Professional Documents
Culture Documents
5 1.esduzey Kavsak Tasarimi
5 1.esduzey Kavsak Tasarimi
5. KAVŞAK TASARIMI
5.1. GİRİŞ
Kavşaklar, iki veya daha fazla karayolunun kesişmesi, birleşmesi ve ayrılması ile oluşan ortak alanlardır.
Kavşağa giren ve çıkan yollardan (kavşak kollarından) ayrı ayrı yaklaşıldığında, kollardaki geometrik veya
fiziki değişikliğin başladığı noktaların birleştirilmesi ile oluşan bölge ise kavşak alanını teşkil eder. Kavşaklar
genellikle üç veya dört kollu olup, dörtten fazla kollu olması arzu edilmez.
Kavşaklar karayolunun önemli bir unsurudur. Bunun nedeni, yolun performansı, güvenlik, hız, işletme
maliyeti ve kapasite gibi özelliklerin kavşakların tasarımına bağlı olmasıdır. Kavşaklar iki veya daha çok
karayolundaki doğrusal veya kesişen trafik akışlarını kapsadığı gibi, bu yollar arasındaki dönüş hareketlerini
de içerir. Bu hareketler, kavşak tipine bağlı olarak, çeşitli geometrik tasarımlar ve trafik kontrolü ile sağlanır.
Kesişen karayolları üç genel tip oluşturur. Bunlar; eşdüzey kavşaklar, farklı düzeyli kavşaklar ve seviye
ayrımlı (rampasız) geçişlerdir.
Kanalize edilmiş kavşaklarda adalar, fonksiyonel olabilmeleri için yeterli kesit alanına sahip olmalıdır.
Özellikle, dönüş hareketlerini kanalize ederek ayıran adaların alanı en az 5m2 tasarlanmalıdır.
Kanalize edilmiş kavşaklar, kapasite analizi sonuçlarına göre gerekli görüldüğünde, özellikle şehir
geçişlerinde, sinyalize edilerek uygulanır.
Y tipi kavşaklar ise, anayol - tali yol kesişmesinin dar açılı olduğu, tali yolda dik veya dike yakın eksen
düzenlemesinin imar, kamulaştırma, vb. nedenlerle yapılamadığı durumlarda tasarlanırlar. Anayoldan sol
dönüş yapacak taşıtlar ile karşı yönden direk gelen taşıtların çakışma noktasında (trafik hacminin artması söz
konusu olduğunda) ışıklı ikaz sisteminin uygulanması gerekir.
Kollardaki U-dönüşü için orta ada genişliği, dönüş yapacak taşıtların minimum dönüş yarıçapına göre
düzenlenmelidir.
Şekil 5.6 a’da, dört kolda sağ dönüşün kanalize edildiği kavşak konfigürasyonu görülmektedir. Dönüş
trafiğinin yüksek olduğu, yeterli kesit alanının sağlandığı ve yaya trafiğinin mevcut olduğu yerlerde uygun
tasarım tipidir. Bununla beraber, kesişen kolların iki şerit olduğu yollarda genellikle uygulanmaz.
Şekil 5.6 b’de, karşılıklı tali yolların damla adalarla oluşturulduğu kavşak tipi görülmektedir. Tasarımın
basitliği, Şekil ….a’daki uygulamaya göre tercih edilmesini sağlar.
Şekil 5.6.c ise, yüksek hızlı, tam kapasite ile çalışan 2x1 şeritli anayol için uygun konfigürasyondur.
Anayolda, sol dönüş trafiğinin yüksek olduğu durumlarda, orta refüjde dönüş cebi tasarlanır. Sağ dönüş
trafiğinin fazla olduğu durumlarda ise, üçgen adalar ile katılma ve ayrılma şeritleri oluşturulur. Sol ve sağ
dönüş trafik hacimlerindeki artışa bağlı olarak yardımcı (ilave) şeritlerin sayısı artırılabilir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 102
Eski Güzergah
Eski Güzergah
Yeni Güzergah
Şekil 5.7 a’da, beş kollu kavşağın yeniden düzenlenmesi gösterilmektedir. Diagonal kol ekseni, ana
kavşaktan yeterli bir mesafede yeni bir kavşak oluşturacak şekilde, tali yola birleştirilerek yeniden
düzenlenir.
Şekil 5.7 b’de ise, altı kollu kavşakta, ana kavşağın sağında uygun bir mesafede yeni bir dört kollu kavşak
oluşturacak şekilde, iki kolun yeniden düzenlenmesi gösterilmektedir. Buradaki tasarım, yukarı-aşağı
yöndeki kolların daha önemli yollar (anayol) olarak kabul edilmesine göre yapılmıştır. Sol-sağ yöndeki
kolların daha önemli olması durumunda ise, diagonal kollar yukarı ve aşağıdaki kollara (tali yola)
bağlanacağı için tali yolda üç ayrı kavşak oluşacaktır. Diagonal kolların daha düşük trafik hacmi olan yola
(tali yola) birleştirilecek şekilde düzenlenmesi daha uygun olacaktır.
Dört kollu kavşaklarda mini dönel ada, anayol ve tali yol trafik hacimlerinin birbirine yakın olduğu
durumlarda daire, birbirinden farklı olduğu durumlarda elips olarak tasarlanmalıdır.
Transit trafiğin dönüş trafik hacmine göre daha az olduğu ve yaya hareketleri ile ağır taşıt oranının fazla
olduğu kavşaklarda, kavşak giriş-çıkışı ve kavşak içindeki taşıt hızını düşürerek trafik güvenliğini artırmak
amacıyla, modern dönel kavşakların tasarlanması uygun olacaktır. Bu durumda, taşıt hızlarının düşmesiyle
kavşak kapasitesi azalacaktır.Ancak burada kapasite ve trafik güvenliğini optimize edecek tedbirlerle istenen
kapasite standartlarına ulaşmak mümkün olabilmektedir.
5.2.2.1. Mevcut Kavşaklarda Kapasite Analizi Yapmak İçin Gerekli Trafik Verileri
Kavşak kollarına ait sola, sağa dönüş ve direkt giden trafik hacim değerleri (Taşıt sınıflarına göre YOGT
cinsinden)
Kavşağı kullanan yaya ve bisiklet hacim değerleri
Kavşak kollarının geometrik özellikleri ve trafik düzenlemeleri (kolların % eğimi, sola dönüş ceplerinin
varlığı, sağa dönüşler için genişletmenin varlığı, kollardaki şerit sayısı, ana ve tali yol işaretlemelerinin
varlığı)
Dönel Kavşaklar
1. adım
Mevcut trafik hacim ve geometrik yol koşulları ile kavşağın kapasitesi
2 yönlü dur kontrollu hemzemin kavşak olarak
Tüm yönler dur kontrollu hemzemin kavşak olarak
Modern dönel kavşak olarak ayrı ayrı hesaplanmalıdır.
Daha sonra taşıt başına en düşük kontrol gecikmesi hangi hemzemin kavşak türünde
belirlenmişse o kavşak tipi tercih edilmelidir. Ancak her üç tip içinde istenen hizmet seviyesi
sağlanamayıp kavşağın genel hizmet seviyesi E/F’ ye düşmüşse 2. adıma geçilmelidir.
2. adım
Aynı şekilde kavşağın sinyalize (hemzemin) olarak kapasitesi hesaplanır. Hizmet seviyesi
istenen düzeyde ise o zaman kavşak sinyalize (hemzemin olarak) inşaa edilir. Ancak, hizmet
seviyesi E/F düzeyine düşmüşse 3. adıma geçilir.
3. adım
Kavşak farklı seviyeli olarak tasarlanır.
Ayrılma
Katılma
Kesişme
çoklu
Örülme
Çakışmalar ayrılma, katılma ve kesen trafiğin karşılaştığı noktalardır. Eşdüzey kavşaklardaki çakışmalar dört
çeşittir. Bunlar:
Ayrılma
Katılma
Doğrusal geçişler
Dönüşler
Kavşaklardaki çakışmaların sayısı;
Kavşağa yaklaşan tek yön veya iki yönlü yolların sayısına
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 107
Olası çakışmalar
ayrılma 2
□ katılma 2
dik kesişme 1
Sinyalize ○ dönüş kesişmesi 0
4-Kollu Kavşak
(Tek-Şeritli Yol) çakışma sayısı 5
Taşıt Çakışmaları
ayrılma katılma
Taşıt - Yaya
Çakışmaları
Kavşak kollarının dik veya dike yakın kesişmesi durumunda aşağıda belirtilen avantajlar sağlanır.
Taşıtlar ve yayalar kavşaktan en kısa mesafe ve sürede geçerler
Sürücülerin min. yanal görüş mesafesi ile uygun pozisyon ve hızda seyretmeleri sağlanır
Büyük taşıtların dönüş hareketleri kolaylaşır
Kavşak alanlarındaki taşıt-taşıt ve taşıt-yaya çakışma noktaları daha kolay kontrol altına alınabilir
Anayol ile tali yolun dar açılı kesişmesi durumunda ise, Şekil 5.15 de .görüldüğü gibi tali yol ekseni
değiştirilerek yeniden düzenleme yapılabilir. Böyle durumlarda, tali yolun anayol ile kesişme açısının 90º ‘ye
yakın olması pratik ve arzulanan olmakla beraber, kesişme açısı minimum 60º ‘ye kadar uygulanabilir. 60º
‘lik kesişme dik kesişmenin kazandırdığı avantajların çoğunu sağlamakla birlikte, kamulaştırma ve yapım
maliyetini de azaltacaktır.
b- İyi çözüm
L min = 20 mt.
