapang akin na mga halik.

Agad niya akong binuhat at ipinulupot niya ang aking mga binti sa kanyang baywang
habang panay ang maririin naming halikan.

We goddamn missed each other...

Napaupo kami sa maliit na sofa na malapit sa fireplace. I'm sitting on his lap.
"You're such a witch..." bulong niya sa akin habang panay ang paghalik niya sa leeg
ko.
I moaned when I felt both of his hands pressing my breasts. Muli niyang binalikan
ang mga labi ko na agad ko namang tinugunan.

We've been kissing, bitting, caressing and sucking each other for more than a
minute.

Naramdaman kong dahan dahan na kaming bumaba hanggang sa lumapat na ang likod ko sa
carpet.

Magkasalubong ang aming mga mata..akala ko apoy lang ang nagliliyab...pero ngayong
nakikita ko ang mga mata ni Nero Ferell..
Mas nagliliyab pa ito sa apoy ng kwartong ito. We're both on fire..

"You're so beautiful..."
Bumaba na muli ang labi niya sa mukha ko. Pinaliguan niya ako ng magagaang halik sa
aking mukha...sa magkabilang tenga ko.
Maging sa aking leeg na nakapagpatingala sa akin.

"Nero..."
Lalong dumiin ang sabunot ko sa kanya nang maramdaman ko ang pagbaba ng labi niya.

I felt the warmth of his mouth on my left breast nibbling and sucking it hard while
his hand is busy massaging my right breast.

"Nero..." habol ko ang aking paghinga sa ginagawa niya. His hands are always this
expert. Parang saulado na nito ang bawat parte ng aking katawan.
Now he switched his position, he's now busy with my right breast nipping and
teasingly biting me.

I can't help but to moan his name...his tongue is too expert to play with my
fragile body.
"Damn..Ferell..." hindi na ako makahinga ng maayos. Oh Nero..
Now he's kissing my tummy. To be specific to my tattoo...he kissed, bit and licked
every part of my skin.

Bawat parte ng aking katawan ay hindi niya hinahayaang hindi pararaanan ng mga
kamay at labi niya.
He's damn good on pleasing me..He's good on pleasuring me..

Hindi ko na alam kung nasasaktan ko na siya sa paraan ng pagsabunot ko sa kanyang

buhok. He's damn good. His every moment is divine and fantastic.

Mas lalo akong napasinghap nang maramdaman ko na ang mga labi niya.
I felt him 'downthere'

"You're sweet baby..." ngising sabi niya sa akin nang bahagya ko siyang tinungo sa
ibaba.
Fuck!

"Nero..." napamura na lang ako nang ibinalik niyang muli ang mga labi niya. Fuck.
Fuck.

"Ahh..." I felt the first stroke of his tongue

"Nero..." madiin ang pagkakagat ko sa aking mga labi. Fuck.

"Nero..." nagpabaling baling na ang ulo ko dahil sa ginagawa niya.

His tongue is moving faster.
He's sucking and nibbling me like what he did on my breast...but I can feel the
much intense.
"Ahhh..Ne..ro" mababaliw na ako sa ginagawa niya
Muli siyang tumaas hanggang sa marating niya muli ang mga labi ko.

"You're delicious Almero...I'm damn addicted to you.."

He's now kissing me torridly with much passion...and love.

Tumagal siguro ng minuto ang paglalaro ng mga dila namin. At nang tuluyan niya nang
pakawalan ang mga labi ko ay mabilis niya akong hinalikan sa aking noo.
Marahan niyang hinawi ang aking buhok na nakahara sa aking mukha.

"I love you Almero..."

"I love you too Nero..." mahinang sagot ko sa kanya na mas lalong nagpangisi sa
kanya.

"I'm goddamn happy right now..." kung alam mo lang Ferell. Mas pinaliligaya mo ako
sa bawat paggalaw mo sa mga oras na ito.
I can feel his love, passion and desire the he kissed me..the way he touched me...
the way he looked at me.

"I love you Florence..." tumatango na lang ako sa mga sinasabi niya.

"Feel me Florence..." hinagip niya ang isa kong kamay at dinala niya ito sa ibabang
bahagi niya.
And I felt his powerful creature...pressing hardly on his fitted pants.

"Get rid of it Florence.." sa nangangatal kong kamay ay dahan dahan kong ibinababa
ang zipper ng pantalon niya habang hindi naman inaalis ang titig namin sa isa't
isa.
Kitang kita ko ang marahan niyang pagkagat sa pang ibabang labi niya. Damn. I want
to kiss him again.
"Come on..not just the zipper" itinaas ko ang kamay ko at sa butones ko ito
hinawakan.
Mabilis ko itong tinanggal.

Humiwalay sa akin si Nero. Naramdaman ko siyang tumayo at ipinikit ko ang aking mga
mata.
Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko...

"Open your eyes Florence...this will be yours forever.."

Sa nahihirapang paraan ay pinilit kong mumulat. At halos mapatulala na lang ako sa
nakikita ko.

"Nero....it...won't ..fit" narinig ko siyang bahagyang tumawa sa sinabi ko.

He's goddamn big. Fuck.

"It will fit baby...trust me. I'm good at measurement.." muli niya akong dinaluhan
sa pagkakahiga ko.

"Look at me..it won't hurt..." tumango na lang ako.

Hinalikan niya muna ako sa noo. Muli niya akong binigyan ng magagaang halik sa
mukha at leeg ko.

I gasped a deep breath when I felt him slowly entering me..

"Florence..." I'm digging my nails to his back...to his tattoo. My mark on him..ang
tattoo niyang para sa akin lamang. Ang tattoo nagpapatunay na sakin lang ang
lalaking ito.
Muli akong napapikit nang mas nararamdaman ko na siya. At napasinghap na lang ako
nang makaramdam ako ng kirot. Fuck! It hurts like hell.

"I love you..." he whispered on me when I felt him getting deeper

"I love you too Nero..." sagot ko sa kanya
Nanatili siyang hindi gumagalaw para makapag adjust ako. I can feel his whole
manhood inside of me.
Panay ang bulong niya sa akin ng pagmamahal. He's keep telling me how deeply and
madly inlove he is.
He's keep telling 'I love you' for me to divert the pain.

"Nero..I love you too" naramdaman ko na ang dahandahan niyang paggalaw.

Napakagat labi na lang ako.

"Let out your voice...I want your moaning voice Florence..." tinanggal niya ang
pagkakagat ng labi ko.
Muli niyang sinakop ang mga labi ko habang marahan siyang gumagalaw. At halos
nakagat ko na ang labi niya nang maramdaman ko ang pagbilis ng paggalaw niya. Fuck.
It's good...nawawala na ang kirot. Shit!

"Oh god! Nero..." he's moving faster

My nails are getting deeper and deeper. As well as his manhood on me...damn. The
feeling was exquisite...I don't want him to stop..

"Nero..."

"I love you Almero..." panay ang halik niya sa leeg ko.
He's still moving inside and out of me..with a fast rhythm..

"Ahhh...Nero.."

"Florence..."
He's moving faster and faster...I'm getting crazy...

Naramdaman kong bahagya siyang tumigil.

"Move with me Florence..." I want to please him too.
Katulad ng gusto niyang mangyari..sinalubong ko ang bawat paggalaw niya.

"Oh fuck baby..." he captured my lips again and again.

"I love you Nero..."

"I love you more Florence..."

--

Nagising na lang ako sa higpit ng yakap niya sa akin alam kong gising na siya pero
alam kong tamad na tamad pa rin siyang kumilos katulad ko. I love you Nero...

Sinulyapan ko ang fireplace na wala ng apoy ngayon. Mukhang mas tumagal pa ang mga
apoy namin sa katawan kumpara sa nagliliyab na apoy mula sa fireplace. Kasalukuyan
kaming magkasalo ni Nero sa putting kumot na nakatakip sa aming mga katawan.

Bahagyang nananakit ang buo kong katawan.

I even felt the sore 'downthere' pagod na pagod ako sa mga oras na ito. All I want
is to lay beside him..and sleep for the whole day.

That night was amazing, my most memorable night during my entire life.
Our first night.
We made love last night not just once but thrice. Near the fireplace, on that table
and near those bookshelves.
Walang ginawa si Nero kundi paligayahin ako buong magdamag. Ngayong mag uumaga niya
lang ako tinigilan.
Damn Ferell and his appetite. Ubos na ubos ang lakas ko sa kanya.

Pinagmasdan ko ang buong library ni LG.

The whole room is a mess. Ang mga librong nagpatakan sa aming mga katawan ng gabing
'yon. Sa katunayan may isang shelf na natumba. Lahat ng bagay na nasa lamesa ay
wala na at karamihan ay nabasag na.

Nasagi sa aking mata ang kulay pulang mantsa sa kumot na bumabalot sa aming dalawa.
Hindi ko mapigilang hindi mapangiti.
He totally debased me. My virginity was only for him...

Naramdaman ko na naman ang mahigpit na yakap niya. Marahan niyang hinalikan ang
leeg ko.

"Good morning..kitten.." bulong niya sa akin

"Good morning...Mr. Wild guy..."

"I'm wilder in mornings.. wanna bet?" ngising tanong niya sa akin. Bahagya pang
nakapikit ang kanyang mga mata

"Nero..I love you..but please listen to this..."

"Okay..I'm listening baby.." bulong niya sa akin. Nakapikit na ulit siya.

"I need to grant a dying wish Nero..." dito na siya napamulat at mabilis na
napabangon.

"I don't want to hear it Florence...we just made love...but you're starting to talk
nonsense. Hindi ko gusto ang sasabihin mo.."
Humiwalay na siya sa akin. Hindi niya inalintana ang kahubaran niya sa akin.
Mabilis siyang nagsuot ng pantalon niya.
"Nero..I'm coming back..ikaw ang mahal ko. I just can't let down a dying wish..."
bumangon na rin ako at naupo habang hawak ko ang aking kumot na nakabalot sa aking
katawan.

"Anong gusto mong sabihin na magpapakasal ka sa gagong Ashong na 'yon?! Fuck! You
can't be a second hand bride Florence..."

"Nero...he can understand. We can have annulment afterwards" mahinang sagot ko sa

kanya.

"Are you insane Florence?! HINDI KA NA PAPAKAWALAN NG GAGONG 'YON!" malakas na

sagot niya sa akin na halos ikapikit ko.

"Nero you need to understand..."

"I won't ever understand! Fuck! Anong gusto mong sabihin? You just gave your
virginity to me for me to accept you goddamn plan? Fuck! No Florence..I don't like
your idea. Pag pinakasalan mo siya...hinding hindi mo na ako makikita. HINDING
HINDI NA KITA HAHABULIN! It's either me or him. Tapos ang usapan"
Tinalikuran niya ako at pabagsak niyang isinarado ang pinto.

Ilang minuto siguro akong nakatulala sa pintong nilabasan niya at saka ako
napahilatang muli. Napatitig na lang ako sa kisame.

I love you Nero...but please don't let me choose again. Not again...

--
VentreCanard
Chapter 41

Thanks @lloricoannmarie

Chapter 41

Kaysa pakatitigan ko pa ng napakatagal ang kisame ng mansyong ito, alam kong wala
pa ring ibang mangyayari. Kaya napagpasiyahan ko nang bumangon at halos mapadaing
na lang ako sa nananakit kong katawan.
Ngayon ko pinagsisihan na dito kami gumawa ng milagro ni Nero Ferell. Pwede naman
sa kama? Haist.

Pero ano pa ba itong nirereklamo ko? I enjoyed the whole night. Making love near
the fireplace was quite romantic.
Lalo na kung kasing wild lang naman ng isang Ferell na katulad ni Nero. Haist.

Agad kong hinanap ang long sleeve na puti ni Nero na kinuha ko pa kagabi at mabilis
ko itong isinuot.

Nagsimula na akong maglakad papalabas pero muli kong nilingon ang kabuuan ng
library. Hindi ko maiwasang hindi pamulhan sa nakikita ko sa hitsura ng malaking
library na ito.
Bakit kailangan naming manira dalawa?
All we need to do was to crash and feel each other's body. Why do we need to crash
this whole library? Bakit kailangan pa naming idamay ang mga inosenteng libro na
nagkalat ngayon? Bakit kailangan naming mamasag ng mga bagay dito?
Hindi ko na naintindihan na sinuyod na namin ni Nero ang kabuuan ng library ito.

Napapailing na lang ako habang inaalala ang nangyari kagabi. Bawat sulok ng
aklatang ito ay iniwanan lang naman namin nang maiinit na alaala. Haist Nero
Ferell.
You're amazing in so many different ways.

Tuluyan na akong lumabas ng library. Ano kaya oras dadating ang mga pinsan niya?
Nagsimula na akong bumaba ng hagdan. Isa lang ang masasabi ko, nahihirapan akong
maglakad. What the fuck?
Hindi ko na lang ininda ang dinadaing ko at hinanap ng aking mga mata si Nero
Ferell na mainit ang ulo. Hindi ko na alam kung papaano ko ba ito mapapalamig,
dahil alam kong mas lalong iinit ang kanyang ulo sa anumang gusto kong sabihin sa
kanya.

"Nero..." mahinang tawag ko sa kanya

Sinilip ko siya sa harap ng malaking tv pero wala siya. Maalala ko nga pala, wala
nga palang kuryente sa mansyon na ito. Kailan pa sila naputulan ng ilaw? Mga Shokoy
talaga kahit kailan.

Nagpunta ako sa kusina at sa pagkakataong ito, nakita ko na ang lalaking

pinakamamahal ko.

Hindi ko maiwasang hindi mapatulala sa kanya. Lahat na lang ata ng anggulo ni Nero
Ferell ay talagang perpekto. Buong magdamag ko nang nakita ang buong katawan niyang
'yan.
I even felt the every inch of his body on bare hands. But..what's wrong with me? I
can't take my eyes on him.
Bakit ganito pa rin ang reaksyon ko kapag nakikita ko ang katawan ng hari ng mga
Shokoy? Bakit sa paraan ng pag iinit ng lalamunan ko ay parang unang beses ko pa
lang nakita ang bawat detalye ng katawan niya.

God! Florence.

Hindi ko maiwasang hindi mapalunok ng ilang beses habang pinagmamasdan si Nero.

Kasalukuyan siyang tamad na nakasandal sa lamesa habang kumakagat ng pulang pulang
mansanas.
Napapakagat labi na lang ako sa marahang pagkagat niya sa pulang mansanas na hawak
niya. Damn. Halos lahat na lang ng kilos ng hari ng mga Shokoy na ito ay talagang
nakakapang akit.
Lalong nag iinit ang pisngi ko nang tumaas ang mga mata ko sa buhok niyang gulong
gulo dahil sa walang tigil na pagsabunot ko kagabi. Damn.

Pero mas lumukso ang puso ko nang lumingon siya sa akin. Nakakunot ang noo niya sa
akin, habang ako naman ay napaatras. Bakit parang umurong ang dila ko?

Nakasandal lang si Nero sa lamesa nasira na ang matino kong kaisipan. God! Ganito
pala talaga ang mga Ferell habang tumatagal ang mga titig mo, mas lalo kang
napapasailalim sa kanila.
Sa loob ng nakalipas na anim na taon madaming nagbago kay Nero kung sa pisikal
talagang wala na akong masasabi. Kung daang babae ang napapalingon sa kanya noon
siguradong libong babae na ang nagkukumahog na matitigan man lang niya.
He's still this hot moreno type but quite fairer right now, taller..hmm what else?
And yes, the most amazing? His muscles are much toned right now.

And those firm hot abs of his. Fuck. Ulam na ulam na.

But my most favourite changes of his...

Deliciously wilder Nero than the Nero Ferell I know last 6 years ago.

"A...ano.." damn. Ano ba ang sasabihin ko? Kung araw araw ganito ang umaga ko.
A Ferell wearing sexy black pants hugging tightly his firm long legs...I can even
see his V line. Damn.
Ano ba itong ginagawa sa akin ni Nero? Agang aga.

"If you're going to talk about this bullshit again Florence..." marahas na akong
umiling sa kanya.

"No..no. Hindi na.." mabilis kong sagot sa kanya. Kailangan kong humanap ng tamang
tsempo para makausap siya tungkol dito.

"Good, now come here. What do you want?"may binuksan siyang kulay asul na cooler.
Bakit hindi ko 'yan napansin kanina?
Napailing na lang ako sa sarili kong tanong, sino lang ba ang tinititigan ko
kanina?

Sinilip ko ang laman ng cooler at bigla lang naman kumalam ang tiyan ko. Shit,
nakakagutom.
"Saan ito galing?" tanong ko kay Nero

"Pinadeliver ata ng mga gago kong pinsan, wala tayong makakain dito" tumango na
lang ako sa kanya.
Fresh fruits lang naman ang laman ng cooler.

"I like grapes.." pinabayaan na ako ni Nero habang siya naman ay abala sa pagkain
ng apple niya.
Pero isa lang ang nararamdaman ko, nakasunod ang mga mata niya sa bawat galaw ko.
Ginawa ko ang lahat nang makakaya ko para hindi pansinin ang paninitig niya. Naupo
na lang ako at sinumulan ko nang kumain habang siya ay bahagyang nakasandal pa rin
sa lamesa.

"Where are your clothes? Baka maabutan ka ng mga pinsan ko sa suot mo. Baka mapatay
ko ang apat na 'yon" ngumuso lang ako sa sinabi niya.

"Apat? May kasama pa ba kayo dito?" nagtatakang tanong ko. Pansin kong bahagyang
natigilan si Nero sa tanong ko.
What's wrong?

"I mean tatlo.." mahinang sagot niya

Nagkibit balikat na lang ako.

"I want that grapes.." mabilis kong inabot sa kanya ang bowl na punong puno ng
ubas.

"Nah..not that way Florence.." napairit na lang ako nang walang kahirap hirap akong
buhatin ni Nero.
Ngayon ay hindi na ako sa upuan nakaupo kundi sa lamesa habang nakahara sa
magkabila ko ang bisig niya.
Napaikot na lang ang mga mata ko.

"Come on Nero..I'm hungr--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang mabilis niya
akong subuan ng ubas
"Me too.." mahinang sabi niya. Napapikit na lang ako nang maramdaman ko ang mga
labi niya.

I thought he's gonna kiss me but I felt his tongue searching for that grape that I
haven't chewed yet.
Sino ba ang makakanguya ng maayos kung bigla ka na lang atakihin ng isang hari ng
mga Shokoy?
I was about to eat the grape when I felt his tongue successfully snatched it from
me and he chewed it teasingly in front of my eyes. Bakit ang dami daming kalandiang
alam ang Shokoy na ito? All I did is to stare at him.

"Delicious way to eat grapes.." at kinindatan pa ako ng Shokoy. Damn. My god.

"Let's do it again.." may kinuha ulit siyang ubas at mukhang isusubo na naman sa
akin.

"Ayoko na, nilalandi mo lang ako Nero" inilihis ko ang ulo ko sa kanya

"Come on Florence..let's just eat" mahinang sabi niya sa paraang makapagpapanindig

ng balahibo.

"EAT! Iba ang gusto mong mangyari Nero..bababa na ako. Nagugutom din ako
Nero..Abuso ka na" narinig ko siyang tumawa sa sinabi ko

"That's why I'm feeding you..." ngising sabi niya. Nararamdaman ko na ang kamay
niya sa likuran ko. Haist.
Agahan. Tinanggal ko ang kamay niya na mabilis niyang naibalik.

"Nero, hindi na kaya ng katawan ko kung anuman 'yang nasa madumi mong pag iisip. So
don't seduce me.." muli na naman siyang tumawa sa sinabi ko. Pinaglalaruan talaga
ako ng Shokoy na ito.
"Speaking of seduce, who's this certain girl...who just appeared in front of me
wearing only my sleeves..telling me 'own m-" hindi ko na pinatuloy ang anumang
sasabihin ng Shokoy.
Mabilis ko siyang sinubuan ng sunod sunod na ubas.

"Just eat Ferell. Ang dami mong sinasabi" hindi pa ako tapos sa kasusubo sa kanya
ay agad niya akong kinabig.
He opened my mouth easily, giving me some of his grapes from his mouth. Damn.
Talagang gusto ni Nero ang paraang ito.
Kung ganito ang paraan ng pagkain namin sa pang araw araw, mabubusog pa kaya kami?
Hindi ko na alam kung ano ang matamis sa panlasa ko ang labi ba ng malanding Shokoy
na ito? O ang katas ng ubas na pinagsasaluhan namin? Damn.
He's not just eating the grapes..he's eating my whole mouth. Fuck. We're supposed
to eat fresh fruits! why are we eating each other?
Oh Ferell. I answered his deep kiss. Breakfast it is. I felt his right hand
wandering my whole back, sending shiver through all my body.

Napadiin ang pagkakahawak ko sa balikat niya nang lumapat ang labi niya sa kaliwang
tenga ko.

"Why I can't get enough of you Florence? Why I am so addicted to you? I can't help
but to crave on... You are my wonderful drug and I don't fucking mind drowning
myself to you.."
Naramdaman ko na lang ang marahan niyang pagkagat sa tenga ko. Damn.

Napapikit lang ako nang muli niyang inangkin ang mga labi ko. I did give my whole
response to his goddamn hot hunger. Aftell, I am as hungry as him. I don't mind
offering my lips as his sweet breakfast.
I felt our rubbing bodies, creating fire on our bodies. Damn. Akala ko ay may
kakayahan na akong tanggihan siya.

"Oh Fuck!" agad kaming nagkalas ni Nero nang makarinig kami ng malutong na mura
mula sa pintuan ng kusina. Shit!
Nakatakip ang mga butas na kamay ng tatlong Shokoy sa kanilang mga mata. Nakahara
na sa harapan ko si Nero.

"Damn. Why are you here?! Get out!" sigaw ni Nero sa mga pinsan niya
"Tang ina, tanghali na Nero" pakinig kong sabi ni Troy na tumalikod na sa amin.
Ganun din ang ginawa ni Aldus at Owen.

"Fuck! Leave us alone!" halos sabay nagkibit balikat ang tatlong Shokoy at
nagsimula nang maglakad papalayo.
Shit! Bakit bigla bigla na lang sumulpot ang tatlong 'yon nang walang pasabi?
Mabilis akong hinarap ni Nero.

"Wait here" tumango na lang ako sa kanya. Saan naman kaya pupunta ang isang 'yon?

Pero hindi din nagtagal ay bumalik na rin siya. At napanganga na lang ako sa kapal
ng dala niyang comforter.
Binuhat niya ako pababa at mabilis niyang ibinalot sa akin ang comforter. Hindi
lang isang ikot ang pagkakabalot nito sa akin, nakaapat na ikot ata ang ginawa niya
sa akin bago siya nasiyahan.
Mukha ko na lang ang nakikita, para na akong nasa loob ng cocoon.

"Papaano pa ako makakapaglakad nito?" itinaas ko ang kilay ko sa kanya

"I'll carry you..magbihis ka na" hindi na ako nakaangal nang buhatin na niya ako
hanggang maiakyat niya ako sa kwarto niya kung saan sinabi ko kung saan ko iniwan
ang damit ko.
Tinanggal na niya ang pagkakabalot sa akin.

"Maliligo lang ako.." paalam ko sa kanya

"I'll join you.." ngising sabi niya. Kahit kailan talaga.

"No.." mariing sabi ko. Sinimulan ko nang ayusin ang mga gamit ko.
Hindi na naman niya ako muling pinilit na pinagpasalamat ko. Madami akong dalang
kagamitan ko kaya hindi na ako mamomroblema.
Nang makapasok na ako sa banyo ay mabilis ko nang niluguan ang sarili ko. Kung
maaari lang sana ay hindi ko muna tatanggalin ang mga iniwang amoy, bakas at mga
haplos na naalala ko sa katawan ko. Damn.
Muli kong ipinilig ang ulo ko, ano na naman ba itong nasa isip mo Florence?

Hindi din naman ako nagpakatagal sa banyo ay lumabas na rin ako. Baka masyadong
mainip ang hari ng mga Shokoy.
Kitang kita ko ang pagkadismaya sa mukha ng hari ng mga Shokoy nang makitang bihis
na ako at hindi nakatapis. Haist Nero Ferell.
Siya naman ngayon ang naliligo habang ako ay nagsusuklay ng buhok. Ni check ko ang
phone ko at tadtad na ito ng tawag ng mga kaibigan ko. Siguradong pinaghahanap na
ako.

Nagtext ako sa kanila.

Ako: Baka magpanic si Kuya Nik at Gio, sabihin nyo kasama ko si Sapphire. Please
babalik din ako kaagad. I love you girls. Sorry.

Pagkatapos na pagkatapos ko silang itext ay pinatay ko na ang telepono ko. Tama

namang lumabas na rin si Nero.
Kung ako ay bihis na nang lumabas, siya naman ay talagang ibinalandra ang katawan
sa akin. Towel lang sa pang ibabang bahagi niya ang suot niya. Damn Ferell.
Kitang kita ko ang pag ngisi niya sa akin habang nagsusuklay ako dito sa kama niya.

Nagsimula siyang maglakad sa 'cabinet' niya.

"Remember this cabinet Florence?" tanong niya sa akin habang binubuksan niya ito

"Yes.." mahinang sagot ko. I love his cabinet at talagang hindi ko ito
makakalimutan.
Pinagmamasdan ko ngayon ang tattoo niya sa likuran. Hindi ko akalaing ang lalim
pala ng ibig sabihin ng tattoo na 'yan.
It's all about me.
Nagpatuloy na lang ako sa pagsusuklay habang pinapanuod ang paggalaw ng likuran ni
Nero Ferell, bakit ang tagal naman niyang pumili ng damit?
Pero nagulat na lang ako nang bigla na lang nalaglag mula sa baywang ni Nero ang
towel niya. What the fuck?

"Nero!" agad kong tinakpan ang mga mata ko. Tang ina naman.
Narinig ko siyang tumawa at naramdaman ko pa siyang papalapit sa akin.

"Wag kang lalapit! Wag kang lalapit!" tatawa tawa lang siya sa reaksyon ko. Bakit
hindi man lang siya maconscious sa akin? Bakit ang tataas ng confindence ng mga
Shokoy?
Napahinga ako nang maluwag nang sa side table siya nagpunta at may kinuha siya mula
sa drawer nito.

"Come on Florence..you saw this already" natatawang sabi niya. Nakatakip pa rin ang
mga mata ko.
Ramdam ko na nasa cabinet na ulit siya. Bakit ang tagal tagal niyang magbihis?! At
nagpapalakad lakad pa siya sa akin ng ganyan sa harapan ko?! Damn.

"Bilisan mong magbihis!" iritadong sabi ko sa kanya

Sige lang siya sa katatawa sa akin.

"Okay na. Let's go.." pagmulat ko agad kong napansin ang suot niyang navy blue na v
neck shirt na kapareho ng kulay ng suot kong dress.
Ngumuso lang ako.

Pagkatapak na pagkatapak pa lang namin sa labas ng kanyang kwarto ay sumamyo sa

aking pang amoy ang masarap na pagkain.

"What the hell? Sinong marunong nang magluto?" nagkibit balikat sa akin si Nero
Nagsimula na kaming maglakad at napansin namin na nasa labas ang tatlo at
nagbabarbeque lang naman sila.

"Hahanga na ba ako?" tanong ko habang abala si Owen sa kakapaypay sa barbeque.

Topless na naman.
Minsan napapaisip na talaga ako kung bakit mga topless ang magpipinsang ito, wala
na siguro silang maisuot na damit. Hindi uso sa kanila ang maglaba.

Kitang kita ko ang pag asim ng mukha ni Troy nang makita kami ni Nero na padating.
Ano na naman ang problema ng paboritong apo ni LG?

"Couple shirt...Ewwww" madramang sabi ni Troy nang mapansing pareho ang kulay ng
suot namin ni Nero
Kung gaano kaasim ang mukha niya ganun din ang kay Aldus at Owen

"That sucks" ngiwing sabi ni Aldus na nagsusunbathing ata

Nagdirty finger lang sa kanila si Nero Ferell.

Naupo kami sa isang beach bed ni Nero. Habang panay ang langoy ni Troy sa pool,
panay ang paypay ni Owen sa barbeque at panay ang pagpapaitim ni Aldus.

"Kung sana hindi ako mestizo hindi ko na kailangang magbabad dito. Pero sa bagay
ayoko naman mapagaya kay Nero at Owen na mga negro.." mayabang na sabi ni Aldus na
ikinatawa ko.
What the fuck?

"Tang ina mo! Sinong negro! Bronze skin ito. Moreno! Mas gusto ng mga babae ang mga
moreno. Ikaw sa sobrang puti nyo ni Troy! mukha na kayong mga bakla" iritadong
sagot ni Owen na lalong bumilis ang pagpaypay sa barbeque

"Gago! Bakit ako napasali diyan?" sigaw ni Troy mula sa sulok ng pool
Napapatawa na lang kami ni Nero sa kalokohan ng mga pinsan niya.

"I'm just stating the fact cousin, bilang na lang tayo sa mundo Troy.." napapangiwi
na ako sa sinasabi ni Aldus
Kung titingnan naman, hindi naman talaga sila mukhang mga bakla kahit mapuputi
sila. At lalong hindi ako papayag na negro si Nero. My God! Talagang mga
exaggerated lang ang mga Shokoy, hindi na ako nasanay.
"Hahaha. Tang ina. Gusto ko 'yan Aldus..hayaan mo na ang dalawang 'yan. Insecure
ang mga 'yan" pagyayabang na din ni Troy

"Gago!" sigaw sa kanya ni Nero

"Haist. Hindi pa din kayo nagbabago, kasing kapal pa din ng mga hasang nyo ang mga
kayabangan nyo. Mga Shokoy talaga.." natatawang sabi ko sa kanila.
Sila naman nilang ikinatahimik.

"Oh shit. I really missed that..." naiiling na sabi ni Owen habang nagpapaypay pa
din ng barbeque

"Ako din! Namiss ko ang dyosa ng mga Shokoy" sabi naman ni Troy na umahon na sa
pool habang pinupunasan ang kanyang tumutulong buhok.
Ngumiwi na lang ako sa sinabi ni Troy, kailan pa ako ng dyosa ng mga Shokoy?

"Okay na to!" sabi ni Owen

Dahil nga gutom na kami ay nagsilapitan na kami sa barbeque na pinagtripan ni Owen.

Nang tikman ko naman ito ay wala akong mahanap na pula. Pwede na.

"Nice, marunong ka ng magbarbeque Owen.." papuri ko sa kanya habang ngumunguya ako.

"Wala ganyan talaga, kailangang matuto.." mahinang sabi niya

Mabilis namin naubos ang barbeque na niluto ni Owen. Hindi din nagtagal ay
nagsimula nang magtalunan ulit sa pool ang mga Shokoy.

"Bakit hindi ka rin naglalangoy Nero? Alam mo na..Shokoy thing.." nangunot ang noo
niya sa sinabi ko na nginisian ko na lang.
May inabot siya sa akin.
"Ano to?" kahit alam ko na naman.

"Apply it on me.." agad niyang hinubad ang tshirt niya. Wha the fuck?

"Come on Florence..." dumapa na siya habang hinihintay ang gagawin ko. What the
hell? Hindi naman ganoon katindi ang araw.
Kaysa makipagtalo pa ako ay sinimulan ko nang ilagay ang lotion sa kamay ko at
marahan ko itong ipinahid sa likuran niya.

"What the fuck? Ang arte mo Nero!" pakinig kong sigaw ni Troy

"Kailan ka pa natutong gumamit ng sunblock?" iritadong tanong ni Owen

"Negro ka na Nero!" sigaw naman ni Aldus

Tumaas lang ang dirty finger ni Nero para sa kanyang mga pinsan. Napapailing na
lang ako.

"Nasaan na ang mga masahe na sinasabi nyong tatlo? Sinong magpapamasahe sa bulag
ngayon?" pang aasar ni Nero sa mga pinsan niya. Anong sa bulag?

"GAGO!" sabay na sigaw sa kanya ng mga pinsan niya. Minsan talaga hindi ko
maintindihan ang pinag uusapan nila. A shokoy thing will always be a shokoy thing.
Pagkatapos kong maglagay ng sunblock sa magandang katawan ng hari ng mga Shokoy ay
naglangoy na rin ito. Ewan ko ba kung bakit sila naglalangoy ngayon, baka naman ay
Shokoy rituals sila.
Ewan.

Pinakailaman ko na lang ang mga pagkain na hindi pa naiihain ni Owen at napansin

kong may sugpo dito. Dahil luto na naman ito ay dinala ko na lang ito sa kusina
para painitin. Siguro ay binili ito nang mga Shookoy.
Hindi naman ako nagtagal sa kusina at nagsimula na akong bumalik sa may pool. Nang
tuluyan na akong makalabas napansin kong nakaahon na ang apat na Shokoy na kapwa na
nagpupunas sa kanilang mga katawan.
Basta sa mansyon ng mga Ferell, kung mahina hina ang loob mo lagi ka na lang
hihimatayin sa simpleng mga bagay na ginagawa nila.
Bakit kailangan pa nilang maghilera sa pool habang nagpupunas ng katawan? Tang ina.
Maloloka na nga ako kay Nero lagyan pa ng special participation ng mga pinsan niya.

Dala dala ko ang pinainit kong sinigang na sugpo. Agad ko itong inihain sa maliit
na lamesa.

"Let's eat Shokoys..." nagpuntahan naman silang lahat. Mga gutom.

Napansin kong hindi nalapit si Nero at hindi ko maintindihan tindi ng kunot ng noo
niya. Anong problema na naman?

"Nero..come here" nakatitig lang siya sa sinigang

"Nero, what's wrong? Hindi ka ba nakain nito?" nagtatakang tanong ko

"Nakain 'yan.." tamad na sagot ni Troy

Pero napatulala na lang ako nang bahagyang lumayo si Nero sa amin at what's that?
Nagsusuka ba siya?
Halos lahat ng pinsan niya ay napanganga kay Nero na nagsusuka. Anong nangyari?

"What the fuck? Buntis ka agad Nero?" natatawang sabi ni Owen

Agad akong lumapit kay Nero na may nakakunot na noo. What's wrong with him? Hindi
naman siya pihikan sa pagkain. Weird.
Hinagod ko ang likod niya habang panay ang pagsusuka niya.

"What's wrong?" nag aalalang tanong ko sa kanya

Lumapit sa amin ang mga nakangisi niyang pinsan na may mga hawak na mineral water
para kay Nero.

"Isuka mo lang 'yan pinsan. Bakit naman kasi ang galing mo Doll, may morning
sickness na si Nero. Good job!" umirap na lang ako sa pinagsasabi ni Troy. Basta
Shokoy, maraming alam. Lalong lalo na kung si Troy Ferell.
Agad hinagip ni Nero ang mineral water at inistraight niya ito ng inom. At nang
mainom niya itong lahat ay halos pagsusuntukin niya ang mga pinsan niya.

"Mga gago kayo! Anong nilagay nyo sa kinain ko?!" galit na galit na sabi ni Nero
Patay malisyang nagsilayuan ang mga pinsan niya.

"Saglit lang..may pupuntahan lang ako sa loob" paalam ni Owen

Sinulyapan ko si Aldus at Troy na nagpipilit itago ang pagtawa habang si Nero ay
maasim ang mukha na hindi maintindihan kung masusuka ba o hindi.

"Kung pwede lang pumili ng pinsan! Tang ina" iritadong sabi ni Nero
Galit na naman ang hari ng mga Shokoy
Hinawakan ko na lang ang braso niya para pakalmahin. Pero may parte sa akin na
gusto ko na ring tumawa.
He's like a pregnant woman a while ago. Damn.
Napapakagat labi na lang ako para mapigilan ang pagtawa ko.

"What?!" iritadong tanong sa akin ni Nero. Umiling lang ako sa kanya.

"MGA PINSAN! TANG INA MAY GOOD NEWS AKO!" humahangos na sabi ni Owen na akala mo ay
nanalo sa lotto.
Ano kaya ang problema ng mga Ferell na ito bukod sa pagiging Shokoy nila?

"Ano?" tamad na tanong ni Troy

"May ilaw na tayo!" malakas na sabi ni Owen

"YES!" sabay sabay na sigaw ng magpipinsang Shokoy sa katunayan ay napatalon pa si
Troy at Aldus. Kahit si Nero na iritado lang kanina ay masaya rin nag react sa
magandang balita.

Hindi ko alam kung maaawa ba ako o matatawa sa reaksyon nila.

Ilang taon na ba silang walang ilaw?

--
VentreCanard

Chapter 42

Thanks @jhingk :)

Chapter 42

Nagpaalam sa akin si Nero na tataas muna para makapagbihis na. Habang ang pinsan
niya naman ay naiwan ditong nagtatawanan at nag aasaran.

"Tang ina pikon talaga ni Nero" natatawang sabi ni Aldus sabay kagat ng barbeque na
hawak niya

"Hindi ka na nasanay sa pinsan mong 'yon" ismid na sagot din ni Owen na nanguya rin
ng pagkain.
Kung makapagsalita siya ay parang hindi niya rin pinsan si Nero. Haist.
Nakakastress talagang makinig sa usapang Shokoy.

"Nagtaka pa kayo. Menopausal baby si Nero, pagpasensyahan nyo na" seryosong sabi ni
Troy na nagpahaglapak ng tawa sa kanyang mga pinsan maging ako ay napatawa na rin.
What the hell? Seriously?
"What the fuck?!" natatawang sabi ni Owen

"Gago! Ang sabi ni LG, ikaw daw Troy ang menopausal baby sa ating lima!" natatawang
sagot ni Aldus

"Fuck off! Si Nero hindi ako!" iritadong sagot ni Troy.

Mas pinili ko na lang na hindi makisali sa pinag uusapan nilang magpipinsan. I'm
contented and happy watching them like this.

Masaya na akong makita silang nagkukulitan ng ganito katulad ng dati. Nagtatawanan

at nagkakantsawan, mga simpleng bagay na ginagawa nila sa harapan ko nang mga
panahong nakatira pa ako sa mansyong ito. Mga simpleng bagay na bumubuo sa akin sa
bawat araw na naglagi ako sa magandang paraisong ito.

Yes, I considered this place as a kind of paradise. Not because of the beauty of
this whole place, not because I'm surrounded by these gorgeous men but because this
whole mansion mold me to be a great person.

Madami akong natutunang mahahalagang bagay sa pagtigil ko sa mansyong ito. At isa

na dito ang pagpapahalaga sa pamilya na noon ay hindi kayang bigyan nang pansin
dahil sa galit at paninisi ko sa sarili kong ama, sinong mag aakalang ang mga
lalaking nasa harapan ko ngayon na walang habas kung makapagmurahan sa isa't isa ay
ang siyang magtuturo sa akin ng mga bagay na hindi ko pinapahalagahan noon? They
taught me the real value of family.

To value a family whether it is by blood or not..

Ipinilig ko ang ulo ko. Hindi ko maiwasang magbalik alaala sa tuwing nagkakasama
sama kaming muli na ganito.

Akala ko noon ako ang aayos sa mga pariwara nilang mga landas pero mukhang
nagkamali ako sa bagay na ito. Ang mga Shokoy na nasa harapan ko ngayon ang mga
taong nagturo ng mga bagay na hindi ko pa nalalaman, mga bagay na hindi ko kayang
harapin noon. Kung hindi ko siguro sila nakilala malamang ay may malaking kulang sa
aking pagkatao.

Pero sa lahat ng mga nasaksihan ko sa pananatili ko sa napakalaking mansyon na ito,

may kaisa isahang pangyayari akong nakita na nakapagpataas sa mga balahibo ko sa
katawan at kailanman ay hindi ko makakalimutan gaano man ito kababaw para sa iba.

I won't ever forget that day...

Sa kauna unahang pagtapak ko sa mansyong ito kung saan ipinakilala ako ni LG sa

kanila. Halos lumukso ang dibdib ko, hindi dahil sa nakakatulala nilang pisikal na
katangian at sa paraan ng mga titig nila kundi sa paraan nang pagsalubong nila sa
matanda.
Hindi ko makakalimutan ang kauna unahang araw na nakita ko silang limang nagmano
kay LG.
That sweet scene touched my heart. Hindi ko maiwasang hindi lihim na mapangiti sa
ginawa nilang pag manong lima. At simula nang nasaksihan ko ang ginawa nilang 'yon
kahit gaano man kasimple ito ay agad itong tumatak sa puso at isipan ko...

Ang mga taong makakasama ko sa bahay ay mga lalaking may malaking pagpapahalaga sa
pamilya.
Kung pwede ko lang sanang ibalik ang dati kung saan mas kumpleto ang pamilya nila.
Kung saan pwede ko silang limang makitang tumatawa muling makakasama.

How I missed my saviour's beautiful eyes...

Hindi ko maiwasang hindi mapangiti ng mapait. May mga bagay talagang hindi mo na
kayang ibalik sa dati kahit anong gawin mo. Sa huli hanggang balik tanaw na lang
ang kaya mong gawin. Kamusta na kaya siya?

Huminga muna ako nang malalim bago nagsimulang maglakad sa tatlong Ferell na
masayang nagtatawanan. Kailangan ko nang gawin ang bagay na ipinunta ko dito sa
mansyon.
I need to do the right thing.

Natigil sila sa pagtawa ang tatlong Ferell nang tuluyan na akong nakalapit sa
kanila.
"Barbecue pa?" tanong sa akin ni Owen habang may inaabot sa akin. Mabilis naman
akong umiling.
Pinili kong umupo sa beach bed kung saan dito rin nakaupo si Troy.

"What's wrong Doll?" nagtatakang tanong niya sa akin kahit ang mga pinsan niya ay
nagtataka na rin sa biglaan kong paglapit.
I need to do this.

Nakayuko lang ako habang nakapatong sa mga hita ko ang mga kamay kong nangangatal.

"I have a favour to ask Ferells.." mahinang sabi ko sa kanila. Ilang segundo muna
silang hindi nagsalita bago muling sumagot si Aldus.

"Favour?" tanong sa akin ni Aldus

"I hope you'll understand this. Kung si Nero hindi niya maintindihan itong naiisip
ko..nagbabakasakali akong baka maintindihan nyo itong tatlo.." nanatili silang
tahimik at nakikinig lang sa akin.
Ramdam na ramdam ko ang mga mata nila sa akin.
I want to try atleast. Ito lang ang natitirang paraan para sa amin ni Nero, paraan
na walang anumang buhay na manganganib. Paraang pilit kong kakayanin.

"I'm getting married next month" mahinang sabi ko sa kanila. Tulad ng nangyari
kanina ay nanahimik ulit sila nang ilang segundo bago may muling nagsalita sa
kanila.

"Great! Best wishes! Matutuwa niyan si LG" sagot sa akin ni Troy

Alam kong alam niya kung ano ang ibig kong sabihin pero pinili niyang magpanggap na
hindi niya nakuha ang sinabi ko. Troy..

"Troy..." mahinang tawag sa kanya ni Aldus.

Alam kong nakuha agad nilang tatlo ang ibig kong sabihin. Please, sana maintindihan
niyo.

"I'm sorry Ferells..but please help me. Tulungan nyo akong ipaintindi kay Nero na
kailangan ko itong gawin..." naiiling na sabi ko

"What do you want us to do?" mabilis na tanong sa akin ni Owen

"Tulungan nyo akong magpaliwanag sa kanya. You know Ferells...I'm afraid of the
word 'death' 'yan ang huling bagay na gusto kong marinig. Ashong's mom is currently
on death's bed and her dying wish is our wedding. Troy, Aldus, Owen, alam nyong
hindi ko kayang tanggihan ang bagay na 'yon. Takot na akong maging rason ng
panibagong kamatayan..takot na takot na ako.."
Naluluha na akong tumunghay sa aking pagkakayuko. Seryoso silang nakatitig sa akin.

Mas lumapit sa akin si Troy at mabilis niyang pinahid gamit ng mga kamay niya ang
mga luha ko.

"I can't help you Doll...I can't help you this time.." naiiling na sabi niya sa
akin. Tumayo na siya sa beach bed na kinauupuan niya at namulsang tumalikod sa
akin.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Ito ang kauna unahang beses na tinanggihan
ako ni Troy Ferell.

"Sorry..Wada. I can't.." naiiling din sa sabi ni Owen. Maging si Owen ay hindi sang
ayon sa gusto kong mangyari.
Sino ba ang may gusto? I don't like this situation. Ayoko na! Pero alam kong ito na
lang ang natitirang paraan.
I love Nero..I love him so much kaya gumagawa ako ng paraan para magkasama kami
muli pagkatapos ng malaking unos na ito.

"I'm sorry" sagot din sa akin ni Aldus

"Please..ito na lang ang natitirang pwede kong gawin. We can settle things after
this big wave.." nahihirapang sabi ko sa kanila
"Can't you fight for him Doll? Napapagod din ang mga Ferell Doll...napapagod din
ang pinsan ko. Napapagod din si Nero..." natahimik siguro ako ng ilang segundo
bago ako nakahanap ng isasagot sa kanya.
Bakit hindi nila ako maintindihan? I love Nero! At gumagawa na ako ng paraan para
sa amin. Bakit hindi nila maintindihan ang sitwasyon ko? Pabigat na naman ito?
It's between life and death. Damn.

"Anong gusto mong gawin niya Wada? Wait again? Paghihintayin mo na naman siya? He
had enough.. he waited for so many years, iiwan mo na naman siya?" nahihimigan ko
na ang mariing pagtutol ni Owen sa gusto kong mangyari.
Nagkamali ba ang pag aakala kong matutulungan nila ako?

"Warden..hindi madaling makitang ikakasal sa ibang lalaki ang babaeng pinakamamahal

mo. Yes, you fulfilled that dying wish but what about Nero? Do you think he's not
dying on your decisions and actions?" seryosong tanong sa akin ni Aldus
I'm doing this for us! Why can't they understand my point?

"Try to choose him Wada, kasi kung siya ang tatanungin mo. Ikaw lang at ikaw ang
pipiliin niya..si Florence Almero ang laging nangunguna sa listahan niya" sabi ni
Owen sa madiing tono niya.

"I'm choosing him! At ito na lang ang natitirang paraan, what do you want me to do?
Let Ashong's mom died unhappy?" napapahilamos na lang ako sa sarili ko.
This is frustrating. I thought they're gonna help me.

"But you're supplying her with lies! Pinagsisinungalingan nyo ang taong mamamatay!
God Doll!" mataas na boses na sabi ni Troy na muling humarap sa akin.
Halos manlaki ang mga mata ko sa kanya. Another first...he's never been like this
before.

"Coz that's the most possible way to make her happy for the last time! I prefer
giving her lies to make her happy than to tell her the truth and make her miserable
until to her last breath. Sa tingin nyo ba kakayanin ng konsensiya ko na may
mamatay na naman ng dahil sa akin?! Ayoko na" madiing sagot ko sa kanilang tatlo.
"Sorry Doll, kahit anong kumbinsi mo sa akin hindi kita matutulungan. You know how
much I love you Doll, mahal na mahal kita. Mahal na mahal na kaya kong gawin ang
bagay na ginawa ni Tristan para sayo. Kahit anong pabor na hilingin mo sa akin kung
kaya ko ay gagawin ko. But not this time, not this time Doll. Mahal kita...pero mas
mahal ko ang pinsan ko. I won't help you to break his heart..not in a million
ways..."
Napatulala na lang ako sa sinabi ni Troy. At hinayaan ko na lang magtuluan ang
aking mga luha.

"Wada..wala akong magagawa. I can hurt Nero in physical way but not emotionally.
Mahal na mahal ka ng pinsan ko, kung pwede lang sana kitang itali at ibigay sa
kanya ay matagal ko nang ginawa.." mahinang sabi sa akin ni Owen sa dismayadong
tono.

"Sorry Warden. I can't help you. Helping you is one way of killing him inside.
Ayokong gawin 'yon sa pinsan ko.." naiiling na sabi sa akin ni Aldus
Mas lalo akong napaiyak sa sinasabi nila. Ano ba ang pumasok sa isip ko? They won't
help me! They can't understand me!
Hindi nila ako maiintindihan hangga't wala sila sa posisyon ko. Mahal na mahal ko
si Nero kaya ko ginagawa ito. Ito na lang ang paraan para muli kaming magkasama.
Alam kong maiintindihan ako ni Ashong sa paraan kong ito.
I'll tell him the truth. Na hindi ko siya kayang mahalin at tangging si Nero lang
pero sa pagkakataong ito kailangan kong bigyan nang pansin ang magulang niya na
nabibilang na ang mga araw sa mundo.

We can brush all this mess up after this big wave. Habang hindi pa ako nakakasal
kay Ashong ay nanganganib ang buhay ng Mama niya sa maiitim na plano ng Mrs. Ferell
at Cassidy.
Kailangan kong iparating sa kanila na nasunod ko ang lahat ng gusto nilang mangyari
dahil alam kong sa isang maling hakbang ko lang ay paniguradong malaking gulo na
naman ito.
I'm moving alone..gumagawa na ako ng mga solusyon mag isa dahil alam kong ito ang
mas makakabuti. Sa pagdami ng mga taong nadadawit sa paglaki ng gulo kaya hanggang
kaya ko itong sarilinin ay gagawin ko para maiwasan ko ang malaking kaguluhan.

"I love your cousin...at alam kong alam nyo 'yan..." halos bulong na sabi ko sa
tatlong lalaking nahihirapan nang tingnan ako.

"No. You don't love me enough Florence.." pakiramdam ko ay namanhid ang buo kong
katawan nang marinig ko ang boses niya mula sa likuran ko. Oh Nero..
Tumayo na ako at humarap sa kanya
"I love you Nero.. But please you need to cooperate this time.." nanghihinang sabi
ko sa kanya

"Cooperate? By allowing you to marry someone else? What the hell is that?" nanatili
kaming natayo at malaki ang distansya namin dalawa

"Ikaw ang mahal ko Nero! Kahit ikasal ako sa iba. Ikaw pa rin ang lalaking
mamahalin ko. I will come back...babalikan kita kapag maayos na ang lahat. Ayokong
mahalin mo ako nang punong puno ng problema..I want to settle things first.
Babalikan kita Nero kapag buo na ako...I'll come because I love you.." naglakad na
ako papalapit sa kanya.
Kumirot ang dibdib ko nang bahagya siya humakbang paatras.

"That's a goddamn bullshit! Ilang beses ko bang sasabihin sayo na hindi ka na

pakakawalan ng Elias na 'yon! He will claim you forever! Hindi ka na makakabalik sa
akin! Fuck! You can't marry him"

"No, pakakawalan niya ako Nero. Maiintindihan niya..." giit ko sa kanya

Napapikit na lang ako nang sinipa niya ang maliit na lamesang pinaglalagyan ng mga
pagkain namin.

"So what just happened last night Florence?! Pakunswelo mo sa gagawin mong
pagpapakasal sa gagong 'yon? You offered yourself to me for me to accept that
bullshit plan of yours?! Sinong tangang lalaki ang papayag diyan sa naiisip mo?!
Fuck! What are you planning to do? Anong gagawin ko sa araw ng kasal mo?! Anong
gagawin ko sa mga araw na kasal kayo?! Tang ina Florence! Walang ganyanan!"

"Nero..." mahinang tawag ko sa pangalan niya habang naglalakad ako papalapit sa

kanya.

"Stop Florence. Don't come near me, just go to him! Tapos na tayo Almero. Tapos na"
nangatal ako sa sinabi niya. No
Hindi ito ang gusto kong mangyari. Mas lalong lumaki ang mga hakbang ko papalapit
sa kanya.
"Nero..." hindi na ako tuluyang nakapaglakad muli nang makita ko ang mga mata
niyang punong puno ng halo halong emosyon.

"You're so cruel Florence. What's wrong? Saan ako nagkulang? All I did was to love
you. Why are you doing this again and again? Napapagod din ako Florence.."

"I'm sorry...Nero.." nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa nag uumapaw na mga luha
ko.
Damn. Hindi sa ganitong paraan ang gusto kong mangyari.. I love him. I love him.

"Lahat na lang ginawa ko. I protected you to my heart extent, I tried my best to
make you smile everytime that we're together. I waited for you for long fucking
years. Para akong tangang halos mabaliw sa kaiisip sayo sa loob ng anim na taon!
And you'll come back with someone's arm around you? And now you're asking my
goddamn blessing for that fucking wedding of yours? WHAT THE FUCKING FUCK?
Nakakagago na Almero!" agad niyang nahagip mula sa isa pang lamesa ang isang baso
at marahas niya itong naibato sa kanang bahagi niya.

"Nero... You need to listen.. I need to do this for the sake-" hindi niya na ako
pinatuloy magsalita dahil nagsalita muli siya.

"What about my sake?! Kahit minsan naman Florence ako ang piliin mo! Damn. Bakit ba
ako nagmamakaawa sa taong kahit kailan hindi ako pinahalagahan? Fuck! Umalis ka na
Florence. Leave, hindi ko na ipagpipilitan ang sarili ko sayo..umalis ka na"
Nangatal ang mga tuhod ko sa sinabi ni Nero. No don't mean it. Alam kong nadadala
lang siya, alam kong hindi niya gustong sabihin ito sa akin.

"Nero..." mahinang tawag ko sa kanya

Wala nang tigil ang mga luha ko sa pagpatak. No, no. Hindi ganito.

"Nero!" sigaw nang mga pinsan niya mula sa likuran ko.

"I'm done Florence. I'm done chasing you...I'm done waiting. I'm tired of you..."
tuluyan na niya akong tinalikuran. No! Ang tanga ko! Fuck!
No no, hindi ganito.

"Nero...I'm sorry" tumakbo ako sa kanya habang naglalakad na siya pabalik nang
mansyon. Mahigpit kong siyang niyakap mula sa likuran niya

"Nero...I love you..alam mo 'yan..Mahal na mahal kita. I'm sorry..I'm sorry.."

paulit ulit na sabi ko sa kanya

"No, hindi ko na alam Almero.." kinakalas niya ang pagkakayakap ko sa kanya

Nakakailang iling na ako. Mas hinigpitan ko ang pagyakap ko sa kanya.

"Nero.. Intindihin mo naman ako. Takot na akong may mawala...death is my

weakness..ayokong gawin ang ginagawa ko sa inyo sa pamilya ni Ashong. Ayoko nang
umagaw ng buhay sa isang pamilyang wala namang ginawa kundi pasayahin ako. Ayoko
nang maulit ang lahat... kaya ko ginagawa ang bagay na ito" mahigpit pa rin ang
pagkakayakap ko sa kanya.
Pilit niya pa rin tinatanggal ang mga braso ko sa kanya. Oh Nero...no no.

"PUTANG INA NAMAN O! Nero! Tell her! Tell her na BUHAY PA SI TRISTAN! He's still
alive Doll! Stop blaming yourself! Buhay pa ang pinsan namin. BUHAY PA SI TRISTAN.
Putang ina! Buhay pa ang pinsan namin. Buhay pa si Tristan!"
Pakiramdam ko ay nawala ang lahat ng lakas nang yakap ko kay Nero.
Anong sabi ni Troy? Tama ba ang narinig ko? Buhay si Tristan? I don't understand.

"Fuck TROY!" pakinig kong sigaw ni Aldus at Owen

Anong sinasabi niya? Buhay si Tristan... Naguguluhan na ako. Papaano? Bakit bigla
itong sinabi ni Troy? Nagsasabi ba siya ng totoo? Pero sino ang taong nakita kong
nasa kabaong? Sino ang lalaking payapang nakapikit sa loob ng kabaong na 'yon?
Sino ang lalaking dinadalaw ko? Sinabi lang ba ito ni Troy para tumigil na kami ni
Nero sa pagtatalo? Hindi ito magandang biro...pero alam kong hindi kailanman
babastusin ng mga Ferell ang pinsan nila..
It couldn't be..how? Ano na naman ito mga Ferell? Kung ganoon...totoo
siya...totoong nakita ko siya sa mall...

Sa nangangatal kong boses ay muli kong tinawagan si Nero. Nalilito na ako...what is

this all about?
"Nero.." nagtatanong na tawag ko sa pangalan niya. Agad tinanggal ni Nero ang mga
kamay kong maluwag na nakayakap sa kanya.

"I don't need to explain..tapos na tayo Almero. Tigilan mo na ako at ang pamilya
ko. Lumabas ka na ng mansyon ko. Maging masaya ka na sana...."
Halos manigas ako sa sinabi niya.
Hindi na niya ako muling tinapunan ng tingin at nagsimula na siyang maglakad
papalayo sa akin.
Sa panghihina ko, tanging panunuod na lang gamit ng aking luhaang mga mata ang
aking nagawa hanggang sa tuluyan na siyang nawala sa aking paningin.

"Nero!!" muling tawag sa kanya ng mga pinsan niya.

Hindi ko na hinintay pa ang mga sunod na mangyayari. Pinili ko na lang muling

tumakbo papalayo sa mansyong minahal ko.

Papalayo sa lalaking minamahal ko.

--
VentreCanard

Chapter 43

A/N: Ngayon ko lang napansin na nadami na ang followers ko. Thank you po :)

Thanks @SasakiHaise01:)

Chapter 43

Walang ampat ang pagpatak ng mga luha ko. Ganito na naman ba ang mangyayari sa
amin? Muli na naman akong lalayo sa kanya? Lalawak na naman ba ang distansya namin
sa isa't isa? Hindi na ba kami pwedeng muling magkasama?
Hindi ito ang gusto kong mangyari. Ikaw lang ang lalaking gusto kong makasama
habang buhay. Ikaw lang ang lalaking mamahalin ko, ikaw lang ang kaisa isahang
lalaking nagmamay ari sa puso ko. Pero bakit ganito?

Ngayon ay kailangan ko na namang pumili. Kailangan ko na namang pumili sa isang

gipit na sitwasyon. Bakit lagi na lang akong nagigipit? My heart wanted him, my
whole body and soul wanted him but what about my brain and conscience?

Pilit nitong ginugulo ang mga desisyon ko. Hindi ba pwedeng lahat na lang masaya
kapag magkasama na kami ni Nero? Pwede ba na wala kaming maaapakang tao kapag
naging masaya kaming magkasama?

Hindi paglayo ang gusto kong mangyari, hindi ganito ang gusto kong kalabasan. Bakit
hindi niya maintindihan ang sitwasyon ko? I can't be happy with him while this damn
conscience is eating me. Hindi ko matutumbasan ang pagmamahal niya kung habang
magkayakap kami ay nilalamon ako ng konsensiya ko.

At kung pababayaan kong mangyari muli ang nangyari noon, hindi ko na alam kung
kakayanin ko pa. Hangga't maaari ay ayokong makarinig ng buhay na mawawala.
Mawawala ng dahil na naman sa akin.

Pero ano itong sinasabi ni Troy? Totoo ba ang sinabi niya? Totoo ba na buhay pa ang
pinsan nila? Pero papaano? Hindi ko maintindihan! I saw him. Nakita ko ang burol
niya. Ano 'yon? Panibagong pagpapanggap na naman? Naguguluhan na ako. Kaya ba
napakalakas ng kutob ko na tunay ang magagandang mata na tumitig sa akin nang nasa
mall ako? Si Tristan Ferell nga kaya ang lalaking nakita ko? Mga mata kaya niya ang
tumitig sa akin ng araw na 'yon? Pero bakit? Bakit nila inilihim sa akin? Bakit
pinanatili nilang patay sa kaalaman ko si Tristan? Bakit Ferells?

Bakit? hindi ba nila alam kung gaano kabigat itong dinadala ko? Hindi ba nila alam
kung ilang taon ko dinala ang pagkawala ng buhay ni Tristan? Ano na naman ito Nero?
Bakit ka na naman naglihim sa akin, lihim na may napakalaking epekto sa buong buhay
at pagkatao ko. Hindi ba at may karapatan akong malaman ang tungkol dito? Bakit sa
sitwasyong ito ko pa kailangang malaman?

Kinapa ko ang sarili kong damdamin. Bakit hindi lang ito kumikirot sa mga salitang
binitawan ni Nero? Sa mararahas niyang salita, sa paraan ng pagtataboy niya sa
akin? Hindi lang ito kumikirot dahil sa sinabi mo Nero. Mas lalo pa itong
kumikirot sa lihim niyo sa akin. Pinaglihiman na naman ako ng mga Ferell. Bakit
sila punong puno ng sekreto?

Bakit nila ako pinaglihiman? Ano pa ang kayang itago sa akin ng mga Ferell? Bakit
punong puno kayo ng mga sekreto? Mga sekretong parte ng buhay ko. Mga sekretong
hindi nyo dapat inililihim sa akin dahil karapatan ko itong malaman.
Hindi ko na inabala ang sarili kong punasan ang patuloy na pagbuhos ng mga luha ko.
Luha mula sa pagtataboy ng lalaking mahal ko, mga luhang punong puno ng tanong, mga
luhang nasasaktan at luhang nahihirapan.

I can't even see the street. Damn.

Hindi ko kayang itigil ang sasakyan, gusto ko na lang lumayo. Malayong malayo.
Hindi ko na alam kung anong dapat kong maramdaman ngayon. Bakit hindi siya
magpakita sa akin? Bakit hinayaan niya akong paniwalaang patay siya ng napakatagal
na panahon?

Bakit hinayaan niya akong mabuhay na punong puno ng konsensiya? Bakit ako muling
pinaglihiman ng mga Ferell? Alam naman nila kung ano ang lubos kong naramdaman nang
mawala si Tristan.

Bakit pinabayaan nila akong mamuhay ng miserable nang napakatagal na panahon?

What about Nero? Bakit hindi man lang niya sinabi sa akin? Damn. Ano pang lihim ang
tinatago sa akin ng mga Ferell? Ano pang lihim ang hindi ko pa nalalaman? Ano pang
lihim ang gugulat sa akin? Anong pang lihim ang tutusok dito sa dibdib ko?

Muli kong ibinalik ang konsentrasyon ko sa pagmamaneho at halos manlaki ang luhaang
mga mata ko nang may makita akong van na kasalubong ko. Marahas kong kinabig ang
sasakyan ko pakanan pero mukhang nagkamali ako ng ginawa dahil may isang kotse na
dapat mag oovertake sa akin.
Shit! Saan ko ikakabig ang sasakyan ko? Babanggga ako sa makabilang direksyon!

Ipinikit ko na lang ang mga mata ko. Fuck! Dito na ba matatapos ang lahat? Dito na
ba ako tutulungan ng nasa taas para matapos ang paghihirap ko? Tuluyan na ba talaga
akong lalayo? Lalayong tuluyan at kailanman ay hindi na makakabalik?
Mamamatay na ba ako? Gusto ko pang makita ang mukha ng lalaking pinakamamahal ko.
I want to see his smiling face..

Agad kong naramdaman ang lakas ng impact ng pagbangga ng sasakyan ko. Malakas na
salpukan ng sasakyan ang umalingawngaw sa pandinig ko. Mabilis sumikip ang dibdib
ko sa seatbelt na mariing nakayapos sa akin pero ramdam ko ang pagkaliyo ko. Damn.
Not my head again.

Agad kong sinapo ang noo kong bahagyang kumikirot, sinilip ko ang sasakyang
nakabanggaan ko na pingkot ang tagiliran maging unahan ng sasakyan ko ay ganoon
din. Tumigil din ang sasakyang dapat ay makakabanggaan ko at bumaba na ang driver
nito para pumunta sa sasakyan ko.

Napausal ako ng dasal dahil may malay pa ako at walang kung anong nangyari sa akin,
malaki ang pasasalamat ko sa seatbelt na suot ko. At hindi ganoon kalakas ang
salpukan ng aming mga sasakyan.

Kita ko ang marahas na paglabas ng driver mula sa kotseng nakasalpukan ko at galit

na galit siyang nagtungo sa direksyon ko. Marahas niyang pinagkakatok ang bintana
ko.
Agad kong ibinaba ang bintana kahit malalakas ang paghatak ng dibdib ko. Hindi na
akong makikipagtalo, ibibigay ko na lang ang halagang gusto niya.

"Tang ina naman!" salubong niya sa akin

"Paumanhin po.." mahinang sagot ko at bahagya akong yumuko para hindi salubungin
ang galit niyang mga mata.

"Tanga ka ba?! Wala ka sa linya kaya alam kong makakalusot ako! Tapos bigla ka na
lang kumabig?! Tanga! Buwiset!" narinig ko pa ang pagsuntok niya sa may pinto ng
sasakyan ko.

"Saglit lang ho, aksidente ang nangyari. Iniwasan niya ang sasakyan ko para hindi
kami magbanggaan" sabat ng isang driver na muntik ko na rin makabangga

"Hindi! Tatanga tanga ka kasing babae ka! Peste! Bayaran mo ang sasakyan k-Putang
ina!"
Kahit ako ay nagulat. What the hell?

Maging ang dalawang driver na nagkikipagtalo sa akin ay mabilis dumistansya sa

sasakyan ko. May bumangga mula sa likuran ko.
Mabilis kong itinaas ang bintana ko. Hindi na maganda ang pakiramdam ko.
Nangangatal kong tiningnan mula sa sidemirror kung ano ang bumangga sa akin. At
napapikit na lang ako nang isang kulay itim na van ang marahang umaatras at mukhang
babanggain na naman ang sasakyan ko. Fuck!
What's wrong? Sino ang driver ng sasakyang ito?
Kahit sa labas ay kitang kita ko rin ang pagkagulat ng dalawang driver sa van na
itim.

It couldn't be...lalong lumakas ang pagpintig ng puso ko. Hindi malayong ang
nakasakay dito ay ang mga taong gusto akong patayin.
Kita ko ang pagmumura ng dalawang driver sa patuloy na pagbangga sa akin ng van.
No no no, madadamay silang dalawa.

Napapikit muli ako nang banggain akong ulit. Fuck!

Pilit kong binubuhay ang sasakyan ko pero hindi ito mabuhay. No, no. Galit pa sa
akin si Nero. I can't die here. I can't die here.
Paulit ulit kong binubuhay ang sasakyan ko pero ayaw itong mabuhay. Please, mabuhay
ka. Galit pa sa akin si Nero..ayokong mamatay ng hindi ako muling nginingitian ni
Nero.

Muli akong napasigaw nang maramdaman ko ang pagbangga nito.

Bakit kailangang dito pa ako maaksidente? Sa lugar kung saan malawak na kakahuyan
ang tanging makikita mo? Bakit walang dumadaang mga sasakyan ngayon?
Pinili kong yumuko. Anong gagawin ko? Natatakot na ako sa mga nangyayari.

Tumigil ang pagbangga sa sasakayan ko at nang muli kong silipin mula sa side mirror
ang itim na van sa likuran ko ay dahandahang lumabas ang mahabang binti ng lalaki.
At iniluwa ng van ang isang lalaking may malaking katawan na may takip sa mukha.
Mas lalong nanginig ang buong katawan ko dahil sa hawak niya.
No. Not again. Ayoko na ng bagay na 'yan.

Agad niyang tinutukan ng baril ang dalawang driver na kapwa nakataas ang mga kamay.

Kita ko ang bahagyang pagpayapay niya sa baril na para bang tinataboy ang dalawang
driver. Nilingon muna ako ng isang driver na para bang nakikita ako sa likod ng
tinted na bintanang ito, nagpapaumanhin ang mga mata niya sa akin bago siya
tuluyang tumakbo sa kanyang sasakyan at paharurutin ito. Ganun din ang sasakyang
nakabanggaan ko na maswerteng nakatakbo pa.
Mabilis kong inilock ang mga pinto ng sasakyan ko. No no no. Hindi pa kami maayos
ni Nero. Wag muna po, wag muna po. Wag muna po. Kahit wag lang ngayon. Ayokong
mawala na may galit sa akin ang lalaking mahal ko.

Dahan dahan na niyang itinataas ang baril niya sa harapan ng bintana ko. Kahit
heavy tinted ito, hindi ko alam kung bakit parang nakikita niya ako.

Bakit hindi ako makagalaw? Bakit hindi ko maigalaw ang sarili ko? Bakit tanging
pagsunod ng aking mga mata sa nguso ng baril ang tanging nagagawa ko?

Nakatutulala na ako sa baril na nasa harapan ko. Mommy mamamatay din ba ako sa
putok ng baril? Sasamahan ko ba kayo ni Daddy sa itaas? Hindi ko na ba mararanasang
maglakad sa altar? Hindi ko na ba mararanasang magkapamilya? Hindi ko na ba
mararanasang magluwal ng buhay sa mundong ito?

Kasabay ng pagpatak ng mga luha ko ay ang unti unting pagpikit ng aking mga mata.
Ilang beses na putok ng baril ang narinig ng mga tenga ko. Halos hindi na ako
humihinga habang nakikinig ng muling pagputok ng mga baril.

Kinapa ko ang sarili ko. Buhay pa ako, buhay pa ako. Nakababa ang mga baril niya at
naramdaman kong nagsisimulang bumaba ang sasakyan ko. Hindi ako ang pinuntirya niya
kundi ang mga gulong ng sasakyan ko.
Pero hindi ako tanga para huminga ng maluwag. Nagsisimula na siyang kumatok ng
mararahan sa bintana habang sa naging maharas na ito. Paulit ulit niyang dinudukdok
gamit ng kanyang baril ang bintana.

Kung napapanood ko ito sa kung saang palabas malamang nasabi ko nang tatakbo ako,
manlalaban. Pero iba talaga kapag ikaw mismo ang siyang nasa sitwasyon, wala ka
nang magagawa kundi matulala sa mga pangyayari.
Nawawalan ka na ng tamang pag iisip, hindi mo na alam kung ano ang dapat mong
gawin. Manghihina na ang mga katawan at mananatili ka na lang sa posisyon mo habang
nangangatal at lumuluha.

Nang tuluyan nang mabasag ang bintana ay gumuho ang sistema ko. Katapusan ko na.
Huli na...Nero mahal na mahal kita.

"Gus...to ko pa pong mabu..hay... haya..an ni..yo po akong ma..buhay..." luhaang

sabi ko habang sinisimulan niyang buksan ang pinto ng sasakyan ko. Naiiling lang
siya sa mga sinasabi ko.
Nang tuluyan niyang mabuksan ang pinto ay agad niyang itinutok sa akin ang baril na
hawak niya.
Walang tigil ang mga luha ko habang panay ang pag iling ko sa lalaking may hawak ng
baril.

"Ma...awa po kayo sa akin...gus...to ko pa pong ma..buhay.." napapikit na lang ako

nang dahan dahang nanulay sa mga pisngi ko ang nguso ng baril na hawak niya

"Hindi ka pa pinapapatay ni boss! Swerte ka" tinapik tapik ng baril niya ang pisngi
ko at may inihagis siyang puting papel sa akin
Swerte pa ako? After all of this? Swerte pa ako?

Nakatulala na lang ako hanggang sa umalis sa harapan ko ang lalaking may hawak ng
baril. Nakita ko rin ang mabilis na pag alis ng van sa harapan ko. Wala itong plate
number.

Pero hindi pa man ako nakakaahon sa nangyari ay may tatlong humaharurot na motor na
pumalibot sa sasakyan ko. Hindi pa ba ito tapos? Pagod na ako..
Sabay sabay silang nagsaboy ng kulay pulang likido sa kabuuan ng sasakyan ko. Mas
lalong nangatal ang buo kong katawan... Amoy na amoy ko ang lansan nito.
Sinasabuyan nila ako ng dugo...

Sinong tao ito at galit na galit sa akin? Bakit mukhang mas masahol pa siya kay
Samuel? Bakit ako na naman? Anong ginawa kong kasalanan sa kanila? Bakit sila
masisiyahan sa kamatayan ko?
Habang panay ang pagsaboy nila ng dugo sa sasakyan ko ay pinili ko na lang yumuko
sa manibela. Binabangungot ka lang Florence...bangungot lang ito. Bangungot lang...

Ipinikit ko ang aking mga mata at tinakpan ko ang aking tenga para hindi na muling
marinig ang tilabsik ng dugong tumatama sa katawan ng sasakyan ko.

Hindi ko na alam kung gaano na ako katagal nakayuko. Alam kong kanina pang nakaalis
ang mga motor. Alam kong wala na sila..pero ano na ang sunod kong gagawin? Ano pa
ang sunod na mangyayari?
Seryoso ang taong ito...seryoso siyang kitilin ang buhay ko.
Nagbuksan ang sasakyan ko at marahas na akong umatras.

"NO! NO! ayoko na! Tigilan nyo na ako! Tigilan nyo na ako!" panay ang hampas ko ang
mga kamay na pilit akong hininila papalabas

"Ayoko na! Ayoko na! Parang awa niyo na! Tigilan nyo na ako...hirap na hirap na
ako..ayoko na.." panay ang hampas at iyak ko sa taong pilit akong hinihila.

"Doll, si Troy ito. Si Troy ito..Doll.." hindi ko pinansin ang sinabi niya at
nanlaban ako pero mas malakas siya sa akin at nailabas niya ako.
Panay ang paghampas ko sa dibdib niya.

"Ayoko na Troy..punong puno na ako. What's happening? Sino na naman ito? Wala na ba
akong karapatang maging masaya?" mahigpit niya akong kinabig at niyakap ng
napakahigpit.

"Kailan pa ito Wada? Kailan pa?" galit na galit na tanong sa akin ni Owen

"I've been receiving death threats...last week pa. Wala na akong kilalang pwedeng
gumawa nito sa akin...wala na. Sino sila? Bakit gustong gusto nilang makita akong
walang buhay..?" nanghihinang sabi ko. Muli akong niyapos ni Troy at naramdaman ko
ang halik niya sa buhok ko.
Walang nagsasalita sa kanila.

"Wag nyong sabihin na alam nyo rin ang bagay na ito? Pinuprotektahan nyo na naman
ba ako ng hindi ko alam?! Idinadawit nyo na naman ba ang sarili nyo sa akin?
Mapapahamak na naman kayo ng dahil sa akin.." kumalas ako sa pagkakayapos ni Troy
Nakapamulsa si Owen habang titig na titig siya sa sasakyan kong punong puno ng
dugo ganoon din si Troy na tiim bagang at anumang oras ay maaaring makasuntok.

"Sa pagkakataong ito, wala kaming alam. Hindi na muling humingi ng tulong sa amin
ang lolo at mga pinsan mo. Hindi namin alam na may ganito na naman.." sagot sa akin
ni Owen na nagpailing sa akin. Maniniwala pa ba ako sa kanila?
"God! Paniniwalaan ko ba kayo?! Wala na kayong ibang ginawa kundi paglihiman ako!
Anong ibig sabihin mo kanina Troy? Totoo ba ang sinabi mo? Totoo bang buhay si
Tristan?! Bakit nyo kailangang itago sa akin? Bakit? Mga Ferell, ayoko na ng lihim
na ito! Ayokong may mga taong nahihirapan ng dahil sa akin na hindi ko man lang
nalalaman! Tama na, ayoko na ng sekreto. Kung kilala nyo ang taong ito pwede nyong
sabihin sa akin...huwag 'yong inaako nyo ang problema ko na kailanman ay hindi
dapat naging inyo! Huwag nyong pahirapan ang mga sarili nyo sa mga problema ko.."
muli na namang nagpatakan ang panibagong grupo ng luha ko. Hindi na sila
maubos..wala ng katapusan.
Parehas nang nasa akin ang mga mata ng dalawang Ferell na kapwa tahimik at hindi
nagsasalita sa mga sinasabi ko.

Akala ko wala nang ilalambot ang mga tuhod ko mula sa mga pangyayari ngayon...

Pero mukhang hindi na tatagal ang pangangatal ng tuhod ko sa ginagawa ng dalawang

Ferell na nasa harapan ko.

Nanlambot ang buong pagkatao ko nang dahan dahang lumuhod sa harapan ko si Owen at
Troy.
Why are you doing this Ferells...? Bakit..?

"Wada, sorry for keeping too much secrets. At kung bibigyan ako muli ng
pagkakataon, muli kong ililihim ang mga bagay na itinago namin. Mga hakbang na
hindi namin pinagsisihang gawin para mapanatili kang ligtas" mahinang sabi ni Owen.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

"Tinago namin lahat para sa kaligtasan mo Doll..you're so precious for us. At

nagawa naming magtago hanggang sa huli. Your sweet voice, your smile and even your
laughter are priceless. Sa tingin mo ba may lakas kaming alisin 'yon sayo? You're
an angel for us..dumating ka sa amin para kumpletuhin kami, dumating ka sa amin
para bigyang kulay ang mga buhay namin. Sa tingin mo ba ay hahayaan ka naming
mamuhay ng punong puno ng takot sa mga panahong pinapasaya mo kami? We can't afford
to see you suffer...kaya pilit kaming naglihim para na rin sa kaligtasan mo.."
mahabang sabi sa akin ni Troy na hindi inaalis ang mga mata sa akin.
Yes, malaki ang pasasalamat ko sa pagprotekta nila sa akin hanggang sa huli pero
dapat may hangganan ito. May buhay din sila...hindi dapat sa akin umiikot ito.
"Pero naging miserable pa din ako Troy.. bakit nyo ako pinaniwalang patay si
Tristan? Sa loob ng anim na taon..sinisi ko ang sarili ko sa pagkawala niya..walang
araw na hindi nasasagi sa isipan ko ang magaganda niyang mga mata..walang araw na
hindi ko sinisisi ang sarili ko. Lumayo ako..bakit niyo ako pinaniwalang wala na
siya? Bakit?" nagmamakaawang tanong ko sa kanilang dalawa.
Sabay silang nahihirapang umiling sa akin. Kailangan ko ng rason..bakit hindi nila
ako bigyan?

"Wala kaming karapatan para magpaliwanag sayo ng mga rason niya. I'm sorry Doll..."
bahagyang yumuko si Troy

"Alam kong darating din ang araw at siya mismo ang magpapaliwanag sayo Wada..sorry
for keeping this secret, para ito sa kaligtasan mo.." muling sabi ni Owen

"Ako na naman...masaya ba kayong isinusugal ang buhay nyo para sa akin? Hindi ko na
alam Ferells...hindi ko na alam kung saan na ako matatakot..kung sa mga taong
gustong pumatay sa akin o sa walang katapusan nyong lihim kasi hindi niyo nga ako
pinapatay ng pisikal.... pero dito dito tagos na tagos.." pilit kong tinuturo ang
dibdib ko sa kanila

"Hindi nyo dapat sinasalo ang mga bagay na dapat ay sa akin..si Florence Almero
lang ako, wala kayong pagkakautang sa akin.. wala.." mahinang sabi ko sa kanila

"Si Florence Almero ka, Wada. Wala nga kaming pag uutang sayo pero may mga bagay ka
talagang hindi mo kayang ipaliwanag. Sa tuwing sasagi sa isip ko na may maaaring
may mangyaring masama sayo, walang tigil sa pagkulo itong dugo ko. I want to
protect you Florence Almero...hindi ko na kailangang magpaliwanag. You're part of
my life...And part of my life is protecting you..." napahakbang ako paatras sa
sinabi ni Owen.
Bakit ganito na naman sila? Ano ba ang ginawa ko sa kanila at halos lunurin nila
ako sa pag aalaga at pagpoprotekta nila. Tanging pagluluto lang ng pagkain ang
nagawa ko sa kanila. Bakit sobra sobrang sukli ang natatanggap ko sa kanila?

"Anong sinasabi nyo? Dapat lumayo na kayo sa akin...ma...papahamak lang kayo..."

nangangatal na sabi ko

"Doll, please allow us to protect you again. Hayaan mong protektahan ka naming
muli. Hindi man kami katulad ng mga napapanuod mo na may koleksyon ng iba't ibang
baril, wala kaming hinahawakang malalaking grupo na kayang makapagpatumba ng
malalaking tao, hindi kami mga bihasang magpatumba ng mga masasamang loob, hindi
rin kami ganoong kagaling humawak ng baril. Mga simpleng mga tao lang
kami..simpleng mga Ferell. At tangging magiging sandata na lang siguro namin ay ang
pagmamahal naming lima sayo. Our love for you...na poprotekta sayo hanggang sa
huli. We'll do anything to keep you happy and alive. Please allow us to protect you
again..please allow us to keep our beautiful angel alive.." marahang sabi ni Troy
na humaplos sa puso ko.
Bakit...anong mayron sa akin?

Lalong nagpatakan ang mga luha habang nakatitig sa dalawang Ferell na kapwa
nakaluhod sa akin.

Hindi ko akalaing ang dalawa sa tinitingalang Ferell ay luluhod sa harapan ko para

lamang humingi ng bagay na para din sa akin.
Hindi ako ang anghel dito....

Ang limang Ferell, sila ang mga anghel ng dumating sa buhay ko...sila ang nagbigay
ng kulay sa magulo kong buhay...

Mas lalo akong napahagulhol ng iyak nang sabay nilang hawakan ang mga kamay ko.

Kasabay ng sirena nang padating na sasakyan ng na mga pulis ay ang marahang

paglapat ng malalambot na labi ng dalawang Ferell sa aking mga kamay.

Hindi ko na ito kinaya, agad ko silang dinaluhang dalawa at mabilis ko silang

sinalubong ng mahihigpit na yakap.

"I'm scared...please..protect me again Ferells.."

--
VentreCanard

Chapter 44

A/N: Sorry natagalan ang update. Quite busy :P

Salamat kay @Caurdaxx na gumawa nito para sa book 1 :)

Also thanks to these wonderful ladies ( Ms. Rica Fuentes and Ms. Nerlac Cati ) for
promoting my stories on your facebook account. I am so grateful to have you girls
as my readers :)

Chapter 44

Habang kausap ni Owen ang mga pulis dahil sa mga pangyayari nanatili si Troy sa
tabi ko. Hindi niya pinababayaang manahimik ako at mag isip nang malalim, hangga't
maaari gumagawa siya ng paraan para may mapag usapan kami.

"Gusto mo ban a ihatid na kita sa inyo?" tanong niya sa akin

"Hindi na, hihintayin ko na lang ang mga pinsan ko. Hindi ba at padating na rin
sila?" sagot ko sa kanya
Tumango muna bago siya sa akin bago muling nagsalita.

"What do you want? I can buy something for you. Nauuhaw ka ba? Do you need
something?" sunod sunod na tanong niya sa akin.
Umiling lang ako sa tanong niya. Hindi ko na alam ang iisipin ko sa pagkakataong
ito, muntik na akong mawala sa mundong ito. At sobrang gulo pa nang iiwanan ko.

Muling nagsalita si Troy at pinili ko na lang munang makinig sa mga sinasabi niya.
"Hindi ko alam kung anong problema ng mga taong ito sayo Doll, kahit noong nasa
mansyon ka pa hindi ko lubos maisip na may mga taong may gustong gumawa ng masama
sayo. They're all crazy. Fuck them all" galit na sabi niya.

"Kakambal ko na siguro ito Troy, kung hindi ko siguro kayo nakilala malamang
matagal na akong patay.." mahinang sabi ko sa kanya.
Marahan akong napatingala sa kalangitan na nagsisimula nang kumulimlim. Mukhang
uulan pa yata.

"Kaya nga nakilala mo kami hindi ba? To keep you safe and alive..may purpose din
ang pagiging Shokoy namin Doll.. To protect this certain goddess.." kita ko ang
bahagya niyang pagngisi sa sinabi niya.
Nanatili akong hindi nagsasalita. Hindi ko alam ang isasagot ko.

Nang nanahimik si Troy ng ilang minuto ay nagpasya na akong magsalita dahil alam
kong nahihirapan na siyang mag isip ng kung ano pang sasabihin para maabala lang
ang malalim kong iniisip.
He's doing his very best to brush my mind with all of this mess..kung pwede lang
sana Troy. Kung pwede lang sana..

"Bakit nyo nga pala ako sinundan Troy? May kutob na ba kayong may mangyayaring
ganito?" tanong ko sa kanya
Umiling lang siya sa akin

"Sa totoo lang, nagulat kami ni Owen nang makita namin ang sasakyan mo. Hindi namin
alam na may mangyayaring ganito. Sinundan ka namin dahil 'yon ang gustong gawin ni
Nero. Hindi namin siya pinsan kung hindi namin alam kung ano ang takbo ng isip
niya..kahit hindi niya sabihin sa amin ang gusto niyang gawin, malalaman at
malalaman namin. Tulalang tulala ang gago sa bintana at hindi namin makausap nang
umalis ka. Kaya sa halip na hayaan namin si Nero na mabaliw sa kaiisip sayo kung
nakauwi ka ng maayos o hindi nagvolunteer na kami ni Owen na sundan ka and Voila!
Some son of the bitch fuckers threatened our precious Almero again. Damn. If we did
just arrive earlier this won't happen..." pansin ko ang pag iigting ng bagang ni
Troy.
It's very unusual for him to have this kind expression. Ang kilala kong Troy ay
laging palabiro, nakangisi at laging punong puno ng kalokohan.
I made him like this. Damn.
Tumingin ako sa malayo at muli akong nagsalita.

"Masaya ba kayo sa ginagawa nyo Troy? Doing this for me? Protecting me out of
nothing? Minsan ba naisip nyo na sana hindi nyo na lang ako nakilala? I made your
lives complicated, no matter how many sugar coats you tell me. Alam kong ako ang
rason kung bakit nagiging kumplikado ang buhay nyo.." pinili kong manatiling
nakatingin sa malayo. Natatakot ako sa anumang maging ekspresyon niya..sa magiging
sagot niya.

"Ito na naman ba tayo Doll? Alam mo na ang sagot ko dyan. Si Nero, ako, si Aldus,
si Owen at pati na rin si Tristan. We love you Doll, hindi pa ba rason 'yon? Sa
tingin mo ba aabot kami ng ganito kung hindi ka mahalaga sa aming lima? We love
you, 'yon ang dahilan. Pity on us, si Nero ang pinili mo" dito na ako napalingon sa
kanya.
Oh Troy..please don't talk like this. Nahihiya ako, hindi lang sa kanya kundi sa
babaeng nagmamahal sa kanya. Ayokong umabot na pati sa buhay pag ibig nila ay
magulo ko na rin.

"Troy I told you, hindi---" hindi niya na ako pinatapos magsalita dahil iniharang
niya ang forefinger niya sa mga labi ko.

"Don't tell it, kung 'yon ang pinaniniwalaan mo. Then okay. Basta, you're my first
love Florence Almero, ang babaeng nahalikan lang sa kamay na agad nanutok ng baril.
Pfftttt, damn. Why I can't forget that? Akala ko talaga babarilin mo ako ng mga
oras na 'yon. You're too silly and cute that day..I won't ever forget the day that
I first laid my eyes on you. Pity on me, Nero got you first..."

"Troy...ilang beses ko ba na sasabihin sa'yo na-" muli na naman niya akong

pinatigil sa pagsasalita.

"Yes, yes. It's just a sort of protective instinct oh whatever kung ano man ang
akala mo sa sinasabi kong first love, minsan na nga ako umamin Doll kung ano ano pa
ang sinasabi mong mga instinct instinct na 'yan. Just don't forget beautiful
Florence Almero... Ako ang first kiss mo, remember?" nagulat na lang ako nang
bahagya siyang yumuko at hagipin niya ang kanang kamay ko katulad nang araw na una
kaming nagkita.

He kissed it and he winked at me.

Hindi ko na napigilang hindi mapatawa sa ginawa ni Troy. Yes, he's my first kiss.
Siya ang kauna unahang Ferell na lumapat ang labi sa akin.
The first time he kissed the back of my hand.

"At last...napatawa na kita. Come on Doll, trust me. Magiging maayos din ang lahat"
Bahagya niyang isinumping ang mga takas na buhok sa mukha ko.

"Count 1 to 3 Doll..I have something for you.." nagtataka akong nakatitig sa kanang
kamay niyang bahagyang nakasarado sa harapan ko.
Don't tell me this is one of his magic tricks? Oh well, hindi na ako nasanay.
Frustrated magician nga pala itong paboritong apo ni LG.

"Come on..just count Doll, slowly.." tamad na sabi niya sa akin.

Wala na akong nagawa kundi sundin ang gusto niya.

"One.." nagsisimula na siyang ngumisi. Ano na naman kaya ito?

"Two..." bilang ko

"Three.."

Nagulat na lang ako sa nakikita ko. I don't expect this.

Kasabay ng pagbubukas ng kanyang kanang kamay ay may kulay dilaw na paruparong

lumipad mula dito.
Wala akong nagawa kundi panuorin ang mabagal na paglipad nito. It's so beautiful
and I can't take my eyes on it..
May inilagay ba dito si Troy para sundan ito ng aking mga mata?
"You're like that beautiful butterfly Doll, time will come and you'll be free from
all of this complication. Look at her colour, it means happiness and hope. If you
can't give your own colour, we can give you not just yellow but every other colour
that we can offer in this world.."
Seryosong sabi niya sa akin habang prete siyang nakapamulsa na nakasunod ang mga
mata sa kulay dilaw na paruparo.

At sa pagkakataong ito, alam ko sa sarili kong totoo ang mga ngiting nasa mga labi
ko.

--

Hindi ako iniwan ni Owen at Troy hanggang sa makarating ang mga pinsan at kaibigan
ko.

Halos takbuhin ako ng dalawa kong kaibigan at sabay nila akong niyakap ng
napakahigpit. Ganun ang ginawa ko sa kanila.

"Bakit ba ang tigas ng ulo mo Florence?! Look what happened to you? My God!"
frustrated na sabi ni Camilla na hindi maintindihan kung sasabunutan niya ako o ang
kanyang sarili.

"Kung isinama mo kami, malamang hindi ito mangyayari" dismayadong sabi ni Aira.
Samantalang ang dalawa kong pinsan ay hindi man lang nagsasalita sa akin. Alam kong
nag aalala rin sila at alam kong hindi lang pag aalala ang nararamdaman nila.
They're mad.

"Florence, mag uusap tayo mamaya" seryosong sabi ni Kuya Nik

Nakita ko siyang parang sumenyas gamit ang kanyang mga mata kay Troy na tahimik
lamang na nasa tabi ko. Si Owen ay abala pa rin sa pakikipag usap sa mga pulis at
kung sino sino pang mga taong alam kong kasama sa pag iimbestiga sa pangyayari.

"Doll.." 'yon lang ang sinabi ni Troy. Bahagya akong tumango bilang sagot sa
kanya.
Alam kong mag uusap sila ni Kuya Nik ngayon. Bakit hindi na lang nila pag usapan sa
harapan ko?
Damn. How I hate their secrets.

"Florence, saan ka nanggaling? Damn. Kaya masama na ang kutob ko kagabi, may masama
ka na namang gagawin. Alam mo ba ang sitwasyon mo?" seryosong sabi sa akin ni Gio
na salubong na salubong ang kilay sa akin.

"I'm sorry.." mahinang sagot ko sa kanya

"Sorry? Sa tingin mo may mangyayari pa 'yang sorry mo Ate Florence? Nakalapit na

sila sayo..konting konti na lang Ate..abot kamay ka na nila. Ano na lang ang
mangyayari sa amin ni Nicholas? ng lolo mo, kapatid mo. Kami ng mga kambal..kaming
pamilya mo? ng mga kaibigan mong 'yan? kapag nagtagumpay sila? Please, isipin mo
muna kung ano ang mga gagawin mo, madami kaming maiiwanan Ate..madami kaming
mawawalan..you're too reckless..hindi ka na natuto"
Hindi na hinintay ni Gio ang anumang sasabihin ko dahil tumalikod na siya at
dumiretso kay Kuya Nik at Troy na nag uusap.

Sinundan ko na lang siya ng tanaw. Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko
nang gabing 'yon. I planned to escape from the reality, gusto ko muling tumakas sa
lahat ng pangyayaring ito. Pero hindi ko alam na sa mansyon ng mga Ferell ako
dadalhin ng aking mga paa.
Hindi ko pinalanong pumunta sa mansyon nang gabing 'yon, gusto ko lang magpakalayo
layo.
Pero hindi ko maintindihan, parang may kung anong tumulak sa akin para magpunta sa
mansyon ng mga Ferell.

"Florence..alam mo ba na hindi ko nagustuhan ang ginawa mo sa amin?" hindi ako

makatingin ng diretso sa mga kaibigan ko. Aminado akong mali ang ginawa ko sa
kanila pero mas ayokong isama sila nang gabing 'yon.
Tatanggapin ko na sigurong muli akong mapahamak, huwag lang ang mga inosente kong
kaibigan.

"I'm sorry.." ito na lang siguro ang kaya kong sabihin sa pagkakataong ito.

"Oh well, sanay na kami. Ganyan ka naman lagi.." kibit balikat na sabi ni Camilla
sa akin.
Sa halip na sumagot ay nanatili na lang akong tahimik.

Maraming nagkalat na pulis na sinusuri ang pinangyarihan, si Owen ang kasalukuyang

sumasagot sa mga tanong ng mga pulis. Malaki ang itinutol nilang dalawa nang
tangkain akong tanungin ng mga pulis tungkol sa mga nangyari pero alam kong walang
mangyayari kung mananatali akong tahimik kaya may ilan akong sinagot na maaaring
makatulong para malaman kung sino ang mga taong ito na may napakalaking galit sa
akin.

Napansin kong may pamilyar na sasakyang pumarada sa hindi kalayuan. Hindi lang ako
ang mabilis nakapansin dito, maging si Gio ay naging alerto at agad kinuha ang
pansin ni Kuya Nik sa sasakyang kadarating lang.
Maging ang dalawang Ferell ay napasulyap sa kulay itim na kotseng nakatigil sa
hindi kalayuan.

