1.

Zaprosiłbym Stanisława Augusta Poniatowskiego I spotkałby sie z prezydentami różnych krajów

I rozmawialiby o tym, jak zjednoczyć kraj, aby nie był podzielony, bo Stanisław August
Poniatowski też starał się zjednoczyć kraj ale mu nie wyszło, bo sąsiednie kraje bardzo się
wtrącały I nie potrafił utrzymać naród w jedności.
2. Zjawa – Widmo

ukazuje się Marysi.

Jest to zmarły narzeczony dziewczyny, malarz Ludwik de Laveaux. Mężczyzna zmarł w Paryżu, gdzie
wyjechał studiować. Zaręczył się z Marią w wieku 21 lat.

Marysia ma narzeczonego, ale nadal kocha swoją dawną miłość.

,,czekałam cie długo, długo i nie doczekałam się” - Marysia jest wierna.

"Maryś, Maryś, narzeczono, długie moje sny" - Widmo jest romantyczne.

Malarz jest nieuczciwy, nie był wierny dla Marysi, wybierał sztukę. Cały czas gdzieś jechał I nie dbał o
miłość, a po śmierci czuje się samotny.

Marysia nie kocha już zmarłego malarza. Czuje się szczęśliwa z kimś innym. Nie żyje przeszłością I idzie
do przodu.

Widmo symbolizuje niespełnioną miłość.

Łzy mnie palą, łzy mnie pieką, licho bierz grób mój; otom jest, otom twój; czy pamiętasz jeszcze dzień,
jak nas gruszy cienił cień, tu w tym sadzie, na zieleni, śród połednia, śród promieni, przy mnie stałaś: w
dłoni dłoń —?

Zjawa - Stańczyk

Objawia się Dziennikarzowi, redaktorowi krakowskiego „Czasu”.

Stańczyk to błazen Jagiellonów, namalowany przez Jana Matejkę.

Stańczyk przede wszystkim krytykuje wszelką pracę i działalność dziennikarza za potępienie przeszłości i
za niechęć do namawiania i motywowania narodu polskiego do walki o wolność ojczyzny.

Stańczyk u Matejki symbolizuje wróżbę rychłej narodowej klęski. Jest on również oznaką bezsilności, a
jego powaga kontrastuje z nastrojem zabawy. Stańczyk tworzy wyrzuty sumienia dziennikarzowi, który
przyczynia się do zwalczania pragnienia odzyskania niepodległości. Dziennikarz czuje się bezradny, bo nie
wie co powiedzieć.

Usypiam duszę mą biedną

i usypiam brata mego;

Zjawa – Czarny Rycerz

Objawia się Poecie, czyli Kazimierzowi Tetmajerowi, który był autorem dramatu „Zawisza Czarny”.

Ukazuje postać zmarłego Zawiszę Czarnego.

Odważny, waleczny, patriota.

Rycerz symbolizuje szlachetną walkę o odzyskanie niepodległości.

Na koń, zbudź się, ty żak, ty lecieć masz jak ptak!
Zjawa – Hetman

Objawia się Panu Młodemu.

Widmo Franciszka Ksawerego Branickiego, który był jednym z głównych przywódców konfederacji
targowickiej, uważany powszechnie za zdrajcę narodu.

Jest to symbol narodowej zdrady, bowiem Franciszek Ksawery Branicki był uczestnikiem Targowicy i
stronnikiem carycy Katarzyny.

Próbuje on przekonać Pana Młodego, że popełnił straszny występek przeciwko własnej sferze, żeniąc się
z chłopką. Branicki stanowi symbol nieprzygotowania inteligencji do realnego sojuszu z ludem.

Piekielna mnie dziś gospoda: diabły moją piją krew; Cierpienie, Kara, Szatan, Zaświaty szarpają mi pierś,
plecyska, psy zjawiska, łby ogniska; szarpają, sięgają trzew.

Hetman jest zdrajcą, egoistyczny, dominuje nad chłopami.

Pan Młody jest uczciwy, szczerze kocha swoją żonę, która jest z niższej warstwy społecznej, ma swoje
zdanie.

Złoto pali, złoto war; sursum corda, wiwat Car!

Czepiłeś się chamskiej dziewki⁈ Polska to wszystko hołota, tylko im złota;

Zjawa - Upiór

Objawia się Dziadowi.

Jakub Szela był przywódcą chłopów podczas rzezi galicyjskiej w 1846 roku.

Postać ta symbolizuje historię wzajemnej nienawiści chłopów i szlachty. Szela jest przeciwnikiem
bratania się obu stanów i uosabia drzemiące w społeczeństwie podziały.

Jeno ty nie przeklinaj usty, boś brat — drżyj! ja Szela‼ Przyszedłem tu do Wesela, bo byłem ich ojcom
kat, a dzisiaj ja jestem swat‼ Umyje się, wystroje się. Dajcie, bracie, kubeł wody: ręce myć, gębe myć,
suknie prać — nie będzie znać; chce mi się tu na Weselu żyć, hulać, pić — jeno ta plama na czole…

Jakub Szela (Upiór) jest tchórzem, słaby duchowo, naiwny, głupi, porywczy.

Zjawa – Wernyhora

Objawia się Gospodarzowi.

Wernyhora to prorok z lirą, uznawany za wieszcza.

Zjawia się, by powierzyć Gospodarzowi zadanie zebrania chłopów na zbrojne powstanie, mające
przywrócić narodowi niepodległość.
Jest to symbol niezdolności inteligencji do przewodzenia narodowi i jej niechęci do pełnienia tej roli.

Niech jadą we cztery strony! Bądź gotów, nim wstanie słońce. Skoro porozsełasz gońce, zgromadzisz lud
przed kościołem, jak są zdrowi, prości, mali; ażeby godność poznali, Bogiem powitasz ich kołem, a wtedy
przykaż im ciszą, niech żaden brzeszczot nie szczęknie, a skoro rzesza uklęknie, Przywódca, Powstanie
niech wszyscy natężą słuch: czy tętentu nie posłyszą od Krakowskiego gościńca —?

Jasiek jest egoistą, nieodpowiedzialny,

3. Stańczyk ma opuszczoną głowę, jest skulony, zmartwiony I przygnębiony. Kolory są ciemne,

dominuje czerwony kolor, który symbolizuje krew. Inne ciemne kolory symbolizują ból,
cierpienie, zepsucie, strach oraz krew oraz wojnę. W tle widać spadającą kometę, która ostrzega,
że w kraju stanie się coś złego. Autor dał swoją twarz Stańczykowi, żeby pokazać, że dzieli swoje
smutki braku lidera z Stańczykiem.

Wernyhora siedzi I jest niesiony przez ludzi, którzy go szanują. Wernyhora jest przerażony, bo wie że coś
złego stanie się w przyszłości. Za Wernyhorą widnieje wschodzący księżyc, oznacza to, że coś się zmieni.
Wokół niego siedzą ludzie w różnym wieku, co oznacza, że każdy pokłada w nim nadzieję. Wszyscy są
gotowi do działania, tylko czekają na kogoś, kto ich poprowadzi.