အလွမ်းမြို့ရို းငါဆို တဲ့ ကောင် က

ရင်ခုံ သံ တံ တို င်းခတ်လို့

ဘဝနွေရာသီမှ ာ

ဥသြတမ်းချင်းတပို ဒ်နဲ့

ယောက်ယက်ခတ်ခဲ့

တို့ကချစ်တယ်ဆို တာ

လွမ်းရုံ လွမ်းဖို့ပါ

မု န်းတယ်ဆို တဲ့ စကားတွေကို ခု ခံ ဖို့

သို းတစ်ကောင်ရဲ့တို င်းပြည်မှ ာ

အဆိပ်ဆို တာ

ကို ယ်ပို င်ပစ္စည်းမှ မဟု တ်ပဲ

ဓားလှံ တွေနဲ့

ရက်စက်စရာလို သေးသလားကွယ်

တံ တို င်းခတ်ထားပေမဲ့

ဒီမြို့လေးထဲမှ ာ

တံ ခါးမရှိဘူ း ဓားမရှိဘူ း

စစ်ဆေးမေးမြန်းမရှိဘူ း

ကောင်မလေးရေ

ဒီ မြို့ရို းက

မင်းကို လွမ်းရင်

လှ မ်းမျှော်ရုံ သက်သက်

ရည်ရွယ်ခဲ့ တာပါ

-----------------------------

အချစ်မှ ာမျက်စိမရှိခြေဗလာများတိမ်လွှာကို စီးရင်း

လေနှ င်ရာသို့ဦးတည်ရာမဲ့ ကြပြီ

မာန်နတ်သားက မြွေယောင်ဆောင်ပြီး
ဖျားယောင်းတော့

ပန်းသီးတစ်လုံ းအတွက်

ငါဟာနယူ တန်လို စိတ်ဓာတ်ခို င်မာခဲ့ ဘူ း

ဒါပေမဲ့ ---

မစမ်းသပ်လို က်ရတဲ့

တွေ့ရှိတွေကဘဝမှ ာ

ရင်နှ င့် အမျှပါ

အချစ်မှ ာမျက်စိမရှိလို့

စတင်သိလို က်တယ်

အမောပြေရေကြည်တစ်ပေါက်ရဲ့အဓိပါယ်

ပင်လယ်ပြင်မှ ာ ဖွင့် ဆို ရင်း

အကြိမ်တစ်ရာတို င်ခဲ့ ရင်တောင်

မပြီးဆုံ းနို င်တဲ့ မှ ားယွင်းခြင်းလူ သား

ထာဝရသခင် ကို ယ်တို င်

ပညက်ထားတဲ့ ငါ့သစ်ပင်မှ ာ

ဓားစကြာကို င်သောတမန်တော်ကို

စောင့် ကြပ်စေပေါ့

-------------------------

ကပို ကရို ညနေခင်းမှ ာ

ပကာသနတစ်ထည်နဲ့ ပါးလွာလွန်းလို့

လူ တောမတို းရဲတဲ့ ညို ပြာညက်ပါ

လူ မှုရေးဆို တဲ့

မျက်နှ ာဖုံ းတစုံ အောက်က