Iba ang pakiramdam ko sa sasakyang ito...

Nakita kong bahagyang tinapik ni Troy ang balikat ni Kuya Nik. At muli silang
bumalik sa pag uusap, maging si Owen ay bumalik sa pakikipag usap sa mga pulis, si
Gio naman ay kunot noong nanahimik na lamang.

Kung ganun..tama nga ang hinala ko.

Kahit napakalayo namin sa isa't isa, kahit hindi ko makita ang mga mata niyang
nakatitig sa akin. Ramdam na ramdam ko pa rin ang presensiya niya mula sa
napakalayong distansya namin.

He's here afterall...

He's there, he's inside that car. Sinundan niya pa rin ako kahit galit na galit
siya sa akin, kahit pinagtabuyan niya na ako at kahit ilang beses ko na siyang
sinaktan.
He's still there, looking for my safety. Nero...
Gusto kong humingi ng sorry sa kanya, gusto kong bawiin ang lahat ng sinabi ko sa
kanya. I want him right now, I want his embraces, his loving whispers, his kisses.
Everything about him.
Pero natatakot na ako, tuluyan na niya akong pinapalayo. He's tired of me, he's
tired of everything. Sobra sobra na itong ginagawa ko sa kanya, masyado na siyang
nahihirapan sa akin. Damn.

"Where are you going Florence?" tanong sa akin ni Aira.

Hindi ko na napansin na humahakbang na ang mga paa ko.

"I want to reach him...siya lang ang makakapagpakalma sa akin. I want to feel him.
I want his arms around me..bahala na. Siya naman ngayon. Ayoko na, si Nero naman
ngayon.."
Hindi ko na masyadong narinig ang sinabi ng mga kaibigan ko dahil sa tumatakbo sa
isipan ko.

Nagsimula na akong maglakad sa sasakyang nananatiling hindi gumagalaw sa posisyon

nito.

Pakiramdam ko ang pagsunod ng mga mata ng mga pinsan ko maging ang dalawang Ferell.
Hindi ko na ito pinansin at pinagpatuloy ko ang paglalakad papalapit sa kanya.

Habang lumiliit ang distansya namin mas lalong humahataw ang tibok ng puso ko.
Paano kung hindi na niya ako tanggapin? Paano kung ayaw na niya talaga? Paano kung
hindi na niya ako mapatawad? Paano kung tuluyan na siyang sumuko sa akin?

Ilang hakbang na lang ako sa sasakyan kung saan laman ang lalaking pinakamamahal
ko.
Huminga muna ako ng malalim bago ako muling humakbang papalapit sa kanya.

At nang akma na akong magsasalita sa harapan ng sasakyan niya ay napalingon na lang

ako sa maingay na gulong ng panibagong sasakyan dahil sa walang habas na pagpreno
nito.
Malakas na pagbagsak ng pinto ng sasakyan ang sunod na nangyari.
At sa bilis nang pangyayari natagpuan ko na lang ang sarili kong nakakulong sa mga
bisig ni Ashong na panay ang halik sa ibabaw ng ulo ko.

"Oh god Florence...what happened to you? I'm goddamn worried" mabilis niyang
hinawakan ang mga pisngi ko at sinalubong ang mga mata ko. Napapikit na lang ako
nang halikan niya ako sa noo ko.

Napatulala na lang ako sa nag aalalang mukha ni Ashong na masuyong nakatitig sa

akin.
Ashong...why now? Bakit sa harapan niya pa.....?

Dahan dahan kong hinawakan ang mga kamay niyang nakahawak sa akin at ibinaba ito.
Nag aalangan kong sinulyapan ang sasakyang laman ang lalaking pinakamamahal ko.

Buhay na ang makina nito. At walang sabi sabing humarurot na ito nang takbo
papalayo.

Papalayo sa akin...

Hanggang sa hindi na ito maabot ng aking mga mata...

Napahawak na lang ako sa pisngi kong bahagyang nabasa mula sa maliit na patak ng
tubig. Dito na ako muling napatingala mula sa kalangitan.

Great, the sky wants to cry with me.

--
VentreCanard

Chapter 45

Thank you for mentioning my story on your fb ( Chanel H. / Sarah L P / Nyliram G )

you made me smile ladies :)

Chapter 45

Kasalukuyan akong nakatulala sa kisame ng kwarto ko. Ano na ang gagawin ko? Litong
lito na ako sa mga pangyayari sa buhay ko.

I'm totally mess up.

From Ashong's mother, Nero, these number of death threats, Aylip and ofcourse
Tristan's reason. Ano na ang dapat kong unahin sa dami ng problemang ito?
Hindi ko pa muling nakikita ang mama ni Ashong, kamusta na kaya siya? Is she doing
well? Walang kahit anong nasabi sa akin si Ashong tungkol sa sitwasyon ng mama niya
nang ihatid niya ako dito. Alam kong pilit niya itong iniiwasan para hindi na
dagdagan ang iniisip ko.
Pero alam kong sa kabila ng katahimikan ni Ashong sa loob ng sasakyan ay may mga
naglalaro na sa isipan niya. At malaki ang pasasalamat ko nang hindi niya
tinangkang buksan ang usapang ito sa loob ng sasakyan. Hindi ko pa alam ang tamang
takbo ng isip ko.

Si Nero..alam kong sagad na sagad na siya sa akin, lalo na sa nangyari kanina. Siya
ang laman ng sasakyang 'yon, ang lalaking mahal ko ang taong laman nito. Bakit sa
dami ng maaari niyang makita ay ang pagdating pa ni Ashong? Damn. Sana naabutan
siya ng mga pinsan niya.

Isang malaking tanong din ang mga taong nasa likod ng death threats na ito. Hindi
kaya posibleng si Cassidy at Mrs. Ferell ang nag utos na gawin ito sa akin? Bakit
kailangan nilang palakihin nang ganito? Hindi ba nila alam na maaari silang
makulong sa mga ginagawa nila?

My cousins will definitely find their way to locate the source of this continuous
death threats, not only my cousins but also those Ferells. But how's that?
Pinapalayo na ako ni Nero sa pamilya niya. Posible kayang patigilin niya ang mga
pinsan niyang muling tumulong sa akin?

This Aylip, isang malaking tanong sa buhay ko. Alam kong nalalapit na ang araw para
malaman ko ang malaking koneksyon ko sa organisasyong ito. Koneksyong hindi
nagpatahimik sa buong organisasyon. Who are you Aylip mistress? Bakit ako?

And for the last, the guy with the wonderful eyes. Minsan napapaisip ako, may
kalahati kaya ang nalalaman ko sa lahat ng mga sekreto ng mga Ferell? Simula ng
tumapak ako sa mansyon nila wala na silang ginawa kundi magtago ng mga bagay sa
akin. Why?
Hindi ko alam kung bakit hindi kayang magpaliwanag sa akin ng mga Ferell. Bakit
kailangan nilang ilihim si Tristan ng napakahabang taon? Damn. Hindi biro ang anim
na taon. What about Lina? Alam niya kayang buhay si Tristan?
Kahit kaylan hindi ko na siguro sila maiintindihan.

Ferells are full of secrets. They're all damn unpredictable. Behind their childish
acts, annoying grins and lazy gestures are tons of secrets that I can't even
imagine.
After living with them, I can't say that I know them too well. They are still my
mysteries..

Ferells are my unsolved mysteries.

Hinagip ko ang unan ko at iniharang ito sa mukha ko. Hindi ko na alam ang mga dapat
kong gawin.
Nang dumating si Ashong sa pinangyarihan ay agad niyang itinanong sa mga pinsan ko
ang mga pangyayari. Hindi ko mabasa ang ekpresyon niya nang sabihin ni Troy na sa
mansyon nila ako nagpalipas ng gabi. May pagtataka sa mukha niya pero pinili niyang
hindi ako tanungin.

Natigil ako sa pag iisip nang marinig kong nagriring ang telepono ko kaya mabilis
ko itong sinagot.
Si Ashong ang tumatawag.

Humugot muna ako ng malalim na hininga bago ko ito sinagot.

"Yes..Ashong?" siya ang naghatid sa akin dito sa mansion.

Ang dalawang Ferell ay hindi din nagtagal nang mapansin nilang wala na ang kotse ng
pinsan nila.
Sana nasundan siya ng mga pinsan niya. I hope he's fine.

Nanatiling walang imik sa akin si Gio at Kuya Nik. Akala ko ay kakausapin na ako ni
Kuya pero mas pinili na lang niyang huwag magsalita, ganun din si Gio na mukhang
iritado pa rin sa ginawa ko.
They're so cold towards me, not that I blame them. I deserved their cold treatment.
Sinabi nilang hindi nila pinaalam kay lolo ang nangyari sa akin. Dahil hindi ito
magiging maganda sa kalusugan ng matanda. Kasalukuyang nasa ibang bansa si Lolo na
malaking ipinagpapasalamat ko, ayokong pati si Lolo ay problemahin ako.

"Florence..?"

"Florence..?"

"You there?"
Napabalikwas ako sa boses ni Ashong mula sa telepono ko. Damn.

"Oh, sorry Ashong.." mahinang sagot ko sa kanya sa telepono

"No, you don't need to apologize. Ako nga itong nang aabala sayo, I know you're
tired.." marahang sabi niya mula sa kabilang linya

"No, it's okay. What is it?" pinilit kong pasiglahin ang boses ko
Pakinig ko ang pagtahimik sa kabilang linya pero alam kong hindi pa ito nakapatay.

"Sorry Florence. Alam kong nagpapahinga ka at alam kong hindi tama na sabihin ko
ito sayo sa mga oras na ito. But my mom wanted to see you Florence, ilang beses
kong sinabi sa kanya na pagod ka dahil sa nangyari pero nagpipilit talaga siya.
She's worried too Florence, gusto kang makita ni Mama. I'm sorry..."
Ako naman ngayon ang natahimik. Muli akong huminga ng malalim bago ko sinagot si
Ashong.

"Alright, I'll be there tomorrow Ashong" sagot ko sa kanya

"Thanks and sor---" hindi ko na pinatuloy ang anumang sasabihin niya

"Don't apologize Ashong, dadalaw din talaga ako kay Tita" mabilis kong sagot sa
kanya

"Thanks. Sige magpahinga ka na Florence, I'll fetch you tomorrow. I love you.."
nanatili akong hindi nagsasalita sa huli niyang sinabi.
Hindi niya pa rin pinapatay ang telepono niya. I can even hear his breathing.

"Florence..you don't need to reply. Take your rest.." siya na ang unang nagpatay ng
telepono
Muli akong humilata sa aking kama at sinimulang ipikit ang aking mga mata. Kung
pwede lang sana na mawala na ang mga problemang ito sa muling pagbubukas ng aking
mga mata. Kung sana ganito na lang kadali ang lahat...

--

Sumasakit ang ulo ko nang magising ako. Tiningnan ko ang oras sa side table ko.
8:30 pm, mukhang ang haba ng itinulog ko.
Pinili kong dumiretso sa banyo para maligo at nang matanggal itong sakit ng ulo ko.
Siguro dahil na rin ito sa pagod.
Tumagal ako ng isang oras sa pagbababad sa bathtub bago ko napagpasyahang magbihis
na at lumabas na sa kwarto ko.

Lalabas na sana ako sa aking kwarto nang may maalala ako. I'm not wearing my
necklace.
Necklace na galing sa mga kaibigan ko.

Nagdiretso ako sa aking drawer at mabilis binuksan ito. At dito na sumagi ang
pamilyar na imbitasyon na hindi ko man lang tingnan noon. Muli ko itong binuklat at
halos manlaki ang mga mata ko nang makita ang date nito.
Damn, why now? Hindi ako pwedeng umalis.
Hindi lang ang imbitasyon na ito ang sumagi sa mata ko, maging ang maliit na papel
na ibinigay sa akin ng lalaking muntik nang pumatay sa akin ay napansin ko. Hindi
ko ito magawang maitapon.
I want to read the second riddle.

'How was it? My scared little kitten'

Nangangatal ang mga kamay ko habang pinagmamasdan ang maliit na mensaheng ito.
They're playing with my life.
Bakit may mga taong natutuwang kumitil ng buhay? Hindi ba sila natatakot sa nasa
itaas? Wala na ba talaga silang kinatatakutan?

Ipinilig ko ang ulo ko. I should stop thinking about this. Kung hahayaan kong
lamunin ng mga problemang ito ang sistema ko katulad nang nangyari ng nakalipas na
anim na taon, mauulit na naman ang lahat ng nangyari.
Muli kong ibinalik ang papel na ito sa loob ng drawer ko. Kailangan kong makaisip
ng paraan para makapunta ako sa event ng Aylip. Hindi pwedeng hindi ako dumalo
dito. Tama si Antonia, napakalaki ng parte ng Aylip sa buhay at hindi ko dapat ito
ipasawalang bahala.
I might ask their help to track the people behind these series of death threats.

Sa pagkakataong ito, hindi na ako tatakas o kung ano. Alam kong sa umpisa pa lang
ay may alam na si Kuya Nik tungkol sa Aylip. Hindi na ako magtataka kung
nagkukunwari lang siyang walang alam, isang Aylip si Ate Martina at hindi
impossibleng naging problema nila ang organisasyong ito sa relasyon nila. My Kuya
was a known womanizer, mapanoon man o ngayon. A good candidate for Aylips
watchlist.

Nasa harapan na ako ng pinto ng kwarto ni Kuya Nik. Hindi na ako nag aksaya pa ng
panahon, agad akong kumatok dito. Ilang segundo ang hinintay ko pero wala akong
nakuhang sagot pero ipinagpatuloy ko pa rin ang pagbubukas dito.
I need to talk to him and I know he knows something.

Kasalukuyang nakaupo si Kuya Nik sa working table niya habang kaharap ang laptop
niya. Hindi man lang siya nag abalang itaas ang kanyang paningin kahit alam niyang
nasa loob na ako.
Kung nasa ordinaryong araw lang kami, agad niya akong bibigyan ng malapad na ngiti
pero sa pagkakataong ito alam kong inabot ko na rin ang pasensiya niya.

"Kuya Nik..." marahang tawag ko sa kanya

"What is it Florence? I'm quite busy.." sabi niya habang nakaharap pa din sa harap
ng laptop niya

"I need to go somewhere..magpapaalam sana ako" dito ko na nakuha ang atensyon niya
at itinaas na niya ang paningin niya.
Tinanggal niya ang salamin niya at napahimas siya sa sintido niya dahil sa sinabi
ko.

"What is it again Florence? Gabi na, saan ka na naman pupunta? Are you going to
that Ferell again? Hindi na kita maintindihan Princess, I thought you're going to
marry that Martin? Why keep seeing Nero? Huwag kang mamangka sa dalawang ilog
Florence, stop acting like your father"
Pakiramdam ko ay natuyo ang lalamunan ko sa sinabi ni Kuya Nik. Alam kong hindi
lang ako ang sumisisi kay Dad sa pagkamatay ni Mommy maging ang buong angkan ng mga
Villacorta ay hindi naging maganda ang tingin kay Daddy sa nangyaring trahedyang
'yon.

"No, I'm sorry Kuya" ito na lang ang nasabi ko sa kanya.

"What about that wedding Florence? Itutuloy mo pa rin ang kasal mo kay Martin? Alam
mo ba ang ginagawa mo? Alam mo ba ang salitang kasal? Hindi biro 'yan Florence.."
nanatili akong walang kibo habang nakatungo at pinagmamasdan ang sahig.

"Our family valued the sanctity of marriage, you can't do divorce or annulment, if
you're going to marry him you need to love him for the rest of your life.."
napakagat labi na lang ako sa mga sinasabi ni Kuya Nik. Damn, bakit nakalimutan
kong hindi lang pala ako Almero? I'm also a Villacorta.

"Florence, kaya mo bang sikmuraing sirain ang matagal nang iniingatan ng pamilya
natin. Kung magulo diyan sa parte ng mga Almero Florence, iba kaming mga
Villacorta, you know what I mean. Marriage is quite sensitive in our family, it's
not a game where you can change the player. You can't be someone's bride twice
Florence..please remember that.."
Wala akong ibang ginawa kundi makinig sa mga sinasabi niya. Wala akong mahanap na
salita na pwede kong isagot sa kanya.

"What is your plan? Marry that Martin and wait for his mother's death? What about
the other one? You'll ask him to wait for you? That's a heartless act Florence. Try
to put your feet on his shoes, are you willing to wait for him for a very long time
with the thought of every night he's with someone else" kumirot ang dibdib ko sa
sinabi ni Kuya. Halos hindi na ako makakilos ng tama nang unang makita ko si Nero
na may kasamang iba.
And having the thought of other woman in his arms...damn.
"Bago ka magdesisyon, isipin mo muna ang kahihinatnan Florence, hindi habang
panahon kayang maghintay ng tao sayo. Kung hindi mo na talaga kayang balikan,
pakawalan mo na.."

Pakawalan mo na... paulit ulit itong umiikot sa isipan ko.

Pakawalan? Pakawalan?

"Do you need something else Florence? Kung hindi ka pupunta sa mga Ferell? Then,
where are you going?"
Pilit kong tinanggal ang mga salitang gumugulo sa isipan ko at agad kong sinalubong
ang mga mata ni Kuya Nik

"The Aylip mistress wanted to see me Kuya..." diretsong sabi ko sa kanya. Kitang
kita kong natigilan siya sa sinabi ko.
Tama ang hinala ko, alam niya ang Aylip.

"Have....have you... seen her?" nahihirapang tanong niya sa akin na ikinakunot ng

noo ko.

"Alam mo ang Aylip Kuya Nik?" tanong ko sa kanya kahit alam ko na ang sagot.
Bahagya siyang umismid sa tanong ko sa kanya.

"Ofcourse, they're been my life antagonist. Inagaw nila sa akin si Martina.."

bahagya akong napaatras sa sinabi ni Kuya Nik. Inagaw? Ate Martina died on plane
crash, why blaming Aylip?

"What do you mean Kuya?" nagtatakang tanong ko sa kanya

"I've been listed on their fuckshit watchlist and the drama happened" tumama na
naman ang isa kong akala. Pero hindi ko pa din maintindihan, they're happily
married that time. Papaano niya nasabing inagaw ng Aylip si Ate Tinay?
"What do you mean inagaw? Kinasal kayo and you had your twins. What do you mean
Kuya? Are you blaming Aylip on that plane crash?" naguguluhang tanong ko kay Kuya
Nik.

"It's a long story Florence. Bakit ka daw kailangan makausap. Why so early? Bakit
gusto ka agad niyang makita? Do you have any hint who's this mistress?"
Pinagsalikop ni Kuya ang mga kamay niya at ipinatong niya dito ang baba niya habang
pinapanuod ang ekspresyon ko.

"Wala akong ideya Kuya.." sa dami ng bagay na ginawa sa akin ng Aylip mistress,
madami nang nabubuong tanong sa akin. Kaya hindi ko maaaring palampasin ang araw na
ito.
I want to see this intriguing mistress.

"Napapahanga talaga ako kay Tita Alyanna. She didn't just protect you inside that
cabinet Florence, she protected you until to the very end..."
Lalo akong naguluhan sa sinabi ni Kuya Nik, bakit napasama sa usapang ito si Mommy.

"What's with my Mom, Kuya Nik?" ngayon naman ay sumandal na siya sa swivel chair
niya at mukhang nahihirapan siyang sumagot sa akin.

"Bakit kaya lahat ng babaeng mahalaga sa akin ay kabilang sa organisasyong 'yan?

Why to all the girls? Bakit kayo pa?" he looked so frustrated.
Anong ibig niyang sabihin na lahat na lang kami?

"Kuya, I don't get you..." naiiling na sabi ko sa kanya

"Let's go, ihahatid na kita. Afterall, I owe Aylip for helping us back then.."
kinuha niya ang itim niyang jacket at mabilis siyang humakbang papalapit sa akin.

"Ang mistress na ang bahalang magpaliwanag sa'yo.." maiksing sabi niya sa akin
"Do you know her?" nagtatakang tanong ko sa kanya
Hindi niya na ako sinagot. Nang pababa na kami ay nagtataka si Gio sa amin.

"Where are you going?" tanong niya sa amin

"Ihahatid ako ni Kuya sa bahay ni Aira, I'll sleep there" pagsisinungaling ko sa

kanya.

"Okay. Ingat" 'yon lang ang sinabi niya at nagpatuloy na ulit siya sa panunuod ng
tv.
Nang makasakay na kami sa sasakyan ni Kuya Nik ay agad niyang itinanong kung saan
daw ang venue.

"Susunduin daw ako ng sasakyan ni Antonia, don't worry Kuya I'll be safe pag nasa
kanila na ako" tumango na lang si Kuya Nik sa akin.
Nakatigil ang sasakyan namin habang hinintay namin ang padating na sasakyan ni
Antonia. Pero hindi rin nagtagal ay dumating na rin ito, agad naman akong sumenyas
sa kanya.

"Kuya ingat ka sa biyahe mo" paalam ko sa kanya

"Just prepare yourself sa anumang malalaman mo ngayon Florence.." by that tuluyan

nang itinaas ni Kuya Nik ang bintana ng sasakyan niya.

"Florence! Let's go" tawag sa akin ni Antonia mula sa kabilang kalsada

Mabilis na akong tumawid hanggang sa makarating na ako sa van ni Antonia. At
hahakbang na sana ako papasok nang masagi may masagi ang aking mga mata.

"Florence..let's go" tawag sa akin ni Antonia

Sinilip niya rin ang tinatanaw ko.
"That's gross! Dapat pumasok man lang sila sa kotse. Come on Florence!" hinila na
niya ako papasok sa van.

Naupo akong lutang ang utak. At hindi ko na napigilang lumuha. Ganito ba Nero ang
pakiramdam mo kanina? Tang ina ang sakit.

"Damn. Why are you crying Florence?" natatarantang tanong sa akin ni Antonina

"He's Nero..."

"What the fuck? 'yong nakikipag make out? Bakit hindi ko napansin?" bahagya niyang
sinilip ang likuran nang sasakyan namin na parang makikita pa ang mga ito sa layo
na ng tinakbo namin

"Akala ko ba okay na kayo? Bakit nakikipaglampungan siya sa iba at sa ibabaw pa ng

kotse? Yucks"

"No, we've never been okay and never will be. Bumitaw na siya"

--
VentreCanard

Chapter 46

Chapter 46

Mas pinili ko na lang manahimik sa loob ng sasakyan ni Antonia kahit pakinig ko ang
patuloy niyang pagsasalita ng kung ano ano.

Maiintindihan ko pa ba ang mga sinasabi niya kung tumatakbo sa isip ko ang mga
nakita ko? Alam niya kayang makikita ko siya? Sinadya niya kayang makita ko ang
ginagawa niya? Binabawian niya ba ako?
"Florence stop thinking about that jackass, just focus on this event. Anyway, hindi
tayo didiretso sa venue" dito na ako napalingon sa kanya. What the hell? Saan pa
kami pupunta? I need to see that Aylip mistress as soon as possible.

"What do you mean? Saan pa tayo pupunta? I need to see her" mabilis na sagot ko sa
kanya

"Chill Florence. May sinabi ba ako na hindi na tayo pupunta? I mean, we need to fix
you first. Look at your outfit? Siguradong agaw pansin ka dahil wala ka sa theme ng
event. We're supposed to wear anything with the theme of water" lalong nangunot ang
noo ko sa sinabi niya. Bakit kailangan pa ng mga ganyan?

"Anong problema ng Aylip sa gustong isuot ng miyembro nila? Bakit lagi na lang may
ganyang pakulo ang event ng organisasyong 'yan? Can't we wear something we want?
Simple dress will do" humalukipkip si Antonia sa sinabi ko na para bang tamad na
tamad na magpaliwanag sa sinabi ko.

"Wala na tayong magagawa, we need to follow the rules. Ano ba ang masama kung
paminsan ka namang sumunod Florence?" hindi ako nakasagot sa sinabi niya. Tanging
pag irap na lang ang nagawa ko.

She did hit the home.

"So that explains your weird outfit" muli kong tinapunan ng tingin ang weird crown
flower sa ulo niya pati na rin ang manipis na kulay aqua niyang dress na bahagya na
lang tinakpan ang katawan niyang may napakagandang hubog. Tang ina, bahagya akong
nanliit.

Yes, I have a nice body but not as seductive as hers. Hindi sila nagkakalayo ng
katawan ni Sapphire. They've both got a fucking nice body. I wonder why her
boyfriend dumped her.
Don't tell me she's suffering to this Aylip syndrome too? Damn. Bakit ba pati
lovelife niya iniisip ko?
I should prepare myself for this event.

"Yes, at kailangan mo na rin magbihis. My announcement din na gagawin ang mistress

ngayon" announcement?

Bakit bigla yata akong kinabahan sa announcement na sinasabi niya.

"Nakita mo na ba siya?" nagtatakang tanong ko sa kanya

"Not yet, and tonight is my first time seeing her. I'm so excited, ilang taong na
kaya siya? Is she beautiful? Totoo kaya 'yong naririnig ko na nasunog daw ang mukha
niya kaya hindi siya nagpapakita? Damn. Nakakaintriga talaga siya.."
Tumango tango lang ako sa sinabi niya. Even me has an intense curiosity on her, the
moment I first heard her voice.

"Hindi ba at sinabi mo na nagpakita na siya sa iba? Dapat nagtanong tanong ka.."

nasabi ko na lang sa kanya

"Oo nga pala, so hindi tunay 'yong tsismis na may sunog siya sa mukha kasi wala
akong narinig na ganun sa mga nakakita sa kanya. Damn that. Saan ba nanggaling ang
tsismis na 'yon?" napabuntong hininga na lang ako. Kahit kailan hindi na talaga
mawawala ang tsismis sa sistema ng mga tao.

"So anong gagawin ko? Wala akong damit na maaaring isuot. With what? With the theme
of water? I don't get it" tamad na sabi ko sa kanya
Kahit kailan hindi ko nagustuhan ang mga ganitong theme, theme.

"Don't worry, I have my wardrobe to help you" may pagkindat pa siyang nalalaman sa
akin. Napabuntong hininga na lang ako, kailangan ko na sigurong masanay na mag
iisip pa ako ng mga susuotin ko sa tuwing may annual meeting ang Aylip.
Tumigil ang sasakyan namin sa isang napakalaking bahay na hindi pamilyar sa aking
mga mata.

"Another house?" tanong ko sa kanya.

Sa pagkakatanda ko ay sa Enamel pa nakatira ang isang ito, katabi ng bahay ng mga
Ferell.

"No, kay August ito. Let's go, baka malate pa tayo" napaismid na lang ako. Ano nga
ang sabi niya? Her wardrobe?

"August!" sigaw niya pagkapasok na pagkapasok pa lang niya. Halos sabay kaming
tumingala nang sumungaw mula sa itaas ng hagdanan si August na abala pa sa
paglalagay ng hikaw.
"Damn, why so early? Come up and---" natigilan siya nang makita niya ako

"Oh, Almero. Long time no see, tumaas na kayong dalawa. Hindi pa ako tapos
magbihis.." sabi niya saka siya naglakad pabalik sa kung saan man siya nanggaling

"Are you sure welcome ako dito?" tanong ko kay Tania

"Ofcourse! We're friends remember?" pilit akong ngumisi sa kanya. Yes friends.
Humakbang na kami papataas ng napakahabang hagdanan, hindi ito kasing haba ng
hagdanan sa mansyon ng mga Ferell pero mas nalulula ako dito dahil gawa ito sa
salamin. What the fuck? Is this dangerous?

"Don't worry Florence, matibay ito. Mahilig lang talaga sa salamin si August.."
natatawang sabi sa akin ni Tania

"Oh, okay" sabi ko na lang.

Nakapasok na kami sa napakalaking kwarto ni August na punong puno nang nagkalat na
eleganteng mga dami na may iisang kulay.

"Choose Florence, we'll do your hair and make up" sabi sa akin ni Antonia habang
pinapanuod niya ang sarili niya sa harap ng napakalaking salamin.
Napatitig na lang ako sa mga nagkalat ng dress, what should I wear then? Should I
choose the exposed style?

Muli kong tinapunan ng tingin ang dalawang babaeng kasama ko, parehas nang
nakulangan ng tela sa Pilipinas ang suot nila. Kung si Tania ay may weird na flower
crown sa kanyang ulo si August naman ay may mga peacock feather na nakadesinyo sa
kanyang buhok.
What the hell? Water animal ba ang peacock? Ewan ko ba.

Nanatili akong nakatitig sa mga nakalatag na aqua blue dress sa harapan ko.
"Ano ba Florence? Dalian mo" mabilis kinuha ni Antonia ang isang dress at iniabot
ito sa akin.

"Ito na, magbihis ka na" hindi na ako nakapalag nang pinagtutulakan na nila ako sa
walk in closet ni August
At halos mapasapo na lang ako sa aking noo nang mapansin ang ibinigay sa akin ni
Antonia. Like seriously?
Hindi nga ito nakulangan ng tela sa ibaba, papaano ang sa itaas?

Dahil wala na akong magagawa hindi na ako nagreklamo. Mabilis ko nang isinuot ang
ibinigay sa akin ni Antonia.
Wow, nagkasya.

Nakaismid akong lumabas sa closet at halos sabay kong nakita ang pagngisi ng
dalawang hindi mahilig sa tela.
Akala ko ay mga revealing na si Camilla at Aira manamit mukhang mas severe ang
dalawang ito. Napapailing na lang ako sa tinatakbo ng utak ko.

"Bagay sayo" agad na sabi sa akin ni Tania

"Thanks" tipid na sabi ko sa kanya

Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Yes, mahaba ang suot ko. Sa katunayang long
sleeve dress pa nga. Pero ang napakamakasalanan sa parte ng suot ko ay ang hiwa
nito sa gitna ng dibdib ko na muntik na ngang umabot sa pusod ko.

"Kinakabahan ako sa suot ko, nipples ko na lang ata ang natatakpan" what the hell
is this dress?

"Exaggerated bitch" irip na sabi sa akin ni August. Agad niya akong hinila at
inupo.
Sinimulan na nilang pakialaman ang buhok at mukha ko. At dahil mukhang sanay na
sila sa gawaing ganito hindi na naging mahirap sa kanila ang pag aayos sa akin.

"Done!" sabay na sabi nilang dalawa sa akin

Kahit ako ay walang masabi sa ginawa nila. I looked ten times prettier. Damn

"How do you call my hair style? It's quite a chic" bahagya kong hinawakan ang
nakataas kong buhok

"Spiraled topknot" sagot sa akin ni August

"Oh, okay. Thanks" maiksing sagot ko

"Shall we go ladies?" tanong sa amin ni Tania

Tumayo na ako sa aking pagkakaupo at sumunod na rin sa kanila sa paglabas. Nang
sumakay na kami sa sasakyan ay nagsimula na akong kabahan.

Ito na Florence, hindi na mauudlot ang pagkikita namin. Dito na masasagot ang lahat
ng mga tanong ko. Mga kasagutang sana agad kong matanggap, bakit parang may iba
pang nalalaman si Kuya Nik? Magkakilala ba sila ng mistress? But how? Damn. I'm
getting nervous.

"Ano kaya ang announcement na mangyayari?" nagtatakang tanong ni August

"Hindi ko rin alam" sagot sa kanya ni Antonia

"Do you think this announcement has a thing with Florence?" napalingon na ako sa
kanilang dalawa. Bakit lagi na lang ako? Hindi ba pwedeng ibang miyembero na lang?

"Why always me? Don't make me nervous" seryosong sabi ko sa kanila

"Wala lang, hindi naman masamang manghula right? At bakit ka ba kakabahan? If the
mistress is on your side walang miyembro ang may lakas na banggain ka. That's a
good side though" simpleng sagot sa akin ni August
Iyon ang malaking tanong, bakit niya ako kailangang bigyan ng ganitong atensyon? I
don't even know her. Damn.

Hindi na lang ako sumagot sa kanila hanggang sa makarating na kami sa tapat ng

napakalaking gate.

"Nag iimagine lang ba ako or what? Bakit parang mas tumaas ang itim na gate na
ito?" I can't even see its peak. Kailangan ko pang itingala ng maayos ang ulo ko
para makita ang hangganan ng gate na ito.

"Yes, tumaas nga. At hanggang dito na lang ang sasakyan natin"

Nagtataka akong napatingin kay Antonia at August na nagsisimula nang bumaba sa
sasakyan. Hindi ba at malayo pa ang mansyon ng Aylip sa gate na ito? Are we going
to walk?

Nang makababa na kami ay napansin ko ang dahan dahang pagbubukas ng gate. At isa
lang ang masasabi ko, kasabay ng mabagal na pagbubukas ng mataas na gate na ito ay
ang pagtaas ng mga balahibo ko sa katawan.
Bakit ibang kaba itong nararamdaman ko?

"Let's go Florence, hindi daw pwedeng magpasok ng sasakyan dito baka may nakaabang
na sa atin sa loob" kibit balikat na sabi sa akin ni August
Dahil nakikisama lang naman ako sa kanilang dalawa, wala na akong magagawa kundi
sumunod sa kanila.

Nagsimula na kaming pumasok sa napakalaking gate at nang sandaling nakapasok na

kami ay agad din itong nagsarado.

"I wonder how this gate works? Is it automatic or what? May detector ba ito sa mga
miyembro?" nagtatakang tanong ni Antonia
Kahit ako ay nahihiwagaan, oh well. That's how money works.

Parepareho kaming nakatitig sa mabagal na pagsasara ng gate hanggang sa hindi na

namin makita ang sasakyang ginamit namin. Shit! Why I'm having this strange
goosebumps?
Nang tuluyan na itong nagsara agad akong nagpapalinga linga. Bakit wala akong ibang
makitang miyembro? Bakit kami lang tatlo?
And having this silent atmosphere...damn. Lalo akong kinakabahan.

Isang mahabang daan na hindi mo alam ang patutunguhan ang tanging nakikita ko. Mga
nagtataasang puno sa magkabilang panig na banayad na isinasayaw ng hanging pang
gabi. At ang tunog ng mga kuliglig na siyang tanging musika sa mga oras na ito.
Sinong mag aakalang sa dulo ng daang ito ay may nakatagong mansyon na pinamumugaran
lang naman ng hindi mga ordinaryong babae sa bawat sulok ng bansang ito. Sa tagal
ng pagiging miyembro ko dito, hindi ko pa rin alam kung ano talaga ang pinaglalaban
ng organisasyon na ito.

"Nasaan na ang sinasabi niyong susundo sa atin? Ngayon ba talaga ang event? Bakit
wala akong nakikitang iba?" tanong ko sa dalawang babae na hindi na rin alam ang
nangyayari.
We're stuck in the middle of nowhere.

"We're late Florence, malamang nasa venue na silang lahat" matabang na sagot sa
akin ni August.
Well she has a point.

Siguro ay tumagal ng ilang minuto ang pagtayo namin tatlo nang may lumitaw na sa
aming mga mata mula sa kalayuan.
Pero halos mapanganga na lang ako nang tuluyan na itong makalapit sa amin.

"Seriously?" pakinig kong sabi ni Antonia na hindi rin makapaniwala sa kanyang

nakikita.

"Are we in 19th century?" kunot noong tanong ko. Pareparehas naming hindi maialis
ang mga mata sa paparating na sasakyan na siyang susundo sa amin.

"What's with the horse and carriage Mirasol?" salubong na tanong ni August sa
babaeng unipormadong nagpapatakbo dito.
"Ayaw nyo ba? You're quite late girls at lalo pa kayong mahuhuli kong lalakarin nyo
pa. Magiging maaga kayo para bukas.." sarcastic na sabi ng babaeng nagngangalang
Mirasol
Bahagya niya akong sinulyapan at mabilis na tumaas ang kilay niya.

"Siya ba ang kontrobersyal na babae?" tanong niya sa dalawa kong kasama

"Don't intimidate her, she's our friend" mabilis na sagot sa kanya ni Antonia

"Nagtatanong lang..." kibit balikat na sagot niya

Nagsimula nang sumakay si Tania at August. Sumunod na rin ako. Kung sa kotse kami
nakasakay mga isang oras pa kami bago makarating.
What the hell is this carriage? Makakarating ba kami sa tamang oras?

"Minsan hindi ko na talaga malaman ang konsepto ng Aylip na ito" naiiling na sabi
ni August. Akala ko ako lang, napabuntong hininga na lang ako.

"Wag kayong masyadong magugulat, wala pa kayo sa kalahati.." natatawang sabi ni

Mirasol mula sa unahan. Saan naman kaya kami sasakay mamaya? Hahanga na ako kung
isang airship ang sunod na lilitaw sa aking mga mata.
Hindi na kami gumawa ng usapan sa buong biyahe. Ano pa ang pwede naming pag usapan?
At kung may pag usapan man sila ay hindi ko na magagawang makisabat. Dahil sa bawat
pagliit ng distansya ng sasakyang ito na hila ng kabayo sa mansyon kung saan
makikilala ko ang Aylip mistress ay hindi na ako makapag isip ng matino.

Tumigil ang korning karwahe at mas lalong nagtatambol ang dibdib ko. Nandito na ba
kami?

"What's wrong?" nagtatakang tanong ni Antonia

"Hanggang dito lang ang kaya ng kabayo ko magagandang binibini" bahagya kong
idinungaw ang sarili ko sa labas at muli na naman akong napanganga. Anong meron sa
Aylip ngayon?
"What the hell? Kailan pa nagkaroon ng tubig dito? Is it really possible?"
humahangang sabi ni August habang bumababa

"Nawala lang ako ng ilang buwan dito may ganito na? Ilang bilyon na naman kaya ang
ginamit dito?" humangang tanong din ni Antonia
Hindi ko na ako nakapagsalitang muli. What's with this ambiance? Bakit ganito ang
set up ng event na ito?

I can't help but to walk slowly to this artificial lake in front of my eyes. It's
so beautiful. If only I can watch this wonderful scenery with him...
This sight can make someone in a tranquil state. I can't even take my eyes away
from it..
Oh Nero..if only you are here. We can see this together. Bakit siya ang una kong
naalala dito? Why I can see his face on this clear water?
I smiled bitterly. Water is our favourite element.

"So this explains the theme of the event" naramdaman kong lumapit sa tabi ko si
Antonia tulad ko ay hindi niya maalis ang kanyang mga mata sa malakristal na tubig.

"Yes, just to welcome your friend. You love water with moonlight right Almero?"
nawala ang paninitig ng mga mata ko sa napakagandang artipisyal na lawa at
nagtataka kong nilingon si Mirasol.

"How did you know?" kanina pa akong nahihiwagaan sa pinagsasabi niya sa akin.
Tanging mga malalapit na tao lang ang may alam sa maliit na bagay na 'yon. Papaano
niya nalaman?
Nagkibit balikat lang siya sa akin.

"Another billion..." pakinig kong bulong ni Antonia

"Malalaman mo rin Almero, you can ask the mistress. Look, nandito na ang sundo
niya" nakita kong may maliit na bangka na punong puno ng kulay dilaw na bulaklak
ang paparating sa amin at may dalawang babae na sumasagwan dito
Sumakay na si August at Antonia, sumunod na rin ako. Bakit ako kilala ng mistress
na ito? Who the hell is she? Bakit kahit na maliit na detalye tungkol sa akin ay
alam niya?
Halos sabay tumango sa akin ang dalawang babaeng nagsasagwan na lalong nagpakunot
ng noo ko. Bakit ako lang? How about these ladies with me? Bakit hindi nila binati
ng ganyan?

"Mukhang tama nga ang hinala ko Florence this whole event is for you" sabi sa akin
ni Antonia habang nakatungo siya sa tubig na nagliliwanang mula sa ilalim nito.
They even installed deep lights to make the water glow. Bakit lahat ng mga nakikita
ko ngayon ay minsan ko nang hiniling sa isang tao? What is happening? Nagkakataon
lang naman siguro Florence..

"Hindi ko na alam Antonia, all I want is to see this mistress nang matapos na itong
mga tanong ko sa isip ko"
Hindi na muling nagtangkang magsalita ang dalawang babaeng kasama ko na
pinagpasalamat ko.

At dahil sa lalim ng mga iniisip ko hindi ko na napansin na nakarating na kami.

Muling kong itinaas ang aking paningin dahil sa liwanag mula sa itaas.
Numbers of floating lanterns...
Nagkalat ang iba't ibang maliliit na bangka na may kanya kanyang magagandang
disenyo laman ang mga miyembro ng Aylip

"Are we in some sort of floating city?" nakatingalang tanong ni August habang

pinapanuod ang mga lantern mula sa iba't ibang miyembro na nagpapalipad nito.
Pero ang ipinagtataka ko, bakit nasa akin ang karamihan sa mga mata ng mga
eleganteng babaeng ito?

"Good evening ladies!!" masiglang bati ng emcee ng event na umagaw sa atensyon

naming lahat. Nakatayo siya sa pinakamalaking bangka na may agaw atensyong desinyo
dahil sa dami ng mamahaling bulaklak na nakapalibot dito.

"The long awaited is over, pormal nang magpapakilala sa ating lahat ang ating
minamahal na mistress"
Nagpalakpakan ang lahat ng mga babae sa sinabi ng emcee. Nanatili akong walang kibo
habang pinapakiramdaman ko ang aking sarili. Hindi ko maiwasang hindi humugot ng
napakalalim na hininga.
Hindi ko alam kung bakit naninikip ang dibdib ko. Bakit ganito na lang ang kaba ko?
Parang sasabog itong dibdib ko.
May kulay pulang tela na nakaharang sa bandang likuran nang bangka kung saan alam
kong dito manggagaling ang mistress.

"So beautiful ladies, let us welcome. The woman behind this organization...."
Halos hindi ako makahinga nang dahan dahan nang hinahawi ng mapuputing kamay niya
mula sa loob ang kulay pulang telang nagtatago sa kanya.

At nang tuluyan na siyang lumabas tanging singhapan na lang ang narinig ko mula sa
mga babaeng humahanga sa napakagandang nilalang na lumabas mula sa kulay pulang
tela.
She's standing like a powerful queen and her presence is full of authority making
everyone respect the every bits of her.

Why? I don't understand.

Nanatili akong nakatitig sa kanya at hindi ko man lang alam kung anong gagawin ko.

Agad niyang inilibot ang kanyang paningin sa lahat ng babaeng nagkalat na humahanga
sa kanya. She's looking for someone..

And when her eyes locked on mine, I can't help but to blankly stare at her.
Why? How?

Agad niyang ibinigay sa akin ang napakalapad niyang ngiti na hindi man lang
nakapagpabago ng ekspresyon ko.
I can't understand.

Nakita ko ang mabilis niyang pagpitik sa kanyang mga daliri na hudyat ng anumang
utos niya.

Hindi ko na nasundan pa ang kanyang mga kilos nang masilaw ako sa liwanag na tumama
sa aking buong katawanan.
Ngayon ay mas lalo kong nakuha ang atensyon nilang lahat.
All eyes are staring at me. What's with this spotlight?

Pero ang mas nakagulat sa akin...

Ang mga salitang hindi ko inaasahan...

Mga salitang kailanman ay hindi ko gugustuhin o papangaraping marinig..

"Please welcome my Florence Almero, your next mistress. My beautiful successor"

--
VentreCanard

Chapter 47

Chapter 47

Hindi ko alam ang magiging reaksyon ko sa sinabi niya. At lalong hindi ko alam kung
anong dapat kong gawin sa mga oras na ito.
What the hell is she talking about? Is she goddamn serious? Damn. I don't have any
plans to take over this shitlike organization. No matter how many times it saved
me, it won't ever convince me to be the organization's mistress. Hell no.

Sa kabila nang mga matang mapanuring nakatitig sa akin pinilit kong hulihin ang mga
mata ng pinakamakapangyarihang babae sa lugar na ito. Binigyan ko siya ng mga titig
na may pagtatanong at pagtataka.

Why me?

"I object!" pakinig ko mula sa boses ng isang miyembro sa likuran ko. Hindi na ako
nagugulat sa mga taong hindi sumasang ayon. Maging ako ay hindi sang ayon sa
malaking balitang ito.
"Ako rin, how come na siya? She's not even participating on our events. Ngayon ko
nga lang siya nakita" may punto siya. Bakit ako? Of all the people gathered here?

"It's unfair!"

"She can't rule us!"

Nagsunod sunod na ang mga miyembrong hindi sumasang ayon sa malaking anunsyo ng
mistress.
Matapang akong tumayo at hindi ko inalintana ang maliwanag na ilaw na nagpapakita
ng bawat detalye ng paggalaw ko.

I can't let the mistress decide on her own, I can't rule anything.

"I won't ever accept that position" matigas na sabi ko sa gitna nilang lahat habang
matalim akong nakatitig sa reyna ng organisasyong ito. Lalong lumakas ang ugong ng
mga bulungan mula sa iba't ibang kumpulan ng mga miyembro.

"At kahit kailan hindi ko pinangarap tumayo sa magulong posisyon mo" matapang na
sabi ko na hindi man lang nagbaba ng titig sa mistress na madiin din na
nakikipagtitigan sa akin.
I can't read her expressions. As expected to the mistress, hindi siya basta basta
mababasa.

"Fuck! She has a bad mouth" nanlaki ang mga mata ko nang sabay sabay iniaangat ng
mga naggagandahang babae ang kanilang mga kamay na hawak ang isang bagay na hindi
ko aakalaing mayron silang lahat sa mga oras na ito.
What the fuck is going on?

They're all pointing their guns on me. Damn! What is happening? Pinilit kong
patatagin ang mga tuhod ko sa kabila nang dami ng nguso ng mga baril na nakatutok
sa akin. Hindi lang ang bilang ng mga bala ang kinatatakutan ko sa mga oras na ito,
maging ang mga mata ng bawat babaeng mariing nakatitig sa akin ay talagang
nilalamon ang natitira kong lakas para tumindig sa kanilang harapan.
Ngayon ko sasabihing ibang klase ang kakayahan ng mistress na ito para makuha ang
katapatan ng hindi birong bilang ng mga babaeng nakapalibot sa akin ngayon na
talagang handang magpaulan ng bala dahil lamang sa mali salita nasabi ko.

"Wala siyang respeto! Siya ba ang aasahan nating mamumuno sa atin?" galit na sabi
ng isang miyembro habang nakatutok sa akin ang kanyang baril.
Damn, napakagat labi na lang ako. Anong sitwasyon na naman itong pinasok ko? Anong
klaseng mga babae ang nakapalibot sa akin sa mga oras na ito?

Nagulat ako nang tumayo si August at Antonia habang inihaharang ang kanilang mga
sarili sa akin.
They're both holding their handguns. What the fuck? Saan nanggaling ang mga hawak
nilang 'yan?

"Aylips, hindi niya iniisip ang sinasabi niya. Please put all your guns down.."
mahinang sabi ni Antonia

"We're very sorry.." nahihirapang sabi ni August

Kapwa nakataas din ang kanilang mga kamay na may hawak ng baril para maprotektahan
ako.

Napapatulala na lang ako sa nangyayari. Anong organisasyon itong pinasok ko? Totoo
ba na nangyayari ito? How come may mga baril silang hawak ngayon? At lahat ito ay
nakatutok sa akin.
Who are these ladies around me? Sinabi ko lang ang gusto kong sabihin, malaking
kasalanan na ba ito sa organisasyong ito?
How can I rule this whole aggressive crowd? Hindi ko maiwasang mapahanga sa kaisa
isahang babaeng namumuno sa organisasyong ito.
She's too powerful to handle these warlike ladies around me.

Sa kabila nang mga baril na nakatutok sa akin buong lakas kong muling sinalubong
ang mga mata ng mistress. Kasalukuyan siyang may hawak wine glass habang bahagyang
nakangisi sa mga nangyayari.
I can say that she's enjoying this goddamn whole scene.

Inabot sa kanya ng emcee ang hawak nitong mikropono at muli siyang nagsalita na
nakapagpatahimik sa aming lahat.

"Look Aylips, isn't she interesting? Your future mistress... she's too brave and
fearless. She has the guts to answer me like that. What else could you do Almero?"
nawiwiling sabi niya sa akin.
"Damn!" narinig kong mura ng isa sa mga miyembro. Nakita kong itinapon niya ang
hawak niyang baril sa tubig nang mapansing may kulay pulang ilaw sa tapat ng
kanyang dibdib.
Maging ang ibang mga miyembro ay nagsisimula na rin ibaba ang kanilang mga baril.
Saan nanggaling ang mga ilaw na ito?

"You can't point your guns to your future queen" malakas na sabi niya na
nagpatahimik sa lahat.
Tanging banayad na pag alon mula sa artipisyal na lawa ang narinig ko. Kahit mula
sa mga miyembro ay pinuprotektahan niya ako.

Pakinig ko ang sabay na pagbuntong hininga ni August at Antonia. Akala ko noon

hindi tunay na kaibigan ang dalawang ito, na sinasamahan lang nila ako dahil
naiintriga lang sila sa akin. Mukhang napahiya ako sa sarili ko.
These two are girls are genuine, ako itong hindi tunay sa kanilang dalawa.

Nang tuluyan nang naibaba ng mga miyembro ang kanilang baril mula sa akin, isa isa
na rin nawala ang mga pulang ilaw sa kanilang dibdib. Nanatili akong nakatingin sa
mistress na nakasakay sa pinakamataas na bangka na lalong nakapagpatingkad sa
posisyon niya sa buong organisasyong ito.

"She's under my protection, if you did try to mess up with her then that means you
chose to mess with your mistress" bahagya niyang hinawi ang kanyang buhok bago siya
tumalikod sa harap naming lahat at pumasok muli sa pinanggalingan niya.
Napaupo na lang ako sa pangyayari. What the hell is that? Nangyayari ba talaga ang
bagay na ito? Natutukan na naman ba ako ng baril? Not just one but numbers of guns.
What the fuck?

"What the hell is that?" nasabi ko na lang habang nanunuod lang sa akin si August
at Antonia na hindi alam ang isasagot sa akin. Tanging pag iling na lang ang
kanilang nagawa.
Muli kaming napalingon nang magsalita na muli ang emcee.

"That was a big blow Aylips, marami sa atin ang nagulat maging ako ay kasama dito
pero isipin nyong mabuti pinili siya ng mistress natin. We all trust our mistress,
alam niya ang makakabuti sa organisasyon natin"
Walang kahit sino ang nagtangka pang umalma sa sinabi ng emcee. Gusto ko man
sabihin na hindi ko tatanggapin ito sa kanilang lahat ay pinili ko na lang
manahimik.
Ramdam ko pa rin ang ilang mga matang nakatitig sa akin.
"So? Everything is fine? Shall we continue the event?" muling tanong ng emcee na
akala mo ay walang nangyaring tutukan ng mga baril.

"Who the hell will complain? That word was from our mistress, sino pa ang may lakas
na umalma? What a fucking emcee" pakinig kong bulong ni August. Gusto kong sumang
ayon sa sinabi ni August.

"Okay! Now, let's continue the party. We'll proceed to our annual Aylip auction!"
Umalingangaw ang napakalakas na music na nagpabuhay sa buong kapaligiran. Napahawak
na lang ako sa noo ko. Mukhang mahaba habang gabi pa ito para sa akin.

"Florence, pinapalipat ka ng bangka" tamad na sabi sa akin ni Antonia

May dalawang bangka na nakadikit sa amin, kapwa nakangiti sa akin ang dalawang
babaeng nakasakay dito. Bakit parang ang bilis nilang makalapit sa amin?

"Pinapasundo ka ng mistress" hindi na ako nagpatumpik tumpik pa. Lumipat na ako sa

isang bangka.

"I'll be quick" paalam ko sa dalawang babaeng kasama ko na tumango lang sa akin.

Dahil hindi naman kalayuan ang pinakamalaking bangka ay agad kaming nakarating.
Kung kanina sobrang lakas na ng paghataw ng dibdib ko ngayon ay para namang sasabog
na ito anumang oras. Dahan dahan kong hinawi ang kulay pulang tela na siyang
humahara sa kanya.

She's sitting like a queen on a pure black single sofa with her cross legs while
drumming her delicate fingers on the armrest of her sofa.
She's intimidating from far but right now she's damn more intimidating.

"Have a seat Almero.." maawtoridad na sabi niya sa akin. Naupo naman ako agad dahil
alam kong anumang oras ay maaaring bumigay ang mga tuhod ko.
"Who are you?" mabilis kong tanong sa kanya. Kahit ilang beses kong pagmasdan ang
magandang mukha niya, walang kahit anong ideya ang pumapasok sa akin kung bakit ako
tinutulungan ng taong ito.
Bakit umabot na sa puntong, isasangla na niya ang kakikilanlan ng organisasyon para
matulungan ako. Who is this woman in front of me?

"Why so straightforward? Do you want some?" ipinagsalin niya ako wine sa aking baso
na parang nasa simpleng usapan lang kami.
Agad kong napansin ang maliit na tattoo niya sa kanyang kanang kamay.

"Hindi ako nagpunta dito para makipag inuman ng alak, I want your answer. Who are
you? Bakit ganito na lang ang atensyong nakukuha ko sayo? I don't even know. At
alam kong ito ang unang beses na nagkita tayo"
Ibinaba niya ang basong hawak niya at tumayo na siya sa kinauupuan niya. Nagsimula
na siyang maglakad hanggang sa malampasan na niya ako.
Where is she going?

"I owe your mother, big time" agad ko siyang nilingon. At papalabas na siya,
mabilis akong tumayo at sinundan siya sa labas.

"What do you mean? How? What's with my mother?" kasalukuyan kaming nakatanaw sa
malawak na katubigang na may mga bangkang may iba't ibang disenyo.
Malayo na kami sa karamihan ng mga miyembro pero tanaw pa rin namin ang mga ito.

"I owe her my life and I guess protecting her daughter is the best way to pay her
kindness" seryosong sabi niya habang nakatanaw pa rin siya sa mga babaeng
pinangangalagaan niya.

"Your life? I don't understand, my mom was a very simple woman. She can't have this
gun life or something, papaano mong sinabi na utang mo ang buhay mo kay Mommy?" Ito
na ba ang sinasabi ni Kuya Nik? But I don't understand. Bakit nakasali sa Aylip na
ito si Mommy?
Nakita ko siyang mapait na ngumiti.

"Alam mo ba na nakikita ko ang sarili ko sa'yo Almero?" lalong nangunot ang noo ko
sa sinabi niya.
"If you're thinking that you had the worst past Almero, then think again. My tragic
past was the worst among the worst" mahinang sabi niya sa akin. Kaya niya ba binuo
ang organisasyong ito? To get rid of her past? Pero bakit pinipigilan nilang
magmahal ang mga miyembro nito sa mga lalaking gusto nilang piliin?
Bakit hindi ko makita kahit sa napakaliit na detalye ang totoong layunin ng
organisasyong ito?

"At kilala mo ang tumulong sa akin nang mga panahong 'yon? No other than your
mother Florence. Noong una hindi ko siya maintindihan, anong pakialam niya sa buhay
ko? She's not even my relative or something, what's wrong with her? What is she?
Napakapakialmera niya" bahagya siyang tumawa habang nagkukuwento.

"Ni walang pakialam sa akin ang kahit isa sa mga kamag anak ko pero itong si
Alyanna, ginawa niya ang lahat para tulungan ako. Wala ka ba talagang natatandaan
Almero? I'm that 6 year old kid na tumulong sayo para kagatin ang ice cream vendor
na gustong dumukot sayo. Ako ang batang dinadalaw niyo sa isang abandonadong bahay,
ako ang madungis na batang gustong ampunin noon ni Alyanna. I won't ever forget the
disgust and annoyance in your eyes the moment you entered my house" nanlalaking ang
mga mata ko habang tinititigan siya.
It couldn't be...

"Savannah..?" nahihirapang tawag ko sa natatandaan kong pangalan niya. Simula nang

mamatay si Mom, nawalan na ako ng balita sa kanya. Lalong wala akong kakayahang
dalawin siya sa sira sirang bahay na 'yon sa murang edad ko. I know nothing during
those times.
Mapait na naman siyang ngumiti sa akin dahil sa pagtawag ko sa pangalan niya.

"I'm no longer that weak girl Florence, thanks to your mom. Wala ako ngayon sa
posisyon ko kung wala siya. She treated me like her own daughter. Siya ang nagtulak
sa akin para magpatuloy, sa tingin mo ba hahayaan kong mawala ang bagay na iniingat
ingatan niya?" napakagat labi na lang ako.
Tama nga si Kuya Nik, my mom is still here protecting me until to the very end.

"But I can't understand. Bakit kailangang ako ang humawak ng Aylip? You're
effective, bakit kailangan pa kitang palitan? I can't take over your position. Are
you going somewhere? Hindi ka na ba masaya sa organisasyong ito? Bakit sa akin mo
ibibigay? I'm not capable of ruling your organization and beside you're too young
to retired. You're about my age.." sunod na sunod na sabi ko sa kanya. Bakit sa
dami ng mga babaeng mas higit na nararapat sa posisyong ito ay ako ang sinabi
niyang papalit sa kanya? Wala akong makitang dahilan kung bakit sa akin niya ito
ibinibigay.
"I think, I'm not doing good at alam kong ikaw ang may kakayahang pamunuan ito. Si
Alyanna lang ang kaisa isahang taong pinagkakatiwalaan ko at ngayong wala na siya,
sa tingin mo sino ang pinakamalapit na taong pwede ko pang pagkatiwalaan? Hindi ba
at ikaw? Nanggaling ka sa kanya you have the same heart as her" paliwanag niya sa
akin na nakapagpatigil sa akin ng ilang segundo.

"I can't, hindi ko kaya" mahinang sagot ko sa kanya. Muli kong sinuyod ang
magagandang bangka laman ang bawat miyembro ng organisasyon. Kitang kita ko ang
pagkawili nila sa isa't isa na akala mo ay walang tensyong nangyari kanikanina
lamang.

"Look at them, pagmasdan mo ang mga ngiti ng mga babaeng 'yan sa harapan mo. Who
would expect that all of them experienced tragic past?" napatulala na lang ako sa
sinabi niya. Anong ibig niyang sabihin? All of these ladies in front of my eyes..

"Does it mean..?" muli kong pinagmasdan ang mga babaeng masayang nagtatawanan sa
simpleng pagpapalipad nila ng mga lantern, nagngingiti sa kanilang mga pinag
uusapan at mga nawiwiling nakikipag unahan sa kanilang mga bangka.
Kung una ko silang pagmamasdan, para silang anak mayayaman na walang ginawa kundi
maglaspag ng pera ng kanilan pamilya. Sinong mag aakalang parepareho pala kaming
may mga pinagdadaanan?

"Yes, lahat nang babaeng nakakasalamuha mo ngayon ay nakaranas ng mga bagay na

hindi mo lubos isiping mangyayari sa mga nakangiting babaeng 'yan. Aylip is their
home, ang Aylip ang bagay na tutulong sa kanila para muling makabangon. Ang bawat
babaeng nakikita ng mga mata mo ay sakop ng pangangalaga ko. Napakalaki ng
paniniwala kong hindi na sila dapat pang makaranas ng masalimuot na karanasan"
tumango ako sa sinabi niya.

"Alam kong maiintindihan mo ang bawat isa sa kanila dahil naranansan mo na ang mga
bagay na dinadala nila..." pagpapatuloy niya habang ako ay nakikinig lamang.
Pero natigilan ako nang sumagi sa isip ko ang dalawa kong kaibigan na nagprotekta
sa akin.

"Does it mean na pati si August at Antonia ay may nakaraan di-" marahang tumango
ang mistress sa akin
"Antonia's sister and mother died because of car accident at siya lang ang natirang
buhay while August her parent's abandoned her for some reason.." napasapo na lang
ako sa bibig ko sa mga nalalaman ko. Hindi ko akalaing ang dalawang babaeng 'yon na
lagi na lang nakangisi at punong puno ng kalokohan ay may dinadala rin na kasing
bigat ng sa akin.

"Sa tingin mo ba ay hahayaan ko pang may mga lalaking manakit sa kanila, kung sobra
sobra na ang nararanasan nila? Once the guy was listed on our list, pilit ko na
silang pinaglalayo dahil wala na itong gagawing maganda sa aking miyembro" matigas
a sabi niya. Nanatili akong nakikinig, I want to understand more this rule.

"Sorry for saying this but my best example was your father. Sa tingin mo ba ay
magiging maayos ang lahat kung nakuntento siya sa isang babae? Everything had gone
wrong. Bakit ko alam ang mga bagay na ito? Florence sa tuwing nalalaman ni Alyanna
na nambabae si Lorenzo sa bahay ko siya tumatakbo at umiiyak. She preferred crying
in front of me than crying in front of her own daughter. Gusto niyang mapanatili
ang magandang imahe ng 'yong ama sayo. How noble is that? You have a very amazing
mother at hindi ko lubos maisip na may lakas pa ng loob ang hudas na Samuel na 'yon
para agawin ang buhay ng mabuting si Alyanna" kitang kita ko ang galit sa kanyang
mga mata. Maging ako ay hindi ko maikalma ang aking sarili kapag naririnig ang
pangalan ng hayop na Samuel na 'yon.

"Alam mo ba na ilang beses ko nang isinumpa ang 'yong ama Florence? Lalo na nang
bigla na lang siyang dumating sa bahay ko nang buong maghapong nanatili sa amin si
Alyanna. Pilit niyang pinagdiinan na anak ako ni Alyanna mula sa ibang lalaki,
pinalabas niyang si Alyanna na walang ginawa kundi mahalin siya ang nanloloko. He's
a demon, you can slap me for saying this but I'm happy that he's burning in hell
right now. Magsama sila ni Samuel, they made Alyanna's life miserable"
Hindi ko na mapigilan ang mga luha ko. Damn, alam kong may hindi na tama sa
relasyon ni Mommy at Daddy pero ang malamang may ganito pa pala, hindi ko mapigilan
ang muling pagkabuhay ng galit dito sa dibdib ko.

"Alam mo ba kung bakit nabuhay ang organisasyong ito? Galit mula sa mga lalaking
nasaksihan ko mula sa aking paglaki. Papaanong ang mabait na taong katulad ni
Alyanna ay naipit sa isang sitwasyon nang dahil sa mga lalaking walang matinong pag
iisip?"
Lalong nagpatakan ang luha ko. Bakit nga ba si Mommy? Bakit ang mapagmahal kong
mommy ang kinuha ang buhay? Napakaraming masamang tao sa mundo bakit si mommy pa?
Kung nandito kaya si Mommy magiging maayos ang lahat? Hindi ko kaya mararanasan ang
lahat ng ito?

"I tried to push your mother away, ilang beses kong sinabi sa kanya na hindi ko
kailangan ng tulong niya pero siya itong nagpumilit. Alam mo ba na hindi lang
simpleng pag aaruga ang natanggap ko sa kanya matapos kitang tulungan mula sa
lalaking gustong dumukot sayo? Pagkatapos na pagkatapos sumabog ang malaking balita
na namatay ang 'yong ina mula sa malagim na pangyayari agad na may dumating na tao
para ipaalam sa akin na may iniwan si Alyanna na susuporta sa akin hanggang sa
makatapos ako ng pag aaral" napangiti na lang ako sa kabila ng pagluha ko. I'm so
proud of my mom.

"Siya ang dahilan kung bakit ako makapangyarihan ngayon. This whole organization
was founded because of her, siya ang inspirasyon ko sa malaking grupong ito. Siya
ang dahilan kung bakit naging possible ang organisasyong ito. Isipin mong mabuti,
sino sa ating dalawa ang lubos na may karapatang pamunuan ang organisasyong ito? Sa
simula't umpisa pa lang ay sayo ito. You're mother has been protecting you using
this Aylip, ito ang malaking bagay na iniwan niya sa'yo" napatitig na lang ako sa
pinakamakapangyarihang babaeng nakita ng aking mga mata.
Why is she giving me her power? This is all hers..

"Oo, hindi niya na inabot ang organisasyong ito pero hindi ito magagawa, hindi ko
ito maitatayo kung hindi ko naranasan ang pag aaruga at pag aalaga ng isang Alyanna
Almero. Alam mo ba ang bagay na kahit kailan ay napakahirap bayaran? Utang na loob
Florence. Malaking utang na loob at ito ang matagal ko nang pinanghahawakan.
Pasasalamatan ko hanggang sa huli si Alyanna. I'll protect her precious daughter no
matter what but please help me protecting you.." seryosong sabi niya sa akin na
nagpahakbang sa akin paatras.
Should I accept this whole organization? Can I do it?

Muli kong tiningnan ang kabuuan ng artipisyal na lawa kung saan nandito ang lahat
ng miyembro ng Aylip. I want to protect them all, pero ako nga sa sarili ko hindi
ko kayang maprotektahan papaano pa silang lahat?

"I was too young at hindi ko na alam na ganito na pala kalawak ang nagagawa ng
mommy ko sa isang tao" pinili ko na lanag ilihis ang aking mga mata sa kanya.
My mom did great, she created an amazing person with a very strong principle.

"Your mother was an amazing woman" muli akong tumango sa kanya

"She just fell in love for the wrong man. Kaya ito ang mahigpit na sinusunod ng
organisasyong ito, you can fall in love but not for a wrong guy" dito na ako muling
napalingon sa kanya.
"That's out of the line, you can't decide if that guy was something or not. Bakit
nyo pinipigil magmahal ang miyembro nyo sa mga taong gusto nilang mahalin? They can
change the guys nature kung talagang mahal siya ng lalaki" pangangatwiran ko sa
kanya na hindi man lang nagpatinag sa kanya.

"Anong gusto mong sabihin? Na tama ang Ferell na 'yon Florence? Gumising ka. Ilang
babae na ang ginamit niya, gusto mo bang mapagaya kay Alyanna? That Ferell can't
settle for a single woman. Hindi lang iilang babae ang humingi na tulong para
bigyan ng leksyon ang Ferell na sinasabi mo" pakiramdam ko ay nanuyo ang lalamunan
ko sa sinabi niya.
Alam kong madaming dumaang babae kay Nero..pero alam kong mahal niya ako at hindi
niya ako sasaktan. Sa aming dalawa ako ang lubos na nananakit. Walang alam ang
mistress sa sinasabi niya.

"I can't...I can't accept this position.." paulit ulit ang pag iling ko sa kanya

"Naririnig mo ba ang sinasabi mo Florence? You can be the queen, you'll have the
power to rule everything, walang kahit sinong may kakayahang hawakan kahit dulo ng
mga daliri mo. Hinding hindi ka na mapapahamak, you can protect yourself without
relaying to others. If you'll be the mistress you can do anything..." sunod sunod
na sabi niya para kumbinsihin ako.

"Anything? Except loving him?" natahimik siya sa sinabi ko.

"Kung ipagpatutuloy mo ang gusto mong mangyayari, gagawa ka lang ng malaking

kaguluhan sa organisasyon. You're goddamn breaking the rules.." matigas na sabi
niya sa akin.

"But I'm the queen ako ang namumuno, hindi ba magandang rason 'yon?" mabilis na
sagot ko sa kanya.

"Ulitin mo ulit Florence ang sinabi mo. Is it okay to break the rules if you're the
leader? Sa tingin mo ba mapapatatag mo ang organisasyong ito kung ganito ang paraan
pamumuno mo?" may punto siya...
"Then, I won't take it. Hindi ko ito tatanggapin, hindi ko kaya" desididong sabi
ko.

"You're insane, tinatanggihan mo ang pinakaimportanteng bagay na iniwan sa'yo ng

iyong ina?" pilit kong ipinilig ang sinabi niya.
Hindi ko kaya ang iniwang ito ni Mommy. I can't, I can't. I just can't.

"Kick me out, paalisin mo na ako sa organisasyong ito. Hindi ko kayang pamunuan ang
Aylip, hindi ko na kayang tumagal sa organisasyong ito. Masyado itong komplikado at
hindi ito nababagay sa akin" diretsong sabi ko sa kanya na walang pag aalinlangan.

Nakita ko siyang ngumiti sa akin at alam kong hindi ito tunay.

"Hindi ko na ipagpipilitan ang organisasyong minahal ko sayo" napansin kong may

pinindot siyang isa button mula sa isang kulay itim na gadget na hindi ko alam.
Agad kong napansin na naglalapitan na ang ilang maliliit na bangka sa malaking
bangkang sinasakyan namin.

"Send her the out...she's no longer an Aylip.." malamig na sabi niya na

nakapagpagulat sa akin. Ito ang hiniling ko, ano pa itong pagkagulat na
nararamdaman ko?
Hindi na ako muling nagsalita hanggang sa makarating ako sa maliit na bangkang
maghahatid sa akin. Nanatiling natungo sa akin ang mistress habang madiin akong
pinagmamasdan mula sa itaas.

"Anyway, Almero just a quick reminder. Someone is planning something for you, I
know that you're already aware of it. You'll no longer an Aylip and you don't
expect us to help you again.." nanatili na lang ako nakatitig sa kanyang malamig na
ekspresyon.

"And if you're going to die tomorrow, you'll definitely die"

--
VentreCanard

Chapter 48

Chapter 48

Maaga akong sinundo ni Ashong sa mansion ni Kuya Nik dahil sa pagdalaw ko sa Mama
niya sa hospital.

Nang makauwi ako kagabi ay agad nagtaka si Gio na inakalang sa bahay ng mga
kaibigan ko ako matutulog. Hindi naman ako tinanong ni Kuya Nik sa mga nangyari,
siguro ay alam na naman niya sa kinikilos ko na hindi pa ako handang muling pag
usapan ito.
Madami pa akong problema sa buhay at ang tanggapin ang pamamahala nang napakalaking
organisasyong 'yon ay isang panibagong problema na alam kong mahihirapan akong
solusyonan.

Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na ang batang laging dinadalaw namin ni Mommy
dati ay ang Aylip mistress na siyang babaeng nagpuprotekta sa akin simula umpisa.
Pero naniniwala akong hindi lang ang mommy ang dahilan kung bakit naitayo ang
organisasyong 'yon.
Looking at her eyes, I can see deep secrets. Hindi ko alam kung nag iilusyon lang
ba ako o ano? Pero alam kong mas may malalim pa siyang dahilan kung bakit niya
naitayo ang malaking organisasyong ito. Siguro parte si mommy para gawin niya ito
pero alam ko sa paraan ng pagsasalita niya na mga bagay pa siyang itinatago na
hindi niya gugustuhing malaman ng ko o ng ibang tao.
Hindi ko alam kung kailan pa ako natututong kumilatis ng mga taong alam kong may
malaking itinatago, siguro nasanay na talaga ako sa bagay na ito dahil ang isang
magandang halimbawa nito ay ang mga Ferell na simula pa lang nang makilala ko ay
walang ginawa kundi paglihiman ako.
Isa sa lihim nilang hindi ko kinaya ay ang pagtatago nila sa akin kay Tristan,
bakit hindi pa din siya nagpapakita ngayon? Kailan siya magpapakita sa akin para
magpaliwanag? May balak kaya siyang magpaliwanag sa akin?

"Florence...nandito na tayo" naputol ang pag iisip ko nang iparada na ni Ashong ang
sasakyan niya sa parking ng hospital. Mabilis siyang lumabas para pagbuksan ako ng
pinto.

"Thanks" sabi ko sa kanya paglabas ko.

"Sorry kung naaabala kita Florence.." kumunot ang noo ko sa paullit ulit na
pagsosorry sa akin ni Ashong.

"Ano ba Ashong? Stop that, gusto kong rin talagang dalawin si Tita" sita ko sa
kanya.

"Thank you" marahan niya akong kinabig at mabilis niya akong hinalikan sa noo ko.
Ngumiti lang ako sa ginawa niya, napakaswerte ko at nakilala ko ang taong katulad
ni Ashong.

Hindi lang siya simpleng lalaking may maipagmamalaking yaman at kakisigan, isa rin
siyang lalaking may malaking pagmamalasakit sa pamilya na bihhirang bihira nang
makikita sa panahon ngayon.

Hindi na kami nagdiretso sa ICU, ibig sabihin mas maayos na ang kalagayan ng mama
niya kumpara sa huling dalaw ko dito.

Nasa harap na kami ng pintuan ng bagong kwarto ng kanyang Mama, agad kong hinagip
ang kamay niya na ikinagulat niya.

"Let's go.." pilit akong ngumiti sa kanya bago kami pumasok nang sabay sa kwarto ng
mama niya.

Unang tapak pa lang namin ay agad kaming napansin ng mama niya na nakangiting
nakaupo sa hospital bed. Lalong lumapad ang ngiti niya nang makita kami ni Ashong
na magkasama.

"Hija.." natutuwang tawag niya sa akin. Marahan niyang ibinuka ang kanyang mga
braso para sa mga yakap ko.

Hindi na ako nag aksaya pa ng mga oras, mabilis kong binitawan ang kamay ni Ashong
at halos sumampa ako sa hospital bed para yakapin ang babaeng walang ginawa kundi
pakitaan ako ng kabutihan.

"I'm so worried hija, nabalitaan ko ang nangyari sa'yo" halos mapahikbi ako sa
sinabi ng mama ni Ashong. Bakit ako pa ang iniisip niya sa sitwasyon niya ngayon?
Parehong pareho sila ng anak niya.

They are giving me their love to its extent. At wala na akong masasabi dito, ito ba
ang pamilyang iiwan ko? Ito ba ang pamilyang hahayaan kong masira? Ipagkakait ko ba
ang kasiyahan ng pamilyang ito na wala ng ginawa kundi mahalin ako?

"Ayos lang po ako, dapat sarili niyo ang iniisip niyo. Look you recovered Tita,
sabi na sa inyo makakaya niyo.." naluluhang sabi ko sa kanya. Marahan niyang
pinunasan ang mga luha ko sa mata.
Sa loob ng anim na taong itinigil ko sa ibang bansa, ang pamilya ni Ashong ang
tumayong pamilya ko. Lalo na ang mama niya na walang ginawa kundi ituri akong tunay
na anak. Sa katunayan mas madalas pa kaming magkasama ng mama niya kaysa sa tunay
niyang anak na siyang inihihimutok sa akin ni Ashong noon. Si Tita Elena rin ang
kasakasama ko sa tuwing dumadalaw ako sa psychologist ko noon, siya ang taong
gumagawa ng iba't ibang pakulo sa tuwing sasapit ang kaarawan ko. Pinunan niya ang
pangungulila ko sa aking ina nang mga panahong nag iisa ako sa ibang bansa.
Siya ba ang taong hindi ko mapagbibigyan sa kagustuhan niya? Saan ako kukuha ng
lakas tanggihan siya?

"Ilang beses ko ba na sasabihin sa'yong bata ka na tawagin mo na akong Mama? Ilang

linggo na lang at ikakasal na kayo ni Elias, bakit ba paulit ulit mo pa akong
tinatawag na Tita? Magtatampo na ako sa'yo hija. Ayaw mo ba akong tawaging mama?"
natigilan ako sa sinabi ni Tita Elena. What? Ilang linggo na lang?
Agad akong umiling sa sinabi niya.

"Ofcourse, I want to call you Mom. Sino ba ang aayaw maging mama ka? You're a
loving mother. Napakaswerte ni Ashong sa'yo" halos makahinga ako sa naging sagot
ko. Pero nagulat ako sa ilang linggong sinabi niya. Alam ba ito ni Ashong?

"Mama, ano? Next week" nagtatakang tanong ni Ashong. Muli akong napahinga sa tanong
ni Ashong. Buti na lang at wala siyang alam dito kung nagkataong alam niya ito
hindi ko maiiwasang sumama ang loob.

"At ano pa ang hinihintay nyong dalawa? Nasa mga tamang edad na kayo, hindi ba at
dapat ay lumagay na kayo sa tahimik? Hindi ba hija?" masuyong hinaplos ni Tita ang
buhok ko. Pilit na lang akong ngumingiti sa mga sinasabi ni Tita, hindi ko
napaghandaan ang usapang ito.

"Ma, hindi kami nagmamadali ni Florence. Hindi ba at sabi ko sa'yo na mag aaral
muna ako?" pangangatwiran ni Ashong.

"Anak, magkakapamilya ka na. Hindi mo na kailangan pang mag aral mas pagtuunan mo
ng pansin ang negosyong susuporta sa magiging pamilya niyo ni Florence. Iwan mo na
ang pangarap mong maging doctor ng mga kabayo. Ano ba anak? We can hire numbers of
veterinarians for your beloved horses" pagbibiro ng mama niya. Wala na akong
pakialam kong mapansin na nila ang pananahimik ko dito, wala rin naman akong
salitang kayang sabihin sa pinag uusapan nila.
Wala akong kakayahang salungatin ang pangalawang ina ko. Minsan naiisip ko na sana
ganito na lang ang mama ni Nero, sana ganito na lang siya kabuti at kamaunawain
para wala ng problema pero mukhang malabo pa sa ilog pasig ang hinihiling kong ito.
Kailangan ko na talagang tanggapin sa aking sarili na isa akong surot at kasiraan
sa pamilya sa mata ng ina ng lalaking pinakamamahal ko.

"But Ma.." nahihirapang sabi ni Ashong.

"Ashong.." pagpapatigil ko sa kanya. Hindi magandang makipagtalo sa kanyang mama.

"Elias" kahit ang papa niya na nanahimik lang sa usapan ay nagsalita na rin para
patigilin ang anumang sasabihin pa ni Ashong.

"At alam ko anak, sa sandaling magka anak na kayo ni Florence. Mawawalan ka na ng

gana sa mga minamahal mong kabayo tanging mga anak mo na lang ang iintindihin mo.
Believe me, ganyang ganyan din ang papa mo noon" nagulat na lang kami nang may
biglang matabig na baso si Ashong sa side table na nagpatayo sa akin.

"Damn, I'm sorry.." agad niyuko ni Ashong ang nabasag na baso.

"What's wrong with you hijo?" natatawang sabi nang mama niya. Nakayuko ngayon si
Ashong habang pinupulot ang piraso ng basong nabasag. Agad ko siyang dinaluhan para
tulungan.

"Ako na lang Florence, makipagkwentuhan ka na lang kay Mama" saway sa akin ni

Ashong na ikinailing ko.
Pero hindi din nagtagal ay may pumasok na maintenance para tulungan kami.

"Tumayo na kayo dyan mga anak" sita sa amin ng papa ni Ashong. Agad naman kaming
sumunod ni Ashong.
Hindi ko maiwasang mangiti sa nakikita ko sa mama ni Ashong. I can now see life
through her face, natutuwa akong hindi na siya ang babaeng nakita ko noon na
nakaratay at hindi na kayang makapagsalita. Kahit si Ashong at ang papa niya, agad
kong mapapansin ang buhay sa kanilang mga mukha.
I'm happy for them.

Muling itinuro ng mama ni Ashong ang kama niya para dito ako maupo, samantalang
patuloy lang nanunuod sa amin si Ashong at ang papa niya. Masuyo niyang sinuklay
nang kanyang mga kamay ang alon alon kong buhok.

"Alam mo ba hija na matagal ko nang hinihiling na magkaroon ng anak na babae? At

talagang nasiyahan ako nang naging kasintahan ka ng anak ko. You're a kind hearted
and a very beautiful woman, hindi ko nga maisip kung bakit ang anak kong mahilig sa
kabayo ang nagustuhan mo" marahan akong ngumiti sa sinabi ng mama niya.
"Ma! You're embarrassing me" medyo pikon na sabi ni Ashong. Hindi ko mapigilang
hindi mapatawa, maging ang papa ni Ashong ay nakikitawa na rin.
How I missed this funny conversation, we used to have this in US. Akala ko ay hindi
na muli ito mangyayari.
Magkakaroon kaya ako ng magaan na usapang pampamilya kung ang pamilya ni Nero ang
kasama ko? Mararanasan ko kaya ang mga bagay na ito? Magkakaroon kaya ako ng
pagkakataong makasamang makatawanan ang pamilya ng lalaking minamahal ko? Oo laging
nandiyan ang mga pinsan niya, maging si LG pero alam ko sa sarili kong hindi lang
sila ang pamilya ni Nero.

"Honey, anak. Papayag na akong manatili sa ibang bansa para sa tuloy tuloy kong
gamutan" halos sabay sabay nagliwanag ang aming mga mukha sa sinabi ni Tita.
Sa pagkakaalam ko ay ayaw manirahan ng mama niya sa ibang bansa dahil mas gusto
niya dito sa Pilipinas.

Tumayo ang papa ni Ashong, mabilis naman akong umalis sa kama para bigyan siya ng
posisyon sa kanyang asawa.

"Salamat Elena, salamat sa pagpayag" masuyong hinawakan ng papa ni Ashong ang mga
pisngi ng mama niya dahil sa tuwa nito.
Marahan kong hinawakan ang balikat ni Ashong, alam kong natutuwa siya sa nakikita
niya sa kanyang mga magulang.

"Mas mabuting sa ibang bansa na rin kayo ni Elias manatili hija, mas ligtas ka sa
ibang bansa mula sa mga taong may gustong gawing masama sa'yo" natigilan kami ni
Ashong sa biglaang sinabi ng mama niya.
Sa ibang bansa?

"Honey, hindi mo na kailangan pang hintayin ang kasal ng mga bata. Mauuna na tayo
sa kanila, kailangan mo nang madala sa ibang bansa" sabat ni Tito

"We can have our wedding in US" agad na sabi ni Ashong. Naramdaman kong hinawakan
niya ang kamay ko.

"No, dito na kayo sa Pilipinas magpakasal. Ayoko sa ibang bansa, mas maganda at
matatag ang kasal dito sa sarili nating bansa" may diing sabi ni Tita Elena.
"Pero matatagalan pa ang kasal kung dito sa Pinas, hindi na kayang maghintay ng
katawan mo Mama. Kailangan mo na ng mas makabagong gamutan sa lalong madaling
panahon.." giit ni Ashong

Bumuntong hininga muna si Tito Albert bago siya nagbitaw ng mga salitang talagang
nakapagpatahimik sa aming dalawa ni Ashong.

"Then, it's settled. Bukas na bukas rin ay mamamanhikan na tayo sa pamilya ng mga
Almero. You're getting married next week and we'll fly to US afterwards"

--
VentreCanard

Chapter 49

Chapter 49

Naramdaman ko na lang ang yakap ng kapatid ko mula sa likuran ko habang nakaharap

ako sa napakalaking salamin. Kasalukuyan kaming magkatitigang magkapatid sa
repleksyon namin.

"Are you sure about this Florence?" masuyong tanong niya sa akin. Marahan lang
akong tumango sa kanya. Ilang beses kong pinag isipan ang bagay na ito at wala na
akong lakas para umatras pa.
Ngayon ang araw ng pamamanhikan ng pamilya ni Ashong at kasalukuyan nang nasa baba
ang mga tao at ako na lang ang hinihintay.

"Kung ano ang desisyon mo Florence susuportahan kita" ngumiti sa akin si Sapphire,
ganoon din ako sa kanya.

Sa lahat ng pagkakamali ni Daddy, ang kapatid ko ang malaking ipinagpapasalamat

ko. Iba pa rin talagang magmahal ang sarili mong kadugo, yes may mga kaibigan ako
na kailanman ay hindi ako iniwan pero iba pa rin ang init ng mga yakap ng isang
kapatid na nagmamahal sa'yo.

Bumaba na kaming sabay at agad kong nakita ang dami ng mga tao sa ibaba kung saan
mangyayari ang mabilisang pag uusap tungkol sa magiging kasal namin ni Ashong.

Binitawan na ako ni Sapphire nang makita niyang nasa puno ng mahabang hagdan si
Ashong na naghihintay sa akin.

"Good evening Ms. Almero" kumindat siya sa akin katulad nang lagi niyang ginagawa
sa akin nang nasa US kami. Inilahad niya sa akin ang kanyang kanang braso para dito
ko ikawit ang aking mga kamay.
Sumilay ang ngiti sa mga labi nang mga taong agad nakakita sa akin. Maliban sa
dalawa kong pinsan na hindi sang ayon sa madaliang kasal na ito dahil alam kong
alam nila kung sino talaga ang lalaking totoong nagmamay ari ng puso ko.
Kasama ni Ashong ang buong pamilya niya, si Tita Elena na nakawheelchair, si Tito
Albert at ang iba pang kamag anak ni Ashong na pamilyar na sa aking mga mata dahil
sa iba't ibang okasyon na nadadaluhan ko sa tuwing may pampamilya silang
selebrasyon.
Si Lolo ay agarang umuwi nang malaman ang madaliang kasal na mangyayari, ang mga
tiyuhin at tiyahin ko sa partido ng mga Villacorta ay nandito rin para supportahan
ako, ang mga kaibigan kong si Aira at Camilla ay nandito rin. Kumpleto silang lahat
para suportahan ang nabuo kong desisyon.

Mabilis akong humalik sa pisngi ni Tita Elena at nagmano kay Tito Albert nang
tuluyan na akong makalapit. At naupo kami ni Ashong na magkatabi sa isang sofa na
nakaharap sa kanilang lahat habang magkahawak ang aming mga kamay.

"You're cold, are you okay?" bulong sa akin ni Ashong. Pilit ako ngumisi sa kanya
para iparating na ayos pa ako. Agad nagsalita si Kuya Nik na kumuha ng atensyon ng
lahat ng tao.

"Hindi ba parang napakabilis ng kasalang ito?" pilit kong hinabol ang mga mata ni
Kuya Nik dahil sa biglaan niyang sinabi pero hindi siya magpahuli sa akin. Nang
malaman nilang dalawa ni Gio ang pamamanhikang ito agad kong nakita sa kanila ang
hindi pag sang ayon.

"Hijo bakit pa natin patatagalin kung sa altar din ang tungo nilang dalawa? Ang
desisyong ito ay sinang ayunan na nilang dalawa, anong malaking problema kung
mapapaaga ang kasal?" marahang sagot ni Tito Albert.
Hindi nakasagot si Kuya Nik sa sinabi ni Tito Albert.

"Kayong dalawa, may gusto ba kayong sabihin?" tanong sa amin ni Lolo. Nababasa ko
sa mga mata ni Lolo na gusto niyang umalma ako sa mga nangyayari.
Wala na akong lakas na umalma. Nagpapatangay na ako sa agos ng mga pangyayari, wala
na akong magagawa sa sitwasyong ito. At alam ko sa sarili kong wala na akong
mababalikan pa.

"Sumasang ayon po ako sa sinabi ni Tito Albert" naramdaman ko ang paghigpit ng

kamay ni Ashong na nakahawak sa akin.
"Pero ano itong sinasabi niyong dadalhin nyo ang apo ko sa ibang bansa? Ilalayo
niyo siya sa pamilya niya?" agad na tanong ni Lolo sa mga Martin.

"Hindi ba at natural lang na isama ni Elias ang kanyang asawa kung saan siya
titigil? Ano ba ang pinagkaiba nito nang tumigil si Florence ng anim na taon sa
ibang bansa? Pwede namang dumalaw dalaw dito sa Pilipinas si Florence, hindi namin
siya ilalayo sa pamilya inyo." narinig kong sagot ng isa sa mga tiyahin ni Ashong

"Lo, okay lang. Sasama ako kay Ashong.." mahinang sabi ko kay Lolo

"Dapat naging handa na kayo sa bagay na ito, dadating talaga ang araw na
magkakapamilya rin ng kanyang sarili ang inyong prinsesa" pabirong sabi ng isa sa
mga tiyahin ni Ashong.

"At isa pa mas makakabuti kay Florence kung sa ibang bansa na siya tumigil, alam
naman nating lahat na may nagbabanta na namang masamang tao sa kanya. Hindi ba at
mas praktikal na ilayo siya sa bagay na ikapapahamak niya?" mas lalong natahimik
ang partido ko sa sinabi ng mama ni Ashong.

"So kailan ang kasalan?" biglang tanong ng isa sa mga tiyahin ko mula sa parte ng
mga Villacorta.

"Kung maaayos po namin agad, sa kabilang linggo na po" sagot ni Ashong na

nagpaugong ng bulungan mula sa partido ko.

"Huwag niyo naman pong mamasamain itong sasabihin ko, pero maaayos kaya ang kasal
na ito nang ganito kabilis? Hindi naman po kami papayag na basta na ang magiging
kasal ng aming nag iisang babae. Prinsesa po ng dalawang malalaking pamilya ang
babaeng pakakasalan ng inyong anak, hindi po kami papayag na isang simpleng kasal
lang ang mangyayari" mahabang sabi ni Tito Gil na ama ni Gio.
Nakita kong lumapad ang ngiti sa mga labi ng mama ni Ashong sa sinabi ng tiyuhin
ko.

"Alam namin ang bagay na 'yan. Ibibigay namin ang engrandeng kasal na nararapat sa
nag iisang prinsesa ng Almero at Villacorta" nagtanguhan ang mga tao sa sinabi ni
Tita Elena.
Madami pa silang pinag usapan na hindi ko na naintindihan, basta ang tanging
naintindihan ko ikakasal ay ang mangyayaring kasalan sa kabilang linggo.

At alam kong sa araw na tumunog ang kampana, kailangan ko nang tanggapin sa aking
sarili na hanggang magagandang alaala ko na lang siya.

--

Araw ng prenup pictorial namin ni Ashong, pinili niyang sa may dagat kami pero agad
akong tumanggi. Sa lahat na lang ng lugar huwag lang sa lugar na may tubig at alon.
Wag sa lugar na maaalala ko siya.
Kasalukuyan kaming nasa isang sikat na garden na talagang dinayo pa namin ni Ashong
para lamang sa pictorial na ito. Wal na akong alam kung gaano ito kalayo ang
mahalaga ay wala kami sa tabing dagat dahil hindi ko alam kung makakausap pa ako
nang matino kung sakaling natuloy ang pictorial namin sa sa lugar na tanaw kong may
mga alon.
Nang nagsisimula ng magdatingan ang photography team ay halos masamid ako nang
makita ko kung sino ang isa sa kanila. Lalo na nang bigyan niya ako ng matatalim na
titig sa hindi ko maintindihang dahilan. What's wrong with her?

"Okay, mas magdikit pa kayo.." sunod lang ako ng sunod sa mga sinasabi ng
photographer sa amin. At alam kong kanina pa silang nahihirapan dahil hindi ko
makuha ang gusto nilang gawin.
Papaano pa ako ngingiti sa tapat ng camera kung may isang taong ilang beses na yata
akong pinatay sa kanyang isipan? Anong ginagawa niya dito? Hindi naman siya
natulong sa photography team sa mga preparasyon ng kung ano anong mga gagamitin, sa
katunayan ay nanunuod lang siya. Anong dahilan at nandito siya ngayon?

"Ngiti po ng maayos ang bride.." sabi ng cameraman. Ngumiti ako sa abot ng aking
makakaya. Nagflash ng sunod sunod at pinilit ko ang sarili kong wag alisin ang
pekeng ngiti ko sa labi.
Nakailang shots na kami sa iba't ibang posisyon at ngayon naman ay pinapahiga kami
sa bermuda grass kung saan may puso dito at hinihiling ng photographer na maglapat
ang aming mga labi.
Siguro ay napansin ni Ashong na ayaw ko sa hinihiling ng photographer kaya sa noo
niya ako hinalikan.

"Nice shot! Okay, break muna tayo. Mukhang pagod na ang bride" agad akong
tinulungan ni Ashong bumangon bago kami naupo sa garden bench para magpahinga.
Inabutan niya ako ng tubig na tinanggap ko naman.
"I'll just see our picture" muli niya akong hinalikan sa noo bago siya nagpunta sa
mga cameraman na nagbabrowse na ng mga kuha namin.
Muli kong sinulyapan ang babaeng kanina pang nakatitig sa akin ng matalim, mas
lalong nangunot ang noo ko nang may panibagong pamilyar na babae siyang kasama. Ano
ang ginagawa nilang dalawa sa prenup pictorial ko?

"Pagod ka na ba? Pwede nating ipagpabukas ang ilan pang shots" napalingon ako kay
Ashong nag aalala sa akin. Hinaplos niya ang pisngi ko.

"Nope, tapusin na natin ito" maiksing sagot ko sa kanya.

Muli kong sinulyapan ang dalawang babaeng nag uusap na hindi kalayuan sa amin.
Nagsisimula na akong malito sa presensiya nang dalawang ito.
Mas lalong kumunot ang noo ko nang lumapit na siya sa amin ni Ashong.

"Hmm, excuse me po? Pwede ko bang makausap ang bride nyo sir?" tanong niya kay
Ashong. Bakit hindi siya sa akin magpaalam?

"Why? Ako na lang, masama ang pakiramdam ng bride ko ngayon" nakita ko ang pag arko
ng kilay niya sa sinabi ni Ashong. Damn, hindi niya ba alam na baka mahalata siya
ni Ashong?

"Hindi, okay lang Ashong. Kilala ko siya, Nicola Mendez. Schoolmate natin siya sa
GyroNella, hindi mo ba natatandaan?" pinakatitigan siya ni Ashong pero kita ko sa
mukha niyang hindi niya ito nakikilala.

"Wait here.." bahagya kong tinapik ang balikat ni Ashong bago tumayo at sumunod
kay Nicola.
Nagdiretso kami sa lugar kung nasaan si Laura, mas lumayo ito kumpara sa posisyon
nilang dalawa kanina.
Malayo na kami sa mga taong maaaring makakakita o makakarinig sa amin.
Nasa unahan ko si Nicola habang naghihintay sa amin si Laura.