= 60º – 90º
kabul
edilebilir
arzu
edilen
Tali yol ekseninin yeniden düzenlenmesi, mevcut tali yolun tek tarafında kamulaştırma imkanı varsa Şekil
5.15.a’da görüldüğü gibi, her iki tarafında kamulaştırma imkanı varsa Şekil 5.15.b’de görüldüğü gibi
yapılabilir. Şekil 5.15.c’deki düzenleme, tali yolun olması durumunda ise, tali yolun anayola teğet olarak
bağlanması yerine, Şekil 5.15.e’de görüldüğü gibi, mümkün olabildiği kadar dik bağlanması kesişme
noktasındaki görüşü artıracaktır erişim sürekliliğini zayıflatacaktır.
Tali yolda karşıya geçecek taşıtlar, anayola çıkıp daha sonra sol dönüş yaparak tekrar tali yola
girebileceklerinden, kavşak kolları arasında tehlikeli bir bölge oluşacaktır. Bu nedenle Şekil 5.15 .c arzu
edilmeyen çözümdür. Şekil 5.15 .d’de ise, tali yoldaki DUR kontrolü nedeniyle, taşıtlar sol dönüşleri daha
güvenli yaparak anayola ve sağ dönüş ile tali yolun diğer tarafına geçebilirler. Bu nedenle kabul edilebilir bir
çözümdür. Anayolun kurpta. Ancak, anayoldaki dever uygulaması dönüş trafiği için olumsuz etki
oluşturacağından, yatay kurbu büyütecek veya dever oranını düşürecek çalışmalar yapılması gerekir.
anayol
kaplama
Anayol enine eğiminin (tali yolun kavşak bölgesindeki düşey eğimi) pratikte maksimum %4-6 arasında
olması arzulanır. Bu değer dönel kavşaklarda %3’ü geçmemelidir. Kavşak bölgesinde yeterli drenajı
sağlayabilmek için minimum eğimin %0.5 olması tavsiye edilir.
artan eğim
Kurptaki anayol enine eğiminin tali yol boyuna eğimi ile aynı yönde olmadığı tasarımlardan kaçınılmalıdır.
Mecbur kalındığında; tali yol düşey hattı Şekil 5. 17 b ‘de görüldüğü gibi, kabul edilebilir bir tasarımı
oluşturacak yeterli mesafe ve eğimler kullanılarak düzenlenmelidir.
deverli
kaplama
artan eğim
olarak ele alınacaktır. Küçük yatay kurplar üzerinde kavşak düzenlenmesinden kaçınılmalı,görüşün açık
olduğu büyük yatay kurplar aliyman veya dere tipi düşey kurplar tercih edilmelidir. Ancak kavşağın
görünürlüğünün sağlanmasına azami gayret sarfedilecektir.
Taşıtların kavşağı güvenle geçebilmesi için sürücülerin diğer kollardan yaklaşan taşıtları görebilmesi ve
böylece diğer taşıtla çarpışmaması için durabilmesi veya hızını ayarlayabilmesi gerekmektedir. Bu nedenle
Şekil 5.18’de görüldüğü gibi, kavşak köşelerinde üçgen görüş alanları sağlanacaktır. Yani üçgen görüş
alanları içinde sürücünün görüşünü engelleyen herhangi bir nesne (bina, istinat duvarı, köprü ayağı, yarma
şevi, ağaçlık, vb.) olmayacaktır.
Şekil 5.18’de kavşağa yaklaşan ve kavşakta bekleyen taşıtlar için gerekli üçgen görüş alanının boyutları
görülmektedir. Ancak
Şekil 5.18a’da sinyalize edilmemiş veya YOLVER kontrollü kavşağa yaklaşan taşıtların sağ ve
sol taraftaki görüş mesafesi (b), durmak/yavaşlamak/hızlanmak için gerekli karar noktası ile
anayol ekseni veya kavşağa en yakın şeridin ekseni arasındaki mesafeye (a) eşit olması
Şekil 5.18b’de kavşakta duran aracın a mesafesi yaya geçidi ile anayol ekseni veya kavşağa en
yakın şeridin ekseni arasındaki mesafe (a) olarak ve b mesafesi ise yaklaşan taşıtlar için gerekli
durma/yavaşlama/hızlanma mesafesi olarak
DUR kontrollü veya sinyalizasyonlu kavşaklarda üçgen görüş alanına ihtiyaç olmaması
dikkate alınacaktır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 113
Kavşakta gerekli yanal görüşün sağlanması amacıyla önerilen üçgen görüş alanının boyutları
Anayol ve tali yoldaki tasarım hızı
Kavşak trafik kontrol tipi
gibi iki hususa bağlı olarak belirlenirken kavşakta ufki duruş görüş mesafesinin tayini ise göz ve nesne
yüksekliklerinin 1,08m olacağı kabul edilerek yapılacaktır.
Kavşağın trafik kontrol tipine ve anayol veya tali yoldaki tasarım hızına bağlı olarak üçgen görüş alanı
boyutları ile duruş görüş mesafesi Şekil 5.19’den alınacaktır. Bunun için hangi yoldaki görüş uzunluğu
isteniyorsa o yoldaki tasarım hızı dikkate alınacaktır. Durum C1 için düşeyde anayoldaki tasarım hızı ve
eğrilerden ise tali yoldaki tasarım hızı esas alınacaktır.
Dönüş yapan taşıtların boyutu arttıkça görüş mesafeside artmakta ve Durum B 1, B2, C2 ve F için otomobil,
kamyon ve TIR olmak üzere ayrı ayrı boyutlar verilmektedir. Kavşakta yanal görüş mesafesinin tayini için en
azından kamyon için gerekli görüş mesafesi esas alınacak ve trafik kompozisyonunda TIR yüzdesi %5 veya
daha fazla ise TIR için gerekli görüş mesafesi dikkate alınacaktır.
Şekil 5.19’dan elde edilen boyutlar yolun sahip olduğu eğime göre Tablo 5.1’den alınan düzeltme faktörleri
ile çarpılarak üçgen görüş alanının a ve b boyutları belirlenecektir.
Kavşak kollarının dar açılı (<60º) olarak kesişmesi halinde gerekli yanal görüş mesafesini sağlamak amacıyla
Şekil 5.20’de görüldüğü gibi herbir yaklaşım kolu için ayrı ayrı üçgen görüş alanı sağlanacaktır.
Dar açılı kavşaklarda kavşak alanı ve yanal görüş mesafesi artmaktadır. Kavşakta katedilecek mesafe (W 2)
aşağıdaki gibi bulunacaktır.
Durum I : Tek şeritli ve tek yönlü akım halinde, kısa bağlantılı orta derecede dönüş trafik hacmi
olan tali yol dönüş hareketleri için
Durum II: Tek şeritli ve tek yönlü akım halinde, duran herhangi bir taşıtın geçilebilmesine imkan
verecek yeterli açıklığı sağlayan, düşük hız standartlarında tüm dönüş hareketlerine izin veren orta
veya yüksek dönüş trafik hacmi için
Durum III: İki şeritli ve tek veya çift yönlü akım halinde yüksek dönüş trafik hacmi için
Buna göre dönüş kolu kaplama genişlikleri aşağıdaki formüllerle hesaplanır.
Durum I: w=u+c+z
Durum II: w=u1+u2+2c+FA+FB
Durum III: w=u1+u2+2c+FA+FB+z
Durum I
Durum II
c/2
Durum III
z
Şekil 5.21 Kavşak Kurplarında Kaplama Genişliğinin Tayini
Farklı taşıt tipleri için kavşak kurbunda teşkil edilecek gerekli kaplama genişliği Tablo 5.2’de verilmiştir.
Burada Durum I ve III için yanal açıklık 1,2m (1m) ve iç aydınlık mesafesi (sağ yanal açıklık) 0,6m (0,5m)
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 118
alınır. Fakat Durum II için yanal açıklık 0,6m (0,5m) ve iç aydınlık 0m olarak alınır. (Duran taşıt düşük hızda
geçildiğinden dolayı ilave “z” genişliğne ihtiyaç yoktur)
Ayrıca kaplamanın bir kenarında bordür varsa, kaplama genişliği Durum I ve III için 0,3m artırılmalı, Durum
II için ise herhangi bir genişlik artışı yapılmamalıdır. İki kenarda bordür varsa, kaplama genişliği Durum I ve
III için 0,6m, Durum II için ise 0,3m artırılmalıdır. Kavşak kurplarında olması gereken yanal açıklıklar Tablo
5.3’de verilmektedir.
Tablo 5.3 – Kullanılabilir Banket Genişliği veya Eşdeğer Yanal Açıklık Mesafesi
SOL SAĞ
Kavşak Kurp Özelliği
Taraf Taraf
Kısa uzunluk, genellikle 0,6 – 1,2m 0,6 – 1,2m
kanalize edilmiş kavşak (0,5 – 1m) (0,5 – 1m)
V2
RK = (5.2)
127 (emax/100+f)
Burada;
RK : Min kavşak kurp yarıçapı, m
V : Kavşak kurbundaki tasarım hızı, km/saat
emax : Max dever, %
f : Yanal sürtünme faktörü
Tablo 5.4’de kavşaklarda minimum kurp yarıçapı için gerekli parametreler verilmiştir.
Hemzemin kavşaklarda veya farklı seviyeli kavşak rampalarında gerekli yerlerde geçiş eğrisi
kullanılabilecektir. Dönüş hızı ve yarıçapına bağlı olarak karar verilecek ve dönüş hızı tasarım hızının
yaklaşık %50~60’ı olarak seçilebilecektir. Geçiş eğrisi aliyman ile dairesel kurp arasına, iki dairesel kurp
arasına yada farklı kombinasyonlarda spiral veya klotoid kullanılarak oluşturulacaktır.