အသင့် ဆောင်ထားတဲ့

အပြုံ းတစ်လက်နဲ့ ပစ်သွင်းကြတော့

ညနေခင်းများစွာမှ ာ
မျှော်လင့် ခြင်းများစွာ ရနံ့ပျယ်ခဲ့ ပြီ

ရေဖြစ်အောင် လက်ညို းòွှန်မတဲ့ လား

အတျွှကောင်းကင်အောက်က

မာနကို တံ ခွန်လို ထူ နို င်သူ တွေ

မျက်စိစပါးမွှေးစူ းတော့

ငါ့ရင်ဘက်က

ဒို င်းလို လွှားလို မာရေကြောရေနဲ့

နေခြည်အဖြာမှ ာ တလက်လက်

လှံ သွားထက်ထက်တွေက

မြေနိမ့် ရာမှ ာ ခု နစ်ထွေခင်းကြစမ်း

မသေဆုံ းနို င်တဲ့ အတျွှတွေအတွက်

ထို းကြွေးရမယ့် နယ်ရု ပ်တစ်ရု ပ်ရဲ့တန်ဖို းဟာ

ဒီပွဲမှ ာ အဆုံ းအဖြတ်ဆို ရင်

ရို းသားခြင်းဟာ

ဘယ်လောက်အရောင်တောက်ပနို င်မှ ာလဲ

ကန်လန့်ကာနောက်မှ ာ

အကြိမ်ကြိမ်ပြင်ဆင်ရင်း

စင်မြင့် ထက်မှ ာ

ဗလာကျည်တွေနဲ့ သေဆုံ းတက်ခဲ့ တယ်-------------------------------------

အိပ်မက်ထဲက ကောင်မလေးအရှေ့က ရောင်နီတွေ

ဒီညရဲ့နိဂုံ းကို ပြင်ဆင်ခဲ့ မနက်ဖြန်အတွက်လို့

ရင်ခွင်ထဲမှ ာ ထည့်

နောက်ဆုံ းအနမ်းတွေနဲ့

အကြိမ်ကြိမ်

တိတ်တခို းလေး န ë တ်ဆက်နေရစ်ခဲ့ တော့ ညလေးရေ

အိပ်မက်လှ လှ လေးတွေ ရှ ာဖွေဖို့

မရည်ရွယ်ပဲ

လရောင်တွေမှ ာ တို းဝင်ရင်း

ကို ယ်ဟာ

ဘယ်နေ့သစ်မှ ာမှ

အသားမကျနို င်တဲ့ ဝိညဉ်တစ်ခု ဒါဟာ အိပ်မက်တစ်ခု ဆို

အချစ်ဆို တာ

အိပ်စက်ခြင်းရဲ့ ပန်းတစ်ပွင့် ပါရင်ခွင်မှ ာ

အိပ်စက်ဆဲ အိပ်မက်များစွာကို

နေ့သစ်ရဲ့ နေခြည်မှ ာ

အပ်နှံ ရှ င်သန်စေတော့

အိပ်မက်မှ န်ရင်

ခန်းဆက်ရန်မှ မရှိပဲ

လွမ်းတယ် ကောင်မလေးရယ်

ဒီဇင်ဘာ(မု န်းချောင်း)