"Bakit nyo ako gustong makau-?" hindi na ako nakatapos sa tanong ko nang agad akong
salubungin ng malakas na sampal mula kay Nicola.
Halos mamanhid ang pisngi ko sa lakas ng pagkakasampal niya at ramdam na ramdam ko
ang init nito.
Hindi ako nakapagsalita nanatili akong nakatitig sa kanilang dalawa habang
nakahawak sa sampal niya sa akin. Agad lumapit sa kanya si Laura para pigilin si
Nicola, maging si Laura ay matatalim din ang titig sa akin.

"Ang tanga tanga mo Almero" mahinang sabi sa akin ni Nicola. Kung ganoon,
nahuhulaan ko na kung bakit nandito silang dalawa.

"Mauna na ako, hindi ko gusto ang usapang ito" tumalikod na ako sa kanila pero agad
akong napatigil sa paglalakad nang marinig kong nagsalita si Laura.

"Napakasama mo, ito ba ang gagawin mo sa mga Ferell? Ito ba ang isusukli mo sa
kanila? Pagkatapos ng lahat ginawa nila sa'yo?" galit na sabi niya sa akin.
Nanatili akong hindi gumagawa ng hakbang.

"Pagkatapos namin tiisin ang selos sa bawat araw na kasama ka ni Owen para tulungan
ka, pagkatapos kong tiisin ang kaalamang yakap yakap ka lagi ng lalaking mahal ko
para lamang protektahan ka. Pagkatapos kong tiisin ang mga araw na ipinagpapaliban
niya ang pakikipagkita sa akin para lamang matulungan ang pinsan niya na para din
sa'yo at higit sa lahat pagkatapos kong tiisin ang bawat oras at segundo na
ibinubuwis ni Owen ang kanyang sarili buhay para sa babaeng una niyang minahal! Ito
pa rin ang ginawa mo sa kanila? Ipinagpalit mo pa rin ang pinsan nila matapos ang
lahat ng ginawa niya at ng mga pinsan niya? Anong klase kang tao Almero? Sinayang
mo ang lahat ng pinaghirapan nila"
Nanatili akong nakatalikod at hindi gumagawa ng hakbang sa binitiwang salita ni
nila. Hindi ko rin magawang pahidin ang mga luhang namumuo sa aking mga mata.
I don't want to cry please.

"Alam mo Almero, tanggap naman namin na kahit kailan may puwang ka na sa puso ng
mga lalaking mahal namin. Nandoon ka na at kahit kailan hindi namin 'yon
mapapalitan o maaalis. Tanggap namin na isang tawag mo lang habang kayakap nila
kami ay magkukumahog silang puntahan ka. Tanggap ko ang lahat ng mga effort ni Troy
sa'yo dahil alam kong ikaw ang kauna unahang babaeng minahal niya at kahit kailan
hindi ko mabubura 'yon, ginagawa nila ang lahat para kayo ang magkatuluyan ng
pinsan nila dahil alam nilang 'yon ang tama, 'yon ang dapat simula umpisa. Ano na
ang nangyayari? Bakit binasura mo na ang lahat ng ginagawa nila?"
Damn. Kung alam niyo lang ang sinasabi niyong dalawa.

"Ano nga ba ang pakialam namin dito ni Laura? Hindi ba dapat magsaya kami at
ikakasal ka na at hindi mo na basta basta matatawag ang lalaking mahal namin pero
alam mo ba ang kinagagalit namin? Sinayang mo lahat ng paghihirap nila, binasura
mo. Kita ko ang hirap ni Owen para matulungan ang pinsan niya, saksi ako sa mga
effort niya para tulungan kayo ni Nero. Anong katangahan itong ginagawa mo sa mga
Ferell?"
Tama na itong mga naririnig ko.
Matapang kong pinahid ang luha ko at taas noo akong humarap sa kanilang dalawa.

"Makinig kayong dalawa at hindi ko na ito uulitin pa, Oo mahal na mahal ko pa rin
si Nero sobra. At nagpapasalamat ako sa mga oras at panahong tinutulungan kami ni
Troy at Owen para muli kaming magkasama ng pinsan nila. Pero tapos na, kumalas na
ako. Ayoko nang muling makipag ugnayan sa mga Ferell" bahagya akong tumigil sa
sinabi ko bago ako muling nagsalita

"Alam nyo kung bakit? Dahil sa akin na muli umiikot ang mundo nila! At 'yang mga
sinasabi nyo sa akin na 'yan ang kinatatakot ko, na baka sa pagtulong nila sa
pinsan nila makalimutan niyang may ibang bagay pa silang dapat pagtuunan ng pansin.
Mauulit na naman ang lahat, kung magpapatuloy kami ni Nero sa tingin nyo ba ay mag
isa lamang siyang gagalaw para hanapin itong mga taong may masamang balak sa akin?
Sa tingin nyo ba ay hahayaan siya ng mga pinsan niyang gumalaw mag isa? They won't
ever allow it! dahil laging magkakasama ang magpipinsang 'yon. Nagpapasalamat ako
nang malaman kong hindi sila totoong nalagasan ng isa at hindi ko na ito hahayaang
tuluyang mangyari pa! Hindi niyo alam kung gaano katindi nitong taong gustong
pumatay sa akin. At ang muling idamay ang buhay ng mga Ferell, ang buhay ni Nero ng
lalaking pinakamamahal ko, ang pinakahuling bagay na gagawin ko. Mas pipiliin ko
na lang lumayo sa kanya dahil alam kong ito ang mas makakabuti sa kanila kay
Nero..." tatalikod na sana ako nang may mga salitang gustong lumabas sa mga bibig
ko.

"But please those Ferells...love them, cherish and treasure them, wag kayong
magsawang intindihin si Troy at Owen. Ibang klaseng magmahal ang isang Ferell..wala
na kayong makikilalang katulad nila..."

Muli kong pinahid ang aking mga luha ko at tuluyan na akong tumalikod papalayo sa
dalawang babaeng minsan ko nang pinangarap maging mga kaibigan.

--
VentreCanard

Chapter 50
Chapter 50

Ngayon na ang araw ng aking kasal. Kasalukuyan na akong inaayusan ng make-up

artist. Habang nasa likuran ko si Aira, Camilla at Sapphire na hindi ko
maintindihan ang mga ekspresyon.

"Girls? Ano ba ang nangyayari sa inyong tatlo? Today is my wedding, bakit mukhang
pang biyernes santo 'yang mga hitsura niyo?" pabirong sabi ko sa kanila na hindi
man lang nakapagpangisi sa kanilang tatlo.

"Are you sure about this Florence? May oras pa" seryosong sabi ni Camilla.
Napasulyap tuloy ako sa make up artist dahil sa sinabi ng kaibigan ko. Normal ba na
pag usapan kung seryoso ang bride o hindi sa araw ng kasal nito?

Kapwa na nakaayos ang mga kaibigan ko maging si Sapphire ay ayos na rin.

"Sapphire what's wrong? You look bothered" tanong ko sa kanya mula sa repleksyon ko
sa salamin. Kanina pa siyang abala sa telepono niya sa hindi ko maintindihang
dahilan.

"Uhm? Yes, yes. I'm good, nasaan na nga tayo?" tanong niya sa amin. Napabuntong
hininga na lang ako.

Habang panay ang pag aayos sa akin ng make up artist pati na rin ang hairstylist ko
ay bahagyang nabuksan ang pintuan. Niluwa nito ang dalawang pinsan ko na talagang
naniningning sa mga suot nilang tuxedo, maging ang kambal ay agaw pansin din sa
suot nila.
Nakapamulsang nagpunta sa tagiliran ko ang dalawa kong pinsan na hindi kinakalas
ang mga mata sa akin. Lahat kami ay nakatingin sa harap ng salamin. Ngumiti ako
nang napakalapad sa kanilang dalawa.

"Congratulate me, ikakasal na ako" pinilit kong palabasing excited ang boses ko.
Sabay silang ngumiti sa akin pero alam kong pilit ito.

"Are you happy Florence?" biglang tanong sa akin ni Kuya Nik.

"Ofcourse, sinong hindi? I'm getting married" hindi ko na siguro tinatanggal ang
pilit na ngiti sa aking mga labi.

"Tsss" ito lang ang narinig kong sabi ni Gio

"Basta wag na wag mong pagsisihan ang naging desisyon mong ito" diretsong sabi sa
akin ni Kuya Nik na ikinatango ko na lang.

"Florence, may taong dumalo dito na hindi mo inaasahan" agad akong kinabahan sa
sinabi ni Gio. Sino?
Kinalas ko ang titig ko sa kanya mula sa salamin at mabilis ko siyang nilingon.

"Who?" kinakabahang tanong ko sa kanya.

"Someone from Ferell.." nanlamig ako sa sinabi ni Gio. Bakit?

"What the fuck is that? Bakit nag imbita pa kayo ng mga Ferell? That's rude"
pakinig kong sabi ni Camilla kahit ako ay hindi sang ayon na may kahit sinong
Ferell na dumalo sa kasal na ito.
No, it can't be..

"Chill, hindi kami ang nag imbita sa kanya, ang lolo mo Florence ang nag imbita kay
Don Ferell" para akong binuhusan ng malamig na tubig sa kaalamang nandito si LG.

"Bakit kailangan pang imbitahan ni Lolo, si LG?" paano ako maglalakad sa altar
habang nanunuod sa akin ang taong nagpakilala sa akin ng lalaking totoong minamahal
ko?
Nagkibit balikat lang ang dalawa kong pinsan sa tanong ko.

"Excuse me, lalabas lang ako Florence. I'll be right back" paalam sa amin ni
Sapphire habang lumalabas siyang may kausap sa telepono.
Nanatiling nanunuod sa akin ang aking mga pinsan habang pinagmamasdan ako. Tahimik
lang ang kambal na katabi ni Aira at Camilla.

"Perfect!" natutuwang sabi ng make up artist nang matapos na siya sa mukha ko.
Maging ang ayos ng aking buhok ay maganda rin.
Dapat ay ilalagay na nila ang belo ko nang umiling ako.
"Mamaya na lang, matagal pa naman kami bago umalis" tumango na lang sa akin ang
make up artist.
Mabilis akong tumayo sa aking upuan at humarap sa kanilang lahat.

"Magpicture naman tayo" mahinang sabi ko sa kanila. Pero natigilan ako nang
mapansin kong naluluha na ang dalawa kong kaibigan.

"Ano ba 'yan Florence? Ikakasal ka na talaga and worst doon ka na naman sa ibang
bansa titigil" agad itinapon ni Aira ang hawak niyang tissue at halos talunin niya
ako para yakapin.

"Akala ko talaga ako ang unang ikakasal sa atin" naramdaman kong yumakap din sa
akin si Camilla

"Girls" pakinig kong sabay na sabi ni Tyrone at Trevor na parang hindi nasisiyahan
sa yapusan namin tatlo dito.
Kumalas ako sa mga kaibigan at humarap sa mga paborito kong pamangkin. Madiin kong
pinisil ang mga pisngi nila.

"Kailan pa kayo naging si Gio?" halos sabay nangunot ang noo nila sa sinabi ko.

"Ano ba kayo? Bakit parang mga bad mood kayo sa mundo ngayong araw na ito? Today is
my wedding, be happy for me" pinipilit kong pagaanin ang sitwasyon sa loob ng
kwartong ito.

"Okay, let's take pictures" tamad na sabi ni Gio. Dinukot niya ang telepono niya sa
kanyang bulsa.

"Sumama ka sa kanila Gio" inagaw ni Camilla ang phone nito at basta na lang itong
itinulak ni Camilla para lumapit sa amin.
Nasa unahan ko ang kambal habang nakaakbay sa akin si Kuya Nik at si Gio na
naramdaman kong mas lumapit sa akin, bahagya niyang isinandal ang ulo niya sa akin.
Nakailang flash ang camera bago tumango sa amin si Camilla.

"Ang cute niyo, mapapagkamalang dalawa ang groom mo Florence" natatawang sabi ni
Camilla habang pinagmamasdan ang mga pictures namin.

"Kami naman ng kambal" sabi ko. Bahagya akong yumuko sa dalawang kambal.

"Kiss Tita ganda on cheeks" hindi na naman umalma ang kambal kaya agad itong
nakuhanan ni Camilla.
Nagkaroon din kami ng pictures ni Gio na magkasama, ganun din si Kuya Nik. Hindi
din naman nagpahuli ang mga kaibigan ko.
Kapag kasal na ako siguradong hindi na ako masyadong makakasama sa kanila. Hindi na
gaanong kalaki ang oras na kaya kong ibigay sa kanila. I should devote my whole
time for my future husband.

Muling may kumatok sa kwarto ko at nang makita ko kung sino ito ay halos takbuhin
ko ang taong ito.

"Lolo" mahigpit ko siyang niyakap. Magsasalita pa sana ako nang mapansin ko ang
taong kasama niya.

"LG.." nangangatal na tawag ko sa pangalan niya. Marahang ngumiti sa akin ang

matanda.
Napansin ko na nagsisimula nang maglabasan ang mga kaibigan ko maging ang mga
pinsan ko ay papalabas na rin.

"Tiningnan ka lang namin hija, you looked very beautiful" natutuwang sabi sa akin
ni Lolo.

"Salamat po" mahinang sabi ko. Hindi ko alam ang dapat ko pang sabihin lalo na at
ramdam ko ang titig sa akin ni LG.
Magsasalita pa sana si Lolo nang biglang tumunog ang telepono niya. Damn, no no
Lolo. Wag mo akong iwan kasama si LG, hindi ko alam kung papaano pakikiharapan ang
taong naging tulay namin ni Nero.
"I'll be right back..Yes? Mr. Valdez?" lumabas na si lolo na may kausap sa
telepono.
Tumagal siguro ng ilang segundo bago ako nakahanap ng salitang sasabihin.

"Salamat LG, dumalo ka sa kasal ko. At humihingi po ako ng tawad sa lahat ng nagawa
ko sa pamilya nyo.." naramdaman kong hinawakan ni LG ang buhok ko.
Ako na ang unang yumapos sa kanya.

"Sorry po, sorry po talaga LG. Sorry po, sorry po" pinabayaan ko nang may maglandas
na luha sa aking mga mata.

"Ssshhh..apo tama na. Kung ito ang desisyon mo, wala na kaming magagawa basta kung
saan ka masaya dito rin ako" pinahid niya ang mga luha ko sa mga mata.

"LG.."

"Ang bilis ng panahon, parang kanina lang kaaway mo ang mga apo ko sa mansion, ito
ka ngayon at ikakasal na" hindi ako makatingin ng diretso sa kanya.

"Sige na, masisira ang ayos mo. Lalabas na ako" agad kong hinuli ang kamay ni LG at
nagmano ako.

"LG salamat sa lahat, salamat dahil ipinakilala mo sa akin ang iyong mga apo.
Napalaki mo sila ng maayos, sila 'yong klase ng mga taong kahit gaano lumipas ang
panahon hinding hindi makakalimutan. You're amazing LG, you've created a
masterpiece, your grandsons are the most wonderful thing I ever met. Utang loob ko
sa'yo LG, ang araw na nasilayan ko ang mga Shokoy niyong apo." Ngumiti ako ng
malapad kay LG na agad din naman niyang sinagot.
Nagsimula nang lumabas sa kwarto si LG at nang nasa tapat na siya ng pintuan ay
muli siyang nagsalita.

"Kung alam mo lang hija kung ilang beses ko 'yan narinig mula sa mga apo ko. Masaya
silang lima nang dalhin kita sa mansyon. Pero alam mo hija ang hindi ko akalain?
Ang makadalo sa kasal mong hindi isa sa mga apo ko ang lalaking naghihintay sa'yo
sa altar.."
Dito na ako natigilan, hindi na ako muling hinarap ni LG hanggang sa tuluyan na
siyang lumabas ng pinto.
Hindi ko masisisi ang hinanakit ng matanda sa akin, alam kong kahit ilang beses
niyang sabihin sa akin na ayos lang ang lahat alam kong hindi mawawala ang
hinanakit niya sa desisyon ko.

Tatawagin ko na sana ang make up artist ko para muling ayusin ang nagulo kong make
up nang biglang pumasok si Sapphire na humahangos at luhaan.

"Saphhire, what happened?" kinakabahang tanong ko sa kanya. Kanina pa siyang hindi

mapakali.

"Florence, ikaw na lang ang makapagpapatigil nito. Umatras ang mga Ferell sa plano
nila" nanlamig ako sa sinabi ni Sapphire. Plano? May balak ba silang patigilin ang
kasal?

"Sapphire.." nahihirapang tawag ko sa pangalan ng kapatid ko. Wala akong balak

patigilin ang kasal na ito, buong buo na ang desisyon ko.

"Florence may oras pa, hindi na itinuloy ng mga Ferell ang balak nila. Nawawala si
Nero at hindi nila makita. Hindi nila magagawa ang plano nang wala si Nero"
Hindi ako makapagsalita sa sinabi ni Sapphire. Nasaan siya? Is he fine? Nawawala?

Biglang nagring ang telepono niya halos sabay kaming tumingin dito at pangalan ni
Troy ang lumabas dito.

"Florence take this, si Troy kakausapin ka" nangangatal kong inilagay sa tapat ng
aking tenga ang telepono. Ano ba ang binabalak nila? Tuloy na ang kasalang ito.

"Doll please, ikaw na lang ang may kakayahang itigil ang kasal. We can't go there
without Nero, we can't stop your wedding. Ikaw na lang, alam kong mahal mo pa rin
ang pinsan ko, wag mo nang ituloy 'yan Doll kasi pag ikinasal ka na, wala na, tapos
na ang laban. We Ferells can fight no matter what, pero kapag may basbas na ng
simbahan Doll ibang usapan na 'yan, wala na, wala na talaga, hindi na namin kaya
'yan. Pag ikinasal ka Doll, hindi lang si Nero ang sinaktan mo pati kami. Ilang
beses mo ng sinaktan ang pinsan ko pero ito sukdulan na ito Doll, ang ipagpalit sa
ibang lalaki ang pinakakinaayawan naming magpipinsan. If you continue that wedding
Doll, sorry but we don't have choice but to forget about you, we'll wipe out
everything about you from our system like nothing.. for the sake of our cousin.
Please Doll, mag isip ka.."
Hindi na ako nakasagot nang tuluyan nang pinatay ni Troy ang tawag.
Pinakiramdaman ko ang sarili ko at hindi ko na alam itong nararamdaman ko.
Naghahalo halo na ang emosyon ko at anumang oras ay maaari nang sumabog itong
dibdib ko.

"Sapphire, you need your retouch. 15 mins na lang ikakasal na ako"

Hindi ko na pinansin ang sinabi pa ng kapatid ko. Sinimulan kong damputin ang belo
at sinimulan ko na itong isuot.

Napangiti na lang ako ng mapait nang makita ko ang kabuuang repleksyon ko habang
suot ang magarang pangkasal na ito.

Kailangan ko na talagang tanggapin na hindi ikaw ang lalaking hahawi ng belong suot
ko ngayon.

--
VentreCanard

Chapter 51

Thanks @MeluGraceMendoza8582 :)

Chapter 51
Napagpasyahan namin na isang garden wedding ang mangyayari. Wala namang sinabi dito
si Ashong dahil bawat sabihin ko ay sinasang ayunan niya. Pilit pa sana itong
gustong ilipat ni Tita Elena sa isang malaking simbahan pero mas ipinagpilitan ko
ang gusto ko.
Kung maaari ay ayokong makarinig ng tunog ng kampana. A garden wedding will do,
wala naman sigurong pinagkaiba ito. Ang mahalaga ay may paring magbabasbas sa amin.

Marami nang tao sa labas at tanging paglabas ko na lang ang hinihintay.

Nasa harap na ako ng pintuan habang ang mga kamay ko ay nakahawak sa doorknob nito.
Naramdaman ko ang paghawak ng kapatid ko sa kamay ko.

"Come on Florence, you don't need to do this. If you're worried about them, na baka
mapahamak sila? Mas magiging maingat na sila. You can't tie yourself forever to
someone you don't love" nahihirapang sabi sa akin ni Sapphire.
Muli ay huminga ako ng malalim para masagot ang kapatid. Bakit walang makaintindi
ng desisyon ko? Bakit hirap na hirap nilang intindihin itong bagay na pinili ko?
I made sacrifices not just for me but for the sake of everyone. Kung ayaw na ng
tadhana na muli akong sumaya, I won't ever fight back dahil kahit kailan hindi ko
naranasang sumang ayon ito sa akin.

"Anong kasiguraduhan ng sinasabi mo Sapphire? This person is worse than Samuel at

kilala ko ang mga Ferell. They're all reckless and damn heroic to the point of
blocking bullets just for me. Mas pipiliin ko na lang lumayo Sapphire katulad ng
dati, hindi ako nagambala ng mga panahong nasa ibang bansa ako at ito lang ang
naiisip kong paraan. Living with Ashong and helping her mother to recover is the
best way to do. It will benefit the both parties, no one can harm those Ferells and
I can help Ashong's family. Walang pinsalang mangyayari"
Bubuksan ko na sana ang pintuan nang tuluyan ng humara si Sapphire dito. Nakahawak
siya sa kamay kong mahigpit na nakakapit sa doorknob.

"There will be a large damage sister, this!" itinuro niya ang dibdib ko.

"This Florence, ito. It will be damage forever if you'll continue this wedding.
Alam kong sobra sobra na ang nararanasan mong hirap Florence, simula pagkabata mo,
habang lumalaki ka and even this never ending death threats. Bakit ka pa tumutulong
para pasakitin ang sarili mo? You can't sacrifice again and again, may salitang
limitasyon Florence. Isipin mo rin ang sarili mo at wag puro ibang tao. Oo nga
nakatulong ka sa pamilya ni Martin but what about your family in future? Sa tingin
mo ba ay kaya mo itong panindigan lalo na at ganito ang pondasyon nito? A wedding
with full of sacrifices? Florence, wake up. Oo sinabi ko sa'yo na kahit anong
desisyon mo sasamahan kita dahil nag aakala akong magbabago pa ang isip mo pero ano
ito? Florence come on, kung sumuko na ang mga Ferell, ikaw na lang ang pag asa,
hindi kita susukuan Florence. I will enlighten your cloudy mind until to the very
last minute, ito na lang ang maitutulong ko sa'yo kapatid sa lahat ng naging
kasalanan ko sa'yo. I can't let you go out Florence. Ibinigay sa'yo ng mga Ferell
ang huling desisyon"
Halos sabay nang magpatakan ang mga luha naming magkapatid. Ano na ba ang
nangyayari? Bakit nagpapaulit ulit ang sinabi niya sa akin?
Naramdaman ko na dahan dahan nang inaalis ni Sapphire ang kamay ko. Ano itong
ginagawa ko?

"Sapphire, anong gagawin ko? Hindi ko na alam ang gagawin ko" napaupo na lang ako
dahil nanghihina kong tuhod.

"Florence, I'm here for you.." muli pa sanang lalapit sa akin si Sapphire nang
marinig namin ang marahang katok sa pintuan. Nagkatitigan kami ni Sapphire ng ilang
segundo bago siya nagtungo sa pintuan.
Lumapit dito si Sapphire at bahagya niya lang itong binuksan.

"Mar...tin?" agad akong napatayo nang marinig kong si Ashong ang nasa likuran ng
pintuan.

"Can I talk to her for a moment?" agad akong sinilip ni Sapphire na hindi alam ang
gagawin. Napapikit na lang ako, how can I face him?

"Okay lang Sapphire.." nahihirapang sabi ko sa kapatid ko. Tumango lang sa akin si
Sapphire bago niya nilakihan ang bukas ng pintuan.
Agad akong nginitian ni Ashong nang makita niya ang kabuuan ko. Sa sulok ng aking
mata ay nakita kong lumabas na ng kwarto si Sapphire.

"Ikaw na ang pinakamagandang bride na nakita ko Florence" mabilis siyang nakalapit

sa akin at agad niyang hinawakan ang dalawa kong kamay. Masuyo niya itong hinalikan
habang ako ay nananatiling nanunuod sa mga ginagawa niya.
Lalong lumalakas ang paghataw ng dibdib ko, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko
kay Ashong.

"Alam mo ba na ilang taon na kitang pinangarap Florence? Ilang taon din kitang
tinanaw sa malayo. At hindi ako makapaniwalang mabibigyan ako ng pagkakataon na
makasal sa babaeng pinapangarap ko lang noon" marahan niyang hinaplos ang kanang
pisngi ko.
"Hindi mo ba itatanong kung saan kita unang nakita? How I ended up falling in love
with you? Kung papaano ako nagulat nang bigla ka na lang nagpakita sa GyroNella,
kung paano ako gumawa ng mga paraan para mapansin mo at kung papaano ako nabuhayan
ng loob nang makita kita noong araw ng kompetisyon ko. Sinabi ko sa sarili ko na
pagkakataon ko na at hindi na kita hahayaang mapunta sa iba"
Hindi niya kinakalas ang mga mata niya sa akin maging ako ay tanging magtitig lang
ang kaya kong gawin.

"Ashong.." mahinang tawag ko sa pangalan niya.

"Florence, minahal kita simula umpisa. Una kitang nakita sa isang golf course at
hindi ko alam kung bakit natulala na lang ako sa'yo sa kabila nang kunot na kunot
mong noo ng mga oras na 'yon. You look so damn beautiful and adorable that day and
I can't even forget the every single detail of you. I know this is creepy but I did
stalk you kaya mas nakilala kita. Simula nang araw na 'yon para na akong tanga sa
kasasama sa mga gathering ng magulang ko na umaasa na isasama ka rin ng Daddy mo
pero ni isa sa mga nadaluhan ko wala ka. Pero alam mo ang hindi ko inaasahan? isang
araw na bigla ka na lang lilitaw sa harapan ko bilang bago kong kaklase. Damn, I
felt so lucky that day"
mas lalo akong natahimik sa sinasabing ito ni Ashong. Sa tagal naming magkasama ni
Ashong sa ibang bansa ni minsan ay hindi niya ito naikwento sa akin.

"I love you Florence at alam mong matagal ko ng pinapangarap makasal sa'yo. But
sorry, I can't marry you"
halos manlamig ang buo kong katawan nang makita kong nagsisimula nang lumuhod sa
harapan ko si Ashong.
Fuck! Ayoko nang makakita ng lalaking luluhod sa harapan ko. Kung sa ibang babae,
magiging masaya sila kapag lumuhod sa kanila ang isang lalaki pero ibang usapan na
ito kapag sa akin. Dahil alam kong sa sandaling may lalaking muling luluhod sa
harapan ko, hindi saya ang dulot nito kundi walang katapusang kirot sa dibdib.
Ilang beses akong umiiling sa nakikita ko. Ano ito Ashong? Hindi ba at ayos lang
kami? Bakit? Hindi ko maintindihan..

"You can hit me Florence, punch me for being this jerk. Mahal na mahal kita at
naniniwala akong kailangan kang mahalin ng buong buo. Hindi ko na kayang ibigay ito
sa'yo, mabubuhay ka na may kahati sa atensyon ko. I don't deserve you" nakayukong
sabi niya sa akin. Lalong nangunot ang noo ko sa pinagsasabi niya. Mahahati ang
atensyon? Tungkol ba ito kay Tita Elena?

"What..do you..mean? Kung ang sinasabi mo ay ang magiging atensyon mo kay Tita
Elena, hindi malaking problema 'yon Ashong. I love your mother and I'm not
competing your attention with her, alam kong lubos niyang kailangan ang atensyon
mo. Walang masama doon" nahihirapang paliwanag ko sa kanya.
Umiling siya sa akin ng marahan na parang mali ang sinasabi ko.

"May malaking kasalanan ako sa'yo" lalong nangatal ang tuhod ko sa sinasabi niya.
Kasalanan? Wala akong natatandaang kasalanan niya sa akin, everything he do is
always for me. Lahat ay para sa ikabubuti ko, ano itong sinasabi niya.

"Get up Ashong, wala kang kasalanan sa akin. Tumayo ka na dyan" pilit ko siyang
pinatatayo pero nananatili siyang nakaluhod sa harapan ko.

"Ashong...why are you doing this?" nangangatal na tanong ko sa kanya. Wala nang
ampat ang mga luha ko. Ano ito? Ano na naman ito?

"I'm sorry, all I want is the best for you. Dapat sa umpisa pa lang ay ibinigay na
kita kay Nero dapat hinayaan ko na lang kayo. He deserved you, kaya ka niyang
mahalin ng walang kahati. Hindi ko na kayang ibigay ito sa'yo" anong kahati? Don't
tell me?

"Ashong ano ba ang sinasabi mo?!" napasigaw na ako. Muli pa sana akong magsasalita
nang biglang nabuksan ang pinto.
At halos mawalan ako ng balanse nang makita ko ang pamilyar na taong biglang
pumasok. Agad niyang dinaluhan si Ashong at lalong bumuhos ang aking mga luha ng
lumuhod din siya sa harapan ko.
Bakit parang pakiramdam ko ay ako pa ang kontrabida sa nangyayaring ito?

"Blame me, ako ang may kasalanan ng lahat. I seduce him" agad niyang sabi sa akin.
Lumipat ang mga mata ko sa tiyan niyang bahagya ng nakaumbok. Napasapo na lang ako
sa aking bibig.
It can't be..
Nahuhulaan ko na kung sino ang ama ng batang nasa sinapupunan ng babaeng ito. Kaya
pala ganun na lang ang lalim ng mga luha niya nang unang beses kaming magkita.
Inaagawan ko ng ama ang kanyang anak. Damn.
How did I end up like this?

"Nahla, I told you to stay there!" tumayo na si Ashong habang itinatayo niya ang
babae.
"Ikaw 'yon hindi ba? Ikaw ang babaeng nakita ko sa La Cortez? Ikaw 'yong babaeng
nakita ko sa elevator. Ikaw ang babaeng bigla na lang napatakan ang mga luha nang
makita ako. Kung ganun ang taong tinutukoy mo ay si Ashong" agad kong pinahid ang
luha ko. Marahang tumango sa akin ang babae.

"Bakit pinaabot mo pa sa ganito Ashong? Bakit pinaabot mo pa sa puntong ikakasal na

tayo? Dapat pinanindigan mo siya! Dapat sinabi mo agad! Dapat hindi na tayo aabot
sa ganito. Alam mo ba ang mangyayari?!" sigaw ko sa kanya.

"I love you Florence, gustong gusto kitang pakasalan. Sinabi ko sa sarili kong
susuportahan ko si Nahla habang may pamilya tayo, hindi ko siya pababayaan. But I
don't understand, bigla na lang nagulo na ang isipan ko nang makita ko tiyan niya.
Gusto kong kasama ako ng magiging anak ko habang lumalaki siya sa loob ng tiyan
niya, sa paglabas niya at alam kong mahahati ang atensyon ko Florence. Gusto kitang
mahalin ng buong buo na walang kahati pero mukhang hanggang dati na lang 'yon.
Sorry, I did cheat. Yes, I'm a dumbass, fuckshit, ditchhead and asshole. Call me
whatever you want Florence, tatanggapin ko"
Nanlalabo na ang mga mata ko sa dami ng luha ko sa aking mga mata.

"Pinapalaya na kita, you're a wonderful woman and you deserve a whole love. Hindi
ako ang nararapat tumanggap ng pagmamahal mo, I'm such a bastard Florence. Someone
is much more deserving to live with you forever" marahas kong pinahid ang mga luha
ko at diretso akong tumitigil kay Ashong.

"Kung hindi ba siya nagpakita sa'yo ngayon, anong mangyayari sa atin? Ikakasal
tayo? Tatanggalan ko ng ama ang isang inosenteng bata? Aagawin kita sa dapat mong
magiging pamilya? What the fuck Ashong?! Hindi ko akalaing ganito ka! I thought
you're responsible?"
Kita ko ang sakit sa mga mata ng kawawang babae. Hindi ko alam kung maaawa ba ako
sa kanya o ano? Dahil kanina pang lantaran kung makapagsalita sa akin si Ashong
kung gaano niya ako kamahal, hindi niya ba naiisip ang taong tahimik na nakakarinig
ng usapan namin?

"I'm sorry Florence.."

"Hindi kita maintindihan Ashong, bakit hinintay mo pang umabot sa ganito? Hindi mo
ba alam ang pwedeng mangyari? What about your mom? God! Ashong, I sacrificed
everything for y--" muli pa sana akong magsasalita nang mapansin ko ang dalawang
taong mukhang kanina pang nakikinig sa usapan naming dito.
Halos manigas ako sa kinatatayuan ko habang nakikita ang dalawang taong hindi na
maipinta ang mukha dahil sa anumang kanilang narinig.
Ashong's parents.

"Tita Elena.." mahinang sabi ko. Kitang kita ko ang pilit na pagtayo ni Tita Elena
sa kanyang wheelchair at mabilis dumapo ang malakas na sampal niya sa kanyang anak.

"What have you done?!" sigaw niya, mabilis siyang sumulyap sa nakayukong babae.

"Nahla! Hindi ba at parang magkapatid kayo? Magkababata kayo! Anong ginawa mo sa

kanya Elias!?" sigaw ni Tita Elena.
Magkababata?
Napasigaw na lang ako nang matumba si Ashong dahil sa suntok ng kanyang ama.

"You disappointed us Elias!" galit na galit na sabi ng Tito Albert. Kita ko ang
pagdudugo ng labi ni Ashong dahil sa suntok ng kanyana ama.
Nanatili ako sa aking kinatatayuan habang ang babae ay agad dinaluhan si Ashong.

"Tita, wala nang dahilan para ituloy ang kasal na ito. I can't get him away from
her and their baby, hindi ko maatim isiping ipagkakait ko ang isang kumpletong
pamilya sa isang inosenteng bata. Salamat po sa lahat"
agad kong hinawakan ang napakabigat kong wedding gown at halos takbuhin ko na ang
pintuan para lamang makalabas ako sa kwartong ito.
Narinig ko pa ang mga tawag nila sa akin pero mas pinili kong ipagpatuloy ang
pagtakbo. Hindi ko akalaing mapapagaya ako sa mga napapanuod kong babaeng ikakasal
na tumatakbo sa sariling kasal. Damn this scene, damn this everything. Fuck life!

Nang makalabas ako maliit na villa ay agad bumungad sa akin ang mga taong
naghihintay sa aking paglabas. Lahat sila ay mga nakangiti sa akin at
nagpapalakpakan. Bahagya ko lang silang sinulyapang lahat bago ako patakbong lumayo
sa lugar na ito.
Hindi ko na sila muling nilingon sa kabila nang mga nagtataka nilang mga tawag sa
akin. Mas binilisan ko pa ang pagtakbo hanggang sa marating ko ang labasan ng
napakalaking garden na ito.
Narinig ko ang tawag ng mga kaibigan ko at maging ang mga pinsan ko pero wala akong
kahit isang binalak sagutin.
All I want to do is to run away from all of this. Wala na akong pakialam kong
pagtinginan ako ng mga sasakyang nagdaraan. Fuck them all! Mind their goddamn
business!
Shit shit!
"Florence!" pakinig kong tawag ng mga pinsan ko. Pinagpatuloy ko pa rin ang
pagtakbo ko.
Mukha na siguro akong tanga sa katatakbo sa tabi ng highway habang nakasuot ng
magarbong wedding gown.

"Florence!" damn. Hayaan nyo na ako, pabayaan nyo muna akong mag isa.
Mas binilisan ko pa ang pagtakbo pero natigil ako nang may humarang na itim na
kotse sa harapan ko. Aatras na sana ako nang agad itong nabuksan at ipinakita nito
sa akin ang kahuli hulihang taong iisipin kong makikita ko ngayon.

"Florence sakay!" sigaw niya sa akin. Hindi na ako nag isip pa at mabilis na akong
sumakay dito.
Agad niyang pinaharurot ang sasakyan hanggang tuluyan na kaming makalayo. Malayo sa
mga taong dapat sasaksi ng magiging kasal ko.
Hindi ko na pinansin ang presensiya niya at humagulhol na ako ng iyak.

"Ang tanga tanga ko! Akala ko makakatulong na ako sa pamilya niya! Akala ko mabuti
itong desisyon ko! Wala akong kamalay malay na ipinagkakait ko na ang isang
kumpletong pamilya sa isang inosenteng bata. I'm so evil! Ibangga mo na ang
sasakyan. Ang tanga tanga ko, lahat na lang ng desisyon ko mali! Ang tanga tanga
ko!" halos iumpog ko na ang sarili ko sa bintana ng kotse.

"Tissue" natigil ako sa pag iyak ng simple niyang iabot sa akin ang isang box ng
tissue.

"Thanks Lina" mahinang sabi ko sa kanya.

"No problem" sagot niya sa akin.

Life is so ironic, hindi ko akalain si Lina pa ang taong maglalayo sa akin sa lugar
na tinatakbuhan ko.
Tumagal siguro ng ilang minutong katahimikan bago siya nagsalita.

"I'm sorry for everything Florence. Alam kong sobra ang ginawa ko sa'yo at
naiintindihan kita sa galit mo sa akin, I deserved your hatred at tatanggapin ko
'yon gaano man katagal. I'm a terrible bestfriend" bahagya akong lumingon sa kanya.
"I don't hate you Lina" diretsong sabi ko sa kanya. Kahit kaunting sama ng loob ay
wala akong itinatanim sa kanya. Naiintindihan ko ang naging reaksyon niya ng mga
panahong 'yon.
Natahimik kaming muli ng ilang minuto bago siya nagsalita.

"Uhmm..so what happened? Runaway bride?" pagbasag niya sa katahimikan.

"I guess" mahinang sagot ko sa kanya. Tumango lang siya sa akin pero agad ako
muling nagsalita.

"Kilala mo ba ang groom ko?" tanong ko sa kanya.

"Alam kong matagal nang may gusto sa'yo si Ashong Florence, masyado ka lang manhid"
muli akong natahimik ng ilang segundo bago nakahanap ng mga salita.

"Alam mo ba na hindi ko akalaing tatakbo ako sa harap ng napakaraming tao na may

suot ng magarang pangkasal? Akala ko noon, mga tangang bride lang ang gagawa noon.
Mga tangang magpapakasal na hindi sigurado, mukhang kasama na ako sa populasyon ng
babaeng minumura ko noon" hindi ko maiwasang hindi tumawa ng pagak sa bagay na
hindi ko inaasahang gagawin ko.

"Nasa mga Ferell pa din pala talaga ang pagkakataon. Hindi man nila itinuloy ang
plano gumawa ng paraan ang tadhana para hindi matuloy ang kasal" napalingon ako kay
Lina dahil sa sinabi niya.

"You know their plan?" tanong ko sa kanya.

"Sort of" maiksing sagot niya sa akin.

"Alam mo ba na umabot na sa puntong ipagigiba nila ang simbahan? Like what the
hell? Garden wedding ang mangyayari walang magigiba. But ofcourse alam kong
nagbibiro sila. Ibang klaseng mga lalaki ang nakasama mo sa isang bubong Florence"
naiiling na sabi niya. Malaki ang pagsang ayon ko sa bagay na ito, kung may bagay
man akong malaking pinagpapasalamat 'yon ay ang araw na nakilala ko ang mga Ferell.

"Lina, what about Tristan? Nag uusap ba kayo?" ngumiti siya sa akin bago siya
muling humarap sa pagmamaneho niya.

"Yes" maiksing sagot niya.

"Okay" ito na lang ang nasabi ko.

"Ito na lang siguro ang magagawa ko sa'yo sa lahat ng kasalanang ginawa ko sa'yo. I
want you to be happy again Florence and I'm very sorry for everything" napansin ko
na may dinudukot si Lina sa tagiliran niya at halos manlaki ang mga mata ko ng
itapat niya ito sa mukha ko.

"Sleep tight Florence" ito ang huli niyang sinabi bago ko malanghap ang kakaibang
amoy na nanggaling sa spray bottle na hawak niya. Nagsisimula nang mawala ang
paningin ko, nanlalambot na rin ang buong katawan ko.
What's this Lina? I don't understand.

"Madami pa sana akong gusto ikwento sa'yo Florence, mga bagay na hindi ko akalaing
parte ng buhay ko na tanging tunay na kaibigan lang ang pwede kong pagsabihan.
Akala ko simple lang ako na hindi katulad mong may kaliwa't kanang hindi
pangkaraniwang mga problema pero mukhang nagkamali ako. Life is too complicated,
masaya ako para sa'yo Florence dahil patapos ka na, nalampasan mo ang lahat,
nalampasan niyo ni Nero ang lahat. Sana makarating din ako sa katapusan, sana
makarating din kami ni Tristan sa katapusan"
Hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi niya..

Kusa nang nagsara ang aking mga mata hanggang sa tuluyan na akong tangayin sa
malalim na pagkakatulog.

--
VentreCanard

Chapter 52

Thanks @VanGurlie :)

Chapter 52

Naalimpungatan na lang ako sa nakakakiliting bagay na humahaplos sa pisngi ko.

Damn, it tickles.
Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata hanggang sa tuluyan ko nang maaninaw
ang bagay na kanina pang gumagawa ng kiliti sa mukha ko.
A cute Pomeranian white cat caressing my face.
Hindi ko maiwasang mapangiti. How cute, kay Lina kaya ang cute na cute na pusang
ito?

Pinilit kong bumangon kahit nakakaramdam pa rin ako ng pagkahilo. Agad kong
napansin na nasa malaki at kulay puting couch ako. Mukhang dito ako inihiga ni
Lina.
Where is she? Bakit niya kaya ako pinatulog? Paniguradong sasama ako sa kanya kung
yayain niya ako. Bakit kailangan pa ng spray bottle? Bagong bahay niya kaya ito?
Mabilis kong binuhat ang napakaganda niyang pusa at nagsimula na akong makipaglaro
dito.
Damn, all I can see are white. From my white wedding dress, white cat, white couch,
white wall paints. Where am I? White house?
Atleast, hindi naman puti ang mga furniture dito. But still, I find this house very
classy and somewhat familiar.
Pero sigurado akong unang beses ko pa lang pumunta dito. Maybe same interior
design?

Nagkibit balikat na lang ako at mas binigyan ko ng pansin ang malambot na bagay na
hawak hawak ko.

"Why are you so cute? Where is your master?" marahan ko itong itinaas hanggang sa
magkalebel na ang mga mata namin.

"Magkano ka kaya?" tanong ko ulit sa pusang walang kamalay malay. Hindi ko na

napigilan ang sarili ko, marahan kong niyakap ang malambot na pusa. Sana may ganito
din ako sa bahay.
Muli ko pa sanang kakausapin ang cute na pusang ito nang mapansin ko ang taong
bumababa mula sa napakahabang hagdanan. Why the hell? Am I somewhat seeing a Calvin
Klein model?
Hindi ko na naalintana kung nasasakal ko ang ang pusang hawak hawak ko.
It't just that...it's just that... I can't get my eyes off him. Bakit hindi ako
binalaan ng pusang ito na siya ang amo niya?

Naririnig ko na ang pagpiglas ng pusang hawak ko sa higpit ng pagkakayakap ko sa

kanya.

Why is he walking slowly like that? Wearing just his boxers while exposing his bare
chest and those..those eight counting abs. Damn. Nero Ferell freshly from bed..
There are three dangerous appearances of Ferells that can make a thousand of sinful
girls.
Ferells freshly from water, Ferells freshly from bed and ofcource Ferells near with
fire. Saan pa kukuha ang isang babae ng lakas para sa kanyang nangangatal na tuhod
kung bigla na lang magpapakita ang isang Ferell na kagagaling lang sa kama?
With his mess up hair, hot burning ups and his filtrating eyes?

Bakit parang kinakapusan ako ng hininga? Bakit walang hangin sa lugar na ito? Bakit
nanunuyo ang lalamunan ko? Damn this noisy cat.
Hindi ko na mabilang kung ilang lunok na ang nagawa ko habang mariing
nakikipagtitigan sa lalaking modelo ng hagdanan.
What the fuck is wrong with him? Bakit parang ang tagal niyang makababa?

Habang bumaba siya ng hagdanan kahit isang segundo ay hindi niya iniwan ang aking
mga mata.
We've been staring each other until he reached the stair's first step. Kahit
nakaupo ako ay ramdam na ramdam ko ang pangangatal ng tuhod ko. Alam kong galit
siya sa akin at kitang kita ko ito sa paraan ng pagtitig niya sa akin. Pero bakit
ako nandito? Kami lang ba ang tao sa malaking rest house na ito? Kasama ba ito sa
plano ng mga Ferell?
Mas nakalapit na siya sa akin habang ako ay nakatitig pa rin sa kanya.

"Nero.." mahinang tawag ko sa pangalan niya.

Agad sumilay ang ngiti sa aking mga labi nang marahan niyang ibinukas ang kanyang
mga bisig. Mabilis ako tumayo para agad siyang yakapin.

"I'm sor-" hindi ko natuloy pa ang dapat kong nang mapansin kong bahagya siyang
umatras palikod.
"What are you doing? Give me my cat" kunot noong sabi niya sa akin. Para akong
nabuhusan ng tubig sa sinabi niya at awtomatiko kong nabitawan ang pusang hawak ko.

That welcome was not for me. Ang tanga mo naman Florence para umasang ganon na lang
kadali.

"What the fuck?" iritadong sabi niya nang basta ko na lang binitawan ang alaga
niyang pusa. Agad niya itong binuhat at halos halik halikan niya ito na akala mo
naman ay inapi ko ang pusa niya.
Tumalikod agad si Nero sa akin pagkakuha niya sa pusa niya na para bang wala talaga
ako dito. Mas pinagtuunan na niya ng pansin ang pusa niya.
Now, I hate cats. Darn.

"Sinaktan ka ba niya? Don't come near her, she likes hurting people" nanlamig ako
sa sinabi niya at napatungo na lang ako.
He's right.

Sa sulok ng aking mata ay nakikita ko na siyang nagsisimula na ulit tumaas ng

hagdanan habang kayakap ang pusa niya.
Pinilit kong magsalita bago pa siya tuluyang makataas.

"Nero, bakit ako nandito?" tanong ko sa kanya. Tumigil siya sa paglalakad pero
hindi niya ako nililingon.

"Ask my cousins, hindi ko rin alam kung bakit ka nandito" sa pagkakasabi niyang
'yon ay muli siyang naglakad pataas hanggang sa hindi ko na siya makita.
Hindi ko na napansin na nangingilid na ang mga luha ko. Dapat asahan ko na ito,
sinong tao ang tatanggap sa akin pagkatapos ko siyang hindi piliin ng ilang beses?
I deserved this. I deserved his cold treatment.

Pinahid ko ang luha ko sa aking mga mata at nagsimula na akong maglakad lakad.
I should not cry, napapagod na rin ako. Kaya mas pinili ko na lang aliwin ang
sarili ko kaysa mag isip ng mabibigat na bagay. Sinuyod ko ang iba't ibang parte ng
rest house na ito maliban sa itaas. Ngayon ko mas napagtuunan ng pansin ang kabuuan
ito, kaya pala pamilyar sa akin ang disenyo ng bahay na ito dahil may kahawig ito
sa mansion ng mga Ferell.
May mga bahaging salamin para makita ang magandang tanawin mula sa labas. Nasa
tabing dagat ang rest house na ito at kitang kita ko mula dito ang asul na asul na
dagat.
Ferells love beaches, sand and sea. Ano kaya ang dahilan bukod sa pagiging Shokoy?
Damn. Napapangisi na lang ako habang iniisip ito.

Pinili kong lumabas ng puting resthouse na ito sa kabila nang napakabigat kong
wedding gown at napakataas kong sapatos. Ilang oras ko na ba itong suot simula
umaga?

Nang mapansin kong nalulubog lang sa buhangin ang aking mga sapatos ay hinubad ko
na ito. Marahas ko rin tinanggal ang mahabang belo sa buhok ko at basta ko na ito
itinapon.
Muli kong binuhat ang aking wedding gown at nagsimula na muling maglakad sa tabing
dagat. Nang nasa malapit na ako sa distansyang hindi ako mababasa ng tubig ay naupo
na ako.

Tumagal siguro ng ilang minuto ang pagbibilang ko sa mga alon nang muling sumagi sa
isip ko ang nangyaring ito kaninang umaga. Hindi ko akalaing mararanasan kong
maging run away bride.
Pero isa lang ang masasabi ko sa pangyayaring naganap ngayon. Si Ashong, he's a
good man. Hinahangaan ko talaga ang mga lalaking kayang panindigan ang mga bagay na
pinapasok nila. Hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang magalit kay Ashong sa
ginawa niya. He chose the right thing but it was quite late, papaano na lang kung
hindi nagpakita si Nahla nga ba? What about his child? Mapapagaya sa akin? Na
madaming babae ang ama? Ano siya Florence the second? Damn. Ano ba itong naiisip
ko?
Nagsimula na akong magsulat sa buhangin at hindi ko namalayang pangalan ni Nero ang
isinusulat ko.
Kung ganoon, 'yong mga panahong bigla na lang nawawala si Ashong ay nasagot na.
Simula nang dumating kami sa Pilipinas bibihira na kaming magsama ng matagal, lagi
na lang siyang abala kahit lampas na sa office hours. Pero ano nga ba ang karapatan
kong magalit kung ako mismo ay may itinatago sa kanya?

Nilingon ko ang malaking resthouse kung nasaan ang lalaking pinakamamahal ko?
At halos magtatambol ang dibdib ko nang makita siyang nakatingin dito sa direksyon
ko habang nililipad ng hangin ang kanyang gulong buhok. Kasalukuyan siyang
nakahawak sa hamba ng terrace mula sa itaas habang nakatanaw dito pero nang makita
niya akong nakatingin sa direksyon niya ay agad siyang tumalikod at pumasok sa
loob.

Napabuntong hininga na lang ako. Hindi ko na alam ang gagawin ko, gusto ko nang
makipag ayos sa kanya pero sa sandaling maging ayos na kaming dalawa. Paniguradong
madadamay na naman sila sa akin. Damn.
Isinubsob ko ang sarili ko sa aking mga tuhod. Damn, damn. Mas mabuti sigurong
hintayin ko munang lumamig ang ulo niya bago ko siya muling kausapin.

Habang tumatagal ay mas nararamdaman ko na ang init sa balat ko. I don't care if
I'll get dark skin. Ayoko pang pumasok sa resthouse na 'yon.
Tumagal pa siguro ako ng ilang minuto nang may narinig akong nagsalita mula sa
likuran.

"Mam, may nagpapabigay po" nilingon ko ang binatilyong may inaabot sa akin. Siya
siguro ang boy sa rest house.
Inabot ko sa kanya ang bote ng lotion na ibibigay niya. Sunblock.

"Pasabi kay Nero salamat" maiksing sabi ko sa kanya.

"Sige po" nagsimula na siyang maglakad palayo pero agad siyang bumalik sa akin na
mukhang naaalarma. What? Ano kaya ang problema ng batang ito?

"Nako Mam, magkunwari po kayong hindi niyo alam na sa kanya galing. Malilintikan po
ako, mahigpit niya pong bilin na wag sasabihin na galing sa kanya" napangiwi ako sa
sinabi ng kawawang binatilyo na napapagtripan ng hari ng mga Shokoy. Sino pa ang
magbibigay nito sa akin Nero Ferell?
Muli ko siyang nilingon sa posisyon niya kanina at tama nga ang hinala ko tinatanaw
niya na naman ako. At nang makita niyang nakatingin na naman ako sa kanya ay
ibinalik niya ang atensyon niya sa pusang hawak niya. Haist.
Kailan pa nag alaga ng pusa ang Shokoy?

"I don't need this" ibinalik ko ang lotion sa binatilyo at nagsimula na akong
bumalik sa rest house.
Nang makabalik na ako ay sinimulan ko nang umakyat sa hagdanan. Bahagya pa akong
nahihirapan dahil sa haba ng gown ko.
Kinatok ko ang pinto ng kwarto niya.

"Naibigay mo?" bungad na sabi niya. Napangisi na lang ako sa kanya at hindi ko
maiwasang itaas ang isang kilay ko.
Natigilan siya nang malamang ako ang kumakatok sa kanya, hindi niya ba napansin na
pumasok na ako? Haist.
"Yes, natanggap ko. Thank you" matamis na sabi ko sa kanya. Dapat ay isasara na
niya ang pinto nang pigilan ko siya.

"Can I borrow some clothes? Nabibigatan na kasi ako" nakita ko siyang umismid bago
niya binuksan ng maayos ang pinto.

"Alam mo na naman siguro kung saan hahanapin ang mga damit ko. Nagawa mo na 'yon
hindi ba?" ismid na sabi niya sa akin. Alam ko kung ano ang ibig sabihin niya.

"Yep" nakita kong basta na lang siya humiga sa kama habang kalaro ang pusa niya.
Sino ba ang may sabi na cute ang pusang 'yan? Kulay puti lang naman siya, mas gusto
ko talaga ang mga aso.
Binuksan ko ang cabinet ni Nero at namili ng isusuot ko. Tulad ng napili ko noon ay
ito rin ang pinili ko.

"I love you Heaven" napalingon ako kay Nero na mukhang nag eenjoy sa pusa niya. May
pangalan pa pala at mahal? Seriously? Kailan pa naging sweet si Nero sa animals?
Ang kilala ko lang animal lover sa magpipinsang Shokoy na ito ay si Troy.

"Nero help please? can you please unzip this?" nahihirapan akong abutin ang zipper
ng gown ko sa likuran.
Pinakatitigan niya lang ako habang hawak hawak niya ang pusa niya.

"Am I going to help her?" tanong niya sa pusa niya. Damn. Sasagot ba 'yan?

"Ayaw niya, selosa siya. Wag ka ng magbihis" tipid na sagot niya sa akin.
Napanganga na lang ako. Like seriously?

"Nero, I know you're mad. Pero kanina ko pa itong suot, gusto ko ng hubadin.
Please?" nakita ko siyang bumuntong hininga bago siya tamad pumunta sa akin.
Bakit parang gusto kong irapan ang pusang 'yon? Akin lang si Nero. Rarrr.
Itinaas ko ang buhok ko para mas maibaba niya ng maayos ang zipper. Itinigil niya
ito hanggang sa gitna.
"Thanks" kailan pa siya naging gentleman? Ang kilala kong Nero, siguradong sisirain
na ang gown mahubaran lang ako.
Scratch that Florence, he's not being gentleman. He's mad. Si Nero Sebastian Ferell
ay galit.
Hindi ko na hinintay na makalayo siya at agad kong hinubad ang wedding gown ko.

"Oh fuck" narinig kong bulong niya. Nagkibit balikat lang ako.

"Bakit dito ka nagbibihis?!" iritadong tanong niya sa akin na nagpataas lang ng

kilay ko.

"Oh sorry, nakalimutan kong sabihin. Close your eyes Nero or tingnan mo muna ang
pusa mo" sinimulan ko nang magsuot ng damit niya.
Naramdaman kong nasa kama na ulit siya.
I heard him laughing.

"Heaven do you know, someone is seducing me? Don't worry I'm loyal. I love you
more" gusto kong ibato kay Nero ang lampshade sa side table niya. Damn. Hindi ko
akalaing pusa pala ang tipo ng mga Shokoy.

"Done?" tanong niya sa akin habang nakatalikod siya.

"Yes" matabang na sagot ko.

"Okay, pwede ka ng lumabas. Stop seducing me, it won't work" tamad na sabi niya sa
akin. Napatitig lang ako sa sinabi niya sa akin, dati madali ko lang siyang naaalo
pero mukhang sobra sobra ng sama ng loo bang binigay ko sa kanya.

"Ikaw nga itong nang aakit sa akin Ferell" anong masasabi niya sa paraan ng pagbaba
niya kanina? Hindi ba at pang aakit 'yon? Alam kong sinadya niya rin na akalain ko
na ako ang yayakapin niya kanina. Anong paliwanag niya sa paraan ng pagtitig niya
sa akin sa malayo? Sino sa amin ang nang aakit? At ano itong suot niya? For pete
sake! He's just wearing boxers for the whole day?

"Am I? I am natural seductive Almero. Kasalanan mo na kung naaakit ka sa akin"

tumayo na siya at agad siyang lumapit sa pintuan para pagbuksan ako.

"Nakapagbihis ka na, now leave. Naglalaro pa kami ni Heaven, don't worry

pinapasundo na kita sa mga pinsan ko at nagpapadala na rin ako ng matinong damit
para sa'yo nang makauwi ka na sa inyo"
Hindi na ako nakapagsalita sa sinabi ni Nero habang panay ang pagtusok ng mga
karayom sa dibdib ko.
Wala akong karapatang sumagot, wala akong karapatang sagutin ang galit niya dahil
kahit paikot ikutin ko ang mga pangyayari may dahilan siya para kumilos ng ganito
sa akin.

Nagsimula na akong humakbang palabas ng kwarto niya.

"What about this wedding gown? You don't expect me to keep this. Susunugin ko ito
Florence"
Hindi ko naintindihan ang mga sinasabi niya. At naintindihan ko lang ng itinuro
niya sa akin ang wedding gown na itinupi ko na.
Tumango na lang ako sa sinabi niya. I can't even look on his eyes.

"Good, kung may kailangan ka may mga katulong. Don't bother me anymore"

--
VentreCanard

Chapter 53

Thanks @mhaldhita_1911 :)

Chapter 53

Hindi ko na nabilang kung ilang minuto akong nakatitig sa harapan ng pintuan niya.
Alam kong napakalaki ng kasalanang ginawa ko sa kanya at natural lang na maranasan
ko ang malamig na pakikitungo niya sa akin.
What should I expect? A warm welcome with his signature smile? Haist. Masyado naman
yata akong sinuswerte kung ganito niya ako sasalubungin. Sa lahat ng ginawa kong
desisyon, anong karapatan kong masaktan sa paraan ng pakikiharap niya sa akin
ngayon?

Napabuntong hininga na lang ako habang marahang humahakbang pababa ng hagdan. Anong
oras kaya sila dadating? Dapat na ba akong sumama sa kanila nang hindi man lang
kami nagkakaayos ni Nero?
Ipinilig ko ang ulo ko, siguro ay mas mabuting manatili muna ako dito nang makapag
ayos na kaming dalawa.
This pain is killing me, alam kong nasaktan ko siya sa mga ginawa ko at ang sakit
na 'yon ay mahirap ng mawala. Pero siguro kung gagawa ako ng tamang paraan ay kaya
ko itong tabunan ng magagandang alaala.
And yes, I'm going to fix this goddamn whole mess. Ginawa ko ang problemang ito
kaya dapat ay matuto akong panindigan at gawan ito ng solusyon, hindi habang
panahon ay mga pinsan, kapatid at kaibigan akong laging tutulong sa akin para
masolusyonan ko ang aking mga problema. Problema ko ito kay Nero at alam kong ako
lang ang makakaayos nito.
Kung patuloy akong pahihirapan ni Nero, tatanggapin ko na lang dahil alam kong mas
dobleng hirap ang pinaranas ko sa kanya sa paulit ulit kong hindi pagpili sa kanya.

Sige lang, pagbutihan mo Ferell ang pakikipaglaro mo sa pusa mo, dahil mamaya sa
akin ka makikipaglaro. Napapangisi na lang ako.
Ano nga ang sabi sa akin noon ni Troy? Masyadong marupok si Nero at isang halik
lang ang Shokoy tapos na ang problema. Napapailing na lang ako, hindi ko akalaing
pakikinggan ko ang isa sa mga walang kwentang payo ng isang Troy Alvis Ferell.

Pinili ko munang abalahin ang sarili ko sa panunuod sa napalaking tv kaysa piliting

makipag usap sa kanya. Mainit pa ang ulo niya sa akin at hindi magandang salubungin
ito.
Inilipat ko sa matinong channel na walang palabas na love story. Ayoko nang
makapanuod ng kahit anong sweet scenes lalo na at bitter pa ako sa pusang
kalampungan ni Nero Ferell sa itaas.
That cat can't kiss him! Damn. Sino ba ang nagturo sa Shokoy na 'yon na mag alaga
ng pusa? Walang sexy neck ang pusang 'yon, walang tattoo sa tiyan! And and..it
can't caress his hair!
Fuck! Am I comparing myself to that goddamn cat?!

Muli kong ibinaling ang atensyon ko sa tv na nakailang palit na yata ng movie. Agad
kong sinulyapan ang labas at napansin kong magdidilim na. What the fuck? Gaano
katagal ko nang sinusumpa ang pusang kalampungan ni Nero sa taas?

Tumayo na ako at napag isipan kong magluto. The way to the man's heart is through
his stomach.
Hahakbang na sana ako papunta ng kusina nang maagaw na naman ang atensyon ko ng
lalaking bumababa ng hagdanan.
Kanina freshly from bed, ngayon naman freshly from water. Damn, bagong ligo ang
Shokoy. But what's the worst? He's just wearing boxers! Again and again. Damn.
Damn. Damn.

Habang bumaba siya ay marahan niyang pinupunasan ang basa niyang buhok. Fuck. Isang
isa na lang Ferell, ano pa ang gagawin mo sa harapan ko sa susunod pang mga oras?
May fireplace ba dito?

"Uhmm, Nero anong gusto mong kainin?" tanong ko sa kanya na ikinakunot niya ng noo.

"May nagluluto na sa akin" maiksing sagot niya sa akin at tamad niya akong
nilampasan para pumunta sa kusina. Mabilis ko siyang hinabol.

"Sino ang pusa mo? I can cook, ano ba ang gusto mo?" pamimilit ko sa kanya.

"Almero, wag mong ipilit ang gusto mo. I don't want to taste your food" napatigil
ako sa pagsunod sa kanya dahil sa huling sinabi niya. Ramdam ko ang pagkirot ng
dibdib ko.
Nakita ko siyang bahagyang tumigil pero agad din niyang itinuloy ang kanyang
paglalakad hanggang sa makarating siya sa kusina.
Agad kong tinapal ang mga pisngi ko.

"Wake up, wake up Florence. Umpisa pa lang ito, wag kang iiyak ha? Mahal mo ang
lalaking 'yan. Mahal na mahal" huminga ako ng malalim bago ako nagtuloy sa kusina.
Nakita kong tahimik na kumakain si Nero Ferell.

"Almero, pakikuha naman si Margaret sa kwarto ko" Margaret? Sino 'yon?

"Margaret? Ilan ba ang pusa mo?" nagtatakang tanong ko sa kanya. Binitawan niya ang
kutsarang hawak niya at lumingon sa akin.
"Ilan ba ang nakita mo Almero?" tanong niya pabalik sa akin.

"Isa lang, pero akala ko ba Heaven ang pangalan?" nakita kong natigilan siya sa
tanong ko.

"Heaven Margaret, now get her" hindi na ako sumagot sa kanya at nagmadali na akong
kuhanin ang Heaven Margaret niya.
Bakit hindi na lang niya sabihin na hindi talaga siya mahilig sa pusa at
pinagseselos niya lang ako? Heaven Margaret daw, damn Shokoy nadulas sa sariling
bibig. Hindi niya nga matandaan ang pangalan ng pusa niya.
Nang makita ko agad ang pusa niya ay binuhat ko na agad ito.

"Siguro mas magiging magkaibigan tayo kung nagkakilala tayo sa ibang pagkakataon,
pero ngayong mas madalas mo pang kayakap si Nero kaysa sa akin. Enemies tayong pusa
k--" fuck!
Did she..Did she just? Scratch my skin? Nabitawan ko ang pusa at nagtatakbo siya sa
kusina.

Agad kong tiningnan ang braso ko. Damn! May kalmot nga ako. Nagmamadali akong
pumunta sa kusina.

"Nero, kinalmot ako ng pusa mo" sumbong ko sa kanya.

"Hugasan mo, don't worry may anti rabies si Heaven" tamad na sagot niya sa akin
habang kalong ang pusa niya. Hindi niya man lang ako tinatapunan ng tingin.
Napapakagat labi na lang ako sa paraan ng pagsagot niya sa akin. Wala ba talaga
siyang pakiaalam sa akin?
Sa halip na umasang may gagawin siya para tulungan ako ay nagdiresto na ako sa
labas at hinanap ang nakita kong katulong kanina.

"Manang nasaan po ang banyo, huhugasan ko lang po ito. Nakalmot po ako ng pusa"
ipinakita ko sa matanda ang kalmot sa akin ng pusa ni Nero.
"Nako hija, kailangang hugasan mo 'yan agad" sinamahan ako ni Manang sa banyo at
nang makarating ako dito ay mabilis kong sinabon ang maliit na kalmot sa akin ng
pusa habang lumuluha.

"Hija, ayos ka lang ba? Masakit ba?" lalong nagpatakan ang luha ko sa sinabi ni
Manang.

"Opo ang sakit sakit, wala na siyang pakialam sa akin. Mas mahal niya ang pusa
niya, ako ang inayaw ng pusa niya. Ako ang nagalusan bakit wala pa rin siyang
pakialam sa akin? Ang sakit sakit na po manang. Alam ko naman na mali ako" lalo
sumakit ang aking mga mata nang ipahid ko ang may sabon kong kamay sa mata ko.
Damn! Ang tanga tanga mo talaga Almero!
Paano na lang kung may mangyari sa akin dahil sa kalmot na ito? Binasa ko ang aking
mukha at agad kong tinapos ang pagsasabon sa kalmot ng pusa. Sinalubong ako ni
Manang ng puting towel.
Pinaupo ako ni Manang at kinuha niya ang braso ko. Agad niya nilagyan ito ng
ointment.

"Buti na lang, mababaw at maliit ang kalmot sa'yo. Ilang beses na rin akong
nakalmot ng pusang 'yan. Minsan mabait na pusa, minsan masyadong pilya. Pabago bago
ang ugali ng puting pusang 'yan" napaismid na lang ako. Nagmana sa amo niyang
Shokoy.
Habang nilalagyan ni Manang ng ointment ang kalmot ay mas napansin kong sobrang
liit nga lang nito. Siguro ay gusto ko lang talagang pansinin ako ni Nero na hindi
naman gumana.

"Nobya ka ba ng supladong senyorito?" tanong sa akin ng matanda.

"Hindi po, 'yong pusa niya po ang girlfriend niya" ismid na sagot ko na ikanatawa
ng matanda.

"Sige na, bumalik ka na sa kusina. Saluhan mo ang supladong alaga ko, hayaan mo na
kung minsan masama ang ugali niya. Sa kanilang magpipinsan sa kanya rin ako
nahihirapan" bahagyang tinapik ng matanda ang pisngi ko.
Inayos ko muna ang sarili ko bago ako lumakad palabas nang tawagin ako ng matanda.

"Pwede ko bang malaman ang pangalan mo hija?" ngumiti ako ng matamis sa matanda
"Florence Almero po. Salamat po dito" bahagya kong itinaas ang braso ko. Tumango
naman sa akin ang matanda.
Muli akong nagdiretso sa kusina at kumakain pa rin si Nero habang kalong ang
pahamak niyang pusa.

"Kumain ka na rin" salubong sa akin ni Nero pagkapasok ko pa lang sa kusina. Inalok

niya lang naman ako sa pinakamalamig na paraan. Bakit ganito? Hindi pa ako
nakakakain buong maghapon pero hindi ako dalawin ng gutom?

"Iinom na lang siguro ako. Hindi pa ako nagugutom" pupunta na sana ako sa
refrigerator para kumuha nang tubig ng magsalita siya ulit.

"Hindi ka pa kumakain simula umaga. Kumain ka Almero, wag mong asahang susubuan pa
kita. Wag mo akong artehan" marahas niya akong hinila at basta na lang pinaupo sa
tabi niya.
Pinaglagay niya ako ng madaming pagkain sa plato ko, hindi ko alam kung maluluha na
ba ako sa ginagawa niya. Kahit galit siya ay inaalala niya pa rin ang kalusugan ko.
Akala ko matitiis niya akong mamamatay sa gutom.

"Thanks" hindi na siya sumagot sa akin.

Nagsimula na akong kumain at nang malasahan ko ang masarap na pagkain ay dito ko na
naramdaman ang gutom. Damn, ang galing ni Manang magluto. Akala ko magaling na ako,
siguro minsan sasamahan kong magluto si Manang para matuto din ako ng mga bagong
luto.
Tapos nang kumain si Nero pero hindi pa din siya umaalis sa tabi ko. Abala siya sa
pagkiliti sa pusang kalong niya.

"Hmm, Nero is it okay if I stay here for a while?" tanong ko na nagpalingon sa

kanya.

"Why?" maiksing sagot niya sa akin.

"Gusto kitang makasama, alam kong galit ka sa akin at naiintindihan ko 'yon kaya
gagawin ko ang lang lahat ng makakaya ko para magbati na tayo" ngumisi ako sa kanya
habang siya ay agad inilihis ang mga mata sa akin.
"Gawin mo ang gusto mo. Let's go Margaret" umalis na siya sa tabi ko. Nagkibit
balikat na lang ako. Konting tiis lang Florence.
Nang matapos na akong kumain ay hinugasan ko na ang mga pinagkainan namin, dumating
si Manang sa loob ng kusina na may hawak na apat o limang paperbag.

"Pinabibigay ng supladong senyorito" natatawa na lang ako sa tawag niya kay Nero.

"Salamat po" sinilip ko ito. Mga damit at iba pang pangangailangan ng isang babae
sa araw araw.

"Alam po itong lahat ni Nero?" Weird

"Ako ang namili niyan hija. Wag kang mag aalala hija, sanay na akong mamili ng
ganyan. Hindi ikaw ang unang babaeng tumigil dito.." halos mabitawan ko ang lahat
ng hawak kong paperbag na nasa mga kamay ko. Hindi ako? Sino pa ang dinala dito ni
Nero?

"Nako hija..hindi. Hindi, mali ang iniisip mo. Ano ba itong nasabi ko at tumatanda
na ako. Ibang senyorito, hindi ang supladong 'yan"
para akong nabunutan ng tinik sa sinabi ng matanda. Muli kong pinulot ang mga
paperbag na nabitawan ko.

"Talaga po? Sino?" Talaga naman. Sino na naman kaya sa mga Shokoy na 'yon?

"Ang pinakamalambing na senyorito, kasama niya 'yong babaeng morena na parang

modelo" napanganga na lang ako. Isinama na ni Aldus si Sapphire dito?

"Sap.. ano nga ang pangalan ng batang 'yon?" nahihirapang sabi ng matanda.
"Sapphire po" tamad na sagot ko.

"Oo nga 'yon! Isang taon din nagsama ang mga batang 'yon dito. Natatakot nga akong
baka mabuntis ang magandang dalagang 'yon.." napapanganga na talaga ako sa mga
naririnig ko. Damn. ISANG TAON? What the fuck?

"Kilala mo pala ang batang 'yon" natutuwang sabi ng matanda.

"Kapatid ko po. Sige po salamat" bakit ang dami kong nalalaman? Nag live in si
Sapphire at Aldus? Isang taon? Damn. Mapapagkamalan ngang buntis si Sapphire kung
nagsama sila ng isang taon sa lugar na ito.
Knowing my liberated sister na may kasamang Ferell? Buti sana kung nagmovie
marathon lang sila sa buong taon. Baka ang kapatid ko pa ang minamarathon ni Aldus
Ferell.
Damn that Ferell! Bakit hindi pa pinapakasalan ng Aldus na 'yon ang kapatid ko?!

Lalabas na sana ako nang muli kong nilingon ang matanda.

"Papaano niyo po tawagin ang natitirang tatlo? Kung si Nero suplado, si Aldus
malambing..." ngumiti sa akin ang matanda.

"Maloko, Pilyo at tahimik" simpleng sagot sa akin ng matanda. Hindi ko na kailangan

pang itanong kung sino sila doon, maloko si Owen, pilyo si Troy at tahimik si
Tristan. Haist.

"Huwag kang mag alala hija, mahal ka ng supladong senyorito. Hindi ka niya dadalhin
sa mahalagang lugar na ito kung hindi ka niya kayang dalhin sa dambana" mahalagang
lugar?
Nakakunot ang noo ko sa sinabi ng matanda.

"Sige na hija, sa kanya mo na lang itanong" may itatanong pa sana ako nang lumabas
na sa kabilang pintuan si Manang.
What's with this place? Nahihiwagaan tuloy ako.
Pumunta na lang ako sa sala kung saan naroon si Nero kasama ang pusa niya.

"Nero, where are we?" tanong ko sa kanya.

"Island" maiksing sagot niya sa akin.

"Sa inyo ito?" ang yaman talaga ng mga Ferell.

"Kanino pa? Makakatigil ba tayo dito kung hindi ito sa mga Ferell?" hindi ako
nakasagot sa sinabi niya.

"Saan ang guestroom Nero? Mag aayos lang ako ng gamit" pag iiba ko ng usapan.

"Sa taas, pangalawang pinto" tamad na sagot niya sa akin.

"Thanks" agad akong tumaas ng kwarto. Kung masyado kong dadamdamin ang paraan ng
pakikipag usap sa akin ni Nero ay lalong bibigat ang dibdib ko. Mas mabuting isipin
ko na lang ang mga sinabi ni Manang.
Hindi ako dadalhin ni Nero dito kung hindi niya ako kayang dalhin sa dambana, pero
hindi naman si Nero ang nagdala sa akin dito. Ipinilig ko ang ulo ko at sinalubong
ang agos ng tubig mula sa shower.
Binilisan ko ang aking panliligo at pagbibihis para agad akong makababa. Nagsuot
ako ng cotton panjama at manipis na sando.

At nang pababa na ako ay hindi man lang ako tingnan ni Nero. Napapabuntong hininga
na lang ako.
Umupo ako sa mahabang couch katabi niya pero sobrang lawak ng distansya namin. Baka
mamaya palipatin niya pa ako.
Nakatapos kaming manuod ng movie na hindi nag iimikan, sumusulyap sulyap ako sa
kanya pero hindi man lang siya nalingon sa akin. Ngayon ay nasa pangalawang movie
na kami at wala pa ring may balak magsalita sa amin.
Kaya nilakasan ko na ang loob ko para magsalita.

"Nero, hanggang kailan tayo ganito? I'm sorry, alam kong mali ako. Babawi ako"
seryosong sabi ko sa kanya.
Tamad niyang iginalaw ang mga paa niyang nakapatong sa center table. At lumingon sa
akin sa parang walang kainteres interes sumagaot sa tanong ko.

"Kung hindi ka manunuod, matulog ka na. Wag kang mang abala ng tao Almero kung wala
ka rin magandang sasabihin" muli siyang tumitig sa tv habang ako naman ay
napapatulala na lang sa kanya.
Akala ko matitiis ko pa ang mga salita niya sa akin, mukhang hanggang dito na lang
ang kaya ko ngayong araw. Awat na, masakit na Nero.

Tumayo na ako at pilit akong ngumiti sa kanya kahit hindi siya tumitingin sa akin.

"Sige tutulog na ako. Wag kang masyadong magpapakapuyat ha? Mahal na mahal kita
Nero Sebastian Ferell" agad na akong tumalikod sa kanya para hindi niya makita ang
pagpatak ng aking mga luha.
Halos takbuhin ko na ang taas para makarating na ako sa kwarto ko. Kasalanan ko
ito, kasalanan ko ito kaya siya nagkakaganyan sa akin.
Tinalon ko na ang aking kama at ibinaon ang aking sarili sa mga unan. Dito ko na
hinayaang magpatakan ang aking mga luha.

Nasanay akong laging sinusuyo ni Nero Ferell, nasanay ako sa mga lambing niya,
nasanay ako sa mga kapilyuhan niya. Ang sakit pala talagang ipagtabuyan, ilang
beses ko na ba itong ginawa sa kanya? Ang sakit.
Ipinikit ko na lang ang aking mga mata hanggang sa tuluyan na akong makatulog.

--

Nakakarinig ako ng malakas na hangin at
malamig sa aking pisngi.
Shit! Umulan ng napakalakas. Agad akong
kwarto, kahit madilim ay kitang kita ko
niyog na halos nagsasayaw na.
Hindi naman siguro magkakatsunami dito?
mas napamulat ako nang makaramdam ako ng
bumangon para isarado ang bintana ng
ang lakas ng hangin dahil sa mga puno ng
Hindi pa ako kinakausap ng maayos ni Nero.
Sinilip ko ang oras at mag aalas dos pa lang ng madaling araw. Bubuhayin ko pa sana
ang lamp shade ko nang mapansin kong napipihit ang doorknob. Dalidali akong bumalik
sa aking kama at ipinikit ko ang aking mga mata.
Ramdam ko ang mga hakbang niya papalapit sa aking kama, kahit nakapikit ang aking
mga mata ay kilalang kilala ko ang taong ito. Napakapamilyar na amoy niya sa akin.
At kahit kailan ay hindi ko ito makakalimutan.
Why are you here Nero?

Naramdaman ko siyang umupo sa kama ko at alam kong pinagmamasdan niya ako. Hindi ko
na alam kung imumulat ko ba ang aking mga mata o magkukunwari na lang akong
matutulog.
Pero mas pinili kong magkunwaring natutulog dahil kung gusto niya akong kausapin ng
gising ay kanina pa siyang tumaas dito para kausapin ako.
Una kong naramdaman ang marahang paghawi niya sa buhok kong tumatabing sa mukha ko.
Damn, nahihirapan akong huminga ng natural.

"I'm sorry Florence.." mas lumapit pa siya sa akin hanggang sa maramdaman ko ang
mga labi niya sa noo ko hanggang bumaba ang halik niya sa ilong ko.
I felt his thumb softly caressing my lips. Oh Nero, akala ko magigising ako ngayong
umaga na punong puno ng sama ng loob.
Nagpapasalamat ako sa malakas na ulang gumising sa akin. Dahil kung hindi ako
nagising hindi ko mararamdaman ang mga haplos na ginagawa niya sa akin ngayon.

"I love you more.." muling sabi niya sa akin. Naramdaman kong marahan niyang
hinalikan ang mga labi ko. Damn.
Gusto kong imulat ang aking mga mata pero natatakot akong bigla na lang siyang
tumigil at lumayo sa akin.
Ngayon naman ay naramdaman kong hawak niya ang braso ko. Alam ko kung anong
hinahanap niya. Agad kong naramdaman ang malalambot niyang labi sa maliit na kalmot
na ginawa ng pusa niya sa akin.

"You don't know how much I love you Florence and I'm sorry. I'm just scared that
you might leave me again..." tumataas ang mga labi niya galing sa kalmot papunta sa
mga balikat ko.
Anong gagawin ko? Hahayaan ko na lang ba siyang paliguan ako ng mga halik hanggang
sa maupos na ako dito habang nagkukunwaring tulog? O imumulat ko na ang aking mga
mata?
Damn, I'm enjoying this. How I miss this, I miss his lips and his touch. I miss his
everything.

Lalong nagtaasan ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang mainit niyang hininga
sa tenga ko.

"I love you Florence Almero, let's start all over again. Please wake up, open your
eyes for me"

--
VentreCanard

Chapter 54

A/N: Sa mga wagas kung magcomment at 'yong tipong parang nobela sa haba. Hahaha.
Thanks thanks angels :) Nakakamotivate kayo.

Thanks @RoseGalang8 :)

Chapter 54

Halos punitin ko na ang bedsheets sa paraan ng pagkakahawak ko sa ilalim ng makapal

na comforter.
I don't expect this.
Imumulat ko na ba ang mga mata ko? Papaano? Mag iinat inat muna ba ako para hindi
niya mapansin na kanina pa akong gising? Should I call his name like I was
dreaming? Damn.
Marahan niya pa rin hinahaplos ang aking mga pisngi na para bang hinihintay niya
ang aking pagmulat. Hindi ko alam ang gagawin ko. Damn. Kinakabahan akong mumulat.

"Tsss, what am I doing? She's sleeping Nero. At tulog mantika ang babaeng 'yan"
Damn. He's talking to himself, how cute. Hindi ko akalaing ginagawa din ito ni
Nero.
Naramdaman kong muli niyang hinalikan ang mga labi ko bago niya inayos ang
comforter ko.

"I love you" huli niyang sabi bago ko marinig ang pagsasara ng pintuan.
Dito na ako marahas na napabangon. Humugot muna ako nang napakalalim na hininga
bago ko binuhay ang lamp shade sa side table. Damn, pigil hininga ang ginawang 'yon
ni Nero.
Muli kong ibinakgsak ang sarili ko sa kama at hindi ko na mapigilang hindi
magpagulong gulong. Damn damn. Gusto kong magtitili, gusto kong magsisigaw.
Magiging okay na kami bukas.
"Uhh, Nero Ferell. Bakit hindi ko nagawang imulat ang aking mga mata?" napahawak
ako sa dibdib kong panay pa rin ang paghataw sa hindi normal na bilis. Oh fuck sana
mag umaga na.
Pinatay ko na muli ang lampshade at nakatulog akong may ngiti sa mga labi.

--

Maaga akong nagising dahil sa magandang nangyari nitong madaling araw. Masaya kong
hinawi ang kurtina at agad kong sinalubong ang magandang umaga.

"Good morning Isla Ferell!" malay ko ba kung ano ba talaga ang pangalan ng islang
ito. Basta ang mahalaga kasama ko si Nero dito.
Dahil masyado akong excited makita ang Shokoy na bumulong sa akin kaninang madaling
araw ay mabilis na akong nakapanligo at nakapag ayos ng sarili. Nagmamadali akong
bumaba sa hagdanan para makita kung gising na si Nero.
Wala siya sa sala, wala din siya sa kusina at wala naman sa labas. Baka natutulog
pa. Mabilis akong nagpunta sa kusina para maipaghanda siya ng almusal.
Nakakagood mood talaga ang Shokoy na 'yon. Kung naging mas marahas lang siya
kagabi, baka mapamulat na talaga ako.
Ipinilig ko ang ulo ko habang panay ang tampal ko sa pisngi ko. Damn Florence,
hindi ka makakaluto.

"Oh, hija ang aga mo yatang magising" napalingon ako kay Manang na may hawak na
basket na punong puno ng mga pinamili niya. Agad ko siyang tinulungang buhatin ito.

"Salamat hija" ngumiti ako ng matamis sa matanda.

"Nakita nyo po ba si Nero? Sadya po ba na tanghali na siyang gumising?" sinimulan

na ng matandang ayusin ang mga pinamili niya maging ako ay nakitulong na rin.

"Tumatakbo tuwing umaga ang senyorito" napanguso na lang ako. Minsan masamahan nga
si Nero magjogging.

"Ano po ang kinakain niya tuwing umaga?" baka naiba na ang mga gusto niyang pagkain
sa nakalipas na anim na taon.
"Sa umaga tinapay lang ang kinakain niya, tapos kahit ano na ang ihain ko sa
tanghalian at hapunan. Isa 'yan sa ikinatutuwa ko sa magpipinsang 'yan kahit mga
anak mayayaman, hindi pihikan sa mga kinakain" napatango na lang ako sa matanda.
Alam ko ang bagay na ito.

"Pwede po ba na ako muna ang gumamit ng kusina? Ipagluluto ko lang po si Nero"

siguro naman ay kakain siya ng kanin ngayong umaga. Mukhang nagulat si Manang sa
tanong ko.

"Marunong ka magluto hija?" hindi makapaniwalang tanong niya sa akin. Hindi ba ako
mukhang marunong?

"Opo, marunong po ako" ngiting sagot ko sa kanya.

"Kamusta na nga pala ang kalmot sa'yo ng pilyang pusa?" hindi ko mapigilang hindi
mapangisi sa tanong ng matanda.
Hinuhugasan ko na ang manok na binili ni Manang, siguro ay hamonado na lang ang
lulutuin ko.

"Okay na po ang kalmot, hinalikan na po ni Nero kagabi" oh fuck! Damn. Bakit ba ang
daldal ko?! Napapikit na lang ako sa sagot ko sa matanda.

"Ginamot po pala" nanatili akong naghuhugas ng manok, nahihiya akong lumingon sa

matanda. Baka kung anong naiisip niya. Shit.
Narinig kong bumuntong hininga ang matanda sa likuran ko.

"Nako kayo talagang mga bata. Basta wag niyong kakalimutang gumamit ng proteksyon.
Seryoso ang Don Ferell sa pagtatanggal ng mana, siguradong matatanggalan ng
mamanahin ang supladong senyorito pag nagbunga 'yan hija" dito na ako lumingon sa
matanda at paulit ulit na akong umiling sa kanya.

"Hindi po, mali po ang iniisip nyo" tamad lang ikinumpas nang matanda ang kanyang
mga kamay.

"Hija, wag lang sa kusina. Naging saksi na itong kusina ko sa mapusok na gawain ng
isa sa mga alaga ko. Hayyy, bakit ba kung saan saan na lang ang napipili ng mga
kabataan ngayon?" bahagyang hinihilot ni Manang kanyang sentido hanggang sa tuluyan
na niya akong iniwan.
Nagkibit balikat na lang ako. Gusto kong murahin si Sapphire at Aldus, bakit
nagpahuli pa sila sa matanda? At dito pa talaga? Bantay sarado tuloy kami ni Nero.

Dahil sanay na akong lutuin ang putaheng ito ay hindi naging mahirap sa akin agad
matapos. Nakapangalumbaba na lang ako sa lamesa habang hinintay ang lalaking mahal
na mahal ko kahit madalas may sumpong.
Halos nakailang tingin ako sa salamin ng bintana para makita kung mas maganda ako
ngayon. Laking pasasalamat ko at may mga nakita akong damit na nagustuhan ko. Saan
nakakuha ng ideya si Manang ng ganitong mga damit? Baka naman may apo siya dalaga?
Oh well, wala na akong pakialam.
Nakasuot ako ng kulay puting off shoulder top at floral shorts. Nakalugay din ang
alon alon kong buhok at hindi ko nakakalimutan ang pamatay kong ngiti.
Nanghahaba na ang leeg ko sa katatanaw kung dumating na ba siya, bakit ang tagal
naman niya?

"Manang.." halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nang marinig ko ang tamad na tamad
niyang boses.
Mabilis akong nagpunta sa entrance ng kusina at agad ko siyang sinalubong ng
pinakamatamis na ngiti. Kasalukuyang nakahara ang mga kamay ko sa makabilang hamba
ng pinto. At pumosisyon akong makikita niya ang magandang anggulo ko.

"Good morning Nero" kita ko ang marahang paggalaw ng adam's apple niya habang
pinapasadahan ako ng tingin. Kahit ako ay parang inuhaw sa hitsura ng Ferell na
nasa harapan ko, ngayon naman pawisan? Jusko, ano pa ang makikita ko mga susunod na
araw?
Bawat oras iba't ibang putahe ang pinapakita sa akin ni Nero.

"Ang ganda ng gising, may lakad ka Almero?" tinanggal niya ang isa kong kamay at
pumasok na siya ng kusina. Hindi ko maiwasang hindi itaas ang isang kilay ko.
Playing cold again Ferell?
Sumunod ako sa kanya, binuksan niya ang refrigerator at kumuha siya ng mineral na
mabilis niyang ininom. Wala na akong ginawa kundi panuorin siya sa ginagawa niyang
pag inom.

"What's wrong with you?" kunot noong tanong niya sa akin. Muli siyang uminom ng
tubig.

"Nero, quit your cold cold game. It's over, let's start all over again. Sorry, I
just opened my eyes this morning" dito na siya napabuga ng tubig. Hindi ko na
napigilan at napatawa na lang ako.

"You're awake?" tanong niya pa sa akin.

"Ofcourse, ano nga ang sabi sa akin ng Shokoy? Let's start all over again. Wake up,
op---" napatili na lang ako nang maramdaman kong binuhat niya ako at inuupo sa
ibabaw ng lamesa. Agad niyang inihara ang dalawa niyang braso sa pagitan ko.

"So you're awake" nagtaas baba ang ulo ko bilang sagot ko sa kanya.

"Hindi ko alam ang gagawin ng mga oras na 'yon Nero. All I want is to hear your
voice, natatakot ako na panaginip lang ang mga naririnig ko. Natatakot ako na nag
iilusyon lang ako" ikinawit ko ang aking mga braso sa batok niya habang magkapatong
ang aming mga noo.

"I missed you" hindi na niya ako hinayaang sumagot pa nang maramdaman ko ang mga
labi niyang umaangkin sa mga labi ko. Oh Nero, hindi mo lang alam kung gaano mo ako
pinasaya kaninang madaling araw.
I can feel his longing lips not just his but mine as well. We've been longing and
wanting each other's touch.
Kung pwede lang sanang hindi tumigil. Hindi na siguro kami matatapos kung hindi
kami kinakapusan ng hininga. Muli pa sana niyang huhulihin ang mga labi ko nang
iniharang ko na ang mga kamay ko.

"Kumain ka muna, wag mong aasahang susubuan kita Ferell. Wag mo akong artehan"
pilit kong ginaya ang paraan ng pagkakasabi niya sa akin kahapon.

"Hey, I'm sorry" hinuli niya ang mga pisngi ko para salubungin ang aking mga mata.
"Alam mo ba na pinaiyak mo ako ng madami kahapon?" sumbat ko sa kanya.

"I'm sorry, itinigil ko na. Hindi ko kaya ang isang Linggong sabi ni Troy"
napanganga na lang ako. Akala ko ba ay kakampi ko ang Shokoy na 'yon?

"Sinong nagpayo sa'yo nito?" kunot noong tanong ko sa kanya.

"Sabi ng paboritong apo ni LG, I should act cold for one week" tang ina, traydor
talaga ang Troy Ferell na 'yon.

"Sumunod ka naman?" tinanggal ko ang nakahara niyang kamay at bumaba na ako sa

lamesa.

"No, hindi ko nga kaya kahit isang araw. Look pinasok na kita sa kwarto mo kanina"
pangangatwiran niya sa akin.

"Proud ka pa niyan? Manggagapang na Shokoy" nakita kong ngumisi siya sa sinabi ko.

"Hindi gumagapang ang mga Shokoy Florence Almero, sumisisid kami at pamilyar na ako
sa sisidin ko" natahimik ako sa sinabi ni Nero Ferell. Here we go again, let's talk
about green.

"Ang dami mong alam" inirapan ko na lang siya.

"Matagal na Florence" nagsimula na siyang magsalok ng pagkain. Nagugutom din pala

sa 'pagkain' itong Shokoy na ito.

"What about you?" tanong niya sa akin nang mapansin niyang nanunuod lang ako sa
kanya.

"Nah, I'm full" sagot ko sa kanya. Nagkibit balikat na lang siya sa akin.

"May tanong akong seryoso Nero, may damit ka ba sa rest house na ito? Bakit lagi ka
na lang hubad pag nakikita ko?" naiiling lang siya sa tanong ko na may kasamang
ngisi na parang walang kakwenta kwenta ang tinatanong ko sa kanya.

"I like you drooling over me Florence, para hindi na rin mahirapan si Manang
maglaba" concern pa siya sa labahin? Drooling over him huh? Lakas talaga ng hangin
ng mga Shokoy.
Natapos siyang kumain na punong puno ng kalandian. At kasalukuyan siyang nasa taas
at naliligo. Habang ako ay nanunuod ng tv, pwede na siguro akong manuod ng
lovestory. Hindi na ako bitter, nasaan na kaya ang pusa ni Nero?
Hindi naman ako pinaghintay ni Nero at nagmamadali siyang bumaba habang hawak hawak
niya ang puting towel niya. Napataas ang kilay ko, himala at hindi na nakatopless
ang Shokoy. Nakashorts na rin siya ng normal. Sa madaling salita ay iwas kasalanan
ang suot ng Shokoy ngayon.
Agad siyang umupo sa tabi ko at basta niya na lang isinubsob ang mukha niya sa leeg
ko.

"Dry my hair Florence.." bulong niya sa akin. Haist Ferell. Kinuha ko ang towel na
hawak niya at lumuhod ako sa couch para mas maabot ko siya. Matangkad lang naman
ang Ferell na nagpapatuyo ng buhok.

"No, not that position Florence" basta niya na lang hinuli ang baywang ko at
natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaupo sa kandungan niya.

"Nero.." sinamaan ko siya ng tingin.

"What?" painosenteng tanong niya sa akin. Hindi ko na lang siya pinansin at

sinimulan kong punasan ang buhok niya.

"Mangangalay ka sa posisyon mo Florence, put your other leg here" minamanyak na ako
ng Shokoy na ito.
"No, matatapos na rin ito. Shokoy na manggagapang" nakakailang irap na kaya ako sa
kanya?

"Maninisid nga Florence" pagtatama niya sa akin. Bakit ba nakakalimutan ko?

Panay ang pagpupunas ko sa buhok niya habang nakangisi siya sa akin.

"I love you more Florence" natigilan ako sa pagpupunas sa kanya at mahigpit ko
siyang niyakap.
Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng mga luha ko.