Geçiş eğrisi olarak spiral kullanılması halinde minimum uzunluğu kavşak kurbundaki dönüş hızına bağlı
olarak Tablo 5.5’den alınacaktır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 120
Kavşak dönüşleri köşe başlangıç ve bitişindeki büyük yarıçaplı kurplar arasına Şekil 5.22’de görüldüğü gibi,
küçük dairesel kurp konularak bileşik (kombine) kurplarla tasarlanabilir.
Kavşaklarda bileşik (kombine) kurp uygulaması durumunda; iki merkezli kurp yarıçaplarının arzu edilen
oranı 1.75:1’dir. Buna göre uygulanan kavşak kurplarının dairesel yay uzunlukları Tablo 5.6’da belirtilen
değerlerde olacaktır. Bu oranın 2:1’den fazla olması halinde üç merkezli kurp uygulanmalıdır. Bu durumda
kurp yarıçapları arasındaki arzu edilen oran 3:1’dir. (Alman standardına göre: R1:R2:R3=2:1:3 olmalıdır.)
Burada toplam sapma açısı dikkate alınmaksızın Giriş Kurbu (R1) sapma açısı α1=17.5g ve Çıkış Kurbu (R3)
sapma açısı α3=22.5g alınacaktır.
Şekil5. 23‘de bir kavşak noktası örnek olarak görülmektedir. Bunlar için hazırlanmış tablolar da mevcuttur
Kavşak köşelerinin “basit” (sağa dönüş kaması olmayan) yuvarlatma durumu için ana kurp yarıçapı R2
toplam sapma açısı α’ya bağlı olarak Tablo 5. 1 ‘de verilmiştir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 121
Tablo 5.6 – Ana Kurp Yarıçapları (Sağa dönüş kaması bulunmayan köşe yuvarlatmalarında)
Ana kurp yarıçapı (R2)
Sapma açısı (α)
Sağa giriş yolu (m) Sağa çıkış yolu (m)
80 8 12
100 8 12 (15*)
120 8 8
Aradeğerler lineer enterpole edilebilir.R2=7 m’den daha düşük değerler kullanılmamalıdır.
* Sadece damla yapılması durumunda R2=15malınacaktır.
Sağa dönüş şeridi veya kamasının gerekli olması durumunda köşe yuvarlatması tek bir kurp ile teşkil
edilecektir. Kurp yarıçapları sapma açısına bağlı olarak Tablo 5.7‘de verilmektedir. Ara değerler lineer
enterpolasyon ile elde edilebilir.
Tablo 5.7 – Ana Kurp Yarıçapları (Sağa dönüş kaması bulunan köşe yuvarlatmalarında)
Sapma açısı (α) Ana kurp yarıçapı (R)
80 20
100 25
120 25
Ara değerler lineer enterpole edilebilir.Ölçüler ada için min.değerleri oluşturmaktadır.
Kavşak kurplarında minimum kurp yarıçapı basit kurp ve rakordmanlı basit kurp için ayrı ayrı olmak üzere
Tablo 5.9’de verilmiştir. Burada
P : Otomobil
SU : Kamyon
WB 12 : TIR ve otobüs
WB 15 : TIR
tasarım taşıtı olarak alınması uygun olacaktır. Şekil 5.24, 5.25 ve 5.26’de ise otomobil, kamyon-otobüs ve
TIR için gerekli minimum kaplama genişlikleri verilmektedir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 122
45 P 15 - - -
SU 23 - - -
WB12 36 - - -
WB15 53 36 0,6 15:1
WB19 70 43 1,2 15:1
60 P 12 - - -
SU 18 - - -
WB12 28 - - -
WB15 45 29 1,0 15:1
WB19 50 43 1,2 15:1
75 P 11 8 0,6 10:1
SU 17 14 0,6 10:1
WB12 - 18 0,6 15:1
WB15 - 20 1,0 15:1
WB19 - 43 1,2 20:1
90 P 9 6 0,8 10:1
SU 15 12 0,6 10:1
WB12 - 14 1,2 10:1
WB15 - 18 1,2 15:1
WB19 - 36 1,3 30:1
105 P - 6 0,8 -
SU - 11 1,0 -
WB12 - 12 1,2 -
WB15 - 17 1,2 15:1
WB19 - 35 1,0 15:1
120 P - 6 0,6 -
SU - 9 1,0 -
WB12 - 11 1,5 -
WB15 - 14 1,2 15:1
WB19 - 30 1,5 15:1
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 126
AASHTO 2001
Kavşak köşelerinde üç merkezli bileşik kurp uygulanması halinde; minimum kurp yarıçapları hem simetrik
ötelenme (yani kurp başlangıcı ve bitişindeki ötelenme miktarı sabit) hem de asimetrik ötelenme (yani kurp
başlangıcı ve bitişinde aynı fakat ortadaki kurpta başlangıçta minimum ötelenme miktarından başlayıp
maksimum ötelenme miktarına kadar artarak) için ayrı ayrı olmak üzere Tablo 5.10’da verilmiştir.
45 P - - - -
SU - - - -
WB12 - - - -
WB15 60-30-60 1,0 - -
WB19 140-72-140 0,6 36-43-150 1,0-2,6
60 P - - - -
SU - - - -
WB12 - - - -
WB15 60-23-60 1,7 60-23-84 0,6-2,0
WB19 120-30-120 4,5 34-30-67 3,0-3,7
75 P 30-8-30 0,6 - -
SU 36-14-36 0,6 - -
WB12 36-14-36 1,5 36-14-60 0,6-2,0
WB15 45-15-45 2,0 45-15-69 0,6-3,0
WB19 134-23-134 4,5 43-30-165 1,5-3,6
90 P 30-6-30 0,8 - -
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 127
SU 36-12-36 0,6 - -
WB12 36-12-36 1,5 36-12-60 0,6-2,0
WB15 55-18-55 2,0 36-12-60 0,6-3,0
WB19 120-21-120 3,0 48-21-110 2,0-3,0
AASHTO 2001
Kavşaklarda dönüş kollarındaki serbest trafik akımı yarıçap ve boy ile sınırlıdır. Bileşik kurplar, spiraller
veya bunların kombinasyonu ile oluşturulan aşamalı değişen kurpların tasarımında istenilen deverin
uygulanmasına imkan sağlanır. Tasarım Kriterleri Bölümü’nde verilen dever oranları hesaplamaları ve
bunlara karşılık gelen yarıçapların tasarım için kullanılması uygundur. (Bkz. Dever Hesabı)
Dönüş kolu terminallerinde (katılımlarında) kısa uzunluktaki keskin kurp kullanımı, deverin beklenmeyen
enine eğim değişimleri olmaksızın uygulanmasında, pratikte güçlükle karşılaşılmasına neden olmakla
birlikte, bu yüzden yüksek dever uygulanmasını da engellemiş olur.
Enine eğimlerdeki ani değişimler kamyonların ve ağırlık merkezi yüksek diğer taşıtların stabilitesini olumsuz
yönde etkileyebilir. Tablo 3.5,6, ve 7’deki dever oranları ve karşılığı olan yarıçaplar, kısıtlı (azaltılmış) dever
kullanılmasını gerektiren şartlarda uygulanabilir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 128
Şekil 5.27- Dönüş kollarında serbest akımda basit ve bileşik kurp kullanımı
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 129
Kenar 4
Kenar 3
Kenar 1
Eksen
Kenar 2
Kenar 4
E-E Kesiti
Kenar 3
Kenar 4
D-D Kesiti Kenar 3
Kenar 3
B-B Kesiti
A-A Kesiti
Şekil 5.28’de, anayolun aliynman bölümünden ayrılan dönüş kolu gösterilmektedir. Anayoldaki enine eğim
yardımcı şeritin dış kenarına uzatılır. B noktasındaki ilave genişlik tali olup, 1m’den azdır. Enine eğimi
yapım kolaylığı sağlar. B noktasından sonra yardımcı şerit üzerindeki enine eğim anayol bu genişlikten
uzatmak ile aynı veya biraz daha keskin olmasını sağlayacak şekilde yeterli genişlik bulunmaktadır. C
noktasında daha keskindir. D noktasında dönüş kolunun tam genişliğine ulaşılmış olur. E noktasındaki burun
civarında anayolun sağ kenarı ile dönüş kolunun sol kenarı arasında aşağıya doğru eğim yapar.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 130
Kenar 4
Kenar 3
Kenar 1 Kenar 2
Eksen
Kenar 4
E-E Kesiti
Kenar 3
Kenar 4
D-D Kesiti
Kenar 3
B-B Kesiti
A-A Kesiti
Şekil 5.29’ da anayol ile dönüş kolu kurbunun aynı yönde olduğu durumu göstermektedir. Ayrılma kolunun
arzu edilen deveri (anayoldakinden daha belirgindir) oldukça kısa bir mesafe içinde gerçekleştirilir. C
noktasında anayolun enine eğimi genişletilen kesime uzatılmıştır. D noktasında ise değişken enkesitler
başlamış olup, tam devere E noktasında ulaşılır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 131
Kenar 4
Kenar 3
Kenar 1
Kenar 2
Eksen
Kenar 4
Kenar 3
E-E Kesiti
Kenar 4
Kenar 3
D-D Kesiti
Kenar 3
C-C Kesiti
Kenar 3
B-B Kesiti
A-A Kesiti
Şekil 5.30’da görüntü ve sürüş kalitesi nedeniyle anayoldan aksi yönde ayrılan yardımcı şeritlere (anayoldaki
dever oranı nedeniyle) enine eğim vermek zorlaşır. Anayoldaki enine eğim yardımcı şeritte uzatılır (B). C
noktasında daha az oranda yukarı doğru gitmektedir. İki eğim arasındaki fark D noktasında çok belirgin hale
gelir. Burunun önünde kaplama kenarındaki enine eğim çiftli kırılma yapar. Deverin büyük bölümü burundan
sonra sağlanır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 132
Kenar 4
Kenar 3
Kenar 1
Eksen
Kenar 2
Kenar 4
E-E Kesiti Kenar 3
Kenar 4
D-D Kesiti Kenar 3
Kenar 3
C-C Kesiti
Kenar 3
B-B Kesiti
A-A Kesiti
Şekil 5.31’ de Paralel hız değiştirme şeritlerinin tasarımında enine eğim değişiminin bir kısmı bu şerit boyu
üzerinde yapılabilir. Değişimin yarıdan fazlası D noktasına kadar, tamamı ise burun ucuna gelindiğinde
gerçekleşir.