------------------------------------အိပ်ရေးပျက်ပျောက်ဆုံ းသွားတဲ့

အိပ်စက်ခြင်းများစွာကို ရှ ာဖွေရင်း

အချစ်ဆို တာ

မြောက်အရပ်က ကြယ်တစ်ပွင့် လို့

တို့ သက်မှ တ်မှ ားခဲ့

အထီးကျန်ညနက်

အိပ်ပျက်ညတွေရဲ့ ဗဟို မှ ာ

ဝေဒနာတွေကို ဌာပနာ

တမ်းတလွန်းတဲ့

ချစ်ခြင်းများစွာ ရှိတယ်

မှေ ာင်မို က်ဆဲ ကို ယ့် ညတွေမှ ာ

သူ့အပြံ းတွေကလည်း ထိန်ထိန်သာ

ဒီညလဲ အိပ်ဖို့ခက်ခဲလွန်း

အလွမ်း လက်တစ်ဆု ပ်နဲ့

ဘူ းလေးရာ ဖရုံ ဆင့် သူ ရေ

အိပ်မက်လှ လှ လေးတွေ မဖူ းပွင့် နို င်တဲ့ သူ ပါ

အိပ်စက်ခြင်းတွေလည်း

စက်ရာထက်မှ ာ ခြေကု န်လက်ပန်းကျ ။

အမှ တ်တမဲ့ လန့်နို းတို င်း

ရင်ခွင်မှ ာ ဓားတစ်ချောင်း

တစစ်စစ်နဲ့ နာကျင်ရတု န်းပေါ့

ဒီဇင်ဘာ(မု န်းချောင်း)----------------------------------

အတျွှတောင်ပံ ၏အလွမ်းနှ လုံ းသားရဲ့ သက်တမ်းကို

ဒီဒါဏ်ရာတွေနဲ့ ရေတွက်ဝါးမြိုတက်တဲ့ ယ Ê ယားတစ်ခု ကို

သက်ပြင်းရှ ည်တွေနဲ့ ငေးမောရင်း

အခွင့် အရေးဆို တာ

အတောင်ပံ တွေနဲ့လို့ သင်ယူ ခဲ့ ရနာကျင်အနမ်းတွေကို

အချိန်တို င်း တမ်းတရင်း

ဝေဒနာဆို တာ

ရင်ခွင်ထက်က မြဲစိမ်းတောတစ်ခု ပါအတျွှတွေကို နေရာချရင်း

ရင့် ကျက်ခြင်းတံ တို င်းတွေနဲ့

ကို ယ်တို င်ခြားနားခဲ့ ရ သခင်ရယ်

ဆင်ခြင်တုံ တရားတွေရဲ့

ဟို းအဝေးဆုံ းမှ ာ နေထို င်ခွင့် ပြပါ

အနက်ရ ë င်းဆုံ း

ချစ်ခြင်းတရားတွေ တောက်ပဖို့ဒီဇင်ဘာ(မု န်းချောင်း)

-------------------------------------

ရှ ာဖွေခြင်းခရီးရေခဲမြစ်တစ်စင်း တို က်စားလို

ရင်ခွင်ကမ်းပါးတွေပဲ့ ကြွေစမ်းပါစေ

နှ လုံ းသားကြမ်းပြင်ထက်မှ ာ

ချစ်သူ အငွေ့အသက်ကလေးတွေ

နှ စ်လကြာရှ ည်

ထာဝ၇အဖြစ်နဲ့အေးခဲစေတော့ ရယူ ခြင်း

ပို င်ဆို င်ခြင်း

စွန်လွှတ်ခြင်း

ခွင့် လွှတ်ခြင်း

ဒီလို ဖွင့် ဆို ခြင်း များစွာနဲ့

ငါ့ရဲ့ရှ ာဖွေခြင်းတို င်းမှ ာ

တစ်နေ့တစ်လံ လို့

မြေပုံ ထဲက ေ၇ွှပေါက်ကံ က

ဝေးကွာဆဲအချစ်ကို

အတွေသီအို ရီတွေနဲ့ရောယှ က်

အဖြေထွက်တာက

ပင်လယ်တစ်ဝက်

တောင်တန်းတစ်ဝက်

ဆုံ းဖြတ်ရလဲခက်တယ်သခင်ရယ်

ရှေ့ဆက် ဖို့လမ်းတစ်ဝက်မှ ာ

သမင်လည်ပြန်ခြေလှ မ်းနဲ့

တစ်လှ မ်းဆု တ်အားယူ

နေပူ ပူ နွေထဲမှ ာ

- ခြေဗလာပါပဲကွယ်ဒီဇင်ဘာ(မု န်းချောင်း)