"Sorry, sorry, sorry Nero. Sorry talaga, sorry sa pananakit sa'yo. Ang tanga tanga
ko para paulit ulit kang saktan, mahal na mahal na mahal kita. Sorry kung naisip
kong magpakasal sa iba, sorry kung sobrang sama na ng loob ang nagawa ko sa'yo.
Sorry dahil iniwan kita ng anim na taon, sorry dahil nangulila ka sa akin ng anim
na taon. Sorry dahil hindi kita pinaglaban ng paulit ulit. Sorry dahil sinayang ko
ang anim na taon na pwede tayong magkasama. Sorry dahil wala na akong ginawa kundi
pahirapan ka, sorry dahil mas madami pang sama ng loob ang ginawa ko. Sorry talaga
Nero, hinding hindi na kita iiwan. Hinding hindi na, kahit anong mangyari. I won't
ever leave you again. Never"
Panay lang ang paghaplos niya sa buhok ko. Nanatili siyang hindi nag sasalita
habang ako ay iyak lang ng iyak. Napakaswerte ko sa lalaking kayakap ko ngayon,
napakaswerte ko sa'yo Nero Ferell. Ang tanga tanga ko para isiping iwan ka.

"I know you'll come back to me Florence. I have my ways Florence, ways that you
can't even imagine and now that you're in my arms again. I won't ever let you go. I
will definitely tie you this time" napairap na lang ako sa sinabi niya.

"Typical Ferell. Ferells and their plans. Ferells and their secrets. Ferells and
their surprises. Siguro kailangan ko ng sanayin ang sarili ko. Shokoys are born
with secrets" pinahid niya ang mga luha ko.

"I guess so" tipid na sagot niya sa akin.

"But, what about this plan? 'yong plano niyo daw para hindi matuloy ang kasal"
curious na tanong ko sa kanya.

"Ayokong ikwento" inilihis niya ang kanyang mga mata sa akin.

"Come on Nero, tell me. I'm curious" pamimilit ko sa kanya.

"Okay, you put your other leg on this side" napairap na lang ako.

"Paraparaan din Ferell ano?" tumayo ako sa couch at inihakbang ko ang isa kong paa
sa kabila niya saka ako umupo sa lap niya.

"Satisfied?" mabilis niya akong hinalikan sa labi.

"Nice, nice" ngising sagot niya.

"Huwag ko lang mararamdaman Nero ang maninisid mo Nero, tatayo talaga ako. Sisipain
ko 'yan" narinig ko siyang tumawa ng malakas. Ako pa ang nakakatawa.

"Maaga pa, mamaya na lang" sinimulan niya na akong halikan sa leeg ko habang
nararamdaman ko na ang kamay niya sa ilalim ng damit ko. Nasaan na ang 'mamaya na
lang' na sinasabi niya?
Tinakpan ko ang mukha niya ng dalawa kong kamay.

"Magkwento ka, dahil makikinig ako" umismid siya sa akin na parang akala niya
makakalimutan ko na ang usapan namin.

"Okay, it's all started when the lights turned off. Buhay ang utak ni Troy kapag
walang kuryente at nagkikidlatan sa labas, pinanganak kasi siya ng bagyuhan" panay
ang tampal ko sa gumagapang na kamay ni Nero sa magkabilang legs ko. Maiintindihan
ko kaya ang ikinukwento ng Shokoy na ito?
Bakit lagi na lang si Troy ang mastermind?

"You know the typical large gift during bridal shower or bachelor's party? 'yon ang
naisip ni Troy, ipasok ako doon. I'll do the seducing which you cannot resist then
implant a Ferell" napanganga na lang ako sa sinasabi niya.

"Pero hindi na natuloy dahil ikaw na mismo ang pumunta sa mansion. That time
they're all busy doing the fucking props" napatango ako sa sinabi ni Nero kaya pala
nakawelding helmet si Troy ng gabing 'yon. Kaya pala puros may mga band aid ang mga
kamay ng mga Shokoy na 'yon, kaya naman pala mukhang abalang abala sila nang gabing
'yon.

"Hindi ako nabuntis" maiksing sabi ko sa kanya.

"Wala rin 'yon sa plano ko Florence. Gusto kitang solohin ng mga dalawang taon,
we'll play each other for the whole two years before we play with our six kids"
napairap na lang ako. Nagplano na ang Shokoy ng hindi ko nalalaman.

"So 'yon lang ang plano niyo?" muli siyang umismid.

"Kapag successful na ang ginawa kong 'operation tanim Ferell' na dapat talaga
successful bigla akong lalabas sa araw ng kasal. At sasabihin ang typical na linya
ng mga nanggugulo ng kasal 'Itigil ang kasal' ang kaibihan nga lang ang sasabihin
ko 'buntis siya! Ako ang ama" see? What the fuck is that plan? Do you expect me to
do that? Si Troy Ferell lang ang gagawa ng kahihiyang ganun. Magbibigti na lang
ako" here we go again, the suicidal Nero. Pero napapangiwi rin ako sa kwento niya.
Alam kong hindi talaga ito magagawa ni Nero kahit ang magpabalot sa napakalaking
regalo ay hindi niya gagawin.
Kakaiba talaga ang utak ng mga Ferell.

"So hahayaan mo na lang akong makasal?" tanong ko sa kanya.

"Nandito ka na, ano pa ang problema?" ngumuso lang ako sa kanya.

"What else do you want to know? Tell me" sinimulan na naman niyang halikan ang
balikat ko.

"Sinong mas mahal mo 'yong pusa o ako?" tanong ko sa kanya na nagpatigil sa

paghalik niya sa akin.

"What the fuck? Seriously Florence Almero? Pinagseselosan mo ang pusa? Syempre mas
mahal ko si Heaven" natatawang sagot niya nagpatayo sa akin.

"Hey, nagbibiro lang ako. Come back here" pakinig ko pa rin ang pagtawa tawa niya.
Damn. Magsama sila ng pusa niya, halikan niya ang pusa niya.
Naglakad na ako palayo, bahala ka sa buhay mo Ferell.

"Florence, you're such a kitten. Bumalik ka dito" alam kong hinahabol na niya ako.
Kailan pa ako naging kuting Nero Ferell?
Mas lalo kong binilisan ang paglalakad hanggang sa makarating ako sa likod ng rest
house kung saan agad kong nakita si Manang na nagsasampay ng mga kulay puting
kurtina, kumot at bedsheets.

"Florence.." nang marinig ko ang boses ni Nero ay mabilis akong lumapit kay Manang
na abala sa pagsasampay.

"Manang wag po kayong maingay"

"Kayo talagang mga bata kayo.." naiiling na sabi ni Manang habang dala ang mga
lalagyan niyang wala ng lamang mga kumot.
Lahat ito ay nakasampay na habang banayad na nililipad ng hangin. Bakit parang
napakapeaceful ng lugar na ito?

"Manang nakita nyo po ba si Florence?" pakinig kong tanong ni Nero.

"Tinataguan ka sa sampayan. Wag niyong dudumihan ang mga sinampay, mahirap maglaba
ng puti" nanatili akong hindi gumagalaw sa posisyon ko habang pinapakiramdaman si
Nero.

"Ito pala ang gusto mo Florence, taguan. You should have told me earlier, lalagyan
ko ng madaming tela ang kwarto ko" napapangisi na lang ako sa sinasabi niya. Kita
ko ang anino niyang lumilipat sa pangalawang linya.
Nagmadali akong lumipat sa kabilang sampayan.

"Madami pa tayong babawiin Florence, magpakita ka na. Mahuhuli at mahuhuli din

kita" muli akong lumipat sa ibang sampayan nang mas maramdaman ko ang paglapit
niya.

"I am warning you Florence. Sa oras na mahuli kita, maghapon na tayong magtataguan
sa kwarto ko. Quit this game, baka mahawi ko ang lahat ng sinampay ni Manang"
Nanatili akong hindi sumasagot habang pinapakiramdaman ko siya. Where is he?
Nang hindi ko na maramdaman kung nasaan siya ay bahagya akong nagpanic, damn.
Mukhang nakikita niya na ako, bakit ba ang bilis ng Ferell na 'yon?

"I can always find my way to you Florence" natigilan ako sa pagsilip sa harapan ko
nang maramdaman ko ang boses niya sa likuran ko. Damn. Huli na nga agad.
Para akong robot na dahan dahang lumingon sa lalaking nasa likuran ko, seryoso ang
tingin niya sa akin habang inililipad ng hangin ang magulo niyang buhok kasabay ng
paglipad ng mapuputing mga sinampay. Damn.

"Come here" bigla na lang kaming napaupong dalawa sa ilalim ng mga nagliliparang
puting sinampay. Agad humiga si Nero at nadala naman ako.

"Ano ba Nero?" babangon na sana ako nang yakapin niya ako ng mahigpit.

"I think you need dry punishment, dito na natin gawin" what the fuck?

"What?!" nagulat na lang ako nang magpalit ang posisyon namin. Marahas niyang
hinila ang bagong sampay na puting kumot at ginamit niya itong panakip sa aming
dalawa.

"Ano ba Nero?! Baka makita tayo ni Manang" pagpupumiglas ko sa kanya.

"So? We're just playing hide and seek baby"

--
VentreCanard

Chapter 55

Chapter 55

Kung nauuso sa Ninoy Aquino International Airport ang modus na tanim bala, hindi
rin magpapahuli ang mga Ferell. Sa katunayan ito ako ngayon at kasalukuyang
minomodus na ng hari ng mga Shokoy.
Natatakluban pa rin kami nang napakalaking puting kumot na higit lang naman ni Nero
mula sa mga sinampay ni Manang. Mabuti na lang at mukhang ni dryer kaya hindi ko
nararamdamang basa pa ito.

"Uhmm, Nero para tayong mga taksil sa mga sinaunang pelikula. Sa mga sampayan din
sila gumagawa ng milagr-" hindi ko na naituloy pa ang mga sasabihin ko nang
mapakagat labi na lang ako at mas itiningala ko pa ang aking sarili para mas
mapagbigyan ang bawat marahang paghalik at pagkagat sa niya akin. Damn Ferell.
He clasped our hands together at the top of my head while we're busy kissing and
playing each other's tongue.
I even lifted my head up for him to easily reach me. I can't even count the seconds
or minute that we've been tasting and nibbling each other's lips. Oh, damn. I'm so
addictive to him and I can't really get enough of him.
We're both gasping for air when our lips parted.

"Nero, are you serious? Mahuhuli tayo ni Manang dito" pinilit kong magsalita sa
kabila ng hirap ko sa paghinga. Kahit siya ay kitang kita ko ang mabilis na pagtaas
at pagbaba ng dibdib niya sa tagal nang nangyaring halikan namin. Damn.
"I love you.." sagot lang niya sa akin. Bakit parang hindi ko na siya makausap ng
matino? Hindi na ako nakapagsalita pang muli nang mariin na naman niyang inangkin
ang aking mga labi.
Damn Ferell. Kailangan kong kontrolin ang sarili ko sa mga oras na ito, wala ang
sampayan sa mga listahan ng mga lugar kung saan gusto kong magpamodus sa Shokoy na
ito.

"Nero, ayoko dito. Masakit sa likod" pinilit kong kalasin ang mga labi niya sa
akin.

"We'll do it quickly Florence" tamad na sagot niya sa akin. Bahagya siyang gumawa
ng distansya sa aming dalawa at mabilis niyang hinubad ang pang itaas niyang damit.
Shit! Naghubad na ang Shokoy. He's serious about this, hindi na ito maganda.

"I don't want it quick Nero, lumipat na lang tayo ng lugar" I started tracing his
adam's apple using my forefinger and I continued gliding it slowly down to his
chest. Until I reached my favourite spot, I was about to play my hands with his
mouth watering abs when he grabbed it. And I'm so goddamn speechless when he kissed
the every part of it.

"Sa tingin mo ba ay makakarating pa tayo sa kwarto ko Florence? Hindi na ako

makaalis sa posisyon ko. All I want right now is to stare at you, with your messed
up hair, with your beautiful face, with your soft and flawless body and your
moaning voice. I want you right now Florence, I need you right n--" ako na ang
kumabig sa kanya papunta sa akin. Hindi na ako sasalungat sa kanya dahil kahit
tanungin ako ay gustong gusto ko rin itong mangyari.
Bahala na kung manakit ang likod ko, shit. I can ask Nero to massage it after,
hindi ko maiwasang hindi mapangisi sa mga iniisip ko. Kailan pa ako naging ganito?
Our kiss is a bit more intense right now, harsher and erotic. I encircled my legs
around his waist while my hands are busy making its way to his back caressing and
feeling his skin.

"I love you Florence" bulong niya sa akin. Halos makalmot ko ang likuran niya nang
maramadaman ko ang marahang pagkagat niya sa tenga ko.

"What is this dry punish...ment? Katu..lad pa din ng dati?" nahihirapang tanong ko

sa kanya. He's busy on my shoulders right now.
Hindi niya ako nagawang sagutin dahil agad niya na namang sinalubong ang aking mga
labi na malugod ko namang tinugunan. Naramdaman kong hinuli niya ang mga kamay ko
para ihawak sa dibdib niya. At halos makagat ko ang labi niya nang maramdaman ko
ang isang kamay niyang nasa ilalim ng damit ko.

"What do you want? Licking or Biting?" ngising tanong niya sa akin na nagpangatal
lang naman sa buong katawan ko. Ito na naman ang dalawang pagpipiliin mula sa hari
ng mga Shokoy.

"Pwede ba na ikaw na lang ang pumili?" nahihirapang sagot ko sa kanya. Mas lalong
lumapad ang ngisi ng hari ng mga Shokoy sa sinabi ko.
Magsasalita pa sana ako nang muli niyang hulihin ang mga labi ko. Napapairap na
lang ako habang nakikipagsagutan sa kanya ng halik. Damn Ferell, he's so addictive
to my lips.

Nang maghiwalay ang mga labi namin ay marahan niyang pinaglaro ang mga ilong namin.
Hindi ko maiwasang hindi mapangisi, how I love this.

"Magsisisi ka kapag ako ang pumili Florence" nawiwiling sabi niya sa akin.
Magsisisi? Oh well, titingnan. Damn.
I took a deep breathe when I felt his right hand squeezing my left breast.

"Nero.."
Nagsisimula na siyang gumawa ng halik sa bawat parte ng mukha ko, pababa sa leeg ko
hanggang sa maabot niya ang hantungan ng off shoulder ko. Hindi niya ito
tinatanggal gamit ang kamay niya.
He's biting it, to pull it over. Damn. Ang daming alam. Sa bawat marahang paghila
niya ay nararamdaman ko ang bawat kagat niyang walang dalang sakit kundi mga kiliti
sa aking balat.

"Nero" mahinang tawag ko sa pangalan niya.

Lalo akong nangatal ng hulihin niya ang isa kong kamay at dalhin niya ito sa
'maninisid' oh damn.

"Hinahanap na ang amo niya" ngising sabi niya sa akin. Hindi ko na alam kung
namamanhid na ang kamay ko doon sa 'maninisid' niya.
"Pull the zipper.." bulong niya sa akin na mas lalong nagpalukso ng dibdib ko. Alam
kong hindi ito ang unang beses na gagawin namin ito ni Nero. Pero sa ilalim ng
tirik na araw?
I haven't tried petting his 'maninisid'
Am I going to pet his 'maninisid' under the sun? sa ilalim ng sampayan?

"Ne-"

"Fuck!" sa gulat ko sa mura niya ay agad kong inalis ang kamay ko. What's wrong?

"Nero?" nagtatakang tawag ko sa pangalan niya. May mali na naman ba akong nagawa?
Nakakunot ang noo ni Nero habang hawak ang kanyang ulo.

"May tumama sa ulo ko" ismid na sagot niya sa akin. Ano naman ang tatama sa kanya?
Hindi na ulit siya nagsalita at nagsisimula na ulit siyang bumaba sa mga labi ko.
Pero hindi pa man naglalapat ang mga labi namin ay may tumama na naman sa ulo niya.

"What the fuck?! Manang naman! Wag kang abala" fuck! Si Manang? Bakit patuloy pa
din ang Shokoy na ito kung alam niyang nandito na si Manang? Bakit wala man lang
pakialam ang isang ito?
Nang muli niya akong hahalikan ulit ay hindi na siya sa ulo natatamaan kundi sa
iba't ibang parte ng katawan. Paulit ulit na may kung ano anong tumatama sa katawan
niya. Napapangiwi na lang ako, alam kong masakit ito dahil sa lakas ng bawat
pagtama nito kay Nero.
Bakit naman ang laki ng galit ni Manang?

Marahas nang hinawi ni Nero ang kumot na nagtataklob sa amin dalawa at halos
mawalan siya ng kulay nang makita ang taong may hawak ng napakalaking payong na
nasa akto pang hahampasin siya.
Bumangon na ako at mabilis tumayo sa pagkakahiga ko. Nakakahiya. Mabuti na lang at
hindi pa ako nahuhubaran ng hari ng mga Shokoy.

Nananatiling nakaupo si Nero habang gulat na gulat sa taong gustong gusto siyang
hambalusin ng napakalaking payong.
"Tang ina" pakinig kong mura ni Nero. Napapatawa na lang ako.

"Florence si LG ba ang nakikita ko?" kinakabahang tanong ni Nero na mas lalong

nagpatawa sa akin.

"Hi LG! buti dumating po kayo, minomolestiya po ako ng apo niyo" agad akong nagtago
sa likuran ni LG. Halos hindi na maipinta ang mukha ni Nero sa sinabi ko, hindi ko
na alam kung ano na ang nakikita ko sa kanya ngayon, kaba, inis, gulat. Damn.
Naudlot ang dry punishment ng Shokoy.

"Mali ang iniisip mo LG, nagtataguan lang kami ni Florence. Right right?" panghingi
niya ng tulong sa akin ni Nero.

"LG, ang sabi niya sa akin. Hindi niya daw ako papakainin sa loob ng isang araw pag
hindi daw ako pumayag sa 'operation tanim Ferell'" napanganga si Nero sa sinabi ko
sa lolo niya.

"She's a liar LG, she seduced me. Sa akin ka maniwala ako ang apo mo" tumayo na si
Nero na walang damit. Sinong lalabas na sinungaling sa amin? Siya nga itong ready
na.
Sige mangatwiran ka pang Shokoy ka.

"Dadalawa na ang maghahati sa kayamanan ko Nero" seryosong sabi ni LG. Oh boy,

mahirap na rin si Nero. Nahihirapan na akong magpigil ng tawa dito sa likuran ni
LG.

"LG naman!" frustrated na sabi ng hari ng mga Shokoy.

"Hija, pwede ba kitang makausap? Kailangan mong maliwanagan. Mahirap na ang apo
kong 'yan, gugutumin ka lang niyan" mabilis akong tumango kay LG. Alam ko kung
kailan nagbibiro at seryoso ang matanda. At sa pagkakataong ito alam kong
nakikipagbiruan siya.
"Sige po pag iisipan ko, hindi naman po nakakabusog ang kagwapuhan ng isang 'yan"
ngumisi sa akin si LG sa sinabi ko at sabay naming tinalikuran ang topless na hari
ng mga Shokoy.

"What the fuck? Iiwan nyo ako dito?" galit na tawag sa amin ng hari ng mga Shokoy.

"Labhan mo 'yang sinampay Nero" tamad na sabi ni LG. Hindi na namin narinig na
sumagot si Nero hanggang sa makapasok na kami sa loob ng resthouse. Paniguradong
mainit na naman ang ulo niya hanggang gabi.
Agad naming nakasalubong si Manang na may hawak na madaming prutas.

"Ano Don Ferell, naagapan?" what the fuck? Kami ba ni Nero ang pinag uusapan ng
dalawang matandang ito?

"Oo, napaghampas ko nga payong. Tingnan mo muna ang apo kong 'yon, baka magpasusot
at dumihan lahat ng sinampay mo" muling nang naglakad si LG na agad ko namang
sinundan.

"Sa totoo lang hija, hindi ang apo ko
sadya ko" nagpatuloy kami sa itaas at
Pumasok kami sa isang kwarto, mukhang
lugar ng mga Ferell. Agad naupo si LG
nakatayo.
ang pakay ko sa lugar na ito. Ikaw talaga ang
mukhang alam ko na kung saan kami papunta.
hindi na talaga mawawala ang library sa bawat
sa pwesto niya habang ako ay nananatiling

"Maupo ka hija" umupo naman agad ako. Mukhang matagal tagal na usapan ang
mangyayaring ito.

"Hija, tumakbo ka ba sa kasal dahil sa mga sinabi ko?" diretsong tanong sa akin ng
matanda. Mabilis akong umiling sa sinabi niya.

"Hindi po LG, wala po kayong kinalaman sa pagtakbo ko sa kasal" ngayon ko nalamang

hindi kumalat ang totoong dahilan kung bakit hindi natuloy ang kasal. Sa mga mata
ng mga taong dumalo ng araw na'yon, ako ang dahilan kung bakit hindi natuloy ang
kasal.
Pero para sa akin, hindi lang naman si Ashong ang dahilang kung bakit hindi natuloy
ang kasal. Dahil sa mga oras na 'yon ay may pag aalinlangan na rin ako.

"Sigurado ka na ba hija sa ginawa mo?" tanong sa akin ni LG. Mabilis akong tumango
sa matanda.

"Tama po kayo LG, mas gugustuhin ko pong maglakad papunta sa dambana na isa sa apo
niyo ang naghihintay sa akin. Mahal na mahal ko po ang apo niyo at humihingi po ako
ng tawad sa lahat ng ginawa ko sa kanya, sa inyo at sa mga pinsan niya" nahihirapan
kong sinalubong ang mga mata ng matanda. At parang nabunutan ako ng tinik ng
ngumiti siya sa akin.

"Masaya ako at nagbago ang desisyon mo hija. Dahil alam kong ikaw lang ang babaeng
nararapat sa apo kong 'yon"
Sasagot pa sana ako kay LG nang bigla naming marinig ang malakas na pagbubukas ng
pintuan.

"Where's Florence?!" agad kong napansin ang pagpapanic sa boses ni Nero na akala mo
ay nawawala ako.
Kitang kita ko ang pagbuntong hininga niya nang makita niya ako.
Malalaki ang hakbang niya hanggang sa makarating siya sa harapan ko, hindi na ako
nakapagsalita pa nang bigla niya na lang akong hinila at mahigpit niya akong
niyakap. Ramdam ko ang marahang paghalik niya sa buhok ko.
What happened to him? Ilang minuto lang kaming naghiwalay.

"LG, wag mo munang iuwi si Florence. Give me some days, ilang araw lang lolo I
missed her. Iuuwi ko rin siya sa kanila, ilang araw lang. Kausapin mo muna ang
pamilya niya, lolo ilang araw lang. Wag mo munang agawin si Florence sa akin" halos
mapakagat labi na lang ako sa sinabi ni Nero. Hindi ko alam kung maiiyak ba ako sa
kilig o ano. God Nero.
Hinayaan ko siyang yakapin ako ng mahigpit habang binabaon ko ang aking sarili sa
kanyang dibdib.
I can even hear his fast beating heart.
Panay ang halik niya sa ibabaw ng ulo ko na parang huling araw na namin ito. Talaga
bang sinusundo na ako ni LG?

"Awang awa naman ako sa'yo apo. Hindi naman ako pumunta dito para sunduin si
Florence, may sinabi lang ako. Dapat pala nairecord ko ipapadala ko sa mga pinsan
mo" kinalas na ni Nero ang pagkakayakap sa akin at iritado siyang tumingin sa lolo
niya.
"Bakit ka ba nandito LG? Sinong nagsabi sa'yo nandito kami?" iyamot na tanong niya
kay LG.

"Sabi ni Troy nandito ka daw" halos sabay kaming napamura nang marinig namin ang
pangalan ni Troy Ferell. Napakatraydor talaga ng Shokoy na 'yon.

"Gago talaga 'yon" sa frustration ni Nero ay umupo na lang siya. Nakiupo na rin
ako, mukhang hindi pa tapos ang usapan namin.

"Anong balak nyong dalawa? Magpakasal muna kayo sa huwis" what? Bakit kailanganga
ikasal na agad?

"What the fuck? Ayoko. Gusto ko ay alam ng lahat" galit na sabi ni Nero. Kahit ako
ay ganun din. But..

"Sa tingin mo ay ganun kadali 'yon apo? Katatakbo lang ni Florence mula sa isang
kasal tapos mababalitaang ikakasal na naman siya? That will be a very big scandal"
napasang ayon ako sa sinabi ni LG. Ito rin ang iniisip ko.

"LG, my Florence deserves the best wedding she can ever have. Wala sa listahan ko
ang itago ang kasal naming. I want a church wedding for us" nanatili na lang akong
tahimik at nakikinig sa usapan ng maglolo. Hindi ko na alam ang dapat kong sabihin
mula sa mga naririnig ko kay Nero.
He's damn melting my heart.

"We can give her, but for the meantime. Sa huwis na muna kayo magpakasal" muling
sabi ni LG.

"No, we can wait. Right Florence? Hindi naman tayo nagmamadali?" agad na tutol ni
Nero.
Alam ko kung bakit ayaw ni Nero na makasal kami sa huwis. Baka ang iniisip niya na
mas lalamang sa kanya si Ashong sa larangan nito, na si Ashong nakapaghanda ng
engradeng kasal habang siya ay sa huwis. Alam ko ang takbo ng utak nitong si Nero
masyadong mataas ang pride ng Shokoy.

"Yes LG, hindi naman kami nagmamadali" pagsabat ko na. Agad kong napansin ko ang
pagkakamot sa ulo ng matanda.
At nagulat na lang ako nang biglang ilabas ni LG ang mahaba niyang payong at
itinutok ito kay Nero.

"Alam mo ang pinuproblema ko apo? 'yan! 'yan ang nagmamadali" nakatutok ang
mahabang payong ni LG sa 'maninisid' ni Nero. Hindi ko alam kung matatawa ba ako o
ano?
What the fuck? Bakit parang ang daming payong ni LG?

"Yan ang ayusin mo apo, dahil kapag nabuntis mo si Florence tuluyan nang masisira
ang imahe natin sa mga Almero" iritadong hinawi ni Nero ang payong ni LG.

"I know" tipid na sagot niya sa lolo niya na nagpataas ng kilay ko. Maniniwala na
ba ako sa 'I know' mo Nero?

"So, hanggang kailan ka dito LG? Pwede ka pang umalis, hindi pa naman madilim"
pagtataboy ni Nero sa kanyang lolo.

"Dito muna ako ng ilang araw" maiksing sagot ni LG na nagpatawa sa akin. Seriously?
Paano na ang dry punishment ng Shokoy?

"What the fuck? Wala ka bang pupuntahan LG? Bakit dito ka pa tumigil? Tang ina
naman!" sa pagkairita ni Nero ay lumabas na siya ng library at padabog niyang
sinarado ang pinto.

"LG, he's cute" natatawang sabi ko sa matanda.

"Bakit hindi ko 'yan kailanman nakita sa apo ko?" muli na lang akong napatawa sa
sinabi ni LG.

--

Sumapit na ang gabi. Akala ko kaninang umaga ay maghapon at magdamag na kaming

magkukulitan at maglalandian ni Nero sa iba't ibang parte ng rest house na ito pero
mukhang naiba ang sitwasyon ngayon.
Kasalukyan kaming nakahilera sa mahabang couch habang nanunuod ng palabas na comedy
ang genre. Panay ang pagkamot sa ulo ni Nero Ferell habang may kunot na kunot na
noo na aakalaing biyernes santo na naman samantalang si LG naman ay wagas kung
makatawa na halatang sinasadya na. Nasa gitna lang naman namin ang matanda kaya
hindi tuloy magawang makapaglambing ng Shokoy.
At ang isa pa sa masamang balita sa hari ng mga Shokoy, magkatabi silang matutulog
maglolo.

"LG, saan mo nakita 'yang suot mo? Bakit magkapareho tayo? Damn" napapangisi na
lang ako sa maglolo. Parehong nakasandong puti at black jogging pants si LG at
Nero.

"Ayaw mo 'yon? Grandfather-grandson goals?" sagot sa kanya ni LG na lalong

nagpaasim sa mukha ng hari ng mga Shokoy.

"Tsss, maglolo nga kayo ni Troy" pakinig kong bulong ni Nero.

"Wag kang mag uungot diyan Nero. Noong mga bata pa kayo ay lagi tayong
magkakatabing anim kung matulog, ano ang pinagkaiba ngayon?" tanong sa kanya ng
matanda na nakafocus ang mata sa telebisyon.

"Matagal na 'yon LG! Bakit ba kailangan mo pang tumabi sa akin? Ang dami daming
kwarto dito" iritang iritang sabi ni Nero.
Sa mga ganitong pagtatalo ng mga maglolo, mas gusto ko talagang manahimik at
makinig.

"Dahil alam kong aatake na naman 'yan" muli na namang gumalaw ang payong na kanina
lamang na nakapatong sa center table.
Agad tinabig ni Nero ang payong na nakatutok sa kanya. Napapatawa na lang ako sa
maglolong magkaterno ang suot, miss na miss siguro nila ang isa't isa.

Muling bumalik ang atensyon ni LG sa pinapanuod niya. Nakikitawa rin naman ako
kapag talagang nakakatawa ang palabas, samantalang itong si LG ay mukhang sinasadya
pang palakasin ang mga tawa.
Napansin kong lumipat si Nero ng couch sa tagiliran para mas makita niya ako. May
isinesenyas siya sa akin na hindi ko maintindihan.
Agad lumingon sa kanya si LG, kaya mabilis tumigil sa kasesenyas ang Shokoy at
kunwari ay nanunuod din ng tv. Nang mawala ulit ang atensyon ni LG sa kanya ay muli
na naman siyang sumenyas sa akin.
Ano ba ang gusto ng Shokoy na ito?
Pinapatulog na yata ako ng Shokoy.

"LG, tutulog na po ako" paalam ko sa matanda.

"Ako din LG, tutulog na rin ako" segunda ni Nero Ferell. Haist.

"Ha? Sige tutulog na rin ako" pinatay agad ni LG ang tv na nagpanganga kay Nero.

"LG, hindi mo ba tatapusin ang pinapanuod mo? Tapusin mo muna, maaga pa naman" agad
na sabi ni Nero kay LG.

"Magpaalam ka na kay Florence bukas na ulit kayo magkita" ito lang ang sinabi ni
LG. Pakinig ko ang pabulong na pagmumura ng hari ng mga Shokoy. Hindi niya talaga
kayang maisahan ang kanyang lolo.
Agad nakalapit sa akin si Nero at mabilis niyang nahapit ang baywang ko. Pipikit na
sana ako nang napansin ko ang bagay na nakahara sa mga mukha namin.
Iritadong lumingon si Nero sa lolo niyang may hawak na payong.

"Goodnight kiss lang LG?! Hindi din pwede?! Goodnight kiss lang! Bakit ang laki ng
galit mo sa akin LG? Goodnight kiss lang!" galit na galit na sabi ng Shokoy.
Binitawan niya na ako at padabog na siyang umakyat sa hagdan.

Halos sabay kaming nagtawanan ni LG nang tuluyan ng nakataas si Nero.

"Goodnight LG" mabilis kong hinalikan si LG sa kanyang pisngi at tumaas na rin ako
hanggang sa makarating na ako sa aking kwarto.
Dahil wala na akong masyadong iniisip ng mga oras na ito ay mabilis na akong
dinalaw ng antok.

--

Bakit kaya lagi na lang akong nakakaramdam nang kung ano sa tuwing nasa kasarapan
na ako ng aking pagtulog?
Pero ang haplos na ito sa aking mukha ay pamilyar na sa akin. Pinilit kong imulat
ang aking mga mata kahit ramdam na ramdam ko ang antok. Nang tuluyan ko na itong
imulat ay agad kong nakita ang pusa ni Nero na nakasampa sa kama ko at mukhang
ginigising ako.

Agad kong napansin na may kung anong kasabit sa leeg nito. Binuhay ko ang lampshade
at kinuha ko ang maliit na papel sa masunuring pusa. Messenger cat huh?
Sinilip ko ang orasan sa side table ko at halos mapamura na lang ako. Mag aalas dos
na naman. Damn.
Hindi ko alam kung bakit nagtatatambol na naman itong dibdib ko kahit ang mga kamay
kong nakahawak sa maliit na papel ay nangangatal na rin. Dito talaga ako
kinakabahan sa mga mensahe ni Nero Ferell.
Mga maiiksing mensahe niya na talaga namang nakakapagpangatal ng buo kong katawan.

'I can't sleep Florence... please come out, we need to continue'

--
VentreCanard

Chapter 56

SPG! SPG! Paalala mga openminded lang po ang pwedeng magbasa ng chapter na ito. At
kung may mambabash na naman kung sakali, pakiayos na ng mga buhay nyo. Wag ang
story ko! Salamat.
Thanks @maedenraquid :)

Chapter 56

Nang mabasa ko ang maliit na note na ibinigay sa akin ni Nero. Nagmadali na akong
bumaba sa aking kama, mabilis kong binuhay ang ilaw para agad akong makakita ng
tamang damit na isusuot ko.
What the fuck? Kailangan pa ba ito? He will definitely undress me this time. Halos
mapapadyak ako sa naiisip ko, bakit parang siguradong sigurado na ako sa
mangyayari? Tulog na ba talaga si LG? Buti hindi siya tinali ng lolo niya.

Nakailang hagis na ako ng damit na hindi ko magustuhan. Ano ba naman Florence? Come
on, choose faster. Baka umakyat pa dito ang hari ng mga Shokoy.
Napapakagat na ako sa maliliit na kuko ng aking mga daliri habang panay ang
paglalakad ko ng pabalik balik. I'm goddamn nervous.

Alam kong hindi ito ang unang beses na gagawin namin ito pero bakit ganito pa rin
ako kabahan? Halos nakita na niya ang lahat sa akin, ano pa ba ang problema nitong
nagtatatambol kong dibdib?

Muli kong pinilig ang ulo ko, nagmamadali akong nagpunta sa loob ng banyo at
humarap ako sa salamin. Agad kong hinilamusan ang aking buong mukha at marahan kong
tinapik ang magkabila kong pisngi.

"Florence, umayos ka ngayon" Oo, hinding hindi ko makakalimutan ang unang gabi
namin. Kung papaano namin sinira ang lahat ng gamit sa library ni LG, kung papaano
naglingas ang aming mga katawan tulad ng apoy na nagsisilbing liwanag namin ng
gabing 'yon. At kung papaano ko siya naramdaman ng buong buo. I won't ever forget
that night. Our first night.

Mananatili sana itong maganda kung hindi ko ito sinira nang sumunod na araw,
pinaligaya namin ang isa't isa nang maulang gabing 'yon pero pinili ko siyang
saktan kinabukasan. Sa pagkakataong sisiguraduhin kong mapapaligaya ko siya hindi
lamang sa mga oras na ito maging sa mga susunod pang mga araw. Babawiin ko ang
lahat ng sakit na ibinigay ko sa kanya.
Muling kong sinipat ang sarili ko sa salamin, sinadya kong guluhin ang buhok ko.
Messy hair it is. Paninindigan ko ang dry punishment mo Ferell. I will definitely
participate this time.

Hindi na ako nagpakahirap na mamili ng damit, hinayaan ko na lang ang suot kong
manipis na bestida na natural kong isinusuot kapag natutulog ako.

Nagsimula na akong lumabas ng aking kwarto. Agad akong nagtungo sa sala pero wala
siya dito, nagpunta rin ako sa kusina pero ni anino ng lalaking maninisid ay hindi
ko makita.
Where is he? Siya naman ba ngayon ang nagtatago?
Pinili kong suyudin ang buong rest house maliban sa kwarto niya pero wala pa rin
akong nakikitang Nero Ferell.
Where are you? Pinagloloko niya ba ako?

Muli ko sanang uulitin ang paghahanap sa kanya nang masagi ng aking mata ang
bahagyang nakabukas na main door.
Damn, bakit hindi ko nga ba naisip?

Nagsimula na akong lumapit sa pintuan at nang mahawakan ko ito ay mas nilakihan ko

ang pagkakabukas dito para tuluyan na akong makalabas.

At nang makalabas na ako agad kong napansin ang kapaligiran. Hindi masyadong
kadiliman dahil sa liwanag mula sa buwan.
Napayakap na lang ako sa aking sarili habang mabagal na naglalakad dahil sa malamig
na ihip ng hangin. Hinayaan ko na lang tangayin nito ang mahaba kong buhok.

Patuloy akong naglalakad hanggang sa mas lalong luminaw sa aking mga mata ang imahe
ng lalaking nakatalikod at tahimik na nakamasid sa banayad na paghampas ng mga alon
sa dagat.
Tindig pa lang niya kasalanan na, nakatalikod pa lang siya tapos na ang laban.
Bibigay na agad ako sa kanya.

"Ne..ro?" kinakabahang tawag ko sa kanya. Parang bumagal ang oras sa paraan ng

paglingon niya sa akin.
At lalong nawala ang tibok sa aking dibdib nang tumama sa aking mga mata ang mga
titig niyang kailanman ay hindi kayang tagalan ng aking sistema. Tang ina ang hirap
makipagtitigan sa isang Nero Sebastian Ferell, hindi ko maiwasang mapaisip kung
anong ginawa ko para mahalin at kabaliwan ng isang Ferell na nasa harapan ko.

"What took you so long? Come here" inilahad niya ang kamay niya sa akin. Nagsimula
na akong maglakad papunta sa kanya at kitang kita ko kung paano siya bumuntong
hininga sa bagal kong malakad.
Siya na mismo ang naglakad at sumalubong sa akin. Walang kahirap hirap niyang
hinapit ang baywang ko at natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaharap na rin sa
napakalawak na dagat habang nakayakap siya mula sa likuran ko.
Agad kong naramdaman ang kagat niya sa kanang tenga ko. Napapapikit na lang ako,
nagsisimula na si Nero Sebastian Ferell.
"Hmmm, lasang lansones" bulong niya sa akin habang hinahalikan niya ang leeg ko.
Napapahigpit na lang ang kapit ko sa mga braso niya habang marahan niyang
pinaglalakbay ang kanyang mga labi sa bawat balat ko.
Nananatili akong nakatalikod sa kanya habang panay siya sa paghalik sa akin.

And I took a deep breath when I felt his both hands grabbed my breast massaging and
gently squeezing it. Damn, I immediately hanged my arms around his nape, I even
tiptoed just to reach his lips. We start kissing, sucking and biting each other's
lips. Damn. Damn. Damn.
I'm having a hard time with this position but hell yeah. I'm enjoying his wonderful
hands and his beast behind me.

Pinakawalan niya ang labi ko at muli na naman siyang bumulong sa tenga ko.

"You're braless, you wear it next time. Gusto kong mga kamay ko ang nagtatanggal
Almero" hindi ko mapigilang hindi mapairap sa sinabi niya. Sige sa susunod
hihirapan ko talaga ang isusuot ko para mahirapan siyang hubaran ako.
Pero sa halip na sumagot ako sa reklamo niya sa nawawalang bra ko ay humarap na ako
sa kanya, nananatiling nakasampay ang mga kamay ko sa batok niya habang nakapulupot
na sa bewang ko ang mga braso niya.
Agad niya akong nabuhat ng walang kahirap hirap.

I encircled my legs around his waist, while we're busy kissing and nibbling each
other. I can't help but to harshly brush my hands on his hair.
Palalim nang palalim ang palitan namin ng mga halik. At habang abala kami sa isa't
isa ay nararamdaman ko na ang unti unting pagbaba ni Nero hanggang sa tuluyan na
kaming nakaupo sa mapuputing buhangin.

Nang pakawalan niya ang mga labi ko ay agad akong kumuha ng hanging kailangan ko.
Nakakaubos ng lakas ang paraan ng paghalik niya. Shit.

"Nero, anong may'ron sa alas dos? Bakit sikal kang manisid tuwing alas dos ng
madaling araw?" ngumisi siya sa akin habang pinaglalakbay niya ang kanyang dalawang
kamay sa pagkabila kong balikat.
Marahas niyang hinila pababa ang suot kong bestida.
I am half naked in front of his eyes.

Hindi niya ako sinagot at agad niya akong inihiga. Mabilis niya akong dinaluhan at
marahan na naman siyang bumulong sa akin.

"Hindi ako maninisid Florence. Manggagapang ako ngayon" halos humigpit ang
pagkakahawak ko sa balikat niya nang maramdaman ko na naman ang pagkagat niya sa
tenga ko. Manggagapang naman ang Shokoy ngayon. Great, papaanong gapang naman kaya?

"Bakit hindi na ako tumama Nero?" muli lang siyang ngumisi sa akin. Mabilis niyang
hinubad ang damit niya sa harapan ko. Alam kong hindi na niya ako inasahang
maghuhubad sa kanya dahil siguradong magtatagal lang kami.
We're both half naked. Tinitigan niya muna ako ng napakatagal bago niya sinimulang
mas ibaba pa ang bestida ko. Wala akong ibang ginawa kundi makipagtitigan sa kanya
at magpaubaya sa mga gusto niyang gawin.
I'll participate no matter what.

Basta na lang niya itinapon ang suot ko. Hindi ko na alam kung ano na ang gagawin
ko, ilang beses na niyang nakita ang katawan ko at alam kong saulado na niya ang
bawat detalye nito. Ang tanging tumatakbo sa aking isipan ay kung ano ang 'dry
punishment' na sinasabi niya. Is it amazing like his wet punishment?
Agad niyang hinuli ang kanang kamay ko at dinala niya ito sa kanyang mga labi.
He started sucking and biting my every finger. Lalong bumibilis ang bawat paghinga
ko sa ginagawa niya. Kamay ko pa lang ang binibigyan niya ng atensyon hindi ko na
alam ang gagawin ko, papaano pa kaya kung sa mga sensitibong parte na ng katawan
ko?

"Ne..ro.." nahihirapang tawag ko sa kanya.

"Do you need an appetizer Florence?" tang ina? Kailangan ko ba non?

"Just do your fucking punishment Nero, I've been dying to feel it" lalo siyang
ngumisi sa akin. Mabilis niya akong hinalikan sa noo.

"Your wish is my command Miss Almero.." napatili na lang ako nang tuluyan na niyang
hinila ang kahuli hulihang saplot sa aking katawan.

"You looked delicious as always Florence" kitang kita ko ang paraan ng pagkagat
niya sa kanyang pang ibabang labi habang mariing pinakatitigan ang buong kahubaran
ko. Damn Ferell.
Hindi ko na mapigilan ang pamumula ng mga pisngi ko. Bakit ganito pa rin ang
reaksyon ko?

"Are...are you going to exiled my hands again?" kinakabahang tanong ko sa kanya.

"No and yes? Hahayaan kitang makaganti sa akin mamaya. You'll do the same to me"
patay kang Shokoy ka sa akin.

"Okay" pumikit na lang ako.

Hindi din nagtagal ay dahan dahan na akong nakakaramdam ng kiliti mula sa mga paa
ko. Mabagal itong gumagapang pataas sa aking mga tuhod.
Napapahigpit na ang lubog ng aking mga kamay sa mga buhangin habang patuloy kong
nararamdaman ang pagtaas ng kiliti mula sa aking mga hita.

"Ne..ro" nang imulat ko ang aking mga mata ay nalaman ko kung ano itong pumapatak
sa aking katawan.
Marahan niyang pinauulanan ng mga puting buhangin ang aking katawan na siyang
kaninang pang kumikiliti sa akin.
Ano na naman ito Nero?

"Are..you going to bury me?" narinig ko siyang humalakhak sa sinabi ko.

"Silly" ibinababa niya ang mukha niya sa akin at inilaro niya ang mga ilong namin
sa isa't isa.

"I'll massage the every part of you Florence.." mabilis niya akong hinalikan sa
labi na agad ko namang tinugon. Hahawakan ko pa sana ang kanyang batok nang maalala
ko ang patakaran ni Nero Ferell.

"Good girl" muli niyang hinalikan ang noo ko bago siya nagpatuloy.
Ngayon naman ay ang tiyan ko ang kinikiliti ng mga buhangin ni Nero Ferell. Kailan
pa nauso ang buhangin sa love making? Ipinilig ko ang aking ulo, ang mga ganitong
gawain ay para lamang sa mga Shokoy.
Umakyat ang pagpapaligo niya sa akin hanggang sa makaabot ito sa aking dibdib at
maging sa aking mga braso. Nang tuluyan niya nang malagyan ang mga parte ng katawan
ko ay sinimulan niya na itong tanggalin sa pamamagitan ng kanyang nakakapanindig
balahibong mga haplos. Damn. Bakit ang dami dami niyang alam?
Sinimulan niya nang tanggalin ang mga buhangin sa mga braso ko paulit ulit niya
itong hinahaplos at sa bawat galaw ng mga kamay niya ay parang nagdidiklap ang mga
balat ko. Ibang iba ang pakiramdam kumpara sa mga pangkaraniwang haplos niya.
Parang mas lalong nag iinit ang bawat parte ng aking katawan.

"N..ero.." muli kong tawag sa pangalan niya.

Paulit ulit niyang hinahaplos ang mga braso ko pababa sa aking tiyan at maging sa
mga hita ko. Halos magpapaling paling na ang ulo ko sa bawat haplos na ginagawa
niya. Oh god. Nero and his burning sand.

"Now you're relaxed.." Tang ina. Relax pa ako nito Nero? Paano niyang nasabi na
relax ako?
Muli niya akong hinalikan sa mga labi bago siya nagsimulang bumaba sa aking mga
paa.
Damn, mukhang mag uumpisa ng manggapang ang Shokoy.
He started kissing and licking my toes. Halos maggagalaw ako sa ginagawa niya. Nasa
umpisa pa lang siya, halos mabaliw na ako.

"Ne...ro" his lips travels on my ankle, to my legs.

"Damn, Ne...ro" hinuli niya ang kanang binti ko at ipinatong niya ito sa likuran
niya.

"Rub your legs on me Florence.." gusto kong mapamura. Bakit hindi ko alam itong
pinaggagawa niya sa akin? Bakit lagi na lang siyang may bagong nalalaman?
Sinunod ko ang gusto niyang mangyari habang panay ang paggapang niya sa akin
pataas.
He's now kissing and biting my left thigh. Bahagya niya pa itong itinaas para
mahalikan niya pati likuran nito. Napapakagat labi na lang ako sa ginagawa niya.
Hindi ko na alam kung gaano na kalalim ang nahuhukay ng mga kamay ko. Ano ba itong
ginagawa mo sa akin Nero?

I took a deep breath when I felt his lips 'there' Sabay na bumaba ang kamay ko sa
buhok ni Nero Ferell.
"Oh god Nero.." inilihis niya ang labi niya dito at sinimulan naman niyang halikan
pababa ang kanang hita ko pababa sa aking binti. Katulad ng unang ginawa niya,
hindi niya hinayaang walang parte ng mga hita at binti ko na hindi niya malalapatan
ng kanyang labi.
Pero nang agad siyang natapos, muli siyang umakyat pabalik sa akin. And he started
kissing me down 'there'
Hindi ko na alam kung tama pa ang paghinga ko, hindi ko na alam kung normal pa ang
pagtibok ng puso ko.
Hinayaan niya na ang mga kamay kong sumasabunot sa kanya.

"Ne...ro" I'm having a hard time on breathing. Every flick of his tongue and every
movement of his lips..
I'm getting crazy..
Para na akong kinukumbulsyon sa ginagawa niya sa akin. Halos ilang beses nang
nagpapabalik balik sa ulo ko sa magkaibang direksyon. My god Nero.
His lips..his tounge. They're both expert and amazing to convulse my body.

"Oh..god..Ne..ro. Please come up.." tumigil siya sa ginagawa niya at agad niya
akong ginapang pataas at siniil ng mga halik.
I encircled my legs around his waist and I travelled my hands on his back, his hair
and on his abs.
We never left each other's lips. His left hand is busy playing with my nipples
while his right hand serves as his support for his weight.
Alam kong natatakot siyang baka masaktan ako kung tuluyan niyang hindi aalalayan
ang bigat niya sa akin.

He's now kissing every part of my face while I continued doing what my hands want.
From his hot burning abs, I slowly moved my right hand down to 'his'

"Oh fuck Florence.." he captured my lips again in harsher and deeper way.
I felt his hand pushing my unmovable hand to 'his'
Pinakawalan niya ang mga labi ko at mariin niya akong pinakatitigan habang hawak
niya pa rin ang kamay ko.

"Move Florence, I've been waiting for you to do this.." and for the nth time, our
lips met.
I started moving my hand to 'his' moving up and down. From slow to slow rhythm. I
can't help but to admire his 'beast' it's so damn big.
Hindi ko akalaing kinaya ko siya. Damn, napapakagat labi na lang ako.
Napatigil si Nero sa paghalik sa akin dahil sa ginagawa ko.

"Flo..rence" tawag niya sa pangalan ko. How I love his reaction. I wanted to hear
more.. more of his moan so I continued doing it and I even moved my hands faster
and faster.

"Flo..rence.." nagulat na lang ako nang hilahin ni Nero ang kamay ko at wala pang
ilang segundo ay nagkabaliktad na ang aming posisyon.
I'm on top of him. Pero agad niya muling binaliktad ang posisyon namin.

"I'll take you.." sinalubong niyang muli ang labi ko.

While his lips are busy doing its job on my lips, I felt him slowly entering me.

"Ahhh.." I can't help but to moan. He's damn big. Damn big. Hinayaan kong dumiin
ang mga kuko ko sa likuran niya habang pinapakiramdam ko ang kabuuan niya sa akin.

"I love you Florence Almero..."

"I love you too Nero.." He's now starting to move slowly and I'm willingly followed
his tempo.

"Uhmmm.. Ne..ro" panay ang pagsunod ko sa bilis ng mga galaw niya.

"Flo..rence" marahan niyang kinagat ang labi ko at ganun din ako sa kanya.
Hindi ko na marinig ang paghampas ng alon, tanging mga bulong at pagtawag na lamang
namin sa isa't isa ang aking naririnig.
Halos dumugo na siguro ang likod ni Nero sa paraan ng pagkalmot ko sa likuran niya.
He's moving faster and faster and faster.

"Oh..god Nero.."
"Flo..rence.."
Nagkapalit kami ng posisyon ngayon naman ay nasa ibabaw niya ako. Hinayaan niya
akong gumalaw sa pagkakataong ito. I have the beat right now. Pinahid niya ang
butil ng pawis sa noo ko habang panay ang galaw namin sa isa't isa.

Muli akong nagulat nang muli kaming gumulong dalawa at magkapalit na naman ng
posisyon. Siya na muli ang may hawak ng bilis namin dalawa at ramdam na ramdam ko
ang bawat pagbilis ng mga paggalaw.

"I love you..." bulong niya sa akin bago niya muling hinuli ang mga labi ko.
He's kissing me with too much intense and desire. Wala na akong hihilingin pa sa
mga halik ng isang Nero Sebastian Ferell, hinding hindi ko pagsasawaan.
Mabilis niya akong hinalikan sa noo bago niya ako tuluyang iwan at pakawalan.
Inihiga niya ang kanyang sarili sa tabi ko at hinila niya ako papalapit sa kanya.
Ginawa kong unan ang kaliwang braso niya.
Kapwa namin habol ang aming hininga habang nakatanaw na malawak na kalangitan.

"It was amazing Nero..." ramdam ko ang marahang paghaplos niya sa buhok ko.

"It was always amazing with you Florence.." nagulat na lang ako nang muli siyang
pumangibabaw sa akin.

"Wala na akong ibang mamahaling babae kundi ikaw lang Florence Almero. I will love
you for the rest of my life and I won't ever let you go.." napakagat labi na lang
ako sa sinabi niya. Oh Nero..
Hinawakan ko ang magkabilang pisngi ng lalaking pinakamamahal ko.

"Mahal na mahal din kita Nero. At hinding hindi na ako aalis sa tabi mo, hinding
hindi na kita iiwanan. Kahit anong gawin nila sa akin, kahit anumang makasalubong
ko. Hinding hindi na kita isusuko. I'm sorry sa sinayang kong anim na taon Ne-"
hindi niya ako hinayaang makatapos dahil siniil niya akong muli ng kanyang mga
halik.
Masuyo ko siyang tinugunan at wala na kaming pakialam kung gaano man katagal ang
halikan namin. All I want is to feel and taste his lips.

Habol muli namin ang aming hininga nang maghiwalay ang aming mga labi. Hinalikan
niya ang aking noo bago siya tuluyang tumayo, tatayo na sana ako nang buhatin niya
ako.

"Magbabanlaw na tayo Florence. Mabuhangin na tayong dalawa" nagsimula na siyang

humakbang sa dagat habang buhat buhat ako. Nakasampay ang aking mga kamay sa
kanyang batok.
Napahigpit ang pagkakakapit ko sa kanya nang maramdaman ko ang lamig ng tubig mula
sa dagat.
Sabay kaming lumubog sa tubig ni Nero habang buhat niya pa rin ako. Binago niya ang
paraan ng pagkakabuhat sa akin. Kanina ay bridal position ngayon ay ang paborito
niyang posisyon kung saan nakapulupot ang aking mga binti sa kanya.

Akala ko ay talagang magbabanlaw lang kaming dalawa pero mukhang hindi ako
palalampasin ni Nero.
Nang sabay kaming sumungaw mula sa tubig ay agad niyang hinuli ang aking mga labi.

"Damn Ferell.." mas lalong humigpit ang pagkakayakap ko sa kanya nang maramdaman ko
ang ginagawa niya sa ilalim ng tubig.
He's filling me again.
He's slowly coming inside me again. I felt his both hands on my buttocks to guide
my movement with his.

"Ne..ro.." panay ang sabunot at kalmot ko sa kanya nang nagsimula na siyang muling
gumalaw. He's doing good and moving crazily inside me.
Nababaliw na ako. Damn Ferell, hindi pa ba siya napapagod?

"Flo..rence.."

"Ne..ro" hindi ko na alam ang nararamdaman ko. I don't want him to stop, I want him
to keep moving.
Hindi ko na napigilan at kinagat ko na ang tenga niya.

"Flo..rence.." sinimulan ko na siyang halik halikan sa pisngi, sa leeg.

I'm giving him my lovebites.
"I love you Nero" bulong ko sa kanya.
Hindi ko na alam kung ilang minuto ang tinagal namin ni Nero sa dagat. Hindi namin
tigilan ang isa't isa na parang wala ng bukas. Damn Ferell and his appettite.

"Malamig na Nero.." bulong ko sa kanya.

By that he stopped moving, he quickly kissed me passionately and softly this time.

"Let's go, may bukas pa pala. Baka hindi na kita patulugin" napairap na lang ako.
Buti naalala niya.
Pinilit kong umahon mag isa.

"Stay there, hahanapin ko lang ang damit mo" nanatili akong nakatayong walang kahit
ano sa katawan habang pinanunuod si Nero Ferell na pinupulot ang mga damit namin.
Kahit kailan hindi nakakasawang pagmasdan ang katawan ng isang Nero Sebastian
Ferell. Napakaswerte ko dahil kinababaliwan lang naman ako ng isang Ferell na nasa
harapan ko.

Pinagpagan niya ang damit niya ng ilang beses at mabilis niya itong ipinahid sa
aking katawan para matuyo ako.

"Ako na. Magbihis ka na rin" nagkibit balikat lang siya sa akin at basta na lang
niya isinuot ang boxers niya. Ako ba ang nagtanggal ng boxers niya kanina? Hindi ko
na naintindihan ang nangyari kanina.
Mabilis ko rin isinuot ang bestida ko. Nang makabihis na ako ay agad akong binuhat
ni Nero, hindi na ako umangal. Nahihirapan na rin akong maglakad.
I felt sore downthere. Damn. Kung hindi pa ako lalamigin, hindi kami titigil.

"Dadalhin na kita sa kwarto mo" malisyosong sabi sa akin ni Nero Sebastian Ferell.
What the fuck?

"Tang ina Nero, I'm tired" narinig ko siyang tumawa sa sinabi ko.

"Kaya nga matutulog ka na, what are you thinking?" ngising tanong niya sa akin.
Bakit ako pa ang pinapalabas niyang manyak?
Nadala niya naman ako sa kwarto ko ng maluwalhati. Pero ang maninisid niya hindi na
naman maluwalhati. Sa katunayan ay nakikita ko na namang nagwawala.
Inihiga niya na ako sa kama at mabilis niya akong hinalikan sa mga labi.

"Sleep well Florence, don't forget to wake up early baka mapansin tayo ni LG"
kumindat siya sa akin na ikinairap ko lamang.

"Noted" tamad na sagot ko na nagpabuntong hininga sa kanya.

"Florence, I'm serious. Hindi ako pwedeng maghirap, madami tayong gagatasan sa
hinaharap. Gumising ka ng maaga. I love you"

--
VentreCanard

Chapter 57

Thanks to all my followers :)

Thank you! @obLiviousKristine :)

Chapter 57

Pamilyar na ako sa nararamdaman ko ngayon. Damn, umaga na ba? Bakit parang kanina
ko lang ipinikit ang aking mata? Antok na antok pa ako. Bakit nandito na naman ang
pusa ni Nero?
Tinakpan ko ang mukha ko ng unan. Kahit ilang minuto lang, gusto ko pang matulog.
Anong oras ba kami ni Nero natapos? Alas singko? Anong oras na ba? Damn. Kulang na
kulang ako sa tulog.
Narinig ko ang pag iingay ng pusa niya para mas magising ako. Well trained talaga
ang pusang ito ni Nero Ferell.

"Alright! Alright! Babangon na po, mag amo nga kayo. Tang ina" padabog akong
bumangon ng kama at halos mawalan ako ng balanse kung hindi ako nakahawak agad sa
side table.
Bakit nananakit pa rin ang katawan ko? I even felt the sore down there. Damn
Ferell.
Bahagya kong minasahe ang noo ko at huminga ako ng malalim, kailangan ko na
sigurong maligo nang mahimasmasan ako.

Nagdiretso na ako sa banyo at ibinabad ko ang aking sarili sa bathtub. Hindi ko

alam kung bakit sa sandaling lumapat ang mainit na tubig sa aking katawan ay parang
nagflashback sa utak ko ang nangyari sa amin kaninang madaling araw. My god. May
aftershock ba talaga ang ginawang 'yon sa akin ni Nero?
Agad kong inadjust ang heater at pinalamig ang tubig, bakit pakiramdam ko ay painit
ng painit ang tubig? Itinodo ko na lang sa cool ang heater para tuluyan nang
lumamig ang tubig at mas mapanatag ang utak at katawan ko.
Tapos na Florence ang pinakamagandang alas dos ng madaling araw ng buhay mo. Itigil
mo na ang pagnanasa sa magaling na manggagapang dahil sa sandaling matapos ang
lahat ng problema namin dalawa alam kong hindi lang ako tuwing alas dos maggagapang
ng Shokoy na 'yon.

"Haist" sinimulan ko nang sabunin ang katawan ko. At talagang napapahanga ako, alam
ni Nero Sebastian Ferell ang mga lugar na maitatago ko ang mga kagat niya. Talagang
takot maghirap ang Shokoy.
Ano nga ulit ang sabi niya? Madami daw kaming gagatasan? Damn Ferell. Gusto ko na
talagang pumalakpak sa galing niyang magplano, hindi man lang ako nainform sa
mission gatasan niya.

Tumagal siguro ako ng kulang kulang isang oras sa loob ng banyo bago matapos. Agad
kong tiningnan ang oras at mag aalas otso na. Ang aga talaga akong ginising ng pusa
niya. Mabilis akong nakapagbihis at nakapag ayos bago ako bumaba.
Pinilit kong maglakad ng natural kahit medyo kumikirot. Tang ina ka talaga Ferell.
Bakit ang dami niyang alam? Gamit na gamit ang nature sa nangyari sa amin dalawa.

Nagdiretso na ako sa kusina dahil alam kong nandito na silang maglolo. Pero muli pa
sana akong hahakbang papasok nang matigilan ako sa nakikita ko. Tama ba itong
nakikita ng mga mata ko?

Kasalukuyang katulong ni Manang si Nero sa paghahanda ng pagkain sa lamesa. At

hindi lang 'yon ang nakapagpatigil sa akin, naghehehead bang lang naman ang Shokoy
habang sumisipol, sa madaling salita mukhang masayang masaya ang Shokoy. Malamang
masayang masaya 'yan, natuloy lang naman ang minimithi niyang dry punishment.

Tumigil siya sa kaheheadbang at itinaas niya ang paningin niya sa akin. Agad
lumapad ang ngisi niya nang makita ako. Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon
ko. Damn Ferell. Ngiting pang umaga ni Nero Sebastian Ferell. Umayos ka namang
Shokoy ka, halos magbabad na ako sa yelo kanina.
Gusto ko nang magpapadyak, bakit sobrang gwapo mo naman kasi Nero?

"Good morning Miss Almero, how's your sleep?" kumindat siya sa akin habang masayang
naglalakad papalapit sa akin. Gusto ko siyang sipain sa tanong niya.
Inilahad niya ang kamay niya sa akin at na agad ko namang inabot. Dinala niya ako
sa aking upuan at pinaghila niya pa ako ng nito. Agad kong naramdaman ang paghalik
niya sa ibabaw ng ulo ko habang umuupo ako.

"Okay naman ang tulog ko" sagot ko na lang sa kanya.

"Good then, ayokong pinapagod ka" ngayon naman ay bumulong siya sa akin mula sa
likuran. Pinilit kong magpatay malisya nang maramdaman kong kumagat na naman siya
sa tenga ko.
God Nero! Not in front of manang! Anong sinabi niya? Ayaw akong pagurin? What the
fuck?

"Agang aga namamapak ka na naman apo" malamig na boses ni LG. Ramdam ko ang
distansyang ginawa ni Nero nang marinig ang boses ng lolo niya.
Akala ko talaga ay masisira na ang ngisi ng hari ng mga Shokoy pero sobrang tamis
pa rin ng ngiti niya sa lolo niya.

"Good morning LG!" kita ko ang bahagyang pag awang ng bibig ni LG sa ngiti ni Nero.
Hindi naman kasi ngumingiti ng ganyan si Nero Ferell, tipid na tipid lang kung
ngumiti ang Shokoy na 'yan. At sa ginagawa niya ngayon aakalain siyang nakadrugs.
Kung sa normal na umaga baka nakaupo lang si Nero sa kanyang upuan habang may kunot
na noo dahil hindi na naman makahalik sa akin.

Mabilis pinaghila ni Nero si LG ng upuan, kita ko ang taka sa mga mata ni LG habang
pinagmamasdan ang apo niyang Shokoy. Napapabuntong hininga na lang ako. Masayang
masaya talaga si Nero Ferell. Haist.

"Anong nangyari sa apo ko Matilda?" tanong ni LG kay manang na nagkibit balikat

lang.
"Nabaguhan nga ako, tinulungan ako sa kusina. Mukhang masaya ang apo niyo Don
Ferell" sagot naman ni Manang.
Opo, masayang masaya po talaga si Nero. Gusto kong sumagot pero nanahimik na lang
ako.

"Come on people, wag nyo akong pag usapan. Nasa harapan nyo ako, hindi ba baby?"
ngising tanong sa akin ni Nero Ferell. Napapangiwi na talaga ako, tang ina ka Nero
umayos ka. Mahahalata tayo. Ang lakas mong makababy.

"Maupo ka na Nero, kumain ka na rin" sabi sa kanya ni LG.

Hindi siya pinansin ni Nero at nagdiretso ito sa harapan ng refrigerator habang
nagheheadbang at sumisipol na naman. Kahit si LG ay habol ang tingin kay Nero na
masayang masaya sa kanyang buhay. Buti pa siya mukhang hindi inaantok. Damn Ferell.
May kinuha siyang kahon ng gatas sa ref, mabilis siyang kumuha ng baso at inilagay
niya ito sa tabi ko at pinagsalin niya lang naman ako ng gatas. Hindi ko alam kung
nang aasar ba siya sa akin o ano?

"Milk for my Florence" napapailing na lang si Manang at ako sa ginagawa ni Nero.

Dahil alam namin na hindi ganito kasweet si Nero, he will kiss me definitely
forever but doing this sweet and cheesy thing is not his style. Minsan niya nga
lang ako binigyan ng bulaklak, hindi rin siya nagbibigay ng chocolates or bear,
minsan niya lang ako pagbuksan ng kotse.
Talagang wala naman akong ipupula sa paninisid at panggagapang niya. He's the best
of all the best, nakakapanibago lang talaga ang ginagawa niyang ito.
Talaga bang napasaya ko siya sa dry punishment kaya nagkaganito siya ngayon?

"Anong nangyayari sa'yo apo? Sa sobrang sama ba ng loob mo sa akin nagkaganyan ka

na?" tanong sa kanya ni LG.
Nako LG, kung alam nyo lang kung gaano kasama ang loob ng apo niyo ibinuhos lahat
lahat kaninang madaling araw.

"Hindi LG, napag isip isip ko na tama ka. Dapat marunong akong maghintay, hindi
dapat pinagmamadali ang mga bagay bagay. May tamang oras para dun" naupo na siya
habang kumakagat ng tinapay na hawak niya.
Gustong gusto ko nang batuhin ng kutsara ang hari ng mga Shokoy. Ang galing galing
ng sagot niya. Napapadiin na lang ako ng hawak sa kutsara at tinidor. 'Hindi dapat
pinagmamadali' 'Tamang oras' Oo Nero tamang oras ang alas dos dahil tulog na ang
lolo mo.
Napakagaling mong Shokoy ka. Tang ina ka Ferell.
Sa halip na makinig pa sa magagandang kasinungalingan ni Nero Sebastian Ferell ay
mas pinagtuunan ko na lang ng pansin ang aking pagkain. At habang kumakain kami,
biglang tumunog ang telepono ng hari ng mga Shokoy.

"Phone call, excuse me" pasipol sipol habang tumatayo at naglalakad papalayo sa
kusina. Sino naman kaya ang kausap ng Shokoy na 'yon?

"Malaki na ang tama sa ulo ng apo kong 'yon" agad na sabi ni LG. Tumango na lang
ako bilang pag sang ayon kay LG.
Pinagpatuloy ko na lang ang pagkain pero hindi ko na malasahan ang aking kinakain
nang mapansin kong kanina pang nawawala si Nero. Nakailang silip na ako sa kanya
pero hindi pa din siya matapos tapos sa kausap niya. Damn. Sino ba 'yon?

"LG, pupuntahan ko lang po si Nero" mabilis ang lakad ko hanggang sa marating ko

ang terrace ng rest house.

"Do something Aldus! Tang ina naman, inaabala kami ni LG dito" napairap na lang ako
sa narinig ko. Kausap ang kapwa Shokoy.

"Oo, hahatian kita sa mamanahin ko" napasandal na ako sa hamba ng pintuan habang
pinakikinggan ang pinagsasabi ng hari ng mga Shokoy.

"Gago ka! Hindi naman buntis ang gf mo. Bakit hindi lumalaki ang tiyan? Ikaw ang
nagawa ng ikakatanggal ng mana mo. Hindi siya buntis sabi sa ni Florence"
napapahikab na lang ako. Ang tanga nga nitong si Aldus, ilang beses na bang sinabi
sa kanya ni Sapphire na hindi siya buntis? Anong pinaglalaban ng Shokoy na 'yon?

"Gumawa ka ng paraan! Hindi ko na masolo si Florence. Nandito na nga si Manang! Si

LG pa! Sabihin mo kay Troy gago siya! Gago! Gago! Sabihin mo kamukha niya si LG!"
Haist, nagkakapersonalan na po ang mga Shokoy.

"Do it right away, hahatian kita sa mamanahin ko" pagkapatay niya ng telepono niya
ay bumaling na siya para pumasok, hindi man lang siya nagulat na nasa likuran niya
ako at kanina pang nakikinig.
Nakasandal ako sa hamba ng pintuan habang nakataas ang kilay sa kanya.
"Hindi ka pa nasiyahan kanina Ferell? May pasolo solo ka pang nalalaman?" bahagya
niyang kinagat ang pang ibabang labi habang pinaglalakbay niya ang kanyang mga mata
sa akin na para bang hubad na naman ako.
Sige Ferell, manyakin mo na naman ako.

"Alam mo ang sagot ko diyan Almero, let's go inside" nilampasan niya lang ako basta
kaya kibit balikat na lang akong sumunod sa kanya.
Tapos na si LG kumain nang makabalik kami sa kusina, kasalukuyan siyang may kausap
sa telepono.
Galawang Ferell, sigurado akong si Aldus ang kausap ng matanda.

"WHAT? Okay, okay. I'll go there" agad pinatay ni LG ang telepono niya at tumingin
siya sa amin ni Nero.

"Anong may'ron LG?" scripted na tanong ni Nero Ferell. Papalakpak na ba ako?

"Anong may'ron sa inyo mga apo ngayon? Nagsuntukan daw si Owen at Troy" napangiwi
ako sa sinabi ni LG. Siguro ay talagang nagsusuntukan na ang dalawa ngayon para may
pasa na sila pagdating ng matanda.

"What the fuck? Kailangan ka nga doon LG, sa hospital na ang bagsak ng dalawang
'yon" gulat na sabi ni Nero. Dyosko kaya mahal na mahal kita Nero, hindi ka lang
hot artista ka pa.

"Matilda, ikaw na ang bahala sa dalawang ito. Hindi ko talaga gustong nagsasakitan
ang mga apo ko. Ano na naman kaya ang pinagtalunan ang mga batang 'yon?
Tumayo na si LG sa kanyang kinauupuan, lumapit sa kanya si Nero at bahagya niyang
minasahe ang balikat ni LG.

"Salamat LG sa pagdalaw, uuwi na rin kami ni Florence sa kabilang linggo. Tatandaan

ko ang mga bilin mo LG" umismid lang si LG sa sinabi ni Nero.
"Matilda, wala akong tiwala sa ngisi nitong apo ko. Ikaw na ang bahala" tumango
lang si Manang kay LG.
Hinatid namin si LG hanggang sa sunduin na siya ng hindi kalakihang powerboat.

"Ingat po LG" paalala ko sa matanda. Ngumiti lang siya sa akin.

"Ingat LG, ikamusta mo na lang ako sa mga pinsan ko" umismid lang ang matanda sa
kanya na ikinangisi ko. Kahit kailan talaga ang maglololong ito. Damn, they're all
cute.
Agad nang umandar ang powerboat papalayo habang itong si Nero Ferell na nakaakbay
sa akin ay napakalapad ng ngisi na panay ang kaway sa kanyang lolo.

"Let's go?" baling niya sa akin nang mawala na sa paningin namin ang lolo niya.

"Napakagaling" ito lang ang nasabi ko bago niya ako mabilis nahapit sa aking
bewang. Isinampay ko ang mga kamay ko sa batok niya.
Pinaglaro namin ang mga ilong namin isa't isa.

"Atlast, hindi na tayo magtitiis tuwing alas dos" hindi ko na mapigilang hindi
matawa. Naiinis at natatawa na talaga ako sa kanya.

"My god Nero, patulugin mo muna ako. Madami pang araw" napatili na lang ako bigla
niya akong buhatin.
Nagsimula siyang maglakad papunta sa loob ng rest house. At nang makapasok siya ay
walang kahirap hirap niyang isinara ang pintuan gamit ang paa niya.

"Manang, pakilock ng pintuan. Baka makabalik pa si LG" lalo na akong natawa sa

sinabi ni Nero.

"Nako, isusumbong talaga kita sa Don" naiiling na sabi ni Manang habang

pinagmamasdan kami ni Nero.
Damn Ferell, hindi na talaga siya nahihiya kay Manang.
"Hindi na siya babalik dito, mas mahal niya ang kamukha niya" napatigil ako sa
pagtawa sa sinabi ni Nero.
Patuloy pa din siya sa paglalakad sa hagdan hanggang sa makarating kami sa harapan
ng kwarto ko.

"Akala ko ba walang favouritism kay LG?" alam kong lagi nilang sinasabi na si Troy
ang paboritong apo. Pero sa pagkakatanda ko hindi talaga naninimbang si LG sa
kanyang mga apo.

"Mas malalim ang pinagsamahan ni LG at Troy, Florence. Si Troy din ang may dahilan
kung bakit kami nagkasama samang lima sa iisang mansion"
Ni minsan, hindi nagkwento sa akin ng dahilan ang mga Ferell kung bakit sila
nakatira kasama ni LG. May kanikanila naman silang maayos na pamilya, may mga
magulang. Anong rason kung bakit nila piniling lumaki kasama si LG? Paano nila
napapayag ang kanilang mga magulang?

Kasalukuyan na akong inihihiga ni Nero sa aking kama, ano ba naman ang Shokoy na
ito? Ang bilis niya at topless na naman sa harapan ko. Haist.
Hahalik na sana siya sa akin nang harangan ko ang mukha niya gamit ang kamay ko.

"Florence.." may halong tampo sa boses niya na parang hindi pa nakakahalik sa akin
sa loob ng sampung taon. Awang awa naman ako sa Shokoy na ito.

"Mamayang gabi na lang Nero, please? Matulog muna tayo" bahagya kong itinuro sa
kanya ang unan.
Halata sa mukha niya ang pagkadismaya sa sinabi ko. Humiga siya sa tabi ko at agad
niyang hinuli ang mga braso ko para iyakap sa kanya.

"Okay, let's sleep then" ginawa kong unan ang kanang braso niya.

"Hmm, Nero. Can I ask you something?" nag aalangang tanong ko sa kanya.

"Sure" maiking sagot ng Shokoy.

"Bakit nga kayo magkakasamang lima? Hindi naman kayo itinapon ng mga magulang nyo
kay LG right" narinig ko siyang bahagyang tumawa sa sinabi ko. Itinanong ko na rin
dati ito sa kanila pero hindi nila ako sinagot.

"Itanong mo kay Troy, hindi ako magaling magkwento Florence" ngumuso ako sa sagot
niya sa akin. Bakit kay Troy pa?

"So, ano na ang gagawin natin paglabas natin ng islang ito Nero? Hindi pa tapos ang
lahat" naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin.

"Hahanapin ko ang mga taong nagbabanta sa buhay mo Florence. Uunahan ko sila,

nagkamali sila ng babaeng gustong saktan" hindi ako nakapagsalita sa sinabi ni
niya.

"What..what about Cassidy? May proper closure ba kayong dalawa?" tanong ko sa

kanya. Hindi na ulit nagparamdam sa akin si Cassidy at ang mama niya, pinabayaan na
ba nila kami ni Nero? Dapat ko bang sabihin kay Nero ang ginawa sa akin ng mama
niya? Natatakot akong baka masira ko ang relasyon nilang mag ina nang dahil sa
akin.

"From the very start Florence wala kaming relasyon ni Cassidy" nangunot ang noo ko
sa sinabi niya. I don't understand.

"She used me for fame and I used her for you, that's our relationship. Dahil anak
siya ng senador at babago sa showbiz ginawa niyang malaking usapan na may relasyon
kami. Having my looks and power? Lalo siyang sisikat" ang yabang ng Ferell na ito
kahit kailan. Kaya naman pala kahit sa ibang bansa ay talagang umabot sa akin ang
balita tungkol kay Cassidy at Nero.

"Hindi ko alam kung bakit nagiging clingy na siya sa akin sa kabila ng usapan
namin. Hindi ko rin alam na nag uusap na pala sila ni Mama at ang mas nakagulat sa
akin ay ang kasal na sinasabi nila" napahinga ako ng maluwag sa sinabi ni Nero.
"Nero, kita ko sa mata ni Cassidy na mahal ka niya" alam kong kapag nagsama kami,
mananakit na naman kami ng tao.

"Okay, I'll talk to her for that closure" tumango ako sa sinabi niya. Tama lang na
kausapin niya ng maayos si Cassidy.

"Ako din Nero, kakausapin ko rin si Ashong ng maayos" hindi na kami nakapag usap ni
Ashong pagkatapos kong umalis ng araw ng kasal namin. Alam kong kailangan namin mag
usap dahil kailangan naming magpaliwanag sa isa't isa. May mga bagay din akong
gustong aminin sa kanya na karapatan niyang malaman.

"Okay" maiksing sagot sa akin ni Nero.

"Nero, may isa pa. Gusto kong makita si Tristan, I want to talk to him please?"
masuyo kong sinalubong ang kanyang mga mata. And I can see hesitation to his eyes,
bakit ayaw pa rin ni Tristan magpakita sa akin?

"He will Florence, he will talk to you" inilihis niya ang mga mata niya sa akin.

"But when? I have questions for him Nero. Alam kong hindi nyo ako kayang sagutin
kaya siya na mismo ang tatanungin ko"

"I'll tell him" maiksing sagot niya.

Hindi na ako muling nagsalita. Ipinikit ko na ang mga mata ko. At mas hinigpitan ko
pa ang yakap sa lalaking mahal ko.
Hihilahin na sana ako ng tuluyan ng antok nang muling tumunog ang telepono ni Nero.

Napamulat na lang ako, nakatitig ngayon si Nero sa telepono niya at nag aalangan
kung sasagutin ito.
Huli na bago niya iilag sa akin ang telepono niya. Agad kong nakita ang pangalang
Nicholas.
Tinatawagan siya ni Kuya Nik.
"Pick it up Nero.." dahil sa sinabi ko ay sinagot niya agad ang tawag.

"Yes" tiningnan niya muna ako bago siya muling sumagot sa telepono.

"She's-"

"Give me the phone Nero.." hindi na siya nakaangal sa akin nang kuhanin ko na sa
kamay niya ang telepono.

"Florence umuwi ka na" bungad sa akin ni Kuya Nik.

"I'll come back next week" mabilis na sagot ko.

"Umuwi ka na ngayon din. May hindi ka sinasabi sa amin, isama mo ang Ferell na
'yan. Kailangan naming mag usap" ramdam ko ang lamig sa boses ni Kuya Nik.
Something is wrong.

"But.."

"No buts! Go home! Wag mong hintayin na kami ang sumundo sa'yo Florence Celestina.
Isama mo ang Ferell na 'yan" aangal pa sana ako nang pagpatayan na niya ako sa
kabilang linya.

Ano na naman? Bakit bigla na naman akong kinabahan?

Pilit akong ngumiti kay Nero sa kabila ng kabang nararamdaman ko. We need to leave
this island, akala ko makakapagsarili pa kaming dalawa. Mukhang tama na ang ilang
araw.
"I'm sorry Nero but we need to go home"

--
VentreCanard

Chapter 58

A/N: Sorry sobrang sobrang busy po ako last week. Babawi talaga ako. Hahaha.

Thank you nga pala sa nagnominate sa akin sa Watty2016! Nagmessage sa akin ang
wattpad ambassador. OMG! Haha. Isasali ko po ang LW5HJ sa watty2016, sana po
supportahan nyo ako :) Maraming Salamat!

Happy Birthday to Miss Veronica :)

Thanks @parkdobi61 :)

Chapter 58

Kasulukuyan na kaming nasa biyahe ni Nero pauwi sa mansion. Mas pinili ko na lang
manahimik buong biyahe dahil sa mga iniisip ko. Mukhang alam na naman pala ng mga
pinsan ko na kasama ko si Nero, pero ano itong dahilan kung bakit nila ako biglaang
pinapauwi?
Alam kong isa si Kuya Nik at Gio sa mga hindi sang ayon sa dapat na mangyayaring
kasalan. At alam kong mas gugustuhin muna nila akong lumayo habang sariwa pa ang
nangyaring eskandalo sa hindi natuloy na kasal.
But what's with the tone of his voice? Bakit parang kinakabahan ako sa sinabi ni
Kuya sa akin. Anong hindi ko sinasabi sa kanila?

It couldn't be..

Kahit malalim ang iniisip ko ramdam na ramdam ko pa rin ang pagsulyap sulyap sa
akin ni Nero Sebastian Ferell habang nagmamaneho. Napapabuntong hininga na lang
ako.
"Nero, sa daan ka tumingin. Parang hindi tayo nagkatitigan sa ilang araw natin sa
Isla nyo" ngumuso lang siya sa sinabi ko. Come Ferell, wag ka ng magpacute sa akin.
Madami akong iniisip.

"Ano ba ang sabi ng mga pinsan mo? Tsss, kahit kailan lagi na lang tayo naaabala"
naiiling na sabi niya na parang hindi siya nag enjoy sa ilang araw na inalagi
namin. Bakit hindi na makuntento ang Shokoy na ito?

"I'm nervous Nero" mahinang sabi ko sa kanya. Mukhang alam na ng mga pinsan ko ang
itinatago ko. At siguradong panibagong malaking gulo na naman ang mangyayari na
siyang kinatatakutan ko.

"Why? May hindi ka ba sinasabi sa akin Florence Celestina Almero?" naalarma ako sa
tanong ni Nero. Agad akong lumingon sa kanya at ilang beses akong umiling bilang
sagot sa tanong niya.

"No, wala. Wala" kinakabahang sagot ko.

"Then, why so nervous? Don't think too much baby, ako ang kinakabahan sa'yo" kahit
nagdadrive siya ay mabilis niya akong kinabig para halikan sa ibabaw ng aking ulo.
Napakagat labi na lang ako, sana mali ang inaakala ko. Ayos na kami ni Nero, ayoko
nang mahiwalay ulit sa kanya.

Naging tahimik na kami sa mga sumunod pang minuto pero agad din namang binasag ni
Nero ang katahimikan. Panibagong himutok na naman ng Shokoy tungkol sa nabitin
naming pagbabakasyon.

"Sa susunod na aalis tayo sisiguraduhin kong walang makakaalam kung nasaan tayo"
napairap na lang ako sa iniisip ng Shokoy, hindi pa nga kami nakakauwi gusto na
naman niyang umalis.
Nag enjoy naman ako sa bawat araw na nagsama kami sa Isla kahit noong mga unang
araw ay sinusungitan niya pa ako pero bakit itong si Nero parang lagi na lang bitin
na bitin sa kanyang buhay? Hindi pa ba siya sulit sa mga kalandiang nangyari sa
amin dalawa?
"Nero, maghintay ka lang dahil alam kong may mga susunod pa tayong pupuntahan. But
for the meantime, kailangan natin makarating sa mansion ni Kuya Nik" tamad na sagot
ko sa kanya.
Sa bawat paglapit namin sa mansion siya namang bilis ng pagtibok ng puso ko. Ilang
beses kong dinadasal na sana mali ang inaakala ko. Sana mali, ayoko nang gulo. Lalo
na kung gulong pampamilya ito.

"Bakit sa tuwing nagkakasarili na tayo lagi na lang may nagpapakitang alipores ng

pinsan mo?" naputol ang pag iisip ko nang malalim dahil sa biglaang sinabi ni Nero
Ferell.
Nangunot ang noo ko sa sinabi ng hari ng mga Shokoy. Alipores?

"What Nero? Alipores ng pinsan ko?" hindi ko mapigilang hindi mapatawa. Anong
pinagsasabi nitong si Nero Ferell?

"You don't get it baby? 'yong mga kabarkada ni Javier. Bakit lagi na lang nakakalat
ang mga lokong 'yon? Noong una 'yong may ari ng Montenegro Resort, tapos 'yong
mayabang na nasa La Cortez nakita ko siyang patingin tingin sa'yo. At 'yong isa,
nakaspeed boat siya kaninang umaga" napaisip ako sa pinagsasabi ni Nero Ferell sa
akin.
At hindi rin nagtagal ay mukhang nakukuha ko na, si Patrick ang unang nanggulo sa
amin nang nasa Montenegro resort kami. Hindi ko na naman napansin si Lexus sa La
Cortez nang tumigil kami ni Nero sa hotel nila hindi ba at umalis na siya? bakit
naman ang talas ng mata nitong Shokoy na ito? Sino ang sinasabi niyang nakaspeed
boat? Si Stefan?
Damn, nagkakataon lang kaya? Bakit hindi ko ito napapansin?

"Nakuha ko na Nero, damn. Mga kaibigan 'yon ni Gio, anong pinagsasabi mong
alipores? Para ka talagang Shokoy" halos lumapad ang ngisi ko dahil sa lalong
pagkunot ng noo niya sa sinabi ko. Inis na naman ang hari ng mga Shokoy.

"May gusto ba sa'yo ang mga lokong 'yon? Nawawalan na ako ng pasensiya sa kanila"
kita ko ang pagtatangis ng bagang niya. Ito na naman po, nagsasalita na naman ang
hari ng mga Shokoy.

"Baka nagkataon lang, napaka seloso mo talaga" hindi na siya nagsalita sa sinabi
ko. Mukhang nasira na ng tuluyan ang araw ng minamahal kong Shokoy.
"Ano ba Nero? Mas bata sa akin ang mga 'yon, wag ka ng masyadong seloso. Mas gwapo
ka naman sa kanila" pinilit kong ibahin ang mood niya. Pero wala pa rin siyang imik
sa sinabi ko, patuloy lang siya sa pagdadrive na may kunot na kunot noo.

"Mas hot ka sa kanila Nero Ferell.." pinakatitigan ko siya pero wala pa rin siyang
reaksyon. Damn.

"Mas sexy.." bahagyang gumalaw ang sulok ng labi niya sa sinabi ko. Damn, Ferell.
Ayaw niya ng hot gusto niya sexy. Haist Nero Ferell..

"Nero naman.." mahinang tawag ko sa pangalan niya. Dito na siya napatawa,

pinagtitripan talaga ako ng Ferell na ito.

"Nakakainis ka na Ferell" may halo pang pag ikot ang mga mata ko.

"Florence sabihin mo sa pinsan mo na pagsabihan ang mga kabanda niya. Ayusin nila
ang mga buhay nila, wag nilang hintayin na ako ang umayos" seryosong sabi niya
habang nagdadrive kung hindi lang kita mahal Ferell baka nagtatakbo na ako dahil sa
nakakatakot mong aura.

"Oo na, oo na po. Wait? Anong kabanda?" kanina lang mga alipores daw, ngayon naman
mga kabanda? Hindi naman kumakanta ang barkadahang 'yon ni Gio. Bakit hindi na ako
masanay na sa mga Shokoy terms ni Nero?
Lumingon siya sa akin na parang tamad na tamad saka siya muling ibinalik ang
kanyang mata sa pagmamaneho.

"Minsan nakita ko sila sa isang bar, may banda ang mga lokong 'yon. Alibarbar band
ata" what the fuck? Ang pangit naman ng pangalan, seriously si Gio?

"Are you sure?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. May talent ang apat na
'yon?
"Mukha ba akong nabibiro Florence? Ang lalakas ng loob ng mga lokong 'yon.
Marurunong ngang kumanta, hindi naman marunong mahiya" napapangiwi na lang ako.
Bakit hindi ko alam ang bagay na ito sa kanilang apat? Bakit si Nero alam?

"Mas kilala mo naman pala sila Nero, try to be friends with them" pang aasar ko sa
kanya.

"Seriously Almero? Mga weirdo ang mga lokong 'yon. Mga milyonarong punong puno ng
kalokohan" napairap na lang ako sa sinabi niya.

"Look who's talking, ano naman po ang masasabi nyo kapag kayong magpipinsan na ang
nagkasama sama? Masahol pa sa kalokohan ang nagagawa niyong lima" ang lakas niyang
makapamula sa barkada ni Gio, silang magpipinsan nga wala ng ginawa kundi gumawa ng
kalokohan. Ngisi pa lang ni Troy Ferell, tapos na ang laban.

"Tsss"
Tumaas ang kilay ko sa Tss niya. Sadyang ganyan na lang ang masasabi niya dahil
totoo ang sinasabi ko.

Hindi naman tumagal ang biyahe namin at nakarating na kami sa mansyon. Mabilis
hinawakan ni Nero ang aking kanang kamay, nagkatitigan muna kami sa isa't isa bago
kami sabay na humakbang papasok ng mansyon.

Unang tapak ko pa lang sa mansyon ay hindi na maganda ang pakiramdam ko lalo na

nang agad kong nakita ang mga mata ni Kuya Nik na madiing nakatingin sa mga kamay
namin ni Nero.
Sa aking pagkakatanda ay mas gusto nilang makasama ko si Nero kaysa magpakasal kay
Ashong, ano itong nakikita ko sa dalawang pinsan ko?
I don't understand.

"Florence.." tawag sa akin ni Gio. Pakiramdam ko ang higpit ng pagkakahawak sa akin

ni Nero.
"It's okay Nero" pilit akong ngumiti sa harap ni Nero na nag aalangan pa kung
bibitawan ako o hindi. Kinalas ko ang pagkakahawak niya sa akin para lumapit sa mga
pinsan ko.

Pero mukhang hindi ko na nahabol ang sunod na pangyayari. Sa sandaling nagbitaw ang
aming mga kamay ay agad akong hinablot ni Gio at natulala na lang ako habang panay
ang pagpapaulan ng suntok ni Kuya Nik kay Nero.
Pakiramdam ko ay namanhid ang buong katawan ko habang nakikita ang ginagawa ng
pinsan ko sa lalaking mahal ko. Why?

Ilang segundo ako bago natauhan, pilit akong nagpupumiglas sa pagkakahawak sa akin
ni Gio.

"Damn! Stop! Kuya Stop! Ano ba ang nangyayari sa inyo?! Stop Kuya! Please, stop
hurting him" pilit akong kumakawala kay Gio pero mas higit na mas malakas ang
pinsan ko sa akin.

"Gio! Bitawan mo ako!" nagwawala ako sa pagkakahawak niya sa akin na may mga matang
luhaan. Bakit ganito ang bungad nila sa amin dalawa? Nagagalit ba sila dahil
itinago ako ni Nero ng ilang araw?
Hindi ako naririnig ni Kuya Nik dahil panay pa din siya sa pagsuntok kay Nero na
hindi man lang lumalaban. Atleast fight back Nero.

"Kuya! Kuya Nik.. please stop. Nero! Kuya, stop please. Kuya Nik.." halos mag
unahan ang luha ko dahil sa nakikita kong dugo sa labi ni Nero. Wala na akong ibang
ginawa kundi magpupumiglas sa mga bisig ng pinsan ko na panay ang bulong sa
pangalan ko para kumalma.
Paano pa ako kakalma kung binubugbog nila ang lalaking mahal ko?

"Ano ba ang naging kasalanan niya? Bakit siya lang ang sinasaktan nyo?! Why? Kuya
Nik?" halos hindi makatayo si Nero nang iwan siya ni Kuya Nik. Agad humarap sa akin
si Kuya Nik nang may madidiing mga mata.
Naramdaman kong lumuwag ang pagkakahawak sa akin ni Gio at marahas akong kumalas sa
kanya. Magsasalita pa sana ako nang maramadaman ko ang malakas na sampal ni Kuya
Nik sa kaliwang pisngi ko. Hindi ito kasing lakas ng sampal na natanggap ko noon
kay Dad pero halos hindi na ako makakita sa pag agos ng mga luha ko. Ni minsan ay
hindi niya ako pinag buhatan ng kamay.
"Why Kuya?..." mahinang tanong ko sa kanya habang hawak ko ang pisngi ko na
sinampal niya.
Pakinig ko ang malutong na mura ni Nero mula sa likuran ni Kuya Nik, maging si Gio
ay napamura din sa ginawa sa akin ni Kuya Nik.

"Hanggang kailan mo itatago sa amin Florence? Hindi ko alam kung talagang tanga ka
o ano? Ano pa ang pwedeng magawa sa'yo ng ina ng lalaking 'yan sa'yo kung nagsasama
na kayo? Sasabihin mo nadulas ka ulit?" galit na galit ang mga mata sa akin ni Kuya
Nik.
Kung ganoon tama nga ang inaakala ko, alam na nila ang matagal ko nang itinatago.
Ito na ang kinatatakutan ko, alam kong hindi ito basta basta palalampasin ng mga
pinsan ko ang nangyari sa akin.

"Wha..t?" hindi maintindihan na tanong ni Nero kahit nahihirapan na siyang maglakad

ay pinilit niyang makarating sa posisyon ko at niyapos niya ako nang mahigpit sa
paraang mapoprotektahan ako.

"Gago ka!" napapikit na lang ako nang akma na naman susugod si Kuya Nik, mas
humigpit ang yakap sa akin ni Nero. Naghintay ako ng ilang segundo na maaaring
tumama kay Nero pero wala akong nararamdaman.
Imunulat ko ang aking mga mata, nakatigil lang sa ere ang mga kamao ni Kuya Nik at
agad niya itong binawi nang magkatitigan kami.

"Tanga ka ba Ferell? Hindi mo ba alam ang ginagawa ng ina mo?!" galit na galit na
sabi ni Kuya Nik. Ilang beses akong umiling kay Kuya Nik para wag niya nang ituloy
ang sasabihin niya kay Nero. Hangga't maaari ay ayokong sirain ang relasyon ng mag
ina nang dahil sa akin.

"What's with my mother?" naguguluhang tanong ni Nero.

"Kuya Nik, wag na natin palakihin ang gulo. I'm fine" mahinang sabi ko kay Kuya.

"Fine?! Hindi dahil mahal mo ang lalaking 'yan. Hahayaan mo na lang ang ina niya sa
mga kawalang hiyaan niya sa'yo!" sigaw ni Kuya Nik sa akin lalong humigpit ang
yakap sa akin ni Nero.
"WHAT THE FUCK?! Ano ba ang pinag uusapan niyo?" halos sumigaw na rin si Nero. Sa
paghaba ng usapang ito, lalong bumibigat ang mga kaba ko sa dibdib. Alam ko na ang
maaaring sunod na mangyari, ang malaking hidwaan sa pagitan ng dalawang pamilya.
Damn, ito ang pilit kong iniiwasan.