Yardımcı şeritler en az 3m genişlikte olmalıdır. Arzu edilen genişlik ise anayoldaki şerit genişliği kadar
olmasıdır (3.5m). Yardımcı şerit refüjle ayrılacaksa, uygun bir mesafe sağlanmalıdır. Dönüş yapacak taşıtlar
için yardımcı şerit uzunluğu üç kısımdan oluşur: Giriş kaması, yavaşlama-hızlanma ve depolama mesafesi.
Anayoldan ayrılmalarda (yavaşlama şeridi) depolamalı paralel tip, anayola katılmalarda (hızlanma şeridi) ise
kama tipi yardımcı şerit tercih edilmelidir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 133
Sağ dönüş şeridinin tasarımında Tablo 5.11’de belirtilen uzunluklar esas alınacaktır.
Sağ dönüş trafik hacminin fazla olması halinde ve/veya yüksek hızlı yollarda serbest akımın sağlanması
gerektiğinde Şekil 5.33’da görüldüğü gibi, yavaşlama ve hızlanma şeritleri tasarlanacaktır.
YAVAŞLAMA ŞERİDİ
HIZLANMA ŞERİDİ
Vt R LY (m) K (m)
DUR 30+40 50
65 km/saat 15-25 30+25 50
30-45 30+10 50
DUR 30+45 55
15-25 30+35+55 55
70 km/saat
30-45 30+20+55 55
70 30+10 55
DUR 30+60 60
15-25 30+45 60
80 km/saat 30-45 30+30 60
70 30+15 60
90 30+15 60
Eğimli yerlerde K ve LY değerleri Tablo 5. 14‘deki çıkış ve iniş düzeltme faktörleri ile çarpılır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 136
Vt R LH (m) K (m)
15 85 50
25-30 70 50
65 km/saat
45 55 50
70 25 50
15 117 55
25-30 100 55
70 km/saat
45 88 55
70 58 55
15 150 60
25-30 135 60
80 km/saat
45 120 60
70 90 60
Eğimli yerlerde K ve LH değerleri Tablo 5..16 daki çıkış ve iniş düzeltme faktörleri ile çarpılır.
Vt
R=15 R=25-30 R=45 R=70 Eğim
(km/saat)
65 1.3 – 1.5 1.3 – 1.5 1.3 – 1.5 1.3 – 1.5 %3-4 / %5-6
+g (çıkış)
70 1.3 – 1.5 1.3 – 1.5 1.4 – 1.6 1.4 – 1.6 %3-4 / %5-6
80 1.3 – 1.5 1.3 – 1.5 1.4 – 1.6 1.4 – 1.6 %3-4 / %5-6
0.7 0.7 0.7 0.7
65 %3-4 / %5-6
0.6 0.6 0.6 0.6
-g (iniş)
Sol dönüş şeridinin uzunluğu taşıtların güvenli ve konforlu bir şekilde yavaşlaması ve dönüş öncesi
depolanması hususları göz önüne alınarak belirlenecek ve yoldaki trafik akımını etkilemeyecek şekilde
tasarlanacaktır. Sol dönüş şeridinin uzunluğu rakordman uzunluğu, yavaşlama uzunluğu ve depolama
uzunluğunun toplamı kadar olacaktır. Şekil 5.37’de tasarım hızına bağlı olarak uygulanması gereken
minimum uzunluklar verilmektedir.
görüldüğü gibi yapılabilecektir. Ancak bölünmüş yollarda yeterli genişlikte refüj varsa (minimum 4 m),
refüjde daraltma yapılmak suretiyle sol dönüş şeridi düzenlenecektir. Refüj genişliğinin yeterli olmadığı
durumlarda ise, sol dönüş şeridini oluşturmak için refüj genişletmesi iki şeritli yollardakine benzer şekilde
yapılır.
Ws
Sol dönüş şeridi eksenin sağında veya solunda genişleme yapılarak teşkil edilebilir. Ancak, mümkünse yol
ekseninin sol tarafında ilave sol dönüş şeridi oluşturulmaya çalışılmalıdır. Düşük hızlı yollarda ve/veya
kamulaştırma kısıtı olan yerlerde yaklaşım ve şerit rakordmanları birleştirilerek (yani W L>WS durumu)
yapılabilse de, taşıtların tam koruması sağlanamadığından dolayı zorunlu kalınmadıkça yapılmamalıdır.
Ayrılma rakordmanı karşıdan gelen (yani kavşaktan çıkan) taşıtların hızlanmalarını sağlamak amacıyla
yapılan bir nevi geçiş eğrisidir. Şerit rakordmanı sol dönüş şeridinin başlangıcından itibaren yapılacak ve
ayrılma rakordmanı dışındaki kesim mümkünse yükseltilmiş refüj olarak yapılarak sol dönüş yapan taşıtların
kontrol altına alınması ve korunması sağlanacaktır.
Yaklaşım rakordman uzunluğu (Ty) Formül 5.3 A ve B ile hesaplanacaktır. Sol dönüş şeridine taşıtların
konforlu ve güvenli bir şekilde yönlendirilebilmesi için yaklaşım rakordmanın belli bir uzunlukta olması
gerekir. Rakordman oranı minimum 1:10 olacaktır.
Yaklaşım rakordman uzunluğu (T y) 50, 60, 70, 80 ve 90 km/saat tasarım hızları için 55, 95, 120, 145 ve 175
m’den daha az olmaması arzu edilir. Şerit rakordman uzunluğunun (Tş) tasarım hızına bağlı olarak min. 18,
27 veya 36m olması arzu edilir.Yavaşlama şerit uzunluğu taşıtların güvenli ve konforlu yavaşlamaları ile
taşıtların depolanması için gerekli uzunlukların toplamı olacaktır. Sol dönüşler için yavaşlama şerit
uzunluğunun tayininde Tablo 5.17kullanılabilir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 139
Şekil 5.38b’de görüldüğü gibi sağ tarafda genişleme yapılarak sol dönüş şeridinin tertiplenmesi halinde
yaklaşım rakordman uzunluğu (T y) ve geçiş eğrisinin yarıçapı (R) için Tablo 5.18’deki değerler
önerilmektedir.
Tablo 5.18 – Sağ Tarafda Genişleme Yapılması Halinde Yaklaşım Rakordmanı Tasarımı
Tasarım Hızı Ty R
(km/saat) (m) (m)
50 55 600
60 65 1000
80 85 1800
100 105 2400
120 120 3000
AASHTO 2001
Rakordman uzunluğu ve oranı taşıtların güvenli ve konforlu manevra yapmaları açısından gerekli olup, refüj
ve/veya ayırma adası içinde düşünülen sol dönüş şeritleri Şekil 5.39’deki gibi tasarlanacaktır.
Doğrusal rakordman kullanılması halinde 50km/saat hıza kadar 8:1 ve 80km/saat hıza kadar 15:1 rakordman
oranı göz önüne alınacaktır. Kentsel alanda kurptaki kesimlerde kısa düz hatlı rakordmanlar(Kamalar) tercih
edilmelidirKısmi doğrusal rakordman her iki uca kısa kurplar konularak yapılacak fakat doğrusal kısmın
uzunluğu, toplam uzunluğun 1/3 ila 1/2’si arasında olacaktır.Kurplu kesimlerde Simetrik veya asimetrik
kurplar ile teşkil edilen kamalar yaygın olarak kullanılır. Bu kesimlerde başlangıç ve bitiş kurp yarıçapları
aynı veya başlangıç kurbu, bitiş kurbunun iki katı kadar olacak şekilde seçilecektir.
Refüj içinde sol dönüş şeritlerinin yapılması halinde,
Refüj genişliği (M)
Refüj aralığı (L)
Tali yol ekseninde refüj burnu dönüş yarıçapı (R)
gibi ana elemanların boyutları, yol güvenliği ve kavşak işletmesi açısından büyük önem taşıdığı
unutulmayarak tasarımlar yapılacaktır.
Sol şerit genişliğinin minimum 3m, fakat idealin şerit genişliği kadar olması ve refüj genişliğinin yayaların
korunması açısından minimum 1m olması uygun olacaktır. Bu durumda refüj genişliğinin 4m ila 4,5m olması
gerekecektir. Ancak yaya trafiğinin az olması veya olmaması halinde, refüj genişliğinin 0,5m yapılarak sol
dönüş şerit genişliğinin artırılmasıyla yol güvenliği ve kapasitenin artması sağlanmış olacaktır.
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin anayol kenarını kestiği noktanın tespiti.