၈/မကန(နို င်)၁၃၃၃၄၉ ရစရ

-------------------------------------------

အပြာရောင်ပင်လယ်ဘဝဆို တာပင်လယ်တဲ့
ဒီလို နဲ့ကူ းခတ်ရင်း

မနက်ဖြန် သတင်းမှ ာ လှိုင်းထန်မှ ာစို းလို့

ရေဒီယို အသံ လှိုင်းဆို တာ

မကြားဝံ့ ပါဘူ းချစ်သူ ချစ်သူ လက်ခု တ်ထဲက

ငါ့ပင်လယ်ပါ

ပစ္စုပန်ရာသီမှ ာ

ရင်ခုံ သံ မာတိကာကို ငါရှ ာဖွေမိတော့

ကောင်းကင်လို ပြာလွင်ဆဲရင်ခွင်ရဲ့

နှ လုံ းသားဘက်ရပ်ဝန်းမှ ာ

လေဖိအား မနည်းပါရစေနဲ့

ချစ်သူ ရယ်မု န်းတယ်ဆို ၇င် ငါ့ရင်ခွင်မှ ာ

မု န်တို င်းဝင်တဲ့ ရာသီဖြစ်လိမ်မယ်။ ။ဒီဇင်ဘာ (မု န်းချောင်း)

၈/မကန(နို င်)၁၃၃၃၄၉

ရစရ

------------------------------------------------

အပြာရောင်ပင်လယ်

ဘဝဆို တာပင်လယ်တဲ့

ဒီလို နဲ့ကူ းခတ်ရင်း

မနက်ဖြန် သတင်းမှ ာ လှိုင်းထန်မှ ာစို းလို့

ရေဒီယို အသံ လှိုင်းဆို တာ

မကြားဝံ့ ပါဘူ းချစ်သူ ချစ်သူ လက်ခု တ်ထဲက

ငါ့ပင်လယ်ပါ

ပစ္စုပန်ရာသီမှ ာ

ရင်ခုံ သံ မာတိကာကို ငါရှ ာဖွေမိတော့

ကောင်းကင်လို ပြာလွင်ဆဲရင်ခွင်ရဲ့

နှ လုံ းသားဘက်ရပ်ဝန်းမှ ာ
လေဖိအား မနည်းပါရစေနဲ့

ချစ်သူ ရယ်မု န်းတယ်ဆို ၇င် ငါ့ရင်ခွင်မှ ာ

မု န်တို င်းဝင်တဲ့ ရာသီဖြစ်လိမ်မယ်။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:22 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေးရှ ာဖွေခြင်းခရီး

-----------------------------

ရေခဲမြစ်တစ်စင်း တို က်စားလို

ရင်ခွင်ကမ်းပါးတွေပဲ့ ကြွေစမ်းပါစေ

နှ လုံ းသားကြမ်းပြင်ထက်မှ ာ

ချစ်သူ အငွေ့အသက်ကလေးတွေ

နှ စ်လကြာရှ ည်

ထာဝ၇အဖြစ်နဲ့အေးခဲစေတော့ ရယူ ခြင်း

ပို င်ဆို င်ခြင်း

စွန်လွှတ်ခြင်း

ခွင့် လွှတ်ခြင်း

ဒီလို ဖွင့် ဆို ခြင်း များစွာနဲ့

ငါ့ရဲ့ရှ ာဖွေခြင်းတို င်းမှ ာ

တစ်နေ့တစ်လံ လို့

မြေပုံ ထဲက ေ၇ွှပေါက်ကံ က

ဝေးကွာဆဲအချစ်ကို

အတွေသီအို ရီတွေနဲ့ရောယှ က်

အဖြေထွက်တာက

ပင်လယ်တစ်ဝက်

တောင်တန်းတစ်ဝက်

ဆုံ းဖြတ်ရလဲခက်တယ်သခင်ရယ်
ရှေ့ဆက် ဖို့လမ်းတစ်ဝက်မှ ာ

သမင်လည်ပြန်ခြေလှ မ်းနဲ့

တစ်လှ မ်းဆု တ်အားယူ

နေပူ ပူ နွေထဲမှ ာ

- ခြေဗလာပါပဲကွယ်

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:19 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