"Bakit hindi mo ito panuodin?" marahas hinablot ni Kuya Nik si Nero mula sa akin,
agad namang tinanggal ni Nero ang kamay ni Kuya Nik sa kanya at sumunod na lang sa
pupuntahan nito.
Alam ko na kung ano ang ipapakita niya. Kasalukyan kaming nasa harap ng malaking tv
at tiim bagang itong binuksan ni Gio.

At agad pinakita nito ang video nang araw kung saan pinagtulungan ako ni Cassidy at
nang mama ni Nero.
Kung papaano ko binuksan ang pintuan, mga litratong isinabog sa akin ni Cassidy,
ang marahas niyang pagsabunot sa akin na ikinatumba namin. Ang paulit ulit niyang
paghampas ng ulo ko sa sahig at ang paulit ulit niyang sampal sa akin.
Ipinikit ko na lang ang mga mata ko dahil hindi ko na ito kayang paulit uliting
alalahanin.

"Damn!" halos mapasipa si Nero sa isa sa mga sofa namin.

"Wala kaming pakialam kung ina mo Ferell ang lapastangang 'yan. Pagbabayarin ko ang
mga walang hiyang babaeng 'yan" determinadong sabi ni Kuya Nik, alam ko ang iba't
ibang tono niya at ang sinasabi niya ngayon ay talagang totoo at panghahawakan
niya.

"Fuck! Florence, you can fight! Alam kong kaya mong lumaban! Kayang kaya mo ang
Falcon na 'yon! Bakit hinayaan mong saktan ka nila? Buti at hindi ganoon kalaki ang
nangyari sa ulo mo. But you could have die, sa ginawa nila sa'yo! Bakit mo
itinatago? Ano pa ang kayang gawin sa'yo ng ina ng lalaking 'yan? Hindi dahil mahal
mo siya ay pagbibigyan mo ang impaktang ina niya na gawin ito sa'yo! Fuck" galit na
sabi sa akin ni Gio.

"I have to go" mahinang sabi ni Nero

"Nero.." tawag ko sa kanya. Hindi niya ako matingnan ng maayos sa aking mga mata.
Damn, it's not your fault Nero.

"Nero, hindi mo kasalanan. Kuya Nik, palampasin na natin ito. Siguradong

magkakaroon lang ng malaking hidwaan sa pagitan ng mga pamilya natin. Lalong
magiging imposible para sa amin ni Nero ang isa't isa. Kuya, wag na tayong magsama
pinapatawad ko na silang dalawa" halos magmakaawa ako sa mga pinsan ko.
Kapag lumaki ang hidwaan namin ni Nero dahil sa pamilya, ano na lang ang mangyayari
sa amin?

"What would you expect us to do? Hahayaan na lang namin ang napanuod namin? God!
For fuck sake Florence! They can be the masterminds on your fucking dead threats!"
muling singit ni Gio sa amin.

"Fuck!" halos ilang beses ginulo ni Nero ang kanyang sariling buhok dahil sa sinabi
ng pinsan ko.

"Ferell, sa umpisa pa lang tinulungan ka namin kay Florence dahil alam kong ikaw
lang ang makakapagpasaya sa nag iisa naming prinsesa pero kapag ganito na. Na may
ahas ka pa lang ina, choosing you for her is a goddamn dangerous, parte ng buhay mo
ang iyong ina at hindi na siya maiiwasan ni Florence kapag nagsasama na kayo. Ano
na lang ang mangyayari sa pinsan ko? She will definitely won't fight back. Dahil
naniniwala siyang siya ang taong nagbigay ng buhay sa lalaking mahal niya. Baka
ilang beses ko lang mabalitaang nadulas ang pinsan ko, 'yon naman pala sinisimulan
na siyang ilibing ng buhay ng iyong ina. Kung pababayaan namin kayo para na naming
itinutok sa patalim ang sarili naming pinsan"

"What the fuck?! Anong gusto niyong gawin namin? Maghihiwalay na naman kami? No!
Hindi na Kuya, ikamamatay ko nang malayo sa kanya" agad akong nagpunta sa likuran
ni Nero habang bahagya akong nakahawak sa braso niya.
Mas lalo akong kinabahan nang nanatiling hindi nagsasalita si Nero.

"Magsasampa kami ng kaso Ferell, we won't let this slip away. Magkalamat na ang mga
pamilya natin, buo na ang desisyon ko. Ang ina mo ang nag umpisa at hindi namin
hahayaang maulit pa muli ito" madiing sabi ni Kuya Nik.

"I need to go" lalong bumuhos ang mga luha ko nang tanggalin ni Nero ang kamay kong
nakahawak sa kanya.
"Nero.." kinakabahang tawag ko sa pangalan niya.
Umiling lang siya sa akin at dahan dahan na siyang tumalikod paalis. I don't
understand, anong ibig sabihin niya?
Nanatili akong nakatayo habang patuloy siyang naglalakad papalayo sa akin.

"Kuya Nik, mahihirapan si Nero. She's still his Mother, hindi niya hahayaang
makulong ang mama niya" hinawakan ko ang kamay ng pinsan ko na may malalamig na
titig sa akin.

"Are you insane Florence? We're doing this for you.
may padala ng mga taong gustong pumatay sa'yo isama
dahil mahal mo ang Ferell na 'yon ay pagtatakpan mo
magulang niya. Magbabayad ang dapat magbayad" sagot
na mababago pa.
Hindi malayong ang ina niya ang
mo pa ang Falcon na 'yon. Hindi
rin ang kawalang hiyaan ng
niya sa akin na alam kong hindi

"Florence, hanggang kailan mo sasarilinin ang mga problema mo? Bakit mo itinatago
ang mga ganitong bagay sa amin? Paano kung huli na? Kailan pa namin malalaman kapag
malamig na bangkay ka na? God! Sobrang tigas ng ulo mo! Pilit ka namin
pinuprotektahan pero ikaw ang gumagawa ng ikapapahamak mo!" frustrated na sabi ni
Gio.

"Sa tingin mo ba kaya mo na ang lahat Florence? Bakit naglihim ka pa sa amin? Kung
sinabi mo ito sa amin baka matagal na natin nalaman kung sino ang gustong
magpapatay sa'yo!" halos paulit ulit na akong sigawan ng mga pinsan ko.

"But what about us Kuya? Paano na kami ni Nero? Ipakukulong ko ang sarili niyang
ina? Hindi kaya ng sikmura ko 'yon Kuya.." mas hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa
kamay niya.

"Alam mo na ang sagot ko diyan" pilit inagaw ni Kuya Nik ang kamay niya sa akin.

Umiling na lang ako kay Kuya Nik at patakbo kong hinabol si Nero sa labas. Agad ko
pa siyang naabutan dahil sa bagal ng mga hakbang niya.
"Nero!" sigaw ko sa kanya.
Halos talunin ko na siya nang agad ko siyang maabutan. Mabilis kaming nagyakapan sa
isa't isa, ipinulupot ko ang aking mga binti sa kanyang baywang at sinalubong namin
ng madidiing halik ang isa't isa.
Wala na akong pakialam kung makita kami ng mga katulong o ng kahit sinumang tao sa
lugar na ito.
All I want is to kiss him forever. Kung pwede lang sana...

Kapwa namin habol ang aming hininga nang magbitaw ang aming mga labi. Mabilis kong
sinapo ang kanyang magkabilang pisngi.

"We'll fight right? Okay lang tayo Nero, okay lang naman tayo Nero hindi ba?"
paulit ulit kong tanong sa kanya habang panay ang patakan ng aking mga luha.

"Bakit hindi mo sinabi sa akin Florence? Why? Are you going to keep this forever?
It's my entire fault! Ang tanga tanga ko, hinayaan kitang saktan ng sarili kong
ina. Ang tanga tanga ko wala akong alam"

"Nero..hindi mo kasalanan" halos makailang iling ako sa kanya. Hindi niya

kasalanan.

"But she's my mom. Responsibilidad ko siya sa mga bagay na ginagawa niya.." pinahid
ni Nero ang mga luha sa pisngi ko.

"Nero.." marahan niya akong ibinaba at masuyo niyang hinalikan ang noo ko.

"Florence see you in court"

--
VentreCanard
Chapter 59

Thanks @twinsissy14

Chapter 59

Nakarating na rin sa mga matatanda ang totoong nangyari. Umabot ito hindi lamang
kay lolo maging sa buong angkan ng Villacorta. Hiyang hiya na ako sa pamilya ko
dahil sa sunod sunod na problema na nadadamay sila, simula sa naudlot naming kasal
ni Ashong hanggang sa eskandalong ito na alam kong hindi nila palalampasin.
Kasalukuyang nasa loob ng mansion ang mga kamag anak ko sa partido ng mga
Villacorta, nandito rin si lolo para suportahan ako sa anumang ibatong tanong ng
mga kamag anak ko.
Nandito si Tito Gil na ama ni Gio at si Tito Pio siyang ama naman ni Kuya Nik,
nandito rin ang mga tiyahin ko at ilang hindi nalalayong mga kamag anak na may
kanya kanyang sinasabi sa lipunan. Masasabi kong maliit na pamilya lamang kaming
mga Villacorta, pero alam kong hindi biro ang impluwensya ng aming pamilya sa loob
at labas ng bansa.
Kahit malalayo ang distansya ng mga bawat miyembro ng aming pamilya kapag may mga
ganitong pangyayari, gagawa at gagawa sila ng paraaan para magkatipon tipon at ito
talaga ang hinahangaan ko sa pamilya ni mommy.

Akala ko ay tatanungin pa nila ako tungkol sa hindi natuloy na kasalan pero laking
pagtataka nang wala ni isa sa kanila ang nagsalita tungkol dito. Mukhang alam na
nilang lahat ang totoong nangyari.

"Tulad ng sinasabi ko, hindi maaaring magpadalosdalos tayo" agad na sabi ng isa sa
mga tiyahin ko.

"Malaking pamilya ang mga Ferell at Falcon" segunda ng isa ko pang tiyahin.
Kung maari ay ayoko nang lumaki pa ang gulo sa pagitan ng mga pamilya namin, kilala
ko ang pamilya ko hindi sila patitinag kahit ilang malalaking pamilya pa ang
banggain namin. Kilala ko din ang mga Ferell, iba ang samahan ng pamilya nila at
natatakot ako sa maaari nilang maging hakbang. Ina ni Nero ang pinag uusapan namin
dito, malaki ang posibilidad na kampihan niya ang kanyang ina kahit anuman ang
gawin nito. At alam kong susuportahan siya ng mga pinsan niya. Natatakot akong
harapin ang mga Ferell sa ganitong sitwasyon.

"Kahit gaano pa kalaki ng pamilya ng mga Ferell at Falcon, hahayaan nyo ba na

paulit ulitin nilang gawin ito sa pamangkin ko? Magkasampahan na ng kaso" galit na
sabi ni Tito Gil. Alam kong walang pasensiya si Tito gaya ng anak niya at mahaba
habang paliwanag ang kailangan kong gawin para maipaintindi sa kanya ang gusto kong
mangyari.
"But Tito, malaki ang utang na loob ko sa mga Ferell. We can settle this na walang
sinasampahan ng kaso" giit ko kay Tito. Baka sakaling magbago ang isip nila kapag
pilit kong ipinaalala sa kanila ang mga bagay na ginawa sa akin ng mga Ferell sa
nakalipas na anim na taon.

"Hindi dahil tinulungan ka nila ng isang beses ay hahayaan mo na silang gawin ang
bagay na gusto nila. Have seen that video Florence? Papatayin ka na!" halos
mapapikit ako sa malakas na boses ni Tito Pio.
Walang nakapagsalita sa mga taong nasa loob ng mansion dahil sa sinabi ni Tito Pio.
Kahit ako ay hindi ko itatanggi ang sinabi niya, ramdam ko ang galit at poot ni
Cassidy sa akin nang araw na 'yon.

"Don Rogelio, wag nyo namang masamain. Sa dami ng pwede nyong hingan ng tulong
bakit sa mga Ferell pa? Bakit sa pamilya pang 'yon? Alam nyo ba ang nangyayari
ngayon? Sinisingil na nila tayo!" napakagat labi na lang ako sa sinabi ni Tito Gil.
No, mali ang sinasabi ni Tito, hindi niya naiintindihan. Kahit kailan ay hindi ako
sisingilin ng mga Ferell, kahit kailan ay hindi nila gagawin ang bagay na sinasabi
nila sa akin.

"Dahil alam kong mabubuhay ang apo ko sa kanila" madiing sagot ni Lolo kay Tito
Gil.
Gusto ko mang sang ayunan at magsalita pa para sa sinabi ni Lolo. Mas pinili ko na
lang manahimik.

"Hindi ba at may namatay na Ferell? Kasama ba sa napag usapan nyo ni Don Garpidio
na may isasakripisyo siyang apo para sa buhay ni Florence?" natahimik si Lolo sa
sinabi ni Tito Gil. Nangatal ang buong katawan ko sa sinabi ni Tito.

"Alam kong sinisisi ka nila Florence sa pagkalagas ng isang Ferell at hindi na

nakapagtatakang biglang may sumugod sa'yo mula sa pamilya ng mga Ferell para
isisisi sa'yo ang lahat" napatulala na lang ako sa palitan ng mga salita ng mga
kamag anak ko. Bakit parang nauungkat na naman ang lahat?

"It was not about the deceased Ferell, hindi lang 'yon ang dahilan ng gulong ito.
Alam nating lahat na may relasyon ang ating pamangkin sa isa mga Ferell" dito na
ako tuluyang tumulo ang luha ko. Bakit lagi na lang may komplikasyon sa pagitan
namin ni Nero? Bakit sa tuwing masaya na kami bigla na lamang may sasabog na gulo?
"You're having an affair Florence, may niloloko kayong mga tao. Kapwa na kayo mga
ikakasal, dapat iniisip nyo muna ang mga gagawin nyo. Kung lumugar kayo ng tama,
walang ganito gulong ganito pamangkin, walang problemang ganito. We're very
disappointed Florence" napatungo na lang ako sa sinabi ng isa sa mga tiyahin ko
habang panay ang pagtulo ng mga nag uunahang mga luha ko sa mata.

"Itutuloy natin ang pagsasampa ng kaso, wala akong pakialam kung gaano
makapangyarihan ang mga Ferell at kung ano ang kayang gawin ni Senator Falcon. Wag
nilang mamaliit ang mga Villacorta, nagkamali sila ng pamilyang binangga" seryosong
sabi ni Tito Pio na talagang wala ng makakatutol.

"Kakalabanin natin ang isa sa pinakamagaling na abogado dito sa Pilipinas, kayang

kaya nilang baliktarin ang mga pangyayari ng walang kahirap hirap" Kung hindi ako
nagkakamali, ang tinutukoy nilang magaling na abogado ay ang mga magulang ni Lina.
Sa aking pagkakaalam ang mga magulang ni Lina ang isa sa pinakasikat at
pinakamagagaling na abogado dito sa Pilipinas at alam kong sila ang personal na
abogado ng mga Ferell.
Sa sandaling sumabog ang gulong ito, hindi lang ang bawat pamilya namin ang
madadamay.
At hindi ko lubos akalaing ang pamilyang minsan nang nagprotekta sa buhay ko ay
siyang kakalabanin ng sarili kong pamilya.

"Florence, lumayo ka na sa Ferell na 'yon hanggang maaga pa. Walang maidudulot na

maganda ang relasyon nyo kundi walang katapusang hidwaan sa pagitan ng mga pamilya
natin" diretsong sabi sa akin ni Tito Gil na lalong pumiga sa puso ko. Alam ba nit
Tito ang sinasabi niya? Lalayuan ko na naman si Nero? Damn. Bakit wala na itong
katapusan?

"Hindi ko po kaya, ayoko na pong lumayo sa kanya" halos makailang iling ako sa
tiyuhin ko dahil sa sinabi niya. Hinding hindi na ako lalayo kay Nero, hinding
hindi na kahit anumang mangyari ay hindi na ako lalayo sa kanya. Not this time, not
this time.

"Florence, you need to understand. Hirap na hirap na kaming malaman kung sino itong
mga taong nasa likod ng mga death threats mo at nang makita namin ang video,
nagkaroon na kami ng ideya kung sino ang maaaring nasa likod nito. Siguradong isa
lamang sa dalawang babaeng 'yan ang may pakana ng lahat. Hindi ka na namin
hahayaang mapalapit pa sa Ferell na 'yon dahil ang paglapit sa kanya ay
paniguradong kapahamakan na naman sa'yo" parang nahiwa sa dalawa ang dibdib ko sa
sinabi niya. Papaanong mapapahamak? Walang ibang ginawa ang mga Ferell kundi
protektahan ako. At sa tuwing maririnig ko sa pamilya ko ang masasakit na salitang
sinasabi nila sa mga Ferell mas doble ang sakit na nararamdaman ko, dahil alam ko
sa sarili kong mali ang paniniwala ng pamilya ko.
Hindi na muling nagsalita si Lolo sa mga salitaan ng mga kamag anak ko. Si Lolo
lang ang kamag anak kong nasa partido ng mga Almero na nasa loob ng mansion ngayon.
Saan pa ako kukuha ng kamag anak? Nag iisang anak lang naman si Daddy at puro nasa
ibang bansa ang ilan naming kamag anak. Baka sa sandaling makumpleto kami ay lalong
hindi na magkaintindihan ang lahat.

"Wala pong alam si Nero, hindi niya po kasalanan kung ang mama niya man ang may
pakana ng lahat. Bakit po kailangan ko pang humiwalay sa kanya? Hindi ko na po kaya
Tito, hindi ko po kaya" wala ng tigil sa pagtulo ang aking mga luha.
Alam kong mangyayari ang ganito, ito ang talagang kinatatakutan ko. Ang hidwaan sa
pagitan ng malaking pamilyang ito ang siyang maghihiwalay sa amin ni Nero. Mahirap
kalaban ang sariling pamilya, mahirap.
Huminga ako nang malalim at sinimulan kong lumuhod sa harap ng pamilya ko. Halos
sabay sabay ko silang narinig magsinghapan bilang hindi pag sang ayon sa ginagawa
ko. Agad dumalo sa akin ang dalawa kong pinsan para patayuin ako pero nagmatigas
ako.

"What are you doing Florence? Tumayo ka dyan" madiing sabi ni Tito Gil.
Nanatili akong nakaluhod at hindi pinapansin ang mga kamay ng mga pinsan ko na
pilit akong itinatayo.

"Please, nakikiusap po ako. Makipag usap na lang po tayo sa dalawang pamilya, handa
po akong magpatawad. Tatanggapin ko po ang paghingi nila ng tawad, huwag na po
natin palakihin ang gulo. Alam ko pong sila ang may mga pagkakamali at malakas ang
tsansang tayo ang manalo sa korte pero sa tingin nyo po ba ay matatapos na lang ito
kapag nanalo tayo? Dadalhin ito ng mga pamilya natin hanggang sa huli na aabot pa
hanggang sa mga susunod pang henerasyon ng ating pamilya. Alam nyo pong dalawang
naglalakihang pamilya ang kakaharapin natin, hahayaan nyo po ba na maging problema
na natin sila hanggang sa huli?" ramdam ko ang pagdiin ng mga kamay ng mga pinsan
ko sa balikat ko. Lahat kami ay tahimik na naghihintay sa anumang isasagot ng
tiyuhin ko.

"Pamangkin, sa tingin mo ba ay sapat na ang patawad sa ginawa nila sa'yo? Hindi ko

alam kung papaano ka pinalaki ni Alyanna, para ka ng anghel sa kabaitan mo, muntik
ka na nilang mapatay Florence. Muntik ka na nilang kunin sa amin pamangkin. Anong
kasiguraduhan natin na hindi na mapapahamak ang buhay mo sa isang salitang patawad
na sasabihin nila?" hindi ako nakapagsalita sa sinabi ni Tito Pio dahil alam kong
may punto ang sinasabi niya.

"Let's try then Dad, subukan nating makipag usap sa kanila. Kasalukuyan nang
iniimbestigahan ng mga tauhan natin ang mga Ferell at mga Falcon kung sakaling isa
sa kanila ang may pakana ng lahat, dito na tayo kumilos" halos mapiga ang dibdib ko
sa sinabi ng pinsan ko. Kahit kailan ay hindi ako pagtatangkaan ng mga Ferell, sila
ang huling taong gagawa ng masama sa akin.

"Gio, itayo nyo na si Florence. Kung 'yan ang gusto mo, sige at susubukan natin.
Ipanalangin mong maayos ang pakikiharap nila sa pamilya natin dahil sa isang maling
kilos nila, wala na akong pakialam kung magkaroon tayo nang habambuhay na hidwaan
sa kanila. Hindi dahil malaki at makapangyarihang pamilya sila ay magagawa at
mamamanipula nila ang mga pangyayari" matigas na sabi ni Tito Gil.
Itinayo na ako ng mga pinsan ko sa aking pagkakaluhod. At halos sabay nila akong
yapusin. Kaming tatlo lang ang pinakabata sa kumpulang ito, ang kaya lamang naming
gawin ay sumang ayon at sumunod sa anumang mga hakbang na gustong gawin ng mga
matatanda.

"Florence, hangga't magulo pa sa pagitan ng mga pamilya natin. Huwag ka munang

lalapit sa Ferell na anak ni Nerissa, alam mo naman kung bakit nagkaroon ng ganito
pamangkin hindi ba?" labag man sa loob ko ay pikit mata na lang akong tumango sa
sinabi ng aking tiyahin.
Hindi ko akalaing dadating ang panahon at kakalabanin ko ang pamilyang nagprotekta
sa akin noon. Bakit na naman ito nangyayari? Ginawa ko naman ang lahat ng pagtatago
para hindi na ito mangyari pa, bakit pilit pa rin itong hinahalungkat ng
pagkakataon? Bakit hindi na lang kami hayaang maging masaya ni Nero?

Halos kalahating araw ang naging usapan ng pamilya namin sa mga hakbang na dapat
naming gawin. Masakit man pakinggan na ang mga Ferell ang isa sa pinaghihinalaan
nila na may kagagawan ng mga death threats ko, wala na akong magagawa. Possibleng
ang mama ni Nero pero mukhang nadadamay ang mga inosenteng Ferell, nadadamay ang
mga Ferell na nagmahal at nag aruga sa akin.
Alam kong sa pagkakataong ito, sariling pamilya nila ang papanigan nila. Alam kong
sa pagkakataong ito, maaari ko silang makalaban, na kahit minsan ay hindi ko maisip
na maaaring mangyayari.

---

Hindi ko alam kung saan pa ako kumuha ng lakas para makipag usap sa kanya ngayon.
Pero kailan pa? Kapag mas malaki na ang problema ko? Kailangan ko na siyang
makausap ng maayos nang makahinga kami ng maluwag kahit papaano.
Kasalukuyan kaming nasa taas ng builiding ng kumpanya nila. Kapwa kami may hawak na
mainit na kape para sa malamig na hanging humahampas sa amin ngayon. Kung maaari
lang ay tumanaw na lang ako maghapon sa mga nagtataasang gusaling ito para
makalimutan ang mga problema ko ay matagal ko nang nagawa.

"I'm sorry" halos magsabay kami ng pagsasalita.

Bahagya ko siyang nilingon, nakatanaw pa rin siya sa kabuuan ng mga nagtataasang
gusali na nakapalibot sa amin.

"Minahal naman kita Florence, hindi ka lang talaga para sa akin" mahinang sabi sa
akin ni Ashong. Nanatili akong hindi nagsasalita habang hinihintay ang iba pa
niyang mga sasabihin.

"Nasabi ko na naman siguro ang lahat nang araw na dapat ikakasal tayo, na para
akong tanga sa kapapanuod sa'yo sa malayo, na para akong tanga sa kahihintay sa'yo
sa bawat gathering na pinupuntahan ng magulang ako, na araw araw akong umaasa na
mamahalin mo rin ako sa mga panahong nakatigil ka sa ibang bansa kasama ko"
napakagat labi na lang ako sa sinabi ni Ashong.

"I'm sorry.." ito lang ang nasabi ko sa kanya.

"Ginawa ko naman ang lahat Florence, pero kahit anong gawin ko hindi ka talaga para
sa akin" nanatili akong hindi nagsasalita pero napaatras na lang ako nang lumingon
sa akin si Ashong na may blankong ekspresyon.

"Hindi mo ba ako tatanungin tungkol sa babaeng bigla na lang nagpakita sa kasal

natin Florence?" huminga muna ako ng malalim bago ako sumagot sa kanya.

"Nagkita na kami noon" ito na lang ang nasabi ko. Ano pa ba ang sasabihin ko, bakit
pakiramdam ko ay umurong ang lahat ng mga salitang dapat sasabihin ko?

"Nasabi niya nga sa akin na nagkita na kayo" marahan lang akong tumango sa kanya.

"Alam mo ba na sa tuwing itinutulak mo ako noon Florence si Nahla ang laging

nagmamadaling sumambot sa akin. Siguro ay napapansin mo ang paulit ulit kong
biglaang pag alis, mga phone calls at mga hindi ko maipaliwanag na meeting. Sabihan
mo na akong gago pero sa tuwing hindi mo maibigay sa akin ang mga bagay na
hinihiling ko sa'yo siya ang nagbibigay nito sa akin at sa katunayan ay mas higit
pa. Siya ang nagpupuno ng mga pangangailangan ko Florence, lalaki rin ako. I'm not
saint Florence gaya ng inaakala mo, siya ang nagpupuno ng pangangailangan ko sa
kama habang naghihintay ako sa'yo. But something happened, siguro sadyang
mangyayaring makakabuo kami nang magising na ako sa walang katapusang pag asa
sa'yo. Ilang taon ba akong naghintay na tingnan at mahalin ako? Pitong taon?"
napadiin na ang pagkakahawak ko sa papercup na may lamang kape, sa haba ng sinabi
ni Ashong hindi ko na alam kung ano ang dapat kong sabihin.
Muli akong huminga ng malalim bago ako humarap at magsalita sa kanya.

"Ashong, may aaminin ako sa'yo. Hindi lang ikaw ang may itinatago sa ating dalawa.
I've been seeing Nero back then.." agad kong iniwas ang mga mata ko sa kanya ng
sabihin ko ang pangalan ni Nero.
Tumagal ng ilang segudo bago ako makarinig ng sagot kay Ashong.

"Alam ko" halos mapanganga ako sa diretsong sagot niya sa akin. Alam niya?

"Nagbulag bulagan ako Florence dahil mahal kita, yes Nahla satisfies me on bed pero
ikaw pa rin ang itinitibok nito" itinuro niya ang dibdib niya sa akin.

"Alam kong titigil ka sa ginagawa mo dahil alam kong babaeng maprinsipyo ka na alam
kung ano ang tama at mali. Alam mong may fiancé na si Nero, alam kong titigil at
titigil ka. Lalo na nang sinabi mong gusto mo nang matuloy ang kasal natin, na
susuportahan mo ako hanggang sa huli, na susuportahan mo si Mama at ako. Sa
pagkakataong 'yon nabuhayan ako ng loob na mapapasaakin ka, pero mukhang akala ko
lang 'yon" mapait siyang ngumiti sa akin habang ako ay nananatiling nakatitig sa
kanya.

"Nagpapasalamat ako at nabuntis ko si Nahla, nagising na ako Florence. Hindi ko

itatanggi sa sarili ko na mahal pa din kita hanggang ngayon na may puwang ka pa rin
sa puso ko pero isa lang ang sasabihin ko Florence pag aaralan kong mahalin ang
asawa ko, na higit pa sa pagmamahal na ibinigay ko sa'yo. I'm married Florence,
kasal na kami ni Nahla. Salamat sa mga taon na pinagsamahan natin, hinding hindi
kita makakalimutan"
Tuluyan na siyang humarap sa akin at sa pagkakataong ito ay nakangiti siya sa akin
gaya nang kung papaano niya ako ngitian noon. Bahagyang nakataas ang kamay niya at
kitang kita ko ang singsing sa kanyang daliri.

"Salamat din Ashong" dito ko na hindi napigilan ang sarili ko. Mahigpit ko siyang
niyakap at ganun din siya sa akin.

"Thank you for the memories Florence.."

--
VentreCanard

Chapter 60

Thanks @BeverlyCalanza

Chapter 60

Napagpasyahan ng pamilya kong imbitahan ang mga Falcon at Ferell sa isang maayos na
usapan at ang napagkasunduan kailangang personal na humingi ng tawad ang dalawang
babae sa akin sa harapan mismo ng tatlong pamilya. Pinaunlakan naman ito ng pamilya
ng mga Ferell pero nanatiling matigas ang mga Falcon at mas nananaisin pang humarap
sa korte.

"Sapphire kinakabahan talaga ako" kapwa kami nakatanaw sa labas ng bintana ng

mansion ni Lolo.
Kasalukuyan kaming nasa lupain ng mga Almero, ang malaking mansion ng lolo ko na
bihira ko lang tigilan.

"Don't worry, I'm here Florence" maiksing sagot sa akin ng kapatid ko na yumakap sa
akin mula sa likuran ko.

"Hindi ko na alam kung anong iniisip ngayon ni Nero, kinakabahan talaga ako.
Maaayos pa kaya kami Sapphire? Bakit lagi na lang may hadlang sa amin ni Nero?
Napapagod na ako Sapphire" wala akong tigil sa pag iisip, anumang oras ay dadating
na ang mga Ferell para sa usapang sana ay aayos sa lahat.

"Florence, alam niyang mali ang mama niya. Matatalino ang mga Ferell, alam nila ang
tama at mali. Ikaw ang may lubos na may kilala sa kanila, hindi dahil kadugo nila
ang tao ay papaburan nila sa bagay na alam nilang mali. Kaya nga sila pumayag dito
hindi ba? Magiging maayos din ang lahat Florence" lalong lumakas ang pagtibok ng
aking puso nang makita ko ang sasakyan ng mga Ferell na nagsisimula nang
magdatingan.

"Kailangan na nating bumaba" pilit akong ngumiti sa kapatid ko bago kami lumabas ng
kwarto para harapin ang mga Ferell.
Hindi ko akalaing sa ganitong paraan maghaharap harap ang mga pamilya namin ni
Nero.

Kasalukuyan ng naghihintay ang pamilya ko sa napakahabang lamesa, ngayon ko lang

yata nakita na malagyan ng tao ang bawat upuan ng napakahabang lamesang ito. Sino
lang ba ang nagpupunta dito noon? Ako lang naman ang nag iisang apo ni lolo bago pa
dumating si Sapphire.

Nasa puno ng mahabang lamesa si lolo habang nasa magkabilang tagiliran nito ang
maawtoridad kong mga tiyuhin. Umupo na rin kami ni Sapphire sa bakanteng upuan na
para sa amin at ang mga tiyahin kong nasa kanilang mga posisyon na rin samantalang
ang dalawa kong pinsan ay pinili na lang tumayo.

Huminga ako ng malalim nang makitang nagsisimula ng magdatingan ang mga Ferell.
Unang pumasok si LG, agad kong napansin ang pagkaseryoso niya na bihira ko lang
makita. Kasunod niya si Nero na hindi ko mabasa ang ekspresyon, ang mama niya na
inaalalayan ng kanyang Daddy na minsan ko lang nakita at si Nally na humihingi ng
paumanhin gamit ang kanyang mga mata. May mga matatandang Ferell din akong nakita
na pamilyar na sa akin.
At huling pumasok si Owen, Aldus at Troy na hindi kayang salubungin ang aking mga
mata.

Ramdam ko ang paghawak ni Sapphire sa aking kamay mula sa ilalim ng lamesa. Mas
hinigpitan ko ang pagkakahawak ko sa kanya at hindi ko na alam kung gaano na
kalamig ang mga kamay ko ngayon. Sobrang lakas ng kalabog ng dibdib ko at hindi ko
na alam kung naririnig na nilang lahat ang bawat pagtibok nito. Damn.

"Bakit hindi muna kayo maupo?" pormal na sabi ni lolo. Tipid lang na tumango si LG
sa sinabi ng lolo ko bago sila nagsimulang umupo sa kani kanilang mga upuan.
Napapakagat labi na lang ako, kahit ang samahan ng dalawang Don ay naapektuhan sa
mga nangyayaring ito.
Nang makaupo na silang lahat, nanatiling tahimik ng ilang segundo ang kabuuan ng
napakahabang lamesang ito na para bang pinakikiramdaman ng dalawang pamilya ang
bawat isa.
Pero unang tumikhim ang isa sa mga tiyuhin ko para basagin ang nakabibinging
katahimikan.

"Didiretsu-" hindi na naituloy pa ni tito ang dapat niyang sasabihin nang biglang
tumayo ng sabay sabay si Nero, Aldus, Troy, Owen at maging si Nally sa kanikanilang
mga upuan.
Napatulala na lang ako nang sabay sabay silang yumuko sa harap ng aking pamilya.

"Ako na po ang humihingi ng tawad sa ginawa ng aking ina" nanatiling nakayuko sa

amin si Nero ganun din ang kapatid niyang si Nally, maging ang mga pinsan niya.
Pakiramdam ko ay nag iinit na ang sulok ng aking mga mata.
What are you doing Nero? Why Ferells? Bakit sila ang humihingi sa akin ng tawad?
Why are you doing theses Ferells? Sila ang mga taong walang ibang ginawa kundi
protektahan ako? Bakit kailangan kong tumanggap ng paghingi ng tawad sa kanila?
Parang pinipiga ang dibdib ko habang nakatingin sa mga Ferell na humihingi ng tawad
sa akin at sa aking pamilya.
Hindi lang ako at ang aking pamilya ang nagugulat sa nakikita namin maging si LG,
ang mga magulang ni Nero at maging ang matatandang Ferell ay natulala sa ginagawa
ng magpipinsan ngayon.

"Nero.." mahinang tawag ko sa pangalan niya. Please stop this, wala kayong
kasalanan.

"Humihingi po ako ng tawad sa ginawa ng aking ina, nangangako po akong wala na

kahit sinong makakanti ni dulo ng daliri ni Florence" hindi pa rin sila umaalis sa
kanilang pagkakayuko sa harap ng pamilya namin.
Gusto ko na silang patigilin sa ginagawa nila, wala silang dapat ipagpatawad sa
akin dahil wala silang kahit anong masamang ginawa. I owed my life to them at itong
pagyuko nila sa harapan ng buong pamilya ko ang pinakahuling hihilingin kong
mangyari.

"Mga apo.." pakinig kong tawag ni LG sa kanyang mga apo na nakayuko sa aming
harapan.

"Sebastian Ferell" napalingon ako sa lolo ko na bahagyang nakangisi kay Nero. I

know my grandfather, he's admiring Nero right now.
"Humahanga ako sa pagpapalaki mo sa mga apo mo Garpidio, gusto ko man tanggapin, ng
mga Villacorta at ng apo ko ang paghingi ng tawad ng mga batang Ferell na nakayuko
sa harapan namin, kay Nerissa namin gustong marinig ang paghingi ng tawad"
maawtoridad na sabi ni lolo na sabay na nakapagpatunghay sa mga magpipinsang
Ferell.
Alam kong ito rin ang gustong mangyari ng mga kamag anak ko. Lahat kami ngayon ay
nakatingin sa mama ni Nero na mukhang kinakabahan sa mga matang nakatingin sa kanya
ngayon. Please, tapusin nyo na po ito. Isang paghingi lang tawad ang mag aayos ng
lahat.

"Come on Nerissa.." pakinig kong sabi ng Daddy ni Nero na nakahawak sa balikat ng

kanyang asawa.

"Ma.." pakinig ko rin ang pagtawag ni Nero sa kanyang ina.

"Mommy.." kahit si Nally ay nakikiusap na rin sa kanyang ina.

Bahagya kaming nagkatitigan ng mama ni Nero bago siya nagsimulang umiling at
lumuha. Anong ibig sabihin ng iling at luha niya? Nangunot ang noo ko sa nakikita
ko sa kanya. I don't like this..

"Natakot lang ako, pinagbantaan niya akong aagawin niya habang buhay ang anak ko,
na kahit kailan hindi ko na makikita pa si Nero.." humagulhol siya ng iyak sa harap
ng madaming tao.
Nangangatal na ako sa sinabi niya, ano itong pinagsasabi niya sa akin?

"No..wala po akong sinasabing ganyan..." lalo akong napaluha ng makitang nalilito

na si Nero.
Kapwa mga nakakunot ang noo nina Troy, Aldus at Owen habang pinapanuod ang pag iyak
ng mama ni Nero.

"Fuck! Hindi ganyan ang pinsan ko! Tumigil ka! Sinungaling!" sigaw ni Gio mula sa
likuran ko.
Hindi siya pinansin ng mama ni Nero at pinagpatuloy niya ang pag iyak at
pagsasalita niya sa paraang ako ang mapapasama sa harapan ng lahat ng tao.

"Sabi ko sa kanya na tigilan na niya ang paglapit kay Nero dahil parehas na silang
ikakasal maaari din itong makasama sa kalusugan ni Elena noon pero wala siyang
pakialam sa buhay ng kaibigan ko, mas gusto niyang solohin ang anak ko at tuluyan
ng ilayo sa akin..hindi niya iniiisip ang ib-" binabaliktad niya! Siya ang may
gustong pumatay sa sarili niyang kaibigan! Bakit sa akin niya ibinabato ang mga
bagay na ginawa niya?

"Ma!" malakas na sigaw ni Nero sa kanyang ina. Para akong nabunutan ng tinik dahil
sa hindi niya pag sang ayon sa mga sinasabi ng kanyang ina.
Halos mapasabunot na sa kanilang mga sarili ang magpipinsan Ferell at ang
matatandang mga Ferell naman ay hindi makapagsalita sa pinagsasabi ng mama ni Nero.

Halos sabay napatayo ang dalawang tiyuhin ko, kitang kita ko na ang naglalabasang
ugat sa kani kanilang leeg.

"Hindi kayo matinong kausap, sa tingin nyo ba ay mapapaniwala nyo kami sa mga
sinasabi nyo?! Ang pamangkin ko na yata ang masasabi kong santa sa kabaitan. Umalis
na kayo mga Ferell, hindi kayo magandang kausap" galit na galit na sabi ni Tito
Gil.

"Mr. Villacorta..." naalarmang sabi ni Nero sa tiyuhin ko.

"Umalis na kayo Ferell, dapat inayos mo muna ang mabuti mong ina bago ka humarap sa
amin" sabat naman ni Tito Pio sa pinakaseryso niyang tono.

"Sa tingin nyo ba ay mapapaniwala nyo kami sa sinasabi niyo Mrs. Ferell? Sabihan
nyo na po ng masasamang bagay ang kahit sinong miyembro ng pamilya namin pero huwag
po si Florence, dahil hindi ganyang tao ang pinsan ko. She's our living angel,
hindi niya magagawa ang mga bagay na ibinabato mo sa kanya ngayon. Kung sinasabihan
nyo siyang walang malasakit sa buhay ng tao bakit hindi nyo panuorin ang ginawa nyo
ng anak ng senador?" walang nasabi ang kahit sinong Ferell sa sinabi ni Kuya Nik.
Yumakap na ang mama ni Nero sa kanyang asawa habang umiiyak. Bakit hindi na lang
niya ginawang madali ang lahat? Bakit hindi na lang siya humingi ng tawad? Mas
pinagsiklab pa niya ang galit ng pamilya ko.

"Nerissa!" kahit si LG ay hindi na nagugustuhan ang nagiging asal ng mama ni Nero.

"Akala ko ay may maidudulot na maganda ang usapang ito Garpidio.." kalmado pa rin
sabi ni Lolo.

"Paumanhin" tumayo na si LG at yumuko sa harap naming lahat bago siya tumalikod at

umalis na hindi man lang tinatawag ang atensyon ng mga kasama niya.
Nagsimula na rin magsitayuan ang iba pang mga Ferell na matataas pa rin ang tingin
sa kanilang mga sarili. Sunod na lumabas ang mama ni Nero habang galit na hininila
ng kanyang asawa palabas.
Naiwan ang magpipinsang Ferell.

"Ako na po ang humihingi ng tawad sa gulong ginawa ng aking ina. Sorry Florence,
sorry.." naiiyak na sabi ni Nally bago si patakabong lumabas na agad na hinabol ni
Troy.
Ang natira na lamang ay si Aldus, Owen at Nero. Agad kong napansin ang malalim na
paghugot niya ng hininga na para bang kumukuha ng lakas sa anumang salitang
sasabihin niya sa harap ng mga kamag anak ko.

"Alam ko pong may ideya na kayo sa namamagitan sa amin ni Florence. Wala po akong
pakialam kung hindi po magkasundo ang mga pamilya natin. All I want is to marry
your living angel at wala na pong makakapigil sa amin dalawa. I'll fight for you no
matter what. I love you Florence Almero. I love you so much" diretsong sabi sa akin
ni Nero na parang walang tao sa paligid naming dalawa.

"Nero.." bahagya siyang ngumisi sa akin bago muling bumaling sa mga kamag anak ko.

"Mauna na po kami" simpleng
nakatulala sa lakas ng loob
niya.
Hindi rin nakalampas sa mga
bago ito tuluyang umalis.
Natahimik na lang ang buong
sabi niya. Bahagya siyang tumango sa lahat ng mga taong
niya bago sila tuluyang umalis kasunod ang mga pinsan
mata ko ang ginawang pagkindat ni Aldus sa kapatid ko
pamilya ko.

"Ako lang ba ang humahanga sa mga binatang Ferell na 'yon?" nawiwiling sabi ng isa
sa mga tiyahin ko.

"Mayayabang" maiksing sabi ni Gio na nagsisimula nang lumabas kasama si Kuya Nik at
mga tiyuhin ko na may kanikanilang dalang alak.
Nanatili kaming walang imik ni Sapphire dahil sa pangyayari.

"Pamangkin, kitang kita ko sa mga mata ng Ferell na 'yon ang pagmamahal sa'yo kung
hindi nga lang demonyita ang ina" naiiling na sabi ng isa ko pang tiyahin.
Magsasalita pa sana muli ang tita ko nang marinig namin ang mahinang pagtawa ni
lolo.

"Lolo?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Ilan nga ang mga binatang Ferell na 'yon?" tanong sa amin ni Lolo na nagpakunot ng
noo ko.

"They're four? nope five. Lima po sila.." sagot ni Sapphire.

Nakita kong bahagyang ngumiti si lolo sa sinabi ni Sapphire.

"Sana naging limang babae na rin ang apo ko, those Ferells..Nakakatuwa silang
panuorin. My friend did a great job, pinalaki niyang punong puno ng pagmamahal ang
mga binatang 'yon. You should marry that Ferell Florence.."

"I will lolo. I will" I love you more Nero..

--
VentreCanard

Chapter 61

Thanks @chanminoppa

Chapter 61
Hindi ko mapigilang hindi mapangisi habang nakatulala sa labas ng bintana ng
sasakyan. Wala na akong pakialam kung wala na akong makita sa labas dahil sa
napakalakas na ulan.
All I want to do is to smile right now, I hope you're here Nero.

"Florence ano ba ang nginingisi mo sa lakas ng ulan na 'yan? Napurnada na naman ang
gala natin" dismayadong sabi ni Camilla.
Hindi ko na lang siya sinagot at ipinagpatuloy ko ang panunuod sa napakalakas na
ulan.

"Sa lahat ng babaeng malayo sa kanilang lalaking minamahal, si Florence lang ang
nakita kong ganyan. Ilang linggo na ba kayong hindi nagkikita ni Nero? I'm curious,
parang ang sigla sigla mo pa rin" nagtatakang sabi sa akin ni Aira. Dito na ako
humarap sa mga kaibigan ko na kanina pang nahihiwagaan sa akin. Mas pinalapad ko
ang aking mga ngiti sa kanila, gusto kong ipakita sa lahat ng taong nakapaligid sa
akin ngayon kung gaano ako kasaya sa mga oras na ito.
I'm so happy right now, sobrang saya. Ganito pala ang pakiramdam nito, wala ka ng
pakialam kung malakas ang ulan, napakalamig ng panahon, maingay ang kapaligiran.
All I want to do is to smile endlessly.

"Kahapon pa siyang ganyan, siguro nagkita sila ni Nero ng patago" tamad na sabi ni
Sapphire habang nakangisi sa phone niya. Napairap na lang ako, malamang kalandian
na naman niya si Aldus, para silang mga teenager dalawa.

"Hindi ahh" ngising sabi ko sa kanilang tatlo. Halos sabay sabay naningkit ang
kanilang mga mata sa sagot ko.

"Saan ka nanggaling kahapon Florence?" nagtatakang tanong sa akin ni Sapphire.

"Girls.." nakatulala silang tatlo sa akin habang hinihintay ang anumang sasabihin
ko.

"Ano Florence?" tanong sa akin ni Camilla na hindi na makapaghintay sa sasabihin

ko.
"I am two weeks pregnant" mas lalo silang natulalang tatlo sa sinabi ko pero ilang
segundo lang ay agad silang nakabawi. Napuno ng malalakas na tili ang buong
sasakyan mula sa boses ng tatlong babaeng kasama ko. Mas malalakas pa ang mga boses
nila sa patak ng ulan.

"Oh my god Florence! I'm so happy for you" agad akong niyapos ni Camilla. Pansin ko
sa likuran niya si Sapphire na naluluha habang nakangiti sa akin.

"Wala na talagang atrasan Florence, talagang nanigurado na si Nero. Buntis kung

buntis" natatawang sabi ni Aira. Kahit siya ay pilit nakiyakap sa akin sa kabila ng
espasyo namin sa loob ng sasakyan.

"Galing ako sa doctor kahapon, may kutob na akong buntis ako dahil sa mga sintomas
pero nagpacheck up talaga ako para makasigurado. And yes, I'm happily bearing a
Ferell" bahagya kong hinawakan ang tiyan ko.

"Ganito pala ang pakiramdam nito, ang saya saya ko. I can't contain my happiness.
Akala ko kakabahan ako kapag nalaman kong buntis ako lalo na sa ganitong sitwasyon
na hindi pa din magkasundo ang mga pamilya namin pero iba itong nararamdaman ko. I
can feel the warmth and love from the inside, na siyang nagtatanggal ng kaba sa
dibdib ko. Para siyang ang kanyang ama na walang ibang ginawa kundi mahalin ako"
alam kong hindi pa siya buo sa loob ko pero ganito talaga siguro ang nararamdaman
ng isang buntis na babae. Hindi ko na napansin na tumutulo na ang mga luha ko. Mas
lalo na akong naging emosyonal nang malaman kong dinadala ko ang anak namin ni
Nero.

"Naiiyak ako Florence, I'm so happy for you sister. You deserve an angel, kaya
binigyan na kayo ni Nero" ngumiti na lang ako sa sinabi ng kapatid ko.

"Sa tingin nyo, alam na ito ni Nero?" tanong sa akin ni Aira. Kahit ako ay hindi ko
alam kung planado ba ito ni Nero o hindi.

"I bet no, knowing Ferells? Dapat nag rally na ang mga 'yon sa harap ng mansyon at
isinisigaw na buntis ka, para maipakasal na agad kayo ni Nero sa lalong madaling
panahon" halos sabay sabay kaming napangiwi sa sinabi ni Sapphire, hindi malayong
mangyari ang sinasabi niya.
"So kailan mo balak ipaalam kay Nero, Florence?" mahinang tanong sa akin ni
Camilla.
Muli akong ngumisi sa mga babaeng naghihintay sa isasagot ko.

"I'll surprise him" maiksing sagot ko sa kanila.

"Florence, paano ang lolo nila? Mawawalan ng mamanahin si Nero" nag aalalang sabi
sa akin ni Sapphire.

"I'll talk to LG" simpleng sagot ko sa kanya.

"What about our family Florence? Kailan mo ipapaalam sa kanila?" muling tanong sa
akin ni Sapphire.

"Ngayon ko ito sasabihin sa kanila. Alam mo naman siguro ang nangyari Sapphire
pagkatapos ng araw na 'yon. Kahit ang dalawang matatayog kong mga tiyuhin, maging
ang iba ko pang kamag anak ay walang nasabi kay Nero. I'm so proud of him.."

--Flashback--

Pagkatapos umalis ng mga Ferell sa mansyon ng aking lolo muling nagdiskusyunan ang
aking mga kamag anak. Sa halip na pamumula at masasamang salita ang dapat naririnig
ko pawang paghanga at pamumuri sa mga Ferell ang tanging lumalabas sa kanilang mga
bibig.

"Ako ang tipo ng taong hindi nagbabago ng desisyon kapag nasabi ko na, wala ng
magbabago pero nang makita ko ang mga batang Ferell na 'yon. The way they sincerely
vowed their heads in front of us.." hindi na naituloy ni Tito Gil ang dapat niyang
sasabihin dahil ngumisi na lang siya habang naiiling na nilalaro ang kaunting alak
na natitira sa kanyang baso.

"Sa totoo lang hindi ko akalaing gagawin nila ang bagay na 'yon. I've seen those
Ferells in different magazines from their success, on-going projects and even their
luxurious lifestyle. Tindig pa lang nila sa ating harapan ay sumisigaw na ng
kapangyarihan kahit sinong makakakita sa kanila ay agad malalamang galing sila sa
hindi birong pamilya. Napapahanga talaga ako, sinong mag aakalang ang mga
tinitingalang mga Ferell ay yuyuko sa atin na walang halong pagpapanggap? Those
Ferells are something, nakakatuwang may mga binata pang katulad nila" nangingiting
sabi ng aking tiyahin.
Muli na namang tumawa si LG dahil sa mga naririnig sa mga kamag anak ko.
Samantalanag ako ay mas pinili na lang makinig sa mga papuri nila, sa loob ng
mansyong ito ako ang lubos na may kilala sa mga Ferell na hinahangan nila ngayon.
Wala na akong ibang masasabi sa kanila.

"Anong desisyon nyo mga Villacorta?" itinukod ni lolo ang kanyang baba sa likod ng
kanyang pinagsalikop na mga kamay habang hinihintay ang sagot ng aking mga kamag
anak.

"Tsss, kung hindi lang matinong kausap ang mga binatang Ferell na 'yon hindi na
natin kailangan pang mag usap ng ganito ngayon" sagot naman ni Tito Pio.

"So, it's all settled. Iuurong na natin ang kaso sa mga Ferell pero tuloy pa rin
ang tayo sa paghahabla sa mga Falcon, sila ang pumili ng magulong paraan kaya dapat
lang nating ibigay ang gusto nila" seryosong sabi ni lolo na nagpatango sa buong
pamilya ko.

"May sasabihin ka pa ba Florence?" lahat ng mga mata ng kamag anak ko ay nakatutok

na ang atensyon sa akin.

"Wala na po akong ibang sasabihin, mukhang si Nero na po ang gumawa ng paraan"

maiksing sagot ko sa mga kamag anak ko.
Nanatiling tahimik ang napakahabang lamesa na parang hinihintay ang muling
pagsasalita ko.

"At sa sandaling matapos na po ang gulong ito, may basbas niyo man po o wala.
Pakakasalan ko na po ang Ferell na yumuko sa inyong harapan" pinagmasdan ko ang
bawat reaksyon ng mga kamag anak ko sa sinabi ko pero hindi man lang nag iba ang
kanilang mga ekspresyon, hindi ko tuloy mabasa kung sang ayon ba sila sa aking
desisyon o hindi.
"Ano pa ang magiging dahilan namin para ilayo ka sa Ferell na 'yon hija? Nang
sandaling yumuko siya sa harapan namin lahat, nakuha na niya ang simpatya namin.
Akala ko hihingi lang ng tawad ang binatang Ferell na 'yon para sa kawalang hiyaang
ginawa ng kanyang ina, pero hindi hija. Namanhikan na siya sa sarili niyang paraan"
halos magtanguhan ang iba ko pang tiyahin sa sinabi ni Tita Mirasol.

"Nangako siya sa harap namin na wala ng maaaring may makapanakit sa'yo. Pang
hahawakan namin ang mga salitang binitawan ni Sebastian Ferell, Florence. Dahil sa
sandaling masaktan ka ulit, hindi na kami magdadalawang isip na ilayo ka sa kanya"
maawtoridad na sagot ni Tito Gil.
Tumango na lang ako sa sinabi ng tiyuhin ko. Alam kong hindi ako hahayaan ni Nero
na problemahing mag isa ang gulong ito at alam kong iisip siya ng paraan para
maayos agad ito kagaya ng ginawa niya ngayon.

Hindi ko maiwasang mapangiti habang inaalala ang ginawa nila.

Ferells and their unexpected actions, who wouldn't admire them? They are not just
gorgeous jerks, they have this priceless heart....

Katangian nilang lima na iilan lamang ang nakakaalam..

--end of flashback-

"Alam kong magugulat sila sa ibabalita ko, pero sigurado akong panandalian lang
ito. Nabuo siya ng mga panahong hindi maganda ang sitwasyon namin ng kanyang ama,
siguro ito na rin ang rason niya kung bakit siya nabuo. My baby will settle
everything. Alam kong ang simpleng presensiya ng aking anak sa aking sinapupunan
ang mag aayos ng lahat" natutuwang sabi ko sa kanila habang hawak ang tiyan ko na
hindi pa naman umuumbok.

"Sa tagal nating magkaibigan Florence, nakita ko na ang mga kalokohan at iba't
ibang kaartehan mo sa buhay. We even grew up together, hindi ko akalaing dadating
ang araw na maririnig kong sasabihin mo 'yan. Damn, naiiyak talaga ako. Hindi na
ikaw ang pasaway kong kaibigan, mommy ka na" nakita ko pang nagpahid ng luha si
Camilla bago muling yumakap sa akin.
"Bakit ka ganyan Florence? Gusto na tuloy magpabuntis kay Jare" naiiyak na sabi ni
Aira na nagpatawa sa aming lahat. Friends.
Panay pa sana ang tawanan naming apat dito ng bigla na lang nagpreno si Manong na
muntik ng magpatalsik sa akin kung hindi lang ako maagap na nakahawak pati na rin
sa mabilis na pag alalay sa akin ng mga kaibigan ko.

"Manong dahan dahan naman po, may buntis po tayong kasama dito" medyo galit na sabi
ni Sapphire. Napapailing na lang ako sa agad na dahilan ni Sapphire.

"Pasensiya na po Mam may bigla lang humarang sa atin" sagot ni Manong. Nagsimula na
siyang bumusina sa harap ng sasakyang bahagyang nakaharang sa amin.

"It's okay manong, hayaan nyo na lang po. Hintayin nyo na lang po siyang makadaan
ng tuluyan" mahinahong sabi ko pero hindi ko na maipaliwanag kung bakit kinakabahan
na ako ngayon.
Not again, not with my sister and friends. Not with my baby.

Napahinga ako ng maluwag nang lumampas na sa amin ang itim na kotse at mabilis na
itong nakalayo sa amin.

"What's wrong Florence? Wag ka ng matakot, hindi ba at kilala na natin ang taong
nasa likod ng mga death threats mo? Nasa kulungan na sila ngayon. Wag mo nang
masyadong tinatakot ang sarili mo, makakasama 'yan sa bata" pilit na lang akong
ngumiti kay Sapphire.
Ilang araw matapos ang pag uusap namin sa mga Ferell ay bigla na lang lumitaw ang
isa sa mga dating kasosyo ni Daddy sa kumpanya at sinabi nitong kilala niya ang
taong nasa likod ng mga pananakot sa akin. Noong una ay hindi agad siya paniwalaan
ng pamilya ko pero matapos ang madaming imbestigasyon ay nakumpirmang isa siya sa
mga nakakumpetensiya ng aming kumpanya at nahukay din sa mga imbestigasyon na
nagkaroon ng relasyon si Daddy sa asawa ng negosyanteng ito.
Yes, another Samuel it is. Ilang lalaki pa kaya ang inagawan ni Daddy? Ilang tao pa
kaya ang gaganti sa kanya? Mga ganti para sa kanya na ako mismo ang tumatanggap.
Bakit hindi siya nakuntento sa isa? Hindi malayong mangyaring may mga kapatid pa
akong hindi nakikilala.

Pero kahit kilala na ang taong ito at nabubulok na sa bilangguan, hindi ko pa rin
maiwasang hindi kabahan. Siguro iba na talaga ang nararamdaman ko kapag may mga
sasakyang bigla na lang humaharang.
Ipinilig ko ang ulo ko at muli na lang akong itinanaw ang mga mata ko sa labas.
Mabuti at tumila na ang ulan.
"Saan nga tayo pupunta?" tanong ko sa mga kaibigan ko.

"Hindi ba sabi mo matagal mo nang hindi nadadalaw ang puntod ni Tristan Ferell?
Sasamahan ka namin ngayon" napalingon ako sa sinabi ni Aira.

"Yes, alam namin na gusto mo na siyang dalawin at wala ka ng time simula nang
dumating ka sa Pilipinas. Ngayong medyo free ka na, puntahan mo na siya. Sasamahan
ka namin, don't worry" masiglang sabi ni Camilla.
Natahimik ako ng ilang segundo bago ako nakapagsalita.

"Thanks, salamat" maiksing sagot ko. Ngayon ay malaking tanong pa rin sa akin, sino
ang taong iniyakan ko? Bakit hanggang ngayon ay kahit anino niya ay hindi magpakita
sa akin?
Hindi na rin nagsalita si Sapphire sa ideya ng mga kaibigan ko, malamang ay hindi
rin niya alam kung ano ang dapat niyang reaksyon. Sa pagkakaalam ko ay may ideya
siyang buhay si Tristan.

Tumagal ng mga isang oras ang biyahe namin hanggang makarating kami sa sementeryo.
Hindi ko pa rin maiwasang mapangiti ng mapaiit habang naaalala ang pagtataboy sa
akin ng mga Ferell nang tangkain kong lumapit sa katawan ni 'Tristan' kumikirot pa
din ang dibdib ko.

Nakatitig lang ako sa pangalan niyang nakaukit sa lapida at maging sa magandang

litrato niya na may nangungusap na mga mata. Kapwa tahimik din ang mga kasama ko
habang nakatitig sa litrato ng pinaka misteryosong Ferell.

Hindi ko na nabilang kung ilang minuto na kaming nakatayo at tahimik na nakatitig

sa pangalan at litrato ni Tristan Ferell nang agawin ng boses ng lalaki mula sa
likuran ang atensyon naming lahat.

"Long time no see.."

--
VentreCanard

Chapter 62

Thanks @AkihiraManalo :)
--
A/N
Hi to Ms. Enna Alday, okay lang 'yan. Hahaha. He's not a Ferell type, not your lost
and also hi to Ms. Bebe G ;) I hope you'll find your real life Nero, fighting!
Once a week na lang po ang update ko, medyo busy na po kasi :(

Chapter 62

Pamilyar na ako sa boses ng lalaking ito, boses na kailanman ay hindi ko pinangarap

matandaan. Kahit ilang beses ko nang pilit kinalimutan ang kahindikhindik niyang
boses, wala akong magawa kundi bangungutin pa rin sa bawat pagkakataong maalala ko
ang mga oras na narinig ko ang nakakatakot na boses na muntik nang pumatay sa akin.

Tuluyan nang nangatal ang buo kong katawan nang sandaling ibaling ko ang aking
atensyon mula sa boses ng lalaking nagsalita mula sa aming likuran. Kung ganoon,
tama nga ang kutob ko. Imposibleng matapos na lang bigla ang lahat ng ganoon
kadali. Dahil sa buhay ko, kahit kailan ay walang natapos na madali. Pilit akong
pinapahirapan hanggang sa maabot ko na ang sukdulan ko.

Mukhang wala na itong katapusan, talagang hindi sila titigil hangga't buhay ako at
humihinga.

"Who are you?" matapang na tanong ni Camilla sa walang hiyang lalaki na nakangisi
sa aming apat.
Hindi siya sinagot nito at sa halip ay mas pinalapad pa nito ang kanyang
malademonyong ngisi sa akin napaatras na lang ako sa takot. Damn, bakit pilit nila
akong sinusundan? Bakit masayang masaya silang ginugulo ang buhay ko?

"O, bakit nagulat ka Almero?" hindi ako nakapagsalita sa takot na nararamdaman ko.
Kahit hindi na siya nakasuot ng itim na bonet, kilalang kilala ko ang taong nasa
harapan ko. Siya ang lalaking bumangga sa akin noon, siya ang lalaking nagpaulan ng
bala at dugo ng hayop sa aking sasakyan, siya ang pinakamalaking asong utusan ng
taong matagal nang gustong pumatay sa akin.
Hindi lang dobleng takot ang aking nararamdaman. Sobrang takot na takot na ako sa
mga oras na ito. Hindi lang ako ang namimiligro sa pagkakataong ito, hindi lang
buhay ko ang pinag uusapan dito. Me and my baby, my sister and even my friends,
fuck.

Agad iniharang ni Sapphire ang kanyang sarili sa akin sa paraang mapoprotektahan

niya ako, maging ang dalawa kong kaibigan ay ganito din ang ginawa. Napapakagat
labi na lang ako sa nangyayaring ito, bakit lagi na lang ako ang taong
pinuprotektahan? May pagkakataon ba na ako naman ang pwedeng magprotekta sa mga
taong mahahalaga sa akin? Lagi na lang ganito ang nangyayari.

"Who are you? Bakit kilala mo ang kapatid ko?" matapang tanong sa kanya ni
Sapphire.
Nakapamulsang nagkibit balikat ang malaking lalaki sa amin.

"Bakit hindi mo ako ipakilala sa mga kasama mo Almero?" nanghahamong sabi sa akin
ng lalaki. Alam kong sa loob ng itim na damit na suot niya ay nagtatago ang bagay
na pwedeng kumitil sa buhay naming apat na walang kahirap hirap.
Huminga ako ng malalim bago ako sumagot sa kabila ng aking mga nangangatal kong mga
tuhod.

"Hindi ka talaga titigil kung hindi mo ako napapatay?" pakinig ko ang sabay sabay
na bulong na pagmumura ng mga kaibigan ko sa sinabi ko. Pero sa kabila nang narinig
nila sa akin mas lalo nilang iniharang ang kanilang mga sarili para sa anumang
maaaring gawin ng lalaki sa akin.
Minsan napapaisip na ako, anong mayron sa akin, sa isang Florence Almero? para
makahanap ng mga taong handang sumalo ng bala at ihara ang kanilang mga sarili para
sa aking kaligtasan?
Hindi ako espesyal na tao pero bakit ako nabibiyayaan ng mga taong higit pa sa
espesyal ang turing sa akin?

"Hindi ka namin hahayaang makalapit kay Florence" matapang na sabi ni Camilla sa

kabila ng kanyang nangangatal na boses. Alam kong natatakot na rin ang mga babaeng
kasama ko sa sandaling ito pero ito sila ngayon at pilit inihaharang ang kanilang
mga sarili para sa akin.

"Dadaan ka muna sa amin bago mo mahawakan ang kaibigan ko" kahit si Aira ay
nangangatal na rin ang boses.

Nagsisimula nang mag init ang sulok ng aking mga mata, ilang tao pa kaya ang
ihaharang ang kanilang sarili para maprotektahan ako? Ilang tao pa kaya ang
madadamay ng dahil sa akin? Ilang tao pa ang makakaranas ng ganitong takot ng dahil
sa akin?

"Pwede ba akong magtanong? Sino ang taong nakakulong ngayon?" pilit kong pinatatag
ang boses ko sa kabila ng paghataw ng dibdib ko. Kaya pala ganito pa rin ang
pakiramdam ko sa kabila ng kaalaman kong nakakulong na ang may pakana ng lahat. May
kutob akong may mali sa mga nangyayari, alam kong hindi basta basta mahuhuli ang
totoong tao na nasa likod ng mga pananakot sa buhay ko. Alam kong hindi sila
madaling mahuhuli sa simpleng impormasyon lang mula sa kung sinong tao.
Hanggang sa pagkakataong ito, wala pa rin tuldok ang mga pagbabanta sa buhay ko.
Wala pa rin mga kasagutan ang mga tanong ko, sino sila? Kung hindi paghihiganti
dahil sa mga maling ginawa ng aking ama, ano pa ang rason ng mga taong ito para
mahirapan ako ng ganito?
Sino itong taong ito na hindi yata titig hangga't hindi pa ako nakikitang isang
malamig na bangkay?

"Tauhan?" ngising sagot sa akin ng lalaking may malademonyong mukha. Bakit kaya may
mga ganitong tao? Para lamang kumita ng pera handa silang sumira at bumawi ng
buhay. Hindi ba nila naiisip ang maaaring reaksyon ng kanyang pamilya kung ang
bawat subo nila ng kanilang pagkain ay may kapalit na inosenteng buhay?
Napansin kong nagmamadaling dinudukot ni Camilla ang kanyang telepono sa kanyang
maliit na bag.

At halos sabay sabay kaming napatalon apat nang makarinig kami ng putok ng baril na
hindi malayo sa mga paa ng kaibigan ko.

"Bitawan mo ang hawak mo hija, masama akong magalit" awtomatikong nalaglag mula sa
balikat ni Camilla ang kanyang bag dahil sa kanyang pagkagulat. Naaawa na ako sa
mga kaibigan ko, simpleng mga tao lang sila na walang gulong ganito, pero ito sila
ngayon at nakaharap na rin sa nguso ng baril na hindi dapat nila nararanasan.
Damn, it's all because of me.

"Itapon nyo lahat ng mga gamit nyo" seryosong sabi ng lalaki sa amin habang
nakatutok ang kanyang baril sa direksyon naming apat.
Wala kaming nagawa kundi ipagtatapon ang aming mga gamit na nagpangisi sa kanya.

"Very Good!" nagpapalakpak pa siya sa amin. Agad kong napansin ang nagdadatingan
niyang mga tauhan na puro mga nakaitim na bonet na may kani kanilang mga baril na
hawak.
"Dapat kanina ka pa namin hinarang Almero, kaso nagawa ko na palang harangin noon
ang sasakyan mo. Iba namang paraan, bakit nga pala sa sementeryo ka agad nagtuloy?
Hindi ka naman dito papatayin ng amo namin?" pinili ko na lang hindi sumagot sa
kanya, kung ganun tama na pala ang kutob ko sa itim na sasakyang humarang sa amin
kanina.

"Kuhanin nyo na si Almero, siya lang ang kailangan" utos niya sa mga kasamahan
niyang bagong dating. Agad kaming naalarmang apat sa sinabi ng hudas na lalaki.

"No! Wag kayong lalapit sa kapatid ko" naramdaman ko ang mahigpit na yakap ni
Sapphire sa akin. Nagsimula na siyang mag iiyak, kahit ako ay hindi ko na rin
mapigil ang pagpatak ng mga luha ko.
Akala ko ayos na ang lahat, akala ko ay kalmado na ang lahat. Mukhang sinadya
nilang maging panatag na kaming lahat para masurpresa kami ng ganito.

"Dadaan muna kayo sa amin" nanlabo na ang mga mata ko dahil sa walang ampat na
pagtulo ng aking mga luha. No you can't do this, ayoko na ng ganito.
Iniharang ni Camilla ang kanyang sarili sa unahan naming magkapatid, ibinuka niya
pa ang kanyang mga braso sa harap ng mga lalaking papalapit sa amin ni Sapphire.

"You can't hurt my friend, not again. Masaya na siya, tigilan nyo na po siya..."
kahit si Aira ay ganito rin ang ginawa.

"Aira..Camilla.." kahit ang luha ni Sapphire ay pumatak na rin sa pisngi ko. Hindi
ko na alam ang gagawin ko, may mga buhay na namang madadamay ng dahil sa akin.

"Patayin nyo na ang tatlong babaeng 'yan" nanlaki ang mga mata ko nang sabay sabay
nagkasa ng kanikanilang mga baril ang mga lalaking nakaitim na bonet at dahan dahan
na nilang itinatapat ito sa mga kaibigan ko.
Mabilis akong kumalag sa mahigpit na yakap sa akin ni Sapphire at halos patakbo
akong umuna sa posisyon ng mga kaibigan ko.

"Florence!" sigaw nilang tatlo sa akin.

Ako ang humarang sa nguso ng limang baril. Not again, ayoko nang may buhay na naman
akong ihahara para lamang maprotektahan ko ang aking sarili.
"Sasama na po ako..sasama na po ako, hayaan nyo na po silang tatlo. Sasama na po
ako" halos magmakaawa ako habang paulit ulit ko itong sinasabi.

"Florence.." sabay na sabay na tawag nila sa pangalan ko. Ramdam ko ang mga hakbang
nila papalapit sa akin pero halos mapapikit ako ng makarinig ako ng tatlong sabay
sabay na putok ng bala.
Halos manigas ako sa aking kinatatayuan nang may marinig akong sunod sunod na
pagbagsak sa matigas na marmol na kinatatayuan ko. Wala akong boses na marinig mula
sa kay Sapphire maging sa dalawa kong kaibigan.
Napaluhod na lang ako habang nangangatal ang aking mga labi, natatakot akong
lingunin silang tatlo. Natatakot akong muling makakita ng dugo at walang malay na
katawan ng mga taong mahal ko.

"Tingnan mo sila Almero" nagsisimula nang humakbang papalapit sa akin ang hudas na
lalaki, walang habas niyang hinila ang buhok ko para lamang iharap ako sa tatlong
pinakamahalagang babae sa buhay ko na puro nakahandusay at walang mga malay.
Dito na ako napahagulhol ng iyak. Sinimulan ko silang abutin pero muli akong
napadaing nang hilahin niya muli ako papalayo sa kanila.

"Hindi pa sila patay huwag ka mag alala, pero malalaking isda din pala ang mga
kasama mong 'yan Almero. Magagamit ko pa ang dalawang babaeng 'yan. Paano ang isa?
Kung tuluyan ko na kaya?" bulong sa akin ng demonyong nasa likuran ko habang hila
hila niya pa rin ang buhok ko. Nagpaulit ulit ako ng pag iling sa sinabi niya, no,
no. Si Sapphire na nga lang kaisa isang bagay na magandang idinulot ng lahat ng
pagkakamali ng aking ama tapos siya pa ang kukuhanin sa akin?
Wala na akong tigil sa pagluha habang pinapanuod ang kapatid at mga kaibigan ko na
walang malay na tinatalian ng mga tauhan ng hudas na madiing humuhila sa buhok ko.

"Busalan nyo! Baka makapag ingay pa ang mga 'yan pag nagkamalay" sigaw niya sa mga
tauhan niya.

"Fuck! Don't hurt them" nagpupumiglas ako pero wala akong nagawa sa lakas ng hudas
na madiing humihila sa buhok ko.

"Umayos ka Almero, kakalbuhin kita. Manuod ka na lang" napapakagat labi na lang ako
habang lumuluhang nanunuod kung papaano nila walang habas na talian at takpan ang
bibig ng tatlong babaeng napakahalaga sa akin.
"Huwag ka mag alala Almero, tinatakot lang kita. Ang tatlong putok ng baril na
narinig mo kanina ay puro padaplis lang sa kanilang mga katawan. Mga tranquilizer
gun ang totoong nagpatulog sa kanila pero hindi ko masasabi kung patuloy magdudugo
ang mga daplis nila" hindi ko na kinaya ang pinagsasabi ng lalaking ito sa likuran
ko marahas ko siyang kinalmot sa mukha niya, nagawa ko pang itusok sa isa sa mga
mata niya ang matilos kong kuko na agad nakapagpaluwag ng hawak niya sa akin.
Napasigaw siya ng daing dahil sa ginawa ko sa mata niya.

"Boss!" sabay sabay akong tinutukan ng mga baril ng mga tauhan niya.

"Fuck! Fuck! Huwag nyo muna siyang patayin, tayo ang malilintikan nito" hindi ko na
pinansin ang pag uusap nila dahil agad kong nilapitan ang kapatid at mga kaibigan
ko.

"Anong ginawa nila sa inyo?" puro sila walang mga malay na may mga takip sa bibig.
May tama sa balikat si Sapphire, sa gilid ng kanyang tiyan si Camilla at sa gilid
ng kanyang braso si Aira. Hindi sila magkakaganito kung hindi dahil sa akin.

"Kuhanin nyo na si Almero, nagtatagal na tayo dito" naramdaman ko ang mga kamay
nila sa balikat ko na agad kong pinagtatabig.

"Sandaling lang, sasama ako sa inyo. Sandali lang..." sinimulan kong halikan sa noo
si Sapphire pati na rin ang dalawa kong mga kaibigan.

"Mukhang dead end na ito, please live for me. Live and be happy.."

"Tama na ang drama! Hilahin nyo na!" marahas na akong hinila pataas ng mga tauhan
ng hudas.
Habang hilahila nila ako ay hindi ko inalis ang tingin ko sa tatlong babaeng
nakahandusay at walang mga malay.
Sa pagmulat kaya ng kanilang mga mata...may buhay pa kaya ako?

--
VentreCanard

Chapter 63

Thanks @MadilynRamos4 :)

Chapter 63

Hindi na sila nag abalang talian ako kung sakaling magtangka akong manlaban. Paano
pa ako makakapag isip na tumakas kung sa isang bantay lang ay kaya na akong
idispatsya ng isang iglap?

Basta na nila ako pinasakay sa kanilang itim na van at hindi lang iilang lalaking
armado ang sumakay din dito para masiguradong madadala ako sa lugar kung nasaan ang
misteroyong hudas na gustong pumatay sa akin.
Pilit kong inaalalayan ang sarili ko sa bawat mararahas nilang pagtulak sa akin.
Damn, hindi lang ako ang maaaring masaktan at mapahamak sa mga oras na ito. May
buhay akong dinadala ngayon at sa abot ng aking makakaya ay puprotektahan ko ang
anak namin ni Nero hanggang sa kahuhulihan kong hininga.

Kasalukuyan nang kausap ng hudas na lalaki ang misteryosong amo niya na hindi ko pa
rin malaman kung sino. Imposibleng si Mrs. Ferell ang may kagagawan nito dahil alam
kong binabantayan na ng magpipinsang Ferell ang bawat galaw niya at hindi na nila
hahayaang may makalapit at makapanakit pa sa akin. Samantalang ang mga Falcon naman
ay nakikipagmatigasan sa amin sa korte, alam kong hindi gagawin ng pamilya Falcon
ang bagay na ito dahil maaari itong sumira sa tinitingalang senador ng Pilipinas.
Sino pa ang maaaring manakit sa akin ng ganito? Galit na galit siya sa akin na
gugustuhin niyang sa kanyang mga sariling kamay dumanak ang aking dugo. Damn. Bakit
ang dami ng taong may napakalaki ng galit sa akin?

"Ayos na ayos po! Hindi ko naman siya ginalusan dahil alam kong kayo na ang bahala
sa kanya"
Madami pa silang pinag usapan ng walang hiyang amo niya bago niya pinatay ang
telepono niya.
Pagkatapos niyang pagtuunan ng pansin ang telepono niya ay sinilip niya ako sa
likuran kung saan napapagitnaan ako ng dalawang nakabonet na lalaki na hawak ang
kanikanilang baril.

"Bakit hindi ka na nag iiiyak Almero? Umiyak ka ulit, nakakatuwa kang panuorin"
nawiwiling sabi sa akin ng hudas.
Naningkit ang mga mata ko sa kanya. Hindi ko hahayaang pagkatuwaan at paglaruan
nila ako sa huling biyahe ng buhay ko, kung ito na nga ba ito. Lalo na at
nakumpirma kong hindi nila ako kayang patayin dahil nakalaan ako sa hudas na amo
nila.

"Kapag umiyak ba ako ipuputok mo sa ulo mo 'yang baril na hawak mo? Tang ina ka"
seryosong sabi ko. I will definitely trash talk them until I reached the place of
my last destination. I will never give them their damn entertainment.

"Kung tuluyan na kaya namin ito Boss?" halos sabay itinutok ng mga tauhan niya sa
tapat ng aking sentido ang mga baril na hawak nila. Pilit kong pinapatatag ang
sarili ko sa kabila ng kabog ng dibdib ko. Hangga't kaya ko ipapakita ko sa
kanilang matatag ako, dahil sa sandaling ipakita ko sa kanila ang takot na
nararamdaman ko mabibigyan ko lang sila ng kasiyahan na huling bagay na gagawin ko.
Mas lalo kong pinatalim ang aking mga mata habang nakikipagtitigan sa hudas na
lalaking nakangisi sa akin. Hindi lang dalawang nguso ng baril ang tumutok sa akin
noon. Aylip's had their hundreds of gun on me the moment I let down their
mistress's invitation. Hindi na bago ang nguso ng baril sa akin.

"Bakit hindi ka pumayag sa dalawang ito? Kill me, hindi ba at ito na rin naman ang
pakay niyo sa akin?" nagdikwatro ako at pinagkrus ko ang aking mga braso. Hindi ko
rin pinalampas ang pagtaas ng kanang kilay ko.
Alam kong mali itong ginagawa ko lalo na at may bata akong dinadala, maling mali
ang pakikipaglaro sa mga taong halang ang kaluluwa na may hawak na bagay na
maaaring bumawi ng buhay ko at ng aking anak ng walang kahirap hirap.
Mali ang makipaglaro kay kamatayan, pero ano pa ba ang pinagkaiba nito sa mga
nakaraang nararanasan ko sa buhay? I am born to play with death. At sa pagkakataong
ito, hindi ko na hahayaang si kamatayan lang ang maglaro.
The old Florence Celestina Almero with her bitch like attitude can play to any kind
of game and even this damn death game.

Sa mga oras na ito, malamang ay alam na ng pamilya ko ang nangyayari. Pero isa lang
ang malaking tanong, maabutan pa kaya nila ako? Hindi ko na alam kung nasaang lugar
na kami. At alam kong sa paglapit ng sasakyang ito sa lugar kung nasaan ang
misteryosong demonyo na gustong pumatay sa akin ay paglapit ko na rin sa aking
katapusan.
"Tang ina, ang tapang talaga ng babaeng ito" halos ipagdildilan sa aking sentido ng
lalaking nasa kanan ko ang baril na hawak niya. Napapikit na lang ako pero agad
akong mumulat.

"Mga tarantado kayo! Baka maiputok niyo 'yan. Ibaba niyo ang mga baril nyo, mga
gago! Tayo ang tiyak na isusunod kapag kayo nakapatay dyan" pakinig ko ang sabay na
pagmumura ng dalawang lalaking nasa tabi ko habang ibinababa ang kanilang mga
baril.
Nagkibit balikat ako sa harapan nila sa paraang magpapainit ng kanilang mga ulo.

"Saan ka pa kumukuha ng tapang Almero? Hanggang ngayong araw ka na lang" sabay

sabay silang humalakhak sa sinabi niya, napakababaw pala talaga ng kaligayahan ng
mga taong katulad nila.
Pinalipas ko muna ang walang kwenta nilang pagtawa bago ako muling nagsalita.

" Tapos na kayong tumawa? May tanong ako, sino ang hudas niyong amo?" tanong ko sa
kanilang lahat.

"Wag kang atat Almero, malapit na tayo sa amo ko. Kayo ng dalawa ang magtutuos"
mabilis na sagot ng lalaking nasa unahan na siyang lider ng lahat ng masasamang
loob na nasa loob ng van na ito.

"Kilala mo si Samuel?"tanong ko na nagpalingon muli sa kanya.

"Sino 'yon?" maiksing sagot niya. Kung ganun ay hindi siya tauhan ni Samuel, mas
lalo na akong nahihiwagaan sa taong nasa likod nito.

"Kung ganun, bakit ka nagtatrabaho sa amo mong 'yan? Payment? Kailangan nyo ng
malaking halaga ng pera? Palayain nyo ako at payayamanin ko kayong lahat" biglang
natahimik ang loob ng van sa sinabi ko pero hindi din nagtagal ay sabay sabay na
muli silang nagsitawa.
"Pinapatawa mo ba kami Almero? Sinong kinidnap na payayamin ang mga kidnapper?
Pumapatay kami ng tao Almero pero hindi kami tanga" naiiling na sabi niya habang
natatawa.

"Hindi mo kami maloloko" itinapat muli sa akin ng lalaking nasa tabi ko ang hawak
niyang baril sa sentido ko na nagpapaling sa akin sa kaliwa.

"Tang ina, wag ka malikot Almero" anggil na sabi sa akin ng lalaking nasa kaliwa
ko.

"Fuck, bakit hindi mo tanungin ang kasama mo?" anggil kong sagot sa lalaking
nagrereklamo.

"Tumahimik ka na Almero, dahil pag ako napundi sa bibig mo" iritadong sabi ng
lalaking sa unahan.

"Binabalaan ko kayo, hindi nyo kilala ang pamilyang binabangga niyo. Sagad na sagad
na ang pamilya ko at sisiguraduhin nilang uubusin nila kayo, kilala niyo ang mga
Almero pero hindi niyo kilala ang mga Villacorta. Pagsisisihan nyong sumunod kayo
sa hud---" napatigil ako sa pagsasalita dahil sa lider nilang may nanlalaking mata
sa akin habang nakatutok sa harapan ko ang nguso ng baril niya.

"Hindi ka ba makaintindi?!" sa halip na ipakita ko ang aking takot ay mas itinaas

ko ang aking noo habang madiin kong pinagmamasdan ang nangangatal ang nguso ng
baril sa harapan ko. Ramdam na ramdam ko rin ang pangangatal ng tuhod ko.

"Huling babala ko na ito sa inyo, tatlong pamilya ang binabangga nyo. Almero,
Villacorta at Ferell. Sa mga oras na ito kumikilos na silang lahat para mahanap
ako, siguraduhin nyong handa kayong salubungin ang tatlong pamilyang handang
pumatay para sa akin" napadasal na lang ako dahil diretso ko itong nasabi ng
maayos.
Pero agad nawala ang gasumot niyang noo at muling napaltan ng mga ngisi nang
mapansin niya ang hindi matigil na pangangatal ng mga tuhod ko.
"Kung maaabutan ka pa nilang buhay. Busalan nyo na ang babaeng 'yan. Hindi ko na
nagugustuhan ang tabas ng dila niya" hindi na ako nanlaban sa takot na baka masiko
o pwersahin nila ako na napakadelikado sa akin. Fuck.
Kung maabutan pa nila ako...

Buong biyahe ay nagtatawanan at nag uusap lang sila ng mga bagay na tinapos nila,
mga nakaraan nilang mga ginawa at kung ano ano pang illegal na gawain na halos pang
araw araw nilang trabaho sa buhay. Nasaan pa ang mga kaluluwa ng mga taong ito?

Tumigil kami sa harap ng nakapakalaking gate. Nang ipinasok ang sasakyan agad kong
napansin na nasa isang abandonadong pabrika kami. Magdidilim na rin nang makarating
kami at hindi ko na alam kung saang parte ng Pilipinas na nila ako dinala.
Mabilis nila akong pinalabas sa van at marahas na hinila para dalhin sa lugar kung
nasaan ang may pakana ng lahat.
Lalong nangangatal ang buong katawan ko sa bawat paghakbang ko papasok sa loob ng
madilim na pabrikang ito habang hawak ng mga kamay na kumukuha ng hindi iilang
buhay. Nakakaramdam na ako ng lamig sa buong katawan, palapit na ako ng palapit sa
taong gustong gustong kuhanin ang aking buhay.

Hanggang dito na lang ba talaga ako?

Akala ko ay babae ang una kong makikita sa pagpasok ko. Pero nagulat na lang ako sa
lalaking nakaupo na nasisinagan ng malabong ilaw mula sa malapit nang mapunding
ilaw.

"Almero, mabuti at pinaunalakan mo ang aking imbitasyon" sumenyas siya sa mga

lalaking nakahawak sa akin na bitawan ako. Anong klaseng imbitasyon ang ibig niyang
sabihin?
Nang tuluyan ko nang maaninaw kung sino ang lalaking nasa harapan ko.

"Senator Fal--con?" nauutal na sabi ko. Bakit niya ginagawa ito? Hindi niya ba alam
ang pwedeng mangyari sa kanila? Hindi lang ang reputasyon niya ang masisira maging
ang buong buhay ng pamilya niya.

"Ako nga.." malamig na sabi niya sa akin.

"Senator pwede po nating pag usapan ang bagay na ito, wag na nating paabutin sa
ganito" nagmamakaawang sabi ko sa kanya.

"Dapat inisip mo 'yan nang sampahan mo ng kaso ang anak ko. Sinira nyo ng walang
hiyang Ferell na 'yon ang buhay ng aking mabuting anak" kahit may distansya kami
kitang kita ko ang hinanakit niya bilang ama.

"Handa akong iuurong ang kaso Senator Falcon, kalimutan na natin ang alitang ito.
Wag na nating hayaang dumanak ang dugo sa pagitan ng mga pamilya natin.." nakikita
ko ang mga paraan ng pamamalakad ni Senator Falcon, talagang hinahangaan siya ng
mga tao, hindi ko akalaing gagawin niya ang bagay na ito.

"Hahayaan na sana kitang mabuhay Almero sa kabila ng mga ginawa mo, nasira ang
negosyo ko ng dahil sa'yo, pero bakit pati naman ang anak ko?" nagtanggal ng
salamin ang senator at bahagyang nagpahid ng luha. I don't understand, bakit pati
sa negosyo ay ako ang sinisisi niya?

"Negosyo?" nagtatakang tanong ko.

"Pinatay mo si Samuel, hindi mo ba alam na napakalaki ng pagkakautang ng hayop na

'yon sa akin? Hindi lang libong mga armas at iba't ibang klase ng baril ang kinuha
niya sa akin ng walang bayad. Pinakamagaling na tuta ko ang hayop na 'yon, ano na
nangyari sa negosyo ko? Anong klaseng salot ka at buong parte ng pamilya ko ay
sinira mo?" kung ganun may karugtong nga pala talaga ang walang hiyang Samuel at
tuta lang pala siya ng mapagpanggap na senador na ito.

"Ikaw ang nagpadala ng bulaklak sa akin senator? At ang tinutukoy na prey sa

bugtong na 'yon ay si Samuel. Hindi ko alam na magagaling pala sa bugtong ang mga
senador na katulad mo" diretsong sabi ko sa kanya na hindi man lang nakurap.

"Ang talas nga pala talaga ng dila mo hija" hindi na ako sumagot sa kanya.

"Alam mo kung ano ang higit na ikinagagalit ko hija? Bakit hindi mo ito tingnan?"
nagulat na lang ako nang may mabuksan na ilaw. Agad kong napansin ang bintanang
salamin kung saan nakikita ko ang isang babae.

"Anong ginawa nyo ng Ferell na 'yon sa anak ko?" halos manlumo ako nang makilala ko
ang babaeng gulo gulo ang buhok at nagsasalita mag isa habang may hawak na sira
sirang teddy bear.

"Cassidy?" natawag ko na lang ang pangalan niya. Kaya ba bigla na lang siyang hindi
nagpakita?

"Kung hindi pinaglaruan ng Ferell na 'yon ang damdamin ng anak ko at kung hindi ka
bumalik, hindi magkakaganyan ang anak ko. Tang ina, si Cassidy na lang ang may'ron
ako Almero sinira nyo pa ang buhay ng anak ko" hindi ko alam kung bakit ako
naluluha habang pinapanuod si Cassidy ngayon. Ang babaeng sopistikadang nakita ko
noon ay hindi ko makita sa babaeng nakikita ko ngayon.

"Hindi ko po alam senator...hindi ko po alam" paulit ulit akong umiiling habang

pinagmamasdan si Cassidy sa bintana na hindi kami nakikita. Kaya pala iba na ang
tingin ko sa kanya nang sandaling sugudin niya ako sa mansyon. Alam kong may mali
na sa kanya.

"Pinatingnan nyo na po ba siya senator? I can help may kilala po ak-" hindi na ako
nakatuloy nang tutukan na ako ng baril ni senator.

"Anong alam mo Almero bukod sa paninira ng buhay ng ibang tao?" napapikit na lang
ako nang biglang pumutok ang baril na hawak niya.
Napaluhod na lang ako nang maramdaman ko ang kirot mula sa kaliwang balikat ko.
Nang hawakan ko ito, agad kong nakita ang dugo sa mga kamay ko. Fuck. I'm bleeding.

"Dindo! Palabasin mo na ang anak ko" panay ang hawak ko sa balikat ko na kumikirot.
Sana makarating kayo sa oras..sana makarating kayo sa oras.
Naririnig ko na ang hakbang ng mga takong ni Cassidy na papalapit.

"What took you so long Dad? Nadala mo na ba ang regalo mo sa akin?" pakinig kong
tanong niya sa kanyang ama.
"Ofcourse hija, she's lying. Check her, you can play with her" nangilabot ako sa
sinabi ni senator. Tang ina, mag amang baliw.

"Si Almero to Dad?" marahas niyan hinila ng buhok ko para mas maitaas ang mukha ko.
Nagliwanag ang mukha niya nang makilala niya ako.

"Omy god! Siya nga! I love you Dad" halos magtatakbo siya sa kandungan ng kanyang
ama at humalik pa siya sa pisngi nito.

"Tito Dindo, nabili mo ba ang asidong pinabibili ko?" tanong niya sa lalaking nasa
likuran ko.

"Opo" mabilis na sagot ng tinawag niyang Dindo.

"Good, pakikuha na po" muli akong nilapitan ni Cassidy at napasigaw na lang ako ng
pisilin niya ang tama ko sa balikat.
Agad niyang hinawakan ang pisngi ko na may nanlilisik niyang mga mata.

"I'll try it on your face"

--
VentreCanard

Chapter 64

Thanks @VeniceSiervo08 :)

Chapter 64
Akala ko may itatapang pa ako pero nang sandaling makita ko na ang malaking bote na
hawak ni Cassidy habang marahang lumalakad papalapit sa akin na may nakangising
mukha ay nag unahan nang magpatakan ang mga luha ko. Wala na akong takas sa
sandaling ito, wala pa akong naririnig na kahit anong senyales na may tulong akong
darating.
All I can hear are her stilettos footsteps.

Panay ang pag iling ko sa kanya. No, no, alam ko na ang mangyayari sa akin kapag
lumapat sa aking balat ang asidong hawak niya. Hindi lang ako maaaring pumangit.
It might kill me brutally. I'm sorry Nero, mukhang hindi ko magagawang protektahan
ang anak natin. I am facing my death right now.

"No Cassidy...no, wag, wag. Maawa ka sa akin.." umaatras ako habang nakaupo sa
posisyon ko.
Ilang pang ganitong tagpo pa kaya ang mararanasan ko? Oo, nakaligtas ako sa nguso
ng mga baril na ilang beses na tumutok sa akin. Pero sa pagkakataong ito, hindi ko
na alam kung saan pa ako kukuha ng swerte.

"Hawakan nyo siya" utos niya sa mga tauhan niya. Dalawang lalaki ang mabilis na
humawak sa akin para hindi na ako makagawa ng kahit anong kilos. Napapikit na lang
ako sa kirot na nararamdaman ko sa balikat ko, hindi na biro ang dugong nawawala sa
akin.

"Please Cassidy, hindi mo makukuha si Nero kahit patayin mo ako. Sinisira mo lang
ang buh---" hindi ko na naituloy pa ang aking sasabihin nang malakas niya akong
sampalin. Halos magpanting ang pisngi ko sa lakas ng sampal niya sa akin.

"Manahimik ka, mang aagaw! Mahal na ako ni Nero, mahal na niya ako. Tang ina ka!
Bumalik ka pa" muli niya akong sinampal sa kabilang pisngi ko. Nag iinit na ang
mukha ko sa mga sampal niya.
Matotorture pa pala muna ako, what a life.

"Buksan nyo ito" inabot niya sa isa sa mga tauhan niya ang bote at mabilis niya
itong binuksan at saka niya muling ibinalik kay Cassidy.

"Saan ko muna kaya ito ilalagay? Wag muna sa mukha, sa main event 'yon. Tatanggapin
ka pa kaya ng mga Ferell kung mukha ka ng impakta?" namaywang siya sa harap ko
habang iniikot niya ang kanyang paningin.

"Where's my bear? Dalhin nyo siya dito" agad namang may sumunod sa kanya. Hindi
naman tumagal ng ilang minuto ay nakabalik na ang tauhan niya na may hawak nan g
bear at mabilis itong ibinigay sa kanya.

"Look at this Almero" basta na lang niya binitawan ang bear na hawak niya at
nakangisi niya itong pinatuluan ng asidong hawak niya. Halos manginig ako nang unti
unti kong nakikita ang pagkalusaw ng bear na nalalapatan ng asido.

"Damn, this is exciting" natutuwang sabi niya saka siya muling humarap sa akin na
may nanlilisik na mata.

"Halikan mo ang paa ko Almero, baka magbago pa ang isip ko" nagulat na lang ako
nang basta na ako itinulak ng mga lalaki sa paanan ni Cassidy. Bahagya ko siyang
tiningala, natatakot ako sa hawak niya. Anumang oras ay maaaring lumapat sa balat
ko ang hawak niya.
Napahagulhol na lang ako nang iyak. Ano ba itong nangyayari sa akin? Wala naman
akong ibang ginawa kundi magmahal, bakit ako pilit pinaparusahan ngayon?