2. Yan yol ekseninin sağında Abak_1’den alınan mesafede bir paralelin çizimi.
3. Değeri Abak_2’den alınan, 2’deki doğruya ve anayolda taşıtların gireceği şeridin iç kenarına teğet
olan bir kurbun çizimi.
4. 3’de çizilen kurpla aynı merkezli yarıçapı 2m daha büyük olan bir kurbun çizimi.
5. Çizilen daire merkezi ile 4’de çizilen kurbun anayol kenarını kestiği noktayı birleştiren doğrunun
3’de çizilen kurbu kestiği noktanın tespiti.
6. 5’de bulunan noktadan geçen ve anayolda sol dönüş şeridinin iç kenarına teğet olan kurbun çizimi.
Kurp yarıçapı Abak_2’den alınmakla birlikte, damla başının 1.5-5m genişlikte olması için yarıçap
değiştirilebilir.
7. Damla başının anayol kenarından en az 2m, en fazla 4m mesafede olacak şekilde R=1.5m’lik bir
kurpla teşkili.
8. Yan yol ekseni üzerinde anayol kenarından 40m uzaklıkta bir mesafeden 3 ve 6’da çizilen kurplara
teğetlerin çizimi.
9. Yan yol eksenine dik, 8’de çizilen teğetler arasında 2.5m’lik mesafenin bulunması. Bu noktada
sağdaki teğetten içe doğru 1m alınarak bulunan noktadan 3’deki kurba teğet çizimi. Kalan 1.5m’lik
genişlik R=0.75m’lik kurpla yuvarlatılarak damla sonu teşkil edilir.
10. 8’de bulunan alanın damla dışında kalan kısmının boyanması.
B. α<80g
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin R≥50m’lik bir kurpla anayol kenarına dik olacak şekilde bağlanması (Dörtlü
kavşaklarda damlaların karşılıklı gelmesi için eksenler damla genişliği kadar kaydırılır.)
2. Değeri Abak_2’den alınan yan yol eksenine ve anayolda taşıtların gireceği şeridin iç kenarına teğet
olan bir kurbun çizimi.
3. 2’de çizilen kurpla aynı merkezli yarıçapı 2m daha büyük olan bir kurbun çizimi.
4. Çizilen daire merkezi ile 3’de çizilen kurbun anayol kenarını kestiği noktayı birleştiren doğrunun
2’de çizilen kurbu kestiği noktanın tespiti.
5. 4’de bulunan noktadan geçen ve anayolda sol dönüş şeridinin iç kenarına teğet olan kurbun çizimi.
Kurp yarıçapı Abak_2’den alınmakla birlikte, damla başının 1.5-5m genişlikte olması için yarıçap
değiştirilebilir.
6. Damla başının anayol kenarından en az 2m, en fazla 4m mesafede olacak şekilde R=1.5m’lik bir
kurpla teşkili.
7. Damla yaklaşık 25m uzunlukta teşkil edilir. Damla sonunun 1m kadar yan yol ekseninden sola
kaydırılarak R=0.75m’lik bir kurpla teşkili.
8. 5’de çizilen kurba damla sonundan bir teğetin çizimi.
9. 2’de çizilen kurba damla sonundan bir teğetin çizimi.
10. Damla sonunda damlaya ve yan yol eksenine 15m’lik bir mesafede teğet olan bir kurbun çizimi.
C. α>120g
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin R≥50m’lik bir kurpla anayol kenarına dik olacak şekilde bağlanması (Dörtlü
kavşaklarda damlaların karşılıklı gelmesi için eksenler damla genişliği kadar kaydırılır.)
2. Düzeltilmiş yan yol ekseninin anayol eksenine dik olarak anayol kenarını kestiği noktanın 2.5m
sağından bir doğrunun çizimi.
3. Anayolda sol dönüş şeridinin iç kenarına ve 2’de çizilen doğruya teğet olan dönüş kurbunun çizimi.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 143
4. Şekilde verilen şablonla yan yoldan sola dönüş şeridinin iç kenarının çizimi (c noktası 3’de çizilen
kurbun anayol kenarını kestiği noktada ve iç daire taşıtların gireceği şeridin iç kenarına teğet olacak
şekilde)
5. Damla başının anayol kenarından en az 2m, en fazla 4m mesafede olacak şekilde R=1.5m’lik bir
kurpla teşkili.
6. R=30m’lik bir kurbun 3’de çizilen kurba ve yan yol eksenine teğet olacak şekilde çizimi.
7. Damlanın yaklaşık olarak 25m uzunlukta olacak şekilde teşkili ve sonunun R=0.75m’lik bir kurpla
teşkili.
8. 7’de bulunan ada sonu ile 4’de çizilen kurbun bir teğetle bağlanması.
9. 8’de çizilen doğruya ve yan yol eksenine damla sonundan yaklaşık olarak 15m uzaklıkta teğet bir
kurbun çizimi.
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin çizimi.
2. Yan yol ekseni üzerinde anayol kenarından 10m uzaklıkta bir noktanın tesbiti.
3. Bu noktadan geçen ve yan yol ekseni ile sağa doğru 6 g’lık bir açı teşkil eden damla ekseninin çizimi.
4. Damla ekseninin 1.5m sağında ve solunda eksene paralel iki yardımcı doğrunun çizimi.
5. Bu yardımcı doğrulara ve anayol eksenine teğet R=12m yarıçapında dönüş kurplarının çizimi. Eğer
α < 100g ise soldaki kurp yarıçapı R=8m’ye kadar küçültülebilir.
6. Damlanın ön tarafının R=0.75m’lik kurpla yuvarlatılması.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 144
7. Damla ekseni üzerinde anayol kenarından 20m uzaklıktaki bir noktadan 5’de çizilen dönüş
kurplarına iki teğetin çizimi.
8. 7’de çizilen teğetler arasında 1.5m’lik bir mesafenin kaldığı noktanın tesbiti ve burada R=0.75m’lik
bir kurpla damla arkasının teşkili.
9. Yan yol ekseninde başlayan ve damlanın sağına teğet olan şerit kenarının çizimi.
B. α<80g
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin R≥50m’lik bir kurpla anayol kenarına dik olacak şekilde bağlanması (Dörtlü
kavşaklarda damlaların karşılıklı gelmesi için eksenler damla genişliği kadar kaydırılır.)
2. Yan yol ekseninin anayol kenarını kestiği noktanın 3m solundan anayola dik bir doğrunun çizimi.
3. Çizilen bu doğruya ve yan yol eksenine teğet R=12m yarıçaplı dönüş kurplarının çizimi.
4. Damlanın ön tarafının R=0.75m’lik bir kurpla yuvarlatılması.
5. Yan yol ekseni üzerinde anayol kenarından sol dönüş kurbuna bir teğetin çizimi.
6. Bu doğruyla yan yol ekseni arasında 1.5m’lik bir mesafenin kaldığı yerin tesbiti ve burada
R=0.75m’lik bir kurpla damla sonunun teşkili.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 145
Tasarım Aşamaları:
1. Yan yol ekseninin R≥50m’lik bir kurpla anayol kenarına dik olacak şekilde bağlanması (Dörtlü
kavşaklarda damlaların karşılıklı gelmesi için eksenler damla genişliği kadar kaydırılır.)
2. Yan yol ekseninin anayol kenarını kestiği noktanın 3m sağından anayola dik bir doğrunun çizimi.
3. Çizilen bu doğruya ve anayola teğet R=12m yarıçaplı dönüş kurplarının çizimi.
4. Damlanın ön tarafının R=0.75m’lik bir kurpla yuvarlatılması.
5. Yan yol ekseni üzerinde anayol kenarından 20m uzaklıktaki bir noktadan yan yoldan sol dönüş
kurbuna bir teğetin çizimi.
6. 5’de çizilen doğru ile yan yol ekseni arasında 1.5m’lik bir mesafenin kaldığı yerin tesbiti ve burada
R=0.75m’lik bir kurpla damla sonunun teşkili.
7. Yan yol ekseninde başlayan ve damlanın sağına teğet olan şerit kenarının çizimi.
Tasarım Aşamaları:
1. MLA merkezinden RLA+6.0+0.5m yarıçapında bir daire yayının çizimi.
2. Damla sonundan 5.5m yarıçaplı bir daire yayının çizim.
3. Anayol kenarından 3.5m (min. 3.0m) uzakta yol kenarına paralel çizimi.
4. 2’de çizilen daireye ve 3’de çizilen paralel çizgiye teğet olan bir kurbun çizimi.
5. Bu kurp merkezinden (MRA) RRA+5.5m yarıçapında bir daire yayının çizimi ve 1’de çizilen yay ile
kesişim noktasının tesbiti.
6. 4’de çizilen yay ın bir daire yayı veya geçiş eğrisi ile tali kavşak koluna bağlanması.
7. a) 5’de bulunan kesişim noktasını merkez alan R=0.5m’lik dairenin çizimi, bu dairenin merkezini
MRA ve MLA merkezlerine birleştiren doğruların çizimi.
b) Bu doğruların 7.a’da çizilen R=0.5m’lik daireyi kestikleri noktadan dikler çıkılarak anayol kenarı
ile kesiştirilmesi.
8. Anayol kenarından, üçgen adanın kesişen kesimi içerisinde 0.5m mesafede bir paralelin çizilerek
üçgen adanın kenarları ile kesiştirlmesi.
9. Üçgen ada köşelerinin R=0.5m’lik kurplarla yuvarlatılması.
10. a) 5’de MRA merkezinden çizilen RRA+5.5m yarıçaplı daire yayının anayol kenarı ile kesiştirilmesi.
b) Anayol kenarı ile üçgen ada arasındaki kesimin sürekli çizgi ile işaretlenmesi.