July 1, 2012

---------------------------------------

စွန့်ပစ်ခြင်း မနက်ဖန်ပြန်လမ်းမဲ့ ဆန့်ထွက်ခဲ့ ရတယ်

ရင်ခွင်ကို ရွက်စုံ ဖွင့် ရင်းပေါ့။ရင်ခွင်ခြင်းအပ်လို့

ရင်ခုံ ခြင်းတွေဝင်ရို းစွန်းတစ်ဘက်စီမှ ာကျောက်ချ။သံ နှ င့် ပြဒါး

သူ့လမ်းသူ သွားရင်

ကို ယ်ခရီးမှ ာကို ယ်တို င်နစ်မျော

ဝေဒနာတောမှ ာနေမြင့် ခဲ့ ရ။

အလွမ်းဆို တာ

ချစ်တက်သူ တွေခံ စားဖို့သက်သက်ပါပဲ။အသဲထဲတစ်နေရာမှ ာ

လှေ ာင်ပြုံ းတက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းနှ စ်လွှာရေ။

တိမ်ညို တွေရဲ့အနားတစ်ဘက်မှ ာ

ငွေရောင်အနားသတ်ဖို့

ငါ့အတွက်မသေချာသေးဘူ း။

ပစ္စုပန်မှ ာလဲမှေ ာင်မို က်ဆဲ

ဒီအချစ်အတွက်နဲ့ပဲ

နိဂုံ းတွေခါးခဲ့ ရ

ပုံ သေနည်းချထားတဲ့ အဖေါ်မဲ့ ညည့် နက်ထဲမှ ာ

အထီးကျန်ပျံသန်းခဲ့ တဲ့ ငှ က်တစ်ကောက်ပါ။

တစ်နဲ့တစ်ရဲ့အဖြေဟာ

မင်းနဲ့ငါအတွက်

အလွမ်းသက်သက် ဖြစ်ခဲ့ ရတယ်။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:27 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

August 2, 2011

----------------------------------------အိပ်ပျက်ဝေဒနာ

အမု န်းပင်လယ် လက်တကမ်း

နှ လုံ းသား တစ်ခြမ်းနဲ့

အသည်းအသန် ကူ းခတ်

ကမ်းတစ်ဖက်မှ ာ ချစ်ခြင်းတဲ့ လားကွယ် ။ရောင်စုံ နူ းညံ့

သင်းပျံ့ထုံ ပွင့် လွှာပါးနဲ့

ဇကာခြား မျက်လွှာချ

ပင်လယ်ကို တောင် ပြာကျမတက်

မျက်စောင်းခတ်သံ တွေ ။

ကို းနဝင်းနဲ့ သိဒ္ဓိတင်ရင်း

ရေခဲမြစ်တစ်စင်းလို တို က်စားခြင်းတွေနဲ့

နှ လုံ းသား ကြမ်းပြင်ထက်မှ ာ

ချစ်သူ ရဲ့ အငွေ့အသက်ကလေးတွေ

ထာဝရ အေးခဲစေတော့ ။အနို င်ယူ တက်လွန်းတဲ့

နှ င်းဆီတစ်ဖူ းရဲ့

မို းကြိုးစက် အကြည့် တစ်လက်မှ ာ

ပဝါဖြူကို အလံ လို ထူ ခဲ့ ။နေညို လေ့ ရှိတဲ့

တောင်စွယ်မှ ာ ဗဟို ပြု

ရာဇဒါဏ်သင့် ခဲ့ တဲ့ ချစ်ခြင်းတစ်ခု လို

ရှ င်သန်ခြင်းတွေလည်း

စည်းတစ်ဖက်ခြား ။နှေ ာင်းတမြေ့ မြေ့ ဝေဒနာ

လေလာတို င်း ရင်းမှ ာကြွေ

အိပ်ပျက်သူ အတွက် ညတာလည်းရှ ည်ရဲ့ ။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:27 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