"Cassidy, buhayin mo ako ng siyam na buwan. I can be your slave for those nine
months. I'll do whatever you want. Hayaan mo lang akong iluwal ang aking anak.
Lalayo na ako kung gusto mo o patayin mo na ako pagkatapos kong iluwal ang anak ko.
Nagmamakaawa na ako sa'yo.." desperada na ako. Hindi ko kayang isama ang anak namin
sa hukay.
I'll do the same sacrifice like mom. Ganito pala ang pakiramdam ni mommy nang mga
panahong itinago niya ako sa cabinet. She did the worst to me, sa pagtatali sa
aking mga kamay, pagtatakip sa aking bibig at pagkukulong sa akin sa napakalaking
cabinet gaano man kalupit nang ginawa niya sa akin alam kong ginawa niya lang ito
para sa kaligtasan ko.
Life is so ironic, hindi ko akalaing gagawin ko rin ang malupit na bagay sa sarili
kong anak. Iiwan ko din siya at sa unang araw pa ng paglabas niya sa mundo.

"What?" muli niya akong madiing hinawakan sa aking pisngi para masalubong ang aking
mga mata.

"You're pregnant?"
"Cassidy..may dinadala akong bata. Gagawin ko ang lahat ng gusto mo, just let me
live for nine months" marahas niya akong itinulak at nagpapalakpak siya na parang
nasisiyahan sa sinabi ko.

"Tanga ka ba Almero? Alam ko ng buntis ka at wala akong pakialam sa dinadala mo.

Kung patay ka? Malamang magkasama kayo ng anak mo" humalakhak siya ng napakalakas
na tanging kanya lang boses ang naririnig.
Nananatiling tahimik ang kanyang ama na nanunuod lang sa amin. Maging ang mga
tauhan niya ay walang ibang ginagawa kundi manuod.

"Nadala nyo na ba?" tanong niya sa mga tauhan niya sa likuran ko. Sa halip na
makarinig ako ng sagot mula sa mga tauhan niya ay muli na naman akong napahagulhol
nang iyak nang bigla na lang nila ibinagsak ang tatlong babaeng iniwan namin
kanina.

"HINDI BA AT AKO LANG ANG KAILANGAN NYO?!" sigaw ko sa kanilang lahat. Bakit
nandito ang mga kaibigan ko at si Sapphire? Kasalukuyang silang nagpupumiglas sa
mahigpit nilang pagkakatali at pilit na nagsasalita sa kabila ng takip sa kanilang
mga bibig.

"Nagbago ang isip ko. Sige na ipwesto nyo na ang mga babaeng 'yan" tatlong lalaki
ang agad na lumapit sa kanilang tatlo at marahas silang iniharap sa akin na puro
nakaluhod.

"Tanggalin nyo na ang busal ng tatlong 'yan" tamad na sabi ni Cassidy habang hawak
hawak ang bote ng asido.
Nang sandaling matanggal na ang kanilang mga takip sa bibig ay halos sabay nilang
tinawag ang pangalan ko.

"Sorry, sorry. Nadamay pa kayo ng dahil sa akin.." lumuluha na ako sa harap nilang
tatlo.
Habang pinagmamasdan ko silang tatlo walang tigil sa pagkirot ang dibdib ko, hindi
lang ako ang may dugong nawawala sa mga oras na ito. They're all wounded because of
me.
"Kung sana hindi nyo ako kinaibigan, hindi nyo sana nararanasan ang bagay na ito"
sa kabila nang mga luha ko ay kitang kita ko ang pag ikot ng mata ni Cassidy sa mga
sinasabi ko.

"2 minutes, sige magdramahan na kayo. Dahil pagkatapos ng dalawang minuto,

magsisimula na tayong maglaro" tamad na sabi ni Cassidy sa amin.

"Florence, sorry for being this useless Ate. Wala na akong nagawang matino sa'yo"
kahit kailan hindi ka naging useless sa buhay ko Sapphire.

"No Sapphire, sa lahat nang pagkakamali ni Dad ikaw lang ang pinagpapasalamat ko.
Nakaranas akong magkaroon ng kalinga ng isang nakakatandang kapatid. I won't ever
forget the warm of your first embrace Sapphire. Salamat sa lahat ate..salamat"
napapakagat labi na lang ako sa mga sinasabi ko. Kailangan ko nang sabihin ang
lahat ng pwede kong sabihin sa mga oras na ito.

"Aira, Camilla. Sorry and thank you. Mukhang hindi na ako magiging ninang ng mga
anak nyo. Hindi na rin siguro ako makakaattend ng mga kasal nyo. Hanggang dito na
lang siguro ako girls. Hinding hindi ko makakalimutan ang dalawang babaeng
pinagtiyagaan ang ugali ko, ang dalawang babaeng minahal ako simula't umpisa" pilit
gustong lumapit ng mga kaibigan ko sa akin pero pinipigilan sila ng mga may hawak
sa kanila.

"Florence, tandaan mo ito. Kahit kailan hindi ko pinagsisihang maging kaibigan mo.
I will love you my friend through thick or thin" pilit ngumisi sa akin si Camilla.

"Choosing you to be our friend was not a mistake" ngumiti din sa akin si Aira. Muli
pa sana akong magsasalita nang makarinig kami ng putok ng baril.

"Time's up. Now, let's play" lumapit sa akin si Cassidy at may ibinigay siya sa
aking panibagong bote na may likidong ibang kulay.

"Kuhanin mo kung ayaw mong isaboy ko sa'yo ang asidong hawak ko" ipinakita naman
niya sa akin ang kanina niya pang hawak. Kinuha ko na ang inaabot niyang bote sa
akin.
"Now choose Almero, ang mga babaeng ito? O 'yang batang dinadala mo?" sabay sabay
itinututok ng tatlong lalaking nakabonet ang kanilang mga baril sa ulo ng tatlong
babaeng pinakamahalaga sa akin.

"No, Cassidy wag mo silang idamay..." nagmamakaawang sabi ko sa kanya. Ayoko na ng

ganito, may madadamay na namang ibang tao ng dahil sa akin.

"Choose! Dalian mo Almero! Iinumin mo 'yan para malaglag ang bata o pasasabugin ko
ang bungo ng tatlong babaeng ito sa harapan mo?" sigaw ni Cassidy sa akin.

"No, Florence. Masaya ka na dahil may baby na kayo ni Nero. Don't choose us"
matapang na sabi ni Camilla.

"Don't think about us" umiiyak na sabi ni Aira.

"Don't drink it Florence, just keep your eyes close sis--" naputol ang pagsasalita
ni Sapphire nang biglang sumigaw si Cassidy.

"Tang ina tumahimik kayong tatlo! Hindi kayo ang mamimimili!" muling sigaw niya.

"Pumili ka na Almero! Iinumin mo 'yan o sabog ang bungo ng tatlong ito?" wala nang
ampat ang luha ko habang unti unti kong binubuksan ang boteng ibinigay niya sa
akin.

"No, no Florence..don't choose us. Florence.." naiiling na lang ako sa sinasabi ng

kapatid ko.

"Good choice! Sige patayin mo na ang sarili mong anak! Dyan ka naman magaling hindi
ba? Sige Almero! Kill your own child! Hindi ka lang lalayuan ni Nero dahil sa
magiging impakta mong hitsura, isusumpa ka pa niya sa pagpatay sa sarili niyong
anak!" nangangatal ang kamay ko habang nakatitig sa boteng wala ng taklob.
I'm sorry...I'm sorry.

"Fuck you!" pakinig kong mura ni Sapphire.

"Sapphire!!" napasigaw na lang ako nang nakapalag siya sa may hawak sa kanya at
mabilis niyang nadambahan si Sapphire at bumagsak silang dalawa, nabitawan nito ang
boteng hawak niya at nabasag na lang ito sa pagpatak nito sa sahig.
Nagkalat ngayon sa sahig ang asido na hindi nalalayo sa kanilang dalawa.

"Sige kumilos kayo ng mali! Ipapahid ko sa pagmumukha niya ang mga asidong ito"
nangangatal na sabi ni Sapphire habang sakal sakal niya ang nakahigang Cassidy na
kasalukuyan niyang sinasakyan.
Napatayo na si senator Falcon sa kanyang pagkakaupo.

"Kanina pa kitang pinagmamasdan hija, hindi ba at ikaw ang anak ni Samuel?" pilit
pinapakalma ng senador ang kanyang boses pero alam kong kinakabahan din siya sa
pwedeng gawin si Sapphire.
Kasalukuyan nang nakatutok kay Sapphire ang lahat ng baril habang madiin niyang
hinahawakan si Cassidy.

"Bakit mo kilala si Samuel?" hindi siya sinagot ng senador at nagsimula itong

lumapit sa kanila.

"Sapphire.." natawag ko na lang ang pangalan ng kapatid ko. Hindi niya ako
nililingon.
I don't like this, please don't do this Sapphire. Please don't sacrifice yourself.

"Maling hakbang lang, ikikiskis ko ang ulo ng baliw mong anak sa asidong ito
senator. Kilala mo si Samuel at siya ang nagpalaki sa akin, I can kill don't try
me" napaluha na lang ako sa sinasabi niya. Damn Sapphire, stop this.

"Fuck! Can someone kill her?" iritadong sabi ni Cassidy.

"Uunahan ko sila, manahimik ka" galit na galit na sabi ni Sapphire.

"Kill her" nanlaki ang mata ko sa sinabi ni senator Falcon.

"Sapphire!" pilit akong tumayo pero huli na nang makarinig ako nang sunod sunod na
putok ng baril.

'I love you' pilit humarap sa akin si Sapphire bago siya tuluyang bumagsak kasabay
nang mga tauhan ni Senator Falcon.
No way..Sapphire..
Muli na lang akong napaluhod. Maging ang mga kaibigan ko ay napatungo na lang.
Nahuli na sila...nahuli na sila.

"Oh shit! Kill her immediately" pakinig kong sabi ni Senator Falcon.

"Senator!"

Napayuko na lang ako nang makarinig ng sunod na sunod na putok ng baril. Ang mga
lalaking nagbabantay sa mga kaibigan ko ay nakahandusay na rin, kapwa wala nang
hawak na baril ang mag amang nasa harapan ko. Sunod sunod na rin ang naririnig kong
putukan ng baril sa labas.
Dumating sila, dumating sila. Umiiyak na ako habang pinagmamasdan ang kapatid kong
naliligo sa sarili niyang dugo. Gusto ko na siyang lapitan pero na ngangatal ang
mga tuhod ko. Pinilit ko pa ring tumayo, I want to reach her.

"Senator!" agad may pumalibot sa kanyang mga tauhan na kapwa wala nang mga hawak na
armas dahil puros may tama ang mismong kamay nila.

"Raise your hand" lalong nangatal ang buong pagkatao ko nang mabosesan ko ang taong
nagsalita mula sa likuran ko.
Nagsimula na rin magdatingan ang mga lalaking may hindi pamilyar na uniporme sa
akin. Kitang kita ko ang gulat na mga mata ng mga kaibigan ko habang tinutulungan
sila ng mga unipormadong lalaki. Alam kong hindi sila nagugulat sa tulong ngayon,
nagugulat sila sa lalaking nasa likuran ko.

Nagtindigan ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang marahan niyang pagbulong sa
akin mula sa likuran.

"Sorry for being late for this six long years Warden Doll..." naramdaman ko na lang
ang isa niyang kamay na tinatakpan ang mga mata ko.

"Napapalibutan na namin kayo!" pakinig kong sabi ng isang boses na malapit sa amin.

"Clean all the mess, iwan nyo ako sa mga taong ito" utos niya sa mga kasamahan
niya.
Pilit kong tinatanggal ang pagkakatakip ng kamay niya sa mga mata ko.

"My sister..."

"She'll be alright Warden Doll. Just let my hand cover your eyes, I don't want you
to see me like this. Gusto kong matandaan mo ako bilang simpleng antuking Ferell na
nagprotekta sa'yo noon, hindi ganito. Ayokong katakutan mo ako.." napahawak na lang
ako sa kamay niyang nakatakip sa aking mga mata.

"Si..no ka?" nangangatal na tanong ng senador sa lalaking nasa likuran ko.

"Hindi mo gugustuhing malaman" simpleng sagot niya sa senador.

"Pakialamero!" sigaw sa kanya ng senador.

"Really? But the person you've chosen to hurt is someone very precious to me" agad
nagtuluan ang aking mga luha ng makarinig ako ng sunod sunod na putok ng baril na
hindi nalalayo sa akin, mabilis din nasundan ang pagbagsak ng mga katawan at ang
malakas na sigaw ni Cassidy habang tinatawag ang pangalan ng kanyang ama.

"This is me Warden Doll, I kill people. Bagay na kinamumuhian mo.."

--
VentreCanard

Chapter 65

Thanks @snowdrops_violet :)

Chapter 65

Nanatiling nakatakip ang kanyang mga kamay sa akin habang pakinig ko ang iba't
ibang ingay mula sa putukan ng baril, mga katawang binubuhat at ang malakas na
alingawngaw ng iyak ni Cassidy.

"She's mad" pakinig kong sabi ng lalaking may pinakamagandang mata. Ramdam ko ang
higpit ng hawak niya sa akin sa paraang wala ng kahit sinong makakapanakit sa akin.

"Tristan.." pilit kong tinatanggal ang kamay niya.

"You've seen enough Florence, just stay like this for a while. Ayoko nang makakita
pa ng karahasan ang mga mata mong 'yan" nanatili kaming hindi gumagalaw dalawa
habang panay ang utos niya sa mga kasamahan niya.

"Walang hiya ka! Pinatay mo si Daddy" pakinig ko ang malakas na sigaw ni Cassidy
kay Tristan. Hindi nakatakas sa akin ang marahang pagbuntong hininga ni Tristan
dahil sa sinabi ni Cassidy.
"I'm done with this" bigla na lang akong kinabahan sa sinabi niya.

"No, no Tristan. Wala siya sa tamang pag iisip.." pilit kong hinawakan ang braso
niya para sa anumang pwede niyang gawin.
Akala ko ay muli siyang magpapaputok ng baril pero nagulat na lang ako nang walang
kahirap hirap niya akong binuhat at mabilis siyang humarap palikod. Saglit ko lang
nakita si Cassidy na pilit nang pinuposasan ng mga kasamahan niya. Habang ang iba
ay abala nang itinataas ang itim na telang inilalagay sa bawat katawang wala ng
buhay.

Nanatili kaming dalawang walang imikan habang buhat buhat niya ako. Para akong
tangang nakatulala ngayon sa lalaking may napakagandang mata, akala ko noon
magagalit ako sa kanya sa anim na taon niyang pagtatago sa akin pero wala akong
makapang galit sa sarili ko.
All I want to do right now is to look into his eyes. All I want to do is to hug
him.
Tulad pa rin siya ng dati, buhay na buhay pa rin ang kanyang mga mata na talagang
umaakit sa kahit sinong taong pagmasdan ito ng napakatagal.

"Tristan, ibaba mo muna ako. Can you please look at me? Pwede ba kitang yakapin?"
hindi ko alam kung saan pa ako kumuha ng lakas para sabihin ito sa kanya.
Awtomatiko siyang tumigil sa paglalakad at marahan niya akong ibinaba. Halos
lumukso ang dibdib ko dahil sa mga ngiti niya hindi lang mula sa kanyang mga labi,
maging ang kanyang mga mata.
Kusang tumaas ang aking mga kamay sa mga pisngi niya. Bahagya siyang yumuko para
lamang maabot ko.

"I can see your eyes again. It's beautiful Tristan...it's damn beautiful"
naramdaman ko na lang ang mainit na luhang naglalandas sa pisngi ko. I'm so happy
that he's still alive and breathing. Masaya akong muling makita ang lalaking
nagmamay ari ng pinakamagandang matang nasilayan ko.
Hindi ko na kinaya ang nararamdaman ko, bigla ko na lang siyang niyakap ng
napakahigpit. Wala na akong pakialam kung patuloy ang kumimirot ang tama ko sa
balikat. All I want is to hug him tightly. Kahit siya ay ramdam ko ang mahigpit na
yakap sa akin.

"Tristan, bakit kailangan mong mawala ng napakahabang panahon? Bakit kailangan mong
palabasing patay ka na? God! Tristan Ferell" panay ang pagtulo ng luha ko habang
yakap yakap niya ako.
"Hush..I'm so sorry Warden doll, I'm sorry. Stop crying please.." naramdaman ko na
lang ang marahan niyang halik sa aking ulo.

"Tristan..." panay ang haplos niya sa napakahaba kong buhok.

"You're bleeding, we need to hurry Warden doll" bulong niya sa akin, tumango na
lang ako sa kanya habang marahan niyang pinunasan ang aking mga luha. Maglalakad na
sana ako nang bigla niya ako muling buhatin.

"I can walk Tristan.." pagtutol ko sa kanya.

"I'll carry you" sagot niya sa akin sa paraang hindi na ako makakaangal. Typical
Ferell.
Habang naglalakad siya ay hindi ko pa rin maalis ang mga mata ko sa kanya. He's
still the same Tristan Ferell I know, all I can feel is security and warmth from
him. Tulad ng kung papaano niya ako niyakap ng mga oras na babarilin ako ni Samuel.

"Tristan, what happened? Pwede ko bang malaman? I want to know everything about you
these past six years..." mahinang sabi ko sa kanya. Nanatili siyang tahimik at
hinintay ko pa siya ng isang minuto bago siya sumagot sa akin.

"Knowledge destroys innocence. The less you know, the better. The less you know,
the safer" sagot niya sa akin na hindi man lang tumitingin sa aking mga mata. Sa
anim na taong pagkawala niya, ito lang ang magiging sagot niya sa akin? Napakagat
labi na lang ako. Hindi ba parang nagiging unfair siya?

"Hindi ko ba karapatang malaman Tristan? I blamed myself for the past six years
Tristan..ilang beses kong hiniling na sana ako na lang ang tinamaan ng bala, ilang
beses kong hiniling na sana hindi ko sinira ang pamilya mo. Tama bang 'yan lang ang
makuha kong sagot?" muli na namang nagpatakan ang mga luha ko, akala ko ay mas
malilinawan ako kapag nagkita na kami. Akala ko ay ipapaliwanag niya ang lahat. Sa
tono ng sagot niya ay walang siyang balak magpaliwanag sa akin. Basta ko na lang
pinunasan ang mga mata ko ng kamay ko. Hindi na ako nagsalita at nagpatuloy na lang
ako sa pag iyak. Ferells are jerks, nakakatakot na ang mga sekreto nila.
Nakakatakot na.
"Oh fuck shit! okay, okay. I'll explain, I will explain Warden doll..just.. just
don't cry okay? Don't cry. You're torturing me, big time" hindi ko alam kung bakit
napangisi na lang ako sa biglang sinabi niya. He's still the same Ferell who can't
stand my tears.
Hindi na ako nagsalita sa sinabi niya at pilit ko na lang itinigil ang aking pag
iyak.

"I did memorize that line..then with just her tears, damn" pakinig kong bulong
niya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, mabilis kong pinisil ng napakahigpit ang
napakatangos niyang ilong at napatawa na lang ako sa kanyang reaksyon.

"What the fuck is that for Warden Doll?" iritadong sabi niya sa akin na nginisian
ko lang naman.

"A shokoy will always be a shokoy. I miss you Tristan Matteo Ferell" pinalapad ko
ang ngiti ko sa kanya kahit panay pa rin ang kirot ng balikat ko.

"I miss you more my Warden Doll. I miss you more.." ngumiti din siya sa akin. Ngiti
ng isang Ferell na hindi ko nakita sa loob ng mahabang anim na taon.

Mabilis kaming nagpunta sa truck nila kung saan may nakaabang na sa aming dalawang
babae.

"Treat her immediately" inilapag na niya ako sa cushion at agad siyang lumabas ng
truck.

"Magbabantay muna ako, darating na rin ang mga tutulong sa'yo Warden doll. They're
all late as usual" tamad na sabi ni Tristan bago niya isinarado ang truck na punong
puno ng armas at iba't ibang medical na kagamitan na maaaring makatulong sa akin.
Agad ginupit ng mga babae ang damit ko para makita ang tama ko. At sabay silang
napanganga at natigilan nang sandaling makita nila ang tattoo ko sa tiyan.
"She's an Aylip" seryosong sabi ng babaeng may hindi kahabaan ang buhok. Papaano
nila nalaman? Are they members too? Kami lang mga miyembro ang nakakaalam ng ibig
sabihin ng tattoo na nasa balat namin.

"So? We need to treat her, she's very important to our captain" sinimulan na nilang
linisin ang tama ko. Napapikit na lang ako sa kirot habang nililinis nila ito.

"Mukhang wala naman siyang bala sa katawan, nadaplisan lang siya but she's losing
too much blood. May stock pa ba tayo?" tanong ng babaeng mukhang mataray habang
chinecheck ang ibang parte pa ng katawan ko.

"Check my baby, I'm pregnant" kinakabahang sabi ko sa kanila.

"Shit!" halos sabay nagmura sa sinabi ko.

"Wala na tayong stock! Fuck" kinakabahang sabi ng babaeng may maiksing buhok.

"Damn, namumutla na siya. She needs more blood, we need to go. Delikado ang sila ng
bata" bakit ngayon lang ako nakaramdam ng panghihina? Nagsisimula nang manlabo ang
mga mata ko.

"Tawagin mo na si captain, damn hindi na ito maganda. Ang dami ng nawawalang dugo
sa kanya" kahit nanlalabo na ang aking mga mata ay nakita ko ang mabilis na
pagliwanag dahil sa pagbubukas ng truck.

"Cap Theo! We need to go, hindi na natin mahihintay ang mga taong hinihintay mo.
She needs blood transfusion!" sumalta agad si Tristan pero agad siyang bumalik
palabas nang makita niyang nakabra na lang ako.

"Fuck! Nero will kill me. Damn, I'll drive. Hang on warden doll" isinara niya na
muli ang truck. Hindi din nagtagal ay nararamdaman ko na ang pag andar ng sasakyan.
"Who's Nero?" nagtatakang tanong ng dalawang babae sa isa't isa. Sabay silang
nagkibit balikat at muli nila akong pinagtuunan ng pansin dalawa.

"You're so important, umahon pa sa dagat si captain para lamang iligtas ka. Are you
his ex-girlfriend? May girlfriend na kasi si captain" umahon sa dagat? Ako lang ang
nakakaalam na shokoy siya.

"Aabot ba tayo? I'm worried, namumutla na talaga siya" bahagya akong hinaplos ng
babaeng maiksi ang buhok.

"It will be fine, kasalukuyan nang lumilipad ang truck na ito Enna" tamad na sagot
sa kanya ng babaeng mataray na siyang nasa kanan ko.

"Talk to us, you can't sleep" pilit akong kinakausap ng babaeng nagngangalang Enna.
Kung ipagkukumpara ang dalawang babaeng ito sa isa't isa mas higit na istriktang
tingnan ang babaeng nasa kanan ko.

"Bakit mo pa pinakawalan si captain? tuloy napapunta siya sa mataray na babaeng

'yon" napangisi na lang ako. It must be Lina.

"Alam nyo ba kung nasaan ang mga kasama ko?" kinakabahan ako kay Sapphire, kitang
kita ko kung paano siya tamaan ng bala. What about my friends?

"They're all fine, nauna na silang dalhin kanina. Oh well, 'yong isa masama ang
tama pero mas kritikal ka dahil may dinadala ka palang bata. Wag kang mag alala, we
all have the best medical support in sous l'eau headquartes. And nothing is
impossible with our doctor's hands" hindi ko na nasundan ang sinabi niya, saang
lugar? Pero kita ko kung papaano bumagsak si Sapphire kanina, I hope she's fine.
Ayoko nang maulit ang nakaraan na magugulat na lang ako dahil may isang buhay na
nawala.

"What are you? Kayo ba ang kasama ni Tristan sa loob ng anim na taon?" tanong ko sa
kanilang dalawa na nakakunot ang noo. Kahit nahuhulaan ko na kung ano si Tristan
gusto ko pa rin kumpirmahin. Why did he chose this path?

"Sasagutin ba natin siya?" tanong ni Enna sa kasama niya.

"I don't know" kibit balikat na sagot sa kanya ng babaeng nasa kanan. Ngumisi lang
si Enna sa kanya bago bumaling sa akin para sagutin ang tanong ko.

"Hindi lang namin siya kasama ng anim na taon, almost 14 years ba?" naniniguradong
tanong niya sa kasama niya.

"That was too long, ang tagal na pala nating magkakasama. Bakit kaya hindi sa akin
nainlove ang tahimik nating captain?" napaismid na lang ang katabi kong babae sa
sinabi ni Enna.

"Look at her, ex girlfriend pa lang 'yan. Ganyan na kaganda, paano ka pa

makakasingit sa kanya?" naiiling sagot ng babaeng nasa kanan ko.

"I'm not his ex girlfriend" pag singit ko sa kanilang dalawa.

"Then, ano ka niya?" nagtatakang tanong nilang dalawa sa akin.

"A friend?" mahinang sagot ko sa kanila.

"Friend? Kaya niyang salungatin ang patakaran sous l'eau na buong buhay niyang
pinaglingkuran para lang sa kaibigan? He's the chief commander of our agency at
itong ginagawa namin ay labag sa batas, pwede siyang masuspende o matanggal sa
ginawa niya. He even revealed his existence, na pilit niyang itinago noon. Sabihin
mo sa aking kaibigan ka lang niya dahil kung kaibigan lang dapat kasabay ka na ng
mga babaeng 'yon na dinala kanina. But look, gusto niyang siya mismo ang magbantay
sa'yo" mahabang sabi niya sa akin. Isang minuto siguro akong natahimik bago ako
nakakuha ng sagot para sa kanya.
"Bakit nyo siya tinutulungan ngayon?" balik kong tanong sa kanila na muling
nagpakunot ng noo nilang dalawa.

"He's a friend?" tanong na sagot sa akin ni Enna.

"Look, bakit hindi nyo balikan ang sinabi nyo? Alam nyong labag sa patakaran niyo
at maaari din kayong matanggal sa pagtulong sa kanya. Pero anong ginagawa nyo
ngayon? You're helping him, kahit maaari itong may maidulot na masama sa inyo.
Parehas lang kayo, you're helping him because he's your friend, he's helping me
because I am his friend. Wala ng pagkakaiba" paliwanag ko sa kanilang dalawa na
nagpataas ng kanilang mga kilay.

"You're quite witty, pinaikot mo lang kami sa sagot mo" maiksing sagot sa akin ng
babaeng nasa kanan ko.

"I know" bahagya akong ngumisi sa kanila.

"Can I ask your name? Kilala ko ang isa, you're Enna right?" tumango sa akin ang
babaeng may maiksing buhok.

"Zel" maiksing sagot sa akin ng babae.

"Kailan ka pa naging Zel? Hazelle?" mabilis na singit ni Enna.

"Ngayon lang" simpleng sagot niya kay Enna bago muling bumaling sa akin.

"I just want to confirm, you're an Aylip right?" tumaas ang kilay nilang dalawa sa
akin.
"How did you know? Aylip din ba kayo?" tanging miyembro lang ang nakakaalam ng ibig
sabihin ng tattoo ko sa tiyan.

"We're agents and we all know the existing organizations inside and outside our
country no matter how underground it is" paliwanag niya sa akin. Hindi na ako
nagulat nang sabihin niya ang salitang 'agent' ito na ang kanina pang tumatako sa
isipan ko. 14 years nang agent si Tristan? Alam ba ito ng mga Ferell simula't
sapol?

"Alam din ba ni Tristan ang Aylip?" lame question Florence. Malamang, he knows
everything. Ano na nga lang ba si Tristan? Isa lang naman siyang Ferell na hindi
kayang paglihiman, dahil sila lang mismong mga Ferell ang may karapatang maglihim
ng mga bagay na hindi ko lubos isipin at akalain. Hindi ako tanga para isiping wala
na silang itinatago sa akin, alam kong madami pa silang hindi sinasabi sa akin.

"Sa tingin mo? Matagal nang pinag aaralan ni captain ang organization nyo, maybe
because of you or because of the mistress? Alam mo ba na madalas magkita si Captain
Theo at ang mistress nyo? Akala nga namin may affair silang dalawa, lagi silang
magkalaro sa chess. Oh well, hindi na namin alam kung chess lang ba ang nilalaro
nilang dalawa sa loob ng isang kwarto. What the fuck? damn, bakit naman ang tataas
ng mga babaeng nalilink kay captain? Linalyn Hidalgo na anak ng pinakasikat na mga
abogado sa Pilipinas, ang mistress ng pinagpipitagang Aylip. Sino ba naman ang
hindi hahanga sa kanya? He's the sexiest agent alive, isama pa ang mata niyang
tutunaw talaga sa kahit sinong babae. Damn, damn. By the way, who are you?" hindi
agad ako nakapagsalita sa sinabi niya.
He's meeting the Aylip mistress? Alam niyang buhay si Tristan? Shit! I don't
understand? Anong kinalaman ng mistress kay Tristan? bakit pilit pa din akong
inuugnay sa Aylip? Aylip pushed me away already, pero ito ako at muli nilang
hinahatak. Masyadong madaming nalalaman ang Aylip, katulad na lang ng nagbabanta sa
akin. Alam kong may alam na ang aylip tungkol sa bagay na ito.
Huminga muna ako ng malalim bago sumagot sa kanila.

"Florence Almero" akala ko ay wala lamang ang pangalan ko dahil hindi naman
masyadong nababalita ngayon ang aking pamilya katulad ng dati noong nabubuhay pa si
Daddy. Pero kahit ako ay nagulat sa reaksyon nilang dalawa.

"Ikaw si Florence?!" halos mabingi ako sa boses nilang dalawa.

"Yes, I am. Why?" nagtatakang tanong ko.

"Sinong ama ng dinadala mo? Si Captain Theo ba?" mabilis na tanong sa akin ni Enna.

"No!" mabilis na sagot ko.

"Alam mo bang pangalan mo ang paulit ulit niyang tinawag nang magising siya mula sa
kanyang mahabang pagkakatulog" hindi ako nakapagsalita sa sinabi nilang dalawa.
Ako? Bakit ako Tristan? Mahabang pagkakatulog?

"Oh, oh. Love triangle na ba ito? Paano na ang anak ni attorney?" natatawang sabi
ni Enna.
Wala na ulit nakapagsalita sa amin nang biglang nabuksan ang pintuan ng truck.

"Bihisan nyo siya" pakinig kong sabi ni Tristan. Nagmadali ang dalawang babae na
balutan ako nang puting tela bago nila muling tinawag si Tristan.
Nang buhatin na niya ako, agad umalalay ang dalawa sa amin.

"Sinong doctor ang nasa loob?" seryosong sabi niya.

"Si doktora Chantal po" sagot ni Enna.

"Good" maiksing sagot ni Tristan.

Nagmamadali siya sa paglalakad hanggang sa maipasok niya ako sa sinasabi nilang
headquarters. Hindi nakatakas sa aking mga mata ang hitsura ng lugar kung nasaan
kami, nasa tabing dagat kami na may naglalakihang barkong nakapalibot. Saang parte
ito ng Pilipinas?
Hindi ko na napansin na naihiga na ako ni Tristan sa puting kama. Agad akong
dinaluhan ng isang doktor at dalawang nurse.

"Please don't hurt her, give her the most gentle treatment" kahit ang doktora ay
napatulala na lang dahil hinawakan pa siya ni Tristan sa magkabilang balikat niya.
Hindi ko maiwasang maalala ang araw na dinala ako sa clinic ni Aldus, para silang
mga tanga na ginambala ang buong school clinic dahil lamang sa sprain ko sa paa.
Sweet past, na hindi ko gugustuhing kalimutan.

"Ako na po ang bahala captain" sagot ng doktora sa kanya. Isasara na sana ng

doktora ang kurtina nang mabilis muling nakalapit sa akin si Tristan. Napapikit na
lang ako ng marahan niya akong hinalikan sa aking noo.

"Huling halik na ito, padating na ang tunay mong prinsipe. It's good to be back
Warden doll, it's good to see you again. The first woman I loved" halos kapusin ako
ng hininga sa huling sinabi niya.
Lumabas na siya pero nanatili ang kanyang mga mata sa akin hanggang sa tuluyan nang
isara ang kulay berdeng kurtina na pumutol sa titigan ng aming mga mata.

Napangisi na lang ako habang ibinabaling ko ang aking mata sa puting kisame.

"How I love his eyes, Ferell's most beautiful eyes" at dito na tuluyang nagsara ang
aking mga mata.

--
VentreCanard

Chapter 66

Thanks @JadeSmth :) napangiti mo ako sa comment mo.

--
Happy Birthday to my beloved reader Inah Jessica Valeriano :) @hanoki21
At sa lahat po ng nakakachat ko sa fb, hindi nyo po alam kung ano ang nagagwa nyo
sa akin :) I'm so happy. I will definitely treasure all my readers. Salamat po!

Chapter 66

Mas pinili kong panatilihing nakapikit ang aking mga mata kahit na kanina pa akong
gising. All I want is to hear their voices.
Minsan dadating talaga sa buhay mo na gugustuhin mo na lang manahimik at makinig.
Lalo na kung mula ito sa boses ng mga taong alam mong wala ng ibang ginawa kundi
pahalagahan at isipin ang kapakanan mo.
Sa loob ng napakahabang anim na taon, hindi ko akalaing muli akong mabibigyan ng
pagkakatong marinig ang boses nilang lima na masaya at sama sama.

At last my five hot jerks are complete again.

Hindi ko iilang beses na hiniling na maramdamang muli ang presensiya nilang lima na
magkakasama. At hangga't maaari ay susulitin ko ang bawat segundong magkakasama
kaming anim ngayon.

"Nero, tunaw na si Doll dyan sa ginagawa mo" tamad na boses ni Troy ang narinig ko.

"Shut up, bakit hindi na lang kayo lumabas apat dito?" ramdam ko ang kamay ko na
hawak ni Nero ngayon. Kanina ko pang alam na pinagmamasdan niya ako habang
hinahalik halikan niya ang mga kamay ko.

"I want to see her awake, aalis na rin ako pag nagising siya. She's still under my
protection" simpleng sagot ni Tristan.

"Siya ang ipinunta ko dito Nero, wag mo akong itaboy palayo kay Wada. I'm just
worried about her" pakinig ko din na sabi ni Owen.

"Gusto ko din na nandito ako pagmulat ng mga mata niya. The more the merrier" sabi
naman ni Aldus.

"Don't ask me Nero, humawak pa ako ng dalawang baril para kay Doll tapos
pagbabawalan mo akong makita siya? Umayos ka pinsan, nandito kaming apat dahil nag
aalala kami sa kanya. Kung natatakot ka pa rin na baka isa sa amin na may
nagbabalak pa rin na agawin siya, mag isip ka pinsan. Dahil kaming apat matagal na
naming tanggap na wala na kaming maaagaw. She belongs to you at nirerespeto naming
apat ang bagay na 'yon" halos ingay lang ng aircon ang narinig ko ng isang minute
sa sinabi ni Troy bago ko muling narinig ang boses ni Nero.
"I know she's mine, akin lang ang magandang babaeng nasa harapan nyo ngayon. Kayong
apat? Oo tama ka Troy hanggang respeto na lang talaga kayong apat. Kilala nyo ako
mga pinsan, gusto ko ako lang. Call me selfish but I want to be the only man for
her life. At 'yang mga atensyon niyong 'yan sa kanya may hangganan 'yan sa
sandaling makasal na kaming dalawa. Your goddamn sweetness will end. Florence
Celestina Almero is only for me" halos sabay kong narinig ang mga pabulong na
pagmumura ng mga pinsan ni Nero sa sinabi niya.

"Bakit ang hina niyang paliwanagan? Hindi nga tayo mang aagaw" pakinig kong sabi ni
Troy na alam kong sinasadya niyang iparinig kay Nero.

"Nagmana 'yan kay LG, pagbigyan nyo na" tamad na sabi ni Tristan.

"Gago kayo! Hindi ba at parepareho tayong apo ni LG?!" iritadong sagot naman ni
Nero.

"O magsusuntukan muna ba tayong lima para malaman kung sino ang nagmana kay LG?
Bakit hindi na lang tayo magbotohan?" pagsingit ni Aldus. Bakit umabot na sa
pagmamana kay LG ang usapan ng limang ito? Mukhang nagkakapersonalan na naman ang
limang shokoy.

"Tsss, ang iingay nyo!" saway ni Troy. Halos sabay sabay nagtawanan ang
magpipinsang Shokoy sa ginawang pagsasaway ng paboritong apo ni LG.

"Tang ina, ayaw ni Troy ng botohan. Alam na.." natatawang sabi ni Owen na
sinasabayan pa ng tawa ng mga pinsan niya.

"Tang ina nyo! ako naman ang pinakamalaki ang mamanahin sa atin. Wag na wag kayong
mangungutang sa akin, mga gago kayong lahat!" iritadong sabi ni Troy sa kanyang mga
pinsan. Bakit pinagkakaisahan na naman nila ang paboritong apo ni LG?

"Oh, fuck!" muntik na akong mapamulat nang marinig ko ang malutong na mura ni Nero.
"She's crying.." naramdaman ko na lang na pinahid ni Nero ang sulok ng mata ko.

"Wait, I'll call the doctor" pakinig kong sabi ni Tristan. Damn, hindi ko na
mapigilang hindi mapaluha habang nakikinig sa kanilang lima.
Ilang taon kong hiniling nasa bigyan ako ng isang araw na makasama muli ilang lima
ito katulad ng dati at habang nakikinig ako sa kanila ngayon hindi ko mapigilang
alalahanin ang mga panahong magkakasama pa kaming anim sa ilalim ng iisang bubong.

"Susundan ko si Tristan, she might be in pain kaya siya lumuluha. Fuck, akala ko ba
magagaling ang doctor dito?" iritadong sabi ni Owen.
Dito ko na pinasyang imulat ang aking mga mata. At halos maglulukso ang puso ko
nang makita ng aking mga mata ang lalaking matagal nang itinitibok nito.

"Florence.." napatayo na si Nero sa kanyang pagkakaupo nang makita niyang iminulat

ko ang aking mga mata.
Nagsimula na rin maglapitan ang ibang Ferell dahil sa ginawa kong pagmulat.

"How are you?" masuyong tanong sa akin ni Nero habang hinahalikan ang kamay ko.
Hindi ko na napigilan ang sunod sunod na pagpatak ng mga luha ko.

"Buhay ako Nero..buhay ako. Buhay kami ng anak mo..takot na takot ako, akala ko
hindi ko na masasabi sa'yo ito. Gusto kong ito ang unang bagay na sabihin ko sa'yo
sa unang pagmulat ng aking mata. Nero Sebastian Ferell, we're having a baby,
dinadala ko ang anghel natin" halos manlumo ako sa naging reaksyon nilang lahat.
May mali ba akong sinasabi?
Hindi ko alam kung bakit sila natahimik lahat, halos matulala ang tatlong
magpipinsan kay Nero habang si Tristan naman ay natigilan sa pagpasok kasama ang
doctor dahil sa sinabi ko.

"Florence.." agad akong nilapitan ni Nero at napapikit na lang ako nang mabilis
niya akong halikan sa labi.

"I'm so happy Florence.." muli niya naman hinalikan ang ibabaw ng ulo ko. Hindi ko
na napigilang hindi hampasin si Nero.
"Tang ina ka naman Nero! Hindi ka masaya! Bakit ganyan lang ang reaksyon mo?
Tingnan mo ang mga pinsan mo! Masamang balita ba ang sinasabi ko? Umalis na kayong
lima dito. Mga buwiset kayo!" naalarma silang lima sa sinabi ko at nagsimula nang
pumalakpak ng pilit ang apat na Shokoy na akakalaing natutuwa sa sinasabi ko.

"Congratulations! Sagot ko na ang pabinyag sa bata" biglang sabi ni Troy.

"Ako na ang bahala sa pag papaaral sa bata" sabi naman ni Owen.

"Ako na ang bahala sa mga luho niya.." sabat din ni Tristan.

"Ako na lang sa emergency fund.." sabat din ni Aldus.

"WHAT THE FUCK? Anong pinagsasabi ng mga pinsan mo Nero?" galit na sabi ko sa
kanila. Hindi ito ang inaasahang reaksyon ko sa kanila, dapat masayang masaya sila
dahil dinadala ko ang kauna unahang Ferell sa henerasyon nila.

"Nagvovolunteer na kami Doll, wala ng mamanahin si Nero. Wala na siyang pera. Paano
ba 'yan aapat na tayong maghahati hati sa mamanahin, pwede pa kayong makabuntis mga
pinsan" natutuwang sabi ni Troy na nagpakunot ng noo ko.
Muli akong bumaling kay Nero na hindi na ata alam ang sasabihin.

"Iyan ba ang pinuproblema mo Nero? Ang mamanahin mo?! Tang ina ka, ang galing
galing mo! May nalalaman ka pang dry at wet punishment hindi ka naman nagamit ng
condom! Sige na ako na lang ang magpapalaki sa anak ko! Ako na lang! At
sisiguraduhin kong hinding hindi siya magiging Shokoy katulad niyong lima! Mga
letse kayo! Lumayas kayo! Mga shokoy!" hindi ko na alam kung bakit bigla na lang
ako nagtantrums, kanina gustong gusto ko lang silang makita na magkakasama pero
bakit gusto ko na silang paalisin? Fuck.

"Florence..ano ba ang pinagsasabi mo? I'm so happy right now. Hindi ko lang
magagawa ang karaniwang ginawa ng mga typical na lalaki pag nalamang buntis ang
mahal nila. I can't shout like an idiot and I don't want to carry you dahil baka
masaktan kita. What I want right now is to feel and taste your lips for the whole
day, kung wala lang akong mga gagong pinsan na nanunuod sa atin ngayon" bahagyang
hinaplos ng thumb finger niya ang mga labi ko.

"You know how much I love you Florence. I'm sorry kung hindi ako ang nagligtas
sa'yo at sa ating anak. Mas uunahin ko ang kaligtasan mo bago makipagkumpetensya sa
mga pinsan ko. I trusted my cousin and damn thankful for everything. My Florence is
safe and alive..."
Napansin ko na nagsisimula nang maglabasan ang magpipinsan maging ang kasamang
doctor ni Tristan ay hindi na nakalapit sa akin. Pero hindi pa man tuluyang
nakakalabas ang panghuling Ferell ay agad nang nakalapit sa akin si Nero at madiing
siniil ng mga halik. Napapikit na lang ako at kusa nang tumaas ang aking mga kamay
para isampay ito sa kanyang mga batok.
Ang tagal rin naming napahiwalay sa isa't isa. Masyado nang madami ang aming
pinagdaanan, madami na rin kaming naranasang dalawa na halos umukit sa aming mga
pagkatao.
Ito at pilit pa rin niya akong niyayakap ng mahigpit. Malayo na ang aming naabot at
alam kong dumating kami dito dahil sa walang katapusang pagmamahal niya sa akin.
Kahit kailan hindi ko pinag sisihang nagmahal ako ng isang Nero Sebastian Ferell.
Sana malapit na kami sa katapusan, ayoko nang muling mapahiwalay sa kanya.

Panay ang tugon ko sa bawat paggalaw ng kanyang mga labi. Bakit parang napakatagal
na ng panahong hindi ko naramdaman ang masususyong labing ito sa akin? Wala akong
ginawa kundi damhin ang kanyang mga labi hanggang sa kapwa kami kapusin ng hininga.

"I love you Florence Celestina Almero, mahal na mahal ko kayo ng magiging anak
natin" hindi niya na ako hinintay na sumagot dahil muli niya na namang hinuli ang
aking mga labi.
I love you more Nero..

Hinahayaan siguro kami ng mga pinsan niyang mapag isa ng mga kahating oras bago
sila muling bumalik sa loob kasama ang doctor para matingnan ako. Kasalukuyan nang
kausap ni Nero ang doctor sa labas habang binabatanyan ako ng mga pinsan niya.

"How about Sapphire?" tanong ko kay Aldus na ngumisi sa akin.

"She's fine" nangunot ang noo ko. Kitang kita ko ang tama ng baril niya at alam
kong mas masama ang tama niya sa akin, namalikmata lang ba ako?
"Kung nagtataka ka Warden Doll, I'll explain. Bago pa makabalik ang mga tauhan ni
Sen. Falcon para kuhanin silang tatlo, naunahan ko na sila. Masyadong matapang ang
tatlong babaeng 'yon para lang mailigtas ka. You have very genuine friends Warden
Doll. Mas pinili nilang mapahamak ang kanilang mga buhay para lamang maituro nila
sa akin kung saan ka dadalhin ng mga tauhan ni senator, napapahanga ako sa kanila.
They're too brave" naiiling na sabi ni Tristan.
Kasalukuyan siyang nakasandal sa pader habang si Troy naman ay nakaupo sa hindi
kalayuan. Si Owen naman ay nakaupo sa upuang malapit sa akin, ganun din si Aldus.

"Yes, she's too brave" maiksing sabi ni Aldus.

"What happened next?" tanong ko kay Tristan. Hindi ko pa rin maintindihan.

"Mukhang hindi na bago si Sapphire sa mga ganitong bagay dahil lumaki siya
sindikatong hawak ni Samuel, sinasabi niya sa aking aabalahin niya ang mga tauhan
ni senator Falcon sa abot ng kanyang makakaya para makapasok agad kami nang hindi
mapapansin. It was quite risky, I admired her. Your girlfriend is something
Aldus..she could be a very good agent someday" bigla na lang nagasumot ang noo ni
Aldus sa sinabi ni Tristan.

"Never" seryosong sabi ni Aldus.

"How about that gun shots Tristan? Nakita kong nabaril siya" nagtatakang sabi ko sa
kanya.

"Body fitted bullet proof, sinuotan na sila ni Enna at Zel bago pa sila tuluyang
binalikan ng mga tauhan ni senator" napapahanga na lang ako sa sinasabi sa akin ni
Tristan. Nagawa nilang lahat ito sa napakaikling panahon?

"Where are they?" tanong ko sa kanilang apat. I want to see my sister and friends.

"Sleeping" sagot ni Aldus. Napahinga ako ng maluwag sa sagot sa akin niya.

"Sayang, hindi mo tuloy nakita ang fighting style ko Doll. Baril na baril na ako
kanina, asintado pa naman din ako" halos sabay sabay umasim ang mukha ng mga pinsan
niya sa sinabi ni Troy.

"Umayos ka nga Troy, para ka ng hindi mapaanak na pusa kanina. Paulit ulit mo pang
sinasabi na mahal na mahal mo si LG kung anuman ang mangyari, hindi ba at muntik ka
ng ipatapon ni Nero sa sasakyan? Gago ka. Baril na baril daw" ismid na sabi ni
Aldus.

"What the fuck?" parang hindi makapaniwalang sabi ni Troy sa sinasabi ng kanyang
mga pinsan.

"Hindi lang 'yon Wada, kung ano ano pa ang pinagsasabi niyan sa amin nang nasa
biyahe kami. Muntik na kaming magsukang tatlo sa mga sinasabi niyan, kung hindi
lang siya tinutukan ni Nero ng baril hindi siya tatahimik" naiiling na sabi ni
Owen.

"Tang ina. Mga sinungaling kayo!" namumulang sabi ni Troy.

"Ano nga ang sabi niyan? Tang ina, mag pinsan ba talaga tayo Troy?" iritadong sabi
ni Aldus.

"Basta ako paborito kong pinsan si Troy" sabat ni Tristan na gumusot sa mukha ng
tatlong Ferell.

"Ewwwww" maarteng sabi ni Troy.

"Tang ina, mga bakla ba kayo?" iritadong sabi ni Owen.

Hindi ko na mapigilang hindi mapatawa sa kanilang apat. Damn these Shokoys, wala pa
ring kakupas kupas ang usapang Shokoy. Damn Shokoy words.
"Shit! I miss this.. Namiss kong makinig sa mga Shokoy words nyo.." pinunasan ko
ang luha sa sulok ng aking mga mata. Nagiging emosyonal na talaga ako.

"Kami din, namiss ka din namin Doll.." ngising sabi sa akin ni Troy. Sabay tumango
sa akin ang natitirang tatlo.

"Pero mukhang mas mamimiss ka na namin. But you'll be my forever Warden.." biglang
nangunot ang noo ko sa biglaang sinasabi ni Aldus. Napansin kong may pilit na
kinukuha si Aldus sa kanyang likuran at halos matulala na lang ako nang may inaabot
siya sa akin pulang pulang rosas.

"For my beautiful Wada.." kahit si Owen ay may rosas na rin na hawak na inaabot sa
akin mula sa kanyang likuran. Damn, what is happening? Saan nanggaling ang mga
rosas na hawak nila?

"For my one and only precious Warden Doll..." ngising sabi sa akin ng lalaking may
pinakamagandang mata habang inaabot ang pulang rosas sa akin.

"Our last rose for the first woman we loved, thank you doll..." mabilis hinaplos ni
Troy ang buhok ko at halos magulat na lang ako nang may hawak na rin siyang rosas
mula dito. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang inaabot ang rosas mula sa
kanya, he used this trick during my 18th birthday.

"Hindi pagkakamali ang pagtapak mo sa mansion namin" ngiting sabi sa akin ni Owen.

"Hindi pagkakamaling makakilala ka ng mga Shokoy na katulad namin" nagpatakan na

ang luha ko sa sinabi ni Aldus.

"Hindi ko kailanman pinagsisihan ang pagharang ng bala para sa'yo" napakagat labi
na lang ako sa sinabi ni Tristan.
"At lalong hindi namin pinagsisihan na minahal ka naming magpipinsan. We love you
Florence Celestina Almero. My Doll deserved to be happy.." sa huling sinabi ni Troy
ay dahan dahan silang nahawing apat at muli ko na namang nasilayan ang lalaking
wala ibang ginagawa kundi pagwalain ang bawat pagtibok ng puso ko.

"Will you be my Mrs. Nero Sebastian Ferell? Marry me Florence and be with me
forever.."

--
VentreCanard

Chapter 67

Thanks @benzie1992 :)

Chapter 67

Kasalukuyan na kaming naghihintay ni Sapphire sa pagdating ni Nero para sunduin ako

sa mansion ng mga lolo ko. Hindi ko mapigilang hindi paulit ulit tingnan ang
napakagandang singsing na suot ko. Sa kabilang linggo na ang kasal namin.

"Sigurado ba kayong okay lang kahit hindi ako tumulong?" tanong ko sa kapatid ko.

Pagkatapos ng napakalaking kaguluhan dahil sa ginawa ng baliw na mag ama, tuluyan

nang sinigurado ng pamilya ko na nabubulok na sila sa dapat nilang kalagyan.
Nabuklat din ang lahat ng anumalyang ginawa ng senador sa gobyerno, maging ang mga
illegal na transaksyon niya sa ibang bansa, mga droga at mga illegal na armas na
matagal na niyang itinatago sa napakahabang panahon.
Hanggang ngayon ay tanong pa din sa kapulisan ang mga taong tumulong sa akin at sa
mga kaibigan ko. Para mapangalagaan ang taong ilang beses akong iniligtas, pinili
ko at ng mga kaibigan ko, maging ni Sapphire na mag maang maangan sa mga taong
tumulong sa amin dahil alam kong ito lang ang maaari kong gawin para sa kanila.

"Okay lang Florence, kailangan mo munang magbakasyon man lang kahit apat na araw,
bawal ka namang mastress hindi ba? Ako na ang bahalang maging punong abala sa
magiging kasal nyo ni Nero. Hayaan mo muna akong magpaka ate sa'yo" may nalalaman
pa siyang pagkindat sa akin.
Muli na naman akong napatingin sa singsing na suot ko. Hindi ko akalaing sa oras na
'yon magpoprose si Nero. I know he's not fond of romantic thing, minsan lang kami
nagdate, minsan lang kami naglakad na magkahawak ang mga kamay at lalong nabibilang
ko sa daliri ko na binigyan niya ako ng mga regalo. Though, mahilig talaga siyang
gumawa ng supresa. Ano nga ang lagi kong naririnig kay Troy? Paraang Ferell? Yes,
Ferells have their own ways.

Kaya nang ipakita ni Nero ang singsing na suot suot ko ngayon, agad ko na siyang
sinagot ang napakalaking YES. Sayang naman ang effort ng mga Shokoy dahil
pinagplanuhan na naman pala nila habang totoong natutulog pa ako. At talagang
ibinida pa nila sa akin ang ambagan nila sa nangyaring proposal, si Owen daw ang
bumili ng mga roses, si Aldus sa singsing, si Tristan daw ang nagpagasolina sa
pagpapauli uli ng dalawa at si Troy daw ang gumawa sa script ng proposal.
Napapailing na lang ako sa kanilang lima, dahil sa harapan ko pa mismo sila
nagsisingilan sa takot na hindi na mabayaran ni Nero pag natanggal na nang tuluyan
ang mamanahin nito. Mga Shokoy talaga.

Pero kahit ako ay namumroblema sa mamanahin ni Nero Sebastian Ferell sayang naman
ata kung wala siyang kahati? Sino ang suswertehin ang apat lang na 'yon? Bakit
parang unfair naman yata? parepareho naman silang Shokoy, I mean pareparehong apo.

"Sapphire paano kaya ang mamanahin ni Nero?" bigla na lang lumabas sa bibig ko.

"Ganyang ganyan din ang naiisip ko noon kay Aldus nang pilit niyang ipinagdidiinan
na buntis ako. Ang alam ko seryoso talaga si Don Ferell sa bagay na 'yon. Unless,
wala pang nagsasabi sa kanya na buntis ka. Sa tingin mo ba ay alam na ng matanda?"
hindi ako nakasagot kay Sapphire, wala pa naman akong nababalitaan na may nalalaman
na si LG.

Ang nakakaalam pa naman na buntis ako ay ang mga kaibigan ko, si Sapphire at 'yong
apat na Shokoy na hindi ko alam kung hanggang kailan mananahimik. Ang alam ko sa
usapang mamanahin, madadamot ang magpipinsan sa isa't isa. Nasaksihan ko na ang mga
kadamutan nilang magpipinsan nang walang may balak magpautang kay Aldus noon, sa
katunayan mas ginigipit pa at gusto pang perahan ng apat si Aldus nang mga panahong
'yon. Mga shokoy talaga.
Alam ko namang tutulungan nila si Nero pero siguradong sa huli pa sila tutulong
kapag kita na nilang parang maloloko na ang pinsan nila sa kakaisip sa mamanahin.
Ibang klase talagang magmahalan ang limang 'yon.
"Siguro kailangan ko lang patahimikin ang apat na Shokoy na 'yon hanggang sa
makasal na kami ni Nero. Alam kong kahit hindi magsalita sa akin si Nero, iniisip
niya rin ang mamanahin niya" napabuntong hininga na lang ako. Kung kausapin ko kaya
si LG? Pero nakakapagdalawang isip, kahit si Manang noon sa isla ay alam ang
mahigpit na patakaran ni LG sa usapang buntis. Damn.

"Pero alam mo nagulat talaga ako sa pinagagawa ng mga Ferell, akala ko palilipasin
muna nila ang ilang araw" kahit ako ay napatango na lang sa sinabi ni Sapphire.
Akala ko magugulat na ako sa biglaang proposal ni Nero nang araw na 'yon pero mas
ginulat niya ako nang sumunod na araw.

<Flashback>

Pagkatapos nang singilan nang magpipinsan sa nangyaring proposal ay inihatid na

nila ako, si Sapphire at ang mga kaibigan ko. Halos madaling araw na kami nakauwi
dahil hinintay pa naming tuluyang magising ang tatlo. At nang nagsisimula na kaming
magbabaan sa van halos hindi ko na mabilang ang mga taong sumalubong sa aming apat.
Tumango lang sa amin ang mga Ferell habang nanatili silang hindi umaalis sa tabi ng
van na dala nila. Si Tristan lang ang nanatili sa loob.

Agad sumalubong sa akin ang mga pinsan ko at si lolo. Kahit si Sapphire ay mahigpit
din niyakap ni lolo. Maging ang mga kaibigan ko at ang kanilang mga pamilya ay
nagkasama sama rin.

"Gusto kong kausapin ang mga Tita" pilit akong kumakalas sa yakap nang mga pinsan
ko. Gusto kong humingi ng paumanhin sa pamilya ng mga kaibigan ko, kung hindi dahil
sa akin ay hindi mangyayari ang bagay na ito.

"Florence...kailangan mo ng magpahinga" giit sa akin ni Kuya Nik. Hindi ko siya

pinansin at kumalag ako sa kanya.
Hahakbang na sana ako papunta sa mga kaibigan ko nang mapansin kong naunahan na ako
nang mga kamag anak ko sa Villacorta na humihingi na ng paumahin sa nangyari. Halos
lakad takbo ako para lamang makarating sa kanilang posisyon. Dapat ay ako ang
humihingi ng pasensya sa mga nangyari ito at hindi sila.

"Humihingi po ako ng dispensa, please wag nyo pong ilalayo sa akin ang mga kaibigan
ko. Sila na lang po ang kaibigang may'ron ako" halos yumuko ako sa harap ng pamilya
ni Camilla at Aira. Maging ang mga boyfriend nilang si Dr. Thomas at Jare ay
nandito rin.
Halos matahimik ang lahat nang mga taong nasa labas ng mansion ng lolo ko sa sinabi
ko. Alam kong walang kahit sinong magulang ang gustong madikit ang kanilang mga
anak sa kapahamakan, narinig ko na ito noon sa ina ni Nero pero natatakot na akong
muling marinig ito mula sa boses ng mga magulang ng mga kaibigan ko. Hindi
posibleng mangyari na ilayo nila ako sa dalawang babaeng kasama ko sa aking
paglaki.
Nagtutuluan na ang mga luha ko habang nakayuko sa kanilang lahat, pilit akong
pinapatunghay ng ni Gio pero nanatili akong nakayuko.

"Florence.." sabay na tawag sa akin ng mga kaibigan ko.

"Napakabait mong bata pero bakit pilit ka pa din nila gustong pahirapan?"
napatunghay ako sa marahang haplos sa akin ng mama ni Camilla. Nanlalabo na ang mga
mata ko habang dahan dahang sinasalubong ang mata ng magulang ng kaibigan ko.

"Alam kong aksidente ang nangyari hija at hindi makitid ang utak ko para ilayo ang
kaibigang naging isang magandang halimbawa sa aking anak. Napanuod ko kayong
lumaki, si Camilla, ikaw at si Aira. Kilala ko na ang ugali nyong tatlo. Sa tingin
mo ba ay may maidudulot na maganda kung ihihiwalay ko ang isang magandang halimbawa
sa aking anak? I've seen how you valued your family hija, nasubaybayan ko din ang
mga desisyon mo sa buhay dahil ikaw lang at si Aira ang bukang bibig ng anak ko.
And I admired for your every decision. Hindi ka makasariling tao at lagi mong
iniiisip mo ang kapakanan ng iba bago ang sarili mo. You're an ideal friend for my
daughter, anong karapatan kong ilayo ka sa kanya?" naramdaman ko na lang na niyakap
ako ni Tita Miranda.

"Tahan na hija, ikaw ang kahuli hulihang taong ilalayo ko sa aking anak. You're
always welcome to our family. Hindi ka namin sinisisi sa nangyaring ito" mas lalo
akong napahagulhol ng iyak sa sinabi niya. Damn, hindi na ako nagtataka kung bakit
nagkaroon ako ng mabubuting kaibigan.

"Hindi mo kailangan humingi ng tawad hija at alam ng pamilya namin na hindi mo

ginusto ang bagay na ito. Bakit hindi mo palapitin ang mga batang Ferell na 'yon
para pasalamatan namin? Hindi ba at sila ang nagligtas sa inyong apat? Madami na
akong naririnig sa mga batang 'yan na akala ko ay mga imbento lamang.
Napakainteresante pala talaga ng mga binatang Ferell na 'yan. Sayang at baliw na
ang anak ko sa isang Cortez" natatawang sabi ng ni Tita Beatrice na ina ni Aira.

Kasalukuyan nang nakasakay sa kani kanilang mga sasakyan ang mga kaibigan ko habang
kausap pa din namin ang mga magulang nila.
"Hija, wag mo nang isipin ang bagay na ito. Nahuli na ang may sala, hintayin mo na
lang si Aira at sigurado akong pupunta agad siya dito kapag nakapagpahinga na siya
ng maayos" mabilis akong hinalikan ni Tita Beatrice sa aking noo. Ngumiti naman sa
akin ang asawa nito.

"Sleepwell hija, magiging maayos din ang lahat" ngumiti din sa akin ang mga
magulang ni Camilla bago sila tuluyang umalis.
Agad kong sinilip ang van nang mga Ferell kanina, pero wala na ang mga ito. Siguro
ay umuwi na sila dahil kahit sila ay siguradong napagod din sa buong maghapon.

"Umuna na sila" maiksing sabi sa akin ni Sapphire.

Hindi na ako tinanong ng pamilya ko sa kabuuan ng mga nangyari, hinayaan na lang
nila kaming magkapagpahinga ni Sapphire.

"May hindi ka sinasabi sa akin, what's this?" itinaas ni Sapphire ang aking kamay
habang kapwa kami nakahiga sa kama.

"Nagpropose na siya kanina nang natutulog kayong tatlo" simpleng sagot ko.

"Seriously? Hindi man lang pinaghandaan?" natatawang sabi ni Sapphire.

"Not really, but I find it very cute though. Hindi na ako nag eexpect ng
enggrandeng marriage proposal kay Nero. He's Nero Sebastian Ferell afterall, ayaw
niya ng madaming arte" kibit balikat kong sabi sa kanya.

"Oo nga pala" maiksing sagot sa akin ni Sapphire.

Hindi ko na sinundan pa ang sinabi ng kapatid ko hanggang sa tangayin na ako nang
antok.

--

"Florence!" halos magpapadyak ako sa kamay ng kapatid ko na bahagya akong niyugyog.

"Sapphire, parang kapipikit ko pa lang. Inaantok pa ako please..awa na"
tinalakbungan ko ang sarili ko ng napaka kapal na kumot.

"You need to hurry, nandito ang buong angkan ng Ferell! Namamanhikan na!" dito na
ako napabangon. What the fuck? Why so fast Nero? Alam na kaya ni LG na buntis ako?
Napangiwi ako nang bahagya pa din kumirot ang tama ko. Damn, siguro ay isang linggo
pa ito. Kahit si Sapphire ay alam kong may iniinda pa din sa balikat niya.

"Ayos na ba ang balikat mo?" tanong ko sa kanya.

"Medyo, mamaya na tayo mag usap. Kanina pa sila nandito maliban nga lang sa mama
niya. Hayaan mo na 'yon, baka siya ang totoong ina ni Cassidy" pagbibiro sa akin ni
Sapphire na ikinairap ko na lang.

"Bilisan mo, kanina pa sumesenyas sa akin si Aldus. Ewan ko ba, bakit kaming dalawa
ang messenger niyo ni Nero? Kaya bumangon ka na diyan dahil nang tingnan ko si Nero
kanina, salubong na ang kilay" halos napatalon na ako sa kama sa sinabi ni
Sapphire.

"Give me 5 minutes" mabilis na akong pumasok sa banyo at naligo. Nakailang buhos

lang ako sa sarili at mabilis na nagsabon bago ko ibinalot ang sarili ko sa towel.
I need to hurry bago pa makita nang mga kamag anak ko ang tunay na kulay ni Nero
Ferell, maganda na ang record niya baka masira pa.
Inihanda na rin ni Sapphire ang susuotin ko at mabilis ko na itong isinuot.

"Hindi naman ako mukhang buntis?" nag aalangang tanong ko kay Sapphire na kumunot
ang noo.

"Wag ka ngang paranoid!" hinila niya ako nang agad akong matapos magsuklay.
Nang pababa na kami sa hagdaanan ay sabay sabay silang nagtayuan.
"What took you so long hija?" salubong sa akin ni lolo.

"Hindi pa nakakapagpahinga ang pinsan ko, namanhikan na agad kayo" bulong ni Gio na
pakinig lang naman ng lahat ng mga tao.

"Gio!" halos sabay sabay siyang sinaway ng mga tiyahin namin.

Nakataas na ang kilay sa akin ni Nero Ferell, hindi ko alam kung iritado na ba ang
hari ng mga Shokoy o ano?

"Alam kong hindi naging maganda ang unang paghaharap ng ating mga pamilya pero sana
dito na rin natin maayos ang bagay na ito para na rin sa mga bata" parang haring
nakadikwatro si Nero sa pinakadulong upuan habang hinihintay ako. At halatang
iritado na siya ngayon, sobrang tagal ko ba talaga?
Nagsimula na akong lumakad papunta sa kanya. At sa bawat paghakbang ko ay
nararamdaman ko ang aura niya na hindi ko maipaliwanag. Agad na akong naupo sa tabi
niya at mabilis kong narinig ang bulong niya sa akin.

"What took you so long?" hindi ako nakasagot sa kanya. Dahil nakuha ang atensyon ko
ng tatlong Shokoy na puro nakangisi sa akin. Dito na ako sinimulang kabahan.

"Alam na ba ni LG?" pabulong ko din kay Nero.

"Wala pang nadudulas sa tatlo, kaya
ina, kanina pang nakakagago ang mga
ang mana mo. Napabuntong hininga na
ang ulo.
Nakinig na lang kami ulit sa usapan
mo ba na patahimikan ang tatlong 'yan? Tang
ngisi ng tatlong 'yan. Pag ako napuno" tanggal
lang ako. Akala ko talaga sa akin siya mainit
ng matatanda.

"Gusto sana ng apo ko sa kabilang linggo na ang kasal o kung mas mapapaaga
mapapabuti" agad na sabi ni LG. Pabor ako dito.

"Saglit lang, ayaw namin ng rush wedding. Hindi naman buntis ang pamangkin ko"
katwiran ng tiyahin ko. Napahigpit na lang kami ng hawak ni Nero sa isa't isa dahil
sa pareparehong reakyon ng mga pinsan niyang Shokoy na puros nakakagat labi at
nagpipigil ng tawa. Mga Shokoy talaga kayo! May araw din kayong tatlo.
Naawa na siguro sa amin si Sapphire at tinabihan na niya si Aldus kung sakaling mag
walang hiya ito. Pero mas kinakabahan talaga ako sa kadaldalan ng paboritong apo ni
LG.

"Buntis lang ba ang minamadali ang kasal? Bakit kailangan pa na patagalin kung kaya
naman namin ng mas maaga? Handa akong gumastos ng kahit ano para lamang maibigay
ang pinakamagandang kasal sa unang apo kong ikakasal. At isa pa, napamahal na rin
sa akin si Florence. Bakit ko hahayaang maging basta na lang ang kasal nila? Kahit
gaano pa kaaga, kaya itong panindigan ng pamilya namin" gusto ko nang palakpakan si
LG, hindi ko akalaing ang matandang kahawig ni Troy ay nakakapagsalita din ng
ganito.

"Bakit hindi nyo muna tanungin ang mga bata? Ayos lang ba sa'yo ang mabilisang
kasal?" nanunuring tanong ng lolo ko. Alam ko ang ibig sabihin niya, ni rush din
ang muntik naming kasal ni Ashong at natatakot silang muling mangyari ang bagay na
'yon.

"The sooner the better, gusto ko na rin po talagang makasal sa kanya" halos isandal
ko ang sarili ko kay Nero na mabilis hinalikan ang ibabaw ng ulo ko.
Kahit alam kong hindi ang pamilya ni Nero ang unang namanhikan sa pamilya ko, alam
kong kilalang kilala ng bawat miyembro ng aking pamilya kung sino talaga ang
lalaking mahal ko simula umpisa.

"I want to marry her as soon as possible. I love her. Hinding hindi ko po
pababayaan ang prinsesa niyo" naniniguradong sabi ni Nero na ikinangisi ko.

"Kung 'yon naman pala ang gusto ng dalawang bata, wala na tayong magagawa" sabi ni
lolo.

"Muli po ay humihingi kami ng paumanhin sa unang pagtatagpo ng mga pamilya natin.

Magiging parte na po ng pamilya nyo ang aking unico hijo, huwag mo siyang sasaktan
Florence hija, masyadong madamdamin ang anak kong 'yan at mabilis magtampo" muntik
na akong matawa sa sinabi ng Daddy ni Nero. Damn.

"What the fuck? Dad!" iritadong sabi ni Nero na halos magpatawa sa aming lahat.
Nang natapos sila sa katatawa, napalingon na lang ulit ako kay Nero nang muli
siyang magsalita. Ano pa ba ang sasabihin nito? Dapat hindi na siya nagsasalita pa
habang palapad na ng palapad ang ngisi ng mga pinsan niya na mga nakasilip pa din
dito. Damn.

"May isa lang po akong pabor, ipagpapaalam ko po si Florence ng mga apat na araw
bago ang kasal namin. Gusto ko po siyang igala at ilayo muna sa mga gawain. Masyado
pong matigas ang ulo nito, baka tumulong pa din siya sa pag aasikaso ng kasal
namin. She needs rest and a peaceful place away from stress..." nangunot ang noo ko
sa sinabi ni Nero. Ano naman ang gagawin namin sa apat na araw?

"What? Honeymoon muna bago ang kasal? Hindi pwede 'yan. Hindi kami papayag" madiing
sabi ng tiyahin ko. Napapikit na lang ako sa sinabi ng tiyahin ko. Tang ina ka
Nero, ang lakas ng loob mong magrequest ng 4 days, baka biglang magsalita 'yang mga
Shokoy mong pinsan.

"I valued our wedding night, sisiguraduhin kong isa siyang birhen pagharap namin sa
altar" may nalalaman pang paghalik sa likod ng kamay ko si Nero. Tang ina ka
talagang hari ng mga Shokoy ka! Buntis na nga ako! Buntis na! Sa kasamaang palad ay
mawawalan ka pa ng mamanahin. Anong valued valued 'yang sinasabi mo? tang ina ka!
Night? Night ba ang sabi ng Shokoy? Sa madaling araw naman siya umaatake. Gustong
gusto ko nang isaboy kay Nero ang sopas na nasa lamesa dahil sa ngisi niyang
nakakaloko sa akin.
At halos mapanganga pa ako sa reaksyon ni LG, mukhang lang naman siyang proud na
proud sa apo niyang nag vavalue daw ng wedding night. Kung alam mo lang LG,
nauutakan ka na ng apo mong Shokoy tuwing alas dos ng madaling araw.

Si Sapphire ay umasim na rin ang mukha sa sinabi ni Nero. Kaya pinaghihila niya na
ang tatlong Shokoy dahil kaunting kayabangan na lang ni Nero ay kakanta na ang mga
ito.

"Mapanghahawakan ko ba ang sinasabi mo hijo? Kahit kami ay gusto naming makalayo at

makapagpahinga muna si Florence" paniniguradong sabi ni lolo. Si Kuya Nik at Gio sa
likuran ay halos hindi na nag kaiba ang mga hitsura, pareho silang maaasim ang
mukha sa pinagsasabi ni Nero.

"Makakaasa po kayo" confindent na sagot ng hari ng mga Shokoy na nagvavalue daw ng

wedding night. Galing! Kaya talaga mahal na mahal kita Nero, hindi lang si LG ang
napapagloko mo pati ang pamilya ko na hangang hanga naman sa'yo. Paraang Ferell nga
naman..
Hindi mawala ang ngisi sa labi ni LG sa pagkaproud sa apo niya, akala niya siguro
ay tagumpay siya sa pagbabantay sa amin at matagumpay niyang nasagip sa bingit ng
kahalayan si Nero Sebastian Ferell. Isa 'yang malaking kalokohan.
"Isa lang po ang maipapangako ko kay Florence.." humarap sa akin si Nero. Agad
niyang ipinakita sa akin ang ngisi niyang walang maidudulot na maganda. Naniningkit
na ang mga mata ko sa kanya, ano na naman kayang kayabangan ang sasabihin ng isang
ito?

"Wala akong kayamanan..." kung malalamang buntis ako.

"At lalong wala akong maipapangakong lupain para sa'yo.." ang lapad ng lupain ng
mga Ferell, sila lang lima ang maghahati hati. Ano na naman Nero? Gusto ko nang
umirap sa pinagsasabi mo.

"Isa lang ang siguradong maipapangako ko sa'yo Florence... ang aking magandang
lahi"
WHAT THE FUCK?

--
VentreCanard

Chapter 68

Thanks @NejJopanda :)

Chapter 68

Ilang beses ko nang sinipat ang wristwatch ko pero wala pa rin na Nero Ferell na
dumadating.

"Kung tawagan mo kaya? Bakit naman ang tagal ng isang 'yon?" kahit si Sapphire ay
iritado na rin sa tagal ni Nero. Saan naman kaya nagsuot ang hari ng mga Shokoy na
'yon?
"Pag hindi pa siya dumating matapos ang kalahating oras, magbabakasyon siya mag
isa. Shokoy siya!" binuksan ko na lang telepono ko habang sinasagot ang mga
kaibigan sa aming groupchat.

"Florence, marunong pa lang kumanta si Owen?" napatigil ako sa pagtitig sa telepono

ko dahil sa sinabi ng kapatid ko. Tama ba ang rinig ko sa sinabi niya?

"Ha? Maglanggoy magaling 'yon" mabilis na sagot ko sa kapatid ko. Kumakanta si

Owen?

"Realtalk Florence, narinig ko siyang kumanta sa isang bar na pinuntahan ko last

time na magkasama kami ni Aldus. Maganda ang boses niya, infairness naman. Akala ko
puro pagsisid lang ang alam ng magpipinsang 'yon" napatango na lang ako sa sinabi
ni Sapphire. Pero hindi pa din ako makapaniwala, sa tagal kong kasama sa bahay si
Owen hindi ko siya minsang narinig na kumanta.

"Hindi ko alam ang bagay na 'yan" maiksing sagot ko na lang sa kanya. Napapaisip
tuloy ako, madami pa siguro akong hindi nalalaman sa limang magpipinsan na 'yon.
Sino ba ang mag aakalang ang Shokoy na walang ibang ginawa kundi matulog ay isa pa
lang 'agent' na akala ko noon ay sa telebisyon ko lang makikita. Hindi ko talaga
akalaing nagkaroon ako ng pagkakataong tumira sa ilalim ng iisang bubong kasama ang
limang hindi pangkaraniwang mga lalaki.

"Florence, may tanong ako sa'yo. Matagal ko na itong itinatanong kay Aldus noon
pero ayaw niya talagang sagutin sa akin. Nasabi ba sa'yo ni Nero kung bakit sila
magkakasamang lima? Sa pagkakaalam ko hindi naman ulila ang limang 'yon para tumira
sa bahay ng kanilang lolo nang napakatagal na panahon" napangisi na lang ako ng
mapait sa aking kapatid. Kahit ako ay may napakalaking tanong din tungkol sa bagay
na 'yan.

"Ayaw din sagutin ni Nero, itinanong ko na rin 'yan sa kanya. Ang sabi niya kay
Troy ko daw itanong" kibit balikat kong sagot sa kanya.

"Ganun din ang sabi sa akin ni Aldus, hindi kami close ni Troy. Ikaw na lang ang
magtanong Florence, nacucurious na talaga ako" napabuntong hininga na lang ako.
Paano ko sasabihin kay Troy? Magkwento naman kaya ang isang 'yon ng katotohanan?
Sigurado akong kapag nagkwento na ang paboritong apo ni LG may halo na itong
kalokohan.
"Hindi matinong kausap si Troy, baka hindi ko din maintindihan ang pinagsasabi
niya. Shokoy language, you know" kapwa imikot ang mga mata namin at halos sabay
kaming nagtawanan sa sinabi ko.

"Minsan napapaisip talaga ako, papaano kaya sila napalaki ng maayos ng lolo nila?
Can't you imagine? Sakit sa ulo na nga sila ngayong malalaki na sila, papaano pa
noong mga batang paslit pa sila? Damn, kung nagkukwento lang si Aldus tungkol sa
childhood days nila hindi ako magkakaganito. Ikaw ba Florence, minsan ba sumagi sa
isip mo ang bagay na ito? Hindi ko maiwasang hindi humanga kay Don Ferell dahil
talagang nahulma niya ng maayos ang lima niyang apo, walang sumablay sa kanila"
ngumiti na lang ako sa sinabi ni Sapphire. Kung hindi man magkwento ngayon si Nero
sisiguraduhin kong magkukwento din siya sa akin lalo na at alam kong
makakapangyarihan ang mga buntis. Magkukwento ka din hari ng mga Shokoy.

"Ipapakwento ko 'yan kay Nero, sasabihan kita" ngumisi lang sa akin si Sapphire
bago kami napalingon sa bagot na boses ni Gio.
Nakapamulsa siya habang naglalakad na hindi man lang tumitingin sa aming
magkapatid.

"Nandyan na ang magandang lahi" ismid na sabi sa akin ni Gio na nagpangisi lang sa
akin.

"Pagbalik ko Gio ipakilala mo sa akin ang girlfriend mo ha?" bahagya niya lang
itinaas ang kanyang kanang kamay bago siya tuluyang naglakad pataas.

"Kahit kailan ang suplado ng pinsan mo na 'yon" bulong sa akin ni Sapphire.

"He's always like that. Pero sweet 'yan" ngumuso lang sa akin si Sapphire bago niya
ako niyakap.

"Mag enjoy kayo ni Nero, wag ka ng mag alala sa preparation ng kasal nyo ako at mga
kaibigan mo na ang bahala. Para sa pagdating mo, kulay puting saya na ang
naghihintay sa'yo. Isang eleganteng puting saya para lamang sa napakaganda kong
kapatid" hindi ko alam kung bakit bigla na lang nag init ang sulok ng aking mga
mata nang haplusin ni Sapphire ang aking mahabang buhok.

"Sa wakas ikakasal ka na sa lalaking mahal mo, I'm so happy for you
sister...masayang masaya ako para sa'yo. You're an angel and deserve to be happy"
nagyakapan na kami ni Sapphire sa huling sinabi niya.

"Salamat, salamat ate..." mas hihigpitan ko pa sana ang yakap ko sa kapatid ko nang
marinig ko na ang boses ng magandang lahi.

"Come on girls, apat na araw lang kayo maghihiwalay. Ano 'yan?" naghiwalay na kami
ni Sapphire nang marinig namin ang tamad na boses ni Nero. Agad naningkit ang mata
ko nang maringi ko ang boses niya.

"Bakit ang tagal mo?!" halos sigawan ko na siya.

"What? Maaga pa ako Florence.." sinipat niya ang wristwatch niya.

"Anong maaga pa?! Kanina pa akong naghihintay dito! Nakakainis ka naman! Inaatake
ka na naman ng pagkaShokoy mo! Wag na tayong tumuloy!" napansin ko na kapwa na
nakakunot ang noo ni Sapphire at Nero sa akin. Anong problema?

"I think we need to go Sapphire, mahahalata na si Florence dito" nakita kong

tumango si Sapphire kay Nero habang inaabot nito ang maleta ko sa kanya.

"Let's go Florence, mamaya ka na magtantrums kapag tayo na lang dalawa" inilahad

niya ang kamay niya sa akin na padabog ko na lang tinanggap. Agad siyang napailing
sa akin sa ginawa ko.

"Sapphire, 'Hi' daw pala sabi ni Aldus. Damn, bakit ko ba sinunod ang isang 'yon?"
ismid na sabi niya sa kanyang sarili habang naglalakad na kami palabas.
"Saan tayo pupunta Nero?" tanong ko sa kanya.

"Sa lugar na hindi tayo maaabala" pinagbuksan niya ako ng pinto ng sasakyan na
pangatlong beses niya atang ginawa sa akin.
Nang makaupo na siya sa driver's seat, may pilit siyang inaabot mula sa likuran. At
namangha na lang ako sa mga pulang rosas na inaabot niya sa akin.

"For my future Mrs. Ferell.." napairap na lang ako sa kanya bago ko inabot ang
ibinibigay niya sa akin.
Sinimulan na niyang paandarin ang sasakyan.

"Ang dami mong alam Nero, hiyang hiya naman ako sa maganda mong lahi" hindi talaga
ako sanay na nagbibigay ng mga ganito si Nero. Tinawanan niya lang ako sa sagot ko
sa kanya. Tawa talaga siya sa sarili niyang kalokohan.

"Nagsasabi lang ako ng totoo Florence Celestina Almero. Wala ba akong reward dyan
sa binigay ko sa'yo?" muli na namang naningkit ang mata ko sa kanya. Mabilis kong
inihampas sa kanya ang roses na hawak ko habang panay ang salag niya sa akin.

"Sayo na! Sayo na! Bakit lagi na lang may kapalit? Hindi mo ba ito binigay dahil
gusto mo lang?" bakit ba inis na inis ako kay Nero ngayon? Napapakagat labi na lang
siya habang naiiling sa kinikilos ko. Kahit ako ay nagtataka na rin, bakit ba
pabago bago ang mood ko? Ganito ba talaga ang buntis?
Nagulat na lang ako nang itinigil niya ang sasakyan at marahas niya na lang ito
ipinarada sa tabi ng kalsada. Lumabas siya ng sasakyan at umikot sa tapat ng
pintuan ko. Agad niya itong binuksan at inilahad niya na naman ang kamay niya sa
akin.

"Ano?!" anggil na sabi ko sa kanya.

"Let me talk to our babies Florence" babies? anong sabi ng Shokoy? Hindi niya na
ako hinintay at hinagip na niya ang kamay ko. Agad niya akong inilabas sa sasakyan
na hindi ako nasasaktan.
Nagulat na lang ako nang bigla na lang siyang lumuhod sa harapan ko at itinapat
niya ang kanyang tenga sa tiyan ko na para namang buo na ang bata at may maririnig
siya.
"My babies, tell your mommy to be good. Daddy's trying to be sweet. Inaaway lang
ako ng mommy nyo" Damn, Nero Ferell. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa'yo.
Bigla na lang ako maiinis sa kanya tapos bigla ko na lang mararamdaman na gusto ko
siyang yakapin at halikan. Shit.

"I will kiss your mommy, tell her not to get angry" bulong niya sa tiyan ko na
parang naiintindihan na siya ng nasa loob nito. Tumayo na siya at sinalubong niya
ako ng ngisi.

"Can I kiss the mother of my children?" confident talaga siya na hindi lang iisa
ang nasa tiyan ko.

"Kung ayaw ko b-" hindi niya na ako pinatapos nang mabilis niyang hinuli ang mga
labi ko.
Agad kong ikinawit ang aking mga kamay sa kanyang batok para mas masagot ko ang
bawat paggalaw ng labi niya. Halos itingkayad ko pa aking mga paa para lamang mas
maabot siya.
And I was about to deepen my kiss when we both heard a loud noise from someone's
car.

"Get a room guys!" malakas na boses ng babae ang narinig namin. Huli na nang
lumingon ako dito tanging kulay puting sasakyan lang ang nakita ko.

"Nally" maiksing sabi ni Nero bago niya ako muling hinalikan ng mabilis sa labi.

"Mamaya na natin ituloy Florence, makakatiis ka ba?" ngising sabi niya na

nakapagpatulala lang naman sa akin.

"Like seriously Nero? Wag ako ang tinatanong mo niyan. Akala ko ba mahalaga sa'yo
ang 'wedding night'?" padabog ko ng sinasarado ang pinto ng sasakyan.
"Alam kong alam mo ang sagot ko diyan" inistart niya na ulit ang sasakyan at
nagsimula na ulit siyang magmaneho.

"Maiba ako, kumakanta ba talaga si Owen?" tanong ko sa kanya.

"Ewan" maiksing sagot niya sa akin.

"Nero dapat sinasagot ng tama ang buntis. Wag mo akong galitin sa couch ka
matutulog mamaya" parang naalarma naman siya sa sinabi ko. Haist. Gusto talaga
niyang tinatakot siya.

"Siya lang ang natuto sa amin" ngusong sabi niya sa akin. Natuto?

"I don't understand" kunot noong sagot ko.

"Damn, ayaw ko nang balikan Florence.." nagsimula nang mangunot ang noo ng hari ng
mga Shokoy. Anong balikan?

"Is this something about your childhood days? Bakit ba ayaw mong magkwento?"
nagtatakang tanong ko sa kanya.

"Dahil walang ibang ginawa si LG, kundi pag experimentuhan kaming lima. Our
childhood was the worst thing Florence. At ayaw na naming balikan pa 'yon Florence"
napangiwi naman ako sa sinabi ng Shokoy bakit parang sinumpa na niya?

"Ano ba ang nangyari sa inyo?" natatawang tanong ko. Halos mamutla siya sa akin
dahil sa tanong ko. Damn, lalo akong nacucurious.

"Magtanong ka na ng iba Florence, wag lang 'yon. Si Troy na lang ang tanungin mo"
may pag iling pa siya sa akin.

"Buntis ako Nero.." ngusong sabi ko sa kanya.

"I know..alam kong buntis ka baby. Ako ang ama niyan.." hinagip niya ang isa kong
kamay at hinalikan niya ito. Agad ko itong hinila sa kanya. Masyado siyang
pilisopo.

"Magkukwento ka ba o hindi?" tuluyan nang nagusot ang mukha ng gwapong si Nero

Ferell sa tanong ko sa kanya.

"Damn, sino nga ang may sabi sa akin na hindi ako mananalo sa buntis?" naiiling na
sabi niya habang ako ay napapangisi. Mukhang magiging masaya ang bakasyong ito.

"So?" ngising sabi ko sa kanya.

"Tsss, akala ko noon hindi magtatagal at may mababakla sa aming lima" what? Bigla
akong naguluhan.

"Noong mga bata pa kami, dahil nga si LG ang masusunod kung ano ano na ang
pinapagawa sa aming lima. We have this gayshit singing lesson, piano lesson,
violin, saxophone, painting at kung ano ano pang mga kabadingan and you know what
was the worst? Puro babae ang kasama namin sa lahat ng 'yan. Pagkakatapos namin
galing sa school diretso kami sa mga tutor namin, tapos may schedule kami ng kung
anong gusto ni LG. Si Owen ang pinakanatuto sa aming lima, marunong siyang kumanta,
he can also paint and draw at karamihan sa painting sa mansion ay gawa ni Owen
hindi lang halata sa mukha niya. Si Troy mas nawili siya sa magic tricks na
hanggang ngayon sablay pa rin, si Aldus at Tristan mga napariwara na sila. At
syempre ako, maganda ang lahi ko hindi ko na kailangan ng talent" napangiwi na lang
ako sa pagpapalubag loob niya sa sarili niya.

"Sabihin mo wala ka talagang talent, si Owen at Troy talaga ang talented sa inyong
lima. Wait kailan kayo tumigil sa mga lesson na 'yan? Seriously, wala man lang
kayong natutunan tatlo sa dami ng pinag aralan nyo?" ngayon ko nakumpirma na
paninisid talaga ang talent ni Nero, Aldus at Tristan.
"Marunong kaming gumamit ng ilang musical instruments Florence, but not that good.
Tumigil naman kami nang muntik ng makapatay si Troy ng isa sa mga instructor namin"
what the fuck?

"Seriously? Makapatay? How?" naguguluhang tanong ko sa kanya.

"He's our piano tutor, may sakit siya sa puso at ang tangang si Troy hinagisan ng
ahas. He's doing his magic tricks that time" hindi na ako nagugulat. Si Troy Ferell
lang naman ang pinag uusapan namin.

"How was he?" umiling lang sa akin si Nero.

"He's no longer living in this world" natahimik ako ng ilang segundo sa sinabi ni
Nero.

"Namatay siya ng dahil kay Troy?" gulat na tanong ko.

"Hindi naman siya namatay dahil sa atakeng ginawa ni Troy pero nang muli siyang
atakehin wala na, sa pangalawang atake niya sa puso siya namatay. Natrauma si Troy
dahil sa pangyayaring 'yon at ilang buwan siyang hindi makausap ng matino kaya
tumigil na siya sa mga lessons ganun din kaming apat. Kung ano ano na ang ginawa ni
LG para maibalik sa dati si Troy akala ko tulala na siya habambuhay but luckily
effective naibalik siya ni LG sa dati. By that time, nakikita na siguro ni LG na
magkamukha sila ni Troy kaya sobra ang effort niya.."napangiwi na lang ako sa
pagkukwento nitong si Nero.

"Sigurado akong ganun din ang gagawin ni LG sa'yo kung ikaw ang natrauma. Bakit ba
pilit nyong sinasabi na paborito siya ni LG? Pantay pantay lang ang tingin sa inyo
ng matanda" giit ko kay Nero na pinagkibit balikat niya lang.

"By the way, bakit kay Troy ko pa itatanong ang bagay na 'yan? Kung may masama pala
silang naranasan?" Damn, buti na lang hindi ko pa natatanong si Troy.

"Iba naman ang itatanong mo sa kanya hindi ba? Kung bakit kami nagkasama sama? At
okay na si Troy sa bagay na 'yan" natatawang sabi niya sa akin. Napairap na lang
ako.

"Ang dami nyo pa pala talagang pinagdaanan na hindi ko alam, akala ko madami na
akong nalalaman tungkol sa inyo"

"Yes, ang dami na naming pinagdaanang lima na kasama si LG. Hindi ako nagsisisi
nang bumalik ako sa mansion. Kung hindi siguro ako bumalik hindi ko mas makikilala
ang apat na lokong 'yon" hindi ko maiwasang hindi mapangiti sa sinabi ni Nero.
Sa buong buhay ko, isa ang samahan ng magpipinsang Ferell sa mga bagay na
nasaksihan kong hinding hindi matitinag. Kahit ilang beses ko silang nakitang
magtulakan at maturuan sa kanikanilang kalokohan sa huli sila rin naman ang
nagtutulungan.
Iilan na lang ang mga lalaking ganito sa mundo. At napakaswerte ko at minahal ako
ng isa sa kanila.

"I love you Nero..." bigla na lang siyang nagpreno sa sinabi ko.

"I love you more" ngising sabi niya sa akin bago niya ulit pinatakbo ang sasakyan.
Nakarating kami sa isang hindi kilalang lugar. Anong aasahan ko kay Nero?
Siguradong hahanap siya ng lugar na hindi na kami magagambala.

"Sasakay tayo sa bangka Florence" what?

"Are we going in some island again?" tumango siya sa akin.

"Don't worry hindi ito alam ni LG" naglakad kami na hindi naman kalayuan bago ko
maaninaw ang kulay asul na dagat.
"Where are we?" nagtatakang tanong ko sa kanya.

"We're going to mahabang labak" I'm not familiar with this place.

"Where?" muling tanong ko sa kanya.

"Wag ka ng maraming tanong" agad kaming nakalapit sa nakaabang na bangka sa amin.

Nag apir pa si Nero at 'yong kasamang bata ng bangkero.

"Nanggaling ka na ba dito?" tanong ko sa kanya habang inaalalayan niya akong

makasakay.

"Yep, dito nagtago si Tristan" hindi na ako nagkapagsalita sa sagot niya.

"Nakapag usap na ba kayong dalawa?" tanong niya sa akin.

"That he's an agent? Knowledge destroys innocence and whatever? Wala pa siyang
sinasabi sa akin kundi 'yon" ngumuso lang siya sa akin bago niya ako inakbayan at
isinandal sa kanyang sarili.

"Wala ng gugulo sa ating dalawa Florence, wala na.. Ang hirap mo talagang kuhanin.
Ilang taon ko din itong hinintay.." tinanggal ko ang pagkakasandal ko sa kanya at
mabilis ko siyang kinabig para halikan. Ramdam ko ang haplos niya sa batok ko bago
namin narinig ang tikhim ng bangkero sa unahan.

"Ehem..may bata po.." agad kaming nagkalas ni Nero.

"Carl, wala 'yon. Napuwing lang ang misis ko" napatawa na lang ako sa sinabi ni
Nero. Kanino ko nga huling narinig ang palusot na sinabi niya? Sigurado akong may
Shokoy nang nagsabi nito.
Nakarating kami ni Nero panay ang panakaw na halik namin habang hindi nakatingin sa
amin ang inosenteng bata. Bakit kanina lang inis na inis ako kay Nero?
But now..Damn. I'm craving.

Agad kong napansin na may mga tao sa isla, kung ganon hindi ito private katulad
nang una naming tinuluyan ni Nero.

"Maliit na isla lang ito Florence at fiesta ng islang ito bukas. We can participate
to them.."
Kitang kita ang mga taong abala sa pagpapalamuti ng kani kanilang maliliit na
bangka. May mga bandaritas din na ikinakabit, mga ilaw na gagamitin. Papaano kaya
mag celebrate ng fiesta ang islang ito?
Nagdiretso kami sa paglalakad ni Nero at tumigil kami sa hindi naman kalakihang
bahay. Agad itong binuksan ni Nero at nagulat na lang ako sa lawak at linis ng loob
nito.

"Nice place" nausal ko na lang habang iginagala ko ang aking mga mata.

"Yes" maiksing sagot sa akin ni Nero.

Agad kong inihiga ang sarili ko sa hindi kalakihang sofa at napapikit na lang ako
sa lambot nito sa akin likuran.

"Nero, come here. I can't wait for our wedding night. Alam ko namang hindi 'yon uso
sa atin dalawa" hindi niya naman ako pinaghintay. At ito na nga siya at sinisimulan
na akong papakin ng mararahang kagat ang leeg ko.

"Mas malaki ang kama sa kwarto Florence..." tumango na lang ako sa kanya habang
binubuhat niya ako.
Panay ang halikan namin at ramdam ko ang malalaking hakbang niya para makarating
kami sa kwarto. Nasa akto na kaming papasok sa kwarto nang may narinig kaming
pamilyar na boses. Damn.

"Tao po?"
"Fuck!" napamura na lang si Nero. Kahit ako ay napapamura na din, alam niya ba na
masamang binibitin ang buntis?