11. 10.a’da belirlenen kesişme noktasından başlayan, yavaşlama şeridi için tasarlanan uzunluğun tesbiti.
Kavşak tasarımında kanalize adalar genellikle, aşağıdaki amaçlardan bir veya daha fazlasını sağlamak
amacıyla kullanılır.
Taşıt çakışmalarını ayırmak
Çakışma açılarını kontrol etmek
Kavşak bölgesindeki büyük kaplama alanlarını azaltmak
Trafiği düzenlemek ve kavşağın uygun kullanımını göstermek
Dönüş hareketlerini düzenlemek
Yayaları korumak ve geçiş alanı sağlamak
Dönen ve kesişen trafiği korumak ve depolamak
Trafik işaret ve sinyalizasyon taşıtlarının tesis edilmesini sağlamak
Adalar üstlendiği fonksiyona göre üç temel gruba ayrılır:
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 147
Yönlendirme kanalize adaları dönüşlerde trafik hareketlerini kontrol altına almak ve istenilen yöne
yönlendirmek için kullanılır. Kavşak bölgesindeki kullanılmayan boş alanların trafiği şaşırtmaması için
adalara dönüştürülmesiyle elde edilir. Şartlara ve kavşağın boyutlarına bağlı olarak farklı şekil ve ölçülerde
tasarlanabilir. Doğrusal ve dönüş trafiğinin fazla olduğu yerlerde uygun biçimde yerleştirilen kanalize adalar
çeşitli avantajlar sağlar. Ancak, özellikle küçük alanlı bordürlü adaların yapıldığı kırsaldaki önemsiz iki
şeritli yollarda kavşağın kanalize edilmesi gerekmeyebilir. Genellikle kırsal alandaki kavşaklarda aydınlatma
ve trafik işaret taşıtlarının ve yaya geçişinin olmadığı durumlarda, bordürlü adalar kullanılmamalıdır. Önemli
kavşakların bulunduğu çok şeritli karayolu ve caddelerde bordürlü adaların yapılması uygun olur.
Sürücülerin davranış alışkanlıklarına bağlı olarak, çizgili yönlendirme adaları kavşağın etkinliğini artırmak
amacıyla yapılabilir. İyi düzenlenmiş çizgili bir kanalize kavşak bordürlü adalar yapılana kadar geçici olarak
hizmet verebilir. Fakat kötü hava şartları ve kullanıcıların davranış alışkanlıklarının uyumlu olmaması
performansı azaltacağı için, bu tip kanalize adaların kullanımını güçleştirir.
Ayırma adaları Şekil 5.,49’da görüldüğü gibi, bölünmemiş yollardaki kavşaklarda tasarlanır. Kavşağa
yaklaşan sürücüleri ilerideki kavşağın varlığı hakkında uyarır ve kavşak içindeki trafiği düzenler. Genellikle
doğrusal trafik akımlarında zıt veya aynı yöndeki trafiği ayırmak için kullanılır.
Refüj adaları geniş bir caddeyi geçen yayaları korumak amacıyla şehir geçişlerinde uzun mesafede yapıldığı
gibi eşdüzey kavşaklarda yine yayaları korumak, sol dönüşleri önlemek ve bölünmüş yollarda zıt akımları
uzun mesafede ayırmak amacıyla da uygulanır.
Eşdüzey kavşaklarda tasarlanan adaların bazı fonksiyonları Şekil 5.51-52 ve 53’de görülmektedir.
Eşdüzey kavşaklardaki trafik adalarının tasarımı sırasında aşağıdaki hususlara dikkat edilmelidir.
Sürücülerin aynı anda birden fazla karar verme zorunda bırakılmaması
90º den büyük açılı dönüşlerin veya keskin kurpların yapılmaması
Çakışma alanının mümkün olduğunca küçük tutulması
Katılma ve örülme mesafelerinin mümkün olduğunca uzun olması
Trafik akımları mümkünse dik açılı değilse maksimum 60º ila 120º açılı olması
Doğrusal trafik akımını kesintiye uğratmamak için ilave sağ/sol şeritler ile uygun uzunlukta depolama
alanı tasarlanması
Yaya geçişlerinin sağlanması
Eşdüzey kavşaklarda trafik adalarının muhtelif kullanımları Şekil 5.54’da verilmiştir.
Adalarının tasarımında; kesişen kollardaki ve kavşaktaki dönüşlerin tasarım hızı ve trafik hacmi, kesişen
kolların genişlikleri ve geometrisi, kullanılacak ada tipi ve büyüklüğü gibi hususlar detaylı bir şekilde etüt
edilecektir. Bununla ilgili dikkate alınması gereken önemli kriterler şunlardır:
Adalar aynı zamanda, büyüklüklerine, yerlerine ve fiziksel fonksiyonlarına bağlı olarak çeşitli şekillerde
düzenlenirler. Kavşağın yerleştiği alan, kırsal veya kentiçi oluşu tasarımı etkiler. Fiziksel anlamda üç tipte
uygulanır.
Yükseltilmiş bordürlü adalar; genellikle kentiçlerinde uygulanır. Çoğunlukla kullanılan bordür yüksekliği
(kaplamadan sonra) 15cm’dir.
Kaplamanın çizgilerle veya reflektif malzeme ile işaretlenerek düzenlenmesiyle oluşturulan adalar; hızın
düşük ve alanın sınırlı olduğu kentiçi kavşaklarda yaygındır.
Kaplama kenarları ile şekillendirilen, işaret veya kılavuz direklerle desteklenen adalar; büyük yarıçaplı
kurpların ve geniş orta refüjlerin bulunduğu kırsaldaki kavşaklarda kullanılır.
Yönlendirme amaçlı yükseltilmiş köşe adaları, kentdışı yollarda banket, kentiçi yollarda kaldırım olmasına
bağlı olarak farklı geometrik şekil ve ötelenme ile yapılacaktır. Ayrıca köşe adaları dönüş yapan trafiğin
hacmine bağlı olarak büyük veya küçük tipte tasarlanacaktır. Büyük köşe adalarının uzun kenarı minimum
30m olacak ve bordürlü adaların burun uçları 0.5-1m yarıçapında tasarlanacaktır.
Yönlendirme amaçlı yükseltilmiş üçgen köşe adalarının kentiçi yollarda kaldırım yapılması halinde
geometrik boyutları ve detayları Şekil 5.55’de görüldüğü gibi düzenlenecektir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 151
Yönlendirme amaçlı üçgen köşe adalarının kentdışı yollarda banket olması halinde geometrik boyutları ve
detayları Şekil 5.56’de görüldüğü gibi tasarlanacaktır.
Üçgen ada yavaşlama veya hızlanma şeridi ile birlikte tasarlandığında şerit bitiminden olan mesafesi banket
genişliği kadar veya minimum 2m alınmalıdır.
Köşe adaları yol şeritlerinden içe doğru ötelenecektir. Ötelenme miktarı kentdışı yollarda anayoldaki banket
genişliğine eşit ve sabit iken kentiçi yollarda yaklaşım burnunda daha fazla ama bitiş ucunda daha az
olacaktır. Ayrıca sağ dönüş veya tali yolda genleşme miktarı 0,6-1,0m sabit genişlikte olacaktır. Köşe adası
detayı Şekil 5.57’deki gibi olabilecektir.
Ayırma adalarının özellikle yüksek hızlı yollarda kullanılması halinde, Şekil 5.58’de görüldüğü gibi,
yaklaşım burnunda artan bir genişleme yapılarak taşıtların adaya çarpma riski ortadan kaldırılmaya
çalışılacaktır.
Dönel kavşakların birbirinden farklı uygulamaları olup, tasarımları iki grup altında değerlendirilecektir:
Mini dönel kavşaklar
Modern dönel kavşaklar
Bu kapsamda kavşak elemanlarının tasarımında
Dönel ada yarıçapı
Dairesel yol platformu genişliği
Yaklaşma-ayrılma genişliği
Giriş-çıkış platform genişliği ve yarıçapı
Enine eğimler
Yaya geçişi
gibi hususlar ele alınacaktır. Bu elemanların boyutları kavşak işletme hızı, kapasite ve güvenlik unsurlarına
bağlı olarak belirlenecektir.
Trafik hacmi ve bulunduğu yere göre değişen tipleri bulunan, kanalize edilmiş kavşaklardır. Kamulaştırma
maliyetinin yüksek olduğu yerlerde ve özellikle kent geçişlerinde, ülkemizde sıklıkla uygulanan dönel kavşak
tipidir. Tasarım hızı kent geçişlerinde daha düşük, kırsalda daha yüksek olmak üzere ortalama 25-65 km/saat
arasında değişir. Orta ada teşkilinde minimum dönüş yarıçapı (ada etrafında dönüşlerde depolanacak taşıt
tiplerine bağlı olarak) esas alınır. Kavşak kollarında yönlendirme adaları uygulanır.
Üç kollu kavşaklarda anayolda geri dönüş yapılması gerekmiyorsa yarım dönel olarak uygulanır. Ortadaki
yarım ada yarıçapının minimum 15m olması arzu edilir. Adanın tali yol tarafı anayolun doğrultusu esas
alınarak oluşturulur. Köşeleri küçük yarıçaplar (R=2-4m) ile yuvarlatılır. Orta adanın 1m dışında paralel
olarak geçirilen emniyet kurbuna teğet olacak şekilde, anayol ve tali yoldaki yönlendirme adaları teşkil edilir.