------------------------------------------

မနက်ဖန်သို့အတွေးမှေ ာင်မို က်လွန်းတဲ့ ငါ့ပင်လယ်

ငါ့လှေ ငယ်က

အတ္တ ကို အလံ မလှဲ ။မို က်မဲစွာ ရို းသားလွန်းလို့

ခါးဆီးခံ ခဲ့ ရတဲ့ ဒု က္ခ

အများကြားအောင် အော်ဟစ်ပြဖို့

ငါ့သိ က္ခာကို ငါရှ က်နေမိ ။သမင်လည်ပြန် အတွေးတွေထဲမှ ာ

ဘဝ ဆို တာ

ငှ က်ပျောတုံ းလို ပဲ

ရှ င်သန်ခြင်းကို တဖက်ခြင်းဆွဲခွာရင်း

ဘာကြောင့် များ အသက်ဆက်နေမိကြသလဲ ။လောကထဲမှ ာ

မနက်ဖြန်ဆို တာကို ဦးတည်ရာမဲ့ စီးဆင်းဖို့

ငါ့ဘဝကို ငါအားပေး

ငါ့အတွေးတွေကို လည်ပတ်စေခဲ့ ။လှိုင်းဂယက်တွေရဲ့ထက်မှ ာ

ဗေဒါတွေလည်း အယက်အကန်ခံ ရင်း

ခရမ်းရောင် ပွင့် ကြဆဲ။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:23 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

--------------------------------------------------

ဝေဒနာနွေ

ဖူ းပု ရစ်သစ်

နု သစ်ဝေဝေ

ရွက်ကြွေလေထဲ

ဝေ့ ဝဲသု တ်ဖြူး

နွေလေရူ းနှ င့်

ဥသြသံ ထူ း၏

ထို့ကြောင့် နွေဦးခွဲမသွားပါနဲ့ကွယ်လို့

မတောင်းပန်ရက်ဘူ း

မင်းဆုံ းဖြတ်ချက်တွေ ခက်ခဲမှ ာစို းလို့ရွက်ဝါကြွေ လေလာမြူးခဲ့

ရူ းမတက်လွမ်းသူ မှ ာ အံ တင်း

အင်း --- ရို းတံ တွေလဲအထီးကျန်

အလွမ်းသဏ္ဌ န်ထင်ရဲ့ပင်အို ဆို တာ

နွေရဲ့ပြရု ပ်သက်သက်

ဝေဒနာ လက်တံ တွေထက်က

သစ်ရွက်တွေ အပြိုင်းအရို င်း ခြွေ

ကြွေစေတဲ့ နွေလေရူ းကြောင့် လား

ဥသြကြောင့် လား

ရို းတံ ကြောင့် လား

ဂိန်မာန်အငြိုး အပြစ်မဖွဲ့မယို းတော့ ဘူ းနင်ငါ့ကို

ကြင်နာတက် စေခဲ့ တာလား

နာကြင်မျက် စေခဲ့ တာလား

--

---
ခု တော့ လဲ မထူ းတော့ ဘူ း။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:22 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး-------------------------------------------

အနက်ရှိုင်းဆုံ းအချစ်

နှ လုံ းသားရဲ့ သက်တမ်းကို

ဒီဒါဏ်ရာတွေနဲ့ရေတွက်

ဝါးမျ ိုတက်တဲ့ ယန္တယားတစ်ခု ကို

သက်ပြင်းရှ ည်တွေနဲ့ငေးမောရင်း

အခွင့် အရေးဆို တာ

အတောင်ပံ တွေနဲ့လို့ သင်ယူ ခဲ့ ရတယ်နာကျင်အနမ်းတွေကို

အချိန်တို င်း တမ်းတရင်း

ဝေဒနာဆို တာ

မြဲစိမ်းတောတစ်ခု ပါအတ္တ တွေကို

အစီစဉ်ကျအောင် နေရာချရင်း

ရင့် ကျက်ခြင်း တံ တို င်းတွေနဲ့

ကို ယ်တို င်ခြားနားမိသခင်ရယ်

ဆင်ခြင်တုံ တရားတွေရဲ့

အဝေးဆုံ းမှ ာ

နေထို င် ရှ င်သန်ခွင့် ပြုပါ

အနက်ရှိုင်းဆုံ းချစ်ခြင်းတရားတွေ-

တောက်ပဖို့ပေါ့။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 9:20 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