"Hindi naman siguro siya 'yon, continue Nero.." tumango lang siya sa akin at muli
na siyang humakbang papasok sa kwarto.
Agad niya akong naihiga sa kama at nang tuluyan na niyang mahubad ang pang itaas
niyang damit ay mas malakas na kalampag na ng pinto ang narinig namin.

"Tang ina" padabog na umalis sa kama si Nero kahit ako ay bumangon na rin.
Mabilis din akong nagtungo sa pintuan para mapigilan ang init ng ulo ni Nero.
At sa pagbukas ni Nero nang pinto halos sabay kaming napamura.

"Hi baby! Nandito na ang mga ninong!" masiglang sabi ni Troy Ferell na nakatingin
sa tiyan ko na wala pa namang kaumbok umbok ng bata. Ninong? What the fuck?

"Tang ina, sinong may sabi na ninong kayo? Anong ginagawa nyo dito?!" anggil na
sabi ni Nero.
Nakabag lang naman ng malalaki ang apat na Shokoy at puro mga nakashades. May dala
pang madaming libro si Owen na nagkakalaglagan na dahil sa dami, wait? Is that a
baby book? May dala din na stroller ng bata si Aldus at mga balloons. May hawak na
malaking rubber duck si Tristan at mga paper bag naman ang hawak ni Troy na kung
hindi ako nagkakamali ay gatas ng bata ang mga laman.

"Pinapaalaala ko lang po sa inyo mga Ferell wala pa akong tatlong linggong buntis.
Bakit mas excited pa kayong apat kay Nero?" napapamasahe na lang ako sa aking noo.

"Umuwi na kayong apat!" hinawakan na ni Nero ang pintuan para isara ito nang agad
humarang si Troy at Owen.

"Kung hindi kami ninong apat kakanta na kami kay LG" parang magic words ang sinabi
ni Troy at biglang nilawakan ni Nero ang bukas ng pintuan.

"Pasok na kayo mga pinsan, kayo talagang apat ang ninong ng anak ko. Right
Florence?" sarcastic na ang mukha ni Nero. Dyan, dyan magagaling ang magpipinsan sa
kalokohan.
Nagsimula nang pumasok ang apat sa bahay sa kanilang pinaka cool na paraan. Hindi
ko alam kung bakit awtomatiko kong hinawakan ang tiyan ko habang pinapanuod ang
magpipinsan.

Anak ang dami nang naghihintay sa'yo. Hindi ka pa buo pero ang dami nang gustong
sumalubong sa'yo ng pagmamahal. I'm so happy to be your mother.

"Actually we're here for old time's sake" napalingon ako kay Aldus.

"Gusto ulit naming maranasan na tumigil sa ilalim ng isang bubong kasama ang aming
dyosa" nagtaasan ang balahibo ko sa sinabi ni Owen.

"Magising na luto mo ang pagkain" kumindat sa akin si Tristan.

"At maranasang muling maging Shokoy ng nag iisang dyosa bago siya tuluyang itali ni
Nero" ngising sabi sa akin ni Troy.

Ramdam ko na naman ang pag iinit ng sulok ng aking mga mata. Naramdaman ko rin ang
marahang pag akbay sa akin ni Nero.
Kung ganun, ito na talaga ito.

My last days living with these five hot jerks...

--
VentreCanard

Chapter 69

Thanks @drdcxxr :)
Chapter 69

Kumpara sa tinigilan namin ni Nero sa unang isla, masasabi kong masyadong maliit
ang bahay na ito lalo na at anim kaming titigil dito ngayon.

Kasalukuyan na kaming nakaharap sa malaking pinuproblema ng magpipinsan ngayon.

Hindi ko maiwasang hindi mapangisi habang pinagmamasdan ang apat na Shokoy na mukha
lang namang speechless sa iisang kama na kanilang tinititigan.

"Mga ninong magtiis muna kayo, dalawang kwarto lang ang may'ron dito" ngising sabi
ni Nero sa mga pinsan niya na kanina pang mga tahimik at problemado sa buhay.
Ginusto nila 'yan.

"Ninong goals 'yan" natatawang sabi ko sa kanilang apat na sabay sabay lang namang
umasim ang mukha sa sinabi ko.

"Damn, bakit nakalimutan kong dalawa lang nga pala ang kwarto dito?" nagtatakang
tanong ni Tristan sa kanyang sarili. Malaki naman ang kama, kakasya naman siguro
silang apat. Maaarte lang talaga ang mga 'ninong' na Shokoy na ito.

"Sanay naman yata kayong matulog na magkakatabi, hindi ba at magkakatabi naman

kayong matulog noon? Naikwento sa akin ni Nero" pagsisinungaling ko, pero sigurado
akong naranasan na nilang matulog na magkakatabi dahil na rin sa sinabi ni LG noong
nasa unang isla pa kami ni Nero. Ano nga naman ang ipinagkaiba noon at ngayon?
Damn. Nagpipigil na talaga ako ng tawa.
Sabay sabay silang napalingong apat kay Nero sa sinabi ko. I did hit the home.
Damn, shokoys. Ano pa kayang mga nakakatuwang bagay ang hindi ko nalalaman sa
kanila?
All I have are few days with them. At sisiguraduhin kong masasagot ang lahat ng mga
katanungan ko sa kanila sa mga natitirang araw na ito.

"Tang ina, wala akong sinasabi dyan" kunot noo akong tinitigan ni Nero na sinagot
ko lang naman ng aking mga ngisi.

"Sa sofa na lang ako matutulog mamaya" kamot ulong sabi ni Owen habang sinisimulan
na niyang ayusin ang mga librong dala niya kanina at ang malaking bag na sakbat
niya kanina pa.
"Wada, I have baby books. You can look for your baby's name. Kinakabahan akong
pangalanan mo 'yang Shokoy" napangiwi naman ako sa sinabi ni Owen. Ayaw ko ngang
maging Shokoy ang anak ko tapos papangalanan ko pa? What the hell? Tama nang ang
ama niya at ang apat niyang ninong ang Shokoy wag na ang anak ko.

"Bakit naman 'yon ang ipapangalan ko?!" angil na sagot ko kay Owen na nagkibit
balikat lang sa akin.

"Pero kinakabahan talaga ako Warden, wag ka masyadong magtitingin kay Troy. Baka
paglihian mo 'yan, kawawa naman ang inaanak ko" seryosong sabi ni Aldus na
nagpatawa lang naman sa aming lahat maliban kay Troy na napaismid.

"Mga gago kayo! Ano ba ang problema nyo sa akin mga pinsan? Akala nyo hindi ko
napapansin na matagal na kayong mga insecure sa akin? Matagal na akong
nagpapasensya sa inyong apat baka inaakala nyo. Hindi na biro ang haba ng pasensya
ko sa inyo" napatulala na lang ako sa mahabang sinabi ni Troy na nagpaismid lang
naman sa apat niyang pinsan. Bakit parang kabaliktaran naman yata ang sinasabi
nitong si Troy?

"Tang ina ka Troy, kaming apat ang matagal ng nagpapasensya sa'yo! Kuhang kuha mo
talaga si LG sa lahat ng bagay" naiiling na sabi ni Aldus.

"Dapat hindi Troy ang pangalan mo, dapat 'Garpidio Ferell Jr'" agad na sabi ni
Owen. Hindi ko na napigilan at nakitawa na ako sa usapang Shokoy ng magpipinsan.

"Mga gago kayo, wag na wag kayong mangungutang sa akin. Tandaan nyo ang araw na
ito!" iritadong sabi ni Troy habang itinataas ang kanyang dirty finger sa mga
pinsan niyang wala ibang ginawa kundi pagtripan siya.

"You should not look at them Florence, makakasama sila sa bata" bulong sa akin ni
Nero. Napapailing na lang ako, kahit saan ako tumigin ay Shokoy ang makikita ko at
maging ang ama nito ay isang dakilang Shokoy. Ano na lang ang mangyayari sa anak ko
kapag sila ang pinaglihian ko?
Wala na akong mairereklamo kung hitsura ang pagbabasehan pero pagdating sa
kalokohan, baka mapagaya lang ako kay LG na buong buhay na namroblema.
Kasalukuyan nang nakahilata sa kama si Aldus, Troy at Owen na mukhang pagod na
pagod. Habang si Tristan naman ay nakaupo nang nakapikit sa isang tabi.

"Owen, ako na ang matutulog sa sofa. Ang sikip natin dito" reklamo naman ni Aldus.

"Malamok mamaya sa labas, dito na lang ako sa kwarto. Tabi na lang kami ni Troy"
tamad na sabat ni Tristan na akala ko ay tulog na.

"What the fuck? Bakla ka ba talaga Tristan? Nakakahalata na ako sa'yong gago ka"
napapangisi na lang ako. Mukhang mainit pa din ang ulo ng paboritong apo ni LG.

"Troy, ilang taon akong nangulila kay LG. At alam nating lahat na ikaw ang higit na
kamukha niya" seryosong sagot sa kanya ni Tristan na nagpatawa na naman sa aming
lahat.

"Tang ina mo Tristan!" agad siyang binato ni Troy ng unan.

Naramdaman kong muling bumulong sa akin si Nero.

"Let's go, hayaan na natin sila" tumango na lang ako sa kanya. At nang hahakbang na
kami palabas ng kwartong punong puno ng murahan ng magpipinsan ay agad may tumamang
unan sa ulo ni Nero Ferell.

"Saan ka pupunta Nero? Mag cocousin goals tayo. Dito ka din matutulog" napangiwi na
lang ako sa sinabi ni Troy Ferell. Ito na naman ang goals ng mga Ferell.

"Wag nyo na akong isali sa kalokohan nyong apat" tumalikod na kami ni Nero pero
muli na naman kaming napatigil nang magsalita na naman si Troy.
"Paano ba 'yan mga kapwa ko ninong? ayaw ni Nero" narinig ko na lang ang pabulong
na mura ni Nero at mabilis niya akong hinalikan sa noo.

"Florence, I need to sleep with them" biyernes santong sabi sa akin ni Nero.

"No problem" sagot ko na lang dahil alam kong wala kaming magagawa. Sayang din ang
mamanahin ni Nero kung ikakanta lang ng mga Shokoy niyang pinsan.

"Goodnight, I love you" huling sabi niya sa akin bago niya isinara ang pintuan ng
kwarto nila.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti sa nakasaradong pintuan sa harapan ko.

Sinong mag aakalang ang simpleng pintuang ito ay nagtatago ng mga lalaking hindi
iilang beses na hiniling ng mga kababaihan?
Tumalikod na ako dito na hindi nawawala ang ngiti sa aking mga labi. Nagpapasalamat
ako at sinagot ang kahuli hulihang bagay na hiniling ko.
Ang muli kong makasama ang limang lalaking nagprotekta sa buhay ko..Ang limang
lalaking nagawa akong mahalin..

Agad akong nagdiretso sa kusina para malinis ang mga pinagkainan naming anim. Ang
tagal na ng panahon nang huli kong ipagluto ng samasama ang limang 'yon.
Tinapos ko na ang mga dapat kong gagawin at agad na akong sumampa sa aking kama
para makapagpahinga. Kinuha ko sa aking bag ang telepono kong kanina pang tunog ng
tunog. At napairap na lang ako nang makitang si Nero ang tumatawag. Damn Ferell
parang wala kami sa iisang bubong ngayon.

"Sana mag umaga na" bungad niya sa akin. Ang arte talaga.

"Matulog ka na" sagot ko sa kanya.

"Fuck! Ang paa mo Owen! Damn. Fuck. Save me from these idiots" maaawa na ba ako kay
Nero?

"Ewww..wag mo akong yakapin Tristan! Are you gay?!" narinig ko sa kabilang linya
ang boses ni Troy.
"Heard it? Makakatulog ba ako dito?" iritadong sabi ni Nero.

"Tang ina mo Troy! Mahuhulog na ko!" boses naman ni Aldus.

"Ang sikip dito! Tang ina!" si Owen naman ngayon.

"Turn off the lights, nakakasawa na 'yang mga mukha nyo" boses naman ni Tristan.

"Fuck! Matulog na kayo!" boses ulit ni Nero. Sa halip na pakinggan ko pa ang

pagkakagulo nilang magpipinsan ay pinatay ko na ang telepono.

Pumikit na lang ako ng may mga ngiti sa mga labi. Sleep well Ferells. Masaya akong
muling mapakinggan ang samasama nyong mga kalokohan.

--

Maaga akong nagising at naghanda agad ako ng pagkain. Sa kasamaang palad ay ubos na
ang stock namin, dahil sa pag aakala namin na kami lang ni Nero ang titigil dito
hindi na kami nagdala ng madaming pagkain. Malay ko ba na susunod ang apat na 'yon?

Nagsisimula nang maglabasan ang limang Shokoy. Katulad pa din sila ng dati, hindi
uso ang suklay sa magpipinsang Ferell.

"Anong almusal Wada?" tanong sa akin ni Owen na hindi pa makapaglakad ng maayos.

"Kape at pandesal lang" hindi na siya sumagot sa akin at naupo na siya.

Nagsimula na rin maglabasan ang iba na nagdiretso na sa lamesa maliban kay Nero na
humalik muna sa akin bago pumunta sa kanyang posisyon.

"I miss you" napairap na lang ako sa bulong niya sa akin.

"Magtiis muna kayo sa pandesal at kape, wala akong maluluto. Ubos na, pupunta akong
palengke ngayon" halos sabay sabay silang tumango sa akin. Parang mga lutang pa ang
mga Shokoy na ito. Anong oras kaya natulog ang limang ito?
"Sasamahan kita" maiksing sabi ni Nero.

"Sasama din ako" mabilis na sabi ni Owen.

"Bakit ka pa sasama? Abala ka lang" agad na segundo ni Nero. Damn, agang aga mag
uumpisa na naman sila.

"Ako din sasama Doll, pwede naman hindi ba?" ngising sabi sa akin ni Troy.

"Ako din, sasama ako Warden Doll" singit din ni Tristan.

"Damn, kung kayo na lang kaya ang mamalengke? Dito na lang kami ni Florence" iyamot
na sabi ni Nero.

"Alright, isasama ko na lang kayong lahat. Kailangan ko din ng manpower" hindi na

nakaangal sa akin si Nero. Oh well, panalo na naman ang buntis.
Pagkatapos naming mag almusal ay pumila na ang limang Shokoy sa banyo para maligo.
Mga hindi sanay sa iisang banyo ang mga kawawang Ferell. Hindi ko akalaing titiisin
nilang lima ang maliit na bahay na ito para lamang iparanas nila sa akin ang
nakakatuwang nakaraan.

Dahil mga lalaki naman sila, mabilis na silang nakabihis. Good for them. Hindi
magandang pinaghihintay ang buntis.

"Lumabas na kayo" nauna na akong lumabas sa kanila at nang sandaling magsimula na

silang maglabasan lima napatulala na lang ako.

"For pete's sake Ferells! Sa palengke po ang punta natin! Bakit parang turista ang
pormahan niyong lima? Nakapunta na ba kayo sa palengke?" para silang mga modelong
kalalabas lang sa isang sikat na magazine. At hindi lang 'yon. Hindi talaaga
mawawala ang famous na 'shades' ng mga Ferell na hindi mawawala sa mga suot nila
kapag magkakasama silang lima. Like seriously?

"Magbibihis pa ba kami Doll?" nagtatakang tanong sa akin ni Troy.

"Whatever, let's go" tumabi na sa akin si Nero habang pinapayungan niya ako. Sa
magkabilang tagiliran namin ay ang mga pinsan niyang mga takot din na mangitim.
Saan ba pupunta ang magpipinsang ito? Pictorial?

Sumakay kami sa bangka, alalaay na alalay ako ni Nero sa takot na baka madulas ako.
Maging ang mga pinsan niya ay mukhang mga uneasy kapag hahakbang ako na para namang
makukunan ako anumang oras.

"Manong wag nyo pong ilulubog ito. May buntis kaming kasama" babala ni Owen sa
bangkero. Napabuntong hininga na lang ako.

"Tsss" hindi ko na mabilang ang 'Tss' ni Nero mula kahapon. Kahit ako, hindi ko na
rin mabilang ang nagawa kong irap dahil sa kalokohan ng magpipinsang ito.
Mabilis naman ang biyahe namin sa pagsakay ng bangka. At nang pababa na ako nang
bangka habang inaalalayan ni Nero hindi ko alam kung bakit bigla na lang bumilis
ang tibok ng puso ko nang makita ang limang naggugwapuhang Ferell na nakatitig sa
bawat mga pagkilos ko na parang mga handang gumawa ng kilos kung may kung anong
bagay na maaring may mangyari sa akin.
Ilang beses na ba nilang ipinaramdam ang bagay na ito sa akin? They're all still
treating me like a precious queen. At kitang kita ko ito sa kanilang mga mata.
Damn, hindi ko na alam itong nararamdaman ko. I felt overwhelm and damn happy.

Halos magtinginan ang mga tao sa amin habang naglalakad kaming anim. Ano ba naman
ang aasahan ko? Mga turista lang naman ang mga kasama ko na pinaghandaan pa yata
ang susuotin sa palengke.
Bago kami makarating sa palengke ay kailangan pa naming sumakay sa jeep kaya
naghintay pa kami hanggang sa may tumigil na sa tapat namin.

Una na akong sumakay kasunod si Nero na tinabihan ako. Sa tabi ng driver sumakay si
Tristan, sa harapan ko naman ay si Aldus at nakabitin si Owen at Troy.
"Manong dahan dahanin nyo po ang pagmamaneho, may buntis po kaming kasama" what the
fuck? Pakiramdam ko ay namumula na ako na parang kamatis sa sinabi ni Aldus. Bakit
kailangan pa nilang paulit ulitin na may buntis silang kasama? Kanina pa silang
ganyan. Nakakahiya na.
Kasalukuyan akong pinapaypayan ni Nero at Aldus para hindi ako makaramdam ng init.
Halos magtinginan na sa akin ang iba pang mga pasahero. Baka akalain nila
napakaarte kong magbuntis. Ito lang namang mga Ferell na ito ang nagpapalala ng
sitwasyon.

"Wag nyo pong sisiksikin ang babaeng nakaputi. Buntis po 'yan" agad na sabi ni Owen
habang may mga sumasakay pa na mga pasahero. Tang ina. Gusto ko na silang murahing
magpipinsan.
Nangunot pa ang noo ko nang mapansin si Tristan na panay ang bulong sa driver ng
jeep na aakalaing pinagbabantaan na nito. Ano naman kaya ang pinagsasabi ng Shokoy
na 'yon sa driver? Namumutla na si Manong.

Nagsimula ng umandar ang jeep at talagang pinagpapawisan na ako sa titig ng mga

pasahero. Nakakahiya na, sinamaan ko na ng tingin si Aldus sa pagpaypay sa akin.
Inagaw ko rin ang pamaypay na hawak ni Nero.
I hate drugs! Damn. Bakit kung kumilos ang limang ito parang manganganak na ako?
Hindi pa nga halatang buntis ako! Damn. Hiyang hiya na ako sa mga nangyayari.

Nagulat na lang ako nang bigla akong niyakap ni Nero.

"FUCK!" halos mapapikit na lang ako sa sabay na mura ng mga Ferell.

"MANONG! May buntis kang pasahero!" sigaw ni Troy na nakabitin sa labas.

"Hindi dapat ginugulat ang buntis! Tang ina naman! Ferell ang batang 'yan" galit na
sabi ni Owen.

"Manong dahan dahan lang" pakinig kong sabi din ni Tristan.

"Shit naman manong!" iritado na rin si Aldus.

"May lisensya ka ba talaga?! Damn, are you okay Florence? Hindi ka ba nasaktan?"
bahagyang hinaplos ni Nero ang pisngi ko. Kitang kita ko ang pag aalala sa kanyang
mga mata. Damn, ano ba itong ginagawa nyo sa akin mga Ferell?

"Pasensya na po, pasensya na po" paulit ulit na sabi ng kawawang driver.

Naririnig ko na ang ilang bulungan ng mga pasahero.

"Sino ba ang ama ng bata?"

"Nakakalito na ahhh"

"'Yong katabi yata"

"Nasa unahan"

"Yong nakasabit yata"

"Sino?"

"Ang dami namang ama"

"Manong! PARA! Dito na po ako" napatungo na lang ako sa tinginan ng mga tao sa
akin. Nakakahiya na. Marahas kong kinalag ang pagkakahawak sa akin ni Nero at
padabog akong bumaba ng dyip.
Mukha lang naman silang nagtataka sa biglaang pagbaba ko. Nagtaka pa talaga sila sa
kalokohan nila.

"Palengke na ba ito Florence?" tanong sa akin ni Nero na sinusundan ako sa aking

paglalakad.
Marahas akong humarap sa kanilang lima na nakasunod sa akin.
"Tang ina nyo mga Shokoy kayo! Duduguin na yata ako sa inyong lima! Umuwi na kayo!"

--
VentreCanard

Chapter 70

Thanks jelicious_me :)

Chapter 70

Dahil natakot siguro ang limang shokoy sa sinabi ko wala na silang ibang
nakakahiyang ginawa hanggang sa makarating kami sa isang maliit na supermarket.
Hindi ko na dinala ang mga Shokoy sa wet market, nakakahiya naman sa mga imported
nilang damit. At baka sabay sabay pa silang himatayin kapag nakita nila ang mga
kapwa nila lamang dagat na kinakatay ng tao. Damn, naiiling na lang ako sa mga
pumapasok sa isip ko. Shokoy thoughts, malamang. Magkakasama na naman kasi sila.

Sino ba naman kasi ang may sabi na magandang kasama ang limang ito ng sabay sabay?
Mukhang nakalimutan ko nang buntis ako at kung ipagpapatuloy kong pakisamahan ang
kalokohan ng limang ito, talagang duduguin ako.

Si Owen at Troy ang may sulong ng push cart habang kami ni Nero ay nasa mga
beverages para pumili ng gatas na kakailaganin ko. Si Aldus at Tristan ay hindi ko
na makita, sana lang hindi sila masabit sa kung sinong babae.

Muli kong tiningnan ang dalawang shokoy sa di kalayuan. Napapaismid na lang ako
nang makita ko na supportive na pinipicturan ni Owen si Troy sa tabi ng
napakadaming nakihelerang itlog.

"What's wrong with them?" ngiwing tanong ko kay Nero habang nakatingin kay Owen at
Troy na mukhang nasisiyahan sa kalokohang ginagawa nila.
"Don't ask me, hindi ko din alam" kunot noong sagot sa akin ni Nero. Nagkibit
balikat na lang ako.
Pumunta kami sa mga seasonings na kakailanganin ko sa aking pagluluto. Dapat kami
na nga lang ni Nero ang magkasama, namumroblema tuloy ako kung saan na nagsuot ang
natitirang apat na Shokoy.

"Nero, tawagin mo ang isa sa mga pinsan mo. Ilalagay ko lang ito" ang dami ko nang
napipili na bibilhin, wala naman ang cart. Bumuntong hininga lang sa akin ang hari
ng mga Shokoy bago siya tamad na naglakad para hanapin ang mga nawawala niyang
pinsan.

Panay lang ang paglalakad ko para makakita pa ng mga bibilhin nang muli na naman
akong napairap.
Kasalukuyan nga palang nagkalat sa maliit na supermarket ang mga Shokoy, bakit pa
nga pala ako magugulat kung lumalandi sila ngayon? Wala naman silang pinipiling
lugar.
Si Tristan Ferell lang naman na may tinutulungang babae na hindi yata maabot ang
dapat kukuhanin.

"Thanks" kita ko pa ang pamumula ng babae sa pagtulong sa kanya ni Tristan. Bahagya

pa niyang isinumping ang kanyang buhok.

"No problem, have we met before? I'm sure, I've seen your beauty" malakas ang
hinala kong hindi pa siya nakikita ni Tristan. Galawang Ferell na naman po.
Nagkunwari na lang ako na nagtitingin tingin habang pinapakinggan ang
pagsisinungaling ng isang Shokoy.
A shokoy will always be a shokoy.

"Really? Sayang naman hindi kita matandaan" lalanggamin na ba silang dalawa? Akala
ko ba loyal itong si Tristan?

"Aww, that's too bad for my ego" maarteng sabi ni Tristan Ferell.

"I can give you my number" malambing na sabi ng babae na talaga namang may
kagandahan. Mas matangkad at mas maputi siya sa akin. Iyon nga lang maganda siya,
dyosa ako. Hindi ko mapigilang hawiin ang buhok ko.
Sayang siya, maganda naman siya. Bakit siya bumigay agad sa isang shokoy? Manloloko
lang 'yan.
"Sure"maiksing sagot ni Tristan sa babae. Haist, bakit ba ako nakikinig sa
kalandian ng isang ito?
Nagsisimula na akong lumayo sa kanila hanggang sa tuluyan ko nang hindi marinig ang
usapan nila. Pero nakakailang hakbang pa lang ako palayo nang maramdaman ko ang
akbay mula sa isang shokoy.

"Eavesdropping huh?" napairap ako habang tinatanggal ko ang pagkakaakbay niya sa

akin.

"No way" tanggi ko sa kanya.

"Pansin na kita kanina pa Warden Doll, I even saw how you flipped your hair.
Ofcourse mas maganda ang dyosa" naningkit ang mata ko kay Tristan Ferell.
Nakakapagbasa ba ng isip ang isang Shokoy na agent?

"Buti alam mo" maiksing sagot ko sa kanya.

"Matagal na" natatawang sagot niya sa akin.

May sasabihin pa sana ako kay Tristan Ferell nang magulat na lang ako sa mabilis na
pagtutulak ng dalawang Shokoy sa push cart na aakalaing mga batang paslit na
nagkakarera sa isang racetrack. What the fuck?

"Tang ina ka Owen! Mababasag ang itlog ko!" mura ni Troy na mukhang seryoso sa
pagtutulak niya ng pushcart. Damn. Buti sana kung kami lang ang nakarinig sa
'mababasag niyang itlog' naagaw lang naman ang atensyon ng dalawang matandang
namimili at ang ilang staff na nag aayos ng mga items. What the fucking hell! Gusto
ko nang magtatakbo at itangging kasama ko sila.
Dapat sa mga ito, hindi isinasama sa pamimili. Nakakahiya talagang kasama. Ginawa
na nilang playground ang supermarket.

"Gago ka! Ano ba ang gagawin mo sa mga itlog na 'yan?!" kasalukuyan pa din silang
nagtatalong dalawa habang tahimik kaming nanunuod ni Tristan.
"What's with the eggs? Hindi 'yan pwedeng ikabit Troy. Makuntento ka na sa dalawa"
napapamura na lang ako sa usapan ng magpipinsan habang sila naman ay nagtatawanan
sa sarili nilang mga kalokohan. Hell yea, minsan gusto ko nang takpan ang mga bibig
ng mga Shokoy na ito.

"Gago ka Tristan!" natatawang sabi ni Troy.

"Nasaan si Nero?" singit ko sa tatlong Shokoy na mukhang nakalimutan na ako.

"Sinusundo si Aldus, kanina pang tambay sa free taste si Aldus. Iba naman ang
gustong tikman ng gago" mabilis na sagot sa akin ni Owen Ferell. Damn. Sabi na at
masasabit at masasabit pa rin ang mga Shokoy na ito.

"Ano ang free taste?" tanong ni Tristan sa mga pinsan niya, mukhang interesado pa
ang isang ito.

"Madami" maiksing sagot ni Troy.

"I'll check" tinapik lang ako ni Tristan sa balikat bago niya ako iwan sa dalawang
Shokoy na may sulong na push cart.

"Ikaw na muna Wada ang bahala sa cart ko, makikitikim din ako. Bitin ako sa almusal
natin kanina" napangiwi na lang ako sa sinabi ni Owen. Maaawa na ba ako sa kanilang
magpipinsan?
Kahit ang madaming itlog ni Troy ay iniwan niya na lang basta sa akin. Kahit kailan
hindi talaga mawawala ang pagiging patay gutom ng mga shokoy ito.
Sa limang kasama ko sa pamimili, kahit isa walang natira. Damn.

Nagsimula na akong mamili ng tahimik, hindi na ako magtataka kung may bigla lang
mabasag ng dahil sa mga Shokoy. Naglalaro lang ang limang 'yon dito. Saan na kaya
nagpunta ang hari ng mga Shokoy? Tang ina siya, pinababayaan niya ako.
Habang abala ako sa pagpili naramdaman ko na lang ang pagvibrate ng telepono ko.
Tumatawag si Sapphire.
"Yes, Sapphire?" bungad ko sa kanya.

"Mawawala ako Florence ng mga dalawang araw, don't worry ang mga kaibigan mo ang
nag aasikaso ng lahat" wala namang problema sa akin, afterall may sarili namang
buhay ang kapatid ko.

"No problem, mag ingat ka" maiksing sagot ko. Hindi ko na tinanong kung saan siya
pupunta, kailangan niya siguro ng privacy.

Papatayin ko na sana ang phone ko nang mag notif ang facebook ko. Kung hindi lang
siguro picture ni Troy Ferell ang lumabas hindi ko na ito papansinin. Napairap na
lang ako sa picture niya na nasa tabi ng napakaraming itlog. At talagang
napakaganda ng caption. Typical Ferell lines.

'All that I have are my eggs for you. Missing my Laura Franchesca<3'

He's Troy Ferell, wala na akong masasabi. Siguro napakahaba ng pasensya nitong si
Laura para sa kalokohan ni Troy. Agad ko itong ni like at hindi ko mapigilang hindi
magbasa ng ilang comments. Damn, active pala ang paboritong apo ni LG sa facebook.
Ang daming likers ng shokoy. 657 likes at 103 comments karamihan babae.
Nangunguna ang comment ni Laura, isang malutong na 'Fuck you' ang agad kong nabasa.
Gusto ko pa sanang magbasa at istalk ang iba pang facebook account ng mga Shokoy
nang maalala ko na namimili nga pala ako. Pinatay ko na ang telepono ko, baka wala
akong mabili nito.

Muli ko na lang isinulong ng sabay ang cart ng dalawang shokoy. Tang inang mga
shokoy, bakit ba sumama pa sila ako lang naman ang mahihirapan?
Itinigil ko ang cart nang madaanan ko ang ilang mga snacks na pwedeng kainin ng mga
shokoy na alaga ko. Aabutin ko na sana ito nang maramdaman ko na may yumakap sa
akin sa likuran.

"Where have you been?" tanong ko kay Nero na hindi nagsasalita.

"Sana dumating na sila. Napaka panira ng mga pinsan ko Florence, akala ko masosolo
na kita" panay ang paghalik niya sa leeg ko kung wala lang kami sa public place ay
hahayaan ko siya. Damn. Kahit ako ay nanghihinayang kagabi.

"Nero baka may makakita sa atin, umayos ka" kinalas niya na ang pagkakayakap sa
akin. May oras para diyan Nero, makakatakas din tayo sa mga shokoy mong pinsan.
Siya na ngayon ang nagsusulong ng cart ng mga pinsan niya.

"Sinong sila?" nagtatakang tanong ko sa kanila. May nabanggit siyang 'sila' kanina.
Hindi ako sinagot ni Nero dahil ngumisi lang naman ang Shokoy sa akin.
Nadaanan namin ni Nero ang pinagkakaguluhang free taste ng mga Shokoy, damn. Isa
lang ang masasabi ko, malalaki ang dibdib ng mga babaeng nagbibigay ng free taste.
Ano ba ang benebenta nila?

"Hayaan mo sila Florence, mas mabuting mag amoy babae ang mga 'yan para masaya"
napakunot noo na lang ako sa sinabi ni Nero. Evil plan na naman ba ito ng hari ng
mga Shokoy?
Dahil hinayaan na namin ni Nero na mambabae ang mga pinsan niya, mapacustomer man o
magagandang staff mabilis kaming nakatapos sa pamimili.

Habang naglalakad na kami papunta sa sakayan, napapansin ko na ibinubugaw pa ni

Nero ang kanyang magagaling na pinsan sa kung sinong magagandang babaeng
nakakasalubong namin na siya namang kinikindatan, nilalapitan at kinakausap ng mga
shokoy.

"Grabe, nabusog ako" sabi ni Owen pagkasakay namin sa bangka. Alam kong pati mata
ng mga Shokoy busog din. Hindi naman karamihan ang mga tao dito at talagang
masasabi kong halos lahat ay magaganda at may mga hitsura.

"Tang ina, ang laki talaga ng dibdib ng mga babae kanina. Fuck, ang swerte ng mga
boyfriend non, siguradong lunod na lunod sila" umasim ang mukha ko sa sinabi ni
Troy na mukhang buhay na buhay sa ikinukwento niya.
Naramdaman ko ang pagtakip ni Nero sa dalawang tenga ko. Para namang hindi niya ako
ginagapang tuwing alas dos ng madaling araw? Para namang wala akong alam diyan sa
naririnig ko sa mga pinsan niya? Para namang inosente pa ako? Corrupted na nga ako.
Buntis na nga sa katunayan. Ano pa ang tinatakpan ng shokoy na ito?
Tinanggal ko ang kamay ni Nero sa tenga ko at pinag taasan ko siya ng kilay.

"Hindi na ako inosente at alam kong kilala mo kung sino ang salarin" malanding
bulong ko sa hari ng mga Shokoy.
"Don't seduce me Florence" agad niyang hinalikan ang likod ng kamay ko. Agad kong
hinila ito nang makita kong nakatitig na naman sa amin ang anak ng bangkero. Damn,
bakit hindi man lang tumatahimik ang mga Shokoy na ito? Hindi ba nila nakikitang
may bata kaming kasama?

"I got 9 numbers today, gusto niyo?" tamad na sabi ni Tristan. Papalakpak na ba
ako? Sa mini market lang siya siyam na agad na nakuha niya.

"Meron na akong kalaro mamaya" natatawang sabi ni Owen.

"I have my own too, anong akala mo sa amin Tristan?" iritadong sagot ni Aldus.

"Hindi ba at may mga girlfriend kayo? Kung isumbong ko kaya kayo?" hindi ko na
napigilang hindi sumabat sa kanila. Sabay sabay lang naman silang lumingon sa akin.

"Loyal naman kami Warden, makikipaglaro lang kami" katwiran ni Aldus. Paano kung
makabuntis? Damn.

"You can't tell them Doll, remember mga ninong kami" natahimik ako sa sagot sa akin
ni Troy. Shit. May araw ka din sa akin Troy Alvis Ferell. Umirap na lang ako sa
kanya.

"Whatever, sana mahuli kayong apat" sumandal na lang ako kay Nero na kanina pang
walang imik.

"Don't worry Florence, hindi na tayo mabablackmail ng mga gagong ninong na 'yan
pagdating natin sa pangpang" bulong sa akin ni Nero na may kasama pang paghalik sa
ibabaw ng ulo ko. I should trust Nero, dahil dito siya magaling. Anong meron sa
pangpang?
Panay ang usapang kamanyakan ng magpipinsan, hindi naman tungkol sa mga girlfriend
nila pero mukhang mga kilalang personalidad ang mga babaeng pinag uusapan nila. Wag
lang magkakamaling makisali nitong si Nero sa usapang Shokoy, dahil itutulak ko
talaga siya sa dagat na pinanggalingan niya.

Hindi pa kami tuluyang nakakalapit sa pangpang nang agad kong mapansin ang
panibagong grupo ng mga turista. Hindi ko na napigilang itaas ang aking kanang
kilay. Ito na ba Nero?
Akala ko itong mga Shokoy na ito na ang masasabi kong overdressed sa islang ito
mukhang may tumalo na sa kanila.

"Here comes my back up" bulong sa akin ni Nero habang binubuhat niya ako pababa ng
bangka. Kasalukuyang tulala na naman ang apat na Shokoy habang tinatanaw nila ang
mga babaeng lumambat lang naman sa kanila.
Yes, mga lumambat sa kanila.
Nakahilera lang naman sa pangpang si Laura, Nicola, Sapphire at Lina na mukhang
hindi din makapaniwala sa kanilang mga nakikita.

"You called them?" bulong ko kay Nero kahit alam ko na ang sagot. Papaano niya
napapayag ang mga ito?

"Tapos na ang maliligayang araw ng mga ninong na 'yan" sagot sa akin ni Nero. Well
planned. Kailan niya natawagan ang mga babaeng ito?

"You're so genius Nero" umikot na lang ang mata ko sa kanya. Ngumisi lang siya sa
akin.

"Sinigurado kong amoy babae ang apat na 'yan. Tang ina nyong mga ninong kayo,
sinira nyo ang bakasyon ko" here we go again. The King of Shokoy is speaking.
Bulong siya ng bulong ng mura sa tabi ko hanggang sa tuluyan na kaming nakababang
dalawa sa bangka. Kasalukuyan pa rin na nasa bangka ang apat at nakatitig sa mga
babaeng nasa pangpang.

"Si Nicola ba ang nakikita ko?" rinig kong tanong ni Owen sa sarili.
Kapwa nakaharap sa dagat ang apat na babae na may mga dalang mga maleta. Si Nicola
na nakabeach hat at yellow top na nagpapakita lang naman sa tiyan niya, si Laura na
mas lalong gumanda sa asul na summer dress, si Sapphire na nakatattered jeans at
manipis na puting blouse at si Lina na naka shorts at off shoulder na kulay peach.
"Babae pa mga ninong. Babae pa" pang aasar ni Nero sa mga pinsan niya na sabay
sabay kumunot ang noo.

"Una na kami mga ninong, paalala. Amoy babae kayong apat, wag munang lumapit.
Dalhin nyo mga pinamili natin. Aalalayan ko lang ang buntis" ikinawit ko ang braso
ko kay Nero na mukhang ngiting tagumpay. Ano ba ang aasahan ko sa hari ng mga
Shokoy?

Nang makarating na kami sa apat na babae agad sinalubong ng tanong si Nero.

"Ikaw ang tumawag sa akin?" mabilis na tanong ni Nicola kay Nero.

"Yes" maiksing sagot ni Nero.

"Kaya naman pala" tatango tango na sabi ni Sapphire.

"Bakit ayaw pa bumaba ng apat na 'yon?" tanong ulit ni Nicola.

"Sa bahay na kayo tumuloy apat, hayaan nyo na ang mga pinsan ko. Nagtatago ng
kasalanan ang apat na 'yan" agad kong napansin ang pagtalim ng mga mata ng apat na
babae sa sinabi ni Nero.
Hindi ko alam kung papaano ko sila pakikiharapan, tanging si Sapphire pa lang ang
kaya kong kausapin ng maayos. Bakit pakiramdam ko ay ilag pa rin sa akin ang
natitirang tatlo?

"Ferell, ipagdala mo kami ng maleta. Hindi kami magdadala ng ganito kung hindi mo
kami tinawag" agad na sabi ni Lina.
Walang nagawa si Nero nang isa isa nilang ibinigay apat kay ang mga maletang dala
dala nila.
"Congats pala Florence sa baby nyo" agad akong namula sa sinabi ni Lina.

"Thanks" ngiting sagot ko sa kanya.

"You owe me one Nero, ako ang nagdala kay Florence ng araw na 'yon" agad na sabi ni
Lina sa naglalakad na Nero Ferell sa unahan namin.

"Hindi ka pa ba nababayaran ni Tristan? Sabi ko sayawan ka niya. Don't worry I'll

remind him later, ipapagamit ko muna sa inyo ang kwarto namin ni Florence" sagot sa
kanya ni Nero habang naglalakad.

"Walang kwentang kausap" pakinig kong bulong ni Lina.

"I told you, parepareho silang mahahalay. Kaya wag ka nang magtaka kay Troy, wag mo
nang isipin ang itlog niya. Lalo lang iinit ang ulo mo" natatawang sabi ni Nicola
kay Laura na nagpatawa lang naman sa aming mga babae.
Si Nero na naglalakad sa unahan namin ay napatigil sa narinig niya. Habang kami
namang mga babae dito ay wala pa rin ang tigil sa tawanan. Sigurado akong alam na
nila ang kwento tungkol sa usapang 'itlog' si Nero lang ang mukhang naiwan.

Nakarating kami sa bahay na nagtatawanan habang si Nero ay nanatiling tahimik.

"Magtabi tabi na lang kayo sa iisang kwarto. Titiisin ko na lang ulit ang mga
pinsan ko" matabang na sabi ni Nero.

"Bakit ba kami nandito Nero?" biglang tanong ni Sapphire.

"Entertain my cousins and I'll entertain my Florence. Kung ayaw nyo, baliktarin
nyo. My cousins will entertain you in any way you wanted. Kahit naman
pagbalibaliktarin nyo, hindi na kayo malulugi sa katawan namin. We're Ferells and
you should be honoured to see us naked"
WHAT THE FUCK?!

"ANG YABANG MO! Gago! Magpipinsan nga kayo!" iritadong sabi ni Sapphire.

"Shit! Wala talagang maririnig na maganda sa kanila" reklamo ni Laura.

"Honoured? What the hell?" mura naman ni Lina.

"No wonder why Florence is already pregnant. Honoured na honoured ka na ba

Florence?" mabilis na tanong sa akin ni Nicola.
Sinamaan ko si Nero na nakangisi sa amin ngayon.

"Let's go to my room" inirapan ko na lang si Nero habang nagsisimula na kaming

maglakad papunta sa kwarto ko.

"Wag kayong pikon girls. I know you're all obsessed with our bo--"

"FUCK OFF FERELL!" halos sabay na kaming napasigaw kay Nero.

Napapabuntong hininga na lang ako.

Saan kaya kinukuha ng mga Ferell ang umaapaw nilang self esteem? Sa dagat? Damn.

--
VentreCanard

Chapter 71
Thanks @Des_Alvrz :)

Chapter 71

Nagsimula na silang magsisampahan sa kama, hindi ko maiwasang hindi mapangisi.

Ganitong ganito din ang hitsura ng mga Ferell nang dumating sila dito kahapon.
Sigurado akong pagod na pagod din sila sa mga oras na ito.

"You must be hungry, I can cook for you girls" nahihiyang sabi ko sa kanila. Agad
bumangon si Nicola at pinakatitigan niya ako na parang sinusuri niya ang bawat
ekspresyon ko. Papaano ko ba pakikiharapan ang mga babaeng ilag sa akin?

"You're so beautiful Florence, tumatanda ka ba? Ganyang ganyan pa din ang hitsura
mo noong nasa GyroNella pa tayo" hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya.
Bakit parang limitado ang mga salitang kaya kong sabihin sa kanila?

"You're prettier than me" nasabi ko na lang sa kanya. Mestiza din si Nicola at mas
matangkad pa sa akin. At sa unang beses na matitigan siya, talagang mabibigayan mo
ng impresyong, isa siyang mataray na babae. She has this fierce feature na umakit
kay Sean Owen Ferell.

"Prettier huh? But not as prettier as you. Hindi ko kayang bumihag ng limang lalaki
ng sabay sabay" pakiramdam ko ay gusto kong masamid sa biglaang sinabi niya.
Nanatili na lang akong tahimik habang nakikipagtitigan sa kanya na kasalukuyan nang
nakataas ang kilay sa akin.
Natatandaan kong hindi maganda ang huli naming pag uusap ni Nicola at Laura. Isa
rin sila sa mga nagtangkang pumigil ng kasal namin ni Ashong.

"Nicola.." babalang sabi ni Laura. Lumapit sa akin si Sapphire para supportahan

ako, nanatiling nasa sulok ng kama si Lina at nagmamasid sa mga nangyayari.

"Why? I'm just stating the fact. Alam nating lahat dito na si Florence ang unang
babaeng minahal ng mga lalaking minamahal natin ngayon. Sinasabi ko lang kung ano
ang nasa utak ko. I'm not from plastic world, I hope you don't mind Florence"
bahagya lang akong ngumisi sa sinabi ni Nicola. Tama naman siya, mas gusto kong
pakiharapan ang taong katulad niya kaysa kumausap ng mga plastic na hindi ko na
alam kung kailan nagsasabi ng totoo o hindi.
Pilit akong ngumiti sa kanila. I guess, kailangan ko rin talagang makipag usap ng
maayos sa apat na babaeng ito. At alam kong dadating ang araw na ito. Nagsimula na
rin akong umupo sa kama kung saan nandito sila, nakaagapay lang sa akin ang kapatid
ko na ipinagpapasalamat ko.

"I think we need to talk. Let's talk about them. Let me here your thoughts" bahagya
lang akong ngumiti sa kanila habang sila naman ay mukhang nagulat sa sinabi ko.
Kung hindi kami mag uusap ng masinsinan, alam kong habang buhay na lang nilang
isasaisip ang mga tumatakbong mga tanong sa kanilang isipan.

"Florence.." bulong sa akin ni Sapphire na mukhang nag aalala sa akin. Wala siyang
dapat ipagpaalala sa akin.

"It's okay Sapphire, alam kong dadating din ang araw na ito. Alam kong marami
kayong gustong sabihin sa akin. I'm willing to listen, I'm good" matapang na sabi
ko sa kanila kahit ramdam na ramdam ko ang mabilis na pagtibok ng aking puso.
Naghintay siguro ako ng ilang minuto bago ako makarinig ng boses mula sa kanila.
Unang nagsalita si Lina.

"Ako muna ang magsasalita. Sa aming apat, ako yata ang may pinakamaraming sasabihin
sa'yo Florence" nlingon ko si Lina na nakatayo na at kasalukuyang nakatanaw sa
bukas na bintana.

"Unang una, I want to apologize" panimula niya na agad nagpatayo sa akin. Ilang
beses na ba siyang humingi ng tawad sa isang bagay na hindi niya dapat ipagpatawad?

"Lina, ilang beses ko ba na sasabihin sa'yo na hindi mo kailangang humingi ng tawad

sa akin?" nakita ko ang marahang mag iling niya sa sinabi ko.

"I blamed you for everything. Sa halip na supportahan kita ng mga oras na 'yon ay
pinagtabuyan kita. At mas pinabigat ko pa ang nararamdaman mo. I'm the worst
bestfriend. Hanggang ngayon Florence, nahihirapan pa din akong pakiharapan ka. All
I did was the worst for you, I don't deserve your warm treatment. Bakit ka ganyan
Florence? Bakit hindi ka magalit sa akin? Bakit hindi mo ako sinalubong ng mga
sumbat? You're too kind Florence.." hindi ko na napigilan ang sarili ko at agad na
akong lumapit sa kanya.
"Who told you? I didn't think you as worst. Masaya ako dahil nakilala kita sa
GyroNella. I am happy to be your friend. Alam mo ba na may sinabi sa akin si
Tristan? Hindi ko alam ang mga effort na ginagawa mo sa akin noon Lina. Sinabi niya
sa akin na ikaw ang sumira ng mga itim na mannequin na dapat ipapanakot sa akin ng
mga tauhan ni Ditzy, muntik mo na daw kalbuhin ang mga babaeng 'yon at ang mga
kasamahan niya. You are secretly protecting me Lina at talagang ipinagpapasalamat
ko ito sa'yo. I can't survive on that school kung wala ka" kitang kita ko ang
pagtataka sa kanyang mga mata na parang hindi siya makapaniwalang alam ko ang bagay
na ito. Mahigpit niya sigurong bilin kay Tristan na itago ito sa akin. Bakit lahat
ng lang taong mahahalaga sa akin ay pinuprotektahan ako ng patago?

"Lina, I missed my bestfriend. Please come back to me, be my friend again. Tama na
ang pagpapahirap natin sa isa't isa. Let's bring back our warm friendship" nagulat
na lang ako nang bigla niya akong niyakap ng napakahigpit. At nagsimula na siyang
mag iiyak, sinimulan ko na lang hagudin ang likod niya.

"Hush..tumahan ka na. Nasa labas lang si Tristan, baka magalit siya sa akin dahil
pinaiyak kita" pagbibirong sabi ko sa kanya. Kumalas siya sa akin at bahagya niyang
pinunasan ang mga luha niya.

"Hindi kayang magalit ng mga Ferell sa'yo Florence. That's too impossible" naiiling
na sabi sa akin ni Laura.

"Ang taas taas mo Florence. Ang taas ng standard na iniwan mo sa kanila, natatakot
ako na baka hindi ko ito maabot. You're too perfect Florence at wala yata akong
kayang ipagmalaki sa'yo. Si Wada na magaling magluto, si Wada na sobrang ganda, si
wada walang talent pero okay lang. Alam mo ba na ang sakit sakit makitang
kumikislap ang mata ng lalaking mahal mo habang ikinukwento ang isang babaeng hindi
ko maintindihan kung bakit nasa kanya na ang lahat? This might sound bitter. But
hellyea, nagseselos ako sa'yo. Gusto ko ako lang ang babae sa puso at isipan niya
wala ng iba. Pero wala akong magagawa, nakatatak na ang pangalang 'Wada' sa puso ni
Owen" nablangko ako sa mahabang sinabi ni Nicola. Maging ang natitirang mga babae
ay hindi rin nakapagsalita sa sinabi niya.

"Alam kong una kang minahal ni Owen, pero ang hirap pa din tanggapin na may unang
babae sa kanya. At ang unang babae pa ay isang Florence Almero na hindi basta basta
babae" nakita ko ang mapait na ngisi niya habang nagsasalita. Anong dapat kong
sabihin sa kanya?
"Florence, ako wala na akong ibang sasabihin. Simula't sapol ay umamin na akin si
Aldus na minahal ka niya. Kung patuloy kong iisipin na nagawa mong mapatawa at
mapangiti noon si Aldus, pahihirapan ko lang ang sarili ko at baka lamunin ako ng
selos. I should accept the fact that my beautiful sister is part of my Aldus past.
Ang mahalaga ay akin siya ngayon, bukas at sa susunod pang mga panahon. Wala na
akong ibang sasabihin sa'yo Florence. Isa lang pala, I love you my dear sister"
parang hinaplos ang dibdib ko sa sinabi ng aking kapatid. Shit, bakit parang nag
iinit ang sulok ng aking mata?

"Masyado akong immature noon Florence. Inaamin ko na dala rin ng selos ang emosyon
ko nang mga panahong may nasabi ako sa'yo. But I learned my lesson. Alam kong
minahal ka ni Tristan dahil hindi niya isasakripisyo ang sarili niyang buhay kung
hindi ka niya minahal. At inamin niya rin ito sa akin nang muli kaming nagkita,
wala na rin akong magagawa gaya ng sabi ng kapatid mo. Tanggap ko na nakaukit ka na
sa puso niya. Pero sinigurado niyang wala na akong dapat isipin tungkol sa bagay na
ito. I did promise him not to doubt his love and I will just love him and cherish
him until to the end" lumapad ang ngiti ko kay Lina.

"Hindi ko alam kung anong sasabihin ko Florence, nandyan ka na sa sistema ni Troy

at alam kong hindi ko kayang tabunan o burahin ito. I will just love him, bagay na
hindi mo kayang ibigay sa kanya" mapait lang akong napangiti sa sinabi ni Laura.
Minahal ko din si Troy pero hindi katulad nang kung paano ko minahal si Nero
Sebastian Ferell.

"The only thing I can do is to make Sean Owen Ferell fall for me harder and deeper.
Sisiguraduhin kong mas mamahalin niya ako, higit sa pagmamahal na ibinigay niya
sa'yo" seryosong sabi sa akin ni Nicola.

"I will make Troy Ferell obsessed with me" mahinang sabi ni Laura. Hindi pa ba
obsess sa kanya si Troy?

"I'll do the same with Aldus" mabilis na sabi ng kapatid ko.

"This might sound creepy Florence, but yes. We'll do our best para mas higitan ang
atensyon, pag aalaga at pagmamahal na ibinigay sa'yo ng mga Ferell" ngumisi ako sa
kanilang apat dahil sa mga sinasabi nila. Alam kong sasabihin nila ang mga salitang
ito sa akin.
Kapwa nakakunot ang mga noo nila nang makita nila ang pag ngiti ko sa mga sinabi
nila.
Mas pinalapad ko pa ang ngiti ko at taas noo ko silang hinarap na wala nang halong
kaba sa aking dibdib. Alam kong mas gagaan ang aking pakiramdam kapag sinabi ko na
ang mga salitang ito sa kanila.

"At sa sandaling dumating ang araw na 'yon. Asahan nyong isa ako sa taong
pinakamasaya para sa inyo" hindi ko na alam kung bakit natahimik na lang sila sa
sinabi ko at nanatiling mga nakatitig sa akin na parang hindi nila inaasahan na ito
ang magiging sagot ko sa kanila.
Ako naman ngayon ang humarap sa tapat ng bintana habang tinatanaw ang dagat na
nasisinagan ng araw. Huminga muna ako ng malalim bago ako nagsalitang muli.

"Hindi ko alam kung may karapatan ba akong humiling sa inyong apat, sino ba naman
ako hindi ba? Pero sana pakinggan niyo itong sasabihin ko. Dadating ang panahon at
magiging mundo kayo ng mga Ferell na 'yan, kayo ang lubos na nakakaalam kung
papaano sila magmahal. Siguradong dadating ang araw na kayo na lang ang titingnan
nila at kayo ang uunahin nila higit sa sarili nilang kapakanan. Hihiling sana ako
sa inyo, kung sakaling humingi sila ng oras na muling magkasama sama huwag nyo sana
silang paghihigpitan o kwestyunin. Dahil alam kong ang simpleng pagkasama sama
nilang lima ay kasiyahan na sa kanila. Hindi mahuhulma ang magagandang katangian
nilang lima kung hindi sila lumaking makakasama. At ayoko sanang magkadistansya ang
magpipinsan dahil naging mundo na nila tayo" wala akong narinig na sagot sa kanila
ng ilang minuto. Hindi ko tuloy alam kung haharap ba ako sa kanila o nasobrahan ang
hinihiling ko sa kanila? Ferells are not them if they're not complete. Nasaksihan
ko na ito noon. Kaya importante sa akin na makita pa rin silang paminsang
magkakasama.

"Napapahanga na talaga ako sa'yo Florence, akala noon masyado lang exaggerated si
Owen kapag sinasabi niyang naranasan niyang tumira sa isang bubong kasama ang isang
anghel. Now I know.." napangiti na lang ako sa sinabi ni Nicola.

"You're too kind, napakaswete ni Nero sa'yo" mahinang sabi ni Laura.

"May sasabihin pa pala ako sa inyo, habaan nyo na lang ang pasensiya nyo sa mga
Ferell na 'yan. Just love them even with their flaws dahil hindi sila si Owen,
Aldus, Troy at Tristan kung wala silang magagawang kalokohan sa isang araw" hindi
ko maiwasang hindi alalahanin ang mga kalokohan ng mga Ferell nang nakatira pa ako
sa mansyon. Ang otto nilang may iba't ibang kulay, ang volleyball game na sila ang
committee, ang hotdog on stick ng magpipinsan at pagkukunwari nilang mga crew,
waiter, musician at manager ng isang restaurant. Nasaksihan ko na ang iba't ibang
kalokohan nila at kahit kailan hinding hindi ko ito makakalimutan.
"Suklian nyo o mas higitan nyo pa ang pagmamahal nila sa inyo. Ferells are
wonderful creature.." napapangiti na lang ako habang nagbabalik tanaw sa mga
kalokohan nila. Yes, a wonderful creature it is.

"Those Ferell, they deserve to be loved endlessly..." nasabi ko na lamang. Habang

dahan dahan na akong humaharap sa kanila, sinalubong lang naman ako ng ngiti ng
apat na babaeng bumihag sa mga puso ng mga Shokoy na pinahahalagahan ko.

"No wonder why Ferells fall in love with you.."

--
VentreCanard

Chapter 72

Thanks @KylaGandaSmith :)

Chapter 72

Lalong gumaan ang aking pakiramdam nang makitang nakangiti sa akin ang apat na
babaeng alam kong panghabambuhay nang mag aalaga sa mga hindi pangkaraniwang lalaki
na minsan ko nang inalagaan.

Inalagaan ko nga ba? O sila ang nag alaga sa akin? Hindi ko na pahihirapan ang
sarili kong sagutin ang sarili kong katanungan. Akala ko noon, isa lang akong
pangkariniwang babae na naligaw at kailangang matutong makisama. Nagkamali pala
talaga ako ng inakala, simula nang tumapak ako sa mansion ng mga Ferell nagsimula
na ang lahat, mga pangyayari sa aking buhay ko hinding hindi ko makakalimutan. At
kung sakaling bigyan ako ng pakakataong makabalik sa nakaraan, hindi ako
magdadalawang isip na maglayas at muling mapadpad sa napakalaking mansion na
naglalaman ng mga lalaking kayang magbigay ng uumapaw na pagmamahal.

Nakakatuwang dumating na ang araw na ito, ilang beses ko nang hiniling na sana
makasundo ko silang lahat. At mukhang nasabi ko ng maayos ang mga gusto kong
sabihin sa apat na babaeng ito.

"Kainis, bakit parang ang heavy ng mga sinabi mo Florence?" natatawang sabi ni
Nicola dahil sa katahimikan na bumalot sa loob ng kwarto.
"Wala akong masabi" mahinang sabi naman ni Laura.

"Bakit hindi na muna kaya tayo lumabas? Hindi nyo ba naririnig na kanina pa na may
kumakatok?" halos sabay sabay kaming napatingin sa pinto sa sinabi ni Lina.

"Let's go out, mukhang nakapag usap na naman tayo ng maayos. Hindi ba kayo
nagugutom?" tanong ko sa kanilang apat.

"Baka yabangan lang naman tayo ng magpipinsan na 'yan" ismid na sabi ni Sapphire.
Hindi malayong mangyari ang sinasabi niya, malamang magyayabang talaga ang limang
'yon lalo na at sama sama na naman sila.

"Sinabi mo pa" nakita ko pa ang pag irap ni Nicola.

"Bakit kaya hindi pa rin ako nasasanay?" parang dismayadong sabi ni Laura. Dapat
talaga matuto na siyang masanay, tagapagmana lang naman ni LG si Troy Ferell.

"They are Ferells, habaan na lang natin ang pasensya natin sa kanila" kibit balikat
na sabi ni Sapphire. Tumango na lang kami sa sinabi niya.
Napagpasyahan muna nilang mag ayos muna ng mga gamit bago lumabas ng kwarto pero
hindi pa man nakakailang minuto ay may narinig na kaming katok mula sa labas.

"Mahal? Galit ka pa ba sa akin? Laura naman.." sabay sabay kaming napalingon kay
Laura na kasalukuyan nang may naniningkit na mga mata. Mahal ang tawagan nila?
Hindi ko mapigilang hindi mapangisi.

"Kailan pa nauso ang 'mahal' na 'yan Troy?" napangiwi na lang ako sa sinabi ni
Laura. Mukhang pauso lang naman pala ni Troy. Tsss, typical Ferell.
Pinagpatuloy lang ni Laura ang pag aayos ng gamit niya habang hindi pinapansin ang
shokoy na katok ng katok sa labas. Mga ilang minuto na tumagal si Troy sa pinto
bago siya pinalitan ng panibagong boses ng isang panibagong shokoy. Haist.
"Nicola baby, kahit nasa malayo ka kanina kitang kita ko ang tiyan mo. Baby hindi
'yan binibilad sa araw, alam mo na sa akin lang 'yan binibilad" madramang sabi ni
Owen na nagpatawa lang naman sa dito sa loob maliban kay Nicola na umasim ang
mukha.

"Oh! Shut up Owen! Stop your dirty talk, hindi lang ako ang nakakarinig ng mga
sinasabi mo!" malakas na sigaw ni Nicola na may kasama pang pamumula. Natural na
talaga sa mga Ferell ang pagiging manyakis.

"Come on Nicola, they're not innocent anymore. Once you're captured by a Ferell,
innocence is damn impossible" pakiramdam ko ay mauubo ako sa sinabi ni Owen kahit
ang mga kasama kong babae ay natahimik at natigilan sa sinabi ng napakagaling na
shokoy.

"Oo! Dahil mahahalay kayong magpipinsan! Letche! Lalabas din kami. And will you
Ferells give us time for girls talk?" mataray na sabi ni Nicola.

"Alright, wag kayong masyadong matagal. Sisirain na namin ang pintong ito" halos
mapanganga na lang ako sa sinabi ng shokoy. What the fuck is wrong with them?
Hindi na siya sinagot ni Nicola at nagpatuloy na lang din ito sa pag aayos niya ng
maleta.

"Sa totoo lang dapat hindi talaga ako sasama, masyadong mapilit si Nally na pumunta
daw ako dito. 'yon pala kasabwat ng kapatid niya" tamad na sabi ni Lina habang
nakahiga sa kama.

"Ako naman pinilit ako ng mga kaibigan mo Florence na pumunta sa lugar na ito.
Akala ko nga libre nila ang lahat, 'yon pala si Nero" kailan pa naging close si
Nero kay Aira at Camilla?

"Pareho kami ni Laura na nakatanggap ng libreng tour sa islang ito dahilsa isang
salon pang 1000th customer daw kami kaya sila daw ang sponsor ng biyahe at gastusin
namin, sayang naman kung hindi naman papansinin 'yon naman pala Ferell na naman
pala ang may pakana. Naisahan kami ng Nero na 'yon" naiiling na sabi ni Nicola
kahit si Laura ay ganito din.

"I heard fiesta daw dito ngayon? Kaya ba mukhang napaka abala ng mga tao ngayon?"
nagtatakang sabi ni Laura na nakasilip sa bintana habang pinagmamasdan ang mga
taong abalang abala sa pag aayos ng mga palamuti at kung ano ano pa sa buong
kapaligiran lalo na sa may tabing dagat. Parang sinabi nga sa akin ni Nero na
fiesta ngayon dito noong unang araw namin dito.

"Yes, fiesta dito. Nang naglalakad lakad ako kanina nang wala pa kayo, nakakita ako
ng mga nakakatuwang bagay. Oh well, pagkakataon na nating bumawi sa kalokohan ng
mga Ferell na 'yan" nagsimula na si Lina na buklatin ang kanyang itim na bag.
Bumawi?

"Anong hinahanap mo?" nagtatakang tanong ko.

"Something interesting Florence.." napakunot ang noo ko nang makakita ng apat na

makukulay na papel na inilatag niya sa kama.

"Posters?" dinampot ni Sapphire ang isa dito.

"Agawan ng niyog" binasa ni Sapphire ang nakalagay sa poster.

"Naiisip niyo na ba ang iniisip ko?" nakataas na kilay na sabi sa amin ni Lina.

"Isasali natin diyan ang mga Ferell?" tanong ni Laura.

"Sino pa Laura? Tayo? Malamang ang magpipinsan na 'yon. Isali na rin natin sila
dito sa beach volleyball at itong search for Mr. Mahabang Labac. What the fuck? Di
ko maimagine na rarampa ang lima na 'yan. Si Owen, baka confident pa ang gago. I
don't know the remaining four" natatawang sabi ni Nicola.
Kapwa kami napatitig sa mga posters, para namamng papayag ang mga Ferell na naiisip
nilang ito? Pero kung sakaling mapilit namin sila mukhang nakikita ko na ang mga
mangyayari. Lahat sila ay makakalaro sa volleyball at agawan ng niyog, dito sa Mr.
Mahabang Labac siguradong magkakagulo, si Troy, Aldus at Owen ay siguradong
magiging competitive pa sa bagay na ito. Pero si Nero at Tristan, baka mukhang
biyernes santo ang mga mukha nila hanggang matapos ang event. Napapailing na lang
ako sa mga pangyayari.

"Kilala ko si Troy, he will flaunt everything. Sasali 'yan dyan sa Mr. Mahabang
Labac, si Troy pa? Gwapong gwapo 'yon sa sarili niya" ngiwing sabi ni Laura.
Kilalang kilala na talaga niya si Troy.

"Si Aldus din, game 'yan sa mga ganyan" confident na sabi ni Sapphire.

"Susumpungin lang si Tristan" iling na sabi ni Lina.

"Hindi din papayag si Nero, baka magmura lang 'yon ng magmura" natatawang sabi ko.

"Ano ba ang prize?" curious na tanong ni Sapphire.

"Walang sinabi, baka surprise" kibit balikat na sabi ni Lina.

"Wait? Sigurado ba kayo na papayag sila sa ipagagawa natin?" tanong ni Laura.

"I have this plan. Alam naman nating lahat na hayok sa halik ang mga Ferell na
'yan" halos sabay sabay kaming napangiwi sa salitang 'hayok' na sinabi ni Sapphire.
Though, tama naman ang sinasabi niya.

"Okay, palitan natin ang salita. Alam naman natin na magagaling sa halik ang
magpipinsan na 'yan. Na pag hindi nakahalik ng isang araw para na silang pusang
hindi mapaanak. We'll use this, kung hindi sila susunod wala ng halik sa buong
linggo" sabay sabay silang tumango maliban sa akin.
"Ayaw mo Florence?" biglang tanong ni Sapphire dahil napansin niya siguro na hindi
ako tumango.

"Pinaglilihian ko yata si Nero, I need his kiss" diretsong sabi ko. I can't
restrain myself to him. Dahil alam kong ako lamang ang mahihirapan.

"Okay lang, exception na lang si Florence. Mahirap pigilan ang craving ng buntis"
biglang sabi ni Lina na may pagkindat pa sa akin.

"Sabi sa akin ni Troy kambal daw ang dinadala mo, hindi ko alam na may talent din
palang mag ultrasound ang Ferell na 'yon. Bibihira lang talagang makakita ng
katulad niyang talented" naiiling na sabi ni Laura na nagsisimula nang lumapit sa
akin at bahagya akong nagulat nang hawakan niya ang tiyan ko na hindi pa naman
umuumbok.

"Wag na wag gagaya sa ninong ha? Wag mong pasasakitin ang ulo ng mommy mo" mahinang
sabi niya na parang nagkakaintindihan siya ng anak ko.

"Nakakatalino daw sa bata kapag kinakausap na siya kahit nasa tiyan palang siya"
ngiting sabi ni Laura habang hawak pa din ang tiyan ko. Sa pagkakaalam ko kapag buo
na ang bata.

"Really? Let me talk to them" natutuwang sabi ni Sapphire. Umalis si Laura sa tabi
ko para pagbigyan si Sapphire.

"Ninong din nila si Aldus hindi ba?" tumango na lang ako sa kanya. Hindi ako
makapagsalita sa ginagawa nila sa akin ngayon. Naluluha na naman lang ako. Damn.
Bakit kaya parang kumbinsido na silang lahat na kambal ang anak ko? Yes may lahi sa
part namin, ganun din daw kay Nero pero mahirap na mag expect. Kung sabagay
tatanggapin ko naman ang anak ko kahit hindi kambal man sila o hindi.

"Sana lumaki kayong lagi nang nakangiti katulad ng ninong nyo. Wag kayong gumaya sa
daddy nyo na lagi nang nakakunot ang noo" napatawa na lang ako sa sinabi ni
Sapphire. Sa kanilang magpipinsan si Aldus ang laging makikitaan ng maliwanag na
ngiti sa kanyang mga labi. Yes, laging makikitang masaya si Troy pero ang karamihan
dito ay mga ngising kalokohan niya.

"Dapat nga lang magagandang katangian ang manahin niya sa mga Ferell, hindi
maiiwasang may makuha ka sa kanila dahil sila ang nakakasalamuha mo sa araw araw.
Oh well, sana magaling din sa sports ang mga babies mo Florence. Like ninong Owen.
Wag na swimming ha? Baka iba din ang sisidin nyo" pabirong sabi ni Nicola na
bahagya rin na yumuko para hawakan ang tiyan mo.

"Siguro kung may mamanahin sila kay Tristan, I want his intelligence. Pwede rin ang
mga mata niya, just don't be so adventurous. Tama nang si ninong Tristan na lang"
ngiting sabi ni Lina habang nakaupong nakatabi sa akin.

"Salamat" ito na lang ang nasabi ko sa kanilang apat. Bakit parang nakikita ko sa
kanila ang mga fairygod mother sa sleeping beauty? Damn. Ang corny nitong iniisip
ko.

"Mas mabuti nang maagapan, iba na kung mga kalokohan ang mamana nila sa dugo ng mga
Ferell" naiiling na sabi ni Nicola.

"Your babies might look like Nero, laugh like Troy, think like Tristan, smile like
Aldus and sporty and strong like Owen. Excited na akong makita ang kauna unahang
Ferell mula sa henerasyon nila" kahit ako ay excited na sa anak ko.
Ako naman ngayon ang napahawak sa tiyan ko. Lahat na lang anak hinihintay ka na,
lumaki ka na agad ng mabilis dahil hindi lang si mommy ang nag aabang sa una mong
pag iyak.

"Wag mong hahayaan ispoil sila ng mga Ferell, siguradong ibibigay ng mga 'yan ang
kahit anong hingin ng bata. You don't let them do that Florence" tumango na lang
ako sa sinabi ni Nicola.

"So, tayo nang lumabas? Nalagyan na natin ng pangontra ang dinadala ni Florence in
case na mag walang hiya ang mga Ferell na 'yan mamaya. Hindi na mamamana ng mga
bata" napapatulala na lang sa sinasabi ng kapatid ko.
"Totoo ba 'yon?" nagtatakang tanong ni Laura.

"Mas mabuti nang nag iingat tayo hindi ba?" sagot sa kanya ni Sapphire.

"Alright. Tuloy ang plano natin, hindi habambuhay ay silang magpipinsan lang ang
may kalokohan" ngising sabi ni Nicola habang sinisimulan na niyang buksan ang
pinto.
Nang palabas na kami, sabay sabay na nagtayuan ang mga Ferell na nagsisiksikan na
naman sa iisang sofa. Bakit kaya paboritong paborito nilang magsiksikang
magpipinsan?
Napataas ang kilay ko nang mapansing puro bago na ang suot ng magpipinsan, mukhang
nakapanligo na agad ang magagaling na shokoy. Masyadong mauutak kahit kailan.
Ang bibilis ng mga shokoy dahil naghiwahiwalay na agad sila at nasa kanya kanya
nang mga posisyon.

"Hindi ba parang ang liit ng bahay na ito para sa sampung tao?" tanong ko kay Nero
nang makalapit na siya sa akin.

"Wala na akong alam na titigilan ng mga 'yan. Maliit lang ang islang ito
Florence, hindi uso ang hotel dito" ngising sabi sa akin ni Nero na inirapan ko na
lamang.

"Oo nga pala Nero, may sasabihin sila" nangunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Come here" hinagip ko na ang kamay niya at dinala ko siya sa kusina kung saan
nandito na rin ang iba.
Kasalukuyan nang nakalatag ang mga posters na kinuha ni Lina para ipakita sa
magpipinsan.

"What's with this meeting?" biglang tanong ni Aldus.

"Basahin nyo na 'yan dahil kasali kayong lima dyan" napatingin sa akin si Nero at
nagkibit balikat lang ako.
Nagsimulang maglapitan ang magpipinsan sa lamesa para mabasa ang mga posters na
nakalatag.

"No way" sabay pa silang magpipinsan.

"Pinagtitripan nyo ba kami?" iritadong sabi ni Aldus.

"Ano ba ang gusto nyo? The prize? Cash prize ba? I can triple the amount" mayabang
na sabi ni Troy.

"Search for Mr. Mahabang Labac? Seriously Lina?" seryosong sabi ni Tristan.

"I don't like this Florence.." bulong din sa akin ni Nero.

"Wala ako sa mood para sumali sa mga ganito" bored na sabi ni Owen.

"Then it is settled. No kiss for one week" matigas na sabi ni Sapphire.

"What the fuck? You're kidding Sapphire" naiiling na sabi ni Aldus.

Napatulala na rin ang ibang Ferell na parang nalugi ng napakalaking halaga sa
sinabi ng kapatid ko.

"Kasali ka ba dyan Florence?" bulong ulit sa akin ni Nero.

"It depends" ngusong sabi ko sa kanya.

Mahaba pa ang pagtatalo nila habang kami ni Nero ay nakikinig na lamang.
"Sige na sige na! Sasali na kami" iritadong sabi ni Troy. Hindi na rin nagsasalita
ang ibang mga shokoy dahil mukhang talo na sa usapan.

"Ginagamit nyo ang kahinaan namin. Patay kayo pag gumanti kami, kagat kung kagat
ang laban" pagbabanta ni Owen kaya nagtawanan na naman ang magpipinsan maging si
Nero ay nakikitawa rin. Kanina pa kaming nasa bandang likuran ni Nero at tahimik na
nakikinig habang panay ang pasimpleng paghalik halik niya sa akin.

"Mag ayos na kayo, kalhating oras na lang ay mag uumpisa ang unang laro niyo"
paalala ni Lina.

"Ano ang una? Volleyball o agawan ng niyog?" tanong ni Laura.

"Volleyball" sagot ni Lina.

"Mauna na kayong lumabas, susunod na kami" biglang sabi ni Troy.

Hindi na kami nakipagtalo pa at sumunod na kami. Dapat ay susunod sa amin si Nero
nang pigilan ko siya.

"Saan ka pupunta Nero?" tanong ko sa kanya na nagpakunot na naman sa noo niya.

"Hindi naman ako kasali sa kanila hindi ba?" tanong niya sa akin.

"Magpipinsan kayo, samahan mo sila" mabilis akong tumingkayad at hinalikan siya sa

pisngi.

"Galingan nyo" hindi na nakapagsalita pa sa akin si Nero dahil nagmadali na akong

sumunod sa apat na babae.
Nauna na kaming makarating sa paglalabanan ng mga Ferell at talagang mapapansing
napakaraming taong manunuod.
"Ang dami palang tao, wag sana tayong ipahiya ng limang 'yon" kinakabahang sabi ni
Nicola.

"Napanuod ko na silang magbasketball noon" biglang sabi ko sa kanila.

"And?" lahat sila ay nakatingin sa akin at hinihintay ang sagot ko.

"Talo" lalong nagusot ang kanilang mga mukha sa sinabi ko.

"Sabi na sa'yo Nicola, dapat sa Mr. Mahabang Labac na lang natin sila isinali baka
manalo pa ang limang 'yon. Magpapagandang lalaki lang ang limang 'yon dito"
kinakabahang sabi ni Laura.

"Nandito na tayo, bahala na. Basketball naman sila talo, hindi naman volleyball"
sagot sa kanya ni Nicola.
Biglang pumito ang referee na kumuha sa atensyon naming lima.

"Nasaan na po ang mga manlalaro?" tanong niya sa amin.

"Nasaan na nga ba ang mga 'yon?" kinakabahang tanong ni Sapphire.

"Baka naman tinakasan na tayo, anong gusto nila tayo ang lalaro?" sagot ni Nicola.

"Padating na din po sila" si Lina na ang sumagot sa referee.

"Pag hindi pa sila dumati---" hindi na natuloy ang sasabihin ng referee nang agawin
ang atensyon namin maging ang mga taong kanina pang naghihintay sa laban ng
napakalakas na tunog ng radio.

Halos sabay sabay kaming napamurang lima sa mga Ferell na dahan dahang naglalakad
sa kanilang napapawid na buhok at kapwa walang pang itaas na damit.
Panay ang malakas na tunog ng kantang hawaiian sa radyong nasa balikat ng
paboritong apo ni LG. Hindi rin nakaligtas ang itim na shades nilang magpipinsan na
siyang lagi nilang suot pag may gagawin silang kalokohan na magkakasama.
Panay ang kaway ni Aldus at Owen sa gawi namin habang seryosong naglalakad sa
likuran si Nero at Tristan. Samantalang kitang kita namin dito sa malayo ang
napakalapad na ngisi ni Troy Ferell na masayang masaya sa radyong nasa balikat niya
na panay ang tutog ng isang kantang Hawaiian, tanging siya lamang ang may kasabit
na bulaklak na kwintas sa kanyang leeg hudyat na siya na naman ang lider ng
kalokohang ito.

"Tang ina, sabihin nyo nga sa akin? Pinilit ba natin ang limang 'yan?" tulalang
sabi ni Sapphire habang nakatingin sa magpipinsan.

"Mukhang prepared naman sila, saan kinuha ni Troy ang dala niyang radio?" naiiling
na sabi ni Laura.

"Nakakahiya, sana manalo ang mga 'yan. Ang gagandang lalaki sobra." sarcastic na
sabi ni Nicola.

"Amazing.." maiksing sabi ni Lina.

"Hindi na kayo nasanay sa kanila. Ferells, they never failed to impress me.."

--
VentreCanard

Chapter 73
Chapter 73

Hindi alintana ng mga tao ang init ng araw para lamang mapanuod ang kasalukuyang
laro ng magkabilang grupo.

"Hindi ba at anim ang players sa volleyball?" nagtatakang tanong ni Laura.

"Lima lang rin naman ang sa kalaban, just cheer them up! Bakit hindi kayo tumulong
sa amin sa pagchecheer sa kanila?" tanong sa amin ni Nicola na hindi na namin
sinagot.

Nasa kalagitnaan na sila ng laro at tulad ng inaasahan ay lamang ang kalaban.

Nasayang ang radyong dala ni Troy, nalanta na ang bulakbak niyang kwintas at
mabuting hinubad na nila ang mga shades nila dahil masyado na silang maraming
nalalaman sa buhay.
Agad mapapansin ang biyernes santong mukha ni Nero, Tristan at Troy dahil wala man
lang kaming ginagawa dito para i cheer sila. Not my thing Nero, maglaro ka na lang
diyan. Samantalang itong si Sapphire at Nicola ay halos mapaos na sa kasisigaw kay
Aldus at Owen na kasalukuyan nang lumalaki ang ulo.

"Ang gwapo mo talaga Aldus! Kaya mo 'yan" masiglang sigaw ni Sapphire.

"Go Owen! Walo lang ang lamang! Mananalo pa kayo" sigaw din ni Nicola na nagpangiwi
sa akin. Sana nga manalo, mukhang wala na sa mood maglaro ang natitirang tatlo.

"Parang tanga talaga itong si Troy, duh? I won't shout like that. Hindi ako
madadala ng panguso nguso niya sa akin" iritadong sabi ni Laura. Kahit ako ay
napapansin ko ang pasulyap sulyap ni Troy kay Laura na katabi ko lang naman.

"Kanina pa din salubong ang kilay ni Tristan Ferell. Hindi na nga siya sumusulyap
sa akin dahil alam kong mainit na ang ulo niya. Hindi ko rin kayang magsisigaw
kagaya ng dalawang 'yan" halos sabay kaming lumingon kay Nicola at Sapphire na
napakasupportive sa mga shokoy.
Pansin ko din ang laro ni Nero, lagi na lang outside ang pagtira niya sa bola.
Nakikita ko pang iritado niyang sinisipa ang buhangin, ano ba ang problema ng mga
Ferell na ito? Can't they just play the game?
Biglang pumito ang referree dahil si Lina na mismo ang humingi ng time out. Ang
unang maka 30 points ang siyang mananalo. 10 - 18 ang score, lamang ng 8 points ang
kalaban.
Lumapit sa amin ang mga pawisang Ferell, agad nilang kinuha ang mga tubig na
inihanda namin sa kanila.

"Mga pinsan, tsamba lang sa atin ang mga kalaban" sabi ni Troy na habol ang kanyang
hininga.

"Ayusin nyo ang laro nyo" agad na sabi ni Aldus na kakatapos lang uminom ng tubig.

"I'm sleepy, can I just quit?" tamad na tanong ni Tristan na nagpupunas ng pawis
niya. Sabay na lumingon sa kanya ang kanyang mga pinsan na may napakasamang tingin
sa kanya.

"Wag kang gago Tristan, pareho pareho tayong mangingitim dito" biglang sagot ni
Troy Ferell.

"Conscious na conscious ka talaga sa balat mo Troy" natatawang sabi ni Sapphire.

"Dito nabaliw si Laura sa akin, hindi ako pwedeng maging negro katulad ni Nero,
Tristan at Owen. Ewww" maarteng sagot ni Troy, pansin ko na lang ang pag hampas ni
Laura sa kanyang noo dahil sa mga pinagsasabi ni Troy.

"Gago" maiksing sagot ni Nero na kanina pang tahimik sa tabi ko.

"Paano mo napagtitiyagaan ang pinsan ko Laura? Kung ako sa'yo hahanap na lang ako
ng lalaking matinong kausap. Maputi lang naman 'yang si Troy" napapangiwi na lang
ako sa mga lumalabas sa bibig ng magpipinsang ito.
"Tang ina ka Aldus!" malutong na mura ni Troy sa pinsan niya.

"Matagal ko na rin 'yang itinatanong sa sarili ko Aldus" malamyang sagot ni Laura

na nagpatawa lang naman sa aming lahat.

"Why so harsh Laura? Hindi mo nga ako pinapahalik kahit sa pisngi lang, ganyan ka
pa. Ilang buwan mo na ba akong tinitipid? Nang hihina na ako" madramang sabi ni
Troy na halos magpaasim sa mukha naming lahat dito.
Pumito na ang referree para ipagpatuloy nila ang laro nila. Nagsimula na ulit
silang mag inat inat habang naglalakad na papalapit sa court. Nagulat na lang ako
sa biglaang tanong ni Sapphire na hindi ko alam kung saan niya nakuha sa mga oras
na ito.

"I'm curious, magkakasing edad ba kayong lima? Sinong panganay at bunso?" nangunot
ang noo ko sa napakarandom na tanong ni Sapphire. Pero hindi ko rin ito alam, sa
pagkakatanda ko ay magkakasing edad naman sila buwan lang siguro ang agwat nila sa
isa't isa.

"Ako ang bunso. Right mga kuya?" natatawang sabi ni Troy na kapwa nakapagpatigil sa
paglalakad ng kanyang mga pinsan.

"Tang ina mo Troy kanina ka pa!" murang sabi ni Owen na nagmamadali nang pumunta sa
court.

"Tang ina, kuya? What the fuck?" hindi rin maipinta ang mukha ni Nero.
Hindi na nakapagsalita si Aldus dahil itinaas na lang nito ang dirty finger niya
kay Troy.

"Kung hindi ka lang kamukha ni LG.." naiiling na sabi ni Tristan.

Hindi sila pinansin ni Troy dahil tawa pa din ito ng tawa sa court. Hindi ko na
yata makitang hindi hawak ni Laura ang kanyang noo dahil sa mga kalokohang
pinaggagawa ni Troy Ferell. Kahit ang radyong dala nito kanina ay nagloko at hindi
mapatigil ni Laura sa katutunog kung hindi lang nito hinampas nang napakalakas.
Malamang nagmana sa amo niyang shokoy, pareho silang maingay.
Naging maganda na ang naging laro ng mga Ferell sa mga sumunod na minuto at
dalawang puntos na lang ang lamang sa kanila.
Agad tumalon sa ere si Troy at malakas niya itong pinalo at dahil sa lakas ng palo
niya ay hindi ito nasalo ng kalaban. Lumakas ang sigawan ng mga tao maging kaming
mga babae dito. Iisa na lang ang lamang ng kalaban. Nag aapiran na ang magpipinsan,
nakita ko pang tumalon sa ere si Troy at Owen at pinagbangga nila ang kanilang
malalapad na dibdib.

"Rock n roll!" mayabang na sabi ni Troy. Sa kanilang magpipinsan siya talaga ang
mukhang nag eenjoy sa larong ito.

"Ang yabang mo Troy! Lamang pa din ang kalaban" narinig kong sigaw ni Laura na
katabi ko.
Nagpatuloy ang laro hanggang sa umabot na sa huling isang puntos ang kalaban habang
ang mga Ferell ay dalawa. Natahimik na kaming lima dito at kapwa kami mga
kinakabahan. Kahit naman gaano kayayabang ang mga shokoy na ito ay gusto pa din
namin silang manalo.
Nasa kalaban ang unang tira ng bola at alertong alerto ang mga Ferell kung kanino
ito papatak. Sabay nilang tinawag ang pangalan ni Tristan nang mapansin nilang sa
kanya ito papatak.

"I know" mabilis niyang sagot sa mga pinsan niya.

"Troy!" malakas na sigaw ni Tristan hudyat para paluin ng malakas nito ang bola.
Naging mas alerto ang mga kalaban at mabilis nilang nasalo ang bola.

"Damn!" napapamura na rin kaming mga manunuod.

"Nero!" sa kanya naman ngayon papatak ang bola. Agad niya naman itong nasalo at
napalipad pabalik sa kalaban.
Naging sunod sunod na ang palitan ng bola at walang may balak na magpatalo.

"Ferells have a very good teamwork" seryosong sabi ni Lina. Maging ako ay
natutuwang panuorin ngayon ang magpipinsan, kahit lagi silang nagmumurahan at
naglalaglagang lima sa kanikanilang mga kalokohan. They are always as good as a
team. Inaalalayan nila ang isa't isa.
"Owen!" siya naman ngayon ang nasa ere para pumalo sa bola. Napapikit na lang ako
sa lakas ng palo niya.
Isang malakas na sigawan ang narinig ko at nang imulat ko ang aking mga mata. Shit!
Tambla na ang dalawang grupo.

"Damn, nakahabol din nga naman" ngising sabi ni Sapphire.

Muli na namang nag aapiran ang mga magpipinsan, sa pagkakataong ito hindi na lamang
si Troy ang mukhang nag eenjoy. All of them are happily smiling while playing their
game.
Humingi ng time out ang mga kalaban, nagsimula nang maglapitan sa amin ang
nakangising magpipinsan.

"Sinong mga gwapo?!!" pakantang sabi ni Troy habang lumalapit sa amin.

"Ferell, Ferell, Ferell" masiglang sagot ni Owen at Aldus.

"Lakasan nyo! Sinong mga gwapo?!" ulit ni Troy. Hindi na kami magkaintindihan
limang babae dito kung saan pupunta, masyado ng nakakahiya.

"Ferell, Ferell, Ferell" shit?! Narinig ko rin ba na sumagot si Nero at Tristan?

"Water ladies.." inilahad nila sa amin ang kanilang mga palad para bigyan sila ng
tubig na agad naman naming inabot sa kanila. Kailangan silang bigyan agad ng tubig
baka matalo pa.

"Tapusin nyo na ang laban nang maiuwi na kita Troy. Nagwawalang hiya ka na naman"
inaabutan na siya ni Laura ng towel.
Hindi ko na narinig pa ang pagsesermon ni Laura nang ilipat ko ang atensyon ko kay
Nero.

"Nero, bakit sinusumpong na naman ang paboritong apo ni LG?" bulong ko kay sa
kanya.

"Please, I don't know him" seryosong sagot sa akin ng hari ng mga shokoy.

"I don't know him daw, sinong mga gwapo? Ferell Ferell Ferell" umikot ang mata ko
habang ginagaya ang tono nila kanila. Naiiling lang sa akin si Nero na parang hindi
siya sumagot sa pinsan niya kanina.

"Paano kung manalo kami? Lagot kayo sigurado, hindi magandang pagtripan ang mga
Ferell Florence. Naninisid at nanggagapang kami" napairap na lang ako sa sinabi
niya. Hindi niya na ako matatakot sa mga banta niyang ito.

"Like seriously Nero? Nakasisid at nakagapang ka na. Ang galing mo nga hindi ba?"
nagulat na lang ako nang bigla niya akong niyapos mula sa likuran ko at marahang
bumulong.

"There is another one Florence.." naramdaman ko pa ang bahagyang pagkagat niya sa

tenga na nagpatindig lang naman ng mga balahibo ko sa katawan bago niya ako
tuluyang binitawan. Shit. Kung may makapansin kaya sa amin? Ang landi talaga ng
hari ng mga shokoy na ito. Hindi nawala ang pagkindat niya sa akin bago siya
bumalik sa court.
Meron pang isa? Damn. Bakit kaya hindi nauubusan ng stunts si Nero? Though I'm
curious. Saan naman kaya? We're done on sand, underwater. Hmm, sa himpapawid?
Pretty wild huh?

Bumalik muli sa paulit ulit na paglipad ng bola hanggang sa mapatapat na naman ito
sa paboritong apo ni LG. Sa kanilang magpipinsan si Troy talaga ang magaling sa
sports maliban syempre sa swimming na siyang linya ni Owen.
Akala ng lahat ay siya mismo ang papalo ng bola pero agad tumalon si Tristan at
malakas na pinalo ito sa direksyon na hindi aasahan ng mga kalaban.

Isang malakas na sigawan at palakpakan ang bumalot sa buong isla. Nagtakbuhan ang
mga Ferell sa direksyon namin at halos buhatin kami sabay sabay ng masasayang mga
shokoy.
Yes, they made it. Walang imposible kung magkakasama silang lima. Oh well, wag lang
susumpungin o iinit ang ulo.

"Akala ko talaga puro yabang lang kayo" maluha luhang sabi Nicola habang panay ang
hampas kay Owen na walang ibang ginagawa kundi tumawa habang sinasalag ang hampas
nito.

"I'm so proud of you" masiglang sabi ng kapatid ko habang hawak ang magkabilang
pisngi ni Aldus. At napairap na lang ako nang magsimula ng maghalikan ang dalawa na
parang walang taong nakakakita sa kanila.
Nakita kong naglalakad na malayo si Tristan na nakaakbay na kay Lina. At si Troy na
mukhang naiingit sa halikan ng pinsan niya. Kawawang nilalang.

"So? What's my reward?" rinig kong bulong sa akin ni Nero Sebastian Ferell. I
guess, I have my own baby to deal with.

"What do you want?" nakataas na kilay na sagot ko kay Nero.

"Kahit ano" ngising sagot niya sa akin.

"Then I promise to do the wet and dry punishment again" lalong lumapad ang ngisi
niya sa akin.

"But this time we'll switch position. I'll do your rituals, ako ang gagalaw"
nanlaki ang mata niya sa sinabi ko. Tang ina mo shokoy ka, makabawi naman sa mga
kalokohan mo. Simula nang nabuhay ako sa mundo hindi pa ako nakakarinig ng 'wet' at
'dry' punishment na pauso niya. Tanging kay Nero Ferell ko lang nalaman ang mga
bagay na ito. Ano pa kaya ang mga malalaman ko kung magkasama na kami sa iisang
bahay? Iisang kama. Damn. I'm quite excited.

"What the fuck?" gulat na sabi niya sa akin. He turned me to be this wild, bakit
gulat na gulat pa siya?
"Tama ang rinig mo Nero gagawin talaga natin 'yon, syempre sa wedding night natin
gagawin. Kasi ako 'yong tao na talagang nagvavalue ng wedding night. Malaking bagay
sa akin ng halaga ng wedding night. Importante talaga sa akin 'yon. Lalo na at isa
akong puro at napakabirhen. Samalat sa'yo" sarcastic na sabi ko habang nakatitig sa
hari ng mga shokoy na mukhang pinagpapawisan na ng malapot.

"Are you... are you mad at me Florence?" naniningkit na mata tanong niya sa akin.

"Why would I? Ikaw kaya ang pinakahonest na lalaking nakilala ko. Hindi ka marunong
magsinungaling kaya mahal na mahal kita" pang aasar na sagot ko sa kanya.

"Florence.." nahihirapang tawag niya sa pangalan ko.

"Yes Mr. Nero Sebastian Ferell?" malambing na sagot ko sa kanya.

"Tsss, sige na. Panalo na ang buntis, walang problema sa akin kahit araw arawin mo
ako" sagot niya sa akin na parang pinipilit ko siya. Ang kapal talaga ng shokoy na
ito.

"Whatever Ferell" inirapan ko siya at nagsimula na akong malakad. Nakarating kami

sa napakalaking kubo kung saan inihanda daw ni Nero para sa aming lahat. Nakahain
ang napakaraming pagkain at maging mga alak.

"Hindi na kami sasali sa agawan ng niyog. Pagod na kami" reklamong sabi ni Troy.

"What about that search for Mr. Mahabang Labac?" tanong ni Sapphire na nakakalong
na kay Aldus. NapakaPDA talaga ng dalawang ito.

"Si Troy na lang ang isali nyo, tutal naman hindi siya negro katulad namin"
matalinong sagot ni Owen na nakahilig na sa balikat ni Nicola.
"Sounds fun.." sarcastic na sagot ni Troy na hindi pa rin makahawak kay Laura.

"Yes, that will be fun. We'll support you" kahit si Nero ay nakisali na rin sa
panggigipit kay Troy.

"Talaga mga kuya? Susuportahan nyo ako?" halos sabay sabay nagusot ang aming mga
mukha sa sinabi ni Troy na napakalapad ng ngisi. Ang apat na Ferell ay hindi na
maipinta ang mukha kung masusuka na ba o hindi.

"Tang ina mo Troy! Umayos ka" malutong na mura ni Aldus.

"Are you gay?!" iritadong sabi ni Nero.

"Nakakasuka na ang tang inang 'kuya' na 'yan Troy!" galit na rin si Owen.

"Then don't push me on that gayshit pageant" biglang naging seryoso si Troy.
Napabuntong hininga na lang ako, mukhang nahuhulaan ko na kung bakit siya
nagkakaganito. Lack of kisses, I guess.

Tumigil na sa pagtatalo ang mga Ferell at nagsimula na silang mag inuman.

Kasalukuyan nang nagbabarbeque ang mga babae, mahigpit nilang sinabi manatili na
lang muna ako sa kubo dahil masama sa akin ang mausukan. Si Nero ay may kausap sa
telepono sa hindi kalayuan na kung hindi ako nagkakamali ay tungkol sa aming kasal.
Pinili ko na lang munang makinig sa usapan ng apat na Ferell na bahagyang mga
nalalasing na.

