Buhay estudyante sa elementarya

Pagmulat sa umaga mga muta sa mata ang siyang mapapansin. Kama ay basa dahil sa
batang umihi. Kwarto ay makalat na tila bang dinaanan nang bagyo. Mga laruan na
kulang ng ilang parte ay nakahandusay sa sahig. Amoy mula sa kusina ang siyang
umaalingasaw sa bahay. Ina na nagluluto para sa kakainin ng mga bata. Mga baon ay
nakahanda na, itlog at hotdog ang karaniwang ulam. Ate at Kuya ay kumakain na ngunit
ang bata ay di parin naliligo. Ang ina ay napabuntong hininga na lamang sa kanyang
anak. Pinaligoan niya ang kanyang anak, haplos dito, haplos doon at saka pinagsipilyo.
Matapos bihisan ay kanya itong pinakain. Ang bata ay napapapikit sa sarap ng ulam.
Ang mukha ay may nakadikit na mga kanin dahil sa kakulitan sa hapag. Dali-daling
inubos ng bata ang gatas upang makaalis na.

Sila ng kanyang mga kapatid ay naglalakad lamang papuntang paaralan. Nakagawian

na ito dahil narin sa kalapit lang ito ng bahay. Ang uniporme ay gusot na dahil sa
kakatakbo. Pawis na pawis na ang bata papasok nang paaralan. Makikita sa gate ang
pangalan ng skwelahan, H. Bayan Elementary School. Maraming mga bata na ang
pumapasok kasama ang kanilang mga magulang. Dahil ang bata ay sanay na nang
siya ay nasa kinder at wala ng kasamang ina kaya naman yakang-yaka niya lang ito.
Mapapansin mo rin sa iba na umiiyak kapag napansin na wala na ang kanilang mga
ina. Kalaunan ay tatahan narin dahil sa mga kaklase nito. Kumaripas agad ng takbo ang
bata papasuk sa silid-aralan. Ang kanyang dalang bag ay agad na inilagay sa upuan.
Kasama niya sa pagpunta ang mga kaklase para sa flag ceremony. Matapos ay
bumalik rin sila kaagad sa kani-kanilang silid-aralan. Maingay ang bawat klase dahil
puro daldal lamang ang mga bata sa pagpasok ng guro ay biglang tumahimik. Masaya
ang kanilang klase sapagkat masayang nagtuturo ang kanilang guro. Oras na upang
mag-recess at kanya-kanyang labas na ang bawat isa ng kanilang baon. Ang baon
lamang ng bata ay limang piso ngunit malaki na ito para sa kaniya. Pumunta siya ng
kantina upang bumili ng makakain. Ang kanyang binili ay isang juice na puno ng magic
sugar at puro chichirya. Masayang kumakain ang bawat isa mayroon namang naglalaro
pagkatapos kumain. Habulan dito, habulan doon at meron namang iba na tagu-taguan
ang nilalaro. Pagkatapos ng ilang minutong recess ay sila ay bumalik na sa kanilang
silid-aralan. Matapos nito ay oras ba upang kumain ng pananghalian. Masasarap ang
mga ulam ng mga bata at kanya-kanya rin sila ng grupo sa pagkain. Mataas pa ang
oras upang magsimula muli ang klase kaya naman ang bata ay naglaro kasama ang iba
pa niyang mga kaklase. Ang kanilang nilalaro ay tumbang preso at ang iba ay Chinese
garter. Uso rin noon ang mga lastiko o mga sticker na ang mga larawan ay mga
kengkoy o galing sa palabas. Masayang naglalaro ang bata na tila bang walang
problema. Magiliw ito ay nakakaaliw tingnan kasama ang mga kaklase. Hindi rin
maiwasan na nakakalimutan ang oras ng klase. Ang iba ay walang pakialam kahit
tumunog na ang kampana upang hudyat na babalik sa klase.

Pagkatapos ng ilang oras na pagsusulat at pakikinig ay oras na upang umuwi.

Naatasan sa araw na iyon ang bata upang maglinis. Mabilis na kumuha ang bata nang
walis upang hindi umuwi kundi maglaro. Matapos maglinis ay naglaro muna siya
kasama ang ibang bata. Hihintayin niya na lamang matapos ang kanyang mga kapatid
at saka siya sasabay. Panay laro ang bata sa kanilang covered court. Basa na ang
kaniyang damit dahil sa pawis at siguradong mapapagalitan na naman ito. Hindi na ito
bago sa bata, basta makapaglaro lang siya ay sapat na sa kanya iyon. Puno ng
halakhak at hingal ang makikita sa kanyang mukha. Kahit sa pag-uwi ay laro parin ang
inaatupag niya. Palubog na ang araw ngunit nasa labas parin siya kasama ang mga
bata na kanilang kapitbahay. Sila ay naglalaro na tila ba walang katapusan. Hindi
maipinta ang mukha nang bata ng nakitang ang kanyang ina ay may dala-dalang
pamalo. Gabi na hindi parin siya umuuwi. Ang bata ay umiiyak pauwi nang bahay at
hindi pa ito kumakain. Matapos kumain ay nagsipilyo na siya at nagbihis para
makatulog na. Kinabukasan ay gano’n parin, puro laro lamang ang inaatupag.