July 19, 2011

--------------------------------------

မျက်စောင်းအမု န်းပင်လယ်လက်တကမ်း

နှ လုံ းသားတစ်ခြမ်းနဲ့

အသည်းအသန်ကူ းခတ်

ကမ်းတစ်ဖက်မှ ာ ချစ်ခြင်းတဲ့ လားကွယ်

ရောင်စုံ နူ းညံ့ သင်းပျံ့ထုံ ပွင့် လွှာပါးနဲ့

ဇကာခြား မျက်လွှာချ

ပင်လယ်ကို တောင် ပြာကျမတက်

မျက်စောင်းခတ်သံ တွေ

ကို းနဝင်းနဲ့သိဒ္ဓိတင်ရင်း

ရေခဲမြစ်တစ်စင်းလို တို က်စားခြင်းတွေနဲ့

နှ လုံ းသားကြမ်းပြင်ထက်မှ ာ

ချစ်သူ ရဲ့အငွေ့အသက်ကလေးတွေ

ထာဝရ အေးခဲစေတော့

အနို င်ယူ တက်လွန်းတဲ့ နှ င်းဆီတစ်ဖူ းရဲ့

မို းကြိုးစက် အကြည့် တစ်လက်မှ ာ

ပဝါဖြူကို အလံ လို ထူ ခဲ့

နေညို လေ့ ရှိတဲ့

တောင်စွယ်မှ ာ ဗဟို ပြု

ရာဇဒါဏ်သင့် ခဲ့ တဲ့ ချစ်ခြင်းတစ်ခု လို

ရှ င်သန်ခြင်းတွေလည်း စည်းတစ်ဖက်ခြားမှ ာ

နှေ ာင်းတမြေ့ မြေ့ ဝေဒနာ

လေလာတို င်း ရင်းမှ ာကြွေ

အိပ်ပျက်သူ အတွက် ညတာလည်းရှ ည်ရဲ့

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 8:03 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

------------------------------------------------

အလွမ်းငှ က်ပြန်လမ်းမဲ့ ဆန့်ထွက်ခဲ့ ရတယ်

ရင်ခွင်ကို ရွက်စုံ ဖွင့် ရင်းပေါ့။

ရင်ခွင်ခြင်းအပ်လို့

ရင်ခုံ ခြင်းတွေဝင်ရို းစွန်းတစ်ဘက်စီမှ ာကျောက်ချ။

သံ နှ င့် ပြဒါး

သူ့လမ်းသူ သွားရင်

ကို ယ်ခရီးမှ ာကို ယ်တို င်နစ်မျော

ဝေဒနာတောမှ ာနေမြင့် ခဲ့ ရ။

အလွမ်းဆို တာ

ချစ်တက်သူ တွေခံ စားဖို့သက်သက်ပါပဲ။

အသဲထဲတစ်နေရာမှ ာ

လှေ ာင်ပြုံ းတက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းနှ စ်လွှာရေ။

တိမ်ညို တွေရဲ့အနားတစ်ဘက်မှ ာ

ငွေရောင်အနာသတ်ဖို့

ငါ့အတွက်မသေချာသေးဘူ း။

ပစု ပန်မှ ာလဲမှေ ာင်မို က်ဆဲ

ဒီအချစ်အတွက်နဲ့ပဲ

နိဂုံ းတွေခါးခဲ့ ရ

ပုံ သေနည်းချထားတဲ့

အဖေါ်မဲ့ ညည့် နက်ထဲမှ ာ

အထီးကျန်ပျံသန်းခဲ့ တဲ့ ငှ က်တစ်ကောက်ပါ။

တစ်နဲ့တစ်ရဲ့အဖြေဟာ

မင်းနဲ့ငါအတွက်

အလွမ်းသက်သက် ဖြစ်ခဲ့ ရတယ်။ ။

Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 8:01 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