"Ahm, ikakasal na ako sa next week. I'll be expecting your wedding gifts shokoys"
singit ko sa pag uusap nila. Tumigil silang apat sa kanilang tawanan at lahat sila
ay tumitig sa akin.
"Sure, ikaw pa" mabilis na sagot sa akin ni Troy na may kasama pang malapad na
ngisi.

"Regalo nyo ang una kong bubuksan sa kasal namin ni Nero. Don't disappoint me
shokoys" ngumiti ako nang napakatamis sa mga Ferell na nahihirapan nang imulat ang
kanilang mga mata.

"Matagal ko nang pinaghandaan ang regalo ko sa inyo. It's my favourite cousin's

wedding. Millions are not enough.." pilit kumindat sa akin si Owen sa sinabi niya.
Favourite huh? Sa pagkakaalam ko ay si Troy ang paborito ng magpipinsan.

"Wedding gift? Ofcourse, it will always be precious as you.. " ngiting sabi sa akin
ni Aldus.

"Anim na taon ko nang alam ang ibibigay ko sa inyo Warden Doll..just don't cry pag
ibinigay ko na" hindi pa rin ako masanay sa napakagandang mata ni Tristan Ferell.
It is always smiling at me.

"I won't ever forget my wedding gift for my stubborn cousin and ofcourse for my
doll. We're not good on giving gifts so don't expect too much doll.." kibit balikat
na sabi ni Troy.
Maniniwala ba ako sa sinabi niya?

It's a no way. I believed that once a thing is from a Ferell, expect that it will
always be magnificent and memorable.

--
VentreCanard

Chapter 74
Thanks @graceyhamz :)
Chapter 74

Hindi na namin napilit ang kahit sino sa mga Ferell para sumali sa Mr. Mahabang
Labac. Ano nga naman daw ang mapapala nila? Matagal na nga naman daw nilang alam na
magagandang lalaki sila, wala na daw silang dapat patunayan pa. Mas pipiliin na
lang daw nilang ibigay sa ibang tao ang pwesto dahil nagsasawa na daw sila sa mga
papuri. Nanatili na lang kaming limang babae na walang salita sa pinagsasabi ng mga
Ferell. At para hindi na rin humaba pa ang pagyayabang ng magpipinsan ay tumango na
lang kaming lima dahil alam namin na kapag sinalungat pa namin ang kanilang
paniniwala sa buhay ay hindi na matatapos ang kanilang pagyayabang hanggang sa
lumubog ang araw.

Ferells and their overflowing confidence. Hanggang ngayon ay napakalaking misteryo

pa rin sa akin kung saan nila kinukuha ito. Bakit parang hindi man lang ito
nanghihina o nauubos sa haba ng panahon? Sa katunayan ay mas lalo pa itong
lumalakas.

Kasalukuyan kaming nakatitig sa unti unting lumalaking liwanag mula sa apoy na

patuloy na nilalagyan na ng mga tao ng mga kahoy para mas palakihin at pagliyabin.
Bahagyang sumasayaw sa aking mga mata ang lumalaking apoy dahil sa banayad na ihip
ng hangin.
How I love the sight of dancing fire..

Kakatapos lang ng iba't ibang mga palaro at programa ng isla at ang panghuli ay ang
pagpapaliyab ng apoy na siyang sumisimbolo ng panibagong masaya at mainit na
pagsasamahan ng mga taong naninirahan sa islang ito.

"Ang ganda" nasabi ko na lang habang nanunuod sa lumalaking apoy. Nasa tabing dagat
kaming lahat pero kami lang ni Nero ang magkatabi ngayon, hindi ko na alam kung
nasaan ang iba.
Naramdaman ko ang paghawak ni Nero sa kamay ko. Ngumiti lang kaming dalawa sa
isa't isa. Kailan ba kami huling nag holding hands ni Nero?
Nagsisimula nang maglapitan ang ilang mga kadalagahan na may nakakatuwang koronang
bulaklak sa lumalaking apoy habang may kani kanilang maliliit na basket na may
lamang iba't ibang kulay na petals ng mga bulaklak.

"Anong ginagawa nila Nero?" natutuwang tanong ko kay Nero habang pinapanuod ang mga
kababaihang umiikot na sa palibot ng apoy habang nagsasabog ng bulaklak sa paligid
nito. Hindi ko mapigilang hindi humanga sa nakikita ko, napakagandang panuorin at
pagmasdan ang mga naggagandahang babae sa kanilang puting damit habang nagsasabog
ng makukulay na bulaklak, samahan pa ng magandang presensiya ng liwanag ng apoy sa
gabi.
This place is so magical. Wala na akong lakas para alisin ang mga ngiti ko sa labi.

Muli kong naramdaman ang yakap ni Nero mula sa aking likuran.

"Alam mo ba kung bakit kita dinala sa islang ito?" malambing na tanong niya sa
akin. Umiling lang ako bilang sagot sa kanya, hindi ba at mahilig lang talaga siya
sa tabing dagat?
Mabilis niya akong hinalikan sa aking leeg bago muling bumulong sa akin.

"Dahil alam kong magugustuhan mo ang fiesta nila Florence. You will love the whole
setting, from the fire who witnessed our first night, the moon and the stars who
witnessed our countless kisses, the sea who witnessed our heartaches. And even this
mellow music around us just like your piano piece Florence. Gusto kong nandito ang
lahat ng mga bagay na naging parte ng pagmamahalan natin. Gusto kong maging parte
muli sila sa gabing ito, mahal na mahal kita Florence Celestina Almero. Mahal na
mahal"
Ibubuka ko na sana ang aking bibig para sumagot sa kanya nang mapatingala na lang
ako sa ingay mula sa itaas.
Mga makukulay na fireworks ang kasalukuyang nagbibigay ng liwanag sa napakadilim na
kalangitan.

"Pinaluha kita nang unang beses tayong manuod ng fireworks. I guess, it is quite
different right now" naramdaman ko na lang ang marahang pagpupunas ni Nero sa
luhang pumapatak mula sa aking mga mata. Hindi ko na mapigilan ang mga emosyon ko.
Damn.

"You did all of this?" naiiyak na tanong ko sa kanya. Nagkibit balikat lang siya sa
akin.

"Oh, Nero!" halos tumalon na ako sa kanya para yakapin. Naramdaman ko ang pag angat
ng aking paa mula sa lupa dahil sa pagbuhat niya sa akin.

"I love you Nero Sebastian Ferell..mahal na mahal kita" lalo kong hinigpitan ang
pagkakayakap ko sa kanya. Napakaswerte ko sa lalaking kayakap ko ngayon at habang
buhay ko itong ipagpapasalamat.
Hindi ko na nabilang kung gaano na katagal ang naging yakapan namin dalawa. Nang
bahagya kaming kumalas sa isa't isa ay ako na mismo ang humuli sa kanyang mga labi.
Wala na akong pakialam sa mga taong maaaring makakita sa amin dalawa. All I want
is to kiss him right now.
Ramdam ko ang mariing pagtugon niya sa bawat paggalaw ng mga labi ko. Kapwa na kami
walang pakialam sa mga tao, si Nero lang ang taong nakikita at nararamdaman ko sa
mga oras na ito. Tanging paggalaw lang ng aming mga labi at ang banayad na pagtibok
ng aking puso ang nararamdaman ko sa mga oras na ito. Mas lalong nagdikit ang aming
mga katawan nang mas hilahin niya ako at yakapin ng mahigpit. Ramdam na ramdam ko
ang mas lumalalim naming halikan, ikakasal na kami wala na silang karapatang
tumutol.

"Come on guys! Get a room!" natigil kami ni Nero hindi dahil sa natatawang boses ng
aking kapatid kundi sa naramdaman naming kung anong lumapat sa aming mga katawan.
Kasalukuyan na kaming pinapalibutan ni Laura, Nicola, Sapphire at Lina na may
malalapad na ngisi na kapwa may mga hawak na basket na naglalaman ng mga bulalak na
ihinahagis sa amin ni Nero.

"Best wishes!!" natutuwang sabi nila na panay ang pagpapaulan sa amin ng mga
bulaklak. Paikot ikot sila sa amin ni Nero katulad nang kung anong ginagawa ng mga
kababaihan sa napakalaking apoy.
Nanatiling nanunuod lang ang mga pinsan ni Nero sa amin na may malalapad din na mga
ngisi.

"Let's go Florence, sumali tayo sa kanila" bigla na lang ako hinila ni Sapphire
mula kay Nero na tumango lang sa akin.
Nagtatawanan kaming lima habang papalapit sa nagliliyab na apoy. Agad akong
nilapitan ni Nicola para lagyan ako ng koronang bulaklak, inabutan din ako ni Laura
ng basket na katulad ng sa kanila.

"She needs a veil, or something like white cloth. Bridal shower na ito.."
napapailing na lang ako sa mga nangyayari. Hindi ko inaasahan ito.
May lumapit kay Sapphire na isang babae at inabutan siya ng mahabang kulay puting
tela. Agad akong nilapitan ng apat na babae at inilagay nila ang puting tela sa ulo
ko at saka nila muling pinatungan ng korona.
Muli kong sinulyapan si Nero sa hindi kalayuan, kasama na niya ang mga pinsan niya
na nanunuod sa aming lima. Kapwa sila mga nakapamulsa habang nakangiti sa aming
direksyon.
Nasabi ko na ba noon na talagang tumitingkad ang kakisigan ng mga Ferell kapag
nalalapatan sila ng sinag mula sa nagliliyab na apoy? They're such good sceneries.
Hinding hindi pagsasawaang pagmasdan.
Ferells, they are masterpiece inside and out. At napatunayan ko na ito ng hindi
iilang beses.

"Florence! Move!" bahagya akong tinapik ni Lina na nasa likuran ko.

Nagsimula nang umikot ang mga kababaihan sa paligid ng apoy, para pala kaming
sumasayaw sa paraan ng paghahagis ng mga bulaklak.

"This is so cute.." natutuwang sabi ni Nicola na talagang nag eenjoy sa paghahagis

ng mga bulaklak.
Kahit ako ay natutuwa na rin sa pag ikot ikot namin habang nagsasabog ng bulaklak.
Pasaya na nang pasaya ang mga tugtugin at patuloy din ang pagpapakulay nila sa
kalangitan.

"Ang saya pala talaga ng fiesta dito" nasabi ko na lang.

"Hindi ako nagsising kumagat sa ipinain sa amin ni Nero. Nag eenjoy talaga ako"
natutuwang sabi ni Nicola.

"Kahit ako, ito ang unang beses ko na makadalo sa ganitong kasayang fiesta"
napangiti na lang ako sa sinabi ni Laura kahit ako ay unang beses ko ito.

"Kung lasingin kaya natin ang mga Ferell mamaya? We can make them dance or sing?
Pwede na ang macho dance mamaya" malisyosang sabi ng kapatid ko. Kahit kailan
talaga.

"Minsan ba sinayawan ka na ni Aldus ng macho dance?" sabay sabay kaming nagtawanan

sa tanong ni Nicola.

"Oo, ang galing nga niya" napamura na lang ako sa mabilis na sagot ni Sapphire.

"Your relationship is too wild. I can say" sabi naman ni Lina.

"Uhuh? Maybe? May nakahuli na nga sa amin" simpleng sagot ng kapatid ko. Kilala ko
ang nakahuli sa kanila.

"Nagpahuli pa talaga kayo.." tamad na sabi ni Laura.

"Hindi dapat tinitipid ang mga Ferell Laura, kaya matakot ka dyan kay Troy. Wag mo
siyang masyadong tipidin, mahirap bumawi ang Ferell Laura. Talagang sisisidin ka"
muli kaming nagtawanan sa sinabi ni Sapphire.

"Whatever, matuto siyang maghintay" sagot sa amin ni Laura.

"What about you Nicola? Hindi ka ba hinaharana ni Owen, alam mo ba na magaling

siyang kumanta?" kay Nicola naman ngayon ang atensyon namin.

"Yes, he is. Pero hindi ko na pinangarap na kantahan niyang muli, sa pagkakatanda

ko. Kinakantahan niya lang ako ng mga kamanyakan, 'yong mga tema ng kinakanta niya
ay parang gusto niya akong laging ikama" napangiwi na lang ako sa sinabi ni Nicola.
Mas mabuti nga na hindi na lang siya kumanta.

"Walang kwenta" sabay sabay na lang namin nasabi.

"Alam nyo ba kung anong bagay ang pwedeng ihalintulad sa mga Ferell?" bahagya akong
napatigil sa pagsasabog ng bulaklak sa sinabi ni Laura. Pero agad kong pinagpatuloy
ito.

"What is it? Maraming bagay ang pwedeng ihalintulad sa kanila. But I want to hear
yours" sagot sa kanya ni Lina.
Nanatili kami sa pagsasabog ng bulaklak habang masayang nagtatawanan at
nagkukwentuhan.

"Para silang 'apoy' mahirap makipaglaro sa kanila. Dahil tayo mismo ang matutupok"
napatango na lang ako sa sinabi ni Laura. Masasabi kong matagal na kaming natupok
lima ng mga Ferell na 'yon. They're all effective fires. At aminado ako wala kaming
kalaban laban.

"Ako din may ikukumpara sa kanila. They are like fireworks..una magugulat ka na
lang sa mga gagawin nila. Pero 'yon pala isa lang ito sa kanilang magandang
surpresa" nagtawanan na naman kami sa sinabi ni Lina.
"You're good ladies. Bakit wala akong maisip? Kung siguro ako ang magkukumpara sa
kanila, hmm. Maybe wind? No matter how cold they are sometimes, they have this
ability to calm us, oh well in a cold way nga lang. Kung naransan nyo na 'yan sa
kanila" natatawang sabi ng kapatid ko.

"Naranasan ko na 'yan kay Owen" mabilis na sagot ni Nicola.

"Same here" sagot din ni Lina.

"Ako din" sagot ni Laura.

"Wag nyo na akong tanungin" sagot ko na lang.

"What about you Nicola? Anong bagay ang pwede mong ikumpara sa mga Ferell?" tanong
ng kapatid ko sa kanya.

"Music, minsan masarap pakinggan ang mga sinasabi nila. Pero may mga pagkakataon
talaga na ayaw mo nang pakinggan, nakakasawa rin. If you know what I mean" nag
ilingan na lang kami sa sinabi ni Nicola. Iisa lang ang nasa isip naming lima at
'yon ay ang walang katapusang kayabangan ng mga Ferell.

"Siguro ang bride naman ang tatanungin natin.." tumigil na ako sa pag ikot sa apoy
at humakbang na ako papalayo dito.
Lumapad ang ngisi ko habang nakatanaw sa isang bagay na talagang ang mga Ferell ang
kauna unahan kong maalala sa tuwing nakikita ko ito. Lumanghap ako ng sariwang
hangin at saka humarap nang nakangiti sa apat na babaeng hinihintay ang sagot ko.

"Ferells..they are like the sea. Mysterious and eternal" maiksing sabi ko na agad
kong sinundan.

"Marami pa akong katanungan sa kanila at hindi ko alam kung masasagot pa ba ito.

They're too deep like the sea, napakalalim at hindi ko lubos maisip kung hanggang
saan ang itinatago. Siguro kailangan ko na lang talagang tanggapin na parte na ito
ng pagiging Ferell, I chose to love a Ferell. I will accept everything about him.
Muli ko kayong pinapayuhang apat, nabiktima na ako ng sekreto nilang lima at hindi
malayong mangyari na maranasan nyo rin ito. Piliin nyong huwag lumayo katulad ng
ginawa ko. Dahil mahirap nang bumalik...sobrang hirap" naramdaman ko na lang ang
pagyakap nilang apat sa akin.

"Atleast, ikakasal na kayo. I'm so happy for you Florence.." marahang sabi ng
kapatid ko.
Nagyapusan na lang kaming lima dahil sa haba nang sinabi ko. Hindi din nagtagal ay
nagsimula na kaming lumapit sa posisyon ng mga Ferell na kapwa na rin nakaupo
habang hinihintay kami.

"Did you enjoy?" tanong sa akin ni Nero. Tumayo na siya sa pagkakaupo niya para
harapin ako ng maayos.

"Tatay! Lapit tayo sa fire!" napalingon na lang ako sa cute na boses ng isang
batang babae na nakasakay sa balikat ng kanyang ama. At halos mawalan ako ng
balanse nang mamukhaan ko ang lalaking bumubuhat sa batang babae na may
napakapamilyar na mukha sa akin.

"Daddy..."

"Mr. Al..mero"
Nagsimula nang magpatakan ang aking mga luha nang lumingon ang aking ama sa
direksyon namin na may nakakunot na noo. He's not looking me, hindi niya ba ako
napapansin? Bakit kay Nero lang siya nakatingin.

"Ikaw na naman!" malakas na sabi ni Daddy habang nakatingin kay Nero.

What is this again Nero?

--
VentreCanard
Chapter 75

A/N:

Maraming salamat po sa lahat nang nakarating sa chapter na ito. Haha. I have a

favour to ask angels, for the last time let me hear (read lol) your thoughts. Gusto
ko rin po sanang makita ang mga pangalan (I mean, username) ng mga mambabasa na
sumuporta sa istoryang ito hanggang sa huling pahina nito. (may epilogue pa naman.
Lol). Damn, ang drama ko na naman. Haha. Salamat po ulit :)

Chapter 75

Nagising ako sa aking malalim na pagkakatulala nang makarinig ako ng marahang katok
mula sa pinto.
Nakangiting mukha ng aking kapatid ang sumalubong sa akin at napabuntong hininga na
lang ako nang makita ko ang hawak niya. Ang ika labindalawang sulat na matatanggap
ko mula kay Nero.
Pagkatapos kong makita ang aming ama sa isla ay may nalaman na naman akong
panibagong sekretong itinatago ni Nero.

"Florence, bukas na ang kasal nyo. Bakit hindi mo siya subukang kausapin? Sisiputin
mo ba siya?" kinakabahang tanong niya sa akin.

"Sa tingin mo ba Sapphire gugustuhin kong magpakasal sa lalaking walang ibang

ginawa kundi paglihiman ako? Alam kong madami pa, pero itong ganito na naman? Ilang
patay pa ang itatago nila sa akin na buhay pala? Mahal na mahal ko si Nero, mahal
na mahal ko siya. Pero nasasaktan rin ako Sapphire, hindi ka ba nagulat nang makita
mo si daddy? Sa tingin mo ba ay tamang itago nila sa atin ang bagay na ito?" mapait
na ngumiti sa akin si Saphire.

"Florence, ayaw ka niyang masaktan. Natatakot si Nero na maranasan mong ipagtulakan

ka ni Papa. Wala siyang maalala Florence, hindi niya tayo makilala.." nagpatakan na
ang mga luha ko. Naalala ko na naman ang nangyari nang gabing 'yon. Ang sakit, ang
sakit sakit na may iba nang babaeng minamahal si daddy. Ibang babae at hindi ang
aking ina.

"Pero anim na taon 'yon Sapphire! Pinaniwala nila tayong wala na si daddy katulad
nang kung papaano nila itinago si Tristan. Ama natin pinag uusapan dito! Siguro
naman matutulungan natin si daddy na makaalala kung sinabi nila agad. Look what
happened, sa tingin mo ba ay hindi Almero ang batang kasama niya? She's definitely
our sister! At ang dinadala ng babaeng 'yon?! Fuck! How I hate secrets"
Ang magandang batang 'yon ay dapat dalhin sa lugar kung saan ako lumaki, she is
Almero afterall dapat lumaki siya sa karangyaan na naranasan ko. Dapat nandito sila
ni daddy at ang babaeng kasama ni dad? Hindi ko na alam. Bakit ba hindi na ako
nasanay na babae na mismo ang lumalapit sa aking ama?

--

<Flashback>

"Daddy!" halos takbuhin ko na ang distansya naming mag ama para lamang maabot ang
kauna unahang lalaking minahal ko.

"Daddy..daddy, buhay ka.." mas hinigpitan ko pa ang pagkakayap ko sa kanya. Ilang

taon ko rin hindi nayakap si daddy. How I missed my father.
Akala ko ay yayakapin niya pa ako pabalik pero nanlamig na lang ako nang pilit
niyang tinanggal ang pagkakayakap ko sa kanya at kunot noo niya akong tinitigan.

"Nagkakamali ka hija.." para akong binuhusan ng malamig sa sinabi sa akin ng sarili

kong ama.

"Papa.." kahit si Sapphire ay lumapit na rin sa akin.

"Sino sila tatay?" nagtatakang tanong ng batang babae na kamukhang kamukha ni

Daddy. Another Almero..

"Daddy wake up, si Florence ito. What happened to you? Bakit ka nawala ng anim na
taon? Bakit hindi ka bumalik? Hinihintay kita, hinintay ka naming lahat.." bahagya
kong sinulyapan ang batang Almero na kasama niya ngayon.

"Hindi ko naiintindihan ang sinasabi mo, siya ba ang sinasabi mong anak ko?" baling
niya kay Nero na tahimik lang sa likuran ko.
"Alam mo ito Nero?" malamig na tanong ko kay Nero na hindi makatingin ng diretso sa
akin.

"Dad, pinili mong magpamilya ulit? Hindi mo man lang ba naisip ang dami ng taon na
ipinangulila ko? Hinayaan mo akong mag isa, pinaniwala mo akong wala na akong
magulang. Habang ikaw? Masaya ka na sa bago mong pamilya. Hindi mo ba naisip na may
anak kang nagdudusa mag isa at nag hahanap ng kalinga ng isang magulang?" nanatili
lang siyang nakatitig sa akin na hindi nagbibigay ng kahit anong ekspresyon.

"Nagkakamali kayo, hindi ako ang taong hinahanap nyo" halos manlambot ang aking
tuhod sa sinabi ni daddy, agad akong inalalayan ni Sapphire. Ganun din ang
natitirang tatlong babae na agad lumapit sa amin nang bahagya akong mawalan ng
balanse.

"Alam nyo ba ang bagay na ito?!" sigaw ni Sapphire sa mga Ferell na nanatiling mga
tahimik.

"He's suffering from amnesia Florence, sinubukan namin siyang tulungan para ibalik
ang kanyang mga alaala. But he refused our help.." mahinang sabi ni Nero.

"So ililihim nyo na naman sa akin?! Ano ba naman mga Ferell!" agad akong nilapitan
ni Nero at na siya namang pinaghahampas ko.

"Don't touch me! Don't touch me..nahihirapan na ako sa inyo. Yes, you can all have
your secrets but not this. He's my father, ako ang lubos na makakatulong sa kanya
para ibalik ang alaala niya. Hindi kayo... hindi kayo" paulit ulit akong umiiling
habang lumuluha sa harapan ni Nero. Bakit nagkaganito na naman?

"Sasabihin ko din ito Florence.." nahihirapang sagot sa akin ni Nero.

"When? Kapag si mommy naman ang buhay? Sino pang patay ang itinatago niyo Ferell?
Daddy ko ang pinag uusapan natin dito. Daddy namin ni Sapphire!" sigaw ko sa
kanila.
"Dahil natatakot akong ipagtulakan ka niya Florence! Natatakot ako na masaktan ka
katulad nang nangyayari ngayon. Sa tingin mo ba ay nasisiyahan ako kapag nakikita
kitang lumuluha? I can't bear it Florence. Handa akong sabihin sa'yo na buhay ang
daddy mo kapag nakakaalala na siya.. na wala na siyang anumang salitang maaaring
masabi na makakasakit sa'yo.." mahabang paliwanag niya sa akin na hindi ko a
maintindihan.

"Pagod na ako Nero..mahal kita. At alam kong alam mo 'yan pero sa tingin mo ba ay
magiging matatag tayo kung punong puno ka ng sekreto? Let's postpone our wedding.."
sa pagkakasabi kong ito sabay sabay akong tinawag ng mga Ferell sa kani kanilang
paraan bilang pagtutol sa sinabi ko.

"Florence.." pilit kong tinanggal ang mga braso ni Nero sa akin.

"Sapphire, sasamahan mo ba akong kausapin si daddy?" seryosong tanong ko sa kapatid

ko.

"Sasama ako" mabilis na sagot sa akin ni Sapphire. Nakatanaw kami ngayon sa

pamilyang nasisiyahan sa panunuod ng mga babaeng nagsasayawan malapit sa apoy.

"Sapphire, hindi niya kayo makikilala" babala sa amin ni Aldus.

"Florence.." humarang na din sa amin si Nero.

"Hindi kayo pwedeng lumapit sa kanila, masasaktan lang kayo. Ayaw maniwala ni Mr.
Almero sa amin wala siyang pinaniniwalaan" kahit si Troy ay humarang na rin sa
amin. Maging si Tristan at Owen ay ganito na rin ang ginawa.

"Sige kausapin nyo na ang daddy nyo Florence" nakita kong nagsimula nang maglapitan
si Laura, Sapphire at Nicola para pigilan ang mga Ferell na harangan kami.
"Let them talk. Wag nyo silang harangan mga Ferell, dahil kaming tatlo mismo ang
makakalaban nyo" matapang na sabi ni Nicola.

"Nicola naman.." mahinang tawag sa kanya ni Owen.

"Makinig kayo mga Ferell, hindi lahat ng bagay ay maaaring kayo na lang ang
gumagawa ng mga paraan, may sarili kaming mga paa, may sarili kaming mga desisyon.
Hindi namin pinangarap na dumipende na lang sa inyo sa lahat ng pagkakataon" kahit
si Laura na bihirang magsalita ay matapang din na humarap sa limang Ferell.

"Gusto naming na alalahanin nyo na minahal nyo kami not because we're a damsel in
distress that you need to be rescued. I want you to remember Tristan, Nero, Aldus,
Troy and Owen that you did love us because we're not just beautiful but a gorgeous
fighters" hindi ko na namalayan ang nagtataasang mga balahibo ko sa sinabi ni Lina.

"Florence, Sapphire. Sige na, kami na ang bahala dito.." kumindat sa akin si Nicola
habang tumango naman si Lina at Laura sa amin.

"Salamat.." ito na lang ang nasabi ko bago ako kami nagmadaling naglakad ni
Sapphire hanggang sa makaabot kami sa bagong pamilya ni daddy.

"Daddy.." nang lingunin niya ako ay muli siyang napabuntong hininga na para bang
ayaw na ayaw niya na akong makita.

"Ilang beses ko ba na sasabihin na hindi kita kilala?" hindi ko pinakinggan ang

sinabi ni daddy sa kabila ng pagkirot ng dibdib ko, sa halip ay humarap ako sa
babaeng kasama niya na nagdadalang tao. Alam kong alam niya ang mga sinasabi ko.

"Bakit hindi mo paliwanagan si daddy? Hindi mo ba alam na tinanggalan mo ako ng

ama. Ako ang tunay na pamilya niya, bakit mo siya itinago? Hindi mo ba naiisip ang
pamilyang naiwan niya? Hindi mo ba alam na ibang iba ang mundong ginagalawan niya
kumpara sa kung nasaan siya ngayon? Look at you daddy! You're one of the most
powerful businessman in the country, you're not just an average man! You're the
powerful Lorenzo Almero! Wake up dad" agad humarang si daddy sa buntis na babae na
parang may gagawin akong masama dito. Tang ina ang sakit, ang sakit sakit tingnan
na may ibang babaeng pinuprotektahan ang aking ama at hindi 'yon ang aking ina.
Ibang babae, sa harap mismo ng aking mga mata.

"Florence..." babala sa akin ni Sapphire.

"Bakit hindi ka magsalita, anim na taon mong ipinagkait ang aking ama!" sigaw ko na
sinabayan pa ng walang ampat na pagluha ng aking mga mata. Kahit hindi maganda ang
kausotan ng babaeng kausap ko ngayon talagang makikita ang kagandahan nitong
taglay. Hindi na ako magtataka kung bakit naakit niya ang aking ama. She's
definitely beautiful.

"Enough!" nanlaki ang mata ko sa tono ni daddy. Katulad nang kung paano niya ako
sigawan noon.

"Umalis na kayo, buntis ang asawa ko. Wala akong ibang pamilya, hindi ko kayo
kilala" matigas na sabi ni daddy na talagang sumampal sa buong pagkatao ko. Hindi
kita susukuan daddy, anim na taon. Mahabang anim na taon.

"Daddy! You're Lorenzo Almero! Wake up! You're not belonged here! Bumalik ka na sa
kung saan ka nararapat. Let's go back, tutulungan ka naming ibalik ang alaala mo.
Alam kong nagkakaroon na ako ng mga imahe sa iyong isipan. Look at me Dad. It's
Florence. I am your daughter. We are your daughter. Let's help each other dad,
hinihintay ka na ni lolo" nahihirapang sabi ko sa kanya.

"Hindi kita maintindihan, wala akong babalikan. May sarili akong pamilya hija.
Lubayan nyo na ang pamilya ko, nakakasama sa asawa ko ang mga sinasabi mo.."
nahihirapan na akong huminga sa isinasagot sa akin ni Daddy. Hindi ko na alam kung
ano pa ang sasabihin ko sa kanya, hindi man lang siya natitigalan habang
tinititigan ako. Hindi niya ba talaga ako matandaan?

"Papa! Hinintay ka namin ni Florence, lumaki akong hindi ikaw ang kinilala kong
ama. Gisingin mo na ang mga alaala mo. Be a father for us, for me kahit ngayong
malaki na ako. Gusto kong makaramdam ng pagmamahal ng isang tunay na ama, na hindi
ako pinagbubuhatan ng kamay, minumura, iniinsulto at ginagawang kasangkapan. Papa,
gumising ka na. Mga anak mo kami, mahal na mahal ka namin.." panay ang pagkirot ng
dibdib ko sa sinasabi ng kapatid ko.
"Tayo na.." halos mapatulala na lang kami ni Sapphire nang hilahin na ni daddy ang
babaeng kasama niya at ang batang babae na nasisiguro kong kapatid namin.

"Dad.." halos bulong na lang ang nasabi namin ni Sapphire.

"I want to go home Sapphire, away from this island.."

<End of flashback>

Kahit ang buong angkan ko ay nagulat sa malaking balita na buhay si daddy. Lahat
sila ay sumubok na kausapin siya para tulungang makaalala pero pilit pa din itong
nagmamatigas sa kanyang bagong pamilya.
Nauna na kaming magkapatid na umuwi nang gabing 'yon. Magtatatlong araw ko nang
hindi kinakausap si Nero, kahit tawag niya ay hindi ko sinasagot at mahigpit ang
bilin ko na huwag papasukin si Nero Ferell sa mansion. Gusto kong matuto siya,
hindi pwedeng siya na lang lagi ang nagdedesisyon ng mga bagay na pwede namang
itanong sa akin.
Bakit kailangan niyang ilihim ang lahat? Maaari ba na ganito kami sa aming
pagsasama? Na magugulat na lang ako sa mga malalaman kong sekreto?

"Sino naman ngayon?" ismid na tanong ko sa kapatid ko.

"Si Tristan" maiksing sagot sa akin ni Sapphire habang nag aabot sa akin ng sulat
na galing kay Nero. Dahil hindi ko naman sinabing huwag papasukin ang natitirang
Ferell, sila ang ginawang mensahero ni Nero na siyang tagapagdala ng mga sulat sa
akin. Literal na sulat.

"Ang sweet ni Nero, Florence. Apat na beses sa isang araw nagpapadala ng sulat. And
take note, mga gwapo ang kartero" natatawang sabi ni Sapphire. Noong isang araw ay
si Troy at Owen ang halinhinan na nagdadala ng sulat simula umaga hanggang gabi. Sa
pangalawang araw ay si Aldus lamang, malamang kasama na rin ang pagdalaw sa kapatid
ko. At ngayong pangatlong araw ay si Tristan na hindi ko alam kung nakaitim na
jacket na naman ngayon, paano kaya nakakapuslit ang isang ito na walang
nakakapansin sa kanya?

"Buti, pumapayag ang mga 'yan na magdala ng sulat dito" tamad ko na lang ipinatong
sa lamesa ang panlabindalawang sulat ni Nero na hindi ko binabasa.

"Kausapin mo na Florence, paano na lang ang kasal nyo bukas?" nanatili akong
tahimik sa sinabi ni Sapphire.

"Hindi mo pa ba binabasa ang mga sulat? Gusto mong basahin ko sa'yo?" hindi na
hinintay ni Sapphire ang sagot ko at kumuha ng siya ng isa sa mga sulat ni Nero.
Agad niyang binuksan ang sulat. At sinimulan niya na itong basahin, alam kong
kalokohan lang naman ang laman ng sulat ni Nero Sebastian Ferell. Anong pa ang
aasahan kong laman niyan?

"To my sweetest rambutan" tumaas ang kilay ko sa unang binasa ng kapatid ko. Unang
entrada pa lang nang aasar na ang hari ng mga shokoy.

"Bakit rambutan?" nagtatakang tanong sa akin ni Sapphire.

"Long story" maiksing sagot ko na lang. Wala akong balak mag kwento ng tungkol sa
mga kalokohan ni Nero Ferell.
Pinagpatuloy ni Sapphire ang pagbabasa ng sulat.

"I won't ever forget the first taste of your lips. The sweetest rambutan I ever
tasted. It might sound funny but hell yeah Florence. You really taste like it. At
kung sakaling mauulit ang ating unang halik. Hindi ako magdadalawang isip na
uliting sabihin na ang labi ni Florence Celestina Almero ay kasing tamis ng isang
rambutan" hindi ko na napigilan ang pagtawa ko. Damn Ferell. Kahit si Sapphire ay
hindi na rin mapigil sa pagtawa.

"What the fuck is this? Ang weird ng loveletter ni Nero.." naiiling na lang akong
kinuha ang mga sulat ni Nero at pinaglalagay ko na ito sa loob ng drawer.

"Wag mo nang basahin Sapphire, nahuhulaan ko na ang mga nilalaman nito. Iisa isahin
ni Nero Ferell ang mga prutas sa mga sulat niya. Hindi ko alam kung kikiligin ba
ako o ano sa sulat ng daddy mo. Para talaga siyang shokoy" bahagya kong hinaplos
ang tiyan ko. Magtatlong linggong buntis na ako.
Nagtatawanan kami ni Sapphire nang biglang nakarinig kami ng marahang katok mula sa
labas.

"Florence, Sapphire..mga apo.." napatayo na lang ako nang pumasok si lolo sa

kwarto. At mas nagulat ako sa dalawang tao na nasa likuran niya. Inaalalayan ni
daddy ang babaeng kasama niya na may kalakihan na ng tiyan.

"Dad.." agad akong nanlamig ng lumuhod sa akin ang buntis na babae habang hawak
hawak ang kamay ko.

"Patawad.." nangangatal ang mga kamay niya habang nakahawak sa akin. Hindi niya ba
alam na ayaw ko nang may taong luluhod sa harapan ko? Damn. Lalo na kung buntis?
Hindi lang siya ang buntis na lumuhod sa harapan ko. Hindi ko napigilan ang mga
pasaway kong luha, ito at nagpapatakan na naman sila.

"Amira.." dinaluhan siya ni Daddy.

"Patawad hija, napakamakasarili ko. Hindi ko tinulungan si Lorenzo na makabalik sa

kung saan siya nararapat. Minahal ko ang iyong ama, hindi ko na naisip ang mga
taong naiwan niya...Patawad..patawad.. patawad hija. Ibi nabalik ko na sa'yo si
Lorenzo.." hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Gusto ko pa siyang sumbatan
dahil hindi maibabalik pa ang mga panahong inagaw niya sa akin ang aking ama pero
wala man lang akong makapang galit mula sa sarili. Bakit parang gusto ko pang aluin
ang babaeng ito na tumutulo ang mga luha sa aking mga kamay?

"Tumayo na po kayo, makakasama po 'yan sa bata" sabi ni Sapphire na tinutulungan

nang makatayo si 'Amira' ang babaeng minamahal ngayon ng aking ama.
Pilit kong sinalubong ang mga mata ng aking ama. Kagaya ni Sapphire ay gusto ko na
rin tulungan ang babae pero pinanindigan ko ang anim na taong hinanakit sa puso ko.
Nanatili akong matapang na nakatayo habang nakikipagtitigan sa aking ama.

"Ipinaliwanag na sa akin ni Amira ang lahat Florence, kung paano niya ako natagpuan
sa pangpang hanggang sa nalaman niyang ako ang napapabalitang nawawalang Lorenzo
Almero" kung ganun, tama nga ang hinala ko. Alam na ng babaeng ito ang katauhan ni
daddy, pero pinili niya pa rin itong ilayo at itago sa sarili nitong pamilya. Paano
na lang kung hindi siya nakita ni Nero? Maniniwala na lang ba kami sa kaalamang
patay na ang sarili kong ama?
"Aminado akong nagkakaroon na ako ng ilang mga alaala simula nang makita ko si
Sebastian Ferell. Ang magagandang imahe ng aking mga anak. Nang gabing 'yon
Florence, napakapamilyar niyo na sa akin ni Sapphire pero pinangunahan ako ng takot
na baka hindi mo na ako tanggapin sa tagal ng pagkawala ko, natatakot ako anak
dahil sa mga ginawa ko, nahihiya ako sa inyo mga anak. Humihingi ako ng tawad sa
inyo ni Sapphire dahil sa pagkawala ko ng napakahabang panahon. Patawad mga anak.
Sana magawa nyo akong tulungang ibalik ang aking mga alaala.." akala ko ay
masusumbatan ko pa si daddy sa lahat ng mga ginawa niya pero nang sandaling tawagin
niya kaming anak ay para na kaming robot ni Sapphire na tumakbo sa kanya at sabay
namin siyang niyakap ng mahigpit.

"Bakit kailangang hindi ka agad maniwala sa akin? Bakit kailangan mo pa kaming

ipagtabuyan? Bakit mo kailangang matakot daddy? Nandoon kami ni Sapphire dahil
sinusundo ka na namin. Bakit mo pa kailangang matakot? Halos magmakaawa na kami
para bumalik ka lang.." umiiyak na sabi ko habang nakasubsob sa kanyang dibdib.

"I'm sorry Celestina.." para akong bata na ipinapahid ang mga luha sa damit ng ama.

"I will definitely wet your shirt daddy, ang dami mo ng utang sa akin" pagbibiro ko
habang umiiyak.

"Go on my princess.." bulong sa akin ni daddy.

"Ganito pala ang pakiramdam ng yakap ng isang ama" kumirot ang dibdib ko sa sinabi
ni Sapphire. Naramdaman ko ang halik ni Daddy sa ibabaw ng ulo ko, maging kay
Sapphire ay ganun din ang ginawa niya.

"I'm sorry angels. Nandito na si Daddy, hindi ko na kayo iiwan" bulong sa amin ni
daddy.
Nang sandaling kumalas kami ng yakap sa kanya ay mariin niya kaming pinakatitigan.

"Pero matatanggap nyo ba ang mga taong parte na ng aking buhay Florence, Sapphire?
Nakita nyo na ang kapatid nyo at ang dinadala ngayon ni Amira ay kapatid nyo rin"
bahagya kong sinulyapan si Amira na hindi makatingin ng diretso sa akin. Kung hindi
siya marunong humingi ng patawad ay hindi niya makukuha ang respeto ko.
"Anong karapatan kong tumanggi sa kasiyahan mo dad? I'll welcome them. Dahil walang
magandang maidudulot kung maghihinanakit pa ako, just don't forget about my mother
daddy.." ngumiti sa akin si daddy sa sinabi ko. Sana nga lang ay maalala pa niya
ang aking minamahal na ina.

"Maraming salamat hija.." tipid lang akong ngumiti kay Amira.

"May nagpapabigay pala nito Florence" may inabot sa akin si daddy na panibagong
sulat.

"Kay Nero na naman?" tanong sa akin ni Sapphire.

"Florence, may isang alaala akong hindi ko nakalimutan. At paulit ulit ko itong
napapanaginipan. That Sebastian Ferell, pinanghawakan niya ang pangako niya sa
akin" nangunot ako sa biglang sinabi ni daddy.

<Flashback>

Nahihirapan na akong lumangoy dahil sa lakas ng alon at sakit ng aking mga katawan
dahil sa sunod na sunod na bugbog sa akin ng hayop na si Samuel. Maging ang batang
Ferell ay pansin kong hindi na maganda ang lagay.

"Mr. Almero? Kumapit lang po kayo sa akin, we need to survive. We need to survive
for Florence. Let's help each other, ayokong bumalik mag isa Mr. Almero. Mabubuhay
tayo, babalikan ko ang inyong anak, babalik tayong magkasama. Kailangan niya ng
yakap natin. I want to go back, hindi lang ako hanggang dito, hindi lang tayo
hanggang dito. Babalik po tayo Mr. Almero, babalik po tayo. Hindi ko pa
napapakasalan ang inyong anak, hindi ko pa siya nadadala sa dambana. We need to
survive for her" hindi ko mapigilang hindi humanga sa mga sinabi ng binatang Ferell
na ito. Hinahangaan ko ang tapang niya, kahit agaw buhay na ang sitwasyon namin
dalawa ang kapakanan pa rin ng aking anak ang iniisip niya.
Sa kabila ng malalaking alon na unti unting lumalamon sa aming mga katawan nakabuo
ako ng isang desisyon. Si Nero Sebastian Ferell ang taging lalaking pagbibigyan ko
ng kamay ng aking prinsesa. Siya ang lalaking alam kong magmamahal nang
panghabambuhay aking si Florence Celestina.
"Mr. Almero!" natutuwa siyang bumaling sa akin nang mapansin ang padating na
lifeboat sakay si Gio at Nik na panay ang kaway sa amin.

"Help!" pilit lumalangoy papalapit sa kanila ang binatang Ferell habang inaalalayan
ako. Kahit pilit niyang pinapatatag ang kanyang loob halata ko na sa mukha niya ang
panghihina. Hindi na rin biro ang nawawalang dugo kay Sebastian, natatakot na rin
ako sa kapakanan niya. Napansin ko rin ang pagkakagulo ng mga pamangkin ko sa
maliit na lifeboat na sinasakyan nila. Alam kong may problema sila.
Agad inihagis ni Gio ang buoy para mahawakan namin pero naging matalas ang aking
mga mata. May mali sa tali nito at alam kong hindi kami kakayanin dalawa ni
Sebastian dahil kapag kaming dalawa ang hinila nito ay maaaring mapipigtas ang tali
at tuluyan na kaming hindi maililigtas dalawa. Bahagya akong lumingon sa likuran ko
at mapait akong napangiti sa taas ng alon na malapit nang makarating sa amin
dalawa.

"Grab it Mr. Almero, ako na lang ang sa likuran nyo. We need to hurry" mabilis kong
hinagip ang buoy at marahas ko itong isinuot sa katawan ni Sebastian Ferell na
nanlalaki ang mga mata.

"Live well son, mahalin mo ang aking prinsesa" ibinigay ko na ang kahuli hulihang
pwersa ko para maitulak siya papalapit sa aking mga pamangkin.

"No! no! no! Mr. Almero! Mr.
inaabot pero nadadala na ako
hanggang humina na ang boses
You're such a nice guy Nero
makipaglaro ng golf sa'yo.
Almero! Mr. Almero..Mr. Almero" pilit niya akong
ng malakas na alon. Panay ang tawag niya sa akin
niya at hindi ko na ito marinig pa.
Sebastian Ferell. Sana nabigyan ako ng pagkakataong

At dito na ako tuluyang nilamon ng karagatan.

<End of flashback>

Hindi ko mapigilang hindi lumuha sa ikinuwento ni Daddy.

"Florence, ito lang ang tanging malinaw sa mga naaalala ko. Kaya nang una kong
makita si Sebastian, nagsimula nang gumawa ng mga imahe ang aking isipan. Gusto
kong siya ang lalaking maghihintay sa'yo sa altar anak. Dahil kahit nabura na ang
mga alaala ko, tanging pagmamahal niya lang sa'yo ang tumatak sa aking isipan
hanggang sa huli. Read his letter Florence.." nangangatal ang kamay ko habang
nakatitig sa nakatuping puting papel na siyang sulat na pinadala pa niya sa aking
ama.

Maghihintay ako sa simbahan at wala akong pakialam kung gaano ito katagal. See you
my bride..

Wala akong nagawa kundi ngumiti sa kaunting letra na nasa sulat niya. See you my
dearest groom...
----

Nakaharap ako ngayon sa sarili kong repleksyon. Pangalawang beses ko nang magsuot
ng damit pang kasal pero masasabi kong nag uumapay ang kasiyahan ko ngayon. Ibang
iba rin ang nararamdaman ko sa pagkakataong ito, kinakabahan, masaya at halohalo
pang emosyon na hindi ko na maisalita. Nandito na rin kami, nandito na rin ang araw
na pinakahihintay ko. Ang araw na makakasal ako sa isang Ferell.

"The most beautiful bride I ever seen" niyakap ako mula sa likuran ni Sapphire.
Kami na lang ni Sapphire ang natitira sa bahay, nauna na si daddy, ang mga pinsan
ko, ang kambal, si lolo at ang buong pamilya ko. Maging ang mga kaibigan ko at ang
buong barkadahan ni Gio ay nasa simbahan na rin at naghihintay.

"Hindi mo ba ako pipigilan Sapphire?" pagbibiro ko sa kanya dahil sa pagkakatanda

ko ay pinigilan niya ako sa kasal namin ni Ashong.

"Never.." natatawang sagot niya sa akin. Kahit siya ay tumitingkad sa kagandahan

ngayon. Bumagay sa kanya ang vintage rose pink na motif ng aming kasal.

"Tayo nang lumabas, naghihintay na ang bridal car" akala ko ay magkasama kami ni
Sapphire ng sasakyan pero sinabi niyang sa kabilang sasakyan daw siya sasakay. Kung
ganun ay ako lang mag isa ang sasakay sa bridal car.
Nagpaalam na sa akin si Sapphire bago naunang umalis ang kanyang sasakyan. Akala ko
ay ako na ang magbubukas ng pinto para sa sarili ko nang nagulat na lang ako sa
magandang babae na lumabas mula dito.
"Hello future Mrs. Nero Sebastian Ferell.." ngising bati sa akin ni Nally na nag
uumapaw ang ganda sa suot din nitong rose pink na gown.

"Bakit?" nagtatakang tanong ko. Bakit si Nally ang sumundo sa akin?

"Gusto ko lang masiguro na makakarating ka sa simbahan, ayoko nang umiiyak si Nero"

pagbibiro niya habang inaalalayan niya akong makapasok sa sasakyan.
Nang nagsimula nang umandar ang sasakyan ay nagsalita siyang muli.

"You're nervous" halatang halata ba talaga sa akin?

"Yes" sagot ko na lang. Hindi ko ipagkakaila ang kabang nararamdaman ko ngayon.

"May aaminin nga pala ako sa'yo Florence" nangunot ang noo ko sa sinabi niya.

"Aaminin?" pag uulit ko.

"Hindi ka ba nagtataka kung sino ang nagbigay ng pangalan ni Nero sa Aylip's list?"
napatulala na lang ako sa kanya.

"Don't tell me?" nahuhulaan ko na ang isasagot niya.

"Yes, ako nga"

"How could you? Kapatid mo si Nero, bakit gusto mo siyang pahirapan?" nalilitong
tanong ko sa kanya.
"Dahil gusto kong bumawi noon, iniwan ako ng lalaking mahal ko dahil sa kagagawan
niya. Gusto ko noong maghiganti, nararamdaman mo naman siguro noon na hindi maganda
ang samahan naming magkapatid. Mas malapit pa nga ako sa mga pinsan ko pero nang
malaman ko na sinadya ni Nero na magmukhang masama siya sa paningin ko para itago
ang totoong baho ng lalaking akala ko ay mahal ako, para akong sinampal sa sarili
kong kalokohan. Huli na nang bawiin ko ang pangalan niya sa aylip, kilala na siya
ng kabuuan ng mga miyembro. Pinahirapan kayong mabuti ng aylip hindi ba?" ngising
sabi niya sa akin. Napairap na lang ako sa kanya, bakit parang ang gaan gaan ng pag
amin niya sa akin?

"Kung sakaling hindi kami sinalungat ng Aylip baka isa ako sa mga aktibong miyembro
na sumusuporta sa organisasyon nyo. Pero mas mahal ko si Nero.." simpleng sagot ko
na lamang.

"I know..." ngiting sagot niya sa akin.

"By the way, ibibigay ko na ang regalo ko sa'yo" mabilis siyang may kinuhang maliit
na kahon sa kanyang bag at halos manlaki ang mata ko nang tuluyan niya nang buksan
ang kahon. Isang pamilyar na kwintas na talagang sumisilaw sa aking mga mata.

"Ang kwintas na pinagsimulan ng lahat. Natatandaan mo pa siguro ang pinag agawan

natin sa aunction noon Florence. Para talaga ito sa'yo. 'Ruby's Tears' bagay na
bagay talaga ito sa leeg mo" marahan niyang tinanggal ang suot kong kwintas at
ipinalit niya dito ang napakaeleganteng kwintas na may nag aasul na bato.

"Hindi ba at nagiging pula ang batong ito kapag nalalapatan ng apoy?" tumango lang
sa akin si Nally.

"Salamat.." napangiti na lang ako habang hawak ang kauna unahang alahas na pinag
interesan ko.
Magsasalita pa sana ako nang marahas na nagpreno ang sinaasakyan naming bridal car.
What the hell? Ayoko ng pakiramdam nang sasakyang biglaang nagpepreno. I don't like
this. Damn. Not now please. Ayoko na. Wag sa araw ng aking kasal.

"Anong mayron Mang Bert?" tanong ni Nally.

"Mang Bert! Kamusta na po kayo?!" masiglang bati ko.

"Okay lang po ako Miss Florence, ang ganda ganda nyo po" ngumiti lang ako sa papuri
sa akin ni Mang Bert. Pilit niyang sinisilip ang dahilan ng pagtigil ng mga
sasakyan. Bakit nagkaroon ng traffic?

"Bakit tumigil ang sasakyan?" narinig kong may kausap na si Nally sa telepono.

"What the hell? Are you serious?" bigla akong kinabahan sa pagtaas ng boses ni
Nally.

"Damn, we need to get out of here. Mang Bert, iwan na natin ang sasakyan. May
nagkabanggaan daw na inflammable sa unahan natin. And worst, baka maabot tayo ng
posibleng pagsabog" napamura na lang ako sa sinabi ni Nally. Bakit hindi na ako
tantanan ng mga pagsabog na ito?

"WHAT? Bakit may sasabog? Are you serious Nally?" napansin ko na nagtatakbuhan na
ang mga tao para makalayo. Nagsimula na kaming lumabas ng sasakyan, bakit
kailangang may maaksidente pa sa araw ng aking kasal? Anong gagawin namin? Tatakbo
din ba kami katulad ng mga taong nagtatakbuhan ngayon?
Bakit kailangang mangyari ito sa aking kasal?

"Oh damn, we're stuck here" kasalukuyang nagdadial si Nally sa kanyang telepono
nang bigla siyang natabig ng nagmamadaling lalaki.

"Fuck!" malutong na mura ni Nally.

"Sorry miss! Tumakbo na kayo, sayang ang mga gown nyo!" sigaw ng lalaking
nagmamadaling tumakbo papalayo sa amin. What the fuck? Nagsisimula na akong kabahan
sa mga nangyayari.
"Tang ina mo!" galit na galit na sigaw ni Nally. Habang pinupulot ang nabasag
niyang telepono.

"Paano natin sila macocontact?" iritadong sabi niya habang nakatitig sa kanyang
telepono.

"Lumayo na po tayo dito.." biglang sabi ni Mang Bert.

Magsisimula na sana kaming maglakad nang mapalingon na lang kami sa humaharurot na
kulay itim na motor at nagulat na lang kami nang tumigil ito mismong sa harapan
namin. Agad kong napansin na babae ang nagmamaneho dahil sa magadang kurba ng
katawan niya na bumabakat sa kanyang itim na motorcycle suite.
Parang nag slow motion ang pagtatanggal ng helmet niya. At elegante niyang hinawi
ang kanyang buhok mula sa pagkakatanggal ng helmet.

"Let me do the honour of bringing our beautiful bride to her groom" napanganga na
lang kami ni Nally dahil na magandang mukha ng Aylip mistress na mapang akit na
nakasakay sa itim na motor. Tama ba itong nakikita namin?

"Sumakay ka na Florence, bago pa mainip si Nero.." hindi na ako nagsalita pa.

Mabilis akong inalalayan ni Nally para makaangkas ng maayos sa aylip mistress. At
tumango lang siya sa amin bago pinaharurot ng mistress ang kanyang itim na motor.

"Kapit ng mahigpit Mrs. Ferell" napapikit na lang ako nang mas pinabilis niya ang
pagpapatakbo.

"Sigurado akong masaya na si Alyanna Florence.." tipid akong ngumiti sa sinabi

niya.

"Yes, alam kong masaya siya para sa akin" napatingin na lang ako sa langit. Kung
sana nandito lang si mommy para ihatid ako sa altar.

"Best wishes Florence. Kayo talaga ni Alyanna ang hinahangaan ko. And somewhat
those Ferells kung pwede lang agawin ang isa.." pabirong sabi niya. Mukhang kilala
ko kung sino ang tinutukoy niya.

"Tristan Ferell.."

"Uhuh?" narinig kong humalakhak siya sa sinabi ko.

Mabilis kaming nakarating sa simbahan dahil sa pagpapatakbo niya. Agad akong bumaba
sa pagkakaangkas sa kanya at mabilis humarap sa kanya.

"Salamat Savannah!" pamamaalam ko sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin bago niya
isinuot muli ang kanyang helmet at paandarin muli ang kanyang mamahaling motor.
Agad akong napansin ng mga wedding coordinator.

"Bakit sa motor nakasakay ang bride?!" nawiwindang na sabi ng baklang coordinator.

Wala na akong pakialam sa mga inihanda nila, hindi ko na hinintay pa ang mga
instructions nila at wala sa loob ko nang hinawakan ang pinto ng simbahan na
kasalukuyang nakasarado.

"Saglit lang p-" hindi ko pinakinggan ang sinabi nang coordinator pero napatigil
ako sa pagtulak sa pinto nang masilaw ako ng liwanag sa aking mga mata. Nang
tingnan ko ang pinaggalingan nito ay napangisi na lang ako dahil mula ito kay
Tristan Ferell na nagawa pang sumaludo sa akin. Hindi nga pala siya pwedeng makita
sa loob.

"Miss Florence..hindi pa po sila inform.." whatever.

Marahas kong binuksan ang pinto, sabay sabay lumingon ang mga taong may
napakahalagang parte sa buhay ko. Hindi ko na alam kung bakit ako lumuluha, natakot
na akong baka hindi na makarating dito.
Mga nakangiting mga kaibigan, si Aira at Camilla kasama ang kanilang mga minamahal
at pamilya. Ang mga pinsan ko, ang kambal, si lolo, si Sapphire at ang mga babae sa
buhay ng mga Ferell. Ang buong angkan ng mga Villacorta, si daddy kasama si Amira
at ang bago kong kapatid, ang mga Ferell, si LG. Si August at Antonia, si Ashong at
si Nahla na kasama ang baby nila. Maging si Raje at Gabriella na kasama ang
kanilang dalawang anak. At pati na rin ang mga kaibigan ni Gio.
Nakakataba ng puso, nandito silang lahat.

Nang nagtama ang mga mata namin ni Nero, agad kong naramdaman ang nag uumapaw na
kasiyahan sa puso ko. Nandito na tayo sa simbahan Nero, nasa harap na tayo ng
diyos.
Wala na akong pakialam sa ginagawa ko, kasal ko ito at magagawa ko ang lahat nang
gugustuhin ko. Para na akong tanga na tumakbo sa mahabang daan ng simbahan para
lamang makarating sa kanya pero maging si Nero ay hindi na ako nahintay na
makarating sa altar. Nang sandaling nagkasalubong na kami sa kalagitnaan ng
mahabang daan ay agad niya akong binuhat. Mabilis kong hinawakan ang kanyang
magkabilang pisngi.

"I do Nero! I do! I do! Akala ko hindi na ako makakarating dito. Takot na takot na
ako. I do! Mahal na mahal kita" agad kong ibinaba ang aking mga labi sa kanya para
maabot ang kanyang mga labi. Ramdam na ramdam ko ang mariing pagtugon niya sa bawat
paggalaw ng aking mga labi na para bang wala nang magiging katapusan ang halikan na
ito.
Pakinig ko ang palakpakan ng mga taong nakapaligid sa amin, wala na kaming pakialam
kung maubos na ang aming hininga para lamang mahalikan ang isa't isa. I want to
kiss him badly. Si Nero lang ang may kakayahang makapagpakalma sa akin at ngayong
oras ko lubos na kailangan ito.
Lalong bumilis ang tibok nang puso nang marinig ko ang isang malamig na boses na
umaawit ng isang napakagandang kanta. It couldn't be..

Ibinaba ako ni Nero para mapagbigyan akong hanapin ang pinanggalingan ng

napakalamig at napakagandang boses.
Nag uumapaw ang paglukso ng dibdib ko nang makumpira ang pinangagalingan ng boses.
Kumindat pa sa akin ang kumakantang si Sean Owen Ferell na nakaposisyon malapit sa
altar.

I could stay awake just to hear you breathing

Watch you smile while you are sleeping

While you're far away and dreaming

I could spend my life in this sweet surrender

I could stay lost in this moment forever

Where every moment spent with you

Is a moment I treasure

Hindi ko na hinintay pa na magchorus ang kinakanta ni Owen, hinigit ko na ang tie

ni Nero at muli kong inamnam ang mga labi ng lalaking mahal na mahal ko. Hindi ko
na alam kung anong hitsura ng pari ngayon, we can kiss for now and wedding ceremony
later. Hindi ko lang alam ang mangyayari sa akin kung hindi ko mararamdaman ang
halik at yakap ni Nero Sebastian Ferell sa mga oras na ito.
Nang magkalas ang mga labi namin ay kapwa na lang kaming natakatitig sa isa't isa
habang magkadikit ang aming mga noo.

"I love you Nero.." masuyong sabi ko sa kanya.

"I love you more Florence..mahal na mahal" hinalikan pa niya ang mga kamay ko.
Hindi ko mapigilang muling yumakap sa kanya.

"Nero, ikakasal na tayo.."

"Yes baby galit na ang magkakasal sa atin.." natatawang sagot niya sa akin. Sasagot
pa sana ako nang mapatingala na lang kami sa dami ng mga kalapating biglang
nagliparaan sa buong simbahan. Maging ang mga tao ay nagulat kung saan nanggaling
ang mga puting ibong ito. Ang gandang panuorin..

"Troy.." halos sabay naming nasabi ni Nero. Pilit kong hinanap ng aking mata kung
nasaan ang lalaking nagmamay ari ng napakaraming kalapating nagliliparan nang siya
na mismo ang tumawag sa akin.

"Doll! dito!" hinanap ko ang boses ni Troy at napairap na lang ako nang makita ko
silang dalawa ni Aldus sa mismong altar na kapwa kaakbay ang pari na hindi na
maipinta ang mukha. Malapad silang ngumisi sa amin ni Nero at nagawa pa nilang
sumaludo sa akin kagaya ng ginawa ni Tristan kanina.
Pero ang huling nakapagpataas ng balahibo ko ay ang biglang pagtunog ng kampana na
hindi na naaayon sa tono. Halatang hindi sanay ang kampanero. Panay ang mabilis na
pagkampana nito hudyat na may bagong kasal.

"Tristan..." nausal ko na lang.

Muli na lang akong yumakap kay Nero.

"Bakit ba ako aasa sa nakabalot na regalo mula sa kanila? I know, it was always
different"

Salamat Ferells...hanggang sa huli pinangiti niyo ako..

"Mahal na mahal kita Florence Celestina Almero. Hinding hindi na kita

pakakawalan..." marahang sabi sa akin ni Nero habang hinahaplos ang aking
mahabang buhok.

"I love you more Nero..." pumikit na lang ako nang muling maglapat ang aming mga
labi.

At last, I am back in his arms again.

Ano ang pinakamasarap pakinggan para sa isang babae?

Ang tunog ng kampana habang kapayakap ang lalaking mahal mo...

--
VentreCanard

Epilogue

Salamat po sa lahat ng sumagot sa request ko :) Maraming salamat po sa lahat ng

readers ko.

Epilogue

Napamura na naman ako sa hangin nang may naramdaman akong panibagong kamay ng babae
sa balikat ko. Damn, can't they just leave me alone? Wala akong panahong
makipaglaro sa kahit kaninong babae sa oras na ito. Fuck.
"Nero Ferell right?" mapang akit na hinaplos pababa ng babae ang aking mga braso
habang nananatili siya sa likuran ko. Sinasadya pa niyang iparamdam ang laki ng
kanyang dibdib sa aking likod. Ilang babae na kaya ang lumapit sa akin ngayong
gabi? Napapailing na lang ako sa iba't ibang pang aakit nila sa akin.
Hindi ko siya sinagot at muli kong nilagok ang panibagong salin ng alak sa baso ko.

"Mainit ang ulo? I can mend it, malapit lang ang condo ko dito" malanding bulong
niya sa akin. Muntik ko na siyang itulak nang maramdaman ko ang dila niya sa puno
ng tenga ko. Tang ina.

"You're not my type. Leave me alone" seryosong sabi ko sa na hindi man lang
tumitingin sa kanya.

"How dare you!" malakas na sigaw ng babae sa akin. Nanatili akong hindi lumilingon
sa kanya at pinili ko na lang pansinin ang bote ng alak na malapit ko nang maubos.

"Akala mo kung sino ka?!" muli na naman akong napamura nang maramdaman kong may
kung anong likido na bumabasa ng ulo ko at nang tingnan ko ito, isang bote lang
naman ng alak galing sa malanding babae. Pasalamat siya dahil hindi ako pumapatol
sa babae, ibang usapan na nga lang kung sa kama.
Sa halip na tumayo at gumawa pa ng eskandalo sa ginawa niyang pagbasa sa akin.
Tinitigan ko siya ng pinakamalamig na titig na kayang ibigay ng isang Ferell.

"Now satisfied? then go, maghanap ka ng lalaking papansin sa'yo" mapang insulto
akong umiling sa kanya bago ako muling tumungga ng panibagong alak. May ilan pang
mura at kung ano anong salita pang binitawan ang babae sa akin na hindi ko na
naintindihan bago siya umalis, wala akong pakialam sa mga sinabi niya ang mahalaga
ay umalis na siya. Sakit sa ulo.
Bihirang bihira lang ako pumunta sa bar na nag iisa dahil kadalasan kasama ko ang
mga gago kong pinsan para mag walang hiya ng samasama at kung papipiliin ako mas
gugustuhin ko silang kasama dahil hindi na ako magagastuhan. Having my richest
cousin Troy? na dumami ang yaman dahil kamukha lang ni LG, ano pa ang magagastos
ko? Masabihan lang namin siya na siya ang pinakagwapo sa aming lima, wala na kaming
gagastusin sa buong gabi. Tanga lang. Pero sa pagkakataong hindi ko alam kung anong
pumasok sa isip ko at nagbar ako mag isa. Maybe because of that goddamn news.

Kasalukuyan akong nakaupo ako sa stool bar habang nakatulala sa baso ng alak na
hindi ko alam kung pang ilan na, nagpapasalamat ako at wala nang babaeng lumalapit
sa akin, minsan nakakasawa pala talagang maging magandang lalaki. Fucklife.
Kinapa ko ang telepono ko sa bulsa para makita ang oras pero nagsisisi ako, sa
lahat ng text messages sa natatanggap ko sa buong buhay ko ang mga text messages
mula kay Troy ang talagang nakakapagpamura sa akin.

From: AponiLG
Pabalik na si Doll pinsan, wag ka ng mag alala kahit anong mangyari mahal na mahal
ka namin dito. Don't be sad. I love you. Mwah. By the way, where are you? We missed
you!

Kung nasa mood ako ay tatawagan ko pa ang tagapagmana ni LG para murahin ng paulit
ulit sa walang kwenta niyang text message sa akin. Matagal ko nang alam ang balita
niya at alam ko ang ibig sabihin niya sa text niyang ito. Tang ina.
Alam naming lahat na may fiance na si Florence at ang malaking ikinagulat ko ay si
Ashong pa. He was my bestfriend, kahit nang nasa GyroNella pa kami nagawa ko pang
ipagkatiwala sa kanya ang pagbabantay kay Florence dahil hindi ako natatakot na
baka magkagusto siya sa 'hood' ko dahil alam kong nirerespeto niya ang
pagkakaibigan namin. But I was wrong, lahat ng lalaki ay kalaban ko pagdating kay
Florence.

Napailing na lang ako at muling lumagok ng alak. Kahit kailan wala akong pwedeng
pagkatiwalaang lalaki pagdating kay Florence, lahat na lang nahuhulog sa kanya.
Maging ang mga pinsan ko ay naging kalaban ko rin nang dahil sa napakagandang
babaeng Florence Celestina Almero.

Muli akong humingi ng panibagong bote ng alak sa bartender. At nang iinumin ko na

dapat ito ay muli na naman akong napamura nang may babaeng umagaw nito sa akin at
mabilis na ininom na hindi man lang kumukurap hanggang sa tuluyan niya itong
maubos. Halos mapanganga na lang ako, she could be 18 or 19? Ang lakas niyang
uminom.

"I'll pay you later" tamad na sabi niya sa akin bago siya sumalampak sa stool bar
na katabi ko. Halos isubsob na niya ang sarili niya sa lamesa at nagsimulang
magbubulong bulong.

"Isa pa nga.." tamad na sabi ko sa bartender. Mukhang wala naman siyang balak na
akitin ako. Akala ko ay panibagong problema na naman ang babaeng ito. Good for me.
Nasa kalagitnaan na ako ng aking pag inom nang halos masamid na lang ako sa
biglaang pag iyak ng babae.

"Bakittt? Ang ta..nga ta..nga na..man!! Bumalik ka nga! May babae ka ng iba! Paasa
kang hayop ka! Tang ina mo Ashton Elias Martin!" dito na ako tuluyang napabuga na
ako sa alak na iniinom ko. At muling napalingon sa babaeng umiiyak, tama ba ang
rinig ko? Si Ashong ba ang iniiyakan ng teenager na ito?

"Wuhat? Anong tinitingin tingin mo sa akin? Ikaw ba si Elias? Bakit ba bulag na

bulag ka sa Almero na 'yon?! Is it because she's too beautiful? Maganda din naman
ako!" muli na naman siyang humagulhol ng iyak, nagsisimula nang magtinginan sa amin
ang mga tao at hindi malayong isipin nila na ako ang dahilan kung bakit siya
umiiyak. Shit.

"I think we need to go" agad ko siyang hinawakan para isama na palabas.

"Fuck! Don't touch me! Ikaw ba si Elias?!Tang ina ka! Akala ko may pag asa
na..akala ko. Eighteen na ko! Bakit hindi mo ko hinintay...mahal na mahal kita.."
pilit siyang nanlalaban sa akin pero mas malakas ako sa kanya. Kailangan kong
ayusin ang babaeng ito. I need her and she needs me, kailangan niyang mahulasan
dahil magkakasundo kami sa iisang bagay.
Nang makalabas kami ng bar ay agad ko siyang dinala sa sasakyan ko. Nanatili siguro
kami ng isang oras dahil sa pagtulog niya at pagbulong bulong ng tungkol kay Ashong
hanggang sa magising siya at bahagyang mahulasan.
Isang malakas na sigaw ang bumingi sa aking tenga.

"SINO KA?! ANONG GINAWA MO SA AKIN?" malakas na sigaw niya habang yakap ang sarili
niya. Napabuntong hininga na lang ako.

"Wala akong ginawa sa'yo at kung hindi kita dinala dito malamang na hit and run ka
na nang kung sinong lalaki sa loob niyan" tamad kong itinuro ang bar na
pinanggalingan namin.

"ANONG KAILANGAN MO SA AKIN? KUNG GANON? BAKA GUSTO MO RIN AKONG I HIT AND RUN!
TANG INA MO! PALABASIN MO AKO DITO!" mababasag na siguro ang eardrums ko sa lakas
ng boses niya. Pilit na siya ngayong nagbubukas ng sasakyan na hindi naman niya
magagawa.

"Ang mga babae ang gustong maka hit and run sa akin miss. And come on, you're not
my type and damn too young for me besides I have someone I love.." napaismid na
lang ako sa huli kong sinabi.
"Anong pakialam ko sa'yo? Palabasin mo na ako" pilit niya pa din binubuksan ang
pinto ng sasakyan.

"May pakialam ka sa bestfriend ko. Kilala ko si Ashton Elias Martin" halos masuka
ako sa salitang 'bestfriend ko' tang ina.

"Kilala mo si Elias?" halos ilapit na niya ang mukha niya sa akin nang sabihin ko
ang pangalan ni Ashong. Good, nakukuha ko na ang gusto kong mangyari.

"Yes I know him very well, katulad mo ay ayaw ko din sa Almero na 'yon para sa
kanya. It should be you.." nangunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Wait, I don't understand. Bakit ka nangingialam kay Elias? Kilala mo ba si

Almero?" nagtatakang tanong niya.

"I don't know her, pero ang balita ko two timer daw ang babaeng 'yon. My bestfriend
deserves a loyal girl and that's you" minumura ko na ang sarili ko sa mga tang
inang pinagsasabi ko.

"Elias must be so lucky to have a bestfriend like you.." nagtindigan ang balahibo
ko sa sinabi ng babaeng ito. Baka magpatayan kami ni Ashong kapag narinig naming
sabay ito.

"Siguro, hindi ko alam. Pero gusto kitang tulungan, I will help you to steal him.
Tuturuan kita ng mga gagawin mo para maagaw siya" nanlaki ang mga mata niya sa mga
sinabi ko.

"But..he's madly in love with that girl. Wala akong alam pagdating sa mga ganyan at
ano naman ang maitutulong mo? You're a guy, you don't know anything about seducing
a 'guy' na pareho ng gender mo" malamyang sagot niya.
"But I know his type and his weakness, he is my bestfriend. I can help you, no
sweat" sa totoo lang wala akong alam kay Ashong maliban sa kabayo.

"Mapagkakatiwalaan ba kita?" naaalinlangang tanong niya sa akin. Never, you should

not trust a Ferell.

"Ofcourse" mabilis na sagot ko, kabaliktaran ng nasa isip ko. Kailangan niya akong
pagkatiwalaan para masunod ang mga pinaplano ko.

"Huling tanong, anong rason mo at tinutulungan mo ako?" bahagya akong natigilan sa

tanong niya pero agad din akong nakaisip ng maiisagot sa kanya na sobrang layo sa
katotohanan.

"Muntik na akong mamatay noon, at si Elias ang kauna unahang pilit na tumulong sa
akin. I was dying and I need a kidney transplant. Matatagalan pa bago makahanap ng
donor pero hindi na kaya ng katawan kong maghintay at nang mga oras na 'yon si
Elias ang kauna unahang tumindig para maisalba ang buhay ko. Para sa akin
napakababaw pa nitong ginagawa ko para sa kanya, I want him to be happy for the
right girl. At ito lang ang magagawa ko sa kabutihang ginagawa niya sa akin noon.
Please help me, let's help each other. Ginagawa ko lang ito para sa mabuti kong
kaibigan" halos maluha luha na siya sa haba ng kasinungalingan ko. Saang soap opera
ko ba narinig ang mga linyang ito? Nakakadiri at nakakasuka.

"Yes, let's help each other" nagtutuluan na ang mga luha niya. Mabilis akong nag
abot sa kanya ng panyo na agad naman niyang tinanggap at pinahid sa kanyang mga
luha. Tulad ng sabi ni LG, may future nga kaming magpipinsan sa pag aartista. Bakit
nga ba hindi namin nasubukan?

"Then it's settled" inilahad ko na ang kamay ko sa kanya.

"You can call me Sebastian and you are?" pormal na tanong ko sa kanya.

"Nahla" pilit siyang ngumisi sa akin.

Dito na nagsimula ang lahat. Sinimulan ko nang lasunin ang isip ng isang inosenteng
babae para lamang mapasaakin muli ang babaeng iniwan ako ng napakahabang anim na
taon. Wala na akong pakialam sa kung anumang paraang gagawin ko, kung masama ba ito
o hindi, ang mahalaga lang sa akin ay makuha at mabawing muli ang aking si Florence
Celestina Almero.

And yes, bago pa tumapak muli ang nag iisang si Florence Celestina Almero sa
Pilipinas planado na ang lahat para maagaw ko siya.

She belongs to me and I'll do everything to claim her again.

---

Dumating na ang araw kung saan halos kapwa na kaming tulala ni Nahla sa loob ng
sasakyan. Hindi na maganda ang mga nangyayari dahil buhay ang kalaban namin. Kilala
ko si Florence at gagawin niya ang lahat para lamang matulungan si Ashong kahit ang
kapalit nito ay ang pagmamahal niya sa akin.
My Florence is too noble and goddamn kind hearted. Mas pipiliin niya pang
makatulong at magsakripisyo sa iba kaysa sa sarili niyang kasiyahan. Sa kasiyahan
namin dalawa.

"Ayoko na Seb, awat na. Hindi ko na kaya, ang sakit sakit na. I'm just filling him
on bed and it's not working. Akala ko pagmamahal na ang nararamdaman ko sa bawat
halik at haplos niya sa akin. But everything was purely lust" napasubsob na ako sa
aking manibela. Wala na akong maisip na gagawin, malapit na ang kasal nilang
dalawa, masisiraan na ako ng bait. Fuck. Fuck. Fuck.

"What now?" tanong ko na lang sa sarili ko. Come on Nero, mag isip ka pa. I can't
let Florence go. I can't. Sa akin lang siya. Sa akin lang si Florence Almero.

"Sinunod ko na ang lahat ng sinabi mo Seb. I even used my goddamn virginity for
nothing! Yes, it was amazing at hindi ko makakalimutan 'yon pero pagkatapos na
pagkatapos ng gabing 'yon wala na! Wala pa din pagbabago! He's still prioritizing
that woman!" wala nang pagtigil ang pagluha ni Nahla sa harapan ko. Damn, kumikirot
ang dibdib ko sa ginawa ko sa inosenteng babaeng nasa harapan ko. I'm too selfish,
hindi ko naisip na posibleng rin masaktan ang mga taong ginagamit ko. Damn. Shit!
Ang tanga ko.
"At alam mo ang mas masaklap Sebastian? Sinunod ko ang sinabi mo! Oo buntis na ako
ngayon! Nagpabuntis ako sa kanya pero hindi niya kayang iwan si Florence. Hindi
niya kayang iwan. Ang tanga tanga ko, sinong ihaharap kong ama ng batang ito? Isang
kasal na lalaki? Fuck!" lalong dumiin ang pagkakahawak ko sa manibela. Hanggang
dito na lang ang hangganan ng magagawa ko. Hindi ko na kaya ang katwiran ni
Florence, hindi ko na kaya ang ilang beses niyang pangbabalewala niya sa akin.
Kahit anong gawin ko na pag agaw niya sa akin pilit pa din niyang pinaninindigan
ang alam niyang tama. But it's too absurd! Hindi niya pwedeng isakripisyo ang buong
buhay niya! Hindi niya ba naiintindihan ang salitang kasal? Hindi ko na maiisip
pang agawin siya kapag nakasal na siya kay Ashong! Fuck.

"I can be the father Nahla" seyosong sabi ko. Kaya kong suportahan ang bata
hanggang sa paglaki nito. Kailangan kong panindigan ang pagiging makasarili ko,
susuportahan ko ang anak ni Nahla.

"No way! Nangako sa akin si Elias na siya ang sasama sa akin sa pagpapalaki nito
pero mananatili siyang nakatali kay Florence" fuck! What the fuck is that?!

"Pagsasabayin niya kayo?! Gago siya!" oh god. Ano itong pinapasok ng babaeng mahal
ko? She can't marry that bastard!

"Hindi siya gago Seb, ako ang tanga" malumanay na sagot sa akin ni Nahla. Pinili ko
na lang hindi sumagot sa kanya hanggang sa magpaalam na siya sa akin.

Ito na lang ang huling naging usapan namin ni Nahla bago ko nabalitaan ang
nalalapit nang kasal ni Florence at Ashong.

---
Ngayon na ang araw ng kasal ni Florence at kasalukuyan akong nag iisa sa Isla
Merlino. Panay ang tawag sa akin ng mga pinsan ko at walang katapusan text
messages, na wag akong magbigti, maglason at magpalunod tulad nang pinaniniwalaan
nila noon. Mga tanga.
Nakaupo ako sa ilalim ng puno habang nakatanaw sa kalmadong dagat. Napalingon na
lang ako sa pusang biglang dumamba sa kandungan ko. Tsss, bakit umabot na dito ang
pusang ito?
"Umiiyak ka na ba? Patingin" napamura na lang ako sa tamad na boses ng pinsan ko.
Sinilip ni Tristan ang aking mukha sa kanyang pinaka mapang asar na paraan.

"Tang ina mo" mahinang sagot ko na nagpahalakhak sa kanya. Bakit lagi na lang ang
isang ito ang nakakausap ko? Nagsimula na rin siyang umupo malapit sa akin.
Sa halip na bote ng alak ang dala niya ngayon, inabutan niya lang naman ako ng
napakalaking buko na may kulay puting straw.

"Kasal niya ngayon" maiksing sabi niya bago niya sinimulang sipsipin ang buko juice
na dala niya.

"Alam ko, tang ina ka" iritadong sabi ko.

"Hindi mo pipigilan?" pumunta ba siya dito para painitin ang ulo ko?

"Bakit ko pipigilan? Gustong gusto na niyang makasal sa gagong 'yon!" napapasigaw

na ako. Fuck. Bakit ba namin pinag uusapan ito?

"Kawawa ka naman" fuck.

"Tang ina mo! Ano ba ang ginagawa mo dito?! Paano mo ako nahanap? Come on Matteo,
don't use your agent instinct on me. Hindi mo ako trabaho, bakit kailangan mo pa
akong sundan. I want to be alone" matigas na sagot ko sa kanya. Bakit hindi nila
ako hayaang mag isa? Tang ina.

"It was always a cousin instinct Sebastian. Kailanman hindi ko kayo ginamitan ng
trabaho ko. I'm Tristan Ferell right now, a worried cousin to his suidicidal
cousin. Ayusin mo 'yang buhay mo, nag aalala kami sa'yo" hindi ako nakapagsalita sa
sinabi niya. Damn, I overeacted.
"Sorry" tang ina pa din ang suicidal. Ilang beses ko ba na sasabihin sa kanila na
wala akong balak magpakamatay?

"Want a hug?" biglang sabi niya. Bahagya niyang inilahad sa akin ang mga braso
niya.

"Tang ina mo" iritadong sagot ko sa kanya. Humalakhak na naman si Tristan sa

kalokohan niya. Hindi ko siya pinsan.

"Mag papari na lang ako" bigla ko lang nasabi.

"What the fuck? Pinapaalala ko lang sa'yo Nero, pinanganak tayong mga Ferell para
manggapang, mangagat, manisid at humaplos ng babae. Hindi tayo pinanganak para
mangaral. Sige ulitin mo 'yang sabihin sa harap ni LG, siguradong ikaw ang
magkakasal sa aming apat" mahabang sabi ni Tristan, nakakapagtaka.

"Ang haba ng sinabi mo Tristan, four sentences ba? Magpapamisa na ako" sinimulan ko
nang higupin ang buko juice na binigay niya sa akin. Hindi ko na lang siguro
papansinin ang sinasabi ng isang ito.

"Gago ka, tinandaan ko lang ang sabi ni LG. We our born to multiply our good genes,
don't waste yours. Kaunti na lang tayong magagandang lalaki sa mundo" ganito ba ang
epekto ng buko juice kay Tristan? Bakit parang dumaldal ang isang ito?
Narinig kong tumutunog ang telepono ko.

"Pick up the phone" mabilis na sabi ni Tristan

"It could be Troy, ayokong sagutin" matabang na sagot ko.

"Tsss, let me" agad hinagip ni Tristan ang telepono ko na nasa buhangin at mabilis
niya itong sinagot.
"Nero, it's LG" tamad kong kinuha ang telepono ko.

"Yes?"

"Pinsan! I have a gift for you!" papatayin ko na dapat ang telepono nang makarinig
ako ng boses ng babae.

"You will like it Nero, bumalik ka na sa resthouse mo" pamilyar ang boses ng babae
at parang narinig ko na ito. Anong meron sa resthouse?

"Kailangan ko nang bumalik, may iniwan daw si Troy sa resthouse" tamad na akong
tumayo maging si Tristan ay tumayo na rin.
Habang naglalakad na ako pabalik sa resthouse ay naaninaw ko na kung ano ang
sinasabi nilang regalo. Shit.

Muling tumunog ang telepono at humahalakhak na boses ni Troy ang agad kong narinig.

"A run away bride"

"Gago ka Troy! Bakit mo siya basta na lang inihilata dito sa labas? Fuck you"
nagmadali na akong maglakad at mabilis kong binuhat ang walang malay na si Florence
sa harap ng pinto. Damn, she's vey beautiful. I want to kiss her.

"Fuck you" minura ko na din si Tristan na nakangisi sa akin mula sa likuran.

"Alam mo ito?" tanong ko sa kanya kahit nakikita ko na ang sagot sa mapang asar
niyang mukha.

"Ofcourse, pwede na ba akong artista?" ngising sagot niya sa akin.

"Magsama kayo ni Troy" mabilis kong binuksan ang resthouse at agad kong inihiga si
Florence sa couch.

"Alam kong nahuhulaan mo na ang nangyari pinsan at alam kong ikaw din ang may
pakana nito. Tumulong lang kami sa huli, should I call it delivery sevice?" it
worked. Nagawa namin ni Nahla, nasa harapan ko na si Florence. Hindi siya nakasal
sa kung sinong gago.

"Gago" muli kong mura kay Tristan. Hindi ko na napigilang hindi haplusin ang
maamong mukha ni Florence. Damn, kung wala lang si Tristan ay kanina ko pa siyang
hinalikan.

"Tulala na si Romeo, I think I need to go" narinig kong sabi ni Tristan. Tumalikod
na siya at nagsimula nang maglakad palabas. Hindi ko mapigilang hindi magsalita.

"Gago! Salamat!" malakas na sigaw ko sa kanya.

"I love you more cousin" umiling na lang ako sa sagot sa akin ni Tristan. Mabilis
kong pinulot ang telepono ko, nasa kabilang linya pa din si Troy.

"Troy, maraming salamat"

"I love you too Nero, wag ka ng magpapakamatay ulit ha?" natatawang sagot niya.
Fuck. Wala talagang matinong kausap sa mga pinsan ko.

"Tang ina nyo, sige na" papatayin ko na sana ang telepono nang magsalita ulit ang
gago.

"Magpakipot ka muna ng isang linggo, alam mo na ang sunod. Hahahahaha"

Hindi ko na sinagot si Troy. At lalong hindi ko na hihintayin pa na magising ang
magandang babaeng natutulog sa harapan ako.

I will definitely kiss the every part of her, sleeping or not. Saka ko na gagawin
ang sinabi ni Troy. At sinimulan ko nang ilapat ang aking mga labi sa kanya at
halikan ang bawat parte ng kanyang mukha.
Hindi ako magsasawang halikan ang bawat parte ng katawan ng babaeng natutulog sa
harapan ko.

--

Ngayon na ang araw ng kasal namin. At sobrang lamig na ng pakiramdam ko. Sobrang
lakas yata ng aircon ngayon?

"I'm quite nervous LG" kasalukyan akong inaayusan ng neck tie ni LG habang
nakangisi ang apat na gago sa akin na nakahilera sa napakahabang sofa.

"Paano kaya ang kung biglang umatras si Doll? Sayang naman ang tuxedo ni Nero"
tumaas ang dirty finger ko sa sinabi ni Troy.

"Wag kang maingay, kabado na 'yan" natatawang sabi ni Owen.

"Ako pa ang bumili ng neck tie niya at pati ng sa inyo. Hindi nyo ba napapansin?
Pareho pareho tayo ng kulay. Cousin goals!" napangiwi ako nang mapansin na pareho
nga kami ng kulay lima. Tang ina, hanggang sa huli naririnig ko pa rin ang cousin
goals na 'yan.

"Tang ina, may ikakasal na sa atin. Group hug" sabi ni Aldus. Agad akong napaatras
nang tumayo nang sabay sabay ang mga gago at yumakap sa amin ni LG.

"Shit! This is gay" pilit ko silang pinagtutulak at nagsimula na lang kaming

magtawananang lima kasama ni LG.

"Dati ang babata nyo pa, ngayon ikakasal na ang isa. Naiiyak ako mga apo" sabay
sabay umasim ang mukha naming lima sa madramang si LG. Nanguna na si Tristan na
lumapit kay LG at natatawang pinahid nito ang luha ng matanda.
Oo, alam ni LG na buhay si Tristan at sa katunayan pa ay siya ang kauna unahang may
alam nito. Kaya pala nang ilibing ang pekeng katawan ni Tristan ay hindi ko nakita
ang pag iyak ni LG na alam kong napakababaw.

"Basta pang hawakan nyo ang pangako nyo kay LG, kung ikakasal ang isa gusto ko ay
kumpleto kayong lima. Maliwanag?" madiing sabi sa amin ng matanda.

"Yes LG" sabay na sagot naming lima.

"Sige na, mauuna na ako sa inyo. Ako ang sasalubong sa mga bisita sa simbahan"
nagtanguhan na lang kaming magpipinsan. Ilang beses ko pang tiningnan ang sarili ko
sa salamin bago ko yayain ang mga pinsan kong lumabas.

"Kung hindi ka pa nagyaya, iisipin ko na bakla ka. Ang tagal mo sa salamin" reklamo
sa akin ni Troy.

"Just shut up Troy" sagot ko na lang.

Nagsimula na kaming lumabas ng mansion at hindi ko na maintindihan ang nararamdaman

ko ngayon. Gusto ko nang makita ang pinakamagandang babaeng nasilayan ko. I want to
kiss her, touch her and make love to her. Kung pwede lang na mabilis matapos ang
kasal nang makapagkulong na kami sa kwarto nang isang linggo. Shit, hindi na ako
makapaghintay. Wala nang pipigil sa amin.
Bigla akong natigil sa paglalakad nang ang nasa harapan ng sasakyan ay si Owen. Sa
pagkakatanda ko ay hindi naging maganda ang pagiging sponsor niya ng sasakyan nang
huling lakad naming magpipinsan.

"Tang ina, gusto kong makarating sa simbahan. Hindi nyo ako mapapasakay kung kay
Owen nanggaling ang sasakyan natin" seryosong sagot ko. Hindi ko gustong makaranas
ng kahit anong kapalpakan galing sa mga pinsan ko sa araw ng kasal ko.

"May gasolina ito Nero. Gago ka!" natatawang sabi ni Owen.

"Ayoko, maghanap kayo ng ibang sasakyan. Wag ang kay Owen, wala akong tiwala dyan.
Ayokong magtulak sa araw ng kasal ko" hindi nila ako mapapasakay sa sasakyan ni
Owen. Naranasan ko na ang minsan ayoko nang ulitin.

"Are you gay Nero? Mahuhuli na tayo, full tank ito" sagot ulit ni Owen.

"Tsss, wait. I'll call Mang Mario" nagsimula nang magdial si Tristan. Hindi na ako
mapapasakay kahit kailan sa mga sasakyan ni Owen lalo na sa araw ng kasal ko. Fuck.
Hindi din nagtagal ay may dumating na panibagong limousine, dito na ako napanatag
at nagsimulang sumakay.

"Ang arte mo Nero! Pasalamat ka kasal mo!" sigaw sa akin ni Owen. Iritado nang
sumakay ang mga pinsan ko maliban kay Troy. Saan naman nagpunta ang tagapagmana ni
LG? Tang ina, baka mahuli pa kami.

"Saglit lang mga pinsan, bumaba muna kayo. Tulungan nyo ako dito" tang ina.
Mahuhuli na nga ako.

"Ano pa ba 'yan?" nangunot ang noo ko nang makakita ng hindi lamang isang dosenang
kahon ang kasalukuyang inilalabas ni Troy mula sa limousoine ni Owen.

"Tsss, bakit ang dami mong alam Troy?" naglabasan na rin sina Aldus, Owen at
Tristan para tulungang maghakot si Troy ng mga kahon para ilagay sa limousine na
sinasakyan ko.
Tumaggal siguro ng labinlimang minuto ang paghahakot ng apat bago tuluyang nalagay
ang lahat ng mga kahon.

"Ano ba ang laman ng mga 'yan?" nagtatakang tanong ko. Mabuti at maaga kaming
lumabas ng mansion kung hindi ay si Florence na ang naghihintay sa akin.

"Tang ina, nag amoy ipot na tayo" reklamo ni Owen.

Hindi ako sinagot ng mga pinsan ko na hindi ko na pinansin. Kapwa nasa magkabilang
tapat ng bintana ni Troy at Owen. Si Tristan ang driver ng limousine habang katabi
nito si Aldus na nagsisimula nang magpatugtog ng rock music.

"I-play mo na Aldus" nagulat na lang ako nang batuhin ako nang shades ni Troy at
nagsimula na silang apat na isuot ito. Mukhang nangangamoy kalokohan na naman.
Naiiling na lang ako habang isinusuot ko ito. Biglang umalingawngaw ang pamilyar na
kanta na ilang beses nang sinabi ni Troy na teamsong naming magpipinsan.

Nagsimula na silang magheheadbang apat kaya wala na akong ibang ginawa kundi
sumunod sa kanila at makikanta na rin sa kantang umaalingawngaw sa napakahabang
limousine.

La-la-la-la-la-la-la-la-laooo. Lalong tumitindi ang pagheheadbang ng mga pinsan ko

kaya nagheadbang na din ako.

La-la-la-la-la-la-la-la-laooo. Nagkakasabay sabay na kami. What the fuck? Bakit ito

ang kinakanta namin sa araw ng kasal ko?

Lingon agad kapag may babaeng dumaan. panimula ni Troy.

Lalo na pag maganda ang katawan. Sinundan naman siya Owen.

at saka, nakakalokong tingnan. Malakas na kanta ni Aldus na mali na sa tono.
kaming lahat ay binata pa naman. Si Tristan naman.

wala kaming mga asawa't nobya.Hataw na hataw si Troy sa kanyang pagkanta.

hindi parin naman kami pumapalya.Sabay sabay na kami.

Nilakasan ko na rin ang pagkanta ko sa chorus. Tang ina, nadadala na ako sa kanta.
Napansin ko na panay ang paghahagis ni Owen at Troy ng mga kalapati sa labas ng
bintana habang umaandar ang limousine.
mahilig kami sa magaganda

katawan ang aming nakikita

lalo na yung kaakit-akit pa

la la la la la la la la la-hoooo. Palakas na ng palakas ang pagkanta naming

magpipinsan.

Lumalabas ang aming pagkalalake

'pag meroong magagandang mga babae

lalo 'pag mga katawan ay gumigiling

Naiiling na lang ako habang kumakanta habang kasabay ang apat na pinsan ko. Tang
ina, ikakasal na ako at nandito pa din ang apat na gagong ito. Shit. Hindi ako
nagkamaling tumira at lumaki sa mga pinsan kong may sira sa utak.

Nakarating kaming magpipinsan sa simbahan na pawisang pawisan dahil sa pagkanta at

pagheheadbang.

"Best wishes pinsan!" sigaw sa akin ni Tristan nang lumalabas na kami ng sasakyan.

"Salamat"
At napamura na lang ako nang sabay akong itinulak ni Aldus, Owen at Troy kung hindi
ako alerto ay nadapa pa ako. Tang ina.

"Best wishes Nero! Hindi na ikaw ang magkakasal sa amin!" malokong sabi sa akin ni
Troy. Naikwento na pala agad ni Tristan.

"Kapag kinasal ako dapat kumpleto tayong lima. Tang ina nyo, walang mawawala"
natatawang sabi ni Owen.

"Let's go, pumosisyon na tayo" sabi ni Aldus. Sa sinabing 'yon ni Aldus kapwa sila
nawala sa mga panigin ko. Damn cousins, ano pa ang gagawin ng mga ito?
Agad na akong inassist ng wedding coordinator para pomusisyon sa harap ng altar. At
nang lumipas ang ilang minuto lalo kong naramdaman ang kaba sa dibdib ko, para
akong tangang tingin ng tingin sa aking wristwatch, nasaan na siya? Bakit ang tagal
tagal niya na?

"Calm down hijo, dadating si Florence" pagpapakalma sa akin ni LG. Muli kong
sinuyod ang mga taong magiging saksi ng pag iisang dibdib namin ni Florence. Damn,
ang dami nilang nagmamahal sa aming dalawa.
Ganito pala ang pakiramdam ng lalaking naghihintay sa altar parang bumabagal ang
oras, bakit parang naririnig ko ang tibok ng puso ko? Nanlalamig din ako. Fuck.
Dumating ka na Florence.

"LG m-" may sasabihin pa sana ako kay LG nang biglang nabuksan ang pinto ng
simbahan at halos matunaw ang puso ko sa napakagandang anghel na minamahal ko.

Ang babaeng minahal, mahal at mamahalin ko hanggang sa aking kahuli hulihang hinga.

The only angel who belongs to my arms and will always be in my arms forever..

--
VentreCanard