Dönel kavşaklar konumları gereği düz veya düze yakın arazilerde uygulanmakta olup, mini döneller büyük
dönellerin kamulaştırma güçlükleri nedeniyle tercih edilmektedir. Trafiğin yoğun olduğu ve yaya geçişlerinin
bulunduğu yerlerde, taşıt-taşıt ve taşıt-yaya çakışmalarının önlenmesi amacıyla sinyalize edilerek
uygulanırlar. Ayrıca bölünmüş yollarda U-dönüşler için yeterli refüj genişliğinin sağlanamadığı durumlarda,
kamulaştırma güçlüğü nedeniyle U-dönüş için yolun sağ veya sol tarafında lup oluşturulamıyorsa bu kesimde
refüj genişletilerek dairesel veya eliptik orta ada teşkili ile U-dönüşler sağlanacaktır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 154
Modern dönel eşdüzey kavşaklarda Şekil 5.60’de görüldüğü gibi, taşıtların kavşağa giriş-çıkışında ve kavşak
içindeki hızları önemli ölçüde azaltılabildiğinden dolayı kavşak kapasitesi azalırken trafik güvenliği
artmaktadır.
Kavşağa giriş-çıkış çapı ve dönüş uzunluklarının azalması, taşıt işletme hızının düşmesi, kavşak içindeki
taşıtların durma ve park etmesinin kısıtlanması ve yaya hareketlerinin kontollü hale getirilmesi güvenliği
artırır. Bu nedenle transit trafik hacmi az, sol-sağ ve U dönüş trafik hacmi ve yaya trafiği fazla olan
kavşaklarda tercih edilir.
Ada
Dairesel
dış çap
Yol ver prensibi ile tasarlanan modern dönel kavşaklarda Şekil 5.61’de görüldüğü gibi ayrılma ve katılma
çakışmaları fazla değişmemekle birlikte, kesişmeler ortadan kaldırıldığından yol güvenliği önemli ölçüde
artmaktadır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 155
Şekil 5.62’de ise, 4 kollu bir kavşakta taşıt-yaya çakışması 16 iken bu kavşaklarda 8’e indiği görülmektedir.
Dönel kavşak elemanlarının diğer eşdüzey kavşaklardan farklı her bir elemanın birbirleriyle etkileşim içinde
oluşu nedeniyle işletme şartları ve geometrik tasarımları farklı olarak ele alınmalıdır. Bu nedenle tasarımları
kavşak kollarındaki ve kavşak içindeki işletme hızlarının düşük olacağı göz önüne alınarak yapılmalıdır.
Örneğin bu tip kavşaklara yaklaşımdaki 70, 55 ve 40 km/saat olan taşıt hızları, kavşak içinde 35, 30 ve 25
km/saat’e düşmek zorunda kalacaktır. Hız azalması, giriş yarıçapı ve genişliğini etkileyecek olup, tasarım
hızı aşağıdaki formül ile hesaplanacaktır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 156
Vt 127 R (e f ) (5.4)
Burada;
Vt : Tasarım hızı, km/saat
R : Yarıçap, m
e : Dever, %
f : Yanal sürtünme faktörü
Kavşak giriş kollarında düşük hıza bağlı olarak dever oranının azaltılarak uygulanması arzu edilir (%2). Ada
etrafındaki dairesel yol kesiminde yüzey drenajını sağlayacak enine eğimin uygulanması yeterli olacaktır.
Yanal sürtünme faktörü (f) hıza bağlı olarak Tablo 5.20’den alınacaktır.
Tablo 5.20 – Yanal Sürtünme Faktörü
Vt (km/saat) f
10 0,50
20 0,36
30 0,28
35 0,25
40 0,22
45 0,21
50 0,19
60 0,18
AASHTO 2001
R1 : Giriş yarıçapı
R2 : Dairesel yörünge yarıçapı
R3 : Çıkış yarıçapı
R4 : Sol dönüş yarıçapı
R5 : Sağ dönüş yarıçapı
Şekil 5.63 – Dönel Kavşakta Yörünge Yarıçapları
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 157
Tek şeritli dönel kavşağın giriş geometrisi, Şekil 5.64’de görüldüğü gibi, giriş kurbunun dış kenarı dairesel
yolun dış kenarına (yani kaplama kenarına veya yol platformunun dış kenarına) teğet ve giriş kurbunun iç
kenarı ise orta adaya teğet olacak şekilde tasarlanmalıdır. Bu durumda taşıtların güvenli bir şekilde
yönlendirilmesi sağlanmış olacaktır. Ayrıca giriş yarıçapı, uygun işletme hızı için For.5.4 ile belirlenecek ve
R1 ≤ R2 olacak şekilde seçilecektir.
Şekil 5.64 – Tek Şeritli Modern Dönel Kavşakta Giriş Kurbu Tasarımı
Çift şeritli dönel kavşaklarda taşıt yörüngelerinin çakışmasını minimize etmek amacıyla Şekil 5.65 a’da
görüldüğü gibi, önce büyük yarıçaplı daha sonra küçük yarıçaplı giriş kurbu tasarlanacaktır. Birinci büyük
kurp iç kenara paralel olup merkez adasına eğrisel teğet olacak ve ikinci küçük kurbu ise giriş yol
genişliğinin dış kenarının konumunu belirlemek amacıyla tasarımcı çizim yoluyla belirleyecektir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 158
Şekil 5.65.a – Çift Şeritli Modern Dönel Kavşakta Giriş Kurbu Tasarımı
(Başlangıç giriş kurbunun büyük yarıçaplı olması durumu)
Çift şeritli dönel kavşakta taşıt yörüngelerinin çakışmasını önlemek amacıyla önce küçük sonra büyük
yarıçaplı kurplar ile alternatif tasarım yöntemi uygulanabilecektir.
Şekil 5.65.b – Çift Şeritli Modern Dönel Kavşakta Giriş Kurbu Tasarımı
(Başlangıç giriş kurbunun küçük yarıçaplı olması durumu)
Her iki durumda da taşıt hızlarının düşmesi ve taşıtların merkez adasına eğrisel teğet olarak yönlendirilmesi
sağlanacaktır. Ayrıca tek şeritli dönel kavşakta R1 ≤ R2 (dairesel yol platformu yarıçapı) olması uygun iken
çift şeritli dönel kavşakta ise taşıt yörüngelerinin çakışmaması için R1’in (giriş yarıçapının) çok küçük
olmaması uygun olacaktır.
Dönel kavşak çıkışında sıkışıklığı azaltmak için R3’ün (çıkış kurbu yarıçapının) R1’den (giriş kurbu
yarıçapından) daha büyük yapılması gerekir. Fakat çıkış kurbundaki yaya geçişinde yayaların korunması için
hızın azaltılması açısından, çıkış kurp yarıçapının küçültülmesi gerekeceğinden ötürü bu iki hususun
dengelenmesine çalışılmalıdır. R3>R2 olmakla birlikte aradaki farkın az olması arzulanır. Şekil 5.65 c’de
görüldüğü gibi, çıkış kurbu dairesel yol platformunun dış kenarına teğet ve iç kenarı (sol tarafı) merkez
adasına eğrisel teğet olacak şekilde yapılacaktır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 159
Çift şeritli dönel kavşakta da çıkış tasarımı tek şeritli dönel kavşaktakine benzer şekilde yapılacak olup,
kurbun iç kenarının devamı orta ada yerine iç şeritin kenarına teğet olacaktır. Kentdışı yollarda yaya
trafiğinin az olması nedeniyle çıkış yarıçapı büyük tutularak taşıtların kavşağı hızla terketmesi sağlanacaktır.
Ancak kentiçi yollarda ise yaya güvenliği için fazla büyük olmaması tercih edilir.
Modern dönel kavşağın güvenlik ve performansını artırmak amacıyla giriş genişlikleri minimumda
tutulmalıdır. Kapasite ihtiyacı ve performans her bir giriş için şerit sayısı ve genişliğini belirleyen önemli
etkenlerdir. Ayrıca dönüş trafiği de giriş genişliklerinde az da olsa ilave genişleme gerektirebilir. Neticede,
giriş genişliği ve dairesel yol platformu genişliğinin belirlenmesi optimum kapasite ve işletme dengesini
sağlamaya yöneliktir.
İstenilen kapasiteyi sağlayabilmek için şerit genişliğinin artırılması gerekiyorsa, Şekil 5.66’da görüldüğü
gibi, girişlerde ve takip eden çıkışlarda paralel şerit ilavesi veya mütemadi genişleme (kama) yapılmalıdır.
Yaya geçişlerinin nispeten az ama belirli bir kolda sağ dönüş trafik hacminin çok fazla olması halinde Şekil
5.67’de görüldüğü gibi, dönel kavşağın bir veya iki kolunda ilave sağ dönüş şeriti yapılabilir.
Dönel kavşaklarda genellikle, trafik akımlarının sinyalizasyon ile kontrol altına alınmadığı kent geçişlerinde,
yaya geçişlerinin konumu ve boyutlandırılması kavşak tasarımının önemli bir ayrıntısı olarak ele alınmalıdır.
Yayaların diyagonal yönde geçiş yapmalarının önlenmesi ve güvenliği sağlanmış olan yaya geçişlerine
yönlendirilmesi gerekmektedir. Bu amaçla yayaların en kısa yürüyüş mesafesinde ve taşıtlar arasında boşluk
bulunduğunda geçebilecek şekilde yönlendirilmesi için Şekil 5.68’de görüldüğü gibi, yaya geçiş noktasının
YOLVER çizgisinden çok fazla uzak olmayacak şekilde tasarlanması ve bölünmüş adalar üzerinden yaya
geçişlerinin engellenmesini sağlamak için gerekli tedbirlerin (bariyer, bitkilendirme, vs.) alınması uygun
olacaktır.