-----------------------------------------------------

သိင်္ဂ ရစစ်ပွဲ

ခြောက်သွေ့လွန်းတဲ့ သိင်္ဂ ရမြက်ခင်း

သွဲ့သွဲ့လေညှ င်းရဲ့ ရနံ့မှ ာ

ရသစိမ်းတွေ ခါးသက်စွာသင်းတယ်

သံ ယောဇဉ်ညှ ာ နွယ်လိမ်ရစ်

ကကြိုးရှုပ်တဲ့ အသဲသခင်

လူ မို က်ရယ်လို့

အပြစ်တင်လို က တင်ကြတော့

ဓာလှံ ဆင်မြင်း မာန်ဟု န်တင်း

စစ်တလင်းခင်းလို့

ချစ်ပလင် သခင်နင်းပါလှဲ့

အသဲချင်းလဲ စီးချင်းမယှ ဉ်ဝံ့ တဲ့ သူ ပါ

သခင်ရှေ မှ ာ

ကို ယ်နဲ့လိပ်ပြာ တွဲလို မြဲမခို င်

ဆင်ကျင်းမြင်းကျင်းလဲ သတိမစင်နို င်ခဲ့

တွန်းဝှေ့ဝှေ့လို့ ချွန်းကု န်မဖွင့် ခင်က

ဟောင်းရွက်ကြွေ အညှ ာတဲသလို

ချစ်နယ်မြေ ခြေကု တ်မမြဲနို င်ခဲ့

သခင့် ရယ်သံ အဖျားခတ်ရုံ နဲ့

ကြွေ အသဲ

ရင်ထဲက ပြုတ်စင်လွင့် ထွက်။ ။Posted by ထွန်းလင်းမောင် (ဖန်ခါးမြေ စု စည်းမှု) at 8:00 AM No comments:

Email ThisBlogThis!Share to TwitterShare to Facebook

Labels: ကဗျာ, ကို ယ်တို င်ရေး

-----------------------------------------------

မီးအိမ်ရှ င်

ကြွေလွင့် ခဲ့ ရပေမယ့်

ဘယ်တော့ မှ မပြယ်တဲ့ ရနံ့တွေနဲ့

နွမ်းလျှတဲ့ အရေခွံ အောက်က

လောင်ကျွမ်းတောက်ပတဲ့ နှ လုံ းသား

ထမင်းမေ့ ဟင်းမေ့ ပီတိစားတဲ့ လူ သား

ရေလဲသုံ းထားပေမဲ့ ပျက်သုံ းမသွားတဲ့

ရင်ထဲကမီးတောက်ပြာ

မု န်တို င်းသင့် ငှ က်တို့ရဲ့နားခို ရာပေါ့

ကမ်းဝေးဇင်ယော်များအတွက်တော့

လမ်းပြငှ က်ဇင်ယော်ပရဟိတ ဆို တဲ့ ပခုံ းနဲ့

ဓားသွေးကျောက်လို လုံ းပါးပါးခဲ့ ရင်-

မု န်တို င်းအလွန် ညနေခင်းက

မြစ်တာကြိုးမျှင်တစ်စနဲ့လေးညှို့ကို တင်း

ငြိမ်းချမ်းခြင်းနိမိတ်တွေအသက်သွင်း

အမှေ ာင်ကဘာမှ ာ

ကို ယ်ကို တို င်လောင်ကျွမ်းရင်းထွန်းညှိ

ဘယ်သူ သိနို င်မလဲ

အတ္တ မဲ့ စမ်းချောင်းတစ်စင်းသူ့ရင်ထဲမှ ာစီးဆင်းဆဲ