Kavşak çıkışında sürücülerin karşıdan karşıya geçen yayaları görebilmesi ve yayaların geçmesi sırasında
kavşak çıkış kolundaki taşıtların durabilmesi için yeterli bir uzunluk gerektiğinden yaya geçişleri kavşaktan
uzaklaştırılmalıdır. Bu durumda yaya yürüme mesafesi artacağından ideal geçiş yerinin seçilmesine dikkat
edilmelidir.
Dönel kavşak kollarındaki bölünmüş yaya adalarında Şekil 5.68’de görüldüğü gibi, yanal ötelenme ve
yaklaşım (uç) burunları oluşturulacaktır.
Dönel kavşak kollarında bölünmüş yaya adaları yapılarak yaya güvenliğinin artırılması ve zıt trafik
akımlarının birbirlerinden ayrılması sağlanacaktır. Bölünmüş yaya ada boyutu arttıkça yaya güvenliği ve
kavşak çapı artacak buna karşılık giriş-dönüş yapan taşıtların çarpışma riski ve hızları azalacaktır. Bu nedenle
bölünmüş ada uzunluğu, minimum 15m olmak üzere yeterince uzun yapılacaktır.
Yüksek hızlı (≥80km/saat) kentdışı yollarda yapılan modern dönel kavşaklarda taşıtların kavşağa
yaklaşımlarındaki hızlarının azaltılması için Şekil 5.69’da görüldüğü gibi, üç farklı yarıçapa sahip ayırma
adaları kullanılabilir.
Şekil 5.69 – Kentdışı Yollarda Modern Dönel Kavşak Yaklaşımında Hız Düşürmek Amacıyla
Uygulanan Ayırma Adası Tasarımı
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 162
Dönel kavşaklardaki görüş mesafesi, çakışan taşıtların varlığını algılama ve reaksiyon için gerekli sürede
alacağı mesafe kadar olacaktır. Şekil 5.70’de görülen, üçgen görüş alanlarının kenarı aşağıdaki gibi
hesaplanacaktır.
b = 0,278 Vt tc (5.5)
Burada;
b : Üçgen görüş alanının kenarı, m
Vt : Çakışan akımların tasarım hızı, km/saat
tc : Kritik süre, 6,5san
Bu formülde giriş hızı için giriş hızı ve ada etrafındaki dairesel hızın ortalaması, dairesel akımların hızı için
sol dönüş taşıtlarının hızı esas alınarak, tasarım hızı For.5.4 ile hesaplanabilecektir.
Vt2
DGM 0,278 Vt t 0,039 (5.6)
a
Burada;
DGM : Duruş görüş mesafesi, m
t : Algılama-Reakasiyon süresi, 2 sn
Vt : Başlangıç hızı, km/saat
a : Yavaşlama ivmesi, 3,4m/sn2
Refüj veya ayırma adaları içinde yapılacak sol dönüş şeritlerinde, hareket eden taşıtların tali yola dönüş
manevralarını rahatlıkla yapabilmesi için refüj aralığının (L) ve refüj burun yarıçapının (R) yeterli
büyüklükte olması gerekmektedir. Kontrol kurbu yarıçapı otomobiller için minimum 12m, kamyon için
minimum 15m ve tır için minimum 23m alınacaktır. Buna göre refüj aralığının (L) Tablo 5.24’deki gibi
olması arzu edilir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 163
Tablo 5.24’de belirtilen yuvarlatılmış burun ve sivriltilmiş burun tipi refüjler Şekil 5.71’de görülmektedir.
Sivriltilmiş burun, refüj aralığında sola dönen taşıtların istenilen yörüngede hareket etmeleri açısından yararlı
olduğundan dolayı tercih edilecektir. M ≥ 3m olduğunda sivriltilmiş burun daha avantajlı olmakla birlikte,
M<3m için her iki burun tipi arasında pek fark olmadığı göz önünde tutulmalıdır.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 164
R=15miçin
düzeltilecek
R2=M/2
Şekil 5.71 – Refüj Burun Tipleri
Sol dönüş trafik hacminin fazla olduğu kavşaklarda, Şekil 5.72’da görüldüğü gibi, aynı anda 2 farklı yönde
sol dönüşlerin yapılabilmesi mümkün olmaktadır. Ancak bu durumda refüj genişliğinin ve aralığının fazla
olması ve her iki yaklaşım kolunda sola ötelenme yapılması gerekecektir.
Aynı anda iki yönlü sol dönüşlerin yapılabileceği kavşaklar, sol dönüş trafik hacminin toplam trafik hacminin
%20 veya daha fazla olması durumunda önerilmektedir. Ayrıca bu tip kavşaklarda trafik akımlarının
çakışmasını önlemek amacıyla taşıt yörüngelerinin yer işaretleriyle belirlenmesi gerekecektir.
Sol dönüş trafiğinin fazla olması halinde, Şekil 5.73’de görüldüğü gibi, özel sol dönüş şeritleri
düzenlenebilecektir.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 165
5.2.11.1. U-Dönüşler
Sola dönüş ve karşı tarafa geçiş hareketlerine ilave olarak U-dönüş yapacak taşıtların depolanabilmesi için
orta refüjde bırakılan aralıklardır.
Tali dönüş hareketlerini kavşak kesişim alanından uzak tutmak ve bazı durumlarda ekonomik olmayan
rampaların ve ek yapıların yapımından kaçınmak için kavşağın ötesine yerleştirilirler.
Ana akımı ve diğer hareketleri engelleyeceği durumlarda, U-dönüş hareketi için kavşağın başında refüjden
aralık bırakılır.
Genellikle ağır trafiğe sahip ana akımın tali akımlarla kesildiği ve karşıya geçişin izin verilmediği, bu
hareketin sağa dönerek ana akıma katılma ve daha sonra karşıya geçişle ana akıma katılarak U dönüşlerin
sağlanacağı yerlerde tercih edilirDüzenli olarak, park etmiş taşıtların bakım-onarım, düzenleme işlerine
hizmet vermek amacıyla erişim kontrollü, bölünmüş yollarda gelişmemiş alanlara doğru giderken bırakılan
aralıklardır.
Erişim kontrolünün olmadığı mevcut gelişmelere hizmet eden aynı zamanda gelecekteki yoğunluğu
alabilecek nitelikte uygunmesafelerde refüj aralığı bırakılır. Her duruma uymayan sabit aralıklar uygun
değildir. Arazi durumu ve yerel servis ihtiyacına göre bu aralıklara karar verilmelidir.
Tek yönlü iç şeritten çift yönlü dış şeride dönüş yapılan, sırasıyla 5, 15m ve daha üstü genişlikteki refüjler
otomobil ve basit kamyon trafiği için uygundur. Gelişmiş yerlerde geniş refüjler pek yaygın değildir.
Kamulaştırma sorununun ve hızın düşük olduğu yerlerde sinyalizasyon kontrolüyle trafik akışını kontrol
edebilmek için yeterli aralıklada özel U-dönüş tasarımları gerçekleştirilir. Tek yönlü iç şeritten 4 şeritli
bölünmüş yolun banketine dönüş yapan sırasıyla 2 ve 12m genişlikteki refüjler binek otomobil ve basit
kamyon trafiği için uygundur.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 166
iç
şeritten
iç
şeride
İç
şeritten
dış
şeride
İç
şeritten
bankete
Sola dönüş hareketinin de olduğu, trafiğin akış yönünde, iki kavşağın tam ortasına U-dönüş amaçlı aralıklar
için 15-30m genişlikteki refüjler uygundur.
Dar refüjlerde, yolun platform kenarına bitişik olarak teşkil edilen lup ile U-dönüşler yapılabilir. U-dönüş
yapacak taşıt sayısı ve kamulaştırma durumuna göre iki şekilde tasarlanabilir. U-dönüş yapacak taşıt sayısı az
ise aynı yöndeki şeridin sağında, fazla ise karşı yöndeki şeride bitişik teşkil edilir (Şekil 5.75 )
b
Şekil 5.75 – Dar refüjlerde özel dolaylı U-dönüşü tipleri
Birinci durumda, anayolun dış şeridinden ayrılan taşıt lupta sol dönüşü yaparak durur. Anayolda geçiş için
uygun aralığı bulduğunda normal sol dönüşle geçişini tamamlar.
İkinci durumda refüjdeki sol dönüş şeridinden anayolu geçerek luptan sol dönüşle geçişini tamamlar.
KARAYOLU TASARIM EL KİTABI 167
Toplayıcı yol
Şekil 5.76 b toplayıcı yol trafiğinin hafif olduğu ve trafik kontrolünün sinyalizasyonla yapıldığı durumu
göstermektedir. Şekil 5.76 a ise iki yönlü ağır toplayıcı yol trafiğine örnektir. Şekil 5.76. a’da kesişmelerdeki
uygun yarıçap, sağa dönüşlerde adalarla sağlanmıştır. Şekil 5.76 b’de sağa dönüşler, adalardaki bükülmüş
kamalarla sağlanmıştır.Kamulaştırma nedeniyle daha çok tercih edilen bu tipte ayırıcı adaların başlarının
büyüklüğü, kamulaştırma durumu ve dönen trafik hacmine göre belirlenecektir. Hafiften orta dereceli trafik
yoğunluğuna doğru hizmet eden bir toplayıcı yol için ayırıcı genişliği minimum 18m olmalıdır. Fakat U-
dönüşlerin anayoldan toplayıcı yola olduğu seçenekler için bu genişlik 50m olmalıdır Sağa dönüşler için
yavaşlama ve depolama şeritleri oluşturulmalıdır. Bu şeritler kaplama işaretleri ile iyice
belirginleştirilmelidir.